rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2009-08-13
rok: 2009
data dokumentu: 2009-08-13
rok: 2009
Powiązane tematy:
sygnatury akt.:
KIO/UZP 1008/09
KIO/UZP 1008/09
Komisja w składzie:
Przewodniczący: Lubomira Matczuk - Mazuś Członkowie: Emil Kuriata, Luiza Łamejko Protokolant: Paulina Zalewska
Przewodniczący: Lubomira Matczuk - Mazuś Członkowie: Emil Kuriata, Luiza Łamejko Protokolant: Paulina Zalewska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 sierpnia 2009 r. w Warszawie odwołania
wniesionego przez EvoBus Polska Sp. z o.o., Al. Katowicka 46, 05-830 Wolica od
rozstrzygnięcia przez zamawiającego Miasto Białystok, ul. Słonimska 1, 15-950 Białystok
protestu z dnia 1 lipca 2009 r.,
przy udziale Solaris Bus & Coach S.A., ul. Obornicka 46, Bolechowo – Osiedle, 62-005
Owińska zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie po stronie
zamawiającego,
wniesionego przez EvoBus Polska Sp. z o.o., Al. Katowicka 46, 05-830 Wolica od
rozstrzygnięcia przez zamawiającego Miasto Białystok, ul. Słonimska 1, 15-950 Białystok
protestu z dnia 1 lipca 2009 r.,
przy udziale Solaris Bus & Coach S.A., ul. Obornicka 46, Bolechowo – Osiedle, 62-005
Owińska zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie po stronie
zamawiającego,
orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża EvoBus Polska Sp. z o.o., Al. Katowicka 46, 05-830
Wolica i nakazuje:
1) zaliczyćna rzecz Urzędu ZamówieńPublicznych koszty w wysokości 4 574 zł 00 gr
(słownie: cztery tysiące pięćset siedemdziesiąt cztery złote zero groszy) z kwoty wpisu
uiszczonego przez EvoBus Polska Sp. z o.o., Al. Katowicka 46, 05-830 Wolica,
2) dokonaćzwrotu kwoty 10 426 zł 00 gr (słownie: dziesięćtysięcy czterysta dwadzieścia
sześćzłotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych Urzędu Zamówień
Publicznych na rzecz EvoBus Polska Sp. z o.o., Al. Katowicka 46, 05-830 Wolica.
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Miasto Białystok prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia
publicznego na dostawę48 autobusów w ramach projektu: Poprawa jakości funkcjonowania
systemu transportu publicznego Miasta Białegostoku – II Etap, 24 szt. jednoczłonowe (solo) i
24 szt. przegubowe (dwuczłonowe), w trybie przetargu nieograniczonego.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Dz. Urz. UE w dniu 29 kwietnia 2009 r. nr
2009 / S 82118181.
Zamawiający pismem z dnia 22 czerwca 2009 r. zawiadomił wykonawców o wyborze
najkorzystniejszej oferty, którązłożył wykonawca Solaris Bus & Coach S.A. z siedzibą
Bolechowo Osiedle.
Na czynnośćzamawiającego wykonawca EvoBus Polska Sp. z o.o. z siedzibąw Wolicy,
wniósł protest w dniu 1 lipca 2009 r.
Do postępowania toczącego sięw wyniku wniesienia protestu przystąpił w dniu 6 lipca 2009
r. wykonawca Solaris Bus & Coach S.A.
Zamawiający rozstrzygnął protest pismem z dnia 10 lipca 2009 r, doręczonym wykonawcom
w tym samym dniu.
Wykonawca EvoBus Polska Sp. z o.o. wniósł pismem z dnia 16 lipca 2009 r. odwołanie,
składając je w placówce pocztowej operatora publicznego Janki k.Warszawy w dniu 17 lipca
2009 r.
Do postępowania odwoławczego przystąpił pismem z dnia 7 sierpnia 2009 r. wykonawca
Solaris Bus & Coach S.A.
W proteście odwołujący podał,że podważa czynności zamawiającego polegające na
wyborze najkorzystniejszej oferty złożonej przez wykonawcę- Solaris Bus & Coach S.A., a
także zaniechanie wykluczenia tego wykonawcy z postępowania i odrzucenia jego oferty
oraz wniósł o wykluczenie z postępowania trzeciego wykonawcy i odrzucenia jego oferty –
Volvo Bus Corporation z siedzibąw Goeteborgu.
Zamawiający oddalił protest w zakresie zarzutów dotyczących oferty Solaris Bus & Coach
S.A., uwzględnił protest w zakresie zarzutu zaniechania odrzucenia oferty Volvo Bus
Corporation, oddalił w zakresie wykluczenia z postępowania tego wykonawcy.
W odwołaniu odwołujący podtrzymał zarzut wobec czynności zamawiającego, polegających
na wyborze najkorzystniejszej oferty złożonej przez wykonawcę- Solaris Bus & Coach S.A., i
zaniechania wykluczenia tego wykonawcy z postępowania oraz odrzucenia jego oferty.
Opisanym czynnościom przypisał naruszenie art. 7 ust. 1, art. 24 ust. 2 pkt 2, art. 24 ust. 2
pkt 3, art. 24 ust. 4, art. 89 ust. 1 pkt 2 oraz art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
Prawo zamówieńpublicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655, z późn. zm.), zwanej w
skrócie Pzp oraz innych przepisów wskazanych w treści uzasadnienia odwołania.
W związku z tym odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu:
1) unieważnienia czynności wyboru najkorzystniejszej oferty,
2) powtórzenia czynności badania i oceny ofert.
W uzasadnieniu podał.
Podtrzymał w pełni zarzuty oraz argumentacjęprzytoczonąna ich poparcie
zawartąw proteście w zakresie dotyczącym wykonawcy Solaris Bus & Coach S.A.
Wykonawca ten powinien zostaćwykluczony z postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 pkt
2 Pzp z powodu złożenia nieprawdziwych informacji mających wpływ na wynik
postępowania.
Zgodnie z pkt 17 specyfikacji istotnych warunków zamówienia (siwz), kryteriami
oceny ofert w postępowaniu były:
- cena oferty (C) - znaczenie 60%,
- ocena techniczna (T) - znaczenie 20%,
- warunki gwarancji i serwisu (G) - znaczenie 20%.
W kryterium oceny technicznej, oceniane były m.in. parametry trakcyjne - najmniejszaśrednica zawracania (360°) autobusem jednoczłonowym - 5 punktów oraz najmniejszaśrednica zawracania (360°) autobusem przegubowym - 5 punktów.
Zgodnie z wyjaśnieniem zawartym pod tabeląna stronie 11 siwz o treści: „Za minimalnąśrednicęzawracania należy rozumiećśrednicękoła zataczanego przez najbardziej
wysunięte części karoserii pojazdu, podczas jazdy przy maksymalnym skręcie kół
kierowanych. Punkty zostanąprzyznane Wykonawcy, którego autobus posiada najniższą
wartośćparametru podanego z dokładnościądo 0,01 metra.”
W złożonej ofercie (załącznik nr 2, str. 7) wykonawca Solaris Bus & Coach S.A. oświadczył,że najmniejszaśrednica zawracania (360°) autobusem jednoczłonowym wynosi 20 950 mm,
natomiast najmniejszaśrednica zawracania (360°) autobusem przegubowym wynosi 22 800
mm.
Dane te sąniezgodne z prawdąi podane zostały wyłącznie w celu uzyskania maksymalnej
liczby punktów w podkryteriach oceny - parametry trakcyjne w ramach kryterium ocena
techniczna.
Podanie nieprawdziwych informacji w takiej sytuacji miało wpływ na dokonanąprzez
zamawiającego ocenęofert, a w konsekwencji na wynik postępowania - wybór jako
najkorzystniejszej oferty złożonej przez Solaris Bus & Coach S.A.
Odwołujący podniósł,że Solaris Bus & Coach S.A. na swojej stronie internetowej podał inne
dane dotycząceśrednicy zawracania oferowanych autobusów.Średnica zawracania dla autobusu Solaris Urbino 12, tj. modelu oferowanego
zamawiającemu jako autobus jednoczłonowy, wynosi 21 400 mm, natomiastśrednica
zawracania autobusu Solaris Turbino 18, autobusu przegubowego, wynosi 23 000 mm.
Potwierdzeniem powyższego sąrównieżinformacje publikowane przez Solaris Bus & Coach
S.A. w oficjalnych katalogach, załączonych do protestu.
Fakt podania nieprawdziwych informacji w zakresieśrednicy zawracania oferowanych
autobusów, wynika z treści oferty złożonej w marcu 2009 r. zamawiającemu - Miejskiemu
Zakładowi Komunikacji w Bielsku-Białej w postępowaniu na dostawę5 szt. autobusów
niskopodłogowych.
Przedmiotem tej oferty była dostawa autobusów typu Urbino 12, do której dołączono
homologacjęPL*1766*14, a zatem takich samych autobusów, które oferowane sąw
przedmiotowym postępowaniu, na podstawie tej samej homologacji. W ofercie złożonej w
postępowaniu MZK w Bielsku-Białej wykonawca Solaris Bus & Coach S.A. oświadczył,żeśrednica zawracania dla oferowanego autobusu Solaris Urbino 12 wynosi 21 400 mm.
Informacjętęnależy uznaćza wiarygodnąwświetle informacji zawartych na stronie
internetowej Solaris Bus & Coach S.A. i w jego katalogach.
Jako załącznik nr 18 do oferty, dołączono rysunek dotyczącyśrednicy zawracania ww.
autobusu (fragment oferty Solaris Bus & Coach S.A. złożonej w postępowaniu Miejskiego
Zakładu Komunikacji w Bielsku-Białej, załączony został do protestu).
Powołanie przez Solaris Bus & Coach S.A. tego samego numeru homologacji,świadczy o
zaoferowaniu w obydwu postępowaniach autobusu o takiej samejśrednicy zawracania
wynoszącej 21 400 mm. Parametr ten jest cechąkonstrukcyjnąpojazdu, której zmiana
wymagałaby równieżzmiany homologacji lub uzyskania nowej.
Odwołujący podniósł,że zamawiający przyznając w rozstrzygnięciu protestu,że faktycznieśrednica zawracania autobusu określona na stronie internetowej Solaris Bus & Coach S.A i
w oficjalnych katalogach tego wykonawcy, wynosi jak wskazano wyżej, nie podjął
jakichkolwiek czynności zmierzających do wyjaśnienia oczywistych w takim przypadku
wątpliwości. Ograniczył sięjedynie do stwierdzenia,że „(...) nie może to stanowićpodstawy
do wykluczenia wykonawcy Solaris Bus & Coach S.A z przedmiotowego postępowania (...).
W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego decydująca jest treśćoferty i siwz,
ponieważte dokumenty przewiduje ustawa Pzp”.
Zdaniem odwołującego, zamawiający jest nie tylko uprawniony, ale i zobowiązany do
zweryfikowania prawdziwości oświadczeńskładanych przez wykonawców w ofertach,
na podstawie dowodów z dokumentów i okoliczności innych, niżzamieszczone w ofercie
wykonawcy.
Odwołujący podtrzymał zarzut dotyczący złożenia przez Solaris Bus & Coach S.A.
nieprawdziwych informacji w zakresie umiejscowienia punktów obsługowych, co skutkuje
obowiązkiem wykluczenia z postępowania. Zaniechanie wykluczeniaświadczy o tym,że
zamawiający oceniając oferty nie dochował należytej staranności, czym naruszył przepisy
art. 87 Pzp.
Podał,że wykonawca niezgodnie z prawdą, oświadczył,że punkty obsługowe (zbiorniki
wyrównawcze płynów eksploatacyjnych oraz filtry paliwowe i olejowe) zostały umiejscowione
w jednym miejscu w wydzielonej od silnika komorze z dostępem od zewnątrz autobusu, co
spowodowało przyznanie wykonawcy maksymalnej liczby 15 punktów w podkryterium
"Podatnośćobsługowa" w ramach kryterium ocena techniczna.
Odwołujący podtrzymał równieżzarzut,że oferta Solaris Bus & Coach S.A. powinna również
zostaćodrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, ponieważjej treśćnie
odpowiada treści siwz.
W załączniku nr 1 do umowy, w pkt 21 (załącznik do siwz), zamawiający zawarł wymagania
dotyczące ochrony antykorozyjnej. Opisał wymaganie, aby elementy konstrukcyjne nośne
podwozia i nadwozia były wykonane ze stali nierdzewnej (odpornej na korozję) wg PN-EN
10088 lub aluminium niewymagającej zabezpieczenia antykorozyjnego lub innej stali
trudnordzewiejącej, pod warunkiem zastosowania zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci
pełnej, całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu
technologicznym, przy braku konieczności ponoszenia przez zamawiającego dodatkowych
kosztów na okresowe zabiegi konserwacyjne.
Solaris Bus & Coach S.A. wskazał w ofercie,że do budowy elementów konstrukcyjnych
podwozia i szkieletu nadwozia zostanie użyta stal nierdzewna (odporna na korozję) wg PN-
EN 10088, rodzaj 1.4003 oraz stal nierdzewna (odporna na korozję) wg PN-EN 10088,
rodzaj 1.4301.
Stal rodzaju 1.4003 została wymieniona w PN-EN 10088, jako stal nierdzewna odporna na
korozję, jednakże odpornośćta zanika na skutek spawania. Informacja taka wynika z tablicy
7, stanowiącej częśćnormy PN-EN 10088.
Oznacza to,że treśćoferty w tym zakresie nie odpowiada treści siwz.
Materiały konstrukcyjne podwozia i szkieletu nadwozia wykonane ze stali 1.4003 wymagają
połączenia za pomocąspawania, w wyniku którego stal, z której zbudowane sąelementy
konstrukcyjne podwozia i szkieletu nadwozia, traci swoje właściwości - odporności na
korozję.
Jednocześnie odwołujący stwierdził wświetle cyt. postanowieńpkt 21 załącznika nr 1,że
zamawiający nie może potraktowaćww. niezgodności treści oferty z treściąsiwz, za omyłkę
nieistotnąi poprawićjąna podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp.
Stanowisko zamawiającego zawarte w rozstrzygnięciu protestu w zakresie tego zarzutu jest
chybione. To,że stal zadeklarowana w ofercie Solaris Bus & Coach S.A. jest wymieniona w
wymaganej przez zamawiającego normie PN-EN 10088, jako stal nierdzewna nie oznacza,że zaoferowany przedmiot zamówienia odpowiada wymaganiom opisanym w siwz.
Przedmiotem zamówienia nie jest dostawa stali nierdzewnej wg normy PN-EN 10088, ale
dostawa autobusów, których elementy konstrukcyjne podwozia, szkieletu nadwozia, są
odporne na korozję. Zastosowanie stali, która odpornośćna korozjętraci podczas spawania
- podstawowej metody łączenia elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia
oznacza,że elementy te nie spełniająwymagańopisanych w siwz.
Zaniechanie odrzucenia oferty Solaris Bus & Coach S.A. w tej sytuacji, odwołujący uznał za
rażące naruszenie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp.
Zamawiający w uzasadnieniu rozstrzygnięcia protestu, podał.
Zarzuty dotyczące naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 2 Pzp z powodu nie wykluczenia z
postępowania wykonawcy Solaris Bus & Coach S.A., który złożył nieprawdziwe informacje
mające wpływ na wynik prowadzonego postępowania, tj. podał w ofercie najmniejsząśrednicęzawracania (360°) autobusem jednoczłonowym - 20 950 mm oraz najmniejsząśrednicęzawracania (360°) autobusem przegubowym - 22 800 mm, w ocenie
zamawiającego, sąniezasadne.
Zgodnie z siwz, jednym z kryteriów oceny ofert była „ocena techniczna (T)”.o znaczeniu
20%, w ramach której oceniane były między innymi „parametry trakcyjne” - najmniejszaśrednica zawracania (360") autobusem jednoczłonowym ( 5 pkt) oraz najmniejszaśrednica
zawracania (360°) autobusem przegubowym ( 5 pkt).
Wykonawca złożył w ofercie oświadczenie,że w oferowanych autobusach jednoczłonowych
najmniejszaśrednica zawracania (360°) wynosi 20 950 mm, a w oferowanych autobusach
przegubowych najmniejszaśrednica zawracania (360°) wynosi 22 800 mm.
Tym samym uzyskał maksymalnąilośćpunktów w ramach podkryterium „parametry
trakcyjne”. Fakt, iżpodane w ofercie tego wykonawcyśrednice zawracania oferowanych
autobusów sąinne, niżpodane na stronie internetowej wykonawcy, a także w oficjalnych
katalogach, nie może to stanowićpodstawy wykluczenia wykonawcy Solaris Bus & Coach
S.A. z przedmiotowego postępowania na mocy art. 24 ust. 2 pkt 2 Pzp.
W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego decydująca jest treśćoferty i siwz,
ponieważte dokumenty przewiduje ustawa Pzp. Strona internetowa, czy teżinne składane w
przeszłości oferty, nie sąprzewidziane w ustawie i nie mogąstanowićwiążącegoźródła
informacji dla zamawiającego. Pozyskana przez zamawiającego wiedza pozwala stwierdzić,
iżzmiana promienia skrętu autobusu jest możliwa bez konieczności przeprowadzenia zmian
konstrukcyjnych i nie wymaga zmiany ani opisu technicznego, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 2
rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 24 października 2005 r. w sprawie homologacji
typu pojazdów samochodowych i przyczep (Dz. U. Nr 238, poz. 2010, z późn. zm.), aniżadnej homologacji typu pojazdu, wyposażenia lub części.
Również, zamawiający uznał za bezpodstawny zarzut dotyczący podania przez Solaris Bus
& Coach S.A. nieprawdziwych informacji dotyczących umiejscowienia punktów obsługowych,
tj. zbiorniczków wyrównawczych płynów eksploatacyjnych oraz filtrów paliwa i olejowych w
jednym miejscu w wydzielonej od silnika komorze z dostępem od zewnątrz autobusu, a co za
tym idzie przyznania dodatkowych punktów - 15 w zakresie podkryterium „podatność
obsługowa” w ramach kryterium „ocena techniczna”.
Przedstawiony zarzut nie został popartyżadnymi dowodami przez odwołującego, na którym
spoczywa ciężar dowodu, zgodnie z art. 6 k.c.
Wykonawca zadeklarował w swojej ofercie spełnienie w/w parametrów technicznych, tym
samym zobowiązał siędo dostarczenia zadeklarowanych w ofercie autobusów o podanych
parametrach technicznych w terminach określonych w siwz. Zatem, zamawiający nie miał
podstaw do uznania podanych informacji w tym zakresie za nieprawdziwe, skutkujące
wykluczeniem wykonawcy z postępowania, na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 2 Pzp.
Zamawiający nie uznał także zasadności zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp przez
nie odrzucenie oferty wykonawcy, której treść, zdaniem protestującego, nie odpowiada treści
siwz w zakresie ochrony antykorozyjnej.
Wykonawca Solaris Bus & Coach S.A. podał w ofercie,że do budowy elementów
konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia zostanie użyta stal nierdzewna (odporna na
korozję) wg PN-EN 10088, rodzaj 1.4003 oraz stal nierdzewna (odporna na korozję) wg
PN-EN 10088, rodzaj 1.4301, która w ocenie protestującego, nie jest w pełni odporna na
korozję, ponieważodpornośćna korozjęstali rodzaju 1.4003 zanika na skutek spawania, co
wynika z tablicy 7, stanowiącej częśćnormy PN-EN 10088.
Zamawiający, zgodnie z pkt 21.1. załącznika nr 1 do umowy - Szczegółowe parametry
techniczne autobusu jednoczłonowego i przegubowego oraz pkt 16 załącznika nr
5.4.(formularz ofertowy) - Podstawowe parametry techniczne oferowanych autobusów,
wymagał, aby materiały użyte do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu
nadwozia proponowanych autobusów były ze stali nierdzewnej (odpornej na korozję) wg PN-
RN 10088 lub aluminium niewymagającej zabezpieczenia antykorozyjnego lub teżze stali
trudno rdzewiejącej z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci pełnej,
całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu technologicznym.
Wykonawca zaproponował wykonanie elementów konstrukcyjnych nośnych podwozia i
nadwozia oferowanych autobusów ze stali nierdzewnej (odpornej na korozję) wg normy PN-
EN 10088 (rodzaj 1.4003 oraz 1.4301), zdaniem zamawiającego, zgodnej z warunkami
określonymi w siwz. Zgodnie z PolskąNormą, stal PN-EN 10088-1 jest zakwalifikowana,
jako stal odporna na korozjęi jak stwierdził wykonawca Solaris Bus & Coach S.A. w
przystąpieniu do protestu, bez znaczenia jest fakt w jakim stopniu i przy użyciu jakich
kryteriów Polskie Normy kwalifikująposzczególne rodzaje stali, lecz fakt deklaracji w ofercie
zastosowania stali wg normy PN-EN 10088, zgodnie z warunkami określonymi w siwz, które
ponadto sąuznane przez tęnormę, jako stale odporne na korozję.
Do postępowania odwoławczego przystąpił wykonawca Solaris Bus & Coach S.A. po stronie
zamawiającego, który w zgłoszeniu przystąpienia wniósł o oddalenie odwołania oraz
wskazał,że zarzuty odwołującego sąbezpodstawne.
Podał,że zaoferował w tym postępowaniu pojazdy ośrednicy zawracania autobusów
dostosowanej konstrukcyjnie do wymagańzamawiającego. Uzasadnił to twierdzenie, iżnie
produkuje autobusów, które oczekująna sprzedaż, lecz konstruuje je od podstaw zgodnie z
wymaganiami kontrahenta.
Na dowód,że zmianaśrednicy zawracania autobusu nie ma wpływu na treśćświadectwa
homologacji dla typu pojazdu, załączył do zgłoszenia opinięInstytutu Transportu
Samochodowego z siedzibąw Warszawie oraz Czeskiego Instytutu TÜV SÜD z siedzibąw
Pradze, jako specjalistycznych podmiotów zajmujących siębadaniami technicznymi
pojazdów i udzielających homologacji typu pojazdów.
Wyjaśnił,że w przedmiocie zarzutu umiejscowienia zbiorniczków płynów eksploatacyjnych w
określony sposób, w postępowaniu prowadzonym przez Zakład Komunikacji Miejskiej w
Gdańsku, zostały wydane dwa wyroki – KIO, sygn. akt KIO/UZP 507/08 i Sądu Okręgowego
w Gdańsku, sygn. akt XII Ga 254/08, w których orzeczono o bezzasadności argumentacji
odwołującego.
W zakresie zarzutu dotyczącego stali wyjaśnił,że norma PN-EN 10088-1 definiuje stale
odporne na korozję. Oba zaoferowane rodzaje stali uznane sąw postanowieniach normy
(tabele 2 i 4), jako stale odporne na korozję. Tablica 7, zwarta w normie PN-EN 10088-1 i
PN-EN 10088-2, przedstawia warunki dostawy, a przywołana przez odwołującego cecha
odporności na korozjędotyczy badania wg normy EN ISO 3651-2, która zgodnie z zakresem
normy ma zastosowanie do badania odporności na korozjęmiędzykrystalicznąstali
przeznaczonych do stosowania wśrodowisku łagodnie utleniającego kwasu. W
postanowieniach siwz nie przewidziano stosowania konstrukcji autobusu wśrodowisku
kwasu.
Oświadczył,że używana przez niego stał nie traci odporności na korozjęna skutek
spawania.
Na rozprawie, strony postępowania i przystępujący do postępowania odwoławczego,
podtrzymały swoje stanowiska, złożyły wyjaśnienia, złożyły i omówiły wskazane w
uzasadnieniu pisemne wyjaśnienia, potwierdzenia i oceny, dopuszczone przez KIO, jako
dowody w sprawie.
KIO, na podstawie wskazanych wyżej dowodów oraz dokumentów zawartych w aktach
sprawy i oryginalnej dokumentacji postępowania dostarczonej przez zamawiającego,
w tym w szczególności siwz i oferty przystępującego, ustaliła i zważyła, co następuje.
Odwołujący legitymuje sięinteresem prawnym w rozumieniu art. 179 ust. 1 Pzp, wnosząc
protest i odwołanie w zakresie merytorycznych zarzutów dotyczących elementów
technicznych wybranej oferty, bowiem jest jednym z trzech wykonawców, którzy złożyli oferty
w postępowaniu i oferta odwołującego jest ofertąważnąoraz uzyskała drugąpunktację, po
dokonaniu jej oceny, z zastosowaniem kryteriów oceny ofert opisanych w siwz.
Przedmiot rozpoznania odwołania przez KIO, stanowiły zarzuty zawarte w odwołaniu,
mieszczące sięw granicach protestu, odnoszące sięwyłącznie do oferty wykonawcy Solaris
Bus & Coach S.A., zgodnie z treściąrozstrzygnięcia protestu, treściąodwołania i
oświadczenia odwołującego, złożonego na rozprawie.
Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie i podlega oddaleniu, na podstawie
przedstawionych dowodów oraz dokonanych ustaleń, w wyniku przeprowadzonego
postępowania.
Stanowisko odwołującego ograniczyło się, zgodnie z zakresem protestu w tym przedmiocie,
do popierania trzech zarzutów.
Zarzut 1 – dotyczący podania nieprawdziwych danych mających wpływ na wynik
postępowania i skutkujący wykluczeniem wykonawcy z postępowania.
KIO ustaliła,że zgodnie z postanowieniami siwz, w kryterium ocena techniczna (T) - ocena
rozwiązańtechnicznych –T (załącznik nr 5.2 formularza ofertowego, zostały ustanowione
podkryteria techniczne służące do technicznej oceny ofert. W podkryteriach T.5 i T.6 pt.
Parametry trakcyjne, zamawiający ustanowił maksymalnąilośćpo 5 punktów, jakie mogą
byćprzyznane za najmniejsześrednice zawracania (360°) autobusem jednoczłonowym i
odpowiednio, autobusem przegubowym.
Wykonawca złożył oświadczenie w załączniku 2 na str. 7 oferty,żeśrednica zawracania
autobusem jednoczłonowym wynosi 20 950 mm, a przegubowym 22 800 mm.
Wykonawca ten i zamawiający potwierdzili,że na stronie internetowej wykonawcy podane są
inne parametryśrednic zawracania, tj. autobusu jednoczłonowego 21 400 mm, a
przegubowego 23 000 mm.
KIO uznała za zasługujące na uwzględnienie wyjaśnienia zamawiającego,że podstawę
zgodności treści oferty z treściąsiwz stanowi treśćobu tych dokumentów. Również,że dane
ze strony internetowej, jak wyjaśnił wykonawca przystępujący do postępowania, jako dane
handlowe wskazujące możliwości wykonawcze podmiotu, nie kierowane do konkretnego
kontrahenta, nie mogąstanowićpodstawy uznania,że dane zaoferowane w odpowiedzi na
konkretne zamówienie i przystosowane dla potrzeb tego zamówienia, wskazujące inne
parametry pojazdu, sąnieprawdziwe. Przystępujący wyjaśnił,że nie produkuje autobusów
oczekujących na sprzedaż, lecz produkuje wyłącznie na konkretne zamówienie kontrahenta i
zgodnie z wymaganiami tegożpodmiotu, w zakresie poszczególnych parametrów
technicznych.
Odwołujący wywodził, powołując sięna dokumenty złożone przez przystępującego w
postępowaniu prowadzonym przez Miejski Zakład Komunikacyjny w Bielsku-Białej, tj. to
samoświadectwo homologacji typu pojazdu jak w przedmiotowym postępowaniu,że skoroświadectwo jest to samo, a oferowane parametryśrednicy zakręcania autobusu sąinne, to
zaoferowane parametry w rozpoznawanym postępowaniu, sąnieprawdziwe. Powołał sięna
przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 24 października 2005 r. w sprawie
homologacji typu pojazdów samochodowych i przyczep (Dz. U. 238, poz. 2010, z późn. zm.),
załącznik nr 2 do rozporządzenia, w którym wyszczególniono parametry techniczne
stanowiące podstawęwydaniaświadectwa homologacji, w szczególności: rozstaw osi pkt
2.1, długośćpojazdu pkt 2.4.2.1.1, maksymalny skręt kół pkt 7.3 ze wskazaniem na pkt 7.3.1
i 7.3.2.
Zgodnie z treścią§ 5 ust. 1 rozporządzenia, podstawowy opis techniczny do celu
homologacji typu pojazdu, którego wzór określa załącznik nr 2 do rozporządzenia, składa
producent lub importer nowego typu pojazdu w celu uzyskaniaświadectwa homologacji typu
pojazdu.
Załącznik nr 2 stanowi więc wzór i zawiera podstawowy opis techniczny do celu homologacji
typu pojazdu. Pkt 2.1.dotyczy rozstawów osi, pkt 2.4.2.1.1. dotyczy długości przestrzeni
ładunkowej, a pkt 7.3.dotyczy maksymalnych kątów skrętu kół kierowanych, 7.3.1.w prawo i
7.3.2. w lewo.
Wświetle powyższych postanowień, KIO uznała, zgodnie ze stanowiskiem Instytutu
Transportu Samochodowego z dnia 6.08.2009 r. i potwierdzeniami Placówki Technicznej
Republiki Czeskiej z dnia 21.07.2009 r., dotyczącymi homologacji nr E8 79R-01 33376 ex 11
i E8 79R-01 3026 ext 6, złożonymi przez przystępującego,że zmniejszenieśrednicy
zawracania pojazdu nie ma wpływu na warunki wydaniaświadectwa homologacji typu
pojazdu i nie skutkuje zmianąświadectwa.
W ocenie KIO, nie można wywieśćinnego poglądu z pisma Instytutu Transportu
Samochodowego z dnia 16.07.2009 r., złożonego przez odwołującego.
Wświetle powyższych dowodów i ustaleń, nie potwierdził sięzarzut odwołującego o
obowiązku wykluczenia wykonawcy z postępowania.
W zakresie drugiego zarzutu dotyczącego umiejscowienia punktów obsługowych. tj.
zbiorniczków wyrównawczych płynów eksploatacyjnych oraz filtrów paliwa i olejowych w
jednym miejscu w wydzielonej od silnika komorze z dostępem od zewnątrz autobusu,
odwołujący nie przedstawiłżadnego dowodu na potwierdzenie nieprawdziwości
oświadczenia przystępującego, poprzestając na wyjaśnieniu,że podniósł ten zarzut z
ostrożności, mając na celu zapobiegnięcie sytuacji, która występuje na rynku obrotu
pojazdami dośćczęsto, a polega na oferowaniu pojazdu o innych parametrach technicznych
i wykonaniu dostawy pojazdów o innych, zmienionych parametrach, w czasie realizacji
zobowiązania, co powoduje także zmianęumowy.
Strony nie wypowiadały sięna ten temat merytorycznie, zamawiający podtrzymał stanowisko
o braku dowodu ze strony odwołującego, zaśprzystępujący podtrzymał swoje oświadczenie
w przedmiocie wydania dwóch wyroków, w których uznano bezzasadnośćargumentacji
odwołującego.
KIO stwierdziła brak uzasadnienia podanego zarzutu.
Trzeci zarzut dotyczył zaoferowania stali nie odpowiadającej wymaganiom siwz, z powodu
ulegania korozji w wyniku jej spawania.
KIO ustaliła.
W pkt 21.1 załącznika nr 1 do umowy pt. Ochrona antykorozyjna, zamawiający zamieścił
wymaganie wykonania elementów konstrukcyjnych nośnych podwozia i nadwozia ze stali
nierdzewnej (odpornej na korozję) wg PN-EN 10088 lub aluminium niewymagającej
zabezpieczenia antykorozyjnego lub innej stali trudnordzewiejącej, pod warunkiem
zastosowania zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci pełnej, całopojazdowej kataforezy
zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu technologicznym. Zamieścił równieżwymóg
zapewnienia przez wykonawcęskutecznego zabezpieczenia antykorozyjnego autobusów na
cały okres udzielonej gwarancji (co najmniej 10 lat), bez konieczności ponoszenia przez
zamawiającego dodatkowych kosztów na okresowe zabiegi konserwacyjne.
W toku rozprawy, strony i uczestnik postępowania, prowadziły spór, czy powyższe
wymaganie wobec podania zwrotu „niewymagającej” po wyrazach „lub aluminium”, wymóg
„niewymagającej zabezpieczenia antykorozyjnego”, odnosi siętylko do aluminium, jak
utrzymywał zamawiający, czy równieżdo stali nierdzewnej (odpornej na korozję) wg PN-EN
10088, jak utrzymywał odwołujący.
W ocenie KIO, samo sformułowanie wymogu, wykropkowanie tylko dwóch wierszy w
odpowiedniej części siwz, przeznaczonych do wypełnienia przez wykonawców w składanych
przez nich ofertach, a także właściwości aluminium,świadczą,że wymóg odnosił sięrównież
do stali nierdzewnej (odpornej na korozję) wg PN-EN 10088.
Jednakże, zdaniem KIO, nie w tym określeniu tkwi problem, który przesądził,że uznano
stanowisko odwołującego, jako nie zasługujące na uwzględnienie.
Zamawiającyżądając stali nierdzewnej (odpornej na korozję) wg PN-EN 10088 lub
aluminium
niewymagających
zabezpieczenia
antykorozyjnego
lub
innej
stali
trudnordzewiejącej pod warunkiem, opisanym w tym punkcie, uznał w konsekwencji
możliwośćwystąpienia zagrożenia korozyjnego autobusów, o czymświadczy wymóg
zawarty w końcowej części tego punku, a mianowicie,że wykonawca ma obowiązek
zapewnićskuteczne zabezpieczenie antykorozyjne autobusów przez cały okres gwarancji
(…).
Wykonawca zaoferował w ofercie stal nierdzewną(odpornąna korozję) wg normy PN-EN
10088 o dwóch rodzajach – 1.4003 i 1.4301. Odwołujący nie twierdził,że nie jest to stal
nierdzewna (odporna na korozję) wg normy PN-EN 10088, twierdził tylko,że rodzaj stali
1.4003, traci odpornośćna korozjęna skutek spawania, co wynika z tablicy 7, stanowiącej
częśćnormy.
Na podstawie obu części Polskiej Normy - PN-EN 10088-1 i PN-EN 10088-2 oraz oceny
właściwości mechanicznych i odporności na korozjęstali 1.4003, stanowiącej opracowanie
dr hab. inż. Henryka Ledy, Em. Prof. PP z Instytutu Inżynierii Materiałowej Politechniki
Poznańskiej, złożone przez odwołującego, KIO stwierdziła,że stal odporna na korozję, to
stal zawierająca co najmniej 10,5% chromu i maksymalnie 1,2% węgla. Stal o numerze
1.4003, oznaczona znakiem X2CrNi12, zawiera maksymalnie 0,030 węgla i 10,5 + 12,5
chromu (PN-EN 10088-1 str. 5 pkt 3.1 i tablica 2, pierwszy wiersz). Negatywna odpornośćna
korozjęmiędzykrystalicznąwystępuje tylko przy badaniu według EURONORMY 114 (PN-EN
10088-2, tablica 7, pierwszy wiersz).
Na ostatniej stronie opracowania – ocena właściwości (…), w podsumowaniu, autor zawarł
określenie,że stale te nie sąodporne na korozję, w szczególności w atmosferze
przymorskiej oraz w warunkach solenia jezdni w okresie zimowym.
KIO mając na uwadze,że zamawiającyżądał stali nierdzewnej (odpornej na korozję) wg
wskazanej normy, zobowiązując przy tym wykonawców do zabezpieczenia pojazdów przed
korozjąna swój koszt, nie miał podstaw do uznania,że zaoferowana stał wgżądanej normy,
określającej, iżjest to stal nierdzewna, gdzie występuje brak odporności tylko na korozję
międzykrystaliczną, przy badaniu według innej normy, uznała,że zmawiający nie miał
podstaw do odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, jako oferty, której treść
nie odpowiada treści siwz.
Wobec powyższego, KIO uznając,że zamawiający nie naruszył przepisów art. 7 ust. 1, art.
24 ust. 2 pkt 2, art. 24 ust. 2 pkt 3, art. 24 ust. 4, art. 89 ust. 1 pkt 2 oraz art. 91 ust. 1 Pzp,
orzekła jak w sentencji, na podstawie art. 191 ust.1 Pzp.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 191 ust. 6 i 7 Pzp,
stosownie do jego wyniku.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówieńpublicznych
(Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655, z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od
dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu Zamówień
Publicznych do Sądu Okręgowego w Białymstoku.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża EvoBus Polska Sp. z o.o., Al. Katowicka 46, 05-830
Wolica i nakazuje:
1) zaliczyćna rzecz Urzędu ZamówieńPublicznych koszty w wysokości 4 574 zł 00 gr
(słownie: cztery tysiące pięćset siedemdziesiąt cztery złote zero groszy) z kwoty wpisu
uiszczonego przez EvoBus Polska Sp. z o.o., Al. Katowicka 46, 05-830 Wolica,
2) dokonaćzwrotu kwoty 10 426 zł 00 gr (słownie: dziesięćtysięcy czterysta dwadzieścia
sześćzłotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych Urzędu Zamówień
Publicznych na rzecz EvoBus Polska Sp. z o.o., Al. Katowicka 46, 05-830 Wolica.
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Miasto Białystok prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia
publicznego na dostawę48 autobusów w ramach projektu: Poprawa jakości funkcjonowania
systemu transportu publicznego Miasta Białegostoku – II Etap, 24 szt. jednoczłonowe (solo) i
24 szt. przegubowe (dwuczłonowe), w trybie przetargu nieograniczonego.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Dz. Urz. UE w dniu 29 kwietnia 2009 r. nr
2009 / S 82118181.
Zamawiający pismem z dnia 22 czerwca 2009 r. zawiadomił wykonawców o wyborze
najkorzystniejszej oferty, którązłożył wykonawca Solaris Bus & Coach S.A. z siedzibą
Bolechowo Osiedle.
Na czynnośćzamawiającego wykonawca EvoBus Polska Sp. z o.o. z siedzibąw Wolicy,
wniósł protest w dniu 1 lipca 2009 r.
Do postępowania toczącego sięw wyniku wniesienia protestu przystąpił w dniu 6 lipca 2009
r. wykonawca Solaris Bus & Coach S.A.
Zamawiający rozstrzygnął protest pismem z dnia 10 lipca 2009 r, doręczonym wykonawcom
w tym samym dniu.
Wykonawca EvoBus Polska Sp. z o.o. wniósł pismem z dnia 16 lipca 2009 r. odwołanie,
składając je w placówce pocztowej operatora publicznego Janki k.Warszawy w dniu 17 lipca
2009 r.
Do postępowania odwoławczego przystąpił pismem z dnia 7 sierpnia 2009 r. wykonawca
Solaris Bus & Coach S.A.
W proteście odwołujący podał,że podważa czynności zamawiającego polegające na
wyborze najkorzystniejszej oferty złożonej przez wykonawcę- Solaris Bus & Coach S.A., a
także zaniechanie wykluczenia tego wykonawcy z postępowania i odrzucenia jego oferty
oraz wniósł o wykluczenie z postępowania trzeciego wykonawcy i odrzucenia jego oferty –
Volvo Bus Corporation z siedzibąw Goeteborgu.
Zamawiający oddalił protest w zakresie zarzutów dotyczących oferty Solaris Bus & Coach
S.A., uwzględnił protest w zakresie zarzutu zaniechania odrzucenia oferty Volvo Bus
Corporation, oddalił w zakresie wykluczenia z postępowania tego wykonawcy.
W odwołaniu odwołujący podtrzymał zarzut wobec czynności zamawiającego, polegających
na wyborze najkorzystniejszej oferty złożonej przez wykonawcę- Solaris Bus & Coach S.A., i
zaniechania wykluczenia tego wykonawcy z postępowania oraz odrzucenia jego oferty.
Opisanym czynnościom przypisał naruszenie art. 7 ust. 1, art. 24 ust. 2 pkt 2, art. 24 ust. 2
pkt 3, art. 24 ust. 4, art. 89 ust. 1 pkt 2 oraz art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
Prawo zamówieńpublicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655, z późn. zm.), zwanej w
skrócie Pzp oraz innych przepisów wskazanych w treści uzasadnienia odwołania.
W związku z tym odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu:
1) unieważnienia czynności wyboru najkorzystniejszej oferty,
2) powtórzenia czynności badania i oceny ofert.
W uzasadnieniu podał.
Podtrzymał w pełni zarzuty oraz argumentacjęprzytoczonąna ich poparcie
zawartąw proteście w zakresie dotyczącym wykonawcy Solaris Bus & Coach S.A.
Wykonawca ten powinien zostaćwykluczony z postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 pkt
2 Pzp z powodu złożenia nieprawdziwych informacji mających wpływ na wynik
postępowania.
Zgodnie z pkt 17 specyfikacji istotnych warunków zamówienia (siwz), kryteriami
oceny ofert w postępowaniu były:
- cena oferty (C) - znaczenie 60%,
- ocena techniczna (T) - znaczenie 20%,
- warunki gwarancji i serwisu (G) - znaczenie 20%.
W kryterium oceny technicznej, oceniane były m.in. parametry trakcyjne - najmniejszaśrednica zawracania (360°) autobusem jednoczłonowym - 5 punktów oraz najmniejszaśrednica zawracania (360°) autobusem przegubowym - 5 punktów.
Zgodnie z wyjaśnieniem zawartym pod tabeląna stronie 11 siwz o treści: „Za minimalnąśrednicęzawracania należy rozumiećśrednicękoła zataczanego przez najbardziej
wysunięte części karoserii pojazdu, podczas jazdy przy maksymalnym skręcie kół
kierowanych. Punkty zostanąprzyznane Wykonawcy, którego autobus posiada najniższą
wartośćparametru podanego z dokładnościądo 0,01 metra.”
W złożonej ofercie (załącznik nr 2, str. 7) wykonawca Solaris Bus & Coach S.A. oświadczył,że najmniejszaśrednica zawracania (360°) autobusem jednoczłonowym wynosi 20 950 mm,
natomiast najmniejszaśrednica zawracania (360°) autobusem przegubowym wynosi 22 800
mm.
Dane te sąniezgodne z prawdąi podane zostały wyłącznie w celu uzyskania maksymalnej
liczby punktów w podkryteriach oceny - parametry trakcyjne w ramach kryterium ocena
techniczna.
Podanie nieprawdziwych informacji w takiej sytuacji miało wpływ na dokonanąprzez
zamawiającego ocenęofert, a w konsekwencji na wynik postępowania - wybór jako
najkorzystniejszej oferty złożonej przez Solaris Bus & Coach S.A.
Odwołujący podniósł,że Solaris Bus & Coach S.A. na swojej stronie internetowej podał inne
dane dotycząceśrednicy zawracania oferowanych autobusów.Średnica zawracania dla autobusu Solaris Urbino 12, tj. modelu oferowanego
zamawiającemu jako autobus jednoczłonowy, wynosi 21 400 mm, natomiastśrednica
zawracania autobusu Solaris Turbino 18, autobusu przegubowego, wynosi 23 000 mm.
Potwierdzeniem powyższego sąrównieżinformacje publikowane przez Solaris Bus & Coach
S.A. w oficjalnych katalogach, załączonych do protestu.
Fakt podania nieprawdziwych informacji w zakresieśrednicy zawracania oferowanych
autobusów, wynika z treści oferty złożonej w marcu 2009 r. zamawiającemu - Miejskiemu
Zakładowi Komunikacji w Bielsku-Białej w postępowaniu na dostawę5 szt. autobusów
niskopodłogowych.
Przedmiotem tej oferty była dostawa autobusów typu Urbino 12, do której dołączono
homologacjęPL*1766*14, a zatem takich samych autobusów, które oferowane sąw
przedmiotowym postępowaniu, na podstawie tej samej homologacji. W ofercie złożonej w
postępowaniu MZK w Bielsku-Białej wykonawca Solaris Bus & Coach S.A. oświadczył,żeśrednica zawracania dla oferowanego autobusu Solaris Urbino 12 wynosi 21 400 mm.
Informacjętęnależy uznaćza wiarygodnąwświetle informacji zawartych na stronie
internetowej Solaris Bus & Coach S.A. i w jego katalogach.
Jako załącznik nr 18 do oferty, dołączono rysunek dotyczącyśrednicy zawracania ww.
autobusu (fragment oferty Solaris Bus & Coach S.A. złożonej w postępowaniu Miejskiego
Zakładu Komunikacji w Bielsku-Białej, załączony został do protestu).
Powołanie przez Solaris Bus & Coach S.A. tego samego numeru homologacji,świadczy o
zaoferowaniu w obydwu postępowaniach autobusu o takiej samejśrednicy zawracania
wynoszącej 21 400 mm. Parametr ten jest cechąkonstrukcyjnąpojazdu, której zmiana
wymagałaby równieżzmiany homologacji lub uzyskania nowej.
Odwołujący podniósł,że zamawiający przyznając w rozstrzygnięciu protestu,że faktycznieśrednica zawracania autobusu określona na stronie internetowej Solaris Bus & Coach S.A i
w oficjalnych katalogach tego wykonawcy, wynosi jak wskazano wyżej, nie podjął
jakichkolwiek czynności zmierzających do wyjaśnienia oczywistych w takim przypadku
wątpliwości. Ograniczył sięjedynie do stwierdzenia,że „(...) nie może to stanowićpodstawy
do wykluczenia wykonawcy Solaris Bus & Coach S.A z przedmiotowego postępowania (...).
W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego decydująca jest treśćoferty i siwz,
ponieważte dokumenty przewiduje ustawa Pzp”.
Zdaniem odwołującego, zamawiający jest nie tylko uprawniony, ale i zobowiązany do
zweryfikowania prawdziwości oświadczeńskładanych przez wykonawców w ofertach,
na podstawie dowodów z dokumentów i okoliczności innych, niżzamieszczone w ofercie
wykonawcy.
Odwołujący podtrzymał zarzut dotyczący złożenia przez Solaris Bus & Coach S.A.
nieprawdziwych informacji w zakresie umiejscowienia punktów obsługowych, co skutkuje
obowiązkiem wykluczenia z postępowania. Zaniechanie wykluczeniaświadczy o tym,że
zamawiający oceniając oferty nie dochował należytej staranności, czym naruszył przepisy
art. 87 Pzp.
Podał,że wykonawca niezgodnie z prawdą, oświadczył,że punkty obsługowe (zbiorniki
wyrównawcze płynów eksploatacyjnych oraz filtry paliwowe i olejowe) zostały umiejscowione
w jednym miejscu w wydzielonej od silnika komorze z dostępem od zewnątrz autobusu, co
spowodowało przyznanie wykonawcy maksymalnej liczby 15 punktów w podkryterium
"Podatnośćobsługowa" w ramach kryterium ocena techniczna.
Odwołujący podtrzymał równieżzarzut,że oferta Solaris Bus & Coach S.A. powinna również
zostaćodrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, ponieważjej treśćnie
odpowiada treści siwz.
W załączniku nr 1 do umowy, w pkt 21 (załącznik do siwz), zamawiający zawarł wymagania
dotyczące ochrony antykorozyjnej. Opisał wymaganie, aby elementy konstrukcyjne nośne
podwozia i nadwozia były wykonane ze stali nierdzewnej (odpornej na korozję) wg PN-EN
10088 lub aluminium niewymagającej zabezpieczenia antykorozyjnego lub innej stali
trudnordzewiejącej, pod warunkiem zastosowania zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci
pełnej, całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu
technologicznym, przy braku konieczności ponoszenia przez zamawiającego dodatkowych
kosztów na okresowe zabiegi konserwacyjne.
Solaris Bus & Coach S.A. wskazał w ofercie,że do budowy elementów konstrukcyjnych
podwozia i szkieletu nadwozia zostanie użyta stal nierdzewna (odporna na korozję) wg PN-
EN 10088, rodzaj 1.4003 oraz stal nierdzewna (odporna na korozję) wg PN-EN 10088,
rodzaj 1.4301.
Stal rodzaju 1.4003 została wymieniona w PN-EN 10088, jako stal nierdzewna odporna na
korozję, jednakże odpornośćta zanika na skutek spawania. Informacja taka wynika z tablicy
7, stanowiącej częśćnormy PN-EN 10088.
Oznacza to,że treśćoferty w tym zakresie nie odpowiada treści siwz.
Materiały konstrukcyjne podwozia i szkieletu nadwozia wykonane ze stali 1.4003 wymagają
połączenia za pomocąspawania, w wyniku którego stal, z której zbudowane sąelementy
konstrukcyjne podwozia i szkieletu nadwozia, traci swoje właściwości - odporności na
korozję.
Jednocześnie odwołujący stwierdził wświetle cyt. postanowieńpkt 21 załącznika nr 1,że
zamawiający nie może potraktowaćww. niezgodności treści oferty z treściąsiwz, za omyłkę
nieistotnąi poprawićjąna podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp.
Stanowisko zamawiającego zawarte w rozstrzygnięciu protestu w zakresie tego zarzutu jest
chybione. To,że stal zadeklarowana w ofercie Solaris Bus & Coach S.A. jest wymieniona w
wymaganej przez zamawiającego normie PN-EN 10088, jako stal nierdzewna nie oznacza,że zaoferowany przedmiot zamówienia odpowiada wymaganiom opisanym w siwz.
Przedmiotem zamówienia nie jest dostawa stali nierdzewnej wg normy PN-EN 10088, ale
dostawa autobusów, których elementy konstrukcyjne podwozia, szkieletu nadwozia, są
odporne na korozję. Zastosowanie stali, która odpornośćna korozjętraci podczas spawania
- podstawowej metody łączenia elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia
oznacza,że elementy te nie spełniająwymagańopisanych w siwz.
Zaniechanie odrzucenia oferty Solaris Bus & Coach S.A. w tej sytuacji, odwołujący uznał za
rażące naruszenie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp.
Zamawiający w uzasadnieniu rozstrzygnięcia protestu, podał.
Zarzuty dotyczące naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 2 Pzp z powodu nie wykluczenia z
postępowania wykonawcy Solaris Bus & Coach S.A., który złożył nieprawdziwe informacje
mające wpływ na wynik prowadzonego postępowania, tj. podał w ofercie najmniejsząśrednicęzawracania (360°) autobusem jednoczłonowym - 20 950 mm oraz najmniejsząśrednicęzawracania (360°) autobusem przegubowym - 22 800 mm, w ocenie
zamawiającego, sąniezasadne.
Zgodnie z siwz, jednym z kryteriów oceny ofert była „ocena techniczna (T)”.o znaczeniu
20%, w ramach której oceniane były między innymi „parametry trakcyjne” - najmniejszaśrednica zawracania (360") autobusem jednoczłonowym ( 5 pkt) oraz najmniejszaśrednica
zawracania (360°) autobusem przegubowym ( 5 pkt).
Wykonawca złożył w ofercie oświadczenie,że w oferowanych autobusach jednoczłonowych
najmniejszaśrednica zawracania (360°) wynosi 20 950 mm, a w oferowanych autobusach
przegubowych najmniejszaśrednica zawracania (360°) wynosi 22 800 mm.
Tym samym uzyskał maksymalnąilośćpunktów w ramach podkryterium „parametry
trakcyjne”. Fakt, iżpodane w ofercie tego wykonawcyśrednice zawracania oferowanych
autobusów sąinne, niżpodane na stronie internetowej wykonawcy, a także w oficjalnych
katalogach, nie może to stanowićpodstawy wykluczenia wykonawcy Solaris Bus & Coach
S.A. z przedmiotowego postępowania na mocy art. 24 ust. 2 pkt 2 Pzp.
W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego decydująca jest treśćoferty i siwz,
ponieważte dokumenty przewiduje ustawa Pzp. Strona internetowa, czy teżinne składane w
przeszłości oferty, nie sąprzewidziane w ustawie i nie mogąstanowićwiążącegoźródła
informacji dla zamawiającego. Pozyskana przez zamawiającego wiedza pozwala stwierdzić,
iżzmiana promienia skrętu autobusu jest możliwa bez konieczności przeprowadzenia zmian
konstrukcyjnych i nie wymaga zmiany ani opisu technicznego, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 2
rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 24 października 2005 r. w sprawie homologacji
typu pojazdów samochodowych i przyczep (Dz. U. Nr 238, poz. 2010, z późn. zm.), aniżadnej homologacji typu pojazdu, wyposażenia lub części.
Również, zamawiający uznał za bezpodstawny zarzut dotyczący podania przez Solaris Bus
& Coach S.A. nieprawdziwych informacji dotyczących umiejscowienia punktów obsługowych,
tj. zbiorniczków wyrównawczych płynów eksploatacyjnych oraz filtrów paliwa i olejowych w
jednym miejscu w wydzielonej od silnika komorze z dostępem od zewnątrz autobusu, a co za
tym idzie przyznania dodatkowych punktów - 15 w zakresie podkryterium „podatność
obsługowa” w ramach kryterium „ocena techniczna”.
Przedstawiony zarzut nie został popartyżadnymi dowodami przez odwołującego, na którym
spoczywa ciężar dowodu, zgodnie z art. 6 k.c.
Wykonawca zadeklarował w swojej ofercie spełnienie w/w parametrów technicznych, tym
samym zobowiązał siędo dostarczenia zadeklarowanych w ofercie autobusów o podanych
parametrach technicznych w terminach określonych w siwz. Zatem, zamawiający nie miał
podstaw do uznania podanych informacji w tym zakresie za nieprawdziwe, skutkujące
wykluczeniem wykonawcy z postępowania, na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 2 Pzp.
Zamawiający nie uznał także zasadności zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp przez
nie odrzucenie oferty wykonawcy, której treść, zdaniem protestującego, nie odpowiada treści
siwz w zakresie ochrony antykorozyjnej.
Wykonawca Solaris Bus & Coach S.A. podał w ofercie,że do budowy elementów
konstrukcyjnych podwozia i szkieletu nadwozia zostanie użyta stal nierdzewna (odporna na
korozję) wg PN-EN 10088, rodzaj 1.4003 oraz stal nierdzewna (odporna na korozję) wg
PN-EN 10088, rodzaj 1.4301, która w ocenie protestującego, nie jest w pełni odporna na
korozję, ponieważodpornośćna korozjęstali rodzaju 1.4003 zanika na skutek spawania, co
wynika z tablicy 7, stanowiącej częśćnormy PN-EN 10088.
Zamawiający, zgodnie z pkt 21.1. załącznika nr 1 do umowy - Szczegółowe parametry
techniczne autobusu jednoczłonowego i przegubowego oraz pkt 16 załącznika nr
5.4.(formularz ofertowy) - Podstawowe parametry techniczne oferowanych autobusów,
wymagał, aby materiały użyte do budowy elementów konstrukcyjnych podwozia i szkieletu
nadwozia proponowanych autobusów były ze stali nierdzewnej (odpornej na korozję) wg PN-
RN 10088 lub aluminium niewymagającej zabezpieczenia antykorozyjnego lub teżze stali
trudno rdzewiejącej z zastosowaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci pełnej,
całopojazdowej kataforezy zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu technologicznym.
Wykonawca zaproponował wykonanie elementów konstrukcyjnych nośnych podwozia i
nadwozia oferowanych autobusów ze stali nierdzewnej (odpornej na korozję) wg normy PN-
EN 10088 (rodzaj 1.4003 oraz 1.4301), zdaniem zamawiającego, zgodnej z warunkami
określonymi w siwz. Zgodnie z PolskąNormą, stal PN-EN 10088-1 jest zakwalifikowana,
jako stal odporna na korozjęi jak stwierdził wykonawca Solaris Bus & Coach S.A. w
przystąpieniu do protestu, bez znaczenia jest fakt w jakim stopniu i przy użyciu jakich
kryteriów Polskie Normy kwalifikująposzczególne rodzaje stali, lecz fakt deklaracji w ofercie
zastosowania stali wg normy PN-EN 10088, zgodnie z warunkami określonymi w siwz, które
ponadto sąuznane przez tęnormę, jako stale odporne na korozję.
Do postępowania odwoławczego przystąpił wykonawca Solaris Bus & Coach S.A. po stronie
zamawiającego, który w zgłoszeniu przystąpienia wniósł o oddalenie odwołania oraz
wskazał,że zarzuty odwołującego sąbezpodstawne.
Podał,że zaoferował w tym postępowaniu pojazdy ośrednicy zawracania autobusów
dostosowanej konstrukcyjnie do wymagańzamawiającego. Uzasadnił to twierdzenie, iżnie
produkuje autobusów, które oczekująna sprzedaż, lecz konstruuje je od podstaw zgodnie z
wymaganiami kontrahenta.
Na dowód,że zmianaśrednicy zawracania autobusu nie ma wpływu na treśćświadectwa
homologacji dla typu pojazdu, załączył do zgłoszenia opinięInstytutu Transportu
Samochodowego z siedzibąw Warszawie oraz Czeskiego Instytutu TÜV SÜD z siedzibąw
Pradze, jako specjalistycznych podmiotów zajmujących siębadaniami technicznymi
pojazdów i udzielających homologacji typu pojazdów.
Wyjaśnił,że w przedmiocie zarzutu umiejscowienia zbiorniczków płynów eksploatacyjnych w
określony sposób, w postępowaniu prowadzonym przez Zakład Komunikacji Miejskiej w
Gdańsku, zostały wydane dwa wyroki – KIO, sygn. akt KIO/UZP 507/08 i Sądu Okręgowego
w Gdańsku, sygn. akt XII Ga 254/08, w których orzeczono o bezzasadności argumentacji
odwołującego.
W zakresie zarzutu dotyczącego stali wyjaśnił,że norma PN-EN 10088-1 definiuje stale
odporne na korozję. Oba zaoferowane rodzaje stali uznane sąw postanowieniach normy
(tabele 2 i 4), jako stale odporne na korozję. Tablica 7, zwarta w normie PN-EN 10088-1 i
PN-EN 10088-2, przedstawia warunki dostawy, a przywołana przez odwołującego cecha
odporności na korozjędotyczy badania wg normy EN ISO 3651-2, która zgodnie z zakresem
normy ma zastosowanie do badania odporności na korozjęmiędzykrystalicznąstali
przeznaczonych do stosowania wśrodowisku łagodnie utleniającego kwasu. W
postanowieniach siwz nie przewidziano stosowania konstrukcji autobusu wśrodowisku
kwasu.
Oświadczył,że używana przez niego stał nie traci odporności na korozjęna skutek
spawania.
Na rozprawie, strony postępowania i przystępujący do postępowania odwoławczego,
podtrzymały swoje stanowiska, złożyły wyjaśnienia, złożyły i omówiły wskazane w
uzasadnieniu pisemne wyjaśnienia, potwierdzenia i oceny, dopuszczone przez KIO, jako
dowody w sprawie.
KIO, na podstawie wskazanych wyżej dowodów oraz dokumentów zawartych w aktach
sprawy i oryginalnej dokumentacji postępowania dostarczonej przez zamawiającego,
w tym w szczególności siwz i oferty przystępującego, ustaliła i zważyła, co następuje.
Odwołujący legitymuje sięinteresem prawnym w rozumieniu art. 179 ust. 1 Pzp, wnosząc
protest i odwołanie w zakresie merytorycznych zarzutów dotyczących elementów
technicznych wybranej oferty, bowiem jest jednym z trzech wykonawców, którzy złożyli oferty
w postępowaniu i oferta odwołującego jest ofertąważnąoraz uzyskała drugąpunktację, po
dokonaniu jej oceny, z zastosowaniem kryteriów oceny ofert opisanych w siwz.
Przedmiot rozpoznania odwołania przez KIO, stanowiły zarzuty zawarte w odwołaniu,
mieszczące sięw granicach protestu, odnoszące sięwyłącznie do oferty wykonawcy Solaris
Bus & Coach S.A., zgodnie z treściąrozstrzygnięcia protestu, treściąodwołania i
oświadczenia odwołującego, złożonego na rozprawie.
Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie i podlega oddaleniu, na podstawie
przedstawionych dowodów oraz dokonanych ustaleń, w wyniku przeprowadzonego
postępowania.
Stanowisko odwołującego ograniczyło się, zgodnie z zakresem protestu w tym przedmiocie,
do popierania trzech zarzutów.
Zarzut 1 – dotyczący podania nieprawdziwych danych mających wpływ na wynik
postępowania i skutkujący wykluczeniem wykonawcy z postępowania.
KIO ustaliła,że zgodnie z postanowieniami siwz, w kryterium ocena techniczna (T) - ocena
rozwiązańtechnicznych –T (załącznik nr 5.2 formularza ofertowego, zostały ustanowione
podkryteria techniczne służące do technicznej oceny ofert. W podkryteriach T.5 i T.6 pt.
Parametry trakcyjne, zamawiający ustanowił maksymalnąilośćpo 5 punktów, jakie mogą
byćprzyznane za najmniejsześrednice zawracania (360°) autobusem jednoczłonowym i
odpowiednio, autobusem przegubowym.
Wykonawca złożył oświadczenie w załączniku 2 na str. 7 oferty,żeśrednica zawracania
autobusem jednoczłonowym wynosi 20 950 mm, a przegubowym 22 800 mm.
Wykonawca ten i zamawiający potwierdzili,że na stronie internetowej wykonawcy podane są
inne parametryśrednic zawracania, tj. autobusu jednoczłonowego 21 400 mm, a
przegubowego 23 000 mm.
KIO uznała za zasługujące na uwzględnienie wyjaśnienia zamawiającego,że podstawę
zgodności treści oferty z treściąsiwz stanowi treśćobu tych dokumentów. Również,że dane
ze strony internetowej, jak wyjaśnił wykonawca przystępujący do postępowania, jako dane
handlowe wskazujące możliwości wykonawcze podmiotu, nie kierowane do konkretnego
kontrahenta, nie mogąstanowićpodstawy uznania,że dane zaoferowane w odpowiedzi na
konkretne zamówienie i przystosowane dla potrzeb tego zamówienia, wskazujące inne
parametry pojazdu, sąnieprawdziwe. Przystępujący wyjaśnił,że nie produkuje autobusów
oczekujących na sprzedaż, lecz produkuje wyłącznie na konkretne zamówienie kontrahenta i
zgodnie z wymaganiami tegożpodmiotu, w zakresie poszczególnych parametrów
technicznych.
Odwołujący wywodził, powołując sięna dokumenty złożone przez przystępującego w
postępowaniu prowadzonym przez Miejski Zakład Komunikacyjny w Bielsku-Białej, tj. to
samoświadectwo homologacji typu pojazdu jak w przedmiotowym postępowaniu,że skoroświadectwo jest to samo, a oferowane parametryśrednicy zakręcania autobusu sąinne, to
zaoferowane parametry w rozpoznawanym postępowaniu, sąnieprawdziwe. Powołał sięna
przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 24 października 2005 r. w sprawie
homologacji typu pojazdów samochodowych i przyczep (Dz. U. 238, poz. 2010, z późn. zm.),
załącznik nr 2 do rozporządzenia, w którym wyszczególniono parametry techniczne
stanowiące podstawęwydaniaświadectwa homologacji, w szczególności: rozstaw osi pkt
2.1, długośćpojazdu pkt 2.4.2.1.1, maksymalny skręt kół pkt 7.3 ze wskazaniem na pkt 7.3.1
i 7.3.2.
Zgodnie z treścią§ 5 ust. 1 rozporządzenia, podstawowy opis techniczny do celu
homologacji typu pojazdu, którego wzór określa załącznik nr 2 do rozporządzenia, składa
producent lub importer nowego typu pojazdu w celu uzyskaniaświadectwa homologacji typu
pojazdu.
Załącznik nr 2 stanowi więc wzór i zawiera podstawowy opis techniczny do celu homologacji
typu pojazdu. Pkt 2.1.dotyczy rozstawów osi, pkt 2.4.2.1.1. dotyczy długości przestrzeni
ładunkowej, a pkt 7.3.dotyczy maksymalnych kątów skrętu kół kierowanych, 7.3.1.w prawo i
7.3.2. w lewo.
Wświetle powyższych postanowień, KIO uznała, zgodnie ze stanowiskiem Instytutu
Transportu Samochodowego z dnia 6.08.2009 r. i potwierdzeniami Placówki Technicznej
Republiki Czeskiej z dnia 21.07.2009 r., dotyczącymi homologacji nr E8 79R-01 33376 ex 11
i E8 79R-01 3026 ext 6, złożonymi przez przystępującego,że zmniejszenieśrednicy
zawracania pojazdu nie ma wpływu na warunki wydaniaświadectwa homologacji typu
pojazdu i nie skutkuje zmianąświadectwa.
W ocenie KIO, nie można wywieśćinnego poglądu z pisma Instytutu Transportu
Samochodowego z dnia 16.07.2009 r., złożonego przez odwołującego.
Wświetle powyższych dowodów i ustaleń, nie potwierdził sięzarzut odwołującego o
obowiązku wykluczenia wykonawcy z postępowania.
W zakresie drugiego zarzutu dotyczącego umiejscowienia punktów obsługowych. tj.
zbiorniczków wyrównawczych płynów eksploatacyjnych oraz filtrów paliwa i olejowych w
jednym miejscu w wydzielonej od silnika komorze z dostępem od zewnątrz autobusu,
odwołujący nie przedstawiłżadnego dowodu na potwierdzenie nieprawdziwości
oświadczenia przystępującego, poprzestając na wyjaśnieniu,że podniósł ten zarzut z
ostrożności, mając na celu zapobiegnięcie sytuacji, która występuje na rynku obrotu
pojazdami dośćczęsto, a polega na oferowaniu pojazdu o innych parametrach technicznych
i wykonaniu dostawy pojazdów o innych, zmienionych parametrach, w czasie realizacji
zobowiązania, co powoduje także zmianęumowy.
Strony nie wypowiadały sięna ten temat merytorycznie, zamawiający podtrzymał stanowisko
o braku dowodu ze strony odwołującego, zaśprzystępujący podtrzymał swoje oświadczenie
w przedmiocie wydania dwóch wyroków, w których uznano bezzasadnośćargumentacji
odwołującego.
KIO stwierdziła brak uzasadnienia podanego zarzutu.
Trzeci zarzut dotyczył zaoferowania stali nie odpowiadającej wymaganiom siwz, z powodu
ulegania korozji w wyniku jej spawania.
KIO ustaliła.
W pkt 21.1 załącznika nr 1 do umowy pt. Ochrona antykorozyjna, zamawiający zamieścił
wymaganie wykonania elementów konstrukcyjnych nośnych podwozia i nadwozia ze stali
nierdzewnej (odpornej na korozję) wg PN-EN 10088 lub aluminium niewymagającej
zabezpieczenia antykorozyjnego lub innej stali trudnordzewiejącej, pod warunkiem
zastosowania zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci pełnej, całopojazdowej kataforezy
zanurzeniowej wykonanej w zamkniętym cyklu technologicznym. Zamieścił równieżwymóg
zapewnienia przez wykonawcęskutecznego zabezpieczenia antykorozyjnego autobusów na
cały okres udzielonej gwarancji (co najmniej 10 lat), bez konieczności ponoszenia przez
zamawiającego dodatkowych kosztów na okresowe zabiegi konserwacyjne.
W toku rozprawy, strony i uczestnik postępowania, prowadziły spór, czy powyższe
wymaganie wobec podania zwrotu „niewymagającej” po wyrazach „lub aluminium”, wymóg
„niewymagającej zabezpieczenia antykorozyjnego”, odnosi siętylko do aluminium, jak
utrzymywał zamawiający, czy równieżdo stali nierdzewnej (odpornej na korozję) wg PN-EN
10088, jak utrzymywał odwołujący.
W ocenie KIO, samo sformułowanie wymogu, wykropkowanie tylko dwóch wierszy w
odpowiedniej części siwz, przeznaczonych do wypełnienia przez wykonawców w składanych
przez nich ofertach, a także właściwości aluminium,świadczą,że wymóg odnosił sięrównież
do stali nierdzewnej (odpornej na korozję) wg PN-EN 10088.
Jednakże, zdaniem KIO, nie w tym określeniu tkwi problem, który przesądził,że uznano
stanowisko odwołującego, jako nie zasługujące na uwzględnienie.
Zamawiającyżądając stali nierdzewnej (odpornej na korozję) wg PN-EN 10088 lub
aluminium
niewymagających
zabezpieczenia
antykorozyjnego
lub
innej
stali
trudnordzewiejącej pod warunkiem, opisanym w tym punkcie, uznał w konsekwencji
możliwośćwystąpienia zagrożenia korozyjnego autobusów, o czymświadczy wymóg
zawarty w końcowej części tego punku, a mianowicie,że wykonawca ma obowiązek
zapewnićskuteczne zabezpieczenie antykorozyjne autobusów przez cały okres gwarancji
(…).
Wykonawca zaoferował w ofercie stal nierdzewną(odpornąna korozję) wg normy PN-EN
10088 o dwóch rodzajach – 1.4003 i 1.4301. Odwołujący nie twierdził,że nie jest to stal
nierdzewna (odporna na korozję) wg normy PN-EN 10088, twierdził tylko,że rodzaj stali
1.4003, traci odpornośćna korozjęna skutek spawania, co wynika z tablicy 7, stanowiącej
częśćnormy.
Na podstawie obu części Polskiej Normy - PN-EN 10088-1 i PN-EN 10088-2 oraz oceny
właściwości mechanicznych i odporności na korozjęstali 1.4003, stanowiącej opracowanie
dr hab. inż. Henryka Ledy, Em. Prof. PP z Instytutu Inżynierii Materiałowej Politechniki
Poznańskiej, złożone przez odwołującego, KIO stwierdziła,że stal odporna na korozję, to
stal zawierająca co najmniej 10,5% chromu i maksymalnie 1,2% węgla. Stal o numerze
1.4003, oznaczona znakiem X2CrNi12, zawiera maksymalnie 0,030 węgla i 10,5 + 12,5
chromu (PN-EN 10088-1 str. 5 pkt 3.1 i tablica 2, pierwszy wiersz). Negatywna odpornośćna
korozjęmiędzykrystalicznąwystępuje tylko przy badaniu według EURONORMY 114 (PN-EN
10088-2, tablica 7, pierwszy wiersz).
Na ostatniej stronie opracowania – ocena właściwości (…), w podsumowaniu, autor zawarł
określenie,że stale te nie sąodporne na korozję, w szczególności w atmosferze
przymorskiej oraz w warunkach solenia jezdni w okresie zimowym.
KIO mając na uwadze,że zamawiającyżądał stali nierdzewnej (odpornej na korozję) wg
wskazanej normy, zobowiązując przy tym wykonawców do zabezpieczenia pojazdów przed
korozjąna swój koszt, nie miał podstaw do uznania,że zaoferowana stał wgżądanej normy,
określającej, iżjest to stal nierdzewna, gdzie występuje brak odporności tylko na korozję
międzykrystaliczną, przy badaniu według innej normy, uznała,że zmawiający nie miał
podstaw do odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, jako oferty, której treść
nie odpowiada treści siwz.
Wobec powyższego, KIO uznając,że zamawiający nie naruszył przepisów art. 7 ust. 1, art.
24 ust. 2 pkt 2, art. 24 ust. 2 pkt 3, art. 24 ust. 4, art. 89 ust. 1 pkt 2 oraz art. 91 ust. 1 Pzp,
orzekła jak w sentencji, na podstawie art. 191 ust.1 Pzp.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 191 ust. 6 i 7 Pzp,
stosownie do jego wyniku.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówieńpublicznych
(Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655, z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od
dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu Zamówień
Publicznych do Sądu Okręgowego w Białymstoku.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
