rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2018-04-27
rok: 2018

sygnatury akt.:

KIO 701/18

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Przemysław Dzierzędzki Protokolant: Adam Skowroński

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2018 r. w Warszawie
odwołania
wniesionego do Pr
ezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 13 kwietnia 2018 r. przez
wykonawc
ę Andra sp. z o.o. w Warszawie

w
postępowaniu prowadzonym przez Tauron Dystrybucja S.A. w Krakowie

przy udziale wykonawcy MindMade sp. z o.o. w Warszawie
, zgłaszającego przystąpienie
do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego

orzeka:
1.
uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu unieważnienie czynności
wyboru oferty najkorzystniejszej, powtórzenie czynności badania i oceny ofert, w
tym odrzucenie oferty wykonawcy MindMade sp. z o.o. w Warszawie na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych z powodu niezgodności
treści oferty tego wykonawcy z treścią pkt 1.60 a) i pkt 1.60 b) załącznika nr 5 do
SIWZ,
2.
w pozostałym zakresie oddala odwołanie,
3.
kosztami postępowania obciąża wykonawcę Andra sp. z o.o. w Warszawie w części ½
i zamawiającego Tauron Dystrybucja S.A. w Krakowie w części ½ i:
3.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15.000 zł 00 gr
(słownie: piętnastu tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę
Andra sp. z o.o. w Warszawie
tytułem wpisu od odwołania, kwotę 3.600 zł 00 gr
poniesioną przez zamawiającego tytułem wynagrodzenia pełnomocnika, kwotę
3.600 zł 00 gr poniesioną przez odwołującego tytułem wynagrodzenia
pełnomocnika odwołującego,
3.2.
zasądza od

Tauron Dystrybucja S.A. w Krakowie na rzecz Andra sp. z o.o. w
Warszawie
kwotę 7.500 zł 00 gr (słownie: siedmiu tysięcy pięciuset złotych zero
groszy).

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1579 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od
dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Krakowie.

Przewodnic
zący: ………………….…

Sygn. akt: KIO 701/18

U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Tauron Dystrybucja S.A. w Krakowie – prowadzi w trybie przetargu
nieograniczonego
postępowanie o udzielenie zamówienia na podstawie przepisów ustawy z
dnia 29 stycznia 2004 r
. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1579 ze
zm.),
zwanej dalej „ustawą Pzp”, którego przedmiotem jest „dostawa urządzeń transmisji
danych pomiarowych wykorzystujących standard LTE, realizujących transmisję danych z
układów pomiarowych stacji bilansujących SN/nN”.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej 3 listopada 2017 r., nr 2017/S 211-439167.
3 kwietnia 2018
r. zamawiający przesłał wykonawcy Andra sp. z o.o. w Warszawie,
zwanemu
dalej „odwołującym”, zawiadomienie o odrzuceniu oferty odwołującego oraz o
wyborze jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez wykonawcę MindMade sp. z o.o. w
Warszawie, zwanego
dalej „przystępującym”.
Wobec:
1) zaniechania
czynności odrzucenia oferty złożonej przez przystępującego,
2)
czynności wyboru oferty przystępującego jako najkorzystniejszej,
3)
zaniechania
czynności
wezwania
przystępującego
do
złożenia
dokumentu
potwierdzającego, że wskazane w ofercie produkty spełniają wymogi określone w SIWZ,
4)
czynności odrzucenia oferty złożonej przez odwołującego,
5) zaniechania
czynności wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej,
odwołujący wniósł 13 kwietnia 2018 r. odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
1) art. 82 ust. 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp przez zaniechanie
podjęcia przez
z
amawiającego czynności polegającej na odrzuceniu oferty przystępującego, pomimo że
treść oferty nie odpowiada treści SIWZ,
2) art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7 ust. 1 i ust. 3 ustawy Pzp w zw. z art. 91 ust. 1 w zw.
oraz art. 82 ust. 3 ustawy
Pzp przez wybór oferty przystępującego jako
najkorzystniejszej, pomimo że oferta ta powinna podlegać odrzuceniu,
3) art. 26 ust. 3 w zw. z art. 25 ust. 1 pkt. 2 ustawy Pzp przez zaniechanie dokonania
czynności wezwania przystępującego do złożenia dokumentu potwierdzającego, że
wskazane w ofercie produkty spełniają wymogi określone w SIWZ, pomimo że dokument
złożony przez przystępującego - deklaracja CE nie potwierdza spełniania wymogów
określonych w SIWZ,
4) art. 7 ust. 1 i ust. 3 ustawy Pzp, art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp przez odrzucenie oferty
o
dwołującego, podczas gdy oferta ta jest zgodna z wymaganiami SIWZ,

5)
art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i ust. 3 ustawy Pzp przez zaniechanie czynności
poleg
ającej na wyborze oferty odwołującego jako najkorzystniejszej w postępowaniu,
pomimo że oferta ta jest ofertą najkorzystniejszą, spośród ofert złożonych w
p
ostępowaniu.

Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu:
1)
unieważnienia czynności wyboru jako najkorzystniejszej oferty przystępującego,
2)
powtórzenia czynności badania i oceny ofert,
3) odrzucenia oferty
przystępującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, jako
oferty, której treść nie odpowiada SIWZ,
4) dokonania wyboru jako najkorzystnie
jszej oferty złożonej przez odwołującego.

W uzasadnieniu odw
ołania, w odniesieniu do zarzutu zaniechania odrzucenia oferty
przystępującego, odwołujący podniósł, że oferta złożona przez przystępującego podlegała
odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy Pzp jako oferta, której treść nie
odpowiada SIWZ.
Odwołujący podniósł, że przystępujący złożył w postępowaniu ofertę na sprzęt -
router inQL-
Tau, który nie spełnia wymagań określonych przez zamawiającego w ppkt 1.60a
i 1.60b opisu przedmiotu zamówienia (OPZ - załącznik nr 5 do SIWZ). Odwołujący wywiódł,
że w ppkt. 1.60a OPZ zamawiający określił wymóg: „urządzenie musi obsługiwać protokół
DNP3 w trybie pracy Slave co najmniej w zakresie odczytów rejestrów licznika: mocy
czynnej, napięć fazowych, prądów fazowych na zapytanie z systemu Zamawiającego”.
Zdaniem odwołującego powyższy wymóg oznacza, że zamawiający zdecydował o
zaimplementowaniu w urządzeniu do transmisji danych pomiarowych wykorzystujących
standard LTE realizujących transmisję danych z układów pomiarowych stacji bilansujących
SN/nN -
dalej zwanym router, dodatkowych funkcji logicznych, wymienionych poniżej:
1.
cykliczny odczyt danych pomiarowych (moce, napięcia, prądy, kąty fazowe) z licznika
energii elektrycznej z zadaną częstotliwością (np. co 10 min). Dane pomiarowe
zapisywane są w buforze routera jako dane statyczne klasy 0, zgodnie z protokołem
DNP3. Należy zaznaczyć, że w buforze routera znajdują się dane z ostatniego odczytu
licznika, np. sprzed 10 min.
2. wykonanie zdefiniowanych operacji
logicznych na powyższych danych, w tym przypadku
sprawdzenie wielkości kąta pomiędzy wektorami napięć fazowych i porównanie z
zadaną wartością. W zależności od rezultatu porównania router podejmuje lub nie
określoną akcję polegającą na wysłaniu alarmu do systemu SCADA (OPZ pkt. 3.1
wymaganie dodatkowo punktowane).

3.
odczyt danych pomiarowych (moce, napięcia, prądy) z licznika energii elektrycznej na
zapytanie z systemu z
amawiającego i przesłanie do tegoż systemu (SCADA).
4.
monitoring wejść dwustanowych S1, S2, S3, do których podłączone są sensory sieci. W
przypadku zmiany stanu dowolnego z wejść router przesyła w sposób spontaniczny
informację o zdarzeniu do systemu zamawiającego SCADA wraz z przypisaną klasą
zdarzenia 1, 2 lub 3, zgodnie z protokołem DNP3 oraz zapisuje aktualne stany wejść
dwustanowych w buforach routera jako dane statyczne.
Odwołujący argumentował, że we wspomnianym wyżej systemie SCADA występują trzy
grupy sygnałów (danych):
-
pomiary (przesyłane od urządzenia do systemu SCADA),
-
sygnalizacja
(przesyłane od urządzenia do systemu SCADA),
-
sterowanie (przesyłane od systemu SCADA do urządzenia).
Do komunikacji pomiędzy systemem SCADA a routerem wykorzystywany jest
wspomniany protokół DNP3, w którym sygnały mogą zostać przyporządkowane do jednej z
czterech klas: klasa 0 (dane statyczne, np. dane pomiarowe zapamiętane w rejestrach
routera, odczytywane co określony czas) i klasa 1, 2, 3 (dane zdarzeniowe o różnym
priorytecie, np. zmiany stanów, nowe informacje, przekroczenie zadanych progów
spontani
cznie wysyłane w efekcie zmiany wartości). W pkt. 1.60 a) OPZ zamawiający nie
wymagał odczytu danych statycznych z bufora routera (sygnał klasy 0), czyli pomiarów
(mocy, napięć, prądów) odczytanych z licznika np. 10 min wcześniej. Zdaniem odwołującego
z ppkt. 1.60a OPZ z
amawiający wyraźnie wymagał „odczytów na zapytanie” czyli podjęcia
określonej, konkretnej czynności przez router. Sekwencja zdarzeń powinna być następująca:
1.
wysłanie z systemu zamawiającego SCADA (Master) sygnału „sterowania"
wydającego polecenie do routera (Slave): odczytaj rejestry (mocy, prądów, napięć) licznika,
2.
wykonanie przez router odczytu ww. rejestrów licznika,
3.
zapisanie przez router w swoich rejestrach nowych odczytów jako sygnały klasy 0,
4.
wysłanie przez router odczytanych wartości (jako komunikaty spontaniczne) do
systemu SCADA.
Odwołujący podniósł, że należy rozróżnić dwa typy zapytań o dane przez system
SCADA:
-
cykliczne zapytanie -
wysyłane automatycznie przez SCADA do urządzeń. Wysłanie
następuje w odstępach czasu skonfigurowanych w systemie, np. co 3 minuty.
-
zapytanie dyspozytora -
odświeżenie danych wymuszone przez dyspozytora,
r
ealizowane przez wysłanie do urządzenia sygnału sterowania.

Odwołujący podniósł, że analiza wyjaśnienia przedstawionego zamawiającemu przez
przystępującego w piśmie z dnia 27.02.2018 r. wskazuje, że router zaoferowany przez
przystępującego odczytuje rejestry z licznika i zapisuje je w swoim buforze jako sygnały

klasy 0 (statyczne dane pomiarowe). Urządzenie to w odpowiedzi na cykliczne (co 3 min.)
zapytania z systemu SCADA
o wartości buforów (dane statyczne i dane zdarzeniowe),
przesyła wartości pomiarów zapamiętane w buforze jako sygnały klasy 0 (np. 10 min
wcześniej), a nie aktualne wartości pomiarów. Jak wynika z powyższego opisu oraz
w
yjaśnienia przystępującego, router wykonuje odczyt rejestrów licznika na zapytanie
dyspozytora z systemu z
amawiającego. Po takim odczycie, aktualne wartości rejestrów nie
są wysyłane natychmiastowo. Przesyłane są one dopiero przy najbliższym zapytaniu
cykl
icznym co jest niezgodne z wymaganiem określonym w pkt. 1.60a OPZ.
Odwołujący wywiódł, że cykliczne odczyty mogą być wykonywane znacznie rzadziej niż
co 3 minuty, np. raz na dobę. Dlatego w celu zapewnienia aktualnych danych pomiarowych
w systemie zamawiaj
ący wprowadził wymóg mechanizmu obsługi zapytania dyspozytora.
Odwołujący podkreślił, że jedynie aktualne na daną chwilę wartości napięć, prądów i mocy
mają użyteczną wartość dla dyspozytora, ponieważ dyspozytor wysyła zapytanie o te
wartości po otrzymaniu sygnału alarmowego z monitorowanej stacji o braku fazy na średnim
napięciu, w celu potwierdzenia zaistniałego zdarzenia. Informacja ta jest bardzo istotna,
ponieważ potwierdza fakt braku fazy na średnim napięciu, co może być wynikiem np.
zerwania przewodu
średniego napięcia i zaistnienia zagrożenia życia i zdrowia osób
postronnych. Brak fazy na średnim napięciu może mieć również charakter chwilowy, np.
spowodowany poprzez krótkotrwałe zwarcie przez zwierzęta, np. ptaki na liniach
napowietrznych, koty na st
acjach SN/nN, itp. Potwierdzenie braku fazy średniego napięcia
poprzez pomiar aktualnych wartości napięć, prądów i mocy powoduje wysłanie na dany
obiekt pogotowia energetycznego, które zabezpieczy np. zerwane nieizolowane przewody
oraz dokona naprawy uszko
dzenia. Wysyłanie historycznych wartości pomiarów napięć,
prądów i mocy w sposób cykliczny jest informacją zupełnie bezużyteczną w kontekście
powyższej funkcji.
W dalszej części odwołania odwołujący zarzucił, że treść oferty przystępującego jest
niezgodna
z wymogiem określonym w ppkt. 1.60b OPZ.
Odwołujący wywiódł, że w ppkt. 1.60b OPZ zamawiający określił wymóg:
„Urządzenie musi obsługiwać protokół DNP3 w trybie pracy Slave co najmniej w zakresie:
b)
przesyłania informacji o zmianie stanu wejść dwustanowych przywołanych w punkcie
1.4. co najmniej w zakresie:
1.
dla wejścia pierwszego (S1) tak jak dla wejścia S3 z możliwością automatycznego
blokowania zdarzeń z tego wejścia w przypadku braku napięcia nN na stacji (wykrywany na
podstawie odczytu z licznik lu
b z samego urządzenia) na okres braku napięcia,
2.
dla wejścia drugiego (S2) tak jak dla wejścia S3 z możliwością automatycznego
blokowania zdarzeń z tego wejścia dla wskazanego przedziału godzin w dni robocze od H1
(konfigurowalny parametr, godzina początku blokady domyślnie 07:00) do H2

(konfigurowalny parametr godzina końca blokady domyślnie 15: 00) oraz przez określony
czas Tl (konfigurowalny parametr czasu blokada po zdarzeniu zmiany stanu wejścia z
zamknięty na otwarty - domyślnie jedna godzina).
3.
d
la wejścia trzeciego (S3) po zmianie stanu na wejściu (otwarty na zamknięty,
zamknięty na otwarty) oraz na podstawie stanu wejścia (otwarty, zamknięty) np.: przy
restarcie lub zapytaniu".

Odwołujący wywiódł, że zamawiający opisał przedmiot zamówienia w załączniku nr 5
do SIWZ, ponieważ jednak zamawiane rozwiązanie cechuje ogromna innowacyjność,
z
amawiający przedstawił szczegółowy opis reakcji (zachowań) routera na wszystkie
sytuacje, do jakich może dojść w rzeczywistych warunkach pracy w załączniku nr 6 do SIWZ
-
Plan testów zdarzeń identyfikowanych na stacjach elektroenergetycznych SN/nN
wyposażonych w liczniki bilansujące. Wskazywał, że zamawiający na kilka miesięcy przed
rozpoczęciem postępowania przetargowego opublikował OPZ na swojej stronie Internetowej,
a kilka tygodni przed terminem złożenia ofert wraz z próbkami zamawianych routerów,
udostępnił wszystkim wykonawcom na równych zasadach swoją infrastrukturę do
przeprowadzenia testów współpracy oferowanych routerów z licznikami bilansującymi i
systemem SCADA.
Istotne dla oceny zgodności oferowanego urządzenia z SIWZ ma wynik
testów próbki w próbach od 23 do 26 określonych w załączniku nr 6 do SIWZ. Próby 23 do
26 dotyczą badania funkcji opisanej w pkt 1.60 b) ppkt 2, tzn. sygnalizacji
otwarcia/zamknięcia drzwi wejściowych na stację SN/nN. W godzinach pracy od H1 (7:00)
do H2
(15:00) sygnalizacja ma być wyłączona ze względu na możliwość częstego
otwierania/zamykania drzwi przez
obsługę stacji, a co za tym idzie dużą ilość zbędnych
alarmów wysyłanych do systemu. Alarm przesłany do systemu SCADA ze stacji SN/nN
powoduje zapalenie lampki alarmowej na pulpicie dyspozytorskim (wizualizacja stanu
alarmowego).
Próba 23
Czas=H1
oznacza, że rozpoczyna się okres blokady dla zdarzeń dla wejścia drugiego S2, w
tym mo
mencie odczytany zostaje stan wejścia S2=1, drzwi otwarte i wysłany zostaje
komunikat do systemu SCADA: sygnał: indeks 3 = OFF, którego celem jest zgaszenie lampki
alarmu.
W związku z faktem, że w próbie 22 wejście S2 zmieniło stan na S2=1, co oznacza,
że drzwi zostały otwarte (do systemu został wysłany sygnał: indeks 3 = ON i wizualizacja
alarmu została uruchomiona), to w próbie 23, jako że rozpoczął się stan blokady wysyłania
zdarzeń, należało wysłać do systemu SCADA sygnał: indeks 3 = OFF, aby wyłączyć
w
izualizację alarmu na pulpicie dyspozytorskim (pomimo, że nie nastąpiła zmiana stanu). W
przeciwnym wypadku lampka sygnalizująca alarm pozostawałaby zaświecona przez cały
okres blokady od H1 do H2.

Próby 24 i 25 mają na celu pokazać, że w okresie blokady od H1 do H2 nie są wysyłane
komunikaty do systemu SCADA, pomimo zmian stanu wejścia S2, co jest rzeczą oczywistą.
Próba 26
Czas=H2 oznacza, że kończy się okres blokady, odczytany w tym momencie stan wejścia
S2=1
oznacza, że drzwi są otwarte i wysłany zostaje komunikat do systemu SCADA; sygnał:
indeks 3=ON, którego celem jest zapalenie lampki alarmu otwartych drzwi na pulpicie
dyspozytora.
Według odwołującego router zaoferowany przez przystępującego nie spełnia ww.
wymogów zamawiającego. Wyjaśnienia przystępującego zawarte w ww. piśmie z dnia
27.02.2018
r. wskazują, że przystępujący składając ofertę nie zrozumiał, do czego ma służyć
wejście S2 i jakie skutki wywołują sygnały przesyłane do systemu zamawiającego.
Przystępujący w swoim wyjaśnieniu stwierdza: „W punkcie 1.60 b) Zamawiający
jednoznacznie określił oczekiwane zachowanie jako „przesłanie informacji o zmianie stanu
wejść dwustanowych [...]" oraz funkcje poszczególnych sygnałów - nie czyniąc żadnych
wyjątków. Gdyby Zamawiający oczekiwał szczególnego traktowania jednego z sygnałów w
bardzo szczególnym przypadku, z pewnością taki wyjątek zostałby zawarty w
„Szczegółowym opisie przedmiotu zamówienia" w SIWZ.". Wg przystępującego fakt, że
pomiędzy próbami 22 i 23 nie nastąpiła zmiana stanu na wejściu S2 oznacza, że nie
powinno być wysłane żadne zdarzenie do systemu SCADA.
Odwołujący wywiódł, że zamawiający jednak przewidział taką możliwość i opisał ją w
tabeli nr 1 „Scenariusz wykonania testów urządzeń" w załączniku nr 6, którego istotą jest
szczegółowy opis działania badanej próbki, żądając w próbie 23 wysłania sygnału OFF
oznaczającego zdarzenie „drzwi zamknięte” (pomimo, że były otwarte) w celu wygaszenia
alarmów na pulpicie dyspozytorskim. Jednocześnie odwołujący wskazywał, że obsługa
wejścia S2 w okresie blokady H1 do H2 odbywa się na zasadach wyjątkowych, co opisują
właśnie próby 24 i 25 tabeli nr 1 „Scenariusz wykonania testów urządzeń" załącznika nr 6,
ponieważ pomimo faktu, iż zachodzą zmiany stanu na wejściu S2 (zamknięcie/otwarcie
drzwi), zdarzenia n
ie są wysyłane do systemu SCADA, bo właśnie trwa blokada wysyłania
tych zdarzeń.

Odwołujący wywiódł, że wyniki testów, które zamawiający przeprowadził na
dostarczonej przez
przystępującego próbce potwierdzają, że zaoferowany sprzęt jest
niezgodny z SIWZ. W dokumencie -
Protokół badania technicznego urządzenia transmisji
danych z dnia 01.02.2018r. dotyczącego badania próbki dostarczonej przez przystępującego
-
urządzenie transmisji danych pomiarowych, typ inQL-Tau A3XX LX E2 4D w kolumnie
„spełnienie wymagań (uwagi)" do pkt. 1.60a Zamawiający odnotował: „odpowiedzi na
zapytanie operatora z systemu SCADA s
ą przekazywane w odczycie cyklicznym". Powyższe
oznacza, że rejestry licznika: mocy czynnej, napięć fazowych, prądów nie są przekazywane

na zapytanie dyspozytora z systemu z
amawiającego, a w trybie cyklicznym, co jest
niezgodne z zapisami pkt. 1.60 a. -
są to zupełnie inne dane.
Do pkt 1.60 b) Zamawiający odnotował: „okres automatycznego blokowania zdarzeń z wejść
dla wskazanego przedziału godzin, parametry H1 i H2 - brak zdarzenia przesłanego do
systemu SCADA zgodnie z Tabelą nr 1 (Scenariusz wykonania testów urządzeń) próba od
23 do 26 Załącznika nr 6 do SIWZ po wejściu w okres blokady H1 i wyjściu z okresu blokady
H2".
Powyższe oznacza, że badanie próbki wykazało, że nie zostały wysłane sygnały:
-
indeks=3 stan=OFF (zał. nr 6 pkt. 2 tabela SYGNALIZACJA 1BIT dwustany) po
wejściu systemu w okres blokady (np. H1=7:00 - rozpoczęcie dniówki roboczej), czyli nie
została wysłana informacja mająca na celu deaktywowanie alarmu związanego z otwarciem
drzwi na stację SN/nN przed wejściem w okres blokady (H1 = 7:00) - próba 23 załącznika nr
6 do SIWZ.
-
indeks=3 stan=ON (zał. nr 6 pkt. 2 tabela SYGNALIZACJA 1BIT dwustany) po
wyjściu systemu z okresu blokady (np. H2=15:00 - zakończenie dniówki roboczej), czyli nie
została wysłana informacja, mająca na celu uruchomienie alarmu związanego ze stanem,
kiedy drzwi na stację SN/nN są otwarte w momencie końca blokady (H2 = 15:00) - próba 26
z
ałącznika nr 6 do SIWZ.

W dalszej części odwołania odwołujący zarzucił, że zamawiający zaniechał
dokonania czynności wezwania przystępującego do złożenia dokumentów potwierdzających,
że wskazane w ofercie produkty spełniają wymogi określone w SIWZ. Zamawiający w pkt.
3.7. SIWZ wymagał złożenia przez wykonawców dokumentów potwierdzających spełnianie
przez oferowane produkty wymagań określonych w SIWZ. Jednym z wymaganych
dokumentów było zgodnie z pkt 3.7.2. SIWZ złożenie deklaracji CE dla oferowanego
urządzenia transmisji danych w języku polskim.
Odwołujący wywiódł, że przystępujący złożył wraz z ofertą dokument - deklarację
z
godności CE Nr 1801/01 dla produktu Router przemysłowy inQL-Tau model A3XX LX E2
4D.
Po zapoznaniu się z treścią ww. deklaracji odwołujący wskazał, że treść deklaracji nie
potwierdza, aby zaoferowane urządzenie spełniało wymagania określone w SIWZ.
Odwołujący wskazał, że deklaracja zgodności to dokument potwierdzający spełnianie przez
urządzenie wymagań określonych w dyrektywie RED (2014/53/UE).
Dyrektywa RED (2014/53/UE) -
to dyrektywa regulująca udostępnianie na rynku
urządzeń radiowych. Za urządzenie radiowe zgodnie z dyrektywą 2014/53/UE uważa się
produkt elektryczny lub elektroniczny, który celowo emituje lub odbiera fale radiowe na
potrzeby radiokomunikacji lub radiolok
acji, lub produkt elektryczny lub elektroniczny, który
musi zostać uzupełniony o dodatkowy element, taki jak np. antena, aby mógł celowo

emitować lub odbierać fale radiowe na potrzeby radiokomunikacji lub radiolokacji. Dyrektywa
precyzuje także, że fale radiowe to fale elektromagnetyczne o częstotliwościach niższych niż
3000 GHz, które rozchodzą się w przestrzeni bez sztucznego przewodnika.
Odwołujący podniósł, że zgodnie z postanowieniami dyrektywy RED producent w
ramach swoich obowiązków opisanych w artykule 10 zobowiązany jest do:
1. Producenci wprowadzający swoje urządzenia radiowe do obrotu gwarantują, że zostały
one zaprojektowane i wytworzone zgodnie z zasadniczymi wymaganiami określonymi w art.
3.
2.
Producenci zapewniają, aby urządzenia radiowe były skonstruowane w taki sposób,
by można było ich używać w co najmniej jednym państwie członkowskim bez naruszania
mających zastosowanie wymogów dotyczących wykorzystania widma radiowego.
3.
Producenci sporządzają dokumentację techniczną, o której mowa w art. 21, i
przeprowadzają lub zlecają przeprowadzenie odpowiedniej procedury oceny zgodności, o
której mowa w art. 17.
Jeśli w wyniku tej procedury oceny zgodności wykazano zgodność urządzenia radiowego z
mającymi zastosowanie wymaganiami, producenci sporządzają deklarację zgodności UE i
umieszczają oznakowanie CE."

Odwołujący wywiódł, że zgodnie z wymaganiami SIWZ (m. in. wymaganie 1.1 z
załącznika 5 do SIWZ) przekazane urządzenie powinno zostać prawidłowo oznakowane
znakiem CE oraz powinna zostać prawidłowo wystawiona deklaracja zgodności. Dodatkowo
zgodnie z zapisami d
yrektywy RED 2014/53/UE urządzenia nie mogą zostać wprowadzone
do obrotu bez prawidłowo wystawionej deklaracji zgodności UE. W przedstawionej przez
firmę przystępującego deklaracji zgodności routera przemysłowego lnQL-Tau stwierdzono
szereg nieprawidłowości, obejmujących braki oraz niezgodności z właściwymi dla tego typu
urządzenia radiowego normami.
Odwołujący wywiódł, że zgodnie z wymaganiami SIWZ urządzenie powinno być
wyposażone w następujące urządzenia radiowe: Moduł komunikacji radiowej GSM: Zgodnie
m. in. z punktami 1.27 oraz 1.28 specyfikacji technicznej (Załącznik numer 5 do SIWZ):
„1.27 Urządzenie musi umożliwiać pracę w zakresach częstotliwości sygnału:
GSM/UMTS/LTE 800 MHz i 900 MHz i 1800 MHz i 2100 MHz i 2600 MHz.
1.28 Urządzenie musi umożliwiać pracę co najmniej w trzech trybach:
a)
praca w trybie 2G/2,5G (GPRS/EDGE),
b)
praca w trybie 3G (UMTS/HSPA),
c)
praca w trybie LTE (co najmniej KAT3)."
Odbiornik GPS: Zgodnie z punktem 1.30
specyfikacji technicznej (Załącznik numer 5 do
SIWZ):
„1.30 Urządzenie musi być wyposażone w odbiornik GPS dla pozyskania
współrzędnych lokalizacji oraz jako źródło czasu dla jego zegara wewnętrznego.".

Odwołujący wywiódł, że w złożonej przez przystępującego deklaracji:
1.
Brak powołania normy PN-ETSI EN 301 908-2 VII.1.1
Tytuł normy: PN-ETSI EN 301908-2 VII.1.1 : Sieci komórkowe IMT--Zharmonizowana
norma zapewniająca spełnienie zasadniczych wymagań zgodnie z artykułem 3.2 dyrektywy
2014/53/UE -
Część 2: CDMA z rozproszeniem bezpośrednim (UTRA FDD) -urządzenia
użytkownika(UE).
Odwołujący podniósł, że na podstawie przekazanej deklaracji zgodności nie można
stwierdzić, że urządzenie inQL-Tau spełnia wymagania normy zharmonizowanej z dyrektywą
RED w zakresie art.
3.2, odnoszącej się do interfejsu radiowego z rozproszeniem
bezpośrednim (UTRA FDD) czyli UMTS, a więc, że spełnia wymagania zasadnicze
dyrektywy RED w zakresie art. 3.2.
2.
Błędnie powołano normę PN-ETSI EN 301 489-7 V1.3.1:2006
Odwołujący wywiódł, że w przedstawionej deklaracji zgodności nieprawidłowo powołano
normę PN-ETSI EN 301489-7 V1.3.1:2006. W treści normy PN-ETSI EN 301 489-1
V2.1.1:2017-
08 znajduje się kategoryczny zapis, cyt.: „Parts 7, 8, 10, 16, 18, 23, 24, 25, 26
and 32 of this multi-part deliverable have been removed from this listing as they do not cover
the new Directives in force, Directive 2014/53/EU [i.l] and Directive 2014/30/EU [i.2].", z
którego jasno wynika, że norma ETSI EN 301 489-7 w którejkolwiek wersji nie może
stanowić podstawy domniemania zgodności w odniesieniu do Dyrektywy RED.
Zdaniem odwołującego powołanie normy PN-ETSI EN 301489-7 V1.3.1:2006 dziwi tym
bardziej, że przystępujący w swojej deklaracji odnosi się do normy PN-ETSI EN 301489-1
V2.1.1:2017-
08, a jednocześnie nie zna podstawowych zapisów tej normy w odniesieniu do
normy ETSI EN 301 489-7.
Odwołujący podkreślił, że aktualnie zamiast normy ETSI EN 301
489-
7 powinna być stosowana norma ETSI EN 301 489-52.
3.
Brak powołania normy ETSI EN 301 489-52 VI.1.0
Tytuł normy: ETSI EN 301 489-52 VI.1.0 Electromagnetic Compatibility (EMC) standard
for radio equipment and services; Part 52: Specific conditions for Cellular Communication
Mobile and portable (UE) radio and ancillary equipment; Harmonised Standard covering the
essential requirements of article 3.1(b) of Directive 2014/53/EU.
Odwołujący wywiódł, że w przekazanej deklaracji zgodności nie powołano normy ETSI
EN 301489-
52 VI.1.0, która pokrywa zasadnicze wymagania artykułu 3.1(b) Dyrektywy RED
2014/53/UE i określa parametry techniczne i metody pomiarów dla następujących typów
urządzeń:
1)
cyfrowych komórkowych urządzeń użytkownika (UE),
2)
związanych urządzeń pomocniczych.
Obejmuje oddzielne lub łączne systemy:
• UTRA, WCDMA (IMT-2000 z rozproszeniem bezpośrednim , W-CDMA, UMTS)

• E-UTRA, LTE (IMT-2000 i IMT zaawansowany) (patrz Załącznik D)
• GSM (IMT-2000 SC, technologia GSM/EDGE).
Powyższe oznacza, że na podstawie przekazanej przez przystępującego deklaracji
zgodności nie można stwierdzić, że urządzenie inQL-Tau spełnia wymagania normy
odnoszącej się do urządzeń wyposażonych w interfejsy radiowe GSM, UMTS i LTE w
zakresie wynikającym a art. 3.1(b) dyrektywy RED, a więc, że spełnia wymagania
zasadnicze dyrektywy RED w zakresie art. 3.1(b).
4.
Brak powołania normy PN-ETSI EN 303 413 V1.1.1:2018-01
Tytuł normy:
PN-ETSI EN 303 413 V1.1.1:2018-01 Naziemne stacje i systemy satelitarne (SES) -
Odbiorniki globalnego satelitarnego systemu nawigacyjnego (GNSS) -
Urządzenia radiowe
pracujące w zakresach częstotliwości od 1 164 MHz do 1 300 MHz oraz od 1 559 MHz do 1
610 MHz - Zharmonizowana n
orma zapewniająca spełnienie zasadniczych wymagań
artykułu 3.2 dyrektywy 2014/53/UE.
W przekazanej deklaracji zgodności nie powołano normy PN-ETSI EN 303 413
V1.1.1:2018-
01, która pokrywa zasadnicze wymagania artykułu 3.2 Dyrektywy 2014/53/UE i
określa parametry techniczne i metody pomiarów urządzeń użytkownika (GUE) w globalnym
satelitarnym systemie nawigacyjnym (GNSS). Norma ma zastosowanie do wszystkich GUE
pracujących z możliwością odbioru dowolnego GNSS (np. Galileo, Globalny System
Pozycjonowania (GPS), BeiDou (BDS), Globalny Nawigacyjny System Satelitarny
(GLONASS), kosmiczne systemy zwiększania dokładności (SBAS)). Odwołujący wywiódł, że
przytoczona norma odpowiada za spełnienie zasadniczych wymagań z artykułem 3.2
d
yrektywy 2014/53/UE dla odbiorników globalnego satelitarnego systemu nawigacyjnego.
N
a podstawie przekazanej deklaracji zgodności nie można stwierdzić, że urządzenie
inQL-
Tau spełnia wymagania normy zharmonizowanej z dyrektywą RED w zakresie art. 3.2,
odnoszącej się do odbiornika GPS, a więc, że spełnia wymagania zasadnicze dyrektywy
RED w zakresie art. 3.2.
Można natomiast stwierdzić, że albo deklaracja jest błędna, przez
co nie może zostać uznana, albo prawidłowa, ale z zastrzeżeniem, że skoro w deklaracji nie
powołano wymaganej normy, to urządzenie inQL-Tau nie jest wyposażone w odbiornik GPS,
a tym samym urządzenie lnQL-Tau nie spełnia wymogu 1.30 specyfikacji technicznej.
5.
Brak powołania normy ETSI EN 301 489-19 V2.1.0
Tytuł normy: ETSI EN 301489-19 V2.1.0 ElectroMagnetic Compatibility (EMC) standard
for radio equipment and services; Part 19: Specific conditions for Receive Only Mobile Earth
Stations (ROMES) operating in the 1,5 GHz band providing data communications and GNSS
receivers operating in the RNSS band (ROGNSS) providing positioning, navigation, and
timing data; Harmonised Standard covering the essential requirements of article 3.1(b) of
Directive 2014/53/EU.

Norma ETSI EN 301489-
19 V2.1.0 łącznie z normą ETSI EN 301 489-1, podaje metody
oceny kompatybilności elektromagnetycznej (EMC) w odniesieniu do odbiorczych ruchomych
stacji naziemnych (ROMES) i odbiorników GNSS (np. GPS) pracujących w paśmie RNSS
(ROGNSS).
Odwołujący wywiódł, że na podstawie przekazanej deklaracji zgodności nie można
stwierdzić, że urządzenie inQL-Tau spełnia wymagania normy odnoszącej się do urządzeń
wyposażonych w odbiornik GPS w zakresie wynikającym z art. 3.1(b) dyrektywy RED, a
więc, że spełnia wymagania zasadnicze dyrektywy RED w zakresie art. 3.1(b). Można
natomiast stwierdzić, że albo deklaracja jest błędna, przez co nie może zostać uznana, albo
prawidłowa, ale z zastrzeżeniem, że skoro w deklaracji nie powołano wymaganej normy, to
urządzenie inQL-Tau nie jest wyposażone w odbiornik GPS, a tym samym urządzenie lnQL-
Tau nie spełnia wymogu 1.30 specyfikacji technicznej.
6.
Błędnie powołano się na dyrektywę EMC 2014/30/UE
W przedstawionej deklaracji zgodności została nieprawidłowo przywołana dyrektywa
EMC 2014/30/UE, której urządzenia radiowe nie podlegają. W art. 2.2(a) Dyrektywy EMC
znajduje się zapis, że nie ma ona zastosowania do urządzeń objętych dyrektywą radiową
1999/5/WE. Dyrektywa EMC 2014/30/UE jest datowana na 26 lutego 2014 r., a wtedy
obowiązywała jeszcze dyrektywa R&TTE 1999/5/WE odnosząca się m.in. do urządzeń
radiowych, która została zastąpiona dyrektywą RED 2014/53/UE datowaną na 16 kwietnia
2014 r. Dlatego też art. 2.2(a) Dyrektywy EMC odnosi się do dyrektywy 1999/5/WE, a nie do
dyrektywy 2014/53/UE. Z uwagi na zastąpienie dyrektywy 1999/5/WE dyrektywą RED
2014/53/UE należy rozumieć, że dyrektywa EMC nie ma zastosowania do urządzeń objętych
dyrektywą radiową RED 2014/53/UE. Potwierdzający to zapis znajduje się w pkt. 8
preambuły dyrektywy RED 2014/53/UE: „Zasadnicze wymagania w zakresie kompatybilności
elektromagnetycznej określone w dyrektywie 2014/30/UE są wystarczające, aby objąć
urządzenia radiowe, i w związku z tym powinny stanowić odniesienie oraz powinno się je
st
osować na mocy niniejszej dyrektywy. W celu uniknięcia niepotrzebnego powielania
przepisów innych niż przepisy dotyczące zasadniczych wymagań dyrektywa 2014/30/UE nie
powinna mieć zastosowania do urządzeń radiowych."
7.
Powołano szereg nieprawidłowych norm z serii EN 61000-4-X
W przedstawionej deklaracji zgodności został nieprawidłowo przywołany szereg norm z
serii PN-EN 61000-4-
X, które nie są zharmonizowane z żadną z przytoczonych w deklaracji
dyrektyw. Ponadto normy te nie określają poziomów narażenia i ostrości prób EMC
właściwych do zastosowania podczas badania urządzeń radiowych w zakresie art. 3.1(b)
dyrektywy RED, a jedynie opisują metody badania np. norma PN-EN 61000-4-2:2011 odnosi
się do metod badań i pomiarów odporności na wyładowania elektrostatyczne lub norma PN-

EN 61000-4-
10:2017 odnosi się do metod badań i pomiarów odporności na pole
magnetyczne oscylacyjne tłumione.
Mając na uwadze powyższe odwołujący stwierdzał, że złożona przez przystępującego
deklaracja z
godności UE nie stanowi potwierdzenia spełniania wymogów określonych przez
z
amawiającego. Zamawiający powinien był wezwać przystępującego do złożenia
prawidłowego dokumentu, aby móc ocenić czy oferta wykonawcy jest zgodna z SIWZ.
Ponieważ tego nie uczynił należy uznać, że dokument złożony wraz z ofertą jest
nieprawidłowy, co świadczy o niezgodności oferty z wymaganiami określonymi w SIWZ, tym
samym oferta
przystępującego powinna zostać odrzucona przez zamawiającego.
Odwołujący podniósł także, że wybór oferty przystępującego jako najkorzystniejszej
narusza również wymóg art. 91 ustawy Pp, tj. „wyboru oferty najkorzystniejszej" w
omawianym p
ostępowaniu. Przejawia się to w tym, że wybrana przez zamawiającego oferta
nie spełnia wszystkich wymagań określonych w SIWZ przez zamawiającego. Odwołujący
podniósł także, że umowa, która będzie zawarta z wykonawcą, którego oferta była
niezgodna z SIWZ, będzie umową nieważną i naruszającą art. 7 ust. 1 ustawy Pzp oraz art.
7 ust. 3 ustawy Pzp.

W dalszej części odwołania odwołujący podniósł, że nie zgadza się z czynnością
odrzucenia jego własnej oferty. Odwołujący wywiódł, że w trakcie badania i oceny ofert
został wezwany przez zamawiającego do złożenia wyjaśnień odnośnie niezgodności
zaoferowanego przez s
półkę sprzętu z ppkt 1.44, 1.53, 1.60b opisu przedmiotu zamówienia
stanowiącego załącznik nr 5 do SIWZ. Argumentował, że pismem z dnia 28.02.2018 r. złożył
wyjaśnienia w zakresie wskazanych przez zamawiającego niezgodności zaoferowanego
sprzętu z SIWZ. Pomimo wyjaśnień, zamawiający w piśmie z dnia 3 kwietnia 2018 r. odrzucił
ofertę odwołującego jako niezgodną z SIWZ. W uzasadnieniu faktycznym i prawnym
odrzucenia oferty o
dwołującego zamawiający wskazał: Zgodnie z wymaganiem określonym
w pkt 1.44 Załącznika nr 5 do SIWZ: „Urządzenie musi umożliwiać synchronizację czasu
wewnętrznego zegara licznika energii elektrycznej za pośrednictwem interfejsu
elektrycznego RS-
485 i Ethernet przy wykorzystaniu protokołu komunikacyjnego IEC62056-
21 (minimum 4 liczniki
— dowolna kombinacja interfejsów)”. Wykonawca wraz z ofertą
dostarczył próbkę urządzenia transmisji danych pomiarowych wykorzystujących standard
LTE, realizujących transmisję danych z układów pomiarowych stacji bilansujących SN/nN
(dalej „modem LTE"), które nie umożliwia synchronizacji czasu wewnętrznego zegara
lic
zników energii elektrycznej za pośrednictwem interfejsu elektrycznego RS-485 przy
włączonej (wymaganej obligatoryjnie przez Zamawiającego) funkcjonalności DNP3 oraz
skonfigurowanej w modemie LTE pozycji: Liczniki / Konfiguracja dostępu do licznika nr 0.
Po
dczas weryfikacji przedmiotowego wymagania przy próbie zapisania wprowadzonych

nowych ustawień konfiguracyjnych oraz wymagane zrestartowanie modemu LTE (ponowne
jego uruchomienie) urządzenie zablokowało się uniemożliwiając dostęp do modemu LTE
przez oprogr
amowanie WebGUl, Stwierdzoną przyczyną braku możliwości synchronizacji
czasu wewnętrznego liczników jest włączenie funkcjonalności DNP3 przy próbie konfiguracji
dostępu do licznika nr 0."
Odwołujący wyjaśniał, odnośnie niezgodności zaoferowanego sprzętu z wymogiem
określonym w pkt 1.44 OPZ, iż w celu weryfikacji tego wymagania należy prawidłowo
skonfigurować urządzenie, tj. w zakładce liczniki (w załączeniu Odwołujący złożył wydruk
obrazujący sposób konfiguracji liczników w oprogramowaniu comander amiROUTER) należy
określić konfigurację dostępu do liczników podłączonych do routera, według poniższych
scenariuszy:
Scenariusz 1
— tryb wyłączonego protokołu DNP3
Dostępna konfiguracja 6 liczników, ponumerowanych od 0 do 5. W tym wypadku możliwa
jest dowolna kombi
nacja interfejsów dla 6 liczników.
Scenariusz 2
— tryb włączonego protokołu DNP3
Dostępna konfiguracja 6 liczników, ponumerowanych od 0 do 5. Dla licznika nr 0 należy
ustawić tryb działania Ethernet zgodnie ze schematem nr 1 załącznika nr 6 do SIWZ
definiu
jącym połączenie licznika bilansującego do routera LTE, natomiast dla pozostałych 5
liczników możliwa jest dowolna kombinacja interfejsów.

Odwołujący zwracał uwagę, że jak wynika z opisu powyższych scenariuszy, w
każdym przypadku warunek: „minimum 4 liczniki — dowolna kombinacja interfejsów"
pozostaje spełniony. Jednocześnie odwołujący podkreślał, że w świetle wymagań opisanych
w poz. 1.44 z
ałącznika nr 5 do SIWZ, zamawiający wymagał zapewnienia umożliwienia
synchronizacji czasu wewnętrznego zegara liczników energii elektrycznej za pośrednictwem
interfejsu elektrycznego RS-
485 i Ethernet przy wykorzystaniu protokołu komunikacyjnego
IEC62056-21 (minimum 4 liczniki
— dowolna kombinacja interfejsów), bez określenia
sposobu realizacji tego wymagania.

Kolejna
niezgodność oferty odwołującego, w ocenie zamawiającego, odnosi się do
ppkt 1.53 OPZ. W uzasadnieniu odrzucenia oferty
odwołującego, zamawiający wskazał:
„Zgodnie z wymaganiem określonym w pkt 1 53 załącznika nr 5 do SIWZ „Urządzenie musi
realizować wysłanie wiadomości tekstowej SMS niezwłocznie po każdorazowym wystąpieniu
zdarzenia: a) zaniku napięcia fazowego LI, b) powrocie napięcia fazowego LI, c) zaniku
napięcia fazowego 1.2, d) powrocie napięcia fazowego 1.2, e) zaniku napięcia fazowego 1.3,
f) powroc
ie napięcia fazowego 1.3, g) zaniku/powrotu wszystkich napięć fazowych.
Wiadomości tekstowe SMS muszą zawierać informacje jakie zdarzenie wystąpiło i muszą
posiadać znacznik daty i czasu zarejestrowanego zdarzenia". Wykonawca wraz z ofertą
dostarczył próbkę modemu LTE, w którym stwierdzono wystąpienie ograniczenia

polegającego na możliwości wysyłania wiadomości SMS w ilości nie większej niż 10 SMS w
ciągu godziny, bez możliwości wyłączenia tego ograniczenia za pomocą oprogramowania
WebGUl. Zamawiający nie dopuszczał rozwiązania ograniczającego liczbę wysyłanych przez
modem LTE wiadomości SMS."

Odwołujący nie zgadzał się z powyższym zarzutem zamawiającego i oświadczał, iż
oferowane przez niego
urządzenie w pełni spełnia wymagania zamawiającego określone w
pk
t 1.53 Załącznika nr 5 do SIWZ. Odwołujący wyjaśniał, iż w celu przeciwdziałania
ewentualnemu narażeniu zamawiającego na wysokie straty finansowe wynikające z
nieprawidłowego użycia funkcjonalności określonej w pkt 1.53, opartej na zautomatyzowanej
usłudze wysyłania wiadomości SMS, ograniczył ilość wysyłanych wiadomości SMS do 10
szt. na godzinę (w trakcie testów przedstawiciel wykonawcy przekazał błędnie informację o
ograniczeniu wysyłanych wiadomości SMS do 10 sztuk na dobę). Odwołujący w
wyjaśnieniach kierowanych do zamawiającego w piśmie z dnia 28.02.2018r. informował, że
nie jest to trwałe ograniczenie i może być w każdej chwili całkowicie zdjęte, również w
sposób zdalny. Mając w świadomości skalę możliwych do wygenerowania wiadomości sms
choćby w przypadku błędnego podłączenia zasilania do urządzenia, pomimo zamieszczenia
stosownych informacji w instrukcjach obsługi bądź ustnych przekazów podczas szkoleń.
Odwołujący wprowadzając usuwalne ograniczenia chciał jedynie chronić zamawiającego.
Powodem takiej
ostrożności było zdarzenie wysyłania dużej ilości wiadomości sms przez
routery, które miało miejsce u zamawiającego, co dokumentuje kopia załączonego maila.
Ponadto
odwołujący argumentował, że załącznik nr 5 do SIWZ nie wprowadza zakazu
ograniczenia wysyłania smsów, a oferowane urządzenie umożliwia wysyłanie wiadomości
tekstowej SMS niezwłocznie po każdorazowym wystąpieniu zdarzeń wymienionych w pkt
1.53. Dodatkowo
podkreślał, że mimo wprowadzonego ograniczenia istnieje możliwość
wykonania pełnego cyklu sprawdzenia zaników napięć fazowych, co pokazuje przedstawiony
przez odwołującego przykładowy schemat testów.

Ostatni z zarzutów zamawiającego dotyczący niezgodności oferty odwołującego z
SIWZ dotyczy ppkt 1.60 OPZ.
Zamawiający twierdzi: „Zgodnie z wymaganiem określonym w
pkt 1.60 ppkt b) z
ałącznika nr 5 do SIWZ: „Urządzenie musi obsługiwać protokół DNP3 w
trybie pracy Slave co najmniej w zakresie: b) przesyłania informacji o zmianie stanu wejść
dwustanowych przywołanych w punkcie 1,4. co najmniej w zakresie:
1 dla wejścia pierwszego (S1) tak jak dla wejścia S3 z możliwością automatycznego
blokowania zdarzeń z tego wejścia w przypadku braku napięcia nN na stacji (wykrywany na
podstawie odczytu z licznik lub z samego urządzenia) na okres braku napięcia,
2. dla
wejścia drugiego (S2) tak jak dla wejścia S3 z możliwością automatycznego
blokowania zdarzeń z tego wejścia dla wskazanego przedziału godzin w dni robocze od HI
(konfigurowalny parametr, godzina początku blokady domyślnie 07:00) do H2

(konfigurowalny param
etr godzina końca blokady domyślnie 15: 00) oraz przez określony
czas Tl ( konfigurowalny parametr czasu blokada po zdarzeniu zmiany stanu wejścia z
zamknięty na otwarty - domyślnie jedna godzina)”.
Wykonawca wraz z ofertą dostarczył próbkę modemu LTE, która nie przesyła
informacji o zmianie stanu wejść dwustanowych przywołanych przy włączonej w urządzeniu
funkcjonalności DNP3 oraz skonfigurowanej pozycji: Liczniki / Konfiguracja dostępu do
licznika nr 0 na interfejsie elektrycznym RS-485 (celem synchroniza
cji czasu liczników).
Dodatkowo informacje z próbki modemu LTE do systemu SCADA (po każdorazowym
powrocie zasilania i wznowieniu połączenia z systemem SCADA) o zaistniałych zdarzeniach
przesyłane są z błędną cechą czasu, tj. z czasem przesuniętym o jedną godzinę wstecz w
stosunku do rzeczywistego czasu wystąpienia poszczególnych zdarzeń."
W odniesieniu do powyższego zarzutu odwołujący podtrzymał w całości
oświadczenie złożone zamawiającemu w piśmie z dnia 28.02.2018r., wskazując, że
zaoferowane urządzenie w pełni spełnia wymaganie określone w pkt. 1.60 załącznika nr 5 do
SIWZ.
Odwołujący podkreślał, że wymaganie zamawiającego jest spełnione przy konfiguracji
zgodnej ze schematem nr 1 z
ałącznika nr 6 do SIWZ, definiującego połączenie licznika
bilansującego do routera LTE, tj. Liczniki/konfiguracja dostępu do licznika nr 0: tryb działania:
Ethernet, adres IP, numer portu komunikacyjnego.
Podkreślał, że zamawiający nie określił
sposobu realizacji wymagań opisanych w pkt.1.60 załącznika 5 do SIWZ. Tym samym nie
j
est możliwe na obecnym etapie dookreślenie takiego wymogu przez zamawiającego.
Odnośnie natomiast konfiguracji urządzenia w celu uzyskania w systemie SCADA informacji
o zdarzeniach z prawidłową cechą czasu, tj. rzeczywistym czasem wystąpienia
poszczególnych zdarzeń, odwołujący wywiódł, iż zamawiający nie wskazał w treści
z
ałącznika nr 5 do SIWZ takiego wymogu. Tym samym ponownie wskazywanie na etapie
badania i oceny ofert niezgodności zaoferowanego produktu z wymaganiem, które nie
zostało sprecyzowane w SIWZ jest niezgodne z przepisami ustawy Prawo zamówień
publicznych.
Odwołujący przypominał, że tryb przetargu nieograniczonego nie pozostawia
miejsca na jakiekolwiek negocjacje w zakresie przedmiotu zamówienia, a raz ustalone na
etapie opracowywania dokumenta
cji wymogi muszą być respektowane zarówno przez
wykonawców, którzy złożą oferty, jak i przez zamawiającego na etapie oceny tych ofert.
Zdaniem odwołującego powyższe oznacza, że argumentacja zamawiającego zawarta
w uzasadnieniu odrzucenia oferty jest niezas
adna i stanowi o nierównym traktowaniu
wykonawców w postępowaniu, tym samym odrzucenie oferty odwołującego stanowi o
naruszeniu przez z
amawiającego art. 7 ust. 1 i ust. 3 ustawy Pzp, art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy
Pzp.

Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie, w której wniósł o oddalenie odwołania.
W
odpowiedzi jak również w trakcie rozprawy przedstawił uzasadnienie faktyczne i prawne
swego stanowiska.
Do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego, zachowując termin
ustawowy oraz wskazując interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść zamawiającego
zgłosił przystąpienie wykonawca MindMade sp. z o.o. w Warszawie. Wniósł o oddalenie
odwołania. W trakcie rozprawy przedstawił uzasadnienie faktyczne i prawne swego
stanowiska.

Uwzględniając całość dokumentacji z przedmiotowego postępowania, w tym w
szczególności: protokół postępowania, ogłoszenie o zamówieniu, postanowienia
specyfikacji istotn
ych warunków zamówienia (SIWZ), modyfikacje treści SIWZ,
wyjaśnienia treści SIWZ, ofertę odwołującego, ofertę przystępującego, protokoły z
badania próbek urządzeń oferowanych przez odwołującego i przystępującego,
wezwania
zamawiającego do złożenia wyjaśnień co do treści ofert skierowane do
przystępującego i odwołującego w trakcie postępowania, odpowiedzi przystępującego
i odwołującego na ww. wezwania wraz z załącznikami, wezwanie do złożenia
dokumentów skierowane do przystępującego w trybie art. 26 ust. 1 ustawy Pzp,
odpowiedź przystępującego na ww. wezwanie wraz z załącznikami, zawiadomienie o
wyborze najkorzystniejszej oferty z 3 kwietnia 2018 r., odw
ołanie wraz z załącznikami,
zgłoszenie przystąpienia, odpowiedź na odwołanie wraz z załącznikami, pismo
procesowe przystępującego, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia, stanowiska
i dowody złożone przez strony i uczestnika postępowania w trakcie posiedzenia i
rozprawy
Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:

W pierwszej
kolejności ustalono, że odwołanie nie zawiera braków formalnych oraz
został uiszczony od niego wpis. Nie została wypełniona żadna z przesłanek skutkujących
odrzuceniem odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.
Izba postanowiła dopuścić do udziału w postępowaniu odwoławczym w charakterze
uczestnika postępowania po stronie zamawiającego wykonawcę MindMade sp. z o.o. w
Warszawie
uznając, że zostały spełnione wszystkie przesłanki formalne zgłoszenia
przystąpienia wynikające z art. 185 ustawy Pzp, zaś przystępujący wykazał interes w
uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść zamawiającego.
Izba stwierdziła, że odwołujący wykazał przesłanki dla wniesienia odwołania
określone w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, tj. posiadanie interesu w uzyskaniu danego
zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody w wyniku naruszenia przez zamawiającego
przepisów Pzp. Jak wynikało z protokołu postępowania oferta odwołującego została

odrzucona, zaś ofertę przystępującego wybrano jako najkorzystniejszą. Ponadto, w świetle
kryteriów oceny ofert opisanych w SIWZ oferta przystępującego była ofertą korzystniejszą od
oferty odw
ołującego. Odwołujący domagał się nakazania zamawiającemu unieważnienia
czynności odrzucenia własnej oferty oraz wykonania czynności odrzucenia oferty złożonej
przez przystępującego. Ustalenie, że zamawiający z naruszeniem przepisów ustawy Pzp
odrzucił ofertę odwołującego oraz zaniechał czynności odrzucenia oferty przystępującego,
skutkować będzie koniecznością nakazania zamawiającemu unieważnienia czynności
odrzucenia oferty
odwołującego i wykonania czynności odrzucenia oferty przystępującego,
czego efektem może być uzyskanie zamówienia przez odwołującego. Powyższe wyczerpuje
dyspozycję art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Dostrzeżenia przy tym wymagało, że – jak jednolicie wskazuje się w orzecznictwie
Izby -
badanie przesłanek z art. 179 ust. 1 ustawy Pzp następuje na moment wniesienia
od
wołania. Potwierdzenie istnienia legitymacji czynnej do wniesienia odwołania, o której
mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, warunkuje przyst
ąpienie do merytorycznego
rozpoznania od
wołania. Tymczasem zamawiający i przystępujący złożyli w swych pismach
procesowych
wniosek, który można byłoby określić mianem swoistej kroczącej weryfikacji
legitymacji czynnej odwołującego. Zamawiający i przystępujący domagali się bowiem, aby
Izba najpierw przyznała odwołującemu legitymację czynną do wniesienia odwołania i
rozpoznała zarzuty dotyczące odrzucenia oferty odwołującego. Następnie, w razie
niepotwierdzenia
się tej grupy zarzutów, Izba miałaby dokonać ponownie oceny przesłanek
legityma
cji czynnej i odstąpić od merytorycznego rozpoznania dalszych zarzutów
dotyczących oceny oferty przystępującego. Stanowisko to należało ocenić jako całkowicie
nietrafne, p
omijające naturę instytucji jaką jest legitymacja czynna do wniesienia odwołania,
a także nieuwzględniające etapu, na jakim następuje weryfikacja przesłanek jej istnienia.
Zamawiający i przystępujący także całkowicie nietrafnie przywołali orzecznictwo mające
rzekomo świadczyć o prawidłowości ich wniosków. Orzecznictwo to dotyczyło bowiem
zupełnie innych stanów faktycznych. Przykładowo w wyroku wydanym w sprawie o sygn. akt
KIO 2436/16 odmówiono legitymacji do wniesienia odwołania wykonawcy, którego ofertę
zamawiający wybrał jako najkorzystniejszą. Z kolei w wyroku wydanym w sprawie o sygn. akt
KIO 106/16 odmówiono legitymacji do wniesienia odwołania wykonawcy, którego oferta
została już skutecznie i prawomocnie odrzucona. Wobec powyższego wniosek
zamawiającego i przystępującego nie mógł zostać uwzględniony, a odwołanie zostało w
całości rozpatrzone merytorycznie.

O
dwołanie zasługuje częściowo na uwzględnienie.

Za
zasadne
uznano
zarzuty
dotycz
ące zaniechania odrzucenia oferty
przystępującego z powodu niezgodności treści oferty tego wykonawcy z treścią pkt 1.60 a
załącznika nr 5 do specyfikacji istotnych warunków zamówienia (SIWZ).
Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp,
zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść
nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87
ust. 2 pkt 3.
W postanowieniu pkt 1.60 a załącznika nr 5 do specyfikacji istotnych warunków
zamówienia (SIWZ) zmawiający oczekiwał, że oferowane przez wykonawcę urządzenie musi
obsługiwać protokół DNP 3 w trybie pracy Slave co najmniej w zakresie odczytów rejestrów
licznika: mocy czynnej, napięć fazowych, prądów fazowych za zapytanie z systemu
zamawiającego. Zamawiający wskazał także w jaki sposób nastąpi potwierdzenie tej
funkcjonaln
ości. W załączniku nr 5 do SIWZ określił bowiem dokumenty i czynności, na
podstawie
których nastąpi weryfikacja spełnienia omawianego wymagania. Zamawiający
wskazał, że powyższe wymaganie ma zostać potwierdzone w składanej przez wykonawcę
instru
kcji obsługi urządzenia oraz w badaniu technicznym próbki (wzorca) urządzenia.
Jak wynika
ło zatem z przywołanych postanowień niewystarczającym było
zapewnienie,
że urządzenie będzie obsługiwać protokół DNP 3 w ww. zakresie odczytów
rejest
rów licznika na zapytanie z systemu zamawiającego. Nie mniej istotnym była
konieczność udowodnienia przez wykonawcę spełnienia tej funkcjonalności w sposób ściśle
określony w SIWZ, a mianowicie przez zarówno przez badanie techniczne jak i instrukcję
ob
sługi. Dla interpretacji spornego przywołanego postanowienia SIWZ istotna była także
treść odpowiedzi na pytania nr 49 i 51, jakich zamawiający udzielił w dniu 21 grudnia 2017 r.
Zama
wiający w pierwszej z ww. odpowiedzi, wypowiadając się o istocie trybu zapytania
wskazał, że w trybie tym urządzenie musi wysyłać wszystkie wartości pomiarowe i
niezablokowane sygnały oraz odpowiednio indeksy 2, 4, 6 dla zablokowanych sygnałów. Z
kolei w odpowiedzi na pytanie nr 51 zama
wiający wypowiedział się na temat rozumienia
pojęcia „inicjacja odświeżenia”. Wskazał, że przez pojęcie to należy rozumieć zapytanie w
w
ywołane z systemu SCADA i przesłane do urządzenia w protokole DNP3 w odpowiedzi na
które urządzenie musi wysłać wszystkie wartości pomiarowe i niezablokowane sygnały s1,
s2, s3 , „braki fazy SN” oraz odpowiednio indeksy 2, 4, 6 dla zablokowanych sygnałów.
W dalszej kolejności stwierdzono, że wbrew stanowisku zamawiającego i
przyst
ępującego, przystępujący nie podołał obowiązkowi udowodnienia spełnienia spornej
funkcjonalno
ści w toku badania technicznego próbki urządzenia, jakie przeprowadzono z
jego udziałem przed zamawiającym. Jak wynikało z protokołu badania wzorca urządzenia
przyst
ępującego z 1 lutego 2018 r., w uwagach znalazło się stwierdzenie: „odpowiedzi na
zapytanie operatora z systemu SCADA s
ą przekazywane w odczycie cyklicznym”. Z kolei w
wezwaniu skierowanym do przyst
ępującego w dniu 23 lutego 2018 r. zamawiający

poinformował go, że podczas weryfikacji spełnienia przez próbkę urządzenia powyższego
wymagania stwierdzono brak odpowiedzi ze stro
ny urządzenia na zapytanie zamawiającego
wykonane przez użytkownika systemu SCADA (dyspozytora). Zamawiający wskazał także,
że odczyty rejestrów były przekazywane w odczycie cyklicznym, tj. w określonym
harmonogramie definiowanym przez dyspozytora jako parametr w konfi
guracji kanału DNP3
w zakresie
częstotliwości wymiany informacji pomiędzy próbką, a systemem SCADA.
Powyższe dokumenty jednoznacznie potwierdziły, że w toku badania próbki nie
zaobserwowano odpowiedzi ze strony
urządzenia na zapytanie z systemu SCADA.
Tymczasem, jak wyjaśniono wcześniej, obowiązkiem wykonawcy wynikającym z treści
załącznika nr 5 do SIWZ było udowodnienie istnienia tej funkcjonalności w toku
przeprowadzanego badania. W ocenie Izby prz
ystępujący temu obowiązkowi nie sprostał.
Nie stan
owiło o spełnieniu wymogu otrzymywanie wyników w odczycie cyklicznym. Jak sam
zamawia
jący wskazał w treści wezwania, odczyty te pozostawały bez związku z obsługą
trybu zapytania.
Nie było sporne między stronami, że urządzenie niezależnie od tego trybu
przesyła także automatycznie wyniki w odczycie cyklicznym ze zdefiniowaną częstotliwością,
która w tym przypadku wynosiła 3 minuty, ale mogła być ustawiona na znacznie dłuższym
poziomie. Ponadto
, podkreślenia wymagało, że wynik otrzymany w odczycie cyklicznym, był
wynikiem aktualnym na moment tego
właśnie odczytu, a nie zapytania.
Nie
stanowi
ła o spełnieniu wymogu argumentacja przedstawiona przez
przystępującego w jego wyjaśnieniach z dnia 27 lutego 2018 r. W wyjaśnieniach tych w pkt A
wykonawca
wskazał, że zamawiający nie dostrzegł reakcji na zapytanie, gdyż sprawdzenie
sekwencji wymienianych informacji wymaga
ło dostępu do narzędzi diagnostycznych niskiego
poziomu po stronie systemu tj
. innych niż aplikacja SCADA. Izba stwierdziła, że
przystępujący nie sprostał jednak ciężarowi wykazania, że zgodnie z załącznikiem nr 6 do
SIWZ zama
wiający miał obowiązek w toku przeprowadzanego badania zapewnić takie
narzędzia diagnostyczne niskiego poziomu. Podkreślenia wymagało, że sposób
przeprowadzenia badania
próbki urządzenia regulowała instrukcja znajdująca się w
załączniku nr 6 do SIWZ wraz z udzielonymi w tym zakresie wyjaśnieniami. To rolą
wykonawcy
było odpowiednie zaprezentowanie reakcji urządzenia na zadawane mu
zapytan
ie w warunkach, jakie zostały opisane w dokumentacji postępowania. Zatem
argumentacja przystępującego nie zasługiwała na uwzględnienie.
Z kolei w pkt B pisma z 27 lutego 2018 r.
przystępujący wyjaśniał, że jego zdaniem
podczas
testu urządzenie powinno być odpytywane o rekord danych, który z uwagi na
kon
figurację systemu SCADA powinien być pusty. Wywodził, że dlatego odsyłana była pusta
struktura zdarzeń. Również i w tym przypadku Izba stwierdziła, że przystępujący nie
wskazał, z jakiego fragmentu SIWZ wywodzi, że takie oczekiwane przez niego warunki miały

być zapewnione w trakcie badania próbki urządzenia. Nic takiego nie wynikało bowiem z
treści załącznika nr 6 do SIWZ.
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania stwierdzono, że zarzut odwołującego co do
niegod
ności treści oferty przystępującego z treścią pkt 1.60 a załącznika nr 5 do SIWZ
znalazł potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym.

Znalazły potwierdzenie zarzuty odwołującego dotyczące zaniechania odrzucenia
oferty
przystępującego z powodu niezgodności treści oferty tego wykonawcy z pkt 1.60 b
załącznika nr 5 do SIWZ.
W postanowieniu pkt 1.60 b
załącznika nr 5 do specyfikacji istotnych warunków
zamówienia (SIWZ) zamawiający oczekiwał, że oferowane przez wykonawcę urządzenie
musi obsługiwać protokół DNP3 w trybie pracy Slave co najmniej w zakresie przesyłania
informacji o zmianie stanu wejść dwustanowych przywołanych w punkcie 1.4. co najmniej w
zakresie:
1. d
la wejścia pierwszego (S1) tak jak dla wejścia S3 z możliwością automatycznego
blok
owania zdarzeń z tego wejścia w przypadku braku napięcia nN na stacji (wykrywany
na podstawie odczytu z licznika lub z samego urządzenia) na okres braku napięcia
2. d
la wejścia pierwszego (S2) tak jak dla wejścia S3 z możliwością automatycznego
blokowania zda
rzeń z tego wejścia dla wskazanego przedziału godzin w dni robocze od
H1 (konfigurowalny parametr, godzina początku blokady domyślnie 07:00) do H2
(konfigurowalny parametr godzina końca blokady domyślnie 15:00) oraz przez określony
czas T1 (konfigurowalny
parametr czasu blokada po zdarzeniu zmiany stanu wejścia z
zamknięty na otwarty – domyślnie jedna godzina).
3.
dla wejścia trzeciego (S3) po zmianie stanu na wejściu (otwarty na zamknięty, zamknięty
na otwarty) oraz na podstawie stanu wejścia (otwarty, zamknięty) np.: przy restarcie lub
zapytaniu.
Również w zakresie przywołanego postanowienia zamawiający przesądził, że jego
spe
łnienie będzie weryfikowane za pomocą badania technicznego próbki (wzorca)
urządzenia oraz instrukcji obsługi. Podkreślenia wymagało zaś, że szczegółowy opis badania
technicznego próbki urządzenia zawierał załącznik nr 6 do SIWZ opisujący przebieg
procedury testowej.
W tej sytuacji, w ocenie Izby przy ocenie zgodności treści oferty z treścią
SIWZ, ustalając treść SIWZ, należało brać pod uwagę nie tylko brzmienie załącznika nr 5 do
SIWZ, ale także załącznika nr 6. Podkreślenia wymagało, że załącznik nr 5 do SIWZ wprost
odsyłał do załącznika nr 6, który stanowił wyjaśnienie, w jaki sposób dana funkcjonalność
będzie testowana w procesie badania technicznym. W tym znaczeniu załącznik nr 6 do
SIWZ doprecyzowyw
ał treść załącznika nr 5 do SIWZ. W ocenie Izby, istotne okazały się

również odpowiedzi na zapytania dotyczące treści SIWZ, jakich zamawiający udzielił w dniu
21 grudnia 2017 r. W odpowiedzi nr 107 zamawia
jący jednoznacznie wskazał, że w chwili
z
akończenia blokady ma być sprawdzony stan wejścia S2 i jeżeli jest on zamknięty, ma być
wysłany indeks ON. W pozostałych przypadkach sygnał przy zakończeniu blokady nie jest
wysy
łany. Natomiast w odpowiedzi na pytanie nr 106 zamawiający przesądził, że jeżeli przed
rozpoczęciem blokady był wysłany sygnał ON w chwili rozpoczęcia blokady ma być wysłany
sygnał OFF. Wyjaśnił także, że w chwili zakończenia blokady ma być sprawdzony stan
wejścia S2 i jeżeli jest zamknięty ma być wysłany indeks ON. W pozostałych przypadkach
sygnał przy rozpoczęciu i zakończeniu blokady nie jest wysłany.
Izba ustaliła także, co nie było sporne pomiędzy stronami, że urządzenie oferowane
przez przystępującego w próbie nr 23 zdefiniowanej w załączniku nr 6 do SIWZ (w chwili
rozpocz
ęcia blokady) nie wysłało sygnału OFF. Natomiast w próbie 26 nie został sprawdzony
stan wejścia. Ponieważ w poprzedzającej próbie 22 był wysyłany sygnał ON, to zgodnie z
załącznikiem nr 6 do SIWZ i udzieloną odpowiedzią miał być w próbie 23 wysłany sygnał
OFF, co nie na
stąpiło. Potwierdzeniem powyższego była treść protokołu z badań próbki, w
którym zamawiający wskazał: okres automatycznego blokowania zdarzeń z wejść dla
wskazanego
przedziału godzin – parametry H1 i H2 - brak zdarzenia przesyłanego do
systemu SCADA zgodnie z tabelą 1 próba nr 23 do 26 załącznika nr 6 po wejściu w okres
blokad
y i wyjściu z okresu blokady. Potwierdzeniem, że próba techniczna nr 23 i 26 w
przypadku urządzenia przystępującego się nie powiodła stanowiło także wezwanie
zamawiającego do złożenia wyjaśnień, w którym zamawiający powtórnie wyartykułował ww.
spostrzeżenia.
Bezzasadne było powoływanie się przez przystępującego w wyjaśnieniach z 27
lutego 2017 r. na okolicz
ność, że skoro pomiędzy próbą nr 22 a próbą nr 23 nie nastąpiła
zmiana stanu wejść dwustanowych, to zgodnie z opisem pkt 1.60 b załącznika nr 5 do SIWZ
nie powinno być wysyłane żadne zdarzenie. Jak wskazywano wcześniej, treść załącznika nr
5 i 6 do SIWZ n
ależało odczytywać łącznie, w tym również z uwzględnieniem udzielonych
odpowiedzi na zapytania, w tym w szcze
gólności nr 106 i 107, które referowały do spornych
pr
ób. Dostrzeżenia wymagało, że załącznik nr 5 do SIWZ opisywał funkcjonalność
urządzenia, a załącznik nr 6 – sposób zaprezentowania tej funkcjonalności. Za zupełnie
rozstrzygające należało w tym względzie uznać przywołane wyżej odpowiedzi na pytania nr
106 i 107.
Bezzasadne było odwoływanie się przez przystępującego do faktu, iż
za
mawiający miał częściowo nie odpowiedzieć na pytanie nr 116. Zamawiający częściowo
odpow
iedział na to pytanie usuwając omyłkę dotyczącą błędnie opisanego wejścia
pierwszego S1 i wejścia drugiego S2. Istotnie natomiast nie odpowiedział on na dalszą część
pytani
a. Jednakże odpowiedź na drugą część ww. pytania, znalazła się w odpowiedziach na
pytania nr 106 i 107. Zatem, wbrew stanowisku przyst
ępującego, SIWZ w tym zakresie była

sp
ójna. Nie wystąpiły też żadne wątpliwości niejasności, które miałyby być interpretowane na
korzyść przystępującego.
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania Izba stwierdziła, że zamawiający naruszył
art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp
nie odrzucając oferty przystępującego pomimo niezgodności
treści oferty tego wykonawcy z treścią pkt 1.60 b załącznika nr 5 do SIWZ.

Za c
hybione uznano zarzuty odwołującego dotyczące złożonej przez przystępującego
deklaracji zgodności CE dla oferowanego urządzenia transmisji danych.
Ustalono, że zgodnie z pkt 3.7.1 SIWZ zamawiający wskazał, że wymaga się aby
oferowany produkt spełniał wymagane przez zamawiającego parametry techniczno-
użytkowe określone w szczegółowym opisie przedmiotu zamówienia stanowiącym załącznik
nr 5 do SIWZ.
Z kolei w pkt 3.7.2.2 SIWZ zamawiający wskazał, że na potwierdzenie
powyższego wymagania wykonawca przekaże zamawiającemu m.in. deklarację CE dla
oferowanego urządzenia transmisji danych w języku polskim.
Ustalono także, że w odpowiedzi na wezwanie zamawiającego skierowane w trybie
art. 26 ust. 1 Pzp przystępujący przy piśmie z 21 marca 2018 r. złożył deklarację zgodności
UE nr 1801/1 dla routera przemysłowego inQL-Tau model A3XX LX E2 4D producenta
MindMade sp. z o.o. w Warszawie. W deklaracji wskazano, że produkt ten jest zgodny z
postanowieniami następujących dyrektyw:
a) RED: 2014/53/UE
b) LVD: 2014/35/UE
c) EMC:2014/30/UE
d) RoHS: 2011/675/UE
W deklaracji przywołano także kilkanaście norm zharmonizowanych zastosowanych
do oceny zgodności z wymaganiami zasadniczymi powyższych dyrektyw UE:

W pierwszej kolejności należało poczynić ustalenia co do charakteru dokumentu
wymagane
go przez zamawiającego nadanego mu w tej konkretnej SIWZ. Uszło uwadze
odwołującego, że dokument ten, zgodnie z literalną treścią pkt 3.7.2 w zw. z pkt 3.71 SIWZ
był dokumentem, który - obok karty katalogowej urządzenia - miał został złożony jedynie na
potwierdzenie
, że oferowany produkt spełnia wymagane przez zamawiającego parametry
użytkowe określone w szczegółowym opisie przedmiotu zamówienia stanowiącym załącznik
nr 5 do SWIZ. Z kolei w pkt 1.1
załącznika nr 5 do SIWZ deklaracja CE została wskazana
jako dokument
, na podstawie którego miało być jedynie wykazane, że urządzenie jest
oznakowane przez producenta znakiem CE.

W ocenie Izby deklaracja
złożona przez przystępującego pomimo, iż obarczona była
pewnymi błędami, to jednak nie dyskwalifikowały one tego dokumentu z punktu widzenia
wymagania
, jakie miała potwierdzać.
Przystępujący przyznał w swym piśmie procesowym, że omyłkowo w deklaracji, obok
licznie
powołanych norm zharmonizowanych, nie przywołał jednak norm PN-ETSI EN 301
908-2 V11.1.1 oraz PN-ETSI EN 303 413 V1.1.1.:2-18-01. W ocenie Izby uchybienie to
– w
okolicznościach danej sprawy - nie miało znaczenia z punktu widzenia celu, dla którego
deklaracja
miała zostać złożona w postępowaniu, a mianowicie prawidłowości oznakowania
wyrobu znakiem CE. Dos
trzeżenia wymagało, że zgodnie ze złożonym przez odwołującego
wydrukiem ze strony pzn.pkn.pl obie z brakujących norm miały obejmować spełnienie
wymagań zasadniczych z art. 3.2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr
2014/53/UE z dnia 16 kwietnia 2014
r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw
członkowskich dotyczących udostępniania na rynku urządzeń radiowych i uchylającą
dyrektywę 1999/5/WE.
Podkreślenia wymagało, że w spornej deklaracji zgodności przystępujący
zadeklarował, że oferowane urządzenia jest zgodne właśnie ze wskazaną dyrektywą radiową
2014/53/UE.
Brakujące normy zaś to normy zharmonizowane w z ww. dyrektywą, które miały
potwierdzać spełnienie wymagań zasadniczych z art. 3 tej dyrektywy. A zgodność z całością
postanowień dyrektywy została zadeklarowana. W tej sytuacji błąd, choć istotnie popełniony
przez przystępującego, nie wpływał na możliwość ustalenia na podstawie tego dokumentu,
że urządzenie prawidłowo oznaczono znakiem CE. A tylko takie ustalenia, w świetle SIWZ,
zamawiający mógł czynić na podstawie żądanego dokumentu.
Za uchybienie o charakterze jedynie formalnym uznano
błędne powołanie w spornej
deklaracji normy PN-ETSI 301 489-7 V.1.3.1:2006.
Przystępujący w piśmie procesowym nie
zaprzeczył, że normę tę powołano nieprawidłowo. Oświadczył przy tym, że nie znajduje ona
zastosowania
w przypadku urządzeń radiowych, takich jak przedmiot oferty. Zdaniem Izby
deklarowanie s
pełnienia wymagań niemającej zastosowanie normy nie może skutkować
nieprawidłowością oznaczenia wyrobu znakiem CE. Takie działanie co najwyżej mogło
stanowić o pewnej niestaranności wykonawcy. Analogicznie należało ocenić przywołanie w
deklaracji norm z serii EN 610000-4-
X, co do których również przystępujący przyznał w
swym piśmie, że wskazano je nadmiarowo.
Nie uznano natomiast
za błąd powołania w deklaracji zgodności wyrobu z dyrektywą
EMC 2014/30/UE.
Jak wprawdzie wynikało z pkt 7 preambuły dyrektywy radiowej
2014/53/UE,
do urządzeń radiowych nie znajduje zastosowania dyrektywa 2014/30/UE.
Jednocześnie jednak z pkt 8 preambuły dyrektywy radiowej wynikało, że powodem dla
którego nie ma potrzeby powoływać w deklaracji postanowień dyrektywy w sprawie
kompatybilności elektromagnetycznej 2014/30/UE jest to, że zasadnicze wymagania w

zakresie kompatybilności elektromagnetycznej są wystarczające aby objąć urządzenia
radiowe i w związku z tym wymagania te powinny stanowić odniesienie oraz powinno się je
stosować na mocy dyrektywy radiowej. Wreszcie z art. 3 ust. 1 pkt b dyrektywy radiowej
2014/53/UE
wynikało, że urządzenia radiowe są konstruowane aby zapewnić poziom
kompatybilności elektromagnetycznej zgodnie z dyrektywą 2014/30/UE. W tej sytuacji
powołanie w spornej deklaracji także zgodności wyrobu z dyrektywą 2014/30/UE nie mogło
być uznane za błąd.
W ocenie Izby nie stanow
iło błędu niepowołanie w deklaracji norm ETSI EN 301 489-
52 v.1.1.0 oraz ETSI 301 489-19 v2.1.0. W tym zakresie
odwołujący wyjaśnił w trakcie
rozprawy,
że są to jedynie projekty norm. Jak słusznie wskazał przystępujący w swym piśmie
procesowym,
nie zostały one także wymienione w wykazie norm zharmonizowanych z
dyrektywą radiową 2014/53/UE. W ocenie Izby w tej sytuacji brak powołania w deklaracji
projektów norm zharmonizowanych nie stanowi uchybienia dyskwalifikującego złożoną
deklarację.
Kierując się powyższymi rozważaniami Izba uznała zarzut za niezasadny.

Za chybione uznano zarzuty
odwołującego dotyczące odrzucenia jego własnej oferty.
Bezzasadny okazał się zarzut dotyczący niezasadnego odrzucenia oferty odwołującego jako
niezgodnej
z pkt 1.53 załącznika nr 5 do SIWZ.
Zgodnie z pkt 1.53
załącznika nr 5 do SIWZ, oferowane urządzenie musiało
realizować wysłanie wiadomości tekstowej SMS niezwłocznie po każdorazowym wystąpieniu
zdarzenia:
a)
zaniku napięcia fazowego L1,
b)
powrocie napięcia fazowego L1,
c) zaniku napi
ęcia fazowego L2,
d)
powrocie napięcia fazowego L2,
e)
zaniku napięcia fazowego L3,
f)
powrocie napięcia fazowego L3,
g)
zaniku/powrotu wszystkich napięć fazowych.
W załączniku nr 5 do SIWZ zamawiający wskazał także, że ww. wymaganie ma być
potwierdzone w badaniu techniczny
m próbki urządzenia i poprzez instrukcję obsługi.
Izba stwierdziła, ze zamawiający prawidłowo ustalił, iż badanie techniczne próbki
urządzenia odwołującego nie potwierdziło spełnienia tego wymagania. Jak wynikało z
protokołu badania próbki, w trakcie badania tego wymagania wykonawca oświadczył, że
urządzenie posiada limit wysyłanych SMS w ilości 10 sztuk na godzinę.
Zgodnie z literalnym brzmieniem
przywołanego wymagania, zamawiający wskazał, że
każdorazowemu zdarzeniu z opisanych 7 rodzajów zdarzeń ma towarzyszyć wysłanie

wiadomości tekstowej SMS. Na powyższe wskazywało użyte przez zamawiającego słowo
„każdorazowo”. Zamawiający nie dopuścił w tym wymaganiu także istnienia jakiegokolwiek
limitu. Wbrew stanowisku odwołującego niewystarczającym było aby urządzenie wysłało sms
w każdym z 7 rodzajów zdarzeń. Urządzenie miało reagować na ww. zdarzenia wysłaniem
smsa w każdym przypadku ich wystąpienia. Powyższe dotyczyło także przypadku, jeżeli
zdarzeń takich będzie więcej niż 10 na godzinę, co wydarzyło się w trakcie próby wzorca
urządzenia. Tymczasem, co było niesporne pomiędzy stronami, urządzenie odwołującego
zostało zaopatrzone w blokadę na poziomie 10 smsów na godzinę. Bezzasadne było
powoływanie się przez odwołującego na motywy zainstalowania blokady. Powołał się na
historyczną sytuację z przeszłości, w której inne dostarczone przez odwołującego urządzenia
skutek błędów miały wysłać znaczną ilość smsów, przed czym odwołujący chciał
zamawiającego uchronić. Powyższa sytuacja dotyczyła innych urządzeń zamawianych przez
zamawiającego w innym postepowaniu. Zdaniem Izby, wykonawca nie może usprawiedliwiać
niezgodności swego produktu z jasnymi wymaganiami SIWZ motywując to chęcią
zapewniania zamawiającemu innej funkcji, której ten nie oczekiwał. Wobec powyższego
zarzut nie
zasługiwał na uwzględnienie.

Za bezzasadny uznano zarzut dotyczący odrzucenia oferty odwołującego z powodu
niezgodności treści jego oferty z treścią pkt 1.44 załącznika nr 5 do SIWZ.
W postanowieniu
pkt 1.44 załącznika nr 5 do SIWZ zamawiający wskazał, że
oferowane
urządzenie musi umożliwiać synchronizację czasu wewnętrznego zegara licznika
energii elektrycznej za
pośrednictwem interfejsu elektrycznego RS-485 i Ethernet przy
wykorzystaniu protokołu komunikacyjnego IEC 62056-21 (minimum 4 liczniki – dowolna
kombinacj
a liczników). Z tego samego postanowienia wynikało, że powyższe wymaganie
powinno być potwierdzone instrukcją obsługi i badaniem technicznym próbki urządzenia.
Jak
wynikało z protokołu badania, próbka urządzenia odwołującego nie umożliwiała
synchronizacji
czasu wewnętrznego zegara licznika za pośrednictwem interfejsu RS-485
przy włączonej w urządzeniu (wymaganej obligatoryjnie) funkcjonalności DNP 3 oraz
skonfigurowanej w
urządzeniu pozycji liczniki i konfiguracja dostępu do licznika nr 0.
Nie było sporne między stronami, że w trakcie badania próbki zamawiający w trybie
DNP 3 podjął - dla licznika 0 – próbę podłączenia interfejsu RS485 co zakończyło się
zawieszeniem urządzenia oraz pojawieniem się komunikatu o konieczności kontaktu z
p
roducentem. Powyższy komunikat został zobrazowany na str. 6 odpowiedzi na odwołanie.
Nie było również sporne pomiędzy stronami, że w instrukcji obsługi urządzenia, która miała
być równoległym dowodem na potwierdzenie spełniania wymogu, nie wskazano na żadne
ograniczenia w dostępie do licznika 0, w szczególności można było wybrać interfejs RS-485.

W ocenie
Izby sytuacja zawieszenia się urządzenia przy próbie weryfikacji spełniania
wymagania 1.44
zał. Nr 5 do SIWZ, którą zamawiający miał prawo przeprowadzić w ww.
konfiguracji,
była niedopuszczalna. Bezzasadne było powoływanie się przez odwołującego
na
okoliczność, że w przypadku pozostałych liczników takie zawieszenie by nie nastąpiło jak
również wywodzenie, że urządzenie pracowałoby prawidłowo gdyby w przypadku licznika 0
wyłączyć tryb DNP 3. Skoro odwołujący w złożonej instrukcji obsługi urządzenia, która
również miała potwierdzać spełnienie ww. wymogu, nie przewidział ograniczenia dla licznika
0, to
również on mógł być przez zamawiającego sprawdzony w takiej konfiguracji.
Bezzasadne było powoływanie się na zawartą w wymogu 1.44 zał nr 5 wzmiankę
(minimum 4 liczniki - dowolna kombinacja
interfejsów). Wprawdzie można z tego wywodzić,
że dowolna kombinacja interfejsów miała dotyczyć jedynie czterech liczników. Jednakże
powoływanie się na prawidłowe działanie pozostałych liczników w ww. konfiguracji byłoby
zasadne, gdyby ze z
łożonej instrukcji wynikało, iż dowolna kombinacja interfejsów jest
niemożliwa przy liczniku 0 i trybie DNP 3. Tymczasem, jak wskazano wcześniej, nic takiego
nie
wynikało z instrukcji. Podkreślenia wymagało, że w świetle załącznika nr 5 i 6 do SIWZ to
na wykonawcach spoczyw
ał ciężar zaprezentowania spełnienia funkcjonalności, w tym
przypadku poprzez badanie
techniczne złożonej próbki i instrukcję obsługi. Odwołujący nie
może oczekiwać od zamawiającego, że ten domyśli się, iż jednego licznika nie można
uruchomić w określonej konfiguracji, jeśli powyższe ograniczenie nie wynika z dokumentów,
z
których w świetle SIWZ zamawiający miało prawo je wyczytać. Wobec powyższego zarzut
odwołującego nie zasługiwał na uwzględnienie.

Chybiony okazał się także także zarzut odwołującego dotyczący niezgodności treści
jego oferty z wymogiem z pkt
1.60 b załącznika nr 5 do SIWZ.
W postanowieniu pkt 1.60 b załącznika nr 5 do specyfikacji istotnych warunków
zamówienia (SIWZ) zamawiający oczekiwał, że oferowane przez wykonawcę urządzenie
musi obsługiwać protokół DNP3 w trybie pracy Slave co najmniej w zakresie przesyłania
informacji o zmianie stanu wejść dwustanowych przywołanych w punkcie 1.4. co najmniej w
zakresie:
1.
dla wejścia pierwszego (S1) tak jak dla wejścia S3 z możliwością automatycznego
blokowania zdarzeń z tego wejścia w przypadku braku napięcia nN na stacji (wykrywany na
podstawie odczytu z licznika lub
z samego urządzenia) na okres braku napięcia
2.
dla wejścia pierwszego (S2) tak jak dla wejścia S3 z możliwością automatycznego
blokowania zdarzeń z tego wejścia dla wskazanego przedziału godzin w dni robocze od H1
(konfigurowalny parametr, godzina początku blokady domyślnie 07:00) do H2
(konfigurowalny parametr godzina końca blokady domyślnie 15:00) oraz przez określony

czas T1 (konfigurowalny parametr czasu blokada po zdarzeniu zmiany stanu wejścia z
zamknięty na otwarty – domyślnie jedna godzina).
3.
dl
a wejścia trzeciego (S3) po zmianie stanu na wejściu (otwarty na zamknięty,
zamknięty na otwarty) oraz na podstawie stanu wejścia (otwarty, zamknięty) np.: przy
restarcie lub zapytaniu.
Również w zakresie przywołanego postanowienia zamawiający przesądził, że jego
spełnienie będzie weryfikowane za pomocą badania technicznego próbki (wzorca)
urządzenia oraz instrukcji obsługi.

Nie było sporne między stronami, a co wynikało także z protokołu badania próbki
urządzenia odwołującego, że przywołane wymaganie nie było spełnione przy włączonej w
urządzeniu (wymaganej obligatoryjnie przez zamawiającego) funkcjonalności DNP 3 oraz
skonfigurowanej pozycji:
liczniki i konfiguracja dostępu do licznika nr 0.
Dostrzeżenia przy tym wymagało, że jeśli tryb DNP3 jest wyłączony, co okazało się
konieczne do konfiguracji licznika 0
w urządzeniu odwołującego, to nie są wówczas
przesyłane żadne informacje, a to było istota spornego wymagania. Odwołujący nie wskazał
w instrukcji na istniejące w tym zakresie ograniczenia dotyczące licznika nr 0.
Bezzasadne było odwoływanie się odwołującego do schematu nr 1 z załącznika nr 6
do SIWZ. Co do znaczenia schematu nr 1 istotna
okazała się analiza odpowiedzi na pytanie
nr 105
, jakiej zamawiający udzielił 21 grudnia 2017 r. Zamawiający odpowiadając na pytanie
jednego z wykonawców dotyczące roli schematu wyjaśnił, że schemat ten jest jedynie
elementem pomocniczym
dla zrozumienia tabeli testów.
Zasadna
okazała się także druga ze wskazanych przez zamawiającego podstaw
niezgodności oferty odwołującego z ww. postanowieniem. Zamawiający w uzasadnieniu
czynności odrzucenia oferty odwołującego wskazał ponadto, że w trakcie badania próbki
urządzenia okazało się, że informacje z próbki do systemu SCADA (po każdorazowym
powrocie zasilana i wznowieniu po
łączenia z systemem SCADA) o zaistniałych zdarzeniach
przesyłane były z błędną cechą czasu, tj. czasem przesuniętym o jedną godzinę wstecz w
stosunku
do rzeczywistego czasu wystąpienia poszczególnych zdarzeń.
Nie można się zgodzić z odwołującym, że powyższe nie świadczyło o niezgodności
oferty
z pkt 1.60 b załącznika nr 5 do SIWZ. W ocenie Izby obsługa protokołu DNP 3 w
zakresie przesyłania informacji o zmianie stanu wejść, o której mowa w wymogu, musi się
opierać o dane zgodne z rzeczywistością, również w odniesieniu do czasu. Jeżeli po
restarcie
urządzenia przesyłane są jakieś dane o zmianie stanu wejść, ale jednak błędne (w
zakresie znacznika czasu), to
zamawiający miał prawo uznać, że wymóg przesyłania
informacji jest niespełniony. Nie można zgodzić się zatem z odwołującym, że wskazany
przez
zamawiającego błąd nie stanowi kolejnej niezgodności treści jego oferty z

postanowieniem
1.60 b załącznika nr 5 do SIWZ. Wobec powyższego zarzut podlegał
oddaleniu.

Stosownie do art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, o oddalen
iu odwołania lub jego
uwzględnieniu Izba orzeka w wyroku. W pozostałych przypadkach Izba wydaje
postanowienie
. Orzeczenie Izby, o którym mowa w pkt 1 i 2 sentencji, miało charakter
merytoryczny, gdyż odnosiło się do częściowego uwzględnienia i oddalenia odwołania. Z
kolei orzeczenie Izby zawarte w pkt 3
sentencji miało charakter formalny, gdyż dotyczyło
kosztów postępowania, a zatem było postanowieniem. O tym, że orzeczenie o kosztach
zawarte w wyroku Izby jest postanowieniem przesądził Sąd Najwyższy w uchwale z 8
grudnia 2005 r. III CZP 109/05 (OSN 2006/11/182). Z powołanego przepisu art. 192 ust. 1
ustawy Pzp wynika zakaz wydawania przez Izbę orzeczenia o charakterze merytorycznym w
innej formie aniżeli wyrok. Z uwagi zatem na zbieg w jednym orzeczeniu rozstrzygnięć o
charakterze merytorycznym (pkt 1 i 2 sentencji) i formalnym (pkt 3
sentencji), całe
orzeczenie musiało przybrać postać wyroku.
Zgodnie z przepisem art. 192 ust. 2 ustawy Pzp, Krajowa Izba Odwoławcza
uwzględnia odwołanie w sytuacji, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało
wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia. Z ww.
przepisu wynika, że powodem uwzględnienia odwołania może być stwierdzenie jedynie
kwalifikowanego naruszenia ustawy Pzp,
a mianowicie takiego, które wywiera lub może
wywrzeć istotny wpływ na wynik postępowania. A contrario, stwierdzenie braku naruszenia
niekwalifikowanego, musi skutkować oddaleniem odwołania. Jak jednolicie wskazuje się w
orzecznictwie Izby, przez wynik post
ępowania w rozumieniu art. 192 ust. 2 ustawy Pzp
należy rozumieć wybór danej oferty jako najkorzystniejszej.
W analizowanej sprawie wynik postepowania, ustalony
przez zamawiającego był taki,
że za ofertę najkorzystniejszą uznano ofertę złożoną przez przystępującego. Stwierdzone
przez Iz
bę naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp wyrażały się w zaniechaniu przez
zamawiającego czynności odrzucenia oferty przystępującego. Naruszenia przepisów ustawy
Pzp
miały zatem wpływ na wynik przedmiotowego postępowania. Gdyby zamawiający działał
zgodnie z prawem to powinien
odrzucić ofertę przystępującego na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 2 ustawy P
zp i wskutek braku ofert niepodlegających odrzuceniu unieważnić
postępowanie na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp. Taki zatem powinien być
prawidłowy wynik postępowania. Ponieważ prawidłowy wynik postępowania był wynikiem
odmiennym od tego, jaki ustalił zamawiający, powyższe skutkowało koniecznością
uwzględnienia odwołania w zakresie wskazanym w pkt 1 sentencji. W świetle przesłanek art.
192 ust. 2 Pzp bez znaczenia dla konieczności uwzględnienia odwołania pozostaje zaś
okoliczność, że stwierdzone naruszenia – wskutek jednoczesnego niepotwierdzenia się

zarzutów dotyczących oferty odwołującego - nie doprowadzą do wyboru oferty odwołującego
jako najkorzystniejszej.
W świetle art. 192 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp, uwzględniając odwołanie, Izba może -
jeżeli umowa w sprawie zamówienia publicznego nie została zawarta - nakazać wykonanie
lub powtórzenie czynności zamawiającego lub nakazać unieważnienie czynności
zamawiającego. W konsekwencji Izba nakazała zamawiającemu unieważnienie czynności
wyboru oferty najkorzystniejszej, powtórzenie czynności badania i oceny ofert, w tym
odrzucenie oferty
przystępującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień
publicznych z powodu niezgodności treści oferty tego wykonawcy z treścią pkt 1.60 a) i pkt
1.60 b) załącznika nr 5 do SIWZ, z przyczyn wskazanych w uzasadnieniu.
Wobec powyższego, na podstawie art. 192 ust. 1 i art. 192 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp,
orzeczono jak w pkt 1 sentencji.
Odnośnie żądań, których Izba nie podzieliła, na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp,
orzeczono jak w pkt 2
sentencji. Jednocześnie jednak informacja o częściowym oddaleniu
odwołania musi znaleźć odzwierciedlenie w sentencji orzeczenia, a nie w uzasadnieniu. W
art. 196 ust. 4 ustawy Pzp, określającym w sposób wyczerpujący elementy treści
uzasadnienia wyroku wydanego przez Izbę nie ma bowiem żadnej wzmianki o możliwości
zamieszczenia w uzasadnieniu wyroku
jakiegokolwiek rozstrzygnięcia. Na powyższe
zwrócono uwagę w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2016 r. III CZP 111/15. Sąd
ten, wypowiadając się o praktyce Izby oddalania części zarzutów odwołania w uzasadnieniu,
jednoznacznie uznał za wadliwą praktykę Izby orzekania w uzasadnieniu wyroku a nie w
jego sentencji o części zarzutów i żądań zawartych w odwołaniu.
Wobec powyższego, na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzeczono jak w pkt 2
sentencji.

Zgodnie z art. 192 ust. 9 ustawy Pzp, w wyroku or
az w postanowieniu kończącym
postępowanie odwoławcze Izba rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego. Z kolei
w świetle art. 192 ust. 10 ustawy Pzp, strony ponoszą koszty postępowania odwoławczego
stosownie do jego wyniku, z zastrzeżeniem art. 186 ust. 6. Jak wskazuje się w
piśmiennictwie, reguła ponoszenia przez strony kosztów postępowania odwoławczego
stosownie do wyników postępowania odwoławczego oznacza, że „obowiązuje w nim,
analogicznie do procesu cywilnego, zasada odpowiedzialności za wynik procesu, według
której koszty postępowania obciążają ostatecznie stronę „przegrywającą” sprawę (por. art.
98 § 1 k.p.c.)” Jarosław Jerzykowski, Komentarz do art.192 ustawy - Prawo zamówień
publicznych, w:
Dzierżanowski W., Jerzykowski J., Stachowiak M. Prawo zamówień
publicznych. Komentarz, LEX, 2014, wydanie VI.

Zatem
użyty w art. 192 ust. 10 ustawy Pzp zwrot stosownie do jego wyniku należy
rozumieć analogicznie jak w procesie cywilnym. Jak wynika z postanowienia SN z dnia 31
stycznia 1991 r. II CZ 255/90, LEX nr 5314
stosunkowe rozdzielenie kosztów polega na
rozdzieleniu
kosztów między stronami stosownie do wyniku postępowania i do wysokości w
jakiej zostały poniesione. Stosunkowy podział kosztów procesu (100 k.p.c.) dotyczy ich
całości co oznacza przyjęcie za podstawę obliczeń sumy należności obu stron, ustalonej
stosownie do zasad z art. 98 § 2 i 3 k.p.c. (oraz art. 99 k.p.c. w przypadkach tam
wskazanych). Sumę tę dzieli się proporcjonalnie do stosunku w jakim strony utrzymały się ze
swymi roszczeniami lub o
broną, otrzymując w wyniku kwoty, stanowiące ich udziały w
całości kosztów. Jeżeli poniesione przez stronę koszty przewyższają obciążający ją udział
zasądzeniu na jej rzecz podlega różnica.
Jak wynika z postanowienia Sądu Okręgowego w Gliwicach z 20 lipca 2016 r. sygn.
akt X Ga 280/16
– w przypadku rozstrzygnięcia, w którym część odwołania wniesionego do
Krajowej Izby Odwoławczej zostaje oddalona, zaś część uwzględniona zasada
odpowiedzialności za wynik postępowania odwoławczego oznacza obowiązek stosunkowego
rozdzielenia kosztów postępowania odwoławczego w takiej części, w jakiej odwołanie
odniosło skutek. Identyczny pogląd wyrażono w wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z
22 stycznia 2016 r. sygn. akt XXIII Ga 1992/15, w postanowieniu Sądu Okręgowego we
Wroc
ławiu z dnia 3 października 2013 r. sygn. akt X Ga 286/13, wyroku Sądu Okręgowego w
Warszawie z dnia 29 listopada 2016 r. sygn. akt XXIII Ga 880/16, wyroku Sądu Okręgowego
we Wrocławiu z 17 listopada 2016 r. sygn. akt X Ga 653/16, postanowieniu Sądu
Okręgowego w Warszawie z dnia 12 grudnia 2017 r. sygn. akt XXIII Ga 1886/17.
W niniejszej sprawie Izba
– co wynika z sentencji orzeczenia – częściowo oddaliła i
częściowo uwzględniła odwołanie. Odwołanie okazało się zasadne w stosunku ½ (zarzuty
dotyczące oferty przystępującego) i chybione w takiej samej części (zarzuty dotyczące oferty
odwołującego). Kosztami postępowania po połowie obciążono zatem zamawiającego i
odwołującego. Na koszty postępowania odwoławczego składał się wpis uiszczony przez
odwołującego w wysokości 15.000 zł oraz koszty poniesione przez zamawiającego z tytułu
zastępstwa przed Izbą w maksymalnie dopuszczalnej wysokości 3.600 zł i koszty
wynagrodzenia pełnomocnika odwołującego w wysokości 3.600 zł (łącznie 22.200 zł).
Odwołujący poniósł dotychczas koszty postępowania odwoławczego w wysokości
18.600 zł tytułem wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika (15.000 + 3.600),
tymczasem odpowiadał za nie jedynie do wysokości 11.100 zł (22.200,00 zł x 50%). Wobec
powyższego Izba zasądziła od zamawiającego na rzecz odwołującego kwotę 7.500 zł
(18.600
– 11.100,00), stanowiącą różnicę pomiędzy kosztami poniesionymi dotychczas
przez odwołującego a kosztami postępowania, za jakie odpowiadał w świetle jego wyniku.

Biorąc powyższe pod uwagę, o kosztach postępowania orzeczono stosownie do
wyniku postępowania - na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o
przepis
y § 5 ust. 2 pkt 1 oraz § 5 ust. 3 pkt 1 w zw. z § 3 pkt 2 lit. a, § 5 ust. 4 rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. Nr 41 poz. 238 ze zm.).

Przewodniczący: ………………….…

Wcześniejsze orzeczenia:

• Sygn. akt KIO 1202/18 z dnia 2018-07-03
• Sygn. akt KIO 1111/18 z dnia 2018-06-19
• Sygn. akt KIO 1057/18 z dnia 2018-06-13
• Sygn. akt KIO 1066/18 z dnia 2018-06-12
• Sygn. akt KIO 929/18 z dnia 2018-06-11