rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2010-03-22
rok: 2010
data dokumentu: 2010-03-22
rok: 2010
Powiązane tematy:
sygnatury akt.:
KIO/UZP 66/10
KIO/UZP 66/10
Komisja w składzie:
Przewodniczący: Izabela Kuciak Członkowie: Magdalena Grabarczyk, Sylwester Kuchnio Protokolant: Rafał Komoń
Przewodniczący: Izabela Kuciak Członkowie: Magdalena Grabarczyk, Sylwester Kuchnio Protokolant: Rafał Komoń
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 marca 2010 r. w Warszawie odwołania wniesionego
przez SIAL W. Kimber, B. Kimber Sp. j., ul. Boguchwały 1, 71-531 Szczecin od
rozstrzygnięcia
przez
zamawiającego
Gminę
Miasto
Szczecin,
Zakład
Usług
Komunalnych, ul. Ku Słońcu 125A, 71-080 Szczecin protestu z dnia 23 grudnia 2009 r.,
przy udziale:
- Grażyny Haręża, prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo
Usługowo-Handlowe „WALDIX” Grażyna Haręża, ul. Ku Słońcu 22c/1, 71-073 Szczecin
zgłaszającej swoje przystąpienie po stronie zamawiającego,
- Władysława Błażewicza, prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Zakład
usługowy DOMEL Władysław Błażewicz, ul. Świerkowa 3, 72-200 Nowogard
zgłaszającej swoje przystąpienie po stronie zamawiającego
przez SIAL W. Kimber, B. Kimber Sp. j., ul. Boguchwały 1, 71-531 Szczecin od
rozstrzygnięcia
przez
zamawiającego
Gminę
Miasto
Szczecin,
Zakład
Usług
Komunalnych, ul. Ku Słońcu 125A, 71-080 Szczecin protestu z dnia 23 grudnia 2009 r.,
przy udziale:
- Grażyny Haręża, prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo
Usługowo-Handlowe „WALDIX” Grażyna Haręża, ul. Ku Słońcu 22c/1, 71-073 Szczecin
zgłaszającej swoje przystąpienie po stronie zamawiającego,
- Władysława Błażewicza, prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Zakład
usługowy DOMEL Władysław Błażewicz, ul. Świerkowa 3, 72-200 Nowogard
zgłaszającej swoje przystąpienie po stronie zamawiającego
orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża SIAL W. Kimber, B. Kimber Sp. j., ul. Boguchwały 1,
71-531 Szczecin i nakazuje:
1)
zaliczyćna rzecz Urzędu ZamówieńPublicznych koszty w wysokości
4 444
zł 00 gr (słownie: cztery tysiące czterysta czterdzieści cztery złote zero
groszy) z kwoty wpisu
uiszczonego
przez SIAL W. Kimber, B. Kimber Sp. j.,
ul. Boguchwały 1, 71-531 Szczecin,
2)
dokonaćwpłaty kwoty 4 072 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące siedemdziesiąt
dwa złote zero groszy) przez SIAL W. Kimber, B. Kimber Sp. j., ul.
Boguchwały 1, 71-531 Szczecin na rzecz Gminy Miasta Szczecin, Zakład
Usług Komunalnych, ul. Ku Słońcu 125A, 71-080 Szczecin stanowiącej
uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika
oraz dojazdu na posiedzenie,
3)
dokonaćwpłaty kwoty 0 zł 0 gr (słownie: xxx) przez xxx na rzecz Urzędu
ZamówieńPublicznych na rachunek dochodów własnych UZP,
4)
dokonaćzwrotu kwoty 10 556 zł 00 gr (słownie: dziesięćtysięcy pięćset
pięćdziesiąt sześćzłotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych
Urzędu ZamówieńPublicznych na rzecz SIAL W. Kimber, B. Kimber Sp. j.,
ul. Boguchwały 1, 71-531 Szczecin.
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający prowadzi, w trybie przetargu nieograniczonego, postępowanie o
udzielenie zamówienia publicznego, którego przedmiotem jest „konserwacja i utrzymanie
zieleni oraz zbieranie i transport odpadów z Cmentarza Centralnego i pozostałych cmentarzy
komunalnych w Szczecinie (w podziale na części).” Ogłoszenie o zamówieniu zostało
opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 9 grudnia 2009 r., pod nr
2009/S 237-339870.
W dniu 23 grudnia 2009 r. Odwołujący sięwniósł protest, w zakresie części II
zamówienia, wobec czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, złożonej przez Grażynę
Haręża, prowadzącej działalnośćgospodarcząpod firmąPrzedsiębiorstwo Usługowo-
Handlowe „WALDIX" Grażyna Haręża (dalej WALDIX), zarzucając Zamawiającemu
naruszenie art. 24 ust. 2 pkt 2, art. 89 ust. 1 pkt 4, art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. Prawo zamówieńpublicznych (Dz. U. z 2007 r., Nr 223, poz.1655 z póź. zm.), zwanej
dalej „ustawąPzp” i wnosząc o dokonanie ponownej oceny ofert i wyboru oferty
najkorzystniejszej oraz wykluczenie i odrzucenie oferty WALDIX. Analogiczne zarzuty iżądania Odwołujący sięsformułował wobec wyboru oferty złożonej przez Władysława
Błażewicza, prowadzącego działalnośćgospodarcząpod firmąZakład Usługowy DOMEL
Władysław Błażewicz (dalej DOMEL), w zakresie części III zamówienia. Ponadto, w zakresie
części III Odwołujący sięzakwestionował odrzucenie jego oferty, która to czynnośćpozostaje
w sprzeczności z art. 87 ust. 1, art. 87 ust. 2 pkt 3, art. 89 ust 1 pkt 2 i pkt 5 ustawy Pzp.
Odwołujący siępodnosi, iżWALDIX nie ma możliwości wykonania usługi zebrania i
zagospodarowania odpadów z pojemników i dzikich wysypisk z Cmentarza Centralnego za
kwotę
160,00
zł
za
1
Mg,
ponieważ
jedynym
na
terenie
województwa
zachodniopomorskiego wysypiskiem odbierającym i przetwarzającym odpady,
stanowiące przedmiot zamówienia jest Zakład Odzysku i Składowania Odpadów w
Leśnie Górnym, który za przyjęcie i zagospodarowanie odpadów pobiera opłatęw wysokości
150,00 zł netto za 1 Mg odpadów. Zaś, w cenie 10 zł netto za 1 Mg odpadów nie da się
uwzględnićkosztów zebrania i transportu odpadów. Ponadto, z początkiem roku 2010
wzrosnąopłaty administracyjne związane ze składowaniem odpadów, stąd koszt
wykonania zamawianej usługi równieżmusi wzrosnąć.
W konsekwencji wykonawca WALDIX w swojej ofercie, zdaniem Odwołującego się,
podał nieprawdziwe informacje mające wpływ na wynik postępowania.
Ponadto z uwagi na to,że zasadnicza częśćprzedmiotu zamówienia (ponad 97 %)
związana jest z kosztem zebranych i zagospodarowanych odpadów z pojemników i dzikich
wysypisk z Cmentarza Centralnego, to oferta wykonawcy WALDIX zawiera rażąco
niskącenę.
Odwołujący sięnie zgadza sięze stanowiskiem Zamawiającego, iżjego oferta nie
zawierała stawki roboczogodziny netto (wraz z narzutami, kosztami pośrednimi i zyskiem,
bez podatku VAT). Odwołujący siępodnosi, iżdo jego oferty załączony został kosztorys.
Jednym z elementów cenotwórczych kosztorysu jest stawka za roboczogodzinę, która tu
wynosi 12,43 zł. W konsekwencji nie da sięwięc zasadnie przyjąć, zdaniem Odwołującego
się,że jego oferta nie zawiera oczekiwanej stawki roboczogodziny. Stawka ta jest w ofercie
tylko,że podana w innym miejscu niżformularz ofertowy. W konsekwencji tego rodzaju błąd,
to oczywista omyłka podlegająca poprawieniu, zgodnie z art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp.
Zakładając nawet, iżZamawiający nie byłby sam w stanie ustalić, jak stawka roboczogodziny
wynika z przedłożonego przez Odwołującego siękosztorysu, to zgodnie z art. 87 ust. 1
ustawy Pzp, powinien był wezwaćOdwołującego siędo wyjaśnieńw tym zakresie.
Odwołujący siękwestionuje równieżmożliwośćwykonania usługi polegającej na
zbieraniu i zagospodarowaniu odpadów z pojemników i dzikich wysypisk na cmentarzach, w
ramach części III zamówienia, za stawkę80,00 zł za 1 Mg odpadów. Wobec powyższego,
wobec wykonawcy DOMEL formułuje analogiczne zarzuty iżądania, jak w odniesieniu do
wykonawcy WALDIX, powielając równieżpodniesionąargumentację.
Zamawiający nie rozstrzygnął protestu w terminie, o którym mowa w art. 183 ust. 1
ustawy Pzp, co na mocy przepisu art. 183 ust. 3 ustawy Pzp, uznaje sięza jego oddalenie.
Jednakże pismem z dnia 7 stycznia 2010 r. Zamawiający poinformowała o odaleniu protestu,
podnosząc, iżoferta wykonawcy WALDIX nie zawiera rażąco niskiej ceny, ponieważ-
oceniając ofertę- Zamawiający ma obowiązek braćpod uwagęogólnącenęofertową, nie
zaś, jak twierdzi Odwołujący się, wybiórczo poszczególne elementy ceny, stanowiące jej
składowe. Punktem odniesienia przy kwalifikacji ceny ofertowej jako rażąco niskiej jest
wartośćzamówienia ustalona przez Zamawiającego. W rzeczonym przypadku cena
oferowana przez wykonawcęWALDIX jest wyższa od wartości zamówienia oszacowanej
przez Zamawiającego.
Oferta wykonawcy WALDIX nie zawiera informacji nieprawdziwych w zakresie
zastosowanej przez Wykonawcęstawki 160,00 zł za 1 Mg zebranych i zagospodarowanych
odpadów z Cmentarza Centralnego. Zamawiający zakwalifikował odpady z Cmentarza
Centralnego jako odpady podgrupy 20 02, co oznacza, zgodnie z obowiązującym prawem,że sąto odpady z ogrodów i parków (w tym cmentarzy). Ponadto, znacznączęśćodpadów z
cmentarza Centralnego stanowiąodpady gromadzone selektywnie, których koszt
unieszkodliwienia czy odzysk, jest niższy niżpozostałych odpadów.
Zamawiający zwraca równieżuwagę, iżstawki za zbieranie i zagospodarowanie
odpadów oraz ceny ofertowe zaproponowane przez Odwołującego sięi wykonawcęWALDIX
sąna zbliżonym poziomie i różnica między nimi wynosi około 3%.
Z tych samych przyczyn, Zamawiający uznał zarzuty, zgłoszone wobec oferty
wykonawcy DOMEL, za nieuzasadnione.
Zdaniem Zamawiającego, czynnośćodrzucenia oferty Odwołującego sięjest zasadna
i zgodna z obowiązującym prawem, ponieważbrak stawki roboczogodziny netto (z
narzutami, kosztami pośrednimi i zyskiem, bez podatku VAT) w ofercie Odwołującego sięnie
może byćzakwalifikowany przez Zamawiającego jako omyłka polegająca na niezgodności
oferty z SIWZ, nie powodująca istotnych zmian w treści oferty i poprawiona w trybie art. 87
ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. Wykonawca przedłożył w ofercie kosztorys ofertowy sporządzony
metodąuproszczoną, co oznacza,że Zamawiający nie jest w stanie stwierdzić, jakąstawkę
roboczogodziny zastosował Odwołujący się.
Ponadto, sposób realizacji przedmiotu zamówienia, nie zakłada w sposób oczywisty,że stawka roboczogodziny zastosowana w kosztorysie ofertowym musi byćidentyczna ze
stawkąroboczogodziny netto, której zaoferowania wymagał Zamawiający, stanowiącąnośnik
cen przy wycenie prac interwencyjnych, rozliczanych na podstawie kosztorysu
powykonawczego. Oznacza to,że wezwanie Odwołującego siędo wyjaśnień, odnośnie
treści złożonej oferty, stanowiłoby negocjacje, dotyczące złożonej oferty, co jest
niedopuszczalne wświetle obowiązującej ustawy Pzp.
Z decyzjąZamawiającego nie zgodził sięOdwołujący się, wnosząc w dniu 11 stycznia
2010 r. odwołanie, w którym podtrzymał zarzuty wobec wyboru ofert najkorzystniejszych
(dodatkowo podniósł zarzut naruszenia przepisów art. 87 ust. 1, art. 89 ust. 1 pkt 6, art. 90
ust. 1 ustawy Pzp), jak i odrzucenia oferty Odwołującego sięorazżądania zgłoszone w
proteście, formułując ewentualneżądanie unieważnienia postępowania.
Odwołujący sięzwrócił uwagę,że Zamawiający w SIWZ nie przewidział innej, niż
wynikająca z zamieszczenia 55 kompletów do segregacji w systemie dwupojemnikowym
metody segregacji odpadów (rozdział XV pkt 2 ppkt 2 lit. a.C tire trzecie SIWZ), co stanowi
znikomączęśćprzewidzianych do odbioru odpadów. Odbierane odpady będąmiały więc
zasadniczo charakter odpadów niesegregowanych. Wykonawca WALDIX w przystąpieniu do
postępowania protestacyjnego po stronie Zamawiającego dokonanym pismem z dnia 31
grudnia 2009 r. wyjawił natomiast, iżjego zdaniem większośćodpadów będąstanowiły
odpady segregowane. Na terenie Cmentarza Centralnego nie mażadnej innej poza
wskazanąprzez Zamawiającego możliwości „segregacji odpadów", ponieważzgodnie z
zapisem rozdziału XV pkt 3 SIWZ cały Cmentarz Centralny stanowi obiekt zabytkowy, a sam
wykonawca WALDIX nie posiada zezwolenia na segregacjęodpadów. W konsekwencji
wykonawca WALDIX w swojej ofercie podał nieprawdziwe informacje mające wpływ na
wynik postępowania.
Z uwagi na to,że zasadnicza częśćczęści II przedmiotu zamówienia (ponad 97 %)
związana jest z kosztem zebranych i zagospodarowanych odpadów z pojemników i dzikich
wysypisk z Cmentarza Centralnego, to oferta wykonawcy WALDIX zawiera rażąco niską
cenę. Zakładając,że wykonawca ten uwzględniłby choćby tylko sam koszt odbioru odpadów
przez Składowisko Odpadów w wysokości 160 zł/Mg i najniższy możliwy koszt zebrania
odpadów na terenie Cmentarza Centralnego w kwocie 30 zł/Mg i transportu tych odpadów
(15 km) do składowiska w kwocie kolejnych 30 zł/Mg, to jego oferta zamykałaby siękwotą
1.056.000,00 zł, a więc byłaby znacznie droższa od oferty Odwołującego się. Dodatkowo
należy podkreślić,że powyższy błąd oferty wykonawcy WALDIX stanowi teżnieusuwalny
błąd w obliczeniu ceny.
Odwołujący siępodnosi, iżpewneświatło na kalkulacjęceny ofertowej wykonawcy
WALDIX jako pomyłkowej, może rzucaćokoliczność, iżw załączonym do oferty tego
wykonawcy kosztorysie jest mowa o „dzikich wysypiskach", których nie przewiduje w tym
przypadku SIWZ. W związku z powyższym oferta WALDIX powinna zostaćodrzucona,
względnie w ramach ponownej oceny ofert, wykonawca ten powinien zostaćwezwany do
wyjaśnienia ww. okoliczności.
Stawka zaoferowana przez Odwołującego sięnie może byćwżadnym wypadku
punktem odniesienia do oceny oferty WALDIX, ponieważOdwołujący sięwspółpracuje ze
Składowiskiem Odpadów w Leśnie Górnym, uczestnicząc w procesie odbioru i selekcji
odpadów i z tej przyczyny stawki znajdujące sięw jego ofercie mogąbyćtak korzystne jak
zaoferowane.
Dodatkowo podkreślićrównieżnależy,że Zamawiający w SIWZ w ogóle nie
przewidział w zakresie części IIIżadnej segregacji odpadów. W związku z powyższym
wykonawca DOMEL nie może wykonaćtej czynności za kwotę80,00 zł za 1 Mg, ponieważ
musi jeszcze (zgodnie z zapisem rozdziału X pkt 3 SIWZ oraz poz. 3 przedmiaru robót
stanowiącego zał. nr 7 częśćIII do SIWZ ) uwzględnićkoszty zebrania i transportu odpadów.
Oczywiste jest zatem,że podana kwota nie pokrywa nawet połowy kosztów tej usługi.
Ponadto z uwagi na to,że zaniżono koszt istotnej części przedmiotu zamówienia
(blisko 30 %), a pozostałe zaoferowane stawki oscylująw pobliżu minimum ekonomicznego,
to oferta wykonawcy DOMEL zawiera rażąco niskącenę. Zakładając,że wykonawca ten
uwzględniłby choćby tylko sam koszt odbioru odpadów przez Składowisko Odpadów w
wysokości 160 zł/Mg i najniższy możliwy koszt zebrania odpadów z pozostałych cmentarzy
komunalnych w kwocie 30 zł/Mg i transportu tych odpadów (15 km) z tych cmentarzy do
składowiska w kwocie 40 zł/Mg, to jego oferta zamykałaby siękwotą434.888,87 zł, a więc
byłaby znacznie droższa od oferty Odwołującego się. Dodatkowo należy podkreślić,że
powyższy błąd oferty wykonawcy DOMEL stanowi teżnieusuwalny błąd w obliczeniu ceny.
W związku z powyższym oferta DOMEL powinna zostaćodrzucona, względnie w ramach
ponownej oceny ofert, wykonawca ten powinien zostaćwezwany do wyjaśnienia ww.
okoliczności.
Stawka zaoferowana przez Odwołującego sięnie może byćwżadnym wypadku
punktem odniesienia do oceny oferty DOMEL, ponieważOdwołujący sięwspółpracuje ze
Składowiskiem Odpadów w Leśnie Górnym uczestnicząc w procesie odbioru i selekcji
odpadów i z tej przyczyny stawki znajdujące sięw jego ofercie mogąbyćtak niskie jak
zaoferowane.
Z ostrożności Odwołujący sięwskazuje,że w sytuacji, w której nie można by dokonać
ponownej oceny ofert i oferty wykonawców WALDIX i DOMEL pozostałyby ofertami
najkorzystniejszymi w zakresie części II i części III przedmiotu zamówienia, to zmówienie w
tym zakresie będzie wykonywane z naruszeniem ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r.
odpadach (Dz. U. z 2007 r., Nr 39, poz. 251 z póź. zm.), ponieważżaden z tych
wykonawców nie posiada zezwolenia na segregacjęodpadów i w składanych ofertach nie
uwzględnił kosztu wykonania tej istotnej czynności przez inny podmiot. Przyjęcie takiego
stanu powoduje,że postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w zakresie części II
i części III, na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp, powinno zostaćunieważnione.
Dodatkowym argumentem przemawiającym za unieważnieniem postępowania w
zakresie dotyczącym części II sąinformacje zawarte w piśmie z dnia 7 stycznia 2010 r.
zatytułowanym rozstrzygnięcie protestu, w którym Zamawiający ujawnił,że jego znaczną
częśćodpadów stanowiąodpady zebrane selektywnie. Zgodnie z SIWZ zasadniczym
przedmiotem zamówienia sątu odpady z podgrupy 20 02 w ilości ok. 4 800 Mg, które
zgodnie z klasyfikacją, zawartąw stanowiącej załącznik do rozporządzenia MinistraŚrodowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. z 2001 r., Nr
112, poz. 1206 póź. zm.) tabeli „KATALOG ODPADÓW WRAZ Z LISTĄODPADÓW
NIEBEZPIECZNYCH" dzieląsięna trzy rodzaje odpadów tj. odpady ulegające biodegradacji
20 02 01, gleba i ziemia, w tym kamienie 20 02 02 , inne odpady nieulegające biodegradacji
20 02 03. Wżaden sposób z takiego opisu odpadów nie wynika, iżprzedmiotem odbioru
będąodpady zebrane selektywnie, a jużtym bardziej,że znacząca częśćodpadów będzie
miała taki charakter. Selektywnośćzbiórki przewidzianych do odbioru odpadów nie wynika
równieżz zapisu z zapisu w rozdział XV pkt 2 ppkt 2 lit. a.C tire trzecie SIWZ o
zamieszczenia 55 kompletów pojemników do segregacji w systemie dwupojemnikowym,
gdyżw kontekście wymagańpostawionych z punktu widzenia odbioru odpadów przez
Składowisko w Leśnie Górnym, odpady zebrane w systemie dwupojenikowym, na które
składająsię(odpady organiczne, szkło i plastik) nie mogąbyćuznane za odpady zebrane
selektywnie. Stanowisko to potwierdzająrównieżdoświadczenia Zamawiającego, dotyczące
zbierania odpadów za pomocąww. systemu dwupojemnikowego. Odpady zebrane w ten
sposób nie sąna tyle czyste, aby mogły byćtraktowane nawet jako odpady odpowiadające
nazwie przewidzianego dla nich pojemnika.
Odwołujący siępodnosi również, iżstwierdzenie o znaczącej części odpadów
zebranych w ww. rozumieniu „selektywnie", pozostaje w rażącej sprzeczności z podanymi w
rozdziale XV pkt 2 ppkt 2 lit. a.C przewidzianymi ilościami pojemników na odpady. Owe 55
kompletów pojemników na odpady zebrane „selektywnie" stanowi mniej niż5 % ogółu
pojemników na odpady. Jest to więc wyraźna i zdecydowana mniejszość, a nie większość
odpadów. Co ważniejsze ww. stanowisko Zamawiającego nie wynikające z postanowień
SIWZ, co do charteru odpadów stanowiących przedmiot zamówienia, jest w istocie kopią
treści przyłączenia siędo postępowania protestacyjnego dokonanego w dniu 31 grudnia
2009 r. przez wykonawcęWALDIX. Z zestawienia tych okoliczności wyraźnie widać,że nie
wynikające z postanowieńSIWZ założenie Zamawiającego, co do charakteru odpadów, było
wcześniej znane jednemu z wykonawców. Takie postępowanie narusza zasady uczciwej
konkurencji i równości wykonawców w dostępie do informacji o przedmiocie zamówienia
Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
Zgodnie z rozdziałem XV SIWZ pkt 2 ppkt 2 przedmiot zamówienia w zakresie części
II obejmuje zbieranie, transport i zagospodarowanie odpadów z Cmentarza Centralnego w
Szczecinie. Zamawiający wskazał, iższacunkowa ilośćodpadów podgrupy 20 02 wynosi ok.
4 800 Mg.Śmieci gromadzone sąw pojemnikach, przy czym 55 kompletów przeznaczonych
jest do segregacji w systemie dwupojemnikowym (odpady organiczne, szkło i plastik).
Do oferty należało dołączyćkosztorys ofertowy, stanowiący kalkulacjęprzedmiotu
zamówienia, sporządzonąw oparciu o przedmiar robót, zawarty w załączniku nr 7 do SIWZ.
W poz. 1 kosztorysu ofertowego wycenie podlegała usługa, na którąskładało sięzbieranie
(odbiór), transport i zagospodarowanie odpadów z Cmentarza Centralnego ciągnikami
kołowymi z przyczepami na odległość15 km z uwzględnieniem opłaty za przyjęcie odpadu.
W ofercie wykonawcy WALDIX przedmiotowa usługa została skalkulowana na
poziomie 160,00 zł za 1 Mg.
Jednocześnie Odwołujący sięstoi na stanowisku, iżjedynym składowiskiem,
znajdującym sięna terenie województwa zachodniopomorskiego, odbierającym i
przetwarzającym odpady, stanowiące przedmiot zamówienia jest Zakład Odzysku i
Składowania Odpadów w Leśnie Górnym.
W tych okolicznościach powstaje pytanie, czy skalkulowanie usługi zawartej w poz. 1
kosztorysu ofertowego można zakwalifikowaćjako złożenie nieprawdziwych informacji
mających wpływ na wynik prowadzonego postępowania (art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp). W
opinii Izby na tak zadane pytanie należy udzielićodpowiedzi negatywnej. Otóż, należy
zauważyć, iżhipoteza normy zawartej we wskazanym przepisie dotyczy oświadczeń
wykonawcy, co do jakiegośstanu rzeczy (oświadczenia wiedzy), które zostały przedstawione
w ofercie niezgodnie z prawdą, a znaczenie tego oświadczenia jest takie, iżwpływa na wynik
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Odnosząc powyższe do niniejszej
sprawy należy stwierdzić, iżwycena konkretnej pozycji kosztorysowej, a co za tym idzie,
złożenie oświadczenia co ceny realizacji konkretnej usługi, nie stanowi oświadczenia wiedzy
wykonawcy. W konsekwencji uznaćnależy, iżprzedmiotowy zarzut został sformułowany
wadliwie, bowiem nie odnosi siędo okoliczności objętych hipoteząnormy zawartej we
wskazanym przepisie. Okoliczności podane przez Odwołującego sięmożna oceniaćco
najwyżej wświetle rażąco niskiej ceny lub czynu nieuczciwej konkurencji.
Przechodząc do oceny niniejszego stanu faktycznego w aspekcie rażąco niskiej ceny
stwierdzićnależy, iżZamawiający w każdym postępowaniu, ze względu na treśćprzepisu
art. 89 ust. 1 pkt 4, zobowiązany jest do dokonywania analizy ofert pod tym kątem. W
przedmiotowym stanie faktycznym, jak wynika z rozstrzygnięcia protestu i przebiegu
rozprawy, Zamawiający takie badanie przeprowadził i stwierdził, iżcena oferty wykonawcy
WALDIX jest wyższa niżwartośćszacunkowa zamówienia i niższa od oferty Odwołującego
sięo ok. 3%. W tych okolicznościach Zamawiający przyjął, iżbrak podstaw do
przypuszczenia, iżzaoferowana cena wykazuje cechy ceny rażąco niskiej.
Zdaniem Krajowej Izby Odwoławczej postępowanie Zamawiającego było słuszne,
a wyprowadzony wniosek właściwy. Należy zwrócićuwagę,że ustawa Pzp nie definiuje
pojęcia „rażąco niskiej ceny”, ani nie wskazuje, jakie kryteria należy wziąćpod uwagę
dokonując kwalifikacji ceny do wskazanej kategorii pojęciowej. W tym zakresie istotny jest
wkład orzecznictwa, z którego Zamawiający skorzystał. Zamawiający dokonał porównania
cen ofert z wartościąszacunkowąpowiększonąo podatek VAT i na tym porównaniu nie
poprzestał, a dokonywał dalszej analizy, co jest jak najbardziej właściwe. Ustawodawca
wskazuje bowiem,że w celu właściwej kwalifikacji ceny należy odnieśćjądo przedmiotu
zamówienia. Wyraźnie więc z tego wynika,że intencjąustawodawcy było dokonanie analizy
ceny z uwzględnieniem warunków danego zamówienia. Gdyby bowiem woląustawodawcy
było odniesienie ceny do jednego, z góry określonego kryterium, czy teżkryteriów, biorąc
pod uwagęracjonalnośćustawodawcy, stworzony zostałby zamknięty katalog cech
kwalifikujących cenęjako rażąco niską. Stąd też, w ocenie Krajowej Izby Odwoławczej,
punktem odniesienia w ramach przedmiotu zamówienia, może byćoprócz wspomnianej
wartości szacunkowej zamówienia powiększonej o podatek VAT, równieżrelacja między
cenami poszczególnych ofert.
Nie zasługuje na uznanie stanowisko zaprezentowane przez Odwołującego się, iżze
względu na bardzo korzystne warunki współpracy składowiska w Leśnie Górnym z
Odwołującym sięporównywanie ofert między sobąnie jest uzasadnione. Wręcz przeciwnie,
nie można bowiem z góry zakładać, iżtak korzystnąofertąhandlowądysponuje jedynie
Odwołujący się. Ponadto, wszelkie budzące wątpliwości dysproporcje między cenami ofert
mogąbyćpodstawądo wezwania do wyjaśnieńw trybie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp.
W tym miejscu, nie sposób nie zwrócićuwagi na cel przepisu art. 89 ust. 1 pkt 4
ustawy Pzp. Zdaniem Krajowej Izby Odwoławczej, regulacja przywołanego przepisu ma za
zadanie ochronęZamawiającego przed sytuacją, w której może dojśćdo udzielenia
zamówienia wykonawcy nie dającemu rękojmi wykonania, czy teżnależytego wykonania
zamówienia, ze względu na zaproponowanie nierealnych cen. Porównanie cen ofert w
niniejszym postępowaniu służy stwierdzeniu przedmiotowej okoliczności. Krajowa Izba
Odwoławcza podziela pogląd ukształtowany w orzecznictwie,że co do zasady należy brać
pod uwagęcenęcałkowitą, jednakże w powiązaniu z przedmiotem zamówienia.
Biorąc pod uwagęokoliczność, iżcena wykonania usługi określonej w poz. 1
kosztorysu ofertowego stanowi 97% wartości zamówienia oraz mając na względzie
powołanąprzez Odwołującego sięargumentację, a zwłaszcza dowody przedstawione na
rozprawie, konieczne staje siędokonanie rozstrzygnięcia, czy cena zaoferowana przez
wykonawcęWALDIX pozwoli na wykonanie przedmiotu zamówienia w sposób określony
przez Zamawiającego.
Izba uznała, iżprzesądzające w niniejszej sprawie sądowody przedstawione przez
wykonawcęWADIX, załączone do pisma z dnia 15 marca 2010 r., zawierającego
przystąpienie do postępowania odwoławczego, w postaci umowy ze składowiskiem wraz z
załącznikami oraz pisma składowiska z dnia 19 stycznia 2010 r. Dowód przeprowadzony z
przedmiotowych dokumentów potwierdza stanowisko wykonawcy WALDIX, iżza realne
należy uznaćwykonanie spornej usługi za cenęzaproponowanąprzez wykonawcęWALDIX.
W tym miejscu nadmienićwypada, iżprzedstawienie szczegółowych wniosków, które
wynikająz powołanych dokumentów nie jest możliwe ze względu na zastrzeżenie tajemnicy
przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu
nieuczciwej konkurencji, w odniesieniu do przedmiotowych dokumentów.
Jednocześnie
Krajowa
Izba
Odwoławcza
stwierdza,
iż
powołane
przez
Odwołującego siędowody nie potwierdzają, iżjedynym składowiskiem, które jest w stanie
przyjąćodpady stanowiące przedmiot zamówienia jest składowisko w Leśnie Górnym. Jak
wynika bowiem z pisma z dnia 2 marca 2010 r. firma „EKO-MYŚL” Sp. z o.o., prowadząca
składowisko odpadów, jest gotowa przyjąćodpad o kodzie 20 02 01, który jak wynika z
kwitów wagowych przedstawionych przez Odwołującego sięna rozprawie, jest dominującym
odpad wśród odpadów z podgrupy 20 02. Co zaśdo ceny za przyjęcie przedmiotowego
odpadu, stwierdzićnależy, iżprzedmiotowe pismo nie może byćpodstawądo uznania jej za
wiążącąw stosunkach z innymi wykonawcami, skoro przedmiotowe pismo nie stanowi nawet
oferty w rozumieniu k.c., przedłożonej innym wykonawcom, poza Odwołującym się. W tym
kontekście pismo z dnia 7 stycznia 2010 r., sporządzone przez Przedsiębiorstwo Gospodarki
Komunalnej w Goleniowe nie wnosi nic do sprawy, poza tym,że składowisko to nie będzie
odbieraćodpadu o kodzie 20 02 01, która to okolicznośćnie jest przez strony
kwestionowana.
Idąc dalejśladem wniosków wynikających z powoływanego pisma z dnia 2 marca
2010 r. stwierdzićnależy, iżskładowisko prowadzone przez „EKO-MYŚL” Sp. z o.o. jest
gotowe, co potwierdziło, odbieraćodpady o kodzie 20 02 01, jest uprawnione do odzysku
odpadów o kodzie 20 02 02, co wynika z załącznika nr 2 do decyzji Marszałka Województwa
Zachodniopomorskiego. Na podstawie przedmiotowej decyzji nie można równieżwykluczyć,
iżodpad o kodzie 20 02 03 podlega przyjęciu na wskazane składowisko, tym bardziej,że
przedmiotowa decyzja przyznaje uprawnienie do prowadzenia składowiska odpadów innych
niżniebezpieczne i obojętne, a rodzaje odpadów, jakie mogąbyćzbierane na składowisku
zestawiono, jak wynika z decyzji, w tabelach nr 3 i 4 złącznika nr 1, którego Odwołujący się
nie dołączył.
Ponadto, należy zauważyć, iżzasady gospodarowania odpadami sąokreślone w
ustawie o odpadach. Krajowa Izba Odwoławcza, ani Zamawiający, na podstawie
dokumentacji zdjęciowej, opisu przedmiotu zamówienia, czy teżdoświadczeniażyciowego
nie jest uprawnieny do klasyfikowania odpadów będących przedmiotem zamówienia i
wskazania sposobu postępowania z odpadami, jak chciałby tego Odwołujący się. Nie może
równieżtego uczynić, na podstawie kwitów wagowych, przedstawionych przez
Odwołującego się. W tym miejscu wypada wskazać, iżzgodnie z art. 59 ust. 1 ustawy o
odpadach, to zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany sprawdzićzgodność
przyjmowanych odpadów z danymi zawartymi w karcie przekazania odpadu, jak również
odmówićprzyjęcia odpadów na składowisko odpadów, których skład jest niezgodny z
dokumentami wymaganymi przy obrocie odpadami lub zezwoleniem na składowanie
odpadów niebezpiecznych na wydzielonej części innego składowiska odpadów lub
zezwoleniem na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania
odpadów. Oznacza to, iżkwalifikacji odpadów dokonuje ich posiadacz, jednakże podlega to
kontroli zarządzającego składowiskiem. Jeśli więc składowisko w Leśnie Górnym
kwalifikowało odpady stanowiące przedmiot zamówienia w istotnej części jako odpady
ulegające biodegradacji to nie oznacza to, iżw taki sam sposób przebiegnie kwalifikacja na
innym składowisku. Sam Zamawiający zresztą, nie będąc uprawniony do narzucania
szczegółowych rozwiązańw tym zakresie, wskazał w SIWZ, iżodpady mająbyćpoddane
procesowi unieszkodliwiania lub odzyskowi. Konkretne decyzje w tym zakresie
podejmowane sąprzez określone składowisko. Gospodarowanie tym odpadami wbrew
regulacji wynikających z ustawy o odpadach, może rodzićdaleko idące konsekwencje,łą
cznie z cofnięciem pozwolenia na prowadzenie składowiska, jednakże nie może być
podstawądo stwierdzenia rażąco niskiej ceny w odniesieniu do usługi zbierania, transportu i
zagospodarowania odpadów. Tym bardziej,że jeżeli posiadacz odpadów, w tym wytwórca
odpadów, przekazuje odpady następnemu posiadaczowi odpadów, który ma zezwolenie
właściwego organu na prowadzenie działalności w zakresie zbierania, odzysku,
unieszkodliwiania odpadów, odpowiedzialnośćza gospodarowanie odpadami przenosi sięna
tego następnego posiadacza odpadów (art. 25 ust. 3 ustawy o odpadach). Nie można zatem
obarczaćodpowiedzialnościąwykonawcy, który skalkulował cenęspornej usługi w oparciu o
kwalifikacjęodpadów, a co za tym idzie, równieżwycenęza przyjęcie, dokonanąprzez
składowisko odpadów, nawet gdyby sposób gospodarowania z tym odpadami był sprzeczny
z ustawąo odpadach. Wykonawca nie ma bowiem wpływu na dokonanąocenęi nie ponosi
w tym przedmiocie odpowiedzialności.
Protokół z dnia 2 stycznia 2010 r. sporządzony przez składowisko odpadów w Leśnie
Górnym i porozumienie z dnia 4 stycznia 2010 r. obrazuje nie tylko korzystne warunki
współpracy z Odwołującym się, ale przede wszystkim daje podstawy do stwierdzenia, biorąc
pod uwagętwierdzenia Odwołującego się,że koszt przekazania odpadów na składowisko
ma niebagatelne znaczenie dla wyceny spornej usługi i przy uwzględnieniu niewielkich
odległości transportu, iżwysokośćmarży, którąjest obciążona cena spornej usługi
zaoferowanej przez Odwołującego sięjest znaczna. To uzasadnia twierdzenie,że nawet
gdyby przyjąćmniej korzystne warunki współpracy ze składowiskami, to koszt usługi
wykonawcy WALDIX kształtuje sięna realnym poziomie.
Przeprowadzenie dalszych dowodów z dokumentów w postaci decyzji było, zdaniem
Izby, bezprzedmiotowe, skoro z dowodów przedstawionych przez wykonawcęWALDIX, jak i
wskazanego dowodu przedstawionego przez Odwołującego sięwynika,że nie znalazła
potwierdzenia okoliczność, iżjedynym składowiskiem odpadów, odbierającym odpady z
cmentarzy, nie jest składowisko w Leśnie Górnym, a tym samym nie można przyjąć, jak
chciałby tego Odwołujący się, za wiążącąstawkęproponowanąprzez to składowisko, za
odbiór odpadów biodegradowalnych. Z powyższych przyczyn brak równieżpodstaw do
przesłuchaniaświadków. W tych okolicznościach za nieuzasadniony należy uznaćzarzut
naruszenia przepisu art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp.
W przedmiocie naruszenia przepisu art. 91 ust. 1 ustawy Pzp stwierdzićnależy, iż
wskazany zarzut, nie znajduje oparcia w okolicznościach sprawy. Zgodnie z dyspozycją
normy zawartej we powołanym przepisie, Zamawiający dokonuje wyboru oferty
najkorzystniejszej na podstawie kryteriów oceny ofert, określonych w SIWZ. Postępowanie
Zamawiającego nie pozostaje w sprzeczności z analizowanąnormą, bowiem Zamawiający
dokonał wyboru oferty najkorzystniejszej, na podstawie ustalonego, jedynego kryterium
oceny ofert, jakim była cena.
Co do zarzutu bezpodstawnego odrzucenia oferty Odwołującego się, Krajowa Izba
Odwoławcza stoi na stanowisku, iżbrak podstaw do jego uwzględnienia. Zwrócićbowiem
należy uwagę, iżzgodnie z rozdziałem XV pkt 2 ppkt 3 SIWZ przedmiot zamówienia, w
ramach części III, stanowiąusługi konserwacji i utrzymania zieleni na pozostałych
cmentarzach komunalnych w Szczecinie oraz zbieranie, transport i zagospodarowanie
odpadów ze wskazanych cmentarzy. Dodatkowo, Zamawiający wskazał, iżprzedmiot
zamówienia obejmuje równieżprace interwencyjne, tj. „prace nie wyszczególnione w
zakresie przedmiotu zamówienia, których z uwagi na nieprzewidywalny charakter nie można
określić(np. usuwanie skutków wichury) i które sąniezbędne dla prawidłowej realizacji
przedmiotu zamówienia” (lit. H wskazanej jednostki redakcyjnej SIWZ). Jednocześnie,
zgodnie z rozdziałem X pkt 2 SIWZ, każdy z wykonawców został zobowiązany do
przedstawienia w ofercie cenowej, ceny brutto i stawki podatku VAT oraz stawki
roboczogodziny netto (z narzutami, tj. kosztami pośrednimi i zyskiem, bez podatku VAT).
Dodatkowo, jak postanowił Zamawiający, cena ofertowa, z wyjątkiem stawki roboczogodziny
netto, musi wynikaćz kosztorysu ofertowego, sporządzonego zgodnie z załącznikiem nr 7 do
SIWZ (rozdział X pkt 3 SIWZ). Co więcej, w kryterium oceny ofert, stawka roboczogodziny,
stanowiła 20% wagi w kryterium cena.
Odwołujący sięcałkowicie pomija wskazane okoliczności. Ponadto, jak wynika z
treści argumentacji podniesionej w proteście i odwołaniu, Odwołujący sięutożsamia wycenę
roboczogodziny, która jest elementem cenotwórczym usług skalkulowanych w kosztorysie
ofertowym z wycenąroboczogodziny za wykonanie prac interwencyjnych. Jak trafnie
wskazuje Zamawiajacy, stawki te mogąbyćróżne, odmienny bowiem jest zakres i charakter
prac podlegających wycenie. Z powyższego niezbicie wynika, iżnie jest prawdą, jak twierdzi
Odwołujący się, iżw kosztorysie ofertowym skalkulowane sąsporne prace, skoro
Odwołujący sięnie dostrzega różnicy pomiędzy pracami interwencyjnymi, a tymi, które
stanowią„właściwy przedmiot zamówienia”, a w istocie nie zorientował się, iżtakiego
podziału Zamawiający dokonał. Oznacza to, iżOdwołujący sięw ogóle nie wycenił tego
rodzaju prac. W istocie więc uzupełnienie przedmiotowego braku doprowadziłoby do
akceptacji sytuacji, w której wycena przedmiotu zamówienia następowałby po otwarciu ofert i
z uwzględnieniem wiedzy, co do cen stawki za roboczogodzinęofert konkurencyjnych. Nie
inaczej bowiem należy odczytaćpodanie w proteście przez Odwołującego sięstawki za
roboczogodzinę. Uzupełnienie więc przedmiotowej informacji, jako stanowiącej jeden z
elementów podlegających ocenie w ramach kryterium oceny ofert, z pewnościąnie należy
kwalifikowaćjako poprawienie omyłki, która nie powoduje istotnych zmian w treści oferty (art.
87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp).
Przedmiotowa wada oferty nie podlega równieżsanowianiu w trybie art. 87 ust. 1
ustawy Pzp. Zastosowanie procedury wyjaśnieńnie może bowiem prowadzićdo
uzupełnienia treści oferty, a ma jedynie na celu wyjaśnienie wątpliwości, które mogąpowstać
na tle złożonego przez wykonawcęoświadczenia woli. W tych okolicznościach zachodziły
podstawy, zdaniem Izby, do odrzucenia oferty Odwołującego sięw trybie art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy Pzp.
Racjęzaśnależy przyznaćOdwołującemu się, iżbrak podstaw do odrzucenia jego
oferty, na podstawie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp. Hipotezątego przepisu są
objęte okoliczności, w których ofertęskłada wykonawca wykluczony z postępowania lub też
wykonawca nie zaproszony do składania ofert. Z powyższąsytuacjąw niniejszym
postępowaniu nie mamy do czynienia, zatem zarzut naruszenia przepisu art. 89 ust. 1 pkt 5
ustawy Pzp należy uznaćza uzasadniony. Stwierdzenie powyższego pozostaje jednakże
bez wpływu na dokonane rozstrzygnięcie, z uwagi na treśćprzepisu art. 191 ust. 1a ustawy
Pzp. Przedmiotowe naruszenia nie ma bowiem wpływu na wynik prowadzonego
postępowania.
Co do zarzutów sformułowanych wobec wykonawcy DOMEL i złożonej przez niego
oferty, Izba podtrzymuje stanowisko wyrażone w odniesieniu do zarzutów sformułowanych w
zakresie części II zamówienia wobec wykonawcy WALDIX.
Izba odmówiła rozstrzygnięcia w przedmiocie pozostałych zarzutów, mając na
względzie przepis art. 191 ust. 3 ustawy Pzp. Z mocy powołanego przepisu Izba nie jest
uprawniona do rozstrzygania zarzutów, które nie były zawarte w proteście.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji, na podstawie przepisu art. 191 ust. 1
ustawy Pzp.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy, na podstawie
przepisu art. 191 ust. 6 i 7 ustawy Pzp w zw. z § 4 ust. 1 pkt 1 lit. a oraz pkt 2 lit. a i b
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 lipca 2007 r. w sprawie wysokości oraz
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 128, poz. 886 ze zm.), uznając za
uzasadnione koszty Zamawiającego w kwocie 4.072,00 zł, stanowiące koszty dojazdu i
wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówieńpublicznych
(Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu ZamówieńPublicznych
do Sądu Okręgowego w Szczecinie.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża SIAL W. Kimber, B. Kimber Sp. j., ul. Boguchwały 1,
71-531 Szczecin i nakazuje:
1)
zaliczyćna rzecz Urzędu ZamówieńPublicznych koszty w wysokości
4 444
zł 00 gr (słownie: cztery tysiące czterysta czterdzieści cztery złote zero
groszy) z kwoty wpisu
uiszczonego
przez SIAL W. Kimber, B. Kimber Sp. j.,
ul. Boguchwały 1, 71-531 Szczecin,
2)
dokonaćwpłaty kwoty 4 072 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące siedemdziesiąt
dwa złote zero groszy) przez SIAL W. Kimber, B. Kimber Sp. j., ul.
Boguchwały 1, 71-531 Szczecin na rzecz Gminy Miasta Szczecin, Zakład
Usług Komunalnych, ul. Ku Słońcu 125A, 71-080 Szczecin stanowiącej
uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika
oraz dojazdu na posiedzenie,
3)
dokonaćwpłaty kwoty 0 zł 0 gr (słownie: xxx) przez xxx na rzecz Urzędu
ZamówieńPublicznych na rachunek dochodów własnych UZP,
4)
dokonaćzwrotu kwoty 10 556 zł 00 gr (słownie: dziesięćtysięcy pięćset
pięćdziesiąt sześćzłotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych
Urzędu ZamówieńPublicznych na rzecz SIAL W. Kimber, B. Kimber Sp. j.,
ul. Boguchwały 1, 71-531 Szczecin.
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający prowadzi, w trybie przetargu nieograniczonego, postępowanie o
udzielenie zamówienia publicznego, którego przedmiotem jest „konserwacja i utrzymanie
zieleni oraz zbieranie i transport odpadów z Cmentarza Centralnego i pozostałych cmentarzy
komunalnych w Szczecinie (w podziale na części).” Ogłoszenie o zamówieniu zostało
opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 9 grudnia 2009 r., pod nr
2009/S 237-339870.
W dniu 23 grudnia 2009 r. Odwołujący sięwniósł protest, w zakresie części II
zamówienia, wobec czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, złożonej przez Grażynę
Haręża, prowadzącej działalnośćgospodarcząpod firmąPrzedsiębiorstwo Usługowo-
Handlowe „WALDIX" Grażyna Haręża (dalej WALDIX), zarzucając Zamawiającemu
naruszenie art. 24 ust. 2 pkt 2, art. 89 ust. 1 pkt 4, art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. Prawo zamówieńpublicznych (Dz. U. z 2007 r., Nr 223, poz.1655 z póź. zm.), zwanej
dalej „ustawąPzp” i wnosząc o dokonanie ponownej oceny ofert i wyboru oferty
najkorzystniejszej oraz wykluczenie i odrzucenie oferty WALDIX. Analogiczne zarzuty iżądania Odwołujący sięsformułował wobec wyboru oferty złożonej przez Władysława
Błażewicza, prowadzącego działalnośćgospodarcząpod firmąZakład Usługowy DOMEL
Władysław Błażewicz (dalej DOMEL), w zakresie części III zamówienia. Ponadto, w zakresie
części III Odwołujący sięzakwestionował odrzucenie jego oferty, która to czynnośćpozostaje
w sprzeczności z art. 87 ust. 1, art. 87 ust. 2 pkt 3, art. 89 ust 1 pkt 2 i pkt 5 ustawy Pzp.
Odwołujący siępodnosi, iżWALDIX nie ma możliwości wykonania usługi zebrania i
zagospodarowania odpadów z pojemników i dzikich wysypisk z Cmentarza Centralnego za
kwotę
160,00
zł
za
1
Mg,
ponieważ
jedynym
na
terenie
województwa
zachodniopomorskiego wysypiskiem odbierającym i przetwarzającym odpady,
stanowiące przedmiot zamówienia jest Zakład Odzysku i Składowania Odpadów w
Leśnie Górnym, który za przyjęcie i zagospodarowanie odpadów pobiera opłatęw wysokości
150,00 zł netto za 1 Mg odpadów. Zaś, w cenie 10 zł netto za 1 Mg odpadów nie da się
uwzględnićkosztów zebrania i transportu odpadów. Ponadto, z początkiem roku 2010
wzrosnąopłaty administracyjne związane ze składowaniem odpadów, stąd koszt
wykonania zamawianej usługi równieżmusi wzrosnąć.
W konsekwencji wykonawca WALDIX w swojej ofercie, zdaniem Odwołującego się,
podał nieprawdziwe informacje mające wpływ na wynik postępowania.
Ponadto z uwagi na to,że zasadnicza częśćprzedmiotu zamówienia (ponad 97 %)
związana jest z kosztem zebranych i zagospodarowanych odpadów z pojemników i dzikich
wysypisk z Cmentarza Centralnego, to oferta wykonawcy WALDIX zawiera rażąco
niskącenę.
Odwołujący sięnie zgadza sięze stanowiskiem Zamawiającego, iżjego oferta nie
zawierała stawki roboczogodziny netto (wraz z narzutami, kosztami pośrednimi i zyskiem,
bez podatku VAT). Odwołujący siępodnosi, iżdo jego oferty załączony został kosztorys.
Jednym z elementów cenotwórczych kosztorysu jest stawka za roboczogodzinę, która tu
wynosi 12,43 zł. W konsekwencji nie da sięwięc zasadnie przyjąć, zdaniem Odwołującego
się,że jego oferta nie zawiera oczekiwanej stawki roboczogodziny. Stawka ta jest w ofercie
tylko,że podana w innym miejscu niżformularz ofertowy. W konsekwencji tego rodzaju błąd,
to oczywista omyłka podlegająca poprawieniu, zgodnie z art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp.
Zakładając nawet, iżZamawiający nie byłby sam w stanie ustalić, jak stawka roboczogodziny
wynika z przedłożonego przez Odwołującego siękosztorysu, to zgodnie z art. 87 ust. 1
ustawy Pzp, powinien był wezwaćOdwołującego siędo wyjaśnieńw tym zakresie.
Odwołujący siękwestionuje równieżmożliwośćwykonania usługi polegającej na
zbieraniu i zagospodarowaniu odpadów z pojemników i dzikich wysypisk na cmentarzach, w
ramach części III zamówienia, za stawkę80,00 zł za 1 Mg odpadów. Wobec powyższego,
wobec wykonawcy DOMEL formułuje analogiczne zarzuty iżądania, jak w odniesieniu do
wykonawcy WALDIX, powielając równieżpodniesionąargumentację.
Zamawiający nie rozstrzygnął protestu w terminie, o którym mowa w art. 183 ust. 1
ustawy Pzp, co na mocy przepisu art. 183 ust. 3 ustawy Pzp, uznaje sięza jego oddalenie.
Jednakże pismem z dnia 7 stycznia 2010 r. Zamawiający poinformowała o odaleniu protestu,
podnosząc, iżoferta wykonawcy WALDIX nie zawiera rażąco niskiej ceny, ponieważ-
oceniając ofertę- Zamawiający ma obowiązek braćpod uwagęogólnącenęofertową, nie
zaś, jak twierdzi Odwołujący się, wybiórczo poszczególne elementy ceny, stanowiące jej
składowe. Punktem odniesienia przy kwalifikacji ceny ofertowej jako rażąco niskiej jest
wartośćzamówienia ustalona przez Zamawiającego. W rzeczonym przypadku cena
oferowana przez wykonawcęWALDIX jest wyższa od wartości zamówienia oszacowanej
przez Zamawiającego.
Oferta wykonawcy WALDIX nie zawiera informacji nieprawdziwych w zakresie
zastosowanej przez Wykonawcęstawki 160,00 zł za 1 Mg zebranych i zagospodarowanych
odpadów z Cmentarza Centralnego. Zamawiający zakwalifikował odpady z Cmentarza
Centralnego jako odpady podgrupy 20 02, co oznacza, zgodnie z obowiązującym prawem,że sąto odpady z ogrodów i parków (w tym cmentarzy). Ponadto, znacznączęśćodpadów z
cmentarza Centralnego stanowiąodpady gromadzone selektywnie, których koszt
unieszkodliwienia czy odzysk, jest niższy niżpozostałych odpadów.
Zamawiający zwraca równieżuwagę, iżstawki za zbieranie i zagospodarowanie
odpadów oraz ceny ofertowe zaproponowane przez Odwołującego sięi wykonawcęWALDIX
sąna zbliżonym poziomie i różnica między nimi wynosi około 3%.
Z tych samych przyczyn, Zamawiający uznał zarzuty, zgłoszone wobec oferty
wykonawcy DOMEL, za nieuzasadnione.
Zdaniem Zamawiającego, czynnośćodrzucenia oferty Odwołującego sięjest zasadna
i zgodna z obowiązującym prawem, ponieważbrak stawki roboczogodziny netto (z
narzutami, kosztami pośrednimi i zyskiem, bez podatku VAT) w ofercie Odwołującego sięnie
może byćzakwalifikowany przez Zamawiającego jako omyłka polegająca na niezgodności
oferty z SIWZ, nie powodująca istotnych zmian w treści oferty i poprawiona w trybie art. 87
ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. Wykonawca przedłożył w ofercie kosztorys ofertowy sporządzony
metodąuproszczoną, co oznacza,że Zamawiający nie jest w stanie stwierdzić, jakąstawkę
roboczogodziny zastosował Odwołujący się.
Ponadto, sposób realizacji przedmiotu zamówienia, nie zakłada w sposób oczywisty,że stawka roboczogodziny zastosowana w kosztorysie ofertowym musi byćidentyczna ze
stawkąroboczogodziny netto, której zaoferowania wymagał Zamawiający, stanowiącąnośnik
cen przy wycenie prac interwencyjnych, rozliczanych na podstawie kosztorysu
powykonawczego. Oznacza to,że wezwanie Odwołującego siędo wyjaśnień, odnośnie
treści złożonej oferty, stanowiłoby negocjacje, dotyczące złożonej oferty, co jest
niedopuszczalne wświetle obowiązującej ustawy Pzp.
Z decyzjąZamawiającego nie zgodził sięOdwołujący się, wnosząc w dniu 11 stycznia
2010 r. odwołanie, w którym podtrzymał zarzuty wobec wyboru ofert najkorzystniejszych
(dodatkowo podniósł zarzut naruszenia przepisów art. 87 ust. 1, art. 89 ust. 1 pkt 6, art. 90
ust. 1 ustawy Pzp), jak i odrzucenia oferty Odwołującego sięorazżądania zgłoszone w
proteście, formułując ewentualneżądanie unieważnienia postępowania.
Odwołujący sięzwrócił uwagę,że Zamawiający w SIWZ nie przewidział innej, niż
wynikająca z zamieszczenia 55 kompletów do segregacji w systemie dwupojemnikowym
metody segregacji odpadów (rozdział XV pkt 2 ppkt 2 lit. a.C tire trzecie SIWZ), co stanowi
znikomączęśćprzewidzianych do odbioru odpadów. Odbierane odpady będąmiały więc
zasadniczo charakter odpadów niesegregowanych. Wykonawca WALDIX w przystąpieniu do
postępowania protestacyjnego po stronie Zamawiającego dokonanym pismem z dnia 31
grudnia 2009 r. wyjawił natomiast, iżjego zdaniem większośćodpadów będąstanowiły
odpady segregowane. Na terenie Cmentarza Centralnego nie mażadnej innej poza
wskazanąprzez Zamawiającego możliwości „segregacji odpadów", ponieważzgodnie z
zapisem rozdziału XV pkt 3 SIWZ cały Cmentarz Centralny stanowi obiekt zabytkowy, a sam
wykonawca WALDIX nie posiada zezwolenia na segregacjęodpadów. W konsekwencji
wykonawca WALDIX w swojej ofercie podał nieprawdziwe informacje mające wpływ na
wynik postępowania.
Z uwagi na to,że zasadnicza częśćczęści II przedmiotu zamówienia (ponad 97 %)
związana jest z kosztem zebranych i zagospodarowanych odpadów z pojemników i dzikich
wysypisk z Cmentarza Centralnego, to oferta wykonawcy WALDIX zawiera rażąco niską
cenę. Zakładając,że wykonawca ten uwzględniłby choćby tylko sam koszt odbioru odpadów
przez Składowisko Odpadów w wysokości 160 zł/Mg i najniższy możliwy koszt zebrania
odpadów na terenie Cmentarza Centralnego w kwocie 30 zł/Mg i transportu tych odpadów
(15 km) do składowiska w kwocie kolejnych 30 zł/Mg, to jego oferta zamykałaby siękwotą
1.056.000,00 zł, a więc byłaby znacznie droższa od oferty Odwołującego się. Dodatkowo
należy podkreślić,że powyższy błąd oferty wykonawcy WALDIX stanowi teżnieusuwalny
błąd w obliczeniu ceny.
Odwołujący siępodnosi, iżpewneświatło na kalkulacjęceny ofertowej wykonawcy
WALDIX jako pomyłkowej, może rzucaćokoliczność, iżw załączonym do oferty tego
wykonawcy kosztorysie jest mowa o „dzikich wysypiskach", których nie przewiduje w tym
przypadku SIWZ. W związku z powyższym oferta WALDIX powinna zostaćodrzucona,
względnie w ramach ponownej oceny ofert, wykonawca ten powinien zostaćwezwany do
wyjaśnienia ww. okoliczności.
Stawka zaoferowana przez Odwołującego sięnie może byćwżadnym wypadku
punktem odniesienia do oceny oferty WALDIX, ponieważOdwołujący sięwspółpracuje ze
Składowiskiem Odpadów w Leśnie Górnym, uczestnicząc w procesie odbioru i selekcji
odpadów i z tej przyczyny stawki znajdujące sięw jego ofercie mogąbyćtak korzystne jak
zaoferowane.
Dodatkowo podkreślićrównieżnależy,że Zamawiający w SIWZ w ogóle nie
przewidział w zakresie części IIIżadnej segregacji odpadów. W związku z powyższym
wykonawca DOMEL nie może wykonaćtej czynności za kwotę80,00 zł za 1 Mg, ponieważ
musi jeszcze (zgodnie z zapisem rozdziału X pkt 3 SIWZ oraz poz. 3 przedmiaru robót
stanowiącego zał. nr 7 częśćIII do SIWZ ) uwzględnićkoszty zebrania i transportu odpadów.
Oczywiste jest zatem,że podana kwota nie pokrywa nawet połowy kosztów tej usługi.
Ponadto z uwagi na to,że zaniżono koszt istotnej części przedmiotu zamówienia
(blisko 30 %), a pozostałe zaoferowane stawki oscylująw pobliżu minimum ekonomicznego,
to oferta wykonawcy DOMEL zawiera rażąco niskącenę. Zakładając,że wykonawca ten
uwzględniłby choćby tylko sam koszt odbioru odpadów przez Składowisko Odpadów w
wysokości 160 zł/Mg i najniższy możliwy koszt zebrania odpadów z pozostałych cmentarzy
komunalnych w kwocie 30 zł/Mg i transportu tych odpadów (15 km) z tych cmentarzy do
składowiska w kwocie 40 zł/Mg, to jego oferta zamykałaby siękwotą434.888,87 zł, a więc
byłaby znacznie droższa od oferty Odwołującego się. Dodatkowo należy podkreślić,że
powyższy błąd oferty wykonawcy DOMEL stanowi teżnieusuwalny błąd w obliczeniu ceny.
W związku z powyższym oferta DOMEL powinna zostaćodrzucona, względnie w ramach
ponownej oceny ofert, wykonawca ten powinien zostaćwezwany do wyjaśnienia ww.
okoliczności.
Stawka zaoferowana przez Odwołującego sięnie może byćwżadnym wypadku
punktem odniesienia do oceny oferty DOMEL, ponieważOdwołujący sięwspółpracuje ze
Składowiskiem Odpadów w Leśnie Górnym uczestnicząc w procesie odbioru i selekcji
odpadów i z tej przyczyny stawki znajdujące sięw jego ofercie mogąbyćtak niskie jak
zaoferowane.
Z ostrożności Odwołujący sięwskazuje,że w sytuacji, w której nie można by dokonać
ponownej oceny ofert i oferty wykonawców WALDIX i DOMEL pozostałyby ofertami
najkorzystniejszymi w zakresie części II i części III przedmiotu zamówienia, to zmówienie w
tym zakresie będzie wykonywane z naruszeniem ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r.
odpadach (Dz. U. z 2007 r., Nr 39, poz. 251 z póź. zm.), ponieważżaden z tych
wykonawców nie posiada zezwolenia na segregacjęodpadów i w składanych ofertach nie
uwzględnił kosztu wykonania tej istotnej czynności przez inny podmiot. Przyjęcie takiego
stanu powoduje,że postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w zakresie części II
i części III, na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp, powinno zostaćunieważnione.
Dodatkowym argumentem przemawiającym za unieważnieniem postępowania w
zakresie dotyczącym części II sąinformacje zawarte w piśmie z dnia 7 stycznia 2010 r.
zatytułowanym rozstrzygnięcie protestu, w którym Zamawiający ujawnił,że jego znaczną
częśćodpadów stanowiąodpady zebrane selektywnie. Zgodnie z SIWZ zasadniczym
przedmiotem zamówienia sątu odpady z podgrupy 20 02 w ilości ok. 4 800 Mg, które
zgodnie z klasyfikacją, zawartąw stanowiącej załącznik do rozporządzenia MinistraŚrodowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. z 2001 r., Nr
112, poz. 1206 póź. zm.) tabeli „KATALOG ODPADÓW WRAZ Z LISTĄODPADÓW
NIEBEZPIECZNYCH" dzieląsięna trzy rodzaje odpadów tj. odpady ulegające biodegradacji
20 02 01, gleba i ziemia, w tym kamienie 20 02 02 , inne odpady nieulegające biodegradacji
20 02 03. Wżaden sposób z takiego opisu odpadów nie wynika, iżprzedmiotem odbioru
będąodpady zebrane selektywnie, a jużtym bardziej,że znacząca częśćodpadów będzie
miała taki charakter. Selektywnośćzbiórki przewidzianych do odbioru odpadów nie wynika
równieżz zapisu z zapisu w rozdział XV pkt 2 ppkt 2 lit. a.C tire trzecie SIWZ o
zamieszczenia 55 kompletów pojemników do segregacji w systemie dwupojemnikowym,
gdyżw kontekście wymagańpostawionych z punktu widzenia odbioru odpadów przez
Składowisko w Leśnie Górnym, odpady zebrane w systemie dwupojenikowym, na które
składająsię(odpady organiczne, szkło i plastik) nie mogąbyćuznane za odpady zebrane
selektywnie. Stanowisko to potwierdzająrównieżdoświadczenia Zamawiającego, dotyczące
zbierania odpadów za pomocąww. systemu dwupojemnikowego. Odpady zebrane w ten
sposób nie sąna tyle czyste, aby mogły byćtraktowane nawet jako odpady odpowiadające
nazwie przewidzianego dla nich pojemnika.
Odwołujący siępodnosi również, iżstwierdzenie o znaczącej części odpadów
zebranych w ww. rozumieniu „selektywnie", pozostaje w rażącej sprzeczności z podanymi w
rozdziale XV pkt 2 ppkt 2 lit. a.C przewidzianymi ilościami pojemników na odpady. Owe 55
kompletów pojemników na odpady zebrane „selektywnie" stanowi mniej niż5 % ogółu
pojemników na odpady. Jest to więc wyraźna i zdecydowana mniejszość, a nie większość
odpadów. Co ważniejsze ww. stanowisko Zamawiającego nie wynikające z postanowień
SIWZ, co do charteru odpadów stanowiących przedmiot zamówienia, jest w istocie kopią
treści przyłączenia siędo postępowania protestacyjnego dokonanego w dniu 31 grudnia
2009 r. przez wykonawcęWALDIX. Z zestawienia tych okoliczności wyraźnie widać,że nie
wynikające z postanowieńSIWZ założenie Zamawiającego, co do charakteru odpadów, było
wcześniej znane jednemu z wykonawców. Takie postępowanie narusza zasady uczciwej
konkurencji i równości wykonawców w dostępie do informacji o przedmiocie zamówienia
Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
Zgodnie z rozdziałem XV SIWZ pkt 2 ppkt 2 przedmiot zamówienia w zakresie części
II obejmuje zbieranie, transport i zagospodarowanie odpadów z Cmentarza Centralnego w
Szczecinie. Zamawiający wskazał, iższacunkowa ilośćodpadów podgrupy 20 02 wynosi ok.
4 800 Mg.Śmieci gromadzone sąw pojemnikach, przy czym 55 kompletów przeznaczonych
jest do segregacji w systemie dwupojemnikowym (odpady organiczne, szkło i plastik).
Do oferty należało dołączyćkosztorys ofertowy, stanowiący kalkulacjęprzedmiotu
zamówienia, sporządzonąw oparciu o przedmiar robót, zawarty w załączniku nr 7 do SIWZ.
W poz. 1 kosztorysu ofertowego wycenie podlegała usługa, na którąskładało sięzbieranie
(odbiór), transport i zagospodarowanie odpadów z Cmentarza Centralnego ciągnikami
kołowymi z przyczepami na odległość15 km z uwzględnieniem opłaty za przyjęcie odpadu.
W ofercie wykonawcy WALDIX przedmiotowa usługa została skalkulowana na
poziomie 160,00 zł za 1 Mg.
Jednocześnie Odwołujący sięstoi na stanowisku, iżjedynym składowiskiem,
znajdującym sięna terenie województwa zachodniopomorskiego, odbierającym i
przetwarzającym odpady, stanowiące przedmiot zamówienia jest Zakład Odzysku i
Składowania Odpadów w Leśnie Górnym.
W tych okolicznościach powstaje pytanie, czy skalkulowanie usługi zawartej w poz. 1
kosztorysu ofertowego można zakwalifikowaćjako złożenie nieprawdziwych informacji
mających wpływ na wynik prowadzonego postępowania (art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp). W
opinii Izby na tak zadane pytanie należy udzielićodpowiedzi negatywnej. Otóż, należy
zauważyć, iżhipoteza normy zawartej we wskazanym przepisie dotyczy oświadczeń
wykonawcy, co do jakiegośstanu rzeczy (oświadczenia wiedzy), które zostały przedstawione
w ofercie niezgodnie z prawdą, a znaczenie tego oświadczenia jest takie, iżwpływa na wynik
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Odnosząc powyższe do niniejszej
sprawy należy stwierdzić, iżwycena konkretnej pozycji kosztorysowej, a co za tym idzie,
złożenie oświadczenia co ceny realizacji konkretnej usługi, nie stanowi oświadczenia wiedzy
wykonawcy. W konsekwencji uznaćnależy, iżprzedmiotowy zarzut został sformułowany
wadliwie, bowiem nie odnosi siędo okoliczności objętych hipoteząnormy zawartej we
wskazanym przepisie. Okoliczności podane przez Odwołującego sięmożna oceniaćco
najwyżej wświetle rażąco niskiej ceny lub czynu nieuczciwej konkurencji.
Przechodząc do oceny niniejszego stanu faktycznego w aspekcie rażąco niskiej ceny
stwierdzićnależy, iżZamawiający w każdym postępowaniu, ze względu na treśćprzepisu
art. 89 ust. 1 pkt 4, zobowiązany jest do dokonywania analizy ofert pod tym kątem. W
przedmiotowym stanie faktycznym, jak wynika z rozstrzygnięcia protestu i przebiegu
rozprawy, Zamawiający takie badanie przeprowadził i stwierdził, iżcena oferty wykonawcy
WALDIX jest wyższa niżwartośćszacunkowa zamówienia i niższa od oferty Odwołującego
sięo ok. 3%. W tych okolicznościach Zamawiający przyjął, iżbrak podstaw do
przypuszczenia, iżzaoferowana cena wykazuje cechy ceny rażąco niskiej.
Zdaniem Krajowej Izby Odwoławczej postępowanie Zamawiającego było słuszne,
a wyprowadzony wniosek właściwy. Należy zwrócićuwagę,że ustawa Pzp nie definiuje
pojęcia „rażąco niskiej ceny”, ani nie wskazuje, jakie kryteria należy wziąćpod uwagę
dokonując kwalifikacji ceny do wskazanej kategorii pojęciowej. W tym zakresie istotny jest
wkład orzecznictwa, z którego Zamawiający skorzystał. Zamawiający dokonał porównania
cen ofert z wartościąszacunkowąpowiększonąo podatek VAT i na tym porównaniu nie
poprzestał, a dokonywał dalszej analizy, co jest jak najbardziej właściwe. Ustawodawca
wskazuje bowiem,że w celu właściwej kwalifikacji ceny należy odnieśćjądo przedmiotu
zamówienia. Wyraźnie więc z tego wynika,że intencjąustawodawcy było dokonanie analizy
ceny z uwzględnieniem warunków danego zamówienia. Gdyby bowiem woląustawodawcy
było odniesienie ceny do jednego, z góry określonego kryterium, czy teżkryteriów, biorąc
pod uwagęracjonalnośćustawodawcy, stworzony zostałby zamknięty katalog cech
kwalifikujących cenęjako rażąco niską. Stąd też, w ocenie Krajowej Izby Odwoławczej,
punktem odniesienia w ramach przedmiotu zamówienia, może byćoprócz wspomnianej
wartości szacunkowej zamówienia powiększonej o podatek VAT, równieżrelacja między
cenami poszczególnych ofert.
Nie zasługuje na uznanie stanowisko zaprezentowane przez Odwołującego się, iżze
względu na bardzo korzystne warunki współpracy składowiska w Leśnie Górnym z
Odwołującym sięporównywanie ofert między sobąnie jest uzasadnione. Wręcz przeciwnie,
nie można bowiem z góry zakładać, iżtak korzystnąofertąhandlowądysponuje jedynie
Odwołujący się. Ponadto, wszelkie budzące wątpliwości dysproporcje między cenami ofert
mogąbyćpodstawądo wezwania do wyjaśnieńw trybie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp.
W tym miejscu, nie sposób nie zwrócićuwagi na cel przepisu art. 89 ust. 1 pkt 4
ustawy Pzp. Zdaniem Krajowej Izby Odwoławczej, regulacja przywołanego przepisu ma za
zadanie ochronęZamawiającego przed sytuacją, w której może dojśćdo udzielenia
zamówienia wykonawcy nie dającemu rękojmi wykonania, czy teżnależytego wykonania
zamówienia, ze względu na zaproponowanie nierealnych cen. Porównanie cen ofert w
niniejszym postępowaniu służy stwierdzeniu przedmiotowej okoliczności. Krajowa Izba
Odwoławcza podziela pogląd ukształtowany w orzecznictwie,że co do zasady należy brać
pod uwagęcenęcałkowitą, jednakże w powiązaniu z przedmiotem zamówienia.
Biorąc pod uwagęokoliczność, iżcena wykonania usługi określonej w poz. 1
kosztorysu ofertowego stanowi 97% wartości zamówienia oraz mając na względzie
powołanąprzez Odwołującego sięargumentację, a zwłaszcza dowody przedstawione na
rozprawie, konieczne staje siędokonanie rozstrzygnięcia, czy cena zaoferowana przez
wykonawcęWALDIX pozwoli na wykonanie przedmiotu zamówienia w sposób określony
przez Zamawiającego.
Izba uznała, iżprzesądzające w niniejszej sprawie sądowody przedstawione przez
wykonawcęWADIX, załączone do pisma z dnia 15 marca 2010 r., zawierającego
przystąpienie do postępowania odwoławczego, w postaci umowy ze składowiskiem wraz z
załącznikami oraz pisma składowiska z dnia 19 stycznia 2010 r. Dowód przeprowadzony z
przedmiotowych dokumentów potwierdza stanowisko wykonawcy WALDIX, iżza realne
należy uznaćwykonanie spornej usługi za cenęzaproponowanąprzez wykonawcęWALDIX.
W tym miejscu nadmienićwypada, iżprzedstawienie szczegółowych wniosków, które
wynikająz powołanych dokumentów nie jest możliwe ze względu na zastrzeżenie tajemnicy
przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu
nieuczciwej konkurencji, w odniesieniu do przedmiotowych dokumentów.
Jednocześnie
Krajowa
Izba
Odwoławcza
stwierdza,
iż
powołane
przez
Odwołującego siędowody nie potwierdzają, iżjedynym składowiskiem, które jest w stanie
przyjąćodpady stanowiące przedmiot zamówienia jest składowisko w Leśnie Górnym. Jak
wynika bowiem z pisma z dnia 2 marca 2010 r. firma „EKO-MYŚL” Sp. z o.o., prowadząca
składowisko odpadów, jest gotowa przyjąćodpad o kodzie 20 02 01, który jak wynika z
kwitów wagowych przedstawionych przez Odwołującego sięna rozprawie, jest dominującym
odpad wśród odpadów z podgrupy 20 02. Co zaśdo ceny za przyjęcie przedmiotowego
odpadu, stwierdzićnależy, iżprzedmiotowe pismo nie może byćpodstawądo uznania jej za
wiążącąw stosunkach z innymi wykonawcami, skoro przedmiotowe pismo nie stanowi nawet
oferty w rozumieniu k.c., przedłożonej innym wykonawcom, poza Odwołującym się. W tym
kontekście pismo z dnia 7 stycznia 2010 r., sporządzone przez Przedsiębiorstwo Gospodarki
Komunalnej w Goleniowe nie wnosi nic do sprawy, poza tym,że składowisko to nie będzie
odbieraćodpadu o kodzie 20 02 01, która to okolicznośćnie jest przez strony
kwestionowana.
Idąc dalejśladem wniosków wynikających z powoływanego pisma z dnia 2 marca
2010 r. stwierdzićnależy, iżskładowisko prowadzone przez „EKO-MYŚL” Sp. z o.o. jest
gotowe, co potwierdziło, odbieraćodpady o kodzie 20 02 01, jest uprawnione do odzysku
odpadów o kodzie 20 02 02, co wynika z załącznika nr 2 do decyzji Marszałka Województwa
Zachodniopomorskiego. Na podstawie przedmiotowej decyzji nie można równieżwykluczyć,
iżodpad o kodzie 20 02 03 podlega przyjęciu na wskazane składowisko, tym bardziej,że
przedmiotowa decyzja przyznaje uprawnienie do prowadzenia składowiska odpadów innych
niżniebezpieczne i obojętne, a rodzaje odpadów, jakie mogąbyćzbierane na składowisku
zestawiono, jak wynika z decyzji, w tabelach nr 3 i 4 złącznika nr 1, którego Odwołujący się
nie dołączył.
Ponadto, należy zauważyć, iżzasady gospodarowania odpadami sąokreślone w
ustawie o odpadach. Krajowa Izba Odwoławcza, ani Zamawiający, na podstawie
dokumentacji zdjęciowej, opisu przedmiotu zamówienia, czy teżdoświadczeniażyciowego
nie jest uprawnieny do klasyfikowania odpadów będących przedmiotem zamówienia i
wskazania sposobu postępowania z odpadami, jak chciałby tego Odwołujący się. Nie może
równieżtego uczynić, na podstawie kwitów wagowych, przedstawionych przez
Odwołującego się. W tym miejscu wypada wskazać, iżzgodnie z art. 59 ust. 1 ustawy o
odpadach, to zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany sprawdzićzgodność
przyjmowanych odpadów z danymi zawartymi w karcie przekazania odpadu, jak również
odmówićprzyjęcia odpadów na składowisko odpadów, których skład jest niezgodny z
dokumentami wymaganymi przy obrocie odpadami lub zezwoleniem na składowanie
odpadów niebezpiecznych na wydzielonej części innego składowiska odpadów lub
zezwoleniem na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania
odpadów. Oznacza to, iżkwalifikacji odpadów dokonuje ich posiadacz, jednakże podlega to
kontroli zarządzającego składowiskiem. Jeśli więc składowisko w Leśnie Górnym
kwalifikowało odpady stanowiące przedmiot zamówienia w istotnej części jako odpady
ulegające biodegradacji to nie oznacza to, iżw taki sam sposób przebiegnie kwalifikacja na
innym składowisku. Sam Zamawiający zresztą, nie będąc uprawniony do narzucania
szczegółowych rozwiązańw tym zakresie, wskazał w SIWZ, iżodpady mająbyćpoddane
procesowi unieszkodliwiania lub odzyskowi. Konkretne decyzje w tym zakresie
podejmowane sąprzez określone składowisko. Gospodarowanie tym odpadami wbrew
regulacji wynikających z ustawy o odpadach, może rodzićdaleko idące konsekwencje,łą
cznie z cofnięciem pozwolenia na prowadzenie składowiska, jednakże nie może być
podstawądo stwierdzenia rażąco niskiej ceny w odniesieniu do usługi zbierania, transportu i
zagospodarowania odpadów. Tym bardziej,że jeżeli posiadacz odpadów, w tym wytwórca
odpadów, przekazuje odpady następnemu posiadaczowi odpadów, który ma zezwolenie
właściwego organu na prowadzenie działalności w zakresie zbierania, odzysku,
unieszkodliwiania odpadów, odpowiedzialnośćza gospodarowanie odpadami przenosi sięna
tego następnego posiadacza odpadów (art. 25 ust. 3 ustawy o odpadach). Nie można zatem
obarczaćodpowiedzialnościąwykonawcy, który skalkulował cenęspornej usługi w oparciu o
kwalifikacjęodpadów, a co za tym idzie, równieżwycenęza przyjęcie, dokonanąprzez
składowisko odpadów, nawet gdyby sposób gospodarowania z tym odpadami był sprzeczny
z ustawąo odpadach. Wykonawca nie ma bowiem wpływu na dokonanąocenęi nie ponosi
w tym przedmiocie odpowiedzialności.
Protokół z dnia 2 stycznia 2010 r. sporządzony przez składowisko odpadów w Leśnie
Górnym i porozumienie z dnia 4 stycznia 2010 r. obrazuje nie tylko korzystne warunki
współpracy z Odwołującym się, ale przede wszystkim daje podstawy do stwierdzenia, biorąc
pod uwagętwierdzenia Odwołującego się,że koszt przekazania odpadów na składowisko
ma niebagatelne znaczenie dla wyceny spornej usługi i przy uwzględnieniu niewielkich
odległości transportu, iżwysokośćmarży, którąjest obciążona cena spornej usługi
zaoferowanej przez Odwołującego sięjest znaczna. To uzasadnia twierdzenie,że nawet
gdyby przyjąćmniej korzystne warunki współpracy ze składowiskami, to koszt usługi
wykonawcy WALDIX kształtuje sięna realnym poziomie.
Przeprowadzenie dalszych dowodów z dokumentów w postaci decyzji było, zdaniem
Izby, bezprzedmiotowe, skoro z dowodów przedstawionych przez wykonawcęWALDIX, jak i
wskazanego dowodu przedstawionego przez Odwołującego sięwynika,że nie znalazła
potwierdzenia okoliczność, iżjedynym składowiskiem odpadów, odbierającym odpady z
cmentarzy, nie jest składowisko w Leśnie Górnym, a tym samym nie można przyjąć, jak
chciałby tego Odwołujący się, za wiążącąstawkęproponowanąprzez to składowisko, za
odbiór odpadów biodegradowalnych. Z powyższych przyczyn brak równieżpodstaw do
przesłuchaniaświadków. W tych okolicznościach za nieuzasadniony należy uznaćzarzut
naruszenia przepisu art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp.
W przedmiocie naruszenia przepisu art. 91 ust. 1 ustawy Pzp stwierdzićnależy, iż
wskazany zarzut, nie znajduje oparcia w okolicznościach sprawy. Zgodnie z dyspozycją
normy zawartej we powołanym przepisie, Zamawiający dokonuje wyboru oferty
najkorzystniejszej na podstawie kryteriów oceny ofert, określonych w SIWZ. Postępowanie
Zamawiającego nie pozostaje w sprzeczności z analizowanąnormą, bowiem Zamawiający
dokonał wyboru oferty najkorzystniejszej, na podstawie ustalonego, jedynego kryterium
oceny ofert, jakim była cena.
Co do zarzutu bezpodstawnego odrzucenia oferty Odwołującego się, Krajowa Izba
Odwoławcza stoi na stanowisku, iżbrak podstaw do jego uwzględnienia. Zwrócićbowiem
należy uwagę, iżzgodnie z rozdziałem XV pkt 2 ppkt 3 SIWZ przedmiot zamówienia, w
ramach części III, stanowiąusługi konserwacji i utrzymania zieleni na pozostałych
cmentarzach komunalnych w Szczecinie oraz zbieranie, transport i zagospodarowanie
odpadów ze wskazanych cmentarzy. Dodatkowo, Zamawiający wskazał, iżprzedmiot
zamówienia obejmuje równieżprace interwencyjne, tj. „prace nie wyszczególnione w
zakresie przedmiotu zamówienia, których z uwagi na nieprzewidywalny charakter nie można
określić(np. usuwanie skutków wichury) i które sąniezbędne dla prawidłowej realizacji
przedmiotu zamówienia” (lit. H wskazanej jednostki redakcyjnej SIWZ). Jednocześnie,
zgodnie z rozdziałem X pkt 2 SIWZ, każdy z wykonawców został zobowiązany do
przedstawienia w ofercie cenowej, ceny brutto i stawki podatku VAT oraz stawki
roboczogodziny netto (z narzutami, tj. kosztami pośrednimi i zyskiem, bez podatku VAT).
Dodatkowo, jak postanowił Zamawiający, cena ofertowa, z wyjątkiem stawki roboczogodziny
netto, musi wynikaćz kosztorysu ofertowego, sporządzonego zgodnie z załącznikiem nr 7 do
SIWZ (rozdział X pkt 3 SIWZ). Co więcej, w kryterium oceny ofert, stawka roboczogodziny,
stanowiła 20% wagi w kryterium cena.
Odwołujący sięcałkowicie pomija wskazane okoliczności. Ponadto, jak wynika z
treści argumentacji podniesionej w proteście i odwołaniu, Odwołujący sięutożsamia wycenę
roboczogodziny, która jest elementem cenotwórczym usług skalkulowanych w kosztorysie
ofertowym z wycenąroboczogodziny za wykonanie prac interwencyjnych. Jak trafnie
wskazuje Zamawiajacy, stawki te mogąbyćróżne, odmienny bowiem jest zakres i charakter
prac podlegających wycenie. Z powyższego niezbicie wynika, iżnie jest prawdą, jak twierdzi
Odwołujący się, iżw kosztorysie ofertowym skalkulowane sąsporne prace, skoro
Odwołujący sięnie dostrzega różnicy pomiędzy pracami interwencyjnymi, a tymi, które
stanowią„właściwy przedmiot zamówienia”, a w istocie nie zorientował się, iżtakiego
podziału Zamawiający dokonał. Oznacza to, iżOdwołujący sięw ogóle nie wycenił tego
rodzaju prac. W istocie więc uzupełnienie przedmiotowego braku doprowadziłoby do
akceptacji sytuacji, w której wycena przedmiotu zamówienia następowałby po otwarciu ofert i
z uwzględnieniem wiedzy, co do cen stawki za roboczogodzinęofert konkurencyjnych. Nie
inaczej bowiem należy odczytaćpodanie w proteście przez Odwołującego sięstawki za
roboczogodzinę. Uzupełnienie więc przedmiotowej informacji, jako stanowiącej jeden z
elementów podlegających ocenie w ramach kryterium oceny ofert, z pewnościąnie należy
kwalifikowaćjako poprawienie omyłki, która nie powoduje istotnych zmian w treści oferty (art.
87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp).
Przedmiotowa wada oferty nie podlega równieżsanowianiu w trybie art. 87 ust. 1
ustawy Pzp. Zastosowanie procedury wyjaśnieńnie może bowiem prowadzićdo
uzupełnienia treści oferty, a ma jedynie na celu wyjaśnienie wątpliwości, które mogąpowstać
na tle złożonego przez wykonawcęoświadczenia woli. W tych okolicznościach zachodziły
podstawy, zdaniem Izby, do odrzucenia oferty Odwołującego sięw trybie art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy Pzp.
Racjęzaśnależy przyznaćOdwołującemu się, iżbrak podstaw do odrzucenia jego
oferty, na podstawie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp. Hipotezątego przepisu są
objęte okoliczności, w których ofertęskłada wykonawca wykluczony z postępowania lub też
wykonawca nie zaproszony do składania ofert. Z powyższąsytuacjąw niniejszym
postępowaniu nie mamy do czynienia, zatem zarzut naruszenia przepisu art. 89 ust. 1 pkt 5
ustawy Pzp należy uznaćza uzasadniony. Stwierdzenie powyższego pozostaje jednakże
bez wpływu na dokonane rozstrzygnięcie, z uwagi na treśćprzepisu art. 191 ust. 1a ustawy
Pzp. Przedmiotowe naruszenia nie ma bowiem wpływu na wynik prowadzonego
postępowania.
Co do zarzutów sformułowanych wobec wykonawcy DOMEL i złożonej przez niego
oferty, Izba podtrzymuje stanowisko wyrażone w odniesieniu do zarzutów sformułowanych w
zakresie części II zamówienia wobec wykonawcy WALDIX.
Izba odmówiła rozstrzygnięcia w przedmiocie pozostałych zarzutów, mając na
względzie przepis art. 191 ust. 3 ustawy Pzp. Z mocy powołanego przepisu Izba nie jest
uprawniona do rozstrzygania zarzutów, które nie były zawarte w proteście.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji, na podstawie przepisu art. 191 ust. 1
ustawy Pzp.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy, na podstawie
przepisu art. 191 ust. 6 i 7 ustawy Pzp w zw. z § 4 ust. 1 pkt 1 lit. a oraz pkt 2 lit. a i b
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 lipca 2007 r. w sprawie wysokości oraz
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 128, poz. 886 ze zm.), uznając za
uzasadnione koszty Zamawiającego w kwocie 4.072,00 zł, stanowiące koszty dojazdu i
wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówieńpublicznych
(Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu ZamówieńPublicznych
do Sądu Okręgowego w Szczecinie.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
