eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plBaza orzeczeń KIO2020 › Sygn. akt: KIO 2983/20
rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2020-12-07
rok: 2020
sygnatury akt.:

KIO 2983/20

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Małgorzata Matecka Protokolant: Konrad Wyrzykowski

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2020 r. w Warszawie
odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 16 listopada 2020 r. przez wykonawcę
Praxima Krakpol Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Trzebini
w
postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Beskidzkie Centrum Onkologii –
Szpital Miejski im
. Jana Pawła II w Bielsku-Białej


orzeka:

1. Oddala
odwołanie.
2. K
osztami postępowania obciąża odwołującego, i:

2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie:
piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez odwołującego tytułem wpisu od
odwołania;
2.2.
zasądza od odwołującego na rzecz zamawiającego kwotę 3 918 zł 00 gr (słownie: trzy
tysiące dziewięćset osiemnaście złotych zero groszy) stanowiącą koszty postępowania
odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika oraz dojazdu na
posiedzenie i rozprawę.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo
zamówień
publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1843, ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do
Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej.
Przewodniczący: ……………………


Sygn. akt: KIO 2983/20

Uzasadnienie

Zamawiający - Beskidzkie Centrum Onkologii – Szpital Miejski im. Jana Pawła II w Bielsku-
Białej prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia
na świadczenie usługi prania wraz z wynajmem bielizny szpitalnej dla potrzeb Beskidzkiego
Centrum Onkologii
– Szpitala Miejskiego im. Jana Pawła II w Bielsku-Białej. Wartość
ww.
zamówienia przekracza kwotę, od której uzależniony jest obowiązek przekazywania
ogłoszeń Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej zgodnie z przepisami wydanymi na
podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
– Prawo zamówień publicznych
(Dz
. U. z 2019 r. poz. 1843, ze zm.), dalej jako „ustawa Pzp”. Ogłoszenie o zamówieniu
zostało opublikowane w dniu 6 listopada 2020 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej
pod nr 2020/S 217-531731.
I. W dniu 16 listopada 2020 r. wykonawca Praxima Krakpol
Spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością z siedzibą w Trzebini wniósł do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
odwołanie na treść ogłoszenia o zamówieniu oraz treść specyfikacji istotnych warunków
zamówienia.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów:
1) art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez naruszenie przez z
amawiającego zasad zachowania
uczciwej konkur
encji oraz równego traktowania wykonawców przy formułowaniu
postanowień ogłoszenia o zamówieniu oraz specyfikacji istotnych warunków zamówienia
(SIWZ),
2) art. 22 ust. 1a ustawy Pzp
w związku z art. 25 ust. 1 ustawy Pzp poprzez wadliwy opis
warunków udziału w postępowaniu,
3) art. 29 ust. 1-3 ustawy Pzp
poprzez wadliwy opis przedmiotu zamówienia.
W związku z podniesionymi zarzutami odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania
i
nakazanie zamawiającemu dokonania zmiany kwestionowanych przez odwołującego
postanowień ogłoszenia o zamówieniu oraz SIWZ w zakresie i brzmieniu przedstawionym
w
uzasadnieniu odwołania.
II. Pismem wniesionym w dniu 1 grudnia 2020 r.
zamawiający udzielił odpowiedzi na
odwołanie. Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania w całości.



Po przeprowad
zeniu rozprawy z udziałem stron Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła
i
zważyła, co następuje.

Izba ustaliła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek, o których stanowi art. 189 ust. 2
ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania.
Izba stwierdziła, że odwołujący jest legitymowany, zgodnie z przepisem art. 179 ust. 1
ustawy Pzp, do wniesienia odwołania.
W odniesieniu do zarzutów odwołania:
Na wstępie wymaga zauważenia, że Izba uprawniona jest do rozpoznania sprawy wyłącznie
w zakresie zarzutów podniesionych w odwołaniu (art. 192 ust. 7 ustawy Pzp). Zarzuty
odwołania dotyczyły w przypadku zarzutów I, II, III wymagań określonych jako warunki
d
odatkowe, które zostały zawarte w pkt V.4 SIWZ. Zarzuty nr I i III (zarzut nr II został
wycofany)
odnosiły się wyłącznie do treści postawionych przez zamawiającego wymagań
w
zakresie wskazanym w uzasadnieniu odwołania i w takim zakresie zostały one rozpoznane
przez Izbę – zarzuty te nie dotyczyły kwalifikacji prawnej ww. wymogów i ich umiejscowienia
w treści SIWZ. Nie wychodząc poza zakres rozpoznania sprawy Izba jedynie wskazuje, że
z
treści postanowień zawartych w pkt V.4 SIWZ wynika, że ww. wymogi określone jako
„warunki dodatkowe”, z jednej strony zostały przez zamawiającego potraktowane jako
wymagania odnośnie przedmiotu zamówienia - w postanowieniu zawartym pod koniec pkt
V.4 SIWZ
zamawiający wskazał, że ich niespełnienie przez wykonawcę będzie skutkowało
odrzuceniem oferty,
a z drugiej strony zamawiający umiejscowił te wymogi w ramach
jednego punktu V SIWZ
nazwanego Warunki udziału w postępowaniu.
W odniesieniu do zarzutu I:
Zarzut I dotyczył postanowienia zawartego w punkcie V.4 tiret 11 SIWZ, zgodnie z którym
zamawiający wymagał od wykonawców zagwarantowania stosownym oświadczeniem, że
sterylizacja przebiega w zwalidowanym procesie i przedstawienia raportu procesu walidacji
sterylizacji nie starszego
niż 18 miesięcy. Odwołujący wniósł o wykreślenie z SIWZ wymogu
załączenia do oferty raportu walidacji i wprowadzenie postanowienia o następującym
brzmieniu: „Wykonawca do każdego pakietu sterylnych fartuchów na etapie realizacji umowy
na żądanie Zamawiającego załączy wydruk poprawności przebiegu każdego procesu
z
podaniem zgodności czasu, temperatur w komorze, do każdego procesu sterylizacji będzie
używał wskaźnika biologicznego w komorze sterylizatora, a w każdym pakiecie będzie
umieszczał wskaźniki chemiczne, które będą potwierdzeniem skuteczności dezynfekcji
również wewnątrz pakietu
.”
Odwołujący zarzucił w szczególności, że przedstawienie raportu walidacji procesu sterylizacji
nie starszego niż 18 miesięcy, a więc możliwe jest przedstawienie raportu wykonanego 18

miesięcy przed złożeniem ofert, nie jest gwarancją poprawności procesów sterylizacji. Jeżeli
oferent w okresie 18 miesięcy dokonał jakichkolwiek zmian procesu w zakresie parametrów
pary, wody, czasu, temperatur, wymiany części lub napraw urządzeń i okresowych
obowiązkowych serwisów, konieczne jest przedstawienie aktualnych raportów wykonanych
rewalidacji po każdym takim zdarzeniu. W ocenie odwołującego raport z walidacji jest
zbędny do przeprowadzenia postępowania, gdyż nie służy potwierdzeniu prawidłowości
procesu sterylizacji. Dokumentem, który obiektywnie i w sposób naukowy będzie stanowił
gwarancję jakości i skuteczności sterylizacji jest bieżący wydruk poprawności każdego
procesu wraz ze wskaźnikami chemicznymi potwierdzającymi skuteczność sterylizacji
każdego sterylizowanego pakietu.
Izba uz
nała, że zarzut I nie podlega uwzględnieniu.
Twierdzenia przedstawione przez odwołującego w ramach zarzutu I nie zasługiwały na
uwzględnienie, gdyż w żaden sposób nie zostały przez odwołującego udowodnione. Zgodnie
z przepisem art. 190 ust. 1 ustawy Pzp st
rony i uczestnicy postępowania odwoławczego są
obowiązani wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.
Ciężar dowodowy w pierwszej kolejności obciąża odwołującego jako stronę inicjującą
postępowanie odwoławcze. W szczególności odwołujący nie udowodnił, że przedstawienie
raportu sterylizacji nie
służy potwierdzeniu prawidłowości procesu sterylizacji, jak i tego, że
dokumentem, który obiektywnie i w sposób naukowy będzie stanowił gwarancję jakości
i
skuteczności sterylizacji jest bieżący wydruk poprawności każdego procesu wraz ze
wskaźnikami chemicznymi. Przedstawionych przez odwołującego twierdzeń w żaden sposób
nie potwierdzają dowody złożone przez niego na rozprawie. Z treści § 13 ust. 1 pkt 2
uchwały nr XXII/564/2012 Rady Miejskiej w Bielsku-Białej z dnia 25 września 2012 r., na
który powoływał się odwołujący, wynika jedynie, że zamawiający mógłby uzyskiwać środki
finansowe z działalności polegającej na usługach sterylizacji sprzętu medycznego. Natomiast
na rozprawie pełnomocnik zamawiającego oświadczył, że zamawiający nie prowadzi takiej
działalności, nie świadczy usług sterylizacji sprzętu medycznego na zewnątrz. Wyjaśnił, że
takie usługi są wykonywane, ale jedynie na własne potrzeby, jednakże nie ma walidacji
i w
związku z tym chce, aby taka walidację miał wykonawca. Z fragmentu pisma
Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego
– Państwowy Zakład Higieny z dnia 29 maja
2018 r.,
na który powołał się odwołujący, wynika jedynie, że istnieją różne formy kontroli
procesu sterylizacji,
jednakże w innym fragmencie tego samego pisma, na który powoływał
się zamawiający, wskazano, że „Najwłaściwszym rozwiązaniem zaistniałej sytuacji jest
opra
cowanie i wprowadzenie procedur walidacji procesów dekontaminacji, w tym metody
sterylizacji, właściwych dla danej organizacji przestrzenno – funkcjonalnej, w której
wytwarzane
są wyroby sterylne. Zapewnią one powtarzalny, świadomy i właściwy sposób


wytwarzania wyrobów sterylnych oraz przyczynią się do zminimalizowania kosztów kontroli
biologicznej.”
.
Od
wołujący stwierdził na rozprawie, że zwrócił się do 12 jednostek szpitalnych z zapytaniem,
czy w ramach prowadzenia przez nich działalności posiadają raport walidacji procesu
steryl
izacji i uzyskał jedynie negatywne odpowiedzi. Jednakże również ww. okoliczność nie
została przez odwołującego udowodniona, chociaż przedstawienie dowodu w ww. zakresie
nie powinno stanowić dla odwołującego żadnego problemu.
Natomiast zamawiający wyjaśnił, że walidacja jest w jego ocenie lepszą formą kontroli
procesu sterylizacj
i, gdyż zapewnia powtarzalność. Oznacza to, że zamawiający nie będzie
musiał weryfikować każdego pojedynczego procesu sterylizacji, jak w przypadku bieżącego
wydruku poprawności każdego procesu.
Zarzut II
został przez odwołującego wycofany.

W odniesieniu do zarzutu III:
Zarzut III
dotyczył postanowienia zawartego w punkcie V.4 tiret 9 SIWZ, zgodnie z którym
zamawiający wymagał od wykonawców zagwarantowania stosownym oświadczeniem, że
posiadają komorę dezynfekcyjną „z integrowaną” drukarką umożliwiającą wydruk
parametrów procesów dezynfekcji lub będą posiadać na własność, w najmie, w dzierżawie
lub innej formie, w okresie realizacji umowy. Odwołujący wniósł o zmianę ww. postanowienia
poprzez nadanie mu następującego brzmienia: „zagwarantują stosownym oświadczeniem,
że posiadają komorę dezynfekcyjną lub będą posiadać na własność, w najmie, w dzierżawie
lub innej formie, w okresie realizacji umowy

”.
W ramach zarzutu III o
dwołujący wskazał, że powszechnie stosowane komory dezynfekcyjne
mają różną konstrukcję, a co za tym idzie wskazywanie tylko jednego z rozwiązań jest
dyskryminujące dla tych wykonawców, którzy dysponują innymi komorami dezynfekcyjnymi.
Podniósł, że bez względu na konstrukcję komory dezynfekcyjnej realizowane w niej procesy
dezynfekcji są identyfikowane co do ich parametrów. Raportowanie parametrów procesów
dezynfekcji może się odbywać w różny sposób, niekoniecznie poprzez drukarkę integrowaną
z komorą dezynfekcyjną.

Zatem wymóg posiadania komory dezynfekcyjnej ze zintegrowaną
drukarką odwołujący uznał za nieuzasadniony racjonalnie i ograniczający technologicznie
grono wykonawców.
Izba uznała, że zarzut III nie podlega uwzględnieniu.
Odwołujący nie udowodnił podstawowego twierdzenia, na którym oparł podniesiony w tym
zakresie zarzut, tj. że raportowanie parametrów procesów dezynfekcji może się odbywać

w
różny sposób, niekoniecznie poprzez drukarkę zintegrowaną z komorą dezynfekcyjną.
Odwołujący nie sprostał zatem obowiązkowi dowodowemu zgodnie z przepisem art. 190 ust.
1 ustawy Pzp.
Natomiast zamawi
ający wyjaśnił, że procesy dezynfekcji i sterylizacji wpływają na
bezpieczeństwo zarówno pacjentów, jak i personelu, a prawidłowa praca urządzeń w których
te proces
y są wykonywane jest kluczowa. W związku z tym postawienie wymogu posiadania
drukarki, która dostarczałaby po każdym cyklu dezynfekcyjnym dowód na prawidłowość
procesu, uznał za konieczne.

W odniesieniu do zarzutu IV:
Zarzut dotyczył warunku udziału w postępowaniu dotyczącego doświadczenia (zdolność
techniczna lub zawodowa),
określonego w punkcie V.1.3 SIWZ (za wykazem dokumentów
wymaganych na potwierdzenie wykazania spełniania warunku), zgodnie z którym
zamawiający wymaga od wykonawców wykazania wykonania lub wykonywania we
wskazanym okresie
co najmniej dwóch zamówień na usługę prania wraz z wynajmem
bielizny szpitalnej dla oddziałów szpitalnych, w tym oddziału noworodkowego, z których
każde trwało co najmniej 6 miesięcy, o wartości brutto nie mniejszej niż 700.000,00 zł w skali
roku każde. Odwołujący wniósł o wykreślenie z treści opisu ww. warunku zwrotu: „w tym
oddziału noworodkowego”.
Zarzut IV odnosił się do zawartego w opisie ww. warunku wymogu, aby wskazane
doświadczenie obejmowało również świadczenie usługi prania dla oddziału noworodkowego.
Według odwołującego warunek zamawiającego, aby szpital posiadał oddział noworodkowy
jest nadmierny i dyskryminujący na gruncie przepisu art. 22 ust. 1a ustawy Pzp. Odwołujący
stwierdził, że zamawiający ograniczył konkurencję w postępowaniu, gdyż umożliwił udział
w
postępowaniu jedynie wykonawcom, którzy posiadają doświadczenie wyłącznie
w
realizacji usług na rzecz zamawiających, którzy mają skonkretyzowaną strukturę
organizacyjną (tj. posiadają oddziały noworodkowe). W ocenie odwołującego zamawiający
w
sposób nieuzasadniony wyróżnił oddział noworodkowy, który nie jest dominujący ani
charakterystyczny w jego działalności, do którego nie zostały określone szczególne
wymagania,
a przewidziane na ten oddział tekstylia nie są objęte odrębną standaryzacją.
Izba uznała, że zarzut IV nie podlega uwzględnieniu.
Jak
wynika z powyższego zarzut IV odwołujący oparł na stwierdzeniu, że zamawiający w
sposób nieuzasadniony wyróżnił oddział noworodkowy, który nie jest dominujący ani
charakterystyczny w jego działalności.

Natomiast zamawiający wskazał, że w jego strukturze funkcjonuje oddział noworodkowy
(okoliczność bezsporna), Wyjaśnił, że usługa prania dla powołanego oddziału różni się od
usługi dla innych oddziałów z uwagi na szczególną wrażliwość noworodków na bieliznę
poddaną procesom chemicznym. Zgodnie z punktem III.7 SIWZ środki stosowne przez
wykonawcę nie powinny prowadzić do uczuleń, zwłaszcza noworodków, a ponadto powinny
zawierać atest higieniczny PZH oraz pozytywną opinię Instytutu Matki i Dziecka
(w
odpowiedziach na pytania wykonawców zamawiający dopuścił również pozytywną opinię
Centrum Zdrowia Dziecka). Zgodnie z pkt III.11
tiret 1 SIWZ bielizna szpitalna z oddziału
noworodkowego powinna być prana oddzielnie. W ocenie zamawiającego, w związku z tym,
że obsługa oddziału noworodków wymaga środków posiadających pozytywną opinię
instytucji związanych z noworodkami oraz specjalną organizację prania na każdym etapie
realizacji umowy (odbiór bielizny, pranie, dezynfekcja/sterylizacja, dostarczenie), zasadne
jest zażądanie od oferentów wykazania doświadczenia w realizacji usługi na oddziale
noworodkowym. Zaznaczył, że z uwagi na szczególną wrażliwość noworodków i ich
podatność na zachorowania, szpital nie może pozwolić na realizację usługi w tym zakresie
przez podmioty, które nie mają doświadczenia z pracą na oddziale noworodków.
Kierując się doświadczeniem życiowym, przy uwzględnieniu ww. postanowień SIWZ, Izba
uznała, że zamawiający wykazał, że usługa prania dla oddziału noworodkowego w pewnym
zakresie różni się od usługi prania dla innych oddziałów i pożądane jest posiadanie przez
wykonawcę doświadczenia w tym zakresie. W związku z tym i wobec faktu funkcjonowania
w
ramach struktury organizacyjnej zamawiającego oddziału noworodkowego, postawienie
wymogu odnośnie takie oddziału Izba uznała za uzasadnione potrzebą zamawiającego,
proporcjonalne do przedmiotu zamówienia oraz umożliwiające ocenę zdolności wykonawcy
do należytego wykonania zamówienia. W konsekwencji Izba nie stwierdziła naruszenia
przepisów art. 7 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1a ustawy Pzp.
Należy dodać, że powyższemu nie przeczy złożone w toku rozprawy przez odwołującego
zestawienie 8 postępowań, w których zamawiający w treści warunku nie wskazywali wymogu
dotyczącego oddziału noworodkowego. W ocenie Izby ww. zestawienie potwierdza jedynie
okoliczność, że w ww. postępowaniach zamawiający nie widzieli potrzeby postawienia
takiego wymogu, co nie można automatycznie przekładać na Beskidzkie Centrum Onkologii
– Szpital Miejski. Kierując się poglądem odwołującego należałoby dojść do wniosku, że
zamawiający nie są uprawnieni do postawienia wymogu, który wcześniej nie został
postawiony przez innych zamawiających w podobnych postępowaniach. Przedstawione
przez odwołującego zestawienie nie mogło zatem stanowić podstawy uwzględnienia
przedmiotowego zarzutu.

Ponadto w treści uzasadnienia ww. zarzutu odwołujący zauważył, że celem zapewnienia
zachowania w postępowaniu zasad wyrażonych zarówno w art. 7 jaki i art. 22 ust. 1a ustawy
Pzp
niezbędna jest zmiana postanowień SIWZ poprzez usunięcie postanowienia
dotyczącego obowiązku zsumowania wartości referencji. Ponieważ jednak odwołujący nie
wskazał, do którego postanowienia SIWZ odnosi się ta uwaga, jak i nie przedstawił w tym
zakr
esie żadnego konkretnego uzasadnienia – Izba uznała, że ww. twierdzenie
odwołującego nie stanowi zarzutu podlegającego rozpoznaniu w ramach niniejszej sprawy.

W odniesieniu do zarzutu V:
Zarzut V dotyczył wymagania, w ramach opisu przedmiotu zamówienia, zawartego w pkt
III.11. tiret 11 SIWZ, zgodnie z którym zamawiający wymaga zainstalowania 3 dystrybutorów
wydających czyste ubrania operacyjne o maksymalnych wymiarach: szerokość 73 cm,
głębokość 83 cm oraz wysokość 199 oraz 3 dystrybutorów zbierających brudne ubrania
o maksymalnych wymiarach:
szerokość 78 cm, głębokość 69 cm, wysokość 191 cm.
Odwołujący wniósł o zmianę ww. postanowienia SIWZ poprzez nadanie mu w zdaniu drugim
i trzecim na
stępującego brzmienia: „Dystrybutor wydający nie może być większy niż
sz
erokość 89 cm, głębokość 100 cm, wysokość 200 cm i zawierać minimum 120 lokacji.
Dystrybutor zbier
ający nie może być większy niż szerokość 89 cm, głębokość 100 cm,
wysokość 200 cm. ...
"
Odwołujący stwierdził, że powszechnie dostępne i stosowane na rynku dystrybutory
wydające i zbierające ubrania operacyjne cechują się innymi rozmiarami niż wskazane przez
zamawiaj
ącego, a co za tym idzie ograniczenie zakresu wyłącznie do jednego rozmiaru
unie
możliwia udział w postępowaniu wykonawcom dysponującym dystrybutorami innymi niż
wskazane przez zamawiaj
ącego. Podniósł również, że w przypadku dokonania
wnioskowanej zmiany wymagana przez z
amawiającego funkcjonalność będzie zachowana,
a niektóre istotne parametry jak np. ilość lokacji zostanie istotnie zwiększona. Na rozprawie
wskazał, że zwracał się do dostawców dystrybutorów, czy oferują dystrybutor o parametrach
wymaganych przez z
amawiającego, jednakże uzyskał negatywne odpowiedzi.
Izba uznała, że zarzut V nie podlega uwzględnieniu.
Odwołujący w żaden sposób nie udowodnił, czy chociażby uprawdopodobnił, że
„powszechnie dostępne i stosowane na rynku dystrybutory wydające i zbierające ubrania
operacyjne cechują się innymi rozmiarami niż wskazane przez zamawiającego”, jak również
tego, że zwracał się do dostawców dystrybutorów, czy oferują dystrybutor o parametrach
wymaganych przez zamawiającego, jednakże uzyskał negatywne odpowiedzi. Jak natomiast
wynika z wyjaśnień zamawiającego wskazane wymiary dystrybutora wynikają z wymiarów

miejsca, gdzie urządzenie to ma zostać zainstalowane (śluzy personelu bloku operacyjnego
o określonych wymiarach). Dopuszczenie dystrybutorów o parametrach wskazanych przez
odwołującego wymagałoby przeprowadzenia prac budowlanych, co wiązałoby się
z
koniecznością wstrzymania działania bloku operacyjnego. Mając to na uwadze Izba uznała,
że zamawiający wykazał swoją uzasadnioną potrzebę w odniesieniu do wymaganych
wymiarów dystrybutora. Należy w tym miejscu zauważyć, że zamawiający uprawnieni są do
określania wymagań co do przedmiotu zamówienia, które ograniczają konkurencję
w
postępowaniu, o ile znajduje to uzasadnienie w uzasadnionych potrzebach
zamawiającego. W takim przypadku nie ma miejsca naruszenie przepisów art. 7 ust. 1 oraz
art. 29 ust. 2 ustawy Pzp. W ocenie Izby zapewnienie ciągłości pracy bloku operacyjnego
stanowi taką uzasadnioną potrzebę.

W odniesieniu do zarzutu VI:
Zarzut VI dotyczy
ł wymogów zawartych w załączniku nr 4 do SIWZ pkt 3 lit. e) i f) oraz tabeli
nr 1.
Odwołujący stwierdził, że opis wymogów co do składu surowcowego i pozostałych
param
etrów asortymentu zawarty w SIWZ wskazuje w sposób niedozwolony na konkretnego
producenta, co jest niezgodne z
przepisami ustawy Pzp. Odwołujący podkreślił, że wskazane
przez z
amawiającego normy lub też inne szczególne okoliczności wykonania zamówienia
wynikające z SIWZ nie potwierdzają, aby wymóg dotyczący właściwości ww. odzieży był
uzasadniony potrzebami z
amawiającego lub wpływał na jakość zamówienia. Zamawiający
nie wskazał w SIWZ, aby odzież, którą zamawia, miała być wykorzystywana w innych
warunkach lub w inny sposób jak jest do tego przeznaczona. Tym samym w ocenie
o
dwołującego w postępowaniu nie zachodzą okoliczności usprawiedliwiające opis przedmiot
zamówienia zastosowany przez zamawiającego tj. opis na wyższym niż praktykowany
poziomie jakości, który to opis zawęża krąg podmiotów zdolnych do realizacji zamówienia.
Odwołujący wniósł o zmianę ww. postanowień SIWZ zgodnie ze szczegółową specyfikacją
przedstawioną w uzasadnieniu odwołania.
Izba uznała, że zarzut VI nie podlega uwzględnieniu.
Ostatni z zarzutów odwołujący oparł na stwierdzeniu, że opis wymogów co do składu
surowcowego i p
ozostałych parametrów asortymentu wskazuje w sposób niedozwolony na
konkretnego producenta. Okoliczności tej odwołujący nie tylko w żaden sposób nie
udowodnił, lecz nawet nie wyjawił nazwy owego producenta przez cały czas trwania
postępowania odwoławczego. W ramach przedmiotowego zarzutu odwołujący nie
przedstawił żadnych konkretnych twierdzeń mających potwierdzać jego zasadność. W istocie
zarzut ten sprowadzał się jedynie do wymagania zmiany opisu przedmiotu zamówienia

w
zakresie parametrów asortymentu na odpowiadający oczekiwaniom odwołującego.
Ogólność twierdzeń przedstawionych przez odwołującego w ramach tego zarzutu wręcz
uniemożliwiała jego rozpoznanie.

Biorąc pod uwagę powyższe Izba orzekła, jak w punkcie pierwszym sentencji, na podstawie
art. 192 ust. 1 ustawy Pzp.
O kosztach postępowania odwoławczego Izba orzekła na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp
oraz § 3 pkt 1 i 2 i § 5 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca
2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów
kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972),
stosownie do wyniku postępowania.

Przewodniczący: …..……………………………






Wcześniejsze orzeczenia:

Baza orzeczeń KIO - wyszukiwarka

od: do:

Najnowsze orzeczenia

Dodaj swoje pytanie