rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2017-11-24
rok: 2017
data dokumentu: 2017-11-24
rok: 2017
sygnatury akt.:
KIO 2379/17
KIO 2379/17
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 listopada 2017 r. w Warszawie
odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 13 listopada 2017 r. przez
wykonawcę Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej w Elblągu Sp. z o.o. z
siedzibą w Elblągu w postępowaniu prowadzonym przez Gminę Stegna,
przy udziale wykonawcy M. K.
prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą
Prywatny Transport Autobusowy M. K.
z siedzibą w Somoninie zgłaszającego
przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO 2379/17 po stronie
Zamawiającego,
odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 13 listopada 2017 r. przez
wykonawcę Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej w Elblągu Sp. z o.o. z
siedzibą w Elblągu w postępowaniu prowadzonym przez Gminę Stegna,
przy udziale wykonawcy M. K.
prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą
Prywatny Transport Autobusowy M. K.
z siedzibą w Somoninie zgłaszającego
przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO 2379/17 po stronie
Zamawiającego,
orzeka:
1.
oddala odwołanie;
2.
kosztami postępowania obciąża Odwołującego – wykonawcę Przedsiębiorstwo
Komunikacji Samochodowej w Elblągu Sp. z o.o. z siedzibą w Elblągu i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 gr (słownie:
siedem tysięcy pięćset złotych) uiszczoną przez Odwołującego - wykonawcę
Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej w Elblągu Sp. z o.o. z siedzibą
w Elblągu tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od Odwołującego – wykonawcy Przedsiębiorstwo Komunikacji
Samochodowej w Elblągu Sp. z o.o. z siedzibą w Elblągu na rzecz
Zamawiającego – Gminy Stegna kwotę
4 182,40
zł (słownie: cztery tysiące sto
osiemdziesiąt dwa złote czterdzieści groszy) stanowiącą koszty postępowania
odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika oraz koszty
dojazdu pełnomocnika na rozprawę,
2.3. nakazuje zwrot z rachunku Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz Odwołującego -
wykonawcy
Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej w Elblągu Sp. z o.o.
z siedzibą w Elblągu kwoty 7 500 zł 00 gr (słownie: siedem tysięcy pięćset złotych
zero groszy) tytułem nadpłaconego wpisu.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1579) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Gdańsku.
Przewodniczący: ……………………………..
Sygn. akt: KIO 2379/17
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Gmina Stegna [dalej „Zamawiający”] prowadzi postępowanie
o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na zakup biletów
miesięcznych dla uczniów dojeżdżających do jednostek oświatowych na terenie Gminy
Stegna w roku szkolnym 2018
(znak postępowania: RII-INW.272.24.2017).
Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych
w dniu 17 października 2017 r. pod numerem 602980-N-2017.
W dniu 13 listopada 2017 r. wykonawca Przedsiębiorstwo Komunikacji
Samochodowej w Elblągu Sp. z o.o. z siedzibą w Elblągu [dalej „Odwołujący”] wniósł
odwołanie od czynności Zamawiającego polegających na przyjęciu oferty M. K. Prywatny
Transport Autobusowy w Somoninie i uznanie jej za najkorzystniejszą pomimo tego, że
oferta ta jako naruszaj
ąca art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy z dnia 29
stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1579) powinna ulec
odrzuceniu.
W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazał, że Zamawiający zobowiązany był,
stosownie do treści art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp, zażądać od ww. wykonawcy wyjaśnień
co do wskazanej przez niego wysokości oferowanej ceny.
Wobec powyższych naruszeń Odwołujący wniósł o orzeczenie o odrzuceniu oferty
złożonej przez M. K. – jako zawierającej rażąco niską ceną w stosunku do przedmiotu
zamówienia
oraz
obciążenie
Zamawiającego
kosztami
postępowania
wraz
z kosztami zastępstwa procesowego – w przypadku ustanowienia przez Odwołującego
zawodowego pełnomocnika procesowego.
Odwołujący wskazał, że przed złożeniem oferty dokonał szczegółowej i wnikliwej
oceny minimalnych kosztów niezbędnych do realizacji zamówienia. Dotyczyło to
podstawowych elementów kosztotwórczych takich jak – cena paliwa, koszt zatrudnienia
kierowcy, koszty napraw bieżących, podatek od środków transportu, ubezpieczenia.
Podstawą wyliczenia ceny wskazanej w ofercie Odwołującego – było ustalenie kosztu
wynikającego z przejazdu – 1 km, a następnie przemnożenie tej kwoty przez wskazaną
w SIWZ długość tras dowozu. Tak uzyskana kwota została podzielona przez ilość –
przewidywanych biletów miesięcznych. W ten sposób została skalkulowana w ofercie cena
jednego biletu miesięcznego.
Zdaniem Odwołującego wskazana w SIWZ ilość kilometrów wymagana do
przejechania w celu wykonania przedmiotowych przewozów wymaga poniesienia kosztów
przewyższających kwotę co najmniej 56 zł 72 gr za jeden bilet miesięczny. Natomiast kwota
zaoferowana przez M. K.
42 zł 59 gr – za jeden bilet miesięczny – nie zapewnia
przewoźnikowi rentowności takich przewozów osobowych.
Odwołujący podniósł, że jego zdaniem ofertę M. K. opiewającą na kwotę 42 zł 59 gr –
należy uznać jako ofertę zawierającą rażąco zaniżoną cenę. Do takiego wniosku Odwołujący
doszedł po przeanalizowaniu swoich kosztów związanych z wykonywaniem przewozów oraz
porównaniu ich z ofertą firmy M. K.
Odwołujący przedstawił następujące założenia kalkulacyjne, wskazując że
Zamawiający przewidział zakup 502 biletów o jednakowej cenie, przewozy na odległość 722
km dziennie oraz 13
718 km miesięcznie. Przy założeniu, że cena za jeden bilet miesięczny
wynosi 56,72 zł planowany miesięczny wpływ ze sprzedaży biletów wyniesie 29 607,84 zł
(522 osoby x 56,72 zł=29 607,84 zł).
Przy
założeniu ceny 42,59 zł za jeden bilet miesięczny – odpowiednio wpływ z tego
tytułu wyniesie 21 380 zł.
Odwołujący podniósł, że:
1)
autobus wykonuje dziennie 120 km, zużywa paliwa średnio 32l/100 km oleju
napędowego, przyjmując, że paliwo nabywane jest hurtowo, cena zakupu paliwa
wynosi 3,80 zł/l. Koszt paliwa wyniesie 1,21 zł za 1 km przebiegu autobusu;
2)
przy przewidywanej płacy kierowcy, której minimalna kwota brutto obejmująca
wszystkie składniki wydatków ponoszonych przez pracodawcę – wynosi w okresie
obowiązywania umowy – co najmniej 2 496,63 zł (2070 zł płaca minimalna od
1 stycznia 2018 r. tak zwane narzuty płacowe – 20,61% - razem 2 496,63 zł). Koszt
płacy w przeliczeniu na jeden kilometr przewozu wynosi 1,095 zł;
3)
ponadto koszty związane z wykonywaniem przewozów autobusowych obejmują:
a) koszt ubezpieczenia OC
– rocznie ok. 2100 zł – przy założeniu rocznego
przebiegu autobusu 22 800 km, tak ustalony koszt ubezpieczenia za 1 km
przebiegu
wynosi 0,092 zł (wielkość przejazdu rocznego autobusu ustalono na
podstawie warunków z SIWZ 120 km x 19 dni nauki szkolnej w miesiącu x 10
miesięcy),
b)
koszt podatku od środków transportu za 1 km przebiegu autobusu należy ustalić
jako 2
449,39 zł od pojazdu – 0,107 zł (ustalenia wielkości przebiegu jak lit. a),
c) koszt prze
widywanych napraw bieżących autobusu 0,40 zł za każdy kilometr
przebiegu (ustalenia wielkości przebiegu jak lit. a).
Tak ustalony koszt przejazdu 1 km autobusem bez naliczenia zysku, kwoty
amortyzacji pojazdu wynosi kwotę nie niższą od 2,904 zł.
Oferta M. K.
zawierała cenę 42,59 zł za jeden bilet miesięczny. Zatem przy założeniu,
że w związku z taką ofertą, przychód miesięczny przewoźnika wyniesie 21 380,18 zł. W
konsekwencji przewoźnik oferuje wykonywanie przewozów za kwotę 1,558 zł za jeden
kilometr. Cen
a wynikająca z rzetelnej i obiektywnej kalkulacji kosztu przejazdu autobusem
(powyżej 22 miejsc) wynosi nie mniej niż 2,904 zł.
Odwołujący
argumentował,
że
nawet
gdyby
M.
K.
uzyskał
dopłatę
z Urzędu Marszałkowskiego w wysokości 49% - do biletu miesięcznego związanego
z dojazdem do szkoły (wyłącznie przewozy otwarte, liniowe wg rozkładu jazdy), to uzyskany
przychód ze sprzedaży biletów, w przeliczeniu na 1 km wyniósłby netto 2,83 zł za 1 km
przejazdu autobusu.
Ponadto
wskazał, że należy przyjąć, że zaoferowana przez Przystępującego cena
jest
rażąco niska w stosunku do przedmiotu zamówienia, co powinno budzić wątpliwości
zamawiającego co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z
wymaganiami wynikającymi z odrębnych przepisów, a dotyczącymi środków transportu oraz
kosztów zatrudnienia (wynagrodzenie minimalne) koniecznych do ponoszenia w związku
z wykonywanymi przewozami osób. Oczywiste i niepodlegające dyskusji jest przyjęcie, że
koszt związany z wynagrodzeniami kierowców oraz przewidywanym wzrostem płacy
minimalnej powinien wynieść w przeliczeniu na przejazd jednego kilometra świadczonych
przewozów kwotę ponad 1,50 zł, a koszt paliwa netto co najmniej 4 zł za litr. Ponadto ze
względu na wieloletni i zużyty tabor samochodowy – oferent M. K. powinien przewidzieć
koszt napraw co najmniej w wysokości 0,60 zł w przeliczeniu na jeden kilometr przejazdów.
Z tego też powodu zasadnym było, aby Zamawiający zażądał od oferenta wyjaśnienia jakie
koszty oraz jaka stawka zyskowności składała się na zaoferowaną cenę.
Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie z dnia 20 listopada 2017 r. wniósł
o jego oddalenie w całości, argumentując w następujący sposób.
Zamawiający wskazał, że wartość brutto oferty Prywatny Transport Autobusowy M. K.
wynosiła 213 801,80 zł za całość zamówienia i była niższa od szacunkowej wartości
zamówienia brutto jedynie o 26 266,64 zł tj. o 10,94%. Wskazał, że średnia arytmetyczna
cen wszystkich złożonych ofert w postępowaniu wynosiła 249 268,10 zł brutto. Wartość
brutto oferty Prywatny Transport Autobusowy M. K.
, która wynosiła 213 801,80 zł brutto, była
niższa od średniej arytmetycznej cen wszystkich złożonych ofert brutto o 35 466,30 zł tj. o
14,23%.
Zamawiający stwierdził, że w niniejszej sprawie nie zaszły przesłanki konieczności
zwrócenia się przez Zamawiającego o udzielenie wyjaśnień do oferenta M. K. prowadzącego
działalność
pod
firmą
Prywatny
Transport
Autobusowy
M.
K.
w trybie art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp dotyczących wyliczenia ceny lub kosztu. Zatem
z
arzut przedstawiony przez Odwołującego naruszenia prawa przez Zamawiającego poprzez
zaniechanie zwrócenia się o udzielenie wyjaśnień do oferenta M. K. w trybie art. 90 ust. 1a
pkt 1 ustawy Pzp jest nieuzasadniony.
Zamawiający nie znalazł też innych podstaw do uznania, iż cena oferty M. K. –
Prywatny
Transport
Autobusowy
M.
K.
wydaje
się
rażąco
niska
w stosunku do przedmiotu zamówienia i budzi wątpliwości Zamawiającego co do możliwości
wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z wymaganiami określonymi przez
Zamawiającego lub wynikającymi z odrębnych przepisów. Z tych względów Zamawiający nie
występował do oferenta M. K. – Prywatny Transport Autobusowy M. K., o udzielenie
wyjaśnień, w tym złożenie dowodów, dotyczących wyliczenia ceny lub kosztu, w trybie art. 90
ust. 1 ustawy Pzp. Zaoferowana przez oferenta M. K.
– Prywatny Transport Autobusowy M.
K.
cena jednostkowa za 1 bilet miesięczny wynosiła 42,59 zł brutto i była niewiele niższa od
obowiązującej aktualnie w roku 2017 ceny jednostkowej w zamówieniu na zakup biletów
miesięcznych dla uczniów dojeżdżających do jednostek oświatowych na terenie Gminy
Stegna
za
1
bilet
miesięczny,
która
wynosiła
47,82 zł brutto.
Zamawiający wskazał, że również we wcześniejszych latach cena za jeden bilet
miesięczny była niewiele wyższa od ceny zaproponowanej w niniejszym postępowaniu przez
oferenta M K.
– Prywatny Transport Autobusowy M. K. i wynosiła 45,39 zł brutto w roku 2016
oraz
47,95 zł brutto w roku 2015.
W ocenie Zamawiającego brak było podstaw do uznania, iż oferta ww. wykonawcy
zawierała rażąco niską cenę i tym samym powinna zostać odrzucona. Wskazywał, że
zaoferowana przez M. K.
cena nie odbiegała od cen rynkowych analogicznych zamówień
stosowanych na terenie Gminy Stegna
w ostatnich latach. Nie była to cena niewiarygodna
czy też nierealistyczna.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem Stron i uczestnika postępowania
odwoławczego, na podstawie zebranego materiału w sprawie oraz oświadczeń
i stanowisk Stron Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
Na wstępie Izba ustaliła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek, o których
stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania.
Izba oceniła, że Odwołujący posiadał interes w uzyskaniu zamówienia oraz
możliwość poniesienia szkody w związku z ewentualnym naruszeniem przez Zamawiającego
przepisów ustawy Pzp, czym wypełnił materialnoprawną przesłankę dopuszczalności
odwołania, o której mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Zamawiający w dniu 13 listopada 2017 r. powiadomił wykonawców o wniesionym
odwołaniu. Izba dopuściła do udziału w postępowaniu wykonawcę M. K. prowadzącego
działalność gospodarczą pod nazwą Prywatny Transport Autobusowy M. K. z siedzibą w
Somoninie zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego w dniu 15
listopada 2017 r. po stronie
Zamawiającego. W zgłoszeniu przystąpienia, jak również w
trakcie rozprawy
Przystępujący przedstawił uzasadnienie faktyczne i prawne swojego
stanowiska.
Izba ustaliła, co następuje:
Przedmiotem
ww. zamówienia publicznego był zakup biletów miesięcznych zgodnie
z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych
przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2017 r. poz. 60, 132) dla
uczniów dojeżdżających do odpowiednich jednostek oświatowych na terenie gminy Stegna
środkami komunikacji publicznej realizowanymi w ramach linii regularnych – publicznych na
trasach określonych w załączniku numer 7 do SIWZ, w roku szkolnym 2018, w dni nauki
szkolnej.
Wartość szacunkowa przedmiotowego zamówienia publicznego została oszacowana
na kwotę 195 177,60 zł netto, co stanowiło 240 068,44 zł brutto. Ww. kwota netto stanowiła
iloczyn orientacyjnej ilości uczniów dowożonych do placówek – 502 osób, ceny jednego
biletu miesięcznego w 2017 r. w wysokości 38,88 zł oraz 10 miesięcy realizacji umowy.
W ww. postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego oferty złożyło dwóch
wykonawców, tj.: 1) Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej w Elblągu Sp. z o.o.
z siedzibą w Elblągu z ceną 284 734,40 zł oraz 2) M. K. prowadzący działalność
gospodarczą pod nazwą Prywatny Transport Autobusowy M. K. z siedzibą
w Somonini
e z ceną 213 801,80 zł.
Zamawiający nie wzywał ww. wykonawców do wyjaśnienia ceny oferty w trybie art. 90
ust. 1 ani art. 90 ust. 1a ustawy Pzp.
Z powyższego zatem wynika, że średnia arytmetyczna cen złożonych ofert stanowiła
kwotę 249 268,10 zł. Zatem oferta Przystępującego stanowiła ok. 89 % wartości
szacunkowej zamówienia powiększonej o należny podatek VAT i ok. 86 % średniej
arytmetycznej cen złożonych ofert.
W dniu 7 listopada 2017 r. Zamawiający uznał za najkorzystniejszą ofertę
Przystępującego. Z kolei oferta Odwołującego uplasowała się na drugim miejscu w rankingu
ofert.
Ww. informacja została przekazana wykonawcom ubiegającym się o udzielenie
przedmiotowego zamówienia publicznego w dniu 15 listopada 2017 r.
Izba zważyła, co następuje:
Zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp poprzez
zaniecha
nie odrzucenia oferty Przystępującego z uwagi na zaoferowanie ceny rażąco niskiej
w stosunku do przedmiotu zamówienia, w ocenie Izby, nie potwierdził się.
Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp, zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli zawiera
rażąco niską cenę lub koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia.
Stosownie do treści art. 90 ust. 1 ustawy Pzp, jeżeli zaoferowana cena lub koszt, lub
ich istotne części składowe, wydają się rażąco niskie w stosunku do przedmiotu zamówienia
i budzą wątpliwości zamawiającego co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia
zgodnie z wymaganiami określonymi przez zamawiającego lub wynikającymi z odrębnych
przepisów, zamawiający zwraca się o udzielenie wyjaśnień, w tym złożenie dowodów,
dotyczących wyliczenia ceny lub kosztu, w szczególności w zakresie:
1.
oszczędności metody wykonania zamówienia, wybranych rozwiązań technicznych,
wyjątkowo sprzyjających warunków wykonywania zamówienia dostępnych dla
wykonawcy, oryginalności projektu wykonawcy, kosztów pracy, których wartość
przyjęta do ustalenia ceny nie może być niższa od minimalnego wynagrodzenia za
pracę albo minimalnej stawki godzinowej, ustalonych na podstawie przepisów ustawy
z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U.
z 2017 r. poz. 847);
2.
pomocy publicznej udzielonej na podstawie odrębnych przepisów;
3.
wynikającym z przepisów prawa pracy i przepisów o zabezpieczeniu społecznym,
obowiązującym w miejscu, w którym realizowane jest zamówienia;
4.
wynikającym z przepisów prawa ochrony środowiska oraz
5.
powierzenia wykonania części zamówienia podwykonawcy.
Z kolei w przypadku gdy cena całkowita oferty jest niższa o co najmniej 30%
od
wartości zamówienia powiększonej o należny podatek od towarów i usług, ustalonej przed
wszczęciem postępowania zgodnie z art. 35 ust. 1 i 2 lub średniej arytmetycznej cen
wszystkich złożonych ofert, zamawiający zwraca się o udzielenie wyjaśnień, o których mowa
w ust. 1, chyba że rozbieżność wynika z okoliczności oczywistych, które nie wymagają
wyjaśnienia (art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp).
W pierwszej kolejności Izba wskazuje, że wartości szacunkowej zamówienia
powiększonej o należny podatek VAT nie należy utożsamiać z kwotą, o której stanowi art. 86
ust. 3 ustawy Pzp, tj. kwotą podawaną bezpośrednio przed otwarciem ofert, jaką
zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. W niniejszej sprawie,
kwota stanowiąca szacunkową wartość zamówienia powiększona o podatek VAT wynosiła
240
068,44 zł brutto i to ta kwota winna być brana pod uwagę przy podjęciu przez
Zamawiającego
decyzji
o konieczności uruchomienia procedury, o której mowa w art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp.
Izba zauważa, że w ocenianym postępowaniu nie zaistniała sytuacja obligująca
Z
amawiającego do żądania od Przystępującego wyjaśnień i dowodów na potwierdzenie
rzeczyw
istych możliwości wykonania zamówienia za cenę zaoferowaną wobec porównania
tej ceny z wartością szacunkową zamówienia powiększoną o należny podatek od towarów
i usług lub średnią arytmetyczną cen złożonych obydwu ofert. Cena kwestionowanej oferty
stanowiła ok. 89 % wartości szacunkowej zamówienia powiększonej o należny podatek VAT
i ok. 86 % średniej arytmetycznej cen złożonych ofert. Powyższa okoliczność nie wyklucza,
zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy Pzp
, możliwości żądania wyjaśnień, jeżeli powstaną
uzasadnione wątpliwości co do realności oferowanej ceny, które jak wskazywał na rozprawie
przed Izbą Zamawiający, w niniejszej sprawie nie zaistniały. Zamawiający argumentował
i dow
iódł, że zaoferowana przez Przystępującego cena biletu miesięcznego w wysokości
42,59 zł była niewiele niższa niż ceny biletu miesięcznego w poprzednio obowiązujących
umowach zawartych w dniu
4 sierpnia 2016 r. z Przystępującym (45,39 zł brutto) oraz w
dniu 19 grudnia 2016 r. z
Odwołującym (47,82 zł brutto).
W ocenie składu orzekającego, w niniejszej sprawie, nie zostało także wykazane, by
takie uzasadnione wątpliwości miały miejsce. Zdaniem Izby na uwagę zasługuje, iż kwota
zaoferowana przez Przystępującego była zbliżona do szacunku zamówienia powiększonego
o VAT, a także nie odbiegała znacząco od średniej arytmetycznej cen złożonych ofert.
Odnosząc się do złożonych przez Odwołującego dowodów w postaci rozliczenia
rzeczywistych kosztów wykonania przewozów szkolnych w Gminie Stegna w miesiącu
październiku 2017 r. poniesionych przez Odwołującego, z którego wynika m.in., że średnie
wynagrodzenie kierowcy u Odwołującego wynosiło 3 991,61 zł brutto wraz z zestawieniem
wynagrodzeń wypłaconych kierowcom kierującym pojazdami, którymi wykonywany był
przewóz oraz oświadczenia przewoźnika PKS Gdańsk Sp. z o.o. w sprawie wysokości
przeciętnego wynagrodzenia kierowcy na terenie okolic Gdańska w wysokości brutto
3
877,99 zł zauważyć należy, iż stanowią one wyraz prowadzonej przez ww. podmioty
subiektywnej polityki cenowej, uwarunkowanej szeregiem
okoliczności technicznych,
organizacyjnych, zarządczych obowiązujących u danego przedsiębiorcy. Nie można w
ocenie Izby, opierając się wyłącznie na subiektywnych przekonaniach, odnosić kondycji i
możliwości jednego przedsiębiorcy do kondycji i możliwości drugiego. Zdaniem Izby, sam
fakt, że cena oferty Przystępującego była niższa od ceny zaoferowanej przez Odwołującego
nie świadczy jeszcze o tym, że mamy do czynienia z rażąco niską ceną, a zatem z ceną
odbiegającą od realiów rynkowych i niewiarygodną, w szczególności gdy cena ta odbiega od
szacunku zamówienia powiększonego o VAT oraz średniej arytmetycznej cen złożonych
ofert w sposób nieznaczny.
Ponadto zauważyć należy, iż Przystępujący na rozprawie przed Izbą oświadczył, iż
jest
w trakcie podpisywania
umowy dotacji na przewozy z Urzędem Marszałkowskim. Gdyby
zatem posłużyć się wyliczeniami wskazanymi przez Odwołującego w treści odwołania, który
argumentował, że cena wynikająca z rzetelnej i obiektywnej kalkulacji kosztu przejazdu
autobusem (powyżej 22 miejsc) winna wynosić nie mniej niż 2,904 zł, a w przypadku
uzyskania przez Przystępującego dotacji z Urzędu Marszałkowskiego w wysokości 49% do
biletu miesięcznego związanego z dojazdem do szkoły, uzyskany przychód ze sprzedaży
biletów,
w przeliczeniu n
a 1 km wyniósłby netto 2,83 zł/1 km przejazdu autobusu, to zauważyć
należy, iż różnica między ww. kwotami stanowiłaby mniej niż 10 gr.
Na uwagę zasługuje również argumentacja prezentowana przez Przystępującego,
który wskazywał, iż fakt że Przystępujący przyjął do kalkulacji ceny oferty kwotę minimalnego
wynagrodzenia za pracę obowiązującą od 1 stycznia 2018 r. w wysokości 2 496,63 zł wraz
z kosztami pobocznymi
nie przesądza, że kierowcy zatrudnieni u Przystępującego świadczą
na jego rzecz
pracę otrzymując w zamian wynagrodzenie minimalne. Przystępujący
wskazywał, iż ww. wynagrodzenie to wynagrodzenie z tytułu realizacji przedmiotowego
zamówienia, a kierowcy świadcząc dodatkowe usługi na rzecz Przystępującego otrzymują
dodatkowe wynagrodzenie. Tym samym, w ocenie Izby,
nie sposób porównywać wysokości
wynagrodzenia minimalnego
za pracę przyjętego do kalkulacji ceny oferty przez
Przystępującego do średniego wynagrodzenia obowiązującego u innego przedsiębiorcy –
Przedsiębiorstwa Komunikacji Samochodowej Gdańsk Sp. z o.o. w wysokości 3 877,99 zł
brutto
(z kosztami pobocznymi w wysokości 4 747,70).
W świetle powyższego nie stwierdzono zaistnienia przesłanek zastosowania
w stosunku do wykonawcy przystępującego do postępowania odwoławczego po stronie
Zamawiającego procedury wyjaśnienia ceny złożonej przez niego oferty w trybie art. 90 ust.
1, czy też art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp. W konsekwencji zarzut wskazujący na cenę
rażąco niską, oddalono.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp, stosownie do wyniku postępowania. Na podstawie § 5 rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. z 2010 r. Nr 41 poz. 238 ze
zm.) do kosztów postępowania
odwoławczego Izba zaliczyła w całości uiszczony wpis, zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia.
Izba uznała wniosek Zamawiającego o zasądzenie kosztów w wysokości 4 182,40 zł, tj. z
tytułu wynagrodzenia pełnomocnika w kwocie 3 600 zł oraz kosztów dojazdu na rozprawę w
kwocie 582,40
zł na podstawie złożonych rachunków.
Przewodniczący: ……………………………..
1.
oddala odwołanie;
2.
kosztami postępowania obciąża Odwołującego – wykonawcę Przedsiębiorstwo
Komunikacji Samochodowej w Elblągu Sp. z o.o. z siedzibą w Elblągu i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 gr (słownie:
siedem tysięcy pięćset złotych) uiszczoną przez Odwołującego - wykonawcę
Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej w Elblągu Sp. z o.o. z siedzibą
w Elblągu tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od Odwołującego – wykonawcy Przedsiębiorstwo Komunikacji
Samochodowej w Elblągu Sp. z o.o. z siedzibą w Elblągu na rzecz
Zamawiającego – Gminy Stegna kwotę
4 182,40
zł (słownie: cztery tysiące sto
osiemdziesiąt dwa złote czterdzieści groszy) stanowiącą koszty postępowania
odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika oraz koszty
dojazdu pełnomocnika na rozprawę,
2.3. nakazuje zwrot z rachunku Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz Odwołującego -
wykonawcy
Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej w Elblągu Sp. z o.o.
z siedzibą w Elblągu kwoty 7 500 zł 00 gr (słownie: siedem tysięcy pięćset złotych
zero groszy) tytułem nadpłaconego wpisu.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1579) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Gdańsku.
Przewodniczący: ……………………………..
Sygn. akt: KIO 2379/17
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Gmina Stegna [dalej „Zamawiający”] prowadzi postępowanie
o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na zakup biletów
miesięcznych dla uczniów dojeżdżających do jednostek oświatowych na terenie Gminy
Stegna w roku szkolnym 2018
(znak postępowania: RII-INW.272.24.2017).
Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych
w dniu 17 października 2017 r. pod numerem 602980-N-2017.
W dniu 13 listopada 2017 r. wykonawca Przedsiębiorstwo Komunikacji
Samochodowej w Elblągu Sp. z o.o. z siedzibą w Elblągu [dalej „Odwołujący”] wniósł
odwołanie od czynności Zamawiającego polegających na przyjęciu oferty M. K. Prywatny
Transport Autobusowy w Somoninie i uznanie jej za najkorzystniejszą pomimo tego, że
oferta ta jako naruszaj
ąca art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy z dnia 29
stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1579) powinna ulec
odrzuceniu.
W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazał, że Zamawiający zobowiązany był,
stosownie do treści art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp, zażądać od ww. wykonawcy wyjaśnień
co do wskazanej przez niego wysokości oferowanej ceny.
Wobec powyższych naruszeń Odwołujący wniósł o orzeczenie o odrzuceniu oferty
złożonej przez M. K. – jako zawierającej rażąco niską ceną w stosunku do przedmiotu
zamówienia
oraz
obciążenie
Zamawiającego
kosztami
postępowania
wraz
z kosztami zastępstwa procesowego – w przypadku ustanowienia przez Odwołującego
zawodowego pełnomocnika procesowego.
Odwołujący wskazał, że przed złożeniem oferty dokonał szczegółowej i wnikliwej
oceny minimalnych kosztów niezbędnych do realizacji zamówienia. Dotyczyło to
podstawowych elementów kosztotwórczych takich jak – cena paliwa, koszt zatrudnienia
kierowcy, koszty napraw bieżących, podatek od środków transportu, ubezpieczenia.
Podstawą wyliczenia ceny wskazanej w ofercie Odwołującego – było ustalenie kosztu
wynikającego z przejazdu – 1 km, a następnie przemnożenie tej kwoty przez wskazaną
w SIWZ długość tras dowozu. Tak uzyskana kwota została podzielona przez ilość –
przewidywanych biletów miesięcznych. W ten sposób została skalkulowana w ofercie cena
jednego biletu miesięcznego.
Zdaniem Odwołującego wskazana w SIWZ ilość kilometrów wymagana do
przejechania w celu wykonania przedmiotowych przewozów wymaga poniesienia kosztów
przewyższających kwotę co najmniej 56 zł 72 gr za jeden bilet miesięczny. Natomiast kwota
zaoferowana przez M. K.
42 zł 59 gr – za jeden bilet miesięczny – nie zapewnia
przewoźnikowi rentowności takich przewozów osobowych.
Odwołujący podniósł, że jego zdaniem ofertę M. K. opiewającą na kwotę 42 zł 59 gr –
należy uznać jako ofertę zawierającą rażąco zaniżoną cenę. Do takiego wniosku Odwołujący
doszedł po przeanalizowaniu swoich kosztów związanych z wykonywaniem przewozów oraz
porównaniu ich z ofertą firmy M. K.
Odwołujący przedstawił następujące założenia kalkulacyjne, wskazując że
Zamawiający przewidział zakup 502 biletów o jednakowej cenie, przewozy na odległość 722
km dziennie oraz 13
718 km miesięcznie. Przy założeniu, że cena za jeden bilet miesięczny
wynosi 56,72 zł planowany miesięczny wpływ ze sprzedaży biletów wyniesie 29 607,84 zł
(522 osoby x 56,72 zł=29 607,84 zł).
Przy
założeniu ceny 42,59 zł za jeden bilet miesięczny – odpowiednio wpływ z tego
tytułu wyniesie 21 380 zł.
Odwołujący podniósł, że:
1)
autobus wykonuje dziennie 120 km, zużywa paliwa średnio 32l/100 km oleju
napędowego, przyjmując, że paliwo nabywane jest hurtowo, cena zakupu paliwa
wynosi 3,80 zł/l. Koszt paliwa wyniesie 1,21 zł za 1 km przebiegu autobusu;
2)
przy przewidywanej płacy kierowcy, której minimalna kwota brutto obejmująca
wszystkie składniki wydatków ponoszonych przez pracodawcę – wynosi w okresie
obowiązywania umowy – co najmniej 2 496,63 zł (2070 zł płaca minimalna od
1 stycznia 2018 r. tak zwane narzuty płacowe – 20,61% - razem 2 496,63 zł). Koszt
płacy w przeliczeniu na jeden kilometr przewozu wynosi 1,095 zł;
3)
ponadto koszty związane z wykonywaniem przewozów autobusowych obejmują:
a) koszt ubezpieczenia OC
– rocznie ok. 2100 zł – przy założeniu rocznego
przebiegu autobusu 22 800 km, tak ustalony koszt ubezpieczenia za 1 km
przebiegu
wynosi 0,092 zł (wielkość przejazdu rocznego autobusu ustalono na
podstawie warunków z SIWZ 120 km x 19 dni nauki szkolnej w miesiącu x 10
miesięcy),
b)
koszt podatku od środków transportu za 1 km przebiegu autobusu należy ustalić
jako 2
449,39 zł od pojazdu – 0,107 zł (ustalenia wielkości przebiegu jak lit. a),
c) koszt prze
widywanych napraw bieżących autobusu 0,40 zł za każdy kilometr
przebiegu (ustalenia wielkości przebiegu jak lit. a).
Tak ustalony koszt przejazdu 1 km autobusem bez naliczenia zysku, kwoty
amortyzacji pojazdu wynosi kwotę nie niższą od 2,904 zł.
Oferta M. K.
zawierała cenę 42,59 zł za jeden bilet miesięczny. Zatem przy założeniu,
że w związku z taką ofertą, przychód miesięczny przewoźnika wyniesie 21 380,18 zł. W
konsekwencji przewoźnik oferuje wykonywanie przewozów za kwotę 1,558 zł za jeden
kilometr. Cen
a wynikająca z rzetelnej i obiektywnej kalkulacji kosztu przejazdu autobusem
(powyżej 22 miejsc) wynosi nie mniej niż 2,904 zł.
Odwołujący
argumentował,
że
nawet
gdyby
M.
K.
uzyskał
dopłatę
z Urzędu Marszałkowskiego w wysokości 49% - do biletu miesięcznego związanego
z dojazdem do szkoły (wyłącznie przewozy otwarte, liniowe wg rozkładu jazdy), to uzyskany
przychód ze sprzedaży biletów, w przeliczeniu na 1 km wyniósłby netto 2,83 zł za 1 km
przejazdu autobusu.
Ponadto
wskazał, że należy przyjąć, że zaoferowana przez Przystępującego cena
jest
rażąco niska w stosunku do przedmiotu zamówienia, co powinno budzić wątpliwości
zamawiającego co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z
wymaganiami wynikającymi z odrębnych przepisów, a dotyczącymi środków transportu oraz
kosztów zatrudnienia (wynagrodzenie minimalne) koniecznych do ponoszenia w związku
z wykonywanymi przewozami osób. Oczywiste i niepodlegające dyskusji jest przyjęcie, że
koszt związany z wynagrodzeniami kierowców oraz przewidywanym wzrostem płacy
minimalnej powinien wynieść w przeliczeniu na przejazd jednego kilometra świadczonych
przewozów kwotę ponad 1,50 zł, a koszt paliwa netto co najmniej 4 zł za litr. Ponadto ze
względu na wieloletni i zużyty tabor samochodowy – oferent M. K. powinien przewidzieć
koszt napraw co najmniej w wysokości 0,60 zł w przeliczeniu na jeden kilometr przejazdów.
Z tego też powodu zasadnym było, aby Zamawiający zażądał od oferenta wyjaśnienia jakie
koszty oraz jaka stawka zyskowności składała się na zaoferowaną cenę.
Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie z dnia 20 listopada 2017 r. wniósł
o jego oddalenie w całości, argumentując w następujący sposób.
Zamawiający wskazał, że wartość brutto oferty Prywatny Transport Autobusowy M. K.
wynosiła 213 801,80 zł za całość zamówienia i była niższa od szacunkowej wartości
zamówienia brutto jedynie o 26 266,64 zł tj. o 10,94%. Wskazał, że średnia arytmetyczna
cen wszystkich złożonych ofert w postępowaniu wynosiła 249 268,10 zł brutto. Wartość
brutto oferty Prywatny Transport Autobusowy M. K.
, która wynosiła 213 801,80 zł brutto, była
niższa od średniej arytmetycznej cen wszystkich złożonych ofert brutto o 35 466,30 zł tj. o
14,23%.
Zamawiający stwierdził, że w niniejszej sprawie nie zaszły przesłanki konieczności
zwrócenia się przez Zamawiającego o udzielenie wyjaśnień do oferenta M. K. prowadzącego
działalność
pod
firmą
Prywatny
Transport
Autobusowy
M.
K.
w trybie art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp dotyczących wyliczenia ceny lub kosztu. Zatem
z
arzut przedstawiony przez Odwołującego naruszenia prawa przez Zamawiającego poprzez
zaniechanie zwrócenia się o udzielenie wyjaśnień do oferenta M. K. w trybie art. 90 ust. 1a
pkt 1 ustawy Pzp jest nieuzasadniony.
Zamawiający nie znalazł też innych podstaw do uznania, iż cena oferty M. K. –
Prywatny
Transport
Autobusowy
M.
K.
wydaje
się
rażąco
niska
w stosunku do przedmiotu zamówienia i budzi wątpliwości Zamawiającego co do możliwości
wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z wymaganiami określonymi przez
Zamawiającego lub wynikającymi z odrębnych przepisów. Z tych względów Zamawiający nie
występował do oferenta M. K. – Prywatny Transport Autobusowy M. K., o udzielenie
wyjaśnień, w tym złożenie dowodów, dotyczących wyliczenia ceny lub kosztu, w trybie art. 90
ust. 1 ustawy Pzp. Zaoferowana przez oferenta M. K.
– Prywatny Transport Autobusowy M.
K.
cena jednostkowa za 1 bilet miesięczny wynosiła 42,59 zł brutto i była niewiele niższa od
obowiązującej aktualnie w roku 2017 ceny jednostkowej w zamówieniu na zakup biletów
miesięcznych dla uczniów dojeżdżających do jednostek oświatowych na terenie Gminy
Stegna
za
1
bilet
miesięczny,
która
wynosiła
47,82 zł brutto.
Zamawiający wskazał, że również we wcześniejszych latach cena za jeden bilet
miesięczny była niewiele wyższa od ceny zaproponowanej w niniejszym postępowaniu przez
oferenta M K.
– Prywatny Transport Autobusowy M. K. i wynosiła 45,39 zł brutto w roku 2016
oraz
47,95 zł brutto w roku 2015.
W ocenie Zamawiającego brak było podstaw do uznania, iż oferta ww. wykonawcy
zawierała rażąco niską cenę i tym samym powinna zostać odrzucona. Wskazywał, że
zaoferowana przez M. K.
cena nie odbiegała od cen rynkowych analogicznych zamówień
stosowanych na terenie Gminy Stegna
w ostatnich latach. Nie była to cena niewiarygodna
czy też nierealistyczna.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem Stron i uczestnika postępowania
odwoławczego, na podstawie zebranego materiału w sprawie oraz oświadczeń
i stanowisk Stron Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
Na wstępie Izba ustaliła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek, o których
stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania.
Izba oceniła, że Odwołujący posiadał interes w uzyskaniu zamówienia oraz
możliwość poniesienia szkody w związku z ewentualnym naruszeniem przez Zamawiającego
przepisów ustawy Pzp, czym wypełnił materialnoprawną przesłankę dopuszczalności
odwołania, o której mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Zamawiający w dniu 13 listopada 2017 r. powiadomił wykonawców o wniesionym
odwołaniu. Izba dopuściła do udziału w postępowaniu wykonawcę M. K. prowadzącego
działalność gospodarczą pod nazwą Prywatny Transport Autobusowy M. K. z siedzibą w
Somoninie zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego w dniu 15
listopada 2017 r. po stronie
Zamawiającego. W zgłoszeniu przystąpienia, jak również w
trakcie rozprawy
Przystępujący przedstawił uzasadnienie faktyczne i prawne swojego
stanowiska.
Izba ustaliła, co następuje:
Przedmiotem
ww. zamówienia publicznego był zakup biletów miesięcznych zgodnie
z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych
przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2017 r. poz. 60, 132) dla
uczniów dojeżdżających do odpowiednich jednostek oświatowych na terenie gminy Stegna
środkami komunikacji publicznej realizowanymi w ramach linii regularnych – publicznych na
trasach określonych w załączniku numer 7 do SIWZ, w roku szkolnym 2018, w dni nauki
szkolnej.
Wartość szacunkowa przedmiotowego zamówienia publicznego została oszacowana
na kwotę 195 177,60 zł netto, co stanowiło 240 068,44 zł brutto. Ww. kwota netto stanowiła
iloczyn orientacyjnej ilości uczniów dowożonych do placówek – 502 osób, ceny jednego
biletu miesięcznego w 2017 r. w wysokości 38,88 zł oraz 10 miesięcy realizacji umowy.
W ww. postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego oferty złożyło dwóch
wykonawców, tj.: 1) Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej w Elblągu Sp. z o.o.
z siedzibą w Elblągu z ceną 284 734,40 zł oraz 2) M. K. prowadzący działalność
gospodarczą pod nazwą Prywatny Transport Autobusowy M. K. z siedzibą
w Somonini
e z ceną 213 801,80 zł.
Zamawiający nie wzywał ww. wykonawców do wyjaśnienia ceny oferty w trybie art. 90
ust. 1 ani art. 90 ust. 1a ustawy Pzp.
Z powyższego zatem wynika, że średnia arytmetyczna cen złożonych ofert stanowiła
kwotę 249 268,10 zł. Zatem oferta Przystępującego stanowiła ok. 89 % wartości
szacunkowej zamówienia powiększonej o należny podatek VAT i ok. 86 % średniej
arytmetycznej cen złożonych ofert.
W dniu 7 listopada 2017 r. Zamawiający uznał za najkorzystniejszą ofertę
Przystępującego. Z kolei oferta Odwołującego uplasowała się na drugim miejscu w rankingu
ofert.
Ww. informacja została przekazana wykonawcom ubiegającym się o udzielenie
przedmiotowego zamówienia publicznego w dniu 15 listopada 2017 r.
Izba zważyła, co następuje:
Zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp poprzez
zaniecha
nie odrzucenia oferty Przystępującego z uwagi na zaoferowanie ceny rażąco niskiej
w stosunku do przedmiotu zamówienia, w ocenie Izby, nie potwierdził się.
Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp, zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli zawiera
rażąco niską cenę lub koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia.
Stosownie do treści art. 90 ust. 1 ustawy Pzp, jeżeli zaoferowana cena lub koszt, lub
ich istotne części składowe, wydają się rażąco niskie w stosunku do przedmiotu zamówienia
i budzą wątpliwości zamawiającego co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia
zgodnie z wymaganiami określonymi przez zamawiającego lub wynikającymi z odrębnych
przepisów, zamawiający zwraca się o udzielenie wyjaśnień, w tym złożenie dowodów,
dotyczących wyliczenia ceny lub kosztu, w szczególności w zakresie:
1.
oszczędności metody wykonania zamówienia, wybranych rozwiązań technicznych,
wyjątkowo sprzyjających warunków wykonywania zamówienia dostępnych dla
wykonawcy, oryginalności projektu wykonawcy, kosztów pracy, których wartość
przyjęta do ustalenia ceny nie może być niższa od minimalnego wynagrodzenia za
pracę albo minimalnej stawki godzinowej, ustalonych na podstawie przepisów ustawy
z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U.
z 2017 r. poz. 847);
2.
pomocy publicznej udzielonej na podstawie odrębnych przepisów;
3.
wynikającym z przepisów prawa pracy i przepisów o zabezpieczeniu społecznym,
obowiązującym w miejscu, w którym realizowane jest zamówienia;
4.
wynikającym z przepisów prawa ochrony środowiska oraz
5.
powierzenia wykonania części zamówienia podwykonawcy.
Z kolei w przypadku gdy cena całkowita oferty jest niższa o co najmniej 30%
od
wartości zamówienia powiększonej o należny podatek od towarów i usług, ustalonej przed
wszczęciem postępowania zgodnie z art. 35 ust. 1 i 2 lub średniej arytmetycznej cen
wszystkich złożonych ofert, zamawiający zwraca się o udzielenie wyjaśnień, o których mowa
w ust. 1, chyba że rozbieżność wynika z okoliczności oczywistych, które nie wymagają
wyjaśnienia (art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp).
W pierwszej kolejności Izba wskazuje, że wartości szacunkowej zamówienia
powiększonej o należny podatek VAT nie należy utożsamiać z kwotą, o której stanowi art. 86
ust. 3 ustawy Pzp, tj. kwotą podawaną bezpośrednio przed otwarciem ofert, jaką
zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. W niniejszej sprawie,
kwota stanowiąca szacunkową wartość zamówienia powiększona o podatek VAT wynosiła
240
068,44 zł brutto i to ta kwota winna być brana pod uwagę przy podjęciu przez
Zamawiającego
decyzji
o konieczności uruchomienia procedury, o której mowa w art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp.
Izba zauważa, że w ocenianym postępowaniu nie zaistniała sytuacja obligująca
Z
amawiającego do żądania od Przystępującego wyjaśnień i dowodów na potwierdzenie
rzeczyw
istych możliwości wykonania zamówienia za cenę zaoferowaną wobec porównania
tej ceny z wartością szacunkową zamówienia powiększoną o należny podatek od towarów
i usług lub średnią arytmetyczną cen złożonych obydwu ofert. Cena kwestionowanej oferty
stanowiła ok. 89 % wartości szacunkowej zamówienia powiększonej o należny podatek VAT
i ok. 86 % średniej arytmetycznej cen złożonych ofert. Powyższa okoliczność nie wyklucza,
zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy Pzp
, możliwości żądania wyjaśnień, jeżeli powstaną
uzasadnione wątpliwości co do realności oferowanej ceny, które jak wskazywał na rozprawie
przed Izbą Zamawiający, w niniejszej sprawie nie zaistniały. Zamawiający argumentował
i dow
iódł, że zaoferowana przez Przystępującego cena biletu miesięcznego w wysokości
42,59 zł była niewiele niższa niż ceny biletu miesięcznego w poprzednio obowiązujących
umowach zawartych w dniu
4 sierpnia 2016 r. z Przystępującym (45,39 zł brutto) oraz w
dniu 19 grudnia 2016 r. z
Odwołującym (47,82 zł brutto).
W ocenie składu orzekającego, w niniejszej sprawie, nie zostało także wykazane, by
takie uzasadnione wątpliwości miały miejsce. Zdaniem Izby na uwagę zasługuje, iż kwota
zaoferowana przez Przystępującego była zbliżona do szacunku zamówienia powiększonego
o VAT, a także nie odbiegała znacząco od średniej arytmetycznej cen złożonych ofert.
Odnosząc się do złożonych przez Odwołującego dowodów w postaci rozliczenia
rzeczywistych kosztów wykonania przewozów szkolnych w Gminie Stegna w miesiącu
październiku 2017 r. poniesionych przez Odwołującego, z którego wynika m.in., że średnie
wynagrodzenie kierowcy u Odwołującego wynosiło 3 991,61 zł brutto wraz z zestawieniem
wynagrodzeń wypłaconych kierowcom kierującym pojazdami, którymi wykonywany był
przewóz oraz oświadczenia przewoźnika PKS Gdańsk Sp. z o.o. w sprawie wysokości
przeciętnego wynagrodzenia kierowcy na terenie okolic Gdańska w wysokości brutto
3
877,99 zł zauważyć należy, iż stanowią one wyraz prowadzonej przez ww. podmioty
subiektywnej polityki cenowej, uwarunkowanej szeregiem
okoliczności technicznych,
organizacyjnych, zarządczych obowiązujących u danego przedsiębiorcy. Nie można w
ocenie Izby, opierając się wyłącznie na subiektywnych przekonaniach, odnosić kondycji i
możliwości jednego przedsiębiorcy do kondycji i możliwości drugiego. Zdaniem Izby, sam
fakt, że cena oferty Przystępującego była niższa od ceny zaoferowanej przez Odwołującego
nie świadczy jeszcze o tym, że mamy do czynienia z rażąco niską ceną, a zatem z ceną
odbiegającą od realiów rynkowych i niewiarygodną, w szczególności gdy cena ta odbiega od
szacunku zamówienia powiększonego o VAT oraz średniej arytmetycznej cen złożonych
ofert w sposób nieznaczny.
Ponadto zauważyć należy, iż Przystępujący na rozprawie przed Izbą oświadczył, iż
jest
w trakcie podpisywania
umowy dotacji na przewozy z Urzędem Marszałkowskim. Gdyby
zatem posłużyć się wyliczeniami wskazanymi przez Odwołującego w treści odwołania, który
argumentował, że cena wynikająca z rzetelnej i obiektywnej kalkulacji kosztu przejazdu
autobusem (powyżej 22 miejsc) winna wynosić nie mniej niż 2,904 zł, a w przypadku
uzyskania przez Przystępującego dotacji z Urzędu Marszałkowskiego w wysokości 49% do
biletu miesięcznego związanego z dojazdem do szkoły, uzyskany przychód ze sprzedaży
biletów,
w przeliczeniu n
a 1 km wyniósłby netto 2,83 zł/1 km przejazdu autobusu, to zauważyć
należy, iż różnica między ww. kwotami stanowiłaby mniej niż 10 gr.
Na uwagę zasługuje również argumentacja prezentowana przez Przystępującego,
który wskazywał, iż fakt że Przystępujący przyjął do kalkulacji ceny oferty kwotę minimalnego
wynagrodzenia za pracę obowiązującą od 1 stycznia 2018 r. w wysokości 2 496,63 zł wraz
z kosztami pobocznymi
nie przesądza, że kierowcy zatrudnieni u Przystępującego świadczą
na jego rzecz
pracę otrzymując w zamian wynagrodzenie minimalne. Przystępujący
wskazywał, iż ww. wynagrodzenie to wynagrodzenie z tytułu realizacji przedmiotowego
zamówienia, a kierowcy świadcząc dodatkowe usługi na rzecz Przystępującego otrzymują
dodatkowe wynagrodzenie. Tym samym, w ocenie Izby,
nie sposób porównywać wysokości
wynagrodzenia minimalnego
za pracę przyjętego do kalkulacji ceny oferty przez
Przystępującego do średniego wynagrodzenia obowiązującego u innego przedsiębiorcy –
Przedsiębiorstwa Komunikacji Samochodowej Gdańsk Sp. z o.o. w wysokości 3 877,99 zł
brutto
(z kosztami pobocznymi w wysokości 4 747,70).
W świetle powyższego nie stwierdzono zaistnienia przesłanek zastosowania
w stosunku do wykonawcy przystępującego do postępowania odwoławczego po stronie
Zamawiającego procedury wyjaśnienia ceny złożonej przez niego oferty w trybie art. 90 ust.
1, czy też art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp. W konsekwencji zarzut wskazujący na cenę
rażąco niską, oddalono.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp, stosownie do wyniku postępowania. Na podstawie § 5 rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. z 2010 r. Nr 41 poz. 238 ze
zm.) do kosztów postępowania
odwoławczego Izba zaliczyła w całości uiszczony wpis, zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia.
Izba uznała wniosek Zamawiającego o zasądzenie kosztów w wysokości 4 182,40 zł, tj. z
tytułu wynagrodzenia pełnomocnika w kwocie 3 600 zł oraz kosztów dojazdu na rozprawę w
kwocie 582,40
zł na podstawie złożonych rachunków.
Przewodniczący: ……………………………..
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 2358/17 z dnia 2017-12-06
- Sygn. akt KIO 2235/17, KIO 2237/17 z dnia 2017-12-04
- Sygn. akt KIO 2377/17 z dnia 2017-12-01
- Sygn. akt KIO 2371/17 z dnia 2017-12-01
- Sygn. akt KIO 2271/17 z dnia 2017-12-01
