eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plBaza orzeczeń KIO2018 › Sygn. akt: KIO 2237/18
rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2018-11-16
rok: 2018
sygnatury akt.:

KIO 2237/18

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Marzena Teresa Ordysińska Protokolant: Dominik Haczykowski

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada
2018 roku w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 29 października 2018 roku przez
wykonawcę WhyNotTravel spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka
komandytowa w Kielnarowej

w postępowaniu prowadzonym zamawiającego - Polskie Sieci
Elektroenergetyczne
spółka akcyjna w Konstancinie-Jeziornie

przy udziale wykonawcy Business Travel Club
spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
w Warszawie,

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego


orzeka:
1.
U
względnia
odwołanie
i
nakazuje
zamawiającemu
Polskim
Sieciom
Elektroenergetycznym spółka akcyjna w Konstancinie-Jeziornie
unieważnienie czynności
wyboru oferty najkorzystniejszej i
czynności odrzucenia oferty wykonawcy WhyNotTravel
spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w Kielnarowej
oraz
ponowienie czynności badania i oceny ofert z uwzględnieniem oferty wykonawcy
WhyNotTravel spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa
w Kielnarowej
, jako niezawie
rającej błędu w obliczeniu ceny. Pozostałe zarzuty uznaje za
niepotwierdzone.
2.
K
osztami postępowania obciąża zamawiającego Polskie Sieci Elektroenergetyczne
spółka akcyjna w Konstancinie-Jeziornie
:
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę
WhyNotTravel
spółka
z
ograniczoną
odpowiedzialnością
spółka
komandytowa w Kielnarowej

tytułem wpisu od odwołania,

2.2.
zasądza od zamawiającego Polskich Sieci Elektroenergetycznych spółka
akcyjna w Konstancinie-Jeziornie
na rzecz wykonawcy
WhyNotTravel spółka
z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w Kielnarowej
kwotę
18
600 zł 00 gr
(słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy)
stanowi
ącą koszty postępowanie odwoławczego z tytułu wpisu od odwołania oraz
wynagrodzenia pełnomocnika.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych
(t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1986) na niniejszy wyrok w terminie
7 dni od dnia jego doręczenia
przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu
Okręgowego w Warszawie.

Przewodniczący: …………………………………............

Sygn. akt KIO 2237/18


U z a s a d n i e n i e
I.

Polskie Sieci Elektroenergetyczne spółka akcyjna w Konstancinie-Jeziornie (zwana dalej
Zamawiającym), prowadzi postępowanie na wykonanie zamówienia publicznego
pn.
„Świadczenie usług logistycznych obsługi podróży służbowych w PSE S.A”.
Postępowanie prowadzone jest w trybie przetargu nieograniczonego na podstawie
ustawy z dnia 29
stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz.
1986, dalej: Prawo zamówień publicznych albo ustawa Pzp).

W dniu 29 października 2018 r. wykonawca WhyNotTravel spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością spółka komandytowa w Kielnarowej (dalej: Odwołujący) wniósł odwołanie,
w
którym zarzucił Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów:
a.
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp, ze względu na odrzucenie oferty Odwołującego mimo, iż
nie zawiera błędu w obliczaniu ceny;
b.
art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp w związku z art. 3 ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2017
r. o dystrybucji ubezpieczeń poprzez zaniechanie odrzucenia oferty BTC, pomimo, iż jest
ona niezgodna
z ustawą.
c.
art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp poprzez zaniechanie wykluczenia Wykonawcy BTC
z
Postępowania, pomimo iż złożył on wprowadzające w błąd oświadczenia, które mogą
mieć wpływ na wynik Postępowania.

Odwołujący uzasadnił swoje zarzuty następująco:
Naruszenie art 89 ust. 1 pkt 6 -
odrzucenie oferty Odwołującego mimo, iż nie zawiera błędu
w obliczaniu ceny.
Odwołujący podnosił, że w opisie kolumny „i" Zamawiający wskazał, „Stawka podatku
VAT [w%] zastosowana do obliczenia ceny z podatkiem VAT wartości opłaty transakcyjnych."
Tymczasem, co zauważyła zarówno Krajowa Izba Odwoławcza, jak i autorzy Opinii, na którą
powoływał się Zamawiający, Zamawiający wprost wskazał w § 7 ust. 2 wzoru Umowy, iż:
„Wykonawca będzie obciążać Zamawiającego za wystawienie polis ubezpieczeniowych
zgodnie z kwotami, na które wystawione będą polisy. Wystawienie, zwrot i wygaszenie
ubezpieczeń dokonywane będą bez dodatkowej opłaty transakcyjnej." Tym samym,
Zamawiający wymagał od Wykonawców, aby sprzedawali polisy ubezpieczeniowe
Zamawiającemu bez doliczania żadnych dodatkowych opłat. Za zabronione należy uznać
naliczanie marży lub doliczanie jakichkolwiek opłat, w tym opłat transakcyjnych do kwoty polisy.
Taką interpretację potwierdza również zdaniem Odwołującego konstrukcja Formularza
Cenowego stanowiącego Załącznik nr 1 do Formularza oferty. W zakresie wiersza pkt 8
Formularza Cenowego Zamawiający nie pozwolił na wskazanie stawki opłaty transakcyjnej.

Zamawiający postąpił jednak niekonsekwentnie i pozostawił w formularzu cenowym pola
dotyczące wskazania stawki VAT od opłaty transakcyjnej oraz sumy brutto opłat
transakcyjnych. Jako stawkę VAT od opłaty transakcyjnej Odwołujący wskazał 23% natomiast,
jako sumę brutto opłat transakcyjnych Odwołujący wskazał 0.

Odwołujący zauważał, że stawka podatku VAT w odniesieniu do opłaty transakcyjnej za
wystawienie polisy ubezpieczeniowej w ogóle nie znajdzie zastosowania przy realizacji umowy
i nie stanowi o cenie oferty w Postępowaniu. Pole to można było równie dobrze pozostawić
pustym, gdy
ż nie zawiera ono żadnych istotnych informacji lub oświadczeń.

Tak więc, w ocenie Odwołującego, w ogóle nie można mówić o błędzie w obliczaniu
ceny w odniesieniu do stawki VAT w zakresie opłaty transakcyjnej za wystawienie polisy
ubezpieczeniowej. Wartość ta nie ma żadnego znaczenia i nie jest przydatna w Postępowaniu.

Ponadto, zdaniem Odwołującego, Zamawiający wciąż nie przedstawia jakiegokolwiek
argumentu przemawiającego za koniecznością wskazania w kolumnie „i" formularza oferty
wartości „zwolniony". W treści Opinii nieprawidłowo (inaczej niż w orzeczeniu KIO 662/18)
ustalono stan faktyczny i treść oferty Odwołującego, gdyż przyjęto, iż stawka za opłatę
transakcyjną (23%) odnosi się również do usługi ubezpieczeniowej. Tymczasem, Odwołujący
na żadnym etapie nie kwestionował i w pełni zgadza się z autorami Opinii, iż do ceny oferty
w odniesieniu do polis ubezpieczeniowych znajdzie zastosowanie zwolnienie z podatku VAT -
ta kwestia nie była przedmiotem sporu pomiędzy stronami.

Należy wskazać, iż w ofercie Odwołującego do wartości polis nie doliczono VAT, o czym
świadczy wpisanie przez Odwołującego w kolumnach „d”; „g”; „k” dotyczących polisy
ubezpieczeniowej jednej i tej samej kwoty: 275 000,00 zł.

Natomiast w odniesieniu do możliwości zastosowania zwolnienia do czynności
pośrednictwa ubezpieczeniowego w Opinii nie podano żadnych wniosków. Autorzy ograniczyli
się wyłącznie do przedstawienia dwóch interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT
w oparciu o „wąską” lub „szeroką” wykładnię pojęcia pośrednictwa ubezpieczeniowego. Przy
czym, na korzyść Odwołującego na stronie 4 Opinii zauważono:
Pośrednictwo w rozumieniu ort. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy VAT może być, co do zasady
wykonywane przez podmioty wykonujące czynności pośrednictwa w sposób profesjonalny,
czyli przez podmioty posiadające status agentów ubezpieczeniowych lub brokerów. W tym
zakresie należy przywołać interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
z dnia 7 września 2017 r., znak 0114-KDIP4.4012.316.2017.2.1GO, która w pełni potwierdza
możliwość zastosowania stawki podstawowej (23%) do opłaty transakcyjnej w zakresie
pośrednictwa ubezpieczeniowego, jeżeli pośrednictwo ubezpieczeniowe ujmować w ujęciu
„wąskim”.

Tak więc, kwestia możliwości zastosowania zwolnienia z VAT w odniesieniu do opłaty
transakcyjnej za czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego, czyli w wierszu 8, kolumnie „i”
formularza cenowego nie została w Opinii zdaniem Odwołującego ostatecznie rozstrzygnięta.

Podsumowując, w ocenie Odwołującego, Zamawiający wciąż nie podał ani jednego
argumentu, który przemawia za uznaniem stawki VAT 23% w odniesieniu do czynności
pośrednictwa ubezpieczeniowego za nieprawidłowe. Opinia dostarcza argumentów na korzyść
Odwołującego, natomiast odpowiedź na zapytanie skierowane do Urzędu Statystycznego
w
Łodzi nie ma żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Jednocześnie ustalenie
prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla usług, które nie będą odpłatnie świadczone
na rzecz Zamawiającego nie ma żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia Postępowania i tym
bardziej nie może być przyczyną odrzucenia oferty Odwołującego.
Naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp w związku z art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia
15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń poprzez zaniechanie odrzucenia oferty BTC,
pomimo, iż jest ona niezgodna z ustawą oraz art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp poprzez
zaniechanie wykluczenia Wykonawcy BTC z Postępowania, pomimo iż złożył on
wprowadzające w błąd oświadczenia, które mogą mieć wpływ na wynik Postępowania.
Odwołujący podnosił, że Zamawiający podczas badania i oceny ofert nie jest
ograniczony wyłącznie do treści formularza ofertowego. Przeciwnie Zamawiający powinien
badać wszystkie informacje, które posiada na temat ofert złożonych w Postępowaniu, w tym
w
szczególności powinien brać pod uwagę wszelkie oświadczenia pochodzące bezpośrednio
od zainteresowanego Wykonawcy.

Przystępujący w Postępowaniu o sygn. akt KIO 662/18 złożył m.in. następujące
oświadczenia, iż:
a. Jest agentem ubezpieczeniowym -
to oświadczenie zostało złożone np. na ostatniej stronie
przystąpienia w sprawie o sygn. akt KIO 662/18, w celu usunięcia wszelkich wątpliwości, iż BTC
przysługuje zwolnienie z VAT do usług pośrednictwa ubezpieczeniowego z art. 43 ust. 1 pkt 17
ustawy o VAT;
b.
Jako agent ubezpieczeniowy BTC ma zamiar pośredniczyć pomiędzy Zamawiającym, a AXA
Towarzystwem Ubezpieczeń i Reasekuracji S.A. w zawieraniu umów ubezpieczenia, także
nietowarzyszącym bezpośrednio sprzedaży usług turystycznych przez Wykonawcę BTC - takie
oświadczenie zostało złożone przez Wykonawcę BTC na rozprawie w sprawie o sygn. akt KIO
662/18 i zostało umieszczone w protokole rozprawy.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji
ubezpieczeń agent ubezpieczeniowy oznacza przedsiębiorcę, innego niż agent oferujący
ubezpieczenia uzupełniające, wykonującego działalność agencyjną na podstawie umowy
agencyjnej zawartej z zakładem ubezpieczeń i wpisanego do rejestru agentów. Należy
zauważyć, iż posiadanie umowy agencyjnej oraz wpis do rejestru agentów stanowią łączne
i
obligatoryjne przesłanki, które należy spełnić, aby móc nazywać się agentem
ubezpieczeniowym. Oznaczanie własnego przedsiębiorstwa, jako agenta ubezpieczeniowego
bez posiadania odpowiednich uprawnień w tym zakresie stanowi przestępstwo zagrożone karą
pozbawienia wolności do roku zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o dystrybucji ubezpieczeń.
Tymczasem BTC nie posiadało w momencie składania takiego oświadczenia wpisu do
rejestrów agentów, więc Wykonawcy BTC nie przysługiwało prawo nazywania się agentem
ubezpieczeniowym.

Należy przy tym zauważyć, iż oświadczenie złożone przez Wykonawcę BTC miało
uwiarygodnić zwolnienie z VAT, na które Wykonawca ten powoływał się w odniesieniu do stawki
VAT w Postępowaniu oraz było całkowicie niezgodne z ustawą o dystrybucji ubezpieczeń.

W ocenie Odwołującego postępowanie KIO 662/18 stanowiło część Postępowania.
Jednocześnie Odwołujący odnosi ten zarzut do pozostałych oświadczeń wskazujących na
uprawnienia agenta ubezpieczeniowego
złożonych przez Wykonawcę BTC w Postępowaniu.
Uzasadnienie wniosku ewentualnego o nakazanie unieważnienia Postępowania

W sytuacji przywrócenia oferty Odwołującego do Postępowania, gdyby Izba nie zgodziła
się z koniecznością odrzucenia oferty Wykonawcy BTC lub wykluczenia tego Wykonawcy z
Postępowania w Postępowaniu pozostaną dwie oferty posiadające tę samą liczbę punktów
wycenione na najniższym możliwym do uzyskania w poziomie. W tej sytuacji wzywanie do
złożenia ofert dodatkowych jest całkowicie zbędne i Zamawiający powinien unieważnić
Postępowanie z pominięciem tej czynności.
W związku z powyższym Odwołujący wnosił o uwzględnienie odwołania i nakazanie
Zamawiającemu:
d.
unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej;
e.
unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego;
f.
odrzucenia oferty BTC i wykluczenia Wykonawcy BTC z Postępowania;
g.
przeprowadzenia ponownego badania i oceny ofert z uwzględnieniem oferty Odwołującego;
h.
ewentualnie nakazanie Zamawiającemu unieważnienia Postępowania - w sytuacji,
gdyby Izba nie zgodziła się z koniecznością odrzucenia oferty BTC.
Zamawiający nie uwzględnił zarzutów podniesionych w odwołaniu.
Do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego przystąpił wykonawca
Business Travel Club spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Warszawie, którego oferta
została uznana przez Zamawiającego za najkorzystniejszą (dalej: Przystępujący).
II.
Nie stwierdzono zaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 189 ust. 2 Prawa zamówień
publicznych, wobec czego rozpoznano
odwołanie na rozprawie.
Odwołującemu przysługuje prawo do wniesienia odwołania zgodnie z art. 179 ust. 1
Prawa zamówień publicznych, bowiem ma interes w uzyskaniu danego zamówienia i może
ponieść szkodę w wyniku ewentualnego naruszenia przez Zamawiającego Prawa zamówień
publicznych -
jeżeli podniesione przez niego zarzuty by się potwierdziły – wówczas Odwołujący
miałby szansę na uzyskanie zamówienia.

Po zapoznaniu się z dokumentacją postępowania i stanowiskami Stron, Krajowa Izba
Odwoławcza zważyła, co następuje: odwołanie zasługuje na uwzględnienie, choć nie
wszystkie zarzuty się potwierdziły.

Izba ustaliła, co następuje:
1. Zamawiający w dniu 27 marca 2018 r. odrzucił ofertę Odwołującego na podstawie art. 89
ust. 1 pkt 6 Prawa zamówień publicznych (błąd w obliczaniu ceny), wskazując, że ,,do
obliczenia ceny w przedmiotowym postępowaniu zastosowano niewłaściwą stawkę podatku
VAT” (w pozycji 8 formularza cenowego, w kolumnie „i" podano stawkę podatku VAT - za
opłatę transakcyjną od polisy ubezpieczeniowej - w wysokości 23%). Opłata transakcyjna od
polisy ubezpieczeniowej nie była przewidziana (nie było to sporne), wynosiła więc 0 złotych.
Taką kwotę za opłaty transakcyjne (0 złotych) w odniesieniu do polisy ubezpieczeniowej
wskazał i Odwołujący, i Przystępujący. Przystępujący jako stawkę podatku VAT od tejże opłaty
transakcyjnej wskazał ,,zwolniony”. Zamawiający uzasadniając odrzucenie oferty
Odwołującego, odwołał się do swojej „dotychczasowej praktyki”, w odniesieniu do stawki VAT
za polisy ubezpieczeniowe (nie -
opłaty transakcyjne).
2. Odwołujący złożył na odrzucenie swojej oferty odwołanie do Krajowej Izby Odwoławczej.
Odwołanie zostało uwzględnione (wyrok z dnia 24 kwietnia 2018 r., sygn. akt KIO 662/18).
W
sentencji Izba nakazała Zamawiającemu unieważnienie czynności wyboru oferty
najkorzystniejszej oraz czynności odrzucenia oferty odwołującego, a także ponowienie
czynności badania i oceny ofert z uwzględnieniem oferty odwołującego.
3. W dniu 17 października 2018 r. Zamawiający ponownie odrzucił ofertę Odwołującego,
podtrzymując dotychczasowe stanowisko, a dodatkowo powołując się na pismo Urzędu
Statystycznego w Łodzi z 25 września 2018 r., dotyczące usług, które mieszczą się w PKWiU
74.0.12.0 (usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny) oraz PKWiU 66.22.10.0. (usługi
agentów i brokerów ubezpieczeniowych) oraz opinię w zakresie stawki VAT na usługi
logistyczne,
wydaną przez KPMG Tax M.M. sp.k. Biuro w Krakowie (w opinii w pkt 2.3
wskazano, że Zamawiający postanowił, że wystawienie polis ubezpieczeniowych nie będzie
objęte opłatą transakcyjną, i rozważano konsekwencje podatkowe w zależności od tego, czy
Wykonawca będzie nabywał polisę w własnym imieniu, czy w imieniu Zamawiającego).
4. Na powyższą czynność Zamawiającego Odwołujący wniósł odwołanie, rozpatrywane
w
niniejszym postępowaniu odwoławczym.

Oceniając tak ustalony stan faktyczny, Izba stwierdziła, że potwierdził się zarzut
naruszenia
art 89 ust. 1 pkt 6 Prawa zamówień publicznych (odrzucenie oferty Odwołującego
mimo, iż nie zawiera błędu w obliczaniu ceny).
Po pierwsze, Izba stwierdziła, że Zamawiający nadal nie wykazał, że stawka podatku
VAT od opłaty transakcyjnej w odniesieniu do polisy ubezpieczeniowej (w kolejnym
uzasadnieniu odrzucenia oferty Odwołującego w dniu 17 października 2018 r., że prawidłowa
st
awka VAT za opłaty transakcyjne za polisy ubezpieczeniowe to ,,zwolniony”). O ile wskazanie
stawki VAT 23% (podstawowej), nie musi być poparte żadnymi argumentami, to przy
powoływaniu się na preferencyjną stawkę VAT albo zwolnienie od tego podatku należy się
powołać na stosowne przepisy, które uprawniają do zastosowania innej, niż podstawowa,
stawki podatku VAT (bądź zwolnienia). Ani pismo Urzędu Statystycznego, ani opinia KPMG
nie wyjaśniają, jaka stawka VAT powinna być zastosowana od opłaty transakcyjnej od polisy
ubezpieczeniowej. Po drugie, opłaty transakcyjne od polis ubezpieczeniowych w tym
postępowaniu nie będą objęte przyszłą umową. Zamawiający wprost przewidział w § 7 ust. 2
wzoru Umowy, iż: „Wykonawca będzie obciążać Zamawiającego za wystawienie polis
ubezpieczeniowych zgodnie z kwotami, na które wystawione będą polisy. Wystawienie, zwrot
i
wygaszenie ubezpieczeń dokonywane będą bez dodatkowej opłaty transakcyjnej." Obaj
wykonawcy
– Odwołujący i Przystępujący w stosownej kolumnie, przewidującej wpisanie opłaty
transakcyjnej od polis ubezpieczeniowych, wpisali ,,0”. Z kolei w opisie kolumny „i" Zamawiający
podał, „Stawka podatku VAT [w%] zastosowana do obliczenia ceny z podatkiem VAT wartości
opłaty transakcyjnych." W tejże kolumnie Odwołujący wpisał ,,23%”, a Przystępujący -
,,zwolniony”. W takich okolicznościach wskazanie stawki podatku VAT w ocenie składu
orzekającego nie może mieć wpływu na obliczenie ceny. Skoro opłata transakcyjna od polisy
ubezpieczeniowej nie jest objęta umową, a więc nie jest wskazana w ofercie, to dla obliczenia
ceny nie ma znaczenia przypisana do tejże opłaty transakcyjnej stawka podatku VAT.
Potwierdzają to pozostałe wartości liczbowe w formularzach cenowych zarówno Odwołującego,
jak i Przystępującego – w sumowaniu nie uwzględniano opłat transakcyjnych w odniesieniu do
polis ubezpieczeniowych.
Wobec powyższych okoliczności w ocenie składu orzekającego nie zaistniała podstawa
do odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 Prawa zamówień
publicznych.
Zarz
ut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp w związku z art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy
z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń poprzez zaniechanie odrzucenia oferty
BTC, pomimo, iż jest ona niezgodna z ustawą oraz art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp poprzez
zaniechanie wykluczenia Przystępującego z postępowania, pomimo iż złożył on
wprowadzające w błąd oświadczenia, które mogą mieć wpływ na wynik postępowania nie został
potwierdzony.
W ocenie składu orzekającego Odwołujący nie przedstawił żadnych argumentów, które
miałyby potwierdzić tak sformułowany zarzut. Nie wynika z odwołania, w jaki konkretnie sposób
oświadczenie złożone przez Przystępującego na rozprawie sygn. akt KIO 662/18 miałoby
wpłynąć na wynik postępowania. Jeżeli Odwołujący wiązał tak postawiony zarzut ze stawką
podatku VAT za opłaty transakcyjne za polisy ubezpieczeniowe, to – jak stwierdzono wyżej –
nie ma to znaczenia dla ustalenia ceny w
niniejszym postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego, nie ma więc wpływu na wynik postępowania.
Izba rozpatruje odwołanie wyłącznie w zakresie podniesionych w nim zarzutów (art. 192
ust. 7 Prawa zamówień publicznych). Izba jest związana zarzutami odwołania, ale nie jego
żądaniami. Odwołujący w odwołaniu domagał się m.in. unieważnienia postępowania, ale na
tym etapie postępowania Izba nie stwierdziła podstaw do nakazania Zamawiającemu
unieważnienia postępowania.

Wobec powyższych okoliczności Izba stwierdziła, że doszło do naruszenia art. 89 ust.
ust. 1 pkt 6 Prawa zamówień publicznych, natomiast nie wykazano w toku postępowania
odwoławczego naruszenia pozostałych przepisów, podnoszonych w odwołaniu, dlatego
orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do jego wyniku na podstawie art. 192
ust. 9 oraz art. 192 ust. 10 Pr
awa zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz.972).

Przewodniczący:

………………………………


Wcześniejsze orzeczenia:

Baza orzeczeń KIO - wyszukiwarka

od: do:

Najnowsze orzeczenia

Dodaj swoje pytanie