rodzaj: POSTANOWIENIE
data dokumentu: 2019-02-06
rok: 2019
data dokumentu: 2019-02-06
rok: 2019
sygnatury akt.:
KIO 159/19
KIO 159/19
Komisja w składzie:
Przewodniczący: Przemysław Dzierzędzki
Przewodniczący: Przemysław Dzierzędzki
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym be
z udziału stron oraz uczestników postępowania
odwoławczego w dniu 6 lutego 2019 r. w Warszawie odwołania wniesionego do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 29 stycznia 2019 r. przez wykonawcę Vendi Servis sp. z
o.o. w Łodzi
w postępowaniu prowadzonym przez Szpital Ogólny w Wysokiem Mazowieckiem
z udziału stron oraz uczestników postępowania
odwoławczego w dniu 6 lutego 2019 r. w Warszawie odwołania wniesionego do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 29 stycznia 2019 r. przez wykonawcę Vendi Servis sp. z
o.o. w Łodzi
w postępowaniu prowadzonym przez Szpital Ogólny w Wysokiem Mazowieckiem
postanawia:
1. od
rzuca odwołanie,
2. k
osztami postępowania obciąża wykonawcę Vendi Servis sp. z o.o. w Łodzi i zalicza w
poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7.500 zł 00 gr (słownie: siedmiu tysięcy
pięciuset złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę Vendi Servis sp. z o.o. w Łodzi
tytułem wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 ze zm.) na niniejsze postanowienie -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Łomży.
Przewodniczący: …………….………
Sygn. akt: KIO 159/19
U z a s a d n i e n i e
Ustalono, że Szpital Ogólny w Wysokiem Mazowieckiem, zwany dalej także
„zamawiającym”, wszczął i prowadzi postępowanie, którego przedmiotem jest „świadczenie
usług w zakresie żywienia szpitalnego w systemie cateringowym”.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych
z dnia 24 stycznia 2019 r. pod poz. 506295-N-2019.
W dniu 29 stycznia 2019 r. wykonawca
Vendi Servis sp. z o.o. w Łodzi (zwany dalej
„odwołującym”) wniósł do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie wobec czynności
opisu warunków udziału w postępowaniu.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
1) art. 22 ust. 1a w zw. z art. 22 ust. 1b pkt 3) ustawy Pzp
przez określenie warunku udziału
w postępowaniu w zakresie potencjału technicznego polegającego na dysponowaniu
kuchnią, w której przygotowywane będą posiłki dla zamawiającego w odległości do 30
km licząc od granic administracyjnych miast, tj. pomiędzy miastem, w którym
sporządzane będą posiłki, a miejscem ich przeznaczenia, co jest określeniem
nieproporcjonalnym do przedmiotu zamówienia i uniemożliwiającym ocenę minimalnych
zd
olności wykonawcy do należytego wykonania zamówienia, co jest określeniem
dyskryminującym w stosunku do innych wykonawców zdolnych do należytego
wykonania zamówienia, ale nieposiadających kuchni zlokalizowanej zgodnie z tym
wymaganiem;
2) art. 22 ust. 1a w zw. z art. 22 ust. 1b pkt 3) ustawy Pzp w zw. z art. 138o ust. 2 ustawy
Pzp przez określenie warunku udziału w postępowaniu w zakresie potencjału
technicznego polegającego na dysponowaniu kuchnią, w której przygotowywane będą
posiłki dla zamawiającego w odległości do 30 km licząc od granic administracyjnych
miast, tj. pomiędzy miastem, w którym sporządzane będą posiłki, a miejscem ich
przeznaczenia, co jest określeniem nieproporcjonalnym do przedmiotu zamówienia i
uniemożliwiającym ocenę minimalnych zdolności wykonawcy do należytego wykonania
zamówienia, co jest określeniem dyskryminującym w stosunku do innych wykonawców
zdolnych do należytego wykonania zamówienia, ale nieposiadających kuchni
zlokalizowanej zgodnie: z tym wymaganiem;
3) art. 138o ust. 2 ustawy Pzp
przez określenie warunku udziału w postępowaniu w
zakresie potencjału technicznego polegającego na dysponowaniu kuchnią, w której
przygotowywane będą posiłki dla zamawiającego w odległości do 30 km licząc od granic
administracyjnych miast, tj. pomiędzy miastem, w którym sporządzane będą posiłki, a
miejscem ich przeznaczenia, co jest określeniem nieproporcjonalnym do przedmiotu
zamówienia i uniemożliwiającym ocenę minimalnych zdolności wykonawcy do
należytego wykonania zamówienia, a nadto jest określeniem dyskryminującym w
stosunku do innych w
ykonawców zdolnych do należytego wykonania zamówienia, ale
nieposiadających kuchni zlokalizowanej zgodnie z tym wymaganiem;
4) art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
przez prowadzenie postępowania w sposób uniemożliwiający
zachowanie u
czciwej konkurencji i z naruszeniem zasady równego traktowania
w
ykonawców.
Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu:
1)
wykreślenia pkt 1.3 Sekcji III ogłoszenia o zamówieniu oraz pkt 2 ppkt 3) w rozdziale V
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej: SIWZ);
2)
ewentualnie zmianę w pkt 1.3 Sekcji III ogłoszenia o zamówieniu oraz pkt 2 ppkt 3) w
rozdziale V SIWZ poprzez zmianę wartości „30 km” na wartość „50 km”.
K
rajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła co następuje:
Przedmiotem zamówienia jest świadczenie usług w zakresie żywienia szpitalnego w
systemie cateringowym, sklasyfikowane pod kodami
Wspólnego Słownika Zamówień (CPV)
55.32.10.00-6 -
Usługi przygotowywania posiłków; 55.52.12.00-0-Usługi dowożenia posiłków.
Usługi te zostały wymienione w załączniku nr XIV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i
Rady nr 2014/24/UE, a zatem, zgodnie z art.
138 h ustawy Pzp, są tzw. „usługami
społecznymi i innymi szczególnymi usługami”.
Szacunkowa wartość zamówienia wynosiła 809.680,00 zł netto (pismo
zamawiającego z dnia 31 stycznia 2019 r. w aktach sprawy), a zatem nie przekraczała
wyrażonej w złotych równowartości kwoty 750.000 euro, określonej w art. 138 g ust. 1
ustawy Pzp.
Biorąc powyższe ustalenia pod uwagę, Izba uznała, że złożone odwołanie podlega
odrzuce
niu na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp, bowiem w sprawie nie mają
zastosowania przepisy ustawy.
Izba zauważa, że uregulowania dotyczące udzielania zamówień na usługi społeczne i
inne szczególne usługi zostały wyodrębnione w ustawie Pzp w dziale III rozdziale 6 ustawy.
Przedmiotem zamówienia na usługi społeczne są usługi wymienione w załączniku XIV do
dyrektywy 2014/24/UE oraz załączniku XVII do dyrektywy 2014/25/UE, zgodnie z dyspozycją
art. 138h ustawy pzp. W ramach tego rodzaju zamówień ustawodawca przewidział niejako
dwie procedury w zależności od wartości udzielanego zamówienia.
Po pierwsze ustawodawca wskazał, że przepisy rozdziału 6 ustawy stosuje się do
zamówień na usługi społeczne, których wartość jest równa lub przekracza wyrażoną w
złotych równowartość kwoty: 1) 750 000 euro – w przypadku zamówień innych niż
zamówienia sektorowe lub zamówienia w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa, 2) 1 000
000 euro
– w przypadkach zamówień sektorowych. W takim przypadku, zgodnie z art. 138l
ustawy P
zp postępowanie o udzielenie zamówienia na usługi społeczne jest prowadzone z
zastosowaniem przepisów działu I rozdziału 2a, działu 2a, działu II rozdziału 5, działu V
rozdziału 3 oraz działu VI, a przepisy art. 22-22d, art. 24, art. 29-30b oraz art. 32-35 stosuje
się odpowiednio.
A contrario, z art. 138 g ustawy Pzp wynika, że w razie nieosiągnięcia ww. progu
kwotowego przepisów rozdziału 6 ustawy Pzp nie stosuje się. Tym samym nie stosuje się
także znajdującego się wszak w rozdziale 6 przepisu art. 138 l ustawy Pzp, który zawiera
odwołanie do działu VI ustawy (środki ochrony prawnej), przyznającego wykonawcy prawo
do wniesienia odwołania. W szczególności zaś nie znajduje zastosowania art. 180 ust. 2
ustawy Pzp. Odmienna interpretacja przepisów ustawy Pzp byłaby zatem interpretacją
contra legem.
Jednocześnie, w przypadku gdy wartość zamówienia na usługi społeczne jest
mniejsza od wymienionych wyżej kwot, zamawiający może udzielić zamówienia stosując
wyłącznie przepisy art. 138o ust. 2-4 ustawy Pzp. W takim przypadku zamawiający jest
zobowiązany udzielić zamówienia w sposób przejrzysty, obiektywny i niedyskryminujący (art.
138o ust. 2 ustawy Pzp). Ponadto, zamieszcza na swojej stronie Biuletynu Informacji
Publicznej, a jeżeli nie ma strony podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej, na stronie
internetowej, ogłoszenie o zamówieniu, które zawiera informacje niezbędne z uwagi na
okoliczności jego udzielenia w szczególności: 1) termin składania ofert uwzględniający czas
niezbędny do przygotowania i złożenia oferty, 2) opis przedmiotu zamówienia oraz
określenie wielkości lub zakresu zamówienia, 3) kryteria oceny ofert (ust. 3 art. 138o ustawy
Pzp). Niezwłocznie po udzieleniu zamówienia zamawiający jest zobligowany zamieścić na
stronie podmiotowej Biuletynu Informa
cji Publicznej, a jeżeli nie ma strony podmiotowej
Biuletynu Informacji Publicznej na stronie internetowej, informację o udzieleniu zamówienia,
podając nazwę albo imię i nazwisko podmiotu, z którym zawarł umowę w sprawie
zamówienia publicznego. W razie nieudzielenia zamówienia zamawiający niezwłocznie
zamieszcza na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej, a jeżeli nie ma strony
podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej na stro
nie internetowej, informację o
nieudzieleniu zamówienia (ust. 4 art. 138o ustawy Pzp).
W ocenie Izby uregulowania zawarte w art. 138o ustawy Pzp stanowią odrębną i
kompleksową procedurę udzielania zamówienia na usługi społeczne o wartości poniżej
progu
, na co wskazuje analiza treści oraz chronologia przywołanych przepisów.
W tej sytuacji, z
amawiający jest uprawniony do samodzielnego ustalenia i opisania
szczegółowej procedury, w ramach której udzieli zamówienia na usługi społeczne o wartości
mniejszej niż wskazana w art. 138g ust. 1 ustawy Pzp, mając na względzie co najmniej
minimalne wymagania opisane w art. 138o ust. 2-4 ustawy Pzp, to jest zachowanie zasad
przejrzystości, obiektywności i niedyskryminacji wykonawców.
Zauważenia również wymaga, że procedura udzielania zamówień publicznych na
usługi społeczne w oparciu o art. 138o ustawy Pzp, tworzona jest przez samego
zamawiającego, tym samym nie jest procedurą opartą na ustawie Prawo zamówień
publicznych, choć zamawiający uprawniony jest do zastosowania instytucji przewidzianych w
ustawie, jednak owa procedura stosowana p
rzez zamawiającego nie będzie procedurą
określoną ustawą - a jedynie procedurą własną zamawiającego. Tym samym zamawiającego
nie wiążą inne przepisy ustawy, w tym również przepisy odnoszące się do środków ochrony
prawnej.
Podkreślenia wymaga, że ustawodawca nie odsyła w artykule 138o ustawy Pzp do
stosowania przepisów działu VI ustawy Pzp (środki ochrony prawnej), tak jak ma to miejsce
w przypadku zamówień o wartości równej lub przekraczającej wyrażoną w złotych
równowartość kwoty 750 000 euro – w przypadku zamówień innych niż zamówienia
sektorowe lub zamówienia w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa oraz 1 000 000 euro
– w przypadku zamówień sektorowych (w tych przypadkach odwołanie przysługuje, zgodnie
z art. 138l ustawy Pzp). Ustawodawca nie odsyła także do treści art. 180 ust. 2 ustawy Pzp,
zakreślającego katalog czynności, od których przysługuje odwołanie w postępowaniach
poniżej progów.
W konsekwenc
ji wykonawcy ubiegającemu się o zamówienie, o którym mowa w art.
138o ustawy Pzp, nie przysługuje odwołanie do Krajowej Izby Odwoławczej.
Zgodnie z dyspozycją art. 180 ust. 1 ustawy Pzp Izba rozstrzyga spory dokonując
oceny czynności, do których zamawiający był zobowiązany na podstawie ustawy, nie zaś w
oparciu o postanowienia ogłoszenia stanowiącego uregulowania własne zamawiającego,
nawet jeśli stanowią pośrednio odzwierciedlenie instytucji przewidzianych ustawą. Pamiętać
należy, że Krajowa Izba Odwoławcza może rozstrzygać spory pomiędzy stronami wyłącznie
w granicach art. 180 ust. 1 ustawy, zatem Izba nie posiada kognicji w zakresie czynności czy
zaniechań zamawiającego w sytuacji, gdy te czynności nie mają oparcia w ustawie.
Tym samym Izba nie może rozpoznawać odwołań opartych na wzorcu stworzonym
wyłącznie przez zamawiającego. Ustawa Pzp zawiera bowiem wzorce uniwersalne, które
muszą znaleźć odzwierciedlenie w każdym postępowaniu, podczas gdy zamawiający
związany jest jedynie trzema podstawowymi zasadami, a pozostałe elementy postępowania
może ukształtować w sposób dowolny. Można sobie wyobrazić sytuację, w której
zamawiający w sposób odmienny niż zakłada ustawa Pzp ureguluje sposób rozstrzygania
sporów w postępowaniu.
Izba podkreśla również, że przepisy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia
15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r.,
poz. 972; dalej rozporządzenie), nie regulują wysokości wpisu od odwołania w postępowaniu
na usługi społeczne o wartości poniżej progów, co potwierdza intencje ustawodawcy, że w
takich przypadkach odwołanie nie przysługuje.
Dostrzeżenia wymaga, że przytoczone uregulowanie w prawie krajowym nie jest
przypadkowe. Jak bowiem wynika z motywu 115 dyrektywy nr 2014/24/UE z dnia 26 lutego
2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylającej dyrektywę 2004/18/WE prawodawca
unijny uważa, że takie zamówienia jak w przedmiotowej sprawie (a więc usługi
prz
ygotowywania posiłków, usługi restauracyjne o mniejszej wartości) pozostają poza jego
uwagą, gdyż nie mają charakteru transgranicznego. Usługi hotelowe i restauracyjne
zazwyczaj świadczone są wyłącznie przez podmioty znajdujące się w konkretnym miejscu
świadczenia tych usług, mają zatem również ograniczony wymiar transgraniczny. W związku
z tym usługi te powinny być objęte łagodniejszym reżimem dopiero od progu równego 750
000 EUR. Duże zamówienia na usługi hotelowe i restauracyjne powyżej tego progu mogą
b
yć przedmiotem zainteresowania różnych wykonawców, takich jak biura podróży i inni
pośrednicy, również w ujęciu transgranicznym.
Dostrzeżenia wymaga także, że Krajowa Izba Odwoławcza nie może – wbrew
wyraźnemu brzmieniu ustawy Pzp - domniemywać swych kompetencji, biorąc pod uwagę
fakt, że właściwość Izby jest wyjątkiem od zasady sprawowania wymiaru sprawiedliwości
przez organy o charakterze sądowym.
Izba stwierdziła, że przedmiotowe odwołanie podlega zatem odrzuceniu w oparciu o
art. 189 ust. 2 pkt 1 ustaw
y Pzp, jako że w sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy.
Skład orzekający w tym zakresie podziela identyczne stanowisko już wielokrotnie
prezentowane przez Krajową Izbę Odwoławczą m.in. w postanowieniach: z dnia 4 stycznia
2018 r., sygn. akt KIO 2697/17, z dnia 12 kwietnia 2018 r., sygn. akt KIO 638/18, z dnia 25
maja 2018 r., sygn. akt KIO 973/18, z 12 czerwca 2018 r. sygn. akt KIO 1051/18, 3
października 2018 r., sygn. akt KIO 1933/18, z 9 października 2018 r. sygn. akt KIO 1917/18,
z
29 października 2018r., sygn. akt KIO 1917/18, z 6 listopada 2018 r. sygn. akt KIO
2249/18, z 21 listopada 2018 r. sygn. akt KIO 2356/18.
O braku możliwości korzystania ze środka ochrony prawnej jakim jest odwołanie w
postępowaniach prowadzonych na podstawie art. 138 o ustawy Pzp wypowiedzieli się także
Prezes Urzędu Zamówień Publicznych a także przedstawiciele doktryny i piśmiennictwa.
1. opinia prawna
Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych zamieszczona na stronie
internetowej
https://www.uzp.gov.pl/baza-wiedzy/interpretacja-przepisow/pytania-i-
odpowiedzi-dotyczace-nowelizacji-ustawy-prawo-zamowien-publicznych/uslugi-spoleczne-i-
inne-szczegolne-uslugi
Procedura udzielania zamówień publicznych na usługi społeczne w oparciu o art. 138o
ustawy Pzp, tj. zamówień, których wartość nie przekracza 750 000 euro – w przypadku
zamówień innych niż zamówienia sektorowe lub zamówienia w dziedzinach obronności i
bezpieczeństwa lub 1 000 000 euro – w przypadku zamówień sektorowych, tworzona jest
przez samego zamawiającego.
Zamawiający zobowiązany jest w tym zakresie jedynie do uwzględnienia norm zawartych w
art. 138o ust. 2
–4 znowelizowanej ustawy Pzp, które to przepisy nie przewidują odesłania do
stosowania przepisów działu VI ustawy Pzp, tak jak to jest w przypadku zamówień na usługi
s
połeczne i inne szczególne usługi o wartościach przekraczających kwoty, o których mowa w
art. 138g ustawy Pzp. Uwzględniając powyższe, uznać należy, że wykonawcy
uczestniczącemu w takim postępowaniu nie przysługuje odwołanie do Krajowej Izby
Odwoławczej. W przypadku postępowań prowadzonych w oparciu o art. 138o ustawy Pzp
zamawiającego nie wiążą przepisy ustawy Pzp, z wyjątkiem reguł wskazanych w ust. 2-4
powyższego artykułu, a co za tym idzie zasadnym wydaje się twierdzenie, że wykonawca nie
ma możliwości skorzystania ze środków odwoławczych przewidzianych w dziale VI ustawy
Pzp.
2.
Dopuszczalność odwołań. Przedmiotowa kwestia może budzić spore wątpliwości, choć
zdaniem autorki interpretacja przepisów PrZamPubl nie pozwala na przyjęcie tezy o
dopuszczalności odwołań w postępowaniach na usługi społeczne o wartości poniżej progów
unijnych. Argumenty wskazujące na zasadność dopuszczalności odwołań, choć w dużej
mierze zasadne, nie powinny prowadzić do wykładni przepisów contra legem, a raczej
skutkować odpowiednimi zmianami w prawie. (Marzena Jaworska, Prawo Zamówień
Publicznych. Komentarz, Wydawnictwo C.H. Beck wydanie 1, Warszawa 2018, Komentarz
do art. 138o PZP
za pośrednictwem Legalis 11187289).
3.
Z
e względu na ograniczony zakres stosowania przepisów pzp w ramach postępowań na
usługi społeczne o wartości poniżej kwot wskazanych w przepisach art. 138g ust. 1 i 2 pzp
podjęcie przez KIO kontroli czynności podmiotu zamawiającego byłoby utrudnione a wręcz
niemożliwe. Izba ocenia bowiem czynności i zaniechania podmiotu zamawiającego w
odniesieniu do skonkretyzowanych w przepisach nakazów i zakazów – nie ma przy tym
uprawnień do wypełniania zasad prawa (jak Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej)
określonymi i nowymi treściami. Izba jest sądem faktów i ocenia te fakty przez pryzmat norm
o charakterze ius cogens, które to normy muszą oznaczać ściśle określone wzorce
postępowania. Tym samym analiza przepisów rozdziału 6 zawartego w dziale III pzp
(zatytułowanym „Przepisy szczególne") wraz z przepisami odnoszącymi się do środków
ochrony prawnej nakazuje przyjąć, że w postępowaniach dotyczących usług społecznych o
wartości mniejszej niż kwoty wskazane w treści art. 138g ust. 1 pkt 1 i 2 pzp wykonawcom
nie przysługują środki ochrony prawnej" (Paweł Trojan, Zamówienia społeczne a odwołanie,
Przetargi Publiczne 2017, Nr 10, s. 54)
4.
Środki ochrony prawnej. W postępowaniu na usługi społeczne o wartości niższej niż kwoty
określone w art.138g ust. 1 ZamPublU wykonawca nie ma możliwości skorzystania ze
środków odwoławczych przewidzianych w Dziale VI ZamPublU(dr hab. Małgorzata
Sieradzka,
Prawo Zamówień Publicznych. Komentarz, Wydawnictwo C.H. Beck wydanie 1,
Warszawa 2018, Komentarz do art. 138o PZP
za pośrednictwem Legalis 11187289).
5.
Artykuł 138o Pzp wprowadza wyjątek od stosowania przepisów rozdziału VI ustawy,
ponieważ określa procedury dla zamówień poniżej ww. progów kwotowych. Skoro więc do
„dużych” zamówień na usługi społeczne na mocy art. 138l Pzp stosuje się przepisy o
środkach ochrony prawnej, to a contrario wobec zamówień, o których mowa w art. 138o Pzp,
trzeba uznać, że środki ochrony prawnej nie znajdą zastosowania. (Piotr Wiśniewski, Spór o
możliwość wnoszenia odwołań – opinia praktyka, Monitor Zamówień Publicznych, nr 158,
grudzień 2017 r.).
6.
Zasady udzie
lania podprogowych zamówień na usługi społeczne (…). Do zamówień tych nie
ma obowiązku stosowania innych przepisów pzp (przy tym nie przysługują wykonawcom
środki odwoławcze określone w dziale VI pzp) (…) Joanna Filipiak, Praktyczne spojrzenie na
usługi społeczne, Przetargi Publiczne, grudzień 2016, s. 10).
Stosownie do art. 192 ust. 1 ustawy Pzp,
o oddaleniu odwołania lub jego
uwzględnieniu Izba orzeka w wyroku. W pozostałych przypadkach Izba wydaje
postanowienie.
Z powyższego przepisu wynika zakaz wydawania orzeczeń o charakterze
merytorycznym, do jakich zalicza się oddalenie czy uwzględnienia odwołania, w innej formie
aniżeli wyrok. Orzeczenie Izby w rozpatrywanej sprawie w żadnej części nie miało jednak
charakteru merytorycznego
, zatem musiało przybrać postać postanowienia.
W związku z powyższym, na podstawie art. 192 ust. 1 zd. 2, art. 189 ust. 2 pkt 1
orzeczono jak w sentencji.
Postanowienie wydano na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 189 ust. 3 zd.
pierwsze ustawy Pzp.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp oraz w
oparciu o przepi
sy § 5 ust. 4 w zw. z § 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z
dnia 15 marca 2010
r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t. j. Dz. U. z
2018 r. poz. 972).
W myśl powołanych przepisów, a także zgodnie z poglądem jednolicie
prezentowanym w orzecznictwie tak Izby jak i Sądów Okręgowych, w przypadku odrzucenia
odwołania odwołującego obciąża się całością wniesionego wpisu, zgodnie z zasadą
odpowiedzialności za wynik postępowania wynikającą z art. 192 ust. 10 ustawy Pzp (por.
przykładowo wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie z 22 listopada 2012 r., sygn. akt XII Ga
517/11).
Przewodniczący: …………………
1. od
rzuca odwołanie,
2. k
osztami postępowania obciąża wykonawcę Vendi Servis sp. z o.o. w Łodzi i zalicza w
poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7.500 zł 00 gr (słownie: siedmiu tysięcy
pięciuset złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę Vendi Servis sp. z o.o. w Łodzi
tytułem wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 ze zm.) na niniejsze postanowienie -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Łomży.
Przewodniczący: …………….………
Sygn. akt: KIO 159/19
U z a s a d n i e n i e
Ustalono, że Szpital Ogólny w Wysokiem Mazowieckiem, zwany dalej także
„zamawiającym”, wszczął i prowadzi postępowanie, którego przedmiotem jest „świadczenie
usług w zakresie żywienia szpitalnego w systemie cateringowym”.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych
z dnia 24 stycznia 2019 r. pod poz. 506295-N-2019.
W dniu 29 stycznia 2019 r. wykonawca
Vendi Servis sp. z o.o. w Łodzi (zwany dalej
„odwołującym”) wniósł do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie wobec czynności
opisu warunków udziału w postępowaniu.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
1) art. 22 ust. 1a w zw. z art. 22 ust. 1b pkt 3) ustawy Pzp
przez określenie warunku udziału
w postępowaniu w zakresie potencjału technicznego polegającego na dysponowaniu
kuchnią, w której przygotowywane będą posiłki dla zamawiającego w odległości do 30
km licząc od granic administracyjnych miast, tj. pomiędzy miastem, w którym
sporządzane będą posiłki, a miejscem ich przeznaczenia, co jest określeniem
nieproporcjonalnym do przedmiotu zamówienia i uniemożliwiającym ocenę minimalnych
zd
olności wykonawcy do należytego wykonania zamówienia, co jest określeniem
dyskryminującym w stosunku do innych wykonawców zdolnych do należytego
wykonania zamówienia, ale nieposiadających kuchni zlokalizowanej zgodnie z tym
wymaganiem;
2) art. 22 ust. 1a w zw. z art. 22 ust. 1b pkt 3) ustawy Pzp w zw. z art. 138o ust. 2 ustawy
Pzp przez określenie warunku udziału w postępowaniu w zakresie potencjału
technicznego polegającego na dysponowaniu kuchnią, w której przygotowywane będą
posiłki dla zamawiającego w odległości do 30 km licząc od granic administracyjnych
miast, tj. pomiędzy miastem, w którym sporządzane będą posiłki, a miejscem ich
przeznaczenia, co jest określeniem nieproporcjonalnym do przedmiotu zamówienia i
uniemożliwiającym ocenę minimalnych zdolności wykonawcy do należytego wykonania
zamówienia, co jest określeniem dyskryminującym w stosunku do innych wykonawców
zdolnych do należytego wykonania zamówienia, ale nieposiadających kuchni
zlokalizowanej zgodnie: z tym wymaganiem;
3) art. 138o ust. 2 ustawy Pzp
przez określenie warunku udziału w postępowaniu w
zakresie potencjału technicznego polegającego na dysponowaniu kuchnią, w której
przygotowywane będą posiłki dla zamawiającego w odległości do 30 km licząc od granic
administracyjnych miast, tj. pomiędzy miastem, w którym sporządzane będą posiłki, a
miejscem ich przeznaczenia, co jest określeniem nieproporcjonalnym do przedmiotu
zamówienia i uniemożliwiającym ocenę minimalnych zdolności wykonawcy do
należytego wykonania zamówienia, a nadto jest określeniem dyskryminującym w
stosunku do innych w
ykonawców zdolnych do należytego wykonania zamówienia, ale
nieposiadających kuchni zlokalizowanej zgodnie z tym wymaganiem;
4) art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
przez prowadzenie postępowania w sposób uniemożliwiający
zachowanie u
czciwej konkurencji i z naruszeniem zasady równego traktowania
w
ykonawców.
Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu:
1)
wykreślenia pkt 1.3 Sekcji III ogłoszenia o zamówieniu oraz pkt 2 ppkt 3) w rozdziale V
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej: SIWZ);
2)
ewentualnie zmianę w pkt 1.3 Sekcji III ogłoszenia o zamówieniu oraz pkt 2 ppkt 3) w
rozdziale V SIWZ poprzez zmianę wartości „30 km” na wartość „50 km”.
K
rajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła co następuje:
Przedmiotem zamówienia jest świadczenie usług w zakresie żywienia szpitalnego w
systemie cateringowym, sklasyfikowane pod kodami
Wspólnego Słownika Zamówień (CPV)
55.32.10.00-6 -
Usługi przygotowywania posiłków; 55.52.12.00-0-Usługi dowożenia posiłków.
Usługi te zostały wymienione w załączniku nr XIV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i
Rady nr 2014/24/UE, a zatem, zgodnie z art.
138 h ustawy Pzp, są tzw. „usługami
społecznymi i innymi szczególnymi usługami”.
Szacunkowa wartość zamówienia wynosiła 809.680,00 zł netto (pismo
zamawiającego z dnia 31 stycznia 2019 r. w aktach sprawy), a zatem nie przekraczała
wyrażonej w złotych równowartości kwoty 750.000 euro, określonej w art. 138 g ust. 1
ustawy Pzp.
Biorąc powyższe ustalenia pod uwagę, Izba uznała, że złożone odwołanie podlega
odrzuce
niu na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp, bowiem w sprawie nie mają
zastosowania przepisy ustawy.
Izba zauważa, że uregulowania dotyczące udzielania zamówień na usługi społeczne i
inne szczególne usługi zostały wyodrębnione w ustawie Pzp w dziale III rozdziale 6 ustawy.
Przedmiotem zamówienia na usługi społeczne są usługi wymienione w załączniku XIV do
dyrektywy 2014/24/UE oraz załączniku XVII do dyrektywy 2014/25/UE, zgodnie z dyspozycją
art. 138h ustawy pzp. W ramach tego rodzaju zamówień ustawodawca przewidział niejako
dwie procedury w zależności od wartości udzielanego zamówienia.
Po pierwsze ustawodawca wskazał, że przepisy rozdziału 6 ustawy stosuje się do
zamówień na usługi społeczne, których wartość jest równa lub przekracza wyrażoną w
złotych równowartość kwoty: 1) 750 000 euro – w przypadku zamówień innych niż
zamówienia sektorowe lub zamówienia w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa, 2) 1 000
000 euro
– w przypadkach zamówień sektorowych. W takim przypadku, zgodnie z art. 138l
ustawy P
zp postępowanie o udzielenie zamówienia na usługi społeczne jest prowadzone z
zastosowaniem przepisów działu I rozdziału 2a, działu 2a, działu II rozdziału 5, działu V
rozdziału 3 oraz działu VI, a przepisy art. 22-22d, art. 24, art. 29-30b oraz art. 32-35 stosuje
się odpowiednio.
A contrario, z art. 138 g ustawy Pzp wynika, że w razie nieosiągnięcia ww. progu
kwotowego przepisów rozdziału 6 ustawy Pzp nie stosuje się. Tym samym nie stosuje się
także znajdującego się wszak w rozdziale 6 przepisu art. 138 l ustawy Pzp, który zawiera
odwołanie do działu VI ustawy (środki ochrony prawnej), przyznającego wykonawcy prawo
do wniesienia odwołania. W szczególności zaś nie znajduje zastosowania art. 180 ust. 2
ustawy Pzp. Odmienna interpretacja przepisów ustawy Pzp byłaby zatem interpretacją
contra legem.
Jednocześnie, w przypadku gdy wartość zamówienia na usługi społeczne jest
mniejsza od wymienionych wyżej kwot, zamawiający może udzielić zamówienia stosując
wyłącznie przepisy art. 138o ust. 2-4 ustawy Pzp. W takim przypadku zamawiający jest
zobowiązany udzielić zamówienia w sposób przejrzysty, obiektywny i niedyskryminujący (art.
138o ust. 2 ustawy Pzp). Ponadto, zamieszcza na swojej stronie Biuletynu Informacji
Publicznej, a jeżeli nie ma strony podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej, na stronie
internetowej, ogłoszenie o zamówieniu, które zawiera informacje niezbędne z uwagi na
okoliczności jego udzielenia w szczególności: 1) termin składania ofert uwzględniający czas
niezbędny do przygotowania i złożenia oferty, 2) opis przedmiotu zamówienia oraz
określenie wielkości lub zakresu zamówienia, 3) kryteria oceny ofert (ust. 3 art. 138o ustawy
Pzp). Niezwłocznie po udzieleniu zamówienia zamawiający jest zobligowany zamieścić na
stronie podmiotowej Biuletynu Informa
cji Publicznej, a jeżeli nie ma strony podmiotowej
Biuletynu Informacji Publicznej na stronie internetowej, informację o udzieleniu zamówienia,
podając nazwę albo imię i nazwisko podmiotu, z którym zawarł umowę w sprawie
zamówienia publicznego. W razie nieudzielenia zamówienia zamawiający niezwłocznie
zamieszcza na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej, a jeżeli nie ma strony
podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej na stro
nie internetowej, informację o
nieudzieleniu zamówienia (ust. 4 art. 138o ustawy Pzp).
W ocenie Izby uregulowania zawarte w art. 138o ustawy Pzp stanowią odrębną i
kompleksową procedurę udzielania zamówienia na usługi społeczne o wartości poniżej
progu
, na co wskazuje analiza treści oraz chronologia przywołanych przepisów.
W tej sytuacji, z
amawiający jest uprawniony do samodzielnego ustalenia i opisania
szczegółowej procedury, w ramach której udzieli zamówienia na usługi społeczne o wartości
mniejszej niż wskazana w art. 138g ust. 1 ustawy Pzp, mając na względzie co najmniej
minimalne wymagania opisane w art. 138o ust. 2-4 ustawy Pzp, to jest zachowanie zasad
przejrzystości, obiektywności i niedyskryminacji wykonawców.
Zauważenia również wymaga, że procedura udzielania zamówień publicznych na
usługi społeczne w oparciu o art. 138o ustawy Pzp, tworzona jest przez samego
zamawiającego, tym samym nie jest procedurą opartą na ustawie Prawo zamówień
publicznych, choć zamawiający uprawniony jest do zastosowania instytucji przewidzianych w
ustawie, jednak owa procedura stosowana p
rzez zamawiającego nie będzie procedurą
określoną ustawą - a jedynie procedurą własną zamawiającego. Tym samym zamawiającego
nie wiążą inne przepisy ustawy, w tym również przepisy odnoszące się do środków ochrony
prawnej.
Podkreślenia wymaga, że ustawodawca nie odsyła w artykule 138o ustawy Pzp do
stosowania przepisów działu VI ustawy Pzp (środki ochrony prawnej), tak jak ma to miejsce
w przypadku zamówień o wartości równej lub przekraczającej wyrażoną w złotych
równowartość kwoty 750 000 euro – w przypadku zamówień innych niż zamówienia
sektorowe lub zamówienia w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa oraz 1 000 000 euro
– w przypadku zamówień sektorowych (w tych przypadkach odwołanie przysługuje, zgodnie
z art. 138l ustawy Pzp). Ustawodawca nie odsyła także do treści art. 180 ust. 2 ustawy Pzp,
zakreślającego katalog czynności, od których przysługuje odwołanie w postępowaniach
poniżej progów.
W konsekwenc
ji wykonawcy ubiegającemu się o zamówienie, o którym mowa w art.
138o ustawy Pzp, nie przysługuje odwołanie do Krajowej Izby Odwoławczej.
Zgodnie z dyspozycją art. 180 ust. 1 ustawy Pzp Izba rozstrzyga spory dokonując
oceny czynności, do których zamawiający był zobowiązany na podstawie ustawy, nie zaś w
oparciu o postanowienia ogłoszenia stanowiącego uregulowania własne zamawiającego,
nawet jeśli stanowią pośrednio odzwierciedlenie instytucji przewidzianych ustawą. Pamiętać
należy, że Krajowa Izba Odwoławcza może rozstrzygać spory pomiędzy stronami wyłącznie
w granicach art. 180 ust. 1 ustawy, zatem Izba nie posiada kognicji w zakresie czynności czy
zaniechań zamawiającego w sytuacji, gdy te czynności nie mają oparcia w ustawie.
Tym samym Izba nie może rozpoznawać odwołań opartych na wzorcu stworzonym
wyłącznie przez zamawiającego. Ustawa Pzp zawiera bowiem wzorce uniwersalne, które
muszą znaleźć odzwierciedlenie w każdym postępowaniu, podczas gdy zamawiający
związany jest jedynie trzema podstawowymi zasadami, a pozostałe elementy postępowania
może ukształtować w sposób dowolny. Można sobie wyobrazić sytuację, w której
zamawiający w sposób odmienny niż zakłada ustawa Pzp ureguluje sposób rozstrzygania
sporów w postępowaniu.
Izba podkreśla również, że przepisy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia
15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r.,
poz. 972; dalej rozporządzenie), nie regulują wysokości wpisu od odwołania w postępowaniu
na usługi społeczne o wartości poniżej progów, co potwierdza intencje ustawodawcy, że w
takich przypadkach odwołanie nie przysługuje.
Dostrzeżenia wymaga, że przytoczone uregulowanie w prawie krajowym nie jest
przypadkowe. Jak bowiem wynika z motywu 115 dyrektywy nr 2014/24/UE z dnia 26 lutego
2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylającej dyrektywę 2004/18/WE prawodawca
unijny uważa, że takie zamówienia jak w przedmiotowej sprawie (a więc usługi
prz
ygotowywania posiłków, usługi restauracyjne o mniejszej wartości) pozostają poza jego
uwagą, gdyż nie mają charakteru transgranicznego. Usługi hotelowe i restauracyjne
zazwyczaj świadczone są wyłącznie przez podmioty znajdujące się w konkretnym miejscu
świadczenia tych usług, mają zatem również ograniczony wymiar transgraniczny. W związku
z tym usługi te powinny być objęte łagodniejszym reżimem dopiero od progu równego 750
000 EUR. Duże zamówienia na usługi hotelowe i restauracyjne powyżej tego progu mogą
b
yć przedmiotem zainteresowania różnych wykonawców, takich jak biura podróży i inni
pośrednicy, również w ujęciu transgranicznym.
Dostrzeżenia wymaga także, że Krajowa Izba Odwoławcza nie może – wbrew
wyraźnemu brzmieniu ustawy Pzp - domniemywać swych kompetencji, biorąc pod uwagę
fakt, że właściwość Izby jest wyjątkiem od zasady sprawowania wymiaru sprawiedliwości
przez organy o charakterze sądowym.
Izba stwierdziła, że przedmiotowe odwołanie podlega zatem odrzuceniu w oparciu o
art. 189 ust. 2 pkt 1 ustaw
y Pzp, jako że w sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy.
Skład orzekający w tym zakresie podziela identyczne stanowisko już wielokrotnie
prezentowane przez Krajową Izbę Odwoławczą m.in. w postanowieniach: z dnia 4 stycznia
2018 r., sygn. akt KIO 2697/17, z dnia 12 kwietnia 2018 r., sygn. akt KIO 638/18, z dnia 25
maja 2018 r., sygn. akt KIO 973/18, z 12 czerwca 2018 r. sygn. akt KIO 1051/18, 3
października 2018 r., sygn. akt KIO 1933/18, z 9 października 2018 r. sygn. akt KIO 1917/18,
z
29 października 2018r., sygn. akt KIO 1917/18, z 6 listopada 2018 r. sygn. akt KIO
2249/18, z 21 listopada 2018 r. sygn. akt KIO 2356/18.
O braku możliwości korzystania ze środka ochrony prawnej jakim jest odwołanie w
postępowaniach prowadzonych na podstawie art. 138 o ustawy Pzp wypowiedzieli się także
Prezes Urzędu Zamówień Publicznych a także przedstawiciele doktryny i piśmiennictwa.
1. opinia prawna
Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych zamieszczona na stronie
internetowej
https://www.uzp.gov.pl/baza-wiedzy/interpretacja-przepisow/pytania-i-
odpowiedzi-dotyczace-nowelizacji-ustawy-prawo-zamowien-publicznych/uslugi-spoleczne-i-
inne-szczegolne-uslugi
Procedura udzielania zamówień publicznych na usługi społeczne w oparciu o art. 138o
ustawy Pzp, tj. zamówień, których wartość nie przekracza 750 000 euro – w przypadku
zamówień innych niż zamówienia sektorowe lub zamówienia w dziedzinach obronności i
bezpieczeństwa lub 1 000 000 euro – w przypadku zamówień sektorowych, tworzona jest
przez samego zamawiającego.
Zamawiający zobowiązany jest w tym zakresie jedynie do uwzględnienia norm zawartych w
art. 138o ust. 2
–4 znowelizowanej ustawy Pzp, które to przepisy nie przewidują odesłania do
stosowania przepisów działu VI ustawy Pzp, tak jak to jest w przypadku zamówień na usługi
s
połeczne i inne szczególne usługi o wartościach przekraczających kwoty, o których mowa w
art. 138g ustawy Pzp. Uwzględniając powyższe, uznać należy, że wykonawcy
uczestniczącemu w takim postępowaniu nie przysługuje odwołanie do Krajowej Izby
Odwoławczej. W przypadku postępowań prowadzonych w oparciu o art. 138o ustawy Pzp
zamawiającego nie wiążą przepisy ustawy Pzp, z wyjątkiem reguł wskazanych w ust. 2-4
powyższego artykułu, a co za tym idzie zasadnym wydaje się twierdzenie, że wykonawca nie
ma możliwości skorzystania ze środków odwoławczych przewidzianych w dziale VI ustawy
Pzp.
2.
Dopuszczalność odwołań. Przedmiotowa kwestia może budzić spore wątpliwości, choć
zdaniem autorki interpretacja przepisów PrZamPubl nie pozwala na przyjęcie tezy o
dopuszczalności odwołań w postępowaniach na usługi społeczne o wartości poniżej progów
unijnych. Argumenty wskazujące na zasadność dopuszczalności odwołań, choć w dużej
mierze zasadne, nie powinny prowadzić do wykładni przepisów contra legem, a raczej
skutkować odpowiednimi zmianami w prawie. (Marzena Jaworska, Prawo Zamówień
Publicznych. Komentarz, Wydawnictwo C.H. Beck wydanie 1, Warszawa 2018, Komentarz
do art. 138o PZP
za pośrednictwem Legalis 11187289).
3.
Z
e względu na ograniczony zakres stosowania przepisów pzp w ramach postępowań na
usługi społeczne o wartości poniżej kwot wskazanych w przepisach art. 138g ust. 1 i 2 pzp
podjęcie przez KIO kontroli czynności podmiotu zamawiającego byłoby utrudnione a wręcz
niemożliwe. Izba ocenia bowiem czynności i zaniechania podmiotu zamawiającego w
odniesieniu do skonkretyzowanych w przepisach nakazów i zakazów – nie ma przy tym
uprawnień do wypełniania zasad prawa (jak Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej)
określonymi i nowymi treściami. Izba jest sądem faktów i ocenia te fakty przez pryzmat norm
o charakterze ius cogens, które to normy muszą oznaczać ściśle określone wzorce
postępowania. Tym samym analiza przepisów rozdziału 6 zawartego w dziale III pzp
(zatytułowanym „Przepisy szczególne") wraz z przepisami odnoszącymi się do środków
ochrony prawnej nakazuje przyjąć, że w postępowaniach dotyczących usług społecznych o
wartości mniejszej niż kwoty wskazane w treści art. 138g ust. 1 pkt 1 i 2 pzp wykonawcom
nie przysługują środki ochrony prawnej" (Paweł Trojan, Zamówienia społeczne a odwołanie,
Przetargi Publiczne 2017, Nr 10, s. 54)
4.
Środki ochrony prawnej. W postępowaniu na usługi społeczne o wartości niższej niż kwoty
określone w art.138g ust. 1 ZamPublU wykonawca nie ma możliwości skorzystania ze
środków odwoławczych przewidzianych w Dziale VI ZamPublU(dr hab. Małgorzata
Sieradzka,
Prawo Zamówień Publicznych. Komentarz, Wydawnictwo C.H. Beck wydanie 1,
Warszawa 2018, Komentarz do art. 138o PZP
za pośrednictwem Legalis 11187289).
5.
Artykuł 138o Pzp wprowadza wyjątek od stosowania przepisów rozdziału VI ustawy,
ponieważ określa procedury dla zamówień poniżej ww. progów kwotowych. Skoro więc do
„dużych” zamówień na usługi społeczne na mocy art. 138l Pzp stosuje się przepisy o
środkach ochrony prawnej, to a contrario wobec zamówień, o których mowa w art. 138o Pzp,
trzeba uznać, że środki ochrony prawnej nie znajdą zastosowania. (Piotr Wiśniewski, Spór o
możliwość wnoszenia odwołań – opinia praktyka, Monitor Zamówień Publicznych, nr 158,
grudzień 2017 r.).
6.
Zasady udzie
lania podprogowych zamówień na usługi społeczne (…). Do zamówień tych nie
ma obowiązku stosowania innych przepisów pzp (przy tym nie przysługują wykonawcom
środki odwoławcze określone w dziale VI pzp) (…) Joanna Filipiak, Praktyczne spojrzenie na
usługi społeczne, Przetargi Publiczne, grudzień 2016, s. 10).
Stosownie do art. 192 ust. 1 ustawy Pzp,
o oddaleniu odwołania lub jego
uwzględnieniu Izba orzeka w wyroku. W pozostałych przypadkach Izba wydaje
postanowienie.
Z powyższego przepisu wynika zakaz wydawania orzeczeń o charakterze
merytorycznym, do jakich zalicza się oddalenie czy uwzględnienia odwołania, w innej formie
aniżeli wyrok. Orzeczenie Izby w rozpatrywanej sprawie w żadnej części nie miało jednak
charakteru merytorycznego
, zatem musiało przybrać postać postanowienia.
W związku z powyższym, na podstawie art. 192 ust. 1 zd. 2, art. 189 ust. 2 pkt 1
orzeczono jak w sentencji.
Postanowienie wydano na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 189 ust. 3 zd.
pierwsze ustawy Pzp.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp oraz w
oparciu o przepi
sy § 5 ust. 4 w zw. z § 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z
dnia 15 marca 2010
r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t. j. Dz. U. z
2018 r. poz. 972).
W myśl powołanych przepisów, a także zgodnie z poglądem jednolicie
prezentowanym w orzecznictwie tak Izby jak i Sądów Okręgowych, w przypadku odrzucenia
odwołania odwołującego obciąża się całością wniesionego wpisu, zgodnie z zasadą
odpowiedzialności za wynik postępowania wynikającą z art. 192 ust. 10 ustawy Pzp (por.
przykładowo wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie z 22 listopada 2012 r., sygn. akt XII Ga
517/11).
Przewodniczący: …………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 292/19 z dnia 2019-03-27
- Sygn. akt KIO 401/19 z dnia 2019-03-25
- Sygn. akt KIO 414/19 z dnia 2019-03-21
- Sygn. akt KIO 410/19 z dnia 2019-03-20
- Sygn. akt KIO 397/19 z dnia 2019-03-18
