rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2014-07-03
rok: 2014
data dokumentu: 2014-07-03
rok: 2014
sygnatury akt.:
KIO 1215/14
KIO 1215/14
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 lipca 2014 r. w Warszawie odwołania wniesionego do
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 13 czerwca 2014 r. przez Odwołującego –
Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych „POL-AQUA” S.A. z siedzibą w Wólce Kozodawskiej
(05-500), przy ul. Dworskiej 1, w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego –
ENEA Wytwarzanie S.A. z siedzibą w Kozienicach (26-900), Świerże Górne, przy udziale
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Inżynieria Rzeszów S.A.
z siedzibą w Rzeszowie (35-082), przy ul. Podkarpackiej 59A, INIKO sp. z o.o. z siedzibą
w Rzeszowie (35-303), przy ul. Zagłoby 8/L3 zgłaszających przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie Zamawiającego,
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 13 czerwca 2014 r. przez Odwołującego –
Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych „POL-AQUA” S.A. z siedzibą w Wólce Kozodawskiej
(05-500), przy ul. Dworskiej 1, w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego –
ENEA Wytwarzanie S.A. z siedzibą w Kozienicach (26-900), Świerże Górne, przy udziale
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Inżynieria Rzeszów S.A.
z siedzibą w Rzeszowie (35-082), przy ul. Podkarpackiej 59A, INIKO sp. z o.o. z siedzibą
w Rzeszowie (35-303), przy ul. Zagłoby 8/L3 zgłaszających przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie Zamawiającego,
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża Odwołującego – Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych
„POL-AQUA” S.A. z siedzibą w Wólce Kozodawskiej (05-500), przy ul. Dworskiej 1 i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15.000,00 zł
(słownie: piętnaście tysięcy złotych 00/100) uiszczoną przez Odwołującego –
Przedsiębiorstwo
Robót
Inżynieryjnych
„POL-AQUA”
S.A.
z
siedzibą
w Wólce Kozodawskiej (05-500), przy ul. Dworskiej 1 tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od Odwołującego – Przedsiębiorstwa Robót Inżynieryjnych „POL-AQUA”
S.A. z siedzibą w Wólce Kozodawskiej (05-500), przy ul. Dworskiej 1 na rzecz
Zamawiającego – ENEA Wytwarzanie S.A. z siedzibą w Kozienicach (26-900),Świerże Górne kwotę 3.600,00 zł (słownie: trzy tysiące sześćset złotych 00/100)
tytułem wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz.U.2013.907 j.t. ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Radomiu.
Przewodniczący: ………………………………
Sygn. akt: KIO 1215/14
Uzasadnienie
Zamawiający – ENEA Wytwarzanie S.A. z siedzibą w Kozienicach (26-900),Świerże Górne prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie
przetargu nieograniczonego pn. „Budowa oczyszczalni ścieków deszczowo-przemysłowych”,
zwane dalej „Postępowaniem”.
Wartość zamówienia przekracza kwoty określonych
w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U.2013.759 j.t. ze zm.), zwanej dalej „Pzp”.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej
w dniu 4 marca 2014 r., pod nr 2014/S 044-074102.
W dniu 3 czerwca 2014 r. Zamawiający poinformował wykonawcę –
Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych „POL-AQUA” S.A. z siedzibą w Wólce Kozodawskiej
(05-500), przy ul. Dworskiej 1 (dalej: „Odwołujący”) o odrzuceniu jego oferty z uwagi na
okoliczność, że jej treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia
(dalej: „SIWZ”) oraz o wyborze oferty najkorzystniejszej, za którą Zamawiający uznał ofertę
złożoną przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
Inżynieria Rzeszów S.A., INIKO sp. z o.o. W powołanej korespondencji stwierdzono
następujące niezgodności treści oferty Odwołującego z treścią SIWZ:
1. zaoferowana przez Odwołującego technologia nie zawiera węzła zagęszczania
osadów,
2. oferta
Odwołującego
przewiduje
ręczne
usuwanie
zanieczyszczeń
ropopochodnych, podczas gdy wymaganiem Zamawiającego było zaoferowanie
skimmerów z napędem elektrycznym wpiętych i zwizualizowanych w system
nadrzędny,
3. zaoferowanie wspomagania procesu sedymentacji mlekiem wapiennym,
4. oferta Odwołującego przewiduje ręczne wykonywanie czynności w zakresie
podstawowej
ekstrakcji
osadu
jako
funkcji
przepływu
wody
surowej
(dostrajanie poprzez pobieranie próbek na różnych poziomach przez operatora,
z wykorzystaniem rur probowych), podczas gdy Zamawiający wymagał
automatycznego sterowania tym procesem,
5. oferta Odwołującego przewiduje układ pompowy dedykowany dla poszczególnych
linii technologicznych zabezpieczony jedną wspólną pompą rezerwową,
podczas gdy wymaganiem Zamawiającego był układ 4 pomp wzajemnie się
rezerwujących zabudowanych na potrzeby 3 linii technologicznych.
Wskazane powyżej czynności Zamawiającego zostały zaskarżone odwołaniem
wniesionym do Prezesa Izby w dniu 13 czerwca 2014 r. W jego treści zarzucono
Zamawiającemu naruszenie:
1. art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp poprzez jego zastosowanie i uznanie, że treść oferty
Odwołującego nie odpowiada treści SIWZ,
2. art. 91 ust. 1 Pzp poprzez błędne jego zastosowanie i wybór innej oferty niż oferta
Odwołującego,
3. art. 7 ust. 1 Pzp poprzez prowadzenie Postępowania, w tym dokonanie oceny oferty
Odwołującego, z naruszeniem zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania
wykonawców,
4. art. 29 Pzp i art. 87 ust.1 Pzp oraz innych przepisów Pzp wymienionych w treści
uzasadnienia odwołania poprzez ich niezastosowanie
Wobec tego Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie
Zamawiającemu:
1. unieważnienie czynności odrzucenia oferty złożonej przez Odwołującego,
2. unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej,
3. unieważnienie czynności badania i oceny ofert,
4. powtórzenie czynności badania ofert i oceny ofert złożonych w Postępowaniu,
z uwzględnieniem oferty złożonej przez Odwołującego oraz dokonania ponownego
wyboru oferty najkorzystniejszej’
5. dokonania wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej,
oraz o obciążenie Zamawiającego kosztami postępowania odwoławczego.
Odwołujący wskazał, że złożył ofertę, która – w świetle przyjętych przez
Zamawiającego kryteriów oceny ofert – winna być uznana za najkorzystniejszą. Gdyby zatem
Zamawiający działał zgodnie z przepisami Pzp, których naruszenie zarzucono mu
w odwołaniu, to dokonałby wyboru oferty Odwołującego,. Tym samym – w ocenie
Odwołującego – wyczerpane zostały przesłanki do wniesienia odwołania, o których mowa
w przepisie art. 179 ust. 1 Pzp.
W uzasadnieniu odwołania stwierdzono w pierwszeństwie, że Zamawiający
nieprawidłowo obliczył punktację ocenionych przezeń ofert. Zgodnie bowiem z kryterium K3
(Rozdział 18 SIWZ) ocenie podlegał czas (liczony w pełnych godzinach) wprowadzenia jednej
linii oczyszczania od stanu suchego, do osiągnięcia pełnej wydajności, przy zachowaniu
gwarantowanego reżimu jakościowego na odpływie. Zamawiający w ramach tego kryterium
powinien zatem przyznawać punkty za czas liczony w pełnych godzinach, a nie, jak to zrobił,
w minutach. Odwołujący podkreślił, że w każdym przypadku (zarówno w przypadku liczenia
czasu w pełnych godzinach, jak i w przypadku liczenia czasu w minutach), jego oferta powinna
być uznana za najkorzystniejszą. Odwołujący powinien uzyskać następującą punktację:
1) Cena ofertowa brutto – 80 pkt; 2) Skrócenie terminu realizacji – 8 pkt,
3) Czas (liczony w pełnych godzinach) wprowadzenia jednej linii oczyszczania od stanu
suchego, do osiągnięcia pełnej wydajności – 10 pkt, co łącznie dałoby: 98 punktów.
W przypadku czasu liczonego w minutach w ramach tego kryterium K3 Odwołujący uzyskałby
4 pkt, co łącznie dałoby 92 punkty. Odwołujący poparł powyższe twierdzenia tabelarycznymi
zestawieniami punktacji jaka powinna zostać przyznana wszystkim ofertom złożonym
w Postępowaniu.
W dalszej kolejności Odwołujący wskazał, że Zamawiający odrzucił jego ofertę na
podstawie przepisu art 89.ust. 1 pkt 2 Pzp z powodu niezgodności jej treści z treścią SIWZ.
Zdaniem Odwołującego Zamawiający zrobił to bezzasadnie, z naruszeniem przepisów Pzp,
bowiem przesłanka ta nie zachodziła w niniejszej sprawie. Podkreślił przy tym, że w każdym
przypadku uznania przez Zamawiającego złożonej oferty za podlegającą odrzuceniu na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, powinno ono opierać się na pewnych dowodach i nie może
budzić najmniejszych wątpliwości co do istnienia przesłanek do odrzucenia oferty.
Ciężar dowodu ponosi w tym zakresie Zamawiający. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości
Zamawiającego dotyczących treści oferty Odwołującego, Zamawiający powinien wykorzystać
wszystkie przysługujące mu instrumenty, w tym określony w art. 87 ust. 1 Pzp, na dowód
czego Odwołujący powołał przykłady z orzecznictwa Izby.
Odwołujący zauważył, że Zamawiający, jako uzasadnienie decyzji o odrzuceniu jego
oferty, wskazał zarzuty dotyczące niezgodności oferty Odwołującego z Programem
Funkcjonalno-Użytkowym (dalej: „PFU”), stanowiącym Część II SIWZ. Zaznaczył również,że zgodnie z wyjaśnieniami zamawiającego udzielonymi w trybie art. 38 ust. 2 Pzp
(odpowiedzi Zamawiającego na pytania nr 34, 40, 49, 89) rozwiązania przedstawione w PFU
miały być rozwiązaniami koncepcyjnymi. W zakresie czynności wykonawcy było sporządzenie
projektu budowlanego zgodnego z wymogami obowiązujących przepisów oraz oczekiwaniami
Zamawiającego. Na etapie projektu budowlanego przyjęte rozwiązania powinny być
doprecyzowane. Ponadto Odwołujący zasygnalizował, że zgodnie ze swoim oświadczeniem
zawartym w treści formularza ofertowego zobowiązał się on do „wykonania wszystkich prac
niezbędnych do wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z wymaganiami podanymi
w SIWZ”.
Odnosząc się szczegółowo do argumentacji zawartej w zawiadomieniu o wyborze
najkorzystniejszej oferty Odwołujący stwierdził, co następuje.
Odwołujący zaprzeczył, jakoby zaoferowana przez niego technologia nie zawierała węzła
zagęszczania osadów. Punkt 3 „Opisu ogólnego przedmiotu zamówienia” (str. 8 PFU) miał
brzmienie: „[…]Wybudowanie w oparciu o wykonane projekty wykonawcze i dostawa trzech
Unii technologicznych składających się z trzech reaktorów wielokomorowych wraz
z przynależnymi do nich zbiornikami zagęszczaczy, z montażem urządzeń technologicznych
oraz układem rurociągów zasilających jak i kanałów odpływowych, aparaturą AKPiA oraz
zasilaniem w energię elektryczną.[…]”. W nawiązaniu do powyższego Odwołujący stwierdził,że zaoferował wykonanie linii technologicznych składających się z trzech reaktorów
wielokomorowych, wraz z zagęszczaczami. W Załączniku A16 do oferty Odwołującego
umieszczone zostały bardzo dokładne informacje jednoznacznie wskazujące na obecność
w
oferowanej
technologii
zintegrowanego
węzła
zagęszczania
osadu.
Przykładowo Odwołujący wskazał, że na schemacie nr 1 „Schemat LHPS” (str. 9 Załącznika
A16 do oferty Odwołującego) zaznaczony został osadnik z zagęszczaczem (ang. thickener).
Dodatkowo, w rozdziale nr 2.4 „Sedymentacja i zagęszczanie osadu”
bardzo dokładnie
opisano sposób zagęszczania osadu. Ostatnie zdanie na stronie 13 wskazuje jednoznacznie:
„[…]Reaktor LHPS posiada zintegrowaną strefę zagęszczania osadu przed dalszym
oczyszczaniem[…]”. Na stronie 14 rysunek 4 wskazuje strefę sedymentacji i zagęszczania
osadu. Opisany został także stopień zagęszczania osadu do poziomu około 5% oraz
informacja, że osad może być bezpośrednio kierowany do odwadniania bez pośredniego
zagęszczania. Z powyższego jasno wynika, że oferowana przez Odwołującego technologia
posiada
zintegrowane
węzły
zagęszczania
osadu
przynależące
do
reaktorów
wielokomorowych. Odwołujący zaznaczył również, że Rozdział 6 PFU „Opis wymagań
zamawiającego w stosunku do przedmiotu zamówienia” określa elementy, które muszą by
uwzględnione w projektowaniu i wykonawstwie. Dokładne warunki jakim powinna odpowiadać
technologia zaawansowanego oczyszczania ścieków przemysłowo-gospodarczych opisane
są w podrozdziale 6.1. PFU. W warunkach tych nie ma jednak żadnego sformułowania w jaki
sposób powinno odbywać się zagęszczanie osadu.
Odnosząc się do kolejnej wytkniętej Odwołującemu niezgodności treści oferty z SIWZ
– zaoferowanie systemu z ręcznym usuwaniem zanieczyszczeń ropopochodnych,
podczas gdy, zgodnie z pkt 5.1 i 6.3.1.7 PFU, konieczne było zastosowanie skimmerów
(łapaczy oleju) z napędem elektrycznym wpiętych i zwizualizowanych w system nadrzędny –
w odwołaniu stwierdzono, że wymóg taki nie wynika z postanowień SIWZ, czy PFU.
Wręcz przeciwnie, na schemacie nr 1261.PFU.T.00.003 załączonym do PFU skimmery nie są
wyposażone w napęd elektryczny. Jednocześnie Odwołujący zauważył, że w pkt 5.1 PFU
użycie słowa „ewentualnych” wskazuje, że substancje ropopochodne występują lub mogą
występować w ściekach sporadycznie. Co więcej, w ofercie Odwołującego – wbrew
zapatrywaniom Zamawiającego – brak jest jakiejkolwiek wzmianki o stałej obsłudze
oczyszczalni. Usuwanie substancji ropopochodnych odbywa się sporadycznie i może być
wykonane przez obsługę, która wykonuje okresowe czynności eksploatacyjne takie jak;
przyjęcie chemikaliów, wywóz osadu, pobór ścieków do analizy. Odwołujący zwrócił również
uwagę, że zwycięskie konsorcjum zastosowało skimmery ręczne, bowiem na stronie 57 jego
oferty stwierdzono, że „[...]oczyszczalnia zostanie wyposażona w skimmery, których zadaniem
będzie wchłonięcie ewentualnych zanieczyszczeń[…]”. Na schemacie technologicznym na
stronie 64 wyraźnie widać, że skimmery nie posiadają napędów elektrycznych, (brak literki M).
W konsekwencji Odwołujący stwierdził, że zarzut Zamawiającego względem jego oferty jest
nie tylko bezzasadny, ale narusza również zasadę równego traktowania wykonawców.
Odwołujący stwierdził następnie, że zarzut Zamawiającego odnoszący się do pkt 6.1
PFU opiera się na nieprawidłowej interpretacji jego oferty wyrażającej się przyjęciem błędnego
założenia, że zgodnie z ofertą Odwołującego do układu obciążania flokulacji stosowane
będzie mleko wapienne. Tymczasem, jak to wynika z treści oferty Odwołującego,
balastem zastosowanym do wspomagania procesu sedymentacji jest węglan wapnia (CaC0
3
),
nie zaś mleko wapienne (Ca(OH)
2
). Wobec powyższego dalsze twierdzenia Zamawiającego
w przedmiotowym zarzucie odnoszące się do konsekwencji zastosowania mleka wapiennego
są całkowicie bezpodstawne i nie można ich odnosić do oferty Odwołującego. W Załączniku
A16 do oferty Odwołującego, w Rozdziale 1.2 „Szczegółowe cechy oferty” (str. 3 Załącznika
A16) stwierdzono wyraźnie: „[…]Stosowanie węglanu wapnia (CaC03) w miejsce wapna.
CaC03 ulepsza właściwości osadu i prowadzi do wyższej efektywności reaktora LHPS,
buforuje ścieki i ułatwia odwadnianie osadu[…].”. Dodatkowo, na stronie 9 Załącznika A16
występuje zapis: „[…]W miejsce mleka wapiennego dozowany jest węgla wapnia CaCO3.[…]”.
Na schemacie nr 3164_DR_PI_02_02 również wyraźnie jest zaznaczone dozowanie węglanu
wapnia a nie mleka wapiennego. Odwołujący podkreślił, że jeżeli Zamawiający miał
jakiekolwiek wątpliwości, powinien wykorzystać przysługujące mu instrumenty w celu do
wyjaśnienia treści oferty. W tym zakresie Zamawiający nie zwracał się do Odwołującego
z żadnymi pytaniami.
Tytułem repliki na zarzut dotyczący czynności wykonywanych ręcznie Odwołujący
stwierdził, że na załączonych do jego oferty schematach technologicznych nr
3164_DR_PI_03_02 oraz 02_02 zaznaczony jest pomiar gęstości osadu oznaczony
symbolem QICA co oznacza i dodatkowo potwierdza, że proces jest sterowany automatycznie.
W opisie technologii (Rozdział 2.4 załącznika A16 DO JEGO OFERTY) wskazano,że usuwanie nadmiaru osadu przebiega automatycznie (w systemie PLC). System PLC
(ang. Programmable Logic Controller) oznacza automatyczny system z programowalnymi
sterownikami. Ponadto Odwołujący wrócił uwagę, że zapis zacytowany przez Zamawiającego
„[…]zgodnie z ofertą: podstawowa ekstrakcja osadu jako funkcja przepływu wody surowej
(dostrajanie poprzez pobieranie próbek na różnych poziomach przez operatora, wykorzystując
rury probowe)[…]” dotyczy dostrajania przez pobieranie próbek. Na schemacie nr
3164_DR_PI_03_02 oraz 02_02 zaznaczone są automatyczne pomiary gęstości osadu. Pobór
prób może być wykorzystany do dostrojenia automatycznej ekstrakcji osadu podczas rozruchu
instalacji
W zakresie ostatniego z zarzutów Odwołujący zasygnalizował, że zgodnie
z wymaganiami części II PFU w stacji pompownia ścieków przewiduje się układ 4 pomp
wzajemnie się rezerwujących zabudowanych na potrzeby 3 linii technologicznych
(schemat technologiczny 1261.PFU.T.00.003), a zarzut Zamawiającego jest oparty na
nieprawidłowej
interpretacji
oferty
Odwołującego
pod
względem
technicznym.
Odwołujący wyjaśnił, że zaoferowany układ pomp procesowych zasilających oczyszczalnięścieków przedstawia się następująco:
1.
oferowany układ pomp procesowych zasilających obejmuje cztery pompy zasilające
trzy linie procesowe – schemat nr 3164_DR_PI_01_02,
2.
każda z czterech pomp stanowi rezerwę dla pozostałych co oznacza,że zabudowane pompy się wzajemnie rezerwują – schemat nr 3164_DR_PI_01_02
w
połączeniu
z
rysunkami
3164_DR_PI_02_02,
3164_DR_PI_03_02,
3164_DR_GA_11_00, 3164_DR_GA_12_00.
Jak pokazano na rysunku 3164_DR_PI_01_02 każda z czterech pomp procesowych podajeścieki do kolektora dolotowego, wspólnego dla każdej z 3 linii procesowych, jak pokazano na
rysunkach nr 3164_DR_GA_11_00 i 3164_DR_GA_12_00. Pokazany na ww. rysunkach
kolektor dolotowy jest wspólnym kanałem dla wszystkich 4 pomp procesowych. Innymi słowy
każda z czterech pomp procesowych tłoczy ścieki do tego samego kanału kolektora
dolotowego wspólnego dla wszystkich trzech linii procesowych. Kolektor dolotowy posiada 3
odpływy po jednym dla każdej z trzech procesowych zgodnie z rysunkiem
nr 3164_DR_PI_02_02 i 3164_DR_PI_03_02. Każdy z 3 odpływów został wyposażony
w zasuwę regulacyjną z napędem elektrycznym. Ww. 3 odpływy ze wspólnego kanału
kolektora dolotowego zostały również pokazane na rysunku nr 3164_DR_GA_12_00. W razie
awarii dowolnych 2 pomp (bez względu na czas pomiędzy wystąpieniem tych awarii)
pozostałe dwie pompy procesowe podają ścieki do tego samego wspólnego kanału kolektora
dolotowego i każda z trzech linii procesowych może być stale zasilana bez przerwy.
Odwołujący wskazał dodatkowo, że wykonawca, którego oferta uznana została za
najkorzystniejszą dołączył do oferty tylko bardzo prosty, ogólny schemat, na którym nie zostały
przedstawione układy pompowe i sposób podawania ścieków. A zatem, Zamawiający nie
powinien formułować zarzutów odnoszących się do elementów oferty Odwołującego
o charakterze dodatkowym, których nie było w ogóle w ofertach złożonych przez innych
wykonawców.
Niezależnie od powyższego Odwołujący stwierdził, że zgodnie z art. 29 Pzp przedmiot
zamówienia powinien być określony w sposób jednoznaczny, nie budzący wątpliwości.
Wszelkie wątpliwości w tym zakresie nie powinny być interpretowane na niekorzyść
wykonawcy. Powyższe wskazuje – w ocenie Odwołującego – na bezprawność, a zatem
nieskuteczność odrzucenia przez Zamawiającego oferty Odwołującego. Zaznaczył również,że jego oferta jest ofertą najbardziej korzystną również pod względem ekonomicznym, opiewa
bowiem na kwotę 29.849.051,26 zł brutto, natomiast oferta złożona przez wybranego
Wykonawcę Konsorcjum firm: Inżynieria Rzeszów S.A. i INIKO sp. z o.o. opiewa na kwotę
34.972.590,00 zł brutto, co jest istotne z uwagi na konieczność celowego,
racjonalnego i oszczędnego wydatkowania środków publicznych zgodnie z art. 44 ustawy
o finansach publicznych.
Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie za
zasądzeniem kosztów postępowania odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa
procesowego.
W odpowiedzi na pierwszą z okoliczności stanowiących podstawę odrzucenia oferty
Odwołującego z uwagi na niezgodność jej treści z treścią SIWZ wskazał, że twierdzenia
zawarte w odwołaniu są wynikiem wybiórczej analizy postanowień PFU i załącznika nr A16 do
oferty. Na uzasadnienie przytoczył pkt 3 PFU – „Opis ogólny przedmiotu zamówienia” (str. 8)
i pkt 5.1 PFU, z których wywiódł, że opis przedmiotu zamówienia jednoznacznie wskazywał
na podział technologiczny na linie technologiczne oraz zbiorniki zagęszczaczy, jako oddzielne
urządzenia (nie zaś na rozwiązanie zintegrowane, które zaoferował Odwołujący) oraz naścieżkę technologiczną dla procesów związanych z osadami.
Odnosząc się do drugiego aspektu niezgodności oferty Odwołującego z treścią SIWZ
Zamawiający oświadczył, że także i w jego przypadku argumentacja Odwołującego opiera się
na pobieżnej analizie postanowień PFU i załącznika nr A16 do oferty. W tym przypadku
wskazał na pkt 5.1, 6.3.1.7 i 4.2 PFU oraz treść pkt 2.3 załącznika A16 do oferty
Odwołującego, których łączna analiza doprowadziła go do wniosku, że Odwołujący
przewidział usuwanie substancji ropopochodnych za pomocą rur zbierakowych, nie zaś
wymaganych przez Zamawiającego skimmerów. Wytknął również Odwołującemu, że nie
odniósł się on do kwestii rozbieżności technologicznych pomiędzy wymogami zawartymi
w treści SIWZ, a rozwiązaniami przewidzianymi treścią jego oferty.
W zakresie trzeciej z okoliczności składających się na podstawę odrzucenia oferty
Odwołującego Zamawiający stwierdził, że nie zarzucił Odwołującemu zastosowania mleka
wapiennego lub mleka CaCO
3
, a tylko to, że przyjęte przez niego rozwiązanie powoduje
konieczność wprowadzenia dodatkowego, nieprzewidzianego w SIWZ, procesu w postaci
regulacji pH. Powołał się przy tym na treść pkt 2.1 załącznika A16 do oferty Odwołującego
(str. 8), pkt 2.3 (str. 13) oraz pkt 2.5 (str. 15), na podstawie których stwierdził, że proces
oczyszczania ścieków przebiega cyklicznie, wobec czego wymagana jest okresowa korekta
pH, co nie zostało uwzględnione w dokumentacji Postępowania. Charakterystyka ścieków
surowych (doprowadzanych do oczyszczalni) według wytycznych zawartych w SIWZ określa
je jako ścieki o pH neutralnym, wobec czego nie jest wymagana korekta pH w procesie
oczyszczania ścieków. W konsekwencji zastosowany przez Odwołującego proces regulacji
pH jest wynikiem przyjętego przezeń rozwiązania technologicznego, a nie koniecznością
wynikającą
z
jakościścieków
surowych
doprowadzanych
do
oczyszczania.
Ponadto Zamawiający zasygnalizował, że regulacja pH wiąże się z dozowaniem
i przechowywaniem substancji szkodliwych dla środowiska, czego zamierzał uniknąć oraz
może powodować dodatkowe nakłady eksploatacyjne.
W nawiązaniu do czwartej ze stwierdzonych niezgodności treści oferty Odwołującego
z treścią SIWZ Zamawiający wyjaśnił, że Odwołujący w treści odwołania potwierdził ręczne
wykonywanie dostrajania automatycznej ekstrakcji osadu przez pobór prób w czasie rozruchu
instalacji. Zamawiający podkreślił przy tym, że instalacja kanalizacji deszczowo-przemysłowej
charakteryzuje się nierównomiernym rozbiorem w czasie i jest zależna nie tylko od warunków
atmosferycznych, ale również od pracy poszczególnych urządzeń. W związku z tym
występować będą cykliczne i częste wahania wielkości strumienia ścieków od minimalnego
(praca jednego reaktora z wydajnością na poziomie około 40%) do poziomu normatywnego
(praca dwóch ciągów technologicznych z około 80-procentową wydajnością). Wobec tego
może zachodzić konieczność uruchamiania i wyłączania ciągów technologicznych w cyklach
kilkugodzinnych. Konieczność każdorazowego dostrajania automatycznej ekstrakcji osadu
przez pobór próbek jest dość czasochłonna i wymaga zaangażowania personelu elektrowni.
Finalnie Zamawiający zakwestionował również twierdzenia Odwołującego odnoszące
się do przewidzianej w jego ofercie konstrukcji układu pomp. Wyjaśnił, że ze schematu
załączonego do odrzuconej oferty wynika, iż zaoferowany został układ trzech pomp
dedykowanych (każda z pomp ma oddzielny kolektor zakończony strzałką z oznaczeniem linii
technologicznej, do której skierowany jest strumień ścieków), zabezpieczony jedną pompą
połączoną bypassami z pozostałymi kolektorami o przepływie jednokierunkowym. Nie wynika
z niego natomiast, że – jak to twierdzi Odwołujący – ścieki mają być kierowane do wspólnego
kolektora. Doprowadziło to Zamawiającego do wniosku, że istnieje znaczna różnica pomiędzy
wymaganiami SIWZ, a rozwiązaniem technologicznym zaoferowanym przez Odwołującego
oraz że ten sugeruje istnienie pewnych elementów układu pomp pomiędzy załączonymi do
oferty schematami. Zamawiający podkreślił, że Odwołujący nie wziął udziału w żadnej z dwóch
wizji lokalnych zorganizowanych na miejscu planowanej inwestycji oraz nie zwracał się
z pytaniami o możliwość zmiany przewidzianej przez Zamawiającego technologii.
Do postępowania odwoławczego, w ustawowym terminie, przystąpienie po stronie
Zamawiającego zgłosili wykonawcy wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
Inżynieria Rzeszów S.A., INIKO sp. z o.o. (dalej: „Przystępujący”), wskazując na interes
w uzyskaniu korzystnego dla nich rozstrzygnięcia i wnosząc o oddalenie odwołania.
W piśmie procesowym z dnia 30 czerwca 2014 r. Przystępujący przedstawił
następującą argumentację.
Tytułem wstępu Przystępujący zwrócił uwagę na okoliczność, że oferta Odwołującego
obarczona jest nieusuwalnym błędem, który skutkować winien jej odrzuceniem na podstawie
przepisu art. 89 ust. 1 pkt 1 lub 2 Pzp z uwagi na różnice w oznaczeniu terminu ocenianego
w ramach kryterium oceny ofert K2 (maksymalny okres o jaki może zostać skrócony pierwotny
termin przekazania oczyszczalni do eksploatacji).
Następnie Przystępujący podkreślił, że wbrew zapatrywaniom Odwołującego treść
PFU może stanowić podstawę do oceny zgodności treści oferty z treścią SIWZ, wobec czego
stanowisko Odwołującego, sprowadzające PFU do roli cenotwórczej, jest błędne.
Odnosząc się kolejno do wskazanych przez Zamawiającego podstaw odrzucenie
oferty Odwołującego Przystępujący wyjaśnił, jak niżej.
W odniesieniu do pierwszej ze stwierdzonych niezgodności (brak węzła zagęszczania
osadów) Przystępujący powołał się na pkt 5.1 PFU, z którego – podobnie jak to uczynił
Zamawiający – wywiódł, iż Zamawiający wymagał zastosowania dodatkowych,
pośrednich zagęszczaczy osadów w liczbie 3 sztuk, zlokalizowanych pomiędzy reaktorami
oczyszczania ścieków a węzłem osadowym - prasami osadów. Zagęszczacze powinny być
zabudowane w bezpośrednim sąsiedztwie a nie – jak zaoferował Odwołujący –
zintegrowane wewnątrz reaktorów. Przystępujący stwierdził również, że
na rynku istnieje kilka
rozwiązań technicznych, w których nie jest bezwzględnie konieczne zastosowanie pośrednich
zagęszczaczy, jednakże zgodnie z treścią SIWZ Zamawiający wymagał aby zastosować i ująć
w kosztach realizacji zamówienia zastosowanie pośrednich zagęszczaczy, co jest bezpieczne
i pożądane z punktu widzenia eksploatacji i prowadzenia procesu oczyszczania ścieków.
Podkreślił, że inne dostępne rozwiązania technologiczne również mogłyby pracować bez
trzech pośrednich zagęszczaczy, pozostali Wykonawcy ujęli jednak w swoich ofertach
odrębne zagęszczacze, zgodnie z SIWZ. Przystępujący stwierdził, że Odwołujący wyjaśnił
wprawdzie w uzasadnieniu odwołania, że zagęszczacze są zintegrowane bezpośrednio
z reaktorami, czyli znajdują się bezpośrednio w zbiorniku sedymentacji, tym niemniej –
zgodnie z treścią PFU – należy przyjąć, że Zamawiający wymagał oddzielenia procesów
sedymentacji od procesów zagęszczania osadów.
Na marginesie Przystępujący nadmienił, że w zaoferowanej przez Odwołującego technologii
brak jest ważnego elementu wymaganego przez Zamawiającego, a to recyrkulacji balastu.
Oznacza to, że po zakończeniu procesu sedymentacji powinno następować oddzielenie
balastu od osadu, co pozwala na ponowne użycia balastu w kolejnych procesach.
Osad powinien zostać poddany zagęszczaniu i odwadnianiu. W swojej ofercie Odwołujący
zastosował jako balast zawiesinę węglanu wapnia. Nie występuje tu recyrkulacja balastu,
zatem cały balast wraz z osadem jest poddawany zagęszczaniu i później odwadnianiu.
Wymaga to ciągłego dawkowania węglanu wapnia (balastu), a co za tym idzie –
ponoszenia przez Zamawiającego w toku eksploatacji oczyszczalni dodatkowych,
nieprzewidzianych przez niego kosztów. W zaoferowanej przez Odwołującego technologii nie
występuje wtórne oddzielanie balastu od osadu celem wielokrotnego użycia.
W nawiązaniu do niezgodności treści oferty Odwołującego z treścią SIWZ związanej
ze skimmerami Przystępujący stwierdził, że w treści oferty Odwołującego expressis verbis
wskazano na zastosowanie ręcznych rur zbierakowych, co jest sprzeczne z pkt 6.3.1.7 SIWZ,
zgodnie z którym konieczne było umożliwienie przez zaoferowane rozwiązanie zdalnego
sterowania procesami technologicznymi. Tymczasem Odwołujący zaoferował koryta
wyłapujące mieszaninę ścieków oczyszczonych z substancjami ropopochodnymi.
Przystępujący wyjaśnił, że różnica polega na tym, że skimmery są urządzeniami wyłapującymi
substancje ropopochodne poprzez podnoszenie i „wyłapywanie" z powierzchni wody na
zasadzie zjawiska wyższej od wody, lepkości substancji ropopochodnych, natomiast rury
przelewowe wskazane w ofercie Odwołującego działają poprzez usunięcie wierzchniej
warstwy zwierciadła wody zawierającej substancje ropopochodne na zasadzie przelewu
powierzchniowego. Odwołujący zaoferował zatem zupełnie odmienną od żądanej przez
Zamawiającego metodę usuwania zanieczyszczeń ropopochodnych. Metody tej nie można
w żadnym przypadku uznać za równoważnej z opisaną w PFU. Przystępujący dodał również,że jest ona mniej skuteczna od opisanych w PFU skimmerów.
W odniesieniu do skierowanej wobec treści oferty Przystępującego uwagi, że nie
przedstawiono w niej szczegółów technologicznych, w odniesieniu do których Zamawiający
wysnuwa wnioski przeciwko ofercie Odwołującego, Przystępujący stwierdził, że okoliczność
iż na schemacie będącym elementem oferty Przystępującego, przy symbolu skimmera,
nie postawiono litery „M" oznaczającej napęd pozostaje bez znaczenia dla merytorycznej
wymowy tego schematu. Już samo bowiem przytoczenie w opisie technologii sformułowania
„skimmer", wymusza takie rozumienie, iż napęd zastosowano. Skimmery olejowe czy są to
skimmery bębnowe czy też taśmowe, w każdym przypadku wyposażone są w napęd.
W zakresie trzeciego z zarzutów merytorycznych dotyczącego dodawania węglanu
wapnia do układu, który skutkuje koniecznością dodatkowej regulacji pH układu oraz
zabudowy dodatkowych urządzeń Przystępujący odniósł się do oferty Odwołującego, w której
stwierdzono, że „[…]Stosowanie węglanu wapnia w miejsce wapna. CaCO
3
ulepsza
właściwości osadu i prowadzi do wyższej efektywności reaktora LHPS, buforuje ścieki i ułatwia
odwanianie osadu[…]". Ponadto wyjaśnił on szczegółowo znaczenie procesu recyrkulacji
osadu dla wspomożenia tworzenia większych agregatów co ma wpływ na proces flokulacji
oraz sedymentacji w osadniku lamelowym. Przystępujący oświadczył, że w żadnym punkcie
oferty Odwołujący nie stwierdził, że CaCO
3
ma pełnić rolę balastu w procesie sedymentacji
tak jak tego wymaga technologia opisana w PFU. Przeciwnie – z treści oferty można
wywnioskować, że to osad recyrkulowany ma stanowić taki balast (być może w połączeniu
z CaCO
3
), jednakże nie jest to sam CaCO
3
. Zastosowanie takiej technologii narzuciłoby
Zamawiającemu konieczność posiadania nie tylko instalacji dozowania CaCO
3
, ale również
instalacji dozowania osadu niezbędnego do uruchomienia całej instalacji – być może jakiegoś
zbiornika osadu co jest niezgodne z PFU. Instalacja taka jest instalacją wykorzystywaną
okresowo. Zgodnie z bilansem ścieków przedstawionym w PFU ilość ścieków przemysłowych
zapewni zapotrzebowanie do pracy jednego reaktora, zaś zgodnie z ofertą Odwołującego,
reaktor ten ma być źródłem balastu, czyli osadu recyrkulowanego połączonego z węglanem
wapnia, zatem mogą wystąpić okresy, w których – z uwagi na zbyt niską ilość ścieków –
wystąpiłyby niedobory balastu. Mając na uwadze powyższy, wynikający z uwarunkowaćśrodowiskowych, a zatem niezależnych od Zamawiającego problem, Zamawiający zapisał
w PFU konieczność użycia do procesu wspomagania sedymentacji balastu zewnętrznego
(np. mikropiasku), a nie – jak to założył w swojej ofercie Odwołujący – użycie balastu
złożonego częściowo z osadu recyrkuulowanego a częściowo z węglanu wapnia (który zresztą
w żadnym punkcie oferty nie jest jako balast zidentyfikowany). Odwołujący w swojej ofercie
wyjaśnił proces szybkiego rozruchu poszczególnych linii technologicznych stwierdzając,że w zależności od wcześniej ustalonego przepływu wody drugi reaktor zostanie uaktywniony
i osad kontaktowy z pierwszego reaktora, będzie dozowany do komory flokulacji drugiego
LHPS. W ten sposób osad kontaktowy będzie obecny od początku fazy rozruchu i reakcje
chemiczne zajdą natychmiast. Nasuwa to jednak pytanie, co się stanie w przypadku,
gdy konieczne będzie, np. w wyniku nawalnych deszczów, uruchomienie jednocześnie dwóch
reaktorów i szybkie osiągnięcie wydajności maksymalnej, gdzie poziom produkowanego
osadu (tzn. wg Odwołującego – balastu) jest nieprzewidywalny i niewyliczalny, zaś parametryścieków oczyszczonych muszą być zachowane.
W odniesieniu do czwartej ze stwierdzonych niezgodności treści oferty Odwołującego
z treścią SIWZ Przystępujący ograniczył swoje stanowisko w przeważającej mierze do
powtórzenia argumentacji Zamawiającego z odpowiedzi na odwołanie. Stwierdził, że ze
względu na charakter technologiczny instalacji kanalizacji konieczne będzie częste jej
dostrajanie, które – jak na to wskazuje treść oferty Odwołującego – ma się odbywać ręcznie.
Stoi to w sprzeczności z pkt 6.3.1.7 PFU.
Finalnie Przystępujący stwierdził, że nie jest prawdziwe twierdzenie jakoby przyjęte
przez Odwołującego rozwiązanie przewidywało układ wzajemnie rezerwujących się pomp
(tj. każda pompa stanowi rezerwę dla pozostałych). Na schemacie 3164_DR_PI_01_02
pompa czwarta (rezerwowa) nie ma możliwości podania do kolektora tłocznego
obsługiwanego przez pompę do LHPS 1, gdyż na rurociągu łączącym te ciągi występuje zawór
zwrotny wykluczający ten kierunek przepływu. Schematy nr 3164_DR_PI_02_02 oraz
3164_DR_PI_03_02 nie odnoszą się do tego układu i nie wyjaśniają w jaki sposób może
nastąpić naprzemienność pracy tych pomp. Podobnie, zdaniem Przystępującego,
nieprawdziwe jest twierdzenie, że każda z czterech pomp podaje ścieki do kolektora
dolotowego, wspólnego dla każdej z 3 linii procesowych. Ze schematu technologicznego
3164_DR_PI_01_02 wynika bowiem, że z pompowni wychodzą trzy rurociągi tłoczne,
które posiadają tylko częściowe powiązanie ze sobą. Powiązanie owo nie powoduje spełnienia
warunków opisanych w PFU. Ścieki wpadają przy reaktorach do wspólnego kanału,
który rozdziela je na poszczególne reaktory za pomocą zasuw z napędem. Jednak czwarta,
rezerwowa pompa, która według PFU ma mieć możliwość zastępowania każdej pozostałej,
według schematu nie posiada takiej możliwości. Przy awarii pompy nr 2 nie ma możliwości
połączenia bezpośredniego. Połączenie poprzez pompę nr 3 jest niedopuszczalne, gdyż ta,
powinna zachować możliwość pracy, a nie służyć jako transmiter.
Przystępujący zakwestionował również zasadność zarzutów naruszenia przepisu
art. 87 ust. 1 Pzp stwierdzając, że przewiduje on po stronie Zamawiającego uprawnienie,
nie zaś obowiązek oraz art. 29 Pzp wskazując, że jest to zarzut spóźniony.
Na rozprawie strony i uczestnik postępowania odwoławczego podtrzymali zajęte
w pismach procesowych stanowiska. Zamawiający dodatkowo wniósł o dopuszczenie
i przeprowadzenie dowodu z treści specyfikacji technicznych przykładowych skimmerów
z ograniczeniem do zawartych w ich treści schematów ideowych na okoliczność, że pod
pojęciem
„skimmer”
należy
rozumieć
urządzenie
z
napędem
elektrycznym.
Przystępujący natomiast wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z treści
schematów technologicznych załączonych do oferty Odwołującego i schematu
technologicznego sporządzonego przez Przystępującego na okoliczność, że rozwiązanie
wynikające z oferty Odwołującego nie przewiduje układu 4 pomp wzajemnie rezerwujących
się.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron i Przystępującego,
uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy omówiony w dalszej części
uzasadnienia, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska stron
i Przystępującego zawarte w odwołaniu, odpowiedzi na odwołanie, piśmie procesowym
Przystępującego, a także wyrażone ustnie na rozprawie i odnotowane w protokole,
Izba ustaliła i zważyła, co następuje.
Odwołujący był legitymowany do wniesienia i popierania środka ochrony prawnej,
z uwagi na ziszczenie się po jego stronie przesłanek, o których mowa w art. 179 ust. 1 Pzp.
Przechodząc do merytorycznej oceny odwołania Izba uznała, że nie zasługuje ono na
uwzględnienie, pomimo tego, że część zarzutów sformułowanych w jego treści potwierdziła
się.
Zasadny był, w ocenie Izby, zarzut bezpodstawnego uznania treści oferty
Odwołującego za nieodpowiadającą treści SIWZ z uwagi na rzekomy brak węzła zagęszczania
osadów. Uwzględniając go Izba wzięła pod uwagę, że zgodnie z treścią zawiadomienia
o wyborze najkorzystniejszej oferty (pismo z dnia 3 czerwca 2014 r.) powodem odrzucenia
oferty Odwołującego była okoliczność, że, tu cytat „[…]oferowana technologia nie zawiera
węzła zagęszczania osadów.[…]”. Tymczasem zarówno w odpowiedzi na odwołanie,
jak i w trakcie rozprawy Zamawiający argumentował, że wymagał od wykonawców odrębnego
rozwiązania technologicznego w tym zakresie (nota bene tożsame stanowisko zajął w tej
sprawie Przystępujący), podczas gdy Odwołujący zaoferował wykonanie zamówienia przy
wykorzystaniu technologii zintegrowanego węzła zagęszczania osadów. W konsekwencji
uznać należało, że Zamawiający, po dokonaniu zaskarżonej czynności (na etapie
postępowania odwoławczego), zmienił w istocie jej podstawę, co jest niedopuszczalne.
Na Zamawiającym spoczywa obowiązek precyzyjnego wskazania okoliczności stanowiących
podstawę odrzucenia danej oferty, co jest jednym z przejawów prowadzenia postępowania
o
udzielenie
zamówienia
publicznego
z
zachowaniem
należytej
staranności.
Wspomniana precyzja jest również istotna z tej przyczyny, że treść zaskarżonej przez
odwołującego czynności przekłada się w sposób oczywisty na konstrukcję zarzutów
odwołania. Odwołujący nie może być zaskakiwany na etapie postępowania odwoławczego
(ad casum – w treści odpowiedzi na odwołanie) nowymi, czy rozszerzonymi podstawami
odrzucenia jego oferty. W związku z powyższym nie mogło odnieść skutku odwoływanie się
przez Zamawiającego do schematu technologicznego 1261.PFU.T.00.003, z którego treści
miało wynikać, że węzeł zagęszczania osadów nie mógł być rozwiązaniem zintegrowanym,
bowiem okoliczność ta nie stanowiła podstawy odrzucenia oferty Odwołującego.
W odniesieniu do dodatkowej, w tym aspekcie sprawy, argumentacji Przystępującego
(brak recyrkulacji balastu) Izba stwierdziła, że – wbrew zapatrywaniom Odwołującego –
stanowisko Przystępującego jest nie tyle sprzeczne ze stanowiskiem Zamawiającego,
ile wykracza poza jego ramy, bowiem wskazuje na dodatkową podstawę odrzucenia oferty
Odwołującego, która – niezależnie od przyczyn takiego stanu rzeczy – nie została przez
Zamawiającego ujęta w treści pisma informującego o rozstrzygnięciu Postępowania.
Wobec tego Izba wskazuje, że nie jest rolą przystępującego w postępowaniu odwoławczym
niejako uzupełnianie treści czynności zamawiającego podjętych w postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego, czy też wskazywanie na dodatkowe okoliczności, które mogłyby
uzasadniać ich prawidłowość (vide twierdzenia Przystępującego o istnieniu nieusuwalnych
błędów w treści oferty Odwołującego w zakresie kryterium oceny ofert K2). Jeżeli zatem
Przystępujący, którego oferta została uznana za najkorzystniejszą, po dokonaniu analizy
swojej sytuacji w Postępowaniu, uznał że pozycja jego oferty jest, z uwagi na niekompletność
podstaw odrzucenia oferty Odwołującego, zagrożona, powinien był – w myśl zasady
koncentracji środków ochrony prawnej – wnieść samodzielne odwołanie wskazując na
okoliczności, o które podstawa odrzucenia oferty Odwołującego winna zostać uzupełniona.
Potwierdził się również zarzut bezpodstawnego odrzucenia oferty Odwołującego
z uwagi na niezgodność jej treści z treścią SIWZ z powodu zaprojektowanego układu pomp.
Izba miała w tym zakresie na względzie, że zgodnie z treścią PFU wykonawcy mieli
zaprojektować układ 4 pomp wzajemnie rezerwujących się, zabudowanych na potrzeby trzech
linii technologicznych, co zostało przedstawione na załączonym do PFU schemacie
technologicznym 1261.PFU.T.00.003. Podstawą odrzucenia oferty Odwołującego było
natomiast – zgodnie z treścią zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty –
stwierdzenie, że „[…]Poziom zabezpieczenia ciągłości pracy układu przewidziany w ofercie
jest niższy niż wymagany przez Zamawiającego w SIWZ.[…]”. Izba uznała, że wskazana w ten
sposób podstawa odrzucenia oferty Odwołującego nie jest konkretna i odnosi się do bliżej
niesprecyzowanego pojęcia „poziomu zabezpieczenia ciągłości pracy układu”. Jeżeli rozumieć
je w ten sposób, że przedstawiony w ofercie Odwołującego układ pomp nie przewidywał
możliwości ich wzajemnego rezerwowania się, to należało mieć na względzie, że Zamawiający
w toku rozprawy potwierdził jednak, że wymóg ten został przez Odwołującego spełniony,
stwierdzając, iż „[…]Odwołujący w niefortunny sposób połączył dwa rozwiązania
technologiczne (…) Odwołujący udowodnił co prawda, że pompy w jakiś sposób będą się
rezerwować, ale konieczne jest wniknięcie w to rozwiązanie na etapie projektu
budowlanego[…]” (protokół rozprawy, str. 5).
W nawiązaniu do powyższego Izba wskazuje, że jeżeli Zamawiający miał jakiekolwiek
wątpliwości odnośnie zastosowanego w ofercie Odwołującego rozwiązania (pomijając nawet
okoliczność, że będą one uszczegóławiane na etapie projektu budowlanego, który wymagać
będzie akceptacji Zamawiającego), powinien był skorzystać z przewidzianej przepisem art. 87
ust.
1
Pzp
procedury
wyjaśnienia
treści
oferty.
Podkreślenia
wymaga,że – wbrew zapatrywaniom Zamawiającego i Przystępującego – nie można rozpatrywać
omawianej czynności wyłącznie w kategoriach uprawnienia, z którego skorzystanie zależy li
tylko od uznania Zamawiającego. Spoczywa bowiem na nim, jak to już wcześniej wskazano,
obowiązek przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego z należytą
starannością, tj. w taki sposób, aby w jego wyniku nie doszło do podjęcia nieuzasadnionych,
naruszających przepisy prawa decyzji. Izba wskazuje, że przepis art. 87 ust. 1 Pzp należy
postrzegać w kategoriach kompetencji Zamawiającego, z której skorzystanie czyni zadość
wspomnianemu powyżej wymogowi.
Nie mógł się również ostać argument dotyczący braku udziału przedstawiciela
Odwołującego w zorganizowanych przez Zamawiającego wizjach lokalnych. Pozostawiając na
marginesie rozważań spór, jaki wokół tej kwestii wyniknął pomiędzy stronami (dotyczący
udziału przedstawiciela Odwołującego w tych czynnościach, czego Zamawiający miał nie
zauważyć) Izba stwierdza, że w świetle obowiązujących przepisów Pzp brak jest
normatywnego uzasadnienia dla formułowania, nawet wprost w treści SIWZ,
takiego oczekiwania względem wykonawców. Stoi ono bowiem w sprzeczności z ciążącym na
zamawiającym obowiązkiem jednoznacznego i wyczerpującego opisania przedmiotu
zamówienia, o którym stanowi przepis art. 29 ust. 1 Pzp i wykracza poza ramy konstruowania
opisu przedmiotu zamówienia przy zamówieniach na roboty budowlane (argument z art. 31
ust. 1 Pzp). W konsekwencji może to prowadzić do naruszenia wynikającej z art. 7 ust. 1 Pzp
zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców oraz stać w sprzeczności
z zakazem, o którym mowa w art. 29 ust. 2 Pzp. Nawet gdyby jednak dopuścić możliwość
dokonywania takich czynności (do czego – zdaniem Izby – brak jest podstaw) należy
zauważyć, że istotą wizji lokalnej (oględzin) jest naoczne zapoznanie się z jakimś miejscem,
czy zjawiskiem, bądź umożliwienie jej uczestnikom zbadania czegoś. Przenosząc powyższą
uwagę na grunt Postępowania Izba stwierdziła, że nie jest wiadome co taka czynność miałaby
wnieść do procesu projektowania układu pomp stanowiącego element treści ofert
wykonawców. Jedynie na marginesie Izba sygnalizuje, że jeżeli w toku wizji lokalnych
Zamawiający przekazywałby wykonawcom dodatkowe, nieobjęte treścią dokumentacji
Postępowania informacje, to naruszyłby nie tylko wspomnianą zasadę uczciwej konkurencji
i równego traktowania wykonawców, ale także zasadę pisemności postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, o której stanowi przepis art. 9 ust. 1 Pzp.
Mając na uwadze powyższe, w szczególności zaś treść oświadczenia Zamawiającego
złożonego w toku rozprawy, stanowiącego w istocie przyznanie okoliczności, na którą
powoływał się Odwołujący, Izba odmówiła wiarygodności i mocy dowodowej schematowi
technologicznemu układu pomp przedłożonemu przez Przystępującego stwierdzając, że –
po pierwsze – dowód ów służyć miał wykazaniu okoliczności sprzecznej ze stanowiskiem
Zamawiającego, a więc strony, do której zgłoszone zostało przystąpienie, a po drugie –
Przystępujący nie udowodnił, ze zaprezentowane przez niego rozwiązanie było jedynym
dopuszczalnym w świetle postanowień SIWZ.
Pozostałe zarzuty, w ocenie Izby, nie potwierdziły się, co skutkować musiało
oddaleniem odwołania z uwagi na treść przepisu art. 192 ust. 2 Pzp, po myśli którego Izba
uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów Pzp, które miało lub może mieć
istotny
wpływ
na
wynik
postępowania
o
udzielenie
zamówienia
publicznego.
Tymczasem potwierdzenie się tylko części zarzutów dotyczących niezgodności treści oferty
z treścią SIWZ nie zmienia kwalifikacji takiej oferty – w dalszym ciągu nie spełnia ona wymagań
Zamawiającego.
Odnosząc się do kwestii rodzaju skimmerów Izba stwierdziła, że nie miał racji
Odwołujący twierdząc, że treść PFU nie wskazywała na rodzaj koniecznych do zastosowania
urządzeń. Abstrahując od okoliczności, czy zgodnie z jego postanowieniami skimmery
powinny być – jak sygnalizował Zamawiający – „wpięte i zwizualizowane w system nadrzędny”,
to z pkt 6.3.1.7 PFU, przywołanego przez Zamawiającego w treści zawiadomienia o wyborze
najkorzystniejszej oferty, wyczytać należało, że omawiane urządzenia winny być wyposażone
w napęd elektryczny. Zgodnie ze wspomnianym postanowieniem PFU Zamawiający wymagał,
aby
oprogramowanie
systemu
AKP
zapewniało
zdalne
sterowanie
napędami
technologicznymi. Użycie takiego sformułowania – w ocenie Izby – wskazuje na konieczność
wyeliminowania z oferowanych rozwiązań czynnika ludzkiego. O ile jeszcze można by
zakładać, że możliwe jest zdalne sterowanie (rozumiane jako przekazywanie komend
z jednostki sterującej do jednostki wykonawczej z miejsca odległego fizycznie) pracą rąk
ludzkich, to trudno jest wiązać pojęcie „napędu technologicznego” z wykonywaniem pracy
przez człowieka. Co więcej, na rodzaj zastosowanego przez Odwołującego rozwiązania,
które z przytoczonych powyżej przyczyn, nie spełnia wymagań PFU wskazuje zdjęcie
zamieszczone na str. 12 załącznika nr A16 do oferty Odwołującego, na którym uwidoczniono
sterowaną ręcznie rurę zbierakową. Także opis oferowanej Zamawiającemu technologii
zawarty we wspomnianym dokumencie wskazuje wprost na takie właśnie rozwiązanie.
Z powyższych przyczyn pozbawiony znaczenia dla rozstrzygnięcia omawianej kwestii był
wniosek o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z treści specyfikacji technicznych
przykładowych skimmerów z ograniczeniem do zawartych w ich treści schematów ideowych.
W konsekwencji nie mogły odnieść skutku twierdzenia Odwołującego, że skoro sam
Zamawiający zasugerował, że zanieczyszczenia ropopochodne, których usuwaniu służyć
mają skimmery, mogą pojawiać się sporadycznie, to nie ma przeszkód, aby ich obsługa
prowadzona była przez personel wykonujące okresowe czynności eksploatacyjne.
Wprawdzie Zamawiający, odrzucając ofertę Odwołującego, zarzucił jej, że powoduje ona
konieczność utrzymywania stałej obsługi oczyszczalni, której to okoliczności następnie nie
udowodnił, tym niemniej – wobec treści postanowienia pkt 6.3.1.7 PFU – nie ma znaczenia,
czy chodzi o stałą obsługę oczyszczalni, czy o personel pojawiający się w niej w pewnych
odstępach czasu. Na tej podstawie Izba nie uwzględniła również argumentacji Odwołującego
odnoszącej się do etymologii słowa „skimmer” oraz do okoliczności, że na rynku dostępne są
różne urządzenia służące do usuwania substancji ropopochodnych (zarówno sterowane
ręcznie, jak i wyposażone w napęd elektryczny). Co zaś dotyczy twierdzenia, że sam
Zamawiający nie wymagał skimmerów z napędem elektrycznym, o czy świadczyć miała treść
schematu technologicznego 1261.PFU.T.00.003 (brak literowego oznaczenia stosowanego
w przypadku urządzeń z silnikiem elektrycznym) Izba wskazuje, że opiera się ono na
selektywnej interpretacji postanowień SIWZ, bowiem pomija treść wspomnianego
postanowienia PFU. Trzeba mieć na względzie, że obowiązkiem każdego wykonawcy jest
dokonanie całościowej analizy udostępnionej dokumentacji postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego (w szczególności treści ogłoszenia o zamówieniu i SIWZ
z załącznikami), tym bardziej, że – jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie –
przedmiot zamówienia ma skomplikowany charakter, a jego opisowi służy szereg
dokumentów.
Przechodząc do kwestii związanej z rodzajem balastu zastosowanego do
wspomagania procesu sedymentacji Izba wzięła pod uwagę, że argumentacja Odwołującego
zawarta zarówno w odwołaniu, jak i przedstawiona na rozprawie nie odnosiła się stricte do
omawianej podstawy odrzucenia jego oferty. Jej istotą nie był rodzaj substancji chemicznej,
która była przewidziana do stosowania w procesie technologicznym, a konieczność
przeprowadzania nieprzewidzianej przez Zamawiającego w SIWZ czynności polegającej na
regulowaniu pH ścieków poddawanych oczyszczaniu. Analiza PFU prowadzi do wniosku,że Zamawiający określił odczyn pH ścieków mianem neutralnego (vide analiza jakościowaścieków – PFU, str. 15) i że nie przewidział mechanizmów jego korygowania. W konsekwencji
należało uznać, że zaoferowane przez wykonawców rozwiązania powinny pozostawać bez
wpływu na omawianą właściwość ścieków, ponieważ w przeciwnym razie Zamawiający,
działając racjonalnie i z należytą starannością, powinien przewidzieć taką ewentualność
i wskazać jakiego rozwiązania w tym zakresie oczekuje. Tymczasem w ofercie Odwołującego
kilkukrotnie jest mowa o regulowaniu odczynu pH ścieków, na co zasadnie wskazywał w toku
rozprawy Przystępujący, zaś sam Odwołujący nie odniósł się w ogóle do tej kwestii.
Odwołujący powinien mieć zatem na względzie, że zaoferowanie rozwiązania, które wykracza
poza treść przygotowanej przez Zamawiającego dokumentacji Postępowania może narazić
jego ofertę na postawienie jej zarzutu niezgodności z treścią SIWZ, wobec czego winien on
wykorzystać przysługujące mu instrumenty mogące przeciwdziałać takim skutkom.
Co zaś dotyczy czwartej ze stwierdzonych przez Zamawiającego niezgodności treści
oferty Odwołującego z treścią SIWZ Izba uznała, że Odwołujący nie obalił twierdzeń
Zamawiającego zawartych w treści zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty,
zgodnie z którymi wskazane tam czynności dotyczące sterowania procesami technologicznymi
oczyszczalni będą wykonywane ręcznie. Okoliczności tej, co warto podkreślić, nie zaprzeczył
sam Odwołujący (a wręcz ją potwierdził) stwierdzając w toku rozprawy, że „[…]ręczny pobór
prób jest procesem dodatkowym, służącym dostrajaniu urządzeń przy pierwszym rozruchu lub
po uruchomieniu po awarii i nie oznacza on, jak stwierdził Zamawiający, że system jest
sterowany ręcznie.[…]” (protokół rozprawy, str. 4). W ocenie Izby treść przywołanego
wcześniej
postanowienia
pkt
6.3.1.7
PFU
dotyczącego
sterowania
napędami
technologicznymi nie dopuszczała, nawet w przypadku – jak chce tego Odwołujący –
„procesów dodatkowych” możliwości, aby były one wykonywane ręcznie. Izba dała przy tym
wiarę wyjaśnieniom Zamawiającego, że pobory prób będą wykonywane ze zmieniającą się
(niejednokrotnie znaczną) częstotliwością, z uwagi na zróżnicowany poziom obciążenia całej
oczyszczalni (zmieniający się stopień wykorzystania zabudowanych w niej reaktorów),
wynikający chociażby ze zmiennych warunków atmosferycznych. W konsekwencji może
występować konieczność uruchamiania i wyłączania ciągów technologicznych w cyklach
kilkugodzinnych, wobec czego każdorazowe manualne dostrajanie urządzeń spowoduje
konieczność zaangażowania personelu elektrowni.
Nie potwierdził się również sformułowany przez Odwołującego zarzut naruszenia
przepisu art. 29 ust. 1 Pzp. Nie udowodnił on bowiem, że opis przedmiotu zamówienia,
w zakresie odnoszącym się do stwierdzonych w treści jego oferty podstaw jej odrzucenia,
sformułowany został w sposób niejednoznaczny, czy budzący wątpliwości. W istocie ani na
etapie Postępowania, ani w treści odwołania nie sygnalizował on, ani nie wskazał na
jakiekolwiek postanowienia SIWZ, które byłyby dla niego niezrozumiałe, czy mogłyby rodzić
trudności interpretacyjne.
Mając na uwadze powyższe Izba orzekła, jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku, na
podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Ustawy PZP oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 3 pkt 1 w zw. z §
3 pkt 1 i 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U.2010.41.238). Uwzględniono koszty
wynagrodzenia pełnomocnika Zamawiającego do wysokości 3.600,00 zł, na podstawie
rachunku złożonego do akt sprawy, stosownie do brzmienia § 5 ust. 3 pkt 1 w zw. z § 3 pkt 2
lit. b przywoływanego rozporządzenia.
Przewodniczący: ………………………………
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża Odwołującego – Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych
„POL-AQUA” S.A. z siedzibą w Wólce Kozodawskiej (05-500), przy ul. Dworskiej 1 i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15.000,00 zł
(słownie: piętnaście tysięcy złotych 00/100) uiszczoną przez Odwołującego –
Przedsiębiorstwo
Robót
Inżynieryjnych
„POL-AQUA”
S.A.
z
siedzibą
w Wólce Kozodawskiej (05-500), przy ul. Dworskiej 1 tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od Odwołującego – Przedsiębiorstwa Robót Inżynieryjnych „POL-AQUA”
S.A. z siedzibą w Wólce Kozodawskiej (05-500), przy ul. Dworskiej 1 na rzecz
Zamawiającego – ENEA Wytwarzanie S.A. z siedzibą w Kozienicach (26-900),Świerże Górne kwotę 3.600,00 zł (słownie: trzy tysiące sześćset złotych 00/100)
tytułem wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz.U.2013.907 j.t. ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Radomiu.
Przewodniczący: ………………………………
Sygn. akt: KIO 1215/14
Uzasadnienie
Zamawiający – ENEA Wytwarzanie S.A. z siedzibą w Kozienicach (26-900),Świerże Górne prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie
przetargu nieograniczonego pn. „Budowa oczyszczalni ścieków deszczowo-przemysłowych”,
zwane dalej „Postępowaniem”.
Wartość zamówienia przekracza kwoty określonych
w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U.2013.759 j.t. ze zm.), zwanej dalej „Pzp”.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej
w dniu 4 marca 2014 r., pod nr 2014/S 044-074102.
W dniu 3 czerwca 2014 r. Zamawiający poinformował wykonawcę –
Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych „POL-AQUA” S.A. z siedzibą w Wólce Kozodawskiej
(05-500), przy ul. Dworskiej 1 (dalej: „Odwołujący”) o odrzuceniu jego oferty z uwagi na
okoliczność, że jej treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia
(dalej: „SIWZ”) oraz o wyborze oferty najkorzystniejszej, za którą Zamawiający uznał ofertę
złożoną przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
Inżynieria Rzeszów S.A., INIKO sp. z o.o. W powołanej korespondencji stwierdzono
następujące niezgodności treści oferty Odwołującego z treścią SIWZ:
1. zaoferowana przez Odwołującego technologia nie zawiera węzła zagęszczania
osadów,
2. oferta
Odwołującego
przewiduje
ręczne
usuwanie
zanieczyszczeń
ropopochodnych, podczas gdy wymaganiem Zamawiającego było zaoferowanie
skimmerów z napędem elektrycznym wpiętych i zwizualizowanych w system
nadrzędny,
3. zaoferowanie wspomagania procesu sedymentacji mlekiem wapiennym,
4. oferta Odwołującego przewiduje ręczne wykonywanie czynności w zakresie
podstawowej
ekstrakcji
osadu
jako
funkcji
przepływu
wody
surowej
(dostrajanie poprzez pobieranie próbek na różnych poziomach przez operatora,
z wykorzystaniem rur probowych), podczas gdy Zamawiający wymagał
automatycznego sterowania tym procesem,
5. oferta Odwołującego przewiduje układ pompowy dedykowany dla poszczególnych
linii technologicznych zabezpieczony jedną wspólną pompą rezerwową,
podczas gdy wymaganiem Zamawiającego był układ 4 pomp wzajemnie się
rezerwujących zabudowanych na potrzeby 3 linii technologicznych.
Wskazane powyżej czynności Zamawiającego zostały zaskarżone odwołaniem
wniesionym do Prezesa Izby w dniu 13 czerwca 2014 r. W jego treści zarzucono
Zamawiającemu naruszenie:
1. art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp poprzez jego zastosowanie i uznanie, że treść oferty
Odwołującego nie odpowiada treści SIWZ,
2. art. 91 ust. 1 Pzp poprzez błędne jego zastosowanie i wybór innej oferty niż oferta
Odwołującego,
3. art. 7 ust. 1 Pzp poprzez prowadzenie Postępowania, w tym dokonanie oceny oferty
Odwołującego, z naruszeniem zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania
wykonawców,
4. art. 29 Pzp i art. 87 ust.1 Pzp oraz innych przepisów Pzp wymienionych w treści
uzasadnienia odwołania poprzez ich niezastosowanie
Wobec tego Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie
Zamawiającemu:
1. unieważnienie czynności odrzucenia oferty złożonej przez Odwołującego,
2. unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej,
3. unieważnienie czynności badania i oceny ofert,
4. powtórzenie czynności badania ofert i oceny ofert złożonych w Postępowaniu,
z uwzględnieniem oferty złożonej przez Odwołującego oraz dokonania ponownego
wyboru oferty najkorzystniejszej’
5. dokonania wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej,
oraz o obciążenie Zamawiającego kosztami postępowania odwoławczego.
Odwołujący wskazał, że złożył ofertę, która – w świetle przyjętych przez
Zamawiającego kryteriów oceny ofert – winna być uznana za najkorzystniejszą. Gdyby zatem
Zamawiający działał zgodnie z przepisami Pzp, których naruszenie zarzucono mu
w odwołaniu, to dokonałby wyboru oferty Odwołującego,. Tym samym – w ocenie
Odwołującego – wyczerpane zostały przesłanki do wniesienia odwołania, o których mowa
w przepisie art. 179 ust. 1 Pzp.
W uzasadnieniu odwołania stwierdzono w pierwszeństwie, że Zamawiający
nieprawidłowo obliczył punktację ocenionych przezeń ofert. Zgodnie bowiem z kryterium K3
(Rozdział 18 SIWZ) ocenie podlegał czas (liczony w pełnych godzinach) wprowadzenia jednej
linii oczyszczania od stanu suchego, do osiągnięcia pełnej wydajności, przy zachowaniu
gwarantowanego reżimu jakościowego na odpływie. Zamawiający w ramach tego kryterium
powinien zatem przyznawać punkty za czas liczony w pełnych godzinach, a nie, jak to zrobił,
w minutach. Odwołujący podkreślił, że w każdym przypadku (zarówno w przypadku liczenia
czasu w pełnych godzinach, jak i w przypadku liczenia czasu w minutach), jego oferta powinna
być uznana za najkorzystniejszą. Odwołujący powinien uzyskać następującą punktację:
1) Cena ofertowa brutto – 80 pkt; 2) Skrócenie terminu realizacji – 8 pkt,
3) Czas (liczony w pełnych godzinach) wprowadzenia jednej linii oczyszczania od stanu
suchego, do osiągnięcia pełnej wydajności – 10 pkt, co łącznie dałoby: 98 punktów.
W przypadku czasu liczonego w minutach w ramach tego kryterium K3 Odwołujący uzyskałby
4 pkt, co łącznie dałoby 92 punkty. Odwołujący poparł powyższe twierdzenia tabelarycznymi
zestawieniami punktacji jaka powinna zostać przyznana wszystkim ofertom złożonym
w Postępowaniu.
W dalszej kolejności Odwołujący wskazał, że Zamawiający odrzucił jego ofertę na
podstawie przepisu art 89.ust. 1 pkt 2 Pzp z powodu niezgodności jej treści z treścią SIWZ.
Zdaniem Odwołującego Zamawiający zrobił to bezzasadnie, z naruszeniem przepisów Pzp,
bowiem przesłanka ta nie zachodziła w niniejszej sprawie. Podkreślił przy tym, że w każdym
przypadku uznania przez Zamawiającego złożonej oferty za podlegającą odrzuceniu na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, powinno ono opierać się na pewnych dowodach i nie może
budzić najmniejszych wątpliwości co do istnienia przesłanek do odrzucenia oferty.
Ciężar dowodu ponosi w tym zakresie Zamawiający. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości
Zamawiającego dotyczących treści oferty Odwołującego, Zamawiający powinien wykorzystać
wszystkie przysługujące mu instrumenty, w tym określony w art. 87 ust. 1 Pzp, na dowód
czego Odwołujący powołał przykłady z orzecznictwa Izby.
Odwołujący zauważył, że Zamawiający, jako uzasadnienie decyzji o odrzuceniu jego
oferty, wskazał zarzuty dotyczące niezgodności oferty Odwołującego z Programem
Funkcjonalno-Użytkowym (dalej: „PFU”), stanowiącym Część II SIWZ. Zaznaczył również,że zgodnie z wyjaśnieniami zamawiającego udzielonymi w trybie art. 38 ust. 2 Pzp
(odpowiedzi Zamawiającego na pytania nr 34, 40, 49, 89) rozwiązania przedstawione w PFU
miały być rozwiązaniami koncepcyjnymi. W zakresie czynności wykonawcy było sporządzenie
projektu budowlanego zgodnego z wymogami obowiązujących przepisów oraz oczekiwaniami
Zamawiającego. Na etapie projektu budowlanego przyjęte rozwiązania powinny być
doprecyzowane. Ponadto Odwołujący zasygnalizował, że zgodnie ze swoim oświadczeniem
zawartym w treści formularza ofertowego zobowiązał się on do „wykonania wszystkich prac
niezbędnych do wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z wymaganiami podanymi
w SIWZ”.
Odnosząc się szczegółowo do argumentacji zawartej w zawiadomieniu o wyborze
najkorzystniejszej oferty Odwołujący stwierdził, co następuje.
Odwołujący zaprzeczył, jakoby zaoferowana przez niego technologia nie zawierała węzła
zagęszczania osadów. Punkt 3 „Opisu ogólnego przedmiotu zamówienia” (str. 8 PFU) miał
brzmienie: „[…]Wybudowanie w oparciu o wykonane projekty wykonawcze i dostawa trzech
Unii technologicznych składających się z trzech reaktorów wielokomorowych wraz
z przynależnymi do nich zbiornikami zagęszczaczy, z montażem urządzeń technologicznych
oraz układem rurociągów zasilających jak i kanałów odpływowych, aparaturą AKPiA oraz
zasilaniem w energię elektryczną.[…]”. W nawiązaniu do powyższego Odwołujący stwierdził,że zaoferował wykonanie linii technologicznych składających się z trzech reaktorów
wielokomorowych, wraz z zagęszczaczami. W Załączniku A16 do oferty Odwołującego
umieszczone zostały bardzo dokładne informacje jednoznacznie wskazujące na obecność
w
oferowanej
technologii
zintegrowanego
węzła
zagęszczania
osadu.
Przykładowo Odwołujący wskazał, że na schemacie nr 1 „Schemat LHPS” (str. 9 Załącznika
A16 do oferty Odwołującego) zaznaczony został osadnik z zagęszczaczem (ang. thickener).
Dodatkowo, w rozdziale nr 2.4 „Sedymentacja i zagęszczanie osadu”
bardzo dokładnie
opisano sposób zagęszczania osadu. Ostatnie zdanie na stronie 13 wskazuje jednoznacznie:
„[…]Reaktor LHPS posiada zintegrowaną strefę zagęszczania osadu przed dalszym
oczyszczaniem[…]”. Na stronie 14 rysunek 4 wskazuje strefę sedymentacji i zagęszczania
osadu. Opisany został także stopień zagęszczania osadu do poziomu około 5% oraz
informacja, że osad może być bezpośrednio kierowany do odwadniania bez pośredniego
zagęszczania. Z powyższego jasno wynika, że oferowana przez Odwołującego technologia
posiada
zintegrowane
węzły
zagęszczania
osadu
przynależące
do
reaktorów
wielokomorowych. Odwołujący zaznaczył również, że Rozdział 6 PFU „Opis wymagań
zamawiającego w stosunku do przedmiotu zamówienia” określa elementy, które muszą by
uwzględnione w projektowaniu i wykonawstwie. Dokładne warunki jakim powinna odpowiadać
technologia zaawansowanego oczyszczania ścieków przemysłowo-gospodarczych opisane
są w podrozdziale 6.1. PFU. W warunkach tych nie ma jednak żadnego sformułowania w jaki
sposób powinno odbywać się zagęszczanie osadu.
Odnosząc się do kolejnej wytkniętej Odwołującemu niezgodności treści oferty z SIWZ
– zaoferowanie systemu z ręcznym usuwaniem zanieczyszczeń ropopochodnych,
podczas gdy, zgodnie z pkt 5.1 i 6.3.1.7 PFU, konieczne było zastosowanie skimmerów
(łapaczy oleju) z napędem elektrycznym wpiętych i zwizualizowanych w system nadrzędny –
w odwołaniu stwierdzono, że wymóg taki nie wynika z postanowień SIWZ, czy PFU.
Wręcz przeciwnie, na schemacie nr 1261.PFU.T.00.003 załączonym do PFU skimmery nie są
wyposażone w napęd elektryczny. Jednocześnie Odwołujący zauważył, że w pkt 5.1 PFU
użycie słowa „ewentualnych” wskazuje, że substancje ropopochodne występują lub mogą
występować w ściekach sporadycznie. Co więcej, w ofercie Odwołującego – wbrew
zapatrywaniom Zamawiającego – brak jest jakiejkolwiek wzmianki o stałej obsłudze
oczyszczalni. Usuwanie substancji ropopochodnych odbywa się sporadycznie i może być
wykonane przez obsługę, która wykonuje okresowe czynności eksploatacyjne takie jak;
przyjęcie chemikaliów, wywóz osadu, pobór ścieków do analizy. Odwołujący zwrócił również
uwagę, że zwycięskie konsorcjum zastosowało skimmery ręczne, bowiem na stronie 57 jego
oferty stwierdzono, że „[...]oczyszczalnia zostanie wyposażona w skimmery, których zadaniem
będzie wchłonięcie ewentualnych zanieczyszczeń[…]”. Na schemacie technologicznym na
stronie 64 wyraźnie widać, że skimmery nie posiadają napędów elektrycznych, (brak literki M).
W konsekwencji Odwołujący stwierdził, że zarzut Zamawiającego względem jego oferty jest
nie tylko bezzasadny, ale narusza również zasadę równego traktowania wykonawców.
Odwołujący stwierdził następnie, że zarzut Zamawiającego odnoszący się do pkt 6.1
PFU opiera się na nieprawidłowej interpretacji jego oferty wyrażającej się przyjęciem błędnego
założenia, że zgodnie z ofertą Odwołującego do układu obciążania flokulacji stosowane
będzie mleko wapienne. Tymczasem, jak to wynika z treści oferty Odwołującego,
balastem zastosowanym do wspomagania procesu sedymentacji jest węglan wapnia (CaC0
3
),
nie zaś mleko wapienne (Ca(OH)
2
). Wobec powyższego dalsze twierdzenia Zamawiającego
w przedmiotowym zarzucie odnoszące się do konsekwencji zastosowania mleka wapiennego
są całkowicie bezpodstawne i nie można ich odnosić do oferty Odwołującego. W Załączniku
A16 do oferty Odwołującego, w Rozdziale 1.2 „Szczegółowe cechy oferty” (str. 3 Załącznika
A16) stwierdzono wyraźnie: „[…]Stosowanie węglanu wapnia (CaC03) w miejsce wapna.
CaC03 ulepsza właściwości osadu i prowadzi do wyższej efektywności reaktora LHPS,
buforuje ścieki i ułatwia odwadnianie osadu[…].”. Dodatkowo, na stronie 9 Załącznika A16
występuje zapis: „[…]W miejsce mleka wapiennego dozowany jest węgla wapnia CaCO3.[…]”.
Na schemacie nr 3164_DR_PI_02_02 również wyraźnie jest zaznaczone dozowanie węglanu
wapnia a nie mleka wapiennego. Odwołujący podkreślił, że jeżeli Zamawiający miał
jakiekolwiek wątpliwości, powinien wykorzystać przysługujące mu instrumenty w celu do
wyjaśnienia treści oferty. W tym zakresie Zamawiający nie zwracał się do Odwołującego
z żadnymi pytaniami.
Tytułem repliki na zarzut dotyczący czynności wykonywanych ręcznie Odwołujący
stwierdził, że na załączonych do jego oferty schematach technologicznych nr
3164_DR_PI_03_02 oraz 02_02 zaznaczony jest pomiar gęstości osadu oznaczony
symbolem QICA co oznacza i dodatkowo potwierdza, że proces jest sterowany automatycznie.
W opisie technologii (Rozdział 2.4 załącznika A16 DO JEGO OFERTY) wskazano,że usuwanie nadmiaru osadu przebiega automatycznie (w systemie PLC). System PLC
(ang. Programmable Logic Controller) oznacza automatyczny system z programowalnymi
sterownikami. Ponadto Odwołujący wrócił uwagę, że zapis zacytowany przez Zamawiającego
„[…]zgodnie z ofertą: podstawowa ekstrakcja osadu jako funkcja przepływu wody surowej
(dostrajanie poprzez pobieranie próbek na różnych poziomach przez operatora, wykorzystując
rury probowe)[…]” dotyczy dostrajania przez pobieranie próbek. Na schemacie nr
3164_DR_PI_03_02 oraz 02_02 zaznaczone są automatyczne pomiary gęstości osadu. Pobór
prób może być wykorzystany do dostrojenia automatycznej ekstrakcji osadu podczas rozruchu
instalacji
W zakresie ostatniego z zarzutów Odwołujący zasygnalizował, że zgodnie
z wymaganiami części II PFU w stacji pompownia ścieków przewiduje się układ 4 pomp
wzajemnie się rezerwujących zabudowanych na potrzeby 3 linii technologicznych
(schemat technologiczny 1261.PFU.T.00.003), a zarzut Zamawiającego jest oparty na
nieprawidłowej
interpretacji
oferty
Odwołującego
pod
względem
technicznym.
Odwołujący wyjaśnił, że zaoferowany układ pomp procesowych zasilających oczyszczalnięścieków przedstawia się następująco:
1.
oferowany układ pomp procesowych zasilających obejmuje cztery pompy zasilające
trzy linie procesowe – schemat nr 3164_DR_PI_01_02,
2.
każda z czterech pomp stanowi rezerwę dla pozostałych co oznacza,że zabudowane pompy się wzajemnie rezerwują – schemat nr 3164_DR_PI_01_02
w
połączeniu
z
rysunkami
3164_DR_PI_02_02,
3164_DR_PI_03_02,
3164_DR_GA_11_00, 3164_DR_GA_12_00.
Jak pokazano na rysunku 3164_DR_PI_01_02 każda z czterech pomp procesowych podajeścieki do kolektora dolotowego, wspólnego dla każdej z 3 linii procesowych, jak pokazano na
rysunkach nr 3164_DR_GA_11_00 i 3164_DR_GA_12_00. Pokazany na ww. rysunkach
kolektor dolotowy jest wspólnym kanałem dla wszystkich 4 pomp procesowych. Innymi słowy
każda z czterech pomp procesowych tłoczy ścieki do tego samego kanału kolektora
dolotowego wspólnego dla wszystkich trzech linii procesowych. Kolektor dolotowy posiada 3
odpływy po jednym dla każdej z trzech procesowych zgodnie z rysunkiem
nr 3164_DR_PI_02_02 i 3164_DR_PI_03_02. Każdy z 3 odpływów został wyposażony
w zasuwę regulacyjną z napędem elektrycznym. Ww. 3 odpływy ze wspólnego kanału
kolektora dolotowego zostały również pokazane na rysunku nr 3164_DR_GA_12_00. W razie
awarii dowolnych 2 pomp (bez względu na czas pomiędzy wystąpieniem tych awarii)
pozostałe dwie pompy procesowe podają ścieki do tego samego wspólnego kanału kolektora
dolotowego i każda z trzech linii procesowych może być stale zasilana bez przerwy.
Odwołujący wskazał dodatkowo, że wykonawca, którego oferta uznana została za
najkorzystniejszą dołączył do oferty tylko bardzo prosty, ogólny schemat, na którym nie zostały
przedstawione układy pompowe i sposób podawania ścieków. A zatem, Zamawiający nie
powinien formułować zarzutów odnoszących się do elementów oferty Odwołującego
o charakterze dodatkowym, których nie było w ogóle w ofertach złożonych przez innych
wykonawców.
Niezależnie od powyższego Odwołujący stwierdził, że zgodnie z art. 29 Pzp przedmiot
zamówienia powinien być określony w sposób jednoznaczny, nie budzący wątpliwości.
Wszelkie wątpliwości w tym zakresie nie powinny być interpretowane na niekorzyść
wykonawcy. Powyższe wskazuje – w ocenie Odwołującego – na bezprawność, a zatem
nieskuteczność odrzucenia przez Zamawiającego oferty Odwołującego. Zaznaczył również,że jego oferta jest ofertą najbardziej korzystną również pod względem ekonomicznym, opiewa
bowiem na kwotę 29.849.051,26 zł brutto, natomiast oferta złożona przez wybranego
Wykonawcę Konsorcjum firm: Inżynieria Rzeszów S.A. i INIKO sp. z o.o. opiewa na kwotę
34.972.590,00 zł brutto, co jest istotne z uwagi na konieczność celowego,
racjonalnego i oszczędnego wydatkowania środków publicznych zgodnie z art. 44 ustawy
o finansach publicznych.
Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie za
zasądzeniem kosztów postępowania odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa
procesowego.
W odpowiedzi na pierwszą z okoliczności stanowiących podstawę odrzucenia oferty
Odwołującego z uwagi na niezgodność jej treści z treścią SIWZ wskazał, że twierdzenia
zawarte w odwołaniu są wynikiem wybiórczej analizy postanowień PFU i załącznika nr A16 do
oferty. Na uzasadnienie przytoczył pkt 3 PFU – „Opis ogólny przedmiotu zamówienia” (str. 8)
i pkt 5.1 PFU, z których wywiódł, że opis przedmiotu zamówienia jednoznacznie wskazywał
na podział technologiczny na linie technologiczne oraz zbiorniki zagęszczaczy, jako oddzielne
urządzenia (nie zaś na rozwiązanie zintegrowane, które zaoferował Odwołujący) oraz naścieżkę technologiczną dla procesów związanych z osadami.
Odnosząc się do drugiego aspektu niezgodności oferty Odwołującego z treścią SIWZ
Zamawiający oświadczył, że także i w jego przypadku argumentacja Odwołującego opiera się
na pobieżnej analizie postanowień PFU i załącznika nr A16 do oferty. W tym przypadku
wskazał na pkt 5.1, 6.3.1.7 i 4.2 PFU oraz treść pkt 2.3 załącznika A16 do oferty
Odwołującego, których łączna analiza doprowadziła go do wniosku, że Odwołujący
przewidział usuwanie substancji ropopochodnych za pomocą rur zbierakowych, nie zaś
wymaganych przez Zamawiającego skimmerów. Wytknął również Odwołującemu, że nie
odniósł się on do kwestii rozbieżności technologicznych pomiędzy wymogami zawartymi
w treści SIWZ, a rozwiązaniami przewidzianymi treścią jego oferty.
W zakresie trzeciej z okoliczności składających się na podstawę odrzucenia oferty
Odwołującego Zamawiający stwierdził, że nie zarzucił Odwołującemu zastosowania mleka
wapiennego lub mleka CaCO
3
, a tylko to, że przyjęte przez niego rozwiązanie powoduje
konieczność wprowadzenia dodatkowego, nieprzewidzianego w SIWZ, procesu w postaci
regulacji pH. Powołał się przy tym na treść pkt 2.1 załącznika A16 do oferty Odwołującego
(str. 8), pkt 2.3 (str. 13) oraz pkt 2.5 (str. 15), na podstawie których stwierdził, że proces
oczyszczania ścieków przebiega cyklicznie, wobec czego wymagana jest okresowa korekta
pH, co nie zostało uwzględnione w dokumentacji Postępowania. Charakterystyka ścieków
surowych (doprowadzanych do oczyszczalni) według wytycznych zawartych w SIWZ określa
je jako ścieki o pH neutralnym, wobec czego nie jest wymagana korekta pH w procesie
oczyszczania ścieków. W konsekwencji zastosowany przez Odwołującego proces regulacji
pH jest wynikiem przyjętego przezeń rozwiązania technologicznego, a nie koniecznością
wynikającą
z
jakościścieków
surowych
doprowadzanych
do
oczyszczania.
Ponadto Zamawiający zasygnalizował, że regulacja pH wiąże się z dozowaniem
i przechowywaniem substancji szkodliwych dla środowiska, czego zamierzał uniknąć oraz
może powodować dodatkowe nakłady eksploatacyjne.
W nawiązaniu do czwartej ze stwierdzonych niezgodności treści oferty Odwołującego
z treścią SIWZ Zamawiający wyjaśnił, że Odwołujący w treści odwołania potwierdził ręczne
wykonywanie dostrajania automatycznej ekstrakcji osadu przez pobór prób w czasie rozruchu
instalacji. Zamawiający podkreślił przy tym, że instalacja kanalizacji deszczowo-przemysłowej
charakteryzuje się nierównomiernym rozbiorem w czasie i jest zależna nie tylko od warunków
atmosferycznych, ale również od pracy poszczególnych urządzeń. W związku z tym
występować będą cykliczne i częste wahania wielkości strumienia ścieków od minimalnego
(praca jednego reaktora z wydajnością na poziomie około 40%) do poziomu normatywnego
(praca dwóch ciągów technologicznych z około 80-procentową wydajnością). Wobec tego
może zachodzić konieczność uruchamiania i wyłączania ciągów technologicznych w cyklach
kilkugodzinnych. Konieczność każdorazowego dostrajania automatycznej ekstrakcji osadu
przez pobór próbek jest dość czasochłonna i wymaga zaangażowania personelu elektrowni.
Finalnie Zamawiający zakwestionował również twierdzenia Odwołującego odnoszące
się do przewidzianej w jego ofercie konstrukcji układu pomp. Wyjaśnił, że ze schematu
załączonego do odrzuconej oferty wynika, iż zaoferowany został układ trzech pomp
dedykowanych (każda z pomp ma oddzielny kolektor zakończony strzałką z oznaczeniem linii
technologicznej, do której skierowany jest strumień ścieków), zabezpieczony jedną pompą
połączoną bypassami z pozostałymi kolektorami o przepływie jednokierunkowym. Nie wynika
z niego natomiast, że – jak to twierdzi Odwołujący – ścieki mają być kierowane do wspólnego
kolektora. Doprowadziło to Zamawiającego do wniosku, że istnieje znaczna różnica pomiędzy
wymaganiami SIWZ, a rozwiązaniem technologicznym zaoferowanym przez Odwołującego
oraz że ten sugeruje istnienie pewnych elementów układu pomp pomiędzy załączonymi do
oferty schematami. Zamawiający podkreślił, że Odwołujący nie wziął udziału w żadnej z dwóch
wizji lokalnych zorganizowanych na miejscu planowanej inwestycji oraz nie zwracał się
z pytaniami o możliwość zmiany przewidzianej przez Zamawiającego technologii.
Do postępowania odwoławczego, w ustawowym terminie, przystąpienie po stronie
Zamawiającego zgłosili wykonawcy wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
Inżynieria Rzeszów S.A., INIKO sp. z o.o. (dalej: „Przystępujący”), wskazując na interes
w uzyskaniu korzystnego dla nich rozstrzygnięcia i wnosząc o oddalenie odwołania.
W piśmie procesowym z dnia 30 czerwca 2014 r. Przystępujący przedstawił
następującą argumentację.
Tytułem wstępu Przystępujący zwrócił uwagę na okoliczność, że oferta Odwołującego
obarczona jest nieusuwalnym błędem, który skutkować winien jej odrzuceniem na podstawie
przepisu art. 89 ust. 1 pkt 1 lub 2 Pzp z uwagi na różnice w oznaczeniu terminu ocenianego
w ramach kryterium oceny ofert K2 (maksymalny okres o jaki może zostać skrócony pierwotny
termin przekazania oczyszczalni do eksploatacji).
Następnie Przystępujący podkreślił, że wbrew zapatrywaniom Odwołującego treść
PFU może stanowić podstawę do oceny zgodności treści oferty z treścią SIWZ, wobec czego
stanowisko Odwołującego, sprowadzające PFU do roli cenotwórczej, jest błędne.
Odnosząc się kolejno do wskazanych przez Zamawiającego podstaw odrzucenie
oferty Odwołującego Przystępujący wyjaśnił, jak niżej.
W odniesieniu do pierwszej ze stwierdzonych niezgodności (brak węzła zagęszczania
osadów) Przystępujący powołał się na pkt 5.1 PFU, z którego – podobnie jak to uczynił
Zamawiający – wywiódł, iż Zamawiający wymagał zastosowania dodatkowych,
pośrednich zagęszczaczy osadów w liczbie 3 sztuk, zlokalizowanych pomiędzy reaktorami
oczyszczania ścieków a węzłem osadowym - prasami osadów. Zagęszczacze powinny być
zabudowane w bezpośrednim sąsiedztwie a nie – jak zaoferował Odwołujący –
zintegrowane wewnątrz reaktorów. Przystępujący stwierdził również, że
na rynku istnieje kilka
rozwiązań technicznych, w których nie jest bezwzględnie konieczne zastosowanie pośrednich
zagęszczaczy, jednakże zgodnie z treścią SIWZ Zamawiający wymagał aby zastosować i ująć
w kosztach realizacji zamówienia zastosowanie pośrednich zagęszczaczy, co jest bezpieczne
i pożądane z punktu widzenia eksploatacji i prowadzenia procesu oczyszczania ścieków.
Podkreślił, że inne dostępne rozwiązania technologiczne również mogłyby pracować bez
trzech pośrednich zagęszczaczy, pozostali Wykonawcy ujęli jednak w swoich ofertach
odrębne zagęszczacze, zgodnie z SIWZ. Przystępujący stwierdził, że Odwołujący wyjaśnił
wprawdzie w uzasadnieniu odwołania, że zagęszczacze są zintegrowane bezpośrednio
z reaktorami, czyli znajdują się bezpośrednio w zbiorniku sedymentacji, tym niemniej –
zgodnie z treścią PFU – należy przyjąć, że Zamawiający wymagał oddzielenia procesów
sedymentacji od procesów zagęszczania osadów.
Na marginesie Przystępujący nadmienił, że w zaoferowanej przez Odwołującego technologii
brak jest ważnego elementu wymaganego przez Zamawiającego, a to recyrkulacji balastu.
Oznacza to, że po zakończeniu procesu sedymentacji powinno następować oddzielenie
balastu od osadu, co pozwala na ponowne użycia balastu w kolejnych procesach.
Osad powinien zostać poddany zagęszczaniu i odwadnianiu. W swojej ofercie Odwołujący
zastosował jako balast zawiesinę węglanu wapnia. Nie występuje tu recyrkulacja balastu,
zatem cały balast wraz z osadem jest poddawany zagęszczaniu i później odwadnianiu.
Wymaga to ciągłego dawkowania węglanu wapnia (balastu), a co za tym idzie –
ponoszenia przez Zamawiającego w toku eksploatacji oczyszczalni dodatkowych,
nieprzewidzianych przez niego kosztów. W zaoferowanej przez Odwołującego technologii nie
występuje wtórne oddzielanie balastu od osadu celem wielokrotnego użycia.
W nawiązaniu do niezgodności treści oferty Odwołującego z treścią SIWZ związanej
ze skimmerami Przystępujący stwierdził, że w treści oferty Odwołującego expressis verbis
wskazano na zastosowanie ręcznych rur zbierakowych, co jest sprzeczne z pkt 6.3.1.7 SIWZ,
zgodnie z którym konieczne było umożliwienie przez zaoferowane rozwiązanie zdalnego
sterowania procesami technologicznymi. Tymczasem Odwołujący zaoferował koryta
wyłapujące mieszaninę ścieków oczyszczonych z substancjami ropopochodnymi.
Przystępujący wyjaśnił, że różnica polega na tym, że skimmery są urządzeniami wyłapującymi
substancje ropopochodne poprzez podnoszenie i „wyłapywanie" z powierzchni wody na
zasadzie zjawiska wyższej od wody, lepkości substancji ropopochodnych, natomiast rury
przelewowe wskazane w ofercie Odwołującego działają poprzez usunięcie wierzchniej
warstwy zwierciadła wody zawierającej substancje ropopochodne na zasadzie przelewu
powierzchniowego. Odwołujący zaoferował zatem zupełnie odmienną od żądanej przez
Zamawiającego metodę usuwania zanieczyszczeń ropopochodnych. Metody tej nie można
w żadnym przypadku uznać za równoważnej z opisaną w PFU. Przystępujący dodał również,że jest ona mniej skuteczna od opisanych w PFU skimmerów.
W odniesieniu do skierowanej wobec treści oferty Przystępującego uwagi, że nie
przedstawiono w niej szczegółów technologicznych, w odniesieniu do których Zamawiający
wysnuwa wnioski przeciwko ofercie Odwołującego, Przystępujący stwierdził, że okoliczność
iż na schemacie będącym elementem oferty Przystępującego, przy symbolu skimmera,
nie postawiono litery „M" oznaczającej napęd pozostaje bez znaczenia dla merytorycznej
wymowy tego schematu. Już samo bowiem przytoczenie w opisie technologii sformułowania
„skimmer", wymusza takie rozumienie, iż napęd zastosowano. Skimmery olejowe czy są to
skimmery bębnowe czy też taśmowe, w każdym przypadku wyposażone są w napęd.
W zakresie trzeciego z zarzutów merytorycznych dotyczącego dodawania węglanu
wapnia do układu, który skutkuje koniecznością dodatkowej regulacji pH układu oraz
zabudowy dodatkowych urządzeń Przystępujący odniósł się do oferty Odwołującego, w której
stwierdzono, że „[…]Stosowanie węglanu wapnia w miejsce wapna. CaCO
3
ulepsza
właściwości osadu i prowadzi do wyższej efektywności reaktora LHPS, buforuje ścieki i ułatwia
odwanianie osadu[…]". Ponadto wyjaśnił on szczegółowo znaczenie procesu recyrkulacji
osadu dla wspomożenia tworzenia większych agregatów co ma wpływ na proces flokulacji
oraz sedymentacji w osadniku lamelowym. Przystępujący oświadczył, że w żadnym punkcie
oferty Odwołujący nie stwierdził, że CaCO
3
ma pełnić rolę balastu w procesie sedymentacji
tak jak tego wymaga technologia opisana w PFU. Przeciwnie – z treści oferty można
wywnioskować, że to osad recyrkulowany ma stanowić taki balast (być może w połączeniu
z CaCO
3
), jednakże nie jest to sam CaCO
3
. Zastosowanie takiej technologii narzuciłoby
Zamawiającemu konieczność posiadania nie tylko instalacji dozowania CaCO
3
, ale również
instalacji dozowania osadu niezbędnego do uruchomienia całej instalacji – być może jakiegoś
zbiornika osadu co jest niezgodne z PFU. Instalacja taka jest instalacją wykorzystywaną
okresowo. Zgodnie z bilansem ścieków przedstawionym w PFU ilość ścieków przemysłowych
zapewni zapotrzebowanie do pracy jednego reaktora, zaś zgodnie z ofertą Odwołującego,
reaktor ten ma być źródłem balastu, czyli osadu recyrkulowanego połączonego z węglanem
wapnia, zatem mogą wystąpić okresy, w których – z uwagi na zbyt niską ilość ścieków –
wystąpiłyby niedobory balastu. Mając na uwadze powyższy, wynikający z uwarunkowaćśrodowiskowych, a zatem niezależnych od Zamawiającego problem, Zamawiający zapisał
w PFU konieczność użycia do procesu wspomagania sedymentacji balastu zewnętrznego
(np. mikropiasku), a nie – jak to założył w swojej ofercie Odwołujący – użycie balastu
złożonego częściowo z osadu recyrkuulowanego a częściowo z węglanu wapnia (który zresztą
w żadnym punkcie oferty nie jest jako balast zidentyfikowany). Odwołujący w swojej ofercie
wyjaśnił proces szybkiego rozruchu poszczególnych linii technologicznych stwierdzając,że w zależności od wcześniej ustalonego przepływu wody drugi reaktor zostanie uaktywniony
i osad kontaktowy z pierwszego reaktora, będzie dozowany do komory flokulacji drugiego
LHPS. W ten sposób osad kontaktowy będzie obecny od początku fazy rozruchu i reakcje
chemiczne zajdą natychmiast. Nasuwa to jednak pytanie, co się stanie w przypadku,
gdy konieczne będzie, np. w wyniku nawalnych deszczów, uruchomienie jednocześnie dwóch
reaktorów i szybkie osiągnięcie wydajności maksymalnej, gdzie poziom produkowanego
osadu (tzn. wg Odwołującego – balastu) jest nieprzewidywalny i niewyliczalny, zaś parametryścieków oczyszczonych muszą być zachowane.
W odniesieniu do czwartej ze stwierdzonych niezgodności treści oferty Odwołującego
z treścią SIWZ Przystępujący ograniczył swoje stanowisko w przeważającej mierze do
powtórzenia argumentacji Zamawiającego z odpowiedzi na odwołanie. Stwierdził, że ze
względu na charakter technologiczny instalacji kanalizacji konieczne będzie częste jej
dostrajanie, które – jak na to wskazuje treść oferty Odwołującego – ma się odbywać ręcznie.
Stoi to w sprzeczności z pkt 6.3.1.7 PFU.
Finalnie Przystępujący stwierdził, że nie jest prawdziwe twierdzenie jakoby przyjęte
przez Odwołującego rozwiązanie przewidywało układ wzajemnie rezerwujących się pomp
(tj. każda pompa stanowi rezerwę dla pozostałych). Na schemacie 3164_DR_PI_01_02
pompa czwarta (rezerwowa) nie ma możliwości podania do kolektora tłocznego
obsługiwanego przez pompę do LHPS 1, gdyż na rurociągu łączącym te ciągi występuje zawór
zwrotny wykluczający ten kierunek przepływu. Schematy nr 3164_DR_PI_02_02 oraz
3164_DR_PI_03_02 nie odnoszą się do tego układu i nie wyjaśniają w jaki sposób może
nastąpić naprzemienność pracy tych pomp. Podobnie, zdaniem Przystępującego,
nieprawdziwe jest twierdzenie, że każda z czterech pomp podaje ścieki do kolektora
dolotowego, wspólnego dla każdej z 3 linii procesowych. Ze schematu technologicznego
3164_DR_PI_01_02 wynika bowiem, że z pompowni wychodzą trzy rurociągi tłoczne,
które posiadają tylko częściowe powiązanie ze sobą. Powiązanie owo nie powoduje spełnienia
warunków opisanych w PFU. Ścieki wpadają przy reaktorach do wspólnego kanału,
który rozdziela je na poszczególne reaktory za pomocą zasuw z napędem. Jednak czwarta,
rezerwowa pompa, która według PFU ma mieć możliwość zastępowania każdej pozostałej,
według schematu nie posiada takiej możliwości. Przy awarii pompy nr 2 nie ma możliwości
połączenia bezpośredniego. Połączenie poprzez pompę nr 3 jest niedopuszczalne, gdyż ta,
powinna zachować możliwość pracy, a nie służyć jako transmiter.
Przystępujący zakwestionował również zasadność zarzutów naruszenia przepisu
art. 87 ust. 1 Pzp stwierdzając, że przewiduje on po stronie Zamawiającego uprawnienie,
nie zaś obowiązek oraz art. 29 Pzp wskazując, że jest to zarzut spóźniony.
Na rozprawie strony i uczestnik postępowania odwoławczego podtrzymali zajęte
w pismach procesowych stanowiska. Zamawiający dodatkowo wniósł o dopuszczenie
i przeprowadzenie dowodu z treści specyfikacji technicznych przykładowych skimmerów
z ograniczeniem do zawartych w ich treści schematów ideowych na okoliczność, że pod
pojęciem
„skimmer”
należy
rozumieć
urządzenie
z
napędem
elektrycznym.
Przystępujący natomiast wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z treści
schematów technologicznych załączonych do oferty Odwołującego i schematu
technologicznego sporządzonego przez Przystępującego na okoliczność, że rozwiązanie
wynikające z oferty Odwołującego nie przewiduje układu 4 pomp wzajemnie rezerwujących
się.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron i Przystępującego,
uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy omówiony w dalszej części
uzasadnienia, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska stron
i Przystępującego zawarte w odwołaniu, odpowiedzi na odwołanie, piśmie procesowym
Przystępującego, a także wyrażone ustnie na rozprawie i odnotowane w protokole,
Izba ustaliła i zważyła, co następuje.
Odwołujący był legitymowany do wniesienia i popierania środka ochrony prawnej,
z uwagi na ziszczenie się po jego stronie przesłanek, o których mowa w art. 179 ust. 1 Pzp.
Przechodząc do merytorycznej oceny odwołania Izba uznała, że nie zasługuje ono na
uwzględnienie, pomimo tego, że część zarzutów sformułowanych w jego treści potwierdziła
się.
Zasadny był, w ocenie Izby, zarzut bezpodstawnego uznania treści oferty
Odwołującego za nieodpowiadającą treści SIWZ z uwagi na rzekomy brak węzła zagęszczania
osadów. Uwzględniając go Izba wzięła pod uwagę, że zgodnie z treścią zawiadomienia
o wyborze najkorzystniejszej oferty (pismo z dnia 3 czerwca 2014 r.) powodem odrzucenia
oferty Odwołującego była okoliczność, że, tu cytat „[…]oferowana technologia nie zawiera
węzła zagęszczania osadów.[…]”. Tymczasem zarówno w odpowiedzi na odwołanie,
jak i w trakcie rozprawy Zamawiający argumentował, że wymagał od wykonawców odrębnego
rozwiązania technologicznego w tym zakresie (nota bene tożsame stanowisko zajął w tej
sprawie Przystępujący), podczas gdy Odwołujący zaoferował wykonanie zamówienia przy
wykorzystaniu technologii zintegrowanego węzła zagęszczania osadów. W konsekwencji
uznać należało, że Zamawiający, po dokonaniu zaskarżonej czynności (na etapie
postępowania odwoławczego), zmienił w istocie jej podstawę, co jest niedopuszczalne.
Na Zamawiającym spoczywa obowiązek precyzyjnego wskazania okoliczności stanowiących
podstawę odrzucenia danej oferty, co jest jednym z przejawów prowadzenia postępowania
o
udzielenie
zamówienia
publicznego
z
zachowaniem
należytej
staranności.
Wspomniana precyzja jest również istotna z tej przyczyny, że treść zaskarżonej przez
odwołującego czynności przekłada się w sposób oczywisty na konstrukcję zarzutów
odwołania. Odwołujący nie może być zaskakiwany na etapie postępowania odwoławczego
(ad casum – w treści odpowiedzi na odwołanie) nowymi, czy rozszerzonymi podstawami
odrzucenia jego oferty. W związku z powyższym nie mogło odnieść skutku odwoływanie się
przez Zamawiającego do schematu technologicznego 1261.PFU.T.00.003, z którego treści
miało wynikać, że węzeł zagęszczania osadów nie mógł być rozwiązaniem zintegrowanym,
bowiem okoliczność ta nie stanowiła podstawy odrzucenia oferty Odwołującego.
W odniesieniu do dodatkowej, w tym aspekcie sprawy, argumentacji Przystępującego
(brak recyrkulacji balastu) Izba stwierdziła, że – wbrew zapatrywaniom Odwołującego –
stanowisko Przystępującego jest nie tyle sprzeczne ze stanowiskiem Zamawiającego,
ile wykracza poza jego ramy, bowiem wskazuje na dodatkową podstawę odrzucenia oferty
Odwołującego, która – niezależnie od przyczyn takiego stanu rzeczy – nie została przez
Zamawiającego ujęta w treści pisma informującego o rozstrzygnięciu Postępowania.
Wobec tego Izba wskazuje, że nie jest rolą przystępującego w postępowaniu odwoławczym
niejako uzupełnianie treści czynności zamawiającego podjętych w postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego, czy też wskazywanie na dodatkowe okoliczności, które mogłyby
uzasadniać ich prawidłowość (vide twierdzenia Przystępującego o istnieniu nieusuwalnych
błędów w treści oferty Odwołującego w zakresie kryterium oceny ofert K2). Jeżeli zatem
Przystępujący, którego oferta została uznana za najkorzystniejszą, po dokonaniu analizy
swojej sytuacji w Postępowaniu, uznał że pozycja jego oferty jest, z uwagi na niekompletność
podstaw odrzucenia oferty Odwołującego, zagrożona, powinien był – w myśl zasady
koncentracji środków ochrony prawnej – wnieść samodzielne odwołanie wskazując na
okoliczności, o które podstawa odrzucenia oferty Odwołującego winna zostać uzupełniona.
Potwierdził się również zarzut bezpodstawnego odrzucenia oferty Odwołującego
z uwagi na niezgodność jej treści z treścią SIWZ z powodu zaprojektowanego układu pomp.
Izba miała w tym zakresie na względzie, że zgodnie z treścią PFU wykonawcy mieli
zaprojektować układ 4 pomp wzajemnie rezerwujących się, zabudowanych na potrzeby trzech
linii technologicznych, co zostało przedstawione na załączonym do PFU schemacie
technologicznym 1261.PFU.T.00.003. Podstawą odrzucenia oferty Odwołującego było
natomiast – zgodnie z treścią zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty –
stwierdzenie, że „[…]Poziom zabezpieczenia ciągłości pracy układu przewidziany w ofercie
jest niższy niż wymagany przez Zamawiającego w SIWZ.[…]”. Izba uznała, że wskazana w ten
sposób podstawa odrzucenia oferty Odwołującego nie jest konkretna i odnosi się do bliżej
niesprecyzowanego pojęcia „poziomu zabezpieczenia ciągłości pracy układu”. Jeżeli rozumieć
je w ten sposób, że przedstawiony w ofercie Odwołującego układ pomp nie przewidywał
możliwości ich wzajemnego rezerwowania się, to należało mieć na względzie, że Zamawiający
w toku rozprawy potwierdził jednak, że wymóg ten został przez Odwołującego spełniony,
stwierdzając, iż „[…]Odwołujący w niefortunny sposób połączył dwa rozwiązania
technologiczne (…) Odwołujący udowodnił co prawda, że pompy w jakiś sposób będą się
rezerwować, ale konieczne jest wniknięcie w to rozwiązanie na etapie projektu
budowlanego[…]” (protokół rozprawy, str. 5).
W nawiązaniu do powyższego Izba wskazuje, że jeżeli Zamawiający miał jakiekolwiek
wątpliwości odnośnie zastosowanego w ofercie Odwołującego rozwiązania (pomijając nawet
okoliczność, że będą one uszczegóławiane na etapie projektu budowlanego, który wymagać
będzie akceptacji Zamawiającego), powinien był skorzystać z przewidzianej przepisem art. 87
ust.
1
Pzp
procedury
wyjaśnienia
treści
oferty.
Podkreślenia
wymaga,że – wbrew zapatrywaniom Zamawiającego i Przystępującego – nie można rozpatrywać
omawianej czynności wyłącznie w kategoriach uprawnienia, z którego skorzystanie zależy li
tylko od uznania Zamawiającego. Spoczywa bowiem na nim, jak to już wcześniej wskazano,
obowiązek przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego z należytą
starannością, tj. w taki sposób, aby w jego wyniku nie doszło do podjęcia nieuzasadnionych,
naruszających przepisy prawa decyzji. Izba wskazuje, że przepis art. 87 ust. 1 Pzp należy
postrzegać w kategoriach kompetencji Zamawiającego, z której skorzystanie czyni zadość
wspomnianemu powyżej wymogowi.
Nie mógł się również ostać argument dotyczący braku udziału przedstawiciela
Odwołującego w zorganizowanych przez Zamawiającego wizjach lokalnych. Pozostawiając na
marginesie rozważań spór, jaki wokół tej kwestii wyniknął pomiędzy stronami (dotyczący
udziału przedstawiciela Odwołującego w tych czynnościach, czego Zamawiający miał nie
zauważyć) Izba stwierdza, że w świetle obowiązujących przepisów Pzp brak jest
normatywnego uzasadnienia dla formułowania, nawet wprost w treści SIWZ,
takiego oczekiwania względem wykonawców. Stoi ono bowiem w sprzeczności z ciążącym na
zamawiającym obowiązkiem jednoznacznego i wyczerpującego opisania przedmiotu
zamówienia, o którym stanowi przepis art. 29 ust. 1 Pzp i wykracza poza ramy konstruowania
opisu przedmiotu zamówienia przy zamówieniach na roboty budowlane (argument z art. 31
ust. 1 Pzp). W konsekwencji może to prowadzić do naruszenia wynikającej z art. 7 ust. 1 Pzp
zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców oraz stać w sprzeczności
z zakazem, o którym mowa w art. 29 ust. 2 Pzp. Nawet gdyby jednak dopuścić możliwość
dokonywania takich czynności (do czego – zdaniem Izby – brak jest podstaw) należy
zauważyć, że istotą wizji lokalnej (oględzin) jest naoczne zapoznanie się z jakimś miejscem,
czy zjawiskiem, bądź umożliwienie jej uczestnikom zbadania czegoś. Przenosząc powyższą
uwagę na grunt Postępowania Izba stwierdziła, że nie jest wiadome co taka czynność miałaby
wnieść do procesu projektowania układu pomp stanowiącego element treści ofert
wykonawców. Jedynie na marginesie Izba sygnalizuje, że jeżeli w toku wizji lokalnych
Zamawiający przekazywałby wykonawcom dodatkowe, nieobjęte treścią dokumentacji
Postępowania informacje, to naruszyłby nie tylko wspomnianą zasadę uczciwej konkurencji
i równego traktowania wykonawców, ale także zasadę pisemności postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, o której stanowi przepis art. 9 ust. 1 Pzp.
Mając na uwadze powyższe, w szczególności zaś treść oświadczenia Zamawiającego
złożonego w toku rozprawy, stanowiącego w istocie przyznanie okoliczności, na którą
powoływał się Odwołujący, Izba odmówiła wiarygodności i mocy dowodowej schematowi
technologicznemu układu pomp przedłożonemu przez Przystępującego stwierdzając, że –
po pierwsze – dowód ów służyć miał wykazaniu okoliczności sprzecznej ze stanowiskiem
Zamawiającego, a więc strony, do której zgłoszone zostało przystąpienie, a po drugie –
Przystępujący nie udowodnił, ze zaprezentowane przez niego rozwiązanie było jedynym
dopuszczalnym w świetle postanowień SIWZ.
Pozostałe zarzuty, w ocenie Izby, nie potwierdziły się, co skutkować musiało
oddaleniem odwołania z uwagi na treść przepisu art. 192 ust. 2 Pzp, po myśli którego Izba
uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów Pzp, które miało lub może mieć
istotny
wpływ
na
wynik
postępowania
o
udzielenie
zamówienia
publicznego.
Tymczasem potwierdzenie się tylko części zarzutów dotyczących niezgodności treści oferty
z treścią SIWZ nie zmienia kwalifikacji takiej oferty – w dalszym ciągu nie spełnia ona wymagań
Zamawiającego.
Odnosząc się do kwestii rodzaju skimmerów Izba stwierdziła, że nie miał racji
Odwołujący twierdząc, że treść PFU nie wskazywała na rodzaj koniecznych do zastosowania
urządzeń. Abstrahując od okoliczności, czy zgodnie z jego postanowieniami skimmery
powinny być – jak sygnalizował Zamawiający – „wpięte i zwizualizowane w system nadrzędny”,
to z pkt 6.3.1.7 PFU, przywołanego przez Zamawiającego w treści zawiadomienia o wyborze
najkorzystniejszej oferty, wyczytać należało, że omawiane urządzenia winny być wyposażone
w napęd elektryczny. Zgodnie ze wspomnianym postanowieniem PFU Zamawiający wymagał,
aby
oprogramowanie
systemu
AKP
zapewniało
zdalne
sterowanie
napędami
technologicznymi. Użycie takiego sformułowania – w ocenie Izby – wskazuje na konieczność
wyeliminowania z oferowanych rozwiązań czynnika ludzkiego. O ile jeszcze można by
zakładać, że możliwe jest zdalne sterowanie (rozumiane jako przekazywanie komend
z jednostki sterującej do jednostki wykonawczej z miejsca odległego fizycznie) pracą rąk
ludzkich, to trudno jest wiązać pojęcie „napędu technologicznego” z wykonywaniem pracy
przez człowieka. Co więcej, na rodzaj zastosowanego przez Odwołującego rozwiązania,
które z przytoczonych powyżej przyczyn, nie spełnia wymagań PFU wskazuje zdjęcie
zamieszczone na str. 12 załącznika nr A16 do oferty Odwołującego, na którym uwidoczniono
sterowaną ręcznie rurę zbierakową. Także opis oferowanej Zamawiającemu technologii
zawarty we wspomnianym dokumencie wskazuje wprost na takie właśnie rozwiązanie.
Z powyższych przyczyn pozbawiony znaczenia dla rozstrzygnięcia omawianej kwestii był
wniosek o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z treści specyfikacji technicznych
przykładowych skimmerów z ograniczeniem do zawartych w ich treści schematów ideowych.
W konsekwencji nie mogły odnieść skutku twierdzenia Odwołującego, że skoro sam
Zamawiający zasugerował, że zanieczyszczenia ropopochodne, których usuwaniu służyć
mają skimmery, mogą pojawiać się sporadycznie, to nie ma przeszkód, aby ich obsługa
prowadzona była przez personel wykonujące okresowe czynności eksploatacyjne.
Wprawdzie Zamawiający, odrzucając ofertę Odwołującego, zarzucił jej, że powoduje ona
konieczność utrzymywania stałej obsługi oczyszczalni, której to okoliczności następnie nie
udowodnił, tym niemniej – wobec treści postanowienia pkt 6.3.1.7 PFU – nie ma znaczenia,
czy chodzi o stałą obsługę oczyszczalni, czy o personel pojawiający się w niej w pewnych
odstępach czasu. Na tej podstawie Izba nie uwzględniła również argumentacji Odwołującego
odnoszącej się do etymologii słowa „skimmer” oraz do okoliczności, że na rynku dostępne są
różne urządzenia służące do usuwania substancji ropopochodnych (zarówno sterowane
ręcznie, jak i wyposażone w napęd elektryczny). Co zaś dotyczy twierdzenia, że sam
Zamawiający nie wymagał skimmerów z napędem elektrycznym, o czy świadczyć miała treść
schematu technologicznego 1261.PFU.T.00.003 (brak literowego oznaczenia stosowanego
w przypadku urządzeń z silnikiem elektrycznym) Izba wskazuje, że opiera się ono na
selektywnej interpretacji postanowień SIWZ, bowiem pomija treść wspomnianego
postanowienia PFU. Trzeba mieć na względzie, że obowiązkiem każdego wykonawcy jest
dokonanie całościowej analizy udostępnionej dokumentacji postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego (w szczególności treści ogłoszenia o zamówieniu i SIWZ
z załącznikami), tym bardziej, że – jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie –
przedmiot zamówienia ma skomplikowany charakter, a jego opisowi służy szereg
dokumentów.
Przechodząc do kwestii związanej z rodzajem balastu zastosowanego do
wspomagania procesu sedymentacji Izba wzięła pod uwagę, że argumentacja Odwołującego
zawarta zarówno w odwołaniu, jak i przedstawiona na rozprawie nie odnosiła się stricte do
omawianej podstawy odrzucenia jego oferty. Jej istotą nie był rodzaj substancji chemicznej,
która była przewidziana do stosowania w procesie technologicznym, a konieczność
przeprowadzania nieprzewidzianej przez Zamawiającego w SIWZ czynności polegającej na
regulowaniu pH ścieków poddawanych oczyszczaniu. Analiza PFU prowadzi do wniosku,że Zamawiający określił odczyn pH ścieków mianem neutralnego (vide analiza jakościowaścieków – PFU, str. 15) i że nie przewidział mechanizmów jego korygowania. W konsekwencji
należało uznać, że zaoferowane przez wykonawców rozwiązania powinny pozostawać bez
wpływu na omawianą właściwość ścieków, ponieważ w przeciwnym razie Zamawiający,
działając racjonalnie i z należytą starannością, powinien przewidzieć taką ewentualność
i wskazać jakiego rozwiązania w tym zakresie oczekuje. Tymczasem w ofercie Odwołującego
kilkukrotnie jest mowa o regulowaniu odczynu pH ścieków, na co zasadnie wskazywał w toku
rozprawy Przystępujący, zaś sam Odwołujący nie odniósł się w ogóle do tej kwestii.
Odwołujący powinien mieć zatem na względzie, że zaoferowanie rozwiązania, które wykracza
poza treść przygotowanej przez Zamawiającego dokumentacji Postępowania może narazić
jego ofertę na postawienie jej zarzutu niezgodności z treścią SIWZ, wobec czego winien on
wykorzystać przysługujące mu instrumenty mogące przeciwdziałać takim skutkom.
Co zaś dotyczy czwartej ze stwierdzonych przez Zamawiającego niezgodności treści
oferty Odwołującego z treścią SIWZ Izba uznała, że Odwołujący nie obalił twierdzeń
Zamawiającego zawartych w treści zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty,
zgodnie z którymi wskazane tam czynności dotyczące sterowania procesami technologicznymi
oczyszczalni będą wykonywane ręcznie. Okoliczności tej, co warto podkreślić, nie zaprzeczył
sam Odwołujący (a wręcz ją potwierdził) stwierdzając w toku rozprawy, że „[…]ręczny pobór
prób jest procesem dodatkowym, służącym dostrajaniu urządzeń przy pierwszym rozruchu lub
po uruchomieniu po awarii i nie oznacza on, jak stwierdził Zamawiający, że system jest
sterowany ręcznie.[…]” (protokół rozprawy, str. 4). W ocenie Izby treść przywołanego
wcześniej
postanowienia
pkt
6.3.1.7
PFU
dotyczącego
sterowania
napędami
technologicznymi nie dopuszczała, nawet w przypadku – jak chce tego Odwołujący –
„procesów dodatkowych” możliwości, aby były one wykonywane ręcznie. Izba dała przy tym
wiarę wyjaśnieniom Zamawiającego, że pobory prób będą wykonywane ze zmieniającą się
(niejednokrotnie znaczną) częstotliwością, z uwagi na zróżnicowany poziom obciążenia całej
oczyszczalni (zmieniający się stopień wykorzystania zabudowanych w niej reaktorów),
wynikający chociażby ze zmiennych warunków atmosferycznych. W konsekwencji może
występować konieczność uruchamiania i wyłączania ciągów technologicznych w cyklach
kilkugodzinnych, wobec czego każdorazowe manualne dostrajanie urządzeń spowoduje
konieczność zaangażowania personelu elektrowni.
Nie potwierdził się również sformułowany przez Odwołującego zarzut naruszenia
przepisu art. 29 ust. 1 Pzp. Nie udowodnił on bowiem, że opis przedmiotu zamówienia,
w zakresie odnoszącym się do stwierdzonych w treści jego oferty podstaw jej odrzucenia,
sformułowany został w sposób niejednoznaczny, czy budzący wątpliwości. W istocie ani na
etapie Postępowania, ani w treści odwołania nie sygnalizował on, ani nie wskazał na
jakiekolwiek postanowienia SIWZ, które byłyby dla niego niezrozumiałe, czy mogłyby rodzić
trudności interpretacyjne.
Mając na uwadze powyższe Izba orzekła, jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku, na
podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Ustawy PZP oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 3 pkt 1 w zw. z §
3 pkt 1 i 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U.2010.41.238). Uwzględniono koszty
wynagrodzenia pełnomocnika Zamawiającego do wysokości 3.600,00 zł, na podstawie
rachunku złożonego do akt sprawy, stosownie do brzmienia § 5 ust. 3 pkt 1 w zw. z § 3 pkt 2
lit. b przywoływanego rozporządzenia.
Przewodniczący: ………………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
