eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plBaza orzeczeń KIO2016 › Sygn. akt: KIO 2222/16
rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2016-12-09
rok: 2016
sygnatury akt.:

KIO 2222/16

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Agnieszka Trojanowska Członkowie: Anna Chudzik, Renata Tubisz Protokolant: Rafał Komoń

po rozpoznaniu na rozprawie w Warszawie w dniu 9 grudnia 2016 r. odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 25 listopada 2016r. przez
wykonawców
wspólnie ubiegaj
ących się o udzielenie zamówienia Stocznię Remontową Nauta
Spółka Akcyjna z siedzib
ą w Gdyni, ul. Waszyngtona 1 i Morską Stocznię Remontową
Gryfia Spółka Akcyjna z siedzib
ą w Szczecinie, ul. Ludowa 13 w postępowaniu
prowadzonym przez zamawiającego
Skarb Państwa- Inspektorat Uzbrojenia z siedzibą w
Warszawie, ul. Królewska 1/7

przy udziale
wykonawcy Remontowa Shipbuilding Spółka Akcyjna z siedzibą w
Gda
ńsku, ul. Swojska 8 zgłaszającego swoje przystąpienie w sprawie sygn. akt KIO
2222/16 po stronie zamawiającego

orzeka:

1. uwzgl
ędnia odwołanie nakazując zamawiającemu unieważnienie czynności
wyboru oferty najkorzystniejszej, powtórzenie czynno
ści badania i oceny ofert,
w tym dokonanie czynno
ści wezwania wykonawcy Remontowa Shipbuilding
Spółka Akcyjna z siedzib
ą w Gdańsku, ul. Swojska 8 do uzupełnienia
pełnomocnictwa dla M. F. w trybie art. 26 ust. 3 ustawy w pozostałym zakresie
odwołanie oddala,

2. Kosztami postępowania obciąża
wykonawcę Remontowa Shipbuilding Spółka
Akcyjna z siedzib
ą w Gdańsku, ul. Swojska 8 i
2.1 Zalicza na poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000zł. 00 gr.

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez
wykonawców
wspólnie ubiegaj
ących się o udzielenie zamówienia Stocznię Remontową
Nauta Spółka Akcyjna z siedzib
ą w Gdyni, ul. Waszyngtona 1 i Morską
Stoczni
ę Remontową Gryfia Spółka Akcyjna z siedzibą w Szczecinie, ul.
Ludowa 13
tytułem wpisu od odwołania
2.2 Zasądza od
wykonawcy Remontowa Shipbuilding Spółka Akcyjna z siedzibą
w Gda
ńsku, ul. Swojska 8 na rzecz wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia Stoczni
ę Remontową Nauta Spółka Akcyjna z
siedzib
ą w Gdyni, ul. Waszyngtona 1 i Morską Stocznię Remontową Gryfia
Spółka Akcyjna z siedzib
ą w Szczecinie, ul. Ludowa 13 kwotę 18 600zł. 00 gr
(słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy) tytułem zwrotu
uiszczonego wpisu oraz kosztów zastępstwa prawnego.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm. z 2016r. poz. 831, 996, 1020, 1250, 1265,
1579) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za
pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w
Warszawie.

Przewodnicz
ący: ……………
Członkowie:
…………….

…………….



Sygn. akt KIO 2222/16
Uzasadnienie

Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie negocjacji z ogłoszeniem na
zabezpieczenie techniczne i prowadzenie działań ratowniczych na morzu pk. „Holownik”
zostało wszczęte ogłoszeniem opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z
dnia 27 grudnia 2014r. za numerem 2014/S 249-441915.
W dniu 16 listopada 2016r. zamawiający przekazał wykonawcom informację o wyniku
postępowania, w tym o wyborze jako najkorzystniejszej oferty wykonawcy Remontowa
Shipbuilding Spółka Akcyjna z siedzibą w Gdańsku, ul. Swojska 8 oraz o odrzuceniu oferty
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Stocznię Remontową
Nauta Spółka Akcyjna z siedzibą w Gdyni, ul. Waszyngtona 1 i Morską Stocznię Remontową
Gryfia Spółka Akcyjna z siedzibą w Szczecinie, ul. Ludowa 13 na podstawie art. 89 ust. 1
pkt. 6 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r.,
poz. 2164 ze zm. z 2016r. poz. 831, 996, 1020, 1250, 1265, 1579 – dalej ustawy) z uwagi na
zastosowanie stawki 0% podatku od towarów i usług VAT, podczas gdy prawidłowo
wykonawcy powinni zastosować stawkę 23%.
W dniu 25 listopada 2016r. wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia
Stocznię Remontową Nauta Spółka Akcyjna z siedzibą w Gdyni, ul. Waszyngtona 1 i Morską
Stocznię Remontową Gryfia Spółka Akcyjna z siedzibą w Szczecinie, ul. Ludowa 13 – dalej
odwołujący wnieśli odwołanie. Odwołanie zostało podpisane przez pełnomocnika
działającego na podstawie pełnomocnictwa z dnia 21 listopada 2016r. udzielonego przez
Stocznię Remontową Nauta i podpisanego przez prezesa i wiceprezesa zarządu zgodnie z
zasadami reprezentacji ujawnionymi w KRS, z którego odpis załączono oraz na podstawie
pełnomocnictwa z dnia 21 listopada 2016r. udzielonego przez Stocznię Remontową Gryfia i
podpisanego przez prezesa i członka zarządu, zgodnie z zasadami reprezentacji
ujawnionymi w KRS, z którego odpis dołączono. Kopię odwołania złożono u zamawiającego
w dniu 25 listopada 2016r.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów:
1.
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy w zw. z art. 6 k.c. przez
odrzucenie oferty odwołującego z powodu błędu w obliczeniu ceny wynikającego z
zastosowania nieprawidłowej stawki podatku VAT, podczas gdy statek będący przedmiotem
zamówienia stanowi statek ratowniczy morski, którego dostawa jest opodatkowana stawką
podatku VAT w wysokości 0%;
2.
art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy w zw. z art. 58 § 1 k.c. przez zaniechanie odrzucenia oferty
przystępującego pomimo tego, że oferta jest nieważna z uwagi na jej sporządzenie z
naruszeniem zasad reprezentacji tej spółki;

3.
art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 82 ust. 2 ustawy (w brzmieniu sprzed dnia 28
lipca 2016 roku) w zw. z art. 78 § 1 k.c. przez zaniechanie odrzucenia oferty przystępującego
pomimo tego, że została sporządzona niezgodnie z ustawą;
4.
art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z pkt VI.4 siwz w zw. z pkt VI.6 siwz przez
zaniechanie odrzucenia oferty przystępujący pomimo tego, że została sporządzona
niezgodnie z wymogami siwz;
5.
art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z pkt VI.4 siwz w zw. z pkt VI.5 siwz przez
zaniechanie odrzucenia oferty przystępującego pomimo dołączenia do oferty załączników
wypełnionych niezgodnie z wymaganiami siwz;
6.
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy przez zaniechanie odrzucenia oferty przystępującego oraz
oferty konsorcjum wykonawców Stoczni Marynarki Wojennej S.A. w upadłości likwidacyjnej z
siedzibą w Gdyni i Damen Shipyards Gdynia S.A. z siedzibą w Gdyni pomimo tego, że
zaoferowane ceny zostały obliczone przez wykonawców przy zastosowaniu stawki podatku
VAT w wysokości 23%, podczas gdy przedmiot zamówienia powinien być objęty stawką
podatku VAT w wysokości 0%, co skutkowało błędem w obliczeniu cen;
7.
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy przez zaniechanie odrzucenia oferty przystępującego
pomimo tego, że oferta w zakresie wysokości ceny jest wewnętrznie sprzeczna, jak również
cena została błędnie obliczona tj. pozostaje w sprzeczności z danymi wynikającymi z
kalkulacji kosztów i zestawienia kosztów;
8.
art. 96 ust. 1 ustawy w zw. z § 3 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów
z dnia 26 października 2010 roku w sprawie protokołu postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego przez dokonanie wyboru oferty pomimo tego, że do dnia 16
listopada 2016 roku zamawiający nie zakończył postępowania, co wynika z braku podpisu
sekretarza komisji w protokole postępowania w miejscu przeznaczonym na zatwierdzenie
wyniku postępowania (poz. 19 protokołu).
Odwołujący podniósł, że jego interes w uzyskaniu zamówienia został naruszony przez
zamawiającego, gdyż jego oferta nie polegała odrzuceniu i powinna zostać uznana za
najkorzystniejszą, w szczególności z tego względu, że pozostałe oferty podlegały
odrzuceniu. W związku z tym zachodzi możliwość doznania przez odwołującego szkody.
Wniósł o:
1.
dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu budowy statków
na okoliczność, czy jednostka, będąca przedmiotem zamówienia jest statkiem ratowniczym
morskim;
2.
dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z indywidualnej interpretacji podatkowej o
wydanie której Stocznia Remontowa NAUTA S.A. z siedzibą w Gdyni wystąpiła w dniu 8
listopada 2016 roku do Ministra Finansów na okoliczność podlegania przedmiotu
zamówienia opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 0%;

3.
dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z dokumentów załączonych do
niniejszego odwołania na okoliczności wskazane w uzasadnieniu.
Nadto o nakazanie zamawiającemu:
1.
unieważnienie czynności wyboru wykonawcy;
2.
odrzucenie oferty złożonej przez przystępującego
3.
wybór oferty odwołującego;
4.
obciążenie kosztami postępowania odwoławczego zamawiającego, w tym zasądzenie
od zamawiającego na rzecz odwołującego kosztów związanych z uczestnictwem w
postępowaniu przed Krajową Izbą Odwoławczą.
W uzasadnieniu zarzutów odwołania odwołujący podniósł, iż wbrew stanowisku
zamawiającego nie zachodziły podstawy do odrzucenia oferty odwołującego na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy
Odwołujący podkreślił, iż w uzasadnieniu przyjętego stanowiska w zasadzie zamawiający
wskazał wyłącznie na to, że:
1.
główne przeznaczenie statku określono jako „zapewnienie możliwości świadczenia
szerokiego zakresu prac holowniczych dla okrętów i pomocniczych jednostek pływających",
co rzekomo wynika z pkt 3.1.1 SOPZ;
2.
odwołujący powinien dysponować dowodami potwierdzającymi prawidłowość
zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w dacie składania oferty.
Zdaniem odwołującego, argumenty podniesione przez zamawiającego w zawiadomieniu o
rozstrzygnięciu postępowania są bezpodstawne, co skutkowało rażącym naruszeniem art. 89
ust. 1 pkt 6 ustawy
Odwołujący podtrzymał stanowisko, iż przedmiot zamówienia stanowił statek ratowniczy
morski, a nie holownik, jak przyjmuje zamawiający. W tym zakresie odwołujący przedstawił
wyczerpującą argumentację w piśmie z dnia 22 września 2016 roku, stanowiącym
odpowiedź odwołującego na wezwanie zamawiającego do złożenia wyjaśnień w trybie art.
87 ustawy i ponowne przywoływanie jej w tym miejscu w całej rozciągłości nie jest celowe.
Odnosząc się zaś do argumentacji zamawiającego wskazał, iż wbrew stanowisku
zamawiającego w żadnym dokumencie przetargowym zamawiający nie wskazał, aby
głównym przeznaczeniem statku było wykonywanie prac holowniczych. W szczególności
redakcja pkt 3.1 SOPZ przeczy temu twierdzeniu, gdyż z tego punktu SOPZ wynika wprost,że wymienione w nim funkcje zostały opisane w sposób równorzędny, bez przyznawania
funkcji dominującej cesze opisanej w punkcie 1. Co więcej, zdecydowana większość z
funkcjonalności opisanych w punkcie 3.1 SOPZ świadczy o tym, że statek będzie
wykorzystywany przede wszystkim w celach ratownictwa morskiego. Podkreślił przy tym, iż
sama możliwość holowania okrętów i jednostek pomocniczych wpisuje się w tzw. holowanie
ratownicze. Wskazuje na to nietypowe dla holowników wyposażenie statku w urządzenia,

które mają umożliwić i ułatwić prowadzenie akcji ratowniczych w możliwie szerokim zakresie,
a także celowe ograniczenie parametrów właściwych dla funkcji holowania względem
potencjalnych możliwości wynikających chociażby z wymiarów statku. W tym kontekście
zdaniem odwołującego istotnego znaczenia nabiera sam opis postępowania, którego
przedmiotem nie była dostawa jednostek typu holownik, lecz zabezpieczenie techniczne i
prowadzenie działań ratowniczych na morzu, co zdaniem odwołującego ma decydujące
znaczenie w określeniu jakiego rodzaju przeważające cechy posiadać będą jednostki
wybudowane w ramach przedmiotowego zamówienia.
Wskazał także, iż zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy podstawowym obowiązkiem
zamawiającego jest opisanie przedmiotu zamówienia w sposób jednoznaczny i
wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniając
wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty. Treść siwz
oraz załączników (szczególnie SOPZ) prowadzi do wniosku, iż w żadnym wypadku
przedmiot zamówienia nie został określony jako statek typu holownik. W związku z tym
odwołujący uważa, że był w pełni uprawniony do oceny funkcjonalności i przeznaczenia
jednostki na podstawie całokształtu dokumentów udostępnionych przez zamawiającego, tym
bardziej, iż docelowo to wykonawca, a nie zamawiający dokonuje klasyfikacji towaru w
celach podatkowych. Dodał, iż wskazany przez zamawiającego kod CPV nie pozwala na
ustalenie, że statek będący przedmiotem dostawy jest jednostką typu holownik (jak twierdzi
zamawiający) - przywołany przez zamawiającego kod CPV odnosi się bowiem do okrętów
pomocniczych, które to pojęcie nie ma charakteru ostrego, lecz wprowadza katalog otwarty
rodzajów jednostek mieszczących się w tym pojęciu.
Niezależnie od powyższego, zdaniem odwołującego, przeprowadzenie dowodu z opinii
biegłego z zakresu budowy statków pozwoli na jednoznaczne ustalenie, jakiego rodzaju
statkiem jest przedmiot zamówienia, tym bardziej, że prawidłowe oznaczenie rodzaju statku
ma decydujące znaczenie przy określeniu stawki podatku VAT, która powinna była być
zastosowana przy obliczaniu ceny przez wykonawców.
Przechodząc do kwestii zastosowania przez odwołującego stawki podatku VAT w wysokości
0%, w pierwszej kolejności odwołujący wskazał, że zamawiający w siwz nie określił
wysokości stawki tego podatku, jaka powinna zostać przyjęta dla potrzeb sporządzenia
oferty.
Odwołujący podkreślił, iż na gruncie polskiego prawa podatkowego, dla określenia stawki
podatku VAT ma znaczenie wyłącznie Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, a nie kody CPV
- vide: wyrok KIO z dnia 1 lutego 2011 roku sygn. KIO 108/11.
W związku z tym odwołujący był uprawniony do dokonania klasyfikacji towaru będącego
przedmiotem umowy i na tej podstawie powinien przyjąć właściwą stawkę podatku VAT dla
potrzeb obliczenia ceny. W ocenie odwołującego, złożone w toku postępowania wyjaśnienia

dotyczące wątpliwości zamawiającego co do prawidłowości zastosowania stawki podatku
VAT w wysokości 0% byty wyczerpujące i powinny zostać uznane przez zamawiającego jako
wystarczające do przyjęcia, iż złożona oferta zawiera prawidłowo obliczoną cenę (tj. przy
zastosowaniu stawki podatku VAT w wysokości 0%).
Odwołujący zakwestionował przy tym twierdzenie zamawiającego, że wykonawca powinien
dysponować dowodami potwierdzającymi prawidłowe sklasyfikowanie towaru, czy też
wiążącą interpretację podatkową na dzień składania oferty. Przeczą temu zarówno
obowiązujące przepisy ustawy, które nie wprowadzają tego rodzaju ograniczeń dla
wykonawców, jak również przepisy o statystyce publicznej i Ordynacja podatkowa, które
pozostawiają podatnikowi dowolność w zakresie wyboru momentu wystąpienia o wydanie
odpowiednich interpretacji przez właściwy organ. Ponadto odwołujący podkreślił, że za
powszechne i dopuszczalne należy uznać sytuacje, w których dopiero w toku postępowania
czy to przed zamawiającym (po złożeniu oferty), czy to dopiero przed Krajową Izbą
Odwoławczą występuje się i przeprowadza dowody z dokumentów w postaci opinii GUS, czy
też indywidualnej interpretacji podatkowej - vide: wyrok KIO z dnia 18 grudnia 2009 roku
sygn. KIO/UZP 1660/09.
W tym kontekście odwołujący podniósł, iż w dniu 7 listopada 2016 roku zamawiający
otrzymał od odwołującego opinię Urzędu Statystycznego w Łodzi z dnia 26 października
2016 roku, w której organ potwierdził prawidłowość dokonanej przez odwołującego
klasyfikacji towaru (będącego przedmiotem niniejszego postępowania) jako „pogłębiarki,
latarniowce, dźwigi pływające i pozostałe jednostki pływające" - PKWiU 30.11.33.0 (wniosek
oraz odpowiedź organu w załączeniu). Z przedmiotowej informacji Urzędu Statystycznego w
Łodzi wynika zaś, iż przedmiot zamówienia nie powinien być klasyfikowany jako holownik -
PKWiU 30.11.32.0, co podważa stanowisko zamawiającego w tym zakresie. Podniósł, iż
zamawiający w ogóle nie odniósł się do przedmiotowego dokumentu, który - zdaniem
odwołującego - co najmniej uprawdopodobnia prawidłowość zastosowania stawki podatku
VAT w wysokości 0%. Podkreślił, iż organ dokonując oceny przedmiotu zamówienia
dysponował opisem funkcjonalności statku zawartym przez zamawiającego w ogłoszeniu o
zamówieniu i siwz.
Odwołujący podniósł, iż na podstawie powyższej informacji klasyfikacyjnej wystąpił w dniu 8
listopada 2016 roku do Ministra Rozwoju i Finansów o wydanie indywidualnej interpretacji
podatkowej (w załączeniu wniosek). Niemniej do chwili obecnej wniosek nie został
rozpoznany.
Zgodnie jednak z orzecznictwem KIO uzyskiwane przez zamawiającego, czy też wykonawcę
interpretacje statystyczne oraz podatkowe wielokrotnie miały decydujące znaczenie dla
rozstrzygnięcia sprawy - vide: wyrok KIO z dnia 18 grudnia 2009 roku sygn. KIO/UZP
1660/09, wyrok KIO z dnia 6 lutego 2009 roku sygn. KIO/UZP 119/09, wyrok KIO z dnia 9

lipca 2014 roku sygn. KIO 1301/14, wyrok KIO z dnia 19 marca 2010 roku sygn. KIO/UZP
205/10. Mowa przy tym zarówno o interpretacjach uzyskanych na potrzeby prowadzonego
postępowania, jak i wydanych w innych sprawach. W chwili obecnej zdaniem odwołującego
należy przyjąć, iż odwołujący przedstawił dowody, które co najmniej uprawdopodobniają
prawidłowość zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0%. Natomiast zamawiający
poza odwołaniem się do podstawowej stawki podatku VAT, nie przedstawił żadnych
dodatkowych dowodów podważających ofertę odwołującego. Odwołujący wskazał, iż zarzut
wadliwości obliczenia ceny (podstawy odrzucenia oferty) powinien zostać - zgodnie z art. 6
k.c. udowodniony przez zamawiającego. Dlatego, w ocenie odwołującego, przeprowadzenie
dowodu z interpretacji podatkowej, o co wystąpił odwołujący, jest w pełni uzasadnione i
powinno nastąpić przed rozstrzygnięciem niniejszej sprawy, bowiem będzie miało istotny
wpływ na jej wynik.
Odwołujący podkreślił także, iż uzyskanie przedmiotowej interpretacji podatkowej jest
uzasadnione z tego względu, iż wyłącznie organy podatkowe posiadają uprawnienia i
kompetencje do rozstrzygania spraw podatkowych. Kompetencji takiej nie posiada w
szczególności zamawiający, który - co istotne - jest wyłącznie odpowiedzialny za powstałe w
toku niniejszego postępowania wątpliwości - zamawiający ani bowiem nie określił stawki
podatku VAT, która miałaby mieć zastosowanie do przedmiotu zamówienia, ani nie opisał
przedmiotu zamówienia w sposób jednoznaczny, wykluczający wszelkie wątpliwości co do
rodzaju statku, jaki jest przedmiotem zamówienia.
Odwołujący stoi na stanowisku, że wykazał, iż przedmiot zamówienia stanowi morski statek
ratowniczy, a jego dostawa na rzecz zamawiającego powinna podlegać opodatkowaniu
stawką VAT w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o VAT, który
zacznie obowiązywać z dniem 1 stycznia 2017 roku.
Zdaniem odwołującego, nie mniej istotnym zagadnieniem prawnym występującym w
niniejszej sprawie jest także kwestia wpływu zmiany przepisów prawa na treść oferty.
Analizując realia niniejszej sprawy zdaniem odwołującego należy bowiem wziąć pod uwagę,że w dniu 6 lipca 2016 roku została uchwalona ustawa o aktywizacji przemysłu okrętowego i
przemysłów komplementarnych. Przedmiotowa ustawa została opublikowana w Dzienniku
Urzędowym w dniu 10 sierpnia 2016 roku, a więc przed terminem składania ofert przez
wykonawców. Zgodnie z przepisami przejściowymi ustawa wejdzie w życie w dniu 1 stycznia
2017 roku.
W art. 20 tej ustawy przewidziano również zmiany w ustawie o podatku od towarów i. usług.
Wprowadzone zmiany - zgodnie z intencją ustawodawcy - doprowadziły do poszerzenia
katalogu dostaw, które objęte są stawką podatku VAT w wysokości 0%. Dotyczy to także
używanych na morzu statków ratowniczych morskich (PKWiU ex 30.11.33.0) - wprowadzenie
art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. b).

W oparciu o powyższe, w ocenie odwołującego, wykonawcy na potrzeby niniejszego
postępowania winni byli uwzględnić również w ofercie zmiany ustawy o podatku VAT, gdyż
przedmiotowe regulacje znajdą zastosowanie do dostawy przedmiotu zamówienia
(bezsporne pozostaje, że nie było jakichkolwiek możliwości by dostawa zamówionych
jednostek morskich została zrealizowana wcześniej niż 1 stycznia 2017 roku). W sytuacji
więc, w której istnieje pewność co do tego, że stan prawny ulegnie zmianie po dacie złożenia
oferty, zmiana taka powinna zostać uwzględniona już w dacie jej składania. Formułowanie
oferty na podstawie przepisów podlegających derogacji byłoby niecelowe i sprzeczne z ratio
legis ustawodawcy wyrażonej w wymienionej wyżej ustawie o aktywizacji przemysłu
okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Dodał, iż zamawiający nie przewidział w siwz postanowień przewidujących mechanizm
dostosowania wartości umowy do zmiany stawki podatku VAT. W siwz przewidziano jedynie
dopuszczalność zmiany umowy w takiej sytuacji, przy czym zmiana taka wymaga
konsensusu obu stron - innymi słowy wykonawca nie będzie zobligowany do obniżenia
wysokości wynagrodzenia o 23% równe stawce podatku VAT, która począwszy od dnia 1
stycznia 2017 roku wynosi 0%. Stąd też akceptacja przez zamawiającego oferty przy
zastosowaniu stawki podatku VAT w wysokości 23% byłoby działaniem wbrew własnemu
interesowi - w ostateczności bowiem na skutek zmiany prawa zamawiający zapłaciłby
wykonawcy wynagrodzenie w wysokości wyższej niż należne, gdyby przyjąć stawkę podatku
VAT obowiązującą w chwili wykonywania umowy.
Nadto zdaniem odwołującego, zamawiający dopuścił się naruszenia przepisów ustawy oraz
postanowień siwz przez zaniechanie odrzucenia oferty przystępujący, co skutkowało
sprzecznym z prawem wyborem przedmiotowej oferty jako n aj korzystniejszej.
W pierwszej kolejności odwołujący podniósł, iż o skutecznym złożeniu oferty przez
wykonawcę, będącego spółką kapitałową, można mówić wyłącznie w przypadku gdy
zostanie ona złożona przez osoby uprawnione do jej reprezentowania (uprawniony organ)
oraz zgodnie z zasadami reprezentacji takiej spółki. W odniesieniu do wymienionego
wykonawcy zgodnie z informacją ujawnioną w Krajowym Rejestrze Sądowym do
reprezentowania spółki (w tym składania oświadczeń woli) wymagane jest współdziałanie
prezesa i członka zarządu lub dwóch członków zarządu. Oznacza to, iż w spółce obowiązuje
tzw. reprezentacja łączna - w konsekwencji oświadczenia woli, aby mogły być uznane za
złożone w imieniu spółki w sposób ważny i skuteczny muszą pochodzić od co najmniej
dwóch członków zarządu.
Odwołujący podkreślił, iż zgodnie z pkt VI.4 siwz „ofertę należy składać na formularzu
ofertowym, którego wzór stanowi Załącznik nr 3 do siwz.". Natomiast zgodnie z pkt VI.6 siwz
„oferta musi być podpisana przez osoby uprawnione do reprezentowania Wykonawcy".
Z treści siwz (pkt VI.4) wynika wprost, iż podstawowym dokumentem ofertowym jest

formularz ofertowy. W przedmiotowym dokumencie zawarto bowiem oświadczenia o
złożeniu oferty, a w związku z tym skuteczne złożenie oświadczeń zawartych w
przygotowanym przez zamawiającego formularzu decyduje o dalszym uczestnictwie
wykonawcy w postępowaniu, a przede wszystkim przesądza o związaniu wykonawcy ofertą
wobec zamawiającego.
W tym miejscu odwołujący podniósł, iż wykonawca Remontowa Shipbuilding S.A. z siedzibą
w Gdańsku nie złożyła oferty w ramach niniejszego postępowania, albowiem formularz
ofertowy nie został podpisany zgodnie z zasadami reprezentacji spółki (w załączeniu do
odwołania odwołujący przedłożył kopię). Z treści wymienionego dokumentu wynika, iż podpis
pod ofertą złożył wyłącznie prezes zarządu spółki - pod ofertą brak jest podpisu drugiego
członka zarządu (na dokumencie widnieje wyłącznie pieczątka). Natomiast zgodnie z
zasadami reprezentacji spółki, prezes zarządu nie jest uprawniony do jej samodzielnej
reprezentacji.
W konsekwencji zgodnie z poglądami doktryny i orzecznictwa oświadczenie woli (w tym
wypadku oferta) złożone z naruszeniem zasad reprezentacji spółki kapitałowej jest nieważne
jako sprzeczne z prawem (art. 58 § 1 k.c.). W tym miejscu wskazać należy, iż Sąd Najwyższy
w wyroku z dnia 11 lipca 2012 roku (sygn, akt II CSK 744/11) uznał, że „czynność prawna
dokonana przez fałszywy organ osoby prawnej (art. 39 k.c.) jest bezwzględnie nieważna i nie
podlega konwalidacji, ponieważ art. 103 k.c., wobec braku luki w prawie, nie może do niej
znaleźć zastosowania nawet w drodze analogii.". Z uzasadnienia wyroku wynika między
innymi, że dopuszczenie możliwości stosowania na zasadzie analogii art. 103 § 1 i 2 k.c. do
sytuacji określonej hipotezą art. 39 § 1 k.c. skutkowałoby wprowadzeniem stanu daleko
idącej niepewności w obrocie gospodarczym, ponieważ potwierdzanie czynności prawnych
mogłoby zależeć od tego, czy skutki takiego potwierdzenia byłyby korzystne czy
niekorzystne dla strony uznanej za uprawnioną do dokonania potwierdzenia. Tego rodzaju
uznaniowość nie może być w ocenie odwołującego akceptowana w toku postępowań o
udzielenie zamówienia na podstawie ustawy ze względu na szczególny sposób wyboru
oferty i procedury prowadzącej do zawarcia umowy. Aprobata tego rodzaju działań
wykonawców prowadziłaby do paraliżu postępowania, zaś zamawiający w zasadzie nie
dysponowałby instrumentami prawnymi, które pozwalałyby wyegzekwowanie od wykonawcy
złożenia wiążącej oferty oraz zawarcia umowy, gdyż w zasadzie do tego momentu
wykonawca mógłby swobodnie decydować o tym, czy złożoną ofertę podtrzyma, czy też nie.
Zamawiający wyznaczył termin na złożenie oferty. Natomiast ewentualna dopuszczalność
konwalidacji czynności prawnej wywoływałaby skutek ex nunc, czyli na przyszłość, co byłoby
równoznaczne temu, że oferta (wskutek konwalidacji) zostałaby złożona po terminie
składania ofert, a więc podlegałaby zwrotowi w trybie art. 84 ustawy - nie podlegałaby
rozpatrzeniu i wyborowi.

Odwołujący podkreślił przy tym, iż kwestia dopuszczalności konwalidacji czynności prawnych
dokonanych przez spółkę kapitałową z naruszeniem zasad jej reprezentacji - w realiach
niniejszej sprawy - jest wykluczona, bowiem musiałaby dotyczyć czynności jednostronnej
jaką jest złożenie oferty. Tymczasem przepis art. 103 k.c. dotyczy wyłącznie czynności
dwustronnych. Natomiast zgodnie z art. 104 k.c. „jednostronna czynność prawna dokonana
w cudzym imieniu bez umocowania lub z przekroczeniem jego zakresu jest nieważna", W
tym zakresie przeciwne podglądy judykatury dopuszczające stosowanie w drodze analogii
art. 103 k.c. są bezprzedmiotowe jako nieznajdujące zastosowania do czynności
jednostronnych.
W tym kontekście oferta przystępującego w ocenie odwołującego powinna zostać uznana za
sporządzoną z naruszeniem ustawy oraz wymogów przewidzianych w siwz.
Odwołujący wskazał, iż zgodnie z art. 82 ust. 2 ustawy (w brzmieniu sprzed dnia 28 lipca
2016 roku) „ofertę składa się, pod rygorem nieważności, w formie pisemnej albo, za zgodą
zamawiającego, w postaci elektronicznej, opatrzoną bezpiecznym podpisem elektronicznym
weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu.". W związku z tym o
zachowaniu formy pisemnej można mówić wyłącznie w sytuacji, w której oferta w imieniu
spółki kapitałowej zostanie podpisana (art. 78 § 1 k.c.) przez osoby uprawnione do jej
reprezentacji oraz zgodnie z zasadami reprezentacji obowiązującymi w spółce. W realiach
niniejszej sprawy podpisanie oferty w imieniu Remontowa Shipbuilding S.A. z siedzibą w
Gdańsku wyłącznie przez jednego członka zarządu skutkuje zdaniem odwołującego
niezachowaniem formy, o której mowa w art. 82 ust. 2 ustawy Natomiast niezachowanie
bezwzględnego wymogu zachowania formy pisemnej powoduje bezwzględną nieważność
czynności prawnej. Co istotne, brak zachowania formy pisemnej zastrzeżonej pod rygorem
nieważności nie może być w żaden sposób konwalidowany. Nie zmienia tego fakt
zaparafowania pozostałych stron formularza ofertowego (co nota bene zostało dokonane
również przez jedną osobę), jak również podpisanie zgodnie z zasadami reprezentacji spółki
załączników do formularza ofertowego. Wynika to z faktu, iż podstawowa treść oferty została
przewidziana w formularzu ofertowym - zawiera bowiem kluczowe oświadczenia woli, które
decydują o złożeniu i związaniu ofertą, zaś załączniki mają jedynie charakter pomocniczy i
techniczny.
Nadto zgodnie z pkt VI.6 siwz oferta powinna zostać podpisana przez osoby uprawnione do
reprezentowania wykonawcy. W ocenie odwołującego oczywiste jest, że oferta nie została
podpisana przez osoby uprawnione do reprezentowania Remontowa Shipbuilding S.A. z
siedzibą w Gdańsku. W związku z tym oferta została sporządzona również z naruszeniem
postanowień siwz.
Odwołujący zauważył także, iż ceny brutto poszczególnych etapów zostały podane w
formularzu ofertowym w kwotach, których suma nie odpowiada łącznej cenie brutto - różnica

wynosi aż 53.010.113,30 zł, co pozostaje w sprzeczności z pkt VI.5 siwz.
Odwołujący podkreślił, iż oferta przystępującego podlegała odrzuceniu z uwagi na złożenie
załączników do oferty, sporządzonych niezgodnie z wymogami siwz.
Zgodnie z pkt VI.5 siwz „ofertę wraz z oświadczeniami oraz załącznikami, dla których zostały
opracowane wzory, należy wypełnić zgodnie z wzorami dokumentów, bez dokonywania
zmian w ich treści".
Tymczasem załączniki do oferty zawierają następujące błędy, które dyskwalifikują je w
ocenie odwołującego w świetle wymogów zamawiającego zawartych w siwz:
1.
załącznik nr 1 do formularza ofertowego zawiera błędy, które skutkują tym, iż w
każdym z sześciu etapów wykonywania umowy dla pozycji „opracowanie dokumentacji
klasyfikacyjnej" oraz dla pozycji „opracowanie dokumentacji warsztatowej" wykonawca w
kolumnie nr 5 („wartość robocizny") wskazał koszt „0", podczas gdy wspomniany załącznik
do siwz nakazywał obliczenie „wartości robocizny" jako iloczyn wartości z kolumn 3 i 4;
biorąc pod uwagę, że kolumny nr 3 i 4 zostały wypełnione przez wykonawcę, kolumna nr 5
nie mogła zawierać kosztu na poziomie „0"; w konsekwencji łączna cena została zaniżona o
kwotę 21.534.000,00 zł, co skutkowało błędnym określeniem ceny, która powinna wynieść
305.022.836,81 zł zamiast 283.488.836,81 zł;
2.
w załączniku nr 3 wykonawca nie wskazał wartości kosztów pozyskania dokumentacji
technicznej dla pozycji od 2 do 16; ponadto kolumna uwagi została wypełniona niezgodnie z
wymaganiami zamawiającego, który zakazał zmian w treści wzorów dokumentów;
odwołujący dodał, iż brak wypełnienia pozycji od 2 do 16 uniemożliwia zamawiającemu
zweryfikowanie i ustalenie łącznego kosztu pozyskania dokumentacji technicznej; co istotne
enigmatyczny komentarz zawarty w kolumnie „uwagi" potwierdza nienależyte rozeznanie
rynku przez wykonawcę i brak wiedzy co do rzeczywistego kosztu sporządzenia
przedmiotowej dokumentacji;
3.
w formularzu ofertowym (pkt 10) wykonawca oświadczył, że realizacja przedmiotu
zamówienia zostanie powierzona podwykonawcom. Tymczasem w załączniku nr 2 w
punktach 4a i 4b „koszty kooperacji" i „koszty obsługi kooperacji" określono jako „0", co
zdaniem odwołującego prowadzi do oczywistej sprzeczności wymienionych dokumentów,
uniemożliwiającej zamawiającemu dokonanie weryfikacji oferty w tym zakresie.
Zdaniem odwołującego, powyższe niezgodności oferty (załączników do oferty) z siwz mają
charakter istotny i nieusuwalny.
Co więcej, powyższe uchybienia, zdaniem odwołującego, stanowią także błędy w obliczeniu
ceny, które również powinny skutkować odrzuceniem kwestionowanej oferty. Dotyczy to w
szczególności błędów, o których mowa pod punktem 1 powyżej, w którym wykazano, że
faktycznie cena z oferty wykonawcy winna zostać podwyższona do kwoty 305.022.836,81 zł.
Tego rodzaju rozbieżność nie może być zaś traktowana jako oczywista omyłka podlegająca

korekcie bez konsekwencji dla wyniku postępowania o udzielenie zamówienia. Zdaniem
odwołującego, oczywiste jest, że wymienione pozycje - ze względu na swój charakter i ścisły
związek z wykonaniem przedmiotu zamówienia - nie mogły być skalkulowane przez
wykonawcę jako „0". Podkreślił, iż błąd w obliczeniu ceny, którego nie można poprawić na
podstawie art. 87 ust. 2 ustawy, to błąd, którego poprawienie z obiektywnych względów jest
niedopuszczalne, przykładowo z uwagi na to, że taka korekta ingerowałaby w sposób
nieuprawniony w treść oświadczenia woli wykonawcy - taka sytuacja występuje w
kwestionowanej ofercie, bowiem prawidłowe określenie kosztów wykonania dokumentacji, a
także kosztów kooperacji, skutkowałoby znaczącym podwyższeniem ceny (istotną zmianą
treści oferty) - vide: wyrok KIO z dnia 30 lipca 2010 roku sygn. KIO 1528/10, gdzie wskazano
m.in,, że opisane wyżej sytuacji znajduje zastosowanie w przypadku „oferty, z której treści
(przykładowo w części opisującej kalkulację) będzie wynikała sprzeczność tego rodzaju, że
niewątpliwe będzie, że zaoferowana za wykonanie zamówienia cena nie jest tą, której
wykonawca oczekuje.". Innymi słowy w takiej sytuacji oferta powinna zostać odrzucona na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy, co powinno nastąpić względem oferty Remontowa
Shipbuilding S.A. z siedzibą w Gdańsku.
Odwołujący podkreślił, iż oferta przystępujący oraz oferta konsorcjum wykonawców Stoczni
Marynarki Wojennej S.A. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w Gdyni oraz Damen
Shipyards Gdynia S.A. z siedzibą w Gdyni zawierają rażące błędy w obliczeniu ceny.
W ocenie odwołującego, kwestionowane oferty zawierają błąd polegający na przyjęciu, iż
ceny powinny zostać skalkulowane przy przyjęciu stawki podatku VAT w wysokości 23%.
Natomiast jak wynika z rozważań zawartych w początkowej części uzasadnienia odwołania
w realiach niniejszej sprawy przedmiot zamówienia (towar) winien być opodatkowany stawką
podatku VAT w wysokości 0%. W związku z tym w pełni aktualna pozostaje powyżej
przywołana argumentacja.
Odwołujący nadto wskazał, iż zgodnie z treścią protokołu postępowania w pozycji 19 brak
jest podpisu sekretarza komisji przetargowej kmdr ppor. W. W. . Zdaniem odwołującego,
okoliczność ta przesądza o tym, że w dniu 16 listopada 2016 roku nie zakończono prac
komisji, a w związku z tym nie mogło dojść w tym samym dniu do wyboru oferty. Z tego też
względu czynności wyboru oferty powinna podlegać unieważnieniu.

W dniu 25 listopada 2016r. zamawiający poinformował wykonawców o wniesieniu odwołania
przekazując jego kopię i wezwał do wzięcia udziału w postępowaniu odwoławczym.
W dniu 28 listopada 2016r. do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
zgłosił swój udział wykonawca Remontowa Shipbuilding z siedzibą w Gdańsku, ul. Swojska 8
wnosząc o oddalenie odwołania oraz wskazując, że w sytuacji, gdy jego oferta została
uznana za najkorzystniejszą uwzględnienie odwołania skutkowałoby odrzuceniem oferty

zgłaszającego i utratą możliwości uzyskania zamówienia. Zgłoszenie zostało podpisane
przez prezesa i członka zarządu, dla których nie wykazano umocowania do działania w
imieniu zgłaszającego za pomocą wyciągu/odpisu z właściwego organu rejestrowego. Nie
dołączono także dowodów przekazania kopii odwołania zamawiającemu i odwołującemu,
choć w treści zgłoszenia znajduje się oświadczenie o ich przekazaniu.

W dniu 8 grudnia 2016r. zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie, w której oświadczył,że uwzględnia w całości zarzuty odwołania.

Przystępujący na posiedzeniu przed Izbą wniósł sprzeciw wobec uwzględnienia przez
zamawiającego zarzutów odwołania w całości.

Izba ustaliła następujący stan faktyczny:
Izba dopuściła dowody z dokumentacji postępowania tj. ogłoszenia o zamówieniu, treści
siwz, pisma NAUTA z dnia 16 sierpnia 2016r. nr 17294, oferty odwołującego i oferty
przystępującego i konsorcjum wykonawców Stoczni Marynarki Wojennej S.A. w upadłości
likwidacyjnej z siedzibą w Gdyni oraz Damen Shipyards Gdynia S.A. z siedzibą w Gdyni,
informacji o poprawie omyłek w ofercie przystępującego, informacji o wyniku postępowania,
protokołu postępowania, wniosku z dnia 19 października 2016r. o dokonanie klasyfikacji
statystycznej, informacji GUS z dnia 26 października 2016r., wniosku z dnia 8 listopada
2016r. o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.
Izba oddaliła wniosek o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu
budowy statków na okoliczność, czy jednostka, będąca przedmiotem zamówienia jest
statkiem ratowniczym morskim oraz wniosek o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z
indywidualnej interpretacji podatkowej na okoliczność podlegania przedmiotu zamówienia
opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 0%; uznając, że powołane dowody zostały
powołane jedynie dla zwłoki, gdyż nie mają istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia.
Podstawowym zagadnieniem, które Izba musi rozstrzygnąć, jest kwestia prawna stosowania
ustawy Prawo zamówień publicznych i dla jej rozstrzygnięcia nie jest konieczne ustalenie czy
faktycznie przedmiotem zamówienia jest statek ratowniczy morski.

Z ogłoszenia o zamówieniu wynika, że
Dostawa ma na celu pozyskanie jednostek służących do zabezpieczenia technicznego i
prowadzenia działań ratowniczych na morzu pk. „Holownik” przeznaczonych do
1) Zabezpieczenia bojowego i specjalnego oraz wsparcia logistycznego działań okrętów
na morzu i w portach, niezależnie od warunków meteorologicznych (również w
warunkach zalodzenia), w tym:

a) wykonywania prac holowniczych,
b) wykonywania zadań związanych z ewakuacją techniczną,
c) wsparcia akcji ratowniczych związanych z ewakuacją techniczną w ramach
zespołu MZR (Morskiego Zespołu Ratowniczego)
2) przewozu środków zaopatrzenia i osób na i z jednostek pływających, na
przybrzeżnych akwenach,
3) podejmowania z wody torped.
Holownik powinien zapewniać:
1) możliwość świadczenia szerokiego zakresu prac holowniczych dla okrętów i
pomocniczych jednostek pływających
2) Wykonywanie zadań związanych z ewakuacją techniczną,
3) Samodzielne lub we współdziałaniu z innymi jednostkami prowadzenia akcji
poszukiwania i ratowania życia ludzkiego na morzu,
4) Możliwość ratowania techniki morskiej i udzielanie pomocy uszkodzonej jednostce w
zakresie walki z wodą i pożarami, holowania, ściągania z mielizny, awaryjnego
zasilania uszkodzonych jednostek,
5) Przewóz środków zaopatrzenia i osób na i z jednostek pływających przebywających
na przybrzeżnych akwenach,
6) Podejmowanie z wody i transport uzbrojenia torpedowego,
7) Możliwość neutralizacji skutków zanieczyszczeń ropopochodnych.
Izba na podstawie siwz ustaliła, że przedmiotem zamówienia jest dostawa pn.
Zabezpieczenie techniczne i prowadzenia działań ratowniczych na morzu pk. „HOLOWNIK”.
Realizacja zamówienia polega na zaprojektowaniu i wybudowaniu 6 sztuk jednostek
pływających typu holownik służących do zabezpieczenia technicznego i prowadzenia działań
ratowniczych na morzu. Zakres przedmiotowy zamówienia został określony w załączniku nr
1 do siwz. CPV to 35513000 Stawiacze min i okręty pomocnicze. W pkt. VI.22 zamawiający
wskazał, że ofertę składa się pod rygorem nieważności w formie pisemnej. Zamawiający nie
dopuścił składania oferty w postaci elektronicznej. Zgodnie z pkt. VI.6 oferta musi być
podpisana przez osoby uprawnione do reprezentowania wykonawcy. Jeżeli uprawnienie
takie nie wynika wprost z dokumentu potwierdzającego status prawny wykonawcy, do oferty
należy dołączyć oryginał stosownego pełnomocnictwa lub jego kopię poświadczoną
notarialnie za zgodność z oryginałem. W pkt. VIII zamawiający opisał sposób obliczenia ceny
oferty i wskazał, że przez cenę ofertową należy rozumieć cenę w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt.
1 ustawy z dnia 9 maja 2014r. o informowaniu o cenach towarów i usług. Cena oferty
wykonawcy musi obejmować wszystkie elementy cenotwórcze, w tym w szczególności zysk
wykonawcy, cła podatki, koszty produkcji, transportu, ubezpieczenia, tłumaczeń,
dokumentów, przechowywania do czasu odbioru przedmiotu przez wykonawcę, koszty

szkoleń ( cena brutto)/ Cena oferty (brutto) powinna być wyrażona w jednostkach
pieniężnych (w złotych polskich) z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. Przy
wyliczaniu ceny oferty na każdym etapie jej wyliczania, należy ją określić z dokładnością do
pełnych groszy według zasad określonych w zaproszeniu do składania ofert. Jeżeli w
postępowaniu zostanie złożona oferta, której wybór prowadziłby do powstania obowiązku
podatkowego zamawiającego na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług,
zamawiający w celu oceny takiej oferty doliczy do przedstawionej w niej ceny podatek od
towarów i usług, który miałby obowiązek odprowadzić zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Zgodnie z załącznikiem nr do siwz :
- pkt. 3.1.1. odpowiada określeniu przedmiotu zamówienia w ogłoszeniu o zamówieniu
- pkt. 3.2.8 liczebność załogi – nie mniej niż 10 osób,
- pkt. 3.6.2.2.5 pożądane będzie zastosowanie kotwic o podwyższonej sile trzymania,
- pkt. 3.6.2.7.2 należy uwzględnić możliwość przewożenia na krótkich dystansach do 12
pasażerów w pomieszczeniach osłoniętych (mesa okrętowa)
- pkt. 3.6.2.7.4 należy zaplanować co najmniej m. in. ogólnodostępny blok sanitarny, kuchnię
magazyny prowiantu wraz z szafami chłodniczymi w wykonaniu morskim
- pkt. 3.6.2.11.3 do podejmowania rozbitków z wody należy wyposażyć jednostkę w co
najmniej siatki ratownicze – 2 szt LB i PB, drabinki pokładowe 2 szt. LB i PB
- pkt. 3.6.2.11.4 rufowa część pokładu głównego powinna umożliwiać podejmowanie osób
lub ładunków przez śmigłowiec w zawisie
- pkt. 3.6.3.21 – dla jednostek należy przewidzieć instalację gaśniczą umożliwiającą
gaszenie obiektów zewnętrznych spełniającą wymagania klasy Fire Fighting 1 zgodnie z
przepisami towarzystwa klasyfikacyjnego nadzorującego budowę jednostek. Należy
uwzględnić odpowiednie zabezpieczenie instalacji związanej z posiadaniem odpowiedniej
klasy lodowej przez planowane do pozyskania jednostki
- pkt. 3.6.5.24 każda jednostka powinna być wyposażona m. in. w komplet przewodów do
podłączenia zasilania z lądu i pobierania zasilania na inną jednostkę
- pkt. 3.6.7 wyposażenie nawigacyjne
Pkt. 3.6.7.1 System nawigacyjny ma wspomagać załogę w realizacji zadań nawigacyjnych,
holowniczych i zadań SAR,
Pkt. 3.6.7.3 Zintegrowany Mostek Nawigacyjny ma zapewnić ukompletowanie i pełną
integrację wszystkich urządzeń nawigacyjnych i innych systemów w celu realizacji
postawionych zadań ujętych w SOPZ
Pkt. 3.6.7.7. podsystem nawigacji ma zabezpieczyć możliwość realizacji przez holownik
szczegółowych zadań nawigacyjnych tj. dokładne określanie położenia okrętu, określanie
parametrów ruchu holownika itp.
Pkt. 3.6.8.2.1. jednostkę należy wyposażyć m. in. w system do rozpylania dyspersantu.

Na str. 1 oferty odwołującego w pkt. 1 odwołujący wskazał „w tym VAT 0,00 PLN (słownie:
zero złotych)
Na str. 1 oferty firm Damen i Stoczni Marynarki Wojskowej wskazano brutto 315 513748,51
PLN, w tym VAT 58 998 505,82 PLN
Na str. 1 oferty przystępującego wskazano brutto 283 488 842,42 PLN, w tym VAT
53 010 107,70 PLN. Str 1- 4 nie są parafowane. Na str. 5 znajdują się pieczęci imienne
Prezesa zarządu M. F. i Członka zarządu W. N., przy czym występuje podpis tylko przy
pieczęci prezesa zarządu. Na pozostałych dokumentach załączonych do oferty znajdują się
podpisy pod oba pieczęciami imiennymi takimi samymi jak w formularzu ofertowym. W pkt.
10 formularza ofertowego przystępujący oświadczył, że realizację przedmiotu zamówienia
powierzy podwykonawcom.
Na str. 6-8 znajduje się zastawienie kosztów - załącznik nr 1 do formularza ofertowego, gdzie
dla każdego etapu w pozycji opracowanie dokumentacji klasyfikacyjnej podano ilość 4518,
stawkę robocizny 250 wartość robocizny 0,00, wartość materiałów 0,00, inne koszty
1 129 509 i koszt 1 129 509,18zł. i w pozycji opracowanie kosztów dokumentacji
warsztatowej podano ilość 9840, stawkę robocizny 250 wartość robocizny 0,00, wartość
materiałów 0,00, inne koszty 2 460 000 i koszt 2 460 000. Przemnożenie 4518 i 250 wynosi
1129 500, zaś przemnożenie 9840 i 250 wynosi 2 460 000, czyli przy sześciu etapach
łącznie stanowi to wartość 21 537 000zł.
Na str. 9 oferty przystępującego znajduje się załącznik nr 2 do formularza ofertowego, gdzie
w poz. 4 a i 4b podano koszty kooperacji 0,00zł., koszty obsługi kooperacyjnej 0,00zł.
Na str. 10 znajduje się załącznik nr 3 do formularza ofertowego, gdzie w poz. 2 – 16 nie
podano wartości ani ceny jednostkowej wskazując jednocześnie, że dokumentacja w tych
pozycjach jest opracowywana przez producentów/dostawców urządzeń. Ustalenie ceny
jednostkowej poszczególnych pozycji jest niemożliwe do ustalenia z uwagi na brak
wyspecyfikowanych kosztów w ofertach dostawców – autorów przedmiotowej dokumentacji.
Kosz poz. 2 – 16 włącznie ujęto w pozycji materiały w załączniku nr 2 do formularza
ofertowego.
W dniu 12 września 2016r. zamawiający pismem znak XI/10596/16 wezwał odwołującego do
wyjaśnienia podstawy przyjęcia stawki VAT w wysokości 0% oraz przedstawienia na tę
okoliczność dowodów.
W dniu 22 września 2016r. odwołujący odpowiedział wnosząc o udzielenie mu czasu na
przedstawienie informacji klasyfikacyjnej Głównego Urzędu Statystycznego – Ośrodka
Klasyfikacji i Nomenklatur w Łodzi oraz indywidualnej interpretacji podatkowej, nie mniej
jednak podając ustalenia treści ogłoszenia i siwz w zakresie przedmiotu zamówienia
odwołujący stanął na stanowisku, że przedmiotem zamówienia jest morski statek ratowniczy,
którego dostawa podlega zastosowaniu stawki 0% zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt. 1 lit. g ustawy

o VAT. W ocenie odwołującego statek powinien być sklasyfikowany w PKWiU pod pozycją
30.11.33.0 – pogłębiarki, latarniowce, dźwigi pływające i pozostałe jednostki pływające i to
klasyfikacja wyrobów i usług ma rozstrzygające znaczenie dla ustalenia przedmiotu
opodatkowania.
W dniu 6 października 2016r. zamawiający pozyskał opinię prawną z której wynika, że
zamawiający nie ma obowiązku z mocy ustawy udzielać odwołującemu dodatkowego
terminu na przedstawienie dowodów na zastosowanie prawidłowej stawki podatkowej i
jednocześnie opiniujący stwierdził, że art. 83 ust. 1 pkt. 1 lit. g ustawy o VAT nie może mieć
zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż zamawiający nie jest armatorem morskim.
W dniu 7 października 2016r. zamawiający dokonał poprawy omyłek rachunkowych w ofercie
przystępującego tj. w załączniku nr 1 poprawił wyniki iloczynów i sum w we wszystkich
pozycjach poza pozycją opracowanie dokumentacji warsztatowej, były to korekty w
przedziale od 0,40zł. do 26,89zł.co obniżyło cenę oferty o kwotę 230,81zł.
Zamawiający poprawił także załącznik nr 2 przy czym nie podał sposobu jego poprawy i
podstaw przyjętych korekt, jednak doprowadził do zgodności z wyliczoną przez siebie sumą
uwzględniającą korektę wynikającą z poprawy załącznika nr 1. Dokonał także poprawy
formularza ofertowego we wszystkich elementach ceny uwzględniając wyniki otrzymane z
dokonanej przez siebie korekty załącznika nr 1.
Okolicznością nie sporną był fakt nie podpisania poz. 19 protokołu postępowania przez
sekretarza komisji przetargowej, sporna była jedynie ocena konsekwencji prawnych tego
faktu. Termin składania ofert upłynął w dniu w dniu 31 grudnia 2016r.

Izba zważyła, co następuje:
Izba stwierdziła, że zgłoszone przystąpienie spełnia wymogi formalne określone w art. 185
ust. 2 ustawy.

Izba stwierdziła, ze nie zachodzą przesłanki odrzucenia odwołania, o których mowa w art.
189 ust. 2 ustawy.

Izba oceniła, że odwołujący wykazał interes w uzyskaniu zamówienia oraz możliwość
poniesienia szkody w związku z ewentualnym naruszeniem przez zamawiającego przepisów
ustawy, co wypełnia przesłanki dopuszczalności odwołania z art. 179 ust. 1 ustawy.

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy w zw. z art. 14 ust. 1
ustawy w zw. z art. 6 k.c. przez odrzucenie oferty odwołującego z powodu błędu w obliczeniu
ceny wynikającego z zastosowania nieprawidłowej stawki podatku VAT, podczas gdy statek
będący przedmiotem zamówienia stanowi statek ratowniczy morski, którego dostawa jest

opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 0%;

Zarzut nie zasługuje na uwzględnienie. Przepis art. 89 ust. 1 pkt. 6 ustawy stanowi, że
zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli zawiera błędy w obliczeniu ceny. Przepis art. 14 ust. 1
ustawy wskazuje, że do czynności podejmowanych przez zamawiającego i wykonawców w
postępowaniu o udzielenie zamówienia stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964
r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), jeżeli przepisy ustawy nie stanowią
inaczej. Zgodnie z art. 6 kodeksu cywilnego ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie,
która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy zamawiający
przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób
zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji i równe traktowanie wykonawców. Ten
ostatni przepis ma istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia, gdyż w ocenie Izby nie jest sporne
pomiędzy stronami, że art. 83 ust. 1 pkt. 1 lit. g ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od
towarów i usług Dz.U.2016.710 j.t. z późn. zm. na dzień składania ofert to jest na dzień 31
sierpnia 2016r. stanowił, że stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw
armatorom morskim statków szkolnych i badawczych rybołówstwa morskiego oraz statków
ratowniczych morskich (PKWiU ex 30.11.33.0). Natomiast od 1 stycznia 2017r. tej przepis
będzie miał nadane brzmienie stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw
statków szkolnych i badawczych rybołówstwa morskiego oraz statków ratowniczych
morskich (PKWiU ex 30.11.33.0). W konsekwencji na dzień składania ofert, aby wykonawca
mógł obliczyć cenę oferty z zastosowaniem stawki 0% musiałby wykazać, że zamawiający
jest armatorem morskim i że przedmiotem dostawy jest statek ratowniczy morski, zaś po 1
stycznia 2017r. wystarczające byłoby wykazanie, że przedmiotem dostawy jest statek
ratowniczy morski. Odwołujący jak wynika wprost z odwołania oraz wniosku o wydanie
indywidualnej interpretacji podatkowej przyjął, że powinien obliczyć cenę oferty przyjmując
przyszły pewny stan prawny tj., że w dacie rozpoczęcia realizacji zamówienia będzie mógł
skorzystać ze stawki preferencyjnej, o ile wykaże, że statek jest statkiem ratowniczym
morskim. Podczas, gdy przystępujący zastosował stawkę podstawową uznając, że powinien
obliczyć cenę z uwzględnieniem stawki obowiązującej na datę składania ofert i jak sam
oświadczył na rozprawie na tę datę należało wykazać spełnienie dwóch przesłanek
przedmiotowej – statek ratowniczy morski i podmiotowej dostawa na rzecz armatora
morskiego. W ocenie Izby nie sporne było pomiędzy stronami, że zamawiający nie jest
armatorem morskim w rozumieniu art. 7 ustawy z dnia 18 września 2001r. Kodeks Morski
(Dz. U. t.j. z 2016r. poz. 66 z późna. zm.) w związku z art. 6 Kodeksu Morskiego, które to
przepisy stanowią, że Armatorem jest ten, kto we własnym imieniu uprawia żeglugę statkiem
morskim własnym lub cudzym. Z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie, nie
stosuje się Kodeksu morskiego do jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży

Granicznej oraz Policji. W świetle tego, że przedmiotem sporu jest w istocie to, czy na
gruncie ustawy da się ustalić moment, na który wykonawcy powinni ustalać stawkę
podatkową. W tym znaczeniu Izba uznała, że ustalenie stanu faktycznego, co do tego czy
statek zamawiany przez zamawiającego jest statkiem ratowniczym morskim ma drugorzędne
znaczenie. W ocenie Izby istnieje ugruntowane i jednolite orzecznictwo Izby, z którego
wynika, że nie da się pogodzić z zasadą równego traktowania wykonawców i uczciwej
konkurencji poglądu, że stawka podatkowa, na podstawie której dokonuje się obliczenia ceny
ofertowej ma być ustalana na podstawie zdarzeń prawnych, które nastąpią lub mogą
nastąpić w toku realizacji zamówienia. W ocenie Izby rację należy przyznać
przystępującemu, że jedynym pewnym momentem znanym wszystkim wykonawcom w
jednakowy sposób jest moment terminu składania ofert. Tylko w tej dacie wszyscy
wykonawcy dysponują tymi samymi informacjami pozwalającymi im na ustalenie, jaka jest
obowiązująca stawka podatku VAT. Gdyby przyjąć tok rozumowania odwołującego, to
oznaczałoby to tak naprawdę nałożenie na wykonawcę konieczności przewidywania jaka
będzie obowiązująca stawka podatkowa w całym toku realizacji umowy. Przy podejściu
odwołującego należałoby oczekiwać, że będzie on prognozował stawkę nie tylko na rok
2017r., a także przewidzi jej wysokość w każdym roku realizacji zamówienia. W ocenie Izby
to oczekiwanie jest nierealne i prowadziłoby do sytuacji nieporównywalności ofert, bo ktoś
założyłby niezmienność stawki w całym toku realizacji umowy, a inny uznawałby, że stawka
ta w jakimś okresie czasu będzie zmieniona. Dlatego w ocenie Izby w ugruntowanym
orzecznictwie przyjęto, że jedynie ustalenie stawki podatku VAT dla celów obliczenia ceny
oferty na datę składania ofert zapewni ich porównywalność. Teza ta jest wyrażana w
jednakowy sposób niezależnie od tego na jakim stopniu zaawansowania znajdują się prace
legislacyjne, ani od tego, czy dane przepisy zostały już uchwalone. W tym stanie rzeczy Izba
stanęła na stanowisku, że ponieważ przepis art. 83 ust. 1 pkt. 1 lit. g ustawy o VAT w dacie
obowiązującej na dzień składania oferty dotyczył jedynie dostaw armatorom morskim, a
zamawiający takim armatorem nie jest, to odwołujący choćby z tego powodu nie wykazał, że
miał prawo do zastosowania stawki preferencyjnej 0%. W konsekwencji Izba nie dopatrzyła
się w działaniu zamawiającego naruszenia art. 89 ust. 1 pkt. 6 ustawy przez jego
zastosowanie wobec oferty odwołującego i jej odrzucenie.

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy w zw. z art. 58 § 1 k.c.
przez zaniechanie odrzucenia oferty przystępującego pomimo tego, że oferta jest nieważna z
uwagi na jej sporządzenie z naruszeniem zasad reprezentacji tej spółki

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 82 ust. 2

ustawy (w brzmieniu sprzed dnia 28 lipca 2016 roku) w zw. z art. 78 § 1 k.c. przez
zaniechanie odrzucenia oferty przystępującego pomimo tego, że została sporządzona
niezgodnie z ustawą;
Powyższe zarzuty Izba rozpozna łącznie.
Zarzuty zasługują na uwzględnienie częściowo. Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt. 1 i 8 ustawy
zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli: jest niezgodna z ustawą, a także gdy oferta jest
nieważna na podstawie odrębnych przepisów. Przepis art. 82 ust. 2 ustawy stanowi, że
ofertę składa się, pod rygorem nieważności, w formie pisemnej albo, za zgodą
zamawiającego, w postaci elektronicznej, opatrzoną bezpiecznym podpisem elektronicznym
weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu. Przepis art. 78 § 1
kodeksu cywilnego wskazuje, że dla zachowania formy pisemnej oświadczenia woli
wystarczy złożenie własnoręcznego podpisu na dokumencie obejmującym treść
oświadczenia woli. W myśl art. 58. § 1 kodeksu cywilnego czynność prawna sprzeczna z
ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis
przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż na miejsce nieważnych postanowień
czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy. Przepis art. 38 kodeksu
cywilnego stanowi, że osoba prawna działa przez swoje organy w sposób przewidziany w
ustawie i w opartym na niej statucie. Zgodnie z art. 103. § 1 kodeksu cywilnego jeżeli
zawierający umowę jako pełnomocnik nie ma umocowania albo przekroczy jego zakres,
ważność umowy zależy od jej potwierdzenia przez osobę, w której imieniu umowa została
zawarta. Natomiast art. 104 kodeksu cywilnego wskazuje, że jednostronna czynność prawna
dokonana w cudzym imieniu bez umocowania lub z przekroczeniem jego zakresu jest
nieważna. Jednakże gdy ten, komu zostało złożone oświadczenie woli w cudzym imieniu,
zgodził się na działanie bez umocowania, stosuje się odpowiednio przepisy o zawarciu
umowy bez umocowania. Nadto przepis art. 26 ust. 3 ustawy stanowi, że zamawiający
wzywa wykonawców, którzy w określonym terminie nie złożyli wymaganych przez
zamawiającego oświadczeń lub dokumentów, o których mowa w art. 25 ust. 1, lub którzy nie
złożyli pełnomocnictw, albo którzy złożyli wymagane przez zamawiającego oświadczenia i
dokumenty, o których mowa w art. 25 ust. 1, zawierające błędy lub którzy złożyli wadliwe
pełnomocnictwa, do ich złożenia w wyznaczonym terminie, chyba że mimo ich złożenia
oferta wykonawcy podlega odrzuceniu albo konieczne byłoby unieważnienie postępowania.
Złożone na wezwanie zamawiającego oświadczenia i dokumenty powinny potwierdzać
spełnianie przez wykonawcę warunków udziału w postępowaniu oraz spełnianie przez
oferowane dostawy, usługi lub roboty budowlane wymagań określonych przez
zamawiającego, nie później niż w dniu, w którym upłynął termin składania wniosków o
dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo termin składania ofert.
Pomiędzy stronami nie było sporne, że na formularzu ofertowym podpisał się jedynie prezes

zarządu. Co oznacza, że formularz ofertowy został złożony w formie pisemnej, bo znajduje
się na nim podpis M. F. . Pozostałe załączniki były podpisane przez prezesa zarządu i
członka zarządu. Izba przy rozstrzyganiu wzięła pod uwagę także art. 14 ust. 1 ustawy
cytowany wyżej. Z normy tej wynika, że przepisy kodeksu cywilnego mają wprost
zastosowanie do postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, ale jedynie w sytuacji,
gdy przepisy ustawy nie stanowią inaczej. Zgodnie z art. 26 ust. 3 ustawy brak
pełnomocnictwa jest brakiem usuwalnym. Tym samym sam fakt złożenia oferty przez
podmiot, który tego umocowania nie wykazał, nie może być a priori uznany za czynność
prawną nieważną, gdyż czynność jednostronną dokonaną przez osobę pełnomocnika
działającego bez umocowania lub z przekroczeniem jego zakresu – art. 104 kc. Nie jest to
także czynność zgodna z ustawą, gdyż oferta powinna być podpisana przez osoby
umocowane do działania w imieniu składającego ofertę, a takie umocowanie niewątpliwie z
tej oferty nie wynika. W ocenie Izby nie zasługuje na uwzględnienie zarzut naruszenia przez
zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt. 8 ustawy, gdyż w ocenie Izby odwołujący nie wykazał na
podstawie jakich odrębnych przepisów, które miałyby w niniejszej sprawie zastosowania
oferta przystępującego jest nieważna. Oferta ta niewątpliwie została podpisana
własnoręcznym podpisem, zaś ustawa nakazuje uzupełniać braki pełnomocnictw. Tym
samym jedynie częściowo rację należy przyznać odwołującemu, który zarzuca
zamawiającego, że dokonał wyboru oferty, która nie była ofertą zgodną z ustawą. W ocenie
Izby zarzut ten obejmuje także zarzut naruszenia art. 26 ust. 3 ustawy, to jest zaniechania
przez zamawiającego wezwania do uzupełnienia pełnomocnictwa w trybie art. 26 ust. 3
ustawy, gdyż zarzut zaniechania odrzucenia oferty jest zarzutem dalej idącym. Tym samym
Izba stoi na stanowisku, że rozstrzygnięcie tego zarzutu w części obejmującej nieprawidłową
czynność zamawiającego wyboru oferty najkorzystniejszej pozostaje w zakresie kognicji Izby
wynikającej z art. 192 ust. 2 ustawy i w tym zakresie nie podziela stanowiska
przystępującego. Sam fakt, że pozostałe załączniki oferty zostały podpisane przez osoby
umocowane do reprezentacji przystępującego w ocenie Izby nie daje podstaw do przyjęcia,że formularz oferty nie mógł być podpisany przez prezesa zarządu jako pełnomocnika
przystępującego, gdyż z doświadczenia życiowego Izby wynika, że oferta wraz ze wszystkim
załącznikami nie powstaje jednego dnia i różne jej załączniki mogą być podpisywane przez
różne osoby, czy to jako organy, czy pełnomocników. Może być to spowodowane różnymi
zdarzeniami tak losowymi – choroba, czy występującymi w spółce – delegacje, wykonywanie
innych obowiązków w danym czasie. Ważne jest natomiast, że zamawiający nie powinien
dokonać wyboru oferty obarczonej brakiem podlegającym obowiązkowemu uzupełnieniu w
rozumieniu art. 26 ust. 3 ustawy. W ocenie Izby zatem nie ma w tym stanie prawnym
zastosowania norma art. 58 § 1 kc w związku z art. 39 kc i w związku z art. 104 kc. Izba w
całej rozciągłości popiera i uznaje za własną uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 24 kwietnia

2014r. sygn. akt III CZP 17/14. Natomiast w ocenie Izby powołana wyrok Sądu Najwyższego
z dnia 20 stycznia 2012r. sygn. akt I CSK 373/11, choć Izba uważa go za słuszny i w pełni
podziela, to jednak nie ma zastosowania dla niniejszej sprawy, gdyż ustawa Prawo
zamówień publicznych jest aktem szczególnym w stosunku do kodeksu cywilnego i nakazuje
wszelkie braki pełnomocnictw uzupełniać w myśl art. 26 ust. 3 ustawy. Izba zauważa, że
pełnomocnictwa nie muszą wyłącznie wykazywać umocowania do działania w imieniu
wykonawcy, ale są też pełnomocnictwa wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia, do poświadczania za zgodność z oryginałem dokumentów własnych
wykonawcy, jak i pełnomocnictwa do działania w imieniu podmiotów trzecich, czy do
poświadczania dokumentów tych podmiotów itp. Zatem zamawiający powinien zadbać, aby
każdy dokument pełnomocnictwa, którego zamawiającemu braku w ofercie był uzupełniony
w trybie art. 26 ust. 3 ustawy, tak aby miał pewność umocowania do działania osób przed
nim występujących. W tym stanie rzeczy Izba podzielając zarzut odwołującego, że wybór
oferty najkorzystniejszej nastąpił z naruszeniem przepisów ustawy, uwzględniła odwołanie
nakazując zamawiającemu unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej,
powtórzenie czynności badania i oceny ofert, w tym dokonanie czynności wezwania
przystępującego do uzupełnienia pełnomocnictwa dla M. F. w trybie art. 26 ust. 3 ustawy.

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z pkt VI.4 siwz w
zw. z pkt VI.6 siwz przez zaniechanie odrzucenia oferty przystępujący pomimo tego, że
została sporządzona niezgodnie z wymogami siwz;

Zarzut potwierdził się częściowo. Zgodnie z przepisem art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy
zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych
warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3. Bezsporne jest, że zamawiający
wymagał aby oferta została podpisana przez osoby umocowane do działania w imieniu
wykonawcy i żeby jeżeli to umocowanie nie wynika z dokumentów rejestrowych do oferty
załączono pełnomocnictwo. Bezsporne jest również, że umocowanie do samodzielnego
działania dla M. F. nie wynika z dokumentów rejestrowych, a pełnomocnictwa dla niego nie
dołączono. W tym stanie prawnym Izba podtrzymuje swoje stanowisko wyrażone w
rozstrzygnięciu zarzutu poprzedzającego, to jest, że zamawiający w takiej sytuacji powinien
był skorzystać z art. 26 ust.3 ustawy i wezwać przystępującego do uzupełnienia braku
pełnomocnictwa. W konsekwencji Izba nakazując zamawiającemu unieważnienie czynności
wyboru oferty najkorzystniejszej, powtórzenie czynności badania i oceny ofert, w tym
dokonanie czynności wezwania przystępującego do uzupełnienia pełnomocnictwa dla M. F.
w trybie art. 26 ust. 3 ustawy.

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z pkt VI.4 siwz w
zw. z pkt VI.5 siwz przez zaniechanie odrzucenia oferty przystępującego pomimo dołączenia
do oferty załączników wypełnionych niezgodnie z wymaganiami siwz oraz
Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy przez zaniechanie
odrzucenia oferty przystępującego pomimo tego, że oferta w zakresie wysokości ceny jest
wewnętrznie sprzeczna, jak również cena została błędnie obliczona tj. pozostaje w
sprzeczności z danymi wynikającymi z kalkulacji kosztów i zestawienia kosztów

Izba postanowiła rozpoznać zarzuty łącznie. Zarzuty nie zasługują na uwzględnienie.
Przytoczenie podstaw prawnych rozstrzygnięcia nastąpiło przy rozstrzyganiu zarzutów
poprzedzających, tym samym Izba odstępuje od ich kolejnego przytaczania. Co do zarzutu
wewnętrznej sprzeczności oferty i błędnego obliczenia ceny tj. w sprzeczności z danymi
wynikającymi z kalkulacji kosztów i zestawienia kosztów, to zarzut ten jest niezasadny i
oparty na wadliwie ustalonym stanie faktycznym. Odwołujący pominął bowiem, że
zamawiający dokonał poprawy omyłek rachunkowych w ofercie przystępującego, o czym go
poinformował, zatem na datę wyboru oferty najkorzystniejszej nie było rozbieżności
pomiędzy tak poszczególnymi etapami podanymi w formularzu ofertowym, a podanym tam
wynagrodzeniem, ani pomiędzy załącznikiem nr 1 i formularzem ofertowym. Również cena z
formularza ofertowego za całość oferty jest zgodna z ceną podaną w załączniku nr 2 po
dokonaniu poprawy. Tym samym zarzut nie znajduje odzwierciedlenia w stanie faktycznym,
zaś zarzutów, co do sposobu poprawy przez zamawiającego oferty przystępującego
odwołujący nie formułował.
Co do zarzutu nie podania w kolumnie 5 dla kosztów dokumentacji konstruktorskiej i
warsztatowej wartości robocizny jako iloczynu ilości i stawki roboczogodziny, to zarzut ten w
ocenie Izby jest niezasadny tak na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy jak i art. 89 ust. 1
pkt. 6 ustawy. Izba zauważa, że przemnożenie ilości i stawki dane kwoty podane w kolumnie
inne koszty oraz w kolumnie razem (po dokonaniu poprawy przez zamawiającego), a więc
nie jest to niezgodność treści oferty z treścią siwz, gdyż przystępujący określone działanie
arytmetyczne wykonał i podał stawkę roboczogodziny. Może być to jedynie uchybienie co do
formy prezentacji wyniku nie w tej kolumnie, w której zamawiający oczekiwał podania kosztu,
a zatem przepis art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy nie ma zastosowania. Nadto nie jest to błąd w
obliczeniu ceny, gdyż wynik mnożenia ilości i stawki jest prawidłowy i prawidłowo przepisany
do wartości łącznej. W zakresie załącznika nr 2 to w ocenie Izby również ustalony stan
faktyczny nie nadaje się do dokonania subsumpcji pod powołane normy prawne.
Rzeczywiście przystępujący nie podał kosztów kooperacji tj. podał 0,00zł., jednak odwołujący
zarzucając naruszenie art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy powołał się jedynie na to, że załączniki
miały być wypełnione zgodnie ze wzorcem. Ze wzorca wynika, że cena ma być podana do

dwóch miejsc po przecinku, zgodnie z ustawą z dnia 9 maja 2014r. o informowaniu o cenach
towarów i usług. Brak jest jednak wykazania, że zamawiający wprost nakazywał wycenić w
ofercie koszt podwykonawstwa i podać konkretną wartość pieniężną. Odwołujący nie
wykazał, że istnieją postanowienia siwz, które podanie wartości 0,00 będą traktować jako
wypełnienie załącznika niezgodnie z wzorcem, a powołana dokładność przedstawiania
wartości pieniężnych została zastrzeżona dla cen, a nie dla kosztów. Nadto argument
odwołującego, że nie podanie kosztu kooperacji podroży na etapie wykonawstwa ofertę, to z
tym nie należy się zgodzić, gdyż jak słusznie zauważył przystępujący cena w niniejszej
sprawie ma charakter ryczałtowy, zatem jeśli przystępujący wadliwie wycenił koszt
kooperacji na zero złotych, to jego obciąża ryzyko takiej kalkulacji i nie będzie mógł żądać
podwyższenia ceny, aby zrekompensować sobie swój błąd. Nie można też przyjąć, że
podanie kosztu zero złotych stanowi błąd w obliczeniu ceny, skoro zamawiający dopuszczał
samodzielne wykonanie zamówienia, to koszt takiej kooperacji w ogóle nie musiał wystąpić.
Z tego względu nie można uznać, że oferta w swojej treści jest niezgodna z treścią siwz, jak
również błędnie obliczona. Tą samą argumentację Izba zastosowała przy rozważeniu
zarzutu dotyczącego załącznika nr 3, ponownie z powołanych treści siwz nie sposób ustalić,że oferta jest sporządzona niezgodnie z treścią siwz. Zamawiający nie zakazał ujmowania
kosztów poszczególnych dokumentacji w cenie danego urządzenia, choć oczekiwał jej
podania, w ocenie Izby rację ma przystępujący, że taka informacja może mieć znaczenie
jedynie pomocnicze dla zamawiającego i nie stanowi istotnej treści oferty. Zamawiający
nadto przez oświadczenie przystępującego uzyskał pewność, że koszt zakupu dokumentacji
został przez przystępującego uwzględniony w cenie, co nie daje podstaw do stwierdzenia
błędu w obliczeniu ceny. Brak wskazania określonych wartości kosztowych w rzeczywistości
zmierza do wskazania nierentowności oferty przystępującego, natomiast odwołujący nie
zarzucił zaniechania odrzucenia oferty przystępującego jako czynu nieuczciwej konkurencji,
czy zaniechania odrzucenia oferty przystępującego jako zawierającą cenę rażąco niską. W
tym stanie rzeczy Izba nie znalazła podstaw do uwzględnienia odwołania w zakresie tych
zarzutów.

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy przez zaniechanie
odrzucenia oferty przystępującego oraz oferty konsorcjum wykonawców Stoczni Marynarki
Wojennej S.A. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w Gdyni i Damen Shipyards Gdynia S.A.
z siedzibą w Gdyni pomimo tego, że zaoferowane ceny zostały obliczone przez wykonawców
przy zastosowaniu stawki podatku VAT w wysokości 23%, podczas gdy przedmiot
zamówienia powinien być objęty stawką podatku VAT w wysokości 0%, co skutkowało
błędem w obliczeniu cen

Zarzut nie zasługuje na uwzględnienie. W tym zakresie Izba podtrzymuje w całości swoje
rozważania i argumentację w zakresie zarzutu rozpoznanego jako pierwszy. Izba stoi na
stanowisku, że stawka podatku VAT powinna być zastosowania w wysokości obowiązującej
na datę składania ofert, czyli na dzień 31 sierpnia 2016r. Biorąc pod uwagę, że w tej dacie ze
zwolnienia nie korzystały dostawy na rzecz innych podmiotów niż armatorzy morscy, a
armatorem morskim zamawiający nie jest, to brak było co najmniej spełnienia przesłanki
podmiotowej do zastosowania stawki preferencyjnej. Tym samym oferty, których ceny
obliczone są z uwzględnieniem stawki 23% - podstawowej, zostały obliczone prawidłowo i
nie zawierają błędu w obliczeniu ceny, a w konsekwencji zamawiający prawidłowo ich z tego
powodu nie odrzucił.

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 96 ust. 1 ustawy w zw. z § 3 ust. 1 lit. c)
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 26 października 2010 roku w sprawie
protokołu postępowania o udzielenie zamówienia publicznego przez dokonanie wyboru
oferty pomimo tego, że do dnia 16 listopada 2016 roku zamawiający nie zakończył
postępowania, co wynika z braku podpisu sekretarza komisji w protokole postępowania w
miejscu przeznaczonym na zatwierdzenie wyniku postępowania (poz. 19 protokołu)

Zarzut nie zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy w trakcie
prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia zamawiający sporządza pisemny
protokół postępowania o udzielenie zamówienia, zwany dalej "protokołem", zawierający co
najmniej:
1) opis przedmiotu zamówienia;
2) informację o trybie udzielenia zamówienia;
3) informacje o wykonawcach;
4) cenę i inne istotne elementy ofert;
5) wskazanie wybranej oferty lub ofert.
Przepis § 3 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 26 października
2010r. w sprawie protokołu postępowania o udzielenie zamówienia publicznego (Dz. U. nr
223 poz. 1458) stanowi, że wzór protokołu postępowania o udzielenie zamówienia w trybie:
negocjacji z ogłoszeniem stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. W załączniku tym w pkt.
19 jest zatwierdzenie wyniku postępowania i odnotowuje się w nim kiedy zakończyły się
prace komisji przetargowej w tym wskazuje się imiona i nazwiska tych członków, a oni
składają podpisy. Bezspornie brak podpisu sekretarza komisji. Jednak w ocenie Izby ten
brak nie rodzi sankcji dla zamawiającego i w każdym czasie może zostać uzupełniony.
Przede wszystkim brak jest podstawy prawnej dla kwestionowania informacji o wyniku
postępowania z tego powodu, że pozycja 19 protokołu nie została prawidłowo wypełniona.

Odwołujący nie wskazał przepisu ustawy, z której wynikałaby taka sankcja, a powołane
podstawy takiej sankcji nie zawierają. Wszelkie skutki dla wykonawców wywołuje bowiem
przekazanie informacji o wyniku postępowania przez zamawiającego, zgodnie z art. 92 ust. 1
ustawy, a pkt. 19 protokołu jest jedynie odzwierciedleniem formalnym przebiegu
postępowania i nie wpływa na treść przekazanego zawiadomienia. Zarzut ten zatem
zasługuje na oddalenie z uwagi na jego niezasadność.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 192 ust.1, 2, 3 pkt.
1 ustawy.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy stosownie do
wyniku spraw oraz zgodnie z § 3 pkt. 1 i 2 lit. b oraz § 5 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz. U. Nr 41, poz. 238) obciążając przystępującego kosztami postępowania w postaci
uiszczonego przez odwołującego wpisu od odwołania oraz nakazując przystępującemu
dokonanie zwrotu na rzecz odwołującego kosztów związanych z wniesionym wpisem i
kosztami zastępstwa prawnego, zgodnie ze złożoną fakturą.

Przewodniczący: ……………
Członkowie:
……………

……………



Wcześniejsze orzeczenia:

Baza orzeczeń KIO - wyszukiwarka

od: do:

Najnowsze orzeczenia

Dodaj swoje pytanie