rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2016-01-11
rok: 2015
data dokumentu: 2016-01-11
rok: 2015
sygnatury akt.:
KIO 2662/15
KIO 2662/15
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2015 r. i 5 stycznia 2016 r. odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 7 grudnia 2015 r. przez
wykonawcę
Flores Valles S.A. Calle Isla De Jamaica, 10, 28-034 Madryt, Hiszpania
reprezentowanego przez: D. J., prawnik zagraniczny Garrigues Polska i Pablo Olabarri
Gortazar sp. k., ul. Emilii Plater 53, 00-113 Warszawa (adres do korespondencji:
Garrigues Polska i Pablo Olabarri Gortazar sp. k., ul. Emilii Plater 53, 00-113
Warszawa)
w
postępowaniu
prowadzonym
przez
Uniwersytet
Jagielloński
w Krakowie, ul. Gołębia 6/2, 31-007 Kraków
przy udziale wykonawcy
VWR Inetrantional Sp. z o.o. z siedzibą w Gdańsku,
ul. Limbowa 5, 80-175 Gdańsk zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania
odwoławczego o sygn. akt KIO 2662/15
po stronie zamawiającego
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 7 grudnia 2015 r. przez
wykonawcę
Flores Valles S.A. Calle Isla De Jamaica, 10, 28-034 Madryt, Hiszpania
reprezentowanego przez: D. J., prawnik zagraniczny Garrigues Polska i Pablo Olabarri
Gortazar sp. k., ul. Emilii Plater 53, 00-113 Warszawa (adres do korespondencji:
Garrigues Polska i Pablo Olabarri Gortazar sp. k., ul. Emilii Plater 53, 00-113
Warszawa)
w
postępowaniu
prowadzonym
przez
Uniwersytet
Jagielloński
w Krakowie, ul. Gołębia 6/2, 31-007 Kraków
przy udziale wykonawcy
VWR Inetrantional Sp. z o.o. z siedzibą w Gdańsku,
ul. Limbowa 5, 80-175 Gdańsk zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania
odwoławczego o sygn. akt KIO 2662/15
po stronie zamawiającego
orzeka:
1.
oddala odwołanie
2.kosztami postępowania obciąża wykonawcę
Flores Valles S.A. Calle Isla De Jamaica,
10, 28-034 Madryt, Hiszpania reprezentowanego przez: D. J., prawnik zagraniczny
Garrigues Polska i Pablo Olabarri Gortazar sp. k., ul. Emilii Plater 53,
00-113 Warszawa (adres do korespondencji: Garrigues Polska i Pablo Olabarri
Gortazar sp. k., ul. Emilii Plater 53, 00-113 Warszawa) i:
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę
Flores Valles S.A. Calle Isla De Jamaica, 10, 28-034 Madryt, Hiszpania
reprezentowanego przez: D. J., prawnik zagraniczny Garrigues Polska i
Pablo
Olabarri
Gortazar
sp.
k.,
ul.
Emilii
Plater
53,
00-113 Warszawa (adres do korespondencji: Garrigues Polska i Pablo
Olabarri Gortazar sp. k., ul. Emilii Plater 53, 00-113 Warszawa) tytułem
wpisu od odwołania
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 907) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego
w Krakowie.
Przewodniczący: ……….………
Sygn. akt: KIO 2662/15
U z a s a d n i e n i e
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie,
zwany dalej „zamawiającym”, działając na
podstawie przepisów ustawy dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z
2013 r., poz. 907), zwanej dalej „ustawą Pzp”, prowadzi, w trybie przetargu
nieograniczonego, postępowanie o udzielenie zamówienia na „Wyłonienie wykonawcy w
zakresie dostawy i montażu mebli laboratoryjnych wraz z wyposażeniem, związanych z
budową obiektu Wydziału Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego, zlokalizowanego przy
ul. Gronostajowej 2 w Krakowie, w odniesieniu od jednej do dwóch części”.
Ogłoszenie o przedmiotowym zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 15 lutego 2015 r., nr 2015/S 134-247362.
W dniu 27 listopada 2015 r. (pismem z tej samej daty) zamawiający poinformował
wykonawcę Flores Valles S.A. z siedzibą w Hiszpanii
, zwanego dalej „odwołującym”, o
wyborze w zakresie części 1 zamówienia oferty wykonawcy VWR Inetrnational Sp. z o.o. z
siedzibą w Gdańsku, zwanego dalej „wykonawcą VWR”, jako najkorzystniejszej.
Pismem tym poinformował także odwołującego o odrzuceniu jego oferty na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, gdyż treść oferty nie odpowiada treści specyfikacji istotnych
warunków zamówienia, zwaną dalej „SIWZ”, podnosząc m.in., iż wykonawca w treści
złożonej oferty nie wskazał wymaganych zapisami SIWZ opisów technicznych lub
funkcjonalnych, schematów, katalogów lub kart katalogowych producenta/producentów
potwierdzających spełnienie wymaganych parametrów, (wskazujących w szczególności
oferowany typ, rodzaj, model, producenta, numer katalogowy, charakterystykę produktu i
inne istotne), pozwalających na ocenę zgodności oferowanych produktów, ich elementów i
wyposażenia oraz ich parametrów z wymaganiami SIWZ. Natomiast w treści oferty na
stornach 53-169 znajduje się wypełniony częściowo nr załącznik nr 3 do formularza oferty w
zakresie kalkulacji cen i ilości oraz nazw elementów składowych przedmiotu zamówienia, jak
i liczb porządkowych praz pozycji. Niemniej w całym załączniku nr 3 do formularza oferty nie
wypełniono kolumny nr 4, gdzie zgodnie z wymaganiami SIWZ należało wpisać oferowane
urządzenie/element, typ/model/symbol, producenta, krótki opis itp., co pozwoliłoby na ocenę
oferowanego przedmiotu zamówienia. W efekcie wykonawca nie wskazał co oferuje, a tym
samy mnie można dokonać oceny jego oferty w zakresie oferowanego przedmiotu
zamówienia. Także w pozostałej części oferty brak jest informacji pozwalających na ocenę
całości oferowanego przedmiotu zamówienia z wymaganiami wynikającymi z treści SIWZ. Z
załączonego do oferty standardowego katalogu niektórych produktów wykonawcy, bądź kart
katalogowych, także nie wynika co oferuje w treści swojej oferty, jak też nie można
dopasować poszczególnych produktów, opisanych w katalogu, do treści załącznika nr 3 do
formularza oferty , jak i do złożonych wraz z ofertą próbek.
Ponadto wykonawca zaproponował produkty składające się na część przedmiotu
zamówienia, które po sprawdzeniu i ocenie dostarczonych próbek, jednoznacznie wskazują,
iż nie spełniają wszystkich minimalnych parametrów technicznych i funkcjonalnych
opisanych w SIWZ, a w szczególności:
1. w przypadku stołu laboratoryjnego ujawniono, iż sumaryczna szerokość półek z
dylatacją przekracza zapisaną w SIWZ dopuszczalną wartość 300 mm;
2. w trakcie oceny próbek zidentyfikowano także palne i niegasnące po zapaleniu
elementy z tworzywa sztucznego w panelach kolumny instalacyjnej stołu
laboratoryjnego;
3. w dygestorium występuje zbyt duża całkowita głębokość dygestorium z zaworami,
wynosząca 1050 mm;
4. ponadto występuje także niezgodność z SIWZ w zakresie głębokości blatu
dygestorium, gdyż głębokość blatu w dostarczonej próbce wynosi mniej niż 750 mm,
przy uwzględnieniu sposobu pomiaru opisanego w odpowiedzi na pytanie nr 46 z
dnia 5 sierpnia 2015 r.
W dniu 7 grudnia 2015 r. (pismem z tej samej daty) odwołujący wniósł odwołanie do
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej (wpływ pisma do zamawiającego w dniu 7 grudnia 2015
r.) od czynności zamawiającego polegającej na odrzuceniu oferty odwołującego i nie
odrzuceniu oferty wykonawcy VWR oraz wykonawcy Block a.s. z siedzibą w Czechach,
zwanego dalej „wykonawcą Block”, zarzucając zamawiającemu naruszenie przepisów
ustawy Pzp, tj.:
1. art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy Pzp poprzez niewłaściwe zastosowanie i błędne ustalenie,że oferta odwołującego nie odpowiada treści SIWZ,
2. art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy Pzp poprzez jego niezastosowanie i nie odrzucenie oferty
wykonawcy VWR mimo jej niezgodności z treścią SIWZ,
3. art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 3 ustawy Pzp poprzez jego niezastosowanie, tj.
zaniechanie wyboru oferty najkorzystniejszej, czyli oferty odwołującego,
4. art. 87 ust. 1 ustawy Pzp poprzez jego niezastosowanie i niewezwanie odwołującego
do złożenia wyjaśnień treści złożonej oferty w zakresie elementów związanych z
oferowanym przedmiotem zamówienia i dotyczących jednoznacznej możliwości
oceny w zakresie wykazania, że oferowany przedmiot zamówienia spełnia
wymagania techniczne i funkcjonalne opisane w SIWZ.
Jednocześnie odwołujący wniósł o:
1. uwzględnienie odwołania,
2. nakazanie zamawiającemu unieważnienia jego czynności polegającej na odrzuceniu
odwołującego z postępowania i odrzuceniu jego oferty,
3. nakazanie zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty wykonawcy VWR
jako najkorzystniejszej i powtórzenia czynności badania i oceny ofert z
uwzględnieniem oferty odwołującego,
4. odrzucenia ofert wykonawców: VWR oraz Block na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 2
ustawy Pzp jako niezgodnych z treścią SIWZ,
5. wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej,
6. obciążenie zamawiającego kosztami postępowania odwoławczego, zgodnie z
wykazem kosztów przedstawionych podczas rozprawy.
W uzasadnieniu odwołania odwołujący wskazał m.in.:
Odnośnie zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy Pzp poprzez niewłaściwe
zastosowanie i błędne ustalenie, że oferta odwołującego nie odpowiada treści SIWZ
odwołujący podniósł m.in., iż powyższy zarzut jest bezzasadny z uwagi na poniższe
okoliczności:
Niezależnie od okoliczności, że odwołujący pozostawił kolumnę nr 4 załącznika nr 3
pustą to załącznik został wypełniony w sposób poprawny i zgodny z zaleceniami SIWZ.
Odpowiednio treści SIWZ (str. nr 47), Załącznik ten nie stanowił nienaruszalnej całości, której
układ kolumn i informacji miał nie podlegać żadnym zmianom. W razie zaistnienia takiej
konieczności, odwołujący mógł a nawet powinien przekazać informacje zamieszczone w
załączniku w sposób, który uważał za stosowny. Odwołujący opuścił kolumnę nr 4 z uwagi
na okoliczność, że wszystkie informacje, które miały się w niej znajdować zostały już w
ofercie odwołującego (w tym pośrednio w samym Załączniku) zamieszczone. Przede
wszystkim opis produktu, którego umieszczenia w przedmiotowej kolumnie nr 4 domagał się
zamawiający, był już zamawiającemu dostępny i wynikał z załącznika A do SIWZ. Jest
bowiem oczywiste, że w każdym wypadku w którym treść oferty składanej w zamówieniu
miałaby odpowiadać wymogom zamawiającego, treść kolumny nr 4 załącznika nr 3 do
formularza oferty musi odpowiadać treści kolumny nr 3 każdej z części załącznika A do
SIWZ. W innym wypadku, oferent składałby meble laboratoryjne nieodpowiadające
wymaganiom zamawiającego. Zamawiający mógł więc bez przeszkód zapoznać się z
opisem proponowanego przez odwołującego sprzętu, kierując się numerami referencyjnymi
(liczbami porządkowymi) zawartymi w kolumnie nr 1 załącznika, które odpowiadały treści
kolumny nr 1 załącznika A do SIWZ.
Producentem proponowanego sprzętu laboratoryjnego jest odwołujący i w złożonej
przez niego ofercie nic nie wskazuje na to, aby meble te pochodziły od innego dostawcy,
zwłaszcza że, odwołujący nie wskazał w swojej ofercie żadnego podwykonawcy czy też
innego podmiotu, który udostępniałby mu swoje zasoby celem wykonania zamówienia. Jest
ponadto dla odwołującego oczywiste, że skoro to odwołujący składa ofertę i nie wskazuje
przy tym na udział żadnych podmiotów trzecich, to właśnie odwołujący występować będzie
jako producent oferowanego przez siebie przedmiotu zamówienia.
Oferowane meble nie posiadały numerów seryjnych z uwagi na okoliczność, iż
wszystkie przedmioty miały być przygotowywane specjalnie dla zamawiającego, zgodnie ze
specyfikacjami i oczekiwaniami zamawiającego wyrażonymi w SIWZ wraz z właściwymi
załącznikami. Załącznik zawierał więc wszelkie dane potrzebne zamawiającemu do oceny
oferty. Jeżeli natomiast zamawiający podniósł szereg wątpliwości, co do treści załącznika,
zamiast arbitralnie orzekać (tj. z naruszeniem przepisów ustawy Pzp) o niezgodności
złożonej przez odwołującego oferty z SIWZ winien był zwrócić się do odwołującego o
wyjaśnienia w trybie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp, czego zaniechał.
2.2. Zarzut niewłaściwej głębokości półek na stołach wyspowych
W tym zakresie odwołujący podniósł m.in., iż konstrukcja oferowanych przez niego
półek jest zgodna z normą EN 13150 (Stoły robocze dla laboratoriów - Wymiary, wymagania
bezpieczeństwa i metody badań). Dochował więc wymogu zapewnienia oczekiwanej przez
zamawiającego powierzchni użytkowej wynoszącej 300 mm (2x150 mm), a elementy
przekraczające ją o 33 mm stanowią wymaganą wspomnianą normą zabezpieczenie przed
ewentualnym wylaniem się rozlanych płynów lub upadkiem składowanych na półce
materiałów. Spełnianie w tym zakresie powyższej normy jest jedynym obiektywnym
sposobem pozwalającym na ustalenie bezpieczeństwa oferowanego stołu laboratoryjnego.
2.3. Zarzut zastosowania palnych materiałów
Zamawiający nie wziął pod uwagę, że kwestionowane fragmenty stanowią element
systemu mocowania paneli do kolumn serwisowych. Dzięki zastosowaniu w ich wykonaniu
przedmiotowego tworzywa, eliminuje się ryzyko uszkodzenia powłoki lakierniczej podczas
demontażu paneli (co będzie mieć miejsce w przypadku zastosowania systemów całkowicie
metalowych). Zastosowane przez odwołującego tworzywo oczywiście zajmie się ogniem, gdy
zostanie poddane działaniu wysokiej temperatury z uwagi na okoliczność, że stanowi ono
tworzywo sztuczne (każdy plastik jest palny, a zajęcie się ogniem jest jedynie kwestia
odpowiednio długiej ekspozycji na działanie wysokich temperatur). Jednakże nie będzie
powodować dalszego rozprzestrzeniania się tego ognia, co miałoby miejsce w przypadku
materiałów drewnopochodnych itp. Ponadto, nie jest możliwe, aby stół laboratoryjny był
skonstruowany z wyłączeniem jakichkolwiek elementów z tworzyw sztucznych (tak np.
gniazda elektryczne, zawory do mediów, oświetlenie, etykiety na uchwytach drzwi i szuflad,
zaślepki otworów technicznych itd.).
2.4. Zarzut niedozwolonej głębokości zewnętrznej dygestorium
Oferowane i zaprezentowane przez odwołującego dygestorium ma głębokość 960
mm, a pomiary dokonane przez zamawiającego obejmują również zawory do wody i gazów
wystające poza obrys dygestorium. Zamawiający ujął dokładnie taką wartość głębokości w
swoim katalogu technicznym w miejscu szczegółowych opisów każdego z rodzajów
dygestoriów. Gniazda elektryczne i zawory są opcjonalnymi akcesoriami dygestorium i nie
wliczają się do stosowanego powszechnie sposobu mierzenia wymiarów dygestorium, gdyż
jest to sprzęt, który może być zamówiony i funkcjonować bez takich akcesoriów. Wystające
elementy dygestoriów oferowanych przez odwołującego stanowią powierzchnię dodatkową,
która decydowała jedynie o lepszej jakości oferowanego sprzętu, a przy tym nie powinna
wpływać na wykonywane w sposób poprawny pomiary.
2.5. Zarzut niedozwolonej głębokości wewnętrznej dygestorium
W opinii Odwołującego, przedmiotowy (kwestionowany) wymiar należy odczytać (z
dokumentu podstawowego - załącznika B do SIWZ) jako wynoszący 750 mm wymaganej
głębokości blatu. Wymóg ten odwołujący spełnił zarówno w złożonej ofercie, jak i w
zaprezentowanym dygestorium pokazowym.
Odnośnie zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy Pzp poprzez jego
niezastosowanie i nie odrzucenie oferty wykonawcy VWR oraz oferty wykonawcy Block
mimo jej niezgodności z treścią SIWZ odwołujący podniósł m.in., iż
3.1. Zgodnie z treścią SIWZ "Plecy szajki muszą być wykonane z pojedynczej blachy,
demontowalne w celu serwisowania podłączeń mediów znajdujących się za szajką".
Tymczasem, aby zdemontować plecy szafki oferowanej przez wykonawcę VWR, należy
odkręcić śruby i odciąć/oderwać klej/silikon, przy pomocy, którego plecy szafki są
przymocowane do blatu. Taki sposób wykonania zaprezentowanych produktów nie spełnia
kryteriów elementu demonotowalnego, gdyż (i) użytkownik nie będzie w stanie samodzielnie
zamontować pleców szafki zgodnie ze stanem pierwotnym, oraz (ii) nie będzie możliwy
demontaż pleców szafki bez konieczności zniszczenia jednego z elementów mocujących
(silikonu).
3.2. Zgodnie z treścią SIWZ „Półki szafek muszą posiadać wzmocnione krawędzie w
kształcie profilu C”. Tymczasem półki szafek oferowanych przez wykonawcę VWR posiadają
wzmocnienie jedynie na przedniej (jednej) krawędzi. Dlatego też w tym zakresie oferta
wykonawcy VWR nie jest zgodna z postanowieniami SIWZ i daleko odbiega od standardów
dochowywanych przez półki szafek oferowanych przez odwołującego, które wyposażone są
w podwójne wzmocnienia.
3.3. Zgodnie z treścią SIWZ "Przystawki instalacyjne muszą być niepalne, łatwo
zmywalne, nienasiąkliwe i zabezpieczone przed korozją (w przypadku elementów stalowych
galwanicznie powłoką cynku o grubość warstwy cynku minimum 2,5 mikrometra),
dwustronnie lakierem epoksydowym lub epoksydowo-poliestrowym naniesionym proszkowo,
wypalanym w temp. minimum 200 stopni Celsiusa (grubość powłoki lakierniczej minimum 50
mikrometrów)". Ponadto, "Przystawki muszą być zbudowane z dwóch kolumn nośnych z
których przynajmniej jedna pełni funkcję kolumny instalacyjnej, jak również "Kolumny
instalacyjne przystawek powinny być wyposażone w demontowalne panele (kasety)
instalacyjne/osłonowe". Powyższe zapisy jednoznacznie wskazują, że panele (kasety)
instalacyjne/osłonowe są elementem przystawki, więc wymóg zabezpieczenia dwustronnego
lakierem o grubości powłoki min. 50 mikrometrów dotyczy również tychże paneli (kaset).
Jednakże panele (kasety) oferowane przez wykonawcę VWR nie są kompletnie pomalowane
od strony wewnętrznej, pozostawiając wyraźnie widoczne miejsca bez żadnej osłony
lakierniczej.
3.4. Zgodnie z treścią SIWZ, „Grubość frontów szafek musi być w zakresie od 18 m
do 20 mm (...) ” (str. 17 załącznika B do SIWZ). W tym zakresie, zamawiający w odpowiedzi
na pytanie nr 5 z dnia 24 lipca 2015 roku o treści: „Czy Zamawiający dopuści aby podwójne
fronty szafek pod dygestoriami i w stołach oraz w szafach stalowych miały grubość 15 mm?”,
stwierdził (odpowiedź nr 5 z dnia 24 lipca 2015 roku), że „Zamawiający dopuszcza opisane
wykonanie pod warunkiem, że nie zmieni to innych wymaganych cech, szczególnie
ognioodporności". Tymczasem, wykonawca VWR zaoferował fronty szafek o grubości ok
14,5 mm.
3.5. Zamawiający wymagał, aby oferowane meble były odpowiednio chronione przed
korozją9. Tymczasem meble proponowane przez wykonawcę VWR nie były we właściwy
sposób zabezpieczone, nie odpowiadając tym samym wymaganiom stawianym w SIWZ.
Oględziny przystawki stanowiącej cześć oferty wykonawcy VWR ujawniły, że metalowe
wyciągane panele będące jej częścią noszą ślady wytarcia zastosowanej powłoki ochronnej.
Oznacza to, że w wyniku prac serwisowych z czasem dojdzie do pełnej bądź częściowej
ekspozycji metalowych części przystawki na powodujące korozję działanie tlenu.
Skorodowane części przystawki będą natomiast nadawać się jedynie do wymiany, co narazi
zamawiającego na dodatkowe koszty.
3.6. Zgodnie z pkt. 3.2 Załącznika B do SIWZ, kolumny przystawek powinny mieć
możliwość połączenia ich na wysokości blatu roboczego stołu środnikiem o wysokości
równej wysokości stołu. Natomiast przystawki wykonawcy VWR nie posiadają środnika na
wysokości blatu roboczego, ani nie mają możliwości obniżenia jego wysokości.
Odnośnie zarzutu naruszenia art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 3 ustawy Pzp poprzez
jego niezastosowanie, tj. zaniechanie wyboru oferty najkorzystniejszej, czyli oferty
odwołującego odwołujący podniósł m.in., iż jeżeli zamawiający postępowałby zgodnie z
przepisami ustawy Pzp, w wyniku przeprowadzonego postępowania odrzuciłby nie tylko
ofertę wykonawcę Block, ale również odrzuciłby ofertę złożoną przez wykonawcę VWR, a
następnie wybrałby ofertę odwołującego jako najkorzystniejszą. Jedynie bowiem meble
laboratoryjne proponowane przez odwołującego były nie tylko zgodne z wymogami
postawionymi przez zamawiającego w SIWZ, ale oferowały ponadto wyższy standard
bezpieczeństwa oraz lepszej jakości materiały.
Odnośnie zarzutu naruszenia art. 87 ust. 1 ustawy Pzp poprzez jego niezastosowanie
i niewezwanie odwołującego do złożenia wyjaśnień treści złożonej oferty w zakresie
elementów związanych z oferowanym przedmiotem zamówienia oraz Załącznikiem, i
dotyczących jednoznacznej możliwości oceny w zakresie wykazania, że oferowany
przedmiot zamówienia spełnia wymagania techniczne i funkcjonalne opisane w SIWZ
odwołujący podniósł m.in., iż zamawiający zobowiązany był zwrócić się o wyjaśnienia do
odwołującego w związku z powstałymi wątpliwościami co do treści złożonej oferty. Jeśli więc
wymagałby dodatkowych opisów zaoferowanych mebli laboratoryjnych, mógł zażądać
wyjaśnień złożonej przez odwołującego oferty. Skutkiem tego była niewłaściwa interpretacja i
ocena oferty (a nawet brak jej całościowej oceny), której można było uniknąć, gdyby
zamawiający zwrócił się do odwołującego w trybie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp. W każdym
bowiem przypadku zamawiający zobowiązany jest do zachowania należytej staranności w
procesie oceny i wyboru złożonych ofert.
W dniu 9 grudnia 2015 r. zamawiający wezwał wykonawców do przystąpienia do
postępowania odwoławczego toczącego się w wyniku wniesienia odwołania, przekazując
jednocześnie kopię odwołania (przedmiotowe wezwanie wykonawca VWR otrzymał w tej
samej dacie).
W dniu 11 grudnia 2015 r. (pismem z dnia 9 grudnia 2015 r.) wykonawca VWR zgłosił
przystąpienie do postępowania odwoławczego, po stronie zamawiającego, przekazując
kopie przystąpienia odwołującemu i zamawiającemu.
Zamawiający w dniu 15 grudnia 2015 r. złożył odpowiedź na odwołanie, wnosząc o
jego oddalenie w całości.
Odwołujący cofnął na rozprawie w dniu 16 grudnia 2015 r. zarzut określony w treści
odwołania jako zarzut 3.2. (str. 14 odwołania).
Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, w tym treść ogłoszenia o zamówieniu, treść SIWZ, złożone
oferty, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska Stron i
Przystępującego złożone podczas rozprawy, skład orzekający Izby zważył, co
następuje:
Izba nie znalazła podstaw do odrzucenia odwołania w związku z tym, iż nie została
wypełniona żadna z przesłanek negatywnych, uniemożliwiających merytoryczne rozpoznanie
odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, jak również stwierdziła, że wypełniono
przesłanki istnienia interesu odwołującego w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia oraz
możliwości poniesienia szkody w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów
art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Mając na uwadze powyższe skład orzekający Izby merytorycznie rozpoznał złożone
odwołanie, uznając, iż odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp poprzez niewłaściwe
zastosowanie i ustalenie, że oferta odwołującego nie odpowiada treści SIWZ nie
potwierdził się.
Izba ustaliła, iż zamawiający w SIWZ (rozdział 3 „Opis przedmiotu zamówienia”, pkt
1.3. (str. 3 SIWZ) wskazał, iż „szczegółowy opis przedmiotu zamówienia określający
parametry i wymagania techniczno-funkcjonalne, bądź ich maksymalne lub minimalne
zakresy lub inne niezbędne cechy, ilości, rysunki techniczne, jak i inne istotne dla wykonania
zamówienia informacje zawierają załączniki A, B, C, D, E i F, będące jej integralną częścią”.
Jednocześnie podał, iż „Wykonawca musi zaoferować przedmiot zamówienia zgodny
z wymogami zamawiającymi określonymi w SIWZ, przy czym zobowiązany jest dołączyć do
oferty wymagane próbki oraz opis techniczny lub funkcjonalny, schemat/y, katalog lub karty
katalogowe producenta/ów potwierdzające spełnienie wymaganych parametrów (wskazujące
w szczególności oferowany typ, rodzaj, model, producenta, numer katalogowy,
charakterystykę produktu i inne istotne), pozwalające na ocenę zgodności oferowanych
produktów, ich elementów i wyposażenia oraz ich parametrów z wymaganiami SIWZ (…),
odpowiednio do wzorów tabelarycznych stanowiących załącznik nr 3 do wzoru formularza
oferty (…)”. (str. 8-9 SIWZ).
Zamawiający w rozdziale 10 „Opis sposobu przygotowania oferty), pkt 4 podał
„Wykonawca musi zaoferować przedmiot zamówienia zgodny z wymogami zamawiającymi
określonymi w SIWZ, przy czym zobowiązany jest dołączyć do oferty wymagane próbki oraz
opis techniczny lub funkcjonalny, schemat/y, katalog lub karty katalogowe producenta/ów
potwierdzające spełnienie wymaganych parametrów (wskazujące w szczególności
oferowany typ, rodzaj, model, producenta, numer katalogowy, charakterystykę produktu i
inne istotne), pozwalające na ocenę zgodności oferowanych produktów, ich elementów i
wyposażenia oraz ich parametrów z wymaganiami SIWZ (…), odpowiednio do wzorów
tabelarycznych stanowiących załącznik nr 3 do wzoru formularza oferty (…)”.
Nadto w składanym przez wykonawców „formularzu oferty” pkt 7 zamieścił
oświadczenie „oświadczamy, iż oferujemy przedmiot zamówienia zgodny z wymaganiami i
warunkami opisanymi w ustawie Prawo zamówień publicznych oraz określonymi przez
zamawiającego w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, na potwierdzenie czego
załączamy wymagane próbki oraz opis techniczny i/lub funkcjonalny, schemat/y, katalog lub
karty katalogowe producenta/ów potwierdzające spełnienie wymaganych parametrów
(wskazujące w szczególności oferowany typ, rodzaj, model, producenta, numer katalogowy,
charakterystykę produktu i inne istotne), pozwalające na ocenę zgodności oferowanych
produktów, ich elementów i wyposażenia oraz ich parametrów z wymaganiami SIWZ,
odpowiednio do wzorów tabelarycznych stanowiących Załącznik nr 3 do wzoru formularza
oferty (…)”, dodając w punkcie 11, iż załącznikami do niniejszego formularza oferty są: (…)
załącznik nr 3 – kalkulacja ceny oferty i opis przedmiotu zamówienia”.
W treści Załącznika nr 3 do formularza oferty zamawiający zamieścił następującą
informację „niniejszy załącznik zawiera wyliczoną cenę ryczałtową oferty, wyliczoną w
oparciu o indywidualną kalkulację, z podaniem cen jednostkowych określonych elementów,
przy uwzględnieniu wymagań i zapisów niniejszej SIWZ oraz doświadczenia zawodowego
wykonawcy, oraz opis oferowanego przedmiotu zamówienia, odpowiednio do wzorów
tabelarycznych stanowiących załącznik nr 3 do wzoru formularza oferty (…) zamawiający
zaznacza, iż załączone tabele są wzorcowe. Zamawiający dopuszcza ich modyfikacje, które
wynikają ze specyfikacji oferowanych elementów lub produktów lub ich zestawów.
Wykonawca powinien przedstawić wypełnione tabele (z ewentualnymi niezbędnymi
modyfikacjami), w sposób czytelny i jednoznaczny, kierując się opisem wymagań SIWZ jako
nadrzędnych wobec treści tabel”.
Odwołujący nie wypełnił kolumny 4 załącznika nr 3 nazwa której brzmiała
następująco: „oferowane urządzenie/element, typ/model/symbol producenta, krótki opis, itp.”.
Do oferty dołączył katalog produkowanych mebli. Dostarczył również zamawiającemu
wymagane ich próbki.
Mając na uwadze powyższe Izba zważyła, co następuje:
Zamawiający, jak jednoznacznie wynika z treści SIWZ, wymagał złożenia przez
wykonawców wraz z ofertą wypełnionego załącznika nr 3 zawierającego m.in. „opis
oferowanego przedmiotu zamówienia” oraz „załączenia wymaganych próbek oraz opisów
technicznych i/lub funkcjonalnych, schematów, katalogów lub kart katalogowych
producenta/ów potwierdzających spełnienie wymaganych parametrów (wskazujących w
szczególności oferowany typ, rodzaj, model, producenta, numer katalogowy, charakterystykę
produktu i inne istotne), pozwalających na ocenę zgodności oferowanych produktów, ich
elementów i wyposażenia oraz ich parametrów z wymaganiami SIWZ, odpowiednio do
wzorów tabelarycznych stanowiących Załącznik nr 3”. Wykonawca zobowiązany był więc
podać, poprzez wypełnienie załącznika nr 3 oraz załączenie kart katalogowych oferowanych
produktów i dostarczenie ich próbek, co jest przedmiotem jego oferty, a więc wskazać co
oferuje zamawiającemu. Tymczasem odwołujący nie wypełnił jednej z kolumn załącznika nr
3, a mianowicie kolumny 4, w której wykonawcy powinni podać następujące informacje
„oferowane urządzenie/element, typ/model/symbol producenta, krótki opis, itp.”. Tak więc nie
wypełnił kolumny, w której należało opisać przedmiot jego oferty. Nie jest wystarczającym
odniesienie numeru referencyjnego z kolumny 1 tego załącznika (załącznika nr 3) do numeru
referencyjnego z kolumny 1 załącznika A. W załączniku A do SIWZ zamawiający zawarł
poza numerem referencyjnym także „szczegółowy opis przedmiotu zamówienia określający
parametry i wymagania techniczno-funkcjonalne, bądź ich maksymalne lub minimalne
zakresy lub inne niezbędne cechy, ilości, rysunki techniczne, jak i inne istotne dla wykonania
tego zamówienia”, tj. „nazwę i skrócony opis” zamawianego przez niego produktu. Natomiast
w załączniku nr 3 poza podaniem numeru referencyjnego, odpowiadającego numerowi
referencyjnemu z załącznika A, następowała identyfikacja przedmiotu oferowanego przez
danego wykonawcę. Istotnie wskazano w nim numer referencyjny produktu. Jednak kolumna
1 tego załącznika, zawierająca numer referencyjny, była już wypełniona przez
zamawiającego. Znajdowała się bowiem we wzorze załącznika nr 3 przygotowanym przez
zamawiającego, który wykonawca zobowiązany był wypełnić, podając nie tylko „cenę
jednostkową brutto zł” i „wartość brutto zł”, ale także „oferowane urządzenie/element,
typ/model/symbol producenta, krótki opis, itp.”. Kolumna 4 tego załącznika była więc istotna.
To w niej właśnie należało opisać oferowany produkt w sposób wymagany przez
zamawiającego i pozwalający na ocenę jego zgodności z wymaganiami postawionymi w
załączniku A. Wykonawca zobowiązany był więc podać co faktycznie oferuje (opisać swój
produkt). Skoro wykonawca tego nie uczynił (nie wypełnił bowiem) tego załącznika w sposób
wymagany przez zamawiającego i nie zidentyfikował przedmiotu swojej oferty to jego oferta
jest w tym zakresie niezgodna z treścią SIWZ. Wykonawcy zobowiązani są bowiem
zastosować się do wymagań zamawiającego. Złożyć wymagane przez zamawiającego
dokumenty i je wypełnić w sposób wskazany w SIWZ. Złożenie próbek oferowanych
produktów oraz ich kart katalogowych, w świetle zapisów SIWZ oraz treści zawartych w
załączonych kartach katalogowych, nie było wystarczającym. Załącznik nr 3 (kolumna 4)
identyfikował oferowany produkt, a karty katalogowe i dostarczone próbki miały potwierdzać
spełnienie wymagań postawionych przez zamawiającego przez produkty oferowane przez
wykonawcę.
Przykładowo w kartach katalogowych są wymienione różne typy/modele/symbole
danego produktu, jak również parametry, cechy, wielkości, które są różne w zależności od
danego typu/modelu/symbolu. Wobec czego wykonawca zobowiązany był zidentyfikować
oferowany produkt w załączniku nr 3 (kolumna 4), który powinien odpowiadać wymaganiom
zamawiającego (postawionym w załączniku A), co z kolei powinny potwierdzać dostarczone
próbki i karty katalogowe. Załącznik ten, wbrew twierdzeniom odwołującego, nie miał
charakteru informacyjnego. Przeciwnie wykonawca precyzował w nim co jest przedmiot jego
oferty. To rolą wykonawcy było bowiem wskazanie co oferuje, a nie poszukiwanie, ustalanie i
przyporządkowywanie poszczególnych produktów przez zamawiającego – w oparciu o karty
katalogowe i próbki – co jest przedmiotem jego oferty, zwłaszcza, że w kartach katalogowych
nie znajdowały się wszystkie produkty, które były przedmiotem tego postępowania.
Dookreślenie oferowanego przedmiotu zamówienia na późniejszym etapie postępowania nie
jest możliwe. Postępowanie o udzielenie zamówienia jest procesem sformalizowanym.
Badanie i ocena ofert to etap poprzedzający wybór najkorzystniejszej oferty. Ocena nie może
być dokonywana dopiero w trakcie realizacji umowy. Odwołujący, co jest niewątpliwe, jest
profesjonalistą. Powinien był więc dołożyć należytej staranności, przygotowując ofertę,
wypełnić i złożyć wszystkie wymagane dokumenty, obejmujące cały zamawiany asortyment.
Odwołujący, na obecnym etapie postępowania, kwestionuje zasadność żądania przez
zamawiającego
podania
określonych
danych
(„oferowane
urządzenie/element,
typ/model/symbol producenta, krótki opis, itp.”) w kolumnie 4 załącznika nr 3. Niemniej
jednak, mając wątpliwości, co do zasadności takiego żądania mógł w terminie określonym w
przepisach ustawy Pzp wnieść odwołanie, czego nie uczynił. Mógł także skierować w tym
zakresie zapytanie do zamawiającego. Tego także nie uczynił.
Tym samym zarzut dotyczący niezgodności treści oferty odwołującego z treścią SIWZ
nie potwierdził się.
Nie potwierdziły się także pozostałe zarzuty podniesione przez odwołującego w treści
odwołania, a dotyczące konkretnie wskazanych niezgodności treści oferty odwołującego z
treścią SIWZ, tj. zarzuty 2.2., 2.3., 2.4. i 2.5. uzasadnienia odwołania. I tak:
Zarzut niewłaściwej głębokości półek na stolach wyspowych (zarzut 2.2.)
Zamawiający w rozdziale III załącznika B do SIWZ, pkt 2 podał, iż „W przypadku
stołów wyspowych dopuszcza się zastosowanie jednej półki obustronnej o głębokości 300
mm lub dwóch niezależnych półek (zawieszonych na tej samej wysokości), których suma
głębokości wynosi 300 mm. (…) W przypadku stołów przyściennych głębokość półki musi
wynosić minimum 150 mm (w obu rzędach).” Także, odpowiadając na pytania wykonawców
nr 97 i 100, podtrzymał wymóg zawarty w SIWZ, dotyczący stołów wyspowych, tj.
zastosowania jednej półki obustronnej o głębokości 300 mm. Tym samym, wbrew
twierdzeniom odwołującego, jednoznacznie określił głębokość półki obustronnej przy stole
wyspowym. Tak więc dla spełnienia tego wymogu koniecznym było zaoferowanie półek na
stołach wyspowych o ściśle określonej głębokości, głębokości 300 mm. Tymczasem
odwołujący, co jest bezsporne (okoliczność tę zresztą sam przyznał w treści odwołania oraz
na rozprawie), zaoferował stół wyspowy, w którym głębokość półki obustronnej przekracza
głębokość wymaganą dla tego typu stołu o 33 mm. Oznacza to, że jego oferta jest w tym
zakresie niezgodna z treścią SIWZ. Z treści oferty, w tym z treści załącznika nr 3,
załączonych do oferty kart katalogowych a także dostarczonych próbek, nie wynika
spełnienie tego wymogu.
Bez znaczenia dla stwierdzenia zgodności oferty odwołującego z treścią SIWZ jest
kwestia spełnienia normy EN 13150. Zamawiający bowiem w sposób jasny i precyzyjny
sformułował wymóg dotyczący głębokości półek przy stole wyspowym. Wobec czego
wykonawca zobligowany był zaoferować produkt o ich ściśle określonej głębokości. I to ten
element w ramach oceny zgodności miał być i był przez zamawiającego oceniany. Brak jest
więc podstaw do uznania zasadności tego zarzutu.
Zarzut zastosowania palnych materiałów (zarzut 2.3.)
Zamawiający w rozdziale III załącznika B do SIWZ, pkt 2 podał, iż „Przystawki
instalacyjne muszą być niepalne, łatwo zmywalne, nienasiąkliwe i zabezpieczone przed
korozją. Dopuszcza się, żeby wybrane elementy przystawki były zabezpieczone warstwą
polimerową”. Tymczasem – jak wynika z akt postępowania – w panelach kolumny
instalacyjnej stołu laboratoryjnego stwierdzono palne i niegasnące po zapaleniu elementy z
tworzywa sztucznego. Palność tych elementów przyznał także odwołujący, wskazując przy
tym na niemożność zupełnego wyeliminowania tworzyw sztucznych z kolumny instalacyjnej.
Wskazywał przy tym na ich akcesoryjny charakter, podnosząc, iż jako takie mogły być –
wobec braku stosownych zapisów SIWZ – plastikowe. Niemniej jednak przystawki stanowią
– jak wynika z treści SIWZ – element konstrukcyjny i jako takie miały być niepalne. A skoro
tak to oferta odwołującego jest w tym zakresie niezgodna z treścią SIWZ.
Zarzut niedozwolonej głębokości zewnętrznej dygestorium (zarzut 2.4.)
Zamawiający w rozdziale II załącznika B do SIWZ podał, iż „oferowane dygestoria
muszą być w rozmiarach 1200 mm, 1500 mm i 1800 mm (podane wartości są szerokościami
zewnętrznymi), przy całkowitej głębokości nie przekraczającej 1000 mm. Poniższy opis
dotyczy rozwiązań ogólnych; jeśli rozwiązania poszczególnych dygestoriów (np. liczba,
rodzaj punktów poboru mediów, rodzaj szafek), przedstawione w wymaganiach
szczegółowych dla każdego z dygestorium różnią się od ogólnych, należy traktować
wymagania szczegółowe jako nadrzędne”. Nadto w punkcie 1 tego rozdziału „Konstrukcja”
wskazał, iż „dygestorium musi składać się z części roboczej, zawierającej komorę roboczą
wraz z blatem, panele z mediami, okno przednie, system pozwalający na współpracę z
zainstalowanym w budynku systemem regulacji przepływu powietrza, oświetlenie,
elektroniczne systemy kontrolno-sterujące oraz podstawy, w której mogą być zamontowane
szafki”. Tym samym, podając nie tylko wymaganą głębokość zewnętrzną dygestorium, ale
także je definiując. Należało więc zaoferować dygestorium o wskazanej przez
zamawiającego głębokości zewnętrznej z uwzględnieniem wszystkich elementów
składających się na dygestorium, a więc także rzeczy dodatkowych będących akcesoriami.
Tymczasem dostarczone do badań dygestorium – jak wynika z akt postępowania - ma
większą głębokość (1050 mmm) niż wymagana przez zamawiającego (1000 mm). A ponadto
ani z treści załącznika nr 3, ani też z załączonych do oferty kart katalogowych
zaoferowanych produktów nie wynika, który produkt ze wskazanych w karcie katalogowej
został zamawiającemu zaoferowany, jak również jaka jest głębokość zewnętrzna
wskazanych w karcie dygestoriów. Dlatego też Izba uznała, że zarzut ten nie potwierdził się.
Zarzut niedozwolonej głębokości wewnętrznej dygestorium (zarzut 2.5.)
Zamawiający w rozdziale II załącznika B do SIWZ, pkt 2 podał m.in., iż „szerokość
blatu mierzona w środku komory roboczej nie może być mniejsza od rozmiaru dygestorium
(rozumianego jako zewnętrzna jego szerokość) więcej niż o 150 mm, a drugi wymiar jego
powierzchni nie może być mniejszy niż 750 mm”. Nadto, odpowiadając na pytanie
wykonawcy nr 46 (odpowiedź zamawiającego z dnia 5 sierpnia 2015 r.), podał „zamawiający
informuje, iż przez głębokość blatu dygestorium należy rozumieć głębokość użyteczną
dostępną użytkownikowi, zgodnie z opisem podanym w rozdziale II, pkt 2 (załącznik B do
SIWZ). Głębokość ta mierzona jest od tylniej powierzchni ramy okna (lub innych elementów
zamocowanych na tej ramie mogących wprowadzać dodatkowe ograniczenia) do najbliższej
oknu ściany tylnej dygestorium blatu mierzoną dodatkowo tylko dla płaskiej części blatu (rant
nie jest wliczony w głębokość blatu)”. Zamawiający podał więc w sposób jednoznaczny jaka
winna być głębokość wewnętrzna blatu dygestorium i jak będzie ona mierzona. Tymczasem
głębokość blatu dygestorium w dostarczonej przez odwołującego próbce jest mniejsza niż
750 mm, mimo iż wymogiem zamawiającego było, aby ta głębokość była nie mniejsza niż
750 mm. Powyższe potwierdza złożona przez zamawiającego dokumentacja fotograficzna
dokonanego pomiaru. Wynika z niej, że głębokość wewnętrzna blatu dygestorium jest
mniejsza niż 750 mm. Tym samym zarzut odwołującego nie potwierdził się.
Zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp poprzez jego niezastosowanie i nie
odrzucenie oferty wykonawcy VWR mimo jej niezgodności z treścią SIWZ nie
potwierdził się.
W zakresie tego zarzutu odwołujący podniósł kilka zarzutów, tj. 3.1., 3.3., 3.4., 3.4.,
3.5. i 3.6. uzasadnienia odwołania. I tak:
Zarzut dotyczący demontowalności pleców szafki 3.1.
Zamawiający podał w SIWZ, iż „plecy szajki muszą być wykonane z pojedynczej
blachy, demontowalne w celu serwisowania podłączeń mediów znajdujących się za szajką".
Nie podał jednak co przykładowo miałoby świadczyć o braku możliwości demontowalności
pleców szafki. Tak więc dopuszczalnym było zastosowanie takich materiałów, z
uwzględnieniem postawionych w SIWZ wymogów, które pozwoliłyby na rozebranie pleców
szafki (jej demontaż) a następnie jej zmontowanie. Zaoferowane przez wykonawcę VWR
szafki są demontowalne. Mocowanie pleców szafki odbywa się bowiem za pomocą śrub.
Użycie silikonu nie jest konieczne. Zastosowany silikon – jak słusznie podniósł zamawiający
- jest jedynie uszczelniaczem, który nie wpływa na możliwość demontażu szafki. Istotnie w
wyniku demontażu silikon zostanie zniszczony, niemniej jednak plecy szafki łatwo zostaną z
powrotem zamontowane. Tym samym zarzut ten nie potwierdził się.
Zarzut dotyczący malowania paneli instalacyjnych 3.3.
Zamawiający podał w SIWZ (rozdział III, pkt 2 „Przystawki instalacyjne”), iż
„przystawki instalacyjne muszą być niepalne, łatwo zmywalne, nienasiąkliwe i zabezpieczone
przed korozją (w przypadku elementów stalowych galwanicznie powłoką cynku o grubość
warstwy cynku minimum 2,5 mikrometra), dwustronnie lakierem epoksydowym lub
epoksydowo-poliestrowym naniesionym proszkowo, wypalanym w temp. minimum 200
stopni Celsiusa (grubość powłoki lakierniczej minimum 50 mikrometrów). Konstrukcja
kolumn, panele osłonowe i instalacyjne, wsporniki półek muszą być wykonane z blachy
stalowej lub aluminiowej zabezpieczonych antykorozyjnie. Dopuszcza się, żeby wybrane
elementy przystawki były zabezpieczone warstwą polimerową”. Z powyższego wynika, że
zamawiający żądał dwustronnego zabezpieczenia przed korozją przystawek instalacyjnych i
elementów tych przystawek. Nie wymagał jednak dwustronnego malowania tych elementów.
Wymóg taki nie wynika z przytoczonego przez odwołującego zapisu SIWZ. Tym samym brak
jest podstaw do uwzględnienia tego zarzutu.
Zarzut dotyczący grubości frontów szafek 3.4.
Zamawiający podał w SIWZ „Grubość frontów szafek musi być w zakresie od 18 m do
20 mm (...) ”). Nadto, odpowiadając na pytanie wykonawców nr 5 z dnia 24 lipca 2015 r.,
„Czy zamawiający dopuści aby podwójne fronty szafek pod dygestoriami i w stołach oraz w
szafach stalowych miały grubość 15 mm?”, podał „zamawiający dopuszcza opisane
wykonanie pod warunkiem, że nie zmieni to innych wymaganych cech, szczególnie
ognioodporności". Zamawiający okazał Izbie zdemontowany front drzwiczek dostarczony
przez wykonawcę VWR jako próbka. Dokonał mierzenia grubości frontu, wykazując
jednoznacznie, że grubość frontów szafki wynosi 15 mm czyli tyle ile wymagał zamawiający.
Twierdzenia odwołującego, dotyczące pochodzenia okazanych na rozprawie drzwiczek oraz
urządzenia, za pomocą którego dokonano pomiaru grubości, wobec braku przedstawienia
jakichkolwiek dowodów w tym zakresie, nie zasługują na uwzględnienie. Wszyscy
wykonawcy dostarczyli do siedziby zamawiającego próbki oferowanych produktów. Wobec
czego zamawiający, dokonując oceny, bazował na tych właśnie próbkach. Okazane Izbie
zdemontowane drzwiczki – jak zapewniał zamawiający – pochodziły w dostarczonych mu
próbek. Dlatego też Izba uznała, że zarzut ten nie potwierdził się.
Zarzut dotyczący zabezpieczenia oferowanych mebli przed korozją 3.5.
Odwołujący, stawiając ów zarzut, powołał się na ujawnione przez niego podczas
oględzin próbki dostarczonej przez wykonawcę VWR ślady zdartego pokrycia przystawki
kolumn instalacyjnych. Tymczasem – jak podniósł zamawiający – ujawnione przez
odwołującego uszkodzenia (zarysowania) powstały podczas dokonywanych przez
zamawiającego prób wytrzymałościowych zaoferowanych mebli. Takim próbom – jak
oświadczył – poddał próbki dostarczone przez wszystkich wykonawców i wszystkie uległy
takim uszkodzeniom Wobec tak złożonych oświadczeń brak jest podstaw do uznania zarzutu
w tym zakresie.
Zarzut dotyczący braku możliwości obniżenia wysokości śródnika 3.6.
Zamawiający podał w punkcie 3.2. SIWZ, iż „kolumny przystawek powinny mieć
możliwość połączenia ich na wysokości blatu roboczego stołu śródnikiem o wysokości
równej wysokości stołu”. Dowodem na niespełnienie tego wymogu przez produkt
zaoferowany przez wykonawcę VWR ma być zdjęcie załączone do odwołania ilustrująceśródnik przed obniżeniem. Tymczasem z załączonego do oferty wykonawcy VWR katalogu
oferowanego produktu, jak i przedstawionych wraz z pismem procesowym fotografii,
opisujących proces obniżenia środnika - wynika możliwość obniżenia jego wysokości do
wysokości blatu roboczego stołu. Czynności tej – jak wskazał wykonawca VWR – dokonuje
się poprzez system poziomowania kolumn, uwzględniając dwa systemy poziomowania i
regulacji wysokości kolumn. Tym samym Izba uznała, że zarzut ten nie potwierdził się.
Zarzut naruszenia art. 87 ust. 1 ustawy Pzp poprzez jego niezastosowanie i
niewezwanie odwołującego do złożenia wyjaśnień treści złożonej oferty w zakresie
elementów związanych z oferowanym przedmiotem zamówienia oraz Załącznikiem, i
dotyczących jednoznacznej możliwości oceny w zakresie wykazania, że oferowany
przedmiot zamówienia spełnia wymagania techniczne i funkcjonalne opisane w SIWZ
nie potwierdził się.
Jak już wyżej wskazano wykonawcy zobowiązani byli wraz z ofertą złożyć m.in.
wypełniony załącznik nr 3 oraz karty katalogowe oferowanych produktów i dostarczyć ich
próbki. Odwołujący, co jest bezsporne, nie wypełnił kolumny 4 załącznika nr 3, w której
należało podać „oferowane urządzenie/element, typ/model/symbol producenta, krótki opis,
itp.”. Załączył katalog oferowanych prze niego produktów, które – jak podnosił na rozprawie –
stanowią rozwiązania standardowe, dostosowywane do potrzeb konkretnego postępowania.
Jednakże w treści jego oferty takiej informacji jest brak. Przede wszystkim brak jest jednak
zidentyfikowania oferowanych produktów. Wykonawca nie wypełnił bowiem załącznika nr 3
(kolumna 4), w treści którego winien zidentyfikować przedmiot jego oferty. Wobec czego nie
jest możliwym wezwanie go w trybie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp do złożenia wyjaśnień
dotyczących treści jego oferty. „Wyjaśnienia treści złożonej oferty nie mogą bowiem
prowadzić do zmiany treści oferty, a ograniczać się mogą jedynie do wskazania sposobu
rozumienia treści jakie zawiera złożona oferta. Zamawiający nie może więc na podstawie
wyjaśnień złożonych przez Odwołującego dokonywać zmian w treści pierwotnie złożonego
przez wykonawcę oświadczenia woli (oferty). Wyjaśnienia muszą ograniczać się wyłącznie
do wskazania sposobu rozumienia treści zawartych w ofercie, nie mogą natomiast jej
rozszerzać ani ograniczać”. (wyrok z dnia 25 czerwca 2012 r., sygn. akt KIO 1222/12) Tak
więc procedura wyjaśniania treści oferty nie może co do zasady skutkować wprowadzeniem
zmian w treści oferty. Tymczasem w tym stanie faktycznym taka sytuacja miałaby miejsce.
Wykonawca, dokonując ewentualnych wyjaśnień, precyzowałby dopiero na tym etapie
postępowania, etapie badani i oceny ofert, co oferuje (wobec braku takich informacji w treści
oferty – załącznik nr 3 kolumna 4), a co powinien uczynić już w treści oferty. Procedura
wyjaśnień służy wyeliminowaniu wątpliwości co do treści złożonej oferty i nie może
prowadzić do nadawania jej nowej treści. Tym samym Izba uznała, że zarzut ten nie
potwierdził się.
Mając na uwadze powyższe Izba uznała, że nie potwierdził się także zarzut naruszenia art.
91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 3 ustawy Pzp
Izba nie odniosła się do zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp poprzez jego
niezastosowanie i nie odrzucenie oferty wykonawcy Block mimo jej niezgodności z treścią
SIWZ z uwagi na to, że poza odniesieniem się do „zaniechania odrzucenia oferty tego
wykonawcy” (na stronie 1 odwołani) oraz w treści powołanego zarzutu (strona 13 odwołania)
odwołujący nie przedstawił żadnych argumentów przemawiających za odrzuceniem oferty
tego wykonawcy. A ponadto oferta wykonawcy Block, jak wynika z informacji zamawiającego
z dnia 27 listopada 2015 r. „Zawiadomienie o rozstrzygnięciu (wyniku) postępowania w
części 1 zamówienia” (przekazanej wykonawcom w tej samej dacie), została już skutecznie
odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, gdyż wykonawca ten czynności tej
nie kwestionował.
Biorąc powyższe pod uwagę, orzeczono, jak w sentencji.
Izba w poczet materiału dowodowego zaliczyła dokumentację przedmiotowego
postępowania oraz dokumenty złożone na rozprawie przez Strony oraz Uczestnika
postępowania, uznając je za stanowiska je składających.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz § 5
ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (tj.: Dz. U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759 z późn. zm.), tj. stosownie do wyniku
postępowania.
Przewodniczący: ……….………
1.
oddala odwołanie
2.kosztami postępowania obciąża wykonawcę
Flores Valles S.A. Calle Isla De Jamaica,
10, 28-034 Madryt, Hiszpania reprezentowanego przez: D. J., prawnik zagraniczny
Garrigues Polska i Pablo Olabarri Gortazar sp. k., ul. Emilii Plater 53,
00-113 Warszawa (adres do korespondencji: Garrigues Polska i Pablo Olabarri
Gortazar sp. k., ul. Emilii Plater 53, 00-113 Warszawa) i:
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę
Flores Valles S.A. Calle Isla De Jamaica, 10, 28-034 Madryt, Hiszpania
reprezentowanego przez: D. J., prawnik zagraniczny Garrigues Polska i
Pablo
Olabarri
Gortazar
sp.
k.,
ul.
Emilii
Plater
53,
00-113 Warszawa (adres do korespondencji: Garrigues Polska i Pablo
Olabarri Gortazar sp. k., ul. Emilii Plater 53, 00-113 Warszawa) tytułem
wpisu od odwołania
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 907) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego
w Krakowie.
Przewodniczący: ……….………
Sygn. akt: KIO 2662/15
U z a s a d n i e n i e
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie,
zwany dalej „zamawiającym”, działając na
podstawie przepisów ustawy dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z
2013 r., poz. 907), zwanej dalej „ustawą Pzp”, prowadzi, w trybie przetargu
nieograniczonego, postępowanie o udzielenie zamówienia na „Wyłonienie wykonawcy w
zakresie dostawy i montażu mebli laboratoryjnych wraz z wyposażeniem, związanych z
budową obiektu Wydziału Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego, zlokalizowanego przy
ul. Gronostajowej 2 w Krakowie, w odniesieniu od jednej do dwóch części”.
Ogłoszenie o przedmiotowym zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 15 lutego 2015 r., nr 2015/S 134-247362.
W dniu 27 listopada 2015 r. (pismem z tej samej daty) zamawiający poinformował
wykonawcę Flores Valles S.A. z siedzibą w Hiszpanii
, zwanego dalej „odwołującym”, o
wyborze w zakresie części 1 zamówienia oferty wykonawcy VWR Inetrnational Sp. z o.o. z
siedzibą w Gdańsku, zwanego dalej „wykonawcą VWR”, jako najkorzystniejszej.
Pismem tym poinformował także odwołującego o odrzuceniu jego oferty na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, gdyż treść oferty nie odpowiada treści specyfikacji istotnych
warunków zamówienia, zwaną dalej „SIWZ”, podnosząc m.in., iż wykonawca w treści
złożonej oferty nie wskazał wymaganych zapisami SIWZ opisów technicznych lub
funkcjonalnych, schematów, katalogów lub kart katalogowych producenta/producentów
potwierdzających spełnienie wymaganych parametrów, (wskazujących w szczególności
oferowany typ, rodzaj, model, producenta, numer katalogowy, charakterystykę produktu i
inne istotne), pozwalających na ocenę zgodności oferowanych produktów, ich elementów i
wyposażenia oraz ich parametrów z wymaganiami SIWZ. Natomiast w treści oferty na
stornach 53-169 znajduje się wypełniony częściowo nr załącznik nr 3 do formularza oferty w
zakresie kalkulacji cen i ilości oraz nazw elementów składowych przedmiotu zamówienia, jak
i liczb porządkowych praz pozycji. Niemniej w całym załączniku nr 3 do formularza oferty nie
wypełniono kolumny nr 4, gdzie zgodnie z wymaganiami SIWZ należało wpisać oferowane
urządzenie/element, typ/model/symbol, producenta, krótki opis itp., co pozwoliłoby na ocenę
oferowanego przedmiotu zamówienia. W efekcie wykonawca nie wskazał co oferuje, a tym
samy mnie można dokonać oceny jego oferty w zakresie oferowanego przedmiotu
zamówienia. Także w pozostałej części oferty brak jest informacji pozwalających na ocenę
całości oferowanego przedmiotu zamówienia z wymaganiami wynikającymi z treści SIWZ. Z
załączonego do oferty standardowego katalogu niektórych produktów wykonawcy, bądź kart
katalogowych, także nie wynika co oferuje w treści swojej oferty, jak też nie można
dopasować poszczególnych produktów, opisanych w katalogu, do treści załącznika nr 3 do
formularza oferty , jak i do złożonych wraz z ofertą próbek.
Ponadto wykonawca zaproponował produkty składające się na część przedmiotu
zamówienia, które po sprawdzeniu i ocenie dostarczonych próbek, jednoznacznie wskazują,
iż nie spełniają wszystkich minimalnych parametrów technicznych i funkcjonalnych
opisanych w SIWZ, a w szczególności:
1. w przypadku stołu laboratoryjnego ujawniono, iż sumaryczna szerokość półek z
dylatacją przekracza zapisaną w SIWZ dopuszczalną wartość 300 mm;
2. w trakcie oceny próbek zidentyfikowano także palne i niegasnące po zapaleniu
elementy z tworzywa sztucznego w panelach kolumny instalacyjnej stołu
laboratoryjnego;
3. w dygestorium występuje zbyt duża całkowita głębokość dygestorium z zaworami,
wynosząca 1050 mm;
4. ponadto występuje także niezgodność z SIWZ w zakresie głębokości blatu
dygestorium, gdyż głębokość blatu w dostarczonej próbce wynosi mniej niż 750 mm,
przy uwzględnieniu sposobu pomiaru opisanego w odpowiedzi na pytanie nr 46 z
dnia 5 sierpnia 2015 r.
W dniu 7 grudnia 2015 r. (pismem z tej samej daty) odwołujący wniósł odwołanie do
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej (wpływ pisma do zamawiającego w dniu 7 grudnia 2015
r.) od czynności zamawiającego polegającej na odrzuceniu oferty odwołującego i nie
odrzuceniu oferty wykonawcy VWR oraz wykonawcy Block a.s. z siedzibą w Czechach,
zwanego dalej „wykonawcą Block”, zarzucając zamawiającemu naruszenie przepisów
ustawy Pzp, tj.:
1. art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy Pzp poprzez niewłaściwe zastosowanie i błędne ustalenie,że oferta odwołującego nie odpowiada treści SIWZ,
2. art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy Pzp poprzez jego niezastosowanie i nie odrzucenie oferty
wykonawcy VWR mimo jej niezgodności z treścią SIWZ,
3. art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 3 ustawy Pzp poprzez jego niezastosowanie, tj.
zaniechanie wyboru oferty najkorzystniejszej, czyli oferty odwołującego,
4. art. 87 ust. 1 ustawy Pzp poprzez jego niezastosowanie i niewezwanie odwołującego
do złożenia wyjaśnień treści złożonej oferty w zakresie elementów związanych z
oferowanym przedmiotem zamówienia i dotyczących jednoznacznej możliwości
oceny w zakresie wykazania, że oferowany przedmiot zamówienia spełnia
wymagania techniczne i funkcjonalne opisane w SIWZ.
Jednocześnie odwołujący wniósł o:
1. uwzględnienie odwołania,
2. nakazanie zamawiającemu unieważnienia jego czynności polegającej na odrzuceniu
odwołującego z postępowania i odrzuceniu jego oferty,
3. nakazanie zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty wykonawcy VWR
jako najkorzystniejszej i powtórzenia czynności badania i oceny ofert z
uwzględnieniem oferty odwołującego,
4. odrzucenia ofert wykonawców: VWR oraz Block na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 2
ustawy Pzp jako niezgodnych z treścią SIWZ,
5. wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej,
6. obciążenie zamawiającego kosztami postępowania odwoławczego, zgodnie z
wykazem kosztów przedstawionych podczas rozprawy.
W uzasadnieniu odwołania odwołujący wskazał m.in.:
Odnośnie zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy Pzp poprzez niewłaściwe
zastosowanie i błędne ustalenie, że oferta odwołującego nie odpowiada treści SIWZ
odwołujący podniósł m.in., iż powyższy zarzut jest bezzasadny z uwagi na poniższe
okoliczności:
Niezależnie od okoliczności, że odwołujący pozostawił kolumnę nr 4 załącznika nr 3
pustą to załącznik został wypełniony w sposób poprawny i zgodny z zaleceniami SIWZ.
Odpowiednio treści SIWZ (str. nr 47), Załącznik ten nie stanowił nienaruszalnej całości, której
układ kolumn i informacji miał nie podlegać żadnym zmianom. W razie zaistnienia takiej
konieczności, odwołujący mógł a nawet powinien przekazać informacje zamieszczone w
załączniku w sposób, który uważał za stosowny. Odwołujący opuścił kolumnę nr 4 z uwagi
na okoliczność, że wszystkie informacje, które miały się w niej znajdować zostały już w
ofercie odwołującego (w tym pośrednio w samym Załączniku) zamieszczone. Przede
wszystkim opis produktu, którego umieszczenia w przedmiotowej kolumnie nr 4 domagał się
zamawiający, był już zamawiającemu dostępny i wynikał z załącznika A do SIWZ. Jest
bowiem oczywiste, że w każdym wypadku w którym treść oferty składanej w zamówieniu
miałaby odpowiadać wymogom zamawiającego, treść kolumny nr 4 załącznika nr 3 do
formularza oferty musi odpowiadać treści kolumny nr 3 każdej z części załącznika A do
SIWZ. W innym wypadku, oferent składałby meble laboratoryjne nieodpowiadające
wymaganiom zamawiającego. Zamawiający mógł więc bez przeszkód zapoznać się z
opisem proponowanego przez odwołującego sprzętu, kierując się numerami referencyjnymi
(liczbami porządkowymi) zawartymi w kolumnie nr 1 załącznika, które odpowiadały treści
kolumny nr 1 załącznika A do SIWZ.
Producentem proponowanego sprzętu laboratoryjnego jest odwołujący i w złożonej
przez niego ofercie nic nie wskazuje na to, aby meble te pochodziły od innego dostawcy,
zwłaszcza że, odwołujący nie wskazał w swojej ofercie żadnego podwykonawcy czy też
innego podmiotu, który udostępniałby mu swoje zasoby celem wykonania zamówienia. Jest
ponadto dla odwołującego oczywiste, że skoro to odwołujący składa ofertę i nie wskazuje
przy tym na udział żadnych podmiotów trzecich, to właśnie odwołujący występować będzie
jako producent oferowanego przez siebie przedmiotu zamówienia.
Oferowane meble nie posiadały numerów seryjnych z uwagi na okoliczność, iż
wszystkie przedmioty miały być przygotowywane specjalnie dla zamawiającego, zgodnie ze
specyfikacjami i oczekiwaniami zamawiającego wyrażonymi w SIWZ wraz z właściwymi
załącznikami. Załącznik zawierał więc wszelkie dane potrzebne zamawiającemu do oceny
oferty. Jeżeli natomiast zamawiający podniósł szereg wątpliwości, co do treści załącznika,
zamiast arbitralnie orzekać (tj. z naruszeniem przepisów ustawy Pzp) o niezgodności
złożonej przez odwołującego oferty z SIWZ winien był zwrócić się do odwołującego o
wyjaśnienia w trybie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp, czego zaniechał.
2.2. Zarzut niewłaściwej głębokości półek na stołach wyspowych
W tym zakresie odwołujący podniósł m.in., iż konstrukcja oferowanych przez niego
półek jest zgodna z normą EN 13150 (Stoły robocze dla laboratoriów - Wymiary, wymagania
bezpieczeństwa i metody badań). Dochował więc wymogu zapewnienia oczekiwanej przez
zamawiającego powierzchni użytkowej wynoszącej 300 mm (2x150 mm), a elementy
przekraczające ją o 33 mm stanowią wymaganą wspomnianą normą zabezpieczenie przed
ewentualnym wylaniem się rozlanych płynów lub upadkiem składowanych na półce
materiałów. Spełnianie w tym zakresie powyższej normy jest jedynym obiektywnym
sposobem pozwalającym na ustalenie bezpieczeństwa oferowanego stołu laboratoryjnego.
2.3. Zarzut zastosowania palnych materiałów
Zamawiający nie wziął pod uwagę, że kwestionowane fragmenty stanowią element
systemu mocowania paneli do kolumn serwisowych. Dzięki zastosowaniu w ich wykonaniu
przedmiotowego tworzywa, eliminuje się ryzyko uszkodzenia powłoki lakierniczej podczas
demontażu paneli (co będzie mieć miejsce w przypadku zastosowania systemów całkowicie
metalowych). Zastosowane przez odwołującego tworzywo oczywiście zajmie się ogniem, gdy
zostanie poddane działaniu wysokiej temperatury z uwagi na okoliczność, że stanowi ono
tworzywo sztuczne (każdy plastik jest palny, a zajęcie się ogniem jest jedynie kwestia
odpowiednio długiej ekspozycji na działanie wysokich temperatur). Jednakże nie będzie
powodować dalszego rozprzestrzeniania się tego ognia, co miałoby miejsce w przypadku
materiałów drewnopochodnych itp. Ponadto, nie jest możliwe, aby stół laboratoryjny był
skonstruowany z wyłączeniem jakichkolwiek elementów z tworzyw sztucznych (tak np.
gniazda elektryczne, zawory do mediów, oświetlenie, etykiety na uchwytach drzwi i szuflad,
zaślepki otworów technicznych itd.).
2.4. Zarzut niedozwolonej głębokości zewnętrznej dygestorium
Oferowane i zaprezentowane przez odwołującego dygestorium ma głębokość 960
mm, a pomiary dokonane przez zamawiającego obejmują również zawory do wody i gazów
wystające poza obrys dygestorium. Zamawiający ujął dokładnie taką wartość głębokości w
swoim katalogu technicznym w miejscu szczegółowych opisów każdego z rodzajów
dygestoriów. Gniazda elektryczne i zawory są opcjonalnymi akcesoriami dygestorium i nie
wliczają się do stosowanego powszechnie sposobu mierzenia wymiarów dygestorium, gdyż
jest to sprzęt, który może być zamówiony i funkcjonować bez takich akcesoriów. Wystające
elementy dygestoriów oferowanych przez odwołującego stanowią powierzchnię dodatkową,
która decydowała jedynie o lepszej jakości oferowanego sprzętu, a przy tym nie powinna
wpływać na wykonywane w sposób poprawny pomiary.
2.5. Zarzut niedozwolonej głębokości wewnętrznej dygestorium
W opinii Odwołującego, przedmiotowy (kwestionowany) wymiar należy odczytać (z
dokumentu podstawowego - załącznika B do SIWZ) jako wynoszący 750 mm wymaganej
głębokości blatu. Wymóg ten odwołujący spełnił zarówno w złożonej ofercie, jak i w
zaprezentowanym dygestorium pokazowym.
Odnośnie zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy Pzp poprzez jego
niezastosowanie i nie odrzucenie oferty wykonawcy VWR oraz oferty wykonawcy Block
mimo jej niezgodności z treścią SIWZ odwołujący podniósł m.in., iż
3.1. Zgodnie z treścią SIWZ "Plecy szajki muszą być wykonane z pojedynczej blachy,
demontowalne w celu serwisowania podłączeń mediów znajdujących się za szajką".
Tymczasem, aby zdemontować plecy szafki oferowanej przez wykonawcę VWR, należy
odkręcić śruby i odciąć/oderwać klej/silikon, przy pomocy, którego plecy szafki są
przymocowane do blatu. Taki sposób wykonania zaprezentowanych produktów nie spełnia
kryteriów elementu demonotowalnego, gdyż (i) użytkownik nie będzie w stanie samodzielnie
zamontować pleców szafki zgodnie ze stanem pierwotnym, oraz (ii) nie będzie możliwy
demontaż pleców szafki bez konieczności zniszczenia jednego z elementów mocujących
(silikonu).
3.2. Zgodnie z treścią SIWZ „Półki szafek muszą posiadać wzmocnione krawędzie w
kształcie profilu C”. Tymczasem półki szafek oferowanych przez wykonawcę VWR posiadają
wzmocnienie jedynie na przedniej (jednej) krawędzi. Dlatego też w tym zakresie oferta
wykonawcy VWR nie jest zgodna z postanowieniami SIWZ i daleko odbiega od standardów
dochowywanych przez półki szafek oferowanych przez odwołującego, które wyposażone są
w podwójne wzmocnienia.
3.3. Zgodnie z treścią SIWZ "Przystawki instalacyjne muszą być niepalne, łatwo
zmywalne, nienasiąkliwe i zabezpieczone przed korozją (w przypadku elementów stalowych
galwanicznie powłoką cynku o grubość warstwy cynku minimum 2,5 mikrometra),
dwustronnie lakierem epoksydowym lub epoksydowo-poliestrowym naniesionym proszkowo,
wypalanym w temp. minimum 200 stopni Celsiusa (grubość powłoki lakierniczej minimum 50
mikrometrów)". Ponadto, "Przystawki muszą być zbudowane z dwóch kolumn nośnych z
których przynajmniej jedna pełni funkcję kolumny instalacyjnej, jak również "Kolumny
instalacyjne przystawek powinny być wyposażone w demontowalne panele (kasety)
instalacyjne/osłonowe". Powyższe zapisy jednoznacznie wskazują, że panele (kasety)
instalacyjne/osłonowe są elementem przystawki, więc wymóg zabezpieczenia dwustronnego
lakierem o grubości powłoki min. 50 mikrometrów dotyczy również tychże paneli (kaset).
Jednakże panele (kasety) oferowane przez wykonawcę VWR nie są kompletnie pomalowane
od strony wewnętrznej, pozostawiając wyraźnie widoczne miejsca bez żadnej osłony
lakierniczej.
3.4. Zgodnie z treścią SIWZ, „Grubość frontów szafek musi być w zakresie od 18 m
do 20 mm (...) ” (str. 17 załącznika B do SIWZ). W tym zakresie, zamawiający w odpowiedzi
na pytanie nr 5 z dnia 24 lipca 2015 roku o treści: „Czy Zamawiający dopuści aby podwójne
fronty szafek pod dygestoriami i w stołach oraz w szafach stalowych miały grubość 15 mm?”,
stwierdził (odpowiedź nr 5 z dnia 24 lipca 2015 roku), że „Zamawiający dopuszcza opisane
wykonanie pod warunkiem, że nie zmieni to innych wymaganych cech, szczególnie
ognioodporności". Tymczasem, wykonawca VWR zaoferował fronty szafek o grubości ok
14,5 mm.
3.5. Zamawiający wymagał, aby oferowane meble były odpowiednio chronione przed
korozją9. Tymczasem meble proponowane przez wykonawcę VWR nie były we właściwy
sposób zabezpieczone, nie odpowiadając tym samym wymaganiom stawianym w SIWZ.
Oględziny przystawki stanowiącej cześć oferty wykonawcy VWR ujawniły, że metalowe
wyciągane panele będące jej częścią noszą ślady wytarcia zastosowanej powłoki ochronnej.
Oznacza to, że w wyniku prac serwisowych z czasem dojdzie do pełnej bądź częściowej
ekspozycji metalowych części przystawki na powodujące korozję działanie tlenu.
Skorodowane części przystawki będą natomiast nadawać się jedynie do wymiany, co narazi
zamawiającego na dodatkowe koszty.
3.6. Zgodnie z pkt. 3.2 Załącznika B do SIWZ, kolumny przystawek powinny mieć
możliwość połączenia ich na wysokości blatu roboczego stołu środnikiem o wysokości
równej wysokości stołu. Natomiast przystawki wykonawcy VWR nie posiadają środnika na
wysokości blatu roboczego, ani nie mają możliwości obniżenia jego wysokości.
Odnośnie zarzutu naruszenia art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 3 ustawy Pzp poprzez
jego niezastosowanie, tj. zaniechanie wyboru oferty najkorzystniejszej, czyli oferty
odwołującego odwołujący podniósł m.in., iż jeżeli zamawiający postępowałby zgodnie z
przepisami ustawy Pzp, w wyniku przeprowadzonego postępowania odrzuciłby nie tylko
ofertę wykonawcę Block, ale również odrzuciłby ofertę złożoną przez wykonawcę VWR, a
następnie wybrałby ofertę odwołującego jako najkorzystniejszą. Jedynie bowiem meble
laboratoryjne proponowane przez odwołującego były nie tylko zgodne z wymogami
postawionymi przez zamawiającego w SIWZ, ale oferowały ponadto wyższy standard
bezpieczeństwa oraz lepszej jakości materiały.
Odnośnie zarzutu naruszenia art. 87 ust. 1 ustawy Pzp poprzez jego niezastosowanie
i niewezwanie odwołującego do złożenia wyjaśnień treści złożonej oferty w zakresie
elementów związanych z oferowanym przedmiotem zamówienia oraz Załącznikiem, i
dotyczących jednoznacznej możliwości oceny w zakresie wykazania, że oferowany
przedmiot zamówienia spełnia wymagania techniczne i funkcjonalne opisane w SIWZ
odwołujący podniósł m.in., iż zamawiający zobowiązany był zwrócić się o wyjaśnienia do
odwołującego w związku z powstałymi wątpliwościami co do treści złożonej oferty. Jeśli więc
wymagałby dodatkowych opisów zaoferowanych mebli laboratoryjnych, mógł zażądać
wyjaśnień złożonej przez odwołującego oferty. Skutkiem tego była niewłaściwa interpretacja i
ocena oferty (a nawet brak jej całościowej oceny), której można było uniknąć, gdyby
zamawiający zwrócił się do odwołującego w trybie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp. W każdym
bowiem przypadku zamawiający zobowiązany jest do zachowania należytej staranności w
procesie oceny i wyboru złożonych ofert.
W dniu 9 grudnia 2015 r. zamawiający wezwał wykonawców do przystąpienia do
postępowania odwoławczego toczącego się w wyniku wniesienia odwołania, przekazując
jednocześnie kopię odwołania (przedmiotowe wezwanie wykonawca VWR otrzymał w tej
samej dacie).
W dniu 11 grudnia 2015 r. (pismem z dnia 9 grudnia 2015 r.) wykonawca VWR zgłosił
przystąpienie do postępowania odwoławczego, po stronie zamawiającego, przekazując
kopie przystąpienia odwołującemu i zamawiającemu.
Zamawiający w dniu 15 grudnia 2015 r. złożył odpowiedź na odwołanie, wnosząc o
jego oddalenie w całości.
Odwołujący cofnął na rozprawie w dniu 16 grudnia 2015 r. zarzut określony w treści
odwołania jako zarzut 3.2. (str. 14 odwołania).
Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, w tym treść ogłoszenia o zamówieniu, treść SIWZ, złożone
oferty, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska Stron i
Przystępującego złożone podczas rozprawy, skład orzekający Izby zważył, co
następuje:
Izba nie znalazła podstaw do odrzucenia odwołania w związku z tym, iż nie została
wypełniona żadna z przesłanek negatywnych, uniemożliwiających merytoryczne rozpoznanie
odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, jak również stwierdziła, że wypełniono
przesłanki istnienia interesu odwołującego w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia oraz
możliwości poniesienia szkody w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów
art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Mając na uwadze powyższe skład orzekający Izby merytorycznie rozpoznał złożone
odwołanie, uznając, iż odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp poprzez niewłaściwe
zastosowanie i ustalenie, że oferta odwołującego nie odpowiada treści SIWZ nie
potwierdził się.
Izba ustaliła, iż zamawiający w SIWZ (rozdział 3 „Opis przedmiotu zamówienia”, pkt
1.3. (str. 3 SIWZ) wskazał, iż „szczegółowy opis przedmiotu zamówienia określający
parametry i wymagania techniczno-funkcjonalne, bądź ich maksymalne lub minimalne
zakresy lub inne niezbędne cechy, ilości, rysunki techniczne, jak i inne istotne dla wykonania
zamówienia informacje zawierają załączniki A, B, C, D, E i F, będące jej integralną częścią”.
Jednocześnie podał, iż „Wykonawca musi zaoferować przedmiot zamówienia zgodny
z wymogami zamawiającymi określonymi w SIWZ, przy czym zobowiązany jest dołączyć do
oferty wymagane próbki oraz opis techniczny lub funkcjonalny, schemat/y, katalog lub karty
katalogowe producenta/ów potwierdzające spełnienie wymaganych parametrów (wskazujące
w szczególności oferowany typ, rodzaj, model, producenta, numer katalogowy,
charakterystykę produktu i inne istotne), pozwalające na ocenę zgodności oferowanych
produktów, ich elementów i wyposażenia oraz ich parametrów z wymaganiami SIWZ (…),
odpowiednio do wzorów tabelarycznych stanowiących załącznik nr 3 do wzoru formularza
oferty (…)”. (str. 8-9 SIWZ).
Zamawiający w rozdziale 10 „Opis sposobu przygotowania oferty), pkt 4 podał
„Wykonawca musi zaoferować przedmiot zamówienia zgodny z wymogami zamawiającymi
określonymi w SIWZ, przy czym zobowiązany jest dołączyć do oferty wymagane próbki oraz
opis techniczny lub funkcjonalny, schemat/y, katalog lub karty katalogowe producenta/ów
potwierdzające spełnienie wymaganych parametrów (wskazujące w szczególności
oferowany typ, rodzaj, model, producenta, numer katalogowy, charakterystykę produktu i
inne istotne), pozwalające na ocenę zgodności oferowanych produktów, ich elementów i
wyposażenia oraz ich parametrów z wymaganiami SIWZ (…), odpowiednio do wzorów
tabelarycznych stanowiących załącznik nr 3 do wzoru formularza oferty (…)”.
Nadto w składanym przez wykonawców „formularzu oferty” pkt 7 zamieścił
oświadczenie „oświadczamy, iż oferujemy przedmiot zamówienia zgodny z wymaganiami i
warunkami opisanymi w ustawie Prawo zamówień publicznych oraz określonymi przez
zamawiającego w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, na potwierdzenie czego
załączamy wymagane próbki oraz opis techniczny i/lub funkcjonalny, schemat/y, katalog lub
karty katalogowe producenta/ów potwierdzające spełnienie wymaganych parametrów
(wskazujące w szczególności oferowany typ, rodzaj, model, producenta, numer katalogowy,
charakterystykę produktu i inne istotne), pozwalające na ocenę zgodności oferowanych
produktów, ich elementów i wyposażenia oraz ich parametrów z wymaganiami SIWZ,
odpowiednio do wzorów tabelarycznych stanowiących Załącznik nr 3 do wzoru formularza
oferty (…)”, dodając w punkcie 11, iż załącznikami do niniejszego formularza oferty są: (…)
załącznik nr 3 – kalkulacja ceny oferty i opis przedmiotu zamówienia”.
W treści Załącznika nr 3 do formularza oferty zamawiający zamieścił następującą
informację „niniejszy załącznik zawiera wyliczoną cenę ryczałtową oferty, wyliczoną w
oparciu o indywidualną kalkulację, z podaniem cen jednostkowych określonych elementów,
przy uwzględnieniu wymagań i zapisów niniejszej SIWZ oraz doświadczenia zawodowego
wykonawcy, oraz opis oferowanego przedmiotu zamówienia, odpowiednio do wzorów
tabelarycznych stanowiących załącznik nr 3 do wzoru formularza oferty (…) zamawiający
zaznacza, iż załączone tabele są wzorcowe. Zamawiający dopuszcza ich modyfikacje, które
wynikają ze specyfikacji oferowanych elementów lub produktów lub ich zestawów.
Wykonawca powinien przedstawić wypełnione tabele (z ewentualnymi niezbędnymi
modyfikacjami), w sposób czytelny i jednoznaczny, kierując się opisem wymagań SIWZ jako
nadrzędnych wobec treści tabel”.
Odwołujący nie wypełnił kolumny 4 załącznika nr 3 nazwa której brzmiała
następująco: „oferowane urządzenie/element, typ/model/symbol producenta, krótki opis, itp.”.
Do oferty dołączył katalog produkowanych mebli. Dostarczył również zamawiającemu
wymagane ich próbki.
Mając na uwadze powyższe Izba zważyła, co następuje:
Zamawiający, jak jednoznacznie wynika z treści SIWZ, wymagał złożenia przez
wykonawców wraz z ofertą wypełnionego załącznika nr 3 zawierającego m.in. „opis
oferowanego przedmiotu zamówienia” oraz „załączenia wymaganych próbek oraz opisów
technicznych i/lub funkcjonalnych, schematów, katalogów lub kart katalogowych
producenta/ów potwierdzających spełnienie wymaganych parametrów (wskazujących w
szczególności oferowany typ, rodzaj, model, producenta, numer katalogowy, charakterystykę
produktu i inne istotne), pozwalających na ocenę zgodności oferowanych produktów, ich
elementów i wyposażenia oraz ich parametrów z wymaganiami SIWZ, odpowiednio do
wzorów tabelarycznych stanowiących Załącznik nr 3”. Wykonawca zobowiązany był więc
podać, poprzez wypełnienie załącznika nr 3 oraz załączenie kart katalogowych oferowanych
produktów i dostarczenie ich próbek, co jest przedmiotem jego oferty, a więc wskazać co
oferuje zamawiającemu. Tymczasem odwołujący nie wypełnił jednej z kolumn załącznika nr
3, a mianowicie kolumny 4, w której wykonawcy powinni podać następujące informacje
„oferowane urządzenie/element, typ/model/symbol producenta, krótki opis, itp.”. Tak więc nie
wypełnił kolumny, w której należało opisać przedmiot jego oferty. Nie jest wystarczającym
odniesienie numeru referencyjnego z kolumny 1 tego załącznika (załącznika nr 3) do numeru
referencyjnego z kolumny 1 załącznika A. W załączniku A do SIWZ zamawiający zawarł
poza numerem referencyjnym także „szczegółowy opis przedmiotu zamówienia określający
parametry i wymagania techniczno-funkcjonalne, bądź ich maksymalne lub minimalne
zakresy lub inne niezbędne cechy, ilości, rysunki techniczne, jak i inne istotne dla wykonania
tego zamówienia”, tj. „nazwę i skrócony opis” zamawianego przez niego produktu. Natomiast
w załączniku nr 3 poza podaniem numeru referencyjnego, odpowiadającego numerowi
referencyjnemu z załącznika A, następowała identyfikacja przedmiotu oferowanego przez
danego wykonawcę. Istotnie wskazano w nim numer referencyjny produktu. Jednak kolumna
1 tego załącznika, zawierająca numer referencyjny, była już wypełniona przez
zamawiającego. Znajdowała się bowiem we wzorze załącznika nr 3 przygotowanym przez
zamawiającego, który wykonawca zobowiązany był wypełnić, podając nie tylko „cenę
jednostkową brutto zł” i „wartość brutto zł”, ale także „oferowane urządzenie/element,
typ/model/symbol producenta, krótki opis, itp.”. Kolumna 4 tego załącznika była więc istotna.
To w niej właśnie należało opisać oferowany produkt w sposób wymagany przez
zamawiającego i pozwalający na ocenę jego zgodności z wymaganiami postawionymi w
załączniku A. Wykonawca zobowiązany był więc podać co faktycznie oferuje (opisać swój
produkt). Skoro wykonawca tego nie uczynił (nie wypełnił bowiem) tego załącznika w sposób
wymagany przez zamawiającego i nie zidentyfikował przedmiotu swojej oferty to jego oferta
jest w tym zakresie niezgodna z treścią SIWZ. Wykonawcy zobowiązani są bowiem
zastosować się do wymagań zamawiającego. Złożyć wymagane przez zamawiającego
dokumenty i je wypełnić w sposób wskazany w SIWZ. Złożenie próbek oferowanych
produktów oraz ich kart katalogowych, w świetle zapisów SIWZ oraz treści zawartych w
załączonych kartach katalogowych, nie było wystarczającym. Załącznik nr 3 (kolumna 4)
identyfikował oferowany produkt, a karty katalogowe i dostarczone próbki miały potwierdzać
spełnienie wymagań postawionych przez zamawiającego przez produkty oferowane przez
wykonawcę.
Przykładowo w kartach katalogowych są wymienione różne typy/modele/symbole
danego produktu, jak również parametry, cechy, wielkości, które są różne w zależności od
danego typu/modelu/symbolu. Wobec czego wykonawca zobowiązany był zidentyfikować
oferowany produkt w załączniku nr 3 (kolumna 4), który powinien odpowiadać wymaganiom
zamawiającego (postawionym w załączniku A), co z kolei powinny potwierdzać dostarczone
próbki i karty katalogowe. Załącznik ten, wbrew twierdzeniom odwołującego, nie miał
charakteru informacyjnego. Przeciwnie wykonawca precyzował w nim co jest przedmiot jego
oferty. To rolą wykonawcy było bowiem wskazanie co oferuje, a nie poszukiwanie, ustalanie i
przyporządkowywanie poszczególnych produktów przez zamawiającego – w oparciu o karty
katalogowe i próbki – co jest przedmiotem jego oferty, zwłaszcza, że w kartach katalogowych
nie znajdowały się wszystkie produkty, które były przedmiotem tego postępowania.
Dookreślenie oferowanego przedmiotu zamówienia na późniejszym etapie postępowania nie
jest możliwe. Postępowanie o udzielenie zamówienia jest procesem sformalizowanym.
Badanie i ocena ofert to etap poprzedzający wybór najkorzystniejszej oferty. Ocena nie może
być dokonywana dopiero w trakcie realizacji umowy. Odwołujący, co jest niewątpliwe, jest
profesjonalistą. Powinien był więc dołożyć należytej staranności, przygotowując ofertę,
wypełnić i złożyć wszystkie wymagane dokumenty, obejmujące cały zamawiany asortyment.
Odwołujący, na obecnym etapie postępowania, kwestionuje zasadność żądania przez
zamawiającego
podania
określonych
danych
(„oferowane
urządzenie/element,
typ/model/symbol producenta, krótki opis, itp.”) w kolumnie 4 załącznika nr 3. Niemniej
jednak, mając wątpliwości, co do zasadności takiego żądania mógł w terminie określonym w
przepisach ustawy Pzp wnieść odwołanie, czego nie uczynił. Mógł także skierować w tym
zakresie zapytanie do zamawiającego. Tego także nie uczynił.
Tym samym zarzut dotyczący niezgodności treści oferty odwołującego z treścią SIWZ
nie potwierdził się.
Nie potwierdziły się także pozostałe zarzuty podniesione przez odwołującego w treści
odwołania, a dotyczące konkretnie wskazanych niezgodności treści oferty odwołującego z
treścią SIWZ, tj. zarzuty 2.2., 2.3., 2.4. i 2.5. uzasadnienia odwołania. I tak:
Zarzut niewłaściwej głębokości półek na stolach wyspowych (zarzut 2.2.)
Zamawiający w rozdziale III załącznika B do SIWZ, pkt 2 podał, iż „W przypadku
stołów wyspowych dopuszcza się zastosowanie jednej półki obustronnej o głębokości 300
mm lub dwóch niezależnych półek (zawieszonych na tej samej wysokości), których suma
głębokości wynosi 300 mm. (…) W przypadku stołów przyściennych głębokość półki musi
wynosić minimum 150 mm (w obu rzędach).” Także, odpowiadając na pytania wykonawców
nr 97 i 100, podtrzymał wymóg zawarty w SIWZ, dotyczący stołów wyspowych, tj.
zastosowania jednej półki obustronnej o głębokości 300 mm. Tym samym, wbrew
twierdzeniom odwołującego, jednoznacznie określił głębokość półki obustronnej przy stole
wyspowym. Tak więc dla spełnienia tego wymogu koniecznym było zaoferowanie półek na
stołach wyspowych o ściśle określonej głębokości, głębokości 300 mm. Tymczasem
odwołujący, co jest bezsporne (okoliczność tę zresztą sam przyznał w treści odwołania oraz
na rozprawie), zaoferował stół wyspowy, w którym głębokość półki obustronnej przekracza
głębokość wymaganą dla tego typu stołu o 33 mm. Oznacza to, że jego oferta jest w tym
zakresie niezgodna z treścią SIWZ. Z treści oferty, w tym z treści załącznika nr 3,
załączonych do oferty kart katalogowych a także dostarczonych próbek, nie wynika
spełnienie tego wymogu.
Bez znaczenia dla stwierdzenia zgodności oferty odwołującego z treścią SIWZ jest
kwestia spełnienia normy EN 13150. Zamawiający bowiem w sposób jasny i precyzyjny
sformułował wymóg dotyczący głębokości półek przy stole wyspowym. Wobec czego
wykonawca zobligowany był zaoferować produkt o ich ściśle określonej głębokości. I to ten
element w ramach oceny zgodności miał być i był przez zamawiającego oceniany. Brak jest
więc podstaw do uznania zasadności tego zarzutu.
Zarzut zastosowania palnych materiałów (zarzut 2.3.)
Zamawiający w rozdziale III załącznika B do SIWZ, pkt 2 podał, iż „Przystawki
instalacyjne muszą być niepalne, łatwo zmywalne, nienasiąkliwe i zabezpieczone przed
korozją. Dopuszcza się, żeby wybrane elementy przystawki były zabezpieczone warstwą
polimerową”. Tymczasem – jak wynika z akt postępowania – w panelach kolumny
instalacyjnej stołu laboratoryjnego stwierdzono palne i niegasnące po zapaleniu elementy z
tworzywa sztucznego. Palność tych elementów przyznał także odwołujący, wskazując przy
tym na niemożność zupełnego wyeliminowania tworzyw sztucznych z kolumny instalacyjnej.
Wskazywał przy tym na ich akcesoryjny charakter, podnosząc, iż jako takie mogły być –
wobec braku stosownych zapisów SIWZ – plastikowe. Niemniej jednak przystawki stanowią
– jak wynika z treści SIWZ – element konstrukcyjny i jako takie miały być niepalne. A skoro
tak to oferta odwołującego jest w tym zakresie niezgodna z treścią SIWZ.
Zarzut niedozwolonej głębokości zewnętrznej dygestorium (zarzut 2.4.)
Zamawiający w rozdziale II załącznika B do SIWZ podał, iż „oferowane dygestoria
muszą być w rozmiarach 1200 mm, 1500 mm i 1800 mm (podane wartości są szerokościami
zewnętrznymi), przy całkowitej głębokości nie przekraczającej 1000 mm. Poniższy opis
dotyczy rozwiązań ogólnych; jeśli rozwiązania poszczególnych dygestoriów (np. liczba,
rodzaj punktów poboru mediów, rodzaj szafek), przedstawione w wymaganiach
szczegółowych dla każdego z dygestorium różnią się od ogólnych, należy traktować
wymagania szczegółowe jako nadrzędne”. Nadto w punkcie 1 tego rozdziału „Konstrukcja”
wskazał, iż „dygestorium musi składać się z części roboczej, zawierającej komorę roboczą
wraz z blatem, panele z mediami, okno przednie, system pozwalający na współpracę z
zainstalowanym w budynku systemem regulacji przepływu powietrza, oświetlenie,
elektroniczne systemy kontrolno-sterujące oraz podstawy, w której mogą być zamontowane
szafki”. Tym samym, podając nie tylko wymaganą głębokość zewnętrzną dygestorium, ale
także je definiując. Należało więc zaoferować dygestorium o wskazanej przez
zamawiającego głębokości zewnętrznej z uwzględnieniem wszystkich elementów
składających się na dygestorium, a więc także rzeczy dodatkowych będących akcesoriami.
Tymczasem dostarczone do badań dygestorium – jak wynika z akt postępowania - ma
większą głębokość (1050 mmm) niż wymagana przez zamawiającego (1000 mm). A ponadto
ani z treści załącznika nr 3, ani też z załączonych do oferty kart katalogowych
zaoferowanych produktów nie wynika, który produkt ze wskazanych w karcie katalogowej
został zamawiającemu zaoferowany, jak również jaka jest głębokość zewnętrzna
wskazanych w karcie dygestoriów. Dlatego też Izba uznała, że zarzut ten nie potwierdził się.
Zarzut niedozwolonej głębokości wewnętrznej dygestorium (zarzut 2.5.)
Zamawiający w rozdziale II załącznika B do SIWZ, pkt 2 podał m.in., iż „szerokość
blatu mierzona w środku komory roboczej nie może być mniejsza od rozmiaru dygestorium
(rozumianego jako zewnętrzna jego szerokość) więcej niż o 150 mm, a drugi wymiar jego
powierzchni nie może być mniejszy niż 750 mm”. Nadto, odpowiadając na pytanie
wykonawcy nr 46 (odpowiedź zamawiającego z dnia 5 sierpnia 2015 r.), podał „zamawiający
informuje, iż przez głębokość blatu dygestorium należy rozumieć głębokość użyteczną
dostępną użytkownikowi, zgodnie z opisem podanym w rozdziale II, pkt 2 (załącznik B do
SIWZ). Głębokość ta mierzona jest od tylniej powierzchni ramy okna (lub innych elementów
zamocowanych na tej ramie mogących wprowadzać dodatkowe ograniczenia) do najbliższej
oknu ściany tylnej dygestorium blatu mierzoną dodatkowo tylko dla płaskiej części blatu (rant
nie jest wliczony w głębokość blatu)”. Zamawiający podał więc w sposób jednoznaczny jaka
winna być głębokość wewnętrzna blatu dygestorium i jak będzie ona mierzona. Tymczasem
głębokość blatu dygestorium w dostarczonej przez odwołującego próbce jest mniejsza niż
750 mm, mimo iż wymogiem zamawiającego było, aby ta głębokość była nie mniejsza niż
750 mm. Powyższe potwierdza złożona przez zamawiającego dokumentacja fotograficzna
dokonanego pomiaru. Wynika z niej, że głębokość wewnętrzna blatu dygestorium jest
mniejsza niż 750 mm. Tym samym zarzut odwołującego nie potwierdził się.
Zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp poprzez jego niezastosowanie i nie
odrzucenie oferty wykonawcy VWR mimo jej niezgodności z treścią SIWZ nie
potwierdził się.
W zakresie tego zarzutu odwołujący podniósł kilka zarzutów, tj. 3.1., 3.3., 3.4., 3.4.,
3.5. i 3.6. uzasadnienia odwołania. I tak:
Zarzut dotyczący demontowalności pleców szafki 3.1.
Zamawiający podał w SIWZ, iż „plecy szajki muszą być wykonane z pojedynczej
blachy, demontowalne w celu serwisowania podłączeń mediów znajdujących się za szajką".
Nie podał jednak co przykładowo miałoby świadczyć o braku możliwości demontowalności
pleców szafki. Tak więc dopuszczalnym było zastosowanie takich materiałów, z
uwzględnieniem postawionych w SIWZ wymogów, które pozwoliłyby na rozebranie pleców
szafki (jej demontaż) a następnie jej zmontowanie. Zaoferowane przez wykonawcę VWR
szafki są demontowalne. Mocowanie pleców szafki odbywa się bowiem za pomocą śrub.
Użycie silikonu nie jest konieczne. Zastosowany silikon – jak słusznie podniósł zamawiający
- jest jedynie uszczelniaczem, który nie wpływa na możliwość demontażu szafki. Istotnie w
wyniku demontażu silikon zostanie zniszczony, niemniej jednak plecy szafki łatwo zostaną z
powrotem zamontowane. Tym samym zarzut ten nie potwierdził się.
Zarzut dotyczący malowania paneli instalacyjnych 3.3.
Zamawiający podał w SIWZ (rozdział III, pkt 2 „Przystawki instalacyjne”), iż
„przystawki instalacyjne muszą być niepalne, łatwo zmywalne, nienasiąkliwe i zabezpieczone
przed korozją (w przypadku elementów stalowych galwanicznie powłoką cynku o grubość
warstwy cynku minimum 2,5 mikrometra), dwustronnie lakierem epoksydowym lub
epoksydowo-poliestrowym naniesionym proszkowo, wypalanym w temp. minimum 200
stopni Celsiusa (grubość powłoki lakierniczej minimum 50 mikrometrów). Konstrukcja
kolumn, panele osłonowe i instalacyjne, wsporniki półek muszą być wykonane z blachy
stalowej lub aluminiowej zabezpieczonych antykorozyjnie. Dopuszcza się, żeby wybrane
elementy przystawki były zabezpieczone warstwą polimerową”. Z powyższego wynika, że
zamawiający żądał dwustronnego zabezpieczenia przed korozją przystawek instalacyjnych i
elementów tych przystawek. Nie wymagał jednak dwustronnego malowania tych elementów.
Wymóg taki nie wynika z przytoczonego przez odwołującego zapisu SIWZ. Tym samym brak
jest podstaw do uwzględnienia tego zarzutu.
Zarzut dotyczący grubości frontów szafek 3.4.
Zamawiający podał w SIWZ „Grubość frontów szafek musi być w zakresie od 18 m do
20 mm (...) ”). Nadto, odpowiadając na pytanie wykonawców nr 5 z dnia 24 lipca 2015 r.,
„Czy zamawiający dopuści aby podwójne fronty szafek pod dygestoriami i w stołach oraz w
szafach stalowych miały grubość 15 mm?”, podał „zamawiający dopuszcza opisane
wykonanie pod warunkiem, że nie zmieni to innych wymaganych cech, szczególnie
ognioodporności". Zamawiający okazał Izbie zdemontowany front drzwiczek dostarczony
przez wykonawcę VWR jako próbka. Dokonał mierzenia grubości frontu, wykazując
jednoznacznie, że grubość frontów szafki wynosi 15 mm czyli tyle ile wymagał zamawiający.
Twierdzenia odwołującego, dotyczące pochodzenia okazanych na rozprawie drzwiczek oraz
urządzenia, za pomocą którego dokonano pomiaru grubości, wobec braku przedstawienia
jakichkolwiek dowodów w tym zakresie, nie zasługują na uwzględnienie. Wszyscy
wykonawcy dostarczyli do siedziby zamawiającego próbki oferowanych produktów. Wobec
czego zamawiający, dokonując oceny, bazował na tych właśnie próbkach. Okazane Izbie
zdemontowane drzwiczki – jak zapewniał zamawiający – pochodziły w dostarczonych mu
próbek. Dlatego też Izba uznała, że zarzut ten nie potwierdził się.
Zarzut dotyczący zabezpieczenia oferowanych mebli przed korozją 3.5.
Odwołujący, stawiając ów zarzut, powołał się na ujawnione przez niego podczas
oględzin próbki dostarczonej przez wykonawcę VWR ślady zdartego pokrycia przystawki
kolumn instalacyjnych. Tymczasem – jak podniósł zamawiający – ujawnione przez
odwołującego uszkodzenia (zarysowania) powstały podczas dokonywanych przez
zamawiającego prób wytrzymałościowych zaoferowanych mebli. Takim próbom – jak
oświadczył – poddał próbki dostarczone przez wszystkich wykonawców i wszystkie uległy
takim uszkodzeniom Wobec tak złożonych oświadczeń brak jest podstaw do uznania zarzutu
w tym zakresie.
Zarzut dotyczący braku możliwości obniżenia wysokości śródnika 3.6.
Zamawiający podał w punkcie 3.2. SIWZ, iż „kolumny przystawek powinny mieć
możliwość połączenia ich na wysokości blatu roboczego stołu śródnikiem o wysokości
równej wysokości stołu”. Dowodem na niespełnienie tego wymogu przez produkt
zaoferowany przez wykonawcę VWR ma być zdjęcie załączone do odwołania ilustrująceśródnik przed obniżeniem. Tymczasem z załączonego do oferty wykonawcy VWR katalogu
oferowanego produktu, jak i przedstawionych wraz z pismem procesowym fotografii,
opisujących proces obniżenia środnika - wynika możliwość obniżenia jego wysokości do
wysokości blatu roboczego stołu. Czynności tej – jak wskazał wykonawca VWR – dokonuje
się poprzez system poziomowania kolumn, uwzględniając dwa systemy poziomowania i
regulacji wysokości kolumn. Tym samym Izba uznała, że zarzut ten nie potwierdził się.
Zarzut naruszenia art. 87 ust. 1 ustawy Pzp poprzez jego niezastosowanie i
niewezwanie odwołującego do złożenia wyjaśnień treści złożonej oferty w zakresie
elementów związanych z oferowanym przedmiotem zamówienia oraz Załącznikiem, i
dotyczących jednoznacznej możliwości oceny w zakresie wykazania, że oferowany
przedmiot zamówienia spełnia wymagania techniczne i funkcjonalne opisane w SIWZ
nie potwierdził się.
Jak już wyżej wskazano wykonawcy zobowiązani byli wraz z ofertą złożyć m.in.
wypełniony załącznik nr 3 oraz karty katalogowe oferowanych produktów i dostarczyć ich
próbki. Odwołujący, co jest bezsporne, nie wypełnił kolumny 4 załącznika nr 3, w której
należało podać „oferowane urządzenie/element, typ/model/symbol producenta, krótki opis,
itp.”. Załączył katalog oferowanych prze niego produktów, które – jak podnosił na rozprawie –
stanowią rozwiązania standardowe, dostosowywane do potrzeb konkretnego postępowania.
Jednakże w treści jego oferty takiej informacji jest brak. Przede wszystkim brak jest jednak
zidentyfikowania oferowanych produktów. Wykonawca nie wypełnił bowiem załącznika nr 3
(kolumna 4), w treści którego winien zidentyfikować przedmiot jego oferty. Wobec czego nie
jest możliwym wezwanie go w trybie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp do złożenia wyjaśnień
dotyczących treści jego oferty. „Wyjaśnienia treści złożonej oferty nie mogą bowiem
prowadzić do zmiany treści oferty, a ograniczać się mogą jedynie do wskazania sposobu
rozumienia treści jakie zawiera złożona oferta. Zamawiający nie może więc na podstawie
wyjaśnień złożonych przez Odwołującego dokonywać zmian w treści pierwotnie złożonego
przez wykonawcę oświadczenia woli (oferty). Wyjaśnienia muszą ograniczać się wyłącznie
do wskazania sposobu rozumienia treści zawartych w ofercie, nie mogą natomiast jej
rozszerzać ani ograniczać”. (wyrok z dnia 25 czerwca 2012 r., sygn. akt KIO 1222/12) Tak
więc procedura wyjaśniania treści oferty nie może co do zasady skutkować wprowadzeniem
zmian w treści oferty. Tymczasem w tym stanie faktycznym taka sytuacja miałaby miejsce.
Wykonawca, dokonując ewentualnych wyjaśnień, precyzowałby dopiero na tym etapie
postępowania, etapie badani i oceny ofert, co oferuje (wobec braku takich informacji w treści
oferty – załącznik nr 3 kolumna 4), a co powinien uczynić już w treści oferty. Procedura
wyjaśnień służy wyeliminowaniu wątpliwości co do treści złożonej oferty i nie może
prowadzić do nadawania jej nowej treści. Tym samym Izba uznała, że zarzut ten nie
potwierdził się.
Mając na uwadze powyższe Izba uznała, że nie potwierdził się także zarzut naruszenia art.
91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 3 ustawy Pzp
Izba nie odniosła się do zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp poprzez jego
niezastosowanie i nie odrzucenie oferty wykonawcy Block mimo jej niezgodności z treścią
SIWZ z uwagi na to, że poza odniesieniem się do „zaniechania odrzucenia oferty tego
wykonawcy” (na stronie 1 odwołani) oraz w treści powołanego zarzutu (strona 13 odwołania)
odwołujący nie przedstawił żadnych argumentów przemawiających za odrzuceniem oferty
tego wykonawcy. A ponadto oferta wykonawcy Block, jak wynika z informacji zamawiającego
z dnia 27 listopada 2015 r. „Zawiadomienie o rozstrzygnięciu (wyniku) postępowania w
części 1 zamówienia” (przekazanej wykonawcom w tej samej dacie), została już skutecznie
odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, gdyż wykonawca ten czynności tej
nie kwestionował.
Biorąc powyższe pod uwagę, orzeczono, jak w sentencji.
Izba w poczet materiału dowodowego zaliczyła dokumentację przedmiotowego
postępowania oraz dokumenty złożone na rozprawie przez Strony oraz Uczestnika
postępowania, uznając je za stanowiska je składających.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz § 5
ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (tj.: Dz. U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759 z późn. zm.), tj. stosownie do wyniku
postępowania.
Przewodniczący: ……….………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 132/16 z dnia 2016-02-12
- Sygn. akt KIO 124/16 z dnia 2016-02-12
- Sygn. akt KIO 106/16 z dnia 2016-02-10
- Sygn. akt KIO 101/16 z dnia 2016-02-10
- Sygn. akt KIO 116/16 z dnia 2016-02-09
