rodzaj: POSTANOWIENIE
data dokumentu: 2008-09-23
rok: 2008
data dokumentu: 2008-09-23
rok: 2008
sygnatury akt.:
KIO/UZP 959/08
KIO/UZP 959/08
Komisja w składzie:
Przewodniczący: Klaudia Szczytowska - Maziarz Członkowie: Małgorzata Stręciwilk, Ryszard Tetzlaff Protokolant: Dorota Witak
Przewodniczący: Klaudia Szczytowska - Maziarz Członkowie: Małgorzata Stręciwilk, Ryszard Tetzlaff Protokolant: Dorota Witak
po rozpoznaniu na posiedzeniu /rozprawie
w dniu /w dniach
23 września 2008 r.
w Warszawie odwołania wniesionego przez Konsorcjum: Hydrotechnika - Colcrete von
Essen Sp. z o.o., Colcrete - von Essen GmbH & Co. KG, 71 - 700 Szczecin
ul. Ludowa 7- 8 od rozstrzygnięcia przez zamawiającego Regionalny Zarząd Gospodarki
Wodnej w Szczecinie, 70 - 030 Szczecin, ul. Tama Pomorzańska 13A protestu
/protestów
z dnia 19 sierpnia 2008 r.
przy
udziale
wykonawcy
Zakład
Robót
Hydrotechnicznych
i
Podwodnych
UW SERVICE Sp. z o.o., 71 - 431 Szczecin, ul. Ogińskiego 14a/1 zgłaszającego
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
w dniu /w dniach
23 września 2008 r.
w Warszawie odwołania wniesionego przez Konsorcjum: Hydrotechnika - Colcrete von
Essen Sp. z o.o., Colcrete - von Essen GmbH & Co. KG, 71 - 700 Szczecin
ul. Ludowa 7- 8 od rozstrzygnięcia przez zamawiającego Regionalny Zarząd Gospodarki
Wodnej w Szczecinie, 70 - 030 Szczecin, ul. Tama Pomorzańska 13A protestu
/protestów
z dnia 19 sierpnia 2008 r.
przy
udziale
wykonawcy
Zakład
Robót
Hydrotechnicznych
i
Podwodnych
UW SERVICE Sp. z o.o., 71 - 431 Szczecin, ul. Ogińskiego 14a/1 zgłaszającego
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka:
1. odrzuca odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża Konsorcjum: Hydrotechnika - Colcrete von Essen
Sp. z o.o., Colcrete - von Essen GmbH & Co. KG, 71 - 700 Szczecin ul. Ludowa 7- 8
i nakazuje:
1)
zaliczyćna rzecz Urzędu ZamówieńPublicznych koszty w wysokości
4 064 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące sześćdziesiąt cztery złote zero groszy)
z kwoty wpisu
uiszczonego
przez Konsorcjum: Hydrotechnika - Colcrete
von Essen Sp. z o.o., Colcrete - von Essen GmbH & Co. KG.,
2)
dokonaćwpłaty kwoty 00 zł 00 gr (słownie: xxx) przez xxx na rzecz xxx,
stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu xxx,
3)
dokonaćwpłaty kwoty 00 zł 00 gr (słownie: xxx) przez xxx na rzecz Urzędu
ZamówieńPublicznych na rachunek dochodów własnych UZP,
4)
dokonaćzwrotu kwoty 15 936 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy dziewięćset
trzydzieści sześćzłotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych Urzędu
ZamówieńPublicznych na rzecz Konsorcjum: Hydrotechnika - Colcrete
von Essen Sp. z o.o., Colcrete - von Essen GmbH & Co. KG.
U z a s a d n i e n i e
Skład orzekający Izby na posiedzeniu ustalił,że została wypełniona przesłanka,
skutkująca odrzuceniem odwołania na podstawie art. 187 ust. 4 pkt 6 ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówieńpublicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz.
1655) - zwanej dalej ustawąPzp.
Zgodnie z powyższym przepisem Izba odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi,że
odwołanie, wniesione przez wykonawcęwnoszącego protest lub wezwanego zgodnie
z art. 181 ust. 3 ustawy Pzp, dotyczy czynności, które zamawiający dokonał zgodnie
z ostatecznym rozstrzygnięciem protestu.
W przedmiotowej sprawie miało miejsce ostateczne rozstrzygniecie protestu
w rozumieniu art. 182 ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy Pzp, tj. z dniem wydania wyroku Krajowej Izby
Odwoławczej z 05.08.2008 r., sygn. akt: KIO/UZP 750/08. Przedmiotowy wyrok został
wydany w sprawie tego samego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, co do
którego zostało wniesione aktualnie rozpatrywane przez KIO odwołanie i stronami tego
postępowania były te same strony co obecnie.
Powyższe orzeczenie nie było przedmiotem skargi do sądu okręgowego na
podstawie art. 194 ust.1 ustawy Pzp, co Konsorcjum: Hydrotechnika - Colcrete von Essen
Sp. z o.o., Colcrete - von Essen GmbH & Co. KG, zwane dalej Odwołującym, oświadczyło na
posiedzeniu.
W przywołanym powyżej wyroku Krajowej Izby Odwoławczej, skład orzekający Izby
uwzględnił odwołanie i nakazał Zamawiającemu powtórzenie czynności badania i oceny
ofert. Jednocześnie jednak wypowiedział sięo zasadności oparcia się, przy rozstrzyganiu
właściwej stawki podatku od towarów i usług VAT, na indywidualnej interpretacji przepisów
prawa podatkowego. Potwierdza to następujący fragment tego wyroku:
„W ocenie KIO wykonawca, który posługuje siępisemnąinterpretacjąindywidualną
przepisów prawa podatkowego, wydanąprzez uprawnione do tego organy podatkowe, gdzie
w treści decyzji organ literalnie odniósł siędo przedmiotu prowadzonego postępowania
o zamówienie publiczne, nie może ponosićujemnych skutków prawnych z tytułu
podporządkowania sięrozstrzygnięciu zawartemu w interpretacji. Interpretacja organu
podatkowego może byćwyeliminowana z obrotu prawnego w postępowaniu skargowym
przed sądami administracyjnymi, bądźprzez Ministra Finansów na podstawie art. 14 e § 1
Ordynacji podatkowej.
W przedmiotowej sprawie, Przystępujący do postępowania złożył interpretacjęorganu
podatkowego, której prawidłowości nikt skutecznie nie podważył w trybie wynikającym
z przepisów prawnych.
Mając powyższe na uwadze, KIO uznała,że Zamawiający oceniając oferty powinien był
wyeliminowaćz postępowania, oferty z niewłaściwąstawkąpodatku VAT wświetle
dokonanych ustaleńi dopiero dokonaćwyboru oferty najkorzystniejszej.”
Ten fragment wyroku przesądził o tym,że prawidłowe jest uznanie stawki podatku od
towarów i usług VAT, która wskazana jest w pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów
prawa podatkowego, wydanej przez uprawnione do tego organy podatkowe, a taką, w ocenie
składu orzekającego Izby wydającego wyrok w sprawie o sygn. akt: KIO/UZP 750/08, złożył
Przystępujący. Tym samym przywołany wyrok KIO nakazywał Zamawiającemu dokonanie
czynności badania i oceny ofert pod kątem wyeliminowania z postępowania ofert
zawierających błędy w obliczeniu ceny, opierając sięna indywidualnej interpretacji przepisów
prawa podatkowego, wskazując jednocześnie w uzasadnieniu orzeczenia, które oferty są
obarczone tym błędem (w tym przypadku oferty z 22% stawkąVAT, a więc równieżoferta
Odwołującego).
Wykonując wyrok KIO (sygn. akt: KIO/UZP 750/08) Zamawiający, opierając sięna
ustaleniach składu orzekającego Izby, uznał za właściwąstawkępodatku od towarów i usług
VAT, wynikającąz Decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie (0%) i dokonał wyboru
oferty najkorzystniejszej z tąstawką, tj. oferty Przystępującego, jednocześnie również
odrzucając ofertęz błędną- wedle ustaleńKIO z dnia 5 sierpnia 2008 r. - stawkąVAT (22%).
Zwrócićnależy uwagę,że Odwołujący nie przedstawił na etapie wcześniejszego
postępowania odwoławczego lub teżw trybie postępowania skargowego na przywołany
wyżej wyrok KIO odmiennej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego,
wskazującej na zasadnośćzastosowania w niniejszym postępowaniu stawki 22% VAT,
a miał do tego prawo. Brak przedstawienia dowodu na etapie wcześniejszego postępowania
odwoławczego oraz niezaskarżenie wyroku KIO przez odwołującego pozbawia go szansy na
tym etapie do obrony swoich praw. Przepisy ustawy Pzp zakładająbowiem kumulację
postępowania odwoławczego i w sytuacji, gdy wydany wyrok KIO narusza, choćby w części,
prawa strony, winien on byćzaskarżony w trybie instancyjnym na podstawie art. 194 i nast.
ustawy Pzp. Przepisy zakładająbrak możliwości kwestionowania czynności Zamawiającego
wykonanych zgodnie z ostatecznym rozstrzygnięciem protestu, a z takąsytuacjąw tym
zakresie bez wątpienia mamy do czynienia. Zamawiający czynności badania i oceny ofert
dokonał zgodnie z treściąprzywołanego wyroku KIO. Zgodnośćtąnależy rozpatrywać
wświetle całego orzeczenia KIO, a więc tak sentencji, jak równieżuzasadnienia tego
orzeczenia.
Zgodnie bowiem z treścią§ 28 ust. 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia
2 października 2007 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań
(Dz. U. nr 187 poz. 1326) zwanego dalej: „rozporządzeniem” orzeczenie Izby zawiera :
1) nazwęorzeczenia;
2) miejsce i datęjego wydania;
3) oznaczenie
składu
orzekającego,
stron
oraz
uczestników
postępowania
odwoławczego;
4) rozstrzygnięcie ożądaniach odwołującego sięalbo odwołujących sięoraz o kosztach
postępowania odwoławczego;
5) uzasadnienie;
6) pouczenie o możliwości wniesienia skargi na orzeczenie;
7) podpisy wszystkich członków składu orzekającego.
Punkty 1 - 4 § 28 ust. 1 rozporządzenia stanowiąsentencjęorzeczenia. Jak wynika
z
wskazanego
wyżej
enumeratywnego
wyliczenia
elementów
orzeczenia
w sentencji wyroku - Izba nie rozstrzyga o zarzutach stron, ale o ichżądaniach.
Uwzględniając powyższe brak jest natomiast możliwości zawarcia w sentencji orzeczenia
sformułowania jak np.: „uwzględnia odwołanie w zakresie zarzutu dotyczącego …., a oddala
w zakresie zarzutu dotyczącego i nakazuje (…)”. O zasadności zarzutów Izba wypowiada się
bowiem w uzasadnieniu wyroku zgodnie z art. 192 ust. 2 Pzp, na podstawie którego Izba
wskazuje podstawęfaktycznąrozstrzygnięcia, w tym faktów, które uznała za udowodnione,
dowodów, na których sięoparła i przyczyn, dla których innym dowodom odmówiła
wiarygodności i mocy dowodowej oraz wskazuje podstawęprawnąwyroku z przytoczeniem
przepisów prawa.
Stanowisko, iżpodobnie jak apelacjęw postępowaniu cywilnym, tak i skargędo sądu
od wyroku Krajowej Izby Odwoławczej wnosi siętylko od rozstrzygnięcia, a nie od jego
uzasadnienia, zważywszy na poczynione powyżej wyjaśnienia, nie jest słuszne (por. wyrok
Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 20 lutego 2007 r.; sygn. akt: X Ga 5/07).
Jeżeli w ocenie Odwołującego wskazana na wstępie postanowienia część
uzasadnienia wyroku KIO z dnia 05.08.2008 r., naruszała jego interes prawny, to Odwołujący
mógł złożyćw tym zakresie skargędo właściwego sądu okręgowego, czego, jak oświadczył
na posiedzeniu, nie uczynił.
Skład orzekający Izby nie znalazł podstaw do odrzucenia odwołania na podstawie
art. 187 ust. 4 pkt 5 ustawy Pzp, ponieważw przepisie tym mowa o powoływaniu sięprzez
odwołującego wyłącznie na te same okoliczności, które były przedmiotem rozstrzygnięcia
przez Izbę, podczas gdy odwołanie z dnia 01.09.2008r. odnosi siędo nowej czynności
Zamawiającego, tj. do czynności odrzucenia oferty Odwołującego i wyboru oferty
Przystępującego jako najkorzystniejszej, co stanowi inne okoliczności niżte, które były
przedmiotem rozstrzygnięcia przez Izbę.
Mając powyższe na uwadze, skład orzekający Izby orzekł jak w sentencji, odrzucając
odwołanie.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 191 ust. 6 i 7
Pzp, tj. stosownie do wyniku postępowania.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówieńpublicznych
na niniejsze wyrok/ postanowienie* - w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje
skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu ZamówieńPublicznych do Sądu Okręgowego
w Szczecinie.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
_________
*
niepotrzebne skreślić
1. odrzuca odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża Konsorcjum: Hydrotechnika - Colcrete von Essen
Sp. z o.o., Colcrete - von Essen GmbH & Co. KG, 71 - 700 Szczecin ul. Ludowa 7- 8
i nakazuje:
1)
zaliczyćna rzecz Urzędu ZamówieńPublicznych koszty w wysokości
4 064 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące sześćdziesiąt cztery złote zero groszy)
z kwoty wpisu
uiszczonego
przez Konsorcjum: Hydrotechnika - Colcrete
von Essen Sp. z o.o., Colcrete - von Essen GmbH & Co. KG.,
2)
dokonaćwpłaty kwoty 00 zł 00 gr (słownie: xxx) przez xxx na rzecz xxx,
stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu xxx,
3)
dokonaćwpłaty kwoty 00 zł 00 gr (słownie: xxx) przez xxx na rzecz Urzędu
ZamówieńPublicznych na rachunek dochodów własnych UZP,
4)
dokonaćzwrotu kwoty 15 936 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy dziewięćset
trzydzieści sześćzłotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych Urzędu
ZamówieńPublicznych na rzecz Konsorcjum: Hydrotechnika - Colcrete
von Essen Sp. z o.o., Colcrete - von Essen GmbH & Co. KG.
U z a s a d n i e n i e
Skład orzekający Izby na posiedzeniu ustalił,że została wypełniona przesłanka,
skutkująca odrzuceniem odwołania na podstawie art. 187 ust. 4 pkt 6 ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówieńpublicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz.
1655) - zwanej dalej ustawąPzp.
Zgodnie z powyższym przepisem Izba odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi,że
odwołanie, wniesione przez wykonawcęwnoszącego protest lub wezwanego zgodnie
z art. 181 ust. 3 ustawy Pzp, dotyczy czynności, które zamawiający dokonał zgodnie
z ostatecznym rozstrzygnięciem protestu.
W przedmiotowej sprawie miało miejsce ostateczne rozstrzygniecie protestu
w rozumieniu art. 182 ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy Pzp, tj. z dniem wydania wyroku Krajowej Izby
Odwoławczej z 05.08.2008 r., sygn. akt: KIO/UZP 750/08. Przedmiotowy wyrok został
wydany w sprawie tego samego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, co do
którego zostało wniesione aktualnie rozpatrywane przez KIO odwołanie i stronami tego
postępowania były te same strony co obecnie.
Powyższe orzeczenie nie było przedmiotem skargi do sądu okręgowego na
podstawie art. 194 ust.1 ustawy Pzp, co Konsorcjum: Hydrotechnika - Colcrete von Essen
Sp. z o.o., Colcrete - von Essen GmbH & Co. KG, zwane dalej Odwołującym, oświadczyło na
posiedzeniu.
W przywołanym powyżej wyroku Krajowej Izby Odwoławczej, skład orzekający Izby
uwzględnił odwołanie i nakazał Zamawiającemu powtórzenie czynności badania i oceny
ofert. Jednocześnie jednak wypowiedział sięo zasadności oparcia się, przy rozstrzyganiu
właściwej stawki podatku od towarów i usług VAT, na indywidualnej interpretacji przepisów
prawa podatkowego. Potwierdza to następujący fragment tego wyroku:
„W ocenie KIO wykonawca, który posługuje siępisemnąinterpretacjąindywidualną
przepisów prawa podatkowego, wydanąprzez uprawnione do tego organy podatkowe, gdzie
w treści decyzji organ literalnie odniósł siędo przedmiotu prowadzonego postępowania
o zamówienie publiczne, nie może ponosićujemnych skutków prawnych z tytułu
podporządkowania sięrozstrzygnięciu zawartemu w interpretacji. Interpretacja organu
podatkowego może byćwyeliminowana z obrotu prawnego w postępowaniu skargowym
przed sądami administracyjnymi, bądźprzez Ministra Finansów na podstawie art. 14 e § 1
Ordynacji podatkowej.
W przedmiotowej sprawie, Przystępujący do postępowania złożył interpretacjęorganu
podatkowego, której prawidłowości nikt skutecznie nie podważył w trybie wynikającym
z przepisów prawnych.
Mając powyższe na uwadze, KIO uznała,że Zamawiający oceniając oferty powinien był
wyeliminowaćz postępowania, oferty z niewłaściwąstawkąpodatku VAT wświetle
dokonanych ustaleńi dopiero dokonaćwyboru oferty najkorzystniejszej.”
Ten fragment wyroku przesądził o tym,że prawidłowe jest uznanie stawki podatku od
towarów i usług VAT, która wskazana jest w pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów
prawa podatkowego, wydanej przez uprawnione do tego organy podatkowe, a taką, w ocenie
składu orzekającego Izby wydającego wyrok w sprawie o sygn. akt: KIO/UZP 750/08, złożył
Przystępujący. Tym samym przywołany wyrok KIO nakazywał Zamawiającemu dokonanie
czynności badania i oceny ofert pod kątem wyeliminowania z postępowania ofert
zawierających błędy w obliczeniu ceny, opierając sięna indywidualnej interpretacji przepisów
prawa podatkowego, wskazując jednocześnie w uzasadnieniu orzeczenia, które oferty są
obarczone tym błędem (w tym przypadku oferty z 22% stawkąVAT, a więc równieżoferta
Odwołującego).
Wykonując wyrok KIO (sygn. akt: KIO/UZP 750/08) Zamawiający, opierając sięna
ustaleniach składu orzekającego Izby, uznał za właściwąstawkępodatku od towarów i usług
VAT, wynikającąz Decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie (0%) i dokonał wyboru
oferty najkorzystniejszej z tąstawką, tj. oferty Przystępującego, jednocześnie również
odrzucając ofertęz błędną- wedle ustaleńKIO z dnia 5 sierpnia 2008 r. - stawkąVAT (22%).
Zwrócićnależy uwagę,że Odwołujący nie przedstawił na etapie wcześniejszego
postępowania odwoławczego lub teżw trybie postępowania skargowego na przywołany
wyżej wyrok KIO odmiennej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego,
wskazującej na zasadnośćzastosowania w niniejszym postępowaniu stawki 22% VAT,
a miał do tego prawo. Brak przedstawienia dowodu na etapie wcześniejszego postępowania
odwoławczego oraz niezaskarżenie wyroku KIO przez odwołującego pozbawia go szansy na
tym etapie do obrony swoich praw. Przepisy ustawy Pzp zakładająbowiem kumulację
postępowania odwoławczego i w sytuacji, gdy wydany wyrok KIO narusza, choćby w części,
prawa strony, winien on byćzaskarżony w trybie instancyjnym na podstawie art. 194 i nast.
ustawy Pzp. Przepisy zakładająbrak możliwości kwestionowania czynności Zamawiającego
wykonanych zgodnie z ostatecznym rozstrzygnięciem protestu, a z takąsytuacjąw tym
zakresie bez wątpienia mamy do czynienia. Zamawiający czynności badania i oceny ofert
dokonał zgodnie z treściąprzywołanego wyroku KIO. Zgodnośćtąnależy rozpatrywać
wświetle całego orzeczenia KIO, a więc tak sentencji, jak równieżuzasadnienia tego
orzeczenia.
Zgodnie bowiem z treścią§ 28 ust. 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia
2 października 2007 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań
(Dz. U. nr 187 poz. 1326) zwanego dalej: „rozporządzeniem” orzeczenie Izby zawiera :
1) nazwęorzeczenia;
2) miejsce i datęjego wydania;
3) oznaczenie
składu
orzekającego,
stron
oraz
uczestników
postępowania
odwoławczego;
4) rozstrzygnięcie ożądaniach odwołującego sięalbo odwołujących sięoraz o kosztach
postępowania odwoławczego;
5) uzasadnienie;
6) pouczenie o możliwości wniesienia skargi na orzeczenie;
7) podpisy wszystkich członków składu orzekającego.
Punkty 1 - 4 § 28 ust. 1 rozporządzenia stanowiąsentencjęorzeczenia. Jak wynika
z
wskazanego
wyżej
enumeratywnego
wyliczenia
elementów
orzeczenia
w sentencji wyroku - Izba nie rozstrzyga o zarzutach stron, ale o ichżądaniach.
Uwzględniając powyższe brak jest natomiast możliwości zawarcia w sentencji orzeczenia
sformułowania jak np.: „uwzględnia odwołanie w zakresie zarzutu dotyczącego …., a oddala
w zakresie zarzutu dotyczącego i nakazuje (…)”. O zasadności zarzutów Izba wypowiada się
bowiem w uzasadnieniu wyroku zgodnie z art. 192 ust. 2 Pzp, na podstawie którego Izba
wskazuje podstawęfaktycznąrozstrzygnięcia, w tym faktów, które uznała za udowodnione,
dowodów, na których sięoparła i przyczyn, dla których innym dowodom odmówiła
wiarygodności i mocy dowodowej oraz wskazuje podstawęprawnąwyroku z przytoczeniem
przepisów prawa.
Stanowisko, iżpodobnie jak apelacjęw postępowaniu cywilnym, tak i skargędo sądu
od wyroku Krajowej Izby Odwoławczej wnosi siętylko od rozstrzygnięcia, a nie od jego
uzasadnienia, zważywszy na poczynione powyżej wyjaśnienia, nie jest słuszne (por. wyrok
Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 20 lutego 2007 r.; sygn. akt: X Ga 5/07).
Jeżeli w ocenie Odwołującego wskazana na wstępie postanowienia część
uzasadnienia wyroku KIO z dnia 05.08.2008 r., naruszała jego interes prawny, to Odwołujący
mógł złożyćw tym zakresie skargędo właściwego sądu okręgowego, czego, jak oświadczył
na posiedzeniu, nie uczynił.
Skład orzekający Izby nie znalazł podstaw do odrzucenia odwołania na podstawie
art. 187 ust. 4 pkt 5 ustawy Pzp, ponieważw przepisie tym mowa o powoływaniu sięprzez
odwołującego wyłącznie na te same okoliczności, które były przedmiotem rozstrzygnięcia
przez Izbę, podczas gdy odwołanie z dnia 01.09.2008r. odnosi siędo nowej czynności
Zamawiającego, tj. do czynności odrzucenia oferty Odwołującego i wyboru oferty
Przystępującego jako najkorzystniejszej, co stanowi inne okoliczności niżte, które były
przedmiotem rozstrzygnięcia przez Izbę.
Mając powyższe na uwadze, skład orzekający Izby orzekł jak w sentencji, odrzucając
odwołanie.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 191 ust. 6 i 7
Pzp, tj. stosownie do wyniku postępowania.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówieńpublicznych
na niniejsze wyrok/ postanowienie* - w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje
skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu ZamówieńPublicznych do Sądu Okręgowego
w Szczecinie.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
_________
*
niepotrzebne skreślić
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
