rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2014-08-18
rok: 2014
data dokumentu: 2014-08-18
rok: 2014
sygnatury akt.:
KIO 1539/14
KIO 1539/14
Komisja w składzie:
Przewodniczący: Beata Pakulska, Katarzyna Prowadzisz, Małgorzata Rakowska Protokolant: Łukasz Listkiewicz, Natalia Dominiak
Przewodniczący: Beata Pakulska, Katarzyna Prowadzisz, Małgorzata Rakowska Protokolant: Łukasz Listkiewicz, Natalia Dominiak
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 6 sierpnia 2014 roku i 13 sierpnia 2014 roku
w Warszawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 28 lipca
2014 roku przez Odwołującego:
Pocztę Polską S.A. z siedzibą w Warszawie, ul. Stawki 2,
00-940 Warszawa, w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego: Kasę Rolniczego
Ubezpieczenia Społecznego Oddział Regionalny w Białymstoku, ul. Legionowa 18,
15-099 Białystok,
przy udziale:
A. wykonawcy
-
Bank
Spółdzielczy
w
Czyżewie,
ul.
Szkolna
52,
18-220 Czyżew, zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie Zamawiającego,
B. wykonawcy -
Bank Spółdzielczy w Szczuczynie, ul. Plac Tysiąclecia 27,
19-230 Szczuczyn, zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie Zamawiającego,
C. wykonawcy -
Spółdzielczy Bank Rozwoju, ul. Kardynała Stefana Wyszyńskiego 3,
18-210 Szepietowo, zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie Zamawiającego,
w Warszawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 28 lipca
2014 roku przez Odwołującego:
Pocztę Polską S.A. z siedzibą w Warszawie, ul. Stawki 2,
00-940 Warszawa, w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego: Kasę Rolniczego
Ubezpieczenia Społecznego Oddział Regionalny w Białymstoku, ul. Legionowa 18,
15-099 Białystok,
przy udziale:
A. wykonawcy
-
Bank
Spółdzielczy
w
Czyżewie,
ul.
Szkolna
52,
18-220 Czyżew, zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie Zamawiającego,
B. wykonawcy -
Bank Spółdzielczy w Szczuczynie, ul. Plac Tysiąclecia 27,
19-230 Szczuczyn, zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie Zamawiającego,
C. wykonawcy -
Spółdzielczy Bank Rozwoju, ul. Kardynała Stefana Wyszyńskiego 3,
18-210 Szepietowo, zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie Zamawiającego,
orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża Odwołującego
- Pocztę Polską S.A. z siedzibą
w Warszawie, i:
2.1 zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego
kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez
Odwołującego -
Pocztę Polską S.A. z siedzibą w Warszawie, tytułem wpisu
od odwołania,
2.2 zasądza od Odwołującego -
Poczty Polskiej S.A. z siedzibą w Warszawie na
rzecz Zamawiającego -
Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego
Oddział Regionalny w Białymstoku, kwotę 816 zł 24 gr (słownie: osiemset
szesnaście złotych dwadzieścia cztery grosze), stanowiącą koszty
postępowania odwoławczego, tytułem zwrotu kosztów uczestnictwa
Zamawiającego w sprawie.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
(t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759, ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Białymstoku.
Przewodniczący: ……………………………..
……………………………..
……………………………..
Sygn. akt: KIO 1539/14
U z a s a d n i e n i e
Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział Regionalny w Białymstoku –
dalej zwana: „Zamawiającym”, prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
w trybie przetargu nieograniczonego na realizację zadania: Usługa doręczania świadczeń
z ubezpieczenia społecznego rolników w formie gotówki bezpośrednio do rąk świadczeniobiorców pod wskazanym adresem zamieszkania, na podstawie przepisów ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych [j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 907 z późn.
zm.] – dalej zwanej: „ustawą P.z.p.”.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 17 lipca 2014 roku pod numerem 2014/S 135-242820. W tym też dniu
Zamawiający udostępnił na swojej stronie internetowej Specyfikację Istotnych Warunków
Zamówienia – dalej zwaną: „SIWZ”.
W dniu 28 lipca 2014 roku Poczta Polska S.A. z siedzibą w Warszawie – dalej zwana:
„Odwołującym” wniosła odwołanie wobec treści ogłoszenia o zamówieniu oraz SIWZ.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie:
•
art. 4 pkt 6 ustawy P.z.p. w zw. z art. 178, art. 15 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 w zw. z art. 2 ust.
1 pkt 5 w zw. z art. 3 pkt 16 i art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo
pocztowe [Dz. U. z 2012 roku, poz. 1529] oraz w zw. z art. 49 ust. 1 ustawy z dnia
20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników [j.t. Dz.U. z 2013 roku, poz.
1403 z późn. zm.] poprzez zorganizowanie przetargu nieograniczonego w trybie
ustawy P.z.p. o udzielenie zamówienia, które nie podlega przepisom ustawy P.z.p.,
ponieważ może zostać udzielone jedynie Poczcie Polskiej S.A., tj. zamawiającemu
zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy P.z.p. na usługi, co do których wyłączne prawoświadczenia ma Poczta Polska S.A. do dnia 31 grudnia 2015 r. zgodnie z ustawą
Prawo pocztowe.
W oparciu o powyższe Odwołujący wniósł o unieważnienie postępowania.
W uzasadnieniu odwołania Odwołujący podniósł, że przedmiotem postępowania
o udzielenie zamówienia publicznego prowadzonego przez Zamawiającego jest usługa
doręczania świadczeń z ubezpieczenia społecznego rolników w formie gotówki bezpośrednio
do rąk świadczeniobiorców pod wskazanym adresem zamieszkania. Podkreślił, że sama
usługa doręczania określonej kwoty do rąk adresata pod wskazanym adresem odpowiada
instytucji przekazu pocztowego zdefiniowanego w art. 3 pkt 16 ustawy Prawo pocztowe jako
„polecenie doręczenia adresatowi określonej kwoty pieniężnej przez operatora pocztowego”.
Wskazał, że w przypadku, gdy dana usługa przewidywać będzie doręczenie określonej
kwoty pod adresem wskazanym na przesyłce, wówczas dana usługa odpowiadać będzie
wymogom doręczenia wskazanym w art. 37 ust. 1 ustawy Prawo pocztowe i należy ją
kwalifikować jako usługę przekazu pocztowego, gdyż ten sposób doręczeń przekazów
pieniężnych odróżnia tą usługę od innych podobnych usług. Usługa przekazu pocztowego jako
usługa pocztowa może być realizowana wyłącznie przez podmioty posiadające uprawnienie
do wykonywania działalności pocztowej. Następnie Odwołujący wywodził, że do świadczenia
usług przekazu pocztowego ze świadczeniami z ubezpieczeń społecznych wyłącznie
uprawnionym i zobowiązanym jest operator wyznaczony, którym obecnie - do 31 grudnia 2015
roku - jest Poczta Polska S.A., co wynika z treści art. 15 ust. 1 pkt 3 oraz art. 178 ust. 1 ustawy
Prawo pocztowe.
W ocenie Odwołującego także redakcja art. 49 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu
społecznym rolników wskazuje na uprawnienie operatora wyznaczonego do doręczaniaświadczeń. Zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników KRUS ma
prawo doręczać świadczenia z ubezpieczenia społecznego rolników za pośrednictwem
operatora wyznaczonego lub innych osób. Odwołujący podniósł, że ww. ustawa nie zawiera
definicji pojęcia „doręczanie”, natomiast zawiera ją ustawa Prawo pocztowe, która jednak
dotyczy tylko podmiotów wykonujących działalność pocztową. Zdaniem Odwołującego
doręczanie przekazów pocztowych w sposób określony w art. 37 ust. 1 ustawy Prawo
pocztowe stanowi wykonywanie usługi pocztowej i podlega regulacji tej ustawy. Podmiot
doręczający świadczenia zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników
inny niż operator wyznaczony może więc doręczać świadczenia w dowolny sposób, jeżeli zaś
dokonuje doręczenia w trybie art. 37 ust. 1 ustawy Prawo pocztowe to jego działalność jest
wykonywaniem usługi przekazu pocztowego i podlega regulacji ustawy Prawo pocztowe w tym
zakresie. W ocenie Odwołującego przepis art. 49 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym
rolników należy interpretować w ten sposób, że operator wyznaczony, jako operator pocztowy
doręcza świadczenia w sposób wskazany w art. 37 ust. 1 ustawy Prawo pocztowe, a więc na
adres wskazany w przekazie. Natomiast „inne osoby” jak na przykład instytucje płatnicze lub
bankowe mają prawo doręczać świadczenia w powszechnym rozumieniu pojęcia „doręczenie”,
jednocześnie wskazane „inne osoby” nie wykonując działalności pocztowej, nie mają prawa
dokonywać doręczeń w sposób szczególny przewidziany jedynie dla doręczeń przesyłek
i przekazów pocztowych, a mianowicie w sposób wskazany w art. 37 ust. 1 ustawy Prawo
pocztowe. W ocenie Odwołującego zamiarem ustawodawcy było odmienne uregulowanie
sytuacji operatora wyznaczonego oraz „innych osób” wskazanych w przepisie art. 49 ust. 1
ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, w innym przypadku zapis dotyczący operatora
wyznaczonego pozbawiony byłby sensu. Zdaniem Odwołującego, doręczanie określonych
kwot w trybie art. 37 ust. 1 ustawy Prawo Pocztowe, czyli pod wskazanym adresem, jest
wykonywaniem usługi przekazu pocztowego, a zatem stanowi działalność pocztową, oraz, że
jest to działalność regulowana, wymagająca wpisu do rejestru operatorów pocztowych.
Odwołujący ponadto wskazał, że z art. 6 pkt 7 lit. g ustawy o usługach płatniczych
wynika, że instytucja przekazu pieniężnego nie znajduje zastosowania, jeśli transfer środków
pieniężnych następuje na podstawie dokumentu w postaci papierowej i posiada cechy
przekazu pocztowego w rozumieniu aktów Światowego Związku Pocztowego. Odwołujący
stwierdził, że banki i podmioty świadczące usługi płatnicze mają prawo doręczać powierzone
im świadczenia za pomocą dostępnych im środków i instytucji prawnych, ale nie mogą
wykonywać działalności polegającej na doręczaniu przekazów pocztowych. Nie jest możliwe
doręczanie określonych kwot pieniężnych przez banki lub podmioty świadczące usługi
płatnicze pod adres wskazany na podstawie umowy przekazu pieniężnego. Przedmiotem
bowiem takiego świadczenia jest usługa przekazu pocztowego dekodowana z norm art. 3 ust.
16 oraz art. 37 ust. 1 ustawy Prawo pocztowe. Odwołujący wywodził, że instytucja przekazu
pieniężnego nie może być uznawana za tożsamą z instytucją przekazu pocztowego, gdyż
w takiej sytuacji konieczne byłoby przyjęcie, że ustawodawca błędnie nadał dwie różne nazwy
tej samej instytucji. W jego ocenie należy rozróżnić te dwie instytucje, a różnica wynika ze
sposobu doręczania świadczeń, który został szczegółowo uregulowany jedynie w stosunku
do przekazu pocztowego w art. 37 Prawo pocztowe, podczas gdy ustawa o usługach
płatniczych nie zawiera takiej szczegółowej regulacji, dotyczącej udostępniania kwoty
przekazu pieniężnego przez podmiot świadczący usługi płatnicze.
Następnie, Odwołujący wskazał, że jest następcą prawnym przedsiębiorstwa
użyteczności publicznej utworzonego w celu świadczenia usług pocztowych oraz ma status
zamawiającego, na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy P.z.p. Zgodnie z art. 178 ustawy Prawo
pocztowe do dnia 31 grudnia 2015 roku pełni obowiązki operatora wyznaczonego. Z art. 15 ust.
1 pkt 3 ustawy Prawo pocztowe wynika, że operator wyznaczony jest wyłącznie uprawniony
i zobowiązany do świadczenia usługi przekazu pocztowego ze świadczeniami z ubezpieczeń
społecznych. Według Odwołującego przedmiotem przetargu ze względu na określony przez
zamawiającego sposób doręczania świadczenia jest właśnie świadczenie usługi przekazu
pocztowego.
Odwołujący podniósł, że skoro przedmiotem przetargu jest zamówienie naświadczenie usług, do świadczenia których wyłącznie uprawnionym jest Poczta Polska S.A.
zgodnie z ustawą Prawo pocztowe, mająca jednocześnie status zamawiającego zgodnie z art.
3 ust. 1 pkt 3 ustawy P.z.p., to zgodnie z art. 4 pkt 6 ustawy P.z.p. zamówienie będące
przedmiotem przetargu w ogóle nie podlega ustawie P.z.p. i nie jest możliwe zawarcie umowy
o udzielenie zamówienia publicznego na realizację tego zamówienia. Dlatego też jego
zdaniem zarzut naruszenia art. 4 pkt 6 ustawy P.z.p. jest zasadny.
Reasumując Odwołujący wskazał, że opis przedmiotu zamówienia w sposób
jednoznaczny wskazuje, iż przedmiotem zamówienia jest usługa doręczania świadczeń
z ubezpieczenia społecznego rolników w formie gotówki bezpośrednio do rąkświadczeniobiorców pod wskazanym adresem zamieszkania. Zgodnie zaś z przedstawioną
przez Odwołującego wykładnią art. 49 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników
w zw. z art. 37 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 pkt 3 ustawy Prawo pocztowe, jedynie operator
wyznaczony jest uprawniony do świadczenia wskazanej usługi.
W dniu 31 lipca 2014 roku wykonawcy – Spółdzielczy Bank Rozwoju z siedzibą
w Szepietowie oraz Bank Spółdzielczy w Czyżewie zgłosili przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie Zamawiającego.
W dniu 1 sierpnia 2014 roku wykonawca – Bank Spółdzielczy w Szczuczynie zgłosił
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego.
Izba ustaliła, że ww. zgłoszenia przystąpienia do postępowania odwoławczego były
wniesione prawidłowo, a tym samym zgłaszający przystąpienie zostali dopuszczeni do udziału
w postępowaniu odwoławczym.
Ponadto, w dniu 4 sierpnia 2014 roku wykonawcy – Bank Spółdzielczy w Kolnie, Bank
Spółdzielczy w Jedwabnem, Hexa Bank Spółdzielczy z siedzibą w Piątnicy Poduchownej,
Bank Spółdzielczy w Ciechanowcu, Bank Spółdzielczy w Szumowie oraz w dniu 6 sierpnia
2014 roku wykonawca – Bank Spółdzielczy w Zambrowie zgłosili przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego.
Izba stwierdziła, że wniesione w dniu 4 i 6 sierpnia 2014 r. do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej zgłoszenia przystąpienia do postępowania odwoławczego przez ww.
wykonawców zostały wniesione z uchybieniem ustawowego 3-dniowego terminu do jego
wniesienia, co skutkowało niedopuszczeniem do udziału w postępowaniu odwoławczym ww.
zgłaszających przystąpienie.
W toku posiedzenia w dniu 6 sierpnia 2014 roku Zamawiający złożył pisemną
odpowiedź na odwołanie wnosząc o odrzucenie odwołania albo o oddalenie odwołania
w całości.
W dniu 13 sierpnia 2014 roku przed wznowieniem rozprawy Odwołujący złożył pisemną
replikę na odpowiedź Zamawiającego na odwołanie, w której zawarł dodatkową argumentację
na poparcie zarzutów podniesionych w odwołaniu.
W dniu 13 sierpnia 2014 roku na rozprawie Zamawiający złożył pismo procesowe,
uzupełniające odpowiedź Zamawiającego na odwołanie.
Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
Izba ustaliła, że Odwołującemu przysługiwało prawo do wniesienia odwołania,
ponieważ wypełniona została materialnoprawna przesłanka interesu w uzyskaniu zamówienia,
określona w art. 179 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych
[j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 907 z późn. zm.] – dalej zwanej: „ustawą P.z.p.”, kwalifikowana
możliwością poniesienia przez niego szkody.
Izba nie stwierdziła podstaw do odrzucenia odwołania w oparciu o przepis art. 189 ust.
2 ustawy P.z.p.
Izba dopuściła i przeprowadziła dowody z dokumentów znajdujących się
w dokumentacji przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienie publicznego,
a złożonej Izbie przez Zamawiającego w kopii potwierdzonej za zgodność z oryginałem,
tj. z: protokołu postępowania, ogłoszenia o zamówieniu, Specyfikacji Istotnych Warunków
Zamówienia - dalej: „SIWZ” oraz z dokumentów złożonych przez strony.
Nadto, Izba rozważyła stanowiska stron postępowania przedstawione w pismach,
tj. w pismach Zamawiającego złożonych na posiedzeniu w dniu 6 sierpnia 2014 roku oraz na
rozprawie w dniu 13 sierpnia 2014 roku oraz w piśmie Odwołującego z dnia 13 sierpnia 2014
roku, a także ustnie do protokołu rozprawy.
Rozpatrując odwołanie w granicach podnoszonych zarzutów podtrzymanych na
rozprawie – stosownie do art. 192 ust. 7 ustawy P.z.p. - Izba ustaliła, co następuje.
Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
W rozpoznawanej sprawie istotą sporu jest kwestia interpretacji postanowień SIWZ
w zakresie określenia przedmiotu zamówienia. W ocenie Odwołującego interpretacja
postanowień SIWZ prowadzi do wniosku, że Zamawiający opisując przedmiot zamówienia
w istocie opisał przekaz pocztowy, obejmujący doręczanie świadczeń z ubezpieczeń
społecznych rolników. Natomiast Zamawiający stał na stanowisku, że nie zawęził przedmiotu
zamówienia do usługi przekazu pocztowego, lecz chciał realizować doręczanie świadczeń
zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym
rolników [j.t. Dz. U. z 2013 r., poz.1403 ze zm.] – dalej zwanej: „u.s.r.”:
W części III Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia – dalej zwanej: „SIWZ”,
zatytułowanej Szczegółowy opis zamówienia Zamawiający wskazał, że:
„1. Przedmiotem zamówienia jest usługa doręczania świadczeń emerytalno-rentowych
w terminach płatności na terenie województwa podlaskiego oraz jednorazowe doręczanieświadczeń poza terminami płatności na terenie województwa podlaskiego w formie gotówki
bezpośrednio do rąk świadczeniobiorców pod wskazanym adresem zamieszkania, zgodnie
z indywidualnymi przekazami wypłat. Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia zawiera wzór
umowy (załącznik nr 3 do SIWZ).”.
Zgodnie z art. 49 ust. 1 u.s.r. „wypłata świadczenia z ubezpieczenia następuje przez
doręczenie uprawnionemu należnej kwoty za pośrednictwem operatora wyznaczonego
w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529) lub innej
osoby. Za zgodą uprawnionego Kasa może stosować inne formy wypłaty.”.
Z powołanego przepisu art. 49 ust. 1 u.s.r. wynika, że obowiązkiem Zamawiającego
jest doręczenie uprawnionemu należnej kwoty za pośrednictwem operatora wyznaczonego lub
innej osoby, natomiast za zgodą uprawnionego Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego
może stosować inne formy wypłaty.
Z kolei pojęcie przekazu pocztowego zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 16 ustawy z dnia
23 listopada 2012 roku Prawo pocztowe [Dz. U. z 2012 r., poz. 1529, ze zm.] – dalej zwanej:
„Prawo Pocztowe”, zgodnie z którym przekaz pocztowy oznacza polecenie doręczenia
adresatowi określonej kwoty pieniężnej przez operatora pocztowego.
Izba wskazuje, że Zamawiający opisując przedmiot zamówienia nie posługiwał się
pojęciem „przekaz pocztowy”, lecz posłużył się pojęciem: „indywidualne przekazy wypłat”.
Ponadto opis przedmiotu zamówienia określony jako: usługa doręczania świadczeń
emerytalno-rentowych w terminach płatności na terenie województwa podlaskiego oraz
jednorazowe doręczanie świadczeń poza terminami płatności na terenie województwa
podlaskiego w formie gotówki bezpośrednio do rąk świadczeniobiorców pod wskazanym
adresem zamieszkania, zgodnie z indywidualnymi przekazami wypłat, nie wskazuje, że usługa
ta miałaby być wykonywana wyłącznie przez operatora pocztowego.
Także podane przez Zamawiającego w treści SIWZ kody CPV Wspólnego Słownika
Zamówień:
•
66.00.00.00-0 – usługi finansowe i ubezpieczeniowe;
•
64.11.00.00-0 – usługi pocztowe,
wskazują na to, że Zamawiający dopuszczał zarówno możliwość zamówienia usług
pocztowych, jak i finansowych oraz ubezpieczeniowych do realizacji wypłat świadczeń
z ubezpieczenia społecznego rolników.
Odwołujący powoływał się na brzmienie art. 37 ust. 1 Prawa Pocztowego,
stanowiącego, iż przesyłkę pocztową lub kwotę pieniężną określoną w przekazie pocztowym
doręcza się adresatowi pod adresem wskazanym na przesyłce, przekazie lub w umowie
o świadczenie usługi pocztowej, wskazując, iż przepis ten określa specyficzny sposób
doręczania przesyłek i przekazów pocztowych, tj. pod wskazany adres. W ocenie
Odwołującego sposób doręczania przesyłek czy przekazów pieniężnych pod wskazany adres
jest wyłącznie właściwy tylko dla przekazów pocztowych. Inne przekazy, w tym przekazy
pieniężne, realizowane przez inne podmioty zdaniem Odwołującego nie mogą być świadczone
w ten sposób. Odwołujący podnosił, że skoro przedmiotem zamówienia jest usługa doręczaniaświadczeń emerytalno-rentowych bezpośrednio do rąk świadczeniobiorców pod wskazanym
adresem zamieszkania, to wyłącznie właściwym do realizacji tych usług jest podmiot
posiadający uprawnienie do wykonywania działalności pocztowej, z uwagi na to, że w ocenie
Odwołującego przedmiotem zamówienia jest przekaz pocztowy, a, że przekazy pieniężne
mają obejmować doręczanie świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych to w świetle
przepisu art. 15 ust. 1 pkt 3 Prawa Pocztowego wyłącznie uprawnionym do realizacji tych usług
jest operator wyznaczony, którym do dnia 31 grudnia 2015 roku jest Poczta Polska S.A.
W ocenie Izby sposób interpretacji przepisów, w tym w szczególności przepisów
art. 3 pkt. 16 w zw. z art. 37 ust. 1, art. 15 ust. 1 pkt 3 i ust. 2, art. 178 ust. 1 Prawa Pocztowego,
z których Odwołujący wywodzi, że tylko on jest uprawniony do realizacji przedmiotu
zamówienia w ramach postępowania prowadzonego przez Zamawiającego, z uwagi na to, że
tym przedmiotem zamówienia jest przekaz pocztowy, nie zasługuje na uwzględnienie.
Przepisy te odnoszą się wyłącznie do realizacji przekazów pocztowych. Zdaniem Izby,
twierdzenie, iż w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego, przedmiotem
zamówienia jest przekaz pocztowy jest nieuprawnione. Definicję legalną przekazu pocztowego
zawiera art. 3 pkt 16 Prawa Pocztowego, i jak zostało już wskazane powyżej, przepis ten
stanowi,że
przekaz
pocztowy
oznacza
polecenie
doręczenia
adresatowi
określonej kwoty pieniężnej przez operatora pocztowego. Należy zauważyć, że w samej
definicji legalnej przekazu pocztowego, nie zostało zawarte sformułowanie, że oznacza on
doręczenie określonej kwoty pieniężnej na „wskazany adres”. Choćby już z tego względu
należałoby przyjąć, że nie jest to istotą przekazu pocztowego. Definicja ta wskazuje raczej na
to, że istotne jest to, że operatorowi pocztowemu poleca się doręczenie konkretnemu
adresatowi określonej kwoty pieniężnej. Natomiast w jaki sposób ma to uczynić operator
pocztowy określa brzmienie art. 37 Prawa Pocztowego. Zamawiający opisując przedmiot
zamówienia jako przekaz pocztowy musiałby posłużyć się tą definicją.
W świetle przepisu art. 49 ust. 1 u.s.r. nie tylko Poczta Polska S.A. jest uprawniona do
doręczania uprawnionym należnych im kwot z ubezpieczenia społecznego rolników. Ponadto,
w u.s.r. nie wskazano, że świadczenia mają być doręczane w miejscu zamieszkania, a sposób
doręczania wynika tylko i wyłącznie z przepisu art. 49 tej ustawy.
Należy wskazać, że sam Odwołujący przyznał, iż w art. 49 ust. 1 u.s.r. ustawodawca
nie posłużył się pojęciem przekazu pocztowego (pisemna replika na odpowiedź
Zamawiającego na odwołanie z dnia 13 sierpnia 2014 roku). Swoje twierdzenia Odwołujący
wywodził jedynie z własnej interpretacji przepisów Prawa Pocztowego oraz SIWZ, która
w ocenie Izby była w istocie nadinterpretacją, mającą na celu uzyskanie korzystnego dla siebie
rozstrzygnięcia.
Także dotychczasowa praktyka Zamawiającego potwierdza możliwość doręczaniaświadczeń przez inne podmioty pod wskazanym adresem osób uprawnionych. Zamawiający
w toku rozprawy oświadczył bowiem, iż na chwilę obecną ma zawarte umowy na realizację
usług wypłaty świadczeń do rąk świadczeniobiorców w formie gotówki w ich miejscu
zamieszkania nie tylko z Pocztą Polską S.A., ale także z bankami spółdzielczymi, co oznacza,że także inne podmioty niż Poczta Polska S.A. mogą doręczać przekazy pieniężne obejmująceświadczenia z ubezpieczeń społecznych rolników w ich miejscu zamieszkania, w terminach
wymaganych przez Zamawiającego. Na potwierdzenie tej okoliczności Zamawiający złożył
stosowny wykaz umów obowiązujących w okresie 1 stycznia 2012 roku do dnia 31 grudnia
2014 roku.
Odwołujący ponadto wskazywał w toku rozprawy, że w ustawie z dnia 19 sierpnia 2011
roku o usługach płatniczych [Dz. U. z 2011 r. Nr 199, poz. 1175, ze zm.] został wskazany
konkretny termin realizacji świadczeń - 2 dni. Natomiast Zamawiający we wzorze umowy
określił te terminy datami dziennymi przypadającymi na określone dni miesiąca. Według
Odwołującego, wynika z tego, że podmioty działające na podstawie ustawy o usługach
płatniczych nie mogą realizować zamówienia w sposób określony przez Zamawiającego.
Odnosząc się do powyższej kwestii Izba wskazuje, że przedmiotem odwołania nie był
zarzut nieprawidłowego określenia przez Zamawiającego terminów realizacji doręczaniaświadczeń, który został określony w § 2 ust. 1 wzoru umowy. Fakt, że ta usługa realizowana
przez inny podmiot niż Poczta Polska byłaby realizowana niezgodnie z innymi przepisami nie
stanowił przedmiotu odwołania. W konsekwencji nie może być przedmiotem rozpoznania
prawidłowość określenia przez Zamawiającego terminów realizacji doręczania świadczeń,
w tym w kontekście osób uprawnionych do ubiegania się o udzielenie zamówienia.
O kosztach orzeczono stosownie do wyniku sprawy na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp, a także stosownie do postanowień zawartych w § 1 ust. 1 pkt 2, § 3 pkt 1 lit. a, §
3 pkt 2 oraz § 5 ust. 3 pkt 1 Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzaju kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Izba zasądziła na rzecz Zamawiającego kwotę 816 zł 24 gr (słownie: osiemset
szesnaście złotych dwadzieścia cztery grosze), stanowiącą uzasadnione koszty uczestnictwa
Zamawiającego w postępowaniu odwoławczym, na podstawie zestawienia kosztów
postępowania odwoławczego w sprawie KIO 1539/14 po stronie Zamawiającego z dnia
13 sierpnia 2014 roku.
Na ww. kwotę składają się:
•
kwota 735,50 zł – stanowiącą koszty związane z dojazdem na rozprawę
w dniach 8 i 13 sierpnia 2014 roku, na podstawie Rozporządzenia Ministra
Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 roku w sprawie warunków ustalania oraz
sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych
samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością
pracodawcy [Dz. U. z 2002 r., Nr 27, poz. 271, ze zm.],
•
kwota 46,74 zł – tytułem zwrotu kosztów poniesionych za usługi notarialne
w ramach postępowania odwoławczego na podstawie przedłożonej faktury VAT
nr 168/2014 z dnia 5 sierpnia 2014 r.,
•
kwota 34 zł – tytułem zwrotu opłaty skarbowej uiszczonej od udzielonego
pełnomocnictwa w sprawie.
Mając powyższe na uwadze Izba orzekła jak w sentencji.
Przewodniczący: ……………………………..
……………………………..
……………………………..
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża Odwołującego
- Pocztę Polską S.A. z siedzibą
w Warszawie, i:
2.1 zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego
kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez
Odwołującego -
Pocztę Polską S.A. z siedzibą w Warszawie, tytułem wpisu
od odwołania,
2.2 zasądza od Odwołującego -
Poczty Polskiej S.A. z siedzibą w Warszawie na
rzecz Zamawiającego -
Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego
Oddział Regionalny w Białymstoku, kwotę 816 zł 24 gr (słownie: osiemset
szesnaście złotych dwadzieścia cztery grosze), stanowiącą koszty
postępowania odwoławczego, tytułem zwrotu kosztów uczestnictwa
Zamawiającego w sprawie.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
(t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759, ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Białymstoku.
Przewodniczący: ……………………………..
……………………………..
……………………………..
Sygn. akt: KIO 1539/14
U z a s a d n i e n i e
Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział Regionalny w Białymstoku –
dalej zwana: „Zamawiającym”, prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
w trybie przetargu nieograniczonego na realizację zadania: Usługa doręczania świadczeń
z ubezpieczenia społecznego rolników w formie gotówki bezpośrednio do rąk świadczeniobiorców pod wskazanym adresem zamieszkania, na podstawie przepisów ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych [j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 907 z późn.
zm.] – dalej zwanej: „ustawą P.z.p.”.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 17 lipca 2014 roku pod numerem 2014/S 135-242820. W tym też dniu
Zamawiający udostępnił na swojej stronie internetowej Specyfikację Istotnych Warunków
Zamówienia – dalej zwaną: „SIWZ”.
W dniu 28 lipca 2014 roku Poczta Polska S.A. z siedzibą w Warszawie – dalej zwana:
„Odwołującym” wniosła odwołanie wobec treści ogłoszenia o zamówieniu oraz SIWZ.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie:
•
art. 4 pkt 6 ustawy P.z.p. w zw. z art. 178, art. 15 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 w zw. z art. 2 ust.
1 pkt 5 w zw. z art. 3 pkt 16 i art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo
pocztowe [Dz. U. z 2012 roku, poz. 1529] oraz w zw. z art. 49 ust. 1 ustawy z dnia
20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników [j.t. Dz.U. z 2013 roku, poz.
1403 z późn. zm.] poprzez zorganizowanie przetargu nieograniczonego w trybie
ustawy P.z.p. o udzielenie zamówienia, które nie podlega przepisom ustawy P.z.p.,
ponieważ może zostać udzielone jedynie Poczcie Polskiej S.A., tj. zamawiającemu
zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy P.z.p. na usługi, co do których wyłączne prawoświadczenia ma Poczta Polska S.A. do dnia 31 grudnia 2015 r. zgodnie z ustawą
Prawo pocztowe.
W oparciu o powyższe Odwołujący wniósł o unieważnienie postępowania.
W uzasadnieniu odwołania Odwołujący podniósł, że przedmiotem postępowania
o udzielenie zamówienia publicznego prowadzonego przez Zamawiającego jest usługa
doręczania świadczeń z ubezpieczenia społecznego rolników w formie gotówki bezpośrednio
do rąk świadczeniobiorców pod wskazanym adresem zamieszkania. Podkreślił, że sama
usługa doręczania określonej kwoty do rąk adresata pod wskazanym adresem odpowiada
instytucji przekazu pocztowego zdefiniowanego w art. 3 pkt 16 ustawy Prawo pocztowe jako
„polecenie doręczenia adresatowi określonej kwoty pieniężnej przez operatora pocztowego”.
Wskazał, że w przypadku, gdy dana usługa przewidywać będzie doręczenie określonej
kwoty pod adresem wskazanym na przesyłce, wówczas dana usługa odpowiadać będzie
wymogom doręczenia wskazanym w art. 37 ust. 1 ustawy Prawo pocztowe i należy ją
kwalifikować jako usługę przekazu pocztowego, gdyż ten sposób doręczeń przekazów
pieniężnych odróżnia tą usługę od innych podobnych usług. Usługa przekazu pocztowego jako
usługa pocztowa może być realizowana wyłącznie przez podmioty posiadające uprawnienie
do wykonywania działalności pocztowej. Następnie Odwołujący wywodził, że do świadczenia
usług przekazu pocztowego ze świadczeniami z ubezpieczeń społecznych wyłącznie
uprawnionym i zobowiązanym jest operator wyznaczony, którym obecnie - do 31 grudnia 2015
roku - jest Poczta Polska S.A., co wynika z treści art. 15 ust. 1 pkt 3 oraz art. 178 ust. 1 ustawy
Prawo pocztowe.
W ocenie Odwołującego także redakcja art. 49 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu
społecznym rolników wskazuje na uprawnienie operatora wyznaczonego do doręczaniaświadczeń. Zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników KRUS ma
prawo doręczać świadczenia z ubezpieczenia społecznego rolników za pośrednictwem
operatora wyznaczonego lub innych osób. Odwołujący podniósł, że ww. ustawa nie zawiera
definicji pojęcia „doręczanie”, natomiast zawiera ją ustawa Prawo pocztowe, która jednak
dotyczy tylko podmiotów wykonujących działalność pocztową. Zdaniem Odwołującego
doręczanie przekazów pocztowych w sposób określony w art. 37 ust. 1 ustawy Prawo
pocztowe stanowi wykonywanie usługi pocztowej i podlega regulacji tej ustawy. Podmiot
doręczający świadczenia zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników
inny niż operator wyznaczony może więc doręczać świadczenia w dowolny sposób, jeżeli zaś
dokonuje doręczenia w trybie art. 37 ust. 1 ustawy Prawo pocztowe to jego działalność jest
wykonywaniem usługi przekazu pocztowego i podlega regulacji ustawy Prawo pocztowe w tym
zakresie. W ocenie Odwołującego przepis art. 49 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym
rolników należy interpretować w ten sposób, że operator wyznaczony, jako operator pocztowy
doręcza świadczenia w sposób wskazany w art. 37 ust. 1 ustawy Prawo pocztowe, a więc na
adres wskazany w przekazie. Natomiast „inne osoby” jak na przykład instytucje płatnicze lub
bankowe mają prawo doręczać świadczenia w powszechnym rozumieniu pojęcia „doręczenie”,
jednocześnie wskazane „inne osoby” nie wykonując działalności pocztowej, nie mają prawa
dokonywać doręczeń w sposób szczególny przewidziany jedynie dla doręczeń przesyłek
i przekazów pocztowych, a mianowicie w sposób wskazany w art. 37 ust. 1 ustawy Prawo
pocztowe. W ocenie Odwołującego zamiarem ustawodawcy było odmienne uregulowanie
sytuacji operatora wyznaczonego oraz „innych osób” wskazanych w przepisie art. 49 ust. 1
ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, w innym przypadku zapis dotyczący operatora
wyznaczonego pozbawiony byłby sensu. Zdaniem Odwołującego, doręczanie określonych
kwot w trybie art. 37 ust. 1 ustawy Prawo Pocztowe, czyli pod wskazanym adresem, jest
wykonywaniem usługi przekazu pocztowego, a zatem stanowi działalność pocztową, oraz, że
jest to działalność regulowana, wymagająca wpisu do rejestru operatorów pocztowych.
Odwołujący ponadto wskazał, że z art. 6 pkt 7 lit. g ustawy o usługach płatniczych
wynika, że instytucja przekazu pieniężnego nie znajduje zastosowania, jeśli transfer środków
pieniężnych następuje na podstawie dokumentu w postaci papierowej i posiada cechy
przekazu pocztowego w rozumieniu aktów Światowego Związku Pocztowego. Odwołujący
stwierdził, że banki i podmioty świadczące usługi płatnicze mają prawo doręczać powierzone
im świadczenia za pomocą dostępnych im środków i instytucji prawnych, ale nie mogą
wykonywać działalności polegającej na doręczaniu przekazów pocztowych. Nie jest możliwe
doręczanie określonych kwot pieniężnych przez banki lub podmioty świadczące usługi
płatnicze pod adres wskazany na podstawie umowy przekazu pieniężnego. Przedmiotem
bowiem takiego świadczenia jest usługa przekazu pocztowego dekodowana z norm art. 3 ust.
16 oraz art. 37 ust. 1 ustawy Prawo pocztowe. Odwołujący wywodził, że instytucja przekazu
pieniężnego nie może być uznawana za tożsamą z instytucją przekazu pocztowego, gdyż
w takiej sytuacji konieczne byłoby przyjęcie, że ustawodawca błędnie nadał dwie różne nazwy
tej samej instytucji. W jego ocenie należy rozróżnić te dwie instytucje, a różnica wynika ze
sposobu doręczania świadczeń, który został szczegółowo uregulowany jedynie w stosunku
do przekazu pocztowego w art. 37 Prawo pocztowe, podczas gdy ustawa o usługach
płatniczych nie zawiera takiej szczegółowej regulacji, dotyczącej udostępniania kwoty
przekazu pieniężnego przez podmiot świadczący usługi płatnicze.
Następnie, Odwołujący wskazał, że jest następcą prawnym przedsiębiorstwa
użyteczności publicznej utworzonego w celu świadczenia usług pocztowych oraz ma status
zamawiającego, na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy P.z.p. Zgodnie z art. 178 ustawy Prawo
pocztowe do dnia 31 grudnia 2015 roku pełni obowiązki operatora wyznaczonego. Z art. 15 ust.
1 pkt 3 ustawy Prawo pocztowe wynika, że operator wyznaczony jest wyłącznie uprawniony
i zobowiązany do świadczenia usługi przekazu pocztowego ze świadczeniami z ubezpieczeń
społecznych. Według Odwołującego przedmiotem przetargu ze względu na określony przez
zamawiającego sposób doręczania świadczenia jest właśnie świadczenie usługi przekazu
pocztowego.
Odwołujący podniósł, że skoro przedmiotem przetargu jest zamówienie naświadczenie usług, do świadczenia których wyłącznie uprawnionym jest Poczta Polska S.A.
zgodnie z ustawą Prawo pocztowe, mająca jednocześnie status zamawiającego zgodnie z art.
3 ust. 1 pkt 3 ustawy P.z.p., to zgodnie z art. 4 pkt 6 ustawy P.z.p. zamówienie będące
przedmiotem przetargu w ogóle nie podlega ustawie P.z.p. i nie jest możliwe zawarcie umowy
o udzielenie zamówienia publicznego na realizację tego zamówienia. Dlatego też jego
zdaniem zarzut naruszenia art. 4 pkt 6 ustawy P.z.p. jest zasadny.
Reasumując Odwołujący wskazał, że opis przedmiotu zamówienia w sposób
jednoznaczny wskazuje, iż przedmiotem zamówienia jest usługa doręczania świadczeń
z ubezpieczenia społecznego rolników w formie gotówki bezpośrednio do rąkświadczeniobiorców pod wskazanym adresem zamieszkania. Zgodnie zaś z przedstawioną
przez Odwołującego wykładnią art. 49 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników
w zw. z art. 37 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 pkt 3 ustawy Prawo pocztowe, jedynie operator
wyznaczony jest uprawniony do świadczenia wskazanej usługi.
W dniu 31 lipca 2014 roku wykonawcy – Spółdzielczy Bank Rozwoju z siedzibą
w Szepietowie oraz Bank Spółdzielczy w Czyżewie zgłosili przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie Zamawiającego.
W dniu 1 sierpnia 2014 roku wykonawca – Bank Spółdzielczy w Szczuczynie zgłosił
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego.
Izba ustaliła, że ww. zgłoszenia przystąpienia do postępowania odwoławczego były
wniesione prawidłowo, a tym samym zgłaszający przystąpienie zostali dopuszczeni do udziału
w postępowaniu odwoławczym.
Ponadto, w dniu 4 sierpnia 2014 roku wykonawcy – Bank Spółdzielczy w Kolnie, Bank
Spółdzielczy w Jedwabnem, Hexa Bank Spółdzielczy z siedzibą w Piątnicy Poduchownej,
Bank Spółdzielczy w Ciechanowcu, Bank Spółdzielczy w Szumowie oraz w dniu 6 sierpnia
2014 roku wykonawca – Bank Spółdzielczy w Zambrowie zgłosili przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego.
Izba stwierdziła, że wniesione w dniu 4 i 6 sierpnia 2014 r. do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej zgłoszenia przystąpienia do postępowania odwoławczego przez ww.
wykonawców zostały wniesione z uchybieniem ustawowego 3-dniowego terminu do jego
wniesienia, co skutkowało niedopuszczeniem do udziału w postępowaniu odwoławczym ww.
zgłaszających przystąpienie.
W toku posiedzenia w dniu 6 sierpnia 2014 roku Zamawiający złożył pisemną
odpowiedź na odwołanie wnosząc o odrzucenie odwołania albo o oddalenie odwołania
w całości.
W dniu 13 sierpnia 2014 roku przed wznowieniem rozprawy Odwołujący złożył pisemną
replikę na odpowiedź Zamawiającego na odwołanie, w której zawarł dodatkową argumentację
na poparcie zarzutów podniesionych w odwołaniu.
W dniu 13 sierpnia 2014 roku na rozprawie Zamawiający złożył pismo procesowe,
uzupełniające odpowiedź Zamawiającego na odwołanie.
Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
Izba ustaliła, że Odwołującemu przysługiwało prawo do wniesienia odwołania,
ponieważ wypełniona została materialnoprawna przesłanka interesu w uzyskaniu zamówienia,
określona w art. 179 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych
[j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 907 z późn. zm.] – dalej zwanej: „ustawą P.z.p.”, kwalifikowana
możliwością poniesienia przez niego szkody.
Izba nie stwierdziła podstaw do odrzucenia odwołania w oparciu o przepis art. 189 ust.
2 ustawy P.z.p.
Izba dopuściła i przeprowadziła dowody z dokumentów znajdujących się
w dokumentacji przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienie publicznego,
a złożonej Izbie przez Zamawiającego w kopii potwierdzonej za zgodność z oryginałem,
tj. z: protokołu postępowania, ogłoszenia o zamówieniu, Specyfikacji Istotnych Warunków
Zamówienia - dalej: „SIWZ” oraz z dokumentów złożonych przez strony.
Nadto, Izba rozważyła stanowiska stron postępowania przedstawione w pismach,
tj. w pismach Zamawiającego złożonych na posiedzeniu w dniu 6 sierpnia 2014 roku oraz na
rozprawie w dniu 13 sierpnia 2014 roku oraz w piśmie Odwołującego z dnia 13 sierpnia 2014
roku, a także ustnie do protokołu rozprawy.
Rozpatrując odwołanie w granicach podnoszonych zarzutów podtrzymanych na
rozprawie – stosownie do art. 192 ust. 7 ustawy P.z.p. - Izba ustaliła, co następuje.
Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
W rozpoznawanej sprawie istotą sporu jest kwestia interpretacji postanowień SIWZ
w zakresie określenia przedmiotu zamówienia. W ocenie Odwołującego interpretacja
postanowień SIWZ prowadzi do wniosku, że Zamawiający opisując przedmiot zamówienia
w istocie opisał przekaz pocztowy, obejmujący doręczanie świadczeń z ubezpieczeń
społecznych rolników. Natomiast Zamawiający stał na stanowisku, że nie zawęził przedmiotu
zamówienia do usługi przekazu pocztowego, lecz chciał realizować doręczanie świadczeń
zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym
rolników [j.t. Dz. U. z 2013 r., poz.1403 ze zm.] – dalej zwanej: „u.s.r.”:
W części III Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia – dalej zwanej: „SIWZ”,
zatytułowanej Szczegółowy opis zamówienia Zamawiający wskazał, że:
„1. Przedmiotem zamówienia jest usługa doręczania świadczeń emerytalno-rentowych
w terminach płatności na terenie województwa podlaskiego oraz jednorazowe doręczanieświadczeń poza terminami płatności na terenie województwa podlaskiego w formie gotówki
bezpośrednio do rąk świadczeniobiorców pod wskazanym adresem zamieszkania, zgodnie
z indywidualnymi przekazami wypłat. Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia zawiera wzór
umowy (załącznik nr 3 do SIWZ).”.
Zgodnie z art. 49 ust. 1 u.s.r. „wypłata świadczenia z ubezpieczenia następuje przez
doręczenie uprawnionemu należnej kwoty za pośrednictwem operatora wyznaczonego
w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529) lub innej
osoby. Za zgodą uprawnionego Kasa może stosować inne formy wypłaty.”.
Z powołanego przepisu art. 49 ust. 1 u.s.r. wynika, że obowiązkiem Zamawiającego
jest doręczenie uprawnionemu należnej kwoty za pośrednictwem operatora wyznaczonego lub
innej osoby, natomiast za zgodą uprawnionego Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego
może stosować inne formy wypłaty.
Z kolei pojęcie przekazu pocztowego zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 16 ustawy z dnia
23 listopada 2012 roku Prawo pocztowe [Dz. U. z 2012 r., poz. 1529, ze zm.] – dalej zwanej:
„Prawo Pocztowe”, zgodnie z którym przekaz pocztowy oznacza polecenie doręczenia
adresatowi określonej kwoty pieniężnej przez operatora pocztowego.
Izba wskazuje, że Zamawiający opisując przedmiot zamówienia nie posługiwał się
pojęciem „przekaz pocztowy”, lecz posłużył się pojęciem: „indywidualne przekazy wypłat”.
Ponadto opis przedmiotu zamówienia określony jako: usługa doręczania świadczeń
emerytalno-rentowych w terminach płatności na terenie województwa podlaskiego oraz
jednorazowe doręczanie świadczeń poza terminami płatności na terenie województwa
podlaskiego w formie gotówki bezpośrednio do rąk świadczeniobiorców pod wskazanym
adresem zamieszkania, zgodnie z indywidualnymi przekazami wypłat, nie wskazuje, że usługa
ta miałaby być wykonywana wyłącznie przez operatora pocztowego.
Także podane przez Zamawiającego w treści SIWZ kody CPV Wspólnego Słownika
Zamówień:
•
66.00.00.00-0 – usługi finansowe i ubezpieczeniowe;
•
64.11.00.00-0 – usługi pocztowe,
wskazują na to, że Zamawiający dopuszczał zarówno możliwość zamówienia usług
pocztowych, jak i finansowych oraz ubezpieczeniowych do realizacji wypłat świadczeń
z ubezpieczenia społecznego rolników.
Odwołujący powoływał się na brzmienie art. 37 ust. 1 Prawa Pocztowego,
stanowiącego, iż przesyłkę pocztową lub kwotę pieniężną określoną w przekazie pocztowym
doręcza się adresatowi pod adresem wskazanym na przesyłce, przekazie lub w umowie
o świadczenie usługi pocztowej, wskazując, iż przepis ten określa specyficzny sposób
doręczania przesyłek i przekazów pocztowych, tj. pod wskazany adres. W ocenie
Odwołującego sposób doręczania przesyłek czy przekazów pieniężnych pod wskazany adres
jest wyłącznie właściwy tylko dla przekazów pocztowych. Inne przekazy, w tym przekazy
pieniężne, realizowane przez inne podmioty zdaniem Odwołującego nie mogą być świadczone
w ten sposób. Odwołujący podnosił, że skoro przedmiotem zamówienia jest usługa doręczaniaświadczeń emerytalno-rentowych bezpośrednio do rąk świadczeniobiorców pod wskazanym
adresem zamieszkania, to wyłącznie właściwym do realizacji tych usług jest podmiot
posiadający uprawnienie do wykonywania działalności pocztowej, z uwagi na to, że w ocenie
Odwołującego przedmiotem zamówienia jest przekaz pocztowy, a, że przekazy pieniężne
mają obejmować doręczanie świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych to w świetle
przepisu art. 15 ust. 1 pkt 3 Prawa Pocztowego wyłącznie uprawnionym do realizacji tych usług
jest operator wyznaczony, którym do dnia 31 grudnia 2015 roku jest Poczta Polska S.A.
W ocenie Izby sposób interpretacji przepisów, w tym w szczególności przepisów
art. 3 pkt. 16 w zw. z art. 37 ust. 1, art. 15 ust. 1 pkt 3 i ust. 2, art. 178 ust. 1 Prawa Pocztowego,
z których Odwołujący wywodzi, że tylko on jest uprawniony do realizacji przedmiotu
zamówienia w ramach postępowania prowadzonego przez Zamawiającego, z uwagi na to, że
tym przedmiotem zamówienia jest przekaz pocztowy, nie zasługuje na uwzględnienie.
Przepisy te odnoszą się wyłącznie do realizacji przekazów pocztowych. Zdaniem Izby,
twierdzenie, iż w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego, przedmiotem
zamówienia jest przekaz pocztowy jest nieuprawnione. Definicję legalną przekazu pocztowego
zawiera art. 3 pkt 16 Prawa Pocztowego, i jak zostało już wskazane powyżej, przepis ten
stanowi,że
przekaz
pocztowy
oznacza
polecenie
doręczenia
adresatowi
określonej kwoty pieniężnej przez operatora pocztowego. Należy zauważyć, że w samej
definicji legalnej przekazu pocztowego, nie zostało zawarte sformułowanie, że oznacza on
doręczenie określonej kwoty pieniężnej na „wskazany adres”. Choćby już z tego względu
należałoby przyjąć, że nie jest to istotą przekazu pocztowego. Definicja ta wskazuje raczej na
to, że istotne jest to, że operatorowi pocztowemu poleca się doręczenie konkretnemu
adresatowi określonej kwoty pieniężnej. Natomiast w jaki sposób ma to uczynić operator
pocztowy określa brzmienie art. 37 Prawa Pocztowego. Zamawiający opisując przedmiot
zamówienia jako przekaz pocztowy musiałby posłużyć się tą definicją.
W świetle przepisu art. 49 ust. 1 u.s.r. nie tylko Poczta Polska S.A. jest uprawniona do
doręczania uprawnionym należnych im kwot z ubezpieczenia społecznego rolników. Ponadto,
w u.s.r. nie wskazano, że świadczenia mają być doręczane w miejscu zamieszkania, a sposób
doręczania wynika tylko i wyłącznie z przepisu art. 49 tej ustawy.
Należy wskazać, że sam Odwołujący przyznał, iż w art. 49 ust. 1 u.s.r. ustawodawca
nie posłużył się pojęciem przekazu pocztowego (pisemna replika na odpowiedź
Zamawiającego na odwołanie z dnia 13 sierpnia 2014 roku). Swoje twierdzenia Odwołujący
wywodził jedynie z własnej interpretacji przepisów Prawa Pocztowego oraz SIWZ, która
w ocenie Izby była w istocie nadinterpretacją, mającą na celu uzyskanie korzystnego dla siebie
rozstrzygnięcia.
Także dotychczasowa praktyka Zamawiającego potwierdza możliwość doręczaniaświadczeń przez inne podmioty pod wskazanym adresem osób uprawnionych. Zamawiający
w toku rozprawy oświadczył bowiem, iż na chwilę obecną ma zawarte umowy na realizację
usług wypłaty świadczeń do rąk świadczeniobiorców w formie gotówki w ich miejscu
zamieszkania nie tylko z Pocztą Polską S.A., ale także z bankami spółdzielczymi, co oznacza,że także inne podmioty niż Poczta Polska S.A. mogą doręczać przekazy pieniężne obejmująceświadczenia z ubezpieczeń społecznych rolników w ich miejscu zamieszkania, w terminach
wymaganych przez Zamawiającego. Na potwierdzenie tej okoliczności Zamawiający złożył
stosowny wykaz umów obowiązujących w okresie 1 stycznia 2012 roku do dnia 31 grudnia
2014 roku.
Odwołujący ponadto wskazywał w toku rozprawy, że w ustawie z dnia 19 sierpnia 2011
roku o usługach płatniczych [Dz. U. z 2011 r. Nr 199, poz. 1175, ze zm.] został wskazany
konkretny termin realizacji świadczeń - 2 dni. Natomiast Zamawiający we wzorze umowy
określił te terminy datami dziennymi przypadającymi na określone dni miesiąca. Według
Odwołującego, wynika z tego, że podmioty działające na podstawie ustawy o usługach
płatniczych nie mogą realizować zamówienia w sposób określony przez Zamawiającego.
Odnosząc się do powyższej kwestii Izba wskazuje, że przedmiotem odwołania nie był
zarzut nieprawidłowego określenia przez Zamawiającego terminów realizacji doręczaniaświadczeń, który został określony w § 2 ust. 1 wzoru umowy. Fakt, że ta usługa realizowana
przez inny podmiot niż Poczta Polska byłaby realizowana niezgodnie z innymi przepisami nie
stanowił przedmiotu odwołania. W konsekwencji nie może być przedmiotem rozpoznania
prawidłowość określenia przez Zamawiającego terminów realizacji doręczania świadczeń,
w tym w kontekście osób uprawnionych do ubiegania się o udzielenie zamówienia.
O kosztach orzeczono stosownie do wyniku sprawy na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp, a także stosownie do postanowień zawartych w § 1 ust. 1 pkt 2, § 3 pkt 1 lit. a, §
3 pkt 2 oraz § 5 ust. 3 pkt 1 Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzaju kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Izba zasądziła na rzecz Zamawiającego kwotę 816 zł 24 gr (słownie: osiemset
szesnaście złotych dwadzieścia cztery grosze), stanowiącą uzasadnione koszty uczestnictwa
Zamawiającego w postępowaniu odwoławczym, na podstawie zestawienia kosztów
postępowania odwoławczego w sprawie KIO 1539/14 po stronie Zamawiającego z dnia
13 sierpnia 2014 roku.
Na ww. kwotę składają się:
•
kwota 735,50 zł – stanowiącą koszty związane z dojazdem na rozprawę
w dniach 8 i 13 sierpnia 2014 roku, na podstawie Rozporządzenia Ministra
Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 roku w sprawie warunków ustalania oraz
sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych
samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością
pracodawcy [Dz. U. z 2002 r., Nr 27, poz. 271, ze zm.],
•
kwota 46,74 zł – tytułem zwrotu kosztów poniesionych za usługi notarialne
w ramach postępowania odwoławczego na podstawie przedłożonej faktury VAT
nr 168/2014 z dnia 5 sierpnia 2014 r.,
•
kwota 34 zł – tytułem zwrotu opłaty skarbowej uiszczonej od udzielonego
pełnomocnictwa w sprawie.
Mając powyższe na uwadze Izba orzekła jak w sentencji.
Przewodniczący: ……………………………..
……………………………..
……………………………..
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
