rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2010-04-15
rok: 2010
data dokumentu: 2010-04-15
rok: 2010
Powiązane tematy:
sygnatury akt.:
KIO/UZP 522/10
KIO/UZP 522/10
Komisja w składzie:
Przewodniczący: Anna Packo Członkowie: Katarzyna Prowadzisz, Marzena Teresa Ordysińska Protokolant: Mateusz Michalec
Przewodniczący: Anna Packo Członkowie: Katarzyna Prowadzisz, Marzena Teresa Ordysińska Protokolant: Mateusz Michalec
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2010 r. w Warszawie
odwołania wniesionego przez
Martela Sp. z o. o. ul. Redutowa 25, 01-106 Warszawa
od rozstrzygnięcia przez zamawiającego:
Wrocławskie Przedsiębiorstwo Hala Ludowa Sp. z o. o.
ul. Wystawowa 1, 51-618 Wrocław
protestu z dnia 11 marca 2010 r.
przy udziale MIKOMAX 2 – Meble Biurowe Sp. z o. o. ul. Brücknera
24-26, 51-411 Wrocław zgłaszającej przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie zamawiającego
odwołania wniesionego przez
Martela Sp. z o. o. ul. Redutowa 25, 01-106 Warszawa
od rozstrzygnięcia przez zamawiającego:
Wrocławskie Przedsiębiorstwo Hala Ludowa Sp. z o. o.
ul. Wystawowa 1, 51-618 Wrocław
protestu z dnia 11 marca 2010 r.
przy udziale MIKOMAX 2 – Meble Biurowe Sp. z o. o. ul. Brücknera
24-26, 51-411 Wrocław zgłaszającej przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka:
1.
oddala odwołanie,
2.
kosztami postępowania obciąża Martela Sp. z o. o. ul. Redutowa 25,
01-106 Warszawa i nakazuje:
KIO/UZP 522/10
1)
zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości
4 444 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące czterysta czterdzieści cztery
złote zero groszy) z kwoty wpisu uiszczonego przez Martela Sp. z o. o.
ul. Redutowa 25, 01-106 Warszawa,
2)
dokonać wpłaty kwoty 3 599 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące pięćset
dziewięćdziesiąt dziewięć złotych zero groszy) przez Martela Sp. z o. o.
ul. Redutowa 25, 01-106 Warszawa na rzecz Wrocławskiego
Przedsiębiorstwa Hala Ludowa Sp. z o. o. ul. Wystawowa 1, 51-618
Wrocław stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu
wynagrodzenia pełnomocnika,
3)
dokonać zwrotu kwoty 10 556 zł 00 gr (słownie: dziesięć tysięcy
pięćset pięćdziesiąt sześć złotych zero groszy) z rachunku dochodów
własnych Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz Martela Sp. z o. o.
ul. Redutowa 25, 01-106 Warszawa.
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
na dostawę mebli i regałów dla zadania „Utworzenie Regionalnego Centrum
Turystyki Biznesowej we Wrocławiu” na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. Prawo zamówień publicznych, w trybie przetargu nieograniczonego.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane 12 stycznia 2010 r. pod
numerem 2010/S 7-007505. Wartość zamówienia wynosi 4.212.939 zł, tj.
1.096.733 euro, jest więc większa niż kwoty określone na podstawie art. 11
ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych. Zamawiający dopuścił składanie
ofert częściowych (3 zadania).
3 marca 2010 r. Zamawiający przekazał wykonawcom informację o wyborze
oferty najkorzystniejszej, za którą dla zadania nr 1 i nr 2 została uznana
oferta złożona przez MIKOMAX 2 – Meble Biurowe Sp. z o. o. (drugie miejsce
w rankingu zajęła oferta Odwołującego), a dla zadania nr 3 – oferta
Odwołującego.
KIO/UZP 522/10
Na tę czynność 11 marca 2010 r. Odwołujący wniósł protest, który
Zamawiający częściowo uwzględnił, a częściowo oddalił 22 marca 2010 r.
Od tego rozstrzygnięcia 29 marca 2010 r. Odwołujący wniósł do Prezesa
Urzędu Zamówień Publicznych odwołanie podtrzymując zarzuty podniesione
w proteście w części dotyczącej:
1. zaniechania wykluczenia oraz odrzucenia oferty MIKOMAX 2 – Meble
Biurowe Sp. z o. o. w zakresie pakietu nr 1 i 2 jako oferty o treści sprzecznej
z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia, w szczególności
wobec braku zaoferowania tapicerki dla mebli FL i FL2, która w wyglądzie
i dotyku imitowałaby zamsz, jak również braku wymaganych certyfikatów
dot. wytrzymałości tapicerki na min. 100 000 cykli Martindala dla
oferowanych produktów w pakiecie nr 1 tj. „sofy" oraz „siedziska typu
lounge” o symbolach FL i FL2,
2. czynności oceny ofert i wyboru oferty firmy MIKOMAX 2 – Meble Biurowe
Sp. z o. o. jako oferty najkorzystniejszej w zakresie pakietu nr 1 i 2, pomimo
iż jego oferta podlegała odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 ustawy Prawo
zamówień publicznych,
3. zaniechania wyboru oferty Odwołującego jako oferty najkorzystniejszej dla
pakietu nr 1 i 2
zarzucając Zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1, art. 24, art. 26, art. 91
ust. 1 i 2 oraz art. 89 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, także
w zw. z art. 13 ust. 1 i art. 15 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej
konkurencji
i żądając – w zakresie pakietu nr 1 i 2 – unieważnienia czynności oceny ofert
i wyboru oferty MIKOMAX 2 – Meble Biurowe Sp. z o. o. jako
najkorzystniejszej, dokonania ponownej oceny ofert i wyboru oferty
najkorzystniejszej, wykluczenia MIKOMAX 2 – Meble Biurowe Sp. z o. o.
i
odrzucenia
jej
oferty
oraz
wyboru
oferty
Odwołującego
jako
najkorzystniejszej.
W
uzasadnieniu
odwołania
Odwołujący
wskazał,
że
Zamawiający
w załączniku 2a do specyfikacji istotnych warunków zamówienia
„Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia” w opisie pakietu nr 1 dotyczącym
mebli oznaczonych symbolem FL i FL2 oczekiwał, by tapicerka w wyglądzie
KIO/UZP 522/10
i dotyku imitowała zamsz, natomiast w opisie mebla oznaczonego symbolem
SO1 w pakiecie nr 1 wymagał, by w skład tkaniny obiciowej wchodziła wełna
i poliamid w przeważającą ilościową procentową wełny. Tymczasem oferta
MIKOMAX 2 – Meble Biurowe Sp. z o. o. nie spełnia tych wymogów, gdyż
w zakresie ww. pozycji, oferta dotyczy tkaniny FRAME (jak wskazuje
adnotacja na atestach dotyczących tkaniny FRAME, wykonana przez
Grzegorza Kitłowskiego, prokurenta tej spółki), która nie jest tkaniną
imitującą zamsz. Zatem firma ta musiałaby zaoferować inną, niewymienioną
w ofercie, tkaninę, żeby spełnić warunki specyfikacji istotnych warunków
zamówienia. Błędu tego nie można poprawić jako omyłki, o której mowa
w art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych, powinna ona
mieć bowiem taki charakter, by czynności ich poprawy mógł dokonać
Zamawiający samodzielnie, bez udziału wykonawcy w tej czynności. W tym
wypadku jednak Zamawiający nie mógł samodzielnie poprawić oferty, gdyż
w ofercie były tylko atesty dotyczące tapicerki FRAME oraz tapicerki
Extreme, Extreme Plus. MIKOMAX 2 – Meble Biurowe Sp. z o. o. wyraźnie
zapisał, jakiej tapicerki do jakich produktów zamierza użyć, a obie tapicerki,
bezspornie, w wyglądzie i dotyku nie imitują zamszu.
Zatem treść tej oferty jest sprzeczna z treścią specyfikacji istotnych
warunków zamówienia, co powinno było skutkować odrzuceniem oferty tej
firmy, a sprzeczność ta ma istotny charakter, co wyklucza zastosowanie art.
87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Z załączonych do oferty atestów tkanin dla mebli SO1, FL i FL2 wynika, że
dotyczą one wyłącznie tkaniny FRAME, która została wycofana z obrotu,
zamiast niej jest produkowana tkanina FAME. Certyfikat wytrzymałości
tapicerki na min. 100.000 cykli Martindala przedstawiony przez MIKOMAX 2
– Meble Biurowe Sp. z o. o. dotyczy tkaniny FRAME, a nie FAME.
Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji
czynem nieuczciwej konkurencji jest naśladowanie gotowego produktu,
polegające na tym, że za pomocą technicznych środków reprodukcji jest
kopiowana zewnętrzna postać produktu, jeżeli może wprowadzić klientów
w błąd co do tożsamości producenta lub produktu. Ponadto takie działanie
stanowi naruszenie ustawy Prawo własności przemysłowej. Zdaniem
KIO/UZP 522/10
Odwołującego MIKOMAX 2 – Meble Biurowe Sp. z o. o. dopuściła się czynu
nieuczciwej konkurencji, o którym mowa w ww. przepisie, gdyż w swojej
ofercie przedstawiła atesty wytrzymałościowe do produktów SO1, FL i FL2,
które
zostały
wykonane
na
podstawie
produktów
Odwołującego,
prawdopodobnie na podstawie zdjęć katalogowych. Według firmy Remodex
(autor atestów) sofy miały różnić się jedynie innym rodzajem pianki,
natomiast
cała
reszta
(kształt,
gabaryty,
estetyka,
elementy
charakterystyczne mebla i tapicerki) jest dokładną kopią rozwiązania firmy
Martela, którego wzór jest zastrzeżony.
Opisane krzesła i stoły (pozycje ST3, ST2, KG3, KG4) są produkowane tylko
i wyłącznie przez firmę Sitag. Po wykonaniu wyceny przez firmę Sitag dla
Odwołującego, okazało się, iż oferta, jaką otrzymała Martela bezpośrednio ma
wyższe ceny zakupu niż zaproponowała Zamawiającemu MIKOMAX 2
– Meble Biurowe Sp. z o. o. w tym postępowaniu. Inne firmy, które poprosiły
Sitag o wycenę tych samych mebli, również otrzymały wyższe ceny. Ponieważ
Mikomax 2 – Meble Biurowe Sp. z o. o. jest franszyzobiorcą spółki Mikomax
z Łodzi, Odwołujący zwrócił się z zapytaniem do głównego podmiotu
(Mikomax z Łodzi) i nie otrzymał żadnej oferty. Okoliczności te, zdaniem
Odwołującego, uzasadniają przekonanie, że oferta MIKOMAX 2 – Meble
Biurowe Sp. z o. o. zawiera cenę niewiarygodną, znacząco odbiegającą od cen
przyjętych na rynku, wskazującą na fakt realizacji zamówienia poniżej
kosztów realizacji usługi, zatem rażąco niską w stosunku do przedmiotu
zamówienia, bądź doszło do jakiejś formy porozumienia firmy Sitag z jednym
ze swoich dealerów – Mikomax 2 – Meble Biurowe Sp. z o. o. Na mocy art. 89
ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo zamówień publicznych zamawiający odrzuca
ofertę, jeśli zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu
zamówienia. W myśl natomiast art. 15 ust. 1 ustawy o zwalczaniu
nieuczciwej konkurencji czynem nieuczciwej konkurencji jest utrudnianie
innym przedsiębiorcom dostępu do rynku, w szczególności przez sprzedaż
towarów lub usług poniżej kosztów ich wytworzenia lub świadczenia albo ich
odprzedaż poniżej kosztów zakupu w celu eliminacji innych przedsiębiorców,
nakłanianie osób trzecich do odmowy sprzedaży innym przedsiębiorcom albo
niedokonywania zakupu towarów lub usług od innych przedsiębiorców,
KIO/UZP 522/10
rzeczowo nieuzasadnione, zróżnicowane traktowanie niektórych klientów,
pobieranie innych niż marża handlowa opłat za przyjęcie towaru do
sprzedaży, działanie mające na celu wymuszenie na klientach wyboru jako
kontrahenta
określonego
przedsiębiorcy
lub
stwarzanie
warunków
umożliwiających podmiotom trzecim wymuszanie zakupu towaru lub usługi
u określonego przedsiębiorcy.
W oparciu o stan faktyczny ustalony na podstawie dokumentacji
postępowania, w tym treści protestu, jego rozstrzygnięcia, odwołania,
przystąpień MIKOMAX 2 – Meble Biurowe Sp. z o. o., a także na podstawie
oświadczeń Stron złożonych podczas rozprawy Izba ustaliła i zważyła, co
następuje: odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie, na podstawie przedstawionych dokumentów oraz stanowisk
uczestników
postępowania,
Izba
stwierdziła,
iż
wymóg
pokrycia
kwestionowanych mebli tkaniną imitującą zamsz jest bezsporny, jak również
to, że produkowana przez duńską firmę Gabriel A/S tkanina FRAME i FAME
jest tą samą tkaniną, jedynie o zmienionej nazwie handlowej. Przystępujący
przyznał również w przystąpieniu do protestu (str. 3), jak i później, iż tkanina
FRAME/FAME nie jest tkaniną imitującą zamsz, podobne stanowisko zajął
też Zamawiający. W związku z powyższym, oraz na podstawie okazanej
próbki tkaniny, Izba stwierdziła, iż tkanina FRAME/FAME nie jest tkaniną
imitującą zamsz, a w swojej ofercie Przystępujący nie przedstawił atestu dla
tkaniny imitującej zamsz.
Izba stwierdziła też, że Przystępujący w swojej ofercie nie wskazywał
bezpośrednio nazw tkanin obiciowych i poszczególnych mebli, do których
zostaną użyte, a zarzut Odwołującego w tym zakresie został oparty na
adnotacjach, którymi były opatrzone poszczególne dokumenty w celu
przyporządkowania danych dokumentów do wymagań zamieszczonych
w rozdziale V „Wykaz oświadczeń i dokumentów…” specyfikacji istotnych
warunków zamówienia w zakresie zaświadczeń podmiotu uprawnionego do
kontroli jakości potwierdzających, że oferowany asortyment odpowiada
KIO/UZP 522/10
określonym normom lub specyfikacjom technicznym, np. „załącznik nr 12 –
fotel audytoryjny FA tapicerka test ścieralności 100 tys. cykli”, „załącznik nr
12 – sofy SO1 badanie wytrzymałości”, „załącznik nr 12 – fotele SO1, FL, FL2
badania tapicerki trudnopalność” itd. Dokumenty te zawierają m.in. nazwy
i właściwości tkanin. W podobny sposób Przystępujący oznaczał też inne
dokumenty, np. załącznik nr 4 – podmiot zdolność finansowa, załącznik nr
6A i B - podwykonawcy.
W przystąpieniu do protestu z 18 marca 2010 r. Przystępujący stwierdził, że
oferta jest zgodna ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia, tkanina
FRAME jest przeznaczona do wykonania „siedzisk typu lounge” o symbolu
SO1, natomiast dla foteli FL i FL2 jest zaproponowana tkanina COMFORT,
a adnotacja na certyfikacie na tkaninę FRAME dotycząca foteli FL i FL2
znalazła się tam omyłkowo, co spowodowało niedołączenie odpowiedniego
certyfikatu dla tych mebli. Jednak w samym formularzu ofertowym
Przystępujący złożył oświadczenie, że gwarantuje wykonanie zamówienia
zgodnie z wymaganiami specyfikacji istotnych warunków zamówienia,
natomiast omyłka ta jest omyłką nieistotną, której poprawienia Zamawiający
może dokonać samodzielnie na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo
zamówień publicznych, a wymagane certyfikaty uzupełnić zgodnie z art. 26
ust. 3 w zw. z art. 25 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Izba uznała, iż gdyby Przystępujący nie opisał poszczególnych załączników ze
wskazaniem konkretnych mebli, sytuacja byłaby oczywista – dokument
dotyczący atestów dla tkaniny imitującej zamsz można by uzupełnić na
podstawie art. 26 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych jako brakujący
dokument potwierdzający spełnianie przez oferowane dostawy wymagań
określonych przez zamawiającego. Przedmiotowe adnotacje, nawet jeśli
omyłkowe, wskazują jednak pośrednio na treść oferty dla pakietu nr 1
w zakresie tkanin dla foteli FL i FL2, dlatego kwestię tę należy powiązać z art.
87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Zgodnie z art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych
zamawiający może poprawić w ofercie inne niż oczywiste omyłki pisarskie
i oczywiste omyłki rachunkowe, omyłki polegające na niezgodności oferty ze
KIO/UZP 522/10
specyfikacją istotnych warunków zamówienia, niepowodujące istotnych
zmian w treści oferty.
Niezależnie bowiem od tego, czy Przystępujący omyłkowo opisał same
certyfikaty i z tego powodu sądząc, że są one kompletne, nie załączył innych,
czy certyfikaty te były prawidłowe, a omyłkowo wskazał niewłaściwą tkaninę,
jego celem było niewątpliwie złożenie oferty zgodnej ze specyfikacją istotnych
warunków zamówienia, jest to bowiem standardowe i logiczne dążenie
wykonawców biorących udział w przetargu, a Izba nie znalazła podstaw, by
uznać, że Przystępujący chciał zaoferować Zamawiającemu inną tkaninę niż
przez niego wymaganą (byłoby to nielogiczne biorąc pod uwagę dostępność
tkanin i szeroką rynkową ofertę producentów i sprzedawców mebli), zatem
zaistniałą sytuację uznała za omyłkę. Poprawienie tej omyłki nie spowoduje
istotnej zmiany treści oferty dla pakietu nr 1, nie ulegnie też zmianie cena tej
oferty. Samo poprawienie omyłki może nastąpić w prosty sposób – poprzez
wykreślenie z nagłówków dokumentów (adnotacji) symboli FL i FL2. Tym
samym konieczne będzie wezwanie Przystępującego do uzupełnienia
brakujących dokumentów w zakresie tkaniny imitującej zamsz. Działanie
takie spowoduje, że wykonawca ten będzie potraktowany analogicznie i nie
gorzej niż wykonawca, który w ogóle nie załączyłby certyfikatu lub załączył
certyfikat, ale go nie opisał, a także – analogicznie i nie gorzej niż
wykonawca, który taki błąd zrobiłby bezpośrednio w formularzu ofertowym.
Zarzut dotyczący przedstawienia niewłaściwych atestów ze względu na to, iż
przedstawiono atesty dla tkaniny FRAME, a nie FAME, nie potwierdził się.
Jak stwierdzono na wstępie, nie jest sporne to, że tkanina FRAME i FAME
jest tą sama tkaniną, jedynie o zmienionej nazwie handlowej – na fakt ten
w swojej argumentacji wskazuje zarówno Odwołujący, jak i Przystępujący,
potwierdza to także przedstawione przez Odwołującego podczas rozprawy
oświadczenie producenta tkaniny z 7 kwietnia 2010 r. („artykuły Frame
i Fame to ta sama tkanina”). Tym samym Izba stwierdziła, że Przystępujący
przedstawił atest dla proponowanej tkaniny, zgodnie z wymogami
Zamawiającego, gdyż dotyczą one właściwej tkaniny, o podanym składzie
KIO/UZP 522/10
i właściwościach, a jedynie innej nazwie (pomijając fakt, że nie są to atesty
dla tkaniny imitującej zamsz, co jest bezsporne).
W odniesieniu do zarzutu dotyczącego nieuprawnionego skopiowania wzoru
mebli produkowanych przez Odwołującego Izba stwierdziła, że nie ma
podstaw do uznania tego zarzutu. Po pierwsze Odwołujący w swoim zarzucie
powołał się na informację uzyskaną od spółki P.U.R. Remodex Sp. z o.o.,
która w oświadczeniu załączonym do przystąpienia do protestu temu faktowi
zaprzeczyła. Poza tym do przystąpienia tego Przystępujący załączył
oświadczenie z 16 marca 2010 r. złożone w imieniu SITAG Formy Siedzenia
Sp. z o.o. (wskazanej w ateście jako producent spornych mebli), która
zaprzeczała korzystaniu z katalogów firmy Martela wskazując, że meble te
wykonała na postawie rysunków i opisu zawartych w specyfikacji istotnych
warunków zamówienia, a po porównaniu okazanych zdjęć mebli firmy
Martela i rysunku zawierającego przykładowe rozwiązanie, zamieszczonego
na stronie 3. załącznika nr 2a do specyfikacji istotnych warunków
zamówienia, Izba stwierdziła, że produkty te są do siebie bardzo podobne.
Natomiast sama kwestia, z jakich materiałów korzystał Zamawiający,
pozostaje poza rozpatrywanym zarzutem.
Izba uznała również, że nie potwierdził się zarzut zaoferowania rażąco niskiej
ceny. Odwołujący w swojej argumentacji wskazał jedynie, iż jemu i innym
wykonawcom SITAG Formy Siedzenia Sp. z o.o. zaoferowała wyższe ceny
zakupu, co nie jest wystarczającym dowodem dla stwierdzenia, że po takich
samych cenach meble te zakupi także Przystępujący, a tym samym
odsprzeda je Zamawiającemu po cenach niższych niż cena zakupu. Na fakt
różnicowania cen dla poszczególnych odbiorców (jakkolwiek nie odnosi się
wprost do wysokości cen dla Przystępującego) zwraca uwagę także SITAG
Formy Siedzenia Sp. z o.o. w swoim piśmie z 16 marca 2010 r.
W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji.
KIO/UZP 522/10
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 191
ust. 6 i 7 ustawy Prawo zamówień publicznych, czyli stosownie do wyniku
postępowania, zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 9 lipca 2007 r. w sprawie wysokości oraz sposobu
pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 128, poz. 886 z późn. zm.).
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 z późn. zm.)
na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje
skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych do Sądu
Okręgowego we Wrocławiu.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
1.
oddala odwołanie,
2.
kosztami postępowania obciąża Martela Sp. z o. o. ul. Redutowa 25,
01-106 Warszawa i nakazuje:
KIO/UZP 522/10
1)
zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości
4 444 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące czterysta czterdzieści cztery
złote zero groszy) z kwoty wpisu uiszczonego przez Martela Sp. z o. o.
ul. Redutowa 25, 01-106 Warszawa,
2)
dokonać wpłaty kwoty 3 599 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące pięćset
dziewięćdziesiąt dziewięć złotych zero groszy) przez Martela Sp. z o. o.
ul. Redutowa 25, 01-106 Warszawa na rzecz Wrocławskiego
Przedsiębiorstwa Hala Ludowa Sp. z o. o. ul. Wystawowa 1, 51-618
Wrocław stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu
wynagrodzenia pełnomocnika,
3)
dokonać zwrotu kwoty 10 556 zł 00 gr (słownie: dziesięć tysięcy
pięćset pięćdziesiąt sześć złotych zero groszy) z rachunku dochodów
własnych Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz Martela Sp. z o. o.
ul. Redutowa 25, 01-106 Warszawa.
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
na dostawę mebli i regałów dla zadania „Utworzenie Regionalnego Centrum
Turystyki Biznesowej we Wrocławiu” na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. Prawo zamówień publicznych, w trybie przetargu nieograniczonego.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane 12 stycznia 2010 r. pod
numerem 2010/S 7-007505. Wartość zamówienia wynosi 4.212.939 zł, tj.
1.096.733 euro, jest więc większa niż kwoty określone na podstawie art. 11
ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych. Zamawiający dopuścił składanie
ofert częściowych (3 zadania).
3 marca 2010 r. Zamawiający przekazał wykonawcom informację o wyborze
oferty najkorzystniejszej, za którą dla zadania nr 1 i nr 2 została uznana
oferta złożona przez MIKOMAX 2 – Meble Biurowe Sp. z o. o. (drugie miejsce
w rankingu zajęła oferta Odwołującego), a dla zadania nr 3 – oferta
Odwołującego.
KIO/UZP 522/10
Na tę czynność 11 marca 2010 r. Odwołujący wniósł protest, który
Zamawiający częściowo uwzględnił, a częściowo oddalił 22 marca 2010 r.
Od tego rozstrzygnięcia 29 marca 2010 r. Odwołujący wniósł do Prezesa
Urzędu Zamówień Publicznych odwołanie podtrzymując zarzuty podniesione
w proteście w części dotyczącej:
1. zaniechania wykluczenia oraz odrzucenia oferty MIKOMAX 2 – Meble
Biurowe Sp. z o. o. w zakresie pakietu nr 1 i 2 jako oferty o treści sprzecznej
z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia, w szczególności
wobec braku zaoferowania tapicerki dla mebli FL i FL2, która w wyglądzie
i dotyku imitowałaby zamsz, jak również braku wymaganych certyfikatów
dot. wytrzymałości tapicerki na min. 100 000 cykli Martindala dla
oferowanych produktów w pakiecie nr 1 tj. „sofy" oraz „siedziska typu
lounge” o symbolach FL i FL2,
2. czynności oceny ofert i wyboru oferty firmy MIKOMAX 2 – Meble Biurowe
Sp. z o. o. jako oferty najkorzystniejszej w zakresie pakietu nr 1 i 2, pomimo
iż jego oferta podlegała odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 ustawy Prawo
zamówień publicznych,
3. zaniechania wyboru oferty Odwołującego jako oferty najkorzystniejszej dla
pakietu nr 1 i 2
zarzucając Zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1, art. 24, art. 26, art. 91
ust. 1 i 2 oraz art. 89 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, także
w zw. z art. 13 ust. 1 i art. 15 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej
konkurencji
i żądając – w zakresie pakietu nr 1 i 2 – unieważnienia czynności oceny ofert
i wyboru oferty MIKOMAX 2 – Meble Biurowe Sp. z o. o. jako
najkorzystniejszej, dokonania ponownej oceny ofert i wyboru oferty
najkorzystniejszej, wykluczenia MIKOMAX 2 – Meble Biurowe Sp. z o. o.
i
odrzucenia
jej
oferty
oraz
wyboru
oferty
Odwołującego
jako
najkorzystniejszej.
W
uzasadnieniu
odwołania
Odwołujący
wskazał,
że
Zamawiający
w załączniku 2a do specyfikacji istotnych warunków zamówienia
„Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia” w opisie pakietu nr 1 dotyczącym
mebli oznaczonych symbolem FL i FL2 oczekiwał, by tapicerka w wyglądzie
KIO/UZP 522/10
i dotyku imitowała zamsz, natomiast w opisie mebla oznaczonego symbolem
SO1 w pakiecie nr 1 wymagał, by w skład tkaniny obiciowej wchodziła wełna
i poliamid w przeważającą ilościową procentową wełny. Tymczasem oferta
MIKOMAX 2 – Meble Biurowe Sp. z o. o. nie spełnia tych wymogów, gdyż
w zakresie ww. pozycji, oferta dotyczy tkaniny FRAME (jak wskazuje
adnotacja na atestach dotyczących tkaniny FRAME, wykonana przez
Grzegorza Kitłowskiego, prokurenta tej spółki), która nie jest tkaniną
imitującą zamsz. Zatem firma ta musiałaby zaoferować inną, niewymienioną
w ofercie, tkaninę, żeby spełnić warunki specyfikacji istotnych warunków
zamówienia. Błędu tego nie można poprawić jako omyłki, o której mowa
w art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych, powinna ona
mieć bowiem taki charakter, by czynności ich poprawy mógł dokonać
Zamawiający samodzielnie, bez udziału wykonawcy w tej czynności. W tym
wypadku jednak Zamawiający nie mógł samodzielnie poprawić oferty, gdyż
w ofercie były tylko atesty dotyczące tapicerki FRAME oraz tapicerki
Extreme, Extreme Plus. MIKOMAX 2 – Meble Biurowe Sp. z o. o. wyraźnie
zapisał, jakiej tapicerki do jakich produktów zamierza użyć, a obie tapicerki,
bezspornie, w wyglądzie i dotyku nie imitują zamszu.
Zatem treść tej oferty jest sprzeczna z treścią specyfikacji istotnych
warunków zamówienia, co powinno było skutkować odrzuceniem oferty tej
firmy, a sprzeczność ta ma istotny charakter, co wyklucza zastosowanie art.
87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Z załączonych do oferty atestów tkanin dla mebli SO1, FL i FL2 wynika, że
dotyczą one wyłącznie tkaniny FRAME, która została wycofana z obrotu,
zamiast niej jest produkowana tkanina FAME. Certyfikat wytrzymałości
tapicerki na min. 100.000 cykli Martindala przedstawiony przez MIKOMAX 2
– Meble Biurowe Sp. z o. o. dotyczy tkaniny FRAME, a nie FAME.
Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji
czynem nieuczciwej konkurencji jest naśladowanie gotowego produktu,
polegające na tym, że za pomocą technicznych środków reprodukcji jest
kopiowana zewnętrzna postać produktu, jeżeli może wprowadzić klientów
w błąd co do tożsamości producenta lub produktu. Ponadto takie działanie
stanowi naruszenie ustawy Prawo własności przemysłowej. Zdaniem
KIO/UZP 522/10
Odwołującego MIKOMAX 2 – Meble Biurowe Sp. z o. o. dopuściła się czynu
nieuczciwej konkurencji, o którym mowa w ww. przepisie, gdyż w swojej
ofercie przedstawiła atesty wytrzymałościowe do produktów SO1, FL i FL2,
które
zostały
wykonane
na
podstawie
produktów
Odwołującego,
prawdopodobnie na podstawie zdjęć katalogowych. Według firmy Remodex
(autor atestów) sofy miały różnić się jedynie innym rodzajem pianki,
natomiast
cała
reszta
(kształt,
gabaryty,
estetyka,
elementy
charakterystyczne mebla i tapicerki) jest dokładną kopią rozwiązania firmy
Martela, którego wzór jest zastrzeżony.
Opisane krzesła i stoły (pozycje ST3, ST2, KG3, KG4) są produkowane tylko
i wyłącznie przez firmę Sitag. Po wykonaniu wyceny przez firmę Sitag dla
Odwołującego, okazało się, iż oferta, jaką otrzymała Martela bezpośrednio ma
wyższe ceny zakupu niż zaproponowała Zamawiającemu MIKOMAX 2
– Meble Biurowe Sp. z o. o. w tym postępowaniu. Inne firmy, które poprosiły
Sitag o wycenę tych samych mebli, również otrzymały wyższe ceny. Ponieważ
Mikomax 2 – Meble Biurowe Sp. z o. o. jest franszyzobiorcą spółki Mikomax
z Łodzi, Odwołujący zwrócił się z zapytaniem do głównego podmiotu
(Mikomax z Łodzi) i nie otrzymał żadnej oferty. Okoliczności te, zdaniem
Odwołującego, uzasadniają przekonanie, że oferta MIKOMAX 2 – Meble
Biurowe Sp. z o. o. zawiera cenę niewiarygodną, znacząco odbiegającą od cen
przyjętych na rynku, wskazującą na fakt realizacji zamówienia poniżej
kosztów realizacji usługi, zatem rażąco niską w stosunku do przedmiotu
zamówienia, bądź doszło do jakiejś formy porozumienia firmy Sitag z jednym
ze swoich dealerów – Mikomax 2 – Meble Biurowe Sp. z o. o. Na mocy art. 89
ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo zamówień publicznych zamawiający odrzuca
ofertę, jeśli zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu
zamówienia. W myśl natomiast art. 15 ust. 1 ustawy o zwalczaniu
nieuczciwej konkurencji czynem nieuczciwej konkurencji jest utrudnianie
innym przedsiębiorcom dostępu do rynku, w szczególności przez sprzedaż
towarów lub usług poniżej kosztów ich wytworzenia lub świadczenia albo ich
odprzedaż poniżej kosztów zakupu w celu eliminacji innych przedsiębiorców,
nakłanianie osób trzecich do odmowy sprzedaży innym przedsiębiorcom albo
niedokonywania zakupu towarów lub usług od innych przedsiębiorców,
KIO/UZP 522/10
rzeczowo nieuzasadnione, zróżnicowane traktowanie niektórych klientów,
pobieranie innych niż marża handlowa opłat za przyjęcie towaru do
sprzedaży, działanie mające na celu wymuszenie na klientach wyboru jako
kontrahenta
określonego
przedsiębiorcy
lub
stwarzanie
warunków
umożliwiających podmiotom trzecim wymuszanie zakupu towaru lub usługi
u określonego przedsiębiorcy.
W oparciu o stan faktyczny ustalony na podstawie dokumentacji
postępowania, w tym treści protestu, jego rozstrzygnięcia, odwołania,
przystąpień MIKOMAX 2 – Meble Biurowe Sp. z o. o., a także na podstawie
oświadczeń Stron złożonych podczas rozprawy Izba ustaliła i zważyła, co
następuje: odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie, na podstawie przedstawionych dokumentów oraz stanowisk
uczestników
postępowania,
Izba
stwierdziła,
iż
wymóg
pokrycia
kwestionowanych mebli tkaniną imitującą zamsz jest bezsporny, jak również
to, że produkowana przez duńską firmę Gabriel A/S tkanina FRAME i FAME
jest tą samą tkaniną, jedynie o zmienionej nazwie handlowej. Przystępujący
przyznał również w przystąpieniu do protestu (str. 3), jak i później, iż tkanina
FRAME/FAME nie jest tkaniną imitującą zamsz, podobne stanowisko zajął
też Zamawiający. W związku z powyższym, oraz na podstawie okazanej
próbki tkaniny, Izba stwierdziła, iż tkanina FRAME/FAME nie jest tkaniną
imitującą zamsz, a w swojej ofercie Przystępujący nie przedstawił atestu dla
tkaniny imitującej zamsz.
Izba stwierdziła też, że Przystępujący w swojej ofercie nie wskazywał
bezpośrednio nazw tkanin obiciowych i poszczególnych mebli, do których
zostaną użyte, a zarzut Odwołującego w tym zakresie został oparty na
adnotacjach, którymi były opatrzone poszczególne dokumenty w celu
przyporządkowania danych dokumentów do wymagań zamieszczonych
w rozdziale V „Wykaz oświadczeń i dokumentów…” specyfikacji istotnych
warunków zamówienia w zakresie zaświadczeń podmiotu uprawnionego do
kontroli jakości potwierdzających, że oferowany asortyment odpowiada
KIO/UZP 522/10
określonym normom lub specyfikacjom technicznym, np. „załącznik nr 12 –
fotel audytoryjny FA tapicerka test ścieralności 100 tys. cykli”, „załącznik nr
12 – sofy SO1 badanie wytrzymałości”, „załącznik nr 12 – fotele SO1, FL, FL2
badania tapicerki trudnopalność” itd. Dokumenty te zawierają m.in. nazwy
i właściwości tkanin. W podobny sposób Przystępujący oznaczał też inne
dokumenty, np. załącznik nr 4 – podmiot zdolność finansowa, załącznik nr
6A i B - podwykonawcy.
W przystąpieniu do protestu z 18 marca 2010 r. Przystępujący stwierdził, że
oferta jest zgodna ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia, tkanina
FRAME jest przeznaczona do wykonania „siedzisk typu lounge” o symbolu
SO1, natomiast dla foteli FL i FL2 jest zaproponowana tkanina COMFORT,
a adnotacja na certyfikacie na tkaninę FRAME dotycząca foteli FL i FL2
znalazła się tam omyłkowo, co spowodowało niedołączenie odpowiedniego
certyfikatu dla tych mebli. Jednak w samym formularzu ofertowym
Przystępujący złożył oświadczenie, że gwarantuje wykonanie zamówienia
zgodnie z wymaganiami specyfikacji istotnych warunków zamówienia,
natomiast omyłka ta jest omyłką nieistotną, której poprawienia Zamawiający
może dokonać samodzielnie na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo
zamówień publicznych, a wymagane certyfikaty uzupełnić zgodnie z art. 26
ust. 3 w zw. z art. 25 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Izba uznała, iż gdyby Przystępujący nie opisał poszczególnych załączników ze
wskazaniem konkretnych mebli, sytuacja byłaby oczywista – dokument
dotyczący atestów dla tkaniny imitującej zamsz można by uzupełnić na
podstawie art. 26 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych jako brakujący
dokument potwierdzający spełnianie przez oferowane dostawy wymagań
określonych przez zamawiającego. Przedmiotowe adnotacje, nawet jeśli
omyłkowe, wskazują jednak pośrednio na treść oferty dla pakietu nr 1
w zakresie tkanin dla foteli FL i FL2, dlatego kwestię tę należy powiązać z art.
87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Zgodnie z art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych
zamawiający może poprawić w ofercie inne niż oczywiste omyłki pisarskie
i oczywiste omyłki rachunkowe, omyłki polegające na niezgodności oferty ze
KIO/UZP 522/10
specyfikacją istotnych warunków zamówienia, niepowodujące istotnych
zmian w treści oferty.
Niezależnie bowiem od tego, czy Przystępujący omyłkowo opisał same
certyfikaty i z tego powodu sądząc, że są one kompletne, nie załączył innych,
czy certyfikaty te były prawidłowe, a omyłkowo wskazał niewłaściwą tkaninę,
jego celem było niewątpliwie złożenie oferty zgodnej ze specyfikacją istotnych
warunków zamówienia, jest to bowiem standardowe i logiczne dążenie
wykonawców biorących udział w przetargu, a Izba nie znalazła podstaw, by
uznać, że Przystępujący chciał zaoferować Zamawiającemu inną tkaninę niż
przez niego wymaganą (byłoby to nielogiczne biorąc pod uwagę dostępność
tkanin i szeroką rynkową ofertę producentów i sprzedawców mebli), zatem
zaistniałą sytuację uznała za omyłkę. Poprawienie tej omyłki nie spowoduje
istotnej zmiany treści oferty dla pakietu nr 1, nie ulegnie też zmianie cena tej
oferty. Samo poprawienie omyłki może nastąpić w prosty sposób – poprzez
wykreślenie z nagłówków dokumentów (adnotacji) symboli FL i FL2. Tym
samym konieczne będzie wezwanie Przystępującego do uzupełnienia
brakujących dokumentów w zakresie tkaniny imitującej zamsz. Działanie
takie spowoduje, że wykonawca ten będzie potraktowany analogicznie i nie
gorzej niż wykonawca, który w ogóle nie załączyłby certyfikatu lub załączył
certyfikat, ale go nie opisał, a także – analogicznie i nie gorzej niż
wykonawca, który taki błąd zrobiłby bezpośrednio w formularzu ofertowym.
Zarzut dotyczący przedstawienia niewłaściwych atestów ze względu na to, iż
przedstawiono atesty dla tkaniny FRAME, a nie FAME, nie potwierdził się.
Jak stwierdzono na wstępie, nie jest sporne to, że tkanina FRAME i FAME
jest tą sama tkaniną, jedynie o zmienionej nazwie handlowej – na fakt ten
w swojej argumentacji wskazuje zarówno Odwołujący, jak i Przystępujący,
potwierdza to także przedstawione przez Odwołującego podczas rozprawy
oświadczenie producenta tkaniny z 7 kwietnia 2010 r. („artykuły Frame
i Fame to ta sama tkanina”). Tym samym Izba stwierdziła, że Przystępujący
przedstawił atest dla proponowanej tkaniny, zgodnie z wymogami
Zamawiającego, gdyż dotyczą one właściwej tkaniny, o podanym składzie
KIO/UZP 522/10
i właściwościach, a jedynie innej nazwie (pomijając fakt, że nie są to atesty
dla tkaniny imitującej zamsz, co jest bezsporne).
W odniesieniu do zarzutu dotyczącego nieuprawnionego skopiowania wzoru
mebli produkowanych przez Odwołującego Izba stwierdziła, że nie ma
podstaw do uznania tego zarzutu. Po pierwsze Odwołujący w swoim zarzucie
powołał się na informację uzyskaną od spółki P.U.R. Remodex Sp. z o.o.,
która w oświadczeniu załączonym do przystąpienia do protestu temu faktowi
zaprzeczyła. Poza tym do przystąpienia tego Przystępujący załączył
oświadczenie z 16 marca 2010 r. złożone w imieniu SITAG Formy Siedzenia
Sp. z o.o. (wskazanej w ateście jako producent spornych mebli), która
zaprzeczała korzystaniu z katalogów firmy Martela wskazując, że meble te
wykonała na postawie rysunków i opisu zawartych w specyfikacji istotnych
warunków zamówienia, a po porównaniu okazanych zdjęć mebli firmy
Martela i rysunku zawierającego przykładowe rozwiązanie, zamieszczonego
na stronie 3. załącznika nr 2a do specyfikacji istotnych warunków
zamówienia, Izba stwierdziła, że produkty te są do siebie bardzo podobne.
Natomiast sama kwestia, z jakich materiałów korzystał Zamawiający,
pozostaje poza rozpatrywanym zarzutem.
Izba uznała również, że nie potwierdził się zarzut zaoferowania rażąco niskiej
ceny. Odwołujący w swojej argumentacji wskazał jedynie, iż jemu i innym
wykonawcom SITAG Formy Siedzenia Sp. z o.o. zaoferowała wyższe ceny
zakupu, co nie jest wystarczającym dowodem dla stwierdzenia, że po takich
samych cenach meble te zakupi także Przystępujący, a tym samym
odsprzeda je Zamawiającemu po cenach niższych niż cena zakupu. Na fakt
różnicowania cen dla poszczególnych odbiorców (jakkolwiek nie odnosi się
wprost do wysokości cen dla Przystępującego) zwraca uwagę także SITAG
Formy Siedzenia Sp. z o.o. w swoim piśmie z 16 marca 2010 r.
W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji.
KIO/UZP 522/10
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 191
ust. 6 i 7 ustawy Prawo zamówień publicznych, czyli stosownie do wyniku
postępowania, zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 9 lipca 2007 r. w sprawie wysokości oraz sposobu
pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 128, poz. 886 z późn. zm.).
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 z późn. zm.)
na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje
skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych do Sądu
Okręgowego we Wrocławiu.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
