rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2013-03-07
rok: 2013
data dokumentu: 2013-03-07
rok: 2013
Powiązane tematy:
sygnatury akt.:
KIO 403/13
KIO 403/13
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 marca 2013 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 22 lutego 2013 r. przez wykonawcę
Boehringer Ingelheim Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, 02-675 Warszawa,
ul. Wołoska 5 w postępowaniu prowadzonym przez Krajowe Centrum ds. AIDS
w Warszawie, 02-829 Warszawa, ul. Samsonowska 1,
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 22 lutego 2013 r. przez wykonawcę
Boehringer Ingelheim Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, 02-675 Warszawa,
ul. Wołoska 5 w postępowaniu prowadzonym przez Krajowe Centrum ds. AIDS
w Warszawie, 02-829 Warszawa, ul. Samsonowska 1,
orzeka:
1.oddala odwołanie,
2.kosztami postępowania obciąża wykonawcę Boehringer Ingelheim Sp. z o.o. z siedzibą
w Warszawie, 02-675 Warszawa, ul. Wołoska 5 i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę
Boehringer Ingelheim Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, 02-675 Warszawa,
ul. Wołoska 5 tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od wykonawcy Boehringer Ingelheim Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie,
02-675 Warszawa, ul. Wołoska 5 na rzecz Krajowego Centrum ds. AIDS
w Warszawie, 02-829 Warszawa, ul. Samsonowska 1 kwotę 3 600 zł 00 gr
(słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy), stanowiącą koszty
postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (tj. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: ………..………
Sygn. akt: KIO 403/13
U z a s a d n i e n i e
Krajowe Centrum ds. AIDS w Warszawie, zwane dalej „zamawiającym”, działając na
podstawie przepisów ustawy dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j.: Dz.
U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759), zwanej dalej „ustawą Pzp”, prowadzi, w trybie przetargu
nieograniczonego, postępowanie o udzielenie zamówienia na „Sprzedaż, magazynowanie i
dostawę przez Wykonawcę na rzecz Zamawiającego leków antyretrowirusowych – 37
części”.
Ogłoszenie o przedmiotowym zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 15 lutego 2013 r., nr 2013/S 033-052037.
W dniu 22 lutego 2013 r. (pismem z tej samej daty) wykonawca Boehringer Ingelheim
Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, zwany dalej „odwołującym”, wniósł odwołanie do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej (wpływ pisma do zamawiającego w dniu 22 lutego 2013 r.)
wobec treści ogłoszenia o zamówieniu oraz postanowień Specyfikacji Istotnych Warunków
Zamówienia, zwanej dalej „SIWZ”, a mianowicie wobec opisu przedmiotu zamówienia w
zakresie Części 24 dokonanego niezgodnie z zasadą równego traktowania wykonawców i
uczciwej konkurencji, co stanowi naruszenie art. 7 ust. 1 i 3 oraz art. 29 ust. 2 ustawy Pzp.
Jednocześnie odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu zmiany opisu
przedmiotu zamówienia w zakresie Części 24 poprzez:
1.
wykreślenie
zwrotu:
„lub
Nevirapine\200mg\tabletka\60-3500opak.”
i
pozostawienie
zapisu
„Nevirapine\400mg\tabletka\30-3500 opak.”.
2.
względnie, jeśli zamawiający identyfikuje potrzebę
nabycia Nevirapine 200 mg, dodania odrębnej części na jej zakup.
W uzasadnieniu odwołania odwołujący wskazał m.in., iż kwestionowany zapis
dopuszcza swobodne zastępowanie produktu Nevirapine 400 mg produktem Nevirapine 200
mg jako produktem w pełni równoważnym. Tymczasem produkty te nie są równoważne.
Fakt, iż zawierają tą samą substancję czynną nie powoduje automatycznie zamienności obu
leków. Różnią się one zasadniczo pełnym składem (substancje pomocnicze), dawkowaniem
i - co najistotniejsze - sposobem uwalniania substancji czynnej (Nevirapine). Z tego
ostatniego faktu wynika także różnica w sposobie podawania leku, a są to istotne kwestie
odróżniające kuracje prowadzone w oparciu o każdy z tych produktów. Nie są to kwestie
obojętne ani dla pacjenta stosującego terapię, ani dla lekarza ją przepisującego. Następnie
szczegółowo wskazał dlaczego – w jego ocenie – leki nie są równoważne.
Nadto odwołujący podniósł, iż dopuszczenie zamiany przez wykonawców Nevirapine
400 mg na Nevirapine 200 mg, bezpośrednio przełoży się na konieczność zmiany
stosowanej przez lekarzy terapii dla stałych pacjentów. Wprowadzenie w życie takiej zmiany
terapii mogłoby być uznane za eksperyment medyczny w rozumieniu art. 21 ust. 2 ustawy z
dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 z późn. zmian.).
Mając więc na uwadze tak daleko idące różnice i konsekwencje wiążące się ze
stosowaniem preparatów Nevirapine 400 mg i Nevirapine 200 mg, nie sposób uznać, iż
produkty te są produktami równoważnymi. A jeśli nie są równoważnymi, dopuszczenie ich
zamiennego oferowania w ramach Części 24 jest nieuprawnione (naruszenie art. 29 ust. 2
ustawy Pzp), zważywszy, że zupełnie wypacza pojęcie konkurencji, ä co za tym idzie godzi
w ustawową zasadę uczciwej konkurencji (naruszenie art. 7 ustawy Pzp) i interes
odwołującego.
Zdaniem odwołującego zamawiający naruszył też zasadę równego traktowania
wykonawców. Wszystkie inne części zamówienia (pozostałe 36 części) zbudowane są w
oparciu o poszanowanie decyzji lekarzy ordynujących indywidualnie poszczególne terapie. I
tak Zamawiający kupuje zarówno produkty złożone (kilka substancji czynnych w jednej
tabletce) (vide Część 1), jak i poszczególne składniki, nie traktując ich jako zamienną
alternatywę dla leku złożonego (vide Części 2, 3, 4, 5, 6 i 7). W taki sposób zamawiający
zapewnia możliwość kontynuacji leczenia zarówno pacjentom leczonym obecnie lekami
złożonymi jak i pacjentom leczonym odrębnymi lekami zawierającymi poszczególne
składniki. Takiej możliwości zamawiający nie stwarza w Części 24 dopuszczając możliwość
zakupu jedynie Nevirapine 200 mg mimo, iż nie jest to kuracja odpowiednia dla pacjentów
leczonych obecnie Nevirapine 400 mg.
Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, treść ogłoszenia o zamówieniu, treść SIWZ, jak również biorąc
pod uwagę oświadczenia i stanowiska Stron złożone podczas rozprawy, skład orzekający
Izby zważył co następuje:
Izba nie znalazła podstaw do odrzucenia odwołania w związku z tym, iż nie została
wypełniona żadna z przesłanek negatywnych, uniemożliwiających merytoryczne rozpoznanie
odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, jak również stwierdziła, że wypełniono
przesłanki istnienia interesu odwołującego w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia oraz
możliwości poniesienia szkody w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów
art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Mając na uwadze powyższe skład orzekający Izby merytorycznie rozpoznał złożone
odwołanie, uznając iż odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Izba ustaliła, iż zamawiający w treści ogłoszenia o zamówieniu oraz w treści SIWZ,
dotyczącej
części
24
podał
„Nevirapine\400mg\tabletka\30-3500
opak.
lub
Nevirapine\200mg\tabletka\60-3500opak.”.
Mając na uwadze powyższe Izba zważyła co następuje:
Art. 29 ust. 2 ustawy Pzp zawiera zakaz dokonywania opisu przedmiotu zamówienia
w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. Zakazane jest więc dokonywanie
opisu przedmiotu zamówienia w taki sposób, który zarówno utrudnia konkurencję,
wskazując na konkretny produkt, ale i w taki sposób, który mógłby potencjalnie wpłynąć na
konkurencję na rynku. Zakaz ten nie oznacza jednak konieczności nabycia przez
zamawiającego produktów nieodpowiadających jego zobiektywizowanym potrzebom,
zarówno co do jakości, funkcjonalności czy wymaganych parametrów technicznych, a
jedynie nakazuje dopuścić konkurencję miedzy wykonawcami mogącymi spełnić postawione
wymogi w odniesieniu do przedmiotu zamówienia bez ograniczania dostępu do zamówienia.
Tymczasem – jak przyznał sam odwołujący na rozprawie, mimo iż podnosił zarzut
utrudniania uczciwej konkurencji - jest on jedynym producentem leku Nevirapine 400 mg
(stosowanego raz dziennie). To właśnie lek o nazwie Nevirapine 200 mg (stosowany dwa
razy dziennie) produkowany jest przez trzy podmioty. Tak więc dokonanie opisu przedmiotu
zamówienia na podstawie podziału na części, tak że dany produkt w danej części może
dostarczyć tylko jeden wykonawca, a więc w taki sposób jak oczekuje tego odwołujący w
niniejszym stanie faktycznym, byłby właśnie działaniem utrudniającym uczciwą konkurencję i
premiującym jednego wykonawcę.
W niniejszym stanie faktycznym zamawiający, dokonując opisu przedmiotu
zamówienia dla części 24 podał „Nevirapine\400mg\tabletka\30-3500 opak. lub
Nevirapine\200mg\tabletka\60-3500opak.”. Odwołujący zakwestionował powyższy zapis,
podnosząc iż te dwa - wskazane w SIWZ - produkty lecznicze nie są produktami
równoważnymi a tym samym nie mogą być stosowane zamiennie. Jednak z przedłożonych
przez niego w poczet materiału dowodowego dokumentów okoliczność ta nie wynika. W
treści złożonej charakterystyki dotyczącej leku Viramune 400 mg brak jest bowiem
stwierdzenia, z którego by jednoznacznie wynikało, iż z określonych przyczyn
niedopuszczalna jest zamiana leku Nevirapine 400 mg (stosowanego raz dziennie) na lek
Nevirapine 200 mg (stosowany dwa razy dziennie). Natomiast wszędzie tam, gdzie zawarto
sformułowanie „nie należy” – jak podniósł zamawiający - poprzez sformułowanie to podano
w jakich przypadkach niedopuszczalne jest zastosowanie dawki 400 mg. W
charakterystykach produktu zapisuje się bowiem jednoznacznie w jakich okolicznościach
danego leku nie wolno stosować, co stanowi obligatoryjny element danej charakterystyki.
Skoro więc takich przeciwwskazań w stosunku do kwestionowanego zakresu (zamiany leku)
nigdzie nie zawarto to oznacza to, że ich w istocie nie ma. Powoływany przez odwołującego
fragment charakterystyki (str. 159) „brak danych dotyczących zamiany postaci 400 mg
tabletki o przedłużonym działaniu oraz 100 mg tabletki o przedłużonym działaniu”, nie
zawiera bowiem sformułowania, z którego w sposób nie budzący żadnych wątpliwości
wynikałoby, iż jest to niedopuszczalne. Przeciwnie wynika z niego co najwyżej, iż badań w
tym zakresie nie przeprowadzono. Przeciwwskazań takich nie podano także w żadnym ze
złożonych przez odwołującego dokumentów, mimo, iż to na odwołującym – zgodnie z art. 6
k.c. - spoczywa ciężar dowodu. Ciężar udowodnienia faktu spoczywa bowiem na osobie,
która z faktu tego wywodzi skutki prawne („na tym ciąży dowód, kto twierdzi, a nie na tym kto
zaprzecza”). Natomiast to właśnie z informacji pochodzących z materiałów odwołującego
(informacji dotyczącej „preparatu Viramune® (newirapina) o przedłużonym uwalnianiu
podawanym raz na dobę (...)” wynika, iż „skuteczność antywirusowa Viramune® - tabletki o
przedłużonym uwalnianiu – nie jest niższa od wcześniej dostępnych tabletek 200 mg o
natychmiastowym uwalnianiu, podawanych dwa razy na dobę. (...) profil bezpieczeństwa i
tolerancji newapiryny o przedłużonym uwalnianiu jest porównywalny do profilu newirapiny o
natychmiastowym uwalnianiu”, a więc obie postacie Viramune® są tak samo skuteczne.
Jedyną różnicą – co jest bezsporne pomiędzy stronami - jest częstotliwość ich stosowania
(1 raz dziennie w przypadku leku Nevirapine 400 mg i dwa razy dziennie w przypadku leku
Nevirapine 200 mg). Jednak odwołujący nie wykazał w sposób nie budzący żadnych
wątpliwości różnicy w skuteczności działania tych leków. Przeciwnie – z przedłożonych
przez odwołującego dokumentów (np. Streszczenia EPAR dla ogółu społeczeństwa) –
wynika, że efekt terapeutyczny w przypadku stosowania tych leków, a mianowicie Nevirapine
400 mg (stosowanego raz dziennie) oraz Nevirapine 200 mg (stosowanego dwa razy
dziennie) jest jednakowy. Osiągają one bowiem taką samą skuteczność terapeutyczną, a
informacje te – jak podniósł zamawiający i co wykazał na rozprawie - wynikają faktycznie z
ogólnodostępnej dokumentacji i to na niech opierał się, dokonując opisu przedmiotu
zamówienia. Tym samym stwierdzić należy, iż zarzuty odwołującego nie potwierdziły się.
Opinie lekarzy przedłożonych przez odwołującego stanowią co najwyżej stanowisko
w sprawie.
Biorąc powyższe pod uwagę, orzeczono, jak w sentencji.
Izba w poczet materiału dowodowego zaliczyła dokumentację przedmiotowego
postępowania.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz
§ 5 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie
wysokości wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym
i sposobu ich rozliczania (tj.: Dz. U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759 z późn. zm.), tj. stosownie do
wyniku postępowania, uwzględniając koszty wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego i
ograniczając je do wysokości 3 600,00 zł.
Przewodniczący: ………..………
1.oddala odwołanie,
2.kosztami postępowania obciąża wykonawcę Boehringer Ingelheim Sp. z o.o. z siedzibą
w Warszawie, 02-675 Warszawa, ul. Wołoska 5 i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę
Boehringer Ingelheim Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, 02-675 Warszawa,
ul. Wołoska 5 tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od wykonawcy Boehringer Ingelheim Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie,
02-675 Warszawa, ul. Wołoska 5 na rzecz Krajowego Centrum ds. AIDS
w Warszawie, 02-829 Warszawa, ul. Samsonowska 1 kwotę 3 600 zł 00 gr
(słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy), stanowiącą koszty
postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (tj. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: ………..………
Sygn. akt: KIO 403/13
U z a s a d n i e n i e
Krajowe Centrum ds. AIDS w Warszawie, zwane dalej „zamawiającym”, działając na
podstawie przepisów ustawy dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j.: Dz.
U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759), zwanej dalej „ustawą Pzp”, prowadzi, w trybie przetargu
nieograniczonego, postępowanie o udzielenie zamówienia na „Sprzedaż, magazynowanie i
dostawę przez Wykonawcę na rzecz Zamawiającego leków antyretrowirusowych – 37
części”.
Ogłoszenie o przedmiotowym zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 15 lutego 2013 r., nr 2013/S 033-052037.
W dniu 22 lutego 2013 r. (pismem z tej samej daty) wykonawca Boehringer Ingelheim
Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, zwany dalej „odwołującym”, wniósł odwołanie do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej (wpływ pisma do zamawiającego w dniu 22 lutego 2013 r.)
wobec treści ogłoszenia o zamówieniu oraz postanowień Specyfikacji Istotnych Warunków
Zamówienia, zwanej dalej „SIWZ”, a mianowicie wobec opisu przedmiotu zamówienia w
zakresie Części 24 dokonanego niezgodnie z zasadą równego traktowania wykonawców i
uczciwej konkurencji, co stanowi naruszenie art. 7 ust. 1 i 3 oraz art. 29 ust. 2 ustawy Pzp.
Jednocześnie odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu zmiany opisu
przedmiotu zamówienia w zakresie Części 24 poprzez:
1.
wykreślenie
zwrotu:
„lub
Nevirapine\200mg\tabletka\60-3500opak.”
i
pozostawienie
zapisu
„Nevirapine\400mg\tabletka\30-3500 opak.”.
2.
względnie, jeśli zamawiający identyfikuje potrzebę
nabycia Nevirapine 200 mg, dodania odrębnej części na jej zakup.
W uzasadnieniu odwołania odwołujący wskazał m.in., iż kwestionowany zapis
dopuszcza swobodne zastępowanie produktu Nevirapine 400 mg produktem Nevirapine 200
mg jako produktem w pełni równoważnym. Tymczasem produkty te nie są równoważne.
Fakt, iż zawierają tą samą substancję czynną nie powoduje automatycznie zamienności obu
leków. Różnią się one zasadniczo pełnym składem (substancje pomocnicze), dawkowaniem
i - co najistotniejsze - sposobem uwalniania substancji czynnej (Nevirapine). Z tego
ostatniego faktu wynika także różnica w sposobie podawania leku, a są to istotne kwestie
odróżniające kuracje prowadzone w oparciu o każdy z tych produktów. Nie są to kwestie
obojętne ani dla pacjenta stosującego terapię, ani dla lekarza ją przepisującego. Następnie
szczegółowo wskazał dlaczego – w jego ocenie – leki nie są równoważne.
Nadto odwołujący podniósł, iż dopuszczenie zamiany przez wykonawców Nevirapine
400 mg na Nevirapine 200 mg, bezpośrednio przełoży się na konieczność zmiany
stosowanej przez lekarzy terapii dla stałych pacjentów. Wprowadzenie w życie takiej zmiany
terapii mogłoby być uznane za eksperyment medyczny w rozumieniu art. 21 ust. 2 ustawy z
dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 z późn. zmian.).
Mając więc na uwadze tak daleko idące różnice i konsekwencje wiążące się ze
stosowaniem preparatów Nevirapine 400 mg i Nevirapine 200 mg, nie sposób uznać, iż
produkty te są produktami równoważnymi. A jeśli nie są równoważnymi, dopuszczenie ich
zamiennego oferowania w ramach Części 24 jest nieuprawnione (naruszenie art. 29 ust. 2
ustawy Pzp), zważywszy, że zupełnie wypacza pojęcie konkurencji, ä co za tym idzie godzi
w ustawową zasadę uczciwej konkurencji (naruszenie art. 7 ustawy Pzp) i interes
odwołującego.
Zdaniem odwołującego zamawiający naruszył też zasadę równego traktowania
wykonawców. Wszystkie inne części zamówienia (pozostałe 36 części) zbudowane są w
oparciu o poszanowanie decyzji lekarzy ordynujących indywidualnie poszczególne terapie. I
tak Zamawiający kupuje zarówno produkty złożone (kilka substancji czynnych w jednej
tabletce) (vide Część 1), jak i poszczególne składniki, nie traktując ich jako zamienną
alternatywę dla leku złożonego (vide Części 2, 3, 4, 5, 6 i 7). W taki sposób zamawiający
zapewnia możliwość kontynuacji leczenia zarówno pacjentom leczonym obecnie lekami
złożonymi jak i pacjentom leczonym odrębnymi lekami zawierającymi poszczególne
składniki. Takiej możliwości zamawiający nie stwarza w Części 24 dopuszczając możliwość
zakupu jedynie Nevirapine 200 mg mimo, iż nie jest to kuracja odpowiednia dla pacjentów
leczonych obecnie Nevirapine 400 mg.
Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, treść ogłoszenia o zamówieniu, treść SIWZ, jak również biorąc
pod uwagę oświadczenia i stanowiska Stron złożone podczas rozprawy, skład orzekający
Izby zważył co następuje:
Izba nie znalazła podstaw do odrzucenia odwołania w związku z tym, iż nie została
wypełniona żadna z przesłanek negatywnych, uniemożliwiających merytoryczne rozpoznanie
odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, jak również stwierdziła, że wypełniono
przesłanki istnienia interesu odwołującego w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia oraz
możliwości poniesienia szkody w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów
art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Mając na uwadze powyższe skład orzekający Izby merytorycznie rozpoznał złożone
odwołanie, uznając iż odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Izba ustaliła, iż zamawiający w treści ogłoszenia o zamówieniu oraz w treści SIWZ,
dotyczącej
części
24
podał
„Nevirapine\400mg\tabletka\30-3500
opak.
lub
Nevirapine\200mg\tabletka\60-3500opak.”.
Mając na uwadze powyższe Izba zważyła co następuje:
Art. 29 ust. 2 ustawy Pzp zawiera zakaz dokonywania opisu przedmiotu zamówienia
w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. Zakazane jest więc dokonywanie
opisu przedmiotu zamówienia w taki sposób, który zarówno utrudnia konkurencję,
wskazując na konkretny produkt, ale i w taki sposób, który mógłby potencjalnie wpłynąć na
konkurencję na rynku. Zakaz ten nie oznacza jednak konieczności nabycia przez
zamawiającego produktów nieodpowiadających jego zobiektywizowanym potrzebom,
zarówno co do jakości, funkcjonalności czy wymaganych parametrów technicznych, a
jedynie nakazuje dopuścić konkurencję miedzy wykonawcami mogącymi spełnić postawione
wymogi w odniesieniu do przedmiotu zamówienia bez ograniczania dostępu do zamówienia.
Tymczasem – jak przyznał sam odwołujący na rozprawie, mimo iż podnosił zarzut
utrudniania uczciwej konkurencji - jest on jedynym producentem leku Nevirapine 400 mg
(stosowanego raz dziennie). To właśnie lek o nazwie Nevirapine 200 mg (stosowany dwa
razy dziennie) produkowany jest przez trzy podmioty. Tak więc dokonanie opisu przedmiotu
zamówienia na podstawie podziału na części, tak że dany produkt w danej części może
dostarczyć tylko jeden wykonawca, a więc w taki sposób jak oczekuje tego odwołujący w
niniejszym stanie faktycznym, byłby właśnie działaniem utrudniającym uczciwą konkurencję i
premiującym jednego wykonawcę.
W niniejszym stanie faktycznym zamawiający, dokonując opisu przedmiotu
zamówienia dla części 24 podał „Nevirapine\400mg\tabletka\30-3500 opak. lub
Nevirapine\200mg\tabletka\60-3500opak.”. Odwołujący zakwestionował powyższy zapis,
podnosząc iż te dwa - wskazane w SIWZ - produkty lecznicze nie są produktami
równoważnymi a tym samym nie mogą być stosowane zamiennie. Jednak z przedłożonych
przez niego w poczet materiału dowodowego dokumentów okoliczność ta nie wynika. W
treści złożonej charakterystyki dotyczącej leku Viramune 400 mg brak jest bowiem
stwierdzenia, z którego by jednoznacznie wynikało, iż z określonych przyczyn
niedopuszczalna jest zamiana leku Nevirapine 400 mg (stosowanego raz dziennie) na lek
Nevirapine 200 mg (stosowany dwa razy dziennie). Natomiast wszędzie tam, gdzie zawarto
sformułowanie „nie należy” – jak podniósł zamawiający - poprzez sformułowanie to podano
w jakich przypadkach niedopuszczalne jest zastosowanie dawki 400 mg. W
charakterystykach produktu zapisuje się bowiem jednoznacznie w jakich okolicznościach
danego leku nie wolno stosować, co stanowi obligatoryjny element danej charakterystyki.
Skoro więc takich przeciwwskazań w stosunku do kwestionowanego zakresu (zamiany leku)
nigdzie nie zawarto to oznacza to, że ich w istocie nie ma. Powoływany przez odwołującego
fragment charakterystyki (str. 159) „brak danych dotyczących zamiany postaci 400 mg
tabletki o przedłużonym działaniu oraz 100 mg tabletki o przedłużonym działaniu”, nie
zawiera bowiem sformułowania, z którego w sposób nie budzący żadnych wątpliwości
wynikałoby, iż jest to niedopuszczalne. Przeciwnie wynika z niego co najwyżej, iż badań w
tym zakresie nie przeprowadzono. Przeciwwskazań takich nie podano także w żadnym ze
złożonych przez odwołującego dokumentów, mimo, iż to na odwołującym – zgodnie z art. 6
k.c. - spoczywa ciężar dowodu. Ciężar udowodnienia faktu spoczywa bowiem na osobie,
która z faktu tego wywodzi skutki prawne („na tym ciąży dowód, kto twierdzi, a nie na tym kto
zaprzecza”). Natomiast to właśnie z informacji pochodzących z materiałów odwołującego
(informacji dotyczącej „preparatu Viramune® (newirapina) o przedłużonym uwalnianiu
podawanym raz na dobę (...)” wynika, iż „skuteczność antywirusowa Viramune® - tabletki o
przedłużonym uwalnianiu – nie jest niższa od wcześniej dostępnych tabletek 200 mg o
natychmiastowym uwalnianiu, podawanych dwa razy na dobę. (...) profil bezpieczeństwa i
tolerancji newapiryny o przedłużonym uwalnianiu jest porównywalny do profilu newirapiny o
natychmiastowym uwalnianiu”, a więc obie postacie Viramune® są tak samo skuteczne.
Jedyną różnicą – co jest bezsporne pomiędzy stronami - jest częstotliwość ich stosowania
(1 raz dziennie w przypadku leku Nevirapine 400 mg i dwa razy dziennie w przypadku leku
Nevirapine 200 mg). Jednak odwołujący nie wykazał w sposób nie budzący żadnych
wątpliwości różnicy w skuteczności działania tych leków. Przeciwnie – z przedłożonych
przez odwołującego dokumentów (np. Streszczenia EPAR dla ogółu społeczeństwa) –
wynika, że efekt terapeutyczny w przypadku stosowania tych leków, a mianowicie Nevirapine
400 mg (stosowanego raz dziennie) oraz Nevirapine 200 mg (stosowanego dwa razy
dziennie) jest jednakowy. Osiągają one bowiem taką samą skuteczność terapeutyczną, a
informacje te – jak podniósł zamawiający i co wykazał na rozprawie - wynikają faktycznie z
ogólnodostępnej dokumentacji i to na niech opierał się, dokonując opisu przedmiotu
zamówienia. Tym samym stwierdzić należy, iż zarzuty odwołującego nie potwierdziły się.
Opinie lekarzy przedłożonych przez odwołującego stanowią co najwyżej stanowisko
w sprawie.
Biorąc powyższe pod uwagę, orzeczono, jak w sentencji.
Izba w poczet materiału dowodowego zaliczyła dokumentację przedmiotowego
postępowania.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz
§ 5 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie
wysokości wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym
i sposobu ich rozliczania (tj.: Dz. U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759 z późn. zm.), tj. stosownie do
wyniku postępowania, uwzględniając koszty wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego i
ograniczając je do wysokości 3 600,00 zł.
Przewodniczący: ………..………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
