rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2019-12-05
rok: 2019

sygnatury akt.:

KIO 2366/19

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Daniel Konicz, Emil Kuriata, Piotr Kozłowski Protokolant: Piotr Cegłowski

po rozpoznaniu na rozprawie 4 grudnia 2019 r.
w Warszawie odwołania wniesionego
24 listopada 2019 r.
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: PBI
Infrastruktura S.A. z siedzibą w Kraśniku, PBI WMB sp. z o.o. z siedzibą
w Sandomierzu,
Inżynieria Rzeszów S.A. z siedzibą w Rzeszowie
w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego pn. Rozbudowa drogi krajowej Nr 28
Zator-
Medyka odc. Przemyśl-Medyka od km 351+793,00 do km 358+844,26 dł. 7,051 km
wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną, budowlami i urządzeniami budowlanymi
(nr
postępowania O.RZ.D-3.24411.15.2019)
prowadzonym przez zamawiającego: Skarb Państwa – Generalny Dyrektor Dróg
Krajowych i Autostrad w Warszawie
przy udziale wykonawcy:
Eurovia Polska S.A. z siedzibą w Bielanach Wrocławskich –
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego

orzeka:
1. U
względnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie odrzucenia
oferty złożonej przez Odwołującego oraz uwzględnienie tej oferty przy
dokonywaniu kolejnych czynności w prowadzonym postępowaniu.
2.
Kosztami postępowania obciąża Zamawiającego i:
1)
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20000 zł 00 gr
(słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego
tytułem wpisu od odwołania,
Sygn. akt KIO 2366/19


2)
zasądza od Zamawiającego na rzecz Odwołującego kwotę 23600 zł 00 gr
(słownie: dwadzieścia trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) – stanowiącą
koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od odwołania oraz
uzasadnionych
kosztów strony obejmujących wynagrodzenie pełnomocnika.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
– Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 ze zm.) na niniejszy wyrok
– w terminie 7 dni
od
dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.



Sygn. akt KIO 2366/19

U z a s a d n i e n i e


Zamawiający Skarb Państwa – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad
w Warszawie prowadzi na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
– Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 ze zm.) {dale
j również: „ustawa pzp”, „pzp”}
w trybie przetargu
nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
na roboty budowlana pn. Rozbudowa drogi krajowej Nr 28 Zator-Med
yka odc. Przemyśl-
Medyka od km 351+793,00 do km 358+844,26 dł. 7,051 km wraz z niezbędną infrastrukturą
techniczną, budowlami i urządzeniami budowlanymi (nr postępowania O.RZ.D-3.
24411.15.2019).
Ogłoszenie o tym zamówieniu 9 sierpnia 2019 r. zostało opublikowane w Dzienniku
Urz
ędowym Unii Europejskiej nr 2019/S_153 pod poz. 375957.
Wartość tego zamówienia przekracza kwoty określone w przepisach wydanych
na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp.

15 listopada 2019
r. Zamawiający poinformował drogą elektroniczną o odrzuceniu
oferty złożonej wspólnie przez PBI Infrastrukturę S.A. z siedzibą w Kraśniku {dalej również
w
skrócie: „PBI Infrastruktura”}, PBI WMB sp. z o.o. z siedzibą w Sandomierzu {dalej również
w skrócie: „PBI WMB”} oraz Inżynierię Rzeszów S.A. z siedzibą w Rzeszowie {dalej również
w skrócie: „Inżynieria Rzeszów”} {łącznie dalej zwanych również: „Konsorcjum PBI}


24 listopada 2019 r. Konsorcjum PBI
wniosło w stosownej formie elektronicznej
do
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie (zachowując wymóg przekazania jego
kopii Zamawiającemu) od powyższej czynności.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu następujące naruszenia przepisów pzp:
1. Art. 26 ust. 3a
– przez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na niejednoznacznym
i nieprecyzyjnym wezwaniu w
piśmie z 11 października 2019 r. Konsorcjum PBI
do
uzupełnienia pełnomocnictwa, a także wprowadzeniu Konsorcjum PBI w błąd co do
rzeczywistego zakresu wezwania.
2.
Art. 89 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 10a ust. 5 oraz § 3 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 27 czerwca 2017 r.
w sprawie użycia środków komunikacji elektronicznej
w
postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego oraz udostępniania oraz
przechowywania dokumentów elektronicznych (Dz. U. z 2017 r. 1320 ze zm.) – przez ich
niewłaściwe zastosowanie, polegające na wadliwym uznaniu, że oferta Konsorcjum PBI
jest nie
zgodna z ustawą jako złożona przez pełnomocnika nieuprawnionego do działania
w jego imieniu.
Sygn. akt KIO 2366/19


3. Art. 89 ust. 1 pkt 8 w
zw. z 73 § 1 Kodeksu cywilnego {dalej: „kc”} w zw. z art. 78
1

§ 1 kc
w zw. z art. 14 ust. 1
– przez ich niewłaściwe zastosowanie, polegające na wadliwym
uznaniu, że oferta Konsorcjum PBI jest nieważna jako złożona przez osobę
nieuprawnioną i nienależycie umocowaną do działania w imieniu Konsorcjum PBI.
4. Art. 104 kc
– przez jego niewłaściwe zastosowanie, polegające na wadliwym uznaniu
przez Zamawiającego, że oferta złożona przez Konsorcjum PBI jest nieważna jako
podpisana przez osobę nieposiadającą umocowania do działania w jego imieniu.
5.
Art. 61 § 2 kc – przez jego niezastosowanie, a w konsekwencji wadliwe uznanie przez
Zamawiającego, że oferta złożona przez Konsorcjum PBI jest nieważna jako podpisana
przez osobę nieposiadającą umocowania do działania w jego imieniu.
Odwo
łujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu:
1.
Unieważnienia odrzuceniu oferty złożonej przez Konsorcjum PBI.
2.
Uznania, że Konsorcjum wykazało spełnienie warunków udziału w postępowaniu.
3.
Powtórzenia oceny oferty Odwołującego.

Odwołujący w szczególności następująco sprecyzował okoliczności faktyczne
i
prawne uzasadniające wniesienie odwołania.

{ad pkt 1. listy zarzutów}

Z uzasadnienia odwołania wynika, że Odwołujący upatruje nieprawidłowości
wezwania
z 11 października 2019 r. w tym, że Zamawiający wyraził w nim oczekiwanie
przedłożenia pełnomocnictwa, którego zakres przedmiotowy będzie analogiczny jak
pełnomocnictwa dołączonego do oferty, ale opatrzonego kwalifikowanymi podpisami
elektronicznymi wszystkich uczestników Konsorcjum PBI w sposób umożliwiający ich
techniczną weryfikację przez Zamawiającego, a nie wspomniał, że chodzi o kwestię braku
umocowania dla PBI Infrastruktury
do działania w imieniu Inżynierii Rzeszów na dzień
złożenia oferty. Stąd zastosowanie się do tego wezwania mogło polegać jedynie
na ponownym wygenerowaniu
(16 i 17 października) kwalifikowanych podpisów
elektronicznych uczestników Konsorcjum PBI, co jest z istoty rzeczy możliwe jedynie w dacie
składania tych podpisów. Nie jest bowiem możliwe opatrzenie dokumentu elektronicznego
kwalifikowanym
z datą wsteczną, w tym przypadku z datą złożenia oferty.

Odwołujący podniósł, że choć art. 26 ust. 3 i 3a pzp nie wskazuje tego wprost, jednak
z doktryny i orzecznictwa wynika, że zamawiający ma obowiązek ustalić, na czym polega
brak, i adekwatnie do tego sformułować jednoznaczne i precyzyjne wezwanie, aby umożliwić
wykonawcy
usunięcie tego braku {w odwołaniu wskazano i zacytowano w tym zakresie
wyroki Izby z: 17 stycznia 2008 r. sygn. akt KIO/UZP 58/07, 12 września 2016 r. sygn. akt
Sygn. akt KIO 2366/19


KIO 1561/16
oraz uchwałę Izby z 23 stycznia 2013 r. sygn. akt KIO/KD 3/13}.

Odwołujący oświadczył, że gdyby Zamawiający prawidłowo określił zakres
oczekiwanego uzupełnienia, uczyniłby mu zadość, gdyż dysponował dokumentami
potwierdzającymi istnienie na dzień złożenia oferty umocowania dla PBI Infrastruktury
od
wszystkich członków Konsorcjum PBI, co wynika wprost z § 4 Umowy konsorcjum
zawartej 12 września 2019 r.

Zdaniem Odwołującego w takiej sytuacji nie było w ogóle wymagane sporządzenie
odrębnego pełnomocnictwa, co potwierdzają liczne orzeczenia {w odwołaniu wskazano
na
wyrok Zespołu Arbitrów przy Urzędzie Zamówień Publicznych z 13 lipca 2005 r. sygn. akt
UZP/ZO/0-
1702/05 oraz wyrok Izby z 7 maja 2008 r. sygn. akt KIO/UZP 385/08, których
fragmenty uzasadnień – wskazujące na to, że pełnomocnictwo, o którym mowa w art. 23 ust.
2 pzp, może wynikać również z zawartej umowy – zacytowano}.

Niezależnie od tego Odwołujący oświadczył, że dysponował (i nadal dysponuje)
plikiem zawierającym odrębne pełnomocnictwo z 12 września 2019 r. podpisane przez osoby
upra
wnione do reprezentacji każdego z członków Konsorcjum PBI {załączonym do
odwołania jako dowód nr 4}.

Według Odwołującego jeżeli Zamawiający miał jakiekolwiek wątpliwości co do
zakresu umocowania wynikającego z uzupełnionego pełnomocnictwa, zobowiązany był do
ponownego wezwania Odwołującego, w którym tym razem wyartykułowałby, że brak polega
na niewykazaniu istnienia umocowania dla lidera Konsorcjum PBI ze strony partnera nr 2 na
dzień składania ofert.
Odwołujący zwrócił uwagę, że o ile zasadą obowiązek wezwania wykonawcy do
uzupełnienia przedłożonych uprzednio dokumentów tylko jeden raz w zakresie tych samych
okoliczności, o tyle wezwanie takie może następować kilkakrotnie nawet w stosunku do tych
samych oświadczeń i dokumentów (w tym pełnomocnictwa), pod warunkiem, że będzie za
każdym razem dotyczyć innych okoliczności {w odwołaniu wskazano i zacytowano w tym
zakresie wyroki Izby z: 7 października 2013 r. sygn. akt KIO 2217/13, 14 marca 2014 r. sygn.
akt KIO 402/14, 11 maja 2015 r. sygn. akt KIO 863/15 or
az wyrok Sądu Okręgowego
w
Białymstoku z 18 kwietnia 2019 r. sygn. akt II Ca 238/14}.
Odwołujący stwierdził, że Zamawiający mógł również rozwiać swoje wątpliwości co do
zakresu umocowania udzielonego przez Inżynierię Rzeszów w drodze wezwania
Odwołującego do złożenia wyjaśnień w trybie art. 26 ust. 4 pzp, czego również zaniechał.

{ad pkt 2.-5.
listy zarzutów}

{Po przywołaniu brzmienia art. 10a ust. 5 pzp oraz art. 99 § 1 kc} Odwołujący
wywiódł, że ponieważ pełnomocnictwo do złożenia oferty w postępowaniu o udzielenie
Sygn. akt KIO 2366/19


zamówienia publicznego powinno być w formie elektronicznej z kwalifikowanym podpisem
elektronicznym (o której mowa w art. 78
1

§ kc) w przypadku jej niedochowania jest nieważne
{przy okazji Odwołujący zaznaczył, że w zawiadomieniu o odrzuceniu oferty Zamawiający
pominął art. 99 § 1 kc}.

{Po przywołaniu brzmienia art. 78
1

§ kc i art. 61 § 2 kc} Odwołujący wywiódł, że o ile
zgodnie z teorią doręczenia na składającym oświadczenie woli spoczywa ryzyko jego
niedojścia do adresata, o tyle ryzyko niemożności zapoznania się z treścią oświadczenia
woli, które dotarło do adresata, spoczywa na tym ostatnim. Niesprawność techniczna
urządzeń, które pozwalają na odczyt oświadczeń woli, w tym i na weryfikację podpisów
elektronicznych, obciąża więc odbiorcę oświadczenia woli, a nie składającego
to
oświadczenie (cytat za odwołaniem).

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu, że z naruszeniem powyższych przepisów
Kodeksu cywilnego rozpatrywanych łącznie, przerzucił na Konsorcjum PBI ryzyko
niemożności odczytania złożonego przez nie oświadczenia woli.

Odwołujący wywiódł, że poprawna weryfikacja podpisu podmiotu składającego
oświadczenie woli nie jest warunkiem zachowania elektronicznej formy czynności prawnej,
o
której mowa w art. 78
1
§ 1 kc, gdyż w przepisie tym mowa jest wyłącznie o dwóch
elementach: po pierwsze
– złożeniu oświadczenia woli, po drugie – opatrzeniu tego
oświadczenia woli kwalifikowanym podpisem elektronicznym. Jak to w innym miejscu ujął
Odwołujący: to nie prawidłowa weryfikacja podpisów elektronicznych przez adresata
przesądza o ich rzeczywistym złożeniu, ale samo złożenie podpisów. Odmienny wniosek
stałby w sprzeczności z art. 78
1
§ 1 k.c. w zw. z art. 61 § 2 k.c.

Według Odwołującego w tej sprawie na etapie składania oferty doszło zarówno
do
złożenia oświadczenia woli o udzieleniu pełnomocnictwa, które dotarło do
Zamawiającego, jak i do opatrzenia go kwalifikowanym podpisem elektronicznym, tyle że ten
ostatni nie został poprawnie zweryfikowany przez Zamawiającego z przyczyn technicznych
{jak należy domniemywać z powyższych wywodów natury ogólnej – leżących po jego
stronie}.

Stąd Odwołujący dodatkowo zarzucił Zamawiającemu – który dodatkowo wymagał,
aby podpis elektroniczny został prawidłowo zweryfikowany – że dokonał wykładni contra
legem art. 78
1
§ 1 kc, który wskazał w zawiadomieniu o odrzuceniu oferty.

Odwołujący zrównał sytuację trudności z weryfikacją podpisu elektronicznego przez
adresata oświadczenia woli z sytuacją nieczytelności odręcznych podpisów dla adresata
pisemnego oświadczenia woli, zaznaczając, że niemożność weryfikacji, czy podpisy zostały
złożone przez uprawnione osoby, nie skutkuje wadliwością tego oświadczenia woli.
Jednocześnie zaznaczył, że adresat oświadczenia woli winien jedynie dopełnić w ramach
Sygn. akt KIO 2366/19


aktu staranności czynności sprawdzających, które pozwoliłyby na ocenę, że złożone podpisy
są prawidłowe.

Niezależnie od powyższego Odwołujący podniósł, że pełnomocnictwo z 12 września
2019 r., opatrzone po raz kolejny kwalifikowanymi podpisami wszystkich członków
konsorcjum 16 i 1
7 października 2019 r., pozwala z następujących względów stwierdzić, że
na dzień złożenia oferty, czyli 19 września 2019 r. PBI Infrastruktura była umocowana do
działania w ich imieniu.

Odwołujący powołał się na orzecznictwo, które przyjmuje, że dokument
pełnomocnictwa potwierdza jedynie wcześniejsze udzielenie pełnomocnictwa, a data w nim
wskazana rodzi domniemanie, że to właśnie w tym dniu doszło do jego udzielenia
{w
odwołaniu wskazano na postanowienie Sądu Najwyższego z 17 listopada 2005 r. sygn.
akt I CZ 98/05
oraz przywołano fragment uzasadnienia dotyczące takiego domniemania
w
odniesieniu do pełnomocnictwa do podejmowania czynności procesowych}.

{Po zacytowaniu stosownych fragmentów treści pełnomocnictwa tożsamej
dla
pierwotnie złożonego i uzupełnionego pełnomocnictwa opatrzonych datą 12 września
2019 r.} Odwołujący stwierdził, że z jego brzmienia wprost wynika umocowanie lidera
konsorcjum do działania w imieniu wszystkich jego członków.

Według Odwołującego fakt istnienia umocowania lidera do działania również
w
imieniu partnera nr 2 wynika również z treści raportu wygenerowanego 17 września 2019
r., a dotyczącego poprawnej weryfikacji kwalifikowanych podpisów elektronicznych złożonych
13 września 2019 r. przez dwóch członków zarządu Inżynierii Rzeszów upoważnionych do jej
reprezentacji.

Dodatkowo Odwołujący powołał się na oświadczenie z 22 listopada 2019 r., w którym
osoby te potwierdziły fakt udzielenia liderowi konsorcjum odrębnego pełnomocnictwa
datowanego na 12 września 2019 r., przez opatrzenie go 13 września kwalifikowanymi
podpisami elektronicznymi {załączonego do odwołania jako dowód nr 24}.

Według Odwołującego również kierując się regułami wykładni oświadczeń woli,
o
których mowa w art. 65 § 1 kc, należy dojść do wniosku, że w tym przypadku opatrzenie
dokumentu pełnomocnictwa kwalifikowanym podpisem elektronicznym po dacie złożenia
oferty nie może być uznawane za powodujące nieważność pełnomocnictwa, gdyż wynikało
to z okoliczności towarzyszących udzieleniu tego pełnomocnictwa i złożeniu oferty oraz
z
dalszej korespondencji pomiędzy Odwołującym a Zamawiającym. W szczególności
Zamawiający dysponował powyżej wspomnianym raportem z weryfikacji kwalifikowanych
podpisów elektronicznych złożonych 13 września 2019 r.

Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie z 3 grudnia 2019 r. wniósł o jego oddalenie,
Sygn. akt KIO 2366/19


w szczególności następująco uzasadniając swoje stanowisko.
{Po przywołaniu brzmienia art. 10a ust. 5 pzp} Zamawiający podkreślił, że złożenie
oferty (a w konsekwencji
dotyczącego tej czynności pełnomocnictwa) zostało uznane
za
czynność na tyle doniosłą, że pod rygorem nieważności wymagana jest dla ich
skut
eczności ściśle określona w tym przepisie forma elektroniczna z kwalifikowanym
podpisem elektronicznym.
Zamawiający {z pomocą cytatów z uzasadnienia wyroku Izby z16 stycznia 2015 r.
sygn. akt KIO 2787/14}
wywiódł, że doktryna i orzecznictwo wiążą zastosowanie normy art.
89 ust. 1 pkt 8 pzp, nakazującej zamawiającemu odrzucenie oferty nieważnej na podstawie
odrębnych przepisów, przede wszystkim z wadliwością oświadczenia woli stanowiącego
ofertę, w szczególności polegającego na nieprawidłowym umocowaniu do dokonania tej
czynności – w takim przypadku nie dochodzi do złożenia oferty. Z uwagi na sformalizowany
charakter obrotu w ramach zamówień publicznych wszelkie wątpliwości powinny zostać
usunięte w taki sposób, aby zamawiający uzyskał dokument, z którego treści jednoznacznie
będzie wynikało uprawnienie pełnomocnika do złożenia oferty.
Zamawiający wtrącił, że pełnomocnictwo stanowi nie tylko źródło informacji
o
podmiocie uprawnionym do występowania w imieniu grupy wykonawców, ale pozwala
także na identyfikację wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia.
{Po przywołaniu brzmienia art. 26 ust. 3a pzp} Zamawiający wywiódł, że w wyniku
wezwania pow
inno zostać złożone prawidłowe co do formy i treści pełnomocnictwo, które
powinno potwierdzać istnienie umocowania do złożenia oferty na dzień wyznaczony jako
termin składania ofert w przedmiotowym postepowaniu. Według Zamawiającego data
zamieszczona w pełnomocnictwie nie oznacza, że podpis złożony później odnosi się do tej
daty, tj. upoważnia z mocą wsteczną do czynności wymienionych w pełnomocnictwie od tej
daty, gdyż treść pełnomocnictwa dotyczy wyłącznie oświadczenia woli mocodawcy, a nie
znaku graficzn
ego odwzorowującego podpis i daty postawionej przy tym podpisie.
Jednocześnie w innym miejscu Zamawiający zaznaczył jednak, że o ile w odpowiedzi
na wezwanie do uzupełnienia możliwe jest zarówno przedłożenie pełnomocnictwa z datą
adekwatną do daty dokonania czynności, jak i z datą późniejsza, o tyle prawidłowo
uzupełnione pełnomocnictwo powinno jednak potwierdzać istnienie umocowania
do
dokonania danej czynności na dzień jej dokonania, tj. z treści pełnomocnictwa powinno
wynikać, że pełnomocnik był umocowany do dokonania czynności w chwili złożenia oferty.
Zdaniem Zamawiającego Wykonawca miał szansę uzupełnienia we właściwy sposób
pełnomocnictwa, lecz jej nie wykorzystał.
Zamawiający stwierdził, że art. 103 lub art. 104 zdanie drugie Kodeksu cywilnego
{których treść przywołał} nie stanowią podstawy do potwierdzenia działania osoby, która
Sygn. akt KIO 2366/19


na
dzień składania ofert nie była do tego prawidłowo umocowana. W szczególności nie ma
prawnej możliwości, aby zamawiający wyrażał zgodę na działanie bez umocowania przy
sk
ładaniu oświadczenia woli w cudzym imieniu.
Z kolei według Zamawiającego z art. 26 ust. 3a pzp, który wyjątkowo umożliwia
w
ykonawcy uzupełnienie niezłożonego lub obarczonego błędem pełnomocnictwa,
nie
wynika, że może to być pełnomocnictwo udzielone po dacie wezwania. Zauważenia przy
tym wymaga, iż na gruncie zamówień publicznych zasadą jest składanie ofert
i
pełnomocnictw w terminie określonym przez Zamawiającego.
Zamawiający wywiódł z powołaniem się na wyrok Izby z 24 września 2019 r. sygn. akt
KIO 1761/
19, że jeśli dla skuteczności złożenia oferty i udzielenia pełnomocnictwa do tej
czynności wymagana jest szczególna forma, nie jest możliwe potwierdzenie dokonania tej
czynności za pomocą pełnomocnictwa sporządzonego w późniejszej dacie, gdyż według
przepi
sów wykonawca na dzień składania ofert winien umocować pełnomocnika w prawem
przewidziany sposób, a niedochowanie wymogów w tym zakresie skutkuje nieważnością
czyn
ności.
Zamawiający podniósł {z powołaniem się na uzasadnienie wyroku Izby 20 lutego
2019 r. sygn. akt KIO 208/19},
że kwalifikowany podpis elektroniczny można uznać za
prawidłowo złożony tylko wówczas, gdy można go skutecznie zweryfikować i potwierdzić
jego ważność. Stąd negatywny wynik takiej weryfikacji za pomocą dostępnych
z
amawiającemu narzędzi prowadzi do wniosku, że kwalifikowany podpis elektroniczny nie
został złożony lub został złożony w sposób nieprawidłowy.
Zamawiający wskazał, że negatywna weryfikacja poprawności złożonych
na
pełnomocnictwie podpisów nie pozwoliła na uznanie, że dokument umocowania został
podpisany przez o
dpowiednie osoby, a tym samym że PBI Infrastruktura została
umocowana również przez Inżynierię Rzeszów. Zamawiający przy wykorzystaniu
odpowiednich narzędzi służących zbadaniu poprawności podpisów elektronicznych,
a poc
hodzących od kwalifikowanego podmiotu, miał możliwość weryfikacji poprawności
złożonego podpisu elektronicznego. To właśnie weryfikacja poprawności certyfikatu
dokonana przez Zamawiającego jest kluczowa dla oceny, czy złożone przez Odwołującego
dokumenty z
ostały złożone w sposób prawidłowy. Stąd nie ma większego znaczenia
okoliczność przedstawienia przez Odwołującego raportu z 17 września 2019 r. dotyczącego
weryfika
cji podpisów osób uprawnionych do reprezentacji partnera nr 2.
Ponieważ weryfikacja prawidłowości certyfikatu potwierdzającego złożenie
oświadczenia woli w formie elektronicznej dokonywana jest przez w procesie walidacji,
Zamawiający nie miał obowiązku wzywania Konsorcjum PBI do złożenia wyjaśnień.
Według Zamawiającego wezwanie z 11 października 2019 r. zostało przez niego
Sygn. akt KIO 2366/19


prawidłowo wystosowane, gdyż jednoznacznie wskazywało, że przedmiotem uzupełnienia
jest pełnomocnictwo dla PBI Infrastruktury jako pełnomocnika w rozumieniu art. 23 ust. 2
ustawy pzp, opatrzonego kwalifikowanymi podpisami elektr
onicznymi osób upoważnionych
do reprezentowania PBI Infrastruktury, PBI WMB i Inżynierii Rzeszów, zgodnie z formą
repr
ezentacji wskazaną w rejestrze. Zamawiający powołał się na stanowisko wyrażone
w uzasadnieniu wyroku Izby z dnia 2 lipca 2014 r. sygn. akt
KIO 1208/14, że wezwanie
do
uzupełniania dokumentów powinno szczegółowo, precyzyjnie i jednoznacznie
wskazywać, co do jakich dokumentów (bądź braków dokumentów) załączonych do oferty
zamawiający ma zastrzeżenia.
Niezależnie od powyższego zdaniem Zamawiającego nic nie stało na przeszkodzie,
aby Odwołujący przedłożył mu umowę konsorcjum, gdyż wykonawca zawsze może złożyć
inne dokumenty niż te, które zostały wskazane w wezwaniu, jeżeli uważa to za celowe
{Zamawiający powołał się w tym zakresie na wyrok Izby z 19 marca 2013 r. sygn. akt KIO
529/13}.
Zamawiający stwierdził – w kontekście poglądu o możliwości kilkukrotnego wzywania
wykonawcy do
uzupełnienia tego samego dokumentu, jeżeli za każdym razem dotyczy to
innych okoliczności – że nie wiadomo, jakich odmiennych niż prawidłowość przedłożonego
pełnomocnictwa okoliczności takie powtórne wezwanie miałoby dotyczyć.
Zamawiający skonstatował, że kwalifikowany podpis elektroniczny musi spełniać
poniższe wymogi, czyli: 1) być przyporządkowany podpisującemu, 2) umożliwiać ustalenie
tożsamości podpisującego, 3) być składany przy użyciu danych służących do składania
podpisu elektronicznego, których podpisujący może użyć pod swoją wyłączną kontrolą, 4)
być powiązany z danymi podpisanymi w taki sposób, że każda późniejsza zmiana danych
jest rozpoznawalna oraz 5)
musi zostać złożony przy użyciu kwalifikowanego urządzenia do
składania podpisu i opierać się na kwalifikowanym certyfikacie podpisu elektronicznego.

Zamawiający ponownie wskazał, że wbrew twierdzeniom Odwołującego
pełnomocnictwo nie zostało złożone w wymaganej prawem formie elektronicznej
z kwalifikowanymi podpisami elektronicznymi.
Natomiast Odwołujący zdaje się z góry
zakładać – nie przywołując przy tym żadnych przekonujących argumentów – że przyczyną
negatywnego zweryfikowa
nia podpisu elektronicznego były okoliczności leżące po stronie
Zamawiającego, wykluczając jednocześnie, że powyższe mogło być spowodowane np.
błędnym zapisem lub uszkodzeniem pliku, na co wpływ mógł mieć także sam Odwołujący.
Ponadto Zamawi
ający zwrócił uwagę na to, że art. 61 kc wskazuje na chwilę
skutecznego złożenia oświadczenia woli, nie dotyczy natomiast przesłanki jego ważności.
Zamawiający podniósł, że na zasadzie art.6 kc to na Odwołującym ciążył obowiązek
wykazania, że dokument złożony przez niego w formie elektronicznej był sporządzony
Sygn. akt KIO 2366/19


prawidłowo, jak również, że możliwe było bezproblemowe zapoznanie się z jego treścią
przez Zamawiającego, czemu nie sprostał.
Natomiast według Zamawiającego wykazał się on należytą starannością
w pr
owadzeniu przedmiotowego postępowania, gdyż zwrócił się do Konsorcjum PBI
w
piśmie z 7 listopada 2019 r. o wskazanie technicznych możliwości prawidłowej weryfikacji
pliku.
Odwołujący nie wskazał takich możliwości, wobec czego dalsze działania podjęte
przez
Zamawiającego, w ostateczności skutkujące odrzuceniem oferty Odwołującego, były
jak najbardziej uzasadnione.
Zamawiający stwierdził również, że kwestię należytej staranności wykonawców
w
zakresie oświadczeń składanych w ofercie należy analizować mając na względzie art. 355
§ 2 Kodeksu cywilnego znajdujący zastosowanie poprzez odesłanie zawarte w przepisie art.
14 ust. 1 ustawy pzp. W stosunku do profesjonalistów, a za takich należy uważać
wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia publicznego, miernik należytej
staranności jest podwyższony w odniesieniu do ogólnego miernika staranności dłużnika,
gdyż określa się go z uwzględnieniem zawodowego charakteru prowadzonej działalności.

W
swoim piśmie z 3 grudnia 2019 r. Przystępujący zajął stanowisko zbieżne
z
Zamawiającym, a ponadto w szczególności podał następującą argumentację.
Z
wrócił uwagę, że możliwość dokonania prawidłowej weryfikacji kwalifikowanych
podpisów elektronicznych przez zamawiającego jest warunkiem ich skuteczności. Przyjęcie
odmiennego
założenia mogłoby zaburzyć pewność obrotu, gdyż każdy kwalifikowany podpis
elektroniczny, nawet nieprawidłowy, musiałby być akceptowany przez zamawiającego.
A dokonywanie
weryfikacji takich podpisów straciłoby sens, gdyż niezależnie od ich wyniku
zamawiaj
ący byłby zobligowany do uznania ich poprawności.
Z
godnie z przepisami prawa unijnego kwalifikowany podpis elektroniczny może być
uznany za prawidłowo złożony jedynie wówczas, gdy można go skutecznie zweryfikować
i
potwierdzić jego ważność w procesie walidacji kwalifikowanego podpisu elektronicznego
(art. 32 ust. 1 rozporządzenia elDAS).
Przystępujący zauważył, że takie stanowisko znajduje również potwierdzenie
w orzecznictwie Izby. W uzasadnieniu wyroku z 13 lutego 2019 r. sygn. akt 137/19 Izba
wyraźnie wskazała, że stwierdzenie ważności i prawidłowości złożenia kwalifikowanego
podpisu elektronicznego na gruncie ustawy pzp
powinno być oceniane (uwzględniając
przepisy rozporządzenia elDAS) poprzez wynik walidacji, przeprowadzonej przez
kwalifikowanego dostaw
cę usług zaufania w ramach świadczonej kwalifikowanej usługi
walidacji danego kwalifikowanego podpisu elektronicznego. Z kolei w uzasadnieniu wyroku z
20 lutego 2019 r. sygn. akt KIO 208/19 Izba wprost stwierdziła, że negatywny wynik walidacji
Sygn. akt KIO 2366/19


oznacza brak
spełnienia wymogu z 78§ 1 kc. Izba słusznie wywiodła, że dla uznania,
że dokument został opatrzony kwalifikowanym podpisem elektronicznym, zamawiający, jako
osoba ufająca, powinien mieć możliwość dokonania walidacji podpisu za pośrednictwem
kwalifikowaneg
o dostawcy usług zaufania, który jest wpisany do rejestru, gdyż stosownie do
art. 32 ust. 2r
Rozporządzenia elDAS zapewnia to prawidłowy wynik procesu walidacji
i
umożliwia wykrycie wszelkich problemów związanych z bezpieczeństwem. Stąd
kwalifikowany podpis
elektroniczny można uznać za prawidłowo złożony tylko wówczas, gdy
można go skutecznie zweryfikować i potwierdzić jego ważność.
Zdaniem Przystępującego data wskazana w treść pełnomocnictwa (opatrywanego
następnie podpisem elektronicznym) nie może rodzić domniemania, iż zostało ono udzielone
w tej dacie, gdy jednocześnie z treści znacznika czasu w ramach podpisu elektronicznego
jednoznacznie wynika,
że zostało ono podpisane w terminie późniejszym. Przystępujący
podkreślił, że w przeciwnym razie zamawiający nie miałby możliwości zweryfikowania
rzeczywistego okresu obowiązywania pełnomocnictw, gdyż wykonawca zawsze mógłby
przedstawić pełnomocnictwo z odpowiednią datą, aby formalnie wykazać fakt istnienia
umocowania w konkretnej dacie.
Według Przystępującego skoro kwalifikowany elektroniczny znacznik czasu korzysta
z domniemania dokładności daty i czasu, jakie wskazuje oraz z integralności danych,
z k
tórymi wskazywane data i czas są połączone [tak: System Prawa Prywatnego, Tom 2.
Komentarz do art, 781 Kc pod red
. Z. Radwańskiego], w drodze analogii data zawarta
w podpisie
elektronicznym powinna być postrzegana jako znacznik czasu gwarantujący, że w
tej dacie
istniały określone okoliczności.
Jeżeli zatem kwalifikowane podpisy elektroniczne zostały złożone 16 i 17
października 2019 r., właśnie na ten dzień należy uznawać istnienie umocowania.
Według Przystępującego nie wyklucza to jednak możliwości sanowania braku
prawidłowo przedstawionego pełnomocnictwa opatrzonego kwalifikowanym podpisem
elektronicznym. Do czego
dążył także Zamawiający, który umożliwił wykazanie
prawi
dłowości złożenia oferty przez lidera konsorcjum, jednak Odwołujący w odpowiedzi
na
wezwanie nie przeprowadził żadnego wiarygodnego dowodu na istnienie takiego
umocowania na dzień złożenia oferty.

P
onieważ odwołanie nie zawierało braków formalnych, a wpis od niego został
uiszczony
– podlegało rozpoznaniu przez Izbę.

W toku czynności formalnoprawnych i sprawdzających Izba nie stwierdziła,
aby
odwołanie podlegało odrzuceniu na podstawie przesłanek określonych w art. 189 ust. 2
pzp. Nie zgłaszano w tym zakresie odmiennych wniosków.
Sygn. akt KIO 2366/19



Z uwagi na brak
podstaw do odrzucenia odwołania lub umorzenia postępowania
odwoławczego sprawa została skierowana do rozpoznania na rozprawie, podczas której
Odwołujący, Zamawiający i Przystępujący podtrzymali dotychczasowe stanowisko.

Po przeprowadzeniu rozprawy z ud
ziałem Stron i Przystępującego do postępowania
odwoławczego, uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy, jak również biorąc
pod uwagę oświadczenia i stanowiska wyrażone ustnie na rozprawie i odnotowane
w
protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje:

Z art. 179 ust. 1 pzp wynika, że odwołującemu przysługuje legitymacja do wniesienia
odwołania, gdy ma (lub miał) interes w uzyskaniu zamówienia oraz może ponieść szkodę
w
wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy.
W ocenie Izby Odwołujący wykazał, że ma interes w uzyskaniu przedmiotowego
zamówienia, gdyż złożył ofertę w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego.
Odwołujący może ponieść szkodę w związku z zarzucanymi Zamawiającemu naruszeniami
przepisów ustawy pzp, gdyż odrzucenie jego oferty uniemożliwia Odwołującemu uzyskanie
przedmiotowego zamówienia, na co w przeciwnym razie mógłby liczyć.

Izba ustaliła następujące okoliczności, jako istotne dla rozstrzygnięcia odwołania:

12 września 2019 r. PBI Infrastruktura, PBI WMB oraz Inżynieria Rzeszów zawarły
umowę konsorcjum, na mocy której zobowiązały się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu
gospodarczego, polegającego na przygotowaniu i złożeniu Zamawiającemu oferty
na r
ealizację przedmiotowego zamówienia, a w przypadku wygrania postępowania
przetargowego oraz przyznania kontraktu, realizacji robót zgodnie z warunkami kontraktu
i postanowieniami umowy konsorcjum
{§ 2 ust. 1}.
Strony postanowiły, że PBI Infrastruktura będzie liderem konsorcjum zarówno na czas
postępowania przetargowego, jak i w okresie realizacji zamówienia {patrz § 4 ust. 2 oraz
definicja „Lidera Konsorcjum” z § 1}.

Lider został zarówno upoważniony, jak zobowiązany do reprezentowania konsorcjum
m.in. wobec
Zamawiającego, w tym do składania w jego imieniu i na jego rzecz wszelkich
pism związanych z uczestnictwem w przetargu na realizację przedmiotowego zamówienia,
w
szczególności podpisania i złożenia oferty (oraz dokumentów wraz z nią składanych,
w tym
potwierdzania za zgodność z oryginałem dokumentów), składania wszelkich wyjaśnień
i
uzupełnień w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, wnoszenia środków
ochrony prawnej oraz reprezentowania kon
sorcjum przed Krajową Izbą Odwoławczą, sądem
Sygn. akt KIO 2366/19


powszechnym oraz udzielania w tym zakresie dalszych
pełnomocnictw, zawarcia umowy
w
sprawie przedmiotowego zamówienia publicznego {patrz § 4 ust. 1 oraz ust. 4 lit. a, f, g}.
12 września 2019 r. zostało również sporządzone w formie elektronicznej (plik pn.
„Pełnomocnictwo DK28.pdf”) odrębne pełnomocnictwo ustanawiające PBI Infrastrukturę jako
lidera Konsorcjum PBI pełnomocnikiem w rozumieniu art. 23 ust. 2 pzp, umocowanym
zarówno w imieniu i na rzecz jego uczestników, jak i całego konsorcjum do wykonywania
wszelkich i niezbędnych czynności w postępowaniu o udzielenie przedmiotowego
zamówienia, w szczególności do podpisania i złożenia oferty, składania w toku postępowania
o udzielenie zamówienia wszelkich oświadczeń, dokumentów i dokonywania czynności
przewidzianych przepisami prawa, poświadczania kopii dokumentów za ich zgodność
z
oryginałem, prowadzenia i podpisywania wszelkiej korespondencji z Zamawiającym
związanej z postępowaniem o udzielenie zamówienia, wnoszenia środków ochrony prawnej
(o
dwołania i skargi), reprezentowania przez Krajową Izbą Odwoławczą oraz sądem
powszechnym, ustanawiania pełnomocników, w tym procesowych, zawarcia umowy
w
sprawie przedmiotowego zamówienia publicznego {pogrubiona klauzula generalna oraz 1.,
3., 4., 5., 6., 8., 9. wypunktowanie}.
Powyższe pełnomocnictwo zostało następnie odrębnie opatrzone kwalifikowanym
podpisem elektronicznym zgodnie ze sposobem reprezentacji ujawnionym w KRS:
- 13
września 2019 r. przez osoby pełniące funkcje prezesem zarządu oraz członka zarządu
upoważnionych łącznie do reprezentacji Inżynierii Rzeszów (podpisy złożone w pliku pn.
„Pełnomocnictwo DK28.pdf.XAdES”),
- 1
8 września 2019 r. przez osobę pełniącą funkcję prezesa zarządu upoważnionego
do samodzielnej reprezentacji PBI WMB (podpis
złożony w pliku pn. „Pełnomocnictwo
DK28.pdf
” zawierającego treść pełnomocnictwa),
-
19 września 2019 r. przez osobę pełniącą funkcję prezesa zarządu upoważnionego
do samodzielnej
reprezentacji
PBI
Infrastruktury
(podpis złożony w pliku pn.
„Pełnomocnictwo DK28(2).pdf.XAdES”).

Do oferty
złożonej 19 września 2019 r. w postaci elektronicznej opatrzonej
kwalifikowanym podpisem elektronicznym przez osobę pełniącą funkcję prezesa zarządu
upoważnionego do samodzielnej reprezentacji PBI Infrastruktury załączono pełnomocnictwo
o treści identycznej jak powyżej opisana w postaci elektronicznej (plik pn.
pbi_infrastruktura_pelnomocnictwo_dk28_z_podpisem_elektronicznym_pbi_wmb_1041918.p
df), opatrzone kwalifikowanymi podpisami
elektronicznymi w następujący sposób:
- pr
zez osobę pełniącą funkcję prezesa zarządu upoważnionego do samodzielnej
reprezentacji PBI WMB
– w ww. pliku zawierającym dokument pełnomocnictwa),
-
przez osoby pełniące funkcje prezesa zarządu oraz członka zarządu upoważnionych
Sygn. akt KIO 2366/19


łącznie
do
reprezentacji
Inżynierii
Rzeszów
–
w
osobnym
pliku
pn.
„pbi_infrastruktura_podpis_elektroniczny_do_pelnomocnictwa_inzynieria_rzeszow_1041928.
xades
”,
-
przez osobę pełniącą funkcję prezesa zarządu upoważnionego do samodzielnej
reprezentacji PBI Infrastruktury
– w osobnym pliku pn. „pbi_infrastruktura_podpis_
elektroniczny_do_pelnomocnictwa_pbi_infrastruktura_1041915.xades
”.

Weryfikacja przez Zamawiającego powyższych podpisów za pomocą służącego
do
tego celu programu komputerowego dała wynik pozytywny dla pierwszego i trzeciego,
a negatywny dla drugiego.

11 października 2019 r. Zamawiający w trybie art. 26 ust. 3 pzp. wezwał Konsorcjum
PBI do
uzupełnienia pełnomocnictwa dla PBI Infrastruktury jako pełnomocnika w rozumieniu
art. 23 ust. 2 ustawy pzp, opatrzonego poprawnymi kwalifikowanymi podpisami
elektronicznymi osób upoważnionych do reprezentowania PBI Infrastruktury, PBI WMB oraz
Inżynierii Rzeszów, zgodnie z formą reprezentacji określoną w rejestrze {przedsiębiorców}.
Jednocześnie w treści pisma Zamawiający sprecyzował, że:
- Konsorcjum PBI wraz z
ofertą złożyło za pośrednictwem platformy {na której prowadzone
jest przedmiotowe postępowanie} pełnomocnictwo dla jego lidera z 12 września 2019 r.,
ustanawiające go pełnomocnikiem w rozumieniu art. 23 ust. 2 pzp.
-
dokonał weryfikacji przedmiotowego dokumentu, w której wyniku stwierdził,
że pełnomocnictwo sporządzone w postaci elektronicznej opatrzone zostało kwalifikowanymi
podpisami elektronicznymi osób upoważnionych do reprezentowania PBI Infrastruktury oraz
PBI WMB Sp. z o.o.
-
załączony do oferty plik „pbi_infrastruktura_podpis_elektroniczny_do_pełnomocnictwa
_i
nzynieria_rzeszow”, zawiera dwa podpisy osób upoważnionych do reprezentowania
Inżynierii Rzeszów, które zostały zweryfikowane przez niego jako niepoprawne.

18 p
aździernika 2019 r. w odpowiedzi na powyższe wezwanie Konsorcjum PBI
wystosował pismo, do którego załączyło ponownie pełnomocnictwo o identycznej treści jak
pełnomocnictwo złożone wraz z ofertą, tym razem w pliku pn. „Pełnomocnictwo DK28-
sig.pdf
”, które zostało opatrzone kwalifikowanymi podpisami elektronicznymi:
-
16 i 17 października 2019 r. przez osoby pełniące funkcje prezesem zarządu oraz członka
zarządu upoważnionych łącznie do reprezentacji Inżynierii Rzeszów (w ww. pliku
zawierającym dokument pełnomocnictwa),
- 17
października 2019 r. przez osobę pełniącą funkcję prezesa zarządu upoważnionego
do samodzielnej reprezentacji PBI WMB (
w ww. pliku zawierającym dokument
pełnomocnictwa),
- 17
października 2019 r. przez osobę pełniącą funkcję prezesa zarządu upoważnionego
Sygn. akt KIO 2366/19


do
samodzielnej reprezentacji PBI Infrastruktury (podpis złożony w pliku pn.
„Pełnomocnictwo DK28-sig.pdf.XAdES”).

W stosunku do wszystkich powyższych podpisów weryfikacja przeprowadzona przez
Zamawiającego za pomocą służącego do tego celu programu komputerowego dała wynik
pozytywny.
Jednocześnie w piśmie przewodnim z 18 października 2019 r. Konsorcjum PBI
oświadczyło, że wraz z ofertą z 19.09.2019 r. za pośrednictwem platformy przesłane zostało
p
ełnomocnictwo
z
12.09.2019
r.
wraz
z
plikiem
pn.
„pbi_infrastruktura
_podpis_elektroniczny_do_pełnomocnictwa_inzynieria_rzeszow”, który zawierał podpisy
dwóch osób upoważnionych do reprezentacji Inżynierii Rzeszów, które przez Wykonawcę
zostały zweryfikowane jako poprawne, na dowód czego dołącza potwierdzenie poprawnie
zweryfikowanych podpisów z 17.09.2019 r., wygenerowane automatycznie przez program
Szafir.

Faktycznie do pisma załączono potwierdzenie pozytywnej weryfikacji w tej dacie
podpisów tych osób złożonych 16 i 17 września 2019 r., ale w pliku „Pełnomocnictwo
DK28.pdf.XAdES”, czyli innym niż plik, który został przesłany wraz z ofertą Zamawiającemu.
Pismem z
29 października 2019 r. Zamawiający w trybie art. 26 ust. 1 pzp wezwał
Konsorcjum PBI
do złożenia oświadczeń i dokumentów potwierdzających okoliczności,
o
których mowa w art. 25 ust. 1 pzp. W zakreślonym terminie Konsorcjum PBI przesłało
oświadczenia i dokumenty, które nie zostały już zweryfikowane przez Zamawiającego.
Pismem z 7 listopada 2019 r. Zamawiający zwrócił się do Konsorcjum PBI
o
wskazanie, technicznej możliwości prawidłowej weryfikacji przekazanego wraz z ofertą
pliku pn.
„pbi_infrastruktura_podpis_elektroniczny_do_pełnomocnictwa_inzynieria_rzeszow”,
zawierającego podpisy dwóch osób upoważnionych do reprezentacji Inżynierii Rzeszów,
w
zakresie udzielenia pełnomocnictwa dla PBI Infrastruktury jako pełnomocnika
w rozumieniu art. 23 ust. 2 pzp.
W piśmie tym Zamawiający zaznaczył, że powyższe podpisy zweryfikował przy
pomocy 5 różnych programów służących do tego celu (Szafir Weryfikująca 1.0, Szafir 2.0,
Pem
– Heart Signature, PWPW, proCertum SmartSign) jako niepoprawne.
W piśmie z 12 listopada 2019 r. Konsorcjum PBI ponownie powołało się
na
pozytywne zweryfikowanie przez siebie 17 września 2019 r. podpisów elektronicznych,
o czym uprz
ednio informowało w piśmie z 18 października 2019 r.
Niezależenie od tego Konsorcjum PBI przypomniało Zamawiającemu, że w wyniku
skierowanego przez niego w trybie art. 26 ust. 3 pzp wezwania 18 października 2019 r.
uzupełniło pełnomocnictwo i wniosło o akceptację przez Zamawiającego tego dokumentu.
Pismem z 15 listopada 2019 r. Zamaw
iający poinformował Konsorcjum PBI
Sygn. akt KIO 2366/19


o
unieważnieniu skierowanego w trybie art. 26 ust. 1 pzp wezwania z 29 października 2019 r.
Tego samego dnia na platformie elektronicznej Zamawiaj
ący zamieścił również
informację o odrzuceniu oferty Odwołującego.
Z uzasadnienia tej decyzji wynika w szczególności, że odrzucenie oferty Konsorcjum
PBI na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 ust 1 w zw. z art. 10a ust. 5 pzp oraz § 3 ust. 2
r
ozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 2017r. w sprawie użycia środków
komunikacji elektronicznej w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego oraz
udostępniania i przechowywania dokumentów elektronicznych (Dz. U. z 2017r., poz. 1320
z
późn. zm.), a także art. 89 ust. 1 pkt 8 pzp w zw. z art. 73 § 1 kc w zw. z art. 78
1

§ 1 kc w
zw. z art. 14 ust. 1 pzp
– zostało powiązane z pełnomocnictwem załączonym do oferty, dla
którego wynik weryfikacji w odniesieniu do podpisów złożonych przez osoby uprawnione do
reprezentowania Inżynierii Rzeszów był negatywny.
W uzasadnieniu faktycznym Zamawiający zwrócił uwagę, że potwierdzenie
pozytywnej weryfikacji podpisów z 17 września 2019 r., na które powoływało się Konsorcjum
PBI, dotyczyło innych plików niż złożone wraz z ofertą pliki obejmujące pełnomocnictwo i
jego podpisy.
Z uzasadnienia faktycznego wynika również jednoznacznie, że Zamawiający nie wziął
pod uwagę uzupełnionego pełnomocnictwa, gdyż jego zdaniem nie wynikało z niego, że , jak
to określono, „stan umocowania pełnomocnika” przez Inżynierię Rzeszów. do złożenia oferty
istniał już w dniu jej podpisania. A w orzecznictwie Izby dopuszczono wprawdzie możliwość
złożenia dokumentów z datą późniejszą, jednakże musi to dotyczyć takiej sytuacji, w której
z ich tr
eści można w sposób jasny, wyraźny i niebudzący wątpliwości ustalić, że stan
umocowania pełnomocnika nastąpił nie później niż w dniu przedłożenia dokumentów.
Według Zamawiającego
nie jest możliwe uzupełnienie pełnomocnictwa
sporządzonego w formie elektronicznej z podpisem kwalifikowanym już po dokonaniu
czynności prawne, skoro – jak orzekła Izba w wyroku z 5 sierpnia 2019 r. sygn. akt KIO
1408/19
– nie jest możliwe pisemne potwierdzenie istniejącego wcześniej pełnomocnictwa
ud
zielonego w innej formie, gdyż zgodnie z art. 99 § 1 kc pełnomocnictwo do złożenia oferty
w formie szczególnej musi dla swojej ważności mieć tę samą formę
Wreszcie Zamawiający zaznaczył,. że wykonawca nie może zostać po raz kolejny
wezwany do uzupełnienia pełnomocnictwa.
W
piśmie z 2019 r. Konsorcjum PBI zajęło stanowisko, że z treści wezwania
z 11
października 2019 r. nie wynikał rzeczywisty, a konieczny zakres uzupełnienia
pełnomocnictwa, który stał się oczywisty dopiero po otrzymaniu informacji o odrzuceniu
oferty.
Jednocześnie Konsorcjum PBI załączyło do tego pisma dla wykazania istnienia na 19
Sygn. akt KIO 2366/19


września 2019 r. ze strony Inżynierii Rzeszów umocowania dla PBI Infrastruktury do złożenia
oferty:
-
oryginalny plik zawierający pełnomocnictwo z 12 września 2019 r. pn. „Pełnomocnictwo
DK28.p
df” oraz plik pn. „Pełnomocnictwo DK28.pdf.XAdES” zawierający kwalifikowane
podpisy dwóch osób upoważnionych do reprezentacji Inżynierii Rzeszów złożone 13
września 2019 r.,
-
umowę konsorcjum z 12 września 2019 r.

W tych okolicznościach Izba zważyła, co następuje:

Argumentację odwołania w uproszczeniu sprowadzić można do następujących
alternatywnych względem siebie, przynajmniej częściowo, twierdzeń: (1) pełnomocnictwo
złożone wraz z ofertą jest prawidłowe, (2) jeżeli jednak nie jest, prawidłowe jest
pełnomocnictwo złożone w odpowiedzi na wezwanie, (3) jeżeli jednak nie jest, podlega
uzupełnieniu, gdyż wezwanie było nieprawidłowe, a de facto zostało już uzupełnione po
otrzymaniu zawiadomienia o odrzuceniu oferty.

Za oczywiście bezpodstawne należy uznać pierwsze z powyższych twierdzeń, gdyż
nie znajduje ono oparcia w poczynionych powyżej ustaleniach faktycznych, a opiera się
de facto nieuprawnionej, bo
wybiórczej interpretacji przepisów regulujących formę składania
oferty w postępowaniu o udzielenie zamówienia (poza wszelkim sporem było jednak,
że pełnomocnictwo do złożenia oferty musi być w tej samej formie). Odwołujący ogranicza
się do literalnego brzmienia art. 78
1
§ 1 kc [Do zachowania elektronicznej formy czynności
prawnej wystarcza złożenie oświadczenia woli w postaci elektronicznej i opatrzenie go
kwalifikowanym podpisem elektronicznym.] czy art. 10a ust. 5 pzp [Oferty
(…) sporządza się,
pod rygorem nieważności, w postaci elektronicznej i opatruje się kwalifikowanym podpisem
elektronicznym] i prz
echodzi do porządku dziennego nad przepisami, które dotyczą
weryfikacji kwalifiko
wanych podpisów elektronicznych zawartymi w rozporządzeniu
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie
identyfikacji elektronicznej i us
ług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na
rynku wewnętrznym oraz uchylającego dyrektywę 1999/93/WE (Dz. Urz. UE L 257
z 8.08.2014 r., str. 73
) {„rozporządzenie elDAS”} oraz służącej jego wykonaniu ustawy z dnia
5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz.U. poz. 1579 ze
zm.). S
tąd chybione jest przyrównywanie sytuacji braku możliwości zweryfikowania przez
adresata oświadczenia woli złożonego w formie elektronicznej ważności kwalifikowanego
podpisu elektroni
cznego z sytuacją nieczytelności dla adresata oświadczenia woli złożonego
w form
ie pisemnej odręcznego podpisu.
Sygn. akt KIO 2366/19


I tak zgodnie z definicjami zawartymi w art. 3 ust. 1
rozporządzenia elDAS:
- (pkt 12)
„kwalifikowany podpis elektroniczny” oznacza zaawansowany podpis elektroniczny,
który jest składany za pomocą kwalifikowanego urządzenia do składania podpisu
elektronicznego i
który opiera się na kwalifikowanym certyfikacie podpisu elektronicznego;
- (pkt 14
) „certyfikat podpisu elektronicznego" oznacza poświadczenie elektroniczne, które
przyporządkowuje dane służące do walidacji podpisu elektronicznego do osoby fizycznej
i
potwierdza co najmniej imię i nazwisko lub pseudonim tej osoby;
-
(pkt 15) „kwalifikowany certyfikat podpisu elektronicznego" oznacza certyfikat podpisu
elektronicznego, który jest wydawany przez kwalifikowanego dostawcę usług zaufania
i
spełnia wymogi określone w załączniku .
W art. 32
rozporządzenia określono z kolei wymogi dla walidacji kwalifikowanych
podpisów elektronicznych. Zgodnie z ust. 1 proces walidacji kwalifikowanego podpisu
elektronicznego potwierdza ważność kwalifikowanego podpisu elektronicznego, pod
warunkiem że: a) certyfikat, który towarzyszy podpisowi, był w momencie składania podpisu
kwalifikowanym certyfikatem podpisu elektronic
znego zgodnym z załącznikiem I; b)
kwalifikowany certyfikat został wydany przez kwalifikowanego dostawcę usług zaufania i był
ważny w momencie składania podpisu; c) dane służące do walidacji podpisu odpowiadają
danym dostarczonym s
tronie ufającej; d) unikalny zestaw danych reprezentujących
podpisującego umieszczony w certyfikacie jest prawidłowo dostarczony stronie ufającej; e)
jeżeli w momencie składania podpisu użyty został pseudonim, zostaje to wyraźnie wskazane
stronie ufającej; f) podpis elektroniczny został złożony za pomocą kwalifikowanego
urządzenia do składania podpisu elektronicznego; g) integralność podpisanych danych nie
została naruszona; h) wymogi przewidziane w art. 26 {zgodnie z którym zaawansowany
podpis elektroniczny mu
si spełniać następujące wymogi: a) jest unikalnie przyporządkowany
podpisującemu; b) umożliwia ustalenie tożsamości podpisującego; c) jest składany przy
użyciu danych służących do składania podpisu elektronicznego, których podpisujący może, z
dużą dozą pewności, użyć pod wyłączną swoją kontrolą; oraz d) jest powiązany z danymi
podpisanymi w taki sposób, że każda późniejsza zmiana danych jest rozpoznawalna. zostały
spełnione w momencie składania podpisu}. Z kolei według treści ust. 2 system wykorzystany
do walidacji kwalifi
kowanego podpisu elektronicznego zapewnia stronie ufającej prawidłowy
wynik procesu walidacji i umożliwia stronie ufającej wykrycie wszelkich problemów
związanych z bezpieczeństwem.
Zgodnie z art. 33 ust. 1 r
ozporządzenia elDAS kwalifikowaną usługę walidacji
kwalifikowanych podpisów elektronicznych świadczy wyłącznie kwalifikowany dostawca
usług zaufania, który: a) zapewnia walidację zgodnie z art. 32 ust. 1; oraz b) umożliwia
stronom ufającym otrzymanie wyniku procesu walidacji w automatyczny, wiarygodny
Sygn. akt KIO 2366/19


i
skuteczny sposób oraz przy użyciu zaawansowanego podpisu elektronicznego
lub
zaawansowanej pieczęci elektronicznej dostawcy kwalifikowanej usługi walidacji.
Natomiast zgodnie z art. 14 pkt 1 ustawy
o usługach zaufania oraz identyfikacji
elektronicznej kwa
lifikowany dostawca usług zaufania, wydając kwalifikowany certyfikat
podpisu elektronicznego, jest obowiązany uzyskać od osoby ubiegającej się o certyfikat
potwierdzenie przyporządkowania do niej danych służących do weryfikacji podpisu
elektronicznego, które są zawarte w wydanym certyfikacie. Z kolei stosownie do art. 18 ust.
1 i 2 tej ustawy podpis elektroniczny lub pieczęć elektroniczna weryfikowane za pomocą
certyfikatu wywołują skutki prawne, jeżeli zostały złożone w okresie ważności certyfikatu,
natom
iast złożone w okresie zawieszenia certyfikatu wykorzystywanego do jego weryfikacji
nie wywołują skutków prawnych. Informacja o zawieszeniu certyfikatu jest udostępniana w
ramach usługi informowania o statusie certyfikatu.
Stąd w orzecznictwie Izby nie budzi wątpliwości, że:
- z
amawiający posługując się narzędziem do walidacji podpisu elektronicznego
pochodzącego od kwalifikowanego podmiotu uprawnionego do dokonywania walidacji takich
podpisów jest w stanie zweryfikować, czy złożony podpis jest oparty na kwalifikowanym
certyfikacie czy też nie (wyroku z 13 sierpnia 2019 r. sygn. akt KIO 1479/19);
-
stwierdzenie ważności i prawidłowości złożenia kwalifikowanego podpisu elektronicznego
na gruncie ustawy pzp
powinno być oceniane (uwzględniając przepisy rozporządzenia
elDAS) poprzez wynik walidacji
przeprowadzonej przez kwalifikowanego dostawcę usług
zaufania w ramach świadczonej kwalifikowanej usługi walidacji danego kwalifikowanego
podpisu elektronicznego (wyrok z 13 lutego 2019 r. sygn. akt KIO 137/19);
- za k
walifikowany podpis elektroniczny można uznać za prawidłowo złożony tylko wówczas,
gdy można go skutecznie zweryfikować i potwierdzić jego ważność (wyrok z dnia 20 lutego
2019 r. sygn. akt KIO 208/19).
Izba w tej sprawie podziela stanowisko Zamawiającego i Przystępującego,
że w świetle przywołanych powyżej unormowań dla uznania, że pełnomocnictwo przesłane
wraz z ofertą zostało opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym, jako tzw. osoba
ufająca powinien on mieć możliwość dokonania walidacji podpisu za pośrednictwem
kwalifikowanego dostawcy usług zaufania, który jest wpisany do rejestru, gdyż zapewnia to
prawidłowy wynik procesu walidacji, umożliwiając wykrycie wszelkich problemów związanych
z bezpieczeństwem. Jednocześnie negatywny wynik takiej weryfikacji złożonego wraz
z
ofertą pełnomocnictwa prowadzi do wniosku, że kwalifikowany podpis elektroniczny nie
został złożony lub został złożony w sposób nieprawidłowy, co rodzi skutek w postaci uznania
tego pełnomocnictwa za nieopatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym, a zatem
niespełniające wymogu art. 78
1

§ 1 kc.
Sygn. akt KIO 2366/19


Izba zważyła, że choć w zawiadomieniu o odrzuceniu oferty Zamawiający podał
wprost, że elektroniczne podpisy osób upoważnionych do reprezentowania Inżynierii
Rzeszów zostały przez niego zweryfikowane jako niepoprawne przy pomocy konkretnie
wskazanych
programów oferowanych przez kwalifikowanych dostawców usług zaufania,
wydających kwalifikowany certyfikat podpisu elektronicznego, odwołanie nie zawiera
żadnego konkretnego zarzutu podważającego prawidłowość przeprowadzonej przez
Zamawiającego w ten sposób weryfikacji tych podpisów elektronicznych. Zamiast tego
w
odwołaniu sformułowano zarzut naruszenia art. 61 § 2 kc, który nie przystaje
do
okoliczności tej sprawy, w której Zamawiający mógł co prawda zapoznać się z treścią
pełnomocnictwa złożonego wraz z ofertą, ale ponieważ nie zostało ono złożone we właściwej
formie
, o której mowa w art. 78
1
§ kc, zastrzeżonej pod rygorem nieważności w art. 10a ust. 5
pzp
w zw. z art. 14 pzp w zw. z art. 99 § 1 kc, było ono nieważne.
Reasumując nie ma wątpliwości, że dla zachowania formy elektronicznej konieczne
jest złożenie oświadczenia woli w postaci elektronicznej i opatrzenie go kwalifikowanym
podpisem elektronicznym, przy czym chodzi o tzw. bezpieczny podpis elektroniczny
weryfikowalny przez
tego, komu składane jest oświadczenie woli w tej formie, przy pomocy
ważnego kwalifikowanego certyfikatu.

W istocie roz
strzygnięcie przedmiotowej sprawy wymagało oceny, czy w powyżej
ustalonych okolicznościach Zamawiający prawidłowo uznał, że opatrzenie uzupełnionego
na
jego wezwanie pełnomocnictwa podpisami kwalifikowanymi po upływie terminu składania
ofert
przesądza automatycznie, niezależnie od treści tego pełnomocnictwa i okoliczności
to
warzyszących jego udzieleniu, o braku wykazania umocowania do złożenia oferty.
Rozważenia wymagało również, czy Zamawiający prawidłowo przeprowadził procedurę z art.
26 ust. 3a pzp.
Zgodnie z art. 26 ust. 3a pzp jeżeli wykonawca nie złożył wymaganych
pełnomocnictw albo złożył wadliwe pełnomocnictwa, zamawiający wzywa do ich złożenia
w
terminie przez siebie wskazanym, chyba że mimo ich złożenia oferta wykonawcy podlega
odrzuceniu albo konieczne byłoby unieważnienie postępowania. W aktualnym stanie
prawnym
uzupełnianie pełnomocnictwa zostało uregulowane w odrębnym przepisie, co nie
oznacza, że przy jego interpretacji nie można się odwołać do dorobku doktryny
i orzecznictwa wypracowanego na gruncie art. 26 ust. 3 pzp w poprzednim stanie prawnym,
gdy przepis ten obejmował również uzupełnianie pełnomocnictwa.
Odwołanie jest zasadne, gdyż Zamawiający nieprawidłowo zinterpretował,
że z uzupełnionego na jego wezwania pełnomocnictwa nie wynika, że wolą obu partnerów
Konsorcjum PBI jako mocodawców (de facto osób działających w charakterze organu
Sygn. akt KIO 2366/19


u
prawnionego do reprezentacji spółek), w tym Inżynierii Rzeszów, jest udzielenie PBI
I
nfrastrukturze umocowania do podpisania i złożenia Zamawiającemu wspólnej oferty.
W
ramach uzupełnienia w trybie art. 26 ust. 3 pzp, jak paradoksalnie trafnie zaznaczono
w odpowiedzi na
odwołanie, za prawidłowe należy uznać tylko pełnomocnictwo z datą
adekwatną dla daty dokonania czynności, ale również z datą późniejszą, jeżeli potwierdza
istnienie umocowania do
dokonania danej czynności na dzień jej dokonania, tj. z jego treści
wynika
, że pełnomocnik był umocowany do dokonania czynności w chwili złożenia oferty.
Tyle tylko, że Zamawiający przeszedł do porządku dziennego nad treścią uzupełnionego
pełnomocnictwa, która była identyczna z treścią pełnomocnictwa złożonego wraz z ofertą
i
wprost wskazywała, że wolą mocodawców jest ustanowienie PBI Infrastruktury
pełnomocnikiem wszystkich trzech wykonawców ubiegających się wspólnie o to konkretnie
zamówienia uprawnionym w szczególności do podpisania i złożenia wspólnej oferty.
Izba
podziela stanowisko Odwołującego, że do oceny pełnomocnictw składanych
w
postępowaniu o udzielenie zamówienia, znajduje zastosowanie – na mocy art. 14 ust. 1
ustawy pzp
– art. 65 § 1 Kc, określający zasady wykładni oświadczeń woli. Zgodnie z tym
przepisem
oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu
na
okoliczności, w których złożone zostało, zasady współżycia społecznego oraz ustalone
zwyczaje. Ponadto
zwrócić należy uwagę na wypływające z orzecznictwa Sądu Najwyższego
dyrektywy co
do powinności dokonywania życzliwej interpretacji oświadczeń woli,
wspomagającej uznanie czynność prawną za ważną (por. wyrok Sądu Najwyższego z 14
grudnia 2016 r.
sygn. akt II PK 276/15). Nieuwzględnienie tych wytycznych w toku
postępowań o udzielenie zamówienia publicznego może prowadzić do wniosków i ocen
godzących w określoną w art. 7 ust. 1 pzp zasadę proporcjonalności, do czego w ocenie Izby
doszło w tej sprawie.
Ocena umocowania
pełnomocnika do złożenia oferty w postępowaniu o udzielenie
zamówienia powinna być dokonana z uwzględnieniem okoliczności, w jakich pełnomocnictwo
zostało udzielone. W związku z tym ocena taka nie może abstrahować od treści pierwotnie
istniejącego umocowania, przyczyn uznania za nieprawidłowe pełnomocnictwa złożonego
wraz z o
fertą ani od treści wezwania do jego uzupełnienia i sposobu zastosowania się
do tego wezwania.
Zdaniem Izby Zamawiający zaniechał dokonania takiej wszechstronnej
oceny, o czym świadczy fakt, że w przedstawionym uzasadnieniu swojej czynności nie
odniósł się do wskazanych wyżej okoliczności.
W pierwszej kolejności należało zatem wziąć pod uwagę, że przed złożeniem oferty
została zawarta w formie pisemnej umowa konsorcjum {okoliczność ta nie była
kwestionowana}
, z której wynikało umocowanie lidera Konsorcjum PBI do złożenia oferty
wspólnej w imieniu wszystkich jego członków, w tym Inżynierii Rzeszów. Chociaż z punktu
Sygn. akt KIO 2366/19


widzenia aktualnie obowiązujących przepisów ustawy pzp, wymuszających tzw.
elektronizację postępowania o udzielenie zamówienia, pełnomocnictwo w formie pisemnej
nie może być uznane za prawidłowe, wyrażało ono wolę mocodawców ustanowienia
pełnomocnika do podpisania i złożenia oferty, która to wola została uzewnętrzniona przed
dokonaniem tych czynności przez tego pełnomocnika. Pełnomocnictwo elektroniczne
złożone wraz z ofertą nie było zatem pierwotnie udzielonym umocowaniem, a zostało
sporządzone w celu dochowania tej samej formy, która jest wymagana jako wyłączna
dla
oferty w postępowaniu o udzielenie zamówienia.

Następnie należało uwzględnić fakt, że pełnomocnictwo złożone na skutek wezwania
było analogiczne co do treści z pełnomocnictwem złożonym wraz z ofertą (które z kolei
znajdowało oparcie w umowie konsorcjum), a jednocześnie usuwało zaistniały we wcześniej
złożonym pełnomocnictwie brak formalny. Sporządzone przez Zamawiającego uzasadnienie
nie odpowiada na pytanie, dlaczego zestawienie powyższych faktów nie doprowadziło go do
wniosku, że – przy interpretacji pełnomocnictw zgodnie z 65 § 1 Kodeksu cywilnego – osoba
pełnomocnika nie była na dzień złożenia oferty umocowana do dokonania tej czynności
w
imieniu całego Konsorcjum PBI.
Należy również zwrócił uwagę na treść wezwania do uzupełnienia pełnomocnictwa,
które Zamawiający wystosował do Odwołującego. Sprowadzało się ono do wskazania,
że Zamawiający oczekuje uzupełnienia braku polegającego na braku dających się poprawnie
zweryfikować podpisów osób uprawnionych do reprezentacji Inżynierii Rzeszów.
Zamawiający w żaden sposób nie dał do zrozumienia, że w tym celu wymaga przedstawienia
pełnomocnictwa, które będzie opatrzone podpisami złożonymi przed upływem terminu
składania ofert. Wręcz przeciwnie, przebieg dalszego postępowania świadczy o tym,
że Zamawiający na etapie wezwania nie miał i nie mógł mieć takich oczekiwań, skoro
po
otrzymaniu uzupełnionego pełnomocnictwa przystąpił do dalszego procedowania
względem oferty Konsorcjum PBI jako najwyżej ocenionej.
Wreszcie
nie można pominąć, że Odwołujący uzupełnił pełnomocnictwo w sposób,
który stanowi literalne zastosowanie się do treści wezwania wystosowanego przez
Zamawiającego. W przekonaniu Izby wynikający z orzecznictwa wypracowanego na tle
stosowania art. 26 ust. 3 pzp nakaz
sformułowania wezwania na tyle jednoznaczne
i
precyzyjnie, aby realnie umożliwić wykonawcy usunięcie tego braku, nie został dochowany
w okolicznościach tej sprawy. Procedura przewidziana w art. 26 ust. 3a pzp nie może służyć
zastawieniu na wykonawcę swoistej pułapki, polegającej na tym, że w miejsce jednego braku
zostanie stwierdzony inny, który immanentnie wynika z zastosowania się wprost do treści
wezwania.

Skoro Zamawiający zmienił dopiero po uzupełnieniu swoje stanowisko co do tego,
Sygn. akt KIO 2366/19


jak
powinno wyglądać jego zdaniem prawidłowe uzupełnienie pełnomocnictwa załączonego
do oferty, powinien był ponowić wezwanie w trybie art. 26 ust. 3a pzp, względnie wezwać
w
tym zakresie do wyjaśnień. Jak się bowiem okazało w tej sprawie, Konsorcjum PBI było
w
stanie uczynić zadość również i nowym oczekiwaniom Zamawiającego, gdyż jednak
dysponowało pełnomocnictwem sporządzonym we właściwej formie i opatrzonym ważnymi
podpisami przed upływem terminu składania ofert. Z kolei w ramach wyjaśnień Konsorcjum
PBI mogłoby również powołać się na zawarcie przed tym terminem umowy konsorcjum, która
obejmuje swoją treścią udzielenie stosownego pełnomocnictwa do podpisania i złożenia
oferty wspólnej w imieniu wszystkich jego członków przez lidera. Zamiast tego Zamawiający
wezwał ponownie do wykazania, że podpisy, którym było opatrzone pełnomocnictwo złożone
wraz z ofertą, poddają się weryfikacji.

Niezależenie od powyższego zdaniem Izby skoro art. 26 ust. 3a pzp przewiduje
możliwość uzupełnienia pełnomocnictwa również do złożenia oferty, nie ma powodu, aby
wyłącznie z uwagi na specyfikę składania podpisu elektronicznego, zawierającego w sobie
tzw. znacznik czasu
, wywodzić wbrew treści pełnomocnictwa, że nie obejmuje ono
umocowania do złożenia oferty.

Mając powyższe na uwadze, Izba stwierdziła, że naruszenie przez Zamawiającego
art.
89 ust. 1 pkt 1 i 8 w zw. z art. 26 ust. 3a ustawy Prawo zamówień publicznych miało
wpływ na wynik prowadzonego przez niego postępowania o udzielenie zamówienia, wobec
czego
– działając na podstawie art. 192 ust. 1, 2 i ust. 3 pkt 1 ustawy pzp – orzekła, jak w pkt
1. sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku,
na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy pzp. W
pierwszej kolejności zaliczono do tych
kosztów uiszczony przez Odwołującego wpis oraz potwierdzone złożonym rachunkiem
koszty wynagrodzenia pełnomocnika – zgodnie z § 3 pkt 1 i 2 lit. b rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu
od od
wołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 972)
. Ponadto kosztami postępowania odwoławczego
obciążono Zamawiającego, od którego – zgodnie z § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia –
zasądzono na rzecz Odwołującego poniesione przez niego koszty z tytułu uiszczonego
wpisu od
odwołania oraz uzasadnionych kosztów obejmujących wynagrodzenie
pełnomocnika.

Wcześniejsze orzeczenia:

• Sygn. akt KIO 2464/19 z dnia 2019-12-16
• Sygn. akt KIO 2334/19 z dnia 2019-12-11
• Sygn. akt KIO 2391/19 z dnia 2019-12-10
• Sygn. akt KIO 2381/19 z dnia 2019-12-10
• Sygn. akt KIO 2396/19 z dnia 2019-12-09