rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2013-02-12
rok: 2013
data dokumentu: 2013-02-12
rok: 2013
Powiązane tematy:
sygnatury akt.:
KIO 193/13
KIO 193/13
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lutego 2013 r. odwołania wniesionego do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 28 stycznia 2013 r. przez wykonawcę TTcomm S.A.
z siedzibą w Warszawie w postępowaniu prowadzonym przez Jednostka Wojskowa Nr
2305 w Warszawie
przy udziale wykonawców KenBIT Koenig i Wspólnicy Sp. j. z siedzibą w Warszawie
zgłaszającego swoje przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego
Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 28 stycznia 2013 r. przez wykonawcę TTcomm S.A.
z siedzibą w Warszawie w postępowaniu prowadzonym przez Jednostka Wojskowa Nr
2305 w Warszawie
przy udziale wykonawców KenBIT Koenig i Wspólnicy Sp. j. z siedzibą w Warszawie
zgłaszającego swoje przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego
orzeka:
1. oddala odwołanie
2. kosztami postępowania obciąża TTcomm S.A. z siedzibą w Warszawie i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy) uiszczoną przez TTcomm S.A. z siedzibą
w Warszawie tytułem wpisu od odwołania,
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący:
Sygn. akt KIO 193/13
UZASADNIENIE
W dniu 28 stycznia 2013 roku do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej, na podstawie
art. 180 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (tekst jedn.
Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm., zwana dalej „ustawą Pzp”) odwołanie złożył
wykonawca TTcomm S.A. z siedzibą w Warszawie.
Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę stacji satelitarnej
specjalnej VSAT na platformie mobilnej, nr postępowania 38/2012w trybie przetargu
nieograniczonego prowadzi Zamawiający Jednostka Wojskowa nr 2305 w Warszawie.
Odwołanie wniesiono na czynność zaniechania odrzucenia oferty złożonej przez
„KenBit Koenig i Wspólnicy" Spółka Jawna z siedzibą w Warszawie (dalej „KenBit"),
czynność wyboru oferty KenBit jako najkorzystniejszej.
Powyższym czynnościom Zamawiającego Odwołujący zarzuca naruszenie art. 89
ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 82 ust. 3 ustawy Pzp poprzez nieodrzucenie oferty KenBit
w postępowaniu, pomimo iż treść oferty nie odpowiadała treści Specyfikacji Istotnych
Warunków Zamówienia (dalej „SIWZ").
Odwołujący wnosi o nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności polegającej
na wyborze oferty KenBit, jako najkorzystniejszej, nakazanie dokonania ponownego badania
i oceny złożonych w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego ofert, nakazanie
dokonania czynności w postaci odrzucenia oferty KenBit ze względu na jej niezgodność
z treścią SIWZ, obciążenie Zamawiającego kosztami postępowania, zgodnie z wykazem
kosztów przedstawionym podczas rozprawy.
Odwołujący o czynności Zamawiającego polegającej na wyborze oferty KenBit jako
najkorzystniejszej uzyskał informację w dniu 18 stycznia 2013 roku z pisma przesłanego
przez Zamawiającego (faxem). Odwołanie wniesiono w dniu 28 stycznia 2013 roku, w tym
też dniu Odwołujący przesłał Zamawiającemu kopię odwołania (faxem), co oznacza, że
Odwołujący uczynił zadość wymaganiom art. 180 ust. 4 oraz art. 182 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp.
Odwołujący uiścił wpis od odwołania w kwocie 15.000 zł, na dowód czego przedłożono
potwierdzenie dokonania tej opłaty.
Na skutek dokonania przez Zamawiającego czynności niezgodnych z przepisami
ustawy Pzp interes Odwołującego w uzyskaniu zamówienia publicznego na dostawę stacji
satelitarnej specjalnej VSAT na platformie mobilnej doznał uszczerbku. W przedmiotowym
postępowaniu Odwołujący złożył ofertę, która, w przypadku zgodnego z przepisami ustawy
odrzucenia oferty KenBit, zostałaby z pewnością uznana za ofertę najkorzystniejszą
(w postępowaniu zostały złożone tylko dwie oferty), a Odwołujący uzyskałby zamówienie.
Odwołujący ustalił cenę własnej oferty na poziomie umożliwiającym mu osiągnięcie zysków
z realizacji tego zamówienia, tymczasem Zamawiający swoim działaniem pozbawił
Odwołującego możliwości uzyskania tego zamówienia, co dowodzi naruszenia interesu
Odwołującego oraz narażenia go na szkodę majątkową.
W zakresie zarzutu niezgodności oferty KenBit z SIWZ Odwołujący podniósł, że
Zamawiający w Części III SIWZ „opis przedmiotu zamówienia" (część ta jest niejawna, objęta
klauzulą „zastrzeżone") wskazał m.in., że stacja specjalna na platformie mobilnej składać się
ma z samochodu o szczegółowo opisanej specyfikacji. Wśród wymogów wskazanych przez
Zamawiającego znalazło się oczekiwanie, że sprzęt i urządzenia będą fabrycznie nowe,
a samochód będzie posiadał fabrycznie zamontowane: 1) napęd na wszystkie koła (4x4), 2)
przystawkę odbioru mocy (wyprowadzenia mocy na zewnątrz pojazdu oraz 3) czujniki
parkowania.
Jak wynika z analizy SIWZ Zamawiający zastrzegł, że elementy te mają być
fabrycznie zamontowane w pojeździe (a nie oddzielnie, np. przez dealera), tak aby była
możliwość jego serwisowania w każdym punkcie serwisowym producenta na świecie oraz
żeby była pewność, że elementy te nie zostaną zastąpione innymi, niezgodnymi
z urządzeniami używanymi przez Zamawiającego.
Odwołujący dokonał przeglądu oferty złożonej przez KenBit i stwierdził, że oferta tego
wykonawcy nie spełnia wymagań wskazanych w SIWZ.
KenBit zbudował swoją ofertę w oparciu o samochód marki Mercedes-Benz Sprinter,
który (jak należy przypuszczać) w ocenie tego wykonawcy spełnia wszystkie wymagania
wskazane w SIWZ przez Zamawiającego. Wydaje się także, że Zamawiający uznał, iż
przedłożona przez KenBit oferta zgodna jest z SIWZ (skoro tej oferty nie odrzucił).
Tymczasem z informacji posiadanych przez Odwołującego wynika, iż Mercedes-Benz
nie produkuje samochodów, które spełniałyby powyżej opisane wymagania, tj. nie ma
możliwości zakupienia takiego modelu samochodu marki Mercedes-Benz, który jednocześnie
zawierałby fabrycznie zamontowany napęd na wszystkie koła (4x4) oraz przystawkę odbioru
mocy. Ponadto samochód Mercedes-Benz Sprinter nie jest wyposażony w fabrycznie
zamontowane
czujniki
parkowania.
Na
dowód
powyższego
Odwołujący
wnosił
o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka oraz przedłożył pismo z Mercedes-Benz
Polska Sp. z o.o..
Z powyżej wskazanych okoliczności jednoznacznie wynika, że oferta złożona przez
KenBit nie spełnia wymagań określonych w SIWZ.
Podnieść należy, że zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp Zamawiający odrzuca
ofertę, jeśli jej treść nie odpowiada treści SIWZ. Powyższa regulacja ma charakter
obligatoryjny, co oznacza, że zaistnienie tej przesłanki musi skutkować odrzuceniem oferty.
Odwołujący wykazał, że oferta KenBit jest niezgodna z treścią SIWZ, w konsekwencji
powinna zostać odrzucona przez Zamawiającego w oparciu o art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp.
W dniu 31 stycznia 2013 roku, zgodnie z art. 185 ust. 2 ustawy Pzp, zgłoszenie do
postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego złożył wykonawca KenBIT Koenig
i wspólnicy Sp. J. z siedzibą w Warszawie.
Wykonawca zaznaczył, że zarzuty Odwołującego, wobec jego oferty uznać należy za
bezzasadne i wnosi on o oddalenie odwołania.
Wskazał, że oferta KenBIT została wybrana przez Zamawiającego jako
najkorzystniejsza. Uwzględnienie odwołania może uniemożliwić mu uzyskanie zamówienia,
a tym samym KenBIT może ponieść szkodę. Zamawiający prawidłowo dokonał wyboru oferty
KenBIT.
Kopia odwołania została doręczona KenBIT w dniu 29 stycznia 2013 roku, zatem
dochowany został 3-dniowy termin wskazany w art. 185 ust. 2 ustawy Pzp. Kopia zgłoszenia
przystąpienia do postępowania odwoławczego została doręczona Zamawiającemu oraz
Odwołującemu w dniu 31 stycznia 2013 r., zaś dowód przekazania kopii stanowił załącznik
do zgłoszenia.
W uzasadnieniu merytorycznym wykonawca zaznaczył, że oferta KenBIT jest zgodna
z wymogami SIWZ, także w części dotyczącej właściwości samochodu Mercedes-Benz
Sprinter, opisanych w ofercie KenBIT (odpowiadających Cześć III Opis Przedmiotu
Zamówienia, Punkt I Opis pojazdu SIWZ:
- pkt 3, ppkt 7 lit „b"
- pkt 3, ppkt 11 lit. j
- pkt 3, ppkt 12 lit, „b"
a których to właściwości zostały potwierdzone przez producenta (oświadczenie Mercedes-
Benz Warszawa Sp. z o.o. Przedsiębiorstwo Grupy Daimler Autoryzowany Dealer Mercedes-
Benz z dnia 30.01.2013 r.).
W szczególności, zarzuty Odwołującego nie znajdują oparcia w wymogach (treści)
SIWZ w zakresie w jakim dotyczą przystawki odbioru mocy, jak też nie znajdują w tym
zakresie oparcia w odniesieniu do treści oferty KenBIT. Powołane przez Odwołującego
pismo Mercedes-Benz Polska Sp. z o.o. dotyczące powyższego zakresu jest bez znaczenia
w świetle powołanych wyżej wymogów SIWZ i nie zasługuje na uwzględnienie.
Również nieprawdziwe jest twierdzenie Odwołującego jakoby model samochodu
Mercedes-Benz Sprinter nie mógł być wyposażony w fabrycznie zamontowany system
czujników parkowania. Model ten bowiem może być, zgodnie z oświadczeniem producenta
Mercedes-Benz Warszawa Sp. z o.o. Przedsiębiorstwo Grupy Daimler Autoryzowany Dealer
Mercedes - Benz z dnia 30.01.2013 r. wyposażony w fabrycznie zamontowany system
czujników parkowania, jak też w napęd 4x4.
Biorąc powyższe pod uwagę decyzję Zamawiającego o wyborze firmy jako
wykonawcy zamówienia na dostawę stacji satelitarnej specjalnej VSAT na platformie
mobilnej uznać należy za zasadną zarówno pod względem merytorycznym jak i finansowym,
co leży ostatecznie w interesie Zamawiającego. Wszystkie natomiast zarzuty i twierdzenia
powołane w odwołaniu przez Odwołującego są bezzasadne i nie zasługują na
uwzględnienie.
W dniu 1 lutego 2013 roku Zamawiający złożył pisemną odpowiedź na odwołanie.
Zamawiający nie uwzględnił zarzutów firmy TTcomm S.A. i wnosił o nie uwzględnienie
w całości zarzutów przywołanych przez odwołującego oraz o oddalenie odwołania
i zgłoszonych w odwołaniu wniosków.
Podniósł, że analizując odwołanie należy stwierdzić, że firma ta poprzez przywołanie
ogólnych zarzutów nie przedstawiła merytorycznego uzasadnienia rzekomego naruszenia
przepisów ustawy Pzp.
Zasadniczą kwestią jest jednak - jak się wydaje - błędne rozumienie przywołanego
art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. Środki ochrony prawnej przysługują bowiem wykonawcy jeżeli ma
lub miał interes w uzyskaniu danego zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę
w wyniku naruszenia przez Zamawiającego przepisów niniejszej ustawy.
Zdaniem Zamawiającego Odwołujący nie ma interesu w uzyskaniu rozstrzygnięcia
zgodnie z w/w zapisami z uwagi na fakt i wartość oferty firmy „TTcomm S.A." (2 455 000,00
PLN brutto) przewyższa kwotę, którą Zamawiający zamierzał przeznaczyć (2 227 690,00
PLN brutto) na sfinansowanie zamówienia. Informację powyższą odczytano uczestnikom
otwarcia ofert, czyniąc zadość warunkom wskazanym w art. 86 ust. 3 ustawy Pzp. Jest to
okoliczność nie kwestionowana przez Odwołującego się, uczestniczącego w czynności,
a także przeglądającego dwukrotnie przed złożeniem odwołania akta postępowania
i sporządzającego podczas tej czynności fotokopie dokumentów. Jako okoliczność
bezsporna, nie wymaga ona dowodzenia, tym niemniej Zamawiający posiada stosowną
dokumentację umożliwiającą wykazanie powyższego.
Wnoszący odwołanie mija się zatem z prawdą powołując się na „Interes
Odwołującego we wniesieniu odwołania" opisany jako „uzyskanie zamówienia". Odwołujący
wskazuje dalej, iż uniemożliwienie mu wygrania przetargu w wyniku czynności
Zamawiającego spowodowało pozbawienie spodziewanego zysku i tym samym „narażenie
na szkodę majątkową". Abstrahując od specyficznie rozumianej w tym przypadku szkody,
gdyż zawsze, każdy wybór czyjejś oferty oznacza utratę potencjalnych zysków pozostałych
oferentów, stwierdzić trzeba, iż w przedmiotowym przypadku niemożliwym byłoby przyjęcie
oferty Odwołującego nawet w przypadku odrzucenia pozostałych ofert ze względu na cenę,
zaproponowaną przez Odwołującego, przekraczającą możliwości finansowe Zamawiającego.
W żadnym razie Zamawiający nie miałby możliwości wyboru oferty Odwołującego.
W związku z powyższym Odwołujący nie ma tak rozumianego interesu w składaniu
odwołania.
Odnosząc się do konkretnych zarzutów wskazanych w odwołaniu stwierdzono, co
następuje:
Skarżący w części III uzasadnienia jako rzekome działanie Zamawiającego niezgodne
z ustawą podaje „Niezgodność oferty KenBit z SIWZ". Na potrzeby powyższej tezy, twierdzi
jakoby Zamawiający wymagał w SIWZ „przystawki odbioru mocy". Zamawiający nie
wyspecyfikował takiego wymogu w SIWZ. Skarżący opiera zatem swoje zarzuty na zapisach,
których nie ma.
Podstawą odrzucenia oferty firmy KenBit zdaniem Odwołującego jest brak możliwości
zamontowania „przystawki odbioru mocy" wraz z „napędem na wszystkie koła". Zważając na
fakt, iż Zamawiający nie wymagał w SIWZ przystawki odbioru mocy argument ten jest
bezzasadny. Działaniem wbrew ustawie i ponadto nielogicznym byłoby eliminowanie oferty
z powodu nie spełniania warunków nie nakładanych na wykonawców.
Wymóg podnoszony przez firmę TTcomm S.A. nie występuje w SIWZ i w żaden
sposób nie da się go „wydedukować" ze specyfikacji i jakichkolwiek warunków samego
zamówienia. Niejako potwierdzeniem powyższego jest załączone do odwołania pismo z dnia
23.01.2013 roku z Mercedes - Benz Polska Sp. z o. o. Skarżący udowadnia rzetelność
działania Zamawiającego i prawidłowość warunków wskazanych w SIWZ. Istotnie - tak jak
uczynił to Zamawiający - nie należało oczekiwać „napędu na wszystkie koła z biegiem
zwalniającym" łącznie z „przystawką odbioru mocy". Skarżący wykazał tym samym
irracjonalność własnego odwołania. Skarżący uznał za zasadne powołać świadka w sprawie.
Wymieniony miałby zeznawać w kwestii nie mającej znaczenia dla sprawy. Jednak
ewentualne uwzględnienie wniosku dowodowego miało by zdaniem Zamawiającego o tyle
sens, iż świadek ten jako mający realizować wspólnie ze skarżącym czynności objęte
zamówieniem potwierdzić może, że skarżący złożył co prawda znacznie droższą ofertę ale
realizować miał ją na bazie takiego samego pojazdu co firma KenBit.
W odwołaniu kwestionowana jest także możliwość fabrycznego zamontowania
czujników parkowania (część III SIWZ, ust. I, pkt 3, ppkt 11 lit ,J" części o klauzuli
„zastrzeżone"). Podobnie jak powyższe, także i ten zarzut jest fikcyjny, gdyż producent, to
jest Mercedes - Benz pisemnie potwierdza możliwość fabrycznego montażu czujnika
parkowania, czego dowodem jest pismo firmy Mercedes - Benz Sp. z o.o. z dnia 30.01.2013
r. w załączeniu do akt postępowania (arkusz 421).
Zauważyć przy tym wypada, że kierując się logiką zaprezentowaną przez skarżącego
trzeba by uznać, że także sam skarżący nie mógłby spełnić tego wymogu. Jest jednak
inaczej. Mianowicie firma TTcomm S.A. złożyła podobnie jak firma KenBit ofertę na
platformie samochodu Mercedesa Sprintera. Zarzut ten nie jest najwyraźniej traktowany
z należytą powagą przez samego skarżącego.
Zaznaczyć trzeba, że uczestnik postępowania przetargowego, który został wybrany
przez Zamawiającego, firma KenBit zgłosiła przystąpienie do postępowania odwoławczego
po stronie Zamawiającego wskazując na argumenty przemawiające za oddaleniem
odwołania. Częściowo pokrywają się one i potwierdzają zasadność stanowiska
Zamawiającego prezentowanego w niniejszym piśmie. Nadmienić trzeba, że oferty obu
konkurentów zostały w pełni ujawnione, także jeśli chodzi o podstawowy parametr, to jest
cenę. O ile stanowisko skarżącego uznać za racjonalne, jego interes polegać może
w kontekście jedynie na próbie doprowadzenia do unieważnienia przetargu.
Z opisanych względów Zamawiający wnosił, że zarzuty Odwołującego uznać należy
za nietrafne, bezzasadne i nie zasługujące na uwzględnienie.
Na rozprawie strony oraz uczestnik postępowania podtrzymały stanowiska wyrażone
pisemnie. W toku rozprawy Odwołujący wycofał zarzut dotyczący niezgodności treści oferty
Przystępującego w treścią SIWZ w zakresie parametru opisanego w pkt 3, ppkt 11 lit. j.
Na podstawie zebranego materiału dowodowego, tj. treści SIWZ, ofert złożonych
w postępowaniu, stanowisk i oświadczeń stron oraz uczestnika postępowania
zaprezentowanych pisemnie i w toku rozprawy, skład orzekający Izby ustalił i zważył,
co następuje:
Skład orzekający Izby ustalił, że nie została wypełniona żadna z przesłanek
skutkujących odrzuceniem odwołania w trybie art. 189 ust. 2 ustawy Pzp i nie stwierdziwszy
ich, skierowała odwołanie na rozprawę.
Izba stwierdziła, że Odwołujący legitymuje się interesem w rozumieniu art. 179 ust. 1
Pzp. Interes Odwołującego w uzyskaniu zamówienia mógłby doznać uszczerbku
w przypadku potwierdzenia się naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp
poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Przystępującego. Izba zważyła, że oferta złożona
przez Odwołującego byłaby wtedy ofertą z najniższą ceną. Nieprawidłowe dokonanie
czynności badania i oceny ofert i ewentualne stwierdzenie naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy Pzp pozbawia Odwołującego możliwości uzyskania zamówienia i podpisania umowy
w sprawie zamówienia publicznego oraz wykonywania zamówienia. Wypełnione zostały
zatem materialnoprawne przesłanki do rozpoznania odwołania, wynikające z treści art. 179
ust. 1 ustawy Pzp.
W tym zakresie Izba nie uwzględniła argumentacji podnoszonej przez
Zamawiającego, że Odwołujący nie ma interesu w uzyskaniu rozstrzygnięcia z uwagi na fakt,
że wartość oferty firmy TTcomm S.A. (2 455 000,00 PLN brutto) przewyższa kwotę, którą
Zamawiający zamierzał przeznaczyć (2 227 690,00 PLN brutto) na sfinansowanie
zamówienia. Fakt złożenia oferty cenowej przekraczającej budżet Zamawiającego nie
pozbawia wykonawcy prawa do korzystania ze środków ochrony prawnej. W wyniku
uwzględnienia przez KIO odwołania Zamawiający musiałby podczas ponownego procesu
badania i oceny ofert dokonać analizy stanu prawno-faktycznego w postępowaniu
i zadecydować, czy możliwe jest zwiększenie kwoty do wartości oferty Odwołującego, czy też
zachodzi konieczność unieważnienia postępowania. Na obecnym etapie postępowania
o udzielenie zamówienia publicznego oraz postępowania odwoławczego wyrokowanie o tej
kwestii jest przedwczesne.
W zakresie ustaleń faktycznych Izby, dostrzeżenia wymagała okoliczność, iż zgodnie
z treścią art. 180 ust. 3 ustawy Pzp (analogicznie stanowi § 4 rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z 22 marca 2010 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpatrywaniu
odwołań), odwołanie powinno wskazywać czynność lub zaniechanie czynności
Zamawiającego, której zarzuca się niezgodność z przepisami ustawy, zawierać zwięzłe
przedstawienie zarzutów, określać żądanie oraz wskazywać okoliczności faktyczne i prawne
uzasadniające wniesienie odwołania. Powyższe oznacza, że odwołanie powinno
konkretyzować postawiony zarzut, zawierać wskazanie okoliczności faktycznych, które
uzasadniają stawianie Zamawiającemu wyartykułowanych w odwołaniu zastrzeżeń. Innymi
słowy, odwołanie powinno konkretyzować zarzuty, wskazywać okoliczności faktyczne
i prawne, które pozwalają na dokonanie oceny ich zasadności. W szczególności, zawierając
zarzuty niezgodności konkurencyjnej oferty z SIWZ, powinno wskazywać te postanowienia,
którym, w ocenie Odwołującego, oferta nie odpowiada.
Na gruncie analizowanej sprawy, ogólny sposób prezentacji zarzutów wskazujących
na zaistnienie podstawy do odrzucenia oferty Przystępującego jako niezgodnej z SIWZ,
w tym niewskazanie treści jej postanowień, szczegółowych wymagań, którym ma nie
odpowiadać treści oferty, uzasadniony jest osadzeniem ich w treści niejawnej części SIWZ
(objętej klauzulami ochrony informacji niejawnych w rozumieniu ustawy z 5 sierpnia 2010 r.
o ochronie informacji niejawnych, Dz. U. Nr 182, poz. 1228).
Z uwagi na nadanie części SIWZ przez Zamawiającego klauzuli „zastrzeżone” oraz
osadzenie części zarzutów w odwołaniu w treści tej dokumentacji, postępowanie
odwoławcze musiało być prowadzone z uwzględnieniem rygoryzmów z tego wynikających.
Powyższe determinowało ogólniejszy, bardziej uniwersalny sposób prezentacji zarzutów
a także odniesienia ich do treści dokumentacji, bezpośrednio odsyłający do ich jednostek
redakcyjnych, umiejscowienia w dokumentacji, bez szczegółowego przytaczania treści.
Powyższe względy determinowały następnie przedstawienie motywów dokonanego
rozstrzygnięcia w sposób nie nawiązujący wyraźnie do nazw zastosowanych urządzeń oraz
szczegółowych parametrów tych urządzeń, a poprzestanie na rozstrzygnięciu co do zasady
o trafności podniesionych zarzutów oraz ogólnym odesłaniu do szczegółowych elementów
stanu faktycznego sprawy.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia Izba zważyła, że odwołanie nie
zasługiwało na uwzględnienie.
Istotą sporu w niniejszej sprawie jest stwierdzenie czy oferta Przystępującego winna
być w trybie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp odrzucona ponieważ jej treść nie odpowiada
treści SIWZ.
Stosowanie do przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp Zamawiający odrzuca ofertę
jeżeli jej treść nie odpowiada treści SIWZ. W tym zakresie wskazać należy, że oferta nie
odpowiadająca treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia to taka, która jest
sporządzona odmiennie, niż określają to postanowienia specyfikacji. Odmienność ta może
przejawiać się w zakresie proponowanego przedmiotu zamówienia, jak też w sposobie jego
realizacji. Niezgodność treści oferty z treścią SIWZ zamówienia ma miejsce w sytuacji, gdy
zaoferowany przedmiot dostawy bądź też usługi, nie odpowiada opisanemu w specyfikacji
przedmiotowi zamówienia, co do zakresu, ilości, jakości, warunków realizacji i innych
elementów istotnych dla wykonania przedmiotu zamówienia w stopniu zaspokajającym
oczekiwania i interesy Zamawiającego.
Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, w zakresie
sformułowanych przez Odwołującego niezgodności treści oferty Przystępującego z treścią
SIWZ podnieść należy, że zarzuty te nie znalazły potwierdzenia w zgromadzonym materiale
dowodowym w toku postępowania odwoławczego przed Krajową Izbą Odwoławczą.
W ocenie Izby rozwiązanie zaproponowane przez Przystępującego jest zgodne z wymogami
SIWZ.
W przypadku wymagań opisanych w pkt 3, ppkt 7 lit „b” oraz w pkt 3, ppkt 12 lit, „b”
opisu przedmiotu zamówienia uznano, iż wymogi te w ofercie Przystępującego zostały
spełnione.
Biorąc pod uwagę zapisy SIWZ oraz oświadczenia złożone na rozprawie przez
Zamawiającego i Przystępującego pochodzące od autoryzowanych dealerów produktu,
a także treść oferty Przystępującego, wymóg z pkt 3, ppkt 7 lit. b SIWZ prawidłowo został
wykazany w ofercie Przystępującego. Jak wynika z oświadczenia z dnia 30 stycznia 2013
roku, cecha produktu opisana w tym punkcie jest funkcją występującą standardowo w wielu
modelach produktu pochodzących od producenta, który złożył oświadczenie. Ponadto
Odwołujący na potwierdzenie podniesionego zarzutu nie przedstawił jakichkolwiek dowodów
przeciwnych. Oświadczenie złożone wraz z odwołaniem również pochodzące od producenta
niewiele wnosi w zakresie zarzutu. Przede wszystkim nie złożono wraz z odpowiedzią treści
zapytania skierowanego do producenta. Wnioskując z odpowiedzi bardzo prawdopodobne
jest, że treść zapytania nie odnosiła się do zapisów SIWZ, bowiem producent posługuje się
opisem konfiguracji nie znajdującym oparcia w opisie przedmiotu zamówienia poczynionym
w przedmiotowym postępowaniu. Za nieuprawnione zatem należało uznać wnioskowanie
Odwołującego o niezgodności treści oferty Przystępującego z treścią SIWZ.
W przypadku niezgodności opisanej wymaganiem pkt 3, ppkt 12 lit, „b" opisu
przedmiotu zamówienia, przede wszystkim dostrzeżenia wymaga fakt, że Zamawiający
w opisie przedmiotu zamówienia, jak słusznie zauważyli Zamawiający i Przystępujący, nie
odnosił się do urządzenia / wymagania rozumianego jako przystawka odbioru mocy.
W opisie przedmiotu zamówienia umieszczono opis systemu, do gestii wykonawców
pozostawiając sposób w jaki osiągną oni niezbędne parametry dla danego wymagania.
Sposób osiągnięcia funkcjonalności nie został zatem przez Zamawiającego w jakikolwiek
sposób przez SIWZ opisany, czy też narzucony. Natomiast sam Odwołujący na rozprawie
podnosił, że możliwe są co najmniej trzy mechanizmy do osiągnięcia danej funkcjonalności.
Z oświadczeń producenta złożonych przez Zamawiającego i Przystępującego wynika po
pierwsze, że dana funkcjonalność jest możliwa do osiągnięcia w zaoferowanym modelu
produktu, po drugie zaś wynika, że jest to wyposażenie dodatkowe, fabrycznie dostępne
montowane jako wyposażenie specjalne, a więc o takich cechach, jakich wymagał
Zamawiający. śaden z tych zapisów nie świadczy i nie przemawia za niezgodnością treści
oferty Przystępującego z treścią SIWZ. Dodatkowo, z oświadczenia z dnia 30 stycznia 2013
roku wynika, że taki sposób montażu urządzenia nie powoduje naruszenia warunków
gwarancji producenta produktu. Co warte podkreślenia, Odwołujący argumentując na
rozprawie stwierdził, że jego oferta (oparta na tożsamym produkcie, czemu Odwołujący nie
zaprzeczył) spełnia wymogi SIWZ, ponieważ realizując zamówienie „uzyskałby akredytację
producenta”. Odwołujący zdaje się nie zauważać prawidłowości, że podobną akredytację
mógłby lub już uzyskał Przystępujący. Co ciekawe użycie czasu przyszłego sugeruje, że
argumentację o niezgodności treści oferty z treścią SIWZ można byłoby odnieść także do
oferty Odwołującego. Odwołujący nie udowodnił zatem tezy, że funkcjonalność wymagana
SIWZ w zaoferowanym urządzeniu nie występuje.
Reasumując, w odniesieniu do zaistniałej sytuacji stwierdzić należało, iż
Przystępujący złożył ofertę w swej treści odpowiadającą treści SIWZ, ponieważ sposób
osiągnięcia funkcjonalności produktu nie został przez Zamawiającego w SIWZ opisany.
Natomiast w zakresie opisanym w SIWZ oferta Przystępującego spełnia wymagania
określone przez Zamawiającego.
Analiza postawionych przez Odwołującego, spornych w tym postępowaniu wymagań
funkcjonalnych, w zestawieniu z wymaganiami Zamawiającego oraz zaproponowanymi
w ofercie Przystępującego urządzeniami pozwala stwierdzić, że Odwołujący nie wykazał
niespełniania przez zaoferowane urządzenia wymagań postawionych SIWZ, w tym realizacji
oczekiwanych, a opisanych w specyfikacji szczegółowych funkcjonalności.
Powyższe okoliczności determinowały wniosek, że nie potwierdziły się zarzuty
naruszenia przepisów ustawy Pzp wskazanych w odwołaniu, w tym także zarzut naruszenia
art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp, a więc prowadzenia postępowania w sposób naruszający zasadę
zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku postępowania - na
podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 3 pkt 1) oraz ust.
4 w zw. z § 3 pkt 1) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania stosownie do wyniku postępowania
(Dz. U. Nr 41 poz. 238).
Przewodniczący:
1. oddala odwołanie
2. kosztami postępowania obciąża TTcomm S.A. z siedzibą w Warszawie i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy) uiszczoną przez TTcomm S.A. z siedzibą
w Warszawie tytułem wpisu od odwołania,
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący:
Sygn. akt KIO 193/13
UZASADNIENIE
W dniu 28 stycznia 2013 roku do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej, na podstawie
art. 180 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (tekst jedn.
Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm., zwana dalej „ustawą Pzp”) odwołanie złożył
wykonawca TTcomm S.A. z siedzibą w Warszawie.
Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę stacji satelitarnej
specjalnej VSAT na platformie mobilnej, nr postępowania 38/2012w trybie przetargu
nieograniczonego prowadzi Zamawiający Jednostka Wojskowa nr 2305 w Warszawie.
Odwołanie wniesiono na czynność zaniechania odrzucenia oferty złożonej przez
„KenBit Koenig i Wspólnicy" Spółka Jawna z siedzibą w Warszawie (dalej „KenBit"),
czynność wyboru oferty KenBit jako najkorzystniejszej.
Powyższym czynnościom Zamawiającego Odwołujący zarzuca naruszenie art. 89
ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 82 ust. 3 ustawy Pzp poprzez nieodrzucenie oferty KenBit
w postępowaniu, pomimo iż treść oferty nie odpowiadała treści Specyfikacji Istotnych
Warunków Zamówienia (dalej „SIWZ").
Odwołujący wnosi o nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności polegającej
na wyborze oferty KenBit, jako najkorzystniejszej, nakazanie dokonania ponownego badania
i oceny złożonych w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego ofert, nakazanie
dokonania czynności w postaci odrzucenia oferty KenBit ze względu na jej niezgodność
z treścią SIWZ, obciążenie Zamawiającego kosztami postępowania, zgodnie z wykazem
kosztów przedstawionym podczas rozprawy.
Odwołujący o czynności Zamawiającego polegającej na wyborze oferty KenBit jako
najkorzystniejszej uzyskał informację w dniu 18 stycznia 2013 roku z pisma przesłanego
przez Zamawiającego (faxem). Odwołanie wniesiono w dniu 28 stycznia 2013 roku, w tym
też dniu Odwołujący przesłał Zamawiającemu kopię odwołania (faxem), co oznacza, że
Odwołujący uczynił zadość wymaganiom art. 180 ust. 4 oraz art. 182 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp.
Odwołujący uiścił wpis od odwołania w kwocie 15.000 zł, na dowód czego przedłożono
potwierdzenie dokonania tej opłaty.
Na skutek dokonania przez Zamawiającego czynności niezgodnych z przepisami
ustawy Pzp interes Odwołującego w uzyskaniu zamówienia publicznego na dostawę stacji
satelitarnej specjalnej VSAT na platformie mobilnej doznał uszczerbku. W przedmiotowym
postępowaniu Odwołujący złożył ofertę, która, w przypadku zgodnego z przepisami ustawy
odrzucenia oferty KenBit, zostałaby z pewnością uznana za ofertę najkorzystniejszą
(w postępowaniu zostały złożone tylko dwie oferty), a Odwołujący uzyskałby zamówienie.
Odwołujący ustalił cenę własnej oferty na poziomie umożliwiającym mu osiągnięcie zysków
z realizacji tego zamówienia, tymczasem Zamawiający swoim działaniem pozbawił
Odwołującego możliwości uzyskania tego zamówienia, co dowodzi naruszenia interesu
Odwołującego oraz narażenia go na szkodę majątkową.
W zakresie zarzutu niezgodności oferty KenBit z SIWZ Odwołujący podniósł, że
Zamawiający w Części III SIWZ „opis przedmiotu zamówienia" (część ta jest niejawna, objęta
klauzulą „zastrzeżone") wskazał m.in., że stacja specjalna na platformie mobilnej składać się
ma z samochodu o szczegółowo opisanej specyfikacji. Wśród wymogów wskazanych przez
Zamawiającego znalazło się oczekiwanie, że sprzęt i urządzenia będą fabrycznie nowe,
a samochód będzie posiadał fabrycznie zamontowane: 1) napęd na wszystkie koła (4x4), 2)
przystawkę odbioru mocy (wyprowadzenia mocy na zewnątrz pojazdu oraz 3) czujniki
parkowania.
Jak wynika z analizy SIWZ Zamawiający zastrzegł, że elementy te mają być
fabrycznie zamontowane w pojeździe (a nie oddzielnie, np. przez dealera), tak aby była
możliwość jego serwisowania w każdym punkcie serwisowym producenta na świecie oraz
żeby była pewność, że elementy te nie zostaną zastąpione innymi, niezgodnymi
z urządzeniami używanymi przez Zamawiającego.
Odwołujący dokonał przeglądu oferty złożonej przez KenBit i stwierdził, że oferta tego
wykonawcy nie spełnia wymagań wskazanych w SIWZ.
KenBit zbudował swoją ofertę w oparciu o samochód marki Mercedes-Benz Sprinter,
który (jak należy przypuszczać) w ocenie tego wykonawcy spełnia wszystkie wymagania
wskazane w SIWZ przez Zamawiającego. Wydaje się także, że Zamawiający uznał, iż
przedłożona przez KenBit oferta zgodna jest z SIWZ (skoro tej oferty nie odrzucił).
Tymczasem z informacji posiadanych przez Odwołującego wynika, iż Mercedes-Benz
nie produkuje samochodów, które spełniałyby powyżej opisane wymagania, tj. nie ma
możliwości zakupienia takiego modelu samochodu marki Mercedes-Benz, który jednocześnie
zawierałby fabrycznie zamontowany napęd na wszystkie koła (4x4) oraz przystawkę odbioru
mocy. Ponadto samochód Mercedes-Benz Sprinter nie jest wyposażony w fabrycznie
zamontowane
czujniki
parkowania.
Na
dowód
powyższego
Odwołujący
wnosił
o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka oraz przedłożył pismo z Mercedes-Benz
Polska Sp. z o.o..
Z powyżej wskazanych okoliczności jednoznacznie wynika, że oferta złożona przez
KenBit nie spełnia wymagań określonych w SIWZ.
Podnieść należy, że zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp Zamawiający odrzuca
ofertę, jeśli jej treść nie odpowiada treści SIWZ. Powyższa regulacja ma charakter
obligatoryjny, co oznacza, że zaistnienie tej przesłanki musi skutkować odrzuceniem oferty.
Odwołujący wykazał, że oferta KenBit jest niezgodna z treścią SIWZ, w konsekwencji
powinna zostać odrzucona przez Zamawiającego w oparciu o art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp.
W dniu 31 stycznia 2013 roku, zgodnie z art. 185 ust. 2 ustawy Pzp, zgłoszenie do
postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego złożył wykonawca KenBIT Koenig
i wspólnicy Sp. J. z siedzibą w Warszawie.
Wykonawca zaznaczył, że zarzuty Odwołującego, wobec jego oferty uznać należy za
bezzasadne i wnosi on o oddalenie odwołania.
Wskazał, że oferta KenBIT została wybrana przez Zamawiającego jako
najkorzystniejsza. Uwzględnienie odwołania może uniemożliwić mu uzyskanie zamówienia,
a tym samym KenBIT może ponieść szkodę. Zamawiający prawidłowo dokonał wyboru oferty
KenBIT.
Kopia odwołania została doręczona KenBIT w dniu 29 stycznia 2013 roku, zatem
dochowany został 3-dniowy termin wskazany w art. 185 ust. 2 ustawy Pzp. Kopia zgłoszenia
przystąpienia do postępowania odwoławczego została doręczona Zamawiającemu oraz
Odwołującemu w dniu 31 stycznia 2013 r., zaś dowód przekazania kopii stanowił załącznik
do zgłoszenia.
W uzasadnieniu merytorycznym wykonawca zaznaczył, że oferta KenBIT jest zgodna
z wymogami SIWZ, także w części dotyczącej właściwości samochodu Mercedes-Benz
Sprinter, opisanych w ofercie KenBIT (odpowiadających Cześć III Opis Przedmiotu
Zamówienia, Punkt I Opis pojazdu SIWZ:
- pkt 3, ppkt 7 lit „b"
- pkt 3, ppkt 11 lit. j
- pkt 3, ppkt 12 lit, „b"
a których to właściwości zostały potwierdzone przez producenta (oświadczenie Mercedes-
Benz Warszawa Sp. z o.o. Przedsiębiorstwo Grupy Daimler Autoryzowany Dealer Mercedes-
Benz z dnia 30.01.2013 r.).
W szczególności, zarzuty Odwołującego nie znajdują oparcia w wymogach (treści)
SIWZ w zakresie w jakim dotyczą przystawki odbioru mocy, jak też nie znajdują w tym
zakresie oparcia w odniesieniu do treści oferty KenBIT. Powołane przez Odwołującego
pismo Mercedes-Benz Polska Sp. z o.o. dotyczące powyższego zakresu jest bez znaczenia
w świetle powołanych wyżej wymogów SIWZ i nie zasługuje na uwzględnienie.
Również nieprawdziwe jest twierdzenie Odwołującego jakoby model samochodu
Mercedes-Benz Sprinter nie mógł być wyposażony w fabrycznie zamontowany system
czujników parkowania. Model ten bowiem może być, zgodnie z oświadczeniem producenta
Mercedes-Benz Warszawa Sp. z o.o. Przedsiębiorstwo Grupy Daimler Autoryzowany Dealer
Mercedes - Benz z dnia 30.01.2013 r. wyposażony w fabrycznie zamontowany system
czujników parkowania, jak też w napęd 4x4.
Biorąc powyższe pod uwagę decyzję Zamawiającego o wyborze firmy jako
wykonawcy zamówienia na dostawę stacji satelitarnej specjalnej VSAT na platformie
mobilnej uznać należy za zasadną zarówno pod względem merytorycznym jak i finansowym,
co leży ostatecznie w interesie Zamawiającego. Wszystkie natomiast zarzuty i twierdzenia
powołane w odwołaniu przez Odwołującego są bezzasadne i nie zasługują na
uwzględnienie.
W dniu 1 lutego 2013 roku Zamawiający złożył pisemną odpowiedź na odwołanie.
Zamawiający nie uwzględnił zarzutów firmy TTcomm S.A. i wnosił o nie uwzględnienie
w całości zarzutów przywołanych przez odwołującego oraz o oddalenie odwołania
i zgłoszonych w odwołaniu wniosków.
Podniósł, że analizując odwołanie należy stwierdzić, że firma ta poprzez przywołanie
ogólnych zarzutów nie przedstawiła merytorycznego uzasadnienia rzekomego naruszenia
przepisów ustawy Pzp.
Zasadniczą kwestią jest jednak - jak się wydaje - błędne rozumienie przywołanego
art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. Środki ochrony prawnej przysługują bowiem wykonawcy jeżeli ma
lub miał interes w uzyskaniu danego zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę
w wyniku naruszenia przez Zamawiającego przepisów niniejszej ustawy.
Zdaniem Zamawiającego Odwołujący nie ma interesu w uzyskaniu rozstrzygnięcia
zgodnie z w/w zapisami z uwagi na fakt i wartość oferty firmy „TTcomm S.A." (2 455 000,00
PLN brutto) przewyższa kwotę, którą Zamawiający zamierzał przeznaczyć (2 227 690,00
PLN brutto) na sfinansowanie zamówienia. Informację powyższą odczytano uczestnikom
otwarcia ofert, czyniąc zadość warunkom wskazanym w art. 86 ust. 3 ustawy Pzp. Jest to
okoliczność nie kwestionowana przez Odwołującego się, uczestniczącego w czynności,
a także przeglądającego dwukrotnie przed złożeniem odwołania akta postępowania
i sporządzającego podczas tej czynności fotokopie dokumentów. Jako okoliczność
bezsporna, nie wymaga ona dowodzenia, tym niemniej Zamawiający posiada stosowną
dokumentację umożliwiającą wykazanie powyższego.
Wnoszący odwołanie mija się zatem z prawdą powołując się na „Interes
Odwołującego we wniesieniu odwołania" opisany jako „uzyskanie zamówienia". Odwołujący
wskazuje dalej, iż uniemożliwienie mu wygrania przetargu w wyniku czynności
Zamawiającego spowodowało pozbawienie spodziewanego zysku i tym samym „narażenie
na szkodę majątkową". Abstrahując od specyficznie rozumianej w tym przypadku szkody,
gdyż zawsze, każdy wybór czyjejś oferty oznacza utratę potencjalnych zysków pozostałych
oferentów, stwierdzić trzeba, iż w przedmiotowym przypadku niemożliwym byłoby przyjęcie
oferty Odwołującego nawet w przypadku odrzucenia pozostałych ofert ze względu na cenę,
zaproponowaną przez Odwołującego, przekraczającą możliwości finansowe Zamawiającego.
W żadnym razie Zamawiający nie miałby możliwości wyboru oferty Odwołującego.
W związku z powyższym Odwołujący nie ma tak rozumianego interesu w składaniu
odwołania.
Odnosząc się do konkretnych zarzutów wskazanych w odwołaniu stwierdzono, co
następuje:
Skarżący w części III uzasadnienia jako rzekome działanie Zamawiającego niezgodne
z ustawą podaje „Niezgodność oferty KenBit z SIWZ". Na potrzeby powyższej tezy, twierdzi
jakoby Zamawiający wymagał w SIWZ „przystawki odbioru mocy". Zamawiający nie
wyspecyfikował takiego wymogu w SIWZ. Skarżący opiera zatem swoje zarzuty na zapisach,
których nie ma.
Podstawą odrzucenia oferty firmy KenBit zdaniem Odwołującego jest brak możliwości
zamontowania „przystawki odbioru mocy" wraz z „napędem na wszystkie koła". Zważając na
fakt, iż Zamawiający nie wymagał w SIWZ przystawki odbioru mocy argument ten jest
bezzasadny. Działaniem wbrew ustawie i ponadto nielogicznym byłoby eliminowanie oferty
z powodu nie spełniania warunków nie nakładanych na wykonawców.
Wymóg podnoszony przez firmę TTcomm S.A. nie występuje w SIWZ i w żaden
sposób nie da się go „wydedukować" ze specyfikacji i jakichkolwiek warunków samego
zamówienia. Niejako potwierdzeniem powyższego jest załączone do odwołania pismo z dnia
23.01.2013 roku z Mercedes - Benz Polska Sp. z o. o. Skarżący udowadnia rzetelność
działania Zamawiającego i prawidłowość warunków wskazanych w SIWZ. Istotnie - tak jak
uczynił to Zamawiający - nie należało oczekiwać „napędu na wszystkie koła z biegiem
zwalniającym" łącznie z „przystawką odbioru mocy". Skarżący wykazał tym samym
irracjonalność własnego odwołania. Skarżący uznał za zasadne powołać świadka w sprawie.
Wymieniony miałby zeznawać w kwestii nie mającej znaczenia dla sprawy. Jednak
ewentualne uwzględnienie wniosku dowodowego miało by zdaniem Zamawiającego o tyle
sens, iż świadek ten jako mający realizować wspólnie ze skarżącym czynności objęte
zamówieniem potwierdzić może, że skarżący złożył co prawda znacznie droższą ofertę ale
realizować miał ją na bazie takiego samego pojazdu co firma KenBit.
W odwołaniu kwestionowana jest także możliwość fabrycznego zamontowania
czujników parkowania (część III SIWZ, ust. I, pkt 3, ppkt 11 lit ,J" części o klauzuli
„zastrzeżone"). Podobnie jak powyższe, także i ten zarzut jest fikcyjny, gdyż producent, to
jest Mercedes - Benz pisemnie potwierdza możliwość fabrycznego montażu czujnika
parkowania, czego dowodem jest pismo firmy Mercedes - Benz Sp. z o.o. z dnia 30.01.2013
r. w załączeniu do akt postępowania (arkusz 421).
Zauważyć przy tym wypada, że kierując się logiką zaprezentowaną przez skarżącego
trzeba by uznać, że także sam skarżący nie mógłby spełnić tego wymogu. Jest jednak
inaczej. Mianowicie firma TTcomm S.A. złożyła podobnie jak firma KenBit ofertę na
platformie samochodu Mercedesa Sprintera. Zarzut ten nie jest najwyraźniej traktowany
z należytą powagą przez samego skarżącego.
Zaznaczyć trzeba, że uczestnik postępowania przetargowego, który został wybrany
przez Zamawiającego, firma KenBit zgłosiła przystąpienie do postępowania odwoławczego
po stronie Zamawiającego wskazując na argumenty przemawiające za oddaleniem
odwołania. Częściowo pokrywają się one i potwierdzają zasadność stanowiska
Zamawiającego prezentowanego w niniejszym piśmie. Nadmienić trzeba, że oferty obu
konkurentów zostały w pełni ujawnione, także jeśli chodzi o podstawowy parametr, to jest
cenę. O ile stanowisko skarżącego uznać za racjonalne, jego interes polegać może
w kontekście jedynie na próbie doprowadzenia do unieważnienia przetargu.
Z opisanych względów Zamawiający wnosił, że zarzuty Odwołującego uznać należy
za nietrafne, bezzasadne i nie zasługujące na uwzględnienie.
Na rozprawie strony oraz uczestnik postępowania podtrzymały stanowiska wyrażone
pisemnie. W toku rozprawy Odwołujący wycofał zarzut dotyczący niezgodności treści oferty
Przystępującego w treścią SIWZ w zakresie parametru opisanego w pkt 3, ppkt 11 lit. j.
Na podstawie zebranego materiału dowodowego, tj. treści SIWZ, ofert złożonych
w postępowaniu, stanowisk i oświadczeń stron oraz uczestnika postępowania
zaprezentowanych pisemnie i w toku rozprawy, skład orzekający Izby ustalił i zważył,
co następuje:
Skład orzekający Izby ustalił, że nie została wypełniona żadna z przesłanek
skutkujących odrzuceniem odwołania w trybie art. 189 ust. 2 ustawy Pzp i nie stwierdziwszy
ich, skierowała odwołanie na rozprawę.
Izba stwierdziła, że Odwołujący legitymuje się interesem w rozumieniu art. 179 ust. 1
Pzp. Interes Odwołującego w uzyskaniu zamówienia mógłby doznać uszczerbku
w przypadku potwierdzenia się naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp
poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Przystępującego. Izba zważyła, że oferta złożona
przez Odwołującego byłaby wtedy ofertą z najniższą ceną. Nieprawidłowe dokonanie
czynności badania i oceny ofert i ewentualne stwierdzenie naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy Pzp pozbawia Odwołującego możliwości uzyskania zamówienia i podpisania umowy
w sprawie zamówienia publicznego oraz wykonywania zamówienia. Wypełnione zostały
zatem materialnoprawne przesłanki do rozpoznania odwołania, wynikające z treści art. 179
ust. 1 ustawy Pzp.
W tym zakresie Izba nie uwzględniła argumentacji podnoszonej przez
Zamawiającego, że Odwołujący nie ma interesu w uzyskaniu rozstrzygnięcia z uwagi na fakt,
że wartość oferty firmy TTcomm S.A. (2 455 000,00 PLN brutto) przewyższa kwotę, którą
Zamawiający zamierzał przeznaczyć (2 227 690,00 PLN brutto) na sfinansowanie
zamówienia. Fakt złożenia oferty cenowej przekraczającej budżet Zamawiającego nie
pozbawia wykonawcy prawa do korzystania ze środków ochrony prawnej. W wyniku
uwzględnienia przez KIO odwołania Zamawiający musiałby podczas ponownego procesu
badania i oceny ofert dokonać analizy stanu prawno-faktycznego w postępowaniu
i zadecydować, czy możliwe jest zwiększenie kwoty do wartości oferty Odwołującego, czy też
zachodzi konieczność unieważnienia postępowania. Na obecnym etapie postępowania
o udzielenie zamówienia publicznego oraz postępowania odwoławczego wyrokowanie o tej
kwestii jest przedwczesne.
W zakresie ustaleń faktycznych Izby, dostrzeżenia wymagała okoliczność, iż zgodnie
z treścią art. 180 ust. 3 ustawy Pzp (analogicznie stanowi § 4 rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z 22 marca 2010 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpatrywaniu
odwołań), odwołanie powinno wskazywać czynność lub zaniechanie czynności
Zamawiającego, której zarzuca się niezgodność z przepisami ustawy, zawierać zwięzłe
przedstawienie zarzutów, określać żądanie oraz wskazywać okoliczności faktyczne i prawne
uzasadniające wniesienie odwołania. Powyższe oznacza, że odwołanie powinno
konkretyzować postawiony zarzut, zawierać wskazanie okoliczności faktycznych, które
uzasadniają stawianie Zamawiającemu wyartykułowanych w odwołaniu zastrzeżeń. Innymi
słowy, odwołanie powinno konkretyzować zarzuty, wskazywać okoliczności faktyczne
i prawne, które pozwalają na dokonanie oceny ich zasadności. W szczególności, zawierając
zarzuty niezgodności konkurencyjnej oferty z SIWZ, powinno wskazywać te postanowienia,
którym, w ocenie Odwołującego, oferta nie odpowiada.
Na gruncie analizowanej sprawy, ogólny sposób prezentacji zarzutów wskazujących
na zaistnienie podstawy do odrzucenia oferty Przystępującego jako niezgodnej z SIWZ,
w tym niewskazanie treści jej postanowień, szczegółowych wymagań, którym ma nie
odpowiadać treści oferty, uzasadniony jest osadzeniem ich w treści niejawnej części SIWZ
(objętej klauzulami ochrony informacji niejawnych w rozumieniu ustawy z 5 sierpnia 2010 r.
o ochronie informacji niejawnych, Dz. U. Nr 182, poz. 1228).
Z uwagi na nadanie części SIWZ przez Zamawiającego klauzuli „zastrzeżone” oraz
osadzenie części zarzutów w odwołaniu w treści tej dokumentacji, postępowanie
odwoławcze musiało być prowadzone z uwzględnieniem rygoryzmów z tego wynikających.
Powyższe determinowało ogólniejszy, bardziej uniwersalny sposób prezentacji zarzutów
a także odniesienia ich do treści dokumentacji, bezpośrednio odsyłający do ich jednostek
redakcyjnych, umiejscowienia w dokumentacji, bez szczegółowego przytaczania treści.
Powyższe względy determinowały następnie przedstawienie motywów dokonanego
rozstrzygnięcia w sposób nie nawiązujący wyraźnie do nazw zastosowanych urządzeń oraz
szczegółowych parametrów tych urządzeń, a poprzestanie na rozstrzygnięciu co do zasady
o trafności podniesionych zarzutów oraz ogólnym odesłaniu do szczegółowych elementów
stanu faktycznego sprawy.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia Izba zważyła, że odwołanie nie
zasługiwało na uwzględnienie.
Istotą sporu w niniejszej sprawie jest stwierdzenie czy oferta Przystępującego winna
być w trybie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp odrzucona ponieważ jej treść nie odpowiada
treści SIWZ.
Stosowanie do przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp Zamawiający odrzuca ofertę
jeżeli jej treść nie odpowiada treści SIWZ. W tym zakresie wskazać należy, że oferta nie
odpowiadająca treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia to taka, która jest
sporządzona odmiennie, niż określają to postanowienia specyfikacji. Odmienność ta może
przejawiać się w zakresie proponowanego przedmiotu zamówienia, jak też w sposobie jego
realizacji. Niezgodność treści oferty z treścią SIWZ zamówienia ma miejsce w sytuacji, gdy
zaoferowany przedmiot dostawy bądź też usługi, nie odpowiada opisanemu w specyfikacji
przedmiotowi zamówienia, co do zakresu, ilości, jakości, warunków realizacji i innych
elementów istotnych dla wykonania przedmiotu zamówienia w stopniu zaspokajającym
oczekiwania i interesy Zamawiającego.
Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, w zakresie
sformułowanych przez Odwołującego niezgodności treści oferty Przystępującego z treścią
SIWZ podnieść należy, że zarzuty te nie znalazły potwierdzenia w zgromadzonym materiale
dowodowym w toku postępowania odwoławczego przed Krajową Izbą Odwoławczą.
W ocenie Izby rozwiązanie zaproponowane przez Przystępującego jest zgodne z wymogami
SIWZ.
W przypadku wymagań opisanych w pkt 3, ppkt 7 lit „b” oraz w pkt 3, ppkt 12 lit, „b”
opisu przedmiotu zamówienia uznano, iż wymogi te w ofercie Przystępującego zostały
spełnione.
Biorąc pod uwagę zapisy SIWZ oraz oświadczenia złożone na rozprawie przez
Zamawiającego i Przystępującego pochodzące od autoryzowanych dealerów produktu,
a także treść oferty Przystępującego, wymóg z pkt 3, ppkt 7 lit. b SIWZ prawidłowo został
wykazany w ofercie Przystępującego. Jak wynika z oświadczenia z dnia 30 stycznia 2013
roku, cecha produktu opisana w tym punkcie jest funkcją występującą standardowo w wielu
modelach produktu pochodzących od producenta, który złożył oświadczenie. Ponadto
Odwołujący na potwierdzenie podniesionego zarzutu nie przedstawił jakichkolwiek dowodów
przeciwnych. Oświadczenie złożone wraz z odwołaniem również pochodzące od producenta
niewiele wnosi w zakresie zarzutu. Przede wszystkim nie złożono wraz z odpowiedzią treści
zapytania skierowanego do producenta. Wnioskując z odpowiedzi bardzo prawdopodobne
jest, że treść zapytania nie odnosiła się do zapisów SIWZ, bowiem producent posługuje się
opisem konfiguracji nie znajdującym oparcia w opisie przedmiotu zamówienia poczynionym
w przedmiotowym postępowaniu. Za nieuprawnione zatem należało uznać wnioskowanie
Odwołującego o niezgodności treści oferty Przystępującego z treścią SIWZ.
W przypadku niezgodności opisanej wymaganiem pkt 3, ppkt 12 lit, „b" opisu
przedmiotu zamówienia, przede wszystkim dostrzeżenia wymaga fakt, że Zamawiający
w opisie przedmiotu zamówienia, jak słusznie zauważyli Zamawiający i Przystępujący, nie
odnosił się do urządzenia / wymagania rozumianego jako przystawka odbioru mocy.
W opisie przedmiotu zamówienia umieszczono opis systemu, do gestii wykonawców
pozostawiając sposób w jaki osiągną oni niezbędne parametry dla danego wymagania.
Sposób osiągnięcia funkcjonalności nie został zatem przez Zamawiającego w jakikolwiek
sposób przez SIWZ opisany, czy też narzucony. Natomiast sam Odwołujący na rozprawie
podnosił, że możliwe są co najmniej trzy mechanizmy do osiągnięcia danej funkcjonalności.
Z oświadczeń producenta złożonych przez Zamawiającego i Przystępującego wynika po
pierwsze, że dana funkcjonalność jest możliwa do osiągnięcia w zaoferowanym modelu
produktu, po drugie zaś wynika, że jest to wyposażenie dodatkowe, fabrycznie dostępne
montowane jako wyposażenie specjalne, a więc o takich cechach, jakich wymagał
Zamawiający. śaden z tych zapisów nie świadczy i nie przemawia za niezgodnością treści
oferty Przystępującego z treścią SIWZ. Dodatkowo, z oświadczenia z dnia 30 stycznia 2013
roku wynika, że taki sposób montażu urządzenia nie powoduje naruszenia warunków
gwarancji producenta produktu. Co warte podkreślenia, Odwołujący argumentując na
rozprawie stwierdził, że jego oferta (oparta na tożsamym produkcie, czemu Odwołujący nie
zaprzeczył) spełnia wymogi SIWZ, ponieważ realizując zamówienie „uzyskałby akredytację
producenta”. Odwołujący zdaje się nie zauważać prawidłowości, że podobną akredytację
mógłby lub już uzyskał Przystępujący. Co ciekawe użycie czasu przyszłego sugeruje, że
argumentację o niezgodności treści oferty z treścią SIWZ można byłoby odnieść także do
oferty Odwołującego. Odwołujący nie udowodnił zatem tezy, że funkcjonalność wymagana
SIWZ w zaoferowanym urządzeniu nie występuje.
Reasumując, w odniesieniu do zaistniałej sytuacji stwierdzić należało, iż
Przystępujący złożył ofertę w swej treści odpowiadającą treści SIWZ, ponieważ sposób
osiągnięcia funkcjonalności produktu nie został przez Zamawiającego w SIWZ opisany.
Natomiast w zakresie opisanym w SIWZ oferta Przystępującego spełnia wymagania
określone przez Zamawiającego.
Analiza postawionych przez Odwołującego, spornych w tym postępowaniu wymagań
funkcjonalnych, w zestawieniu z wymaganiami Zamawiającego oraz zaproponowanymi
w ofercie Przystępującego urządzeniami pozwala stwierdzić, że Odwołujący nie wykazał
niespełniania przez zaoferowane urządzenia wymagań postawionych SIWZ, w tym realizacji
oczekiwanych, a opisanych w specyfikacji szczegółowych funkcjonalności.
Powyższe okoliczności determinowały wniosek, że nie potwierdziły się zarzuty
naruszenia przepisów ustawy Pzp wskazanych w odwołaniu, w tym także zarzut naruszenia
art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp, a więc prowadzenia postępowania w sposób naruszający zasadę
zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku postępowania - na
podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 3 pkt 1) oraz ust.
4 w zw. z § 3 pkt 1) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania stosownie do wyniku postępowania
(Dz. U. Nr 41 poz. 238).
Przewodniczący:
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
