rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2023-04-28
rok: 2023
data dokumentu: 2023-04-28
rok: 2023
sygnatury akt.:
KIO 1024/23
KIO 1024/23
po rozpoznaniu na rozprawie dnia 25 kwietnia 2023 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej dnia 11 kwietnia 2023 r. przez wykonawców
wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia, tj. Konsorcjum w składzie: ECO-ABC
Sp. z o.o. oraz PROMAROL-
PLUS Sp. z o.o. z siedzibą lidera w Bełchatowie, w
postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego Regionalne Centrum Krwiodawstwa i
Krwiolecznictwa im. prof. dr hab. Tadeusza Dorobisza we Wrocławiu
przy udziale w
ykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia, tj.
Konsorcjum w składzie: EMKA S.A. i Saba Sp. z o.o. z siedzibą lidera w Żyrardowie,
zgłaszających przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej dnia 11 kwietnia 2023 r. przez wykonawców
wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia, tj. Konsorcjum w składzie: ECO-ABC
Sp. z o.o. oraz PROMAROL-
PLUS Sp. z o.o. z siedzibą lidera w Bełchatowie, w
postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego Regionalne Centrum Krwiodawstwa i
Krwiolecznictwa im. prof. dr hab. Tadeusza Dorobisza we Wrocławiu
przy udziale w
ykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia, tj.
Konsorcjum w składzie: EMKA S.A. i Saba Sp. z o.o. z siedzibą lidera w Żyrardowie,
zgłaszających przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka:
1.
Uwzględnia odwołanie w części dotyczącej zarzutów skierowanych wobec oferty
przystępującego i nakazuje zamawiającemu unieważnienie czynności wyboru oferty
najkorzystniejszej oraz powtórzenie czynności badania i oceny ofert, a w jej ramach
wezwanie na podst
awie art. 128 ust. 4 i/lub art. 128 ust. 1 ustawy Prawo zamówień
publicznych Konsorcjum EMKA S.A. i Saba Sp. z o.o.
z siedzibą lidera w Żyrardowie
w zakresie spełnienia warunku udziału w postępowaniu dotyczącego posiadania
odpowiedniej zdolności technicznej lub zawodowej dotyczącej dysponowania
spalarnią odpadów medycznych zgodnie z wymaganiami określonymi w Rozdziale XI
punkt 2.4 lit. a SWZ.
2.
Oddala odwołanie w pozostałym zakresie.
3.
Kosztami postępowania odwoławczego obciąża w ½ zamawiającego i w ½
odwołującego i zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500
zł 00 gr (słownie: siedem tysięcy pięćset złotych, zero groszy) uiszczoną przez
odwołującego tytułem wpisu od odwołania oraz kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy
tysiące sześćset złotych, zero groszy) poniesioną przez odwołującego z tytułu
wynagrodzenia pełnomocnika.
4.
Zasądza od zamawiającego Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa
im. prof. dr hab. Tadeu
sza Dorobisza we Wrocławiu na rzecz odwołującego
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia, tj. Konsorcjum w
składzie: ECO-ABC Sp. z o.o. oraz PROMAROL-PLUS Sp. z o.o. z siedzibą lidera w
Bełchatowie kwotę 5 550 zł 00 gr (słownie: pięć tysięcy pięćset pięćdziesiąt złotych,
zero groszy) z tytułu proporcjonalnego rozdzielenia kosztów postępowania
odwoławczego poniesionych przez strony.
Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 1710) na niniejszy wyrok - w terminie 14
dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej
Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący:
………………………
Sygn. akt: KIO 1024/23
Uzasadnienie
Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa im. prof. dr hab. Tadeusza Dorobisza
we Wrocławiu, dalej jako: „Zamawiający”, prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia
publicznego w oparciu o przepisy ustawy z dnia
11 września 2019 r. Prawo zamówień
publicznych, dalej jako: „ustawa PZP”, którego przedmiotem jest „Odbiór z miejsc
wytwarzania, transport i utylizacja odpadów medycznych z Regionalnego Centrum
Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa im prof. dr hab.
Tadeusza Dorobisza we Wrocławiu”.
Wartość szacunkowa zamówienia jest niższa niż progi unijne, o których mowa w przepisach
wydanych na podstawie art. 3 ust. 3 ustawy PZP.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Biuletynie Zamówień Publicznych z dnia
21 marca 2023 r. pod numerem 2023/BZP 00145223.
W dniu 11 kwietnia 2023 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło odwołanie
wykonawc
ów wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia, tj. Konsorcjum w składzie:
ECO-ABC Sp. z o.o. oraz PROMAROL-PLUS
Sp. z o.o. z siedzibą lidera w Bełchatowie,
dalej jako: „Odwołujący”, wobec czynności wyboru oferty najkorzystniejszej oraz czynności
zaniechania odrzucenia oferty jednego z konkurentów.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy PZP,
poprzez zaniechanie odrzucenia oferty złożonej przez Konsorcjum EMKA S.A. i Saba Sp. z
o.o. oraz Konsorcjum REMONDIS Medison Sp. z o.o. i REMONDIS Medison Chrzanów Sp.
z o.o.,
pomimo iż wykonawcy nie spełniają warunków udziału w postepowaniu.
W związku z postawionym zarzutem Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania oraz
nakazanie Zamawiającemu:
1.
unieważnienia czynności wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez
Konsorcjum EMKA S.A. i Saba Sp. z o.o.;
2. dokonanie ponownej oceny o
fert i wybór oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej
w przedmiotowym
postępowaniu oraz odrzucenie oferty złożonej przez Konsorcjum
EMKA S.A. i Saba Sp. z o.o. oraz Konsorcjum REMONDIS Medison Sp. z o.o. i
REMONDIS Medison Chrzanów Sp. z o.o.
Stanowisko Odwołującego:
Odwołujący argumentując postawione zarzuty wskazał, że ww. wykonawcy nie spełniają
warunków udziału w postępowaniu, a ich oferty powinny zostać odrzucone. Zwrócił uwagę,
że Zamawiający w ramach wymaganych zdolności technicznych lub zawodowych ustanowił
warunek udziału w postępowaniu dysponowania min. 1 spalarnią odpadów medycznych
zgodnie z zachowaniem „zasady bliskości” określonej w art. 20 ust. 3 pkt 2 i ust. 4-6 ustawy
o odpadach
(rozdział 11 pkt 2.4 lit. a SWZ). Z ww. przepisów oraz zapisów SWZ wynika więc,
że wykonawcy mieli obowiązek posiadania spalarni, która położona jest na terenie
województwa, na którym wytwarzane są odpady lub spalarni położonej wprawdzie poza
województwem, ale na najbliżej miejsca wytwarzania odpadów.
Odw
ołujący dodał, że na terenie województwa dolnośląskiego, gdzie wytwarzane są odpady,
nie ma żadnej instalacji unieszkodliwiania odpadów medycznych. Jak kontynuował
Odwołujący, Konsorcjum EMKA S.A. i Saba Sp. z o.o. będzie unieszkodliwiać odpady w
spalarni
w Płocku – 334 km od miejsca wytwarzania odpadów (co wynika z załącznika nr 3
do oferty).
Konsorcjum REMONDIS Medison Sp. z o.o. i REMONDIS Medison Chrzanów Sp.
z o.o. będzie unieszkodliwiać odpady w spalarni w Chrzanowie – 231 km od miejsca
wytwarzania od
padów (co wynika z umowy konsorcjum). Z kolei Odwołujący będzie
przetwarzał odpady 129 km od miejsca ich wytworzenia (co wynika z oświadczenia
dotyczącego podziału zadań między konsorcjantami).
Jak podkreślił Odwołujący, w kontekście złożonego przez Konsorcjum EMKA S.A. i Saba Sp.
z o.o. oświadczenia – wykazu spalarni (załącznik nr 3) nie może budzić żadnych wątpliwości,
że Konsorcjum nie spełnia warunku udziału w postępowaniu, dotyczącego dysponowania
spalarnią, spełniającą wymogi określone w art. 20 ust. 3-6 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o
odpadach (t j. Dz. U z 2022, poz. 699 z późn. zm.). Zamawiający w żaden sposób nie ocenił,
czy oferta złożona przez Konsorcjum spełnia warunki udziału w postępowaniu w zakresie
dysponowania spalarnią, spełniającą wymogi ustawy o odpadach. Zamawiający
bezkrytycznie przyjął oświadczenie z załącznika nr 3, dokonując wyboru oferty, która tego
warunku nie spełnia.
Odwołujący powołał się ponadto na wyrok KIO z dnia 5 kwietnia 2023 r. w sprawie
prowadzonej pod sygnaturą akt: KIO 790/23, który jego zdaniem dotyczył identycznej
sytuacji
w zakresie Szpitala w Wołowie.
Stanowisko Zamawiającego:
Pismem z dnia 24 kwietnia 2023 r. stanowisko w sprawie zajął Zamawiający, wnosząc o
oddalenie odwołania.
Zamawiający podkreślił, że treść SWZ nie zawiera postanowienia przewidującego
podmiotowy środek dowodowy, który miałby na celu weryfikację, czy wykonawca spełnia
warunek realizacji zamówienia zgodnie z przepisami ustawy o odpadach. W odpowiedzi na
wezwanie
Zamawiającego, Przystępujący złożył podmiotowy środek dowodowy wskazujący,
iż dysponuje spalarnią, w której będzie odbywało się spalanie odpadów medycznych
odebranych od Zamawiającego oraz, że instalacja ta zlokalizowana jest w Płocku.
Zamawiający nie miał więc podstaw do odrzucenia oferty Przystępującego, skoro złożył
podmiotowy środek dowodowy zgodnie z warunkami SWZ. Zamawiający nie przewidział w
SWZ obowiązku przedłożenia przez wykonawcę podmiotowych środków dowodowych na
okoliczność zaistnienia wyjątków od zasady bliskości, tj. np. wykazania braku mocy
przerobowych instalacji znajdujących się bliżej siedziby zamawiającego. Na podstawie treści
oferty i załączników do niej, Zamawiający nie miał podstaw do stwierdzenia, że
Przystępujący nie spełnia przedmiotowego warunku udziału w postępowaniu. Zamawiający
poprzestał na oświadczeniu Przystępującego, że przedmiot zamówienia spełnia wszystkie
wymagania bezwzględnie określone w warunkach przetargu, co nie wyklucza a nawet
zakłada prawo do weryfikacji sposobu realizacji umowy na etapie jej wykonania.
Zamawiający podkreślił również, że w sprawie nie miał jeszcze zastosowania art. 128 ust. 1
ustawy PZP, a więc odrzucenie oferty Przystępującego byłoby przedwczesne.
Stanowisko Przystępującego:
Pismem z dnia 20 kwietnia 2023 r.
stanowisko w sprawie zajął Przystępujący, wnosząc o
oddalenie odwołania.
Przystępujący zwrócił uwagę na nieprawidłowy- jego zdaniem, sposób skonstruowania
zarzutów odwołania, gdyż w stanie faktycznym rozpatrywanej sprawy nie znalazł
zastos
owania art. 128 ust. 1 ustawy PZP, którego zastosowanie ma charakter obligatoryjny
przez ewentualnym odrzuceniem oferty.
Z tego względu zarzucanie przez Odwołującego
naruszenia art. 226 ust. 1 pkt
2 lit. b ustawy PZP jest bezpodstawne, gdyż Zamawiający nie
mógł naruszyć tego przepisu przed przeprowadzeniem procedury uzupełniania
podmiotowych środków dowodowych.
Dodatkowo, zdaniem Pr
zystępującego, wykaz spalarni złożony przez niego na wezwanie,
potwierdza spełnianie spornego warunku udziału w postępowaniu. Wskazana przez
Przystępującego spalarnia odpadów umożliwia termiczne unieszkodliwianie odpadów
zgodnie z obowiązującymi przepisami, w tym wskazaną w treści warunku ustawą z dnia 14
grudnia 2012 r. o odpadach.
O
dwołujący na potrzeby strategii odwoławczej nieprawidłowo utożsamia warunki udziału w
postępowaniu z warunkami realizacji zamówienia. Jednocześnie próbuje narzucić
Zamawiającemu konieczność weryfikacji na etapie postępowania takich kwestii, które
zgodnie z jego decyzją (wyrażoną w takim, a nie innym, brzmieniu SWZ) mają być
weryfikowane na etapie realizacji zamówienia.
Przystępujący dodał, że Zamawiający zażądał m.in. wykazania przez wykonawców
dysponowania niezbędnymi zdolnościami technicznymi lub zawodowymi, w tym będącą
przedmiotem sporu spalarnią odpadów medycznych. Przystępujący taką spalarnią dysponuje
i Zamawiający po zweryfikowaniu przedłożonego podmiotowego środka dowodowego
prawidłowo uznał, że Przystępujący wykazał spełnianie warunku udziału w Postępowaniu.
Niezależnie od powyższego, nie można zapominać, że o ile wyraźnie nie wynika to z treści
dokumentów zamówienia, zdolności techniczne wykazywane zamawiającym na
potwierdzenie spełniania warunku udziału, nie muszą być tymi samymi zasobami, z których
będzie korzystać wykonawca na etapie realizacji danego zamówienia.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron i uczestników postępowania, na
podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Krajowa Izba
Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
Izba stwierdziła istnienie przesłanek materialnoprawnych do wniesienia odwołania, o których
mowa w art. 505 ust. 1 ustawy PZP.
Ponadto Izba nie stwierdziła istnienia przesłanek do
odrzucenia odwołania, o których mowa w art. 528 ustawy PZP.
Izba postanowiła dopuścić do udziału w postępowaniu odwoławczym po stronie
Zamawiającego wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia, tj.
Konsorcjum w składzie: EMKA S.A. i Saba Sp. z o.o. z siedzibą lidera w Żyrardowie.
Wszystkie warunki formalne związane ze zgłoszonym przystąpieniem zostały spełnione, a
zatem należało uznać je za skuteczne.
Izba dokonała ustaleń faktycznych w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy,
tj. w szczególności dokumentację przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego, której treść była kluczowa dla rozstrzygnięcia sprawy.
Izba ustaliła następujący stan faktyczny sprawy:
Zamawiający prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, którego
przedmiotem jest „Odbiór z miejsc wytwarzania, transport i utylizacja odpadów medycznych
z Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa im prof. dr hab. Tadeusza
Dorobisza we Wrocławiu”.
Zgodnie z SWZ rozdział XI: „Warunki udziału w postępowaniu i podmiotowe środki
dowodowe potwierdzające spełnienie warunków udziału w postępowaniu”:
Punkt 2.4: Zamawiający określił warunki udziału w postępowaniu dotyczące zdolności
technicznej lub zawodowej
– Zamawiający uzna warunek za spełniony, jeżeli Wykonawca
wykaże, iż dysponuje:
a.
min. 1 spalarnią odpadów medycznych zgodnie z zachowaniem „zasady bliskości”
określonej art. 20 ust. 3 pkt 2 i ust. 4 – 6 ustawy o odpadach
b.
min. 1 kierownikiem spalarni posiadającym odpowiednie kwalifikacje w zakresie
gospodarowania odpadami zgodnie z art. 164-167 ustawy o odpadach
c. min. 1
monitorowanym samochodem specjalistycznym do przewozu odpadów
medycznych o ładowności zapewniającej odbiór odpadów od Zamawiającego w
podanych ilościach.
Rozdział XIII: „Oświadczenia i dokumenty, jakie zobowiązani są dostarczyć wykonawcy w
celu potwierdzen
ia spełniania warunków udziału w postępowaniu oraz wykazania braku
podstaw wykluczenia (podmiotowe środki dowodowe)”:
Punkt 2: Na wezwanie Wykonawca składa podmiotowe środki dowodowe: (…)
2.2.
Wykaz spalarni w tym zawierający spalarnię, w której będą utylizowane odpady
medyczne odebrane od Zamawiającego (załącznik nr 3 do SWZ).
Zgodnie z informacją z otwarcia ofert, oferty w postępowaniu zostały złożone przez 3
wykonawców, tj. przez Przystępującego z ceną 440 698,96 PLN, przez Odwołującego z ceną
573 545,88 PLN
oraz przez Konsorcjum REMONDIS z ceną 491 852,63 PLN.
Pismem z dnia 4 kwietnia 2023 r. Zamawiający wezwał Przystępującego, na podstawie art.
274 ust. 1 ustawy PZP do złożenia podmiotowych środków dowodowych, w tym wykazu
spalarni stanowiącego załącznik nr 3 do SWZ.
Pismem z dnia 5 kwietnia 2023 r. Przystępujący przedłożył Zamawiającemu podmiotowe
środki dowodowe, w tym wykaz spalarni, z którego wynika, że dysponuje on spalarnią
odpadów medycznych, w której będą utylizowane odpady zbierane od Zamawiającego,
znajdującą się w Płocku przy ul. Przemysłowej 34.
Pismem z dnia 6 kwietnia 2023 r. Zamawiający poinformował o wyborze oferty
najkorzystniejszej, którą okazała się oferta Przystępującego, otrzymując łącznie 100
punktów. Na drugim miejscu sklasyfikowana została oferta Konsorcjum REMONDIS
uzyskując 93,52 pkt, a na trzecim miejscu oferta Odwołującego z punktacją na poziomie
86,10 pkt.
Izba zważyła, co następuje:
W pierwszej kolejności Izba pragnie podkreślić, że Odwołujący w treści odwołania
sformułował tak naprawdę dwa zarzuty. Pierwszy z nich dotyczył naruszenia przez
Zamawiającego art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy PZP, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty
Pr
zystępującego z uwagi na niespełnianie przez niego warunków udziału w postępowaniu.
Drugi zarzut oparty był na tej samej podstawie prawnej, a dotyczył wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia, tj. Konsorcjum REMONDIS Medison Sp. z o.o. i
REMONDIS
Medison Chrzanów Sp. z o.o. (dalej: „Konsorcjum REMONDIS”).
Zdaniem Izby jedynie zarzuty skierowane wobec oferty Przystępującego potwierdziły się, co
skutkowało uwzględnieniem odwołania w części dotyczącej tego wykonawcy. Niemniej, Izba
nie uwzg
lędniła wniosku odwołującego o odrzucenie oferty Przystępującego, ponieważ na
obecnym etapie postępowania takie żądanie jest przedwczesne, o czym szerzej w dalszej
części uzasadnienia.
Wskazać należy, że Izba nie jest związana podstawą prawną podaną przez odwołującego
przy dokonywaniu kwalifikacji naruszenia prawa przez zamawiającego. Sąd Najwyższy w
swoich orzeczeniach wskazuje, że sąd nie jest związany wskazaną przez powoda podstawą
prawną roszczenia, przeciwnie – jest obowiązany rozpatrzyć sprawę wszechstronnie i wziąć
pod rozwagę wszystkie przepisy prawne, które powinny zostać zastosowane w rozważanym
przypadku (np.
wyroki Sądu Najwyższego: z 30.11.2016 r. sygn. akt: III CSK 351/15, z
28.03.2014 r. sygn. akt: III CSK 156/13, z 19.03.2012 r. sygn. akt: II PK 175/11, z 12.12.2008
r. sygn. akt: II CSK 367/08, z 27.03.2008 r. sygn. akt II: CSK 524/07, z 29.10.2008 r. sygn.
akt: IV CSK 260/08, z 02.12.2005 r. sygn. akt: II CK 277/05, z 13.07.2005 r. sygn. akt: I CK
132/05).
Przenosząc powyższy pogląd na grunt postępowania odwoławczego przed Krajową Izbą
Odwoławczą - Izba, w ramach dokonywanej subsumpcji, jest uprawniona do oceny
odwołania w aspekcie tych norm prawnych, które powinny zostać zastosowane. Izba nie jest
nato
miast związana podstawą prawną wskazaną przez odwołującego. Izba jest związana
zawartymi w odwołaniu zarzutami (art. 555 ustawy PZP), ale nie jest związana przyjętą przez
odwołującego kwalifikacją prawną okoliczności faktycznych wskazanych w zarzucie. Innymi
słowy, Izba nie jest związana podstawą prawną podaną przez odwołującego i powołana
podstawa faktyczna, która może być kwalifikowana według różnych norm prawnych,
uzasadnia rozważenie ich przez Izbę i zastosowanie jednej z nich, nawet odmiennej od tej,
k
tóra została wskazana w odwołaniu.
Skład orzekający ustalił, że w postępowaniu Zamawiający nie korzystał z trybu naprawczego
uregulowanego w art. 128 ust. 1 ustawy PZP
(za wyjątkiem wezwania z dnia 03.04.2023 r.,
które nie dotyczyło wykazu spalarni), zgodnie z którym, jeżeli podmiotowe środki dowodowe
są niekompletne lub zawierają błędy zamawiający wzywa wykonawcę odpowiednio do ich
złożenia, poprawienia lub uzupełnienia. Zastosowanie tego trybu jest obligatoryjne,
ustawodawca nie pozostawił zamawiającemu żadnej dowolności, zezwalając na rezygnację
z wezwania do uzupełnienia jedynie, gdy oferta podlega odrzuceniu, bez względu na jej
uzupełnienie lub poprawienie, albo jeżeli zachodzą przesłanki unieważnienia postępowania, i
żadna z tych sytuacji nie wystąpiła w rozpoznawanym sporze.
Powyższe oznacza, że w ustalonym stanie rzeczy, przed eliminacją Przystępującego z
postępowania i uznaniem, że nie wykazał on w sposób odpowiedni posiadania wymaganych
zdolności podmiotowych, zamawiający powinien wezwać go do uzupełnienia i/lub
wyjaśnienia podmiotowych środków dowodowych.
E
liminacja przystępującego z postępowania, jako wykonawcy niespełniającego spornego
warunku udziału w postępowaniu dotyczącego wymaganej zdolności technicznej lub
zawodowej, bez wezwania go do
uzupełnienia w trybie art. 128 ust. 1 ustawy PZP byłaby
przedwczesna i naruszałaby zasady ustawy PZP. Ponadto Izba ustaliła, że Zamawiający nie
korzystał w postępowaniu także z art. 128 ust. 4 ustawy PZP, na podstawie którego może
żądać od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści oświadczenia, o którym mowa w art.
125 ust. 1 ustawy PZP
, lub złożonych podmiotowych środków dowodowych lub innych
dokumentów lub oświadczeń składanych w postępowaniu.
Skład orzekający stwierdził, że na obecnym etapie postępowania, jak trafnie podnosił
odwołujący, nie sposób uznać, że przystępujący wykazał spełnienie warunku udziału w
postepowaniu, który określono w Rozdziale 11 pkt 2.4 lit. a SWZ. Nie wykazano bowiem, że
wskazana przez
Przystępującego spalarnia w Płocku spełnia warunki art. 20 ust. 3 - 6
ustawy o odpadach.
W art. 20 ust. 3 pkt 2 ustawy o odpadach ustawodawca określił zakaz unieszkodliwiania
zakaźnych odpadów medycznych poza obszarem województwa, na którym zostały
wytworzone. Od tej zasady wprowadzono jednak
wyjątki określone w art. 20 ust. 6 ustawy o
odpadach. Zgodnie z tą normą: 1) unieszkodliwienie zakaźnych odpadów medycznych może
odbywać się na obszarze województwa innego, niż to, na którym zostały wytworzone, jeżeli
odległość od miejsca wytwarzania odpadów do miejsca unieszkodliwiania położonego na
obszarze innego województwa jest mniejsza niż odległość do miejsca unieszkodliwiania
położonego na obszarze tego samego województwa (odpowiednie zastosowanie art. 20 ust.
5 ustawy o odpadach), 2)
dopuszcza się unieszkodliwienie zakaźnych odpadów medycznych
na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej
położonej instalacji, w przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na
obszarze danego województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy
przerobowych.
Na podstawie przywołanych norm, w zakresie unieszkodliwiania odpadów medycznych
wytworzonych przez zamawiającego, obowiązuje tzw. zasada bliskości. Oznacza to, że
w
pierwszej kolejności odpady te powinny zostać poddane odzyskowi albo unieszkodliwieniu
w miejscu ich powstania
– co do zasady na obszarze województwa, na którym zostały
wytworzone, a
naruszenie zasady bliskości, we wszystkich jej aspektach, zostało uznane za
wykroczenie (art. 172 ustawy o odpadach).
W drodze wyjątku, ustawodawca wskazał, że
odpady medyczne
mogą zostać unieszkodliwione na obszarze innego województwa, jeżeli
odległość od miejsca ich wytwarzania do miejsca ich unieszkodliwienia jest mniejsza niż
odległość do miejsca unieszkodliwiania w tym samym województwie. Dopuszcza się też ich
unieszkodliwienie w najbliżej położonej instalacji, w innym województwie – w przypadku
braku instalacji do unieszkodliwiania odpadów na obszarze danego województwa lub gdy
istniejące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych. Zatem gdy, tak jak w
rozpoznawanej sprawie, na terenie danego województwa nie ma możliwości
unieszkodliwienia opadów medycznych, należy brać pod uwagę najbliższą zdolną
przetworzyć odpady instalację, znajdującą się poza województwem. Gdyby i ta instalacja nie
mogła unieszkodliwić odpadów to pod uwagę należy wziąć kolejną, najbliższą instalację,
która będzie zdolna przetworzyć odpady medyczne zamawiającego, itd. (por. też wyroki Izby
z 13.03.2023 r. sygn. akt: KIO 517/23, z 13.12.2022 r. sygn. akt: KIO 3161/22, z 16.08.2022
r. sygn. akt: KIO 1966/22).
Kluczowym dla rozstrzygnięcia sporu było zatem zweryfikowanie czy lokalizacja
unieszkodliwiania odpadów medycznych w Płocku, która została wskazana przez
P
rzystępującego, spełnia zasadę bliskości, a także ewentualnie – czy zastosowanie znajdzie
wyjątek od tej zasady i czy został on spełniony. Nie było spornym, że w województwie
dolnośląskim nie ma spalarni spełniającej wymagania dotyczące unieszkodliwiania odpadów
medycznych, więc odpady określone w przedmiocie zamówienia mogą być unieszkodliwiane
poza województwem siedziby Zamawiającego, w najbliżej położonej spalarni, chyba że nie
posiada ona wolnych mocy przerobowych do utylizacji odpadów medycznych wytworzonych
przez Zamawiającego.
Izba ustaliła, że zgodnie z dokumentacją postępowania, w toku badania i oceny ofert,
zamawiający nie weryfikował ww. okoliczności. Co istotne, Przystępujący zaoferował
instalację znajdującą się w odległości dalszej, niż odwołujący – co oznacza, że istnieją
instalacje bliżej Zamawiającego, które potencjalnie mogłyby zrealizować przedmiot
zamówienia, więc zasadne jest sprawdzenie czy wystąpił opisany w art. 20 ust. 6 ustawy o
odpadach wyjątek od zasady bliskości. Ergo Zamawiający nie podołał ciążącym na nim
obowiązkom i w sposób przedwczesny wybrał ofertę wykonawcy, który nie został w sposób
właściwy zweryfikowany i oceniony. Takie sprawdzenie nie jest niczym niestandardowym
podczas badania i oceny ofert na odbiór, transport i utylizację odpadów medycznych.
Instytucje zamawiające częstokrotnie zwracają się do wykonawcy (np. czynności
zamawiającego opisane w sprawie sygn. akt: KIO 690/22 czy sygn. akt: KIO 1966/22, w
rozpoznawanym sporze byłoby to odpowiednio skorzystanie z trybu art. 128 ust. 4 ustawy
PZP)
lub do innych jednostek (np. urząd marszałkowski), które są w stanie udzielić informacji
dotyczących wolnych mocy przerobowych spalarni, badając wypełnienie przez dane
instalacje przesłanek art. 20 ust. 6 ustawy o odpadach – w tym przetargu spełnienie
postawionego przez Zamawiającego warunku udziału w postępowaniu.
Zamawiający wybrał ofertę, w której wskazano instalację w Płocku (dalszą, niż instalacja
Odwołującego oraz trzeciego oferenta), więc powinien dowiedzieć się czy instalacje bliżej
położone posiadają wymagane wolne moce przerobowe, jeżeli tak – wtedy wyjątek od
zasady bliskości w zakresie instalacji podanej przez Przystępującego nie wystąpi i nie
dojdzie do prawidłowego wykazania spełnienia spornego warunku udziału w postępowaniu.
Zamawiający powinien wskazane okoliczność wyjaśnić podczas badania i oceny ofert –
zastosować tryb określony w art. 128 ust. 4 ustawy PZP i zapytać Przystępującego o
informacje potrzebne do zbadania przesłanek art. 20 ust. 6 ustawy o odpadach. Jeżeli zaś
Z
amawiający zweryfikuje, że instalacja w Płocku nie spełnia wymagań ustanowionych w
warunku z
Rozdziału 11 pkt 2.4 lit. a SWZ , to potencjał podmiotowy nie zostanie przez
P
rzystępującego wykazany prawidłowo, a zastosowanie znajdzie art. 128 ust. 1 ustawy PZP
obligujący Zamawiającego do wezwania wykonawcy do uzupełnienia zdolności podmiotowej
poprzez wskazanie innej instalacji, która spełnia wymagania określone w przedmiotowym
warunku dotyczącym posiadania odpowiedniej zdolności technicznej lub zawodowej.
Konkludując, Izba uwzględniła w części rozpoznawane odwołanie, ponieważ potwierdziło się,
że na obecnym etapie Zamawiający w sposób nieprawidłowy uznał, że Przystępujący
wykazał spełnienie warunku udziału w postępowaniu w zakresie posiadania odpowiedniej
instalacji do utylizacji odpadów, kiedy istnieją uzasadnione wątpliwości, które należało
wyjaśnić i ewentualnie zastosować wezwanie w trybie naprawczym z art. 128 ust. 1 ustawy
PZP
, co zawsze poprzedza zarzucone przez odwołującego zaniechanie zastosowania art.
226 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy PZP
i odrzucenie oferty wykonawcy niespełniającego warunków
udziału w postępowaniu.
Odpowiadając na argumenty Zamawiającego i Przystępującego pojawiające się w treści
pism składanych w ramach postępowania odwoławczego, tj. w pierwszej kolejności
argument, że Zamawiający nie przewidywał w treści SWZ podmiotowych środków
dowodowych,
które miałyby na celu weryfikację, czy wykonawca spełnia warunek realizacji
zamówienia zgodnie z przepisami ustawy o odpadach, Izba pragnie stwierdzić, iż ww.
twierdzenie Zamawiającego jest nieuprawnione. Podkreślić należy, że obowiązek
dysponowania spalarnią zgodnie z zasadą bliskości został w niniejszym postępowaniu
wyniesiony do rangi warunku udziału w postępowaniu. Z kolei rolą podmiotowych środków
dowodowych jest
potwierdzenie ich treścią spełniania warunków udziału w postępowaniu
przez określonego wykonawcę (art. 7 pkt 17 ustawy PZP). Z powyższego wynika, że
podmiotowy środek dowodowy przyporządkowany do określonego warunku udziału w
postępowaniu, powinien swoją treścią potwierdzać spełnianie tegoż warunku. Skoro zatem
treść warunku bezpośrednio odnosi się do zasady bliskości wyrażonej w ustawie o
odpadach, to podmiotowy środek dowodowy powinien potwierdzać, że zasada ta została
spełniona. Biorąc pod uwagę całokształt informacji jakimi dysponował w niniejszym
postępowaniu Zamawiający, nie mógł on nie powziąć wątpliwości w zakresie informacji
przedstawionych przez Przystępującego w podmiotowym środku dowodowym, w
szczególności właśnie dotyczących lokalizacji spalarni w Płocku i spełniania przez nią
zasady bliskości. Nawet jeśli wzór wykazu spalarni nie wymagał w swojej treści wskazywania
dodatkowych danych, nie zwalnia to Zamawiającego od weryfikacji oświadczenia
Przystępującego (bo de facto takim właśnie oświadczeniem jest wykaz spalarni), a tym
samym od weryfikacji spełniania przez niego warunków udziału w postępowaniu, które
Zamawiający sam zdecydował się postawić.
Dodatkowo wskazać należy, że warunki udziału w postępowaniu stawiane są po to by
zweryfikować określone zdolności wykonawców do realizacji danego zamówienia
publicznego. Treść warunków udziału w postępowaniu określa każdorazowo zamawiający,
decydując posiadanie jakich zdolności jest dla niego istotne w kontekście zapewnienia
rękojmi prawidłowej realizacji przedmiotu zamówienia. Skoro Zamawiający samodzielnie
ustanowił w SWZ treść warunku dotyczącą dysponowania spalarnią zgodnie z zasadą
bliskości to jego spełnianie przez poszczególnych wykonawców powinno zostać
zweryfikowane. Etapem na jakim weryfikowane je
st spełnianie warunków udziału w
postępowaniu jest moment po etapie badania i oceny ofert i wyłonieniu oferty najwyżej
ocenionej, a przed wyborem najkorzystniejszej oferty.
Nieuprawnione są zatem twierdzenia
Zamawiającego i Przystępującego, że okoliczność wypełniania przez wykonawcę zasady
bliskości może być badana dopiero na etapie realizacji zamówienia. Przeczy temu treść
SWZ, w której Zamawiający spełnianie przez spalarnię, w której przetwarzane będą odpady,
zasady bliskości zgodnie z ustawą o odpadach, podniósł do rangi warunku udziału w
postępowaniu, a zatem sam zdecydował o weryfikacji tejże okoliczności jeszcze na etapie
postępowania o udzielenie zamówienia.
Odnosząc się do zakresu oddalonego, tj. zarzutu zaniechania odrzucenia oferty Konsorcjum
REM
ONDIS, Izba pragnie wskazać, że wobec ww. wykonawcy nie miało miejsca jego
podmiotowe badanie. W szczególności wykonawca ten nie przedłożył Zamawiającemu
podmiotowych środków dowodowych na potwierdzenie spełniania przez niego warunków
udziału w postępowaniu w zakresie zdolności technicznej lub zawodowej, z których mogłoby
wynikać, że dysponuje on spalarnią, która nie spełnia wymogów wynikających z zasady
bliskości. Sytuacja ta jest oczywista i nie wymaga dalszego wyjaśnienia, gdyż wykonawca
ten zajmuje obec
nie drugie miejsce w rankingu ofert, a badaniu w zakresie spełniania
warunków udziału w postępowaniu podlega jedynie wykonawca, którego oferta została
najwyżej oceniona.
Zdaniem Izby argument Odwołującego, że w umowie konsorcjum wykonawca ten wskazał na
sp
alarnię w Chrzanowie, której lokalizacja jest niezgodna z zasadą bliskości, o której mowa
w ustawie o odpadach,
co miałoby przesądzić o niespełnianiu przez niego warunków udziału
w postępowaniu jest nieuprawiony i nie może prowadzić do odrzucenia oferty tego
wykonawcy
. Po pierwsze w umowie konsorcjum mowa jest o tym, że jego członkowie
zamierzają utylizować odpady w województwie małopolskim lub w miejscach najbliżej
położonych. Nie wiadomo zatem dokładnie, gdzie miałaby być położona spalarnia, w której
wykonawca ten zamierza utylizować odpady. Po drugie ww. umowa konsorcjum nie służy
potwierdzaniu spełniania przez wykonawcę warunków udziału w postępowaniu. Służą temu
wyłącznie podmiotowe środki dowodowe, których wykonawca ten nie składał i nie można w
tej chwili z góry przesądzać o ich treści. Nie można również przesądzić, że od momentu
złożenia oferty, a wraz z nią umowy konsorcjum, okoliczności dotyczące tego wykonawcy
uległy zmianie. Umowa konsorcjum, jak każda inna umowa może zostać zmieniona za zgodą
stron. Nie można zatem wykluczyć, że w sytuacji gdyby wykonawca ten został przez
Zamawiającego wezwany do złożenia podmiotowych środków dowodowych na
potwierdzenie spełniania warunków udziału w postępowaniu w zakresie zdolności
technicznej lub zawo
dowej, ich treść potwierdzałaby spełnianie przedmiotowego warunku. W
każdym razie twierdzenia Odwołującego o konieczności odrzucenia oferty Konsorcjum
REMONDIS na obecnym etapie
są przedwczesne i nie zasługują na uwzględnienie.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do wyniku sprawy na
podstawie art. 557 w zw. z art. 575 ustawy PZP oraz w oparciu o § 7 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 5
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie szczegółowych
rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu
pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437).
O
dwołanie, w zakresie rozpoznawanym merytorycznie, okazało się zasadne w części 1/2
oraz chybione w części 1/2. Odpowiedzialność za wynik postępowania ponosi zatem
O
dwołujący w części 1/2 i Zamawiający w części 1/2. Na koszty postępowania składał się
wpis od odwołania uiszczony przez Odwołującego w kwocie 7 500 zł oraz koszty poniesione
przez
Odwołującego z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika w łącznej wysokości 3 600 zł
ustalone na podstawie rachunków złożonych do akt sprawy (łącznie 11.100,00 zł).
Odwołujący poniósł dotychczas koszty postępowania odwoławczego w wysokości 11.100,00
zł tytułem wpisu od odwołania oraz kosztów pełnomocnika, tymczasem odpowiadał za nie do
wysokości 5 550 zł (11.100,00 zł x 1/2). Wobec powyższego Izba zasądziła od
zamawiającego na rzecz odwołującego kwotę 5 550 zł (11 100 zł – 5 550 zł), stanowiącą
różnicę pomiędzy kosztami postępowania odwoławczego poniesionymi przez odwołującego,
a kosztami za jakie odwołujący odpowiadał w świetle jego wyniku.
Przewodniczący:
………………………
1.
Uwzględnia odwołanie w części dotyczącej zarzutów skierowanych wobec oferty
przystępującego i nakazuje zamawiającemu unieważnienie czynności wyboru oferty
najkorzystniejszej oraz powtórzenie czynności badania i oceny ofert, a w jej ramach
wezwanie na podst
awie art. 128 ust. 4 i/lub art. 128 ust. 1 ustawy Prawo zamówień
publicznych Konsorcjum EMKA S.A. i Saba Sp. z o.o.
z siedzibą lidera w Żyrardowie
w zakresie spełnienia warunku udziału w postępowaniu dotyczącego posiadania
odpowiedniej zdolności technicznej lub zawodowej dotyczącej dysponowania
spalarnią odpadów medycznych zgodnie z wymaganiami określonymi w Rozdziale XI
punkt 2.4 lit. a SWZ.
2.
Oddala odwołanie w pozostałym zakresie.
3.
Kosztami postępowania odwoławczego obciąża w ½ zamawiającego i w ½
odwołującego i zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500
zł 00 gr (słownie: siedem tysięcy pięćset złotych, zero groszy) uiszczoną przez
odwołującego tytułem wpisu od odwołania oraz kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy
tysiące sześćset złotych, zero groszy) poniesioną przez odwołującego z tytułu
wynagrodzenia pełnomocnika.
4.
Zasądza od zamawiającego Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa
im. prof. dr hab. Tadeu
sza Dorobisza we Wrocławiu na rzecz odwołującego
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia, tj. Konsorcjum w
składzie: ECO-ABC Sp. z o.o. oraz PROMAROL-PLUS Sp. z o.o. z siedzibą lidera w
Bełchatowie kwotę 5 550 zł 00 gr (słownie: pięć tysięcy pięćset pięćdziesiąt złotych,
zero groszy) z tytułu proporcjonalnego rozdzielenia kosztów postępowania
odwoławczego poniesionych przez strony.
Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 1710) na niniejszy wyrok - w terminie 14
dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej
Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący:
………………………
Sygn. akt: KIO 1024/23
Uzasadnienie
Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa im. prof. dr hab. Tadeusza Dorobisza
we Wrocławiu, dalej jako: „Zamawiający”, prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia
publicznego w oparciu o przepisy ustawy z dnia
11 września 2019 r. Prawo zamówień
publicznych, dalej jako: „ustawa PZP”, którego przedmiotem jest „Odbiór z miejsc
wytwarzania, transport i utylizacja odpadów medycznych z Regionalnego Centrum
Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa im prof. dr hab.
Tadeusza Dorobisza we Wrocławiu”.
Wartość szacunkowa zamówienia jest niższa niż progi unijne, o których mowa w przepisach
wydanych na podstawie art. 3 ust. 3 ustawy PZP.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Biuletynie Zamówień Publicznych z dnia
21 marca 2023 r. pod numerem 2023/BZP 00145223.
W dniu 11 kwietnia 2023 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło odwołanie
wykonawc
ów wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia, tj. Konsorcjum w składzie:
ECO-ABC Sp. z o.o. oraz PROMAROL-PLUS
Sp. z o.o. z siedzibą lidera w Bełchatowie,
dalej jako: „Odwołujący”, wobec czynności wyboru oferty najkorzystniejszej oraz czynności
zaniechania odrzucenia oferty jednego z konkurentów.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy PZP,
poprzez zaniechanie odrzucenia oferty złożonej przez Konsorcjum EMKA S.A. i Saba Sp. z
o.o. oraz Konsorcjum REMONDIS Medison Sp. z o.o. i REMONDIS Medison Chrzanów Sp.
z o.o.,
pomimo iż wykonawcy nie spełniają warunków udziału w postepowaniu.
W związku z postawionym zarzutem Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania oraz
nakazanie Zamawiającemu:
1.
unieważnienia czynności wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez
Konsorcjum EMKA S.A. i Saba Sp. z o.o.;
2. dokonanie ponownej oceny o
fert i wybór oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej
w przedmiotowym
postępowaniu oraz odrzucenie oferty złożonej przez Konsorcjum
EMKA S.A. i Saba Sp. z o.o. oraz Konsorcjum REMONDIS Medison Sp. z o.o. i
REMONDIS Medison Chrzanów Sp. z o.o.
Stanowisko Odwołującego:
Odwołujący argumentując postawione zarzuty wskazał, że ww. wykonawcy nie spełniają
warunków udziału w postępowaniu, a ich oferty powinny zostać odrzucone. Zwrócił uwagę,
że Zamawiający w ramach wymaganych zdolności technicznych lub zawodowych ustanowił
warunek udziału w postępowaniu dysponowania min. 1 spalarnią odpadów medycznych
zgodnie z zachowaniem „zasady bliskości” określonej w art. 20 ust. 3 pkt 2 i ust. 4-6 ustawy
o odpadach
(rozdział 11 pkt 2.4 lit. a SWZ). Z ww. przepisów oraz zapisów SWZ wynika więc,
że wykonawcy mieli obowiązek posiadania spalarni, która położona jest na terenie
województwa, na którym wytwarzane są odpady lub spalarni położonej wprawdzie poza
województwem, ale na najbliżej miejsca wytwarzania odpadów.
Odw
ołujący dodał, że na terenie województwa dolnośląskiego, gdzie wytwarzane są odpady,
nie ma żadnej instalacji unieszkodliwiania odpadów medycznych. Jak kontynuował
Odwołujący, Konsorcjum EMKA S.A. i Saba Sp. z o.o. będzie unieszkodliwiać odpady w
spalarni
w Płocku – 334 km od miejsca wytwarzania odpadów (co wynika z załącznika nr 3
do oferty).
Konsorcjum REMONDIS Medison Sp. z o.o. i REMONDIS Medison Chrzanów Sp.
z o.o. będzie unieszkodliwiać odpady w spalarni w Chrzanowie – 231 km od miejsca
wytwarzania od
padów (co wynika z umowy konsorcjum). Z kolei Odwołujący będzie
przetwarzał odpady 129 km od miejsca ich wytworzenia (co wynika z oświadczenia
dotyczącego podziału zadań między konsorcjantami).
Jak podkreślił Odwołujący, w kontekście złożonego przez Konsorcjum EMKA S.A. i Saba Sp.
z o.o. oświadczenia – wykazu spalarni (załącznik nr 3) nie może budzić żadnych wątpliwości,
że Konsorcjum nie spełnia warunku udziału w postępowaniu, dotyczącego dysponowania
spalarnią, spełniającą wymogi określone w art. 20 ust. 3-6 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o
odpadach (t j. Dz. U z 2022, poz. 699 z późn. zm.). Zamawiający w żaden sposób nie ocenił,
czy oferta złożona przez Konsorcjum spełnia warunki udziału w postępowaniu w zakresie
dysponowania spalarnią, spełniającą wymogi ustawy o odpadach. Zamawiający
bezkrytycznie przyjął oświadczenie z załącznika nr 3, dokonując wyboru oferty, która tego
warunku nie spełnia.
Odwołujący powołał się ponadto na wyrok KIO z dnia 5 kwietnia 2023 r. w sprawie
prowadzonej pod sygnaturą akt: KIO 790/23, który jego zdaniem dotyczył identycznej
sytuacji
w zakresie Szpitala w Wołowie.
Stanowisko Zamawiającego:
Pismem z dnia 24 kwietnia 2023 r. stanowisko w sprawie zajął Zamawiający, wnosząc o
oddalenie odwołania.
Zamawiający podkreślił, że treść SWZ nie zawiera postanowienia przewidującego
podmiotowy środek dowodowy, który miałby na celu weryfikację, czy wykonawca spełnia
warunek realizacji zamówienia zgodnie z przepisami ustawy o odpadach. W odpowiedzi na
wezwanie
Zamawiającego, Przystępujący złożył podmiotowy środek dowodowy wskazujący,
iż dysponuje spalarnią, w której będzie odbywało się spalanie odpadów medycznych
odebranych od Zamawiającego oraz, że instalacja ta zlokalizowana jest w Płocku.
Zamawiający nie miał więc podstaw do odrzucenia oferty Przystępującego, skoro złożył
podmiotowy środek dowodowy zgodnie z warunkami SWZ. Zamawiający nie przewidział w
SWZ obowiązku przedłożenia przez wykonawcę podmiotowych środków dowodowych na
okoliczność zaistnienia wyjątków od zasady bliskości, tj. np. wykazania braku mocy
przerobowych instalacji znajdujących się bliżej siedziby zamawiającego. Na podstawie treści
oferty i załączników do niej, Zamawiający nie miał podstaw do stwierdzenia, że
Przystępujący nie spełnia przedmiotowego warunku udziału w postępowaniu. Zamawiający
poprzestał na oświadczeniu Przystępującego, że przedmiot zamówienia spełnia wszystkie
wymagania bezwzględnie określone w warunkach przetargu, co nie wyklucza a nawet
zakłada prawo do weryfikacji sposobu realizacji umowy na etapie jej wykonania.
Zamawiający podkreślił również, że w sprawie nie miał jeszcze zastosowania art. 128 ust. 1
ustawy PZP, a więc odrzucenie oferty Przystępującego byłoby przedwczesne.
Stanowisko Przystępującego:
Pismem z dnia 20 kwietnia 2023 r.
stanowisko w sprawie zajął Przystępujący, wnosząc o
oddalenie odwołania.
Przystępujący zwrócił uwagę na nieprawidłowy- jego zdaniem, sposób skonstruowania
zarzutów odwołania, gdyż w stanie faktycznym rozpatrywanej sprawy nie znalazł
zastos
owania art. 128 ust. 1 ustawy PZP, którego zastosowanie ma charakter obligatoryjny
przez ewentualnym odrzuceniem oferty.
Z tego względu zarzucanie przez Odwołującego
naruszenia art. 226 ust. 1 pkt
2 lit. b ustawy PZP jest bezpodstawne, gdyż Zamawiający nie
mógł naruszyć tego przepisu przed przeprowadzeniem procedury uzupełniania
podmiotowych środków dowodowych.
Dodatkowo, zdaniem Pr
zystępującego, wykaz spalarni złożony przez niego na wezwanie,
potwierdza spełnianie spornego warunku udziału w postępowaniu. Wskazana przez
Przystępującego spalarnia odpadów umożliwia termiczne unieszkodliwianie odpadów
zgodnie z obowiązującymi przepisami, w tym wskazaną w treści warunku ustawą z dnia 14
grudnia 2012 r. o odpadach.
O
dwołujący na potrzeby strategii odwoławczej nieprawidłowo utożsamia warunki udziału w
postępowaniu z warunkami realizacji zamówienia. Jednocześnie próbuje narzucić
Zamawiającemu konieczność weryfikacji na etapie postępowania takich kwestii, które
zgodnie z jego decyzją (wyrażoną w takim, a nie innym, brzmieniu SWZ) mają być
weryfikowane na etapie realizacji zamówienia.
Przystępujący dodał, że Zamawiający zażądał m.in. wykazania przez wykonawców
dysponowania niezbędnymi zdolnościami technicznymi lub zawodowymi, w tym będącą
przedmiotem sporu spalarnią odpadów medycznych. Przystępujący taką spalarnią dysponuje
i Zamawiający po zweryfikowaniu przedłożonego podmiotowego środka dowodowego
prawidłowo uznał, że Przystępujący wykazał spełnianie warunku udziału w Postępowaniu.
Niezależnie od powyższego, nie można zapominać, że o ile wyraźnie nie wynika to z treści
dokumentów zamówienia, zdolności techniczne wykazywane zamawiającym na
potwierdzenie spełniania warunku udziału, nie muszą być tymi samymi zasobami, z których
będzie korzystać wykonawca na etapie realizacji danego zamówienia.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron i uczestników postępowania, na
podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Krajowa Izba
Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
Izba stwierdziła istnienie przesłanek materialnoprawnych do wniesienia odwołania, o których
mowa w art. 505 ust. 1 ustawy PZP.
Ponadto Izba nie stwierdziła istnienia przesłanek do
odrzucenia odwołania, o których mowa w art. 528 ustawy PZP.
Izba postanowiła dopuścić do udziału w postępowaniu odwoławczym po stronie
Zamawiającego wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia, tj.
Konsorcjum w składzie: EMKA S.A. i Saba Sp. z o.o. z siedzibą lidera w Żyrardowie.
Wszystkie warunki formalne związane ze zgłoszonym przystąpieniem zostały spełnione, a
zatem należało uznać je za skuteczne.
Izba dokonała ustaleń faktycznych w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy,
tj. w szczególności dokumentację przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego, której treść była kluczowa dla rozstrzygnięcia sprawy.
Izba ustaliła następujący stan faktyczny sprawy:
Zamawiający prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, którego
przedmiotem jest „Odbiór z miejsc wytwarzania, transport i utylizacja odpadów medycznych
z Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa im prof. dr hab. Tadeusza
Dorobisza we Wrocławiu”.
Zgodnie z SWZ rozdział XI: „Warunki udziału w postępowaniu i podmiotowe środki
dowodowe potwierdzające spełnienie warunków udziału w postępowaniu”:
Punkt 2.4: Zamawiający określił warunki udziału w postępowaniu dotyczące zdolności
technicznej lub zawodowej
– Zamawiający uzna warunek za spełniony, jeżeli Wykonawca
wykaże, iż dysponuje:
a.
min. 1 spalarnią odpadów medycznych zgodnie z zachowaniem „zasady bliskości”
określonej art. 20 ust. 3 pkt 2 i ust. 4 – 6 ustawy o odpadach
b.
min. 1 kierownikiem spalarni posiadającym odpowiednie kwalifikacje w zakresie
gospodarowania odpadami zgodnie z art. 164-167 ustawy o odpadach
c. min. 1
monitorowanym samochodem specjalistycznym do przewozu odpadów
medycznych o ładowności zapewniającej odbiór odpadów od Zamawiającego w
podanych ilościach.
Rozdział XIII: „Oświadczenia i dokumenty, jakie zobowiązani są dostarczyć wykonawcy w
celu potwierdzen
ia spełniania warunków udziału w postępowaniu oraz wykazania braku
podstaw wykluczenia (podmiotowe środki dowodowe)”:
Punkt 2: Na wezwanie Wykonawca składa podmiotowe środki dowodowe: (…)
2.2.
Wykaz spalarni w tym zawierający spalarnię, w której będą utylizowane odpady
medyczne odebrane od Zamawiającego (załącznik nr 3 do SWZ).
Zgodnie z informacją z otwarcia ofert, oferty w postępowaniu zostały złożone przez 3
wykonawców, tj. przez Przystępującego z ceną 440 698,96 PLN, przez Odwołującego z ceną
573 545,88 PLN
oraz przez Konsorcjum REMONDIS z ceną 491 852,63 PLN.
Pismem z dnia 4 kwietnia 2023 r. Zamawiający wezwał Przystępującego, na podstawie art.
274 ust. 1 ustawy PZP do złożenia podmiotowych środków dowodowych, w tym wykazu
spalarni stanowiącego załącznik nr 3 do SWZ.
Pismem z dnia 5 kwietnia 2023 r. Przystępujący przedłożył Zamawiającemu podmiotowe
środki dowodowe, w tym wykaz spalarni, z którego wynika, że dysponuje on spalarnią
odpadów medycznych, w której będą utylizowane odpady zbierane od Zamawiającego,
znajdującą się w Płocku przy ul. Przemysłowej 34.
Pismem z dnia 6 kwietnia 2023 r. Zamawiający poinformował o wyborze oferty
najkorzystniejszej, którą okazała się oferta Przystępującego, otrzymując łącznie 100
punktów. Na drugim miejscu sklasyfikowana została oferta Konsorcjum REMONDIS
uzyskując 93,52 pkt, a na trzecim miejscu oferta Odwołującego z punktacją na poziomie
86,10 pkt.
Izba zważyła, co następuje:
W pierwszej kolejności Izba pragnie podkreślić, że Odwołujący w treści odwołania
sformułował tak naprawdę dwa zarzuty. Pierwszy z nich dotyczył naruszenia przez
Zamawiającego art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy PZP, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty
Pr
zystępującego z uwagi na niespełnianie przez niego warunków udziału w postępowaniu.
Drugi zarzut oparty był na tej samej podstawie prawnej, a dotyczył wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia, tj. Konsorcjum REMONDIS Medison Sp. z o.o. i
REMONDIS
Medison Chrzanów Sp. z o.o. (dalej: „Konsorcjum REMONDIS”).
Zdaniem Izby jedynie zarzuty skierowane wobec oferty Przystępującego potwierdziły się, co
skutkowało uwzględnieniem odwołania w części dotyczącej tego wykonawcy. Niemniej, Izba
nie uwzg
lędniła wniosku odwołującego o odrzucenie oferty Przystępującego, ponieważ na
obecnym etapie postępowania takie żądanie jest przedwczesne, o czym szerzej w dalszej
części uzasadnienia.
Wskazać należy, że Izba nie jest związana podstawą prawną podaną przez odwołującego
przy dokonywaniu kwalifikacji naruszenia prawa przez zamawiającego. Sąd Najwyższy w
swoich orzeczeniach wskazuje, że sąd nie jest związany wskazaną przez powoda podstawą
prawną roszczenia, przeciwnie – jest obowiązany rozpatrzyć sprawę wszechstronnie i wziąć
pod rozwagę wszystkie przepisy prawne, które powinny zostać zastosowane w rozważanym
przypadku (np.
wyroki Sądu Najwyższego: z 30.11.2016 r. sygn. akt: III CSK 351/15, z
28.03.2014 r. sygn. akt: III CSK 156/13, z 19.03.2012 r. sygn. akt: II PK 175/11, z 12.12.2008
r. sygn. akt: II CSK 367/08, z 27.03.2008 r. sygn. akt II: CSK 524/07, z 29.10.2008 r. sygn.
akt: IV CSK 260/08, z 02.12.2005 r. sygn. akt: II CK 277/05, z 13.07.2005 r. sygn. akt: I CK
132/05).
Przenosząc powyższy pogląd na grunt postępowania odwoławczego przed Krajową Izbą
Odwoławczą - Izba, w ramach dokonywanej subsumpcji, jest uprawniona do oceny
odwołania w aspekcie tych norm prawnych, które powinny zostać zastosowane. Izba nie jest
nato
miast związana podstawą prawną wskazaną przez odwołującego. Izba jest związana
zawartymi w odwołaniu zarzutami (art. 555 ustawy PZP), ale nie jest związana przyjętą przez
odwołującego kwalifikacją prawną okoliczności faktycznych wskazanych w zarzucie. Innymi
słowy, Izba nie jest związana podstawą prawną podaną przez odwołującego i powołana
podstawa faktyczna, która może być kwalifikowana według różnych norm prawnych,
uzasadnia rozważenie ich przez Izbę i zastosowanie jednej z nich, nawet odmiennej od tej,
k
tóra została wskazana w odwołaniu.
Skład orzekający ustalił, że w postępowaniu Zamawiający nie korzystał z trybu naprawczego
uregulowanego w art. 128 ust. 1 ustawy PZP
(za wyjątkiem wezwania z dnia 03.04.2023 r.,
które nie dotyczyło wykazu spalarni), zgodnie z którym, jeżeli podmiotowe środki dowodowe
są niekompletne lub zawierają błędy zamawiający wzywa wykonawcę odpowiednio do ich
złożenia, poprawienia lub uzupełnienia. Zastosowanie tego trybu jest obligatoryjne,
ustawodawca nie pozostawił zamawiającemu żadnej dowolności, zezwalając na rezygnację
z wezwania do uzupełnienia jedynie, gdy oferta podlega odrzuceniu, bez względu na jej
uzupełnienie lub poprawienie, albo jeżeli zachodzą przesłanki unieważnienia postępowania, i
żadna z tych sytuacji nie wystąpiła w rozpoznawanym sporze.
Powyższe oznacza, że w ustalonym stanie rzeczy, przed eliminacją Przystępującego z
postępowania i uznaniem, że nie wykazał on w sposób odpowiedni posiadania wymaganych
zdolności podmiotowych, zamawiający powinien wezwać go do uzupełnienia i/lub
wyjaśnienia podmiotowych środków dowodowych.
E
liminacja przystępującego z postępowania, jako wykonawcy niespełniającego spornego
warunku udziału w postępowaniu dotyczącego wymaganej zdolności technicznej lub
zawodowej, bez wezwania go do
uzupełnienia w trybie art. 128 ust. 1 ustawy PZP byłaby
przedwczesna i naruszałaby zasady ustawy PZP. Ponadto Izba ustaliła, że Zamawiający nie
korzystał w postępowaniu także z art. 128 ust. 4 ustawy PZP, na podstawie którego może
żądać od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści oświadczenia, o którym mowa w art.
125 ust. 1 ustawy PZP
, lub złożonych podmiotowych środków dowodowych lub innych
dokumentów lub oświadczeń składanych w postępowaniu.
Skład orzekający stwierdził, że na obecnym etapie postępowania, jak trafnie podnosił
odwołujący, nie sposób uznać, że przystępujący wykazał spełnienie warunku udziału w
postepowaniu, który określono w Rozdziale 11 pkt 2.4 lit. a SWZ. Nie wykazano bowiem, że
wskazana przez
Przystępującego spalarnia w Płocku spełnia warunki art. 20 ust. 3 - 6
ustawy o odpadach.
W art. 20 ust. 3 pkt 2 ustawy o odpadach ustawodawca określił zakaz unieszkodliwiania
zakaźnych odpadów medycznych poza obszarem województwa, na którym zostały
wytworzone. Od tej zasady wprowadzono jednak
wyjątki określone w art. 20 ust. 6 ustawy o
odpadach. Zgodnie z tą normą: 1) unieszkodliwienie zakaźnych odpadów medycznych może
odbywać się na obszarze województwa innego, niż to, na którym zostały wytworzone, jeżeli
odległość od miejsca wytwarzania odpadów do miejsca unieszkodliwiania położonego na
obszarze innego województwa jest mniejsza niż odległość do miejsca unieszkodliwiania
położonego na obszarze tego samego województwa (odpowiednie zastosowanie art. 20 ust.
5 ustawy o odpadach), 2)
dopuszcza się unieszkodliwienie zakaźnych odpadów medycznych
na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej
położonej instalacji, w przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na
obszarze danego województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy
przerobowych.
Na podstawie przywołanych norm, w zakresie unieszkodliwiania odpadów medycznych
wytworzonych przez zamawiającego, obowiązuje tzw. zasada bliskości. Oznacza to, że
w
pierwszej kolejności odpady te powinny zostać poddane odzyskowi albo unieszkodliwieniu
w miejscu ich powstania
– co do zasady na obszarze województwa, na którym zostały
wytworzone, a
naruszenie zasady bliskości, we wszystkich jej aspektach, zostało uznane za
wykroczenie (art. 172 ustawy o odpadach).
W drodze wyjątku, ustawodawca wskazał, że
odpady medyczne
mogą zostać unieszkodliwione na obszarze innego województwa, jeżeli
odległość od miejsca ich wytwarzania do miejsca ich unieszkodliwienia jest mniejsza niż
odległość do miejsca unieszkodliwiania w tym samym województwie. Dopuszcza się też ich
unieszkodliwienie w najbliżej położonej instalacji, w innym województwie – w przypadku
braku instalacji do unieszkodliwiania odpadów na obszarze danego województwa lub gdy
istniejące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych. Zatem gdy, tak jak w
rozpoznawanej sprawie, na terenie danego województwa nie ma możliwości
unieszkodliwienia opadów medycznych, należy brać pod uwagę najbliższą zdolną
przetworzyć odpady instalację, znajdującą się poza województwem. Gdyby i ta instalacja nie
mogła unieszkodliwić odpadów to pod uwagę należy wziąć kolejną, najbliższą instalację,
która będzie zdolna przetworzyć odpady medyczne zamawiającego, itd. (por. też wyroki Izby
z 13.03.2023 r. sygn. akt: KIO 517/23, z 13.12.2022 r. sygn. akt: KIO 3161/22, z 16.08.2022
r. sygn. akt: KIO 1966/22).
Kluczowym dla rozstrzygnięcia sporu było zatem zweryfikowanie czy lokalizacja
unieszkodliwiania odpadów medycznych w Płocku, która została wskazana przez
P
rzystępującego, spełnia zasadę bliskości, a także ewentualnie – czy zastosowanie znajdzie
wyjątek od tej zasady i czy został on spełniony. Nie było spornym, że w województwie
dolnośląskim nie ma spalarni spełniającej wymagania dotyczące unieszkodliwiania odpadów
medycznych, więc odpady określone w przedmiocie zamówienia mogą być unieszkodliwiane
poza województwem siedziby Zamawiającego, w najbliżej położonej spalarni, chyba że nie
posiada ona wolnych mocy przerobowych do utylizacji odpadów medycznych wytworzonych
przez Zamawiającego.
Izba ustaliła, że zgodnie z dokumentacją postępowania, w toku badania i oceny ofert,
zamawiający nie weryfikował ww. okoliczności. Co istotne, Przystępujący zaoferował
instalację znajdującą się w odległości dalszej, niż odwołujący – co oznacza, że istnieją
instalacje bliżej Zamawiającego, które potencjalnie mogłyby zrealizować przedmiot
zamówienia, więc zasadne jest sprawdzenie czy wystąpił opisany w art. 20 ust. 6 ustawy o
odpadach wyjątek od zasady bliskości. Ergo Zamawiający nie podołał ciążącym na nim
obowiązkom i w sposób przedwczesny wybrał ofertę wykonawcy, który nie został w sposób
właściwy zweryfikowany i oceniony. Takie sprawdzenie nie jest niczym niestandardowym
podczas badania i oceny ofert na odbiór, transport i utylizację odpadów medycznych.
Instytucje zamawiające częstokrotnie zwracają się do wykonawcy (np. czynności
zamawiającego opisane w sprawie sygn. akt: KIO 690/22 czy sygn. akt: KIO 1966/22, w
rozpoznawanym sporze byłoby to odpowiednio skorzystanie z trybu art. 128 ust. 4 ustawy
PZP)
lub do innych jednostek (np. urząd marszałkowski), które są w stanie udzielić informacji
dotyczących wolnych mocy przerobowych spalarni, badając wypełnienie przez dane
instalacje przesłanek art. 20 ust. 6 ustawy o odpadach – w tym przetargu spełnienie
postawionego przez Zamawiającego warunku udziału w postępowaniu.
Zamawiający wybrał ofertę, w której wskazano instalację w Płocku (dalszą, niż instalacja
Odwołującego oraz trzeciego oferenta), więc powinien dowiedzieć się czy instalacje bliżej
położone posiadają wymagane wolne moce przerobowe, jeżeli tak – wtedy wyjątek od
zasady bliskości w zakresie instalacji podanej przez Przystępującego nie wystąpi i nie
dojdzie do prawidłowego wykazania spełnienia spornego warunku udziału w postępowaniu.
Zamawiający powinien wskazane okoliczność wyjaśnić podczas badania i oceny ofert –
zastosować tryb określony w art. 128 ust. 4 ustawy PZP i zapytać Przystępującego o
informacje potrzebne do zbadania przesłanek art. 20 ust. 6 ustawy o odpadach. Jeżeli zaś
Z
amawiający zweryfikuje, że instalacja w Płocku nie spełnia wymagań ustanowionych w
warunku z
Rozdziału 11 pkt 2.4 lit. a SWZ , to potencjał podmiotowy nie zostanie przez
P
rzystępującego wykazany prawidłowo, a zastosowanie znajdzie art. 128 ust. 1 ustawy PZP
obligujący Zamawiającego do wezwania wykonawcy do uzupełnienia zdolności podmiotowej
poprzez wskazanie innej instalacji, która spełnia wymagania określone w przedmiotowym
warunku dotyczącym posiadania odpowiedniej zdolności technicznej lub zawodowej.
Konkludując, Izba uwzględniła w części rozpoznawane odwołanie, ponieważ potwierdziło się,
że na obecnym etapie Zamawiający w sposób nieprawidłowy uznał, że Przystępujący
wykazał spełnienie warunku udziału w postępowaniu w zakresie posiadania odpowiedniej
instalacji do utylizacji odpadów, kiedy istnieją uzasadnione wątpliwości, które należało
wyjaśnić i ewentualnie zastosować wezwanie w trybie naprawczym z art. 128 ust. 1 ustawy
PZP
, co zawsze poprzedza zarzucone przez odwołującego zaniechanie zastosowania art.
226 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy PZP
i odrzucenie oferty wykonawcy niespełniającego warunków
udziału w postępowaniu.
Odpowiadając na argumenty Zamawiającego i Przystępującego pojawiające się w treści
pism składanych w ramach postępowania odwoławczego, tj. w pierwszej kolejności
argument, że Zamawiający nie przewidywał w treści SWZ podmiotowych środków
dowodowych,
które miałyby na celu weryfikację, czy wykonawca spełnia warunek realizacji
zamówienia zgodnie z przepisami ustawy o odpadach, Izba pragnie stwierdzić, iż ww.
twierdzenie Zamawiającego jest nieuprawnione. Podkreślić należy, że obowiązek
dysponowania spalarnią zgodnie z zasadą bliskości został w niniejszym postępowaniu
wyniesiony do rangi warunku udziału w postępowaniu. Z kolei rolą podmiotowych środków
dowodowych jest
potwierdzenie ich treścią spełniania warunków udziału w postępowaniu
przez określonego wykonawcę (art. 7 pkt 17 ustawy PZP). Z powyższego wynika, że
podmiotowy środek dowodowy przyporządkowany do określonego warunku udziału w
postępowaniu, powinien swoją treścią potwierdzać spełnianie tegoż warunku. Skoro zatem
treść warunku bezpośrednio odnosi się do zasady bliskości wyrażonej w ustawie o
odpadach, to podmiotowy środek dowodowy powinien potwierdzać, że zasada ta została
spełniona. Biorąc pod uwagę całokształt informacji jakimi dysponował w niniejszym
postępowaniu Zamawiający, nie mógł on nie powziąć wątpliwości w zakresie informacji
przedstawionych przez Przystępującego w podmiotowym środku dowodowym, w
szczególności właśnie dotyczących lokalizacji spalarni w Płocku i spełniania przez nią
zasady bliskości. Nawet jeśli wzór wykazu spalarni nie wymagał w swojej treści wskazywania
dodatkowych danych, nie zwalnia to Zamawiającego od weryfikacji oświadczenia
Przystępującego (bo de facto takim właśnie oświadczeniem jest wykaz spalarni), a tym
samym od weryfikacji spełniania przez niego warunków udziału w postępowaniu, które
Zamawiający sam zdecydował się postawić.
Dodatkowo wskazać należy, że warunki udziału w postępowaniu stawiane są po to by
zweryfikować określone zdolności wykonawców do realizacji danego zamówienia
publicznego. Treść warunków udziału w postępowaniu określa każdorazowo zamawiający,
decydując posiadanie jakich zdolności jest dla niego istotne w kontekście zapewnienia
rękojmi prawidłowej realizacji przedmiotu zamówienia. Skoro Zamawiający samodzielnie
ustanowił w SWZ treść warunku dotyczącą dysponowania spalarnią zgodnie z zasadą
bliskości to jego spełnianie przez poszczególnych wykonawców powinno zostać
zweryfikowane. Etapem na jakim weryfikowane je
st spełnianie warunków udziału w
postępowaniu jest moment po etapie badania i oceny ofert i wyłonieniu oferty najwyżej
ocenionej, a przed wyborem najkorzystniejszej oferty.
Nieuprawnione są zatem twierdzenia
Zamawiającego i Przystępującego, że okoliczność wypełniania przez wykonawcę zasady
bliskości może być badana dopiero na etapie realizacji zamówienia. Przeczy temu treść
SWZ, w której Zamawiający spełnianie przez spalarnię, w której przetwarzane będą odpady,
zasady bliskości zgodnie z ustawą o odpadach, podniósł do rangi warunku udziału w
postępowaniu, a zatem sam zdecydował o weryfikacji tejże okoliczności jeszcze na etapie
postępowania o udzielenie zamówienia.
Odnosząc się do zakresu oddalonego, tj. zarzutu zaniechania odrzucenia oferty Konsorcjum
REM
ONDIS, Izba pragnie wskazać, że wobec ww. wykonawcy nie miało miejsca jego
podmiotowe badanie. W szczególności wykonawca ten nie przedłożył Zamawiającemu
podmiotowych środków dowodowych na potwierdzenie spełniania przez niego warunków
udziału w postępowaniu w zakresie zdolności technicznej lub zawodowej, z których mogłoby
wynikać, że dysponuje on spalarnią, która nie spełnia wymogów wynikających z zasady
bliskości. Sytuacja ta jest oczywista i nie wymaga dalszego wyjaśnienia, gdyż wykonawca
ten zajmuje obec
nie drugie miejsce w rankingu ofert, a badaniu w zakresie spełniania
warunków udziału w postępowaniu podlega jedynie wykonawca, którego oferta została
najwyżej oceniona.
Zdaniem Izby argument Odwołującego, że w umowie konsorcjum wykonawca ten wskazał na
sp
alarnię w Chrzanowie, której lokalizacja jest niezgodna z zasadą bliskości, o której mowa
w ustawie o odpadach,
co miałoby przesądzić o niespełnianiu przez niego warunków udziału
w postępowaniu jest nieuprawiony i nie może prowadzić do odrzucenia oferty tego
wykonawcy
. Po pierwsze w umowie konsorcjum mowa jest o tym, że jego członkowie
zamierzają utylizować odpady w województwie małopolskim lub w miejscach najbliżej
położonych. Nie wiadomo zatem dokładnie, gdzie miałaby być położona spalarnia, w której
wykonawca ten zamierza utylizować odpady. Po drugie ww. umowa konsorcjum nie służy
potwierdzaniu spełniania przez wykonawcę warunków udziału w postępowaniu. Służą temu
wyłącznie podmiotowe środki dowodowe, których wykonawca ten nie składał i nie można w
tej chwili z góry przesądzać o ich treści. Nie można również przesądzić, że od momentu
złożenia oferty, a wraz z nią umowy konsorcjum, okoliczności dotyczące tego wykonawcy
uległy zmianie. Umowa konsorcjum, jak każda inna umowa może zostać zmieniona za zgodą
stron. Nie można zatem wykluczyć, że w sytuacji gdyby wykonawca ten został przez
Zamawiającego wezwany do złożenia podmiotowych środków dowodowych na
potwierdzenie spełniania warunków udziału w postępowaniu w zakresie zdolności
technicznej lub zawo
dowej, ich treść potwierdzałaby spełnianie przedmiotowego warunku. W
każdym razie twierdzenia Odwołującego o konieczności odrzucenia oferty Konsorcjum
REMONDIS na obecnym etapie
są przedwczesne i nie zasługują na uwzględnienie.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do wyniku sprawy na
podstawie art. 557 w zw. z art. 575 ustawy PZP oraz w oparciu o § 7 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 5
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie szczegółowych
rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu
pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437).
O
dwołanie, w zakresie rozpoznawanym merytorycznie, okazało się zasadne w części 1/2
oraz chybione w części 1/2. Odpowiedzialność za wynik postępowania ponosi zatem
O
dwołujący w części 1/2 i Zamawiający w części 1/2. Na koszty postępowania składał się
wpis od odwołania uiszczony przez Odwołującego w kwocie 7 500 zł oraz koszty poniesione
przez
Odwołującego z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika w łącznej wysokości 3 600 zł
ustalone na podstawie rachunków złożonych do akt sprawy (łącznie 11.100,00 zł).
Odwołujący poniósł dotychczas koszty postępowania odwoławczego w wysokości 11.100,00
zł tytułem wpisu od odwołania oraz kosztów pełnomocnika, tymczasem odpowiadał za nie do
wysokości 5 550 zł (11.100,00 zł x 1/2). Wobec powyższego Izba zasądziła od
zamawiającego na rzecz odwołującego kwotę 5 550 zł (11 100 zł – 5 550 zł), stanowiącą
różnicę pomiędzy kosztami postępowania odwoławczego poniesionymi przez odwołującego,
a kosztami za jakie odwołujący odpowiadał w świetle jego wyniku.
Przewodniczący:
………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 3393/22 z dnia 2023-12-30
- Sygn. akt KIO 1581/23 z dnia 2023-06-16
- Sygn. akt KIO 1492/23, KIO 1527/23 z dnia 2023-06-14
- Sygn. akt KIO 1463/23, KIO 1478/23 z dnia 2023-06-07
- Sygn. akt KIO 1388/23 z dnia 2023-06-02
