rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2020-08-18
rok: 2020

sygnatury akt.:

KIO 1716/20

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Jolanta Markowska Protokolant: M

ikołaj Kraska


po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 sierpnia 2020
r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 24 lipca 2020 r. przez wykonawcę: Partner Sp.
z o.o. Sp. k., ul. Płytowa 1, 03-046 Warszawa w postępowaniu prowadzonym przez
zamawiającego: Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania w m.st. Warszawie Sp. z o.o.,
ul. Obozowa 43, 01-046 Warszawa,

orzeka:

1.
oddala odwołanie,

2.
kosztami postępowania obciąża wykonawcę: Partner Sp. z o.o. Sp. k., ul. Płytowa
1, 03-046 Warszawa, i:

1)
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę:
Partner Sp. z o.o. Sp. k., ul. Płytowa 1, 03-046 Warszawa tytułem wpisu od
odwołania,

2)
zasądza kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy)
od wykonawcy
Partner Sp. z o.o. Sp. k., ul. Płytowa 1, 03-046 Warszawa na
rzecz zamawiającego: Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania w m.st.
Warszawie Sp. z o.o., ul. Obozowa 43, 01-046 Warszawa
stanowiącą koszty
poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień publicznych
(tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 1843 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Warszawie.


Przewodniczący:

…………………………



Sygn. akt: KIO 1716/20
Uzasadnienie

Zamawiający: Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania w m. st. Warszawie sp. z o.o.
z siedzibą w Warszawie prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie
przetargu nieograniczonego w przedmiocie
„Zagospodarowanie odpadów komunalnych
pochodzących z terenu Miasta Stołecznego Warszawy w planowanej ilości maksymalnej 70
000 Mg”. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 14 lipca 2020 r. pod nr 2020/S 134-330118.

Wykonawca: Part
ner sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w Warszawie wniósł odwołanie wobec
treści ogłoszenia o zamówieniu oraz postanowień specyfikacji istotnych warunków
zamówienia. Odwołujący zarzucił naruszenie przez Zamawiającego przepisów ustawy z dnia
29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień publicznych (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 1843 ze zm.),
zwanej dalej „Pzp”:
1. art. 29 ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp, poprzez opisanie przedmiotu zamówienia jak również
przez sporządzenie korespondujących z opisem przedmiotu zamówienia postanowień wzoru
umowy (Część V SIWZ — Istotne postanowienia umowy) w sposób:
1) niejasny i nieprecyzyjny,

2) ograniczający konkurencję i równe traktowanie wykonawców, jak również zasadę
proporcjo
nalności - wskutek niewskazania w:
1)
pkt 16 Część II SIWZ — Opis przedmiotu zamówienia, zgodnie z którego aktualnym
brzmieniem:
„Zamawiający wymaga, aby Wykonawca przyjmował „ odpady zmieszane ” oraz odpady bio
” bezpośrednio do instalacji komunalnych i/lub instalacji przeznaczonych do termicznego
przekształcania odpadów komunalnych lub instalacji do przetwarzania bioodpadów.
Zamawiający dopuszcza w tym zakresie możliwość skorzystania ze stacji przeładunkowej
spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 2) i/lub 3) ustawy o odpadach. W
zakresie pozostałych odpadów Zamawiający również dopuszcza możliwość skorzystania ze
wskazanej stacji przeładunkowej spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 2)
i/lub 3) ustawy o odpadach.”
2)
§ 2 ust. 8 Części V SI WZ — Istotne Postanowienia Umowy:
„Zamawiający wymaga, aby Wykonawca przyjmował „ odpady zmieszane ” oraz odpady bio
” bezpośrednio do instalacji komunalnych i/lub instalacji przeznaczonych do termicznego
przekształcania odpadów komunalnych lub instalacji do przetwarzania bioodpadów.
Zamawiający dopuszcza w tym zakresie możliwość skorzystania ze stacji przeładunkowej
spełniającej wymagania określone w art. 23 ust 10 pkt 2) i/lub 3) ustawy o odpadach. W

zakresie pozostałych odpadów Zamawiający również dopuszcza możliwość skorzystania ze
wskazanej stacji
przeładunkowej spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 2)
i/lub 3) ustawy o odpadach.”
a więc z pominięciem:
-
że do realizacji zamówienia (zagospodarowania wszystkich frakcji odpadów objętych
przedmiotem zamówienia) dozwolone jest wykorzystanie stacji przeładunkowej, o której mowa
w art. 23 ust. 10 pkt 1 ustawy o odpadach z dnia 14.12.2012 (tj. Dz. U. z 2020 poz. 797, 875),
podczas gdy, zgodnie z art. 23 ust. 10 ww. ustawy, odwołującym się do treści art. 23 ust. 2 pkt
5 i 6 ww. ustawy:
1) limitacja prawna zbierania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych oraz
bioodpadów stanowiących odpady komunalne wyłącznie w miejscu wytworzenia, jest
wyłączona (nie znajduje zastosowania z mocy prawa) wobec zbierania ww. frakcji odpadów
komunalnych w stacji przeładunkowej, o której mowa w art. 23 ust. 10 pkt 1, 2 i 3 — w
tożsamych zakresie i na takich samych zasadach,
2) poza miejscem wytworzenia limitowane prawnie jest wyłącznie zbieranie następujących
frakcji odpadów:
a)
niesegregowanych
(zmieszanych) odpadów komunalnych;
b)
bioodpadów stanowiących odpady komunalne, a w konsekwencji frakcje:
„metale i tworzywa sztuczne”, „papier”, „szkło”, „odpady wielkogabarytowe” (również objęte
przedmiotem zamówienia) mogą być zbieranie w sposób prawnie nieograniczony również w
innych miejscach niż miejsce wytworzenia odpadów, nie wyłączając stacji przeładunkowej o
której mowa w art. 23 ust. 10 pkt 1 ustawy o odpadach,
-
że mocą art. 23 ust. 11 ustawy o odpadach „zakazu o którym mowa w ust. 2, nie
stosuje s
ię do zbierania bioodpadów stanowiących odpady komunalne przez prowadzącego
punkt selektywnego zbierania odpadów komunalnych”
W wyniku powyższego treść SIWZ obarczona jest wadą:
1)
sformułowania opisu przedmiotu zamówienia w sposób ograniczający uczciwą
konk
urencję, tj. z naruszeniem dyspozycji art. 29 ust. 2 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp.
Syntetyzując przedmiotowy zarzut, intencjonalne wyłączenie dopuszczalności realizacji
zamówienia z wykorzystaniem stacji przeładunkowych spełniających cechy, o których mowa
w art. 23 ust. 10 pkt 1 ustawy o odpadach stanowi próbę nieuzasadnionego, zakamuflowanego
ograniczenia konkurencji wyłącznie do podmiotów, które posiadają instalację komunalną lub
instalację do przetwarzania bioodpadów. Zgodnie z ww. przepisami ustawy o odpadach, stacja
przeładunkowa, o której mowa w art. 23 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy stanowi równoprawną stację
przeładunkową względem stacji, o której mowa w art. 23 ust. 10 pkt 2 lub 3 ustawy o odpadach.
Jednocześnie z mocy art. 23 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy, posiadający taką stację jest uprawniony
do zbierania w niej odpadów, o których mowa w art. 23 ust. 2 pkt 5 i 6 ww. ustawy. Ze względu

na powyższe, ww. postanowienia SIWZ w sposób nieuprawniony ograniczają krąg
wykonawców, którzy mogą ubiegać się o zamówienie, przy jednoczesnym naruszeniu
uprawnień Odwołującego wynikających bezpośrednio z art. 23 ust. 10 pkt 1 ustawy o
odpadach w związku z treścią posiadanych przez Odwołującego decyzji administracyjnych
(zezwoleń na zbieranie odpadów),
2)
nieprecyzyjności oraz ograniczenia uczciwej konkurencji, albowiem Zamawiający w
sposób nieuprawniony i nieuzasadniony modyfikuje bezwzględnie obowiązujące regulacje
prawne dozwalające na zbieranie następujących frakcji odpadów: „metale i tworzywa
sztuczne”, „papier” ,szkło”, „odpady wielkogabarytowe” poza miejscem ich wytworzenia,
tj. również w stacji przeładunkowej, o której mowa w art. 23 ust. 10 pkt 1 ustawy o odpadach;
2.
art. 36a ust. 2 pkt 1 Pzp w zw. z 29 ust. 2 Pzp i art. 7 ust. 1 Pzp, poprzez opisanie
przedmiotu zamówienia w sposób ograniczający konkurencję i równe traktowanie
wykonawców, a także w kolizji z zasadą proporcjonalności, poprzez zastrzeżenie obowiązku
osobistego wykonania przez wykonawcę części zamówienia w zakresie zagospodarowania
odpadów zmieszanych (pkt. 4.12 Część I SIWZ — Instrukcja dla Wykonawców, § 8 ust. 1
Część V SIWZ — Istotne postanowienia umowy). Poprzez ograniczenie zakresu
dopuszczalnego podwykonawstwa, grono wykonawców, którzy mogą uzyskać zamówienie,
ograniczone zostało wyłącznie do podmiotów prowadzących instalację komunalną, albowiem
zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o odpadach, niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne
mogą zostać zagospodarowanie wyłącznie w instalacji komunalnej. W rezultacie ww.
ograniczenie podwykonawstwa stanowi zakamu
flowane ograniczenie kręgu wykonawców,
mogących ubiegać się o uzyskanie zamówienia, wyłącznie do podmiotów prowadzących
instalacje komunalne;
3.
art. 7 ust. 1 Pzp oraz art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i art.
353
1
k.c., poprzez op
isanie przedmiotu zamówienia w sposób niejasny i nieprecyzyjny, jak
również niezgodny z obowiązującymi przepisami prawa, tj. wskazanie w SIWZ okresu na
przetworzenie/zagospodarowanie odpadów nie później niż w terminie 30 dni po zakończeniu
realizacji zamówienia (§ 2 ust. 5 Część V SIWZ — Istotne postanowienia umowy), co pozostaje
w sprzeczności z przepisami ustawy o odpadach, która dopuszcza okres magazynowania
odpadów innych niż niebezpieczne do roku;
4
art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp, poprzez niesprecyzowanie mechanizmu
rozdziału strumienia odpadów pochodzącego z dzielnic Ursynów oraz Wilanów na
poszczególne części zamówienia, zarówno w zakresie zamówienia gwarantowanego, jak i
objętego prawem opcji. W rezultacie wykreowany we wskazanym zakresie opis przedmiotu
zamówienia jest niewyczerpujący i nieuwzględniający konsekwencji dokonania specyficznego
rozdziału zamówienia na części. Powyższe zaniechanie Zamawiającego wywiera wpływ na

sporządzenie oferty, w szczególności jej kalkulację. Odmienne wyobrażenia wykonawców w
tym zakresie mogą skutkować nieporównywalnością złożonych ofert.
5.
art. 7 ust. 1 Pzp oraz art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i art.
353
1
k.c. poprzez:
1)
opisanie przedmiotu zamówienia w sposób niejasny i nieprecyzyjny, jak również przez
sporządzenie wzoru umowy (Część V SIWZ — Istotne postanowienia umowy) w sposób
naruszający zasady współżycia społecznego i rażąco naruszający równowagę pomiędzy
stronami umowy o udzielenie zamówienia publicznego oraz skutkujący przeniesieniem na
wykonawcę niedających się ustalić ryzyk związanych z realizacją przedmiotu zamówienia
wskutek wprowadzenia jednostronnego i uznaniowego prawa Zamawiającego do zlecenia
wykonania przedmiotu umowy innemu wykonawcy tzw. wykonawstw
o zastępcze niezależnie
od rodzaju i stopnia naruszenia zobowiązań umownych przez wykonawcę po uprzednim
wyznaczeniu terminu dodatkowego nie dłuższego niż 2 dni robocze(§ 2 ust. 34 Część V SIWZ
— Istotne postanowienia umowy),
2)
sporządzenie wzoru umowy w sposób naruszający zasady współżycia społecznego
oraz niezapewniający równego traktowania wykonawców i uczciwej konkurencji, jak również
rażąco naruszający równowagę pomiędzy stronami umowy o udzielenie zamówienia
publicznego ora
z przenoszący całe ryzyko gospodarcze realizacji umowy w sprawie
zamówienia publicznego na wykonawcę, tj. poprzez wprowadzenie w SIWZ i wzorze umowy
zapisów zapewniających nadmiernie uprzywilejowaną pozycję Zamawiającemu, który w wielu
przypadkach
może uznaniowo decydować o sposobie wykonania i zakończenia umowy i
zasadach współpracy z wykonawcą na etapie realizacji umowy, wśród takich zapisów mieści
się:
-
uprawnienie do obniżenia wynagrodzenia/żądania zwrotu nadpłaconej kwoty od
wykonawcy, jeśli wystąpią okoliczności mające wpływ na uzgodnioną masę odpadów i
wysokość wypłaconego wynagrodzenia (§ 3 ust. 5 Część V SIWZ — Istotne postanowienia
umowy),
-
uprawnienie do akceptacji przez Zamawiającego, bez ograniczenia czasu na jego
decyzję, nowej instalacji w przypadku zmiany instalacji do przetwarzania wskazanej przez
wykonawcę w dołączonym do oferty oświadczeniu potwierdzającym miejsce
zagospodarowania odpadów (§ 2 ust. 6 i 8 ust. 5 Część V SIWZ — Istotne postanowienia
umowy),
-
brak jakichkolwiek zapisów równoważących pozycję wykonawcy wobec
Zamawiającego w zakresie prawa rozwiązania umowy przez wykonawcę,
-
zastrzeżenie - wyłącznie na rzecz Zamawiającego - licznych i wygórowanych kar
umownych,

-
niedookreślenie, że prawo naliczenia kar umownych przysługuje Zamawiającemu w
przypadku wystąpienia przyczyn leżących po stronie wykonawcy,
-
brak górnego limitu kar (§ 6 wzoru umowy), wobec czego kary są przewidziane za
zdarzenia znajdujące się poza kontrolą wykonawcy, stanowią nieproporcjonalne w stosunku
do wy
nagrodzenia oraz nieuzasadnione poniesieniem szkody przez Zamawiającego
obciążenie wykonawcy, godzące w istotę i cel zamówienia publicznego.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu dokonania
odpowiednich zmian SIWZ, tj.:
1)
modyfikację pkt 16 części II SIWZ - Opis przedmiotu zamówienia oraz odpowiednich
innych zapisów SIWZ, w tym postanowień części V SIWZ - Istotnych postanowień umowy,
poprzez dostosowanie do treści art. 23 ust. 10 i 11 ustawy o odpadach, tj. wskazanie na
dop
uszczalność zbierania odpadów poza miejscem wytwarzania również w przypadkach
określonych w art. 23 ust. 10 pkt 1 i art. 23 ust. 1 1 ww. ustawy,
2)
modyfikację pkt 4.12 Części I SI WZ — Instrukcja dla Wykonawców oraz odpowiednich
innych zapisów SIWZ, w tym postanowień części V SIWZ - Istotnych postanowień umowy,
poprzez wykreślenie zapisów o obowiązku osobistego wykonania przez wykonawcę części
zamówienia w zakresie zagospodarowania odpadów zmieszanych,
3)
modyfikację §2 ust. 34 Części V SIWZ Istotne postanowienia umowy oraz
odpowiednich innych zapisów SIWZ, poprzez wprowadzenie szczegółowych przesłanek
prawa do zlecenia przez Zamawiającego wykonania przedmiotu zamówienia innemu
wykonawcy, jak również, poprzez wydłużenie terminu dodatkowego dla wykonawcy do co
najmniej 7 dni roboczych,
4)
modyfikację pkt 5 Części II SIWZ - Opis przedmiotu zamówienia oraz odpowiednich
innych zapisów SIWZ, w tym postanowień części V SIWZ - Istotnych postanowień umowy,
poprzez ich dostosowanie do treści art 25 ustawy o odpadach, tj. wydłużenie czasu na
zagospodarowanie odpadów do roku,
5)
wykreślenie w §3 ust. 5 Część V SIWZ Istotne postanowienia umowy oraz w
odpowiednich innych zapisach SIWZ uprawnienia Zamawiającego do żądania zwrotu
nadpłaconej kwoty oraz pomniejszenia kolejnych płatności o stwierdzoną różnicę
wynagrodzenia,
6)
modyfikację §2 ust. 6 i 8 ust. 5 Części V SIWZ — Istotne postanowienia umowy oraz
odpowiednich innych zapisów SIWZ, poprzez wykreślenie prawa Zamawiającego do
przedłużenia terminu na dokonanie akceptacji nowej instalacji bez wskazania okresu
przedłużenia,
7)
wprowadzenie do §6 Części V SIWZ Istotne postanowienia umowy oraz odpowiednich
innych zapisów SIWZ zapisów znoszących rażące uprzywilejowanie Zamawiającego w

zakresie prawa wypowiedzenia umowy, poprzez dodanie prawa wykonawcy do
wypowiedzenia umowy w przypadku wystąpienia okoliczności uniemożliwiających realizację
zamówienia z przyczyn niezależnych od wykonawcy, takich jak zmiana obowiązujących
regulacji prawnych lub ich interpretacji oraz brak płatności Zamawiającego przekraczający 90
dni,
8)
wprowadzenie do §6 Części V SIWZ Istotne postanowienia umowy oraz odpowiednich
innych zapisów SIWZ zapisów równoważących pozycje obu stron w zakresie prawa
wykonawcy do naliczenia kar umownych w przypadku nienależytego wykonywania
zob
owiązań Zamawiającego,
9)
wprowadzenie w §6 ust. 3 pkt. 2, pkt. 3, pkt 6, pkt 7, pkt 8, pkt 9, pkt 10 Części V SIWZ
— Istotne postanowienia umowy zapisów eliminujących przypisywanie wykonawcom
odpowiedzialności za zdarzenia znajdujące się poza ich kontrolą poprzez dodanie słów: „z
przyczyn leżących po stronie Wykonawcy”,
10)
wprowadzenie do §6 Części V SIWZ Istotne postanowienia umowy oraz odpowiednich
innych zapisów SIWZ zapisów znoszących nadmierne uprzywilejowanie Zamawiającego,
poprzez wprowadzenie górnego limitu kar w wysokości 10% łącznego wynagrodzenia
określonego w §3 ust. 1 powiększonego o podatek od towarów i usług naliczony zgodnie z
przepisami obowiązującymi w dniu naliczenia kary umownej,
11)
wykreślenie §6 ust. 3 pkt 1) Część V SIWZ — Istotne postanowienia umowy oraz
odpowiednich innych zapisów SIWZ,
12)
sprecyzowanie w SIWZ sposobu rozdziału strumienia odpadów pochodzącego z
dzielnic Ursynów oraz Wilanów na poszczególne części zamówienia, poprzez wprowadzenie
w SIWZ postanowienia:

„1. Zamawiający będzie kierował strumień odpadów pochodzący z dzielnic Ursynów oraz
Wilanów, do zagospodarowania w ramach poszczególnych części zamówienia, odpady w
sposób stały, tj. w każdym kolejnym dniu realizacji zamówienia, będzie kierował strumień
o
dpadów do wykonawców realizujących kolejne części zamówienia (odpowiednio część I, II,
III itd.).
2.W przypadku osiągnięcia w danej części zamówienia limitu gwarantowanej części
zamówienia,
Zamawiający
zaprzestanie
kierowania
strumienia
odpadów
do
zagospod
arowania w danej części zamówienia, aż do czasu osiągnięcia w każdej części
zamówienia wskazanego limitu. Następnie Zamawiający będzie kierował strumień odpadów z
zachowaniem zasad określonych w ust. 1”.
ewentualnie w przypadku wydania przez Izbę orzeczenia po upływie terminu, o którym mowa
w art. 38 ust. 4 Pzp -
nakazanie Zamawiającemu unieważnienia postępowania na podstawie
art. 93 ust. 1 pkt 7 Pzp. jako obarczonego wadą, polegającą na niemożliwości dokonania
niezbędnej modyfikacji SIWZ, w celu uchylenia wad SIWZ, których występowanie

uniemożliwia zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia
publicznego.
2.
nakazanie Zamawiającemu wykonania pozostałych czynności faktycznych i prawnych,
koniecznych do zapewnienia prawidłowości postępowania Zamawiającemu w związku z ww.
orzeczeniem,
3.
zasądzenie na rzecz Odwołującego kosztów postępowania według norm przepisanych.
Odwołujący wyjaśnił, że prowadzi działalność w obszarze objętym przedmiotem
zamówienia, jest zainteresowany ubieganiem się o udzielenie mu zamówienia. W wyniku
naruszenia przez Zamawiającego przepisów Pzp. w szczególności poprzez ukształtowanie
treści SIWZ w sposób naruszający zasadę uczciwej konkurencji, Odwołujący może ponieść
szkodę, przejawiającą się w braku możliwości złożenia oferty w postępowaniu mieszczącym
się w jego zakresie działalności gospodarczej, pozyskania zamówienia publicznego oraz jego
realizacji, a co za tym idzie w nieuzyskaniu świadczeń wzajemnych (wynagrodzenia)
wynikających z realizacji zamówienia. W przypadku uwzględnienia niniejszego odwołania
Odwołujący będzie mógł złożyć ofertę w warunkach uczciwej konkurencji.
W zakresie zarzutu nr 1
Odwołujący podniósł, że zgodnie z:
1)
pkt. 16 Części II - OPZ:
„Zamawiający wymaga, aby Wykonawca przyjmował „odpady zmieszane” oraz odpady „bio”
bezpośrednio do instalacji komunalnych i/lub instalacji przeznaczonych do termicznego
przekształcania odpadów komunalnych lub instalacji do przetwarzania bioodpadów.
Zamawiający dopuszcza w tym zakresie możliwość skorzystania ze stacji przeładunkowej
spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 2) i/lub 3) ustawy o odpadach W
zakresie pozostałych odpadów Zamawiający również dopuszcza możliwość skorzystania ze
wskazanej stacji przeładunkowej spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 2)
i/lub 3) ustawy o odpadach.”
2)
§2 ust. 8 Części V SIWZ — IPU:
„Zamawiający wymaga, aby Wykonawca przyjmował „ odpady zmieszane ” oraz odpady „bio”
bezpośrednio do instalacji komunalnych i/lub instalacji przeznaczonych do termicznego
przek
ształcania odpadów komunalnych lub instalacji do przetwarzania bioodpadów.
Zamawiający dopuszcza w tym zakresie możliwość skorzystania ze stacji przeładunkowej
spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 2) i/lub 3) ustawy o odpadach. W
zakresie
pozostałych odpadów Zamawiający również dopuszcza możliwość skorzystania ze
wskazanej stacji przeładunkowej spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 2)
i/lub 3) ustawy o odpadach.”
3)
pkt 12 Części II SI WZ — OPZ:
„Zamówienie obejmuje zagospodarowanie następujących rodzajów odpadów komunalnych:

a)
„odpady zmieszane tj. odpady pozostałe po wysegregowaniu frakcji zbieranych
selektywnie, sklasyfikowane pod kodem 20 03 01
— niesegregowane (zmieszane) odpady
komunalne;
b)
„bio ", tj.:
-
odpady kuchenne z
gospodarstw domowych, z wyłączeniem odpadów pochodzenia
zwierzęcego oraz tłuszczy, sklasyfikowane pod kodem ex 20 01 08 — explicite odpady
kuchenne ulegające biodegradacji,
-
odpady kuchenne z gastronomii i bioodpady z targowisk, sklasyfikowane pod kodem
20 01 08 -
odpady kuchenne ulegające biodegradacji;
c) „metale i tworzywa sztuczne” tworzywa sztuczne w tym odpady opakowaniowe z tworzyw
sztucznych, metale w tym odpady opakowaniowe z metali, opakowania wielomateriałowe,
sklasyfikowane pod kodem 15 01 06
— zmieszane odpady opakowaniowe,
d)
„papier”, tj. papier i tektura, w tym odpady opakowaniowe z papieru i tektury,
sklasyfikowane pod kodem 15 01 01
— odpady opakowaniowe z papieru i tektury,
e)
„szkło”, tj. szkło, w tym odpady opakowaniowe ze szkła, sklasyfikowane pod kodem 15
01 07 -
opakowania ze szkła,
f)
„odpady wielkogabarytowe”, tj. odpady wielkogabarytowe, w tym meble i materace,
sklasyfikowane pod kodem 20 03 07
— odpady wielkogabarytowe.”
Zgodnie z art. 23 ust. 2 pkt 5 i 6 ustawy o odpadach, do którego expressis verbis
odwołuje się art. 23 ust. 10 ww. ustawy, przywołany cząstkowo w ww. postanowieniach SIWZ,
zakaz zbierania poza miejscem wytwarzania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów
komunalnych (pkt 5) oraz bioodpadów stanowiących odpady komunalne (pkt 6) nie obowiązuje
jeżeli wskazane frakcje odpadów są zbierane w stacji przeładunkowej prowadzonej przez:
1) podmiot odbierający odpady komunalne od właścicieli nieruchomości (art. 23 ust. 10 pkt 1)
lub
2)
prowadzącego instalację komunalną, (art. 23 ust. 10 pkt 2) lub
3)
prowadzącego instalację do przetwarzania bioodpadów (art. 23 ust. 10 pkt 3).
Uchylenie zakazu, o którym mowa w art. 23 ust. 2 pkt 5 i 6 ww. ustawy następuje z mocy
prawa. Innymi słowy zakaz zbierania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów
komunalnyc
h (pkt 5) oraz bioodpadów stanowiących odpady komunalne (pkt 6) nie
obowiązuje, w tożsamym zakresie i stopniu we wszystkich spośród kategorii stacji
przeładunkowych wymienionych w art. 23 ust. 10 pkt 1, 2 i 3 ustawy o odpadach.
Zamawiający ww. zapisami SIWZ, poprzez wskazane wyłącznie stacji
przeładunkowych, o których mowa w art. 23 ust. 10 pkt 2 i 3 ustawy o odpadach wtórnie i
bezprawnie uchyla ustawowe wyłączenie zakazu, dozwalając na zbieranie niesegregowanych
(zmieszanych) odpadów komunalnych (pkt 5) oraz bioodpadów (pkt 6), w toku realizacji

zamówienia, wyłącznie w stacji, o której mowa w art. 23 ust. 10 pkt 2 i/lub 3 ww. ustawy. Tym
samym następuje uchylenie uprawnień Odwołującego przysługujących mu na podstawie art.
23 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy w zw. z
posiadanymi przez Odwołującego decyzjami
administracyjnymi (zezwoleniami na zbieranie odpadów), tj. do zbierania na posiadanej przez
Odwołującego stacji przeładunkowej odpadów w toku realizacji zamówienia.
Mając na względzie, że wszystkie stacje przeładunkowe, o których mowa w art. 23 ust.
10 ww. ustawy są równoprawne oraz nie wykazują żadnych różnic pod względem fatycznym
oraz funkcjonalnym, sformułowany przez Zamawiającego opis przedmiotu zamówienia
narusza:
1) art. 29 ust. 2 Pzp, albowiem nie tylko gene
ruje prawdopodobieństwo, ale realnie utrudnia
uczciwą konkurencję,
2) art. 7 ust. 1 Pzp, gdyż prowadzi do przygotowania i przeprowadzenia postępowania o
udzielenie zamówienia w sposób naruszający zasadę uczciwej konkurencji i równego
traktowania wykonawców oraz zasadę proporcjonalności.
Odwołujący podniósł, że wskazane powyżej przepisy wyrażają podstawowe filary
systemu zamówień publicznych, tj. otwartość na uczciwą konkurencję oraz konieczność
zachowania przez Zamawiającego adekwatności wymagań i ograniczeń do kierujących nim
potrzeb nabywczych. uchwale KIO z dnia 27 września 2018 r., KIO/KD 34/18, wyroku KIO z
dnia 17 lutego 2020 r., KIO 211/20, wyroku KIO z dnia 3 września 2018 r., KIO 1687/18, wyroku
KIO z dnia 17 sierpnia 2018 r., KIO 1543/18, wyroku KIO z dnia 18 kwietnia 2019 r., KIO
585/19.
Ustanowione przez Zamawiającego ograniczenie kategorii stacji przeładunkowych,
przy wykorzystaniu
których możliwe jest realizowanie zamówienia, nie znajduje uzasadnienia
w żadnych obiektywnych okolicznościach ani potrzebach nabywczych Zamawiającego.
W ujęciu prawnym, faktycznym oraz funkcjonalnym stacja przeładunkowa nie uzyskuje ani nie
traci żadnych cech w zależności od tego czy jest stacją przeładunkową, o której mowa w art.
23 ust. 10 pkt 1, 2 czy 3 ustawy o
odpadach. Stacje te nie różnią się żadnymi właściwościami
fizycznymi, a jedynie statusem podmiotu, który je prowadzi. Jednocześnie mocą art. 23 ust.
10 ww. ustawy,
jest to status równoprawny. W konsekwencji, referowanie przez
Zamawiającego w ww. zapisach SIWZ do art. 23 ust. 10 pkt 2 i 3 ustawy o odpadach stwarza
wyłącznie iluzoryczność wykreowania wymogów o charakterze obiektywnym, uzasadnionym
oraz nienaruszającym reguły uczciwej konkurencji. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o
odpadach nie wyraża bowiem żadnych wymogów prawnych co do właściwości
przedmiotowych stacji przeładunkowej, np. posiadania określonej przepustowości, wielkości,
usytuowania itp.
Jednocześnie na rynku gospodarki odpadami komunalnymi funkcjonują stacje
przeładunkowe, które w zależności od okoliczności, mogą uzyskać lub utracić cechy, o których

mowa odpowiednio w art. 23 ust. 10 pkt 1, 2 lub 3 ustawy o odpadach. Dopóki jednak będą
prowadzone przez podmiot, o którym mowa w art. 23 ust. 10 pkt 1 lub 2 lub 3 będą mogły być
miejscem,
w którym podmiot posiadający zezwolenie na zbieranie odpadów, będzie mógł
przyjąć frakcje odpadów wskazane w art. 23 ust. 2 pkt 5 i 6 ustawy o odpadach w sposób
zgodny z obowiązującymi przepisami.
W rezultacie, przyjętymi przez Zamawiającego zapisami SIWZ następuje iluzoryczne
zapewnienie otwartości zamówienia na konkurencję, albowiem w postępowaniu mogą wziąć
udział wyłącznie wykonawcy prowadzący instalację komunalną lub instalację do przetwarzania
bioodpadów - przy zastrzeżeniu, że zgodnie ze stanowiskiem Zamawiającego, popartym
wyrokiem KIO 896/20, warunek ten, w sytuacji wspólnego ubiegania się przez wykonawców o
zamówienie musi zostać spełniony z wyłączeniem sumowania się potencjału, tj. jeden podmiot
(wykonawca) musi zarówno być prowadzącym instalację komunalną lub do przetwarzania
bioodpadów oraz stację przeładunkową (tj. posiadać zezwolenie na zbieranie odpadów w
stacji przeładunkowej). Przyjmując ww. interpretację, nawet połączenie się przez
Odwołującego lub jemu podobnych wykonawców w konsorcjum nie umożliwia skutecznego
ubiegania się o uzyskanie zamówienia.
W rezultacie o udzielenie zamówienia, na skutek ww. postanowień SIWZ nie tylko nie
mogą ubiegać się wykonawcy posiadający uprawnienie do zbierania niesegregowanych
(zmieszanych) odpadów komunalnych (pkt 5) oraz bioodpadów (pkt 6) na stacji
przeładunkowej mocą art. 23 ust. 10 pkt 1 ustawy o odpadach, ale również wykonawcy
wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia, jeżeli co najmniej jeden z wykonawców nie
prowadzi jednocześnie:
1)
stacji
przeładunkowej,
2)
instalacji komunalnej lub instalacji do przetwarzania bioodpadów.
Wskazane powyżej ograniczenie kręgu wykonawców, którzy mogą ubiegać się o
uzyskanie zamówienia, nie znajduje obiektywnego uzasadnienia w potrzebach
Zamawiającego, albowiem w równym stopniu mogą zostać one zaspokojone z
wykorzystaniem stacji przeładunkowej, o której mowa w art. 23 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy. Stacje
przeładunkowe, o których mowa w art. 23 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy posiadają wszystkie
niezbędne właściwości dla prawidłowego i zgodnego z prawem zrealizowania zamówienia —
w stopniu tożsamym co stacje, o których mowa w art. 23 ust. 10 pkt 2 i/lub 3 ww. ustawy.
Ponadto, ww. zapisami SIWZ Zamawiający w sposób nieuzasadniony prawnie
różnicuje sytuację podmiotów działających w branży gospodarki odpadami komunalnymi,
posiadających wystarczający potencjał dla prawidłowego zrealizowania przedmiotu
zamówienia. Powyższe koliduje z wyrażoną w art. 7 ust. 1 Pzp zasadą proporcjonalności, która
umożliwia ograniczenie dostępności do zamówienia wyłącznie jeżeli istnieją ku temu
uzasadnione podstawy.

Jednocześnie wskazane powyżej ograniczenie negatywnie wpływa na wydatkowanie
przez Zamawiającego środków finansowych, co ukazują oferty złożone w postępowaniu o
udzielenie zamówienia na „Zagospodarowanie odpadów komunalnych pochodzących z terenu
Miasta Stołecznego Warszawy” (nr sprawy: DZA.ZOZ.27.9/2020.LK).
Przytoczone
powyżej zapisy SIWZ pomijają, że art. 23 ust. 2 pkt 5 i 6 (do którego
expressis verbis odwołuje się art. 23 ust. 1 ustawy o odpadach) limitowane jest wyłącznie
zbieranie następujących frakcji odpadów poza miejscem ich wytwarzania:
1)
niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych;
2)
bioodpadów stanowiących odpady komunalne.
Zbieranie poza miejscami wytwarzania pozostałych frakcji odpadów objętych
przedmiotem zamówienia, tj. „metale i tworzywa sztuczne”, „papier”, „szkło”, „odpady
wielkogabarytowe' jest prawnie dozwolone. W rezultacie zbieranie wskazanych frakcji
odpadów jest dozwolone również we wszystkich stajach przeładunkowych, o których mowa w
art. 23 ust. 10, a więc także w stacjach, o których mowa w art. 23 ust. 10 pkt 1 ustawy o
odpadach. W konsekwencji limitowanie a
by frakcje odpadów: „metale i tworzywa sztuczne”,
„papier”, ,szkło”, „odpady wielkogabarytowe” były zbierane wyłącznie w stacji przeładunkowej,
o której mowa w art. 23 ust. 10 pkt 2 lub 3 ww. ustawy, oprócz wskazanych powyżej
argumentów, narusza art. 29 ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp również ze względu na okoliczność,
iż art. 23 ust. 10 w zw. z art. 23 ust. 2 ww. ustawy nie znajduje w ogóle zastosowania względem
ww. rodzajów odpadów. Wprowadzenie przez Zamawiającego przedmiotowego ograniczenia
nie znajduje uzasadnienia, na co wprost wskazuje okoliczność, iż ww. frakcje odpadów nie
zostały poddane ograniczeniom, o których mowa w art. 23 ust. 2 ustawy o odpadach, a proces
ich zagospodarowania przebiega odmiennie
— m.in. nie muszą być przekazywane
bezpośrednio lub za pośrednictwem stacji przeładunkowej do instalacji przetwarzającej
odpady komunalne, lecz mogą być przekazane innemu podmiotowi zbierającemu odpady.
Wobec powyższego, zapisy SIWZ powinny zostać sformułowane, poprzez dozwolenie
na realizację zamówienia z wykorzystaniem stacji przeładunkowych, o których mowa w art. 23
ust. 10 pkt 1, 2 lub 3 ustawy o odpad
ach. Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu
modyfikacji:
1) pkt. 16 Części II - Opis przedmiotu zamówienia:
„Zamawiający wymaga, aby Wykonawca przyjmował „odpady zmieszane” oraz odpady „bio”
bezpośrednio do instalacji komunalnych i/lub instalacji przeznaczonych do termicznego
przekształcania odpadów komunalnych lub instalacji do przetwarzania bioodpadów.
Zamawiający dopuszcza w tym zakresie możliwość skorzystania ze stacji przeładunkowej
spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 1 i/lub 2) i/lub 3) ustawy o odpadach.
W zakresie pozostałych odpadów Zamawiający również dopuszcza możliwość skorzystania
ze wskazanej stacji przeładunkowej spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 1

i/lub 2) i/lub 3) ustawy o odpadach. Ponadto, odpady inne niż. „zmieszane” oraz „bio” mogą
być zagospodarowane za pośrednictwem innego podmiotu zbierającego odpady.”
2) §2 ust. 8 Części V SIWZ — Istotne Postanowienia Umowy:
„Zamawiający wymaga, aby Wykonawca przyjmował „odpady zmieszane” oraz odpady „bio”
bezpośrednio do instalacji komunalnych i/lub instalacji przeznaczonych do termicznego
przekształcania odpadów komunalnych lub instalacji do przetwarzania bioodpadów.
Zamawiający dopuszcza w tym zakresie możliwość skorzystania ze stacji przeładunkowej
spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 1 i/lub 2) i/lub 3) ustawy o odpadach.
W zakresie pozostałych odpadów Zamawiający również dopuszcza możliwość skorzystania
ze wskazanej stacji prz
eładunkowej spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 1
i/lub 2) i/lub 3) ustawy o odpadach. Ponadto odpady inne niż „zmieszane” oraz „bio” mogą być
zagospodarowane za pośrednictwem innego podmiotu zbierającego odpady.”
W zakresie zarzutu nr 2
Odwołujący podniósł, że zgodnie z pkt 4.12. SIWZ Część I SIWZ — Instrukcja dla
Wykonawców: „Zamawiający wprowadza zastrzeżenie wskazujące na obowiązek osobistego
wykonania przez Wykonawcę kluczowych części zamówienia. Pod pojęciem kluczowe części
zamówienia Zamawiający rozumie zagospodarowanie „odpadów zmieszanych” w instalacji, o
której mowa w §2 ust. 16 pkt. 3 umowy, prowadzonej przez Wykonawcę. Wykonawca może
powierzyć wykonanie części zamówienia podwykonawcom wyłącznie w pozostałym zakresie”.
Odwołujący podniósł, że zasadą określoną w art. 36a ust. 1 Pzp., wynikającą z art. 7
ust. 1 Pzp,
jest dopuszczalność powierzenia przez wykonawcę realizacji części zamówienia
podwykonawcy. Zastrzeżenie obowiązku osobistego wykonania zamówienia stanowi wyjątek,
który musi być uzasadniony specyfiką danej części zamówienia — wymuszającą posiadanie
szczególnych cech przez wykonawcę, których nie można zapewnić poprzez dysponowanie
pośrednie. Praktyka rynku zamówień publicznych ukazuje, że w przypadku zamówień na
usługi jest to co do zasady rzadko stosowane przez zamawiających, na co wskazują między
innymi dane statystyczne UZP publikowane okresowo.
W niniejszym postępowaniu przedmiotem zamówienia jest zagospodarowanie
odpadów komunalnych, tj. działalność regulowana, a co za tym idzie usługi będące
przedmiotem zamówienia podlegają szczególnym procedurom administracyjnym i
jakościowym, a każdy podmiot prowadzący taką działalność z racji posiadanych i odnawianych
zezwoleń gwarantuje należyte wykonanie tych usług, i w celu zachowania ciągłości
prowadzenia działalności w tym zakresie musi spełniać najwyższe standardy. Bezpośrednie
posiadanie przez wykonawcę instalacji komunalnej i zagospodarowanie w niej
niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych nie gwarantuje realizacji
zamówienia w jakości wyższej niż realizacja takiego obowiązku przez podwykonawcę. W
szczególności instalacje będące w bezpośredniej dyspozycji wykonawcy nie charakteryzują

się żadnymi korzystniejszymi cechami niż instalacje podwykonawców. Zagospodarowanie
niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych przez wykonawcę przybiera taką
samą procedurę i postać, jak zagospodarowanie ich przez podwykonawcę. We wskazanym
zakresie kluczowe są cechy samej instalacji komunalnej, w której następuje proces
przetw
orzenia odpadów, względem której Zamawiający nie ustanowił żadnych szczegółowych
wymagań.
Ponadto, podmiot zagospodarowujący niesegregowane (zmieszane) odpady
komunalne występując jako podwykonawca, poddany jest w toku postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego takiej samej weryfikacji jak wykonawca. W konsekwencji realizacja
usług zastrzeżonych jako kluczowa część zamówienia, w przypadku uchylenia
przedmiotowego obostrzenia, będzie następować wyłącznie przez podmiot posiadający
odpowiednie uprawnien
ia. Jak wynika z doświadczenia Odwołującego, podwykonawstwo w
zamówieniach, o przedmiocie takim samym lub podobnym do niniejszego postępowania, nie
stoi na przeszkodzie osiągnięciu celu w postaci zapewnienia prawidłowej realizacji
zamówienia, a co za tym idzie zapisy SIWZ wprowadzające taki wymóg mają charakter
ograniczający konkurencję i równe traktowanie wykonawców.
Odwołujący wskazał, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o odpadach, niesegregowane
(zmieszane) odpady komunalne muszą zostać przetworzone w instalacji komunalnej, co
skutkuje de facto
ograniczeniem kręgu wykonawców mogących ubiegać się o zamówienie,
wyłącznie do podmiotów posiadających i prowadzących instalację komunalną. Krąg takich
podmiotów jest znacznie ograniczony i jest znacząco węższy od grona podmiotów
prowadzących profesjonalną działalność gospodarczą w branży gospodarki odpadami
komunalnymi.
Wobec
powyższego, w ocenie Odwołującego, zasadna jest zmiana pkt. 4.12 Część I
SIWZ
Instrukcja dla Wykonawców i §8 ust. 1 Część V SIWZ — Istotne postanowienia umowy
oraz odpowiednich innych zapisów SIWZ, poprzez wykreślenie obowiązku osobistego
wykonania prze
z wykonawcę części zamówienia w zakresie zagospodarowania
niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych.
W zakresie zarzutu nr 3

Odwołujący wskazał na pkt 5 Części II SIWZ - OPZ, na podstawie którego
Zamawiający dopuszcza możliwość przetworzenia zmagazynowanych (także w procesach
R
13 i D15) odpadów nie później niż w terminie 30 dni po terminie realizacji zamówienia
określonym w pkt. 2 pozostaje w sprzeczności z art. 25 ustawy o odpadach, stosownie do art.
25 ust. 4:
„4. Odpady mogą być magazynowane, jeżeli konieczność magazynowania wynika z
procesów technologicznych lub organizacyjnych i nie przekracza terminów uzasadnionych
zastosowaniem tych procesów, nie dłużej jednak niż przez:

1) 1 rok
— w przypadku magazynowania odpadów niebezpiecznych, odpadów palnych,
niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych i odpadów pochodzących z
przetworzenia odpadów komunalnych;”
W związku z powyższym zasadne jest doprowadzenie do zgodności z art 25 ustawy o
odpadach,
poprzez zmianę ww. zapisu OPZ oraz odpowiednich innych zapisów SIWZ, w tym
postanowień części V SIWZ - IPU.
W zakresie zarzutu nr 4
Odwołujący wskazał, że zamówienie zostało podzielone na 7 części, co znajduje swój
wyraz w p
kt 4 SIWZ (OPZ), zgodnie z którym zamówienie zostanie udzielone z podziałem na
zadania ilościowe oraz w pkt 13 SIWZ (OPZ) przewidującym „szacowany procentowy udział
rodzajów odpadów w strumieniu przewidzianym do zagospodarowania w okresie realizacji
zamówienia w każdym z zadań”.
Odwołujący wskazał, że wszystkie ww. odpady, zgodnie z pkt 1 SIWZ (OPZ), pochodzą
z obszaru dzielnic Ursynów i Wilanów, obsługiwanych przez jednego wykonawcę, będącego
operatorem odbioru odpadów komunalnych. Jednocześnie w OPZ nie przewidziano żadnych
mechanizmów, które regulowałyby sposób, w jaki Zamawiający będzie kierował podzielony na
7 części strumień odpadów komunalnych odebranych z ww. dzielnic. W szczególności
Zamawiający nie doprecyzował, czy powyższe będzie następować w sposób ciągły, tj. przez
cały okres realizacji zamówienia, równomiernie do wykonawców realizujących poszczególne
części zamówienia, czy też cyklicznie — najpierw do wykonawcy części I zamówienia,
następnie II itd., a jeżeli tak to w jakich odstępach czasowych i przy wykorzystaniu jakich
kryteriów Zamawiający podejmie decyzję w tym zakresie.
Zdaniem Odwołującego, powyższe ma doniosłe znaczenie dla prawidłowej kalkulacji
ceny ofertowej, albowiem w odmienny sposób kształtują się koszty, w szczególności stałe,
zapewnienia gotowości do odbioru małej ilości odpadów komunalnych, ale w sposób ciągły, a
odmiennie w przypadku jednorazowego dostarczenia znacznej ilości odpadów komunalnych
(w szczególności w przypadku konieczności ich przetransportowania). Powyższe wpływa
również na rodzaje kosztów, jakie musi uwzględnić wykonawca, np. wybierając pomiędzy
wynajmem pojazdu o znacznej ładowności względem pojazdów o ładowności mniejszej, czy
też kalkulując koszty paliwa, magazynowania odpadów w stacji przeładunkowej itp. Określenie
powyższego jest niezbędne w świetle wymogów art. 29 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp, tj. dla
zapewnienia odpowiedniego poziomu konkurencji.
Niedoprecyzowanie ww. kwestii może
skutkować tym, że w zależności od części, na którą wykonawca złoży ofertę lub którą część
uzyska,
uzależnione będzie zaktualizowanie się bądź nie zakresu zamówienia objętego
prawem opcji. Znaczny zakres prawa opcji (40% zakresu zamówienia) skutkuje odmiennym
kształtowaniem się czynników kosztotwórczych, a w rezultacie stopą zysku i ceną.

Odwołujący wniósł o sprecyzowanie w OPZ mechanizmu rozdziału strumienia
odpadów (70 000 Mg) na poszczególne części zamówienia, poprzez wprowadzenie
następującego zapisu:
„1. Zamawiający będzie kierował strumień odpadów pochodzący z dzielnic Ursynów
oraz Wilanów, do zagospodarowania w ramach poszczególnych części zamówienia, odpady
w sposób stały tj. w każdym kolejnym dniu realizacji zamówienia, będzie kierował strumień
odpadów do wykonawców realizujących kolejne części zamówienia (odpowiednio część I, II,
II itd.).”
2.
W przypadku osiągnięcia w danej części zamówienia limitu gwarantowanej części
zamówienia,
Zamawiający
zaprzestanie
kierowania
strumienia
odpadów
do
zagospodarowania w danej części zamówienia, aż do czasu osiągnięcia w każdej części
zamówienia wskazanego limitu. Następnie Zamawiający będzie kierował strumień odpadów z
zachowaniem zasad określonych w ust. 1”.
W zakresie zarzutu nr 5 (pkt 1)
Odwołujący wskazał, że zgodnie z §2 ust. 34 Część V SIWZ IPU, „W przypadku
niewywiązywania lub nienależytego wywiązywania się Wykonawcy ze zobowiązań umowy
Za
mawiający może po wyznaczeniu Wykonawcy dodatkowego terminu nie dłuższego jednak
niż 2 dni robocze, zlecić wykonanie przedmiotu umowy innemu Wykonawcy, a kosztami
obciążyć Wykonawcę, na co Wykonawca wyraża zgodę.”
Powyższy zapis SIWZ przyznaje Zamawiającemu prawo do stosowania uznaniowo
wykonawstwa zastępczego, niezależnie od rodzaju i stopnia naruszenia zobowiązań
umownych przez wykonawcę, co prowadzić może do faktycznej zmiany podmiotu
realizującego zamówienie publiczne przy jakimkolwiek, nawet nieistotnym z punktu widzenia
realizacji zamówienia, obowiązku umownym. Postanowienie takie narusza zasadę uczciwej
konkurencji, gdyż wprowadza niepewność co do okoliczności, w których Zamawiający ma
prawo zastosowania. Ponadto, ww. zapis SIWZ przewiduje 2-dniowy termin dodatkowy dla
wykonawcy na usunięcie naruszeń, co stanowi tak krótki okres czasu, że możliwość
przeciwdziałania przez wykonawcę zleceniu wykonania innemu wykonawcy staje się
iluzoryczna.
W ocenie Odwołującego, zasadna jest modyfikacja §2 ust. 34 Części V SIWZ IPU oraz
odpowiednich innych zapisów SIWZ, poprzez wprowadzenie szczegółowych przesłanek
prawa do zlecenia przez Zamawiającego wykonania przedmiotu zamówienia innemu
wykonawcy,
jak również poprzez wydłużenie terminu dla wykonawcy do co najmniej 7 dni
roboczych.
W zakresie zarzutu nr 5 (pkt 2)
Odwołujący wskazał na zapis w §3 ust. 5 Część V SIWZ — IPU: „Jeżeli w trakcie
obowiązywania umowy wystąpią okoliczności mające wpływ na uzgodnioną masę odpadów

przyjętych do zagospodarowania, a tym samym na wysokość wypłaconego wykonawcy
wynagrodzenia, Zamawiający jest uprawniony do żądania zwrotu nadpłaconej kwoty.
Zamawiający jest uprawniony do pomniejszenia kolejnej płatności lub kolejnych płatności
należnych Wykonawcy o stwierdzoną różnicę wynagrodzenia, na co Wykonawca wyraża
zgodę.”
Odwołujący podniósł, że zapis ten wprowadza nieograniczone uprawnienie dla
Zamawiającego do ingerencji w zapłacone wykonawcy uprzednio wynagrodzenie. Należy
zwrócić uwagę, że zgodnie z §3 ust. 3 umowy, faktury są wystawiane przez wykonawcę na
podstawie zatwierdzonych przez Zamawiającego sprawozdań miesięcznych, tzn. po
weryfikacji przez Zamawiającego zasadności kwot należności. Płatności te podlegają
powtórnej weryfikacji w oparciu o sprawozdania kwartalne. Co więcej, zgodnie z §3 ust. 8,
wykonawca otrzymuje wynagrodzenie wyłącznie za odpady przetworzone, tzn. rozliczenie
następuje po całkowitym wykonaniu części zamówienia Wobec powyższego, przyznanie
Zamawiającemu kolejnego, nieograniczonego w czasie uprawnienia, o nieokreślonych
zasadach jego realizacji, do zmniejszania zatwierdzonego uprzednio i zapłaconego
wynagrodzenia wykonawcy stanowi nadużycie pozycji Zamawiającego w kształtowaniu
stosunku umownego w zamówieniu publicznym i rodzi dla wykonawcy ryzyka w stopniu
wykraczającym poza ramy konieczne dla zapewnienia prawidłowego rozliczenia
zrealizowanego zamówienia.
Odwołujący wniósł o wykreślenie przytoczonego zapisu w §3 ust. 5 Część V SIWZ —
IPU oraz odpowiednich innych zapisów SIWZ.
Podobny charakter,
zapisu przyznającego Zamawiającemu całkowitą dowolność w
kształtowaniu sposobu wykonania zamówienia i pozbawiającego wykonawcę elementarnej
pewności co do przebiegu realizacji zamówienia, ma zapis w § 2 ust. 6 (i odpowiednio w §8
ust. 5
Części V SIWZ — IPU), zgodnie z którym: „Wskazany okres może ulec zmianie o czym
Zamawiający poinformuje Wykonawcę pisemnie.” Zapis ten przyznaje Zamawiającemu prawo
do przedłużenia na dowolny okres terminu na dokonanie akceptacji nowej instalacji oraz
całkowicie wyklucza zaplanowanie przez wykonawcę działań w zakresie zmiany instalacji na
inną spełniającą wymogi SIWZ, a tym samym może stanowić zagrożenie prawidłowej realizacji
zamówienia.
Odwołujący wniósł o wykreślenie ww. zapisu w § 2 ust. 6 Część V SIWZ — IPU oraz
odpowiednich innych zapisów SIWZ, w szczególności w §8 ust. 5 Części V SIWZ — IPU.
Odwołujący podniósł także, że w SIWZ, w tym Część V SIWZ — IPU, brak jest
postanowień uwzględniających okoliczności mogące skutkować nienależytym wykonywaniem
zobowiązań z przyczyn niezależnych od wykonawcy lub takich, za które odpowiedzialność
ponosi Zamawiający, w szczególności nie przewidziano: prawa wypowiedzenia umowy przez
wykonawcę, prawa do naliczenia kar umownych w przypadku nienależytego wykonania

zobowiązań Zamawiającego, naliczania kar w przypadku, gdy wykonawca ponosi
odpowiedzialność za zaistnienie danej okoliczności, górnego limitu kar umownych.
W § 6 ust. 3 pkt. 2, pkt. 3, pkt 6, pkt 7, pkt 8, pkt 9, pkt 10 Części V SIWZ — Istotne
postanowienia umowy wprowadzono kary umowne nie wskazując, że prawo ich naliczenia
przysługuje Zamawiającemu, gdy okoliczności wymienione w tych punktach wystąpią z
przyczyn le
żących po stronie wykonawcy. Wobec powyższego, w celu jednoznacznego i
wyczerpującego opisania podstaw do naliczenia kar umownych, ww. zapisy powinny zostać
doprecyzowane przez Zamawiającego.
Odwołujący wniósł o wprowadzenie do §6 Części V SIWZ – IPU oraz odpowiednich
innych zapisów SIWZ:
1.
prawa wypowiedzenia umowy przez wykonawcę w przypadku wystąpienia okoliczności
uniemożliwiających realizację zamówienia z przyczyn niezależnych od wykonawcy, takich jak
zmiana obowiązujących regulacji prawnych lub ich interpretacji oraz brak płatności
Zamawiającego przekraczający 90 dni,
2.
prawa wykonawcy do naliczenia kar umownych w przypadku nienależytego
wykonywania zobowiązań Zamawiającego,
3.
w §6 ust. 3 pkt. 2, pkt. 3, pkt 6, pkt 7, pkt 8, pkt 9, pkt 10 Części V SIWZ — IPU
odpowiednio „z przyczyn leżących po stronie Wykonawcy”,
4.
wprowadzenie górnego limitu kar w wysokości 10% łącznego wynagrodzenia
określonego w §3 ust. 1 powiększonego o podatek od towarów i usług naliczony zgodnie z
przepisami obowiązującymi w dniu naliczenia kary umownej.
Ponadto, Odwołujący wniósł o wykreślenie §6 ust. 3 pkt 1) Część V SIWZ — IPU oraz
odpowiednio
innych zapisów SIWZ.

Zamawiający, pismem z dnia 13 sierpnia 2020 r. złożył odpowiedź na odwołanie.
Wniósł o oddalenie odwołania, przedstawiając następującą argumentację:
Zarzut 1:
Naruszenie art. 29 ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp,
poprzez opisanie przedmiotu zamówienia,
jak również sporządzenie korespondujących z opisem przedmiotu zamówienia postanowień
wzoru umowy w sposób: niejasny i nieprecyzyjny oraz ograniczający konkurencję i równe
traktowanie wykonawców, jak również zasadę proporcjonalności.

Formułując przedmiotowy zarzut, Odwołujący zakwestionował brzmienie pkt 16 Części
Il SIWZ
— OPZ oraz § 2 ust. 8 Części V SIWZ — IPU. Odwołujący wnosił o modyfikację SIWZ
pkt 16 OPZ oraz odpowiednich innych zapisów SIWZ, w tym postanowień ś 2 ust. 8 IPU,
poprzez dostosowanie do treści art. 23 ust. 10 i 11 ustawy o odpadach tj. wskazanie na
dopuszczalność zbierania odpadów poza miejscem wytwarzania również w przypadkach
określonych w art. 23 ust. 10 pkt 1 i art. 23 ust. 11 ustawy o odpadach.

Zdaniem Zamawiającego, zarzut dotyczący niejasności i nieprecyzyjności postanowień
SIWZ nie zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie bowiem z wymaganiami SIWZ - OPZ w
zakresie punktu przeładunkowego określonymi w pkt 16, Zamawiający wymaga, aby punkt
przeładunkowy, jeśli będzie wykorzystywany przy realizacji zamówienia, spełniał wymogi
określone w art. 23 ust. 10 pkt 2) i 3) ustawy o odpadach, czyli wyłączył punkty przeładunkowe
prowadzone przez odbierających odpady, które uregulowane zostały w art. 23 ust. 10 pkt 1)
ustawy o odpadach. Nie można zatem uznać, aby postanowienia te były niejasne lub
nieprecyzyjne.
Zarzut dotyczący ograniczania konkurencji i równego traktowania wykonawców oraz
zasady proporcjonalności również nie zasługuje na uwzględnienie. Zamawiający wyjaśnił, że
p
rzedmiotem zamówienia jest zagospodarowanie odpadów komunalnych pochodzących z
terenu miasta stołecznego Warszawy (dalej „Miasto”) w planowanej ilości maksymalnej 70 000
Mg. Odpady komunalne objęte przedmiotem zamówienia pochodzić będą z dzielnic Ursynów,
Wilanów. Zamawiający podkreślił, że postępowanie nie obejmuje odbioru odpadów od
właścicieli nieruchomości na terenie Miasta i ich transportu do miejsc zagospodarowania w
ramach działalności w zakresie odbioru odpadów. Odpady będące przedmiotem zamówienia
będą dostarczane do instalacji lub punktów przeładunkowych przez podmioty odbierające
wyłaniane przez Miasto w odrębnych postępowaniach na odbiór odpadów, prowadzonych
zgodnie z art. 6d ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.
Przedmiotowe zamówienie i tym samym postanowienia umowy są ściśle powiązane z
zobowiązaniami Zamawiającego względem Miasta wynikającymi z powierzenia wykonywania
zadania własnego na podstawie uchwały Nr LII/1251/2017 Rady Miasta Stołecznego
Warszawy z dnia 6 lipca 2017 r. w sprawie wyboru sposobu i formy wykonywania zadania
własnego m.st. Warszawy polegającego na zagospodarowaniu odpadów komunalnych oraz
umowy wykonawczej z 12 grudnia 2017 r w sprawie świadczenia usług publicznych w zakresie
zagospodarowania odpadów zawartej pomiędzy Miastem a Zamawiającym (dalej „umowa
wykonawcza”).
W świetle przywołanych dokumentów, Zamawiający realizuje zadanie własne Miasta
polegające na zagospodarowaniu odpadów odebranych od właścicieli nieruchomości, poprzez
kierowanie ich w pierwszej ko
lejności do instalacji własnych, a w przypadku braku mocy
przerobowych -
do wyłaniania w trybie ustawy Pzp podmiotów trzecich zajmujących się
zagospodarowaniem odpadów. Zamawiający zobowiązany jest do wskazywania Miastu
podmiotów zajmujących się zagospodarowaniem odpadów, z kolei Miasto informacje te
przekazuje w ramach realizacji umów na odbiór odpadów od właścicieli nieruchomości
wykonawcom tych umów, tj. podmiotom odbierającym odpady. Biorąc pod uwagę podział
zadań w stołecznym systemie gospodarki odpadami, tj. Zamawiający odpowiada za
zagospodarowanie odpadów, a Miasto za odbiór odpadów, Zamawiający wskazał na

brzmienie art. 6d ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, który określa obowiązki
gminy w zakresie gospodarowania odpadami:
Art. 6d. 1. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta jest obowiązany udzielić zamówienia
publicznego na odbieranie
odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości
4. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta w przypadku sporządzania (specyfikacji istotnych
warunków zamówienia określa w niej/ w szczególności:
5) instalacje, w szczególności instalacje komunalne, do których podmiot odbierający odpady
komunalne od właścicieli nieruchomości, jest obowiązany przekazać odebrane odpady — w
przypadku udzielania zamówienia publicznego na odbieranie odpadów od właścicieli
nieruchomości lub zobowiązuje do wskazania takich instalacji w ofercie — w przypadku
udzielania zamówienia publicznego na odbieranie i zagospodarowywanie tych odpadów; w
przypadku niewielkich ilości odebranych odpadów selektywnie zbieranych możliwe jest
wskazanie podmiotu zbierającego te odpady.
Z kolei art. 23 ust. 2 ustawy o odpadach wprowadza zakaz zbierania poza miejscem
wytwarzania m.in. niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych oraz bioodpadów
stanowiących odpady komunalne. Zbieranie odpadów jest definiowane, zgodnie z art. 3 ust. 1
pkt 34 ustawy o odpadach,
m.in. jako gromadzenie odpadów przed ich transportem do miejsc
przetwarzania. Bezspornym jest zatem fakt,
że gromadzenie odpadów w punkcie
przeładunkowym prowadzone jest wyłącznie w ramach zbierania odpadów.
Od powyższego zakazu zbierania poza miejscem wytwarzania istnieje odstępstwo
sformułowane w art. 23 ust. 10 ustawy o odpadach. Zgodnie z tym przepisem, „Zakazu, o
którym mowa w ust. 2, nie stosuje się do zbierania odpadów, o których mowa w ust. 2 pkt 5 i
6, w stacji przeładunkowej prowadzonej przez:
1)
podmiot odbierający odpady komunalne od właścicieli nieruchomości lub
2)
prowadzącego instalację komunalną, lub
3)
prowadzącego instalację do przetwarzania bioodpadów”
W świetle ww. przepisów, zwłaszcza art. 6d ust. 4 pkt 5 ustawy o utrzymaniu czystości
i
porządku w gminach i obowiązków Zamawiającego wynikających z realizacji zadania
własnego Miasta, oczywistym jest, że Zamawiający zobowiązany jest do wyboru instalacji z
możliwością wykorzystania wyłącznie stacji przeładunkowej prowadzonej przez
prowadzącego instalację. W ocenie Zamawiającego, taki sposób działania był również
zamierzeniem ustawodawcy, co znalazło odzwierciedlenie w art. 23 ust. 10 ustawy o
odpadach,
gdzie wprowadzono 3 rodzaje stacji przeładunkowej warunkowane statusem
podmiotu prowadzącego te stacje. I tak, jeśli realizowany jest odbiór odpadów, to skorzystanie
ze stacji przeładunkowej przed dostarczeniem odpadów do instalacji jest możliwe w sytuacji
prowadzenia tej stacji przez podmiot odbierający odpady (art. 23 ust.10 pkt 1) i koszty
pr
owadzenia stacji są kwalifikowane jako koszty odbierania odpadów. Natomiast, jeśli

przedmiotem usługi jest zagospodarowanie odpadów, to transport odpadów do instalacji może
być prowadzony z wykorzystaniem stacji przeładunkowej prowadzonej przez prowadzącego
instalację, a koszty prowadzenia stacji są kwalifikowane jako koszty zagospodarowania
odpadów. Nie ma żadnych przeszkód, aby podmiot prowadzący instalację nie był podmiotem
odbierającym odpady i odwrotnie, aby odbierający odpady nie prowadził instalacji. W ocenie
Zamawiającego, przepisy prawa rozróżniają te działalności m.in. poprzez brzmienie art. 23
ust. 10 ustawy o odpadach. Potwierdzeniem powyższego jest także regulacja zawarta w
umowach na odbiór odpadów z terenu m.st. Warszawy, w których (jedną z nich realizuje
Odwołujący), pojęcie stacji przeładunkowej zostało zdefiniowane i odnosi się ono do stacji
przeładunkowej, o której mowa w art. 23 ust. 10 pkt 1 ustawy o odpadach. Koszty
funkcjonowania takiej stacji zostały uwzględnione w umowie na odbiór odpadów, a transport z
tej stacji do miejsca przetwarzania odpadów (uregulowanego odrębnie) ujęty jest w koszcie
odbioru odpadów. W przypadku kwalifikowania tej samej stacji przeładunkowej z art. 23 ust.
10 pkt 1 ustawy o odpadach (stacji podmiotu odbierającego odpady) jako punktu
przeładunkowego w rozumieniu umowy na zagospodarowanie, koszty uległyby zdublowaniu.
Ponadto,
stacja przeładunkowa odbierającego odpady niepowiązana w żaden sposób z
instalacją przetwarzającą odpady, nie może zostać zakwalifikowana jako miejsce
przetwarzania odpadów, do którego transport objęty jest umową na odbiór odpadów i którego
wybór jest przedmiotem postępowania na zagospodarowanie odpadów komunalnych.
Zamawiający wskazał, że nie może też uwzględnić żądania dotyczącego nakazania
modyfikacji zapisów pkt 16 OPZ, oraz ś 2 ust. 8 IPU, poprzez dodanie fragmentu o treści
„Ponadto odpady inne niż „zmieszane” oraz „bio” mogą być zagospodarowanie za
pośrednictwem innego podmiotu zbierającego odpady”. Zamawiający wskazał, iż w treści
SIWZ
nie wprowadził limitu w zakresie możliwości wykorzystania potencjału podwykonawców
w celu realizacji pozostałej części zamówienia, innej niż zagospodarowanie odpadów
„zmieszanych” oraz „bio”, tj. zagospodarowania frakcji odpadów „metale i tworzywa sztuczne",
„papier”, „szkło", „odpady wielkogabarytowe”. Możliwe jest zatem wskazanie przez wykonawcę
jako miejsc zagospodarowania tych odpadów instalacji podwykonawców. Zamawiający
zastrzegł jedynie, iż w takim przypadku podwykonawca musi posiadać stosowną do
wyk
onywanej części zamówienia aktualną decyzję na przetwarzanie odpadów.
Zamawiający podkreślił, że jego obowiązkiem, jako strony umowy wykonawczej w
sprawie świadczenia usług publicznych w zakresie gospodarki odpadami, jest zachowanie
należytej staranności wymaganej od profesjonalisty, przy zapewnieniu jak najwyższej jakości
usług i optymalizacji kosztów świadczenia usług. W opinii Zamawiającego, jest to możliwe w
przypadku współpracy z wykonawcami, którzy gwarantują możliwość przekazania odpadów
bezpośrednio do instalacji własnych lub w przypadku braku możliwości zagospodarowania
niektórych rodzajów odpadów w instalacjach własnych - w instalacji podwykonawców, przy

jednoczesnej eliminacji zbędnego pośredniczenia w tym zakresie lub wykonywania jedynie
czynności zbierania odpadów. Pozwala to na ograniczenie ryzyka związanego z brakiem
kontroli nad strumieniem odpadów i wnikliwą weryfikację ścieżki zagospodarowania strumienia
odpadów w ramach umowy.
Dodatkowo, przyjęte zapisy powinny pozytywnie wpłynąć na poziom cen złożonych
ofert
, gdyż w sytuacji, w której odpady będą bezpośrednio przekazywane do instalacji
zagospodarowania i nie ma konieczności stosowania stacji przeładunkowej (w treści SIWZ
jedynie dopuszczono stosowanie stacji
— nie ma obowiązku prowadzenia takiego punktu),
wyeliminowany zostaje koszt jej prowadzenia.
Zamawiający wyjaśnił, że kształtując zapisy SIWZ, kierował się uzasadnionymi
potrzebami, czynnikami ekonomicznymi, logistycznymi, p
rzy jednoczesnym uwzględnieniu
konieczności realizacji umowy wykonawczej w oczekiwany przez Miasto sposób.
Zarzut 2
Naruszenie art. 36a ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 29 ust. 2 i art. 7 ust. 1 Pzp, poprzez opisanie
przedmiotu zamówienia w sposób ograniczający konkurencję i równe traktowanie
wykonawców, a także w kolizji z zasadą proporcjonalności poprzez zastrzeżenie obowiązku
osobistego wykonywania przez wykonawcę części zamówienia w zakresie odpadów
zmieszanych (pkt 4.12 Części I SIWZ— Instrukcja dla wykonawców oraz § 8 ust. 1 IPU).
Zamawiający nie zgodził się z żądaniem wykreślenia zapisów o obowiązku osobistego
wykonania przez w
ykonawcę części zamówienia w zakresie zagospodarowania odpadów
zmieszanych.
Podkreślił, że jego obowiązkiem, jako strony umowy wykonawczej w sprawie
świadczenia usług publicznych w zakresie gospodarki odpadami, jest zachowanie należytej
staranności wymaganej od profesjonalisty przy zapewnieniu jak najwyższej jakości usług i
optymalizacji kosztów świadczenia usług. W opinii Zamawiającego, zagwarantowanie
najwyższej jakości usługi możliwe jest jedynie w przypadku wyboru wykonawców
posiadających odpowiednie doświadczenie w zakresie przetwarzania odpadów i potencjał w
postaci instalacji własnych — w tym przypadku dla wskazanej przez Zamawiającego kluczowej
części zamówienia, czyli w odniesieniu do odpadów zmieszanych, stanowiących według
szacunków blisko 68% strumienia w danym zadaniu. Zamawiający powołał argumentację jak
dla pierwszego zarzutu, wskazując, że ustanowienie obowiązku osobistego wykonania w
zakresie zagospodarowania odpadów stanowiących największy (kluczowy) udział procentowy
w strumieniu odpadów objętych przedmiotem zamówienia, zabezpiecza interesy
Zamawiającego, poprzez ułatwioną koordynację umów i optymalizację w kierowaniu
s
trumieniem odpadów, a dodatkowo ułatwia sprawne realizowanie umów w zakresie odbioru
odpadów, poprzez zapewnienie stałej destynacji podmiotom odbierającym odpady.

Zamawiający wskazał również, iż zgodnie z treścią ustawy o odpadach, istnieje
obowiązek przekazywania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych
bezpośrednio o instalacji komunalnej, wraz z dopuszczeniem przekazywania za
pośrednictwem stacji przeładunkowej oraz dopuszczeniem przekazywania do termicznego
przekształcania, jeśli gmina, z której są odbierane odpady prowadzi selektywne zbierania
odpadów. Przy uwzględnieniu wskazywanego wcześniej udziału tego rodzaju odpadu w
strumieniu, jego zagospodarowanie ma decydujący wpływ na realizację zamówienia.
Zamawiający podkreślił, że odpady objęte przedmiotem zamówienia nie są wytwarzane
przez Zamawiającego, nie ma on zatem wpływu na sezonową zmienność ilości, czy też
zmienność wynikającą z innych okoliczności (w tym m in. epidemii COVID-19), istotnie
wpływającą na planowanie transportów odpadów do zagospodarowania w sposób
minimalizujący koszty. Zapewnienie przez Zamawiającego w treści SIWZ takich warunków w
lokalizacji i instalacji wykorzystywanej do zagospodarowania odpadów, by proces przyjęcia
odpadów do zagospodarowania odbywał się w sposób niezakłócony, umożliwi
Zamawiającemu odpowiednią koordynację umowy, reakcję w momencie zaistnienia
niepokojących wydarzeń i płynną wymianę informacji pomiędzy Zamawiającym a Miastem
oraz podmiotem odbierającym odpady. Zamawiający wskazał, że przedmiot zamówienia
został podzielony na mniejsze zadania ilościowe - zgodnie z treścią pkt. 4 OPZ, zamówienie
zostanie udzielone w 7 zadaniach, których to maksymalna planowana ilość odpadów
komunalnych do zagospodarowania wynosi 10 tys. Mg. W pkt 13 OPZ wskazano, iż odpady
„zmieszane” stanowią ok. 68% całego strumienia odpadów. Zastosowanie tego podziału
umożliwiła udział w postępowaniu małych i średnich instalacji, które mogłyby w całości
realizować zamówienie samodzielnie.
Ponadto,
Zamawiający, celem zagwarantowania najwyższej jakości świadczonej usługi
na rzecz Miasta, został zobligowany treścią umowy wykonawczej do kontrolowania sposobu
zagospodarowania odpadów w instalacjach nieprowadzonych przez Zamawiającego, a
wykorzystywanych do świadczenia usługi. Kontrola ta zgodnie z treścią §1 ust. 4 IPU dotyczy
sposobu i prawidłowości wykonania przedmiotu zamówienia przez wykonawcę. Celem
realizacji zobowiązań MPO względem Miasta jest zatem powierzenie realizacji usługi w jak
największym zakresie (lub w całości) wykonawcy, zatem wymaganie dotyczące realizacji
kluczowej dla Zamawiającego części, tj. zagospodarowania odpadów zmieszanych, pozwoli
na zabezpieczenie interesów MPO względem zobowiązań wobec Miasta, biorąc pod uwagę,
że zapewnienie uprawnień kontrolnych w zakresie wymaganym przez Zamawiającego na
podstawie umowy wykonawczej (tj. analogicznych jak dla wykonawcy) względem
podwykonawców jako podmiotów trzecich jest bardzo utrudnione, wręcz niemożliwe. Tym
samym ustalenie obowiązku osobistego wykonania zamówienia w odniesieniu do kluczowej
części zamówienia, jaką jest zagospodarowanie odpadów zmieszanych, zapewnia realizację

obowiązków Zamawiającego wynikających z umowy wykonawczej. Ogranicza to także ryzyka
Zamawiającego związane z wycofaniem się podwykonawców lub wadliwego realizowania
przez nich umowy w zakresie kluczowej i najbardziej problematycznej części strumienia
odpadów, a w konsekwencji limituje ryzyka przerwania ciągłości odbioru i zagospodarowania
odpadów. Z uwagi na szczególny przedmiot zamówienia, zapewnienie ciągłości i
nieprzerwanego charakteru procesu odbioru i zagospodarowania odpadów ma kluczowe
znaczenie z punktu widzenia realizacji powierzonego zadania własnego oraz dbałości o interes
i bezpieczeństwo publiczne.
Zamawiający podniósł, że obowiązek osobistego wykonania zamówienia w zakresie
niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych wynika też z przyjętego przez
Zamawiającego założenia, że odpady te mają trafić bezpośrednio do instalacji komunalnej z
możliwością wykorzystania stacji przeładunkowej, ale wyłącznie prowadzonej przez
prowadzącego instalację komunalną.
Zamawiający podniósł także, że nie jest zobligowany do zapewnienia każdemu
podmiotowi funkcjonującemu na rynku odpadowym możliwości uczestniczenia w
przedmiotowym postępowaniu, w szczególności podmiotom, które w ogóle nie prowadzą
działalności w zakresie przetwarzania odpadów objętych przedmiotem zamówienia.
Zamawiający ma prawo postawić wymagania, które realizują jego uzasadniony interes opisany
powyżej i nie stanowi to naruszenia żadnej z przywołanych przez Odwołującego zasad.
Ponadto,
Odwołujący może uczestniczyć w realizacji zamówienia, np. poprzez konsorcjum
skoro samodzielnie nie spełnia wymagań postawionych przez Zamawiającego. Podkreślić
należy, że Zamawiający wybiera wykonawcę, a nie podwykonawców do realizacji zamówienia,
ponieważ to z wykonawcą, a nie podwykonawcami ma relację prawną.
Zarzut 3
Naruszenie art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i art. 353
1
kc
poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób niejasny i nieprecyzyjny, jak również w
sposób niezgodny z obowiązującymi przepisami prawa, tj. wskazanie w SIWZ okresu na
zagospodarowanie/przetworzenie odpadów nie później niż w terminie 30 dni po zakończeniu
realizacji zamówienia (§ 2 ust. 5 IPU), co pozostaje w sprzeczności z art. 25 ustawy o
odpadach, Odwołujący żądał wydłużenia czasu na zagospodarowanie odpadów do roku.
Zamawiający wskazał iż, zgodnie z postanowieniami SIWZ pkt 36 OPZ, wykonawca
otrzyma wynagrodzenie za dany okres rozlicz
eniowy wyłącznie za odpady przetworzone,
natomiast
za odpady zmagazynowane w danym okresie, także w procesach R13 i D15
rozliczenie nastąpi w momencie udokumentowania przetworzenia tych odpadów. Ilekroć
Zamawiający posługuje się w SIWZ określeniem przetwarzanie, należy przez to rozumieć
procesy odzysku lub uniesz
kodliwiania wymienione w załącznikach nr 1 i 2 do ustawy o
odpadach. To w interesie Odwołującego jest, aby odpady zagospodarować jak najszybciej.

Zamawiający zauważył, że Odwołujący wskazał na niezgodność pkt 36 OPZ z obowiązującymi
przepisami prawa w zakresie okresu magazynowania odpadów i zażądał jego dostosowania,
nie żądając przy tym wydłużenia okresu obowiązywania umowy. Brak zatem logiki w żądaniu
Odwołującego.
Ponadto, zgodnie z postanowieniami umowy wykonawczej zawartej
pomiędzy
Zamawiającym a Miastem w sprawie świadczenia usług publicznych w zakresie
zagospodarowania odpadów, Zamawiający odpowiada za zagospodarowanie odpadów w
procesach odzysku i/lub unieszkodliwiania. Zagospodarowa
nie ma być dokumentowane m.in.
sprawozdaniami kwartalnymi, do których Zamawiający zobowiązany jest załączyć
oświadczenie podmiotu posiadającego zezwolenie na zbieranie odpadów lub przetwarzanie
odpadów w procesie R12 o przekazaniu odpadów do ostatecznego zagospodarowania.
Wyklucza to możliwość rozliczenia świadczenia usług publicznych w sytuacji magazynowania
odpadów, stąd Zamawiający również nie wypłaca wynagrodzenia za magazynowane odpady
i określa czas magazynowania na 30 dni od zakończenia realizacji, aby móc rozliczyć swoje
obowiązki względem Miasta. Zamawiający musi w ramach tej umowy uwzględnić nałożone na
niego
obowiązki, które umożliwiają mu wykonanie jego własnych zobowiązań i uprawnień, w
tym uzyskanie płatności. Odwołujący nie może oczekiwać, że Zamawiający będzie
podejmował nieracjonalne ekonomicznie decyzje i ustalał niekorzystne dla siebie warunki
wykonania zamówienia.

N
ie bez znaczenia są także wymogi związane z realizacją zamówienia dotyczące
osiągnięcia poziomów recyklingu i ograniczania składowania odpadów ulegających
biodegradacji (pkt 40 i 41 OPZ). Bez przetworzenia odpadów nie można we właściwy sposób
wykazać realizacji tych obowiązków. Wykonawca w terminie do 28 lutego 2021 r. za rok 2020
i w terminie dwóch miesięcy od dnia zakończenia terminu realizacji zamówienia za rok 2021 r.
ma przekazać Zamawiającemu pisemną informację o osiągniętym poziomie recyklingu i
przygotowania do ponownego użycia odpadów komunalnych z wyłączeniem innych niż
niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne oraz
o osiągniętym poziomie ograniczenia składowania odpadów komunalnych ulegających
biodegradacji przekazywanych do składowania. Bez przetworzenia odpadów Odwołujący nie
będzie w stanie zrealizować tych obowiązków, a tym samym Zamawiający - ocenić należytego
wykonania umowy.

Zarzut 4
Naruszenie art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp, poprzez niesprecyzowanie mechanizmu
rozdziału strumienia odpadów pochodzących z dzielnic Ursynów i Wilanów na poszczególne
części zamówienia, zarówno w części zamówienia gwarantowanego, jak i objętego prawem
opcji.

Zamawiający wskazał, że nie znajduje podstaw dla żądanego doprecyzowania SIWZ,
poprzez wprowadzenie zapisów dotyczących sposobu rozdziału strumienia odpadów na
poszczególne części zamówienia zaproponowanych przez Odwołującego.
Z
godnie z treścią pkt 6 OPZ, „Odpady do zagospodarowania będą przekazywane
sukcesywnie w ilościach zależnych od ilości odpadów wytworzonych przez mieszkańców
dzielnic Ursynów, Wilanów.”, a zatem odpady będą przekazywane stopniowo, w sposób ciągły
w każdej z części (zadań), zgodnie z ilościami odpadów odebranych z terenu dzielnic Ursynów,
Wilanów. Zamawiający podkreślił, iż nie jest wytwórcą odpadów objętych przedmiotem
zamówienia i nie jest podmiotem transportującym odpady do zagospodarowania, dlatego też
kluczową kwestią jest uwzględnienie, że ilość odpadów zależna będzie od ilości odpadów
wytworzonych przez mieszkańców dzielnic objętych zamówieniem.
Mając na uwadze zmienność strumienia odpadów, nawet w ciągu kolejnych dni
tygodnia, czego Odwołujący, jako podmiot odbierający odpady z terenu m.st. Warszawy z
jednego z zadań, ma świadomość, że wprowadzenie proponowanego zapisu dotyczącego
dostarczania odpadów w sposób stały w każdym kolejnym dniu realizacji do wykonawców
realizujących kolejne części zamówienia, będzie prowadziło do uprzywilejowania części
wykonawców oraz gorszych warunków realizacji dla pozostałych. Z uwagi na sposób
kształtowania tras odbioru przez podmioty odbierające odpady, takie rozwiązanie uniemożliwi
z
achowanie ukształtowanego udziału procentowego pomiędzy poszczególnymi częściami
(zadaniami). Zamawiający nie może dopuścić do kształtowania zapisów w sposób nierówny,
faworyzujący część wykonawców.
Zamawiający nie zaakceptował też propozycji, która zakłada możliwe przerwanie
realizacji w przypadku osiągnięcia w danej części zamówienia limitu gwarantowanej części
zamówienia, aż do czasu osiągniecia w każdej części zamówienia wskazanego limitu.
Zamawiający wskazał, iż proponowane rozwiązanie ma odzwierciedlenie w treści SIWZ,
bowiem uprawnieniem
Zamawiającego jest przerwanie realizacji umowy w momencie
osiągniecia gwarantowanej ilości odpadów.
Zamawiający wskazał, że w jego interesie jest osiągnięcie w każdej części zamówienia
wskazanego gwarantowanego (
minimalnego) zakresu zamówienia, zatem dodatkowe zapisy
w tym zakresie w opinii Zamawiającego są zbędne.
Zamawiający zauważył, że w postępowaniu przyjmowany jest rozdział dziennego
strumienia w zbliżonej ilości dla wszystkich zadań. Podmiot realizujący odbiór ma wiedzę, ile
odpadów z danej trasy jest odbierane i czy bezpośrednio, czy przez prowadzoną stację
przeładunkową jest w stanie rozdzielić w podobnej wielkości strumień dla zadań. Dodatkowo,
podmiot odbierający jest w stanie dzienne różnice korygować dostawami w kolejnych dniach.
Podział strumienia na tonaże roczne wynoszące 10 tys. Mg daje możliwość udziału mniejszych
instalacji. Wskazane 10 tys. Mg odpadów rozkłada się na określony limit dzienny przyjęć, który

jest możliwy dla danej instalacji (a wynika z posiadanych decyzji, operatów p.poż.). Jeżeli
Zamawiający przychyliłby się do żądań Odwołującego, aby w danym dniu jedna instalacja
dostała całość odpadów odebraną z dzielnic Wilanów i Ursynów, dzienny limit musiałby
wynikać z rocznego 70 tys. Mg strumienia, a nie ustalonego na 10 tys. Mg w ramach zadania.
Tym samym instalacja o rocznych mocach przerobowych 10 tys. Mg musiałaby mieć limity
dzienne odpowiadające rocznym 70 tys. Mg. Proponowany zapis ograniczałby zatem
konkurencję, tj. udział mniejszych podmiotów.
W proponowanym drugim rozwiązaniu dochodzi do sytuacji, że gdy jedna instalacja,
albo kilka w podobnym czasie osiągają gwarantowany limit, odpady zostają przekierowane do
pozostałych instalacji, to cały strumień trafi do węższego grona wykonawców i może
przekroczyć ich limity dzienne. Ukształtowanie w taki sposób warunków uniemożliwiłoby udział
w przetargu mniejszym instalacjom, których określone limity dobowe nie osiągają tak wysokich
poziomów, jakich należałoby wymagać przy takim rozdysponowaniu strumienia.
Zarzut 5 .(1)
Naruszenie art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i art. 353
1
k.c.,
poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób niejasny i nieprecyzyjny, jak również
poprzez sporządzenie wzoru umowy (Część V SIWZ — IPU) w sposób naruszający zasady
współżycia społecznego i rażąco naruszający równowagę stron umowy o udzielenie
zamówienia publicznego oraz skutkujący przeniesieniem na wykonawcę ryzyk związanych z
realizacją przedmiotu zamówienia wskutek wprowadzenia jednostronnego i uznaniowego
prawa Zamawiającego do zlecenia wykonania przedmiotu umowy innemu wykonawcy tzw.
wykonawstwo zastępcze niezależnie od rodzaju i stopnia naruszenia zobowiązań umownych
przez w
ykonawcę, po uprzednim wyznaczeniu terminu dodatkowego nie dłuższego niż 2 dni
robocze (
§ 2 ust. 34 Część V SIWZ — IPU). Odwołujący zażądał modyfikacji § 2 ust. 34 IPU
oraz odpowiednich innych zapisów SIWZ, poprzez wprowadzenie szczegółowych przesłanek
prawa do zlecenia przez Zamawiającego wykonania przedmiotu zamówienia innemu
wykonawcy,
jak również, poprzez wydłużenie terminu dodatkowego dla wykonawcy do co
najmniej 7 dni roboczych.
Zamawiający uznał zarzut za bezpodstawny. Wskazał, że możliwość zlecenia
wykonania zastępczego na wypadek niewykonywania lub nienależytego wykonania umowy
jest standardowym postanowieniem umownym. M
ożliwość zlecenia wykonania zastępczego
aktualizuje się dopiero po bezskutecznym upływie dodatkowego terminu, kiedy to wykonawca
może usunąć zaistniałe nieprawidłowości. Z uwagi na specyfikę przedmiotu zamówienia,
Zamawiający nie może dopuścić do jakiegokolwiek ryzyka przerwania świadczenia usługi czy
jej nienależytego wykonywania, a wskazany termin 2 dni roboczych na usunięcie naruszeń
jest adekwatny i wystarczający. Brak możliwości zagospodarowania odpadów spowoduje brak
możliwości odbioru odpadów, co z kolei doprowadzi do wystąpienia zagrożenia

epidemiologicznego w Warszawie. Zamawiający nie może zatem doprowadzić do sytuacji, że
nie będą zagospodarowywane odpady, stąd możliwość zlecenia wykonania zastępczego.
Zamawiający wskazał, że jego celem nie jest dążenie do realizacji wykonania
zastępczego w błahych przypadkach, ponieważ realizacja tego uprawnienia jest ogromnym
wyzwaniem
dla Zamawiającego, który musi znaleźć instalacje zdolne do realizacji przedmiotu
zamówienia z dnia na dzień. Zamawiający wyjaśnił, że ze swojego uprawnienia do tej pory
skorzystał raz, tj. w sytuacji, gdy we wrześniu 2019 r. jednej z wykonawców realizujący usługi
w 10 dzielnicach Warszawy z dnia na dzień poinformował Zamawiającego o zaprzestaniu
realizacji zamówienia.
W ocenie Zamawiającego, jest obiektywnie niemożliwe, aby kwantyfikować
okoliczności związane z nienależytym wykonaniem zamówienia pod kątem tego, czy dana
okoliczność w sposób wystarczający uzasadnia zastosowanie instytucji wykonania
zastępczego. Odwołujący również takich okoliczności nie wskazał. Zakres obowiązków
wykonawcy w ramach przedmiotowego zamówienia jest jasny i precyzyjny, a ich waga dla
Zamawiającego taka sama. Zamawiający wskazał, że wydatkuje środki publiczne i jego
zadaniem jest zabezpieczenie interesów mieszkańców, bezpieczeństwa i zdrowia publicznego
oraz realizacji własnych interesów Zamawiającego. Termin 7 dniowy w praktyce oznaczałby
ogromne perturbacje w odbiorze odpadów i stanowił ryzyko dla bezpieczeństwa
epidemicznego mieszkańców m.st. Warszawy. Ponadto, Odwołujący nie uzasadnił tak
długiego terminu ani nie wskazał, z jakich powodów 2 dni na usunięcie naruszeń jest
niewy
starczające. Zamawiający przywołał stanowisko Krajowej Izby Odwoławczej w wyroku z
dnia 15 grudnia 2017 r. sygn. akt KIO 2525/17 KIO 2529/17.
Zarzut 5.2
Naruszenie art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i art. 353
1
k.c. w zakresie uregulowanym w
§ 3 ust. 5 IPU, tj. możliwości żądania przez Zamawiającego
zwrotu nadpłaconej kwoty oraz pomniejszania kolejnych płatności o stwierdzoną różnicę
wynagrodzenia. Odwołujący żąda wykreślenia uprawnień Zamawiającego w tym zakresie.
Zamawiający wyjaśnił, że przedmiotowa umowa jest ściśle powiązana z warunkami
wynikającymi z uchwały Nr LII/ 1251/2017 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 6 lipca
2017 r. w sprawie wyboru sposobu i formy wykonywania zadania własnego m.st. Warszawy,
po
legającego na zagospodarowaniu odpadów komunalnych. Zamawiający musi w jej ramach
uwzględnić nałożone na niego obowiązki, które umożliwią mu jego prawidłową realizację.
Zgodnie z warunkami powierzenia,
Zamawiający za świadczenie usług publicznych otrzymuje
„wynagrodzenie” od Miasta. Zasady i tryb wypłacania wynagrodzenia zostały wskazane w § 6
umowy wykonawczej. Zgodnie z postanowieniem
§ 6 ust 9 wysokość „wynagrodzenia”
(wysokość dopłaty) będzie korygowana na podstawie zaakceptowanych przez Miasto
sprawozd
ań kwartalnych o rodzajach i ilościach odpadów przyjętych do zagospodarowania

sporządzanych przez Zamawiającego i przedkładanych Miastu w terminach, o których mowa
w
§ 3 ust. 2 pkt 7. Sprawozdanie kwartalne Zamawiającego winno być uzgodnione w terminie
4 m
iesięcy od dnia jego złożenia. Analogiczne sprawozdanie kwartalne przedkłada
Zamawiającemu wykonawca, i w tym przypadku okres ostatecznego uzgodnienia wynosi 3
miesiące od dnia złożenia sprawozdania. Zamawiający wyjaśnił, iż sprawozdanie miesięczne
wykonaw
cy stanowi podstawę wystawienia faktury. Podawane przez wykonawcę w
sprawozdaniu miesięcznym informacje o zagospodarowaniu przyjętych odpadów (proces i
miejsce zagospodarowania) są jedynie deklaracją wykonawcy (płatność ma de facto charakter
zaliczkowy). Wszelkie dokumenty, na podstawie których można zweryfikować prawidłowość
zagospodarowania odpadów, stanowią załącznik i integralną część sprawozdania
kwartalnego, sporządzanego zgodnie ze wzorem określonym w załączniku nr 5 do Umowy.
Pełna weryfikacja zagospodarowania odpadów przyjętych w poszczególnych miesiącach
kwartału następuje w procesie weryfikacji sprawozdania kwartalnego.
Z uwagi na fakt,
że Zamawiający wcześniej weryfikuje i uzgadnia sprawozdanie
kwartalne z w
ykonawcą aniżeli z Miastem, skarżone postanowienie SIWZ daje mu możliwość
reakcji w sytuacji, gdy Miasto zakwestionuje dane
pochodzące od wykonawcy.
Zamawiający wskazał, że Odwołujący jest podmiotem odbierającym odpady
komunalne z terenu m.st. Warszawy na podstawie
umowy z Miastem, w której również
funkcjonują postanowienia dotyczące przypadku powzięcia przez Zamawiającego wątpliwości
co do danych w zaakceptowanych już wcześniej sprawozdaniach z realizacji umowy — jest to
fakt bezsporny.
Zastrzeżenie przez Zamawiającego prawa weryfikacji rozliczonej masy odpadów, w
tym weryfikacji masy odpadów przyjętych do instalacji z masą odpadów odebranych z terenu
m.st. Warszawy (pkt 46 OPZ i
§ 3 ust. 5 IPU) służyć ma także kontroli, czy odpady faktycznie
pochodzą z terenu m.st. Warszawy. Posiadanie tego uprawnienia stanowi więc uzasadniony
interes i potrzeb
ę Zamawiającego.
Zamawiający podkreślił, że uprawnienie to w żaden sposób nie zagraża ani nie narusza
interes
ów wykonawców, nie ogranicza kręgu podmiotów zainteresowanych udziałem w
p
ostępowaniu i nie utrudnia uczciwej konkurencji, ponieważ na równi dotyczy wszystkich
potencjalnych
wykonawców. W konsekwencji nie narusza art. 29 ust. 1 i 2 Pzp ani innych
przywoływanych przepisów.
Zarzut 5.2.
Naruszenie art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i art. 353
1
k.c. w zakresie uregulowanym w
§ 2 ust. 6 i § 8 ust. 5 IPU. Odwołujący zażądał wykreślenia
prawa Zamawiającego do przedłużenia terminu na dokonanie akceptacji nowej instalacji bez
wskazania okresu przedłużenia w § 2 ust. 6 i § 8 ust. 5 Części V SIWZ - IPU.

Zamawiający wyjaśnił, że nie widzi podstaw do wykreślenia prawa Zamawiającego do
przedłużenia terminu na dokonanie akceptacji nowej instalacji bez wskazania okresu
przedłużenia w § 2 ust. 6 i § 8 ust. 5 IPU. Zamawiający w treści § 8 ust. 5 IPU wskazał, iż
dokona weryfikacji w terminie do 5 dni roboczych od otrzymania kompletny
ch dokumentów, tj.
zaktualizowanego oświadczenia o miejscu przetwarzania odpadów oraz kompletnych
dokumentów potwierdzających uprawnienie nowego podwykonawcy do zagospodarowania
odpadów, zgodnie z wymaganiami prawa, o których mowa w ust. 2 i/lub ust. 3. Po dokonaniu
weryfikacji Zamawiający przekazuje wykonawcy informacje o akceptacji lub braku akceptacji
dla zmiany podwykonawcy, zaś w przypadku otrzymania niekompletnych dokumentów
Zamawiający wezwie wykonawcę do przedłożenia kompletu dokumentów. Wydłużenie
procesu
weryfikacji następuje zatem w przypadku niedopełnienia formalności przez
w
ykonawcę.
Zamawiający wskazał, że zgodnie z treścią IPU, sformułowanie „Wskazany okres może
ulec zmianie o czym Zamawiający poinformuje Wykonawcę pisemnie” odnosi się do
wcze
śniejszego zdania „W takim przypadku odpady będą dostarczane do pierwotnie
wskazanej lokalizacji (instalacji lub stacji przeładunkowej) przez okres 30 dni od dnia
akceptacji instalacji.”, nie zaś do zarzucanego przez Odwołującego dowolnego wydłużania
czynn
ości weryfikacji możliwości wprowadzenia i zmiany podwykonawcy. Tym samym
Odwołujący błędnie interpretuje postanowieniu IPU.
Zamawiający wyjaśnił, że usługi zagospodarowania odpadów oraz odbioru i transportu
odpadów do instalacji zagospodarowania są w m.st. Warszawie świadczone rozłącznie. Celem
dokonania zmiany instalacji zagospodarowania w wykazie instalacji przekazywanym do m.st.
Warszawy, która to informacja podlega przekazaniu podmiotom odbierającym odpady,
konieczne jest zachowanie 28-dniowego wyprzed
zenia, umożliwiającego stosowne
przygotowanie się podmiotów odbierających odpady do zmiany destynacji transportów. Mając
jednak na uwadze możliwą zgodę na wcześniejszą zmianę Zamawiający może, w uzgodnieniu
z m.st. Warszawą, skrócić wskazany 30-dniowy termin, stąd odpowiednia regulacja zawarta w
IPU.
Zarzut 5.2
Naruszenie art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i art. 353
1
k.c.
w zakresie braku prawa rozwiązania umowy przez wykonawcę.
Zamawiający nie zgodził się ze stanowiskiem Odwołującego, w myśl którego IPU
powinna przewidywać postanowienia uprawniające wykonawcę do wypowiedzenia umowy
przez w
ykonawcę w przypadku wystąpienia okoliczności podanych w odwołaniu. Wskazał, że
z
orzecznictwa KIO wynika, że nie jest uzasadnione dążenie i oczekiwanie Odwołującego do
zapewnienia pełnej symetrii stron w ww. zakresie. Inna jest bowiem rola i cel Zamawiającego,
a inne są cele wykonawców. Zamawiający powinien zapewnić realizację określonego celu

publicznego i wszelkie instrumen
ty umowne powinny sprzyjać realizacji tego zadania. Jeżeli
Zamawiający nie będzie realizował swoich obowiązków wobec wykonawcy, negatywne skutki
mogą wystąpić wyłącznie w sferze ekonomicznej, a ponadto wykonawca posiada szereg
uprawnień umożliwiających zniwelowanie takich skutków. Swój interes wykonawca może
chronić w oparciu o obowiązujące przepisy prawa, dochodząc należnych mu roszczeń na
drodze cywilnoprawnej. W konsekwencji,
dla realizacji celów wykonawcy nie jest konieczne
przyznawanie mu dodatkowego instrumentu w postaci uprawienia do wypowiedzenia umowy,
zwłaszcza biorąc pod uwagę, że realizacja umowy obejmuje okres 12 miesięcy.
Ponadto,
Zamawiający uregulował sytuacje awaryjne, gdy dotychczasowe instalacje
nie mogą przetwarzać odpadów, zatem nie zachodzą takie okoliczności, które w sposób
nieprzezwyciężalny uniemożliwiają wykonawcy realizację zamówienia. Dotyczy to także
ewentualnej zmiany przepisów prawa. Zamawiający wskazał, że nie stanowi naruszenia
żadnego przepisu prawa taka regulacja warunków umowy, gdy w perspektywie zaledwie 12
miesięcy wykonawca zobowiązany jest do zapewnienia zagospodarowania odpadów. KIO stoi
na stanowisku, iż w odniesieniu do zamówień publicznych zasada swobody umów i równości
stron stosunku zobowiązaniowego (art. 353
1
k.c.) podlega modyfikacji i specyficznemu
ograniczeniu. Nierówność stron umowy w sprawie zamówienia publicznego wynika wprost z
przepisów ustawy Pzp, które zastrzegają określone uprawnienia dla zamawiającego (tak:
wyrok z dnia 5 marca 2014 r. sygn. akt KIO 283/14).
Zarzut 5.2
Naruszenie art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i art. 353
1
k.c.
w zakresie zastrzeżenia kar umownych tylko na rzecz Zamawiającego oraz wprowadzenia
wielu
wygórowanych kar umownych. Odwołujący zażądał wykreślenia i/lub modyfikacji kar
umownych.
Z
amawiający wskazał, co następuje.
W odniesieniu do § 6 ust. 3 pkt 1 IPU, Zamawiający wyjaśnił, że prawo do naliczenia
kary umownej przysługuje Zamawiającemu za każdy przypadek przetworzenia zmieszanych
odpad
ów komunalnych w instalacji innej niż własna instalacja komunalna lub innej niż własna
instalacja przeznaczona do termicznego przekształcania odpadów komunalnych, zgodnie z
przepisami ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz ustawy o odpadach —
w wysokości stanowiącej wartość iloczynu ilości odpadów niezagospodarowanych w tych
instalacjach i ceny jednostkowej netto za zagospodarowanie jednej tony odpadów wskazanej
w formularzu ofertowym zawartym w załączniku nr 2 do umowy powiększonej o podatek od
towarów i usług VAT, naliczony zgodnie z przepisami obowiązującymi w dniu naliczenia kary
umownej. Jest to kara umowna za niewykonywanie jednego z kluczowych obowiązków
wykonawcy wynikających z umowy oraz obowiązujących przepisów prawa. Zamawiający
w
ymaga od wykonawcy wskazania w oświadczeniu o miejscu przetworzenia odpadów

instalacji, w których następować będzie przetwarzane odpadów. Odpady zmieszane obejmują
kluczową część zamówienia, która ma być realizowana przez wykonawcę, zatem żądanie
wykreślenia kary umownej za zagospodarowanie odpadów z naruszeniem podstawowych
obowiązków umownych nie znajduje uzasadnienia. Kara umowna ma być surogatem
odszkodowania za nienależyte wykonywanie zobowiązań umownych, a Odwołujący oczekuje
jej usunięcia za jeden z kluczowych obowiązków.
W odniesieniu do
żądania wprowadzenia w § 6 ust. 3 pkt 2,3,6, 7,8,9 i 10 IPU zapisów
poprzez dodanie słów „z przyczyn leżących po stronie Wykonawcy” Zamawiający wyjaśnił, że
w § 6 ust. 3 pkt 7 IPU takie zastrzeżenie jest już zawarte, podobnie jak w § 6 ust. 3 pkt 6 IPU,
gdzie jasno zdefiniowano, co Zamawiający rozumie przez brak działającego systemu
informatycznego, wskazując m.in., że kara nie zostanie nałożona, gdy brak działającego
systemu informatycznego wynika z okoliczności i przyczyn niezależnych od wykonawcy.
W przypadku
§ 6 ust. 3 pkt 2 IPU kara umowna dotyczy realizacji obowiązku umownego
zależnego wyłącznie od wykonawcy, ponieważ to on decyduje o tym, ile odpadów kieruje do
składowania. De facto zatem naliczenie kar umownych i tak dotyczyło będzie sytuacji, gdy
nastąpią przyczyny leżące po stronie wykonawcy. Zamawiający podkreślił, że wykonawca
zobowiązany jest tak zorganizować realizację umowy, aby możliwe było osiągnięcie rezultatów
w niej przewidzianych. Przy prawidłowych założeniach dotyczących realizacji umowy zgodnie
z jej postanowieniami jest obiektywnie niemożliwe, aby wykonawca nie zrealizował obowiązku,
za który przewidziana jest kwestionowana kara umowna. Niedopuszczalna jest natomiast
sytuacja, gdy wykonawca zakłada, że nie będzie realizował umowy zgodnie z wymaganiami
(np. w zakresie składowania odpadów), a jego oferta w związku z tym zostaje wyceniona
znacznie niżej od oferty wykonawców, którzy uwzględniają umowne obowiązki dotyczące
osiągania poziomu ograniczenia masy odpadów komunalnych ulegających biodegradacji
przekazywanych do składowania. Wykonawca powinien w taki sposób przygotować się
organizacyjnie i technicznie do realizacji umowy, aby był w stanie realizować ją zgodnie z jej
postanowieniami.
Zamawiający wskazał dodatkowo, że wymaganie, za którego niezrealizowanie ma być
nałożona kara umowna, o której mowa w § 6 ust. 3 pkt 3 jest związane z realizacją obowiązku
prawnego wynikającego z art. 3c ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.
Zama
wiający, jako podmiot wykonujący powierzone zadanie własne gminy w zakresie
zagospodarowania odpadów komunalnych, nie może tak kształtować postanowień umowy na
zagospodarowanie odpadów, aby nie zapewnić sobie i gminie możliwości wywiązania się z
zobowiązań wynikających z przepisów prawa.
Analogiczna argumentacja dotyczy żądania zmiany § 6 ust. 3 pkt 3, 9 i 10 IPU -
o
dmowa przyjęcia odpadów zawsze zależy od wykonawcy. Podobnie, dochowanie terminów
wskazanych w pkt 9 i 10. Terminy te są wystarczające, a ponadto wykonawca nie kwestionuje

ich długości. Zamawiający wskazał, że realizacja obowiązków, których ww. terminy dotyczą
związana jest ściśle z obowiązkami Zamawiającego wynikającymi z umowy wykonawczej.
Zamawiający wskazał także, że w § 6 ust. 5 IPU przewidziana została procedura w celu
wyjaśnienia przyczyn mogących skutkować naliczeniem kar umownych. W przypadku, gdy
dane zdarzenie jest skutkiem okoliczności, które powstały z przyczyn niezależnych od
wykonawcy i zostanie to przez wykonawcę wykazane, kara nie zostanie naliczona. Obecne
brzmienie ma na celu jasne ustalenie zasad rozkładu ciężaru dowodu — tj. nałożenie ciężaru
dowodu na wykonawcę, który musi wykazać brak podstaw swojej odpowiedzialności.
Odwołujący chciałby ten ciężar dowodu odwrócić. W ocenie Zamawiającego, stawiane zarzuty
oraz wynikające z nich żądania wydają się zmierzać do ukształtowania treści SIWZ oraz
umowy w sposób dogodny dla Odwołującego, co stoi w sprzeczności z zasadą uczciwej
konkurencji oraz woli Zamawiającego podyktowanej jego rzeczywistymi potrzebami oraz
dbałością o interes publiczny (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 lutego 2016 r., sygn.
akt Il CSK 197/15).
Zarzut 5.2
Naruszenie art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i art. 353
1
k.c. w zakresie niew
prowadzenia limitu kar umownych. Odwołujący zażądał wprowadzenia
takiego limitu na poziomie 10%.
Zamawiający podkreślił, że zamawiający publiczni mają za zadanie chronić nie tylko
własny interes, lecz także interes publiczny i cele powszechne, które uzasadniają udzielenie
danego zamówienia. Szkody wywołane przez nienależyte wykonanie umowy dotyczyć mogą
nie tylko interesów Zamawiającego, lecz także mieszkańców Warszawy. Zamawiający
zauważył, że wskazany limit 10% jest niski, co nie zapewnia ochrony interesu Zamawiającego
oraz skutkuje tym, że kary umowne nie będą pełnić swej funkcji prewencyjnej i dyscyplinującej.
Ponadto,
Odwołujący w żaden sposób swojego zarzutu ani żądania nie uzasadnił. Tym samym
należy uznać, że zarzut nie został w ogóle postawiony i nie podlega rozpoznaniu na podstawie
art. 192 ust. 7 Pzp.
Zamawiający wyjaśnił, że powyższe warunki i postanowienia występowały w
tożsamych przedmiotowo umowach zawieranych przez Zamawiającego, brak jest w związku
z tym uzasadnionych podstaw
do ich zmian. W ocenie Zamawiającego, zarzuty są
nieuzasadnione, niewłaściwie sformułowane i powinny zostać oddalone. Przepisy, na
naruszenie
których wskazuje Odwołujący, nie zawierają nakazu ustalania górnego limitu kar
umownych.





Krajowa Izba
Odwoławcza, uwzględniając dokumentację postępowania, dokumenty
zgromadzone w aktach sprawy i wyjaśnienia złożone na rozprawie przez strony
postępowania odwoławczego, ustaliła i zważyła, co następuje.

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Izba stwierdziła, że Odwołujący wykazał posiadanie legitymacji uprawniającej do
wniesienia odwołania, stosownie do art. 179 ust. 1 Pzp.


Zarzut naruszenia art. 29 ust. 2 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp, poprzez opisanie przedmiotu
zamówienia oraz sporządzenie korespondujących z opisem przedmiotu zamówienia
postanowień wzoru umowy w sposób niejasny i nieprecyzyjny oraz ograniczający konkurencję
i równe traktowanie wykonawców, jak również zasadę proporcjonalności w zakresie pkt 16
Części Il SIWZ (OPZ) oraz § 2 ust. 8 Części V SIWZ (IPU).
W pkt 16 OPZ
Zamawiający określił wymagania dotyczące punktu przeładunkowego:
„16. Zamawiający wymaga, aby Wykonawca przyjmował „odpady zmieszane” oraz odpady
„bio” bezpośrednio do instalacji komunalnych i/lub instalacji przeznaczonych do termicznego
przekształcania odpadów komunalnych lub instalacji do przetwarzania bioodpadów.
Zamawiający dopuszcza w tym zakresie możliwość skorzystania ze stacji przeładunkowej
spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 2) i/lub 3) ustawy o odpadach. W
zakresie pozostałych odpadów Zamawiający również dopuszcza możliwość skorzystania ze
wskazanej stacji przeładunkowej spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 2)
i/lub 3) ustawy o odpadach... ”
Odwołujący wnosił o modyfikację pkt 16 OPZ oraz postanowień § 2 ust. 8 IPU, poprzez
dostosowanie do treści art. 23 ust. 10 i 11 ustawy o odpadach, tj. dopuszczalność zbierania
odpadów poza miejscem wytwarzania również w przypadkach określonych w art. 23 ust. 10
pkt 1 i art. 23 ust. 11 ww. ustawy o odpadach.

Biorąc pod uwagę brzemiennie pkt 16 OPZ j.w., za niezasadny należało uznać zarzut
niejasności i nieprecyzyjności ww. postanowienia SIWZ. Zamawiający w sposób
jednoznaczny,
jasny i zrozumiały przedstawił wymagania dotyczące punktu przeładunkowego,
jeśli będzie on wykorzystywany przy realizacji zamówienia, odwołując się do przepisów art. 23
ust. 10 pkt 2 i 3 ustawy o odpadach. Zamawiający wyłączył punkty przeładunkowe, o których
mowa w art. 23 ust. 10 pkt 1 ustawy o odpadach prowadzone przez podmioty
odbierające
odpady. Izba
zważyła przy tym, że Odwołujący, podnosząc niniejszy zarzut, nie wskazał, w
jakim zakresie
powyższe postanowienie jest niejasne lub nieprecyzyjne, a jak wynika z treści
odwołania - Odwołujący prawidłowo zinterpretował treść tego postanowienia.

Za niezasadny należało uznać także zarzut ograniczania przez Zamawiającego
konkurencji i równego traktowania wykonawców oraz naruszenia zasady proporcjonalności w
postępowaniu w wyniku sformułowania w pkt 16 OPZ wymagań dotyczących punktu
przeładunkowego.
Przedmiotem
postepowania jest usługa zagospodarowania odpadów komunalnych
pochodzących z terenu miasta stołecznego Warszawy z dzielnic Ursynów i Wilanów w
planowanej ilości maksymalnej 70 000 Mg. Opis przedmiotu zamówienia nie pozostawia
wątpliwości, że przedmiotowe postępowanie nie obejmuje odbioru odpadów od właścicieli
nieruchomości i ich transportu do miejsc zagospodarowania. Odpady będące przedmiotem
zamówienia będą dostarczane do instalacji lub punktów przeładunkowych przez podmioty
odbierające odpady wyłaniane przez m.st. Warszawa, jako zamawiającego, w innych
postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego.
Zamawiający, prowadząc niniejsze postępowanie, jest związany zobowiązaniami
z m.st. Warszawą, które wynikają wprost z powierzenia Zamawiającemu wykonywania
zadania własnego m.st. Warszawy na podstawie uchwały Nr LII/1251/2017 Rady Miasta
Stołecznego Warszawy z dnia 6 lipca 2017 r. w sprawie wyboru sposobu i formy wykonywania
zadania własnego m.st. Warszawy, polegającego na zagospodarowaniu odpadów
komunalnych oraz umowy wykonawczej z dnia 12 grudnia 2017 r.
w sprawie świadczenia
usług publicznych w zakresie zagospodarowania odpadów zawartej przez m.st. Warszawę
z
Zamawiającym. Kopię tego dokumentu Zamawiający przedłożył do akt sprawy.
Jak wyjaśnił Zamawiający, realizując powyższe zobowiązania polegające na
zagospodarowaniu odpadów odebranych od właścicieli nieruchomości, w pierwszej kolejności
odbierane od
pady są kierowane do instalacji własnych Zamawiającego. W przypadku
natomiast wystąpienia braku własnych mocy przerobowych odpady muszą być kierowane do
innych podmiotów zagospodarowujących odpady, wyłonionych w trybie ustawy Pzp.
Zamawiający jest zobowiązany wskazać Miastu podmioty zajmujące się zagospodarowaniem
odpadów, które następnie są wskazywane wybranym w przetargach podmiotom odbierającym
odpady.
Przepis
art. 6d ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach określa obowiązki
gminy w zakresie
gospodarowania odpadami, wskazując w ust. 1, że wójt, burmistrz lub
prezydent miasta jest obowiązany udzielić zamówienia publicznego na odbieranie odpadów
komunalnych od właścicieli nieruchomości, w ust. 4 pkt 5, że wójt, burmistrz lub prezydent
miasta w p
rzypadku sporządzania specyfikacji istotnych warunków zamówienia określa w niej
w szczególności instalacje komunalne, do których podmiot odbierający odpady komunalne od
właścicieli nieruchomości, jest obowiązany przekazać odebrane odpady — w przypadku
udzi
elania zamówienia publicznego na odbieranie odpadów od właścicieli nieruchomości lub
zobowiązuje do wskazania takich instalacji w ofercie — w przypadku udzielania zamówienia

publicznego na odbieranie i zagospodarowywanie tych odpadów; w przypadku niewielkich
ilości odebranych odpadów selektywnie zbieranych możliwe jest wskazanie podmiotu
zbierającego te odpady.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 34 ustawy o odpadach, z
bieranie odpadów jest to
gromadzenie odpadów przed ich transportem do miejsc przetwarzania. Zgodnie natomiast z
art. 23 ust. 2 ustawy o odpadach, zakazane jest zbieranie poza miejscem wytwarzania m.in.
niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych oraz bioodpadów stanowiących
odpady komunalne. Zgodnie z art. 23 ust. 10 ustawy o odpadach,
„Zakazu, o którym mowa w
ust. 2, nie stosuje się do zbierania odpadów, o których mowa w ust. 2 pkt 5 i 6, w stacji
przeładunkowej prowadzonej przez:
1)
podmiot odbierający odpady komunalne od właścicieli nieruchomości lub
2)
prowadzącego instalację komunalną, lub
3) prowad
zącego instalację do przetwarzania bioodpadów”
Mając na uwadze powyższe wymagania prawa oraz obowiązki Zamawiającego
wynikające z realizacji umowy wykonawczej na rzecz m.st. Warszawy, Zamawiający
zobowiązany jest do wyboru instalacji z możliwością wykorzystania stacji przeładunkowej
prowadzonej przez prowad
zącego instalację. Izba podzieliła w powyższym zakresie
stanowisko
Zamawiającego. Jak wynika z treści art. 23 ust. 10 ustawy o odpadach,
ustawodawca wprowadz
ił 3 rodzaje stacji przeładunkowej warunkowane statusem podmiotu
prowadzącego te stacje, co przyznał też sam Odwołujący w treści odwołania. Przepis art. 23
ust.10 pkt 1
ustawy o odpadach określa stację przeładunkową prowadzoną przez podmiot
odbierający odpady, do której mogą być dostarczone odpady przed dostarczeniem ich do
instalacji
. W niniejszym postępowaniu natomiast przedmiotem zamówienia jest usługa
zagospodarowania
odpadów, a zatem transport odpadów do instalacji może być prowadzony
z wykorzystaniem stacji przeładunkowej prowadzonej przez prowadzącego instalację do
zagospodarowywania odpadów. Słuszne jest stanowisko Zamawiającego, że w przypadku
kwalifikowania stacji przeładunkowej z art. 23 ust. 10 pkt 1 ustawy o odpadach, jako punktu
przeładunkowego w rozumieniu umowy na zagospodarowanie odpadów, to koszty w tym
zakresie
uległyby zdublowaniu.
Odnosząc się do zarzutu dotyczącego postanowień pkt 16 OPZ oraz § 2 ust. 8 IPU w
zakresie odpadów innych niż „zmieszane” oraz „bio”, Izba wskazuje, że Zamawiający nie
wprowadził w SIWZ ograniczeń dotyczących możliwości wykorzystania potencjału
podwykonawców w celu realizacji pozostałej części zamówienia, tj. zagospodarowania frakcji
odpadów „metale i tworzywa sztuczne", „papier”, „szkło", „odpady wielkogabarytowe”. Zatem
nie ma przeszkód przed wskazaniem przez wykonawcę, jako miejsca zagospodarowania tych
odpadów, instalacji podwykonawców. W takim przypadku podwykonawca musi posiadać
aktualną decyzję na przetwarzanie odpadów stosowną do wykonywanej części zamówienia.

Izba zważyła także, że w świetle zawartej umowy wykonawczej, Zamawiający jest
zobowiązany do ograniczenia ryzyka związanego z brakiem kontroli nad strumieniem
odpadów i wnikliwej weryfikacji ścieżki zagospodarowania strumienia odpadów w ramach
umowy.
Powyższe potwierdza, że Zamawiający, kształtując zapisy SIWZ, kierował się
uzasadnionymi potrzebami, czynnikami ekonomicznymi, logistycznymi, przy jednoczesnym
uwzględnieniu konieczności realizacji umowy wykonawczej zgodnie z nałożonymi na niego
obowiązkami.

Zarzut naruszenia art. 36a ust. 2 pkt 1 Pzp w zw. z art. 29 ust. 2 Pzp i art. 7 ust. 1 Pzp, poprzez
opisanie przedmiotu zamówienia w sposób ograniczający konkurencję i równe traktowanie
wykonawców, a także naruszenie zasady proporcjonalności, poprzez zastrzeżenie obowiązku
osobist
ego wykonywania przez wykonawcę części zamówienia w zakresie odpadów
zmieszanych (pkt 4.12 Części I SIWZ— IdW oraz § 8 ust. 1 IPU).
Zastrzeżenie obowiązku osobistego wykonania przez wykonawcę części zamówienia
na podstawie art. 36a ust. 2 pkt 1 Pzp jest up
rawnieniem Zamawiającego.
Ustanowienie przez Zamawiającego obowiązku osobistego wykonania w zakresie
zagospodarowania odpadów stanowiących największy (kluczowy) udział procentowy w
strumieniu odpadów objętych przedmiotem zamówienia (ok 68% strumienia odpadów),
zabezpiecza interesy Zamawiającego poprzez ułatwioną koordynację umów i optymalizację
w kierowaniu strumieniem odpadów, a dodatkowo ułatwia sprawne realizowanie umów
w zakresie odbioru odpadów, poprzez zapewnienie stałej destynacji podmiotom odbierającym
odpady.
Przy uwzględnieniu wskazywanego udziału tego rodzaju odpadu w strumieniu, jego
zagospodarowanie ma decydujący wpływ na realizację zamówienia.
Ponadto, w danym stanie faktycznym o
bowiązkiem Zamawiającego, jako strony
umowy
wykonawczej w sprawie świadczenia usług publicznych w zakresie gospodarki
odpadami, jest z
agwarantowanie najwyższej jakości usługi, co jest możliwe wówczas gdy
wykonawca posiada odpowiedni
potencjał w postaci instalacji własnych, tj. w zakresie
kluczowej
dla Zamawiającego części zamówienia, czyli w odniesieniu do odpadów
zmieszanych, stanowiących ok 68% strumienia odpadów.
Izba wzięła także pod uwagę, że przedmiot zamówienia został podzielony na zadania
(pkt. 4 OPZ
), w których maksymalna planowana ilość odpadów komunalnych do
zagospodarowania wyniesie 10 tys. Mg.
Podział powyższy umożliwia udział w postępowaniu
małych i średnich przedsiębiorców (instalacji).
Co istotne,
Zamawiający został zobligowany treścią umowy wykonawczej do
kontrolowania sposobu zag
ospodarowania odpadów w instalacjach wykorzystywanych do
świadczenia usługi. Kontrola ta, zgodnie z zapisami § 1 ust. 4 IPU, dotyczy sposobu i
prawidłowości wykonania przedmiotu zamówienia przez wykonawcę, zatem wymaganie

dotyczące realizacji kluczowej części zamówienia, tj. zagospodarowania odpadów
zmieszanych, pozwala
na zabezpieczenie interesów MPO i zapewnienie realizacji
obowiązków Zamawiającego wynikających z umowy wykonawczej. Z uwagi na szczególny
przedmiot zamówienia, zapewnienie ciągłości i nieprzerwanego charakteru procesu odbioru i
zagospodarowania odpadów ma kluczowe znaczenie z punktu widzenia realizacji
powierzonego zadania własnego Miasta oraz dbałości o interes i bezpieczeństwo publiczne.
Zamawiający ma prawo zatem postawić w SIWZ wymagania, które realizują jego
uzasadniony obiektywny interes, co
nie stanowi naruszenia żadnej z przywołanych przez
Odwołującego przepisów.

Zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i
art. 353
1
k.c., poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób niejasny i nieprecyzyjny oraz
niezgodny z obowiązującymi przepisami prawa, tj. wskazanie w SIWZ okresu na
zagospodarowanie / przetworzenie odpadów nie później niż w terminie 30 dni po zakończeniu
realiz
acji zamówienia (§ 2 ust. 5 IPU), co pozostaje w sprzeczności z art. 25 ustawy o
odpadach, która dopuszcza okres magazynowania odpadów innych niż niebezpieczne do
roku.
W ocenie Izby, wskazanie w SIWZ okresu na zagospodarowanie/przetworzenie
odpadów nie później niż w terminie 30 dni po zakończeniu realizacji zamówienia (§ 2 ust. 5
IPU), nie jest sprzeczne z art. 25 ustawy o odpadach
. Sprzeczność nie zachodzi, bowiem
termin 30 dni mieści się w terminie „do roku”.
Zgodnie z postanowieniami pkt 36 OPZ, wykonawca otrzyma wynagrodzenie za dany
okres rozliczeniowy wyłącznie za odpady przetworzone, natomiast za odpady
zmagazynowane w danym okresie, także w procesach R13 i D15, rozliczenie nastąpi
w momencie udokumentowania przetworzenia tych odpadów.
Jak wyjaśnił Zamawiający, zgodnie z postanowieniami umowy wykonawczej pomiędzy
Zamawiającym a m.st. Warszawą w sprawie świadczenia usług publicznych w zakresie
zagospodarowania odpadów, Zamawiający odpowiada za zagospodarowanie odpadów
w procesach odzysku
i/lub unieszkodliwiania. Zagospodarowanie ma być dokumentowane
m.in. sprawozdaniami kwartalnymi, do których Zamawiający zobowiązany jest załączyć
oświadczenie podmiotu posiadającego zezwolenie na zbieranie odpadów lub przetwarzanie
odpadów w procesie R12 o przekazaniu odpadów do ostatecznego zagospodarowania.
Wyklucza to możliwość rozliczenia świadczenia usług publicznych w sytuacji magazynowania
odpadów w dłuższym okresie czasu, stąd też nie jest wypłacane wynagrodzenie za
magazynowane odpady. Ponadto, wprowadzony w SIWZ termin
określa czas magazynowania
na 30 dni od zakończenia realizacji zamówienia, w celu zapewnienia możliwości rozliczenia
się Zamawiającego z m.st. Warszawą ze swoich obowiązków.

Zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp, poprzez niesprecyzowanie
mechanizmu rozdziału strumienia odpadów pochodzących z dzielnic Ursynów i Wilanów na
poszczególne części zamówienia, zarówno w części zamówienia gwarantowanego, jak
i objętego prawem opcji.
Zarzut w ocenie Izby jest niezasadny.
Zgodnie z treścią pkt 6 OPZ, „Odpady do zagospodarowania będą przekazywane
sukcesywnie w ilościach zależnych od ilości odpadów wytworzonych przez mieszkańców
dzielnic Ursynów, Wilanów.” Postanowienie to określa, że odpady będą przekazywane
stopniowo, w sposób ciągły w każdej z części (zadań), zgodnie z ilościami odpadów
odebranych z terenu dzielnic Ursynów, Wilanów. „Sukcesywnie” oznacza dokonywanie
etapami, stopniowo.
Podkreślić w tym miejscu należy, że rzeczywista ilość odpadów zależna
b
ędzie od ilości odpadów wytworzonych przez mieszkańców ww. dzielnic na co Zamawiający
nie ma wpływu.
Izba uznała, że wprowadzenie postanowień dotyczących sposobu rozdziału strumienia
odpadów na poszczególne części zamówienia postulowanych przez Odwołującego nie jest
odpowiednim rozwiązaniem w przedmiotowym postępowaniu. Mając na uwadze zmienność
strumienia odpadów, wprowadzenie proponowanego przez Odwołującego zapisu zgodnie z
postulatem dotyczącym dostarczania odpadów w sposób stały w każdym kolejnym dniu
realizacji do wykonawców realizujących kolejne części zamówienia, będzie prowadziło do
uprzywilejowania części wykonawców oraz gorszych warunków realizacji dla pozostałych.
Natomiast postulowane
przez Odwołującego przerwanie realizacji w przypadku osiągnięcia w
danej części zamówienia limitu gwarantowanej części zamówienia, aż do czasu osiągniecia w
każdej części zamówienia wskazanego limitu, zostało uwzględnione w treści SIWZ.
Zamawiający jest bowiem uprawniony do przerwania realizacji umowy w momencie
osiągniecia gwarantowanej ilości odpadów. Nie ma zatem potrzeby doprecyzowania
postanowień w sytuacji, gdy są one zawarte w SIWZ.
Zamawiający słusznie wskazywał, że w jego interesie leży osiągnięcie w każdej części
zamówienia wskazanego gwarantowanego (minimalnego) zakresu zamówienia, wobec czego
dodatkowe postanowienia
w tym zakresie są zbędne. W postępowaniu przyjęty został rozdział
dziennego strumienia w zbliżonej ilości dla wszystkich zadań. Podmiot odbierający jest w
stanie dzienne różnice korygować dostawami w kolejnych dniach aż do osiągnięcia w każdej
części zamówienia wskazanego gwarantowanego (minimalnego) zakresu zamówienia,
uwzględniając dzienny limit przyjęć poszczególnych instalacji. Podział strumienia na tonaże
roczne wynoszące 10 tys. Mg daje możliwość udziału mniejszych instalacji.

Zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i
art. 353
1
k.c., poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób niejasny i nieprecyzyjny jak
również poprzez sporządzenie wzoru umowy (Część V SIWZ IPU) w sposób naruszający
zasady współżycia społecznego i rażąco naruszający równowagę stron umowy o udzielenie
zamówienia publicznego oraz skutkujący przeniesieniem na wykonawcę ryzyka związanego z
realizacją przedmiotu zamówienia, wskutek wprowadzenia jednostronnego i uznaniowego
prawa Zamawiającego do zlecenia wykonania przedmiotu umowy innemu wykonawcy tzw.
wykonawstwo zastępcze, niezależnie od rodzaju i stopnia naruszenia zobowiązań umownych
przez w
ykonawcę po uprzednim wyznaczeniu terminu dodatkowego nie dłuższego niż 2 dni
robocze (
§ 2 ust. 34 Część V SIWZ IPU).
Zarzut jest bezpodstawny. Możliwość zlecenia wykonania zastępczego na wypadek
niewykonywania lub nienależytego wykonania umowy przez wykonawcę jest standardowym
postanowieniem umownym. Możliwość zlecenia wykonania zastępczego występuje po
bezskutecznym upływie dodatkowego terminu, w którym wykonawca może usunąć powstałe
nieprawidłowości. Z uwagi na charakter i specyfikę przedmiotu zamówienia Zamawiający nie
może dopuścić do wystąpienia jakiegokolwiek ryzyka przerwania świadczenia usługi czy też
jej nienależytego wykonywania. Wskazany przez Zamawiającego termin 2 dni roboczych na
usunięcie naruszeń jest odpowiedni i wystarczający. Wskazać przy tym należy, że usługa w
zakresie zagospodarowania odpadów jest bezpośrednio związana z odbiorem odpadów
wytwarzanych przez właścicieli nieruchomości na terenie m.st. Warszawy, dlatego brak
możliwości zagospodarowania odpadów spowoduje brak możliwości odbioru odpadów, co z
kolei doprowadzi do wystąpienia zagrożenia epidemiologicznego w Warszawie. Zamawiający
nie może zatem doprowadzić do sytuacji, że nie będą zagospodarowywane odpady, stąd
możliwość zlecenia wykonania zastępczego.
Zauważyć należy, że Odwołujący nie określił w odwołaniu, które jego zdaniem
obowiązki umowne mają ten walor, że ich niedopełnienie powinno skutkować możliwością
wdrożenia wykonania zastępczego. Potwierdza to zatem, że zakres obowiązków wykonawcy
w ramach przedmiotowego zamówienia jest jasny i precyzyjny, a ich waga dla prawidłowego
wykonania zamówienia i osiągnięcia celu postępowania jest równie istotna.
Zamawiający wydatkuje środki publiczne mieszkańców m.st. Warszawy, którzy
finansują gospodarkę odpadami i jego zadaniem jest zabezpieczenie interesów mieszkańców,
bezpieczeństwa i zdrowia publicznego oraz realizacji własnych interesów jako
Zamawiającego. Zamawiający nie może ponosić ryzyka niewykonania lub nienależytego
wykonania umowy, kosztem stworzenia
Odwołującemu najbardziej dogodnych i najmniej
ryzykownych warunk
ów realizacji zamówienia, gdyby nie podołał on swoim obowiązkom.
Żądanie wydłużenia terminu do 7 dni roboczych na usunięcie nieprawidłowości nie
zostało przez Odwołującego w żaden sposób uzasadnione, podobnie jak to, z jakich powodów

2
dni na usunięcie naruszeń jest, zdaniem Odwołującego, niewystarczające. Tymczasem,
charakter przedmiotu zamówienia przesądza, że większość obowiązków wykonawcy musi być
realizowana na bieżąco, w sposób nieprzerwany, ponieważ bezpośrednio wpływa to na
prawidłowość realizacji odbioru odpadów z terenu m.st. Warszaw. Termin 7 - dniowy w
praktyce oznaczałby znaczne ryzyko dla bezpieczeństwa epidemicznego mieszkańców m.st.
Warszawy. W ocenie Izby,
nie można zgodzić się z Odwołującym, że przytoczone wyżej
postanowienie
przyznaje Zamawiającemu prawo do stosowania uznaniowo wykonawstwa
zastępczego, niezależnie od rodzaju i stopnia naruszenia zobowiązań umownych przez
wykonawcę, co prowadzić może do faktycznej zmiany podmiotu realizującego zamówienie
publiczne przy jakimkolwiek, nawet nieistotnym z punktu widzenia realizacji zamówienia,
obowiązku umownym. Nie sposób też zarzucić Zamawiającemu naruszenia zasad współżycia
społecznego, skoro żadna taka zasada nie została wskazana przez Odwołującego.
Izba stw
ierdziła, że postanowienie § 2 pkt 34 IPU w zakresie kwestionowanym przez
Odwołującego jest zgodne z obowiązującymi regulacjami prawa oraz nie stanowi przyznania
Zamawiającemu niewspółmiernie dużych i nieadekwatnych do potrzeb uprawnień do
kształtowania sposobu wykonania umowy, kosztem interesu wykonawcy.

Zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i
art. 353
1
k.c. w zakresie uregulowanym w § 3 ust. 5 IPU, tj. możliwości żądania przez
Zamawiającego zwrotu nadpłaconej kwoty oraz pomniejszania kolejnych płatności o
stwierdzoną różnicę wynagrodzenia.
Zarzut nie zasługuje na uwzględnienie. Zamawiający prowadzi postępowanie na mocy
uchwały Nr LII/ 1251/2017 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 6 lipca 2017 r. w
sprawie wyboru sposobu i formy wykonywania zadania własnego m.st. Warszawy
polegającego na zagospodarowaniu odpadów komunalnych. Przedmiotowa umowa jest ściśle
powiązana z warunkami ww. powierzenia. Odwołujący nie może oczekiwać, że Zamawiający
będzie podejmował nieracjonalne ekonomicznie decyzje i ustalał niekorzystne dla siebie
warunki wykonania zamówienia. Jak wyjaśnił Zamawiający, zgodnie z warunkami powierzenia
Zamawiający za świadczenie usług publicznych otrzymuje „wynagrodzenie” od Miasta. Zasady
i tryb wypłacania wynagrodzenia zostały wskazane w § 6 umowy wykonawczej. Zgodnie z
postanowieniem § 6 ust 9, wysokość „wynagrodzenia” (wysokość dopłaty) będzie korygowana
na podstawie zaakceptowanych przez Miasto sprawozdań kwartalnych o rodzajach i ilościach
odpadów przyjętych do zagospodarowania sporządzanych przez Zamawiającego i
przedkładanych Miastu w terminach, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 7. Sprawozdanie
kwartalne Zamawiającego winno być uzgodnione w terminie 4 miesięcy od dnia jego złożenia.
Analogiczne sprawozdanie kwartalne przedkłada Zamawiającemu wykonawca i w tym
przypadku okres ostatecznego uzgodnienia wynosi 3 miesiące od dnia złożenia sprawozdania.

S
prawozdanie miesięczne wykonawcy stanowi podstawę wystawienia faktury. Podawane
przez wykonawcę w sprawozdaniu miesięcznym informacje o zagospodarowaniu przyjętych
odpadów stanowią jedynie deklarację, a płatność ma de facto charakter zaliczkowy.
Dokumenty, na podstawie których można zweryfikować prawidłowość zagospodarowania
odpadów, stanowią załącznik i integralną część sprawozdania kwartalnego, sporządzanego
zgodnie ze wzorem określonym w załączniku nr 5 do umowy. Pełna weryfikacja
zagos
podarowania odpadów przyjętych w poszczególnych miesiącach kwartału następuje w
procesie weryfikacji sprawozdania kwartalnego. Z uwagi na fakt,
że Zamawiający wcześniej
weryfikuje i uzgadnia sprawozdanie kwartalne z w
ykonawcą aniżeli z Miastem, skarżone
postanowienie SIWZ daje mu możliwość reakcji w sytuacji, gdy Miasto zakwestionuje dane
przekazane przez wykonawc
ę.
Z
godnie z ugruntowanym orzecznictwem Krajowej Izby Odwoławczej podkreśla się, że
opis
przedmiotu zamówienia powinien odzwierciedlać uzasadnione potrzeby zamawiającego,
jako że zamawiający jest gospodarzem postępowania i ma prawo tak opisać przedmiot
zamówienia, aby był on adekwatny do celu, któremu służy dane postępowanie o udzielenie
zamówienia. Jeśli potrzeby zamawiającego uzasadnione są szczególną sytuacją lub
szczególnymi względami, wówczas nie można uznać, aby Zamawiający działał w sposób
ograniczający konkurencyjność i naruszył art. 29 ust. 2 i art. 7 ust. 1 Pzp
Jak wyjaśnił Zamawiający, co znajduje potwierdzenie w przedstawionych
dokumentach,
k
westionowane przez Odwołującego postanowienie stanowi dla
Zamawiającego narzędzie do weryfikacji prawidłowości realizacji umów na zagospodarowanie
odpadów. Prawo Zamawiającego do weryfikacji rozliczonej masy odpadów, w tym weryfikacji
masy odpadów przyjętych do instalacji z masą odpadów odebranych z terenu m.st. Warszawy
(pkt 46 OPZ i
§ 3 ust. 5) służyć ma także kontroli, czy odpady faktycznie pochodzą z terenu
m.st. Warszawy, co stanowi uzasadniony interes i potrzeby
Zamawiającego.
Izba nie podzieliła stanowiska Odwołującego, iż zapis ten wprowadza nieograniczone
uprawnienie dla Zamawiającego do ingerencji w zapłacone wykonawcy uprzednio
wynagrodzenie.
Zauważyć należy, że Zamawiający może działać wyłącznie w granicach
prawa i wiążącej go umowy z m.st. Warszawa, zatem uprawnienie do rzetelnego rozliczenia
umowy
w żaden sposób nie zagraża ani narusza interesów wykonawców, nie ogranicza kręgu
podmiotów zainteresowanych udziałem w postępowaniu oraz nie utrudnia uczciwej
konkurencji, a w
konsekwencji nie narusza art. 29 ust. 1 i 2 Pzp, ani innych przywoływanych
przepisów.

Zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i
art. 353
1
k.c.
w zakresie uregulowanym w § 2 ust. 6 i § 8 ust. 5 IPU, tj. w zakresie prawa

Zamawiającego do przedłużenia terminu na dokonanie akceptacji nowej instalacji bez
wskazania okresu przedłużenia.
W ocenie Izby, zarzut jest nieuzasadniony.
Jak wynika z treści § 8 ust. 5 IPU,
Zamawiający zobowiązał się dokonać weryfikacji w terminie do 5 dni roboczych od otrzymania
kompletnych dokumentów, tj. zaktualizowanego oświadczenia o miejscu przetwarzania
odpadów, oraz kompletnych dokumentów potwierdzających uprawnienie nowego
podwykonawcy do zagospodarowania odpadów, zgodnie z wymaganiami prawa, o których
mowa w ust. 2 i/lub ust. 3.
Po dokonaniu weryfikacji Zamawiający przekaże wykonawcy
informacje o akceptacji lub braku akceptacji dla zmiany podwykonawcy, zaś w przypadku
ot
rzymania niekompletnych dokumentów Zamawiający wezwie wykonawcę do przedłożenia
kompletu dokumentów. Wydłużenie procesu weryfikacji następuje, zgodnie z powyższym, w
przypadku niedopełnienia formalności przez wykonawcę. Sformułowanie „Wskazany okres
może ulec zmianie o czym Zamawiający poinformuje Wykonawcę pisemnie” nie odnosi się do
czynności weryfikacji możliwości wprowadzenia i zmiany podwykonawcy lecz do czasu
dostarczania odpadów do pierwotnie wskazanej lokalizacji (instalacji lub stacji
przeładunkowej). Należy zatem przychylić się do stanowiska Zamawiającego, że Odwołujący
błędnie interpretuje powyższe postanowienie IPU.

Zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i
art. 353
1
k.c. w zakresie braku prawa rozwiązania umowy przez wykonawcę.
Zarzut nie jest zasadny.
W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego
zadaniem Zamawiającego jest zapewnienie realizacji określonego celu publicznego i wszelkie
instrument
y umowne powinny sprzyjać realizacji tego zadania. Z orzecznictwa KIO wynika, że
nie jest uzasadnione dążenie i oczekiwanie wykonawcy do uzyskania pełnej symetrii stron w
umowie w sprawie zamówienia publicznego. Podkreślić należy, że w odniesieniu do zamówień
publicznych zasada swobody umów i równości stron stosunku zobowiązaniowego (art. 353
1
k.c.) podlega modyfikacji i specyficznemu ograniczeniu. Nierówność stron umowy w sprawie
zamówienia publicznego wynika wprost z przepisów ustawy Pzp, które zastrzegają określone
uprawnienia dla zamawiającego (tak: wyrok KIO z dnia 5 marca 2014 r. sygn. akt KIO 283/14).
Nie ma zatem obowiązku każdorazowego zapewnienia symetrii zobowiązań i uprawnień obu
stron, ponieważ realizują one inne zadania, w szczególności wykonawcy nie wykonują zadań
publicznych.
Biorąc pod uwagę, że w przedmiotowym postępowaniu realizacja umowy obejmuje
okres 12 miesięcy, a Zamawiający uregulował sytuacje awaryjne, gdy dotychczasowe
instalacje nie mogą przetwarzać odpadów, zatem nie zachodzą okoliczności, które w sposób
nieprzezwyciężalny (także w zakresie ewentualnej zmiany przepisów prawa) uniemożliwiałyby
w
ykonawcy realizację zamówienia. Nie stanowi naruszenia prawa taka regulacja warunków

umowy, gdy w perspektywie zaledwie 12 miesięcy wykonawca zobowiązany jest do
zapewnienia
nieprzerwanego wykonywania usługi zagospodarowania odpadów.

Zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i
art. 353
1
k.c. w zakresie zastrzeżenia kar umownych tylko na rzecz Zamawiającego oraz
wprowadzenia wielu kar umownych,
według oceny Odwołującego, wygórowanych, a także
niewprowadzenia
limitu kar umownych w wysokości 10%..
P
odtrzymując argumentację wskazaną powyżej, Izba uznała powyższe zarzuty za
niezasadne.
W pierwszej kolejności należy wskazać, że Odwołujący nie uzasadnił żądań w
powyższym zakresie obiektywnymi okolicznościami. Ponadto, w umowie o udzielenie
zamówienia publicznego nie ma obowiązku zastrzeżenia kar umownych na rzecz
Zamawiającego.
Zamawiający w sposób uzasadniony zastrzegł kary umowne wobec wykonawcy, biorąc
pod uwagę szczególny charakter i doniosłość prawidłowej realizacji przedmiotu zamówienia.
Kary umowne zostały zastrzeżone za niewykonywanie kluczowych obowiązków wykonawcy,
wyni
kających z umowy oraz obowiązujących przepisów prawa, zatem żądanie np. wykreślenia
kary umownej za zagospodarowanie odpadów z naruszeniem podstawowych obowiązków
umownych nie znajduje uzasadnienia.
W odniesieniu do postanowień § 6 ust. 3 pkt 2,3,6, 7,8,9 i 10 IPU, żądanie
Odwołującego dotyczące dodania sformułowania „z przyczyn leżących po stronie Wykonawcy”
nie uwzględnia okoliczności, że w § 6 ust. 3 pkt 6 i 7 IPU zostało ono przez Zamawiającego
zawarte. W odniesieniu do
postanowień § 6 ust. 3 pkt 2, 3, 9 i 10 IPU Izba stwierdziła, że kary
umowne
zostały określone w odniesieniu do realizacji obowiązków umownych zależnych od
wykonawcy, a zatem dotycz
ą sytuacji, gdy wystąpią przyczyny leżące po stronie wykonawcy.
Dodatkowo,
Zamawiający w § 6 ust. 5 IPU przewidział procedurę w celu wyjaśnienia przyczyn
mogących skutkować naliczeniem kar umownych. Wykonawca może szczegółowo uzasadnić
okoliczności związane z naliczeniem kary umownej, zatem w przypadku, gdy dane zdarzenie
będzie skutkiem okoliczności, które powstały z przyczyn niezależnych od wykonawcy, to kara
umowna nie zostanie naliczona. P
odkreślić należy, że zamawiający udzielając zamówień mają
obowiązek chronić w szczególności interes publiczny uzasadniający udzielenie danego
zamówienia, poprzez zabezpieczenie przed powstaniem szkód w wyniku nienależytego
wykonania umowy
. Podkreślić też należy, że kary umowne mają za zadanie dyscyplinować
wykonawcę do prawidłowej realizacji przedmiotu umowy. Wykonawca nie może zatem
zarzucać braku równowagi stron w umowie podnosząc, że kary umowne powinny mieć taką
wysokość, aby nie były uciążliwe dla wykonawcy, przeczy to bowiem samej istocie kar
umownych.
Odwołujący w żaden sposób nie wykazał, że Zamawiający naruszył w powyższym
zakresie przepisy prawa.

Biorąc pod uwagę stan rzeczy ustalony w toku postępowania, Izba orzekła, jak
w sentencji, na podstawie art. 192 ust. 1 Pzp.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy
Pzp oraz § 3 pkt 1 i 2 oraz § 5 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia
15 marca 2010 roku w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. Dz. U. z 2018
r., poz. 972).

Przewodniczący:

…………………………

Wcześniejsze orzeczenia:

• Sygn. akt KIO 1211/20 z dnia 2020-08-19
• Sygn. akt KIO 1229/20 z dnia 2020-08-14
• Sygn. akt KIO 1194/20 z dnia 2020-08-14
• Sygn. akt KIO 1752/20 z dnia 2020-08-14
• Sygn. akt KIO 1313/20 z dnia 2020-08-13