rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2018-09-21
rok: 2018
data dokumentu: 2018-09-21
rok: 2018
sygnatury akt.:
KIO 1805/18
KIO 1805/18
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19
września 2018 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej w dniu 10 września 2018 r. przez
wykonawc
ę Linde Gaz Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie przy ul. Prof. Michała
Życzkowskiego 17 (31-864 Kraków) w postępowaniu prowadzonym przez Uniwersytecki
Szpital Dziecięcy w Krakowie z siedzibą przy ul. Wielickiej 265 (30-663 Kraków)
przy udziale wykonawcy Air Liquide Polska Sp. z o.o.
z siedzibą w Krakowie przy ul.
Jasnogórskiej 9 (31-358 Kraków), zgłaszającego przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie Zamawiającego
września 2018 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej w dniu 10 września 2018 r. przez
wykonawc
ę Linde Gaz Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie przy ul. Prof. Michała
Życzkowskiego 17 (31-864 Kraków) w postępowaniu prowadzonym przez Uniwersytecki
Szpital Dziecięcy w Krakowie z siedzibą przy ul. Wielickiej 265 (30-663 Kraków)
przy udziale wykonawcy Air Liquide Polska Sp. z o.o.
z siedzibą w Krakowie przy ul.
Jasnogórskiej 9 (31-358 Kraków), zgłaszającego przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie Zamawiającego
orzeka:
1. Oddala
odwołanie;
2.
Kosztami postępowania obciąża wykonawcę Linde Gaz Polska Sp. z o.o. z siedzibą w
Krakowie i zalicza w
poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000,00 zł
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez tego wykonawcę tytułem
wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. P
rawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 poz. 1579 ze zm.) na niniejszy wyrok w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do
Sądu Okręgowego we Krakowie.
Przewodniczący: …………………………….
Sygn. akt: KIO 1805/18
U z a s a d n i e n i e
Uniwersytecki Szpital Dziecięcy w Krakowie zwany dalej „zamawiającym” prowadzi w
t
rybie przetargu nieograniczonego, na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004
r. Prawo zamówień publicznych (t.j. - Dz. U. z 2017 r., poz. 1579 ze zm.), zwanej dalej „Pzp”,
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę gazów technicznych, gazów
medycznych wraz z dzierżawą urządzeń do podaży tlenku azotu oraz zbiorników na tlen
ciekły (nr sprawy: EZP-271-2-34/2018), zwane dalej: „postępowaniem.
Wartość zamówienia przekracza kwoty określone w przepisach wykonawczych
wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 19 maja 2018 r. pod nr 2018/S 095-215335.
W dniu 10
września 2018 r. wykonawca Linde Gaz Polska Sp. z o.o. z siedzibą w
Krakowie zwany dal
ej „odwołującym” wniósł odwołanie w którym wskazał, że zamawiający
naruszył następujące przepisy:
1. art. 7 ust. 1 Pzp poprzez
przeprowadzenie postępowania w sposób naruszający zasadę
uczciwej konkurencji, równego traktowania wykonawców, przejrzystości oraz
p
roporcjonalności tj. poprzez bezzasadne wykluczenie odwołującego, co ogranicza krąg
podmiotów uprawnionych do ubiegania się o udzielenie zamówienia w postępowaniu;
2. art. 24 ust. 1 pkt 12) w zw. z art. 26 ust. 3 oraz 26 ust. 4 Pzp poprzez
wadliwe przyjęcie,
że odwołujący nie wykazał spełnienia warunków udziału w postępowaniu lub nie wykazał
braku podstaw do wykluczenia;
3. art. 89 ust 1 pkt 5) Pzp poprzez
odrzucenie oferty pomimo, że brak było podstaw do
stwierdzenia naruszenia art.24 ust. 1 pkt 12) Pzp;
oraz in
ne przepisy wymienione lub wynikających z uzasadnienia odwołania
.
W związku z postawionymi zarzutami odwołujący wniósł o:
1)
uwzględnienie odwołania w całości;
2) uchylenie
decyzji
z
amawiającego o wyłączeniu odwołującego i nakazanie
z
amawiającemu powtórzenie czynności badania ofert a w szczególności uznanie, że
o
dwołujący złożył ofertę spełniającą wszelkie wymagania stawiane przez Ustawę i brak
jest podstaw do wykluczenia o
dwołującego;
3)
równe traktowanie wszystkich wykonawców ubiegających się o to zamówienie publiczne
w sposób zachowujący zasady uczciwej konkurencji.
Odwołujący podał, że legitymuje się interesem w uzyskaniu zamówienia będącego
przedmiotem p
ostępowania, gdyż jest jednym z wykonawców zainteresowanych udziałem w
p
ostępowaniu, który ma prawo złożyć w nim ofertę. Jednocześnie odrzucenie oferty przez
z
amawiającego będące skutkiem decyzji o wykluczeniu, wobec której wnosi odwołanie
naraża odwołującego na szkodę z powodu niemożności uzyskania odpłatnego zamówienia
publicznego.
Odwołujący wskazał, że pani E. S. jest obywatelem amerykańskim. Prawo
amerykańskie nie zawiera wymogu określonego miejsca zamieszkania. Na podstawie art. 6
ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. Prawo prywatne międzynarodowe „Prawo właściwe
stosowane na podstawie przepisów ustawy niniejszej obejmuje także przepisy prawa
publicznego, które według tego prawa znajdują zastosowanie do danego stosunku
prawnego
”. W jego ocenie przypadku pani E. S. takim prawem jest prawo Stanów
Zjednoczonych Ameryki Północnej. Polski system prawa w art. 3 ust 1 ustawy z dnia 4 lutego
2011 r. Prawo prywatne międzynarodowe przewiduje sytuację, w której osoba nie ma stałego
miejsca zamieszkania, tak więc w rozumieniu prawa polskiego dopuszczalna jest sytuacja
braku miejsca zamieszkania osoby fizycz
nej. Oznacza to, że nie da się wypełnić wymogu
wypełnienia pola „miejsce zamieszkania” w formularzu „zapytanie o udzielenie informacji o
osobie
” kierowanego do Ministerstwa Sprawiedliwości Biura Informacyjnego Krajowego
R
ejestru Karnego. Wobec faktu, że funkcję członka rady nadzorczej Linde Gaz Polska sp. z
o. o. Pani E. S.
wypełnia w Polsce, dołączony dokument dotyczący Pani E. S. odnosi się do
miejsca, w którym znajduje się miejsce jej zwykłego pobytu, o czym świadczy wystawienie
pr
zez Ministerstwo Sprawiedliwości - Biuro Informacyjne Krajowego Rejestru Karnego
zaświadczenia zalegającego w aktach sprawy. Powyższe potwierdza, że wymóg określony w
art. 25 ust 1 pkt 1 -3 P
zp został przez odwołującego wypełniony.
Dodatkowo, z najdalej id
ącej ostrożności procesowej, wobec niemożności wskazania
miejsca zamieszkania z powodów opisanych powyżej, odwołujący dołączył dokument
oświadczenia złożonego przed notariuszem o treści zgodnej z wymogami stawianymi przez
art.
25 Pzp. Zapisu znajdującego się w treści dokumentu z dnia 23 lipca 2018 nie można
traktować jako oświadczenia o miejscu zamieszkania pani E. S., po pierwsze wobec faktu,
że zgodnie z obowiązującym panią E. S. porządkiem prawnym nie da się w stosunku do niej
użyć skutecznie pojęcia „miejsce zamieszkania”, a po drugie, wobec faktu, że złożone przez
panią E. S. oświadczenie nie zawiera wskazania jej miejsca zamieszkania. W szczególności
za takie wskazanie nie może być traktowany zapis pochodzący od notariusza odbierającego
oświadczenie o treści „jak podaje zamieszkała w...”.
Chybiony jest
także zdaniem odwołującego wywód zamawiającego jakoby odwołujący
w przypadku pani E. S.
winien złożyć dokument wystawiony przez Federalne Biuro
Sprawiedliwości, gdyż jak sam zamawiający argumentuje, taki dokument byłby wymagany w
stosunku do osób mających miejsce zamieszkania na terenie Republiki Federalnej Niemiec.
Wobec faktu, że taka przesłanka nie jest spełniona w przypadku pani E. S. wymóg ten nie
jest zasadny.
W ocenie odwołującego nie jest także zasadny wywód zamawiającego dotyczący
wadliwości oświadczenia złożonego przez panią E. S. przed notariuszem w Rzeczypospolitej
Polskiej. Zarzut ten mógłby się utrzymać jedynie w przypadku wykazania przez
z
amawiającego, że pani E. S. ma miejsce zamieszkania poza Rzeczpospolitą Polską,
natomiast wobec przytoczonej powyżej argumentacji kryterium miejsca zamieszkania w
ogóle nie ma zastosowania w przypadku pani E. S., tak więc oświadczenie zostało złożone
przed notariuszem kraju, w którym toczy się postępowanie w ramach którego takie
oświadczenie jest wymagane. Odwołujący przedstawił swoje stanowisko w odpowiedzi na
wezwania z
amawiającego otrzymane w trybie art. 26 ust. 3 oraz 26 ust. 4 Pzp wykazując
brak podstaw do wykluczenia i spełnienie przez niego wymogów sformułowanych w art. 25
Pzp. Naruszenia art. 26 ust. 3 oraz 26 ust. 4, art. 89 ust. 1 pkt 5 Pz
p były skutkiem
naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp.
W konkluzji odwołujący wskazał, że decyzja zamawiającego bezzasadnie ogranicza
krąg podmiotów uprawnionych do ubiegania się o udzielenie zamówienia w postępowaniu,
co stanowi naruszenie zasad uczciwej konkurencji, równego traktowania wykonawców oraz
przejrzystości wyrażanych w art. 7 ust. 1 Pzp. Wskazał także, iż to właśnie interes i cel
zamawiającego miał na uwadze, gdyż racjonalnym wydaje się dopuszczenie jak największej
liczby w
ykonawców do złożenia ofert w postępowaniu, co w konsekwencji prowadzi do
uzyskania konkurencyjn
ej ceny produktów i obniżenia wydatków środków publicznych jest
przede wszystkim obowiązkiem zamawiającego w świetle art.7 ust. 1 Pzp.
W dniu 13
września 2018 r. przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego zgłosił wykonawca Air Liquide Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie.
Na posiedzeniu w dniu 19 września 2018 r. zamawiający złożył oryginał odpowiedzi
na odwołani, w której wniósł o oddalenie odwołania w całości oraz zasądzenie na jego rzecz
kosztów postępowania.
Krajowa Izba Odw
oławcza, uwzględniając dokumentację postępowania, dokumenty
zgromadzone w aktach sprawy i wyjaśnienia złożone na rozprawie przez strony,
us
taliła i zważyła, co następuje.
Na wstępie Izba ustaliła, że odwołujący spełnia określone w art. 179 ust. 1 Pzp
przes
łanki korzystania ze środków ochrony prawnej, tj. ma interes w uzyskaniu zamówienia,
a naruszenie przez z
amawiającego przepisów Pzp może spowodować poniesienie przez
niego
szkody polegającej na utracie możliwości uzyskania zamówienia. Nie została
wypełniona także żadna z przesłanek ustawowych skutkujących odrzuceniem odwołania,
wynikających z art. 189 ust. 2 Pzp.
Wykonawca Air Liquide Polska Sp. z o.o.
z siedzibą w Krakowie (zwany dalej
„przystępującym”) stosownie do wymogów art. 185 ust. 2 i 3 Pzp skutecznie przystąpił do
postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego. Odwołujący na posiedzeniu
niejawnym wskazał, że nie otrzymał informacji o zgłoszonym przystąpieniu. Izba ustaliła, że
przystępujący wysłał ww. informacje na dwa adresy poczty elektronicznej w tym na adres
odwołującego podany jako kontaktowy na jego stronie internetowej. Zgodnie z art. 185 ust. 2
zd. 2 Pzp zgłoszenie przystąpienia doręcza się Prezesowi Izby w postaci papierowej albo
elektronicznej opatrzonej kwalifikowanym podpisem elektronicznym, a jego kopięzamawiającemu oraz wykonawcy wnoszącemu odwołanie. Aby uczynić zadość ostatniemu z
podanych wyżej wymagań, analogicznie do przypadku przekazywania kopii odwołania,
wystarczy przesłać kopię przystąpienia za pomocą środków komunikacji elektronicznej (czyli
drogą elektroniczną, faksem). W przywołanym powyżej przepisie ustawodawca uregulował w
sposób odmienny obowiązek wykonawcy zgłaszającego przystąpienie w odniesieniu do
Prezesa Izby i do s
tron postępowania odwoławczego – Prezesowi Izby należy bowiem
doręczyć zgłoszenie przystąpienia w określonej tym przepisem formie, natomiast
z
amawiającemu i odwołującemu kopia tegoż zgłoszenia ma być jedynie przesłana. Tym
samym ustawodawca nie wymaga od w
ykonawcy zgłaszającego przystąpienie, aby w
term
inie 3 dni od doręczenia mu kopii odwołania umożliwił on stronom postępowania
odwoławczego zapoznanie się z treścią zgłoszenia przystąpienia. Ma on jedynie obowiązek
w tym terminie przesłać im jego kopię, innymi słowy nadać ją za pomocą dopuszczonego
przep
isami sposobu przesyłania informacji, chociażby faksem lub drogą elektroniczną. W
ocenie Izby przystępujący uczynił zadość obowiązkom nałożonym na niego w art. 185 ust. 2
Pzp, a odwołujący na okoliczność ich niespełnienia poprzestał wyłącznie na słownych
deklaracjach przez co
nie uprawdopodobnił, iż nie otrzymał pisma ze zgłoszeniem
przystąpienia i w związku z tym nie mógł zapoznać się z jego treścią.
Ponadto na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron i uczestnika postępowania
odwołujący stwierdził, że w okolicznościach przedmiotowej sprawy występuje luka prawna
powstała w związku ze stosowaniem przepisów ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. Prawo
prywatne międzynarodowe, a Pzp. W jego ocenie ze stanowiska zamawiającego i
p
rzystępującego wynikało, że w przedmiotowej sprawie powinno być zastosowane prawo
polskie. W związku z tym, że jego zdaniem Izba nie była uprawniona do interpretacji
przedmiotowej luki prawnej,
wniósł o zwrócenie się do właściwego organu o dokonanie
interpretacji przepisów prawa w tym zakresie. Wniósł przy tym o zawieszenie
przedmiotowego postepowania do momentu uzyskania odpowiedzi, w związku z powstałą
luką.
Izba oddaliła wnioski odwołującego w powyżej wskazanym zakresie uznając, że
przepisy Pzp oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 26
lipca 2016 r.
w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od
wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia (Dz. U. z 2016 r. poz. 1136)
szczególnie w § 7 oraz § 8 w sposób kompleksowy regulują kwestie składania dokumentów
przez wykonawców mających siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w odniesieniu
do os
ób mających miejsce zamieszkania poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Ponadto
ustalony przez Izbę stan faktyczny oraz złożone w postępowaniu dokumenty dały pełny
obraz sprawy oraz pozwalały na rozstrzygnięcie sporu przez co nie zachodzi potrzeba
zawieszenia postępowania odwoławczego. Na marginesie należy także wskazać, że
odwołujący nie sprecyzował swojego wniosku, poprzestając na ogólnych twierdzeniach,
które nie mogły być podstawą uwzględnienia wniosku.
Izba dopuściła w niniejszej sprawie dowody z dokumentacji postępowania o
zamówienie publiczne, nadesłanej przez zamawiającego do akt sprawy w kopii
potwierdzonej za zgodność z oryginałem pismem z dnia 13 września 2018 r. oraz załączniki
do odwołania oraz odpowiedzi na odwołanie.
Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zakres zarzutów
podniesionych w odwołaniu Izba stwierdziła, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zamawiający w rozdziale VI specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej
zwanej: „SIWZ”) wymagał złożenia przez wykonawcę, którego oferta została najwyżej
oceniona m. in. aktualnej informacji z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie określonym w
art. 24 ust. 1 pkt
13, 14 i 21 Pzp, wystawionej nie wcześniej niż 6 miesięcy przed upływem
terminu składania ofert w postepowaniu.
Pismem z dnia 17 lipca 2018 r. zamawiający w trybie art. 26 ust. 1 Pzp wezwał
odwołującego do złożenia dokumentów wskazanych w rozdziale VI SIWZ w tym ww.
informacji. Do upływu wyznaczonego terminu odwołujący złożył wymagane przez
zamawiającego dokumenty w tym oświadczenie pani E. S., urzędującego członka organu
nadzoru złożone w dniu 23 lipca 2018 r. przed notariuszem w zakresie określonym w art. 24
ust. 1 pkt 13, 14 i 21 Pzp.
Do przedmiotowego oświadczenia została dołączona adnotacja
notarialna z dnia 24 sierpnia 2018 r. potwierdzona podpisem przez notariusza,
z której
wynika m. in., że ww. osoba jest obywatelką Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz jest
zamieszkała na terenie Republiki Federalnej Niemiec (w tym dokumencie wskazany został
dokładny adres, a w stosunku do tego adresu został podany zwrot „jak oświadczyła
zamieszkała”).
Na podstawie przeprowadzonych czynności badania złożonych przez odwołującego
dokumentów, zamawiający stwierdził, że ww. oświadczenie zostało złożone z naruszeniem
przepisów rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 26 lipca 2016 r. w sprawie rodzajów
dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy w postępowaniu o udzielenie
zamówienia (Dz. U. z 2016 r. poz. 1136) – zwanego dalej: „rozporządzeniem”. W
konsekwencji zamawiający pismem z dnia 27 lipca 2018 r. wezwał odwołującego w trybie
określonym w art. 26 ust. 3 Pzp do uzupełnienia dokumentu potwierdzającego brak podstaw
do wykluczenia.
Zamawiający w swoim piśmie podał, że zgodnie z dyspozycją § 8 ust. 1
rozporządzenia, wykonawca mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w
odniesieniu do
osoby mającej miejsce zamieszkania poza terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, której dotyczy dokument, o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia zobowiązany
jest złożyć dokument wskazany w jego § 7 ust. 1 pkt 1. Natomiast odwołujący w związku ze
złożonym oświadczeniem oraz załączoną adnotacja notarialną, z której wynika adres
zamieszkania wskazanej w niej osoby nie był uprawniony do składania oświadczenia
wskazanego w § 8 ust. 1 zd. 2 rozporządzenia, gdyż przepis zawarty w § 8 rozporządzenia
dopuszcza możliwość złożenia oświadczenia jedynie w sytuacji, gdy w państwo, w którym
miejsce zamieszkania ma osoba, której dokument miał dotyczyć nie wydaje dokumentu
wymienionego w § 7 ust. 1 pkt 1. Zamawiający ustalił także, ze na terytorium Republiki
Federalnej Niemiec prowadzone są odpowiednie rejestry oraz wydawane są stosowne
dokumenty stąd oświadczenie złożone przez odwołującego zostało złożone z naruszeniem
dyspozycji przepisu § 8 ust. 1 rozporządzenia. Odwołujący przekazał odpowiedź pismem z
dnia 1 sierpnia
2018 r. w którym zawarł swoje stanowisko i załączył informacje z Krajowego
Rejestru Karnego wobec powyżej wskazanej osoby, wystawioną w dniu 21 czerwca 2018 r.,
która nie została opatrzona klauzulą notyfikacyjną Europejskiego Systemu Przekazywania
Informacji z Rejestrów Karnych – ECRIS.
Następnie zamawiający pismem z dnia 22 sierpnia 2018 r. wezwał odwołującego w
trybie art. 26 ust. 4 Pzp do złożenia wyjaśnień dotyczących miejsca zamieszkania pani E. S..
Odwołujący odpowiedział pismem z dnia 24 sierpnia 2018 r. wyjaśniając, że porządek
prawny państwa, którego obywatelstwo posiada ta pani nie przewiduje instytucji miejsca
zamieszkania w rozumieniu prawa polskiego, stąd nie sposób tego miejsca ustalić.
Po zakończeniu ww. korespondencji zamawiający wykluczył odwołującego z
postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp o czym poinformował go pismem z dnia
29 sierpnia 2018 r.
W ocenie Izby ustalenia zamawiającego były prawidłowe, a jego czynność w zakresie
wykluczenia odwołującego nie naruszała przepisów Pzp.
Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy miało oświadczenie z
dnia 23 lipca
2018 r. wraz z adnotacją notarialną z dnia 24 lipca 2018 r., z której wyraźnie
wynika, że pani E. S. posiada miejsce zamieszkania na terytorium Republiki Federalnej
Niemiec. Warto wskazać, że przedmiotowy dokument pochodził od samego odwołującego i
zamawiający nie uzyskał go ani nie dokonał ustalania informacji w nim zawartych na
podstawie nieoficjalnych czy niepotwierdzonych działań. Ponadto w ww. adnotacji zawarte
zostało wyraźne stwierdzenie notariusza, że pani E. S. złożyła wobec niego oświadczenie o
miejscu zamieszkania, wskazując dokładny adres. Przedmiotowa adnotacja w ocenie Izby
odnosiła się do złożonego oświadczenia, a nie ustalenia z dokumentu. W związku z tym Izba
uznała, że zamawiający nie mógł zlekceważyć przedmiotowego dokumentu szczególnie, że
notariusz w zakresie swoich uprawnień działa jako osoba zaufania publicznego, a czynności
notarialne dokonane przez notariusza zgodnie z prawem mają charakter dokumentu
urzędowego. Tym samym zamawiający słusznie próbował wyjaśnić przedmiotową sprawę
korzystając z dyspozycji art. 26 ust. 3 i 4 Pzp, dając odwołującemu możliwość odniesienia
się i wyjaśnienia sytuacji.
Izba
uznała także, że w trakcie wyjaśnień i uzupełnienia dokumentów odwołujący nie
przedstawił żadnego dowodu (np. w postaci oświadczenia pani E. S.), który pozwoliłby
powziąć wątpliwości co do prawidłowości wskazania jej miejsca zamieszkania w adnotacji
notarialnej. W związku z tym jeżeli ww. osoba dla celów złożenia oświadczenia przed
notariuszem działającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej potrafiła wskazać swoje
miejsce zamieszkania to argumentacj
ę odwołującego zmierzającą do twierdzenia, że nie
mogła ona uzyskać odpowiedniego dokumentu na skutek braku posiadania miejsca
zamieszkania należy uznać za całkowicie gołosłowną. Ponadto odwołujący nie udowodnił w
żaden sposób, że w Stanach Zjednoczonych Ameryki nie wydaje się dokumentu
potwierdzającego fakt niekaralności.
Mając powyższe na uwadze w ocenie Izby nie znalazły potwierdzenia zarzuty
postawione odwołaniu.
W związku z powyższym, na podstawie art. 192 ust. 1 Pzp, orzeczono jak w
sentencji.
Zgodnie z treścią art. 192 ust. 2 Pzp Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi
naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik
postępowania o udzielenie zamówienia. Brak potwierdzenia zarzutów wskazanych w
odwołaniu powoduje, iż w przedmiotowym stanie faktycznym nie została wypełniona
hipoteza normy prawnej wyrażonej w art. 192 ust. 2 Pzp.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
Pzp, tj. stosownie do wyniku postępowania z uwzględnieniem postanowień rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238) zmienionego rozporządzeniem Prezesa Rady
Ministrów z dnia 9 stycznia 2017 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wysokości i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2017 r., poz. 47), w tym w szczególności §
5 ust. 4.
Przewodniczący: …………………………….
1. Oddala
odwołanie;
2.
Kosztami postępowania obciąża wykonawcę Linde Gaz Polska Sp. z o.o. z siedzibą w
Krakowie i zalicza w
poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000,00 zł
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez tego wykonawcę tytułem
wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. P
rawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 poz. 1579 ze zm.) na niniejszy wyrok w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do
Sądu Okręgowego we Krakowie.
Przewodniczący: …………………………….
Sygn. akt: KIO 1805/18
U z a s a d n i e n i e
Uniwersytecki Szpital Dziecięcy w Krakowie zwany dalej „zamawiającym” prowadzi w
t
rybie przetargu nieograniczonego, na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004
r. Prawo zamówień publicznych (t.j. - Dz. U. z 2017 r., poz. 1579 ze zm.), zwanej dalej „Pzp”,
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę gazów technicznych, gazów
medycznych wraz z dzierżawą urządzeń do podaży tlenku azotu oraz zbiorników na tlen
ciekły (nr sprawy: EZP-271-2-34/2018), zwane dalej: „postępowaniem.
Wartość zamówienia przekracza kwoty określone w przepisach wykonawczych
wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 19 maja 2018 r. pod nr 2018/S 095-215335.
W dniu 10
września 2018 r. wykonawca Linde Gaz Polska Sp. z o.o. z siedzibą w
Krakowie zwany dal
ej „odwołującym” wniósł odwołanie w którym wskazał, że zamawiający
naruszył następujące przepisy:
1. art. 7 ust. 1 Pzp poprzez
przeprowadzenie postępowania w sposób naruszający zasadę
uczciwej konkurencji, równego traktowania wykonawców, przejrzystości oraz
p
roporcjonalności tj. poprzez bezzasadne wykluczenie odwołującego, co ogranicza krąg
podmiotów uprawnionych do ubiegania się o udzielenie zamówienia w postępowaniu;
2. art. 24 ust. 1 pkt 12) w zw. z art. 26 ust. 3 oraz 26 ust. 4 Pzp poprzez
wadliwe przyjęcie,
że odwołujący nie wykazał spełnienia warunków udziału w postępowaniu lub nie wykazał
braku podstaw do wykluczenia;
3. art. 89 ust 1 pkt 5) Pzp poprzez
odrzucenie oferty pomimo, że brak było podstaw do
stwierdzenia naruszenia art.24 ust. 1 pkt 12) Pzp;
oraz in
ne przepisy wymienione lub wynikających z uzasadnienia odwołania
.
W związku z postawionymi zarzutami odwołujący wniósł o:
1)
uwzględnienie odwołania w całości;
2) uchylenie
decyzji
z
amawiającego o wyłączeniu odwołującego i nakazanie
z
amawiającemu powtórzenie czynności badania ofert a w szczególności uznanie, że
o
dwołujący złożył ofertę spełniającą wszelkie wymagania stawiane przez Ustawę i brak
jest podstaw do wykluczenia o
dwołującego;
3)
równe traktowanie wszystkich wykonawców ubiegających się o to zamówienie publiczne
w sposób zachowujący zasady uczciwej konkurencji.
Odwołujący podał, że legitymuje się interesem w uzyskaniu zamówienia będącego
przedmiotem p
ostępowania, gdyż jest jednym z wykonawców zainteresowanych udziałem w
p
ostępowaniu, który ma prawo złożyć w nim ofertę. Jednocześnie odrzucenie oferty przez
z
amawiającego będące skutkiem decyzji o wykluczeniu, wobec której wnosi odwołanie
naraża odwołującego na szkodę z powodu niemożności uzyskania odpłatnego zamówienia
publicznego.
Odwołujący wskazał, że pani E. S. jest obywatelem amerykańskim. Prawo
amerykańskie nie zawiera wymogu określonego miejsca zamieszkania. Na podstawie art. 6
ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. Prawo prywatne międzynarodowe „Prawo właściwe
stosowane na podstawie przepisów ustawy niniejszej obejmuje także przepisy prawa
publicznego, które według tego prawa znajdują zastosowanie do danego stosunku
prawnego
”. W jego ocenie przypadku pani E. S. takim prawem jest prawo Stanów
Zjednoczonych Ameryki Północnej. Polski system prawa w art. 3 ust 1 ustawy z dnia 4 lutego
2011 r. Prawo prywatne międzynarodowe przewiduje sytuację, w której osoba nie ma stałego
miejsca zamieszkania, tak więc w rozumieniu prawa polskiego dopuszczalna jest sytuacja
braku miejsca zamieszkania osoby fizycz
nej. Oznacza to, że nie da się wypełnić wymogu
wypełnienia pola „miejsce zamieszkania” w formularzu „zapytanie o udzielenie informacji o
osobie
” kierowanego do Ministerstwa Sprawiedliwości Biura Informacyjnego Krajowego
R
ejestru Karnego. Wobec faktu, że funkcję członka rady nadzorczej Linde Gaz Polska sp. z
o. o. Pani E. S.
wypełnia w Polsce, dołączony dokument dotyczący Pani E. S. odnosi się do
miejsca, w którym znajduje się miejsce jej zwykłego pobytu, o czym świadczy wystawienie
pr
zez Ministerstwo Sprawiedliwości - Biuro Informacyjne Krajowego Rejestru Karnego
zaświadczenia zalegającego w aktach sprawy. Powyższe potwierdza, że wymóg określony w
art. 25 ust 1 pkt 1 -3 P
zp został przez odwołującego wypełniony.
Dodatkowo, z najdalej id
ącej ostrożności procesowej, wobec niemożności wskazania
miejsca zamieszkania z powodów opisanych powyżej, odwołujący dołączył dokument
oświadczenia złożonego przed notariuszem o treści zgodnej z wymogami stawianymi przez
art.
25 Pzp. Zapisu znajdującego się w treści dokumentu z dnia 23 lipca 2018 nie można
traktować jako oświadczenia o miejscu zamieszkania pani E. S., po pierwsze wobec faktu,
że zgodnie z obowiązującym panią E. S. porządkiem prawnym nie da się w stosunku do niej
użyć skutecznie pojęcia „miejsce zamieszkania”, a po drugie, wobec faktu, że złożone przez
panią E. S. oświadczenie nie zawiera wskazania jej miejsca zamieszkania. W szczególności
za takie wskazanie nie może być traktowany zapis pochodzący od notariusza odbierającego
oświadczenie o treści „jak podaje zamieszkała w...”.
Chybiony jest
także zdaniem odwołującego wywód zamawiającego jakoby odwołujący
w przypadku pani E. S.
winien złożyć dokument wystawiony przez Federalne Biuro
Sprawiedliwości, gdyż jak sam zamawiający argumentuje, taki dokument byłby wymagany w
stosunku do osób mających miejsce zamieszkania na terenie Republiki Federalnej Niemiec.
Wobec faktu, że taka przesłanka nie jest spełniona w przypadku pani E. S. wymóg ten nie
jest zasadny.
W ocenie odwołującego nie jest także zasadny wywód zamawiającego dotyczący
wadliwości oświadczenia złożonego przez panią E. S. przed notariuszem w Rzeczypospolitej
Polskiej. Zarzut ten mógłby się utrzymać jedynie w przypadku wykazania przez
z
amawiającego, że pani E. S. ma miejsce zamieszkania poza Rzeczpospolitą Polską,
natomiast wobec przytoczonej powyżej argumentacji kryterium miejsca zamieszkania w
ogóle nie ma zastosowania w przypadku pani E. S., tak więc oświadczenie zostało złożone
przed notariuszem kraju, w którym toczy się postępowanie w ramach którego takie
oświadczenie jest wymagane. Odwołujący przedstawił swoje stanowisko w odpowiedzi na
wezwania z
amawiającego otrzymane w trybie art. 26 ust. 3 oraz 26 ust. 4 Pzp wykazując
brak podstaw do wykluczenia i spełnienie przez niego wymogów sformułowanych w art. 25
Pzp. Naruszenia art. 26 ust. 3 oraz 26 ust. 4, art. 89 ust. 1 pkt 5 Pz
p były skutkiem
naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp.
W konkluzji odwołujący wskazał, że decyzja zamawiającego bezzasadnie ogranicza
krąg podmiotów uprawnionych do ubiegania się o udzielenie zamówienia w postępowaniu,
co stanowi naruszenie zasad uczciwej konkurencji, równego traktowania wykonawców oraz
przejrzystości wyrażanych w art. 7 ust. 1 Pzp. Wskazał także, iż to właśnie interes i cel
zamawiającego miał na uwadze, gdyż racjonalnym wydaje się dopuszczenie jak największej
liczby w
ykonawców do złożenia ofert w postępowaniu, co w konsekwencji prowadzi do
uzyskania konkurencyjn
ej ceny produktów i obniżenia wydatków środków publicznych jest
przede wszystkim obowiązkiem zamawiającego w świetle art.7 ust. 1 Pzp.
W dniu 13
września 2018 r. przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego zgłosił wykonawca Air Liquide Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie.
Na posiedzeniu w dniu 19 września 2018 r. zamawiający złożył oryginał odpowiedzi
na odwołani, w której wniósł o oddalenie odwołania w całości oraz zasądzenie na jego rzecz
kosztów postępowania.
Krajowa Izba Odw
oławcza, uwzględniając dokumentację postępowania, dokumenty
zgromadzone w aktach sprawy i wyjaśnienia złożone na rozprawie przez strony,
us
taliła i zważyła, co następuje.
Na wstępie Izba ustaliła, że odwołujący spełnia określone w art. 179 ust. 1 Pzp
przes
łanki korzystania ze środków ochrony prawnej, tj. ma interes w uzyskaniu zamówienia,
a naruszenie przez z
amawiającego przepisów Pzp może spowodować poniesienie przez
niego
szkody polegającej na utracie możliwości uzyskania zamówienia. Nie została
wypełniona także żadna z przesłanek ustawowych skutkujących odrzuceniem odwołania,
wynikających z art. 189 ust. 2 Pzp.
Wykonawca Air Liquide Polska Sp. z o.o.
z siedzibą w Krakowie (zwany dalej
„przystępującym”) stosownie do wymogów art. 185 ust. 2 i 3 Pzp skutecznie przystąpił do
postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego. Odwołujący na posiedzeniu
niejawnym wskazał, że nie otrzymał informacji o zgłoszonym przystąpieniu. Izba ustaliła, że
przystępujący wysłał ww. informacje na dwa adresy poczty elektronicznej w tym na adres
odwołującego podany jako kontaktowy na jego stronie internetowej. Zgodnie z art. 185 ust. 2
zd. 2 Pzp zgłoszenie przystąpienia doręcza się Prezesowi Izby w postaci papierowej albo
elektronicznej opatrzonej kwalifikowanym podpisem elektronicznym, a jego kopięzamawiającemu oraz wykonawcy wnoszącemu odwołanie. Aby uczynić zadość ostatniemu z
podanych wyżej wymagań, analogicznie do przypadku przekazywania kopii odwołania,
wystarczy przesłać kopię przystąpienia za pomocą środków komunikacji elektronicznej (czyli
drogą elektroniczną, faksem). W przywołanym powyżej przepisie ustawodawca uregulował w
sposób odmienny obowiązek wykonawcy zgłaszającego przystąpienie w odniesieniu do
Prezesa Izby i do s
tron postępowania odwoławczego – Prezesowi Izby należy bowiem
doręczyć zgłoszenie przystąpienia w określonej tym przepisem formie, natomiast
z
amawiającemu i odwołującemu kopia tegoż zgłoszenia ma być jedynie przesłana. Tym
samym ustawodawca nie wymaga od w
ykonawcy zgłaszającego przystąpienie, aby w
term
inie 3 dni od doręczenia mu kopii odwołania umożliwił on stronom postępowania
odwoławczego zapoznanie się z treścią zgłoszenia przystąpienia. Ma on jedynie obowiązek
w tym terminie przesłać im jego kopię, innymi słowy nadać ją za pomocą dopuszczonego
przep
isami sposobu przesyłania informacji, chociażby faksem lub drogą elektroniczną. W
ocenie Izby przystępujący uczynił zadość obowiązkom nałożonym na niego w art. 185 ust. 2
Pzp, a odwołujący na okoliczność ich niespełnienia poprzestał wyłącznie na słownych
deklaracjach przez co
nie uprawdopodobnił, iż nie otrzymał pisma ze zgłoszeniem
przystąpienia i w związku z tym nie mógł zapoznać się z jego treścią.
Ponadto na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron i uczestnika postępowania
odwołujący stwierdził, że w okolicznościach przedmiotowej sprawy występuje luka prawna
powstała w związku ze stosowaniem przepisów ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. Prawo
prywatne międzynarodowe, a Pzp. W jego ocenie ze stanowiska zamawiającego i
p
rzystępującego wynikało, że w przedmiotowej sprawie powinno być zastosowane prawo
polskie. W związku z tym, że jego zdaniem Izba nie była uprawniona do interpretacji
przedmiotowej luki prawnej,
wniósł o zwrócenie się do właściwego organu o dokonanie
interpretacji przepisów prawa w tym zakresie. Wniósł przy tym o zawieszenie
przedmiotowego postepowania do momentu uzyskania odpowiedzi, w związku z powstałą
luką.
Izba oddaliła wnioski odwołującego w powyżej wskazanym zakresie uznając, że
przepisy Pzp oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 26
lipca 2016 r.
w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od
wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia (Dz. U. z 2016 r. poz. 1136)
szczególnie w § 7 oraz § 8 w sposób kompleksowy regulują kwestie składania dokumentów
przez wykonawców mających siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w odniesieniu
do os
ób mających miejsce zamieszkania poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Ponadto
ustalony przez Izbę stan faktyczny oraz złożone w postępowaniu dokumenty dały pełny
obraz sprawy oraz pozwalały na rozstrzygnięcie sporu przez co nie zachodzi potrzeba
zawieszenia postępowania odwoławczego. Na marginesie należy także wskazać, że
odwołujący nie sprecyzował swojego wniosku, poprzestając na ogólnych twierdzeniach,
które nie mogły być podstawą uwzględnienia wniosku.
Izba dopuściła w niniejszej sprawie dowody z dokumentacji postępowania o
zamówienie publiczne, nadesłanej przez zamawiającego do akt sprawy w kopii
potwierdzonej za zgodność z oryginałem pismem z dnia 13 września 2018 r. oraz załączniki
do odwołania oraz odpowiedzi na odwołanie.
Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zakres zarzutów
podniesionych w odwołaniu Izba stwierdziła, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zamawiający w rozdziale VI specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej
zwanej: „SIWZ”) wymagał złożenia przez wykonawcę, którego oferta została najwyżej
oceniona m. in. aktualnej informacji z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie określonym w
art. 24 ust. 1 pkt
13, 14 i 21 Pzp, wystawionej nie wcześniej niż 6 miesięcy przed upływem
terminu składania ofert w postepowaniu.
Pismem z dnia 17 lipca 2018 r. zamawiający w trybie art. 26 ust. 1 Pzp wezwał
odwołującego do złożenia dokumentów wskazanych w rozdziale VI SIWZ w tym ww.
informacji. Do upływu wyznaczonego terminu odwołujący złożył wymagane przez
zamawiającego dokumenty w tym oświadczenie pani E. S., urzędującego członka organu
nadzoru złożone w dniu 23 lipca 2018 r. przed notariuszem w zakresie określonym w art. 24
ust. 1 pkt 13, 14 i 21 Pzp.
Do przedmiotowego oświadczenia została dołączona adnotacja
notarialna z dnia 24 sierpnia 2018 r. potwierdzona podpisem przez notariusza,
z której
wynika m. in., że ww. osoba jest obywatelką Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz jest
zamieszkała na terenie Republiki Federalnej Niemiec (w tym dokumencie wskazany został
dokładny adres, a w stosunku do tego adresu został podany zwrot „jak oświadczyła
zamieszkała”).
Na podstawie przeprowadzonych czynności badania złożonych przez odwołującego
dokumentów, zamawiający stwierdził, że ww. oświadczenie zostało złożone z naruszeniem
przepisów rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 26 lipca 2016 r. w sprawie rodzajów
dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy w postępowaniu o udzielenie
zamówienia (Dz. U. z 2016 r. poz. 1136) – zwanego dalej: „rozporządzeniem”. W
konsekwencji zamawiający pismem z dnia 27 lipca 2018 r. wezwał odwołującego w trybie
określonym w art. 26 ust. 3 Pzp do uzupełnienia dokumentu potwierdzającego brak podstaw
do wykluczenia.
Zamawiający w swoim piśmie podał, że zgodnie z dyspozycją § 8 ust. 1
rozporządzenia, wykonawca mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w
odniesieniu do
osoby mającej miejsce zamieszkania poza terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, której dotyczy dokument, o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia zobowiązany
jest złożyć dokument wskazany w jego § 7 ust. 1 pkt 1. Natomiast odwołujący w związku ze
złożonym oświadczeniem oraz załączoną adnotacja notarialną, z której wynika adres
zamieszkania wskazanej w niej osoby nie był uprawniony do składania oświadczenia
wskazanego w § 8 ust. 1 zd. 2 rozporządzenia, gdyż przepis zawarty w § 8 rozporządzenia
dopuszcza możliwość złożenia oświadczenia jedynie w sytuacji, gdy w państwo, w którym
miejsce zamieszkania ma osoba, której dokument miał dotyczyć nie wydaje dokumentu
wymienionego w § 7 ust. 1 pkt 1. Zamawiający ustalił także, ze na terytorium Republiki
Federalnej Niemiec prowadzone są odpowiednie rejestry oraz wydawane są stosowne
dokumenty stąd oświadczenie złożone przez odwołującego zostało złożone z naruszeniem
dyspozycji przepisu § 8 ust. 1 rozporządzenia. Odwołujący przekazał odpowiedź pismem z
dnia 1 sierpnia
2018 r. w którym zawarł swoje stanowisko i załączył informacje z Krajowego
Rejestru Karnego wobec powyżej wskazanej osoby, wystawioną w dniu 21 czerwca 2018 r.,
która nie została opatrzona klauzulą notyfikacyjną Europejskiego Systemu Przekazywania
Informacji z Rejestrów Karnych – ECRIS.
Następnie zamawiający pismem z dnia 22 sierpnia 2018 r. wezwał odwołującego w
trybie art. 26 ust. 4 Pzp do złożenia wyjaśnień dotyczących miejsca zamieszkania pani E. S..
Odwołujący odpowiedział pismem z dnia 24 sierpnia 2018 r. wyjaśniając, że porządek
prawny państwa, którego obywatelstwo posiada ta pani nie przewiduje instytucji miejsca
zamieszkania w rozumieniu prawa polskiego, stąd nie sposób tego miejsca ustalić.
Po zakończeniu ww. korespondencji zamawiający wykluczył odwołującego z
postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp o czym poinformował go pismem z dnia
29 sierpnia 2018 r.
W ocenie Izby ustalenia zamawiającego były prawidłowe, a jego czynność w zakresie
wykluczenia odwołującego nie naruszała przepisów Pzp.
Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy miało oświadczenie z
dnia 23 lipca
2018 r. wraz z adnotacją notarialną z dnia 24 lipca 2018 r., z której wyraźnie
wynika, że pani E. S. posiada miejsce zamieszkania na terytorium Republiki Federalnej
Niemiec. Warto wskazać, że przedmiotowy dokument pochodził od samego odwołującego i
zamawiający nie uzyskał go ani nie dokonał ustalania informacji w nim zawartych na
podstawie nieoficjalnych czy niepotwierdzonych działań. Ponadto w ww. adnotacji zawarte
zostało wyraźne stwierdzenie notariusza, że pani E. S. złożyła wobec niego oświadczenie o
miejscu zamieszkania, wskazując dokładny adres. Przedmiotowa adnotacja w ocenie Izby
odnosiła się do złożonego oświadczenia, a nie ustalenia z dokumentu. W związku z tym Izba
uznała, że zamawiający nie mógł zlekceważyć przedmiotowego dokumentu szczególnie, że
notariusz w zakresie swoich uprawnień działa jako osoba zaufania publicznego, a czynności
notarialne dokonane przez notariusza zgodnie z prawem mają charakter dokumentu
urzędowego. Tym samym zamawiający słusznie próbował wyjaśnić przedmiotową sprawę
korzystając z dyspozycji art. 26 ust. 3 i 4 Pzp, dając odwołującemu możliwość odniesienia
się i wyjaśnienia sytuacji.
Izba
uznała także, że w trakcie wyjaśnień i uzupełnienia dokumentów odwołujący nie
przedstawił żadnego dowodu (np. w postaci oświadczenia pani E. S.), który pozwoliłby
powziąć wątpliwości co do prawidłowości wskazania jej miejsca zamieszkania w adnotacji
notarialnej. W związku z tym jeżeli ww. osoba dla celów złożenia oświadczenia przed
notariuszem działającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej potrafiła wskazać swoje
miejsce zamieszkania to argumentacj
ę odwołującego zmierzającą do twierdzenia, że nie
mogła ona uzyskać odpowiedniego dokumentu na skutek braku posiadania miejsca
zamieszkania należy uznać za całkowicie gołosłowną. Ponadto odwołujący nie udowodnił w
żaden sposób, że w Stanach Zjednoczonych Ameryki nie wydaje się dokumentu
potwierdzającego fakt niekaralności.
Mając powyższe na uwadze w ocenie Izby nie znalazły potwierdzenia zarzuty
postawione odwołaniu.
W związku z powyższym, na podstawie art. 192 ust. 1 Pzp, orzeczono jak w
sentencji.
Zgodnie z treścią art. 192 ust. 2 Pzp Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi
naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik
postępowania o udzielenie zamówienia. Brak potwierdzenia zarzutów wskazanych w
odwołaniu powoduje, iż w przedmiotowym stanie faktycznym nie została wypełniona
hipoteza normy prawnej wyrażonej w art. 192 ust. 2 Pzp.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
Pzp, tj. stosownie do wyniku postępowania z uwzględnieniem postanowień rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238) zmienionego rozporządzeniem Prezesa Rady
Ministrów z dnia 9 stycznia 2017 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wysokości i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2017 r., poz. 47), w tym w szczególności §
5 ust. 4.
Przewodniczący: …………………………….
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 2198/18 z dnia 2018-11-09
- Sygn. akt KIO 2247/18 z dnia 2018-11-07
- Sygn. akt KIO 2141/18 z dnia 2018-10-30
- Sygn. akt KIO 2134/18 z dnia 2018-10-30
- Sygn. akt KIO 2174/18 z dnia 2018-10-25
