rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2014-09-16
rok: 2014
data dokumentu: 2014-09-16
rok: 2014
sygnatury akt.:
KIO 1776/14
KIO 1776/14
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 września 2014 roku w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 29 sierpnia2014 roku przez
Odwołującego: ASKAR Sp. z o. o. z siedzibą w Sopocie, ul. Mikołaja Reja 13/15
lok. 1024-1025, 81-874 Sopot,
w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego:„EKO DOLINA” Sp. z o. o. z siedzibą
w Łężycach, Al. Parku Krajobrazowego 99, 84-207 Koleczkowo,
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 29 sierpnia2014 roku przez
Odwołującego: ASKAR Sp. z o. o. z siedzibą w Sopocie, ul. Mikołaja Reja 13/15
lok. 1024-1025, 81-874 Sopot,
w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego:„EKO DOLINA” Sp. z o. o. z siedzibą
w Łężycach, Al. Parku Krajobrazowego 99, 84-207 Koleczkowo,
orzeka:
1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu:
1.1.
unieważnienie czynności wyboru ofertynajkorzystniejszej,
1.2.
unieważnienie czynności wykluczenia Odwołującego -ASKAR Sp. z o. o. z
siedzibą w Sopociez udziału w postępowaniui uznania jego oferty
za odrzuconą,
1.3.
dokonanie czynności ponownego badania i oceny ofert z uwzględnieniem
oferty Odwołującego - ASKAR Sp. z o. o. z siedzibą w Sopocie.
2. Kosztami postępowania obciąża Zamawiającego -„EKO DOLINA” Sp. z o. o.
z siedzibą w Łężycach, i:
2.1.zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę7 500 zł 00
gr (słownie: siedemtysięcy pięćset złotych zero groszy), uiszczoną
przez Odwołującego - ASKAR Sp. z o. o. z siedzibą w Sopocie, tytułem
wpisu od odwołania,
2.2.zasądza od Zamawiającego - „EKO DOLINA” Sp. z o. o. z siedzibą
w Łężycach, na rzecz Odwołującego - ASKAR Sp. z o. o. z siedzibą
w Sopocie, kwotę 7 500 zł 00 gr(słownie:siedem tysięcy pięćset
złotych zero groszy),stanowiącą koszty postępowania odwoławczego
poniesione tytułem wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (j.t.Dz. U. z 2013 r., poz. 907 z późn. zm.)na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Gdańsku.
Przewodniczący: ……………………………..
Sygn. akt:KIO 1776/14
U z a s a d n i e n i e
„EKO DOLINA” Sp. z o. o. z siedzibą w Łężycach [zwana dalej: „Zamawiającym”]
prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu
nieograniczonego na realizację zadania:Ochrona osób i mienia dla EKO DOLINA Sp. z o. o.
w Łężycach, na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych [j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 907 z późn. zm.], zwanej dalej „ustawą P.z.p.”.
Wartość zamówienia jest mniejsza od kwot określonych w przepisach wydanych na
podstawie art. 11 ust. 8 ustawy P.z.p.
Ogłoszenie o zamówieniu
zostało
zamieszczone
w
Biuletynie
Zamówień
Publicznychw dniu 29 lipca 2014 roku pod numerem 164261-2014.
W dniu 25 sierpnia 2014 roku Zamawiający przekazał wykonawcom biorącym udział
w postępowaniu zawiadomienie o wyborze oferty najkorzystniejszej oraz o wykluczeniu
wykonawców: Askar Sp. z o. o., Firmy WIKING Agencja Ochrony Mienia i Konwoje W. S.
oraz konsorcjum wykonawców w składzie: DURANGO-K. Z. (lider), Adrianex Sp. z o. o.
(członek konsorcjum).
W dniu 29 sierpnia 2014 roku wykonawca - Askar Sp. z o. o. z siedzibą w
Sopocie[zwana dalej: „Odwołującym”] wniósł odwołanie zarzucając Zamawiającemu
naruszenie następujących przepisów prawa:
1. art. 24 ust. 1 pkt 1a ustawy P.z.p. poprzez niezgodne z prawem dokonanie
czynności odrzucenia oferty Odwołującego i dokonanie czynności wykluczenia
go z postępowania;
2. art. 26 ust. 4 ustawy P.z.p. poprzez zaniechanie czynności wezwania do
złożenia wyjaśnień dotyczących zapisów zawartych w umowie spółki
zezwalających na zaciągnięcie zobowiązań dwukrotnie przekraczających
wartość kapitału zakładowego oraz uzupełnienia zaświadczeń i kopii faktur
kontrahentów, którym Odwołujący udziela ulgi we wpłatach na PFRON;
3. art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy P.z.p. poprzez niezgodne z SIWZ dokonanie
poprawienia oczywistej omyłki pisarskiej w formularzu cenowym w ofercie
Odwołującego.
W oparciu o powyższe zarzuty Odwołujący wnosił o:
1. unieważnienie czynności odrzucenia oferty Odwołującego i wykluczenia go
z postępowania, jako niezgodnej z orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii
Europejskiej C-465/11 i w świetle wyroków Sądu Okręgowego w Warszawie z
dnia 29 października 2012 roku sygn. akt V Ca 1982 i 2015/12;
2. nakazanie dokonania czynności polegającej na wezwaniu Odwołującego do
złożenia
wyjaśnień
dotyczących
zaciągania
zobowiązań
dwukrotnie
przekraczających wartość kapitału zakładowego oraz uzupełnienia zaświadczeń
i kopii faktur kontrahentów, którym odwołujący udziela ulgi we wpłatach na
PFRON.
3. unieważnienia czynności dokonania poprawek oczywistej omyłki rachunkowej,
które są sprzeczne z odpowiedzią udzieloną na piśmie Odwołującemu przez
Zamawiającego dnia 1 sierpnia 2014r.
4. powtórzenie czynności oceny oferty Odwołującego i w jej trakcie nakazanie
Zamawiającemu wezwania Odwołującego do złożenia wyjaśnień o wysokości
zaciągania zobowiązań i uzupełnienia załączników dotyczących ulgi we wpłatach
na PFRON.
W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazał, że Zamawiający dokonał
czynnościodrzucenia oferty Odwołującego i wykluczenia go z postępowania motywując to
faktem rozwiązania w dniu 8 maja 2014 roku umowy zawartej uprzednio z Konsorcjum firm:
PRATNER Sp. z o. o. (lider) i ASKAR Sp. z o. o. (konsorcjant), ze skutkiem
natychmiastowym. Odwołujący wskazał, że powodem rozwiązania umowy był fakt nie
przedłożenia Zamawiającemu listy pracowników ochrony, bez uprzedniego wezwania
Konsorcjum do uzupełnienia. Odwołujący podnosił, że usługa na rzecz Zamawiającego byłaświadczona ponad 2 miesiące bez jakichkolwiek uwag ze strony Zamawiającego, co
potwierdzają płatności za faktury regulowane w terminie. W ocenie Odwołującego powód nie
był na tyle istotny, a Zamawiający nie poniósł z tego tytułu żadnych szkód ani strat. Jedynie
ostatnia faktura na kwotę 26 tys. złotych nie została zapłacona przez Zamawiającego.
Odwołujący podkreślił, że w obecnym postępowaniu wystąpił samodzielnie, jako ASKAR Sp.
z o. o. Odwołujący powołał się na Dyrektywę Unijną Klasyczną – art. 45 ust. 2, wyroki Sądu
Okręgowego w Warszawie wydane w sprawach o sygn. akt: V Ca 1982 i 2015/2012 oraz
wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 13 grudnia 2012r., wskazując, że
Zamawiający nie powinien odrzucić oferty Odwołującego, ponieważ powód rozwiązania
umowy nie był poważnym wykroczeniem, nie spowodował szkód i strat w majątku
Zamawiającego, a ponadto Odwołujący wystąpił w przedmiotowym postępowaniu jako
samodzielny wykonawca, a nie jak poprzednio jako członek Konsorcjum.
Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 26 ust. 4 ustawy P.z.p. Odwołujący
stwierdził, że jego oferta została złożona w sposób prawidłowy i jest ważna w świetle
obowiązujących przepisów prawa, a zatem obowiązkiem Zamawiającego było dokonanie
czynności wezwania Odwołującego do złożenia wyjaśnień i uzupełnienia załączników tym
bardziej, że jest ona najkorzystniejsza pod względem ceny i ulgi we wpłatach na PFRON w
wysokości ponad 50 % wartości faktury. Odwołujący wskazał, że obok zaoferowania
najniższej ceny, jako jedyny spośród wykonawców ma możliwość udzielania takiej ulgi, a
była ona uwzględniana przy cenie oferty. Odwołujący zauważył, że odrzucając jego ofertę i
wybierając jedną z najdroższych ofert bez ulgi we wpłatach na PFRON, Zamawiający
zawyżył swoje koszty na ochronę o ok. 250 tys. złotych. Ponadto wskazał, że w umowie
spółki Odwołującego znajdują się postanowienia zezwalające na zaciąganie zobowiązań
przewyższających dwukrotnie wysokość kapitału zakładowego, a także posiada on kopie
faktur wraz z zaświadczeniami informującymi o wysokości ulgi we wpłatach na PFRON, a
zatem uzupełnienie tych dokumentów w przypadku wezwania do uzupełnienia byłoby
skuteczne.
Natomiast odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy P.z.p.
Odwołujący wskazał, że w związku z niejasnymi zapisami w tabeli formularza cenowego,
w dniu 1 lipca 2014r. zwrócił się do Zamawiającego z pytaniem: „czy należy zsumować
wartości za usługę ochrony fizycznej ( poz. 1 w tabeli) z ceną za gotowość grupy
interwencyjnej (poz. ostatnia pod tabelą). Pismem L.dz./2387-W/ÓWP-P/29/2014/ochrona
Zamawiający doprecyzował zapisy w arkuszu cenowym w następujący sposób: „ nie należy
sumować usługi ochrony fizycznej i gotowości grup interwencyjnych… Wykonawca musi
wprost wpisać koszt usługi ochrony fizycznej.”Odwołujący podniósł, że cena oferty została
wyliczona zgodnie z wyjaśnieniem Zamawiającego, natomiast Zamawiający dokonał
poprawienia „oczywistej" omyłki w taki sposób, że doliczył do poz.1 formularza koszt
gotowości grup interwencyjnych, czyli sprzecznie z udzieloną odpowiedzią, czym naruszył
ustalone przez siebie warunki SIWZ.
W dniu 9 sierpnia 2014 roku – za pośrednictwem faksu – Zamawiający przekazał
Prezesowi Krajowej Izby Odwoławczej odpowiedź na odwołanie wraz załącznikami, w której
wnosił o oddalenie odwołania.
Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
Izba ustaliła, że Odwołującemu przysługiwało prawo do wniesienia odwołania,
ponieważ wypełniona została materialnoprawna przesłanka interesu w uzyskaniu
zamówienia, określona w art. 179 ust. 1 ustawy P.z.p., kwalifikowana możliwością
poniesienia przez niego szkody.
Izba nie stwierdziła podstaw do odrzucenia odwołania w oparciu o przepis
art. 189 ust. 2 ustawy P.z.p.
Izba dopuściła i przeprowadziła dowody z dokumentów znajdujących się
w dokumentacji przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienie publicznego,
a przedłożonej Izbie przez Zamawiającego w kopii potwierdzonej za zgodność z oryginałem,
tj. z: protokołu postępowania, ogłoszenia o zamówieniu, Specyfikacji Istotnych Warunków
Zamówienia, oferty Odwołującego, zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty,
korespondencji stron, a także z dokumentów załączonych przez Odwołującego do odwołania
oraz przez Zamawiającego do odpowiedzi na odwołanie, w szczególności z: oświadczenia
o rozwiązaniu umowy ze skutkiem natychmiastowym z dnia 8 maja 2014 r., noty
obciążeniowej nr 1/05/2014 z dnia 8 maja 2014 r., pisma z dnia 15 maja 2014 r. dotyczącego
prośby o miarkowanie kar umownych, odpowiedzi zamawiającego na tą prośbę z dnia 30
maja 2014 r. oraz umowy nr 10/II/2014 z dnia 26 lutego 2014 r.
Izba postanowiła oddalić wniosek Zamawiającego, zgłoszony w odpowiedzi na
odwołanie datowanej na dzień 8 września 2014 r, o przeprowadzenie dowodu z
dokumentów w postaci oświadczeń osób wykonujących czynności ochrony w zakładzie
Zamawiającego, datowanych na dzień 29 kwietnia 2014 r., a dotyczących nie otrzymywania
wynagrodzenia od wykonawcy oraz braku związania z nim jakąkolwiek umową cywilno-
prawną, jak i z pisma tych osób z dnia 5 maja 2014 r. informującego o zamiarze zaprzestania
wykonywania czynności ochrony mienia Zamawiającego, które to dokumenty zostały
załączone do odpowiedzi Zamawiającego na odwołanie datowanej na dzień 8 września 2014
r. W ocenie składu orzekającego Izby powyższy wniosek zmierzał do wykazania faktów,
które nie miały istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, bowiem miały na celu
wykazanie okoliczności dotyczących braku profesjonalizmu po stronie Odwołującego, lecz
które nie zostały wskazane jako podstawa rozwiązania umowy nr 10/II/2014 z dnia 26 lutego
2014 r. przez Zamawiającego, ze skutkiem natychmiastowym.
Nadto, Izba rozważyła stanowiska stron przedstawione w pismach oraz do protokołu
rozprawy.
Rozpatrując odwołanie w granicach podnoszonych zarzutów podtrzymanych na
rozprawie– stosownie do art. 192 ust. 7 ustawy Pzp - Izba ustaliła, co następuje.
Zarzuty podniesione w odwołaniu zasługujączęściowo na uwzględnienie.
Zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 1a ustawy P.z.p. poprzez niezgodne z prawem
dokonanie czynności odrzucenia oferty Odwołującego i dokonania czynności wykluczenia go
z postępowania, jest zasadny.
Zamawiający w zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty z dnia 25 sierpnia
2014 roku wskazał, że: „Zamawiający wykluczył z postępowania Wykonawcę ASKAR
Sp. z o.o., gdyż Wykonawca ten był członkiem Konsorcjum firm PARTNER Sp. z o.o. i
ASKAR Sp. z o.o., z którym Zamawiający rozwiązał w dniu 8.05.2014 r. umowę ze skutkiem
natychmiastowym. Zgodnie z treścią art. 24 ust. 1 pkt 1a: „Z postępowania o udzielenie
zamówienia wyklucza się wykonawców, z którymi dany zamawiający rozwiązał albo
wypowiedział umowę w sprawie zamówienia publicznego albo odstąpił od umowy w sprawie
zamówienia publicznego, z powodu okoliczności, za które wykonawca ponosi
odpowiedzialność, jeżeli rozwiązanie albo wypowiedzenie umowy albo odstąpienie od niej
nastąpiło w okresie 3 lat przed wszczęciem postępowania, a wartość niezrealizowanego
zamówienia wyniosła co najmniej 5% wartości umowy”. Zgodnie z komentarzem Prawo
zamówień publicznych wydanie 12 autorstwa Jerzego Pieroga str. 135: „Przesłanka
wykluczenia z art. 24 ust. 1 pkt 1a znajdzie zastosowanie także w przypadku wszystkich
uczestników konsorcjum, jeżeli doszło do zakończenia umowy w okolicznościach
wskazanych w przepisie (Druk sejmowy Nr 3677, Sejm VI kadencji, Uzasadnienie”.”.
Odnosząc się zatem do kwestii zasadności wykluczenia Odwołującego
z postępowania, w pierwszej kolejności należy powołać przepis art. 24 ust. 1 pkt 1a ustawy
P.z.p., zgodnie, z którym z postępowania o udzielenie zamówienia wyklucza się
wykonawców, z którymi dany zamawiający rozwiązał albo wypowiedział umowę w sprawie
zamówienia publicznego albo odstąpił od umowy w sprawie zamówienia publicznego, z
powodu okoliczności, za które wykonawca ponosi odpowiedzialność, jeżeli rozwiązanie albo
wypowiedzenie umowy albo odstąpienie od niej nastąpiło w okresie 3 lat przed wszczęciem
postępowania, a wartość niezrealizowanego zamówienia wyniosła co najmniej 5% wartości
umowy.
Z kolei art. 45 ust. 2 lit. d) Dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych
na roboty budowlane, dostawy i usługi [Dz.U.UE.L.2004.134.114], zwanej także dyrektywą
klasyczną, stanowi, iż z udziału w zamówieniu można wykluczyć każdego wykonawcę, który
jest winny poważnego wykroczenia zawodowego, udowodnionego dowolnymi środkami
przez instytucje zamawiające.
Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 13 grudnia 2012 roku wydanym w sprawie
C-465/11 Forposta S.A. i ABC Direct Contact Sp. z o.o. v. Poczta Polska S.A. orzekł m.in.,
iż:
• art. 45 ust. 2 akapit pierwszy lit. d) dyrektywy 2004/18/WE należy interpretować w ten
sposób, że stoi on na przeszkodzie obowiązywaniu uregulowań krajowych
stanowiących, że poważne wykroczenie zawodowe, powodujące automatyczne
wykluczenie danego wykonawcy z trwającego postępowania w sprawie udzielenia
zamówienia publicznego, zachodzi, gdy z powodu okoliczności, za które wykonawca
ten ponosi odpowiedzialność, instytucja zamawiająca rozwiązała albo wypowiedziała
wcześniejszą umowę w sprawie zamówienia publicznego, albo odstąpiła od umowy
w sprawie zamówienia publicznego z danym wykonawcą, jeżeli rozwiązanie albo
wypowiedzenie umowy, albo odstąpienie od niej nastąpiło w okresie trzech lat przed
wszczęciem postępowania w toku, a wartość niezrealizowanego zamówienia
wyniosła co najmniej 5% wartości umowy,
• pojęcie ‘poważnego wykroczenia' należy rozumieć w ten sposób, że odnosi się ono
zwykle do zachowania danego wykonawcy wykazującego zamiar uchybienia lub
stosunkowo poważne niedbalstwo z jego strony. Tym samym jakiekolwiek
nieprawidłowe, niedokładne lub niskie jakościowo wykonanie umowy lub jej części
może ewentualnie wykazać niższe kompetencje zawodowe danego wykonawcy, lecz
nie jest automatycznie równoważne z poważnym wykroczeniem.
Z kolei Sąd Okręgowy w Warszawie w wyroku z dnia 29 października 2012 roku
wydanym w sprawie [sygn. akt: V CA 1982/12] stwierdził, iż: „okoliczności stanowiące
przyczynę rozwiązania lub wypowiedzenia umowy albo odstąpienia od niej, za które
odpowiedzialność ponosi wykonawca, nie mogą polegać na każdym nienależytym
wykonaniu zobowiązania, ale muszą być następstwem braku profesjonalizmu (a ściślej
poważnego wykroczenia będącego dowodem braku profesjonalizmu).(…) pojęcie
"poważnego wykroczenia zawodowego" wiązać trzeba z brakiem oczekiwanego
profesjonalizmu po stronie dłużnika, a nie z niesolidnością kontrahenta”.
Oceniając zatem czy Zamawiający prawidłowo dokonał wykluczenia Odwołującego
z postępowania o udzielenie zamówienia w oparciu o podstawę wskazaną w przepisie
art. 24 ust. 1 pkt 1a ustawy P.z.p. należy zbadać czy ziściły się wszystkie przesłanki
określone w tym przepisie.
Bezspornym w sprawie jest fakt, że Zamawiający w dniu 8 maja 2014 r. rozwiązał ze
skutkiem natychmiastowym umowę na Ochronę osób i mienia dla Eko Dolina Sp. z o. o.
zawartą w trybie przetargu nieograniczonego w dniu 26 lutego 2014 roku z Konsorcjum
w skład którego wchodziły: PRATNER Sp. z o. o. (lider Konsorcjum) i ASKAR Sp. z o. o.
(członek Konsorcjum).Nie ulega wątpliwości, że rozwiązanie nastąpiło w okresie 3 lat przed
wszczęciem postępowania – rozwiązanie umowy nastąpiło bowiem w dniu 8 maja 2014 roku.
Także wartość niezrealizowanego zamówienia wyniosła co najmniej 5% wartości umowy –
wartość wynagrodzenia wykonawcy została ustalona na kwotę 464.712 zł netto,
a wynagrodzenie miesięczne zostało ustalone na kwotę 18.643 zł netto (§ 9 ust. 1 i 2 umowy
z dnia 26 lutego 2014 r.). Umowa została zawarta na okres od dnia 28 lutego 2014 r. do dnia
29 lutego 2016 r. (§ 11 w/w umowy).
W świetle przywołanego powyżej orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości należało
zbadać również, czy powodem rozwiązania umowy przez Zamawiającego było „poważne
wykroczenie zawodowe”.
W oświadczeniu o rozwiązaniu umowy ze skutkiem natychmiastowym z dnia 8 maja
2014 roku Zamawiający wskazał, że: „Przyczyną uzasadniającą wypowiedzenie umowy
w powyższym trybie jest wykonywanie przez Państwo umowy w sposób sprzeczny z jej
postanowieniami – tj. naruszający § 5 ust. 5 oraz § 6 lit. a) umowy. Zgodnie z
postanowieniami § 6 lit. a) zobowiązani byli Państwo wykonywać ochronę w zakresie
opisanym w § 1 ust. 1 lit. a)-d) przez osoby imiennie wskazane w ofercie [tzw. członkami
Personelu kluczowego], które odpowiadają warunkom określonym w art. 26 ust. 1 pkt 2 i pkt
3 ustawy o ochronie osób i mienia – ustawa z dn. 22 VIII 1997 r. [Dz. U. z 2005 r. Nr 145,
poz. 1221 ze zm.]. Każdorazowa zmiana tych osób wymagała zastosowania procedury
umownej, w tym między innymi uzyskania zgody Zamawiającego wyrażonej pod rygorem
nieważności w formie pisemnej. Zgodnie z informacjami uzyskanymi przez Zamawiającego, żadna z osób wykonujących na terenie Eko Dolina Sp. z o. o. ochronę, nie jest osobą
zgłoszoną przez Państwa do oferty jako członek Personelu kluczowego. Nadto nikt nie
zwracał się do Zamawiającego z wnioskiem o zmianę w/w osób, a Zamawiający nigdy takiej
zgody nie wyraził. Wobec powyższego uznać należy, iż obecność w/w osób na terenie
zakładu Zamawiającego jest niczym nieuprawniona”.
W ocenie składu orzekającego Izby, podstawą rozwiązania poprzednio zawartej
umowy z Konsorcjum w składzie: PRATNER Sp. z o. o. (lider Konsorcjum) i ASKAR Sp. z
o. o. (członek Konsorcjum) nie było „poważne wykroczenie zawodowe”, które mogłoby
uzasadniać wykluczenie wykonawcy wchodzącego w skład ww. Konsorcjum z postępowania
o udzielenie zamówienia.
Z treści powołanego powyżej oświadczenia Zamawiającego o rozwiązaniu umowy ze
skutkiem natychmiastowym wynika, że podstawą rozwiązania umowy było to, że usługi
ochrony wykonywały inne osoby niż osoby wskazane w ofercie, a ww. Konsorcjum nie
poinformowało o zmianie osób wykonujących czynności związane z ochroną i nie uzyskało
zgody na takie zmiany, pomimo, że postanowienia umowy wskazywały na obowiązek
uzyskania od Zamawiającego takiej zgody w formie pisemnej. W konsekwencji Zamawiający
uznał, że obecność tych osób na terenie zakładu Zamawiającego była nieuprawniona.
Dodatkowo, w odpowiedzi na odwołanie i w stanowisku przedstawionym w toku
rozprawy Zamawiający podkreślał, że początkowo nie podejmował żadnych dyscyplinujących
działań w stosunku do Konsorcjum, jak choćby poprzez naliczanie kar umownych, gdyż był
zapewniany, że zamiana osób jest tylko chwilowa, wynikająca z choroby konkretnych osób
czy z przyczyn organizacyjnych leżących po stronie wykonawcy. Zamawiający wskazał
również, że w dniu 29 kwietnia 2014 roku otrzymał od osób wykonujących, na terenie jego
zakładu, czynności ochrony, oświadczenia, z których wynikało, że nie zostało wypłacone im
wynagrodzenie oraz, że nie są związani z wykonawcą żadną umową. W dniu 5 maja 2014 r.
otrzymał kolejne pismo od tych osób, z którego wynikało, że wobec braku uregulowania ich
sytuacji prawnej (brak umów na podstawie których mieliby świadczyć ochronę) oraz
majątkowej (brak zapłaty wynagrodzenia) mają zamiar zaprzestać wykonywania czynności
ochrony mienia i opuścić teren zakładu Zamawiającego. Zamawiający podnosił, że istniało
realne zagrożenie przerwania ciągłości wykonywania usług ochrony, co mogło mieć
negatywne skutki dla funkcjonowania całego zakładu Zamawiającego, gdyż ochrona
zakładu, ciągłość jej wykonywania i jakość usług jest dla Zamawiającego ważnym
elementem funkcjonowania. Zamawiający wskazał również, że postępowanie ww.
Konsorcjum może prowadzić do wniosku, że podpisując umowę nie miał on zamiaruświadczyć usług objętych umową przy pomocy osób wskazanych w ofercie, lecz jedynie
zostały one wykazane dla spełnienia warunku udziału w postępowaniu.
Biorąc pod uwagę powyższe, w pierwszej kolejności stwierdzić należy, że to czy
zaistniała przesłanka do wykluczenia wykonawcy, w oparciu o przepis art. 24 ust. 1 pkt 1a
ustawy P.z.p. w postaci „poważnego wykroczenia zawodowego” należy badać
z uwzględnieniem podstawy wskazanej w oświadczeniu o rozwiązaniu umowy.
Zgodnie bowiem z art. 24 ust. 1 pkt 1a ustawy P.z.p., z postępowania o udzielenie
zamówienia wyklucza się wykonawców, z którymi dany zamawiający rozwiązał albo
wypowiedział umowę w sprawie zamówienia publicznego albo odstąpił od umowy w sprawie
zamówienia publicznego, z powodu okoliczności, za które wykonawca ponosi
odpowiedzialność. Zatem, wszelkie okoliczności stanowiące podstawę do rozwiązania
umowy powinny być wskazane w oświadczeniu o jej rozwiązaniu. Tymczasem, ani w
oświadczeniu o rozwiązaniu umowy ze skutkiem natychmiastowym z dnia 8 maja 2014 roku,
ani nawet w zawiadomieniu o wykluczeniu wykonawcy z postępowania, Zamawiający nie
powoływał się na okoliczności wskazane dopiero na etapie postępowania przed Krajową
Izbą Odwoławczą, tj. w odpowiedzi na odwołanie i w stanowisku wyrażonym w toku
rozprawy, a dotyczące możliwości przerwania ciągłości wykonywania usług ochrony, a w
konsekwencji możliwości wywołania negatywnych skutków dla funkcjonowania zakładu
Zamawiającego, z uwagi na brak profesjonalizmu wykonawcy, jak i z uwagi na chaos
organizacyjny występujący po stronie wykonawcy.
Z tych też względów Izba postanowiła oddalić wniosek Zamawiającego
o przeprowadzenie dowodu z dokumentów w postaci oświadczeń osób wykonujących
czynności ochrony, datowanych na dzień 29 kwietnia 2014 r., dotyczących nie otrzymywania
wynagrodzenia od wykonawcy oraz braku związania z nim jakąkolwiek umową cywilno-
prawną, jak i z informacji tych osób z dnia 5 maja 2014 r. wskazującej na zamiar
zaprzestania wykonywania czynności ochrony mienia Zamawiającego, które to dokumenty
zostały załączone do odpowiedzi Zamawiającego na odwołanie datowanej na dzień 8
września 2014r.
Skład orzekający Izby, rozważając okoliczności, które zostały wskazane
w oświadczeniu Zamawiającego o rozwiązaniu umowy z dnia 26 lutego 2014 r. ze skutkiem
natychmiastowym jako podstawa rozwiązania tej umowy, ustalił, że nie są to okoliczności,
które wskazywałyby na „poważne wykroczenie zawodowe” wykonawcy. W ocenie składu
orzekającego Izby, sama zmiana osób wykonujących czynności ochrony na terenie zakładu
Zamawiającego w stosunku do osób wskazanych w treści oferty, bez uzyskania na to jego
zgody, mimo, że stanowi naruszenie postanowień umowy, nie stanowi jeszcze o zaistnieniu
„poważnego wykroczenia zawodowego”, które miałoby skutkować następnie wykluczeniem
wykonawcy z postępowania. W szczególności wskazać należy, że Zamawiający nie
uprawdopodobnił nawet, że osoby, które faktycznie wykonywały czynności ochrony nie
spełniały jego wymagań określonych w § 5 ust. 5 umowy z dnia 26 lutego 2014 r. Dopiero
wykazanie, że osoby, którym wykonawca faktycznie powierzył wykonywanie czynności
ochrony osób i mienia Zamawiającego, nie spełniają wymagań postawionych przez
Zamawiającego, a koniecznych do prawidłowego wykonywania usług ochrony, mogłoby
stanowić przesłankę do uznania, iż wykonawca dopuścił się „poważnego wykroczenia
zawodowego”. Natomiast, fakt wykonywania czynności ochrony przez inne osoby, aniżeli
wskazane w ofercie ww. Konsorcjum, może stanowić o nienależytym wykonaniu umowy,lecz
nie jest automatycznie równoważne z poważnym wykroczeniem, rozumianym jako brak
należytego profesjonalizmu. Tym bardziej, że Zamawiający sam przyznał, iż w początkowym
okresie tolerował zaistniałą sytuację, tj. wykonywanie usług ochrony przez inne osoby niż
wskazane w ofercie, dopóki nie zagroziły one, że opuszczą ochraniane obiekty.
Mając powyższe na uwadze, skład orzekający Izby, uznał, że okoliczności stanowiące
podstawę rozwiązania umowy z dnia 26 lutego 2014 roku ze skutkiem natychmiastowym,
a które zostały wskazane w treści oświadczenia Zamawiającego o jej rozwiązaniu z dnia
8 maja 2014 roku, nie stanowią „poważnego wykroczenia zawodowego”, a przez to nie mogą
stanowić podstawy wykluczenia wykonawcy w trybie określonym w art. 24 ust. 1 pkt 1a
ustawy P.z.p.
Natomiast odnosząc się do twierdzenia Odwołującego o braku podstaw do
wykluczenia na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 1a ustawy P.z.p., z uwagi na to, iż w
przedmiotowym postępowaniu występuje jako samodzielny wykonawca, a nie jak w
przypadku umowy, która została przez Zamawiającego rozwiązana – jako członek
Konsorcjum, skład orzekający Izby, uznał, że jest ono bezzasadne.
Słusznie wskazuje Zamawiający, powołując się przy tym na doktrynę, jak i na
uzasadnienie projektu o zmianie ustawy P.z.p. (Druk nr 3677 Sejmu RP VI kadencji), że
przesłanka wykluczenia wykonawcy w oparciu o powyższy przepis znajdzie również
zastosowanie w stosunku do wszystkich uczestników konsorcjum, jeśli doszło do
zakończenia umowy w okolicznościach wskazanych w ww. przepisie, w tym także, gdy z
powodu odpowiedzialności choćby jednego z konsorcjantów, samodzielnie lub wspólnie z
innymi podmiotami, będącego stroną umowy, została ona przez zamawiającego rozwiązana.
A zatem wykluczeniu z udziału w postępowaniu będzie podlegać też wykonawca,
który uprzednio samodzielnie bądź jako członek konsorcjum był stroną umowy z
Zamawiającym, w przypadku, gdy umowa ta została rozwiązana w warunkach opisanych w
art. 24 ust. 1 pkt 1a ustawy P.z.p., z uwzględnieniem oczywiście interpretacji tych warunków
w oparciu o orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości i sądów polskich, o którym była mowa
powyżej.
W dalszej kolejności wskazać należy, że skoro w przedmiotowym postępowaniu nie
było podstaw do wykluczenia z udziału w postępowaniu wykonawcy na podstawie art. 24
ust. 1 pkt 1a ustawy P.z.p. z uwagi na brak ziszczenia się przesłanki dotyczącej rozwiązania
umowy w sprawie zamówienia publicznego z powodu okoliczności, stanowiących „poważne
wykroczenie zawodowe”, to Zamawiający nie miał podstaw do odstąpienia, na podstawie
art. 26 ust. 3 ustawy P.z.p. od wezwania Odwołującego do złożenia wyjaśnień czy do
uzupełnienia dokumentów. Zamawiający bowiem w treści zawiadomienia z dnia 25 sierpnia
2014 r. o wyborze najkorzystniejszej oferty oraz o wykluczeniu Odwołującego z
postępowania wskazał, że nie wezwał Odwołującego do wyjaśnień oraz do uzupełnienia
dokumentów, gdyż zgodnie z treścią art. 26 ust. 3 ustawy P.z.p. mimo ich złożenia oferta
wykonawcy podlega odrzuceniu.
Jak już zostało powyżej wskazane Odwołujący został bezpodstawnie wykluczony
z postępowania, co było także powodem odrzucenia jego oferty, w konsekwencji nie ziściły
się przesłanki do odstąpienia od wezwania do złożenia wyjaśnień czy do uzupełnienia
dokumentów.
Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy P.z.p. poprzez
niezgodne z SIWZ dokonanie poprawienia oczywistej omyłki pisarskiej w formularzu
cenowym w ofercie Odwołującego, należy stwierdzić, że powyższy zarzutnie mógł zostać
rozpoznany przez Izbę, z następujących względów.
Otóż, zgodnie z art. 180 ust. 2 ustawy P.z.p. jeżeli wartość zamówienia jest mniejsza
niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8, odwołanie
przysługuje wyłącznie wobec czynności: 1) wyboru trybu negocjacji bez ogłoszenia,
zamówienia z wolnej ręki lub zapytania o cenę;2) opisu sposobu dokonywania oceny
spełniania warunków udziału w postępowaniu; 3) wykluczenia odwołującego z postępowania
o udzielenie zamówienia; 4) odrzucenia oferty odwołującego.
Wartość szacunkowa przedmiotowego zamówienia nie przekracza kwot określonych
w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy P.z.p., co bezpośrednio wynika
z protokołu postępowania.
Odwołanie wykraczające zakresem poza ramy zakreślone przepisem art. 180 ust. 2
ustawy P.z.p. nie podlega kognicji Izby, stąd też zarzutdotyczący naruszenia art. 87 ust. 2
pkt 2 ustawy P.z.p. poprzez niezgodne z SIWZ dokonanie poprawienia oczywistej omyłki
pisarskiej w formularzu cenowym w ofercie Odwołującego, nie podlegał rozpoznaniu przez
Izbę.
Odwołujący wnosił ponadto o zasądzenie kosztów z tytułu wynagrodzenia
pełnomocnika, jednak nie przedstawił z tego tytułu rachunku. Zgodnie z § 3 pkt 2 ww.
Rozporządzenia do kosztów postępowania odwoławczego, zalicza się: uzasadnione koszty
stron postępowania odwoławczego, a w okolicznościach, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 3
lit. b lub § 5 ust. 3 pkt 2, koszty uczestnika postępowania odwoławczego, który przystąpił po
stronie zamawiającego oraz wniósł sprzeciw, w wysokości określonej na podstawie
rachunków przedłożonych do akt sprawy, obejmujące w szczególności: a) koszty związane
z dojazdem na wyznaczoną rozprawę lub rozprawy (posiedzenie lub posiedzenia) Izby, b)
wynagrodzenie pełnomocników, jednak nie wyższe niż kwota 3.600 zł. Z powyższego
wynika, że Izba orzeka o uzasadnionych kosztach stron na podstawie rachunków
przedłożonych do akt sprawy. Skoro Odwołujący nie przedłożył stosownego rachunku, to nie
było podstaw do zasądzenia kosztów z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika na jego rzecz.
Biorąc pod uwagę powyższe o kosztach orzeczono stosownie do wyniku sprawy na
podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp, a także stosownie do postanowień zawartych
w § 1 ust. 1 pkt 1, § 3 pkt 1 lit. a), § 3 pkt 2 oraz § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzaju kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Mając powyższe na uwadze, orzeczono, jak w sentencji.
Przewodniczący:
……………………………..
1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu:
1.1.
unieważnienie czynności wyboru ofertynajkorzystniejszej,
1.2.
unieważnienie czynności wykluczenia Odwołującego -ASKAR Sp. z o. o. z
siedzibą w Sopociez udziału w postępowaniui uznania jego oferty
za odrzuconą,
1.3.
dokonanie czynności ponownego badania i oceny ofert z uwzględnieniem
oferty Odwołującego - ASKAR Sp. z o. o. z siedzibą w Sopocie.
2. Kosztami postępowania obciąża Zamawiającego -„EKO DOLINA” Sp. z o. o.
z siedzibą w Łężycach, i:
2.1.zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę7 500 zł 00
gr (słownie: siedemtysięcy pięćset złotych zero groszy), uiszczoną
przez Odwołującego - ASKAR Sp. z o. o. z siedzibą w Sopocie, tytułem
wpisu od odwołania,
2.2.zasądza od Zamawiającego - „EKO DOLINA” Sp. z o. o. z siedzibą
w Łężycach, na rzecz Odwołującego - ASKAR Sp. z o. o. z siedzibą
w Sopocie, kwotę 7 500 zł 00 gr(słownie:siedem tysięcy pięćset
złotych zero groszy),stanowiącą koszty postępowania odwoławczego
poniesione tytułem wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (j.t.Dz. U. z 2013 r., poz. 907 z późn. zm.)na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Gdańsku.
Przewodniczący: ……………………………..
Sygn. akt:KIO 1776/14
U z a s a d n i e n i e
„EKO DOLINA” Sp. z o. o. z siedzibą w Łężycach [zwana dalej: „Zamawiającym”]
prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu
nieograniczonego na realizację zadania:Ochrona osób i mienia dla EKO DOLINA Sp. z o. o.
w Łężycach, na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych [j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 907 z późn. zm.], zwanej dalej „ustawą P.z.p.”.
Wartość zamówienia jest mniejsza od kwot określonych w przepisach wydanych na
podstawie art. 11 ust. 8 ustawy P.z.p.
Ogłoszenie o zamówieniu
zostało
zamieszczone
w
Biuletynie
Zamówień
Publicznychw dniu 29 lipca 2014 roku pod numerem 164261-2014.
W dniu 25 sierpnia 2014 roku Zamawiający przekazał wykonawcom biorącym udział
w postępowaniu zawiadomienie o wyborze oferty najkorzystniejszej oraz o wykluczeniu
wykonawców: Askar Sp. z o. o., Firmy WIKING Agencja Ochrony Mienia i Konwoje W. S.
oraz konsorcjum wykonawców w składzie: DURANGO-K. Z. (lider), Adrianex Sp. z o. o.
(członek konsorcjum).
W dniu 29 sierpnia 2014 roku wykonawca - Askar Sp. z o. o. z siedzibą w
Sopocie[zwana dalej: „Odwołującym”] wniósł odwołanie zarzucając Zamawiającemu
naruszenie następujących przepisów prawa:
1. art. 24 ust. 1 pkt 1a ustawy P.z.p. poprzez niezgodne z prawem dokonanie
czynności odrzucenia oferty Odwołującego i dokonanie czynności wykluczenia
go z postępowania;
2. art. 26 ust. 4 ustawy P.z.p. poprzez zaniechanie czynności wezwania do
złożenia wyjaśnień dotyczących zapisów zawartych w umowie spółki
zezwalających na zaciągnięcie zobowiązań dwukrotnie przekraczających
wartość kapitału zakładowego oraz uzupełnienia zaświadczeń i kopii faktur
kontrahentów, którym Odwołujący udziela ulgi we wpłatach na PFRON;
3. art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy P.z.p. poprzez niezgodne z SIWZ dokonanie
poprawienia oczywistej omyłki pisarskiej w formularzu cenowym w ofercie
Odwołującego.
W oparciu o powyższe zarzuty Odwołujący wnosił o:
1. unieważnienie czynności odrzucenia oferty Odwołującego i wykluczenia go
z postępowania, jako niezgodnej z orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii
Europejskiej C-465/11 i w świetle wyroków Sądu Okręgowego w Warszawie z
dnia 29 października 2012 roku sygn. akt V Ca 1982 i 2015/12;
2. nakazanie dokonania czynności polegającej na wezwaniu Odwołującego do
złożenia
wyjaśnień
dotyczących
zaciągania
zobowiązań
dwukrotnie
przekraczających wartość kapitału zakładowego oraz uzupełnienia zaświadczeń
i kopii faktur kontrahentów, którym odwołujący udziela ulgi we wpłatach na
PFRON.
3. unieważnienia czynności dokonania poprawek oczywistej omyłki rachunkowej,
które są sprzeczne z odpowiedzią udzieloną na piśmie Odwołującemu przez
Zamawiającego dnia 1 sierpnia 2014r.
4. powtórzenie czynności oceny oferty Odwołującego i w jej trakcie nakazanie
Zamawiającemu wezwania Odwołującego do złożenia wyjaśnień o wysokości
zaciągania zobowiązań i uzupełnienia załączników dotyczących ulgi we wpłatach
na PFRON.
W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazał, że Zamawiający dokonał
czynnościodrzucenia oferty Odwołującego i wykluczenia go z postępowania motywując to
faktem rozwiązania w dniu 8 maja 2014 roku umowy zawartej uprzednio z Konsorcjum firm:
PRATNER Sp. z o. o. (lider) i ASKAR Sp. z o. o. (konsorcjant), ze skutkiem
natychmiastowym. Odwołujący wskazał, że powodem rozwiązania umowy był fakt nie
przedłożenia Zamawiającemu listy pracowników ochrony, bez uprzedniego wezwania
Konsorcjum do uzupełnienia. Odwołujący podnosił, że usługa na rzecz Zamawiającego byłaświadczona ponad 2 miesiące bez jakichkolwiek uwag ze strony Zamawiającego, co
potwierdzają płatności za faktury regulowane w terminie. W ocenie Odwołującego powód nie
był na tyle istotny, a Zamawiający nie poniósł z tego tytułu żadnych szkód ani strat. Jedynie
ostatnia faktura na kwotę 26 tys. złotych nie została zapłacona przez Zamawiającego.
Odwołujący podkreślił, że w obecnym postępowaniu wystąpił samodzielnie, jako ASKAR Sp.
z o. o. Odwołujący powołał się na Dyrektywę Unijną Klasyczną – art. 45 ust. 2, wyroki Sądu
Okręgowego w Warszawie wydane w sprawach o sygn. akt: V Ca 1982 i 2015/2012 oraz
wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 13 grudnia 2012r., wskazując, że
Zamawiający nie powinien odrzucić oferty Odwołującego, ponieważ powód rozwiązania
umowy nie był poważnym wykroczeniem, nie spowodował szkód i strat w majątku
Zamawiającego, a ponadto Odwołujący wystąpił w przedmiotowym postępowaniu jako
samodzielny wykonawca, a nie jak poprzednio jako członek Konsorcjum.
Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 26 ust. 4 ustawy P.z.p. Odwołujący
stwierdził, że jego oferta została złożona w sposób prawidłowy i jest ważna w świetle
obowiązujących przepisów prawa, a zatem obowiązkiem Zamawiającego było dokonanie
czynności wezwania Odwołującego do złożenia wyjaśnień i uzupełnienia załączników tym
bardziej, że jest ona najkorzystniejsza pod względem ceny i ulgi we wpłatach na PFRON w
wysokości ponad 50 % wartości faktury. Odwołujący wskazał, że obok zaoferowania
najniższej ceny, jako jedyny spośród wykonawców ma możliwość udzielania takiej ulgi, a
była ona uwzględniana przy cenie oferty. Odwołujący zauważył, że odrzucając jego ofertę i
wybierając jedną z najdroższych ofert bez ulgi we wpłatach na PFRON, Zamawiający
zawyżył swoje koszty na ochronę o ok. 250 tys. złotych. Ponadto wskazał, że w umowie
spółki Odwołującego znajdują się postanowienia zezwalające na zaciąganie zobowiązań
przewyższających dwukrotnie wysokość kapitału zakładowego, a także posiada on kopie
faktur wraz z zaświadczeniami informującymi o wysokości ulgi we wpłatach na PFRON, a
zatem uzupełnienie tych dokumentów w przypadku wezwania do uzupełnienia byłoby
skuteczne.
Natomiast odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy P.z.p.
Odwołujący wskazał, że w związku z niejasnymi zapisami w tabeli formularza cenowego,
w dniu 1 lipca 2014r. zwrócił się do Zamawiającego z pytaniem: „czy należy zsumować
wartości za usługę ochrony fizycznej ( poz. 1 w tabeli) z ceną za gotowość grupy
interwencyjnej (poz. ostatnia pod tabelą). Pismem L.dz./2387-W/ÓWP-P/29/2014/ochrona
Zamawiający doprecyzował zapisy w arkuszu cenowym w następujący sposób: „ nie należy
sumować usługi ochrony fizycznej i gotowości grup interwencyjnych… Wykonawca musi
wprost wpisać koszt usługi ochrony fizycznej.”Odwołujący podniósł, że cena oferty została
wyliczona zgodnie z wyjaśnieniem Zamawiającego, natomiast Zamawiający dokonał
poprawienia „oczywistej" omyłki w taki sposób, że doliczył do poz.1 formularza koszt
gotowości grup interwencyjnych, czyli sprzecznie z udzieloną odpowiedzią, czym naruszył
ustalone przez siebie warunki SIWZ.
W dniu 9 sierpnia 2014 roku – za pośrednictwem faksu – Zamawiający przekazał
Prezesowi Krajowej Izby Odwoławczej odpowiedź na odwołanie wraz załącznikami, w której
wnosił o oddalenie odwołania.
Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
Izba ustaliła, że Odwołującemu przysługiwało prawo do wniesienia odwołania,
ponieważ wypełniona została materialnoprawna przesłanka interesu w uzyskaniu
zamówienia, określona w art. 179 ust. 1 ustawy P.z.p., kwalifikowana możliwością
poniesienia przez niego szkody.
Izba nie stwierdziła podstaw do odrzucenia odwołania w oparciu o przepis
art. 189 ust. 2 ustawy P.z.p.
Izba dopuściła i przeprowadziła dowody z dokumentów znajdujących się
w dokumentacji przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienie publicznego,
a przedłożonej Izbie przez Zamawiającego w kopii potwierdzonej za zgodność z oryginałem,
tj. z: protokołu postępowania, ogłoszenia o zamówieniu, Specyfikacji Istotnych Warunków
Zamówienia, oferty Odwołującego, zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty,
korespondencji stron, a także z dokumentów załączonych przez Odwołującego do odwołania
oraz przez Zamawiającego do odpowiedzi na odwołanie, w szczególności z: oświadczenia
o rozwiązaniu umowy ze skutkiem natychmiastowym z dnia 8 maja 2014 r., noty
obciążeniowej nr 1/05/2014 z dnia 8 maja 2014 r., pisma z dnia 15 maja 2014 r. dotyczącego
prośby o miarkowanie kar umownych, odpowiedzi zamawiającego na tą prośbę z dnia 30
maja 2014 r. oraz umowy nr 10/II/2014 z dnia 26 lutego 2014 r.
Izba postanowiła oddalić wniosek Zamawiającego, zgłoszony w odpowiedzi na
odwołanie datowanej na dzień 8 września 2014 r, o przeprowadzenie dowodu z
dokumentów w postaci oświadczeń osób wykonujących czynności ochrony w zakładzie
Zamawiającego, datowanych na dzień 29 kwietnia 2014 r., a dotyczących nie otrzymywania
wynagrodzenia od wykonawcy oraz braku związania z nim jakąkolwiek umową cywilno-
prawną, jak i z pisma tych osób z dnia 5 maja 2014 r. informującego o zamiarze zaprzestania
wykonywania czynności ochrony mienia Zamawiającego, które to dokumenty zostały
załączone do odpowiedzi Zamawiającego na odwołanie datowanej na dzień 8 września 2014
r. W ocenie składu orzekającego Izby powyższy wniosek zmierzał do wykazania faktów,
które nie miały istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, bowiem miały na celu
wykazanie okoliczności dotyczących braku profesjonalizmu po stronie Odwołującego, lecz
które nie zostały wskazane jako podstawa rozwiązania umowy nr 10/II/2014 z dnia 26 lutego
2014 r. przez Zamawiającego, ze skutkiem natychmiastowym.
Nadto, Izba rozważyła stanowiska stron przedstawione w pismach oraz do protokołu
rozprawy.
Rozpatrując odwołanie w granicach podnoszonych zarzutów podtrzymanych na
rozprawie– stosownie do art. 192 ust. 7 ustawy Pzp - Izba ustaliła, co następuje.
Zarzuty podniesione w odwołaniu zasługujączęściowo na uwzględnienie.
Zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 1a ustawy P.z.p. poprzez niezgodne z prawem
dokonanie czynności odrzucenia oferty Odwołującego i dokonania czynności wykluczenia go
z postępowania, jest zasadny.
Zamawiający w zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty z dnia 25 sierpnia
2014 roku wskazał, że: „Zamawiający wykluczył z postępowania Wykonawcę ASKAR
Sp. z o.o., gdyż Wykonawca ten był członkiem Konsorcjum firm PARTNER Sp. z o.o. i
ASKAR Sp. z o.o., z którym Zamawiający rozwiązał w dniu 8.05.2014 r. umowę ze skutkiem
natychmiastowym. Zgodnie z treścią art. 24 ust. 1 pkt 1a: „Z postępowania o udzielenie
zamówienia wyklucza się wykonawców, z którymi dany zamawiający rozwiązał albo
wypowiedział umowę w sprawie zamówienia publicznego albo odstąpił od umowy w sprawie
zamówienia publicznego, z powodu okoliczności, za które wykonawca ponosi
odpowiedzialność, jeżeli rozwiązanie albo wypowiedzenie umowy albo odstąpienie od niej
nastąpiło w okresie 3 lat przed wszczęciem postępowania, a wartość niezrealizowanego
zamówienia wyniosła co najmniej 5% wartości umowy”. Zgodnie z komentarzem Prawo
zamówień publicznych wydanie 12 autorstwa Jerzego Pieroga str. 135: „Przesłanka
wykluczenia z art. 24 ust. 1 pkt 1a znajdzie zastosowanie także w przypadku wszystkich
uczestników konsorcjum, jeżeli doszło do zakończenia umowy w okolicznościach
wskazanych w przepisie (Druk sejmowy Nr 3677, Sejm VI kadencji, Uzasadnienie”.”.
Odnosząc się zatem do kwestii zasadności wykluczenia Odwołującego
z postępowania, w pierwszej kolejności należy powołać przepis art. 24 ust. 1 pkt 1a ustawy
P.z.p., zgodnie, z którym z postępowania o udzielenie zamówienia wyklucza się
wykonawców, z którymi dany zamawiający rozwiązał albo wypowiedział umowę w sprawie
zamówienia publicznego albo odstąpił od umowy w sprawie zamówienia publicznego, z
powodu okoliczności, za które wykonawca ponosi odpowiedzialność, jeżeli rozwiązanie albo
wypowiedzenie umowy albo odstąpienie od niej nastąpiło w okresie 3 lat przed wszczęciem
postępowania, a wartość niezrealizowanego zamówienia wyniosła co najmniej 5% wartości
umowy.
Z kolei art. 45 ust. 2 lit. d) Dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych
na roboty budowlane, dostawy i usługi [Dz.U.UE.L.2004.134.114], zwanej także dyrektywą
klasyczną, stanowi, iż z udziału w zamówieniu można wykluczyć każdego wykonawcę, który
jest winny poważnego wykroczenia zawodowego, udowodnionego dowolnymi środkami
przez instytucje zamawiające.
Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 13 grudnia 2012 roku wydanym w sprawie
C-465/11 Forposta S.A. i ABC Direct Contact Sp. z o.o. v. Poczta Polska S.A. orzekł m.in.,
iż:
• art. 45 ust. 2 akapit pierwszy lit. d) dyrektywy 2004/18/WE należy interpretować w ten
sposób, że stoi on na przeszkodzie obowiązywaniu uregulowań krajowych
stanowiących, że poważne wykroczenie zawodowe, powodujące automatyczne
wykluczenie danego wykonawcy z trwającego postępowania w sprawie udzielenia
zamówienia publicznego, zachodzi, gdy z powodu okoliczności, za które wykonawca
ten ponosi odpowiedzialność, instytucja zamawiająca rozwiązała albo wypowiedziała
wcześniejszą umowę w sprawie zamówienia publicznego, albo odstąpiła od umowy
w sprawie zamówienia publicznego z danym wykonawcą, jeżeli rozwiązanie albo
wypowiedzenie umowy, albo odstąpienie od niej nastąpiło w okresie trzech lat przed
wszczęciem postępowania w toku, a wartość niezrealizowanego zamówienia
wyniosła co najmniej 5% wartości umowy,
• pojęcie ‘poważnego wykroczenia' należy rozumieć w ten sposób, że odnosi się ono
zwykle do zachowania danego wykonawcy wykazującego zamiar uchybienia lub
stosunkowo poważne niedbalstwo z jego strony. Tym samym jakiekolwiek
nieprawidłowe, niedokładne lub niskie jakościowo wykonanie umowy lub jej części
może ewentualnie wykazać niższe kompetencje zawodowe danego wykonawcy, lecz
nie jest automatycznie równoważne z poważnym wykroczeniem.
Z kolei Sąd Okręgowy w Warszawie w wyroku z dnia 29 października 2012 roku
wydanym w sprawie [sygn. akt: V CA 1982/12] stwierdził, iż: „okoliczności stanowiące
przyczynę rozwiązania lub wypowiedzenia umowy albo odstąpienia od niej, za które
odpowiedzialność ponosi wykonawca, nie mogą polegać na każdym nienależytym
wykonaniu zobowiązania, ale muszą być następstwem braku profesjonalizmu (a ściślej
poważnego wykroczenia będącego dowodem braku profesjonalizmu).(…) pojęcie
"poważnego wykroczenia zawodowego" wiązać trzeba z brakiem oczekiwanego
profesjonalizmu po stronie dłużnika, a nie z niesolidnością kontrahenta”.
Oceniając zatem czy Zamawiający prawidłowo dokonał wykluczenia Odwołującego
z postępowania o udzielenie zamówienia w oparciu o podstawę wskazaną w przepisie
art. 24 ust. 1 pkt 1a ustawy P.z.p. należy zbadać czy ziściły się wszystkie przesłanki
określone w tym przepisie.
Bezspornym w sprawie jest fakt, że Zamawiający w dniu 8 maja 2014 r. rozwiązał ze
skutkiem natychmiastowym umowę na Ochronę osób i mienia dla Eko Dolina Sp. z o. o.
zawartą w trybie przetargu nieograniczonego w dniu 26 lutego 2014 roku z Konsorcjum
w skład którego wchodziły: PRATNER Sp. z o. o. (lider Konsorcjum) i ASKAR Sp. z o. o.
(członek Konsorcjum).Nie ulega wątpliwości, że rozwiązanie nastąpiło w okresie 3 lat przed
wszczęciem postępowania – rozwiązanie umowy nastąpiło bowiem w dniu 8 maja 2014 roku.
Także wartość niezrealizowanego zamówienia wyniosła co najmniej 5% wartości umowy –
wartość wynagrodzenia wykonawcy została ustalona na kwotę 464.712 zł netto,
a wynagrodzenie miesięczne zostało ustalone na kwotę 18.643 zł netto (§ 9 ust. 1 i 2 umowy
z dnia 26 lutego 2014 r.). Umowa została zawarta na okres od dnia 28 lutego 2014 r. do dnia
29 lutego 2016 r. (§ 11 w/w umowy).
W świetle przywołanego powyżej orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości należało
zbadać również, czy powodem rozwiązania umowy przez Zamawiającego było „poważne
wykroczenie zawodowe”.
W oświadczeniu o rozwiązaniu umowy ze skutkiem natychmiastowym z dnia 8 maja
2014 roku Zamawiający wskazał, że: „Przyczyną uzasadniającą wypowiedzenie umowy
w powyższym trybie jest wykonywanie przez Państwo umowy w sposób sprzeczny z jej
postanowieniami – tj. naruszający § 5 ust. 5 oraz § 6 lit. a) umowy. Zgodnie z
postanowieniami § 6 lit. a) zobowiązani byli Państwo wykonywać ochronę w zakresie
opisanym w § 1 ust. 1 lit. a)-d) przez osoby imiennie wskazane w ofercie [tzw. członkami
Personelu kluczowego], które odpowiadają warunkom określonym w art. 26 ust. 1 pkt 2 i pkt
3 ustawy o ochronie osób i mienia – ustawa z dn. 22 VIII 1997 r. [Dz. U. z 2005 r. Nr 145,
poz. 1221 ze zm.]. Każdorazowa zmiana tych osób wymagała zastosowania procedury
umownej, w tym między innymi uzyskania zgody Zamawiającego wyrażonej pod rygorem
nieważności w formie pisemnej. Zgodnie z informacjami uzyskanymi przez Zamawiającego, żadna z osób wykonujących na terenie Eko Dolina Sp. z o. o. ochronę, nie jest osobą
zgłoszoną przez Państwa do oferty jako członek Personelu kluczowego. Nadto nikt nie
zwracał się do Zamawiającego z wnioskiem o zmianę w/w osób, a Zamawiający nigdy takiej
zgody nie wyraził. Wobec powyższego uznać należy, iż obecność w/w osób na terenie
zakładu Zamawiającego jest niczym nieuprawniona”.
W ocenie składu orzekającego Izby, podstawą rozwiązania poprzednio zawartej
umowy z Konsorcjum w składzie: PRATNER Sp. z o. o. (lider Konsorcjum) i ASKAR Sp. z
o. o. (członek Konsorcjum) nie było „poważne wykroczenie zawodowe”, które mogłoby
uzasadniać wykluczenie wykonawcy wchodzącego w skład ww. Konsorcjum z postępowania
o udzielenie zamówienia.
Z treści powołanego powyżej oświadczenia Zamawiającego o rozwiązaniu umowy ze
skutkiem natychmiastowym wynika, że podstawą rozwiązania umowy było to, że usługi
ochrony wykonywały inne osoby niż osoby wskazane w ofercie, a ww. Konsorcjum nie
poinformowało o zmianie osób wykonujących czynności związane z ochroną i nie uzyskało
zgody na takie zmiany, pomimo, że postanowienia umowy wskazywały na obowiązek
uzyskania od Zamawiającego takiej zgody w formie pisemnej. W konsekwencji Zamawiający
uznał, że obecność tych osób na terenie zakładu Zamawiającego była nieuprawniona.
Dodatkowo, w odpowiedzi na odwołanie i w stanowisku przedstawionym w toku
rozprawy Zamawiający podkreślał, że początkowo nie podejmował żadnych dyscyplinujących
działań w stosunku do Konsorcjum, jak choćby poprzez naliczanie kar umownych, gdyż był
zapewniany, że zamiana osób jest tylko chwilowa, wynikająca z choroby konkretnych osób
czy z przyczyn organizacyjnych leżących po stronie wykonawcy. Zamawiający wskazał
również, że w dniu 29 kwietnia 2014 roku otrzymał od osób wykonujących, na terenie jego
zakładu, czynności ochrony, oświadczenia, z których wynikało, że nie zostało wypłacone im
wynagrodzenie oraz, że nie są związani z wykonawcą żadną umową. W dniu 5 maja 2014 r.
otrzymał kolejne pismo od tych osób, z którego wynikało, że wobec braku uregulowania ich
sytuacji prawnej (brak umów na podstawie których mieliby świadczyć ochronę) oraz
majątkowej (brak zapłaty wynagrodzenia) mają zamiar zaprzestać wykonywania czynności
ochrony mienia i opuścić teren zakładu Zamawiającego. Zamawiający podnosił, że istniało
realne zagrożenie przerwania ciągłości wykonywania usług ochrony, co mogło mieć
negatywne skutki dla funkcjonowania całego zakładu Zamawiającego, gdyż ochrona
zakładu, ciągłość jej wykonywania i jakość usług jest dla Zamawiającego ważnym
elementem funkcjonowania. Zamawiający wskazał również, że postępowanie ww.
Konsorcjum może prowadzić do wniosku, że podpisując umowę nie miał on zamiaruświadczyć usług objętych umową przy pomocy osób wskazanych w ofercie, lecz jedynie
zostały one wykazane dla spełnienia warunku udziału w postępowaniu.
Biorąc pod uwagę powyższe, w pierwszej kolejności stwierdzić należy, że to czy
zaistniała przesłanka do wykluczenia wykonawcy, w oparciu o przepis art. 24 ust. 1 pkt 1a
ustawy P.z.p. w postaci „poważnego wykroczenia zawodowego” należy badać
z uwzględnieniem podstawy wskazanej w oświadczeniu o rozwiązaniu umowy.
Zgodnie bowiem z art. 24 ust. 1 pkt 1a ustawy P.z.p., z postępowania o udzielenie
zamówienia wyklucza się wykonawców, z którymi dany zamawiający rozwiązał albo
wypowiedział umowę w sprawie zamówienia publicznego albo odstąpił od umowy w sprawie
zamówienia publicznego, z powodu okoliczności, za które wykonawca ponosi
odpowiedzialność. Zatem, wszelkie okoliczności stanowiące podstawę do rozwiązania
umowy powinny być wskazane w oświadczeniu o jej rozwiązaniu. Tymczasem, ani w
oświadczeniu o rozwiązaniu umowy ze skutkiem natychmiastowym z dnia 8 maja 2014 roku,
ani nawet w zawiadomieniu o wykluczeniu wykonawcy z postępowania, Zamawiający nie
powoływał się na okoliczności wskazane dopiero na etapie postępowania przed Krajową
Izbą Odwoławczą, tj. w odpowiedzi na odwołanie i w stanowisku wyrażonym w toku
rozprawy, a dotyczące możliwości przerwania ciągłości wykonywania usług ochrony, a w
konsekwencji możliwości wywołania negatywnych skutków dla funkcjonowania zakładu
Zamawiającego, z uwagi na brak profesjonalizmu wykonawcy, jak i z uwagi na chaos
organizacyjny występujący po stronie wykonawcy.
Z tych też względów Izba postanowiła oddalić wniosek Zamawiającego
o przeprowadzenie dowodu z dokumentów w postaci oświadczeń osób wykonujących
czynności ochrony, datowanych na dzień 29 kwietnia 2014 r., dotyczących nie otrzymywania
wynagrodzenia od wykonawcy oraz braku związania z nim jakąkolwiek umową cywilno-
prawną, jak i z informacji tych osób z dnia 5 maja 2014 r. wskazującej na zamiar
zaprzestania wykonywania czynności ochrony mienia Zamawiającego, które to dokumenty
zostały załączone do odpowiedzi Zamawiającego na odwołanie datowanej na dzień 8
września 2014r.
Skład orzekający Izby, rozważając okoliczności, które zostały wskazane
w oświadczeniu Zamawiającego o rozwiązaniu umowy z dnia 26 lutego 2014 r. ze skutkiem
natychmiastowym jako podstawa rozwiązania tej umowy, ustalił, że nie są to okoliczności,
które wskazywałyby na „poważne wykroczenie zawodowe” wykonawcy. W ocenie składu
orzekającego Izby, sama zmiana osób wykonujących czynności ochrony na terenie zakładu
Zamawiającego w stosunku do osób wskazanych w treści oferty, bez uzyskania na to jego
zgody, mimo, że stanowi naruszenie postanowień umowy, nie stanowi jeszcze o zaistnieniu
„poważnego wykroczenia zawodowego”, które miałoby skutkować następnie wykluczeniem
wykonawcy z postępowania. W szczególności wskazać należy, że Zamawiający nie
uprawdopodobnił nawet, że osoby, które faktycznie wykonywały czynności ochrony nie
spełniały jego wymagań określonych w § 5 ust. 5 umowy z dnia 26 lutego 2014 r. Dopiero
wykazanie, że osoby, którym wykonawca faktycznie powierzył wykonywanie czynności
ochrony osób i mienia Zamawiającego, nie spełniają wymagań postawionych przez
Zamawiającego, a koniecznych do prawidłowego wykonywania usług ochrony, mogłoby
stanowić przesłankę do uznania, iż wykonawca dopuścił się „poważnego wykroczenia
zawodowego”. Natomiast, fakt wykonywania czynności ochrony przez inne osoby, aniżeli
wskazane w ofercie ww. Konsorcjum, może stanowić o nienależytym wykonaniu umowy,lecz
nie jest automatycznie równoważne z poważnym wykroczeniem, rozumianym jako brak
należytego profesjonalizmu. Tym bardziej, że Zamawiający sam przyznał, iż w początkowym
okresie tolerował zaistniałą sytuację, tj. wykonywanie usług ochrony przez inne osoby niż
wskazane w ofercie, dopóki nie zagroziły one, że opuszczą ochraniane obiekty.
Mając powyższe na uwadze, skład orzekający Izby, uznał, że okoliczności stanowiące
podstawę rozwiązania umowy z dnia 26 lutego 2014 roku ze skutkiem natychmiastowym,
a które zostały wskazane w treści oświadczenia Zamawiającego o jej rozwiązaniu z dnia
8 maja 2014 roku, nie stanowią „poważnego wykroczenia zawodowego”, a przez to nie mogą
stanowić podstawy wykluczenia wykonawcy w trybie określonym w art. 24 ust. 1 pkt 1a
ustawy P.z.p.
Natomiast odnosząc się do twierdzenia Odwołującego o braku podstaw do
wykluczenia na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 1a ustawy P.z.p., z uwagi na to, iż w
przedmiotowym postępowaniu występuje jako samodzielny wykonawca, a nie jak w
przypadku umowy, która została przez Zamawiającego rozwiązana – jako członek
Konsorcjum, skład orzekający Izby, uznał, że jest ono bezzasadne.
Słusznie wskazuje Zamawiający, powołując się przy tym na doktrynę, jak i na
uzasadnienie projektu o zmianie ustawy P.z.p. (Druk nr 3677 Sejmu RP VI kadencji), że
przesłanka wykluczenia wykonawcy w oparciu o powyższy przepis znajdzie również
zastosowanie w stosunku do wszystkich uczestników konsorcjum, jeśli doszło do
zakończenia umowy w okolicznościach wskazanych w ww. przepisie, w tym także, gdy z
powodu odpowiedzialności choćby jednego z konsorcjantów, samodzielnie lub wspólnie z
innymi podmiotami, będącego stroną umowy, została ona przez zamawiającego rozwiązana.
A zatem wykluczeniu z udziału w postępowaniu będzie podlegać też wykonawca,
który uprzednio samodzielnie bądź jako członek konsorcjum był stroną umowy z
Zamawiającym, w przypadku, gdy umowa ta została rozwiązana w warunkach opisanych w
art. 24 ust. 1 pkt 1a ustawy P.z.p., z uwzględnieniem oczywiście interpretacji tych warunków
w oparciu o orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości i sądów polskich, o którym była mowa
powyżej.
W dalszej kolejności wskazać należy, że skoro w przedmiotowym postępowaniu nie
było podstaw do wykluczenia z udziału w postępowaniu wykonawcy na podstawie art. 24
ust. 1 pkt 1a ustawy P.z.p. z uwagi na brak ziszczenia się przesłanki dotyczącej rozwiązania
umowy w sprawie zamówienia publicznego z powodu okoliczności, stanowiących „poważne
wykroczenie zawodowe”, to Zamawiający nie miał podstaw do odstąpienia, na podstawie
art. 26 ust. 3 ustawy P.z.p. od wezwania Odwołującego do złożenia wyjaśnień czy do
uzupełnienia dokumentów. Zamawiający bowiem w treści zawiadomienia z dnia 25 sierpnia
2014 r. o wyborze najkorzystniejszej oferty oraz o wykluczeniu Odwołującego z
postępowania wskazał, że nie wezwał Odwołującego do wyjaśnień oraz do uzupełnienia
dokumentów, gdyż zgodnie z treścią art. 26 ust. 3 ustawy P.z.p. mimo ich złożenia oferta
wykonawcy podlega odrzuceniu.
Jak już zostało powyżej wskazane Odwołujący został bezpodstawnie wykluczony
z postępowania, co było także powodem odrzucenia jego oferty, w konsekwencji nie ziściły
się przesłanki do odstąpienia od wezwania do złożenia wyjaśnień czy do uzupełnienia
dokumentów.
Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy P.z.p. poprzez
niezgodne z SIWZ dokonanie poprawienia oczywistej omyłki pisarskiej w formularzu
cenowym w ofercie Odwołującego, należy stwierdzić, że powyższy zarzutnie mógł zostać
rozpoznany przez Izbę, z następujących względów.
Otóż, zgodnie z art. 180 ust. 2 ustawy P.z.p. jeżeli wartość zamówienia jest mniejsza
niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8, odwołanie
przysługuje wyłącznie wobec czynności: 1) wyboru trybu negocjacji bez ogłoszenia,
zamówienia z wolnej ręki lub zapytania o cenę;2) opisu sposobu dokonywania oceny
spełniania warunków udziału w postępowaniu; 3) wykluczenia odwołującego z postępowania
o udzielenie zamówienia; 4) odrzucenia oferty odwołującego.
Wartość szacunkowa przedmiotowego zamówienia nie przekracza kwot określonych
w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy P.z.p., co bezpośrednio wynika
z protokołu postępowania.
Odwołanie wykraczające zakresem poza ramy zakreślone przepisem art. 180 ust. 2
ustawy P.z.p. nie podlega kognicji Izby, stąd też zarzutdotyczący naruszenia art. 87 ust. 2
pkt 2 ustawy P.z.p. poprzez niezgodne z SIWZ dokonanie poprawienia oczywistej omyłki
pisarskiej w formularzu cenowym w ofercie Odwołującego, nie podlegał rozpoznaniu przez
Izbę.
Odwołujący wnosił ponadto o zasądzenie kosztów z tytułu wynagrodzenia
pełnomocnika, jednak nie przedstawił z tego tytułu rachunku. Zgodnie z § 3 pkt 2 ww.
Rozporządzenia do kosztów postępowania odwoławczego, zalicza się: uzasadnione koszty
stron postępowania odwoławczego, a w okolicznościach, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 3
lit. b lub § 5 ust. 3 pkt 2, koszty uczestnika postępowania odwoławczego, który przystąpił po
stronie zamawiającego oraz wniósł sprzeciw, w wysokości określonej na podstawie
rachunków przedłożonych do akt sprawy, obejmujące w szczególności: a) koszty związane
z dojazdem na wyznaczoną rozprawę lub rozprawy (posiedzenie lub posiedzenia) Izby, b)
wynagrodzenie pełnomocników, jednak nie wyższe niż kwota 3.600 zł. Z powyższego
wynika, że Izba orzeka o uzasadnionych kosztach stron na podstawie rachunków
przedłożonych do akt sprawy. Skoro Odwołujący nie przedłożył stosownego rachunku, to nie
było podstaw do zasądzenia kosztów z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika na jego rzecz.
Biorąc pod uwagę powyższe o kosztach orzeczono stosownie do wyniku sprawy na
podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp, a także stosownie do postanowień zawartych
w § 1 ust. 1 pkt 1, § 3 pkt 1 lit. a), § 3 pkt 2 oraz § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzaju kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Mając powyższe na uwadze, orzeczono, jak w sentencji.
Przewodniczący:
……………………………..
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
