eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plBaza orzeczeń KIO2021 › Sygn. akt: KIO 243/21
rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2021-02-19
rok: 2021
sygnatury akt.:

KIO 243/21

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Beata Konik, Marek Koleśnikow, Piotr Kozłowski Protokolant: Konrad Wyrzykowski

po rozpoznaniu na rozprawie 16 lutego 2021 r. w Warsz
awie odwołania wniesionego
21 stycznia 2021 r. do
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
przez
wykonawcę: Sanito sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie
w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego pn. Dostawa i montaż instalacji
fotowoltaicznych na terenie Miasta Zamość w ramach projektu pn. „Budowa instalacji
odnawialnych źródeł energii na domach jednorodzinnych w Mieście Zamość”

(nr
postępowania IM-ZP.272.37.2020.MT)
p
rowadzonym przez zamawiającego: Miasto Zamość
przy udziale wykonawcy: Solartime sp. z
o.o. z siedzibą w Rzeszowie
– zgłaszającego
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego

orzeka:
1. Oddala
odwołanie.
2.
Kosztami postępowania obciąża Odwołującego i zalicza w poczet kosztów
postępowania odwoławczego kwotę 15000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy
złotych zero groszy) uiszczoną przez niego tytułem wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 579 i 580 ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. poz. 2019 ze zm.) w zw. z art. 92 ust. 2
ustawy z dnia 11 września
2019 r. Przepisy
wprowadzające ustawę ‒ Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2020
ze zm.) na niniejszy wyrok
– w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga
za
pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego
w Warszawie.
Sygn. akt KIO 243/21


U z a s a d n i e n i e

Miasto Zamość {dalej: „Zamawiający”} prowadzi na podstawie ustawy z dnia 29
stycznia 2004 r.
– Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 ze zm.) {dalej
również: „ustawa pzp”, „pzp”} w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie
o
udzielenie zamówienia na roboty budowlane pn. Dostawa i montaż instalacji
fotowoltaicznych na terenie Miasta Zamość w ramach projektu pn. „Budowa instalacji
odnawialnych źródeł energii na domach jednorodzinnych w Mieście Zamość”

(nr po
stępowania IM-ZP.272.37.2020.MT)
Ogłoszenie o tym zamówieniu 23 września 2020 r. zostało opublikowane w Dzienniku
Urz
ędowym Unii Europejskiej nr 2020/S_185 pod poz. 446021.

Wartość tego zamówienia przekracza kwoty określone w przepisach wydanych
na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp.

11 stycznia 2021
r. Zamawiający zawiadomił drogą elektroniczną o rozstrzygnięciu
powyższego postępowania – wyborze jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez Solartime
sp. z o.o. z siedzibą w Rzeszowie {dalej również: „Solartime” lub „Przystępujący”}.

21 stycznia 2021 r.
Sanito sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie {dalej również: „Sanito”
lub
„Odwołujący”} wniósł w formie elektronicznej do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
odwołanie od zaniechania odrzucenia przez Zamawiającego oferty złożonej przez Solartime.

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7 ust.
1 i 3 ustawy pzp przez bezpodstawne zaniechanie odrzucenia tej oferty
, pomimo że jej treść
nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia {dalej: „SIWZ”} z uwagi
m.in. na to, że:
1. U
rządzenia nie spełniają minimalnych parametrów wymaganych przez Zamawiającego
i
zawierają nieodpowiednio dobrane względem projektów inwertery.
2.
Istnieje rozbieżność w nazwie modułu fotowoltaicznego pomiędzy formularzem
ofertowym a wyjaśnieniami złożonymi na wezwanie Zamawiającego.
3. Nie przedstawiono
wszystkich dokumentów, których złożenie było wymagane
dla stwierdzeni
a zgodności treści oferty z treścią SIWZ.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu:
1.
Unieważnienia wyboru najkorzystniejszej oferty.
2. Ponownego badania i oceny ofert.
3. Odrzucenia oferty Solartime.
4. Wyboru oferty Sanito jako najkorzystniejszej.
Sygn. akt KIO 243/21

Odwołujący sprecyzował powyższe zarzuty przez podanie następujących
okoliczności faktycznych i prawnych dla uzasadnienia wniesienia odwołania.

{ad
zarzutów z pkt 1.}

Zgodnie z pkt 4.3.3.
„Falownik sieciowy” dokumentacji projektowej z załącznika nr 1
do SIWZ
pn. „Dokumentacja techniczna 1-fazowa 1 połać” Zamawiający wymagał dwóch
niezależnych wejść MPPT dla inwertera, czyli możliwość podłączenia dwóch stringów.
Zamawiający potwierdził to w zawartej w „Wyjaśnieniach i zmianie treści SIWZ (2)”
z
23 października 2020 r. odpowiedzi (Należy zastosować falownik zapewniający poprawną
pracę instalacji na dwóch połaciach
) na pytanie nr 40 (Prosimy o dopuszczenie falownika
jednofazowego z 1 MPPT
).

Zgodnie z zawartymi w
„Wyjaśnieniach i zmianie treści SIWZ (3)” z 9 listopada
wyjaśnieniami w odpowiedzi na pytanie nr 12 Zamawiający wymagał dla falowników 3 kW
jednofazowych m.in. maksymalnego napięcia wejściowego 600 V.

Zgodnie z pkt 4.3.3. „Falownik sieciowy” dokumentacji projektowych z załącznika nr 1
do SIWZ pn. „Dokumentacja techniczna 3-fazowa 1 połać” oraz „Dokumentacja techniczna
3-fazowa 2 po
łacie” Zamawiający wymagał napięcia minimalnego/początkowego napięcia
wejściowego odpowiednio <150W / <180V.

Znak „<” znajdujący się w projekcie oznacza wartości mniejsze od 150 dla napięcia
minimalnego.

Inwertery wskazane w tabeli formularza ofertowego Solartime:
1) Afore HNS3000TL-1 (instalacja jednofazowa
– jedna polać) – w wierszu nr 1;
2) Afore HNS3000TL (instalacja jednofazowa
– dwie połacie) – w wierszu nr 2;
3)
Afore BNT003KTL (instalacja trójfazowa – jedna połać, instalacja trójfazowa – dwie
połacie) – w wierszach nr 3 i 4.
Na skutek wezwania przez Zamawiającego w trybie art. 26 ust. 1 pzp do złożenia
certyfikatów oraz kart technicznych modułu fotowoltaicznego inwertera, których Zamawiający
zażądał w pkt 8.7.3 SIWZ, Solartime złożył m.in. karty katalogowe dla wszystkich trzech
modeli oferowanych inwerterów.
Ze złożonych następnie kart katalogowych dla tych inwerterów, wynika, co następuje.
ad 1) inwerter Afore HNS3000TL-1 (karta katalogowa Afore HNS3000TL-1-sig):
- jest przeznaczony do instalacji 1-stringowych [Lic
zba MPPT / Liczba stringów / szt. 1/1
]
- maksymalne na
pięcie wynosi 500 V,
Zgodnie z postanowieniem z pkt 4.4.
„Rozwiązania równoważne” wykonawca może
Sygn. akt KIO 243/21

zastosować materiały lub urządzenia równoważne, lecz o parametrach technicznych
i
jakościowych podobnych lub lepszych. W tym przypadku 500 V jest wartością gorszą od
wymaganej.
ad 3) inwerter Afore BNT003KTL
– w karcie katalogowej Afore BNT003KTL-sig nie występuje
jednoznaczne potwierdzenie napięcia minimalnego mniejszego od 150 V, widnieje informacja
o zakresie napięcia MPPT zaczynającym się od 150 V oraz napięciu startowym, które równe
jest 150 V.

W tych okolicznościach Odwołujący zarzucił, że:
1) inwerter Afore HNS3000TL-
1 ma jedno wyjście MPPT zamiast wymaganych dwóch
{dalej ja
ko „zarzut 1.1) lub „zarzut 1)”}
2) inwerter Afore HNS3000TL-
1 obsługuje maksymalnie napięcie 500 V zamiast
wymaganego 600 V {dalej jako „zarzut 1.2) lub „zarzut 2)”}
3) inwerter
Afore BNT003KTL nie obsługuje wymaganego napięcia minimalnego
mniejszego niż 150 V. {dalej jako „zarzut 1.3) lub „zarzut 3)”}.

{ad zarzutu z pkt 2.}

Moduł zaoferowany przez Wykonawcę w ofercie to Phono Solar PS315M-20U,
natomiast w złożonych na wezwanie Zamawiającego kartach katalogowych i certyfikatach
widnieje inne oznaczenie modelu: PS315M-20/LT.

Zamawiający zaniechał zbadania tej rozbieżności, pomimo że z obecnego stanu
rzeczy nie wynika, że dokumenty złożone przez Solartime dotyczą zaoferowanych przez
niego urządzeń. Oznacza to, że oferta Solartime powinna zostać odrzucona, gdyż jej treść
nie odpowiada treści SIWZ.

{ad zarzutu z pkt 3.}

Zgodnie z
pkt 8.7.3. „Falownik sieciowy” załącznika nr 1 do SIWZ pn. „Dokumentacja
techniczna 1-
fazowa 1 połać” zakres napięcia AC powinien wynosić 180-280 V.
W dokumentach złożonych w odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego nie wskazano
zakresu napięcia AC.

Odwołujący zarzucił, że nie sposób stwierdzić, czy Solartime zaoferował urządzenia,
które spełniają wymogi określone przez Zamawiającego.

Sygn. akt KIO 243/21

Do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego przystąpił Solartime,
wnosząc o oddalenie odwołania.
W piśmie z 15 lutego 2021 r. Przystępujący w szczególności następująco odniósł się
do poszczególnych zarzutów.

{ad zarzutów z pkt 1.}

Z pisma P
rzystępującego wynikają następujące okoliczności faktyczne.
{ad zarzutu 1)}
Wyjaśnienia treści SIWZ z 23 października 2020 r. udzielone w związku z pytaniem
nr
40 dotyczyły wyłącznie sytuacji rozmieszczenia paneli na dwóch połaciach dachu
o
różnych azymutach i kątach nachylenia i są podłączone do dwóch stringów (po 5
modułów), co wymaga dwóch podłączeń MPPT.
W
yjaśnienia treści SIWZ z 9 listopada 2020 r. udzielone przez Zamawiającego
w
związku z pytaniem nr 7.
[Pytanie nr 7]
Proszę o informację, ile będzie instalacji PV wg poniższych układów:

8 modułów PV – instalacja 1 fazowa – jeden string (czy wymagany jest falownik o dwóch
MP
PT, skoro do drugiego MPPT nie będzie podłączony żaden moduł PV?)


12 modułów PV – instalacja 1 fazowa – dwa stringi po 6 modułów PV

8 modułów PV – instalacja 3 fazowa – jeden string (czy wymagany jest falownik o dwóch
MPPT,
skoro do drugiego MPPT nie będzie podłączony żaden moduł PV?)


12 modułów PV – instalacja 3 fazowa – dwa stringi po 6 modułów PV
Czy istnieje możliwość przypisania poszczególnych w/w układów do zestawienie lokalizacji
ujętych w dokumencie: WYJAŚNIENIE I ZMIANA TREŚCI SPECYFIKACJI ISTOTNYCH
WARUNKÓW ZAMÓWIENIA (nr 1).

[
Odpowiedź]
Projekt przewiduje montaż paneli fotowoltaicznych zarówno przy instalacjach jednofazowych
jak i trójfazowych na jednej lub dwóch połaciach w zależności od rodzaju danego dachu
na
budynku. Jeżeli panele zmieszczą się na jednej połaci dachu o tym samym kącie
nachylenia to projektowana jest instalacja 1-
stringowa /10 modułów/ oraz inwerter z jednym
MPTT.
Jeżeli panele są rozmieszczone na dwóch połaciach dachowych o różnych
azymutach i kątach nachylenia to panele podłączane są do 2 stringów /po 5 modułów/
i inwertery winny
posiadać 2 MPTT.


Odpowiednio
do powyższych wyjaśnień treści SIWZ została skonstruowana tabela
wzoru formularza ofertowego
(załącznik nr 3 do SIWZ) pn. „Instalacje montowane
Sygn. akt KIO 243/21

na
dachach budynków mieszkalnych osób fizycznych”, gdzie:
- lp. 1 dotyczy zesta
wów o mocy min. 3,1 kWp (instalacja jednofazowa i jedna połać);
- lp. 2
dotyczy zestawów o mocy min. 3,1 kWp (instalacja jednofazowa i dwie połacie).
W lp. 1
tabeli Solartime zaoferował Afore HNS3000TL-1, czyli falownik przeznaczony
do instalacji jednofa
zowej na jednej połaci dachu, który posiada jedno wejście MPPT.
{ad zarzutu 2)}
Falowniki Afore o oznaczeniu modelu HNS3000TL-1
są dostępne w trzech wersjach
różniących się obsługiwanym maksymalnym napięciem wejściowym (500, 550 albo 600 V).
Nazewnictwo poszczeg
ólnych modeli falowników marki Afore wskazuje jedynie:
-
jednofazowość (seria „HNS”) albo trójfazowość (seria „BNT”),
- moc znamio
nową AC („3000” oznacza moc 3000 W itd.).

Zamawiający wymagał podania w formularzu ofertowym wyłącznie producenta
i modelu inwer
tera, natomiast nie wymagał i nie przewidział miejsca na podanie
jakichkolwiek parametrów oferowanych inwerterów.
Solartime po
złożeniu oferty, w wyniku pomyłki Afore Polska sp. z o.o., oficjalnego
dystrybutora marki Afore na ter
enie Polski, otrzymał niewłaściwą kartę katalogową dotyczącą
wersji falownika obsługującej maksymalnie napięcie wejściowe 500 V, którą następnie złożył
Z
amawiającemu w odpowiedzi na wezwanie w trybie art. 26 ust. 1 pzp.
{ad zarzutu 3)}
Złożona przez Solartime karta katalogowa nie zawiera żadnych informacji
o
minimalnym napięciu wejściowym dla falownika Afore BNT003KTL, gdyż zarówno zakres
napięcia MPPT, jaki i napięcie startowe stanowią odrębne parametry.
Minimalne napięcie wejściowe to minimalna wartość napięcia wejściowego, przy
którym falownik może pracować i przetwarzać prąd stały na przemienny. Jeżeli napięcie
z
modułów fotowoltaicznych spadnie poniżej minimalnego napięcia wejściowego, falownik
przestanie pracowa
ć, a nawet wyłączy się, gdyż jest wzbudzany przez prąd stały (DC)
płynący z modułów fotowoltaicznych. Dlatego też część producentów falowników minimalne
napięcie wejściowe określa jako napięcie wyłączania, gdyż poniżej tego napięcia falownik
wyłącza się.
Z kolei napięcie startowe (wg terminologii SIWZ „początkowe napięcie wejściowe”)
oznacza minimalne wymagane napięcie dostarczane przez panele fotowoltaiczne, które
spowoduje uruchomienie
się falownika.
Wreszcie zakres napięcia MPPT oznacza napięcie minimalne oraz maksymalne,
które może zostać przyłączone do jednego wejścia MPPT, aby falownik mógł pracować
prawidłowo.
Z
akres napięcia MPPT (jego dolna granica) nie zawsze jest tożsamy z wartością
Sygn. akt KIO 243/21

m
inimalnego napięcia wejściowego. Tak właśnie jest w przypadku inwertera Afore
BNT003KTL, dla którego minimalne napięcie wejściowe (inaczej napięcie wyłączania)
wynosi 145
V, czyli spełnia wymóg SIWZ, zgodnie z którym minimalne napięcie wejściowe
ma być mniejsze niż 150 V.
W przypadku
falowników o wyższej mocy (jak Afore BNT003KTL) parametr napięcia
startowego (początkowego napięcia wejściowego) powinien mieć większą wartość
od
parametru minimalnego napięcia wejściowego, z którym może pracować falownik. Wynika
to zasady działania instalacji fotowoltaicznych. Falownik podczas codziennego załączania
do
pracy mierzy poziom napięcia (falownik nie przetwarza wtedy jeszcze energii). Wówczas
napięcie z generatora (czyli połaci modułów fotowoltaicznych) jest sumą napięć jałowych
poszczególnych modułów fotowoltaicznych. Jeżeli napięcie z generatora przekroczy poziom
napięcia startowego, wówczas falownik rozpoczyna pracę (moduł MPPT w falowniku
zaczyna wyszukiwać punkt mocy maksymalnej). Następnie napięcie na generatorze spada
(wskutek obciążenia wywołanego rozpoczęciem pracy przez falownik) do poziomu napięcia
będącego sumą napięć znamionowych (napięć pracy, napięć maksymalnych) modułów
połączonych w jeden łańcuch. Napięcie to musi być wyższe niż minimalne napięcie
wejściowe, gdyż w przeciwnym razie falownik nie podejmie pracy i cała sekwencja będzie
powtarzana aż do skutku. Dlatego też w przypadku inwertera More BNT003KTL minimalne
napięcie wejściowe wynosi 145 V, a napięcie startowe (początkowe napięcie wejściowe)
wynosi 150V.

W tych okolicznościach Przystępujący wywiódł, co następuje.
{ad zarzutu 1)}
Solartime p
ostąpił adekwatnie do treści formularza ofertowego i udzielonych
wyjaśnień. Skoro Zamawiający w lp. 1 ww. tabeli wskazał, że wiersz ten dotyczy zestawów, w
kt
órych panele zmieszczą się na jednej połaci dachu, oczywiste jest, że wymagał tutaj
zaoferowana inwertera z jednym MPPT.
Na marginesie
Przystępujący zauważył, że zaoferowanie w przypadku instalacji
1-stringowej z
panelami na jednej połaci dachu inwertera z dwoma MPPT byłoby pozbawione
sensu i po prostu zbędne, a także niepotrzebnie podniosłoby koszty realizacji zamówienia.
{ad zarzutu 2) i 3)}

Według Przystępującego domaganie się odrzucenia jego oferty Przystępującego
w
powyższych okolicznościach jest nieuprawione.

Zgodnie z pkt 8.7.3. lit. g) SIWZ karta techniczna to tzw. dokument przedmiotowy,
czyli
żądany w celu potwierdzenia spełniania przez oferowane dostawy wymagań
określonych przez Zamawiającego, o którym mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2 pzp. Zgodnie
Sygn. akt KIO 243/21

natomiast z art. 26 ust. 3 pzp
dokumenty przedmiotowe podlegają uzupełnieniu,
a z
amawiający może odstąpić od wezwania do ich uzupełnienia tylko i wyłącznie wtedy, jeśli
mimo ich złożenia, uzupełnienia lub poprawienia oferta wykonawcy podlega odrzuceniu albo
konieczne byłoby unieważnienie postępowania.
Jednocześnie Przystępujący podniósł, że skoro odwołanie nie zawiera ani zarzutu
zani
echania wezwania Solartime’u do uzupełnienia złożonej karty katalogowej, ani żadnej
argumentacji
co do braku możliwości takiego uzupełnienia, należy je oddalić.

{ad zarzutu z pkt 2.}

Z pisma Przystępującego wynikają następujące okoliczności faktyczne.
W
formularzu ofertowym zamiast wpisać „PS315M-20/U” omyłkowo wpisał
„PS315M-20U" (brak znaku „/”).
Phono Solar produkuje i ma
w swojej ofercie moduł oznaczony jako Phono Solar
PS315M-
20/U. W praktyce obrotu zdarza się, że ww. moduł występuje pod przekręconym
oznaczeniem modelu, np. PS315M/20U czy PS315M-20U, przy czym zawsze chodzi o ten
sam produkt.

Przystępujący stwierdził, że popełnił oczywistą omyłkę pisarską, która jak najbardziej
nadaje się do poprawienia na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 1 pzp. Kontekst i całość oferty
jednoznac
znie wskazują bowiem, że zaoferował moduły fotowoltaiczne PS315M20/U,
dla
których w odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego przedstawił stosowne dokumenty.
Nie ma zatem mowy o jakiejkolwiek niezgodności treści oferty Solartime’u z treścią SIWZ.

{ad zarzutu z pkt 3.}

Z pisma Przystępującego wynikają następujące okoliczności faktyczne.
W piśmie z 9 listopada 2020 r. Zamawiający udzielił następujących wyjaśnień:
[pytanie nr 12]
Z uwagi na fakt, że zamawiający na wszystkie pytania wykonawcy, odnośnie parametrów
falowników odpowiedział, że podtrzymuje zapisy SIWZ bez zmian, a z wiedzy wykonawcy
wynika, że nie ma na rynku falowników, które spełniają wszystkie parametry, wykonawca
ponownie wzywa do zmiany zakresu parametrów falowników. W przeciwnym wypadku
informujemy ze wobec braku zachowania konkurencyjności, powiadomimy instytucje
dofinansowujące oraz prezesa zamówień publicznych o konieczności przeprowadzenia
kontroli prowadzonego postępowania. Przypominamy ze zamówienie prowadzone jest

Sygn. akt KIO 243/21

w
trybie przetargu publicznego w oparciu o ustawę PZP, tym samym zamawiający
zobowiązany jest do prowadzenia postępowania z zachowaniem zasad uczciwej konkurencji.
Jeżeli zamawiający nie dokona zmian wymienionych poniżej, wykonawca dokona
skrupulatnej kontroli złożonych ofert celem sprawdzenia czy spełniają one w 100%,
NIEMOŻLIWE DO SPEŁNIENIA wymagania określone w załączniku nr 1 do SIWZ. Jeżeli
jednak zamawiający stoi na stanowisku, że zachował konkurencyjność prosimy
o
potwierdzenie, że zamawiający jest w posiadaniu kart katalogowych co najmniej
3
producentów, które spełniają wymagania projektu.
Wzywamy do zmiany następujących parametrów:
-
falowników jednofazowych: maksymalna moc generatora fotowoltaicznego – 4200Wp,
maksymalne napięcie wejściowe – 500V, maksymalny prąd wyjściowy – 13,6A, zakres
napięcia AC – 190-270V; falowników trójfazowych: maksymalna moc generatora
fotowoltaicznego
– 4500Wp, początkowe napięcie wejściowe ≤ 200V.

[o
dpowiedź]
Zamawiający dopuszcza następujące parametry:
1) Falowniki 3kW jednofazowe:
- moc maksymalna generatora DC w przedziale: 4000 - 6000Wp,
-
maksymalne napięcie wejściowe: 600V,
-
prąd wyjściowy minimalny:13A,
2) Falowniki 3kW trójfazowe:
- moc maksymalna generatora DC w przedziale: 4300 - 6000Wp,
3) Napięcie wyjściowe AC zgodnie z kodeksami NC-FRG operatora sieciowego.

W z
wiązku z wejściem w życie 27 kwietnia 2019 r. przepisów rozporządzenia Komisji
(UE) 2016/631 z dnia 14 kwietnia 2016 r. ustanawiającego kodeks sieci dotyczący wymogów
w zakresie przyłączenia jednostek wytwórczych do sieci (tzw. kodeks sieci NC-RFG) każdy
operator systemu dystrybucyjnego musiał przygotować i zacząć stosować dokumenty
i
procedury, które regulują obligatoryjne zasady przyłączania jednostek wytwórczych (w tym
instalacji fotowoltaicznych) do sieci przesyłowej.

Przystępujący stwierdził, że zarzut odwołania jest bezzasadny, gdyż pomija powyższe
wyjaśnienia, po których udzieleniu dopuszczalne było, aby oferowany falownik albo miał
zakres
napięcia wyjściowego AC od 180 V do 280 V, albo miał napięcie wyjściowe AC
zgodne z kodeksami NC-RFG operatora sieciowego.

Zamawiający nie uznał zasadności żadnego z zarzutów odwołania.

Sygn. akt KIO 243/21

Z uwagi na brak podstaw do odrzucenia odwołania lub umorzenia postępowania
odwoławczego, sprawa została skierowana do rozpoznania na rozprawie, podczas której
Odwołujący i Przystępujący podtrzymali dotychczasowe stanowiska, a Zamawiający wniósł o
oddalenie odwołania, ustosunkowując się do zarzutów w sposób analogiczny, jak uczynił to
Przystępujący.

Po przeprowadzeniu rozp
rawy z udziałem Stron i Przystępującego, uwzględniając
zgr
omadzony materiał dowodowy, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia
i stanowiska
wyrażone ustnie na rozprawie i odnotowane w protokole, Izba ustaliła
i
zważyła, co następuje:

Zaznaczyć należy, że z uwagi na datę wniesienia rozpoznawanego odwołania
do
postępowania odwoławczego w tej sprawie, zgodnie z art. 92 ust. 2 ustawy dnia 11
września 2019 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz.U.
poz. 2020 ze zm.), znajdują zastosowanie przepisy ustawy z dnia 11 września 2019 r. –
Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2019 ze zm.) {dalej: „nowa ustawa pzp”
lub
„npzp”}.

Z
art. 505 ust. 1 npzp wynika, że legitymacja do wniesienia odwołania przysługuje
wykonawcy, jeżeli ma lub miał interes w uzyskaniu zamówienia oraz poniósł lub może
ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy.
W ocenie Izby Odwołujący wykazał, że ma interes w uzyskaniu przedmiotowego
zamówienia, gdyż złożył ofertę w tym postępowaniu o udzielenie zamówienia. Jednocześnie
może ponieść szkodę w związku z zarzucanymi Zamawiającemu naruszeniami przepisów
ustawy pzp
, gdyż zaniechanie odrzucenia oferty złożonej przez Solartime uniemożliwia
Odwołującemu uzyskanie przedmiotowego zamówienia, na co mógłby w przeciwnym razie
liczyć.

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne:

Zgodnie z pkt 2. rozdziału 4. specyfikacji istotnych warunków zamówienia {dalej:
„specyfikacja” lub „s.i.w.z.”} zakres przedmiotu zamówienia obejmuje w szczególności:
1) dostaw
ę i montaż w oparciu o posiadaną przez Zamawiającego dokumentację techniczną
119 zestawów instalacji i fotowoltaicznych, każdy o mocy min. 3,1 kWp, montowanych
na
dachach budynków mieszkalnych osób fizycznych, 2) montaż konstrukcji nośnej
na dachu, 3)
montaż paneli fotowoltaicznych na dachu, 4) uziemienie systemu
Sygn. akt KIO 243/21

fotowoltaicznego, 5)
montaż falownika i zabezpieczeń strony DC i AC, 6) połączenie
modułów z falownikiem, 7) podłączenie instalacji do licznika energii elektrycznej,
8)
sprawdzenie pracy układu, 9) wykonanie pomiarów na instalacji, 10) przeszkolenie
wszyst
kich użytkowników z zasad obsługi, użytkowania, konserwacji i bezpieczeństwa
związanych z użytkowaniem zainstalowanej instalacji PV, 11) opracowanie szczegółowych
instru
kcji obsługi i ich przekazaniem użytkownikom, 12) podłączenie instalacji do sieci
elektroen
ergetycznej wraz ze zgłoszeniem przyłączenia instalacji do sieci dystrybucyjnej
PGE Dystrybucja S.A.
na podstawie wytycznych dostępnych na stronie zakładu.
W pkt 4.3. tego rozdziału co do szczegółowego zakres prac (opisu przedmiotu
zamówienia odesłano do załącznika nr 1 do s.i.w.z., który składa się z dokumentacji
technicznych poszczególnych instalacji fotowoltaicznych, oraz projektu umowy stanowiącego
załącznik nr 2 do s.iw.z.
Dokum
entacja techniczna występuje w czterech wariantach z uwagi na dwa
uwarunkowania, pierwsze dotyczy tego, czy dany budynek ma ins
talację elektryczną
1-
fazową czy 3-fazową, drugie jest związane z tym, czy dach danego budynku umożliwia
zainstalowanie projektowanej instalacji fotowoltaicznej na jednej połaci czy też konieczne jest
wykorzystanie dwóch połaci. Przy czym w treści tej dokumentacji wprost opisano, jaka
instalacja jest przewidziana z uwagi na te uwarunkowania dla budynku pod danym adresem
(
w pkt 4.1. „Stan istniejący”, gdzie w szczególności zamieszczono tabelę, w której wskazano
połać lub połacie budynku przeznaczone do montażu paneli, rodzaj pokrycia dachu oraz
azymut i kąt pochylenia tych połaci).
Z ustaleniami zawartymi w poszczególnych dokumentacjach technicznych została
skorelowana zamieszczona we wzorze formularza oferty (załącznik nr 3 do s.i.w.z.) tabela
pn. „Instalacje montowane na dachach budynków osób fizycznych”, gdzie określono,
że instalacji: jednofazowych do zamontowania na jednej połaci jest 9 (lp. 1), jednofazowych
do zamontowania na dwóch połaciach jest 7 (lp. 2), trójfazowych do zamontowania na jednej
połaci jest 80 (lp. 3), trójfazowych do zamontowania na dwóch połaciach jest 23 (lp. 4).
We wspomnianej tabeli przewidziano również kolumnę przeznaczoną na wpisanie
producenta i modelu zarówno modułu, jak i inwertera oferowanych dla danego wariantu
instalacji, pr
zy czym nigdzie w s.i.w.z. nie zdefiniowano, co dokładanie należy rozumieć jako
„model”, w szczególności na ile oznaczenie to ma indywidualizować przedmiot oferty.

W pkt
8.7.3. rozdziału 8 s.i.w.z. Zamawiający zażądał w celu potwierdzenia spełniania
przez
oferowane dostawy określonych przez niego wymagań: a) certyfikatu
potwierdzającego pozytywny wynik testów zgodności modułów z normą IEC 61215
(lub
równoważną) oraz IEC 61730 (lub równoważną), b) certyfikatu potwierdzającego
po
zytywny wynik testów odporności modułów na mgłę solną zgodnie z norma IEC 6I701
Sygn. akt KIO 243/21

(lub
równoważną), c) certyfikatu potwierdzającego pozytywny wynik testów odporności
modułów na amoniak zgodnie z normą IEC 62716 (lub równoważną), d) certyfikatu
stwierdzającego pozytywny wynik testów wytrzymałości modułów na nacisk 6000 Pa,
e)
certyfikat stwierdzającego pozytywny wynik testów wytrzymałości modułów na ssanie
wiatru 5400 Pa {na zasadzie art. 30b ust. 1-4 ustawy pzp}, f) karty technicznej
modułu
fotowoltaicznego obejmującej informacje potwierdzające spełnianie przez te urządzenia
parametrów zawartych w załączniku nr 1 do s.i.w.z. w pkt 4.3.1. „Moduły fotowoltaiczne” i pkt
4.3.2
. „Optimizer mocy”, g) karty technicznej inwertera obejmującej informacje
potwierdzające spełnianie przez te urządzenia parametrów zawartych w załączniku nr 1
do s.i.w.z. w pkt 4.3.3
. „Falownik sieciowy”.

Z pkt 8.4. tego
rozdziału s.i.w.z. wynika, że przed udzieleniem zamówienia wezwie
wykonawcę, którego oferta została najwyżej oceniona, m.in. do złożenia powyższych
doku
mentów.
W pkt 11.12. rozdziału 11 s.i.w.z. Zamawiający wprowadził regułę kolizyjną, zgodnie
z
którą w przypadku rozbieżności pomiędzy treścią SIWZ a treścią udzielonych odpowiedzi
jako obowiązującą należy przyjąć treść pisma zawierającego późniejsze oświadczenie
Zamawiaj
ącego.
Niesporne było, że:
- w tabelach nr 4 z pkt 4.3.3.
„Falownik sieciowy” dokumentacji projektowych dla instalacji,
zarówno 1-fazowych, jak i 3-fazowych, przewidujących montaż modułów PV na 1 połaci
dachu, w ramach charakterystyki elekt
rycznej opisano, że inwerter ma dysponować
co
najmniej dwoma wejściami MPPT;
-
Solartime zaoferował w lp. 1 tabeli formularza ofertowego inwerter Afore HNS3000TL-1,
który ma jedno wejście MPPT.

Z adekwatnie przytoczonych {patrz powyżej} przez Przystępującego wyjaśnień treści
s.i.w.z. z 9 listopada 2020 r., udzielonych przez Zamawiaj
ącego w związku z pytaniem nr 7,
jednoznacznie wynika, że w lokalizacjach, dla których w dokumentacji projektowej
przewidziano montaż paneli PV na jednej połaci dachu, przewiduje się zastosowanie
inwertera z jednym MPTT, gdyż będzie to instalacja PV 1-stringowa.

Z kolei z przytoczonych {patrz powyżej} przez Odwołującego wcześniejszych
wyjaśnień treści s.i.w.z. z 23 października 2020 r. w odpowiedzi na pytanie nr 40 wprost
wynik
a, że dotyczyły one podtrzymania wymagania dwóch wejść MPPT dla instalacji
w
lokalizacjach, dla których przewidziano montaż paneli PV na dwóch połaciach dachu.

R
easumując, w zakresie zarzutu z pkt 1.1) ustalono, że w drodze udzielonych później
wyjaśnień treści s.i.w.z. Zamawiający w przypadku instalacji PV, w których panele PV
przewidziano do zainstalowania na 1 połaci, czyli instalacji w wariancie z lp. 1 i 3 tabeli
Sygn. akt KIO 243/21

formularza ofertowego, odstąpił od wymagania dwóch wejść MPPT.

Niesporne było również, że karty katalogowe złożone przez Solartime na wezwanie
Zamawiającego w trybie art. 26 ust. 1 pzp:
- dla falownika wskazanego uprzednio w lp. 1 tabeli formularza oferty jako Afore
HNS300TL-
1 maksymalnego napięcia 600 V, gdyż wg tej karty wynosi ono 500 V;
- dla falownika wskazanego uprzednio w lp. 3 i 4 tabeli formularza oferty jako Afore
BNT003KTL ni
e potwierdziła, że minimalne napięcie wejściowe jest niższe niż 150 V, gdyż w
tej karcie takiego parametru w ogóle nie wyszczególniono.
Niesporne było również, że w powyższym zakresie Zamawiający nie wzywał
Solartime’u do uzupełnienia dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 pzp.
Co istotne
– w odniesieniu do zarzutów 1.2) i 1.3) – odwołanie nie zawiera zarzutu
zaniechania wezwania Solartime’u do uzupełnienia złożonej karty katalogowej w trybie art.
26 ust. 3 pzp.
Przede wszystkim zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp
w związku
z
niespełnieniem parametru maksymalnego napięcia, czyli zarzut 1.2), sprowadza się
do
wskazania rozbieżności pomiędzy parametrem wymaganym a wynikającym ze złożonej
karty katalogowej. Natomiast w ramach tego zarzutu nie sprecyzowano, czy i dlaczego karta
katalogowa, czyli dokument zażądany na zasadzie art. 25 ust. 1 pkt 2 pzp, miałaby zostać
utożsamiona z treścią oferty i w związku z tym nie podlegać uzupełnieniu w trybie
przewidzianym co do zasady
dla tego typu dokumentów. Podniesienie takich twierdzeń
dopiero w reakcji na stanowisko Przystępującego stanowi rozszerzenie zarzutów zawartych
w odwołaniu po upływie terminu na jego wniesienie.
J
uż z tego względu za nic nie wnoszącą do sprawy należało uznać złożoną
na
rozprawie przez Odwołującego instrukcję obsługi dla falowników sieciowych Afore, gdyż
w
oczywisty sposób wnioskowany dowód wykracza ponad zakres zarzutu zawartego
w
odwołaniu.
Niezal
eżnie od powyższego Przystępujący załączył do swojego pisma kartę
katalogową dla falownika Afore HNS300TL-1, w której określono parametr maksymalnego
napięcia na poziomie wymaganym przez Zamawiającego, co dowodzi, że możliwe jest
w trybie art. 26 ust. 3 pz
p usunięcie błędu, który w zakresie tego parametru zawiera karta
katalogowa złożona na wezwanie w trybie art. 26 ust. 1 pzp.
Zaznaczyć należy, że kwestia, czy pod danym oznaczeniem modelu mogą kryć się
urządzenia różniące się nieznacznie w zakresie jednego z wielu parametrów nie jest ani co
do zasady, ani co do produktów marki Afore przedmiotem powszechnej wiedzy, czyli nie
stanowi okoliczności notoryjnej. W sytuacji braku zajęcia w tej kwestii stanowiska
w
odwołaniu, Izba nie miała podstaw, aby uznać za niewiarygodne twierdzenia
Sygn. akt KIO 243/21

Przystępującego, poparte oświadczeniem Afore Polska sp. z o.o. z siedzibą w Gorlicach
{dalej: „Afore Polska”}, że model falownika Afore HNS3000TL-1 występuje w trzech wersjach
różniących się wartością parametru napięcia wejściowego, zwłaszcza wobec załączenia
dodatkowo potwierdzających ten fakt kart katalogowych.
Z kolei zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp
dotyczący niespełniania parametru
minimalnego napięcia, czyli zarzut 1.3), sprowadza się skonstatowania braku potwierdzenia
jego spełniania w złożonej karcie katalogowej. Natomiast w ramach tego zarzutu brak
jednoznacznej konkluzji,
czy i dlaczego karta katalogowa, czyli dokument zażądany
na zasadzie art. 25 ust. 1 pkt 2 pzp,
miałaby w tym przypadku nie podlegać uzupełnieniu
w
trybie przewidzianym co do zasady dla tego typu dokumentów. Podniesienie takich
twierdzeń dopiero w reakcji na stanowisko Przystępującego stanowi rozszerzenie zarzutów
zawartych w odwołaniu po upływie terminu na jego wniesienie.
Niezależnie od powyższego Przystępujący załączył do swojego pisma kartę
katalogową dla falownika Afore BNT003KTL rozszerzonej o parametr napięcia wyłączania
wynoszącego 145 V, z załączeniem pisma Afore Polska, w którym wyjaśniono, że jest to inny
sposób nazwania parametru minimalnego napięcia wejściowego. Skoro parametr ten został
potwierdzony na poziomie wymaganym prz
ez Zamawiającego, możliwe jest w trybie art. 26
ust. 3 pzp usunięcie braku, który w tym zakresie zawiera karta katalogowa złożona
na wezwanie w trybie art. 26 ust. 1 pzp.
Izba stwierdziła, że zarzut z pkt 2. sprowadza się do wywiedzenia z rozbieżności
pomiędzy oznaczeniem modelu modułu PV wskazanym w formularzu ofertowym
a
wynikającym z następnie złożonych dokumentów, o których mowa w pkt 8.7.3. rozdziału 8
s.i.w.z, kt
óra sprowadza się do użycia odmiennego znaku oddzielającego dwa ciągi literowo-
liczbowe (w ofercie „-”, w późniejszych dokumentach „/”), wątpliwości, czy chodzi o to samo
urządzenie, a następnie wyprowadzenia wniosku, że oznacza to niezgodność treści oferty
z
treścią s.i.w.z.
Odwołujący, który z tak opisanych okoliczności, nie próbując nawet odpowiedzieć na
pytanie, czy zachodzi jakaś różnica znaczeniowa pomiędzy tymi znakami, postawił tak
daleko idący zarzut, nie sprostał ciężarowi wykazania, że tak nieznacznie różniące się
oznaczenia odnoszą się do dwóch różnych modeli modułów fotowoltaicznych. Wobec tego
już z tego powodu należało uznać, że jest to oczywiście nieistotna różnica w oznaczeniu.
Niezależenie od powyższego Natomiast Zamawiający przedstawił oświadczenie
producenta (Phono Solar Technology Co., Ltd. z siedzibą w Nankinie w Chinach),
że zarówno oznaczenie PS315M/20U, jak i oznaczenie PS315-20U odnoszą się do tego
samego modelu modułu PV, przy czym to drugie jest najbardziej poprawne.
Niesporne było, że w tabelach nr 4 z pkt 4.3.3. „Falownik sieciowy” dokumentacji
Sygn. akt KIO 243/21

projekt
owych dla instalacji, zarówno 1-fazowych, jak i 3-fazowych, zarówno przewidujących
montaż modułów PV na jednej połaci, jak i dwóch połaciach dachu, w ramach
charakterystyki elektryc
znej określono na 180-280 V zakres obsługiwanego napięcia AC.

Z adekwatnie przytoczonych
{patrz powyżej} zarówno przez Odwołującego,
jak i
Przystępującego wyjaśnień treści s.i.w.z. z 9 listopada 2020 r., udzielonych przez
Zamawiaj
ącego w związku z pytaniem nr 12, jednoznacznie wynika, że w odpowiedzi
na
pytanie, które stanowiło w istocie wniosek o złagodzenie wymaganych dla falowników
parametrów, w tym przypadku o zmianę zakresu napięcia AC na 190-270V, Zamawiający
zdecydował się ostatecznie na określenie tego parametru jako napięcia wyjściowego AC
zgodnego z kodeksami NC-RFG operatora sieciowego.

Z kolei niesporne było, że w odpowiedzi na wezwanie w trybie art. 26 ust. 1 pzp
Solartime złożył deklarację zgodności z 24 kwietnia 2029 r. dla wszystkich modeli
oferowanych falowników, w której ich producent (Afore New Energy Technology Co., Ltd. z
siedzibą w Szanghaju w Chinach) oświadczył, że produkty te odpowiadają m.in. dyrektywie
2016/631 NC RfG (kodeksowi sieci dotyczącemu wymogów w zakresie przyłączania
je
dnostek wytwórczych do sieci.
Izba nie mogła wziąć pod uwagę w ramach stanu rzeczy ustalonego w toku
postępowania, o którym mowa w art. 552 ust. 1 npzp, złożonych na rozprawie przez
Przystępującego kart katalogowych, które miałyby zostać złożone Zamawiającemu, gdyby
wystosował do Solartime’u wezwanie w trybie art. 26 ust. 3 pzp, gdyż Zamawiający zaniechał
takiej czynności. W konsekwencji nie sposób również antycypować, jak te dokumenty
zostałyby ocenione przez Zamawiającego, który do tego celu powołał komisję przetargową.
Przede wszystkim posiedzenie i rozprawa przed Izbą w ramach postępowania
odwoławczego prowadzonego przed Izbą nie są fazą postępowania o udzielenie zamówienia
prowadzonego przez Zamawiającego.

Na marginesie należy zauważyć, że dokument nazywany „kartą katalogową” nie ma
prawnie zdefiniowanego znaczenia, natomiast zwykle rozumie się przez to zbiór informacji
pochodzących od producenta lub innego podmiotu wprowadzającego do obrotu na temat
parametrów technicznych lub innych właściwości produktu. Stąd w zakresie, w jakim karta
nie obejmuje informacji dotyczących parametrów lub cech wymaganych w tym
postępowaniu, za dopuszczalne należałoby uznać oświadczenie uzupełniające złożone
przez któryś z tych podmiotów, zwłaszcza w sytuacji, gdy przedmiot oferty obejmuje produkt
nieznacznie zmodyfikow
any na potrzeby danego zamówienia.

Sygn. akt KIO 243/21

Izba stwierdziła, że w tych okolicznościach zarzuty odwołania są niezasadne.

Dla oceny czynności podjętych przez Zamawiającego znaczenie mają przepisy
ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
– Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz.
1843 ze zm.), gdyż na jej podstawie zostało wszczęte postępowanie o udzielenie
zamówienia publicznego
Izba rozważyła, z uwzględnieniem okoliczności dotyczących tej sprawy, zakres
zastoso
wania art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp, który stanowi, że zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej
treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem
art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp.

Skład orzekający Izby podziela utrwalony w doktrynie i orzecznictwie pogląd
{wyrażony również w orzeczeniach przywołanych w odwołaniu}, że zarówno treść s.i.w.z.,
jak i
treść oferty stanowią merytoryczne postanowienia oświadczeń woli odpowiednio:
zamawiającego, który w szczególności przez opis przedmiotu zamówienia precyzuje, jakiego
świadczenia oczekuje po zawarciu umowy w sprawie zamówienia publicznego, oraz
wykonawcy, który zobowiązuje się do wykonania tego świadczenia w razie wyboru złożonej
przez niego oferty jako najkorzystniejszej. Wobec tego
– co do zasady – porównanie
zaoferowanego przez wykonawcę świadczenia z opisem przedmiotu zamówienia, sposobem
i terminem jego realizacji wymaganymi przez zamawiającego, przesądza o tym, czy treść
złożonej oferty odpowiada treści s.i.w.z. – jest z nią zgodna.

A
by zapewnić możliwość sprawdzenia zgodności treści oferty z treścią s.i.w.z.,
ustawa pzp z jednej strony obliguje zamawiającego, aby prowadził całe postępowanie
o
udzielenie zamówienia w formie pisemnej (art. 9 ust. 1 pzp), w tym przekazał i udostępnił
spe
cyfikację istotnych warunków zamówienia (art. 37 ust. 2 pzp), która ma zawierać
w
szczególności opis przedmiotu zamówienia, określenie terminu wykonania zamówienia,
istotne warunki umowy w sprawie zamówienia publicznego oraz opis sposobu przygotowania
ofer
t (art. 36 ust. 1 pkt 3, 4, 10 i 16 pzp). Z drugiej strony przepisy zastrzegają pod rygorem
nieważności dla oferty składanej przez wykonawcę w postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego formę elektroniczną opatrzoną kwalifikowanym podpisem elektronicznym
(art.
10a ust. 5 pzp) {w poprzednim stanie prawnym była to forma pisemna pod rygorem
nieważności}, a treść takiej oferty musi odpowiadać treści specyfikacji (art. 82 ust. 3 pzp).

W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się również, że rozumienie terminu oferta
należy opierać na art. 66 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym jest nią oświadczenie
drugiej stronie woli zawarcia umowy, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy. Z uwagi
na
odpłatny charakter zamówień publicznych, nieodzownym elementem treści oferty będzie
zawsze określenie ceny za jaką wykonawca zobowiązuje się wykonać zamawiane
Sygn. akt KIO 243/21

świadczenie. W pozostałym zakresie to zamawiający określa w s.i.w.z. wymagany
od
wykonawcy zakres i sposób konkretyzacji oświadczenia woli, który będzie podstawą
dla
oceny zgodności treści złożonej oferty z merytorycznymi wymaganiami opisu przedmiotu
zamówienia. W szczególności zamawiający może wymagać skonkretyzowania producenta
i
oznaczenia indywidualizującego przedmiot oferty.

W konsekwencji nie tylko treść wynikająca explicite ze złożonej oferty, ale również
nieskonkretyzowanie jej treści przez wykonawcę w sposób lub w zakresie wymaganym przez
zamawiającego, może być podstawą do stwierdzenia niezgodności oferty z treścią s.i.w.z..
gdyż – co do zasady – niedopuszczalne jest precyzowanie i poprawianie treści złożonej
oferty, w szczególności z uwagi za naczelne zasady równego traktowania wykonawców
i zachowania uczciwej konkurencji.

W zakresie zastosowania przesłanki odrzucenia oferty z art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp
mieści się bowiem również sporządzenie oferty w inny sposób, niż żądał tego zamawiający,
o
ile niezgodność taka dotyczy elementów treści oferty w aspekcie formalnym i materialnym,
choć nie może tu chodzić wyłącznie o niezgodność sposobu spełnienia tych aspektów {por.
J. Pieróg w: Prawo zamówień Publicznych. Komentarz, wyd. C.H. Beck, Warszawa 2009}.
Innymi słowy niezgodność treści oferty z treścią s.i.w.z. może polegać na sporządzeniu
i
przedstawieniu oferty w sposób niezgodny z wymaganiami specyfikacji, z zaznaczeniem,
że chodzi tu o wymagania s.i.w.z. dotyczące sposobu wyrażenia, opisania i potwierdzenia
zobowiązania (świadczenia) ofertowego, a więc wymagania, co do treści oferty, a nie
wymagania co do jej formy, które również zamieszczane są w s.i.w.z. {por. np. uzasadnienie
wyroku Izby z 13 listopada 2013 r. sygn. akt KIO 2478/13}.
W ramach wymaganego od wykonawcy sposobu potwierdzenia treści oferty mieści
się również oparte na art. 25 ust. 1 pkt 2 pzp żądanie przez zamawiającego oświadczeń
lub
dokumentów potwierdzających spełnianie jego wymagań (określonych w s.i.w.z.) przez
oferowane dostawy, usługi lub roboty budowlane. Niezamknięty katalog tych dokumentów
został określony w § 6 rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 26 lipca 2016 r. w sprawie
rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy w postępowaniu
o
udzielenie zamówienia (Dz.U. poz. 126) {dalej: „rozporządzenie”}. Dokumenty te co do
zasady należy rozpatrywać jako kwalifikowaną formę potwierdzenia zgodności oferowanego
świadczenia z wymaganym przez zamawiającego. Zadeklarowana przez wykonawcę treść
oferty musi w takim przypadku dodatkowo znaleźć potwierdzenie w dokumentach
pochodzących co do zasady od niezależnego od wykonawcy podmiotu zewnętrznego
(co
wprost wskazano przy określeniu rodzaju dokumentów wyliczonych w § 13 ust. 1 pkt 2-5
rozporządzenia), względnie w próbkach, opisach, fotografiach, planach, projektach,
rysunkach, modelach, wzorach, programach komputerowych oraz innych podobnych
Sygn. akt KIO 243/21

materiałach, których autentyczność musi zostać poświadczona przez wykonawcę na żądanie
zamawiającego (rodzaje środków dowodowych wymienione w § 13 ust. 1 pkt 1
rozporządzenia).
W konsekwencji brak takiego kwalifikowanego potwierdzenia również jest podstawą
do odrzucenia oferty jako niezgodnej z
treścią s.i.w.z., co przejawiać się może zarówno
w aspekcie formalnym
– niezgodności z postanowieniem formułującym żądanie złożenia
takich dokumentów, jak i przede wszystkim materialnym – niewykazaniu zgodności
oferowanych produktów z wymaganiami zamawiającego w zakresie parametrów, które miały
znaleźć potwierdzenie w tych dokumentach. Innymi słowy niezłożenie dokumentu, który
będzie potwierdzał treść oferty skutkuje odrzuceniem oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy pzp jako nieodpowiadającej treści specyfikacji, co jednak musi być poprzedzone
umożliwieniem uzupełnienia dokumentu dotkniętego brakiem w trybie art. 26 ust. 3 pzp.
Z art. 26 ust. 3 pzp wynika bowiem, że jeżeli wykonawca nie złożył dokumentów
potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1 pzp (czyli również
dokumentów, o których mowa pkt 2, o które chodzi w tej sprawie) lub są one niekompletne,
zawierają błędy lub budzą wskazane przez zamawiającego wątpliwości, zamawiający wzywa
do ich złożenia, uzupełnienia lub poprawienia lub do udzielania wyjaśnień w terminie przez
siebie wskazanym, chyba że mimo ich złożenia, uzupełnienia lub poprawienia lub udzielenia
wyjaśnień oferta wykonawcy podlega odrzuceniu albo konieczne byłoby unieważnienie
postępowania.
Izba zważyła, że w powyżej ustalonych okolicznościach zarzut naruszenia art. 89 ust.
1 pkt 2 pzp jest bezzasadny, gdyż dla większości zarzutów bezprzedmiotowy (nie istnieje
niezgodność objęta zarzutami). Natomiast w odniesieniu do zarzutów z pkt 1.2) i 1.3) zarzut
naruszenia te
go przepisu jest przedwczesny, gdyż Solartime’owi przysługuje z mocy art. 26
ust. 3 pzp możliwość uzupełnienia podnoszonych w odwołaniu braków złożonych na
wezwanie w trybie art. 26 ust. 1 pzp kart katalogowych.
Jednocześnie ponieważ odwołanie
nie zawiera zarzutu naruszenia tego ostatniego przepisu, podlega w
całości oddaleniu jako
bezzasadne. O ile Izba nie jest bowiem
związana żądaniami odwołania, o tyle jest związana
zarzutami odwołania. W tym przypadku odwołanie nie zawiera alternatywnego w stosunku do
zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp zarzutu naruszenia art. 26 ust. 3 pzp.
Jak już powyżej zaznaczono, z uwagi na datę wniesienia rozpoznawanego odwołania
do
postępowania odwoławczego w tej sprawie, zgodnie z art. 92 ust. 2 ustawy dnia 11
września 2019 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz.U.
poz. 2020 ze zm.), znajdują zastosowanie przepisy ustawy z dnia 11 września 2019 r. –
Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2019 ze zm.)

Z jednej strony
według art. 534 ust. 1 npzp strony i uczestnicy postępowania
Sygn. akt KIO 243/21

odwoławczego są obowiązani wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których
wywodzą skutki prawne, przy czym zgodnie z art. 535 npzp dowody na poparcie swoich
twierdzeń lub odparcie twierdzeń strony przeciwnej można przedstawiać do zamknięcia
rozprawy. P
owyższa regulacja wprowadzająca klasyczny rozkładu ciężaru dowodu w toku
postępowania odwoławczego musi być odczytywana w powiązaniu z art. 555 npzp
{poprzednio identyczną regulację zawierał art. 192 ust. 7 pzp}. Zgodnie z tym ostatnim
przepisem Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu.
Oznacza to, że niezależnie od wskazania w odwołaniu przepisu, którego naruszenie jest
zarzucane zamawiającemu, Izba jest uprawniona do oceny prawidłowości zachowania
zamawiającego (podjętych czynności lub zaniechania czynności), jedynie przez pryzmat
sprecyzowanych w odwołaniu okoliczności faktycznych i prawnych uzasadniających jego
wniesienie. Mają one decydujące znaczenie dla ustalenia granic kognicji Izby przy
rozpoznaniu sprawy, gdyż konstytuują zarzut podlegający rozpoznaniu. Krajowa Izba
Odwoławcza wielokrotnie wypowiadała się w tym przedmiocie. W szczególności w wyroku
z
1 grudnia 2009 r. (sygn. akt KIO/UZP 1633/09) Izba wskazała, że zarzut odwołania stanowi
wskazanie czynności lub zaniechanej czynności zamawiającego (arg. z art. 180 ust. 1 pzp)
oraz okoliczności faktycznych i prawnych uzasadniających jego wniesienie. Trafność takiego
stanowiska została potwierdzona w orzecznictwie sądów okręgowych, w szczególności
w
wyroku z 25 maja 2012 r. (sygn. akt XII Ga 92/12) Sąd Okręgowy w Gdańsku wywiódł, że
Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu, przy czym
stawianego przez wykonawcę zarzutu nie należy rozpoznawać wyłącznie pod kątem
wskazanego przepisu prawa, ale również jako wskazane okoliczności faktyczne, które
podważają prawidłowość czynności zamawiającego i mają wpływ na sytuację wykonawcy.

W konsekwencji o ile dowody O
dwołujący może przedstawiać aż do zamknięcia
rozp
rawy, o tyle okoliczności, z których chce wywodzić skutki prawne musi uprzednio
zawrzeć w odwołaniu, pod rygorem ich nieuwzględnienia przez Izbę jako wykraczających
poza kognicję Izby. Należy bowiem rozgraniczyć okoliczności faktyczne konstytuujące zarzut,
czyli określone twierdzenia o faktach, z których wywodzone są skutki prawne, od dowodów
na ich poparcie.
Stąd odwołanie, które inicjuje postępowanie odwoławcze, zawsze musi
zawierać okoliczności uzasadniające zarzucenie zamawiającemu naruszenia przepisów
ustawy pzp
. Przy czym nie może się to sprowadzać do samego twierdzenia, że oferta jest
niezgodna z treścią s.i.w.z., gdyż należy skonkretyzować okoliczności faktyczne, które
w
danej sprawie pozwalają na wyprowadzenie takiego wniosku.

W tej sprawie w odwo
łaniu, jak to powyżej zrelacjonowano, w uzasadnieniu
odwołania tak, a nie inaczej opisano okoliczności faktyczne, które zdaniem Odwołującego
miały świadczyć o tym, że Zamawiający powinien stwierdzić niezgodność treści oferty
Sygn. akt KIO 243/21

Solartime’u z treścią s.i.w.z. W konsekwencji Izba nie była uprawniona do rozpatrywania
rozszerzenia tych zarzutów o nowe okoliczności, na które wskazano dopiero w piśmie
procesowym Odwołującego, również z tego względu, że ich podniesienie nastąpiło
z przekroczeniem zawitego terminu na
wniesienie odwołania.
Reasumując, rozpoznając sprawę w granicach zarzutów zawartych w odwołaniu, Izba
stwierdziła, że nie doszło do naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp przez Zamawiającego.

Mając powyższe na uwadze, Izba – działając na podstawie art. 553 zd. 1 nowego pzp
– orzekła, jak w pkt 1. sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono – w pkt 2. sentencji – stosownie
do jego wyniku, na podstawie art. 575 npzp w zw. z
§ 5 pkt 1 oraz § 8 ust. 2 zd. 1
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie szczegółowych
rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu
pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. poz. 2437) – obciążając Odwołującego kosztami tego
postępowania, na które złożył się wpis uiszczony przez niego wpis.


Wcześniejsze orzeczenia:

Baza orzeczeń KIO - wyszukiwarka

od: do:

Najnowsze orzeczenia

Dodaj swoje pytanie