rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2019-01-30
rok: 2019
data dokumentu: 2019-01-30
rok: 2019
sygnatury akt.:
KIO 80/19
KIO 80/19
Komisja w składzie:
Przewodniczący: Ewa Sikorska Członkowie: Bartosz Stankiewicz, Robert Skrzeszewski Protokolant: Dominik Haczykowski
Przewodniczący: Ewa Sikorska Członkowie: Bartosz Stankiewicz, Robert Skrzeszewski Protokolant: Dominik Haczykowski
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 stycznia 2019
roku w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Kra
jowej Izby Odwoławczej w dniu 18 stycznia 2019 r. przez
wykonawcę R. S., w postępowaniu prowadzonym przez Województwo Mazowieckie –
Mazowiecki Zarząd Dróg Wojewódzkich w Warszawie
przy udziale wykonawcy T. P.,
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego
po stronie
zamawiającego
roku w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Kra
jowej Izby Odwoławczej w dniu 18 stycznia 2019 r. przez
wykonawcę R. S., w postępowaniu prowadzonym przez Województwo Mazowieckie –
Mazowiecki Zarząd Dróg Wojewódzkich w Warszawie
przy udziale wykonawcy T. P.,
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego
po stronie
zamawiającego
orzeka:
1.
oddala odwołanie;
2.
kosztami postępowania obciąża wykonawcę R. S. i:
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez wykonawcę
R. S.
tytułem wpisu od odwołania;
2.2.
zasądza od wykonawcy R. S. na rzecz Województwa Mazowieckiego –
Mazowieckiego Zarządu Dróg Wojewódzkich w Warszawie kwotę 3 600 zł
00 gr
(słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy), stanowiącą
uzasadnione koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu
wynagrodzenia
pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1986), na niniejszy wyrok, w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia, przysługuje skarga, za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej, do
Sądu Okręgowego w Warszawie.
………………………………..
……………………………….
……………………………….
Sygn. akt: KIO 80/19
Uzasadnienie
Zamawiający – Województwo Mazowieckie – Mazowiecki Zarząd Dróg Wojewódzkich
w Warszawie
– prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, którego
przedmiotem jest
pełnienie funkcji inspektora nadzoru dla zadania: „Rozbudowa drogi
wojewódzkiej nr 579 relacji Kazun Polski- Leszno- Błonie - Grodzisk Mazowiecki -
Radziejowice na odcinku od km 41+272 do km 52 +714 (r
zeczywisty kilometraż: od km 41+178
do km 51
+599) na terenie gmin Grodzisk Mazowiecki, Radziejowice; powiatów grodziskiego i
żyrardowskiego, województwa mazowieckiego (odc. Grodzisk Mazowiecki - Radziejowice)”.
Postępowanie prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia
2004 roku
– Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2018 roku, poz. 1986 ze zm.), zwanej
dalej ustawą P.z.p.
W dniu 18 stycznia 2019 roku wykonawca R. S.
(dalej: odwołujący) wniósł odwołanie
od czynności zamawiającego i zaniechań zamawiającego, polegających na:
1.
niezgodnej z przepisami ustawy P.z.p
. czynności wykluczenia odwołującego w
przedmiotowym postępowaniu,
2.
zaniechaniu poddania ocenie oferty o
dwołującego w przedmiotowym postępowaniu,
3.
wyborze jako najkorzystniejszej oferty D. Z.
, prowadzącego działalność gospodarczą
pod firmą KND INVEST D. Z. z/s w Zambski Kościelne.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
1.
Art. 7 ust. 1 w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy P.z.p.
, polegające na nieuzasadnionym
wykluczeniu o
dwołującego z uwagi na przyjęcie przez zamawiającego, że odwołujący
przedstawił w dokumencie JEDZ informacje niezgodne z rzeczywistością, które to działanie
miałoby być skutkiem jego rażącego niedbalstwa, w związku z czym doszło także do
naruszenia zasady równego traktowania wykonawców oraz zasad proporcjonalności i
przejrzystości postępowania.
2.
Art. 87 § 1 ustawy P.z.p., poprzez zaniechanie wezwania odwołującego do złożenia
wyjaśnień w stosunku do informacji uzyskanych od Świętokrzyskiego Zarządu Dróg
Wojewódzkich w Kielcach, co przyczyniłoby się do starannego wyjaśnienia treści oferty
odwołującego przez zamawiającego.
3.
Art. 91 ust. 1 ustawy P.z.p., poprzez zaniechanie dokonania oceny oferty o
dwołującego
według kryteriów oceny ofert wskazanych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia
(s.i.w.z.) i dokonanie oceny oraz wyboru oferty najkorzys
tniejszej z pominięciem oferty
o
dwołującego.
Mając na uwadze przedstawione wyżej zarzuty odwołujący wniósł o:
1.
uniew
ażnienie czynności wykluczenia odwołującego z postępowania, dokonania oceny
ofert oraz wyboru oferty najkorzystniejszej przez z
amawiającego,
2.
dokonania ponownej oceny ofert, w tym oferty o
dwołującego oraz wyboru oferty
najkorzystniejszej,
3.
zasądzenie od zamawiającego na rzecz odwołującego kosztów postępowania, w tym
kosztów reprezentacji według przedstawionych na rozprawie rachunków.
Odwołujący podniósł, że posiada interes we wniesieniu nin. odwołania. W przypadku
prawidłowego działania zamawiającego oferta odwołującego zostałaby oceniona według
kryteriów oceny wskazanych w s.i.w.z., a mając na uwadze, że była ofertą najkorzystniejszą
pod względem kryterium ceny, odwołujący odniósłby korzyść w związku z realizacją
zamówienia publicznego. Szkodę w tym przypadku należy definiować jako brak możliwości
zrealizowania zamówienia, a tym samym brak możliwości osiągnięcia zysku. Powyższe
niezaprzeczalnie dowodzi naruszenia interesu o
dwołującego w uzyskaniu przedmiotowego
zamówienia i stanowi wystarczającą przesłankę do skorzystania przez odwołującego z
środków ochrony prawnej przewidzianych ustawą P.z.p.
W uzasadnieniu odwołania odwołujący podniósł, że pismem z dnia 09 stycznia 2019r.
z
amawiający - Mazowiecki Zarząd Dróg Wojewódzkich w Warszawie powiadomił oferentów
przetargu nieograniczonego o numerze postępowania 206/18 o wyborze jako
najkorzystniejszej oferty złożonej przez D. Z., prowadzącego działalność gospodarczą pod
firmą KND Invest oraz wykluczeniu z postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy
P.z.p
. odwołującego. Zamawiający wskazał, że odwołujący, składając ofertę w przedmiotowym
postępowaniu oraz udzielając dalszych wyjaśnień w trybie art. 25 ust. 1 P.z.p., wprowadził
z
amawiającego w błąd wskazując w treści JEDZ, że nie znajdował się w sytuacji, w której
wcześniejsza umowa z podmiotem zamawiającym lub wcześniejsza umowa w sprawie
koncesji została rozwiązana przed czasem lub w której nałożone zostało odszkodowanie bądź
in
ne porównywalne sankcje w związku z tą wcześniejsza umową.
Zamawiający na podstawie przesłanych dokumentów przez Świętokrzyski Zarząd Dróg
Wojewódzkich w Kielcach (dalej też ŚZDW) ocenił bowiem, że do rozwiązania zawartej przez
oferenta z ŚZDW w wyniku nieograniczonego przetargu publicznego umowy z nr 6/96/3
9/AW/2017 doszło z winy wykonawcy tj. R. S. PHU BAUMARK.
Odwołujący wskazał, że przesłane do zamawiającego przez ŚZDW dokumenty, są
niezupełne, a zarazem wyrwane z kontekstu sprawy, gdyż korespondencja ta nie zawiera
chociażby odpowiedzi firmy PHU BAUMARK, jak i całego materiału dowodowego
znajdującego się w aktach toczącego się procesu sądowego oraz postępowania karnego
prowadzonego w związku z przestępstwem nadużycia uprawnień przez urzędników ŚZDW w
Kielcach stypizowanego, w art. 231 Kodeksu karnego.
Odwołujący stwierdził, że pismem z dn. 05.12.2018 roku poinformował zamawiającego,
że w związku z licznymi naruszeniami prawa cywilnego i karnego przez pracowników
Świętokrzyskiego Zarządu Dróg Wojewódzkich odstąpił od umowy nr 6/96/39/AW/2017 w dniu
13.03.2018 pismem nr 32/Z/BAUMARK
/2018 oraz skierował sprawę do sądu, jak i zawiadomił
organy ścigania o możliwości popełnienia przestępstwa przez urzędników ŚZDW. Wskazał,
że w związku z dokonanym przez ŚZDW odstąpieniem od umowy, które odwołujący
kwestionuje,
w sprawie nie zostało wypłacone ani zasądzane żadne odszkodowanie na rzecz
Świętokrzyskiego Zarządu Dróg Wojewódzkich. W istocie to odwołujący podjął szereg
następujących czynności zmierzających do kompleksowego wyjaśnienia kwestii współpracy z
ŚZDW:
I.
przed Sądem Rejonowym w Kielcach, V Wydział Gospodarczy, sygnatura akt V GNc
3949/18 z powództwa PHU BAUMARK R. S. przeciwko Województwu Świętokrzyskiemu -
Świętokrzyski Zarząd Dróg Wojewódzkich Kielcach o zapłatę kary umownej z tytułu
rozwiązania umowy z winy zamawiającego. W ramach tego postępowania, w celu wydania
wyroku s
ąd oceni zgromadzony materiał dowodowy i orzeknie w przedmiocie zasadności
odstąpienia od umowy przez odwołującego z przyczyn leżących po stronie zamawiającego.
II.
przed Sądem Rejonowym w Kielcach, sygnatura akt: VIII C 1774/18 z powództwa PHU
BAUMARK R. S.
przeciwko pracownikowi Świętokrzyskiego Zarządu Dróg Wojewódzkich
Kielcach M. L.
o odszkodowanie w związku z wykorzystywaniem do celów prywatnych przez
ww.
pracownika ŚZDW w Kielcach powierzonego przez BAUMARK samochodu typu SUV
III.
śledztwo prowadzone przez Prokuraturę Rejonową w Kielcach, sygn. akt: PR 3Ds
169.2018. w prz
edmiocie nadużycia uprawnień przez pracowników Świętokrzyskiego Zarządu
Dróg Wojewódzkich w Kielcach oraz fałszowania wpisów w dziennikach budowy.
Odwołujący wskazał, iż wbrew uzasadnieniu wykluczenia go, zawartego w piśmie
z
amawiającego z dnia 09.01.2019r., a które stanowi wyłącznie dokonane bez głębszej analizy
powtórzenie przedstawionego zamawiającemu stanowiska przez ŚZDW, rozwiązanie umowy
nr 6/96/39/AW/2017 nastąpiło wskutek odstąpienia od niej przez wykonawcę z uwagi na
na
stępujące uchybienia ze strony zamawiającego:
Odwołujący pismem z dnia 13 marca 2018 roku złożył oświadczenie o wypowiedzeniu
umowy - z winy z
amawiającego. Przyczynami powyższego było działanie pracowników
p
ozwanego, którzy po stwierdzeniu przez przedstawicieli R. S. nieprawidłowości związanych
z działaniem wykonawcy usiłowali nakłonić ich do zmiany stanowiska oraz „mniej rzetelnego”
kontrolowania jego prac. W licznych pismach
odwołujący informował o nieprawidłowościach
na budowie, np. w zakresie dokumentacji projek
towej, w tym konieczności niemożności
rozpoczęcia robót przez wykonawcę mimo braku wcześniejszego przedstawienia przez
p
ozwanego stosownych dokumentów związanych m.in. z jakością używanych materiałów.
Nadto, w dniu 16 marca 2018 roku
, w odpowiedzi na oświadczenie zamawiającego o
odstąpieniu od umowy odniósł się on szczegółowo do każdego z zarzutów podniesionych
przez z
amawiającego, wykazując jednocześnie ich całkowitą bezzasadność. W realiach sporu
z ŚZDW w Kielcach znamienna jest okoliczność, iż prawidłowe realizowanie usługi nadzoru
inwestorskiego przez
odwołującego, który chciał zapobiec nieuprawnionemu rozpoczęciu
robót przez wykonawcę, bez wypełnienia wymogów prawem przewidzianych doprowadziło do
podjęcia prób ze strony pracowników ŚZDW w Kielcach zmierzających do „odsunięcia"
odwołującego od realizowanego zadania.
Odwołujący stwierdził, że w istocie, poprzez dokonanie wpisów w dziennikach budowy
odnośnie rzekomo zrealizowanych prac przez wykonawcę, zarzucili nieobecność
poszczególnych inspektorów na terenie budowy. Dodatkowo, również z powołaniem się na
inne rzekome naruszenia obowiązków umownych, złożyli nieprawdziwe i bezskuteczne
oświadczenie o wypowiedzeniu umowy z winy odwołującego.
Mając na uwadze powyższe, w uznaniu odwołującego, zamawiający w niniejszym
postępowaniu dokonał całkowicie dowolnej oceny przedstawionej przez ŚZDW sprawy
rzekomego niena
leżytego wykonania umowy przez wykonawcę i odstąpienia z jego winy od
umowy nr 6/96/39/AW/2017, mimo że posiadał od oferenta informację o wszczęciu z jego
inicjatywy ww.
postępowań oraz odstąpieniu przez niego od umowy z winy SZDW.
Zamawiający dokonując wykluczenia odwołującego wskazał bowiem, że wykluczenie
następuje na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy P.z.p., a zatem przyjął że oferent celowo
lu
b poprzez rażące niedbalstwo wprowadził go w błąd co do okoliczności nienależytego
wykonania umowy z ŚZDW i przyczyn jej rozwiązania.
Odwołujący powołał się na orzecznictwo KIO, w tym wyrok z 06.03.2018r. KIO 295/18,
wyrok 348/17, wyrok KIO 2736/17, wyrok KIO 836/17, wyrok KIO 1058/17, wyrok KIO 1257/17,
wyrok KIO 2010/18.
Odwołujący podkreślił, że stwierdzenie, iż określone informacje są nieprawdziwe, tak
na gruncie ogólnych reguł języka polskiego, jak i w rozumieniu tych przepisów, może odnosić
się wyłącznie do informacji o pewnych faktach, o obiektywnie istniejącej rzeczywistości, tylko
one bowiem podlegają ocenie w kategoriach prawdy i fałszu, (tak też KIO w wyroku z dnia 20
czerwca 2017r., nr KIO 1132/17). Dla oceny, czy mamy do czynienia z informacją niezgodną
z rzeczywistością, która to, jak przed nowelizacją ustawy z 22 czerwca 2016r. „informacja
nieprawdziwa" (w przepisie art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy P.z.p. sprzed nowelizacji) nie ma definicji
legalnej zawartej w ustawie, pomocne jest orzecznictwo sądowe. W wyroku Sądu
Najwyższego z dnia 5 kwietnia 2002r., sygn. akt: II CKN 1095/99 wskazane jest, iż pojęcie
„prawda'’, „prawdziwy" bądź ich zaprzeczenie występują wielokrotnie w aktach normatywnych,
a wśród nich w kodeksie cywilnym (np. art. 780 § 1, art. 834, art. 835 § 3), w kodeksie
postępowania cywilnego ( np. art. 3, art. 103 § 2, art. 252, art. 253, art. 254 § 1 i 2), w kodeksie
karnym (np. art. 132, 213 § 1-3, art. 297 § 1, art. 313) oraz w kodeksie postępowania karnego
(np. art. 2 § 2, art. 188 § 1 art. 312). Zdaniem SN we wszystkich tych przypadkach pojęcie
„prawda" rozumiane jest tak, jak w języku potocznym, a więc jako zgodność (adekwatność)
myśli (wypowiedzi - w znaczeniu logicznym) z rzeczywistością ( z „faktami" i „danymi”), co
odpowiada - na gruncie filozoficznym - tzw. klasycznej koncepcji prawdy i w tym sensie -
zdaniem SN -
wypowiedź o rzeczywistości jest prawdziwa tylko wtedy, gdy głosi tak, jak jest w
rzeczywistości. Zaznaczenia wymaga, że podanie informacji niezgodnych z rzeczywistością
odpowiada podaniu informacji nieprawdziwych, chodzi tym samym o obiektywną niezgodność
treści podanego oświadczenia z rzeczywistością (tak też KIO w wyroku z 3 grudnia 2018r.,
sygn. akt: KIO 2372/18).
W ocenie odwołującego, nie ulega natomiast wątpliwości, iż mając na uwadze fakt
sporu pomiędzy ŚZDW a odwołującym co do winy w rozwiązaniu umowy nr 6/96/39/AW/2017,
którego rozstrzygnięcie będzie dokonane przez ww. sądy powszechne, nie sposób jest, aby w
niniejszym postępowaniu zamawiający, nie posiadając całości materiału dowodowego
zgromadzonego w aktach sprawy sądowej o sygn. akt: V GNc 3949/18, był w stanie
prawidłowo dokonać oceny w kategoriach prawdy i fałszu, czy świadomie wskazane w JEDZ
stwierdzenie, że z winy oferenta nie doszło do rozwiązania umowy stanowiło informację
nieprawdziwą.
Odwołujący stwierdził, że biorąc zatem pod uwagę uzasadnione wątpliwości, co do
przyc
zyn rozwiązania umowy pomiędzy odwołującym a ŚZDW, które powinien powziąć
z
amawiający wobec wyraźnego wskazania mu przez odwołującego faktu toczących się przed
organami wymiaru sprawiedliwości spraw cywilnych i karnych, związanych z rzeczoną umową
nr 6/96/39/AW/2017, przed podjęciem ostatecznej decyzji o wykluczeniu oferenta w trybie art.
24 ust. 1 pkt 16 ustawy P.z.p., zamawia
jący winien co najmniej wezwać odwołującego w trybie
art. 87 ust. 1 ustawy P.z.p.
, celem ustosunkowania się do twierdzeń ŚZDW. Brak było
natomiast podstaw do arbitralnego, bez posiadania dokumentacji z realizacji umowy nr
6/96/39/AW/2017 przyjęcia, że stanowisko ŚZDW jest zgodne z prawdą, co jednocześnie ma
świadczyć rzekomo o celowym podaniu nieprawdy przez odwołującego. Odwołujący powołał
się w tym zakresie na wyroku KIO z dnia 6 kwietnia 2017r. sygn. akt: KIO 544/17.
Zdaniem odwołującego, w tej sytuacji nie sposób przyjąć, aby w niniejszym
postępowaniu zamawiający zasadnie przyjął, iż wskutek niezweryfikowanych informacji ŚZDW
został celowo lub chociażby wskutek rażącego niedbalstwa wprowadzony w błąd przez
oferenta, gdyż ten ustosunkowując się do wezwania, skierowanego do niego w trybie art. 25
ust. 1 ustawy P.z.p.
wskazał, że w sprawie nienależytego wykonania umowy nr
6/96/39/AW/2017 z jego inicjatywy toczą się postępowania zarówno na gruncie prawa
cywilnego, jak i karnego, gdyż w ocenie odwołującego w realizacji kontraktu zawartego z
ŚZDW nie zaszło jedynie nienależyte wykonanie zobowiązania przez zamawiającego, ale
także doszło do popełnienia na jego szkodę oraz szkodę interesu publicznego przestępstwa
przez pracowników zamawiającego.
W tym stanie rzeczy z
amawiający nie mógł przyjąć, iż odwołujący podał nieprawdę w
formularzu JEDZ, ponieważ do czasu prawomocnych wyroków sądowych oraz do czasu
zakończenia postępowań prokuratorskich nie mógł jedynie w oparciu o twierdzenia jednej
strony sporu (bez zapoznania
się z dokumentami) uznać winy odwołującego w niewykonaniu
umowy ze ŚZDW. Jak wskazała w tym kontekście także KIO w wyroku z dnia 20 czerwca
2017r. KIO nr 1132/17: „ Nie sposób natomiast przyjąć, że przez sam fakt ujęcia spornego
zamówienia oferent w sposób dorozumiany lub przez swoją lekkomyślność przedstawił
nieprawdziwe informacje, wprowadzając Zamawiającego w błąd, aby uzyskać zamówienie. ”
Z
ważywszy na powyższe, w ocenie odwołującego, zamawiający nie wykazał
skutecznie w treści pisma z dnia 09 stycznia 2019 r., aby spełnione zostały wszystkie
przesłanki wskazane w art. 24 ust. 1 pkt. 16 ustawy P.z.p. Istotne zaniechania w
zweryfikowaniu stanowiska ŚZDW wykazują zatem w tej sytuacji także naruszenia zasady
równego traktowania wykonawców oraz zasad proporcjonalności i przejrzystości
postępowania, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy P.z.p.
Odwołujący stwierdził, że postawiony natomiast w treści petitum odwołania zarzut
naruszenia art. 91 ust. 1 ustawy P.z.p.
stanowi prostą konsekwencję nieuzasadnionego
wykluczenia Odwołującego z przetargu, wskutek czego jego oferta niesłusznie nie była
poddane ocenie.
Podkreślił, że oferta przedstawiona przez odwołującego była
najkorzystniejsza. Gdyby zatem nie
czynność wykluczenia wskutek dokonania oceny oferty
o
dwołującego, zostałaby ona wybrana jako najkorzystniejsza i to odwołujący mógłby
realizować zamówienie. Niesłuszne wykluczenie odwołującego rzutuje zatem na
nieprawidłową, bo niepełną (nie dotyczącą wszystkich ofert) ocenę ofert przez zamawiającego,
a zarazem wadliwy wybór oferty najkorzystniejszej w przetargu.
Zamawiający na rozprawie w dniu 31 stycznia 2019 roku wniósł o oddalenie odwołania.
Stwierdził, że wystąpił równocześnie do odwołującego i ŚZDW o wyjaśnienie i informacje
dotyczącą sprawy. Odwołujący w wyniku wezwania przedłożył pismo, w którym potwierdził, że
doszło do odstąpienia od umowy, ale nie ma postaw do samooczyszczenia. W tej sytuacji
przepisy obligują zamawiającego do wykluczenia wykonawcy i nie może on już prosić o kolejne
wyjaśnienia.
Przystępujący do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego wykonawca
Tomasz Przybylski poparł stanowisko zamawiającego i wniósł o oddalenie odwołania.
Izba ustaliła, co następuje:
Odwołujący był wykonawcą umowy nr 6/96/39/AW/2017 zawartej ze Świętokrzyskim
Zarządem Dróg Wojewódzkich w Kielcach, której przedmiotem było zarządzanie i nadzór nad
realizacją inwestycji „DW 752 Podgórze-Bodzentyn dł ok. 2,5 km i DW 751 Bodzentyn-
Dąbrowa Dolna dł. ok. 4,0 km”.
ŚZDW w Kielcach pismem z dnia 12.03.2018r. złożył oświadczenie o odstąpieniu od
wskazanej umowy z winy wykonawcy.
Odwołujący w dniu 13.03.2018 r. złożył oświadczenie o wypowiedzeniu wskazanej
umowy z winy zamawiającego.
W powyższym zakresie pomiędzy stronami jest spór zawisły przed Sądem Rejonowym
w Kielcach, V Wydział Gospodarczy, sygnatura akt V GNc 3949/18.
Odwołujący złożył w przedmiotowym postępowaniu ofertę oraz dokument JEDZ. W
dokumencie tym na pytanie,
„czy wykonawca znajdował się w sytuacji, w której wcześniejsza
umowa w sprawie
zamówienia publicznego, wcześniejsza umowa z podmiotem
zamawiającym lub wcześniejsza umowa w sprawie koncesji została rozwiązana przed
czasem, lub w której nałożone zostało odszkodowanie bądź inne porównywalne sankcje w
związku z tą wcześniejszą umową?” odpowiedział przecząco.
Zamawiający w dniu 4 grudnia 2018 roku skierował do odwołującego pismo
następującej treści:
„Mazowiecki Zarząd Dróg Wojewódzkich w Warszawie otrzymał informację, że nie
wykonał Pan zamówienia na „Zarządzanie i nadzór nad realizacją inwestycji DW 732
Podgórze-Bodzentyn: dł. ok. 2,5 km i DW 751 Bodzentyn-Dąbrowa Dolna, dł. ok. 4,0 km”
(postępowanie nr 39/2017), co doprowadziło do rozwiązania umowy przez zamawiającego -
Świętokrzyski Zarząd Dróg Wojewódzkich w Kielcach.
W złożonym do Mazowieckiego Zarządu Dróg Wojewódzkich w Warszawie
dokumencie JEDZ dla postępowania 206/18 oświadczył Pan, że nie znajdował się w sytuacji,
w której wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia publicznego z podmiotem zamawiającym
została rozwiązana przed czasem.
W związku z powyższym działając na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy Prawo zamówień
publicznych Zamawiający wzywa do złożenia wyjaśnień w przedmiocie w/w oświadczenia.
zawartego w JEDZ.
”
Odwołujący pismem z dnia 5 grudnia 2018 roku, doręczonym zamawiającemu w dniu
10 grudnia 2018 roku udzielił następującej odpowiedzi:
„W odpowiedzi na Państwa pismo znak: WQ.464.6.2018.10.D206 z dn. 04.12.2018 r.
dotyczące złożenia wyjaśnień w odniesieniu do wykonywania umowy nr 6/96/39/AW/2017 z
dn. 1
4.11.2017 r. dotyczącej Zarządzania i nadzoru nad realizacją inwestycji „DW 752
Podgórze — Bodzentyn ; dł. ok. 2,5 km i DW 751 Bodzentyn — Dąbrowa Dolna, dł. ok. 4,0
km”, informujemy:
W związku z licznymi naruszeniami przez Świętokrzyski Zarząd Dróg Wojewódzkich w
Kielcach Kodeksu prawa karnego i cywilnego, Wykonawca usług nadzoru PHU BAUMARK w
dniu 13.03.2018 pismem nr 32/Z/BAUMARK/2018 poinformował o odstąpieniu od umowy nr
6/96/39/AW/2017 z dn. 14.112017 r. z winy Zamawiającego .
Wykonawca usługi PHU BAUMARK wskazał na czynności łamania prawa karnego i
cywilnego przez Świętokrzyski Zarząd Dróg Wojewódzkich w Kielcach wraz z uzasadnieniem.
Możliwe publikowanie odmiennego stanowiska przez Świętokrzyski Zarząd Dróg
Wojewódzkich w Kielcach jest stanowiskiem jednostronnym a także wątpliwym i nie powinno
być publikowane oraz rozpowszechniane do czasu zapadnięcia prawomocnych wyroków
sądowych w tej sprawie oraz zakończenia dochodzeń i śledztw prowadzonych wobec
pracowników ŚZDW w Kielcach przez odpowiednie organy.
Także rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji przez innego uczestnika
powyższego postępowania przetargowego na podstawie których dokonują Państwo czynności
wzywających do wyjaśnień, jest poważnym naruszeniem prawa karnego przez tego uczestnika
i wycz
erpuje ono zarzut zniesławienia co potwierdzono nam po konsultacji prawnej.
Firma PHIJ BAUMARK wystąpiła również na drogę sądową w postępowaniu cywilnym
o zasądzenie odszkodowania od Świętokrzyskiego Zarządu Dróg Wojewódzkich w Kielcach
za wyrządzone straty i utracone korzyści.
Wobec powyższego potwierdzamy, że przedłożone informacje w postępowaniu
przetargowym Nr 206/18 przez PFIU BAUMARK są prawdziwe, a przedstawione wyjaśnienia
potwierdzają, że Wykonawca PFIU BAUMARK z siedzibą ul. Świętojańska 106, 07-202
Wyszków nie znajdował się w sytuacji, w której wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia
publicznego z podmiotem zamawiającym została rozwiązana przed czasem z winy
Wykonawcy, a także, że instytucja tzw. self-cleaningu nie ma tu zastosowania.”
Pismem z
dnia 9 stycznia zamawiający poinformował o wyborze najkorzystniejszej
oferty oraz o wykluczeniu odwołującego z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego
na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy P.z.p.
Zamawiający stwierdził, że w pkt. 5.1 s.i.w.z. wskazał, że wykluczeniu z postępowania
podlega wykonawca, który z przyczyn leżących po jego stronie, nie wykonał albo nienależycie
wykonał w istotnym stopniu wcześniejszą umowę w sprawie zamówienia publicznego lub
umowę koncesji, zawartą z zamawiającym, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt. 1-4 ustawy Pzp,
co doprowadziło do rozwiązania umowy lub zasądzenia odszkodowania.
R. S.
prowadzący działalność gospodarczą pod firmą PHU Baumark w złożonym
dokumencie JEDZ odpowiedział przecząco na pytanie „czy wykonawca znajdował się w
sytuacji, w której wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia publicznego, wcześniejsza
umowa z podmiotem zamawiającym lub wcześniejsza umowa w sprawie koncesji została
rozwiązana przed czasem, lub w której nałożone zostało odszkodowanie bądź inne
porównywalne sankcje w związku z tą wcześniejszą umową?”
Oferta złożona przez R. S. została uznana za najkorzystniejszą i zamawiający wezwał
wykonawcę do złożenia dokumentów potwierdzających okoliczności o których mowa w art. 25
ust .1ustawy P.z.p. Do z
amawiającego w dniu 30.11.2018 r. wpłynęło pismo od innego
w
ykonawcy do równolegle toczącego się postępowania 208/18 informujące o tym, że
oświadczenie R. S. nie jest prawdziwe bowiem Świętokrzyski Zarząd Dróg Wojewódzkich w
Kielcach odstąpił od umowy z odwołującym.
Wobec powyższego zamawiający pismem z dnia 04.12.2018 r. zwrócił się do R. S. na
podstawie art. 26 ust. 4 ustawy
Prawo zamówień publicznych do złożenia wyjaśnień w
przedmiocie oświadczenia zawartego w JEDZ oraz do Świętokrzyskiego Zarządu Dróg
Wojewódzkich w Kielcach o udzielenie informacji w tej sprawie.
R. S.
pismem z dnia 05.12.2018 r., które wpłynęło do Zamawiającego w dniu
10.12.2018 r. wy
jaśnił, że w dniu 13.03.2018 r., w związku z licznymi naruszeniami przez
Świętokrzyski Zarząd Dróg Wojewódzkich w Kielcach kodeksu prawa karnego i cywilnego,
odstąpił od umowy nr 6/96/39/AW/2017 z winy zamawiającego. Poinformował, że wystąpił na
drogę sądową oraz potwierdził, że przedłożone przez niego informacje w postępowaniu
przetargowym nr 206/18 są prawdziwe i PHU BAUMARK nie znajdował się w sytuacji w której
wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia publicznego z podmiotem zamawiającym została
rozwiązana przed czasem z winy Wykonawcy i instytucja „self-cleaningu nie ma tu
zastosowania.
Świętokrzyski Zarząd Dróg Wojewódzkich w Kielcach w dniu 05.12.2018 r. przedłożył
z
amawiającemu dokumenty dotyczące odstąpienia od umowy z PHU BAUMARK. Z
przedstawionych dokumentów wynika, że ŚZDW w Kielcach pismem z dnia 12.03.2018r.
odstąpił od umowy nr 6/96/39/AW/2017 pn „ Zarządzanie i nadzór nad realizacją inwestycji
„DW 752 Podgórze-Bodzentyn dł ok. 2,5 km i DW 751 Bodzentyn-Dąbrowa Dolna dł. ok. 4,0
km” z winy wykonawcy.
Zamawiający na podstawie posiadanych dokumentów stwierdził, że do odstąpienia od
umowy R. S.
prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą PHU BAUMARK przez ŚZDW
w Kielcach doszło z powodu nienależytego wykonywania umowy przez Wykonawcę, który
wbrew obowiązkom wynikającym z umowy między innymi:
- pomimo kilkukrotnych wezw
ań ze strony zamawiającego z 36-dniowym opóźnieniem
umożliwił zamawiającemu korzystanie z pomieszczeń biurowych, przy czym biuro budowy nie
zostało uruchomione i nie funkcjonowało w godzinach 7.00-15.00, co uniemożliwiło przepływ
informacji pomiędzy wszystkimi stronami;
-
Inspektor Nadzoru Robót Drogowych, pomimo wezwań przez Kierownika Projektu,
nie był obecny podczas prac prowadzonych przez wykonawcę robót w styczniu 2018 r., na
budowie stawił się dopiero w dniu 19 lutego 2018 r. i wówczas uzupełnił zaległe wpisy w
dzienniku;
-
Inspektor Nadzoru Robót Drogowych nie dokonywał terminowo wpisów w dzienniku
budowy
, z opóźnieniem kilkudziesięciu dni odnosił się do zgłoszeń Kierownika Budowy do
odbioru robót; na dzień 08.03.2018r. nie dopełnił objęcia obowiązków przez inspektorów
nadzoru
inwestorskiego do zakresu robót objętych decyzją nr 87/D/2003 w specjalnościach
konstrukcyjno-
budowlanej, mostowej i instalacyjnej w zakresie linii, sieci, instalacji i urządzeń
teletechnicznych;
-
miał bardzo duże opóźnienia w opiniowaniu wystąpień Wykonawcy Robót — w
okresie od 18.01.2018 do 02.02.2018r. Wykonawca skierował do Inżyniera Kontraktu 57
wystąpień, do których Inżynier Kontraktu nie odniósł się do dnia 05.02.2018 r., do dnia
12.02.2018
r. Inżynier Kontraktu nie zweryfikował żadnego z wniosków materiałowych;
zgłaszając osoby na stanowisko Inspektora Nadzoru Robót Drogowych
przedkładał do akceptacji zamawiającego osoby nieposiadające wymaganego przez
zamawiającego doświadczenia, zaś w składanych oświadczeniach potwierdzał nieprawdę;
Inżynier Kontraktu na radach budowy wykazywał nieprzygotowanie, nie
posiadał wiedzy na temat podstawowych informacji dotyczących kontraktu, nie posiadał
wiedzy na temat personaliów osób wchodzących w skład jego zespołu.
Z dołączonej korespondencji pomiędzy stronami wynika, że wykonawca nie realizował,
pomimo kilkukrotnych wezwań ze strony ŚZDW w Kielcach, podstawowych obowiązków
wynikających z pełnionej funkcji co w konsekwencji doprowadziło do odstąpienia umowy z
przyczyn
leżących po stronie wykonawcy
R. S.
nie wystąpił z inicjatywą samooczyszczenia i nie przedstawił zamawiającemu
żadnych dokumentów dających podstawę do odstąpienia od obowiązku wykluczenia tego
wykonawcy.
Zamawiający stwierdził, że zgodnie z art. 24 ust. 16 ustawy P.z.p. z postępowania
wyklucza się wykonawcę, który w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa przedstawił
informacje
wprowadzające w błąd zamawiającego, mogące mieć istotny wpływ na decyzje
podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia.
W orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej i sądów okręgowych ukształtował się
pogląd, że dla zastosowania art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy P.z.p. muszą zostać kumulatywnie
spełnione następujące przesłanki: przedstawienie przez wykonawcę informacji niezgodnej z
rzeczywistością, która wprowadziła zamawiającego w błąd, błąd ten polegał na przyjęciu przez
zamawiającego, że wykonawca nie podlega wykluczeniu, a przedstawienie informacji jest
wynikiem zamierzonego działania lub rażącego niedbalstwa.
W świetle posiadanych przez zamawiającego dokumentów bezspornym jest, że
wykonawca przedstawił zamawiającemu informacje niezgodne z rzeczywistością, bowiem w
dokumencie JEDZ zataił fakt odstąpienia od umowy przez ŚZDW w Kielcach z winy
wykonawcy
, czym wprowadził zamawiającego w błąd, że nie podlega wykluczeniu zaś z
wyjaśnień wykonawcy, w ocenie zamawiającego, wynika, że działanie wykonawcy jest
skutkiem rażącego niedbalstwa. Od podmiotu działającego na rynku w sposób profesjonalny
należy oczekiwać zachowania standardu ostrożności w szczególności, gdy ustawodawca
dopuszcza samooczyszczenie się wykonawcy. Procedura wskazana w art. 24 ust. 8 Prawa
zamówień publicznych służy dobrowolnemu naprawieniu szkody - wykonawca winny
wprowadzenia w błąd musi się do tego przyznać, zanim fakt ten uświadomi sobie zamawiający.
Wykonawca powinien zatem: 1) poinformować o zdarzeniu zamawiającego, 2) wskazać, jakie
informacje są nieprawdziwe bądź nierzetelne, 3) wyjaśnić okoliczności, w jakich doszło do ich
przekazania zamawiającemu, 4) wskazać sposób, w jaki na przyszłość wykonawca ma zamiar
zabezpieczyć się przed powtórzeniem się tego rodzaju sytuacji, w tym ewentualnie
poinformować, czy i jakie konsekwencje służbowe wykonawca wyciągnął wobec
odpowiedzialnych za wprowadzenie zamawiającego w błąd pracowników, 5) przekazać
informacje rzetelne w miej
sce nieprawidłowych. Tymczasem wykonawca wezwany do złożenia
wyjaśnień potwierdził, że informacje złożone w postępowaniu są prawdziwe, że nie znajdował
się w sytuacji, w której wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia publicznego z podmiotem
zamawiającym została rozwiązana przed czasem z winy wykonawcy oraz wprost stwierdził,
że instytucja self-cleaningu nie ma w tej sprawie zastosowania.
Izba zważyła, co następuje:
Odwołanie jest bezzasadne.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że odwołujący jest uprawniony do korzystania
ze środków ochrony prawnej w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy P.z.p.
W rozpoznawanej sprawie bezsporny pomiędzy stronami jest fakt, że umowa zawarta
pomiędzy odwołującym a ŚZDW została rozwiązana przed jej ukończeniem. Odwołujący stoi
co prawda na stanowisku, iż ŚZDW, który jako pierwszy złożył oświadczenie o odstąpieniu od
umowy, zrobił to bezskutecznie, niemniej jednak – w ocenie odwołującego – oświadczenie o
wypowiedzeniu przez niego umowy, złożone następnego dnia, jest ważne i skuteczne.
Nie ulega zatem wątpliwości, że w rozpoznawanej sprawie zaszły okoliczności, wobec
których na zawarte w JEDZ pytanie w brzmieniu: „czy wykonawca znajdował się w sytuacji, w
której wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia publicznego, wcześniejsza umowa z
podmiotem zamawiającym lub wcześniejsza umowa w sprawie koncesji została rozwiązana
przed czasem, lub w której nałożone zostało odszkodowanie bądź inne porównywalne sankcje
w związku z tą wcześniejszą umową?” należało odpowiedzieć twierdząco.
Izba podkreśla, że twierdząca odpowiedź na przytoczone wyżej pytanie nie jest
uzależniona od faktu, iż do przedwczesnego rozwiązania umowy doszło z winy którejkolwiek
ze stron, w szczególności z winy wykonawcy. Pytanie dotyczy wyłącznie obiektywnego
zdarzenia polegającego na wcześniejszym rozwiązaniu umowy. W tej sytuacji odwołujący,
który udzielił negatywnej odpowiedzi na tak zadane pytanie, wprowadził zamawiającego w
błąd.
Przepis
art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy P.z.p. dotyczy wykonawców, którzy w wyniku
zamierzonego działania lub rażącego niedbalstwa wprowadzili zamawiającego w błąd przy
przedstawieniu informacji, że nie podlegają wykluczeniu, spełniają warunki udziału w
postępowaniu lub obiektywne i niedyskryminacyjne kryteria, lub którzy zataili te informacje lub
nie są w stanie przedstawić wymaganych dokumentów. Przepis art. art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy
P.z.p. przede wszystkim dotyczy sytuacji, w której wykonawca oświadcza nieprawdę, czyli
przeinacza fakty albo potwierdza nieistniejące okoliczności. Wprowadzenie w błąd musi
przybrać formę zamierzonego działania lub rażącego niedbalstwa.
W ocenie Izby odwołujący, nie informując o fakcie przedwczesnego rozwiązania
umowy z ŚZDW, dopuścił się co najmniej rażącego niedbalstwa.
Ustawa nie definiuje pojęcia ,,rażącego niedbalstwa", natomiast wypełniając te lukę
orzeczni
ctwo Sądu Najwyższego wskazuje, że ,,Przypisanie określonej osobie niedbalstwa
uznaje się za uzasadnione wtedy, gdy osoba ta zachowała się w określonym miejscu i czasie
w sposób odbiegający od właściwego dla niej miernika należytej staranności. Przez rażące
niedbalstwo rozumie się natomiast niezachowanie minimalnych (elementarnych) zasad
prawidłowego zachowania się w danej sytuacji. O przypisaniu pewnej osobie winy w tej postaci
decyduje więc zachowanie się przez nią w określonej sytuacji w sposób odbiegający od
miernika staranności minimalnej" (wyrok SN z dnia 10 marca 2004 r., sygn. akt IV CK 151/03).
Jest to zatem naruszenie reguły ostrożności ,wymaganej w danych okolicznościach bez
wykorzystania w pełni możliwości intelektualnych przez osobę dopuszczającą się rażącego
niedbalstwa. W doktrynie i orzecznictwie nie ma wątpliwości co do tego, iż za rażące
niedbalstwo należy uznać działanie, odpowiadające kwalifikowanej postaci braku należytej
staranności (tak: wyrok SN z dnia 25 września 2002 r. sygn. akt I CKN 969/00).
Odwołujący w treści JEDZ na pytanie: „czy wykonawca znajdował się w sytuacji, w
której wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia publicznego, wcześniejsza umowa z
podmiotem zamawiającym lub wcześniejsza umowa w sprawie koncesji została rozwiązana
przed czasem, lub w której nałożone zostało odszkodowanie bądź inne porównywalne sankcje
w związku z tą wcześniejszą umową?”, zaznaczył opcje „NIE”, co było niezgodne z prawdą.
Odwołujący zaznaczył tę odpowiedź mimo jasnej treści formularza oraz instrukcji jego
wypełnienia. Podkreślenia wymaga, że formularz dokumentu JEDZ przewiduje, w przypadku
zaznaczenia opcji „TAK”, możliwość podania szczegółowych informacji na ten temat. Nic nie
stało na przeszkodzie, by odwołujący wyjaśnił zamawiającemu okoliczności rozwiązania przed
czasem umowy z ŚZDW.
Izba podziela w pełni i uznaje za własne stanowisko wyrażone w wyroku z dnia 11
stycznia 2019 roku sygn. akt KIO 2664/18 oraz w wyroku z dnia 8 czerwca 2017 r. sygn. akt
KIO 888/17, z którego wynika, że skoro wykonawca nie składa dokumentów innych niż JEDZ,
na danym etapie postępowania, to tym bardziej w JEDZ muszą być zawarte precyzyjnie
wszystkie informacje, które zamawiający dotychczas mógł uzyskać z innych dokumentów
składanych przez wykonawców wraz z wnioskiem o dopuszczenie do udziału w postępowaniu
o udzielenie zamówienia publicznego. Zatem odformalizowanie postępowania, nie polega na
tym, że nie podaje się informacji, bądź podaje się jakiekolwiek informacje, lecz na tym polega
odformalizowanie procedury, że na etapie składania JEDZ wykonawca zobowiązany jest do
jasnego, precyzyjnego przedstawienia informacji, których ocena pozwoli na sprawdzenie
zdolności wykonawcy i spełnienia przez niego warunków, a nie musi wykonawca na tym etapie
postępowania składać dużej liczby dokumentów. Nie zmienia się bowiem sposób oceny i
weryfikacji zdolności wykonawców, wszyscy muszą wykazać się spełnieniem warunków oraz
w tym zakresie przedstawić stosowne zobowiązania w JEDZ, czyli JEDZ jest dokumentem
kategorycznym jeżeli chodzi o wagę oświadczeń i informacji jakie wykonawca przedstawia za
jego pomocą.
Izba nie podziela stanowiska odwołującego, wyrażonego na rozprawie w dniu 30
stycznia 2019 roku, iż wymóg zaznaczenia opcji „TAK” przy wskazanym wyżej pytaniu
powstawał w sytuacji zmaterializowania się przesłanki wykluczenia wykonawcy, o której mowa
w pkt. 5.1. s.i.w.z.
, będącej jednocześnie fakultatywną przesłanką wykluczenia wskazaną w
art. 24 ust. 5 pkt 4 ustawy P.z.p.,
tj. w sytuacji kiedy wykonawca z przyczyn leżących po jego
stron
ie, nie wykonał lub nienależycie wykonał w istotnym stopniu wcześniejszą umowę w
sprawie zamówienia publicznego lub umowę koncesji, zawartą z zamawiającym, o którym
mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1-
4, co doprowadziło do rozwiązania umowy lub zasądzenia
odszkodow
ania. Treść JEDZ nie pozostawia tu wątpliwości, co do tego, że wykonawca
powinien zaznaczyć opcję „TAK” w przypadku, gdy doszło do rozwiązania umowy przed
czasem
, bez względu na przyczyny jej rozwiązania. W tej sytuacji jest uprawniony do
wskazania okolicz
ności wyłączających jego winę lub do wdrożenia procedury
samooczyszczenia. Zamawiający byłby wówczas obowiązany zbadać, czy zaszły przesłanki,
o których mowa w pkt. 5.1. s.i.w.z i art. 24 ust. 5 pkt 4 ustawy P.z.p. Odwołujący, który
wprowadził w błąd zamawiającego co do samego faktu rozwiązania umowy przed czasem, nie
powinien oczekiwać od zamawiającego, iż ten będzie badał okoliczności rozwiązania umowy.
Faktem jest, że zamawiający w piśmie informującym o wykluczeniu wykonawcy
szeroko powoływał się na wskazane przez ŚZDW, obciążające odwołującego, przyczyny
rozwiązania umowy, niemniej jednak wyraźnie wskazał, że podstawą wykluczenia jest art. 24
ust. 1 pkt 16 ustawy P.z.p. Odwołujący nie zarzucił zamawiającemu naruszenia art. 24 ust. 5
pkt 4 ustawy P.z.p.,
w związku z czym Izba dokonała oceny prawidłowości czynności
zamawiającego w granicach podniesionego zarzutu.
Izba uznała za bezzasadny zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 87 ust. 1
(błędnie wskazany przez odwołującego jako „§ 1”) ustawy P.z.p., zgodnie z którym w toku
badania i oceny ofert zamawiający może żądać od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści
złożonych ofert.
Izba podkreśla, że dyspozycja wskazanego przepisu uprawnia zamawiającego do
żądania wyjaśnień jedynie w zakresie treści oferty. Poza jej zakresem pozostaje uprawnienie
do żądania złożenia wyjaśnień w kwestiach dotyczących spełniania przez wykonawcę
warunków udziału w postępowaniu, które z kolei przewidziane jest w art. 26 ust. 4 ustawy
P.z.p.
Niemniej jednak stwierdzić należy, iż w wypadku faktycznego stwierdzenia, że w danej
sytuacji przesłanki, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy P.z.p., zostały spełnione,
brak jest podstaw do
żądania wyjaśnień i konwalidacji postępowania wykonawcy. Krajowa Izba
Odwoławcza w wyroku z 24 października 2013 r. (sygn. akt. 2403/13), wydanym co prawda w
stanie prawnym sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 22 czerwca 2016 roku o zmianie
ustawy
– Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1020), lecz
zachowującym swą aktualność w stanie obecnym, orzekła, że w przypadku podania przez
wykonawcę nieprawdziwych informacji niedopuszczalne jest uzupełnienie oświadczeń lub
dokumentów, które zawierają nieprawdziwą informację, na oświadczenia lub dokumenty wolne
od takiej wady.
Izba uznała za bezzasadny zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 91 ust. 1
ustawy P.z.p. poprzez zaniechanie dokonania oceny oferty o
dwołującego według kryteriów
oceny ofert wskazanych w
specyfikacji istotnych warunków zamówienia (s.i.w.z.) i dokonanie
oceny oraz wyboru oferty najkorzys
tniejszej z pominięciem oferty odwołującego. Zarzut ten –
jak sam stwierdził odwołujący – jest logiczną konsekwencją zarzutów wskazanych wyżej. W
związku z tym, że zarzuty te zostały przez Izbę oddalone, oddaleniu podlega również zarzut,
którego skuteczność uzależniona była od stwierdzenia zasadności zarzutów pozostałych.
Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania.
…………………………………………
…………………………………………
…………………………………………
1.
oddala odwołanie;
2.
kosztami postępowania obciąża wykonawcę R. S. i:
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez wykonawcę
R. S.
tytułem wpisu od odwołania;
2.2.
zasądza od wykonawcy R. S. na rzecz Województwa Mazowieckiego –
Mazowieckiego Zarządu Dróg Wojewódzkich w Warszawie kwotę 3 600 zł
00 gr
(słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy), stanowiącą
uzasadnione koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu
wynagrodzenia
pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1986), na niniejszy wyrok, w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia, przysługuje skarga, za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej, do
Sądu Okręgowego w Warszawie.
………………………………..
……………………………….
……………………………….
Sygn. akt: KIO 80/19
Uzasadnienie
Zamawiający – Województwo Mazowieckie – Mazowiecki Zarząd Dróg Wojewódzkich
w Warszawie
– prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, którego
przedmiotem jest
pełnienie funkcji inspektora nadzoru dla zadania: „Rozbudowa drogi
wojewódzkiej nr 579 relacji Kazun Polski- Leszno- Błonie - Grodzisk Mazowiecki -
Radziejowice na odcinku od km 41+272 do km 52 +714 (r
zeczywisty kilometraż: od km 41+178
do km 51
+599) na terenie gmin Grodzisk Mazowiecki, Radziejowice; powiatów grodziskiego i
żyrardowskiego, województwa mazowieckiego (odc. Grodzisk Mazowiecki - Radziejowice)”.
Postępowanie prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia
2004 roku
– Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2018 roku, poz. 1986 ze zm.), zwanej
dalej ustawą P.z.p.
W dniu 18 stycznia 2019 roku wykonawca R. S.
(dalej: odwołujący) wniósł odwołanie
od czynności zamawiającego i zaniechań zamawiającego, polegających na:
1.
niezgodnej z przepisami ustawy P.z.p
. czynności wykluczenia odwołującego w
przedmiotowym postępowaniu,
2.
zaniechaniu poddania ocenie oferty o
dwołującego w przedmiotowym postępowaniu,
3.
wyborze jako najkorzystniejszej oferty D. Z.
, prowadzącego działalność gospodarczą
pod firmą KND INVEST D. Z. z/s w Zambski Kościelne.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
1.
Art. 7 ust. 1 w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy P.z.p.
, polegające na nieuzasadnionym
wykluczeniu o
dwołującego z uwagi na przyjęcie przez zamawiającego, że odwołujący
przedstawił w dokumencie JEDZ informacje niezgodne z rzeczywistością, które to działanie
miałoby być skutkiem jego rażącego niedbalstwa, w związku z czym doszło także do
naruszenia zasady równego traktowania wykonawców oraz zasad proporcjonalności i
przejrzystości postępowania.
2.
Art. 87 § 1 ustawy P.z.p., poprzez zaniechanie wezwania odwołującego do złożenia
wyjaśnień w stosunku do informacji uzyskanych od Świętokrzyskiego Zarządu Dróg
Wojewódzkich w Kielcach, co przyczyniłoby się do starannego wyjaśnienia treści oferty
odwołującego przez zamawiającego.
3.
Art. 91 ust. 1 ustawy P.z.p., poprzez zaniechanie dokonania oceny oferty o
dwołującego
według kryteriów oceny ofert wskazanych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia
(s.i.w.z.) i dokonanie oceny oraz wyboru oferty najkorzys
tniejszej z pominięciem oferty
o
dwołującego.
Mając na uwadze przedstawione wyżej zarzuty odwołujący wniósł o:
1.
uniew
ażnienie czynności wykluczenia odwołującego z postępowania, dokonania oceny
ofert oraz wyboru oferty najkorzystniejszej przez z
amawiającego,
2.
dokonania ponownej oceny ofert, w tym oferty o
dwołującego oraz wyboru oferty
najkorzystniejszej,
3.
zasądzenie od zamawiającego na rzecz odwołującego kosztów postępowania, w tym
kosztów reprezentacji według przedstawionych na rozprawie rachunków.
Odwołujący podniósł, że posiada interes we wniesieniu nin. odwołania. W przypadku
prawidłowego działania zamawiającego oferta odwołującego zostałaby oceniona według
kryteriów oceny wskazanych w s.i.w.z., a mając na uwadze, że była ofertą najkorzystniejszą
pod względem kryterium ceny, odwołujący odniósłby korzyść w związku z realizacją
zamówienia publicznego. Szkodę w tym przypadku należy definiować jako brak możliwości
zrealizowania zamówienia, a tym samym brak możliwości osiągnięcia zysku. Powyższe
niezaprzeczalnie dowodzi naruszenia interesu o
dwołującego w uzyskaniu przedmiotowego
zamówienia i stanowi wystarczającą przesłankę do skorzystania przez odwołującego z
środków ochrony prawnej przewidzianych ustawą P.z.p.
W uzasadnieniu odwołania odwołujący podniósł, że pismem z dnia 09 stycznia 2019r.
z
amawiający - Mazowiecki Zarząd Dróg Wojewódzkich w Warszawie powiadomił oferentów
przetargu nieograniczonego o numerze postępowania 206/18 o wyborze jako
najkorzystniejszej oferty złożonej przez D. Z., prowadzącego działalność gospodarczą pod
firmą KND Invest oraz wykluczeniu z postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy
P.z.p
. odwołującego. Zamawiający wskazał, że odwołujący, składając ofertę w przedmiotowym
postępowaniu oraz udzielając dalszych wyjaśnień w trybie art. 25 ust. 1 P.z.p., wprowadził
z
amawiającego w błąd wskazując w treści JEDZ, że nie znajdował się w sytuacji, w której
wcześniejsza umowa z podmiotem zamawiającym lub wcześniejsza umowa w sprawie
koncesji została rozwiązana przed czasem lub w której nałożone zostało odszkodowanie bądź
in
ne porównywalne sankcje w związku z tą wcześniejsza umową.
Zamawiający na podstawie przesłanych dokumentów przez Świętokrzyski Zarząd Dróg
Wojewódzkich w Kielcach (dalej też ŚZDW) ocenił bowiem, że do rozwiązania zawartej przez
oferenta z ŚZDW w wyniku nieograniczonego przetargu publicznego umowy z nr 6/96/3
9/AW/2017 doszło z winy wykonawcy tj. R. S. PHU BAUMARK.
Odwołujący wskazał, że przesłane do zamawiającego przez ŚZDW dokumenty, są
niezupełne, a zarazem wyrwane z kontekstu sprawy, gdyż korespondencja ta nie zawiera
chociażby odpowiedzi firmy PHU BAUMARK, jak i całego materiału dowodowego
znajdującego się w aktach toczącego się procesu sądowego oraz postępowania karnego
prowadzonego w związku z przestępstwem nadużycia uprawnień przez urzędników ŚZDW w
Kielcach stypizowanego, w art. 231 Kodeksu karnego.
Odwołujący stwierdził, że pismem z dn. 05.12.2018 roku poinformował zamawiającego,
że w związku z licznymi naruszeniami prawa cywilnego i karnego przez pracowników
Świętokrzyskiego Zarządu Dróg Wojewódzkich odstąpił od umowy nr 6/96/39/AW/2017 w dniu
13.03.2018 pismem nr 32/Z/BAUMARK
/2018 oraz skierował sprawę do sądu, jak i zawiadomił
organy ścigania o możliwości popełnienia przestępstwa przez urzędników ŚZDW. Wskazał,
że w związku z dokonanym przez ŚZDW odstąpieniem od umowy, które odwołujący
kwestionuje,
w sprawie nie zostało wypłacone ani zasądzane żadne odszkodowanie na rzecz
Świętokrzyskiego Zarządu Dróg Wojewódzkich. W istocie to odwołujący podjął szereg
następujących czynności zmierzających do kompleksowego wyjaśnienia kwestii współpracy z
ŚZDW:
I.
przed Sądem Rejonowym w Kielcach, V Wydział Gospodarczy, sygnatura akt V GNc
3949/18 z powództwa PHU BAUMARK R. S. przeciwko Województwu Świętokrzyskiemu -
Świętokrzyski Zarząd Dróg Wojewódzkich Kielcach o zapłatę kary umownej z tytułu
rozwiązania umowy z winy zamawiającego. W ramach tego postępowania, w celu wydania
wyroku s
ąd oceni zgromadzony materiał dowodowy i orzeknie w przedmiocie zasadności
odstąpienia od umowy przez odwołującego z przyczyn leżących po stronie zamawiającego.
II.
przed Sądem Rejonowym w Kielcach, sygnatura akt: VIII C 1774/18 z powództwa PHU
BAUMARK R. S.
przeciwko pracownikowi Świętokrzyskiego Zarządu Dróg Wojewódzkich
Kielcach M. L.
o odszkodowanie w związku z wykorzystywaniem do celów prywatnych przez
ww.
pracownika ŚZDW w Kielcach powierzonego przez BAUMARK samochodu typu SUV
III.
śledztwo prowadzone przez Prokuraturę Rejonową w Kielcach, sygn. akt: PR 3Ds
169.2018. w prz
edmiocie nadużycia uprawnień przez pracowników Świętokrzyskiego Zarządu
Dróg Wojewódzkich w Kielcach oraz fałszowania wpisów w dziennikach budowy.
Odwołujący wskazał, iż wbrew uzasadnieniu wykluczenia go, zawartego w piśmie
z
amawiającego z dnia 09.01.2019r., a które stanowi wyłącznie dokonane bez głębszej analizy
powtórzenie przedstawionego zamawiającemu stanowiska przez ŚZDW, rozwiązanie umowy
nr 6/96/39/AW/2017 nastąpiło wskutek odstąpienia od niej przez wykonawcę z uwagi na
na
stępujące uchybienia ze strony zamawiającego:
Odwołujący pismem z dnia 13 marca 2018 roku złożył oświadczenie o wypowiedzeniu
umowy - z winy z
amawiającego. Przyczynami powyższego było działanie pracowników
p
ozwanego, którzy po stwierdzeniu przez przedstawicieli R. S. nieprawidłowości związanych
z działaniem wykonawcy usiłowali nakłonić ich do zmiany stanowiska oraz „mniej rzetelnego”
kontrolowania jego prac. W licznych pismach
odwołujący informował o nieprawidłowościach
na budowie, np. w zakresie dokumentacji projek
towej, w tym konieczności niemożności
rozpoczęcia robót przez wykonawcę mimo braku wcześniejszego przedstawienia przez
p
ozwanego stosownych dokumentów związanych m.in. z jakością używanych materiałów.
Nadto, w dniu 16 marca 2018 roku
, w odpowiedzi na oświadczenie zamawiającego o
odstąpieniu od umowy odniósł się on szczegółowo do każdego z zarzutów podniesionych
przez z
amawiającego, wykazując jednocześnie ich całkowitą bezzasadność. W realiach sporu
z ŚZDW w Kielcach znamienna jest okoliczność, iż prawidłowe realizowanie usługi nadzoru
inwestorskiego przez
odwołującego, który chciał zapobiec nieuprawnionemu rozpoczęciu
robót przez wykonawcę, bez wypełnienia wymogów prawem przewidzianych doprowadziło do
podjęcia prób ze strony pracowników ŚZDW w Kielcach zmierzających do „odsunięcia"
odwołującego od realizowanego zadania.
Odwołujący stwierdził, że w istocie, poprzez dokonanie wpisów w dziennikach budowy
odnośnie rzekomo zrealizowanych prac przez wykonawcę, zarzucili nieobecność
poszczególnych inspektorów na terenie budowy. Dodatkowo, również z powołaniem się na
inne rzekome naruszenia obowiązków umownych, złożyli nieprawdziwe i bezskuteczne
oświadczenie o wypowiedzeniu umowy z winy odwołującego.
Mając na uwadze powyższe, w uznaniu odwołującego, zamawiający w niniejszym
postępowaniu dokonał całkowicie dowolnej oceny przedstawionej przez ŚZDW sprawy
rzekomego niena
leżytego wykonania umowy przez wykonawcę i odstąpienia z jego winy od
umowy nr 6/96/39/AW/2017, mimo że posiadał od oferenta informację o wszczęciu z jego
inicjatywy ww.
postępowań oraz odstąpieniu przez niego od umowy z winy SZDW.
Zamawiający dokonując wykluczenia odwołującego wskazał bowiem, że wykluczenie
następuje na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy P.z.p., a zatem przyjął że oferent celowo
lu
b poprzez rażące niedbalstwo wprowadził go w błąd co do okoliczności nienależytego
wykonania umowy z ŚZDW i przyczyn jej rozwiązania.
Odwołujący powołał się na orzecznictwo KIO, w tym wyrok z 06.03.2018r. KIO 295/18,
wyrok 348/17, wyrok KIO 2736/17, wyrok KIO 836/17, wyrok KIO 1058/17, wyrok KIO 1257/17,
wyrok KIO 2010/18.
Odwołujący podkreślił, że stwierdzenie, iż określone informacje są nieprawdziwe, tak
na gruncie ogólnych reguł języka polskiego, jak i w rozumieniu tych przepisów, może odnosić
się wyłącznie do informacji o pewnych faktach, o obiektywnie istniejącej rzeczywistości, tylko
one bowiem podlegają ocenie w kategoriach prawdy i fałszu, (tak też KIO w wyroku z dnia 20
czerwca 2017r., nr KIO 1132/17). Dla oceny, czy mamy do czynienia z informacją niezgodną
z rzeczywistością, która to, jak przed nowelizacją ustawy z 22 czerwca 2016r. „informacja
nieprawdziwa" (w przepisie art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy P.z.p. sprzed nowelizacji) nie ma definicji
legalnej zawartej w ustawie, pomocne jest orzecznictwo sądowe. W wyroku Sądu
Najwyższego z dnia 5 kwietnia 2002r., sygn. akt: II CKN 1095/99 wskazane jest, iż pojęcie
„prawda'’, „prawdziwy" bądź ich zaprzeczenie występują wielokrotnie w aktach normatywnych,
a wśród nich w kodeksie cywilnym (np. art. 780 § 1, art. 834, art. 835 § 3), w kodeksie
postępowania cywilnego ( np. art. 3, art. 103 § 2, art. 252, art. 253, art. 254 § 1 i 2), w kodeksie
karnym (np. art. 132, 213 § 1-3, art. 297 § 1, art. 313) oraz w kodeksie postępowania karnego
(np. art. 2 § 2, art. 188 § 1 art. 312). Zdaniem SN we wszystkich tych przypadkach pojęcie
„prawda" rozumiane jest tak, jak w języku potocznym, a więc jako zgodność (adekwatność)
myśli (wypowiedzi - w znaczeniu logicznym) z rzeczywistością ( z „faktami" i „danymi”), co
odpowiada - na gruncie filozoficznym - tzw. klasycznej koncepcji prawdy i w tym sensie -
zdaniem SN -
wypowiedź o rzeczywistości jest prawdziwa tylko wtedy, gdy głosi tak, jak jest w
rzeczywistości. Zaznaczenia wymaga, że podanie informacji niezgodnych z rzeczywistością
odpowiada podaniu informacji nieprawdziwych, chodzi tym samym o obiektywną niezgodność
treści podanego oświadczenia z rzeczywistością (tak też KIO w wyroku z 3 grudnia 2018r.,
sygn. akt: KIO 2372/18).
W ocenie odwołującego, nie ulega natomiast wątpliwości, iż mając na uwadze fakt
sporu pomiędzy ŚZDW a odwołującym co do winy w rozwiązaniu umowy nr 6/96/39/AW/2017,
którego rozstrzygnięcie będzie dokonane przez ww. sądy powszechne, nie sposób jest, aby w
niniejszym postępowaniu zamawiający, nie posiadając całości materiału dowodowego
zgromadzonego w aktach sprawy sądowej o sygn. akt: V GNc 3949/18, był w stanie
prawidłowo dokonać oceny w kategoriach prawdy i fałszu, czy świadomie wskazane w JEDZ
stwierdzenie, że z winy oferenta nie doszło do rozwiązania umowy stanowiło informację
nieprawdziwą.
Odwołujący stwierdził, że biorąc zatem pod uwagę uzasadnione wątpliwości, co do
przyc
zyn rozwiązania umowy pomiędzy odwołującym a ŚZDW, które powinien powziąć
z
amawiający wobec wyraźnego wskazania mu przez odwołującego faktu toczących się przed
organami wymiaru sprawiedliwości spraw cywilnych i karnych, związanych z rzeczoną umową
nr 6/96/39/AW/2017, przed podjęciem ostatecznej decyzji o wykluczeniu oferenta w trybie art.
24 ust. 1 pkt 16 ustawy P.z.p., zamawia
jący winien co najmniej wezwać odwołującego w trybie
art. 87 ust. 1 ustawy P.z.p.
, celem ustosunkowania się do twierdzeń ŚZDW. Brak było
natomiast podstaw do arbitralnego, bez posiadania dokumentacji z realizacji umowy nr
6/96/39/AW/2017 przyjęcia, że stanowisko ŚZDW jest zgodne z prawdą, co jednocześnie ma
świadczyć rzekomo o celowym podaniu nieprawdy przez odwołującego. Odwołujący powołał
się w tym zakresie na wyroku KIO z dnia 6 kwietnia 2017r. sygn. akt: KIO 544/17.
Zdaniem odwołującego, w tej sytuacji nie sposób przyjąć, aby w niniejszym
postępowaniu zamawiający zasadnie przyjął, iż wskutek niezweryfikowanych informacji ŚZDW
został celowo lub chociażby wskutek rażącego niedbalstwa wprowadzony w błąd przez
oferenta, gdyż ten ustosunkowując się do wezwania, skierowanego do niego w trybie art. 25
ust. 1 ustawy P.z.p.
wskazał, że w sprawie nienależytego wykonania umowy nr
6/96/39/AW/2017 z jego inicjatywy toczą się postępowania zarówno na gruncie prawa
cywilnego, jak i karnego, gdyż w ocenie odwołującego w realizacji kontraktu zawartego z
ŚZDW nie zaszło jedynie nienależyte wykonanie zobowiązania przez zamawiającego, ale
także doszło do popełnienia na jego szkodę oraz szkodę interesu publicznego przestępstwa
przez pracowników zamawiającego.
W tym stanie rzeczy z
amawiający nie mógł przyjąć, iż odwołujący podał nieprawdę w
formularzu JEDZ, ponieważ do czasu prawomocnych wyroków sądowych oraz do czasu
zakończenia postępowań prokuratorskich nie mógł jedynie w oparciu o twierdzenia jednej
strony sporu (bez zapoznania
się z dokumentami) uznać winy odwołującego w niewykonaniu
umowy ze ŚZDW. Jak wskazała w tym kontekście także KIO w wyroku z dnia 20 czerwca
2017r. KIO nr 1132/17: „ Nie sposób natomiast przyjąć, że przez sam fakt ujęcia spornego
zamówienia oferent w sposób dorozumiany lub przez swoją lekkomyślność przedstawił
nieprawdziwe informacje, wprowadzając Zamawiającego w błąd, aby uzyskać zamówienie. ”
Z
ważywszy na powyższe, w ocenie odwołującego, zamawiający nie wykazał
skutecznie w treści pisma z dnia 09 stycznia 2019 r., aby spełnione zostały wszystkie
przesłanki wskazane w art. 24 ust. 1 pkt. 16 ustawy P.z.p. Istotne zaniechania w
zweryfikowaniu stanowiska ŚZDW wykazują zatem w tej sytuacji także naruszenia zasady
równego traktowania wykonawców oraz zasad proporcjonalności i przejrzystości
postępowania, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy P.z.p.
Odwołujący stwierdził, że postawiony natomiast w treści petitum odwołania zarzut
naruszenia art. 91 ust. 1 ustawy P.z.p.
stanowi prostą konsekwencję nieuzasadnionego
wykluczenia Odwołującego z przetargu, wskutek czego jego oferta niesłusznie nie była
poddane ocenie.
Podkreślił, że oferta przedstawiona przez odwołującego była
najkorzystniejsza. Gdyby zatem nie
czynność wykluczenia wskutek dokonania oceny oferty
o
dwołującego, zostałaby ona wybrana jako najkorzystniejsza i to odwołujący mógłby
realizować zamówienie. Niesłuszne wykluczenie odwołującego rzutuje zatem na
nieprawidłową, bo niepełną (nie dotyczącą wszystkich ofert) ocenę ofert przez zamawiającego,
a zarazem wadliwy wybór oferty najkorzystniejszej w przetargu.
Zamawiający na rozprawie w dniu 31 stycznia 2019 roku wniósł o oddalenie odwołania.
Stwierdził, że wystąpił równocześnie do odwołującego i ŚZDW o wyjaśnienie i informacje
dotyczącą sprawy. Odwołujący w wyniku wezwania przedłożył pismo, w którym potwierdził, że
doszło do odstąpienia od umowy, ale nie ma postaw do samooczyszczenia. W tej sytuacji
przepisy obligują zamawiającego do wykluczenia wykonawcy i nie może on już prosić o kolejne
wyjaśnienia.
Przystępujący do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego wykonawca
Tomasz Przybylski poparł stanowisko zamawiającego i wniósł o oddalenie odwołania.
Izba ustaliła, co następuje:
Odwołujący był wykonawcą umowy nr 6/96/39/AW/2017 zawartej ze Świętokrzyskim
Zarządem Dróg Wojewódzkich w Kielcach, której przedmiotem było zarządzanie i nadzór nad
realizacją inwestycji „DW 752 Podgórze-Bodzentyn dł ok. 2,5 km i DW 751 Bodzentyn-
Dąbrowa Dolna dł. ok. 4,0 km”.
ŚZDW w Kielcach pismem z dnia 12.03.2018r. złożył oświadczenie o odstąpieniu od
wskazanej umowy z winy wykonawcy.
Odwołujący w dniu 13.03.2018 r. złożył oświadczenie o wypowiedzeniu wskazanej
umowy z winy zamawiającego.
W powyższym zakresie pomiędzy stronami jest spór zawisły przed Sądem Rejonowym
w Kielcach, V Wydział Gospodarczy, sygnatura akt V GNc 3949/18.
Odwołujący złożył w przedmiotowym postępowaniu ofertę oraz dokument JEDZ. W
dokumencie tym na pytanie,
„czy wykonawca znajdował się w sytuacji, w której wcześniejsza
umowa w sprawie
zamówienia publicznego, wcześniejsza umowa z podmiotem
zamawiającym lub wcześniejsza umowa w sprawie koncesji została rozwiązana przed
czasem, lub w której nałożone zostało odszkodowanie bądź inne porównywalne sankcje w
związku z tą wcześniejszą umową?” odpowiedział przecząco.
Zamawiający w dniu 4 grudnia 2018 roku skierował do odwołującego pismo
następującej treści:
„Mazowiecki Zarząd Dróg Wojewódzkich w Warszawie otrzymał informację, że nie
wykonał Pan zamówienia na „Zarządzanie i nadzór nad realizacją inwestycji DW 732
Podgórze-Bodzentyn: dł. ok. 2,5 km i DW 751 Bodzentyn-Dąbrowa Dolna, dł. ok. 4,0 km”
(postępowanie nr 39/2017), co doprowadziło do rozwiązania umowy przez zamawiającego -
Świętokrzyski Zarząd Dróg Wojewódzkich w Kielcach.
W złożonym do Mazowieckiego Zarządu Dróg Wojewódzkich w Warszawie
dokumencie JEDZ dla postępowania 206/18 oświadczył Pan, że nie znajdował się w sytuacji,
w której wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia publicznego z podmiotem zamawiającym
została rozwiązana przed czasem.
W związku z powyższym działając na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy Prawo zamówień
publicznych Zamawiający wzywa do złożenia wyjaśnień w przedmiocie w/w oświadczenia.
zawartego w JEDZ.
”
Odwołujący pismem z dnia 5 grudnia 2018 roku, doręczonym zamawiającemu w dniu
10 grudnia 2018 roku udzielił następującej odpowiedzi:
„W odpowiedzi na Państwa pismo znak: WQ.464.6.2018.10.D206 z dn. 04.12.2018 r.
dotyczące złożenia wyjaśnień w odniesieniu do wykonywania umowy nr 6/96/39/AW/2017 z
dn. 1
4.11.2017 r. dotyczącej Zarządzania i nadzoru nad realizacją inwestycji „DW 752
Podgórze — Bodzentyn ; dł. ok. 2,5 km i DW 751 Bodzentyn — Dąbrowa Dolna, dł. ok. 4,0
km”, informujemy:
W związku z licznymi naruszeniami przez Świętokrzyski Zarząd Dróg Wojewódzkich w
Kielcach Kodeksu prawa karnego i cywilnego, Wykonawca usług nadzoru PHU BAUMARK w
dniu 13.03.2018 pismem nr 32/Z/BAUMARK/2018 poinformował o odstąpieniu od umowy nr
6/96/39/AW/2017 z dn. 14.112017 r. z winy Zamawiającego .
Wykonawca usługi PHU BAUMARK wskazał na czynności łamania prawa karnego i
cywilnego przez Świętokrzyski Zarząd Dróg Wojewódzkich w Kielcach wraz z uzasadnieniem.
Możliwe publikowanie odmiennego stanowiska przez Świętokrzyski Zarząd Dróg
Wojewódzkich w Kielcach jest stanowiskiem jednostronnym a także wątpliwym i nie powinno
być publikowane oraz rozpowszechniane do czasu zapadnięcia prawomocnych wyroków
sądowych w tej sprawie oraz zakończenia dochodzeń i śledztw prowadzonych wobec
pracowników ŚZDW w Kielcach przez odpowiednie organy.
Także rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji przez innego uczestnika
powyższego postępowania przetargowego na podstawie których dokonują Państwo czynności
wzywających do wyjaśnień, jest poważnym naruszeniem prawa karnego przez tego uczestnika
i wycz
erpuje ono zarzut zniesławienia co potwierdzono nam po konsultacji prawnej.
Firma PHIJ BAUMARK wystąpiła również na drogę sądową w postępowaniu cywilnym
o zasądzenie odszkodowania od Świętokrzyskiego Zarządu Dróg Wojewódzkich w Kielcach
za wyrządzone straty i utracone korzyści.
Wobec powyższego potwierdzamy, że przedłożone informacje w postępowaniu
przetargowym Nr 206/18 przez PFIU BAUMARK są prawdziwe, a przedstawione wyjaśnienia
potwierdzają, że Wykonawca PFIU BAUMARK z siedzibą ul. Świętojańska 106, 07-202
Wyszków nie znajdował się w sytuacji, w której wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia
publicznego z podmiotem zamawiającym została rozwiązana przed czasem z winy
Wykonawcy, a także, że instytucja tzw. self-cleaningu nie ma tu zastosowania.”
Pismem z
dnia 9 stycznia zamawiający poinformował o wyborze najkorzystniejszej
oferty oraz o wykluczeniu odwołującego z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego
na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy P.z.p.
Zamawiający stwierdził, że w pkt. 5.1 s.i.w.z. wskazał, że wykluczeniu z postępowania
podlega wykonawca, który z przyczyn leżących po jego stronie, nie wykonał albo nienależycie
wykonał w istotnym stopniu wcześniejszą umowę w sprawie zamówienia publicznego lub
umowę koncesji, zawartą z zamawiającym, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt. 1-4 ustawy Pzp,
co doprowadziło do rozwiązania umowy lub zasądzenia odszkodowania.
R. S.
prowadzący działalność gospodarczą pod firmą PHU Baumark w złożonym
dokumencie JEDZ odpowiedział przecząco na pytanie „czy wykonawca znajdował się w
sytuacji, w której wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia publicznego, wcześniejsza
umowa z podmiotem zamawiającym lub wcześniejsza umowa w sprawie koncesji została
rozwiązana przed czasem, lub w której nałożone zostało odszkodowanie bądź inne
porównywalne sankcje w związku z tą wcześniejszą umową?”
Oferta złożona przez R. S. została uznana za najkorzystniejszą i zamawiający wezwał
wykonawcę do złożenia dokumentów potwierdzających okoliczności o których mowa w art. 25
ust .1ustawy P.z.p. Do z
amawiającego w dniu 30.11.2018 r. wpłynęło pismo od innego
w
ykonawcy do równolegle toczącego się postępowania 208/18 informujące o tym, że
oświadczenie R. S. nie jest prawdziwe bowiem Świętokrzyski Zarząd Dróg Wojewódzkich w
Kielcach odstąpił od umowy z odwołującym.
Wobec powyższego zamawiający pismem z dnia 04.12.2018 r. zwrócił się do R. S. na
podstawie art. 26 ust. 4 ustawy
Prawo zamówień publicznych do złożenia wyjaśnień w
przedmiocie oświadczenia zawartego w JEDZ oraz do Świętokrzyskiego Zarządu Dróg
Wojewódzkich w Kielcach o udzielenie informacji w tej sprawie.
R. S.
pismem z dnia 05.12.2018 r., które wpłynęło do Zamawiającego w dniu
10.12.2018 r. wy
jaśnił, że w dniu 13.03.2018 r., w związku z licznymi naruszeniami przez
Świętokrzyski Zarząd Dróg Wojewódzkich w Kielcach kodeksu prawa karnego i cywilnego,
odstąpił od umowy nr 6/96/39/AW/2017 z winy zamawiającego. Poinformował, że wystąpił na
drogę sądową oraz potwierdził, że przedłożone przez niego informacje w postępowaniu
przetargowym nr 206/18 są prawdziwe i PHU BAUMARK nie znajdował się w sytuacji w której
wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia publicznego z podmiotem zamawiającym została
rozwiązana przed czasem z winy Wykonawcy i instytucja „self-cleaningu nie ma tu
zastosowania.
Świętokrzyski Zarząd Dróg Wojewódzkich w Kielcach w dniu 05.12.2018 r. przedłożył
z
amawiającemu dokumenty dotyczące odstąpienia od umowy z PHU BAUMARK. Z
przedstawionych dokumentów wynika, że ŚZDW w Kielcach pismem z dnia 12.03.2018r.
odstąpił od umowy nr 6/96/39/AW/2017 pn „ Zarządzanie i nadzór nad realizacją inwestycji
„DW 752 Podgórze-Bodzentyn dł ok. 2,5 km i DW 751 Bodzentyn-Dąbrowa Dolna dł. ok. 4,0
km” z winy wykonawcy.
Zamawiający na podstawie posiadanych dokumentów stwierdził, że do odstąpienia od
umowy R. S.
prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą PHU BAUMARK przez ŚZDW
w Kielcach doszło z powodu nienależytego wykonywania umowy przez Wykonawcę, który
wbrew obowiązkom wynikającym z umowy między innymi:
- pomimo kilkukrotnych wezw
ań ze strony zamawiającego z 36-dniowym opóźnieniem
umożliwił zamawiającemu korzystanie z pomieszczeń biurowych, przy czym biuro budowy nie
zostało uruchomione i nie funkcjonowało w godzinach 7.00-15.00, co uniemożliwiło przepływ
informacji pomiędzy wszystkimi stronami;
-
Inspektor Nadzoru Robót Drogowych, pomimo wezwań przez Kierownika Projektu,
nie był obecny podczas prac prowadzonych przez wykonawcę robót w styczniu 2018 r., na
budowie stawił się dopiero w dniu 19 lutego 2018 r. i wówczas uzupełnił zaległe wpisy w
dzienniku;
-
Inspektor Nadzoru Robót Drogowych nie dokonywał terminowo wpisów w dzienniku
budowy
, z opóźnieniem kilkudziesięciu dni odnosił się do zgłoszeń Kierownika Budowy do
odbioru robót; na dzień 08.03.2018r. nie dopełnił objęcia obowiązków przez inspektorów
nadzoru
inwestorskiego do zakresu robót objętych decyzją nr 87/D/2003 w specjalnościach
konstrukcyjno-
budowlanej, mostowej i instalacyjnej w zakresie linii, sieci, instalacji i urządzeń
teletechnicznych;
-
miał bardzo duże opóźnienia w opiniowaniu wystąpień Wykonawcy Robót — w
okresie od 18.01.2018 do 02.02.2018r. Wykonawca skierował do Inżyniera Kontraktu 57
wystąpień, do których Inżynier Kontraktu nie odniósł się do dnia 05.02.2018 r., do dnia
12.02.2018
r. Inżynier Kontraktu nie zweryfikował żadnego z wniosków materiałowych;
zgłaszając osoby na stanowisko Inspektora Nadzoru Robót Drogowych
przedkładał do akceptacji zamawiającego osoby nieposiadające wymaganego przez
zamawiającego doświadczenia, zaś w składanych oświadczeniach potwierdzał nieprawdę;
Inżynier Kontraktu na radach budowy wykazywał nieprzygotowanie, nie
posiadał wiedzy na temat podstawowych informacji dotyczących kontraktu, nie posiadał
wiedzy na temat personaliów osób wchodzących w skład jego zespołu.
Z dołączonej korespondencji pomiędzy stronami wynika, że wykonawca nie realizował,
pomimo kilkukrotnych wezwań ze strony ŚZDW w Kielcach, podstawowych obowiązków
wynikających z pełnionej funkcji co w konsekwencji doprowadziło do odstąpienia umowy z
przyczyn
leżących po stronie wykonawcy
R. S.
nie wystąpił z inicjatywą samooczyszczenia i nie przedstawił zamawiającemu
żadnych dokumentów dających podstawę do odstąpienia od obowiązku wykluczenia tego
wykonawcy.
Zamawiający stwierdził, że zgodnie z art. 24 ust. 16 ustawy P.z.p. z postępowania
wyklucza się wykonawcę, który w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa przedstawił
informacje
wprowadzające w błąd zamawiającego, mogące mieć istotny wpływ na decyzje
podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia.
W orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej i sądów okręgowych ukształtował się
pogląd, że dla zastosowania art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy P.z.p. muszą zostać kumulatywnie
spełnione następujące przesłanki: przedstawienie przez wykonawcę informacji niezgodnej z
rzeczywistością, która wprowadziła zamawiającego w błąd, błąd ten polegał na przyjęciu przez
zamawiającego, że wykonawca nie podlega wykluczeniu, a przedstawienie informacji jest
wynikiem zamierzonego działania lub rażącego niedbalstwa.
W świetle posiadanych przez zamawiającego dokumentów bezspornym jest, że
wykonawca przedstawił zamawiającemu informacje niezgodne z rzeczywistością, bowiem w
dokumencie JEDZ zataił fakt odstąpienia od umowy przez ŚZDW w Kielcach z winy
wykonawcy
, czym wprowadził zamawiającego w błąd, że nie podlega wykluczeniu zaś z
wyjaśnień wykonawcy, w ocenie zamawiającego, wynika, że działanie wykonawcy jest
skutkiem rażącego niedbalstwa. Od podmiotu działającego na rynku w sposób profesjonalny
należy oczekiwać zachowania standardu ostrożności w szczególności, gdy ustawodawca
dopuszcza samooczyszczenie się wykonawcy. Procedura wskazana w art. 24 ust. 8 Prawa
zamówień publicznych służy dobrowolnemu naprawieniu szkody - wykonawca winny
wprowadzenia w błąd musi się do tego przyznać, zanim fakt ten uświadomi sobie zamawiający.
Wykonawca powinien zatem: 1) poinformować o zdarzeniu zamawiającego, 2) wskazać, jakie
informacje są nieprawdziwe bądź nierzetelne, 3) wyjaśnić okoliczności, w jakich doszło do ich
przekazania zamawiającemu, 4) wskazać sposób, w jaki na przyszłość wykonawca ma zamiar
zabezpieczyć się przed powtórzeniem się tego rodzaju sytuacji, w tym ewentualnie
poinformować, czy i jakie konsekwencje służbowe wykonawca wyciągnął wobec
odpowiedzialnych za wprowadzenie zamawiającego w błąd pracowników, 5) przekazać
informacje rzetelne w miej
sce nieprawidłowych. Tymczasem wykonawca wezwany do złożenia
wyjaśnień potwierdził, że informacje złożone w postępowaniu są prawdziwe, że nie znajdował
się w sytuacji, w której wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia publicznego z podmiotem
zamawiającym została rozwiązana przed czasem z winy wykonawcy oraz wprost stwierdził,
że instytucja self-cleaningu nie ma w tej sprawie zastosowania.
Izba zważyła, co następuje:
Odwołanie jest bezzasadne.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że odwołujący jest uprawniony do korzystania
ze środków ochrony prawnej w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy P.z.p.
W rozpoznawanej sprawie bezsporny pomiędzy stronami jest fakt, że umowa zawarta
pomiędzy odwołującym a ŚZDW została rozwiązana przed jej ukończeniem. Odwołujący stoi
co prawda na stanowisku, iż ŚZDW, który jako pierwszy złożył oświadczenie o odstąpieniu od
umowy, zrobił to bezskutecznie, niemniej jednak – w ocenie odwołującego – oświadczenie o
wypowiedzeniu przez niego umowy, złożone następnego dnia, jest ważne i skuteczne.
Nie ulega zatem wątpliwości, że w rozpoznawanej sprawie zaszły okoliczności, wobec
których na zawarte w JEDZ pytanie w brzmieniu: „czy wykonawca znajdował się w sytuacji, w
której wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia publicznego, wcześniejsza umowa z
podmiotem zamawiającym lub wcześniejsza umowa w sprawie koncesji została rozwiązana
przed czasem, lub w której nałożone zostało odszkodowanie bądź inne porównywalne sankcje
w związku z tą wcześniejszą umową?” należało odpowiedzieć twierdząco.
Izba podkreśla, że twierdząca odpowiedź na przytoczone wyżej pytanie nie jest
uzależniona od faktu, iż do przedwczesnego rozwiązania umowy doszło z winy którejkolwiek
ze stron, w szczególności z winy wykonawcy. Pytanie dotyczy wyłącznie obiektywnego
zdarzenia polegającego na wcześniejszym rozwiązaniu umowy. W tej sytuacji odwołujący,
który udzielił negatywnej odpowiedzi na tak zadane pytanie, wprowadził zamawiającego w
błąd.
Przepis
art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy P.z.p. dotyczy wykonawców, którzy w wyniku
zamierzonego działania lub rażącego niedbalstwa wprowadzili zamawiającego w błąd przy
przedstawieniu informacji, że nie podlegają wykluczeniu, spełniają warunki udziału w
postępowaniu lub obiektywne i niedyskryminacyjne kryteria, lub którzy zataili te informacje lub
nie są w stanie przedstawić wymaganych dokumentów. Przepis art. art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy
P.z.p. przede wszystkim dotyczy sytuacji, w której wykonawca oświadcza nieprawdę, czyli
przeinacza fakty albo potwierdza nieistniejące okoliczności. Wprowadzenie w błąd musi
przybrać formę zamierzonego działania lub rażącego niedbalstwa.
W ocenie Izby odwołujący, nie informując o fakcie przedwczesnego rozwiązania
umowy z ŚZDW, dopuścił się co najmniej rażącego niedbalstwa.
Ustawa nie definiuje pojęcia ,,rażącego niedbalstwa", natomiast wypełniając te lukę
orzeczni
ctwo Sądu Najwyższego wskazuje, że ,,Przypisanie określonej osobie niedbalstwa
uznaje się za uzasadnione wtedy, gdy osoba ta zachowała się w określonym miejscu i czasie
w sposób odbiegający od właściwego dla niej miernika należytej staranności. Przez rażące
niedbalstwo rozumie się natomiast niezachowanie minimalnych (elementarnych) zasad
prawidłowego zachowania się w danej sytuacji. O przypisaniu pewnej osobie winy w tej postaci
decyduje więc zachowanie się przez nią w określonej sytuacji w sposób odbiegający od
miernika staranności minimalnej" (wyrok SN z dnia 10 marca 2004 r., sygn. akt IV CK 151/03).
Jest to zatem naruszenie reguły ostrożności ,wymaganej w danych okolicznościach bez
wykorzystania w pełni możliwości intelektualnych przez osobę dopuszczającą się rażącego
niedbalstwa. W doktrynie i orzecznictwie nie ma wątpliwości co do tego, iż za rażące
niedbalstwo należy uznać działanie, odpowiadające kwalifikowanej postaci braku należytej
staranności (tak: wyrok SN z dnia 25 września 2002 r. sygn. akt I CKN 969/00).
Odwołujący w treści JEDZ na pytanie: „czy wykonawca znajdował się w sytuacji, w
której wcześniejsza umowa w sprawie zamówienia publicznego, wcześniejsza umowa z
podmiotem zamawiającym lub wcześniejsza umowa w sprawie koncesji została rozwiązana
przed czasem, lub w której nałożone zostało odszkodowanie bądź inne porównywalne sankcje
w związku z tą wcześniejszą umową?”, zaznaczył opcje „NIE”, co było niezgodne z prawdą.
Odwołujący zaznaczył tę odpowiedź mimo jasnej treści formularza oraz instrukcji jego
wypełnienia. Podkreślenia wymaga, że formularz dokumentu JEDZ przewiduje, w przypadku
zaznaczenia opcji „TAK”, możliwość podania szczegółowych informacji na ten temat. Nic nie
stało na przeszkodzie, by odwołujący wyjaśnił zamawiającemu okoliczności rozwiązania przed
czasem umowy z ŚZDW.
Izba podziela w pełni i uznaje za własne stanowisko wyrażone w wyroku z dnia 11
stycznia 2019 roku sygn. akt KIO 2664/18 oraz w wyroku z dnia 8 czerwca 2017 r. sygn. akt
KIO 888/17, z którego wynika, że skoro wykonawca nie składa dokumentów innych niż JEDZ,
na danym etapie postępowania, to tym bardziej w JEDZ muszą być zawarte precyzyjnie
wszystkie informacje, które zamawiający dotychczas mógł uzyskać z innych dokumentów
składanych przez wykonawców wraz z wnioskiem o dopuszczenie do udziału w postępowaniu
o udzielenie zamówienia publicznego. Zatem odformalizowanie postępowania, nie polega na
tym, że nie podaje się informacji, bądź podaje się jakiekolwiek informacje, lecz na tym polega
odformalizowanie procedury, że na etapie składania JEDZ wykonawca zobowiązany jest do
jasnego, precyzyjnego przedstawienia informacji, których ocena pozwoli na sprawdzenie
zdolności wykonawcy i spełnienia przez niego warunków, a nie musi wykonawca na tym etapie
postępowania składać dużej liczby dokumentów. Nie zmienia się bowiem sposób oceny i
weryfikacji zdolności wykonawców, wszyscy muszą wykazać się spełnieniem warunków oraz
w tym zakresie przedstawić stosowne zobowiązania w JEDZ, czyli JEDZ jest dokumentem
kategorycznym jeżeli chodzi o wagę oświadczeń i informacji jakie wykonawca przedstawia za
jego pomocą.
Izba nie podziela stanowiska odwołującego, wyrażonego na rozprawie w dniu 30
stycznia 2019 roku, iż wymóg zaznaczenia opcji „TAK” przy wskazanym wyżej pytaniu
powstawał w sytuacji zmaterializowania się przesłanki wykluczenia wykonawcy, o której mowa
w pkt. 5.1. s.i.w.z.
, będącej jednocześnie fakultatywną przesłanką wykluczenia wskazaną w
art. 24 ust. 5 pkt 4 ustawy P.z.p.,
tj. w sytuacji kiedy wykonawca z przyczyn leżących po jego
stron
ie, nie wykonał lub nienależycie wykonał w istotnym stopniu wcześniejszą umowę w
sprawie zamówienia publicznego lub umowę koncesji, zawartą z zamawiającym, o którym
mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1-
4, co doprowadziło do rozwiązania umowy lub zasądzenia
odszkodow
ania. Treść JEDZ nie pozostawia tu wątpliwości, co do tego, że wykonawca
powinien zaznaczyć opcję „TAK” w przypadku, gdy doszło do rozwiązania umowy przed
czasem
, bez względu na przyczyny jej rozwiązania. W tej sytuacji jest uprawniony do
wskazania okolicz
ności wyłączających jego winę lub do wdrożenia procedury
samooczyszczenia. Zamawiający byłby wówczas obowiązany zbadać, czy zaszły przesłanki,
o których mowa w pkt. 5.1. s.i.w.z i art. 24 ust. 5 pkt 4 ustawy P.z.p. Odwołujący, który
wprowadził w błąd zamawiającego co do samego faktu rozwiązania umowy przed czasem, nie
powinien oczekiwać od zamawiającego, iż ten będzie badał okoliczności rozwiązania umowy.
Faktem jest, że zamawiający w piśmie informującym o wykluczeniu wykonawcy
szeroko powoływał się na wskazane przez ŚZDW, obciążające odwołującego, przyczyny
rozwiązania umowy, niemniej jednak wyraźnie wskazał, że podstawą wykluczenia jest art. 24
ust. 1 pkt 16 ustawy P.z.p. Odwołujący nie zarzucił zamawiającemu naruszenia art. 24 ust. 5
pkt 4 ustawy P.z.p.,
w związku z czym Izba dokonała oceny prawidłowości czynności
zamawiającego w granicach podniesionego zarzutu.
Izba uznała za bezzasadny zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 87 ust. 1
(błędnie wskazany przez odwołującego jako „§ 1”) ustawy P.z.p., zgodnie z którym w toku
badania i oceny ofert zamawiający może żądać od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści
złożonych ofert.
Izba podkreśla, że dyspozycja wskazanego przepisu uprawnia zamawiającego do
żądania wyjaśnień jedynie w zakresie treści oferty. Poza jej zakresem pozostaje uprawnienie
do żądania złożenia wyjaśnień w kwestiach dotyczących spełniania przez wykonawcę
warunków udziału w postępowaniu, które z kolei przewidziane jest w art. 26 ust. 4 ustawy
P.z.p.
Niemniej jednak stwierdzić należy, iż w wypadku faktycznego stwierdzenia, że w danej
sytuacji przesłanki, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy P.z.p., zostały spełnione,
brak jest podstaw do
żądania wyjaśnień i konwalidacji postępowania wykonawcy. Krajowa Izba
Odwoławcza w wyroku z 24 października 2013 r. (sygn. akt. 2403/13), wydanym co prawda w
stanie prawnym sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 22 czerwca 2016 roku o zmianie
ustawy
– Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1020), lecz
zachowującym swą aktualność w stanie obecnym, orzekła, że w przypadku podania przez
wykonawcę nieprawdziwych informacji niedopuszczalne jest uzupełnienie oświadczeń lub
dokumentów, które zawierają nieprawdziwą informację, na oświadczenia lub dokumenty wolne
od takiej wady.
Izba uznała za bezzasadny zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 91 ust. 1
ustawy P.z.p. poprzez zaniechanie dokonania oceny oferty o
dwołującego według kryteriów
oceny ofert wskazanych w
specyfikacji istotnych warunków zamówienia (s.i.w.z.) i dokonanie
oceny oraz wyboru oferty najkorzys
tniejszej z pominięciem oferty odwołującego. Zarzut ten –
jak sam stwierdził odwołujący – jest logiczną konsekwencją zarzutów wskazanych wyżej. W
związku z tym, że zarzuty te zostały przez Izbę oddalone, oddaleniu podlega również zarzut,
którego skuteczność uzależniona była od stwierdzenia zasadności zarzutów pozostałych.
Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania.
…………………………………………
…………………………………………
…………………………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 401/19 z dnia 2019-03-25
- Sygn. akt KIO 410/19 z dnia 2019-03-20
- Sygn. akt KIO 397/19 z dnia 2019-03-18
- Sygn. akt KIO 358/19 z dnia 2019-03-18
- Sygn. akt KIO 320/19 z dnia 2019-03-13
