rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2010-11-02
rok: 2010
data dokumentu: 2010-11-02
rok: 2010
Powiązane tematy:
sygnatury akt.:
KIO 2255/10
KIO 2255/10
Komisja w składzie:
Przewodniczący: Klaudia Szczytowska - Maziarz Członkowie: Małgorzata Stręciwilk, Marek Szafraniec Protokolant: Patrycja Kaczmarska
Przewodniczący: Klaudia Szczytowska - Maziarz Członkowie: Małgorzata Stręciwilk, Marek Szafraniec Protokolant: Patrycja Kaczmarska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 października 2010 r. w Warszawie odwołania
wniesionego w dniu 18 października 2010 r. przez wykonawców wspólnie ubiegających
się o udzielenie zamówienia: K.T.S. Elpom S.A., ul. Pruszkowska 24, 15-830 Nadarzyn
(lider) oraz Hydrobudowa Gdańsk S.A., ul. Grunwaldzka 135, 80-264 Gdańsk odwołania
w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego Toruńskie Wodociągi Sp. z o.o.,
ul. Rybaki 31/35, 87-100 Toruń
przy udziale wykonawcy Instal Białystok S.A., ul. Orzeszkowej 32, 15-084 Białystok,
zgłaszającego swoje przystąpienie po stronie zamawiającego
wniesionego w dniu 18 października 2010 r. przez wykonawców wspólnie ubiegających
się o udzielenie zamówienia: K.T.S. Elpom S.A., ul. Pruszkowska 24, 15-830 Nadarzyn
(lider) oraz Hydrobudowa Gdańsk S.A., ul. Grunwaldzka 135, 80-264 Gdańsk odwołania
w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego Toruńskie Wodociągi Sp. z o.o.,
ul. Rybaki 31/35, 87-100 Toruń
przy udziale wykonawcy Instal Białystok S.A., ul. Orzeszkowej 32, 15-084 Białystok,
zgłaszającego swoje przystąpienie po stronie zamawiającego
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia: K.T.S. Elpom S.A., ul. Pruszkowska 24,
15-830 Nadarzyn (lider) oraz Hydrobudowa Gdańsk S.A., ul. Grunwaldzka 135,
80-264 Gdańsk
KIO 2255/10
i nakazuje zaliczyćna rzecz Urzędu ZamówieńPublicznych wpis w wysokości
20 000
zł 00 gr (słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) uiszczony
przez
wykonawców
wspólnie
ubiegających
się
o
udzielenie
zamówienia:
K.T.S. Elpom S.A., ul. Pruszkowska 24, 15-830 Nadarzyn (lider) oraz Hydrobudowa
Gdańsk S.A., ul. Grunwaldzka 135, 80-264 Gdańsk stanowiący koszty postępowania
odwoławczego.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do Sądu Okręgowego w Toruniu.
Przewodniczący:
………………………
Członkowie:
………………………
………………………
U Z A S A D N I E N I E
KIO 2255/10
do wyroku z dnia 2 listopada 2010 r. o sygn. akt: KIO 2255/10
W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na „Modernizacjęgospodarki
osadowej w Centralnej OczyszczalniŚcieków (budowa systemu termicznej przeróbki
osadów)” prowadzonym przez zamawiającego - Toruńskie Wodociągi Sp. z o.o. wykonawcy
wspólnie ubiegający sięo udzielenie zamówienia: K.T.S. Elpom S.A. oraz Hydrobudowa
Gdańsk S.A. (dalej „odwołujący”) złożył wobec odrzucenia oferty odwołującego się,
podnosząc następujące zarzuty:
1. naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) (dalej „ustawa Pzp”)
wyrażające sięw jego błędnym zastosowaniu w sytuacji, gdy treśćoferty
odwołującego się, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, odpowiada treści
specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej „SIWZ"),
2. naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp wyrażające sięjego błędnym zastosowaniu
w sytuacji, gdy oferta odwołującego sięjest zgodna z ustawąPzp,
3. naruszenia art. 87 ust. 1 pkt 3 ustawy Pzp wyrażające sięw zaniechaniu poprawienia
w ofercie odwołującego sięomyłki polegającej na niezgodności oferty z SIWZ,
niepowodującej istotnych zmian w treści oferty.
Odwołujący sięwniósł o:
1. uwzględnienie odwołania,
2. unieważnienie decyzji zamawiającego o odrzuceniu oferty odwołującego się,
3. nakazanie zamawiającemu dokonania poprawienia w ofercie odwołującego, w trybie
art. 87 ust. 2 pkt 3) ustawy Pzp, omyłki polegającej na omyłkowym przedstawieniu
w schemacie technologicznym Instalacji Termicznej Przeróbki Odpadów dwóch
wentylatorów, ewentualnie nakazanie zamawiającemu przyjęcia oferty odwołującego
siępo uwzględnieniu wyjaśnieńz dnia 27.09.2010 r. (odpowiedźna pytanie nr 8) bez
dokonywania w niej korekty, jako nie obejmującej dwóch wentylatorów przed i za
krzyżowym wymiennikiem ciepła,
4. nakazanie zamawiającemu powtórzenia czynności badania i oceny ofert z udziałem
oferty odwołującego się.
Odnośnie zarzutu niezgodności treści oferty odwołującego sięz wymogami III części
SIWZ Programu Funkcjonalno - Użytkowego (punkt 6.1.3.) o brzmieniu: „Ze względów
bezpieczeństwa suszarka wyposażona zostanie w system zraszaczy. Ponadto zarówno
w suszarce, jak i w układzie recyrkulacji osadu należy mierzyćstężenie CO i CO
2
i pyłu".„Instalacja suszenia osadu musi posiadaćzabezpieczenia przeciwwybuchowe
KIO 2255/10
zgodnie z DyrektywąATEX 94/9/WE (lub równoważną) w każdym momencie pracy instalacji:
w czasie normalnej pracy, w czasie uruchamiania instalacji, w czasie zatrzymywania,
w czasie awaryjnego wyłączania" odwołujący siępodał,że według zamawiającego
oferowane przez niego rozwiązanie nie obejmuje pomiaru CO i CO
2
zarówno w suszarce, jak
i w układzie recyrkulacji, a nadto iżwykonawca / producent nie przeprowadzi oceny ryzyka
włączając w to ryzyko wybuchu oraz klasyfikacji obszarów niebezpiecznych zgodnie
z dyrektywąATEX 94/9/WE.
Wskazał, iżw złożonej ofercie (pkt 4 pkt 3 formularza oferty) złożył jednoznaczne
oświadczenie, iż„gwarantuje wykonanie całości zamówienia zgodnie z treściąSIWZ,
wyjaśnieńdo SIWZ oraz jej modyfikacji", a także,że w odpowiedzi na pytanie
zamawiającego (pismo L. dz. 1235/09/2010) wyjaśnił: „(...) cały system bezpieczeństwa
pracy suszami oparty jest na pomiarze zawartości pyłu w powietrzu odlotowym i kontroli
temperatury powietrza odlotowego..." oraz „(...) nażyczenie klienta będzie wykonany pomiar
stężenia CO
2
i CO."
Przypomniał,że wyjaśnił równieżzamawiającemu,że zdaniem producenta suszarni
tj. firmy Klein opisany w SIWZ system zabezpieczenia przeciwwybuchowego w oparciu
o pomiary stężenia CO i C0
2
jest mało precyzyjny i nie gwarantuje bezpieczeństwa pracy
suszami. Podał,że w oferowanej przez odwołującego sięsuszami doprowadzenie energii
termicznej potrzebnej do prawidłowego przebiegu procesu suszenia jest realizowane przy
pomocy spalania gazu lub oleju opałowego w strumieniu powietrza obiegowego suszarni,
zaśproduktami spalania tych nośników energii sąwłaśnie CO
2
iśladowe ilości CO,
w związku z czym wymóg zabezpieczenia prowadzenia procesu suszenia w oparciu
o pomiary stężenia CO i C0
2
, które występująw różnym stężeniu podczas normalnej
eksploatacji suszami, jest z punktu widzenia logiki nieuzasadniony. Nie oznacza to jednak -
zdaniem odwołującego się- iżoferta odwołującego siętych pomiarów nie uwzględnia.
Odnośnie niezgodności treści oferty odwołującego sięz treściąIII części SIWZ
Programu Funkcjonalno - Użytkowego (punkt 6.1.3.) w zakresie:
1. rozwiązanie oferowane przez odwołującego sięnie pozwala na ominięcie fazy
kleistej,
2. oferowana instalacja nie ma automatycznego sterowania ilościąrecyrkulowanego
granulatu,
3. nie zapewnia minimalnej zawartości suchej masy na wyjściu 90 %
odwołujący podał,że w pkt. 6.1.3. PFU zamawiający wskazał, iż: „(...) należy zastosować
suszarniętaśmowąniskotemperaturowąlubśredniotemperaturowąo temperaturze suszenia
do 130° C, musi byćzastosowana skuteczna metoda ominięcia fazy kleistej. Zamawiający
preferuje metodępolegającąna recyrkulacji części osadu wysuszonego."
KIO 2255/10
Odwołujący sięstwierdził,że przedstawił w ofercie skutecznąmetodęominięcia fazy
kleistej opartąna zastosowaniu recyrkulacji osadu wysuszonego do osadu odwodnionego,
wyjaśniając,że takątechnologięprzedstawia schemat technologiczny i opis procesu
suszenia. Podniósł,że zaproponował zawracanie części osadu wysuszonego do osadu
odwodnionego i przed podaniem na górnątaśmęsuszami dokładne wymieszanie tych dwu
strumieni w mieszarce dwuwałowej. Przypomniał,że w dodatkowych wyjaśnieniach
(w odpowiedzi na pytanie 4 z dnia 20.09.2010 r.) wskazał, iżoferowana technologia
umożliwia domieszywania osadu wysuszonego do osadu odwodnionego w dośćszerokim
zakresie tzn. do uzyskania zawartości s.m. w osadzie podawanym na suszarnięnawet
w granicach do 65 %.
Powołał siętakże na odpowiedźna pytanie zamawiającego (pismo L.dz.
1235/09/2010): „ (…) W suszarni Kleina wystarczająca dla prawidłowego przebiegu suszenia
jest zawartośćs.m. w osadzie wprowadzanym do suszami na poziomie około 40%..." oraz
„(...) Zawartośćs.m. osadu recyrkulowanego może w proponowanej technologii zostać
zwiększona nawet do uzyskania zawartości s.m. w osadzie wymieszanym w przedziale
40 - 65 %".
Odwołujący siępodkreślił, iżwżadnym zapisie SIWZ zamawiający nie wskazał
wg jakiej zawartości suchej masy jest możliwe ominięcie wg niego fazy kleistej, określił
natomiast w PFU, iż„(...) Generalna koncepcja budowy ITPO opiera sięna dwóch
podstawowych założeniach wpływających w zasadniczy sposób na koszty eksploatacji
obiektu:
•
jak najmniejsze zużycie energii zewnętrznej
•
Wykonawca zaprojektuje proces suszenia w taki sposób, aby termiczne
przekształcenie osadów zachodziło w sposób maksymalnie efektywny."
Wobec powyższego odwołujący sięstwierdził, iżtreśćSIWZ wyraźnie wskazuje na
wykonawcę, jako podmiot, który winien dobraćmetodęosuszenia fazy kleistej, byleby
umożliwiała ona ominięcie fazy kleistej.
W ocenie odwołującego sięnajbardziej efektywne i energooszczędne jest
prowadzenie procesu suszenia pozwalające na ominiecie fazy kleistej przy zawartości s.m.
około 40% i tak teżzostała przedstawiona oferta.
Odwołujący siępodniósł, iżwżadnym zapisie SIWZ nie określono wymogu, aby
oferowana instalacja miała automatyczne sterowania ilościąrecylkulowanego granulatu.
Tymczasem zamawiający - wskazał odwołujący - stwierdził w uzasadnieniu odrzucenia
oferty, „że zgodnie z wymaganiami [... ] opisanymi szczegółowo w SIWZ, przy zmianie
zawartości suchej masy po wirówkach (SMOO) suszarnia powinna siędostosować
automatycznie, a nie manualnie przy ingerencji obsługi."
KIO 2255/10
Dodał,że zamawiający nie przytoczyłżadnego zapisu SIWZ, w którym taki wymóg
miałby sięznajdować.
Oświadczył,że zaoferowane przez niego rozwiązanie nie obejmuje automatycznej
regulacji ilości osadu recyrkulowanego, bo nie ma na rynku systemu ciągłego pomiaru
zawartości s.m. w osadzie odwodnionym.
Odwołujący siępodał,że zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia jego oferty
stwierdził: „Z treści oferty oraz wyjaśnieńwynika, iż[... ] mieszanina na wejściu nie ma 40 %
suchej masy, a granulat na wyjściu nie ma 90 % suchej masy, co oznacza, iżbrak jest
spełnienia warunków SIWZ [...]".
Odwołujący podniósł,że zamawiający nie wskazał, w której części oferty lub
wyjaśnieńodwołujący sięnie przyjął warunku zapewnia minimalnej zawartości suchej masy
na wyjściu 90 %.
Podniósł także,że w udzielonej odpowiedzi na pytanie 4 z dnia 20.09.2010 r.
odwołujący sięwyjaśnił,że „oferowana suszarnia zawsze utrzymuje na wyjściu
gwarantowanązawartośćs.m." Odwołujący sięoświadczył,że podtrzymuje, iżoferowana
przez niego instalacja zapewnia minimalnązawartości suchej masy na wyjściu na poziomie
90 %.
Odnośnie zarzutu, iżtreśćoferty odwołującego sięnie odpowiada wymogowi
pkt 6.1.3. PFU o brzmieniu: „...Proces suszenia będzie odbywał sięmetodąbezpośrednio
konwekcyjną, to oznacza,że ciepło do procesu suszenia przekazywane będzie
bezpośrednio z paleniska spalającego gaz ziemny, awaryjnie olej opałowy lub biogaz, bez
wymiennika ciepła...." odwołujący sięwskazał,że na schemacie technologicznym pokazane
jest spalanie nośników energii pierwotnej (gaz ziemny, biogaz lub olej opałowy) w części
strumienia powietrza obiegowego. Wyjaśnił,że w oferowanej przez niego instalacji jest tylko
jeden wymiennik krzyżowy do odzysku ciepła z powietrza odlotowego i przekazania go do
powietrzaświeżego doprowadzanego do suszarni, który ma za zadanie zmniejszenie
zapotrzebowania na energiętermicznąniezbędnądla prawidłowego przebiegu procesu
suszenia osadów. Jednak w złożonej ofercie - stwierdził odwołujący się- jest przewidziane
bezpośrednie spalanie nośników energii pierwotnej w części strumienia powietrza
obiegowego.
Stwierdził,że jego oferta przedstawia proces suszenia metodąbezpośrednio
konwekcyjną, t.j. ciepło do procesu suszenia przekazywane będzie bezpośrednio z paleniska
spalającego gaz ziemny, awaryjnie olej opałowy lub biogaz, bez wymiennika ciepła.
Odnośnie zarzutu, iżtreśćoferty odwołującego sięnie odpowiada wymogowi PFU
pkt 6.1.3: „Granulat musi miećpostaćo wymiarach podanych w tabeli 11, wymiary nie mogą
KIO 2255/10
byćprzekroczone wżadnym kierunku." „Średnica granulatu dla ilości 95% wagowo osadu
wysuszonego 0,5 - 10 mm" odwołujący uznał wymagane wymiary granulatu określone
zostały dla ilości 95% wagowo osadu wysuszonego. Mogąbyćzatem przekroczone poniżej
5 mm i powyże10 mm, pod warunkiem,że łączne przekroczenie wagowe nie będzie większe
niż5%.
Zdaniem odwołującego sięzamawiający wprowadza pojęcie pyłu, traktując pył jako
granulat zbliżony do wymiaru 0,5 mm. Odwołujący sięstwierdził,że z uzasadnienia
odrzucenia oferty wynika, iżzamawiający dopuszcza w SIWZ, aby powstały w procesie
granulat miał nawet 95% zawartości tego pyłu pod warunkiem,że zostanie zastosowane sito
i pył zostanie oddzielony od reszty granulatu, co wedle odwołującego sięoznacza,że
zamawiający nie rozumie rozwiązania oferowanego przez odwołującego się. Odwołujący
uznał,że problem nie tkwi w oddzieleniu pyłu od granulatu, tylko w zastosowaniu takiej
technologii kruszenia i zastosowanych przenośników, by pył nie powstał. Wyjaśnił,że
oferowana przez niego rozdrabniarka osadu i specjalna konfiguracja przenośników do
odbioru osadu dla potrzeb recyrkulacji w stosunku do przenośnika odprowadzającego osad
do silosu gwarantuje uzyskanie wymaganej wielkości granulatu.
W ocenie odwołującego oferowane przez niego rozwiązanie gwarantuje wymaganąśrednicęgranulatu dla ilości 95% wagowo osadu 0,5-10 mm.
Dodatkowo odwołujący podniósł,że brak zapisów w SIWZ o wymogu stosowania sita,
co oznacza, iżbrak jest podstaw do podnoszenia powyższego jako argumentu
przemawiającego za niezgodnościątreści oferty z treściąSIWZ.
Odnośnie zarzutu, iżzaproponowana przez odwołującego sięinstalacja suszenia jest
rozwiązaniem prototypowym, nie spełniającym wymagańzamawiającego określonych
w SIWZ - PFU 6.1.3. odwołujący wskazał,że zamawiający w SIWZ - PFU strona 164 pkt 14
zapisał: „14) Zastosowana technologia ITPO jak i jej poszczególne węzły (elementy) powinny
byćsprawdzone w praktyce eksploatacyjnej. Zaproponowane w ofercie urządzenia nie mogą
byćrozwiązaniami prototypowymi."
Zdaniem odwołującego sięw uzasadnieniu odrzucenia oferty zamawiający wybiórczo
przywołuje tylko drugie zdanie z cytowanego wyżej wymogu i stwierdza na tej podstawie,że
oferowana instalacja nie spełnia określonych w SIWZ wymogów, bo nie ma w liście
referencyjnej suszarni, która jednocześnie spełniałaby wszystkie określone w piśmie
o odrzuceniu ofert wymogi.
Odwołujący stwierdził,że z przywołanego zapisu SIWZ nie wynika, iżzakaz
oferowania
urządzeń
prototypowych
odnosić
należy
do
wszystkich
wymagań
technologicznych branych łącznie (traktowanych jako jedno urządzenie). Dodał,że wymóg
taki byłby nierealny do spełnienia, gdyżnie ma instalacji identycznych i można by było dojść
KIO 2255/10
do wniosku, iżkażda instalacja (mimo, iżoparta na sprawdzonych w praktyce elementach)
jest rozwiązaniem prototypowym.
W ocenie odwołującego zaoferowanie sprawdzonych w praktyce urządzeńnie może
byćodbierane przez zamawiającego jako zaoferowanie prototypowej technologii ITPO skoro
każde z oferowanych przez odwołującego sięurządzeńsprawdziło sięw praktyce
i funkcjonuje w wielu miejscach naświecie.
Podał,że wykonane przez Klein i pracujące na oczyszczalniach suszarnie suszą
osady odwodnione:
•
rozkładane przy pomocy przenośnikaślimakowego, przy pomocy układu pompowego
(dystrybutora) z recyrkulacjąosadu lub bez recyrkulacji,
•
osady przefermentowane lub ustabilizowane tlenowo,
•
do suszenia wykorzystywane jest ciepło doprowadzone do powietrza obiegowego
poprzez spalanie w nim różnych nośników energii lub pośrednio poprzez wymienniki
ciepła,
•
wszystkie wykonane suszarnie mająmożliwośćsuszenia osadów do 90 % s.m.,
•
na różnych suszarniach ominięcie fazy kleistej realizowane jest w różny sposób,
między innymi teżprzez oferowanątu recyrkulacjęosadu wysuszonego,
•
suszenie osadów na większości suszami Kleina odbywa sięw temperaturze do
130°C (sąsuszarnie gdzie wykorzystuje sięistniejące na oczyszczalni ciepło
odpadowe i pracująone wtedy przy temperaturach możliwych do uzyskania z tego
ciepła odpadowego).
Odnośnie błędnego obliczenia zużycia energii elektrycznej ITPO odwołujący podał,że dla celów oceny kosztów eksploatacyjnych Stacji Mechanicznego Odwadniania Osadów
i Instalacji Termicznej Przeróbki Osadów, zamawiający przygotował do wypełnienia załącznik
nr 6. Wskazał,że zgodnie z wymogami SIWZ w przygotowanym zestawieniu ocenie podlega
tylko wartośćsumarycznego zapotrzebowania na energięelektrycznąbędąca sumą
z wartości jednostkowych podanych dla poszczególnych napędów w ostatniej kolumnie tego
zestawienia.
Odwołujący wyjaśnił,że sposób wyliczenia zużycia energii dla instalacji SMOO i ITPO
jest różny ze względu na specyfikępracy powyższych instalacji tzn. specyfikępracy
poszczególnych urządzeńinstalacji. W instalacji ITPO, przy zastosowanym przez
odwołującego typie suszarki częśćurządzeńpracuje w sposób ciągły, częśćurządzeń
pracuje w sposób ciągły, ale z płynnąregulacjąmocy realizowanąprzy pomocy falowników,
pozostałe urządzenia załączane sąi kontrolowane w sposób sekwencyjny przez automatykę
suszarki, co zostało określone przez dostawcękompletnego urządzenia tj. firmęKLEIN
i wykazane w załączonej tabeli oraz opisie technologii suszenia.
KIO 2255/10
Odwołujący podniósł,że zżadnego zapisu SIWZ nie wynika, iżodwołujący sięmiał
obowiązek zastosować„to samo podejście dla obliczenia zużycie energii elektrycznej dla
SMOO i ITPO".
Odwołujący sięstwierdził,że nie mógł przedstawićinnego rodzaju kalkulacji, gdyż
byłaby ona nieprawdziwa i niezgodna z rzeczywistym zapotrzebowaniem na energię
oferowanej instalacji, zaśwynikiem podanych wartości w załączonej do oferty tabeli jest
rzeczywiste godzinowe zużycie energii elektrycznej, które wynosi 138,62 kW/h, która to
wartośćzostała przeniesiona do zestawienia kosztów ITPO i przemnożona zgodnie
z wymaganiami SIWZ przez 7800.
Odnośnie dokonania przez odwołującego sięniedopuszczalnej zmiany w treści oferty
z powołaniem sięna przepis art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp odwołujący siępodniósł, iż
zamawiający błędnie interpretuje art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp.
Wskazał, iżw doktrynie nie budzi wątpliwości fakt,że pojęcie „ustawa" użyte w art. 89
ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp odnosi siędo przepisów ustawy - Prawo zamówieńpublicznych, co
nie tylko odpowiada zasadom techniki prawodawczej, ale teżznajduje uzasadnienie wprost
w treści przepisów ustawy Pzp, używających konsekwentnie pojęcia „ustawa" wyłącznie
w odniesieniu do ustawy.
Wobec tego - zdaniem odwołującego się- odrzucenie oferty na podstawie art. 89
ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp wymaga wskazania konkretnej normy Prawa zamówieńpublicznych,
z którąoferta złożona w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego jest niezgodna,
czego zamawiający nie uczynił.
Odwołujący sięstwierdził,że nie miał możliwości, aby zmienićtreśćswojej oferty po
upływie terminu składania ofert, ponieważpodmiotem upoważnionym do wprowadzania
takich zmian jest tylko zamawiający i to w granicach wyznaczonych przez art. 87 ust. 1a i 2
ustawy Pzp.
Odnośnie zaniechania przez zamawiającego poprawienia w ofercie odwołującego się
omyłki polegającej na niezgodności oferty z SIWZ, niepowodującej istotnych zmian w treści
oferty odwołujący siępodał, iżzamawiający w uzasadnieniu odrzucenia jego oferty
poinformował, iżodwołujący w schemacie technologicznym ITPO zaznaczył dwa
wentylatory, przed i za krzyżowym wymiennikiem ciepła, jednocześnie zauważając, iż
wentylatory te nie zostały uwzględnione w ofercie, w bilansie mocy elektrycznej i zużyciu
energii elektrycznej ITPO.
Odwołujący
stwierdził,
iż
wątpliwość
powyższą
wyjaśnił
zamawiającemu
potwierdzając, iżwentylatory pojawiły sięw złożonym wraz z ofertąschemacie
technologicznym omyłkowo.
KIO 2255/10
Odwołujący wskazał, iżzgodnie z art. 65 § 1 Kodeksu cywilnego „oświadczenie woli
należy tak tłumaczyć, jak tego wymagająze względu na okoliczności, w których złożone
zostało, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje”.
Podniósł,że analiza całej oferty odwołującego sięprowadzi do wniosku, iż
wentylatory pokazane w schemacie nie sąobjęte oświadczeniem woli odwołującego się, co
potwierdza w szczególności brak ich ujęcia w opisie technologicznym instalacji Termicznej
Przeróbki Osadów:
• Pkt „Opis działania instalacji do suszenia osadów typu Pro - Dry 2/5 II" (str. 69-74) jest:
w punkcie „Obróbka powietrza odlotowego"
Częśćpowietrza z oparami jest odsysana z suszarni poprzez wymiennik krzyżowy, skruber,
płuczkękwaśnąi płuczkęzasadowąza pomocąwentylatora powietrza odlotowego
i przetłaczana przez biofiltr do atmosfery.
w punkcie "Eksploatacja suszarni"
Proces suszenia osadu prowadzony jest przy podciśnieniu …
Podciśnienie uzyskuje siędzięki pracy wentylatora powietrza odlotowego.
Specyfikacja Pm - Dry 2/5 str. 76 - 97
W wykazie urządzeńnie występująwentylatory przed i za wymiennikiem krzyżowym.
Bilans masy elektrycznej i zużycie energii elektrycznej ITPO:
- nie występująwentylatory przed i za wymiennikiem krzyżowym.
W podsumowaniu odwołujący sięstwierdził,że w opisie działania technologii
suszami, specyfikacji urządzeńsuszarni, ani bilansie mocy elektrycznej nie występują
wentylatory przed i za wymiennikiem krzyżowym, a jedynym miejscem w ofercie, gdzie
zostały one pokazane jest schemat technologiczny ITPO.
Wskazał, iżdotychczasowy dorobek doktryny pozwala na przyjęcie następujących
warunków poprawiania omyłek na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp:
1. stwierdzona omyłka musi polegaćna niezgodności oferty z SIWZ,
2. omyłka nie może powodowaćistotnych zmian w treści oferty.
Powołał sięna wyrok KIO z dnia 10 czerwca 2009 r. o sygn. akt: KIO/UZP 691/09,
wyrok KIO z dnia 5 sierpnia 2009 r. o sygn. akt: KIO/UZP 959/09, wyrok KIO z dnia
24 listopada 2009 r. o sygn. akt: KIO/UZP 1425/09, KIO/UZP 1426/09, a także wyrok Sądu
Okręgowego w Krakowie z dnia 23 kwietnia 2009 r. o sygn. akt: XII Ga 102/09.
W ocenie odwołującego nie może budzićwątpliwości, iżpoprawienie omyłki
polegającej na podaniu w schemacie technologicznym ITPO wentylatorów, poprzez np. ich
wykreślenie, nie ingeruje w sposób istotny w treśćoferty, ponieważkorekta taka nie zmienia
ani zakresu oferty (zakres oferty bez wentylatorów wynika przecieżz analizy całej oferty,
w szczególności z opisu technologicznego), ani ceny ofertowej lub innych istotnych
KIO 2255/10
zobowiązańodwołującego siędotyczących realizacji przyszłej umowy w sprawie zamówienia
publicznego.
Odwołujący sięjest zdania, iżdopuszczalnym rozwiązaniem byłoby równieżprzyjęcie
przez zamawiającego oferty odwołującego siępo uwzględnieniu wyjaśnieńz dnia
27.09.2010 r. (odpowiedźna pytanie nr 8) bez dokonywania w niej jakiejkolwiek korekty, jako
nie obejmującej dwóch wentylatorów przed i za krzyżowym wymiennikiem ciepła.
Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz stanowisk stron oraz
przystępującego, zaprezentowanych w toku rozprawy Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Izba ustaliła,że odwołujący sięma interes w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia,
ponieważpotwierdzenie sięzarzutów odwołania doprowadziłoby do przywrócenia oferty
odwołującego sięi poddania jej ocenie, co ze względu na przewidziane przez
zamawiającego kryteria oceny ofert i zaoferowane przez odwołującego warunki realizacji
zamówienia oznacza,że odwołujący miałby szansęna uzyskanie przedmiotowego
zamówienia i związanego z jego realizacjązysku.
Izba zaliczyła w poczet materiału dowodowego i przeprowadziła dowód
z następujących dokumentów:
1. Specyfikacji istotnych warunków zamówienia opracowanej przez zamawiającego
w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego (SIWZ),
2. oferty odwołującego,
3. wezwania do uzupełnienia dokumentów z dnia 20 września 2010 r. (pismo:
TFS/JRP/447/MM/KGz/AJ/2010),
4. pisma odwołującego z dnia 27 września 2010 r. wraz załącznikami stanowiącymi
odpowiedźna w/w wezwanie (L.dz. 1235/09/2010),
5. „Zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty” z dnia 8 października 2010 r.,
informującego w szczególności o odrzuceniu oferty odwołującego się(pismo:
TFS/JRPII/AJ/MM/476/2010),
6. odwołania z dnia 15 października 2010 r. wraz z załącznikami,
7. odpowiedzi na odwołanie z dnia 26 października 2010 r.,
8. Pisma procesowego przystępującego z dnia 27 października 2010 r.,
9. Pisma Wodociągów Miejskich w Radomiu Sp. z o.o. z dnia 25 października 2010 r.
złożonego przez przystępującego na rozprawie.
KIO 2255/10
Zarzut niezgodności treści oferty odwołującego sięz wymogami części 3 SIWZ
„Programu Funkcjonalno - Użytkowego” pkt 6.1.3. w brzmieniu: „Ze względów
bezpieczeństwa suszarka wyposażona zostanie w system zraszaczy. Ponadto zarówno
w suszarce, jak i w układzie recyrkulacji osadu należy mierzyćstężenie CO, CO
2
i pyłu".
„Instalacja suszenia osadu musi posiadaćzabezpieczenia przeciwwybuchowe zgodnie
z DyrektywąATEX 94/9/WE (lub równoważną) w każdym momencie pracy instalacji:
w czasie normalnej pracy, w czasie uruchamiania instalacji, w czasie zatrzymywania,
w czasie awaryjnego wyłączania." nie potwierdził się.
Bez wątpienia z literalnego brzmienia wskazanych powyżej wymogów jednoznacznie
wynika „gdzie” i „co” należy mierzyć, tj.
•
obowiązek pomiarów dotyczy zarówno suszarki, jak i układu recyrkulacji,
•
pomiarami należało objąć: CO, CO
2
i pył.
Co więcej, użyty wyraz „ponadto” wskazuje na kontynuacjętreści zawartej
uprzednio, która polega na przypisaniu wymogowi „późniejszemu” takiego samego celu
jak w przypadku wymogu „wcześniejszego”, tj. celu bezpieczeństwa.
Zamawiający w Części 1 SIWZ „Instrukcja dla Wykonawców” pkt 7 wskazał,że
nie dopuszcza składania ofert wariantowych.
Bezspornym było, iżtechnologia instalacji zaoferowanej przez odwołującego się
opiera sięna pomiarze pyłu w powietrzu odlotowym i kontroli temperatury powietrza.
Odwołujący, po zapoznaniu sięz jednoznacznym wymogiem zamawiającego
w zakresie pomiaru trzech „elementów”: CO, CO
2
i pyłu, wiedząc,że technologia instalacji,
jakąchce zaoferowaćnie opiera sięna pomiarze CO i CO
2
winien skierowaćdo
zamawiającego zapytanie w tej kwestii, czego nie uczynił narażając sięna złożenie oferty
wg własnej, niepewnej interpretacji treści SIWZ.
W ocenie Izby, wbrew twierdzeniu odwołującego się, ze zdania: „Nażyczenie Klienta
będzie wykonany pomiar stężenia CO
2
i CO, ale zmierzone wartości będąsłużyły tylko dla
potrzeb informacji” (odpowiedźnr 4 - pismo odwołującego sięz dnia 27 września 2010 r.)
wżadnym razie nie wynika, iżsuszarnia oferowana przez odwołującego sięjest wyposażona
w systemy/urządzenia umożliwiające pomiar CO
2
i CO, ponieważinformacja ta nie
przesądza, czy pomiary te będąmogły byćwykonane bez konieczności wykonania zmian
w samej instalacji, a fakt,że technologia instalacji oparta jest na pomiarze pyłu w powietrzu
odlotowym skłania do wniosku,że nie przewidziano w niej trwałej możliwości dokonywania
innych pomiarów, zwłaszcza dla celów bezpieczeństwa.
Nadto Izba wskazuje,że pomiar CO
2
i CO w instalacji zaoferowanej przez
odwołującego jedynie dla potrzeb informacji (w celu informacyjnym) jest niezgodny z celem
wskazanym przez zamawiającego, tj. bezpieczeństwa.
KIO 2255/10
Izba nie uznała także za wystarczające dla ustalenia zgodności treści oferty
odwołującego sięz treściąSIWZ w zakresie pomiaru CO, CO
2
i pyłu ogólne oświadczenie
odwołującego złożone w treści „Formularza ofertowego” pkt 4.3) w sytuacji, gdy zgodnośćtą
zamawiający miał oceniaćna podstawie propozycji wykonawcy - „Opisu techniczno -
technologicznego ITPO (Część1 SIWZ „Instrukcja dla Wykonawców” pkt 14. 3) „Zawartość
oferty”).
Reasumując, wymóg zastosowania technologii pozwalającej mierzyćCO, CO
2
i pył
był jasny. Oferta odwołującego sięprzewiduje jedynie mierzenie pyłu. Wyjaśnienia
odwołującego sięnie pozwalająuznać,że technologia zaoferowanej przez odwołującego się
instalacji, bez konieczności zmian, pozwala mierzyćdla celów bezpieczeństwa poziom
zarówno CO, jak i CO
2
.
Powyższe przesądza o niezasadności całego zarzutu.
Zarzut niezasadnego odrzucenia oferty odwołującego sięz tego powodu,że
rozwiązanie oferowane przez odwołującego sięnie pozwala na ominięcie fazy kleistej
potwierdził się.
W części 3 SIWZ „Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia: Program Funkcjonalno
- Użytkowy w pkt. 6.1.3. „Instalacja suszenia osadu” zamawiający zażądał od wykonawców
zastosowania skutecznej metody ominięcia fazy kleistej, dodającże preferuje metodę
polegającąna recyrkulacji części osadu wysuszonego.
W „Zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty” w części dotyczącej
uzasadnienia odrzucenia oferty złożonej przez odwołującego sięzamawiający stwierdził:
„Z udzielonych przez Wykonawcęwyjaśnieńwynika, iżna taśmęsuszarni będzie podawany
osad o zawartości 40% suchej masy, co nie pozwala na ominięcie fazy kleistej (…) przy
dozowaniu osadu odwodnionego o zawartości suchej masy 40% ilośćrecyrkulatu będzie
zerowa, a taki osad jest bardzo kleisty. Z doświadczenia na innych instalacjach wynika, iż
nawet w przypadku recyrkulacji granulatu mieszanina osadu o zawartości suchej masy 40%
nie jest całkowicie poza faząkleistąi może kleićsiędo taśmy szczególnie przy dłuższych
postojach”.
W odpowiedzi na odwołanie zamawiający stwierdził, iż:
•
„(…) ma wątpliwości jak ma działaćsystem recyrkulacji i dystrybucji osadów”,
•
„W opinii zamawiającego w momencie braku recyrkulacji osadu wysuszonego
nie będzie możliwości uzyskania wymaganej struktury”,
•
„Zamawiający ma doświadczenia z osadami mechanicznie odwodnionymi do
zawartości ok. 40% s.m. z COŚw Toruniu. W lutym 2010 roku zostały
KIO 2255/10
przeprowadzone
próby
techniczne
urządzenia
do
odwadniania
elektroosmotycznego, które pozwala odwodnićosady do 35 - 45% s.m.
Osady te charakteryzowały siękleistościąi przylepianiem do taśmy, dlatego
Zamawiający przywiązuje szczególnąuwagędo zapisów SIWZ o fazie
kleistej”,
•
„Faza kleista została opisana przezświatowy autorytet w zakresie gospodarki
osadamiściekowymi (…) jest to faza, która zazwyczaj występuje w zakresie
40 - 60% w zależności od składu osadu”.
W postanowieniach SIWZ zamawiający, co podnosił odwołujący w treści odwołania
(str. 4 Ad. 1), nie wskazał przy jakim poziomie zawartości suchej masy możliwe jest
ominięcie fazy kleistej. Wskazanie to, z powołaniem sięnaświatowy autorytet
(prof. Karl J. Thome) oraz doświadczenia własne zamawiającego, nastąpiło dopiero po
odrzuceniu oferty.
Co więcej, sam zamawiający przyznał,że ma wątpliwości co do tego, jak ma działać
system recyrkulacji i dystrybucji osadów zaoferowany przez odwołującego się, a nadto
podaje,że faza kleista zazwyczaj, co poczytaćnależy równieżjako „nie zawsze” występuje
w zakresie 40 - 60% i to w zależności od składu osadu.
Wobec powyższego w ocenie Izby zamawiający nie miał podstaw, aby:
•
przy zakreśleniu w SIWZ jedynie celu, jaki należy osiągnąć(ominięcie fazy kleistej),
•
przy braku wprowadzenia wymogów granicznych w tym zakresie („zamawiający uzna
za skutecznąmetodęominięcia fazy kleistej taka metodę, która ….”),
•
przy braku w istocie pewnych i powszechnie uznanych danych na temat wskaźników
pozwalających ominąćfaząkleistą,
•
istnieniu po stronie samego zamawiającego wątpliwości co do działania systemu
zaoferowanego przez odwołującego się
odrzucićzłożonąprzez odwołującego sięofertę.
W konsekwencji Izba uznała także,że zamawiający naruszył przepis art. 89 ust. 1 pkt
2 ustawy Pzp.
Zarzut niezasadnego odrzucenia oferty odwołującego sięz tego powodu,że
oferowana instalacja nie ma automatycznego sterowania ilościąrecyrkulowanego granulatu
potwierdził się.
KIO 2255/10
Odwołujący kwestionując prawidłowośćdecyzji zamawiającego podnosił,że
w postanowieniach SIWZ zamawiający nie wprowadził wymogu, aby oferowana instalacja
miała automatyczne sterowanie ilościąrecyrkulowanego granulatu.
W „Zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty” w części dotyczącej
uzasadnienia odrzucenia oferty złożonej przez odwołującego sięzamawiający powołał sięna
szczegółowo opisane przez siebie w SIWZ wymagania, których nie przytoczył. Z owych
szczegółowo opisanych wymogów wynikaćmiało,że „przy zmianie zawartości suchej masy
po wirówkach (SMOO) suszarnia powinna siędostosowywaćautomatycznie, a nie
manualnie poprzez ingerencjęobsługi”
W odpowiedzi na odwołanie zamawiający sięuznał za nieprawdziwe twierdzenie
odwołującego sięo braku w postanowieniach SIWZ wymogu, aby oferowana instalacja miała
automatyczne sterowanie ilościąrecyrkulowanego granulaty, nie przytaczając jednakżadnego postanowienia, które odnosiłoby sięwprost do sterowania ilościąrecyrkulowanego
granulaty, ani nie wykazując,że przywołane postanowienia obejmująrecyrkulacjęgranulatu.
Co więcej, przywołane fragmenty Programu Funkcjonalno - Użytkowego nie zawierały
choćby zbliżonego językowo opisu traktującego o zmianach zawartości suchej masy po
wirówkach (SMOO), na co powołał sięzamawiający w uzasadnieniu odrzucenia oferty
odwołującego się.
Powyższe oraz fakt,że wszelkie wątpliwości powstałe na tle treści opracowanej przez
zamawiającego SIWZ nie mogąobarczaćwykonawcy przesądziło o uznaniu przez Izbę,że
postanowienia SIWZ nie obejmowały automatyki sterowania ilościąrecyrkulowanego
granulatu.
Twierdzenia o istnieniu naświecie urządzenia regulującego automatycznie
recyrkulacjęosadu pozostaje bez znaczenia w sytuacji uznania przez Izbę,że sam wymóg
w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia nie został na wykonawców
nałożony.
W konsekwencji Izba uznała także,że zamawiający naruszył przepis art. 89 ust. 1 pkt
2 ustawy Pzp.
KIO 2255/10
Zarzut niezasadnego odrzucenia oferty odwołującego sięz tego powodu,że
zaoferowana instalacja nie zapewnia minimalnej zawartości suchej masy na wyjściu 90 %
potwierdził się.
W części 3 SIWZ „Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia: Program Funkcjonalno
- Użytkowy w pkt. 6.1.3. „Instalacja suszenia osadu” zamawiający wprowadził wymóg, aby
poziom suszenia osadu wynosił 90% s.m., co odnosiło siędo wartości mierzonej na wyjściu
z suszarki.
W „Zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty” w części dotyczącej
uzasadnienia odrzucenia oferty złożonej przez odwołującego sięzamawiający wskazał:
„Z treści oferty oraz wyjaśnieńwynika, iżw takich przypadkach mieszanina na wejściu nie
ma 40% suchej masy, a granulat na wyjściu nie ma 90% suchej masy”, nie wskazując
z którego fragmentu oferty i wyjaśnieńodwołującego wysnuł taki wniosek.
W odpowiedzi na odwołanie zamawiający pominął ten zarzut, podobnie jak
przystępujący.
W ocenie Izby uznanie informacji o odrzuceniu oferty za wystarczającąjest możliwe
jedynie wówczas, gdy z informacji tej wykonawca pozyska wiedzęo podstawach eliminacji
jego oferty i jej niedopuszczeniu do oceny o takim stopniu szczegółowości, który nie
pozostawia wątpliwości co do tego, który fragment oferty (jaka jej treść) z którym
postanowieniem (jakątreścią) SIWZ pozostaje niezgodny.
Bez wątpienia zamawiający w treści „Zawiadomienia o wyborze oferty
najkorzystniejszej”
wyczerpująco
podał
uzasadnienie
prawne
odrzucenia
oferty
odwołującego, poprzez wskazanie,że podstawętęstanowi przepis art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy Pzp oraz poprzez przywołanie brzmienia treści tegożprzepisu.
O ile jednak zamawiający wyczerpująco podał uzasadnienie prawne odrzucenia
oferty odwołującego, o tyle w ocenie Izby waloru wyczerpującego wżadnym razie nie można
przypisaćuzasadnieniu faktycznemu, które poprzestaje na podaniu postanowienia SIWZ
z którym treśćoferty odwołującego sięjest niezgodna.
Tak wskazana przyczyna odrzucenia oferty odwołującego mogła stanowićpunkt
wyjścia dla wskazania przyczyn szczegółowych eliminacji oferty odwołującego, wżadnym
jednak razie nie mogła tych przyczyn zastąpić.
Zgodnie z przepisem art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp zamawiający ma obowiązek
odrzucićofertę, jeżeli jej treśćnie odpowiada treści SIWZ, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt
3 ustawy Pzp. Taka konstrukcja przepisu każdorazowo wymusza na zamawiającym,
w związku z obowiązkiem podania uzasadnienia faktycznego odrzucenia oferty, o którym
mowa w art. 92 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, wskazania tak treści SIWZ, jak i treści oferty, które
okazały sięze sobąniezgodne, a dodatkowo uzasadnienia, dlaczego niezgodności te nie
KIO 2255/10
mogły zostaćzakwalifikowane do poprawienia w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp
i poprawione.
W „Zawiadomieniu o wyborze oferty najkorzystniejszej i odrzuceniu oferty”
zamawiający nie wskazał treści oferty odwołującego siępozostającej w sprzeczności
z wymogiem.
Skoro uzasadnienia tego zamawiający nie podał na etapie informowania o wynikach
postępowania, ani nawet na etapie postępowania odwoławczego, to uznaćnależy,że
zamawiający nie miał podstaw do odrzucenia oferty odwołującego się.
W konsekwencji Izba uznała także,że zamawiający naruszył przepis art. 89 ust. 1 pkt
2 ustawy Pzp.
Zarzut niezasadnego odrzucenia oferty odwołującego sięz tego powodu,że proces
suszenia nie będzie odbywał sięmetodąbezpośrednio konwekcyjną, bez wymiennika ciepła
potwierdził się.
Postawiony przez zamawiającego wymóg (pkt 6.1.3. „Instalacja suszenia osadu)
dotyczył procesu suszenia, co wynika wprost z jego literalnego brzmienia.
W odpowiedzi na odwołanie zamawiający stwierdził: „Zastosowany przez
Odwołującego wymiennik krzyżowy pełni funkcjępodgrzewacza powietrza zewnętrznego
przed skierowaniem jego do wnętrza suszarni, w którym zachodzi proces suszenia”.
W ocenie Izby powyższe oznacza,że wymiennik krzyżowy pozostaje poza procesem
suszenia, a to przecieżw stosunku do procesu suszenia zamawiający wprowadził swój
wymóg.
W konsekwencji oznacza to także,że odwołujący, stosując wymiennik
w zaoferowanej instalacji, jednak poza objętym zakazem procesem suszenia, nie naruszył
wskazanego postanowienia SIWZ.
Wobec powyższego Izba uznała,że zamawiający niezasadnie odrzucił ofertę
odwołującego się, a w konsekwencjiże zamawiający naruszył przepis art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy Pzp.
Zarzut niezasadnego odrzucenia oferty odwołującego sięz tego powodu,żeśrednica
granulatu dla ilości 95% wagowo osadu wysuszonego nie wynosi 0,5 - 10 mm nie
potwierdził się.
W części 3 SIWZ „Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia: Program Funkcjonalno
- Użytkowy w pkt. 6.1.3. „Instalacja suszenia osadu” zamawiający wprowadził wymóg, abyśrednica granulatu dla ilości 95% wagowo osadu wysuszonego wynosiła od
0,5 do 10 mm (Tabela 11), dodatkowo zastrzegając,że „Granulat musi miećpostać
KIO 2255/10
o wymiarach podanych w tabeli 11, wymiary nie mogąbyćprzekroczone wżadnym
kierunku”.
Z powyższych postanowieńSIWZ wynika niedopuszczalnośćprzekroczenia
wskazanychśrednic w jakimkolwiek zakresie.
W wyjaśnieniach z dnia 27 września 2010 r. (odpowiedźnr 6) odwołujący sięwskazał:
„Cała ilośćosadu wysuszonego opuszczającego suszarniępodlega rozdrobnieniu
w kruszarce. Przy czym praktycznie w procesie tym kruszarka rozdrabnia tylko powstały
granulat o ziarnie większym niż10 mm. (…) Przenośniki odbierające ten osad sątak
usytuowane względem siebie,że najdrobniejsze frakcje sązawracane do recyrkulacji,
a grubsze do silosu.”
W ocenie Izby wystarczającym powodem odrzucenia oferty odwołującego siębyło to,że odwołujący nie wskazał jakiejśrednicy granulat powstaje w procesie kruszenia.
Z wyjaśnieńodwołującego sięwynika jedynie spełnienie przez oferowanąinstalację
wymogu odnośnie górnej granicyśrednicy granulatu, tj. 10 mm.
Brak natomiast - nawet na etapie wyjaśniania treści oferty - danych odnośnie dolnej
granicyśrednicy granulatu, tj. 0,5 mm.
Odwołujący podał,że najdrobniejsze frakcje sązawracane do recyrkulacji, nie
wskazał jednak jakąwielkośćma w tym przypadku na myśli.
Wobec powyższego Izba uznała,że zamawiający zasadnie odrzucił ofertę
odwołującego się.
Zarzut niezasadnego odrzucenia oferty odwołującego sięz tego powodu,że
niezgodnie z wymaganiami zamawiającego obliczył zużycie energii elektrycznej ITPO
potwierdził się.
W „Zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty” w części dotyczącej
uzasadnienia odrzucenia oferty złożonej przez odwołującego sięzamawiający wskazał,że
jednoznacznie określił wymagania dotyczące obliczenia zużycia poszczególnych mediów
czasu pracy SMOO i ITPO przez 7800 godzin/rok oraz,że odwołujący siędla obliczenia
zużycia energii dla ITPO w szczególności dla urządzeńo dużym poborze energii elektrycznej
zastosował współczynnik korygujący (% dobowy czas pracy poszczególnych urządzeń,
np. 80%), przez co istotnie zaniżył parametr ocenny oferty.
Na rozprawie zamawiający nie wskazał nażadne inne postanowienie SIWZ, z którym
treśćoferty odwołującego sięw zakresie obliczenia zużycia energii elektrycznej ITPO byłaby
sprzeczna, poza wskazanym powyżej, tj. „Należy obliczyćzużycie roczne przy założeniu
7800 godzin pracy Stacji Mechanicznego Odwadniania oraz 7800 godzin ITPO w ciągu roku.
KIO 2255/10
Wszystkie podane wartości bilansowe winny byćzgodne z załączonymi do oferty bilansami
energii i masy”.
Zamawiający opracował wzór „Zestawienia kosztów eksploatacyjnych SMOO oraz
ITPO stanowiących podstawęobliczenia kosztów eksploatacji gwarantowanych przez
wykonawcę”, stanowiący załącznik nr 6 do „Instrukcji dla Wykonawców”.
Jednocześnie zamawiający nie opracował wzoru (załącznika) bilansów energii i masy,
ani nie narzucił wykonawcom w tym zakresieżadnych ograniczeń.
Odwołujący sięzłożył w ofercie (str. 171 - 174) „Zestawienie kosztów
eksploatacyjnych SMOO oraz ITPO stanowiących podstawęobliczenia kosztów eksploatacji
gwarantowanych przez wykonawcę”, sporządzone według załącznika nr 6 do „Instrukcji dla
Wykonawców” opracowanego przez zamawiającego.
Izba ustaliła,że ewidentnie odwołujący ujął w „Zestawieniu szczegółowym ITPO -
Media” 7800 godzin pracy poszczególnych mediów (kolumna: „Zużycie roczne wartość
z kolumny (6) z 7800h), co przesądza o konieczności uznania,że w złożonej przez siebie
ofercie odwołujący obliczył zużycie energii elektrycznej ITPO w liczbie godzin zgodnej
zżądaniem zamawiającego.
W ocenie Izby odwołujący sięw istocie skorzystał z niedookreślenia przez
zamawiającego w postanowieniach SIWZ dodatkowych rygorów w zakresie wymaganych
bilansów energii i masy.
Brak wyartykułowania wymogów w tym zakresie skutkuje brakiem możliwości
powoływania sięna nie przez zamawiającego na etapie badania i oceny ofert, bez względu
na fakt,że intencjązamawiającego był zakaz stosowania np. współczynników dobowego
czasu pracy poszczególnych urządzeń.
Wobec powyższego Izba uznała,że zamawiający niezasadnie odrzucił ofertę
odwołującego sięz tego powodu,że ten niezgodnie z wymaganiami zamawiającego obliczył
zużycie energii elektrycznej ITPO.
W konsekwencji Izba uznała także,że zamawiający naruszył przepis art. 89 ust. 1 pkt
2 ustawy Pzp.
Dodatkowo Izba wskazuje,że wywody zamawiającego zawarte w „Odpowiedzi na
odwołanie” w znacznej części zawierały argumentacjęnieadekwatnądo podstawy
odrzucenia
oferty
odwołującego
się
wskazanej
w
„Zawiadomieniu
o
wyborze
najkorzystniejszej oferty”.
KIO 2255/10
Zarzut niezasadnego odrzucenia oferty odwołującego sięz tego powodu,że
zaoferował instalacjęsuszenia będącąrozwiązaniem prototypowym, nie spełniającym
wymagańzamawiającego określonych w SIWZ potwierdził się.
Zamawiający w części 3 SIWZ, w Programie Funkcjonalno - Użytkowym zawarł
szczegółowy opis przedmiotu zamówienia.
W pkt. 5.3. „Ogólne wymogi dotyczące ITPO” tego Programu zamawiający zażądał:
„Zastosowana technologia ITPO, jak i jej poszczególne węzły (elementy) powinny być
sprawdzone w praktyce eksploatacyjnej. Zaproponowane w ofercie urządzenia nie mogąbyć
rozwiązaniami prototypowymi.”
W „Zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty” w części dotyczącej
uzasadnienia odrzucenia oferty złożonej przez odwołującego sięzamawiający wskazał:
„Załączona przez Wykonawcęlista referencyjna firmy Klein z wykazem wykonanych
instalacji do suszenia osadów została przez Zamawiającego sprawdzona pod względem
spełnienia jednocześnie wszystkich warunków określonych w SIWZ (…). W załączonej przez
Wykonawcęliście referencyjnej nie znaleziono obiektów / instalacji do suszenia osadów
spełniającej opisane przez Zamawiającego wymagania technologiczne jednocześnie.
Proponowana przez Wykonawcęinstalacja suszarni jest rozwiązaniem prototypowym”.
W części 1 SIWZ „Instrukcja dla Wykonawców” w pkt. 7.1.2)b) zamawiający postawił
warunek posiadania doświadczenia w realizacji robót budowlanych o charakterze
odpowiadającym przedmiotowi zamówienia (wykonanie w okresie ostatnich 5 lat, a jeżeli
okres prowadzenia działalności jest krótszy - w tym okresie, co najmniej jednej roboty
budowlanej polegającej na budowie, przebudowie lub rozbudowie (modernizacji)
oczyszczalniścieków o wydajności minimum 20 tys. m
3
/d oraz o wartości nie mniejszej niż
10 mln zł netto), na potwierdzenie którego wykonawcy mieli przedstawićwykaz wykonanych
robót budowlanych sporządzony według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do „Instrukcji”
oraz dokumenty potwierdzające,że roboty te zostały wykonane zgodnie z zasadami sztuki
budowlanej i prawidłowo ukończone.
W złożonej przez siebie ofercie (str. 26) odwołujący sięzłożył wykaz wykonanych
robót budowlanych sporządzony według wzoru stanowiącego załącznik nr 4.
Z powyższych ustaleńIzby wynika,że:
1. podstawąweryfikacji prototypowego albo nie charakteru oferowanego przez
odwołującego sięrozwiązania stanowił dla zamawiającego wykaz wykonanych robót
budowlanych,
2. wykaz wykonanych robót budowlanych stanowićmiał podstawęweryfikacji warunku
posiadania doświadczenia w realizacji robót budowlanych o charakterze
odpowiadającym przedmiotowi zamówienia.
KIO 2255/10
Skoro zatem do weryfikacji charakteru oferowanego rozwiązania (prototypowe albo
nie) zamawiający posłużył siędokumentem, którego zażądał w celu weryfikacji jednego
z warunków udziału w postępowaniu, a jednocześnie brak w postanowieniach SIWZ
odrębnego wskazania,że wykaz wykonanych robót budowlanych będzie służył także
weryfikacji charakteru oferowanego rozwiązania, to uznaćnależy,że zamawiający w sposób,
którego nie dopuścił w SIWZ dokonał oceny oferty odwołującego się.
Izba zwraca uwagę,że wobec opisanego sposobu oceny spełnienia warunku
(wykazanie 1 roboty budowlanej), a jednocześnie braku po stronie odwołującego sięwiedzy,że wykaz robót budowlanych będzie służyćrównieżinnemu celowi niżweryfikacji
postawionego przez zamawiającego warunku udziału w postępowaniu, odwołujący nie
musiał (zatem mógł nie byćzainteresowany) ujmowaćw wykazie większąliczbęrobót
budowlanych polegających na budowie, przebudowie lub rozbudowie (modernizacji)
oczyszczalniścieków, niżjedna, tj. wystarczająca do wykazania spełnienia warunku.
Wświetle przywołanych postanowieńSIWZ, braku odrębnych postanowieńSIWZ,
które przewidywałyby prawo zamawiającego do weryfikacji charakteru oferowanego
rozwiązania na podstawie wykazu wykonanych robót budowlanych oraz wskazanego przez
zamawiającego uzasadnienia odrzucenia oferty odwołującego sięIzba uznała,że
zamawiający niezasadnie odrzucił ofertęodwołującego sięz tego powodu,że ten zaoferował
instalacjęsuszenia będącąrozwiązaniem prototypowym, nie spełniającym wymagań
zamawiającego określonych w SIWZ.śądanie przez zamawiającego dodatkowej listy referencyjnej w wezwaniu z dnia
20 września 2010 r. - wobec spełnienia przez odwołującego sięwarunku w zakresie
doświadczenia było niedopuszczalne.
W konsekwencji Izba uznała także,że zamawiający naruszył przepis art. 89 ust. 1 pkt
2 ustawy Pzp.
Zarzut niezasadnego odrzucenia oferty odwołującego sięz tego powodu,że
odwołujący siędokonał niedopuszczalnej zmiany w treści oferty potwierdził się.
W „Zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty” zamawiający podał,że
odwołujący sięw schemacie technologicznym będącym częściąintegralnąoferty zaznaczył
dwa wentylatory (przed i za krzyżowym wymiennikiem ciepła), zaśw wyniku wezwania go do
złożenia wyjaśnień(wobec nie ujęcia tych wentylatorów w wykazie - bilansie mocy
elektrycznej i zużycia energii elektrycznej ITPO) odwołujący sięstwierdził,że nastąpiła
pomyłka w treści schematu technologicznego i zaznaczone na schemacie wentylatory nie
będądostarczone i zainstalowane w proponowanej suszarni.
Zamawiający wyjaśnienie to uznał za niedopuszczalnązmianętreści oferty.
KIO 2255/10
Izba wskazuje,że ustawodawca gwarantuje zamawiającemu niezmiennośćtreści
ofert złożonych przez wykonawców po upływie terminu ich złożenia, poprzez:
1. wprowadzenie dla wykonawców prawa do zmiany oferty (a nawet jej
wycofania) jedynie przed upływem terminu składania ofert (art. 84 ust. 1
ustawy Pzp),
2. wprowadzenia tak dla zamawiającego, jak i wykonawcy zakazu prowadzenia
w toku badania i oceny ofert negocjacji dotyczących złożonej oferty oraz
dokonywania jakichkolwiek zmian w jej treści (art. 87 ust. 1 ustawy Pzp)
3. wprowadzenie jedynie dla zamawiającego prawa, a jednocześnie obowiązku
dokonywania poprawek w ofertach w okolicznościach ustawowo wskazanych
(art. 87 ust. 2 ustawy Pzp).
Przywołane regulacje Prawa zamówieńpublicznych jednoznacznie wskazująna
niedopuszczalnośćsamodzielnego ingerowania przez wykonawcęw treśćzłożonej przez
niego oferty po upływie terminu składania ofert, co przesądza także o nieskuteczności
jakichkolwiek prób ze strony wykonawcy w tym zakresie.
Ingerencja ta jest dopuszczalna (jednocześnie konieczna) jedynie ze strony
zamawiającego w przypadkach, o których mowa w art. 87 ust. 2 ustawy Pzp.
Innymi słowy, przyjmując nawet,że złożone przez odwołującego wyjaśnienia były
próbązmiany treści oferty po upływie terminu składania ofert (co jest wątpliwe choćby z tego
względu,że odwołujący domagał się, aby to właśnie zamawiający zaingerował w treśćjego
oferty na podstawie przepisu art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp).
Innymi słowy w przedmiotowym postępowaniu nie doszło do zmiany treści oferty
odwołującego się, ponieważbez udziału zamawiającego nie ma prawnej możliwości
dokonania skutecznej zmiany treści oferty.
Próba dokonania zmiany treści oferty przez wykonawcępo upływie terminu składania
ofert nie ma znaczenia i nie może stanowićpodstawy do odrzucenia oferty.
Wobec powyższego Izba uznała,że zamawiający naruszył przepis art. 89 ust. 1 pkt 1
ustawy Pzp.
Zarzut zaniechania przez zamawiającego poprawienia w ofercie odwołującego się
omyłki polegającej na niezgodności oferty z SIWZ, niepowodującej istotnych zmian w treści
oferty nie potwierdził się.
Bezsporny między stronami był fakt,że odwołujący sięna schemacie
technologicznym ITPO zaznaczył dwa wentylatory, przed i za krzyżowym wymiennikiem
ciepła.
KIO 2255/10
Odwołujący siędomagał sięich wykreślenia, twierdzącże nie spowoduje to istotnej
ingerencji w treśćjego oferty.
W ocenie Izby jednak to, czy zmiana taka byłaby dla treści oferty istotne istotna, czy
teżnie jest w obowiązującym stanie prawnym bez znaczenia.
Izba wskazuje,że przepis art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp nakłada na zamawiającego
obowiązek poprawienia w ofercie omyłki, ale jedynie wówczas, gdy omyłka ta polega na
niezgodności oferty z SIWZ.
Odwołujący sięsformułował zarzut zaniechania przez zamawiającego poprawienia
w ofercie odwołującego sięomyłki polegającej na niezgodności treści oferty z SIWZ, nie
wskazując jednakżadnego postanowienia SIWZ, z którym treśćoferty odwołującego się
pozostaje w sprzeczności.
Brak w SIWZ wskazania przez zamawiającego, jakąliczbęwentylatorów wykonawca
ma obowiązek zastosowaćw oferowanym rozwiązaniu (jaka jest „prawidłowa - wzorcowa”
liczba wentylatorów), wobec brzemienia przepisu art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, przesądza
o niemożności jego zastosowania w przypadku odwołującego się, czyniąc jednocześnie
rozważania na temat istotności poprawki bezprzedmiotowymi.
Oferta odwołującego siępozostaje co najwyżej sprzeczna wewnętrznie, nie pozostaje
natomiast w sprzeczności - w zakresie liczby przewidzianych wentylatorów - sprzeczna
z jakimkolwiek postanowieniem SIWZ.
Wobec powyższego Izba uznała,że zamawiający nie miał podstaw do poprawienia
oferty odwołującego sięw trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp.
Ze względu na fakt,że jedynie niektóre z podniesionych przez odwołującego się
zarzutów potwierdziły się, co jednocześnie oznacza istnienie podstaw do odrzucenia oferty
odwołującego sięIzba oddaliła odwołanie.
Biorąc powyższe pod uwagęIzba, na podstawie przepisu art. 192 ust. 1 zdanie
pierwsze ustawy Pzp, orzekła jak w sentencji.
O kosztach Izba orzekła na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp.
Przewodniczący:
.……………………
Członkowie:
………………………
………………………
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia: K.T.S. Elpom S.A., ul. Pruszkowska 24,
15-830 Nadarzyn (lider) oraz Hydrobudowa Gdańsk S.A., ul. Grunwaldzka 135,
80-264 Gdańsk
KIO 2255/10
i nakazuje zaliczyćna rzecz Urzędu ZamówieńPublicznych wpis w wysokości
20 000
zł 00 gr (słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) uiszczony
przez
wykonawców
wspólnie
ubiegających
się
o
udzielenie
zamówienia:
K.T.S. Elpom S.A., ul. Pruszkowska 24, 15-830 Nadarzyn (lider) oraz Hydrobudowa
Gdańsk S.A., ul. Grunwaldzka 135, 80-264 Gdańsk stanowiący koszty postępowania
odwoławczego.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do Sądu Okręgowego w Toruniu.
Przewodniczący:
………………………
Członkowie:
………………………
………………………
U Z A S A D N I E N I E
KIO 2255/10
do wyroku z dnia 2 listopada 2010 r. o sygn. akt: KIO 2255/10
W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na „Modernizacjęgospodarki
osadowej w Centralnej OczyszczalniŚcieków (budowa systemu termicznej przeróbki
osadów)” prowadzonym przez zamawiającego - Toruńskie Wodociągi Sp. z o.o. wykonawcy
wspólnie ubiegający sięo udzielenie zamówienia: K.T.S. Elpom S.A. oraz Hydrobudowa
Gdańsk S.A. (dalej „odwołujący”) złożył wobec odrzucenia oferty odwołującego się,
podnosząc następujące zarzuty:
1. naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) (dalej „ustawa Pzp”)
wyrażające sięw jego błędnym zastosowaniu w sytuacji, gdy treśćoferty
odwołującego się, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, odpowiada treści
specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej „SIWZ"),
2. naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp wyrażające sięjego błędnym zastosowaniu
w sytuacji, gdy oferta odwołującego sięjest zgodna z ustawąPzp,
3. naruszenia art. 87 ust. 1 pkt 3 ustawy Pzp wyrażające sięw zaniechaniu poprawienia
w ofercie odwołującego sięomyłki polegającej na niezgodności oferty z SIWZ,
niepowodującej istotnych zmian w treści oferty.
Odwołujący sięwniósł o:
1. uwzględnienie odwołania,
2. unieważnienie decyzji zamawiającego o odrzuceniu oferty odwołującego się,
3. nakazanie zamawiającemu dokonania poprawienia w ofercie odwołującego, w trybie
art. 87 ust. 2 pkt 3) ustawy Pzp, omyłki polegającej na omyłkowym przedstawieniu
w schemacie technologicznym Instalacji Termicznej Przeróbki Odpadów dwóch
wentylatorów, ewentualnie nakazanie zamawiającemu przyjęcia oferty odwołującego
siępo uwzględnieniu wyjaśnieńz dnia 27.09.2010 r. (odpowiedźna pytanie nr 8) bez
dokonywania w niej korekty, jako nie obejmującej dwóch wentylatorów przed i za
krzyżowym wymiennikiem ciepła,
4. nakazanie zamawiającemu powtórzenia czynności badania i oceny ofert z udziałem
oferty odwołującego się.
Odnośnie zarzutu niezgodności treści oferty odwołującego sięz wymogami III części
SIWZ Programu Funkcjonalno - Użytkowego (punkt 6.1.3.) o brzmieniu: „Ze względów
bezpieczeństwa suszarka wyposażona zostanie w system zraszaczy. Ponadto zarówno
w suszarce, jak i w układzie recyrkulacji osadu należy mierzyćstężenie CO i CO
2
i pyłu".„Instalacja suszenia osadu musi posiadaćzabezpieczenia przeciwwybuchowe
KIO 2255/10
zgodnie z DyrektywąATEX 94/9/WE (lub równoważną) w każdym momencie pracy instalacji:
w czasie normalnej pracy, w czasie uruchamiania instalacji, w czasie zatrzymywania,
w czasie awaryjnego wyłączania" odwołujący siępodał,że według zamawiającego
oferowane przez niego rozwiązanie nie obejmuje pomiaru CO i CO
2
zarówno w suszarce, jak
i w układzie recyrkulacji, a nadto iżwykonawca / producent nie przeprowadzi oceny ryzyka
włączając w to ryzyko wybuchu oraz klasyfikacji obszarów niebezpiecznych zgodnie
z dyrektywąATEX 94/9/WE.
Wskazał, iżw złożonej ofercie (pkt 4 pkt 3 formularza oferty) złożył jednoznaczne
oświadczenie, iż„gwarantuje wykonanie całości zamówienia zgodnie z treściąSIWZ,
wyjaśnieńdo SIWZ oraz jej modyfikacji", a także,że w odpowiedzi na pytanie
zamawiającego (pismo L. dz. 1235/09/2010) wyjaśnił: „(...) cały system bezpieczeństwa
pracy suszami oparty jest na pomiarze zawartości pyłu w powietrzu odlotowym i kontroli
temperatury powietrza odlotowego..." oraz „(...) nażyczenie klienta będzie wykonany pomiar
stężenia CO
2
i CO."
Przypomniał,że wyjaśnił równieżzamawiającemu,że zdaniem producenta suszarni
tj. firmy Klein opisany w SIWZ system zabezpieczenia przeciwwybuchowego w oparciu
o pomiary stężenia CO i C0
2
jest mało precyzyjny i nie gwarantuje bezpieczeństwa pracy
suszami. Podał,że w oferowanej przez odwołującego sięsuszami doprowadzenie energii
termicznej potrzebnej do prawidłowego przebiegu procesu suszenia jest realizowane przy
pomocy spalania gazu lub oleju opałowego w strumieniu powietrza obiegowego suszarni,
zaśproduktami spalania tych nośników energii sąwłaśnie CO
2
iśladowe ilości CO,
w związku z czym wymóg zabezpieczenia prowadzenia procesu suszenia w oparciu
o pomiary stężenia CO i C0
2
, które występująw różnym stężeniu podczas normalnej
eksploatacji suszami, jest z punktu widzenia logiki nieuzasadniony. Nie oznacza to jednak -
zdaniem odwołującego się- iżoferta odwołującego siętych pomiarów nie uwzględnia.
Odnośnie niezgodności treści oferty odwołującego sięz treściąIII części SIWZ
Programu Funkcjonalno - Użytkowego (punkt 6.1.3.) w zakresie:
1. rozwiązanie oferowane przez odwołującego sięnie pozwala na ominięcie fazy
kleistej,
2. oferowana instalacja nie ma automatycznego sterowania ilościąrecyrkulowanego
granulatu,
3. nie zapewnia minimalnej zawartości suchej masy na wyjściu 90 %
odwołujący podał,że w pkt. 6.1.3. PFU zamawiający wskazał, iż: „(...) należy zastosować
suszarniętaśmowąniskotemperaturowąlubśredniotemperaturowąo temperaturze suszenia
do 130° C, musi byćzastosowana skuteczna metoda ominięcia fazy kleistej. Zamawiający
preferuje metodępolegającąna recyrkulacji części osadu wysuszonego."
KIO 2255/10
Odwołujący sięstwierdził,że przedstawił w ofercie skutecznąmetodęominięcia fazy
kleistej opartąna zastosowaniu recyrkulacji osadu wysuszonego do osadu odwodnionego,
wyjaśniając,że takątechnologięprzedstawia schemat technologiczny i opis procesu
suszenia. Podniósł,że zaproponował zawracanie części osadu wysuszonego do osadu
odwodnionego i przed podaniem na górnątaśmęsuszami dokładne wymieszanie tych dwu
strumieni w mieszarce dwuwałowej. Przypomniał,że w dodatkowych wyjaśnieniach
(w odpowiedzi na pytanie 4 z dnia 20.09.2010 r.) wskazał, iżoferowana technologia
umożliwia domieszywania osadu wysuszonego do osadu odwodnionego w dośćszerokim
zakresie tzn. do uzyskania zawartości s.m. w osadzie podawanym na suszarnięnawet
w granicach do 65 %.
Powołał siętakże na odpowiedźna pytanie zamawiającego (pismo L.dz.
1235/09/2010): „ (…) W suszarni Kleina wystarczająca dla prawidłowego przebiegu suszenia
jest zawartośćs.m. w osadzie wprowadzanym do suszami na poziomie około 40%..." oraz
„(...) Zawartośćs.m. osadu recyrkulowanego może w proponowanej technologii zostać
zwiększona nawet do uzyskania zawartości s.m. w osadzie wymieszanym w przedziale
40 - 65 %".
Odwołujący siępodkreślił, iżwżadnym zapisie SIWZ zamawiający nie wskazał
wg jakiej zawartości suchej masy jest możliwe ominięcie wg niego fazy kleistej, określił
natomiast w PFU, iż„(...) Generalna koncepcja budowy ITPO opiera sięna dwóch
podstawowych założeniach wpływających w zasadniczy sposób na koszty eksploatacji
obiektu:
•
jak najmniejsze zużycie energii zewnętrznej
•
Wykonawca zaprojektuje proces suszenia w taki sposób, aby termiczne
przekształcenie osadów zachodziło w sposób maksymalnie efektywny."
Wobec powyższego odwołujący sięstwierdził, iżtreśćSIWZ wyraźnie wskazuje na
wykonawcę, jako podmiot, który winien dobraćmetodęosuszenia fazy kleistej, byleby
umożliwiała ona ominięcie fazy kleistej.
W ocenie odwołującego sięnajbardziej efektywne i energooszczędne jest
prowadzenie procesu suszenia pozwalające na ominiecie fazy kleistej przy zawartości s.m.
około 40% i tak teżzostała przedstawiona oferta.
Odwołujący siępodniósł, iżwżadnym zapisie SIWZ nie określono wymogu, aby
oferowana instalacja miała automatyczne sterowania ilościąrecylkulowanego granulatu.
Tymczasem zamawiający - wskazał odwołujący - stwierdził w uzasadnieniu odrzucenia
oferty, „że zgodnie z wymaganiami [... ] opisanymi szczegółowo w SIWZ, przy zmianie
zawartości suchej masy po wirówkach (SMOO) suszarnia powinna siędostosować
automatycznie, a nie manualnie przy ingerencji obsługi."
KIO 2255/10
Dodał,że zamawiający nie przytoczyłżadnego zapisu SIWZ, w którym taki wymóg
miałby sięznajdować.
Oświadczył,że zaoferowane przez niego rozwiązanie nie obejmuje automatycznej
regulacji ilości osadu recyrkulowanego, bo nie ma na rynku systemu ciągłego pomiaru
zawartości s.m. w osadzie odwodnionym.
Odwołujący siępodał,że zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia jego oferty
stwierdził: „Z treści oferty oraz wyjaśnieńwynika, iż[... ] mieszanina na wejściu nie ma 40 %
suchej masy, a granulat na wyjściu nie ma 90 % suchej masy, co oznacza, iżbrak jest
spełnienia warunków SIWZ [...]".
Odwołujący podniósł,że zamawiający nie wskazał, w której części oferty lub
wyjaśnieńodwołujący sięnie przyjął warunku zapewnia minimalnej zawartości suchej masy
na wyjściu 90 %.
Podniósł także,że w udzielonej odpowiedzi na pytanie 4 z dnia 20.09.2010 r.
odwołujący sięwyjaśnił,że „oferowana suszarnia zawsze utrzymuje na wyjściu
gwarantowanązawartośćs.m." Odwołujący sięoświadczył,że podtrzymuje, iżoferowana
przez niego instalacja zapewnia minimalnązawartości suchej masy na wyjściu na poziomie
90 %.
Odnośnie zarzutu, iżtreśćoferty odwołującego sięnie odpowiada wymogowi
pkt 6.1.3. PFU o brzmieniu: „...Proces suszenia będzie odbywał sięmetodąbezpośrednio
konwekcyjną, to oznacza,że ciepło do procesu suszenia przekazywane będzie
bezpośrednio z paleniska spalającego gaz ziemny, awaryjnie olej opałowy lub biogaz, bez
wymiennika ciepła...." odwołujący sięwskazał,że na schemacie technologicznym pokazane
jest spalanie nośników energii pierwotnej (gaz ziemny, biogaz lub olej opałowy) w części
strumienia powietrza obiegowego. Wyjaśnił,że w oferowanej przez niego instalacji jest tylko
jeden wymiennik krzyżowy do odzysku ciepła z powietrza odlotowego i przekazania go do
powietrzaświeżego doprowadzanego do suszarni, który ma za zadanie zmniejszenie
zapotrzebowania na energiętermicznąniezbędnądla prawidłowego przebiegu procesu
suszenia osadów. Jednak w złożonej ofercie - stwierdził odwołujący się- jest przewidziane
bezpośrednie spalanie nośników energii pierwotnej w części strumienia powietrza
obiegowego.
Stwierdził,że jego oferta przedstawia proces suszenia metodąbezpośrednio
konwekcyjną, t.j. ciepło do procesu suszenia przekazywane będzie bezpośrednio z paleniska
spalającego gaz ziemny, awaryjnie olej opałowy lub biogaz, bez wymiennika ciepła.
Odnośnie zarzutu, iżtreśćoferty odwołującego sięnie odpowiada wymogowi PFU
pkt 6.1.3: „Granulat musi miećpostaćo wymiarach podanych w tabeli 11, wymiary nie mogą
KIO 2255/10
byćprzekroczone wżadnym kierunku." „Średnica granulatu dla ilości 95% wagowo osadu
wysuszonego 0,5 - 10 mm" odwołujący uznał wymagane wymiary granulatu określone
zostały dla ilości 95% wagowo osadu wysuszonego. Mogąbyćzatem przekroczone poniżej
5 mm i powyże10 mm, pod warunkiem,że łączne przekroczenie wagowe nie będzie większe
niż5%.
Zdaniem odwołującego sięzamawiający wprowadza pojęcie pyłu, traktując pył jako
granulat zbliżony do wymiaru 0,5 mm. Odwołujący sięstwierdził,że z uzasadnienia
odrzucenia oferty wynika, iżzamawiający dopuszcza w SIWZ, aby powstały w procesie
granulat miał nawet 95% zawartości tego pyłu pod warunkiem,że zostanie zastosowane sito
i pył zostanie oddzielony od reszty granulatu, co wedle odwołującego sięoznacza,że
zamawiający nie rozumie rozwiązania oferowanego przez odwołującego się. Odwołujący
uznał,że problem nie tkwi w oddzieleniu pyłu od granulatu, tylko w zastosowaniu takiej
technologii kruszenia i zastosowanych przenośników, by pył nie powstał. Wyjaśnił,że
oferowana przez niego rozdrabniarka osadu i specjalna konfiguracja przenośników do
odbioru osadu dla potrzeb recyrkulacji w stosunku do przenośnika odprowadzającego osad
do silosu gwarantuje uzyskanie wymaganej wielkości granulatu.
W ocenie odwołującego oferowane przez niego rozwiązanie gwarantuje wymaganąśrednicęgranulatu dla ilości 95% wagowo osadu 0,5-10 mm.
Dodatkowo odwołujący podniósł,że brak zapisów w SIWZ o wymogu stosowania sita,
co oznacza, iżbrak jest podstaw do podnoszenia powyższego jako argumentu
przemawiającego za niezgodnościątreści oferty z treściąSIWZ.
Odnośnie zarzutu, iżzaproponowana przez odwołującego sięinstalacja suszenia jest
rozwiązaniem prototypowym, nie spełniającym wymagańzamawiającego określonych
w SIWZ - PFU 6.1.3. odwołujący wskazał,że zamawiający w SIWZ - PFU strona 164 pkt 14
zapisał: „14) Zastosowana technologia ITPO jak i jej poszczególne węzły (elementy) powinny
byćsprawdzone w praktyce eksploatacyjnej. Zaproponowane w ofercie urządzenia nie mogą
byćrozwiązaniami prototypowymi."
Zdaniem odwołującego sięw uzasadnieniu odrzucenia oferty zamawiający wybiórczo
przywołuje tylko drugie zdanie z cytowanego wyżej wymogu i stwierdza na tej podstawie,że
oferowana instalacja nie spełnia określonych w SIWZ wymogów, bo nie ma w liście
referencyjnej suszarni, która jednocześnie spełniałaby wszystkie określone w piśmie
o odrzuceniu ofert wymogi.
Odwołujący stwierdził,że z przywołanego zapisu SIWZ nie wynika, iżzakaz
oferowania
urządzeń
prototypowych
odnosić
należy
do
wszystkich
wymagań
technologicznych branych łącznie (traktowanych jako jedno urządzenie). Dodał,że wymóg
taki byłby nierealny do spełnienia, gdyżnie ma instalacji identycznych i można by było dojść
KIO 2255/10
do wniosku, iżkażda instalacja (mimo, iżoparta na sprawdzonych w praktyce elementach)
jest rozwiązaniem prototypowym.
W ocenie odwołującego zaoferowanie sprawdzonych w praktyce urządzeńnie może
byćodbierane przez zamawiającego jako zaoferowanie prototypowej technologii ITPO skoro
każde z oferowanych przez odwołującego sięurządzeńsprawdziło sięw praktyce
i funkcjonuje w wielu miejscach naświecie.
Podał,że wykonane przez Klein i pracujące na oczyszczalniach suszarnie suszą
osady odwodnione:
•
rozkładane przy pomocy przenośnikaślimakowego, przy pomocy układu pompowego
(dystrybutora) z recyrkulacjąosadu lub bez recyrkulacji,
•
osady przefermentowane lub ustabilizowane tlenowo,
•
do suszenia wykorzystywane jest ciepło doprowadzone do powietrza obiegowego
poprzez spalanie w nim różnych nośników energii lub pośrednio poprzez wymienniki
ciepła,
•
wszystkie wykonane suszarnie mająmożliwośćsuszenia osadów do 90 % s.m.,
•
na różnych suszarniach ominięcie fazy kleistej realizowane jest w różny sposób,
między innymi teżprzez oferowanątu recyrkulacjęosadu wysuszonego,
•
suszenie osadów na większości suszami Kleina odbywa sięw temperaturze do
130°C (sąsuszarnie gdzie wykorzystuje sięistniejące na oczyszczalni ciepło
odpadowe i pracująone wtedy przy temperaturach możliwych do uzyskania z tego
ciepła odpadowego).
Odnośnie błędnego obliczenia zużycia energii elektrycznej ITPO odwołujący podał,że dla celów oceny kosztów eksploatacyjnych Stacji Mechanicznego Odwadniania Osadów
i Instalacji Termicznej Przeróbki Osadów, zamawiający przygotował do wypełnienia załącznik
nr 6. Wskazał,że zgodnie z wymogami SIWZ w przygotowanym zestawieniu ocenie podlega
tylko wartośćsumarycznego zapotrzebowania na energięelektrycznąbędąca sumą
z wartości jednostkowych podanych dla poszczególnych napędów w ostatniej kolumnie tego
zestawienia.
Odwołujący wyjaśnił,że sposób wyliczenia zużycia energii dla instalacji SMOO i ITPO
jest różny ze względu na specyfikępracy powyższych instalacji tzn. specyfikępracy
poszczególnych urządzeńinstalacji. W instalacji ITPO, przy zastosowanym przez
odwołującego typie suszarki częśćurządzeńpracuje w sposób ciągły, częśćurządzeń
pracuje w sposób ciągły, ale z płynnąregulacjąmocy realizowanąprzy pomocy falowników,
pozostałe urządzenia załączane sąi kontrolowane w sposób sekwencyjny przez automatykę
suszarki, co zostało określone przez dostawcękompletnego urządzenia tj. firmęKLEIN
i wykazane w załączonej tabeli oraz opisie technologii suszenia.
KIO 2255/10
Odwołujący podniósł,że zżadnego zapisu SIWZ nie wynika, iżodwołujący sięmiał
obowiązek zastosować„to samo podejście dla obliczenia zużycie energii elektrycznej dla
SMOO i ITPO".
Odwołujący sięstwierdził,że nie mógł przedstawićinnego rodzaju kalkulacji, gdyż
byłaby ona nieprawdziwa i niezgodna z rzeczywistym zapotrzebowaniem na energię
oferowanej instalacji, zaśwynikiem podanych wartości w załączonej do oferty tabeli jest
rzeczywiste godzinowe zużycie energii elektrycznej, które wynosi 138,62 kW/h, która to
wartośćzostała przeniesiona do zestawienia kosztów ITPO i przemnożona zgodnie
z wymaganiami SIWZ przez 7800.
Odnośnie dokonania przez odwołującego sięniedopuszczalnej zmiany w treści oferty
z powołaniem sięna przepis art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp odwołujący siępodniósł, iż
zamawiający błędnie interpretuje art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp.
Wskazał, iżw doktrynie nie budzi wątpliwości fakt,że pojęcie „ustawa" użyte w art. 89
ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp odnosi siędo przepisów ustawy - Prawo zamówieńpublicznych, co
nie tylko odpowiada zasadom techniki prawodawczej, ale teżznajduje uzasadnienie wprost
w treści przepisów ustawy Pzp, używających konsekwentnie pojęcia „ustawa" wyłącznie
w odniesieniu do ustawy.
Wobec tego - zdaniem odwołującego się- odrzucenie oferty na podstawie art. 89
ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp wymaga wskazania konkretnej normy Prawa zamówieńpublicznych,
z którąoferta złożona w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego jest niezgodna,
czego zamawiający nie uczynił.
Odwołujący sięstwierdził,że nie miał możliwości, aby zmienićtreśćswojej oferty po
upływie terminu składania ofert, ponieważpodmiotem upoważnionym do wprowadzania
takich zmian jest tylko zamawiający i to w granicach wyznaczonych przez art. 87 ust. 1a i 2
ustawy Pzp.
Odnośnie zaniechania przez zamawiającego poprawienia w ofercie odwołującego się
omyłki polegającej na niezgodności oferty z SIWZ, niepowodującej istotnych zmian w treści
oferty odwołujący siępodał, iżzamawiający w uzasadnieniu odrzucenia jego oferty
poinformował, iżodwołujący w schemacie technologicznym ITPO zaznaczył dwa
wentylatory, przed i za krzyżowym wymiennikiem ciepła, jednocześnie zauważając, iż
wentylatory te nie zostały uwzględnione w ofercie, w bilansie mocy elektrycznej i zużyciu
energii elektrycznej ITPO.
Odwołujący
stwierdził,
iż
wątpliwość
powyższą
wyjaśnił
zamawiającemu
potwierdzając, iżwentylatory pojawiły sięw złożonym wraz z ofertąschemacie
technologicznym omyłkowo.
KIO 2255/10
Odwołujący wskazał, iżzgodnie z art. 65 § 1 Kodeksu cywilnego „oświadczenie woli
należy tak tłumaczyć, jak tego wymagająze względu na okoliczności, w których złożone
zostało, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje”.
Podniósł,że analiza całej oferty odwołującego sięprowadzi do wniosku, iż
wentylatory pokazane w schemacie nie sąobjęte oświadczeniem woli odwołującego się, co
potwierdza w szczególności brak ich ujęcia w opisie technologicznym instalacji Termicznej
Przeróbki Osadów:
• Pkt „Opis działania instalacji do suszenia osadów typu Pro - Dry 2/5 II" (str. 69-74) jest:
w punkcie „Obróbka powietrza odlotowego"
Częśćpowietrza z oparami jest odsysana z suszarni poprzez wymiennik krzyżowy, skruber,
płuczkękwaśnąi płuczkęzasadowąza pomocąwentylatora powietrza odlotowego
i przetłaczana przez biofiltr do atmosfery.
w punkcie "Eksploatacja suszarni"
Proces suszenia osadu prowadzony jest przy podciśnieniu …
Podciśnienie uzyskuje siędzięki pracy wentylatora powietrza odlotowego.
Specyfikacja Pm - Dry 2/5 str. 76 - 97
W wykazie urządzeńnie występująwentylatory przed i za wymiennikiem krzyżowym.
Bilans masy elektrycznej i zużycie energii elektrycznej ITPO:
- nie występująwentylatory przed i za wymiennikiem krzyżowym.
W podsumowaniu odwołujący sięstwierdził,że w opisie działania technologii
suszami, specyfikacji urządzeńsuszarni, ani bilansie mocy elektrycznej nie występują
wentylatory przed i za wymiennikiem krzyżowym, a jedynym miejscem w ofercie, gdzie
zostały one pokazane jest schemat technologiczny ITPO.
Wskazał, iżdotychczasowy dorobek doktryny pozwala na przyjęcie następujących
warunków poprawiania omyłek na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp:
1. stwierdzona omyłka musi polegaćna niezgodności oferty z SIWZ,
2. omyłka nie może powodowaćistotnych zmian w treści oferty.
Powołał sięna wyrok KIO z dnia 10 czerwca 2009 r. o sygn. akt: KIO/UZP 691/09,
wyrok KIO z dnia 5 sierpnia 2009 r. o sygn. akt: KIO/UZP 959/09, wyrok KIO z dnia
24 listopada 2009 r. o sygn. akt: KIO/UZP 1425/09, KIO/UZP 1426/09, a także wyrok Sądu
Okręgowego w Krakowie z dnia 23 kwietnia 2009 r. o sygn. akt: XII Ga 102/09.
W ocenie odwołującego nie może budzićwątpliwości, iżpoprawienie omyłki
polegającej na podaniu w schemacie technologicznym ITPO wentylatorów, poprzez np. ich
wykreślenie, nie ingeruje w sposób istotny w treśćoferty, ponieważkorekta taka nie zmienia
ani zakresu oferty (zakres oferty bez wentylatorów wynika przecieżz analizy całej oferty,
w szczególności z opisu technologicznego), ani ceny ofertowej lub innych istotnych
KIO 2255/10
zobowiązańodwołującego siędotyczących realizacji przyszłej umowy w sprawie zamówienia
publicznego.
Odwołujący sięjest zdania, iżdopuszczalnym rozwiązaniem byłoby równieżprzyjęcie
przez zamawiającego oferty odwołującego siępo uwzględnieniu wyjaśnieńz dnia
27.09.2010 r. (odpowiedźna pytanie nr 8) bez dokonywania w niej jakiejkolwiek korekty, jako
nie obejmującej dwóch wentylatorów przed i za krzyżowym wymiennikiem ciepła.
Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz stanowisk stron oraz
przystępującego, zaprezentowanych w toku rozprawy Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Izba ustaliła,że odwołujący sięma interes w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia,
ponieważpotwierdzenie sięzarzutów odwołania doprowadziłoby do przywrócenia oferty
odwołującego sięi poddania jej ocenie, co ze względu na przewidziane przez
zamawiającego kryteria oceny ofert i zaoferowane przez odwołującego warunki realizacji
zamówienia oznacza,że odwołujący miałby szansęna uzyskanie przedmiotowego
zamówienia i związanego z jego realizacjązysku.
Izba zaliczyła w poczet materiału dowodowego i przeprowadziła dowód
z następujących dokumentów:
1. Specyfikacji istotnych warunków zamówienia opracowanej przez zamawiającego
w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego (SIWZ),
2. oferty odwołującego,
3. wezwania do uzupełnienia dokumentów z dnia 20 września 2010 r. (pismo:
TFS/JRP/447/MM/KGz/AJ/2010),
4. pisma odwołującego z dnia 27 września 2010 r. wraz załącznikami stanowiącymi
odpowiedźna w/w wezwanie (L.dz. 1235/09/2010),
5. „Zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty” z dnia 8 października 2010 r.,
informującego w szczególności o odrzuceniu oferty odwołującego się(pismo:
TFS/JRPII/AJ/MM/476/2010),
6. odwołania z dnia 15 października 2010 r. wraz z załącznikami,
7. odpowiedzi na odwołanie z dnia 26 października 2010 r.,
8. Pisma procesowego przystępującego z dnia 27 października 2010 r.,
9. Pisma Wodociągów Miejskich w Radomiu Sp. z o.o. z dnia 25 października 2010 r.
złożonego przez przystępującego na rozprawie.
KIO 2255/10
Zarzut niezgodności treści oferty odwołującego sięz wymogami części 3 SIWZ
„Programu Funkcjonalno - Użytkowego” pkt 6.1.3. w brzmieniu: „Ze względów
bezpieczeństwa suszarka wyposażona zostanie w system zraszaczy. Ponadto zarówno
w suszarce, jak i w układzie recyrkulacji osadu należy mierzyćstężenie CO, CO
2
i pyłu".
„Instalacja suszenia osadu musi posiadaćzabezpieczenia przeciwwybuchowe zgodnie
z DyrektywąATEX 94/9/WE (lub równoważną) w każdym momencie pracy instalacji:
w czasie normalnej pracy, w czasie uruchamiania instalacji, w czasie zatrzymywania,
w czasie awaryjnego wyłączania." nie potwierdził się.
Bez wątpienia z literalnego brzmienia wskazanych powyżej wymogów jednoznacznie
wynika „gdzie” i „co” należy mierzyć, tj.
•
obowiązek pomiarów dotyczy zarówno suszarki, jak i układu recyrkulacji,
•
pomiarami należało objąć: CO, CO
2
i pył.
Co więcej, użyty wyraz „ponadto” wskazuje na kontynuacjętreści zawartej
uprzednio, która polega na przypisaniu wymogowi „późniejszemu” takiego samego celu
jak w przypadku wymogu „wcześniejszego”, tj. celu bezpieczeństwa.
Zamawiający w Części 1 SIWZ „Instrukcja dla Wykonawców” pkt 7 wskazał,że
nie dopuszcza składania ofert wariantowych.
Bezspornym było, iżtechnologia instalacji zaoferowanej przez odwołującego się
opiera sięna pomiarze pyłu w powietrzu odlotowym i kontroli temperatury powietrza.
Odwołujący, po zapoznaniu sięz jednoznacznym wymogiem zamawiającego
w zakresie pomiaru trzech „elementów”: CO, CO
2
i pyłu, wiedząc,że technologia instalacji,
jakąchce zaoferowaćnie opiera sięna pomiarze CO i CO
2
winien skierowaćdo
zamawiającego zapytanie w tej kwestii, czego nie uczynił narażając sięna złożenie oferty
wg własnej, niepewnej interpretacji treści SIWZ.
W ocenie Izby, wbrew twierdzeniu odwołującego się, ze zdania: „Nażyczenie Klienta
będzie wykonany pomiar stężenia CO
2
i CO, ale zmierzone wartości będąsłużyły tylko dla
potrzeb informacji” (odpowiedźnr 4 - pismo odwołującego sięz dnia 27 września 2010 r.)
wżadnym razie nie wynika, iżsuszarnia oferowana przez odwołującego sięjest wyposażona
w systemy/urządzenia umożliwiające pomiar CO
2
i CO, ponieważinformacja ta nie
przesądza, czy pomiary te będąmogły byćwykonane bez konieczności wykonania zmian
w samej instalacji, a fakt,że technologia instalacji oparta jest na pomiarze pyłu w powietrzu
odlotowym skłania do wniosku,że nie przewidziano w niej trwałej możliwości dokonywania
innych pomiarów, zwłaszcza dla celów bezpieczeństwa.
Nadto Izba wskazuje,że pomiar CO
2
i CO w instalacji zaoferowanej przez
odwołującego jedynie dla potrzeb informacji (w celu informacyjnym) jest niezgodny z celem
wskazanym przez zamawiającego, tj. bezpieczeństwa.
KIO 2255/10
Izba nie uznała także za wystarczające dla ustalenia zgodności treści oferty
odwołującego sięz treściąSIWZ w zakresie pomiaru CO, CO
2
i pyłu ogólne oświadczenie
odwołującego złożone w treści „Formularza ofertowego” pkt 4.3) w sytuacji, gdy zgodnośćtą
zamawiający miał oceniaćna podstawie propozycji wykonawcy - „Opisu techniczno -
technologicznego ITPO (Część1 SIWZ „Instrukcja dla Wykonawców” pkt 14. 3) „Zawartość
oferty”).
Reasumując, wymóg zastosowania technologii pozwalającej mierzyćCO, CO
2
i pył
był jasny. Oferta odwołującego sięprzewiduje jedynie mierzenie pyłu. Wyjaśnienia
odwołującego sięnie pozwalająuznać,że technologia zaoferowanej przez odwołującego się
instalacji, bez konieczności zmian, pozwala mierzyćdla celów bezpieczeństwa poziom
zarówno CO, jak i CO
2
.
Powyższe przesądza o niezasadności całego zarzutu.
Zarzut niezasadnego odrzucenia oferty odwołującego sięz tego powodu,że
rozwiązanie oferowane przez odwołującego sięnie pozwala na ominięcie fazy kleistej
potwierdził się.
W części 3 SIWZ „Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia: Program Funkcjonalno
- Użytkowy w pkt. 6.1.3. „Instalacja suszenia osadu” zamawiający zażądał od wykonawców
zastosowania skutecznej metody ominięcia fazy kleistej, dodającże preferuje metodę
polegającąna recyrkulacji części osadu wysuszonego.
W „Zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty” w części dotyczącej
uzasadnienia odrzucenia oferty złożonej przez odwołującego sięzamawiający stwierdził:
„Z udzielonych przez Wykonawcęwyjaśnieńwynika, iżna taśmęsuszarni będzie podawany
osad o zawartości 40% suchej masy, co nie pozwala na ominięcie fazy kleistej (…) przy
dozowaniu osadu odwodnionego o zawartości suchej masy 40% ilośćrecyrkulatu będzie
zerowa, a taki osad jest bardzo kleisty. Z doświadczenia na innych instalacjach wynika, iż
nawet w przypadku recyrkulacji granulatu mieszanina osadu o zawartości suchej masy 40%
nie jest całkowicie poza faząkleistąi może kleićsiędo taśmy szczególnie przy dłuższych
postojach”.
W odpowiedzi na odwołanie zamawiający stwierdził, iż:
•
„(…) ma wątpliwości jak ma działaćsystem recyrkulacji i dystrybucji osadów”,
•
„W opinii zamawiającego w momencie braku recyrkulacji osadu wysuszonego
nie będzie możliwości uzyskania wymaganej struktury”,
•
„Zamawiający ma doświadczenia z osadami mechanicznie odwodnionymi do
zawartości ok. 40% s.m. z COŚw Toruniu. W lutym 2010 roku zostały
KIO 2255/10
przeprowadzone
próby
techniczne
urządzenia
do
odwadniania
elektroosmotycznego, które pozwala odwodnićosady do 35 - 45% s.m.
Osady te charakteryzowały siękleistościąi przylepianiem do taśmy, dlatego
Zamawiający przywiązuje szczególnąuwagędo zapisów SIWZ o fazie
kleistej”,
•
„Faza kleista została opisana przezświatowy autorytet w zakresie gospodarki
osadamiściekowymi (…) jest to faza, która zazwyczaj występuje w zakresie
40 - 60% w zależności od składu osadu”.
W postanowieniach SIWZ zamawiający, co podnosił odwołujący w treści odwołania
(str. 4 Ad. 1), nie wskazał przy jakim poziomie zawartości suchej masy możliwe jest
ominięcie fazy kleistej. Wskazanie to, z powołaniem sięnaświatowy autorytet
(prof. Karl J. Thome) oraz doświadczenia własne zamawiającego, nastąpiło dopiero po
odrzuceniu oferty.
Co więcej, sam zamawiający przyznał,że ma wątpliwości co do tego, jak ma działać
system recyrkulacji i dystrybucji osadów zaoferowany przez odwołującego się, a nadto
podaje,że faza kleista zazwyczaj, co poczytaćnależy równieżjako „nie zawsze” występuje
w zakresie 40 - 60% i to w zależności od składu osadu.
Wobec powyższego w ocenie Izby zamawiający nie miał podstaw, aby:
•
przy zakreśleniu w SIWZ jedynie celu, jaki należy osiągnąć(ominięcie fazy kleistej),
•
przy braku wprowadzenia wymogów granicznych w tym zakresie („zamawiający uzna
za skutecznąmetodęominięcia fazy kleistej taka metodę, która ….”),
•
przy braku w istocie pewnych i powszechnie uznanych danych na temat wskaźników
pozwalających ominąćfaząkleistą,
•
istnieniu po stronie samego zamawiającego wątpliwości co do działania systemu
zaoferowanego przez odwołującego się
odrzucićzłożonąprzez odwołującego sięofertę.
W konsekwencji Izba uznała także,że zamawiający naruszył przepis art. 89 ust. 1 pkt
2 ustawy Pzp.
Zarzut niezasadnego odrzucenia oferty odwołującego sięz tego powodu,że
oferowana instalacja nie ma automatycznego sterowania ilościąrecyrkulowanego granulatu
potwierdził się.
KIO 2255/10
Odwołujący kwestionując prawidłowośćdecyzji zamawiającego podnosił,że
w postanowieniach SIWZ zamawiający nie wprowadził wymogu, aby oferowana instalacja
miała automatyczne sterowanie ilościąrecyrkulowanego granulatu.
W „Zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty” w części dotyczącej
uzasadnienia odrzucenia oferty złożonej przez odwołującego sięzamawiający powołał sięna
szczegółowo opisane przez siebie w SIWZ wymagania, których nie przytoczył. Z owych
szczegółowo opisanych wymogów wynikaćmiało,że „przy zmianie zawartości suchej masy
po wirówkach (SMOO) suszarnia powinna siędostosowywaćautomatycznie, a nie
manualnie poprzez ingerencjęobsługi”
W odpowiedzi na odwołanie zamawiający sięuznał za nieprawdziwe twierdzenie
odwołującego sięo braku w postanowieniach SIWZ wymogu, aby oferowana instalacja miała
automatyczne sterowanie ilościąrecyrkulowanego granulaty, nie przytaczając jednakżadnego postanowienia, które odnosiłoby sięwprost do sterowania ilościąrecyrkulowanego
granulaty, ani nie wykazując,że przywołane postanowienia obejmująrecyrkulacjęgranulatu.
Co więcej, przywołane fragmenty Programu Funkcjonalno - Użytkowego nie zawierały
choćby zbliżonego językowo opisu traktującego o zmianach zawartości suchej masy po
wirówkach (SMOO), na co powołał sięzamawiający w uzasadnieniu odrzucenia oferty
odwołującego się.
Powyższe oraz fakt,że wszelkie wątpliwości powstałe na tle treści opracowanej przez
zamawiającego SIWZ nie mogąobarczaćwykonawcy przesądziło o uznaniu przez Izbę,że
postanowienia SIWZ nie obejmowały automatyki sterowania ilościąrecyrkulowanego
granulatu.
Twierdzenia o istnieniu naświecie urządzenia regulującego automatycznie
recyrkulacjęosadu pozostaje bez znaczenia w sytuacji uznania przez Izbę,że sam wymóg
w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia nie został na wykonawców
nałożony.
W konsekwencji Izba uznała także,że zamawiający naruszył przepis art. 89 ust. 1 pkt
2 ustawy Pzp.
KIO 2255/10
Zarzut niezasadnego odrzucenia oferty odwołującego sięz tego powodu,że
zaoferowana instalacja nie zapewnia minimalnej zawartości suchej masy na wyjściu 90 %
potwierdził się.
W części 3 SIWZ „Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia: Program Funkcjonalno
- Użytkowy w pkt. 6.1.3. „Instalacja suszenia osadu” zamawiający wprowadził wymóg, aby
poziom suszenia osadu wynosił 90% s.m., co odnosiło siędo wartości mierzonej na wyjściu
z suszarki.
W „Zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty” w części dotyczącej
uzasadnienia odrzucenia oferty złożonej przez odwołującego sięzamawiający wskazał:
„Z treści oferty oraz wyjaśnieńwynika, iżw takich przypadkach mieszanina na wejściu nie
ma 40% suchej masy, a granulat na wyjściu nie ma 90% suchej masy”, nie wskazując
z którego fragmentu oferty i wyjaśnieńodwołującego wysnuł taki wniosek.
W odpowiedzi na odwołanie zamawiający pominął ten zarzut, podobnie jak
przystępujący.
W ocenie Izby uznanie informacji o odrzuceniu oferty za wystarczającąjest możliwe
jedynie wówczas, gdy z informacji tej wykonawca pozyska wiedzęo podstawach eliminacji
jego oferty i jej niedopuszczeniu do oceny o takim stopniu szczegółowości, który nie
pozostawia wątpliwości co do tego, który fragment oferty (jaka jej treść) z którym
postanowieniem (jakątreścią) SIWZ pozostaje niezgodny.
Bez wątpienia zamawiający w treści „Zawiadomienia o wyborze oferty
najkorzystniejszej”
wyczerpująco
podał
uzasadnienie
prawne
odrzucenia
oferty
odwołującego, poprzez wskazanie,że podstawętęstanowi przepis art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy Pzp oraz poprzez przywołanie brzmienia treści tegożprzepisu.
O ile jednak zamawiający wyczerpująco podał uzasadnienie prawne odrzucenia
oferty odwołującego, o tyle w ocenie Izby waloru wyczerpującego wżadnym razie nie można
przypisaćuzasadnieniu faktycznemu, które poprzestaje na podaniu postanowienia SIWZ
z którym treśćoferty odwołującego sięjest niezgodna.
Tak wskazana przyczyna odrzucenia oferty odwołującego mogła stanowićpunkt
wyjścia dla wskazania przyczyn szczegółowych eliminacji oferty odwołującego, wżadnym
jednak razie nie mogła tych przyczyn zastąpić.
Zgodnie z przepisem art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp zamawiający ma obowiązek
odrzucićofertę, jeżeli jej treśćnie odpowiada treści SIWZ, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt
3 ustawy Pzp. Taka konstrukcja przepisu każdorazowo wymusza na zamawiającym,
w związku z obowiązkiem podania uzasadnienia faktycznego odrzucenia oferty, o którym
mowa w art. 92 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, wskazania tak treści SIWZ, jak i treści oferty, które
okazały sięze sobąniezgodne, a dodatkowo uzasadnienia, dlaczego niezgodności te nie
KIO 2255/10
mogły zostaćzakwalifikowane do poprawienia w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp
i poprawione.
W „Zawiadomieniu o wyborze oferty najkorzystniejszej i odrzuceniu oferty”
zamawiający nie wskazał treści oferty odwołującego siępozostającej w sprzeczności
z wymogiem.
Skoro uzasadnienia tego zamawiający nie podał na etapie informowania o wynikach
postępowania, ani nawet na etapie postępowania odwoławczego, to uznaćnależy,że
zamawiający nie miał podstaw do odrzucenia oferty odwołującego się.
W konsekwencji Izba uznała także,że zamawiający naruszył przepis art. 89 ust. 1 pkt
2 ustawy Pzp.
Zarzut niezasadnego odrzucenia oferty odwołującego sięz tego powodu,że proces
suszenia nie będzie odbywał sięmetodąbezpośrednio konwekcyjną, bez wymiennika ciepła
potwierdził się.
Postawiony przez zamawiającego wymóg (pkt 6.1.3. „Instalacja suszenia osadu)
dotyczył procesu suszenia, co wynika wprost z jego literalnego brzmienia.
W odpowiedzi na odwołanie zamawiający stwierdził: „Zastosowany przez
Odwołującego wymiennik krzyżowy pełni funkcjępodgrzewacza powietrza zewnętrznego
przed skierowaniem jego do wnętrza suszarni, w którym zachodzi proces suszenia”.
W ocenie Izby powyższe oznacza,że wymiennik krzyżowy pozostaje poza procesem
suszenia, a to przecieżw stosunku do procesu suszenia zamawiający wprowadził swój
wymóg.
W konsekwencji oznacza to także,że odwołujący, stosując wymiennik
w zaoferowanej instalacji, jednak poza objętym zakazem procesem suszenia, nie naruszył
wskazanego postanowienia SIWZ.
Wobec powyższego Izba uznała,że zamawiający niezasadnie odrzucił ofertę
odwołującego się, a w konsekwencjiże zamawiający naruszył przepis art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy Pzp.
Zarzut niezasadnego odrzucenia oferty odwołującego sięz tego powodu,żeśrednica
granulatu dla ilości 95% wagowo osadu wysuszonego nie wynosi 0,5 - 10 mm nie
potwierdził się.
W części 3 SIWZ „Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia: Program Funkcjonalno
- Użytkowy w pkt. 6.1.3. „Instalacja suszenia osadu” zamawiający wprowadził wymóg, abyśrednica granulatu dla ilości 95% wagowo osadu wysuszonego wynosiła od
0,5 do 10 mm (Tabela 11), dodatkowo zastrzegając,że „Granulat musi miećpostać
KIO 2255/10
o wymiarach podanych w tabeli 11, wymiary nie mogąbyćprzekroczone wżadnym
kierunku”.
Z powyższych postanowieńSIWZ wynika niedopuszczalnośćprzekroczenia
wskazanychśrednic w jakimkolwiek zakresie.
W wyjaśnieniach z dnia 27 września 2010 r. (odpowiedźnr 6) odwołujący sięwskazał:
„Cała ilośćosadu wysuszonego opuszczającego suszarniępodlega rozdrobnieniu
w kruszarce. Przy czym praktycznie w procesie tym kruszarka rozdrabnia tylko powstały
granulat o ziarnie większym niż10 mm. (…) Przenośniki odbierające ten osad sątak
usytuowane względem siebie,że najdrobniejsze frakcje sązawracane do recyrkulacji,
a grubsze do silosu.”
W ocenie Izby wystarczającym powodem odrzucenia oferty odwołującego siębyło to,że odwołujący nie wskazał jakiejśrednicy granulat powstaje w procesie kruszenia.
Z wyjaśnieńodwołującego sięwynika jedynie spełnienie przez oferowanąinstalację
wymogu odnośnie górnej granicyśrednicy granulatu, tj. 10 mm.
Brak natomiast - nawet na etapie wyjaśniania treści oferty - danych odnośnie dolnej
granicyśrednicy granulatu, tj. 0,5 mm.
Odwołujący podał,że najdrobniejsze frakcje sązawracane do recyrkulacji, nie
wskazał jednak jakąwielkośćma w tym przypadku na myśli.
Wobec powyższego Izba uznała,że zamawiający zasadnie odrzucił ofertę
odwołującego się.
Zarzut niezasadnego odrzucenia oferty odwołującego sięz tego powodu,że
niezgodnie z wymaganiami zamawiającego obliczył zużycie energii elektrycznej ITPO
potwierdził się.
W „Zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty” w części dotyczącej
uzasadnienia odrzucenia oferty złożonej przez odwołującego sięzamawiający wskazał,że
jednoznacznie określił wymagania dotyczące obliczenia zużycia poszczególnych mediów
czasu pracy SMOO i ITPO przez 7800 godzin/rok oraz,że odwołujący siędla obliczenia
zużycia energii dla ITPO w szczególności dla urządzeńo dużym poborze energii elektrycznej
zastosował współczynnik korygujący (% dobowy czas pracy poszczególnych urządzeń,
np. 80%), przez co istotnie zaniżył parametr ocenny oferty.
Na rozprawie zamawiający nie wskazał nażadne inne postanowienie SIWZ, z którym
treśćoferty odwołującego sięw zakresie obliczenia zużycia energii elektrycznej ITPO byłaby
sprzeczna, poza wskazanym powyżej, tj. „Należy obliczyćzużycie roczne przy założeniu
7800 godzin pracy Stacji Mechanicznego Odwadniania oraz 7800 godzin ITPO w ciągu roku.
KIO 2255/10
Wszystkie podane wartości bilansowe winny byćzgodne z załączonymi do oferty bilansami
energii i masy”.
Zamawiający opracował wzór „Zestawienia kosztów eksploatacyjnych SMOO oraz
ITPO stanowiących podstawęobliczenia kosztów eksploatacji gwarantowanych przez
wykonawcę”, stanowiący załącznik nr 6 do „Instrukcji dla Wykonawców”.
Jednocześnie zamawiający nie opracował wzoru (załącznika) bilansów energii i masy,
ani nie narzucił wykonawcom w tym zakresieżadnych ograniczeń.
Odwołujący sięzłożył w ofercie (str. 171 - 174) „Zestawienie kosztów
eksploatacyjnych SMOO oraz ITPO stanowiących podstawęobliczenia kosztów eksploatacji
gwarantowanych przez wykonawcę”, sporządzone według załącznika nr 6 do „Instrukcji dla
Wykonawców” opracowanego przez zamawiającego.
Izba ustaliła,że ewidentnie odwołujący ujął w „Zestawieniu szczegółowym ITPO -
Media” 7800 godzin pracy poszczególnych mediów (kolumna: „Zużycie roczne wartość
z kolumny (6) z 7800h), co przesądza o konieczności uznania,że w złożonej przez siebie
ofercie odwołujący obliczył zużycie energii elektrycznej ITPO w liczbie godzin zgodnej
zżądaniem zamawiającego.
W ocenie Izby odwołujący sięw istocie skorzystał z niedookreślenia przez
zamawiającego w postanowieniach SIWZ dodatkowych rygorów w zakresie wymaganych
bilansów energii i masy.
Brak wyartykułowania wymogów w tym zakresie skutkuje brakiem możliwości
powoływania sięna nie przez zamawiającego na etapie badania i oceny ofert, bez względu
na fakt,że intencjązamawiającego był zakaz stosowania np. współczynników dobowego
czasu pracy poszczególnych urządzeń.
Wobec powyższego Izba uznała,że zamawiający niezasadnie odrzucił ofertę
odwołującego sięz tego powodu,że ten niezgodnie z wymaganiami zamawiającego obliczył
zużycie energii elektrycznej ITPO.
W konsekwencji Izba uznała także,że zamawiający naruszył przepis art. 89 ust. 1 pkt
2 ustawy Pzp.
Dodatkowo Izba wskazuje,że wywody zamawiającego zawarte w „Odpowiedzi na
odwołanie” w znacznej części zawierały argumentacjęnieadekwatnądo podstawy
odrzucenia
oferty
odwołującego
się
wskazanej
w
„Zawiadomieniu
o
wyborze
najkorzystniejszej oferty”.
KIO 2255/10
Zarzut niezasadnego odrzucenia oferty odwołującego sięz tego powodu,że
zaoferował instalacjęsuszenia będącąrozwiązaniem prototypowym, nie spełniającym
wymagańzamawiającego określonych w SIWZ potwierdził się.
Zamawiający w części 3 SIWZ, w Programie Funkcjonalno - Użytkowym zawarł
szczegółowy opis przedmiotu zamówienia.
W pkt. 5.3. „Ogólne wymogi dotyczące ITPO” tego Programu zamawiający zażądał:
„Zastosowana technologia ITPO, jak i jej poszczególne węzły (elementy) powinny być
sprawdzone w praktyce eksploatacyjnej. Zaproponowane w ofercie urządzenia nie mogąbyć
rozwiązaniami prototypowymi.”
W „Zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty” w części dotyczącej
uzasadnienia odrzucenia oferty złożonej przez odwołującego sięzamawiający wskazał:
„Załączona przez Wykonawcęlista referencyjna firmy Klein z wykazem wykonanych
instalacji do suszenia osadów została przez Zamawiającego sprawdzona pod względem
spełnienia jednocześnie wszystkich warunków określonych w SIWZ (…). W załączonej przez
Wykonawcęliście referencyjnej nie znaleziono obiektów / instalacji do suszenia osadów
spełniającej opisane przez Zamawiającego wymagania technologiczne jednocześnie.
Proponowana przez Wykonawcęinstalacja suszarni jest rozwiązaniem prototypowym”.
W części 1 SIWZ „Instrukcja dla Wykonawców” w pkt. 7.1.2)b) zamawiający postawił
warunek posiadania doświadczenia w realizacji robót budowlanych o charakterze
odpowiadającym przedmiotowi zamówienia (wykonanie w okresie ostatnich 5 lat, a jeżeli
okres prowadzenia działalności jest krótszy - w tym okresie, co najmniej jednej roboty
budowlanej polegającej na budowie, przebudowie lub rozbudowie (modernizacji)
oczyszczalniścieków o wydajności minimum 20 tys. m
3
/d oraz o wartości nie mniejszej niż
10 mln zł netto), na potwierdzenie którego wykonawcy mieli przedstawićwykaz wykonanych
robót budowlanych sporządzony według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do „Instrukcji”
oraz dokumenty potwierdzające,że roboty te zostały wykonane zgodnie z zasadami sztuki
budowlanej i prawidłowo ukończone.
W złożonej przez siebie ofercie (str. 26) odwołujący sięzłożył wykaz wykonanych
robót budowlanych sporządzony według wzoru stanowiącego załącznik nr 4.
Z powyższych ustaleńIzby wynika,że:
1. podstawąweryfikacji prototypowego albo nie charakteru oferowanego przez
odwołującego sięrozwiązania stanowił dla zamawiającego wykaz wykonanych robót
budowlanych,
2. wykaz wykonanych robót budowlanych stanowićmiał podstawęweryfikacji warunku
posiadania doświadczenia w realizacji robót budowlanych o charakterze
odpowiadającym przedmiotowi zamówienia.
KIO 2255/10
Skoro zatem do weryfikacji charakteru oferowanego rozwiązania (prototypowe albo
nie) zamawiający posłużył siędokumentem, którego zażądał w celu weryfikacji jednego
z warunków udziału w postępowaniu, a jednocześnie brak w postanowieniach SIWZ
odrębnego wskazania,że wykaz wykonanych robót budowlanych będzie służył także
weryfikacji charakteru oferowanego rozwiązania, to uznaćnależy,że zamawiający w sposób,
którego nie dopuścił w SIWZ dokonał oceny oferty odwołującego się.
Izba zwraca uwagę,że wobec opisanego sposobu oceny spełnienia warunku
(wykazanie 1 roboty budowlanej), a jednocześnie braku po stronie odwołującego sięwiedzy,że wykaz robót budowlanych będzie służyćrównieżinnemu celowi niżweryfikacji
postawionego przez zamawiającego warunku udziału w postępowaniu, odwołujący nie
musiał (zatem mógł nie byćzainteresowany) ujmowaćw wykazie większąliczbęrobót
budowlanych polegających na budowie, przebudowie lub rozbudowie (modernizacji)
oczyszczalniścieków, niżjedna, tj. wystarczająca do wykazania spełnienia warunku.
Wświetle przywołanych postanowieńSIWZ, braku odrębnych postanowieńSIWZ,
które przewidywałyby prawo zamawiającego do weryfikacji charakteru oferowanego
rozwiązania na podstawie wykazu wykonanych robót budowlanych oraz wskazanego przez
zamawiającego uzasadnienia odrzucenia oferty odwołującego sięIzba uznała,że
zamawiający niezasadnie odrzucił ofertęodwołującego sięz tego powodu,że ten zaoferował
instalacjęsuszenia będącąrozwiązaniem prototypowym, nie spełniającym wymagań
zamawiającego określonych w SIWZ.śądanie przez zamawiającego dodatkowej listy referencyjnej w wezwaniu z dnia
20 września 2010 r. - wobec spełnienia przez odwołującego sięwarunku w zakresie
doświadczenia było niedopuszczalne.
W konsekwencji Izba uznała także,że zamawiający naruszył przepis art. 89 ust. 1 pkt
2 ustawy Pzp.
Zarzut niezasadnego odrzucenia oferty odwołującego sięz tego powodu,że
odwołujący siędokonał niedopuszczalnej zmiany w treści oferty potwierdził się.
W „Zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty” zamawiający podał,że
odwołujący sięw schemacie technologicznym będącym częściąintegralnąoferty zaznaczył
dwa wentylatory (przed i za krzyżowym wymiennikiem ciepła), zaśw wyniku wezwania go do
złożenia wyjaśnień(wobec nie ujęcia tych wentylatorów w wykazie - bilansie mocy
elektrycznej i zużycia energii elektrycznej ITPO) odwołujący sięstwierdził,że nastąpiła
pomyłka w treści schematu technologicznego i zaznaczone na schemacie wentylatory nie
będądostarczone i zainstalowane w proponowanej suszarni.
Zamawiający wyjaśnienie to uznał za niedopuszczalnązmianętreści oferty.
KIO 2255/10
Izba wskazuje,że ustawodawca gwarantuje zamawiającemu niezmiennośćtreści
ofert złożonych przez wykonawców po upływie terminu ich złożenia, poprzez:
1. wprowadzenie dla wykonawców prawa do zmiany oferty (a nawet jej
wycofania) jedynie przed upływem terminu składania ofert (art. 84 ust. 1
ustawy Pzp),
2. wprowadzenia tak dla zamawiającego, jak i wykonawcy zakazu prowadzenia
w toku badania i oceny ofert negocjacji dotyczących złożonej oferty oraz
dokonywania jakichkolwiek zmian w jej treści (art. 87 ust. 1 ustawy Pzp)
3. wprowadzenie jedynie dla zamawiającego prawa, a jednocześnie obowiązku
dokonywania poprawek w ofertach w okolicznościach ustawowo wskazanych
(art. 87 ust. 2 ustawy Pzp).
Przywołane regulacje Prawa zamówieńpublicznych jednoznacznie wskazująna
niedopuszczalnośćsamodzielnego ingerowania przez wykonawcęw treśćzłożonej przez
niego oferty po upływie terminu składania ofert, co przesądza także o nieskuteczności
jakichkolwiek prób ze strony wykonawcy w tym zakresie.
Ingerencja ta jest dopuszczalna (jednocześnie konieczna) jedynie ze strony
zamawiającego w przypadkach, o których mowa w art. 87 ust. 2 ustawy Pzp.
Innymi słowy, przyjmując nawet,że złożone przez odwołującego wyjaśnienia były
próbązmiany treści oferty po upływie terminu składania ofert (co jest wątpliwe choćby z tego
względu,że odwołujący domagał się, aby to właśnie zamawiający zaingerował w treśćjego
oferty na podstawie przepisu art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp).
Innymi słowy w przedmiotowym postępowaniu nie doszło do zmiany treści oferty
odwołującego się, ponieważbez udziału zamawiającego nie ma prawnej możliwości
dokonania skutecznej zmiany treści oferty.
Próba dokonania zmiany treści oferty przez wykonawcępo upływie terminu składania
ofert nie ma znaczenia i nie może stanowićpodstawy do odrzucenia oferty.
Wobec powyższego Izba uznała,że zamawiający naruszył przepis art. 89 ust. 1 pkt 1
ustawy Pzp.
Zarzut zaniechania przez zamawiającego poprawienia w ofercie odwołującego się
omyłki polegającej na niezgodności oferty z SIWZ, niepowodującej istotnych zmian w treści
oferty nie potwierdził się.
Bezsporny między stronami był fakt,że odwołujący sięna schemacie
technologicznym ITPO zaznaczył dwa wentylatory, przed i za krzyżowym wymiennikiem
ciepła.
KIO 2255/10
Odwołujący siędomagał sięich wykreślenia, twierdzącże nie spowoduje to istotnej
ingerencji w treśćjego oferty.
W ocenie Izby jednak to, czy zmiana taka byłaby dla treści oferty istotne istotna, czy
teżnie jest w obowiązującym stanie prawnym bez znaczenia.
Izba wskazuje,że przepis art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp nakłada na zamawiającego
obowiązek poprawienia w ofercie omyłki, ale jedynie wówczas, gdy omyłka ta polega na
niezgodności oferty z SIWZ.
Odwołujący sięsformułował zarzut zaniechania przez zamawiającego poprawienia
w ofercie odwołującego sięomyłki polegającej na niezgodności treści oferty z SIWZ, nie
wskazując jednakżadnego postanowienia SIWZ, z którym treśćoferty odwołującego się
pozostaje w sprzeczności.
Brak w SIWZ wskazania przez zamawiającego, jakąliczbęwentylatorów wykonawca
ma obowiązek zastosowaćw oferowanym rozwiązaniu (jaka jest „prawidłowa - wzorcowa”
liczba wentylatorów), wobec brzemienia przepisu art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, przesądza
o niemożności jego zastosowania w przypadku odwołującego się, czyniąc jednocześnie
rozważania na temat istotności poprawki bezprzedmiotowymi.
Oferta odwołującego siępozostaje co najwyżej sprzeczna wewnętrznie, nie pozostaje
natomiast w sprzeczności - w zakresie liczby przewidzianych wentylatorów - sprzeczna
z jakimkolwiek postanowieniem SIWZ.
Wobec powyższego Izba uznała,że zamawiający nie miał podstaw do poprawienia
oferty odwołującego sięw trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp.
Ze względu na fakt,że jedynie niektóre z podniesionych przez odwołującego się
zarzutów potwierdziły się, co jednocześnie oznacza istnienie podstaw do odrzucenia oferty
odwołującego sięIzba oddaliła odwołanie.
Biorąc powyższe pod uwagęIzba, na podstawie przepisu art. 192 ust. 1 zdanie
pierwsze ustawy Pzp, orzekła jak w sentencji.
O kosztach Izba orzekła na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp.
Przewodniczący:
.……………………
Członkowie:
………………………
………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
