eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plBaza orzeczeń KIO2020 › Sygn. akt: KIO 425/20
rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2020-03-12
rok: 2020
sygnatury akt.:

KIO 425/20

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Izabela Niedziałek - Bujak Protokolant: Klaudia Ceyrowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2020 r. w Warszawie
odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej
Izby Odwoławczej w dniu 27 lutego 2020 r. przez Odwołującego –
SIMPLE
Spółka Akcyjna
, ul. Bronisława Czecha 49/51, 04-555 Warszawa
w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – Szpital Powiatowy w Radomsku,
ul.
Jagiellońska 36, 97-500 Radomsko

orzeka:
1
Uwzględnia odwołanie w części dotyczącej zarzutu naruszenia art. 29 ust. 1 w zw. z
art. 7 ust. 1 Ustawy, tj. wymogu obligatoryjnego dla części administracyjnej, pkt
2.1.2, ppkt 3 (załącznik nr 1 do siwz) „Wszystkie moduły/systemy pochodzą od
jednego producenta” i nakazuje Zamawiającemu modyfikację siwz zgodnie z
żądaniem Odwołującego przez wykreślenie tego warunku. W pozostałym zakresie
odwołanie oddala.

2.
Kosztami postępowania odwoławczego obciąża Zamawiającego – Szpital Powiatowy w
Radomsku i:
2.1
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15.000 zł 00 gr.
(słownie: piętnaście tysięcy złotych, zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego
SIMPLE S.A.
tytułem wpisu od odwołania;
2.2
zasądza od Zamawiającego – Szpitala Powiatowego w Radomsku na rzecz
Odwołującego – SIMPLE S.A. kwotę 18.600,00 zł 00 gr (słownie: osiemnaście tysięcy
sześćset złotych zero groszy) tytułem zwrotu kosztów strony poniesionych w związku
z
wpisem od odwołania oraz wynagrodzeniem pełnomocnika.

str. 2

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1843) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim.

Przewodniczący:
………………………………


str. 3

Sygn. akt: KIO 425/20

U z a s a d n i e n i e

W postępowaniu prowadzonym w trybie przetargu nieograniczonego przez Zamawiającego –
Szpital Powiatowy w Radomsku na
dostawę i wdrożenie zintegrowanego systemu
informatycznego w Szpitalu Powiatowym w Radomsku
(nr
postępowania: 88/2020),
ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 17.02.2020 r., 2020/S 033-
076995, wobec
czynności opisu warunku udziału w postępowaniu oraz opisu przedmiotu
zamówienia, Wykonawca SIMPLE S.A. z/s w Warszawie (dalej jako Odwołujący), wniósł w
dniu 27 lutego 2020
r. odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej (sygn. akt KIO
425/20).
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie przepisów ustawy Pzp, polegające na:
1)
postawieniu nadmiernego warunku udziału w postępowaniu przez żądanie wykazania się
doświadczeniem w realizacji zakończonych usług, czym naruszone zostały przepisy art.
22 ust. 1a ustawy Pzp w zw. z § 2 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia w/s dokumentów, w zw. z
art. 22d ust. 1 ustawy Pzp oraz w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp;
2)
opisaniu przedmiotu zamówienia w sposób niejednoznaczny i niepełny, czym utrudnia lub
uniemożliwia złożenie prawidłowo skalkulowanej oferty, czym naruszony został art. 29 ust.
1 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp;
3)
opisaniu przedmiotu zamówienia w sposób utrudniający uczciwą konkurencję poprzez
zawarcie postanowień ograniczających możliwość składania ofert, czym naruszony został
art. 29 ust. 2 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp.

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania, nakazanie Zamawiającemu dokonania zmian
postanowień ogłoszenia o zamówieniu oraz siwz w sposób zgodny z treścią odwołania.

Uzasadnienie faktyczne i prawne.
Ad. 1
Odwołujący zakwestionował warunek udziału w postępowaniu dotyczący zdolności
technicznej lub zawodowej opisany w ten sposób, że dla jego spełnienia wykonawca mógł
wykazać się jedynie wykonanym (zakończonym) zamówieniem (rozumianym jako wykonanie
jednej umowy), o wartości minimum 2.000.000 zł brutto, którego przedmiotem była dostawa,
wdrożenie wraz z serwisem zintegrowanego szpitalnego systemu informatycznego. Za
nadmierne Odwołujący wskazał żądanie wykazania realizacji wszystkich elementów
zamówienia łącznie. Jako najważniejsze części zamówienia przedmiotowo podobnego
wskazał na dostawę i wdrożenie, natomiast serwis stanowi element końcowy, który może
str. 4

być świadczony przez wiele lat. Niezasadne jest żądanie, aby wykonawca musiał się
wykazać zakończoną usługą, w której skład wchodził również serwis. Przepisy
rozporządzenia w sprawie dokumentów wskazują na świadczenia okresowe lub ciągłe nadal
wykonywane (do których należy usługa serwisu), dla których można uzyskać referencje
stanowiące podstawę do pozytywnej oceny zdolności wykonawcy. Wbrew przepisom § 2 ust.
4 pkt 2
rozporządzenia Zamawiający nie przewiduje możliwości posługiwania się aktualnie
wykonywanymi usługami jako referencyjnymi. Narusza to zasadę równego traktowania
wykonawców i uczciwej konkurencji. Ograniczenie kręgu podmiotów, które mogą świadczyć
przedmiotową usługę powoduje, że dostęp do zamówienia jest ograniczony, co nie jest
uzasadnione przedmiotem zamówienia.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu doprecyzowania warunku udziału w
postępowaniu dotyczącego zdolności technicznej i zawodowej w ten sposób, że zostaną
dopuszczone świadczenia nadal wykonywane (ciągłe) oraz doprecyzowania katalogu
wymaganych dokumentów w ten sposób, że zostanie dopuszczony wykaz usług, w którym
zawarte mog
ą być świadczenia nadal wykonywane (ciągłe).
Ad 2 i 3.
Odwołujący zarzuty te odniósł do poszczególnych zapisów siwz – załącznika nr 1 (OPZ)
I.
pkt 2.1.2 (Wymagania ogólne obligatoryjne – część administracyjna), ppkt 3 –
„Wszystkie moduły/systemy pochodzą od jednego producenta” – ograniczający
uczciwą konkurencję.
Jako powszechną praktykę na rynku IT Odwołujący wskazał na korzystanie z produktów
innych spółek danej grupy kapitałowej, czy też nawet innych dostawców, czy też możliwość
realizacji funkcjonalności przez kilka podmiotów ze spójną integracją, którą to możliwość
Zamawiający przewidział w zakresie innych obszarów (np. HIS-PACS). Nie ma znaczenia,
czy wszystkie moduły/systemy pochodzą od jednego producenta. Blokowanie możliwości
zaoferowania i sprzedaży urządzeń zgodnych (…), ale pochodzących od różnych
producentów stanowi niczym nieuzasadnione utrudnienie uczciwej konkurencji (wyrok KIO z
dnia 21.05.2018 r., sygn. akt KIO 823/18).
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu wykreślenia wymagania z załącznika nr 1
do siwz.
II.
pkt 2.1.1 (Wymagania ogólne obligatoryjne – część medyczna) ppkt 1, 9 i 10 –
„System działa w architekturze trójwarstwowej” (pkt 1); „Interfejs użytkownika jest
dostępny z poziomu przeglądarki internetowej i nie wymaga instalowania żadnego
oprogramowania na stacjach klienckich, za wyjątkiem najbardziej popularnych tzw.
wtyczek przeglądarek internetowych (np. Java, flash, Acrobat Reader)
str. 5

umożliwiających przeglądanie pełnych treści większości witryn internetowych” (pkt 9);
„System musi umożliwić pracę z poziomu najbardziej popularnych przeglądarek, co
najmniej MS Internet Wxplorer, Mozilla Firefox, Google Chrome” (pkt 10).
Zamawiający aktualnie nie korzysta z systemów w technologii trójwarstwowej, co czyni
wymagania w tym zakresie nadmiernymi
– nie mającymi uzasadnienia w potrzebach
Zamawiającego. Potrzeby te mogłyby występować, gdyby Zamawiający posiadał system
trójwarstwowy i na zasadzie kontynuacji w tym postępowaniu również chciałby otrzymać taki
system. Zamawiający dopuszcza tylko jedną architekturę systemów i jedną technologię
dostępu do danych. Zastosowanie wybranej architektury systemu nie ma wpływu na jakość
pracy i spełnienie wymagań funkcjonalnych zamawianego oprogramowania. Naruszenie art.
29 ust. 2 ustawy Pzp polega, w tym przypadk
u, na dookreśleniu opisu przedmiotu
zamówienia w taki sposób, który nie znajduje uzasadnienia ani w technicznym, ani w
funkcjonalnym uregulowaniu potrzeb Zamawiającego.
Odwołujący wniósł o nakazanie usunięcia z całej dokumentacji postępowania wymagań,
które wskazują na konieczność zastosowania konkretnej architektury systemów i
dopuszczenie możliwości zaoferowania systemu opartego o dwie warstwy, z których baza
danych znajduje się na serwerze centralnym obsługującym zarządzenie i przetwarzanie
danych, a kom
unikacja realizowana jest z użyciem dedykowanej aplikacji instalowanej na
stacjach roboczych (architektura dwuwarstwowa).
III.
Pkt 2.2.1 (Ruch chorych
– Izba przyjęć), ppkt 38, 51,99 oraz pkt 2.2.2 (Ruch chorych
– Oddział) ppkt 88, 89, 112, 254 oraz pkt 2.2.10 (Rozliczenia z NFZ) ppkt 126).
Zaskarżone postanowienia z OPZ dotyczą nieistniejących jednostek Zamawiającego – sam
wskazał, iż nie posiada Oddziału Psychiatrycznego.
Naruszenie art. 29 ust. 2 ustawy Pzp polega w tym przypadku na dookreśleniu opisu
przed
miotu zamówienia w taki sposób, który nie znajduje uzasadnienia ani w technicznym
ani w funkcjonalnym uregulowaniu potrzeb Zamawiającego. Zamawiający nie może
wymagać takich właściwości przedmiotu zamówienia, które nie mają znaczenia dla
spełnienia celu, któremu ma służyć przedmiot zamówienia.
Odwołując wniósł o usunięcie z całej dokumentacji postanowień odnoszących się do funkcji,
które dotyczą nieistniejących jednostek organizacyjnych Zamawiającego.
IV.
Pkt 2.2.10 (Rozliczenia z NFZ) ppkt 289 i 290.
Zamawiaj
ący wskazał, że system powinien umożliwiać przygotowanie plików OM, PL, WM,
PR, PR_HR, CP, SM, OG dla AOTM wg aktualnej specyfikacji, stanowiącej załącznik do
umowy na podstawie danych zgromadzonych w systemie dziedzinowym HIS i ERP jednostki.
str. 6

Jednocześnie Zamawiający nie dołączył do siwz ani aktualnej specyfikacji ani też wzorów
plików, czy, nie pozwala na prawidłowe skalkulowanie ceny oferty, czym narusza art. 29 ust.
1 ustawy Pzp. Zamawiający nie może przenosić na wykonawców ryzyka związanego z
prawidłową wyceną przedmiotu zamówienia w ofercie, w szczególności biorąc pod uwagę,
że nie można prawidłowo wycenić ryzyka, którego nie można prawidłowo i w pełni
zidentyfikować.
Odwołujący wniósł o usunięcie postanowień ppkt 289 i 290, ewentualnie opublikowanie
umów i aktualnych specyfikacji plików OM, PL, WM, PR, PR_HR, GP, SM, OG dla AOTM.
V.
Pkt 2.2.10 (Rozliczenia z NFZ) ppkt 178 i 180.
Zamawiający wymaga, aby symulator dostępny był przez przeglądarkę WWW bez
konieczności dostępu do zewnętrznej sieci Internet. Opisując jedną z funkcjonalności
wymusza zastosowanie konkretnej technologii dostępu do danych, która jest bez
uzasadnienia dla uzyskania prawidłowo wykonanego i w pełni funkcjonalnego przedmiotu
zamówienia. Zamawiający wymusza zastosowanie przeglądarki WWW, która z założenia ma
działać bez dostępu do sieci Internet. Wymaganie to jest niespójne, a przez dodatkowe
wymuszenie technologii ogranicza konkurencję. Dla przykładu, oferowany przez
Odwołującego system posiada wbudowany symulator JGP, który nie jest dostępny przez
przeglądarkę WWW ale spełnia wszystkie opisane funkcjonalności dla Użytkownika.
Opis przedmiotu zamówienia, który dyskryminuje jakikolwiek produkt stanowiący element
składowy zamówienia lub eliminuje jakąkolwiek technologię bez uzasadnionej przyczyny
stanowi naruszenie zasady uczciwej konkurencji wyrażonej w art. 29 ust. 1 Pzp oraz art. 7
ust. 1 Pzp (wyrok KIO z 4.01.2018 r., sygn. akt KIO 2707/17).
Odwołujący wniósł o usunięcie postanowienia pkt 2.2.10 (Rozliczenia z NFZ) ppkt 180.
VI.
Pkt 2.3
Część Biała (system PACS) – SPwR ppkt 14.
Zamawiający wymaga, aby moduły takie jak archiwum PACS / obsługa DICOM Modality
Worklist / klient kliniczny przeglądowy / klient diagnostyczny, musiały pochodzić od jednego
producenta.
Odwołujący przedstawił wspólną argumentację, jak dla zarzutu z pkt I, który dotyczył
wymogu zapewnienia rozwiązań od jednego producenta.
Jednocześnie Odwołujący podkreślił, iż oprogramowanie specjalistyczne, zwłaszcza
oprogramowanie diagnostyczne jest produkowane do bardzo kontentych
zadań, np.
oprogramowanie do analizowania i diagnozowania badań, w tym konkretnym przypadku
badań radiologicznych. Oprogramowanie diagnostyczne podlega specjalnym rygorom i
wymagane jest aby spełniało określone przepisami parametry oraz posiadało odpowiedni
str. 7

certyfikat wyrobu medycznego. Najczęściej stanowi dedykowaną aplikację służącą do
instalowania na dedykowanym sprzęcie, który również musi spełniać określone wymagania i
posiadać właściwe certyfikaty.
Oprogramowanie PACS służy do archiwizacji i dystrybucji obrazów i nie musi być powiązane
z klientem diagnostycznym lub klinicznym. Jego rolą jest przechowywanie, archiwizowanie i
dystrybucja badań diagnostycznych. System PACS współpracuje z oprogramowaniem
diagnostycznym, jednak sam nie bierze udziału w diagnozowaniu pacjenta.
Odwołujący z powodzeniem oferuje wymagane funkcjonalności u innych zamawiających z
sektora medycznego, w związku z czym nie jest niczym uzasadnione takie skonstruowanie
postanowień OPZ.
Środkiem właściwym do realizacji potrzeb zamawiającego jest opisanie ich w sposób
uwzględniający obowiązujące przepisy prawa, organizację pracy u zamawiającego,
specyfikację działalności medycznej, ale jednocześnie w oderwaniu od konkretnych
rozwiązań, nazewnictwa, czy dosłownego opisu danych funkcjonalności występujących
wyłącznie u jednego producenta. Taki opis dopuszcza realnie możliwość zaoferowania
systemów innych producentów i nie wyklucza realizacji potrzeb zamawiającego (wyrok KIO z
9.07.2019 r., sygn. akt KIO 1204/19).
Odwołujący wniósł o nakazanie wykreślenia wymogu pochodzenia od jednego producenta
archiwum PACS / obsługa DICOM Modality Worklist / klient kliniczny przeglądowy / klient
diagnostyczny.
VII.
Pkt 2.9 (Zakres i zasady migracji danych) ppkt 2.9.1.
Zamawiający zastrzegł sobie prawo do rezygnacji z migracji wybranych zakresów danych.
Nie pozwala to Odwołującemu prawidłowo skalkulować oferty, gdyż zakres świadczenia
może być znacząco inny w przypadku migracji danych oraz braku migracji danych. Koszt
tych prac może przesądzić ocenie oferty, co wpływa na uczciwą konkurencję między
wykonawcami oraz możliwość porównania ofert. Zamawiający, jeżeli chce, powinien
precyzyjnie określić jakie dane i w jakim zakresie powinny być zmigrowane. Nałożenie na
wykonawców obowiązku uwzględnienia w ofercie zdarzeń nadzwyczajnych i
nieprzewidywalnych stanowi o niejednoznacznym i niewyczerpującym opisie przedmiotu
zamówienia.
Odwołujący wniósł o usunięcie postanowień dotyczących możliwości rezygnacji z migracji
danych, ewentualnie nakazanie doprecyzowania zakresu d
anych, które mają zostać
zmigrowane.
VIII.
Rozdział 4 siwz oraz rozdział 4 załącznika nr 1 do siwz (OPZ).
str. 8

Zamawiający dopuścił do nieścisłości terminów, w jakich pakiet nr 2 ma zostać wykonany. W
siwz Zamawiający wskazał okres 12 miesięcy od daty zawarcia umowy. Natomiast w OPZ
określił termin 9 miesięcy od daty zawarcia umowy. Odwołujący nie wie, w jakim terminie
Zamawiający będzie wymagał realizacji przedmiotu zamówienia.
Wniósł o nakazanie doprecyzowania i ujednolicenia terminów wykonania przedmiotu
zamówienia w całej dokumentacji.
IX.
Załącznik P-2 do siwz – parametry techniczne – wymagania obligatoryjne dla pakietu
nr 2.
Wymagania dotyczące próbki – zakres funkcjonalności wymagany do przedstawienia (117)
dotyczy szczegółowych obszarów, które są realizowane na etapie wdrażania i parametryzacji
oprogramowania. Niektóre z opisów funkcji są nieczytelne i niezrozumiałe, co utrudnia
przygotowanie takiej funkcjonalności. Aby pokazać te funkcjonalności, system musi być
praktycznie w całości gotowy na moment złożenia oferty. Odwołujący pozbawiony jest
możliwości stworzenia takiego systemu już na etapie oferty (w pełni skonfigurowanego).
Wdrożenie systemu zgodnie z żądaniem i oczekiwaniami Zamawiającego nastąpić powinno
dopiero w toku wykonywania przedmiotu zamówienia. Żądanie takiej próbki byłoby
dopuszczalne gdyby przedmiotem zamówienia było istniejące oprogramowanie, a w
szczególności oprogramowanie standardowe, powtarzalne, np. system operacyjny Windows.
Przedmiotem zamówienia jest budowa i wdrożenie nowego systemu, specjalnie stworzonego
dla Zamawiającego. Dostarczenie próbki zobowiązuje wykonawcę do sporządzenia
wszystkich funkcjonalności jeszcze przed złożeniem oferty. Żądanie to jest nieproporcjonalne
do przedmiotu zamówienia.
Zamawiający może domagać się np. przedłożenia próbki lub innej weryfikacji zamawianego
systemu lub włączenia do kryteriów pozacenowych dodatkowej punktacji uzależnionej od
stopnia spełnienia wymagań już na etapie oferty lub spełnienia wymagań dodatkowych.
Próbka stanowić powinna część, wycinek, porcję czegoś, a nie całość.
Odwołujący wniósł o nakazanie wykreślenia punktów 8, 42, 56, 62, 70, 78, 93 oraz 94 z
załącznika P-2 do siwz w zakresie pakietu nr 2.

Zamawiający w piśmie z dnia 6.03.2020r. złożył odpowiedź na odwołanie i poinformował o
zakresie zmian wprowadzonych w zapisach siwz, dokonanych na skutek podniesionych w
odwołaniu zarzutów i wniósł o umorzenie postępowania w części na podstawie art. 186 ust.
4a Ustawy oraz
oddalenie odwołania w zakresie pozostałych, niezmienionych postanowień
OPZ
, ewentualnie o oddalenie odwołania w całości.
str. 9

Na posiedzeniu prowadzonym z udziałem stron Odwołujący wycofał część zarzutów, tj. te,
które utraciły rację po zmianach dokonanych przez Zamawiającego, tj. zarzut nr 1 (dot.
warunku udziału w postępowaniu - zdolności technicznych i zawodowych). W odniesieniu do
zarzutów nr 2 i 3 (dotyczących OPZ) Odwołujący cofnął je w związku z podstawą faktyczną
ujętą w pkt III odwołania (str. 12), IV odwołania (str. 13),pkt VII odwołania (str. 18), VIII
odwołania (str 19).
Na rozprawę, na podstawie art. 186 ust. 4a Ustawy odwołanie zostało skierowane do
rozpoznania w zakresie podtrzymanych przez Odwołującego zarzutów, tj., naruszania art. 29
ust. 1 i 2 Ustawy w zw. z art. 7 Ustawy, odnoszące się do postanowień opisu przedmiotu
zamówienia (OPZ):
-
(I) pkt 2.1.2 (Wymagania ogólne obligatoryjne – część administracyjna), ppkt 3 –
„Wszystkie moduły/systemy pochodzą od jednego producenta” – ograniczający uczciwą
konkurencję;
-
(II) pkt 2.1.1 (Wymagania ogólne obligatoryjne – część medyczna) ppkt 1, 9 i 10 – „System
działa w architekturze trójwarstwowej” (pkt 1); „Interfejs użytkownika jest dostępny z poziomu
przeglądarki internetowej i nie wymaga instalowania żadnego oprogramowania na stacjach
klienckich, za wyjątkiem najbardziej popularnych tzw. wtyczek przeglądarek internetowych
(np. Java, flash, Acrobat Reader) umożliwiających przeglądanie pełnych treści większości
witryn internetowych” (pkt 9); „System musi umożliwić pracę z poziomu najbardziej
popularnych przeglądarek, co najmniej MS Internet Wxplorer, Mozilla Firefox, Google
Chrome” (pkt 10);
- (V) Pkt 2.2.10 (Rozliczenia z NFZ) ppkt 178 i 180 -
wymaganie, aby symulator dostępny był
przez przeglądarkę WWW bez konieczności dostępu do zewnętrznej sieci Internet;
- (VI) Pkt 2.3 C
zęść Biała (system PACS) – SPwR ppkt 14 - wymaganie, aby moduły takie
jak archiwum PACS / obsługa DCOM Modality Worklist / klient kliniczny przeglądowy / klient
diagnostyczny, pochodziły od jednego producenta;
-
(IX) Załącznik P-2 do siwz – parametry techniczne – wymagania obligatoryjne dla pakietu
nr 2 -
wymagania dotyczące próbki – zakres funkcjonalności wymagany do przedstawienia
(117) dotyczący szczegółowych obszarów, które są realizowane na etapie wdrażania i
parametryzacji oprogramowania.
Chociaż Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie formalnie nie uwzględnił w części
podniesionych zarzutów, to dokonany zakres modyfikacji zapisów siwz skutkował cofnięciem
przez Odwołującego w tym zakresie odwołania i podtrzymaniem pozostałych zarzutów, co do
których Zamawiający wnosił o ich oddalenie. Izba uznała, iż powyższe wpisuje się w zakres
normy przewidzianej w art. 186 ust. 4a Ustawy, gdyż czynności faktyczne Zamawiającego
str. 10

wskazują na uwzględnienie w części zarzutów, a Odwołujący nie wycofał pozostałych
zarzutów, które podlegały rozpoznaniu w zakresie wskazanym powyżej.

Stanowisko Izby

Do rozpoznania odwołania zastosowanie znajdowały przepisy ustawy Prawo zamówień
publicznych obowiązujące w dacie wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia, (Dz.
U. z 2019 r., poz. 1843), w brzmieniu po nowelizacji
dokonanej ustawą z dnia 22 czerwca
2016 r. o zmianie ustawy
– Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw
(Dz.U.2016.1020), zwanej dalej „Ustawą”.
Przystępując do rozpoznania odwołania, Izba w pierwszej kolejności zobowiązana była do
weryfikacji spełnienia przesłanek z art. 179 ust. 1 Ustawy, tj. istnienia po stronie
Odwołującego interesu w uzyskaniu zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody w
wyniku kwestionowanej czynności Zamawiającego, jaką było określenie wymagań
dotyczących przedmiotu zamówienia. Oceny tej należało dokonać z uwzględnieniem sytuacji
faktycznej, jaka istniała w momencie składania odwołania, a która wynikała ze wskazania na
wymagania przedmiotowe
mające uniemożliwić Odwołującemu złożenie oferty. Nie
przesądzając o zasadności zarzutów Izba zobowiązana była przyjąć stan hipotetyczny
wynikający z wniosków Odwołującego - o wprowadzeniu zapisów ograniczających
konkurencję nie mających uzasadnienia w obiektywnych potrzebach Zamawiającego.
U
względniając powyższe Izba uznała, iż czynność stanowiąca przedmiot zarzutu prowadzić
może do naruszającego przepisy Ustawy ograniczenia konkurencji. Izba uznała, iż odwołanie
służyć ma ochronie interesów Wykonawcy w postępowaniu, przede wszystkim przez
us
unięcie niekorzystnych, wykluczających udział tego Wykonawcy w postępowaniu zapisów
wyznaczających przedmiotowo istotne wymagania dla złożenia oferty.
Mając powyższe na uwadze, Izba uznała, iż spełnione zostały przesłanki z art. 179 ust. 1
Ustawy.

W świetle przedstawionych stanowisk oraz analizy dokumentacji postępowania Izba
uznała, iż odwołanie zasługiwało w części na uwzględnienie.

Rozpoznając odwołanie Izba stanęła przed koniecznością rozstrzygnięcia o zasadności
zarzutów wskazujących na naruszenie art. 29 ust. 1 i 2 Ustawy, dla których uzasadnienie
przedstawione zostało łącznie w oparciu o kwestionowane wymagania wobec przedmiotu
zamówienia oraz zakresu próbki ocenianej na etapie złożenia oferty. Uwzględniając
oświadczenie Odwołującego o wycofaniu w części odwołania, zasadniczymi dla oceny
str. 11

wniosków Zamawiającego prezentowanych w odpowiedzi na odwołanie, stały się kwestie,
które można sprowadzić łącznie do:
-
(I) wymagań ogólnych części administracyjnej – „Wszystkie moduły/systemy pochodzą od
jednego
producenta” (pkt 2.1.2);
-
(II) wymagań ogólnych części medycznej - pkt 2.1.1, ppkt 1, 9 i 10 – „System działa w
architekturze trójwarstwowej” (pkt 1); „Interfejs użytkownika jest dostępny z poziomu
przeglądarki internetowej i nie wymaga instalowania żadnego oprogramowania na stacjach
klienckich, za wyjątkiem najbardziej popularnych tzw. wtyczek przeglądarek internetowych
(np. Java, flash, Acrobat Reader) umożliwiających przeglądanie pełnych treści większości
witryn internetowych” (pkt 9); „System musi umożliwić pracę z poziomu najbardziej
popularnych przeglądarek, co najmniej MS Internet Wxplorer, Mozilla Firefox, Google
Chrome” (pkt 10);
-
(V) wymagania, aby symulator dostępny był przez przeglądarkę WWW bez konieczności
dostępu do zewnętrznej sieci Internet (pkt 2.2.10, ppkt 178 i 180);
-
(VI) wymagania, aby moduły takie jak archiwum PACS / obsługa DICOM Modality Worklist /
klient kliniczny przeglądowy / klient diagnostyczny, pochodziły od jednego producenta (pkt
2.3, ppkt 14);
-
(IX) wymagań dotyczących próbki – zakresu funkcjonalności wymaganego do
przedstawienia (117) dotyczący szczegółowych obszarów, które są realizowane na etapie
wdrażania i parametryzacji oprogramowania.
Z uwagi na jednolitą podstawę prawną zarzutów oraz kilka poruszonych w podstawie
faktycznej
kwestii, Izba odniosła się łącznie do grupy zagadnień wyczerpujących okoliczności
faktyczne omówione w podstawie zarzutów.
W pierwszej kolejności należy odnieść się do okoliczności, która prowadziła do
uwzględnienia odwołania - dotyczącej wymogu, aby wszystkie moduły objęte częścią
administracyjną pochodziły od jednego producenta (pkt 2.1.2). Istotą podstawy wniosków o
naruszeniu zasad uczciwej konkurencji było wskazanie przez Odwołującego na brak
obiektywnego uzasadnienia dla wprowadzenia tego
ograniczenia, które wymusza
zaoferowanie tej części przedmiotu zamówienia w całości od jednego producenta i
uniemożliwia zaoferowanie poszczególnych modułów, np. w ramach produktów dostępnych
w ramach grupy kapitałowej kilku spółek powiązanych. Odwołujący nie kwestionował
oczekiwań Zamawiającego, co do funkcjonalności, które jest w stanie zaoferować,
wskazywał przy tym, iż nie będzie mógł zaoferować wszystkich elementów pochodzących od
jednego producenta, co przy braku możliwości złożenia oferty częściowej oznacza, iż nie
może złożyć oferty w postępowaniu.
str. 12

Zamawiający na rozprawie wyjaśnił, iż wymóg ten wprowadził chcąc ograniczać ilość
integracji w ramach poszczególnych elementów systemu, z jakimi obecnie się boryka w
sytuacji, gdy dostawcami poszczególnych modułów są rożni producenci. Integracje te
generują przestoje w pracy systemu i dodatkowe koszty oraz podnoszą znacznie awaryjność
systemu. Zamawiający w tym postępowaniu zamawia łącznie ok. 6 dużych obszarów,
jednym z nich jest część administracyjna obejmująca 19 modułów i Zamawiający oczekuje,
że te 19 modułów będzie od jednego producenta, przy czym nie ma obowiązku, aby to było
rozwiązanie Simple, które aktualnie funkcjonuje u Zamawiającego. W kolejnych obszarach,
w tym tzw.
„Części białej” medycznej, OPZ nie zawiera już takiego wskazania, co
Zamawiający tłumaczył złożonością tego obszaru i trudnością ze znalezieniem jednego
producenta. Kolejne zamawiane
obszar to obsługa diagnostyki obrazowej, system
laboratoryjny, elektroniczna dokumentacja medyczna,
elektroniczne usługi i integracje z
systemami zewnętrznymi centralnymi, dla których również nie wprowadził takiego
ograniczenia
. Zamawiający nie zastanawiał się nad skutkami wprowadzonego zapisu w
sytuacji, gdyby jeden z modułów, bądź część z modułów obszaru administracyjnego miała
być dostarczona przez spółkę córkę z grupy kapitałowej.
Uwzględniając odwołanie Izba miała na uwadze wyjaśnienia, jakie złożył Zamawiający, z
których wynika, iż obszar administracyjny dotyczy m.in. kadr, płac, księgowości, magazynu,
co wskazuje na działalność nie związaną z najważniejszym z obszarów, dotyczącym
procedur medycznych, przy którym Zamawiający nie zdecydował się na wprowadzenie
ograniczenia w zakresie, w jakim uczynił to dla części administracyjnej. Chociaż
Zamawiający wskazywał na takie potrzeby, jak zapewnienie spójności systemu, czy też
ograniczenie ilości danych przetwarzanych nadmiarowo, to nie wykazał, aby wymaganie
dostawy 19 modułów od jednego producenta, stanowiły jedyne skuteczne rozwiązanie
gwarantujące spójność systemu, czy też odpowiednią wydajność systemu i jego
niezawodność. Zamawiający kierował się doświadczeniem w eksploatacji systemu
dostarczonego przez Odwołującego w 2011 r., co nie może stanowić wystarczającej
podstawy do oceny aktualnego stanu rozwiązań dostępnych na rynku, w tym możliwości
wymiany danych pomiędzy różnymi produktami. Ponadto, Zamawiający nie przeprowadził w
tym zakresie postępowania dowodowego, które pozwoliłoby przyjąć jego argumentację.
Zasadniczym argumentem, jaki Izba miała na względzie uwzględniając zarzut Odwołującego
był brak merytorycznego uzasadnienia dla wprowadzonego ograniczenia dostawy
elementów pochodzących od różnych producentów dla obszaru, który chociaż nie
najważniejszy z punktu widzenia procedur medycznych, to obejmował znaczącą ilość
modułów (19). Dla „części białej”, w której znajdują się moduły ściśle związane z diagnostyką
Zamawiający takiego wymagania nie wprowadził dla zasadniczej ilości modułów tłumacząc
str. 13

to możliwością ograniczenia konkurencji. W ocenie składu orzekającego, analogiczny
argument należało rozważyć w odniesieniu do części administracyjnej, w tym również w
kontekście wyłączenia możliwości zaoferowania rozwiązań współpracujących ze sobą,
chociaż pochodzących od różnych producentów. Jak zauważył sam Zamawiający, to
istniejące standardy wymiany danych decydują o możliwości uznania zaoferowanych
modułów za spójne. Zamawiający w sposób nadmierny ograniczył konkurencję produktów,
np. dostępnych w ramach grupy spółek powiązanych kapitałowo, mogących zaoferować
spójne rozwiązanie, działające w oparciu o te same standardy wymiany danych. Sam
Zamawiający przyznał, iż nie rozważał takiej możliwości i nie zastanawiał się nad
konsekwencją wprowadzonego wymagania dla grup kapitałowych prowadzących wspólna
politykę sprzedaży wzajemnych produktów. Przy braku wyraźnych wskazań na konieczność
utrzymania tego ograniczenia wyłącznie dla części zamówienia i braku tak daleko idących
ograniczeń dla pozostałych zamawianych obszarów, Izba uznała, iż warunek ten był
nadmierny
w stosunku do rzeczywistych potrzeb, dla jakich został wprowadzony. Skoro
Zamawiający godził się na możliwość zaoferowania modułów różnych producentów w
pozostałych obszarach, to również dopuszczał zwiększone ryzyko zakłóceń w pracy
systemu, czy też konieczność zaangażowania większej ilości zasobów ludzkich na potrzeby
zapewnienia prawidłowej pracy systemu. Zamawiający nie przedstawił żadnego
przekonującego argumentu (popartego dowodem), który stawiałby w szczególnym świetle
obszar administracyjny i uzasadn
iał wprowadzenie wymogu dostawy wszystkich 19 modułów
od jednego producenta.
Powyższe wnioski prowadziły do uwzględnienia odwołania w części zarzutu opisanego w pkt
I odwołania i nakazania Zamawiającemu uchylenia spornego wymagania, zgodnie z
żądaniem Odwołującego, co znalazło wyraz w sentencji orzeczenia.

W pozostałym zakresie Izba oddaliła odwołanie.
Zarzuty opisane w pkt II i V odwołania dotyczyły wspólnej podstawy, która sprowadzała się
do
kwestionowania dopuszczalności wskazania w opisie przedmiotu zamówienia rodzaju
architektury dla zamawianego systemu, tj. trójwarstwowej, która zapewnia dostępność
interfejsu użytkownika z poziomu przeglądarki internetowej. Kwestionowane w podstawie
faktycznej wymagania stanowią konsekwencję przyjętej przez Zamawiającego technologii.
Zamawiający dostrzegł potrzebę zmiany systemu, który aktualnie pracuje w technologii
dwuwarstwowej
, która wymaga innego podejścia do aktualizacji, szczególnie istotnej przy
dużej ilości stanowisk. W przypadku architektury trójwarstwowej zapewnienie aktualizacji
odbywa się na serwerze aplikacyjnym, a nie na każdym stanowisku. Przy technologii
str. 14

dwuwarstwowej nie można skorzystać z przeglądarki WWW, tylko przez aplikację – interfejs
z pozycji każdego stanowiska (u Zamawiającego jest ok. 300 stanowisk). Zamawiający chce
zmienić system w „części białej”, na jakim obecnie pracuje (wdrożony w 2011 r. w oparciu o
rozwiązania Odwołującego pracujące w architekturze dwuwarstwowej) na system wyższej
(nowszej) generacji.
System w części medycznej pracuje stale, a dane wprowadzane muszą
być na bieżąco (np. zlecanie badań laboratoryjnych), co wymaga zapewnienia szybkości
działania aplikacji i niezawodności sieci (w przypadku architektury dwuwarstwowej i dużych
transferów danych pomiędzy stacjami roboczymi i serwerem zerwanie połączenia powoduje
utracenie wprowadzonych i niezapisanych danych).
Odwołujący wyjaśnił, iż obie technologie
są równoważne, a klienci dopuszczają oba rozwiązania, stąd nie widzi powodu do wdrożenia
technologii trójwarstwowej w swoich produktach, co generowałoby duże nakłady.
Oddalając odwołanie w zakresie wskazanych podstaw dotyczących technologii
trójwarstwowej Izba uznała, iż opis przedmiotu zamówienia nie wskazuje na konkretny
produkt, czy też konkretnego wykonawcę, ma natomiast uzasadnienie w obiektywnych
potrzebach Zamawiającego. Odwołujący nie wykazał, aby technologia trójwarstwowa
stanowiła domenę któregoś z producentów oprogramowania, przeciwnie wskazywał, iż
występuje ona powszechnie, tj. w zależności od potrzeb klienci decydują się na architekturę
dwu lub trójwarstwową. Sam nie zdecydował się na zmianę produktu z uwagi na duże
nakłady, jakie wiązałyby się z przejściem na architekturę trójwarstwową, a jego dążeniem
jest utrzymanie obecnego klienta, u którego wdrożono w 2011 r. system oparty o architekturę
dwuwarstwową (tj. Zamawiającego).
Izba uznała, iż Zamawiający jest uprawniony do wskazania innego standardu, który przy
specyfice jego organizacji (dużej ilości stanowisk oraz występowaniu placówek
zamiejscowych) pozwala
zapewnić sprawniejszą pracę systemu, którego przestoje mają
bezpośredni wpływ na zasadniczą działalność medyczną (obsługę procedur medycznych).
Ograniczenie możliwości korzystania z rozwiązań technicznych, przy postępującym rozwoju
szczególnie dynamicznym w branży produktów IT, jest działaniem niekorzystnym z punktu
widzenia potrzeb instytucji publicznej, której działalność nie może odbywać się bez sprawnie
działających systemów IT. W sprawie nie zachodziła konieczność rozważania nad
wyższością technologii trójwarstwowej nad dwuwarstwową, gdyż Odwołujący nie
prezentował w tym zakresie wniosków. W ocenie Izby, argumenty o możliwości
wykorzystania rozwiązań opartych na architekturze dwuwarstwowej w instytucji
Zamawiającego prowadziły do wniosku, który nie czynił zarzutu zasadnym. Samo wykazanie,
iż Zamawiający może poprzestać na rozwiązaniu, jakie obecnie posiada, nie oznacza, że nie
może dążyć do rozwoju systemu w kierunku, który pozwala na sprawniejszą pracę, bez
konieczności angażowania pracowników dla zapewnienia działania systemu na
str. 15

stanowiskach końcowych. Skoro po stronie Zamawiającego ostatecznie spoczywa
konieczność aktualizacji aplikacji zainstalowanych na komputerach, może oczekiwać również
w tym zakresie zmian sprzyjających korzystaniu z systemu. W niniejszej sprawie faktycznie
nie chodzi o ustalenie, czy architektura trójwarstwowa jest rozwiązaniem obiektywnie
lepszym, ale o to, czy wykonawca może narzucić rozwiązania korzystniejsze z punktu
widzenia jego aktualnych możliwości. Odpowiadając na to pytanie należy stanowczo
wskazać, że to potrzeby Zamawiającego mają wiodące znaczenie dla opisu przedmiotu
zamówienia i nie może być pozbawiony możliwości korzystania z dobrodziejstw jakie niesie
postęp technologiczny. Ponieważ Odwołujący nie podważył w sposób przekonujący
argumentów Zamawiającego co do potrzeb, dla których zdecydował się na zmianę
architektury systemu, faktycznie odwołanie miało na celu zablokowanie podjęcia tego kroku.
Dopuszczenie architektury dwuwarstwowej faktycznie nie zmieniłoby stanu, który był dla
Zamawiającego uciążliwy i mógł prowadzić do nadmiernego obciążenia klienta systemu.
Zamawiający, jak każdy klient powinien mieć pozostawioną możliwość podjęcia decyzji o
tym, jakiego rodzaju rozwiązań oczekuje. Ponieważ wskazanie na architekturę
trójwarstwową nie prowadziło do ograniczenia konkurencji w ten sposób, że identyfikowało
konkretne rozwiązanie, Izba nie miała podstaw do rozważania o ewentualnym możliwym
naruszeniu przepisów Ustawy.

Odnośnie wymagania, aby moduły takie jak archiwum PACS/obsługa DICOM Modality
Worklist/klient kliniczny przeglądowy/klient diagnostyczny, pochodziły od jednego producenta
(pkt 2.3, ppkt 14) Izba oddaliła odwołanie.
Zasadniczym pozostawało w tym zakresie odniesienie się do argumentacji Zamawiającego,
który potrzebę tą uzasadniał wskazaniem na zapewnienie spójności pracy systemu w
obszarze ograniczonym do
obsługi badań obrazowych i diagnostyki obrazowej. Stanowi to
wycinek z obszaru części białej (medycznej) i nie ogranicza możliwości zaoferowania w
pozost
ałych modułach rozwiązań pochodzących od innych producentów. „Część biała”
obejmuje 25 modułów, z których wyłącznie PACS, DICOM, Klient Kliniczny, Klient
Diagnostyczny pochodzić mają od jednego producenta z uwagi na obawy, co do możliwości
przekłamań w danych prezentowanych w obrazach, co ma istotne znaczenie z punktu
widzenia prawidłowej diagnostyki pacjentów szpitala. Zamawiający wyjaśnił, iż względy
medyczne obejmują pełną spójność pomiędzy częścią klinicystów, a częścią radiologów –
wymiany informacji m
edycznych oraz diagnostyki (spójnych algorytmów pomiarowych).
Względy techniczne polegają na tym, że w aplikacji pochodzącej od jednego producenta
wykorzystuje się to samo środowisko serwerowe, bazodanowe i unika się dodatkowego
przesyłania danych obrazowych DICOM pomiędzy systemem do archiwizacji, a aplikacjami
str. 16

diagnostycznymi. W przypadku jednolitego systemu, konsole diagnostyczne nie stanowią
osobnych węzłów DICOM, a co za tym idzie nadzór nad nimi i ochrona danych są znacznie
bardziej efektywne. Względy ekonomiczne, na jakie wskazał Zamawiający to ograniczenie
środowiska technicznego, na którym archiwizuje się badania (nie trzeba archiwizować
zarówno na macierzy jak i na dyskach stacji diagnostycznych) oraz niższe koszty aktualizacji
i utrzymania jednoli
tego środowiska archiwizacyjno-diagnostycznego.
Oddalając odwołanie Izba uwzględniła okoliczność niesporną, jaką było ustalenie, że dla
wykonywania badań radiologicznych dedykowane jest specjalistyczne oprogramowanie, w
szczególności oprogramowanie diagnostyczne, np. do analizowania i diagnozowania badań.
Jak wskazał Odwołujący, najczęściej stanowi dedykowaną aplikację służącą do instalowania
na dedykowanym sprzęcie, który również musi spełniać określone wymagania i posiadać
właściwe certyfikaty. Chociaż system PACS służy do przechowywania, archiwizowania i
dystrybucji badań diagnostycznych, to również wymaga współpracy z oprogramowaniem
diagnostycznym (jednak sam nie bierze udziału w diagnozowaniu pacjenta).
Powyższe wskazuje na istniejącą potrzebę zapewnienia rozwiązania, które całościowo
pozwoli nie tylko na przechowanie wyników badań ale również na diagnostykę pacjenta.
Doświadczenie życiowe wskazuje, iż przy pacjentach przewlekle chorych istotne znaczenie
ma porównywanie wyników badań dokonywanych powtarzanych w przedziałach czasowych,
stąd nie można wykluczyć potrzeby spojrzenia przez lekarza diagnostę w wyniki
zarchiwizowane i dokonanie na tej podstawy diagnostyki postępów choroby/leczenia. Tym
samym względy, jakimi kierował się Zamawiający, ale również przyznane przez
Odwołującego okoliczności dotyczące dedykowanych rozwiązań dla wykonywanych badań
przekonują o potrzebie zapewnienia rozwiązania jednolitego, szczególnie ważnego przy
analizie obrazowej, co ma zapewniać rozwiązanie pochodzące od jednego producenta.
Istnieją zatem względy medyczne, techniczne oraz ekonomiczne dla wymogu jednolitego
systemu do archiwizacji oraz diagnostyki
, które zmieniają spojrzenie na opis przedmiotu
zamówienia, czyniące go zgodnym z zapisami Ustawy.

Ostatni z zarzutów podtrzymany przez Odwołującego dotyczył opisu przedmiotu zamówienia
w części wymagań związanych z oceną próbki, tj. zakresem funkcjonalności, jakie powinny
być możliwe do sprawdzenia na etapie oceny oferty. Zamawiający w odpowiedzi na
odwołanie wskazał, iż zamawiany system opiera się na standardowych produktach
wiodących producentów oprogramowania i nie jest opracowywany w ramach wykonywania
zamówienia. Zamawiający w zakresie próbki sprawdzać ma funkcjonalności systemu, jakie
powinien posiadać. Etap wdrożenia systemu przewidziany w ramach umowy dotyczyć ma
str. 17

takich zadań, jak np. instalacja oprogramowania i jego konfiguracja, migracja danych,
szkolenia użytkowników, itp., a nie produkcję systemu. Zamawiający dokonał zmiany ilości
badanych punktów ze 117 do 96, przy czym pozostawił punkty sporne. Badaniu poddane
zostanie mniej niż 10% pozycji opisujących przedmiot zamówienia, co pozwoli na
fragmentaryczne sprawdzenie danego obszaru.
W ocenie Odwołującego dobór ocenianych funkcjonalności został w taki sposób dokonany,
aby konkretny producent z gotowym rozwiązaniem mógł złożyć ofertę. Przy aktualnych
zapisach Odwołujący nie będzie mógł utrzymać klienta z uwagi na zakres prac, jaki musiałby
podjąć, żeby przygotować próbkę w pełnym zakresie badania wskazanym w załączniku nr 2
do siwz.
Uwzględniając powyższe Izba uznała, iż zarzut ponownie sprowadzał się do próby
złagodzenia wymagań Zamawiającego, tak aby umożliwić złożenie Odwołującemu oferty
wraz z próbką nie do końca gotowego systemu. Odwołujący zakładał bowiem, iż dopiero na
etapie umowy
w części funkcjonalności systemu zostałyby wdrożone, co stało w opozycji do
oczekiwania, aby przedmiotem oferty był sprawdzony produkt.
W ocenie składu orzekającego Odwołujący nie przedstawił argumentów, które pozwalałyby
na s
twierdzenie, iż Zamawiający ogranicza konkurencję, czy też stwarza nierówne warunki
udziału w postępowaniu preferując rozwiązanie konkretnego producenta. Złożenie próbki ma
na celu nie tylko sprawdzenie fragmentaryczne działania funkcjonalności, ale również
pozwoli ocenić, czy zaoferowany system faktycznie istnieje, tj. bazuje na rozwiązaniach już
istniejących. Odwołujący nie przedstawił żadnego dowodu, który prowadziłby do
stwierdzenia, że nie może przygotować próbki, a jedyne na co wskazał, ale już nie wykazał,
to duży nakład, z jakim by się to wiązało.
Żądając próbki Zamawiający zmuszony był ograniczyć ilość punktów, jakie zamierzał
sprawdzić i sytuacja ta prowadzi do wniosku, iż próbka nie obejmuje całego systemu.
Odwołujący wprawdzie sformułował wniosek, iż dobór parametrów wskazywać ma na
konkretnego producenta, to jednak nie wykazał, aby na rynku istniało tylko jedno gotowe
rozwiązanie, które umożliwiłoby przygotowanie próbki. Przy braku przekonujących dowodów,
wnioski Odwołującego traciły moc, a w zestawieniu z wyjaśnieniami Wykonawcy, w których
wskazywał na konieczność poniesienia nakładów na przygotowanie próbki, prowadziło do
uznania, iż to względy tego Wykonawcy miałyby decydować o uznaniu działań
Zamawiającego za naruszające przepisy Ustawy. W ocenie składu orzekającego, dla
wykazania słuszności zarzutów nie jest wystarczające samo wskazanie na trudności, jakie
dla konkretnego wykonawcy stwarzały wymagania dotyczące próbki. Skoro próbka stanowić
ma bazę dla oceny oferowanego produktu, produkt ten powinien istnieć w momencie
str. 18

składania oferty. Niniejsze zamówienie nie obejmuje etapu projektowania, czy też tworzenia
architektury systemu. Zamawiający oczekuje ofert na gotowe produkty, które będą mogły być
jedynie wdrożone w jego strukturach, co nie powinno oznaczać, iż dopuszcza
niesprawdzone produkty. Ograniczanie ilości punktów podlegających ocenie w ramach
próbki w zasadzie mogłoby zmierzać do stworzenia stanu, który nie pozwoliłby sprawdzić
działania produktu w najważniejszych obszarach. Skoro próbka służy ocenie gotowych
rozwiązań, to nie powinno budzić kłopotu jej przygotowanie w zakresie wskazanym przez
Zamawiającego.
W tym stanie rzeczy, Odwołanie podlegało uwzględnieniu w związku z jedyną podstawą
faktyczną, omówiona na wstępie, która prowadziła do konieczności nakazania dokonania
modyfikacji zapisów siwz.
O
kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 9 oraz
art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust. 2 pkt 1
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposob
u pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972). Izba zaliczyła do kosztów
postępowania wpis wniesiony przez Odwołującego w kwocie 15.000,00 zł. oraz koszty
wynagrodzen
ia pełnomocnika w wysokości ustalonej na podstawie rachunku złożonego
przed zamknięciem rozprawy.

Przewodniczący: ……………………….




Wcześniejsze orzeczenia:

Baza orzeczeń KIO - wyszukiwarka

od: do:

Najnowsze orzeczenia

Dodaj swoje pytanie