rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2020-06-03
rok: 2020

sygnatury akt.:

KIO 401/20
KIO 403/20

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Aleksandra Patyk Członkowie: Anna Osiecka, Anna Packo Protokolant: Rafał Komoń

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 i 11 marca 2020 r. oraz 29 maja 2020 r.
w Warszawie odwołań wniesionych do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej:
A.
w dniu 24 lutego 2020 r. przez wykonawcę FBSerwis Wrocław Sp. z o.o. z siedzibą
w Bielanach Wrocławskich (sygn. akt: KIO 401/20),
B. w d
niu 24 lutego 2020 r. przez wykonawcę Wrocławskie Przedsiębiorstwo
Oczyszczania ALBA S.A. z siedzibą we Wrocławiu (sygn. akt: KIO 403/20),
w postępowaniu prowadzonym przez Gminę Wrocław, w imieniu i na rzecz której działa
Ekosystem Sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu,

przy udziale:
A. wykonawcy
Wrocławskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania ALBA S.A. z siedzibą
we Wrocławiu zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego
w sprawie o sygn. akt: KIO 401/20 po stronie Odwołującego,
B. wykonawcy Chemeko-S
ystem Sp. z o.o. Zakład Zagospodarowania Odpadów
z siedzibą we Wrocławiu zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania
odwoławczego w sprawie o sygn. akt: KIO 401/20 po stronie Odwołującego,

orzeka:



1. W sprawie o sygn. akt: KIO 401/20:
1.1.
Umarza postępowanie odwoławcze w zakresie zarzutu zawartego w punkcie 3 oraz 9
lit. c petitum odwołania.
1.2.
Uwzględnia odwołanie wykonawcy FBSerwis Wrocław Sp. z o.o. z siedzibą
w Bielanach Wrocławskich w zakresie zarzutu zawartego w punkcie 1, 4, 6 oraz 8
petitum odwołania oraz w części w zakresie zarzutu zawartego w punkcie 7 petitum
odwołania i nakazuje Zamawiającemu dokonanie modyfikacji postanowień treści
specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz ogłoszenia o zamówieniu poprzez:
1.2.1.
wykreślenie postanowienia zawartego w rozdziale XIV pkt 10 specyfikacji istotnych
warunków zamówienia;
1.2.2. wykreślenie z treści rozdziału XVII Szczegółowych warunków umowy oraz
Załącznika nr 28 do Szczegółowych warunków umowy wymogu, aby system
monitorowania wizyjnego pojazdów generował widok otoczenia pojazdu bez martwych
stref (360°) i widok z góry (tzw. „widok z lotu ptaka”);
1.2.3. wykreślenie postanowienia § 18 projektu umowy oraz nadanie postanowieniu § 17
ust. 5 projektu umowy następującego brzmienia: „100% zabezpieczenia należytego
wykonania umowy Zamawiający zwróci w terminie 30 dni od dnia wykonania przez
Wykonawcę całości przedmiotu umowy i uznania go przez Zamawiającego za
należycie wykonane”;
1.2.4. wprowadzenie górnego limitu kar umownych na poziomie 30% ceny ofertowej;
1.2.5. obniżenie kar umownych przewidzianych w § 15 ust. 2 pkt 3 lit. f, § 15 ust. 2 pkt 4
lit. c, § 15 ust. 2 pkt 5 lit. a, c oraz e, § 15 ust. 2 pkt 6 lit. a oraz b, § 15 ust. 2 pkt 11
lit. p, q, r, s oraz u, § 15 ust. 2 pkt 11 lit. bb oraz gg, § 15 ust. 2 pkt 12 lit. q, § 15
ust. 2 pkt 12 lit. r projektu umowy o połowę ich wysokości.
1.3.
Pozostałe zarzuty odwołania uznaje za nieuzasadnione.
1.4.
Kosztami postępowania obciąża Zamawiającego w części 5/8 oraz Odwołującego
w części 3/8 i:
1.4.1 zalicza w pocz
et kosztów postępowania odwoławczego kwotę 22 200 zł 00 gr
(słownie: dwadzieścia dwa tysiące dwieście złotych zero groszy) stanowiącą koszty
poniesione przez Odwołującego tytułem wpisu od odwołania i wynagrodzenia
pełnomocnika oraz koszty poniesione przez Zamawiającego tytułem wynagrodzenia
pełnomocnika;
1.4.2 zasądza od Zamawiającego na rzecz Odwołującego kwotę 10 275 zł 00 gr (słownie:
dziesięć tysięcy dwieście siedemdziesiąt pięć złotych zero groszy).

2. W sprawie o sygn. akt: KIO 403/20:
2.1.
Umarza postępowanie odwoławcze w zakresie zarzutu zawartego w punkcie 6 i 17
petitum odwołania oraz zarzutu zawartego w punkcie 10 petitum odwołania
w zakresie jakim jego podstawa faktyczna dotyczyła wymogu nagrywania dźwięku
w trakcie świadczenia usługi.
2.2.
Uwzględnia odwołanie wykonawcy Wrocławskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania
ALBA S.A. z siedzibą we Wrocławiu w zakresie zarzutu zawartego w punkcie 7 i 16
petitum odwołania oraz w części w zakresie zarzutu zawartego w punkcie 5, 9, 10
i 11 petitum odwołania i nakazuje Zamawiającemu dokonanie modyfikacji
postanowień treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz ogłoszenia
o zamówieniu poprzez:
2.2.1. wprowadzenie zmian wskazanych w sprawie o sygn. akt: KIO 401/20, o których
mowa w punkcie 1.2.1, 1.2.2, 1.2.4 oraz 1.2.5 w zakresie kar umownych
przewidzianych w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. p, q, r projektu umowy;
2.2.2. sprecyzowanie w § 8 ust. 7 projektu umowy rodzaju czynności niezbędnych do
realizacji zamówienia, których dotyczą wymagania zatrudnienia na podstawie umowy
o pracę przez wykonawcę lub podwykonawcę osób wykonujących czynności
w trakcie realizacji zamówienia;
2.2.3. uzupełnienie załącznika nr II do specyfikacji istotnych warunków zamówienia pn.
„Zestawienie kosztów zadania” o pozycję dotyczącą wyceny usługi polegającej na
pełnieniu szczególnego nadzoru nad miejscami gromadzenia odpadów, o której mowa
w rozdziale IV Szczegółowych warunków umowy.
2.3.
Pozostałe zarzuty odwołania uznaje za nieuzasadnione.
2.4.
Kosztami postępowania obciąża Zamawiającego w części 1/3 oraz Odwołującego
w części 2/3 i:
2.4.1. zalicza w
poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 24 095 zł 66 gr
(słownie: dwadzieścia cztery tysiące dziewięćdziesiąt pięć złotych sześćdziesiąt sześć
groszy) stanowiącą koszty poniesione przez Odwołującego tytułem wpisu od
odwołania, wynagrodzenia pełnomocnika oraz koszty noclegu i parkingu oraz koszty
poniesione przez Zamawiającego tytułem wynagrodzenia pełnomocnika;
2.4.2. zasądza od Zamawiającego na rzecz Odwołującego kwotę 4 431 zł 89 gr (słownie:
cztery
tysiące czterysta trzydzieści jeden złotych osiemdziesiąt dziewięć groszy).

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień publicznych
(t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jeg
o doręczenia -
przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu
Okręgowego we Wrocławiu.

Przewodniczący: ……………………………..

Członkowie:
……………………………..

……………………………..

Sygn. akt: KIO 401/20, KIO 403/20

U z a s a d n i e n i e

Zamawiający – Gmina Wrocław, w imieniu i na rzecz której działa Ekosystem
Sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu [dalej „Zamawiający”] prowadzi postępowanie
o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na odbiór,
zbieranie, transport i zagospodarowanie odpadów komunalnych pochodzących z terenu
Gminy Wrocław w obrębie Sektora I – Stare Miasto i Śródmieście (znak postępowania:
18/2019).
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 12 lutego 2020 r. pod numerem 2020/S 030-070032.

Sprawa o sygn. akt: KIO 401/20

W dniu 24 lutego 2020 r. wykonawca
FBSerwis Wrocław Sp. z o.o. z siedzibą
w Bielanach Wrocławskich [dalej „Odwołujący 1” lub „FBSerwis”] wniósł odwołanie wobec
postanowień ogłoszenia o zamówieniu oraz SIWZ zarzucając Zamawiającemu naruszenie:
1. art. 91 ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez zastrzeżenie w rozdziale XIV pkt 10
SIWZ, że w Załączniku nr II „Zestawienie kosztów zadania”:
a.
cena jednostkowa podana w pozycji nr 11 w kolumnie nr 5 nie może być wyższa niż 70 %
z ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 3 w kolumnie nr 5,
b. cena jednostkowa podana w pozycji nr 13 w kolumnie nr 5 nie może być wyższa niż 70 %
z ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 3 w kolumnie nr 5,
c. cena jednostkowa podana w pozycji nr 14 w kolumnie nr 5 nie może być wyższa niż 70 % z
ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 5 w kolumnie nr 5,
d. cena jednostkowa podana w pozycji nr 19 w kolumnie nr 5 nie może być wyższa niż 70 %
z ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 6 w kolumnie nr 5,
które to zastrzeżenie uniemożliwia wykonawcom rzetelne oszacowanie ceny ofertowej
i skalkulowanie cen jednostkowych w ww. pozycjach, gdyż wymusza zachowanie
przewidzianych przez
Zamawiającego proporcji zamiast uwzględnienia rzeczywistych kosztów
realizacji usługi, a przy tym przewidziane przez Zamawiającego proporcje cen jednostkowych
pozostają w całkowitym oderwaniu od realiów rynkowych, bowiem rzeczywiste koszty usług
określonych w pozycji 11, 13, 14 i 19 znacząco odbiegają od 70% kosztów usług ujętych
odpowiednio w pozycjach 3,
5 i 6 Załącznika nr II do SIWZ;
2. art. 29 ust. 2 i art. 7 ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 353
1

k.c. i 387 § 1 k.c. w zw. z art. 14
ust. 1 ustawy Pzp poprze
z opisanie przedmiotu zamówienia w sposób, który może utrudniać

uczciwą konkurencję, a przy tym jest sprzeczny z zasadami współżycia społecznego
i niemożliwy do wykonania (przez wykonawców innych niż ten, który aktualnie świadczy usługę
odbioru odpadów w zakresie odpowiadającym zakresowi zamówienia udzielanego
w Postępowaniu), tj. przez wymaganie w rozdziale II pkt 2 ppkt 1 i 2 SWU obowiązku
wyposażenia nieruchomości w pojemniki przeznaczone do gromadzenia niesegregowanych
odpadów komunalnych oraz w pojemniki do selektywnego gromadzenia odpadów najpóźniej
do dnia rozpoczęcia realizacji usługi przy jednoczesnym zastrzeżeniu w § 4 ust. 3 Projektu
Umowy, że przedmiot umowy będzie realizowany nie wcześniej, niż od dnia wskazanego przez
Zamawiającego w dniu zawarcia umowy, przy czym termin rozpoczęcia realizacji usługi
rozpocznie się nie wcześniej, niż 30 dni od dnia zawarcia umowy, co oznacza, że Wykonawca
może być zobligowany do wyposażenia nieruchomości w pojemniki w ciągu zaledwie 30 dni i
to w sytuacji, gdy
wykonawca dotychczas realizujący usługę odbioru odpadów nie zabierze
własnych pojemników z nieruchomości, co w praktyce będzie niemożliwe do wykonania, przy
czym takie naruszenie prowadzi do nieuzasadnionego faworyzowania jednego z wykonawców
zdolnych do
wykonania zamówienia (tj. tego, który aktualnie świadczy usługę odbioru i
zagospodarowania odpadów na terenie Sektora I) przy jednoczesnym dyskryminowaniu
innych potencjalnych wykonawców;
3. art. 29 ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 353
1
k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp poprzez
opisanie przedmiotu zamówienia w sposób niejednoznaczny i niewyczerpujący, bez
uwzględnienia wszystkich wymagań i okoliczności mogących mieć wpływ na sporządzenie
oferty tj. przez wskazanie
w Rozdziale XIII pkt 3 SWU możliwości dostarczenia przez
Zamawiającego oprogramowania monitorującego pracę wagi Wykonawcy nie ingerującego
w system wykonawcy i monitorujące wyłącznie ważenia pojazdów realizujących przedmiot
Umowy przy jednoczesnym ustaleniu w § 15 ust. 2 pkt 14 lit. o Projektu Umowy kary umownej
za uniemożliwienie Zamawiającemu dostarczenia i zainstalowania oprogramowania
monitorującego pracę wagi Wykonawcy, w wysokości 5 000 zł za każdy dzień i za każdą wagę,
bez jakiegokolwiek doprecyzowania założeń technicznych takiego systemu oraz bez
przewidzenia sposobu bądź procedury kontroli przez Wykonawcę działania takiego systemu i
nie wyrażenia zgody na jego zaimplementowanie w przypadku, gdyby ww. system mógł
monitorować dane innych kontrahentów Wykonawcy lub ingerować w system wagowy, w
sytuacji, gdy brak tego rodzaju zapisów naraża Wykonawcę na ryzyko odpowiedzialności
wobec innych klientów, utraty istotnych z punktu widzenia prowadzonej działalności informacji
stanowiących
ścisłą
tajemnicę
przedsiębiorstwa
oraz
poniesienia
z tego tyt
ułu wymiernych strat;
4. art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez opisanie przedmiotu zamówienia
w sposób, który może utrudniać uczciwą konkurencję, który jednocześnie charakteryzuje
produkty dostarczane przez konkretnego dostawcę, co może prowadzić do nieuzasadnionego

uprzywilejowania jednego dostawcy i wyeliminowania innych dostawców, tj. przez wskazanie
w rozdziale XVII pkt 1 ppkt 1 SWU wymogu wyposażenia wszystkich pojazdów bezpylnych
realizujących odbiór odpadów oraz myjek w system monitorowania pojazdów bazujący na
zapisie obrazu z 4 kamer generujących widok otoczenia pojazdu bez martwych stref (360°) i
widok z
góry (tzw. „widok z lotu ptaka”) w czasie rzeczywistym oraz nagrywarkę cyfrową do
zapisu materiału video z wszystkich kamer spełniający wymagania określone w Załączniku nr
28 do SWU,
który to system aktualnie jest oferowany tylko przez jednego dostawcę na rynku,
a przy tym jego wymaganie nie zapewnia Zamawiającemu realnych korzyści w stosunku do
rozwiązań oferowanych przez innych dostawców, co tym samym oznacza, że wymaganie
Zamawiającego nie jest uzasadnione potrzebami Zamawiającego;
5.
art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp w zw. z art. 387 § 1 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp -
poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób, który może utrudniać uczciwą
konkurencję, a przy tym jest niemożliwy do wykonania w ramach czasowych zakreślonych
przez Zamawiającego, tj. przez wymaganie w rozdziale XVII pkt 5 SWU, aby system wizyjnego
monitorowania pojazdów zapewniał anonimizację zarejestrowanych w materiale osób i
pojazdów w sytuacji, gdy obecnie żaden z podmiotów oferujących tego rodzaju systemy na
rynku nie zapewnia bieżącej anonimizacji, a stworzenie takiej funkcjonalności musiałoby się
wiązać z nakładami nieproporcjonalnie wysokimi do przedmiotu zamówienia nakładami, a
nadto byłoby niemożliwe do implementacji w terminie realizacji zamówienia;
6. art. 29 ust. 1 ustawy Pzp, art. 353
1

k.c. oraz art. 58 § 1 w zw. z art. 556 i art. 638 k.c. oraz
w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp - poprzez o
pisanie przedmiotu zamówienia w sposób
niejednoznaczny i niewyczerpujący, a przy tym pozostający w sprzeczności z przepisami
ustawy Kodeks cywilny o rękojmi i tym samym ułożenie treści stosunku prawnego w sposób
sprzeczny z jego naturą, tj. przez ustalenie w § 18 Projektu Umowy, że Wykonawca udziela
na przedmiot Umowy rękojmi na okres 12 miesięcy od dnia zakończenia realizacji umowy,
podczas gdy przedmiotem Umowy jest co do zasady świadczenie usługi odbioru
i zagospodarowania odpadów, do której zgodnie z art. 750 k.c. stosuje się odpowiednio
przepisy o zleceniu, które to świadczenie nie obejmuje wytworzenia rezultatu, który byłby
zdatny do poddania się sprawdzianowi na istnienie wad, których dotyczy odpowiedzialność
z tytułu rękojmi;
7.
art. 5, art. 58 § 1 i 2 oraz art. 353
1
ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1145; dalej:
„k.c.”) oraz art. 483 § 1 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez:
a. ustanowienie w § 15 ust. 2 Projektu Umowy rażąco wygórowanych kar umownych, tj.
w szczególności:
i.
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 3 lit. f) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 500 zł za
każdy przypadek niedostarczenia Zamawiającemu oświadczenia potwierdzającego

w
ypełnienie obowiązku dostarczenia Harmonogramu na teren nieruchomości o charakterze
jednorodzinnym;
ii.
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 4 lit. c) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 1000 zł
za każdy przypadek niedostarczenia Zamawiającemu któregokolwiek z elementów
sprawozdania
miesięcznego i/lub nieudostępnienia Zamawiającemu w tym na Wirtualnym
Dysku, któregokolwiek z elementów sprawozdania miesięcznego i/lub Miesięcznych Kart
Bilansu Odpadów Komunalnych określonych w SWU, rozdział XX;
iii.
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. a) Projektu Umowy kary umownej w wysokości
10 000 zł za nieprzypisanie unikalnych numerów seryjnych (ID) do MGO, zgodnie
z terminami i/lub wymogami określonymi w SWU, rozdział XV, pkt. 5, ppkt 1) i ppkt 4), za każdy
dzień następujący po upływie terminu;
iv.
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. c) Projektu Umowy kary umownej w wysokości
10 000 zł za nieprzypisanie numerów Transponderów zamontowanych na pojemnikach, do
adresów MGO, zgodnie z terminami i/lub wymogami określonymi w SWU, rozdział XV, pkt 5,
ppkt 2) i ppkt 4), za każdy dzień następujący po upływie terminu;
v.
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. e) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 30 000
zł za nieprzypisanie do wykazu adresów nieruchomości przekazanych przez Zamawiającego,
informacji o MGO, do którego należą poszczególne nieruchomości, zgodnie z terminami i/lub
wymogami określonymi w SWU, rozdział XV, pkt 5, ppkt 3) i ppkt 4), za każdy dzień
następujący po upływie terminu;
vi.
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 6 lit. a) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 5 000
zł za każdy przypadek niedostarczenia wyliczeń określonych w SWU rozdział XXI, pkt 2,
w wersji papierowej i/lub elektronicznej na Wirtualnym Dysku, za każdy dzień po upływie
terminu;
vii.
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 6 lit. b) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 2 000
zł za każdy przypadek niedostarczenia dokumentów sporządzonych zgodnie z SWU, rozdział
XXI, pkt 3, w wersji papierowej i/lub elektronicznej na Wirtualnym Dysku za każdy dokument,
za
każdy dzień po upływie terminu;
viii. przewidziane
j w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. p) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 150
zł za każdorazowe stwierdzenie przez Zamawiającego
przepełnienia
któregokolwiek
z pojemników o pojemności mniejszej niż 1,1 m3 przeznaczonych do zbiórki odpadów
komunalnych bezpośrednio z terenów nieruchomości zamieszkałych i mieszanych, za każdy
pojemnik; za przepełnienie pojemnika uważa się jego wypełnienie odpadami powyżej poziomu
80 % całkowitej pojemności danego pojemnika;
ix.
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. q) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 600 zł
za każdorazowe stwierdzenie przez Zamawiającego
przepełnienia
któregokolwiek
z pojemników o pojemności 1,1 m3 i większej do zbiórki odpadów komunalnych bezpośrednio

z terenów nieruchomości zamieszkałych i mieszanych, za każdy pojemnik; za przepełnienie
pojemnika uważa się jego wypełnienie odpadami powyżej poziomu 80 % całkowitej
pojemności danego pojemnika;
x.
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. r) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 500 zł
za każdorazowe stwierdzenie przez Zamawiającego przepełnienia któregokolwiek
z pojemników do zbiórki niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych, odpadów
z tworzyw sztucznych, metali oraz opakowań wielomateriałowych, odpadów z papieru,
odpadów ze szkła oraz bioodpadów bezpośrednio z terenów nieruchomości niezamieszkałych;
za przepełnienie pojemnika uważa się jego wypełnienie odpadami powyżej poziomu 80 %
całkowitej pojemności danego pojemnika;
xi.
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. s) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 500 zł
za każdorazowe stwierdzenie przez Zamawiającego niewykonania przez Wykonawcę
obowiązku sukcesywnej wymiany pojemnika na odpady wielkogabarytowe zbierane
w pojemnikach ogólnodostępnych w przypadku jego zapełnienia odpadami powyżej 90%
p
ojemności pojemnika przez cały okres wskazany w Zleceniu, za każdy pojemnik, za każdy
dzień następujący po upływie terminu;
xii.
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. bb) Projektu Umowy kary umownej w wysokości
10 000 zł za brak oznakowania pojazdu SZOP zgodnie ze wzorem stanowiącym zał. nr 21 do
SIWZ w terminie do pierwszego dnia drugiego miesiąca realizacji usługi, za każdy dzień
następujący po upływie terminu;
xiii.
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 12 lit. q) Projektu Umowy kary umownej w wysokości
5
000 zł za nieprzywrócenie w terminie określonym w SWU dostępu do wizyjnego systemu
monitorowania pojazdów w przypadku zaistnienia awarii, za każdy przypadek, za każdy dzień;
xiv.
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 12 lit. r) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 500
zł za każdy stwierdzony przez Zamawiającego przypadek, braku czytelności rejestrowanego
przez zainstalowane na pojazdach kamery (
zgodnie z opisem w SWU rozdział XVII pkt 1),
zapisu materiału video, za każdą kamerę, za każdy dzień;
xv. przewidzian
ej w § 15 ust. 2 pkt 14 lit. g) Projektu Umowy kary umownej w wysokości
10 000 zł za każdy dzień niedziałania monitoringu wizyjnego bazy, za każdy przypadek,
xvi.
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 14 lit. k) Projektu Umowy kary umownej w wysokości
10 000 z
ł za każdy przypadek stwierdzenia przez Zamawiającego magazynowania na terenie
bazy magazynowo-
transportowej selektywnie odebranych odpadów dłużej niż 3 miesiące, z
zastrzeżeniem, że jeżeli termin określony w posiadanej przez Wykonawcę decyzji na zbieranie
odpadów jest krótszy, to Wykonawca zobowiązany jest dostosować się do terminu
określonego w przedmiotowej decyzji, za każdy dzień, za każdą frakcję;
xvii.
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 14 lit. o) Projektu Umowy kary umownej w wysokości
5 000 zł za uniemożliwienie Zamawiającemu dostarczenia i zainstalowania oprogramowania

monitorującego pracę wagi Wykonawcy, za każdą wagę, za każdy dzień;
xviii.
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 14 lit. p) Projektu Umowy kary umownej w wysokości
5 000 zł za uniemożliwianie/utrudnianie przeprowadzenia Zamawiającemu kontroli, za każdy
przypadek;
które to kary jako odbiegające od wysokości potencjalnej szkody, jaka może zostać poniesiona
przez Zamawiającego w związku z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem obowiązków
umow
nych oraz przewyższające wartość świadczenia wykonawcy, za którego niewykonanie
lub nienależyte wykonanie zostały zastrzeżone, muszą być uznane za rażąco wygórowane, a
przez to sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i jako takie na mocy art. 58 § 1 oraz
353
1
k.c.
są nieważne, przy czym wysokość wszystkich kary przewidzianych w Projekcie
Umowy określona została w takiej wysokości w taki sposób, że w przypadku częściowej ich
kumulacji
i
wystąpienia
okoliczności
uzasadniających
ich
nałożenie
w dłuższym okresie czasu (np. przez kilka miesięcy) sumaryczna ich wartość może
przekroczyć wartość całej umowy (wynagrodzenia Wykonawcy), co powoduje, że wszystkie te
kary mogą być uznane za kary rażąco wygórowane,
b.
ustanowienie w § 15 ust. 2 pkt 14 lit. p) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 5 000
zł za uniemożliwianie/utrudnianie przeprowadzenia Zamawiającemu kontroli, za każdy
przypadek, bez dokładnego sprecyzowania, czego na czym uniemożliwienie lub utrudnienie
kontroli miałoby polegać, co nie pozwala wykonawcom na wyczerpującą identyfikację
wszystkich zindywidualizowanych postaci nienależytego wykonania zobowiązania, których
zaistnienie uzasadniałoby powstanie obowiązku zapłaty przez wykonawcę przedmiotowej kary
umownej, a tym samym nie umożliwia Wykonawcy oszacowania ryzyka związanego
z zapłatą takich kar, przy czym obciążenie wykonawcy ryzykiem niemożliwym do oszacowania
na
etapie
składania
oferty
stanowi
naruszenie
zasady
słuszności
i sprawiedliwości kontraktowej i jako takie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego,
a tym samym winno być uznane za naruszenie zasady swobody umów
i nadużycie prawa podmiotowego,
c.
ustanowienie w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. p) - s) oraz u) Projektu Umowy kar umownych
naliczanych w przypadku stwierdzenia przez Zamawiającego zapełnienia się pojemników na
odpady komunalne w określonej proporcji (odpowiednio 80% i 90%), co należy uznać za
działanie sprzeczne z naturą świadczeni polegającego na odbiorze odpadów komunalnych
i co wiąże się z obciążeniem Wykonawcy niemożliwym do uniknięcia ryzykiem ponoszenia
kosztów kar umownych, bowiem przepełnianie się pojemników jest okolicznością, która często
jest niemożliwa do przewidzenia i zapobieżenia mimo zapewnienia przez Wykonawcę
odpowiedniej częstotliwości odbioru odpadów i należytej staranności, co oznacza, że
obciążanie wykonawcy taką karą winno być uznane za niezgodne z zasadami współżycia
społecznego,

d.
ustanowienie w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. gg) Projektu Umowy kary umownej za niewykonanie
obowiązku dotyczącego niezwłocznego zrealizowania usługi odbioru w sytuacji, gdy
wcześniejszy odbiór był utrudniony (np. z uwagi na brak dojazdu, niewystawiony pojemnik itp.,)
która to kara nakłada na wykonawcę konieczność wielokrotnego wykonywania usługi
w przypadku zaniedbań właścicieli nieruchomości, przy czym zakres takiego obowiązku
i potencjalnej wysokości kar umownych wynikających z jego niezrealizowania jest niemożliwy
do oszacowania na etapie kalkulowania oferty,
8. art. 58 § 1 i 2 oraz art. 353
1
w zw. z art. 483 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp poprzez
ustanowienie w § 15 ust. 2 Projektu Umowy kar umownych naliczanych za każdy dzień
opóźnienia w wykonaniu zobowiązań bądź za każdy dzień trwania określonej sytuacji, bez
jednoczesnego określenia końcowego terminu naliczania kar umownych ani kwoty
maksymalnej, do poziomu której będą one naliczane, co prowadzi do możliwości obciążenia
wykonawcy świadczeniem z tytułu zapłaty kary umownej niekreślonym w czasie (tworząc
zobowiązanie wieczne) i tym samym nie spełnia istoty wynikającego z art. 483 § 1 k.c.
wymagania określenia sumy pieniężnej podlegającej zapłacie w związku z niewykonaniem lub
nienależytym wykonaniem zobowiązania pieniężnego, a nadto skutkuje tym, że wszystkie
takie kary winny być uznane za rażąco wygórowane (bowiem ich ostateczna wysokość,
w przypadku trwania opóźnień bądź naruszeń w dłuższym okresie czasu, może się okazać
niezmiernie wysoka i prowadzić do nieuzasadnionego wzbogacenia Zamawiającego);
9. art. 29 ust. 2 ustawy Pzp w zw. z art. 58 k.c. oraz art. 353
1
k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 k.c.
poprzez:
a. zobowiązanie Wykonawcy do zawarcia Umowy powierzenia przetwarzania danych
osobowych, podczas gdy przekazywanie przez Zamawiającego Wykonawcy danych
osobowych osób zgłaszających reklamacje/wnioski/ uwagi/ zastrzeżenia obejmujących: imię i
nazwisko, adres poczty elektronicznej (e-mail), numer telefonu, adres korespondencyjny,
adres zamieszkania, kontent o potencjalnej i prawdopodobnej zawartości danych osobowych
w postaci wiadomości tekstowej, dokumentu, obrazu fotografii jest zbędne i nieuzasadnione,
a także niezgodne z zasadą minimalizmu wyrażoną w art. 5 ust. 1 lit. c Rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony
osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego
przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o
ochronie danych, dalej „RODO”),
b. nałożenie na Wykonawcę zobowiązania określonego w § 8 ust. 2 projektu umowy
powierzenia przetwarzania
danych pomimo, że jest ono zbędne i nadmiarowe,
c. zobowiązanie Wykonawcy do stosowania systemu wizyjnego monitorowania pojazdów,
podczas gdy stosowanie ww. systemu jest nadmiarowe i niezgodne z art. 5 ust. 1 lit. b oraz lit.
c RODO.

Wobec ww. zarzutów Odwołujący 1 wniósł o:
1. uw
zględnienie odwołania w całości;
2.
nakazanie Zamawiającemu wykreślenia pkt 10 w rozdziale XIV SIWZ;
3.
nakazanie Zamawiającemu modyfikacji w rozdziale II pkt 2 ppkt 1 i 2 SWU poprzez
określenie zmodyfikowanie zasad i terminów wyposażenia nieruchomości w pojemniki w taki
sposób, że Wykonawca:
a.
będzie miał zapewniony okres minimum 60 dni od dnia zawarcia Umowy na wyposażenie
nieruchomości w pojemniki na odpady oraz
b. przy zawarciu Umowy Wykonawca otrzyma harmonogram usuwania z n
ieruchomości
pojemników przez Wykonawcę dotychczas realizującego usługę odbioru odpadów z terenu
Sektora I oraz
c.
termin wyposażenia poszczególnych nieruchomości w pojemniki na odpady w żadnym
wypadku nie będzie krótszy, niż 2 dni robocze od przewidzianego w ww. harmonogramie
terminu usunięcia pojemników przez wykonawcę dotychczas realizującego usługę lub od
faktycznego usunięcia tych pojemników - w przypadku, gdy faktyczne ich usunięcie nastąpi
później;
4.
nakazanie Zamawiającemu wykreślenia z treści rozdziału XVII SWU oraz Załącznika nr 28
do SWU wymogu, aby system monitorowania wizyjnego pojazdów generował widok otoczenia
pojazdu bez martwych stref (360°) i widok z góry (tzw. „widok z lotu ptaka”)
w czasie rzeczywistym;
5.
nakazanie Zamawiającemu wykreślenia pkt 10 z rozdziału XVII SWU;
6.
nakazanie Zamawiającemu wykreślenie § 18 z treści Projektu Umowy oraz nadanie
postanowieniu § 17 ust. 5 Projektu Umowy następującego brzmienia:
„5. 100 % zabezpieczenia należytego wykonania umowy Zamawiający zwróci w terminie 30
dni od dnia wykonania przez Wykonawcę całości przedmiotu umowy i uznania go przez
Zamawiającego za należycie wykonane”;
7.
obniżenia kar przewidzianych w § 15 ust. 2 pkt 3 lit. e) i f), § 15 ust. 2 pkt 5 lit. a), c) i e),
§ 15 ust. 2 pkt 6 lit. a) i b), § 15 ust. 2 pkt 11 lit. p) - s) oraz lit. bb, § 15 ust. 2 pkt 12 lit. q) i r),
§ 15 ust. 2 pkt 14 lit. g), k), o) i p) Projektu Umowy do wysokości odpowiednio dla kary:
a. przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 3 lit. f) Projektu Umowy - do wysokości 100 zł,
b. przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 4 lit. c) Projektu Umowy do wysokości 50 zł,
c. przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. a) Projektu Umowy do wysokości 1 000 zł,
d. przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. c) Projektu Umowy do wysokości 1 000 zł;
e.
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. e) Projektu Umowy do wysokości 5 000 zł;
f. przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 6 lit. a) Projektu Umowy do wysokości 500 zł;
g. przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 6 lit. b) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 200 zł;
h.
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. bb) Projektu Umowy do wysokości 1 000 zł;

i.
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 12 lit. q) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 1 000
zł;
8.
wykreślenia kar umownych przewidzianych w:
a. § 15 ust. 2 pkt 11 lit. p) Projektu Umowy;
b. § 15 ust. 2 pkt 11 lit. q) Projektu Umowy;
c. § 15 ust. 2 pkt 11 lit. r) Projektu Umowy,
d. § 15 ust. 2 pkt 11 lit. s) Projektu Umowy,
e. § 15 ust. 2 pkt 14 lit. k) Projektu Umowy,
f. § 15 ust. 2 pkt 14 lit. o) Projektu Umowy,
g.
§ 15 ust. 2 pkt 14 lit. p) Projektu Umowy,
względnie, na wypadek nieuwzględnienia żądania wskazanego w pkt 2 powyżej
9.
nakazanie Zamawiającemu obniżenia wysokości kar pkt 7 powyżej do 20% ich pierwotnej
wysokości;
10.
nakazanie Zamawiającemu dokonanie zmiany polegającej na dookreśleniu, że każda
z kar określonych w § 15 ust. 2 Umowy jako iloczyn określonej kwoty i liczby dni będzie
naliczana za okres nie dłuższy niż 30 dni (np. 30 000 zł);
11.
nakazanie Zamawiającemu wykreślenia w rozdziale III SIWZ pkt 12 obligującego
wykonawcę do zawarcia z Zamawiającym umowy o powierzenie przetwarzania danych
osobowych;
względnie, na wypadek nieuwzględnienia powyższego wniosku
12.
nakazanie Zamawiającemu wykreślenia w § 8 umowy o powierzenie przetwarzania danych
osobowych postanowienia ust. 2 oraz ograniczenie zakresu (rodzaju) danych osobowych
powierzanych do przetwarzania;
13.
nakazanie Zamawiającemu wykreślenia wszelkich postanowień Projektu Umowy oraz
SWU odnoszących się do obowiązku zapewnienia monitoringu wizyjnego pojazdów.

Ponadto
wniósł o:
14.
zasądzenie na rzecz Odwołującego kosztów postępowania według norm przepisanych,
w tym kosztów zastępstwa według spisu (faktury), który przedłożony zostanie na rozprawie.

W przedmiocie zarzutu 1. Odwołujący 1 przywołał brzmienie rozdziału XIV pkt 10 SIWZ
i uzasadn
iał, że ograniczenie dotyczące szacowania przez wykonawców cen jednostkowych
jest dla Odwołującego niezrozumiałe. Powoduje ono, że Wykonawca nie ma zapewnionej
możliwości wskazania w formularzu cenowym (Załączniku nr II do SIWZ - Zestawieniu kosztów
zadani
a) takich cen jednostkowych, które odzwierciedlałyby rzeczywiste koszty realizacji
usługi. Kwestionowany zapis wymusza na Odwołującym de facto manipulowanie cenami
jednostkowymi w taki sposób, aby w sztuczny sposób dostosować ceny jednostkowe do
wymagań określonych przez Zamawiającego. Wykonawca jest zmuszony: 1) sztucznie

zawyżać ceny jednostkowe zawarte w poz. 3, 5 bądź 6 Zestawienia Cen jednostkowych,
narażając tym samym Zamawiającego na konieczność poniesienia dodatkowych i
nieuzasadnionych kosztów realizacji zamówienia, lub też 2) sztucznie zaniżać ceny
jednostkowe zawarte w poz. 11, 13, 14 i 19 w stopniu niepozwalającym na pokrycie wszystkich
kosztów realizacji usług w ww. pozycjach wskazanych, oferując tym samym Zamawiającemu
zaniżoną cenę ofertową bądź też przenosząc koszty tychże usług do innych pozycji
Zestawienia kosztów zadania - co w świetle obowiązującego prawa i orzecznictwa Krajowej
Izby Odwoławczej jest uznawane za niedopuszczalne.
Tego rodzaju ograniczenie wysokości cen jednostkowych stanowi daleko idącą
ingerencję w swobodę Wykonawcy w ustalaniu i szacowaniu cen jednostkowych. Ingerencja
ta jest zupełnie nieuzasadniona potrzebami Zamawiającego, a biorąc pod uwagę, że
oczekiwania Zamawiającego co do poszczególnych cen jednostkowych są zupełnie
nieracjonalne i nieuzasadnione realiami rynkowymi, musi być ona uznana za sprzeczna
z zasadami współżycia społecznego - w tym przede wszystkim z prawem wykonawcy do
otrzymania godziwej zapłaty za wykonaną usługę, obejmującej wszystkie koszty jej realizacji
i zapewniającej możliwość otrzymania odpowiedniego zysku.
W szczególności nieracjonalne jest wymaganie przez Zamawiającego, aby ceny za
odbiór, transport i zagospodarowanie odpadów z Punktu Selektywnego Zbierania Odpadów
Komunalnych (PSZOK; poz. 11 -
21 Zestawienia kosztów zadania) były niższe, niż ceny
odbioru, transportu i zagospodarowania odpadów spoza PSZOK. Koszty samej logistyki
odbierania odpadów z PSZOK są bowiem wyższe, aniżeli koszty odbioru odpadów od
właścicieli nieruchomości - gdzie odpowiednia optymalizacja tras przejazdów śmieciarki
pozwala na obniżenie kosztów transportu odpadów w przeliczeniu na ich masę (Mg).
Odwołujący 1 wskazał dalej, że nieracjonalne jest powiązanie ceny jednostkowej za
zagospodarowanie:
 odpadów o kodzie 15 01 02 odbieranych z PSZOK z odpadami o kodzie 15 01 07
pochodzących z terenów nieruchomości,
 odpadów o kodzie 20 01 39 odbieranych z PSZOK z odpadami o kodzie 15 01 07
pochodzących z terenów nieruchomości,
 odpadów o kodzie 15 01 07 odbieranych z PSZOK z odpadami o kodzie 20 03 07
pochodzących z terenów nieruchomości,
 odpadów o kodzie 15 01 02 odbieranych z PSZOK z odpadami o kodzie 15 01 07
pochodzących z terenów nieruchomości,
ponieważ (abstrahując od kosztów logistycznych), koszty związane z zagospodarowaniem
ora
z sposoby postępowania z odpadami dla w/w frakcji znacząco się od siebie różnią i nie
mogą być w żaden sposób porównywalne.
Biorąc pod uwagę powyższe, celowe jest nakazanie Zamawiającemu wykreślenie

pkt 10 z rozdziału XIV SIWZ.
W przedmiocie zarzutu 2. Od
wołujący 1 wskazał, iż jednym z najistotniejszych
elementów opisu przedmiotu zamówienia jest oznaczenie przez podmiot zamawiający
terminów na realizację obowiązków wykonawcy. Odwołujący 1 wskazał na postanowienie § 4
ust. 2 i 3 projektu umowy, rozdziału II pkt 2 ppkt 1 i 2 SWU. Uzasadniał, że z ww. postanowień
wynika, iż Zamawiający gwarantuje wykonawcy jedynie 30 dni „okresu przygotowawczego”, w
ramach którego Wykonawca będzie zobowiązany podjąć wszystkie czynności związane z
zakupem wielu tysięcy pojemników (przewidywaną liczbę pojemników określa Załącznik nr 4
do SWU), dostosowaniem ich do wymagań Zamawiającego (w tym odpowiedniego ich
oznakowania oraz wyposażenia w system identyfikacji pojemników określony w rozdziale XV
SWU), a nadto rozmieszczenia ich
na nieruchomościach zlokalizowanych na obszarze
Sektora I (Śródmieście i Stare Miasto). Tak krótki termin na wyposażenie nieruchomości w
pojemniki przez wykonawców innych niż ten, który aktualnie realizuje przedmiot umowy, jest
nawet
nie
tyle
trudne,
co
wr
ęcz
niemożliwe
do
wykonania.
W tym zakresie świadczenie wykonawcy wynikające z umowy winno być uznane za
świadczenie niemożliwe w rozumieniu art. 387 § 1 k.c.
Jak się wskazuje w doktrynie prawa cywilnego, niemożliwość świadczenia, o której
mowa w art. 38
7 § 1 k.c., to niemożliwość obiektywna, co oznacza, że danego świadczenia
nie byłby w stanie spełnić nie tylko dłużnik, ale również nikt inny, zaś naturę takiej
niemożliwości uzasadniają ograniczenia wynikające z praw natury oraz stanu wiedzy
i techniki (
tak w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia 22 listopada 1973 r. sygn. akt
III CRN 255/73, wyroku SN z 8 maja 2002 r. sygn. akt III CKN 1015/99; wyroku SN
z 8 stycznia 2009 r. sygn. akt I CSK 239/08 wyroku SN z 20 marca 2009 r. sygn. akt II CSK
611/08).
W doktrynie jako przypadek niemożliwości świadczenia kwalifikuje się również tzw.
niemożliwość gospodarczą, w przypadku której spełnienie świadczenia jest wprawdzie
możliwe z technicznego punktu widzenia, ale całkowicie nieuzasadnione z punktu widzenia
racjonalności ekonomicznej, ze względu na konieczne koszty i starania. Taką sytuację można
oceniać w kategoriach niemożliwości świadczenia w rozumieniu art. 387 § 1 k.c.
w sytuacji (i tylko wówczas), gdy spełnienie świadczenia byłoby ekonomicznie nieracjonalne
dla kogokolwiek, a nie tylko dla konkretnego dłużnika (tak P. Machnikowski, System Prawa
Prywatnego t. 5 Prawo zobowiązań - cześć ogólna pod red. E. Łętowskiej, Warszawa 2013, s.
567; podobnie W. Popiołek, komentarz do art. 387 k.c., K. Pietrzykowski (red.) Kodeks cywilny.
Komentarz, tom I, Warszawa 2013).
Okoliczność powyższa świadczy o nieprawidłowym, tj. naruszającym przepisy art. 29
ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp opisaniu przedmiotu zamówienia przez Zamawiającego,
gdyż dotrzymanie terminów określonych przez Zamawiającego jest niemożliwe przez żaden z

podmiotów działających na rynku.

Prawidłowa realizacja obowiązku wyposażenia nieruchomości w pojemniki
(kilkadziesiąt tysięcy takich pojemników) wymaga przeznaczenia istotnych nakładów pracy
o
raz poświęcenia czasu znacząco przekraczającego przyjęte przez Zamawiającego terminy.
Ponadto wiąże się z poniesieniem istotnych kosztów przez danego wykonawcę, przez co
zasadniczo może być wykonana dopiero po zawarciu umowy w sprawie zamówienia
publicznego.
Rozmieszczenie pojemników na odpady na nieruchomościach jest długotrwałym
i skomplikowanym logistycznie procesem. Pojemniki w pierwszej kolejności muszą zostać
zakupione w ilościach i rodzajach dostosowanych do specyfiki zamówienia oraz wymagań
zamawia
jącego wynikających obowiązującego we Wrocławiu systemu gospodarowania
odpadami, w tym co do ich odpowiedniego oznaczenia. Ponadto pojemniki muszą zostać
wyposażone w elementy systemu identyfikacji pojemników (w tym transpondery RFID), a po
ich rozmieszcze
niu na nieruchomościach ich szczegółowe lokalizacje muszą zostać
wprowadzone do systemu, o którym mowa w rozdziale XV SWU.
Samo rozmieszczanie pojemników musi być dokonywane w ściśle usystematyzowany
sposób - właściwe pojemniki (różniące się od siebie co do rodzaju, koloru i pojemności) muszą
być dostarczone w odpowiednie miejsca docelowe). Operacja ta musi zostać poprzedzona
inwentaryzacją oraz aktualizacją danych o Miejscach Gromadzenia Odpadów (MGO) w
oparciu o dane, które dopiero zostaną przekazane przez Zamawiającego po zawarciu umowy
(zgodnie wymaganiami określonymi w rozdziale XV SWU).
Sama operacja rozstawiania pojemników w skali całej gminy wymaga w ocenie
Wykonawcy przeznaczenia minimum 60 dni.
Ponadto
Odwołujący 1 zwracał uwagę, że obszar, na którym będzie realizowane
zamówienie udzielane w Postępowaniu (tj. Śródmieście i Stare Miasto) jest specyficzny.
Charakteryzuje się on gęstą zabudową i trudną dostępnością i ograniczoną powierzchnią
miejsc gromadzenia odpadów (lokalizacji, w których są usytuowane pojemniki na odpady).
Powoduje to, że w znacznej części takich lokalizacji niemożliwe jest podstawienie pojemników
w czasie, gdy znajdują się tam jeszcze pojemniki wykorzystywane przez wykonawcę
dotychczas realizującego usługę odbioru. W praktyce zatem podstawienie pojemników w tych
lokalizacjach będzie możliwe dopiero wówczas, gdy ów wykonawca zabierze swoje pojemniki.
Powyższe powoduje, że operacja rozstawienia pojemników w takich lokalizacjach
przez „nowego” (wyłonionego w Postępowaniu wykonawcę) powinna być realizowana we
współpracy z wykonawcą, który swoje pojemniki usuwa. Z uwagi na fakt, iż ów drugi
wykonawca nie jest w żaden sposób ww. współpracą ekonomicznie zainteresowany (musiałby
bowiem pomagać swojemu konkurentowi), celowym jest podjęcie działań koordynujących
przez samego Zamawiającego. Przejawem takiego działania mogłoby być przykładowo

przygotowanie i udostępnienie wybranemu w Postępowaniu wykonawcy harmonogramu
usuwania pojemników przez dotychczasowego usługodawcę i zapewnienie „nowemu”
w
ykonawcy czasu na podstawienie pojemników w wymierza co najmniej 14 dni od usunięcia
pojemników zgodnie z tym harmonogramem.
Na poparcie prezentowanego stanowiska Odwołujący 1 przywołał tezy wynikające
z wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 4 listopada 2013 r. sygn. akt KIO 2411/13; KIO
2434/13.
Odwołujący 1 podkreślał, że w stanie faktycznym sprawy jedynie wykonawca aktualnie
świadczący usługę odbioru odpadów z obszaru Śródmieścia i Starego Miasta ma zapewnioną
możliwość dotrzymania terminu przyjętego przez Zamawiającego. Wspomniany wykonawca
dysponuje już bowiem pojemnikami na odpady znajdującymi się na nieruchomościach
objętych przedmiotem zamówienia, co oznacza, iż nie będzie on już musiał - w przeciwieństwie
do Odwołującego i innych wykonawców - wyposażać nieruchomości w pojemniki do
gromadzenia odpadów ani ryzykować zapłaty wysokich kar umownych w przypadku, gdy
obowiązek ten w jakimkolwiek zakresie nie zostałby terminowo wykonany. Celowe jest zatem
zniwelowanie ww. uprzywilejowania w stopniu umożliwiającym innym wykonawcom złożenie
oferty w Postępowaniu - poprzez wydłużenie czasu na wyposażenie nieruchomości w
pojemniki do co najmniej 60 dni oraz zapewnienie współpracy z wykonawcą usuwającym
pojemniki -
w szczególności poprzez dostarczenie „nowemu” Wykonawcy harmonogramu
usuwania pojemników i zagwarantowania minimalnego terminu na dostarczenie pojemników
liczonego od terminów wskazanych w tym harmonogramie (lub od dnia faktycznego usunięcia
pojemników - w przypadku, gdyby takie usunięcie nastąpiło z przekroczeniem terminów
wskazanych w harmonogramie).
O
dwołujący 1 przedstawił następnie uzasadnienie faktyczne zarzutu 3., który to zarzut
został uwzględniony przez Zamawiającego.
Odnośnie zarzutu 4. i 5. Odwołujący 1 przywołał brzmienie postanowienia rozdziału
XVII pkt 1 ppkt 1 SWU. Uzasadniał, iż tak opisany przez Zamawiającego system jest
oferowany tylko przez jednego dostawcę systemu monitorowania, tj. BRIGADE
ELECTRONICS -
spółki z siedzibą w Wielkiej Brytanii, producenta systemu Backeye 360.
Tylko ww.
dostawca posiada w swojej ofercie system wykorzystujący kamery działające
w trybie 360° oraz zapewniające tzw. „widok z lotu ptaka”. Opisanie przez Zamawiającego
przedmiotu zamówienia w sposób wskazujący na system tego dostawcy pozostaje
w oczywistej sp
rzeczności z art. 29 ust. 3 ustawy Pzp a nadto utrudnia uczciwą konkurencję
w p
ostępowaniu bowiem: 1) w uprzywilejowanej sytuacji stawia podmioty korzystające
z systemu BACKEYE 360 lub posiadające z ww. podmiotem lepsze kontakty gospodarcze, 2)
uzależnia wykonawców od dostawcy systemu BACKEYE 360, który mając w istocie monopol
na dostarczenie systemu opisanego w SIWZ może od wykonawców żądać wynagrodzenia

znacząco przekraczającego wartość przedmiotowego systemu, a także może potencjalnie
odmówić dostarczenia i zainstalowania tego systemu w terminach określonych w SIWZ,
eliminując de facto wykonawcę z możliwości prawidłowej realizacji zamówienia.
Jednocześnie podał, że wskazane funkcjonalności, dostępne jedynie w systemie
BACKEYE 360 nie zapewniają Zamawiającemu realnych korzyści. W szczególności, nie
gwarantuje on zapewnienia odpowiednio szczegółowego obrazu z każdej strefy. Zastosowanie
w tym systemie obiektywów ultra szerokokątnych (tzw. „rybie oko”) sprawia, że przekazywany
z kamer obraz jest rozciągnięty, zagięty i mało wyraźny. Ponadto materiał video na łączeniach
obrazu z kamer -
w przypadku, gdy pojawi się tam jakiś obiekt - staje się zaburzony
(pojawiający się obiekt zostaje rozciągnięty na materiał video z dwóch kamer),
a tym samym nieczytelny. Pon
adto taki model zapisu video wiąże się ze znacznym
zwiększeniem jego objętości (blisko czterokrotnym) co znacznie podwyższa koszty obsługi
systemu.
Bardziej czytelny byłby obraz rejestrowany przez standardowy system monitoringu,
oparty o 4 kamery, które byłyby zamontowane z przodu, tyłu oraz na obu bokach pojazdu.
Dzięki wykorzystaniu takiego systemu uzyskiwany jest czytelny materiał video z każdej części
pojazdu -
i taki materiał może stanowić realny materiał dowodowy na potrzeby kontroli
świadczenia usługi odbioru odpadów. Tego typu rozwiązanie jest oferowane na rynku przez
wielu dostawców - i jego zastosowanie pozwoli uniknąć utrudnienia konkurencji
w p
ostępowaniu.
Odwołujący 1 wskazał, że aktualnie nie jest możliwe zaoferowanie systemu
spełniającego wymóg określony w rozdziale XVII pkt 5 SWU, dotyczący umożliwienia przez
system anonimizacji zarejestrowanych w materiale video osób i pojazdów. Aktualnie nie
istnieje na rynku system, który by zapewniał taką anonimizację. Anonimizacja obrazu
udostępnianego w trybie rzeczywistym (rozdział XVII pkt 2 SWU) wiązałaby się
z
koniecznością
zapewnienia
specjalistycznego
oprogramowania
oraz sprzętu
komputerowego dysponującego ogromną mocą obliczeniową - a żaden z dostawców
systemów monitorowania takimi zasobami nie dysponuje. Ewentualna anonimizacja obrazu
mogłaby być dokonywana - zgodnie z informacją uzyskaną od dostawców systemów
monitorujących - już po zarejestrowaniu materiału w trybie doraźnego jego przetworzenia
w oznaczonym przez użytkownika zakresie. Tego rodzaju przetwarzanie obrazu nie
zapewniałoby jednak pełnej anonimizacji nagrania przed jego udostępnieniem
Zamawiającemu, a nadto wiązałoby się z ingerencją w zapisany obraz - co zgodnie z treścią
pkt 10 w rozdziale XVII SWU jest niedopuszczalne.
Mając na uwadze powyższe, celowe jest
nakazanie Zamawiającemu usunięcia pkt 10 z rozdziału XVII SWU.
W zakresie zarzutu 6. Odwołujący 1 wskazał, iż za niezgodne z prawem winno zostać
uznane
zawarte w § 18 Projektu Umowy postanowienie. Odwołujący 1 podniósł, iż
świadczenie stanowiące przedmiot zamówienia jest usługą, do której zastosowanie będą miały

przepisy kodeksu cywilnego o zleceniu (art. 750 k.c.). Przepisy k.c. nie przewidują stosowania
rękojmi przy umowie zlecenia - co jest uzasadnione przede wszystkim specyfiką stosunku
zlecenia.
Przy tego rodzaju świadczeniu usługodawca nie jest zobowiązany do osiągnięcia z
góry
określonego
i
zindywidualizowanego
rezultatu
(wykonania
dzieła).
W orzecznictwie wskazuje się, że dzieło musi istnieć w postaci postrzegalnej, pozwalającej nie
tylko odróżnić je od innych przedmiotów, ale i uchwycić istotę osiągniętego rezultatu (por.
wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 4 listopada 2015 r. sygn. akt III AUa 844/15).
Istotny jest także czasowy aspekt dzieła i jego powtarzalność, na co uwagę zwrócił Sąd
Apelacyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 4 listopada 2015 r. sygn. akt III AUa 875/15,
w którym uznał, że stosunek prawny wynikający z umowy o dzieło nie ma charakteru
zobowiązania trwałego (ciągłego), lecz stanowi zobowiązanie do świadczenia jednorazowego
i to po obu stronach stosunku zobowiązaniowego.
Jednocześnie w orzecznictwie sądowym eksponuje się, jako jeden z najbardziej
skutecznych sposobów na odróżnienie od siebie umów o dzieło i zlecenia, tzw. test rękojmi.
Polega on na możliwości poddania dzieła testowi na istnienie wad. Jeżeli taki test można
przeprowadzić, oznacza to, że analizowana umowa ma charakter umowy o dzieło.
W przypadku natomiast, gdy test rękojmi nie jest możliwy do wykonania, umowa ta ma
charakter umowy zlecenia.
Stosowanie tego argumentu potwierdził m.in. wyrok Sądu
Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 28 maja 2013 r. sygn. akt III AUa 987/12.
Zdaniem Odwołującego 1 powyższe jednoznacznie wskazuje, że istotą umowy
zlecenia jest to, że nie powstaje w wyniku jej wykonania rezultat, który mógłby zostać poddany
ocenie z punktu widzenia odpowiedzialności za wady. Tym samym, nie jest możliwe
stosowanie do umowy zlecenia (umowy o świadczenie usług) odpowiedzialności
z tytuły rękojmi, skoro brak jest w takiej umowie elementu, który mógłby pod kątem istnienia
wad (czy to wad fizycznych, czy też prawnych) być oceniany.
W tej okoliczności zapis § 18 Projektu Umowy dotyczący udzielenia przez Wykonawcę
rękojmi na przedmiot umowy jest nieprawidłowy, skoro przedmiot Umowy nie poddaje się
ocenie w zakresie istnienia ewentualnych wad fizycznych lub prawnych. Celowe jest zatem
nakazanie Zamawiającemu wykreślenie przedmiotowego zapisu z Projektu Umowy, aby
usunąć
wszelkie
wątpliwości
co
do
zasad
odpowiedzialności
wykonawcy
z tytułu wykonywania przedmiotu zamówienia.
Konsekwentnie, modyfikacji powinien ulec zapis § 17 ust. 5 Projektu Umowy w taki
sposób, aby przewidywał on zwrot 100 % zabezpieczenia należytego wykonania umowy
Zamawiający w terminie 30 dni od dnia wykonania przez Wykonawcę całości przedmiotu
umowy i uznania go za należycie wykonane (bez zatrzymywania jakiejkolwiek części na
zabezpieczenie nieistniejących roszczeń z tytułu „rękojmi”).
W zakresie zarzutu 7. Odwołujący 1 przedstawił szeroki wywód prawny oraz

orzecznictwo dotycz
ące problematyki kar umownych. Wskazał, iż na gruncie niniejszego
postępowania Zamawiający przewidział niezwykle szeroki katalog okoliczności skutkujących
możliwością naliczenia kar umownych wobec Zamawiającego. Katalog ten składa się
w sumie aż ze 180 przesłanek, których znaczna część swym zakresem obejmuje cały szereg
okoliczności faktycznych, w wielu przypadkach określonych nieprecyzyjnie. W praktyce każde
naruszenie przez wykonawcę któregokolwiek z postanowień umowy w sprawie zamówienia
oraz każde naruszenie zapisów SWU stwarzać będzie po stronie Wykonawcy ryzyko
poniesienia wysokich kosztów kar umownych. Nie kwestionując - co do zasady - uprawnienia
Zamawiającego do określenia tak szerokiego katalogu kar umownych naliczanych wobec
wykonawcy (przy jedno
czesnym braku przewidzenia chociażby jednego przypadku, w którym
karę
umowną
mógłby
naliczyć
Wykonawca)
wskazać
należy,
że
w okolicznościach niniejszego Postępowania ów katalog kar umownych został określony
w taki sposób, że obciąża wykonawcę ogromnym ryzykiem (niewspółmiernym do charakteru
prowadzonego postępowania), którego rzeczywisty zakres oraz rozmiar jest na etapie
sporządzania oferty niemożliwy do przewidzenia. Powyższe wynika co najmniej z trzech
powodów: 1) z określenia wysokości kar umownych na poziomie rażąco wygórowanym,
niewspółmiernym do potencjalnej szkody Zamawiającego oraz wartości świadczeń, za których
niewykonanie bądź nienależyte wykonanie poszczególne kary mogą zostać naliczone, co przy
jednoczesnym określeniu niezwykle szerokiego ich katalogu stwarza po stronie Wykonawcy
ryzyko
poniesienia
straty
niewspółmiernej
do
ewentualnych
uchybień
w realizacji Umowy oraz szkody, która mogłaby być przez Zamawiającego poniesiona, 2)
z przewidzenia kar umownych naliczanych w przypadkach, które mogą zaistnieć pomimo
dołożenia przez Wykonawcę należytej staranności, 3) z braku oznaczenia maksymalnej
wysokości, w jakiej kary mogą zostać na Wykonawcę nałożone.
W ocenie Wykonawcy, wobec takiego ukształtowania treści umowy potencjalna
wysokość kar umownych, jakimi Zamawiający jest uprawniony obciążyć Wykonawcę, może
przekroczyć wysokość całego wynagrodzenia wypłacanego Wykonawcy i to nawet
w przypadku, jeśli świadczenie Wykonawcy w znacznej części zostanie wykonane należycie.
Odwołujący 1 wskazał, że w świetle przedstawionego kryterium kary zapisane przez
Zamawiającego w postanowieniach
a)
§ 15 ust. 2 pkt 3 lit. f) Projektu Umowy,
b) § 15 ust. 2 pkt 4 lit. c) Projektu Umowy,
c) § 15 ust. 2 pkt 5 lit. a) Projektu Umowy,
d) § 15 ust. 2 pkt 5 lit. c) Projektu Umowy,
e) § 15 ust. 2 pkt 5 lit. e) Projektu Umowy,
f) § 15 ust. 2 pkt 6 lit. a) Projektu Umowy,
g) §15 ust. 2 pkt 6 lit. b) Projektu Umowy,

h)
§ 15 ust. 2 pkt 11 lit. bb) Projektu Umowy,
i)
§ 15 ust. 2 pkt 12 lit. n) Projektu Umowy,
j)
§ 15 ust. 2 pkt 12 lit. o) Projektu Umowy
k)
§ 15 ust. 2 pkt 12 lit. q) Projektu Umowy
l)
§ 15 ust. 2 pkt 12 lit. p) Projektu Umowy;
m)
§ 15 ust. 2 pkt 12 lit. q) Projektu Umowy;
n)
§ 15 ust. 2 pkt 12 lit. r) Projektu Umowy,
o)
§ 15 ust. 2 pkt 12 lit. s) Projektu Umowy,
p)
§ 15 ust. 2 pkt 14 lit. k) Projektu Umowy,
r)
§ 15 ust. 2 pkt 14 lit. o) Projektu Umowy,
s)
§ 15 ust. 2 pkt 14 lit. p) Projektu Umowy
niewątpliwie mają charakter kar rażąco wygórowanych. Ich wysokość została ustalona
w całkowitym oderwaniu od potencjalnej wartości szkody, jaką może ponieść Zamawiający
w związku z okolicznościami ujętymi w tych postanowieniach.
I tak:
-
kara określona w § 15 ust. 2 pkt 3 lit. e) i f) Projektu Umowy dotyczy przypadku
niedostarczenia oświadczenia potwierdzającego wypełnienie obowiązku dostarczenia
harmonogramów na teren nieruchomości jednorodzinnych, za każdy przypadek i za każdy
dzień - co oznacza, biorąc pod uwagą dużą liczbą nieruchomości, do których harmonogramy
muszą zostać doręczone, że potencjalna kara w przypadku opóźnienia w przekazaniu
harmonogramu wynoszącego zaledwie jeden dzień może być bardzo wysoka -
niewspółmiernie wyższa od potencjalnej szkody, jaką może ponieść w tym przypadku
Zamawiający (w szczególności biorąc pod uwagę fakt, że możliwa jest sytuacja, w której
wykonawca przekaże harmonogram do nieruchomości, a jedynie nie dostarczy oświadczenia
Zamawiającemu (dostarczy go z opóźnieniem),
-
kara określona w § 15 ust. 2 pkt 4 lit. c) Projektu Umowy w wysokości 1000 zł za
w przypadku niedostarczen
ia i/lub nieudostępnienia Zamawiającemu w tym na Wirtualnym
Dysku, któregokolwiek z elementów sprawozdania miesięcznego i/lub Miesięcznych Kart
Bilansu Odpadów Komunalnych określonych w SWU, za każdy element i za każdy dzień - kara
ta potencjalnie, w zależności od liczby nie przekazanych dokumentów bądź niezawartych
elementów, może kumulować się do ogromnej wysokości (biorąc pod uwagę liczbę elementów
zwartych w rozdziale XX SWU), zupełnie nieproporcjonalnej do poniesionej przez
Zamawiającego szkody,
- kara
określona w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. a) Projektu Umowy dotycząca nieprzypisania unikalnych
numerów ID do MGO w systemie identyfikacjii pojemników ustalona została na poziomie 10
000
zł
za
każdy
dzień
opóźnienia
(co jest
wartością
bardzo
wysoką)
a jednocześnie jest opisana w sposób identyczny, jak kara określona w § 15 ust. 2 pkt 6

lit. b) Projektu Umowy -
co stwarza ryzyko podwójnego naliczania tejże kary w przypadku, gdy
Zamawiający stwierdzi, że unikalne numery ID nie zostały przypisane do MGO,
- kara ok
reślona w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. c) Projektu Umowy dotycząca nieprzypisania unikalnych
numerów Transponderów zamontowanych w pojemnikach do MGO w systemie identyfikacji
pojemników ustalona została na poziomie 10 000 zł za każdy dzień opóźnienia (co jest
wa
rtością bardzo wysoką) a jednocześnie jest opisana w sposób identyczny, jak kara
określona w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. b) Projektu Umowy - co stwarza ryzyko podwójnego naliczania
tejże kary w przypadku, gdy Zamawiający stwierdzi, że unikalne numery Transponderów nie
zostały przypisane do MGO,
-
kara określona w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. e) Projektu Umowy dotycząca nieprzypisania do wykazu
adresów nieruchomości informacji o MGO w systemie identyfikacji pojemników ustalona
została na poziomie 30 000 zł za każdy dzień opóźnienia (co jest wartością bardzo wysoką) a
jednocześnie jest opisana w sposób identyczny, jak kara określona w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. b)
Projektu Umowy -
co stwarza ryzyko podwójnego naliczania tejże kary w przypadku, gdy
Zamawiający stwierdzi, że do wykazu adresów nieruchomości nie zostały przypisane
informacje o MGO,
sumarycznie kary przewidziane w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. a), c) i d) - w
przypadku opóźnienia w przypisaniu w systemie danych dotyczących zarówno numerów ID
MGO, Transponderów i adresów nieruchomości (co często może być powiązane) mogą
wynieść aż 50 000,00 zł za każdy dzień opóźnienia, co w przypadku trwania opóźnienia w
okresie jednego miesiąca może skutkować naliczeniem kary na poziomie aż 1 500 000,00 zł.
Tak wysoką karę trudno uznać za uzasadnioną możliwością wystąpienia jakiejkolwiek szkody
po stronie Zamawiającego (w szczególności w przypadku, gdy pomimo zaistnienia tego
rodzaju opóźnienia usługa odbioru odpadów będzie realizowana należycie: a jedynym
powodem opóźnień będą względy techniczne, leżące przykładowo po stronie dostawcy
systemu); biorąc pod uwagę fakt nieprecyzyjnego rozliczenia podstaw naliczenia ww. kar z
karami ujętymi odpowiednio w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. b), d) i f) i ryzyko ich kumulacji z ww. karami
potencjalna kar
a z tego tytułu może być jeszcze wyższa (i to wyższa w sposób znaczący) -
prowadząc do nieuzasadnionego wzbogacenia Zamawiającego,
-
przewidziana w § 15 ust. 2 pkt 6 lit. a) Projektu Umowy kara za niedostarczenie wyliczeń
chociażby w jednej z form przewidzianych przez Zamawiającego jest karą bardzo wysoką
(5 000,00 zł) i całkowicie oderwaną od potencjalnej szkody Zamawiającego - Zamawiający nie
poniesie żadnej szkody w przypadku niewielkiego opóźnienia w przekazaniu ww. wyliczeń, a
naliczona kara będzie prowadziła wyłącznie do jego wzbogacenia; jak wynika
z literalnego brzmienia kwestionowanego zapisu kara ta -
co należy podkreślić - może być
naliczona nawet wówczas, gdy Wykonawca przedstawi wyliczenia, ale tylko w jednej formie
(elektronicznej albo pisemnej) -
a wówczas trudno będzie mówić o powstaniu jakiegokolwiek
uszczerbku po stronie Zamawiającego,

-
analogiczne względy przemawiają za uznaniem za rażąco wygórowaną kary umownej
określonej w § 15 ust. 2 pkt 6 lit. b) Projektu Umowy (2 000 zł za każdy przypadek
niedostarczenia dokumentów sporządzonych zgodnie z rozdziałem XXI pkt 3 SWU) -
dodatkowo należy zwrócić uwagę, że nie jest jasne, do jakich dokumentów referuje
przedmiotowe postanowienie - bowiem pkt 3 w rozdziale XXI wspomina o sprawozdaniach
oraz
„dokumentach dotyczących poziomów ograniczania masy odpadów, poziomów
recyklingu przygotowani
a do ponownego użycia i odzysku” - bez jednoznacznego
precyzowania (w tym punkcie), jakie są to dokumenty, co biorąc pod uwagę naliczanie kary
„za każdy przypadek” otwiera pole do interpretacji zapisu, narażając wykonawcę na
zwielokrotnienie ww. kary w zależności od tego, ile dokumentów w danym przypadku
wykonawca przekaże z opóźnieniem);
-
kara określona w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. bb) Projektu Umowy ustalona została w oderwaniu od
potencjalnej szkody Zamawiającego - trudno bowiem mówić o szkodzie wynikającej
z tego, że dany pojazd nie został oznaczony dokładnie tak, jak tego w danym przypadku
wymagał Zamawiający; w szczególności należy mieć na uwadze fakt, że ewentualne
niezgodności w oznakowaniu takiego pojazdu, jeśli będą trwały przez okres jednego miesiąca,
będą uprawniały do naliczenia przez Zamawiającego kary na poziomie 300 000 zł - a wiec
potencjalnie nawet
więcej niż wynosi wartość takiego pojazdu;
- kara umo
wna przewidziana w § 15 ust. 2 pkt 12 lit. q) Projektu Umowy dotyczy
nieprzywrócenia dostępu do systemu wizyjnego monitorowania pojazdów i wynosi 5 000,00 zł
za każdy przypadek i za każdy dzień - co daje podstawę przypuszczać, że w przypadku
odmiennych jak
ościowo awarii tego systemu, w szczególności awarii w różnych pojazdach
kara ta będzie zwielokrotniana i potencjalnie może być okazać się bardzo wysoka; nadto kara
ta pozostaje w całkowitym oderwaniu od potencjalnej szkody Zamawiającego (trudno jest
stwier
dzić, aby taka szkoda po stronie Zamawiającego w związku z czasowym brakiem
dostępu do sygnału wizyjnego z jednego pojazdu odbierającego odpady zbliżyła się choć
trochę do poziomu 5 000,00 zł dziennie; podkreślenia również wymaga, że zupełnie
niezrozumiała jest sytuacja, w której Zamawiający z jednej strony wymaga dostarczenia
konkretnego systemu monitoringu BACKEYE 360 (nie dając wykonawcy nawet możliwości
wyboru dostawcy), z drugiej strony za błędy w jego działaniu obciąża wykonawcę
i to w wysokości tak wysokiej, jak przewidział to Zamawiający,
-
kary przewidziane § 15 ust. 2 pkt 12 lit. n), o), p) i q) Projektu Umowy za nienależyte
wykonanie obowiązków związanych z systemem monitoringu wizyjnego (5 000 zł za każdy
przypadek, za każdy dzień) lub za nieprzywrócenie - kara ta również pozostają w całkowitym
oderwaniu od potencjalnej szkody Zamawiającego (trudno jest stwierdzić, aby taka szkoda po
stronie Zamawiającego w związku z czasowym brakiem dostępu do sygnału wizyjnego
z jednego pojazdu odbierającego odpady zbliżyła się choć trochę do poziomu 5 000,00 zł

dziennie; podkreślenia również wymaga, że zupełnie niezrozumiała jest sytuacja, w której
Zamawiający z jednej strony wymaga dostarczenia konkretnego systemu monitoringu
BACKEYE 360 (nie dając wykonawcy nawet możliwości wyboru dostawcy), z drugiej strony za
błędy w jego działaniu obciąża wykonawcę i to w wysokości tak wysokiej, jak przewidział to
Zamawiający, dodatkowo kary te mogą w wielu przypadkach wynikać z tożsamych
okoliczności (awarii, braków wyposażenia), co może prowadzić do ich zwielokrotniania lub
kumulowania;
-
przewidziana w § 15 ust. 2 pkt 12 lit. r) Projektu Umowy kara umowna za każdy przypadek
braku czytelności zapisu (500 zł) może być naliczana za każdą kamerę i za każdy dzień, co
oznacza,
ze brak czytelności zapisu z jednego pojazdu wiąże się z potencjalną karą
w wysokości 2 500 zł (5 kamer); kara podobnie jak uprzednio wymienione, abstrahuje od
wysokości szkody Zamawiającego, ponadto zdaniem Wykonawcy obraz z systemu
wymaganego przez Zam
awiającego (BACKEYE) co do zasady może być nieczytelny (jak
zostało wskazane we wcześniejszej części odwołania), co stwarza ryzyko częstego naliczania
tego rodzaju kary przez Zamawiającego,
-
przewidziana w § 15 ust. 2 pkt 12 lit. r) Projektu Umowy kara umowna za każdy przypadek
niewyposażenia pojazdu w sygnał cofania pojazdu spełniający wymagania określone
w rozdziale XVII pkt 16 -
za każdą niezgodność - jest zupełnie nieadekwatna do potencjalnej
szkody Zamawiającego i może się kumulować w przypadku uznania przez Zamawiającego,
że sygnał ten nie spełnia kilku wymogów określonych w SWU może by kumulowana - co przy
dłuższym okresie jej naliczania może prowadzić do naliczenia kary wyższej, niż wartość
pojazdu.
Odnośnie ustalenie kar naliczanych za przepełnienie pojemników oraz za brak
ponowienia usługi w przypadku niewystawienia pojemnika przez właściciela Odwołujący 1
wskazał, że sprzeczne z naturą stosunku prawnego i obciążające wykonawcę nadmiernym
oraz niemożliwym do skalkulowania ryzykiem są kary umowne przewidziane za dopuszczenie
do przepełnienia się pojemników. Wskazać bowiem należy, że usługa odbioru odpadów jest
umową starannego działania, w której wykonawca jest zobowiązany dołożyć należytej
staranności i odbierać odpady zgodnie z wcześniej ustalonym harmonogramem. Świadczenie
wykonawcy nie polega na stałym monitorowaniu każdego z tysięcy pojemników na odpady
(technicznie nie byłoby to wykonalne) oraz wysyłaniu pojazdu odbierającego odpady w
przypadku jego zapełnienia w określonym stosunku, lecz regularny odbiór odpadów
(połączony oczywiście z możliwością stosownego zwiększenia częstotliwości odbioru w
sytuacji, gdy pojemniki regularnie się przepełniają). Wykonawca nie jest w stanie w wielu
przypadkach przewidzieć zapełnienia się pojemników, bowiem owo zapełnianie często
następuje w sposób nieliniowy i nie dający się przewidzieć (i tym samym nie dający podstawy
do zaplanowania przez wykonawcę z odpowiednim wyprzedzeniem dodatkowego kursu

pojazdu odbierającego odpady). Często zdarzają się sytuacje, w której mieszkańcy (np. w
związku z remontem, wymianą mebli bądź urządzeń bądź otrzymaniem dostawy wyposażenia
mieszkania) jednorazowo wyrzucają większą ilość odpadów do jednego pojemnika, co może
prowadzić do jego szybkiego zapełnienia. Karanie wykonawcy za wystąpienie takiej sytuacji
musi być uznane za sprzeczne z naturą zobowiązania wykonawcy oraz z zasadami współżycia
społecznego, bowiem taka sytuacja może nastąpić nawet pomimo dochowania przez
wykonawcę należytej staranności (w tym staranności najwyższej). W związku z powyższym,
celowe jest nakazanie Zamawiającemu wykreślenie ww. kar z Projektu Umowy.
Za nieuzasadnione należy uznać również karanie wykonawcy za niedokonanie
ponownego odbioru w przypadku np. niewystawienia pojemnika przez właściciela lub zarządcę
nieruchomości. Sytuacje tego rodzaju nie są możliwe do przewidzenia i oznaczają obciążenie
wykonawcy kosztami dodatkowego odbioru i przeorganizowania sposobu świadczenia usługi
(często przez wysłanie dodatkowego pojazdu bądź zmianę tras odbioru odpadów). Z tej
przyczyny zasadne będzie nakazanie Zamawiającemu wykreślenie również kary
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. gg) Projektu Umowy.

Odnośnie zarzutu 8. Odwołujący 1 wskazał, że w § 15 ust. 2 Projektu Umowy
Zamawiający ustanowił cały szereg kar umownych, których wysokość będzie ustalana jako
iloczyn oznaczonej sumy (wskazanej kwotowo) liczby dni, w których trwało opóźnienie lub stan
„naruszenia” obowiązków umownych. Dla żadnego z tych przypadków Zamawiający nie
zakreślił końcowego terminu naliczania kar umownych ani ich kwoty maksymalnej, co
prowadzi do możliwości obciążenia wykonawcy karą umowną w nieokreślonym w czasie
(tworząc zobowiązanie wieczne) i tym samym nie spełnia istoty wynikającego z art. 483 § 1
k.c. wymagania określenia sumy pieniężnej podlegającej zapłacie w związku
z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zobowiązania pieniężnego.
Odwołujący 1 przywołał na potwierdzenie prezentowanego stanowiska wyrok Sądu
Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 22 października 2015 r. IV CSK 687/14; Sądu Najwyższego
-
Izba Cywilna z dnia 28 czerwca 2017 r. IV CSK 511/16; wyroku Sądu Apelacyjnego w
Szczecinie -
I Wydział Cywilny z dnia 5 października 2017 r. I ACa 411/17; wyroku Sądu
Apelacyjnego w Szczecinie -
I Wydział Cywilny z dnia 15 lutego 2018 r. I ACa 872/17.
Uzasadniał, że orzecznictwo Sądu Najwyższego dotyczące zasad formułowania kar
umownych udziela dokładnych wytycznych co do kształtowania wysokości kar umownych. Sąd
Najwyższy stoi w tym zakresie na stanowisku, że „sformułowanie art. 483 § 1 KC
dopuszczające zastrzeżenie kary umownej w „określonej sumie” w sposób jednoznaczny
prowadzi do wniosku, że kara ta powinna być w chwili zastrzegania wyrażona kwotowo.
Dopuszczalne byłoby posłużenie się innymi miernikami wysokości, np. ułamkiem wartości
rzeczy, albo ułamkiem innej sumy (wartości kontraktu) jeżeli ustalenie kwoty byłoby tylko
czynnością arytmetyczną, natomiast przyjęcie konstrukcji prawnej zakładającej ustalanie

w przyszłości podstawy naliczania kary umownej nie byłoby zgodne z art. 483 § 1 KC
i stanowiłoby inną czynność prawną” (tak w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia 8
lutego 2007 r. I CSK 420/06),
a „określenie kary umownej może nastąpić przez wskazanie
kryteriów, dzięki zastosowaniu których, możliwe będzie wskazanie sumy, jaką dłużnik
zobowiązany będzie zapłacić wierzycielowi.” (por. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego
z dnia 6 lutego 2008 r. II CSK 428/07). Tezę tę rozwinął Sąd Okręgowy w Poznaniu
w uzasadnieniu wyroku z dnia 30 października 2017 r. sygn. akt XVIII C 773/17. Odwołujący
1 przywołał również na potwierdzenie własnego stanowiska wyrok Sądu Okręgowego
w Łodzi z dnia 20 lutego 2017 r. sygn. akt XIII Ga 748/16.
Odwołujący 1 wskazał, iż w przypadku naliczania przedmiotowych kar umownych
w dłuższym okresie czasu znaczna ich część może w konsekwencji okazać się karami rażąco
wygórowanymi. W sytuacji np. braku zwrócenia przez Zamawiającego uwagi Wykonawcy na
określone uchybienia (np. wyposażeniu pojazdów odbierających odpady czy w działaniu
systemów bądź oznakowaniu pojemników lub pojazdów), które istniały od początku realizacji
zamówienia, Zamawiający mógłby po upływie np. kilkunastu miesięcy naliczyć kary sięgające
kilku milionów złotych. W konsekwencji, w stanie faktycznym sprawy brak oznaczenia przez
Zamawiającego kwoty bądź terminu, do których przewidziane w § 15 ust. 2 Projektu Umowy
kary umowne naliczane jako iloczyn określonej kwoty i jednostki czasu (liczby dni) miałyby być
naliczane,
musi
być
uznany
za
sprzeczne
z
art.
483
k.c.
(z uwagi na brak wskazania
„określonej sumy”), a nadto jako naruszający zasady współżycia
społecznego oraz sprzeczny z naturą zobowiązania.
W zakresie zarzutu 9. Odwołujący 1 wskazał na postanowienia rozdziału III pkt 12
SIWZ, rozdziału XVI pkt 6 SWU, § 8 ust. 3 pkt 18 projektu umowy, rozdziału III pkt 5 SWU,
rozdziału XVI SWU. Uzasadniał, że żaden z przepisów dokumentacji udostępnionej przez
Zamawiającego nie nakłada na Wykonawcę obowiązku udzielania odpowiedzi na
reklamacje/wnioski/
uwagi/
zastrzeżenia
bezpośrednio
mieszkańcowi/zgłaszającemu.
Wykonawca rozpoznając reklamacje/ wnioski/ uwagi/ zastrzeżenia nie musi dysponować tak
szerokim zakres danych osobowych jakie Zamawiający planuje powierzyć. Dla Wykonawcy
wystarczający jest adres miejsca którego dotyczy reklamacja/ wniosek/ uwagi/ zastrzeżenia.
Odwołujący 1 wskazywał, że zgodnie z RODO dane osobowe muszą być adekwatne,
stosowne oraz ograniczone do tego, co niezbędne do celów, w których są przetwarzane
(„minimalizacja danych”). Nadmiarowa ilość danych osobowych przekazywanych przez
Zamawiającego stanowi naruszenie art. 5 ust. 1 pkt c) RODO. Wobec powyższego - zawarcie
umowy
powierzenia
przetwarzania
danych
osobowych
jest
zbędne
i nieuzasadnione.
Następnie Odwołujący 1 wskazał, że zawarte w projekcie umowy powierzenia
przetwarzani
a danych osobowych postanowienie § 8 ust. 2 jest zbędne i nadmiarowe.

Odwołujący 1 opracował oraz wdrożył w swojej organizacji dokumentację związana
z ochroną danych osobowych. Ponadto - zgodnie z art. 32 RODO - Odwołujący wdrożył
odpowiednie środki techniczne i organizacyjne, aby zapewnić odpowiedni stopień
bezpieczeństwa i ochrony danych osobowych. Dokumentacja ta jest jednak dokumentacją
wewnętrzną Odwołującego, zawierającą także know how dotyczące zasad przetwarzania
danych osobowych. Dodatkowo postanowienia projektu umowy powierzenia przetwarzania
danych osobowych zobowiązują Wykonawcę do spełnienia wymagań określonych w art. 32
RODO. Wobec powyższego, nałożenie na Wykonawcę obowiązku określonego w § 8 ust. 2
jest zbędne i nadmiarowe. Odwołujący 1 zacytował fragment stanowiska GIODO wydanego
na gruncie poprzednich przepisów – choć w ocenie Odwołującego zachowującego aktualność:
https://archiwum.giodo.gov.pl/pl/222/9906.
Biorąc pod uwagę zasadę minimalizacji danych opisanych w art. 5 ust. 1 lit. c RODO
postanowienie III pkt 12 SIWZ powinno zostać wykreślone. Alternatywnie, w przypadku
wykazania przez Zamawiającego, że w toku realizacji zamówienia będzie miało miejsce
powierzenie przetwarzania danyc
h osobowych, celowe byłoby nakazanie Zamawiającemu
zmodyfikowanie zakwestionowanych postanowień projektu umowy o powierzenie
przetwarzania danych osobowych poprzez ograniczenie rodzaju (zakresu) powierzonych
danych osobowych oraz wykreślenie § 8 ust. 2 z umowy powierzenia przetwarzania danych
osobowych.
Odwołujący 1 przedstawił również argumentację w ramach zarzutu 9 lit. c dotyczącą
braku dostatecznego uzasadnienia dla wprowadzenia wymogu dotyczącego zapewnienia
systemu monitoringu wizyjnego pojazdu
– zarzut 9. w ww. zakresie został cofnięty przez
Wykonawcę w toku rozprawy.

Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie z dnia 9 marca 2020 r. oświadczył,
że uwzględnia w części zarzuty przedstawione w odwołaniu, w zakresie zarzutu nr 3.
Zamawiający wskazał, iż nie uznaje pozostałych zarzutów, tj. zarzutów 1, 2, od 4 do 9,
zawartych
w odwołaniu.


Sprawa o sygn. akt: KIO 403/20

W dniu 24 lutego 2020 r. wykonawca
Wrocławskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania
ALBA S.A. z siedzibą we Wrocławiu [dalej „Odwołujący 2” lub „ALBA”] wniósł odwołanie wobec
postanowień ogłoszenia o zamówieniu oraz SIWZ zarzucając Zamawiającemu naruszenie:

1. art. 29 ust. 1, art. 36 ust. 1 pkt 4, art. 41 pkt 6 i art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez niewskazanie
w specyfikacji istotnych warunków zamówienia ani w ogłoszeniu o zamówieniu terminu
realizacji zamówienia, wobec niewskazania terminu początku realizacji zamówienia;
2. art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp
w zw. z przepisami ustawy z dnia 13 września 1996 r.
o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz art. 7 ustawy Pzp poprzez sporządzenie
opisu przedmiotu zamówienia w sposób sprzeczny z obowiązującym Regulaminem
utrzymania czystości i porządku na terenie Wrocławia, tj. uchwałą nr XXVIII/567/16 Rady
Miejskiej Wrocławia z dnia 7 lipca 2016 r. oraz w sposób nieuwzględniający konieczności
dostosowania obowiązującego Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie
Wrocławia do przepisów ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości
i porządku w gminach, która powinna nastąpić na początkowym etapie realizacji zamówienia,
tj. do dnia 6 września 2020 r., a więc w sposób nieuwzględniający wymagań i okoliczności
mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty;
3. art. 29. ust. 1 i 2 i art. 7 ustawy Pzp w zw. z art. 3b ucpg poprzez wadliwy opis przedmiotu
zamówienia w zakresie osiągania poziomów recyklingu oraz art. 139 ust. 1 w zw. z art. 5,
art. 353
1

i art. 487 § 2 k.c. poprzez wprowadzenie do wzoru umowy oraz szczegółowych
warunków umowy zapisów niekorzystnych dla wykonawców, naruszających bezwzględnie
obowiązujące przepisy prawa, zasady współżycia społecznego oraz równowagę stron umowy
oraz zakładających nadmiernie obciążenie wykonawców ryzykiem kontraktowym
w zakresie kar umownych za nieosiągnięcie wymaganych poziomów recyklingu w sytuacji gdy
osiągnięcie poziomów recyklingu wedle wzoru określonego przez Zamawiającego jest
obiektywnie niemożliwe do osiągnięcia. Jednocześnie działanie takie narusza art. 7 ustawy
Pzp, gdyż utrudnia konkurencję i tworzy po stronie wykonawców stan niepewności, który może
skutkować złożeniem nieporównywalnych ofert;
4. art. 29 ust. 1 i 2, art. 7 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 14 ust. 1 i art. 139 ust. 1 ustawy Pzp
w zw. z art. 5 k.c., art. 353
1

i art. 487 § 2 k.c. poprzez opisanie przedmiotu zamówienia
w spo
sób utrudniający uczciwą konkurencję, naruszający równowagę stron i obciążający
nadmiernym ryzykiem kontraktowym wykonawcę, zakładający realizację obowiązków, których
rozmiar i zakres na etapie składania oferty nie może być przewidziany wobec objęcia
przed
miotem zamówienia obowiązku wykonawcy do odebrania, zbierania, transportu
i zagospodarowania bliżej niezidentyfikowanych odpadów o kodach niewskazanych w opisie
przedmiotu zamówienia, co uniemożliwia wykonawcy należytą wycenę usługi;
5. art. 29 ust. 1 i 2, art. 7 ust. 1 oraz art. 139 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 5 k.c., art. 353
1
k.c.
i art. 487 § 2 k.c. poprzez ułożenie treści stosunku prawnego w sposób sprzeciwiający się
zasadom współżycia społecznego i naruszający równowagę stron umowy oraz zakładający
nadmiernie obciążenie wykonawcy ryzykiem kontraktowym z uwagi na wprowadzenie do
projektu umowy oraz szczegółowych warunków umowy zapisów niekorzystnych dla

wykonawców,
zakładających
realizację
obowiązków,
których
rozmiar
i zakres na etapie składania oferty nie może być przewidziany i dokonanie opisu przedmiotu
zamówienia w sposób nieadekwatny do potrzeb Zamawiającego, naruszający uczciwą
konkurencję, polegający na przyjęciu, że częstotliwość odbioru odpadów dostosowana ma
zostać do wymogu niedopuszczenia do wypełnienia poszczególnych pojemników na odpady
komunalne powyżej 80% ich całkowitej pojemności oraz wprowadzenie obowiązku
systematycznego przeprowadzania własnej kontroli stopnia napełnienia poszczególnych
pojemników, w celu niedopuszczenia ich do napełnienia odpadami powyżej 80% całkowitej
pojemności i zastrzeżenie rażąco wygórowanych kar umownych za naruszenie tego
obowiązku;
6. art. 29 ust. 1 i 2 i art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez zaniechanie sporządzenia opisu
przedmiotu zamówienia w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie
dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniających wszystkie wymagania i okoliczności
mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty w zakresie wymogu zastosowania
oprogramowania monitorującego pracę wagi wykonawcy, co stanowi obciążenie
nieproporcjonalne i nadmierne w stosunku do przedmiotu zamówienia, w sposób zbędny
ogranicza konkurencję rynkową i służy nieuzasadnionemu pozyskiwaniu tajemnic handlowych
wykonawcy;
7. art. 36 ust. 1 pkt 13, art. 91 ust. 1 i 2 w zw
. z art. 7 ust. 1, a także art. 87 ust. 2 pkt 2 i 3
ustawy Pzp poprzez wadliwe sporządzenie specyfikacji istotnych warunków zamówienia
w części dotyczącej opisu sposobu przygotowania ofert poprzez zamieszczenie w rozdziale
XIV pkt 10 i 11 SIWZ zapisów sprzecznych z istotą postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego, pozwalających Zamawiającemu na ingerencję w cenę ofertową wykonawcy;
8. art. 36 ust. 1 pkt 5 i 5a oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez określenie podstawy
wykluczenia w sposób niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji oraz równego
traktowania wykonawców;
9. art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez
przygotowanie i prowadzenie postępowania w sposób
niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców
oraz narusza
jący zasadę proporcjonalności i przejrzystości przy formułowaniu specyfikacji
istotnych warunków zamówienia;
10. art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez dokonanie opisu przedmiotu
zamówienia w sposób nieadekwatny do przedmiotu zamówienia i stawianie wymogów, które
nie znajdują uzasadnienia w obiektywnych potrzebach Zamawiającego, co utrudnia uczciwą
konkurencję w zakresie wymogów stawianych systemowi wizyjnego monitorowania pojazdów;
11. art. 14 i art. 139 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 5 k.c., art. 353
1

k.c., art. 483 § 1 k.c.,
art. 484 § 2 k.c., art. 487 § 2 k.c. oraz art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez
nadużycie
uprzywilejowanej
pozycji
Zamawiającego
wobec
wykonawcy

i wprowadzenie do wzoru umowy zapisów dotyczących kar umownych, które rodzą po stronie
wykonawców wątpliwości, w jakich sytuacjach kary umowne będą na nich nakładane, co
jednocześnie nie pozwala na skalkulowanie w cenie ofertowej ryzyka z tym związanego,
poprzez obciążenie wykonawcy odpowiedzialnością z tytułu kar umownych za niewykonanie
lub nienależyte wykonanie umowy w zakresie obowiązków, których dochowanie przez
wykonawcę jest niemożliwe i to także w sytuacjach, gdy do naruszenia obowiązków umownych
dojdzie z przyczyn przez wykonawcę niezawinionych, poprzez nałożenie na wykonawcę
rażąco wygórowanych i nieadekwatnych kar umownych na wykonawcę, co jednocześnie
prowadzi do naruszenia równowagi między stronami umowy i jest sprzeczne
z zasadami współżycia społecznego i naturą łączącego je stosunku. Jednocześnie działanie
takie stanowi naruszenie przepisu art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
utrudniając konkurencję i tworząc
po stronie wykonawców stan niepewności, który może skutkować złożeniem
nieporównywalnych ofert;
12. art. 353
1
k.c. i art. 5 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 i art. 139 ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 7
ust. 1 ustawy Pzp
poprzez ułożenie treści stosunku prawnego stron w sposób sprzeciwiający
się zasadom współżycia społecznego, naruszający równowagę stron umowy oraz zakładający
nadmiernie obciążenie wykonawcy ryzykiem kontraktowym z uwagi na wprowadzenie do
projektu umowy oraz szczegółowych warunków umowy zapisów niekorzystnych dla
wykonawców poprzez przyjęcie w projekcie umowy, że możliwość dokonania istotnych zmian
postanowień zawartej umowy w zakresie zmiany wysokości wynagrodzenia wskazanej w § 11
projektu umowy aktualizuje się wyłącznie w sytuacjach określonych w art. 142 ust. 5 ustawy
Pzp;
13. art. 29 ust. 1 i 4 i art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie dokonania opisu
przedmiotu zamówienia w sposób wyczerpujący, gdyż nie określono wymagań
środowiskowych ani nie wskazano norm emisji spalin pojazdów wykorzystywanych do
realizacji usługi;
14. art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez zaniechanie sporządzenia opisu
przedmiotu zamówienia w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie
dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniających wszystkie wymagania i okoliczności
mogące mieć wpływ na sporządzenie ważnej oferty, spełniającej w całości wymagania
Zamawiającego oraz w sposób naruszający zasadę proporcjonalności przy formułowaniu
specyfikacji istotnych warunków zamówienia poprzez wprowadzenie obowiązku
każdorazowego ręcznego zatwierdzania odbioru odpadów gromadzonych w workach
w systemie;
15. art. 29 ust. 1, 2 i 4 oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez zaniechanie sporządzenia opisu
przedmiotu zamówienia w sposób uwzględniający wszystkie wymagania i okoliczności
mogące mieć wpływ na sporządzenie ważnej oferty, spełniającej w całości wymagania

Zamawiającego wobec zaniechania określenia aspektów gospodarczych, społecznych
i środowiskowych;
16. art. 29 ust. 1 i 2 i art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez zaniechanie sporządzenia opisu
przedmiotu zamówienia w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, uwzględniający wszystkie
wymagania
i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie ważnej oferty, co
w konsekwencji uniemożliwia rzetelną wycenę danej usługi;
17. art. 29 ust. 1 i 2 i art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez zaniechanie sporządzenia opisu
przedmiotu zamówienia w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, uwzględniający wszystkie
wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie ważnej oferty, co skutkowało
opisaniem przedmiotu zamówienia w sposób wewnętrznie sprzeczny i niedokładny
w zakresie podanym szczegółowo w uzasadnieniu zarzutu, co w konsekwencji uniemożliwia
rzetelną wycenę danej usługi i złożenie prawidłowej oferty;
18. art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez zaniechanie sporządzenia opisu
przedmiotu zamówienia w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie
dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniających wszystkie wymagania i okoliczności
mogące mieć wpływ na sporządzenie ważnej oferty, spełniającej w całości wymagania
Zamawiającego;
19. art. 22 ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy Pzp poprze
z określenie warunków udziału
w postępowaniu w sposób uniemożlwiający ocenę zdolności wykonawcy do należytego
wykonania zamówienia, jako że Zamawiający określił warunki udziału w postępowaniu
w sposób niedostateczny w stosunku do opisu przedmiotu zamówienia w zakresie wymagań
co do uprawnień do prowadzenia działalności zawodowej;
20. art. 29 ust. 1 i 2, art. 7 ust 1 ustawy Pzp oraz art. 139 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 5 k.c.,
art. 353
1

k.c. i art. 487 § 2 k.c. poprzez ułożenie treści stosunku prawnego w sposób
sprzeciwiający się zasadom współżycia społecznego i naruszający równowagę stron umowy
oraz zakładający nadmiernie obciążenie wykonawcy ryzykiem kontraktowym z uwagi na
wprowadzenie do projektu umowy oraz szczegółowych warunków umowy zapisów w sposób
nieproporcjonalny.

W związku z powyżej wskazanymi zarzutami Odwołujący 2 wniósł o uwzględnienie
odwołania i nakazanie Zamawiającemu:
1. dokonania jednoznacznego i wyczerpującego opisu przedmiotu zamówienia poprzez
modyfikację treści ogłoszenia o zamówieniu oraz specyfikacji istotnych warunków zamówienia,
w szczególności zapisów projektu umowy i szczegółowych warunków umowy zgodnie z
propozycją Odwołującego przedstawioną w uzasadnieniu odwołania;
2. dokonania modyfikacji w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, w szczególności
zapisów projektu umowy i szczegółowych warunków umowy w sposób, który pozwoli na

oszacowanie ryzyka związanego ze zmianą zasad realizacji przedmiotu zamówienia
w związku z wejściem w życie nowego regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie
miasta Wrocławia i należyte skalkulowanie oferty, względnie nakazanie Zamawiającemu
zmiany terminu składania ofert na termin po uchwaleniu nowego regulaminu utrzymania
czystości i porządku na terenie miasta Wrocławia;
3. zmiany term
inu składania ofert o czas niezbędny do wprowadzenia zmian z zachowaniem
terminu określonego w art. 12a ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp względnie nakazanie Zamawiającemu
zmiany terminu składania ofert na termin po uchwaleniu nowego regulaminu utrzymania
czystości i porządku na terenie miasta Wrocławia.

Ponadto Odwołujący 2 wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów
z następujących dokumentów:
1. interpretacji Ministerstwa Środowiska z dnia 28 września 2017 r.;
2. tabeli określającej brak możliwości osiągnięcia poziomów recyklingu.

Jednocześnie Odwołujący 2 wniósł o obciążenie Zamawiającego kosztami
postępowania odwoławczego, w tym o zasądzenie od Zamawiającego na rzecz Odwołującego
kosztów zastępstwa procesowego przed Krajową Izbą Odwoławczą.

W zakresie za
rzutu 1. Odwołujący 2 podał, że w rozdziale II pkt 2 ppkt 7 ogłoszenia
o zamówieniu nie wskazano daty początkowej terminu realizacji zamówienia, podając jedynie
datę końcową, tj. 28.02.2023 r. W rozdziale III pkt 4 SIWZ określono natomiast, że czas trwania
zamówienia to okres od dnia zawarcia umowy do dnia 28.02.2023 r. Z kolei
w § 4 ust. 3 projektu umowy Zamawiający wskazuje, że wskaże termin rozpoczęcia
świadczenia usługi w dniu zawarcia umowy, przy czym termin ten rozpocznie się nie wcześniej
niż 30 dni od dnia zawarcia umowy. Sam Zamawiający nie jest więc konsekwentny w
określeniu terminu rozpoczęcia realizacji usługi.
Odwołujący 2 podniósł, że obiektywnie niemożliwym jest rozpoczęcie realizacji usługi
objętej przedmiotem zamówienia z dniem podpisania umowy. Rozpoczęcie realizacji usługi
wymaga podjęcia przez wykonawcę szeregu prac organizacyjnych i przygotowawczych
umożliwiających mu realizację świadczenia. Przykładowo, zgodnie z rozdziałem II pkt 2 SWU
wykonawca zobowiązany jest do wyposażenia obsługiwanych nieruchomości w pojemniki
i worki najpóźniej do dnia rozpoczęcia realizacji usługi. Interpretacja pojęcia terminu realizacji
zamówienia zgodnie z informacją podaną w rozdziale III pkt 4 SIWZ oznaczałaby, że
Zamawiający wymaga, by wykonawca podstawił pojemniki jeszcze przed podpisaniem umowy
kreującej zobowiązanie stron. Ponadto w myśl rozdziału II pkt 1 SWU Zamawiający wymaga
od wykonawcy przeprowadzenia konsultacji z właścicielami nieruchomości w celu pozyskania
informacji dotyczących miejsc ustawienia pojemników i gromadzenia odpadów, niezbędnych
liczb pojemników i worków, częstotliwości odbioru odpadów, rodzajów pojemników i worków,

pojemności pojemników. Przeprowadzenie tych konsultacji również wymaga czasu. W
rozdziale III pkt 6 ppkt 1 lit a) SW
U Zamawiający wskazuje z kolei, że obowiązkiem wykonawcy
związanym z harmonogramem opróżnień pojemników i odbioru worków jest opracowanie i
przedłożenie Zamawiającemu w terminie do 30 dni kalendarzowych od dnia zawarcia umowy,
jednakże nie później niż do dnia rozpoczęcia realizacji usługi rocznego Harmonogramu
opróżnień pojemników i odbioru worków od właścicieli nieruchomości zgodnie z załącznikiem
nr 8.
Odwołujący 2 wniósł o precyzyjne określenie przez Zamawiającego terminu wykonania
zamówienia, w szczególności terminu rozpoczęcia realizacji usługi w ogłoszeniu
o zamówieniu oraz SIWZ. Informacja w tym zakresie jest niezwykle istotna dla wykonawców,
którzy muszą dysponować w określonych ramach czasowych zasobami ludzkimi
i technicznymi umożliwiającymi realizację zamówienia. Z treści dokumentacji przetargowej nie
sposób jednoznacznie wywnioskować, na jaki okres Zamawiający zamierza udzielić
zamówienia, nie wskazano w niej bowiem ani liczby miesięcy, na jaką planuje się udzielić
zamówienia, ani szacunkowej daty podpisania umowy. Nie jest jasne, czy Zamawiający będzie
dysponował, a jeżeli tak, to jakim czasem na podjęcie szeregu niezbędnych czynności
organizacyjno-
technicznych, które muszą być podjęte przed dniem rozpoczęcia świadczenia
usługi. Niewskazanie początkowego okresu realizacji zamówienia uniemożliwia wykonawcom
oszacowanie oferty i jej przygotowanie. Znajomość dokładnych terminów realizacji
zamówienia jest kluczowa dla każdego wykonawcy ubiegającego się o udzielenie zamówienia
publicznego przy podejmo
waniu decyzji, czy w ogóle przystępować do danego postępowania.
Takie działanie Zamawiającego, uniemożliwiające przygotowanie się do realizacji zamówienia
z należytym wyprzedzeniem, godzi w zasadę uczciwej konkurencji.
W związku z powyższym Odwołujący 2 wniósł o nakazanie Zamawiającemu
precyzyjnego wskazania w SIWZ oraz w ogłoszeniu o zamówieniu czasu, na jaki ma być
udzielone zamówienie, w szczególności wskazanie okresu początkowego realizacji usługi
w przedmiotowym postępowaniu poprzez określenie okresu pomiędzy podpisaniem umowy
a rozpoczęciem świadczenia usług przez wykonawcę, przy czym okres ten powinien być nie
krótszy niż 30 dni. Odwołujący 2 wnioskował także, o nakazanie Zamawiającemu podania
w SIWZ przewidywanego terminu podpisania umowy.
Odnośnie zarzutu 2. Odwołujący przywołał brzmienie § 3 ust. 1 pkt 3 oraz § 8 ust. 1
projektu umowy. Wskazał, że obecnie w Gminie Wrocław obowiązuje regulamin utrzymania
czystości i porządku na terenie Wrocławia przyjęty uchwałą nr XXVIII/567/16 Rady Miejskiej
Wr
ocławia z dnia 7 lipca 2016 r. Z uwagi na nowelizację przepisów ustawy z dnia
13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, na mocy ustawy z dnia
19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych
innych ustaw, tj. na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. Rada gminy jest

obowiązana dostosować uchwały wydane przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej
ucpg w terminie 12 miesięcy od dnia jej wejścia wżycie. Ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. weszła
w życie 6 września 2019 r., więc Zamawiający winien dostosować Regulamin do dnia 6
września 2020 r.
Uzasadniał, iż przedmiotowe zamówienie ma być realizowane na przestrzeni kilku lat,
a mianowicie do dnia 28.02.2023 r. Z tego względu zasadnym jest, by Zamawiający określił w
SIWZ, w jakim zakresie planuje wprowadzić zmiany w Regulaminie utrzymania czystości
i porządku na terenie Wrocławia. Informacja w tym przedmiocie ma istotne znaczenie dla
należytej kalkulacji oferty wykonawcy. Zmiany są bowiem nieuniknione, a ich wprowadzenie
stanowi realizację ustawowego obowiązku spoczywającego na Zamawiającym. O ile część
zmian postanowień Regulaminu będzie miała charakter obligatoryjny (np. poszerzenie
kategorii odpadów zbieranych w Punktach Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych)
i wykonawca jest w stanie w tym zakresie należycie skalkulować cenę, opierając się na
obowiązujących już przepisach ustawowych, o tyle możliwość wprowadzenia szeregu
rozwiązań mających istotny wpływ na realizację przedmiotu umowy i treść świadczenia strony
ustawodawca pozostawił w wyłącznej gestii poszczególnych gmin. W sytuacji gdy jest
wiadome, że zasady świadczenia usługi zostaną zmienione w początkowej fazie realizacji
zamówienia, konieczne jest, by Zamawiający wskazał w SIWZ najistotniejsze kwestie
związane z wprowadzeniem nowego Regulaminu. Odwołujący wnosi o to, by Zamawiający
określił, czy w związku z koniecznością wprowadzenia zmian w obowiązującym Regulaminie:
-
planowane są zmiany w zakresie częstotliwości odbioru poszczególnych frakcji odpadów;
-
planowane jest wprowadzenie obowiązku selektywnego zbierania i odbierania odpadów
komunalnych innych
niż wymienione w art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. a i b ucpg, w szczególności
odrębnej zbiórki odpadów kuchennych i odpadów zielonych;
- planowane
są zmiany w zakresie: rodzaju i minimalnej pojemności pojemników lub worków,
przeznaczonych do zbierania odpadów komunalnych na terenie nieruchomości, w tym na
terenach przeznaczonych do użytku publicznego oraz na drogach publicznych, warunków
rozmieszczania tych
pojemników i worków oraz utrzymania pojemników w odpowiednim stanie
sanita
rnym, porządkowym i technicznym;
-
planowane jest określenie warunków uznania, że odpady, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt
1 lit. a i b. oraz ust. 2a pkt 1 ucpg
są zbierane w sposób selektywny;
- planowane
są zmiany w zakresie innych postanowień Regulaminu mających wpływ na zakres
lub sposób realizacji usługi objętej przedmiotowym zamówieniem.
Wprawdzie w § 19 ust. 1 i 2 projektu umowy Zamawiający przewidział możliwość
dokonania istotnych zmian postanowień zawartej umowy w sytuacji zmiany powszechnie
obowiązujących przepisów prawa w zakresie mającym wpływ na realizację przedmiotu umowy
lub świadczenia stron, to jednak dla wykonawcy nie jest jasne, na jakich zasadach zmiany te

będą przeprowadzane. W szczególności wątpliwości wykonawcy rodzi problematyka
dopuszczalności
zmiany
wynagrodzenia
wykonawcy
w
związku
z wprowadzeniem zmiany powszechnie obowiązujących przepisów prawa w zakresie
mającym wpływ na realizację przedmiotu umowy lub świadczenia strony, w tym wprowadzenia
zmian w Regulaminie. Zgodnie z rozdziałem XIV pkt 8 SIWZ Zamawiający przewiduje
możliwości zmian ceny ofertowej brutto w sytuacjach wymienionych w § 19 projektu umowy,
przy czym wprost pr
zewidziano w nim możliwość dokonania istotnych zmian postanowień
zawartej umowy w zakresie zmiany wysokości wynagrodzenia wskazanej w § 11 jedynie w
przypadkach określonych w art. 142 ust. 5 ustawy Pzp, i to wyłącznie po uprzednio
przeprowadzonych negocjac
jach (zob. § 19 ust. 3 projektu umowy). Wykonawca chciałby mieć
jasność, że określenie „zmiana zakresu przedmiotu zamówienia wraz ze skutkami
wprowadzenia takiej zmiany” oraz „sposób wykonywania prac objętych przedmiotem
zamówienia wraz ze skutkami wprowadzenia takiej zmiany” odnoszą się także do zmiany
wysokości wynagrodzenia należnego wykonawcy. W innym przypadku bowiem
w cenie ofertowej wykonawca -
wobec niepewności związanej z zakresem zmian
w Regulaminie utrzymania czystości i porządku na terenie Wrocławia - obowiązany jest
skalkulować ryzyko związane z uchwaleniem nowego Regulaminu w sposób zakładający
pokrycie wszelkich możliwych kosztów realizacji usługi zgodnie z nowym - nieznanym jeszcze
stanem prawnym, co w znaczący sposób zawyży cenę ofertową w stosunku do sytuacji, gdyby
ryzyka związane z realizacją zamówienia wynikające z uchwalenia nowego Regulaminu były
znane wykonawcy na etapie składania ofert. Jest to działanie stanowiące przejaw arbitralnego
traktowania wykonawców przez Zamawiającego, w istotny sposób naruszające zasadę
uczciwej konkurencji. Nie jest bowiem dopuszczalne, by Zamawiający kształtował
postanowienia przyszłej umowy w sposób, który narusza równowagę stron umowy i prowadzi
do nadużycia praw podmiotowych przysługujących Zamawiającemu.
Jednocześnie Odwołujący wskazał, że Zamawiający sporządził opis przedmiotu
zamówienia w sposób sprzeczny z obowiązującym Regulaminem utrzymania czystości
i porządku na terenie Wrocławia.

1)
rozdział II pkt 5 ppkt 1 i 2 SWU oraz rozdział III pkt 1 ppkt 5 SWU
Odwołujący 2 przywołał brzmienie rozdziału II pkt 5 ppkt 1 SWU i wskazał, że wymóg
ten stoi w sprzeczności z przepisami Regulaminu, który w § 6 pkt 4 posługuje się określeniem
„odpady zielone” a nie „Bio-Zielone”. Tym samym również zapis w rozdziale III pkt 1 ppkt 5
SWU,
przewidujący,
że
odpadami
wymagającymi
odbierania,
transportu
i zagospodarowania są bioodpady, jest niezgodny z obowiązującym Regulaminem, zgodnie z
którym nie zbiera się bioodpadów, lecz odpady zielone. W tym względzie spodziewana jest
nowelizacja Regulaminu, wynikająca z konieczności dostosowania Regulaminu do nowego
brzmienia przepisów ucpg. Niemniej jednak w żadnym stopniu okoliczność ta nie umniejsza

uchybienia Zamawiającego, który w żadnym punkcie SIWZ nie określił, jakie bioodpady

i w jaki sposób mają być zbierane. Istotnym naruszeniem Zamawiającego jest brak określenia
w SIWZ rodzaju bioodpadów, które stanowią przedmiot zamówienia. Jako że bioodpady
stanowią drugi co do wielkości strumień odpadów komunalnych precyzyjna
i
jednoznaczna informacja w tym zakresie jest niezbędna, by wykonawca mógł w należyty
sposób przygotować ofertę.
Zapisy SIWZ rodzą wątpliwości wykonawcy co do tego, jakiego rodzaju odpady mają
być zbierane przez mieszkańców w workach, które mają zostać oznakowane jako „Bio-
Zielone
”, a jakie w pojemnikach koloru brązowego na bioodpady, które w myśl postanowienia
zawartego w rozdziale II pkt 5 ppkt 2 lit b) SWU oznakowane mają zostać poprzez wskazanie
nazwy zbieranej frakcji odpadów zgodnie z Regulaminem. Wątpliwości wykonawcy w tym
zakresie
wynikają
z
przepisów
ustawy
z
dnia
14
grudnia
2012
r.
o odpadach oraz ucpg
oraz interpretacji Ministerstwa Środowiska z dnia 28 września 2017 r.
W przepisach powszechnie obowiązujących nie zostało zdefiniowane pojęcie „odpadów bio-
zielonych
”, którym posługuje się Zamawiający. Odwołujący 2 wskazał na definicję bioodpadów
zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o odpadach oraz na definicję odpadów zielonych zawartą
w art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy o odpadach.
Najszerszą grupą, zawierającą w sobie bioodpady,
w tym odpady kuchenne i odpady zielone, jest kategoria
odpadów ulegających biodegradacji,
którymi w świetle art. 3 ust. 1 pkt 10 ustawy o odpadach są odpady, które ulegają rozkładowi
tlenowemu lub beztlenowemu przy udziale mikroor
ganizmów. Odwołujący 2 przywołał także
brzmienie art. 4 ust 2 pkt 1 lit. a ucpg.
Oznaczenie brązowych pojemników i worków w sposób określony przez
Zamawiającego w SIWZ uzasadnia interpretację, że Zamawiający przewiduje zbieranie
w workach wyłącznie odpadów z ogrodów, parków i cmentarzy (liście, drobne gałęzie,
skoszona trawa, kwiaty) i nie dopuszcza zbierania w nich odpadów kuchennych, podczas gdy
przewiduje łączne zbieranie tych kategorii odpadów w pojemnikach. Sugeruje to także wzór
ulotki zawierającej informacje kierowane do mieszkańców w zakresie rocznego
harmonogramu odbioru odpadów, gdyż ulotka ta określa także sposób zbierania odpadów
(zob. załącznik nr 9). Określony przez Zamawiającego w SIWZ sposób odbioru bioodpadów
jest niezgodny z ustawą o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Stosownie do
dyspozycji przepisu art. 4 ust. 2a pkt 2 ucpg
gmina ma ustanowić zbieranie odpadów
stanowiących części roślin pochodzących z pielęgnacji terenów zielonych, ogrodów, parków
i cmentarzy odrębnie od innych bioodpadów stanowiących odpady komunalne albo łączne ich
zbieranie. W takim rozumieniu funkcjonują 2 systemy odbioru bioodpadów równocześnie w
jednym gospodarstwie domowym, ponieważ powstają 2 frakcje bioodpadów - bioodpady
zmieszane i bioodpady tylko zielo
ne. Wykonawca nie może odbierać łącznie tych dwóch
kategorii odpadów ze względu na zakaz mieszania selektywnie zebranych odpadów.

Równocześnie, ze względu na specyfikę obszaru objętego zamówieniem, część właścicieli
nieruchomości zamieszkująca w zabudowie wielorodzinnej nie będzie generować odpadów
zielonych (z uwagi brak terenów zielonych, ogródków, itp.), więc w pojemnikach na odpady
będą gromadzone z bardzo dużym prawdopodobieństwem tylko odpady kuchenne. Tym
samym powstaje 3 frakcja bioodpadów - odpady kuchenne. Taki system, tj. odbiór 3 frakcji
odpadów w ramach „bioodpadów” (tj. odpadów zielonych, kuchennych i „zmieszanych
bioodpadów”, czyli zbieranych łącznie kuchennych i zielonych) jest nie tylko bardzo trudny do
prawidłowej obsługi, lecz równocześnie bardzo drogi i nieprzejrzysty dla mieszkańców.
Jednakże Odwołujący po wnikliwej lekturze opisu przedmiotu zamówienia, nie ma pewności
co do tego, czy jego interpretacja opisu przedmiotu zamówienia w zakresie sposobu
prowadzenia zbiórki bioodpadów pokrywa się z wymogami rzeczywiście stawianymi przez
Zamawiającego.
Odwołujący wskazał, że zgodnie z pismem Ministerstwa Środowiska, Departament
Gospodarki Odpadami z dnia 28 września 2017 r. ze względu na budowę prawidłowego
systemu gospodarowania odpadami komuna
lnymi za zasadne uznać należy oddzielne
zbieranie odpadów zielonych i kuchennych. Zalecane jest zbieranie poszczególnych kategorii
bioodpadów oddzielnie ze względu na większe możliwości ich zagospodarowania. Odpady
kuchenne mogą być przekazane do biogazowni i wykorzystane do produkcji energii
elektrycznej, a odpady zielone do ko
mpostowni. „Bioodpady zmieszane” (zbierane łącznie
kuchenne i zielone) nie mogą być przekazane do biogazowni, a ich kompostowanie może być
niemożliwe ze względu na potencjalną zawartość odpadów zwierzęcych w odpadach
kuchennych („resztki jedzenia”). Potwierdzają to także przepisy rozporządzenia Ministra
Klimatu z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów, zgodnie z którym odpady
kuchenne ulegające biodegradacji zbierane są pod kodem 20 01 08, zaś ulegające
biodegradacji odpady z ogrodów i parków (w tym z cmentarzy) pod kodem 20 02 01. Podkreślić
należy, że oddzielne zbieranie tych kategorii odpadów jest istotne także z uwagi na
konieczność osiągnięcia poziomów ograniczenia masy odpadów komunalnych ulegających
biodegradacji przekazywanych do składowania, które gmina jest obowiązana osiągnąć w
poszczególnych latach, które zostały określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia
15 grudnia 2017 r. w sprawie poziomów ograniczenia składowania masy odpadów
komunalnych ulegających biodegradacji.
Informacja o sposobie zbierania bioodpadów ma istotne znaczenie dla wykonawcy
w kontekście prawidłowego sporządzenia oferty, gdyż wyłączenie do osobnego zbierania
frakcji odpadów kuchennych w istotny sposób wpłynie na kształtowanie się strumienia
odpadów zmieszanych, powodując jego zmniejszenie. Zgodnie z Raportem Politechniki
Wrocławskiej „Badania ilości i składu odpadów komunalnych w cyklu rocznym pochodzących
z terenu gminy Wrocław" odpadów kuchennych w odpadach zmieszanych jest około 28%.

Jednakże istotne znaczenie w tym względzie w kontekście należytego skalkulowania oferty
ma także efektywność prowadzonej selektywnej zbiórki odpadów.
Precyzyjna i wyczerpująca informacja co do określonego przez Zamawiającego
sposobu odbioru bioodpadów jest niezwykle istotna dla wykonawcy dla celów sporządzenia
oferty także dlatego, że zgodnie z przepisem art. 6d ust. 4 pkt 5 ucpg wykonawca obowiązany
jest do wskazania w ofercie instalacji, do których wykonawca przekazywać będzie odebrane
odpady do zagospodarowania. Informacja o planowanym sposobie zbierania bioodpadów ma
niezwykle istotny wpływ na wybór instalacji do zagospodarowania odpadów. Wskazać należy,
że instalacja Zamawiającego przetwarzająca odpady zielone (Kompostownia Odpadów
Zielonych, ul. Janowska 51, 54-
067 Wrocław) nie przyjmuje do zagospodarowania odpadów
zielonych w workach.
Z uwagi na powyższe Odwołujący 2 wniósł o nakazanie Zamawiającemu określenia
w 5IWZ w sposób jednoznaczny i wyczerpujący systemu zbierania bioodpadów zgodnego
z przepisami powszechnie obowiązującego prawa, w tym przepisami Regulaminu utrzymania
czystości i porządku na terenie Wrocławia, co oznacza w obowiązującym stanie prawnym, że
selektywna zbiórka obejmuje jedynie odpady zielone o kodzie 20 02 01. Odwołujący wniósł
o zobowiązanie Zamawiającego do wprowadzenia obowiązku rozpoczęcia zbiórki bioodpadów
po uchwaleniu nowego Regulaminu utrzymania czystości i porządku we Wrocławiu,
nakładającego na właścicieli nieruchomości obowiązek zbiórki takich odpadów
i wskazującego w sposób nie budzący wątpliwości zasady ich zbierania.
2) Odwołujący 2 wskazał, iż w rozdziale II pkt 8 ppkt 1 SWU Zamawiający stawia
wymóg w zakresie utrzymania pojemników przeznaczonych do zbiórki odpadów komunalnych
w
odpowiednim
stanie
sanitarnym,
porządkowym
i
technicznym
(z wyłączeniem pojemników stanowiących własność właściciela nieruchomości). Odwołujący
2 uzasadniał, iż w obowiązującym obecnie Regulaminie brak jest jakichkolwiek wymagań
dotyczących sposobu mycia i dezynfekcji pojemników, oprócz wskazania, że powinno ono
następować nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy (§ 11 Regulaminu). Informacja podana przez
Zamawiającego w SIWZ co do częstotliwości mycia i dezynfekcji pojemników odnosi się
wyłącznie do pojemników na bioodpady i nie określa, w jaki sposób odbywać ma się mycie
i dezynfekcja pojemników. Odwołujący 2 podnosił, że sformułowanie użyte w rozdziale II pkt 8
ppkt 1 SWU uzasadnia twierdzenie, że w znowelizowanym regulaminie znajdą się zapisy
dotyczące mycia i dezynfekcji pojemników (np. co do środków chemicznych, które mogą być
wykorzystywane w tym celu), które obecnie pozostają wykonawcom nieznane, co utrudnia
należyte skalkulowanie oferty. Z tego względu Odwołujący 2 wniósł o doprecyzowanie SIWZ
w
tym zakresie (żądanie opisane poniżej).
3) rozdział III pkt 4 pkt 3 SWU - Odwołujący 2 wskazał, że w obecnie obowiązującym
Regulaminie nie zostały określone wymagania dotyczące sposobu kontrolowania zawartości

pojemników i worków co do zgodności zbieranych w nich odpadów. W tym zakresie
wykonawca nie jest więc w stanie należycie skalkulować oferty, gdyż nie wie, jakich czynności
w zakresie tej kontroli będzie wymagał Zamawiający. Wykonawca nie jest w stanie oszacować
czasu,
jaki
pracownikom
wykon
awcy zajmie kontrola zawartości pojemników
i worków w jednym MGO w sytuacji gdy przez Zamawiającego nie zostały określone żadne
kryteria, według których kontrola ta ma się odbywać. Przede wszystkim Odwołujący nie wie,
czy tylko frakcje odpadów zbierane selektywnie będą podlegały kontroli, czy też obejmie ona
także odpady zmieszane. Z tego względu Odwołujący wniósł o doprecyzowanie SIWZ w tym
zakresie (żądanie opisane poniżej).
4)
W rozdziale III pkt 4 pkt 4 SWU Zamawiający nakłada na wykonawcę obowiązek
we
ryfikacji, czy właściciel nieruchomości wywiązał się z obowiązku selektywnego zbierania
odpadów komunalnych, zgodnie z Regulaminem. Odwołujący podnosił, że w obecnie
obowiązującym Regulaminie brak regulacji pozwalających na uznanie, kiedy obowiązek
selekty
wnego zbierania odpadów uważa się za spełniony, a kiedy nie. Postanowienia SIWZ w
tym zakresie są niejasne, nieprecyzyjne i nie pozwalają na właściwe skalkulowanie oferty. Z
tego względu Odwołujący wniósł o doprecyzowanie SIWZ w tym zakresie (żądanie opisane
poniżej).
Odwołujący 2 wniósł o nakazanie Zamawiającemu:
-
określenia w SIWZ w sposób jednoznaczny i precyzyjny obowiązków właścicieli
nieruchomości w zakresie spełnienia obowiązków selektywnego zbierania odpadów,
umożliwiającego kontrolowanie zawartości pojemników na odpady komunalne;
- wskazania w SIWZ, jakie odpady
mają być zbierane w poszczególnych pojemnikach/workach
na dane frakcje, a jakich nie można wrzucać wraz z uwzględnieniem tzw. zmieszanych
odpadów komunalnych;
-
wskazania w SIWZ, że oprócz odpadów selektywnie zbieranych, kontroli podlegać mają
również pojemniki na odpady zmieszane;
-
wskazania w SIWZ, że na naklejkach na pojemnikach na odpady zmieszane określony będzie
w sposób czytelny dla mieszkańców wyraźny zakaz gromadzenia tam odpadów surowcowych,
takich jak papier, szkło, tworzywa sztuczne, opakowania wielomateriałowe, metal, itd.;
-
wskazania w SIWZ postępowania wykonawcy, w przypadku kiedy w pojemnikach na odpady
zmieszane znajdować się będą odpady surowcowe i inne odpady, które powinny być
selektywnie zbierane -
np. brak odbioru odpadów zmieszanych do czasu posegregowania ich
przez właściciela nieruchomości: obecnie bowiem w SWU Zamawiający określił jedynie
sposób postępowania w przypadku niedopełnienia obowiązku selektywnego zbierania
w odniesieniu do pojemników na frakcje selektywnie zbierane; nie tu jednak leży istota
zaniechań mieszkańców w zakresie selektywnej zbiórki odpadów - o czym szerzej również
w uzasadnieniu zarzutu nr 3.

5) rozdział II pkt 2 SWU. Odwołujący 2 przywołał brzmienie rozdziału III pkt 2 ppkt 1 lit.
c i d SWU
oraz § 12 ust 1 Regulaminu i wniósł o nakazanie Zamawiającemu wyjaśnienia tych
rozbieżności i jednoznaczne określenie częstotliwości odbioru odpadów komunalnych w/w
frakcji. Jednocześnie Odwołujący wnosi o wskazanie, czy Zamawiający w związku
z koniecznością wprowadzenia zmian w Regulaminie utrzymania porządku i czystości na
terenie Wrocławia planuje wprowadzenie zmian w zakresie częstotliwości odbierania odpadów
komunalnych poszczególnych frakcji, co ma niezwykle istotne znaczenie dla należytej
kalkulacji oferty wykonawcy.
6) rozdział XII SWU – SZOP
Odwołujący 2 przywołał brzmienie rozdziału XII SWU, w tym pkt 8 ppkt 5 i wskazał, że
wymaganie to stoi w sprzeczności z przepisami ucpg, gdyż wszelkie regulacje dotyczące
odbioru odpadów komunalnych, w tym odpadów niebezpiecznych, powinny być zawarte
w Regulaminie utrzymania czystości i porządku na terenie Wrocławia. Regulacje te powinny
mieć charakter powszechnie obowiązującego prawa. Odwołujący wskazał, że warunki
postępowania z odpadami powinny być jednakowe na terenie całej gminy. Jednocześnie
Odwołujący 2 podnosił, że taki opis sposobu zamówienia jest wadliwy z uwagi na przerzucanie
ryzyka kontraktowego, w tym ryzyka związanego ze zmianą przepisów Regulaminu
utrzymania czystości i porządku na terenie Wrocławia, na wykonawcę.
Skoro zgodnie z § 3 ust 1 pkt 3 projektu umowy ilekroć w treści umowy i SWU używa
się określenia Regulamin należy przez to rozumieć obowiązujący w czasie wykonywania
umowy Regulamin utr
zymania czystości i porządku na terenie Wrocławia, być może
nieścisłości między SIWZ a obowiązującymi przepisami prawa miejscowego wynikają
z planowanych przez Zamawiającego zmian w obowiązującym Regulaminie, o których
wykonawca nie ma jeszcze wiedzy. Nie
mniej jednak Odwołujący wskazał, że Zamawiający
obowiązany jest do sporządzania specyfikacji istotnych warunków zamówienia w sposób
zgodny z przepisami powszechnie obowiązującego prawa. Z tego względu, Odwołujący wniósł
o
nakazanie
Zamawiającemu
dokonania
odpowiednich
zmian
w
SIWZ,
w szczególności w zapisach projektu umowy i szczegółowych warunków umowy, które
likwidowałyby wszelkie sprzeczności i nieścisłości miedzy SIWZ a powszechnie
obowiązującymi przepisami prawa, w szczególności przepisami ustawy o utrzymaniu czystości
i porządku w aminach oraz uchwały nr XXVIII/567/16 Rady Miejskiej Wrocławia
z dnia 7 lipca 2016 r. w sprawie Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie
Wrocławia, w sposób, który pozwoli na oszacowanie ryzyka związanego ze zmianą zasad
realizacji przedmiotu zamówienia w związku z wprowadzeniem zmian do Regulaminu
utrzymania czystości i porządku na terenie miasta Wrocławia i należyte skalkulowanie oferty
względnie nakazanie Zamawiającemu zmiany terminu składania ofert na termin po uchwaleniu
nowego regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie miasta Wrocławia. To drugie

rozwiązanie pozwoliłoby na uniknięcie konieczności wprowadzania szeregu niezwykle
istotnych i obszernych zmian w umowie w przedmiocie zamówienia publicznego i realizację
usługi w zgodzie z ustawowymi wymaganiami.
W przedmiocie zarzutu 3. Odwołujący 2 przywołał brzmienie § 2 ust. 1 pkt 12 projektu
umowy. Wskazał, że szczegółowe regulacje dotyczące osiągania rocznych poziomów
wymaganych przepisami prawa okre
ślone zostały przez Zamawiającego w rozdziale XXI
SWU. Przywołał ponadto brzmienie § 15 ust. 2 pkt 6 lit. a, b i c projektu umowy oraz § 15
ust. 2 pkt 14 lit. r, s oraz t projektu umowy.
Odwołujący 2 uzasadniał, że określenie poziomów recyklingu w rozdziale XXI SWU jest
niezgodne z obowiązującym rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 14 grudnia 2016 r.
w sprawie poziomów recyklingu, przygotowania do ponownego użycia i odzysku innymi
metodami niektórych frakcji odpadów komunalnych. Różnica polega na tym, że zgodnie z § 3
w/w Rozporządzenia poziom recyklingu i przygotowania do ponownego użycia papieru, metali,
tworzyw sztucznych i szkła liczy się jako stosunek łącznej masy odpadów papieru, metalu,
tworzyw sztucznych i szkła poddanych recyklingowi i przygotowanych do ponownego użycia
do łącznej masy wytworzonych odpadów papieru, metalu, tworzyw sztucznych i szkła. Zgodnie
z SWU natomiast poziom recyklingu liczy się jako stosunek wszystkich odpadów poddanych
recyklingowi z wyłączeniem innych niż niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych
do masy wszystkich wytworzonych odpadów komunalnych z wyłączeniem innych niż
niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych. Wzór ten odnosi dotychczasowy
poziom 50% do wszystkich frakcji odpadów, w tym co do frakcji, co których aktualnie nie stawia
się wymogów osiągnięcia poziomów recyklingu. Dla niektórych frakcji odpadów osiągnięcie
tych poziomów jest obecnie niemożliwe z uwagi na warunki technologiczne. Tak jest w
przypadku frakcji odpadów zmieszanych, stanowiących około 60% całego strumienia
odpadów, czy odpadów wielkogabarytowych.
Poziomy recyklingu wg wzoru wskazanego w SWU są niemożliwe do osiągnięcia
w odniesieniu do przedmiotu zamówienia opisanego w dokumentacji przetargowej, tj.
w stosunku do ilości i rodzajów odpadów wskazanych do odbioru i zagospodarowania
w Załączniku nr II do Formularza oferty, czyli w Zestawieniu kosztów zadania. Osiągnięcie
50% recyklingu wagowo w stosunku do wszystkich odebranych odpadów, w przypadku gdy
prawie 60% strumienia odpad
ów odbieranych w Sektorze I to odpady zmieszane, dla których
poziomy recyklingu osiągane przez instalacje komunalne oscylują około 3% jest niemożliwe
do zrealizowania nawet przy założeniu, że odpady surowcowe, bioodpady zostaną poddane
w 100% recyklingowi
(choć osiągnięcie takiego poziomu recyklingu w odniesieniu do tych
frakcji odpadów również jest niemożliwe do osiągnięcia) – Odwołujący 2 przedstawił
szczegółowe wyliczenia w tym zakresie w Tabeli nr 1.
Wskazanie przez Zamawiającego wzoru obliczania poziomów recyklingu odpadów

niezgodnego z obowiązującym Rozporządzeniem z 2016 r. przy równoczesnym nałożeniu na
wykonawcę obowiązku złożenia sprawozdania z realizacji poziomów recyklingu zgodnie ze
wzorem określonym w rozdziale XXI SWU, jest niemożliwe do pogodzenia z obowiązkiem
wykonywania prac objętych przedmiotem umowy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa
(§ 8 ust. 1 projektu umowy). Sam Zamawiający zdawałoby się wymaga, jak wynika chociażby
z tytułu XXI rozdziału SWU - Osiąganie rocznych poziomów wymaganych przepisami prawa,
czy wprost z zapisu rozdziału XXI pkt 2 SWU, postępowania zgodnego
z powszechnie obowiązującymi przepisami w tym zakresie, dlatego też co najmniej dziwi
sprzeczność wzoru wskazanego w SWU przez Zamawiającego z wzorem określonym
w
obowiązującym rozporządzeniu. W związku z przywoływanymi już istotnymi zmianami stanu
prawnego dotyczącego gospodarowania odpadami komunalnymi planowane jest także
wejście wżycie nowego rozporządzenia w sprawie sposobu obliczania poziomu przygotowania
do p
onownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych oraz poziom recyklingu,
przygotowania do ponownego użycia i odzysku innymi metodami innych niż niebezpieczne
odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne. Niemniej jednak
okoliczność procedowania zmian w powszechnie obowiązujących przepisach nie zwalnia
Zamawiającego z obowiązku sporządzania opisu przedmiotu zamówienia w sposób zgodny z
aktualnie obowiązującymi regulacjami prawnymi w tym zakresie. Odwołujący 2 podnosił, że w
odniesieniu d
o kwestii wymaganych poziomów recyklingu, opis przedmiotu zamówienia nie
spełnia wynikającego z art. 29 ust. 1 ustawy Pzp wymogu jednoznaczności i nie pozwala na
określenie, jak w tym zakresie kształtują się obowiązki wykonawcy, co nie pozwala na rzetelne
skalkulowanie oferty, gdyż oczekiwania Zamawiającego są obiektywnie niemożliwe do
spełnienia.
Opis przedmiotu zamówienia jest wadliwy również ze względu na brak w nim
jakichkolwiek postanowień odnoszących się do działań Zamawiającego mających na celu
osiąganie poziomów recyklingu. Odwołujący podkreślał, że Zamawiający, mimo że nakłada na
wykonawcę obowiązek prowadzenia kontroli, czy odpady są zbierane w sposób selektywny,
to nie wskazał w SIWZ warunków uznania, że obowiązek ten został przez mieszkańców
spełniony. Nie zostały one także określone w obecnie obowiązującym Regulaminie utrzymania
czystości i porządku na terenie Wrocławia. Odwołujący podkreślał, że osiągnięcie przez gminy
zakreślonych poziomów recyklingu jest szczegółowym obowiązkiem w ramach utrzymania
czystości i porządku jako zadania własnego gminy wynikającego z art. 3b ust. 1 ucpg. To
Zamawiający ma odpowiednie instrumenty, którymi może oddziaływać na zachowania
mieszkańców w zakresie selektywnej zbiórki odpadów. Takich narzędzi nie posiada natomiast
wykonawca. Zachowania mieszkańców w zakresie spełniania obowiązku selektywnej zbiórki
odpadów w istotny sposób odbiegają od zachowań pożądanych przez Zamawiającego i
ustawodawcę. Przywołał fragment uzasadnienia do projektu ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o

zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych ustaw (druk
sejmowy nr 3495)
i uzasadniał, że konieczne jest więc określenie skali dopuszczalnych
„pomyłek” poprzez określenie przez Zamawiającego szczegółowych warunków dokonywania
oceny, że odpady są zbierane w sposób selektywny. Kontroli powinna być poddawana w
szczególności frakcja odpadów zmieszanych. Tymczasem z zapisów SWU wynika, że
wykonawca ma kontrolować wyłącznie zawartość pojemników na odpady gromadzone
selektyw
nie, a w razie kiedy właściciel nieruchomości nie dopełnił obowiązku selektywnego
zbierania odpadów komunalnych (ma to stwierdzić wykonawca wg subiektywnej oceny, bo w
opisie przedmiotu zamówienia ani Regulaminie nie ma na ten temat żadnych informacji)
ode
brać przedmiotowe odpady jako zmieszane (niesegregowane) odpady komunalne oraz
postępować z nimi zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa (zobacz rozdział III pkt 4 ppkt
3 i 4c SWU). Dodatkowo wykonawca ma pozostawić naklejkę według wzoru określonego w
za
łączniku do SIWZ z informacją dla właściciela nieruchomości, że nie dopełnił on obowiązku
selektywnej zbiórki, pomimo że brak jest zapisów w SIWZ dotyczących tego, kiedy taki
obowiązek należy uznać za spełniony. Treść informacji zwrotnej dla mieszkańca nie wskazuje
jakie błędy popełnił, wręcz odwrotnie zachęca do wrzucania odpadów surowcowych do
odpadów zmieszanych, niepodlegających kontroli. Taki opis przedmiotu zamówienia jest
nieadekwatny do rzeczywistych wymagań w tym zakresie.
Zgodnie z zapisami Wojew
ódzkiego Planu Gospodarki Odpadami dla Województwa
Dolnośląskiego dla miast pow. 50 000 mieszkańców - ponad 70% odpadów to odpady
surowcowe i bioodpady -
odpady zmieszane powinny natomiast stanowić wartość mniejszą
niż 30% , a wg danych ilościowych przedstawionych przez Zamawiającego w SIWZ odpady
zmieszane to prawie 60% . Dane te potwierdzają, że w odpadach zmieszanych więcej niż
połowa odpadów to odpady surowcowe i bioodpady, więc największy ciężar działań po stronie
Zamawiającego powinien być ukierunkowany na zmniejszenie ilości odpadów zmieszanych.
Naliczenie przez Zamawiającego kar umownych za każdą brakującą, według
określonego przez Zamawiającego wzoru, tonę odpadów niepoddaną recyklingowi spowoduje
naliczenie kary w wysokości kilkunastu milionów złotych, nawet wówczas, gdy Gmina Wrocław
osiągnie wymagane poziomy recyklingu, a więc w sytuacji gdy nie poniesie ona szkody.
Wskazać należy, że gmina rozlicza się z poziomów recyklingu jako całość, bez podziału na
sektory i ujmuje w swoim rozliczeniu również ilości odpadów poddane recyklingowi przez inne
podmioty niż wykonawcy odbierający odpady komunalne, takie jak np. punkty skupu surowców
np. papieru, złomu. W świetle obowiązujących zapisów SIWZ również w przypadku wejścia w
życie systemu kaucyjnego Gmina będzie upoważniona do uwzględnienia tych ilości odpadów.
Kary przewidziane przez Zamawiającego są więc rażąco wygórowane, zwłaszcza w sytuacji,
gdy przewidziane są za niespełnienie obowiązku, który obiektywnie jest niemożliwy do
spełnienia przez wykonawcę. Taka postawa Zamawiającego doprowadzi do całkowicie

nieuzasadnionego drastycznego zawyżenia wysokości składanych ofert, a w konsekwencji do
nadmiernego obciążenia właścicieli nieruchomości zawyżonymi opłatami (ok. 100 zł na
jednego mieszkańca/ miesiąc w trakcie trwania umowy).
Z uwagi na powyższe Odwołujący 2 wnosił o nakazanie Zamawiającemu wykreślenia
zapisów SIWZ zobowiązujących wykonawcę do osiągnięcia niemożliwych do osiągnięcia
poziomów recyklingu lub dokonania takiej modyfikacji zapisów SIWZ w zakresie odnoszącym
się do sposobu wyliczenia poziomów recyklingu dla wykonawcy, które będą przewidywały
możliwe do osiągnięcia poziomy recyklingu.
Odwołujący 2 wnosił, by zapisy te uwzględniały morfologię i specyfikę odbieranych
odpadów i zostały sformułowane w sposób nakazujący wykonawcy osiągniecie technicznie
możliwych poziomów recyklingu dla każdej frakcji odrębnie w stosunku do ilości odpadów
odebranych z terenu Sektora I.
Odwołujący 2 wskazał, że Zamawiający jest w posiadaniu zleconego przez siebie
w dro
dze zamówienia publicznego opracowania pn. „Badania ilości i składu odpadów
komunalnych w cyklu rocznym pochodzących z terenu gminy Wrocław”, na podstawie którego
dysponuje wystarczającym materiałem do obiektywnego i realnego wskazania możliwych do
osiągnięcia poziomów recyklingu dla poszczególnych frakcji odpadów. Jednocześnie
Odwołujący 2 wnioskował o nakazanie Zamawiającemu zmiany zapisów projektu umowy
poprzez
obniżenie
kar
umownych
przewidzianych
przez
Zamawiającego
w zakresie kar umownych naliczanych
na podstawie § 15 ust. 2 pkt 6 oraz § 15 ust. 2 pkt 14
lit. r
– t) co najmniej o połowę ich wysokości.
Odwołujący 2 podnosił, że opis przedmiotu zamówienia jest wadliwy, gdyż nie odnosi
się w żadnym stopniu do działań Zamawiającego wspierających osiąganie poziomów
recyklingu, które planuje podjąć w sytuacji wejścia w życie systemu kaucyjnego opakowań,
którego wprowadzenie jest planowane w ramach Rozszerzonej Odpowiedzialności
Producentów (ROP);wprowadzenie w istotny sposób zmieni morfologię i ilość odbieranych
odpadów opakowaniowych. Krajowe przepisy regulujące ROP powinny zostać uchwalone do
lipca 2020 roku. Obowiązek ten wynika z opublikowania w lipcu 2018 r. pakietu dyrektyw
odpadowych Unii Europejskiej, ustanawiających wyższe cele recyklingu odpadów
kom
unalnych oraz opakowaniowych. Unijne przepisy nakładają na producentów wyrobów
w opakowaniach obowiązek stosowania się do ujednoliconej w dyrektywach zasady tzw.
rozszerzonej odpowiedzialności producenta. Pakiet ten został uzupełniony dyrektywą
w sprawie
zmniejszenia wpływu niektórych produktów z tworzyw sztucznych na środowisko,
którą państwa członkowskie muszą co do zasady wdrożyć do dnia 3 lipca 2021 roku. ROP
określona jest w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE w sprawie
odpadów i oznacza strategię ochrony środowiska, w ramach której odpowiedzialność
producenta za produkt zostaje przedłużona do końca cyklu żyda produktu. ROP tworzy

mechanizm ekonomicznej odpowiedzialności producenta za jego produkty wprowadzane na
rynek nie tylko w ok
resie użytkowania i gwarancji, ale także na etapie poużytkowym, kiedy
produkt staje się odpadem. Wprowadzenie ROP skutkować będzie tym, że na gminach
spoczywać będzie obowiązek zagospodarowania odpadów resztkowych, bioodpadów oraz
odpadów wielkogabarytowych, zagospodarowanie odpadów surowcowych obciąży natomiast
producentów.
W sytuacji gdy założenia zmian są wiadome, określone są bowiem przepisami
unijnymi, Zamawiający powinien przewidzieć w SIWZ zasady, na jakich, w razie wejścia
w życie na etapie realizacji przedmiotu zamówienia, wprowadzane będą zmiany obowiązków
wynikających z umowy o zamówienie publiczne. Odwołujący 2, jako świadomy wykonawca,
który antycypować musi nową, jeszcze nie obowiązującą rzeczywistość prawną, opierając się
na niepełnym, niejednoznacznym opisie przedmiotu zamówienia, kalkulować musi w swej
ofercie ryzyko związane ze skutkami zmian ustawodawstwa i trudnościami w uczynieniu
zadość wymogom stawianym przez Zamawiającego.
Odwołujący 2 wnosił więc o wprowadzenie do SWU zapisów dopuszczających zmianę
sposobu obliczania poziomów recyklingu w odniesieniu do każdej frakcji objętej systemem
kaucyjnym w zależności od zmiany morfologii odbieranych odpadów, jeżeli system kaucyjny
zacznie obowiązywać w toku realizacji usługi objętej przedmiotowym zamówieniem.
Wprowadzenie ROP i systemu kaucyjnego doprowadzić może do braku zawartości w
odpadach odbieranych najatrakcyjniejszych pod kątem recyklingu odpadów, przez co
niemożliwym będzie uzyskanie tych samych poziomów recyklingu lub uzyskanie tych
po
ziomów przy tych samych nakładach pracy i kosztów. Wejście w życie mechanizmu
kaucyjnego oznaczać będzie wejście w życie całego systemu ROP, który przewiduje specjalne
środki finansowe dla Gmin na wspieranie systemu selektywnej zbiórki, w związku
z czym G
mina będzie dysponować specjalnymi funduszami na wspieranie recyklingu. Zgodnie
z założeniami wynagrodzenie z ROP Gmina ma otrzymywać za każdą przekazaną do
recyklingu tonę odpadów wg sprawozdań.
W zakresie zarzutu 4. Odwołujący 2 podał, że w rozdziale I pkt 3 SWU Zamawiający
przewiduje, że wykonawca zobowiązany będzie w ramach wynagrodzenia do wykonania
usługi odebrania, zbierania, transportu i zagospodarowania odpadów komunalnych frakcji,
których kody nie zostały wskazane w rozdziale I pkt 1 i 2 SWU. Taki opis przedmiotu
zamówienia nie spełnia wymogów wynikających z art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp, gdyż nie jest
wiadome, jak w takiej sytuacji kształtować się będzie stosunek zobowiązaniowy stron.
Odwołujący podnosił, że z dokumentacji przetargowej powinno jasno wynikać, do odbioru,
zbierania, transportu i zagospodarowania, których frakcji odpadów wykonawca będzie
zobowiązany podczas realizacji zamówienia. W sytuacji, gdy określone w SIWZ kody odpadów
nie odpowiadają zakresowi usługi, brak jest możliwości poprawnej wyceny oferty

i ewentualnego podjęcia czynności przygotowawczych związanych z pozyskaniem
stosownych decyzji administracyjnych na transport, zbieranie lub przetwarzanie odpadów
o kodach wskazanych w SIWZ. Odwołujący 2 podkreślał, że w świetle przepisów ustawy
z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach nie ma prawnej możliwości zbierania odpadów bez
stosownego zezwolenia. Co więcej, zgodnie z przepisem art. 194 ust. 4 ustawy o odpadach,
za zbieranie odpadów lub przetwarzanie odpadów bez wymaganego zezwolenia, o którym
mowa w art. 41, wymierza się administracyjną karę pieniężną. Kara wynosi nie mniej niż
10 000 zł i nie może przekroczyć 1 000 000 zł. Odwołujący nie może więc brać na siebie ryzyka
związanego z koniecznością realizacji świadczenia, którego faktyczny zakres nie został
opisany w opisie przedmiotu zamówienia, jeżeli na etapie realizacji usługi zaistnieje potrzeba
odbioru odpadów, o kodach które nie zostały przewidziane w SIWZ. Nie ma bowiem
możliwości starania się z odpowiednim wyprzedzeniem o pozyskanie niezbędnych decyzji
administracyjnych umożliwiających mu zgodną z prawem realizację przedmiotu zamówienia.
Skoro opis przedmiotu zamówienia został dokonany tak dalece nieprecyzyjnie, że zakres
obowiązków nałożonych na wykonawcę jest całkowicie niewiadomy, odwołujący nie ma
możliwości skalkulowania oferty. Odwołujący 2 nie wyklucza jednak możliwości odbioru,
zbierania, transportu i zagospodarowania tego rodzaju odpadów, o ile wykonawca będzie miał
prawną i faktyczną możliwość realizacji tej usługi, gdy zaktualizuje się taka potrzeba.
Z tego względu Odwołujący 2 wniósł o zmianę zapisu rozdziału I pkt 3 SWU
w następujący sposób: „Oprócz wskazanych wyżej kodów odpadów Zamawiający nie
wyklucza możliwości pojawienia się na terenie Sektora w trakcie realizacji zamówienia innych
frakcji
odpadów
komunalnych
wymagających
odebrania,
zbierania,
transportu
i
zagospodarowania. Wykonawca zobowiązuje się do wykonania usługi również w stosunku
do tych odpa
dów, przy czym rozliczenie za tę usługę nastąpi jak w przypadku realizacji prac
interwencyjnych, z zastrzeżeniem możliwości odmowy realizacji tej usługi.”
W przedmiocie zarzutu 5. Odwołujący 2 wskazał na postanowienia rozdziału III pkt 2
SWU oraz § 15 ust. 2 pkt 11 lit. p, q i r projektu umowy. Uzasadniał, że taki opis przedmiotu
zamówienia jest wadliwy i rodzi ogromne ryzyko obciążenia wykonawcy nadmiernymi
obowiązkami w trakcie realizacji zamówienia oraz naliczania wykonawcy wygórowanych kar
umownych. Wymóg stawiany przez Zamawiającego jest nieuzasadniony charakterem
zamówienia, nieadekwatny i nieproporcjonalny. W konsekwencji jego utrzymania cena oferty
musiałaby być w sposób rażący wysoka, nieadekwatna do rzeczywistej wartości usług.
W praktyce należyte wywiązywanie się z tego obowiązku skutkowałoby koniecznością
zwielokrotnienia częstotliwości kursów na trasach odbioru odpadów w sposób niemożliwy do
przewidzenia na etapie składnia oferty i nieuzasadniony faktyczną potrzebą. Odwołujący 2
wskazywał, że często tylko jeden z kilku pojemników służących do gromadzenia odpadów tej
samej frakcji w danym MGO jest przepełniony, a reszta jest pusta, bo mieszkańcy wrzucają

odpady do pojemnika położonego najbliżej wejścia do altany czy pomieszczenia, w którym
gromadzone są odpady.
Odwołujący 2 wniósł o nakazanie Zamawiającemu wprowadzenia zmian w rozdziale III
pkt 2 ppkt 1 i 2 SWU poprzez wykreślenie tego obowiązku oraz wykreślenie kar umownych
przewidzianych za jego niedotrzymanie w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. p, q i r projektu umowy,
względnie określenie poziomu wypełnienia pojemników na odpady skutkującego
koniecznością ich odbioru w przypadku wypełniania pojemnika w 100%, a także dokonanie
zmian w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. p, q i r projektu umowy poprzez obniżenie kar umownych
o połowę ich wysokości.
Odwołujący 2 przedstawił również argumentację w zakresie zarzutu 6., który został
przez Zamawiającego uwzględniony.
Odnosząc się do zarzutu 7. Odwołujący 2 przywołał brzmienie rozdziału XIV pkt 10
i 11 SIWZ. Wskazał, że w świetle ustawy Pzp Zamawiający nie ma możliwości określenia
maksymalnej ceny ani kwotowo, ani stosunkowo, ani w jakikolwiek inny sposób, w ramach
której wykonawcy mogliby ustalać swoje ceny ofertowe (Zamawiający nie ma możliwości
wpływania na cenę ofertową). Istota postępowania o udzielenie zamówienia publicznego
w
yraża się wszakże w tym, że to wykonawca określa te elementy umowy, które stanowią
odzwierciedlenie kryteriów oceny ofert w danym postępowaniu, w szczególności cenę, która
zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy Pzp stanowi obligatoryjne kryterium oceny ofert w ka
żdym
postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Zamawiający nie jest władny narzucać
wykonawcom cen za wykonanie przedmiotu zamówienia. Zamawiający nie jest więc
uprawniony do określania górnych limitów, czy jakichkolwiek przedziałów, w których winna
mieścić się cena zaoferowana przez wykonawcę. Wyżej wskazane zapisy SIWZ są niezgodne
z obowiązkiem umożliwienia wykonawcy złożenia rzetelnej i bazującej na faktycznych
kosztach oferty. Koszty zagospodarowania odpadów z PSZOK nie są takie same jak odpadów
odbieranych od właścicieli nieruchomości, między innymi dlatego, iż morfologia odpadów
gromadzonych w PSZOK jest inna od morfologii odpadów gromadzonych w pojemnikach i
workach. Również koszty transportu, jak i wymagania Zamawiającego w tym zakresie są
c
ałkiem inne. Wymogi określone przez Zamawiającego w pkt 10 i 11 stoją w jawnej
sprzeczn
ości z pkt 7 rozdziału XIV SIWZ. Ingerowanie Zamawiającego w kalkulację
wykonawcy, a nawet obniżanie ceny wykonawcy przewidziane w rozdziale XIV pkt 11 SIWZ
może doprowadzić do sytuacji, w której ceny jednostkowe wskazane w ofercie obniżone przez
Zamawiającego mogą nosić znamiona ceny rażąco niskiej i skutkować odrzuceniem oferty
złożonej przez wykonawcę. Kwestionowane zapisy SIWZ naruszają również zasady
poprawiania ofert przez Z
amawiającego określone w art. 87 ust. 2 ustawy Pzp. W świetle tej
regulacji nie jest bowiem dopuszczalne, by Zamawiający dokonywał zmian w treści oferty
skutkujących istotną zmianą w treści oferty. Ponadto działanie Zamawiającego narusza

konkuren
cyjność, jako że to cena jest głównym elementem konkurencji pomiędzy
wykonawcami ubiegającymi się o udzielenie zamówienia.
Wobec powyższego Odwołujący 2 wniósł o nakazanie Zamawiającemu wykreślenia
zapisów rozdziału XIV pkt 10 i 11 SIWZ.
W zakresie zarzutu
8. Odwołujący 2 wniósł o zmianę ogłoszenia o zamówieniu
i specyfikacji istotnych warunków zamówienia tak, aby uwzględnić w specyfikacji istotnych
warunków zamówienia dodatkowo jako podstawę wykluczenia z postępowania przepis
art. 24 ust. 5 pkt 7 ustawy Pzp.
Odwołujący 2 wskazał, iż przedmiot zamówienia jest ściśle
związany z problematyką ochrony środowiska. Niewłaściwa gospodarka odpadami
w istotnym stopniu wpływa na destrukcję środowiska naturalnego - przyczynia się do
niszczenia walorów przyrodniczych siedlisk roślinnych i zwierzęcych, destrukcyjnie wpływa na
obszary miejskie, wiejskie, rolne oraz leśne. Możliwość udzielenia zamówienia podmiotowi,
wobec którego wydano ostateczną decyzję administracyjną o naruszeniu obowiązków
wynikających z przepisów prawa pracy, prawa ochrony środowiska lub przepisów o
zabezpieczeniu społecznym, jeżeli wymierzono tą decyzją karę pieniężną nie niższą niż 3000
złotych, stawia w nierównej pozycji podmioty ściśle przestrzegające wymogi stawiane
przepisami prawa. Odwołujący 2 podnosił, że podmiot, na który została nałożona na mocy
decyzji administracyjnej kara za naruszenie obowiązków wynikających z przepisów prawa
ochrony środowiska nie daje rękojmi należytego wykonania zamówienia w zakresie usług
objętych przedmiotem zamówienia. Takie ukształtowanie podstaw wykluczenia
w przypadku przetargu na odbiór, zbieranie, transport i zagospodarowanie odpadów
komunalnych w gminie, która deklaruje szczególną dbałość o politykę ekologiczną i dobrą
jakość środowiska, jest niezrozumiałe. Zamawiający przewiduje bowiem możliwość ubiegania
się o udzielenie zamówienia przez podmioty dopuszczające się patologii na rynku
odpadowym, naruszające przepisy ochrony środowiska.
Odwołujący 2 wskazał na przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego
i Ra
dy 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylającej
dyrektywę 2004/18/WE [dalej „dyrektywa 2014/24/UE”], w szczególności na treść motywów
dyrektywy odnoszących się do aspektów związanych z ochroną środowiska, których celem
je
st promocja wykonawców przestrzegających prawa w ww. dziedzinach. Wskazał na motyw
37 i 40 dyrektywy 2014/24/UE. Uzasadniał, iż Zamawiający w celu spełnienia wymagań
ustawodawcy unijnego jest obowiązany promować wykonawców przestrzegających prawa
w dziedz
inie ochrony środowiska. Koniecznym jest, by Zamawiający spełnił wymóg nałożony
przez unijnego ustawodawcę i zapewnił ochronę przepisów w dziedzinie prawa ochrony
środowiska. Powyższe będzie możliwe dopiero, gdy Zamawiający zastrzeże w SIWZ
możliwość fakultatywnego wykluczenia wykonawcy w oparciu o art. 24 ust. 5 pkt 7 ustawy Pzp.
Zamawiający musi mieć bowiem pewność, że wykonawca ubiegający się o udzielenie

zamówienia daje gwarancję rzetelnego wykonania danego zamówienia. Działanie takie będzie
zgodne również z postulatami Ministerstwa Środowiska o potrzebie podejmowania takich
działań, które będą zmierzały do eliminacji patologii w gospodarce odpadami.
W przedmiocie zarzutu 9.
Odwołujący 2 przywołał brzmienie rozdziału III pkt 9 SIWZ
oraz § 8 ust. 7 projektu umowy. Uzasadniał, że opisany wymóg w zakresie zatrudniania na
podstawie umowy o pracę, jest nieprzejrzysty i niejasny, gdyż z zapisów SIWZ nie wynika, jak
rozumieć pojęcie osób wykonujących czynności bezpośrednio związane z odbiorem,
transportem i zago
spodarowaniem. Zamawiający nie wskazał w tym względzie
w sposób dostatecznie jasny na zakres czynności podejmowanych przez te osoby. Przede
wszystkim jednakże wymóg ten narusza zasadę równego traktowania wykonawców. Zupełnie
niezrozumiałe jest bowiem dokonane przez Zamawiającego rozróżnienie zatrudniania na
podstawie umowy o pracę osób wykonujących czynności bezpośrednio związane z
zagospodarowaniem
odpadów
komunalnych
na
wykonawców,
którzy
będą
zagospodarowywać odpady „we własnym zakresie” oraz na wykonawców, którzy „we własnym
zakresie” tych odpadów zagospodarowywać nie będą. Wymóg ten stawia
w uprzywilejowanej sytuacji podmioty, które zagospodarowania odpadów nie będą
dokonywały we własnym zakresie. Wykonawcy nie są zatem w równej pozycji, co narusza
za
sadę zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców. Ponadto
wykonanie części zamówienia, polegającej na transporcie odpadów, w przeważającej części
nie zawiera w sobie elementu podległości służbowej, stąd nie spełnia przesłanek określonych
w art. 22 § 1 k.p.
Odwołujący 2 uzasadniał, że zgodnie z art. 36 ust. 2 pkt 8a lit. c ustawy Pzp,
z
amawiający ma obowiązek zamieścić w SIWZ wykaz czynności wykonywanych w ramach
realizacji zamówienia, które mają być wykonywane na podstawie umowy o pracę. Oznacza to,
że w obecnym stanie prawnym to zamawiający musi ocenić, które czynności mieszczą się w
zakresie art. 22 § 1 k.p. Musi on zatem przeanalizować czynności, które będą wykonywane w
trakcie realizacji zamówienia, a następnie wyraźnie oddzielić te, które muszą być wykonywane
na podstawie umowy o pracę, od tych, przy których wykonawca ma dowolność w wyborze
podstawy zatrudnienia. Zamawiający nie spełnił ww. wymogu z art. 36 ust. 2 pkt 8a lit. c ustawy
Pzp.
Wobec powyższego, sformułowanie § 8 ust. 7 projektu umowy jest nieprawidłowe ze
względu
na
lakoniczność,
wybiórczość
opisu
obowiązku
wykonawcy
w zakresie zatrudniania na podstawie umowy o pracę.
Z uwagi na powyższe, Odwołujący 2 wniósł o nakazanie Zamawiającemu
zmodyfikowania zapisu
§ 8 ust. 7 projektu umowy zgodnie z propozycją przedstawioną
poniżej: „Zamawiający, zgodnie z art. 29 ust. 3a ustawy Prawo zamówień publicznych,
wymaga aby Wykonawca oraz Podwykonawca w czasie realizacji przedmiotu umowy
zatrudniali na podstawie umowy
o pracę kierowców odbierających odpady, osoby zatrudnione

w BO
K, osoby koordynujące realizację usługi objętej przedmiotem zamówienia, wagowi”.
Odwołujący 2 wnioskował także o nakazanie Zamawiającemu dokonania zmian zapisu
§ 8 ust. 8 pkt 4 projektu umowy w sposób dostosowujący go do wymogów RODO, tj.
uprawniający Zamawiającego do żądania kopii zanonimizowanych dokumentów
potwierdzających fakt zatrudnienia w/w osób na umowie o pracę. Dla Zamawiającego nie jest
bowiem istotne, kto konkretnie zatrudniony jest u wykonawcy na podstawie umowy
o pracę, a jedynie sam fakt zatrudnienia osób w takiej formie, co zostało potwierdzone także
w opinii Urzędu Zamówień Publicznych dotyczącej art. 29 ust. 3a ustawy Pzp. Udostępnienie
przez wykonawcę zamawiającemu danych osobowych jego pracowników, zaangażowanych
w realizację zamówienia, wymaga uzyskania wykonawcę zgody swoich pracowników na
przetwarzanie ich danych osobowych poprzez ich udostępnienie zamawiającemu, zgodnie
z art. 6 ust. 1 lit. a RODO.
Uzasadniał, iż w zakresie realizacji art. 36 ust. 2 pkt 8a lit. b ustawy
Pzp
należy wskazać na kolejne naruszenie, tj. niemożliwe na gruncie tego przepisu żądanie
dostarczenia umów o pracę zawierających dane osobowe pracowników, którzy świadczyć
będą czynności na rzecz Zamawiającego. W ww. zakresie Odwołujący 2 przywołał fragment
opinii Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych.
Odwołujący 2 przywołał w ww. kontekście zasadę adekwatności i minimalizmu danych,
zgodnie z którą administrator powinien przetwarzać tylko takiego rodzaju dane
i tylk
o o takiej treści, które są niezbędne ze względu na cel zbierania danych. Dane osobowe
nie mogą być zbierane na zapas, „na wszelkie wypadek”, tj. bez wskazania celowości ich
pozyskania i niezbędności dla realizacji zadań administratora danych - którym po uzyskaniu
danych stałby się zamawiający.
W zakresie zarzutu 10. Odwołujący 2 podniósł, że w rozdziale XVII SWU Zamawiający
określił wymogi w zakresie systemu wizyjnego monitorowania pojazdów, które szczegółowo
sprecyzowane zostały w załączniku nr 28 wymagania dotyczące systemu wizyjnego
monitorowania pojazdów. W ocenie Odwołującego 2 wymagania te zostały określone przez
Zamawiającego w sposób stwarzający nieuzasadnione rzeczywistymi potrzebami
Zamawiającego bariery w dostępie do ubiegania się o zamówienie przez podmioty zdolne do
jego należytej realizacji. Uprawnienie Zamawiającego do kształtowania przedmiotu
zamówienia zgodnie z jego potrzebami nie oznacza prawa do zupełnie dowolnego
kształtowania wymagań SIWZ, które mogą prowadzić do obciążenia wykonawcy w stopniu
wykraczającym ponad uzasadnione potrzeby Zamawiającego. Wymagane przez
Zamawiającego rozwiązania w zakresie funkcjonalności systemu wizyjnego monitorowania
pojazdów są nieproporcjonalne do zakresu zamówienia. W ocenie Odwołującego 2 dokonany
przez
Zamawiającego opis przedmiotu zamówienia w tym zakresie narusza zasadę
konkurencyjności, gdyż wskazuje na jednego dostawcę.
Odwołujący 2 podał, że wymagania techniczne określone przez Zamawiającego są

bardzo szczegółowe: np. bardzo szczegółowo wskazano poziom wymaganego napięcia dla
sprzętu: w jednym przypadku 9-32V, w innym przypadku 12-24V, kodowanie obrazu
w systemie NTSC podczas, gdy w Europie standardem jest PAL, konkretne wielkości dysków
twardych. Odwołujący 2 stał na stanowisku, że zbędny jest wymóg nagrywania dźwięku w
trakcie świadczenia usługi. Nadmiernym, nieproporcjonalnym wymaganiem jest także
konieczność wyposażenia pojazdów bezpylnych oraz myjek w system monitorowania
pojazdów bazujący na zapisie obrazu z 4 kamer generujących widok otoczenia pojazdu bez
martwych stref (360 stopni) i widok z góry (tzw. „widok z lotu ptaka”) w czasie rzeczywistym.
Wymóg ten nie wnosi dla Zamawiającego żadnej wartości dodanej, natomiast radykalnie
podraża koszt całego systemu. Niezrozumiałym jest wymóg „inteligentnego alarmu cofania” -
pojazdy do odbioru odpadów wyposażone są w urządzenia spełniające wszystkie normy
i gwarantujący bezpieczeństwo. Kolejnym, nadmiernym wymaganiem, w istotny sposób
zawyżającym koszt realizacji usługi, jest konieczność archiwizacji danych przez okres aż
6 miesięcy.
Ponadto Odwołujący 2 wskazał, że opis przedmiotu zamówienia jest nieprecyzyjny,
gdyż nie do końca jasnym pozostaje konieczność wyposażenia „pozostałych pojazdów”
w system monitorowania pojazdów bazujący na zapisie obrazu z 4 kamer zamontowanych
dookoła pojazdu. Odwołujący nie ma pewności, czy w system taki wyposażone powinny być
pojazdy wymagane przez Zamawiającego w SIWZ, czy wszystkie pojazdy, które będą
wykorzystywane przez wykonawcę do realizacji usługi, czyli także pojazdy transportujące
odpad do zagospodarowania po rozładunku na bazie. W tym zakresie opis przedmiotu
zamówienia jest niejednoznaczny, co nie pozwala należycie skalkulować oferty.
Odwołujący 2 wniósł o nakazanie Zamawiającemu dostosowania wymagań zawartych
w opisie przedmiotu zamówienia do faktycznych i uzasadnionych potrzeb Zamawiającego, bez
przywoływania tak szczegółowych wymagań technicznych w sposób, który uzasadniałby
funkcjonalności
wymagane
przez
Zamawiającego.
Odwołujący
wniósł
o modyfikację zapisów specyfikacji w następujący sposób:
„Wszystkie pojazdy służące do odbioru odpadów z MGO powinny być wyposażone
w sprawny system:
 wideorejestracji obrazu z możliwością przekazywania go w czasie rzeczywistym
 monitoringu bazującego na systemie pozycjonowania satelitarnego, umożliwiający
trwałe zapisywanie, przechowywanie i odczytywanie danych o położeniu i miejscach
postojów pojazdów,
 czujników zapisujących dane o miejscach wyładunku odpadów.
Obraz z wideorejestracji powinien
być rejestrowany w rozdzielczości umożliwiającej
swobodny odczy
t zapisanego materiału. Wideorejestracja musi być tak skonfigurowana, aby
z nagranego materiału można było ustalić w szczególności trasę przejazdu samochodów

służących do odbioru odpadów i miejsca ich zagospodarowania. W przypadku ich wystąpienia,
zarejestrowane powinny być także stwierdzone przez obsługę nieprawidłowości w
postępowaniu z odpadami na nieruchomości, brak współdziałania właściciela nieruchomości.
Ponadto na terenie obiektów w sytuacji, gdy właściciel nieruchomości zgłosi takie
żądanie, zamawiający dopuszcza możliwość wyłączenia monitoringu na czas wykonania
czynności objętych przedmiotem zamówienia.”
Odwołujący 2 wnioskował także o skrócenie czasu archiwizacji danych - maksymalnie
do 30 dni.
W przedmiocie zarzu
tu 11. Odwołujący 2 podał, iż w § 15 ust. 1 i 2 projektu umowy
Zamawiający zawarł bardzo obszerny katalog kar umownych. Dalsze postanowienia tego
paragrafu dotyczą zasad naliczania kar umownych, zostały jednakże sformułowane
w sposób niejednoznaczny i budzący wątpliwości Odwołującego co do tego, czy kary umowne
mogą zostać naliczone przez Zamawiającego wyłącznie po uprzednim wezwaniu wykonawcy
do należytego wykonania danego obowiązku lub usunięcia naruszeń. Dlatego też Odwołujący
wniósł o wykreślenie § 15 ust. 3 projektu umowy oraz nadanie § 15 ust. 5 projektu umowy
następującego brzmienia: „W sytuacji, w której sposób wykonania obowiązku/obowiązków
umownych przez Wykonawcę będzie budzić zastrzeżenia Zamawiającego, Zamawiający,
zastrzega sobie prawo pisemne
go wezwania Wykonawcy do należytego wykonania danego
obowiązku/obowiązków i/lub usunięcia powstałych uchybień wyznaczając Wykonawcy
stosowny termin, biorąc
POD
uwagę okoliczności miejsca i czasu. Wykonanie przez
Wykonawcę obowiązku/obowiązków zgodnie z treścią umowy/SWU i/lub usunięcie
powstałych uchybień skutkować będzie uznaniem przez Zamawiającego, że nie wystąpiły
okoliczności będące podstawą naliczenia kary. W przypadku niewykonania lub nienależytego
wykonania
obowiązku/obowiązków umownych po bezskutecznym wezwaniu Wykonawcy do
należytego wykonania danego obowiązku/obowiązków i/lub usunięcia powstałych uchybień
Zamawiający naliczy stosowne kary umowne.”
Zgodnie z art. 483 § 1 k.c. kara umowna jest instytucją związaną z naprawieniem
szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego.
Zamawiający konstruując postanowienia dotyczące kar umownych, wypaczył ich rzeczywisty
cel, jakim jest naprawienie szkody wyrządzonej zamawiającemu z tytułu niewykonania lub
nienależytego wykonania świadczenia niepieniężnego, czym naruszył przepisy kodeksu
cywilnego. Uprawnienie Zamawiającego do konstruowania zapisów umownych w sprawie
zamówienia publicznego nie może być bowiem nadużywane i prowadzić do nieuzasadnionego
wzbogacenia po stroni
e Zamawiającego poprzez ustalenie rażąco wygórowanych kar
umownych. Wprawdzie kara umowna jest także instrumentem służącym do zmotywowania
wykonawcy do prawidłowego wykonywania ciążącego na nim zobowiązania, to jednak nie
może przekraczać granic motywacji wykonawcy do realizacji zamówienia i stanowić podstawy

do wzbogacenia się Zamawiającego.
Odwołujący 2 wskazał, iż zastrzegane przez Zamawiającego kary umowne powinny
zmierzać do zabezpieczenia prawidłowego wykonania przedmiotu zamówienia, nie mogą
jednak o
bciążać nadmiernym ryzykiem wykonawcy. Z tego względu Odwołujący 2 wniósł
o
obniżenie wysokości wszystkich kar umownych przewidzianych w § 15 ust. 1 i ust. 2 projektu
umowy o połowę ich wysokości z uwagi na to, że są one rażąco wysokie. Odwołujący 2 wniósł
także o wprowadzenie górnego limitu kar umownych na poziomie 10% całkowitego
maksymalnego wynagrodzenia wykonawcy. Ustanowienie takiego limitu pozwoli na
zabezpieczenie istotnych interesów Zamawiającego, a jednocześnie na zminimalizowanie
ryzyka wykonawc
y związanego z tak szerokim katalogiem kar powiązanych z przypadkami
w dużej mierze niezależnymi od należytej staranności wykonawcy. Co więcej, ustanowienie
maksymalnego limitu kar umownych na wnioskowanym poziomie ograniczy ryzyko
Zamawiającego związane z wkalkulowaniem potencjalnych kar umownych w cenę oferty, gdyż
pozwoli na skalkulowanie ich na poziomie rynkowym, bez konieczności kalkulacji bufora na
zapłatę ewentualnych kar. Zdefiniowanie kar umownych na poziomie określonym przez
Zamawiającego narusza równowagę stron, zabija konkurencyjność i powoduje konieczność
znaczącego zawyżenia ceny ofertowej w sposób nieadekwatny do realnego kosztu usługi
objętej przedmiotem zamówienia.
Odnośnie zarzutu 12. Odwołujący 2 wskazał, iż przyjęte przez Zamawiającego
r
ozwiązanie w zakresie możliwości waloryzacji wynagrodzenia nie gwarantuje wykonawcy, że
dodatkowe koszty świadczenia usługi, które mogą się zaktualizować w toku jej realizacji,
znajdą pokrycie w zmienionym wynagrodzeniu. Sytuacja ta dotyczy zarówno okoliczności
określonych w art. 142 ust. 5 ustawy Pzp, co do których Zamawiający przewidział
w § 19 ust. 3 projektu umowy możliwość podwyższenia wynagrodzenia, jak i pozostałych
okoliczności, co do których Zamawiający takiej możliwości nie przewidział. Uzasadniał, iż
w myśl literalnej wykładni zapisów projektu umowy zmiana postanowień umowy w zakresie
zmiany wysokości wynagrodzenia dopuszczalna jest wyłącznie w sytuacji określonej w § 19
ust. 3 p.z.p. Postanowienie umowne w tym zakresie stanowi realizację ustawowego obowiązku
spoczywającego na Zamawiającym wynikającego z przepisu art. 142 ust. 5 ustawy Pzp. Takie
ukształtowanie
postanowień
umownych,
w
szczególności
w
sytuacji
gdy
z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością na etapie realizacji zamówienia nastąpi
więcej niż jedna istotna zmiana przepisów prawa w zakresie mającym wpływ na realizację
przedmiotu umowy lub świadczenia strony. Z tego względu Odwołujący 2 wnosił o nakazanie
Zamawiającemu takiego określenia treści stosunku prawnego łączącego strony, który pozwoli
na zmianę wysokości wynagrodzenia należnego wykonawcy także w sytuacjach określonych
w § 19 ust. 2 projektu umowy.
O
dwołujący 2 wnioskował o modyfikację § 19 ust. 1 projektu umowy poprzez nadanie

mu następującej treści:
„Zamawiający przewiduje możliwość dokonania istotnych zmian postanowień zawartej umowy
w zakresie:
1) dopuszczalnej prawem zmiany Stron umowy lub oznaczenia Stron umowy,
2) warunków płatności,
3) wysokości cen jednostkowych określonych w ofercie Wykonawcy,
4) zmiany którejkolwiek z kwot podanych w § 11 ust. 9 wraz ze skutkami wprowadzenia takiej
zmiany,
5) terminu świadczenia usługi i/lub terminu realizacji zamówienia sytuacji opisanej w § 4 wraz
ze skutkami takiej zmiany,
6) zmiany zakresu przedmiotu zamówienia wraz ze skutkami wprowadzenia takiej zmiany,
7) sposobu wykonywania przedmiotu zamówienia wraz ze skutkami wprowadzenia takiej
zmiany,
8) technologii wykonywania prac objętych przedmiotem zamówienia, jeżeli wprowadzenie
nowej technologii nie będzie powodować podwyższenia wynagrodzenia Wykonawcy oraz
powodować będzie niepogorszenie dotychczasowych standardów wykonywania zamówienia,
9) zmiany zakresu części zamówienia powierzonej Podwykonawcom lub zmiany
Podwykonawcy w zakresie niezbędnym do zrealizowania przedmiotu umowy zgodnie
z SIWZ, w przypadku zaistnienia okoli
czności mających wpływ na dalszą realizację przedmiotu
umowy przez Podwykonawcę,
10) zmiany podmiotu trzeciego, na zdolności którego Wykonawca powoływał się składając
ofertę, celem wykazania spełniania warunku kwalifikacyjnego dotyczącego doświadczenia,
o którym mowa w § 10 ust. 2,
11) zmiany lub wprowadzenia nowej instalacji, do której Wykonawca obowiązany jest
przekazać odebrane odpady z terenu Sektora,
12) zmiany sposobów wyliczenia, wymaganych przepisami prawa, rocznych poziomów,
o których mowa w SWU, rozdział XXI pkt 1,
13) usunięcia zapisów, których wykonanie jest niemożliwe ze względu na obowiązujące
przepisy prawa -
w zakresie, który jest niezbędny do wyeliminowania błędów.”
Odwołujący 2 wskazał, że postanowienia § 19 ust. 1 i ust. 2 projektu umowy są
nieprecyzyjne i nie można z ich treści jednoznacznie wywnioskować, czy określenie „zmiana
zakresu przedmiotu zamówienia wraz ze skutkami wprowadzenia takiej zmiany” oraz „sposób
wykonywania prac objętych przedmiotem zamówienia wraz ze skutkami wprowadzenia takiej
zmiany” odnoszą się także do zmiany wysokości wynagrodzenia należnego wykonawcy, czy
wyłącznie do innych niż wynagrodzenie postanowień umowy w przedmiocie zamówienia
publicznego. Odwołujący 2 podkreślał, że wykonawcy są obciążeni nadmiernym ryzykiem
kontraktowym. W celu przywrócenia równowagi stron umowy Odwołujący 2 wniósł także o

wprowadzenie do projektu umowy klauzuli waloryzacyjnej zakładającej możliwość zmiany cen
jednostkowych wskazanych w oferci
e wykonawcy o wskaźnik rewaloryzacji (wzrost cen
towarów i usług) podany w ustawie budżetowej na pisemny wniosek wykonawcy składany nie
później niż w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy budżetowej na dany rok.
Odwołujący 2 wnioskował o dodanie § 19 ust 4a projektu umowy o następującej treści:
„Ceny jednostkowe określone w ofercie Wykonawcy mogą ulec zmianie raz w roku na
podstawie wskaźnika rewaloryzacji (wzrost cen towarów i usług) podany w ustawie budżetowej
na rok 2021, rok 2022 i rok 2023 na
pisemny wniosek Wykonawcy. W takim przypadku wartość
całkowita wynagrodzenia maksymalnego, określonego w § 11 ust. 1 nie podlega zmianie.”
Wskazane powyżej żądania Odwołującego 2 uzasadnione są potrzebą zapewnienia
ochrony wykonawcy przed stratami, jakie m
oże on ponieść w związku ze zmianą powszechnie
obowiązujących przepisów prawa, skoro w ich wyniku zmienić się może zakres świadczenia
wynikającego z umowy i/lub zasady realizacji przedmiotu zamówienia. Mowa tutaj zwłaszcza
o wejściu w życie systemu kaucyjnego opakowań, którego wprowadzenie jest planowane w
ramach Rozszerzonej Odpowiedzialności Producentów (ROP). (…)
Kolejną okoliczność, która wpływać będzie na zakres i charakter świadczenia
wynikającego z umowy o zamówienie publiczne stanowi zmiana obowiązującego Regulaminu.
Zmiana Regulaminu będzie konieczna ze względu na art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 19 lipca 2019
r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych
ustaw.
Ustawa nowelizująca weszła w życie 6 września 2019 r., więc gmina jest obowiązana
dostosować Regulamin do 6 września 2020 r.
Okolicznością wpływającą na zakres i charakter świadczenia zamówienia
wynikającego z umowy o zamówienie publiczne jest nowa regulacja art. 6c ust. 2c ucpg. Rada
gminy może, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, postanowić
o odbieraniu odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których nie zamieszkują
mieszkańcy, a powstają odpady komunalne. Uchwalenie wspomnianej ustawy nowelizującej
doprowadziło do sytuacji, w której nowe przepisy dotyczące dobrowolności przystąpienia
właścicieli nieruchomości niezamieszkanych do zorganizowanego przez gminę systemu
odbioru odpadów komunalnych weszły w życie 6 września 2019 r. W ustawie nowelizującej
brakuje odrębnych - dedykowanych wyłącznie temu zagadnieniu - przepisów przejściowych,
zatem gminy mają co do zasady (poza pewnymi wyjątkami wynikającymi wprost z ustawy) 12
miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy na dostosowanie dotychczasowych uchwał do
znowelizowanych przepisów.
K
olejną okolicznością wpływającą na zmianę zakresu i charakteru świadczenia
wynikającego z przedmiotowej umowy o zamówienie publiczne jest zaawansowany stan prac
legislacyjnych nad ustawami i aktami wykonawczymi, które z prawdopodobieństwem
graniczącym z pewnością zostaną uchwalone i wejdą w życie w okresie realizacji zamówienia

publicznego, m.in. z uwagi na konieczność dostosowania polskiego ustawodawstwa do
wymogów unijnych oraz aktualizacji rozporządzeń wykonawczych do wymogów
znowelizowanych ustaw o odpadach i ucpg.
Wykonawca wchodzący w skład grupy kapitałowej spółek zorientowanych na
działalność w obszarze gospodarowania odpadami i ochrony środowiska, korzystający
z doświadczeń partnerów działających nie tylko na terenie kraju ale i świata - stosuje
w
zakresie realizacji usług najwyższe standardy środowiskowe (m.in. EMAS, ISO), najlepsze
dostępne techniki przetwarzania odpadów (m.in. BAT w ramach IK) oraz procesy
organizacyjne mające na celu maksymalizację wydajności i skuteczności. Niemniej jednak
ram
y działalności Spółki określają przepisy powszechnie obowiązującego prawa, w tym prawa
miejscowego, oraz wiążące Strony Umowy. Oznacza to, że sposób postępowania
z odpadami w zakresie zagospodarowania jest niemalże w całości narzucony, a decyzje
administr
acyjne, w oparciu o które Wykonawca działa, nie pozostawiają miejsca na
indywidulane rozwiązania w tym zakresie. To gmina jest „organizatorem” gminnego systemu
zbiórki odpadów i kreuje miejscową „politykę odpadową”.
Zdaniem Odwołującego 2, już tylko powyżej opisane okoliczności uzasadniają
konieczność zagwarantowania możliwości zwiększenia wynagrodzenia w takim niepewnym
i niepełnym stanie prawnym.
W zakresie zarzutu 13. Odwołujący 2 podał, że z obecnie obowiązującego opisu
przedmiotu z
amówienia wynika, że dopuszczalne jest świadczenie usługi stanowiącej
przedmiot zamówienia pojazdami niespełniającymi jakichkolwiek wymogów w zakresie norm
emisji spalin. Uzasadniał, że obserwacja podejmowanych w ostatnich latach działań Gminy
Wrocław w zakresie szeroko pojętej ochrony środowiska pozwala na stwierdzenie, że gmina
ta jest niezwykle proekologiczna. Od 1 lipca 2018 r. zaczęły obowiązywać niektóre zapisy
uchwały antysmogowej, którą 30 listopada 2017 r. przyjęli radni Sejmiku Województwa
Dolnośląskiego. Uchwała antysmogowa to przepisy przyjęte przez Sejmik Województwa
Dolnośląskiego, które pomogą ograniczyć zanieczyszczenie powietrza na obszarze Gminy
Miejskiej Wrocław i dolnośląskich uzdrowisk oraz pozostałych miejscowości Dolnego Śląska
(art. 96 ustawy z dnia 27 k
wietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska). Uchwała została podjęta
dla ograniczenia negatywnego oddziaływania zanieczyszczenia powietrza na zdrowie ludzi lub
na środowisko. Jej celem jest ochrona i poprawa jakości powietrza we Wrocławiu. Zgodnie z
ważnymi słowa prezydenta Wrocławia Jacka Sutryka: „Wrocław jako pierwsze miasto w kraju
chce ogłosić alarm klimatyczny. Dziś nie ma dla nikogo usprawiedliwienia, a odpowiedzialność
za
klimat
spoczywa
na
każdym
z
nas”
(materiał
prasowy:https://wroclaw.wvborcza.pi/wroclaw/7.35771.25240208.iak-dbasz-o-
srodowisko.html.
Wskazał, iż powyższa wypowiedź prezydenta Wrocławia koresponduje
z nowoczesną, proekologiczną postawą gminy. W październiku 2019 r. nastąpiło uroczyste

przekazanie nowych autobusów wrocławskiemu MPK (50 mercedesów citaro 2). Wszystkie te
pojazdy są niskopodłogowe, klimatyzowane i spełniają najbardziej wymagające normy emisji
spalin EURO 6. Autobusy będą stopniowo włączane do obsługiwania kolejnych linii. Autobusy
kupiono za 97
milionów złotych, z czego 54 mln pochodziły z unijnego dofinansowania dla
wrocławskiego projektu (materiały prasowe: https://www.wroclaw.pl/portal/tak-powstaja-nowe-
autobusy-dla-wroclawia-zdjecia https://www.wroclaw.pl/portal/tak-powstaja-nowe-autobusy-
dla-wroclawia-zdjecia https://wroclife.pI/wroclife-poleca/mpk-50-mercedesow/.
W dniu 24 lutego 2020 r. Prezydent Jacek Sutryk na oficjalnej stronie Facebook
wskazał, że „Rozstrzygnęliśmy [miasto Wrocław] przetarg na dzierżawę 60 Mercedesów Citaro
2 (31 autobusów krótkich, typu solo oraz 29 przegubowych). Dzięki tej inwestycji, wrocławskie
MPK
pożegna
się
z
najbardziej
wysłużonymi,
kilkunastoletnimi
autobusami.
Co więcej - dzięki pojazdom z przetargu oraz tym od firmy Mobilis, obniżymy wiek autobusów
do średnio niecałych 5 lat. Łącznie, po Wrocławiu będzie poruszało się już 362
klimatyzowanych autobusów. Wydzierżawione pojazdy wyjadą na wrocławskie ulice we
wrześniu tego roku.”
Odwołujący 2 wskazał, że Gmina Wrocław, prezentując swoją proekologiczną postawę,
przyjęła
również
Politykę
Zrównoważonej
Mobilności,
która
koresponduje
z najwyższymi dostępnymi standardami prowadzenia usług odbioru odpadów komunalnych,
tj. wykorzystującymi pojazdy spełniające normy emisji spalin EURO 6. Obowiązujące przepisy
unijne i krajowe umożliwiają wykorzystanie zamówień publicznych między innymi do
wspierania celów, takich jak: ochrona środowiska, bardziej efektywne gospodarowanie
zasobami, większa efektywność energetyczna i przeciwdziałanie zmianom klimatu.
Co więcej zalecane jest wykorzystywanie kontraktów publicznych w celach proekologicznych
(„Zielone zamówienia publiczne”).
Mając na uwadze ww. okoliczności, dopuszczenie do wykonywania usług objętych
przedmiotem niniejszego zamówienia pojazdów, niespełniających jakichkolwiek norm
w zakresie emisji spal
in absolutnie nie wpisuje się w proekologiczną politykę gminy. W pełni
zasadne, wręcz pożądane, jest dokonanie przez Zamawiającego zmian SWU rozdział XIV pkt
1 ppkt 9 poprzez dodanie sformułowania „spełniają normy emisji spalin EURO 5 i EURO 6 i są
nie sta
rsze niż 8 lat”. Po uwzględnieniu ww. zmiany, SWU rozdział XIV pkt 1 ppkt 9 brzmiałby
następująco: „9) pojazdy, które są zarejestrowane, dopuszczone do ruchu, posiadają aktualne
badania techniczne i świadectwa dopuszczenia do ruchu, spełniają normy emisji spalin EURO
5 i EURO 6, są nie starsze niż 8 lat oraz posiadają oznakowanie (...)”. Odwołujący wnosi, aby
połowa wymaganych pojazdów, o których mowa w rozdziale XIV pkt 1 ppkt 9 SWU spełniała
normy EURO 5, a druga połowa normy EURO 6.
W zakresie zarzutu 14
. Odwołujący 2 przywołał zapisy rozdziału XV pkt 1 ppkt 3 lit. c
SWU i wskazał, że powyższy zapis oznacza, że wykonawca na etapie odbioru odpadów

w workach każdorazowo ręcznie przy każdej nieruchomości/MGO będzie ręcznie zatwierdzał
odbiór worka w systemie. Odwołujący 2 wskazał, że stawiany przez Zamawiającego wymóg
każdorazowego ręcznego zatwierdzenia odbioru worka jest wymogiem nadmiernym
i nieuzasadnionym potrzebą Zamawiającego. Odwołujący 2 wnioskował o nakazanie
Zamawiającemu dokonania takiej modyfikacji opisu przedmiotu zamówienia, która
zakładałaby możliwość zbiorczego potwierdzenia ilości odebranych worków poprzez
dopuszczenie możliwości odnotowywania na terminalu/komputerze pokładowym realizacji
odbioru odpadów z nieruchomości położonych wzdłuż danej ulicy jednorazowo po
zakończeniu usługi a nie przy każdym MGO.
W zakresie zarzutu 15. Odwołujący 2 przywołał brzmienie rozdziału III pkt 2 ppkt 4
SWU
i wniósł o zmianę ww. zapisu w następujący sposób: „4) opróżniania pojemników
i odbierania worków od poniedziałku do niedzieli w godzinach od 0:00 do 24:00, na obszarze
określonym w załączniku nr 6 - Mapa obszaru objętego rozszerzonymi godzinami odbioru
odpadów.” Odwołujący 2 wskazał, że obszar określony w załączniku nr 6 jest dla
Zamawiającego obszarem priorytetowym w zakresie utrzymania czystości i porządku.
Rozszerzenie godzin w sposób, w jaki wnioskuje o to Odwołujący, pozwoli na realizację usługi
objętej przedmiotem zamówienia w sposób jak najmniej uciążliwy dla mieszkańców.
W godzinach nocnych pojaz
dy odbierające odpady nie blokują ruchu, co zapewnia większą
sprawność i efektywność świadczenia usług. W ścisłym centrum miasta w godzinach
wskazanych przez Zamawiającego dostęp do pojemników jest utrudniony z uwagi na
parkujące pojazdy osób przyjeżdżających do centrum do pracy. Brak możliwości sprawnego
manewrowania pojazdami ciężarowymi skutkuje nadmiernym wydłużeniem realizacji usługi
i znacząco wpływa na zwiększenie kosztu jej realizacji. Z kolei rozwiązanie, o które wnioskuje
Odwołujący, które było dotychczas praktykowane za zgodą Zamawiającego, jest również
bardziej ekologiczne -
szybsza obsługa oznacza mniejszy smog w centrum.
Odnośnie zarzutu 16. Odwołujący 2 przywołał brzmienie rozdziału IV pkt 1 i 2 SWU oraz
rozdziału XIV pkt 7 SIWZ. Odwołujący 2 uzasadniał, że Zamawiający nie przewidział odrębnej
pozycji w formularzu cenowym za świadczenie tego rodzaju usługi. Usługa tego rodzaju jest
na tyle specyficzna, że brak odrębnej pozycji w zestawieniu kosztów zadania
w znaczący sposób utrudnia kalkulację oferty.
Z tego
względu Odwołujący 2 wniósł o nakazanie Zamawiającemu dokonania
modyfikacji dokumentacji przetargowej, w szczególności załącznika nr II - ZESTAWIENIE
KOSZTÓW ZADANIA poprzez uzupełnienie jej o dodatkową pozycję - cena jednostkowa za
nadzór nad jednym MGO/m-c.
Odwołujący 2 przedstawił również uzasadnienie zarzutu 17., który został uwzględniony
przez Zamawiającego.
W zakresie zarzutu 18. Odwołujący 2 podał, iż opis przedmiotu zamówienia jest

nieprecyzyjny, gdyż nie wynika z niego jednoznacznie, czy wszystkie pojazdy wymienione
w rozdziale IV SIWZ jako pojazdy, którymi dysponować musi wykonawca na potwierdzenie
spełnienia warunków udziału w postępowaniu muszą zostać wpisane do Planu Obsługi
Systemu, o którym mowa w rozdziale XIX SWU. Jeżeli taka konieczność zachodzi, Odwołujący
wskazuje, że wymóg ten jest nieadekwatny względem potrzeb Zamawiającego co do pojazdów
wymienionych w SIWZ 1.2.3.2 pkt 5, pkt 6 oraz 9 (pojazdy ciężarowe bramowe, hakowce,
myjki). W ocenie Odwołującego 2, Zamawiający słusznie żąda, aby Wykonawca dysponował
większym potencjałem pojazdów, niemniej jednak wskazuje, że dla potrzeb realizacji
przedmiotu
zamówienia
wystarczające
będą
po
dwa
pojazdy
w
każdej
z tych kategorii i tyle też pojazdów powinno być wymagane jako pojazdy służące do
prawidłowej obsługi sektora w Planie Obsługi Systemu.
Odwołujący 2 wniósł o nakazanie Zamawiającemu doprecyzowania postanowień SIWZ
w tym
zakresie poprzez określenie, że w Planie Obsługi Systemu wskazane być powinny po 2
pojazdy z kategorii poj
azdów wymienionych w rozdziale IV SIWZ 1.2.3.2 pkt 5, pkt 6 oraz 9.
W zakresie zarzutu 19. Odwołujący 2 wskazał, iż Zamawiający opisując zakres
przedmiotu zamówienia w rozdz. I pkt 1 SWU wskazuje 38 rodzajów odpadów wymagających
odbioru, transportu, zbiera
nia i zagospodarowania, tymczasem na potwierdzenie spełnienia
warunków udziału w postępowaniu wymaga od wykonawców decyzji na zbieranie tylko w
odniesieniu do 8 odpadów pomijając pozostałe, w tym nawet 2 podstawowe odpady takie jako
20 03 01 - odpady zmies
zane, oraz bioodpady (200201, 200108). Takie działanie, biorąc pod
uwagę opis przedmiotu zamówienia dokonany przez Zamawiającego, nie pozwala na należytą
weryfikację zdolności wykonawcy do należytego wykonania zamówienia.
Następnie Odwołujący 2 wskazał, iż rozdział I pkt 1 SWU pozostaje w sprzeczności
z rozdziałem XIII SWU między innymi z pkt 3 i 4 ppkt 5). Uzasadniał, iż rozdz. XIII SWU pkt 3
i 4 stoi w sprzeczności z rozdz. XIV SWU pkt 1 ppkt 1 litera b. Zapis ten daje wprowadza
dowolność w zakresie magazynowania, która w rozdz. XIII jest obowiązkiem. Odwołujący 2
przywołał następnie postanowienia rozdziału XIV pkt 2k) SWU i uzasadniał, że wyżej
przywołane zapisy opisu przedmiotu zamówienia w zakresie określenia wymaganego
postępowania przy ważeniu potwierdzają, że wykonawca musi rozładować samochód po
pierwszym ważeniu a następnie zważyć odpady. Tym samym odpady muszą zostać
zmagazynowane na terenie bazy magazynowo -
transportowej. Aby magazynować odpady
konieczne jest posiadanie decyzji na zbieranie. Ta
kie postępowanie dotyczy wszystkich
odpadów, więc dla każdego odpadu wykonawca powinien posiadać decyzję na zbieranie
odpadów, nie tylko dla kilku odpadów przypadkowo wybranych. Sprzeczny więc z procedurą
ważenia wymaganą przez Zamawiającego w SWU jest zapis w rozdz. XIV pkt 1 ppkt litera b
SWU
, gdyż przypadek magazynowania będzie zachodził bowiem w każdym przypadku i bez
względu na fakt, czy magazynowanie będzie trwało 3 miesiące czy 2 godziny. Dokładna lektura

opisu przedmiotu zamówienia wymaga posiadania decyzji na zbieranie.
Odwołujący 2 wnosił o nakazanie Zamawiającemu dokonania opisu warunków udziału
w postępowaniu w zakresie uprawnień do prowadzenia określonej działalności zawodowej -
rozdział IV pkt 1.2.1 SIWZ w sposób pozwalający na weryfikacje zdolności wykonawcy do
należytego wykonania zamówienia, w tym do posiadania zezwolenia na zbieranie wszelkich
frakcji
odpadów objętych przedmiotowym zamówieniem.
W zakresie zarzutu 20. Odwołujący 2 przywołał postanowienia rozdziału XX pkt 2 ppkt
2 lit. c SWU.
Uzasadniał, że żądanie przekazania dokumentów KPO, KPOK lub oświadczeń
do momentu ostatecznego zagospodarowania jest wymaganiem wykraczającym poza
możliwości wykonawcy. Można to przedstawić najbardziej obrazowo na przykładzie instalacji
komunalnej, która przetwarza odpady zmieszane z różnych gmin. Po przetworzeniu tych
odpadów tylko część z nich zostaje ostatecznie zagospodarowana w instalacji komunalnej (np.
poprzez składowanie), pozostałe odpady są przekazywane dalej do recyklerów bądź innych
przetwarzających odpady (np. cementownie). Z tego powodu instalacja komunalna nie jest
miejscem ostatecznego zagospodarowania odpadów, nie jest też zobowiązana wobec
wykonawcy do przekazywania informacji o dalszych odbiorcach, a ci dalsi odbiorcy nie są
zobowiązani wobec wykonawcy (nie wiąże ich żadna umowa) do przekazywania KPO, czy
nawet oświadczeń o ilościach ostatecznie zagospodarowanych pochodzących od wykonawcy.
Instalacje komunalne przekazują wykonawcy tylko dane określone w ustawie o utrzymaniu
czystości i porządku w gminach, które są potrzebne wykonawcy do składania gminnych
sprawozdań w okresie półrocznym.
Wykonawca wnosi o nakazanie Zamawiającemu dokonania zmiany wymagań
w zakresie dokumentacji na wymóg przekazywania Zamawiającemu KPOK lub KPO lub
oświadczeń z pierwszej instalacji przetwarzania odpadów, do których zostały przekazane
odpady
. Organem kontrolującym z mocy ustawy prawidłowość postępowania z odpadami
przez wykonawcę jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta na podstawie m. in. art. 9p ucpg.
Składanie tak rozbudowanej dokumentacji w okresach miesięcznych jest nadmierną,
podwójną biurokracją i zbędnym formalizmem utrudniającym pracę wykonawcy. Dla
zobrazowania ww. zbędnego formalizmu należy przytoczyć przykład: około 2000 dowodów
ważenia miesięcznie (drukowanych, podpisywanych i przesyłanych ciągu 30 min. na Wirtualny
Dysk) + 2000 KPOK drukowanych z elektronicznego systemu BDO (pomimo, że gmina ma
dostęp do BDO i wszystkich danych wykonawcy) = 4.000 dokumentów miesięcznie
niepotrzebnie
wymaganych
(8
ryz
papieru),
ponieważ
KPOK
funkcjonuje
w systemie elektronicznym „bdo” i posiada dokładnie te same informacje, co dowód ważenia.
Odwołujący 2 wniósł o nakazanie Zamawiającemu dokonania zmian w SIWZ poprzez
odstąpienie przez Zamawiającego od opisanego powyżej obowiązku na rzecz weryfikacji tych
informacji w systemie teleinformatycznym, do którego Zamawiający - jako gmina ma dostęp.

Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie z dnia 9 marca 2020 r. oświadczył,
że uwzględnia w części zarzuty przedstawione w odwołaniu, w zakresie zarzutu nr 6, 17 oraz
10 w zakresie wymogu, o którym mowa w pkt 1 ppkt 4 załącznika nr 28 do SWU. Zamawiający
wskazał, iż nie uznaje pozostałych zarzutów, tj. zarzutów od 1 do 5, od 7 do 9, 10 w pozostałej
części, od 11 do 16 i od 18 do 20, zawartych w odwołaniu.
Ponadto w piśmie z dnia 27 maja 2020 r. Zamawiający w zakresie poszczególnych
zarzutów wskazał, co następuje.
Odnośnie zarzutu 1. Zamawiający uzasadniał, że nie ma żadnych formalnych
i prawnych ograniczeń, które uniemożliwiałyby ujęcie w zapisach projektu przyszłej umowy
o zamówienie publiczne terminu realizacji umowy w sposób określony nie tylko poprzez
wskazanie określonej daty, ale również poprzez wskazanie biegu terminów w sposób
określony „zdarzeniowo”. Z kolei w świetle art. 36 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp Zamawiający
powinien określić w SIWZ termin wykonania zamówienia. Ustawodawca nie wskazał w jakiej
formie Zamawiający powinien ujmować termin realizacji zamówienia pozostawiając dowolność
w
tym
zakresie
(z
zastrzeżeniem
obowiązujących
przepisów
prawa).
W przedmiotowym postępowaniu Zamawiający skonstruował zapisy dotyczące terminu
realizacji zamówienia w sposób uwzględniający powyższe zasady, jak również wskazał termin
realizacji w oparciu o praktykę wynikającą z wcześniej przeprowadzonych postępowań, z
jednej strony przewidując co najmniej 30 dniowy okres przeznaczony dla wykonawców na
przeprowadzenie czynności przygotowawczych do realizacji przedmiotu umowy, a z drugiej
strony oznaczając precyzyjnie termin zakończenia realizacji przedmiotu zamówienia jako
zdarzenia
przyszłego
i
pewnego
(por.
wyrok
z
27.06.2008
r.
SO
w Warszawie V Ca 977/08), to jest zapewniając równe traktowanie wszystkich wykonawców.
Zamawiający wskazywał również na brzmienie § 4 ust. 3 projektu umowy podnosząc,
że Odwołujący 2 w sposób niepełny przywołał zapisy zawarte w treści projektu umowy
a dotyczące terminu realizacji umowy. Zamawiający wyraźnie określił, iż okres realizacji
przedmiotu umowy rozpocznie się nie wcześniej niż 30 dni od daty zawarcia umowy, z tym
jednak zastrzeżeniem że czas od zawarcia umowy do dnia rozpoczęcia realizacji przedmiotu
umowy jest tym właśnie czasem, który Wykonawca ma wykorzystać na podjęcie czynności
przygotowawczych do rozpoczęcia realizacji umowy (np. SWU rozdz. XV pkt 2 - dot. systemu
monitoringu pojazdów i identyfikacji pojemników, rozdz. XVII pkt 2 SWU - dot. systemu
wizyjnego monitorowania pojazdów).
Odnosząc się do zarzutu dotyczącego treści II.2.7) Ogłoszenia o zamówieniu, która
zawiera datę końcową (28.02.2023 r.) Zamawiający zwraca uwagę na konstrukcję formularza
ogłoszenia, zgodnie z którą w rubryce II.2.7) Ogłoszenia - Okres obowiązywania zamówienia,
umowy ramowej lub dynamicznego systemu zakupów możliwe jest wyrażenie okresu w
miesiącach, albo okresu w dniach: albo według formuły początek (dd/mm/rrrr) /koniec:

(dd/mm/rrrr). Mając na uwadze fakt, iż nie ma możliwości wypełnienia formularza ogłoszenia
o zamówieniu w oparciu o opis terminu rozpoczęcia realizacji przedmiotu zamówienia zgodny
z opisem zawartym w
niniejszym postępowaniu, Zamawiający zmuszony był do zawarcia w
przedmiotowym ogłoszeniu informacji o terminie zakończenia realizacji zamówienia.
Wszystkie zatem istotne informacje w zakresie terminów realizacji zamówienia, co do których
wiedzę
ma
Zamawiający,
zostały
przez
Zamawiającego
wskazane
w dokumentacji postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Mając na uwadze
powyższe, zarzut zawarty w odwołaniu, jakoby wykonawca pozostawał w stanie niepewności
co do terminu rozpoczęcia realizacji zamówienia nie jest zasadny.
Odnośnie zarzutu 2. Zamawiający przedstawił szeroki wywód wstępny.
W przedmiocie bioodpadów Zamawiający wskazał, iż Zmawiający - posługując się
aparaturą pojęciową ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach — określił to na
pr
zykład, jakie worki powinny być oznaczone napisem „BioZielone” (rozdział Il ust. 5 pkt 1
lit. a tiret szóste SWU). Tymczasem z odwołania wnosić można, że Zamawiający odwołuje się
do nieznanej prawu kategorii odpadów, pomijając jednak, że użyciu określenia „Bio-Zielone”
towarzyszyło objaśnienie adekwatne do aparatury pojęciowej ustawy. W tym kontekście brak
jest
podstaw
do
odmówienia
Zamawiającemu
prawa
do
decydowania
o sposobie oznaczenia pojemników i worków, zwłaszcza że rozporządzenie Ministra
Środowiska w sprawie szczegółowego sposobu selektywnego zbierania wybranych frakcji
odpadów jest rozporządzeniem zachowanym czasowo w mocy i nie uwzględnia
dopuszczonego obecnie ustawą podziału strumienia bioodpadów na strumień obejmujący tzw.
część zieloną i strumień obejmujący pozostałe odpady. Wyjaśnienia Ministerstwa Środowiska,
na które powołuje się Odwołujący, stanowią wyłącznie niewiążącą opinię i de facto stanowią
formę wyrażania oceny co do sposobu uregulowania stanów faktycznych nieregulowanych
rozporządzeniem (ale obecnie regulowanych już ustawą). Zamawiający opisując przedmiot
zamówienia posługuje się ustawową siatką terminologiczną. Potencjalne wątpliwości
Odwołującego zdają się odnosić do tekstu przepisów prawa, nie zaś do tekstu SIWZ. SIWZ
nie jest mie
jscem natomiast do przeprowadzania egzegezy przepisów ustawy
i rozstrzygania wszelkich wątpliwości interpretacyjnych, jakie na gruncie przepisów prawa
mogą się pojawiać. Zarzut natomiast, że ustawa nie posługuje się pojęciem „odpadów bio-
zielonych” jest chybiony, albowiem Zamawiający nie używa tego określenia do opisu
przedmiotu zamówienia, ale do wskazania sposobu oznaczenia worka na odpady.
Jednocześnie wskazuje się, że wbrew stanowisku Odwołującego, Gmina nie ma obowiązku
(a tylko możliwość) podziału strumienia bioodpadów. Art. 4 ust. 2a pkt 2 ucpg wprost wyraża
tzw. upoważnienie fakultatywne.
W zakresie uwag Odwołującego dotyczącego odbierania bioodpadów Zamawiający
wskazał, że obowiązkiem wykonawcy będzie odbieranie od właścicieli nieruchomości

bioodpa
dów (co wynika wprost z rozdziału III ust. 1 pkt 5 SWU). W tym względzie podkreślić
należy, że pojęciem bioodpadów posługuje się ustawodawca w ustawie o utrzymaniu
czystości i porządku w gminach oraz w ustawie o odpadach (w tej ostatniej zamieszczona jest
definicja bioodpadów - art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o odpadach). Nadto z opisu przedmiotu
zamówienia jednoznacznie wynika, że obejmuje on odbieranie odpadów komunalnych.
Z powyższego wynika więc, że obowiązkiem wykonawcy jest odbieranie bioodpadów
stanowiących odpady komunalne. W związku z tym, że są to kategorie ustawowe nie
wymagają one dodatkowego wyjaśnienia.
Wątpliwość Odwołującego dotyczą oznaczenia worków: „Bio-Zielone”. Odwołujący
jednak nie uwzględnił, że dotyczy to wyłącznie oznaczenia worków, a nie zakresu zamówienia,
a jednocześnie w SWU precyzyjnie zostało nakreślone to, na jakie odpady worki te mają być
przeznaczone. Zamawiający przewiduje bowiem, że bioodpady stanowiące części roślin
pochodzących z pielęgnacji terenów zielonych, ogrodów parków i cmentarzy mogą być
zbierane w workach, co wymagało wprowadzenia odpowiedniej dystynkcji, w tym odrębnego
oznaczenia worków, co jednak zostało wyjaśnione przy użyciu terminologii ustawowej, która
nie powinna budzić zastrzeżeń i wątpliwości wykonawcy.
Oko
liczność, że zakresem zamówienia objęty jest cały strumień bioodpadów
(stanowiących odpady komunalne) w sposób jednoznaczny legitymowany jest uzasadnionymi
potrzebami Zamawiającego związanymi z przepisami ucpig. Zamawiający miał pełne prawo
poszerzyć zakres odbieranych odpadów w stosunku do poprzednio udzielanych zamówień.
Fakt, że obecnie obowiązujący Regulamin odnosi się do odpadów zielonych, nie wpływa w
żaden sposób na to, że zakres zamówienia został opisany jasno i precyzyjnie. Postanowienia
obecnego,
jak i przyszłego Regulaminu nie mają bowiem zastępować opisu przedmiotu
zamówienia, ale stanowić subsydiarny wzorzec normatywny w tych przypadkach, w których
zachowania wykonawcy nie są regulowane postanowieniami umowy. Inaczej rzecz ujmując,
treść Regulaminu nie może być postrzegana przez wykonawcę jako alternatywny opis
przedmiotu zamówienia, który w każdym zakresie winien konfrontować z opisem przedmiotu
zamówienia przedstawionym przez Zamawiającego.
Podkreślał, że z opisu przedmiotu zamówienia jednoznacznie wynika, jakiego rodzaju
odpady mają być odbierane od właścicieli nieruchomości, tj. że są to min. bioodpady
stanowiące odpady komunale, co wymagane jest wprost i wyraźnie ustawą. Nie ulega też
wątpliwości, jakiego koloru mają być pojemniki i worki przeznaczone na te odpady. Wiadomo
również, że tzw. zielona część bioodpadów może być zbierana w workach oznaczonych
odmiennym napisem, tj. „Bio-Zielone”.
W związku z tym natomiast, że obecnie obowiązujący Regulamin nie przewiduje
sposobu oznaczenia pojemni
ka na bioodpady, wykonawca nie ma obowiązku uwzględniać
postanowień Regulaminu, które nie dotyczą jego zachowań. Z całą pewnością z tej

okoliczności nie można wywodzić wniosku, że zakres przedmiotu zamówienia budzi
wątpliwości.
Z całą pewnością nie stanowi naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp opis przedmiotu
zamówienia w sposób, który nie uwzględnia zdarzeń przyszłych i niepewnych związanych ze
zmianami przepisów prawa.
W zakresie wskazania obowiązków właścicieli nieruchomości Zamawiający wskazał, iż
zd
umiewające jest to, że Odwołujący wprost i jednoznacznie żąda, aby Zamawiający określił
w SIWZ obowiązki właściciela nieruchomości w zakresie selektywnego zbierania odpadów (!).
Z całą stanowczością wskazać należy, że nie ma ku temu jakichkolwiek podstaw. Obowiązki
takie mogą wynikać jedynie z przepisów prawa powszechnie obowiązującego, a w przypadku
prawa miejscowego dodatkowo wydanych w granicach i na podstawie stosownych
upoważnień ustawowych. Opis przedmiotu zamówienia nie służy i nie może służyć
ustana
wianiu obowiązków obciążających właścicieli nieruchomości. Zupełnie zatem
niezrozumiały
jest
taki
postulat
Odwołującego,
wskazywany
w
dodatku
w uzasadnieniu naruszenia art. 29 ustawy Pzp.
Odnośnie uszczegółowienia opisu przedmiotu zamówienia o kwestie dotyczące
kryteriów realizacji obowiązku selektywnego zbierania odpadów Zamawiający wskazał, iż
ocena spełnienia obowiązku selektywnego zbierania odpadów przez właścicieli nieruchomości
stanowi ustawową powinność podmiotu odbierającego odpady komunalne (art. 6ka ust. 1
ucpig) i do jej wykonania nie jest wymagana specyfikacja, czy też uszczegółowienie treści
obowiązku selektywnego zbierania odpadów. Rada Miejska, uchwalając regulamin, ma zaś
prawo (a nie obowiązek) określić (art. 4 ust. 2a pkt 5 ucpig) warunki uznania, że odpady są
zbierane w sposób selektywny. W przypadku nieskorzystania z tej fakultatywnej kompetencji
wystarczającą miarą do oceny sposobu wypełniania obowiązku selektywnego zbierania
odpadów komunalnych powinna być treść przepisów powszechnie obowiązujących,
określających obowiązki właściciela nieruchomości w dziedzinie postępowania z odpadami
komunalnymi. Podkreślić także należy przy tym, że art. 6d ust. 4 pkt 4a ustawy o utrzymaniu
czystości i porządku w gminach obliguje Zamawiającego do wskazania sposobu postępowania
w przypadku stwierdzenia naruszenia obowiązku selektywnego zbierania odpadów, ale nie
obliguje Zamawiającego do wskazania sposobu identyfikacji naruszeń tego obowiązku.
Oczekiwanie Odwołującego, że zamawiający wskaże sposób, w jaki wypełniać ma swój
ustawowy obowiązek jest więc bezpodstawne. Z przywołanego przez Odwołującego
postanowienia SWU wynika, że wykonawca obowiązany jest „kontrolować zawartość
pojemników i worków do zbiórki odpadów komunalnych” . Brak tu jest podstaw do wątpliwości,
czy obejmuje to wszystkie rodzaje pojemników. SWU nie wprowadza wyłączeń, ani nie
sugeruje nawet, że takie wyłączenia mogą nastąpić. Inaczej rzecz ujmując, obowiązkiem
wykonawcy jest kontrola wszystkich rodzajów pojemników, w których zbierane są odpady.

W kwestii mycia i dezynfekcji pojemników Zamawiający wskazał, że zarzut
Odwołującego w ww. zakresie jest nieuzasadniony. Otóż w zakresie terminów (częstotliwości)
mycia to w myśl rozdziału Il ust. 8 SWU obowiązki te w zakresie pojemników na bioodpady
wynikają z umowy, a w pozostałym zakresie z Regulaminu. Zamawiający wskazuje przy tym
precyzyjnie, że pojemniki mają być myte na zewnątrz i wewnątrz ciepłą wodą. Zamawiający
wskazuje przy tym, że okoliczność ta (czego już zdaje się celowo nie dostrzegać Odwołujący)
jest pouczającym przykładem tego, jak działa subsydiarne stosowanie Regulaminu. W tym
przypadku technika subsydiarnego wykorzystania Regulaminu znajduje swoje uzasadnienie,
albowiem przedmiotowy obowiązek właściciela został na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ucpg, co
daje Zamawiającemu bezpośredni tytuł do powoływania się na postanowienia Regulaminu.
Natomiast uwagi Odwołującego co do kształtu przyszłego Regulaminu w tym zakresie
stanowią spekulację, z którą nie sposób merytorycznie polemizować. Podsumowując,
Zamawiający określił na czym ma polegać mycie i dezynfekcja pojemników, jak często ma
następować i za pomocą jakich urządzeń. Nie ma powodów, aby na tej podstawie wykonawca
nie mógł zakresu swoich obowiązków skalkulować oferty.
W przedmiocie
wymogów SIWZ co do informacji zamieszczonych na pojemnikach
Zamawiający podał, że wbrew supozycjom Odwołującego oznakowanie zarówno worków, jak
i pojemników będzie obejmować informacje o rodzaju i zakresie zbieranych
w pojemnikach lub workach odpadach, ws
kazujące między innymi „czego nie należy
gromadzić w poszczególnych” workach lub pojemnikach (SWU rozdział II ust. 5 pkt 1 lit. a
i pkt 2 lit. b). Sposób oznakowania pojemników i worków będzie więc rodzajowo, kolorystycznie
i opisowo wskazywał zakres zbieranych w pojemnikach i workach odpadów, co niewątpliwie
pomoże właścicielom nieruchomości w wykonywania obciążających ich obowiązków.
W zakresie usługi SZOP wskazał, że Przepisy ustawy o utrzymaniu czystości
i porządku w gminach nie zobowiązują do reguIowania każdej formuły pozbywania się
odpadów przez mieszkańców w Regulaminie. Jeżeli Gmina wprowadza inne formy
zapewnienia pozbywania się odpadów, aniżeli te stanowiące minimum, nie ma w ogóle
obowiązku regulować ich na poziomie Regulaminu. Lokalny prawodawca nie ma więc
obowiązku regulować np. cyklicznych akcji zbierania odpadów od właścicieli nieruchomości
prowadzonych w inny niż typowy sposób. Odwołujący nie wykazał przy tym, że opis
przedmiotu zamówienia narusza art. 29 ust. 1. Nieprawdą jest przy tym twierdzenie
Odwołującego, że wszystkie aspekty gospodarowania odpadami komunalnymi „powinny być
zawarte w Regulaminie utrzymania czystości i porządku na terenie Wrocławia. Regulacje te
powinny mieć charakter powszechnie obowiązującego prawa”. Lektura ustawy dowodzi, że
jest wręcz przeciwnie: przedmiotem Regulaminu mogą być wyłącznie sprawy przekazane do
uregulowania radzie gminy art. 4 ustawy. Ustawodawca nie nakłada na gminę obowiązku

uregulowania wszystkich form i aspektów pozbywania się odpadów komunalnych w aktach
rangi prawa powszechnie obowiązującego.
Odnośnie odbierania odpadów ze szkła wskazał, że postanowienia SWU szczegółowo
i precyzyjnie określają obowiązki Wykonawcy. Wskazuje na to również treść odwołania.
Obowiązkiem Wykonawcy jest wykonywanie umowy, a rolą wykonawcy nie jest redefiniowanie
i zastępowanie postanowień umowy w oparciu o postanowienia regulaminu
i własną wizję gminnego systemu gospodarowania odpadami komunalnymi. Odwołujący nie
kwestionuje tego, że nie wie, jak w tym zakresie wykonać przedmiot zamówienia, ani że jest
on nieprecyzyjnie opisany, ale jedynie podważa istotę przyjęcia tego rozwiązania. Tymczasem
określenie częstotliwości odbierania określonego rodzaju odpadów mieści się
w sferze uzasadnionych potrzeb Z
amawiającego.
W prze
dmiocie zarzutu 3. Zamawiający wskazał, że Odwołujący 2 po raz kolejny
podniósł zarzut naruszenia art. 29 ust. 2 ustawy Pzp niemniej jednak w treści odwołania nie
wskazał w jaki sposób Zamawiający miałby dopuścić się naruszenia powołanego przepisu.
Odwołujący nie wykazał ani nawet nie wspomina o tym, aby opis przedmiot zamówienia
wywołał stan naruszenia zakazu utrudniania konkurencji, a co za tym idzie Zamawiający nie
jest w stanie odnieść się do tak jedynie postawionego, ale jednocześnie niewyjaśnionego,
z
arzutu. Tym bardziej Odwołujący nie wykazał w jaki sposób hipotetyczny choćby stan
niepewności po stronie wykonawców mógłby prowadzić do naruszenia zasady konkurencji.
Również w zakresie art. 7 ustawy Pzp Odwołujący nie wskazał w jakikolwiek sposób
charakt
eru naruszenia art. 7. Zamawiający podnosi przy tym, że art. 7 obejmuje 4 ustępy
wyrażające różne reguły postępowania. Odwołujący natomiast nie stwarza jednak nawet
pozorów, które pozwalałyby uznać, że uzasadnienie odwołania w zakresie zarzutu nr 3 ma
związek z art. 7.
Wobec powyższego Zamawiający przyjął, że zarzut nr 3 odnosi się do naruszenia
art. 29 ust. 1 ustawy
Pzp aczkolwiek i w tym zakresie nie ma pewności. Odwołujący odwołuje
się do trzech okoliczności: a) sprzeczności wzoru służącego obliczaniu poziomu
zagospodarowania odpadów; b) niemożliwości osiągnięcia wymaganych od wykonawcy
poziomów; c) brakiem instrumentów oddziaływania na stopień osiągania poziomów
nakładanych ustawą.
(a) W pierwszej kolejności Zamawiający wyjaśnił, że niekwestionowanym prawem
gminy, udzielającej zamówienia publicznego w dziedzinie gospodarowania odpadami
komunalnymi, jest uzależnienie odpowiedzialności wykonawcy od osiągnięcia określonych
poziomów zagospodarowywania odpadów komunalnych. Jest to wymaganie całkowicie
racjona
lne i uzasadnione nie tylko potrzebami Zamawiającego, ale również jego ustawowymi
obowiązkami. Należy przy tym podkreślić, że zakres swobody Zamawiającego rozciąga się
również na określenie parametrów mierzących odpowiedzialność wykonawcy. W tym zakresie

Z
amawiający nie jest jednak obowiązany do ukształtowania odpowiedzialności wykonawcy w
dokładnie ten sam sposób, w który kształtuje odpowiedzialność zamawiającego za
niewykonanie ustawowych zadań. Inaczej rzecz ujmując, Zamawiający ma prawo kształtować
zakr
es i treść obowiązków wykonawców oraz zasady odpowiedzialności za ich niewykonanie
w sposób uwzględniający jego uzasadnione potrzeby. Uzasadnione potrzeby zamawiającego
mogą natomiast polegać na osiąganiu celów dalej idących aniżeli minimum definiowane przez
ustawodawcę albo osiąganiu celów instrumentalnych względem celów podstawowych.
Zasadne jest więc obciążenie wykonawcy odpowiedzialnością oraz kształtowanie tej
odpowiedzialności w sposób tożsamy lub podobny w stosunku do reguł kształtujących zadania
gminy w zakresie gospodarowania odpadami komunalnymi.
Wbrew twierdzeniom Odwołującego, Zamawiający zasadniczo opiera się na
konstrukcji ustawowej, a w jednym tylko zakresie -
ze względu na specyfikę udzielanego
zamówienia (w tym podział Gminy Wrocław na sektory) - Zamawiający operuje własnym
wzorem mierzącym zakres odpowiedzialności wykonawcy. Zamawiający podkreśla również,
że sposób obliczania poziomów recyklingu i przygotowania do ponownego użycia odpadów
komunalnych jest racjonalny i merytorycznie uzasadnio
ny i wbrew supozycjom Odwołującego,
nie został określony w sposób arbitralny.
Po pierwsze Zamawiający dostosował zakres odpowiedzialności do zmienionego
brzmienia aktualnie już obowiązującego art. 3b ustawy o utrzymaniu czystości i porządku
w gminach, który nie dotyczy już „recyklingu i przygotowania do ponownego użycia
następujących frakcji odpadów komunalnych: papieru, metali, tworzyw sztucznych i szkła”
oraz przepisów UE. Tymczasem Odwołujący zwraca uwagę na aktualnie obowiązujące
rozporządzenie, ignorując kluczowe postanowienia ustawy.
Po drugie wzór określony przez Zamawiającego współgra z treścią przepisów
ustawowych, a jednocześnie odpowiada projektowi rozporządzenia w sprawie sposobu
obliczania poziomów recyklingu, przygotowania do ponownego użycia i odzysku innymi
metodami innych niż niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących
odpady komunalne (DKPL.WK.10.2.18.2019.JS(27)) dołączonemu do projektu ustawy
zmieniającej min. art. 3b ucpig uchwalonemu jako ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie
ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw. Wzór ten
odpowiada również wymaganiom Decyzji Komisji z dnia 18 listopada 2011 r. ustanawiającej
zasady i metody obliczeń w odniesieniu do weryfikacji zgodności z celami określonymi
w art. 11 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE w sprawie odpadów
(Dz. Urz. WE L 310 z 25.11.2011, str. 11
—6) i stanowi odzwierciedlenie wymagań stawianych
Dyrektywą Parlamentu Europejskiego I Rady (UE) 2018/851 z dnia 30 maja 2018 r.
zmieniająca dyrektywę 2008/98/WE w sprawie odpadów.

Podkreślić należy przy tym, że ze SWU jasno i wyraźnie wynika, w których przypadkach
Zamawiający wprowadza własne regulacje, co dotyczy w szczególności jednego z
przypadków obliczania poziomów, w którym Zamawiający zdecydował się na skonstruowanie
wzoru odpowiadającego znowelizowanemu brzmieniu ustawy oraz przepisom UE, nie zaś
tymczasowo zachowanemu rozporządzeniu, które w zakresie przedmiotowego wzoru na
pewno przestanie obowiązywać.
(b) Odwołujący 2 podnosi przy formułowaniu tego zarzutu, że nie jest możliwe
osiągnięcie poziomów recyklingu. Tymczasem twierdzenia Odwołującego, które koncentrują
się w obliczeniach przedstawianych za pomocą tabeli dołączonej do odwołania, opierają się
n
a co najmniej dwóch kontrfaktycznych założeniach. Mianowicie zakłada w obu wariantach,
że % odpadów możliwych do recyklingu w przypadku niesegregowanych (zmieszanych)
odpadów to jedynie 3%, natomiast w przypadku bioodpadów w wariancie realnym to zaledwie
50%.
W pierwszym przypadku, tj. w przypadku odpadów niesegregowanych (zamieszanych),
Zamawiający wskazuje, że w świetle badań morfologicznych odpadów pochodzących z gminy
Wrocław odsetek wysortowanych surowców ze strumienia odpadów zmieszanych może
wynosić nawet 26,2% (tabela nr 2 w załączeniu), nie zaś 3% jak wskazuje Odwołujący.
Badania te znajdują odzwierciedlenie w bieżącej działalności wykonawców. Wyniki
uzyskiwane przez innych wykonawców odbierających odpady z gminy Wrocław wskazują
natomiast, że w 2019 roku odsetek wysortowanych przez nich surowców z odpadów
zmieszanych stanowił w niektórych miesiącach ponad 36% (tabele nr 4 i nr 5
w załączeniu). W drugim przypadku, tj. w przypadku bioodpadów, Odwołujący swoje
obliczenia w wariancie „realnym” opiera na założeniu, że % możliwych do poddania
recyklingowi
bioodpadów
to
jedynie
50%.
Tymczasem
rzeczywiste
praktyki
zagospodarowywania odpadów pochodzących z terenu gminy Wrocław, wskazują, że
recyklingowi poddaje się 100%. Zmiana kontrfaktycznych założeń przyjmowanych przez
Odwołującego i ich urealnienie zmienia w sposób istotny obliczenia przedstawiane przez
Odwołującego, a wymagania Zamawiającego uczyni całkowicie realnymi do osiągnięcia.
W tym kontekście wskazać należy, że Zamawiający zasadnie zakłada, że przyjmowane przez
niego prognozy dotyczące możliwych do osiągnięcia poziomów recyklingu zostaną
zrealizowane. Niewątpliwie mają one potwierdzenie w systematycznie rosnących poziomach
recyklingu odpadów, w tym w związku z rosnącą sprawnością współczesnych instalacji do
przetwarzania odpadów, do których wykonawca może kierować odpady. Dodatkowo
wprowadzona zostanie selektywna zbiórka bioodpadów kuchennych. Wyodrębnienie tej frakcji
ze strumienia odpadów zmieszanych pozwoli na osiągnięcie lepszych wyników poziomów
recyklingu. Zbiórka bioodpadów kuchennych spowoduje bowiem większą czystość
pozostałych frakcji odpadów znajdujących się w strumieniu odpadów zmieszanych, dzięki

czemu powinien wzrosnąć procent potencjalnych odpadów do wysortowania. Potwierdzają to
doświadczenia innych gmin. W 2018 roku selektywna zbiórka bioodpadów kuchennych została
wdrożona w Aglomeracji Poznańskiej, pod zarządem Związku Międzygminnego Gospodarka
Odpadami Aglomeracji Poznańskiej „GOAP”. W Aglomeracji Poznańskiej głównym wytwórcą
odpa
dów jest Miasto Poznań, które z kolei ze względu na swój wielkomiejski charakter i
podobne położenie geograficzne (Zachodnia Polska) jest dość podobne do Wrocławia. Wyniki
selektywnej zbiórki bioodpadów kuchennych w Poznaniu dają więc dość dobry pogląd na
spodziewane wyniki zbiórki w początkowej fazie wdrożenia we Wrocławiu. Otóż w miesiącach
od stycznia do sierpnia z terenu GOAP odebrano łącznie 182 682 Mg odpadów komunalnych.
W tym bioodpady kuchenne stanowiły 3 605 Mg, czyli około 2,0% całej masy odpadów
komunalnych. Zakładając, ze ilość bioodpadów kuchennych podobnie jak we Wrocławiu
stanowi
ok.
22,2%
całej
masy
odpadów
komunalnych
(czyli
w tym okresie ok. 40 555 Mg), efektywność zbiórki bioodpadów kuchennych wyniosła ok.
8,9%. Stąd w prognozie dla Wrocławia przyjęto, że w pierwszym roku obowiązywania zbiórki
bioodpadów kuchennych jej efektywność wyniesie 10%, w kolejnym roku 15% i dalej zgodnie
z założeniami przedstawionymi w tabeli 3.
(c) Zamawiający nie ma obowiązku specyfikacji przypadków, w których dochodzi do
naruszenia obowiązku selektywnego zbierania odpadów; brak takich obowiązków ani nie
utrudnia ani nie umożliwia identyfikacji przypadków nieselektywnego zbierania odpadów;
przypomnieć należy, że warunki uznania, że odpady są zbierane w sposób nieselektywny, ma
prawo określić rada gminy regulaminem utrzymania czystości i porządku w gminach, ale
obowiązku takiego nie ma (art. 4 ust. 2a ustawy o utrzymaniu czystości i porządku
w gminach), natomiast możliwość identyfikacji naruszenia prawnego obowiązku selektywnego
zbierania odpadów nie wymaga dodatkowej specyfikacji w opisie przedmiotu zamówienia; na
takim zresztą założeniu opiera się ustawodawca nakładając na podmioty odbierające odpady
komunalne obowiązek identyfikacji przypadku naruszenia obowiązku selektywnego zbierania
odpadów bez wskazywania kryteriów jego naruszenia (art. 6ka ust. 1 ucpg). W świetle
ustawowych i umownych obowiązków wykonawcy dysponuje on realnymi możliwościami
stymulującymi prawidłowe i efektywne zbieranie odpadów, przekładające się z kolei na
poziomy ich późniejszego recyklingu. Przypomnieć należy, że wykonawca obligowany jest do
informowania
i
Zamawiającego
i
właściwy
organ
podatkowy
o zdiagnozowanych naruszeniach w zakresie obowiązku selektywnego zbierania odpadów.
Wykonawc
a może również oddziaływać na poziomy zagospodarowywania odpadów
kontrolując zawartość pojemników i stopień ich napełnienia. Podkreślić należy również, że
wybór instalacji, do których będą kierowane odpady w celu poddania ich recyklingowi, ma
w przedmiotowym zakresie kluczowe znaczenie. Zniesiona regionalizacja w zakresie instalacji
komunalnych oraz obserwowany na rynku postęp technologiczny powinien skłonić

wykonawców do poszukiwania takich odbiorców odpadów, którzy zapewnią najwyższy,
dostępny na rynku poziom recyklingu odpadów komunalnych. Okoliczności tej odwołujący
zdaje się nie dostrzegać. Zamawiający podnosił również, że zakładane przez Odwołującego
mające nastąpić w przyszłości zmiany ustawodawcze nie mogą decydować o wadliwości
opisu przedmiotu za
mówienia. Odwołujący de facto oczekuje, aby Zamawiający przewidział
treść ustanowionych w przyszłości przepisów i uwzględnił je nim jeszcze zaczną
obowiązywać. Zarzut ten jest tym bardziej nieuprawniony, jeśliby przyjąć, że Zamawiający
winien w opisie prze
dmiotu zamówienia uwzględnić lub przewidywać przyszłe ukształtowanie
systemu rozszerzonej odpowiedzialności producenta oraz systemu kaucyjnego. Zamawiający
nie ma przy tym obowiązku przewidywać i wprowadzać mechanizmów eliminowania lub
łagodzenia ryzyk związanych z przeobrażeniami gospodarczymi i prawnymi. Wbrew
twierdzeniom Odwołującego, nie ma również obowiązku antycypować kształty przyszłych
systemów gospodarowania odpadami komunalnymi oraz systemów z nimi powiązanych.
W zakresie zarzutu 4. Zamawiający wyjaśnił, że przedmiotowe zamówienie obejmuje
odbiór, zbieranie, transport i zagospodarowanie odpadów komunalnych. Do odpadów
komunalnych należy natomiast niczym nieograniczony strumień odpadów, zwłaszcza co do
rodzajów odpadów, w szczególności nielimitowana katalogiem odpadów i grupą oznaczoną
jako 20, o ile tylko odpady te spełniają kryteria ustawowej definicji (art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy o
odpadach). Zgodnie z nią odpady komunalne to odpady powstające w gospodarstwach
domowych, z wyłączeniem pojazdów wycofanych z eksploatacji, a także odpady
niezawierające odpadów niebezpiecznych pochodzące od innych wytwórców odpadów, które
ze względu na swój charakter lub skład są podobne do odpadów powstających
w gospodarstwach domowych. Z uwagi na taką ustawową konstrukcję pojęcia odpadów
komunalnych, z którymi hipotetycznie zetknąć się może wykonawca, sformułowanie
ostatecznego i zamkniętego katalogu jest po prostu niemożliwe („wszystkie odpady
powstające w gospodarstwach domowych”). Z tego powodu Zamawiający wymienił w opisie
przedmiotu zamówienia odpady, z którymi wykonawcy z pewnością będą mieli do czynienia,
wskazując jednakże, że nie może wykluczyć (w szczególności w przypadku prac
interwencyjnych), że wykonywanie zamówienia może objąć incydentalnie również
postępowanie z innymi rodzajami odpadów. Tym samym Zamawiający dopełnił powinności
możliwie jak najstaranniejszego opisu przedmiotu zamówienia w sposób odpowiadający
kryteriom Pzp, a uwzględniający ustawową definicję odpadów komunalnych.
Zamawiający podkreślał, że zasadnicza część przedmiotu zamówienia dotyczyć będzie
w istocie kilku frakcji odpadów selektywnie zbieranych oraz frakcji nieselektywnej. Większa
różnorodność odpadów może natomiast wystąpić w zakresie prac interwencyjnych, niemniej
jednak wieloletnie
doświadczenie Zamawiającego w tym zakresie, które wykorzystał opisując
przedmiot zamówienia, wskazuje, że wyszczególniony katalog odpadów miarodajnie i

adekwatnie opisuje przedmiot zamówienia, nie sprawiając wykonawcom trudności w jego
realizacji.
Skądinąd taki właśnie sposób opisu przedmiotu zamówienia jest aprobowany przez
KIO, w tym w sprawie wcześniejszych postępowań Zamawiającego i to nawet przy
rozpoznawaniu odwołania przy udziale aktualnie Odwołującego (wyrok KIO z 29 marca 2013
r., sygn. akt 559/13).
Opis przedmiotu zamówienia nie jest zatem, jak podnosi Odwołujący,
całkowicie niewiadomy. Zakres odpadów wyznaczający przedmiot zamówienia wprost jest
niezwykle szeroki. Obejmuje min. odpady z grupy 20, 17, 15, 16, 13. Zamawiający nie może
wykluczyć i nie ma na to wpływu, że w toku wykonywania zamówienia mogą pojawić się
incydentalne sytuacje, w których zakresem obowiązków wykonawcy zostaną objęte odpady
wprost niewskazane przez Zamawiającego. Nie jest to jednak równoznaczne z „całkowicie
niewiadomym opis
em przedmiotu zamówienia”.
Odnośnie zarzutu 5. Zamawiający wskazał, iż zastosowanie zapisu kwestionowanego
w odwołaniu pozwala uniknąć przepełniania się pojemników. Ponadto mieszkańcy widząc
pojemnik zapełniony w stu procentach nie będą mieli miejsca na zdeponowanie swoich
odpadów, co będzie prowadzić do pozostawiania śmieci obok pojemników w miejscu
gromadzenia odpadów, bądź co gorsze wrzucania odpadów do innych pojemników.
Spowoduje to zmieszanie odpadów i ich zanieczyszczenie. Przykładowo frakcja bioodpadów,
która jest mokra, wrzucona do frakcji odpadów z papieru i tektury spowoduje zniszczenie tej
frakcji pod kątem możliwości poddania jej recyklingowi. Przekłada się to na uzyskiwane
poziomy odzysku oraz większe koszty dla Wykonawcy w zakresie zagospodarowania, który
wielokrotnie wskazuje w odwołaniu, że zależy mu na czystym surowcu. Takie zapisy pozwolą
na złożenie korzystniejszej oferty, bowiem dzisiejsze umowy funkcjonują na takich warunkach,
więc dla doświadczonych wykonawców nie powinno stanowić to wyzwania logistycznego. Nie
może być zatem mowy o nierównym traktowaniu wykonawców.
Natomiast co do zarzutu opisu przedmiotu zamówienia w sposób nieadekwatny do
potrzeb Zamawiającego, wskazać należy, iż to zamawiający decyduje o tym jakie są jego
potrzeby w
ynikające z realizacji zadań użyteczności publicznej i w oparciu o analizę tych
potrzeb ogłasza dane postępowanie, w tym zakresie Wykonawca nie może decydować
o tym co jest potrzebne Zamawiającemu.
Zamawiający uzasadniał, iż wskazana w rozdziale III pkt 2 SWU częstotliwość opisana
jest jako co najmniej ilość tam podana, ale ostatecznie to Wykonawca ustala taką
częstotliwość odbioru, aby nie doprowadzić do przepełnienia pojemników, w oparciu o swoje
doświadczenie w realizacji tego rodzaju usług.
Ponadto Zam
awiający wskazał, iż w ramach właśnie zakończonej umowy na odbiór,
transport i zagospodarowanie odpadów pochodzących z terenu Gminy Wrocław w obrębie
Sektora I -
Stare Miasto i Śródmieście w latach 2017-2019 naliczył kary umowne z punktów
obe
jmujących opisane naruszenia, tj. odpowiednio w wysokości 18 900 zł, 135 600 zł oraz

1
900 zł. Uzasadniał, iż kwota zawartej umowy opiewa na 153 513 316,80 zł co wskazuje, że
kwoty naliczonych kar stanowią 0,1% (jeden promil) wartości umowy. Zamawiający w swoich
wyjaśnieniach do odwołania firmy FBSerwis (KIO 401/20), gdzie również kwestia ta została
podniesiona, złożył jako dowód w sprawie „Zestawienia kar za rok 2019 z podziałem na
sektory” (wiersz 10-12), z którego wyraźnie wynika, iż wartość kar naliczanych dotychczas
z tego tyłu, w oparciu o analogiczne zapisy obowiązujących umów, miała wartość setnych
procenta wynagrodzenia Wykonawców. Co jednoznacznie wskazuje, iż wbrew twierdzeniom
Odwołującego nie mamy do czynienia z nadmiernym obciążeniem ryzykiem kontraktowym.
Dodatkowo Zamawiający odnosząc się dowodów zaprezentowanych przez
Odwołującego wskazał, iż: 1) za wskazane przez WPO ALBA w protokole kontroli nr
02/12/2018/KM/l nieruchomości Podwale 73, 73a, 75, 77 nie zostały naliczone kary umowne,
co jest widoczne w ze
stawieniu kar za grudzień 2018 (Zestawienie kar z 12.2018 r.,
w którym brak przedstawionego protokołu w załączeniu), 2) Zamawiający naliczył natomiast
kary w grudniu 2018 r. za przepełnienia występujące na nieruchomościach bp. Tomasza
Pierwszego 3, Łowiecka 5-7, pl. Staszica 28 i 42 (protokół nr 04/12/2018/PR/l). Dokumentacja
zdjęciowa w tym zakresie zostanie przedstawiona na rozprawie (Dokumentacja fotograficzna
naliczonych kar w 12.2018 r. w załączeniu), 3) za wskazane przez WPO ALBA w protokole
kontroli
nr 06/02/2018/PR/l nieruchomości Rynek 16 nie zostały naliczone kary umowne, co
jest widoczne w zestawieniu kar za luty 2018 r. (Zestawienie kar z 02.2018 r., w którym brak
przedstawionego protokołu w załączeniu). Tak więc Odwołujący przywołał wybiórcze dowody,
które w żaden sposób nie potwierdzają jego stanowiska.
Zamawiający wskazał, iż złożony w odwołaniu wniosek o zmianę tego zapisu
i wprowadzenie zasady zapełniania pojemników na poziomie 100% stanowiłby zaprzeczenia
istoty odbioru odpadów w systemie selektywnym.
W przedmiocie zarzutu 7.
Zamawiający uzasadniał, że odbiór odpadów z Punktu
Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych jest tańszy z uwagi na następujące
elementy:
1) odpady są przygotowane do odbioru, a czystość frakcji jest uprzednio
weryfik
owana przez pracowników Zamawiającego obsługujących PSZOK, 2) czystość
zebranych frakcji przekłada się na tańsze zagospodarowanie, z uwagi na mniejszą ilość
zanieczyszczeń, 3) stałe koszty transportu, w tym redukcja kosztów paliwa, odbiór
z jednego, z góry ustalonego punktu, 4) odpady zebrane w PSZOK odbierane są
w większych ilościach przy jednorazowym transporcie, 5) brak kosztów związanych
z kontrolą zapełnienia pojemników, tak jak ma to miejsce przy odbiorze z terenu Miasta oraz
6) brak jest jakichkol
wiek utrudnień w odbiorze odpadów, o czym szeroko pisze Odwołujący
przy odbiorze od właścicieli. Ponadto Zamawiający zwrócił uwagę na wyrok KIO z dnia
8 października 2018 r. sygn. akt: KIO 1893/18.

Odnośnie zarzutu 8. Zamawiający wskazał, iż to Zamawiający określa warunki udziału
w postępowaniu oraz wymagane od wykonawców środki dowodowe w sposób proporcjonalny
do przedmiotu zamówienia oraz umożliwiający ocenę zdolności wykonawcy do należytego
wykonania zamówienia, a środki zastosowane do realizacji tego celu muszą być tylko takie,
przy pomocy których ten cel da się osiągnąć, tj. takie, których nie sposób osiągnąć lepiej za
pomocą innego środka, najwłaściwsze do osiągnięcia zamierzonego celu oraz takie, które w
najmniejszym stopniu ograniczają interesy i prawa wykonawców (por. KIO 2285/16
15.12.2016). Z kolei „Zamawiający może zastosować wszystkie lub niektóre przesłanki
wykluczenia, wedle własnego wyboru, zdeterminowanego okolicznościami danego
postępowania. W przypadku podjęcia decyzji o stosowaniu określonych przesłanek
zamawiający obowiązany jest podać w ogłoszeniu o zamówieniu, specyfikacji istotnych
warunków zamówienia lub zaproszeniu do negocjacji, które przesłanki będą stosowane. Brak
upublicznienia informacji o stosowaniu przesłanek fakultatywnych jest równoznaczny
z ich nie stosowaniem w danym postępowaniu o udzielenie zamówienia. Decyzja
o stosowaniu przesłanek fakultatywnych nie może być zmieniona po upływie terminu
składania wniosków lub ofert, gdyż stanowiłoby to niedozwoloną modyfikację specyfikacji
istotnych warunków zamówienia” (W. Dzierżanowski, J. Jerzykowski, M. Stachowiak, Prawo
zamówień publicznych. Komentarz, 7 Wydanie, Warszawa 2018, s. 315).
W przedmiotowym postępowaniu Zamawiający korzystając ze swoich uprawnień nie
określił jako przesłanki wykluczenia przesłanki fakultatywnej opisanej w art. 24 ust. 5 pkt 7
ustawy Pzp. Nie oznacza to jednak, iż Zamawiający nie dostrzegł, że (jak to określił
Odwołujący) przedmiot zamówienia jest ściśle związany z problematyką ochrony środowiska
oraz
że niewłaściwa gospodarka odpadami w istotnym stopniu wpływa na destrukcję
środowiska naturalnego - przyczynia się do niszczenia walorów przyrodniczych siedlisk
roślinnych i zwierzęcych, destrukcyjnie wpływa na obszary miejskie, wiejskie, rolne oraz leśne.
Wręcz przeciwnie, troska Zamawiającego o te aspekty znalazła ścisłe odzwierciedlenie w
szczególności w treści projektu umowy (np. uprawnienia Zamawiającego w zakresie kontroli
realizacji zamówienia, kary umowne) oraz Szczegółowych warunkach umowy (np.
mo
nitorowanie pojazdów, raporty zdarzeń). Zamawiający, biorąc pod uwagę doświadczenia z
dotychczas przeprowadzonych realizacji, uznał iż dalece bardziej skutecznym rozwiązaniem
gwarantującym możliwość skutecznego eliminowania nieprawidłowości w toku realizacji
procesu odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych jest skonstruowanie
odpowiednich rozwiązań prawnych niosących za sobą dotkliwe konsekwencje wobec
wykonawcy odpowiedzialnego za realizację zamówienia, który w toku jego realizacji
dopuściłby się naruszenia właściwych dla problematyki ochrony środowiska przepisów. Warto
także wspomnieć, iż Zamawiający biorąc pod uwagę specyfikę przedmiotu zamówienia
przewidział również stosowne narzędzia umożliwiające realne sprawowanie przez

Zamawiającego nadzoru i kontroli prawidłowości realizacji umowy, w tym także pod kątem
przestrzegania przez wykonawcę przepisów w zakresie ochrony środowiska.
Mając na uwadze powyższe, w ocenie Zamawiającego, takie postępowanie
w większym stopniu w niniejszym postępowaniu daje rękojmię zachowania dobrostanu
środowiska naturalnego przy realizacji zamówienia, nie zmniejszając przy tym kręgu
podmiotów mogących ubiegać się o udzielenie zamówienia publicznego. Zamawiający
stwierdzi
ł, iż opisana wyżej przesłanka wykluczenia jest przesłanką fakultatywną, nie
obligatoryjną. Kierując się jednym z podstawowych założeń wykładni prawa, tj. zasadą
racjonalności prawodawcy, nie można przyjąć, że w realiach prowadzonego postępowania
doszło do naruszenia zasady równego i niedyskryminacyjnego traktowania wykonawców
poprzez niezastosowanie przesłanki, którą sam ustawodawca uznał za fakultatywną
pozostawiając w gestii Zamawiającego jej stosowanie.
W odniesieniu do zarzutu 9. Zamawiający wskazał, że charakterystyka przedmiotu
niniejszego postępowania jednoznacznie wskazuje na fakt, iż postępowanie to jest
adresowane do podmiotów profesjonalnych działających na rynku usług odbioru odpadów.
Zarówno Szczegółowe warunki zamówienia, Projekt umowy, jak i konsekwentnie ustalone
przez Zamawiającego warunki udziału w postępowaniu, które są adekwatne do zakresu
zadań, nie pozostawiają żadnych wątpliwości co do tego, iż o zamówienie to nie będzie mógł
ubiegać się każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą w przedmiotowym zakresie.
W tym też kontekście należy oceniać treść dokumentacji postępowania, jako adresowaną do
Wykonawcy profesjonalisty. Zamawiający działając w wykonaniu 29 ust. 3a ustawy Pzp
dokonał identyfikacji zakresu zadań wchodzących w skład przedmiotu umowy, których
realizacja polega na wykonywaniu prac
y w sposób określony w art. 22 § 1 ustawy
z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.
Zamawiający przywołał fragment opinii UZP
dotyczącej art. 29 ust. 3a ustawy Pzp i uzasadniał, że w realiach niniejszego postępowania
Zamawiający uznał, iż wykonywanie obowiązków przez osoby wykonujące czynności
bezpośrednio związane z odbiorem, transportem i zagospodarowaniem będą czynnościami,
o których mowa w art. 29 ust. 3a ustawy Pzp. Tak sformułowany zapis w kontekście
szczegółowego opisu przedmiotu zamówienia zawartego w Szczegółowych Warunkach
Umowy oraz Projekcie umowy jest zapisem z jednej strony umożliwiającym precyzyjne
określenie przez Strony umowy, który z pracowników musi być zatrudniony przy realizacji
umowy w oparciu o umowę o pracę, z drugiej strony pozwala na precyzyjną identyfikację takich
pracowników, niezależnie od struktury organizacyjnej każdego z przedsiębiorców
zainteresowanych uzyskaniem zamówienia. Nie jest zatem uzasadnione wskazywanie
konkretnych stanowisk pracy, które w każdej z firm mogą posiadać inną nazwę. Nie jest też
konsekwentne twierdzenie Odwołującego, iż kierowca śmieciarki powinien być zatrudniony na
umowę o pracę, a ładowacze już nie, choć osoby te pracują wspólnie, jako jeden zespół.

Warto również wskazać, iż wbrew twierdzeniu Odwołującego, iż zgodnie z art. 36 ust. 2
pkt 8a lit. c ustawy Pzp
, Zamawiający ma obowiązek zamieścić w SIWZ wykaz czynności
wykonywanych literalne brzmienie powołanego przepisu wyraźnie wskazuje na obowiązek
wskazanie przez Zamawiającego rodzaju czynności niezbędnych do realizacji zamówienia,
których dotyczą wymagania zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, czemu w niniejszym
postępowaniu, w kontekście wyrażonego wyżej stanowiska, Zamawiający uczynił zadość.
Zamawiający zauważył, iż zarzut dotyczy tylko naruszenia art. 7 ustawy Pzp,
a dopiero w treści uzasadnienia mamy de facto kwestionowanie opisu przedmiotu
zamówienia, jako niezgodnego z art. 29 ust. 3a ustawy Pzp.
Dalej Odwołujący kwestionuje prawo Zamawiającego do żądania umowy o pracę
pracowników objętych wymogiem z art. 29 ust 3a ustawy Pzp i żąda zanonimizowania tych
umów. Takie stanowisko pozostaje w sprzeczności z treścią art. 143e ustawy Pzp oraz
z komunikatem, jaki 28 kwietnia 2017 r. wystosowali wspólnie Prezes Urzędu Zamówień
Publicznych (Prezes (UZP) i Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych (GIODO),
a dotyczącym weryfikacji zatrudniania przez wykonawców pracowników na umowę o pracę w
kontekście przepisów o ochronie danych osobowych. W dokumencie tym wskazano, iż:
„w celu realnej i efektywnej kontroli spełniania wymogu zatrudnienia przez wykonawcę na
podstawie umowy o pracę osób wykonujących czynności w zakresie realizacji zamówienia,
zamawiający może pozyskiwać takie dane osobowe pracowników, jak: imię i nazwisko, data
zawarcia umowy,
rodzaj umowy o pracę oraz wymiar etatu. Źródła upoważnienia
zamawiającego do żądania określonych danych osobowych pracowników wykonawcy organy
upatrują w art. 36 ust. 2 pkt 8a Prawa zamówień publicznych.” Stąd zawarty w § 8 umowy
obowiązek pozostaje w całości zgodny z obowiązującymi przepisami prawa.
Odnośnie zarzutu 10. Zamawiający wskazał, iż system, o którym mowa, został
przetestowany przez Zamawiającego na jednym z sektorów (Sektor II Krzyki). W toku testów
system był zachwalany przez kierowców śmieciarek ponieważ w znacznym stopniu ułatwiał
im manewrowanie pojazdami. System opisany w SWU ma za główne zadanie zwiększenie
bezpieczeństwa zarówno mieszkańców, jak i osób realizujących odbiór odpadów zgodnie
z przedmiotem zamówienia. Wymagane rozwiązanie wspomaga kierowcę podczas jazdy oraz
manewrowania. Tego typu rozwiązania są stosowane także w samochodach osobowych w
tym samym celu, logiczne jest więc wyposażenie w taki system pojazdów
o wiele większych i wykonujących prace komunalne w mieście, gdzie może dochodzić do wielu
niebezpiecznych sytuacji. Wypadki tego typu pojazdów z udziałem osób pieszych
(co warto podkreślić odbiór odpadów odbywa się często w strefie zamieszkania) kończą się
w większości przypadków ciężkim uszkodzeniem ciała lub śmiercią poszkodowanych. Niestety
na terenie Wrocławia mieliśmy takie przypadki, doszło nawet do śmiertelnego potrącenia
pieszego przez śmieciarkę. Zamawiający, w celu zapewnienia jak największego

bezpieczeństwa mieszkańców, nie widzi tutaj wskazywanej przez Wykonawcę relacji
zawyżenia kosztów realizacji usługi, ponieważ w jego ocenie bezpieczeństwo mieszkańców
wymaga zastosowania nowoczesnych rozwiązań.
Dalej Zamawiający powoływał się na badania Światowej Organizacji Zdrowia według
których prawie połowa śmiertelnych ofiar na drogach dotyczy najsłabiej chronionych
użytkowników dróg, takich jak: piesi, rowerzyści i motocykliści. W skali rocznej około 400 takich
zgonów w Europie spowodowanych jest przez istnienie wokół pojazdów ciężarowych tzw.
martwych stref. Wielu z ty
ch tragedii można by uniknąć poprzez wyposażenie samochodów w
urządzenia takie jak kamery czy czujniki. Zamawiający jako jednostka samorządu
terytorialnego ma obowiązek dbania o bezpieczeństwo mieszkańców gminy. Decyzji o
wprowadzeniu wymogu wyposażenia pojazdów w systemy kamer pozwalających zwiększyć
bezpieczeństwo nie należy traktować w kategorii zbędnych wydatków, tylko jako inwestycję w
to, co jest najważniejsze i o co teraz, w dobie ogólnoświatowej pandemii walczą ludzie na
całym świecie, to jest inwestycja w zdrowie i życie mieszkańców gminy Wrocław. Zamawiający
stoi na stanowisku, że toczenie dywagacji na temat słuszności zapisów w tym przedmiocie
jest nie tyle zbędne, co wręcz szkodliwe i nieodpowiedzialne. Przedstawione przez
Odwołującego oferty mające wykazać rozwiązania alternatywne w zdecydowanej większości
nie spełniają przypisywanej im roli. Urządzenia wskazane w ofertach nie posiadają
odpowiednich kątów widzenia do zabezpieczenia martwych stref pojazdu. Zabezpieczenie
widoczności
martwych
stref
pojazdu
jest
w
ocenie
Zamawiającego
jedną
z najważniejszych cech urządzeń dodatkowych zamontowanych na pojeździe. Zdecydowana
większość wypadków z udziałem pojazdów odbierających odpady kończy się śmiercią
poszkodowanego. Wiele z tych zdarzeń ma miejsce podczas manewrowania. Poddajemy pod
własny osąd Izby ile i jakich typów pojazdów ciężarowych przemierza codziennie osiedla i
strefy zamieszkania. W praktyce to właśnie branża komunalna posiada uprawnienia
i obowiązki wjazdu w miejsca gdzie mieszkają ludzie, gdzie bawią się dzieci. Zamawiający
w sposób odpowiedzialny i rozważny podchodzi do kwestii bezpieczeństwa i dlatego
wprowadził takie zapisy w SIWZ w zakresie zarówno widoku z lotu ptaka dostępnego dla
kierowcy oraz 4 kamer nagrywających materiał możliwy do przeglądania i pobierania przez
Zamawiającego. Zamawiający przedstawił kilka linków do stron internetowych odsyłających
właśnie do informacji o zdarzeniach drogowych z udziałem śmieciarek.
Uzasadniał, że klasa szczelności urządzeń (kamer monitoringu na samochodach)
wskazanych w ofertach przedstawionych przez Odwołującego się nie pozwala na czyszczenie
ich np. myjkami ciśnieniowymi. Zamawiający natomiast wymaga, ażeby pojazdy odbierające
odpady były utrzymywane w odpowiednim stanie sanitarnym, co zresztą wynika z przepisów
prawa. Są to pojazdy specjalne, pracujące w trudnych warunkach i mające styczność z
różnego rodzaju odpadami. Z uwagi na wiele wystających poza obrys pojazdu urządzeń i

przewodów wręcz niemożliwe jest mechaniczne umycie całego samochodu. Dlatego też
Zamawiający zakłada użycie sprzętu rejestrującego materiał wideo możliwie, jak najlepiej
zabezpieczonego przed uszkodzeniami zarówno mechanicznymi, jak i pyłem oraz wodą.
Dodatkowo Zamawiający w celu użycia nagranych materiałów wideo w postępowaniu
sądowym wymaga zabezpieczenia ich poprzez posiadanie niewidocznych znaków wodnych.
Warto w tym miejscu podkreślić, iż KIO wielokrotnie w swoich orzeczeniach podkreślało, że
Zamawiający może oczekiwać rozwiązań najnowocześniejszych i wyjątkowych. (tak: wyrok
Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 12.01.2018 r. sygnatura KIO 2737/17).
Zamawiający wskazał, iż karty katalogowe złożone przez Odwołującego jasno
wskazują na braki w zakresie funkcjonalności omówionych wcześniej przez Zamawiającego.
W odniesieniu
do przedstawionych przez Odwołującego dowodów odnośnie kosztów systemu
monitoringu wizyjnego pojazdów Zamawiający wskazuje, że zgodnie z kalkulatorem ilości
danych zapisywanych przez System dla jednego pojazdu, co rzutuje potem na obliczenia
kosztów dla całej floty obsługującej sektor, oscyluje w granicach 46 GB danych,
a nie 60 GB na co powołuje się Odwołujący.
Zamawiający załącza również, jako dowód oszacowane koszty systemu oparte na
wycenie rynkowej oraz danych z wywozu odpadów z nieruchomości należących do sektora
Stare Miasto i Śródmieście za miesiące marzec oraz czerwiec 2019 roku. Koszt wyliczony
zgodnie z warunkami rynkowymi oraz danymi realnych wywozów odpadów jest ponad
dwukrotnie niższy w stosunku do założeń przyjętych przez Odwołującego.
Ponad
to Zamawiający stwierdził, że materiał zarejestrowany za pomocą systemu
opisanego w SWU, jest niezwykle ważny ze względu na kontrolę całej usługi. Przekłada się to
na zapewnienie szeregu korzyści kontrolnych i zmniejszenie kosztów kontroli umowy
ponoszonej
przez Zamawiającego (konieczność zatrudniania dodatkowych pracowników).
System świetnie sprawdza się podczas kontroli każdego elementu usługi, tj. obioru odpadów,
transportu, magazynowania, zagospodarowania. Dzięki takiemu rozwiązaniu Zamawiający
jest też w stanie znacząco uszczelnić system odbioru odpadów, tj. odbierania odpadów nie
pochodzących z tereny Wrocławia oraz odpadów niekomunalnych, które nie powinny trafić do
naszego systemu odbierania odpadów. Pozwala to w znaczącym stopniu na zmniejszenie
kosztów
poprzez
zapłatę
tylko
za
strumień
odpadów
pochodzących
z naszego systemu gospodarowania odpadami komunalnymi. Przekłada się też
w znac
zącym stopniu na poprawę ochrony środowiska, poprzez nie mieszanie strumieni
odpadów i zagospodarowywanie ich zgodnie z pochodzeniem.
Dzięki łatwości w weryfikacji zgłoszeń mieszkańców, nie będzie również dochodziło do
odbiorów interwencyjnych, co oznacza, że koszty zadania dla Wykonawców będą łatwiejsze
do oszacowania. Chodzi tu o sytuację odbioru odpadów w workach, których mieszkańcy
często nie wystawiają zgodnie z Regulaminem, tj. dzień przed planowaną datą odbioru, ale

już po przejeździe ekipy odbierającej odpady, a potem dokonują zgłoszenia
o braku odbioru. Systemu monitoringu wizyjnego pozwoli na wyeliminowanie takich sytuacji.
Dokonany przez Zamawiającego szczegółowy opis systemu ma na celu zapewnienie
otrzymania rozwiązania, które będzie w stanie sprostać powyższym zadaniom.
Natomiast skrócenie archiwizacji danych w systemie, o które wnioskuje Odwołujący
się, będzie miało negatywny wpływ na możliwości systemu oraz na jego przydatność do
rozpatrywania skarg mieszkańców i kontroli strumienia odpadów. Podobnie wniosek
Odwołującego się o możliwość wyłączenia systemu rejestracji, jeżeli zażąda tego właściciel
nieruchomości. Po pierwsze zaprzeczy całej istocie wprowadzenia takiego systemu, po drugie
jest okolicznością nie do ustalenia, bowiem Zamawiający uzyska taką informację post factum,
a po trzecie i co najistotniejsze system ma umożliwić anonimizację twarzy osoby na nagraniu,
a zatem nie będzie dochodziło do naruszenia chronionych danych osobowych.
W
przedmiocie zarzutu 11. Zamawiający wskazywał, że zasada równości stron
stosunku zobowiązaniowego podlega modyfikacji i specyficznemu ograniczeniu zasady
swobody umów (art. 3531 k.c.), a pewna nierówność stron umowy w sprawie zamówienia
publicznego wynika wprost z przepisów ustawy zawierającej instrumenty prawne zastrzeżone
wyłącznie na korzyść Zamawiającego. Uzasadniał, że ma prawo do określenia wysokich
standardów realizacji zamówienia, ma także prawo obwarować obowiązki wykonawcy karami
umownymi i oczekiwać, że przedmiot umowy zostanie wykonany zgodnie z postanowieniami
umowy. Wbrew twierdzeniom Odwołującego instytucja kar umownych na etapie ubiegania się
o udzielenie zamówienia publicznego nie stanowi przeszkody w uzyskaniu zamówienia.
Ocena tej instytucji pod kątem wysokości i przesłanek zastosowania danej kary następuje
bowiem na etapie realizacji umowy i stosowania jej postanowień. Wartość, od której naliczane
będą kary umowne dla wszystkich Wykonawców będzie taka sama, uzależniona od wysokości
złożonej oferty, nie ma więc możliwości, aby wystąpiła sytuacja nierównego traktowania
Wykonawców. Zamawiający przyjmując konstrukcję stosowania instytucji kar umownych w
projekcie umowy posiłkował się nie tylko wyrażonymi wyżej zasadami, ale także posiadanym
doświadczeniem w zakresie realizacji procesu odbioru i zagospodarowania odpadów. Mając
na uwadze powyższe katalog kar umownych przewidziany w niniejszym postępowaniu jest w
ocenie Zamawiającego w pełni adekwatny do zakresu przedmiotu zamówienia i zasad jego
realizacji.
Zamawiający nadmienił, że Wykonawca w przypadku rzeczywistego wystąpienia
sytuacji nadużycia przez Zamawiającego instytucji kar umownych może korzystać
z uprawnienia określonego w art. 484 § 2 k.c., gdzie na etapie wykonywania umowy
miarkowanie naliczonych kar umownych realizowane jest przez sąd powszechny w ramach
procesu cywilnego.

Zamawiający zwrócił też uwagę, iż w odwołaniu firmy ALBA nie zostały przywołane
konkretne kary wskazane w umowie, a jedynie pojawił się wniosek o obniżenie wszystkich kar
o połowę, bez jakiegokolwiek uzasadnienia merytorycznego dlaczego akurat takiej modyfikacji
powinien Zamawiający dokonać. Zarzucone zostało, że w umowie pojawia się bardzo
obszerny katalog kar umownych. Zamawiający wskazuje jednak, że biorąc pod uwagę funkcje,
jakie pełni kara umowna, tj. funkcja kompensacyjna, zarówno w zakresie szkody materialnej,
ale
też
wizerunkowej,
instytucjonalnej
i
funkcja
gwarancyjna,
oraz
z uwagi na bardzo skomplikowany charakter realizowanej przez Wykonawców usługi, tylko
w ten sposób może zrealizować ciążący na nim obowiązek zapewnienia należytej realizacji
zadania publicznego. Zamawiający w § 15 ust. 5 przewidział też procedurę zgłaszania
wykonawcy przypadków nienależytego wykonania umowy przed naliczeniem kar umownych.
Zamawiający wskazał, że analizując zapisy umowy dotyczące kar umownych, widać, iż kary
zostały podzielone i przyporządkowane do danej grupy czynności objętych przedmiotem
umowy, tylko bowiem realizacja wszystkich elementów umowy da oczekiwany przez
Zamawiającego efekt w postaci odbioru i zagospodarowania wszystkich odpadów objętych
umową, zapłaty tylko za strumień odpadów pochodzący z gminy Wrocław oraz osiągnięcia
wymaganych poziomów odzysku odpadów.
Odwołujący zawnioskował też o ustalenie górnego limitu kar umownych na poziomie
10% całkowitego maksymalnego wynagrodzenia. Pominął jednak w tym zakresie całkowicie
zapis umowy, gdzie w
§ 16 ust. 3 pkt 1 lit. c wskazano, że Zamawiający ma prawo do
rozwiązania umowy ze skutkiem natychmiastowym, jeżeli suma naliczonych kar umownych
od początku trwania umowy przekroczy 30%. Taki sposób zalimitowania kar umownych zyskał
aprobatę Krajowej Izby wyrażoną w wyroku z dnia 22 listopada 2019 r. (KIO 2228/19,
2249/19). Co oznacza, że Odwołujący może oszacować kalkulacje ryzyka przy składanej
ofercie.
Odnośnie zarzutu 12. Zamawiający podał, iż jego obowiązkiem w zakresie
uregulowania warunków zmiany wynagrodzenia było wypełnienie dyspozycji art. 145 ust. 5
ustawy
Pzp, co też Zamawiający uczynił, a Odwołujący tego nie kwestionuje. W pozostałym
w zakresie Zamawiający nie był obligowany do bezpośredniego regulowania możliwości
i warunków zmian wynagrodzenia wykonawców, zwłaszcza w sposób, w zakresie i na
warunkach określonych przez Odwołującego. W tym kontekście przedmiotowy zarzut stanowi
de facto postulat ukształtowania projektu umowy w sposób zgodny z oczekiwaniami
Odwołującego, nie zaś sprostania ustawowym wymogom.
Jednocześnie Odwołujący podnosi, że „postanowienia § 19 ust. 1 i ust. 2 projektu
umowy są nieprecyzyjne i nie można z ich treści jednoznacznie wywnioskować, czy określenie
„zmiana zakresu przedmiotu zamówienia wraz ze skutkami wprowadzenia takiej zmiany” oraz
„sposób wykonywania prac objętych przedmiotem zamówienia wraz ze skutkami

wprowadzenia takiej zmiany” odnoszą się także do zmiany wysokości wynagrodzenia
nal
eżnego wykonawcy, czy wyłącznie do innych niż wynagrodzenie postanowień umowy w
przedmiocie zamówienia publicznego.”. W tym kontekście Zamawiający wskazał, że jeżeli w
konkretnych okolicznościach zmiana zakresu lub sposobu wykonywania prac uzasadniać
będzie zmianę wynagrodzenia, zmiana wynagrodzenia może być kwalifikowana jako skutek
wprowadzenia zmiany co do zakresu lub sposobu wykonywania prac.
W przedmiocie zarzutu 13. Zamawiający wskazał, po pierwsze, że Odwołujący po raz
kolejny formułuje zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 nie wskazując, na czym on dokładnie polega,
po raz kolejny uniemożliwiając rzeczową w tym zakresie polemikę. W przypadku tego zarzutu
Odwołujący nie tyle nie precyzuje na czym polega naruszenie art. 29 ustawy Pzp, ale istotą
opisanego z
arzutu czyni to, że Zamawiający nie stawia jakichś wymagań, które podług
O
dwołującego byłyby uzasadnione.
Po drugie, Odwołujący stawia Zamawiającemu zarzut naruszenia art. 29 ust. 4 ustawy
Pzp polegające rzekomo na tym, że Zamawiający nie skorzystał z uprawnienia,
z którego korzystać nie miał obowiązku. Odwołujący nie wskazał przy tym, co miałoby
obligować do tego Zamawiającego, a w szczególności nie wykazał, że nieskorzystanie
z tego uprawnienia w zakresie jaki preferuje Odwołujący, prowadzi do naruszenia przepisów
ustawy Pzp. Podobnie rzecz się ma z zarzutem naruszenia art. 30 ust. 1 pkt 1.
Po trzecie, wb
rew twierdzeniom Odwołującego - pomimo tego nawet, że nie miałoby to
wpływu na prawidłowość postępowania Zamawiającego - wskazać należy, że istotnym
warunkiem
udziału w postępowaniu oraz złożenia oferty są kryteria dotyczące emisji spalin
(posiadanie pojazdów spełniającym europejski wymóg standardu emisji spalin EURO V lub
EURO VI lub będącym pojazdem elektrycznym lub pojazdem napędzanym gazem ziemnym
i
nie starszym niż 8 lat - rozdział IV ust. 1.2.3.2. SIWZ; rozdział XIX SWU ust. 2 - elementy
Planu obsługi systemu).
Po czwarte, Zamawiający prezentując w SIWZ w rozdziale XV „Opis kryteriów, którymi
Zamawiający będzie się kierował przy wyborze oferty, wraz z podaniem wag tych kryteriów i
sposobu oceny ofert” jednoznacznie wskazuje na określone wymagania względem pojazdów.
Nadto SWU rozdział XIV ust. 8: Flota Wykonawcy służąca do wykonywania przedmiotu
zamówienia
musi
spełniać
wymogi
ustawy
o
elektromobilności
i paliwach alternatywnych z dnia 11 stycznia 2018 r.(Dz.U. 2018 poz. 317) zgodnie
z terminami wskazanymi w ustawie.
Podsumowując, treść SIWZ wyraźnie wskazuje, że Zamawiający niewątpliwie promuje
wykonawców, których flota będzie spełniać normy emisji spalin.
W zakresie zarzutu 14. Zamawiający podniósł, iż zbiorcze zatwierdzanie odbiorów
odpadów w workach prowadzi do błędnych informacji przesyłanych do systemu. Uniemożliwia
to rozpatrywanie ewentualnych reklamacji mieszkańców. Wielokrotnie zdarzało się też, że

pracownik Wykonawcy zatwierdzał odbiory worków nawet nie przejeżdżając osiedla, z którego
winien dokonać odbioru, co było widoczne później w systemie gps. Stąd Zamawiający chce,
aby
potwierdzenia
wykonania
usługi,
w
zakresie
odbioru
odpadów
w work
ach, było wykonywane poprzez każdorazowe zatwierdzenie pojedynczego worka.
Uzasadniał, iż po nowelizacji ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach,
wszelkie kwestie związane z odbiorem odpadów oraz wypełnianiem przez mieszkańców
gminy obowiązku selektywnego zbierania odpadów, wymagają jeszcze większej
skrupulatności i kontroli, co do sposobu odbioru odpadów, gdyż zgodnie z art. 6ka ww. ustawy
wprowadzono dla właścicieli nieruchomości konsekwencje niedopełnienia obowiązku
selektywnego zbierania odpa
dów komunalnych.
W przedmiocie zarzutu 15. Zamawiający wskazał, iż zapis istniejący w Rozdziale III
pkt 2 ppkt 4 SWU w pełni umożliwia realizację zamówienia w sposób, jak najmniej uciążliwy
dla mieszkańców, przy jednoczesnym uwzględnieniu aspektów gospodarczych, społecznych
i środowiskowych. Zamawiający wskazał, iż zadanie utrzymania czystości i porządku na
terenie gminy jest jedynym wielu zadań własnych gminy. Zamawiający planuje jego realizację
przy uwzględnieniu korelacji tego zadania z innymi zadaniami własnymi gminy, określonymi w
przepisach prawa, dążąc przy tym również do zagwarantowania społeczności lokalnej
uprawnień do odpoczynku i ciszy nocnej. Mając na względzie powyższe Zamawiający dokonał
stosownego określenia potencjału technicznego Wykonawcy odpowiedzialnego za realizację
przedmiotowego zamówienia, w taki sposób, aby potencjał ten w pełni pozwalał na
opróżnienie pojemników i odebranie worków od poniedziałku do niedzieli w godzinach od 6:00
do
24:00,
na
obszarze
określonym
w
załączniku
nr
6.
W
przypadku aspektów środowiskowych Zamawiający określił w jego ocenie istotne dla tej
kwestii warunki realizacji zamówienia, które zawarł między innymi w Rozdz. XIV SWU.
W szczególności sformułowane zostały wymogi sanitarne oraz wymogi względem
wyposażenia pojazdów, jak również floty Wykonawcy, służącej do wykonywania przedmiotu
zamówienia, która musi spełnić wymogi ustawy o elektromobilności. Dodatkowo na część
obszaru przywołanego w odwołaniu może być realizowany odbiór w nocy, a tylko co do części
zakreślone zostały ramy godzinowe. Zamawiający wprowadził powyższe obostrzenia ze
względu na wielokrotne reklamacje mieszkańców dotyczące zakłócania ciszy nocnej poprzez
odbiór odpadów w godzinach nocnych.
Zamawiający zwrócił uwagę, iż Odwołujący podniósł zarzut naruszenia art. 29 ust. 1
ustawy Pzp
niemniej jednak w treści odwołania nie wskazał w jaki sposób Zamawiający miałby
dopuścić się naruszenia powołanego przepisu. Również w zakresie art. 7 ustawy Pzp
Odwołujący nie wskazał w jakikolwiek sposób charakteru naruszenia tego przepisu. De facto
treść uzasadnienia to raczej postulat będący wyrazem preferencji/oczekiwań Wykonawcy, co
do sposobu realizacji umowy w tym zakresie.

Odnośne zarzutu 16. Zamawiający podniósł, iż nie zgadza się z zarzutem postawionym
w
odwo
łaniu co do niemożliwości dokonania kalkulacji tej usługi, bowiem
w ramach opisu przedmiotu zamówienia wskazana została zarówno minimalna, jak
i maksymalna ilość miejsc gromadzenia odpadów MGO w dziale IV pkt 2 SWU. Dodatkowo
wskazane zostało, iż Zamawiający każdorazowo zlecał będzie do nadzoru co najmniej 15
MGO. A zatem w tym kontekście twierdzenie o konieczności wyceny jednego MGO jest
niezasadne, bo prowadziłoby do błędnej kalkulacji kosztów wykonania usługi. Zamawiający
określił granice swojego uprawnienia, poprzez wskazanie ilości miejsc gromadzenia odpadów
jakie może zlecić do realizacji. Warto też zauważyć, iż wykonanie tej usługi stanowi tylko
drobny element realizacji całej umowy, a więc również i ryzyko, jakie trzeba wkalkulować w
ofercie związane z tą realizacją jest niewielkie. Przedstawiony zakres informacji w ocenie
Zamawiającego pozwala na skalkulowanie oferty w tym zakresie.
W zakresie zarzutu 18.
Zamawiający uzasadniał, że zgodnie z treścią Rozdz. XIX
pkt SWU
„W Planie obsługi systemu Wykonawca zobowiązany jest wskazać co najmniej
następujące informacje:”. Użycie sformułowania „co najmniej” wskazuje jednoznacznie na
fakt, iż nie może zostać uznane za nieprawidłowe działanie polegające na określeniu przez
Wykonawcę w dokumencie oznaczonym jako Plan Obsługi Systemu, zwiększonego zakresu
informacji ponad zakres minimalny określony przez Zamawiającego. Zamawiający wskazał,
że gdyby sformułowane przez Zamawiającego warunki udziału w postępowaniu w zakresie
dysponowania zdolnością techniczną pozostawały w oderwaniu od realiów Szczegółowych
Warunków Umowy oraz od przewidywanego procesu realizacji umowy w sprawie zamówienia
publicznego, to takie działanie z pewnością byłoby naruszeniem zasady proporcjonalności
wyrażonej w art. 22 ust. 1a ustawy Pzp. Ustawodawca w tym przepisie
w sposób wyraźny określił regułę proporcjonalności, nakazując, by warunki udziału
w postępowaniu zostały wyrażone jako minimalne poziomy zdolności (por. wyrok KIO z 24
stycznia 2018 r. KIO 82/2018, wyrok KIO z 27 kwietnia 201
7 r., KIO 697/17, uchwała KIO 24
kwietnia 2018 r., KIO/KU 15/18). Jak również wskazał Sąd Okręgowy w Krakowie w wyroku z
8 maja 2014 r. (XII Ga 211/14), nie jest dozwolone takie sformułowanie warunku, które nie
wykazuje związku z przedmiotem zamówienia. Argumentował, iż Zamawiający realizując
ustawowy obowiązek przyjął dla potrzeb niniejszego postępowania określone warunki
minimalne, które muszą spełniać wykonawcy, aby legitymować się zdolnością do należytego
wykonania zamówienia objętego przedmiotem tego postępowania. Konsekwencją określenia
minimalnego poziomu zdolności technicznej Wykonawcy dającego rękojmię wykonania
zamówienia jest również oczywisty w tym przypadku wymóg po stronie Zamawiającego, aby
potencjał ten został również wykazany w dokumencie opisanym jako Plan Obsługi Systemu.
Koreluje to również z wymaganiem Zamawiającego co do wyposażenia pojazdów

obsługujących sektor w określony system, stąd wymóg umieszczenia wszystkich tych
pojazdów w Planie Obsługi Systemu.
Odnośnie zarzutu 19. Zamawiający wskazał, że zgodnie z Pzp prawem zamawiającego
jest wybór i wskazanie warunków udziału w postępowaniu. Z prawa tego zresztą Zamawiający
skorzystał i uczynił to w sposób zgodny z ustawą Pzp. Sformułowanych przez Zamawiającego
warunków Odwołujący zresztą nie kwestionuje. Prawo Zamawiającego nie oznacza jednak,
jak zdaje się sądzić Odwołujący, że obowiązkiem Zamawiającego jest opisywanie wszystkich
potencjalnie możliwych kwalifikacji i uprawnień, które będą potrzebne do wykonywania
zamówienia. To wykonawca - jako podmiot profesjonalny - w zakresie wykraczającym poza
minimalne warunki udziału w postępowaniu sam powinien ocenić, czy dysponuje odpowiednim
potencjałem (w tym obejmującym odpowiednie zezwolenia/pozwolenia) do wykonania
zamówienia.
W świetle powyższego do tak sformułowanego zarzutu nie sposób się odnieść,
albowiem zakłada on, że przyznane przepisami ustawy Pzp uprawnienia Zamawiającego są
w istocie jego obowiązkami, z czym zgodzić absolutnie się nie można.
Pokreślić należy, że Odwołujący nie podważa nadmierności czy też nieadekwatności
sformułowanych przez Zamawiającego warunków udziału w postępowaniu, a jedynie
wskazuje, że sformułowane warunki udziału winny być w jego ocenie poszerzone. Tymczasem
warunki udziału w postępowaniu winny być traktowane jako minimalne (nie zaś wszystkie)
warunki umożliwiające ocenę zdolności do należytego wykonania zamówienia. Zarzut
Odwołującego nie dyskwalifikuje w najmniejszym stopniu sformułowanych warunków, a wręcz
potwierdza, że mają one charakter minimalnych kwalifikacji, pozwalających ocenić zdolność
wykonawcy do udziału w postępowaniu.
Podsumowując Zamawiający stwierdził, że treść odwołania nie może prowadzić do
wniosku, że Zamawiający dopuścił się naruszenia art. 22 ust. 1 pkt 2 (uprawniającego do
sformułowania warunków udziału w postępowaniu) oraz art. 22 ust. 1a (dotyczącego sytuacji,
w której zamawiający decyduje się na określenie takich warunków). Podkreślić przy tym
należy, że art. 22 ust. 1a nie ustanawia obowiązku sformułowania określonych, czy wszystkich
po
tencjalnych warunków udziału w postępowaniu, ale określa wytyczne, które powinny
spełniać warunki, jakich wyboru dokonał Zamawiający. To zaś w ogóle nie jest
kwestionowane.
W kwestii zarzutu 20. Zamawiający argumentował, iż zarzut Odwołującego wynika
z wa
dliwego zrozumienia postanowień SWU. Zgodnie bowiem z zacytowanym
postanowieniem alternatywny (sformułowany po spójniki „lub”) wymóg przedkładania
„oświadczenia poszczególnych posiadaczy odpadów, do momentu ostatecznego
zagospodarowania”, do czego odnosi się treść odwołania, dotyczy tych przypadków,
w których wykonawca za pomocą dokumentów KPO lub KPOK nie jest w stanie wykazać

przekazania odpadów do instalacji komunalnych, instalacji recyklingu, odzysku lub
unieszkodliwiania. W takich przypadkach, tj. w p
rzypadkach przekazywania odpadów
kolejnym posiadaczom odpadów, Zamawiający ma prawo i obowiązek oczekiwać
udokumentowania sposobu zagospodarowania odpadów.
Zamawiający podkreślał, iż jego obowiązkiem jest kontrolować usługę, na którą
zawiera umowę. Jednym z elementów niniejszej umowy jest prawidłowe zagospodarowanie
odpadów. Ponadto rozliczenie wykonawcy następuje po zagospodarowaniu odpadów,
a zagospodarowanie odpadów przekłada się również na osiągane poziomy recyklingu
wymagane ustawowo.
Zamawiający wskazał, że oczekuje przekazywania kwestionowanych oświadczeń
jedynie w tym przypadku, w których zagospodarowania odpadów nie sposób wykazać za
pomocą standardowych dokumentów KPO i KPOK, tj. w tym przypadkach w których odpady
przekazywane są do zagospodarowania za pośrednictwem kolejnych podmiotów zbierających
odpady, jednakże nie stanowiących instalacji komunalnych, instalacji recyklingu, odzysku lub
unieszkodliwiania. W tych przypadkach Zamawiający zasadnie oczekuje, co precyzyjnie opisał
w SWU, że wykonawca wykaże, że konkretne partie odpadów trafiły ostatecznie do
wymaganego procesu zagospodarowania. W pewnym więc sensie Zamawiający podziela
stanowisko Odwołującego, z tą różnicą, że oczekiwany przez Odwołującego sposób
dokumentowania zagospodarowania odpadów wynika już z postanowień SWU i nie ma
podstaw do jego zmiany.

Po przeprowadzeniu rozpraw
y z udziałem Stron i Uczestników postępowania
odwoławczego, na podstawie zebranego materiału w sprawie oraz oświadczeń
i stanowisk Stron i Uczestnik
ów postępowania odwoławczego Krajowa Izba
Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:

Na wstępie Izba ustaliła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek, o których
stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołań.
Izba oceniła, że Odwołujący 1 i 2 wykazali interes w uzyskaniu zamówienia oraz
możliwość poniesienia szkody w związku z ewentualnym naruszeniem przez Zamawiającego
przepisów ustawy Pzp, czym wypełnili materialnoprawne przesłanki dopuszczalności
odwołania, o których mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Zamawiający w dniu 24 lutego 2020 r. powiadomił wykonawców o odwołaniu
wniesionym przez Odwołującego 1 oraz o odwołaniu wniesionym przez Odwołującego 2.
Izba dopuściła do udziału w postępowaniu odwoławczym wykonawcę Wrocławskie
Przedsiębiorstwo Oczyszczania ALBA S.A. z siedzibą we Wrocławiu oraz wykonawcę
Chemeko-
System Sp. z o.o. Zakład Zagospodarowania Odpadów z siedzibą we Wrocławiu

zgłaszających swoje przystąpienia do postępowania odwoławczego w sprawie o sygn. akt:
KIO 401/20 odpowiednio w dniu 27 i 28 lutego
po stronie Odwołującego 1.
Izba ustaliła, iż w sprawie o sygn. akt: KIO 403/20 nie zgłoszono przystąpień do
postępowania odwoławczego.
Przy rozpoznawaniu przedmiotowej sprawy Izba uwzględniła dokumentację
postępowania o udzielenie zamówienia przekazaną przez Zamawiającego, w szczególności
ogłoszenie o zamówieniu oraz specyfikację istotnych warunków zamówienia wraz ze
zmianami.
Skład orzekający Izby wziął pod uwagę również stanowiska i oświadczenia Stron
i Uczestników postępowania odwoławczego złożone w pismach procesowych oraz ustnie do
protokołu posiedzenia i rozprawy w dniu 10 i 11 marca 2020 r. oraz 29 maja 2020 r.
Nadto Izba dopuściła dowody z dokumentów złożonych przez Odwołującego 1 w toku
rozprawy, tj.:
1.
korespondencję elektroniczną z dnia 9 i 10 marca 2020 r. dotyczącą terminów realizacji
zleceń w zakresie dostaw pojemników oraz transponderów;
2. ofertę ELTE GPS GROUP na system rejestracji obrazu – wideorejestratory z dnia 6 marca
2020 r.;
3. korespondencję elektroniczną z dnia 9 marca 2020 r. z dostawcami systemów GPS wraz
ze zdjęciami.

Izba zaliczyła w poczet materiału dowodowego sprawy o sygn. akt: KIO 401/20
dowody
złożone przez Zamawiającego, tj.:
1.
zestawienie kar za rok 2019 z podziałem na sektory;
2. wydruki z systemu KOSZ;
3.
zdjęcia obrazujące sposób gromadzenia odpadów w PSZOK oraz gromadzenia odpadów
spoza PSZOK.
4. wydruk z systemu Brigade.
W sprawie o sygn. akt: KIO 403/20 Izba dopuściła dowody z dokumentów złożonych
przez Odwołującego 2 w toku rozprawy, tj.:
1.
zaproszenie do negocjacji bez ogłoszenia z dnia 5 marca 2020 r.;
2.
informację z dnia 3 marca 2020 r. o dacie zakończenia realizacji zamówienia;
3.
uchwałę nr XXVIII/567/16 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 7 lipca 2016 r. w sprawie
regulaminu utrzymania
czystości i porządku na terenie Wrocławia;
4.
tabelę z wykazem odniesień SWU do Regulaminu;
5.
wniosek o udostępnienie informacji publicznej z dnia 27 lutego 2020 r. wraz z decyzją z dnia
2 marca 2020 r.;

6.
raport Politechniki Wrocławskiej z 2018 r. dotyczący badania ilości i składu odpadów
komunalnych w cyklu rocznym
– pochodzących z terenu gminy Wrocław – sprawozdanie za
miesiąc wrzesień 2018 oraz raport końcowy;
7. poziomy recyklingu z poszczególnych frakcji odpadów komunalnych – oświadczenia
wykonawców;
8. protokół kontroli 06/02/2018/PR/I z dnia 19.02.2018 r.;
9. protokół kontroli 02/12/2018/KM/I z dnia 04.12.2018 r.;
10. zestawienie wymagań Zamawiającego z ofertą Globtrak;
11. porównanie systemów oraz ofert poszczególnych dostawców systemów video wraz
z ofertami cenowymi
– objęte tajemnicą przedsiębiorstwa;
12.
zdjęcie obrazujące widok z kamery Backeye 360;
13. artykuł prasowy pt. „Inflacja mocno w górę, wzrost PKB wyraźnie w dół. Kiepskie wieści
z NBP”;
14. pismo Zamawiającego z dnia 10 lutego 2020 r.;
15. informację z otwarcia ofert z dnia 28 lutego 2020 r. M. St. Warszawy;
16. tabelę – skokowy wzrost kosztów zagospodarowania na przykładzie przetargu w gminie
Twardogóra;
17. SIWZ na opracowanie koncepcji dla zadania pn. budowa zintegrowanego systemu odbioru
odpadów komunalnych (miejsca gromadzenia odpadów – pojemniki podziemne,
półpodziemne i osłony śmietnikowe);
18. artykuł prasowy nt. systemu pojemników podziemnych;
19. projekt koncepcyjny MGO na osiedlu Sępolno;
20. pismo Zamawiającego z dnia 20 listopada 2017 r.;
21. prezentację Ministerstwa Klimatu – Rozszerzona Odpowiedzialność Producenta;
22. skalę MGO wyposażonych w worki i odbieranych przez 1 brygadę (zrzut z systemu GPS);
23. przykładowa trasa zrealizowana jednego dnia (raport z systemu GPS);
24. udokumentowane przykłady braku dojazdu (raporty z systemu GPS);
25. faktyczne zapotrzebowanie na pojazdy poszczególnego typu – na przykładzie
zrealizowanych zleceń w styczniu 2020 r.;
26. przepływ odpadów i wymagania Zamawiającego dla instalacji komunalnych oraz instalacji
innych niż komunalne;
27. zdjęcie obrazujące zbiórkę odpadów wielkogabarytowych;
28 wyciąg z odwołania wniesionego przez FBSerwis z dnia 11 maja 2020 r.;
29. wyciąg z odwołania wniesionego przez Chemeko – System Sp. z o.o. Zakład
Z
agospodarowania Odpadów.

Izba zaliczyła również w poczet materiału dowodowego sprawy o sygn. akt: KIO 403/20
dowody złożone przez Zamawiającego, tj.:
1. Tabel
ę nr 2 – potencjał recyklingu odpadów zmieszanych;
2.
Tabelę nr 4 – Wyliczenie wysortu odpadów surowcowych ze strumienia odpadów
zmieszanych;
3.
Tabelę nr 5 – Zestawienie zagospodarowania odpadów na SII grudzień 2019 r.;
4. Pismo FBSerwis z dnia 31.01.2020 r.;
5.
zestawienie kar z 12.2018 r., w którym brak przedstawionego protokołu;
6.
dokumentację fotograficzną naliczonych kar w 12.2018 r.;
7.
zestawienie kar z 02.2018 r., w którym brak przedstawionego protokołu;
8.
informację o zdarzeniach drogowych z udziałem śmieciarek;
9. karty katalogowe;
10. oszacowane koszty monitoringu wizyjnego;
11.
mapę z brakiem odbioru ul. Sokoła;
12.
mapę z brakiem odbioru ul. Januszowicka;
13. analizę kosztów odbioru i zagospodarowania odpadów wielkogabarytowych z dnia
27 maja 2020 r.;
14. zrzut ze strony internetowej zgo.org.pl;
15. pismo wykonawcy ALBA z dnia 16 marca
2020 r. dotyczące postępowania w trybie
negocjacji bez ogłoszenia na „odbiór, zbieranie, transport i zagospodarowanie odpadów
komunalnych pochodzących z terenu gminy Wrocław w obrębie sektora I – Stare Miasto
i Śródmieście”;
16. pismo wykonawcy ALBA z dni
a 23 marca 2020 r. stanowiące wniosek o unieważnienie
postępowania prowadzonego w trybie negocjacji bez ogłoszenia;
17. zrzuty z systemu Backeye;
18
. projekt rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie sposobu obliczania poziomów
recyklingu, przygotowania
do ponownego użycia i odzysku innymi metodami innych niż
niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne.

Izba ustaliła, co następuje:

Przedmiotem zamówienia jest odbiór, zbieranie, transport i zagospodarowanie
odpadów komunalnych pochodzących z terenu Gminy Wrocław w obrębie Sektora I – Stare
Miasto i Śródmieście.
P
rzedmiot zamówienia został określony w Szczegółowych warunkach umowy (SWU),
stanowiących załącznik A do SIWZ.

Wykonawca zobowiązany jest zrealizować zamówienie na zasadach i warunkach
opisanych w SWU oraz w projekcie umowy stanowiącym załącznik do SIWZ.
Zgodnie z rozdziałem III SIWZ:
- pkt 4
czas trwania zamówienia: od dnia zawarcia umowy do dnia 28.02.2023 r. Zgodnie
natomiast z sekcją II.2.7) ogłoszenia o zamówieniu, okres obowiązywania zamówienia, umowy
ramowej lub dynamicznego systemu zakupów: Koniec: 28/02/2023.
- pkt 9
Zamawiający wymaga zatrudnienia przez wykonawcę lub podwykonawcę na podstawie
umowy o pracę osób wykonujących czynności wymienione w § 8 ust. 7 projektu umowy,
- pkt 12 W
ykonawca w dniu zawarcia umowy podpisze z Zamawiającym umowę powierzenia
przetwarzania danych osobowych według wzoru stanowiącego załącznik B.
W rozdziale IV SIWZ:
-
1.2.1.3. Zamawiający wskazał uprawnienia do prowadzenia określonej działalności
zawodowej, w tym m.in.: prawomocne zezwolenie na zbieranie odpadów, o którym mowa
w art. 41 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2019 r. poz. 701 ze zm.) na
terenie bazy magazynowo
– transportowej, o której mowa w pkt 1.2.3.1., tj. odpadów
przewidywanych do zbierania zaklasyfikowanych zgodnie z Rozporządzeniem Ministra
Klimatu z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. z 2020 r. poz. 10):
1) z grupy „20” – odpady komunalne łącznie z frakcjami gromadzonymi selektywnie: papier
i tektura o kodzie 20 01 01, szkło o kodzie 20 01 02, odpady wielkogabarytowe o kodzie
20 03 07,
2) z grupy „15” – odpady opakowaniowe; sorbenty, tkaniny do wycierania, materiały filtracyjne
i ubrania ochronne nieujęte w innych grupach: opakowania z papieru i tektury
o kodzie 15 01 01, opakowania z tworzyw sztucznych o kodzie 15 01 02, opakowania
z metali o kodzie 15 01 04, opakowania wielomateriałowe o kodzie 15 01 05, zmieszane
odpady opakowaniowe o kodzie 15 01 06, opakowania
ze szkła o kodzie 15 01 07.
-
1.2.3.2 Zamawiający wskazał rodzaje i liczbę pojazdów, którymi winien dysponować
Wykonawca w celu wykazania spełniania warunku udziału w postępowaniu dotyczącego
zdolności technicznej. Zgodnie z ww. postanowieniami specyfikacji, pojazdy i urządzenia miały
spełniać wymogi rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 11 stycznia 2013 r.
w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie odbierania odpadów komunalnych od
właścicieli nieruchomości (Dz. U. z 2013 r. poz. 122). Zamawiający wymagał m.in. by
wykonawca dysponował:
5) samochodem ciężarowym hakowym, przystosowanym do przewozu pojemników
o pojemności od 7 m
3

– minimum 3 sztuki, w tym pojazdem spełniającym europejski wymóg
standardu emisji spalin EURO V lub
EURO VI lub będącym pojazdem elektrycznym lub
pojazdem napędzanym gazem ziemnym i nie starszym niż 8 lat (licząc od roku produkcji) –
minimum 1 sztuka,

6) samochodem ciężarowym bramowym, przystosowanym do przewozu pojemników
o pojemności od 7 m
3

– minimum 3 sztuki, w tym pojazdem spełniającym europejski wymóg
standardu emisji spalin EURO V lub
EURO VI lub będącym pojazdem elektrycznym lub
pojazdem napędzanym gazem ziemnym i nie starszym niż 8 lat (licząc od roku produkcji) –
minimum 1 sztuka,
9) specjalistycznym samochodem „myjka”, przeznaczonym do mycia pojemników bez
konieczności ich transportowania, pozwalającym na wysokociśnieniowe mycie pojemnika
wraz z odpowiednim dozowaniem środka dezynfekującego – minimum 2 sztuki, w tym
pojazdem spełniającym europejski wymóg standardu emisji spalin EURO V lub EURO VI lub
będącym pojazdem elektrycznym lub pojazdem napędzanym gazem ziemnym i nie starszym
niż 8 lat (licząc od roku produkcji) – minimum 1 sztuka.
Zgodnie z rozdziałem V pkt 1 SIWZ, z postępowania o udzielenie zamówienia wyklucza
się wykonawcę, w stosunku do którego zachodzi którakolwiek z okoliczności,
o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 12 – 23 oraz ust. 5 pkt 2 – 4 i 8 ustawy Pzp.

Zgodnie z rozdziałem XIV pkt 7 SIWZ, ceny jednostkowe powinny uwzględniać
wszystkie koszty, jakie
poniesie wykonawca z tytułu należytej oraz zgodnej
z obowiązującymi przepisami realizacji całego przedmiotu zamówienia. Koszty związane
z realizacją przedmiotu zamówienia, muszą uwzględniać wszystkie elementy - czynności
określone w przedmiocie zamówienia, a ponadto wszystkie inne koszty wynikające
z zapisów SIWZ i postanowień zawartych w projekcie umowy będącej integralną częścią
SIWZ.

Stosownie do treści rozdziału XIV pkt 9 SIWZ, cena wyliczona przez Wykonawcę
posłuży do wyboru najkorzystniejszej oferty, natomiast do rozliczeń miesięcznych za realizację
przedmiotu zamówienia stosowane będą ceny jednostkowe określone przez Wykonawcę w
„Zestawieniu kosztów zadania”, zgodnie z warunkami zawartymi w projekcie umowy. Cena
oferty oznacza maksymalne wynagrod
zenie Wykonawcy za cały okres obowiązywania umowy
za wykonanie prac objętych przedmiotem zamówienia.
W postanowieniach zawartych w rozdziale XIV SIWZ - Opis sposobu obliczania ceny -
odpowiednio w punkcie 10 i 11
Zamawiający zastrzegł, że w załączniku nr II „Zestawieniu
kosztów zadania”:
a) cena jednostkowa podana w pozycji nr 11 w kolumnie nr 5
nie może być wyższa niż 70% z
ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 3 w kolumnie nr 5,
b)
cena jednostkowa podana w pozycji nr 13 w kolumnie nr 5 nie może być wyższa niż 70% z
ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 3 w kolumnie nr 5,
c)
cena jednostkowa podana w pozycji nr 14 w kolumnie nr 5 nie może być wyższa niż 70%
z ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 5 w kolumnie nr 5,
d) cena jednostkowa podana w pozycji
nr 19 w kolumnie nr 5 nie może być wyższa niż 70% z

ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 6 w kolumnie nr 5.
11.
W przypadku podania przez Wykonawcę w pozycjach nr 11, 13, 14 lub 19 „Zestawienia
kosztów zadania” cen jednostkowych niezgodnie z zapisami SIWZ, Zamawiający poprawi
w ofercie ww. ceny jednostkowe przyjmując odpowiednio 70% z cen jednostkowych podanych
w pozycjach nr 3, 5 i 6, zgodnie z art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp i
poprawi ewentualne omyłki
rachunkowe wynikające z ww. poprawek, zgodnie z art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp.

W dniu 9 marca 2020 r. Zamawiający dokonał zmiany treści SIWZ w zakresie punktu
10 i 11 rozdziału XIV nadając mu brzmienie:
-
pkt 10. Zamawiający zastrzegł, że w załączniku nr II „Zestawieniu kosztów zadania”:
a) cena jednos
tkowa podana w pozycji nr 11 w kolumnie nr 5 nie może być wyższa niż 70% z
ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 4 w kolumnie nr 5,
b) cena jednostkowa podana w pozycji nr 13 w kolumnie nr 5 nie może być wyższa niż 70% z
ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 4 w kolumnie nr 5,
c) cena jednostkowa podana w pozycji nr 14 w kolumnie nr 5 nie może być wyższa niż 70%
z ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 6 w kolumnie nr 5,
d) cena jednostkowa podana w pozycji nr 19 w kolumnie nr 5 nie może być wyższa niż 70% z
ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 3 w kolumnie nr 5.
-
pkt 11. W przypadku podania przez Wykonawcę w pozycjach nr 11, 13, 14 lub 19
„Zestawienia kosztów zadania” cen jednostkowych niezgodnie z zapisami SIWZ, Zamawiający
poprawi w ofercie ww. ce
ny jednostkowe przyjmując odpowiednio 70% z cen jednostkowych
podanych w pozycjach nr 3, 4 i 6, zgodnie z art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp
i poprawi ewentualne omyłki rachunkowe wynikające z ww. poprawek, zgodnie z art. 87
ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp.

W rozd
ziale XV pkt 5 SIWZ Zamawiający przewidział pozacenowe kryterium oceny
ofert pn.
„Dysponowanie dodatkowymi pojazdami” (D), tj. dysponowanie dodatkowymi
pojazdami spełniającymi europejski wymóg standardu emisji spalin EURO VI lub będącymi
pojazdami elektryc
znymi lub pojazdami napędzanymi gazem ziemnym, przeznaczonymi do
realizacji przedmiotu zamówienia, wykazanymi w załączniku nr IV, o wadze 20%.

Projekt umowy:

Zgodnie z § 2 ust. 1 projektu umowy, w ramach realizacji przedmiotu umowy
Wykonawca zobowiązany jest do:
-
12) osiągania rocznych poziomów:
a) ograniczania masy odpadów komunalnych ulegających biodegradacji przekazywanych do
składowania,
b) recyklingu i przygotowania do ponownego użycia odpadów komunalnych, z wyłączeniem

innych niż niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady
komunalne,
c) recyklingu, przygotowania do ponownego użycia i odzysku innymi metodami innych niż
niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne.

Zgodnie z § 4 ust. 1 projektu umowy, czas trwania umowy: od dnia zawarcia do dnia
zakończenia realizacji umowy, tj. do 28.02.2023 r., z zastrzeżeniem ust. 3 i ust. 4. Z kolei
w ust. 3 postanowiono, że: Strony ustalają, że przedmiot umowy w zakresie określonym
w SWU z zastrzeżeniem SWU rozdz. XV pkt 2, rozdz. XVII pkt 2, rozdz. XX świadczony będzie
nie wcześniej niż od dnia ……….
1

r. i nie później niż do dnia 31.12.2022 r.,
z zastrzeżeniem ust. 4 i ust. 5. Zgodnie z przypisem nr 1, Zamawiający wskaże termin
rozpoczęcia świadczenia usługi w dniu zawarcia umowy, przy czym termin ten rozpocznie się
nie wcześniej niż 30 dni od dnia zawarcia umowy.
Zgodnie z § 8 ust. 3 pkt 18 projektu umowy, Wykonawca zobowiązuje się do udzielania
odpowiedzi Zamawiającemu (w formie pisemnej lub za pomocą drogi elektronicznej na adres
e-
mail, z którego wpłynęło zapytanie) na zgłoszenia przesłane przez
Zamawiającego drogą elektroniczną dotyczące realizacji przedmiotowej usługi, w terminie 3
dni roboczych od dnia otrzymania zgłoszenia.
W § 8 ust. 7 projektu umowy Zamawiający wskazał, że zgodnie z art. 29 ust. 3a ustawy
Prawo zamówień publicznych, wymaga aby Wykonawca oraz Podwykonawca
w czasie realizacji przedmiotu umowy zatrudniali na podstawie umowy o pracę osoby
wykonujące czynności bezpośrednio związane z odbiorem, transportem, zagospodarowaniem
(jeśli prowadzone jest we własnym zakresie) odpadów komunalnych.

Zgodnie natomiast z § 8 ust. 8 pkt 4 projektu umowy, w trakcie realizacji przedmiotu
umowy Zamawiający uprawniony jest do wykonania czynności kontrolnych wobec Wykonawcy
odnośnie spełniania przez Wykonawcę lub Podwykonawcę wymogu zatrudniania na
podstawie umowy o pracę osób wykonujących czynności wskazane w ust. 7. Zamawiający
uprawniony jest w szczególności do żądania dostarczenia (w terminie wskazanym przez
Zamawiającego) przez Wykonawcę oraz Podwykonawcę do wglądu stosownych dokumentów,
w szczególności kopii:
a) umów o pracę,
b) aneksów umów o pracę,
w/w dokumenty mają zawierać: imię i nazwisko pracownika, rodzaj wykonywanych czynności,
termin
obowiązywania umowy,
c) odpowiednich zaświadczeń z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (np. o odprowadzeniu
składek na ubezpieczenia społeczne za zatrudnionych pracowników lub kopie dokonanych
przelewów potwierdzające zapłatę składek na ubezpieczenia społeczne na rzecz ZUS oraz
dokumenty RMUA dla konkretnych pracowników), w/w dokumenty mają zawierać: imię

i nazwisko pracownika, okres jakiego dotyczy dane zaświadczenie, pod warunkiem, że
Zamawiający pomimo podjęcia jednego z działań, o których mowa w pkt 1 – 3 nadal będzie
mieć wątpliwości w zakresie potwierdzenia spełniania wymogu zatrudnienia na podstawie
umowy o pracę.

W § 15 ust. 1 i 2 projektu umowy Zamawiający zawarł katalog kar umownych.
Zgodnie z ust. 3 § 15 projektu umowy, Wykonawca zapłaci Zamawiającemu kary
umowne:
1) za każdy dzień nieusunięcia w terminie określonym przez Zamawiającego, któregokolwiek
z uchybień stwierdzonych przez Zamawiającego każdorazowo w czasie kontroli prac, tj. za
każdy dzień liczony od upływu terminu wyznaczonego na usunięcie stwierdzonych uchybień
w wykonaniu przedmiotu umowy, wysokość kar umownych wzrośnie dwukrotnie w stosunku
do wartości pierwszej kary naliczonej dla danego przypadku,
2) za nieusunięcie uchybień w terminie dodatkowym wysokość kar umownych wzrośnie
dwukro
tnie w stosunku do wysokości kar określonych w pkt 1).

Zgodnie z
§ 15 ust. 5 projektu umowy, w sytuacji, w której sposób wykonania
obowiązku/obowiązków umownych przez Wykonawcę będzie budzić zastrzeżenia
Zamawiającego, Zamawiający, zastrzega sobie prawo pisemnego wezwania Wykonawcy do
należytego wykonania danego obowiązku/obowiązków i/lub usunięcia powstałych uchybień
wyznaczając Wykonawcy stosowny termin, biorąc po uwagę okoliczności miejsca i czasu.
Wykonanie przez Wykonawcę obowiązku/obowiązków zgodnie z treścią umowy/SWU i/lub
usunięcie powstałych uchybień skutkować będzie uznaniem przez Zamawiającego, że nie
wystąpiły okoliczności będące podstawą naliczenia kary. W przypadku niewykonania lub
nienależytego wykonania obowiązku/obowiązków na w/w zasadach, Zamawiający naliczy
stosowne kary umowne.

W myśl § 16 ust. 3 pkt 1 lit. c projektu umowy, Zamawiający ma prawo do rozwiązania
umowy ze skutkiem natychmiastowym w przypadku gdy suma naliczonych Wykonawcy kar
umownych od początku trwania umowy przekroczy 30 % ceny ofertowej.
Zgodnie z § 17 ust. 5 projektu umowy, 90% zabezpieczenia należytego wykonania
umowy Zamawiający zwróci w terminie 30 dni od dnia wykonania przez Wykonawcę całości
przedmiotu umowy i uznania go przez Zamawiającego za należycie wykonane, natomiast
pozostałą część obejmującą zabezpieczenie roszczeń z tytułu rękojmi za wady, w terminie 15
dni po upływie okresu rękojmi.
W § 18 projektu umowy, Zamawiający wskazał, że Wykonawca udziela na przedmiot
umowy rękojmi na okres 12 miesięcy od dnia zakończenia realizacji umowy wskazanego
w § 4 ust. 1.
Zgodnie z § 19 ust. 1. Zamawiający przewiduje możliwość dokonania istotnych zmian
postanowień zawartej umowy w zakresie:

1) dopuszczalnej prawem zmiany Stron umowy lub oznaczenia Stron umowy;
2) warunków płatności,
3) zmiany którejkolwiek z kwot podanych w § 11 ust. 9 wraz ze skutkami wprowadzenia takiej
zmiany,
4) terminu świadczenia usługi i/lub terminu realizacji zamówienia sytuacji opisanej w § 4 wraz
ze skutkami takiej zmiany,
5) zmiany zakresu przedm
iotu zamówienia wraz ze skutkami wprowadzenia takiej zmiany,
6) sposobu wykonywania przedmiotu zamówienia wraz ze skutkami wprowadzenia takiej
zmiany,
7) technologii wykonywania prac objętych przedmiotem zamówienia, jeżeli wprowadzenie
nowej technologii ni
e będzie powodować podwyższenia wynagrodzenia Wykonawcy oraz
powodować będzie niepogorszenie dotychczasowych standardów wykonywania zamówienia,
8) zmiany zakresu części zamówienia powierzonej Podwykonawcom lub zmiany
Podwykonawcy w zakresie niezbędnym do zrealizowania przedmiotu umowy zgodnie
z SIWZ, w przypadku zaistnienia okoliczności mających wpływ na dalszą realizację przedmiotu
umowy przez Podwykonawcę,
9) zmiany podmiotu trzeciego, na zdolności którego Wykonawca powoływał się składając
ofertę, celem wykazania spełniania warunku kwalifikacyjnego dotyczącego doświadczenia,
o którym mowa w § 10 ust. 2, ,
10) zmiany lub wprowadzenia nowej instalacji, do której Wykonawca obowiązany jest
przekazać odebrane odpady z terenu Sektora;
11) zmiany sposobów wyliczenia, wymaganych przepisami prawa, rocznych poziomów,
o których mowa w SWU, rozdział XXI, pkt 1;
12) usunięcia zapisów, których wykonanie jest niemożliwe ze względu na obowiązujące
przepisy prawa
– w zakresie, który jest niezbędny do wyeliminowania błędów.
2. Warunkiem dokonania ww. zmiany są następujące sytuacje:
1) zaistnienia w trakcie realizacji przedmiotu umowy okoliczności niezależnych od stron,
których na etapie zawarcia umowy nie dało się przewidzieć;
2) zmiany powszechnie obowiązujących przepisów prawa w zakresie mającym wpływ na
realizację przedmiotu umowy lub świadczenia Stron;
3) zaistnienia, po zawarciu niniejszej umowy, przypadku siły wyższej, przez którą, na potrzeby
niniejszego warunku, należy rozumieć zdarzenie zewnętrzne o charakterze niezależnym od
Stron, którego Strony nie mogły przewidzieć przed zawarciem niniejszej umowy, oraz którego
Strony nie mogły uniknąć ani któremu nie mogły zapobiec przy zachowaniu należytej
staranności, w szczególności: powódź, pożar i inne klęski żywiołowe, zamieszki, strajki, ataki
terrorystyczne, działania wojenne, nagłe załamania warunków atmosferycznych, nagłe
przerwy w dostawie energii elektrycznej, promieniowanie lub skażenia;

4) powstania rozbieżności lub niejasności w rozumieniu pojęć użytych w niniejszej umowie,
których nie będzie można usunąć w inny sposób, a zmiana będzie umożliwiać usunięcie
rozbieżności i doprecyzowanie niniejszej umowy w celu jednoznacznej interpretacji jej zapisów
przez Strony;
5) pojawienie się nowych technologii na rynku mających wpływ na sposób realizacji
przedmiotu umowy;
6) zmiany wynikające z faktycznego wykorzystania środków w trakcie realizacji umowy,
w zakresie w jakim wpływają na kwoty przewidywanego maksymalnego wynagrodzenia
Wykonawcy w poszczególnych latach obowiązywania umowy;
7) zaistnienie przypadku zmiany umowy szczegółowo w niej opisanego;
8) podjęcia przez organy Zamawiającego lub Wykonawcy, stosownych decyzji w zakresie
zmiany stron umowy lub ich oznaczenia, w trakcie realizacji przedmiotu umowy;
9) zaistnienia w
trakcie realizacji przedmiotu umowy okoliczności leżących po stronie
Wykonawcy lub Podwykonawcy, skutkujących koniecznością zmian w zakresie
podwykonawstwa;
10) zaistnienia w trakcie realizacji przedmiotu umowy okoliczności leżących po stronie
Wykonawcy l
ub podmiotu trzeciego, skutkujących koniecznością zmian w zakresie udziałem
podmiotu trzeciego w realizacji przedmiotu umowy;
11) zaistnienia w trakcie realizacji przedmiotu umowy okoliczności leżących po stronie
Wykonawcy lub podmiotu prowadzącego instalację do przetwarzania odpadów komunalnych,
powodujących konieczność zmiany tej instalacji.
3. Zamawiający przewiduje możliwość dokonania istotnych zmian postanowień zawartej
umowy w zakresie zmiany wysokości wynagrodzenia wskazanej w § 11, w przypadku zmiany:
1) stawki podatku od towarów i usług,
2) wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę albo wysokości minimalnej stawki
godzinowej ustalonych na podstawie art. 2 ust. 3-
5 ustawy z dnia 10 października 2002r.,
o
minimalnym wynagrodzeniu za pracę,
3) zasa
d podlegania ubezpieczeniom społecznym lub ubezpieczeniu zdrowotnemu lub
wysokości stawki składki na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne,
4) zasad gromadzenia i wysokości wpłat do pracowniczych planów kapitałowych, o których
mowa w ustawie z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych, mającej
wpływ na koszty wykonania przedmiotu umowy przez Wykonawcę, po uprzednio
przeprowadzonych negocjacjach, jeżeli jedna ze Stron umowy zwróciła się o wprowadzenie
zmiany wynagrodzenia w terminie do
30 dni od daty wejścia w życie przepisów o zmianie
będącej przedmiotem negocjacji.

Szczegółowe warunki umowy (SWU) – załącznik A do SIWZ:

W rozdziale I pkt 1 SWU, Zamawiający podał rodzaje odpadów wymagających odbioru,
zbierania, transportu i zagospodarowania w ramach
realizacji przedmiotu zamówienia
określonego w pkt 4 ppkt od 1) do 9). W pkt. 2, Zamawiający wskazał rodzaje odpadów
wymagające odbioru, transportu i zagospodarowania w ramach realizacji przedmiotu
zamówienia określonego w pkt 5 ppkt 10) i ppkt 11). Z kolei w punkcie 3 rozdziału I SWU
Zamawiający podał, że oprócz wskazanych wyżej kodów odpadów Zamawiający nie wyklucza
możliwości pojawienia się na terenie Sektora w trakcie realizacji zamówienia innych frakcji
odpadów komunalnych wymagających odebrania, zbierania, transportu i zagospodarowania.
Wykonawca w ramach wynagrodzenia zobowiązuje się do wykonania usługi również w
stosunku
do
tych
odpadów,
przy
czym
postanowienia
umowy
w stosunku do innych frakcji odpadów stosuje się odpowiednio.
Zgodni
e z rozdziałem II SWU:
-
pkt 1 W zakresie ustalenia MGO Wykonawca zobowiązany jest do:
1) przeprowadzania konsultacji z właścicielami nieruchomości obsługiwanych w celu
pozyskania informacji dotyczących:
a) miejsc ustawienia pojemników i gromadzenia odpadów,
b) niezbędnych liczb pojemników i worków,
c) częstotliwości odbioru odpadów,
d) rodzajów pojemników i worków,
e) pojemności pojemników,
przy uwzględnieniu wymagań oraz innych obowiązków wynikających z Regulaminu,
2) uwzględnienia informacji przekazanych przez Zamawiającego w zakresie liczby
i pojemności pojemników, częstotliwości ich odbioru,
3) uwzględnienia w toku konsultacji, w przypadku tworzenia wspólnych MGO dla kilku
nieruchomości (właściciele więcej niż jednej nieruchomości korzystają z tych samych
pojemników), wymagań Regulaminu określających, że łączna pojemność tych pojemników
musi odpowiadać co najmniej sumie minimalnej pojemności pojemników dla każdej
nieruchomości obsługiwanej,
4) uzgodnienia z właścicielem nieruchomości możliwości udostępnienia i/lub dostępu do
pojemników/worków w sytuacjach, gdy miejsce zbiórki odpadów zlokalizowane jest na
zamkniętej części nieruchomości, do której Wykonawca nie ma dostępu (np. zamykane osłony
śmietnikowe, strzeżone lub zamknięte osiedla, przedsiębiorstwa czy różnego rodzaju obiekty);
-
pkt 2 ppkt 1 i 2 SWU, w zakresie terminów wyposażenia nieruchomości obsługiwanych
położonych wzdłuż ulic w obrębie Sektora zgodnie z załącznikiem nr 1 – Uchwała nr
XXIX/655/12 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 5 lipca 2012 r. w sprawie podziału Wrocławia
na sektory odbierania odpadów komunalnych (ze zm.), Wykonawca zobowiązany jest do:
1) wyposażenia najpóźniej do dnia rozpoczęcia realizacji usługi w pojemniki przeznaczone

do zbiórki niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych za wyjątkiem sytuacji,
w których właściciel nieruchomości posiada swoje pojemniki i w związku z tym odmówił
wyposażenia nieruchomości w pojemniki Wykonawcy,
2) wyposażenia najpóźniej do dnia rozpoczęcia realizacji usługi w pojemniki i/lub worki
pr
zeznaczone do selektywnego gromadzenia odpadów komunalnych, tj. odpadów z papieru,
odpadów metali, odpadów tworzyw sztucznych, oraz odpadów opakowaniowych
wielomateriałowych, odpadów ze szkła oraz bioodpadów za wyjątkiem sytuacji, w których
właściciel nieruchomości posiada swoje pojemniki/worki i w związku z tym odmówił
wyposażenia nieruchomości w pojemniki/worki Wykonawcy;
-
pkt 5 ppkt 5 w zakresie oznakowania Wykonawca zobowiązany jest do oznakowania
pojemników przeznaczonych do gromadzenia odpadów komunalnych najpóźniej do 30 dni
kalendarzowych od dnia rozpoczęcia realizacji usługi zgodnie ze wzorem oznakowania
zaa
kceptowanym przez Zamawiającego,
-
pkt 8 ppkt 1 W zakresie utrzymania pojemników przeznaczonych do zbiórki odpadów
komunalnych
w
odpowiednim
st
anie sanitarnym, porządkowym i technicznym
(z wyłączeniem pojemników stanowiących własność właściciela nieruchomości) Wykonawca
zobowiązany jest do mycia i dezynfekcji pojemników wewnątrz i na zewnątrz ciepłą wodą,
zgodnie z wymaganiami określonymi w Regulaminie oraz zgodnie z Harmonogramem mycia i
dezynfekcji pojemników. Zamawiający dopuszcza również możliwość zlecenia dodatkowego
wykonania
przedmiotowych
prac
poza
terminami
wynikającymi
z Harmonogramów mycia i dezynfekcji pojemników. Termin i miejsce realizacji Zleceń określi
Zamawiający. Wykonawca zobowiązany jest do mycia i dezynfekcji pojemników
przeznaczonych do zbierania bioodpadów 4 razy w roku, w określonych miesiącach, tj.
w kwietniu, w czerwcu, w sierpniu i w październiku.
Zgodnie z rozdziałem III SWU:
- pkt 1
Odpady wymagające odbierania, transportu i zagospodarowania:
1) niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne,
2) odpady metali, odpady tworzyw sztucznych oraz odpady opakowaniowe wielomateriałowe,
3) odpady z papieru,
4) odpady ze szkła,
5) bioodpady.
- pkt 2, w
zakresie częstotliwości odbioru odpadów komunalnych Wykonawca zobowiązany
jest do:
1) odbioru odpadów z miejsc przeznaczonych do gromadzenia odpadów komunalnych
zgodnie z opracowanym przez siebie Harmonogramem opróżnień pojemników i odbioru
worków przy uwzględnieniu następujących częstotliwości:
a) niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne
– co najmniej jeden raz w tygodniu,

b) odpady metali, tworzyw sztucznych oraz odpady opakowaniowe wielomateriałowe - co
najmniej raz na dwa tygodnie,
c) odpady z papieru
– co najmniej raz na dwa tygodnie,
d) odpady ze szkła – co najmniej jeden raz w miesiącu,
e) bioodpady -
co najmniej jeden raz w tygodniu, w tym drzewka bożonarodzeniowe
w okresie od stycznia do końca lutego każdego roku.
Ponadto cz
ęstotliwość odbioru odpadów komunalnych ma gwarantować niedopuszczanie
do wypełnienia poszczególnych pojemników powyżej 80% ich całkowitej pojemności.
2) systematycznego przeprowadzania własnej kontroli stopnia napełnienia poszczególnych
pojemników, w celu niedopuszczania do ich napełnienia odpadami powyżej 80% całkowitej
pojemności,
3) opróżniania pojemników i odbierania worków od poniedziałku do niedzieli w godzinach od
6.00 do 22.00, a w innych godzinach jedynie w uzasadnionych przypadkach
i po wyrażeniu zgody przez Zamawiającego,
4) opróżniania pojemników i odbierania worków od poniedziałku do niedzieli w godzinach od
6.00 do 24.00, na obszarze określonym w załączniku nr 6 – Mapa obszaru objętego
rozszerzonymi godzinami odbioru odpadów,
- pkt 4 W zakres
ie przeprowadzania kontroli oraz informowania Zamawiającego
o utrudnieniach w odbiorze odpadów:
2) w przypadku zaistnienia długotrwałej sytuacji uniemożliwiającej bezpośredni dojazd do
MGO (np. remont drogi, roboty budowlane), Wykonawca zobowiązany jest do uzgodnienia
z właścicielem nieruchomości innego miejsca, z którego Wykonawca będzie odbierał odpady
objęte przedmiotem zamówienia zgodnie z zapisami umowy oraz niezwłocznego
poinformowania Zamawiającego o tymczasowych lokalizacjach MGO. Brak ustaleń pomiędzy
Wykonawcą
a
właścicielem
nieruchomości
nie
zwalnia
Wykonawcy
z obowiązku odbioru odpadów zgodnie z umową;
3) kontrolowania zawartości pojemników i worków do zbiórki odpadów komunalnych co do
zgodności zbieranych w nich odpadów komunalnych względem zapisów Regulaminu,
4) w przypadku stwierdzenia przez Wykonawcę, że właściciel nieruchomości nie dopełnił
obowiązku selektywnego zbierania odpadów komunalnych, zgodnie z Regulaminem,
Wykonawca ma obowiązek (…);
- pkt 5
W zakresie jakości świadczenia usługi Wykonawca zobowiązany jest do:
1) prowadzenia przez cały okres obowiązywania umowy BOK na terenie gminy Wrocław,
2) ponoszenia wszelkich kosztów związanych z działalnością i utrzymaniem BOK, w ramach
wynagrodzenia,

3) prowadzenia BOK od poniedziałku do piątku, w godzinach pracy biur Wykonawcy, nie krócej
niż 5 kolejnych godzin, z zastrzeżeniem, że we wskazanym przez Wykonawcę dniu BOK
czynne będzie do godziny 17.00, ale nie krócej niż 8 kolejnych godzin,
4) zapewnienia świadczenia przez BOK usług w zakresie informowania klientów m.in.
o zasadach dotyczących odbioru odpadów z Sektora oraz przyjmowania zgłoszeń od klientów
w zakresie realizowanych świadczeń,
5) prowadzenia strony internetowej, na której przez cały czas realizacji umowy, zamieszczane
i aktua
lizowane będą informacje o BOK, tj. adres punktu, numery telefonów,
adres e-
mail, godziny otwarcia, informacje o środkach komunikacji miejskiej, którymi można
dojechać do punktu oraz informacji o planowanych dniach wolnych w pracy BOK (np.
w przypadku dni ustawowo wolnych od pracy),
6) przyjmowania skarg i zgłoszeń od mieszkańców związanych z obsługą Sektora,
7) realizacji Zleceń wystawionych przez Zamawiającego w zakresie obejmującym:
podstawienie/zabranie
pojemników,
wykonanie
dodatkowych
odbiorów
odpadów
wynikających z przepełnienia pojemników bądź braku odbioru odpadów zgodnie
z Harmonogramem opróżnień pojemników i odbioru worków. W zakresie powyższych Zleceń
Zamawiający może żądać dokumentacji fotograficznej potwierdzającej ich wykonanie. Termin
rea
lizacji Zleceń określi Zamawiający;
-
pkt 6 Obowiązki Wykonawcy związane z Harmonogramem opróżnień pojemników i odbioru
worków:
4) wprowadzanie wszelkich zmian w Harmonogramach opróżnień pojemników i odbioru
worków od właścicieli nieruchomości w zakresie dni odbioru, częstotliwości wywozu wyłącznie
po akceptacji Zamawiającego.
Stosownie do rozdziału IV pkt 1 SWU, wykonawca zobowiązany jest do pełnienia
szczególnego nadzoru nad wskazanymi przez Zamawiającego miejscami gromadzenia
odpadów. Zgodnie natomiast z punktem 2 ww. rozdziału, Zamawiający przewiduje zlecenie
szczególnego nadzoru nad maksymalnie 100 miejscami gromadzenia odpadów na terenie
Sektora, z zastrzeżeniem, że Zamawiający może zlecić do szczególnego nadzoru minimalnie
15 MGO. Ponadto zgodnie z punktem 6,
Zamawiający przewiduje wykonywanie czynności
opisanych w pkt 5, w godzinach 6.00-21.
00, przez 7 dni w tygodniu, łącznie z dniami ustawowo
wolnymi od pracy. Jednocześnie, Zamawiający zastrzega, że Wykonawca nie może powierzyć
pracownikom szczególnego nadzoru nad MGO w taki sposób, że w tym samym czasie jeden
pracownik będzie sprawował nadzór nad więcej niż 20 MGO.
W rozdziale XII SWU Zamawiający określił przedmiot zamówienia w zakresie usługi
SZOP, tj. mobilnej zbiórki odpadów problemowych. Zgodnie z punktem 8 ppkt 5 ww. rozdziału
wykonawca zobowiązany jest do sporządzenia regulaminu korzystania z SZOP zawierającego
co najmniej takie informacje jak: rodzaje odbieranych odpadów, warunki dotyczące

przyjmowanych odpadów, przypadki, w których wykonawca może odmówić przyjęcia
odpadów. Wykonawca zobowiązany jest do przekazania niniejszego regulaminu do akceptacji
w terminie 30 dni od dnia zawarcia umowy, jednakże nie później niż do dnia rozpoczęcia
realizacji usługi.
Zgodnie z rozdziałem XIII SWU:
- pkt 4
W zakresie magazynowania odpadów Wykonawca zobowiązany jest do:
4) magazynowania na terenie bazy magazynowo - transportowej selektywnie odebranych
odpadów nie dłużej niż 3 miesiące, z zastrzeżeniem, że jeżeli termin określony w posiadanej
przez Wykonawcę decyzji na zbieranie odpadów jest krótszy, to Wykonawca musi stosować
się do terminu określonego w przedmiotowej decyzji,
5) magazynowania na terenie bazy magazynowo - transportowej niesegregowanych
(zmieszanych) odpadów komunalnych oraz bioodpadów zgodnie z posiadanymi decyzjami.

Zgodnie z rozdziałem XIV SWU:
-
pkt 1 Wykonawca na czas realizacji zamówienia we własnym zakresie zapewnia:
1) bazę magazynowo - transportową spełniającą wymagania Rozporządzenia Ministra
Środowiska z dnia 11 stycznia 2013 r. w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie
odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości (Dz. U. poz. 122) m.in.:
b) musi być wyposażona w wydzielone boksy, specjalistyczne pojemniki przeznaczone do
magazynowania odpadów komunalnych, w przypadku, gdy Wykonawca będzie magazynował
odpady przed ich transportem do miejsc recyklingu,
odzysku bądź unieszkodliwiania,
9) pojazdy, które są zarejestrowane, dopuszczone do ruchu, posiadają aktualne badania
techniczne i świadectwa dopuszczenia do ruchu oraz posiadają oznakowanie:
a) trwałe i czytelne w widocznym miejscu w zakresie nazwy firmy, danych adresowych
i numerów telefonów,
b) z użyciem tablic magnetycznych w zakresie zbieranych frakcji odpadów – w przypadku
pojazdów służących do odbioru odpadów.
- pkt 2 ppkt 1 lit. k Wykonawca w terminie 30 dni kalendarzowych od daty zawarcia umowy,
lecz nie później niż w dniu rozpoczęcia realizacji usługi, zobowiązany jest zapewnić
wyposażenie bazy magazynowo - transportowej w: kamery (min. 2 szt.) rejestrujące obraz
w rozdzielczości co najmniej 720p, mają być zamontowane w miejscach umożliwiających
monitorowanie:
-
najazdowej wagi samochodowej (wjazd), na której Wykonawca waży przywiezione na bazę
odpady w taki sposób, aby ważony pojazd był widoczny w całości i możliwa była jego
identyfikacja po nr rejestracyjnym lub nr wozu, wraz z widocznym wyświetlaczem wagi
samochodowej w taki sposób, aby możliwe było odczytanie wyniku ważenia,
-
najazdowej wagi samochodowej (wyjazd), na której Wykonawca waży przywiezione na bazę
odpady w taki sposób, aby ważony pojazd był widoczny w całości i możliwa była jego

identyfikacja po nr rejestracyjnym lub nr wozu, wraz z widocznym wyświetlaczem wagi
samochodowej w taki sposób, aby możliwe było odczytanie wyniku ważenia,
- pkt 8 flota Wyk
onawcy służąca do wykonywania przedmiotu zamówienia musi spełniać
wymogi
ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych z dnia 11 stycznia 2018 r. (Dz.U.
2018 poz. 317) zgodnie z terminami wskazanymi w ustawie.
Zgodnie z rozdziałem XV SWU:
- pkt 1 ppkt 3 lit. c
, wykonawca zobowiązany jest do wyposażenia wszystkich pojazdów
służących do prawidłowej obsługi Sektora, w terminie najpóźniej do dnia rozpoczęcia realizacji
usługi,
w
zakresie
odbioru
odpadów
w
system
identyfikacji
pojemników
w technologii RFID
oraz rejestracji odbioru worków z zachowaniem warunku, że pojazdy
odbierające worki w terminale/komputery pokładowe systemu identyfikacji RFID umożliwiające
wybranie MGO, na którym realizowana jest usługa oraz przypisanie notatki (wzory notatek
przyporz
ądkowane do poszczególnych zdarzeń zawarto w załączniku nr 22,
z zastrzeżeniem, że Zamawiający ma możliwość zmiany wzorów notatek lub dodania nowej)
do konkretnego MGO, z zastrzeżeniem, że w przypadku braku odpowiedniej notatki na liście
system winien umo
żliwiać dopisanie notatki o dowolnej treści. W przypadku odbioru worków
wymaga się ręcznego odnotowania takiego odbioru na terminalu/komputerze pokładowym
w Systemie (oznaczenie realizacji MGO na zaimportowanej trasówce). Ręczne odnotowanie
odbioru odpadów ma być wyróżnione w systemie w stosunku do odbioru dokonanego
automatycznie poprzez odczyt Transpondera RFID;
- pkt 11 ppkt 1,
Wykonawca zobowiązany jest do oznakowania pojemników Transponderami
wg poniższych wytycznych: 1) Wykonawca oznaczy w sposób umożliwiający automatyczny
lub ręczny odczyt RFID wszystkie pojemniki Transponderami nie później niż w terminie 5
tygodni od dnia zawarcia umowy.
Zgodnie z rozdziałem XVI SWU:
- pkt 1
Wykonawca otrzyma od Zamawiającego poprzez portal internetowy dostęp do systemu
KOSZ w ciągu 7 (siedmiu) dni od dnia zawarcia umowy, jednak nie później niż do dnia
rozpoczęcia realizacji usługi;
-
pkt 2 Zamawiający w systemie KOSZ będzie przesyłał do Wykonawcy następujące zlecenia
dotyczące:
1) realizacji zgłoszeń pochodzących od mieszkańców dotyczących zadań wynikających
z realizacji umowy, które Wykonawca zrealizuje w czasie nie dłuższym niż 3 (trzy) dni robocze
od momentu otrzymania zlecenia, z zastrzeżeniem, że Zamawiający może zmienić termin
realizacji. Wykonawca zobowiązany jest do przekazania w systemie informacji zwrotnej w
zakresie realizowanego zgłoszenia wraz z wymaganą dokumentacją,
- pkt 6 p
odczas realizacji zgłoszeń Wykonawca będzie przetwarzał dane osobowe na
podstawie umowy zawartej z Zamawiającym, wówczas gdy przekazywane w systemie

zgłoszenie zawierać będzie dane osobowe zgłaszającego tj. imię, nazwisko, adres email, nr
telefonu, adres korespondencyjny, adres nieruchomości.
W rozdziale XVII SWU Zamawiający określił wymogi w zakresie systemu wizyjnego
monitorowania
pojazdów, które szczegółowo sprecyzowane zostały w załączniku nr 28 -
w
ymagania dotyczące systemu wizyjnego monitorowania pojazdów.
Zgodnie z rozdziałem XVII pkt 1 SWU, wykonawca wyposaży wszystkie pojazdy
realizujące odbiór odpadów w terminie do 30 dni kalendarzowych od rozpoczęcia realizacji
usługi zgodnie z poniższymi wytycznymi:
1) pojazdy bezpylne oraz myjki w system monitorowania pojazdów bazujący na zapisie obrazu
z 4 kamer generujących widok otoczenia pojazdu bez martwych stref (360 stopni)
i wido
k z góry (tzw. „widok z lotu ptaka”) w czasie rzeczywistym, oraz nagrywarkę cyfrową do
zapisu materiału video z wszystkich kamer zgodnie z załącznikiem nr 28 – Wymagania
dotyczące systemu wizyjnego monitorowania pojazdów:
a) widok bez martwych stref (360 stopni)
– cztery szerokokątne kamery rejestrujące obraz
z każdej strony pojazdu (w tym ze stref martwego pola),
b) widok „z lotu ptaka” – dostępny dla kierowcy w czasie rzeczywistym na ekranie znajdującym
się w kabinie widok z każdej kamery osobno oraz w formie widoku z lotu ptaka.
2) pozostałe pojazdy w system monitorowania pojazdów bazujący na zapisie obrazu
z 4 kamer zamontowanych dookoła pojazdu (obraz przekazywany jest w czasie rzeczywistym
na ekran znajdujący się w kabinie kierowcy) oraz na nagrywarkę cyfrową do zapisu materiału
video z wszystkich kamer zgodnie z załącznikiem nr 28.

Zgodnie z pkt 2 ww. rozdziału, Wykonawca zobowiązany jest zapewnić
Zamawiającemu (w siedzibie Zamawiającego) dostęp do systemu wizyjnego monitorowania
pojazdów z funkcjonalnościami opisanymi w pkt 3-8 w terminie do 30 dni kalendarzowych od
dnia rozpoczęcia realizacji usługi. System musi zapewnić możliwość przeglądania
zarejestrowanego obrazu równocześnie dla 10 (dziesięciu) użytkowników w czasie
rzeczywistym z wszystkich kamer zamontowanych w pojazdach oraz pobierania wskazanego
fragmentu wideo z serwera Wykonawcy, na którym archiwizowane będą dane z wszystkich
pojazdów przez okres 6 miesięcy od momentu zarejestrowania.

W myśl punktu 5 ww. rozdziału, system musi umożliwiać anonimizację
zarejestrowanych w materiale osób i pojazdów. Administratorem danych osobowych
w zakresie zgromadzonych w trakcie rejestracji kamer wizerunków osób trzecich jest
Wykonawca.

Zgodnie natomiast z pkt. 10 ww. rozdziału, serwer obsługujący System musi znajdować
się w serwerowni (centrum danych obsługiwane przez Wykonawcę) gwarantującej jednostce
stabilną oraz bezpieczną pracę. Dane z kamer zamontowanych na pojazdach muszą być

przesyłane na serwer Wykonawcy automatycznie, bez możliwości ingerencji w nagrany
materiał wideo.
W rozdziale XIX SWU
Zamawiający opisał Plan obsługi systemu odbioru
i zagospodarowania odpadów komunalnych. Zgodnie z rozdziałem XIX pkt 2 ppkt 2 SWU,
w Planie Obsługi Systemu Wykonawca zobowiązany jest wskazać co najmniej następujące
informacje: a) wykaz wszystkich pojazdów służących do prawidłowej obsługi Sektora
z określeniem, które pojazdy należą do Wykonawcy, a które należą do Podwykonawców wraz
ze wskazaniem norm klasy emisji spalin oraz umieszczenie na wirtualnym Dysku zgodnie z
Rozdziałem XVIII skanów dowodów rejestracyjnych oraz dokumentów potwierdzających
spełnienie normy klasy emisji spalin, b) wykaz rezerwowych pojazdów umożliwiających
prawidłową obsługę Sektora, które będą dopuszczone do realizacji usługi wyłącznie na
wypadek awarii pojazdów określonych w lit. a) z określeniem, które pojazdy należą do
Wykonawcy, a które należą do Podwykonawców wraz ze wskazaniem normy klasy emisji
spalin z zastrzeżeniem, że na trzy pojazdy podstawowe może maksymalnie przypadać jeden
pojazd rezerwowy oraz przesłanie drogą elektroniczną skanów dowodów rejestracyjnych oraz
dokumentów potwierdzających spełnienie normy klasy emisji spalin.
Zgodnie z rozdziałem XX pkt 2 SWU, Wykonawca zobowiązany jest do opracowywania
i przedkładania Zamawiającemu na piśmie oraz udostępniania na wirtualnym Dysku zgodnie
z Rozdziałem XVIII w formie elektronicznej (MS Excel) Miesięcznych Kart Bilansu Odpadów
Komunalnych, zgodnie z załącznikiem nr 31 - Wzór Miesięcznej Karty Bilansu Odpadów
Komunalnych, które mają być dołączone do miesięcznych sprawozdań opisanych w pkt 1 z
zachowaniem poniższych wymagań:
- ppkt 2
Miesięczne Karty Bilansu Odpadów Komunalnych będą potwierdzane przez
Wykonawcę następującymi dokumentami:
-
lit. a) dowodami ważenia (przesyłanymi zgodnie z Rozdziałem XVIII, pkt 4) sporządzonymi
i podpisanymi przez osobę obsługującą wagę na wjeździe do bazy magazynowo -
transportowej (i na wyjeździe, w przypadku niesegregowanych (zmieszanych) odpadów
komunalnych), z legalizowanej wagi zlokalizowanej na terenie bazy magazynowo -
transportowej, które mają zawierać następujące informacje: datę i godzinę I i II ważenia, nr
rejestracyjny pojazdu, kod odpadów, masę I ważenia, masę II ważenia, masę odpadów netto,
numer dowodu ważenia w formie: numer dowodu/miesiąc/rok. (…)Zamawiający nie dopuszcza
uwzględniania zapisanej w systemie tary przy ważeniu. Wykonawca zobowiązany jest do
ważenia odpadów poprzez zważenie załadowanego samochodu na wjeździe oraz do
powtórnego ważenia po jego rozładowaniu, aby określić właściwą masę odpadów netto,
- lit. c
Kserokopiami kart przekazania odpadów (KPO) i wydrukami wygenerowanych kart
przekazania odpadów komunalnych (KPOK), wszystkich frakcji przekazanych do instalacji
komunalnych, instalacji recyklingu, odzysku lub uniesz
kodliwiania (wraz z pozostałościami

z sortowania lub powstałymi zanieczyszczeniami) – z zastrzeżeniem pkt 5 lub oświadczeniami
poszczególnych posiadaczy odpadów, do momentu ostatecznego zagospodarowania,
zawierające informacje takie jak:
-
sposób zagospodarowania odpadów,
-
masę przetwarzanych, magazynowanych lub zagospodarowanych odpadów pochodzących
z Sektora,
-
miejsce przetwarzania, magazynowania lub zagospodarowania odpadów pochodzących
z Sektora.

Jednocześnie zgodnie z punktem 7 rozdziału XX, w przypadku uruchomienia Bazy
danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami (BDO), Wykonawca
zobowiązany jest do przedkładania wydruków dokumentów ewidencyjnych wskazanych
w niniejszym rozdziale. Ponadto Zamawiający zastrzega, że sposób przekazywania
dokumentów ewidencyjnych może ulec zmianie poprzez uzyskanie przez Zamawiającego
dostępu lub wglądu do BDO umożliwiającego weryfikację powyższych dokumentów.

W rozdziale XXI SWU Zamawiający opisał szczegółowe regulacje dotyczące osiągania
roczn
ych poziomów wymaganych przepisami prawa.

W załączniku nr 4 do SWU Zamawiający podał przewidywaną liczbę pojemników
i worków niezbędną do realizacji zamówienia.

W załączniku nr 12 do SWU Zamawiający przedstawił wykaz miejsc gromadzenia
odpadów komunalnych znajdujących się w rejonie osiedli Stare Miasto, Przedmieście
Świdnickie, Nadodrze, Ołbin i Plac Grunwaldzki.
W załączniku nr 23 do SWU Zamawiający zawarł wykaz MGO i pojemników.
Załącznik B do SIWZ stanowiła umowa powierzenia przetwarzania danych osobowych
zawierająca dwa załączniki.

Izba zważyła, co następuje:

W ocenie Izby, w okolicznościach przedmiotowej sprawy, zasadnym jest
przedstawienie uwag natury ogólnej, odnoszących się do wymogów formalnych odwołania,
określonych przepisami ustawy Pzp oraz aktem wykonawczym do tejże ustawy.
Izba wskazuje, że stosownie do treści art. 180 ust. 3 ustawy Pzp oraz analogicznie
§ 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 22 marca 2010 r. w sprawie regulaminu
postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz. U. z 2018 r. poz. 1092), odwołanie powinno
wskazywać czynność lub zaniechanie czynności zamawiającego, której zarzuca się
niezgodność z przepisami ustawy, zawierać zwięzłe przedstawienie zarzutów, określać
żądanie oraz wskazywać okoliczności faktyczne i prawne uzasadniające wniesienie
odwołania. Tym samym należy podkreślić, że właśnie określone w ww. przepisach wymogi

konstrukcyjne odwołania przesądzają, że treść zarzutu nie jest ograniczona wyłącznie do
twierdzeń zawartych we wstępnej części odwołania (petitum), a dotyczy również okoliczności
faktycznych zawartych w sformułowanej przez odwołującego argumentacji. Odwołanie
powinno wyrażać zastrzeżenia wobec dokonanych przez zamawiającego czynności lub
zaniechań, co oznacza obowiązek zaprezentowania przez odwołującego nie tylko podstawy
prawnej takich zastrzeżeń, ale przede wszystkim argumentacji odnoszącej się do
postulowanej oceny. Oznacza to zatem konieczność odniesienia się do elementów stanu
faktycznego, jak również podjętych czynności lub zaniechań zamawiającego w taki sposób,
który pozwoli na uznanie, że podniesione zostały konkretne zarzuty wobec tych czynności lub
zaniechań przypisanych zamawiającemu (tak Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 26
czerwca 2017 r. sygn. akt: KIO 1187/17). Podsumowując powyższe Izba stwierdza, że to na
wykonawcy, będącym profesjonalistą, spoczywa ciężar przedstawienia w treści odwołania
jasnych i szczegółowych zarzutów zbudowanych z dwóch warstw, tj. prawnej i faktycznej,
które wyznaczają granice rozstrzygnięcia Izby, która może orzekać wyłącznie w zakresie
zarzutów zawartych w odwołaniu (arg. z art. 192 ust. 7 ustawy Pzp).
Nadto Izba wskazuje, że wykonawca, który kwestionuje w ramach środków ochrony
prawnej treść postanowień specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz ogłoszenia
o zamówieniu winien również w sposób precyzyjny i staranny określić swoje żądania, bowiem
ocena
zarzutów
podniesionych
w
ramach
odwołania
dokonywana
jest
z uwzględnieniem żądań wykonawcy co do nowych postanowień SIWZ oraz ogłoszenia
o zamówieniu. Podkreślić należy, iż to obowiązkiem wykonawcy, a nie rolą Izby, jest
precyzowanie żądań odwołującego, które uczynią zadość jego interesom w przypadku
uwzględnienia odwołania. Precyzyjnie postawione przez odwołującego zarzuty odwołania
oraz skorelowane z nim
żądania wykonawcy wyznaczają zatem granice postępowania
odwoławczego prowadzonego przez Izbę.

Sygn. akt: KIO 401/20

Zarzut 3
– dotyczący obowiązku zainstalowania dostarczonego przez Zamawiającego
systemu monitorującego pracę wagi oraz zarzut 9 lit. c – brak uzasadnienia dla wprowadzenia
wymogu dotyczącego zapewnienia systemu monitoringu pojazdów

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż w toku posiedzenia niejawnego z udziałem
Stron i Uczestników postępowania, Zamawiający oświadczył, iż uwzględnia w części zarzuty
odwołania wniesionego przez FBSerwis, tj. zarzut zawarty w punkcie 3 petitum odwołania.
Mając na względzie złożone przez Zamawiającego oświadczenie w ww. zakresie oraz wobec
braku wykonawców przystępujących do postępowania odwoławczego po stronie

Zamawiającego Izba uznała, że postępowanie odwoławcze, w zakresie ww. zarzutu podlega
umorzeniu. W tym miejscu Izba wskazuje, że celowość i zasadność ww. czynności
Zamawiającego znalazła się poza merytoryczną oceną Izby.
Ponadto w toku rozprawy wykona
wca FBSerwis oświadczył, iż cofa zarzut naruszenia
zawarty w punkcie 9 lit. c petitum odwołania. Z uwagi na powyższe, Izba uznała, że
postępowanie odwoławcze w zakresie ww. zarzutu podlega umorzeniu. Ww. zarzut nie
podlegał rozpoznaniu przez Izbę.

Zarzut 1
– dotyczący zastrzeżenia maksymalnych proporcji cen jednostkowych
oferowanych przez wykonawcę

W ocenie Izby zarzut naruszenia art. 91 ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
wprowadzający w rozdziale XIV pkt 10 SIWZ ograniczenie dotyczące szacowania przez
wykonawców cen jednostkowych za usługi wskazane w załączniku nr II „Zestawienie kosztów
zadania
”, iż niektóre z nich nie mogą stanowić więcej niż 70% cen jednostkowych, innych usług
zasługiwał na uwzględnienie.

Na wstępie Izba wskazuje, iż mimo dokonanej przez Zamawiającego w dniu 9 marca
2020 r. zmiany treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia w zakresie rozdziału XIV
pkt 10 i 11, zarzut odwołania pozostał aktualny, bowiem modyfikacja SIWZ, nie zmieniła tego
co było istotą zarzutu, czyli ograniczenia dotyczącego szacowania przez wykonawców cen
jednostkowych za poszczególne pozycje (poz. 11, 13, 14 i 19 – odbiór, transport
i zagospodarowanie odpadów pochodzących z PSZOK) wskazane w załączniku
nr II „Zestawienie kosztów zadania”.
Zgodnie z ar
t. 91 ust. 2 ustawy Pzp, kryteriami oceny ofert są cena lub koszt albo cena
lub koszt i inne kryteria odnoszące się do przedmiotu zamówienia, przykładowo wymienione
w tym przepisie. Z kolei stosownie do treści art. 36 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp, specyfikacja
istotnych
warunków
zamówienia
zawiera opis
sposobu
obliczenia
ceny.
Z powyższego wynika zatem, iż w gestii zamawiającego pozostaje określenie wytycznych
w zakresie sposobu obliczenia ceny
, które nie mogą zostać sformułowane z pominięciem
naczelnych zasa
d udzielania zamówień publicznych i pozostawać w oderwaniu od przedmiotu
zamówienia. Celem ww. przepisu jest przede wszystkim zapewnienie porównywalności ofert
oraz zachowanie
uczciwej konkurencji pomiędzy wykonawcami ubiegającymi się o
zamówienie, poprzez ustalenie jednakowych, obowiązujących wszystkich wykonawców, reguł
dotyczących obliczenia ceny oferty. Ww. przepis nie uprawnia zamawiającego do ingerencji w
sposób kalkulacji ceny oferty, poprzez ograniczenie wykonawcy w obliczeniu cen
jednostkowych za p
oszczególne usługi objęte przedmiotem zamówienia, które winny
odzwierciedlać rzeczywiste koszty.

Uwzględniając powyższe Izba nie podzieliła stanowiska Zamawiającego, jakoby ww.
postanowienia SIWZ realizowały obowiązek Zamawiającego wynikający z art. 36 ust. 1
pkt 12 ustawy Pzp. Zdaniem Izby Z
amawiający nie przedstawił w sposób rzeczowy
uzasadnienia dla wprowadzonego w rozdziale XIV pkt 10 i n. SIWZ ograniczenia w zakresie
szacowania przez wykonawców cen jednostkowych za usługi, o których mowa w pozycji
nr 11, 13, 14 i 19
załącznika nr II „Zestawienie kosztów zadania”. Ze stanowiska
Z
amawiającego zaprezentowanego w toku rozprawy nie można wywnioskować, w jaki sposób
ww. postanowienia specyfikacji spełniają i zabezpieczają potrzeby Zamawiającego wynikające
z
realizacji przedmiotowego zamówienia. Innymi słowy, Zamawiający nie wykazał, jaki był cel
wprowadzenia do specyfikacji ww. postanowień, ograniczających swobodę wykonawców w
kalkulacji cen za poszczególne usługi. Zamawiający wprowadzenie ww. postanowień SIWZ
uzasadniał własnymi doświadczeniami wynikającymi z realizacji usługi odbioru odpadów z
PSZOK z
dotychczasowymi wykonawcami, które wskazują, że koszt odbioru, transportu i
zagospodarowania odpadów pochodzących z PSZOK ze względu na to, iż mamy do czynienia
z
czystą
frakcją
odpadów
jest
niższy
o
30%
niż
ww.
koszty
w przypadku odpadów pochodzących z nieruchomości, które są bardziej zanieczyszczone.
Uzasadniał, iż wykonawca część frakcji odpadów pochodzących z PSZOK może zbyć,
sprzedając je bezpośrednio recyklerom, przez co niższe są koszty ich zagospodarowania niż
w przypadku odpadów zmieszanych, które wymagają dodatkowego oczyszczenia.
Zamawiający w toku rozprawy wyjaśnił również, że przyjęty wskaźnik 70% to dane literaturowe
wskazujące na poziom zanieczyszczeń poszczególnych frakcji odpadów, przy czym 15% to
zanieczyszczenia nieprzetwarzalne, nienadające się do recyklingu, a pozostałe 15% może
nadawać się do odzysku termicznego. Wskazywał, iż w przypadku odpadów
wielkogabarytowych nie da się dokładnie zbadać tej kwestii, jest to nieweryfikowalne, praktyka
pokazuje, że zmieszane są odpady różnych frakcji.
Izba wskazuje, iż stanowisko Zamawiającego w przedmiocie zasadności przyjętego na
poziomie 70% wskaźnika było niespójne. Z jednej strony Zamawiający uzasadniał
ustanowienie ww. wskaźnika w oparciu o doświadczenia wynikające z realizacji umów
z dotychczasowymi wykonawcami,
z drugiej zaś strony powoływał się na bliżej nieokreślone
dane literaturowe.
Co więcej, powyższa argumentacja nie została poparta przez
Zamawiającego żadnymi dowodami w postaci wyliczeń matematycznych, które
potwierdzałyby zasadność przyjętego wskaźnika. Zamawiający nie podał także źródła
literaturowego
, na które się powoływał.
W tym miejscu warto również wskazać, iż nawet jeśli przyjęty przez Zamawiającego
wskaźnik wynika z dotychczasowych doświadczeń Zamawiającego nabytych ze
zrealizowanych umów, to nie jest to wartość sztywna. Podkreślić należy, iż kalkulacja ceny
oferty jest domeną wykonawcy. Każdy z wykonawców prowadzących działalność gospodarczą

na
danym
rynku
działa
według
własnych
możliwości,
mechanizmów,
z wykorzystaniem właściwych mu warunków technicznych, organizacyjnych, kadrowych, co
też przekłada się w sposób indywidualny na kalkulację ceny. Nie sposób zatem przyjąć, iż
każdy z wykonawców kalkulując ceny za poszczególne usługi objęte przedmiotem niniejszego
zamówienia będzie mógł przyjąć dla danych pozycji wskazaną przez Zamawiającego wartość
(nie więcej niż 70% innych cen jednostkowych), która będzie mieściła się w wymaganym
udziale procentowym
i jednocześnie będzie stanowiła rzeczywisty koszt ponoszony przez
wykonawcę w tym zakresie. Słusznie argumentował Odwołujący 1, iż wprowadzone przez
Z
amawiającego ograniczenie dotyczące szacowania przez wykonawców cen jednostkowych
za u
sługi wskazane w pozycjach 11, 13, 14 i 19 załącznika nr II w zakresie odbioru, transportu
i zagospodarowania
odpadów pochodzących z PSZOK, wymuszałoby na wykonawcach
przyjęcie fikcyjnych poziomów poszczególnych kosztów, oderwanych od ich rzeczywistej
wyceny,
której przecież wymagał Zamawiający w świetle postanowienia rozdziału XIV pkt 7
SIWZ.
Biorąc pod uwagę powyższe, w okolicznościach przedmiotowej sprawy, Izba uznała,
że Zamawiający przekroczył swoje ustawowe uprawnienia do określenia sposobu obliczenia
ceny, naruszając jednocześnie prawo wykonawcy do określenia ceny za oferowane usługi
i nakazała Zamawiającemu wykreślenie postanowienia zawartego w rozdziale XIV pkt 10
SIWZ.

Zarzut 2
– zbyt krótki termin na wyposażenie nieruchomości w pojemniki

Za niewykazany
Izba uznała zarzut naruszenia art. 29 ust. 2 i art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
oraz art. 353
1

k.c. i 387 § 1 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp poprzez opisanie przedmiotu
zamówienia w sposób, który może utrudniać uczciwą konkurencję, a przy tym jest sprzeczny
z zasadami współżycia społecznego i niemożliwy do wykonania, przez wykonawców innych
niż ten, który aktualnie świadczy usługę odbioru odpadów w zakresie odpowiadającym
zakresowi zamówienia udzielanego w postępowaniu.

Na wstępie wskazać należy, iż sporządzenie opisu przedmiotu zamówienia jest jedną
z najważniejszych czynności związanych z przygotowaniem postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego. Czynność ta stanowi jednocześnie obowiązek zamawiającego, ale i
jego uprawnienie, bowiem odzwierciedla rzeczywiste potrzeby z
amawiającego w danym
postępowaniu. To Zamawiający ma prawo, tak określić przedmiot zamówienia, aby opisać go
adekwatnie do wyznaczonego celu, zachowując jednocześnie obiektywizm i precyzję
w formułowaniu swoich potrzeb.
Ponadto zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy Pzp, p
rzedmiot zamówienia opisuje się
w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych

określeń, uwzględniając wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na
sporządzenie oferty. Z powyższego przepisu wynika zatem, iż zamawiający opisując
przedmiot zamówienia winien dołożyć staranności, by opis zamówienia był kompletny, jasny,
zrozumiały dla potencjalnych wykonawców.
Jednocześnie ograniczenia w swobodzie określenia przedmiotu zamówienia zawiera
norma art. 29 ust. 2 ustawy Pzp, która zakazuje opisania przedmiotu zamówienia w sposób
dyskryminacyjny.
Niewątpliwie termin realizacji zamówienia jest jednym z najistotniejszych
elementów opisu przedmiotu zamówienia, który może wpływać w sposób pozytywny albo
negatywny na krąg potencjalnych wykonawców zainteresowanych danym zamówieniem
publicznym.
Tym samym ustanowienie przez zamawiającego zbyt krótkiego terminu realizacji
zamówienia albo terminu niemożliwego do dotrzymania zważywszy na specyfikę danego
zamówienia oraz realia rynkowe narusza przepis art. 29 ust. 2 ustawy Pzp.
Odwołujący 1 w zakresie przedmiotowego zarzutu uzasadniał, iż Zamawiający
gwarantuje wykonawcy jedynie 30 dni „okresu przygotowawczego”, w ramach którego
wykona
wca będzie zobowiązany podjąć wszystkie czynności związane z zakupem wielu
tysięcy pojemników (przewidywaną liczbę pojemników określa Załącznik nr 4 do SWU),
dostosowanie
m ich do wymagań Zamawiającego, w tym odpowiedniego ich oznakowania oraz
wyposażenia w system identyfikacji pojemników określony w rozdziale XV SWU,
a nadto rozmieszczenia ich na nieruchomościach zlokalizowanych na obszarze Sektora I
(Śródmieście i Stare Miasto). Odwołujący 1 wskazał również, iż operacja rozmieszczenia
pojemników musi zostać poprzedzona inwentaryzacją oraz aktualizacją danych o MGO.
Zdaniem Odwołującego 1 tak krótki termin na wyposażenie nieruchomości w pojemniki przez
wykonawców innych niż ten, który aktualnie realizuje przedmiot umowy, jest nawet nie tyle
trudne, co wręcz niemożliwe do wykonania w rozumieniu art. 387 § 1 k.c.
Izba wskazuje, iż powyższe twierdzenia Odwołującego 1 zostały częściowe
podważone przez Zamawiającego w przedmiocie zakresu czynności, które obowiązany jest
wykonać wykonawca w tzw. „okresie przygotowawczym” w związku z obowiązkiem
wyposażenia nieruchomości w pojemniki.
Bezspornie zgodnie z
§ 4 ust. 3 projektu umowy, przedmiot umowy w zakresie
określonym w SWU (z zastrzeżeniem części obowiązków dotyczących sprawozdawczości
oraz monitorowania pojazdów, o których mowa w rozdz. XV pkt 2, rozdz. XVII pkt 2, rozdz. XX
SWU) świadczony będzie nie wcześniej niż od dnia wskazanego przez Zamawiającego, przy
czym zgodnie z przypisem nr 1 do ww. postanowienia, termin świadczenia usługi rozpocznie
się nie wcześniej niż 30 dni od dnia zawarcia umowy. Stosownie natomiast do
§ 4 ust. 2 projektu umowy, z dniem zawarcia umowy wykonawca zobowiązany będzie podjąć
działania niezbędne do prawidłowego świadczenia usług objętych przedmiotem zamówienia.
Jednocześnie zgodnie z rozdziałem II pkt 2 ppkt 1 i 2 SWU, wykonawca zobowiązany jest

wyposażyć właścicieli nieruchomości w pojemniki do gromadzenia odpadów
niesegregowanych (zmieszanych) oraz
pojemniki do gromadzenia odpadów zbieranych
selektywnie
najpóźniej do dnia rozpoczęcia realizacji usługi.
Nie polegają na prawdzie twierdzenia Odwołującego 1, iż w terminie wyznaczonym
przez Zamawiającego na „okres przygotowawczy” (30 dni) wykonawca zobowiązany jest
dostosować pojemniki do wymagań Zamawiającego, tj. odpowiednio je oznakować oraz
wyposażyć w system identyfikacji określony w rozdziale XV SWU. Zgodnie bowiem
z rozdziałem II pkt 5 ppkt 5 SWU, wykonawca zobowiązany jest do oznakowania pojemników
przeznaczonych do gromadzenia odpadów komunalnych najpóźniej do 30 dni kalendarzowych
od dnia rozpoczęcia realizacji usługi zgodnie ze wzorem oznakowania zaakceptowanym przez
Zamawiającego. Z powyższego wynika zatem, iż wykonawca na oznakowanie pojemników ma
dodatkowy czas ponad przewidziany na „okres przygotowawczy”.
Jedno
cześnie zgodnie z rozdziałem XV pkt 11 ppkt 1 SWU, wykonawca zobowiązany
jest do oznakowania pojemników transponderami nie później niż w terminie 5 tygodni od dnia
zawarcia umowy
, co oznacza, iż wykonawca dysponuje dłuższym terminem na wyposażenie
pojemników w system identyfikacji, niż zagwarantowane minimum 30 dni. W tym miejscu warto
również wskazać, iż Odwołujący 1 nie zakwestionował ww. postanowienia SIWZ określającego
termin na wyposażenie pojemników w transpondery.

Dalej Izba wskazuje, iż z treści odwołania nie wynika jaki czas należałoby uznać
obiektywnie za wystarczający na przeprowadzenie inwentaryzacji MGO w celu ustalenia
właściwej liczby pojemników. Odwołujący 1 nie przedstawił w ww. zakresie żadnych wyliczeń.
Wykonawca FBSerwis nie przedstawił również żadnych szacunków w zakresie czasu
niezbędnego na faktyczne rozmieszczenie pojemników na nieruchomościach zlokalizowanych
na obszarze Sektora I.
Przechodząc następnie do kwestii terminu na zakup pojemników, który w świetle
przedłożonego przez Odwołującego 1 dowodu w postaci korespondencji elektronicznej to
okres między 6 a 8 tygodni (produkcja wraz z logistyką), Izba wskazuje, że żaden z ww.
terminów nie uzasadnia żądania Odwołującego, który oczekiwał zapewnienia minimum 60 dni
od zawarcia umowy na wyposażenie nieruchomości w pojemniki na odpady. Ponadto Izba
uznała, iż rzeczony dowód ma niską moc dowodową zważywszy na treść wiadomości
elektronicznej wystosowanej przez nadawcę o brzmieniu „(…) Potrzebny mail, który mógłby
wesprzeć dział prawny w naszym odwołaniu”. Brak jest również szczegółowych informacji
o adresacie korespondencji elektronicznej, w szczególności nie można wyczytać, czy osoba,
która „podpisała się” imieniem i nazwiskiem w niej wskazanym jest przedsiębiorącą
prowadzącym działalność gospodarczą związaną z produkcją pojemników na odpady, czy też
pracownikiem przedsiębiorcy upoważnionym do złożenia stosownego oświadczenia. Wskazać
również należy, iż ww. dowód potwierdza co najwyżej możliwości produkcyjne

i logistyczne jednego podmiotu, nie przesad
zając tym samym o obiektywnej niemożliwości
spełnienia oczekiwanego przez Zamawiającego świadczenia, przez żaden z podmiotów
działających na rynku w ww. branży.
Wziąwszy pod rozwagę wyżej przywołane okoliczności, w szczególności faktyczny
zakres czynności, które obowiązany będzie wykonać przyszły wykonawca zamówienia
w zagwarantowanym przez Zamawiającego terminie w zakresie rozmieszczenia pojemników
na nieruchomościach, brak wykazania przez FBSerwis czasu niezbędnego na inwentaryzację
MGO oraz faktyczne pod
stawienie pojemników na nieruchomościach, jak również inicjatywę
dowodową Odwołującego 1 w omówionym wyżej zakresie, Izba uznała, iż Odwołujący 1 nie
wykazał postawionego w odwołaniu żądania w przedmiocie wyznaczenia minimum 60 –
dniowego
terminu
od
zawarc
ia
umowy
na
wyposażenie
nieruchomości
w pojemniki.
Za nieuzasadnione Izba uznała również żądanie Odwołującego 1 dotyczące
zapewnienia przez Zamawiającego współpracy z dotychczasowym wykonawcą realizującym
usługi na terenie Sektora I, poprzez dostarczenie „nowemu” wykonawcy harmonogramu
usuwania pojemników przez wykonawcę obecnie świadczącego usługę odbioru odpadów
z Sektora I
oraz zapewnienie terminu wyposażenia poszczególnych nieruchomości
w pojemniki na odpady
, w każdym przypadku, w terminie nie krótszym niż 2 dni robocze od
przewidzianego w ww. harmonogramie terminu usunięcia pojemników przez wykonawcę
dotychczas realizującego usługę lub od faktycznego usunięcia tych pojemników –
w przypadku, gdy faktyczne ich usunięcia nastąpi później.
Izba wskazuj
e, że Odwołujący 1 w ww. zakresie nie podjął żadnej inicjatywy
dowodowej, w szczególności nie złożył umowy łączącej Zamawiającego z dotychczasowym
wykonawcą świadczącym usługę odbioru odpadów z Sektora I, co uniemożliwiło weryfikację
zakresu ewentualnych o
bowiązków wykonawcy związanych z usunięciem pojemników
z chwilą zakończenia świadczenia usługi. Nie sposób również wykluczyć, iż w przypadku braku
szczegółowych wytycznych w ww. zakresie w aktualnej umowie, żądanie Odwołującego 1
prowadziłoby do konieczności jej zmiany, co wykracza poza ramy przedmiotowego
postępowania. Ponadto za niepotwierdzone Izba uznała przypuszczenia FBSerwis w
przedmiocie braku potencjalnej współpracy z obecnym wykonawcą realizującym odbiór
odpadów na terenie Sektora I w zakresie usuwania pojemników stanowiących własność
wykonawcy.
W świetle powyższego ww. zarzut nie został przez Izbę uwzględniony.

Zarzut 4
– system wizyjnego monitorowania pojazdów – wymóg 360
0

oraz „widok
z lotu ptaka”

Izba uwzględniła zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp

poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób, który może utrudniać uczciwą
konkurencję, który jednocześnie charakteryzuje produkty dostarczane przez konkretnego
dostawcę, co może prowadzić do nieuzasadnionego uprzywilejowania jednego dostawcy
i wyeliminowania innych dostawców w zakresie wymaganego przez Zamawiającego systemu
monitorowania wizyjnego pojazdów, który aktualnie jest oferowany tylko przez jednego
dostawcę na rynku, a przy tym jego wymaganie nie zapewnia Zamawiającemu realnych
korzyści w stosunku do rozwiązań oferowanych przez innych dostawców, co tym samym
oznacza, że wymaganie Zamawiającego nie jest uzasadnione potrzebami Zamawiającego.
Zgodnie z rozdziałem XVII pkt 1 ppkt 1 SWU, wykonawca wyposaży wszystkie pojazdy
realizujące odbiór odpadów w terminie do 30 dni kalendarzowych od rozpoczęcia realizacji
usługi zgodnie z poniższymi wytycznymi: pojazdy bezpylne oraz myjki w system
monitorowania pojazdów bazujący na zapisie obrazu z 4 kamer generujących widok otoczenia
pojazdu bez martwych stref (360 stopni) i widok z góry (tzw. „widok z lotu ptaka”) w czasie
rzeczywistym, oraz nagrywarkę cyfrową do zapisu materiału video z wszystkich kamer zgodnie
z załącznikiem nr 28 – Wymagania dotyczące systemu wizyjnego monitorowania pojazdów: a)
widok bez martwych stref (360 stopni)
– cztery szerokokątne kamery rejestrujące obraz z
każdej strony pojazdu (w tym ze stref martwego pola), b) widok „z lotu ptaka” – dostępny dla
kierowcy w czasie rzeczywistym na ekrani
e znajdującym się w kabinie widok z każdej kamery
osobno oraz w formie widoku z lotu ptaka.
Uzupełniając argumentację prawną dotyczącą zasad sporządzania opisu przedmiotu
zamówienia przedstawioną w zakresie zarzutu 2. Izba wskazuje, że do naruszenia art. 29 ust.
2 ustawy Pzp wystarczające jest takie działanie zamawiającego, które mogłoby sprzyjać
naruszeniu zasady uczciwej konkurencji, niekoniecznie zaś godzić w nią bezpośrednio.
Ponadto z naruszeniem zasady uczciwej konkurencji przy opisie przedmiotu zamówienia
będziemy mieć do czynienia w sytuacji, gdy przedmiot zamówienia jest określony w sposób
wskazujący na konkretny produkt, przy czym nie musi być on nazwany przez zamawiającego
– wystarczy, że wymogi i parametry dla przedmiotu zamówienia określone są tak, że aby je
spełnić wykonawca musi dostarczyć konkretny produkt.
Rozważając całokształt okoliczności niniejszej sprawy Izba uznała, iż Odwołujący 1
wykazał, że zestawienie parametrów dotyczących systemu wizyjnego monitorowania
pojazdów »obraz z 4 kamer generujących widok otoczenia pojazdu bez martwych stref (360
stopni) i widok z góry (tzw. „widok z lotu ptaka”)« wskazuje na konkretny produkt, tj. system
Backeye 360, którego producentem jest Brigade Electronics spółka z siedzibą w Wielkiej
Brytanii. Powy
ższe potwierdza przedłożona przez Odwołującego 1 korespondencja
elektroniczna z dostawcami systemów GPS wskazująca, iż wymogi specyfikacji istotnych
warunków zamówienia spełnia tylko jedno ww. rozwiązanie. W tym miejscu podkreślić należy,
iż Zamawiający nie kwestionował powyższych dowodów. Co więcej, Zamawiający nie

zaprzeczył, że nie żąda konkretnego wskazywanego przez Odwołującego 1 systemu
monitoringu wizyjnego pojazdów, składając zresztą jako dowód w sprawie wydruk z systemu
Backeye 360.
Zamawiający nie twierdził przy tym, że na rynku występują inne systemy
monitoringu wizyjnego, które spełniałyby wymogi specyfikacji.
Słusznie, w ocenie Izby, argumentował Odwołujący 1, iż sformułowany przez
Zamawiającego w niniejszym postępowaniu opis przedmiotu zamówienia może stanowić
barierę w dostępie do zamówienia, gdyż stawia w uprzywilejowanej sytuacji podmioty
korzystające z systemu Backeye 360, czy też posiadające z producentem systemu określone
stosunki gospodarcze
. Jednocześnie żądanie konkretnego rozwiązania uzależnia
wykonawców od dostawcy systemu Backeye 360, który mając w istocie monopol na
dostarczenie systemu opisanego w SIWZ może żądać od wykonawców wynagrodzenia
znacząco przekraczającego wartość przedmiotowego systemu, a także może potencjalnie
odmówić dostarczenia i zainstalowania tego systemu w terminach określonych w SIWZ,
eliminując de facto wykonawcę z prawidłowej realizacji zamówienia.
Następnie Izba stwierdziła, iż Zamawiający żądając konkretnego systemu monitoringu
wizyjnego pojazdów nie wykazał swoich uzasadnionych potrzeb. W szczególności
Zamawiający nie wykazał, że powyższe funkcjonalności - dostępne jedynie w systemie
Backeye 360 -
zapewnią mu realne korzyści i są niezbędne do prawidłowej realizacji
przedmiotu
zamówienia oraz że celów Zamawiającego nie da się osiągnąć w inny sposób niż
przy użyciu ww. systemu. Inaczej rzecz ujmując Zamawiający nie wykazał, w czym ww. system
monitoringu przewyższa inne systemy i jaki ma to wpływ na zasadniczy cel przedmiotowego
zamówienia, którym jest prawidłowy odbiór i zagospodarowanie odpadów. Zamawiający w
toku rozprawy
przed Izbą uzasadniał, iż opisany w specyfikacji istotnych warunków
zamówienia system ma pełnić dwie funkcje, tj. bezpieczeństwa oraz kontrolną. Argumentował,
iż system wizyjnego monitorowania pojazdów ma zapewnić bezpieczeństwo uczestników
ruchu i mieszkańców Wrocławia, w szczególności dzięki funkcji „widoku z lotu ptaka” oraz że
wyposażenie pojazdów w GPS i czujniki jest niewystarczające dla prawidłowej realizacji
zamówienia, gdyż czujniki nie wykryją np. rowerzysty. Zwracał również uwagę na wypadki
śmiertelne z udziałem śmieciarek.
Z kolei o
dnośnie funkcji kontrolnej Zamawiający wskazywał na możliwość przenikania
się strumienia odpadów komunalnych, za których odbiór i zagospodarowanie koszty ponosi
gmina z odpadami spoza systemu gospodarowania odpadami komunalnymi
, które rozliczane
są indywidualnie przez właścicieli nieruchomości oraz związany z tym obowiązek
Zamawiającego polegający na zbudowaniu takiego systemu kontroli, by odpady z systemu
i spoza systemu
się nie przenikały. Dlatego też w ocenie Zamawiającego uzasadniona jest
potrzeba, by
widzieć miejsca odbioru i gromadzenia odpadów.

Powyższych wyjaśnień Izba nie uznała za przekonujące. W ocenie Izby Zamawiający
nie wykazał, iż ww. funkcjonalności właściwe dla konkretnego systemu monitorowania
pojazdów są niezbędne do prawidłowej realizacji niniejszego zamówienia obejmującego
świadczenie usługi odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych. Zamawiający nie
wykazał, że zapewnienie bezpieczeństwa dla mieszkańców Wrocławia i uczestników ruchu
oraz kontrolowanie systemu gospodarki odpadami komunalnymi
nie mogą zostać osiągnięte
w inny sposób. W szczególności Zamawiający nie wyjaśnił, dlaczego standardowy system
monitoringu oparty o 4 kamery
zamontowane z przodu, tyłu oraz na obu bokach pojazdu wraz
z systemem GPS i RFID nie
zabezpieczałyby jego potrzeb w wystarczający sposób. Co więcej,
w zakresie funkcjon
alności dotyczącej „widoku z lotu ptaka” sam Zamawiający przyznał, że
widok ten dostępny jest wyłącznie dla kierowcy, ułatwia manewrowanie pojazdem lecz nie jest
wykorzystywany przez Zamawiającego. Z powyższego wynika zatem, iż ww. funkcjonalność
nie ma przełożenia na potrzeby Zamawiającego, a co najwyżej może wpływać na jakość pracy
kierowcy pojazdu
będącego jednak pracownikiem wykonawcy, nie zaś Zamawiającego. Izba,
nie negując w żadnej mierze potrzeby zapewnienia bezpieczeństwa mieszkańcom Wrocławia
w przypadku kontaktu z pojazdami typu śmieciarka, w okolicznościach przedmiotowej sprawy
uzn
ała jednak, że Zamawiający nie wykazał, że odpowiedzialność za wypadki śmiertelne z
udziałem śmieciarek nie leżała po stronie kierowcy pojazdu oraz że nie doszłoby do nich,
gdyby wykonawca dysponował konkretnym systemem opisanym w SIWZ.
W wątpliwość poddać należy twierdzenia Zamawiającego, by za pomocą opisanego w
SIWZ systemu monitoringu
możliwym było ustalenie, czy odbierane z MGO odpady będą
pochodziły z systemu czy spoza systemu gospodarki odpadami. Trudno bowiem logicznie
wytłumaczyć w jaki sposób same kamery zamontowane na pojeździe miałyby rozpoznać
źródło pochodzenia danego odpadu. Zamawiający w ocenie Izby nie wykazał, iż ww. celu nie
będzie można zrealizować za pomocą standardowego systemu monitoringu opartego o 4
kamery zamontowane z przodu, tyłu oraz na obu bokach pojazdu.
Zważyć również należy, że Zamawiający nie odniósł się do twierdzeń Odwołującego 1
w przedmiocie wątpliwej jakości rzeczonego systemu. Odwołujący 1 zwracał uwagę, że
zastosowane w systemie obiektywy ultra szerokokątne, tzw. rybie oko sprawia, iż
przekazywany z kamer obraz
jest rozciągnięty, zagięty i mało wyraźny, co też potwierdzają
złożone przez wykonawcę FBSerwis dowody ze zdjęć oraz wydruk z systemu Backeye
przedłożony przez Zamawiającego. Ponadto Odwołujący 1 wskazywał, że materiał wideo na
łączeniach z kamer, w przypadku gdy pojawi się jakiś obiekt, staje się zaburzony
i nieczytelny.
Wziąwszy pod uwagę powyższe okoliczności Izba uznała, iż Zamawiający sporządził
opis przedmiotu zamówienia w zakresie systemu monitoringu wizyjnego pojazdów
realizujących przedmiot zamówienia z naruszeniem zasady niedyskryminacji i nakazała

Zamawiającemu wykreślenie z treści rozdziału XVII SWU oraz załącznika nr 28 do SWU
wymogu, aby system monitorowania wizyjnego pojazdów generował widok otoczenia pojazdu
bez martwych stref (360
0
) i widok z góry (tzw. „widok z lotu ptaka”).

Zarzut 5
– system wizyjnego monitorowania pojazdów – bieżąca anonimizacja osób
i pojazdów w materiale wideo

Za niezasadny Izba uznała zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp w zw.
z art. 387 § 1 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp poprzez opisanie przedmiotu zamówienia
w sposób, który może utrudniać uczciwą konkurencję, a przy tym jest niemożliwy do wykonania
w ramach czasowych zakreślonych przez Zamawiającego, tj. przez wymaganie
w rozdziale XVII pkt 5 SWU, aby system wizyjnego monitorowania pojazdów zapewniał
anonimizację zarejestrowanych w materiale osób i pojazdów w sytuacji, gdy obecnie żaden
z podmiotów oferujących tego rodzaju systemy na rynku nie zapewnia bieżącej anonimizacji,
a stworzenie takiej funkcjonalności musiałoby się wiązać z nakładami nieproporcjonalnie
wysokimi do przedmiotu zamówienia, a nadto byłoby niemożliwe do implementacji w terminie
realizacji zamówienia.
Zgodnie z rozdziałem XVII pkt 2 SWU, wykonawca zobowiązany jest zapewnić
Zamawiającemu (w siedzibie Zamawiającego) dostęp do systemu wizyjnego monitorowania
pojazdów z funkcjonalnościami opisanymi w pkt 3 – 8 w terminie do 30 dni kalendarzowych od
dnia rozpoczęcia realizacji usługi. System musi zapewniać możliwość przeglądania
zarejestrowanego obrazu równocześnie dla 10 (dziesięciu) użytkowników w czasie
rzeczywistym z wszystkich kamer zamontowanych w pojazdach oraz pobierania wskazanego
fragmentu wideo z serwera w
ykonawcy, na którym archiwizowane będą dane z wszystkich
pojazdów przez okres 6 miesięcy od momentu zarejestrowania. Z kolei zgodnie z pkt 5 ww.
rozdziału, system musi umożliwiać anonimizację zarejestrowanych w materiale osób
i pojazdów. Jednocześnie zgodnie z punktem 10 rozdziału XVII SWU, serwer obsługujący
s
ystem musi znajdować się w serwerowni (centrum danych obsługiwane przez Wykonawcę)
gwarantującej jednostce stabilną oraz bezpieczną pracę. Dane z kamer zamontowanych na
pojazdach muszą być przesyłane na serwer wykonawcy automatycznie bez możliwości
ingerencji w nagrany materiał wideo.

W ocenie Izby l
ektura postanowień zawartych w rozdziale XVII SWU,
w szczególności wyżej przywołanych, prowadzi do wniosku, iż brak było wymogu, aby system
wizyjnego
monitorowania
pojazdów
zapewniał
anonimizację
zarejestrowanych
w materiale osób i pojazdów w trybie online. Z treści SWU (pkt 5 rozdział XVII) wynika jedynie,
że system wizyjny monitorowania pojazdów, w który winny być wyposażone wszystkie pojazdy
realizujące odbiór odpadów, ma umożliwiać anonimizację osób i pojazdów zarejestrowanych

w materiale. Wbrew twierdzeniom Odwołującego 1 na gruncie specyfikacji istotnych warunków
zamówienia Zamawiający nie doprecyzował momentu anonimizacji danych w materiale wideo,
tj. czy ma być ona dokonywana online (w momencie przeglądania zarejestrowanego obrazu
przez użytkowników Zamawiającego), czy też po nagraniu materiału wideo. Podnoszonego
przez Odwołującego 1 zarzutu nie potwierdza także postanowienie rozdziału XVII pkt 2 SWU
obligujące wykonawców do zapewnienia w siedzibie Zamawiającego dostępu do ww. systemu,
który ma zapewniać możliwość przeglądania zarejestrowanego obrazu dla określonej liczby
użytkowników w czasie rzeczywistym z wszystkich kamer zamontowanych w pojazdach oraz
pobierania wskazanego fragmentu wideo z serwera wykonawcy.
Wymogu pełnej anonimizacji
nagrania przed jego udostępnieniem Zamawiającemu nie podnosił także Zamawiający w toku
rozprawy przed Izbą.
W konsekwencji
powyższego za bez znaczenia Izba uznała twierdzenia Odwołującego
1, iż stworzenie funkcjonalności umożliwiającej anonimizację danych online wiązałoby się z
nakładami nieproporcjonalnie wysokimi do przedmiotu zamówienia, a nadto byłoby niemożliwe
do implementacji w terminie realizacji zamówienia, skoro Zamawiający nie postawił takiego
wymogu.

Z uwagi na powyższe Izba nie uwzględniła przedmiotowego zarzutu.

Zarzut 6
– rękojmia

Izba uwzględniła zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 ustawy Pzp, art. 353
1
k.c. oraz
art. 58 § 1 w zw. z art. 556 i art. 638 k.c. oraz w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp poprzez opisanie
przedmiotu zamówienia w sposób niejednoznaczny i niewyczerpujący, a przy tym pozostający
w sprzeczności z przepisami ustawy Kodeks cywilny o rękojmi i tym samym ułożenie treści
stosunku prawnego w sposób sprzeczny z jego naturą, tj. przez ustalenie
w § 18 projektu umowy, że wykonawca udziela na przedmiot umowy rękojmi na okres 12
miesięcy od dnia zakończenia realizacji umowy, podczas gdy przedmiotem umowy jest co do
zasady świadczenie usługi odbioru i zagospodarowania odpadów, do której zgodnie
z art. 750 k.c. stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu, które to świadczenie nie obejmuje
wytworzenia rezultatu, który byłby zdatny do poddania się sprawdzianowi na istnienie wad,
których dotyczy odpowiedzialność z tytułu rękojmi.

Zgodnie z § 17 ust. 1 projektu umowy, dla zabezpieczenia należytego wykonania
umowy w
ykonawca wnosi zabezpieczenie w wysokości 10% ceny ofertowej brutto. W ust. 5 §
17 Zamawiający przewidział, że 90% zabezpieczenia należytego wykonania umowy zwróci w
terminie 30 dni od dnia wykonania przez w
ykonawcę całości przedmiotu umowy i uznania go
przez Zamawiającego za należycie wykonane, natomiast pozostałą część obejmującą
roszczenie z tytułu rękojmi za wady, w terminie 15 dni po upływie okresu rękojmi.

Jednocześnie w § 18 projektu umowy Zamawiający przewidział obowiązek udzielenia przez
w
ykonawcę na przedmiot umowy rękojmi na okres 12 miesięcy od dnia zakończenia realizacji
umowy wskazanego w § 4 ust. 1.
Izba wskazuje, iż zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy Pzp, na zamawiającym ciąży
obowiązek opisania przedmiotu zamówienia w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za
pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniając wszystkie
wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty. Stosownie do treści art.
151 ust. 1 ustawy Pzp, z
amawiający zwraca zabezpieczenie w terminie 30 dni od dnia
wykonania zamówienia i uznania przez zamawiającego za należycie wykonane. Kwota
pozostawiona na zabezpieczenie roszczeń z tytułu rękojmi za wady nie może przekraczać
30% wysokości zabezpieczenia i jest zwracana nie później niż w 15. dniu po upływie okresu
rękojmi za wady (art. 151 ust. 2 i 3 ustawy Pzp). Zauważyć jednak należy, że nie każde
zamówienie będzie objęte rękojmią. Stąd, zawierając zapisy o zabezpieczeniu, należy
zwracać uwagę na przedmiot zamówienia, aby nie zawierać zapisów o pozostawieniu
zabezpieczenia na okres rękojmi, której w rzeczywistości nie będzie (tak J. Pieróg Prawo
zamówień publicznych, Komentarz do art. 151, Warszawa 2019). Instytucja rękojmi jest
właściwa m.in. przy umowie sprzedaży (art. 556 k.c.), zamiany (art. 604 k.c.), dostawy
(art. 609 i 612
k.c.), umowie o dzieło (art. 637 i 638 k.c.), komisu (art. 770 k.c.), darowizny (art.
892 k.c.). Nie znajduje ona natomiast zastosowania do umowy zlecenia
oraz do umów
o świadczenie usług, nieuregulowanych innymi przepisami, do których zastosowanie znajdują
odpowiednio przepisy o zleceniu.
Mając na uwadze powyższe Izba stwierdziła, iż w okolicznościach przedmiotowej
sprawy Zamawiający nie uzasadnił postawionego w § 17 ust. 5 w zw. z § 18 projektu umowy
w
ymogu pozostawienia 10% wysokości zabezpieczenia należytego wykonania umowy na
zabezpieczenia
roszczeń z tytułu rękojmi za wady. Co do zasady nie było sporu między
Stronami postępowania odwoławczego, iż przedmiotem umowy jest usługa polegająca na
odbiorze,
zbieraniu, transporcie i zagospodarowaniu odpadów komunalnych pochodzących
z terenu Gminy Wrocław w obrębie Sektora I – Stare Miasto i Śródmieście. Osią sporu była
natomiast kwestia, czy przedmiotowa umowa ma, jak twierdził Zamawiający, charakter
mieszany -
zawierający elementy umowy o dzieło oraz umowy zlecenie, czy też, jak podnosił
Odwołujący 1, stanowiła umowę o świadczenie usług, do której zastosowanie będą miały
przepisy Kodeksu
cywilnego o zleceniu (art. 750 k.c.), które z kolei nie przewidują stosowania
rękojmi przy umowie zlecenia.
Izba,
w okolicznościach niniejszej sprawy, uznała za niewykazane stanowisko
Zamawiającego zaprezentowane w toku rozprawy, iż przedmiotowa umowa nie jest klasyczną
umową o świadczenie usług, bowiem jej charakter jest mieszany. Zdaniem składu
orzekającego Zamawiający powinien jednoznacznie wyjaśnić i wskazać, które elementy

przedmiotu zamówienia, stanowiące rezultat umowy o zamówienie publiczne, mogłyby zostać
poddane tzw. testowi rękojmi polegającemu na możliwości poddania dzieła sprawdzianowi na
istnienie
wad.
Stosowanie
powyższego
kryterium
eksponowane
jest
w orzecznictwie sądowym jako jeden z najbardziej skutecznych sposobów na odróżnienie
usługi od dzieła (por. wyrok SA w Szczecinie z dnia 28 maja 2013 r. sygn. akt: III AUa 987/12).
W niniejszej
sprawie Zamawiający nie wykazał, o jakie wady fizyczne mogłoby chodzić w
przypadku czynności do jakich wykonania zobowiązany będzie potencjalny wykonawca
zamówienia. Zamawiający nie odniósł się również do celu i charakteru umowy
o zamówienie publiczne akcentowanego przez wykonawcę FBSerwis polegającego na
wykonywaniu z należytą starannością powtarzalnych czynności, tj. usług z zakresu odbioru,
zbierania, transportu i zagospodarowania odpadów komunalnych, w określonym przedziale
czasowym.
Izba
wskazuje, iż stanowisko Zamawiającego sprowadzało się w zasadniczej mierze
do zaprezentowania
doświadczeń z 2013 r. w ramach postępowania odwoławczego
prowadzonego pod sygn. akt: KIO 559/13, 560/13, 561/13, 562/13, 602/13, 603/13, 610/13,
611/13, 612/13 KIO 613/13, gdzie w zakresie jednego
z zarzutów wykonawca domagał się
wykreślenia obowiązku udzielania przez wykonawcę rękojmi, a który to zarzut nie znalazł
poparcia Izby.
Odnosząc się do powyższego wskazać należy, iż każda sprawa rozpoznawana przez
Krajową Izbę Odwoławczą oceniana jest indywidualnie, w konkretnych okoliczności
faktycznych, mając przede wszystkim na względzie aktywność dowodową oraz argumentację
podnoszoną przez przeciwników procesowych. Izba wskazuje, iż Zamawiający dokonał
analizy przywołanego wyżej wyroku pobieżnie, prezentując jedynie te aspekty uzasadnienia,
które
były
dla
niego
korzystne
procesowo
.
Zamawiający
pominął
w szczególności kwestię zaakcentowaną przez Izbę, iż odwołujący się wykonawca powoływał
się na jeden z elementów zamówienia nie wykazując dlaczego w pozostałym, wskazanym
przez Izbę zakresie, żądanie rękojmi od wykonawcy było niezasadne.
Dalej
Izba wskazuje, iż słusznie podniósł Odwołujący FBSerwis, że z treści projektu
umowy (§ 18) nie wynika przede wszystkim na jakie konkretnie aspekty przedmiotu
zamówienia miałyby zostać udzielona 12 – miesięczna rękojmia. Zamawiający w § 18 projektu
umowy ograniczył się jedynie do stwierdzenia, że wykonawca udziela na przedmiot umowy
rękojmi na okres 12 miesięcy. Zdaniem Izby powyższe oznacza, iż postanowienia projektu
umowy w ww. zakresie
są nieprecyzyjne, bowiem nie wynika z nich jaki jest zakres
odpowiedzialności wykonawcy za realizację przedmiotu zamówienia, co w konsekwencji
stanowi naruszenie art. 29 ust. 1 ustawy Pzp.
Co więcej, zakresu odpowiedzialności, nie
potrafił w sposób rzeczowy wyjaśnić Zamawiający, poprzestając na podnoszeniu ogólników

zaczerpniętych z uzasadnienia ww. wyroku KIO z dnia 29 marca 2013 r. jak choćby, że
przedmiotem zamówienia jest m.in. kwestia sprawozdawczości i zagospodarowania odpadów.
Wziąwszy pod rozwagę powyższe Izba uznała, że Zamawiający nie wykazał
zasadności postawionego w § 17 ust. 5 w zw. z § 18 projektu umowy wymogu i nakazała
Zamawiającemu wykreślenie § 18 projektu umowy oraz nadanie postanowieniu § 17 ust. 5
projektu umowy następującego brzmienia: „5. 100% zabezpieczenia należytego wykonania
umowy Zamawiający zwróci w terminie 30 dni od dnia wykonania przez Wykonawcę całości
przedmiotu umowy i uznania go przez Zamawiającego za należycie wykonane”.

Zarzut 7
– kary umowne

Izba uwzględniła odwołanie w zakresie zarzutu naruszenia art. 5, art. 58 § 1 i 2 oraz
art. 353
1

k.c. oraz art. 483 § 1 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp poprzez ustanowienie
w §15 ust. 2 rażąco wygórowanych kar umownych i nakazała Zamawiającemu obniżenie kar
umownych przewidzianych w § 15 ust. 2 pkt 3 lit. f, § 15 ust. 2 pkt 4 lit. c, § 15 ust. 2 pkt 5
lit. a, c oraz e, § 15 ust. 2 pkt 6 lit. a oraz b, § 15 ust. 2 pkt 11 lit. p, q, r, s oraz u, § 15 ust. 2
pkt 11 lit. bb oraz gg, § 15 ust. 2 pkt 12 lit. q, § 15 ust. 2 pkt 12 lit. r projektu umowy o połowę
ich wysokości.
Zgodnie z art. 36 ust. 1 pkt 16 ustawy Pzp, specyfikacja istotnych warunków
zamówienia zawiera co najmniej istotne dla stron postanowienia, które zostaną wprowadzone
do treści zawieranej umowy w sprawie zamówienia publicznego, ogólne warunki umowy albo
wzór
umowy,
jeżeli
zamawiający
wymaga
od
wykonawcy,
aby
zawarł
z nim umowę w sprawie zamówienia publicznego na takich warunkach. Z kolei w myśl
art.
139 ust. 1 ustawy Pzp, do umów w sprawach zamówień publicznych, stosuje się przepisy
ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. -
Kodeks cywilny, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej.
Zgodnie natomiast z art. 58
§ 1 k.c., czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na
celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w
szczególności ten, iż na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą
odpowiednie przepisy ustawy. Z kolei stosownie do treści § 2 ww. przepisu, nieważna jest
czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Jednocześnie w świetle art.
353
1
k.c.
, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania,
byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani
zasadom współżycia społecznego. Zgodnie natomiast z art. 483 § 1 k.c. można zastrzec w
umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania
zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).
Jednocześnie zgodnie z art. 484 § 1 k.c. w razie niewykonania lub nienależytego wykonania
zobowiązania kara umowna należy się wierzycielowi w zastrzeżonej na ten wypadek

wysokości bez względu na wysokość poniesionej szkody. Żądanie odszkodowania
przenoszącego wysokość zastrzeżonej kary nie jest dopuszczalne, chyba że strony inaczej
postanowiły.
Izba wskazuje, iż Zamawiający w toku rozprawy akcentował, iż kary umowne określone
w § 15 ust. 2 projektu umowy zostały ustalone na takim poziomie, aby przyszły wykonawca
zamówienia w sposób należyty realizował usługi objęte przedmiotem zamówienia.
Zamawiający zwracał również uwagę na kwestie wizerunkowe, jako że usługi odbioru,
zbierania, transportu i zagospodarowania odpadów dotyczą Sektora I – Stare Miasto i
Śródmieście. Zamawiający wskazywał także, iż wysokość kar umownych została ustalona na
podstawie
własnych doświadczeń wynikających z realizacji umów obejmujących tożsamy
przedmiot zamówienia.
Odnosząc się do powyższego Izba wskazuje, że argumentację Zamawiającego, który
zasadniczy ciężar położył na chęci zdyscyplinowania przyszłego wykonawcy zamówienia
publicznego
czemu dał wyraz w określeniu katalogu kar umownych i ich wysokości, uznała za
nieprzekonującą. W szczególności wskazać należy, iż Zamawiający nie przeprowadził
szerszego wywodu
merytorycznego wobec funkcji jakie ma pełnić kara umowna,
w tym
pominął funkcję kompensacyjną służącą naprawieniu szkody wynikłej z niewykonania
lub nienależytego wykonania zobowiązania przez wykonawcę (dłużnika). Innymi słowy
Zamawiający nie wykazał, że przeprowadził jakąkolwiek analizę stosunku potencjalnej szkody,
którą mógłby ponieść w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania zamówienia
publicznego przez wykonawcę do wysokości zastrzeżonej kary umownej. Zamawiający nie
przedstawił żadnych wyliczeń, symulacji ww. zakresie, choć jak wielokrotnie podkreślał opierał
się na zdobytych doświadczeniach wynikających z realizacji innych umów.
W tym miejscu wskazać należy, iż jakkolwiek zasada swobody umów doznaje
ograniczeń na gruncie prawa zamówień publicznych, to nie oznacza to, że zamawiający może
nadużywać i wykorzystywać swoją pozycję przy formułowaniu postanowień umowy. Umowa
w sprawie zamówienia publicznego, wieńcząca proces udzielenia zamówienia publicznego
winna uwzględniać interesy obu stron, a sposób formułowania warunków umowy przez
Zamawiającego podlega ocenie w kontekście nadużycia prawa (art. 5 k.c.), ograniczeń
swobody
kontraktowania
(353
1

k.c.
) a wręcz nieważności czynności prawnej
(art. 58 k.c.
). W ocenie składu orzekającego Izby rozpoznającego niniejszą sprawę rażąco
nierównomierne obciążenie wykonawcy ryzykiem kontraktowym należy uznać za
niedozwolone na gruncie art. 353
1
k.c.
w ramach kształtowania stosunków obligacyjnych.
P
owyższe implikuje nieważność umowy w sprawie zamówienia publicznego w zakresie
zawierającym niedozwolone postanowienia, stosownie do treści art. 58 k.c.
W kontekście powyższego podkreślić należy, iż kara umowna nie może prowadzić do
nieuzasadnionego wzbog
acenia wierzyciela, dlatego też Zamawiający winien potrafić

w sposób rzeczowy wyjaśnić w jaki sposób, w oparciu o jakie mierniki wysokość kary umownej
za uchybienie danemu
obowiązkowi umownemu przyjął. Zamawiający przy ustalaniu katalogu
kar umownych i ic
h wysokości winien wziąć pod uwagę wszystkie funkcje jakie kara umowna
po
winna pełnić i tak ukształtować postanowienia umowy, aby z jednej strony zabezpieczyć
interes publiczny oraz prawidłową realizację zamówienia, z drugiej zaś nie przerzucać na
potencja
lnego wykonawcę zamówienia publicznego ryzyka niezależnego od wykonawcy oraz
nie
określać wysokości kary umownej w sposób dowolny, oderwany od realnego uszczerbku,
który mógłby powstać po stronie zamawiającego. Zamawiający nie może również doprowadzić
do wypaczenia instytucji kary umownej
, której zasadniczą funkcją miałaby być funkcja
stymulująca (represyjna) wykonawcę do prawidłowej realizacji zamówienia.
Wskazać też należy, iż w okolicznościach rozpoznawanej sprawy, o rażącej
dysproporcji między Stronami umowy w sprawie zamówienia publicznego i nadużyciu pozycji
przez Zamawiającego świadczy także fakt, iż Zamawiający określił katalog kar umownych
składający się ze 180 przesłanek za uchybienie niemalże każdemu obowiązkowi
wynikającemu z umowy, nie zastrzegając przy tym choćby jednego przypadku, w którym karę
umowną mógłby naliczyć wykonawca.
Izba w składzie orzekającym w przedmiotowej sprawie nie podzieliła stanowiska
Zamawiającego, który na podstawie złożonego dowodu stanowiącego zestawienie kar za rok
20
19 z podziałem na sektory wskazywał, iż wysokość kar umownych naliczonych
poszczególnym wykonawcom jest znikoma. Powyższe, po pierwsze nie potwierdza to, iż
wysokość kar umownych w przypadku przedmiotowego zamówienia będzie kształtowała się
na podobnym poziomie. A po drugie,
nie można pomijać, iż wysokość kar umownych
określanych przez Zamawiającego znajdzie odzwierciedlenie w oferowanych przez
wykonawc
ów cenach. Tym samym skutkiem określenia przez Zamawiającego kar umownych
w wysokości nieadekwatnej do potencjalnej szkody, która mogłaby powstać po stronie
Zamawiającego, może być wzrost obciążeń właścicieli nieruchomości opłatami za odbiór
odpadów.
Co się z kolei tyczy kwestii kar umownych przewidzianych w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. p –
s oraz u projektu umowy
Izba wskazuje, iż zdaniem składu orzekającego Izby, Zamawiający
uzasadnił swoje potrzeby dla ustanowienia proporcji zapełnienia pojemnika (odpowiednio 80%
i 90%) wskazując, iż takie zastrzeżenie pozwala uniknąć przepełniania się pojemników.
Ponadto, jak wy
jaśnił Zamawiający mieszkańcy widząc pojemnik zapełniony w stu procentach
nie będą mieli miejsca na zdeponowanie swoich odpadów, co będzie prowadzić do
pozostawiania śmieci obok pojemników w miejscu gromadzenia odpadów, bądź co gorsze
wrzucania odpadów do innych pojemników. Uzasadniał, że spowoduje to zmieszanie odpadów
i ich zanieczyszczenie
, co też przekłada się na uzyskiwane poziomy odzysku oraz większe
koszty
dla
Wykonawcy
w
zakresie
zagospodarowania.
Wobec
powyższego

w ocenie Izby brak było podstaw do wykreślenia ww. kar umownych z projektu umowy,
jednakże w świetle poczynionych wyżej rozważań, zasadnym było ich obniżenie.
Za nieuzasadnione Izba uznała również żądanie wykreślenia kary umownej
przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. gg projektu umowy w wysokości 500 zł za każdorazowe,
stwierdzone przez Zamawiającego niewykonywanie przez Wykonawcę obowiązku
dotyczącego niezwłocznego zrealizowania usługi odbioru odpadów, w sytuacji gdy
wcześniejszy odbiór odpadów był utrudniony (brak możliwości bezpośredniego dojazdu do
miejsca zbiórki, niewystawiony pojemnik, brak dostępu do miejsca gromadzenia odpadów, itp.)
za każdy dzień, za każdy pojemnik, mając w szczególności na względzie treść art. 6s ucpg,
określającego konsekwencje dla gminy w przypadku niezrealizowania obowiązku odbierania
odpadów komunalnych. Niemniej jednak w ocenie Izby zasadnym było obniżenie ww. kary
umownej o połowę wysokości.
Izba nie nakazała natomiast obniżenia wysokości kar umownych zastrzeżonych
w § 15 ust. 2 pkt 12 lit. n, o, p oraz s projektu umowy wobec braku sformułowania przez
Odwołującego 1 żądania w ww. zakresie, jak również w zakresie kar umownych zastrzeżonych
w § 15 ust. 2 pkt 14 lit. g, k oraz p projektu umowy wobec braku uzasadnienia merytorycznego
w odnośnym zakresie.

Mając na uwadze powyższe Izba uwzględniła ww. zarzut w części nakazując
Zamawiającemu obniżenie ww. kar umownych o połowę ich wysokości.

Zarzut 8
– brak określenia maksymalnego poziomu, do jakiego mogą być naliczane
kary ustalane kumulatywnie za każdy dzień trwania naruszenia


Izba uwzględniła zarzut naruszenia art. 58 § 1 i 2 oraz art. 353
1
w zw. z art. 483 k.c.
w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez ustanowienie w § 15 ust. 2 Projektu Umowy kar
umownych naliczanych za każdy dzień opóźnienia w wykonaniu zobowiązań bądź za każdy
dzień trwania określonej sytuacji, bez jednoczesnego określenia końcowego terminu
naliczania kar umownych ani kwoty maksymalnej, do poziomu której będą one naliczane, co
prowadzi do możliwości obciążenia wykonawcy świadczeniem z tytułu zapłaty kary umownej
nieo
kreślonym w czasie (tworząc zobowiązanie wieczne) i tym samym nie spełnia istoty
wynikającego z art. 483 § 1 k.c. wymagania określenia sumy pieniężnej podlegającej zapłacie
w związku z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zobowiązania pieniężnego, a
nadto skutkuje tym, że wszystkie takie kary winny być uznane za rażąco wygórowane (bowiem
ich ostateczna wysokość, w przypadku trwania opóźnień bądź naruszeń w dłuższym okresie
czasu, może się okazać niezmiernie wysoka i prowadzić do nieuzasadnionego wzbogacenia
Zamawiającego).

Stosownie do treści § 16 ust. 3 pkt 1 lit. c projektu umowy, Zamawiający ma prawo do

rozwiązania umowy ze skutkiem natychmiastowym, w przypadku gdy suma naliczonych
Wykonawcy kar umownych od początku trwania umowy przekroczy 30 % ceny ofertowej.
W ocenie Izby treść ww. postanowienia umownego, wbrew twierdzeniom
Zamawiającego, nie wprowadza górnego limitu kar umownych. Analiza ww. postanowienia
prowadzi do wniosku, iż stanowi ono prawo Zamawiającego do rozwiązania umowy ze
skutkiem natychmiastowym, w sytuacji gdy suma naliczonych wykonawcy kar umownych od
początku trwania umowy przekroczy 30% ceny ofertowej. Powyższe oznacza, że Zamawiający
ma uprawnienie do odstąpienia od umowy, przy czym nie musi z niego skorzystać i dalej
naliczać wykonawcy kary umowne, ponad ustalony przez siebie wskaźnik. Taka sytuacja
przekłada się z kolei na brak możliwości wkalkulowania w cenę oferty ryzyka
w pewnej
z góry określonej wysokości.
Mając na uwadze stanowisko Zamawiającego, który oświadczył w toku rozprawy, że
„wskazany w §16 ust. 3 pkt 1 lit. c projektu umowy wskaźnik 30% dotyczy górnego limitu kar
umownych” oraz wziąwszy pod rozwagę, że Zamawiający nie polemizował z zasadnością
wprowadzenia maksymalnego limitu kar umo
wnych twierdząc, że wskaźnik taki przewidział w
postanowieniach specyfikacji
, za zasadne należało w ocenie Izby odzwierciedlić stanowisko
Z
amawiającego wprost w treści postanowień umowy.
Wziąwszy pod uwagę powyższe, w szczególności stanowisko prezentowane przez
Zamawiającego w ww. zakresie, który nie podważał zasadności wprowadzenia do projektu
umowy ww. instytucji,
Izba uwzględniła przedmiotowy zarzut i nakazała Zamawiającemu
wprowadzenie górnego limitu kar umownych na poziomie 30% ceny ofertowej.

Zarzut 9 lit. a i b
– niezasadność zawierania umowy powierzenia przetwarzania danych
osobowych oraz nałożenie zobowiązania określonego w § 8 ust. 2 ww. umowy

Za nieuzasadniony Izba uznała zarzut naruszenia art. 29 ust. 2 ustawy Pzp w zw.
z art. 58 k.c. oraz art. 353
1
k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 k.c. poprzez
zobowiązanie wykonawcy do
zawarcia umowy powierzenia przetwarzania danych osobowych, podczas gdy przekazywanie
przez
Zamawiającego
w
ykonawcy
danych
osobowych
osób
zgłaszających
reklamacje/wnioski/uwagi/zast
rzeżenia obejmujących: imię i nazwisko, adres poczty
elektronicznej (e-mail), numer telefonu, adres korespondencyjny, adres zamieszkania, kontent
o potencjalnej i prawdopodobnej zawartości danych osobowych w postaci wiadomości
tekstowej, dokumentu, obrazu
fotografii jest zbędne i nieuzasadnione, a także niezgodne z
zasadą minimalizmu wyrażoną w art. 5 ust. 1 lit. c RODO, jak również zarzut nałożenia na
w
ykonawcę zobowiązania określonego w § 8 ust. 2 umowy powierzenia przetwarzania danych
osobowych pomimo, że jest ono zbędne i nadmiarowe.

W przedmiocie kwestii pierwszej dotyczącej żądania wykreślenia z rozdziału III

pkt 12 SIWZ - postanowienia
obligującego wykonawcę do zawarcia z Zamawiającym umowy
powierzenia przetwarzania danych osobowych, względnie ograniczenia zakresu (rodzaju)
danych osobowych powierzanych do przetwarzania Izba wskazuje, iż całościowa analiza
postanowień SIWZ, sprzeciwia się uwzględnieniu żądania FBSerwis.

Bezspornie zgodnie z postanowieniami SIWZ
Zamawiający przewidział, że w dniu
zawarcia umowy podpisze
z wykonawcą umowę powierzenia przetwarzania danych
osobowych.
Zgodnie z załącznikiem 1 do umowy powierzenia przetwarzania danych
osobowych, powierzający pełni funkcję administratora danych osobowych/ przetwarzającego
w stosunku do na
stępujących danych osobowych: zbiór danych osobowych o nazwie „Osoby
zgłaszające reklamacje/wnioski/uwagi/ zastrzeżenia” obejmujący następujący rodzaj danych:
imię i nazwisko, adres poczty elektronicznej (e-mail), numer telefonu, adres korespondencyjny,
ad
res zamieszkania, kontent o potencjalnej i prawdopodobnej zawartości danych osobowych
w postaci wiadomości tekstowej, dokumentu, obrazu, fotografii.

Wskazać należy, że w ramach niniejszej umowy o zamówienie publiczne Zamawiający
przeniósł na wykonawcę obowiązek kontaktu z właścicielami nieruchomości, co potwierdzają
w szczególności postanowienia zawarte w rozdziale III pkt 4 ppkt 2, 4 oraz 5 SWU. W ramach
ww.
postanowień
SWU
Zamawiający
zobowiązał
wykonawcę
do
kontaktu
z właścicielem nieruchomości między innymi w sytuacji uzgodnienia innego miejsca odbioru
odpadów, w przypadku zaistnienia długotrwałej sytuacji uniemożliwiającej bezpośredni dojazd
do MGO,
czy też w przypadku stwierdzenia przez wykonawcę, że właściciel nieruchomości nie
dopełnił
obowiązku
selektywnego
zbierania
odpadów
komunalnych.
W toku rozprawy przed Izbą Odwołujący 1 nie odniósł się do ww. postanowień szczegółowych
warunków umowy. Zamawiający nałożył na wykonawców także obowiązek prowadzenia Biura
Obsługi Klienta (rozdział III pkt 5 SWU). Ponadto w ramach przedmiotowej umowy o
zamówienie publiczne wykonawca otrzyma od Zamawiającego dostęp do systemu KOSZ
poprzez
portal
internetowy
(rozdział
XVI
SWU).
Zamawiający
w ww. systemie będzie przesyłał wykonawcy zlecenia dotyczące m.in. realizacji zgłoszeń
pochodzących od mieszkańców, a wykonawca zobowiązany jest do przekazania w systemie
informacji zwrotnej w zakresie realizowanego zgłoszenia wraz z wymaganą dokumentacją.
Jednocześnie, jak wynika z punktu 6 rozdziału XVI SWU, podczas realizacji zgłoszeń
wykonawca będzie przetwarzał dane osobowe na podstawie umowy zawartej
z Zamawiającym, wówczas gdy przekazywane w systemie zgłoszenie zawierać będzie dane
osobowe zgłaszającego, tj. imię, nazwisko, adres email, nr telefonu, adres korespondencyjny,
adres nieruchomości.

W ocenie Izby w okolicznościach rozpoznawanej sprawy Zamawiający wykazał, iż
w toku realizacji zamówienia będą przetwarzane dane osobowe, tym samym żądanie
wykreślenia z rozdziału III pkt 12 SIWZ obligującego wykonawcę do zawarcia

z Zamawiającym umowy powierzenia przetwarzania danych osobowych, Izba uznała za
nieuzasadnione
. Z dowodów złożonych przez Zamawiającego, tj. wydruków z systemu KOSZ
wynika bowiem
zakres potencjalnych danych podawanych przez wnioskodawcę
w konkretnym celu, tj. realizacji
zgłoszenia, skargi czy reklamacji i to właśnie ww. zakres
(rodzaj) danych osobowych wykonawca będzie przetwarzał na podstawie umowy zawartej
z Zamawiającym, o ile dane te zostaną przekazane w systemie. Odwołujący 1 w zakresie ww.
dowodów poddał w wątpliwość zakres przekazywanych wykonawcy danych niezbędnych do
realizacji zlecenia
wskazując, iż dla wykonawcy wystarczający jest adres miejsca, którego
dotyczy zgłoszenie. W powyższym zakresie Izba wskazuje, że nie sposób przewidzieć
potencjalne
go zakresu danych osobowych udostępnionych przez wnioskodawcę w systemie
KOSZ, w tym danych zawartych w opisie zgłoszenia, skargi czy reklamacji, czy też w
załączonym do zgłoszenia pliku. Ponadto Odwołujący 1 pominął, iż z treści ww. dowodów
wynika
akcento
wana
przez
Zamawiającego
potrzeba
kontaktu
mieszkańców
z wykonawcą zamówienia, co potwierdzają opisy poszczególnych zgłoszeń, w których
mieszkańcy wskazywali na potrzebę wcześniejszego kontaktu telefonicznego oraz informacje
zwrotne wykonawców świadczących obecnie usługi na rzecz Zamawiającego
w zakresie realizowanego zgłoszenia o podjętych próbach kontaktu zgodnie z formą podaną
we wniosku
. W końcu Izba wskazuje, iż słusznie zauważył Zamawiający, że kwestia, w jaki
sposób podważane przez FBSerwis postanowienia specyfikacji istotnych warunków
zamówienia wpływają na ograniczenie konkurencji, nie została w odwołaniu uzasadniona.

Uwzględniając powyższe Izba uznała, że Odwołujący 1 w ww. zakresie nie wykazał
naruszenia przepisów ustawy Pzp w zw. z przepisami ustawy Kodeks cywilny oraz RODO.

Przechodząc do drugiej kwestii Izba stwierdziła, że w okolicznościach przedmiotowej
sprawy,
nałożone na wykonawców w § 8 ust. 2 umowy powierzenia przetwarzania danych
osobowych zobowiązanie nie jest zbędne i nadmiarowe jak podnosił Odwołujący 1.

Zgodnie z § 8 ust. 2 umowy powierzenia przetwarzania danych osobowych,
p
rzetwarzający, na żądanie powierzającego lub administratora danych, udostępni
niezwłocznie pełną dokumentację dotyczącą zasad bezpieczeństwa oraz technicznych
i organizacyjnych środków mających na celu ochronę danych osobowych w poszczególnych
CPDO.

W kontekście powyższego Izba wskazuje, iż stosownie do wyrażonej w art. 5 ust. 2
RODO zasady rozliczalności, administrator jest odpowiedzialny za przestrzeganie
przepisów prawa i musi być w stanie wykazać ich przestrzeganie. Powyższa zasada znajduje
zastosowanie
zarówno do przetwarzania realizowanego samodzielnie przez administratora,
jak i przetwarzania w
jego imieniu przez podmiot przetwarzający. Jeżeli przetwarzanie ma być
dokonywane w
imieniu administratora, korzysta on wyłącznie z usług takich podmiotów
przetwarzających, które zapewniają wystarczające gwarancje wdrożenia odpowiednich

środków technicznych i organizacyjnych, by przetwarzanie spełniało wymogi rozporządzenia
i
chroniło prawa osób, których dane dotyczą (art. 28 ust. 1 RODO oraz motyw 81). Z
powyższego wynika zatem, iż administrator obowiązany jest zweryfikować wiarygodność
podmiotu, któremu zamierza powierzyć przetwarzanie danych osobowych, pod kątem
dysponowania odpowiednimi środkami technicznymi i organizacyjnymi i związanej z tym
gwarancji przestrzegania przepisów prawa.

Z kolei z art. 28 ust. 3 lit. h RODO wynika,
że przetwarzanie przez podmiot
przetwarzający odbywa się na podstawie umowy lub innego instrumentu prawnego, które
podlegają prawu Unii lub prawu państwa członkowskiego i wiążą podmiot przetwarzający
i
administratora, określają przedmiot i czas trwania przetwarzania, charakter i cel
przetwarzania, rodzaj danych osobowych oraz kategori
e osób, których dane dotyczą,
obowiązki i prawa administratora. Ta umowa lub inny instrument prawny stanowią
w
szczególności, że podmiot przetwarzający udostępnia administratorowi wszelkie informacje
niezbędne do wykazania spełnienia obowiązków określonych w niniejszym artykule oraz
umożliwia administratorowi lub audytorowi upoważnionemu przez administratora
przeprowadzanie
audytów,
w tym
inspekcji,
i
przyczynia
się
do
nich.

Tym samym
przepisy RODO dają administratorowi możliwość stałej kontroli podmiotu
przetwarzającego dane osobowe pod kątem spełnienia wymogów RODO poprzez żądanie
udostępnienia określonych informacji oraz przeprowadzenie audytów, w tym inspekcji.
P
rowadzone przez administratora kontrole mogą mieć również charakter doraźny np.
w przypadku w
ystąpienia naruszenia ochrony powierzonych danych osobowych. Zatem
jakiekolwiek inne postanowienia umowy powierzenia, które w istocie ograniczałyby ww. prawa
administratora należałoby uznać za niezgodne z RODO. Podobnie należy ocenić utrudnianie
lub ogr
aniczanie administratorowi możliwości przeprowadzania kontroli u podmiotu
przetwarzającego lub ograniczanie jej zakresu (tak UODO w opinii z dnia
7 października 2019 r. zamieszczonej na stronie internetowej https://uodo.gov.pl/pl/225/1213
w przedmiocie możliwości żądania przez administratora realizującego prawo kontroli podmiotu
przetwarzającego wynikające z umowy powierzenia danych wglądu do wewnętrznej
dokumentacji bezpieczeństwa).

Mając na uwadze powyższe Izba wskazuje, iż Odwołujący 1 nie wykazał, jakoby
postanowienie § 8 ust. 2 umowy powierzenia przetwarzania danych osobowych naruszało
przepisy ustawy Pzp w zw. z przepisami ustawy Kodeks cywilny oraz RODO
, co uzasadniałoby
jego wykreślenie z treści umowy. Stanowiska Odwołującego 1 nie potwierdza przywołany
fragment opinii Generalnego Inspektora Danych Osobowych wydanej na gruncie poprzednio
obowiązującego stanu prawnego dotyczącej charakteru i celów „polityk bezpieczeństwa”
stanowiących dokument o charakterze wewnętrznym i wymagający zachowania poufności, co
w zasadzie nie było okolicznością sporną między Stronami. Izba wskazuje, że Odwołujący 1

nie wykazał, by ww. postanowienie ograniczało krąg potencjalnych wykonawców
zainteresowanych uzyskaniem przedm
iotowego zamówienia z uwagi na jego nadmiarowy i
zbędny charakter. FBSerwis nie wykazał również braku możliwości skorzystania z
przysługujących instrumentów prawnych celem ochrony wewnętrznych dokumentów
stanowiących polityki bezpieczeństwa wykonawcy.

B
iorąc pod uwagę powyższe Izba uznała, iż ww. zarzut nie zasługiwał na
uwzględnienie.

Sygn. akt: KIO 403/20

Zarzut 6
– dotyczący obowiązku zainstalowania dostarczonego przez Zamawiającego
systemu monitorującego pracę wagi oraz zarzut 17 – dotyczący rozbieżności w opisie
przedmiotu zamówienia oraz zarzut 10 – dotyczący wymogu nagrywania dźwięku
w trakcie świadczenia usługi

Izba wskazuje, iż w toku posiedzenia niejawnego z udziałem Stron postępowania,
Zamawiający oświadczył, iż uwzględnia zarzuty odwołania wniesionego przez wykonawcę
ALBA, tj. zarzut zawarty w punkcie 6 i 17
petitum odwołania oraz zarzut 10 petitum odwołania
w zakresie jakim jego podstawa faktyczna dotyczyła wymogu nagrywania dźwięku
w trakcie świadczenia usługi.
Mając na względzie złożone przez Zamawiającego oświadczenie w ww. zakresie oraz
wobec braku wykonawców przystępujących do postępowania odwoławczego po stronie
Zamawiającego Izba uznała, że postępowanie odwoławcze, w zakresie ww. zarzutów podlega
umorzeniu. W tym miejscu Izba wska
zuje, że celowość i zasadność ww. czynności
Zamawiającego znalazła się poza merytoryczną oceną Izby.

Zarzut 1
– brak określenia początkowej daty realizacji zamówienia

Za niezasadny Izba uznała zarzut naruszenia art. 29 ust. 1, art. 36 ust. 1 pkt 4, art. 41
pkt 6 i art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez niewskazanie w specyfikacji istotnych warunków
zamówienia ani w ogłoszeniu o zamówieniu terminu realizacji zamówienia, wobec
niewskazania terminu początku realizacji zamówienia.

Osią sporu w zakresie przedmiotowego zarzutu był brak wskazania przez
Zamawiającego w ogłoszeniu o zamówieniu oraz SIWZ początkowej daty realizacji
zamówienia. Termin końcowy realizacji przedmiotowego zamówienia nie budził wątpliwości
odwołującego się Wykonawcy.

Za aktualną dla niniejszej sprawy uznać należy argumentację prawną dotyczącą
znaczenia
terminu realizacji zamówienia jako jednego z najistotniejszych elementów opisu
przedmiotu zamówienia zaprezentowaną powyżej w zakresie zarzutu nr 2 odwołania
FBSerwis, tym samym niezasadne jest jej powielanie.

W świetle uzasadnienia faktycznego ww. zarzutu oraz ściśle związanego z nim żądania
Izba uznała, że przedmiotowy zarzut nie zasługuje na uwzględnienie. Izba zauważa, iż
Odwołujący 2 wniósł o nakazanie Zamawiającemu precyzyjnego wskazania w SIWZ oraz
ogłoszeniu o zamówieniu czasu, na jaki ma być udzielone zamówienie, w szczególności
wskazanie okresu początkowego realizacji usługi poprzez określenie okresu pomiędzy
podpisaniem umowy a rozpoczęciem świadczenia usług przez wykonawcę, przy czym okres
ten powinien być nie krótszy niż 30 dni. Ponadto Odwołujący 2 wnioskował o nakazanie
Zamawiającemu podania w SIWZ przewidywanego terminu podpisania umowy.
W ocenie Izby,
pierwsze z żądań określonych przez Odwołującego 2 odpowiada
obecnie obowiązującym postanowieniom SIWZ, brak jest zatem podstaw do nakazania
Zamawiającemu zmian w tym zakresie. Izba wskazuje, że wbrew twierdzeniom Odwołującego
2
, Zamawiający w niniejszym postępowaniu uwzględnił brak obiektywnej możliwości
rozpoczęcia realizacji usługi objętej przedmiotem zamówienia z dniem podpisania umowy o
zamówienie publiczne, a to z uwagi na okoliczność, iż jej rozpoczęcie wymaga podjęcia przez
wykonawcę szeregu prac organizacyjnych i przygotowawczych. Jak wynika bowiem z § 4 ust.
3 projektu umowy, przedmiot umowy
w zakresie określonym w SWU (z zastrzeżeniem części
obowiązków dotyczących sprawozdawczości oraz monitorowania pojazdów, o których mowa
w rozdz. XV pkt 2, rozdz. XVII pkt 2, rozdz. XX SWU) świadczony będzie nie wcześniej niż od
dnia
wskazanego przez Zamawiającego, przy czym zgodnie z przypisem nr 1 do ww.
postanowienia, termin świadczenia usługi rozpocznie się nie wcześniej niż 30 dni od dnia
zawarcia umowy. Porównując zatem treść żądania Odwołującego 2, w zakresie którego
wykonawca s
precyzował, iż okres początkowy terminu realizacji usługi w przedmiotowym
postępowaniu winien być wskazany poprzez określenie okresu pomiędzy podpisaniem umowy
a rozpoczęciem świadczenia usług przez wykonawcę, przy czym okres ten powinien być nie
krótszy niż 30 dni, stwierdzić należy, iż powyższemu odpowiada postanowienie § 4 ust. 3
projektu umowy.
Izba nie znalazła również podstaw do uwzględniania drugiego z żądań sformułowanych
przez Wykonawcę, tj. nakazania Zamawiającemu podania w SIWZ przewidywanego terminu
podpisania umowy
. Izba wskazuje, iż wprowadzenie przez Zamawiającego do SIWZ
postanowienia
w ww. kształcie trudno byłoby uznać za jednoznaczne wobec braku możliwości
przewidzenia konkretnej daty zawarcia umowy
przez każdą ze stron stosunku
zobowiązaniowego.
W końcu Izba wskazuje, iż Odwołujący 2 mimo, że w uzasadnieniu zarzutu podniósł,

że w treści dokumentacji przetargowej nie wskazano liczby miesięcy na jaką Zamawiający
planuje udzielić zamówienia, to nie powiązał jednak postawionego zarzutu z żądaniem
wyznaczenia terminu realizacji zamówienia w miesiącach.
W kontekście ww. okoliczności za bez znaczenia dla rozpoznania przedmiotowego
zarzutu Izba uznała dowody złożone przez Odwołującego 2 w postaci pism Zamawiającego
z dnia 3 i 5 marca 2020 r. skie
rowanych do wykonawcy ALBA określających odpowiednio
termin zakończenia umowy nr 66/61/2016/G oraz czas trwania zamówienia w trybie negocjacji
bez ogłoszenia dotyczącego analogicznego przedmiotu zamówienia.
W
ziąwszy pod rozwagę powyższe w ocenie Izby brak było podstaw do uwzględnienia
przedmiotowego zarzutu.

Zarzut 2
– sprzeczność opisu przedmiotu zamówienia z Regulaminem utrzymania
czystości i porządku na terenie Wrocławia

Za niewykazany Izba uznała zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp w zw.
z przepisami ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz zarzut naruszenia art.
7 ustawy Pzp poprzez sporządzenie opisu przedmiotu zamówienia w sposób sprzeczny z
obowiązującym Regulaminem utrzymania czystości i porządku na terenie Wrocławia, tj.
uchwałą nr XXVIII/567/16 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 7 lipca 2016 r. oraz w sposób
nieuwzględniający konieczności dostosowania obowiązującego Regulaminu utrzymania
czystości i porządku na terenie Wrocławia do przepisów ucpg, która powinna nastąpić na
początkowym etapie realizacji zamówienia, tj. do dnia 6 września 2020 r., a więc w sposób
nieuwzględniający wymagań i okoliczności mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty.
Odnosząc się do żądań Odwołującego 2 wyrażonych we wstępnej części
przedmiotow
ego zarzutu Izba wskazuje, iż rolą środków ochrony prawnej, o których mowa
w Dziale VI ustawy P
zp, jest konwalidacja sprzecznych z prawem czynności zamawiającego,
które stają na drodze wykonawcom w procesie ubiegania się o zamówienie publiczne, nie zaś
do
stosowanie postanowień specyfikacji istotnych warunków zamówienia do oczekiwań
i postulatów wykonawcy. Izba w pełni podziela pogląd wyrażony w wyroku z dnia 4 lutego 2019
r., sygn. akt: KIO 51/19, iż wykonawca, który poddaje w wątpliwość postanowienia przyszłej
umowy, nie może pod pretekstem rzekomych naruszeń przepisów, negocjować
w postępowaniu odwoławczym ich treści, zmierzając do ich ukształtowania w sposób dla siebie
bardziej korzystny.
Ponadto za nieuzasadnione należy uznać oczekiwania Odwołującego 2
sprowadzające się do uwzględnienia w opisie przedmiotu zamówienia kształtu przyszłych
regulacji prawnych, na które Zamawiający nie ma przecież wpływu. Słusznie zwrócił uwagę
Zamawiający, iż brak jest tożsamości podmiotowej pomiędzy Zamawiającym a Radą Miejską
Wrocławia, która posiada wyłączną kompetencję do podjęcia uchwały wprowadzającej czy też

zmieniającej Regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie Wrocławia. Nie sposób
również oczekiwać od Zamawiającego, aby w postanowieniach specyfikacji przewidział
wszystkie możliwe, potencjalne zmiany legislacyjne z obszaru gospodarkami odpadami
komunalnymi. Dynamizm zmian legislacyjnych wymaga podjęcia przez Zamawiającego
instrumentów zabezpieczających prawidłową realizację zamówienia publicznego, w
szcz
ególności w zakresie zmian umowy w takich przypadkach, które w niniejszej sprawie
zostały przewidziane.
W dalszej części zarzutu Odwołujący 2 wskazał na sześć aspektów dotyczących
niezgodności między opisem przedmiotu zamówienia a Regulaminem, które w ocenie Izby nie
potwierdziły się.

Bioodpady

W zakresie ww. zarzutu Izba wskazuje, że zgodnie z rozdziałem III pkt 1 ppkt 5 SWU,
przedmiotem zamówienia są bioodpady. Ponadto z rozdziału I SWU wynika, iż przedmiotem
zamówienia objęte zostały odpady kuchenne ulegające biodegradacji o kodzie 20 01 08 oraz
odpady ulegające biodegradacji o kodzie 20 02 01. Jednocześnie w rozdziale II pkt 5 ppkt 1
SWU, Zamawiający wskazał, że w przypadku bioodpadów stanowionych części roślin
pochodzących z pielęgnacji terenów zielonych, ogrodów, parków, cmentarzy worek ma
zawierać nazwę „Bio-zielone”. Z powyższego zatem jednoznacznie wynika, iż przedmiotem
zamówienia objęte zostały bioodpady komunalne, pojemniki oraz worki przeznaczone na te
odpady mają być koloru brązowego, a część zielona bioodpadów może być zbierana
w workach oznaczonych napisem „Bio-zielone”.
W toku rozprawy z udziałem Stron, Zamawiający potwierdził słuszność przypuszczeń
Odwołującego 2, który twierdził, że oznaczenie brązowych pojemników i worków w sposób
określony przez Zamawiającego w SIWZ uzasadnia interpretację, że Zamawiający przewiduje
zbieranie w workach wyłącznie odpadów z ogrodów, parków i cmentarzy i nie dopuszcza
zbierania w nich odpadów kuchennych, podczas gdy przewiduje łączne zbieranie tych
kategor
ii odpadów w pojemnikach. Zdaniem Odwołującego 2 ww. sposób odbioru bioodpadów
jest
niezgodny
z
przepisami
ustawy
o
utrzymaniu
czystości
i
porządku
w gminach. Z
powyższym twierdzeniem wykonawcy ALBA nie sposób się zgodzić. Po
pierwsze wskazać należy, iż niesłusznie podnosił Odwołujący 2, iż przepis art. 4 ust. 2a pkt 2
ucpg nakłada na gminę obowiązek ustanowienia zbierania odpadów stanowiących części
roślin pochodzących z pielęgnacji terenów zielonych, ogrodów, parków i cmentarzy odrębnie
od innych bioodpa
dów stanowiących odpady komunalne, podczas gdy przepis ten stanowi
upoważnienie fakultatywne dla gminy, z którego Gmina Wrocław nie skorzystała. Po drugie, z
treści przedłożonej przez Odwołującego 2 opinii Ministerstwa Środowiska z dnia

28 września 2017 r., wynika, że „jeżeli gmina zdecyduje o łącznym zbieraniu odpadów
zielonych i kuchennych, mając na względzie wymóg przekazywania odpadów zielonych
bezpośrednio do regionalnej instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych (RIPOK)
stwierdzić należy, że łącznie zebrane odpady powinny również trafić do RIPOK.” Powyższe
potwierdza zatem dopuszczalność łącznego zbierania odpadów zielonych i kuchennych.
Wziąwszy pod rozwagę powyższe za nieuzasadnione Izba uznała żądanie
Odwołującego 2 określenia w SIWZ, iż selektywna zbiórka odpadów obejmuje tylko odpady
zielone o kodzie 20 02 01.

Mycie i dezynfekcja pojemników

W zakresie zarzutu dotyczącego utrzymania pojemników w odpowiednim stanie
sanitarnym wskazać należy, iż zgodnie z rozdziałem II pkt 8 ppkt 1 SWU wykonawca
zobowiązany jest do mycia i dezynfekcji pojemników wewnątrz i na zewnątrz ciepłą wodą,
zgodnie z wymaganiami określonymi w Regulaminie oraz zgodnie z Harmonogramem mycia
i dezynfekcji pojemników. Zamawiający dopuszcza również możliwość zlecenia dodatkowego
wykonania
przedmiotowych
prac
poza
terminami
wynikającymi
z Harmonogramów mycia i dezynfekcji pojemników. Termin i miejsce realizacji Zleceń określi
Zamawiający. Wykonawca zobowiązany jest do mycia i dezynfekcji pojemników
przeznaczonych do zbierani
a bioodpadów 4 razy w roku, w określonych miesiącach, tj.
w kwietniu, w czerwcu, w sierpniu i w październiku. Z kolei stosownie do § 11 Regulaminu,
u
trzymanie pojemników w odpowiednim stanie sanitarnym, porządkowym i technicznym
polega w szczególności na okresowym myciu i dezynfekcji pojemników, nie rzadziej jednak
niż raz na 6 miesięcy, okresowych przeglądach, konserwacji oraz ich wymianie w przypadku
uszkodzenia lub zniszczenia uniemożliwiającego dalsze użytkowanie i nie obejmuje
utrzymania w należytym stanie porządkowym i sanitarnym miejsc ustawienia pojemników.
Mając na uwadze powyższe nie można zgodzić się z twierdzeniem Odwołującego 2,
że SIWZ nie określa, w jaki sposób odbywać się ma mycie i dezynfekcja pojemników innych
niż pojemniki na bioodpady. Jak wynika z ww. zapisów SWU wykonawca zobowiązany jest do
mycia i dezynfekcji wszystkich pojemników wewnątrz i na zewnątrz ciepłą wodą. Ponadto
zapisy SWU wskazują na częstotliwość mycia i dezynfekcji pojemników na bioodpady (4 razy
do roku). W przypadku z
aś pozostałych pojemników zastosowanie znajdują postanowienia
Regulaminu stanowiące o myciu i dezynfekcji pojemników nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy.

Obowiązek kontrolowania zawartości pojemników i worków do zbiórki odpadów
komunalnych

W rozdziale III pkt 4 ppkt 3 SWU
Zamawiający nałożył na wykonawców obowiązek
kontrolowania zawartości pojemników i worków do zbiórki odpadów komunalnych co do
zgodności zbieranych w nich odpadów komunalnych względem zapisów Regulaminu. Z kolei
w ppkt 4 pkt 4 w
w. rozdziału określono obowiązki Wykonawcy, w przypadku stwierdzenia przez
Wykonawcę, że właściciel nieruchomości nie dopełnił obowiązku selektywnego zbierania
odpadów komunalnych, zgodnie z Regulaminem.
Mając na uwadze ww. postanowienia SWU wskazać należy, iż z treści rozdziału III pkt
4 ppkt 3 jednoznacznie wynika, że obowiązkiem wykonawcy jest kontrola wszystkich rodzajów
pojemników i worków. Zapisy SWU nie wprowadzają wyłączeń w ww. zakresie. Powyższe
zresztą potwierdził Zamawiający w piśmie z dnia 27 maja 2020 r.
Odnosząc się z kolei do kwestii braku określenia w SIWZ i Regulaminie regulacji
pozwalających na uznanie, kiedy obowiązek selektywnego zbierania odpadów uważa się za
spełniony, a kiedy nie, Izba wskazuje, że Odwołujący 2 nie wykazał, że ww. obowiązek winien
zostać wprowadzony. Izba wskazuje, iż zgodnie z art. 6ka ust. 1 ucpg, w przypadku
niedopełnienia przez właściciela nieruchomości obowiązku selektywnego zbierania odpadów
komunalnych, podmiot odbierający odpady komunalne przyjmuje je jako niesegregowane
(zmieszane) odpady komunalne i powiadamia o tym wójta, burmistrza lub prezydenta miasta
oraz właściciela nieruchomości. Słusznie zatem stwierdził Zamawiający, iż ocena spełnienia
obowiązku selektywnego zbierania odpadów przez właścicieli nieruchomości stanowi
ustawową powinność podmiotu odbierającego odpady komunalne. Z kolei w myśl art. 4
ust. 2a pkt 5 ucpg, rada gminy może w regulaminie określić warunki uznania, że odpady,
o których mowa w pkt 1 oraz w ust. 2 pkt 1 lit. a i b, są zbierane w sposób selektywny. Tym
samym w przypadku nieskorzystania z tej fakultatywnej
kompetencji wystarczającą miarą do
oceny sposobu wypełniania obowiązku selektywnego zbierania odpadów komunalnych
powinna być treść przepisów powszechnie obowiązujących, określających obowiązki
właściciela nieruchomości w dziedzinie postępowania z odpadami komunalnymi. Ponadto, jak
zauważył Zamawiający, art. 6d ust. 4 pkt 4a ucpg obliguje Zamawiającego do wskazania,
sposobu postępowania w przypadku stwierdzenia nieselektywnego zbierania odpadów, nie
zaś wskazania sposobu identyfikacji naruszenia tego obowiązku.
Ponadto odnosząc się do żądania Odwołującego 2 dotyczącego nakazania
Zamawiającemu wskazania w SIWZ, jakie odpady mają być zbierane w poszczególnych
workach/pojemnikach
z podziałem na dane frakcje, a jakich nie można wrzucać wraz
z uwzględnieniem tzw. zmieszanych odpadów komunalnych zwrócić należy uwagę na
brzmienie rozdziału II pkt 5 ppkt 1 i ppkt 2 SWU. Z ww. postanowień wynika, że sposób
oznakowania pojemników i worków będzie rodzajowo, kolorystycznie i opisowo wskazywał
zakres zbieranych w pojemnikach i workach odpadów.

W przypadku zaś żądania Odwołującego 2 w postaci nakazania Zamawiającemu
określenia w SIWZ w sposób jednoznaczny i precyzyjny obowiązków właścicieli nieruchomości
w
zakresie spełnienia obowiązków selektywnego zbierania odpadów umożliwiającego
kontrolowanie zawartości pojemników na odpady komunalne Izba wskazuje przede wszystkim,
że opis przedmiotu zamówienia nie służy ustanawianiu obowiązków obciążających właścicieli
nieruchomości.

Odbieranie odpadów ze szkła

W zakresie przedmiotowego zarzutu Izba wskazuje, że z treści SWU w sposób
jednoznaczny wynika częstotliwość odbioru odpadów ze szkła (co najmniej 1 raz w miesiącu)
i postanowienie to, jak
wskazał Zamawiający, będzie wiążące dla przyszłego wykonawcy
zamówienia. Ponadto jak wyjaśnił Zamawiający, postanowienia Regulaminu adresowane są
do
mieszkańców, tym samym częstotliwość przekazywania odpadów określona
w Regulaminie dotyczy obowiązku mieszkańca, nie zaś wykonawcy. Gmina z kolei
zapewniając właścicielom nieruchomości pozbywanie się wszystkich rodzajów odpadów
komunalnych, w zamian za pobraną opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi,
nakłada w umowie w sprawie zamówienia publicznego obowiązki na wykonawcę, w tym
dotyczące częstotliwości odbioru odpadów. Tym samym Izba nie stwierdziła kolizji między
postanowieniami SWU oraz Regulaminu w zakresie częstotliwości odbioru odpadów ze szkła.

Usługa SZOP

W ocenie Izby Odwołujący 2 nie wykazał, iż wymóg określony w rozdziale XII pkt 8 ppkt
5 SWU nakładający na wykonawcę obowiązek sporządzenia regulaminu korzystania
z SZOP stoi w sprzeczności z przepisami ucpg oraz że narusza on art. 29 ust. 1 ustawy Pzp.
Odwołujący 2 nie odparł także twierdzeń Zamawiającego, że przepisy ucpg nie zobowiązują
gminy
do regulowania każdej formuły pozbywania się odpadów przez mieszkańców
w Regulaminie.
Zamawiający podkreślał, że jeżeli gmina wprowadza inne formy zapewnienia
pozbywania się odpadów, aniżeli te stanowiące minimum, nie ma obowiązku regulować ich na
poziomie Regulaminu. Zamawiający wskazał, iż jak wynika z art. 4 ucpg przedmiotem
Regulaminu mogą być wyłącznie sprawy przekazane do uregulowania radzie gminy.

Mając na uwadze powyższe Izba nie stwierdziła podstaw do uwzględnienia ww.
zarzutu.

Zarzut 3
– poziomy recyklingu, kary umowne

Za niewykazany Izba uznała zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 i art. 7 ustawy Pzp
w zw. z art. 3b ucpg poprzez wadliwy opis przedmiotu zamówienia w zakresie osiągania
poziomów recyklingu oraz art. 139 ust. 1 w zw. z art. 5, art. 353
1

i art. 487 § 2 k.c. poprzez
wprowadzenie do wzoru umowy oraz szczegółowych warunków umowy zapisów
niekorzystnych dla wykonawców, naruszających bezwzględnie obowiązujące przepisy prawa,
zasady współżycia społecznego oraz równowagę stron umowy oraz zakładających nadmiernie
obciążenie wykonawców ryzykiem kontraktowym w zakresie kar umownych za nieosiągnięcie
wymaganych poziomów recyklingu, w sytuacji gdy osiągnięcie poziomów recyklingu wedle
wzoru określonego przez Zamawiającego jest obiektywnie niemożliwe do osiągnięcia.
W zakresie ww. zarzutu wykonawca ALBA
odwoływał się do sprzeczności wzoru
służącego obliczaniu poziomu zagospodarowania odpadów z przepisami prawa,
niemożliwości osiągnięcia wymaganych od wykonawcy poziomów recyklingu oraz braku
instrumentów oddziaływania na stopień osiągania poziomów recyklingu.
Odnosząc się do kwestii określenia poziomów recyklingu w rozdziale XXI SWU
niezgodnie z obowiązującym rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 14 grudnia 2016 r.
w sprawie poziomów recyklingu, przygotowania do ponownego użycia i odzysku innymi
metodami niektórych frakcji odpadów komunalnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2167), podkreślić
należy, że Izba bada legalność działań zamawiającego w świetle przepisów ustawy Prawo
zamówień publicznych. Dalej Izba wskazuje, że wykonawca ALBA w swoim wywodzie pominął
całkowicie brzmienie aktualnie obowiązującego od 1 stycznia 2020 r. art. 3b ust. 1 pkt 1 ucpg,
zgodnie
z
którym
gminy
są
obowiązane
osiągnąć
poziom
recyklingu
i przyg
otowania do ponownego użycia odpadów komunalnych, z wyłączeniem innych niż
niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne,
w wysokości co najmniej 50% wagowo - za każdy rok w latach 2020-2024. W tym miejscu
wskazać należy, iż mimo zmiany brzmienia art. 3b ust. 1 ucpg, zmianie nie uległo ww.
rozporządzenie określające poziomy recyklingu i przygotowania do ponownego użycia
następujących frakcji odpadów komunalnych: papieru, metali, tworzyw sztucznych i szkła,
a także sposób ich obliczania.
Konsekwencją powyższego stanu prawnego było, jak wyjaśnił Zamawiający,
dostosowanie
zakresu odpowiedzialności wykonawcy do brzmienia aktualnie obowiązującego
art. 3b ucpg, który nie dotyczy już „recyklingu i przygotowania do ponownego użycia
następujących frakcji odpadów komunalnych: papieru, metali, tworzyw sztucznych i szkła” oraz
do
przepisów
UE.
Ponadto
jak
wskazał
Zamawiający
wzór
określony
w rozdziale XXI SWU
współgra z treścią przepisów ustawowych, podczas gdy wykonawca
ALBA oczekiw
ałby wprowadzenia do specyfikacji wzoru nieodpowiadającego brzmieniu
art. 3b ucpg.

Niezależnie od powyższego zauważyć należy, iż w § 19 ust. 1 pkt 11 projektu umowy,
Zamawiający przewidział możliwość dokonania istotnych zmian postanowień zawartej umowy
w zakresie
zmiany sposobów wyliczenia, wymaganych przepisami prawa, rocznych
poziomów, o których mowa w SWU, rozdział XXI, pkt 1.
Przechodząc następnie do zarzucanej przez Odwołującego 2 kwestii, jakoby dla
niektórych frakcji odpadów osiągnięcie przewidzianych przez Zamawiającego poziomów
recyklingu było obecnie niemożliwe z uwagi na warunki technologiczne Izba wskazuje, że
twierdzenia Odwołującego 2 w ww. zakresie uznała za niewykazane. W szczególności
stwierdzić należy, iż wykonawca ALBA nie wykazał dlaczego warunki technologiczne
uniemożliwiają osiągnięcie zakładanych przez Zamawiającego poziomów recyklingu
w przypadku frakcji odpadów zmieszanych oraz odpadów wielkogabarytowych, poprzestając
na gołosłownych twierdzeniach w tymże zakresie. Co więcej Izba wskazuje, iż z dowodu
złożonego przez Odwołującego 2, tj. raportu Politechniki Wrocławskiej Wydział Inżynierii
Środowiska Zakład Technologii Odpadów i Remediacji Gruntów z 2018 r. wynika, iż nie jest
tak, jak twierdził Wykonawca, że osiągnięcie poziomu 50% recyklingu dla odpadów
komunalnych, jest obiektywnie niemożliwe do zrealizowania. Wręcz przeciwnie
w rzeczonym
dowodzie podano jakie działania należy przedsięwziąć, aby osiągnąć poziom
50% recyklingu ze strumienia odpadów selektywnie zbieranych oraz zmieszanych, jak również
podano konkretne wyliczenia potwierdzające możliwość osiągnięcia ww. wskaźnika
recyklingu.
Ponadto zważyć należy, iż przedmiotowy raport sporządzono w roku 2018,
a Odwołujący 2 nie odparł twierdzeń Zamawiającego w przedmiocie postępu technologicznego
instalacji zagospodarowujących odpady.
Izba wskazuje, że Odwołujący 2 nie zakwestionował także dowodu złożonego przez
Zamawiającego stanowiącego pismo wykonawcy FBSerwis z dnia 31 stycznia 2020 r.
stwierdzające w punkcie 2.: „Poziom recyklingu, przygotowania do ponownego użycia
i odzysku innymi metodami obliczone zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska
z dnia 14 grudnia 2016 r. w sprawie poziomów recyklingu, przygotowania do ponownego
użycia i odzysku innymi metodami niektórych frakcji odpadów (Dz.U.2016 poz. 2167) za
miesiąc grudzień wynosi 85,20% - obliczenia stanowią zał. Nr 2 (…)”.
Dodać również należy, iż okoliczność, że poziomy recyklingu w zakresie odpadów
komunalnych zmieszanych oscylują aktualnie na poziomie kilku procent, nie przesądza, że
w przyszłości, nie będą one osiągane na poziomie wyższym, zgodnie z kierunkiem wskazanym
przez ustawodawcę i samego Zamawiającego.
Kolejno
Izba wskazuje, iż Odwołujący 2 mimo, że wielokrotnie zarzucał
Zamawiającemu, iż opis przedmiotu zamówienia jest wadliwy ze względu na to, iż brak
w nim jakichkolwiek postanowień odnoszących się do działań Zamawiającego mających na
celu osiąganie poziomów recyklingu, w tym w przypadku wejścia w życie systemu kaucyjnego

opakowań w ramach Rozszerzonej Odpowiedzialności Producentów oraz wobec braku
warunków uznania, że obowiązek selektywnej zbiórki odpadów został przez mieszkańców
spełniony, nie przedstawił konkretnych, jednoznacznych i pełnych postanowień, które
należałoby wprowadzić do specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Jak już podkreślano
na wstępie, wykonawca, który kwestionuje w ramach środków ochrony prawnej treść
postanowień
specyfikacji
istotnych
warunków
zamówienia
oraz
ogłoszenia
o zamówieniu winien również w sposób precyzyjny i staranny określić swoje żądania, bowiem
ocena
zarzutów
podniesionych
w
ramach
odwołania
dokonywana
jest
z uwzględnieniem żądań wykonawcy co do nowych postanowień SIWZ oraz ogłoszenia
o zamówieniu.
Jednocześnie Izba wskazuje, iż nie jest prawdą twierdzenie Odwołującego 2 jakoby
z zapisów SWU wynikało, że wykonawca ma kontrolować wyłącznie zawartość pojemników
na odpady gromadzone selektywnie, podczas gdy zdaniem Wykonawcy kontroli powinna być
poddana przede wszystkim frakcja odpadów zmieszanych. Jak wynika bowiem z rozdziału III
pkt 4 ppkt 3 SWU, w zakresie przeprowadzania kontroli oraz informowania Zamawiającego
o utrudnieniach w odbiorze odpadów wykonawca ma obowiązek kontrolowania zawartości
pojemników i worków do zbiórki odpadów komunalnych co do zgodności zbieranych w nich
odpadów względem zapisów Regulaminu.
Następnie odnosząc się do żądania Odwołującego 2 w przedmiocie obniżenia
wysokości kar umownych wskazanych w § 15 ust. 2 pkt 6 projektu umowy o połowę ich
wysokości Izba wskazuje, iż wykonawca ALBA nie przedstawił żadnego merytorycznego
uzasadnienia w ww. zakresie, poprzestając w istocie na zacytowaniu stosownych postanowień
specyfikacji.
Nie sposób zatem stwierdzić, iż postawił konkretny zarzut w ww. zakresie.
Co się z kolei tyczy kar umownych, o których mowa w § 15 ust. 2 pkt 14 lit. r, s oraz t
projektu umowy
Izba wskazuje, że żądanie Odwołującego 2 co do obniżenia ich wysokości
o połowę jest niemożliwe do zrealizowania, bowiem ww. kary umowne zostały określone jako
iloczyn stawki opłaty za umieszczenie niesegregowanych (zmieszanych) odpadów
komunalnych na składowisku, określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 290
ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2019 r. poz. 1396 ze
zm.) i brakującej masy odpadów komunalnych wyrażonej w Mg wymaganej do osiągnięcia
poziomu. Brak należytej staranności w formułowaniu żądań obciąża Odwołującego 2.
W świetle ww. okoliczności Izba uznała, iż brak było podstaw do uwzględnienia ww.
zarzutu.

Zarzut
4
–
obowiązek
wykonawcy
odbierania,
zbierania,
transportu
i zagospodarowania bliżej niezidentyfikowanych odpadów o kodach niewskazanych w opisie
przedmiotu zamówienia, co uniemożliwia należytą wycenę usługi

Za niezasadny Izba uznała zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 i 2, art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
w zw. z art. 14 ust. 1 i art. 139 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 5 k.c., art. 353
1

i art. 487 § 2 k.c. poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób utrudniający uczciwą
konkurencję, naruszający równowagę stron i obciążający nadmiernym ryzykiem kontraktowym
wykonawcę, zakładający realizację obowiązków, których rozmiar i zakres na etapie składania
oferty nie może być przewidziany wobec objęcia przedmiotem zamówienia obowiązku
wykonawcy
do
odebrania,
zbierania,
transportu
i
zagospodarowania
bliżej
nie
zidentyfikowanych odpadów o kodach niewskazanych w opisie przedmiotu zamówienia, co
uniemożliwia wykonawcy należytą wycenę usługi.
Izba nie zgodziła się ze stanowiskiem Odwołującego 2, iż opis przedmiotu zamówienia
jest niejednoznaczny wobec braku wskazani
a zamkniętego katalogu frakcji odpadów do
odbioru, zbierania, transportu i zagospodarowania, których wykonawca będzie zobowiązany
w trakcie realizacji zamówienia. Za Zamawiającym Izba wskazuje, iż przedmiotem niniejszego
zamówienia są odpady komunalne, tj. odpady powstające w gospodarstwach domowych, z
wyłączeniem pojazdów wycofanych z eksploatacji, a także odpady niezawierające odpadów
niebezpiecznych pochodzące od innych wytwórców odpadów, które ze względu na swój
charakter lub skład są podobne do odpadów powstających w gospodarstwach domowych (art.
3 ust. 1 pkt 7 ustawy o odpadach). Jednocześnie jak wyjaśnił Zamawiający, do odpadów
komunalnych należy niczym nieograniczony strumień odpadów, zwłaszcza co do rodzajów
odpadów, w szczególności nielimitowana katalogiem odpadów i grupą oznaczona jako 20, o
ile odpady te spełniają kryteria ustawowe definicji. Tym samym konstrukcja ustawowa pojęcia
odpadów komunalnych, z którymi hipotetycznie może zetknąć się wykonawca, determinuje
brak możliwości sformułowania ostatecznego i zamkniętego katalogu odpadów.
Jednocześnie Zamawiający wskazał w opisie przedmiotu zamówienia (rozdział I SWU)
odpady, z którymi wykonawcy z pewnością będą mieli do czynienia, zastrzegając
w rozdziale I pkt 3 SWU, że nie wyklucza możliwości pojawienia się na terenie Sektora
w trakcie realizacji zamówienia innych frakcji odpadów komunalnych wymagających
odebrania, zbierania, transportu i zagospodarowania. J
ak wyjaśnił Zamawiający
w odpowiedzi na odwołanie, z sytuacją incydentalnego odbierania, zbierania, transportu
i zagospodarowania innych odpadów aniżeli wprost wskazane w opisie przedmiotu
zamówienia, wykonawca będzie miał do czynienia w szczególności w przypadku prac
interwencyjnych.
Z powyższego stanowiska Zamawiającego, w ocenie Izby, można wywieść,
że rozliczenie za odbiór, zbieranie, transport i zagospodarowanie innych, niż wprost
wymienione w SWU, frakcji odpadów komunalnych w szczególności w przypadku prac
interwencyjnych,
o których mowa w rozdziale X SWU nastąpi na podstawie kosztorysu
sporządzonego przez wykonawcę, czego zresztą domagał się Odwołujący 2
w sformułowanym żądaniu.

Mając na względzie powyższe Izba nie stwierdziła, aby Zamawiający
w przedmiotowym zakresie uchybił ww. przepisom prawa.

Zarzut 5
– kary umowne za przepełnienie pojemników powyżej 80% ich całkowitej
pojemności, o których mowa w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. p, q i r projektu umowy

Zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 i 2, art. 7 ust. 1 oraz art. 139 ust. 1 ustawy Pzp w zw.
z art. 5 k.c., art. 353
1
k.c. i art. 487
§ 2 k.c. poprzez ułożenie treści stosunku prawnego
w sposób sprzeciwiający się zasadom współżycia społecznego i naruszający równowagę stron
umowy oraz zakładający nadmiernie obciążenie wykonawcy ryzykiem kontraktowym
z uwagi na wprowadzenie do projektu u
mowy oraz szczegółowych warunków umowy zapisów
niekorzystnych dla wykonawców, zakładających realizację obowiązków, których rozmiar i
zakres na etapie składania oferty nie może być przewidziany i dokonanie opisu przedmiotu
zamówienia w sposób nieadekwatny do potrzeb Zamawiającego, naruszający uczciwą
konkurencję, polegający na przyjęciu, że częstotliwość odbioru odpadów dostosowana ma
zostać do wymogu niedopuszczenia do wypełnienia poszczególnych pojemników na odpady
komunalne powyżej 80% ich całkowitej pojemności oraz wprowadzenie obowiązku
systematycznego przeprowadzania własnej kontroli stopnia napełnienia poszczególnych
pojemników, w celu niedopuszczenia ich do napełnienia odpadami powyżej 80% całkowitej
pojemności i zastrzeżenie rażąco wygórowanych kar umownych za naruszenie tego
obowiązku - Izba uwzględniła w części, nakazując Zamawiającemu obniżenie wysokości kar
umownych przewidzianych w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. p, q i r projektu umowy o połowę ich
wysokości.
Izba podtrzymuje stanowisko w zakresie rzeczonego zarzutu, jak w sprawie
z odwołania wykonawcy FBSerwis (zarzut 7), tym samym za niezasadne Izba uznała
powielanie argumentacji w przedmiotowym zakresie.
Jedynie uzupełniająco, odnosząc się do twierdzeń wykonawcy ALBA, Izba wskazuje,
że stanowisko Odwołującego 2 w przedmiocie ww. zarzutu nie było spójne. Po pierwsze
zważyć należy, iż Wykonawca w treści odwołania zarzucał, iż wywiązanie się z obowiązku
niedopuszczenia do wypełnienia poszczególnych pojemników powyżej 80% ich całkowitej
pojemności skutkowałoby koniecznością zwielokrotnienia częstotliwości kursów na trasach
odbioru odpadów w sposób niemożliwy do przewidzenia na etapie składania oferty, podczas
gdy w toku rozprawy przed Izbą stwierdził, że ww. wymóg sprowadza się do tego, że
„wykonawca musiałby jeździć o 20% więcej”. Powyższe zaprzecza zatem twierdzeniom
Odwołującego 2 jakoby niemożliwym do przewidzenia na etapie składania oferty było
skalkulowanie kosztów związanych z większą ilością kursów celem realizacji wymogu
Zamawiającego, o którym mowa w rozdziale III pkt 2 SWU.

Po drugie Izba wskazuje, że brak spójności w wywodzie Odwołującego 2 dotyczył
kwestii żądania określenia poziomu wypełnienia pojemników na odpady skutkującego
koniecznością ich odbioru w przypadku wypełnienia pojemnika w 100%. Ze złożonego przez
Zamawiającego dowodu stanowiącego propozycję wykonawcy ALBA w zakresie zmian
dotyczących postępowania o udzielenie zamówienia prowadzonego w trybie negocjacji bez
ogłoszenia obejmującego analogiczny przedmiot zamówienia dotyczący Sektora I – Stare
Miasto i Śródmieście wynika, iż wykonawca oczekiwał dopuszczenia przez Zamawiającego
możliwości wypełnienia pojemników do 90%, nie zaś jak w niniejszej sprawie w 100%.

Zarzut 7 -
dotyczący zastrzeżenia maksymalnych proporcji cen jednostkowych
oferowanych przez wykonawcę

Izba uwzględniła zarzut naruszenia art. 36 ust. 1 pkt 13, art. 91 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7
ust. 1, a także art. 87 ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy Pzp poprzez wadliwe sporządzenie specyfikacji
istotnych warunków zamówienia w części dotyczącej opisu sposobu przygotowania ofert
poprzez zamieszczenie w rozdziale XIV pkt 10 i 11 SIWZ zapisów sprzecznych z istotą
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, pozwalających Zamawiającemu na
ingerencję w cenę ofertową wykonawcy i nakazała Zamawiającemu wykreślenie
postanowienia zawartego w rozdziale XIV pkt 10 SIWZ.
W przedmiocie ww. zarzutu Izba podtrzymuje argumentację zaprezentowaną powyżej,
jak
w sprawie z odwołania wykonawcy FBSerwis Wrocław (zarzut 1), tym samym za niecelowe
uznano jej powielanie.
Dodatkowo Izba wskazuje,
iż złożony przez Zamawiającego dowód w postaci analizy
kosztów odbioru i zagospodarowania odpadów wielkogabarytowych nie zmienił ww. oceny
Izby, w szczególności z uwagi na okoliczność, że dotyczył tylko odpadów wielkogabarytowych,
a wprowadzone w rozdziale XIV pkt 10 SIWZ ograniczenia w zakresie szacowania przez
wykonawców cen jednostkowych obejmowały także odpady dotyczące opakowań z tworzyw
sztucznych, sklasyfikowanych jak odpad o kodzie 15 01 02, odpady z tworzyw sztucznych,
sklasyfikowanych jako odpad o kodzie 20 01 39 or
az odpady opakowań ze szkła.
Ponadto ww. analiza
nie tłumaczy jakie było uzasadnienia dla wprowadzenia przez
Zamawiającego ograniczeń co do sposobu kalkulacji cen jednostkowych w zakresie pozycji
11, 13, 14 i 19 załącznika nr 2 do SIWZ.

Zarzut 8
– brak przewidzenia podstawy wykluczenia, o której mowa w art. 24 ust. 5 pkt
7 ustawy Pzp

Za niezasadny Izba uznała zarzut naruszenia art. 36 ust. 1 pkt 5 i 5a ustawy Pzp oraz
art. 7 ust. 1 ustawy Pzp pop
rzez określenie podstawy wykluczenia w sposób niezapewniający
zachowania uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców.
Istota ww. zarzutu sprowadzała się do braku uwzględnienia przez Zamawiającego
w postanowieniach SIWZ oraz ogłoszenia o zamówieniu fakultatywnej przesłanki wykluczenia
wykonawcy z udziału w postępowaniu, o której mowa w art. 24 ust. 5 pkt 7 ustawy Pzp.
Izba wskazuje, iż przesłanki wykluczenia wykonawcy z udziału w postępowaniu
o udz
ielenie zamówienia publicznego dzielą się na przesłanki obligatoryjne, od których
zastosowania zamawiający nie może odstąpić oraz fakultatywne, które mogą, ale nie muszą
być stosowane przez zamawiającego. W przypadku przesłanek fakultatywnych to w gestii
zamawiającego pozostaje, czy zamierza on w danym postępowaniu o udzielenie zamówienia
wprowadzić do treści SIWZ oraz ogłoszenia o zamówieniu wszystkie przesłanki przewidziane
w art. 24 ust. 5 ustawy Pzp,
zastosować część z nich, czy też zrezygnować z weryfikacji
wiarygodności wykonawcy w przypadkach uregulowanych ww. przepisem.
W okolicznościach niniejszej sprawy Izba nie dopatrzyła się naruszenia przez
Zamawiającego ww. przepisów ustawy Pzp wobec braku przewidzenia przez Zamawiającego
fakultatywnej podstawy wykluczenia wykonawcy,
wobec którego wydano ostateczną decyzję
administracyjną o naruszeniu obowiązków wynikających z przepisów prawa ochrony
środowiska, jeżeli wymierzono tą decyzją karę pieniężną nie niższą niż 3000 złotych. W
szczególności nie można zgodzić się z twierdzeniem Odwołującego 2, iż podmiot, na który
została nałożona ww. ostateczna decyzja administracyjna nie daje rękojmi należytego
wykonania zamówienia w zakresie usług objętych przedmiotem zamówienia. Odwołujący 2 w
swoim stanowisku pominął zupełnie możliwość skorzystania przez wykonawcę z procedury
samooczyszczenia, o
której mowa w art. 24 ust. 8 ustawy Pzp, wywodząc a priori, że
podmiotowi takiemu należy odmówić wiarygodności i rzetelności.
Z uwagi na powyższe przedmiotowy zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie.

Zarzut 9
– dotyczący wymogu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę osób
wykonujących czynności w trakcie realizacji zamówienia

Zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez przygotowanie i prowadzenie
postępowania w sposób niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji oraz równego
traktowania wykonawców oraz naruszający zasadę proporcjonalności i przejrzystości przy
formułowaniu specyfikacji istotnych warunków zamówienia – Izba uwzględniła w części
dotyczącej opisania wymogu w zakresie zatrudnienia na podstawie umowy o pracę osób
wykonujących wskazane przez Zamawiającego czynności w zakresie realizacji zamówienia w
sposób niejasny i nieprzejrzysty.

W kontekście podstawy prawnej ww. zarzutu Izba wskazuje, iż jakkolwiek Odwołujący
2 w petitum odwołania wskazał na naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, to jednak jak zauważył
sam Zamawiający, w uzasadnieniu faktycznym odwołania Wykonawca kwestionował brak
jednoznaczności w spełnieniu przez Zamawiającego wymogu wynikającego z art. 29 ust. 3a
w zw. z art. 36 ust. 2 pkt 8a lit. c ustawy Pzp.
Izba wskazuje, iż zgodnie z art. 29 ust. 3a ustawy Pzp, zamawiający określa w opisie
przedmiotu zamówienia na usługi lub roboty budowlane wymagania zatrudnienia przez
wykonawcę lub podwykonawcę na podstawie umowy o pracę osób wykonujących wskazane
przez zamawiającego czynności w zakresie realizacji zamówienia, jeżeli wykonanie tych
czynności polega na wykonywaniu pracy w sposób określony w art. 22 § 1 ustawy z dnia 26
czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495). Z kolei stosownie do
treści art. 36 ust. 2 pkt 8a ustawy Pzp, w przypadku gdy przepisy ustawy nie stanowią inaczej,
specyfikacja istotnych waru
nków zamówienia zawiera również, w przypadku gdy zamawiający
przewiduje
wymagania,
o
których
mowa
w art.
29
ust.
3a
,
określenie
w szczególności: a) sposobu dokumentowania zatrudnienia osób, o których mowa w art. 29
ust. 3a
, b) uprawnienia zamawiającego w zakresie kontroli spełniania przez wykonawcę
wymagań, o których mowa w art. 29 ust. 3a, oraz sankcji z tytułu niespełnienia tych wymagań,
c)
rodzaju czynności niezbędnych do realizacji zamówienia, których dotyczą wymagania
zatrudnienia na podstawie umowy o pracę przez wykonawcę lub podwykonawcę osób
wykonujących czynności w trakcie realizacji zamówienia.
Mając na względzie brzmienie § 8 ust. 7 projektu umowy, zgodnie z którym
Zamawiający wymagał, aby Wykonawca oraz Podwykonawca w czasie realizacji przedmiotu
umowy zatrudniali na podstawie umowy o pracę osoby wykonujące czynności bezpośrednio
związane z odbiorem, transportem, zagospodarowaniem (jeśli prowadzone jest we własnym
zakresie) odpadów komunalnych Izba stwierdziła, iż ww. postanowienie umowne narusza
normę wyrażoną w art. 29 ust. 3a w zw. z art. 36 ust. 2 pkt 8a lit. c ustawy Pzp, jako że nie
konkretyzuje rodzaju czynności niezbędnych do realizacji zamówienia, których dotyczą
wymagania zatrudnienia na podstawie umowy o pracę przez wykonawcę lub podwykonawcę
osób wykonujących czynności w trakcie realizacji zamówienia. Izba uznała, iż omawiana
klauzula umowna ma charakter ogólny i niepełny, przez co w konsekwencji nie realizuje
obowiązku wyspecyfikowania przez Zamawiającego wszystkich tych czynności, które
wymagają zatrudnienia pracowniczego. Izba wskazuje, że lakoniczność wymogu
wynikającego § 8 ust. 7 projektu umowy można byłoby porównać do stwierdzenia, iż
Z
amawiający wymaga zatrudnienia na podstawie stosunku pracy osób wykonujących
czynności bezpośrednio związane z przedmiotem zamówienia. Podkreślić również należy, iż
powyższe postanowienie stwarza wątpliwości interpretacyjne w zakresie rozumienia zwrotu
„czynności bezpośrednio związane z”.

Jednocześnie wskazać należy, iż obowiązku wynikającego z art. 29 ust. 3a ustawy Pzp
zamawiający nie może scedować na wykonawców będących, jak podkreślał
w odpowiedzi na odwołanie, profesjonalistami. Zamawiający będący również profesjonalistą w
swojej branży, znający szeroko zagadnienie związane z gospodarką odpadami komunalnymi,
obowiązany jest wskazać konkretne rodzaje czynności niezbędne do realizacji zamówienia,
których dotyczą wymagania zatrudnienia na podstawie umowy o pracę przez wykonawcę lub
podwykonawcę osób wykonujących czynności w trakcie realizacji zamówienia. Spełnienie ww.
wymogu w sposób rzeczywisty, nie zaś blankietowy jak w okolicznościach rozpoznawanej
sprawy, ma o tyle istotne znaczenie,
gdyż stanowić będzie gwarancję porównywalności ofert
w zakresie związanym z wymogiem zatrudnienia na podstawie umowy o pracę osób
świadczących usługi w ramach realizacji zamówienia.
Izba nie podzieliła natomiast stanowiska Odwołującego 2 jakoby postanowienia SIWZ
stawiały w uprzywilejowanej pozycji wykonawców, którzy nie będą zagospodarowywali
odpadów we własnym zakresie. Izba stwierdza, że stanowisko Odwołującego 2 jest sprzeczne
z treścią art. 29 ust. 3a ustawy Pzp, który nakłada na zamawiających obowiązek analizy opisu
przedmiotu zamówienia, którego przedmiotem są usługi i stwierdzenia, które
z czynności objętych przedmiotem zamówienia wymagają zatrudnienia w ramach stosunku
pracy. Skoro zatem
, przedmiotem zamówienia jest zagospodarowanie odpadów
komunalnych, to Zamawi
ający nie może odstąpić od wskazania rodzaju czynności
wykonywanych w ramach zagospodarowania odpadów, o ile będą miały one charakter
pracowniczy.
Izba nie podzieliła również stanowiska Odwołującego 2 wyrażonego w kontekście
postanowienia zawartego w § 8 ust. 8 pkt 4 projektu umowy w przedmiocie braku zasadności
żądania przez Zamawiającego kopii niezaanonimizowanych dokumentów potwierdzających
zawarcie stosunku pracy.
Za Zamawiającym Izba wskazuje, iż stanowisko Odwołującego 2
jest sprzeczne z oficjalnym komunikatem Prezesa
Urzędu Zamówień Publicznych oraz
Generalnego Inspektora Danych Osobowych z dnia
28 kwietnia 2017 r. dopuszczającym
możliwość pozyskiwania przez Zamawiającego takich danych pracowników jak: imię
i nazwisko, data zawarcia umowy, rodzaj u
mowy o pracę oraz wymiar etatu, w celu
zapewnienia realnej i efektywnej kontroli spełniania wymogu zatrudnienia przez wykonawcę
na podstawie umowy o pracę osób wykonujących czynności w zakresie realizacji zamówienia.
Wziąwszy pod rozwagę powyższe Izba przedmiotowy zarzut uwzględniła w części
i nakazała Zamawiającemu sprecyzowanie w § 8 ust. 7 projektu umowy rodzaju czynności
niezbędnych do realizacji zamówienia, których dotyczą wymagania zatrudnienia na podstawie
umowy o pracę przez wykonawcę lub podwykonawcę osób wykonujących czynności w trakcie
realizacji zamówienia.

Zarzut 10
– system wizyjnego monitorowania pojazdów – wymóg 360
0

oraz „widok
z lotu ptaka”

Izba uwzględniła w części zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp oraz art. 7
ust. 1 usta
wy Pzp poprzez dokonanie opisu przedmiotu zamówienia w sposób nieadekwatny
do przedmiotu zamówienia i stawianie wymogów, które nie znajdują uzasadnienia
w obiektywnych potrzebach Zamawiającego, co utrudnia uczciwą konkurencję w zakresie
wymogów stawianych systemowi wizyjnego monitorowania pojazdów i nakazała
Zamawiającemu wykreślenie z treści rozdziału XVII Szczegółowych warunków umowy oraz
Załącznika nr 28 do Szczegółowych warunków umowy wymogu, aby system monitorowania
wizyjnego pojazdów generował widok otoczenia pojazdu bez martwych stref (360°) i widok
z góry (tzw. „widok z lotu ptaka”).
W przedmiocie ww. zarzutu Izba podtrzymuje argumentację zaprezentowaną powyżej,
jak w sprawie z odwołania wykonawcy FBSerwis Wrocław (zarzut 4), tym samym za niecelowe
uznano jej powielanie.
Dodatkowo Izba wskazuje, iż za niezasadne uznała żądanie Odwołującego 2
w postaci skrócenia czasu archiwizacji danych do maksymalnie 30 dni. W ww. zakresie Izba
wskazuje, iż Zamawiający uzasadnił potrzebę archiwizacji danych z systemu przez okres 6
miesięcy od momentu zarejestrowania podnosząc w szczególności, że skrócenie archiwizacji
danych w systemie będzie miało negatywny wpływ na możliwości systemu oraz na jego
przydatność do rozpatrywania skarg mieszkańców i kontroli strumienia odpadów.

Zarzut 11
– kary umowne, maksymalny limit kar umownych

Zarzut naruszenia art. 14 i art. 139 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 5 k.c., art. 353
1
k.c.,
art. 483 § 1 k.c., art. 484 § 2 k.c., art. 487 § 2 k.c. oraz art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7 ust. 1
ustawy Pzp poprzez nadużycie uprzywilejowanej pozycji Zamawiającego wobec wykonawcy
i wprowadzenie do wzoru umowy zapisów dotyczących kar umownych, które rodzą po stronie
wykonawców wątpliwości, w jakich sytuacjach kary umowne będą na nich nakładane, co
jednocześnie nie pozwala na skalkulowanie w cenie ofertowej ryzyka z tym związanego,
poprzez obciążenie wykonawcy odpowiedzialnością z tytułu kar umownych za niewykonanie
lub nienależyte wykonanie umowy w zakresie obowiązków, których dochowanie przez
wykonawcę jest niemożliwe i to także w sytuacjach, gdy do naruszenia obowiązków umownych
dojdzie z przyczyn przez wykonawcę niezawinionych, poprzez nałożenie na wykonawcę
rażąco wygórowanych i nieadekwatnych kar umownych na wykonawcę, co jednocześnie
prow
adzi do naruszenia równowagi między stronami umowy i jest sprzeczne
z zasadami współżycia społecznego i naturą łączącego je stosunku, jak również utrudnia

konkurencję i tworzy po stronie wykonawców stan niepewności, który może skutkować
złożeniem nieporównywalnych ofert – Izba uwzględniła w części dotyczącej wprowadzenia
maksymalnego limitu kar umownych.
W kwestii maksymalnego limitu kar umownych Izba podtrzymuje stanowisko
zaprezentowane w sprawie z odwołania wykonawcy FBSerwis (zarzut 8), tym samym
niezasadne jest powielanie argumentacji w ww. zakresie.
Dodać jedynie należy, iż
zaproponowany przez wykonawcę ALBA limit kar umownych na poziomie 10% całkowitego
maksymalnego wynagrodzenia wykonawcy
Izba uznała za niski i oderwany od realiów
rynkowych.
Za n
ieuzasadnione Izba uznała natomiast żądanie Odwołującego 2 w postaci obniżenia
wysokości wszystkich kar umownych przewidzianych w § 15 ust. 1 i ust. 2 projektu umowy o
połowę ich wysokości z uwagi na to, że są one rażąco wysokie. Izba wskazuje, iż wykonawca
ALBA nie przeprowadził analizy merytorycznej katalogu kar umownych zawartych w § 15 ust.
1 i 2 projektu umowy
, w szczególności w aspekcie ich wysokości, konkretyzując dopiero w
toku rozprawy przed Izbą, które z kar umownych należy uznać za najdotkliwsze dla wykonawcy
i akcentując zasadność ich obniżenia. Izba ponownie wskazuje, mając na względzie
poczynione na wstępie rozważania prawne w zakresie wymogów konstrukcyjnych odwołania,
że za niedopuszczalne należy uznać konkretyzowanie zarzutu dopiero w toku rozprawy.
Ponadto w
brew stanowisku Odwołującego 2 wyrażonemu w punkcie 11 petitum odwołania,
Wykonawca nie wskazał w ramach rozpoznawanego zarzutu katalogu kar umownych, które
rodzą po stronie wykonawcy wątpliwości, w jakich sytuacjach kary umowne będą na
wykonawcę nakładane, czy też poprzez obciążenie wykonawcy odpowiedzialnością z tytułu
kar umownych za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy w zakresie obowiązków,
których dochowanie przez wykonawcę jest niemożliwe, także w sytuacjach, gdy do naruszenia
obowiązków umownych dojdzie z przyczyn przez wykonawcę niezawinionych. Z treści
odwołania nie sposób wyczytać, które z kar umownych przewidzianych w § 15 ust. 1 i 2
projektu umowy Odwołujący 2 miał na względzie.
Za nieuzasadnione Izba uznała również żądanie wykreślenia § 15 ust. 3 projektu
umowy oraz nadanie § 15 ust. 5 projektu umowy brzmienia zaproponowanego przez
Odwołującego 2. Izba nie podzieliła stanowiska Odwołującego 2, jakoby postanowienie § 15
ust. 5 projektu umowy mogło wywołać wątpliwości interpretacyjne w przedmiocie, czy kary
umowne mogą zostać naliczone przez Zamawiającego wyłącznie po uprzednim wezwaniu
wykonawcy do należytego wykonania danego obowiązku lub usunięcia naruszenia. Zgodnie z
ww.
postanowieniem
umownym,
w
sytuacji,
w
której
sposób
wykonania
obowiązku/obowiązków umownych przez Wykonawcę będzie budzić zastrzeżenia
Zamawiającego, Zamawiający, zastrzega sobie prawo pisemnego wezwania Wykonawcy do
należytego wykonania danego obowiązku/obowiązków i/lub usunięcia powstałych uchybień

wyznaczając Wykonawcy stosowny termin, biorąc po uwagę okoliczności miejsca i czasu.
Wykonanie przez Wykonawcę obowiązku/obowiązków zgodnie z treścią umowy/SWU i/lub
usunięcie powstałych uchybień skutkować będzie uznaniem przez Zamawiającego, że nie
wystąpiły okoliczności będące podstawą naliczenia kary. W przypadku niewykonania lub
nienależytego wykonania obowiązku/obowiązków na w/w zasadach, Zamawiający naliczy
stosowne kary umowne.
Izba
zauważa, iż wskazany przez Odwołującego 2 sposób zmiany postanowienia
§ 15 ust. 5 projektu umowy polegający na zastąpieniu w zdaniu trzecim słów „na w/w
zasadach” na „po bezskutecznym wezwaniu Wykonawcy do należytego wykonania danego
obowiązku/obowiązków i/lub usunięcia powstałych uchybień” nie zmieniał istoty powyższego
zapisu umowy.
Ponadto Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie wskazywał na określoną w § 15 ust.
5 projektu umowy procedurę zgłaszania wykonawcy przypadków nienależytego wykonania
umowy przed naliczeniem kary umownych
, co też nie było przedmiotem repliki Odwołującego
2.
W świetle powyższych okoliczności, w ocenie Izby, przedmiotowy zarzut zasługiwał na
u
względnienie w części referującej do wprowadzenia maksymalnego limitu kar umownych w
projekcie umowy.

Zarzut 12
– zastrzeżenie możliwości zmiany postanowień umowy w sprawie
zamówienia publicznego w zakresie wysokości wynagrodzenia wykonawcy wyłącznie
w sytuacjach określonych w art. 142 ust. 5 ustawy Pzp

Izba nie uwzględniła zarzutu naruszenia art. 353
1
k.c. i art. 5 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1
i art. 139 u
st. 1 ustawy Pzp oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez ułożenie treści stosunku
prawnego stron w sposób sprzeciwiający się zasadom współżycia społecznego, naruszający
równowagę stron umowy oraz zakładający nadmiernie obciążenie wykonawcy ryzykiem
kontrakto
wym z uwagi na wprowadzenie do projektu umowy oraz szczegółowych warunków
umowy zapisów niekorzystnych dla wykonawców poprzez przyjęcie w projekcie umowy, że
możliwość dokonania istotnych zmian postanowień zawartej umowy w zakresie zmiany
wysokości wynagrodzenia wskazanej w § 11 projektu umowy aktualizuje się wyłącznie
w sytuacjach określonych w art. 142 ust. 5 ustawy Pzp.
Istota ww. zarzutu sprowadzała się do oczekiwanego przez Odwołującego 2
wprowadzenia do § 19 ust. 1 projektu umowy przypadku zmiany wysokości cen jednostkowych
określonych w ofercie wykonawcy oraz klauzuli waloryzacyjnej zakładającej możliwość zmiany
cen jednostkowych wskazanych w ofercie wykonawcy o wskaźnik rewaloryzacji podany w
ustawie budżetowej na pisemny wniosek wykonawcy składany nie później niż w terminie 30

dni od dnia wejścia w życie ustawy budżetowej na dany rok.
Izba wskazuje, iż bezsporne między Stronami postępowania odwoławczego było to, że
Zamawiający wypełnił dyspozycję art. 142 ust. 5 ustawy Pzp i określił w § 19 ust. 3 projektu
umowy, przypadki zmiany wysokości wynagrodzenia należnego wykonawcy. Nie można
odmówić racji Zamawiającemu, iż w pozostałym zakresie nie był on zobowiązany do
regulowania możliwości i warunków zmian wynagrodzenia wykonawców, w tym w sposób
zapropo
nowany przez Odwołującego 2.
Jednocześnie Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie wyjaśnił zarzucaną przez
Odwołującego 2 niejednoznaczność opisu przedmiotu zamówienia w zakresie rozumienia
§ 19 ust. 1 pkt 5 i 6 projektu umowy, tj. „zmiana zakresu przedmiotu zamówienia wraz ze
skutkami wprowadzenia takiej zmiany” oraz „sposób wykonywania prac objętych przedmiotem
zamówienia wraz ze skutkami wprowadzenia takiej zmiany” uniemożliwiającą, zdaniem
wykonawcy ALBA, ocenę czy ww. określenia odnoszą się także do zmiany wysokości
wynagrodzenia należnego wykonawcy, czy do innych niż wynagrodzenie elementów. Jak
wskazał Zamawiający w piśmie z dnia 27 maja 2020 r. jeżeli w konkretnych okolicznościach
zmiana zakresu lub sposobu wykonywania prac uzasadniać będzie zmianę wynagrodzenia,
zmiana wynagrodzenia może być kwalifikowana jako skutek wprowadzenia zmiany co do
zakresu lub sposobu wykonywania prac.
Z powyższego wynika zatem, że nie jest tak, iż
zmiana wysokości wynagrodzenia należnego wykonawcy z tytułu realizacji przedmiotowego
zamówienia
możliwa
będzie
wyłącznie
w
okolicznościach
wskazanych
w § 19 ust. 3 projektu umowy.
Odnośnie wskazywanych przez Odwołującego 2 zmian w przepisach prawa
powszechnie obowiązującego oraz prawa miejscowego rzutujących na zakres świadczenia
wykonawcy wynikający z umowy i/lub zasady realizacji przedmiotu zamówienia Izba wskazuje
na treść § 19 ust. 2 pkt 2 projektu umowy, zgodnie z którym warunkiem dokonania zmian, o
których mowa w § 19 ust. 1 projektu umowy, a zatem również tych określonych
w § 19 ust. 1 pkt 5 i 6 projektu umowy, są zmiany powszechnie obowiązujących przepisów
prawa w zakresie mającym wpływ na realizację przedmiotu umowy lub świadczenia Stron.
Wobec powyższego Izba stwierdziła, że całościowa analiza § 19 projektu umowy oraz
stanowisko Zamawiającego przedstawione w odpowiedzi na odwołanie dotyczące sposobu
rozumienia ww. postanowień umowy przekładające się na możliwość zmiany wysokości
wynagrodzenia wykonawcy
zamówienia publicznego, w sytuacji gdy zmiana zakresu lub
sposobu
wykonywania prac uzasadniać będzie zmianę w ww. zakresie, nie potwierdzało
zasadności wprowadzenia do projektu umowy zmian postulowanych przez Odwołującego 2.
Dowody złożone przez Odwołującego 2 w zakresie ww. zarzutu w postaci wydruków
ze stron interneto
wych dotyczących artykułów prasowych na temat inflacji, dokumentów
odnoszących się do postępowań o udzielenie zamówień prowadzonych przez innych

zamawiających, jak również artykułów dotyczących Rozszerzonej Odpowiedzialności
Producentów Izba uznała za nieprzydatne dla oceny zarzutu.
Wobec powyższego przedmiotowy zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie.

Zarzut 13
– brak określenia wymagań środowiskowych oraz norm emisji spalin
pojazdów wykorzystywanych do realizacji usługi

Za niepotwierdzony Izba uznała zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 i 4 i art. 30 ust. 1
pkt 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie dokonania opisu przedmiotu zamówienia w sposób
wyczerpujący, gdyż nie określono wymagań środowiskowych ani nie wskazano norm emisji
spalin pojazdów wykorzystywanych do realizacji usługi.
Odwołujący 2 przedmiotowy zarzut oparł na twierdzeniu, iż z opisu przedmiotu
zamówienia wynika, że dopuszczalne jest świadczenie usługi stanowiącej przedmiot
zamówienia pojazdami niespełniającymi jakichkolwiek wymogów w zakresie norm emisji
spalin.
Na wstępie Izba wskazuje, że lektura zarzutu zawartego w uzasadnieniu odwołania nie
potwierdza, że wykonawca ALBA wykazał, iż Zamawiający w sposób niejednoznaczny
skonstruował opis przedmiotu zamówienia w kwestionowanym przez Odwołującego 2
zakresie.
Istotą ww. zarzutu było bowiem zaniechanie postawienia wymagań dotyczących
norm emisji spalin, które zdaniem Odwołującego 2 byłyby uzasadnione w świetle
proekologicznej polityki Gminy.
Dalej Izba wskazuje, że słusznie zwrócił uwagę Zamawiający na fakultatywny charakter
normy zawartej w art. 29 ust. 4 ustawy Pzp. Ponadto Izba wskazuje, iż Odwołujący 2 nie
przedstawił uzasadnienia dla wprowadzenia wymogu, by połowa wymaganych pojazdów, o
których mowa w rozdziale XIV pkt 1 ppkt 9 SWU spełniała normę EURO V,
a druga połowa normę EURO VI.
Niezależnie od powyższego Izba wskazuje, że stanowisko Odwołującego 2 nie
znajduje potwierdzenia w dokumentacji postępowania o udzielenie zamówienia. Odwołujący 2
pomija postanowienia dotyczące warunków udziału w postępowaniu, w ramach których
Zamawiający żąda wykazania się przez wykonawcę flotą pojazdów, które mają spełniać
europejski wymóg standardu emisji spalin EURO V lub EURO VI lub stanowić pojazd
elektryczny lub pojazd
napędzany gazem ziemnym. W tym miejscu Izba wskazuje, iż
Zamawiający w ramach zarzutu 18 - ego wyjaśnił, iż w Planie Obsługi Systemu winny być
wskazane wszystkie pojazdy stanowiące potencjał techniczny wykonawcy, tym samym nie ma
wątpliwości, że pojazdy, którymi wykonawca będzie posługiwał się w celu wykazania
spełniania warunków udziału w postępowaniu, będą jednocześnie wykorzystywane do

realizacji zamówienia. Jednocześnie jak wynika z rozdziału XIX pkt 2 SWU, Zamawiający żąda
od wykonawcy
dokumentów potwierdzających spełnienie normy klasy emisji spalin.
Ponadto Zamawiający w rozdziale XV pkt 5 SIWZ przewidział pozacenowe kryterium
oceny ofert dotyczące dysponowania przez wykonawcę dodatkowymi pojazdami
spełniającymi europejski wymóg standardu emisji spalin EURO VI lub będącymi pojazdami
elektryczn
ymi lub pojazdami napędzanymi gazem ziemnym, przeznaczonymi do realizacji
przedmiotu zamówienia.
Jednocześnie w SWU w rozdziale XIV pkt 8 Zamawiający podał, że flota Wykonawcy
służąca do wykonywania przedmiotu zamówienia musi spełniać wymogi ustawy
o ele
ktromobilności i paliwach alternatywnych z dnia 11 stycznia 2018 r. (Dz.U. 2018
poz. 317) zgodnie z terminami wskazanymi w ustawie.
Podsumowując powyższe stwierdzić należy, iż postanowienia specyfikacji istotnych
warunków zamówienia potwierdzają, że Zamawiający określił wymogi dotyczące norm emisji
spalin dla pojazdów przeznaczonych do realizacji zamówienia oraz że Zamawiający
dodatkowo premiuje oferty wykonawców, których flota będzie spełniać określone normy emisji
spalin.
Z uwagi na powyższe Izba uznała, iż rozpoznawany zarzut nie potwierdził się.

Zarzut 14
– obowiązek każdorazowego, ręcznego zatwierdzania odbioru odpadów
gromadzonych w workach w systemie

Nie zasługiwał na uwzględnienie zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1
ustawy Pzp
poprzez zaniechanie sporządzenia opisu przedmiotu zamówienia w sposób
jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń,
uwzględniających wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie
ważnej oferty, spełniającej w całości wymagania Zamawiającego oraz w sposób naruszający
zasadę proporcjonalności przy formułowaniu specyfikacji istotnych warunków zamówienia
poprzez wprowadzenie obowiązku każdorazowego ręcznego zatwierdzania odbioru odpadów
gromadzonych w workach w systemie.
W zakresie ww. zarzutu Izba zauważa, że uwzględniwszy poczynione na wstępie
rozważania dotyczące wymogów konstrukcyjnych odwołania, lektura ww. zarzutu prowadzi do
wniosku,
że poza stwierdzeniem, iż przewidziany przez Zamawiającego w rozdziale XV pkt 1
ppkt 3 lit. c
SWU wymóg jest nadmierny i nieuzasadniony potrzebą Zamawiającego,
Odwołujący 2 nie przedstawił w odwołaniu żadnej argumentacji na poparcie prezentowanego
stanowiska. W
szczególności wykonawca ALBA nie wykazał, na czym polegały nadmierne
trudności związane z realizacją powyższego obowiązku oraz dlaczego rzeczony wymóg
należy uznać za nieuzasadniony. Wskazać również należy, iż niedogodności związane

z realizacj
ą obowiązków umownych nie oznaczają a priori, że wymogi zamawiającego mają
charakter nadmierny. Ponadto Izba stwierdza
, iż Zamawiający w sposób rzeczowy uzasadnił
postawiony wymóg wskazując, że zbiorcze zatwierdzanie odbioru odpadów w workach
prowadzi do błędnych informacji przesyłanych do systemu, co uniemożliwia rozpatrywanie
ewentualnych reklamacji mieszkańców. Jednocześnie Zamawiający podnosił, iż wielokrotnie
zdarzało się, że pracownik wykonawcy zatwierdzał odbiory worków nawet nie przejeżdżając
osiedla, z którego winien dokonać odbioru, co było widoczne na systemie GPS.
Izba wskazuje
również, że treść postawionego przez Odwołującego 2 w petitum
odwołania zarzutu polegającego na naruszeniu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp z uwagi na
zaniechanie sporządzenia opisu przedmiotu zamówienia w sposób jednoznaczny
i wyczerp
ujący, nie koresponduje z jego uzasadnieniem faktycznym. Wbrew twierdzeniom
Odwołującego 2 wymóg zawarty w rozdziale XV pkt 1 ppkt 3 lit. c SWU został opisany
w sposób jednoznaczny i pełny oraz nie rodził po stronie Odwołującego 2 wątpliwości
interpretacyjnych.
Powyższego stanu rzeczy nie mogły zmienić złożone przez Odwołującego 2 dowody
dotyczące skali miejsc gromadzenia odpadów wyposażonych w worki i odbieranych przez
jedną brygadę oraz przykładowa trasa zrealizowana jednego dnia.
W świetle powyższego ww. zarzut nie mógł zostać uznany za zasadny.

Zarzut 15
– zaniechanie określenia aspektów gospodarczych, społecznych
i środowiskowych

Izba nie podzieliła stanowiska Odwołującego 2 w przedmiocie naruszenia art. 29
ust. 1, 2 i 4 oraz art. 7 ust. 1 ustawy
Pzp poprzez zaniechanie sporządzenia opisu przedmiotu
zamówienia w sposób uwzględniający wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć
wpływ na sporządzenie ważnej oferty, spełniającej w całości wymagania Zamawiającego
wobec
zaniechania
określenia
aspektów
gospodarczych,
społecznych
i środowiskowych.
Na wstępie Izba wskazuje, iż uzasadnienie faktyczne ww. zarzutu nie potwierdza
wątpliwości interpretacyjnych wykonawcy ALBA w zakresie postanowienia zawartego
w rozdziale III pkt 2 ppkt 4 SWU.
Odwołujący 2 nie wskazał również w jaki sposób ww.
postanowienie SWU dotyczące godzin opróżniania pojemników i odbierania worków od
poniedziałku do niedzieli na obszarze określonym w załączniku nr 6 mogłoby zaburzać
konkurencję w przedmiotowym postępowaniu. Słusznie także stwierdził Zamawiający, że
uzasadnienie faktyczne ww. zarzutu stanowi w istocie postulat Wykonawcy co do sposobu
realizacji przedmiotu umowy. W tym miejscu ponownie
podkreślić należy, że rolą środków
ochrony prawnej,
w ramach których wykonawcy kwestionują postanowienia specyfikacji

istotnych warunków zamówienia nie jest kształtowanie SIWZ w sposób dogodniejszy dla
wykonawców, lecz konwalidacja sprzecznych z prawem czynności zamawiającego.
Izba wskazuje
także, iż Odwołujący 2 pomija fakultatywny charakter przepisu art. 29
ust. 4 ustawy Pzp,
jednocześnie nieprawdziwie zarzucając Zamawiającemu zaniechanie
określenia w SIWZ aspektów gospodarczych, społecznych i środowiskowych z uwagi na
wybiórcze czytanie wymogów określonych w dokumentacji postępowania.
Izba
nie podzieliła stanowiska Odwołującego 2, jakoby rozszerzenie godzin
opróżniania pojemników i odbierania worków od poniedziałku do niedzieli w godzinach od 0.00
do 24.00 pozwoliło na realizację usługi objętej przedmiotem zamówienia w sposób jak najmniej
u
ciążliwy dla mieszkańców. Odwołujący 2 nie odniósł się w toku rozprawy przed Izbą do
twierdzeń Zamawiającego, który w odpowiedzi na odwołanie akcentował, że zadanie
utrzymania czystości i porządku na terenie gminy skorelowane jest z innymi zadaniami
własnymi gminy, które wymagają zagwarantowania społeczności lokalnej uprawnień do
odpoczynku i ciszy nocnej. Ponadto jak wskazał Zamawiający obostrzenia w zakresie godzin
opróżniania pojemników i odbioru worków zostały wprowadzone ze względu na wielokrotne
rekla
macje mieszkańców dotyczące zakłócania ciszy nocnej poprzez odbiór odpadów
w godzinach nocnych.
W świetle ww. okoliczności za nieprzydatne do rozpoznania przedmiotowego zarzutu
Izba uznała dowody Odwołującego 2 wskazujące, iż 50% miejsc gromadzenia odpadów
obsługiwanych jest w godzinach 0.00 – 6.00 oraz zdjęcia obrazujące utrudniony dostęp do
poszczególnych nieruchomości na terenie Sektora I.
Mając na względzie powyższe, w szczególności okoliczność, iż Odwołujący 2 nie
wykazał, by postanowienie zawarte w rozdziale III pkt 2 ppkt 4 SWU stanowiło naruszenie ww.
przepisów ustawy Pzp, a Zamawiający uzasadnił postawiony wymóg, Izba uznała, że brak było
podstaw do uwzględnienia niniejszego zarzutu.

Zarzut 16
– brak w załączniku nr II do SIWZ pn. „Zestawienie kosztów zadania” pozycji
dotyczącej wyceny usługi polegającej na pełnieniu szczególnego nadzoru nad MGO

Zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 i art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie
sporządzenia opisu przedmiotu zamówienia w sposób jednoznaczny i wyczerpujący,
uwzględniający wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie
ważnej oferty, co w konsekwencji uniemożliwia rzetelną wycenę danej usługi, w ocenie składu
orzekającego Izby, zasługiwał na uwzględnienie.
Stosownie do rozdzia
łu IV pkt 1 SWU, wykonawca zobowiązany jest do pełnienia
szczególnego nadzoru nad wskazanymi przez Zamawiającego miejscami gromadzenia
odpadów. Zgodnie natomiast z punktem 2 ww. rozdziału, Zamawiający przewiduje zlecenie

szczególnego nadzoru nad maksymalnie 100 miejscami gromadzenia odpadów na terenie
Sektora, z zastrzeżeniem, że Zamawiający może zlecić do szczególnego nadzoru minimalnie
15 MGO. Ponadto zgodnie z punktem 6,
Zamawiający przewiduje wykonywanie czynności
opisanych w pkt 5, w godzinach 6.00-21.
00, przez 7 dni w tygodniu, łącznie z dniami ustawowo
wolnymi od pracy. Jed
nocześnie, Zamawiający zastrzegł, że Wykonawca nie może powierzyć
pracownikom szczególnego nadzoru nad MGO w taki sposób, że w tym samym czasie jeden
pracownik będzie sprawował nadzór nad więcej niż 20 MGO.
Jednocześnie wskazać należy, iż w treści załącznika nr II do SIWZ, Zamawiający nie
przewidział pozycji, w której wykonawca miałby ująć wycenę kosztów dotyczących pełnienia
szczególnego nadzoru nad wskazanymi przez Zamawiającego MGO, wyjaśniając lakonicznie
w toku rozprawy, iż koszt ten należy ująć w tonie odpadów danej frakcji. Izba wskazuje, iż
Zamawiający nie skonkretyzował, którą frakcję odpadów miał na względzie,
a przedmiotowy załącznik odnosi się co najmniej do kilkunastu frakcji odpadów.
Powyższe stanowisko Zamawiającego, w ocenie Izby, potwierdza brak
jednoznaczności Zamawiającego w konstrukcji formularza ofertowego, pozostawiając przez to
wykonawców w niepewności, w której pozycji załącznika nr II do SIWZ należy wycenić usługi,
o których mowa w rozdziale IV SWU. Co więcej, jak zauważono powyżej, sam Zamawiający
nie wyjaśnił w sposób rzeczowy, w której pozycji ww. załącznika omawiane koszty należy ująć.
Powyższe jest o tyle istotne, że jak wynika z rozdziału XIV pkt 9 SIWZ, do rozliczeń
miesięcznych za realizację przedmiotu zamówienia stosowane będą ceny jednostkowe
określone
przez
Wykonawcę
w
„Zestawieniu
kosztów
zadania”,
zgodnie
z warunkami zawartymi w projekcie umowy.
Izba wskazuje, iż Zamawiający winien rozliczać
się z wykonawcą realizującym umowę w sprawie zamówienia za rzeczywiście wykonane
usługi, nie zaś za usługi, które wykonawca wobec braku jednoznaczności Zamawiającego
winien uwzględnić, w dowolnej pozycji załącznika nr II do SIWZ, by nie narazić się na zarzut
nie
zgodności treści oferty ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia.
Dalej Izba wskazuje, iż obowiązkiem Zamawiającego jest przygotowanie dokumentacji
postępowania w sposób przejrzysty i jasny dla wykonawców, tak by żaden
z uczestników postępowania nie miał wątpliwości, co do oczekiwań Zamawiającego
wyrażonych w SIWZ. Nie można również pominąć, iż sposób kalkulacji ceny ofertowej, w tym
za
poszczególne usługi cząstkowe ma znaczący wpływ na etapie badania ofert, pod kątem
przesłanek odrzucenia oraz porównywalności złożonych ofert, jak również w toku realizacji
zamówienia.
Ponadto Izba zauważa, iż analiza ww. zapisów specyfikacji prowadzi do wniosku, iż
racjonalnie działający wykonawca winien wycenić maksymalną, określoną przez
Zamawiającego ilość usług nadzoru nad miejscami gromadzenia odpadów, bowiem nie ma
pewności, ile faktycznie usług w ww. zakresie zleci Zamawiający na etapie realizacji

zamówienia. Tym samym w przypadku zlecenia przez Zamawiającego mniejszej liczby usług
nadzoru nad MGO
aniżeli maksymalna (ale więcej niż określone minimum - 15), Zamawiający
zapłaci wykonawcy za usługi, które nie zostały wykonane, a „wrzucone”
w koszt danej frakcji
. W kontekście powyższego Izba wskazuje, iż ustawa Prawo zamówień
publicznych przewiduje mechanizmy, jak
choćby prawo opcji, które pozwalają wyeliminować
z jednej strony stan niepewności wykonawcy co do faktycznego zakresu zamówienia,
z drugiej zaś zapewniają Zamawiającemu możliwość dbałości o wydatkowanie środków
publicznych.
Z
uwagi na powyższe Izba uwzględniła ww. zarzut i nakazała Zamawiającemu
uzupełnienie załącznika nr II do specyfikacji istotnych warunków zamówienia pn. „Zestawienie
kosztów zadania” o pozycję dotyczącą wyceny usługi polegającej na pełnieniu szczególnego
nadzoru nad miejscami gromadze
nia odpadów, o której mowa w rozdziale IV SWU.

Zarzut 18
– dotyczący liczby pojazdów, o których mowa w punkcie 1.2.3.2 pkt 5, 6 oraz
9 SIWZ w Planie Obsługi Systemu

Izba nie uwzględniła zarzutu naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez zaniechanie sporządzenia opisu przedmiotu zamówienia w sposób jednoznaczny
i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń,
uwzględniających wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie
ważnej oferty, spełniającej w całości wymagania Zamawiającego.
Izba wskazuje, że analiza ww. zarzutu prowadzi do wniosku, iż Odwołujący 2 nie
przedstawił praktycznie uzasadnienia dla proponowanej zmiany treści rozdziału XIX SWU
dotyczącej Planu Obsługi Systemu, poprzestając na stwierdzeniu, że w dokumencie tym winny
zostać wskazane po 2 pojazdy z kategorii pojazdów wymienionych w rozdziale IV
pkt 1.2.3.2 pkt 5, 6 oraz 9 SIWZ (pojazdy ciężarowe bramowe, hakowce oraz myjki). Innymi
słowy, brak jest w treści odwołania jakiegokolwiek merytorycznego uzasadnienia dla
wprowadzenia zmiany treści SWU w sposób oczekiwany przez Odwołującego 2.

Jednocześnie Odwołujący 2 podał, iż jego zdaniem Zamawiający słusznie żąda, aby
wykonawca dysponował większym potencjałem pojazdów, niemniej jednak dla potrzeb
realizacji zamówienia wystarczające będą po dwa pojazdy w każdej z ww. kategorii i tyle też
pojazdów winno być wymaganych dla prawidłowej obsługi sektora w Planie Obsługi Systemu.
Powyższe twierdzenie Odwołującego 2 jest niezasadne, jako że warunek udziału
w postępowaniu dotyczący zdolności technicznej wyrażony został jako minimalne poziomy
zdolności wykonawcy.
W końcu Izba wskazuje, że zgodnie z postanowieniami rozdziału XIX pkt 2 SWU,
w
Planie Obsługi Systemu w zakresie pojazdów wykonawca obowiązany jest wskazać co

najmniej wykaz wszystkich pojazdów służących do prawidłowej obsługi Sektora oraz wykaz
rezerwowych pojazdów umożliwiających obsługę Sektora. Jak wyjaśnił Zamawiający
w odpowiedzi na odwołanie, konsekwencją określenia minimalnego poziomu zdolności
technicznej wykonawcy w zakresie floty pojazdów jest wymóg Zamawiającego, aby potencjał
ten zost
ał również wskazany w ww. Planie. Powyższe potwierdza przypuszczenia
Odwołującego 2, iż w Planie Obsługi Systemu wykonawca winien umieścić wszystkie pojazdy,
którymi będzie wykazywał się na potwierdzenie spełniania warunków udziału
w postępowaniu.
Wobec powyższego za bez znaczenia Izba uznała złożony przez Odwołującego 2
dowód w postaci faktycznego zapotrzebowania na pojazdy poszczególnego typu na
przykładzie zrealizowanych zleceń w styczniu 2020 r.
Wziąwszy pod uwagę powyższe Izba nie znalazła podstaw do uwzględnienia ww.
zarzutu.

Zarzut 19
– określenie warunków udziału w postępowaniu dotyczących uprawnień do
prowadzenia dzia
łalności zawodowej w sposób uniemożliwiający ocenę zdolności wykonawcy
do należytego wykonania zamówienia

Izba nie uwzględniła zarzutu naruszenia art. 22 ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy Pzp poprzez
określenie warunków udziału w postępowaniu w sposób uniemożliwiający ocenę zdolności
wykonawcy do należytego wykonania zamówienia, jako że Zamawiający określił warunki
udziału w postępowaniu w sposób niedostateczny w stosunku do opisu przedmiotu
zamówienia w zakresie wymagań co do uprawnień do prowadzenia działalności zawodowej.
Przedmiotem ww. zarzutu było rozstrzygnięcie, czy Zamawiający żądając od
wykonawcy na potwierdzenie spełniania warunku udziału w postępowaniu, o którym mowa
w art. 22 ust. 1b pkt 1 ustawy Pzp decyzji zezwalającej na zbieranie 8 frakcji odpadów, podczas
gdy przedmiot zamówienia obejmuje 38 rodzajów odpadów uchybił ww. przepisom ustawy
Pzp.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy Pzp, o udzielenie zamówienia mogą ubiegać się
wykonawcy, którzy: 1) nie podlegają wykluczeniu oraz 2) spełniają warunki udziału
w postępowaniu, o ile zostały one określone przez zamawiającego w ogłoszeniu
o zamówieniu lub w zaproszeniu do potwierdzenia zainteresowania. Z kolei stosownie do treści
art. 22 ust. 1a ustawy Pzp, z
amawiający określa warunki udziału w postępowaniu oraz
wymagane od wykonawców środki dowodowe w sposób proporcjonalny do przedmiotu
zamówienia oraz umożliwiający ocenę zdolności wykonawcy do należytego wykonania
zamówienia, w szczególności wyrażając je jako minimalne poziomy zdolności. Katalog
warunków udziału w postępowaniu zawiera natomiast art. 22 ust. 1b ustawy Pzp.

W zakresie przedmiotowego zarzutu Izba przychyliła się do stanowiska
Zamawiającego, który argumentował, że zgodnie z ustawą Pzp prawem zamawiającego jest
wybór i skonkretyzowanie warunków udziału w postępowaniu. Prawo to nie oznacza jednak,
że zamawiający obowiązany jest opisać wszystkie potencjalnie możliwe kwalifikacje
i uprawnienia niezbędne do należytej realizacji zamówienia. Wskazać również należy, że to
zamawiający jest odpowiedzialny za prawidłowe przeprowadzenie postępowania
o udzielenie zamówienia i dokonanie wyboru oferty wykonawcy zdolnego do jego wykonania.
Nie ulega również wątpliwości, iż zamawiający korzystając ze swojego prawa w zakresie
opisania warunków udziału w postępowaniu ogranicza krąg potencjalnych wykonawców
zamówienia. Tym samym konkretyzacja warunków udziału w postępowaniu winna zostać
dokonana przez zamawiającego z poszanowaniem naczelnych zasad udzielania zamówień
publicznych wyrażonych w art. 7 ust. 1 ustawy Pzp oraz zgodnie z wytyczną wskazaną
w art. 22 ust. 1a ustawy Pzp.
Ponadto
Izba wskazuje, że należy odróżnić etap weryfikacji podmiotowej wykonawcy
dokonywany w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, w ramach którego
zamawiający bada spełnianie przez wykonawców minimalnych poziomów zdolności od etapu
realizacji zamówienia wymagającego od wykonawcy dysponowania pełnym zakresem
uprawnień. Podkreślenia wymaga, że Odwołujący 2 nie twierdził, iż uzyskanie decyzji
zezwalającej na zbieranie odpadów w zakresie nieobjętym warunkiem udziału
w postępowaniu jest procesem skomplikowanym, czy też wymagającym od wykonawcy
podjęcia dodatkowych środków i nakładów, przesądzających o zasadności żądania
stosownych uprawnień w pełnym zakresie już na etapie postępowania o udzielenie
zamówienia. Tym samym za niewykazane Izba uznała stanowisko wykonawcy ALBA, iż
należyte wykonanie przedmiotowego zamówienia możliwe jest tylko przez takiego
wykonawcę, który już na etapie postępowania o udzielenie zamówienia posiada decyzję
zezwalającą na odbiór wszystkich frakcji odpadów objętych zamówieniem. Wskazać zresztą
należy, iż wykonawca, który uzyska niniejsze zamówienie zobligowany będzie posiadać
stosowne decyzje
zezwalające na zbieranie wszystkich odpadów objętych zamówieniem, aby
nie narazić się na ewentualne sankcje w postaci kar pieniężnych nakładanych w trybie
administracyjnym.
Odnośnie podnoszonych przez Odwołującego 2 sprzeczności w postanowieniach
SWU
Izba wskazuje, że wykonawca ALBA nie sformułował stosownego żądania w ww.
zakresie, które uczyniłoby zadość interesom wykonawcy.

W świetle ww. okoliczności zdaniem Izby brak było podstaw do uwzględnienia ww.
zarzutu.

Zarzut 20
– wymóg przekazania KPO, KPOK lub oświadczeń do momentu
ostatecznego zagospodarowania odpadów, zbędny formalizm w zakresie składania
Zamawiającemu rozbudowanej dokumentacji

Izba za niewykazany uznała zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 i 2, art. 7 ust 1 ustawy Pzp
oraz art. 139 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 5 k.c., art. 353
1

k.c. i art. 487 § 2 k.c. poprzez
ułożenie treści stosunku prawnego w sposób sprzeciwiający się zasadom współżycia
społecznego i naruszający równowagę stron umowy oraz zakładający nadmiernie obciążenie
wykonawcy ryzykiem kontraktowym z uwagi na wprowadzenie do projektu umowy oraz
szczegółowych warunków umowy zapisów w sposób nieproporcjonalny.
Zgodnie z rozdziałem XX pkt 2 ppkt 2 lit. c) SWU, Miesięczne Karty Bilansu Odpadów
Komunalnych będą potwierdzane przez Wykonawcę następującymi dokumentami
Kserokopiami kart przekazania odpad
ów (KPO) i wydrukami wygenerowanych kart
przekazania odpadów komunalnych (KPOK), wszystkich frakcji przekazanych do instalacji
komunalnych, instalacji recyklingu, odzysku lub unieszkodliwiania (wraz z pozostałościami
z sortowania lub powstałymi zanieczyszczeniami) - z zastrzeżeniem pkt 5 lub oświadczeniami
poszczególnych posiadaczy odpadów, do momentu ostatecznego zagospodarowania.
Odnosząc się do kwestii żądania przez Zamawiającego przekazywania dokumentów
KPO, KPOK lub oświadczeń do momentu ostatecznego zagospodarowania odpadów Izba
wskazuje, iż Odwołujący 2 nawet nie uprawdopodobnił twierdzeń w ww. zakresie, mimo
obowiązkowi wynikającemu z art. 190 ust. 1 ustawy Pzp. Odwołujący 2 nie odparł również
t
wierdzeń Zamawiającego, który podnosił, iż jego obowiązkiem jest kontrolować usługę, której
jednym z elementów jest prawidłowe zagospodarowanie odpadów oraz że rozliczenie
następuje po zagospodarowaniu odpadów, które z kolei przekłada się na osiągane poziomy
recyklingu.
Przechodząc natomiast do kwestii składania rozbudowanej dokumentacji dotyczącej
KPO lub KPOK Izba ponownie podkreśla, że bada legalność działań lub zaniechań
Zamawiającego w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, a nie
dostosowuje treść specyfikacji istotnych warunków zamówienia, tak aby uczynić ją bardziej
dogodną dla wykonawców. Ponadto wskazać należy, iż w rozdziale XX pkt 7 SWU,
Zamawiający zastrzegł, iż sposób przekazywania dokumentów ewidencyjnych może ulec
zmianie poprzez uzyskanie przez Zamawiającego dostępu lub wglądu do BDO
umożliwiającego weryfikację powyższych dokumentów.
Mając na uwadze powyższe Izba nie znalazła podstaw do uwzględnienia ww. zarzutu.

Wobec powyższego, orzeczono jak w sentencji.

W kwestii kosztów postępowania Izba wskazuje, iż zgodnie z art. 192 ust. 9 ustawy
Pzp, w wyroku oraz w postanowieniu kończącym postępowanie odwoławcze Izba rozstrzyga
o
kosztach postępowania odwoławczego. Z kolei w świetle art. 192 ust. 10 ustawy Pzp, strony
ponoszą koszty postępowania odwoławczego stosownie do jego wyniku, z zastrzeżeniem art.
186 ust. 6. Izba podziela pogląd ugruntowany w orzecznictwie sądów powszechnych, jak
i w
orzecznictwie Izby, iż w przypadku rozstrzygnięcia, w którym część odwołania wniesionego
do Krajowej Izby Odwoławczej zostaje oddalona, zaś część uwzględniona zasada
odpowiedzialności za wynik postępowania odwoławczego oznacza obowiązek stosunkowego
rozdzielenia kosztów postępowania odwoławczego w takiej części, w jakiej odwołanie odniosło
skutek (por. m.in.
postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2018 r.,
sygn. akt XXIII Ga 830/18, wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 22 stycznia 2016 r. sygn.
akt
XXIII Ga 1992/15, wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 29 listopada 2016 r. sygn.
akt
XXIII Ga 880/16, wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 17 listopada 2016 r. sygn. akt
X Ga 653/16, postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 12 grudnia 2017 r. sygn.
akt XXIII Ga 1886/17, wyrok KIO z dnia 18 kwietnia 2018 r., sygn. akt KIO 630/18, wyrok KIO
z dnia 5 kwietnia 2018 r., sygn. a
kt KIO 525/18, KIO 526/18, wyrok KIO z dnia 5 października
2018 r., sygn. akt KIO 1894/18).
W sprawie o sygn. akt: KIO 401/20 Izba częściowo uwzględniła i częściowo oddaliła
odwołanie. Odwołanie okazało się zasadne w stosunku 5/8 (zarzut zawarty w punkcie 1, 4, 6
oraz 8 petitum odwołania oraz w części w zakresie zarzutu zawartego w punkcie 7 petitum
odwołania) i bezzasadne w pozostałej części 3/8. Kosztami postępowania obciążono zatem
Zamawiającego w części 5/8 oraz Odwołującego w części 3/8. Na koszty postępowania
odwoławczego składał się wpis uiszczony przez Odwołującego w wysokości 15 000 zł, koszty
poniesione przez Odwołującego z tytułu zastępstwa przed Izbą w kwocie 3 600 zł oraz koszty
poniesione przez Zamawiającego tytułem wynagrodzenia pełnomocnika w kwocie 3 600 zł
(łącznie 22 200 zł). Odwołujący 1 poniósł dotychczas koszty postępowania odwoławczego w
wysokości 18 600 zł tytułem wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika (15 000
zł + 3 600 zł), tymczasem odpowiadał za nie do wysokości 8 325 zł (22 200 zł x 3/8). Wobec
powyższego Izba zasądziła od Zamawiającego na rzecz Odwołującego 1 kwotę 10 275 zł
stanowiącą różnicę pomiędzy kosztami poniesionymi dotychczas przez Odwołującego a
kosztami postępowania, za jakie odpowiadał w świetle jego wyniku.
Także w sprawie o sygn. akt: KIO 403/20 Izba częściowo uwzględniła i częściowo
oddaliła odwołanie. Odwołanie okazało się zasadne w stosunku 1/3 (zarzut zawarty
w punkcie 7 i 16 petitum odwołania oraz w części w zakresie zarzutu zawartego w punkcie 5,
9, 10 i 11 petitum odwołania) i bezzasadne w pozostałej części 2/3. Kosztami postępowania
obciążono zatem Zamawiającego w części 1/3 oraz Odwołującego w części 2/3. Na koszty
postępowania odwoławczego składał się wpis uiszczony przez Odwołującego w wysokości 15

000 zł, koszty poniesione przez Odwołującego z tytułu zastępstwa przed Izbą w kwocie
3 600 zł, koszty noclegu w kwocie 1855,66 zł i parkingu w kwocie 40 zł oraz koszty poniesione
przez Zamawiającego tytułem wynagrodzenia pełnomocnika w kwocie 3600 zł (łącznie 24 095
zł 66 gr). Odwołujący 2 poniósł dotychczas koszty postępowania odwoławczego w wysokości
20
495,66 zł tytułem wpisu od odwołania, wynagrodzenia pełnomocnika, kosztów noclegu oraz
parkingu (15
000 zł + 3 600 zł + 40 zł + 1855,66 zł), tymczasem odpowiadał za nie do
wysokości 16 063,77 zł (24 095 zł 66 zł x 2/3). Wobec powyższego Izba zasądziła od
Zamawiającego na rzecz Odwołującego 2 kwotę 4 431,89 zł stanowiącą różnicę pomiędzy
kosztami poniesionymi dotychczas przez Odwołującego a kosztami postępowania, za jakie
odpowiadał w świetle jego wyniku.
Biorąc powyższe pod uwagę, o kosztach postępowania orzeczono stosownie do
wyniku postępowania - na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu
o przepisy
§ 5 ust. 2 pkt 1 i § 5 ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia
15 marca 2010 r. w
sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów
kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U. z 2018 r. poz. 972).

Przewodniczący: ……………………………..

Członkowie:
……………………………..

……………………………..

Wcześniejsze orzeczenia:

• Sygn. akt KIO 1113/20 z dnia 2020-06-02
• Sygn. akt KIO 1125/20 z dnia 2020-06-01
• Sygn. akt KIO 1102/20 z dnia 2020-06-01
• Sygn. akt KIO 742/20 z dnia 2020-06-01
• Sygn. akt KIO 587/20 z dnia 2020-06-01