rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2021-05-11
rok: 2021
data dokumentu: 2021-05-11
rok: 2021
sygnatury akt.:
KIO 1033/21
KIO 1033/21
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 07 maja 2021 roku w Warszawie odwołania
wniesionego do P
rezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 6 kwietnia 2021 r. przez
wykonawcę ROKOM Sp. z o. o. ul. Karnicka 22, 03-162 Warszawa w postępowaniu
prowadzonym przez
Gminę Miejską Legionowo Urząd Miasta Legionowo ul. J.
Piłsudskiego 41, 05-120 Legionowo
przy udziale wykonawcy J. M. Roboty Ziemne
– Budowlane J. M. ul. Sobieskiego 41/30,
05-120 Legionowo
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego.
wniesionego do P
rezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 6 kwietnia 2021 r. przez
wykonawcę ROKOM Sp. z o. o. ul. Karnicka 22, 03-162 Warszawa w postępowaniu
prowadzonym przez
Gminę Miejską Legionowo Urząd Miasta Legionowo ul. J.
Piłsudskiego 41, 05-120 Legionowo
przy udziale wykonawcy J. M. Roboty Ziemne
– Budowlane J. M. ul. Sobieskiego 41/30,
05-120 Legionowo
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego.
orzeka
1.
Oddala odwołanie
2.
Kosztami postępowania obciąża odwołującego i zalicza w poczet kosztów
postępowania kwotę 10 000,00 (dziesięć tysięcy) złotych uiszczoną przez
odwołującego tytułem wpisu od odwołania
Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2019 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 14 dni od
dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewo
dniczący …………………………
KIO 1033/21
UZASADNIENIE
Gmina Miejska Legionowo Urząd Miasta Legionowo, ul. marsz. Józefa Piłsudskiego 41,
05-
120 Legionowo, zwana dalej „zamawiającym” prowadzi postępowanie o udzielenie
zamówienia publicznego pn. Budowa ścieżek rowerowych na terenie gminy Legionowo w
ramach projektu: „Poprawa warunków do rozwoju przyjaznych środowisku form transportu
poprzez budowę systemu dróg rowerowych na terenie Gminy Legionowo - etap II" - 3
Zadania. Postępowanie oznaczone jest jako: Rz.271.42,2020. Ogłoszenie o zamówieniu
zamieszczono w BZP -
Ogłoszenie nr 769630-N-2020 z dnia 21.12.2020 r.
W zakresie zadań 1 i 3 zamawiający dokonał wyboru najkorzystniejszej oferty w
postępowaniu za która została uznana oferta złożona przez wykonawcę ROBOTY ZIEMNE
- BUDOWLANE J. M. ul. Sobieskiego 41 lok. 30 05-120 Legionowo (RZB).
Od takiej czynności zamawiającego wykonawca, który również złożył oferty na powyższe
zadania tj, firma ROKOM sp. z o.o. ul. Karnicka 22,03-162 Warszawa zwany dalej
„odwołującym”, wniósł odwołanie od czynności zamawiającego do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej.
We wniesionym odwołaniu zarzucił zamawiającemu:
-
zaniechania odrzucenia oferty RZB z p
ostępowania pomimo, że oferta tego
wykonawcy zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia, a wykonawca
wezwany do wyjaśnień ceny i przedłożenia stosownych dowodów nie wykazał, aby było
inaczej,
-
zaniechaniu odrzucenia z p
ostępowania
oferty RZB
pomimo, że oferta tego
wyko
nawcy jest: niezgodna z ustawą, a nadto zawiera błędy w obliczeniu ceny, a ponadto
stanowi czyn nieuczciwej konkurencji,
-
zaniechania wykluczenia z postępowania wykonawcy RZB pomimo niewykazania przez
niego spełniania warunków udziału w postępowaniu, oraz podania nieprawdziwych informacji
w zakresie spełnienia warunków udziału.
Podnosząc powyższe zarzuty wskazał, że powyższe czynności stanowiły naruszenie
następujących przepisów prawa:
1.
naruszenie art. 89 ust ł pkt 4 oraz 90 ust 3 Pzp poprzez zaniechanie
odrzucenia oferty wykonawcy RZB pomimo, że zawiera rażąco niską cenę oferty w stosunku
do przedmiotu zamówienia a dokonana ocena wyjaśnień wraz ze złożonymi dowodami
potwierdza, że oferta zawiera rażąco niską ceną w stosunku do przedmiotu zamówienia,
2.
naruszenie art. 89 ust 1 pkt 1 Pzp, art. 89 ust 1 pkt 6 oraz 89 ust 1 pkt 3 w zw.
z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji poprzez
zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy RZB pomimo, że jest ofertą niezgodną z ustawą,
zawiera błędy w obliczeniu ceny, a ponadto jej złożenie stanowi czyn nieuczciwej konkurencji
w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji,
3.
naruszenie art. 24 ust 1 pkt 12 Pzp poprzez zaniechanie wykluczenia z
postępowania wykonawcy RZB pomimo niewykazania przez niego spełniania warunków
udziału w postępowaniu, naruszenie art. 24 ust 1 pkt 16 Pzp poprzez wprowadzenie
Zamawiającego w błąd przy przedstawieniu informacji, że spełnia warunki udziału w
postępowaniu,
4.
naruszenie art. 91 ust. 1 Pzp w zw. z art. 7 ust 1 Pzp poprzez wadliwy w
ybór
oferty najkorzystniejszej w Postępowaniu.
Podnosząc powyższe zarzuty wniósł o nakazanie zamawiającemu :
1.
unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej jako obarczonej wadą
mającą wpływ na wynik postępowania,
2.
odrzucenia oferty wykonawcy
RZB z postępowania/wykluczenie wykonawcy RZB,
3.
powtórzenia czynności oceny ofert w postępowaniu, co spowoduje wybór oferty
odwołującego jako najkorzystniejszej.
Uzasadniając podniesione zarzuty wskazał na wstępie na uregulowania SIWZ,
dotyczące zakresu robót jak i obowiązków wykonawcy, zarówno na etapie składania jak i
badania i oceny ofert.
Podał, że zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie
zamówienia jako wartość brutto, dla zadania 1.; 800 000,00 zł a dla zadania 3,:150 000,00
zł. Wykonawca RZB zaoferował wykonanie zamówienia za następujące kwoty - ZADANIE 1:
657 882,51, a za
zł ZADANIE 3: 110 433,31 zł. Podał, że zamawiający czynnością a z dnia
22.03.br. działając w oparciu o przepis art. 87 ust. 2 pkt 2 i 3 Pzp dokonał poprawienia treści
oferty RZB w ten sposób, że w formularzu ofertowym, stanowiącym załącznik nr 1.1 do
SIWZ; Ceny ofertowej brutto za ZADANIE 1; Budowa ścieżki rowerowej w al, Legionów. jest:
65
7 882.51 zł powinno być: 624 716.86 zł. Natomiast dla zadania 3 poprawa ta wynosiła -
budowa ścieżki rowerowej w ul. Wyszyńskiego było: 110 433.31 zł, winno być: 143 598,96 zł.
Odwołujący w zakresie kwestionowania ceny oferty wybranego wykonawcy –
przystępującego, wskazywał przede wszystkim na kwestie, iż podana przez przystępującego
cena 1 roboczogodziny nie
spełniała wymagań w zakresie obowiązującej stawki
minimalnego wynagrodzenia za pracę. Uzasadniając podniesiony w tym zakresie zarzut,
oprócz wskazywania licznego orzecznictwa KIO podał, że zgodnie z Rozporządzeniem Rady
Ministrów z dnia 15 września 2020 r, w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za
pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2021 r. § 1- od dnia 1 stycznia 2021 r.
ustala się minimalne wynagrodzenie za prace w wysokości 2800 zł. Po podzieleniu ww.
kwo
ty przez średni miesięczny czas pracy, wyjściowa stawka za roboczogodzinę wynosi
16,6567 zł,
Powyższą stawkę uzupełnia się o narzuty podstawowe tj. składki na ubezpieczenie
społeczne, łączna wartość: 4,1900 zł.) oraz narzuty uzupełniające do jednej roboczogodziny
przy miesięcznym czasie pracy wynoszącym 168 godzin (2,5707 zł,), co daje łączną
minimalną kalkulacyjną stawkę godzinową dla robót budowlano-montażowych w 2020 r, w
wysokości; 23,43= 16,6667 zł. +4,1900 zł.+ 2,5707 zł. w zaokrągleniu do dwóch miejsc po
przecinku wartość ta wynosi 23,43 zł. Dopiero kwota 23,43 zł. stanowi pełną minimalną
stawkę roboczogodziny personelu wykonawcy, któremu można udzielić zamówienia
publicznego.
Podał, że w związku z brakiem jednoznacznego wykazania stawki
wynagrodzenia
pracowniczego, zamawiający dwukrotnie wzywał wykonawcę –
przystępującego do złożenia w sprawie zaoferowanej ceny ofertowej. Podkreślił, że
zamawiający wzywając po raz drugi przystępującego do złożenia wyjaśnień oczekiwał, iż
przystępujący
przedstawi
szczegółowe
wyjaśnienia
kalkulacji
roboczogodziny-
podstawoweg
o elementu kosztotwórczego ceny słusznie uznając, że stawką za jaką
zamierza wykonać zamówienie wykonawca, poza tym, że ma nierynkowy charakter, to
dodatkowo nie
spełnia wymagań wynikających z obowiązujących przepisów prawa.
Stawka roboczogodziny personelu wykonawcy ma bardzo istotne znaczenie dla kalkulacji
cenowej i jest podstawą do rozliczenia robót przez wykonawcę w trakcie wykonywania
zamówienia, a co za tym idzie determinuje cenę całej oferty w obydwu częściach.
Wykonawca RZB złożył na wezwanie zamawiającego ponownie wyjaśnienia, które, zdaniem
odwołującego nie tylko nie obalają domniemania rażąco niskiej ceny, ale wręcz potwierdzają,
że wycena ofertowa ma zaniżony, nierealny oraz nierynkowy charakter. Podkreślił, że w
postępowaniu Wykonawca RZB złożył wraz z ofertą wymagany kosztorys ofertowy, który
potwierdza, że zastosowana dla ustalenia ceny oferty stawka godzinowa roboczogodziny jest
stawką niezgodną z obowiązującymi przepisami i rażąco zaniżoną.
Reasumując podał, że przystępujący w złożonych wyjaśnieniach, nie wykazał w
żaden sposób, iż cena oferty pokrywa koszty wykonania roboty z uwzględnieniem wszystkich
kosztów pracy. Wartość kosztów pracy przyjęta do ustalenia ceny winna uwzględniać
minim
alne wynagrodzenie za pracę albo minimalną stawkę godzinową, ustaloną na
podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za
pracę oraz konieczne koszty pracodawcy.
Nadto odnosząc się do zarzutu, iż zaoferowana przez przystępującego stawka
godzinowa stanowi czyn nieuczciwej konkurencji, gdyż jest ustalona poniżej wynikających z
obowiązujących przepisów, a tym samym narusza interesy innych wykonawców, którzy
dokonując wyceny z ich uwzględnieniem, ponoszą wyższe i realne tj zgodne z
obowiązującymi przepisami koszty działalności, co z kolei w sposób bezpośredni wpływa na
konkurencyjność firm na rynku.
W zakresie drugiego z zarzutów dotyczącego naruszenia przez zamawiającego
wymagania
odnośnie kierownika budowy, poprzez uznanie że osoba wskazana do pełnienia
funkcji kierownika budowy, posiada uprawnienia budowlane w
specjalności inżynieryjnej
drogowej bez ograniczeń, czego wymagał zamawiający w § 5 część II.4 pkt 1 SIWZ,
odwołujący podkreślił, że wskazana na to stanowisko osoba Pan K. J., takich uprawnień nie
posiada.
Uzasadniając podniesiony zarzut podał, że posiadane wykształcenie Pana J. –
technik,
jak również z opisu posiadanych uprawnień wynika, że nie mamy do czynienia z
osobą z uprawnieniami wymaganymi w SIWZ tj. nieograniczonymi. Podkreślił, że złożone w
postępowaniu kopie powyższych uprawnień zawodowych stanowią dowód zarówno na
niespełnienie warunku udziału w postępowaniu w zakresie uprawnień bez ograniczeń, jak
również na podanie w tym zakresie nieprawdziwych informacji. Przedłożona kopia
uprawnień, zdaniem odwołującego niewątpliwie potwierdza, że mamy do czynienia z
uprawnieniami o charakterze ograniczonym -
do powszechnie znanych rozwiązań
konstrukcyjnych podczas gdy brzmienie warunku udziału w postępowaniu jest jednoznaczne
-
kierownika ma posiadać uprawnienia bez ograniczeń. Odnosząc się do powyższego stanu
faktycznego
podał za wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia
7 listopada 2019 r„ sygn. I SA/Kr 1041/19, iż już samo sformułowanie „powszechnie znane
rozwiązania konstrukcyjne" w sposób logiczny zawiera w sobie ograniczenie, zakłada
bowiem, że z zakresu uprawnień wyłączone są te budynki, budowle i instalacje, które oparte
są na rozwiązaniach niestandardowych. Ponadto rozróżnienie to znajduje potwierdzenie w
tekście rozporządzenia z 1975 r. Punktem odniesienia dla ww. uprawnień, o których jest
mowa w § 5 ust 2 rozporządzenia, są bowiem uprawnienia określone w § 5 ust 1 tegoż
rozporządzenia. W rozporządzeniu z 1975 r. prawodawca przewidział dwa rodzaje
uprawnień: pierwsze, bez przymiotnikowe, obejmujące kierowanie, nadzorowanie i
kontrolo
wanie techniczne budowy i robót oraz drugie zawężone do „powszechnie znanych
rozwiązań konstrukcyjnych", Tym samym, nawet jeżeli rozporządzenie z 1975 r. nie
po
sługuje się w sposób dosłowny rozróżnieniem uprawnień na ograniczone i nieograniczone
-
uprawnienia do kierowania budową budynków wymienione w § 5 ust 2 rozporządzenia z
1975 r. należy interpretować, jako ograniczone właśnie do „powszechnie znanych rozwiązań
konstrukcyjnych”.
Reasumując stwierdził, że wykonawca wybrany nie wykazał spełnienia warunków
udziału w postępowaniu a dodatkowo oświadczył nieprawdziwe informacje w zakresie
posiadanych przez kandydata na stanowisko kierownika budowy,
uprawnień dla spełnienia
warunków. Powyższe oznacza konieczność wykluczenia wykonawcy z postępowania, przy
czym podanie nieprawdziwych informacji nie pozwala na zastosowanie art. 26 ust 3 Pzp.
Zamawiający nie złożył odpowiedzi na odwołanie na piśmie, lecz prezentując swoje
stanowisko na rozprawie podał, że zarzuty odwołania nie zasługują na uwzględnienie, gdyż
są całkowicie pozbawione podstaw prawnych. Nadto podał, że prezentowana argumentacja
odwołującego jest jego indywidualną interpretacją zarówno dokumentów postępowania jak i
samej oferty wykonawcy.
Wskazał, że już na wstępie oceny oferty przystępującego brak było
podstaw do uznania, iż została ona skalkulowana w sposób rażąco niski. W zakresie zadania
pierwszego
zostało złożonych 9 ofert, a średnia arytmetyczna wszystkich ofert była wyższa o
17,8%, od ceny oferty przystępującego natomiast w zadaniu trzecim, gdzie złożono 8 ofert,
cena oferty p
rzystępującego była o 18.36 % niższa od średniej arytmetycznej wszystkich
ofert.
Podał, że odwołujący w sposób niezasadny utożsamia stawkę roboczogodziny ze
stawką godzinowego minimalnego wynagrodzenia pracownika. Nadto podkreślił, że
z
amawiający nie miał żadnych wątpliwości, iż przystępujący płaci w sposób prawidłowy
pracownikom, gdyż przedłożył zarówno wykaz pracowników, którzy będą brali udział w
wykonywaniu tego zamówienia, jak również umowy o pracę zawierającą stawki wyższe, niż
kwota minimalnego wynagrodzenia na 2021 r. Podkreślił, że zamawiający oczekiwał od
wykonawców przedłożenia kosztorysu uproszczonego nie wskazując, co w tym kosztorysie
ma być ujęte i podaje, że w tym zamówieniu na 10 wykonawców tylko jeden wykonawca, a
konkretnie przystępujący, wskazał na koszty roboczogodziny. Oczekiwany przez
zmawiającego kosztorys miał znaczenie dla zamawiającego informacyjne w takim sensie, że
gdyby umowa z wykonawcą została rozwiązana przed czasem, to w oparciu o ten kosztorys
zamawiający dokonałby rozliczenia się z wykonawcą w zakresie robót wykonanych. Z
żadnego punktu postanowień SIWZ nie wynika, aby w uproszczonym kosztorysie były
wykazane odrębnie koszty pracownicze. Podał, że odwołujący kwestionuje stawki przyjęte
przez RZB, ale sam zestawienia takich kosztów w kosztorysie nie ujął
Natomiast w odniesieniu do zarzutu dotyczącego braku wymaganych uprawnień dla
osoby wskazanej przez
przystępującego na stanowisko kierownika budowy podał, że według
jego wiedzy to uprawnienia, jakie posiada pan J.
są uprawieniami wystarczającymi do
realizacji przedmiotu zamówienia. Nadto z ostrożności podał, że gdyby Izba uznałaby, że
przestępujący nie spełnia ww. warunku udziału, to przed ewentualnym wykluczeniem
wykonawcy z postępowania zamawiający winien mieć prawo wezwać wykonawcę w trybie
art. 26 ust.3 Pzp do uzupełnienia postawionego wymagania. Podał także, że brak jest
podstaw do wywodzenia wpro
wadzenia w tym zakresie zamawiającego w błąd, gdyż co do
uprawnień osoby dedykowanej na stanowisko kierownika budowy został złożony dokument
urzędowy, którego prawdziwości żaden uczestnik postępowania nie zakwestionował.
Przystępujący do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
wykonawca, którego oferta została wybrana jako najkorzystniejsza w częściach objętych
odwołaniem wniósł o oddalenie odwołania i podał, że każdy z jego pracowników jest
zatrudniony na umowę o pracy, a otrzymywane wynagrodzenie jest przekazywane na konto
bankowe i jest ono znacznie wyższe od kwoty minimalnego wynagrodzenia pracowników.
Nadto Pan J.
kieruję robotami o różnym zakresie i dotychczas nikt jego uprawnień nie
kwestionował.
Izba po zapoznaniu się z treścią dokumentacji postępowania, a w szczególności
treści SIWZ, wezwań zamawiającego i uzyskanych od przystępującego wyjaśnień,
przedłożonych na rozprawie, dokumentów w tym opinii w zakresie kosztorysowania
robót w zakresie stawki kosztu wynagrodzenia pracownika, a także stanowisk stron i
przystępującego złożonych na rozprawie uznała, że odwołanie jest niezasadne i nie
może zostać uwzględnione.
Na wstępie Izba ustaliła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek, o których
stanowi art. 528 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania. Izba oceniła, że
odwołujący posiada interes w uzyskaniu zamówienia oraz możliwość poniesienia szkody w
związku z ewentualnym naruszeniem przez zamawiającego przepisów ustawy Pzp, czym
wypełnił materialnoprawną przesłankę dopuszczalności odwołania, o której mowa w art. 505
ust. 1 ustawy Pzp.
Nadto wskazać należy, iż osią sporu w przedmiotowym postepowaniu jest kwestia,
czy założona przez przystępującego oferta zawiera rażąco niską cenę oraz czy osoba
wskazana do pełnienia funkcji kierownika budowy posiada wymagane przez zamawiającego
uprawnienia, a nadto czy przystępujący składając dokumenty w tym zakresie wprowadził
za
mawiającego w błąd, co skutkowałoby także brakiem możliwości uruchomienia procedury
z art. 26 ust.3 Pzp.
Odnosząc się do zarzutu pierwszego dotyczącego stanowiska z odwołania, iż oferta
złożona przez przystępującego zawiera rażąco niską cenę wskazać należy, iż przedmiotem
oceny jest wymaganie zamawiającego w tym zakresie. Podkreślić należy ( o czym była
mowa już powyżej), że zamawiający oczekiwał przedłożenia kosztorysu w formie
uproszczonej nie wskazując, co w tym kosztorysie ma być ujęte. Powyższe zaskutkowało
tym-
co podał na rozprawie zamawiający, że spośród 10 wykonawców, którzy złożyli oferty
tylko przystępujący podał w kosztorysie stawkę roboczogodziny, co stało się przedmiotem
odwołania. Powyższy wymóg wynikał z §11 ust.9 pkt 8 SIWZ. W kolejnych pkt. powyższego
paragrafu zamawiający ustalił, że:
Pkt 7.Cena ofertowa jest ceną ryczałtową.
Pkt. 8.Cena ryczałtowa zawierać będzie również koszty robót nie ujętych w projektach,
Specyfikacjach Technicznych Wykonania i Odbioru Robót, przedmiarach, projektach
czasowej i stałej organizacji ruchu oraz projekcie umowy, a których wykonanie niezbędne
jest dla prawidłowego wykonania przedmiotu zamówienia, jak np;
–koszty wszystkich robót przygotowawczych;
–koszty utrzymania placu budowy;
–koszty utrzymania porządku w trakcie realizacji robót;
–koszty zorganizowania placu budowy;
–wszelkie opłaty, narzuty, podatki, cła itp.;
–wszelkie inne koszty związane z realizacją przedmiotu zamówienia (np. Koszty robót
wynikających z projektów, a nie uwzględnionych w przedmiarach robót).
Pkt 9.W przypadku oferty z ceną określoną za cały przedmiot zamówienia albo jego część
(cena ryczałtowa) przyjmuje się, że prawidłowo podano cenę ryczałtową bez względu na
sposób jej obliczenia.
Nadto,
w kolejnych pkt SIWZ, zamawiający podał, że
Pkt. 10.Zamawiający zastrzega, iż w związku z przyjęciem zasady wynagrodzenia
ryczałtowego załączony kosztorys ma charakter informacyjny.
Pkt. 11.Kosztorys ofertowy opracowany metodą kalkulacji uproszczonej, w której cena
kosztorysowa jest iloczynem ilości scalonych jednorodnych robót oraz cen jednostkowych,
sporządzony na podstawie projektów, Specyfikacji Technicznych Wykonania i Odbioru
Robót, projektów czasowej i stałej organizacji ruchu oraz przedmiarów załączonych do SIWZ
(wyłącznie w celu poznania składników cenotwórczych do zastosowania przy rozliczaniu
ewentualnych robót oraz w celu wyjaśnienia rażąco niskiej ceny).
Pkt. 15.Pozycje z kosztorysu, przy których nie umieszczono żadnej stawki lub ceny, nie będą
odrębnie opłacone przez zamawiającego po ich wykonaniu. Ustala się, że stawki i ceny dla
tych pozycji są pokryte przez stawki i ceny podane w innych pozycjach przedmiaru.
Analizując powyższe postanowienia SIWZ należy jednoznacznie wywieść, że
zamawiający nie oczekiwał wyszczególnienia w osobnej pozycji kosztów, kosztów
wynagrodzenia pracowników. W tym miejscu zasadnym wydaje się przywołanie wyroku SO
w Warszawie z dnia 3 czerwca 2013 roku sygn. akt V Ca 533/13 gdzie sąd stwierdził, że
niezasadnym jest przywoływanie dla rozstrzygnięcia sprawy kwestii nie ujętych w
postanowieniach SIWZ. Zawsze decydujące znaczenie ma analiza sformułowań zawartych w
SIWZ.
Istotną sprawą dla rozstrzygnięcia sporu pomiędzy stronami jest kwestia, czy dla
wykazania stawki
wynagradzania pracowników nie niższej niż minimalne wynagrodzenie,
można posługiwać się stawką roboczogodziny, którą to odwołujący utożsamia, że stawką
godzinową (zegarową) wynagrodzenia. W tym zakresie odnosząc się do stanowisk
zamawiającego oraz przystępującego zauważyć należy, że obaj uczestnicy, też nie potrafili
jednoznacznie ustalić i wykazać, czy stawka roboczogodziny i stawka wynagrodzenia według
godzinowej stawki zegarowej dotyczy tej samej kwestii.
Zauważyć należy, że brak jest
definicji legalnej co należy rozumieć pod pojęciem stawki jednej roboczogodziny. Przepisy
Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 14 maja 2004 roku (Dz.U.2004.130.1389 że
zm.) w sprawie określenia metod i podstaw sporządzania kosztorysu inwestorskiego,
obliczania planowanych kosztów prac projektowych oraz planowanych kosztów robót
budowlanych określonych w programie funkcjonalno-użytkowym wskazuje co należy w
szczególności wliczać dla ustalenia stawki za jedną roboczogodzinę. W § 6 ww.
rozporządzenia w pkt 1 podaje się, że jednostkowe nakłady rzeczowe ustalone na podstawie
analizy indywidualnej powinny uwzględniać w przypadku robocizny - ilości roboczogodzin
dotyczące wszystkich czynności, które są wymienione w szczegółowych opisach robót
podstawowych wyszczególnionych pozycji kosztorysowych, oraz 5 % rezerwy na czynności
pomocnicze.
Tym samym uznać należy, że roboczogodzina (osobogodzina) jest jednostką miary
robocizny. Wyraża ona normę ilościową wykonania przez jednego robotnika w czasie jednej
godziny określonego zakresu robót. Normę tę określa się w odniesieniu do wybranej
jednostki obmiarowej danej roboty. Liczba roboczogodzin przypadających na jednostkę
obmiarową danego rodzaju robót wyznacza się w kosztorysowaniu różnymi metodami, jak
chociażby w oparciu o katalogi normowe takie jak KNR, KSNR, KNNR, KNP i inne. Na
podstawie roboczogodziny ustala się plany, kosztorysy i harmonogramy pracy. Na tej
podstawie można ustalić np. przybliżony termin ukończenia danej pracy. Natomiast stawka
płacowa wynika z umowy o pracę. Tym samym należy jednoznacznie stwierdzić, że
wynagr
odzenie pracownika nie jest jednoznaczne ze stawką roboczogodziny i może zostać
sfinansowane z pozostałych, innych pozycji tym również niezwiązanych z kosztami
wynagrodzenia
. Jako przykład należałoby np. wskazać na koszt roboczogodziny w
serwisach samochod
owych, gdzie koszt naprawy pojazdu (oprócz kosztu części) jest
ustalany w roboczogodzinach
. Ich wielkość na jedną naprawę wynosi od kilku do kilkunastu
godzin. Powyższe, po pierwsze, nie oznacza, że za usługę zapłacimy według kosztu
wynagrodzenia pracownika serwisu, a po drugie,
że pracownik nie otrzyma wynagrodzenia
według stawki roboczogodziny, która w renomowanych serwisach waha się od 400 – 500 zł.
Prac
ownik niezależnie od ustalonej liczby roboczogodzin, uzyska wynagrodzenie według
ilości przepracowanych godzin pomnożonych przez stawkę osobistego zaszeregowania.
W zakresie powyższych rozważań i ustaleń należy także wskazać, że jest możliwe
ustalenie kosztu roboczogodziny w oparciu o kalkulację własną, czy opartą na średniej
stawce wynagrodzenia osób np. danej brygady roboczej. Jednakże dotyczy to z reguły
kalkulacji dotyczącej robót o niewielkim zakresie, jednostkowych.
Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowego zarzutu podkreślić należy, że w tym
postępowaniu, gdzie zamawiający ustalił formę wynagrodzenia kosztorysowego, wymagał w
§11 ust.9 pkt 8 złożenie uproszczonego kosztorysu ofertowego. Jak podał na rozprawie
zamawiający w wezwaniach nie wskazywał w ogóle o podanie sposobu wyliczenia stawki
roboczogodziny, gdyż stawka roboczogodziny nie ma dla zamawiającego żadnego
znaczenia dla rozliczenia robót. Dlatego też tylko przystępujący na 10 wykonawców, którzy
złożyli oferty, w uproszczonym kosztorysie podał stawkę roboczogodziny, jak podał wg.
KNR.
Istotnym w sprawie w jest fakt, czy wykonawca założył w cenie ofertowym
wynagradzanie pracowników wg. stawki gwarantującej uzyskanie conajmniej minimalnego
wynagrodzenia.
Zdaniem Izby uznać należy, że w sprawie brak jest podstaw do przyjęcia, iż
przystępujący nie ujął w cenie ofertowej kosztu wynagrodzenia pracowników na poziomie co
najmniej minimalnego wynagrodzenia. Uznać należy za wykazaną tą kwestię, gdyż
zamawiający na rozprawie stwierdził – przy braku sprzeciwu że strony odwołującego i co
wynika z dokumentacji postępowania, iż nie miał żadnych wątpliwości, iż przystępujący płaci
w sposób prawidłowy pracownikom, gdyż przedłożył zarówno wykaz pracowników, którzy
będą brali udział w wykonywaniu tego zamówienia, jak również umowy o pracę zawierające
stawki wyższe, niż kwota minimalnego wynagrodzenia ustalona na 2021 r.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia, a w szczególności treść postanowień SIWZ
oraz wezwań zamawiającego Izba uznała, że - przystępujący składając umowy o pracę
pracowników dedykowanych do wykonywania tego zamówienia, w których potwierdzono, że
sta
wki wynagrodzenia są wyższe od stawki wynagrodzenia minimalnego za pracę na rok
2021,
wykazał, że zawarte w cenie ofertowej wynagrodzenie jest prawidłowe i nie narusza
przepisów Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 września 2020 r, w sprawie wysokości
m
inimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2021
roku.
W zakresie zarzutu drugiego
dotyczącego braku wykazania przez przystępującego
osoby z odpowiednimi uprawnieniami budowlanymi do pełnienia funkcji kierownika budowy,
Izba przedmiotowy zarzut uznała również za niezasadny. Poza sporem pomiędzy stronami
jest kwestia, że przystępujący wykazał na ww. stanowisko osobę Pana K. J., który
legitymował się uprawnieniami do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w
budownictwie wydanymi w dniu 25 marca 1986 roku.
Wskazać należy, że zamawiający w § 5
część II.4. SIWZ ustalił, że w celu potwierdzenia spełnienia przez wykonawcę warunków
udziału w postępowaniu dotyczących zdolności technicznej - zamawiający wyraża jako
minimalne poziomy, dla Zadania 1-
3, dysponowanie kierownikiem budowy, który posiada
uprawnienia budowlane w specjalności inżynieryjnej drogowej bez ograniczeń uprawniające
do kierowania robotami budowlanymi.
Sprawą sporną w zakresie oceny spełniania przedmiotowego wymagania jest kwestia, czy
przedłożone przez przystępującego uprawnienia Pana J. można uznać za uprawnienia
budowlane bez ograniczeń, a nadto czy takie uprawnienia są wystarczające do
prawidłowego nadzorowania robót objętych przedmiotowym zamówieniem. Z treści
przedłożonych uprawnień wynika, iż Pan J. posiada przygotowanie zawodowe
upoważniające do wykonywania samodzielnych funkcji kierownika budowy i robót w
specjalności konstrukcyjno-inżynieryjnej w zakresie dróg w tym do m.in. kierowania,
nadzorowania i
kontrolowania budowy i robót, kierowania i kontrolowania wytwarzania
konstrukcyjnych elementów budowlanych oraz oceniania i badania stanu technicznego
budowli dróg, lotniskowych dróg startowych i manipulacyjnych, typowych przepustów i
mostów o powszechnie znanych rozwiązaniach konstrukcyjnych. Podkreślić należy, że Izba
w
wyroku z dnia 2 lutego 2018 r., sygn. akt KIO 113/18, KIO 116/18 uznała, że
sformułowania „o powszechnie znanych rozwiązaniach konstrukcyjnych” nie można
utożsamiać z „ograniczonym zakresem” uprawnień.
Zamawiający wskazał, że dokonując oceny uprawnień p. J. należy mieć na względzie
postanowienia rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia
20 lutego 1975 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. z
1975 r. Nr 8 poz. 46); oraz postanowienia art. 104 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo
budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332) stanowiącego, że osoby, które, przed dniem wejścia
w życie ustawy, uzyskały uprawnienia budowlane lub stwierdzenie posiadania przygotowania
zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, zachowują
uprawnienia do pełnienia tych funkcji w dotychczasowym zakresie. Izba zauważa, że
ówcześnie obowiązujące przepisy nie przewidywały wydawania uprawnień w ograniczonym
lub nieograniczonym zakresie. W tym kontekście zwrócić należy uwagę także na wyrok
Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 lutego 1998 r. sygn. akt IV SA
693/96, w którym sąd wyraźnie wskazał, że powołany wyżej przepis art. 104 prawa
budowlanego nie zmienił zakresu uprawnień budowlanych.
W ocenie zarówno zamawiającego jak i przystępującego, uprawnień do kierowana budową w
zakresie „powszechnie znanych rozwiązań konstrukcyjnych" nie można utożsamiać z
uprawnieniami o ogr
aniczonym zakresie. W związku z powyższym decydujące znaczenie dla
oceny zapisów SIWZ powinno mieć to, czy dana osoba posiada uprawnienia do wykonania
przedmiotu zamówienia. Potwierdzeniem powyższego jest stanowisko Krajowej Izby
Odwoławczej, wyrażone w uchwale z 17 lutego 2017 r., sygn. akt KIO/KD 7/17, a także w
wyroku z dnia 20 sierpnia 2020r sygn. KIO 1805/20.
Izba uznała, że biorąc pod uwagę fakt, iż uprawnienia nadane p. J. zostały wydane w
oparciu o przepisy nieobowiązującego obecnie rozporządzenia z 1975 r., które w swej treści
nie posługiwało się pojęciem „uprawnień z ograniczeniami” czy „uprawnień bez ograniczeń”,
to ocena zakresu takich
uprawnień powinna być dokonywana zawsze w kontekście stanu
prawnego obowiązującego w chwili wydania uprawnień.
Podkreślić należy iż odwołujący nie kwestionował, że uprawnienia posiadane przez
Pana J.
dają mu w pełni uprawnienia do kierowania robotami wchodzącymi w skład zadania
1 i 3, jednakże nie odpowiadają wymaganiom zamawiającego, gdyż nie zawierają zwrotu
„bez ograniczeń”. Izba podkreśla, że biorąc pod uwagę wymagania SIWZ, to żaden przepis
obowiązującego prawa, ani jakakolwiek linia orzecznicza w tej kwestii nie warunkuje prawa
do wykonywania kierowania i nadzorowania robót budowlanych objętych takim zakresem
robót, od potrzeby zmiany uzyskanych pod rządami poprzedniego prawa uprawnień, na
uprawnienia jakie są wydawane w oparciu o przepisy prawa budowlanego z 1994 r. Na
marginesie zauważenia wymaga także fakt, zupełnej nieproporcjonalności postawionego
warun
ku udziału – posiadania uprawnień budowlanych bez ograniczeń w sytuacji, kiedy
przedmiotem zamówienia w zadaniu pierwszym i trzecim jest budowa ścieżki rowerowej o
długości – w zadaniu 1 – ok. 800 mb., a w zadaniu 3 – ok. 50 mb. a więc zadań których
realiz
acja nie jest skomplikowana, a nadto dotyczy bardzo krótkich odcinków.
Również za niezasadny Izba uznała zarzut naruszenia art. 24 ust.1 pkt 16 dotyczący
wprowadzenia, zamawiającego w błąd poprzez złożenie oświadczenia, że uprawnienia jakie
posiada Pan J.
są wystarczające do spełnienia warunku udziału w postępowaniu. Podkreślić
należy, że brak jest jakichkolwiek podstaw do przyjęcia wprowadzenia zamawiającego w
błąd w sytuacji, kiedy strona przedkłada dokument urzędowy, którego treść interpretuje sam
zamaw
iający. Dopóki treść tego dokumentu nie zostanie skutecznie obalona, to jako
dokument
urzędowy potwierdza w oparciu o jego treść, że określona osoba posiada
wskazane w nim uprawnienia.
Izba w wyniku oceny dokumentacji postępowania, stanowisk stron i przystępującego,
a także dowodów przedłożonych na rozprawie uznała, że podjęta przez zamawiającego
czynność wyboru najkorzystniejszej oferty odpowiada prawu, jest słuszna, a przedstawiona
argumentacja i wywodzenie wniosków że stanu faktycznego znajdują oparcie w materiale
dowodowym.
Biorąc pod uwagę powyższe Izba uznała, że zamawiający nie naruszył
przepisów prawa wskazanych w odwołaniu. Izba oddaliła odwołanie, gdyż zarzuty nie
znalazły potwierdzenia w wskazanych przepisach prawa, a nadto odwołujący nie przedłożył
– w niezbędnym zakresie dowodów na ich potwierdzenie. Aby Izba mogła oprzeć orzeczenie
na złożonych dowodach to dowody te muszą być pewne i kategoryczne - wyrok SO w
Wrocławiu z 6 lutego 2018 roku Sygn. akt XI Ga 692/17.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia i rozważania Izba orzekła jak w sentencji
orzeczenia. Biorąc pod uwagę fakt oddalenia wszystkich postawionych przez odwołującego
zarzutów to odwołujący został obciążony całością kosztów postępowania odwoławczego.
Zamawiający wniosków kosztowych w zakresie kosztów wynagrodzenia pełnomocnika nie
składał.
Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. -
Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2019 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 14
dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący …………………………
1.
Oddala odwołanie
2.
Kosztami postępowania obciąża odwołującego i zalicza w poczet kosztów
postępowania kwotę 10 000,00 (dziesięć tysięcy) złotych uiszczoną przez
odwołującego tytułem wpisu od odwołania
Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2019 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 14 dni od
dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewo
dniczący …………………………
KIO 1033/21
UZASADNIENIE
Gmina Miejska Legionowo Urząd Miasta Legionowo, ul. marsz. Józefa Piłsudskiego 41,
05-
120 Legionowo, zwana dalej „zamawiającym” prowadzi postępowanie o udzielenie
zamówienia publicznego pn. Budowa ścieżek rowerowych na terenie gminy Legionowo w
ramach projektu: „Poprawa warunków do rozwoju przyjaznych środowisku form transportu
poprzez budowę systemu dróg rowerowych na terenie Gminy Legionowo - etap II" - 3
Zadania. Postępowanie oznaczone jest jako: Rz.271.42,2020. Ogłoszenie o zamówieniu
zamieszczono w BZP -
Ogłoszenie nr 769630-N-2020 z dnia 21.12.2020 r.
W zakresie zadań 1 i 3 zamawiający dokonał wyboru najkorzystniejszej oferty w
postępowaniu za która została uznana oferta złożona przez wykonawcę ROBOTY ZIEMNE
- BUDOWLANE J. M. ul. Sobieskiego 41 lok. 30 05-120 Legionowo (RZB).
Od takiej czynności zamawiającego wykonawca, który również złożył oferty na powyższe
zadania tj, firma ROKOM sp. z o.o. ul. Karnicka 22,03-162 Warszawa zwany dalej
„odwołującym”, wniósł odwołanie od czynności zamawiającego do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej.
We wniesionym odwołaniu zarzucił zamawiającemu:
-
zaniechania odrzucenia oferty RZB z p
ostępowania pomimo, że oferta tego
wykonawcy zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia, a wykonawca
wezwany do wyjaśnień ceny i przedłożenia stosownych dowodów nie wykazał, aby było
inaczej,
-
zaniechaniu odrzucenia z p
ostępowania
oferty RZB
pomimo, że oferta tego
wyko
nawcy jest: niezgodna z ustawą, a nadto zawiera błędy w obliczeniu ceny, a ponadto
stanowi czyn nieuczciwej konkurencji,
-
zaniechania wykluczenia z postępowania wykonawcy RZB pomimo niewykazania przez
niego spełniania warunków udziału w postępowaniu, oraz podania nieprawdziwych informacji
w zakresie spełnienia warunków udziału.
Podnosząc powyższe zarzuty wskazał, że powyższe czynności stanowiły naruszenie
następujących przepisów prawa:
1.
naruszenie art. 89 ust ł pkt 4 oraz 90 ust 3 Pzp poprzez zaniechanie
odrzucenia oferty wykonawcy RZB pomimo, że zawiera rażąco niską cenę oferty w stosunku
do przedmiotu zamówienia a dokonana ocena wyjaśnień wraz ze złożonymi dowodami
potwierdza, że oferta zawiera rażąco niską ceną w stosunku do przedmiotu zamówienia,
2.
naruszenie art. 89 ust 1 pkt 1 Pzp, art. 89 ust 1 pkt 6 oraz 89 ust 1 pkt 3 w zw.
z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji poprzez
zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy RZB pomimo, że jest ofertą niezgodną z ustawą,
zawiera błędy w obliczeniu ceny, a ponadto jej złożenie stanowi czyn nieuczciwej konkurencji
w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji,
3.
naruszenie art. 24 ust 1 pkt 12 Pzp poprzez zaniechanie wykluczenia z
postępowania wykonawcy RZB pomimo niewykazania przez niego spełniania warunków
udziału w postępowaniu, naruszenie art. 24 ust 1 pkt 16 Pzp poprzez wprowadzenie
Zamawiającego w błąd przy przedstawieniu informacji, że spełnia warunki udziału w
postępowaniu,
4.
naruszenie art. 91 ust. 1 Pzp w zw. z art. 7 ust 1 Pzp poprzez wadliwy w
ybór
oferty najkorzystniejszej w Postępowaniu.
Podnosząc powyższe zarzuty wniósł o nakazanie zamawiającemu :
1.
unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej jako obarczonej wadą
mającą wpływ na wynik postępowania,
2.
odrzucenia oferty wykonawcy
RZB z postępowania/wykluczenie wykonawcy RZB,
3.
powtórzenia czynności oceny ofert w postępowaniu, co spowoduje wybór oferty
odwołującego jako najkorzystniejszej.
Uzasadniając podniesione zarzuty wskazał na wstępie na uregulowania SIWZ,
dotyczące zakresu robót jak i obowiązków wykonawcy, zarówno na etapie składania jak i
badania i oceny ofert.
Podał, że zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie
zamówienia jako wartość brutto, dla zadania 1.; 800 000,00 zł a dla zadania 3,:150 000,00
zł. Wykonawca RZB zaoferował wykonanie zamówienia za następujące kwoty - ZADANIE 1:
657 882,51, a za
zł ZADANIE 3: 110 433,31 zł. Podał, że zamawiający czynnością a z dnia
22.03.br. działając w oparciu o przepis art. 87 ust. 2 pkt 2 i 3 Pzp dokonał poprawienia treści
oferty RZB w ten sposób, że w formularzu ofertowym, stanowiącym załącznik nr 1.1 do
SIWZ; Ceny ofertowej brutto za ZADANIE 1; Budowa ścieżki rowerowej w al, Legionów. jest:
65
7 882.51 zł powinno być: 624 716.86 zł. Natomiast dla zadania 3 poprawa ta wynosiła -
budowa ścieżki rowerowej w ul. Wyszyńskiego było: 110 433.31 zł, winno być: 143 598,96 zł.
Odwołujący w zakresie kwestionowania ceny oferty wybranego wykonawcy –
przystępującego, wskazywał przede wszystkim na kwestie, iż podana przez przystępującego
cena 1 roboczogodziny nie
spełniała wymagań w zakresie obowiązującej stawki
minimalnego wynagrodzenia za pracę. Uzasadniając podniesiony w tym zakresie zarzut,
oprócz wskazywania licznego orzecznictwa KIO podał, że zgodnie z Rozporządzeniem Rady
Ministrów z dnia 15 września 2020 r, w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za
pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2021 r. § 1- od dnia 1 stycznia 2021 r.
ustala się minimalne wynagrodzenie za prace w wysokości 2800 zł. Po podzieleniu ww.
kwo
ty przez średni miesięczny czas pracy, wyjściowa stawka za roboczogodzinę wynosi
16,6567 zł,
Powyższą stawkę uzupełnia się o narzuty podstawowe tj. składki na ubezpieczenie
społeczne, łączna wartość: 4,1900 zł.) oraz narzuty uzupełniające do jednej roboczogodziny
przy miesięcznym czasie pracy wynoszącym 168 godzin (2,5707 zł,), co daje łączną
minimalną kalkulacyjną stawkę godzinową dla robót budowlano-montażowych w 2020 r, w
wysokości; 23,43= 16,6667 zł. +4,1900 zł.+ 2,5707 zł. w zaokrągleniu do dwóch miejsc po
przecinku wartość ta wynosi 23,43 zł. Dopiero kwota 23,43 zł. stanowi pełną minimalną
stawkę roboczogodziny personelu wykonawcy, któremu można udzielić zamówienia
publicznego.
Podał, że w związku z brakiem jednoznacznego wykazania stawki
wynagrodzenia
pracowniczego, zamawiający dwukrotnie wzywał wykonawcę –
przystępującego do złożenia w sprawie zaoferowanej ceny ofertowej. Podkreślił, że
zamawiający wzywając po raz drugi przystępującego do złożenia wyjaśnień oczekiwał, iż
przystępujący
przedstawi
szczegółowe
wyjaśnienia
kalkulacji
roboczogodziny-
podstawoweg
o elementu kosztotwórczego ceny słusznie uznając, że stawką za jaką
zamierza wykonać zamówienie wykonawca, poza tym, że ma nierynkowy charakter, to
dodatkowo nie
spełnia wymagań wynikających z obowiązujących przepisów prawa.
Stawka roboczogodziny personelu wykonawcy ma bardzo istotne znaczenie dla kalkulacji
cenowej i jest podstawą do rozliczenia robót przez wykonawcę w trakcie wykonywania
zamówienia, a co za tym idzie determinuje cenę całej oferty w obydwu częściach.
Wykonawca RZB złożył na wezwanie zamawiającego ponownie wyjaśnienia, które, zdaniem
odwołującego nie tylko nie obalają domniemania rażąco niskiej ceny, ale wręcz potwierdzają,
że wycena ofertowa ma zaniżony, nierealny oraz nierynkowy charakter. Podkreślił, że w
postępowaniu Wykonawca RZB złożył wraz z ofertą wymagany kosztorys ofertowy, który
potwierdza, że zastosowana dla ustalenia ceny oferty stawka godzinowa roboczogodziny jest
stawką niezgodną z obowiązującymi przepisami i rażąco zaniżoną.
Reasumując podał, że przystępujący w złożonych wyjaśnieniach, nie wykazał w
żaden sposób, iż cena oferty pokrywa koszty wykonania roboty z uwzględnieniem wszystkich
kosztów pracy. Wartość kosztów pracy przyjęta do ustalenia ceny winna uwzględniać
minim
alne wynagrodzenie za pracę albo minimalną stawkę godzinową, ustaloną na
podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za
pracę oraz konieczne koszty pracodawcy.
Nadto odnosząc się do zarzutu, iż zaoferowana przez przystępującego stawka
godzinowa stanowi czyn nieuczciwej konkurencji, gdyż jest ustalona poniżej wynikających z
obowiązujących przepisów, a tym samym narusza interesy innych wykonawców, którzy
dokonując wyceny z ich uwzględnieniem, ponoszą wyższe i realne tj zgodne z
obowiązującymi przepisami koszty działalności, co z kolei w sposób bezpośredni wpływa na
konkurencyjność firm na rynku.
W zakresie drugiego z zarzutów dotyczącego naruszenia przez zamawiającego
wymagania
odnośnie kierownika budowy, poprzez uznanie że osoba wskazana do pełnienia
funkcji kierownika budowy, posiada uprawnienia budowlane w
specjalności inżynieryjnej
drogowej bez ograniczeń, czego wymagał zamawiający w § 5 część II.4 pkt 1 SIWZ,
odwołujący podkreślił, że wskazana na to stanowisko osoba Pan K. J., takich uprawnień nie
posiada.
Uzasadniając podniesiony zarzut podał, że posiadane wykształcenie Pana J. –
technik,
jak również z opisu posiadanych uprawnień wynika, że nie mamy do czynienia z
osobą z uprawnieniami wymaganymi w SIWZ tj. nieograniczonymi. Podkreślił, że złożone w
postępowaniu kopie powyższych uprawnień zawodowych stanowią dowód zarówno na
niespełnienie warunku udziału w postępowaniu w zakresie uprawnień bez ograniczeń, jak
również na podanie w tym zakresie nieprawdziwych informacji. Przedłożona kopia
uprawnień, zdaniem odwołującego niewątpliwie potwierdza, że mamy do czynienia z
uprawnieniami o charakterze ograniczonym -
do powszechnie znanych rozwiązań
konstrukcyjnych podczas gdy brzmienie warunku udziału w postępowaniu jest jednoznaczne
-
kierownika ma posiadać uprawnienia bez ograniczeń. Odnosząc się do powyższego stanu
faktycznego
podał za wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia
7 listopada 2019 r„ sygn. I SA/Kr 1041/19, iż już samo sformułowanie „powszechnie znane
rozwiązania konstrukcyjne" w sposób logiczny zawiera w sobie ograniczenie, zakłada
bowiem, że z zakresu uprawnień wyłączone są te budynki, budowle i instalacje, które oparte
są na rozwiązaniach niestandardowych. Ponadto rozróżnienie to znajduje potwierdzenie w
tekście rozporządzenia z 1975 r. Punktem odniesienia dla ww. uprawnień, o których jest
mowa w § 5 ust 2 rozporządzenia, są bowiem uprawnienia określone w § 5 ust 1 tegoż
rozporządzenia. W rozporządzeniu z 1975 r. prawodawca przewidział dwa rodzaje
uprawnień: pierwsze, bez przymiotnikowe, obejmujące kierowanie, nadzorowanie i
kontrolo
wanie techniczne budowy i robót oraz drugie zawężone do „powszechnie znanych
rozwiązań konstrukcyjnych", Tym samym, nawet jeżeli rozporządzenie z 1975 r. nie
po
sługuje się w sposób dosłowny rozróżnieniem uprawnień na ograniczone i nieograniczone
-
uprawnienia do kierowania budową budynków wymienione w § 5 ust 2 rozporządzenia z
1975 r. należy interpretować, jako ograniczone właśnie do „powszechnie znanych rozwiązań
konstrukcyjnych”.
Reasumując stwierdził, że wykonawca wybrany nie wykazał spełnienia warunków
udziału w postępowaniu a dodatkowo oświadczył nieprawdziwe informacje w zakresie
posiadanych przez kandydata na stanowisko kierownika budowy,
uprawnień dla spełnienia
warunków. Powyższe oznacza konieczność wykluczenia wykonawcy z postępowania, przy
czym podanie nieprawdziwych informacji nie pozwala na zastosowanie art. 26 ust 3 Pzp.
Zamawiający nie złożył odpowiedzi na odwołanie na piśmie, lecz prezentując swoje
stanowisko na rozprawie podał, że zarzuty odwołania nie zasługują na uwzględnienie, gdyż
są całkowicie pozbawione podstaw prawnych. Nadto podał, że prezentowana argumentacja
odwołującego jest jego indywidualną interpretacją zarówno dokumentów postępowania jak i
samej oferty wykonawcy.
Wskazał, że już na wstępie oceny oferty przystępującego brak było
podstaw do uznania, iż została ona skalkulowana w sposób rażąco niski. W zakresie zadania
pierwszego
zostało złożonych 9 ofert, a średnia arytmetyczna wszystkich ofert była wyższa o
17,8%, od ceny oferty przystępującego natomiast w zadaniu trzecim, gdzie złożono 8 ofert,
cena oferty p
rzystępującego była o 18.36 % niższa od średniej arytmetycznej wszystkich
ofert.
Podał, że odwołujący w sposób niezasadny utożsamia stawkę roboczogodziny ze
stawką godzinowego minimalnego wynagrodzenia pracownika. Nadto podkreślił, że
z
amawiający nie miał żadnych wątpliwości, iż przystępujący płaci w sposób prawidłowy
pracownikom, gdyż przedłożył zarówno wykaz pracowników, którzy będą brali udział w
wykonywaniu tego zamówienia, jak również umowy o pracę zawierającą stawki wyższe, niż
kwota minimalnego wynagrodzenia na 2021 r. Podkreślił, że zamawiający oczekiwał od
wykonawców przedłożenia kosztorysu uproszczonego nie wskazując, co w tym kosztorysie
ma być ujęte i podaje, że w tym zamówieniu na 10 wykonawców tylko jeden wykonawca, a
konkretnie przystępujący, wskazał na koszty roboczogodziny. Oczekiwany przez
zmawiającego kosztorys miał znaczenie dla zamawiającego informacyjne w takim sensie, że
gdyby umowa z wykonawcą została rozwiązana przed czasem, to w oparciu o ten kosztorys
zamawiający dokonałby rozliczenia się z wykonawcą w zakresie robót wykonanych. Z
żadnego punktu postanowień SIWZ nie wynika, aby w uproszczonym kosztorysie były
wykazane odrębnie koszty pracownicze. Podał, że odwołujący kwestionuje stawki przyjęte
przez RZB, ale sam zestawienia takich kosztów w kosztorysie nie ujął
Natomiast w odniesieniu do zarzutu dotyczącego braku wymaganych uprawnień dla
osoby wskazanej przez
przystępującego na stanowisko kierownika budowy podał, że według
jego wiedzy to uprawnienia, jakie posiada pan J.
są uprawieniami wystarczającymi do
realizacji przedmiotu zamówienia. Nadto z ostrożności podał, że gdyby Izba uznałaby, że
przestępujący nie spełnia ww. warunku udziału, to przed ewentualnym wykluczeniem
wykonawcy z postępowania zamawiający winien mieć prawo wezwać wykonawcę w trybie
art. 26 ust.3 Pzp do uzupełnienia postawionego wymagania. Podał także, że brak jest
podstaw do wywodzenia wpro
wadzenia w tym zakresie zamawiającego w błąd, gdyż co do
uprawnień osoby dedykowanej na stanowisko kierownika budowy został złożony dokument
urzędowy, którego prawdziwości żaden uczestnik postępowania nie zakwestionował.
Przystępujący do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
wykonawca, którego oferta została wybrana jako najkorzystniejsza w częściach objętych
odwołaniem wniósł o oddalenie odwołania i podał, że każdy z jego pracowników jest
zatrudniony na umowę o pracy, a otrzymywane wynagrodzenie jest przekazywane na konto
bankowe i jest ono znacznie wyższe od kwoty minimalnego wynagrodzenia pracowników.
Nadto Pan J.
kieruję robotami o różnym zakresie i dotychczas nikt jego uprawnień nie
kwestionował.
Izba po zapoznaniu się z treścią dokumentacji postępowania, a w szczególności
treści SIWZ, wezwań zamawiającego i uzyskanych od przystępującego wyjaśnień,
przedłożonych na rozprawie, dokumentów w tym opinii w zakresie kosztorysowania
robót w zakresie stawki kosztu wynagrodzenia pracownika, a także stanowisk stron i
przystępującego złożonych na rozprawie uznała, że odwołanie jest niezasadne i nie
może zostać uwzględnione.
Na wstępie Izba ustaliła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek, o których
stanowi art. 528 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania. Izba oceniła, że
odwołujący posiada interes w uzyskaniu zamówienia oraz możliwość poniesienia szkody w
związku z ewentualnym naruszeniem przez zamawiającego przepisów ustawy Pzp, czym
wypełnił materialnoprawną przesłankę dopuszczalności odwołania, o której mowa w art. 505
ust. 1 ustawy Pzp.
Nadto wskazać należy, iż osią sporu w przedmiotowym postepowaniu jest kwestia,
czy założona przez przystępującego oferta zawiera rażąco niską cenę oraz czy osoba
wskazana do pełnienia funkcji kierownika budowy posiada wymagane przez zamawiającego
uprawnienia, a nadto czy przystępujący składając dokumenty w tym zakresie wprowadził
za
mawiającego w błąd, co skutkowałoby także brakiem możliwości uruchomienia procedury
z art. 26 ust.3 Pzp.
Odnosząc się do zarzutu pierwszego dotyczącego stanowiska z odwołania, iż oferta
złożona przez przystępującego zawiera rażąco niską cenę wskazać należy, iż przedmiotem
oceny jest wymaganie zamawiającego w tym zakresie. Podkreślić należy ( o czym była
mowa już powyżej), że zamawiający oczekiwał przedłożenia kosztorysu w formie
uproszczonej nie wskazując, co w tym kosztorysie ma być ujęte. Powyższe zaskutkowało
tym-
co podał na rozprawie zamawiający, że spośród 10 wykonawców, którzy złożyli oferty
tylko przystępujący podał w kosztorysie stawkę roboczogodziny, co stało się przedmiotem
odwołania. Powyższy wymóg wynikał z §11 ust.9 pkt 8 SIWZ. W kolejnych pkt. powyższego
paragrafu zamawiający ustalił, że:
Pkt 7.Cena ofertowa jest ceną ryczałtową.
Pkt. 8.Cena ryczałtowa zawierać będzie również koszty robót nie ujętych w projektach,
Specyfikacjach Technicznych Wykonania i Odbioru Robót, przedmiarach, projektach
czasowej i stałej organizacji ruchu oraz projekcie umowy, a których wykonanie niezbędne
jest dla prawidłowego wykonania przedmiotu zamówienia, jak np;
–koszty wszystkich robót przygotowawczych;
–koszty utrzymania placu budowy;
–koszty utrzymania porządku w trakcie realizacji robót;
–koszty zorganizowania placu budowy;
–wszelkie opłaty, narzuty, podatki, cła itp.;
–wszelkie inne koszty związane z realizacją przedmiotu zamówienia (np. Koszty robót
wynikających z projektów, a nie uwzględnionych w przedmiarach robót).
Pkt 9.W przypadku oferty z ceną określoną za cały przedmiot zamówienia albo jego część
(cena ryczałtowa) przyjmuje się, że prawidłowo podano cenę ryczałtową bez względu na
sposób jej obliczenia.
Nadto,
w kolejnych pkt SIWZ, zamawiający podał, że
Pkt. 10.Zamawiający zastrzega, iż w związku z przyjęciem zasady wynagrodzenia
ryczałtowego załączony kosztorys ma charakter informacyjny.
Pkt. 11.Kosztorys ofertowy opracowany metodą kalkulacji uproszczonej, w której cena
kosztorysowa jest iloczynem ilości scalonych jednorodnych robót oraz cen jednostkowych,
sporządzony na podstawie projektów, Specyfikacji Technicznych Wykonania i Odbioru
Robót, projektów czasowej i stałej organizacji ruchu oraz przedmiarów załączonych do SIWZ
(wyłącznie w celu poznania składników cenotwórczych do zastosowania przy rozliczaniu
ewentualnych robót oraz w celu wyjaśnienia rażąco niskiej ceny).
Pkt. 15.Pozycje z kosztorysu, przy których nie umieszczono żadnej stawki lub ceny, nie będą
odrębnie opłacone przez zamawiającego po ich wykonaniu. Ustala się, że stawki i ceny dla
tych pozycji są pokryte przez stawki i ceny podane w innych pozycjach przedmiaru.
Analizując powyższe postanowienia SIWZ należy jednoznacznie wywieść, że
zamawiający nie oczekiwał wyszczególnienia w osobnej pozycji kosztów, kosztów
wynagrodzenia pracowników. W tym miejscu zasadnym wydaje się przywołanie wyroku SO
w Warszawie z dnia 3 czerwca 2013 roku sygn. akt V Ca 533/13 gdzie sąd stwierdził, że
niezasadnym jest przywoływanie dla rozstrzygnięcia sprawy kwestii nie ujętych w
postanowieniach SIWZ. Zawsze decydujące znaczenie ma analiza sformułowań zawartych w
SIWZ.
Istotną sprawą dla rozstrzygnięcia sporu pomiędzy stronami jest kwestia, czy dla
wykazania stawki
wynagradzania pracowników nie niższej niż minimalne wynagrodzenie,
można posługiwać się stawką roboczogodziny, którą to odwołujący utożsamia, że stawką
godzinową (zegarową) wynagrodzenia. W tym zakresie odnosząc się do stanowisk
zamawiającego oraz przystępującego zauważyć należy, że obaj uczestnicy, też nie potrafili
jednoznacznie ustalić i wykazać, czy stawka roboczogodziny i stawka wynagrodzenia według
godzinowej stawki zegarowej dotyczy tej samej kwestii.
Zauważyć należy, że brak jest
definicji legalnej co należy rozumieć pod pojęciem stawki jednej roboczogodziny. Przepisy
Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 14 maja 2004 roku (Dz.U.2004.130.1389 że
zm.) w sprawie określenia metod i podstaw sporządzania kosztorysu inwestorskiego,
obliczania planowanych kosztów prac projektowych oraz planowanych kosztów robót
budowlanych określonych w programie funkcjonalno-użytkowym wskazuje co należy w
szczególności wliczać dla ustalenia stawki za jedną roboczogodzinę. W § 6 ww.
rozporządzenia w pkt 1 podaje się, że jednostkowe nakłady rzeczowe ustalone na podstawie
analizy indywidualnej powinny uwzględniać w przypadku robocizny - ilości roboczogodzin
dotyczące wszystkich czynności, które są wymienione w szczegółowych opisach robót
podstawowych wyszczególnionych pozycji kosztorysowych, oraz 5 % rezerwy na czynności
pomocnicze.
Tym samym uznać należy, że roboczogodzina (osobogodzina) jest jednostką miary
robocizny. Wyraża ona normę ilościową wykonania przez jednego robotnika w czasie jednej
godziny określonego zakresu robót. Normę tę określa się w odniesieniu do wybranej
jednostki obmiarowej danej roboty. Liczba roboczogodzin przypadających na jednostkę
obmiarową danego rodzaju robót wyznacza się w kosztorysowaniu różnymi metodami, jak
chociażby w oparciu o katalogi normowe takie jak KNR, KSNR, KNNR, KNP i inne. Na
podstawie roboczogodziny ustala się plany, kosztorysy i harmonogramy pracy. Na tej
podstawie można ustalić np. przybliżony termin ukończenia danej pracy. Natomiast stawka
płacowa wynika z umowy o pracę. Tym samym należy jednoznacznie stwierdzić, że
wynagr
odzenie pracownika nie jest jednoznaczne ze stawką roboczogodziny i może zostać
sfinansowane z pozostałych, innych pozycji tym również niezwiązanych z kosztami
wynagrodzenia
. Jako przykład należałoby np. wskazać na koszt roboczogodziny w
serwisach samochod
owych, gdzie koszt naprawy pojazdu (oprócz kosztu części) jest
ustalany w roboczogodzinach
. Ich wielkość na jedną naprawę wynosi od kilku do kilkunastu
godzin. Powyższe, po pierwsze, nie oznacza, że za usługę zapłacimy według kosztu
wynagrodzenia pracownika serwisu, a po drugie,
że pracownik nie otrzyma wynagrodzenia
według stawki roboczogodziny, która w renomowanych serwisach waha się od 400 – 500 zł.
Prac
ownik niezależnie od ustalonej liczby roboczogodzin, uzyska wynagrodzenie według
ilości przepracowanych godzin pomnożonych przez stawkę osobistego zaszeregowania.
W zakresie powyższych rozważań i ustaleń należy także wskazać, że jest możliwe
ustalenie kosztu roboczogodziny w oparciu o kalkulację własną, czy opartą na średniej
stawce wynagrodzenia osób np. danej brygady roboczej. Jednakże dotyczy to z reguły
kalkulacji dotyczącej robót o niewielkim zakresie, jednostkowych.
Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowego zarzutu podkreślić należy, że w tym
postępowaniu, gdzie zamawiający ustalił formę wynagrodzenia kosztorysowego, wymagał w
§11 ust.9 pkt 8 złożenie uproszczonego kosztorysu ofertowego. Jak podał na rozprawie
zamawiający w wezwaniach nie wskazywał w ogóle o podanie sposobu wyliczenia stawki
roboczogodziny, gdyż stawka roboczogodziny nie ma dla zamawiającego żadnego
znaczenia dla rozliczenia robót. Dlatego też tylko przystępujący na 10 wykonawców, którzy
złożyli oferty, w uproszczonym kosztorysie podał stawkę roboczogodziny, jak podał wg.
KNR.
Istotnym w sprawie w jest fakt, czy wykonawca założył w cenie ofertowym
wynagradzanie pracowników wg. stawki gwarantującej uzyskanie conajmniej minimalnego
wynagrodzenia.
Zdaniem Izby uznać należy, że w sprawie brak jest podstaw do przyjęcia, iż
przystępujący nie ujął w cenie ofertowej kosztu wynagrodzenia pracowników na poziomie co
najmniej minimalnego wynagrodzenia. Uznać należy za wykazaną tą kwestię, gdyż
zamawiający na rozprawie stwierdził – przy braku sprzeciwu że strony odwołującego i co
wynika z dokumentacji postępowania, iż nie miał żadnych wątpliwości, iż przystępujący płaci
w sposób prawidłowy pracownikom, gdyż przedłożył zarówno wykaz pracowników, którzy
będą brali udział w wykonywaniu tego zamówienia, jak również umowy o pracę zawierające
stawki wyższe, niż kwota minimalnego wynagrodzenia ustalona na 2021 r.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia, a w szczególności treść postanowień SIWZ
oraz wezwań zamawiającego Izba uznała, że - przystępujący składając umowy o pracę
pracowników dedykowanych do wykonywania tego zamówienia, w których potwierdzono, że
sta
wki wynagrodzenia są wyższe od stawki wynagrodzenia minimalnego za pracę na rok
2021,
wykazał, że zawarte w cenie ofertowej wynagrodzenie jest prawidłowe i nie narusza
przepisów Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 września 2020 r, w sprawie wysokości
m
inimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2021
roku.
W zakresie zarzutu drugiego
dotyczącego braku wykazania przez przystępującego
osoby z odpowiednimi uprawnieniami budowlanymi do pełnienia funkcji kierownika budowy,
Izba przedmiotowy zarzut uznała również za niezasadny. Poza sporem pomiędzy stronami
jest kwestia, że przystępujący wykazał na ww. stanowisko osobę Pana K. J., który
legitymował się uprawnieniami do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w
budownictwie wydanymi w dniu 25 marca 1986 roku.
Wskazać należy, że zamawiający w § 5
część II.4. SIWZ ustalił, że w celu potwierdzenia spełnienia przez wykonawcę warunków
udziału w postępowaniu dotyczących zdolności technicznej - zamawiający wyraża jako
minimalne poziomy, dla Zadania 1-
3, dysponowanie kierownikiem budowy, który posiada
uprawnienia budowlane w specjalności inżynieryjnej drogowej bez ograniczeń uprawniające
do kierowania robotami budowlanymi.
Sprawą sporną w zakresie oceny spełniania przedmiotowego wymagania jest kwestia, czy
przedłożone przez przystępującego uprawnienia Pana J. można uznać za uprawnienia
budowlane bez ograniczeń, a nadto czy takie uprawnienia są wystarczające do
prawidłowego nadzorowania robót objętych przedmiotowym zamówieniem. Z treści
przedłożonych uprawnień wynika, iż Pan J. posiada przygotowanie zawodowe
upoważniające do wykonywania samodzielnych funkcji kierownika budowy i robót w
specjalności konstrukcyjno-inżynieryjnej w zakresie dróg w tym do m.in. kierowania,
nadzorowania i
kontrolowania budowy i robót, kierowania i kontrolowania wytwarzania
konstrukcyjnych elementów budowlanych oraz oceniania i badania stanu technicznego
budowli dróg, lotniskowych dróg startowych i manipulacyjnych, typowych przepustów i
mostów o powszechnie znanych rozwiązaniach konstrukcyjnych. Podkreślić należy, że Izba
w
wyroku z dnia 2 lutego 2018 r., sygn. akt KIO 113/18, KIO 116/18 uznała, że
sformułowania „o powszechnie znanych rozwiązaniach konstrukcyjnych” nie można
utożsamiać z „ograniczonym zakresem” uprawnień.
Zamawiający wskazał, że dokonując oceny uprawnień p. J. należy mieć na względzie
postanowienia rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia
20 lutego 1975 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. z
1975 r. Nr 8 poz. 46); oraz postanowienia art. 104 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo
budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332) stanowiącego, że osoby, które, przed dniem wejścia
w życie ustawy, uzyskały uprawnienia budowlane lub stwierdzenie posiadania przygotowania
zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, zachowują
uprawnienia do pełnienia tych funkcji w dotychczasowym zakresie. Izba zauważa, że
ówcześnie obowiązujące przepisy nie przewidywały wydawania uprawnień w ograniczonym
lub nieograniczonym zakresie. W tym kontekście zwrócić należy uwagę także na wyrok
Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 lutego 1998 r. sygn. akt IV SA
693/96, w którym sąd wyraźnie wskazał, że powołany wyżej przepis art. 104 prawa
budowlanego nie zmienił zakresu uprawnień budowlanych.
W ocenie zarówno zamawiającego jak i przystępującego, uprawnień do kierowana budową w
zakresie „powszechnie znanych rozwiązań konstrukcyjnych" nie można utożsamiać z
uprawnieniami o ogr
aniczonym zakresie. W związku z powyższym decydujące znaczenie dla
oceny zapisów SIWZ powinno mieć to, czy dana osoba posiada uprawnienia do wykonania
przedmiotu zamówienia. Potwierdzeniem powyższego jest stanowisko Krajowej Izby
Odwoławczej, wyrażone w uchwale z 17 lutego 2017 r., sygn. akt KIO/KD 7/17, a także w
wyroku z dnia 20 sierpnia 2020r sygn. KIO 1805/20.
Izba uznała, że biorąc pod uwagę fakt, iż uprawnienia nadane p. J. zostały wydane w
oparciu o przepisy nieobowiązującego obecnie rozporządzenia z 1975 r., które w swej treści
nie posługiwało się pojęciem „uprawnień z ograniczeniami” czy „uprawnień bez ograniczeń”,
to ocena zakresu takich
uprawnień powinna być dokonywana zawsze w kontekście stanu
prawnego obowiązującego w chwili wydania uprawnień.
Podkreślić należy iż odwołujący nie kwestionował, że uprawnienia posiadane przez
Pana J.
dają mu w pełni uprawnienia do kierowania robotami wchodzącymi w skład zadania
1 i 3, jednakże nie odpowiadają wymaganiom zamawiającego, gdyż nie zawierają zwrotu
„bez ograniczeń”. Izba podkreśla, że biorąc pod uwagę wymagania SIWZ, to żaden przepis
obowiązującego prawa, ani jakakolwiek linia orzecznicza w tej kwestii nie warunkuje prawa
do wykonywania kierowania i nadzorowania robót budowlanych objętych takim zakresem
robót, od potrzeby zmiany uzyskanych pod rządami poprzedniego prawa uprawnień, na
uprawnienia jakie są wydawane w oparciu o przepisy prawa budowlanego z 1994 r. Na
marginesie zauważenia wymaga także fakt, zupełnej nieproporcjonalności postawionego
warun
ku udziału – posiadania uprawnień budowlanych bez ograniczeń w sytuacji, kiedy
przedmiotem zamówienia w zadaniu pierwszym i trzecim jest budowa ścieżki rowerowej o
długości – w zadaniu 1 – ok. 800 mb., a w zadaniu 3 – ok. 50 mb. a więc zadań których
realiz
acja nie jest skomplikowana, a nadto dotyczy bardzo krótkich odcinków.
Również za niezasadny Izba uznała zarzut naruszenia art. 24 ust.1 pkt 16 dotyczący
wprowadzenia, zamawiającego w błąd poprzez złożenie oświadczenia, że uprawnienia jakie
posiada Pan J.
są wystarczające do spełnienia warunku udziału w postępowaniu. Podkreślić
należy, że brak jest jakichkolwiek podstaw do przyjęcia wprowadzenia zamawiającego w
błąd w sytuacji, kiedy strona przedkłada dokument urzędowy, którego treść interpretuje sam
zamaw
iający. Dopóki treść tego dokumentu nie zostanie skutecznie obalona, to jako
dokument
urzędowy potwierdza w oparciu o jego treść, że określona osoba posiada
wskazane w nim uprawnienia.
Izba w wyniku oceny dokumentacji postępowania, stanowisk stron i przystępującego,
a także dowodów przedłożonych na rozprawie uznała, że podjęta przez zamawiającego
czynność wyboru najkorzystniejszej oferty odpowiada prawu, jest słuszna, a przedstawiona
argumentacja i wywodzenie wniosków że stanu faktycznego znajdują oparcie w materiale
dowodowym.
Biorąc pod uwagę powyższe Izba uznała, że zamawiający nie naruszył
przepisów prawa wskazanych w odwołaniu. Izba oddaliła odwołanie, gdyż zarzuty nie
znalazły potwierdzenia w wskazanych przepisach prawa, a nadto odwołujący nie przedłożył
– w niezbędnym zakresie dowodów na ich potwierdzenie. Aby Izba mogła oprzeć orzeczenie
na złożonych dowodach to dowody te muszą być pewne i kategoryczne - wyrok SO w
Wrocławiu z 6 lutego 2018 roku Sygn. akt XI Ga 692/17.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia i rozważania Izba orzekła jak w sentencji
orzeczenia. Biorąc pod uwagę fakt oddalenia wszystkich postawionych przez odwołującego
zarzutów to odwołujący został obciążony całością kosztów postępowania odwoławczego.
Zamawiający wniosków kosztowych w zakresie kosztów wynagrodzenia pełnomocnika nie
składał.
Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. -
Prawo zamówień publicznych (Dz. U. poz. 2019 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 14
dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący …………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 1985/21 z dnia 2021-08-06
- Sygn. akt KIO 1755/21, KIO 1758/21 z dnia 2021-08-04
- Sygn. akt KIO 2028/21 z dnia 2021-07-27
- Sygn. akt KIO 1295/21, KIO 1296/21 z dnia 2021-07-14
- Sygn. akt KIO 1640/21 z dnia 2021-07-07
