eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plBaza orzeczeń KIO2020 › Sygn. akt: KIO 1779/20
rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2020-09-08
rok: 2020
sygnatury akt.:

KIO 1779/20

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Daniel Konicz Protokolant: Piotr Kur

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu
2 września 2020 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa K
rajowej Izby Odwoławczej w dniu 28 lipca 2020 r. przez Odwołującego –
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia – Przedsiębiorstwo Robót
Czerpalnych i Podwodnych sp. z o.o. z siedzibą w Gdańsku, Geo Ingenieurservice Polska
sp.
z o.o. z siedzibą w Gdyni, w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego –
Skarb
Państwa – Dyrektora Urzędu Morskiego w Gdyni,


orzeka:

1.
Uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu:
1.1.
unieważnienie wyboru oferty wykonawcy Grupa GeoFusion sp. z o.o. z siedzibą
w
Nowej Górze;
1.2.
ponowne badanie i ocenę ofert, w tym wykluczenie wykonawcy Grupa GeoFusion
sp. z o.o.
z siedzibą w Nowej Górze na podstawie przepisu art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp;
2.
Oddala odwołanie w pozostałym zakresie;
3.
Kosztami postępowania odwoławczego obciąża Zamawiającego i Odwołującego
w
częściach po 1/2 i:
3.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę w łącznej wysokości
14.929,00
zł (słownie: czternaście tysięcy dziewięćset dwadzieścia dziewięć złotych
00/100)
stanowiącą koszty poniesione przez Odwołującego tytułem wpisu od
odwołania i wynagrodzenia pełnomocnika oraz koszty poniesione przez
Zamawiającego tytułem wynagrodzenia pełnomocnika i dojazdu na posiedzenie
i
rozprawę;
3.2.
zasądza od Zamawiającego na rzecz Odwołującego kwotę w łącznej wysokości
3.635,50
zł (słownie: trzy tysiące sześćset trzydzieści pięć złotych 50/100) tytułem
wpisu od odwołania.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych
(Dz.U. z 2019 r. poz. 1843) na niniejszy wyrok
– w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia –
przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Gdańsku.
Przewodniczący: ……………………………………….

Sygn. akt KIO 1779/20
Uzasadnienie

Skarb Państwa – Dyrektor Urzędu Morskiego w Gdyni, (dalej: „Zamawiający”)
prowadzi,
na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1843),
zwanej dalej „Pzp”, postępowanie o udzielenie
zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego pn.: „Wykonanie badań
ferromagnetycznych wraz z raportem dla potrzeb realizacji przedsięwzięcia Pogłębienie toru
podejściowego i akwenów wewnętrznych Portu Gdynia. Etap II – Pogłębienie toru
podejściowego
”, zwane dalej „Postępowaniem”.

Wartość zamówienia nie przekracza kwot określonych w przepisach wykonawczych
wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Biuletynie Zamówień Publicznych
z 18 listopada 2019 r., pod nr 623097-N-2019.
23 lipca 2020
r. Zamawiający poinformował wykonawców ubiegających się o udzielenie
zamówienia o wyborze, jako najkorzystniejszej, oferty złożonej przez wykonawcę
Grupa
Geofusion sp. z o.o. z siedzibą w Nowej Górze (dalej „Wykonawca G”).
28 lipca 2020 r. do
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej (dalej „Izba” lub „KIO”) w dniu
wpłynęło odwołanie wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia –
Przedsiębiorstwo Robót Czerpalnych i Podwodnych sp. z o.o. z siedzibą w Gdańsku,
Geo Ingenieurservice Polska
sp. z o.o. z siedzibą w Gdyni, w którym zaskarżono:
1.
nieprawidłowe badanie i ocenę ofert, a w efekcie niezasadne zaniechanie
wykluczenia z Postępowania Wykonawcy G na podstawie przepisu art. 24 ust. 1 pkt
12 Pzp oraz niezasadne zaniechanie odrzucenia oferty Wykonawcy G na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 5 Pzp, pomimo że Wykonawca G nie wykazał spełniania warunku
udziału w Postępowaniu określonego w rozdziale V pkt 1 ppkt 2.3 lit. a
Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia (dalej: „SIWZ”);
2. niezasadne zaniechanie odrzucenia oferty Wykonawcy G na podstawie przepisu
art.
89 ust. 1 pkt 7a w zw. z art. 85 ust. 2 oraz art. 14 ust. 1 Pzp i art. 66 § 1 ustawy
z 23 kwietnia 1964 r.
– Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r., poz. 1145), zwanej dalej
„Kc”, pomimo że Wykonawca G nie wyraził zgody na przedłużenie terminu
związania oferta, lecz oświadczył wprost przeciwnie, że nie zgadza się na
przedłużenie terminu związania ofertą i nie zamierza zawrzeć umowy
z
Zamawiającym;
3.
niezasadny wybór oferty Wykonawcy G jako najkorzystniejszej.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie:
1.
art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp przez zaniechanie wykluczenia z Postępowania Wykonawcy
G, pomimo że nie wykazał on spełnienia warunku udziału w Postępowaniu
w
zakresie wymaganych zdolności technicznych lub zawodowych, o którym mowa
w punkcie V pkt 1 ppkt 2 .3 lit a SIWZ i w związku z tym zachodziły obligatoryjne
podstawy do jego wykluczenia z Postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12
Pzp;
2. art. 89 ust. 1 pkt 5 Pzp przez zaniechanie odrzucenia oferty Wykonawcy G
w
związku z tym, że zachodziły podstawy do jego wykluczenia z Postępowania na
podstawie przepisu art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp;
3.
art. 89 ust. 1 pkt 7a w zw. z art. 85 ust. 2 oraz art. 14 ust. 1 Pzp i art. 66 § 1 Kc przez
zaniechanie odrzucenia oferty Wykonawcy G, pomimo
że nie wyraził zgody, o której
mowa w art. 85 ust. 2 Pzp
, na przedłużenie terminu związania ofertą, a wręcz
oświadczył on, że zgody takiej nie wyraża i nie zamierza podpisać z Zamawiającym
umowy
w sprawie realizacji zamówienia;
4. art. 7 ust. 1 i 3
Pzp w związku z podniesionymi wyżej naruszeniami przepisów art. 24
ust. 1 pkt 12 i 17 Pzp oraz art. 89 ust. 1 pkt 5 i 7a Pzp.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu:
1.
unieważnienia czynności wyboru najkorzystniejszej oferty;
2.
powtórzenia czynności badania i oceny ofert;
3. wykluczenia z P
ostępowania Wykonawcy G;
4. odrzucenia oferty Wykonawcy G;
5.
wyboru
oferty
Odwołującego
jako
najkorzystniejszej
oferty
złożonej
w
Postępowaniu.
Odwołujący podał, że posiada legitymację do wniesienia odwołania, o której mowa
w art. 179 ust. 1 Pzp.
Uzasadniając zarzuty odwołania Odwołujący przytoczył następującą argumentację.
Zarzut nr 1 i 2
Opisując warunki udziału w Postępowaniu Zamawiający zastrzegł w rozdziale V pkt 1
ppkt 2.3 lit. a SIWZ, że o udzielenie zamówienia mogą ubiegać się wyłącznie wykonawcy,
którzy legitymują się odpowiednim doświadczeniem, polegającym na wykonaniu w okresie
ostatnich trzech lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres działalności jest
krótszy – w tym okresie – 2 (dwóch) usług badań ferromagnetycznych podwodnych
wykonanych w celu identyfikacji niebezpiecznych obiektów pochodzenia wojskowego,
zakończonych sporządzeniem raportów – na obszarze co najmniej 50 ha każda, przy czym
jedną z prac powinno stanowić badanie na akwenie o głębokościach średnich nie mniejszych
niż 15 m.
Zamawiający, mając wątpliwości co do dokumentów przedłożonych w toku
Postępowania przez Wykonawcę G na potwierdzenie spełnienia ww. warunku, w zakresie
Zadania nr 1, tj. rozpoznania ferromagnetycznego wykonywanego na zlecenie MEWO S.A.,
pismem z dnia 10 stycznia 2020 r.
wystąpił do zlecającego przedmiotowe prace o udzielenie
informacji mających na celu ustalenie, na jakie potrzeby wykonywane były pomiary objęte tym
zadaniem. W odpowiedzi na powyższe zapytanie Zamawiającego, osoba zatrudniona na
stanowisku „Project Manager” przez MEWO S.A. udzieliła m.in. informacji, że nie były to
pomiary ferromagnetyczne mające na celu identyfikacje niebezpiecznych obiektów
pochodzenia wojskowego. Informacje te, w postępowaniu odwoławczym przed Krajową Izbą
Odwoławczą w sprawie o sygnaturze akt KIO 451/20, Izba uznała za jednoznaczne w swej
treści. Tym niemniej, wobec niewykazania przez Zamawiającego spełnienia przesłanki
z art. 24 ust. 1 pkt 16 Pzp (na zasadzie in dubio pro reo), w wyroku z dnia 27.05.2020 r.
KIO
uwzględniła odwołanie Wykonawcy G, nakazując Zamawiającemu zastosowanie przepisu
art. 26 ust. 3
Pzp, tj. pominiętej przez Zamawiającego procedury wyjaśniającej,
obejmującej m. in. wyjaśnienie statusu i kompetencji osoby udzielającej informacji o realizacji
usługi wykonywanej przez Wykonawcę G na rzecz MEWO S.A.
Zamawiający, w wykonaniu zobowiązań wynikających z przedmiotowego wyroku,
pismem z 19 czerwca 2020 r.
, wystąpił do MEWO S.A. z prośbą o wyjaśnienie wątpliwości
w
zakresie uprawnień i kompetencji osoby, która złożyła oświadczenie wiedzy zawarte w treści
pis
ma z dnia 20.01.2020 r. Jednocześnie, również w dniu 19.06.2020 r., Zamawiający wezwał
Wykonawcę G do złożenia wyjaśnień w trybie art. 26 ust. 3 Pzp w przedmiocie Zadania nr 1
– w kontekście kategorycznego oświadczenia zleceniodawcy tej usługi, tj. firmy MEWO S.A.
Z udzielonej w dniu 30.06.2020 r. odpowiedzi firmy MEWO S.A. wynika jednoznacznie,
że osoba składająca oświadczenie wiedzy w treści informacji z dnia 20.01.2020 r. była i jest
umocowana do reprezentowania MEWO S.A. w sprawach związanych z postępowaniem
dotyczącym badania ferromagnetycznego będącego przedmiotem ww. oświadczenia. Nadto,
z udzielonych wyjaśnień wynika również, że treść oświadczenia z dnia 20.01.2020 r. nie uległa
zmianie, a jego ocena dokonana przez
Wykonawcę G może być odmienna.
Z kolei Wykonawca G
w odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego, nie udzielił
żądanych wyjaśnień, w tym nie odniósł się do kategorycznej treści oświadczenia firmy
MEWO
S.A., jak również i przede wszystkim, nie przedstawił – wbrew żądaniu Zamawiającego
– dokumentu w postaci „Raportu końcowego z badania ferromagnetycznego”, który był
sporządzony po wykonaniu usługi pomiarowej, a z którego to raportu w sposób jednoznaczny
wynikał cel przedmiotowej usługi. Wyjaśnienie Wykonawcy G zawiera natomiast szereg
nieprawdziwych stwierdzeń (np. dotyczących kwestii ceny oferty Odwołującego i relacji tej
ceny do ceny oferty Wykonawcy G
) i odnosi się do insynuacji w zakresie relacji pomiędzy
Odwołującym a Zamawiającym, mających cechy pomówień.
Mając na względzie powyższe, przedmiotowe wyjaśnienie z dnia 24.06.2020 r. nie
stanowi wyjaśnienia na wezwanie Zamawiającego w trybie art. 26 ust. 3 Pzp, z wszelkimi
konsekwencjami wynikającymi z powyższego, w tym w zakresie niewykazania przez
Wykonawcę G spełnienia warunku udziału w Postępowaniu określonego w rozdziale V pkt 1
ppkt 2.3. lit a SIWZ odnośnie wymaganych zdolności technicznych lub zawodowych
(doświadczenie w zakresie realizacji podobnych usług).
Odwołujący wskazał ponadto, że celem kwestionowanej usługi nie mogło być badanie
ferromagnetyczne ukierunkowane na poszukiwanie i identyfikację niebezpiecznych obiektów
pochodzenia wojskowego, gdyż określone w wyjaśnieniach odległości pomiędzy profilami
pomiarowymi wynosiły 50 m, co w konsekwencji praktycznie czyni niemożliwym
zidentyfikowanie obiektów ferromagnetycznych o mniejszych gabarytach, tj. dających
mniejszy sygnał zakłóceń pola magnetycznego takich jak np. bomby lotnicze,
pociski artyleryjskie, pocis
ki moździerzowe, granaty itp., co pozostaje w rażącej sprzeczności
z celem badań określonych przez Zamawiającego jako warunku udziału w Postępowaniu.
Tak
określone odległości profili badania (co 50 m), pozwalają jedynie na wykrycie obiektów
wielkogabarytowych, a nie obiektów niebezpiecznych pochodzenia wojskowego, co jest celem
P
ostępowania. Zamawiający ma pełną wiedzę w kwestii tych wymogów, gdyż we wszystkich
przetargach, których przedmiotem są badania ferromagnetyczne, określa odległości pomiędzy
profilami na około 1,5 m. Tytułem przykładu można wskazać choćby to postępowanie oraz
postępowanie o udzielenie zamówienia pn. „Wykonanie badań ferromagnetycznych waz
z raportem dla potr
zeb realizacji przedsięwzięcia Budowa dogi wodnej łączącej Zalew Wiślany
z Zatoką Gdańską
”.
W konkluzji powyższego należy stwierdzić, że opisana wyżej usługa wykazana przez
Wykonawcę G w celu potwierdzenie spełnienia warunków udziału w Postępowaniu w zakresie
wymaganego doświadczenia – Zadanie nr 1, nie spełnia wymogów określonych przez
Zamawiającego w SIWZ, ponieważ nie była wykonywana „w celu” identyfikacji obiektów
niebezpiecznych pochodzenia wojskowego.
Zarzut nr 3
Zdaniem Odwołującego wybór oferty Wykonawcy G został dokonany z naruszeniem
przepisu art. 89 ust. 1 pkt 7a w zw. z art. 85 ust. 2 oraz art. 14 ust. 1 Pzp i art
. 66 § 1 Kc,
tj. po upływie terminu związania ofertą i pomimo braku wyrażania przez Wykonawcę G zgody
na przedłużenie tego terminu, a nawet wobec wyraźnego i jednoznacznego co do treści
oświadczenia Wykonawcy G o niewyrażeniu zgody na przedłużenie terminu związania oferta
wobec baku zamiaru zawarcia umowy z Zamawiającym w sprawie realizacji przedmiotowego
zamówienia.
Podkreślenia wymaga, że stan związania ofertą jest konstruktywnym elementem
oświadczenia woli zmierzającego do zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego.
Upływ terminu związania ofertą powoduje więc jej wygaśnięcie, w związku z czym oferta
przestaje być wiążącym oferenta oświadczeniem woli, wyrażającym jego gotowość do
zawarcia umowy na o
kreślonych w ofercie warunkach. Skutki wygaśnięcia terminu związania
ofertą trzeba rozpatrywać nie tylko przez pryzmat przepisów Pzp, które de iure nie
wprowadzają wymogu ciągłego utrzymywania przez wykonawcę stanu związania ofertą
(patrz przepis art. 8
5 Pzp), ale sięgnąć również – przez odesłanie zawarte w art. 14 Pzp –
do
przepisów Kc. Istotne znaczenie w tym zakresie ma zatem przepis art. 66 § 1 Kc, w świetle
którego stan związania ofertą jest konstruktywnym elementem oświadczenia woli
zmierzającego do zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego. Łączna interpretacja
ww. przepisów prowadzi w konsekwencji do logicznego wniosku, że wybór oferty
na
jkorzystniejszej nastąpić musi w dacie związania ofertą. Należy bowiem zauważyć, że upływ
terminu związania ofertą powoduje jej wygaśnięcie, wobec czego nie sposób w takiej sytuacji
mówić w ogóle o ofercie jako wiążącym oferenta oświadczeniem woli o gotowości do zawarcia
umowy na określonych w ofercie warunkach. Konkluzja powyższa pozostaje tym bardziej
uzasadniona w świetle wyraźnego oświadczenia Wykonawcy G co do braku wyrażenia zgody
na przedłużenie terminu związania oferta oraz braku zamiaru i gotowości do zawarcia umowy
z Zamawiającym w sprawie realizacji zamówienia publicznego.
Podsumowując, związanie wykonawcy złożoną przez niego ofertą jest niezbędne dla
istnienia oferty w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego.
Do postępowania odwoławczego, po stronie Odwołującego, przystąpienie zgłosił
Wykonawca G, przytaczając w zgłoszonym przystąpieniu następującą argumentację.
Wykonawca G stwierdził, że w związku z przedłużającym się Postępowaniem
przystąpił do realizacji innych przedsięwzięć, które angażują go w takim stopniu, że mogą
utrudnić wykonanie przedmiotu zamówienia w tej sprawie. Zaznaczył, że w piśmie z 24
czerwca 2020 r. (odpowiedzi na wezwanie w trybie art. 26 ust. 3 Pzp) oświadczył
Zamawiającemu, że odstępuje od wykonania zamówienia. Dodał, że w wyniku naruszenia
przez Zamawiającego przepisów Pzp, wyrażającego się wyborem złożonej przez niego oferty
po upływie terminu związania ofertą może ponieść szkodę majątkową, ponieważ jednoczesna
realizacja kilku przedsięwzięć spowodowałaby powstanie opóźnień, a w konsekwencji –
naliczenie Wykonawcy G kar umownych w każdym z kontraktów.
Wykonawca G oświadczył jednocześnie, że w przypadku podtrzymania decyzji
o
wyborze złożonej przez niego oferty, podejmie się realizacji przedmiotowego zamówienia,
pon
ieważ zależy mu na każdym zadaniu oraz na dobrych relacjach z Zamawiającym.
Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie wskazując
następujące okoliczności stanu faktycznego.
Po przeprowadzeniu badania i oceny ofert, w dniu 26 lutego 2020 r.,
Zamawiający
poinformował, że dokonano wyboru najkorzystniejszej oferty, za którą uznano ofertę
Odwołującego.
Jednocześnie Zamawiający poinformował, że w trybie art. 24 ust. 1 pkt 16 Pzp,
wykluczył Wykonawcę G oraz na podstawie art. 24 ust. 4 Pzp odrzucił jego ofertę.
W
uzasadnieniu swojej decyzji Zamawiający wskazał, że w świetle art. 24 ust. 1 pkt 16 Pzp
z
postępowania o udzielenie zamówienia wyklucza się wykonawcę, który w wyniku
zamierzonego działania lub rażącego niedbalstwa wprowadził Zamawiającego w błąd przy
przedstawieniu informacji, że nie podlega wykluczeniu, spełnia warunki udziału
w
postępowaniu lub obiektywne i niedyskryminacyjne kryteria, zwane dalej „kryteriami
selekcji”, lub który zataił te informacje lub nie jest w stanie przedstawić wymaganych
dokumentów. Przepis art. 24 ust. 4 Pzp stanowi z kolei, że ofertę wykonawcy wykluczonego
uznaje się za odrzuconą.
Dalej Zamawiający podniósł, że zgodnie z postanowieniem Rozdziału V ust. 1 pkt 2
ppkt 2.3 SIWZ,
wymagał, by wykonawca wykazał, że wykonał w okresie 3 (trzech) lat przed
upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy – w tym
okresie
– 2 (dwie) usługi badań ferromagnetycznych podwodnych wykonywanych w celu
identyfikacji
niebezpiecznych
obie
któw
pochodzenia
wojskowego,
zakończonych
sporządzeniem raportów – na obszarze co najmniej 50 ha każda, przy czym jedną z prac
powinno stanowić badanie na akwenie o głębokościach średnich nie mniejszych niż 15 m.
W odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego w trybie art. 26 ust. 2 Pzp z dnia
23.12.2019 r. Wykonawca G
złożył dokumenty i oświadczenia, w tym m.in: wykaz usług wraz
z dowodami potwierdzającymi ich należyte wykonanie. W poz. 1 wykazu Wykonawca G
przedstawił usługę: „Rozpoznanie ferromagnetyczne na obszarze ponad 15 tys. ha wraz
z r
aportem z badań” o wartości 291.510 zł, a do wykazu załączył dowód jej należytego
wykonania, tj.
referencję z dnia 06.02.2018 r. wystawioną przez MEWO S.A. z siedzibą
w
Straszynie (dalej „Podmiot M”), której przedmiotem było „Wykonanie pomiarów
magnetometrycznych oraz opracowanie rap
ortu końcowego z wynikami badań”.
W toku weryfikacji złożonych dokumentów, Zamawiający zwrócił się do wystawcy
referencji z
prośbą o udzielenie informacji na jakie potrzeby wykonywane byty pomiary objęte
powyższymi referencjami, na jakich obszarach (akwenach) prowadzone byty pomiary objęte
powyższymi referencjami oraz jaka była średnia głębokość akwenów, na których były
prowadzone pomiary
objęte przedstawionymi przez Wykonawcę G referencjami.
W dniu 20.01.2020
r. Zamawiający otrzymał wyjaśnienia Podmiotu M, z których
wynikało jednoznacznie, że „nie były to pomiary ferromagnetyczne mające na celu
identyfikację niebezpiecznych obiektów pochodzenia wojskowego”.
W
informacji o pierwotnym rozstrzygnięciu Postępowania Zamawiający zwrócił uwagę,
że nie sposób zakładać, by Wykonawca G, działający od wielu lat na rynku usług pomiarów
ferromagnetycznych, s
kładając na potwierdzenie spełnienia warunku udziału w Postępowaniu
wykaz usług, w którym zawarł ww. usługę, nie wiedział o tym, że nie były to
„pomiary ferromagnetyczne mające na celu identyfikację niebezpiecznych obiektów
pochodzenia wojskowego”. Wykazując tą usługę na potwierdzenie spełniania warunku udziału
w P
ostępowaniu, Wykonawca G wykazał się co najmniej rażącym niedbalstwem, o ile nie
działaniem zamierzonym, co – w ocenie Zamawiającego – uzasadniało wykluczenie
z P
ostępowania.
W dniu 28 lutego 2020 r.
Zamawiający otrzymał od Wykonawcy G kopię wniesionego
przez ten podmiot odwołania, w którym zarzucono Zamawiającemu naruszenie art. 26 ust. 3,
art. 7 ust. 1 oraz art. 24 ust. 1 pkt 16 Pzp.
W dniu 27 maja 2020 r. Izba
wydała wyrok (sygn. akt KIO 451/20), w którym
uwzględniła odwołanie i nakazała Zamawiającemu nieważnienie czynności wyboru oferty
najkorzystn
iejszej oraz unieważnienie czynności wykluczenia Wykonawcy G oraz odrzucenia
jego oferty. KIO nakazała Zamawiającemu ponowne badanie i ocenę ofert.
Zamawiający, po wykonaniu wyroku KIO, dokonał wyboru oferty Wykonawcy G,
co
zostało zaskarżone odwołaniem rozpoznawanym w przedmiotowej sprawie.
Odnośnie zarzutu zaniechania odrzucenia oferty Wykonawcy G wobec nieprzedłużenia
terminu związania ofertą przez tego wykonawcę Zamawiający podał, że jest to pogląd błędny,
ponieważ stosownie do treści art. 89 ust. 1 pkt 7a Pzp zamawiający odrzuca ofertę,
jeżeli wykonawca nie wyraził zgody, o której mowa w art. 85 ust. 2 Pzp, na przedłużenie
terminu związania ofertą.
Z uwagi na fakt,
że samo odrzucenie oferty jest radykalną czynnością zamawiającego,
eliminującą wykonawcę z udziału w postępowaniu bez względu na treść oferty,
ustawowe
przestanki odrzucenia muszą być intepretowane ściśle.
W kontekście powyższego należy wskazać, że literalne brzmienie przepisu art. 89
ust. 1 pkt 7a Pzp
wskazuje na jednoznaczne odniesienie do sytuacji, w której zamawiający
zwrócił się do wykonawcy o wydłużenie terminu związania ofertą zgodnie z dyspozycją art. 85
ust. 2 Pzp. Mowa tu więc wyłącznie o sytuacji, gdy zamawiający korzysta z przysługującego
mu
prawo do jednorazowego zwrócenia się do wykonawców o przedłużenie terminu związania
ofertą.
Zdaniem Zamawiającego przepisy Pzp nie nakładają na wykonawców obowiązku
samodzielnego przedłużania terminu związania ofertą. Stosownie do treści art. 85 ust. 2 Pzp
wykonawca
może przedłużyć termin związania ofertą samodzielnie lub na wniosek
zamawiającego, przy czym, sankcją w postaci odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 7a Pzp
obwarowany jest jedynie przypadek, w którym wykonawca w odpowiedzi na
wezwan
ie zamawiającego nie wyrazi zgody na przedłużenie terminu związania ofertą. Jest to
więc uprawnienie, nie nakaz działania po stronie wykonawcy.
Próba wywodzenia z treści art. 89 ust. 1 pkt 7a Pzp i tym samym zrównania w zakresie
skutku czynności prawnej, sytuacji, kiedy wykonawca nie wyraził zgody na przedłużenie
terminu związania ofertą, z sytuacją w której wykonawca samodzielnie nie przedłużył terminu
związania ofertą jest niezasadna. Zrównanie obu opisanych stanów wydaje się być możliwe
tylko w sytuacji
rozszerzającej interpretacji tej przesłanki, czy też wywodzenia podstawy do
odrzucenia
przez analogię, gdyż skutkiem w obu przypadkach jest brak związania ofertą.
Zauważyć jednak należy, że do tego samego skutku, rozumianego jako brak związania treścią
ofe
rty, prowadzą zupełnie odmienne działania lub zaniechania strony ubiegającej się
o udz
ielenie zamówienia publicznego. W ocenie Zamawiającego brak terminu związania ofertą
jest podstawą do odrzucenia oferty w trybie art. 89 ust. 1 pkt 7a Pzp tylko w sytuacji,
kiedy
wykonawca wezwany do przedłużenia terminu związania ofertą nie wyrazi na to zgody.
W przedmiotow
ej sprawie Wykonawca G był wzywany do złożenia oświadczenia
o
przedłużeniu terminu związania ofertą i przedłużenia ważności wadium, jednakże na
wcześniejszym etapie Postępowania i zgody takiej udzielił. Kolejne wezwanie ze strony
Zamawiającego było więc niedopuszczalne, a przy tym z uwagi na przedłużające się
P
ostępowanie doszło kolejny raz do upływu terminu związania ofertą, czemu zapobiec mógł
już tylko sam Wykonawca G, samodzielnie przedłużając termin związania ofertą,
czego
faktycznie nie uczynił.
Powyższe nie zmienia jednak wniosku o braku podstaw do odrzucenia oferty
W
ykonawcy G. Katalog przesłanek do odrzucenia oferty wykonawcy ma charakter zamknięty
i nie można podstaw odrzucenia interpretować w sposób rozszerzający. Wszelkie postawy do
wykluczenia wykonawcy z postępowania lub odrzucenia jego oferty, jako wyjątki od zasady,
że złożona oferta podlega badaniu i wyborowi winny być interpretowane w sposób ścisły.
W ocenie Zamawiającego upływ terminu związania ofertą w obecnym stanie prawnym
nie przesądza o nieskuteczności oferty, a jedynie o braku istnienia po stronie wykonawcy
obowiązku zawarcia umowy.
Podsumowując powyższe rozważania Zamawiający podkreślił, że odesłanie z art. 89
ust. 1 pkt 7a do art. 85 ust. 2 Pzp
dotyczy wyłącznie udzielenia zgody na przedłużenie terminu
związania ofertą, tj. sytuacji, w której zamawiający w ramach przyznanych mu przez Pzp
uprawnień i w czasie zakreślonym przez ustawę wystąpi do wykonawcy o przedłużenie
terminu związania ofertą, a ten nie wyrazi zgodę na przedłużenie terminu związania ofertą.
Gdyby ustawodawca chciał, aby omawiana podstawa odrzucenia oferty odnosiła się zarówno
do samodzielnego przedłużenia, jak i odpowiedzi na zwrócenie się o wyrażenie zgody,
to
wówczas w art. 89 ust. 1 pkt 7a Pzp nie zastosowałby zwrotu „nie wyraził zgody na
przed
łużenie okresu związania ofertą”, ale zastosowałby określenie typu „nie nastąpiło
przedłużenie okresu związania ofertą”, „nie przedłużyli okresu związania ofertą” i tym podobne.
W kontekście dotychczasowych rozważań Zamawiający stwierdził, że brak jest również
jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, że oferta, co do której upłynął termin związania ofertą,
straciła cechy oferty i w związku z tym powinna być uznana za nieważną lub podlegającą
odrzuceniu. W żadnym wypadku nie można uznać, że z momentem upływu terminu związania
ofertą złożoną przez Wykonawcę G przestał on być uczestnikiem Postępowania.
Zdaniem Zamawiającego dla ewentualnego odrzucenia oferty Wykonawcy G i braku
możliwości jej wyboru jako najkorzystniejszej absolutnie bez znaczenia pozostaje treść jego
oświadczeń składanych po wykonaniu przez Zamawiającego wyroku w sprawie KIO 451/20,
kiedy to Wykonawca G w istocie z
adeklarował wycofanie się z Postępowania wskazując,
że jest zaangażowany w inne przedsięwzięcia i „nie ma czasu” dla Zamawiającego.
P
owyższe oświadczenia Wykonawcy G zostały skoordynowane z wykonaniem mimo
wszystko wezwania do wyjaśnień, które Zamawiający skierował do tego wykonawcy
w wykonaniu wyroku KIO.
Aktualny stan prawny nie przewiduje możliwości wycofania oferty w innym terminie niż
przed upływem terminu składania ofert. Ustawa nie daje również wykonawcom żadnych
możliwości w zakresie ewentualnego zwolnienia z obowiązku udziału w postępowaniu z uwagi
np. na zaangażowanie w inne przedsięwzięcia. Także przez upływ terminu związania ofertą
wykonawcy nie tracą swojego statusu uczestników postępowania o udzielenie zamówienia,
aż do jego ostatecznego rozstrzygnięcia. W konsekwencji, wspomniane oświadczenia
Wykonawcy G
, który istotnie poinformował Zamawiającego, że nie ma zamiaru realizować
zamówienia, muszą pozostać niejako niezauważone przez Zamawiającego, który zmuszony
jest dokonać wyboru oferty takiego wykonawcy, jeśli tylko jest ona ofertą najkorzystniejszą.
Dopiero bowiem po wyborze oferty aktualizują się uprawnienia wykonawcy, który został
wybrany, a co do oferty którego upłynął termin związania, polegające na możliwości odmowy
podpisania umowy bez ryzyka utraty wadium.
Sytuacja choć z pozoru wydaje się być kuriozalna (Zamawiający wybiera wykonawcę,
który nie chce być wybrany), znajduje jednak umocowanie w przepisach Pzp, jako jedyna
możliwość procedowania przez Zamawiającego w omawianym stanie faktycznym.
Po dokonaniu wyboru oferty Wykonawcy G
jako najkorzystniejszej, wykonawca ten miałby
możliwość bądź podpisać umowę, bądź poinformować, że odmawia jej podpisania, co nie
wiązałoby się dla tego wykonawcy w istocie z żadnymi negatywnymi konsekwencjami,
a
Zamawiającemu umożliwiłoby dokonanie wyboru oferty wykonawcy na drugim miejscu
w rankingu ofert.
Odnośnie zarzutu w przedmiocie zaniechania wykluczenia Wykonawcy G wobec
niewykazania spełnienia warunków udziału w Postępowaniu Zamawiający stwierdził, że choć
istotnie
ta kwestia nie była objęte zarzutem odwołania tego wykonawcy i przedmiotem
rozpoznania KIO w sprawie KIO 451/20, niemniej jednak tak w toku rozprawy,
jak i w uzasadnieniu ww. wyroku znalazły się rozważania KIO w tym przedmiocie, które
determino
wały zarówno treść późniejszego wezwania do Wykonawcy G oraz do Podmiotu M,
jak i miały oczywisty wpływ na sposób oceny wyjaśnień obu tych podmiotów.
W zakre
sie spornego warunku udziału w Postępowaniu Zamawiający wskazał,
że Wykonawca G złożył wykaz usług, w którym wskazał na 3 usługi. Byty to usługi realizowane
odpowiednio na rzecz: Zamawiającego, Zarządu Morskiego Portu Gdańsk S.A. oraz na rzecz
Podmiotu M
. W zakresie usługi realizowanej na rzecz Zamawiającego oraz Portu Gdańsk,
Zamawiaj
ący dysponował od początku badania oferty wiedzą, że usługi te nie spełniają
wymagań SIWZ.
Zamawiający podkreślił, że pierwotnie nie wzywał Wykonawcy G do wyjaśnień
w
zakresie usług referencyjnych, ponieważ w zakresie usługi realizowanej na rzecz
Podmiotu M
powziął wątpliwość co do zgodności ze stanem rzeczywistym informacji
zawartych w wykazie. W konsekwencji,
Zamawiający – pismem z dnia 10 stycznia 2020 r. –
zwrócił się do Podmiotu M z bardzo konkretnym pytaniem o spełnianie przez wykazaną usługę
wymogów SIWZ. Dla uniknięcia wszelkich wątpliwości Zamawiający podał komplet informacji
o przetargu, przy
toczył treść warunku udziału w Postępowaniu i poprosił o potwierdzenie
spełnienia usługi wykazanej z tymże warunkiem. Co bardzo istotne, Zamawiający wyraźnie
p
odkreślił, że niezbędne jest potwierdzenie, jaka była średnia głębokość i obszar badanych
akwenów oraz czy usługa miała na celu „identyfikację niebezpiecznych obiektów pochodzenia
wojskowego”.
W treści pisma Podmiotu M z dnia 20 stycznia 2020 r., podpisanego przez I.B.,
zatrudnion
ą na stanowisku Project Manager, podano, że:
a)
Wykonawca G wykonał na zlecenie Podmiotu M pomiary magnetometryczne
połączone ze sporządzeniem raportu;
b) Nie
byty
to
pomiary
ferromagnetyczn
e
mające
na
celu
„identyfikację niebezpiecznych obiektów pochodzenia wojskowego”;
c)
Obszar badań i głębokość akwenów, na których je prowadzono;
d)
Profile pomiarowe były prowadzone co 50 m.
Po tym
jak Zamawiający pierwotnie uznał, że treść oświadczenia Podmiotu M, w tym
w szczególności twierdzenie, że wykonane pomiary nie miały na celu identyfikacji obiektów
niebezpiecznych
pochodzenia
wojskowego
determinuje
konieczność
uznania,
że Zamawiającego wprowadzono w błąd, KIO w wyroku z dnia 27 maja 2020 r. uznała,
że istnieje konieczność nie tylko ustalenia zakresu umocowania osoby podpisującej
oświadczenie Podmiotu M, ale również konieczność dodatkowego wyjaśnienia tej kwestii
z W
ykonawcą G.
W uzasadnieniu wyroku zwrócono przede wszystkim uwagę na to, że skoro
w
oświadczeniu Podmiotu M znajduje się oświadczenie sprzeczne z oświadczeniem
Wykonawcy G,
to obowiązkiem Zamawiającego było wyjaśnić tą sprzeczność, a nie opierać
się wyłącznie na oświadczeniu Podmiotu M. Wątpliwości KIO wzbudziło również istnienie po
stronie osoby podpisującej oświadczenie w imieniu Podmiotu M uprawnienia do składania
takich oświadczeń, skoro nie jest ona uprawniona do reprezentacji tego podmiotu zgodnie
z
KRS. Obie ww. okoliczności należało, zdaniem Izby, najpierw dogłębnie wyjaśnić, a nie
uznawać „arbitralnie”, że taka forma oświadczenia Podmiotu M pozwala na uznanie,
że Wykonawca G wprowadził Zamawiającego w błąd.
Wykonując wyrok KIO z dnia 27 maja 2020 r. Zamawiający, pismem z dnia 19 czerwca
2020 r.,
wezwał Wykonawcę G do wyjaśnień na podstawie art. 26 ust. 3 Pzp. W treści
wezwania Zama
wiający, referując aktualny stan Postępowania, wskazał, że:
„[…] mając na uwadze kolizję oświadczeń Państwa z oświadczeniem wystawcy referencji, jak
również wobec niejednoznacznych postanowień złożonej umowy oraz treści wyroku KIO
zobowiązującego Zamawiającego do zbadania powyższych okoliczności, wzywamy do
wyjaśnienia przyczyn dla których wystawca referencji oświadczył, iż przedmiotem usługi nie
było poszukiwanie obiektów niebezpiecznych pochodzenia wojskowego, a tym samym do
wyjaśnienia rozbieżności między Państwa stanowiskiem, a stanowiskiem wystawcy referencji.
Jedn
ocześnie prosimy o okazanie raportu końcowego do umowy o dzieło zawartej z MEWO
S.A. z dnia 22 lutego 2017 roku celem weryfikacji, czy przedmiotem zleconej usługi była
identyfikacja obiektów niebezpiecznych pochodzenia wojskowego, względnie przedstawienie
w
tym zakresie innych dowodów”.
W odpowiedzi na pismo Zamawiającego, Wykonawca G, w piśmie z dnia 24 czerwca
2020 r
., wskazał, że dociekana przez Zamawiającego kwestia wynika już z samego rodzaju
tych badań i przepisów obowiązujących w zakresie badań gruntu (dna) pod lokalizację
obiektów jądrowych. Niezależnie od tego Wykonawca G poinformował, że nie jest już
zainteresowany uzyskaniem z
amówienia z uwagi na zbyt długi czas oczekiwania na
rozstrzygnięcie Zamawiającego, jak również zaangażowanie w inne przedsięwzięcia.
Jednocześnie, pismem z dnia 19 czerwca 2020 r., Zamawiający zwrócił się z prośbą
o
udzielenie wyjaśnień do Podmiotu M. W treści pisma Zamawiający wskazał, że „[…] zwraca
się z prośbą o potwierdzenie lub zaprzeczenie przez osoby uprawnione do reprezentowania
spółki MEWO S.A. zgodnie z właściwym rejestrem, informacji zawartych w piśmie
Nr 16012/PO/9/1/2020 z dnia 20 stycznia 2020 r. podpisanego podpisanym przez I.B.

Project
Manager, przy czym w przypadku zaprzeczenia proszę o wyjaśnienie przyczyn, dla
których takie oświadczenie zostało złożone”. Dalej Zamawiający wskazał, że: „Zwraca uwagę,
iż w piśmie zawarta jest kluczowa dla sprawy informacja, iż usługa zlecona przez Podmiot M
dla Wykonawcy G
nie polegała na identyfikacji obiektów niebezpiecznych pochodzenia
wojskowego. W toku sporu między Dyrektorem Urzędu Morskiego w Gdyni, a Wykonawcą G
przed Krajową Izbą Odwoławczą w Warszawie, Wykonawca G zaprzeczył prawdziwości
Państwa oświadczenia zawartego w piśmie Nr 16012/PO/9/1/2020 z dnia 20 stycznia 2020 r.
podpisanym przez I.B.
, twierdząc, że wbrew treści pisma wykonał usługę, która polegała na
identyfikacji obiektów niebezpiecznych pochodzenia wojskowego”.
Podmiot M odpowiedział na pismo Zamawiającego i w piśmie z dnia 30 czerwca 2020 r.
wskazał, że – po pierwsze – potwierdza uprawnienie I.B. do składania oświadczeń woli w jego
imieniu. Po drugie,
w zakresie złożonego oświadczenia dot. tego, czy usługa realizowana
przez
Wykonawcę G miała na celu poszukiwanie obiektów niebezpiecznych pochodzenia
wojskowego, Podmiot M podni
ósł, że z pozoru jednoznaczne oświadczenie I.B. może
wprowadzać w błąd w tym sensie, że brak jest możliwości jednoznacznego stwierdzenia,
że dana usługa badania dna morskiego „ma na celu poszukiwanie obiektów niebezpiecznych
pochodzenia wojskowego” i kwestia ta może podlegać interpretacji.
Po analizie ww.
pism Zamawiający stwierdził, że wobec braku jednoznacznych
dowodów, jakoby usługa wykonana przez Wykonawcę G na rzecz Podmiotu M nie obejmowała
lokalizacj
i obiektów niebezpiecznych pochodzenia wojskowego, mając przy tym na uwadze
ustalenia i rozważania KIO z wyroku z dnia 27 maja 2020 r., należało uznać, że Wykonawca
G spełnia warunki udziału w Postępowaniu, a jego oferta jest najkorzystniejsza. W tym
zakre
sie Zamawiający zobowiązany był zastosować się do wytycznych zawartych
w uzasadnieniu wyroku KIO, w tym zawartej na str. 14 uzasadnienia wytycznej, by wszelkie
wątpliwości usuwać na korzyść wykonawcy.

Jednocześnie Zamawiający wniósł opozycję przeciw zgłoszonemu przystąpieniu,
wskazując na jej uzasadnienie, że stosownie do treści art. 185 ust. 2 Pzp przystępujący winien
posiadać i wykazać interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść strony, do której
przystępuje.
W uzasadnieniu przystąpienia Wykonawca G wskazał, że jego interes polega na tym,
że w razie oddalenia odwołania będzie niejako zmuszony zrealizować zamówienie, czego nie
może uczynić z uwagi na zaangażowanie w inne przedsięwzięcia gospodarcze, a realizacja
zamówienia groziłaby mu wyrządzeniem szkody majątkowej.
W ocenie Zamawiającego, Wykonawca G błędnie rozumie interes w rozumieniu
art. 185 ust. 2 Pzp. Interes ten rozumie
ć należy w ujęciu szerokim, niemniej jednak winien on
mieć charakter realny, a nie tylko hipotetyczny.
Zamawiający stwierdził, że Wykonawca G nie ma interesu w rozstrzygnięciu odwołania
na korzyść Odwołującego w znaczeniu, w jakim interes ten definiuje Pzp. W szczególności
zwrócić należy uwagę, że wobec bezspornego faktu braku związania ofertą Wykonawca G nie
ma obowiązku podpisania umowy. Zamawiający nie dysponuje żadnymi mechanizmami
mogącymi zmusić tego wykonawcę do podpisania umowy, w tym w szczególności odmowa
podpisania umowy nie wiąże się dla tego wykonawcy z ryzykiem utraty wadium. Nie istnieje
dla tego wykonawcy zatem nawe
t potencjalne ryzyko szkody majątkowej wobec zaistnienia
obowiązku realizacji zamówienia, nie wspominając już o ryzyku realnym.
Zamawiający podał następnie, że zgodnie z art. 185 ust. 5 Pzp stanowisko
przystępującego nie może w żadnym zakresie pozostawać w sprzeczności ze stanowiskiem
strony, do której przystępuje. Zwrócił uwagę, że przepisy Pzp nie przewidują instytucji
częściowego interesu w przystąpieniu do danej strony. Przystąpienie może nastąpić jedynie
wtedy, gdy
w całości interes strony pokrywa się z interesem zgłaszającego przystąpienie.
W tym kontekście Zamawiający zaznaczył, że zarzuty odwołania są dwojakiego
rodzaju. Z jednej strony odwołują się do zagadnienia samej możliwości wyboru przez
Zamawiającego oferty, co do której upłynął termin jej związania, a tym samym w tym zakresie
istnieje
zgodność stanowisk Odwołującego i Przystępującego, gdyż oba podmioty podnoszą,
że Zamawiający nie byt uprawniony do wyboru takiej oferty i naruszył w tym zakresie przepisy
Pzp
. Odwołanie obejmuje jednak również zarzuty innego rodzaju, a mianowicie odnoszące się
do konieczności odrzucenia oferty Wykonawcy G i wykluczenia go z uwagi na niespełnianie
warunków udziału w Postępowania w zakresie usługi referencyjnej realizowanej na rzecz
Podmiotu M. W tej materii
Odwołujący niejako powiela argumentację Zamawiającego ze
sprawy KIO 451/20, a mianowicie twierdzi,
że ani Wykonawca G, ani Podmiot M nie
potwierdzi
li, że zrealizowana usługa miała na celu poszukiwanie obiektów niebezpiecznych
pochodzenia wojskowego.
Wykonawca G
wyrażał, tak w toku sprawy KIO 451/20, jak i w toku wyjaśnień
składanych na wezwanie Zamawiającego celem wykonania wyroku Izby, niemałe „oburzenie”
faktem,
że ktokolwiek może zarzucać mu, jakoby w wykazie usług podał nieprawdziwe
informacje. Wykonawca G
złożył obszerne wyjaśnienia, w których z całą stanowczością
twierdził, że wykonana usługa miała na celu poszukiwanie obiektów niebezpiecznych
pochodzenia wojskowego.
Wykonawca G nie może zatem obecnie przystępować do
odwołania po stronie Odwołującego, który w treści odwołania prezentuje stanowisko
sprzeczne ze stanowiskiem Wykonawcy G, prezentowanym w toku
Postępowania.
Zamawiający dodał, że poziom niekonsekwencji Wykonawcy G w zakresie
prezentowanego w postępowaniu odwoławczym stanowiska obrazuje dodatkowo sama treść
przystąpienia, w którym z jednej strony Wykonawca G „przyznaje rację konkurentowi”,
a z drugiej oświadcza, że jeśli odwołanie zostanie oddalone to „podejmie się realizacji zadania
będącego przedmiotem niniejszego postępowania, bowiem zależy mu na każdym zadaniu
oraz na do
brych relacjach z zamawiającym”.

W piśmie procesowym z 1 września 2020 r. Odwołujący podtrzymał argumentację
zawartą w odwołaniu, wnosząc o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z treści:
1.
ekspertyzy sporządzonej przez doktora nauk fizycznych inż. P.M. (dowód 1),
na
okoliczność wykazania, że badanie ferromagnetyczne z uwzględnieniem
pokrycia bada
nego obszaru profilami o odległości co 50 m – mając na uwadze
dostępny na runku sprzęt pomiarowy, przy użyciu którego wykonywane są badania
ferromagnetyczne oraz obowiązujące zasady sztuki w zakresie prawidłowego
wykonywania tego rodzaju badań – nie może służyć celowi wykrycia i identyfikacji
niebezpiecznych obiektów ferromagnetycznych pochodzenia wojskowego;
2.
protokołu posiedzenia i rozprawy przed KIO z dnia 07.10.2019 r. w sprawie
o sygn. akt
KIO 1884/19, w części dotyczącej zeznań świadka Ł.P. (dowód 2),
na
okoliczność wykazania, jakie parametry wykonania usługi skanowania
magnetometrycznego dna akwenu
w zakresie gęstości profili pomiarowych,
odpowiadają i pozwalają na osiągnięcie celu w postaci poszukiwania i identyfikacji
obiektów ferromagnetycznych;
3.
oświadczenia Ł.P. złożonego w związku ze sprawą o sygn. akt KIO 2182/19,
dotyczącą postępowania o udzielenie zamówienia pn. „Usługa polegająca na
oczyszczeniu dna akwenów z materiałów ferromagnetycznych, w tym wybuchowych
w ramach projektu pn. Budowa drogi wo
dnej łączącej Zalew Wiślany z Zatoką
Gdańską
” – dowód 3 – (oryginał oświadczenia w aktach sprawy KIO 2182/19),
na
okoliczność wykazania, że Ł.P. posiada pełną wiedzę i świadomość na temat
obowiązujących zasad sztuki w zakresie wykonania pomiarów ferromagnetycznych
mających na celu identyfikację obiektów ferromagnetycznych pochodzenia
wojskowego (w tym niewybuchów i niewypałów), albowiem realizował wiele
kontraktów, których przedmiotem było poszukiwanie i identyfikacja zalegających
w
dnie obiektów niebezpiecznych, jak również – zgodnie z własnym oświadczeniem
tu przywołanym – był zatrudniany przez podmioty zarządzające portami morskimi
w
charakterze osoby nadzorującej i kontrolującej przebieg takich prac;
4.
pisma Porr S.A. do Przedsiębiorstwa Robót Czerpalnych i Podwodnych sp. z o.o.
wraz
z załącznikami zawierającymi opracowanie uwag do metodologii badań
wywiadu ferromagnetycznego dla zadania „Rozbudowa Obrotnicy nr 2”,
sporządzone przez Ł.P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą
„Proton-Archeo Ł.P.” (dowód 4), na okoliczność wykazania, że parametry
wykonania usługi badania ferromagnetycznego takie jak ustawienie tras profili
pomiarowych z wyszczególnioną odległością pomiędzy nimi (gęstością profili)
determinują możliwość zweryfikowania, czy usługa skanowania dna pod kątem
zalegania w nim obiektów ferromagnetycznych pochodzenia wojskowego wykonana
została prawidłowo;
5.
Raportu z badań ferromagnetycznych wykonanych dla potrzeb realizacji
przedsięwzięcia „Budowa drogi wodnej łączącej Zalew Wiślany z Zatoką Gdańską
(Planowana
S
ztuczna Wyspa)” oraz wyciągu z Raportu z badań
ferromagnetycznych
wykonanych
dla
potrzeb
rea
lizacji przedsięwzięcia
„Budowa drogi wodnej łączącej Zalew Wiślany z Zatoką Gdańską (Planowany Tor
Wodny na Zalewie Wiślanym)”, sporządzonych przez Wykonawcę G (dowody 5) –
na okoliczność wykazania zawartości przykładowego raportu z badania
ferromagnetycznego wykonanego w celu poszukiwania i identyfikacji obiektów
ferromagnetycznych pochodzenia wojskowego, jak również metodologii tego
badania ze szczególnym uwzględnieniem istotnych z punktu widzenia wykonania
usługi parametrów takich jak gęstość wykonania profili pomiarowych
(determinujących prawidłowość wykonania usługi), a ponadto na potwierdzenie
zasadności tezy, że przedstawienie przez Wykonawcę G raportu z badania
ferromagnetycznego wykonanego na rzecz Podmiotu M
pozwoliłoby na dokonanie
oceny, czy usługa przedmiotowa była realizowana w celu identyfikacji obiektów
ferromagnetycznych pochodzenia wojskowego, a zatem, czy spełnia wymagania
Zamawiającego określone w SIWZ.
Odwo
łujący podniósł dodatkowo, że wykonanie usługi badania ferromagnetycznego
„w celu” identyfikacji niebezpiecznych obiektów pochodzenia wojskowego, było elementem
konstrukcyjnym sformułowanego przez Zamawiającego warunku udziału w Postępowaniu
w zakresie zdo
lności technicznych lub zawodowych. Wynika z tego, żer wykonawca
ubiegający się o udzielenie zamówienia, wykazując spełnienie tego warunku, zobowiązany był
do udowodnienia, że podana przez niego w wykazie usługa była ukierunkowana na
osiągnięcie określonego rezultatu, tj. miała służyć identyfikacji obiektów niebezpiecznych
pochodzenia wojskowego, a nie j
akichkolwiek obiektów ferromagnetycznych.
W konsekwencji, bez znaczenia dla oceny spe
łnienia tego warunku udziału
w P
ostępowaniu był fakt, czy np. w następstwie wykonania usługi badania
ferromagnetycznego wykryto jakieś obiekty ferromagnetyczne pochodzenia wojskowego,
jak
również fakt, że każda stwierdzona anomalia magnetyczna może potencjalnie oznaczać,
że w danym obszarze zakłóceń pola magnetycznego zalegają przedmioty niebezpieczne, o ile
wykonanie usługi nie było ukierunkowane stricte na poszukiwanie i identyfikację obiektów
niebezpiecznych pochodzenia wojskowego.
Z treści dokumentów zgromadzonych w toku badania i oceny ofert wykonawców
ubiegających się o udzielenie zamówienia, w tym przede wszystkim kategorycznych w swej
treści wyjaśnień Podmiotu M wynika niezaprzeczalnie, że sporna usługa nie była wykonywana
w celu identyfikacji obiektów ferromagnetycznych pochodzenia wojskowego. Oświadczenie
w pow
yższym zakresie złożyła w dniu 20.01.2020 r. osoba, której umocowanie do składania
oświadczeń wiedzy jako wiążących dla Podmiotu M zostało potwierdzone w toku procedury
wyjaśniającej, wdrożonej w wykonaniu wyroku Izby z dnia 27 maja 2020 r.
Oświadczenie powyższe zostało ocenione przez KIO w postępowaniu odwoławczym pod
sygnaturą KIO 451/20 jako „jednoznaczne w swej treści”. Informacje powyższe zostały również
potwierdzone przez osoby umocowane do reprezentowania Podmiotu M w pisemnym
wyjaśnieniu z dnia 30.06.2020 r., z którego wynika zarazem, że faktycznym celem badania
ferromagnetycznego nie było poszukiwanie obiektów niebezpiecznych pochodzenia
wojskowego („faktyczny cel tych badań był inny”). Wykonawca G nie przedstawił żadnych
dokumentów wykazujących, że celem badania ferromagnetycznego wykonanego na zlecenie
Podmiotu M
była identyfikacja obiektów niebezpiecznych pochodzenia wojskowego.
Przedstawiona przez
Wykonawcę G w toku postępowania odwoławczego w sprawie
KIO 451/20 umowa z Podmiotem M nie potwierdza, jakoby badanie ferromagnetyczne
wykonywane było w celu poszukiwania i identyfikacji obiektów ferromagnetycznych
pochodzenia wojskowego.
Z załącznika A do tej umowy (str.3, pkt 4 – Zawartość raportów
końcowych) wynika, że raport z badania ferromagnetycznego miał zawierać m.in.
„wprowadzenie wyjaśniające cel badań i zadanie raportu”. Wykonawca G, pomimo wezwania
skierowanego przez Zamawiającego w toku procedury wyjaśniającej, nie przedstawił do
wglądu Zamawiającego raportu z badania ferromagnetycznego, którego analiza pozwoliłaby
w sposób ostateczny rozwiać wątpliwość w zakresie oceny spełnienia przez Wykonawcę G
warunku udziału w Postępowaniu. Powyższa konstatacja jest tym bardziej uzasadniona
w
świetle przywołanego w pkt 8 załącznika A do umowy zawartej pomiędzy Wykonawcą G
a Podmiotem M.
Ponadto, analiza
treści przykładowych raportów z badań ferromagnetycznych, w tym
raportów sporządzanych przez Wykonawcę G (dowody 5) wskazuje ponad wszelką
wątpliwość, że zawartość tych raportów pozwala na jednoznaczne stwierdzenie jaki był cel
badania ferromagnetycznego dokumentowanego takim raportem. Zestawienie tych
dokumentów z wymaganiami Zamawiającego określonymi w SIWZ jednoznacznie wskazuje,
że usługa wykonywana na rzecz spółki Podmiotu M nie spełniała określonych w SIWZ
wymagań Zamawiającego dotyczących „celu badania”.
Pozostałe usługi wymienione w poz. 2 i 3 wykazu usług, realizowane na terenie
Portu
Wewnętrznego Gdańsk, Toru wodnego na Zalewie Wiślanym, Toru wodnego na rzece
Elbląg, Portu Osłonowego oraz obszaru sztucznej wyspy, nie spełniały wymogu realizowania
usługi na akwenie o głębokościach średnich nie mniejszych niż 15 m. Tym samym,
nie
wchodząc nawet w szczegółową analizę merytoryczną zagadnienia, stwierdzić można już
prima facie,
że Wykonawca G nie wykazał spełnienia analizowanego warunku udziału
w
Postępowaniu.
Z daleko posuniętej ostrożności Odwołujący wyjaśnił, że celem kwestionowanej usługi
nie mogło być badanie ferromagnetyczne ukierunkowane na poszukiwanie i identyfikację
niebezpiecznych obiektów pochodzenia wojskowego, gdyż określone w wyjaśnieniach
odległości pomiędzy profilami pomiarowymi wynosiły 50 m, co faktycznie uniemożliwiało
zidentyfikowania obiektów ferromagnetycznych o mniejszych gabarytach, tj. dających
mniejszy sygn
ał zakłóceń pola magnetycznego.
Jak wynika z
treści dowodu 1 badanie ferromagnetyczne mające na celu wykrycie oraz
identyfikację niebezpiecznych obiektów pochodzenia wojskowego znajdujących się pod wodą
(m.in. niewybuchów, min morskich), przy pokryciu badanego obszaru profilami odległymi od
siebie o 50 m
, nie spełni swojego celu. Zasady prawidłowego wykonania badania
ferromagnetycznego, w celu wykrycia i identyfikacji niebezpiecznych obiektów pochodzenia
wojskowego, znajdujących się pod wodą, zakładają konieczność przebadania akwenu ze
100
% pokryciem, a zalecana odległość między profilami pomiarowymi to 1,5 metra. Wartości
te są uniwersalnie stosowane w kraju jako kryterium dla takich badań. Ustawienie gęstości
profili co 50 m uniemożliwia zbadanie całego akwenu ze 100 % pokryciem, co więcej –
nie
pozwala na pokrycie większości powierzchni dna badanego akwenu. W zależności od
gabarytów danego potencjalnie niebezpiecznego obiektu, takie ustawienie profili pomiarowych
spowoduje,
że nieprzebadana pozostanie część akwenu od ponad 40% (w przypadku
poszukiwania min morskich i bomb lotniczych) do niemal 90 % (w przypadku mniejszych
obiektów niebezpiecznych). Rozmieszczenie podwodnych profili pomiarowych badania
ferromagnetycznego co 50 m jest niewystarczające do przeprowadzenia analizy danych
pomiarowych, której wynikiem miałoby być wskazanie lokalizacji występowania anomalii pola
magnetycznego w całym akwenie podlegającym badaniu, mogących pochodzić od obiektów
ferromagnetycznych niebezpiecznych. Tak wykonane badanie nie zapewni możliwości
wykrycia, a tym bardziej identyfikacji, wszystkich niebezpiecznych obiektów pochodzenia
wojskowego znajdujących się w dnie danego akwenu.
Jak
wskazał Ł.P. (Prezes Zarządu Wykonawcy G) w opracowaniu uwag do metodologii
badań wywiadu ferromagnetycznego dla zadania „Rozbudowa Obrotnicy nr 2
w Porcie Gdynia” (dowód 4), celem rozpoznania ferromagnetycznego jest nie tylko
„oszacowanie wielkości obiektów ferromagnetycznych, ale również ich precyzyjna lokalizacja
z dokładnością umożliwiającą zespołom nurkowym ich wydobycie”. W przedmiotowym
opracowaniu
Ł.P. jednoznacznie i kategorycznie wypowiada się na temat parametrów
wykonania usługi badania ferromagnetycznego, takich jak ustawienie tras profili pomiarowych
z wyszczególnioną odległością pomiędzy nimi (gęstością profili) wskazując, że determinują
one możliwość oceny, czy usługa skanowania dna pod kątem zalegania w nim obiektów
ferromagnetycznych pochodzenia wojskowego wykonana została prawidłowo.
Nadto, w przedmiocie określenia, jakie parametry wykonania usługi skanowania
magnetometrycznego dna akwenu
w zakresie gęstości profili pomiarowych, odpowiadają
i
pozwalają na osiągnięcie celu w postaci poszukiwania i identyfikacji obiektów
ferromagnetycznych,
Ł.P. wypowiadał się składając zeznania w charakterze świadka podczas
rozprawy przed
Izbą w dniu 07.10.2019 r. w sprawie o sygn. akt KIO 1884/19 (dowód 2)
wskazując, że podczas wykonywania badań „[…] jednostka porusza się po profilach
równoległych po całym akwenie i może się poruszać od półtora do trzech metrów w przypadku
tego akwenu. Tak wykonana praca gwarantuje wykonanie
tego, co chciał zamawiający.
W
oparciu o uzyskane dane tworzony jest raport”. Z powyższego oświadczenia wynika
zarazem,
że Wykonawca G miał pełną świadomość, że wykazana przez niego na
potwi
erdzenie spełnienia warunku udziału w Postępowaniu usługa nie mogła spełniać
wymagań Zamawiającego (inaczej mówiąc – wykonanie badania z ustawieniem gęstości profili
co 50 m nie gwarantowało wykonania tego, czego oczekiwał Zamawiający). Kwestia wiedzy
i
świadomości Przystępującego co do braku spełnienia przez wykazaną usługę wymagań
Zamawiającego, w szczególności w kontekście bogatego doświadczenia tego wykonawcy
w
realizacji podobnych zamówień (vide dowód 3), nie będzie jednak przedmiotem dalszych
rozważań Odwołującego, ponieważ w odwołaniu nie sformułowano zarzutu zaniechania przez
Zamawiającego wykluczenia Wykonawcy G na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 Pzp. Mając na
uwadze
zasadę powagi rzeczy osądzonej, w związku z postępowaniem odwoławczym
o sygn. akt K
IO 451/20, dalsze rozważanie tej kwestii musiałoby okazać się bowiem
bezprzedmiotowe. Tym niemniej, analiza całokształtu przywołanych powyżej faktów pozwala
na jednoznaczne stwierdzenie,
że sporna usługa nie spełnia parametrów określonych w SIWZ.
Po przepr
owadzeniu rozprawy Izba, uwzględniając zgromadzony materiał
dowodowy omówiony w dalszej części uzasadnienia, jak również biorąc pod uwagę
oświadczenia i stanowiska stron, ustaliła i zważyła, co następuje.

Skład orzekający stwierdził, że Odwołujący jest legitymowany, zgodnie z przepisem
art.
179 ust. 1 Pzp, do wniesienia odwołania.
Izba uwzględniła opozycję Zamawiającego przeciw zgłoszonemu przystąpieniu
stwierdzając, że Zamawiający uprawdopodobnił okoliczność braku po stronie Wykonawcy G
interesu w uzyskan
iu rozstrzygnięcia na korzyść Odwołującego. Skład orzekający zwrócił
bowiem uwagę, że Wykonawca G w zgłoszonym przystąpieniu argumentował, z jednej strony,
że nie jest już zainteresowany realizacją zamówienia, a wręcz że podjęcie się jego realizacji
może wyrządzić Wykonawcy G szkodę majątkową. Z drugiej strony, zarówno w zgłoszonym
przystąpieniu, jak i na posiedzeniu niejawnym poprzedzającym przeprowadzoną rozprawę,
Wykonawca G deklarował wykonanie zamówienia. W konsekwencji Izba uznała,
że Wykonawca G, uzasadniając interes w zgłoszeniu przystąpienia, złożył de facto wzajemnie
wykluczające się oświadczenia, co – w braku wskazania innych okoliczności uzasadniających
popieranie odwołania – uznane zostało za przejaw braku legitymacji w uzyskaniu statusu
uczest
nika postępowania odwoławczego.
Izba dopuściła i przeprowadziła dowody z treści SIWZ, oferty Wykonawcy G,
wniosku
Zamawiającego do Wykonawcy G o przedłużenie terminu związania ofertą
z 20 grudnia 2019 r., oświadczenia Wykonawcy G z 23 grudnia 2019 r. o przedłużeniu terminu
związania ofertą do 31 stycznia 2020 r., wezwania Wykonawcy G do złożenia dokumentów
i
oświadczeń w trybie art. 26 ust. 2 Pzp z 23 grudnia 2019 r., wykazu usług złożonego przez
Wykonawcę G w odpowiedzi na wezwanie z art. 26 ust. 2 Pzp, prośby o wyjaśnienie
z 10 stycznia 2020 r. adresowanej do Podmiotu M, odpowiedzi podmiotu M z 20 stycznia
2020 r., zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty z 26 lutego 2020 r.,
prośby o wyjaśnienie z 19 czerwca 2020 r. adresowanej do Podmiotu M,
odpowiedzi Podmiotu M z 30 czerwca 2020 r., wezwania Wykonawcy G z 19 czerwca 2020 r.
do wyjaśnień w trybie art. 26 ust. 3 Pzp, odpowiedzi Wykonawcy G z 24 czerwca 2020 r.,
zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty z 23 lipca 2020 r. i dokumentów
przedstawionych na rozprawie.
W ocenie składu orzekającego potwierdził się zarzut naruszenia przez Zamawiającego
przepisu art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp
, ponieważ Odwołujący wykazał, że Wykonawca G nie
wykonał usługi (podwodnych badań ferromagnetycznych) w celu identyfikacji niebezpiecznych
obiektów pochodzenia wojskowego.
Zdaniem Izby okoliczność niespełniania przez sporną usługę wspomnianego powyżej
wymogu wynikała już z pierwszego oświadczenia Podmiotu M i nie została ona zaprzeczona
w treści drugiego z oświadczeń tego podmiotu. Późniejsze oświadczenie nie przesądzało
bowiem odmiennie kwestii celu, którego osiągnięciu miało służyć wykonanie spornej usługi.
Drugie oświadczenie Podmiotu M wyjaśniało jedynie okoliczność, że postawienie badaniu
określonego celu (tu – identyfikacji niebezpiecznych obiektów pochodzenia wojskowego) nie
gwarantuje jego osiągnięcia (i odwrotnie – wspomniany cel badania może zostać osiągnięty
w
toku badania, któremu takiego celu nie postawiono).
W ocenie
składu orzekającego Odwołujący wykazał, że sporna usługa
(„Rozpoznanie ferromagnetyczne na obszarze ponad 15 tyś. ha wraz z raportem z badań”),
wykonana na rzecz Podmiotu M, nie miała na celu – wbrew oświadczeniu zawartemu
w
złożonym przez Wykonawcę G wykazie usług – identyfikacji niebezpiecznych obiektów
pochodzenia wojskowego. Nie
przesądza o tym jedynie stanowisko Podmiotu M w zakresie
celu, w jakim była wykonana ww. usługa, ale wskazują na to również przedstawione przez
Odwołującego dowody dotyczące metodologii prowadzenia samych badań. Wynika z nich,
po
pierwsze, że badania ferromagnetyczne mające na celu identyfikację niebezpiecznych
obiektów pochodzenia wojskowego wykonuje się na profilach pomiarowych rozstawionych co
1,5
– 3 m, aby uzyskać całkowite pokrycie badanego obszaru (dowody 1, 2, 4 i 5), podczas gdy
w ramach spornej usługi profile rozstawione były co 50 m (vide pierwsze oświadczenie
Podmiotu M). Po drugie
– cel badania wskazywany jest w raporcie, będącym jego efektem
(dowody 5). Co istotne, Wykonawca G
– wbrew wyraźnemu oczekiwaniu Zamawiającego,
wyrażonemu w wezwaniu w trybie art. 26 ust. 3 Pzp – nie przedstawił raportu z wykonania
spornej usługi, ani innego dowodu świadczącego o celu, w jakim została ona wykonana.
Do
powyższego dodać należy, że z okoliczności sprawy wynika posiadanie przez
Wykonawcę G wiedzy o metodologii prowadzenia badań w celu identyfikacji niebezpiecznych
obiektów pochodzenia wojskowego (dowód 3), wobec czego jego obowiązkiem było
wykazanie Zamawiającemu tej okoliczności w odpowiedzi na wezwanie.
Reasumując, Wykonawca G nie wykazał spełniania warunku udziału w Postępowaniu,
o którym mowa w Rozdziale V ust. 1 pkt 2.1 lit. a SIWZ, zatem podlegał wykluczeniu na
podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp. W konsekwencji zaniechania t
ej czynności przez
Zamawiającego Izba uwzględniła odwołanie, nakazując Zamawiającemu, w pkt 1 sentencji
wyroku, unieważnienie wyboru oferty Wykonawcy G oraz ponowne badanie i ocenę ofert,
w
tym wykluczenie tego wykonawcy z Postępowania.
Nie zasługiwał natomiast na uwzględnienie związany z omówioną powyżej kwestią
zarzut naruszenia przez Zamawiającego przepisu art. 89 ust. 1 pkt 5 Pzp. Regulacja ta ma
zastosowanie w przypadkach tzw. postępowań dwuetapowych, w których najpierw dochodzi
do oceny sytuacji podm
iotowej wykonawców, a następnie do składania ofert przez
wykonawców pozytywnie zweryfikowanych pod kątem spełniania warunków udziału
w
postępowaniu i braku podstaw do wykluczenia.
Nie potwierdził się również zarzut naruszenia przez Zamawiającego przepisu art. 89
ust. 1 pkt 7a w zw. z art. 85 ust. 2 i art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 66 § 1 Kc przez zaniechanie
odrzucenia oferty Wykonawcy G
z uwagi na upływ terminu związania ofertą.
W powyższym zakresie Izba ustaliła, że pismem z dnia 20 grudnia 2019 r. Zamawiający
zwrócił się do Wykonawcy G z wnioskiem o wyrażenie zgody na przedłużenie terminu
związania ofertą do dnia 31 stycznia 2020 r. Wykonawca G – pismem z dnia 23 grudnia 2019 r.
– zgodę taką wyraził. Wykonawca G nie dokonywał samodzielnie przedłużenia terminu
związania ofertą po 31 stycznia 2020 r. O upływie terminu związania ofertą poinformował
Zamawiającego w piśmie z 24 czerwca 2020 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie
z art. 26 ust. 3 Pzp.
Przechodz
ąc do oceny przedmiotowego zarzutu skład orzekający przypomina,
że zgodnie z przepisem art. 89 ust. 1 pkt 7a Pzp odrzuceniu podlega oferta wykonawcy,
który nie wyraził zgody, o której mowa w art. 85 ust. 2 Pzp, na przedłużenie terminu związania
ofertą. Z kolei, zgodnie z przepisem art. 85 ust. 2 Pzp, wykonawca samodzielnie lub na
wniosek zamawiającego może przedłużyć termin związania ofertą, z tym że zamawiający
może tylko raz, co najmniej na 3 dni przed upływem terminu związania ofertą, zwrócić się do
wyko
nawców o wyrażenie zgody na przedłużenie tego terminu o oznaczony okres, nie dłuższy
jednak niż 60 dni.
Zestawienie przywołanych powyżej regulacji prowadzi do wniosku, że de lege lata
podstawa odrzucenia obejmuje li tylko sytuacje, w których wykonawca odmownie
ustosunkował się do wniosku zamawiającego o wyrażenie zgody na przedłużenie terminu
związania ofertą. Ergo omawianej podstawy odrzucenia nie można, zdaniem Izby,
rozciągać na sytuacje, w których wykonawca samodzielnie nie przedłużył terminu związania
ofertą, jak to miało miejsce w przedmiotowej sprawie.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w pkt 2 sentencji wyroku.
O kosztach postępowania odwoławczego (pkt 3 sentencji wyroku) Izba orzekła
stosownie do jego wyniku, na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 oraz § 5 ust. 4 rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz.U. z 2018 r. poz. 972).
Spośród 2 zasadniczych zarzutów odwołania (zaniechanie wykluczenia Wykonawcy G
na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp i zaniechanie odrzucenia jego oferty na podstawie art. 89
ust. 1 pkt 7a Pzp
) uwzględnieniu podlegał wyłącznie jeden z nich. Oznacza to, że na rzecz
Odwołującego zasądzić należało połowę wpisu od odwołania (3.750 zł) i połowę
wynagrodzenia pełnomocnika (1.800 zł), co daje sumę 5.550 zł. Od tego odliczyć należało
połowę wynagrodzenia pełnomocnika Zamawiającego (1.800 zł) i połowę kosztów dojazdu
pełnomocnika Zamawiającego na posiedzenie i rozprawę (114,50 zł) za wygranie sporu w tej
części. W konsekwencji Izba zasądziła od Zamawiającego na rzecz Odwołującego kwotę
3.635,50
zł.
Przewodniczący: ……………………………………….



Wcześniejsze orzeczenia:

Baza orzeczeń KIO - wyszukiwarka

od: do:

Najnowsze orzeczenia

Dodaj swoje pytanie