rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2015-10-26
rok: 2015

sygnatury akt.:

KIO 2216/15

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Daniel Konicz, Piotr Kozłowski, Sylwester Kuchnio Protokolant: Rafał Komoń

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu
26 października 2015 r. w Warszawie odwołania
wniesionego 12 października 2015 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Trias AVI sp.
z o.o. z siedzibą w Warszawie, Trias S.A. z siedzibą w Toruniu
w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego pn. Dostawa oraz montaż ekspozycji
stałej w Muzeum Polskiej Piosenki w Opolu (nr postępowania IM-ZP.271.1.2014)
prowadzonym przez zamawiającego:
Muzeum Polskiej Piosenki w Opolu
przy udziale wykonawcy:
Deko-Bau sp. z o.o. siedzibą w Lublinie – zgłaszającego
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego

orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami
postępowania
obciąż
a
odwołującego
–
wykonawców
wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia: Trias AVI sp. z o.o. z siedzibą
w Warszawie, Trias S.A. z siedzibą w Toruniu i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15000 zł 00 gr
(słownie:
piętnaście
tysięcy
złotych
zero
groszy)
uiszczoną
przez
odwołującego – wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia: Trias AVI sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, Trias S.A.
z siedzibą w Toruniu tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od odwołującego – wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia: Trias AVI sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, Trias
Sygn. akt KIO 2216/15



S.A. z siedzibą w Toruniu na rzecz zamawiającego – Muzeum Polskiej
Piosenki w Opolu kwotę 3651 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset
pięćdziesiąt jeden złotych zero groszy) – stanowiącą koszty postępowania
odwoławczego poniesione z tytułu uzasadnionych kosztów strony w postaci
wynagrodzenia pełnomocnika oraz opłat skarbowych od pełnomocnictw.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 907, z późn. zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w
Opolu.



Przewodniczący:
………………………………

………………………………
………………………………

Sygn. akt KIO 2216/15



U z a s a d n i e n i e

Zamawiający – Muzeum Polskiej Piosenki w Opolu
– prowadzi w trybie przetargu
nieograniczonego, na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych {tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 907, z późn. zm.; zwanej dalej również
„ustawą pzp” lub „pzp”}, postępowanie o udzielenie zamówienia na dostawy pn. Dostawa
oraz montaż ekspozycji stałej w Muzeum Polskiej Piosenki w Opolu (nr postępowania IM-
ZP.271.1.2014).

Ogłoszenie o tym zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej 28 stycznia 2015 r. pod nr 2015/S_022-035451, z tym że 28 stycznia 2015 r.
Zamawiający zamieścił ogłoszenie o zamówieniu w swojej siedzibie na tablicy ogłoszeń oraz
na swojej stronie internetowej {www.bip.um.opole.pl}, na której udostępnił również od tego
dnia specyfikację istotnych warunków zamówienia {dalej również: „specyfikacja”, „SIWZ” lub
„s.i.w.z.”}.
Wartość przedmiotowego zamówienia przekracza kwoty określone w przepisach
wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp.

2 października 2015 r. Zamawiający przekazał drogą elektroniczną Odwołującemu –
wykonawcom wspólnie ubiegającym się o udzielenie zamówienia: Trias AVI sp. z o.o.
z siedzibą w Warszawie, Trias S.A. z siedzibą w Toruniu {dalej również: „Konsorcjum Trias”}
– zawiadomienie o rozstrzygnięciu postępowania – wyborze jako najkorzystniejszej oferty
złożonej przez Deko-Bau sp. z o.o. siedzibą w Lublinie {dalej również: „Deko-Bau”}, a także
o odrzuceniu oferty Konsorcjum Trias.

12 października 2015 r. Odwołujący wniósł w formie pisemnej do Prezesa Krajowej
Izby Odwoławczej odwołanie (zachowując wymóg przekazania jego kopii Zamawiającemu)
od powyższych czynności, zarzucając Zamawiającemu następujące naruszenia ustawy pzp
{lista zarzutów}:
1. Art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp – przez bezzasadne odrzucenie oferty Odwołującego, podczas
gdy oferta Konsorcjum Trias jest zgodna z treścią specyfikacji.
2. Art. 89 ust. 1 pkt 3 pzp w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji
{dalej również: „uznk”} – przez zaniechanie odrzucenia oferty złożonej przez Deko- Bau,
pomimo że wykonawca ten dopuścił się czynu nieuczciwej konkurencji polegającego
na działaniu sprzecznym z dobrymi obyczajami i z ustawą.
3. Art. 8 ust. 1-3 pzp w zw. z art. 7 ust. 1 pzp w zw. z art. 11 ust. 4 uznk – przez
zaniechanie odtajnienia wykazu sprzętu dołączonego do oferty Deko-Bau oraz kart
Sygn. akt KIO 2216/15



katalogowych mających potwierdzać, że oferowane przez tego wykonawcę urządzenia
spełniają wymagania Zamawiającego, mimo że zastrzeżone informacje nie spełniają
przesłanek uznania za tajemnicę przedsiębiorstwa.
4. Art. 7 ust. 1 i 3 pzp – przez prowadzenie postępowania w sposób naruszający zasadę
zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców ze względu
na naruszenie ww. przepisów.
W związku z powyższym Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania oraz
nakazanie Zamawiającemu {lista żądań}:
1. Unieważnienia wyboru najkorzystniejszej oferty i odrzucenia oferty Odwołującego.
2. Dokonania powtórnej oceny i badania ofert z uwzględnieniem oferty Odwołującego.
3. Odtajnienia oferty Deko-Bau.
4. Odrzucenia oferty Deko-Bau na postawie art. 89 ust. 1 pkt 3 pzp.
5. Dokonania wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej.

W zakresie zarzutów dotyczących odrzucenia jego oferty Odwołujący podał
następujące okoliczności prawne i faktyczne uzasadniające wniesienie odwołania.

{1) ruchoma głowica LED}

Według relacji Odwołującego w uzasadnieniu odrzucenia Zamawiający wskazał,że uzupełniona 14 kwietnia 2015 r. karta katalogowa nie potwierdziła parametrów urządzenia
wymaganych przez Zamawiającego w zakresie (str. 1 dokumentu wykaz sprzętu – załącznika
do SIWZ):
• wymaganego źródła światła LED 7x10 W RGBW FullColor Osram Ostar LEDs
• maksymalnego poboru mocy 105 W
Odwołujący ponadto zrelacjonował, że w wyniku ponownego badania i oceny ofert
nakazanego wyrokiem Izby z 25 maja 2015 r. (sygn. akt: KIO 977/15, KIO 980/15)
Zamawiający wezwał Konsorcjum Trias do złożenia wyjaśnień w zakresie:
• podania temperatury barwowej źródła światła w proponowanym urządzeniu Prolights
ReflexS – zgodnie z minimalnymi wymaganiami technicznymi zakres regulowania
temperatury barwowej to 3200K-10000K (str. 3 wykazu sprzętu).
• danych dot. maksymalnego poboru prądu w proponowanym urządzeniu Prolights ReflexS –
wymagana wartość przez Zamawiającego to maksymalnie 105 W, natomiast wartość
wskazana przez Wykonawcę to 245 W.
Odwołujący opisał, że w odpowiedzi z 3 lipca 2015 r. na to wezwanie wskazał,że temperatura barwowa źródła światła w proponowanym urządzeniu to 3200K-10000K, jak
również potwierdził, że maksymalny pobór mocy w urządzeniu Prolights ReflexS wynosi
Sygn. akt KIO 2216/15



105 W, natomiast wartość 245 W jest niedokładnością w przedruku karty katalogowej (pkt 3
pisma). Ponadto w celu uwiarygodnienia swoich twierdzeń i udowodnienia, że oferowane
urządzenie Prolights ReflexS spełnia wymóg Zamawiającego, dołączył kopię karty
producenta.
Według relacji Odwołującego Zamawiający uznał, że otrzymał dwie sprzeczne karty
katalogowe i stwierdził, że wątpliwości budzi cała treść dostarczonej karty katalogowej
przedstawionej 10 kwietnia 2015 r. w zakresie, w jakim jeden z parametrów wymienionych
na karcie wskazuje, że dotyczy innego sprzętu (7 punktów LED zamiast 19), a dodatkowo
wszystkie i jedyne parametry techniczne proponowanego modelu są wymienione
w identycznej kolejności, jak w wykazie sprzętu sporządzonym przez Zamawiającego.
Odwołujący zarzucił, że odrzucenie jego oferty jako niezgodnej z treścią SIWZ było
w tym zakresie nieprawidłowe, gdyż zaoferowane urządzenie Prolights ReflexS spełnia
parametry techniczne określone przez Zamawiającego, tj. wymagane źródło światła LED
7x10 W RGB W FullColor Osram Ostar LEDs, maksymalny pobór mocy 105 W. A informacje
te są ponadto powszechnie dostępne na stronie producenta ww. urządzenia
(http://www.musiclights.it/scheda prodotto.html?codart=3591).

{2) monitor BenQ VW2235}
Według relacji Odwołującego w uzasadnieniu odrzucenia Zamawiający wskazał,że zaoferowany na str. 158 oferty model monitora BenQ VW2235 nie posiada w sobie
wymaganej przez Zamawiającego funkcji wbudowanego dotyku IR MultiTouch ani funkcji
ekranu dotykowego (aby uzyskać funkcję ekranu dotykowego wymagana jest specjalistyczna
nakładka, której wykonawca nie zaproponował).
Odwołujący zarzucił, że powyższe twierdzenia nie znajdują oparcia w treści złożonej
oferty i uzupełnionych na wezwanie Zamawiającego dokumentów.
Odwołujący zrelacjonował, że 14 kwietnia 2015 r. uzupełnił kartę katalogową
dla przedmiotowego produktu, w treści której wskazany został parametr: typ nakładki
dotykowej – IR.
Odwołujący podniósł, że w treści karty katalogowej wprost została wskazana
specjalistyczna nakładka, która pozwala spełnić wymóg funkcji ekranu dotykowego, a zatem
złożony dokument potwierdza spełnianie wymagań w przedmiotowym zakresie.
Niezależnie od powyższego Odwołujący podniósł, że SIWZ nie wymagała, aby dotyk
IR MultiTouch miał być wbudowany w urządzenie. Zgodnie z wzorem wykazu sprzętu –
załącznika do SIWZ (st. 107 i 108) ekran dotykowy miał spełniać parametr dotyk IR
MultiTouch, USB. Opisanie wymogu jako „USB” (co Zamawiający pominął w uzasadnieniu
Sygn. akt KIO 2216/15



odrzucenia) oznacza, że element ten może być odrębny od urządzenia, a nie w każdym
przypadku wbudowany. Zdaniem Odwołującego powoływanie się na brak wbudowanego
dotyku IR MuliTouch stanowi próbę wykreowania nowego postanowienia SIWZ, które nie
było zawarte w treści udostępnionej wykonawcom dokumentacji przetargowej.

{3) moduł przekaźnikowy Creston DIN-8SW8-1}

Według relacji Odwołującego w uzasadnieniu odrzucenia Zamawiający stwierdził,że zaproponowany w wykazie sprzętu na str. 145 oferty moduł przekaźnikowy Creston DIN-
8SW8-I nie pełni funkcji zasilacza na szynę DIN, której Zamawiający wymagał dla tej pozycji,
a Wykonawca Trias zaoferował dla modułu przekaźnika oraz dla zasilacza na szynę DIN dwa
identyczne urządzenia, o tej samej nazwie i symbolu producenta.

Odwołujący podniósł, że zgodnie z wymogami wykazu sprzętu – załącznika do SIWZ
(str. 94 i 95) wymagania i parametry dla systemu centralnego sterowania – Moduł zasilacza
magistrali na szynę DIN –12 szt. – mocowanie na szynę DIN w serwerowni – CR 2201-CR
2212 oraz dla systemu centralnego sterowania – Moduł przekaźnikowy na szynę DIN – 30
szt. – mocowanie na szynę DIN w serwerowni – CR2401-CR 2430 są identyczne. W związku
z tym Konsorcjum Trias zaoferowało Zamawiającemu (na str. 96 i 97) dwa zestawy urządzeń
Creston DIN-8SW8-I, które spełnia postawione w SIWZ wymagania, w tym pełni funkcję
zasilacza na szynę DIN.
Dla Odwołującego niezrozumiałe jest stanowisko Zamawiającego, że zaoferowane
przez Odwołującego urządzenie nie pełni funkcji zasilacza na szynę DIN, tym bardziej,że Zamawiający nie kwestionuje możliwości pełnienia przez przedmiotowe urządzenie funkcji
modułu przekaźnikowego przy opisaniu identycznych parametrów, jak dla modułu zasilacza
magistrali na szynę DIN. Odwołujący dodał, że w żadnym miejscu dokumentacji przetargowej
nie było zastrzeżenia, że ten sam model urządzenia nie może pełnić więcej niż jednej funkcji
w systemie.

{4) oprogramowanie Creston VMK-WIN}
Według relacji Odwołującego Zamawiający stwierdził, że oprogramowanie Creston
VMK-WIN jest przeznaczone do stosowania jako wirtualna klawiatura/myszka, natomiast
zadaniem aplikacji wymaganej przez Zamawiającego jest działanie jako graficzny interfejs
użytkownika, którego zadaniem jest symulacja funkcji paneli dotykowych bezpośrednio
na PC/MAC, a takiego działania nie zapewnia oprogramowanie VMK-WIN.
Odwołujący podniósł, że stanowisko Zamawiającego nie znajduje uzasadnienia
w dokumentacji przetargowej, gdyż zgodnie z opisem przedmiotu zamówienia zawartym
Sygn. akt KIO 2216/15



w wykazie sprzętu – załączniku do SIWZ (str. 100) w zakresie Aplikacji EXE
oprogramowanie, Zamawiający wymagał spełnienia następujących parametrów: po pierwsze
– aplikacja umożliwiająca bez instalacji uruchomienie na dowolnym komputerze zgodnym
z Windows; po drugie – aplikacja umożliwia pełen zakres sterowania, działa niezależnie
od działania paneli sterowania.
Zdaniem Odwołującego zaoferowane przez niego rozwiązanie spełnia powyższe
wymagania.
Natomiast z powyższych postanowień nie sposób wywieść, że zadaniem aplikacji jest
działanie jako graficzny interfejs użytkownika, którego z kolei zadaniem jest symulacja paneli
dotykowych bezpośrednio na PC/MAC. Przeciwnie – brak było wymogu, aby aplikacja
działała jako graficzny interfejs użytkownika, natomiast jedyny system, jakiego w tym
zakresie wymaganie dotyczyło to Windows.
Odwołujący podniósł, że formułowanie takiego nowego wymagania SIWZ na etapie
badania i oceny oferty oraz odrzucenie jego oferty za niezgodność z nim stanowi rażące
naruszenie przepisów ustawy, w tym art. 7 ust. 1 pzp. Jeśli celem Zamawiającego faktycznie
było zapewnienie wymagań takich, jak opisane w informacji o odrzuceniu, to powinny one
znaleźć odzwierciedlenie w udostępnionej Odwołującemu dokumentacji.

{5) urządzenia Cisco}
Według relacji Odwołującego Zamawiający stwierdził, że Odwołujący przedstawił mu
w zakresie rozwiązań Cisco karty katalogowe dotyczące innych urządzeń niż te, które
stanowią przedmiot oferty. Zamawiający uznał, że zgodnie z informacjami wynikającymi
z kart producenta urządzenia, których nazwa wynika z kart katalogowych przedłożonych
przez Konsorcjum Trias, nie spełniają wymagań Zamawiającego:
• dla urządzenia Cisco SG200-50FP-EU – waga wymagana do 5 kg, urządzenie posiada
wagę 6,04 kg;
• dla urządzenia Cisco SG200-26-FP-EU – przepustowość wymagana 71,42 mpps,
zaoferowane urządzenie posiada przepustowość 38,69 mpps.
Ponadto Zamawiający odniósł się również do wyjaśnień Konsorcjum Trias złożonych
30 września 2015 r., zgodnie z którymi zaoferowane produkty będą przez Odwołującego
kastomizowane, twierdząc, że wymagał urządzeń nowych, a nie przerabianych.
Odwołujący podniósł, że zgodnie z treścią wykazu sprzętu załączonego do oferty
zaoferowane Zamawiającemu urządzenia to: Cisco SG200-50FP-TR oraz Cisco SG200-
26FP-TR (str. 98 i 99 oferty), przy czym oznaczenie „TR” wskazuje, że będą one
zmodyfikowane specjalnie na potrzeby prowadzonego postępowania w następującym
Sygn. akt KIO 2216/15



zakresie: Cisco SG200-50FP-TR – zmniejszenie wagi urządzenia dzięki redukcji obudowy
sprzętu; Cisco SG200-26FP-TR – zwiększenie przepustowości dzięki zwiększeniu liczby
portów do 50, z możliwością wykorzystania przez Zamawiającego wymaganych 26 portów.
Zdaniem Odwołującego przedstawione w toku postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego karty katalogowe dla przedmiotowych produktów potwierdzają spełnianie ww.
parametrów w zakresie wagi i przepustowości. Ponieważ nie każda ingerencja dotycząca
produktu zmienia wszystkie cechy funkcjonalne, Konsorcjum Trias przedłożyło karty
dotyczące produktów Cisco z odpowiednią aktualizacją dla parametrów wagi
i przepustowości, co z uwagi na informację o modyfikacji urządzeń i oznaczenie w wykazie
sprzętu symbolem „TR” było działaniem czytelnym i prawidłowym. Nie sposób uznać,że karty katalogowe dotyczą innych urządzeń niż te, które zostały wskazane w ofercie.
Przeciwnie, gdyby uznać, że przedstawione karty katalogowe dotyczą innych urządzeń
(w domyśle niemodyfikowanych), to niezmienione zostałyby parametry odnoszące się
do wagi i przepustowości, co jednak w niniejszej sprawie nie miało miejsca.
Odwołujący podniósł, że zgodnie z § 25 wzoru umowy, do którego odwołał się
Zamawiający, wykonawca jest obowiązany dostarczyć sprzęt (...) fabrycznie nowy
(wyprodukowany nie wcześniej niż w 2014 r.), nieużywanego wcześniej w innych projektach
(..). Zdaniem Odwołującego z powyższego postanowienia umownego nie sposób
wyprowadzić zakazu dostosowywania (modyfikowania) zaoferowanego sprzętu na potrzeby
postępowania. Według Odwołującego nie sposób również uznać, że produkt poddany
kastomizacji nie jest produktem nowym, gdyż urządzenie modyfikowane dla potrzeb
Zamawiającego poprzez np. zdjęcie obudowy nie traci cechy produktu nowego.

{6) Prolights PF519BK}
Według relacji Odwołującego w Wykazie sprzętu –

załączniku do SIWZ (str. 115),
Zamawiający wymagał, aby reflektor profilowy posiadał kąt świecenia 36°. Zamawiający
stwierdził, że załączona do zaoferowanego przez Konsorcjum Trias urządzenia Prolights
PF519BK karta katalogowa potwierdza spełnianie wymagań. Jednocześnie Zamawiający
zgodnie z danymi uzyskanymi od producenta sprzętu stwierdził, że grupa urządzeń
oznaczana jest jako PF5 Series, natomiast konkretne urządzenia posiadają symbole PF519,
PF526, PF536 odpowiadające kątowi świecenia. W efekcie Zamawiający stwierdził,że urządzenie Prolights PF519BK nie spełnia wymagań SIWZ.
Odwołujący podniósł, że zaoferowany Zamawiającemu produkt – Prolights PF519BK
o kącie świecenia 36° – spełnia wymagania Zamawiającego sformułowane w dokumentacji
przetargowej, a dołączona do niego karta katalogowa potwierdza powyższą okoliczność.
Sygn. akt KIO 2216/15



Odwołujący wskazał, że zastosował prawidłowe oznaczenia oferowanego produktu.
Zgodnie
z
oznaczeniem
producenta
przedmiotowego
reflektora,
po
wybraniu
w wyszukiwarce produktu PF519 dostępne są opcje z oznaczeniem kąta świecenia. Innymi
słowy, w wybranej rodzinie produktów istnieją różne warianty. Odwołujący wskazał w ofercie
oznaczenie PF519 i jednocześnie doprecyzował konkretną wersję urządzenia poprzez
oznaczenie kąta świecenia jako 36°. Według Odwołującego nie powinno budzić wątpliwości,że podanie nazwy rodziny urządzeń oraz wskazanie konkretnej wartości parametru
precyzującego kąt świecenia jest prawidłowe i wystarczające dla wykazania, że urządzenie,
które wykonawca zamierza dostarczyć spełnia wymagania postawione w SIWZ.

W pozostałym zakresie uzasadnienie odwołania dotyczy pkt 2 i 3 listy zarzutów.
Uzasadnienie zarzutu z pkt 2 listy zarzutów sprowadza się do twierdzenia, że w toku
ostatniego badania i oceny ofert Zamawiający ustalał w porozumieniu z Deko-Bau taktykę
prowadzącą do ostatecznego odrzucenia oferty Konsorcjum Trias, o czym ma świadczyć
w szczególności fakt, że okoliczności podane przez Zamawiającego jako przyczyny
odrzucenia oferty Odwołującego pokrywają się ze zgłoszonymi przez Przystępującego
w piśmie z 28 września 2015 r. Według Odwołującego takie postępowanie wypełnia
znamiona przesłanki z art. 89 ust. 1 pkt 3 pzp, zgodnie z którą zamawiający odrzuca ofertę
jeżeli jej złożenie stanowi czyn nieuczciwej konkurencji w rozumieniu przepisów o zwalczaniu
nieuczciwej konkurencji, gdyż według art. 3 ust. 1 uznk, zwierającego klauzulę generalną,
czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami,
jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta. W podsumowaniu tego
zarzutu odwołujący stwierdził, co następuje: Czynności podjęte przez Deko-Bau podczas
badania i oceny ofert w postępowaniu wykraczają poza granice uczciwej konkurencji
podmiotów na rynku właściwym.
Ponadto w ramach uzasadnienia pkt 2 listy zarzutów znalazła się następująca
dygresja: Nie może budzić najmniejszych wątpliwości fakt, że Zamawiający naruszył jedną
z fundamentalnych zasad obowiązujących w postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego, tj. zasadę uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, o której
mowa w art. 7 ust. 1 Pzp. Dodatkowo, zachowanie Zamawiającego może stanowić
naruszenie dyscypliny finansów publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17
grudnia 2004 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 168 ze zm.). W tym stanie rzeczy, w ocenie
Odwołującego postępowanie obarczone niemożliwą do usunięcia wadą uniemożliwiającą
zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego (art. 93
ust. 1 pkt 7 Pzp).
Sygn. akt KIO 2216/15



W ramach uzasadnienia zarzutu z pkt 3 listy zarzutów Odwołujący podał
w szczególności, że zgodnie z wyrokiem Izby z 25 maja 2015 r. (sygn. akt KIO 977/15),
Zamawiający został zobowiązany do zbadania zasadności zastrzeżenia jako tajemnicy
przedsiębiorstwa treści oferty Deko-Bau. W wyniku ponownego badania ofert
w postępowaniu
Zamawiający
utrzymał
zasadność
utajnienia
oferty
Deko-Bau,
a jednocześnie poinformował o wyborze oferty Konsorcjum Trias jako najkorzystniejszej,
co miało miejsce 3 sierpnia 2015 r. W odpowiedzi na wniosek o umożliwienie wglądu
do dokumentacji postępowania, w tym ofert, złożony w związku z wyborem 2 października
oferty Deko-Bau jako najkorzystniejszej, Zamawiający 6 października 2015 r. udostępnił
Odwołującemu objęte wnioskiem dokumenty, w tym ofertę Wykonawcy Deko-Bau,
ale jedynie w zakresie części jawnej.

22 października 2015 r. wpłynęła do Izby odpowiedź na odwołanie (pismo datowane
na 20 października 2015 r.}, w której Zamawiający wniósł o jego oddalenie w zakresie
wszystkich zarzutów.

Zamawiający zastrzegł w pierwszej kolejności, że jego zdaniem zarzuty dotyczące
oferty Deko-Bau nie odpowiadają interesowi Odwołującego, na który powołuje się w treści
odwołania, gdyż domaganie sie odtajnienia oferty Deko Bau oraz odrzucenia tej oferty
pozostaje bez wpływu na wybór oferty najkorzystniejszej, gdyż gdyby oferta Odwołującego
spełniała wymagania SIWZ i nie została w konsekwencji odrzucona, byłaby ofertą
najkorzystniejszą ze względu na najwyższą liczbę punktów wg kryteriów opisanych w SIWZ.

Zamawiający w następujący sposób uzasadnił swoje stanowisko odnośnie zarzutów
dotyczących odrzucenia oferty Konsorcjum Trias.

{1) ruchoma głowica LED}
Zamawiający wskazał, że w SIWZ na str. 30 (pkt 7.1) zawarł postanowienie, że w celu
potwierdzenia, że oferowane dostawy odpowiadają wymaganiom określonym w specyfikacji
istotnych warunków zamówienia, Zamawiający żąda złożenia opisów (kart katalogowych
producentów) sprzętu wymienionego w wykazie sprzętu (załączniku do SIWZ),
potwierdzających szczegółowe parametry techniczne proponowanych urządzeń.

Zamawiający podniósł, że na jego wezwanie Odwołujący uzupełnił dokumenty
w sposób niezgodny z SIWZ tj. załączył kartę katalogową dla urządzenia Prolights RefiexS, z
Sygn. akt KIO 2216/15



której treści wynikało, że zaoferowane urządzenie nie spełnia warunków specyfikacji (str. 2-3
załącznika do SIWZ – parametry techniczne sprzętu i wykaz sprzętu) w zakresie poboru
mocy (wymagane 105 W, zaoferowane 245 W) oraz w zakresie liczby punktów LED
(wymagane 7, zaoferowane 19).
Zamawiający dodał, że załączona do oferty karta katalogowa ww. urządzenia nie była
kartą producenta, której wymagał. Dopiero w odpowiedzi na wezwanie do złożenia wyjaśnień
ww. rozbieżności Odwołujący złożył kartę katalogową producenta (pomimo braku wezwania
Zamawiającego w tym zakresie i braku ku temu jakichkolwiek podstaw prawnych),
potwierdzającą spełnienie wymagań Zamawiającego przez oferowane urządzenie.
Tłumacząc jednocześnie, że przedłożenie poprzedniej karty wynikało z błędów na stronie
internetowej, z której pochodzi. Przy czym Odwołujący nie wskazał źródła, adresu strony
internetowej z której pozyskał wadliwą kartę katalogową.
Według Zamawiającego nieistotny dla sprawy jest fakt, że w treści odwołania
Odwołujący podaje adres strony producenta sprzętu, z której można pozyskać informacje
dotyczące zaoferowanego sprzętu, gdyż w trakcie postępowania na skutek wezwania
do uzupełnienia dokumentu, a następnie do złożenia wyjaśnień, Odwołujący dwukrotnie
składał diametralnie różne karty katalogowe urządzenia Prolights ReflexS. Czynność ta jest
niedopuszczalna i stanowi naruszenie art. 26 ust 3 w zw. z art. 7 Pzp.
Zamawiający powołał się na to, że jego stanowisko znajduje potwierdzenie w
orzecznictwie Izby – nie można wyjaśnieniami przywrócić sobie możliwości ponownego
uzupełnienia wadliwie złożonego dokumentu (wyrok z 13 września 2010 r., sygn. akt KIO
1863/10). Konsekwencją zaś nieuzupełnienia dokumentu przedmiotowego (innego niż
potwierdzającego spełnienie warunku udziału w postępowaniu) jest konieczność odrzucenia
oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp jako nieodpowiadającej treści SIWZ (wyrok z 16
października 2012 r., sygn. akt KIO 2126/12).

{2) monitor BenQ VW2235}
Zamawiający stwierdził, że ponieważ w wykazie sprzętu dla pozycji ekran dotykowy
(dział budki nagraniowe) jako jeden z parametrów wskazano funkcję dotyku IR Multi Touch,
USB (odpowiednio str. 110 i 109 załącznika do SIWZ - parametry techniczne sprzętu i wykaz
sprzętu), nie określając, czy funkcja ta winna być spełniona poprzez nakładkę dotykową czy
też niejako automatycznie wbudowana w monitor, wykonawcy mogli zaoferować urządzenie
z wbudowaną funkcją IR Multi Touch lub dedykowaną dla danego monitora nakładkę
umożliwiającą korzystanie z funkcji IR Multi Touch.
Zamawiający podniósł, że Odwołujący oferując w tym zakresie monitor BenQ
Sygn. akt KIO 2216/15



VW2235 (według producenta w ogóle niedostępny w Europie – mail z 18 września 2015 r.)
złożył na wezwanie Zamawiającego kartę katalogową innego niż zaoferowany monitor (BenQ
VW2235H), co jest sprzeczne z postanowieniem 7.1 SIWZ. Sprzeczność z tym
postanowieniem polega według Zamawiającego również na tym, że nie jest to karta
katalogowa producenta (lokalizacja takiej oryginalnej karty wskazana została przez samego
producenta w mailu z 18 września 2015 r. oraz dostarczona przez polskiego dystrybutora
producenta za pismem Przystępującego z 28 września 2015 r.).
Ponadto według Zamawiającego z porównania treści obu kart, jak również
z informacji uzyskanych przez Zamawiającego bezpośrednio od producenta monitora,
wynika, że wbrew twierdzeniom Odwołującego monitor BenQ VW2235H nie posiada
wbudowanej funkcji IR Multi Touch (mail producenta z 16,17 i 18 września 2015 r.).
Zdaniem Zamawiającego Odwołujący nie zaoferował w złożonym przez siebie
wykazie sprzętu nakładki dotykowej, gdyż inni wykonawcy oferując takie nakładki dotykowe
wyraźnie wyodrębniali je w wykazie sprzętu jako osobne urządzenia.

{3) moduł przekaźnikowy Creston DIN-8SW8-1}
Zamawiający stwierdził, że wymagał w ramach przedmiotu zamówienia (dział system
centralnego sterowania) dostarczenia w określonej liczbie sztuk dwóch różnych urządzeń:
modułu zasilacza magistrali na szynę DIN oraz modułu przekaźnikowego na szynę DIN
(odpowiednio str. 97 i 95-96 załącznika do SIWZ – parametry techniczne sprzętu i wykaz
sprzętu). Wskazanie 7 identycznych wymaganych parametrów technicznych dla obu tych
urządzeń nie zmieniało faktu określenia przez Zamawiającego, że urządzenia te mają jednak
pełnić diametralnie różne funkcje w systemie centralnego sterowania: jedno funkcję zasilacza
magistrali, a drugie przekaźnika. Co więcej, każdy z 5 wykonawców biorących udział
w postępowaniu – z wyjątkiem tylko Odwołującego –zaoferował dla ww. zakresów dwa różne
urządzenia – odpowiednio właściwe zasilacze i przekaźniki.
Tymczasem Odwołujący zaoferował dla obu ww. pozycji przedmiotu zamówienia
to samo urządzenie tj. moduł przekaźnikowy Creston DIN-8SW8-I (strona 145 oferty
Odwołującego), który – jak wynika z informacji przedstawiciela producenta sprzętu, a przy
tym z podstawowej wiedzy technicznej – nie może pełnić funkcji zasilacza.

{4) oprogramowanie Creston VMK-WIN}
Zamawiający podniósł, że zaoferowane oprogramowanie – aplikacja exe (dział
system centralnego sterowania) VMK-WIN jest niezgodne z jego wymaganiami, gdyż:
– jego funkcjonalność ogranicza się do stosowania jako wirtualna klawiatura/myszka,
Sygn. akt KIO 2216/15



– wymaga instalacji,
– nie jest to aplikacja przeznaczona do zarządzania systemem centralnego sterowania.

Zadaniem aplikacji wymaganej przez Zamawiającego – oprócz dwóch parametrów
do których odnosi się Odwołujący (wskazanych w wykazie sprzętu i parametrach
technicznych sprzętu) – jest działanie oprogramowania jako graficzny interfejs użytkownika
(niewymagający instalacji), którego zadaniem jest m.in. wykonywanie funkcji uruchomienia
i wyłączenia elementów ekspozycji, uwzględniając podział na poszczególne elementy
w każdej scenie, pokazywanie – identyfikowanie stanu pracy urządzeń (power on/standby -
czy urządzenie pracuje, czy nie i w jakim stanie pracy się znajduje), zdalne zarządzanie
ekspozycją poprzez sieć, symulacja funkcji paneli dotykowych bezpośrednio na PC/MAC (str.
106-107 załącznika do SIWZ – projektu wykonawczego instalacji audiowizualnej, centralnego
sterowania oraz systemu audio przewodnika), czyli zarządzanie systemem centralnego
sterowania. Takiego działania nie zapewnia oprogramowanie VMK-WIN, co potwierdza
oświadczenie producenta oraz polskiego przedstawiciela producenta tego oprogramowania.

{5) urządzenia CISCO}
Zamawiający stwierdził, że wymagał dla urządzeń typu switch 24-portowy
i 50-portowy (dział system centralnego sterowania) spełnienia parametrów określonych w
SIWZ m.in. takich jak waga urządzenia oraz przepustowość (odpowiednio str. 98-100 i 97-99
załącznika do SIWZ – parametry techniczne sprzętu i wykaz sprzętu).
Zamawiający podniósł, że Odwołujący zaoferował w wykazie sprzętu na stronie nr
147 i 148 swojej oferty urządzenia CISCO SG200-50FP-TR oraz CISCO SG200-26FP-TR,
natomiast w celu potwierdzenia, że zaoferowane urządzenia spełniają wymagania
Zamawiającego zostały złożone karty katalogowe na urządzenia o symbolach: CISCO
SG200-50FP-EU oraz CISCO SG200-26FP-EU, a zatem dotyczące innych urządzeń niż
zaoferowane w ofercie (niezgodność z pkt 7.S SIWZ).
Ponadto według Zamawiającego Odwołujący złożył na wezwanie karty katalogowe
dotyczące ww. sprzętu, które nie są kartami producenta (ponowna sprzeczność z pkt 7.1
SIWZ) a zostały stworzone przez Odwołującego na potrzeby niniejszego postępowania.
Zamawiający oświadczył, że posiada oryginalne karty producenta (załączone
do odpowiedzi na odwołanie notarialnie poświadczone wydruki oryginalnych kart producenta
z jego strony internetowej wskazanej przezeń jako lokalizacja takich oryginalnych kart dla
ww. sprzętu w mailu z 2 października 2015 r., zawierającego również wyraźne stwierdzenie,że karty złożone przez Odwołującego zostały stworzone przez tego wykonawcę), z których
treści wynika, że zaoferowany sprzęt nie spełnia wymagań w zakresie następujących
Sygn. akt KIO 2216/15



parametrów:
– dla urządzenia CISCO SG200-50FP-EU – wymagana waga do 5kg, zaoferowane
urządzenie posiada wagę 6,04 kg;
– dla urządzenia CISCO SG200-26FP-EU – przepustowość wymagana 71,42 mpps,
zaoferowane urządzenie posiada przepustowość 38,69 mpps.
W związku z tym, że uzupełnione na wezwanie Zamawiającego karty katalogowe
odbiegają w swojej treści od treści kart katalogowych producenta sprzętu, Zamawiający
wezwał Odwołującego do złożenia wyjaśnień pozwalających ustalić źródło pochodzenia
wadliwej karty katalogowej złożonej przez wykonawcę. W swoich wyjaśnieniach Odwołujący
nie wskazał źródła pochodzenia karty katalogowej.
Co więcej, Odwołujący wskazał, że zaoferowane urządzenia zostaną dostosowane
do potrzeb Zamawiającego, co dodatkowo utwierdziło Zamawiającego, że złożone przez
Odwołującego karty katalogowe zostały samowolnie przerobione przez tego wykonawcę
na potrzeby niniejszego postępowania i wobec informacji uzyskanych od producenta sprzętu
nie są to oryginalne karty katalogowe.
Na marginesie Zamawiający zauważył, że wymagał podania od wykonawców
w wykazie sprzętu nazwy producenta oraz modelu oferowanego urządzenia. Wykonawca
podając producenta Cisco wskazał na konkretny typ urządzenia, który w jest dostępny
w ofercie producenta i zgodnie z informacjami uzyskanymi od producenta nie spełnia on
wymagań stawianych przez Zamawiającego. Według Zamawiającego w ofercie tego
producenta znajdują się urządzenia, które spełniają wymagania Zamawiającego w zakresie
wymaganych urządzeń.
Zdaniem Zamawiającego Odwołujący nie może tłumaczyć własnych błędów przy
sporządzaniu oferty rzekomą „kastomizacją” urządzeń, które w wersji zaoferowanej w ofercie
nie odpowiadają wymaganiom opisanym w SIWZ. Nawet jeśli przyjąć, że zaoferowane
urządzenia mogą zostać pozafabrycznie dostosowane do potrzeb Zamawiającego, to pod
znakiem zapytania na skutek takiej „kastomizacji” stawałaby gwarancja udzielona
na oryginalne urządzenia przez producenta sprzętu, co Zamawiający wykluczał w § 25 ust. 1
wzoru umowy stanowiącego załącznik do SIWZ, gdzie czytamy: Wykonawca zobowiązany
jest do dostarczenia wszelkich elementów Ekspozycji, jej wyposażenia, materiałów, urządzeń
– fabrycznie nowego (wyprodukowanego nie wcześniej niż w 2014 r.), nieużywanego
wcześniej w innych projektach, zgodnego ze wszelkimi obowiązującymi wymogami prawnymi
i normami, w szczególności przepisami i normami przeciwpożarowymi, higienicznymi
i normami bezpieczeństwa, objętych gwarancją producenta.
Zamawiający powołał się na to, że określenie „fabrycznie nowy” nie wymaga w ocenie
Sygn. akt KIO 2216/15



Izby zdefiniowania w specyfikacji, gdyż jest to pojęcie powszechnie używane, a jego
znaczenie nie budzi wątpliwości. Chodzi tu o rzeczy, które od momentu ich wyprodukowania
nie były poddawane żadnym działaniom, stanowiącym ingerencję w dany przedmiot zarówno
wewnętrzną jak i zewnętrzną. Konsekwencją powyższego stanu jest zwykle objęcie danej
rzeczy gwarancją jakości produktu przez producenta. Nie sposób przyznać słuszność
twierdzeniu odwołującego, iż urządzenia pozostaną fabrycznie nowe, gdyż zostaną
wyposażone w fabrycznie nowe dodatkowe podzespoły w celu spełniania wymagań
technicznych Zamawiającego. Zamontowanie w fabrycznie nowym urządzeniu podzespołu,
nawet fabrycznie nowego, nadal stanowi ingerencję w produkt, którą pozbawią produkt tej
.cechy., chyba że została dokonana przez producenta (autoryzowany serwis) wraz
z zapewnieniem wszystkich parametrów danego urządzenia (w odpowiedzi na odwołanie
wskazano, że tak choćby w wyroku Izby z 12 stycznia 2012 r., sygn. akt KIO 9/12).

{6) Prolights PF519BK}
Zamawiający stwierdził, że wymagał dla urządzenia reflektor profilowy (dział
pozostałe elementy wyposażenia budynku MPP) kąta świecenia 36° (odpowiednio str. 185
i 116 załącznika do SIWZ – parametry techniczne sprzętu i wykaz sprzętu). Parametr ten ma
istotne znaczenie z punktu widzenia osiągnięcia zamierzonego w dokumentacji technicznej
postępowania efektu oświetlenia elementu ekspozycji w postaci sceny poprzez większe
rozproszenie światła dawanego przez reflektor o kącie świecenia 36° (i zmniejszenie
natężenia wiązki takiego światła) od światła dawanego przez punktowy reflektor np. o kącieświecenia 19°.
Zamawiający podniósł, że zaoferowany przez Odwołującego reflektor profilowy
Prolights PF519BK jest urządzeniem, które zgodnie z informacjami autoryzowanego
w Polsce przedstawiciela włoskiego producenta sprzętu (mail z 28 września 2015 r.
i oświadczenie z 1 października 2015 r.) i oryginalnej karty katalogowej producenta (do
odpowiedzi na odwołanie załączono również notarialnie poświadczony wydruk oryginalnej
karty producenta z jego strony internetowej) nie generuje wiązki świetlnej o kącie świecenia
36° a 19 °, co wynika zresztą z samego oznaczenia literowo-cyfrowego modelu.
W związku z tym, że złożona przez Odwołującego na wezwanie Zamawiającego karta
katalogowa dla urządzenia Prolights PF519BK i dane uzyskane od autoryzowanego
przedstawiciela producenta sprzętu były rozbieżne w zakresie ww. parametru sprzętu,
Zamawiający wezwał Odwołującego do złożenia wyjaśnień pozwalających ustalić źródło
pochodzenia wadliwej karty katalogowej. W złożonych wyjaśnieniach Odwołujący nie
wskazał źródła pochodzenia karty katalogowej. Potwierdza to przekonanie Zamawiającego,
Sygn. akt KIO 2216/15



że karta katalogowa dotyczące ww. sprzętu złożona przez Odwołującego nie jest kartą
katalogową producenta (sprzeczność z pkt 7.1 SIWZ), a została przerobiona przez
Odwołującego na potrzeby niniejszego postępowania. Zamawiający posiada oryginalną kartę
producenta, z której treści wynika, że zaoferowany sprzęt nie spełnia wymagań w zakresie
parametru kąt świecenia.
Zdaniem zamawiającego powoływanie się na rzekome opcje urządzenia, w sytuacji
gdy Odwołujący wskazując w ofercie i złożonej karcie katalogowej konkretny model
urządzenia już dokonał wyboru tej opcji, nie może być skuteczne. Należy zauważyć,że producent reflektorów oferuje urządzenie spełniające wymagania zamawiającego
jednakże oznaczone symbolem Prolights PF536BK (fragment oznaczenia modelu „36”
wskazuje na kąt świecenia). W świetle powyższego uzasadnienie zgodności oferty
Odwołującego z wymaganiami SIWZ nie pozostaje w zgodzie ze stanem faktycznym.

Odnosząc się zarzutu z pkt 2 listy zarzutów, Zamawiający stwierdził, że Odwołujący
wyciąga zdecydowanie zbyt daleko idące (by nie rzecz oderwane od rzeczywistości) wnioski
z korespondencji mailowej prowadzonej między pełnomocnikiem Zamawiającego a jednym
z członków komisji przetargowej. Wykonawca Deko-Bau 4 września 2015 r. dokonał wglądu
do oferty Odwołującego, w trakcie tej czynności zasugerował Zamawiającemu niezgodności
z treścią SIWZ w ofercie Odwołującego. Zdaniem Zamawiającego poinformowanie
wykonawcy o tym, by stawiając konkretne zarzuty sprecyzował je na piśmie i wskazał
również dowody na ich poparcie ( co w konsekwencji Deko-Bau uczynił 28 września 2015 r.),
nie stanowi naruszenia ani przepisów ustawy pzp, ani ustawy o zwalczaniu nieuczciwej
konkurencji, ani też nie jest naruszeniem ustawy o dyscyplinie finansów publicznych.
Zamawiający oświadczył, że informacje przedłożone przez Deko-Bau. zostały przez niego
zbadane co do ich wiarygodności dzięki kontaktom z producentami lub autoryzowanymi
dystrybutorami sprzętu oferowanego przez Odwołującego. Zamawiający dodał, że ze
względu na swój interes nie może nie reagować na choćby najmniejsze sygnały wskazujące
na niezgodność ofert wykonawców z wymaganiami SIWZ. W ocenie Zamawiającego dość
powszechną praktyką wśród wykonawców jest wzajemne sprawdzanie konkurencyjnych ofert
i informowanie zamawiających o ewentualnych (rzekomych lub rzeczywistych)
niezgodnościach tych ofert z treścią SIWZ. Zachowanie takie, choć nie leży w interesie
wykonawcy, który zmuszony jest do obrony swojej oferty, ma jednak ma na celu
doprowadzenie do wyboru oferty, która spełnia wymagania zamawiającego określone w
SIWZ.

Sygn. akt KIO 2216/15



Na skutek przekazania przez Zamawiającego 13 października 2015 r. kopii
odwołania, 16 października 2015 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło
w formie pisemnej zgłoszenie przez Deko-Bau sp. z o.o. siedzibą w Lublinie przystąpienia
do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego.

Wobec dokonania zgłoszenia w odpowiedniej formie, z zachowaniem 3-dniowego
terminu oraz wymogu przekazania kopii zgłoszenia Stronom postępowania, a więc zgodnie
z art. 185 ust. 2 pzp, Izba nie miała podstaw do stwierdzenia nieskuteczności tego
przystąpienia, co do którego nie zgłoszono również opozycji.

Przystępujący wniósł o oddalenie odwołania.

Ponieważ odwołanie nie zawierało braków formalnych, a wpis od niego został
uiszczony – podlegało rozpoznaniu przez Izbę.

W toku czynności formalnoprawnych i sprawdzających Izba nie stwierdziła,
aby odwołanie podlegało odrzuceniu na podstawie przesłanek określonych w art. 189 ust. 2
pzp. Nie zgłoszono w tym zakresie odmiennych wniosków.

Z uwagi na brak podstaw do odrzucenia odwołania lub umorzenia postępowania
odwoławczego, sprawa została skierowana do rozpoznania na rozprawie, podczas której
Odwołujący, Zamawiający i Przystępujący podtrzymali dotychczasowe stanowiska
procesowe.


Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem Uczestników (Stron i Przystępującego)
postępowania odwoławczego, uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy,
jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska zawarte w odwołaniu,
pismach złożonych na rozprawie przez Odwołującego (oświadczenie i tzw. opinia),
odpowiedzi na odwołanie, zgłoszeniu przystąpienia, a także wyrażone ustnie na
rozprawie i odnotowane w protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje:

Zgodnie z art. 179 ust. 1 pzp odwołującemu przysługuje legitymacja do wniesienia
odwołania, gdy ma (lub miał) interes w uzyskaniu zamówienia oraz może ponieść szkodę
w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy. Oznacza to konieczność
wykazania przez wykonawcę wnoszącego odwołanie, że kwestionowana jako niezgodna
z przepisami ustawy pzp czynność (względnie zaniechanie) zamawiającego jest na szkodę
Sygn. akt KIO 2216/15



odwołującego – w sposób pozwalający na uchwycenie związku przyczynowo-skutkowego
pomiędzy zarzucanymi naruszeniami ustawy pzp a uszczerbkiem po stronie wykonawcy.
Przy czym wykonawca ma posiadać interes w uzyskaniu zamówienia, kwalifikowany
możliwością poniesienia szkody polegającej na jego nieuzyskaniu, w postępowaniu
o udzielnie zamówienia, w którym składa odwołanie.
W odwołaniu {pkt VI } Odwołujący wskazał, że ma interes we wniesieniu odwołania,
gdyż jest wykonawcą, który złożył ofertę w przedmiotowym postępowaniu. W wyniku
naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy pzp objętych zarzutami odwołania,
interes Odwołującego w uzyskaniu tego zamówienia doznał uszczerbku, gdyż w przypadku
prawidłowego działania Zamawiającego, jego oferta nie zostałaby odrzucona i miałby
możliwość uzyskania zamówienia (Odwołujący zaznaczył, że cena jego oferty jest niższa od
ceny oferty uznanej przez Zamawiającego za najkorzystniejszą). Tym samym wskutek
niezgodnych z ustawą pzp działań Zamawiającego Odwołujący poniósł szkodę polegającą
na nieuzyskaniu przedmiotowego zamówienia.
Niezależnie od powyższego przy uzasadnianiu zarzutu z pkt 3 listy zarzutów {pkt IV
uzasadnienia odwołania) Odwołujący stwierdził, że ponieważ w rezultacie poprzedniego
badania i oceny ofert jego oferta została uznana za najkorzystniejszą, nie miał interesu
w podnoszeniu zarzutów w stosunku do wykonawcy, który był na dalszej pozycji rankingu
wykonawców w postępowaniu {czyli Przystępującego Deko-Bau}. Dopiero po ostatnim
badaniu i ocenie ofert, kiedy oferta Konsorcjum Trias została odrzucona, a oferta Deko-Bau
uznana za najkorzystniejszą, według Odwołującego uzyskał interes w podnoszeniu zarzutu
w zakresie art. 8 ust. 1 i 3 pzp w stosunku do oferty Deko- Bau.
W ocenie Izby Odwołujący ma interes w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia,
w którym złożył ofertę przedstawiającą korzystniejszy bilans ceny i okresu gwarancji
od oferty Przystępującego, która jednak nie zostałaby uznana za najkorzystniejszą gdyby
oferta Odwołującego nie została odrzucona (taka sytuacja miała już miejsce przy
poprzednim, czyli drugim rozstrzygnięciu postępowania). Tym samym to właśnie ta czynność
Zamawiającego naraża Odwołującego na szkodę, gdyż pozbawia go możliwości uzyskania
odpłatnego zamówienia publicznego, na co w przeciwnym razie mógłby liczyć.
Jednakże zaistniała w postępowaniu relacja korzystności pomiędzy ofertą
Odwołującego a Przystępującego przesądza również o tym, że Odwołujący nie ma
legitymacji do podniesienia zarzutów dotyczących oferty Przystępującego, gdyż nie mają oneżadnego znaczenia z punktu widzenia możliwości uzyskania zamówienia przez
Odwołującego. Innymi słowy legitymacja do wniesienia odwołania przez Odwołującego
wyczerpuje się w kwestionowaniu odrzucenia jego własnej oferty, gdyż jest to zarówno
Sygn. akt KIO 2216/15



konieczne, jak i wystarczające dla uzyskania przez niego zamówienia. Natomiast
podnoszenie zarzutów przeciwko ofercie Przystępującego nie zmierza już do uzyskania
przedmiotowego zamówienia przez Odwołującego (a ewentualnie do unieważnienia
postępowania), gdyż nie można stwierdzić, aby ewentualne zaniechanie przez
Zamawiającego odrzucenia oferty Przystępującego narażało Odwołującego na szkodę
polegającą na utracie możliwości uzyskania przedmiotowego zamówienia.
Skład orzekający Izby podziela zatem stanowisko wyrażone w analogicznej sytuacji
faktycznej przez Izbę w uzasadnieniu wyroku z 19 grudnia 2014 r. (sygn. akt KIO 2605/14),
gdzie wyczerpująco wypowiedziano się na temat legitymacji do podnoszenia poszczególnych
zarzutów (a ściślej rzecz biorąc objęcia jednym odwołaniem zarówno czynności
zamawiającego eliminującej wykonawcę wnoszącego odwołanie, jak i zaniechania takiej
czynności względem innego wykonawcy, którego oferta prezentuje mniej korzystny bilans wg
kryteriów oceny ofert), z przywołaniem dorobku orzecznictwa, zarówno Krajowej Izby
Odwoławczej, jak i sądów okręgowych. Powyższy pogląd został również w pełni podzielony
przez Sąd Okręgowy w Poznaniu, który wyrokiem z 2 kwietnia 2015 r. (sygn. akt X Ga 85/15)
oddalił skargę, której trzonem było zakwestionowanie takiej wykładni art. 179 ust. 1 pzp. Sąd
w uzasadnieniu wyroku powtórzył w szczególności za Izbą, że wszelkie zarzuty i wnioski
kierowane w odniesieniu do ofert wykonawców, którzy złożyli mniej korzystne oferty, nie
rzutują na sytuację wykonawcy wyżej ocenionego, w sposób który mógłby spowodować
naruszenie lub zagrożenie jego interesu w uzyskaniu tego konkretnego zamówienia
i skutkować poniesieniem lub możliwością poniesienia szkody, gdyż odrzucenie bądź nie
ofert innych wykonawców pozostaje neutralne dla tego wykonawcy.
Również przytoczone powyżej uzasadnienie zawarte w odwołaniu de facto wykazuje
wyłącznie legitymację do wniesienia odwołania od czynności odrzucenia oferty Konsorcjum
Trias, która, jak to podkreślono, była korzystniejsza wg kryteriów oceny ofert od oferty
złożonej przez Deko-Bau. Odwołujący co prawda deklaruje również, że ma interes
w podnoszeniu zarzutu dotyczącego odtajnienia oferty Deko-Bau, ale nie wyjaśnia na czym
miałby on polegać w kontekście przesłanek wynikających z art. 179 ust. 1 pzp. Natomiast
przeczą temu okoliczności faktyczne dotyczące przebiegu postępowania adekwatnie
przywołane na wstępie odwołania. Otóż po pierwszym rozstrzygnięciu postępowania
Konsorcjum Trias było w analogicznej sytuacji – jego oferta została odrzucona, a wybrana
została oferta złożona przez Deko-Bau. Wówczas Konsorcjum Trias podniosło wyłącznie
zarzuty kwestionujące odrzucenie jego oferty, a zarzuty dotyczące oferty Deko-Bau podniósł
inny wykonawca, którego oferta była mniej korzystna od tej oferty. Uwzględnienie odwołania
Konsorcjum Trias spowodowało, że przy drugim rozstrzygnięciu postępowania jego oferta
Sygn. akt KIO 2216/15



została uznana za najkorzystniejszą, a oferta Deko-Bau została sklasyfikowana na drugim
miejscu. Przebieg dotychczasowego postępowania jednoznacznie zatem wskazuje,że kwestionowanie oferty Przystępującego jest irrelewantne dla możliwości uzyskania przez
Odwołującego przedmiotowego zamówienia.

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, poczynione ustalenia
faktyczne oraz orzekając w granicach zarzutów zawartych w odwołaniu, Izba stwierdziła,że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż nie znalazł potwierdzenia żaden
z zarzutów dotyczących odrzucenia oferty Konsorcjum Trias.

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść nie
odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2
pkt 3 pzp. Z tego ostatniego przepisu wynika, że zamawiający poprawia w ofercie inne (niż
oczywiste pisarskie i rachunkowe) omyłki polegające na niezgodności oferty ze specyfikacją
istotnych warunków zamówienia, niepowodujące istotnych zmian w treści oferty,
niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę, którego oferta została odrzucona.

Skład orzekający Izby podziela utrwalony w doktrynie i orzecznictwie pogląd
{wyrażony również w orzeczeniach przywołanych w odwołaniu}, że zarówno treść s.i.w.z.,
jak i treść oferty stanowią merytoryczne postanowienia oświadczeń woli odpowiednio:
zamawiającego, który w szczególności przez opis przedmiotu zamówienia precyzuje, jakiegoświadczenia oczekuje po zawarciu umowy w sprawie zamówienia publicznego, oraz
wykonawcy, który zobowiązuje się do wykonania tego świadczenia w razie wyboru złożonej
przez niego oferty jako najkorzystniejszej. Wobec tego – co do zasady – porównanie
zaoferowanego przez wykonawcę świadczenia z opisem przedmiotu zamówienia, sposobem
i terminem jego realizacji wymaganymi przez zamawiającego, przesądza o tym, czy treść
złożonej oferty odpowiada treści s.i.w.z. – jest z nią zgodna.
Art. 82 ust. 3 pzp zastrzega
dla oferty składanej w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego formę pisemną
pod rygorem nieważności. Natomiast samo rozumienie terminu oferta należy przede
wszystkim wywodzić z art. 66 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym jest nią
oświadczenie drugiej stronie woli zawarcia umowy, jeżeli określa istotne postanowienia tej
umowy. Z uwagi na odpłatny charakter zamówień publicznych, nieodzownym elementem
treści oferty jest zawsze określenie ceny za jaką wykonawca zobowiązuje się wykonać
zamawiane świadczenie. W pozostałym zakresie zamawiający określa w s.i.w.z. wymagany
od wykonawcy zakres i sposób konkretyzacji oświadczenia woli, który będzie podstawą dla
Sygn. akt KIO 2216/15



oceny zgodności treści złożonej oferty z merytorycznymi wymaganiami opisu przedmiotu
zamówienia.

Samo nieskonkretyzowanie przez wykonawcę treści oferty w sposób lub w zakresie
wymaganym przez zamawiającego, również może być podstawą do stwierdzenia
niezgodności oferty z treścią s.i.w.z., gdyż – co do zasady – niedopuszczalne jest
precyzowanie i poprawianie treści złożonej oferty, w szczególności z uwagi za naczelne
zasady równego traktowania wykonawców i zachowania uczciwej konkurencji.

W zakresie zastosowania przesłanki odrzucenia oferty z art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp
mieści się również sporządzenie oferty w inny sposób, niż żądał tego zamawiający, o ile
niezgodność taka dotyczy elementów treści oferty w aspekcie formalnym i materialnym, choć
nie może tu chodzić wyłącznie o niezgodność sposobu spełnienia tych aspektów {por. J.
Pieróg w: Prawo zamówień Publicznych. Komentarz, wyd. C.H. Beck, Warszawa 2009}.
Innymi słowy niezgodność treści oferty z treścią s.i.w.z. może polegać na sporządzeniu
i przedstawieniu oferty w sposób niezgodny z wymaganiami specyfikacji, z zaznaczeniem,że chodzi tu o wymagania s.i.w.z. dotyczące sposobu wyrażenia, opisania i potwierdzenia
zobowiązania (świadczenia) ofertowego, a więc wymagania, co do treści oferty, a nie
wymagania co do jej formy, które również zamieszczane są w s.i.w.z. {por. np. uzasadnienie
wyroku Izby z 13 listopada 2013 r., sygn. akt KIO 2478/13}.
W ramach wymaganego od wykonawcy sposobu potwierdzenia treści oferty mieści
się również oparte na art. 25 ust. 1 pkt 2 pzp żądanie przez zamawiającego oświadczeń lub
dokumentów potwierdzających spełnianie jego wymagań (określonych w s.i.w.z.) przez
oferowane dostawy, usługi lub roboty budowlane. Niezamknięty katalog tych dokumentów
został określony w § 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 lutego 2013 r.
w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, oraz form,
w jakich te dokumenty mogą być składane (Dz. U. poz. 231; dalej również: „rozporządzenie
o dokumentach”). Dokumenty te należy rozpatrywać jako kwalifikowaną formę potwierdzenia
zgodności oferowanego świadczenia z wymaganym przez zamawiającego. Zadeklarowana
przez wykonawcę treść oferty ma bowiem znaleźć potwierdzenie w dokumentach co do
zasady pochodzących od niezależnego od wykonawcy podmiotu zewnętrznego (co wprost
wskazano przy określeniu rodzaju dokumentów wyliczonych w § 6 ust. 1 pkt 2 - 4
rozporządzenia), względnie w próbkach, opisach lub fotografiach produktów, które mają być
dostarczone, których autentyczność musi być poświadczona przez wykonawcę na żądanie
zamawiającego (rodzaje środków dowodowych wymienione w § 6 ust. 1 pkt 1
rozporządzenia).
W konsekwencji brak takiego kwalifikowanego potwierdzenia również jest podstawą
Sygn. akt KIO 2216/15



do odrzucenia oferty jako niezgodnej z treścią s.i.w.z., co przejawia się zarówno w aspekcie
formalnym – niezgodności z postanowieniem formułującym żądanie złożenia takich
dokumentów, jak i materialnym – niewykazaniu zgodności oferowanych produktów
z wymaganiami zamawiającego w zakresie parametrów, które miały znaleźć potwierdzenie w
tych dokumentach. Resumując, jak trafnie zauważono w uzasadnieniu wyroku Izby z 16
października 2012 r. (sygn. akt KIO 2162/12), konsekwencją nieuzupełnienia dokumentu
przedmiotowego (innego niż potwierdzającego spełnienie warunku udziału w postępowaniu)
jest konieczność odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy pzp jako
nieodpowiadającej treści specyfikacji.

Niezależnie od charakteru niezgodności, aby zastosować podstawę odrzucenia oferty
z art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp musi być możliwe uchwycenie na czym konkretnie taka niezgodność
polega, czyli co i w jaki sposób w ofercie nie jest zgodne z konkretnie wskazanymi,
skwantyfikowanymi i ustalonymi jednoznacznie postanowieniami s.i.w.z. W odniesieniu
do dokumentów, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2 pzp, oznacza to konieczność
zidentyfikowania parametru oferowanego produktu, który nie znalazł w nich kwalifikowanego
potwierdzenia, pomimo że w ofercie został zadeklarowany przez wykonawcę jako zgodny
z parametrem wymaganym według opisu przedmiotu zamówienia.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 pzp w toku badania i oceny ofert zamawiający może żądać od
wykonawców wyjaśnień dotyczących treści złożonych ofert. Niedopuszczalne jest
prowadzenie między zamawiającym a wykonawcą negocjacji dotyczących złożonej oferty
oraz z zastrzeżeniem ust. 1a i 2 pzp, dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w jej treści.
Z wyjątkiem trybu dialogu konkurencyjnego zmiany te sprowadzają się to do wspominanej
powyżej instytucji poprawienia omyłek polegających na niezgodności oferty ze specyfikacją,
co nie może jednak powodować istotnej zmiany treści oferty.

Z kolei z art. 26 ust. 3 pzp wynika, że zamawiający wzywa wykonawców, którzy
w określonym terminie nie złożyli wymaganych przez niego oświadczeń lub dokumentów,
o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2 pzp, lub którzy złożyli takie dokumenty zawierające
błędy, do ich złożenia w wyznaczonym terminie. Złożone na wezwanie zamawiającego
oświadczenia i dokumenty powinny potwierdzać spełnianie przez oferowane dostawy, usługi
lub roboty budowlane wymagań określonych przez zamawiającego, nie później niż w dniu,
w którym upłynął termin składania ofert.
Ponadto zamawiający może w odniesieniu do złożonych pierwotnie lub uzupełnionych
dokumentów zażądać od wykonawcy wyjaśnień w trybie art. 26 ust. 4 pzp. Oczywiste jest,że instytucja ta służy wyjaśnieniu niezrozumiałej dla zamawiającego treści dokumentu,
Sygn. akt KIO 2216/15



w szczególności ustaleniu gdzie znajduje się informacja potwierdzająca spełnianie wymagań,
a nie zmianie treści dokumentu, co jest możliwe w trybie art. 26 ust. 3 pzp. Jak trafnie
zauważono w uzasadnieniu wyroku Izby z 13 września 2010 r. (sygn. akt KIO 1863/10) nie
można wyjaśnieniami przywrócić sobie możliwości ponownego uzupełnienia wadliwie
złożonego dokumentu.

Izba ustaliła następujące istotne okoliczności wspólne dla wszystkich zarzutów
odwołania dotyczących odrzucenia oferty Konsorcjum Trias na podstawie art. 89 ust.1 pkt 2
ustawy pzp.
S.i.w.z. w zakresie szczegółowego opisu przedmiotu zamówienia odsyła
do dokumentacji projektowej, wykazu sprzętu oraz umowy.
Wykaz sprzętu jest załącznikiem wyszczególniającym poszczególne elementy
zamawianego wyposażenia, w którym Zamawiający wypełnił trzy pierwsze kolumny (Lp.,
Parametr i Wartość wymagana), wskazując rodzaj urządzenia i jego parametry, oczekując
od wykonawców podania Oferowanej wartości (przy czym z kontekstu jednoznacznie wynika,że zarówno wartość wymagana, jak i oferowana odnoszą się do parametru technicznego,
a nie wartości wyrażonej w jednostkach pieniężnych) oraz nazwy producenta i modelu
oferowanego urządzenia (w niektórych przypadkach było to oprogramowanie). Zgodnie z pkt
10 opisu sposobu przygotowania oferty zawartego w instrukcji dla wykonawców {dalej
również: „i.d.w.” lub „instrukcja”} s.i.w.z. Wykonawca wraz z ofertą składa wypełniony wykaz
sprzętu, stanowiący załącznik do siwa. Dokument, stanowiący oświadczenie woli
wykonawcy, nie będzie podlegał uzupełnieniu na podstawie art. 26 ust. 3 „Prawa”.
Zamawiający określił zatem w ten sposób wymagany od wykonawców sposób i zakres
sprecyzowania treści oferty, trafnie informując, że nie podlega ona uzupełnieniu w trybie art.
26 ust. 3 pzp
Ponadto w pkt 7 i.d.w. s.i.w.z. pn. Oświadczenia lub dokumenty potwierdzające
spełnianie wymagań określonych przez Zamawiającego określono, co następuje: W celu
potwierdzenia, że oferowane dostawy odpowiadają wymaganiom określonym w specyfikacji
istotnych warunków zamówienia, Zamawiający żąda złożenia opisów (kart katalogowych
producentów) sprzętu wymienionego w „Wykazie sprzętu” (załącznik do siwz), zawierających
szczegółowe parametry techniczne proponowanych urządzeń. Oznacza to, że Zamawiający,
działając na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 2 pzp, zażądał złożenia dokumentów
potwierdzających treść oferty w zakresie wypełnionego wykazu sprzętu, precyzując,że oczekuje złożenia kart katalogowych producentów zaoferowanego sprzętu (względnie
oprogramowania), w których znajdą odzwierciedlenie jego szczegółowe parametry
Sygn. akt KIO 2216/15



techniczne. W kartach katalogowych producenta sprzętu (lub oprogramowania) miały zatem
znaleźć potwierdzenie parametry sprecyzowane uprzednio przez wykonawcę w wypełnionym
wykazie sprzętu.
Według § 25 ust. 1 wzoru umowy (stanowiącego integralną część s.i.w.z.):
Wykonawca zobowiązany jest do dostarczenia wszelkich elementów Ekspozycji, jej
wyposażenia, materiałów, urządzeń – fabrycznie nowego (wyprodukowanego nie wcześniej
niż w 2014 r.), nieużywanego wcześniej w innych projektach, zgodnego ze wszelkimi
obowiązującymi wymogami prawnymi i normami, w szczególności przepisami i normami
przeciwpożarowymi, higienicznymi i normami bezpieczeństwa, objętych gwarancją
producenta. Z postanowienia tego w powiązaniu z powyżej przywołanymi postanowieniami
wynika jednoznacznie, że przymiot fabrycznie nowego może mieć urządzenie
wyprodukowane przez jego producenta i objęte jego gwarancją jakości.
Konsorcjum Trias do oferty nie dołączyło żadnych kart katalogowych, składając wykaz
sprzętu na druku załączonym do s.i.w.z., w którym wypełniło zgodnie z oczekiwaniem
Zamawiającego jedynie kolumnę dotyczącą nazwy producenta i modelu, natomiast
oferowane parametry zaprezentowało w formie oddzielnych tabel, ale sporządzonych
w układzie odzwierciedlającym parametry wymagane przez Zamawiającego. Zamawiający
prawidłowo uznał, że łącznie stanowi to treść oferty, o której mowa przywołanym powyżej pkt
10 i.d.w.
Powyższe spowodowało to, że pismem z 10 kwietnia 2015 r. Zamawiający wezwał
w trybie art. 26 ust. 3 pzp Konsorcjum Trias do uzupełnienia dokumentów, przywołując treść
pkt 7 i.d.w., a także wskazując wyraźnie, że przedmiotem uzupełnienia są karty katalogowe
producentów oferowanego sprzętu, które w ogóle nie zostały złożone wraz z ofertą.
Merytoryczna zasadność powyższego wezwania nie była kwestionowana przez
Konsorcjum Trias, które pismem z 14 kwietnia 2015 r. wnioskowało jedynie o przedłużenie
terminu na uzupełnienie, gdyż: Większość zaproponowanych w ofercie urządzeń pochodzi
od zagranicznych producentów, tym samym większość kart katalogowych jest w języku
angielskim lub niemieckim (…) muszą zostać przetłumaczone z innych języków, co wymaga
dodatkowego czasu.
Po tym, jak Zamawiający nie wyraził zgody na przedłużenie terminu, w kolejnym
piśmie z 14 kwietnia 2015 r. {taką samą datą opatrzone jest również inne pismo dotyczące
potwierdzenia warunków udziału w postępowaniu} Konsorcjum Trias oświadczyło,że przekazuje w załączeniu karty katalogowe producentów oferowanego sprzętu. Do pisma
załączono wyłącznie karty katalogowe w języku polskim (bez ewentualnych oryginałów w jęz.
angielskim lub niemieckim). Uzupełnione w ten sposób karty stały się dla Zamawiającego
Sygn. akt KIO 2216/15



podstawą badania, czy doszło do potwierdzenia w sposób opisany w s.i.w.z. parametrów
oferowanych urządzeń sprecyzowanych w wykazie urządzeń.
Dodatkowo Izba ustaliła, że zarzuty dotyczące oferty Konsorcjum Trias podniesione
w rozpoznawanym aktualnie odwołaniu nie były przedmiotem rozpoznania w dwóch
poprzednich postępowaniach odwoławczych, a zatem wyrok Izby z 25 maja 2015 r. (sygn.
akt: KIO 977/15, KIO 980/15) oraz wyrok Izby z 28 sierpnia 2015 r. (sygn. akt KIO 1730/15)
nie mają znaczenia przy ich rozpoznawaniu.

Izba zważyła na wstępie, że wszystkie sześć stwierdzonych przez Zamawiającego
niezgodności wiąże się z wadliwością kart katalogowych złożonych przez Konsorcjum Trias
dopiero na wezwanie w trybie art. 26 ust. 3 pzp. Argumentacja zawarta w odwołaniu
i podnoszona na rozprawie błędnie zakłada, że nieprawidłowości uzupełnionych kart
katalogowych są bez znaczenia w kontekście przesłanki z art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp
{rzeczywiste znaczenie tych dokumentów omówione zostało już powyżej}, względnie,że mogły one podlegać kolejnemu uzupełnieniu w trybie art. 26 ust. 3 pzp lub wyjaśnieniu
w trybie art. 26 ust. 4 pzp.
Tymczasem w każdym przypadku, w którym uzupełniona karta katalogowa nie
potwierdziła parametru sprecyzowanego, – choćby zgodnie z rzeczywistym stanem rzeczy –
w wykazie sprzętu, a wręcz wskazywała na stan odmienny, nie jest możliwe konwalidowanie
tej wady w trybie art. 26 ust. 4 pzp. Jest to błąd dokumentu, który mógłby ewentualnie być
podstawą do wezwania do jego uzupełnienia w trybie art. 26 ust. 3 pzp, gdyby nie to, że błąd
ten zawierają karaty katalogowe złożone w wyniku zastosowania tego przepisu. Z uwagi
na zasady wyrażone w art. 7 ust. 1 pzp (uczciwa konkurencja i równe traktowanie
wykonawców) w orzecznictwie Izby i sądów okręgowych jednolicie interpretuje się art. 26 ust.
3 pzp jako możliwość jednokrotnego wezwania do uzupełnienia dokumentów w zakresie
danego braku. Wezwanie do wyjaśnień w trybie art. 26 ust. 4 pzp nie może służyć
do obejścia art. 26 ust. 3 pzp, gdyż oba przepisy regulują odrębne instytucje, wzajemnie się
uzupełniające, jednak – co do zasady – o rozłącznym zakresie zastosowania, tzn. ten sam
brak dokumentu podlega jednokrotnemu uzupełnieniu, natomiast dany dokument może być
wielokrotnie wyjaśniany, jednak nie może to prowadzić do zmiany treści dokumentu wbrew
jego brzmieniu lub uzupełnienia treści w brakującym zakresie.
Ponadto zarówno instytucja wyjaśnień z art. 26 ust. 4 pzp, jak i instytucja
uzupełnienia dokumentów z art. 26 ust. 3 pzp mają charakter wyjątku od zasady,że wykonawcy w złożonych wnioskach mają obowiązek wykazać potwierdzenie spełniania
warunków udziału w postępowaniu, względnie, że oferowane dostawy, usługi lub roboty
Sygn. akt KIO 2216/15



budowlane odpowiadają wymaganiom zamawiającego. Jeżeli wykonawca, niezależnie
od przyczyn takiej sytuacji, nie załącza w ogóle dokumentu potwierdzającego spełnianie
podmiotowe warunki udziału w postępowaniu lub dokumentu potwierdzającego wymagania
przedmiotowe, to musi się liczyć z niekorzystnymi konsekwencjami takiego postępowania.
Zamawiający dokonując wezwania mają bowiem obowiązek wskazać konkretnie na czym
polega stwierdzony brak. W razie niezłożenia w ogóle dokumentu przez wykonawcę będzie
to, siłą rzeczy, sprowadzało się do ogólnego wskazania na fakt niezłożenia określonego
rodzaju dokumentu na potwierdzenie danego warunku podmiotowego lub wymagań
przedmiotowych. Natomiast w razie złożenia dokumentu nie w pełni potwierdzającego
spełnianie warunku podmiotowego lub nie w pełni potwierdzającego wymagania
przedmiotowe, wykonawca może i powinien otrzymać od zamawiającego precyzyjne
wskazówki, jakiego elementu warunku lub parametru nie potwierdził i gdzie w dokumencie
w tym zakresie treść jest nieprawidłowa lub niewystarczająca.
W okolicznościach tej sprawy niezłożenie wraz z ofertą żadnych kart katalogowych
spowodowało, że Konsorcjum Trias nie mogło już popełnić błędu w potwierdzeniu
parametrów urządzeń zadeklarowanych w wykazie zawartym w ofercie. Jak się okazało,
miało to kapitalne znaczenie, gdyż Konsorcjum Trias nie było w stanie tego uczynić,
składając wadliwe dokumenty lub dokumenty zawierające błędy, które to braki nie mogły
zostać już uzupełnione ani wyjaśnione, zwłaszcza że nie zostały złożone oryginały kart
katalogowych, co ewentualnie mogłoby być podstawą do stwierdzenia, że błąd wystąpił
jedynie w tłumaczeniu. W rezultacie Zamawiający nie miał wyboru i musiał ofertę Konsorcjum
Trias odrzucić na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp.

Dodatkowo odnośnie poszczególnych niezgodności Izba ustaliła i zważyła, co
następuje.

{1) ruchoma głowica LED}
W wykazie sprzętu Konsorcjum Trias jako ruchomą głowę LED dla sceny estradowej
– sceny nr 01 zaoferowało urządzenie producenta Prolights, model ReflexS {str. 50 oferty},
deklarując zarówno spełnienie parametru, że źródłem światła będzie 7 x 10W RGBW
FullColor Osram Ostar LEDs, jak i parametru, że maksymalny pobór prądu nie przekroczy
105 W {str. 187 oferty}.
W złożonej na wezwanie Zamawiającego karcie katalogowej zadeklarowane
parametry nie znalazły potwierdzenia, gdyż wskazano odpowiednio 19 x 10W RGBW
FullColor oraz 245 W maksymalnego poboru mocy. Na karcie tej nie ma logotypu producenta
Sygn. akt KIO 2216/15



lub dystrybutora {str. 8 dokumentów przesłanych 14 kwietnia 2015 r.}.
Pismem z 30 czerwca 2015 r. Zamawiający wezwał Konsorcjum Trias do wyjaśnień
treści oferty i treści uzupełnionych kart katalogowych m.in. w zakresie powyższej
rozbieżności dot. maksymalnego poboru prądu dla urządzenia Prolights ReflexS pomiędzy
wartością wymaganą a wskazaną w karcie katalogowej {pkt 3 pisma}.
W piśmie z 3 lipca 2015 r. Konsorcjum Trias podtrzymało treść oferty. Odnośnie
uzupełnionej karty katalogowej wyjaśniło, że: nie może wskazać źródła pomyłki, która ma
raczej oczywisty charakter; nie może ponosić odpowiedzialności za nieścisłości wynikające
z przedruku przez inne podmioty tych samych parametrów tego samego urządzenia;
czasami zdarza się, że publikowane materiały m.in. w zakresie opisów lub kart katalogowych
zawierają drobne błędy, które są korygowane przez producentów lub dystrybutorów po ich
zidentyfikowaniu. Ponadto Konsorcjum Trias oświadczyło, że w załączeniu przesyła kartę
katalogową produktu potwierdzającą wymagany parametr, potwierdzającą wymagany
parametr. Załączona karta katalogowa, na której widnieje logotyp producenta Prolights,
a także dystrybutora Show Design M. C. z Trzebicy, potwierdza parametry zadeklarowane w
ofercie.

Izba zważyła, że Odwołujący błędnie uważa, że nie ponosi odpowiedzialności
za błędy w uzupełnionej na wezwanie Zamawiającego karcie katalogowej. Odpowiedzialność
ta przejawia się w tym, że Konsorcjum Trias nie załączając w ogóle do oferty kart
katalogowych pozbawiło się możliwości skorygowania takiego błędu. Oczywiste jest, że nie
podlega on wyjaśnieniu w trybie art. 26 ust. 4 pzp, gdyż potwierdzenie wymaganego
maksymalnego poboru prądu wymagało zmiany treści dokumentu, a nawet – jak się okazało
– wymiany całego dokumentu na inny. Jak już powyżej wskazano, ponowne uzupełnienie
dokumentu w tym samym zakresie jest niedopuszczalne. Odwołujący bezpodstawnie zatem
domaga się, aby brać pod uwagę wyłącznie treść zawartą w wykazie sprzętu, względnie aby
brać pod uwagę dokument, który uzupełnił z własnej inicjatywy. Odwołujący obowiązany był
potwierdzić treść oferty stosowną kartą katalogową, którą miał obowiązek złożyć wraz
z ofertą lub na pierwsze wezwanie Zamawiającego, czego jednak nie uczynił.
Odwołujący
ewidentnie
nie
dołożył
należytej
staranności
wymaganej
od profesjonalisty. Wpierw powoływał się na trudności związane z przetłumaczeniem karty
katalogowej, a finalnie okazało się, że wystarczyło pobrać prawidłową kartę katalogową
pobraną ze strony internetowej producenta (dystrybutora).
Odrzucenie oferty było zasadne – co najmniej nie został potwierdzony wymagany
parametr (dodatkowo porównanie obu kart katalogowych budzi wątpliwości, czy uzupełniony
Sygn. akt KIO 2216/15



na wezwanie Zamawiającego dokument można w ogóle uznać za tłumaczenie karty
katalogowej producenta).

{2) monitor Benq VW2235}
W wykazie sprzętu Konsorcjum Traias jako ekran dotykowy dla budki nagraniowej
zaoferowało wyświetlacz model VW2235 producenta BenQ {str. 158 oferty}, dla którego
zadeklarowało spełnianie parametru Dotyk IR Multi Touch, USB przez wpisanie słowa „Tak”
{str. 294 oferty}.
W złożonej na wezwanie Zamawiającego karcie katalogowej dla monitora BenQ
VW2235H (opatrzonej dopiskiem Copyright 2015 BenQ Corporation. All rights reserved)
znalazł się następujący wiersz z parametrem opisanym jako Typ nakładki dotykowej, gdzie
wpisano IR {str. 226 dokumentów przesłanych 14 kwietnia 2015 r.}.
Monitor VW2235 jest niedostępny w Europie, gdzie oferowany jest model VW2235H.Żaden z nich nie występuje w wersji dotykowej {okoliczność bezsporna; korespondencja
elektroniczna z BenQ Customer E-Mail z 18 września 2015 r. – załącznik do odpowiedzi
na odwołanie}.
Oryginalna karta katalogowa producenta dla modelu VW2235H różni się wyłącznie
tym od karty katalogowej przedstawionej przez Konsorcjum Trias, że we wspomnianym
wierszu zamiast powyżej opisanego parametru zawiera parametr opisany jako K Locker, dla
którego wpisano słowo „Tak”. Parametr ten nie ma żadnego związku z reagowaniem ekranu
na dotyk {karta katalogowa ze strony http://benq.pl/produkt/monitor/vw2235h/specifications,
wskazana jako obowiązująca przez BenQ Customer E-Mail 18 września 2015 r. – załączniki
do odpowiedzi na odwołanie}.

Na podstawie powyższego Izba zważyła, że Konsorcjum Trias złożyło
Zamawiającemu przerobioną kartę katalogową producenta monitora, który nie jest dotykowy,
ani nie jest oferowany w wersji z nakładką dotykową. Oczywiste jest, że karta katalogowa
pochodząca od producenta takiego monitora nie mogła potwierdzić dla modelu VW2235(H)
parametru nakładki dotykowej IR, skoro BenQ w ogóle nie oferuje takiej możliwości, a takie
nakładki są oferowane odrębnie przez innych producentów {korespondencja elektroniczna
z BenQ Customer E-Mail z 18 września 2015 r. – załącznik do odpowiedzi na odwołanie}.
Odrzucenie oferty było zasadne, po pierwsze – nie sprecyzowano producenta
i modelu nakładki dotykowej, a po drugie – tym bardziej nie potwierdzono jej zaoferowania
stosowaną kartą katalogową, która obiektywnie rzecz biorąc nie mogłaby pochodzić
od producenta BenQ, gdyż nie oferuje on takich rozwiązań dla wskazanego modelu
Sygn. akt KIO 2216/15



monitora. Jeżeli Odwołujący chciał zaoferować nakładkę dotykową innego producenta,
winien w wykazie urządzeń wskazać jej producenta i model, a nadto dołączyć kartę
katalogową tego producenta potwierdzającą, że zapewnia ona możliwość podłączenia przez
USB z monitorem i realizację wielopunktowego dotyku za pośrednictwem podczerwieni.
Ponieważ zaoferowany monitor ma określoną przekątną, nie zasługuje na wiarę
tłumaczenie Odwołującego w złożonej tzw. opinii, że nie był w stanie dobrać odpowiedniej
nakładki.

{3) moduł przekaźnikowy Creston DIN-8SW8-1}

W tym zakresie niesporne były następujące okoliczności {wynikające z odwołania
i odpowiedzi na odwołanie}:
– w skład systemu centralnego sterowania wchodzą m.in. moduł zasilacza magistrali
na szynę DIN oraz moduł przekaźnikowy na szynę DIN, dla których w wykazie sprzętu
wyszczególniono takie same parametry, z których żaden nie dotyczy kwestii zasilania
– Konsorcjum Trias zaoferowało w obu tych pozycjach moduł przekaźnikowyDIN-8SW8-I
producenta Creston, który nie jest zasilaczem {dodatkowo znajduje to potwierdzenie w
korespondencji elektronicznej z przedstawicielem producenta Creston z 19 września 2015 r.};
– wszyscy pozostali wykonawcy zaoferowało jako moduł zasilacza magistrali na szynę DIN
urządzenia będące zasilaczami.

Izba zważyła w tych okolicznościach, że na określenie przedmiotu dostawy w spornej
pozycji w wykazie urządzeń składało się zarówno wskazanie rodzaju zamawianego
urządzenia, jak i wymagane parametry. W konsekwencji należało zatem zaoferować
urządzenie lub urządzenia spełniające łącznie funkcję zalicza oraz opisane dalej parametry.
Zarówno w odwołaniu, jak i w tzw. opinii Odwołujący konsekwentnie pomija fakt, że rodzaj
wymaganego urządzenia został przez Zamawiającego określony jako zasilacz. Nie twierdzi
jednocześnie, że zaoferowany moduł przekaźnika pełni funkcję zasilacza.

Konsorcjum Trias zaoferowało i potwierdziło jedynie spełnianie tych ostatnich,
natomiast nie zaoferowało wymaganego zasilacza, a zatem nie może twierdzić,że zaoferowanie wyłącznie modułu przekaźnikowego jest zgodne z treścią s.i.w.z.

{4) oprogramowanie Creston VMK-WIN}

Poza dwoma parametrami opisanymi w wykazie sprzętu dla aplikacji EXE systemu
centralnego sterowania {1. Aplikacja umożliwiająca bez instalacji uruchomienie na dowolnym
komputerze zgodnym z Windows. 2. Aplikacja umożliwia pełen zakres sterowania. Działa
Sygn. akt KIO 2216/15



niezależnie od działania paneli sterowania.} dodatkowo następujące wymagania zostały
zawarte w dokumencie pn. Projekt wykonawczy instalacji audiowizualnej, centralnego
sterowania oraz systemu audio przewodnika {na str. 106-107}, który również stanowi
dokument opisujący przedmiot zamówienia:
W zakresie tego zadania jest pełna integracja, uruchomienie i oprogramowanie systemu
centralnego sterowania.
Oprogramowanie systemu ma pozwalać na wykonanie funkcji uruchomienia i wyłączenia
elementów ekspozycji uwzględniając podział na poszczególne elementy w każdej scenie.
Ponadto oprogramowanie ma pokazywać identyfikację stanu pracy urządzeń (power
on/standby – czy urządzenie pracuje, czy nie i w jakim stanie pracy się znajduje ) dotyczy
urządzeń, które posiadają taką funkcję.
(…)
Przed przystąpieniem do wykonania oprogramowania centralnego sterowania Wykonawca
ma obowiązek przedstawić Zamawiającemu do akceptacji projekt przygotowywanego layoutu
/interfejsu użytkownika.
(…)
Przewidziano również wykonanie oprogramowania systemowego z aplikacją exe. do
zdalnego zarządzania poprzez sieć. Aplikacja nie wymaga instalacji, jest niezależna
od przeglądarek internetowych. W systemie tym oprogramowanie sterujące może być
realizowane z tabletu lub laptopa.
W wykazie sprzętu Konsorcjum Trias jako aplikację EXE oprogramowanie
dla zintegrowanego systemu centralnego sterowania, w którym wszystkie komponenty
muszą pochodzić od jednego producenta, zaoferowało oprogramowanie VMK-WIN
producenta Creston {str. 150 oferty}.
Ze złożonej na wezwanie Zamawiającego karty katalogowej dla oprogramowania
VMK-WIN wynika, że jest to oprogramowanie wirtualnej myszki i klawiatury dla systemu
Windows za pośrednictwem sieci Ethernet, które pozwala na symulację kliknięć przyciskiem
myszki, przeciągania, upuszczania i przewijania opuszkiem palca na dowolnym komputerze
PC przy pomocy pola dotykowego wyświetlonego na ekranie dotykowym Creston {str. 152
dokumentów przesłanych 14 kwietnia 2015 r.}.
Dla uruchomienia tego oprogramowania konieczne jest wcześniejsza jego instalacja.
Jedyną aplikacją producenta Creston służącą symulowaniu paneli dotykowych Creston
bezpośrednio na PC lub MAC, która jest polecana jako graficzny interfejs użytkownika (GUI)
na urządzeniach pod kontrolą systemu Windows, jest oprogramowanie X-Panel. Natomiast
VMK-WIN służy tylko jako wirtualna klawiatura lub myszka {oświadczenie Creston
Sygn. akt KIO 2216/15



International z siedzibą w Rijmenam w Belgii wraz z tłumaczeniem przysięgłym;
korespondencja elektroniczna z przedstawicielem producenta Creston z 19 września 2015 r.
– załączniki do odpowiedzi na odwołanie}.
Ponadto w wykazie sprzętu Konsorcjum Trias jako jednostkę centralną
zintegrowanego systemu centralnego sterowania, w którym wszystkie komponenty muszą
pochodzić od jednego producenta, zaoferowało urządzenie Creston MC3 {str. 144-145
oferty}, dla którego potwierdziło spełnianie wszystkich wymaganych parametrów, w tym
jedynego nawiązującego wprost do oprogramowania – możliwości jednoczesnego
uruchomienia 10 programów {str. 235 oferty}.
W złożonej na wezwanie Zamawiającego karty katalogowej dla urządzenia Creston
MC3 wyszczególniono na 3 stronach specyfikację techniczną, w której w rubryce Ethernet
wskazano m.in.: obsługuje Creston e-Control 2 Xpanel i Room View {str. 140-142}
dokumentów przesłanych 14 kwietnia 2015 r.}.

Izba zważyła, że argumentacja zaprezentowana w odwołaniu i na rozprawie
{w zakresie tzw. opinii} świadczy o tym, że Konsorcjum Trias w ogóle nie wzięło pod uwagę
opisu wymagań zawartych w dokumentacji technicznej, z której wynikało jednoznacznie,że wymagany pełen zakres sterowania nie sprowadza się do emulowania funkcji klawiatury
i myszki, a wymaga oprogramowania zapewniającego pełny zakres sterowania za
pośrednictwem graficznego interfejsu użytkownika, którego układ miał być ostatecznie
zatwierdzony przez Zamawiającego. Równolegle podnoszona na rozprawie alternatywna w
stosunku do odwołania argumentacja świadczy o tym, że Odwołujący dopiero po wniesieniu
odwołania zdał sobie sprawę, że zaoferowane oprogramowanie VMK-WIN nie spełnia
wymagań opisu przedmiotu zamówienia. Równolegle na rozprawie Odwołujący zaczął
bowiem twierdzić, że jednak zaoferował oprogramowanie X-Panel, choć przecież
argumentacja odwołania sprowadza się do twierdzenia, że tego typu oprogramowanie nie
zostało zaoferowane, bo nie było to wymagane w świetle parametrów wymienionych w
wykazie urządzeń.

Izba zważyła w tych okolicznościach, że w zasadzie niesporny jest fakt niespełnienia
przez oprogramowanie VMK-WIN funkcji opisanych w dokumentacji technicznych,
a w każdym razie zostało to wykazane przez Zamawiającego. Natomiast alternatywna
argumentacja Odwołującego nie znajduje oparcie w treści złożonej Zamawiającemu ofercie,
nawet z uwzględnieniem uzupełnionych dokumentów przedmiotowych. Konsorcjum Trias
nigdzie nie sprecyzowało, że w zakres dostawy sterownika Creston MC3 wchodzi
oprogramowanie X-Panel, nie wynika to również z faktu, że urządzenie to obsługuje takie
Sygn. akt KIO 2216/15



oprogramowanie. Ponieważ oferta nie zawierała żadnej informacji o tym, że aplikacja taka
jest oferowana w ramach każdego z zestawów jednostki systemu sterowania Creston np.
typu MC3, nic nie wnosi do sprawy, że tak twierdzi producent Creston International
w oświadczeniu z 23 października 2015 r. Uprzednie twierdzenia i działania Konsorcjum
Trias oraz data widniejąca na tym oświadczeniu świadczą o tym, że najwyraźniej sam
Odwołujący nie był tego świadomy składając ofertę, a w każdym razie w żaden sposób tego
nie wyraził. Tymczasem zgodność z treścią s.i.w.z. może być oceniana przez pryzmat treści
oferty wyrażonej wprost w formie pisemnej, a nie dorozumianej, czy wręcz niewyrażonej
w żaden sposób. Zamawiający nie miał żadnych podstaw, aby stwierdzić, że Konsorcjum
Trias zaoferowało oprogramowanie X-Panel, gdyż w jego ofercie zostało wskazane (a także
wycenione) jedynie oprogramowanie VMK-WIN.

{5) urządzenia CISCO}
W wykazie sprzętu Konsorcjum Trias dla systemu centralnego sterowania
odpowiednio jako switch 50-portowy oraz switch 24-portowy zaoferowało odpowiednio
modele Cisco SG200-50FP-TR oraz Cisco SG200-26FP-TR producenta Cisco {str. 147-148
oferty}, deklarując dla pierwszego z tych urządzeń spełnienie parametru masy netto
maksymalnie 5 kg, a dla drugiego urządzenia spełnienie parametru przepustowości 71,42
mpps {str. 284 i 286 oferty}.
Na wezwanie Zamawiającego zostały złożone karty katalogowe dla urządzeń
oznaczonych odpowiednio: zadeklarowane parametry nie znalazły potwierdzenia, gdyż
wskazano odpowiednio Cisco SG200-50FP-EU oraz Cisco SG200-26FP-EU, w których
wyszczególniono dla pierwszego parametr masy netto 4,6 kg, a dla drugiego przepustowość
71,42 mpps {str. 150-151 dokumentów przesłanych 14 kwietnia 2015 r.}.
Pismem z 28 września 2015 r. Zamawiający wezwał Konsorcjum Trias do wyjaśnień
treści oferty i treści uzupełnionych kart katalogowych m.in. w zakresie rozbieżności tych
ostatnich z kartami dostępnymi na wskazanej stronie internetowej producenta Cisco,
w szczególności zwracając się o podanie źródła i sposobu uzyskania złożonych kart
katalogowych.
W piśmie z 30 września 2015 r. Konsorcjum Trias wyjaśniło, że zaoferowane
Zamawiającemu urządzenia są rozwiązaniami modyfikowanymi specjalnie na potrzeby
przedmiotowego zamówienia dla Wykonawcy, na co wskazuje zamieszczone w wykazie
sprzętu oznaczenie symbolem „TR”, co wskazuje na dokonanie kastomizacji tych produktów
{pkt II pisma}.

Sygn. akt KIO 2216/15



Izba stwierdziła, że producent Cisco nie oferuje switchów o oznaczeniach SG200-
50FP-TR oraz SG200-26FP-TR, w tym nie oferuje dostosowania produkowanych przez
siebie switchów o oznaczeniach odpowiednio SG200-50FP-EU oraz SG200-26FP-EU
w zakresie parametrów, które wynoszą odpowiednio 6,04 kg wagi dla pierwszego z nich oraz
38,69 mpps przepustowości dla drugiego z nich {okoliczność bezsporna na rozprawie;
korespondencja elektroniczna z Cisco Sytems Poland sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie –
załącznik do odpowiedzi na odwołanie}.
Oryginalne karty katalogowe producenta dla SG200-50FP-EU oraz SG200-26FP-EU
wskazują wyłącznie takie parametry dla tych switchy {korespondencja elektroniczna z Cisco
Sytems Poland sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie z 2 października 2015 r., karta katalogowa
ze
strony
http://www.cisco.com/c/en/us/products/collateral/switches/small-business-100-
series-unmanaged-switches/data_sheet_c78-634369.pdf, notarialnie poświadczony wydruk
oryginalnej karty katalogowej producenta z tej strony wskazanej jako obowiązująca przez
ww. podmiot wraz z tłumaczeniem przysięgłym – załączniki do odpowiedzi na odwołanie}.

Na podstawie powyższego Izba zważyła, że, po pierwsze – Konsorcjum Trias
zaoferowało jako produkty Cisco urządzenia, które na własną rękę, bez autoryzacji tego
producenta, zamierza zmodyfikować, a zatem wbrew treści s.i.w.z. i treści oferty nie będą to
fabrycznie nowe urządzenia Cisco, posiadające gwarancję tego producenta. Skład
orzekający Izby w pełni podziela stanowisko Zamawiającego znajdujące oparcie w
uprzednim orzecznictwie Izby, że termin „fabrycznie nowy” nie wymaga specjalnego
definiowania, gdyż należy go rozumieć w taki sposób, jak to zaprezentowano w odpowiedzi
na odwołanie
Po drugie – Konsorcjum Trias złożyło Zamawiającemu sporządzone przez siebie
karty katalogowe, które nie są kartami katalogowymi deklarowanego producenta, czyli Cisco,
pomimo że tak zasugerowało Zamawiającemu przy ich składaniu. Zmodyfikowana
na rozprawie argumentacja Odwołującego, że to jego należy uważać za producenta nie
zasługuje na uwzględnienie, gdyż nie tylko jest sprzeczna z treścią jego własnej oferty, ale
także niespójna z uprzednio złożonymi wyjaśnieniami, z których wynikało, że to Cisco jako
producent dokona na jego zlecenie stosownych modyfikacji oferowanych standardowo
switchów, co okazało się nieprawdą.
Po trzecie – wbrew żądaniu Zamawiającego znajdującym oparcie w § 6 ust. 1 pkt 1
rozporządzenia o dokumentach, Odwołujący odmówił potwierdzenia autentyczności
złożonych kart katalogowych, wobec czego Zamawiający miał prawo uznać je za
niewiarygodne.
Sygn. akt KIO 2216/15



{6) Prolights PF519BK}
W wykazie sprzętu Konsorcjum Trias jako reflektor profilowy wchodzący w skład
pozostałych elementów wyposażenia budynku MPP zaoferowało urządzenie Prolights,
PF519BK {str. 166 oferty}, deklarując dla niego spełnienie parametru kąta świecenia 36º {str.
306 oferty}.
W złożonej na wezwanie Zamawiającego karcie katalogowej dla urządzenia
oznaczonego Prolights PF519BK wskazano kąt świecenia 36º {str. 243 dokumentów
przesłanych 14 kwietnia 2015 r.}.
Pismem z 28 września 2015 r. Zamawiający wezwał Konsorcjum Trias do wyjaśnień
treści oferty i treści uzupełnionych kart katalogowych m.in. w zakresie rozbieżności karty
katalogowej dla Prolights PF519BK z kartą dostępną na wskazanej stronie internetowej
producenta Prolights, w szczególności zwracając się o podanie źródła i sposobu uzyskania
złożonej karty katalogowej.
W piśmie z 30 września 2015 r. Konsorcjum Trias wyjaśniło, że oznaczenie PF519
dotyczy rodziny produktów, a dla takiego oznaczenia możliwy jest też kąt 36º {pkt III pisma}.

Izba stwierdziła, że reflektory profilowe z rodziny PF5xx (PF5 Series) różnią się
jedynie kątem świecenia, przy czym liczba wpisana dalej w oznaczeniu wskazuje na kątświecenia, i tak PF519 ma kąt świecenia 19º, a PF536 kąt świecenia 36º {okoliczność
bezsporna na rozprawie; korespondencja elektroniczna z dystrybutorem Show Design M. C.
z Trzebnicy, w tym oświadczenie i karty katalogowe, notarialnie poświadczony wydruk
oryginalnej karty katalogowej producenta wraz z tłumaczeniem przysięgłym – załączniki do
odpowiedzi na odwołanie}.
Na podstawie powyższego Izba zważyła, że Konsorcjum Trias złożyło
Zamawiającemu sporządzoną przez siebie kartę katalogową, która nie stanowi tłumaczenia
karty katalogowej dla urządzenia PF536BK. Skoro oznaczenie PF519BK identyfikuje kątświecenia 19º obiektywnie nie może istnieć karta katalogowa producenta, która
wskazywałaby dla tej wersji reflektora profilowego kąt świecenia 36º.
Niezależnie od powyższego również w tym przypadku wbrew żądaniu
Zamawiającego znajdującym oparcie w § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia o dokumentach,
Odwołujący odmówił potwierdzenia autentyczności złożonej karty katalogowej, wobec czego
Zamawiający miał prawo uznać ją za niewiarygodną.

Reasumując, żaden z zarzutów odwołania nie znalazł potwierdzenia.
Sygn. akt KIO 2216/15



Mając powyższe na uwadze, Izba – działając na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 ustawy
pzp – orzekła, jak w pkt 1 sentencji.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku
na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy pzp w zw. z § 3 pkt 1 i 2 rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu
od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238) – obciążając Odwołującego kosztami tego postępowania,
na które złożył się uiszczony przez niego wpis oraz uzasadnione koszty Zamawiającego
w postaci, po pierwsze – wynagrodzenia pełnomocnika we wnioskowanej wysokości, na
podstawie odpowiednio faktury złożonej do zamknięcia rozprawy, po drugie – opłaty
skarbowej od trzech pełnomocnictw, na podstawie dokumentów potwierdzających jej
uiszczenie. Izba nie uwzględniła natomiast wniosku o zasądzenie kosztów przejazdu wobec
złożenia w tym zakresie jedynie spisu kosztów. Z § 3 pkt 2 przywołanego rozporządzenia
wynika bowiem, że do kosztów postępowania odwoławczego zalicza się uzasadnione koszty
stron postępowania odwoławczego, w szczególności koszty związane z dojazdem
na wyznaczoną rozprawę lub posiedzenie, w wysokości określonej na podstawie rachunków
przedłożonych do akt sprawy.



Przewodniczący:
………………………………

………………………………
………………………………

Wcześniejsze orzeczenia:

• Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
• Sygn. akt KIO 2554/15, KIO 2561/15 z dnia 2015-12-07
• Sygn. akt KIO 2398/15 z dnia 2015-11-23
• Sygn. akt KIO 2407/15 z dnia 2015-11-20
• Sygn. akt KIO 2301/15, KIO 2302/15 z dnia 2015-11-18