rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2022-03-31
rok: 2022
data dokumentu: 2022-03-31
rok: 2022
sygnatury akt.:
KIO 690/22
KIO 690/22
w sprawie
odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 12 marca
2022r.
przez odwołującego: Konsorcjum 1.REMONDIS Medison Sp. z o.o. 42-530
Dąbrowa Górnicza ul. Puszkina 41 (Lider) i 2.Szpital Specjalistyczny Ducha Świętego 27-600
Sandomierz ul. Z. Schinzla 13
w postępowaniu powadzonym przez zamawiającego:
Świętokrzyskie Centrum Onkologii Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w
Kielcach 25-
734 Kielce, ul. Artwińskiego 3 C
przy udziale przystępującego: "ECO-ABC" Sp. z o.o. 97-400 Bełchatów ul. Przemysłowa 7
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 12 marca
2022r.
przez odwołującego: Konsorcjum 1.REMONDIS Medison Sp. z o.o. 42-530
Dąbrowa Górnicza ul. Puszkina 41 (Lider) i 2.Szpital Specjalistyczny Ducha Świętego 27-600
Sandomierz ul. Z. Schinzla 13
w postępowaniu powadzonym przez zamawiającego:
Świętokrzyskie Centrum Onkologii Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w
Kielcach 25-
734 Kielce, ul. Artwińskiego 3 C
przy udziale przystępującego: "ECO-ABC" Sp. z o.o. 97-400 Bełchatów ul. Przemysłowa 7
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka
1.
oddala odwołanie
2.
kosztami postępowania obciąża odwołującego: Konsorcjum 1.REMONDIS Medison Sp.
z o.o. 42-
530 Dąbrowa Górnicza ul. Puszkina 41 (Lider) i 2.Szpital Specjalistyczny
Ducha Świętego 27-600 Sandomierz ul. Z. Schinzla 13 i:
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15.000,00 zł
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez odwołującego
Konsorcjum 1.REMONDIS Medison Sp. z o.o. 42-
530 Dąbrowa Górnicza ul.
Puszkina 41 (Lider) i 2.Szpital Specjalistyczny Ducha Świętego 27-600
Sandomierz ul. Z. Schinzla 13
tytułem wpisu od odwołania
2.2.
zasądza od odwołującego Konsorcjum 1.REMONDIS Medison Sp. z o.o. 42-530
Dąbrowa Górnicza ul. Puszkina 41 (Lider) i 2.Szpital Specjalistyczny Ducha
Świętego 27-600 Sandomierz ul. Z. Schinzla 13 na rzecz zamawiającego
Sygn. akt KIO 690/22
Świętokrzyskie Centrum Onkologii Samodzielny Publiczny Zakład Opieki
Zdrowotnej w Kielcach 25-
734 Kielce, ul. Artwińskiego 3 C kwotę 3.600,00 zł.
(słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) tytułem wynagrodzenia
pełnomocnika zamawiającego
Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 58
0 ust.1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2019 t.j. z 2021 r. poz. 1129 wraz z późn. zm.)
na niniejszy wyrok
– w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za
pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie
Przewodniczący: …….………………………………..
Sygn. akt KIO 690/22
Uzasadnienie
Odwołanie złożone zostało przez Konsorcjum w składzie: REMONDIS Medison Sp. z o.o. z
siedzibą w Dąbrowie Górniczej (42 — 530), ul. Puszkina 41 (Lider Konsorcjum) i Szpital
Specjalistyczny Ducha Świętego z siedzibą w Sandomierzu (27 — 600), ul. Z. Schinzla 13
(Konsorcjant)
wspólnie reprezentowane przez pełnomocnika: r. pr. Pawła Wojciechowskiego,
zwane dalej „odwołującym” lub „konsorcjum”.
Zamawiającym prowadzącym postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego jest:
Świętokrzyskie Centrum Onkologii w Kielcach ul. Artwińskiego 3C, 25-734 Kielce, zwany
dalej „zamawiającym”.
Przedmiotem
prowadzonego postępowania jest usługa załadunku, odbioru, transportu i
utylizacja
odpadów medycznych dla Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kiecach czyli dla
zamawiającego.
Sprawie nadano wewnętrzny numer: AZP.2411.194.2021.JM
Odwołujący w złożonym odwołaniu w dniu 12 marca 2022r. podniósł
Działając, na podstawie udzielonych pełnomocnictw, których odpis przedkładam w
załączeniu, w imieniu konsorcjum firm: REMONDIS Medison Sp. z o.o. — Lider Konsorcjum
oraz
Szpital Specjalistyczny Ducha Świętego z siedzibą w Sandomierzu — Konsorcjant
(zwanego dalej również wspólnie „Konsorcjum” lub „Odwołującym) na podstawie art. 513 ust.
1 w związku z art. 515 ust. 1 pkt 1 ppkt a) ustawy z dnia 1 1 września 2019 r. Prawo
zam
ówień publicznych (zwanej dalej „Prawem zamówień publicznych” lub „p.z.p. wnoszę
odwołanie od decyzji Zamawiającego w przedmiocie dokonania wyboru oferty
najkorzystniejszej złożonej przez spółkę ECO — ABC Sp. z o.o.
Termin wniesienia odwołania:
Odwołujący otrzymał informację o czynności Zamawiającego stanowiącej podstawę
wniesienia odwołania w dniu 8 marca 2022 roku. Zamawiający przesłał w tym dniu,
informację, że w wyniku przeprowadzenia procedury przetargowej dokonał wyboru oferty
spółki ECO — ABC Sp. z o.o.
Zgodnie z regulacją zawartą w treści art. 515 ust. 1 pkt 1 ppkt a) Prawa zamówień
publicznych odwołanie wnosi się w terminie 10 dni od dnia przesłania informacji o czynności
zamawiającego stanowiącego podstawę jego wniesienia, jeżeli informacja została
przekazana przy użyciu środków komunikacji elektronicznej, w przypadku zamówień, których
wartość jest większa niż progi unijne Odwołujący wskazuje, że na podstawie art. 513 ust. 1 w
Sygn. akt KIO 690/22
związku z art. 515 ust. 1 pkt 1 ppkt a) ustawy Prawo zamówień publicznych, termin na
wniesienie odwołania, przesłania kopii odwołania Zamawiającemu oraz dokonania wpisu
opłaty od odwołania upływa dnia 18 marca 2022 roku.
Zarzucam Zamawiającemu:
Naruszenie art. 226 ust. 1 pkt 4 oraz art. 226 ust. 1 pkt 5 Prawa zamówień publicznych
poprzez przyjęcie przez Zamawiającego, że oferta złożona przez spółkę ECO-ABC Sp. z o.o.
nie podlega odrzuceniu jako nieważna na podstawie odrębnych przepisów, jak również jest
niezgodna z warunkami zamówienia, które zostały przez Zamawiającego przedstawione.
Wnoszę o:
1 . Unieważnienie czynności Zamawiającego o wyborze oferty spółki ECO - ABC Sp. z o.o.;
2.
Dokonania powtórnej oceny ofert oraz podjęcie czynności wykluczenia spółki ECO — ABC
sp. z
o.o. oraz odrzucenia oferty spółki ECO - ABC Sp. z o.o. na podstawie art. 226 ust. 1 pkt
4 oraz art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Prawo zamówień publicznych;
3.
Zasądzenie na rzecz odwołującego kosztów postępowania odwoławczego
poniesionych z tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika.
Uzasadnienie
odwołania
Zamawiający w dniu 8 marca 2022 roku poinformował Odwołującego, że po
przeprowadzeniu procedury wyboru najkorzystniejszej oferty w trybie przetargu
nieograniczonego na usługę załadunku, odbioru, transportu i utylizację odpadów
medycznych o kodach: 18 01 01, 18 0102*, 18 01 03*, 18 01 04, 18 01 06*, 18 01 07, 18 01
08*, 18 01 09 w związku z prowadzoną przez Zamawiającego działalnością leczniczą,
dokonał wyboru oferty złożonej przez spółkę ECO — ABC Sp z o.o. z siedzibą w
Bełchatowie (97 — 400), ul. Przemysłowa 7.
Odwołujący nie zgadza się z dokonanym wyborem najkorzystniejszej oferty, wskazując że
dokonując wyboru oferty Zamawiający podjął czynności niezgodne z przepisami ustawy
oraz zaniechał podjęcia czynności, do których był zobowiązany na jej podstawie.
W pierwszej kolejności Odwołujący wskazuje, iż Zamawiający w treści opisu przedmiotu
zamówienia określił, że przedmiot zamówienia stanowi usługa transportu i unieszkodliwiania
odpadów medycznych o kodach 18 01 01, 18 01 02*, 18 01 03*, 18 01 04, 18 01 06*, 18 01
07, 18 01 08*, 18 01 09 w związku z prowadzoną przez Zamawiającego działalnością
leczniczą. Przedmiotem niniejszego zamówienia są zatem odpady, które zgodnie z
rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 5 października 2017 roku w sprawie
szczegółowego sposobu postępowania z odpadami medycznymi, należą do grupy odpadów
Sygn. akt KIO 690/22
medycznych, w tym
również odpadów zakaźnych. Do grupy odpadów zakaźnych należą
odpady o kodzie 18 01 02*, 18 01 03*, 18 01 06*, 18 01 08* a łączna ilość odpadów
przekazanych
do unieszkodliwienia szacunkowo wyniesie ok. 22 500 kg miesięcznie w
okresie realizacji zamówienia, tj. 12 miesięcy.
Formułując warunki udziału w postępowaniu, Zamawiający w rozdziale IV SVMZ wskazał, że
o udzielenie zamówienia mogą ubiegać się Wykonawcy, którzy nie podlegają wykluczeniu z
postępowania o udzielenie zamówienia na podstawie okoliczności wskazanych w art. 108
ust. 1 oraz w art. 109 ust. 1 pkt 4, 5, 7, posiadają wpis do bazy danych o produktach i
opakowaniach oraz o gospodarce odpadami (BDO) w
zakresie objętym przedmiotem
zamówienia oraz posiadają uprawnienia do wykonywania określonej działalności lub
czynności, jeżeli przepisy prawa nakładają obowiązek ich posiadania, w szczególności
koncesje, zezwolenia lub licencje wymaga się aktualnego zezwolenia na wykonywanie
działalności w zakresie gospodarki odpadami medycznymi i niebezpiecznymi 180101, 18
0102*180103*. 18 01 04, 18 0106*, 18 01 07, 18 0108* , 18 01 09 tzn. ich unieszkodliwianie
i prowadzenia instalacji termicznego przekształcania odpadów zgodnie z Ustawą z dnia 14
grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2021 r., poz. 779, 785, 1648) i Rozporządzeniem
Ministra Klimatu z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. z 2020r., poz.
10).
Zamawiający był zobowiązany do dokonania wyboru oferty przy uwzględnieniu
obowiązujących przepisów prawa. Zgodnie z treścią Specyfikacji Warunków Zamówienia,
prowadzenie działalności związanej z odbiorem odpadów medycznych powinno być zgodne
z aktualnymi przepisami prawnymi i rozporządzeniami wykonawczymi z zakresu ochrony
środowiska. Wykonawca w zakresie wykonanej usługi powinien przestrzegać przepisów
prawa powszechnie
obowiązującego, w szczególności dotyczących ochrony środowiska w
zakresie czynności realizowanych w ramach umowy. Zamawiający wskazał również, iż
świadczenie usługi ma odbywać się zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami
prawa na terenie RP, wymieniając m.in. ustawę o odpadach z dnia 14 grudnia 2012 roku,
ustawę o ochronie środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 roku oraz rozporządzenie Ministra
Zdrowia z dnia 5 października 2017 r. w sprawie szczegółowego sposobu postępowania z
odpadami medycznymi.
W toku postępowania ofertę złożyła spółka ECO ABC Sp. z o.o., która została następnie
wybrana przez Zamawiającego. Zgodnie z treścią złożonej oferty podmiot ten wskazał, że
spełnia warunki udziału w postępowaniu określone przez Zamawiającego w ogłoszeniu o
zamówieniu i specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Odwołujący, działając na
podstawie art. 226 ust. 1 pkt 4 oraz art. 226 us
t. 1 pkt 5 ustawy Prawo zamówień publicznych
Sygn. akt KIO 690/22
podnosi zarzut wyboru przez Zamawiającego oferty złożonej przez spółkę ECO — ABC sp. z
o.o., która jest nieważna na podstawie odrębnych przepisów oraz niezgodna z warunkami
udziału w postępowaniu, ze względu na fakt, że złożona przez ten podmiot oferta narusza
art. 20 ustawy o odpadach z dnia 14 grudnia 2012 r. formułujący obowiązek przestrzegania
zasady bliskości.
Należy przytoczyć tutaj art. 20 ust. 3 pkt 2) ustawy o odpadach, zgodnie z którym zakazuje
się unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów
weterynaryjnych -
poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone. Instalacja
wskazana w ofercie odwołującego znajduje się w Sandomierzu i jest jedyną spalarnią w
województwie świętokrzyskim, w związku z powyższym jedynie oferta Odwołującego spełnia
wszystkie wymagania wskazane w aktach prawnych.
Ponadto, Odwołujący wskazuje, że w przedmiotowym postępowaniu zaoferował możliwość
unieszkodliwiania odebranych od Zamawiającego odpadów w instalacji położonej w
Sandomierzu, przy ul. Schinzla 13 w odległości 96 km od siedziby Zamawiającego.
Zamawiający natomiast dokonał wyboru oferty spółki ECO — ABC Sp. z o.o., której
instalacja zlokalizowana jest w Bełchatowie przy ul. Przemysłowej 7, w odległości 122 km od
siedziby Zamawiającego.
W tym zakresie Odwołujący wskazuje, że Zamawiający dokonał błędnej oceny stanu
faktycznego, w konsekwencji przyjął ofertę złożoną przez spółkę ECO — ABC Sp. z o.o. jako
najkorzystniejszą. Dokonany wybór oferty jako najkorzystniejszej jest sprzeczny art. 20 ust. 3
pkt. 2) ustawy o odpadach, jak również z warunkami zamówienia, które zostały
przedstawione przez Zamawiającego.
Odwołujący wskazuje, że wyrażona w treści art. 20 ustawy o odpadach z dnia 14 grudnia
2012 r. „zasada bliskości” stanowi jeden z podstawowych elementów koncepcji
zagospodarowania odpadami przyjętej przez państwa europejskie, której celem jest
zminimalizowanie ich potencjalnego negatywnego wpływu na środowisko naturalne. Zgodnie
z poglądem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, zasada bliskości stanowi podstawę
wprowadzania ograniczeń w swobodnym przemieszczaniu odpadów.
Zgodnie z regulacją zawartą w treści art. 20 ust. 6 ustawy o odpadach dopuszcza się
unieszkodliwienie zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych
na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej
położonej instalacji ale w przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na
obszarze danego województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy
przerobowych. W przedmiotowej sprawie Odwołujący zaoferował jedyną instalację położoną
Sygn. akt KIO 690/22
w województwie świętokrzyskim, która równocześnie położona jest najbliżej siedziby
Zamawiającego.
Odwołujący wskazuje, że przepisy ustawy o odpadach, w szczególności art. 20 — w
zakresie wyrażonej w tym przepisie „zasady bliskości" mają charakter lex specialis w
stosunku do przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych z dnia 1 1 września 2019 r. — i
w tym zakresie muszą być bezwzględnie przestrzegane przez Zamawiających przed
przepisami Prawa zamówień publicznych. Dokonanie wyboru Wykonawcy, które zostało
oparte przez Zamawiającego jedynie na podstawie kryterium korzystniejszej ceny, co jest
niezgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi w zakresie ochrony środowiska.
Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Środowiska z dnia 8 lipca 2013 r.: podczas wyboru
oferty na zagospodarowanie odpadów o właściwościach zakaźnych, należy mieć na uwadze,
że zgodnie z przepisami o odpadach (zarówno dotychczasowej ustawy z dnia 27 kwietnia
2001 r., jak i nowej ustawy
z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach), podmioty gospodarujące
zakaźnymi odpadami medycznymi i weterynaryjnymi o właściwościach zakaźnych (wytwórcy
jak i inni posiadacze odpadów) zobowiązani są do przestrzegania zasady bliskości.”
W uchwale Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 14 kwietnia 2014 r. (KIO/KD29/14) wskazano,
że ustawodawca mocą przepisów obowiązujących, niezależnie od przyjętych kryteriów oceny
ofert, nakazuje poprzedzić po pierwsze weryfikacją wykonawcy, po drugie zaś, oceną oferty
w warstwie merytorycznej.
Oznacza to, że Zamawiający był zobowiązany, powołując się na
zasadę bliskości w treści SIWZ, jak również mocą bezwzględnie obowiązujących przepisów
prawa, do oceny, czy rzeczona z
asada została uwzględniona przy formułowaniu treści oferty
i wynik tej
oceny powinien przesądzić o tym, czy oferta zostanie odrzucona czy też podlega
dalszej
ocenie.”
Tożsame stanowisko co do wyżej przywołanych przepisów ustawy o odpadach zostało
wskazane
w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 2 kwietnia 2013 roku, sygn. akt
669/13, stanowiącym, iż: „Wyrażona w tym przepisie zasada bliskości ma przy wywozie i
unieszkodliwianiu odpadów priorytetowe znaczenie, stąd też również w postępowaniu o
udzielenie z
amówienia publicznego, którego przedmiot stanowią wskazanego rodzaju
odpady, zasada ta winna być uwzględniana. (… ) Jednocześnie zwrócić należy uwagę, że
powołane przepisy ustanawiają prymat przetwarzania odpadów w miejscu ich powstania, a
jeśli jest to niemożliwe, przekazuje się je do najbliżej położonych miejsc."
W tym zakresie Odwołujący wskazuje na uchwałę Krajowej Izby Odwoławczej, z dnia 24
kwietnia 2018 r. (sygn. akt KIO/KD 13/18), zgodnie z którą Zamawiający jest zobowiązany
stosować tak przepisy ustawy Prawo zamówień publicznych jak również m.in. przepisy
ustawy z dnia 14 grudnia o
2012 r. o odpadach. W podjętej uchwale Krajowa Izba
Sygn. akt KIO 690/22
Odwoławcza wskazała, że „Z ustawy tej wynika, wyrażona w art. 20 ust. 1, zasada bliskości,
zgodnie z którą odpady, uwzględniając hierarchię sposobów postępowania z odpadami, w
pierwszej kolejności poddaje się przetwarzaniu w miejscu ich powstania. Jeśli nie mogą być
przetworzone w miejscu ich powstania, to należy przekazać je do najbliżej położonych miejsc
przetwarzania
, uwzględniając przy tym hierarchię sposobów postępowania z odpadami (...).
Ponadto ustawodawca przewidział, w odniesieniu do szczególnego rodzaju odpadów jakimi
są zakaźne odpady medyczne i zakaźne odpady weterynaryjne, iż mogą być one
unieszkodliwiane
po
przez termiczne przekształcanie w spalarniach odpadów
niebezpiecznych, co do zasady, na obszarze tego województwa, na którym zostały
wytworzone.
Zakazano unieszkodliwiania ich poza obszarem województwa, na którym
zostały wytworzone oraz ich przywóz na teren innego województwa, pod karą aresztu albo
grzywny (art. 172 ustawy o odpadach). Jedynie w drodze wyjątku odpady te mogą być
unieszkodliwione na obszarze innego województwa, jeśli odległość od miejsca ich
wytworzenia do miejsca ich unieszkodliwienia jes
t mniejsza niż odległość do miejsca
unieszkodliwiania w tym samym województwie. Dopuszcza się też ich unieszkodliwienie w
najbliżej położonej instalacji w innym województwie, w przypadku braku instalacji do
unieszkodliwiania tych odpadów na obszarze danego województwa lub gdy istniejące
instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych”.
Natomiast zgodnie z orzeczeniem Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 22 lutego 2018 r.
(sygn. akt KIO 226/18), „Interpretacja warunków udziału w postępowaniu o udzielenie
z
amówienia publicznego powinna być dokonywana z uwzględnieniem celu, jakiemu te
warunki służą, a jest nim zapewnienie wyboru wykonawcy, który daje rękojmię należytego
wykonania przedmiotu udzielanego zamówienia.” W tym zakresie Zamawiający dokonał
wyboru ja
ko najkorzystniejszej oferty spółki ECO — ABC SP. z o.o., który kwalifikuje się do
wykluczenia z postępowania o udzielenie zamówienia z uwagi naruszenie art. 20 ust. 3 pkt
2) ustawy o odpadach. W związku z tym wybór przez Zamawiającego spółki ECO ABC Sp. z
o.o. jest niezgodny z powszechnie obowiązującymi przepisami.
Wobec powyższego w ocenie Odwołującego, odwołanie jest konieczne i uzasadnione.
Interes prawny Odwołującego polega na tym, że złożona przez niego oferta jest
najkorzystniejsza i gdyby Zamawiający nie podjął decyzji o "wyborze oferty spółki ECO —
ABC Sp. z o.o. Odwołujący byłby wykonawcą przedmiotowego zamówienia.
Kopia odwołania została przekazana Zamawiającemu z zachowaniem terminu, o którym
mowa w art. 514 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Sygn. akt KIO 690/22
Odpowiedź zamawiającego na odwołanie z dnia 24 marca 2022 r.
Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej ul. Artwińskiego 3, 25-734 Kielce
reprezentowany przez:
r.pr. Pawła Skrodzkiego.
Na podstawie art. 521 ust. 1 ustawy z dnia 11
września 2019 r. Prawo zamówień publicznych
(t.j. Dz.U. 2021 poz. 1129 ze zm. -
dalej: „Pzp”), działając w imieniu Zamawiającego,
pełnomocnictwo w załączeniu, w odpowiedzi na odwołanie wniesione w dniu 11 marca 2022
roku przez Odwołującego, wnoszę o:
Odda
lenie odwołania w całości;
Obciążenie Odwołującego kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa
procesowego.
Uzasadnienie -
odpowiedź na odwołanie
Czynności podjęte w postępowaniu przez Zmawiającego były prawidłowe.
Zamawiający prowadzi postępowanie w trybie przetargu nieograniczonego korzystając z art.
139 Pzp (procedury odwróconej). W związku z tym, w pierwszej kolejności przeprowadził
badanie ofert, a następnie ich ocenę w oparciu o przyjęte kryterium oceny ofert, którym było
wyłącznie kryterium ceny. W ten sposób Zamawiający wytypował ofertę najwyżej ocenioną,
którą okazała się ta złożona przez EKO-ABC Sp. z o.o. (Przystępującego). Zgodnie z art.
139 PZP w drugiej kolejności Zamawiający przeprowadził (wyłącznie wobec tego
wykonawcy) kw
alifikację podmiotową. W ramach tej oceny Zamawiający zweryfikował m.in.
czy wykonawca, którego oferta została najwyżej oceniona, spełnia warunek udziału w
postępowaniu określony w rozdz. IV SWZ, tj. czy dysponuje możliwością utylizacji odpadów
określonych w postępowaniu w sposób, który zgodny będzie z przepisami powszechnie
obowiązującego prawa, w tym w szczególności z określoną w art. 20 ustawy o odpadach
zasadą bliskości.
Zakaźne odpady medyczne powinny być unieszkodliwiane zgodnie z zasadami wyrażonymi
w art. 20 ust. 3 i 5-
6 ustawy o odpadach, tj. ich unieszkodliwianie powinno następować na
obszarze tego samego województwa, na którym odpady zostały wytworzone, względnie
poza obszarem tego województwa, ale najbliżej miejsca ich wytwarzania. I tak art. 20 ust. 3
ustawy o odpadach ustala zasadę regionalizacji, zgodnie z którą zakazuje się
unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych
poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone. Wyjątki od powyższej zasady
Sygn. akt KIO 690/22
prze
widują ust. 5-6 art. 20 ustawy o odpadach, zgodnie z którymi można nie stosować
ustalonej w art. 20 ust. 3 zasady regionalizacji w następujących sytuacjach:
a)
jeżeli odległość od miejsca wytwarzania odpadów do miejsca stosowania położonego
na obszarze inn
ego województwa jest mniejsza niż odległość do miejsca stosowania
położonego na obszarze tego samego województwa;
b)
na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej
położonej instalacji, w przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na
obszarze danego województwa lub
c)
gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych.
Jak wynika z powyższego, zasada bliskości nie ma charakteru absolutnego, a tak chciałby ją
widzieć Odwołujący.
Wykonawca ECO-ABC
Sp. z o.o. oświadczył, że jest właścicielem i podmiotem
zarządzającym instalacją termicznego przekształcania odpadów niebezpiecznych i innych
niż niebezpieczne w Krakowie przy ul. Dymarek 7 (w odległości 115 km od siedziby
Zamawiającego), zadeklarował wolne moce przerobowe tej instalacji i zadeklarował
unieszkodliwianie odpadów medycznych w tej właśnie instalacji.
Zamawiający zobowiązany był sprawdzić, czy w przypadku tego wykonawcy zachodzą
wyjątki od zasady regionalizacji wynikające z ustawy o odpadach. Zamawiający stwierdził, że
nie zachodzą wyjątki, o których mowa w lit. a) i b) powyżej, tj. stwierdził, że - po pierwszej -
działa instalacja położona w województwie świętokrzyskim (w Sandomierzu), a pod drugie -
znajduje się w odległości 96 km od siedziby Zamawiającego (jest instalacją najbliżej
położoną od siedziby Zamawiającego).
Zamawiającemu pozostało więc zweryfikowanie czy instalacja działająca w Sandomierzu
(tym samym województwie co siedziba Zamawiającego) posiada wolne moce przerobowe.
W tym celu Z
amawiający pismem z 17 lutego 2022 r. zwrócił się do Wykonawcy ECO-ABC
Sp. z o.o. o wyjaśnienia czy zadeklarowanie korzystania z instalacji w Krakowie spełnia
ustawową zasadę bliskości. W odpowiedzi pismem z 21 lutego 2022 r. Wykonawca ten
wyjaśnił, że jedyna działająca w województwie instalacja w Sandomierzu nie ma wolnych
mocy przerobowych, na dowód czego przedstawił pismo Urzędu Marszałkowskiego
Województwa Świętokrzyskiego z 18 stycznia 2022 r. Z pisma tego wynika, że działająca w
Sandomierzu instalacja
zaspokaja zapotrzebowanie na utylizację odpadów medycznych w
województwie jedynie w ok. 60%.
Sygn. akt KIO 690/22
Podkreślić należy, że Zamawiający nie poprzestał na abstrakcyjnym ujęciu polegającym na
porównaniu mocy przerobowych instalacji w Sandomierzu z ilością wytwarzanych w
województwie świętokrzyskim odpadów medycznych. W trybie art. 128 ust. 5 Zamawiający
pismem z dnia 2 marca 2022 r. zwrócił się do Szpitala Specjalistycznego Świętego Ducha w
Sandomierzu, który jest jedynym dysponentem spalarni odpadów medycznych w
Sandomierzu z pytaniem, czy wykonawca ECO-
ABC Sp. z o.o. ma możliwość zawarcia
umowy o utylizację odpadów medycznych w tej spalarni, przy czym Zamawiający wskazał,
że umowa taka byłaby związana z udzieleniem zamówienia publicznego temu wykonawcy w
ramach rozp
atrywanego postepowania. Zamawiający wskazał ilość odpadów i przewidywaną
długość realizacji umowy. Pismem z dnia 4 marca 2022 r. Szpital w Sandomierzu
odpowiedział jednoznacznie, że nie ma zawartej umowy z ECO-ABC Sp. z o.o. a także że
nie planuje zawarci
a takiej umowy. W konstatacji Szpital stwierdza, że „ECOABC Sp. z o.o.
me ma możliwości utylizacji odpadów medycznych w naszej spalarni w Sandomierzu.”
Na podstawie wskazanych wyżej wyjaśnień i dokumentów Zamawiający doszedł do wniosku,
że działająca w województwie spalarnia odpadów w Sandomierzu nie ma wolnych mocy
przerobowych i w związku z tym wykonawca ECO-ABC Sp. z o.o. nie ma możliwości
utylizacji odpadów medycznych w tej spalarni. W związku z tym Zamawiający stwierdził
wystąpienie wyjątku, o którym mowa w art. 20 ustawy o odpadach, który uzasadnia
zastosowanie dyspozycji z art, 20 ust. 6 zd. 2 (dopuszcza się unieszkodliwienie zakaźnych
odpadów na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej
położonej instalacji.) Zamawiający ustalił, że instalacja proponowana przez wykonawcę
ECO-
ABC Sp. z o.o. jest najbliższej położoną instalacją spośród instalacji spoza
województwa świętokrzyskiego.
W związku z powyższym Zamawiający ustalił, że Wykonawca ECO-ABC Sp. z o.o. spełnia
waru
nek udziału w postępowaniu dotyczący dysponowania spalarnią zgodnie z zasadą
bliskości wyrażoną w art. 20 ustawy o odpadach. Ze względu na to, że kwalifikacja
podmiotowa w pozostałych aspektach przebiegła pomyślnie dla tego wykonawcy,
Zamawiający uznał jego ofertę za ofertę najkorzystniejszą.
W wyroku z 22 grudnia 2021 r. (KIO 3534/21) Izba uznała za poprawną czynność wyboru
najkorzystniejszej oferty wykonawcy, który zaoferował utylizację odpadów medycznych w
instalacji bardziej oddalonej od siedziby zamawi
ającego niż instalacja oferowana przez
odwołującego w tym postępowaniu. W stanie faktycznym tamtej sprawy bliskość instalacji
była jednym z kryteriów oceny ofert. O tym, która oferta została uznana za najkorzystniejszą,
zdecydowała więc niższa cena zaoferowana przez wykonawcę, który oferował jednocześnie
bardziej oddaloną instalację.
Sygn. akt KIO 690/22
W uzasadnieniu Izba stwierdziła, że „wynikająca z art. 20 ust. 3 pkt 2 w zw. z ust. 6 zd. 1
ustawy o odpadach zasada bliskości, która przewiduje unieszkodliwianie zakaźnych
odp
adów medycznych na obszarze województwa ich wytworzenia lub w bezwzględnie
najbliżej położonej instalacji do unieszkodliwiania od miejsca ich wytwarzania, zakłada w
tych ramach możliwość konkurowania różnych spalarni. Zatem również regulacja wynikająca
z a
rt. 20 ust. 6 zd. 2 ustawy o odpadach, która znajduje zastosowanie w przypadku, gdy
obiektywnie nie można zapewnić unieszkodliwienia zakaźnych odpadów medycznych na
terenie województwa ich wytworzenia, powinna być tak interpretowana, aby nie wykluczać
konk
urencji.”
Dalej Izba stwierdza w uzasadnieniu: „Nawet przy skrajnie formalistycznej interpretacji
zasady bliskości w odniesieniu do zakaźnych odpadów medycznych, prezentowanej przez
Odwołującego, art. 20 ust. 6 ustawy o odpadach nie powoduje, że warunki tego przetargu
ustalone przez Zamawiającego nie są wiążące zarówno dla niego jako organizatora, jak i dla
wykonawców, którzy złożyli oferty, w tym dla Odwołującego.”
W badanym postępowaniu nie było podstaw do uznania, że wykonawca ECO-ABC Sp. z o.o.
nie spełnia warunków udziału w postępowaniu. Kwalifikacja podmiotowa przebiegła
pomyślnie. W związku z tym wybór najkorzystniejszej oferty dokonał się w oparciu o
kryterium ceny.
W tym stanie rzeczy Zamawiający wnosi i wywodzi jak na wstępie.
Stanowisko przystępującego po stronie zamawiającego (wykonawcy wybranego)
pismo z dnia 25 marca 2022r.
Działając w imieniu ECO - ABC Sp. z o.o., na podstawie udzielonego mi pełnomocnictwa,
którego odpis załączam, w związku z odwołaniem wniesionym przez Konsorcjum Remondis
Medison Sp. z o.o. i Szpital Specjalistyczny Ducha Świętego z siedzibą w Sandomierzu,
wnoszę o oddalenie odwołania.
Wnoszę również o dopuszczenie dowodu z:
1.
pisma Starosty Sandomierskiego z dnia 1
września 2021 r. — na okoliczność braku
wolnych mocy przerobowych spalarni w Sandomierzu;
2.
pisma Ministerstwa Klimatu i Środowiska z dnia 24 marca 2022 r. wraz z załącznikiem
w postaci tabeli excel -
na okoliczność ilości odpadów wytworzonych na terenie
województwa świętokrzyskiego i braku wolnych mocy przerobowych spalarni w
Sandomierzu;
Sygn. akt KIO 690/22
3.
pisma Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego z dnia 3 listopada
2016 r. oraz 10 listopada 2016 r.
— w aktach sprawy KIO 323/17 — na okoliczność
wykazania, że pisma odnoszące się do ilości odpadów na terenie województwa, są
wystarczające dla uznania braku wolnych mocy przerobowych spalarni położonych na
terenie tego województwa.
uzasadnienie stanowiska
przystępującego.
Zamawiający prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie
przetargu nieograniczonego, o którym mowa w art. 132 ustawy Pzp, którego przedmiotem
jest usługa załadunku, odbioru, transportu i utylizacja odpadów medycznych o kodach: 18 01
01, 18 01 02*, 18 01 03*, 18 0104, 18 01 06*, 18 01 07, 18 01 08*, 18 01 09 wytwarzanych w
Świętokrzyskim Centrum Onkologii w Kielcach.
W
dniu 8 marca 2022 r. Zamawiający dokonał wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej
przez Przystępującego.
Przystępujący spełnił warunki udziału w postępowaniu określone w SWZ, a jego oferta była
najkorzystniejsza w ramach ustalonych kryteriów oceny ofert (cena i termin płatności).
Zgodnie z
rozdziałem III pkt 2 lit. a SWZ „O udzielenie zamówienia mogą ubiegać się
Wykonawcy, którzy spełniają warunek udziału w postępowaniu dotyczący zdolności
technicznej lub zawodowej. Wykonawca spełni warunek jeżeli wykaże, że: dysponuje
spalarnią odpadów medycznych zgodnie z zachowaniem „ZASADY BLISKOŚCI" określonej
art. 20 ust. 3 pkt. 2 i ust. 4-6 Ustawy o odpadach".
Na potwierdzenie spełnienia ww. warunku Zamawiający żądał przedłożenia oświadczenia o
dysponowaniu spalarnią odpadów medycznych zgodnie z zachowaniem „ZASADY
BLISKOŚCI" określonej art. 20 ust. 3 pkt. 2 i ust. 4-6 Ustawy o odpadach. Oświadczenie to
zostało złożone przez Przystępującego. Dowód: oświadczenie z dnia 7 lutego 2022 r. - w
aktach postępowania.
Odwołujący zarzuca, że Zamawiający dokonał czynności niezgodnie z obowiązującymi
przepisami prawa i „naruszył art. 226 ust. 1 pkt 4 oraz art 226 ust. 1 pkt 5 Prawa zamówień
publicznych poprzez przyjęcie przez Zamawiającego, że oferta złożona przez spółkę ECO-
ABC Sp. z o.o. nie podlega odrzuceniu jak
o nieważna na podstawie odrębnych przepisów,
jak również jest niezgodna z warunkami zamówienia, które zostały przez Zamawiającego
przedstawione".
ZASADA BLISKOŚCI JAKO WARUNEK UDZIAŁU W POSTEPOWANIU
Sygn. akt KIO 690/22
W pierwszej kolejności należy podkreślić, że Odwołujący nie zakwestionował spełnienia
przez ofertę Odwołującego warunków udziału w postępowaniu. Brak jest w odwołaniu
zarzutu naruszenia art. 226 ust. 2 pkt b Prawa zamówień publicznych. Zasada bliskości, na
którą powołuje się Odwołujący, została uwzględniona w postępowaniu prowadzonym przez
Zamawiającego, w ramach warunków udziału w postępowaniu, dotyczących zdolności
technicznej i zawodowej. W ramach tego właśnie warunku, Zamawiający żądał
dysponowania spalarnią zgodnie z zasadą bliskości.
Tymczasem,
Odwołujący nie kwestionując spełnienia warunków udziału w postępowaniu
przez Przystępującego próbuje wykazać, że oferta Przystępującego jest nieważna z mocy
odrębnych przepisów bądź niezgodna z warunkami zamówienia, albowiem wybór oferty
narusza art. 20 ust. 3 ustawy o odpadach.
ZASADA BLIS
KOSCI A WARUNKI ZAMÓWIENIA
Ustawa o odpadach przewiduje, że zakaźne odpady medyczne powinny być
unieszkodliwiane zgodnie z zasadami wyrażonymi w art. 20 ust. 3 i 5-6 ustawy o odpadach,
tj. co do zasady unieszkodliwianie z
akaźnych odpadów medycznych powinno następować na
obszarze tego samego województwa. Zasada ta nie ma charakteru bezwzględnego,
ponieważ art. 20 ust. 6 tejże ustawy, wprowadza wyjątek od zakazu unieszkodliwiania
odpadów na terenie tego samego województwa, na którym zostały wytworzone i dopuszcza
ich unieszkodliwianie poza terenem województwa w następujących sytuacjach:
a)
jeżeli odległość od miejsca wytwarzania odpadów do miejsca stosowania położonego
na obszarze innego województwa jest mniejsza niż odległość do miejsca stosowania
położonego na obszarze tego samego województwa;
b)
na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w
najbliżej położonej instalacji, w przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych
odpadów na obszarze danego województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają
wolnych mocy przerobowych.
Odwołujący wskazał, że będzie unieszkodliwiał odpady w Krakowie tj. w województwie
małopolskim. Natomiast Konsorcjum, którego oferta została uznana za najkorzystniejszą
zamie
rza unieszkodliwiać odpady w województwie świętokrzyskim. Poza sporem jest fakt, że
spalarnia, w której Odwołujący zamierzał unieszkodliwiać odpady medyczne położona jest
poza województwem świętokrzyskim. Nie oznacza to jednak, że oferta Przystępującego jest
niezgodna z warunkami zamówienia.
Jak wskazano powyżej, dopuszcza się unieszkodliwianie zakaźnych odpadów medycznych
poza terenem województwa, na którym odpady zostały wytworzone m.in. w sytuacji, gdy
Sygn. akt KIO 690/22
istniejące na terenie województwa instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych, Z taką
sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowym postępowaniu. Z informacji uzyskanej przez
Odwołującego z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Świętokrzyskiego wynika, że
„funkcjonująca na terenie województwa świętokrzyskiego spalarnia odpadów medycznych i
weterynaryjnych nie ma
możliwości, z uwagi na ograniczoną moc przerobową instalacji,
unieszkodliwienia wszystkich
wytwarzanych na terenie województwa zakaźnych odpadów
medycznych.”
Dowód: pismo z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Świętokrzyskiego z dnia 18
stycznia 2022 r. -
w aktach postępowania.
Co istotne, Odwołujący skierował do Urzędu Marszałkowskiego bezpośrednie pytanie, czy w
przypadku braku wolnych mocy przerobowych instalacji na terenie województwa
świętokrzyskiego, podmioty mogą przekazywać zakaźne odpady medyczne do
unieszkodliwienia do innej najbliżej położonej instalacji/spalarni, znajdującej się na terenie
innego województwa niż świętokrzyskie. UM jednoznacznie zaś wskazał że w takim
przypadku dopuszcza
się to unieszkodliwianie odpadów poza terenem województwa.
Już w 2019 r. ilość wytwarzanych na terenie województwa świętokrzyskiego zakaźnych
odpadów medycznych przewyższała dopuszczalne moce przerobowe jedynej w
województwie świętokrzyskim instalacji. Mając na uwadze wskazywany przez Urząd
Marszałkowski wzrost ilości zakaźnych odpadów medycznych, nie ulega wątpliwości, że
moce przerobowe instalacji w Sandomierzu są niewystarczające.
Załączone pismo jednoznacznie dowodzi, że dopuszczalne jest unieszkodliwianie odpadów
medycznych poza terenem województwa świętokrzyskiego i Odwołujący z tej możliwości,
dopuszczonej bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa skorzystał.
Co istotne, analogiczne pismo, ale dotyczące województwa mazowieckiego Przystępujący
przedkładał w postepowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, którego przedmiotem
jest
usługa w zakresie odbioru, transportu i unieszkodliwiania odpadów medycznych,
niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne dla SPDSK w Warszawie. Krajowa Izba
Odwoławcza uznała wówczas, że pismo takie jest wystarczające dla określenia, czy dana
instalacja ma wolne moce przerobowe.
„Z pism Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego z 3 listopada 2016 r.
(załączone do odpowiedzi na odwołanie) oraz z 10 listopada 2016 r. (załączone do
przystąpienia) wynika, że zdolności przerobowe instalacji do termicznego unieszkodliwiania
zakaźnych odpadów medycznych i weterynaryjnych wnoszą:
1 .instalacji SABA (konsorcjanta odwołującego) - 2.800 Mg/rok;
Sygn. akt KIO 690/22
2. instalacji na terenie Mazowieckiego
Szpitala Specjalistycznego im. Dr Józefa Psarskiego
w Ostrołęce 306 Mg/rok.
Tymczasem w roku 2015 na terenie województwa mazowieckiego zostało wytworzonych
7493, 4104 Mg zakaźnych odpadów medycznych i weterynaryjnych. Dodatkowo z pisma
złożonego przez przystępującego jasno wynika, dopuszczalność przekazywanie tych
odpadów do najbliżej położonej instalacji na terenie innego województwa zgodnie z art. 20
ust. 6 ustaw o odpadach.
W ocenie Izby wskazane dokumenty
są wystarczające do uznania, że zamawiający był
uprawniony do dopuszczenia w SIWZ możliwości powołania się na przez wykonawców na
instalacje położone na terenie innego województwa, a przystępujący do skorzystania z tej
możliwości.” (wyrok KIO z dnia 1 marca 2017r., sygn. KIO 323/17).
Dowód: pismo z dnia 3 listopada 2016 r, oraz 10 listopada 2016 r. - w aktach sprawy KIO
323/17
Izba wskazała wówczas, że „brak jest również dowodów na twierdzenie, że liczba zakaźnych
odpadów medycznych i weterynaryjnych wytworzonych na terenie województwa
mazowieckiego w roku 2017 umożliwi przekazywanie odpadów do tej instalacji. W świetle
realnego wzrostu w latach 2014 i 2015 oraz prognozowanego wzrostu w kolejnych latach
Izba uznała to za nierealne."
Jakkolwiek pisma odnoszą się do innego województwa i innych spalarni, Przystępujący
pragnie zwrócić uwagę, że nie jest to tylko abstrakcyjne określenie wielkości odpadów na
terenie województwa. Zasady doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania nakazują
przyjąć, że skoro masa odpadów na terenie województwa znacząco przekracza moce
przerobowe jedynej spalarnia na terenie tegoż województwa, to niemożliwym jest, aby
spalarnia ta posiadała wolne moce przerobowe dostępne akurat dla Zamawiającego.
Analogiczna sytuacja ma miejsce w przedmiotowej sprawie. Skoro
Urząd Marszałkowski
wskazał, że „szacuje się, że masa wytwarzanych odpadów medycznych zakaźnych będzie
wzrastać o 1% rocznie”, to nierealne jest, aby liczba odpadów zmniejszała się, a spalarnia w
Sandomierzu zyskiwała w ten sposób więcej wolnych mocy przerobowych.
Co więcej, już 23 sierpnia 2021 r. Przystępujący zwracał się do Starosty Sandomierskiego z
wnioskiem o unieszkodliwianie odpadów i zawarcie umowy w tym zakresie. Pismem z dnia 1
września 2021 r. Starostwa Sandomierski wskazał, iż „w roku bieżącym, zawarcie umowy
mającej na celu zapewnienie ciągłych dostaw odpadów medycznych oraz weterynaryjnych
do spalarni eksploatowanej przez Szpital Specjalistyczny Ducha Świętego w Sandomierzu
jest niemożliwe, ze względu na dotychczasowe zawarte i obowiązujące do przyszłego roku
Sygn. akt KIO 690/22
umowy
. Zapewniamy jednak, że przy podejmowaniu nowych decyzji i zobowiązań
uwzględnimy Państwa umowę, o czym poinformujemy odrębnym pismem. ”
Dowód: pismo z dnia 23 sierpnia 2021 r,
Odpowiedź Starosty Sandomierskiego jednoznacznie wskazuje, że spalarnia nie ma
możliwości unieszkodliwiania kolejnych odpadów, co oznacza, że nie posiada wolnych mocy
przerobowych.
Przystępujący zwrócił się również do podmiotu odpowiedzialnego za prowadzenie rejestru
BDO o wskazanie ilości odpadów medycznych Utworzonych na terenie województwa
świętokrzyskiego. Pismem z dnia 24 marca 2022 r. Ministerstwo Klimatu i Środowiska
wskazało, że wygenerowane zestawienie zawiera ilości wytworzonych odpadów z grupy 18
za rok 2020 z działu XI tabeli 1 sprawozdania o wytworzonych odpadach i o gospodarowaniu
odpadami. Dane ujęte w zestawieniu są aktualne na dzień 7 marca 2022 r.
Z tabeli załączonej do pisma wynika, że w 2020 r. na terenie województwa świętokrzyskiego
wytworzono
2.217,13 Mg odpadów medycznych. Nie jest zatem możliwe, aby spalarnia w
Sandomierzu, która posiada moce przerobowe 1200 Mg/rok, unieszkodliwiła prawie
dwukrotnie więcej odpadów. Nawet hipotetyczne twierdzenie, że akurat dla Zamawiającego
spalarnia znajdzie te moce przerobowe, pozostaje gołosłowne w świetle przedstawionych
dokumentów. Nie ma bowiem żadnych podstaw dla których można byłoby uznać, że
spalarnia będzie mogła unieszkodliwić dodatkowych 270 Mg/rokJ co stanowi prawie 1/4
mocy przerobowych spalarni w Sandomierzu.
NIEWAŻNOŚĆ OFERTY NA PODSTAWIE ODRĘBNYCH PRZEPISÓW
W odniesieniu do zarzutu zaniechania odrzucenia oferty na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 4
ustawy Pzp wskazać należy, że naruszenie zasady bliskości nie stanowi o nieważności
oferty i nie daje podstaw do jej odrzucenia na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. W
uzasadnieniu wyroku z dnia 2 kwietnia 2013 r., sygn. akt KIO 669/13, Krajowa Izba
Odwoławcza zajęła stanowisko, iż przepisy prawa nie przewidują sankcji nieważności oferty
w sytuacji
naruszenia wymogów wynikających z ustaw o odpadach, a tym samym nie
znajduje zastosowania art. 89 ust. 1 pkt 8 Pzp. Tożsame stanowisko zawarto w wyroku
Krajowej Izby
Odwoławczej z dnia 8 maja 2013 r., sygn. akt KIO 933/13 oraz uchwale KIO z
dnia 17 kwietnia 2014 r., KIO/
KD 31/14, w której wskazano, iż „wobec braku w tej materii
regulacji przewidującej zakaz bezwzględny oraz stanowiącej o nieważności oferty
wykonawcy dysponującego instalacją poza terenem danego województwa, nie można uznać,
że tego rodzaju oferta jest sama w sobie dotknięta nieważnością w rozumieniu art. 89 ust. 1
Sygn. akt KIO 690/22
pkt 8 Pzp. Jak wskazano powyżej, na gruncie ustawy o odpadach, brak jest ku temu podstaw
prawnych. ”
Podkreślić przy tym należy, że zakaz wywożenia zakaźnych odpadów medycznych poza
teren województwa nie jest zakazem bezwzględnie obowiązującym, Nie można zatem
powiedzieć, że zaoferowanie instalacji spoza terenu województwa mazowieckiego stanowi,
że czynność złożenia oferty jest czynnością sprzeczną z prawem, lub mającą na celu
obejście ustawy, a zatem nieważną na podstawie art. 58 ust. 1 k.c., W konsekwencji
nieuzasadniony jest zarzut naruszenia przez Zamawiającego art. 226 ust. 1 pkt 4 ustawy
Pzp.
Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że Zamawiający w sposób prawidłowy dokonał
czynności wyboru oferty najkorzystniejszej. W badanym postępowaniu prowadzonym przez
Zamawiającego nie było podstaw do uznania, że oferta wykonawcy ECO-ABC Sp. z o.o. jest
nieważna na podstawie odrębnych przepisów lub niezgodna z warunkami zamówienia.
Krajowa Izba
Odwoławcza ustaliła i zważyła
Izba oddaliła odwołanie
Izba na podstawie dokonanych ustaleń w związku z wyjaśnieniami stron oraz
uczestnika w tym przeprowadzonego post
ępowania dowodowego z dokumentów
przywołanych w poczet materiału dowodowego, oddaliła odwołanie, stwierdzając po
stronie odwołującego brak wykazania naruszenia przepisów wskazanych w odwołaniu,
które miało lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie
zamówienia
Odwołujący wniósł odwołanie od czynności zamawiającego w przedmiocie dokonania
wyboru oferty najkorzystniejszej złożonej przez spółkę ECO — ABC Sp. z o.o., która
skutecznie zgłosiła się do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego, a
odwołujący ani zamawiający nie wnieśli opozycji, do jej wniosku przystąpienia.
W związku z przystąpieniem wykonawcy wybranego po stronie zamawiającego, Izba
stwierdziła skuteczność przystąpienia oraz brak opozycji ze strony odwołującego, jak i
zamawiającego, przeciw przystąpieniu w myśl przesłanek opisanych w art. 525 i art.526 Pzp.
Sygn. akt KIO 690/22
Odwołujący wniósł odwołanie w terminie, otrzymał informację o czynności
z
amawiającego stanowiącej podstawę wniesienia odwołania w dniu 8 marca 2022 roku
(wybór oferty przystępującego). Zgodnie z regulacją zawartą w treści art. 515 ust. 1 pkt 1
ppkt a) Pzp
odwołanie wnosi się w terminie 10 dni od dnia przesłania informacji o czynności
zamawiającego, stanowiącej podstawę jego wniesienia, jeżeli informacja została przekazana
przy użyciu środków komunikacji elektronicznej, w przypadku zamówień, których wartość jest
równa albo przekracza progi unijne, a co ma miejsce w niniejszej sprawie. Zgodnie z art. 515
ust. 1 pkt 1 lit. a) i art.514 Pzp
, termin na wniesienie odwołania, przesłania kopii odwołania
z
amawiającemu oraz dokonania wpisu od odwołania upływał dnia 18 marca 2022 roku. Izba
stwierdza
wypełnienie obowiązków przez odwołującego który, wnosząc odwołanie w
terminie w dniu 12 marca 2022r.do Prezesa Izby, przekaz
ał zamawiającemu odwołanie w
taki sposób, aby mógł on zapoznać się z jego treścią przed upływem tego terminu oraz
wniósł wpis na odwołanie, a także umocowanie do reprezentowania odwołującego, czym
spełnił wymagania art.516 ust.2 Pzp.
W związku z powyższym Izba nie stwierdziła przesłanek ustawowych z art.528 Pzp. do
odrzucenia odwołania i skierowała sprawę zgodnie z art.530 Pzp. do merytorycznego
rozpoznania na rozprawie.
Izba stwierdza
, że odwołujący wykazał interes w uzyskaniu zamówienia, ponieważ złożona
przez niego oferta byłaby najkorzystniejsza, gdyby zamawiający nie dokonał wyboru
najkorzystniejszej oferty z naruszeniem przepisów Pzp., a co ma miejsce według
odwołującego. W związku z tym przysługuje odwołującemu prawo do środka ochrony
prawnej, zgodnie
z art.505 ust.1 Pzp., jakim jest odwołanie.
Odwołujący w złożonym odwołaniu podniósł naruszenie przez zamawiającego art. 226
ust. 1 pkt 4 Pzp. oraz art. 226 ust. 1 pkt 5 Pzp.
przez przyjęcie przez zamawiającego, że
oferta złożona przez spółkę ECO-ABC Sp. z o.o. (wykonawcę wybranego) nie podlega
odrzuceniu, po pierwsze jako
nieważna na podstawie odrębnych przepisów (zamawiający
odrzuca ofertę, jeżeli jest nieważna na podstawie odrębnych przepisów – 226 ust.1 pkt 4
Pzp.), po drugie jako
niezgodna z warunkami zamówienia (zamawiający odrzuca ofertę,
jeżeli jej treść jest niezgodna z warunkami zamówienia – 226 ust.1 pkt 5 Pzp.).
Tym samym odwołujący podał w odwołaniu dwa zarzuty, dla których zamawiający miał
obowiązek odrzucenia oferty ECO ABC sp. z o.o. to jest oferty przystępującego po stronie
zamawiającego.
Odwołujący we wniesionym odwołaniu żądał:
1 . u
nieważnienia czynności zamawiającego wyboru najkorzystniejszej oferty,
Sygn. akt KIO 690/22
2. d
okonania powtórnej oceny ofert oraz podjęcie czynności wykluczenia wykonawcy
wybranego oraz odrzucenia oferty
tegoż wykonawcy na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 4 Pzp.
oraz art. 226 ust. 1 pkt 5 Pzp,
3. z
asądzenia na rzecz odwołującego kosztów postępowania odwoławczego poniesionych z
tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika.
W związku z powyższym żądania odwołującego to:
1.
unieważnienie wyboru najkorzystniejszej oferty,
2.
wykluczenie z postępowania wykonawcy wybranego,
3. odrzucenie oferty wykonawcy wybranego,
4.
powtórna ocena ofert,
5.
zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego.
Okoliczności co do stanu faktycznego sprawy potwierdziły się na podstawie przekazanej
przez zamawiającego dokumentacji postępowania do akt sprawy oraz ich przedstawienia
przez odwołującego w odwołaniu (odwołanie - pismo z dnia 12.03.22r. – powyżej w
uzasadnieniu),
jak i zamawiającego we wniesionej odpowiedzi na odwołanie (odpowiedź na
odwołanie - pismo z dnia 24.03.22r. – powyżej w uzasadnieniu) oraz stanowiska
przystępującego po stronie zamawiającego (stanowisko - pismo z dnia 25.03.22r. – powyżej
w uzasadnieniu).
Izba stwierdza
, że nie ma sporu pomiędzy stronami oraz uczestnikiem, co do zaistniałego
stanu faktycznego w sprawie. Wobec powyższego Izba uznaje przedstawiany stan faktyczny
przez strony, w pismach przywołanych i przedstawionych co do ich treści powyżej w
uzasadnieniu wyroku, za przyznany to jest bezsporny.
Izba stwierdza
pomiędzy stronami i uczestnikiem spór co do oceny prawnej zaistniałych
okoliczności oraz spór co do skutków prawnych prowadzonego przez zamawiającego
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, którego przedmiotem jest usługa
załadunku, odbioru, transportu i utylizacja odpadów medycznych dla Świętokrzyskiego
Centrum Onkologii w Kiecach czyli dla zamawiającego.
Zamawiający w dniu 8 marca 2022 roku poinformował odwołującego, że po przeprowadzeniu
procedury wyboru najkorzystniejszej oferty w trybie przetargu nieograniczonego na usługę
załadunku, odbioru, transportu i utylizację odpadów medycznych o kodach: 18 01 01, 18
0102*, 18 01 03*, 18 01 04, 18 01 06*, 18 01 07, 18 01 08*, 18 01 09 w związku z
prowadzoną przez zamawiającego działalnością leczniczą, dokonał wyboru oferty jako
najkorzystniejszej,
złożonej przez przystępującego po stronie zamawiającego.
Sygn. akt KIO 690/22
Odwołujący w uzasadnieniu odwołania wskazał, że „warunki udziału w postępowaniu,
stosownie do przedmiotu zamówienia, w rozdziale IV SWZ wskazywały, między innymi na
obowiązek posiadania wpisu do bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o
gospodarce odpadami (BD
O) w zakresie objętym przedmiotem zamówienia oraz posiadanie
uprawnienia do wykonywania określonej działalności lub czynności, jeżeli przepisy prawa
nakładają obowiązek ich posiadania, w szczególności koncesje, zezwolenia lub licencje
wymaga się aktualnego zezwolenia na wykonywanie działalności w zakresie gospodarki
odpadami medycznymi i niebezpiecznymi 180101, 18 0102*180103*. 18 01 04, 18 0106*,
18 01 07, 18 0108* , 18 01 09 tzn. ich unieszkodliwianie i prowadzenia instalacji
termicznego przekształcania odpadów zgodnie z Ustawą z dnia 14 grudnia 2012 r. o
odpadach (Dz. U. z 2021 r., poz. 779, 785, 1648) i Rozporządzeniem Ministra Klimatu z
dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. z 2020r., poz. 10)”.
Odwołujący składając odwołanie wskazał, że dokonany wybór najkorzystniejszej oferty to
jest przystępującego po stronie zamawiającego nie gwarantuje świadczenia usługi zgodnie z
obowiązującymi przepisami prawa na terenie RP, wymieniając ustawę o odpadach z dnia 14
grudnia 2012 roku, ustawę o ochronie środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 roku oraz
rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 5 października 2017 r. w sprawie szczegółowego
sposobu postępowania z odpadami medycznymi. Czyli odwołujący zakwestionował,
prz
ewidziany w ofercie wykonawcy wybranego, sposób wykonywania usługi to jest
zakwestionował jego zgodność z obowiązującymi przepisami w Polsce, a co
przekłada się na zarzut niezgodności treści oferty z warunkami zamówienia oraz
nieważności oferty na podstawie obowiązujących odrębnych przepisów.
Odwołujący, działając na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 4 oraz art. 226 ust. 1 pkt 5 Pzp.
podniósł „zarzut wyboru przez zamawiającego oferty, która jest nieważna na podstawie
odrębnych przepisów oraz niezgodna z warunkami zamówienia, które zostały przez
Zamawiającego przedstawione”, a już z treści uzasadnienia odwołania wynika, że
„nieważność” i „niezgodność” oferty występuje ze względu na fakt, że złożona przez ten
podmiot oferta narusza art. 20 ustawy o odpadach z dnia 14 grudnia 2012 r. formułujący
obowiązek przestrzegania „zasady bliskości”.
W tym miejscu Izba, na marginesie,
zaznacza, że odwołujący użył nieprawidłowego zwrotu w
uzasadnieniu odwołania (nienumerowana str. 3 ostatni wiersz od dołu i str. 4 pierwszy wiersz
od góry) co do naruszenia art.226 ust. 1 pkt 5 Pzp używając zwrotu do oferty „niezgodna z
warunkami udziału w postępowaniu”, ponieważ powinien użyć zwrotu „jej treść jest
niezgodna z warunkami za
mówienia”. Bowiem czym innym są warunki zamówienia
(definicja -
art.7 pkt 29 Pzp.), a czym innym są warunki udziału w postępowaniu (art.112 -117
Sygn. akt KIO 690/22
Pzp.).
Niemniej powyższe nie miało wpływu na rozstrzygnięcie przez Izbę odwołania.
Natomiast wprowadziło to w błąd zamawiającego i przystępującego, którzy w toku
postępowania odwoławczego podnosili brak zarzutu w odwołaniu co do wykluczenia
wykonawcy wybranego z post
ępowania, czyli art.226 ust.1 pkt 2) lit.b Pzp. I tak
przystępujący w piśmie z dnia 25.03.22r. (w uzasadnieniu wyroku – powyżej) kwituje
zagadnienie warunku udziału w postępowaniu „ZASADA BLISKOŚCI JAKO WARUNEK
UDZIAŁU W POSTEPOWANIU. W pierwszej kolejności należy podkreślić, że Odwołujący nie
zakwestionował spełnienia przez ofertę Odwołującego warunków udziału w postępowaniu.
Brak jest w odwołaniu zarzutu naruszenia art. 226 ust. 2 pkt b Prawa zamówień publicznych.
Zasada bliskości, na którą powołuje się Odwołujący, została uwzględniona w postępowaniu
prowadzonym przez Zamawiającego, w ramach warunków udziału w postępowaniu,
dotyczących zdolności technicznej i zawodowej. W ramach tego właśnie warunku,
Zamawiający żądał dysponowania spalarnią zgodnie z zasadą bliskości. Tymczasem,
Odwołujący nie kwestionując spełnienia warunków udziału w postępowaniu przez
Przystępującego próbuje wykazać, że oferta Przystępującego jest nieważna z mocy
odrębnych przepisów bądź niezgodna z warunkami zamówienia, albowiem wybór oferty
narusza art. 20 ust. 3 ustawy o odpadach
.”
Kończąc tę kwestię, która w ocenie Izby, jest zagadnieniem pobocznym i nie mającym
wpływu na rozstrzygnięcie odwołania, kwituje ją następująco. Przestrzeganie przez
wykonawców przy wykonywaniu zamówienia „zasady bliskości” nie jest warunkiem udziału w
postępowaniu, tylko warunkiem zamówienia czyli wykonania zamówienia. W związku z
powyższym odwołujący adekwatnie przywołał zarzuty, co do podstawy prawnej to jest
art.226 ust.1 pkt 4) i pkt 5) Pzp.
, a nie miał podstaw, czy też konieczności przywołania
zarzutu z art.226 ust.1 pkt 2) lit.b Pzp.
Chociaż jak powyżej Izba przykładowo przedstawiła,
w żądaniach odwołujący wykazuje brak konsekwencji: żądając również wykluczenia
wykonawcy wybranego z postępowania, wbrew zakresowi naruszeń objętych zarzutami,
zresztą wyjątkowo lakonicznie sformułowanymi, czy też używając nieodpowiednich zwrotów
w uzasadnieniu
odwołania.
Izba rozstrzygając meritum sprawy wskazuje na motyw złożonego odwołania, jak
poniżej.
„Należy przytoczyć tutaj art. 20 ust. 3 pkt 2) ustawy o odpadach, zgodnie z którym zakazuje
się unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów
weterynaryjnych -
poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone. Instalacja
wskazana w ofercie O
dwołującego znajduje się w Sandomierzu i jest jedyną spalarnią w
Sygn. akt KIO 690/22
województwie świętokrzyskim, w związku z powyższym jedynie oferta Odwołującego spełnia
wszystkie wymagania wskazane w aktach prawnych.
Pon
adto, Odwołujący wskazuje, że w przedmiotowym postępowaniu zaoferował możliwość
unieszkodliwiania odebranych od Zamawiającego odpadów w instalacji położonej w
Sandomierzu, przy ul. Schinzla 13 w odległości 96 km od siedziby Zamawiającego.
Zamawiający natomiast dokonał wyboru oferty spółki ECO — ABC Sp. z o.o., której
instalacja zlokalizowana jest w Bełchatowie przy ul. Przemysłowej 7, w odległości 122 km od
siedziby Zamawiającego.
W tym zakresie Odwołujący wskazuje, że Zamawiający dokonał błędnej oceny stanu
faktycznego, w konsekwencji przyjął ofertę złożoną przez spółkę ECO — ABC Sp. z o.o. jako
najkorzystniejszą. Dokonany wybór oferty jako najkorzystniejszej jest sprzeczny art. 20 ust. 3
pkt. 2) ustawy o odpadach, jak również z warunkami zamówienia, które zostały
przedstawione przez Zamawiającego.
Odwołujący wskazuje, że wyrażona w treści art. 20 ustawy o odpadach z dnia 14 grudnia
2012 r. „zasada bliskości” stanowi jeden z podstawowych elementów koncepcji
zagospodarowania odpadami przyjętej przez państwa europejskie, której celem jest
zminimalizowanie ich potencjalnego negatywnego wpływu na środowisko naturalne. Zgodnie
z poglądem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, zasada bliskości stanowi podstawę
wprowadzania ograniczeń w swobodnym przemieszczaniu odpadów.
Zgodnie z regulacją zawartą w treści art. 20 ust. 6 ustawy o odpadach dopuszcza się
unieszkodliwienie zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych
na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej
położonej instalacji ale w przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na
obszarze danego województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy
przerobowych. W przedmiotowej sprawie Odwołujący zaoferował jedyną instalację położoną
w województwie świętokrzyskim, która równocześnie położona jest najbliżej siedziby
Zamawiającego.
Odwołujący wskazuje, że przepisy ustawy o odpadach, w szczególności art. 20 — w
zakresie wyrażonej w tym przepisie „zasady bliskości" mają charakter lex specialis w
stosunku do przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych z dnia 1 1 września 2019 r. — i
w tym zakresie muszą być bezwzględnie przestrzegane przez Zamawiających przed
przepisami Prawa zamówień publicznych. Dokonanie wyboru Wykonawcy, które zostało
oparte przez Zamawiającego jedynie na podstawie kryterium korzystniejszej ceny, co jest
niezgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi w zakresie ochrony środowiska.”
Sygn. akt KIO 690/22
Izba kwitując powyższy wywód odwołania, zawarty w uzasadnieniu odwołania, co do
naruszeni
a zasady bliskości przez zamawiającego stwierdza, że przeprowadzone
postępowanie dowodowe w toku postępowania odwoławczego, nie wykazało naruszenia
art.226 ust.1 pkt 4) i pkt 5)
Pzp., w związku z wyborem najkorzystniejszej oferty, a tym
samym
zamawiający dokonując wyboru oferty najkorzystniejszej nie naruszył obowiązującej
wykonawców „zasady bliskości”.
W ocenie Izby nie można przywołanej ustawy o odpadach (art.20), uznać jako podstawy
prawnej
do uwzględnienia zarzutu z art.226 ust.1 pkt 4) Pzp to jest stwierdzenia, że oferta
jest nieważna na podstawie tejże ustawy, ponieważ nie przewiduje się w tej ustawie skutku
nieważności czynności prawnej, jaką jest złożenie oferty. Poza tym regulacja tej ustawy
nakazująca przestrzeganie zasady bliskości przy utylizacji odpadów medycznych w niej
wskazanych i sprowadzających się do zakazu wywozu odpadów poza teren województwa, w
którym odpady powstają, nie ma charakteru bezwzględnego, ponieważ przewiduje od niej
wyjątki, a co sam odwołujący przyznaje w złożonym odwołaniu.
W związku z tym Izba oddalając odwołanie, podziela argumentację zamawiającego zawartą
w odpowiedzi na odwołanie (pismo z dnia 24.03.2022r.) i uznaje ja za własną.
Zakaźne odpady medyczne powinny być unieszkodliwiane zgodnie z zasadami wyrażonymi
w art. 20 ust. 3 i 5-
6 ustawy o odpadach, tj. ich unieszkodliwianie powinno następować na
obszarze tego samego województwa, na którym odpady zostały wytworzone, względnie
poza obszarem tego województwa, ale najbliżej miejsca ich wytwarzania. I tak art. 20 ust. 3
ustawy o odpadach ustala zasadę regionalizacji, zgodnie z którą zakazuje się
unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych
poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone. Wyjątki od powyższej zasady
przewidują ust. 5-6 art. 20 ustawy o odpadach, zgodnie z którymi można nie stosować
ustalonej w art. 20 ust. 3 zasady regionalizacji w następujących sytuacjach:
a)
jeżeli odległość od miejsca wytwarzania odpadów do miejsca stosowania położonego
na obszarze innego województwa jest mniejsza niż odległość do miejsca stosowania
położonego na obszarze tego samego województwa;
b)
na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej
położonej instalacji, w przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na
obszarze danego województwa lub
c)
gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych.
Sygn. akt KIO 690/22
Jak
podkreślił zamawiający w złożonej odpowiedzi na odwołanie wynika z powyższego, że
zasada bliskości nie ma charakteru absolutnego, chociaż odwołujący chciałby ją tak
interpretować i rozumieć.
Ze złożonej oferty wynika, że wykonawca wybrany złożył oświadczenie, że jest właścicielem i
podmiotem
zarządzającym
instalacją
termicznego
przekształcania
odpadów
niebez
piecznych i innych niż niebezpieczne w Krakowie przy ul. Dymarek 7 (w odległości
115 km od siedziby Zamawiającego), zadeklarował wolne moce przerobowe tej instalacji i
zadeklarował unieszkodliwianie odpadów medycznych w tej właśnie instalacji.
Zamawiający przyznał w złożonej odpowiedzi na odwołanie jak i na rozprawie, że był
zobowiązany sprawdzić, czy w przypadku wykonawcy wybranego zachodzą wyjątki od
zasady regionalizacji wynikające z ustawy o odpadach. Zamawiający przyznał, że nie
zachodzą wyjątki, o których mowa w lit. a) i b) powyżej, tj. stwierdził, że - po pierwsze - działa
instalacja położona w województwie świętokrzyskim (w Sandomierzu), a pod drugie -
znajduje się w odległości 96 km od siedziby Zamawiającego (jest instalacją najbliżej
położoną od siedziby Zamawiającego).
W związku z powyższym Zamawiającemu pozostało sprawdzenie, czy instalacja
działająca w Sandomierzu (tym samym województwie co siedziba Zamawiającego)
posiada wolne moce przerobowe.
W tym celu Zamawiający pismem z dnia 17 lutego 2022 r. zwrócił się do Wykonawcy ECO-
ABC Sp. z o.o. o wyjaśnienia czy zadeklarowanie korzystania z instalacji w Krakowie spełnia
ustawową zasadę bliskości. W odpowiedzi pismem z 21 lutego 2022 r. Wykonawca ten
wyjaśnił, że jedyna działająca w województwie instalacja w Sandomierzu nie ma wolnych
mocy przerobowych, na dowód czego przedstawił pismo Urzędu Marszałkowskiego
Województwa Świętokrzyskiego z 18 stycznia 2022 r. Z pisma tego wynika, że działająca w
Sandomierzu instalacja zaspokaja zapotrzebowanie na uty
lizację odpadów medycznych w
województwie jedynie w ok. 60 procent.
Następnie w trybie art. 128 ust. 5 Zamawiający pismem z dnia 2 marca 2022 r. zwrócił się do
Szpitala Specjalistycznego Świętego Ducha w Sandomierzu, który jest jedynym
dysponentem spalarni odpadów medycznych w województwie z pytaniem, czy wykonawca
ECO-
ABC Sp. z o.o. ma możliwość zawarcia umowy o utylizację odpadów medycznych w tej
spalarni, przy czym Zamawiający wskazał, że umowa taka byłaby związana z udzieleniem
zamówienia publicznego temu wykonawcy w ramach rozpatrywanego postępowania.
Zamawiający wskazał ilość odpadów i przewidywaną długość realizacji umowy. Jak również
wniósł o udzielenie odpowiedzi do dnia 8 marca 2022r. (pismo z 02.03.22
AZP.2411.194.2021.JM - w aktach sprawy).
Sygn. akt KIO 690/22
Pismem z dnia 4 marca 2022 r. Szpital
Specjalistyczny Ducha Świętego w Sandomierzu
odpowiedział, że nie ma zawartej umowy z ECO-ABC Sp. z o.o. a także że nie planuje
zawarcia takiej umowy.
„W związku z powyższym firma ECO - ABC Sp. z o.o. nie ma
możliwości utylizacji odpadów medycznych w naszej spalarni w Sandomierzu.” (pismo
EA/SPAL/15/02/2022 z 04.03.22r.- w aktach sprawy).
„Zamawiający na podstawie wskazanych wyżej wyjaśnień i dokumentów doszedł do
wniosku, że działająca w województwie spalarnia odpadów w Sandomierzu nie ma wolnych
mocy przerobowych i w związku z tym wykonawca ECO-ABC Sp. z o.o. nie ma możliwości
utylizacji odpadów medycznych w tej spalarni. W związku z tym Zamawiający stwierdził
wystąpienie wyjątku, o którym mowa w art. 20 ustawy o odpadach, który uzasadnia
zastosowanie dyspozycji z art.
20 ust. 6 zd. 2 (dopuszcza się unieszkodliwienie zakaźnych
odpadów na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej
położonej instalacji.) Zamawiający ustalił, że instalacja proponowana przez wykonawcę
ECO-
ABC Sp. z o.o. jest najbliższej położoną instalacją spośród instalacji spoza
województwa świętokrzyskiego”.
W
ocenie
Izby
p
owyższa procedura wyjaśniająca, przeprowadzona przez
zamawiającego, która miała miejsce przed rozstrzygnięciem przetargu to jest przed
dn.08.03.2022r.
i z treści zarówno złożonych pytań, jak i udzielonych odpowiedzi, potwierdza
należytą staranność zamawiającego przy badaniu zgodności oferty wykonawcy wybranego z
warunkami zamówienia jako zgodności z ustawą o odpadach co do obowiązującej „zasady
bliskości”. Udzielone wyjaśnienia zamawiającemu upoważniają jego, do uznania za
usprawiedliwione
oświadczenie wykonawcy wybranego, co do miejsca utylizacji odpadów
(Kraków – województwo Małopolskie), to jest poza województwem ich wytworzenia
(województwo Świętokrzyskie) i poza jedyną spalarnią w tym województwie - zlokalizowaną
w Sandomierzu.
Na rozprawie zamawiający, w uzupełnieniu stanowiska Szpitala Specjalistycznego Ducha
Świętego w Sandomierzu z dnia 04.03.2022r., złożył kolejne pismo Szpitala z dnia
25.03.2022r. potwierdzające, brak możliwości spalania przez firmę ECO-ABC Sp. z o.o.
odpa
dów medycznych w jego spalarni, z uwagi na zawarte umowy i brak wolnych mocy
przerobowych spalarni (pismo EA/SPAL/15/02/2022 z dnia 25.03.2022r.
– w aktach sprawy).
Z kolei
o należytej staranności po stronie wykonawcy wybranego co do przestrzegania
„zasady bliskości” w rozumieniu utylizacji określonych odpadów medycznych na terenie
województwa ich wytworzenia, świadczy pismo Starosty Sandomierskiego z dnia
01.09.2021r., stano
wiące odpowiedź na zadane pytanie w dniu 23.08.2021r. przez tego
wykonawcę. Z udzielonej odpowiedzi wynika, że zawarcie umowy mającej na celu
Sygn. akt KIO 690/22
zapewnienie ciągłych dostaw odpadów medycznych oraz weterynaryjnych do spalarni
Szpitala Specjalistycznego Ducha
Świętego w Sandomierzu jest niemożliwe, ze względu na
dotychczasowe zawarte i obowiązujące do przyszłego roku umowy (pismo z 01.09.2021r.
OR.8023.14.2021
– w aktach sprawy).
W ocenie Izby
, wbrew twierdzeniom odwołania, zamawiający w przedmiotowym
postępowaniu nie naruszył zasady bliskości przez zastosowanie jako pierwszorzędnej
zasady konkurencyjności złożonych ofert. Każda z tych zasad jest zasadą wzajemnie
równorzędną i stosowanie jednej z nich nie wyklucza stosowania drugiej. Zarówno jedna, jak
i druga zasada nie są zasadami wzajemnie się wykluczającymi, jak i żadna z nich nie ma
charakteru bezwzględnego. Zamawiający jest zobowiązany do udzielenia zamówienia
wykonawcy wybranemu zgodnie z przepisami ustawy (art.17 ust.2 Pzp), czyli
przestrzegając
reżimu wynikającego z art.226 ust.1 pkt 4) i pkt 5) Pzp. Natomiast art.16 pkt 1 Pzp
zobowiązuje zamawiającego do przygotowania i przeprowadzenia postępowania o
udzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe
traktowanie wykonawców. W związku z powyższym zamawiający ma obowiązek
poszanowania w
równym stopniu zasady uczciwej konkurencji jak i obowiązujących
przepisów prawa.
Podsumowując Izba nie stwierdziła po pierwsze ani przesłanki do odrzucenia oferty
wykonawcy wybranego z tytułu nieważności tej oferty według odrębnych przepisów,
ponieważ przywołana w odwołaniu ustawa o odpadach w związku z „zasadą bliskości”
utylizacji odpadów medycznych, takiej sankcji jak „nieważność oferty” nie przewiduje. Jak i
po
drugie warunki zamówienia co do miejsca utylizacji wskazują ustawę o odpadach, która z
kolei od „zasady bliskości” przewiduje odstępstwa co do bezwzględnej jej wymagalności.
O
kolicznościami wyłączającymi wprost „zasadę bliskości” są przypadki: brak spalarni w
województwie wytworzenia odpadów lub braku wolnych mocy przerobowych w spalarni
zlokalizowanej
na terenie województwa ich wytworzenia. Powyższe okoliczności wystąpiły w
niniejszym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, a ich wystąpienie wykazał
zarówno zamawiający, który przeprowadził postepowanie wyjaśniające przed ogłoszeniem
wyniku post
ępowania. Również wykonawca wybrany, przed złożeniem oferty wystąpił do
spalarni zlokaliz
owanej w województwie wytworzenia odpadów i otrzymał odmowę spalarni
co możliwości składania odpadów.
W związku z powyższym zarzut odwołania naruszenia art. 226 ust.1 pkt 4) i pkt 5) Pzp. nie
potwierdził się, ponieważ jak już powyżej Izba wskazała, ustawa o odpadach na wypadek
stwierdzenia
naruszenia jej postanowień co do „zasady bliskości” nie przewiduje nieważności
czynności prawnej wykonawcy wybranego (nieważność oferty- pkt 4)) oraz zasada bliskości
Sygn. akt KIO 690/22
nie ma charakteru bezwzględnego i zamawiający zgodnie z jej postanowieniami przewidział
w warunkach zamówienia odstępstwa od utylizacji odpadów medycznych poza
województwem ich wytworzenia.
Zarzut odwołania z art.226 ust.1 pkt 4) Pzp o nieważności oferty na podstawie odrębnych
przepisów, również nie potwierdził się na podstawie art.58 § 1 k.c. w związku z art.8
ust.1Pzp,
o stosowaniu do czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia to jest
czynności prawnej w tym wypadku złożenia oferty, jako sprzecznej z ustawą w tym wypadku
z ustaw
ą o odpadach, że jest ofertą nieważną nie ma miejsca, z braku dyrektywy
nieważności takiej czynności.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji wyroku, nie stwierdzając naruszenia
przepisów ustawy Pzp., jak i na jej podstawie przepisów obowiązujących (ustawa o
odpada
ch i k.c.), które miałyby jakikolwiek wpływ na wynik postępowania, a co dałoby
podstawę do uwzględnienia odwołania w myśl art.554 ust.1 pkt 1) ustawy Pzp. i co
przekłada się na stwierdzenie, że zamawiający w sposób prawidłowy dokonał wyboru
najkorzystniejszej oferty.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art.557 i art.574 ustawy z
dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2019 ze zm.)
stosownie do jego wyniku, zgodnie z
§ 8 ust. 2 w zw. z § 5 pkt 2 rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów w sprawie szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego,
ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania z dnia 30 grudnia
2020 r. (Dz.U. z 2020 r. poz. 2437),
zaliczając w poczet postępowania odwoławczego koszt
wpisu od odwołania, uiszczony przez odwołującego w kwocie 15.000,00 złotych i zasądzając
kwotę 3.600,00 zł. (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) tytułem
wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego na podstawie złożonej faktury vat
Przewodniczący: …….………………………………..
Sygn. akt KIO 690/22
1.
oddala odwołanie
2.
kosztami postępowania obciąża odwołującego: Konsorcjum 1.REMONDIS Medison Sp.
z o.o. 42-
530 Dąbrowa Górnicza ul. Puszkina 41 (Lider) i 2.Szpital Specjalistyczny
Ducha Świętego 27-600 Sandomierz ul. Z. Schinzla 13 i:
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15.000,00 zł
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez odwołującego
Konsorcjum 1.REMONDIS Medison Sp. z o.o. 42-
530 Dąbrowa Górnicza ul.
Puszkina 41 (Lider) i 2.Szpital Specjalistyczny Ducha Świętego 27-600
Sandomierz ul. Z. Schinzla 13
tytułem wpisu od odwołania
2.2.
zasądza od odwołującego Konsorcjum 1.REMONDIS Medison Sp. z o.o. 42-530
Dąbrowa Górnicza ul. Puszkina 41 (Lider) i 2.Szpital Specjalistyczny Ducha
Świętego 27-600 Sandomierz ul. Z. Schinzla 13 na rzecz zamawiającego
Sygn. akt KIO 690/22
Świętokrzyskie Centrum Onkologii Samodzielny Publiczny Zakład Opieki
Zdrowotnej w Kielcach 25-
734 Kielce, ul. Artwińskiego 3 C kwotę 3.600,00 zł.
(słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) tytułem wynagrodzenia
pełnomocnika zamawiającego
Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 58
0 ust.1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2019 t.j. z 2021 r. poz. 1129 wraz z późn. zm.)
na niniejszy wyrok
– w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za
pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie
Przewodniczący: …….………………………………..
Sygn. akt KIO 690/22
Uzasadnienie
Odwołanie złożone zostało przez Konsorcjum w składzie: REMONDIS Medison Sp. z o.o. z
siedzibą w Dąbrowie Górniczej (42 — 530), ul. Puszkina 41 (Lider Konsorcjum) i Szpital
Specjalistyczny Ducha Świętego z siedzibą w Sandomierzu (27 — 600), ul. Z. Schinzla 13
(Konsorcjant)
wspólnie reprezentowane przez pełnomocnika: r. pr. Pawła Wojciechowskiego,
zwane dalej „odwołującym” lub „konsorcjum”.
Zamawiającym prowadzącym postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego jest:
Świętokrzyskie Centrum Onkologii w Kielcach ul. Artwińskiego 3C, 25-734 Kielce, zwany
dalej „zamawiającym”.
Przedmiotem
prowadzonego postępowania jest usługa załadunku, odbioru, transportu i
utylizacja
odpadów medycznych dla Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kiecach czyli dla
zamawiającego.
Sprawie nadano wewnętrzny numer: AZP.2411.194.2021.JM
Odwołujący w złożonym odwołaniu w dniu 12 marca 2022r. podniósł
Działając, na podstawie udzielonych pełnomocnictw, których odpis przedkładam w
załączeniu, w imieniu konsorcjum firm: REMONDIS Medison Sp. z o.o. — Lider Konsorcjum
oraz
Szpital Specjalistyczny Ducha Świętego z siedzibą w Sandomierzu — Konsorcjant
(zwanego dalej również wspólnie „Konsorcjum” lub „Odwołującym) na podstawie art. 513 ust.
1 w związku z art. 515 ust. 1 pkt 1 ppkt a) ustawy z dnia 1 1 września 2019 r. Prawo
zam
ówień publicznych (zwanej dalej „Prawem zamówień publicznych” lub „p.z.p. wnoszę
odwołanie od decyzji Zamawiającego w przedmiocie dokonania wyboru oferty
najkorzystniejszej złożonej przez spółkę ECO — ABC Sp. z o.o.
Termin wniesienia odwołania:
Odwołujący otrzymał informację o czynności Zamawiającego stanowiącej podstawę
wniesienia odwołania w dniu 8 marca 2022 roku. Zamawiający przesłał w tym dniu,
informację, że w wyniku przeprowadzenia procedury przetargowej dokonał wyboru oferty
spółki ECO — ABC Sp. z o.o.
Zgodnie z regulacją zawartą w treści art. 515 ust. 1 pkt 1 ppkt a) Prawa zamówień
publicznych odwołanie wnosi się w terminie 10 dni od dnia przesłania informacji o czynności
zamawiającego stanowiącego podstawę jego wniesienia, jeżeli informacja została
przekazana przy użyciu środków komunikacji elektronicznej, w przypadku zamówień, których
wartość jest większa niż progi unijne Odwołujący wskazuje, że na podstawie art. 513 ust. 1 w
Sygn. akt KIO 690/22
związku z art. 515 ust. 1 pkt 1 ppkt a) ustawy Prawo zamówień publicznych, termin na
wniesienie odwołania, przesłania kopii odwołania Zamawiającemu oraz dokonania wpisu
opłaty od odwołania upływa dnia 18 marca 2022 roku.
Zarzucam Zamawiającemu:
Naruszenie art. 226 ust. 1 pkt 4 oraz art. 226 ust. 1 pkt 5 Prawa zamówień publicznych
poprzez przyjęcie przez Zamawiającego, że oferta złożona przez spółkę ECO-ABC Sp. z o.o.
nie podlega odrzuceniu jako nieważna na podstawie odrębnych przepisów, jak również jest
niezgodna z warunkami zamówienia, które zostały przez Zamawiającego przedstawione.
Wnoszę o:
1 . Unieważnienie czynności Zamawiającego o wyborze oferty spółki ECO - ABC Sp. z o.o.;
2.
Dokonania powtórnej oceny ofert oraz podjęcie czynności wykluczenia spółki ECO — ABC
sp. z
o.o. oraz odrzucenia oferty spółki ECO - ABC Sp. z o.o. na podstawie art. 226 ust. 1 pkt
4 oraz art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Prawo zamówień publicznych;
3.
Zasądzenie na rzecz odwołującego kosztów postępowania odwoławczego
poniesionych z tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika.
Uzasadnienie
odwołania
Zamawiający w dniu 8 marca 2022 roku poinformował Odwołującego, że po
przeprowadzeniu procedury wyboru najkorzystniejszej oferty w trybie przetargu
nieograniczonego na usługę załadunku, odbioru, transportu i utylizację odpadów
medycznych o kodach: 18 01 01, 18 0102*, 18 01 03*, 18 01 04, 18 01 06*, 18 01 07, 18 01
08*, 18 01 09 w związku z prowadzoną przez Zamawiającego działalnością leczniczą,
dokonał wyboru oferty złożonej przez spółkę ECO — ABC Sp z o.o. z siedzibą w
Bełchatowie (97 — 400), ul. Przemysłowa 7.
Odwołujący nie zgadza się z dokonanym wyborem najkorzystniejszej oferty, wskazując że
dokonując wyboru oferty Zamawiający podjął czynności niezgodne z przepisami ustawy
oraz zaniechał podjęcia czynności, do których był zobowiązany na jej podstawie.
W pierwszej kolejności Odwołujący wskazuje, iż Zamawiający w treści opisu przedmiotu
zamówienia określił, że przedmiot zamówienia stanowi usługa transportu i unieszkodliwiania
odpadów medycznych o kodach 18 01 01, 18 01 02*, 18 01 03*, 18 01 04, 18 01 06*, 18 01
07, 18 01 08*, 18 01 09 w związku z prowadzoną przez Zamawiającego działalnością
leczniczą. Przedmiotem niniejszego zamówienia są zatem odpady, które zgodnie z
rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 5 października 2017 roku w sprawie
szczegółowego sposobu postępowania z odpadami medycznymi, należą do grupy odpadów
Sygn. akt KIO 690/22
medycznych, w tym
również odpadów zakaźnych. Do grupy odpadów zakaźnych należą
odpady o kodzie 18 01 02*, 18 01 03*, 18 01 06*, 18 01 08* a łączna ilość odpadów
przekazanych
do unieszkodliwienia szacunkowo wyniesie ok. 22 500 kg miesięcznie w
okresie realizacji zamówienia, tj. 12 miesięcy.
Formułując warunki udziału w postępowaniu, Zamawiający w rozdziale IV SVMZ wskazał, że
o udzielenie zamówienia mogą ubiegać się Wykonawcy, którzy nie podlegają wykluczeniu z
postępowania o udzielenie zamówienia na podstawie okoliczności wskazanych w art. 108
ust. 1 oraz w art. 109 ust. 1 pkt 4, 5, 7, posiadają wpis do bazy danych o produktach i
opakowaniach oraz o gospodarce odpadami (BDO) w
zakresie objętym przedmiotem
zamówienia oraz posiadają uprawnienia do wykonywania określonej działalności lub
czynności, jeżeli przepisy prawa nakładają obowiązek ich posiadania, w szczególności
koncesje, zezwolenia lub licencje wymaga się aktualnego zezwolenia na wykonywanie
działalności w zakresie gospodarki odpadami medycznymi i niebezpiecznymi 180101, 18
0102*180103*. 18 01 04, 18 0106*, 18 01 07, 18 0108* , 18 01 09 tzn. ich unieszkodliwianie
i prowadzenia instalacji termicznego przekształcania odpadów zgodnie z Ustawą z dnia 14
grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2021 r., poz. 779, 785, 1648) i Rozporządzeniem
Ministra Klimatu z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. z 2020r., poz.
10).
Zamawiający był zobowiązany do dokonania wyboru oferty przy uwzględnieniu
obowiązujących przepisów prawa. Zgodnie z treścią Specyfikacji Warunków Zamówienia,
prowadzenie działalności związanej z odbiorem odpadów medycznych powinno być zgodne
z aktualnymi przepisami prawnymi i rozporządzeniami wykonawczymi z zakresu ochrony
środowiska. Wykonawca w zakresie wykonanej usługi powinien przestrzegać przepisów
prawa powszechnie
obowiązującego, w szczególności dotyczących ochrony środowiska w
zakresie czynności realizowanych w ramach umowy. Zamawiający wskazał również, iż
świadczenie usługi ma odbywać się zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami
prawa na terenie RP, wymieniając m.in. ustawę o odpadach z dnia 14 grudnia 2012 roku,
ustawę o ochronie środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 roku oraz rozporządzenie Ministra
Zdrowia z dnia 5 października 2017 r. w sprawie szczegółowego sposobu postępowania z
odpadami medycznymi.
W toku postępowania ofertę złożyła spółka ECO ABC Sp. z o.o., która została następnie
wybrana przez Zamawiającego. Zgodnie z treścią złożonej oferty podmiot ten wskazał, że
spełnia warunki udziału w postępowaniu określone przez Zamawiającego w ogłoszeniu o
zamówieniu i specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Odwołujący, działając na
podstawie art. 226 ust. 1 pkt 4 oraz art. 226 us
t. 1 pkt 5 ustawy Prawo zamówień publicznych
Sygn. akt KIO 690/22
podnosi zarzut wyboru przez Zamawiającego oferty złożonej przez spółkę ECO — ABC sp. z
o.o., która jest nieważna na podstawie odrębnych przepisów oraz niezgodna z warunkami
udziału w postępowaniu, ze względu na fakt, że złożona przez ten podmiot oferta narusza
art. 20 ustawy o odpadach z dnia 14 grudnia 2012 r. formułujący obowiązek przestrzegania
zasady bliskości.
Należy przytoczyć tutaj art. 20 ust. 3 pkt 2) ustawy o odpadach, zgodnie z którym zakazuje
się unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów
weterynaryjnych -
poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone. Instalacja
wskazana w ofercie odwołującego znajduje się w Sandomierzu i jest jedyną spalarnią w
województwie świętokrzyskim, w związku z powyższym jedynie oferta Odwołującego spełnia
wszystkie wymagania wskazane w aktach prawnych.
Ponadto, Odwołujący wskazuje, że w przedmiotowym postępowaniu zaoferował możliwość
unieszkodliwiania odebranych od Zamawiającego odpadów w instalacji położonej w
Sandomierzu, przy ul. Schinzla 13 w odległości 96 km od siedziby Zamawiającego.
Zamawiający natomiast dokonał wyboru oferty spółki ECO — ABC Sp. z o.o., której
instalacja zlokalizowana jest w Bełchatowie przy ul. Przemysłowej 7, w odległości 122 km od
siedziby Zamawiającego.
W tym zakresie Odwołujący wskazuje, że Zamawiający dokonał błędnej oceny stanu
faktycznego, w konsekwencji przyjął ofertę złożoną przez spółkę ECO — ABC Sp. z o.o. jako
najkorzystniejszą. Dokonany wybór oferty jako najkorzystniejszej jest sprzeczny art. 20 ust. 3
pkt. 2) ustawy o odpadach, jak również z warunkami zamówienia, które zostały
przedstawione przez Zamawiającego.
Odwołujący wskazuje, że wyrażona w treści art. 20 ustawy o odpadach z dnia 14 grudnia
2012 r. „zasada bliskości” stanowi jeden z podstawowych elementów koncepcji
zagospodarowania odpadami przyjętej przez państwa europejskie, której celem jest
zminimalizowanie ich potencjalnego negatywnego wpływu na środowisko naturalne. Zgodnie
z poglądem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, zasada bliskości stanowi podstawę
wprowadzania ograniczeń w swobodnym przemieszczaniu odpadów.
Zgodnie z regulacją zawartą w treści art. 20 ust. 6 ustawy o odpadach dopuszcza się
unieszkodliwienie zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych
na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej
położonej instalacji ale w przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na
obszarze danego województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy
przerobowych. W przedmiotowej sprawie Odwołujący zaoferował jedyną instalację położoną
Sygn. akt KIO 690/22
w województwie świętokrzyskim, która równocześnie położona jest najbliżej siedziby
Zamawiającego.
Odwołujący wskazuje, że przepisy ustawy o odpadach, w szczególności art. 20 — w
zakresie wyrażonej w tym przepisie „zasady bliskości" mają charakter lex specialis w
stosunku do przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych z dnia 1 1 września 2019 r. — i
w tym zakresie muszą być bezwzględnie przestrzegane przez Zamawiających przed
przepisami Prawa zamówień publicznych. Dokonanie wyboru Wykonawcy, które zostało
oparte przez Zamawiającego jedynie na podstawie kryterium korzystniejszej ceny, co jest
niezgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi w zakresie ochrony środowiska.
Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Środowiska z dnia 8 lipca 2013 r.: podczas wyboru
oferty na zagospodarowanie odpadów o właściwościach zakaźnych, należy mieć na uwadze,
że zgodnie z przepisami o odpadach (zarówno dotychczasowej ustawy z dnia 27 kwietnia
2001 r., jak i nowej ustawy
z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach), podmioty gospodarujące
zakaźnymi odpadami medycznymi i weterynaryjnymi o właściwościach zakaźnych (wytwórcy
jak i inni posiadacze odpadów) zobowiązani są do przestrzegania zasady bliskości.”
W uchwale Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 14 kwietnia 2014 r. (KIO/KD29/14) wskazano,
że ustawodawca mocą przepisów obowiązujących, niezależnie od przyjętych kryteriów oceny
ofert, nakazuje poprzedzić po pierwsze weryfikacją wykonawcy, po drugie zaś, oceną oferty
w warstwie merytorycznej.
Oznacza to, że Zamawiający był zobowiązany, powołując się na
zasadę bliskości w treści SIWZ, jak również mocą bezwzględnie obowiązujących przepisów
prawa, do oceny, czy rzeczona z
asada została uwzględniona przy formułowaniu treści oferty
i wynik tej
oceny powinien przesądzić o tym, czy oferta zostanie odrzucona czy też podlega
dalszej
ocenie.”
Tożsame stanowisko co do wyżej przywołanych przepisów ustawy o odpadach zostało
wskazane
w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 2 kwietnia 2013 roku, sygn. akt
669/13, stanowiącym, iż: „Wyrażona w tym przepisie zasada bliskości ma przy wywozie i
unieszkodliwianiu odpadów priorytetowe znaczenie, stąd też również w postępowaniu o
udzielenie z
amówienia publicznego, którego przedmiot stanowią wskazanego rodzaju
odpady, zasada ta winna być uwzględniana. (… ) Jednocześnie zwrócić należy uwagę, że
powołane przepisy ustanawiają prymat przetwarzania odpadów w miejscu ich powstania, a
jeśli jest to niemożliwe, przekazuje się je do najbliżej położonych miejsc."
W tym zakresie Odwołujący wskazuje na uchwałę Krajowej Izby Odwoławczej, z dnia 24
kwietnia 2018 r. (sygn. akt KIO/KD 13/18), zgodnie z którą Zamawiający jest zobowiązany
stosować tak przepisy ustawy Prawo zamówień publicznych jak również m.in. przepisy
ustawy z dnia 14 grudnia o
2012 r. o odpadach. W podjętej uchwale Krajowa Izba
Sygn. akt KIO 690/22
Odwoławcza wskazała, że „Z ustawy tej wynika, wyrażona w art. 20 ust. 1, zasada bliskości,
zgodnie z którą odpady, uwzględniając hierarchię sposobów postępowania z odpadami, w
pierwszej kolejności poddaje się przetwarzaniu w miejscu ich powstania. Jeśli nie mogą być
przetworzone w miejscu ich powstania, to należy przekazać je do najbliżej położonych miejsc
przetwarzania
, uwzględniając przy tym hierarchię sposobów postępowania z odpadami (...).
Ponadto ustawodawca przewidział, w odniesieniu do szczególnego rodzaju odpadów jakimi
są zakaźne odpady medyczne i zakaźne odpady weterynaryjne, iż mogą być one
unieszkodliwiane
po
przez termiczne przekształcanie w spalarniach odpadów
niebezpiecznych, co do zasady, na obszarze tego województwa, na którym zostały
wytworzone.
Zakazano unieszkodliwiania ich poza obszarem województwa, na którym
zostały wytworzone oraz ich przywóz na teren innego województwa, pod karą aresztu albo
grzywny (art. 172 ustawy o odpadach). Jedynie w drodze wyjątku odpady te mogą być
unieszkodliwione na obszarze innego województwa, jeśli odległość od miejsca ich
wytworzenia do miejsca ich unieszkodliwienia jes
t mniejsza niż odległość do miejsca
unieszkodliwiania w tym samym województwie. Dopuszcza się też ich unieszkodliwienie w
najbliżej położonej instalacji w innym województwie, w przypadku braku instalacji do
unieszkodliwiania tych odpadów na obszarze danego województwa lub gdy istniejące
instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych”.
Natomiast zgodnie z orzeczeniem Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 22 lutego 2018 r.
(sygn. akt KIO 226/18), „Interpretacja warunków udziału w postępowaniu o udzielenie
z
amówienia publicznego powinna być dokonywana z uwzględnieniem celu, jakiemu te
warunki służą, a jest nim zapewnienie wyboru wykonawcy, który daje rękojmię należytego
wykonania przedmiotu udzielanego zamówienia.” W tym zakresie Zamawiający dokonał
wyboru ja
ko najkorzystniejszej oferty spółki ECO — ABC SP. z o.o., który kwalifikuje się do
wykluczenia z postępowania o udzielenie zamówienia z uwagi naruszenie art. 20 ust. 3 pkt
2) ustawy o odpadach. W związku z tym wybór przez Zamawiającego spółki ECO ABC Sp. z
o.o. jest niezgodny z powszechnie obowiązującymi przepisami.
Wobec powyższego w ocenie Odwołującego, odwołanie jest konieczne i uzasadnione.
Interes prawny Odwołującego polega na tym, że złożona przez niego oferta jest
najkorzystniejsza i gdyby Zamawiający nie podjął decyzji o "wyborze oferty spółki ECO —
ABC Sp. z o.o. Odwołujący byłby wykonawcą przedmiotowego zamówienia.
Kopia odwołania została przekazana Zamawiającemu z zachowaniem terminu, o którym
mowa w art. 514 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Sygn. akt KIO 690/22
Odpowiedź zamawiającego na odwołanie z dnia 24 marca 2022 r.
Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej ul. Artwińskiego 3, 25-734 Kielce
reprezentowany przez:
r.pr. Pawła Skrodzkiego.
Na podstawie art. 521 ust. 1 ustawy z dnia 11
września 2019 r. Prawo zamówień publicznych
(t.j. Dz.U. 2021 poz. 1129 ze zm. -
dalej: „Pzp”), działając w imieniu Zamawiającego,
pełnomocnictwo w załączeniu, w odpowiedzi na odwołanie wniesione w dniu 11 marca 2022
roku przez Odwołującego, wnoszę o:
Odda
lenie odwołania w całości;
Obciążenie Odwołującego kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa
procesowego.
Uzasadnienie -
odpowiedź na odwołanie
Czynności podjęte w postępowaniu przez Zmawiającego były prawidłowe.
Zamawiający prowadzi postępowanie w trybie przetargu nieograniczonego korzystając z art.
139 Pzp (procedury odwróconej). W związku z tym, w pierwszej kolejności przeprowadził
badanie ofert, a następnie ich ocenę w oparciu o przyjęte kryterium oceny ofert, którym było
wyłącznie kryterium ceny. W ten sposób Zamawiający wytypował ofertę najwyżej ocenioną,
którą okazała się ta złożona przez EKO-ABC Sp. z o.o. (Przystępującego). Zgodnie z art.
139 PZP w drugiej kolejności Zamawiający przeprowadził (wyłącznie wobec tego
wykonawcy) kw
alifikację podmiotową. W ramach tej oceny Zamawiający zweryfikował m.in.
czy wykonawca, którego oferta została najwyżej oceniona, spełnia warunek udziału w
postępowaniu określony w rozdz. IV SWZ, tj. czy dysponuje możliwością utylizacji odpadów
określonych w postępowaniu w sposób, który zgodny będzie z przepisami powszechnie
obowiązującego prawa, w tym w szczególności z określoną w art. 20 ustawy o odpadach
zasadą bliskości.
Zakaźne odpady medyczne powinny być unieszkodliwiane zgodnie z zasadami wyrażonymi
w art. 20 ust. 3 i 5-
6 ustawy o odpadach, tj. ich unieszkodliwianie powinno następować na
obszarze tego samego województwa, na którym odpady zostały wytworzone, względnie
poza obszarem tego województwa, ale najbliżej miejsca ich wytwarzania. I tak art. 20 ust. 3
ustawy o odpadach ustala zasadę regionalizacji, zgodnie z którą zakazuje się
unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych
poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone. Wyjątki od powyższej zasady
Sygn. akt KIO 690/22
prze
widują ust. 5-6 art. 20 ustawy o odpadach, zgodnie z którymi można nie stosować
ustalonej w art. 20 ust. 3 zasady regionalizacji w następujących sytuacjach:
a)
jeżeli odległość od miejsca wytwarzania odpadów do miejsca stosowania położonego
na obszarze inn
ego województwa jest mniejsza niż odległość do miejsca stosowania
położonego na obszarze tego samego województwa;
b)
na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej
położonej instalacji, w przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na
obszarze danego województwa lub
c)
gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych.
Jak wynika z powyższego, zasada bliskości nie ma charakteru absolutnego, a tak chciałby ją
widzieć Odwołujący.
Wykonawca ECO-ABC
Sp. z o.o. oświadczył, że jest właścicielem i podmiotem
zarządzającym instalacją termicznego przekształcania odpadów niebezpiecznych i innych
niż niebezpieczne w Krakowie przy ul. Dymarek 7 (w odległości 115 km od siedziby
Zamawiającego), zadeklarował wolne moce przerobowe tej instalacji i zadeklarował
unieszkodliwianie odpadów medycznych w tej właśnie instalacji.
Zamawiający zobowiązany był sprawdzić, czy w przypadku tego wykonawcy zachodzą
wyjątki od zasady regionalizacji wynikające z ustawy o odpadach. Zamawiający stwierdził, że
nie zachodzą wyjątki, o których mowa w lit. a) i b) powyżej, tj. stwierdził, że - po pierwszej -
działa instalacja położona w województwie świętokrzyskim (w Sandomierzu), a pod drugie -
znajduje się w odległości 96 km od siedziby Zamawiającego (jest instalacją najbliżej
położoną od siedziby Zamawiającego).
Zamawiającemu pozostało więc zweryfikowanie czy instalacja działająca w Sandomierzu
(tym samym województwie co siedziba Zamawiającego) posiada wolne moce przerobowe.
W tym celu Z
amawiający pismem z 17 lutego 2022 r. zwrócił się do Wykonawcy ECO-ABC
Sp. z o.o. o wyjaśnienia czy zadeklarowanie korzystania z instalacji w Krakowie spełnia
ustawową zasadę bliskości. W odpowiedzi pismem z 21 lutego 2022 r. Wykonawca ten
wyjaśnił, że jedyna działająca w województwie instalacja w Sandomierzu nie ma wolnych
mocy przerobowych, na dowód czego przedstawił pismo Urzędu Marszałkowskiego
Województwa Świętokrzyskiego z 18 stycznia 2022 r. Z pisma tego wynika, że działająca w
Sandomierzu instalacja
zaspokaja zapotrzebowanie na utylizację odpadów medycznych w
województwie jedynie w ok. 60%.
Sygn. akt KIO 690/22
Podkreślić należy, że Zamawiający nie poprzestał na abstrakcyjnym ujęciu polegającym na
porównaniu mocy przerobowych instalacji w Sandomierzu z ilością wytwarzanych w
województwie świętokrzyskim odpadów medycznych. W trybie art. 128 ust. 5 Zamawiający
pismem z dnia 2 marca 2022 r. zwrócił się do Szpitala Specjalistycznego Świętego Ducha w
Sandomierzu, który jest jedynym dysponentem spalarni odpadów medycznych w
Sandomierzu z pytaniem, czy wykonawca ECO-
ABC Sp. z o.o. ma możliwość zawarcia
umowy o utylizację odpadów medycznych w tej spalarni, przy czym Zamawiający wskazał,
że umowa taka byłaby związana z udzieleniem zamówienia publicznego temu wykonawcy w
ramach rozp
atrywanego postepowania. Zamawiający wskazał ilość odpadów i przewidywaną
długość realizacji umowy. Pismem z dnia 4 marca 2022 r. Szpital w Sandomierzu
odpowiedział jednoznacznie, że nie ma zawartej umowy z ECO-ABC Sp. z o.o. a także że
nie planuje zawarci
a takiej umowy. W konstatacji Szpital stwierdza, że „ECOABC Sp. z o.o.
me ma możliwości utylizacji odpadów medycznych w naszej spalarni w Sandomierzu.”
Na podstawie wskazanych wyżej wyjaśnień i dokumentów Zamawiający doszedł do wniosku,
że działająca w województwie spalarnia odpadów w Sandomierzu nie ma wolnych mocy
przerobowych i w związku z tym wykonawca ECO-ABC Sp. z o.o. nie ma możliwości
utylizacji odpadów medycznych w tej spalarni. W związku z tym Zamawiający stwierdził
wystąpienie wyjątku, o którym mowa w art. 20 ustawy o odpadach, który uzasadnia
zastosowanie dyspozycji z art, 20 ust. 6 zd. 2 (dopuszcza się unieszkodliwienie zakaźnych
odpadów na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej
położonej instalacji.) Zamawiający ustalił, że instalacja proponowana przez wykonawcę
ECO-
ABC Sp. z o.o. jest najbliższej położoną instalacją spośród instalacji spoza
województwa świętokrzyskiego.
W związku z powyższym Zamawiający ustalił, że Wykonawca ECO-ABC Sp. z o.o. spełnia
waru
nek udziału w postępowaniu dotyczący dysponowania spalarnią zgodnie z zasadą
bliskości wyrażoną w art. 20 ustawy o odpadach. Ze względu na to, że kwalifikacja
podmiotowa w pozostałych aspektach przebiegła pomyślnie dla tego wykonawcy,
Zamawiający uznał jego ofertę za ofertę najkorzystniejszą.
W wyroku z 22 grudnia 2021 r. (KIO 3534/21) Izba uznała za poprawną czynność wyboru
najkorzystniejszej oferty wykonawcy, który zaoferował utylizację odpadów medycznych w
instalacji bardziej oddalonej od siedziby zamawi
ającego niż instalacja oferowana przez
odwołującego w tym postępowaniu. W stanie faktycznym tamtej sprawy bliskość instalacji
była jednym z kryteriów oceny ofert. O tym, która oferta została uznana za najkorzystniejszą,
zdecydowała więc niższa cena zaoferowana przez wykonawcę, który oferował jednocześnie
bardziej oddaloną instalację.
Sygn. akt KIO 690/22
W uzasadnieniu Izba stwierdziła, że „wynikająca z art. 20 ust. 3 pkt 2 w zw. z ust. 6 zd. 1
ustawy o odpadach zasada bliskości, która przewiduje unieszkodliwianie zakaźnych
odp
adów medycznych na obszarze województwa ich wytworzenia lub w bezwzględnie
najbliżej położonej instalacji do unieszkodliwiania od miejsca ich wytwarzania, zakłada w
tych ramach możliwość konkurowania różnych spalarni. Zatem również regulacja wynikająca
z a
rt. 20 ust. 6 zd. 2 ustawy o odpadach, która znajduje zastosowanie w przypadku, gdy
obiektywnie nie można zapewnić unieszkodliwienia zakaźnych odpadów medycznych na
terenie województwa ich wytworzenia, powinna być tak interpretowana, aby nie wykluczać
konk
urencji.”
Dalej Izba stwierdza w uzasadnieniu: „Nawet przy skrajnie formalistycznej interpretacji
zasady bliskości w odniesieniu do zakaźnych odpadów medycznych, prezentowanej przez
Odwołującego, art. 20 ust. 6 ustawy o odpadach nie powoduje, że warunki tego przetargu
ustalone przez Zamawiającego nie są wiążące zarówno dla niego jako organizatora, jak i dla
wykonawców, którzy złożyli oferty, w tym dla Odwołującego.”
W badanym postępowaniu nie było podstaw do uznania, że wykonawca ECO-ABC Sp. z o.o.
nie spełnia warunków udziału w postępowaniu. Kwalifikacja podmiotowa przebiegła
pomyślnie. W związku z tym wybór najkorzystniejszej oferty dokonał się w oparciu o
kryterium ceny.
W tym stanie rzeczy Zamawiający wnosi i wywodzi jak na wstępie.
Stanowisko przystępującego po stronie zamawiającego (wykonawcy wybranego)
pismo z dnia 25 marca 2022r.
Działając w imieniu ECO - ABC Sp. z o.o., na podstawie udzielonego mi pełnomocnictwa,
którego odpis załączam, w związku z odwołaniem wniesionym przez Konsorcjum Remondis
Medison Sp. z o.o. i Szpital Specjalistyczny Ducha Świętego z siedzibą w Sandomierzu,
wnoszę o oddalenie odwołania.
Wnoszę również o dopuszczenie dowodu z:
1.
pisma Starosty Sandomierskiego z dnia 1
września 2021 r. — na okoliczność braku
wolnych mocy przerobowych spalarni w Sandomierzu;
2.
pisma Ministerstwa Klimatu i Środowiska z dnia 24 marca 2022 r. wraz z załącznikiem
w postaci tabeli excel -
na okoliczność ilości odpadów wytworzonych na terenie
województwa świętokrzyskiego i braku wolnych mocy przerobowych spalarni w
Sandomierzu;
Sygn. akt KIO 690/22
3.
pisma Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego z dnia 3 listopada
2016 r. oraz 10 listopada 2016 r.
— w aktach sprawy KIO 323/17 — na okoliczność
wykazania, że pisma odnoszące się do ilości odpadów na terenie województwa, są
wystarczające dla uznania braku wolnych mocy przerobowych spalarni położonych na
terenie tego województwa.
uzasadnienie stanowiska
przystępującego.
Zamawiający prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie
przetargu nieograniczonego, o którym mowa w art. 132 ustawy Pzp, którego przedmiotem
jest usługa załadunku, odbioru, transportu i utylizacja odpadów medycznych o kodach: 18 01
01, 18 01 02*, 18 01 03*, 18 0104, 18 01 06*, 18 01 07, 18 01 08*, 18 01 09 wytwarzanych w
Świętokrzyskim Centrum Onkologii w Kielcach.
W
dniu 8 marca 2022 r. Zamawiający dokonał wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej
przez Przystępującego.
Przystępujący spełnił warunki udziału w postępowaniu określone w SWZ, a jego oferta była
najkorzystniejsza w ramach ustalonych kryteriów oceny ofert (cena i termin płatności).
Zgodnie z
rozdziałem III pkt 2 lit. a SWZ „O udzielenie zamówienia mogą ubiegać się
Wykonawcy, którzy spełniają warunek udziału w postępowaniu dotyczący zdolności
technicznej lub zawodowej. Wykonawca spełni warunek jeżeli wykaże, że: dysponuje
spalarnią odpadów medycznych zgodnie z zachowaniem „ZASADY BLISKOŚCI" określonej
art. 20 ust. 3 pkt. 2 i ust. 4-6 Ustawy o odpadach".
Na potwierdzenie spełnienia ww. warunku Zamawiający żądał przedłożenia oświadczenia o
dysponowaniu spalarnią odpadów medycznych zgodnie z zachowaniem „ZASADY
BLISKOŚCI" określonej art. 20 ust. 3 pkt. 2 i ust. 4-6 Ustawy o odpadach. Oświadczenie to
zostało złożone przez Przystępującego. Dowód: oświadczenie z dnia 7 lutego 2022 r. - w
aktach postępowania.
Odwołujący zarzuca, że Zamawiający dokonał czynności niezgodnie z obowiązującymi
przepisami prawa i „naruszył art. 226 ust. 1 pkt 4 oraz art 226 ust. 1 pkt 5 Prawa zamówień
publicznych poprzez przyjęcie przez Zamawiającego, że oferta złożona przez spółkę ECO-
ABC Sp. z o.o. nie podlega odrzuceniu jak
o nieważna na podstawie odrębnych przepisów,
jak również jest niezgodna z warunkami zamówienia, które zostały przez Zamawiającego
przedstawione".
ZASADA BLISKOŚCI JAKO WARUNEK UDZIAŁU W POSTEPOWANIU
Sygn. akt KIO 690/22
W pierwszej kolejności należy podkreślić, że Odwołujący nie zakwestionował spełnienia
przez ofertę Odwołującego warunków udziału w postępowaniu. Brak jest w odwołaniu
zarzutu naruszenia art. 226 ust. 2 pkt b Prawa zamówień publicznych. Zasada bliskości, na
którą powołuje się Odwołujący, została uwzględniona w postępowaniu prowadzonym przez
Zamawiającego, w ramach warunków udziału w postępowaniu, dotyczących zdolności
technicznej i zawodowej. W ramach tego właśnie warunku, Zamawiający żądał
dysponowania spalarnią zgodnie z zasadą bliskości.
Tymczasem,
Odwołujący nie kwestionując spełnienia warunków udziału w postępowaniu
przez Przystępującego próbuje wykazać, że oferta Przystępującego jest nieważna z mocy
odrębnych przepisów bądź niezgodna z warunkami zamówienia, albowiem wybór oferty
narusza art. 20 ust. 3 ustawy o odpadach.
ZASADA BLIS
KOSCI A WARUNKI ZAMÓWIENIA
Ustawa o odpadach przewiduje, że zakaźne odpady medyczne powinny być
unieszkodliwiane zgodnie z zasadami wyrażonymi w art. 20 ust. 3 i 5-6 ustawy o odpadach,
tj. co do zasady unieszkodliwianie z
akaźnych odpadów medycznych powinno następować na
obszarze tego samego województwa. Zasada ta nie ma charakteru bezwzględnego,
ponieważ art. 20 ust. 6 tejże ustawy, wprowadza wyjątek od zakazu unieszkodliwiania
odpadów na terenie tego samego województwa, na którym zostały wytworzone i dopuszcza
ich unieszkodliwianie poza terenem województwa w następujących sytuacjach:
a)
jeżeli odległość od miejsca wytwarzania odpadów do miejsca stosowania położonego
na obszarze innego województwa jest mniejsza niż odległość do miejsca stosowania
położonego na obszarze tego samego województwa;
b)
na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w
najbliżej położonej instalacji, w przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych
odpadów na obszarze danego województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają
wolnych mocy przerobowych.
Odwołujący wskazał, że będzie unieszkodliwiał odpady w Krakowie tj. w województwie
małopolskim. Natomiast Konsorcjum, którego oferta została uznana za najkorzystniejszą
zamie
rza unieszkodliwiać odpady w województwie świętokrzyskim. Poza sporem jest fakt, że
spalarnia, w której Odwołujący zamierzał unieszkodliwiać odpady medyczne położona jest
poza województwem świętokrzyskim. Nie oznacza to jednak, że oferta Przystępującego jest
niezgodna z warunkami zamówienia.
Jak wskazano powyżej, dopuszcza się unieszkodliwianie zakaźnych odpadów medycznych
poza terenem województwa, na którym odpady zostały wytworzone m.in. w sytuacji, gdy
Sygn. akt KIO 690/22
istniejące na terenie województwa instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych, Z taką
sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowym postępowaniu. Z informacji uzyskanej przez
Odwołującego z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Świętokrzyskiego wynika, że
„funkcjonująca na terenie województwa świętokrzyskiego spalarnia odpadów medycznych i
weterynaryjnych nie ma
możliwości, z uwagi na ograniczoną moc przerobową instalacji,
unieszkodliwienia wszystkich
wytwarzanych na terenie województwa zakaźnych odpadów
medycznych.”
Dowód: pismo z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Świętokrzyskiego z dnia 18
stycznia 2022 r. -
w aktach postępowania.
Co istotne, Odwołujący skierował do Urzędu Marszałkowskiego bezpośrednie pytanie, czy w
przypadku braku wolnych mocy przerobowych instalacji na terenie województwa
świętokrzyskiego, podmioty mogą przekazywać zakaźne odpady medyczne do
unieszkodliwienia do innej najbliżej położonej instalacji/spalarni, znajdującej się na terenie
innego województwa niż świętokrzyskie. UM jednoznacznie zaś wskazał że w takim
przypadku dopuszcza
się to unieszkodliwianie odpadów poza terenem województwa.
Już w 2019 r. ilość wytwarzanych na terenie województwa świętokrzyskiego zakaźnych
odpadów medycznych przewyższała dopuszczalne moce przerobowe jedynej w
województwie świętokrzyskim instalacji. Mając na uwadze wskazywany przez Urząd
Marszałkowski wzrost ilości zakaźnych odpadów medycznych, nie ulega wątpliwości, że
moce przerobowe instalacji w Sandomierzu są niewystarczające.
Załączone pismo jednoznacznie dowodzi, że dopuszczalne jest unieszkodliwianie odpadów
medycznych poza terenem województwa świętokrzyskiego i Odwołujący z tej możliwości,
dopuszczonej bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa skorzystał.
Co istotne, analogiczne pismo, ale dotyczące województwa mazowieckiego Przystępujący
przedkładał w postepowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, którego przedmiotem
jest
usługa w zakresie odbioru, transportu i unieszkodliwiania odpadów medycznych,
niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne dla SPDSK w Warszawie. Krajowa Izba
Odwoławcza uznała wówczas, że pismo takie jest wystarczające dla określenia, czy dana
instalacja ma wolne moce przerobowe.
„Z pism Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego z 3 listopada 2016 r.
(załączone do odpowiedzi na odwołanie) oraz z 10 listopada 2016 r. (załączone do
przystąpienia) wynika, że zdolności przerobowe instalacji do termicznego unieszkodliwiania
zakaźnych odpadów medycznych i weterynaryjnych wnoszą:
1 .instalacji SABA (konsorcjanta odwołującego) - 2.800 Mg/rok;
Sygn. akt KIO 690/22
2. instalacji na terenie Mazowieckiego
Szpitala Specjalistycznego im. Dr Józefa Psarskiego
w Ostrołęce 306 Mg/rok.
Tymczasem w roku 2015 na terenie województwa mazowieckiego zostało wytworzonych
7493, 4104 Mg zakaźnych odpadów medycznych i weterynaryjnych. Dodatkowo z pisma
złożonego przez przystępującego jasno wynika, dopuszczalność przekazywanie tych
odpadów do najbliżej położonej instalacji na terenie innego województwa zgodnie z art. 20
ust. 6 ustaw o odpadach.
W ocenie Izby wskazane dokumenty
są wystarczające do uznania, że zamawiający był
uprawniony do dopuszczenia w SIWZ możliwości powołania się na przez wykonawców na
instalacje położone na terenie innego województwa, a przystępujący do skorzystania z tej
możliwości.” (wyrok KIO z dnia 1 marca 2017r., sygn. KIO 323/17).
Dowód: pismo z dnia 3 listopada 2016 r, oraz 10 listopada 2016 r. - w aktach sprawy KIO
323/17
Izba wskazała wówczas, że „brak jest również dowodów na twierdzenie, że liczba zakaźnych
odpadów medycznych i weterynaryjnych wytworzonych na terenie województwa
mazowieckiego w roku 2017 umożliwi przekazywanie odpadów do tej instalacji. W świetle
realnego wzrostu w latach 2014 i 2015 oraz prognozowanego wzrostu w kolejnych latach
Izba uznała to za nierealne."
Jakkolwiek pisma odnoszą się do innego województwa i innych spalarni, Przystępujący
pragnie zwrócić uwagę, że nie jest to tylko abstrakcyjne określenie wielkości odpadów na
terenie województwa. Zasady doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania nakazują
przyjąć, że skoro masa odpadów na terenie województwa znacząco przekracza moce
przerobowe jedynej spalarnia na terenie tegoż województwa, to niemożliwym jest, aby
spalarnia ta posiadała wolne moce przerobowe dostępne akurat dla Zamawiającego.
Analogiczna sytuacja ma miejsce w przedmiotowej sprawie. Skoro
Urząd Marszałkowski
wskazał, że „szacuje się, że masa wytwarzanych odpadów medycznych zakaźnych będzie
wzrastać o 1% rocznie”, to nierealne jest, aby liczba odpadów zmniejszała się, a spalarnia w
Sandomierzu zyskiwała w ten sposób więcej wolnych mocy przerobowych.
Co więcej, już 23 sierpnia 2021 r. Przystępujący zwracał się do Starosty Sandomierskiego z
wnioskiem o unieszkodliwianie odpadów i zawarcie umowy w tym zakresie. Pismem z dnia 1
września 2021 r. Starostwa Sandomierski wskazał, iż „w roku bieżącym, zawarcie umowy
mającej na celu zapewnienie ciągłych dostaw odpadów medycznych oraz weterynaryjnych
do spalarni eksploatowanej przez Szpital Specjalistyczny Ducha Świętego w Sandomierzu
jest niemożliwe, ze względu na dotychczasowe zawarte i obowiązujące do przyszłego roku
Sygn. akt KIO 690/22
umowy
. Zapewniamy jednak, że przy podejmowaniu nowych decyzji i zobowiązań
uwzględnimy Państwa umowę, o czym poinformujemy odrębnym pismem. ”
Dowód: pismo z dnia 23 sierpnia 2021 r,
Odpowiedź Starosty Sandomierskiego jednoznacznie wskazuje, że spalarnia nie ma
możliwości unieszkodliwiania kolejnych odpadów, co oznacza, że nie posiada wolnych mocy
przerobowych.
Przystępujący zwrócił się również do podmiotu odpowiedzialnego za prowadzenie rejestru
BDO o wskazanie ilości odpadów medycznych Utworzonych na terenie województwa
świętokrzyskiego. Pismem z dnia 24 marca 2022 r. Ministerstwo Klimatu i Środowiska
wskazało, że wygenerowane zestawienie zawiera ilości wytworzonych odpadów z grupy 18
za rok 2020 z działu XI tabeli 1 sprawozdania o wytworzonych odpadach i o gospodarowaniu
odpadami. Dane ujęte w zestawieniu są aktualne na dzień 7 marca 2022 r.
Z tabeli załączonej do pisma wynika, że w 2020 r. na terenie województwa świętokrzyskiego
wytworzono
2.217,13 Mg odpadów medycznych. Nie jest zatem możliwe, aby spalarnia w
Sandomierzu, która posiada moce przerobowe 1200 Mg/rok, unieszkodliwiła prawie
dwukrotnie więcej odpadów. Nawet hipotetyczne twierdzenie, że akurat dla Zamawiającego
spalarnia znajdzie te moce przerobowe, pozostaje gołosłowne w świetle przedstawionych
dokumentów. Nie ma bowiem żadnych podstaw dla których można byłoby uznać, że
spalarnia będzie mogła unieszkodliwić dodatkowych 270 Mg/rokJ co stanowi prawie 1/4
mocy przerobowych spalarni w Sandomierzu.
NIEWAŻNOŚĆ OFERTY NA PODSTAWIE ODRĘBNYCH PRZEPISÓW
W odniesieniu do zarzutu zaniechania odrzucenia oferty na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 4
ustawy Pzp wskazać należy, że naruszenie zasady bliskości nie stanowi o nieważności
oferty i nie daje podstaw do jej odrzucenia na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. W
uzasadnieniu wyroku z dnia 2 kwietnia 2013 r., sygn. akt KIO 669/13, Krajowa Izba
Odwoławcza zajęła stanowisko, iż przepisy prawa nie przewidują sankcji nieważności oferty
w sytuacji
naruszenia wymogów wynikających z ustaw o odpadach, a tym samym nie
znajduje zastosowania art. 89 ust. 1 pkt 8 Pzp. Tożsame stanowisko zawarto w wyroku
Krajowej Izby
Odwoławczej z dnia 8 maja 2013 r., sygn. akt KIO 933/13 oraz uchwale KIO z
dnia 17 kwietnia 2014 r., KIO/
KD 31/14, w której wskazano, iż „wobec braku w tej materii
regulacji przewidującej zakaz bezwzględny oraz stanowiącej o nieważności oferty
wykonawcy dysponującego instalacją poza terenem danego województwa, nie można uznać,
że tego rodzaju oferta jest sama w sobie dotknięta nieważnością w rozumieniu art. 89 ust. 1
Sygn. akt KIO 690/22
pkt 8 Pzp. Jak wskazano powyżej, na gruncie ustawy o odpadach, brak jest ku temu podstaw
prawnych. ”
Podkreślić przy tym należy, że zakaz wywożenia zakaźnych odpadów medycznych poza
teren województwa nie jest zakazem bezwzględnie obowiązującym, Nie można zatem
powiedzieć, że zaoferowanie instalacji spoza terenu województwa mazowieckiego stanowi,
że czynność złożenia oferty jest czynnością sprzeczną z prawem, lub mającą na celu
obejście ustawy, a zatem nieważną na podstawie art. 58 ust. 1 k.c., W konsekwencji
nieuzasadniony jest zarzut naruszenia przez Zamawiającego art. 226 ust. 1 pkt 4 ustawy
Pzp.
Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że Zamawiający w sposób prawidłowy dokonał
czynności wyboru oferty najkorzystniejszej. W badanym postępowaniu prowadzonym przez
Zamawiającego nie było podstaw do uznania, że oferta wykonawcy ECO-ABC Sp. z o.o. jest
nieważna na podstawie odrębnych przepisów lub niezgodna z warunkami zamówienia.
Krajowa Izba
Odwoławcza ustaliła i zważyła
Izba oddaliła odwołanie
Izba na podstawie dokonanych ustaleń w związku z wyjaśnieniami stron oraz
uczestnika w tym przeprowadzonego post
ępowania dowodowego z dokumentów
przywołanych w poczet materiału dowodowego, oddaliła odwołanie, stwierdzając po
stronie odwołującego brak wykazania naruszenia przepisów wskazanych w odwołaniu,
które miało lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie
zamówienia
Odwołujący wniósł odwołanie od czynności zamawiającego w przedmiocie dokonania
wyboru oferty najkorzystniejszej złożonej przez spółkę ECO — ABC Sp. z o.o., która
skutecznie zgłosiła się do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego, a
odwołujący ani zamawiający nie wnieśli opozycji, do jej wniosku przystąpienia.
W związku z przystąpieniem wykonawcy wybranego po stronie zamawiającego, Izba
stwierdziła skuteczność przystąpienia oraz brak opozycji ze strony odwołującego, jak i
zamawiającego, przeciw przystąpieniu w myśl przesłanek opisanych w art. 525 i art.526 Pzp.
Sygn. akt KIO 690/22
Odwołujący wniósł odwołanie w terminie, otrzymał informację o czynności
z
amawiającego stanowiącej podstawę wniesienia odwołania w dniu 8 marca 2022 roku
(wybór oferty przystępującego). Zgodnie z regulacją zawartą w treści art. 515 ust. 1 pkt 1
ppkt a) Pzp
odwołanie wnosi się w terminie 10 dni od dnia przesłania informacji o czynności
zamawiającego, stanowiącej podstawę jego wniesienia, jeżeli informacja została przekazana
przy użyciu środków komunikacji elektronicznej, w przypadku zamówień, których wartość jest
równa albo przekracza progi unijne, a co ma miejsce w niniejszej sprawie. Zgodnie z art. 515
ust. 1 pkt 1 lit. a) i art.514 Pzp
, termin na wniesienie odwołania, przesłania kopii odwołania
z
amawiającemu oraz dokonania wpisu od odwołania upływał dnia 18 marca 2022 roku. Izba
stwierdza
wypełnienie obowiązków przez odwołującego który, wnosząc odwołanie w
terminie w dniu 12 marca 2022r.do Prezesa Izby, przekaz
ał zamawiającemu odwołanie w
taki sposób, aby mógł on zapoznać się z jego treścią przed upływem tego terminu oraz
wniósł wpis na odwołanie, a także umocowanie do reprezentowania odwołującego, czym
spełnił wymagania art.516 ust.2 Pzp.
W związku z powyższym Izba nie stwierdziła przesłanek ustawowych z art.528 Pzp. do
odrzucenia odwołania i skierowała sprawę zgodnie z art.530 Pzp. do merytorycznego
rozpoznania na rozprawie.
Izba stwierdza
, że odwołujący wykazał interes w uzyskaniu zamówienia, ponieważ złożona
przez niego oferta byłaby najkorzystniejsza, gdyby zamawiający nie dokonał wyboru
najkorzystniejszej oferty z naruszeniem przepisów Pzp., a co ma miejsce według
odwołującego. W związku z tym przysługuje odwołującemu prawo do środka ochrony
prawnej, zgodnie
z art.505 ust.1 Pzp., jakim jest odwołanie.
Odwołujący w złożonym odwołaniu podniósł naruszenie przez zamawiającego art. 226
ust. 1 pkt 4 Pzp. oraz art. 226 ust. 1 pkt 5 Pzp.
przez przyjęcie przez zamawiającego, że
oferta złożona przez spółkę ECO-ABC Sp. z o.o. (wykonawcę wybranego) nie podlega
odrzuceniu, po pierwsze jako
nieważna na podstawie odrębnych przepisów (zamawiający
odrzuca ofertę, jeżeli jest nieważna na podstawie odrębnych przepisów – 226 ust.1 pkt 4
Pzp.), po drugie jako
niezgodna z warunkami zamówienia (zamawiający odrzuca ofertę,
jeżeli jej treść jest niezgodna z warunkami zamówienia – 226 ust.1 pkt 5 Pzp.).
Tym samym odwołujący podał w odwołaniu dwa zarzuty, dla których zamawiający miał
obowiązek odrzucenia oferty ECO ABC sp. z o.o. to jest oferty przystępującego po stronie
zamawiającego.
Odwołujący we wniesionym odwołaniu żądał:
1 . u
nieważnienia czynności zamawiającego wyboru najkorzystniejszej oferty,
Sygn. akt KIO 690/22
2. d
okonania powtórnej oceny ofert oraz podjęcie czynności wykluczenia wykonawcy
wybranego oraz odrzucenia oferty
tegoż wykonawcy na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 4 Pzp.
oraz art. 226 ust. 1 pkt 5 Pzp,
3. z
asądzenia na rzecz odwołującego kosztów postępowania odwoławczego poniesionych z
tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika.
W związku z powyższym żądania odwołującego to:
1.
unieważnienie wyboru najkorzystniejszej oferty,
2.
wykluczenie z postępowania wykonawcy wybranego,
3. odrzucenie oferty wykonawcy wybranego,
4.
powtórna ocena ofert,
5.
zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego.
Okoliczności co do stanu faktycznego sprawy potwierdziły się na podstawie przekazanej
przez zamawiającego dokumentacji postępowania do akt sprawy oraz ich przedstawienia
przez odwołującego w odwołaniu (odwołanie - pismo z dnia 12.03.22r. – powyżej w
uzasadnieniu),
jak i zamawiającego we wniesionej odpowiedzi na odwołanie (odpowiedź na
odwołanie - pismo z dnia 24.03.22r. – powyżej w uzasadnieniu) oraz stanowiska
przystępującego po stronie zamawiającego (stanowisko - pismo z dnia 25.03.22r. – powyżej
w uzasadnieniu).
Izba stwierdza
, że nie ma sporu pomiędzy stronami oraz uczestnikiem, co do zaistniałego
stanu faktycznego w sprawie. Wobec powyższego Izba uznaje przedstawiany stan faktyczny
przez strony, w pismach przywołanych i przedstawionych co do ich treści powyżej w
uzasadnieniu wyroku, za przyznany to jest bezsporny.
Izba stwierdza
pomiędzy stronami i uczestnikiem spór co do oceny prawnej zaistniałych
okoliczności oraz spór co do skutków prawnych prowadzonego przez zamawiającego
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, którego przedmiotem jest usługa
załadunku, odbioru, transportu i utylizacja odpadów medycznych dla Świętokrzyskiego
Centrum Onkologii w Kiecach czyli dla zamawiającego.
Zamawiający w dniu 8 marca 2022 roku poinformował odwołującego, że po przeprowadzeniu
procedury wyboru najkorzystniejszej oferty w trybie przetargu nieograniczonego na usługę
załadunku, odbioru, transportu i utylizację odpadów medycznych o kodach: 18 01 01, 18
0102*, 18 01 03*, 18 01 04, 18 01 06*, 18 01 07, 18 01 08*, 18 01 09 w związku z
prowadzoną przez zamawiającego działalnością leczniczą, dokonał wyboru oferty jako
najkorzystniejszej,
złożonej przez przystępującego po stronie zamawiającego.
Sygn. akt KIO 690/22
Odwołujący w uzasadnieniu odwołania wskazał, że „warunki udziału w postępowaniu,
stosownie do przedmiotu zamówienia, w rozdziale IV SWZ wskazywały, między innymi na
obowiązek posiadania wpisu do bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o
gospodarce odpadami (BD
O) w zakresie objętym przedmiotem zamówienia oraz posiadanie
uprawnienia do wykonywania określonej działalności lub czynności, jeżeli przepisy prawa
nakładają obowiązek ich posiadania, w szczególności koncesje, zezwolenia lub licencje
wymaga się aktualnego zezwolenia na wykonywanie działalności w zakresie gospodarki
odpadami medycznymi i niebezpiecznymi 180101, 18 0102*180103*. 18 01 04, 18 0106*,
18 01 07, 18 0108* , 18 01 09 tzn. ich unieszkodliwianie i prowadzenia instalacji
termicznego przekształcania odpadów zgodnie z Ustawą z dnia 14 grudnia 2012 r. o
odpadach (Dz. U. z 2021 r., poz. 779, 785, 1648) i Rozporządzeniem Ministra Klimatu z
dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. z 2020r., poz. 10)”.
Odwołujący składając odwołanie wskazał, że dokonany wybór najkorzystniejszej oferty to
jest przystępującego po stronie zamawiającego nie gwarantuje świadczenia usługi zgodnie z
obowiązującymi przepisami prawa na terenie RP, wymieniając ustawę o odpadach z dnia 14
grudnia 2012 roku, ustawę o ochronie środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 roku oraz
rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 5 października 2017 r. w sprawie szczegółowego
sposobu postępowania z odpadami medycznymi. Czyli odwołujący zakwestionował,
prz
ewidziany w ofercie wykonawcy wybranego, sposób wykonywania usługi to jest
zakwestionował jego zgodność z obowiązującymi przepisami w Polsce, a co
przekłada się na zarzut niezgodności treści oferty z warunkami zamówienia oraz
nieważności oferty na podstawie obowiązujących odrębnych przepisów.
Odwołujący, działając na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 4 oraz art. 226 ust. 1 pkt 5 Pzp.
podniósł „zarzut wyboru przez zamawiającego oferty, która jest nieważna na podstawie
odrębnych przepisów oraz niezgodna z warunkami zamówienia, które zostały przez
Zamawiającego przedstawione”, a już z treści uzasadnienia odwołania wynika, że
„nieważność” i „niezgodność” oferty występuje ze względu na fakt, że złożona przez ten
podmiot oferta narusza art. 20 ustawy o odpadach z dnia 14 grudnia 2012 r. formułujący
obowiązek przestrzegania „zasady bliskości”.
W tym miejscu Izba, na marginesie,
zaznacza, że odwołujący użył nieprawidłowego zwrotu w
uzasadnieniu odwołania (nienumerowana str. 3 ostatni wiersz od dołu i str. 4 pierwszy wiersz
od góry) co do naruszenia art.226 ust. 1 pkt 5 Pzp używając zwrotu do oferty „niezgodna z
warunkami udziału w postępowaniu”, ponieważ powinien użyć zwrotu „jej treść jest
niezgodna z warunkami za
mówienia”. Bowiem czym innym są warunki zamówienia
(definicja -
art.7 pkt 29 Pzp.), a czym innym są warunki udziału w postępowaniu (art.112 -117
Sygn. akt KIO 690/22
Pzp.).
Niemniej powyższe nie miało wpływu na rozstrzygnięcie przez Izbę odwołania.
Natomiast wprowadziło to w błąd zamawiającego i przystępującego, którzy w toku
postępowania odwoławczego podnosili brak zarzutu w odwołaniu co do wykluczenia
wykonawcy wybranego z post
ępowania, czyli art.226 ust.1 pkt 2) lit.b Pzp. I tak
przystępujący w piśmie z dnia 25.03.22r. (w uzasadnieniu wyroku – powyżej) kwituje
zagadnienie warunku udziału w postępowaniu „ZASADA BLISKOŚCI JAKO WARUNEK
UDZIAŁU W POSTEPOWANIU. W pierwszej kolejności należy podkreślić, że Odwołujący nie
zakwestionował spełnienia przez ofertę Odwołującego warunków udziału w postępowaniu.
Brak jest w odwołaniu zarzutu naruszenia art. 226 ust. 2 pkt b Prawa zamówień publicznych.
Zasada bliskości, na którą powołuje się Odwołujący, została uwzględniona w postępowaniu
prowadzonym przez Zamawiającego, w ramach warunków udziału w postępowaniu,
dotyczących zdolności technicznej i zawodowej. W ramach tego właśnie warunku,
Zamawiający żądał dysponowania spalarnią zgodnie z zasadą bliskości. Tymczasem,
Odwołujący nie kwestionując spełnienia warunków udziału w postępowaniu przez
Przystępującego próbuje wykazać, że oferta Przystępującego jest nieważna z mocy
odrębnych przepisów bądź niezgodna z warunkami zamówienia, albowiem wybór oferty
narusza art. 20 ust. 3 ustawy o odpadach
.”
Kończąc tę kwestię, która w ocenie Izby, jest zagadnieniem pobocznym i nie mającym
wpływu na rozstrzygnięcie odwołania, kwituje ją następująco. Przestrzeganie przez
wykonawców przy wykonywaniu zamówienia „zasady bliskości” nie jest warunkiem udziału w
postępowaniu, tylko warunkiem zamówienia czyli wykonania zamówienia. W związku z
powyższym odwołujący adekwatnie przywołał zarzuty, co do podstawy prawnej to jest
art.226 ust.1 pkt 4) i pkt 5) Pzp.
, a nie miał podstaw, czy też konieczności przywołania
zarzutu z art.226 ust.1 pkt 2) lit.b Pzp.
Chociaż jak powyżej Izba przykładowo przedstawiła,
w żądaniach odwołujący wykazuje brak konsekwencji: żądając również wykluczenia
wykonawcy wybranego z postępowania, wbrew zakresowi naruszeń objętych zarzutami,
zresztą wyjątkowo lakonicznie sformułowanymi, czy też używając nieodpowiednich zwrotów
w uzasadnieniu
odwołania.
Izba rozstrzygając meritum sprawy wskazuje na motyw złożonego odwołania, jak
poniżej.
„Należy przytoczyć tutaj art. 20 ust. 3 pkt 2) ustawy o odpadach, zgodnie z którym zakazuje
się unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów
weterynaryjnych -
poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone. Instalacja
wskazana w ofercie O
dwołującego znajduje się w Sandomierzu i jest jedyną spalarnią w
Sygn. akt KIO 690/22
województwie świętokrzyskim, w związku z powyższym jedynie oferta Odwołującego spełnia
wszystkie wymagania wskazane w aktach prawnych.
Pon
adto, Odwołujący wskazuje, że w przedmiotowym postępowaniu zaoferował możliwość
unieszkodliwiania odebranych od Zamawiającego odpadów w instalacji położonej w
Sandomierzu, przy ul. Schinzla 13 w odległości 96 km od siedziby Zamawiającego.
Zamawiający natomiast dokonał wyboru oferty spółki ECO — ABC Sp. z o.o., której
instalacja zlokalizowana jest w Bełchatowie przy ul. Przemysłowej 7, w odległości 122 km od
siedziby Zamawiającego.
W tym zakresie Odwołujący wskazuje, że Zamawiający dokonał błędnej oceny stanu
faktycznego, w konsekwencji przyjął ofertę złożoną przez spółkę ECO — ABC Sp. z o.o. jako
najkorzystniejszą. Dokonany wybór oferty jako najkorzystniejszej jest sprzeczny art. 20 ust. 3
pkt. 2) ustawy o odpadach, jak również z warunkami zamówienia, które zostały
przedstawione przez Zamawiającego.
Odwołujący wskazuje, że wyrażona w treści art. 20 ustawy o odpadach z dnia 14 grudnia
2012 r. „zasada bliskości” stanowi jeden z podstawowych elementów koncepcji
zagospodarowania odpadami przyjętej przez państwa europejskie, której celem jest
zminimalizowanie ich potencjalnego negatywnego wpływu na środowisko naturalne. Zgodnie
z poglądem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, zasada bliskości stanowi podstawę
wprowadzania ograniczeń w swobodnym przemieszczaniu odpadów.
Zgodnie z regulacją zawartą w treści art. 20 ust. 6 ustawy o odpadach dopuszcza się
unieszkodliwienie zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych
na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej
położonej instalacji ale w przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na
obszarze danego województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy
przerobowych. W przedmiotowej sprawie Odwołujący zaoferował jedyną instalację położoną
w województwie świętokrzyskim, która równocześnie położona jest najbliżej siedziby
Zamawiającego.
Odwołujący wskazuje, że przepisy ustawy o odpadach, w szczególności art. 20 — w
zakresie wyrażonej w tym przepisie „zasady bliskości" mają charakter lex specialis w
stosunku do przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych z dnia 1 1 września 2019 r. — i
w tym zakresie muszą być bezwzględnie przestrzegane przez Zamawiających przed
przepisami Prawa zamówień publicznych. Dokonanie wyboru Wykonawcy, które zostało
oparte przez Zamawiającego jedynie na podstawie kryterium korzystniejszej ceny, co jest
niezgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi w zakresie ochrony środowiska.”
Sygn. akt KIO 690/22
Izba kwitując powyższy wywód odwołania, zawarty w uzasadnieniu odwołania, co do
naruszeni
a zasady bliskości przez zamawiającego stwierdza, że przeprowadzone
postępowanie dowodowe w toku postępowania odwoławczego, nie wykazało naruszenia
art.226 ust.1 pkt 4) i pkt 5)
Pzp., w związku z wyborem najkorzystniejszej oferty, a tym
samym
zamawiający dokonując wyboru oferty najkorzystniejszej nie naruszył obowiązującej
wykonawców „zasady bliskości”.
W ocenie Izby nie można przywołanej ustawy o odpadach (art.20), uznać jako podstawy
prawnej
do uwzględnienia zarzutu z art.226 ust.1 pkt 4) Pzp to jest stwierdzenia, że oferta
jest nieważna na podstawie tejże ustawy, ponieważ nie przewiduje się w tej ustawie skutku
nieważności czynności prawnej, jaką jest złożenie oferty. Poza tym regulacja tej ustawy
nakazująca przestrzeganie zasady bliskości przy utylizacji odpadów medycznych w niej
wskazanych i sprowadzających się do zakazu wywozu odpadów poza teren województwa, w
którym odpady powstają, nie ma charakteru bezwzględnego, ponieważ przewiduje od niej
wyjątki, a co sam odwołujący przyznaje w złożonym odwołaniu.
W związku z tym Izba oddalając odwołanie, podziela argumentację zamawiającego zawartą
w odpowiedzi na odwołanie (pismo z dnia 24.03.2022r.) i uznaje ja za własną.
Zakaźne odpady medyczne powinny być unieszkodliwiane zgodnie z zasadami wyrażonymi
w art. 20 ust. 3 i 5-
6 ustawy o odpadach, tj. ich unieszkodliwianie powinno następować na
obszarze tego samego województwa, na którym odpady zostały wytworzone, względnie
poza obszarem tego województwa, ale najbliżej miejsca ich wytwarzania. I tak art. 20 ust. 3
ustawy o odpadach ustala zasadę regionalizacji, zgodnie z którą zakazuje się
unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych
poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone. Wyjątki od powyższej zasady
przewidują ust. 5-6 art. 20 ustawy o odpadach, zgodnie z którymi można nie stosować
ustalonej w art. 20 ust. 3 zasady regionalizacji w następujących sytuacjach:
a)
jeżeli odległość od miejsca wytwarzania odpadów do miejsca stosowania położonego
na obszarze innego województwa jest mniejsza niż odległość do miejsca stosowania
położonego na obszarze tego samego województwa;
b)
na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej
położonej instalacji, w przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na
obszarze danego województwa lub
c)
gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych.
Sygn. akt KIO 690/22
Jak
podkreślił zamawiający w złożonej odpowiedzi na odwołanie wynika z powyższego, że
zasada bliskości nie ma charakteru absolutnego, chociaż odwołujący chciałby ją tak
interpretować i rozumieć.
Ze złożonej oferty wynika, że wykonawca wybrany złożył oświadczenie, że jest właścicielem i
podmiotem
zarządzającym
instalacją
termicznego
przekształcania
odpadów
niebez
piecznych i innych niż niebezpieczne w Krakowie przy ul. Dymarek 7 (w odległości
115 km od siedziby Zamawiającego), zadeklarował wolne moce przerobowe tej instalacji i
zadeklarował unieszkodliwianie odpadów medycznych w tej właśnie instalacji.
Zamawiający przyznał w złożonej odpowiedzi na odwołanie jak i na rozprawie, że był
zobowiązany sprawdzić, czy w przypadku wykonawcy wybranego zachodzą wyjątki od
zasady regionalizacji wynikające z ustawy o odpadach. Zamawiający przyznał, że nie
zachodzą wyjątki, o których mowa w lit. a) i b) powyżej, tj. stwierdził, że - po pierwsze - działa
instalacja położona w województwie świętokrzyskim (w Sandomierzu), a pod drugie -
znajduje się w odległości 96 km od siedziby Zamawiającego (jest instalacją najbliżej
położoną od siedziby Zamawiającego).
W związku z powyższym Zamawiającemu pozostało sprawdzenie, czy instalacja
działająca w Sandomierzu (tym samym województwie co siedziba Zamawiającego)
posiada wolne moce przerobowe.
W tym celu Zamawiający pismem z dnia 17 lutego 2022 r. zwrócił się do Wykonawcy ECO-
ABC Sp. z o.o. o wyjaśnienia czy zadeklarowanie korzystania z instalacji w Krakowie spełnia
ustawową zasadę bliskości. W odpowiedzi pismem z 21 lutego 2022 r. Wykonawca ten
wyjaśnił, że jedyna działająca w województwie instalacja w Sandomierzu nie ma wolnych
mocy przerobowych, na dowód czego przedstawił pismo Urzędu Marszałkowskiego
Województwa Świętokrzyskiego z 18 stycznia 2022 r. Z pisma tego wynika, że działająca w
Sandomierzu instalacja zaspokaja zapotrzebowanie na uty
lizację odpadów medycznych w
województwie jedynie w ok. 60 procent.
Następnie w trybie art. 128 ust. 5 Zamawiający pismem z dnia 2 marca 2022 r. zwrócił się do
Szpitala Specjalistycznego Świętego Ducha w Sandomierzu, który jest jedynym
dysponentem spalarni odpadów medycznych w województwie z pytaniem, czy wykonawca
ECO-
ABC Sp. z o.o. ma możliwość zawarcia umowy o utylizację odpadów medycznych w tej
spalarni, przy czym Zamawiający wskazał, że umowa taka byłaby związana z udzieleniem
zamówienia publicznego temu wykonawcy w ramach rozpatrywanego postępowania.
Zamawiający wskazał ilość odpadów i przewidywaną długość realizacji umowy. Jak również
wniósł o udzielenie odpowiedzi do dnia 8 marca 2022r. (pismo z 02.03.22
AZP.2411.194.2021.JM - w aktach sprawy).
Sygn. akt KIO 690/22
Pismem z dnia 4 marca 2022 r. Szpital
Specjalistyczny Ducha Świętego w Sandomierzu
odpowiedział, że nie ma zawartej umowy z ECO-ABC Sp. z o.o. a także że nie planuje
zawarcia takiej umowy.
„W związku z powyższym firma ECO - ABC Sp. z o.o. nie ma
możliwości utylizacji odpadów medycznych w naszej spalarni w Sandomierzu.” (pismo
EA/SPAL/15/02/2022 z 04.03.22r.- w aktach sprawy).
„Zamawiający na podstawie wskazanych wyżej wyjaśnień i dokumentów doszedł do
wniosku, że działająca w województwie spalarnia odpadów w Sandomierzu nie ma wolnych
mocy przerobowych i w związku z tym wykonawca ECO-ABC Sp. z o.o. nie ma możliwości
utylizacji odpadów medycznych w tej spalarni. W związku z tym Zamawiający stwierdził
wystąpienie wyjątku, o którym mowa w art. 20 ustawy o odpadach, który uzasadnia
zastosowanie dyspozycji z art.
20 ust. 6 zd. 2 (dopuszcza się unieszkodliwienie zakaźnych
odpadów na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej
położonej instalacji.) Zamawiający ustalił, że instalacja proponowana przez wykonawcę
ECO-
ABC Sp. z o.o. jest najbliższej położoną instalacją spośród instalacji spoza
województwa świętokrzyskiego”.
W
ocenie
Izby
p
owyższa procedura wyjaśniająca, przeprowadzona przez
zamawiającego, która miała miejsce przed rozstrzygnięciem przetargu to jest przed
dn.08.03.2022r.
i z treści zarówno złożonych pytań, jak i udzielonych odpowiedzi, potwierdza
należytą staranność zamawiającego przy badaniu zgodności oferty wykonawcy wybranego z
warunkami zamówienia jako zgodności z ustawą o odpadach co do obowiązującej „zasady
bliskości”. Udzielone wyjaśnienia zamawiającemu upoważniają jego, do uznania za
usprawiedliwione
oświadczenie wykonawcy wybranego, co do miejsca utylizacji odpadów
(Kraków – województwo Małopolskie), to jest poza województwem ich wytworzenia
(województwo Świętokrzyskie) i poza jedyną spalarnią w tym województwie - zlokalizowaną
w Sandomierzu.
Na rozprawie zamawiający, w uzupełnieniu stanowiska Szpitala Specjalistycznego Ducha
Świętego w Sandomierzu z dnia 04.03.2022r., złożył kolejne pismo Szpitala z dnia
25.03.2022r. potwierdzające, brak możliwości spalania przez firmę ECO-ABC Sp. z o.o.
odpa
dów medycznych w jego spalarni, z uwagi na zawarte umowy i brak wolnych mocy
przerobowych spalarni (pismo EA/SPAL/15/02/2022 z dnia 25.03.2022r.
– w aktach sprawy).
Z kolei
o należytej staranności po stronie wykonawcy wybranego co do przestrzegania
„zasady bliskości” w rozumieniu utylizacji określonych odpadów medycznych na terenie
województwa ich wytworzenia, świadczy pismo Starosty Sandomierskiego z dnia
01.09.2021r., stano
wiące odpowiedź na zadane pytanie w dniu 23.08.2021r. przez tego
wykonawcę. Z udzielonej odpowiedzi wynika, że zawarcie umowy mającej na celu
Sygn. akt KIO 690/22
zapewnienie ciągłych dostaw odpadów medycznych oraz weterynaryjnych do spalarni
Szpitala Specjalistycznego Ducha
Świętego w Sandomierzu jest niemożliwe, ze względu na
dotychczasowe zawarte i obowiązujące do przyszłego roku umowy (pismo z 01.09.2021r.
OR.8023.14.2021
– w aktach sprawy).
W ocenie Izby
, wbrew twierdzeniom odwołania, zamawiający w przedmiotowym
postępowaniu nie naruszył zasady bliskości przez zastosowanie jako pierwszorzędnej
zasady konkurencyjności złożonych ofert. Każda z tych zasad jest zasadą wzajemnie
równorzędną i stosowanie jednej z nich nie wyklucza stosowania drugiej. Zarówno jedna, jak
i druga zasada nie są zasadami wzajemnie się wykluczającymi, jak i żadna z nich nie ma
charakteru bezwzględnego. Zamawiający jest zobowiązany do udzielenia zamówienia
wykonawcy wybranemu zgodnie z przepisami ustawy (art.17 ust.2 Pzp), czyli
przestrzegając
reżimu wynikającego z art.226 ust.1 pkt 4) i pkt 5) Pzp. Natomiast art.16 pkt 1 Pzp
zobowiązuje zamawiającego do przygotowania i przeprowadzenia postępowania o
udzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe
traktowanie wykonawców. W związku z powyższym zamawiający ma obowiązek
poszanowania w
równym stopniu zasady uczciwej konkurencji jak i obowiązujących
przepisów prawa.
Podsumowując Izba nie stwierdziła po pierwsze ani przesłanki do odrzucenia oferty
wykonawcy wybranego z tytułu nieważności tej oferty według odrębnych przepisów,
ponieważ przywołana w odwołaniu ustawa o odpadach w związku z „zasadą bliskości”
utylizacji odpadów medycznych, takiej sankcji jak „nieważność oferty” nie przewiduje. Jak i
po
drugie warunki zamówienia co do miejsca utylizacji wskazują ustawę o odpadach, która z
kolei od „zasady bliskości” przewiduje odstępstwa co do bezwzględnej jej wymagalności.
O
kolicznościami wyłączającymi wprost „zasadę bliskości” są przypadki: brak spalarni w
województwie wytworzenia odpadów lub braku wolnych mocy przerobowych w spalarni
zlokalizowanej
na terenie województwa ich wytworzenia. Powyższe okoliczności wystąpiły w
niniejszym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, a ich wystąpienie wykazał
zarówno zamawiający, który przeprowadził postepowanie wyjaśniające przed ogłoszeniem
wyniku post
ępowania. Również wykonawca wybrany, przed złożeniem oferty wystąpił do
spalarni zlokaliz
owanej w województwie wytworzenia odpadów i otrzymał odmowę spalarni
co możliwości składania odpadów.
W związku z powyższym zarzut odwołania naruszenia art. 226 ust.1 pkt 4) i pkt 5) Pzp. nie
potwierdził się, ponieważ jak już powyżej Izba wskazała, ustawa o odpadach na wypadek
stwierdzenia
naruszenia jej postanowień co do „zasady bliskości” nie przewiduje nieważności
czynności prawnej wykonawcy wybranego (nieważność oferty- pkt 4)) oraz zasada bliskości
Sygn. akt KIO 690/22
nie ma charakteru bezwzględnego i zamawiający zgodnie z jej postanowieniami przewidział
w warunkach zamówienia odstępstwa od utylizacji odpadów medycznych poza
województwem ich wytworzenia.
Zarzut odwołania z art.226 ust.1 pkt 4) Pzp o nieważności oferty na podstawie odrębnych
przepisów, również nie potwierdził się na podstawie art.58 § 1 k.c. w związku z art.8
ust.1Pzp,
o stosowaniu do czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia to jest
czynności prawnej w tym wypadku złożenia oferty, jako sprzecznej z ustawą w tym wypadku
z ustaw
ą o odpadach, że jest ofertą nieważną nie ma miejsca, z braku dyrektywy
nieważności takiej czynności.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji wyroku, nie stwierdzając naruszenia
przepisów ustawy Pzp., jak i na jej podstawie przepisów obowiązujących (ustawa o
odpada
ch i k.c.), które miałyby jakikolwiek wpływ na wynik postępowania, a co dałoby
podstawę do uwzględnienia odwołania w myśl art.554 ust.1 pkt 1) ustawy Pzp. i co
przekłada się na stwierdzenie, że zamawiający w sposób prawidłowy dokonał wyboru
najkorzystniejszej oferty.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art.557 i art.574 ustawy z
dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2019 ze zm.)
stosownie do jego wyniku, zgodnie z
§ 8 ust. 2 w zw. z § 5 pkt 2 rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów w sprawie szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego,
ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania z dnia 30 grudnia
2020 r. (Dz.U. z 2020 r. poz. 2437),
zaliczając w poczet postępowania odwoławczego koszt
wpisu od odwołania, uiszczony przez odwołującego w kwocie 15.000,00 złotych i zasądzając
kwotę 3.600,00 zł. (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) tytułem
wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego na podstawie złożonej faktury vat
Przewodniczący: …….………………………………..
Sygn. akt KIO 690/22
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 1965/22 z dnia 2022-08-09
- Sygn. akt KIO 1895/22 z dnia 2022-08-09
- Sygn. akt KIO 1602/22 z dnia 2022-07-07
- Sygn. akt KIO 1581/22 z dnia 2022-07-06
- Sygn. akt KIO 1575/22 z dnia 2022-06-30
