rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2023-02-14
rok: 2023

sygnatury akt.:

KIO 268/23
KIO 270/23

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Danuta Dziubińska Protokolant: Aldona Karpińska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2023 r. odwołań wniesionych do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 30 stycznia 2023 r. przez wykonawców:
A.
Pixel Technology Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Łodzi, ul.
Piękna 1, 93 - 558 Łódź (KIO 268/23)
B. ........................................................................................................................................ Alt
eris Spółka Akcyjna z siedzibą w Katowicach, ul. Ceglana 35, 40 - 514 Katowice (KIO
270/23)
w postępowaniu prowadzonym przez Uniwersyteckie Centrum Kliniczne im. prof. K.
Gibińskiego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, ul. Ceglana 35, 40 -
514 Katowice

przy udziale wykonawców:
A.
„Agfa” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie, ul.
Jutrzenki 137A, 02 - 231 Warszawa
zgłaszającego przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie zamawiającego w sprawach o sygn. akt: KIO 268/23, KIO
270/23
B.
Alteris Spółka Akcyjna z siedzibą w Katowicach, ul. Ceglana 35,40-514 Katowice
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
w sprawie o sygn. akt: KIO 268/23
C.
Pixel Technology Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Łodzi, ul.
Piękna 1, 93 - 558 Łódź zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie odwołującego w sprawie o sygn. akt: KIO 270/23

orzeka:

1. Oddala
odwołania w sprawach sygn. akt KIO 268/23 i KIO 270/23;
2.
Kosztami postępowania w sprawach sygn. akt KIO 268/23 i KIO 270/23 obciąża
odwołujących, i:
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 30 000 zł 00 gr
(słownie: trzydzieści tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez odwołujących
tytułem wpisu od odwołań,
2.2. ................................................................................................................................ w
sprawie KIO 268/23
zasądza od Pixel Technology Spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością z siedzibą w Łodzi na rzecz Uniwersyteckiego Centrum
Klinicznego im. prof. K. Gibińskiego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w
Katowicach
kwotę 4 184 zł 40 gr (cztery tysiące sto osiemdziesiąt cztery złote
czt
erdzieści groszy) w tym kwotę 3 600 zł 00 gr (trzy tysiące sześćset złotych zero
groszy) tytułem wynagrodzenia pełnomocnika strony, 68 zł 00 gr (sześćdziesiąt
osiem złotych zero groszy) tytułem opłaty skarbowej od złożonych w sprawie
pełnomocnictw oraz 516 zł 40 gr (pięćset szesnaście złotych czterdzieści groszy)
tytułem ½ kosztów dojazdu na posiedzenie i rozprawę,
2.3. ................................................................................................................................ w
sprawie KIO 270/23
zasądza od Alteris Spółka Akcyjna z siedzibą w
Katowicach na rzecz Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego im. prof. K.
Gibińskiego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach kwotę 4 184
zł 40 gr (cztery tysiące sto osiemdziesiąt cztery złote czterdzieści groszy) w tym
kwotę 3 600 zł 00 gr (trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) tytułem
wynagrodzenia pełnomocnika strony, 68 zł 00 gr (sześćdziesiąt osiem złotych
zero groszy) tytułem opłaty skarbowej od złożonych w sprawie pełnomocnictw
oraz 516 zł 40 gr (pięćset szesnaście złotych czterdzieści groszy) tytułem ½
kosztów dojazdu na posiedzenie i rozprawę.
Stosownie do art.
579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo
zamówień publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2022 r. poz. 1710 ze zm.) na niniejszy wyrok -
w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
K
rajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: ………………………………

Sygn. akt KIO 263/23 KIO 270/23
U z a s a d n i e n i e
Uniwersyteckie Centrum Kliniczne im. prof. K. Gibińskiego Śląskiego Uniwersytetu
Medycznego w Katowicach
(dalej: „Zamawiający”) prowadzi w trybie przetargu
nieograniczonego na
podstawie ustawy z 11 września 2019 roku - Prawo zamówień
publicznych dalej: „ustawa Pzp” postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pn.:
„Dostawa licencji systemu do zarządzania badaniami wraz z sprzętem serwerowym,
wdrożeniem i szkoleniami”, numer referencyjny: DZP.381.86A.2022. Ogłoszenie o
zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z 18 listopada
2022 r. pod nr 2022/S 223-641537.

20 stycznia 2023
r. Zamawiający poinformował wykonawców o wyborze
najkorzystniejszej oferty
złożonej przez wykonawcę Agfa sp. z o.o. i odrzuceniu oferty
złożonej przez wykonawcę Pixel Technology sp. z o.o. Na powyższą czynność złożył
odwołanie wykonawca Pixel Technology sp. z o.o. (dalej: „Odwołujący Pixel”) w sprawie
sygn. akt KIO 268/23
. Na czynność wyboru najkorzystniejszej oferty odwołanie złożył
wykonawca Alteris
S.A. (dalej: „Odwołujący Alteris”) w sprawie KIO 270/23.
Sygn. akt KIO 268/23
Odwołujący Pixel zarzucił Zamawiającemu naruszenie przepisów:
1) art. 16 pkt 1 i 2 ustawy Pzp poprzez odrzucenie jego
oferty pomimo, iż treść jej oferty jest
zgodna z warunkami zamówienia;
ewentualnie, w przypadku uznania, iż treść oferty jest niezgodna z warunkami
zamówienia, zarzucam Zamawiającemu zaniechanie zastosowania art. 223 ust 2 pkt 3
ustawy Pzp i poprawienia ewentualnej omyłki poprzez wskazanie modelu właściwego
procesora, w sytuacji,
gdy z dokumentacji postępowania (załącznik nr 10 do SWZ)
wy
nikał właściwy numer procesora,
2) art. 16 ust 1 i 2 i art. 239 ust 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie wyboru
oferty złożonej
przez
Pixel Technology sp. z o.o. pomimo, iż oferta ta spełnia wszystkie warunki
zamówienia i jest ofertą najkorzystniejszą, a nadto poprzez wybór oferty wykonawcy Agfa
sp. z o.o. pomimo tego, iż podlegała ona odrzuceniu;

3) art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy
Agfa
sp. z o.o. z uwagi na błąd w obliczeniu ceny – zastosowanie przez Wykonawcę
niewłaściwej stawki podatku VAT do produktów oferowanych w poz. 2 c i 2 d oraz 6 i w
poz. 1 (w zakresie integracji z systemem HIS) załącznika nr 7 do SWZ – formularz
asortymentowo
– cenowy;
4) art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy Agfa
sp. z. o. o. z uwagi na sprzeczność jej treści z warunkami zamówienia w zakresie
opisanym w uzasadnieniu.
W
skazując na powyższe Odwołujący Pixel wniósł o uwzględnienie odwołania i
nakazanie Zamawiającemu:
1)
unieważnienie czynności wyboru najkorzystniejszych ofert,
2)
unieważnienie czynności odrzucenia oferty odwołującego,
3)
powtórzenie czynności badania i oceny ofert,
4)
wybór jego oferty jako najkorzystniejszej,
5) odrzucenie oferty wykonawcy Agfa sp. z o. o.
W uzasadnieniu Odwołujący Pixel wskazał, że przedmiotem zamówienia jest dostawa
licencji do systemu do zarządzania badaniami wraz z sprzętem serwerowym, wdrożeniem i
szkoleniami. W pkt XI.4.3,
specyfikacji warunków zamówienia (SWZ) Zamawiający zażądał
dołączenia do oferty formularza asortymentowo-cenowego według druku stanowiącego
załącznik nr 7 do SWZ. Zamawiający nakazał wskazanie w tym załączniku informacji
odnośnie producenta, nazwy/modelu/adresu witryny do weryfikacji stanu gwarancji. Zdaniem
Odwołującego wszystkie wymagane przez Zamawiającego dane dotyczące oferowanego
sprzętu zostały prawidłowo przez niego wskazane oraz spełniają one wymagania stawiane
przez Zamawiającego. W formularzu asortymentowo-cenowym został bowiem wskazany
katalogowy (bazowy) model serwera Fujitsu Primergy RX2540 M6. W wersji podanej w
ofercie serwer ten posiada standardowo procesor Intel Xeon Platinum 8380, który spełnia
wymogi Zamawiającego. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone u producenta
zaoferowanego sprzętu – Fujitsu Technology Solution sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie,
który w piśmie z 3 stycznia 2023 r. wskazał, że zaoferowany sprzęt spełnia wymogi
Zamawiającego. Wynika to z faktu, że podany w ofercie procesor jest procesorem, który
znajduje się w konfiguracji bazowej np. o p/n: VFY: R2546SC110IN. Wskazany w ofercie
serwer jest zawsze dostarczany z procesorem Intel Xeon Platinum 8380. Fujitsu w swym
piśmie podkreślił, że wynika to z dokumentu, jaki sam Zamawiający załączył do dokumentacji
przetargowej w postaci załącznika nr 10 do SWZ. Wskazał też, że procesor określony w
ofercie będzie wchodził w skład zestawu jako procesor bazowy, jednak nie będzie on

aktywny i będzie stanowił element nadmiarowy, do wykorzystania w przypadku usterki
podstawowego, procesora.
Zdaniem Odwołującego Pixel z treści Załącznika nr 10 do SWZ wynika, że
zaoferowany przez niego model serwera Fujitsu RX 2540 M6 zawiera w sobie model
procesora Intel Xeon Platinum 8380. Na stronie 167 tegoż załącznika - SPEC CPU2017
Floating Point Speed Results
– Results przy tym właśnie serwerze wskazano bowiem ten
procesor. D
okonana przez Zamawiającego analiza i ocena oferty była jedynie
powierzchowna i nie dawała podstawy do odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art.
226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp. W szczególności Zamawiający nie dokonał analizy treści
wyjaśnień złożonych przez Wykonawcę, nie odniósł się do jego argumentacji, nie
przeanalizował dokumentów złożonych wraz z wyjaśnieniami. Zamawiający mając
wątpliwości odnośnie treści oferty powinien dokonać takiej wykładni oświadczenia woli
Wykonawcy,
aby w jak najpełniejszym stopniu oddawała jego wolę. W przedmiotowej
sprawie wolą Wykonawcy było złożenie oferty zgodnej z wymaganiami SWZ. Odwołujący w
formularzu ofertowym jednoznacznie oświadczył, że zapoznał się ze Specyfikacją Warunków
Zamówienia (dalej: „SWZ”), nie wnosi do niej zastrzeżeń oraz zdobył konieczne informacje
do przygotowania ofert. Ponadto załącznik numer 8 - Opis przedmiotu zamówienia został
dołączony do oferty wraz z podpisem wykonawcy. W ten sposób Odwołujący dodatkowo
zobowiązał się do wykonania przedmiotu umowy zgodnie z warunkami określonymi przez
Z
amawiającego w dokumentacji postępowania. Mając na uwadze powyższe - w przekonaniu
Odwołującego - brak jest podstawy do przyjęcia, że złożona oferta jest niezgodna z
warunkami zamówienia. Na marginesie Odwołujący wskazał, że z orzecznictwa Krajowej
Izby Odwoławczej wynika, że nie zachodzi niezgodność treści oferty z warunkami
zamówienia w przypadku, gdy oferta wykonawcy zabezpiecza interes zamawiającego w
większym stopniu, niż wymaga się tego warunkami zamówienia (por. np. wyrok z 29
września 2017 r., sygn. akt 1936/17 i wyrok z 17 lutego 2021 r. sygn. akt KIO 237/21).
W uzasadnieniu zarzutu naruszenia art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp poprzez
zaniechanie poprawienia innej omyłki w ofercie polegającej na niezgodności oferty z
dokumentami zamówienia, niepowodującej istotnych zmian w treści oferty, Odwołujący Pixel
wskazał, że w jego ocenie Zamawiający, jeśli doszedł do przekonania, że oferta jest
sprzeczna z warunkami zamówienia opisanymi w dokumentach zamówienia, winien dokonać
poprawienia innej omyłki w treści jego oferty. Omyłka ta polegałaby na wpisaniu niewłaściwej
nazwy procesora, w sytuacji, gdy zgodn
ie z dokumentami udostępnionymi przez samego
Zamawiającego (załącznik nr 10 do SWZ) podany przez Wykonawcę serwer Fujitsu
Primergy RX2540 M6 jest konfigurowany tylko z procesorem Intel Xeon Platinum 8380, 2.30

GHz. Zdaniem Odwołującego Zamawiający miał więc możliwość samodzielnego
poprawienia oferty Odwołującego przed jej odrzuceniem. Zamawiający mógł się w tym
zakresie oprzeć na wskazanym przez siebie, w załączniku nr 10 teście SPEC CPU2017
Floating Point Speed Results. Poprawienie tego rodzaju omyłki nie stanowiłoby prowadzenia
negocjacji z wykonawcą, gdyż właściwy numer procesora został wskazany w dokumentacji,
którą Zamawiający dołączył do dokumentacji postępowania (SPEC CPU2017 Floating Point
Speed Results)
. Zamawiający więc dysponuje odpowiednią wiedzą, która pozwala w sposób
właściwy dokonać poprawienia ewentualnej omyłki. Poprawienie takiej ewentualnej omyłki
nie spowoduje istotnych zmian w treści oferty. Przedmiot zamówienia jest niezwykle
obszerny i złożony (sam opis przedmiotu zamówienia jest zawarty na 47 stronach). Składają
się na niego liczne licencje, szkolenia i sprzęt komputerowy w różnorodnych konfiguracjach.
Przedmiotowy procesor stanowi niewielką jego część zarówno w odniesieniu do ilości
zamawianych elementów, jak i wartości całości oferty. W orzecznictwie powszechnie
przyjmuje się, że o istotności zmiany decydować będzie skala zmiany wielkości ceny, skala
zmiany zakresu przedmiotu świadczenia czy warunków jego realizacji. Dla oceny istotnego
charakteru wprowadzanych zmian kluczowe znaczenie ma bowiem ich zakres w stosunku do
całości treści oferty i przedmiotu zamówienia. Odwołujący Pixel stwierdził, że jeżeli jakieś
konkretne okoliczności nie wskazują co innego - należy przyjąć założenie, zgodnie z którym
wykonawcy składają oferty w dobrej wierze i na serio, z zamiarem zaoferowania świadczenia
we wszystkich elementach zgo
dnego z wymaganiami określonymi w opisie przedmiotu
zamówienia i na warunkach określonych w specyfikacji. Natomiast jeżeli dojdzie do
wystąpienia niezgodności treści oświadczenia woli wyrażonego w ofercie z treścią
specyfikacji, wtedy wpierw zamawiający ma obowiązek rzetelnego rozważenia możliwości
zastosowania art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp.

W uzasadnieniu zarzutu naruszenia art. 225 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp
Odwołujący
Pixel przytoczył treść tego przepisu i wskazał, że jako błąd w obliczeniu ceny kwalifikowane
jest także przyjęcie do wyliczenia ceny nieprawidłowej stawki podatku od towarów i usług,
który jest elementem cenotwórczym. O porównywalności ofert, w zakresie zaproponowanej
ceny, można mówić dopiero wówczas, gdy określone w ofertach ceny, mające być
przedmiotem porównywania, zostały obliczone z zachowaniem tych samych reguł. W
sytuacji, w której zamawiający nie określił w SWZ stawki podatku VAT – jak to ma miejsce w
przypadku przedmiotowego postępowania - w ogóle nie może dojść do wystąpienia innej
omyłki w rozumieniu Pzp. Nie ma bowiem wówczas ustawowej przesłanki niezgodności
oferty z SWZ.

Odwołujący Pixel podał, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z 11.03.2004 r. o podatku
od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.; dalej: VATU), podstawowa stawka
VAT w chwili obecnej wynosi 22% („tymczasowo” podwyższona do 23% VAT na podstawie
art. 146aa ust. 1 VATU).
Jednakże zgodnie z załącznikiem nr 3, w poz. 13 - wykaz towarów i
usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% do ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.). wskazano, że
obniżona stawka podatku obowiązuje na: Wyroby medyczne, wyposażenie wyrobów
medycznych, systemy i zestawy zabiegowe, w rozumieniu przepisów rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/745 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie
wyrobów medycznych, zmiany dyrektywy 2001/83/WE, rozporządzenia (WE) nr 178/2002 i
rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 oraz uchylenia dyrektyw Rady 90/385/EWG i 93/42/EWG
(Dz. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 1, z późn. zm.), oraz wyroby medyczne do diagnostyki
in vitro i wyposażenie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro, w rozumieniu przepisów
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/746 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w
sprawie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro oraz uchylenia dyrektywy 98/79/WE i
decyzji Komisji 2010/227/UE (Dz. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str
. 176, z późn. zm.),
dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na podstawie art. 146 aa
ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od
towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z
późn. zm.). tymczasowo podwyższono stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art.
120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, do 8%. Zgodnie z art. 2 rozporządzenie
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/745 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie
wyrobów medycznych, zmiany dyrektywy 2001/83/WE, rozporządzenia (WE) nr 178/2002 i
rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 oraz uchylenia dyrektyw Rady 90/385/EWG i 93/42/EWG
(Dz. U. UE. L. z 2017 r. Nr 117, str. 1 z późn. zm.) za wyrób medyczny uznaje się narzędzie,
aparat, urządzenie, oprogramowanie, implant, odczynnik, materiał lub inny artykuł
przewidziany przez producenta do stosowania -
pojedynczo lub łącznie - u ludzi do co
najmniej jednego z następujących szczególnych zastosowań medycznych: diagnozowanie,
profilaktyka, monitorowanie, przewidywanie, p
rognozowanie, leczenie lub łagodzenie
choroby, diagnozowanie, monitorowanie, leczenie
, łagodzenie lub kompensowanie urazu lub
n
iepełnosprawności, badanie, zastępowanie lub modyfikowanie budowy anatomicznej lub
procesu lub stanu fizjologicznego lub chorobowego, dostarczanie informacji poprzez badanie
in vitro próbek pobranych z organizmu ludzkiego, w tym pobranych od dawców narządów,
krwi i tkanek, i który nie osiąga swojego zasadniczego przewidzianego działania środkami
farmakologicznymi, immunologicznymi lub metabolicznymi w ludzkim ciele lub na nim, ale
którego działanie może być wspomagane takimi środkami. W kontekście przedmiotowego
zamówienia istotny jest motyw 19 wskazanego wyżej rozporządzenia Parlamentu

Europejskiego i Rady (UE) 2017/745. Precyzuje o
n pojęcie wyrób medyczny w odniesieniu
do oprogramowania odrębnego. W jego myśl oprogramowanie odrębne, w przypadku gdy
zostało specjalnie przewidziane przez producenta do co najmniej jednego z zastosowań
medycznych wyszczególnionych w definicji wyrobu medycznego, kwalifikuje się jako wyrób
medyczny. W odmienny sposób kwalifikowane jest oprogramowanie do zastosowań
ogólnych, nawet jeżeli jest używane w ochronie zdrowia lub oprogramowanie do zastosowań
związanych ze stylem życia i samopoczuciem. Nie są one wyrobami medycznymi.
Kwalifikacja oprogramowania -
jako wyrobu albo jako wyposażenia - jest niezależna od
lokalizacji tego oprogramowania i od typu połączenia między oprogramowaniem a wyrobem.
W myśl motywu 16, 17 i 26 wyroku Trybunału Sprawiedliwości z 7.12.2017 r., C-329/16,
SYNDICAT NATIONAL DE L'INDUSTRIE DES TECHNOLOGIES MÉDICALES (SNITEM) I
PHILIPS FRANCE v. PREMIER MINISTRE I MINISTRE DES AFFAIRES SOCIALES ET DE
LA SANTÉ, ZOTSiS 2017, nr 12, poz. I-947, aby oprogramowanie było objęte zakresem
stosowa
nia rozporządzenia, nie wystarcza, żeby było wykorzystywane w kontekście
medycznym, l
ecz konieczne jest również, aby wytwórca wskazał jego konkretne
przeznaczenie do celów medycznych. Jednocześnie podkreślono, że nie jest wyrobem
medycznym oprogramowanie,
które wprawdzie może być wykorzystane w środowisku
medycznym, lecz jego jedynym celem jest archiwizacja, gromadzenie i przekazywanie
danych, takiego jak oprogramowanie do przechowywania danych medycznych pacjenta. W
tym kontekście wskazana w ofercie wykonawcy Agfa sp. z o. o. stawka podatku VAT w
wysokości 8 % w odniesieniu do takich pozycji jak m. in. macierz dyskowa na potrzeby
archiwum czy macierz dyskowa na potrzeby backupu nie ma uzasadnienia prawnego i
stanowi błąd w obliczeniu ceny. Analogiczna sytuacja ma miejsce w przypadku
oprogramowania
RADCOM służącego do transkrypcji mowy na tekst oraz oprogramowania
na integrację z systemem Asseco, które to oprogramowanie jej systemem szpitalnym nie
będącym wyrobem medycznym. Z tego powodu oferta ta powinna podlegać odrzuceniu.
Zdaniem O
dwołującego Pixel oferta wykonawcy Agfa sp. z o. o. powinna podlegać
odrzuceniu również ze względu na jej niezgodność z wymaganiami Zamawiającego, w
szczególności:
1) w
pozycji 2a załącznika nr 7 Wykonawca zaoferował serwer PowerEdge R7515. Zgodnie
z załącznikiem nr 8 dla tej pozycji wymagane było, aby serwer obsługiwał: pamięć w
technologii nieulotnej montowaną w złączach DIMM. (definicja: NVDIMM - Wikipedia
<https://en.wikipedia.org/wiki/NVDIMM> -
pamięć nieulotna montowana w złączach
DIMM inaczej NVDIMM). Na stronach Dell zawarto
specyfikację, (User Guide Dell
dotyczący pamięci nieulotnej (NVDIMM): Dell EMC NVDIMM-N Persistent Memory User

Guide <https://dl.dell.com/topicspdf/nvdimm_n_user_guide_en-us.pdf> (NVDIMM-Ns are
currently supported in the T640, R640,R740/R740XD, R840, R940, R940xa,MX740c and
MX84
0c PowerEdge)).z której wynika, że pamięć RVDIMM jest wspierana przez tylko
wskazane przez Dellla modele serwerów. Producent sprzętu – Dell zamieścił na swoich
stronach sp
ecyfikację techniczną serwera R7515 zaoferowanego przez Agfa sp. z o.o.
<https://www.dell.com/support/manuals/en-pl/poweredge-
r7515/per7515_ts_pub/memoryspecifications?guid=guid-6bfb6a89-69b2-4365-921b-
98603fa1b0ba. Z tej specyfikacji nie wynika, że wskazany przez Agfa sp. z o.o. model
obsługuje pamięć NVDIMM (wsparcie tylko dla RDIMM oraz 3DS LRDIMM), . Oznacza
to,
że w tym zakresie oferta Agfa sp. z o. o. nie spełnia warunków zamówienia. Z
powyższych informacji nie wynika, aby by spełniony wymóg wsparciu dla pamięci
NVDIMM (wsparcie tylko dla RDIMM oraz 3DS LRDIMM),
4)
Zamawiający postawił w SWZ wymóg, aby wszystkie krytyczne komponenty urządzenia
takie jak: kontrolery dyskowe, pamięć cache, zasilacze i wentylatory były zdublowane tak,
aby awaria poje
dynczego elementu nie wpływała na funkcjonowanie całego systemu.
Komponenty te muszą być wymienialne w trakcie pracy macierzy Dokument producenta
macierzy wskazanej prze
z Agfę opisujący możliwości instalacyjne Storage Adapters
(kontrolerów RAID) PowerVault NX3240 Network Attached Storage System Installation
and Service Manual | Dell Poland <https://www.dell.com/support/manuals/en-
pl/storagenx3240/nx3240_ism_pub/expansion-card-installation-guidelines?guid=guid-
6d5ca40a-3d0f4ef2-9d2f-49e2e2076637&lang=en-us> W dokumencie tym zawarto
adnotację “NOTE The expansion card slots are not hot-swappable.” – oznacza to, że
wszystkie karty rozszerzeń włączając w to kontrolery raid nie są wymienialne na gorąco,
co oznacza, że nie mogą być wymieniane w trakcie pracy.
W pozycji nr 5
załącznika 7 Agfa sp. z o. o. zaoferowała: Producent: VMware Nazwa:
vSph
ere 7 Standard Jednocześnie potwierdziła spełnianie określonej w załączniku 16
pozycji pkt 32 SOPZ przez to oprogramowanie
funkcjonalności do wirtualizacji
posiadające mechanizm równomiernego obciążenia zasobów obliczeniowych z
automatyczną migracją maszyn wirtualnych pomiędzy hostami w ramach klastra. Do
działania tej funkcjonalności konieczne jest oprogramowania vCenter Server 7, które nie
zostało zaoferowane. Na marginesie, w przypadku oferty Agfa Zamawiający uznał, że
ten dodatkowy moduł, który nie jest standardową częścią VSphere zawarty jest w
oferowanym produkcie. Z kolei Uniwersyteckie Centrum Kliniczne analogicznych
wyjaśnień Odwołującego nie uznało.

5) Agfa sp.
z o. o. zgodnie z załącznikiem nr 7 zaoferowała jako macierz główną Dell
ME5024. Wg
zapisów SOPZ macierz miała obsługiwać replikację synchroniczną i
asynchroniczną.
Zgodnie
z
specyfikacją
producenta
sprzętu
https://www.delltechnologies.com/asset/en-us/products/storage/technical-
support/dellpowervault-me5-ss.pdf
macierz spełnia wyłącznie replikację asynchroniczną.

W z
ałączeniu do odwołania zostały przekazane: wyciąg z specyfikacji DELL
dotyczących pamięci nieulotnej, tłumaczenie specyfikacji z pkt 4, wyciąg z specyfikacji DELL
serwera R7515, t
łumaczenie specyfikacji z pkt 6, wydruk ze strony producenta
oprogramowania Vmware Site Recovery, t
łumaczenie specyfikacji z pkt 8, wyciąg z
specyfikacji Dell NX3240dotyczący kontrolerów RAID, tłumaczenie specyfikacji z pkt 10,
wyciąg z specyfikacji oprogramowania wirtualizacyjnego na potrzeby nowego systemu do
zarządzania badaniami, tłumaczenie specyfikacji z pkt 12, wyciąg z specyfikacji dotyczący
macierzy głównej Dell ME5024, tłumaczenie specyfikacji z pkt 14, wiadomość e-mail z
odpowiedzią od inżyniera firmy Ingram Micro Sp. z o.o. autoryzowanego dystrybutora firmy
Dell,
wiadomość e-mail z odpowiedzią od inżyniera firmy ALSO Polska Sp. z o.o.
autoryzowanego dystrybutora firmy Dell.

W odpowiedzi na odwołanie Zamawiający wniósł o jego oddalenie.
Zamawiający zgłosił również opozycję przeciwko przystąpieniu do postępowania
odwoławczego po jego stronie wykonawcy Alteris S.A. z siedzibą w Katowicach,
stwierdzając, że wykonawca ten sam złożył Odwołanie od czynności wyboru oferty Spółki
Agfa zarzucając Zamawiającemu niedokonanie odrzucenia tej oferty jako zawierające błąd w
obliczeniu ceny z uwagi na zastosowanie 8 % stawki
podatku VAT dla całości zamówienia.
Zatem w tej części zarzuty Przystępującego są zgodne z zarzutami Odwołującego. W tej
sytuacji nie wydaje się, aby oddalenie odwołania zgodnie z wnioskiem Zamawiającego było
zgodne z interesem Przystępującego nawet szeroko rozumianym.

W uzasadnieniu swojego stanowiska
odnośnie do pierwszego z zarzutów odwołania
Zamawiający m.in. wskazał, że odrzucenie oferty Odwołującego było prawidłowe i zgodne z
obowiązującymi przepisami, pomimo że oferta ta zawierała najniższą cenę i najdłuższy
deklarowany
okres gwarancji na system Zarządzania badaniami i sprzęt serwerowy. Opis
przedmiotu zamówienia został przez Zamawiającego bardzo szczegółowo określony w
załączniku nr 8 do SWZ, gdzie określono w sposób wyczerpujący, opisowy i bardzo
konkretny wymagania od
nośnie systemu, jego modułów i sprzętu serwerowego składającego
się na przedmiot zamówienia. Zgodnie z SWZ Zamawiający wymagał złożenia przez
Wykonawcę wraz z Formularzem ofertowym załącznika nr 7 do SWZ w postaci Formularza
asortymentowo-cenowego. Formula
rz ten stanowił zgodnie z pkt XI pkt. 4. 3 SWZ część

oferty Wykonawcy. W Załączniku nr 7 Zamawiający oczekiwał uszczegółowienia przez
Wykonawcę treści oferty poprzez podanie szczegółowych informacji odnośnie
poszczególnych modułów i elementów składających się na system Zarządzania badaniami.
W poz. 2a Zamawiający oczekiwał wskazania informacji odnośnie producenta,
nazwy/modelu/adresu witryny do weryfikacji stanu gwarancji
dla serwera składającego się na
system. Wykonawca w
poz. 2a wskazał, iż ofertuje 3 szt. Serwerów produkcji Fujitsu, Model
serwera RX 2540 M6, z procesorem Intel Model Xeon Sliver 4310, liczba
procesorów 1,
podano również stronę, na której można zweryfikować stan gwarancji dla sprzętu
serwerowego. Zgodnie z
załącznikiem nr 8 do SWZ tj. w Opisie Przedmiotu Zamówienia w
pkt VI MINIMALNE WYMAGANIA
FUNKCJONALNE DLA SPRZĘTU SERWEROWEGO NA
POTRZEBY SYSTEMU ZARZĄDZANIA BADANIAMI DIAGNOSTYCZNYMI dla Serwera pkt
3 Procesor Zamawiający zawarł następujący wymóg:
Zains
talowany minimum jeden procesor (osiągający w testach CPU2017 Floating Point
Speed wynik minimum 170 punktów dla konfiguracji oferowanego serwera,
Zamawiający dopuszcza model procesora uzyskujący oczekiwane wyniki testu w konfiguracji
dwuprocesorowej
Wyn
iki dla oferowanego modelu serwera muszą być dostępne na stronie
https
://www.spec.org/cgibin/osgresults na dzień publikacji ogłoszenia o zamówieniu w
Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (wg załączonego wydruku stanowiącego załącznik
nr 10 do SWZ.
Podcza
s weryfikacji oferty Zamawiający sprawdzał czy zaoferowany serwer wraz
procesorem występują w wykazie stanowiącym załącznik nr 10. W wyniku weryfikacji ustalił,
iż w wykazie nie ma takiej konfiguracji. W tej sytuacji Zamawiający zwrócił się do Wykonawcy
w dniu 2.01.2023 r. o
wyjaśnienia i wskazanie zaoferowanego w formularzu asortymentowo-
cenowym modelu serwera.
W odpowiedzi Wykonawca
wyjaśnił, że „w formularzu asortymentowo- cenowym
wskazał zaoferowany Zamawiającemu katalogowy (bazowy) model serwera Fujitsu Primergy
RX2540 M6 i standardowo ma on procesor Xeon Platinum 8380,
który spełnia wymagania
Zamawiającego. W takiej wersji serwer ten posiada standardowo procesor Intel Xeon Silver.
Podany serwer zgodnie z informacjami od producenta konfigurowalny i zaoferowane
rozwiązanie po modyfikacji spełnia wymagania SWZ”. Dodatkowo dołączył oświadczenie
firmy Fujitsu z którego wynika, że firma ta zaoferowała Odwołującemu Model serwera RX
2540 M6 dostosowany do potrzeb Zamawiającego z aktywnym procesorem Xeon Platinum
8380. „Procesor wskazany w ofercie tj. Xeon Sliver 4310 będzie wchodził w skład zestawu

jako procesor bazowy ale nie będzie aktywny i będzie stanowił element nadmiarowy.”
Odwołujący zastrzegł wyjaśnienia jako tajemnicę przedsiębiorstwa, jednak Zamawiający
uznał, iż w/w dokumenty nie spełniają warunków niezbędnych do uznania, iż stanowią one
tajemnicę przedsiębiorstwa Odwołującego i je odtajnił. Odwołujący nie uzasadnił ani nie
udokumentował, iż dane zawarte w wyjaśnieniach spełniają wymogi do uznania ich za
tajemnicę przedsiębiorstwa.

Zamawiający stwierdził, że nie dał wiary wyjaśnieniom Odwołującego, gdyż były one
całkowicie sprzeczne wewnętrznie i sprzeczne z treścią złożonej przez niego oferty.
Odwołujący wyraźnie wskazał w ofercie model procesora w oferowanym serwerze. Podany
został model procesora zupełnie inny niż model wskazany następnie w wyjaśnieniach.
Modele te oraz ich oznaczenia
nie są w żadnym zakresie zbieżne ani podobne, co więcej
konfiguracja z modelem
wskazanym przez Odwołującego faktycznie występuje w serwerach
firmy Fujitsu. Po drugie w ofercie Odwołujący wyraźnie wskazał, że oferuje Serwer z jednym
procesorem, zaś z wyjaśnień oraz pisma Fujitsu wynikało, że Odwołujący rzekomo oferuje
serwer z dwoma
procesorami. Zatem wyjaśnienia wyraźnie wskazywały, że Odwołujący
zmierzał do sanowania oferty, która w swoim pierwotnym kształcie i treści nie spełniała
warunków specyfikacji, a przez to oferta jest niezgodna z SWZ i wymogami Zamawiającego.
Niezgodność Oferty nie może być, jak domaga się Odwołujący, sanowana w drodze
poprawienia innej oczywistej omyłki. Zamawiający nie dysponuje bowiem żadnymi
wskazaniami, poza w
olą Odwołującego do przyjęcia, że zamiast serwera RX 2540 M6 z
procesorem Intel Xeon Silver 4310
chciał on zaoferować serwer RX 2540 M6 z procesorem
Xeon Platinum
8380 albo też, że zamierzał zaoferować serwer z dwoma procesorami. Taka
poprawa Oferty stanowiłaby nieuprawnioną ingerencję Zamawiającego w treść oferty
sprzeczną z wyraźną treścią oświadczenia Wykonawcy. Dodatkowo Zamawiający wskazał,
że na stronie dedykowanej Fujitsu w opisie technicznym oferowanego serwera jest wiele
procesorów, które można wybrać do konfiguracji serwera, nie ma tak, że wpisany do
formularza procesor jest bazowym podstawowym procesorem, każdy może wybrać procesor
z listy procesorów dostępnych dla tego serwera. Z tych względów Zamawiający nie mógł
potraktować podania przez Odwołującego niewłaściwego numeru procesora jako omyłki
pisarskiej,
ponieważ nie doszło tutaj do podania błędnego oznaczenia modelu/numeru
procesora.
W tej sytuacji Zamawi
ający nie miał podstaw do dokonania wyboru oferty
Odwołującego, skoro jego oferta została odrzucona jako niezgodna z SWZ.

Następnie Zamawiający zauważył, że
Odwołujący kwestionuje zastosowanie przez
wybranego Wykonawcę stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8 % dla całości
prze
dmiotu zamówienia, wskazując, że w jego ocenie stawka ta pozostaje niezgodna z art.

41 ust. 1 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od
towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze
zm.; dalej: VATU),
załączniki nr 3, w poz. 13 - wykaz towarów i usług opodatkowanych
stawką podatku w wysokości 7% do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i
usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.). W jego ocenie na przedmiot zamówienia
składa się szereg różnorodnych świadczeń, które winny być traktowane samodzielnie i które
w zakresie poz. 1 formularza sortymentowo cenowego winny być częściowo objęte stawką 8
% zaś w pozostałym zakresie stawką 23 %.
Zama
wiający podniósł, że określając przedmiot zamówienia i opisując go w
Załączniku nr 8 wskazał wyraźnie, iż przedmiotem zamówienia jest „Dostawa licencji
systemu do zarządzania badaniami wraz z sprzętem serwerowym, wdrożeniem i
szkoleniami
”. Odwołując się do definicji zawartych w art. 2 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) 2017/745 z dnia 5 kwietnia
2017 r. w sprawie wyrobów
medycznych, zmiany dyrektywy 2001/83/WE, rozporządzenia (WE) nr 178/2002 i
rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 oraz uchylenia dyrektyw Rady 90/385/EWG i 93/42/EWG
(Dz. U. UE. L. z 2017 r. Nr 117, str. 1 z późn. zm.) wskazał, iż przedmiotem zamówienia jest
system w rozumieniu tej ustawy tj.
połączenie produktów, pakowanych razem lub osobno,
które są przeznaczone do wzajemnego połączenia lub zestawienia w celu osiągnięcia
konkretnego zastosowania medycznego
. Na system składa się przede wszystkim
opro
gramowanie spełniające definicję wyrobu medycznego oraz moduły i produkty, których
zastosowanie jest niezbędne, aby oprogramowanie mogło znaleźć określone zastosowanie
medyczne. Należy dodatkowo wskazać, iż zgodnie z definicjami zawartymi w art. 2
Rozporządzenia oprogramowanie uznawane jest za wyrób aktywny, tj. wyrób, którego
funkcjonowanie zależy od źródła energii innego niż energia generowana przez ciało ludzkie
do tego celu lub przez siłę grawitacji i który działa poprzez zmianę gęstości lub przetwarzanie
tej energii. Ta cecha oprogramowania jest niezwykle istotna z punktu widzenia oceny
zarzutów Odwołującego, ponieważ wskazuje na wyraźną konieczność powiązania
oprogramowania z nośnikiem, na którym ma być ono zainstalowane i za pomocą którego ma
być wykorzystane. Zatem intencją Zamawiającego było zamówienie kompletnego systemu
w rozumieniu Rozporządzenia o wyrobach medycznych ujmowanego całościowo jako jedno
świadczenie kompleksowe, na które składa się szereg elementów, które jednak samodzielnie
nie mają dla Zamawiającego żadnego znaczenia. Co istotne system ten stanowi jeden z
produktów zamawianych przez Zamawiającego w ramach realizacji globalnego zadania
„Śląska Platforma Medyczna e CereMed – Telemedycyna i eksploracja danych medycznych
– Telemendycyna i eksploracja danych medycznych z zdaniem pn. włączenie usług
teleonkologii UCK do Śląskiej Platformy Medycznej eCerMed. Mając na uwadze cele i
założenia tego projektu, Zamawiający nie zamawia zwykłego systemu do archiwizacji

danych, ale kompleksowe wielozadaniowe
narzędzie informatyczne w postaci systemu
umożliwiającego integrację z wszystkimi urządzeniami obrazowymi Zamawiającego,
z
apewniającego możliwość przechowywania i selekcji danych obrazowych oraz ich
wykorzystywania w diagnostyce pacjenta i celach medycznyc
h. Aby narzędzie to pozwoliło
na
realizacje celów projektu oraz założeń opisu przedmiotu zamówienia, a tym samym mogło
być sfinansowane ze środków programu musi być kompleksowym rozwiązaniem i
kompletnym. Tym samym musi ono
spełniać również wymogi przewidziane i zdefiniowane
Rozporządzeniem o wyrobach medycznych w zakresie kompatybilności, tj. zdolności wyrobu,
w tym oprogramowania,
stosowanego łącznie z co najmniej jednym innym wyrobem i
zgodnie z jego przewidzianym zastosowaniem, do
działania bez utraty lub osłabienia
zdolności do działania zgodnego z przeznaczeniem; lub integracji lub funkcjonowania bez
potrzeby modyfikacji lub dostosowania
jakiejkolwiek części połączonych wyrobów lub bycia
stosowanym łącznie bez konfliktów/interferencji lub działań niepożądanych. Proces integracji
z systemem wszystkich wyrobów medycznych do obrazowania posiadanych przez
Zamawiającego oraz migracji do systemu danych z dotychczasowych systemów i urządzeń
spełniał te wymogi w całości i jest niezbędnym warunkiem realizacji projektu. W tym zakresie
system musi też spełniać wymóg „interoperacyjności” oznaczającej zdolność co najmniej
dwóch wyrobów, w tym oprogramowania, pochodzących od tego samego producenta lub od
różnych producentów, do wymiany informacji i stosowania informacji, które były przedmiotem
wymiany, do prawidłowego wykonania konkretnej funkcji bez zmiany zawartości tych danych;
komunikowania się między sobą; współpracy zgodnie z przeznaczeniem. Oba te wymogi
powodują, że nie ma możliwości z punktu widzenia założeń projektu oraz wymagań i
oczekiwań Zamawiającego rozdzielenia poszczególnych elementów tego systemu. Mając na
uwadze
powyższe system stanowiący przedmiot zamówienia nie jest zwykłym systemem do
archiwizacji i przechowywania danych medyc
znych pacjenta, o którym mowa w wyroku
Trybunału Sprawiedliwości z 7.12.2017 r., C-329/16, cytowanym przez Odwołującego.
O
powyższej
kwalifikacji
systemu
świadczy
konsekwentne
stanowisko
Zamawiającego od ustalenia wartości zamówienia po odpowiedzi na pytania wykonawców w
toku pos
tępowania. We wniosku o wszczęcie postępowania z dnia 10.11.2022 r. nr
EIN/381/PL/A/12/2022 Zamawiający określił szacunkową wartość zamówienia na kwotę
5.037.037,04 zł netto i 5.440.000,00 zł brutto, co oznacza, że już na tym etapie traktował
przedmiot zamówienia jako świadczenie kompleksowe objęte 8 % stawka podatku VAT
właściwą dla wyrobu medycznego. W odpowiedziach na pytania Wykonawców z dnia
8.12.2022 r.
Zamawiający negatywnie odniósł się w odpowiedzi na pytanie 98 do wniosku
Wykonawców o wydzielenie w formularzu asortymentowym kosztów szkoleń, dostawy i
usług. W pytaniu 107 wskazał również na brak możliwości odbiorów częściowych, jasno

wskazując, iż częściowa realizacja przedmiotu zamówienia nie ma dla niego znaczenia z
punktu widzenia celu udzielenia zamówienia, gdyż brak kompletnego wdrożenia systemu
uniemożliwi mu realizację założeń warunkujących pozyskanie finansowania dla tego zadania.
Zarówno wzór umowy, jak i protokoły odbioru również jednoznacznie precyzowały, że
odbiorowi podlega wyłącznie cały i kompletny system. W toku postępowania żaden z
Wykonawców nie zadał Zamawiającemu pytania odnośnie kwestii wyceny czy
przewidywanych stawek podatku VAT, ani też możliwości zmiany formularza ponad
wskazane pytanie 98. P
odział formularza na pozycje miał znaczenie czysto techniczne
umożliwiające weryfikacje zaoferowanych modułów i elementów składających się na system,
weryfikacj
ę ich zgodności z wymogami SWZ.
Zamawiający stwierdził, że mając na uwadze orzecznictwo TSUE oraz orzecznictwo
KIO oraz WSA i NSA, dokonując oceny ofert nie miał podstaw do kwestionowania
stanowiska wybranego Wykonawcy w zakresie zakwalifikowania systemu jako
świadczenia
kompleksowego ze stawką VAT 8 % właściwą dla wyrobu medycznego w postaci
opr
ogramowania, które jest najważniejszym elementem systemu, ale które nie spełni
oczekiwan
ej roli i założeń Zamawiającego bez pozostałych elementów składających się na
ten system. Zamawiający ma świadomość, iż zarówno TSUE, jak i polskie organy podatkowe
pod
kreślają, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od
towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy
jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie
p
owinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych, by nie pogarszać funkcjonalności
systemu podatku VAT , jednak nie dotyczy to
przypadków jak w niniejszym postępowaniu. W
sprawie C-
349/96 Card Protection Plan Ltd, Trybunał uznał, że w przypadku, gdy dwa lub
więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są
tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której
rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią
jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej. Z kolei w wyroku z 11 maja
2017 r. sygn. I FSK 1389/15 Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) stwierdził, iż: „Jedno
świadczenie występuje w przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie
czynności dokonane przez podatnika na rzecz klienta są ze sobą tak ściśle związane, że
t
worzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie
miałoby charakter sztuczny". Z orzecznictwa TSUE wynika, że w przypadku jednej, złożonej
transakcji, dane świadczenie musi być uznane za pomocnicze względem świadczenia
głównego, jeżeli nie stanowi dla klientów celu samego w sobie, lecz środek służący jak
najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego (zob. wyrok z 22 października 1998 r. w
sprawach połączonych C-308/96 i C-94/97 Madgetti Baldwin oraz ww. wyrok w sprawie

CPP). Innymi słowy czynności o charakterze pomocniczym, których samoistne wykonanie
nie przyniosłoby klientowi praktycznej korzyści, na gruncie podatku VAT nie powinny być
traktowane jako oddzielne usługi, w oderwaniu od świadczenia zasadniczego.
W ocenie Zamawiającego przedmiot zamówienia składający się na kompletny system
stanowiący przedmiot zamówienia powoduje, że powiązany byt świadczeń ma znaczenie
obiektywne,
mamy więc do czynienia z sytuacją, iż nie może to w ogóle dojść do
wyodrębnienia świadczenia ubocznego (pomocniczego) a Zamawiający w żadnych
okolicznościach nie jest zainteresowany do nabycia świadczenia ubocznego bez świadczenia
głównego i odwrotnie, co wyraźnie podkreślił w toku postępowania i nadal podtrzymuje.
P
ojęcie świadczeń złożonych nie jest zdefiniowane ani w VATU, ani przepisach
wykonawczych czy Dyrektywie 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od
wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z 2006 r. Nr 347, poz. 1 ze zm.). Jednak koncepcja ta jest
powszechnie
uznawana przez organy podatkowe, sądy administracyjne, Trybunał
Sprawiedliwości
Unii
Europejskiej
(TSUE).
Koncepcja
świadczeń
złożonych
(kompleksowych) zakłada, że dla celów VAT należy wiązkę świadczeń postrzegać jako jedno
świadczenie, gdy jeden z elementów takiego świadczenia ma charakter dominujący (główny),
zaś pozostałe świadczenia mają charakter pomocniczy i są ze świadczeniem głównym na
tyle związane, że ich rozdzielenie miałoby charakter sztuczny i z tego względu łącznie
stanowią jedno kompleksowe świadczenie. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie
zarówno w orzecznictwie Trybunału, jak i polskich sądów administracyjnych. W wyroku TSUE
z 2 maja 1996 r., C-231/94 w sprawie FaaborgGelting Linien A
/S, Trybunał wskazał, że w
przypadku, gdy kilka świadczeń dokonywanych przez podatnika na rzecz klienta jest ze sobą
tak ściśle związanych, że tworzą obiektywnie jedno świadczenie z ekonomicznego i
gospodarczego punktu widz
enia, to nie należy dla celów podatkowych sztucznie dzielić
takiego świadczenia. Z kolei w wyroku TSUE z 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05 w
sprawie Aktiebolaget Trybunał uznał, iż w przypadku świadczeń złożonych w pierwszej
kolejności należy poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej transakcji
celem określenia, czy podatnik zapewnia klientowi kilka odrębnych świadczeń, czy jedno
świadczenie. Jedno świadczenie występuje w przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo
co najmniej dwie czynn
ości dokonane przez podatnika na rzecz klienta są ze sobą tak ściśle
związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze,
którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.W wyroku w sprawie C-276/09 Everything
Everywhere Ltd. T
rybunał zwrócił uwagę na to, że świadczenie usług, z których klienci nie
mogliby korzystać niezależnie od korzystania z usługi telefonii komórkowej, nie stanowi z ich
punktu widzenia żadnej samodzielnej wartości w stosunku do tej usługi (problem powstał na
tle świadczenia usługi telefonii komórkowej wraz z usługą udostępniania klientom tej telefonii

infrastruktury pozwalającej na płacenie faktur z tego tytułu np. kartą kredytową, czekiem). Z
rozstrzygnięcia tego wynika, jak bliski i ewidentny pozostaje związek ekonomiczny obu
świadczeń, które Trybunał uznał za jedno świadczenie złożone. W wyroku z 25 lutego 1999 r.
w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP), ECLI:EU:C:1999:93,
Trybunał
stwierdził, że: "Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej
części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy
traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania,
co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi
zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do
lepszego wykorzystania usługi zasadniczej". W orzeczeniu WSA w Gliwicach z dnia 24
czerwca 2021 r., sygn. akt. I SA/Gl 686/21, s
ąd podkreślił, że w odniesieniu do niniejszej
sprawy należy zwrócić szczególną uwagę na fakt, iż użycie słowa "zwłaszcza" oznacza, że z
pojedynczym świadczeniem złożonym możemy mieć również do czynienia w sytuacji, gdy
żadnej z części składowych usługi nie można uznać za usługę główną, np. w sytuacji, gdy
wszystkie
czynności będące elementami składowymi (lub przynajmniej część z nich) są
równie istotne dla wykonania całego świadczenia złożonego (usługi kompleksowej), a
jednocześnie brak pomiędzy tymi elementami związku, wskazującego na istnienie relacji
usługa główna - usługa pomocnicza. W nawiązaniu do zagadnienia dotyczącego tego, czy
możliwe jest uznanie, że wykonywanie danych czynności na podstawie jednej umowy
stanowi jedno świadczenie - usługę kompleksową, wskazać również należy, że w wyroku z
27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen, ECLI:EU:C:2005:649, pkt
20 i 22 wyroku, TSUE wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, iż
każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność
złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie
rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie TSUE, aby określić, czy
mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów
charakterysty
cznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza
konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie. Podobnie
jest w przypadku, jeśli dwa lub więcej świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika
na rzecz
konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że
stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego
rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Zatem z orzecznictwa TSUE wynika, że każda
czynn
ość powinna być rozpatrywana jako odrębna i niezależna, ale równocześnie Trybunał
podkreśla, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie
powinno być sztucznie dzielone i tym samym powinno być jednolicie opodatkowane (wyrok z
25 lutego 1999 r., C-349/96 Card Protection Plan
Ltd.). W Polsce, już pod rządami

poprzedniej ustawy o podatku od towarów i usług (ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku
od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym – Dz.U. poz. 50, ze zm.) w podobnym tonie
wypowiadał się wielokrotnie Sąd Najwyższy, który sformułował tezę, że podział jednorodnej,
kompleksowej usługi na odrębne rodzaje jest podziałem sztucznym i nie może stanowić
podstawy do podziału kwoty należnej za tę usługę na części, z czego każda jest objęta inną
stawką VAT (przykładowo w wyroku z 21 maja 2002 r., III RN 66/01, publ. LEX nr 55863).
Takie zapatrywanie obecne jest również w orzecznictwie sądów administracyjnych.
Jak wynika także z orzeczeń TSUE w połączonych sprawach C-308/96 i C-349/96 dla
potrzeb
oceny określonego działania jako świadczenia jednolitego i kompleksowego
najistotniejsze jest jego zbadanie z perspektywy nabywcy. Jeżeli z punktu widzenia odbiorcy
określonego świadczenia istnieje jeden istotny przedmiot świadczenia, a pozostałe mają
charakter wtórny lub pomocniczy, mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym, którego
podział prowadziłby do sztuczności i wypaczałby ekonomiczny i faktyczny cel dokonywania
transakcji. Istotne
wydaje się także orzeczenie TSUE sprawie Faaborg-Gelting Linien, gdzie
Trybunał orzekł, że w przypadku czynności stanowiącej zespół świadczeń należy wziąć pod
uwagę wszystkie okoliczności, w których czynność ta jest dokonywana. Jeżeli poszczególne
element
y zespołu świadczeń również nie są w stosunku do siebie świadczeniami głównymi i
pomocniczymi, należy mimo to zbadać, czy punkt ciężkości świadczeń stanowią dostawy,
czy świadczenie usług. W sprawie Levob gdzie przedmiotem była dostawa oprogramowania,
dostosowanego pod potrzeby klienta, a
więc nie standardowego, analogicznie jak w
przypadku niniejszego postępowania, Zamawiający nie miał zatem głównie na względzie
nabycia standardowego oprogramowania, lecz oprogramowania specjalnie przystosowanego
do swoich potrzeb.
Podobnie również jak tam w tym przypadku przystosowanie i instalacja, a
także migracja danych były procesami wymagającymi bardzo dużych nakładów i
stanowiącymi znaczące pozycje w koszcie zamówienia. Świadczenie w postacie dostawy
systemu stanowiącego przedmiot zamówienia wymaga od Wykonawcy świadczenia
całościowego „kompletnej obsługi”, wykraczającej dalece poza dostarczenie programu
bazowego.
Zamawiający podniósł, że w orzecznictwie przyjmuje się, iż różnorodne świadczenia
serwisowe stanowią jedno świadczenie kompleksowe. Na gruncie zagadnienia świadczenia
usługi utrzymania określonego standardu autostrady, NSA w wyroku z 17 kwietnia 2019 r., I
FSK 494/17 stwierdził, że świadczenie złożone stanowi całościowy kompleks czynności
usługowych, przy czym różnorodnych, lecz składających się w sumie na wymagany efekt
jakościowy. Zdaniem NSA specyfika tej usługi wskazuje, iż z punktu widzenia jej
funkcjonalności i użyteczności dla klienta końcowego (zamawiającego) nie należy jej dzielić,

gdyż nie jest to uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia. Brak bowiem wykonania
chociażby jednego z elementów (czynności) składających się na tę usługę, czyni ją
niekompletną, skoro przez jej brak wykonawca nie osiągnie wymaganego standardu usługi.
Tym samym zaakceptow
ać należy stanowisko, że świadczenia składające się na sporną
usługę wykazują - mimo różnorodności - ścisłe powiązanie ze sobą w sensie gospodarczym i
w konsekwencji tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. NSA
wskazał, że celem gospodarczym tej usługi jest jej całościowe, a nie częściowe, wykonanie,
co oznacza, że wprawdzie poszczególne czynności wykonywane w jej ramach mogą mieć
charakter samoistny, lecz same w sobie, bez wykonania w całości pozostałych elementów tej
usługi, nie zaspokajają celu ekonomicznego zamawiającego (zamawiający nie jest
zainteresowany pojedynczymi czynnościami tej usługi, lecz jej całościową realizacją, w celu
stałego utrzymania określonego standardu autostrady). Innymi słowy: wykonywanie
poszczególnych czynności nie stanowi celu samego w sobie, lecz jest środkiem służącym do
wykonania usługi jako całości i osiągnięcia jej celu (por. też wyrok NSA z 28 października
2016 r., sygn. akt I FSK 344/15). W tym znaczeniu w niniejszej sprawie wszystkie elementy
składające się na system zgodnie z jego opisem przez Zamawiającego i przedmiot
zamówienia, które Wykonawca realizuje w ramach postępowania, służą generalnemu celowi
– sprawnemu funkcjonowaniu wyrobu medycznego, począwszy od jego instalacji, poprzez
umożliwienie realizacji jego funkcjonalności i celu dla wprowadzenia rozwiązania
informatycznego do praktycznego zastosowania. Potwierdzeniem
powyższego jest
szczegółowy opis wymogów odnośnie systemu i jego modułów zawarta w załączniku n r 8 do
SWZ.
Zamawiający podał, że w toku oceny ofert zwrócił się do Wykonawcy o wyjaśnienie
zastosowanej stawki VAT i otrzymał obszerne uzasadnienie przyjętego stanowiska. Wobec
zgodności tych danych ze swoimi założeniami z momentu przygotowania postępowania, nie
miał podstawy do zakwestionowania tego stanowiska. W konsekwencji wbrew zarzutom
Odwołującego, Zamawiając nie miał podstaw do uznania, że oferta wybranego Wykonawcy
zawiera błąd w obliczeniu ceny i do jej odrzucenia. Zdaniem Zamawiającego w postępowaniu
występuje na tyle silne powiązanie poszczególnych świadczeń tak ze względów
gospodarczych, funkcjonalnych jak i
technicznych, że uprawnione jest przyjęcie, że
występuje świadczenie kompleksowe.

Jednocześnie Zamawiający wskazał, iż w związku z przyjęciem zasadności i
praw
idłowości zastosowania przez wybranego Wykonawcę stawki 8 % nie miał podstaw do
odrzucenia ofert Odwołującego oraz Alteris S.A., gdyż zgodnie z obowiązującym
orzecznictwem obj
ęcie przedmiotu świadczenia stawką preferencyjną, dopuszczalną na

gruncie podatko
wym, jest uprawnieniem, a nie obowiązkiem. Podatnik może bowiem zawsze
zastosować do dostawy czy usługi stawkę podstawową w wysokości 23 % i nie korzystać z
możliwości objęcia zamówienia stawką preferencyjną.

Odnosząc się do zarzutu niezgodności oferty z wymogami SWZ, Zamawiający
wskazał, że Odwołujący zarzucił ofercie wybranego Wykonawcy szereg nieprawidłowości,
opierając się na dostępnych materiałach ze stron internetowych oraz korespondencji
mailowej. W ocenie
Zamawiającego zarzuty te są chybione. Zamawiający nie żądał w
przedmiotowym postępowaniu przedmiotowych środków dowodowych, a jedyne parametry
dotyczące urządzeń znajdowały się w formularzu asortymentowo – cenowym. W oparciu o
zawarte tam dane
Zamawiający dokonał oceny i weryfikacji wymogów SWZ, a w zakresie w
jakim miał wątpliwości zwrócił się o wyjaśnienia do Wykonawców. Mając na uwadze
obowiązujące przepisy i środki działania, Zamawiający nie mógł na etapie oceny ofert żądać
od Wykonawców dodatkowych środków przedmiotowych nie przewidzianych w SWZ. Musiał
zatem dokonać krytycznej oceny złożonych wyjaśnień i uznać oświadczenia Wykonawców o
zaoferowaniu przedmiotu zamówienia zgodnego z SWZ za prawdziwie. Zgodnie z
ugruntowaną linią orzeczniczą oraz argumentacją, która została przywołana na wstępie
istnieje możliwość, że Producent dostarczy sprzęt na indywidualne zamówienia
Zamawiającego, który będzie odbiegał od standardowego, co czyni informacje pozyskane z
katalogów czy stron internetowych bezużytecznymi.
W ocenie
Zamawiającego Odwołujący nie wykazał w sposób przekonujący
niezgodności wybranej oferty z SWZ. Należy bowiem zauważyć, iż materiały dostępne na
stronach internetowych
często są nieaktualne lub niekompletne, a często też przewidują
pewne rozwiązania standardowe, które mogą podlegać modyfikacjom na specjalne
zamówienie albo zawierają opcje nieopisane na stronach. Ponadto sami Wykonawcy mogą
w różny sposób osiągnąć cele założone przez Zamawiającego, tak jak np. sam proponował
Odwołujący poprzez montaż dodatkowego procesora do wersji bazowej. Skoro Zamawiający
nie żądał przedmiotowych środków dowodowych a Wykonawca w odpowiedzi na zadane
pytania odnośnie zgodności oferowanego przedmiotu zamówienia zapewnił, że spełnia
wymogi SWZ, Zamawiający nie ma podstaw do odrzucenia jego oferty w oparciu o
niepotwierdzone informacje.
W wyniku tego zobowiązany jest do zawarcia umowy i
zweryfikowania przedmiotu zamówienia na etapie odbioru, jeżeli wówczas będzie on
niezgodny z SWZ ma
możliwość odmowy jego przyjęcia i wyciagnięcia konsekwencji w
postaci
nałożenia kar umownych.
Sygn. akt KIO 270/23

Odwołujący Alteris zarzucił Zamawiającemu naruszenie przepisów:

1) art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp w zw. z art. 146ea pkt 2 ustawy o podatku od towarów i
usług oraz w związku z poz. 13 i poz. 73 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od
towarów i usług, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy Agfa sp. z o.o.,
pomimo, iż zawiera ona błędy w obliczeniu ceny w zakresie określenia właściwej stawki
podatku VAT na 8% w odniesieniu do poz. 1-
8 „formularza asortymentowo – cenowego”
(załącznik nr 7 do SWZ),
2) art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy Agfa
sp. z o.o. z postępowania, pomimo tego, iż jej treść jest niezgodna z warunkami
zamówienia w zakresie opisu przedmiotu zamówienia (załącznik nr 8 do SWZ),
3) art. 239 ust. 1 ustawy Pzp poprzez dokonanie wyboru jako najkorzystniejszej oferty
wykonawcy Agfa sp. z o.o., w sytuacji,
w której powinna ona ulec odrzuceniu.

Mając na uwadze powyższe, Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i
nakazanie Zamawiającemu, aby unieważnił czynność wyboru najkorzystniejszej oferty Agfa
sp. z o.o. i odrzucił ofertę ww. Wykonawcy.

W uzasadnieniu zarzutu dotyczącego stawki podatku VAT Odwołujący Alteris podał,
że jak wynika z oferty cenowej wykonawcy Agfa sp. z o.o., zastosował on stawkę 8%
podatku VAT dla całości przedmiotu dostawy, tj. do wszystkich składników przedmiotu
zamówienia wskazanych w pozycjach od 1 do 8 formularza asortymentowo – cenowego. W
ocenie Odwołującego Wykonawca ten zastosował niewłaściwą, preferencyjną stawkę
podatku VAT na dostarczany przez siebie towar, co powinno skutkować odrzuceniem jego
oferty na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp.
W
poz. 13 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i
usług wśród towarów i usług (dalej: uptu), do których zgodnie z art. 146ea pkt 2 uptu
właściwa jest stawka obniżona 8%, wymienione zostały „Wyroby medyczne, wyposażenie
wyrobów medycznych, systemy i zestawy zabiegowe, w rozumieniu przepisów
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/745 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w
sprawie wyrobów medycznych, zmiany dyrektywy 2001/83/WE, rozporządzenia (WE) nr
178/2002 i rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 oraz uchylenia dyrektyw Rady 90/385/EWG i
93/42/EWG (Dz
. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 1, z późn. zm.), dopuszczone do obrotu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie natomiast z poz.
73 załącznika nr 3 do ww.
ustawy stawkę podatku 8% stosuje się także do usług „udzielenia licencji lub innych usługi o
podobnym charakterze w stosun
ku do wyrobów, o których mowa w poz. 13”. Analiza
powyższych przepisów uzasadnia zastosowanie stawki 8% wobec przedmiot zamówienia w

postaci udzielania licencji systemu zarządzania badaniami (pierwsza część zadania
wskazanego w poz. 1 formularza asortymentowo
– cenowego).
Wyklucza to jednak stosowanie obniżanej stawki 8% w odniesieniu do wszystkich
innych składników zamówienia tj. integracji z systemem HIS oraz migracją danych z
posiadanego
systemu RIS/PACS (druga część zadania wskazanego w poz. 1 formularza
asortymentowo
– cenowego), sprzętu serwerowego (serwera i macierzy dyskowych) wraz z
oprogramowaniem systemowym na potrzeby systemu do zarządzania badaniami (poz. 2),
sprzętu do dyktowania opisów badan diagnostycznych na potrzeby badań diagnostycznych
(poz. 3), licencji oprogramowania bazodanowego na potrzeby badań diagnostycznych (poz.
4), licencji oprogramowania wirtualizacyjnego na potrzeby nowego systemu (poz. 5), licencji
oprogramowan
ia do transkrypcji opisów głosowych na tekst z integracją z dostarczonym
systemem do zarządzania badaniami (poz. 6), szkleniami i obsługi dostarczonego systemu
(poz. 7), oraz szkoleniami z obsługi oprogramowania do transkrypcji opisów głosowych (poz.
8).
Powyższe składniki zamówienia nie są bowiem ani „wyrobem medycznym” ani
„wyposażeniem medycznym” jak wymagają tego przepisy o podatku od towarów i usług.
Wykonawca Agfa sp. z o.o. w swoich wyjaśnianiach z dnia 11 stycznia 2023 r. (część Ad. 2
b wyjaśnień), uzasadniając zastosowanie stawki preferencyjnej 8% na całość zamówienia,
powołuje się na tzw. koncepcję świadczenia kompleksowego, wskazując na element główny
z pozycji 1 formularza,
do którego zastosowanie ma stawka 8%, oraz elementy pomocnicze
z pozycji 2-
8 formularza, które w jego ocenie nie mają charakteru samodzielnego, a ich
oddzielenie od elementu głównego byłoby sztuczne. Zdaniem Odwołującego nie można
jednak uznać, by twierdzenia te, dotyczące kompleksowości świadczenia, znalazły
zastosowanie do
przedmiotowego zamówienia. Stanowisko Wykonawcy zawarte w
powyższych wyjaśnieniach stanowi nadinterpretację poglądów organów podatkowych oraz
orzecznictwa dotyczących świadczeń kompleksowych i nie odnosi się wprost do specyfiki
dostawy wyrobów medycznych.
Odwołujący Alteris wskazał, że jak wynika z jednolitego obecnie orzecznictwa sądów
administracyjnych oraz stanowisk organów podatkowych, dostawa wyrobu medycznego
wraz z dodatkowymi towarami, które nie stanowią jego wyposażenia, a jedynie umożliwiają
używanie go zgodnie z przeznaczeniem, nie stanowi świadczenia kompleksowego
podlegającego opodatkowaniu jedną stawką VAT (por. m. in. wyrok Naczelnego Sądu
Administracyjnego z 4 grudnia 2014 r., sygn. akt I FSK 1761/13, wyrok NSA z 17 grudnia
2013 r., sygn. akt I FSK 122/13,
stanowisko Ministerstwa Finansów zawarte w odpowiedzi
na
interpelację poselską nr 1658 z marca 2016 r. znak PT1.054.12.2016.ALX.175). W
wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 grudnia 2013 r., I FSK

122/13, LEX nr 1528619 zo
stało wskazane: „Okoliczność, że wyposażenie dodatkowe jest
niezbędne do prawidłowego działania wyrobu medycznego nie jest wystarczającym
uzasadnieniem do objęcia preferencyjną stawką podatku towaru, który nie posiada
specjalnego przeznaczenia wytwórcy do stosowania z wyrobem medycznym i ma charakter
standardowego towaru dostępnego w obrocie". Z kolei w wyroku Naczelnego Sądu
Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 grudnia 2014 r., I FSK 1761/13, LEX nr 1640316:
wskazano „Gdy komputer nie posiada specyficznych cech, od których zależy funkcjonowanie
na nim oprogramo
wania danego rodzaju, nie można przyjąć, że zrealizowana dostawa
sprzętu i software'u jest świadczeniem złożonym". Wyrok Naczelnego Sądu
Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 października 2014 r., I FSK 1578/13, LEX nr
1590701 stanowi, iż „Za świadczenie odrębne należy uznać świadczenia wykonywane przez
jednego podatnika na rzecz jedneg
o nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób
powiązane, to mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter
żadnego z nich, ani też nie sprawi, że wartość świadczenia z punktu widzenia nabywcy
będzie inna, niż gdyby świadczenie te byłyby uznane za świadczenia złożone. Natomiast
towary, które zalicza skarżąca do wyposażenia dodatkowego, tj. sprzęt komputerowy (stacja,
moni
tory, UPS, czytniki, oprogramowanie) są potrzebne do właściwego działania wyrobu
medycznego, ale nic nie stoi
na przeszkodzie aby dostawa tych towarów odbyła się
niezależnie (samodzielnie) od wyrobu medycznego (…)" Skoro nie można uznać, że
preferencyjnej stawki właściwej dla dostawy wyrobów medycznych nie stosuje się do
dostawy sprzętu komputerowego to tym bardziej nie znajduje ona zastosowania do usługi
doprowadzenia rozprowadzenia sieci informatycznej, która zasadniczo wspomaga
korzysta
nie ze sprzętu komputerowego a nie z wyrobów medycznych". Analogiczne zasady
dotyczące tzw. świadczeń kompleksowych w odniesieniu wyrobów medycznych dotyczą np.
usług i dostaw związanych z adaptacją pomieszczeń, w których instaluje się wyroby
medyczne. Pr
zykładowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia
6 czerwca 2012 r., I FSK 1374/11,
LEX nr 1216465 wskazano, że „dostawa sprzętu
medycznego oraz wykonanie towarzyszących tej dostawie robót adaptacyjnych
pomieszczeń stanowią dwa odrębne świadczenia". Odnosząc się natomiast do szkoleń dla
pracowników – zgodnie z dominującym stanowiskiem organów podatkowych stanowią one
świadczenia odrębne od świadczenia głównego. Przykładowo, jak wskazał Naczelnik Izby
Skarbowej w Warszawie z dnia 6 sierpnia 2012 r. nr IPPP3/443-479/12-4/LK, publ. LEX,
„odnosząc się do zastosowania preferencyjnej stawki podatku dla dostawy wyrobu
medycznego wraz z dostawą literatury naukowej, lub organizacją szkolenia dla pracowników
kontrahenta związane z tematyką medyczną (np. w zakresie radiologii) wskazać należy, że
zarówno prowadzone szkolenia jak i dostawa literatury naukowej nie stanowią integralnej

części związanej z dostawą wyrobu medycznego jako jeden z elementów świadczenia
złożonego, bowiem nie są na tyle ściśle powiązane z dostawą wyrobu medycznego, jako
świadczenia głównego, aby nie mogły być świadczone odrębnie”. Stanowisko takie
podzielane jest także w orzecznictwie KIO (por. m. in. wyrok KIO z dnia 5 października 2020
r., sygn. akt 2057/20).
Odnosząc powyższe orzeczenia do przedmiotu zamówienia:
• W pozycji 2 formularza zawarto dostawę serwera i macierzy wraz z oprogramowaniem
systemowym, czyli sprzęt IT, na który jest stawka podstawowa 23%. Nie są to jednak
towary „o specjalnym przeznaczeniu wytwórcy do stosowania z wyrobem medycznym” –
mogą one znaleźć powszechne zastosowanie;
• Pozycja nr 3: sprzęt do dyktowania opisów badań stanowi specjalny mikrofon, ale nie jest
on dedykowany do wyrobu medycznego; można go normalnie kupić w większości
skl
epów ze sprzętem komputerowym i ma różne zastosowanie;
• Pozycja nr 4: licencje na oprogramowanie tzw. bazodanowe: oprogramowanie to jest
przeznaczone do zastosowań ogólnych, tj. do gromadzenia danych, ale niekoniecznie
danych medycznych (np. danych sklepów internetowych, kontrahentów, itp.); nie posiada
specjalnego przeznaczenia do stosowania z wyrobem medycznym;
• Pozycja nr 5: licencje oprogramowania do wirtualizacji: analogicznie jak wskazano
powyżej, oprogramowanie jest również przeznaczone do zastosowań ogólnych, nie
posiada specjalnego przeznaczenia do stosowania z wyrobem medycznym;
• Pozycja nr 6: licencje oprogramowanie do transkrypcji opisów głosowych ma również
zastosowanie ogólne, transkrypcje opisów głosowych mogą dotyczyć materii zupełnie
innych
niż medyczna;
• Pozycja nr 7: szkolenia z obsługi dostarczanego systemu – szkolenia stanowią zgodnie z
poglądami organów podatkowych odrębne usługi, ponadto szkolenie by móc teoretycznie
zastosować stawkę preferencyjną, musiałoby dotyczyć wyłącznie samego wyrobu
medycznego, a tego Wykonawca nie wykazał w żaden sposób.;
• Pozycja nr 8: Szkolenia z transkrypcji: szkolenia takie stanowią odrębną usługę, ponadto
nie mają żadnego związku z wyrobami medycznymi.
Także w zakresie pozycji 1, zdaniem Odwołującego należy wydzielić ze stawki
preferencyjnej 8% VAT „integrację z systemem HIS oraz migracją danych z posiadanego
systemu RI
S/PACS” jako usługę nie związaną bezpośrednio z wyrobem medycznym i

opodatkować tą część zamówienia stawką podstawową. Również w tym przypadku
zastosowanie koncepcji świadczenia kompleksowego jest bowiem wysoce wątpliwe.
Zdaniem Odwołującego Alteris składniki zamówienia określone powyższej nie
stanowią ani „wyrobu medycznego” ani „wyposażenia medycznego”. Jednocześnie mogą
funkcjonować samodzielnie w obrocie i nie zostały one specjalnie przeznaczone przez
wytwórcę do stosowania łącznie z wyrobem medycznym – w konsekwencji brak było
podstaw do zastosowania w stosunku do nich tzw. koncepcji świadczenia złożonego.
Powyższe składniki zamówienia powinny zostać opodatkowane stawką podstawową 23%.
Stanowisko Odwołującego potwierdza także fakt, iż stawkę podstawową 23% w stosunku do
poz. 2-8 formularza asortymentowo
– cenowego zastosował trzeci wykonawca Pixel
Technology sp. z o.o. T
o na zamawiającym spoczywa obowiązek każdorazowego
weryfikowania poprawności stosowanych w ofertach stawek podatkowych. Jak wskazał Sąd
Najwyższy w uchwale z dnia 20 października 2011 r. (III CZP 53/11, publ. LEX nr 1022576):
„Jeżeli zamawiający, opisując w specyfikacji istotnych warunków zamówienia sposób
obliczania ceny, nie zawarł żadnych wskazań dotyczących stawki podatku VAT (a z taką
właśnie sytuacją mamy do czynienia obecnie – przyp. Odwołujący), wówczas oferta
zawierająca stawkę niezgodną o zobowiązującymi przepisami podlega odrzuceniu na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 p.z.p., (aktualnie art. 226 ust. 1 pkt 10 upzp -
– przyp.
Od
wołujący) o porównywalności ofert bowiem można mówić dopiero wówczas, gdy
określone w ofertach ceny, mające być przedmiotem porównania, zostały obliczone z
zachowaniem tych samych reguł. Oferta zawierająca niezgodną z obowiązującymi
przepisami stawkę podatku VAT, wpływającego na wysokość ceny brutto, niewątpliwie
zaburza proces porównywania cen i musi być kwalifikowana jako zawierająca błąd w
obliczeniu ceny”. W prawie podatkowym ugruntowany jest pogląd, że preferencyjne stawki
podatku VAT można stosować wyłącznie w sytuacji, gdy nie ma wątpliwości co do
możliwości ich zastosowania. „Stosowanie stawki podstawowej ma charakter reguły ogólnej.
W razie jakichkolwiek wątpliwości co do wysokości opodatkowania, także powinna być
stosowana ta stawka” (por. „VAT. Komentarz” A. Bartosiewicz, R. Kubacki, publ. Lex 2010
r.).
W uzasadnieniu zarzut
u dotyczącego niezgodności oferty wykonawcy Agfa sp. z o.o.
na podstawie art. 226 ust. 1 pkt. 5 ustawy Pzp
Odwołujący Alteris wskazał, że dokumenty
które przedłożył Agfa sp. z o.o. nie pozwalają na przyjęcie niebudzącego wątpliwości
wniosku, że oferowany sprzęt w postaci macierzy DellEMC nie spełnia wymagań załącznika
nr 8 do SWZ „Opis Przedmiotu Zamówienia” w zakresie pkt VI „MINIMALNE WYMAGANIA

FUNKCJONALNE DLA SPRZĘTU SERWEROWEGO NA POTRZEBY SYSTEMU
ZARZĄDZANIA BADANIAMI DIAGNOSTYCZNYMI”.
Zamawiający wymagał zgodnie ze zmodyfikowanym załącznikiem nr 8 pkt VI: komponent
„Tabela Macierz Dyskowa główna (min. 80TB)”
4.
Ilość portów

Minimum 4 porty Fibre Channel 16Gb/s w
pełni obsadzone
modułami SFP+ 16 Gb/s
Minimum 1 port Ethernet 1 Gb/s BaseT do zdalnego zarządzania
kontrolerami
Minimum 2 lub 4 porty SAS 12Gb/s do podłączenia półek
dyskowych Porty przeznaczone do podłączenia hostów nie
mogą być wykorzystane do połączeń wewnątrz macierzy
(np. pomiędzy kontrolerami)
Musi być możliwość rozbudowy online macierzy o
dodatkowe porty jedynie poprzez instalację dodatkowych
kart rozszerzeń bez konieczności instalacji dodatkowych
kontrolerów.
Zdaniem Odwołującego Alteris macierz DellEMC ME5024, przy konfiguracji może mieć tylko
jeden typ interfejsów bez możliwość późniejszej rozbudowy oraz zamiany interfejsów bez
wymiany kontrolerów. Wynika to z informacji zawartych na stronie internetowej producenta –
zrzut poniżej (w załączeniu wydruk ze strony internetowej – zał. nr 1 do odwołania).

https://www.dell.com/support/manuals/pl-pl/powervault-me5024/me5_series_sm/supported-
dataprotocols?guid=guid-ec646e4d-fb33-4d0f-abd0-30a055c34db6&lang=en-us)
Zamawiający wymagał zgodnie ze zmodyfikowanym załącznikiem nr 8 pkt VI: komponent
„Tabela Macierz Dyskowa główna (min. 80TB)”
17.
Replikacja

Macierz musi umożliwiać replikację synchroniczną i
asynchroniczną danych na inną identyczną do oferowanej
mac
ierz. Zasoby źródłowe kopii zdalnej oraz docelowe kopii
zdalnej
mogą być zabezpieczone różnymi poziomami RAID i
egzystować na różnych technologicznie dyskach stałych (SAS,
SSD, NLSAS).

Replikacja musi być realizowana zarówno przy użyciu interfejsów
Fibre Channel (FC) jak i
protokołu IP na łączach 10GbE.
Licencja na tą funkcjonalność nie jest wymagana w ramach tego
postępowania.

Macierz musi wspierać program VMware Site Recovery Manager.
Replikacja nie może być realizowana przez oprogramowanie lub

urządzenie zewnętrzne.

Ma
cierz DellEMC ma możliwość replikacji jedynie asynchronicznej. Przy wyborze
kontrolerów FC nie ma możliwości replikacji po protokole IP na łączach 10GbE. Wynika to z
informacji zawartych na stronie producenta (w załączeniu wydruk ze strony internetowej z
t
łumaczeniem – zał. nr 2 do odwołania).
https://infohub.delltechnologies.com/l/dell-powervault-me5-series-microsoft-hyper-v-best-
practices/dellpowervault-me5-overview

Zamawiający wymagał zgodnie ze zmodyfikowanym załącznikiem nr 8 pkt VI: komponent
„macierz dyskowa na archiwum (min. 210TB) i backup (min. 240 TB)”
4.
Ilość portów

Minimum 4 porty Fibre Channel 16Gb/s w pełni obsadzone
modułami SFP+ 16 Gb/s
Minimum
1 port Ethernet 1 Gb/s BaseT do zdalnego zarządzania
kontrolerami Minimum 2 lub 4 porty SAS 12Gb/s do podłączenia
półek dyskowych
Porty przeznaczone do podłączenia hostów nie mogą być
wykorzystane do połączeń wewnątrz macierzy (np. pomiędzy
kontrolerami)

Musi być możliwość rozbudowy online macierzy o minimum 8
portów (FC 16Gb lub 10Gb SFP+ jedynie poprzez instalację
dodatkowych kart rozszerzeń bez konieczności instalacji
dodatkowych kontrolerów.

Odwołujący poinformował, iż macierz DellEMC NX3240 nie obsługuje protokołu FC
(kart Fiber Chanel), tylko iSCSI (Network Interface Controller (NIC)), jest to dedykowany
serwer na bazie DellEMC R740xd z zainstalowanym oprogramowaniem Windows Server
Storage 2016. Wynika to z informacji zawartych na stronie internetowej producenta.
https://dl.dell.com/topicspdf/storage-nx3240_owners-manual_en-us.pdf,




Zamawiający wymagał zgodnie ze zmodyfikowanym załącznikiem nr 8 pkt VI: komponent
„macierz dyskowa na archiwum (min. 210TB) i backup (min. 240 TB)”
17.
Replikacja

Macierz musi umożliwiać replikację synchroniczną lub
asynchroniczną danych na inną identyczną do oferowanej
macierz. Zasoby źródłowe kopii zdalnej oraz docelowe kopii
zdal
nej mogą być zabezpieczone różnymi poziomami RAID i
egzystować na różnych technologicznie dyskach stałych
(SAS, SSD, NL-SAS).

Replikacja musi być realizowana zarówno przy użyciu interfejsów
Fibre Channel (FC) jak i
protokołu IP na łączach 10GbE.
Licencja na tą funkcjonalność nie jest wymagana w ramach tego
postępowania.
Macierz m
usi wspierać program VMware Site Recovery Manager.
Replikacja nie może być realizowana przez oprogramowanie lub
urządzenie zewnętrzne.

Odwołujący wskazał, że zaoferowana przez Agfa Sp. z o.o. macierz nie obsługuje
żadnych replikacji.
Zamawiający wymagał zgodnie ze zmodyfikowanym załącznikiem nr 8 pkt VI:
komponent „macierz dyskowa na archiwum (min. 210TB) i backup (min. 240 TB)”

5.
Obsługa dysków Macierz musi obsługiwać dyski: SAS 2,5” o prędkości 10k rpm;
NLSAS 2,5” o prędkości 7.2k rpm lub NLSAS 3,5” o prędkości
7.2k rpm.; SSD SAS 2,5”
Kontrolery macierzy dyskowej muszą obsługiwać minimum
250 dyskóworaz pojemność surową minimum 2PB.
Macierz musi obsługiwać poziomy RAID 0,1,10,5,6 lub RAID
1,5,6 w trybie dystrybuowanym.
Macierz musi obsługiwać różne poziomy RAID równocześnie.

Natomiast w dokumentacji producenta dla sprzętu NX3240 opisane jest ze wspiera tylko 18
dy
sków. Wynika to jednoznacznie z informacji zawartych na stronie internetowej producenta.
Poniżej zrzut ze strony internetowej producenta. https://dl.dell.com/topicspdf/storage-
nx3240_owners-manual_en-us.pdf

Zamawiający wymagał zgodnie ze zmodyfikowanym załącznikiem nr 8 pkt VI:
komponent „macierz dyskowa na archiwum (min. 210TB) i backup (min. 240 TB)”

4.
Ilość portów

Minimum 4 porty Fibre Channel 16Gb/s w pełni obsadzone modułami
SFP+ 16 Gb/s
Minimum
1 port Ethernet 1 Gb/s BaseT do zdalnego zarządzania
kontrolerami
Minimum 2 lub 4 porty SAS 12Gb/s do podłączenia półek dyskowych
Porty przeznaczone do podłączenia hostów nie mogą być
wykorzystane do
połączeń wewnątrz macierzy (np. pomiędzy
kontrolerami)
Musi być możliwość rozbudowy online macierzy o minimum 8 portów (FC
16Gb lub 10Gb SFP+ jedynie poprzez instalację dodatkowych kart
rozszerzeń bez konieczności instalacji dodatkowych kontrolerów.
W ocenie Odwołującego wg. dokumentacji producenta zaoferowana macierz NX3240
nie obsługuje kart FC. W dokumentacji są tylko karty Ethernet. Poniżej zrzut ze strony
internetowej producenta.

Zamawiający wymagał zgodnie ze zmodyfikowanym załącznikiem nr 8 pkt VI: komponent
„macierz dyskowa na archiwum ( min. 210TB) i backup (min. 240 TB)”
20.
Wymaganie ogólne Macierz musi mieć możliwość aktualizacji oprogramowania macierzy
(firmware) w trybie Online.

W ocenie Odwołującego Alters zaoferowany przez wykonawcę Agfa NX3240 jest
systemem serwerowym z zainstalowanym oprogramowanie Windows Server Storage, co nie
pozwala na a
ktualizację bez restartu urządzenia. Restart powoduje brak dostępu do
zasobów wystawionych z NAS.
Zamawiający wymagał zgodnie ze zmodyfikowanym załącznikiem nr 8 pkt VI:
komponent „macierz dyskowa na archiwum ( min. 210TB) i backup (min. 240 TB)”

10.
Funkcje
niezawodnościowe

Wszystkie krytyczne komponenty urządzenia takie jak:
kontrolery dyskowe, pamięć cache, zasilacze i wentylatory
muszą być zdublowane tak, aby awaria pojedynczego elementu
nie wpływała na funkcjonowanie całego systemu.
Komponenty
te muszą być wymienialne w trakcie pracy
macierzy.
Urządzenie musi cechować brak pojedynczego punktu awarii.
Wsparcie dla zasilania z dwóch niezależnych źródeł prądu
poprzez nadmiarowe zasilacze typu Hot-Swap. Wentylatory
typu Hot-Swap. Wbudowane co najmniej dwa kontrolery RAID.
Podtrzymanie pamięci cache kontrolerów macierzowych przez
minimum 90h lub czas potr
zebny do zapisu zawartości cache
na nośnik nieulotny
Odwołujący stwierdził, że zaoferowany NX3240 jest systemem serwerowym i
wymiana kontroler
ów dyskowych nie jest możliwa w trakcie pracy systemu
(https://dl.dell.com/topicspdf/storage-nx3240_owners-manual_en-us.pdf
). Poniżej zrzut ze
strony internetowej producenta.
W dokumentacji producenta jest opisane, że przed demontażem i montażem kontrolera
dyskowego należy wykonać poniższe czynności:



Zamawiający wymagał zgodnie ze zmodyfikowanym załącznikiem nr 8 pkt VI: komponent
„macierz dyskowa na archiwum min. 210TB) i backup (min. 240 TB)”
6.
Wymaganie ogólne Macierz musi zapewnić możliwość wymiany uszkodzonych
dysków podczas pracy systemu (Hot-Swap).
Info
rmujemy, że zaoferowany NX3240 nie umożliwia wymiany wszystkich dysków na gorąco.
Nie ma takiej możliwości dla dysków umieszczonych w mid drive tray.
https://dl.dell.com/topicspdf/storage-nx3240_owners-
manual_en-us.pdf
Poniżej zrzut ze strony
internetowej producenta.




W pisemnej odpowiedzi na odwołanie Zamawiający wniósł o jego oddalenie w
całości.
W uzasadnieniu swojego stanowiska co do pierwszego zarzutu Zamawiający
wskazał, że określając przedmiot zamówienia i opisując go w Załączniku nr 8 wskazał
wyraźnie, iż przedmiotem zamówienia jest „Dostawa licencji systemu do zarządzania
badaniami wraz z sp
rzętem serwerowym, wdrożeniem i szkoleniami”. Zatem odwołując się
do definicji zawartych w art. 2 rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
2017/745 z dnia 5 kwietnia 2017
r. w sprawie wyrobów medycznych, zmiany dyrektywy
2001/83/WE, rozporządzenia (WE) nr 178/2002 i rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 oraz
uchylenia dyrektyw Rady 90/385/EWG i 93/42/EWG (Dz. U. UE. L. z 2017 r. Nr 117, str. 1 z
późn. zm.) wskazał, iż przedmiotem zamówienia jest system w rozumieniu tej ustawy tj.
połączenie produktów, pakowanych razem lub osobno, które są przeznaczone do
wzajemnego połączenia lub zestawienia w celu osiągnięcia konkretnego zastosowania
medycznego. Na system składa się przede wszystkim oprogramowanie spełniające definicję
wyrobu medycznego oraz moduły i produkty, których zastosowanie jest niezbędne, aby
oprogramowanie mogło znaleźć określone zastosowanie medyczne. Zgodnie z definicjami
zawartymi w art. 2 Rozporządzenia oprogramowanie uznawane jest za wyrób aktywny, tj.
w
yrób, którego funkcjonowanie zależy od źródła energii innego niż energia generowana
przez ciało ludzkie do tego celu lub przez siłę grawitacji i który działa poprzez zmianę
gęstości lub przetwarzanie tej energii. Ta cecha oprogramowania jest niezwykle istotna z
punktu widzenia oceny zarzutów Odwołującego, ponieważ wskazuje na wyraźną
konieczność powiązania oprogramowania z nośnikiem, na którym ma być ono zainstalowane
i za pomocą którego ma być wykorzystane. intencją Zamawiającego było zamówienie
kompletne
go systemu w rozumieniu Rozporządzenia o wyrobach medycznych ujmowanego
całościowo jako jedno świadczenie kompleksowe, na które składa się szereg elementów,
które jednak samodzielnie nie mają dla Zamawiającego żadnego znaczenia. Co istotne

system ten stanowi jednej z produktów zamawianych przez Zamawiającego w ramach
realizacji globalnego zadania „Śląska Platforma Medyczna e CereMed – Telemedycyna i
eksploracja danych medycznych
– Telemendycyna i eksploracja danych medycznych z
zdaniem pn. włączenie usług teleonkologii UCK do Śląskiej Platformy Medycznej eCerMed.
Mając na uwadze cele i założenia tego projektu, Zamawiający nie zamawia zwykłego
systemu do archiwizacji danych, ale kompleksowe wielozadaniowe narzędzie informatyczne
w postaci systemu umożliwiającego integrację z wszystkimi urządzeniami obrazowymi
Zamawiającego, zapewniającego możliwość przechowywania i selekcji danych obrazowych
oraz ich wykorzystywania w diagnostyce pacjenta i celach medycznych. Aby narzędzie to
pozwoliło na realizacje celów projektu oraz założeń opisu przedmiotu zamówienia, a tym
samym mogło być sfinansowane ze środków programu musi być kompleksowym
rozwiązaniem i kompletnym. Tym samym musi ono spełniać również wymogi przewidziane i
zdefiniowane Rozporządzeniem o wyrobach medycznych w zakresie kompatybilności, tj.
zdolności wyrobu, w tym oprogramowania, stosowanego łącznie z co najmniej jednym innym
wyrobem i zgodnie z jego przewidzianym zastosowaniem, do działania bez utraty lub
osłabienia zdolności do działania zgodnego z przeznaczeniem; lub integracji lub
funkcj
onowania bez potrzeby modyfikacji lub dostosowania jakiejkolwiek części połączonych
wyrobów lub bycia stosowanym łącznie bez konfliktów/interferencji lub działań
niepożądanych. Proces integracji z system wszystkich wyrobów medycznych do
obrazowania posiada
nych przez Zamawiającego oraz migracji do systemu danych z
dotychczasowych systemów i urządzeń spełniał te wymogi w całości i jest niezbędnym
warunkiem realizacji projektu. W tym zakresie system musi też spełniać wymóg
„interoperacyjność” oznaczającej zdolność co najmniej dwóch wyrobów, w tym
oprogramowania, pochodzących od tego samego producenta lub od różnych producentów,
do wymiany informacji i stosowania informacji, które były przedmiotem wymiany, do
prawidłowego wykonania konkretnej funkcji bez zmiany zawartości tych danych;
komunikowania się między sobą; współpracy zgodnie z przeznaczeniem. Oba te wymogi
powodują, że nie ma możliwości z punktu widzenia założeń projektu oraz wymagań i
oczekiwań Zamawiającego rozdzielenia poszczególnych elementów tego systemu. O
powyższej kwalifikacji systemu świadczy konsekwentne stanowisko Zamawiającego od
ustalenia wartości zamówienia po odpowiedzi na pytania wykonawców w toku postępowania.
We wniosku o wszczęcie postępowania z dnia 10.11.2022 r. nr EIN/381/PL/A/12/2022
Zamawiający określił szacunkową wartość zamówienia na kwotę 5.037.037,04 zł netto i
5.440.000,00 zł brutto, co oznacza, że już na tym etapie traktował przedmiot zamówienia
jako świadczeni kompleksowe objęte 8 % stawka podatku VAT właściwą dla wyrobu
m
edycznego. Konsekwentnie w odpowiedziach na pytania Wykonawców z dnia 8.12.2022 r.

negatywnie odniósł się w pytaniu 98 do wniosku Wykonawców o wydzielenie w formularzu
asortymentowym kosztów szkoleń, dostawy i usług. W pytaniu 107 wskazał również na brak
możliwości odbiorów częściowych jasno wskazując, iż częściowa realizacja przedmiotu
zamówienia nie ma dla niego znaczenia z punktu widzenia celu udzielenia zamówienia, gdyż
brak kompletnego wdrożenia systemu uniemożliwi mu realizację założeń warunkujących
pozyskanie finansowania dla tego zadania. Zarówno wzór umowy, jak i protokoły odbioru
również jednoznacznie precyzowały, że odbiorowi podlega wyłącznie cały i kompletny
system. W
toku postępowania żaden z Wykonawców nie zadał Zamawiającemu pytania
odnośnie kwestii wyceny czy przewidywanych stawek podatku VAT, ani też możliwości
zmiany formularza ponad wskazane pytanie 98. Zresztą podział formularza na pozycje miał
znaczenie czysto techniczne umożliwiające weryfikacje zaoferowanych modułów i
elementów składających się na system. Weryfikacje ich zgodności z wymogami SWZ. Mając
na uwadze orzecznictwo TSUE, ale także orzecznictwo KIO oraz WSA i NSA Zamawiający
dokonując oceny ofert nie miał podstaw do kwestionowania stanowiska wybranego
Wykonawcy w zakresie zak
walifikowania systemu jako świadczenia kompleksowego ze
stawką VAT 8 % właściwą dla wyrobu medycznego w postaci oprogramowania, które jest
najważniejszym elementem systemu, ale które nie spełni oczekiwanej roli i założeń
Zamawiającego bez pozostałych elementów składających się na ten system.
Zamawiający stwierdził, że ma świadomość, iż zarówno TSUE, jak i polskie organy
podatkowe podkreślają, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania
podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w
sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń,
usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych, by nie pogarszać
funkcjonalności systemu podatku VAT, jednak nie dotyczy to przypadków jak w niniejszym
postępowaniu. W sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, Trybunał uznał, że w
przypadku, gdy dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika
na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie
gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, wszystkie te
świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości
dodanej. Z kolei w wyroku z 11 maja 2017 r. sygn. I FSK 138
9/15 Naczelny Sąd
Administracyjny (NSA) stwierdził, iż: „Jedno świadczenie występuje w przypadku, gdy co
najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynności dokonane przez podatnika na rzecz
klienta są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne
świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny". Z orzecznictwa
TSUE wynika, że w przypadku jednej, złożonej transakcji, dane świadczenie musi być
uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi dla klientów celu

samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia
głównego (zob. wyrok z 22 października 1998 r. w sprawach połączonych C-308/96 i C-94/97
Madgetti Baldwin oraz ww. wyrok w sprawie CPP). Innymi
słowy czynności o charakterze
pomocniczym, których samoistne wykonanie nie przyniosłoby klientowi praktycznej korzyści,
na gruncie podatku VAT nie powinny być traktowane jako oddzielne usługi, w oderwaniu od
świadczenia zasadniczego.
W oce
nie Zamawiającego przedmiot zamówienia składający się na kompletny system
stanowiący przedmiot zamówienia powoduje, że powiązany byt świadczeń ma znaczenie
obiektywne, mamy więc do czynienia z sytuację, iż nie może to w ogóle dojść do
wyodrębnienia świadczenia ubocznego (pomocniczego) a Zamawiający w żadnych
okolicznościach nie jest zainteresowany do nabycia świadczenia ubocznego bez świadczenia
głównego i odwrotnie, co wyraźnie podkreślił w toku postepowania i nadal podtrzymuje.
P
ojęcie świadczeń złożonych nie jest zdefiniowane ani w VATU, ani przepisach
wykonawczych czy Dyrektywie 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od
wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z 2006 r. Nr 347, poz. 1 ze zm.). Jednak koncepcja ta jest
powszechnie uznawana przez organy pod
atkowe, sądy administracyjne, Trybunał
Sprawiedliwości
Unii
Europejskiej
(TSUE).
Koncepcja
świadczeń
złożonych
(kompleksowych) zakłada, że dla celów VAT należy wiązkę świadczeń postrzegać jako jedno
świadczenie, gdy jeden z elementów takiego świadczenia ma charakter dominujący (główny),
zaś pozostałe świadczenia mają charakter pomocniczy i są ze świadczeniem głównym na
tyle związane, że ich rozdzielenie miałoby charakter sztuczny i z tego względu łącznie
stanowią jedno kompleksowe świadczenie.
Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie zarówno w orzecznictwie Trybunału,
jak i polskich sądów administracyjnych. W wyroku TSUE z 2 maja 1996 r., C-231/94 w
sprawie FaaborgGelting Linien A/S, Trybunał wskazał, że w przypadku, gdy kilka świadczeń
dokonywanych przez podatnika na r
zecz klienta jest ze sobą tak ściśle związanych, że
tworzą obiektywnie jedno świadczenie z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia,
to nie należy dla celów podatkowych sztucznie dzielić takiego świadczenia. Z kolei w wyroku
TSUE z 29 marca 2007 r. w sprawie C-
111/05 w sprawie Aktiebolaget Trybunał uznał, iż w
przypadku świadczeń złożonych w pierwszej kolejności należy poszukiwać elementów
charakterystycznych dla rozpatrywanej transakcji celem określenia, czy podatnik zapewnia
klientowi
kilka odrębnych świadczeń, czy jedno świadczenie. Jedno świadczenie występuje w
przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynności dokonane przez
podatnika na rzecz klienta są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno
nierozerwal
ne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. W

wyroku w sprawie C-
276/09 Everything Everywhere Ltd. Trybunał zwrócił uwagę na to, że
świadczenie usług, z których klienci nie mogliby korzystać niezależnie od korzystania z usługi
telefonii komórkowej, nie stanowi z ich punktu widzenia żadnej samodzielnej wartości w
stosunku do tej usługi (problem powstał na tle świadczenia usługi telefonii komórkowej wraz
z usługą udostępniania klientom tej telefonii infrastruktury pozwalającej na płacenie faktur z
tego tytułu np. kartą kredytową, czekiem). Z rozstrzygnięcia tego wynika, jak bliski i
ewidentny pozostaje związek ekonomiczny obu świadczeń, które Trybunał uznał za jedno
świadczenie złożone. W wyroku z 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan
Ltd (CPP), ECLI:EU:C:1999:93, Trybunał stwierdził, że: "Pojedyncze świadczenie ma
miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę
zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do
których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy
uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla
klienta celu samego w sobie, lecz jest
środkiem do lepszego wykorzystania usługi
zasadniczej".
W orzeczeniu WSA w Gliwicach z dnia 24 czerwca 2021 r., sygn. akt. I SA/Gl 686/21,
sąd podkreślił, że w odniesieniu do niniejszej sprawy należy zwrócić szczególną uwagę na
fakt, iż użycie słowa "zwłaszcza" oznacza, że z pojedynczym świadczeniem złożonym
możemy mieć również do czynienia w sytuacji, gdy żadnej z części składowych usługi nie
można uznać za usługę główną, np. w sytuacji, gdy wszystkie czynności będące elementami
składowymi (lub przynajmniej część z nich) są równie istotne dla wykonania całego
świadczenia złożonego (usługi kompleksowej), a jednocześnie brak pomiędzy tymi
elementami związku, wskazującego na istnienie relacji usługa główna - usługa pomocnicza.
W nawiązaniu do zagadnienia dotyczącego tego, czy możliwe jest uznanie, że wykonywanie
danych czynności na podstawie jednej umowy stanowi jedno świadczenie - usługę
kompleksową, wskazać również należy, że w wyroku z 27 października 2005 r. w sprawie C-
41/04 Levob Verzekeringen, ECLI:EU:C:2005:649, pkt
20 i 22 wyroku, TSUE wskazał, że po
pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, iż każda transakcja powinna być uznawana
za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie
ekonomicznym nie powinn
a być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania
podatku VAT. W ocenie TSUE, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem,
należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej
czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń
głównych, czy też jedno świadczenie. Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa lub więcej
świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego
jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko

nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.
Zatem z orzecznictwa TSUE wynika, że każda czynność powinna być rozpatrywana jako
odrębna i niezależna, ale równocześnie Trybunał podkreśla, że świadczenie obejmujące z
ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinno być sztucznie dzielone i tym
samym powinno być jednolicie opodatkowane (wyrok z 25 lutego 1999 r., C-349/96 Card
Protection Plan Ltd.). W Polsce, ju
ż pod rządami poprzedniej ustawy o podatku od towarów i
usług (ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku
akcyzowym
– Dz.U. poz. 50, ze zm.) w podobnym tonie wypowiadał się wielokrotnie Sąd
Najwyższy, który sformułował tezę, że podział jednorodnej, kompleksowej usługi na odrębne
rodzaje jest podziałem sztucznym i nie może stanowić podstawy do podziału kwoty należnej
za tę usługę na części, z czego każda jest objęta inną stawką VAT (przykładowo w wyroku z
21 maja 2002 r., II
I RN 66/01, publ. LEX nr 55863). Takie zapatrywanie obecne jest również
w orzecznictwie sądów administracyjnych.
Jak wynika także z orzeczeń TSUE w połączonych sprawach C-308/96 i C-349/96 dla
potrzeb oceny określonego działania jako świadczenia jednolitego i kompleksowego
najistotniejsze jest jego zbadanie z perspektywy nabywcy. Jeżeli z punktu widzenia odbiorcy
określonego świadczenia istnieje jeden istotny przedmiot świadczenia, a pozostałe mają
charakter wtórny lub pomocniczy, mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym, którego
podział prowadziłby do sztuczności i wypaczałby ekonomiczny i faktyczny cel dokonywania
transakcji. Istotne wydaje się także orzeczenie TSUE sprawie Faaborg-Gelting Linien, gdzie
Trybunał orzekł, że w przypadku czynności stanowiącej zespół świadczeń należy wziąć pod
uwagę wszystkie okoliczności, w których czynność ta jest dokonywana. Jeżeli poszczególne
elementy zespołu świadczeń również nie są w stosunku do siebie świadczeniami głównymi i
pomocniczymi, należy mimo to zbadać, czy punkt ciężkości świadczeń stanowią dostawy,
czy świadczenie usług. W sprawie Levob gdzie przedmiotem była dostawa oprogramowania,
dostosowanego pod potrzeby klienta, a więc nie standardowego, analogicznie jak w
przypadku niniejszego postępowania, Zamawiający nie miał zatem głównie na względzie
nabycia standardowego oprogramowania, lecz oprogramowania specjalnie przystosowanego
do swoich potrzeb. Podobnie również jak tam w tym przypadku przystosowanie i instalacja, a
także migracja danych były procesami wymagającymi bardzo dużych nakładów i
stanowiącymi znaczące pozycje w koszcie zamówienia. Świadczenie w postacie dostawy
systemu stanowiącego przedmiot zamówienia wymaga od Wykonawcy świadczenia
całościowego „kompletnej obsługi”, wykraczającej dalece poza dostarczenie programu
bazowego.

W orzecznictwie przyjmuje się, iż różnorodne świadczenia serwisowe stanowią jedno
świadczenie kompleksowe. Na gruncie zagadnienia świadczenia usługi utrzymania
określonego standardu autostrady, NSA w wyroku z 17 kwietnia 2019 r., I FSK 494/17
stwierdził, że świadczenie złożone stanowi całościowy kompleks czynności usługowych, przy
czym różnorodnych, lecz składających się w sumie na wymagany efekt jakościowy. Zdaniem
NSA specyfika tej usługi wskazuje, iż z punktu widzenia jej funkcjonalności i użyteczności dla
klienta końcowego (zamawiającego) nie należy jej dzielić, gdyż nie jest to uzasadnione z
ekonomicznego punktu widzenia. Brak bowiem wykonania chociażby jednego z elementów
(czynności) składających się na tę usługę, czyni ją niekompletną, skoro przez jej brak
wykonawca nie osiągnie wymaganego standardu usługi. Tym samym zaakceptować należy
stanowisko, że świadczenia składające się na sporną usługę wykazują - mimo różnorodności
-
ścisłe powiązanie ze sobą w sensie gospodarczym i w konsekwencji tworzą jedną całość,
której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. NSA wskazał, że celem gospodarczym tej
usługi jest jej całościowe, a nie częściowe, wykonanie, co oznacza, że wprawdzie
poszczególne czynności wykonywane w jej ramach mogą mieć charakter samoistny, lecz
same w sobie, bez wykonania w całości pozostałych elementów tej usługi, nie zaspokajają
celu ekonomicznego zamawiającego (zamawiający nie jest zainteresowany pojedynczymi
czynnościami tej usługi, lecz jej całościową realizacją, w celu stałego utrzymania określonego
standardu autostrady). Innymi słowy: wykonywanie poszczególnych czynności nie stanowi
celu samego w sobie, lecz jest środkiem służącym do wykonania usługi jako całości i
osiągnięcia jej celu (por. też wyrok NSA z 28 października 2016 r., sygn. akt I FSK 344/15).
W tym znaczeniu w niniejszej sprawie wszystkie elementy składające się na system
zgodnie z jego opisem przez Zamawiającego i przedmiot zamówienia, które Wykonawca
realizuje w ramach postępowania, służą generalnemu celowi – sprawnemu funkcjonowaniu
wyrobu medycznego, począwszy od jego instalacji, poprzez umożliwienie realizacji jego
funkcjonalności i celu dla wprowadzenia rozwiązania informatycznego do praktycznego
zastosowania. Potwierdzen
iem powyższego jest szczegółowy opis wymogów odnośnie
systemu i jego modułów zawarta w załączniku n r 8 do SWZ.
Zamawiający w toku oceny ofert zwrócił się do Wykonawcy o wyjaśnienie
zastosowanej stawki VAT i otrzymał obszerne uzasadnienie przyjętego stanowiska. Wobec
zg
odności tych danych ze swoimi założeniami z momentu przygotowania postępowania nie
miał podstawy do zakwestionowania tego stanowiska. W konsekwencji wbrew zarzutom
Odwołującego, Zamawiając nie miał podstaw do uznania, że oferta wybranego Wykonawcy
zawiera
błąd w obliczeniu ceny i do jej odrzucenia. Zdaniem Zamawiającego w postępowaniu
występuje na tyle silne powiązanie poszczególnych świadczeń tak ze względów

gospodarczych, funkcjonalnych jak i technicznych, że uprawnione jest przyjęcie, że
w
ystępuje świadczenie kompleksowe. Jednocześnie Zamawiający wskazał, iż w związku z
przyjęciem zasadności i prawidłowości zastosowania przez wybranego Wykonawcę stawki 8
% nie miał podstaw do odrzucenia ofert Odwołującego oraz firmy PIXEL Technolohgy., gdyż
zgodnie z ob
owiązującym orzecznictwem objecie przedmiotu świadczenia stawką
preferencyjną, dopuszczalną na gruncie podatkowym, jest uprawnieniem, a nie obowiązkiem.
Podatnik może bowiem zawsze zastosować do dostawy czy usługi stawkę podstawową w
wysokości 23 % i nie korzystać z możliwości objęcia zamówienia stawką preferencyjną.

W odniesieniu do zarzutu n
iezgodności oferty z wymogami SWZ Zamawiający
wskazał, że Odwołujący zarzucił ofercie wybranego Wykonawcy szereg nieprawidłowości
opierając się na dostępnych materiałach ze stron internetowych. W ocenie Zamawiającego
zarzuty te są chybione. Zamawiający nie żądał w przedmiotowym postępowaniu
przedmiotowych środków dowodowych, a jedyne parametry dotyczące urządzeń znajdowały
się w formularzu asortymentowo – cenowym. W oparciu o zawarte tam dane Zamawiający
dokonał oceny i weryfikacji wymogów SWZ, a w zakresie w jakim miał wątpliwości zwrócił się
o wyjaśnienia do Wykonawców. Mając na uwadze obowiązujące przepisy i środki działania,
Zamawiający nie mógł na etapie oceny ofert żądać od Wykonawców dodatkowych środków
przedmiotowych nie przewidzianych w SWZ. Musiał zatem dokonać krytycznej oceny
złożonych wyjaśnień, które szczegółowo przedstawi na posiedzeniu Izby i uznać
oświadczenia Wykonawców o zaoferowaniu przedmiotu zamówienia zgodnego z SWZ za
prawdziwie. W
ocenie Zamawiającego Odwołujący nie wykazał w sposób przekonujący
niezgodności wybranej oferty z SWZ. Należy bowiem zauważyć, iż materiały dostępne na
stronach internetowych często są nieaktualne lub niekompletne, a często też przewidują
pewne rozwiązania standardowe, które mogą podlegać modyfikacjom na specjalne
zamówienie albo zawierają opcje nieopisane na stronach. Ponadto sami Wykonawcy mogą
w różny sposób osiągnąć cele założone przez Zamawiającego. W części zarzutów
natomiast Odwołujący stawia tezy niepokrywające się z wymogami SWZ, jak np. w zakresie
macierzy dyskowej
– Zamawiający podał wymóg, aby dostarczona macierz dawała
możliwość rozbudowy online macierzy o dodatkowe porty jedynie poprzez instalację
doda
tkowych kart rozszerzeń bez konieczności instalacji dodatkowych kontrolerów, ale nie
zabronił wymiany kontrolerów celem osiągnięcia wymaganej funkcjonalności; również w
zakresie wymogu replikacji synchronicznej dla macierzy głównej wybrany Wykonawca
zapewn
ia ją poprzez moduł dodatkowy, co wynika z złożonego wyjaśnienia. Jeżeli
Zamawiający nie żądał przedmiotowych środków dowodowych, a Wykonawca w odpowiedzi
na zadane pytania w toku wyjaśnień odnośnie zgodności oferowanego przedmiotu
zamówienia zapewnił, że spełnia wymogi SWZ, Zamawiający nie ma podstaw do odrzucenia

jego oferty w oparciu o niepotwierdzone informacje. W wyniku tego zobowiązany jest do
zawarci
a umowy i zweryfikowania przedmiotu zamówienia na etapie odbioru, jeżeli wówczas
będzie on niezgodny z SWZ ma możliwość odmowy jego przyjęcia i wyciagnięcia
konsekwencji w postaci nałożenia kar umownych.

Wypełniając wymogi ustawowe swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego
zgłosili wykonawcy:
-
„Agfa” sp. z o.o. - po stronie Zamawiającego w sprawach o sygn. akt: KIO 268/23, KIO
270/23.
- Pixel Technology sp. z o.o. - po stronie O
dwołującego w sprawie o sygn. akt: KIO 270/23
- Alteris S.A. -
po stronie Zamawiającego w sprawie o sygn. akt: KIO 268/23
Izba
postanowiła o oddaleniu opozycji Zamawiającego i Odwołującego Pixel
Technology sp. z o.o.
wobec zgłoszenia przystąpienia do postępowania odwoławczego po
stronie Zamawiającego w sprawie o sygn. akt: KIO 268/23 wykonawcy Alteris S.A. po
stronie Zamawiającego w sprawie o sygn. akt: KIO 268/23.
W oce
nie Izby Zamawiający i Odwołujący Pixel nie uprawdopodobnili braku interesu
zgłaszającego przystąpienie Alteris S.A. w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść
Zamawiającego. Sam fakt częściowej zbieżności zarzutów odwołań nie jest wykraczającą
okolicznością przemawiającą za brakiem takiego interesu.
Przystępujący Agfa złożył pisma procesowe w których wniósł o oddalenie odwołań i
przedstawił swoje stanowisko co do zarzutów postawionych w odwołaniach.
W sprawie KIO 268/23
w odniesieniu do zarzutu dotyczącego odrzucenia jego oferty
na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp
Przystępujący Agfa wskazał:
„3.
Odnośnie zarzutu dotyczącego braku odrzucenia oferty Uczestnika - Agfa sp. z o.o.
ze względu na rzekomą sprzeczność z warunkami zamówienia
Odwołujący zarzucił także naruszenie art. 226 ust. 1 pkt 5 pzp poprzez zaniechanie
odrzucenia oferty Uczestnika
— Agfa sp. z o.o. z uwagi na rzekomą sprzeczność jej treści z
warunkami zamówienia.
Zarzut ten jest bezzasadny, z poniżej opisanych względów.
3.1. Odnośnie rzekomego braku spełniania warunków zamówienia przez serwer PowerEdge
R7515

Odwołujący zarzuca, że serwer PowerEdge R7515 zaoferowany w pozycji 2a załącznika nr 7
przez Uczestnika
— Agfa sp. z o.o. rzekomo nie spełnia wymogu „Serwer musi obsługiwać
pamięć w technologii nieulotnej montowaną w złączach DIMM” z załącznika nr 8 do SWZ.
Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że:
1)
Zamawiający nie sprecyzował, jaka konkretnie pamięć DIMM powinna być obsługiwana
przez serwer;
2)
z materiałów przedstawionych przez Odwołującego (załączniki 5-7, załącznik 16 do
odwołania) nie wynika, że serwer PowerEdge R7515 nie obsługuje pamięci w technologii
nieulotnej NVDDV'IM;
3)
z wyciągu ze specyfikacji technicznej serwera PowerEdge R7515 wraz z tłumaczeniem
(załącznik 1) wynika, że nie wskazano w tej specyfikacji, iż pamięć w technologii
nieulotnej NVDIMM
nie jest przez ten serwer obsługiwana;
4)
tymczasem w przypadku innego serwera Dell (R750xa i R750), wyraźnie wskazano, że
pamięć w technologii nieulotnej NVDIMM nie jest obsługiwana, co potwierdza wyciąg ze
specyfikacji technicznej R750xa i R750 z tłumaczeniem (załącznik 2);
5)
co więcej, z wyciągu ze specyfikacji technicznej serwera PowerEdge R7515 wraz z
tłumaczeniem (załącznik 1) wynika np. wprost, że serwer ten obsługuje np. pamięć
RDIMM;
6) tymczasem
istnieją na rynku rodzaje pamięci rejestrowanej (RDIMM) w wersji nieulotnej
(NV) - nonvolatile registered DIMM (NVRDIMM) czyli
pamięć rejestrowana w technologii
nieulotnej montowana w złączach DIMM, co potwierdza wyciąg ze specyfikacji z
tłumaczeniem pamięci NVRDIMM firmy Micron - model MTA18ASF2G72PF IZ (załącznik
3);
7)
jednocześnie Single Rank x4 cechujący DDR4 SDRAM VNRDIMM jest kompatybilny z
serwerem R7515 co potwierdza załącznik z wykazem pamięci RAM działających z
serwerem
R7515 wraz z tłumaczeniem (załącznik 4).
Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika — Agfa sp. z o.o.
z warunkami zamówienia w ww. zakresie.
3.2. Odnośnie rzekomego braku spełniania warunków zamówienia przez macierz Dell
NX3240

Odwołujący zarzuca, że macierz Dell NX3240 rzekomo nie spełnia wymogu, aby macierz
wspierała program VMware Site Recovery Manager.
Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że:
1)
z materiałów przedstawionych przez Odwołującego (załączniki 8-9, załącznik 16 do
odwołania) wynika, że macierz Dell NX3240 nie spełnia wymogu wspierania program
VMware Site Recovery Manager;
2)
w rzeczywistości, macierz ta wspiera program VMware Site Recovery Manager wersja
8.1, który jest kompatybilny z oprogramowaniem VMware vSphere Standard,
zaoferowane przez Uczestnika -
Agfa Sp. z o.o. w poz. 5 załącznika nr 7; potwierdza to
informacja ze strony producenta oprogramowania wraz z tłumaczeniem oraz informacja o
wsparciu macierzy firmy Dell (załącznik 5).
Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika — Agfa sp. z o.o.
z warunkami zamówienia w ww. zakresie.
3.3.
0dnośnie rzekomego braku spełniania warunków zamówienia w zakresie zdublowania
krytycznych komponentów
Odwołujący zarzuca, że ze względu na to, iż kontrolery RAII) w rozwiązaniu zaoferowanym
przez Agfa sp. z o.o. nie mogą być wymieniane w trakcie pracy, rozwiązanie to rzekomo nie
spełnia wymogu w zakresie zdublowania krytycznych komponentów.
Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że:
1)
z materiałów przedstawionych przez Odwołującego (załączniki 10-11, załącznik 16 do
odwołania) powyższe nie wynika;
2)
zamawiający wymaga dostarczenia dwóch macierzy; przy awarii kontrolera dyskowego
druga macierz przejmuje zadania pierwszej i daje możliwość wymiany uszkodzonego
elementu bez wpływu na funkcjonowanie całego systemu;
3)
dokumentacja macierzy Dell NX3240 wskazuje na spełnienie wyraźnie postawionych
wymagań poprzez wbudowane dwa kontrolery RAD (PERC H730P oraz PERC H840) do
każdej z oferowanych macierzy tj. w sumie 4 sztuki kontrolerów RAD dla całego
urządzenia, co potwierdza wyciąg z dokumentacji technicznej z tłumaczeniem (załącznik
6).
Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika - Agfa sp. z o.o. z
warunkami zamówienia w ww. zakresie.

3.4. Odnośnie rzekomego braku spełniania warunków zamówienia w zakresie
oprogramowania do wirtualizacji posiadającego mechanizm równomiernego obciążenia
zasobów obliczeniowych z automatyczną migracją maszyn wirtualnych pomiędzy hostami w
ramach klastra
Od
wołujący zarzuca, że Agfh sp. z o.o. rzekomo nie zaoferowała oprogramowania do
wirtualizacji posiadającego mechanizm równomiernego obciążenia zasobów obliczeniowych
z automatyczną migracją maszyn wirtualnych pomiędzy hostami w ramach klastra.
Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że:
1)
z materiałów przedstawionych przez Odwołującego (załączniki 12-13 do odwołania)
powyższe nie wynika;
2)
dla potwierdzenia zaoferowania ww. rozwiązania (punktowanego) wystarczające było
zaznaczenie w załączniku 16 do SWZ odpowiedzi TAK, co zostało spełnione.
Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika - Agfa sp. z o.o. z
warunkami zamówienia w ww. zakresie.
3.5. Odnośnie rzekomego braku spełniania warunków zamówienia w zakresie replikacji
synchronicznej
Odwołujący zarzuca, że rozwiązanie zaoferowane przez Agfa sp. z o.o. rzekomo nie spełnia
wymogu umożliwiania zarówno replikacji synchronicznej jak i asynchronicznej (rzekomo
umożliwia tylko replikację asynchroniczną).
Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że:
1
) z materiałów przedstawionych przez Odwołującego (załączniki 14-17 do odwołania)
powyższe nie wynika;
2)
replikacja synchroniczna jest zapewniana przez moduł Dell Metro Node, który nie jest
urządzeniem zewnętrznym, a jedynie elementem składowym macierzy; replikacja jest
realizowana na łączach IOGbE; powyższe potwierdzają wyciągi z dokumentacji
technicznej z tłumaczeniem (załącznik 7);
3)
trzeba przy tym zaznaczyć, że zgodnie z punktem 17 str. 30 załącznika nr 8 do SWZ
licencja na tę funkcjonalność (replikacji) nie jest wymagana, jednak Agfa Sp. z o.o.
dostarczy niewymaganą licencję na replikację.”
W sprawie KIO 270/23 w odniesieniu do zarzutu dotyczącego odrzucenia jego oferty
na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp
Przystępujący Agfa wskazał:

„2. Odnośnie zarzutu dotyczącego braku odrzucenia oferty Uczestnika - Agfa sp. z o.o. ze
względu na rzekomą sprzeczność z warunkami zamówienia
Odwołujący zarzucił także naruszenie art. 226 ust. 1 pkt 5 pzp poprzez zaniechanie
odrzucenia oferty Uczestnika -
Agfa sp. z o.o. z uwagi na rzekomą sprzeczność jej treści z
warunkami zamówienia.
Zarzut ten jest bezzasadny, z poniżej opisanych względów.
3.1. Odnośnie punktu 2 podpunkt 1 uzasadnienia odwołania
Odwołujący zarzuca, że zaoferowana przez Agfa sp. z o.o. macierz ME5024 rzekomo nie
spełnia wymogów co do funkcjonalności portów.
Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że:
1)
z materiałów przedstawionych przez Odwołującego (załącznik nr 1 do odwołania)
powyższe nie wynika;
2) Agfa Sp. z o.o. dostarczy macierze z il
ością portów zgodną z wymaganiami oraz
funkcjonalnością zgodną z wymaganiami tj. wymogiem przewidującym, że porty
przeznaczone do podłączenia hostów nie mogą być wykorzystane do połączeń wewnątrz
macierzy (np. pomiędzy kontrolerami) oraz musi być możliwość rozbudowy online
macierzy o dodatkowe porty jedynie poprzez instalację dodatkowych kart rozszerzeń bez
konieczności instalacji dodatkowych kontrolerów (jest to konfigurowalne pod dane
zamówienie).
Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika - Agfa sp. z o.o. z
warunkami zamówienia w ww. zakresie.
3.2. Odnośnie punktu 2 podpunkt 2 uzasadnienia odwołania
Odwołujący zarzuca, że rozwiązanie zaoferowane przez Agfa sp. z o.o. rzekomo nie spełnia
wymogu umożliwiania zarówno replikacji synchronicznej jak i asynchronicznej (rzekomo
umożliwia tylko replikację asynchroniczną).
Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że:
1)
z materiałów przedstawionych przez Odwołującego (załącznik nr 2 do odwołania)
powyższe nie wynika;
2) replikacja synch
roniczna jest zapewniana przez moduł Dell Metro Node, który nie jest
urządzeniem zewnętrznym, a jedynie elementem składowym macierzy; replikacja jest

realizowana na łączach IOGbE; powyższe potwierdzają wyciągi z dokumentacji
technicznej z tłumaczeniem (załącznik 1);
3)
trzeba przy tym zaznaczyć; że zgodnie z punktem 17 str. 30 załącznika nr 8 do SWZ
licencja na tę funkcjonalność (replikacji) nie jest wymagana, jednak Agfa Sp. z o.o.
dostarczy niewymaganą licencję na replikację.
Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika - Agfa sp. z o.o. z
warunkami zamówienia w ww. zakresie.
3.3. Odnośnie punktu 2 podpunkt 3 uzasadnienia odwołania
Odwołujący zarzuca, że zaoferowana przez Agfa sp. z o.o. macierz dyskowa główna
NX3240 rzekomo nie
spełnia wymogów co do funkcjonalności i możliwości rozbudowy o
dodatkowe porty.
Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że:
1)
Odwołujący powyższego nie wykazał;
2)
Agfa Sp. z o.o. dostarczy macierze z ilością portów zgodną z wymaganiami oraz
funkcjonal
nością zgodną z wymaganiami tj. wymogiem przewidującym, że porty
przeznaczone do podłączenia hostów nie mogą być wykorzystane do połączeń wewnątrz
macierzy (np. pomiędzy kontrolerami) oraz musi być możliwość rozbudowy online
macierzy o dodatkowe porty jedynie p
oprzez instalację dodatkowych kart rozszerzeń bez
konieczności instalacji dodatkowych kontrolerów (jest to konfigurowalne pod dane
zamówienie);
3)
model karty FC zapewniający spełnienie powyższych wymogów, która zostanie
dostarczona oraz potwierdzenie prod
ucenta, że jest zgodna z zaoferowaną macierzą
przedstawia załączony wydruk (załącznik 2).
Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika - Agfa sp. z o.o. z
warunkami zamówienia w ww. zakresie.
3.4. Odnośnie punktu 2 podpunkt 4 uzasadnienia odwołania
Odwołujący zarzuca, że zaoferowana przez Agfa sp. z o.o. macierz rzekomo nie obsługuje
żadnych replikacji.
Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że:
1)
Odwołujący powyższego nie wykazał;

2)
oferowana macierz wspiera replikację zgodnie ze specyfikacją dostępną na stronie
producenta;
3)
potwierdzają to wyciągi ze specyfikacji technicznych z tłumaczeniami (załącznik 3).
Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika - Agfa sp. z o.o. z
warunkami zamówienia w ww. zakresie.
3.5. Odnośnie punktu 2 podpunkt 5 uzasadnienia odwołania
Odwołujący zarzuca, że zaoferowany przez Agfa sp. z o.o. produkt NX3240 rzekomo
wspiera tylko 18 dysków, podczas gdy minimalna wymagana ilość to 250.
Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że:
1)
Odwołujący powyższego nie wykazał;
2)
w rzeczywistości kontrolery (kontroler PERC H840 oraz kontroler PERC H730P)
macierzy dyskowej obsługują łącznie 447 dysków dla oferowanej macierzy na archiwum
oraz dla oferowanej macierzy na backup; kontrolery ob
sługują ponad wymagane 2PB
(maksymalnie 447 x 20TB = 8,94 PB);
3)
potwierdzają to wyciągi ze specyfikacji technicznych z tłumaczeniami (załącznik 4).
Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika — Agfa sp. z o.o.
z
warunkami zamówienia w ww. zakresie.
3.6. Odnośnie punktu 2 podpunkt 6 uzasadnienia odwołania
Odwołujący zarzuca, że zaoferowany przez Agfa sp. z o.o. produkt NX3240 rzekomo nie
obsługuje kart FC.
Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że:
1)
Odwołujący powyższego nie wykazał;
2)
w rzeczywistości Agfa dostarczy macierze z ilością portów zgodną z wymaganiami oraz
funkcjonalnością zgodną z wymaganiami tj. Minimum 4 porty Fibre Channel 16Gb/s w
pełni obsadzone modułami SFP+ 16 Gb/s, porty przeznaczone do podłączenia hostów
nie mog
ą być wykorzystane do połączeń wewnątrz macierzy (np. pomiędzy kontrolerami)
(jest to konfigurowalne pod dane zamówienie);
3)
potwierdzają to wyciągi ze specyfikacji technicznych z tłumaczeniami (załącznik 5).

Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika — Agfa sp. z o.o.
z warunkami zamówienia w ww. zakresie.
3.7. Odnośnie punktu 2 podpunkt 7 uzasadnienia odwołania
Odwołujący zarzuca, że zaoferowany przez Agfa sp. z o.o. produkt NX3240 rzekomo nie
spełnia wymogu aktualizacji oprogramowania macierzy (firmware) w trybie online,
wskazując, że zaoferowany NX3240 jest systemem serwerowym, co nie pozwala na
aktualizację bez restartu urządzenia.
Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że:
1
) Odwołujący powyższego nie wykazał;
2) w rzeczywis
tości urządzenie (2x Dell NX3240 - macierz na archiwum i backup) umożliwia
aktualizację oprogramowania (firmware) w trybie online; Zamawiający wymaga
dostarczenia dwóch identycznych macierzy tworzących spójną całość; przy aktualizacji
oprogramowania druga
macierz przejmuje zadania pierwszej i daje możliwość
aktualizacji bez wpływu na funkcjonowanie całego systemu; co za tym idzie zgodnie z
wymaganiami urządzenie (czyli dwie macierze tworzące archiwum/backup) cechuje
możliwość aktualizacji oprogramowania macierzy (firmware) w trybie online.
Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika - Agfa sp. z o.o. z
warunkami zamówienia w ww. zakresie.
3.8. Odnośnie punktu 2 podpunkt 8 uzasadnienia odwołania
Odwołujący zarzuca, że w zaoferowanym przez Agfa sp. z o.o. produkcie NX3240 wymiana
kontrolerów dyskowych nie jest możliwa w trakcie pracy systemu.
Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że:
1)
Odwołujący powyższego nie wykazał;
2)
wymaga dostarczenia dwóch macierzy; przy awarii kontrolera dyskowego druga macierz
przejmuje zadania pierwszej i daje możliwość wymiany uszkodzonego elementu bez
wpływu na funkcjonowanie całego systemu;
3)
powyższe potwierdzają wyciągi z dokumentacji technicznej systemu z tłumaczeniami
(załącznik 6).
Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika - Agfa sp. z o.o. z
warunkami zamówienia w ww. zakresie.

3.9.0dnośnie punktu 2 podpunkt 9 uzasadnienia odwołania
Odwołujący zarzuca, że w zaoferowanym przez Agfa sp. z o.o. produkcie NX3240 wymiana
d
ysków nie jest możliwa w trakcie pracy systemu - nie ma takiej możliwości dla dysków
umieszczonych w mid drive tray.
Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że:
1)
mid drive tray w NX3240 nie będzie wykorzystywany przez dyski twarde co wystarczy
aby spełnić wymagania postawione przez Zamawiającego;
2) wykonawca Agfa Sp. z o.o. dostarczy poza wymaganymi macierzami na archiwum i
backup również półki do macierzy aby wszystkie dostarczone dyski w przyszłości
dokładane przez Zamawiającego mogły być wymieniane na gorąco;
3)
powyższe potwierdza zdjęcie przodu macierzy z miejscem, które będzie wykorzystane
przez dyski twarde hot-
swap oraz wyciąg dokumentacji technicznej potwierdzającej
możliwość wymieniania dysków podczas prac z tłumaczeniem (załącznik 7).”
Do ww. pism
zostały dołączone dowody wraz z tłumaczeniem na język polski, w tym
Specyfikacja techniczna serwera PowerEdge R7515, Specyfikacja serwera Dell R750xa i
R750,
wyciąg ze specyfikacji pamięci NVRDIMM producenta Micron, wykaz pamięci RAM
działających z serwerem R7515, informacja ze strony producenta oprogramowania Vmware
Site Recovery Manager 8.1
, wyciąg z dokumentacji technicznej macierzy Dell NX3240,
wyciągi z dokumentacji technicznej Dell Metro node, wydruk dotyczący karty FC, wyciągi ze
specyfikacji techni
cznych zaoferowanej macierzy, wyciągi ze specyfikacji technicznych
produktu NX3240, wyciągi z dokumentacji technicznej zaoferowanego systemu.
Izba dopuściła dowody z dokumentacji postępowania przekazanej przez
Zamawiającego oraz dowody załączone do złożonych w sprawie pism oraz dowody złożone
na rozprawie
przez Odwołujących Pixel i Alteris.

Krajowa Izba Odwoławcza rozpoznając odwołanie, uwzględniając dokumentację
postępowania oraz stanowiska Stron i Przystępujących, a także zgromadzone dowody,
ustaliła i zważyła co następuje:
Odwołania nie zawierają braków formalnych. Wpisy w prawidłowej wysokości zostały
wniesiono w ustawowym terminie. N
ie została wypełniona żadna z przesłanek skutkujących
odrzuceniem odwołań, o których mowa w art. 528 ustawy Pzp.

W oc
enie Izby Odwołujący Pixel i Alteris legitymują się uprawnieniem do
skorzystania w przedmiotowym postępowaniu ze środków ochrony prawnej. Zostały bowiem
wypełnione przesłanki, o których mowa w art. 505 ust. 1 ustawy Pzp.
Następnie Izba ustaliła, co następuje:
Przedmiotem zamówienia jest dostawa licencji systemu do zarządzania badaniami
wraz z sprzętem serwerowym, wdrożeniem i szkoleniami. Zgodnie z opisem przedmiotu
zamówienia zawartym w załączniku nr 8 do SWZ: Dostawa obejmuje następujące elementy:
1 Lic
encje systemu do zarządzania badaniami diagnostycznymi wraz z integracją z
systemem HIS oraz migracją danych z posiadanego systemu RIS/PACS (1 komplet):
A.
Moduł do zarządzania badaniami w Zakładzie Radiologii wraz z integracjami

Otwarta
B. Modu
ł archiwum obrazowe
Otwarta
C.
Moduł przeglądarki referencyjnej
Otwarta
2.
Szkolenia z obsługi dostarczonego systemu 42 os.
3.
Sprzęt serwerowy wraz z oprogramowaniem systemowym na potrzeby systemu do
zarządzania badaniami 1 komplet w skład, którego wchodzi:
A. Serwer
3 szt.
B.
Macierz dyskowa główna
1 szt.
C. Macierz dyskowa (1 szt. na potrzeby na archiwum, 1 szt. na potrzeby backupu)
2 szt.
4.
Licencje oprogramowania bazodanowego na potrzeby nowego systemu do zarządzania
badaniami
1 kpl.
5. Licencje oprogramowania wirtualizacyjnego na potrzeby nowego systemu do
zarządzania badaniami 1 kpl.
6.
Sprzęt do dyktowania opisów badań diagnostycznych
7 szt.
7.
Licencje oprogramowania do transkrypcji opisów głosowych na tekst z integracją z
dostarczonym systemem do zarządzania badaniami i wdrożeniem 1 komplet na (21
stan.)
8.
Szkolenia z obsługi oprogramowania do transkrypcji opisów głosowych
20 os.

W ramach realizacji zamówienia, Zamawiający wymaga od Wykonawcy:
1. dostarczenia
przedmiotu zamówienia do obu lokalizacji Zamawiającego na własny koszt

2.
konfiguracji oraz pełnej integracji dostarczonego oprogramowania z systemem HIS
Zamawiaj
ącego oraz systemami dodatkowymi wykorzystywanymi przez Zamawiającego
w Zakładzie Radiologii oraz uruchomienia całego systemu;
3.
przeprowadzenia pełnej migracji danych opisowych oraz obrazowych z posiadanego
obecnie systemu RIS/PACS ALTERIS II produkcji Alteris S.A.
4.
instalacji i konfiguracji dostarczonego sprzętu i oprogramowania

I.
WYM
AGANIA OGÓLNE
1.
Dostarczone rozwiązanie musi być fabrycznie nowe. Nie dopuszcza się egzemplarzy
powystawowych, rekondycjonowanych (refurbished), po demonstracyjnych, itp.
(…)
4.
Dostarczony system musi zostać zintegrowany z następującymi systemami:
a)
system HIS Zamawiającego -AMMS Asseco Poland
b)
system EDM Zamawiającego -EDM Asseco Poland
c) system teleradiologiczny Prowega
d)
system Syngo.Via Siemens produkcji Siemens (Zamawiający posiada 3 instalacje tego
systemu )
e) System Osirix MD - Kryterium oceny ofert (parametr punktowany zgodnie z wykazem do
oceny parametrów technicznych)
(…)
9.
Moduł do zarządzania badaniami musi być zarejestrowany/zgłoszony w Polsce jako
wyrób medyczny w klasie co najmniej IIa lub musi posiadać w terminie składania oferty
certyfikat CE właściwy dla urządzeń/oprogramowania medycznego w klasie co najmniej
IIa stwierdzający zgodność z dyrektywą 93/42/EEC.
10.
System dystrybucji obrazów musi być zarejestrowany/zgłoszony w Polsce jako wyrób
medyczny w klasie co najmniej I
Ia lub posiadający w terminie składania oferty certyfikat
CE właściwy dla urządzeń/oprogramowania medycznego w klasie co najmniej IIa
stwierdzający zgodność z dyrektywą 93/42/EEC.
11.
Moduł przeglądarki referencyjnej zarejestrowany/zgłoszony w Polsce jako wyrób
medyczny w klasie co najmniej IIa lub posiadające w terminie składania oferty certyfikat
CE właściwy dla urządzeń/oprogramowania medycznego w klasie co najmniej IIa
stwierdzający zgodność z dyrektywą 93/42/EEC.

12.
System musi zapewniać komunikację (wymianę danych) z innymi systemami klasy VNA,
z zachowaniem istniejących standardów komunikacji (min. HL7, DICOM),
13. System musi
posiadać środowisko testowe będące odwzorowaniem środowiska
produkcyjnego, z zachowaniem tych samych parametrów ilości przechowywanych badań
oraz liczby jednoczesnych dostępów użytkowników
(…)
15.
Dostarczony system musi zostać zintegrowany w posiadanym przez Zamawiającego
środowiskiem
16.
Do dostarczonego systemu Wykonawca podłączy aparaturę medyczną wymienioną
poniżej oraz skonfiguruje system tak aby dane z aparatów zapisywały się w systemie
oraz skonfiguruje worklisty aparatów
17. Wykonawca przepro
wadzi migrację danych obrazowych i opisowych z posiadanego
obecnie systemu RIS/PACS ALTERIS II produkcji Alteris S.A.
(…)
Izba zważyła, co następuje:

Odwołania w sprawach KIO 268/23 i KIO 270/23 podlegają oddaleniu. Nie
potwierdziły się bowiem zarzuty w nich postawione, w granicach których Izba orzeka.
Sygn. akt KIO 268/23
Ad zarzut dotyczący odrzucenia oferty Odwołującego Pixel

Zgodnie z art. 16 ustawy Pzp
Zamawiający przygotowuje i przeprowadza
postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób: 1) zapewniający zachowanie uczciwej
konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców; 2) przejrzysty; 3) proporcjonalny.

Stosownie do art. 226 ust. 1 pkt 5 Pzp:
Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść
jest niezgodna z warunkami zamówienia.

Zgodnie z art. 7 pkt 29 Pzp przez warunki zamówienia należy rozumieć m.in. warunki
wynikające z opisu przedmiotu zamówienia, co oznacza, że do wymogów postawionych
przez z
amawiającego należy porównywać treść złożonych przez wykonawców ofert. Chodzi
przy tym o merytoryczne wymagania, w tym co do
zakresu, ilości, jakości, warunków
realizacji i innych elementów, które są istotne dla wykonania zamówienia w stopniu
zaspokajającym opisane przez zamawiającego oczekiwania oraz o merytoryczny aspekt
zaoferowanego przez wykonawcę świadczenia. Z tych względów dla zastosowania tego
przepisu powinno być możliwe wykazanie, jaki merytoryczny element oferty jest niezgodny z

opisanymi przez
zamawiającego wymaganiami i na czym ta niezgodność polega. Dla
odrzucenia oferty na podstawie ww. art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy
Pzp, niezbędne jest
stwierdzenie i wykazanie niezgodności treści oferty z określonymi w SWZ, przy czym
podnoszona rozbieżność nie może budzić wątpliwości. Zachowuje aktualność zasada, że
specyfikacja warunków zamówienia, zawierająca m.in. opis przedmiotu zamówienia oraz
opis spełnienia postawionych przez Zamawiającego wymogów nie może być zmieniana po
te
rminie składania ofert.

W an
alizowanej sprawie rozstrzygnięcia w tym zakresie wymaga, czy Zamawiający
zasadnie uznał, iż oferta Odwołującego Pixel podlega odrzuceniu jako niespełniająca
warunków zamówienia z powodów podanych w informacji o tej czynności.
W
związku z tym zauważenia wymaga, że pismem z 20 stycznia 2023 r. Zamawiający
poinformował o odrzuceniu oferty wykonawcy Pixel Technology Sp. z o.o. na podstawie art.
226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp z uwagi na to, że treść oferty jest niezgodna z warunkami
zam
ówienia. W uzasadnieniu Zamawiający wskazał: Zamawiający zgodnie z punktem VI -
Specyfikacja techniczna - 3. Procesor Opisu Przedmiotu
Zamówienia (dalej w treści: OPZ)
wymagał zaoferowania minimum jednego procesora osiągającego w testach CPU2017
Floating Point Speed wynik
minimum 170 punktów dla konfiguracji oferowanego serwera
(Zamawiający dopuścił model procesora uzyskujący oczekiwane wyniki testu w konfiguracji
dwuprocesorowej). Wyniki dla oferowanego modelu serwera musiały być dostępne na
stronie https://www.spec.org/cgi-
bin/osgresults na dzień publikacji ogłoszenia o zamówieniu
w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (wg załączonego wydruku stanowiącego
załącznik nr 10 do SWZ.). Wykonawca w formularzu asortymentowo-cenowym zaoferował:
model serwera RX2540 M6 producent serwera Fujitsu producent procesora Intel model
procesora Xeon Silver 4310 liczba procesorów 1.
Model serwera w zaoferowanej przez Wykonawcę konfiguracji nie znajduje się w wynikach
dostępnych na stronie https://www.spec.org/cgi-bin/osgresults na dzień publikacji ogłoszenia
o zamówieniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (wg załączonego wydruku
stanowiącego załącznik nr 10 do SWZ.) w związku z powyższym treść oferty jest niezgodna
z warunkami zamówienia i podlega odrzuceniu.

W spawie nie ma sporu co do
tego, że wskazany przez Odwołującego Pixel w
stanowiącym część oferty Formularzu asortymentowo – cenowym (załącznik nr 7 do SWZ):
model serwera RX2540 M6 producenta Fujitsu, producent procesora Intel, model procesora
Xeon Silver 4310, lic
zba procesorów 1, w takiej konfiguracji nie występuje w załączniku nr 10
do SWZ, tj. nie spełnia wymogu, aby znajdował się w wynikach testów tam wymienionych.

W związku z tym należy uznać, że Zamawiający zasadnie uznał, że oferta tego
wykonawcy nie spełnia warunków zamówienia.
W ocenie Izby w
brew stanowisku zaprezentowanemu przez Odwołującego Pixel nie
wystąpiły podstawy do poprawienia na podstawie art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp omyłki
poprzez wskazanie modelu procesora wymienionego w
załączniku nr 10 do SWZ,
opracowanym
przez Zamawiającego.
W szczególności stwierdzenia wymaga, że po pierwsze, załącznik nr 10 do SWZ nie
służył do zastępowania złożonego przez wykonawcę oświadczenia woli innym
oświadczeniem, lecz do weryfikacji czy model serwera w zaoferowanej przez wykonawcę
konfiguracji spełnia wymóg dotyczący wyników testów dostępnych na stronie
https://www.spec.org/cgi-
bin/osgresults na dzień publikacji ogłoszenia o zamówieniu w
Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Zatem rolą wykonawcy było zaoferowanie takiego
serwera, który w zestawie z zaoferowanym procesorem spełnia wymogi SWZ co do testów,
tj. w sposób pozwalający na pozytywną weryfikację jego oferty w tym zakresie. Po drugie, nie
zostało wykazane, aby wystąpiła omyłka, a nie świadome działanie wykonawcy. Nie zostało
np. wykazane, aby zaoferowany procesor producenta Intel we wskazanym w ofercie modelu
Xeon Silver o numerze 4310
nie występował aktualnie w obrocie, a w jego miejsce
występował procesor o tych samych parametrach Xeon Platinum 8380. Przeciwnie, ze
stanowisk
stron przedstawionych na rozprawie wynika, że oba procesory występują w
obrocie niezależnie od siebie. Skoro zatem wykonawca dokonał wyboru jednego z
procesor
ów występujących na rynku i zaoferował go Zamawiającemu, to w sytuacji, gdy
zostało dostrzeżone przez Zamawiającego, że nie spełnia on w konfiguracji z zaoferowanym
serwerem wymogów SWZ co do testów, nie może skutecznie zarzucać Zamawiającemu
zaniechania zastąpienia tego procesora innym. Tym bardziej, że nie wykazał, że z treści
o
ferty wynika jeden możliwy sposób zmiany oferty w tym zakresie. Nadto nie zostało
wykazane
, aby było oczywiste, że zmiana miałaby dotyczyć procesora a nie serwera.
Załącznik nr 10 wskazuje wyniki w testach CPU2017 Floating Point Speed dla wielu różnych
ser
werów, w konfiguracjach z różnymi procesorami. Jak zauważył w złożonym piśmie
Przystępujący Agfa, czemu Odwołujący Pixel nie zaprzeczył, procesor Intel Xeon Platinum
8380 w załączniku nr 10 do SWZ występuje w konfiguracji także z innymi serwerami, np.
Cisco UCS B200 M6, czy R620 G40 -
Odwołujący mógłby więc równie dobrze twierdzić, że
pomylił się co do modelu serwera, a nie co do modelu procesora. Po trzecie, ze stanowiska
Odwołującego Pixel wynika, że poprawa jego oferty miałaby znajdować oparcie nie z treści
jego oferty, lecz
w jednym z dokumentów zamówienia opracowanym przez Zamawiającego
tj. załączniku nr 10.

Zwraca przy tym uwagę, że stanowisko Odwołującego Pixel jest niespójne. W
odwołaniu, Odwołujący Pixel podał, że w formularzu asortymentowo - cenowym zaoferował
serwer Fujitsu Primergy RX2540 IT,
a tymczasem jak wyżej wskazano zaoferowany serwer
to: Fujitsu RX2540 M6. Nadto w
odwołaniu, Odwołujący stwierdził, że zaoferowany przez
niego serwer „posiada standardowo procesor Intel Xeon Platinum 8380”, a jednocześnie
powołał się na stanowisko Fujitsu Technology Solutions Sp. z o.o. z dnia 3 stycznia 2023 r.,
z którego wynika, że procesor ten jest dostarczany w ramach konfiguracji na potrzeby tego
zamówienia. W piśmie tym zostało wskazane: Działając w imieniu Fujitsu Technology
Solutions Sp. z o.o.
z siedzibą w Warszawie (02-255) przy ul. Krakowiaków 36, niniejszym
informujemy, iż zaoferowaliśmy serwer Fujitsu Primergy RX2540 M6, który znajduje się na
liście wydruku stanowiącego załącznik nr 10. Serwer ten spełnia wymogi Zamawiającego, a
podany w ofercie procesor jest procesorem, który znajduje się w konfiguracji bazowej np. o
p/n: VFY:R2546SC110IN. Oferowany model serwera, to serwer dostosowany do potrzeb
Zamawiającego, będzie on dostarczony z aktywnym procesorem znajdującym się w teście
zawartym w załączniku 10 tj. Intel Xeon Platinum 8380. Procesor wskazany w ofercie będzie
wchodził w skład zestawu jako procesor bazowy, jednak nie będzie on aktywny i będzie
stanowił element nadmiarowy.
Oznacza to zatem
, że procesor Intel Xeon Platinum 8380 miałby być dostarczony w
efekcie dostosowania zestawu
do potrzeb Zamawiającego, a nie jak twierdzi Odwołujący w
odwołaniu. Zwraca również w tym zakresie uwagę treść złożonego na rozprawie przez
Odwołującego Pixel oświadczenia dostawcy INGRAM, gdzie zostało wskazane: „Działając w
imieniu Ingram Micro sp. z o.o. oficjalnego dystrybutora marki Fujitsu w Polsce informujemy,
iż do niniejszego postępowania został zaoferowany serwer zgodnie z treścią oświadczenia (z
dnia 3 stycznia 2023r
pochodzącego od firmy Fujitsu), t.j. serwer Fujitsu RX 2540 M6 w
konfiguracji z procesorem bazowym Intel Xeon Silver 4310. Zaoferowany model serwera
został dostosowany do wymogów postępowania, z aktywnym procesorem znajdującym się w
teście wydajności zawarty w załączniku 10 do SWZ, tj. Intel Xeon Platinum 8380.
Nadto w świetle ww. pism Odwołującemu został przez producenta zaoferowany
serwer z dwoma procesorami - jednym aktywnym a drugim nieaktywnym. Tymczasem w
ofercie Odwołujący wyraźnie wskazał, że oferuje jeden procesor. Wskazuje to, że jest
różnica pomiędzy tym co oferuje producent Odwołującemu Pixel a tym co zaoferował
Odwołujący Pixel Zamawiającemu.
Zamawiający zasadnie zatem uznał, że nie wystąpiła podstawa do poprawy oferty
Odwołującego Pixel zgodnie z jego oczekiwaniami przedstawionymi w odwołaniu. Z treści
oferty nie wynika, że intencją Odwołującego nie było zaoferowanie procesora Intel Xeon

Silver 4310, który został przez niego wskazany w ofercie i który, jak stwierdził Odwołujący w
wyjaśnieniach z 5 stycznia 2023 r., występuje standardowo w modelu serwera Fujitsu
RX2540 M6, lecz procesora Intel Xeon Platinum 8380
, który jak wynika z oświadczenia
producenta,
miałby być dostarczony w ramach dostosowania do potrzeb Zamawiającego, tj.
dla
spełnienia w zestawie z serwerem wymogu co do testów, określonych w załączniku nr 10
do SWZ.
Nie istnieje jeden możliwy sposób poprawy, który miałby wynikać z oferty.
Wnioskowana przez
Odwołującego zmiana procesora z zaoferowanego Intel Xeon Silver
4310 na podany przez niego
w wyjaśnieniach oferty procesor Intel Xeon Platinum 8380 nie
prowadziłaby do poprawy omyłki, lecz wprowadzałaby istotną zmianę treści oferty,
polegającą na zastąpieniu zaoferowanego procesora innym procesorem, o którym mowa
dopiero w
złożonych przez wykonawcę wyjaśnieniach, po to, aby doprowadzić do spełnienia
przez Odwołującego Pixel wymogów SWZ co do wymaganego wyniku testu.
Sygn. akt KIO 268/23 i KIO 270/23
Z uwagi na
zbieżność w istotnym zakresie pozostałych zarzutów odwołania w sprawie
KIO 268/23 z zarzutami odwołania w sprawie KIO 270/23 zostają one omówione wspólnie.
Ad zarzuty naruszenia art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp z uwagi na brak odrzucenia oferty
Agfa sp. z o.o. z
uwagi na podnoszony przez Odwołujących Pixel i Alteris błąd w obliczeniu
ceny

Art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp stanowi:
Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli
zawiera błędy w obliczeniu ceny lub kosztu;

Odwołujący Pixel i Alteris zarzucają Zamawiającemu naruszenie ww. przepisu
twierdząc, że wykonawca Agfa niezasadnie zastosował stawkę podatku VAT w wysokości 8
% do wszystkich elementów zamówienia wymienionych w Formularzu asortymentowo –
cenowym (
załącznik nr 7 do SWZ).

W tym zakresie zauważenia wymaga, że różnica stanowisk stron wiąże się z tym, iż
Zamawiający oraz wykonawca Agfa uznają, że przedmiot zamówienia stanowi świadczenie
kompleksowe i w związku z tym do wszystkich pozycji wymienionych w Formularzu
asortymentowo-
cenowym stosuje się jednolitą stawkę VAT właściwą dla świadczenia
głównego tj. stawkę preferencyjną 8%, zaś Odwołujący rozdzielają te pozycje na te
opodatkowane podstawową stawką VAT tj. 23% (poz. 2-8) oraz tę opodatkowaną stawką w
wysokości 8 % (poz. 1), przy czym Odwołujący Alteris w swojej argumentacji idzie dalej w
kierunku wyodrębniania, bowiem także z poz. 1 wyodrębnia część świadczenia i twierdzi, że
ujął ją w pozycji opodatkowanej stawką VAT wynoszącą 23%.

W sprawie nie jest sporne, że świadczeniem głównym jest wymienione w poz. 1
formularza asortymentowo - cenowego oprogramowanie, jak te
ż to, że stanowi ono wyrób
medyczny. Nie jest te
ż sporne, że jako wyrób medyczny podlega ono opodatkowaniu stawką
podatku VAT
w wysokości 8 %.
W związku z tym rozstrzygnięcia wymaga, czy w sprawie zostało wykazane, aby
przedmiot zamówienia stanowił świadczenie kompleksowe i w związku z tym uprawnione jest
opodatkowane go
jednolitą stawką VAT, właściwą dla świadczenia głównego, czy nie jest
takim świadczeniem i w związku z tym poszczególne jego elementy winny zostać odrębnie
kwalifikowane dla potrzeb VAT.
Na wstępie zauważenia wymaga, że sposób rozumienia zagadnienia świadczenia
kompleksowe
go opiera się na orzecznictwie krajowym oraz unijnym. Każdy przypadek w
tym zakresie jest rozpatrywany indywidualnie. Chodzi o ustalenie, czy w danym przypadku
świadczenie złożone z dających się wyodrębnić elementów winno zostać opodatkowane
jednolicie według stawki właściwej dla świadczenia głównego, czy też bez popadania w
sztuczność, poszczególne jego elementy składowe powinny zostać odrębnie potraktowane
dla potrzeb VAT.

Przedmiotem zamówienia jest dostawa licencji systemu do zarządzania badaniami
wraz z sprzętem serwerowym, wdrożeniem i szkoleniami. Zgodnie z opisem przedmiotu
zamówienia zawartym w załączniku nr 8 do SWZ: Dostawa obejmuje następujące elementy:
1 Licencj
e systemu do zarządzania badaniami diagnostycznymi wraz z integracją z
systemem HIS oraz migracją danych z posiadanego systemu RIS/PACS (1 komplet):
A.
Moduł do zarządzania badaniami w Zakładzie Radiologii wraz z integracjami

Otwarta
B.
Moduł archiwum obrazowe
Otwarta
C.
Moduł przeglądarki referencyjnej
Otwarta
2.
Szkolenia z obsługi dostarczonego systemu 42 os.
3.
Sprzęt serwerowy wraz z oprogramowaniem systemowym na potrzeby systemu do
zarządzania badaniami 1 komplet w skład, którego wchodzi:
A. Serwer
3 szt.
B.
Macierz dyskowa główna
1 szt.
C. Macierz dyskowa (1 szt. na potrzeby na archiwum, 1 szt. na potrzeby backupu)
2 szt.

4.
Licencje oprogramowania bazodanowego na potrzeby nowego systemu do zarządzania
badaniami
1 kpl.
5. Licencje oprogramowania wirtualizacyjnego na potrzeby nowego systemu do
zarządzania badaniami 1 kpl.
6.
Sprzęt do dyktowania opisów badań diagnostycznych 7 szt.
7.
Licencje oprogramowania do transkrypcji opisów głosowych na tekst z integracją z
dostarczonym systemem
do zarządzania badaniami i wdrożeniem 1 komplet na (21
stan.)
8.
Szkolenia z obsługi oprogramowania do transkrypcji opisów głosowych
20 os.

W ramach realizacji zamówienia, Zamawiający wymaga od Wykonawcy:
1. dostarczenia
przedmiotu zamówienia do obu lokalizacji Zamawiającego na własny koszt
2.
konfiguracji oraz pełnej integracji dostarczonego oprogramowania z systemem HIS
Zamawiającego oraz systemami dodatkowymi wykorzystywanymi przez Zamawiającego
w Zakładzie Radiologii oraz uruchomienia całego systemu;
3.
przeprowadzenia pełnej migracji danych opisowych oraz obrazowych z posiadanego
obecnie systemu RIS/PACS ALTERIS II produkcji Alteris S.A.
4.
instalacji i konfiguracji dostarczonego sprzętu i oprogramowania

I.
WYM
AGANIA OGÓLNE
1.
Dostarczone rozwiązanie musi być fabrycznie nowe. Nie dopuszcza się egzemplarzy
powystawowych, rekondycjonowanych (refurbished), po demonstracyjnych, itp.
(…)
4.
Dostarczony system musi zostać zintegrowany z następującymi systemami:
a) system HIS Zamawia
jącego -AMMS Asseco Poland
b)
system EDM Zamawiającego -EDM Asseco Poland
c) system teleradiologiczny Prowega
d) system Syngo.Via Siemens produkcji Siemens
(Zamawiający posiada 3 instalacje tego
systemu)
e) System Osirix MD - Kryterium oceny ofert (parametr punktowany zgodnie z wykazem do
oceny parametrów technicznych)
(…)

9.
Moduł do zarządzania badaniami musi być zarejestrowany/zgłoszony w Polsce jako
wyrób medyczny w klasie co najmniej IIa lub musi posiadać w terminie składania oferty
certyfikat CE właściwy dla urządzeń/oprogramowania medycznego w klasie co najmniej
IIa stwierdzający zgodność z dyrektywą 93/42/EEC.
10.
System dystrybucji obrazów musi być zarejestrowany/zgłoszony w Polsce jako wyrób
medyczny w klasie co najmniej II
a lub posiadający w terminie składania oferty certyfikat
CE właściwy dla urządzeń/oprogramowania medycznego w klasie co najmniej IIa
stwierdzający zgodność z dyrektywą 93/42/EEC.
11.
Moduł przeglądarki referencyjnej zarejestrowany/zgłoszony w Polsce jako wyrób
medyczny w klasie co najmniej IIa lub posiadające w terminie składania oferty certyfikat
CE właściwy dla urządzeń/oprogramowania medycznego w klasie co najmniej IIa
stwierdzający zgodność z dyrektywą 93/42/EEC.
12. System
musi zapewniać komunikację (wymianę danych) z innymi systemami klasy VNA,
z zachowaniem istniejących standardów komunikacji (min. HL7, DICOM),
13.
System musi posiadać środowisko testowe będące odwzorowaniem środowiska
produkcyjnego, z zachowaniem tych s
amych parametrów ilości przechowywanych badań
oraz liczby jednoczesnych dostępów użytkowników
(…)
15.
Dostarczony system musi zostać zintegrowany w posiadanym przez Zamawiającego
środowiskiem
16.
Do dostarczonego systemu Wykonawca podłączy aparaturę medyczną wymienioną
poniżej oraz skonfiguruje system tak aby dane z aparatów zapisywały się w systemie
oraz skonfiguruje worklisty aparatów
17.
Wykonawca przeprowadzi migrację danych obrazowych i opisowych z posiadanego
obecnie systemu RIS/PACS ALTERIS II produkcji Alteris S.A.
(…)
Jak wynika z
powyżej przedstawionej odpowiedzi na odwołanie, Zamawiający mając
na uwadze wskazane tam
orzecznictwo TSUE i krajowe, od początku uznawał, że
zamawiany przez niego przedmiot stanowi świadczenie kompleksowe. Już we wniosku o
wszczęcie postępowania określił szacunkową wartość zamówienia na kwotę 5.037.037,04 zł
netto i 5.440.000,00 zł brutto. Wskazuje to, że traktował przedmiot zamówienia jako
świadczenie kompleksowe objęte jednolitą stawką podatku VAT 8% właściwą dla wyrobu
medycznego,
stanowiącego główny przedmiot zamówienia. Zamawiający był konsekwentny

w takim rozumieniu przedmiotu zamówienia, czemu dał wyraz w dokumentach zamówienia,
m.in., nie dopuszczając odbiorów częściowych oraz w odpowiedzi na pytania wykonawców.
W odpowiedzi na pytanie nr 98
z dnia 8 grudnia 2022 r. Zamawiający nie dał przyzwolenia
na wydzielenie w formularzu
asortymentowym kosztów szkoleń, dostawy i usług. Ze
stanowiska Zamawiającego wynika, że interesuje go nabycie kompletnego systemu, że
powiązanie objętych zamówieniem świadczeń jest na tyle silne, że nie można mówić o ich
wyodrębnieniu, ponieważ nie jest zainteresowany nabyciem tych świadczeń bez świadczenia
głównego i odwrotnie.
J
ak wskazał Zamawiający, czemu Odwołujący nie zaprzeczyli, głównym
świadczeniem jest oprogramowanie, które jest aktywnym wyrobem medycznym
wymagającym powiązania z nośnikiem, a wszystkie wymagane elementy, w tym serwery,
macierze są niezbędne, aby to oprogramowanie funkcjonowało zgodnie oczekiwaniami. W
opisie przedmiotu zamówienia jest wskazanie na zarejestrowany wyrób medyczny.
Stanowiący przedmiot zamówienia system jest elementem przedsięwzięcia dotyczącego
Śląskiej Platformy Medycznej e CereMed – Telemedycyna. Cele i założenia tego projektu
wskazują, że Zamawiający nie zamawia zwykłego systemu do archiwizacji danych, ale
kompleksowe wielozadaniowe narzędzie informatyczne w postaci systemu umożliwiającego
integrację z wszystkimi urządzeniami obrazowymi Zamawiającego, zapewniającego
możliwość przechowywania i selekcji danych obrazowych oraz ich wykorzystywania w
diagnostyce pacjenta i celach medycznych. Aby nar
zędzie to pozwoliło na realizacje celów
projektu oraz założeń opisu przedmiotu zamówienia, a tym samym mogło być sfinansowane
ze środków programu, musi być kompleksowym rozwiązaniem i kompletnym. Tym samym
musi ono spełniać również wymogi przewidziane i zdefiniowane w rozporządzeniu o
wyrobach medycznych w zakresie kompatybilności, tj. zdolności wyrobu, w tym
oprogramowania, stosowanego łącznie z co najmniej jednym innym wyrobem i zgodnie z
jego przewidzianym zastosowaniem, do działania bez utraty lub osłabienia zdolności do
działania zgodnego z przeznaczeniem lub integracji lub funkcjonowania bez potrzeby
modyfikacji lub dostosowania jakiejkolwiek części połączonych wyrobów lub bycia
stos
owanym łącznie bez konfliktów/interferencji lub działań niepożądanych. Niezbędnym
warunkiem realizacji projektu jest, aby p
roces integracji z system wszystkich wyrobów
medycznych do obrazowania,
posiadanych przez Zamawiającego oraz migracji do systemu
dany
ch z dotychczasowych systemów i urządzeń spełniał te wymogi w całości. W tym
zakresie system musi też spełniać wymóg „interoperacyjność”, oznaczającej zdolność co
najmniej dwóch wyrobów, w tym oprogramowania, pochodzących od tego samego
producenta lub od r
óżnych producentów, do wymiany informacji i stosowania informacji,
które były przedmiotem wymiany, do prawidłowego wykonania konkretnej funkcji bez zmiany

zawartości tych danych, komunikowania się między sobą, współpracy zgodnie z
przeznaczeniem.
Jak zauw
ażył w tym zakresie Przystępujący Agfa w swoim piśmie z 14 lutego 2023 r.
w orzecznictwie wprost odnoszącym się do złożonych świadczeń dotyczących wyrobów
medycznych przyjmuje się, że koncepcja świadczeń złożonych (kompleksowych) zakłada, iż
dla celów VAT należy wiązkę świadczeń postrzegać jako jedno świadczenie, gdy jeden z
elementów takiego świadczenia ma charakter dominujący (główny). zaś pozostałe
świadczenia mają charakter pomocniczy i są ze świadczeniem głównym na tyle związane, że
ich rozdzielenie mi
ałoby charakter sztuczny i z tego względu łącznie stanowią jedno
kompleksowe świadczenie (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 24
czerwca 2021 r. I SA/GI 686/21). Przystępujący Agfa podniósł, że powyższe podejście:
- ma ugruntowane oparcie w orzecznictwie unijnym (wyrok TSUE z 2 maja 1996 r., C-
231/94, wyrok TSUE z 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05, wyrok w sprawie C-276/09,
wyroku z 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, orzeczenie TSUE w połączonych
sprawach C-308/96 i C: 349/
96 w którym podkreśla się, że dla potrzeb oceny
określonego działania jako świadczenia jednolitego i kompleksowego najistotniejsze jest
jego zbadanie z perspektywy nabywcy; jeżeli z punktu widzenia odbiorcy określonego
świadczenia istnieje jeden istotny przedmiot świadczenia, a pozostałe mają charakter
wtórny lub pomocniczy, mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym, którego podział
prowadziłby do sztuczności i wypaczałby ekonomiczny i faktyczny cel dokonywania
transakcji;
- wypracowane w orzecznictwie un
ijnym, jest stosowane także w praktyce sądów
administracyjn
ych, w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego (tak np. wyrok
Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 kwietnia 2019 r. I FSK 494/17, podobnie
np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 października 2016 r. I FSK
344/15, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 lutego
2019 r. III SA/Wa 1077/18, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie
z dnia I I czerwca 2013 r. III SA/Wa 3196/12);
- oparte na koncep
cji świadczenia kompleksowego w przypadku złożonych świadczeń
dotyczących wyrobów medycznych przyjmowane jest także w aktualnej praktyce
wydawania tzw. wiążących informacji stawkowych (patrz np. Pismo z dnia 24 czerwca
2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej Ol 15-KDST2-2.440.162.2021.12.RS,
pismo z dnia 30 sierpnia 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDST2-
2.440.83.2021.2.KK).

Dodatkowo, odnosząc się do stanowiska Odwołującego Pixel wyrażonego w piśmie z
dnia 13 lutego 2023 r. Przyst
ępujący Agfa zaznaczył, że:
„1) Odwołujący powołuje się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 7 grudnia 2017 r. C-
329/16, który nie odnosi się w ogóle do problematyki świadczenia kompleksowego na
potrzeby ustalenia stawki VAT, lecz do definicji wyrobu medycznego na potrzeby
certyfikacji;
2)
twierdzenie Odwołującego, „że jeżeli zamawiający uważa, że stawka podatku (8%)
określona w ofercie Agfa sp. z o. o. jest prawidłowa, to powinien on odrzucić oferty
pozostałych wykonawców” nie może w żaden sposób podważać zasadności braku
odrzucenia oferty Agfa sp. z o.o.; br
ak odrzucenia ofert pozostałych wykonawców z
uwagi na błędną stawkę VAT nie ma nie może mieć wpływu na wynik postępowania,
gdyż ostatecznie i tak to oferta Agfa sp. z o.o. musiałby zostać wybrana jako
najkorzystniejsza;
3)
Odwołujący. próbuje dyskredytować przytoczone przez Zamawiającego (oraz przez Agfa
sp. z o.o. w wyjaśnieniach) orzecznictwo dotyczące tzw. świadczenia kompleksowego,
wskazując jedynie, że powoływane judykaty dotyczyły odmiennych stanów faktycznych;
Odwołujący pomija jednak ogólną zasadę płynącą z ww. wyroków, która niezależnie od
indywidualnego stanu faktycznego polega na tym, że dla celów VAT należy wiązkę
świadczeń postrzegać jako jedno świadczenie, gdy jeden z elementów takiego
świadczenia ma charakter dominujący (główny), zaś pozostałe świadczenia mają
charakter pomocniczy i są ze świadczeniem głównym na tyle związane, że ich
rozdzielenie miałoby charakter sztuczny; ewidentnie, z taką sytuacją mamy do czynienia
w przedmiotowym p
rzypadku. czego Odwołujący w żaden sposób nie podważył;
4)
tymczasem, w ślad za orzecznictwem w sprawach podatkowych, także w orzecznictwie
Krajowej Izby Odwoławczej przyjmuje się, iż jeśli mamy do czynienia ze świadczeniem
kompleksowym, uzasadnia to zastosowanie jednolitej
stawki VAT dla całego świadczenia
(patrz
np. wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 21 stycznia 2022 r. KIO 3761/21,
wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 21 lipca 2021 r. KIO 1918/21, por. także wyrok
Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 2 listopada 2021 r. KIO 2963/21, KIO 2998/21).”

Zauważenia wymaga, że Odwołujący Pixel i Alteris zgodzili się, iż objęte przedmiotem
zamówienia oprogramowanie stanowi wyrób medyczny i jest opodatkowane VAT według
stawki 8%. Nie
negowali przy tym, iż oprogramowanie to jest świadczeniem głównym, z
którym powiązane są elementy pomocnicze w postaci np. macierzy. Odwołujący nie
wykazali,
że Zamawiający mógłby zakupić odrębnie poszczególne elementy zamówienia od

różnych podmiotów i osiągnąć zamierzony cel, jak też, że nie było potrzeby ich
dostosowywania do potrzeb Zamawiającego. Przeciwnie, w sprawie zostało wykazane, że
przedmiot świadczenia wymaga skonfigurowania na potrzeby przedmiotowego zamówienia.
W ocenie Izby
Odwołujący nie przedstawili przekonujących argumentów
wskazujących, iż odrębne traktowanie dla opodatkowania VAT poszczególnych elementów
zam
ówienia nie będzie miało charakteru sztucznego. Nie wykazali, że nie ma powiązania
pomiędzy poszczególnymi elementami zamawianego systemu, że mogą one zostać nabyte
przez Zamawiającego rozłącznie, w tym od różnych osób trzecich i będą w stanie spełnić
jeg
o wymogi, że traktowane rozłącznie mają wartość dla Zamawiającego. Odwołujący nie
wykazali, że elementy z poz. 2-8 formularza asortymentowo-cenowego mają charakter
równorzędny, a rezygnacja z niektórych z nich pozostaje bez wpływu na prawidłowe
wykonanie p
ozostałych, że ich rozdzielenie nie zmieni ich charakteru ani wartości z punktu
widzenia nabywcy.
W odwołaniach skupili się na analizie poszczególnych elementów
zamówienia w oderwaniu od samego systemu, który jest przedmiotem zamówienia, także w
oderwaniu od świadczenia głównego. Również argumentacja Odwołujących na rozprawie nie
stanowi podstawy do uznania, iż Zamawiający niezasadnie uznał, że przedmiot zamówienia
stanowi świadczenie kompleksowe. Za przekonujący argument nie może być bowiem
uznane to
, że Zamawiający nie narzucił wykonawcom w SWZ stawki VAT, jak też to, że nie
odrzucił ofert zawierających stawkę VAT w wysokości 8% dla pierwszej pozycji Formularza
asortymentowo-
cenowego oraz 23% dla pozostałych pozycji od 2-8 tego formularza,
uznając, że stawka preferencyjna jest uprawnieniem wykonawcy, z którego może skorzystać,
ale nie musi.
Za obalające twierdzenie Zamawiającego co do kompleksowości świadczenia
n
ie może być także uznana podnoszona na rozprawie kwestia różnych okresów gwarancji
prz
ewidzianych przez wykonawcę Agfa. Gwarancja znajduje bowiem zastosowanie już po
wykonaniu przedmiotu zamówienia.
W ocenie Izby Zamawiający i Przystępujący Agfa wykazali natomiast, iż przedmiot
zamówienia stanowi świadczenie kompleksowe. W sytuacji, gdy poszczególne wymienione
w nim elementy muszą być ściśle zintegrowane ze świadczeniem głównym, stanowiąc
system, który nie ma charakteru standardowego towaru dostępnego w obrocie i tylko jako
całość leży w sferze zainteresowania Zamawiającego, należy uznać, że rozdzielanie
elementów tego systemu dla potrzeb opodatkowania VAT ma charakter sztuczny. Jakkolwiek
uregulowanie przez Zamawiającego, że odbiór dotyczy całego przedmiotu zamówienia, że
nie jest zainteresowany odbiorem częściowym, nie może być uznane za definitywne
przesądzenie o braku odrębności świadczeń, to jednak niewątpliwie wskazuje, że dla
Zamawiającego zamawiane oprogramowanie ma znaczenie tylko wraz np. z nośnikami, a

zatem wskazuje, że jeden element składowy zamówienia nie może być wykonany bez
p
ozostałych.
N
ie chodzi zatem o nabycie przez Zamawiającego odrębnych, samodzielnych i
niezależnych świadczeń, lecz o nabycie oprogramowania, które stanowi świadczenie główne
oraz elementów pomocniczych, które są przewidziane w celu wykonania świadczenia
głównego, są niezbędne dla skorzystania ze świadczenia głównego i w konsekwencji dzielą
los prawny tego
świadczenia podstawowego. W związku z tym należy uznać, że dla
zach
owania istoty i celu przedsięwzięcia stanowiącego przedmiot zamówienia, bez
popadania w sztuczność, nie jest możliwe wydzielenie poszczególnych elementów
składowych tego zamówienia w celu odrębnego opodatkowania VAT, a przynajmniej nie
zostało wykazane przez Odwołujących, że taka możliwość istnieje.
Rodzi to skutki w zakresie VAT. Skoro nie ma sporu,
że dla wyrobu medycznego
stanowiącego świadczenie główne właściwą jest stawka VAT w wysokości 8 %, to w
konsekwencji Zamawiający nie miał podstaw do odrzucenia oferty wykonawcy Agfa, który dla
całego świadczenia zastosował jednolitą stawkę VAT w tej wysokości, uznając, iż stanowi
ono świadczenie kompleksowe.
W
okolicznościach danej sprawy należy uznać, że Przystępujący Agfa był do tego
uprawniony. W sytuacji bowiem, jak w analizowanej sprawie, gdy
przedmiot zamówienia
obejmuje kilka
świadczeń na rzecz tego samego podmiotu, które są ze sobą powiązane tak,
że z ekonomicznego punktu widzenia tworzą jedną całość, którą jedynie sztucznie można
byłoby podzielić na poszczególne elementy dla celów VAT, to występuje tzw. świadczenie
kompleksowe. (por. m.in. wyrok
TSUE w sprawie z 27 października 2005 r., C-41/04 (Levob
Verzekeringen BV, OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financiën). Z uzasadnienia
tego orzeczenia
wynika, że jakkolwiek istotne jest, aby każda czynność była zwykle
uznawana za odrębną i niezależną, to jednak jednocześnie trzeba mieć na względzie, że
czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być
sztucznie rozdzielana, by
nie zakłócać funkcjonowania systemu podatku VAT.

W związku z tym zarzut nie potwierdził się.
Ad zarzuty
dotyczącego braku odrzucenia oferty wykonawcy Agfa jako niespełniającej
warunków zamówienia

Jak wyżej wskazano odnośnie do zarzutu dotyczącego odrzucenia oferty
Odwołującego Pixel, warunki zamówienia należy rozumieć w sposób zgodny z definicją
z
awartą w art. 7 pkt 29 ustawy Pzp. Przepis art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp znajduje
zastosowanie, gdy jest możliwe wykazanie w sposób niebudzący wątpliwości, że w

aspektach merytorycznych
treść świadczenia wykonawcy wynikającego z oferty nie
odpowiada wym
ogom postawionym w dokumentach zamówienia.

W tym zakresie zwraca uwagę, że nie ma sporu co do tego, że w odniesieniu do tych
elementów czy funkcjonalności, które zostały zaskarżone przez Odwołujących, Zamawiający
nie wymagał w SWZ przedłożenia przedmiotowych środków dowodowych. Oznacza to, że
wbrew stanowisku Odwołującego Alteris, po otwarciu ofert Zamawiający nie może domagać
się takich dokumentów. SWZ nie może być zmieniana po terminie składania ofert, zarówno
Zamawiający jak i Wykonawcy są związani jej postanowieniami. Skoro wykonawcy w
terminie ustawowym nie zakwestionowali postanowień SWZ, z których wynika przewidziany
przez Zamawiającego sposób oceny ofert, to nie mogą skutecznie się domagać, aby po
otwarciu ofert uległ on zmianie. Z tych względów Odwołujący nie mogą skutecznie czynić
Zamawiającemu zarzutu, że nie wystąpił on do wykonawcy Agfa o przekazanie
przedmiotowych środków dowodowych.

N
ależy podzielić stanowisko Zamawiającego, że w sytuacji, gdy nie żądał
przedmiotowych środków dowodowych, to winien dokonać oceny oferty wykonawcy Agfa w
oparciu o
podane na ten użytek parametry w Formularzu asortymentowo – cenowym oraz w
oparciu o
oświadczenie wykonawcy. W sytuacji zatem, gdy Zamawiający powziął określone
wątpliwości lub otrzymał sygnał od konkurencyjnych wykonawców, a wątpliwości te zostały
rozwiane przez wykonawcę w wyjaśnieniach udzielonych po otrzymaniu wezwania
Zamawiającego, to nie miał podstaw do stwierdzenia na etapie badania i oceny ofert
niezgodności oferty tego wykonawcy z warunkami zamówienia.
W ocenie Izby
Odwołujący nie wykazali w sposób niebudzący wątpliwości, że złożone
przez wykonawcę Agfa wyjaśnienia nie odpowiadają rzeczywistości, że zaoferowany przez
tego wykonawcę przedmiot zamówienia nie odpowiada wymogom SWZ.
Zarzuty odwołań zostały postawione i podtrzymywane z powołaniem się na
wskazywane przez Odwołujących materiały dostępne w Internecie, również korespondencja
mailowa,
załączona do odwołania w sprawie KIO 268/23, nawiązuje do takich dokumentów,
a
te, jak zauważył Zamawiający, często są nieaktualne lub niekompletne, jak też przewidują
rozwiązania standardowe, które mogą podlegać dostosowaniu do potrzeb konkretnego
zamówienia. Istnieje bowiem możliwość, że producent dostarczy sprzęt na indywidualne
zamówienia Zamawiającego, który będzie odbiegał od standardowego, co czyni informacje
pozyskane z katalogów czy stron internetowych bezużytecznymi. Nie zostało wykazane
przez Odwołujących, aby w okolicznościach analizowanej sprawy takie dostosowanie w
poszczególnych przypadkach nie może mieć miejsca.

Zauważenia wymaga, że Przystępujący Agfa również z powołaniem się na załączone
wydruki, w tym specyfikacje technic
zne, w swoim ww. piśmie wykazuje, że zarzuty odwołań
są chybione. Nadto np. co do macierzy potwierdza, że jest to przedmiot konfigurowalny i
został przez niego zaoferowany taki, który spełnia wymogi SWZ, bowiem zostanie
dostosowany do potrzeb Zamawiającego.
Nadto, jak zauważył Zamawiający, w części, np. w zakresie macierzy dyskowej
zarzuty zostały postawione wbrew treści SWZ, gdzie został określony wymóg, aby
dostarczona macierz dawała możliwość rozbudowy online macierzy o dodatkowe porty
jedynie poprzez instalację dodatkowych kart rozszerzeń bez konieczności instalacji
dodatkowych kontrolerów, ale nie została zabroniona wymiana kontrolerów celem
os
iągnięcia wymaganej funkcjonalności.
W
związku z tym również zarzuty odwołań w tym zakresie należy uznać za
niewykazane.
Art. 239 ust. 1 i 2 ustawy Pzp stanowi:
1. Zamawiający wybiera najkorzystniejszą
ofertę na podstawie kryteriów oceny ofert określonych w dokumentach zamówienia. 2.
Najkorzystniejsza oferta to oferta przedstawiająca najkorzystniejszy stosunek jakości do
ceny lub kosz
tu lub oferta z najniższą ceną lub kosztem.
Odwołujący nie podnieśli i nie wykazali, że najkorzystniejsza oferta została wybrana w
oparciu o inne kryteria niż określone w SWZ. Zarzut naruszenia w całości zawarty w
odwołaniu w sprawie KIO 268/23 i co do ust. 1 tego przepisu zawarty w odwołaniu w sprawie
KIO 270/23
został postawiony w odwołaniach, jako konsekwencja zarzutów zaniechania
odrzucenia oferty wykonawcy Agfa. Zarzuty te nie potwierdziły się. W związku z tym również
ten zarzut należy uznać za niepotwierdzony.

Zgodnie z przepisem art. 554 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp,
Izba uwzględnia odwołanie w
całości lub w części, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub
może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia, konkursu lub
systemu kwalifikowania wykonawców. W analizowanej sprawie nie stwierdzono naruszenia
przepisów Pzp, mającego wpływ na wynik postępowania, co musiało skutkować oddaleniem
odwołań w sprawach KIO 268/23 i KIO 270/23.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 553 zdanie pierwsze Pzp, orzeczono
jak w pkt 1 sentencji.
Zgodnie z art. 557 Pzp,
w wyroku oraz w postanowieniu kończącym postępowanie
odwoławcze Izba rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego. Izba oddaliła

odwołania. W związku z tym odpowiedzialność za wynik postępowania ponoszą Odwołujący
Pixel i Alteris.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do wyniku
postępowania - na podstawie art. 557 i art. 575 Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 pkt 1 i 2 lit.
a, b, d
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie
szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437).
Przewodniczący: ………………….………..

Wcześniejsze orzeczenia:

• Sygn. akt KIO 395/23 z dnia 2023-02-27
• Sygn. akt KIO 419/23 z dnia 2023-02-24
• Sygn. akt KIO 408/23 z dnia 2023-02-24
• Sygn. akt KIO 265/23 z dnia 2023-02-20
• Sygn. akt KIO 261/23 z dnia 2023-02-20