eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plBaza orzeczeń KIO2023 › Sygn. akt: KIO 702/23
rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2023-03-27
rok: 2023
sygnatury akt.:

KIO 702/23

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Anna Chudzik Protokolant: Klaudia Kwadrans

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 marca 2023 r. w Warszawie od
wołania wniesionego
do Prezesa Krajowej
Izby Odwoławczej w dniu 13 marca 2023 r. przez wykonawców
wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: REMONDIS Medison Sp. z o.o.
z
siedzibą w Dąbrowie Górniczej, Szpital Specjalistyczny Ducha Świętego z siedzibą
w Sandomierzu, REMODNIS Medison Rz
eszów Sp. z o.o. z siedzibą w Rzeszowie
,
w postępowaniu prowadzonym przez Wielospecjalistyczny Szpital w Ostrowcu
Świętokrzyskim
,
przy udziale wykonawc
ów wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: ECO-ABC
Sp. z o.o.
z siedzibą w Bełchatowie, ECO Clean Energy S.A.


siedzi
bą w Bełchatowie
,
z
głaszających przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego,


orzeka:

1.
Oddala odwołanie;
2. K
osztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia: REMONDIS Medison Sp. z o.o. z siedzibą w Dąbrowie Górniczej, Szpital
Specjalistyczny Ducha Świętego z siedzibą w Sandomierzu, REMODNIS Medison
Rz
eszów Sp. z o.o. z siedzibą w Rzeszowie i zalicza w poczet kosztów postępowania
odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 gr (słownie: siedem tysięcy pięćset złotych zero
groszy) uiszczoną przez Odwołującego tytułem wpisu od odwołania.

Stosownie do art. 579 ust. 1 i 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 w
rześnia 2019 r. – Prawo
z
amówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1710 z późn. zm.) na niniejszy wyrok –
w terminie 14 dni od dnia jego
doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Iz
by Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.

Przewodniczący:
.............................


Sygn. akt KIO 702/23

U z a s a d n i e n i e

Zamawiający – Wielospecjalistyczny Szpital w Ostrowcu Świętokrzyskim – prowadzi
postępowanie o udzielenie zamówienia pn. Wywóz i unieszkodliwianie odpadów
medycznych
.
Wartość zamówienia jest mniejsza niż progi unijne. Ogłoszenie o zamówieniu
zostało opublikowane w Biuletynie Zamówień Publicznych pod nr 2023/BZP 00085791/01.
W dniu 13 marca 2023 r. Konsorcjum: Remondis Medison Sp. z o.o., Szpital
Specjalistyczny Ducha Świętego w Sandomierzu, Remondis Medison Rzeszów Sp. z o.o.
wniosło odwołanie, zarzucając Zamawiającemu naruszenie przepisów: art. 226 ust. 1 pkt
2 lit. b, pkt 4 i pkt 5 ustawy Pzp, przez zaniechanie odrzucenia ofert Konsorcjum: ECO-ABC
Sp. z o.o., ECO Clean Energy S.A. oraz Konsorcjum: Utylimed Sp. z o.o., RAF-Ekologia Sp.
z o.o. (dalej: Konsorcjum Utylimed).
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu: unieważnienia czynności wyboru
oferty Konsorcjum ECO-ABC jako najkorzystniejszej,
powtórzenia czynności oceny ofert oraz
odrzucenia ofert Konsorcjum ECO-ABC i Konsorcjum Utylimed na podstawie art. 226 ust.
1pkt 2 lit. b oraz pkt 4 i 5 ustawy Pzp.
Odwołujący podniósł, że Zamawiający w treści opisu przedmiotu zamówienia określił,
że przedmiot zamówienia stanowi usługa transportu i unieszkodliwiania odpadów
medycznych o kodach 18 01 02*, 18 01 03*, 18 01 82 18 01 09 oraz 18 01 06 w
związku
z
prowadzoną przez Zamawiającego działalnością leczniczą. Przedmiotem niniejszego
zamówienia są zatem odpady, które zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia
5
października 2017 r. w sprawie szczegółowego sposobu postępowania z odpadami
medycznymi, należą do grupy odpadów medycznych, w tym również odpadów zakaźnych.
Formułując warunki udziału w postępowaniu, Zamawiający wskazał, że wykonawca
unieszkodliwiając odebrane odpady medycznych będzie respektował postanowienia ustawy
z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo Ochrony Środowiska oraz ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r.
o odpadach. Dodatkowo
Zamawiający udzielając odpowiedzi na pytania do treści SWZ,
w
związku ze wskazaniem, że unieszkodliwienie odpadów powinno następować zgodnie
z
zasadą bliskości wyrażoną w treści art. 20 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach
wskazał, że Gwarantuje dokonanie weryfikacji złożonych ofert godnie z określonymi w SWZ
warunkami udziału w postępowaniu i przepisami prawa określonymi w ustawie o odpadach
z dnia 14 grudnia 2012 r.

Odwołujący zaznaczył, że Zamawiający był zobowiązany do dokonania wyboru oferty
przy uwzględnieniu obowiązujących przepisów prawa. Zgodnie z treścią SWZ, prowadzenie
działalności związanej z odbiorem odpadów medycznych powinno być zgodne z aktualnymi
Sygn. akt KIO 702/23

przepisami prawnymi i
rozporządzeniami wykonawczymi z zakresu ochrony środowiska.
Wykona
wca w zakresie wykonanej usługi powinien przestrzegać przepisów prawa
powsze
chnie obowiązującego, w szczególności dotyczących ochrony środowiska w zakresie
czynności realizowanych w ramach umowy. Zamawiający wskazał również, że świadczenie
usługi ma odbywać się zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa,
wymieniając m.in. ustawę o odpadach i ustawę o ochronie środowiska.
Odwołujący podniósł, że oferty Konsorcjum ECO-ABC oraz Konsorcjum Utylimed
pod
legają odrzuceniu jako niezgodne z art. 20 ustawy o odpadach, formułującym obowiązek
przestrzega
nia zasady bliskości. Zgodnie z art. 20 ust. 3 pkt 2 tej ustawy, zakazuje się
unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych –
poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone.
Odwołujący podał, że instalacja wskazana w jego ofercie znajduje się w Sandomierzu
i
jest jedyną spalarnią w województwie świętokrzyskim, w związku z powyższym jedynie
oferta Odwołującego spełnia wszystkie wymagania wskazane w aktach prawnych. Natomiast
instalacja konsorcjum ECO-ABC zlokalizowana jest w
Bełchatowie lub Krakowie, tj. znajduje
się w odległości co najmniej 160 km od siedziby Zamawiającego oraz na terenie innego
województwa niż województwo świętokrzyskie. Podobnie oferta Konsorcjum Utylimed
p
rzewiduje unieszkodliwienie odpadów na terenie województwa podkarpackiego w instalacji
położonej w Jedliczach w odległości 170 km od miejsca ich wytworzenia. Oznacza to, że
Zamawiający dokonał błędnej oceny stanu faktycznego, dokonując wyboru oferty wbrew art.
20 ust. 3 pkt 2 ustawy o odpadach
, jak również niezgodnie z warunkami zamówienia.
Odwołujący zaznaczył, że wyrażona w treści art. 20 ustawy o odpadach zasada
bliskości stanowi jeden z podstawowych elementów koncepcji zagospodarowania odpadami
przyjętej przez państwa europejskie, której celem jest zminimalizowanie ich potencjalnego
ne
gatywnego wpływu na środowisko naturalne. Zgodnie z poglądem Europejskiego
Trybunału Sprawiedliwości, zasada bliskości stanowi podstawę wprowadzania ograniczeń
w swobodnym
przemieszczaniu odpadów. Zgodnie z art. 20 ust. 6 ustawy o odpadach
dopuszcza się unieszkodliwienie zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów
weterynaryjnych na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone,
w
najbliżej położonej instalacji, ale w przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych
odpadów na obszarze danego województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają wolnych
mocy przerobowych.
Zdaniem
Odwołującego przepisy ustawy o odpadach, w szczególności art. 20, mają
charakter lex specialis
w stosunku do przepisów ustawy Pzp i w tym zakresie muszą być
bezwzględnie przestrzegane przez zamawiających. Dokonanie wyboru oferty opartego przez
Sygn. akt KIO 702/23

jedynie na podstawie kryterium korzystniejszej ceny
jest niezgodne z obowiązującymi
przepisami
w zakresie ochrony środowiska. Odwołujący wskazał, że zgodnie ze
stanowiskiem Ministerstw
a Środowiska z dnia 8 lipca 2013 r.: (…) podczas wyboru oferty na
zagospodarowanie odpadów o właściwościach zakaźnych, należy mieć na uwadze, że
zgodnie z
przepisami o odpadach (zarówno dotychczasowej ustawy z dnia 27 kwietnia 2001
r., jak i nowej ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach), podmioty
gospodarujące
zakaźnymi odpadami medycznymi i weterynaryjnymi o właściwościach zakaźnych (wytwórcy
jak i i
nni posiadacze odpadów) zobowiązani są do przestrzegania zasady bliskości
.
Na poparcie swojego stanowiska
Odwołujący powołał uchwały Krajowej Izby
Odwoławczej o sygn. akt KIO/KD29/14 i KIO/KD 13/18 oraz wyroki KIO 669/13 i KIO 226/18,
w których wskazano na konieczność badania ofert pod kątem przestrzegania zasady
blisko
ści.
Na podstawie dokumentacji przedmiotowego post
ępowania oraz biorąc pod
uwag
ę stanowiska stron, Izba ustaliła i zważyła, co następuje:

Izba ustali
ła, że Odwołujący spełnia określone w art. 505 ust. 1 ustawy Pzp przesłanki
korzystania ze
środków ochrony prawnej, tj. ma interes w uzyskaniu zamówienia,
a naruszenie przez Zamawiaj
ącego przepisów ustawy Pzp może spowodować poniesienie
przez niego szkody polega
jącej na nieuzyskaniu zamówienia.
Do p
ostępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego skutecznie przystąpiło
Konsorcjum ECO-ABC Sp. z o.o., ECO Clean Energy S.A. Izba stwie
rdziła, że ww.
wykonawca zg
łosił przystąpienie do postępowania w ustawowym terminie, wykazując interes
w rozst
rzygnięciu odwołania na korzyść Zamawiającego.
Izba ustaliła następujący stan faktyczny:
Zgodnie z punktem I.1 SWZ p
rzedmiotem zamówienia jest wywóz i unieszkodliwianie
odpadów medycznych, pochodzących z działalności Zamawiającego, o kodach: 18 01 03*,
18 01 02*, 18 01 82, 18 01 09 oraz 18 01 06.
Zamawiający opisał warunek udziału w postępowaniu wyłącznie w zakresie
uprawnień do prowadzenia działalności. Zgodnie z punktem II.2 SWZ: Zamawiający uzna, że
warunek został spełniony jeżeli Wykonawca wykaże się posiadaniem ważnej decyzji dot.
zgody na unieszkodliwieni
e i transport odpadów medycznych wydaną przez upoważniony
Urząd
.

Sygn. akt KIO 702/23

Zgodnie
z
punktem
I.2
SWZ:
Zamawiający oczekuje, że Wykonawca
unieszkodliwiając odebrane odpady medycznych będzie respektował zapisy Ustawy z dnia
27 kwietnia 2001 r. Prawo Ochrony Środowiska (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2556 ze zm.) oraz
zapisy ustawy o odpadach z dnia 14 grudnia 2012r. o odpadach (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz.
699 z późn. zm.)
.
W punkcie II.5 formularza ofe
rty (załącznik nr 1 do SWZ) Zamawiający wymagał
podania
odległości spalarni wykonawcy od siedziby Zamawiającego (w oparciu o Google
Maps).
Przystępujący złożył ofertę, w której oświadczył, że odległość spalarni wykonawcy od
siedziby zamawiającego wynosi 160 km (podana w oparciu o Google Maps).
Na wezwanie Zamawiającego Przystępujący przedstawił m.in. pozwolenie
zintegrowane na prowadzenie instalacji do termicznego prz
ekształcania odpadów
niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne w Krakowie przy ul. Dymarek 7.
W związku z przekazaną przez Odwołującego informacją o nieprawidłowości
w ofer
cie Przystępującego, Zamawiający – pismem z 22 lutego 2023 r. – wezwał
P
rzystępującego, na podstawie art. 223 ust. 1 ustawy Pzp – do wyjaśnienia treści oferty.
Zamawiający wskazał w wezwaniu: (…) zgodnie ze złożonym pismem zarzucającym
niez
godność Państwa oferty ze Specyfikacją Warunków Zamówienia, należy ustosunkować
si
ę do zarzutów zawartych w piśmie szczególnie w zakresie zarzutu, że Państwa oferta jest
niezgodna z art. 20 ust. 3 ustawy o odpadach z uwagi na fakt, że odpady winny być
unie
szkodliwiane na terenie województwa, w którym zostały wytworzone tj. spalarnia
w Sandomierzu
.
W odpowiedzi na
powyższe wezwanie Przystępujący wyjaśnił m.in.:
Z informacji uzyskanych przez ECO-
ABC Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
z
Urzędu Marszałkowskiego Województwa Świętokrzyskiego jednoznacznie wynika, że
„funkcjonująca na terenie województwa świętokrzyskiego spalarnia odpadów medycznych
i
weterynaryjnych nie ma możliwości, z uwagi na ograniczoną moc przerobową instalacji,
unieszkodliwienia wszystk
ich wytwarzanych na terenie województwa zakaźnych odpadów
medycznych.”
Dowód: pismo z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Świętokrzyskiego z dnia 18
stycznia 2022 r. oraz pismo z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Świętokrzyskiego
z dnia 26 lipca 2022 r.
, a także pismo z Urzędu Marszałkowskiego Województwa
Świętokrzyskiego z dnia 15 lutego 2023 r. (w załączeniu).

Sygn. akt KIO 702/23

Co istotne, Urząd Marszałkowski na zadane bezpośrednio pytanie, czy w przypadku braku
wolnych
mocy przerobowych instalacji na terenie województwa świętokrzyskiego, podmioty
mogą przekazywać zakaźne odpady medyczne do unieszkodliwienia do innej najbliżej
położonej instalacji/spalarni, znajdującej się na terenie innego województwa niż
świętokrzyskie jednoznacznie wskazał, że w takim przypadku dopuszcza się
unieszkodliwianie odpadów poza terenem województwa.
Już w 2019 r. ilość wytwarzanych na terenie województwa świętokrzyskiego zakaźnych
odpadów
medycznych
przewyższała
dopuszczalne
moce
przerobowe
jedynej
w
województwie instalacji. Mając na uwadze wskazywany przez Urząd Marszałkowski wzrost
ilości zakaźnych odpadów medycznych, nie ulega wątpliwości, że moce przerobowe
instalacji w Sandomierzu już od dawna są niewystarczające.
(
…) Jeśli Urząd Marszałkowski wskazał, że „szacuje się, że masa wytwarzanych odpadów
medycznych zakaźnych będzie wzrastać o 1% rocznie”, to nierealne jest, aby liczba
o
dpadów zmniejszała się, a spalarnia w Sandomierzu zyskiwała w ten sposób więcej
wolnych mocy przerobowych.
O
ilościach wytwarzanych odpadów medycznych w województwie świętokrzyskim
wypowiedziało się również Ministerstwo Klimatu i Środowiska, które w odpowiedzi na
złożony przez ECO-ABC Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wskazało, że
z
wygenerowanego zestawienia ilości wytworzonych odpadów z grupy 18 za rok 2021
z
działu XI tabeli 1 sprawozdania o wytworzonych odpadach i o gospodarowaniu odpadami
wynika
, że w 2020 r. na terenie województwa świętokrzyskiego wytworzono 2.217,13 Mg
odpadów medycznych. Ten sam urząd wskazał, że ilość odpadów medycznych
wytworzonych
w województwie Świętokrzyskimi w 2021 r. była znacznie większa i wyniosła
ponad 2.561 Mg. Nie
jest zatem możliwe, aby spalarnia w Sandomierzu, która posiada moce
przerobow
e 1200 Mg/rok, unieszkodliwiła ponad dwukrotnie więcej odpadów. Nawet
hipotetyczne t
wierdzenie, że akurat dla Zamawiającego spalarnia znajdzie te moce
przerobowe, pozostaje gołosłowne w świetle przedstawionych dokumentów.

Pismem z 6 marca 2023 r.
Zamawiający poinformował o wyborze oferty
Przystępującego jako najkorzystniejszej.

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 226 ust. 1 ustawy Pzp z
amawiający odrzuca ofertę, jeżeli:
− pkt 2 lit. b: została złożona przez wykonawcę niespełniającego warunków udziału
w
postępowaniu;
Sygn. akt KIO 702/23

− pkt 4: jest nieważna na podstawie odrębnych przepisów;
− pkt 5: jej treść jest niezgodna z warunkami zamówienia.
W ocenie Izby nie wystąpiły przesłanki do odrzucenia oferty Przystępującego na
podstaw
ie powyższych przepisów.
Po pierwsze, w stanie faktycznym przedmiotowej sprawy brak jest podstaw do
twierdzenia,
że oferta Przystępującego podlega odrzuceniu jako złożona przez wykonawcę
niespełniającego warunków udziału w postępowaniu. Zauważenia wymaga, że jedynym
warunkiem udziału w postępowaniu było posiadanie przez wykonawcę ważnej decyzji
dotyczącej zgody na unieszkodliwienie i transport odpadów medycznych. Spełnianie tego
warunku
przez Przystępującego nie było w odwołaniu kwestionowane. Zamawiający nie
określił natomiast warunku udziału w postępowaniu dotyczącego dysponowania przez
wykonawcę spalarnią zlokalizowaną w województwie świętokrzyskim. Jakkolwiek należy
przyznać rację Odwołującemu, że zgodność oferty z przepisami ustawy o odpadach
podlegała badaniu przez Zamawiającego, to zdecydowanie nie było to badanie w ramach
warunków podmiotowych, jakie powinien spełniać wykonawca, ale badanie merytorycznej
prawidłowości oferty. Już tylko z tego powodu zarzut naruszenia art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. b
ustawy Pzp jest niezasadny.
Izba stwierdzi
ła, że nie zaistniały również przesłanki do odrzucenia oferty
Przystępującego jako nieważnej na podstawie odrębnych przepisów lub niezgodnej
z
warunkami zamówienia.
Zarzuty odwołania oparte były na tezie o wynikającym z art. 20 ust. 3 pkt 2 ustawy
o odpadach zakazie
unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych
odpadów weterynaryjnych poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone.
Odwołujący pominął jednak, że przepisy ustawy o odpadach wprowadzają od tej zasady
wyjątki. Zgodnie z art. 20 ust. 6 tej ustawy, dopuszcza się unieszkodliwienie zakaźnych
odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych na obszarze województwa
innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej położonej instalacji, w przypadku
braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na obszarze danego województwa lub
gdy istnie
jące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych
.
W ocenie Izby w rozpozn
awanej sprawie zostało wykazane, że instalacja
zlokalizowana w Sandomierzu nie ma wolnych
mocy przerobowych, które pozwalałyby
wykonawcom na skorzystanie z niej. Wbrew twierdzeniom
Odwołującego wynika to
z
przedłożonych przez Przystępującego informacji z Urzędu Marszałkowskiego
Województwa Świętokrzyskiego (pisma: z 18 stycznia 2022 r., 26 lipca 2022 r. oraz z 15
lutego 2023 r.). Informacje te po
twierdzają, że na terenie województwa świętokrzyskiego
Sygn. akt KIO 702/23

istnieje jedna spalarnia odpadów medycznych i weterynaryjnych – w Sandomierzu, a jej moc
przerobowa wynosi 1200 Mg/rok. Z informacji tych wynika ponadto
, że w 2019 r. ilość
odpadów medycznych i weterynaryjnych wytworzonych w województwie świętokrzyskim
(3285 Mg) znacznie przekracz
a moc przerobową instalacji oraz że szacowany roczny wzrost
ilości tego rodzaju odpadów to 1%. Wskazano również, że spalarnia w Sandomierzu nie ma
możliwości w całości unieszkodliwić odpadów medycznych wytworzonych w województwie
świętokrzyskim oraz że w poprzednich latach w spalarni odpadów w Sandomierzu
unieszkodliwiono rocznie ok. 33% masy
wytworzonych w województwie odpadów
medycznych i weterynaryjnych
, zaś w 2019 r. ok. 23%. Skutkowało to koniecznością
zagospodarowania z
nacznej masy odpadów poza terenem województwa
. Ponadto
w
pismach tych wprost wskazano na możliwość unieszkodliwiania odpadów medycznych
i
weterynaryjnych na obszarze innego województwa w przypadkach wskazanych w art. 20
ust. 6 ustawy o odpadach.
Przystępujący przedstawił również pismo z Urzędu Marszałkowskiego Województwa
Świętokrzyskiego z 30 marca 2022 r., w którym wskazano, że spalarnia w Sandomierzu
unieszkodliwiła w 2021 r. 1037,0766 Mg odpadów. Odwołujący wskazywał, że jest to dowód
na istnienie wolnych mocy przerobowych tej instalacji,
z czym trudno się zgodzić. Należy
bowi
em mieć na uwadze, że wszystkie informacje z Urzędu Marszałkowskiego potwierdzają,
że ilość wytwarzanych na terenie województwa odpadów znacznie przekracza maksymalną
moc
przerobową instalacji oraz że zdecydowana większość tych odpadów musi być
unieszkodliw
iana poza województwem świętokrzyskim.
Powyższe pisma wykazują – zdaniem Izby – że jedyna istniejąca w województwie
świętokrzyskim spalarnia odpadów nie ma mocy przerobowych, które pozwalałyby z niej
skorzystać. Powyższej oceny nie zmienia fakt, że Odwołujący zaoferował korzystanie z tej
instalacji
, z czego wywodzi, że nie została spełniona przesłanka określona w art. 20 ust.
6 ustawy o od
padach. Odnosząc się do tej tezy należy mieć na uwadze, że instalacja
w Sando
mierzu należy do Odwołującego (członka Konsorcjum), może on zatem dysponować
nią w wybrany przez siebie sposób oraz podejmować takie decyzje dotyczące utylizowanych
tam odpadów, które pozwolą mu w jak największym stopniu zapewnić uzyskiwanie
i
realizację zamówień. Oczywistym przy tym jest fakt, że nie jest w interesie Odwołującego
udostępnienie instalacji innym wykonawcom. Wobec powyższego twierdzenie Odwołującego
o istnieniu wystarczających mocy przerobowych tej instalacji oraz oświadczenie, że zamierza
tam utylizować odpady odebrane w ramach przedmiotowego zamówienia w żadnej mierze
nie mogą być uznane za wystarczające dowody przeciwne w stosunku do przedstawionych
przez
Przystępującego
informacji
z
Urzędu
Marszałkowskiego
Województwa
Świętokrzyskiego, przedstawiających obiektywne dane gromadzone przez ten Urząd.
Sygn. akt KIO 702/23

Izba nie podziela
wynikającej ze stanowiska Odwołującego tezy, zgodnie z którą już
sam fakt,
że jedyna instalacja zlokalizowana w województwie świętokrzyskim znajduje się
w jego dyspozyc
ji powoduje, że tylko oferta Odwołującego może być uznana za zgodną
z
przepisami i warunkami zamówienia, a inni wykonawcy z zasady nie mogą skutecznie
ubiegać się o udzielenie przedmiotowego zamówienia. Gdyby rozumieć zasadę bliskości tak
jak to robi Odwołujący, oznaczałoby to, że Odwołujący miałby faktyczny monopol na odbiór
i
unieszkodliwianie odpadów wytworzonych na terenie województwa świętokrzyskiego.
Okoliczność, że Odwołujący może gospodarować mocami przerobowymi swojej instalacji
w
sposób umożliwiający mu realizację zamówienia nie świadczy o tym, że instalacja
generalnie ma wolne moce przerobowe.
Biorąc powyższe pod uwagę Izba stwierdziła, że w rozpoznawanej sprawie znajduje
zastosowanie art. 20 ust. 6 ustawy o odpadach, w
związku z czym oferta Przystępującego
nie może być uznana za nieważną na podstawie odrębnych przepisów oraz niezgodną
z
warunkami zamówienia. Wszystkie powyższe argumenty odnoszą się również do
wykonawcy Konsorcjum: Utylimed Sp. z o.o., RAF-Ekologia Sp. z o.o.

Wobec niestwierdzenia naruszenia prz
ez Zamawiającego przepisów ustawy,
odwołanie podlegało oddaleniu.

O ko
sztach postępowania orzeczono na podstawie art. 557, art. 574 i art. 575 ustawy
Pzp oraz § 5 pkt 1 oraz § 8 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30
grudnia 2020 r. w
sprawie szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego,
ich rozliczania oraz wysoko
ści i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r.
poz. 24
37), stosownie do wyniku postępowania obciążając kosztami Odwołującego.

Przewodniczący:
.............................




Wcześniejsze orzeczenia:

Baza orzeczeń KIO - wyszukiwarka

od: do:

Najnowsze orzeczenia

Dodaj swoje pytanie