rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2022-08-09
rok: 2022
data dokumentu: 2022-08-09
rok: 2022
sygnatury akt.:
KIO 1910/22
KIO 1910/22
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 sierpnia 2022 r.
w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej
Izby Odwoławczej w dniu 19 lipca 2022 r. przez wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia Basma Security Sp. z o. o. w Warszawie, „MW
Scorta” Sp. z o. o. w Warszawie i Cerber Ochrona Sp. z o. o. w Liwie w postępowaniu
prowadzonym prz
ez zamawiającego Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie przy
udziale
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia MM Service
Monitoring Sp. z o. o. w Kruszowie i Maxus Sp. z o. o. w
Łodzi przystępujących do
pos
tępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej
Izby Odwoławczej w dniu 19 lipca 2022 r. przez wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia Basma Security Sp. z o. o. w Warszawie, „MW
Scorta” Sp. z o. o. w Warszawie i Cerber Ochrona Sp. z o. o. w Liwie w postępowaniu
prowadzonym prz
ez zamawiającego Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie przy
udziale
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia MM Service
Monitoring Sp. z o. o. w Kruszowie i Maxus Sp. z o. o. w
Łodzi przystępujących do
pos
tępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka:
1.
oddala
odwołanie,
2.
kosztami postępowania odwoławczego obciąża odwołującego konsorcjum Basma
Security Sp. z o. o. w Warszawie, „MW Scorta” Sp. z o. o. w Warszawie i Cerber
Ochrona Sp. z o. o. w Liwie i zalicza
na poczet kosztów kwotę 7 500,00 zł (siedem
tysięcy pięćset złotych złotych) uiszczoną przez odwołującego tytułem wpisu od
odwołania.
Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia
11 września 2019 r. Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie
14 dni od dnia jego dor
ęczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej
Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
P
rzewodniczący:
…………………………
U z a s a d n i e n i e
wyroku z dnia 9 sierpnia 2022 r. w sprawie o sygn. akt: KIO 1910/22
Zamawiaj
ący Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki Plac Małachowskiego 3, 00-916
Warszawa prowadzi
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pn. „Świadczenie
usług w zakresie ochrony osób i mienia”, o ogłoszeniu o zamówieniu opublikowanym w dniu
1 lutego 2022 r. w
Biuletynie Zamówień Publicznych pod numerem 2022/BZP 00042944/01,
dalej zwane
„postępowaniem”.
Postępowanie na usługi społeczne, o wartości poniżej kwoty określonej w przepisach
wydanych na podstawie art. 3 ust. 3 ustawy z dnia
11 września 2019. Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 ze zm.) d
alej zwanej „p.z.p.”, jest prowadzone przez
zamawiającego w trybie podstawowym.
W dniu 19 lipca 2022 r.
odwołanie wobec czynności i zaniechań zamawiającego
w pos
tępowaniu wniosło konsorcjum Basma Security Sp. z o. o. Aleja Prymasa Tysiąclecia
60/62, 01-424 Warszawa,
„MW Scorta” Sp. z o. o. Aleja Prymasa Tysiąclecia 60/62, 01-424
Warszawa i Cerber Ochrona Sp. z o. o. ul. Nowomiejska 49, 07-100 Liw (dalej zwane
„odwołującym”). We wniesionym środku zaskarżenia odwołujący postawił zamawiającemu
zarzut naruszenia (pisownia oryginalna): art. 226 ust. 1 pkt 8 oraz art. 224 ust. 6 ustawy Pzp
poprzez zaniechanie odrzuce
nia oferty Konsorcjum „MM" z powodu rażąco niskiej ceny
pomimo, że Konsorcjum „MM" została wezwana przez Zamawiającego do udzielenia
wyjaśnień ceny i w złożonych wyjaśnieniach nie wykazała, że cena nie jest rażąco niska,
a
wręcz przeciwnie - złożone wyjaśnienia dowodzą, że oferta Konsorcjum „MM" zawiera
rażąco niską cenę.
Odwołujący wniósł o unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej oraz
powtórzenia czynności badania i oceny ofert, odrzucenie oferty konsorcjum MM Service
Monitoring Sp. z o. o. w Kruszowie i Maxus Sp. z o. o. w
Łodzi (dalej także jako „konsorcjum
MM
”) i dokonanie ponownego wyboru oferty najkorzystniejszej.
W uzasadnieniu
środka zaskarżenia odwołujący wskazał co następuje. Zgodnie
z wyrokiem sygn. akt: KIO 599/22 z dnia 16 marca 2022 r. z
amawiający wezwał konsorcjum
MM
do udzielenia wyjaśnień wraz ze złożeniem dowodów w zakresie wyliczenia ceny
ofertowej jednej roboczogodziny. Zdaniem z
amawiającego złożone wyjaśnienia nie
potwierdziły, że cena oferty nie jest ceną rażąco niską, wobec czego oferta ta została w dniu
26 kwietnia 2022 r. Od tej decyzji konsorcjum MM
wniosło odwołanie, które wyrokiem z dnia
16 maja 2022 r., sygn. akt: KIO 1179/22
zostało uwzględnione. Izba nakazała
z
amawiającemu unieważnienie czynności odrzucenia oferty konsorcjum MM oraz
powtórzenie czynności badania i oceny ofert z uwzględnieniem tej oferty. Zamawiający
w
dniu 15 czerwca 2022 r. wezwał konsorcjum MM do wyjaśnień w zakresie ceny, które
złożono pismem z dnia 23 czerwca 2022 r.
W oce
nie odwołującego złożone wyjaśnienia sposobu kalkulacji ceny posiadają
szereg wad i nie
potwierdzają, że cena została skalkulowana prawidłowo i ekwiwalentnie.
Wady
złożonych wyjaśnień nie podlegają uzupełnieniu i powinny powodować odrzucenie tej
oferty. N
ieprawidłowo wykazano zapotrzebowania na etaty niezbędne do zrealizowania
postępowania, czego dokonano w oparciu o „wskaźnik absencji urlopowo-chorobowej", który
nie został poparty żadnymi dowodami, nie uwzględniono w kalkulacji stałych i zmiennych
kosztów związanych z przysługującymi pracownikowi urlopami, rehabilitacjami i zwolnieniami
z tytułu niezdolności do pracy, wskazano błędny wskaźnik FP i FGŚP, błędnie wskazano też
wysoko
ść dodatku za pracę w porze nocnej, itd. Odwołujący przywołał także następujące
orzeczenia Izby: sygn. akt: KIO 533/19, sygn. akt: KIO 1050/18, sygn. akt: KIO 810/18 i sygn.
akt: KIO 1563/18.
Dalej odwołujący wskazał, że w kalkulacji konsorcjum MM zaniżono składkę na FP
i
FGŚP do poziomu 2%. Natomiast w rzeczywistości stopa procentowa wynosi FP = 2,45%
oraz FGŚP 0,10% = 2,55%. Fundusz Pracy jest państwowym funduszem, który funkcjonuje
od 1 stycznia 1990 r., a zasady jego opłacania zostały przedstawione w ustawie z dnia
20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Natomiast Fundusz
Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP) w oparciu o ustawę z dnia 13 lipca
2006 r. o ochronie roszcze
ń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy
zabezpiecza interesy pracownika.
Dane z wyjaśnień są błędne i stanowią manipulację
spowodowaną koniecznością „dopasowania" wskaźnika do przedstawionej zamawiającemu
pierwotnie kalkulacji.
Poprawny wskaźnik powinien wynieść: 3 x 2,55 % + 18 x 2,55 % =
53,55 % / 26
osób = 2,0596 %, czyli 2,06% po zaokrągleniu do dwóch miejsc po przecinku
(tak jak w
pozostałych wskaźnikach przedstawionych przez konsorcjum MM).
Według odwołującego w kalkulacji ceny konsorcjum MM zaniżony został także
dodatek do pracy w porze nocnej
do wysokości 174,23 zł. Dane z kalkulacji są błędne i są
spowodowane
koniecznością „dopasowania" wysokości dodatku za pracę w porze nocnej do
przedstawionej z
amawiającemu pierwotnie kalkulacji. Zdaniem odwołującego poprawny
wskaźnik wynosi: minimalne miesięczne wynagrodzenie brutto pracownika - 3.010,00 zł,
dodatek
za pracę w porze nocnej (20 %), czyli 3.010:168 godz. x 20% = 3,58 zł x 56 rbh =
200,48. Zgodnie z Art. 151
7
§ 1 Kodeksu pracy pora nocna obejmuje 8 godzin między
godzinami 21.00 a 7.00 i j
eżeli 1/3 doby stanowi porę nocną, to praca na posterunku
całodobowym stanowi 1/3 z 168 godzin, tj. 56 godzin, a dodatek do pracy w porze nocnej
wynosi
200,48 zł.
Odwołujący dodał, że zaniżenie wskaźnika składek na FP i FGŚP oraz zaniżenie
wysokości dodatku za pracę w porze nocnej ma konsekwencje w postaci wysokości
całkowitych kosztów zatrudnienia pracownika na umowę o pracę, bowiem koszty te są
pochodną wysokości m.in. tych pozycji. Poza tym przyjęcie podanych przez konsorcjum MM
wartości jest niezgodne z przepisami Kodeksu pracy, ustawy o promocji zatrudnienia
i instytucjach rynku pracy i ustawy
o ochronie roszczeń pracowniczych.
Odwołujący przywołał treść kalkulacji konsorcjum MM z etapu przygotowania ofert
i
składania wyjaśnień i wskazał, że przedstawia właściwą kalkulację sporządzoną
o
obowiązujące akty prawne i przy założeniu deklaracji konsorcjum MM dotyczących
praco
wników skierowanych do realizacji zamówienia. Przedstawiono następujące tabele:
kalkulację liczby etatów, koszt 1 etatu – stanowisko dowódcy i monitoringu (praca w porze
nocnej), koszt 1 etatu
– pracownik niepełnosprawny (stopień lekki), koszt 1 etatu – pracownik
ni
epełnosprawny (stopień umiarkowany), koszt 1 etatu – pracownik pełnosprawny.
Odwołujący wyliczył także kalkulację całkowitą kosztów, która jego zdaniem jest kalkulacją
właściwą, gdzie wskazano przychody (netto z realizacji umowy i dofinansowanie PFRON)
2.437.200,
00 zł, całkowity koszt wynagrodzeń pracowników 2.419.153,44 zł ((36.949,07 +
11.
945,43 + 51.385.92 zł +517,64 zł) x 24 mce), koszt wyposażenia pracowników w sprzęt
i umundurowanie 30.800,
00 zł, koszt monitoringu i grup interwencyjnych 4.800,00 zł, koszt
obsługi realizacji umowy (dojazdy, kontrole, kadry - płace) 36.000,00 zł, pozostałe koszty
23.200,
00 zł, co dało 2.513.953,44 zł kosztów, czyli 76.753,44 zł straty. Odwołujący
podsumował, że zawarte w odwołaniu tabele z kalkulacjami kosztów, w oparciu o założenie
konsorcjum MM, powodują, że wykonawca poniesie stratę.
Następnie odwołujący stwierdził, że alternatywne wyliczenia kosztów oparte na
prezentowanych przez konsorcjum MM
w piśmie z dnia 23 czerwca 2022 r. założeniach
również potwierdzają rażąco niską cenę. Zgodnie z deklaracją wykonawcy „pozostali
pracownicy" mają do wypracowania 72 480 rbh. Konsorcjum MM zamierza skierować do
wypracowania tych godzin 21
pracowników, w tym 6, do których nie otrzyma dofinansowania
z PFRON, 3 osoby z lekk
im stopniem niepełnosprawności i 12 osób z umiarkowanym
stop
niem niepełnosprawności. Odwołujący wskazał na art. 15 ust. 2, art. 19 ust. 1 i art.
20 ust. 1
ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz
zatrudnianiu osób niepełnosprawnych i zaprezentował, jego zdaniem, prawidłowe wyliczenie
ceny z
uwzględnieniem urlopu, urlopu dodatkowego, turnusu rehabilitacyjnego i jednego dnia
absencji chorobowej w roku, co powoduje
, że łącznie powinno być (dla 6 pracowników
pełnosprawnych, 3 pracowników z lekkim stopniem niepełnosprawności, 12 pracowników
z umiarkowanym stopnie
m niepełnosprawności) łącznie 66 672 rbh, czyli ilość godzin do
wypracowania to 72 480 rbh, co daje 5 808 rbh
braków w roboczogodzinach (5805 rbh/24
mce = 242 rbh czyli 1,44 etatu).
Przyjmując zatem koszt jednego etatu dla pracownika bez
godzin nocnych,
w wysokości 3.587,62 zł podanej przez konsorcjum MM, dodatkowe koszty
w
ujęciu 24 miesięcznym wynoszą: 3.587,62 zł x 1,44 etatu x 24 miesiące = 123.988,15 zł.
Uwzględniając nadgodziny wypracowane przez deklarowaną ilość 21 osób i art. 151
1
§1 pkt
2 kodeksu pracy, za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia,
przysługuje dodatek w wysokości 50% wynagrodzenia, wobec czego dodatkowy koszt
realizacji za
mówienia przez konsorcjum MM wynosi 185.982,26 zł przy wykazanym zysku na
poziomie 53.889,12 zł. Według odwołującego strata wynosi 132.093,11 zł.
D
ziałając w imieniu i na rzecz zamawiającego odpowiedź na odwołanie w formie
pisemne
j wniósł pełnomocnik strony wskazując, iż zamawiający wnosi o oddalenie odwołania
w całości zgodnie z uzasadnieniem wskazanym w jego piśmie procesowym, a także
o
zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania odwoławczego.
Wobec
spełnienia przesłanek art. 525 ust. 2 i 3 p.z.p. skład orzekający dopuścił do
udzi
ału w postępowaniu odwoławczym konsorcjum MM Service Monitoring Sp. z o. o.
ul. Trybunalska 21, 95-
080 Kruszów i Maxus Sp. z o. o. w Łodzi ul. 3- Maja 64/66N, 93-408
Łódź, dalej zwane „przystępującym”. Przystępujący przedstawił swoje stanowisko procesowe
w formie pisemnej.
Krajowa
Izba Odwoławcza – po przeprowadzeniu rozprawy w przedmiotowej
sprawie, po zapoznaniu s
ię ze stanowiskami przedstawionymi w odwołaniu,
odpowi
edzi na odwołanie, stanowiskiem przystępującego, konfrontując je z zebranym
w sprawie materia
łem procesowym, w tym z dokumentacją postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego oraz po wysłuchaniu oświadczeń i stanowisk złożonych
ustnie do protokołu w toku rozprawy – ustaliła i zważyła, co następuje:
Skład orzekający stwierdził, że odwołanie dotyczy materii określonej w art. 513 p.z.p.
i podlega rozpoznaniu zgodnie z art. 517 p.z.p. Izba st
wierdziła również, że nie została
wypełniona żadna z przesłanek określonych w art. 528 p.z.p., których stwierdzenie
s
kutkowałoby odrzuceniem odwołania i odstąpieniem od badania meritum sprawy. Ponadto
w ocenie sk
ładu orzekającego odwołujący wykazał, że posiada legitymację materialną do
wniesienia środka zaskarżenia zgodnie z przesłankami art. 505 ust. 1 p.z.p.
Izba
dokonała oceny stanu faktycznego ustalonego w sprawie mając na uwadze art.
554 ust. 1 pkt 1 p.z.p.,
który stanowi, że Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi
naruszenie
przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik
postępowania o udzielenie zamówienia. Uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy
przedłożony przez strony, po dokonaniu ustaleń na podstawie dokumentacji postępowania
o
udzielenie zamówienia publicznego, w szczególności w oparciu o postanowienia
ogłoszenia o zamówieniu i SWZ, korespondencję prowadzoną w toku postępowania, mając
na względzie zakres sprawy zakreślony przez okoliczności podniesione w odwołaniu, Izba
stwierdziła, że sformułowane przez odwołującego zarzuty nie znajdują oparcia w ustalonym
stanie faktycznym i prawnym, a tym samym rozpoznawane odw
ołanie nie zasługuje na
uwzględnienie. W ocenie składu orzekającego wybór oferty przystępującego, jako oferty
najkorzystniejszej zosta
ł dokonany przez zamawiającego w sposób prawidłowy.
Skład rozpoznający spór ustalił, iż zamawiający w toku badania i oceny ofert
przeprowadził procedurę wyjaśnienia sposobu kalkulacji ceny przystępującego, w wyniku
której wykonawca składał wyjaśnienia wraz z dowodami: w dniu 6 kwietnia 2022 r., w dniu
11 kwietnia 2022 r. i w dniu 23 czerwca 2022 r.
Izba dokonała weryfikacji prawidłowości
czynności zamawiającego, polegającej na ocenie złożonych przez przystępującego
wyjaśnień wraz z przedłożonymi dowodami, w korelacji z treścią wezwań, w kontekście
właściwości przedmiotu zamówienia i podnoszonych przez odwołującego okoliczności
odwołania, które w jego ocenie powodują, że oferta ta winna zostać odrzucona. Dokonana
p
rzez skład orzekający kontrola czynności zamawiającego skutkowała stwierdzeniem, iż
zamawiający prawidłowo ocenił złożone przez przystępującego wyjaśnienia sposobu
kalkulacji ceny,
które właściwie potwierdzają ekwiwalentny poziom zaoferowanej kwoty,
przystępujący uczynił zadość obowiązkowi określonemu w art. 224 ust. 5 p.z.p., zaś
stawiane w tym zakresie przez
odwołującego zarzuty są bezzasadne i jako takie nie
zasługują na uwzględnienie.
Na wstępie należy zaznaczyć, że odwołujący w sposób niezasadny uznał, że ciężar
dowodowy przerzucony
na wykonawcę, którego cena ofertowa jest kwestionowana, posiada
charakter absolutny
i wystarczającym jest samo zakwestionowanie poziomu ceny, tak jakby
n
ie była ona szczegółowo wyjaśniania. Udzielając wyjaśnień przystępujący dostarczył już
materiał dowodowy na poparcie swoich kalkulacji cenowych, a więc sprostał ciężarowi
nałożonemu na niego przez przepisy prawa – w przypadku uznania tego materiału za
praw
idłowy nie sposób jest odnaleźć w regulacjach p.z.p. obowiązku dalszego dowodzenia
okoliczności już dostatecznie wyjaśnionej w toku postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego. P
rzyjmując koncepcję powstania domniemania zaoferowania rażąco niskiej
cen
y w wyniku wezwania wykonawcy do złożenia wyjaśnień, należy stwierdzić, że
do
mniemanie to zostało przez przystępującego obalone w wyniku złożenia szczegółowych
wyjaśnień wraz z adekwatnym materiałem dowodowym.
Ponadto, pomimo
że na wykonawcy wezwanym do złożenia wyjaśnień sposobu
wyliczenia c
eny spoczywa ciężar wykazania, że jego cena nie jest rażąco niska, czemu
sprostano
poprzez złożenie wyjaśnień z dowodami, to jednocześnie nie zwalnia to
odwołującego z wykazania zasadności stawianych przez niego zarzutów (art. 516 ust. 1 pkt
7 i 10 p.z.p.). Aby bowiem
skutecznie podważyć ocenę zamawiającego i wykazać naruszenie
prawa,
należałoby wskazać na błąd, jaki popełniła jednostka zamawiającego oceniając
kalkulacj
ę przystępującego. Błąd ten musiałby być zauważalny, czyli możliwy do wyjaśnienia
przez pryzmat zasad racjonalnej oceny, wówczas możliwe byłoby wykazanie, że starannie
działający zamawiający oceniłby wyjaśnienia przystępującego (lub chociażby mógłby je
ocenić) w sposób odmienny, niż jednostka zamawiająca w postępowaniu objętym sporem.
Tymczasem w
rozpoznawanej sprawie żadne okoliczności – czy to wynikające
z
dokumentacji postępowania, czy wskazywane przez odwołującego – do takiej odmiennej
oceny nie mogły doprowadzić. Odwołujący przedstawił własną, odmienną ocenę wyjaśnień
przystępującego ograniczając się do podania innych wartości, niż jego konkurencja i na tym
poprzestano. O
dwołanie posiada raczej charakter polemiki z częścią czynników
cen
otwórczych podanych w wyjaśnieniach przystępującego, bez faktycznego podważenia
szczegółowych kalkulacji i złożonych dowodów.
Zarzut zaniechania odrzucenia o
ferty ze względu za zaoferowanie rażąco niskiej ceny
nie może sprowadzać się do ogólnikowych zapewnień, że cena jest rażąco niska. Nic nie
stało na przeszkodzie, aby odwołujący poparł swoje kalkulacje faktami, które by je
potwierdziły – przykładowo odnosząc się do swojego doświadczenia, skoro obecnie
wykonuje tożsamą usługę dla zamawiającego, przedstawiając powody, które uzasadniałyby,
że profesjonalista działający na tym rynku powinien liczyć dany składnik cenowy inaczej. Nie
wystarczy bowiem
podać innej wartości niż przystępujący i stwierdzić, że cena oferty jest na
pewno zaniżona. Gołosłowne wskazanie, że odwołujący policzyłby cenę inaczej, bez
wykazania uchwytnych i wymiernych podstaw poczynionych za
łożeń, które uzasadniałyby,
że wartości w kalkulacji przystępującego są zaniżone, a te w kalkulacji odwołującego
prawidłowe, nie mogło skutkować uwzględnieniem odwołania.
Ponadto, proste
arytmetyczne porównanie nie może przesądzać o konieczności
odrzucenia jednej z ofert.
Okolicznością notoryjną, a więc niewymagającą żadnego dowodu
jest fakt, że na cenę oferty ma wpływ cały szereg okoliczności i czynników indywidualnie
dotyczących każdego przedsiębiorcy. Różne podmioty, o odmiennej historii na rynku, różnej
wiarygodności finansowej, różnych relacjach handlowych, właściwym dla siebie potencjale
technic
znym i zawodowym oraz własnym know-how, są w stanie zaoferować różne ceny
ofertow
e, co nie świadczy o rażąco niskiej cenie, a o prawidłowym działaniu konkurencyjnej
gospodarki. Argumentacja ta posiada
odzwierciedlenie w wyjaśnieniach sposobu kalkulacji
ceny przyst
ępującego, gdzie wskazywano na korzystne warunki, indywidualnie dostępne dla
przedsiębiorcy, a także na posiadane przez wykonawcę know-how w realizacji tego typu
zamówień, oparte na posiadanym wieloletnim doświadczeniu, co powoduje możliwość
zaoferowania przez p
rzystępującego spornej ceny na przyjętym poziomie.
O
dwołujący nie zdecydował się na wskazanie w odwołaniu okoliczności
potwie
rdzających, że wykonywanie usługi na rzecz zamawiającego wymaga przyjęcia innego
poziomu zapotrzebowania etat
owego na absencję chorobowo - urlopową, niż wskaźnik
przyjęty przez przystępującego. Odwołanie jest w tym zakresie merytorycznie puste
i
sprowadza się do przedstawienia własnej „prawidłowej kalkulacji”. Zgodnie z materiałem
procesowym przystępujący właściwie, uwzględniając powszechnie obowiązujące przepisy
dotyczące prawa do urlopu wypoczynkowego, założył nominalne zapotrzebowanie jako
22,32 etaty + 1,71
etatu na 36 dni urlopu dla pracowników niepełnosprawnych w stopniu
umiarkowanym i 1
,06 etatu dla pozostałych pracowników, którym przysługuje 26 dni urlopu.
Wykonawca
przyjął łącznie 26 etatów, czyli 25,09 etatu po uwzględnieniu absencji urlopowej
i 0,91 etatu rezerwy na pokrycie
ewentualnej nieobecności chorobowej (na poziomie
przeciętnie 6 dni zwolnienia lekarskiego rocznie). Natomiast w odwołaniu brak jest
argumentacji
uzasadniającej, że działający na danym rynku profesjonalista przyjąłby inną
wartość rezerwy na zwolnienia lekarskie. Jak również w przedstawionej kalkulacji ceny
p
rzystępujący przyjął zdecydowanie więcej, niż rocznie jeden dzień zapasu dla zwolnienia
lekarskiego,
który odwołujący założył w swojej „prawidłowej kalkulacji” zawartej
w rozpoznawanym
środku zaskarżenia (vide poz. świadczenia chorobowe).
N
ie znalazło także potwierdzenia w materiale procesowym założenie odwołującego
o wadliwie
przyjętej przez przystępującego ilości godzin pracy w nocy, a tym samym
zaniżeniu dodatku za pracę w porze nocnej. Według odwołującego prawidłowa liczba godzin
do wypracowania w ramach 1 etatu po
winna wynosić 56 (200,48 zł). Przystępujący założył
średniomiesięczną liczba godzin w porze nocnej w ramach posterunku całodobowego:
730 rbh x 1/3 = 243,33333 rbh (l
iczba godzin w porze nocnej stanowi 1/3 całości godzin do
wypracowania w przeciągu doby), przy tym są dwa posterunki obsługiwane w porze nocnej,
stąd łączna liczba godzin do wypracowania: 243,33333 x 2 posterunki = 486,6666. Liczba
etatów przewidziana do obsługi posterunków całodobowych to 10, a przeciętna liczba godzin
w porze nocnej przypadająca na etat: 486,6666/10 = 48,66666 (174,23 zł), jak wynika
z
wyjaśnień sposobu kalkulacji ceny.
Odwołujący natomiast w swojej kalkulacji mylnie przyjął czas pracy osób
niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym, co spowodowało zawyżenie tej wartości (vide
poz. pracownik
niepełnosprawny stopień umiarkowany (12 etatów)), kiedy zgodnie z art.
16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji
zawodowej i społecznej oraz
zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2021, poz. 573 ze zm.) dalej zwanej „ustawa
o rehabilitacji zawodowej
”, podanego przez odwołującego art. 15 ustawy nie stosuje się do
os
ób zatrudnionych przy pilnowaniu. Odstąpienie od normy dotyczącej skróconego czasu
pracy
osoby niepełnosprawnej wprost odnosi się do czynności usługi ochrony i dozoru, które
mają wykonywać pracownicy na rzecz zamawiającego („Przepisy RehZawU nie przybliżają
w
żaden sposób pojęcia „praca przy pilnowaniu”. W zakresie określenia czym jest taka praca
możemy posłużyć się posiłkowo definicją ochrony mienia (jest to pojęcie zbliżone do
„pilnowania”) zawartą w OchrOsMienU. Ochrona mienia polega na działaniach
zapob
iegających
przestępstwom
i
wykrocze
niom
przeciwko
mieniu,
a
także
przeciwdziałających
powstawaniu
szkody
wynikającej
z
tych
zdarzeń
oraz
niedopuszczających do wstępu osób nieuprawnionych na teren chroniony. Prace przy
pilnowaniu wykonują na pewno dozorcy, portierzy, konwojenci”. Tak M. Rotkiewicz,
Pracownicy niepełnosprawni. Czas pracy, urlopy, zwolnienia od pracy, Warszawa 2021,
system informacji prawnej Legalis, por.
także wydruk ze strony internetowej
www.niepelnosprawni.pl
złożony przez przystępującego). W konsekwencji powyższego nie
zna
lazło potwierdzenia stanowisko odwołującego o zaniżeniu kosztu dodatku za pracę
w porze nocnej, a wsk
azana w odwołaniu kalkulacja jest w sposób nieuzasadniony
z
awyżona.
W odwołaniu wskazano także na uprawnieninie pracowników niepełnosprawnych,
wynikające z art. 20 ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej, do zwolnienia z pracy
w wymiarze do 21 dni roboczych w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym, przy
czym
łączny wymiar urlopu takiego pracownika, z uwzględnieniem dodatkowych 10 dni
urlopu,
nie może łącznie przekroczyć 21 dni roboczych w roku (art. 20 ust. 3 w zw. z art.
19 ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej, ponadto rzeczone dodatkowe dni urlopu
uwzględniono w cenie przystępującego). Odwołujący podnosił zaniżenie ceny oferty
w
związku z możliwością uczestnictwa pracowników niepełnosprawnych w turnusie
rehabilitacyjnym, jednak
również w tym przedmiocie odwołanie sprowadza się do własnej
kalkulacji strony. Omawiany sk
ładnik cenowy, za który nie przysługuje pracownikowi
ekwiwalent, w przeci
wieństwie do urlopu wypoczynkowego, został w wyjaśnieniach
oszacowany na podstawie znajomości branży i doświadczenia przystępującego. Wykonawca
uwzględnił prawdopodobieństwo korzystania przez jego pracowników z tego prawa na bazie
swojego know-how i
przyjął w ofercie jaki koszt może ono powodować.
Natomiast odwołujący nie podważył tego stanowiska, nie odniósł się do jakichkolwiek
faktów dotyczących realizacji prawa do turnusu rehabilitacyjnego w odwołaniu, nie podjęto
nawet próby przestawienia argumentów, które mogłyby podważyć założenia
przystępującego. Ponadto odwołujący pytany na rozprawie o te okoliczności – co do
własnego doświadczenia dotyczącego jego pracowników, nie był w stanie udzielić żadnych
informacji w tym zakresie. S
trona, która nie zdecyduje się na wskazanie faktów, które
doprowadziły ją do przedstawionych wniosków (tu w zakresie korzystania z prawa do
tu
rnusów
przez
pracowników
niepełnosprawnych)
czyni
swoje
stanowisko
niewery
fikowalnym, co uniemożliwia jego ocenę, zweryfikowanie i ewentualne podzielenie.
Dalej o
dwołujący podnosił zaniżenie kosztów dotyczących obowiązkowych składek
na Fundusz Pracy (dalej jako
„FP”) i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych
(dalej jako
„FGŚP”). Co do przyjętych w odwołaniu wskaźników składek FP i FGŚP na
łącznym poziomie 2,55% (2,45% + 0,1%), Izba stwierdziła, że są one zawyżone. Odwołujący
pominął wskazaną w wyjaśnieniach strukturę zatrudnienia pracowników przystępującego,
gdzie z racji
osiągniętego wieku dla grupy pięciu osób mamy zwolnienie z obowiązku
opłacania tych składek. Zamawiający przyznał, iż prawidłowy zsumowany poziom składek
dla
wszystkich
pracowników przystępującego powinien wynosić 2,06 %, kiedy
w
wyjaśnieniach uwzględniono 2%.
W ocenie
składu orzekającego różnica 0,6% – pomiędzy prawidłową wysokością
wszystkich
składek na FP i FGŚP (2,06%), a wartością z kalkulacji ceny (2%) – wynika
z
przyjętej przez wykonawcę metodologii kalkulacji ceny. Zgodnie ze strukturą zatrudnienia
mamy osoby zwolnione ze składek (dwie kobiety powyżej 55 lat i trzech mężczyzn powyżej
60 lat) i osoby
, dla których zgodnie z wyjaśnieniami wskaźnik składek przyjęto na poziomie
2,55% (
trzy kobiety poniżej 55 lat i osiemnastu mężczyzn poniżej 60 lat). Zaś w tabelach
dotyczących danego etatu suma składek została uśredniona, podano średnią łączną
składkę, która objęła zarówno pracowników korzystających ze zwolnienia i składkę pełną na
poziomie 2,55%.
Przystępujący wskazał „średnia arytmetyczna ważona pozwalająca na
wyliczenie średniego wskaźnika dla 1 pracownika: 3 x 2,55 % + 18 x 2,55 % = 53,55 %/
26
osób = 2%. Wskaźnik został zaokrąglony do pełnej liczby 2%. Zwolnienie ze składek na
FP i FGŚP będzie dotyczyć 5 osób”.
Powstałą różnicę należy potraktować jako omyłkę rachunkową, i gdyby została ona
popełniona w ofercie, a nie w wyjaśnieniach ceny, podlegałaby ona poprawieniu przez
zamawiającego w trybie art. 233 ust. 2 pkt 2 p.z.p. wraz z uwzględnieniem konsekwencji
rachunkowych dokonanej poprawy
poziomu uśrednionej stawki na FG i FGŚP. Nie jest to
błąd merytoryczny, przystępujący w tabeli przed wskazaniem wyliczeń dotyczących
uśrednienia tej kwoty wprost wskazał, że uwzględnia składki na właściwym poziomie, dla
pos
zczególnych, podanych w tabeli grup pracowników, co wynika także z jego wyliczeń.
Za
mawiający również posiada pełne dane do poprawienia wadliwego działania
rachunkowego.
N
ależy także zauważyć, że wartość nominalna omyłki we wskaźniku FG i FGŚP
wynosi 1373,11 zł, przy zakładanym zysku wykonawcy 53 889,12 zł, zatem nie dojdzie do
poniesienia straty,
rentowność oferty nadal jest wysoka i pozwala ona na prawidłową
realizację zamówienia we wskazanej cenie. Przesłanki odrzucenia oferty należy
interpretować w sposób ścisły, zaś obowiązek jej odrzucenia wymaga ustalenia w sposób
jedno
znaczny, że oferta zawiera cenę rażąco niską. Jak również odrzucenie oferty
przystępującego byłoby w ustalonym stanie rzeczy działaniem nieproporcjonalnym,
sprzecznym z zasadami naczelnymi p.z.p., co dodatkowo czyni omawiany zarzut
bezzasadnym.
W konsekwencji
powyższego, skład rozpoznający spór staną na stanowisku, iż nie
można dokonać subsumpcji zaistniałego w sprawie stanu faktycznego pod normę art.
226 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 224 ust. 6 p.z.p.,
więc zamawiający prawidłowo nie zastosował
sankcji w postaci odrzucenia oferty
przystępującego.
Ponadto,
Izba włączyła w poczet materiału procesowego złożone przez
przystępującego odwołanie dotyczące postępowania o udzielenie zamówienia publicznego
dl
a Lubelskiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ w Lublinie, jednak dokument ten nie był
przydatny dla ustalenia jakichkolwiek okoliczności istotnych dla rozpoznania sporu, którego
osią jest ocena prawidłowości konkretnych wyjaśnień sposobu kalkulacji ceny, złożonych dla
danego przetargu. P
onadto odwołujący nie negował ile wynoszą prawidłowe składki ZUS czy
jaka jest kwota dodatku nocnego za pracę, są one tożsame jak w złożonym dowodzie, który
nic nie wnosi do sprawy.
Brak
potwierdzenia
zarzu
tów
wskazanych
w
odwołaniu
powoduje,
iż
w przedmiotowym stanie faktycznym nie zos
tała wypełniona hipoteza art. 554 ust. 1 pkt
1 p.z.p., w
ięc odwołanie zostało przez skład orzekający oddalone w całości.
Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.
Rozstrzy
gnięcie o kosztach postępowania wydano na podstawie art. 575 p.z.p.
obc
iążając strony kosztami zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania
odwoławczego z uwzględnieniem § 8 ust. 2 zd. 1 w zw. z § 5 pkt 1 rozporządzenia z dnia
30 grudnia 2020 r. w sprawie szcze
gółowych rodzajów kosztów postępowania
odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania
(Dz. U. z 2020 r. poz. 2437). Iz
ba obciążyła odwołującego, którego odwołanie zostało
oddalone kosztami post
ępowania odwoławczego, na które złożył się uiszczony przez stronę
wpis od odwo
łania.
Skład orzekający nie zasądził na rzecz zamawiającego kosztów postępowania
odwoławczego od odwołującego, ponieważ strona ograniczyła się do złożenia wniosku o ich
zas
ądzenie, kiedy koszty wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego są ustalane na
podstawie
rachunków lub spisu kosztów złożonych do akt sprawy (§ 5 ust. 2 lit. b ww.
r
ozporządzenia). W tym zakresie Izba orzeka w oparciu o szczególne regulacje,
wprowadzone do systemu prawa na potrzeby post
ępowania przed Krajową Izbą
Odwoławczą, które wymagają nie tylko złożenia formalnego wniosku, a warunkują
uwzględnienie kosztów strony od przedłożenia do akt sprawy rachunku bądź spisu kosztów –
dowodu poniesienia tych
wydatków, w przypadku więc braku (lub braku możliwości
przedłożenia takiego dowodu) skład orzekający nie ma podstaw do ich zasądzenia.
Przewodn
iczący:
…………………………
1.
oddala
odwołanie,
2.
kosztami postępowania odwoławczego obciąża odwołującego konsorcjum Basma
Security Sp. z o. o. w Warszawie, „MW Scorta” Sp. z o. o. w Warszawie i Cerber
Ochrona Sp. z o. o. w Liwie i zalicza
na poczet kosztów kwotę 7 500,00 zł (siedem
tysięcy pięćset złotych złotych) uiszczoną przez odwołującego tytułem wpisu od
odwołania.
Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia
11 września 2019 r. Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie
14 dni od dnia jego dor
ęczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej
Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
P
rzewodniczący:
…………………………
U z a s a d n i e n i e
wyroku z dnia 9 sierpnia 2022 r. w sprawie o sygn. akt: KIO 1910/22
Zamawiaj
ący Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki Plac Małachowskiego 3, 00-916
Warszawa prowadzi
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pn. „Świadczenie
usług w zakresie ochrony osób i mienia”, o ogłoszeniu o zamówieniu opublikowanym w dniu
1 lutego 2022 r. w
Biuletynie Zamówień Publicznych pod numerem 2022/BZP 00042944/01,
dalej zwane
„postępowaniem”.
Postępowanie na usługi społeczne, o wartości poniżej kwoty określonej w przepisach
wydanych na podstawie art. 3 ust. 3 ustawy z dnia
11 września 2019. Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 ze zm.) d
alej zwanej „p.z.p.”, jest prowadzone przez
zamawiającego w trybie podstawowym.
W dniu 19 lipca 2022 r.
odwołanie wobec czynności i zaniechań zamawiającego
w pos
tępowaniu wniosło konsorcjum Basma Security Sp. z o. o. Aleja Prymasa Tysiąclecia
60/62, 01-424 Warszawa,
„MW Scorta” Sp. z o. o. Aleja Prymasa Tysiąclecia 60/62, 01-424
Warszawa i Cerber Ochrona Sp. z o. o. ul. Nowomiejska 49, 07-100 Liw (dalej zwane
„odwołującym”). We wniesionym środku zaskarżenia odwołujący postawił zamawiającemu
zarzut naruszenia (pisownia oryginalna): art. 226 ust. 1 pkt 8 oraz art. 224 ust. 6 ustawy Pzp
poprzez zaniechanie odrzuce
nia oferty Konsorcjum „MM" z powodu rażąco niskiej ceny
pomimo, że Konsorcjum „MM" została wezwana przez Zamawiającego do udzielenia
wyjaśnień ceny i w złożonych wyjaśnieniach nie wykazała, że cena nie jest rażąco niska,
a
wręcz przeciwnie - złożone wyjaśnienia dowodzą, że oferta Konsorcjum „MM" zawiera
rażąco niską cenę.
Odwołujący wniósł o unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej oraz
powtórzenia czynności badania i oceny ofert, odrzucenie oferty konsorcjum MM Service
Monitoring Sp. z o. o. w Kruszowie i Maxus Sp. z o. o. w
Łodzi (dalej także jako „konsorcjum
MM
”) i dokonanie ponownego wyboru oferty najkorzystniejszej.
W uzasadnieniu
środka zaskarżenia odwołujący wskazał co następuje. Zgodnie
z wyrokiem sygn. akt: KIO 599/22 z dnia 16 marca 2022 r. z
amawiający wezwał konsorcjum
MM
do udzielenia wyjaśnień wraz ze złożeniem dowodów w zakresie wyliczenia ceny
ofertowej jednej roboczogodziny. Zdaniem z
amawiającego złożone wyjaśnienia nie
potwierdziły, że cena oferty nie jest ceną rażąco niską, wobec czego oferta ta została w dniu
26 kwietnia 2022 r. Od tej decyzji konsorcjum MM
wniosło odwołanie, które wyrokiem z dnia
16 maja 2022 r., sygn. akt: KIO 1179/22
zostało uwzględnione. Izba nakazała
z
amawiającemu unieważnienie czynności odrzucenia oferty konsorcjum MM oraz
powtórzenie czynności badania i oceny ofert z uwzględnieniem tej oferty. Zamawiający
w
dniu 15 czerwca 2022 r. wezwał konsorcjum MM do wyjaśnień w zakresie ceny, które
złożono pismem z dnia 23 czerwca 2022 r.
W oce
nie odwołującego złożone wyjaśnienia sposobu kalkulacji ceny posiadają
szereg wad i nie
potwierdzają, że cena została skalkulowana prawidłowo i ekwiwalentnie.
Wady
złożonych wyjaśnień nie podlegają uzupełnieniu i powinny powodować odrzucenie tej
oferty. N
ieprawidłowo wykazano zapotrzebowania na etaty niezbędne do zrealizowania
postępowania, czego dokonano w oparciu o „wskaźnik absencji urlopowo-chorobowej", który
nie został poparty żadnymi dowodami, nie uwzględniono w kalkulacji stałych i zmiennych
kosztów związanych z przysługującymi pracownikowi urlopami, rehabilitacjami i zwolnieniami
z tytułu niezdolności do pracy, wskazano błędny wskaźnik FP i FGŚP, błędnie wskazano też
wysoko
ść dodatku za pracę w porze nocnej, itd. Odwołujący przywołał także następujące
orzeczenia Izby: sygn. akt: KIO 533/19, sygn. akt: KIO 1050/18, sygn. akt: KIO 810/18 i sygn.
akt: KIO 1563/18.
Dalej odwołujący wskazał, że w kalkulacji konsorcjum MM zaniżono składkę na FP
i
FGŚP do poziomu 2%. Natomiast w rzeczywistości stopa procentowa wynosi FP = 2,45%
oraz FGŚP 0,10% = 2,55%. Fundusz Pracy jest państwowym funduszem, który funkcjonuje
od 1 stycznia 1990 r., a zasady jego opłacania zostały przedstawione w ustawie z dnia
20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Natomiast Fundusz
Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP) w oparciu o ustawę z dnia 13 lipca
2006 r. o ochronie roszcze
ń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy
zabezpiecza interesy pracownika.
Dane z wyjaśnień są błędne i stanowią manipulację
spowodowaną koniecznością „dopasowania" wskaźnika do przedstawionej zamawiającemu
pierwotnie kalkulacji.
Poprawny wskaźnik powinien wynieść: 3 x 2,55 % + 18 x 2,55 % =
53,55 % / 26
osób = 2,0596 %, czyli 2,06% po zaokrągleniu do dwóch miejsc po przecinku
(tak jak w
pozostałych wskaźnikach przedstawionych przez konsorcjum MM).
Według odwołującego w kalkulacji ceny konsorcjum MM zaniżony został także
dodatek do pracy w porze nocnej
do wysokości 174,23 zł. Dane z kalkulacji są błędne i są
spowodowane
koniecznością „dopasowania" wysokości dodatku za pracę w porze nocnej do
przedstawionej z
amawiającemu pierwotnie kalkulacji. Zdaniem odwołującego poprawny
wskaźnik wynosi: minimalne miesięczne wynagrodzenie brutto pracownika - 3.010,00 zł,
dodatek
za pracę w porze nocnej (20 %), czyli 3.010:168 godz. x 20% = 3,58 zł x 56 rbh =
200,48. Zgodnie z Art. 151
7
§ 1 Kodeksu pracy pora nocna obejmuje 8 godzin między
godzinami 21.00 a 7.00 i j
eżeli 1/3 doby stanowi porę nocną, to praca na posterunku
całodobowym stanowi 1/3 z 168 godzin, tj. 56 godzin, a dodatek do pracy w porze nocnej
wynosi
200,48 zł.
Odwołujący dodał, że zaniżenie wskaźnika składek na FP i FGŚP oraz zaniżenie
wysokości dodatku za pracę w porze nocnej ma konsekwencje w postaci wysokości
całkowitych kosztów zatrudnienia pracownika na umowę o pracę, bowiem koszty te są
pochodną wysokości m.in. tych pozycji. Poza tym przyjęcie podanych przez konsorcjum MM
wartości jest niezgodne z przepisami Kodeksu pracy, ustawy o promocji zatrudnienia
i instytucjach rynku pracy i ustawy
o ochronie roszczeń pracowniczych.
Odwołujący przywołał treść kalkulacji konsorcjum MM z etapu przygotowania ofert
i
składania wyjaśnień i wskazał, że przedstawia właściwą kalkulację sporządzoną
o
obowiązujące akty prawne i przy założeniu deklaracji konsorcjum MM dotyczących
praco
wników skierowanych do realizacji zamówienia. Przedstawiono następujące tabele:
kalkulację liczby etatów, koszt 1 etatu – stanowisko dowódcy i monitoringu (praca w porze
nocnej), koszt 1 etatu
– pracownik niepełnosprawny (stopień lekki), koszt 1 etatu – pracownik
ni
epełnosprawny (stopień umiarkowany), koszt 1 etatu – pracownik pełnosprawny.
Odwołujący wyliczył także kalkulację całkowitą kosztów, która jego zdaniem jest kalkulacją
właściwą, gdzie wskazano przychody (netto z realizacji umowy i dofinansowanie PFRON)
2.437.200,
00 zł, całkowity koszt wynagrodzeń pracowników 2.419.153,44 zł ((36.949,07 +
11.
945,43 + 51.385.92 zł +517,64 zł) x 24 mce), koszt wyposażenia pracowników w sprzęt
i umundurowanie 30.800,
00 zł, koszt monitoringu i grup interwencyjnych 4.800,00 zł, koszt
obsługi realizacji umowy (dojazdy, kontrole, kadry - płace) 36.000,00 zł, pozostałe koszty
23.200,
00 zł, co dało 2.513.953,44 zł kosztów, czyli 76.753,44 zł straty. Odwołujący
podsumował, że zawarte w odwołaniu tabele z kalkulacjami kosztów, w oparciu o założenie
konsorcjum MM, powodują, że wykonawca poniesie stratę.
Następnie odwołujący stwierdził, że alternatywne wyliczenia kosztów oparte na
prezentowanych przez konsorcjum MM
w piśmie z dnia 23 czerwca 2022 r. założeniach
również potwierdzają rażąco niską cenę. Zgodnie z deklaracją wykonawcy „pozostali
pracownicy" mają do wypracowania 72 480 rbh. Konsorcjum MM zamierza skierować do
wypracowania tych godzin 21
pracowników, w tym 6, do których nie otrzyma dofinansowania
z PFRON, 3 osoby z lekk
im stopniem niepełnosprawności i 12 osób z umiarkowanym
stop
niem niepełnosprawności. Odwołujący wskazał na art. 15 ust. 2, art. 19 ust. 1 i art.
20 ust. 1
ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz
zatrudnianiu osób niepełnosprawnych i zaprezentował, jego zdaniem, prawidłowe wyliczenie
ceny z
uwzględnieniem urlopu, urlopu dodatkowego, turnusu rehabilitacyjnego i jednego dnia
absencji chorobowej w roku, co powoduje
, że łącznie powinno być (dla 6 pracowników
pełnosprawnych, 3 pracowników z lekkim stopniem niepełnosprawności, 12 pracowników
z umiarkowanym stopnie
m niepełnosprawności) łącznie 66 672 rbh, czyli ilość godzin do
wypracowania to 72 480 rbh, co daje 5 808 rbh
braków w roboczogodzinach (5805 rbh/24
mce = 242 rbh czyli 1,44 etatu).
Przyjmując zatem koszt jednego etatu dla pracownika bez
godzin nocnych,
w wysokości 3.587,62 zł podanej przez konsorcjum MM, dodatkowe koszty
w
ujęciu 24 miesięcznym wynoszą: 3.587,62 zł x 1,44 etatu x 24 miesiące = 123.988,15 zł.
Uwzględniając nadgodziny wypracowane przez deklarowaną ilość 21 osób i art. 151
1
§1 pkt
2 kodeksu pracy, za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia,
przysługuje dodatek w wysokości 50% wynagrodzenia, wobec czego dodatkowy koszt
realizacji za
mówienia przez konsorcjum MM wynosi 185.982,26 zł przy wykazanym zysku na
poziomie 53.889,12 zł. Według odwołującego strata wynosi 132.093,11 zł.
D
ziałając w imieniu i na rzecz zamawiającego odpowiedź na odwołanie w formie
pisemne
j wniósł pełnomocnik strony wskazując, iż zamawiający wnosi o oddalenie odwołania
w całości zgodnie z uzasadnieniem wskazanym w jego piśmie procesowym, a także
o
zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania odwoławczego.
Wobec
spełnienia przesłanek art. 525 ust. 2 i 3 p.z.p. skład orzekający dopuścił do
udzi
ału w postępowaniu odwoławczym konsorcjum MM Service Monitoring Sp. z o. o.
ul. Trybunalska 21, 95-
080 Kruszów i Maxus Sp. z o. o. w Łodzi ul. 3- Maja 64/66N, 93-408
Łódź, dalej zwane „przystępującym”. Przystępujący przedstawił swoje stanowisko procesowe
w formie pisemnej.
Krajowa
Izba Odwoławcza – po przeprowadzeniu rozprawy w przedmiotowej
sprawie, po zapoznaniu s
ię ze stanowiskami przedstawionymi w odwołaniu,
odpowi
edzi na odwołanie, stanowiskiem przystępującego, konfrontując je z zebranym
w sprawie materia
łem procesowym, w tym z dokumentacją postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego oraz po wysłuchaniu oświadczeń i stanowisk złożonych
ustnie do protokołu w toku rozprawy – ustaliła i zważyła, co następuje:
Skład orzekający stwierdził, że odwołanie dotyczy materii określonej w art. 513 p.z.p.
i podlega rozpoznaniu zgodnie z art. 517 p.z.p. Izba st
wierdziła również, że nie została
wypełniona żadna z przesłanek określonych w art. 528 p.z.p., których stwierdzenie
s
kutkowałoby odrzuceniem odwołania i odstąpieniem od badania meritum sprawy. Ponadto
w ocenie sk
ładu orzekającego odwołujący wykazał, że posiada legitymację materialną do
wniesienia środka zaskarżenia zgodnie z przesłankami art. 505 ust. 1 p.z.p.
Izba
dokonała oceny stanu faktycznego ustalonego w sprawie mając na uwadze art.
554 ust. 1 pkt 1 p.z.p.,
który stanowi, że Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi
naruszenie
przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik
postępowania o udzielenie zamówienia. Uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy
przedłożony przez strony, po dokonaniu ustaleń na podstawie dokumentacji postępowania
o
udzielenie zamówienia publicznego, w szczególności w oparciu o postanowienia
ogłoszenia o zamówieniu i SWZ, korespondencję prowadzoną w toku postępowania, mając
na względzie zakres sprawy zakreślony przez okoliczności podniesione w odwołaniu, Izba
stwierdziła, że sformułowane przez odwołującego zarzuty nie znajdują oparcia w ustalonym
stanie faktycznym i prawnym, a tym samym rozpoznawane odw
ołanie nie zasługuje na
uwzględnienie. W ocenie składu orzekającego wybór oferty przystępującego, jako oferty
najkorzystniejszej zosta
ł dokonany przez zamawiającego w sposób prawidłowy.
Skład rozpoznający spór ustalił, iż zamawiający w toku badania i oceny ofert
przeprowadził procedurę wyjaśnienia sposobu kalkulacji ceny przystępującego, w wyniku
której wykonawca składał wyjaśnienia wraz z dowodami: w dniu 6 kwietnia 2022 r., w dniu
11 kwietnia 2022 r. i w dniu 23 czerwca 2022 r.
Izba dokonała weryfikacji prawidłowości
czynności zamawiającego, polegającej na ocenie złożonych przez przystępującego
wyjaśnień wraz z przedłożonymi dowodami, w korelacji z treścią wezwań, w kontekście
właściwości przedmiotu zamówienia i podnoszonych przez odwołującego okoliczności
odwołania, które w jego ocenie powodują, że oferta ta winna zostać odrzucona. Dokonana
p
rzez skład orzekający kontrola czynności zamawiającego skutkowała stwierdzeniem, iż
zamawiający prawidłowo ocenił złożone przez przystępującego wyjaśnienia sposobu
kalkulacji ceny,
które właściwie potwierdzają ekwiwalentny poziom zaoferowanej kwoty,
przystępujący uczynił zadość obowiązkowi określonemu w art. 224 ust. 5 p.z.p., zaś
stawiane w tym zakresie przez
odwołującego zarzuty są bezzasadne i jako takie nie
zasługują na uwzględnienie.
Na wstępie należy zaznaczyć, że odwołujący w sposób niezasadny uznał, że ciężar
dowodowy przerzucony
na wykonawcę, którego cena ofertowa jest kwestionowana, posiada
charakter absolutny
i wystarczającym jest samo zakwestionowanie poziomu ceny, tak jakby
n
ie była ona szczegółowo wyjaśniania. Udzielając wyjaśnień przystępujący dostarczył już
materiał dowodowy na poparcie swoich kalkulacji cenowych, a więc sprostał ciężarowi
nałożonemu na niego przez przepisy prawa – w przypadku uznania tego materiału za
praw
idłowy nie sposób jest odnaleźć w regulacjach p.z.p. obowiązku dalszego dowodzenia
okoliczności już dostatecznie wyjaśnionej w toku postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego. P
rzyjmując koncepcję powstania domniemania zaoferowania rażąco niskiej
cen
y w wyniku wezwania wykonawcy do złożenia wyjaśnień, należy stwierdzić, że
do
mniemanie to zostało przez przystępującego obalone w wyniku złożenia szczegółowych
wyjaśnień wraz z adekwatnym materiałem dowodowym.
Ponadto, pomimo
że na wykonawcy wezwanym do złożenia wyjaśnień sposobu
wyliczenia c
eny spoczywa ciężar wykazania, że jego cena nie jest rażąco niska, czemu
sprostano
poprzez złożenie wyjaśnień z dowodami, to jednocześnie nie zwalnia to
odwołującego z wykazania zasadności stawianych przez niego zarzutów (art. 516 ust. 1 pkt
7 i 10 p.z.p.). Aby bowiem
skutecznie podważyć ocenę zamawiającego i wykazać naruszenie
prawa,
należałoby wskazać na błąd, jaki popełniła jednostka zamawiającego oceniając
kalkulacj
ę przystępującego. Błąd ten musiałby być zauważalny, czyli możliwy do wyjaśnienia
przez pryzmat zasad racjonalnej oceny, wówczas możliwe byłoby wykazanie, że starannie
działający zamawiający oceniłby wyjaśnienia przystępującego (lub chociażby mógłby je
ocenić) w sposób odmienny, niż jednostka zamawiająca w postępowaniu objętym sporem.
Tymczasem w
rozpoznawanej sprawie żadne okoliczności – czy to wynikające
z
dokumentacji postępowania, czy wskazywane przez odwołującego – do takiej odmiennej
oceny nie mogły doprowadzić. Odwołujący przedstawił własną, odmienną ocenę wyjaśnień
przystępującego ograniczając się do podania innych wartości, niż jego konkurencja i na tym
poprzestano. O
dwołanie posiada raczej charakter polemiki z częścią czynników
cen
otwórczych podanych w wyjaśnieniach przystępującego, bez faktycznego podważenia
szczegółowych kalkulacji i złożonych dowodów.
Zarzut zaniechania odrzucenia o
ferty ze względu za zaoferowanie rażąco niskiej ceny
nie może sprowadzać się do ogólnikowych zapewnień, że cena jest rażąco niska. Nic nie
stało na przeszkodzie, aby odwołujący poparł swoje kalkulacje faktami, które by je
potwierdziły – przykładowo odnosząc się do swojego doświadczenia, skoro obecnie
wykonuje tożsamą usługę dla zamawiającego, przedstawiając powody, które uzasadniałyby,
że profesjonalista działający na tym rynku powinien liczyć dany składnik cenowy inaczej. Nie
wystarczy bowiem
podać innej wartości niż przystępujący i stwierdzić, że cena oferty jest na
pewno zaniżona. Gołosłowne wskazanie, że odwołujący policzyłby cenę inaczej, bez
wykazania uchwytnych i wymiernych podstaw poczynionych za
łożeń, które uzasadniałyby,
że wartości w kalkulacji przystępującego są zaniżone, a te w kalkulacji odwołującego
prawidłowe, nie mogło skutkować uwzględnieniem odwołania.
Ponadto, proste
arytmetyczne porównanie nie może przesądzać o konieczności
odrzucenia jednej z ofert.
Okolicznością notoryjną, a więc niewymagającą żadnego dowodu
jest fakt, że na cenę oferty ma wpływ cały szereg okoliczności i czynników indywidualnie
dotyczących każdego przedsiębiorcy. Różne podmioty, o odmiennej historii na rynku, różnej
wiarygodności finansowej, różnych relacjach handlowych, właściwym dla siebie potencjale
technic
znym i zawodowym oraz własnym know-how, są w stanie zaoferować różne ceny
ofertow
e, co nie świadczy o rażąco niskiej cenie, a o prawidłowym działaniu konkurencyjnej
gospodarki. Argumentacja ta posiada
odzwierciedlenie w wyjaśnieniach sposobu kalkulacji
ceny przyst
ępującego, gdzie wskazywano na korzystne warunki, indywidualnie dostępne dla
przedsiębiorcy, a także na posiadane przez wykonawcę know-how w realizacji tego typu
zamówień, oparte na posiadanym wieloletnim doświadczeniu, co powoduje możliwość
zaoferowania przez p
rzystępującego spornej ceny na przyjętym poziomie.
O
dwołujący nie zdecydował się na wskazanie w odwołaniu okoliczności
potwie
rdzających, że wykonywanie usługi na rzecz zamawiającego wymaga przyjęcia innego
poziomu zapotrzebowania etat
owego na absencję chorobowo - urlopową, niż wskaźnik
przyjęty przez przystępującego. Odwołanie jest w tym zakresie merytorycznie puste
i
sprowadza się do przedstawienia własnej „prawidłowej kalkulacji”. Zgodnie z materiałem
procesowym przystępujący właściwie, uwzględniając powszechnie obowiązujące przepisy
dotyczące prawa do urlopu wypoczynkowego, założył nominalne zapotrzebowanie jako
22,32 etaty + 1,71
etatu na 36 dni urlopu dla pracowników niepełnosprawnych w stopniu
umiarkowanym i 1
,06 etatu dla pozostałych pracowników, którym przysługuje 26 dni urlopu.
Wykonawca
przyjął łącznie 26 etatów, czyli 25,09 etatu po uwzględnieniu absencji urlopowej
i 0,91 etatu rezerwy na pokrycie
ewentualnej nieobecności chorobowej (na poziomie
przeciętnie 6 dni zwolnienia lekarskiego rocznie). Natomiast w odwołaniu brak jest
argumentacji
uzasadniającej, że działający na danym rynku profesjonalista przyjąłby inną
wartość rezerwy na zwolnienia lekarskie. Jak również w przedstawionej kalkulacji ceny
p
rzystępujący przyjął zdecydowanie więcej, niż rocznie jeden dzień zapasu dla zwolnienia
lekarskiego,
który odwołujący założył w swojej „prawidłowej kalkulacji” zawartej
w rozpoznawanym
środku zaskarżenia (vide poz. świadczenia chorobowe).
N
ie znalazło także potwierdzenia w materiale procesowym założenie odwołującego
o wadliwie
przyjętej przez przystępującego ilości godzin pracy w nocy, a tym samym
zaniżeniu dodatku za pracę w porze nocnej. Według odwołującego prawidłowa liczba godzin
do wypracowania w ramach 1 etatu po
winna wynosić 56 (200,48 zł). Przystępujący założył
średniomiesięczną liczba godzin w porze nocnej w ramach posterunku całodobowego:
730 rbh x 1/3 = 243,33333 rbh (l
iczba godzin w porze nocnej stanowi 1/3 całości godzin do
wypracowania w przeciągu doby), przy tym są dwa posterunki obsługiwane w porze nocnej,
stąd łączna liczba godzin do wypracowania: 243,33333 x 2 posterunki = 486,6666. Liczba
etatów przewidziana do obsługi posterunków całodobowych to 10, a przeciętna liczba godzin
w porze nocnej przypadająca na etat: 486,6666/10 = 48,66666 (174,23 zł), jak wynika
z
wyjaśnień sposobu kalkulacji ceny.
Odwołujący natomiast w swojej kalkulacji mylnie przyjął czas pracy osób
niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym, co spowodowało zawyżenie tej wartości (vide
poz. pracownik
niepełnosprawny stopień umiarkowany (12 etatów)), kiedy zgodnie z art.
16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji
zawodowej i społecznej oraz
zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2021, poz. 573 ze zm.) dalej zwanej „ustawa
o rehabilitacji zawodowej
”, podanego przez odwołującego art. 15 ustawy nie stosuje się do
os
ób zatrudnionych przy pilnowaniu. Odstąpienie od normy dotyczącej skróconego czasu
pracy
osoby niepełnosprawnej wprost odnosi się do czynności usługi ochrony i dozoru, które
mają wykonywać pracownicy na rzecz zamawiającego („Przepisy RehZawU nie przybliżają
w
żaden sposób pojęcia „praca przy pilnowaniu”. W zakresie określenia czym jest taka praca
możemy posłużyć się posiłkowo definicją ochrony mienia (jest to pojęcie zbliżone do
„pilnowania”) zawartą w OchrOsMienU. Ochrona mienia polega na działaniach
zapob
iegających
przestępstwom
i
wykrocze
niom
przeciwko
mieniu,
a
także
przeciwdziałających
powstawaniu
szkody
wynikającej
z
tych
zdarzeń
oraz
niedopuszczających do wstępu osób nieuprawnionych na teren chroniony. Prace przy
pilnowaniu wykonują na pewno dozorcy, portierzy, konwojenci”. Tak M. Rotkiewicz,
Pracownicy niepełnosprawni. Czas pracy, urlopy, zwolnienia od pracy, Warszawa 2021,
system informacji prawnej Legalis, por.
także wydruk ze strony internetowej
www.niepelnosprawni.pl
złożony przez przystępującego). W konsekwencji powyższego nie
zna
lazło potwierdzenia stanowisko odwołującego o zaniżeniu kosztu dodatku za pracę
w porze nocnej, a wsk
azana w odwołaniu kalkulacja jest w sposób nieuzasadniony
z
awyżona.
W odwołaniu wskazano także na uprawnieninie pracowników niepełnosprawnych,
wynikające z art. 20 ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej, do zwolnienia z pracy
w wymiarze do 21 dni roboczych w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym, przy
czym
łączny wymiar urlopu takiego pracownika, z uwzględnieniem dodatkowych 10 dni
urlopu,
nie może łącznie przekroczyć 21 dni roboczych w roku (art. 20 ust. 3 w zw. z art.
19 ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej, ponadto rzeczone dodatkowe dni urlopu
uwzględniono w cenie przystępującego). Odwołujący podnosił zaniżenie ceny oferty
w
związku z możliwością uczestnictwa pracowników niepełnosprawnych w turnusie
rehabilitacyjnym, jednak
również w tym przedmiocie odwołanie sprowadza się do własnej
kalkulacji strony. Omawiany sk
ładnik cenowy, za który nie przysługuje pracownikowi
ekwiwalent, w przeci
wieństwie do urlopu wypoczynkowego, został w wyjaśnieniach
oszacowany na podstawie znajomości branży i doświadczenia przystępującego. Wykonawca
uwzględnił prawdopodobieństwo korzystania przez jego pracowników z tego prawa na bazie
swojego know-how i
przyjął w ofercie jaki koszt może ono powodować.
Natomiast odwołujący nie podważył tego stanowiska, nie odniósł się do jakichkolwiek
faktów dotyczących realizacji prawa do turnusu rehabilitacyjnego w odwołaniu, nie podjęto
nawet próby przestawienia argumentów, które mogłyby podważyć założenia
przystępującego. Ponadto odwołujący pytany na rozprawie o te okoliczności – co do
własnego doświadczenia dotyczącego jego pracowników, nie był w stanie udzielić żadnych
informacji w tym zakresie. S
trona, która nie zdecyduje się na wskazanie faktów, które
doprowadziły ją do przedstawionych wniosków (tu w zakresie korzystania z prawa do
tu
rnusów
przez
pracowników
niepełnosprawnych)
czyni
swoje
stanowisko
niewery
fikowalnym, co uniemożliwia jego ocenę, zweryfikowanie i ewentualne podzielenie.
Dalej o
dwołujący podnosił zaniżenie kosztów dotyczących obowiązkowych składek
na Fundusz Pracy (dalej jako
„FP”) i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych
(dalej jako
„FGŚP”). Co do przyjętych w odwołaniu wskaźników składek FP i FGŚP na
łącznym poziomie 2,55% (2,45% + 0,1%), Izba stwierdziła, że są one zawyżone. Odwołujący
pominął wskazaną w wyjaśnieniach strukturę zatrudnienia pracowników przystępującego,
gdzie z racji
osiągniętego wieku dla grupy pięciu osób mamy zwolnienie z obowiązku
opłacania tych składek. Zamawiający przyznał, iż prawidłowy zsumowany poziom składek
dla
wszystkich
pracowników przystępującego powinien wynosić 2,06 %, kiedy
w
wyjaśnieniach uwzględniono 2%.
W ocenie
składu orzekającego różnica 0,6% – pomiędzy prawidłową wysokością
wszystkich
składek na FP i FGŚP (2,06%), a wartością z kalkulacji ceny (2%) – wynika
z
przyjętej przez wykonawcę metodologii kalkulacji ceny. Zgodnie ze strukturą zatrudnienia
mamy osoby zwolnione ze składek (dwie kobiety powyżej 55 lat i trzech mężczyzn powyżej
60 lat) i osoby
, dla których zgodnie z wyjaśnieniami wskaźnik składek przyjęto na poziomie
2,55% (
trzy kobiety poniżej 55 lat i osiemnastu mężczyzn poniżej 60 lat). Zaś w tabelach
dotyczących danego etatu suma składek została uśredniona, podano średnią łączną
składkę, która objęła zarówno pracowników korzystających ze zwolnienia i składkę pełną na
poziomie 2,55%.
Przystępujący wskazał „średnia arytmetyczna ważona pozwalająca na
wyliczenie średniego wskaźnika dla 1 pracownika: 3 x 2,55 % + 18 x 2,55 % = 53,55 %/
26
osób = 2%. Wskaźnik został zaokrąglony do pełnej liczby 2%. Zwolnienie ze składek na
FP i FGŚP będzie dotyczyć 5 osób”.
Powstałą różnicę należy potraktować jako omyłkę rachunkową, i gdyby została ona
popełniona w ofercie, a nie w wyjaśnieniach ceny, podlegałaby ona poprawieniu przez
zamawiającego w trybie art. 233 ust. 2 pkt 2 p.z.p. wraz z uwzględnieniem konsekwencji
rachunkowych dokonanej poprawy
poziomu uśrednionej stawki na FG i FGŚP. Nie jest to
błąd merytoryczny, przystępujący w tabeli przed wskazaniem wyliczeń dotyczących
uśrednienia tej kwoty wprost wskazał, że uwzględnia składki na właściwym poziomie, dla
pos
zczególnych, podanych w tabeli grup pracowników, co wynika także z jego wyliczeń.
Za
mawiający również posiada pełne dane do poprawienia wadliwego działania
rachunkowego.
N
ależy także zauważyć, że wartość nominalna omyłki we wskaźniku FG i FGŚP
wynosi 1373,11 zł, przy zakładanym zysku wykonawcy 53 889,12 zł, zatem nie dojdzie do
poniesienia straty,
rentowność oferty nadal jest wysoka i pozwala ona na prawidłową
realizację zamówienia we wskazanej cenie. Przesłanki odrzucenia oferty należy
interpretować w sposób ścisły, zaś obowiązek jej odrzucenia wymaga ustalenia w sposób
jedno
znaczny, że oferta zawiera cenę rażąco niską. Jak również odrzucenie oferty
przystępującego byłoby w ustalonym stanie rzeczy działaniem nieproporcjonalnym,
sprzecznym z zasadami naczelnymi p.z.p., co dodatkowo czyni omawiany zarzut
bezzasadnym.
W konsekwencji
powyższego, skład rozpoznający spór staną na stanowisku, iż nie
można dokonać subsumpcji zaistniałego w sprawie stanu faktycznego pod normę art.
226 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 224 ust. 6 p.z.p.,
więc zamawiający prawidłowo nie zastosował
sankcji w postaci odrzucenia oferty
przystępującego.
Ponadto,
Izba włączyła w poczet materiału procesowego złożone przez
przystępującego odwołanie dotyczące postępowania o udzielenie zamówienia publicznego
dl
a Lubelskiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ w Lublinie, jednak dokument ten nie był
przydatny dla ustalenia jakichkolwiek okoliczności istotnych dla rozpoznania sporu, którego
osią jest ocena prawidłowości konkretnych wyjaśnień sposobu kalkulacji ceny, złożonych dla
danego przetargu. P
onadto odwołujący nie negował ile wynoszą prawidłowe składki ZUS czy
jaka jest kwota dodatku nocnego za pracę, są one tożsame jak w złożonym dowodzie, który
nic nie wnosi do sprawy.
Brak
potwierdzenia
zarzu
tów
wskazanych
w
odwołaniu
powoduje,
iż
w przedmiotowym stanie faktycznym nie zos
tała wypełniona hipoteza art. 554 ust. 1 pkt
1 p.z.p., w
ięc odwołanie zostało przez skład orzekający oddalone w całości.
Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.
Rozstrzy
gnięcie o kosztach postępowania wydano na podstawie art. 575 p.z.p.
obc
iążając strony kosztami zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania
odwoławczego z uwzględnieniem § 8 ust. 2 zd. 1 w zw. z § 5 pkt 1 rozporządzenia z dnia
30 grudnia 2020 r. w sprawie szcze
gółowych rodzajów kosztów postępowania
odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania
(Dz. U. z 2020 r. poz. 2437). Iz
ba obciążyła odwołującego, którego odwołanie zostało
oddalone kosztami post
ępowania odwoławczego, na które złożył się uiszczony przez stronę
wpis od odwo
łania.
Skład orzekający nie zasądził na rzecz zamawiającego kosztów postępowania
odwoławczego od odwołującego, ponieważ strona ograniczyła się do złożenia wniosku o ich
zas
ądzenie, kiedy koszty wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego są ustalane na
podstawie
rachunków lub spisu kosztów złożonych do akt sprawy (§ 5 ust. 2 lit. b ww.
r
ozporządzenia). W tym zakresie Izba orzeka w oparciu o szczególne regulacje,
wprowadzone do systemu prawa na potrzeby post
ępowania przed Krajową Izbą
Odwoławczą, które wymagają nie tylko złożenia formalnego wniosku, a warunkują
uwzględnienie kosztów strony od przedłożenia do akt sprawy rachunku bądź spisu kosztów –
dowodu poniesienia tych
wydatków, w przypadku więc braku (lub braku możliwości
przedłożenia takiego dowodu) skład orzekający nie ma podstaw do ich zasądzenia.
Przewodn
iczący:
…………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 111/23 z dnia 2023-01-26
- Sygn. akt KIO 173/23 z dnia 2023-01-25
- Sygn. akt KIO 130/23 z dnia 2023-01-25
- Sygn. akt KIO 127/23 z dnia 2023-01-25
- Sygn. akt KIO 119/23 z dnia 2023-01-25
