rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2008-06-02
rok: 2008
data dokumentu: 2008-06-02
rok: 2008
sygnatury akt.:
KIO/UZP 476/08
KIO/UZP 476/08
Komisja w składzie:
Przewodniczący: Izabela Kuciak Członkowie: Emil Kuriata, Luiza Łamejko Protokolant: Dorota Witak
Przewodniczący: Izabela Kuciak Członkowie: Emil Kuriata, Luiza Łamejko Protokolant: Dorota Witak
po rozpoznaniu na posiedzeniu/ rozprawie
w dniu /w dniach
2 czerwca w Warszawie
odwołania wniesionego przez Konsorcjum: „GRUPA KOMANDOS: Profesjonalna
Szkoleniowo Ochronna Agencja Związku Polskich Spadochroniarzy „KOMANDOS” Sp.
z o.o., „KOMANDOS – PODLASIE Sp. z o.o., 00-363 Warszawa, ul. Nowy Świat 54/56 od
rozstrzygnięcia przez zamawiającego Bank Gospodarstwa Krajowego, 00-955 Warszawa,
Al.
Jerozolimskie
7
protestu
/protestów
z
dnia
maja
2008 r.
w dniu /w dniach
2 czerwca w Warszawie
odwołania wniesionego przez Konsorcjum: „GRUPA KOMANDOS: Profesjonalna
Szkoleniowo Ochronna Agencja Związku Polskich Spadochroniarzy „KOMANDOS” Sp.
z o.o., „KOMANDOS – PODLASIE Sp. z o.o., 00-363 Warszawa, ul. Nowy Świat 54/56 od
rozstrzygnięcia przez zamawiającego Bank Gospodarstwa Krajowego, 00-955 Warszawa,
Al.
Jerozolimskie
7
protestu
/protestów
z
dnia
maja
2008 r.
orzeka:
1. Oddala odwołanie
2. kosztami postępowania obciąża Konsorcjum: GRUPA KOMANDOS, 00-363 Warszawa,
ul. Nowy Świat 54/56 i nakazuje:
1)
zaliczyćna rzecz Urzędu ZamówieńPublicznych koszty w wysokości 4 064.zł
00 gr (słownie: cztery tysiące sześćdziesiąt cztery złote zero groszy) z kwoty
wpisu
uiszczonego
przez
Konsorcjum:
„GRUPA
KOMANDOS:
Profesjonalna Szkoleniowo Ochronna Agencja Związku Polskich
Spadochroniarzy „KOMANDOS” Sp. z o.o., „KOMANDOS – PODLASIE
Sp. z o.o., 00-363 Warszawa, ul. Nowy Świat 54/56,
2)
dokonaćwpłaty kwoty 00zł 00 gr (słownie: xxx zł) przez xxx na rzecz xxx,
stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu xxx,
3)
dokonaćwpłaty kwoty 0 zł 0 gr (słownie: xxx) przez xxx na rzecz Urzędu
ZamówieńPublicznych na rachunek dochodów własnych UZP,
4)
dokonaćzwrotu kwoty 15 936 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy dziewięćset
trzydzieści sześćzłotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych Urzędu
Zamówień
Publicznych
na
Konsorcjum:
„GRUPA
KOMANDOS:
Profesjonalna Szkoleniowo Ochronna Agencja Związku Polskich
Spadochroniarzy „KOMANDOS” Sp. z o.o., „KOMANDOS – PODLASIE
Sp. z o.o., 00-363 Warszawa, ul. Nowy Świat 54/56
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Bank Gospodarstwa Krajowego, prowadzi w trybie negocjacji bez
ogłoszenia, postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na „Stałąochronęfizyczną,
monitoring sygnałów systemu Sygnalizacji Włamania i Napadu w obiektach Banku
Gospodarstwa Krajowego, przyjazd grupy interwencyjnej, konwojowanie wartości
pieniężnych oraz deponowanie kluczy od drzwi wejściowych do jednostek organizacyjnych”.
Zamawiający wszczął postępowanie dnia 3 kwietnia 2008 r., przy czym zaproszenie do
negocjacji przekazał Odwołującemu siędnia 9 kwietnia 2008 r.
Protest dotyczący Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ) został wniesiony
pisemnie, dnia 5 maja 2008 r. Odwołujący sięzarzucił Zamawiającemu naruszenie
następujących przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówieńpublicznych
(Dz. U. z 2007 r., Nr 223, poz. 1655), zwanej dalej ustawąPzp:
1. naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób
nie wyczerpujący zakresu zlecanych usług oraz opisany za pomocąokreśleń
sprzecznych z przywołanymi w opisie przepisami,
2. naruszenie przepisu art. 36 ust. 5 poprzez sformułowanie zapisów dotyczących
podwykonawców w sposób sprzeczny z tym przepisem.
Ponadto Odwołujący sięzarzucił Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów
ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2005 r., Nr 145, poz.
1221), zwanej dalej ustawąo ochronie:
1. naruszenie przepisu art. 15 poprzez odstąpienie od warunku posiadania przez
Wykonawcękoncesji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (MSWiA) na
działalnośćgospodarcząw zakresie usług ochrony osób i mienia realizowanych w
formie zabezpieczenia technicznego,
2. naruszenie przepisu art. 3 pkt 1 poprzez zakwalifikowanie usługi deponowania kluczy
do drzwi wejściowych do jednostek organizacyjnych Zamawiającego jako usługi
bezpośredniej ochrony fizycznej w rozumieniu tejże ustawy,
3. naruszenie przepisów art. 26 pkt 1 ppkt 4 oraz art. 27 pkt 1 ppkt 2 poprzez nadanie
uprawnieńdo kontroli i kierowania pracownikami wykonawcy osobom nie
posiadającym licencji pracownika ochrony fizycznej.
Zdaniem Odwołującego sięZamawiający naruszył równieżprzepis § 5 pkt 2
Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 14 października 1998 r.
w sprawie szczegółowych zasad i wymagań, jakim powinna odpowiadaćochrona wartości
pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki
organizacyjne (Dz. U z 1998 r., Nr 129, poz. 858), zwanego dalej Rozporządzeniem,
poprzez
zobowiązanie
Wykonawcy
do
szczególnego
przestrzegania
przepisów
Rozporządzenia bez stworzenia organizacyjnych warunków do realizacji wskazanego
przepisu.
Odwołujący siępodnosi, iżZamawiający nie ujął w przedmiocie zamówienia usług
technicznych polegających na montażu elektronicznych urządzeńsygnalizujących
zagrożenie (nadajniki radiowe) i ich konserwacji. Usługi, o których mowa w części XV ustęp
4 pkt 2 SIWZ oraz w § 2 ust. 24 załącznika nr 6 do SIWZ (projekt umowy) nie mieszcząsięw
przedmiocie bezpośredniej ochrony fizycznej, gdyżzgodnie z art. 3 pkt 2 lit. a ustawy o
ochronie stanowiąodrębną, zdefiniowanąustawowo formęochrony osób i mienia.
Konsekwencjąbraku w przedmiocie umowy usług zabezpieczenia technicznego jest
naruszenie kolejnego przepisu prawa przez Zamawiającego poprzez odstąpienie od warunku
posiadania przez wykonawcękoncesji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
(MSWiA) na działalnośćgospodarcząw zakresie usług ochrony osób i mienia realizowanych
w formie zabezpieczenia technicznego. Zgodnie z art. 15 pkt 1 i 2 ustawy o ochronie
koncesja ta jest wymagana do czynności zleconych przez Zamawiającego w jednostkach
organizacyjnych objętych ochronąobowiązkową. Zamawiający w zakresie warunków
posiadania uprawnieńokreślonych w części VI ust. 2 SIWZ nie wprowadził wymogu
posiadania koncesji w zakresie usług technicznych, która jest odrębnąod koncesji na usługi
w formie bezpośredniej ochrony fizycznej, tym samym dopuszczając do przystąpienia do
zamówienia wykonawców nie posiadających stosownych uprawnień.
Ponadto Zamawiający zaliczył, niezgodnie z art. 3 ustawy o ochronie, deponowanie
kluczy do drzwi wejściowych do jednostek organizacyjnych do form bezpośredniej ochrony
fizycznej (§1 ust. 1 pkt 2 i 4 oraz w § 3 ust.1 i 2 załącznika nr 6 do SIWZ) i nakazał
podmiotowi, który będzie realizował usługę, aby posiadał aktualnąkoncesjęMSWiA naświadczenie usług ochrony (§ 3 pkt 1 i 2 załącznika nr 6 do SIWZ). Zapis ten jest błędny,
ponieważustawa o ochronie, wymieniając wprost w art. 3 formy bezpośredniej ochrony
fizycznej, nie uwzględnia w nich depozytu kluczy.
Odwołujący sięwskazuje,że Zamawiający posługuje siępojęciem „monitoring”, który nie
jest zdefiniowany w ustawie o ochronie, ani teżnie został zdefiniowany w treści umowy.
Zamawiający, w załączniku nr 6 do SIWZ w § 5 ust. 7 upoważnia koordynatorów usługi do
podejmowania decyzji w sprawach realizacji usług, a w § 6 ust. 2 przyznaje prawo
koordynatorom usługi bezpośredniej kontroli (toku pracy pracowników) zgodnościświadczonych usług z wymaganiami określonymi w szczegółowych warunkach ich realizacji.
Prawo takowej kontroli mająposiadaćkoordynatorzy usług oraz kierownicy jednostek
organizacyjnych. Fakt kontroli wraz z uwagami ma byćodnotowywany w książce pełnienia
służby (ust. 1 pkt 1 ppkt j załącznika nr 1 do Umowy). Ponadto, zgodnie z powoływanym
załącznikiem nr 1 do Umowy, kierownik jednostki organizacyjnej lub upoważniona przez
niego osoba sąupoważnieni do wydawania doraźnych zadańi poleceńzwiązanych z
zapewnieniem bezpieczeństwa i ochrony mienia. Nie sposób nie zauważyć,że
podejmowanie decyzji, bezpośrednia kontrola, wydawanie poleceńsąatrybutami kierowania.
Niezależnie, czy czynności te będądotyczyły jakości usług, czy teższczegółowych
warunków realizacji, to przedmiotem ich będzie ochrona osób i mienia realizowana przez
SpecjalistycznąUzbrojonąFormacjęOchronną. Zgodnie z ustawąo ochronie osoby
nadzorujące, kontrolujące i kierujące pracownikami ochrony musząposiadaćuprawnienia
wynikające z posiadanej licencji pracownika ochrony fizycznej (art. 26 i 27) - w przypadku
przedmiotowego zamówienia - drugiego stopnia. Zamawiający,żądając bezwzględnie od
osób kontrolujących ze strony Wykonawcy uprawnieńwynikających z licencji drugiego
stopnia, nie wprowadził tegożobowiązku nażadnym szczeblu organizacyjnym dla osób ze
strony Zamawiającego, nie zapisując tegożw umowie, ani teżnie podając faktu posiadania
licencji drugiego stopnia przez osoby imiennie wskazane przez Zamawiającego w załączniku
nr 9 do Umowy, jako osoby uprawnione do koordynacji usług. Zdaniem Odwołującego się,
brak wymogu posiadania licencji pracownika ochrony fizycznej przez pracowników
Zamawiającego mających prawo wpływaćna merytoryczne czynności pracownika ochrony
lub wiążąco decydowaćw sprawach realizacji usług, stanowi niebezpieczny precedens
poddania kontroli usług ochrony osobom nie posiadającym ustawowych kompetencji
zawodowych (licencji drugiego stopnia pracownika ochrony fizycznej).
Zamawiający w § 2 ust. 3 pkt 3 załącznika nr 6 do SIWZ zobowiązał Wykonawcędo
szczególnego przestrzegania przepisów Rozporządzenia. Zgodnie z § 5 Rozporządzenia
należy zapewnićochronęfizycznąobiektu bankowego objętego ochronąobowiązkowąw
przypadku awarii systemu alarmowego po godzinach pracy przez co najmniej dwóch
pracowników ochrony, w tym jednego z bronią. Umowa, ani szczegółowe zapisy realizacji
usługi nie przewidujątakiej sytuacji, a przyjęty tryb tworzenia posterunku doraźnego nie jest
dostosowany do potrzeb nagłych. Tym samym Zamawiający nakazując wykonawcy
szczególne stosowanie siędo wskazanych przepisów - nie daje mu możliwości ich realizacji
.
Instytucja podwykonawstwa została uregulowana w art. 356 Kodeksu cywilnego. Zgodnie
z tym przepisem wierzyciel (zamawiający) możeżądaćosobistegoświadczenia dłużnika
(wykonawcy) tylko wtedy, gdy wynika to z treści czynności prawnej, z ustawy albo z
właściwościświadczenia. Z powyższego przepisu wynika, iżco do zasady wykonawca, który
realizuje zamówienie publiczne nie musi wykonywaćzobowiązania wynikającego z umowy o
zamówienie publiczne osobiście i może korzystaćprzy wykonywaniu zobowiązańz pomocy
osób trzecich (podwykonawców). Zgodnie z treściąart. 36 ust. 4 ustawy Pzp zamawiający
zobowiązany jest zażądaćwskazania przez wykonawcęw ofercie części zamówienia, której
wykonanie zamierza powierzyćpodwykonawcom. Zgodnie z art. 36 ust 5 ustawy Pzp
zamawiający może określićw specyfikacji istotnych warunków zamówienia, która część
zamówienia nie może byćpowierzona podwykonawcom. Oznacza to,że poza częścią
zamówienia, w stosunku do której Zamawiający wykluczył w SIWZ podwykonawstwo,
wszelkie inne działania związane z realizacjąusługi mogąbyćzlecane podwykonawcom bez
dodatkowej zgody Zamawiającego, wyłącznie w drodze wskazania ich w ofercie.
Zamawiający w treści § 3 ust.1 i 2 załącznika nr 6 do SIWZ dotyczącym podwykonawstwa
zawarł zapis sprzeczny z treściąart. 36 ust. 5 ustawy Pzp, poprzez przyznanie prawa
Zamawiającemu do określania jakie czynności można powierzyćpodwykonawcom i to za
dodatkowąjego zgodą, w miejsce wskazania jakiej części zamówienia nie można powierzyć
podwykonawcom. Zatem Zamawiający zamiast stworzenia zamkniętego katalogu usług lub
czynności w stosunku do których wykluczył podwykonawstwo, stworzył zamknięty katalog
usług i czynności, w stosunku do których dopuszcza podwykonawstwo. Taki zapis przeczy
zasadzie instytucji podwykonawstwa i znacznie ogranicza możliwości realizacji usługi,
ponieważjeżeli podwykonawstwo zgodnie z projektem umowy jest dopuszczalne tylko w
zakresie załóg interwencyjnych i przechowywania kluczy — to wyłącza to możliwość
wykonania przez podzlecenie wszystkich innych elementów usługi. Zapis w powoływanym
załączniku nr 6 nie koresponduje ponadto z zapisem w części XIV SIWZ, gdzie Zamawiający
stworzył zamknięte katalogi, zarówno części usług, których nie można powierzyć
podwykonawcom, jak i usług, które można powierzyćpodwykonawcom.
Odwołujący wniósł o unieważnienie postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7
ustawy Pzp.
Dnia 8 maja 2008 r. do postępowania toczącego sięw wyniku wniesienia protestu
przystąpiło Konsorcjum firm, którego liderem jest Konsalnet S.A., wnosząc o oddalenie
protestu. Przystępujący podniósł, iżzgodnie z art. 15 ustawy Pzp postępowanie o udzielenie
zamówienia publicznego przygotowuje i przeprowadza Zamawiający w sposób zapewniający
zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców. Zamawiający możeżądaćod wykonawców wyłącznie oświadczeńlub dokumentów niezbędnych do
przeprowadzenia postępowania.
Zamawiający rozstrzygnął protest dnia 13 maja 2008 r., w ten sposóbże, odrzucił protest
jako wniesiony po terminie w zakresie zarzutów dotyczących warunków udziału w
postępowaniu a oddalił w pozostałym zakresie.
Zamawiający podnosi, iżprzekazał Odwołującemu sięzaproszenie do negocjacji dnia 9
kwietnia 2008 r., które zawierało m.in. opis warunków udziału w postępowaniu oraz opis
sposobu dokonywania oceny spełniania tych warunków, opis przedmiotu zamówienia. Zatem
należy uznać,że w tym dniu Odwołujący siępowziął wiadomośćo treści postawionego
warunku, w związku z powyższym termin do wniesienia protestu dotyczącego przedmiotowej
kwestii upłynął dnia 16 kwietnia 2008 r.
Zdaniem Zamawiającego chybiony jest zarzut zaniechaniażądania posiadania koncesji w
zakresie usług ochrony osób i mienia realizowanych w formie zabezpieczenia technicznego.
Odwołujący siębowiem błędnie ustalił, iżprzedmiotem zamówienia jest usługa montażu
nadajników radiowych. Tymczasem przedmiotem zamówienia jest monitoring (stały dozór)
sygnałów przesyłanych, gromadzonych i przetwarzanych w elektronicznych urządzeniach i
systemach alarmowych, który jest jednym z elementów bezpośredniej ochrony fizycznej w
rozumieniu art. 3 ustawy o ochronie. Nadajnik, który wskazuje Zamawiający nie jest ani
systemem, ani urządzeniem sygnalizującym zagrożenie osób i mienia, jest natomiast
wyłącznie elementem transmisyjnym, stanowiącym narzędzie wykonawcy służące do
przesyłania sygnałów pomiędzy istniejącymi w obiektach Zamawiającego systemami
alarmowymi, sygnalizującymi zagrożenie chronionych osób i mienia a stacjąmonitorowania
wykonawcy w ramach usługi monitoringu. Podłączenia nadajnika dokonuje konserwator
systemu alarmowego, posiadający wymaganąkoncesjęMSWiA. Zamawiający nadmienia, iż
zawarł umowę, której przedmiotem jest usługa m.in. konserwacji systemów alarmowych
Zamawiającego, zatem podłączenia nadajnika dokona strona przedmiotowej umowy. Montaż
nadajnika, polegający na dostarczeniu i wykonaniu mocowania do podłoża, nie wymaga od
wykonawcy posiadania koncesji MSWiA na działalnośćgospodarcząw zakresie ochrony
osób i mienia realizowanej w formie zabezpieczenia technicznego, ponieważczynność
montażu nadajnika nie jest związana ani z ingerencjąw istniejący w obiekcie Zamawiającego
system alarmowy, ani z koniecznościąinstalacji systemu alarmowego.
Zamawiający podkreśla,że deponowanie kluczy nie jest wprost ujęte w ustawie o
ochronie, jednakże wpisuje sięw treśćart. 3 tej ustawy, jako ochrona osób i mienia.
Zamawiający mając na uwadze potrzeby związane z bezpieczeństwem banku, zawarł w
projekcie umowy postanowienia doprecyzowujące usługęochrony osób i mienia w formie
bezpośredniej ochrony fizycznej o postanowienia dotyczące deponowania kluczy.
W § 6 ust. 1 projektu umowy Zamawiający zawarł postanowienia dotyczące nadania
prawa do dokonywania bezpośredniej kontroli zgodnościświadczonych przez wykonawcę
usług z zawartąumową, zaśw § 6 ust. 2 wskazał osoby, które ze strony Zamawiającego
posiadająprawo do dokonywania kontroli jakości realizacji usług. Ponadto w § 5 ust. 7
projektu umowy określił zadania dla koordynatorów usług w celu bieżącej koordynacji
realizacji umowy. Tym samym Zamawiający wyznaczył osoby, które ze strony
Zamawiającego będąodpowiedzialne za realizacjęumowy. Kompetencje osób z ramienia
Zamawiającego oraz zakres kontroli zawarty w powyższych postanowieniach nie dotyczą
zakresu kierowania pracownikami ochrony ani kontroli określonych w ustawie o ochronie i
nie wchodząw obszar odpowiedzialności Komendanta Głównego Policji, o którym mowa w
rozdziale 7 ustawy o ochronie. Zamiarem Zamawiającego jest dokonywanie bezpośredniej
kontroli zgodnościświadczonych usług z warunkami umowy. Zakres tych zadańnie
wyczerpuje znamion „organizowania i kierowania zespołami pracowników ochrony fizycznej”,
określonych w art. 27 ust. 1 ustawy o ochronie, co powoduje,że wymienione osoby nie
musząposiadaćlicencji pracownika ochrony drugiego stopnia.
Zgodnie z § 5 Rozporządzenia, w razie wystąpienia niesprawności systemów
alarmowych, trwającej dłużej niż12 godzin, liczbęposterunków bezpośredniego dozoru
budynków i pomieszczeńzwiększa siędo czasu usunięcia niesprawności o co najmniej
jednoosobowy posterunek doraźny lub poza godzinami pracy chronionej, posterunek
doraźny tworzy co najmniej dwóch pracowników ochrony. Obowiązek zapewnienia ochrony
dotyczy „przedsiębiorców kierowników jednostek organizacyjnych”, czyli Zamawiającego i
niezapewnienie ww. ochrony obciąża odpowiedzialnościąwyłącznie jego. W § 2 ust. 20-22
projektu umowy Zamawiający określił jednak zasady doraźnego zwiększenia ochrony.
Ponadto postanowienia projektu umowy zapewniająZamawiającemu dozór obiektu w
sytuacji usterki systemu przez grupęinterwencyjnąw ramach usługi monitoringu. Oba te
warunki zapewniająskutecznąochronędoraźnąobiektu w sytuacjach awaryjnych, stąd
zarzut Odwołującego jest chybiony.
W ocenie Zamawiającego sposób określenia dopuszczalnego podwykonawstwa
związanego z realizacjąprzedmiotowego zamówienia nie stoi w sprzeczności z ustawąi
Kodeksem cywilnym.
Z decyzjąZamawiającego nie zgodził sięOdwołujący sięi wniósł dnia 19 maja 2008 r.
odwołanie, w którym podtrzymał zarzuty iżądania zgłoszone w proteście. Ponadto zarzucił
Zamawiającemu naruszenie przepisu art. naruszenie art. 180 ust. 7 ustawy Pzp poprzez
przyjęcie, iżprotest został złożony z uchybieniem terminu, tj. po zakreślonym
siedmiodniowym terminie od dnia, w którym wykonawca powziął lub mógł powziąć
wiadomośćo okolicznościach stanowiących podstawęjego wniesienia. Odwołujący sięnie
podziela argumentacji Zamawiającego, iżprotest jest spóźniony, ponieważinformacje o
okolicznościach stanowiących podstawędo jego wniesienia Odwołujący sięmógł powziąćz
zaproszenia do negocjacji. Odwołujący siępodnosi, iżprotest dotyczył nie tylko warunków
udziału w postępowaniu, ale także innych wymogów zawartych w SIWZ. Zdaniem
Odwołującego się, dopiero przedstawienie ostatecznej wersji SIWZ rozpoczęło
siedmiodniowy bieg terminu do wniesienia protestu. Przyjęcie stanowiska głoszonego przez
Zamawiającego jest nie do przyjęcia równieżz tego powodu, iżw istocie uniemożliwiałoby
Odwołującemu sięzłożenie protestu na postanowienia SIWZ.
Odwołujący sięwskazuje,że Zamawiający w projekcie umowy sam w sposób konkretny i
precyzyjny zapisał,że w ramach zamówienia wykonawcy zobowiązani sądo zamontowania
w jednostkach organizacyjnych Zamawiającego na własny koszt własnych nadajników do
przekazywania sygnałów z elektronicznych systemów alarmowych do alarmowego centrum
odbiorczego, w sposób indywidualny i rozróżnialny (§ 2 pkt. 25 projektu umowy).
Zamawiający wżadnym dokumencie związanym z zamówieniem nie określił,że usługa
„montażu” lub „zamontowania” polega wyłącznie na „dostarczeniu i wykonaniu mocowania
do podłoża”, a także tego, iżpodłączeniem do systemu alarmowego zajmąsięjego
wyspecjalizowane służby. Odwołujący sięzwraca ponadto uwagę,że nadajnik radiowy
przesyłający sygnały zagrożenia należy traktowaćjako urządzenia elektroniczne stanowiące
element określonego systemu – systemu transmisji alarmu, co potwierdził sam Zamawiający
wskazując w załączniku nr 10 rodzaj transmitowanych sygnałów. Ponadto, jak wynika z
treści § 4 pkt 5 projektu umowy, Zamawiający zlecił okresowąkonserwacjętych urządzeń. W
przypadku realizacji czynności zabezpieczenia technicznego, podmiot je wykonujący
powinien posiadaćkoncesję„techniczną”, a pracownicy licencjępracownika zabezpieczenia
technicznego.
Zdaniem Odwołującego się, Zamawiający nie wziął pod uwagę,że wykonawca
bezpośredniąochronęfizycznąrealizuje w granicach chronionych obiektów i obszarów, z
wyjątkiem usług konwojowania i dozoru sygnałów alarmowych, których elementem
oddalonym od obiektu jest Centrum Monitorowania Alarmów. Depozyt kluczy nie jest usługą
realizowanąna obszarze chronionym, polega bowiem na odpłatnym przechowywaniu poza
obiektem na czas oznaczony przekazanej rzeczy ruchomej. W ocenie Odwołującego się
depozyt kluczy może byćprzedmiotem umowy, ale nie zgadza sięz zaliczeniem go do
ustawowych form bezpośredniej ochrony fizycznej. Ma to znaczenie dla odpowiedzialności
wykonawcy, który powinien ponosićodpowiedzialnośćjako przechowawca, a nie z tytułu
realizacji bezpośredniej ochrony fizycznej.
Odwołujący siępodkreśla,że zgodnie z załącznikiem nr 1 do Umowy (ust. 1 pkt 1 ppkt j)
kierownik jednostki organizacyjnej lub upoważniona przez niego osoba sąupoważnieni do
wydawania doraźnych zadańi poleceńzwiązanych z zapewnieniem bezpieczeństwa i
ochrony mienia. Wykonawca nie wnosi zastrzeżeńco do samej kontroli i prawa do kontroli,
zastrzeżenia dotycząwyłącznie braku formalnych kwalifikacji do kontroli i wydawania
poleceń, związanych bezpośrednio z ochronąosób i mienia w takim zakresie w jakim uczynił
to Zamawiający.
Na podstawie zgromadzonych dokumentów w aktach sprawy, dokumentacji
postępowania oraz przedłożonych dowodów i po wysłuchaniu stron na rozprawie , skład
orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje:
Posiadanie interesu prawnego warunkuje możliwośćkorzystania ześrodków ochrony
prawnej. Przepis art. 179 ust. 1 ustawy Pzp stanowi, iżnależy wykazaćinteres prawny w
uzyskaniu zamówienia, który doznał lub może doznaćuszczerbku w wyniku naruszenia
przez zamawiającego przepisów ustawy. Zatem istnienie interesu prawnego musi być
oceniane w konkretnym postępowaniu, zaśzaistnienie uszczerbku czy teżsama możliwość
zaistnienia uszczerbku, orzecznictwo oraz większośćdoktryny łączy z utratąmożliwości
ubiegania sięo zamówienie bądźjego uzyskania. W badanym stanie faktycznym Odwołujący
sięformułującżądanie unieważnienia postępowania zmierza do sytuacji, w której
Zamawiający nie udzieli zamówienia, a biorąc pod uwagęetap postępowania, Odwołujący
sięnie będzie miał możliwości ubiegania sięo to zamówienie i w konsekwencji jego
uzyskania. Ponadto skoro interes prawny należy odnosićdo konkretnego postępowania to
nie możne byćoceniany pod kątem ewentualnego i niepewnego udziału Odwołującego sięw
przyszłym postępowaniu o przedmiotowe zamówienie publiczne. Skład orzekający Krajowej
Izby Odwoławczej biorąc powyższe pod uwagęstoi na stanowisku,że Odwołujący się
interesu prawnego nie posiada. Sam Odwołujący sięw treści odwołania wskazuje,że „Gdyby
Zamawiający nie naruszył wyżej wskazanych przepisów Ustawy oferta Konsorcjum
ubiegającego sięo udzielenie zamówienia mogłaby zostaćwybrana jako najkorzystniejsza.
Wykonawca ma interes prawny we wniesieniu odwołania, jako uczestnik postępowania
zainteresowany złożeniem oferty, a w przypadku uznania jej jako najkorzystniejszej,
zawarciem umowy”. Zatem Odwołujący sięupatruje swój interes prawny we wniesieniuśrodków ochrony prawnej w tym,że w przypadku jego uwzględnienia będzie mógł złożyć
ofertę, tymczasem ze względu nażądanie unieważnienia postępowania nie będzie to
możliwe, w tym konkretnym postępowaniu.
Zdaniem Krajowej Izby Odwoławczej zarzut naruszenia przepisu art. 29 ust. 1 ustawy Pzp
nie znalazł potwierdzenia. W ocenie składu orzekającego, Zamawiający wypełnił dyspozycję
powoływanego przepisu, opisując przedmiot zamówienia w sposób jednoznaczny i
wyczerpujący. Zgodnie z § 2 ust. 24 projektu umowy „Wykonawca zobowiązuje siędo
zamontowania w jednostkach organizacyjnych Zamawiającego na własny koszt własnych
nadajników do przekazywania sygnałów elektronicznych systemów alarmowych do
alarmowego centrum odbiorczego, w sposób indywidualny i odróżnialny.(...) Wykaz
sygnałów alarmowych stanowi załącznik nr 10”. Natomiast w części XV ust. 4 pkt 2 SIWZ,
Zamawiający zapisał, iżmonitoring obejmuje m.in. koszt dzierżawy i okresowąkonserwację
nadajników. Wświetle przytoczonych zapisów nie można podzielićstanowiska
Odwołującego się,że czynności te stanowąochronęosób i mienia realizowanąw formie
zabezpieczenia technicznego, polegającego na montażu elektronicznych urządzeńi
systemów alarmowych sygnalizujących zagrożenie chronionych osób i mienia, oraz
eksploatacji, konserwacji i naprawach w miejscach ich zainstalowania, w rozumieniu art. 3
pkt 2 lit. a ustawy o ochronie. Przytoczone postanowienia dotycząjedynie montażu i
konserwacji nadajnika a nie urządzeńi systemów alarmowych sygnalizujących zagrożenie.
Nadajnik służy przekazywaniu sygnałów z systemu alarmowego do alarmowego centrum
odbiorczego, nie stanowi urządzenia sygnalizującego, ale transmituje sygnał przez to
urządzenie generowany. Co więcej, montażnadajnika nie będzie wiązał sięz jakąkolwiek
ingerencjąw system alarmowy i nie będzie obejmował ewentualnie konserwacji tego sytemu.
Zatem za prawidłowe należy uznaćdziałanie Zamawiającego, który zaliczył przedmiotowe
czynności do ochrony osób i mienia realizowanej w formie bezpośredniej ochrony fizycznej
polegającej na stałym dozorze sygnałów przesyłanych, gromadzonych i przetwarzanych w
elektronicznych urządzeniach i systemach alarmowych, zgodnie z art. 3 pkt 1 lit b ustawy o
ochronie. Należy zauważyć,że przedmiotem zamówienia jest m.in. ochrona osób i mienia
polegająca na stałym dozorze sygnałów przesyłanych, gromadzonych i przetwarzanych w
elektronicznych urządzeniach i systemach alarmowych, zatem wymaganie dotyczące
montażu nadajnika, który jest niezbędny do przekazywania sygnałów a więc w konsekwencji
umożliwiaświadczenie przedmiotowej usługi jest jak najbardziej uzasadnione iściśle
związane z przedmiotem zamówienia. Obowiązek konserwacji przedmiotowego nadajnika
równieżnie budzi zastrzeżeń, biorąc pod uwagękoniecznośćstałego dozoru sygnałów
alarmowych.
Zaśposługiwanie siępojęciem „monitoring” nie uzasadnia twierdzenia,że Zamawiający
opisał przedmiot zamówienia za pomocąniedostatecznie zrozumiałych i dokładnych
określeń. Pojęcie to jest powszechnie używane w obrocie, tym bardziej w obrocie
gospodarczym związanym z ochronąosób i mienia. Ponadto należy zauważyć,że jeżeli
Odwołujący sięmiał jakiekolwiek wątpliwości mógł zwrócićsiędo Zamawiającego, na
podstawie przepisu art. 38 ust. 1 ustawy Pzp o wyjaśnienie treści SIWZ.
W tym stanie rzeczy nie potwierdził sięrównieżzarzut naruszenia przepisu art. 15 ustawy
o ochronie. Konsekwencjąbowiem nie zaliczenia czynności montażu nadajników do ochrony
w formie zabezpieczenia technicznego jest brak obowiązkużądania przez Zamawiającego
koncesji MSWiA na działalnośćgospodarcząrealizowanąw tym zakresie.
W ocenie składu orzekającego Krajowej Izby Odwoławczej nie potwierdził sięrównież
zarzut naruszenia przepisu art. 3 pkt 1 ustawy o ochronie. Powoływany przepis stanowi, iż
ochrona osób i mienia realizowana jest w formie bezpośredniej ochrony fizycznej, przy czym
różne sąpostacie tej bezpośredniej ochrony fizycznej (stała lub doraźna), może również
polegaćna stałym dozorze sygnałów przesyłanych, gromadzonych i przetwarzanych w
elektronicznych urządzeniach i systemach alarmowych, jak i na konwojowaniu wartości
pieniężnych oraz innych przedmiotów wartościowych i niebezpiecznych. Wymienione
czynności bezwzględnie należy zaliczyćdo ochrony osób i mienia realizowanej w formie
bezpośredniej ochrony fizycznej. Jednakże, w ocenie składu orzekającego Krajowej Izby
Odwoławczej, usługa deponowania kluczy może byćrównieżzaliczona przez
Zamawiającego do tej formy ochrony. Ustawodawca bowiem, w art. 3 pkt 1 ustawy o
ochronie określił te czynności, które w każdych warunkach, niezależnie od rodzaju obszaru,
obiektu i urządzenia podlegających obowiązkowej ochronie zawsze będąstanowićochronę
osób i mienia z zakresu bezpośredniej ochrony fizycznej. Zatemżądanie Zamawiającego
realizowania ochrony mienia – deponowania kluczy w sposób odpowiadający bezpośredniej
ochronie fizycznej, zgodnie z jej rygorem, znajduje oparcie w przepisach prawa i uwzględnia
rodzaj działalności Zamawiającego. Powyższe wymagania Zamawiającego nie pozostają
równieżw sprzeczności z przepisami ustawy o ochronie, zgodnie z którymi wewnętrzne
służby ochrony w szczególności zapewniająochronęmienia w granicach chronionych
obszarów i obiektów, ale równieżwykonująinne zadania wynikające z planu ochrony
jednostki (art. 8 ust. 1) a plan ochrony powinien uwzględniaćm.in. charakter produkcji lub
rodzaj działalności jednostki (art. 7 ust. 2 pkt 1). Posłużenie sięprzez ustawodawcę
sformułowaniem „w szczególności” daje możliwośćpowierzenia służbom ochrony innych
zadań, równieżpoza granicami chronionych obszarów i obiektów.
W ocenie składu orzekającego Krajowej Izby Odwoławczej nie potwierdził sięrównież
zarzut naruszenia przepisów art. 26 pkt 1 ppkt 4 oraz art. 27 pkt 1 ppkt 2 ustawy o ochronie.
Zamawiający w § 5 ust. 7 projektu umowy zawarł następujące postanowienie „ Do zadań
koordynatorów usług należy bieżąca koordynacja realizacji umowy, w szczególności :
1. bieżące monitorowanie poziomu jakościowegoświadczonych usług,
2. regularna wymiana informacji dotyczącychświadczenia usług w poszczególnych
jednostkach organizacyjnych Zamawiającego,
3. kontrola poprawności wystawiania faktur za poszczególne okresy rozliczeniowe”.
Zaśw § 6 ust. 2 projektu umowy zapisał, iż„Prawo kontroli jakości realizacji usług, o której
mowa powyżej ze strony Zamawiającego posiadają: koordynator umowy, koordynatorzy
usług, w przypadku jednostek organizacyjnych Zamawiającego dodatkowo kierownicy
jednostek organizacyjnych”. Z powyższego wynika,że wbrew twierdzeniom Odwołującego
się, kontrola jakości usług a więc sposobu realizacji zamówienia nie stanowi naruszenia
powoływanych przepisów.
Z załącznika nr 1 ust. 1 pkt 1 ppkt j do Umowy wynika co prawda obowiązek
„wykonywania innych doraźnych zadańi poleceńzwiązanych z zapewnieniem
bezpieczeństwa, porządku i ochrony mienia, wydanych przez przełożonego pracowników
ochrony z ramienia Wykonawcy, kierownika jednostki organizacyjnej lub upoważnionego
przez niego pracownika Zamawiającego”, jednakże chodzi tu o wykonywanie doraźnych
zadańi poleceń, zatem nie stanowi organizowania i kierowania zespołami pracowników
ochrony fizycznej w rozumieniu art. 27 ust. 1 pkt 2 ustawy o ochronie.
W ocenie Krajowej Izby Odwoławczej nie potwierdził sięrównieżzarzut naruszenia § 5
pkt 2 Rozporządzenia. Zamawiający jest zobowiązany zapewnićochronęwartości
pieniężnych w sposób, który określa przedmiotowe Rozporządzenie. Skoro przedmiotem
zamówienia jest m.in. konwojowanie wartości pieniężnych to musi ono sięodbywaćzgodnie
z warunkami Rozporządzenia iświadczący usługęwykonawca zobowiązany jest to
zapewnić. Na czym polega ewentualny brak stworzenia organizacyjnych warunków do
realizacji powołanego przepisu Odwołujący sięnie wskazał, zatem zarzut nie zasługuje na
uwzględnienie.
Potwierdził sięzarzut naruszenia przez art. 36 ust. 5 ustawy Pzp. Zgodnie z tym
przepisem zamawiający może określićw SIWZ, która częśćzamówienia nie może być
powierzona podwykonawcom. Zamawiający w części XIV SIWZ określił dwa katalogi
czynności, z podziałem na te, które można powierzyćpodwykonawcom i te, których
podwykonawcom powierzyćnie można. Taki sposób określenia instytucji podwykonawstwa
nie sprzeciwia sięustawie Pzp. Jednakże w § 3 ust. 1 i 2 projektu umowy Zamawiający
warunkuje możliwośćpowierzenia realizacji części zamówienia podwykonawcom swoją
zgodą. Takie postanowienie wświetle powoływanego przepisu należy uznaćza
niedopuszczalne.
Zgonie z przepisem art. 180 ust. 7 ustawy Pzp Zamawiający odrzuca protest w przypadku
wystąpienia przesłanek wymienionych w tym przepisie. W badanym stanie faktycznym z
sytuacjątakąnie mamy do czynienia, gdyżZamawiający odrzucił jedynie częśćzarzutów a
nie protest. Zatem Zarzut naruszenia tego przepisu należy uznaćza chybiony.
Zdaniem
Krajowej
Izby
Odwoławczej
nie
wystąpiły
okoliczności
skutkujące
unieważnieniem postępowania z urzędu. Zamawiający nie uszczegółowił warunku
dotyczącego posiadania osób zdolnych do wykonania zamówienia a jedynie postawił
określone wymagania w zakresie realizacji przedmiotu umowy (§ 2 ust. 4 projektu umowy).
Wskazaćjednakże należy,że Zamawiający zobowiązany był w zaproszeniu do negocjacji
zawrzećopis warunków udziału w postępowaniu oraz opis sposobu dokonywania oceny
spełniania tych warunków, zgodnie bowiem z przepisem art. 64 ust. 3 ustawy Pzp wraz z
zaproszeniem do składania ofert zamawiający przekazuje SIWZ, zaśprzepisu art. 36 ust. 1
pkt 5 nie stosuje się. Nieprawidłowe jest zatem odesłanie, w zaproszeniu do negocjacji, w
tym zakresie do SIWZ, jednakże nie jest to wada uniemożliwiające zawarcie ważnej umowy
w sprawie zamówienia publicznego.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 191 ust. 1 ustawy Pzp.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy na podstawie art. 191
ust. 6 i 7 ustawy Pzp.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy na podstawie art. 191
ust. 6 i 7 ustawy Pzp.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówieńpublicznych
(Dz. U. z 2006 r. Nr 164, poz. 1163, z późn. zm.) na niniejszy wyrok /postanowienie* -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Urzędu ZamówieńPublicznych do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
_________
*
niepotrzebne skreślić
1. Oddala odwołanie
2. kosztami postępowania obciąża Konsorcjum: GRUPA KOMANDOS, 00-363 Warszawa,
ul. Nowy Świat 54/56 i nakazuje:
1)
zaliczyćna rzecz Urzędu ZamówieńPublicznych koszty w wysokości 4 064.zł
00 gr (słownie: cztery tysiące sześćdziesiąt cztery złote zero groszy) z kwoty
wpisu
uiszczonego
przez
Konsorcjum:
„GRUPA
KOMANDOS:
Profesjonalna Szkoleniowo Ochronna Agencja Związku Polskich
Spadochroniarzy „KOMANDOS” Sp. z o.o., „KOMANDOS – PODLASIE
Sp. z o.o., 00-363 Warszawa, ul. Nowy Świat 54/56,
2)
dokonaćwpłaty kwoty 00zł 00 gr (słownie: xxx zł) przez xxx na rzecz xxx,
stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu xxx,
3)
dokonaćwpłaty kwoty 0 zł 0 gr (słownie: xxx) przez xxx na rzecz Urzędu
ZamówieńPublicznych na rachunek dochodów własnych UZP,
4)
dokonaćzwrotu kwoty 15 936 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy dziewięćset
trzydzieści sześćzłotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych Urzędu
Zamówień
Publicznych
na
Konsorcjum:
„GRUPA
KOMANDOS:
Profesjonalna Szkoleniowo Ochronna Agencja Związku Polskich
Spadochroniarzy „KOMANDOS” Sp. z o.o., „KOMANDOS – PODLASIE
Sp. z o.o., 00-363 Warszawa, ul. Nowy Świat 54/56
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Bank Gospodarstwa Krajowego, prowadzi w trybie negocjacji bez
ogłoszenia, postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na „Stałąochronęfizyczną,
monitoring sygnałów systemu Sygnalizacji Włamania i Napadu w obiektach Banku
Gospodarstwa Krajowego, przyjazd grupy interwencyjnej, konwojowanie wartości
pieniężnych oraz deponowanie kluczy od drzwi wejściowych do jednostek organizacyjnych”.
Zamawiający wszczął postępowanie dnia 3 kwietnia 2008 r., przy czym zaproszenie do
negocjacji przekazał Odwołującemu siędnia 9 kwietnia 2008 r.
Protest dotyczący Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ) został wniesiony
pisemnie, dnia 5 maja 2008 r. Odwołujący sięzarzucił Zamawiającemu naruszenie
następujących przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówieńpublicznych
(Dz. U. z 2007 r., Nr 223, poz. 1655), zwanej dalej ustawąPzp:
1. naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób
nie wyczerpujący zakresu zlecanych usług oraz opisany za pomocąokreśleń
sprzecznych z przywołanymi w opisie przepisami,
2. naruszenie przepisu art. 36 ust. 5 poprzez sformułowanie zapisów dotyczących
podwykonawców w sposób sprzeczny z tym przepisem.
Ponadto Odwołujący sięzarzucił Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów
ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2005 r., Nr 145, poz.
1221), zwanej dalej ustawąo ochronie:
1. naruszenie przepisu art. 15 poprzez odstąpienie od warunku posiadania przez
Wykonawcękoncesji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (MSWiA) na
działalnośćgospodarcząw zakresie usług ochrony osób i mienia realizowanych w
formie zabezpieczenia technicznego,
2. naruszenie przepisu art. 3 pkt 1 poprzez zakwalifikowanie usługi deponowania kluczy
do drzwi wejściowych do jednostek organizacyjnych Zamawiającego jako usługi
bezpośredniej ochrony fizycznej w rozumieniu tejże ustawy,
3. naruszenie przepisów art. 26 pkt 1 ppkt 4 oraz art. 27 pkt 1 ppkt 2 poprzez nadanie
uprawnieńdo kontroli i kierowania pracownikami wykonawcy osobom nie
posiadającym licencji pracownika ochrony fizycznej.
Zdaniem Odwołującego sięZamawiający naruszył równieżprzepis § 5 pkt 2
Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 14 października 1998 r.
w sprawie szczegółowych zasad i wymagań, jakim powinna odpowiadaćochrona wartości
pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki
organizacyjne (Dz. U z 1998 r., Nr 129, poz. 858), zwanego dalej Rozporządzeniem,
poprzez
zobowiązanie
Wykonawcy
do
szczególnego
przestrzegania
przepisów
Rozporządzenia bez stworzenia organizacyjnych warunków do realizacji wskazanego
przepisu.
Odwołujący siępodnosi, iżZamawiający nie ujął w przedmiocie zamówienia usług
technicznych polegających na montażu elektronicznych urządzeńsygnalizujących
zagrożenie (nadajniki radiowe) i ich konserwacji. Usługi, o których mowa w części XV ustęp
4 pkt 2 SIWZ oraz w § 2 ust. 24 załącznika nr 6 do SIWZ (projekt umowy) nie mieszcząsięw
przedmiocie bezpośredniej ochrony fizycznej, gdyżzgodnie z art. 3 pkt 2 lit. a ustawy o
ochronie stanowiąodrębną, zdefiniowanąustawowo formęochrony osób i mienia.
Konsekwencjąbraku w przedmiocie umowy usług zabezpieczenia technicznego jest
naruszenie kolejnego przepisu prawa przez Zamawiającego poprzez odstąpienie od warunku
posiadania przez wykonawcękoncesji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
(MSWiA) na działalnośćgospodarcząw zakresie usług ochrony osób i mienia realizowanych
w formie zabezpieczenia technicznego. Zgodnie z art. 15 pkt 1 i 2 ustawy o ochronie
koncesja ta jest wymagana do czynności zleconych przez Zamawiającego w jednostkach
organizacyjnych objętych ochronąobowiązkową. Zamawiający w zakresie warunków
posiadania uprawnieńokreślonych w części VI ust. 2 SIWZ nie wprowadził wymogu
posiadania koncesji w zakresie usług technicznych, która jest odrębnąod koncesji na usługi
w formie bezpośredniej ochrony fizycznej, tym samym dopuszczając do przystąpienia do
zamówienia wykonawców nie posiadających stosownych uprawnień.
Ponadto Zamawiający zaliczył, niezgodnie z art. 3 ustawy o ochronie, deponowanie
kluczy do drzwi wejściowych do jednostek organizacyjnych do form bezpośredniej ochrony
fizycznej (§1 ust. 1 pkt 2 i 4 oraz w § 3 ust.1 i 2 załącznika nr 6 do SIWZ) i nakazał
podmiotowi, który będzie realizował usługę, aby posiadał aktualnąkoncesjęMSWiA naświadczenie usług ochrony (§ 3 pkt 1 i 2 załącznika nr 6 do SIWZ). Zapis ten jest błędny,
ponieważustawa o ochronie, wymieniając wprost w art. 3 formy bezpośredniej ochrony
fizycznej, nie uwzględnia w nich depozytu kluczy.
Odwołujący sięwskazuje,że Zamawiający posługuje siępojęciem „monitoring”, który nie
jest zdefiniowany w ustawie o ochronie, ani teżnie został zdefiniowany w treści umowy.
Zamawiający, w załączniku nr 6 do SIWZ w § 5 ust. 7 upoważnia koordynatorów usługi do
podejmowania decyzji w sprawach realizacji usług, a w § 6 ust. 2 przyznaje prawo
koordynatorom usługi bezpośredniej kontroli (toku pracy pracowników) zgodnościświadczonych usług z wymaganiami określonymi w szczegółowych warunkach ich realizacji.
Prawo takowej kontroli mająposiadaćkoordynatorzy usług oraz kierownicy jednostek
organizacyjnych. Fakt kontroli wraz z uwagami ma byćodnotowywany w książce pełnienia
służby (ust. 1 pkt 1 ppkt j załącznika nr 1 do Umowy). Ponadto, zgodnie z powoływanym
załącznikiem nr 1 do Umowy, kierownik jednostki organizacyjnej lub upoważniona przez
niego osoba sąupoważnieni do wydawania doraźnych zadańi poleceńzwiązanych z
zapewnieniem bezpieczeństwa i ochrony mienia. Nie sposób nie zauważyć,że
podejmowanie decyzji, bezpośrednia kontrola, wydawanie poleceńsąatrybutami kierowania.
Niezależnie, czy czynności te będądotyczyły jakości usług, czy teższczegółowych
warunków realizacji, to przedmiotem ich będzie ochrona osób i mienia realizowana przez
SpecjalistycznąUzbrojonąFormacjęOchronną. Zgodnie z ustawąo ochronie osoby
nadzorujące, kontrolujące i kierujące pracownikami ochrony musząposiadaćuprawnienia
wynikające z posiadanej licencji pracownika ochrony fizycznej (art. 26 i 27) - w przypadku
przedmiotowego zamówienia - drugiego stopnia. Zamawiający,żądając bezwzględnie od
osób kontrolujących ze strony Wykonawcy uprawnieńwynikających z licencji drugiego
stopnia, nie wprowadził tegożobowiązku nażadnym szczeblu organizacyjnym dla osób ze
strony Zamawiającego, nie zapisując tegożw umowie, ani teżnie podając faktu posiadania
licencji drugiego stopnia przez osoby imiennie wskazane przez Zamawiającego w załączniku
nr 9 do Umowy, jako osoby uprawnione do koordynacji usług. Zdaniem Odwołującego się,
brak wymogu posiadania licencji pracownika ochrony fizycznej przez pracowników
Zamawiającego mających prawo wpływaćna merytoryczne czynności pracownika ochrony
lub wiążąco decydowaćw sprawach realizacji usług, stanowi niebezpieczny precedens
poddania kontroli usług ochrony osobom nie posiadającym ustawowych kompetencji
zawodowych (licencji drugiego stopnia pracownika ochrony fizycznej).
Zamawiający w § 2 ust. 3 pkt 3 załącznika nr 6 do SIWZ zobowiązał Wykonawcędo
szczególnego przestrzegania przepisów Rozporządzenia. Zgodnie z § 5 Rozporządzenia
należy zapewnićochronęfizycznąobiektu bankowego objętego ochronąobowiązkowąw
przypadku awarii systemu alarmowego po godzinach pracy przez co najmniej dwóch
pracowników ochrony, w tym jednego z bronią. Umowa, ani szczegółowe zapisy realizacji
usługi nie przewidujątakiej sytuacji, a przyjęty tryb tworzenia posterunku doraźnego nie jest
dostosowany do potrzeb nagłych. Tym samym Zamawiający nakazując wykonawcy
szczególne stosowanie siędo wskazanych przepisów - nie daje mu możliwości ich realizacji
.
Instytucja podwykonawstwa została uregulowana w art. 356 Kodeksu cywilnego. Zgodnie
z tym przepisem wierzyciel (zamawiający) możeżądaćosobistegoświadczenia dłużnika
(wykonawcy) tylko wtedy, gdy wynika to z treści czynności prawnej, z ustawy albo z
właściwościświadczenia. Z powyższego przepisu wynika, iżco do zasady wykonawca, który
realizuje zamówienie publiczne nie musi wykonywaćzobowiązania wynikającego z umowy o
zamówienie publiczne osobiście i może korzystaćprzy wykonywaniu zobowiązańz pomocy
osób trzecich (podwykonawców). Zgodnie z treściąart. 36 ust. 4 ustawy Pzp zamawiający
zobowiązany jest zażądaćwskazania przez wykonawcęw ofercie części zamówienia, której
wykonanie zamierza powierzyćpodwykonawcom. Zgodnie z art. 36 ust 5 ustawy Pzp
zamawiający może określićw specyfikacji istotnych warunków zamówienia, która część
zamówienia nie może byćpowierzona podwykonawcom. Oznacza to,że poza częścią
zamówienia, w stosunku do której Zamawiający wykluczył w SIWZ podwykonawstwo,
wszelkie inne działania związane z realizacjąusługi mogąbyćzlecane podwykonawcom bez
dodatkowej zgody Zamawiającego, wyłącznie w drodze wskazania ich w ofercie.
Zamawiający w treści § 3 ust.1 i 2 załącznika nr 6 do SIWZ dotyczącym podwykonawstwa
zawarł zapis sprzeczny z treściąart. 36 ust. 5 ustawy Pzp, poprzez przyznanie prawa
Zamawiającemu do określania jakie czynności można powierzyćpodwykonawcom i to za
dodatkowąjego zgodą, w miejsce wskazania jakiej części zamówienia nie można powierzyć
podwykonawcom. Zatem Zamawiający zamiast stworzenia zamkniętego katalogu usług lub
czynności w stosunku do których wykluczył podwykonawstwo, stworzył zamknięty katalog
usług i czynności, w stosunku do których dopuszcza podwykonawstwo. Taki zapis przeczy
zasadzie instytucji podwykonawstwa i znacznie ogranicza możliwości realizacji usługi,
ponieważjeżeli podwykonawstwo zgodnie z projektem umowy jest dopuszczalne tylko w
zakresie załóg interwencyjnych i przechowywania kluczy — to wyłącza to możliwość
wykonania przez podzlecenie wszystkich innych elementów usługi. Zapis w powoływanym
załączniku nr 6 nie koresponduje ponadto z zapisem w części XIV SIWZ, gdzie Zamawiający
stworzył zamknięte katalogi, zarówno części usług, których nie można powierzyć
podwykonawcom, jak i usług, które można powierzyćpodwykonawcom.
Odwołujący wniósł o unieważnienie postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7
ustawy Pzp.
Dnia 8 maja 2008 r. do postępowania toczącego sięw wyniku wniesienia protestu
przystąpiło Konsorcjum firm, którego liderem jest Konsalnet S.A., wnosząc o oddalenie
protestu. Przystępujący podniósł, iżzgodnie z art. 15 ustawy Pzp postępowanie o udzielenie
zamówienia publicznego przygotowuje i przeprowadza Zamawiający w sposób zapewniający
zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców. Zamawiający możeżądaćod wykonawców wyłącznie oświadczeńlub dokumentów niezbędnych do
przeprowadzenia postępowania.
Zamawiający rozstrzygnął protest dnia 13 maja 2008 r., w ten sposóbże, odrzucił protest
jako wniesiony po terminie w zakresie zarzutów dotyczących warunków udziału w
postępowaniu a oddalił w pozostałym zakresie.
Zamawiający podnosi, iżprzekazał Odwołującemu sięzaproszenie do negocjacji dnia 9
kwietnia 2008 r., które zawierało m.in. opis warunków udziału w postępowaniu oraz opis
sposobu dokonywania oceny spełniania tych warunków, opis przedmiotu zamówienia. Zatem
należy uznać,że w tym dniu Odwołujący siępowziął wiadomośćo treści postawionego
warunku, w związku z powyższym termin do wniesienia protestu dotyczącego przedmiotowej
kwestii upłynął dnia 16 kwietnia 2008 r.
Zdaniem Zamawiającego chybiony jest zarzut zaniechaniażądania posiadania koncesji w
zakresie usług ochrony osób i mienia realizowanych w formie zabezpieczenia technicznego.
Odwołujący siębowiem błędnie ustalił, iżprzedmiotem zamówienia jest usługa montażu
nadajników radiowych. Tymczasem przedmiotem zamówienia jest monitoring (stały dozór)
sygnałów przesyłanych, gromadzonych i przetwarzanych w elektronicznych urządzeniach i
systemach alarmowych, który jest jednym z elementów bezpośredniej ochrony fizycznej w
rozumieniu art. 3 ustawy o ochronie. Nadajnik, który wskazuje Zamawiający nie jest ani
systemem, ani urządzeniem sygnalizującym zagrożenie osób i mienia, jest natomiast
wyłącznie elementem transmisyjnym, stanowiącym narzędzie wykonawcy służące do
przesyłania sygnałów pomiędzy istniejącymi w obiektach Zamawiającego systemami
alarmowymi, sygnalizującymi zagrożenie chronionych osób i mienia a stacjąmonitorowania
wykonawcy w ramach usługi monitoringu. Podłączenia nadajnika dokonuje konserwator
systemu alarmowego, posiadający wymaganąkoncesjęMSWiA. Zamawiający nadmienia, iż
zawarł umowę, której przedmiotem jest usługa m.in. konserwacji systemów alarmowych
Zamawiającego, zatem podłączenia nadajnika dokona strona przedmiotowej umowy. Montaż
nadajnika, polegający na dostarczeniu i wykonaniu mocowania do podłoża, nie wymaga od
wykonawcy posiadania koncesji MSWiA na działalnośćgospodarcząw zakresie ochrony
osób i mienia realizowanej w formie zabezpieczenia technicznego, ponieważczynność
montażu nadajnika nie jest związana ani z ingerencjąw istniejący w obiekcie Zamawiającego
system alarmowy, ani z koniecznościąinstalacji systemu alarmowego.
Zamawiający podkreśla,że deponowanie kluczy nie jest wprost ujęte w ustawie o
ochronie, jednakże wpisuje sięw treśćart. 3 tej ustawy, jako ochrona osób i mienia.
Zamawiający mając na uwadze potrzeby związane z bezpieczeństwem banku, zawarł w
projekcie umowy postanowienia doprecyzowujące usługęochrony osób i mienia w formie
bezpośredniej ochrony fizycznej o postanowienia dotyczące deponowania kluczy.
W § 6 ust. 1 projektu umowy Zamawiający zawarł postanowienia dotyczące nadania
prawa do dokonywania bezpośredniej kontroli zgodnościświadczonych przez wykonawcę
usług z zawartąumową, zaśw § 6 ust. 2 wskazał osoby, które ze strony Zamawiającego
posiadająprawo do dokonywania kontroli jakości realizacji usług. Ponadto w § 5 ust. 7
projektu umowy określił zadania dla koordynatorów usług w celu bieżącej koordynacji
realizacji umowy. Tym samym Zamawiający wyznaczył osoby, które ze strony
Zamawiającego będąodpowiedzialne za realizacjęumowy. Kompetencje osób z ramienia
Zamawiającego oraz zakres kontroli zawarty w powyższych postanowieniach nie dotyczą
zakresu kierowania pracownikami ochrony ani kontroli określonych w ustawie o ochronie i
nie wchodząw obszar odpowiedzialności Komendanta Głównego Policji, o którym mowa w
rozdziale 7 ustawy o ochronie. Zamiarem Zamawiającego jest dokonywanie bezpośredniej
kontroli zgodnościświadczonych usług z warunkami umowy. Zakres tych zadańnie
wyczerpuje znamion „organizowania i kierowania zespołami pracowników ochrony fizycznej”,
określonych w art. 27 ust. 1 ustawy o ochronie, co powoduje,że wymienione osoby nie
musząposiadaćlicencji pracownika ochrony drugiego stopnia.
Zgodnie z § 5 Rozporządzenia, w razie wystąpienia niesprawności systemów
alarmowych, trwającej dłużej niż12 godzin, liczbęposterunków bezpośredniego dozoru
budynków i pomieszczeńzwiększa siędo czasu usunięcia niesprawności o co najmniej
jednoosobowy posterunek doraźny lub poza godzinami pracy chronionej, posterunek
doraźny tworzy co najmniej dwóch pracowników ochrony. Obowiązek zapewnienia ochrony
dotyczy „przedsiębiorców kierowników jednostek organizacyjnych”, czyli Zamawiającego i
niezapewnienie ww. ochrony obciąża odpowiedzialnościąwyłącznie jego. W § 2 ust. 20-22
projektu umowy Zamawiający określił jednak zasady doraźnego zwiększenia ochrony.
Ponadto postanowienia projektu umowy zapewniająZamawiającemu dozór obiektu w
sytuacji usterki systemu przez grupęinterwencyjnąw ramach usługi monitoringu. Oba te
warunki zapewniająskutecznąochronędoraźnąobiektu w sytuacjach awaryjnych, stąd
zarzut Odwołującego jest chybiony.
W ocenie Zamawiającego sposób określenia dopuszczalnego podwykonawstwa
związanego z realizacjąprzedmiotowego zamówienia nie stoi w sprzeczności z ustawąi
Kodeksem cywilnym.
Z decyzjąZamawiającego nie zgodził sięOdwołujący sięi wniósł dnia 19 maja 2008 r.
odwołanie, w którym podtrzymał zarzuty iżądania zgłoszone w proteście. Ponadto zarzucił
Zamawiającemu naruszenie przepisu art. naruszenie art. 180 ust. 7 ustawy Pzp poprzez
przyjęcie, iżprotest został złożony z uchybieniem terminu, tj. po zakreślonym
siedmiodniowym terminie od dnia, w którym wykonawca powziął lub mógł powziąć
wiadomośćo okolicznościach stanowiących podstawęjego wniesienia. Odwołujący sięnie
podziela argumentacji Zamawiającego, iżprotest jest spóźniony, ponieważinformacje o
okolicznościach stanowiących podstawędo jego wniesienia Odwołujący sięmógł powziąćz
zaproszenia do negocjacji. Odwołujący siępodnosi, iżprotest dotyczył nie tylko warunków
udziału w postępowaniu, ale także innych wymogów zawartych w SIWZ. Zdaniem
Odwołującego się, dopiero przedstawienie ostatecznej wersji SIWZ rozpoczęło
siedmiodniowy bieg terminu do wniesienia protestu. Przyjęcie stanowiska głoszonego przez
Zamawiającego jest nie do przyjęcia równieżz tego powodu, iżw istocie uniemożliwiałoby
Odwołującemu sięzłożenie protestu na postanowienia SIWZ.
Odwołujący sięwskazuje,że Zamawiający w projekcie umowy sam w sposób konkretny i
precyzyjny zapisał,że w ramach zamówienia wykonawcy zobowiązani sądo zamontowania
w jednostkach organizacyjnych Zamawiającego na własny koszt własnych nadajników do
przekazywania sygnałów z elektronicznych systemów alarmowych do alarmowego centrum
odbiorczego, w sposób indywidualny i rozróżnialny (§ 2 pkt. 25 projektu umowy).
Zamawiający wżadnym dokumencie związanym z zamówieniem nie określił,że usługa
„montażu” lub „zamontowania” polega wyłącznie na „dostarczeniu i wykonaniu mocowania
do podłoża”, a także tego, iżpodłączeniem do systemu alarmowego zajmąsięjego
wyspecjalizowane służby. Odwołujący sięzwraca ponadto uwagę,że nadajnik radiowy
przesyłający sygnały zagrożenia należy traktowaćjako urządzenia elektroniczne stanowiące
element określonego systemu – systemu transmisji alarmu, co potwierdził sam Zamawiający
wskazując w załączniku nr 10 rodzaj transmitowanych sygnałów. Ponadto, jak wynika z
treści § 4 pkt 5 projektu umowy, Zamawiający zlecił okresowąkonserwacjętych urządzeń. W
przypadku realizacji czynności zabezpieczenia technicznego, podmiot je wykonujący
powinien posiadaćkoncesję„techniczną”, a pracownicy licencjępracownika zabezpieczenia
technicznego.
Zdaniem Odwołującego się, Zamawiający nie wziął pod uwagę,że wykonawca
bezpośredniąochronęfizycznąrealizuje w granicach chronionych obiektów i obszarów, z
wyjątkiem usług konwojowania i dozoru sygnałów alarmowych, których elementem
oddalonym od obiektu jest Centrum Monitorowania Alarmów. Depozyt kluczy nie jest usługą
realizowanąna obszarze chronionym, polega bowiem na odpłatnym przechowywaniu poza
obiektem na czas oznaczony przekazanej rzeczy ruchomej. W ocenie Odwołującego się
depozyt kluczy może byćprzedmiotem umowy, ale nie zgadza sięz zaliczeniem go do
ustawowych form bezpośredniej ochrony fizycznej. Ma to znaczenie dla odpowiedzialności
wykonawcy, który powinien ponosićodpowiedzialnośćjako przechowawca, a nie z tytułu
realizacji bezpośredniej ochrony fizycznej.
Odwołujący siępodkreśla,że zgodnie z załącznikiem nr 1 do Umowy (ust. 1 pkt 1 ppkt j)
kierownik jednostki organizacyjnej lub upoważniona przez niego osoba sąupoważnieni do
wydawania doraźnych zadańi poleceńzwiązanych z zapewnieniem bezpieczeństwa i
ochrony mienia. Wykonawca nie wnosi zastrzeżeńco do samej kontroli i prawa do kontroli,
zastrzeżenia dotycząwyłącznie braku formalnych kwalifikacji do kontroli i wydawania
poleceń, związanych bezpośrednio z ochronąosób i mienia w takim zakresie w jakim uczynił
to Zamawiający.
Na podstawie zgromadzonych dokumentów w aktach sprawy, dokumentacji
postępowania oraz przedłożonych dowodów i po wysłuchaniu stron na rozprawie , skład
orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje:
Posiadanie interesu prawnego warunkuje możliwośćkorzystania ześrodków ochrony
prawnej. Przepis art. 179 ust. 1 ustawy Pzp stanowi, iżnależy wykazaćinteres prawny w
uzyskaniu zamówienia, który doznał lub może doznaćuszczerbku w wyniku naruszenia
przez zamawiającego przepisów ustawy. Zatem istnienie interesu prawnego musi być
oceniane w konkretnym postępowaniu, zaśzaistnienie uszczerbku czy teżsama możliwość
zaistnienia uszczerbku, orzecznictwo oraz większośćdoktryny łączy z utratąmożliwości
ubiegania sięo zamówienie bądźjego uzyskania. W badanym stanie faktycznym Odwołujący
sięformułującżądanie unieważnienia postępowania zmierza do sytuacji, w której
Zamawiający nie udzieli zamówienia, a biorąc pod uwagęetap postępowania, Odwołujący
sięnie będzie miał możliwości ubiegania sięo to zamówienie i w konsekwencji jego
uzyskania. Ponadto skoro interes prawny należy odnosićdo konkretnego postępowania to
nie możne byćoceniany pod kątem ewentualnego i niepewnego udziału Odwołującego sięw
przyszłym postępowaniu o przedmiotowe zamówienie publiczne. Skład orzekający Krajowej
Izby Odwoławczej biorąc powyższe pod uwagęstoi na stanowisku,że Odwołujący się
interesu prawnego nie posiada. Sam Odwołujący sięw treści odwołania wskazuje,że „Gdyby
Zamawiający nie naruszył wyżej wskazanych przepisów Ustawy oferta Konsorcjum
ubiegającego sięo udzielenie zamówienia mogłaby zostaćwybrana jako najkorzystniejsza.
Wykonawca ma interes prawny we wniesieniu odwołania, jako uczestnik postępowania
zainteresowany złożeniem oferty, a w przypadku uznania jej jako najkorzystniejszej,
zawarciem umowy”. Zatem Odwołujący sięupatruje swój interes prawny we wniesieniuśrodków ochrony prawnej w tym,że w przypadku jego uwzględnienia będzie mógł złożyć
ofertę, tymczasem ze względu nażądanie unieważnienia postępowania nie będzie to
możliwe, w tym konkretnym postępowaniu.
Zdaniem Krajowej Izby Odwoławczej zarzut naruszenia przepisu art. 29 ust. 1 ustawy Pzp
nie znalazł potwierdzenia. W ocenie składu orzekającego, Zamawiający wypełnił dyspozycję
powoływanego przepisu, opisując przedmiot zamówienia w sposób jednoznaczny i
wyczerpujący. Zgodnie z § 2 ust. 24 projektu umowy „Wykonawca zobowiązuje siędo
zamontowania w jednostkach organizacyjnych Zamawiającego na własny koszt własnych
nadajników do przekazywania sygnałów elektronicznych systemów alarmowych do
alarmowego centrum odbiorczego, w sposób indywidualny i odróżnialny.(...) Wykaz
sygnałów alarmowych stanowi załącznik nr 10”. Natomiast w części XV ust. 4 pkt 2 SIWZ,
Zamawiający zapisał, iżmonitoring obejmuje m.in. koszt dzierżawy i okresowąkonserwację
nadajników. Wświetle przytoczonych zapisów nie można podzielićstanowiska
Odwołującego się,że czynności te stanowąochronęosób i mienia realizowanąw formie
zabezpieczenia technicznego, polegającego na montażu elektronicznych urządzeńi
systemów alarmowych sygnalizujących zagrożenie chronionych osób i mienia, oraz
eksploatacji, konserwacji i naprawach w miejscach ich zainstalowania, w rozumieniu art. 3
pkt 2 lit. a ustawy o ochronie. Przytoczone postanowienia dotycząjedynie montażu i
konserwacji nadajnika a nie urządzeńi systemów alarmowych sygnalizujących zagrożenie.
Nadajnik służy przekazywaniu sygnałów z systemu alarmowego do alarmowego centrum
odbiorczego, nie stanowi urządzenia sygnalizującego, ale transmituje sygnał przez to
urządzenie generowany. Co więcej, montażnadajnika nie będzie wiązał sięz jakąkolwiek
ingerencjąw system alarmowy i nie będzie obejmował ewentualnie konserwacji tego sytemu.
Zatem za prawidłowe należy uznaćdziałanie Zamawiającego, który zaliczył przedmiotowe
czynności do ochrony osób i mienia realizowanej w formie bezpośredniej ochrony fizycznej
polegającej na stałym dozorze sygnałów przesyłanych, gromadzonych i przetwarzanych w
elektronicznych urządzeniach i systemach alarmowych, zgodnie z art. 3 pkt 1 lit b ustawy o
ochronie. Należy zauważyć,że przedmiotem zamówienia jest m.in. ochrona osób i mienia
polegająca na stałym dozorze sygnałów przesyłanych, gromadzonych i przetwarzanych w
elektronicznych urządzeniach i systemach alarmowych, zatem wymaganie dotyczące
montażu nadajnika, który jest niezbędny do przekazywania sygnałów a więc w konsekwencji
umożliwiaświadczenie przedmiotowej usługi jest jak najbardziej uzasadnione iściśle
związane z przedmiotem zamówienia. Obowiązek konserwacji przedmiotowego nadajnika
równieżnie budzi zastrzeżeń, biorąc pod uwagękoniecznośćstałego dozoru sygnałów
alarmowych.
Zaśposługiwanie siępojęciem „monitoring” nie uzasadnia twierdzenia,że Zamawiający
opisał przedmiot zamówienia za pomocąniedostatecznie zrozumiałych i dokładnych
określeń. Pojęcie to jest powszechnie używane w obrocie, tym bardziej w obrocie
gospodarczym związanym z ochronąosób i mienia. Ponadto należy zauważyć,że jeżeli
Odwołujący sięmiał jakiekolwiek wątpliwości mógł zwrócićsiędo Zamawiającego, na
podstawie przepisu art. 38 ust. 1 ustawy Pzp o wyjaśnienie treści SIWZ.
W tym stanie rzeczy nie potwierdził sięrównieżzarzut naruszenia przepisu art. 15 ustawy
o ochronie. Konsekwencjąbowiem nie zaliczenia czynności montażu nadajników do ochrony
w formie zabezpieczenia technicznego jest brak obowiązkużądania przez Zamawiającego
koncesji MSWiA na działalnośćgospodarcząrealizowanąw tym zakresie.
W ocenie składu orzekającego Krajowej Izby Odwoławczej nie potwierdził sięrównież
zarzut naruszenia przepisu art. 3 pkt 1 ustawy o ochronie. Powoływany przepis stanowi, iż
ochrona osób i mienia realizowana jest w formie bezpośredniej ochrony fizycznej, przy czym
różne sąpostacie tej bezpośredniej ochrony fizycznej (stała lub doraźna), może również
polegaćna stałym dozorze sygnałów przesyłanych, gromadzonych i przetwarzanych w
elektronicznych urządzeniach i systemach alarmowych, jak i na konwojowaniu wartości
pieniężnych oraz innych przedmiotów wartościowych i niebezpiecznych. Wymienione
czynności bezwzględnie należy zaliczyćdo ochrony osób i mienia realizowanej w formie
bezpośredniej ochrony fizycznej. Jednakże, w ocenie składu orzekającego Krajowej Izby
Odwoławczej, usługa deponowania kluczy może byćrównieżzaliczona przez
Zamawiającego do tej formy ochrony. Ustawodawca bowiem, w art. 3 pkt 1 ustawy o
ochronie określił te czynności, które w każdych warunkach, niezależnie od rodzaju obszaru,
obiektu i urządzenia podlegających obowiązkowej ochronie zawsze będąstanowićochronę
osób i mienia z zakresu bezpośredniej ochrony fizycznej. Zatemżądanie Zamawiającego
realizowania ochrony mienia – deponowania kluczy w sposób odpowiadający bezpośredniej
ochronie fizycznej, zgodnie z jej rygorem, znajduje oparcie w przepisach prawa i uwzględnia
rodzaj działalności Zamawiającego. Powyższe wymagania Zamawiającego nie pozostają
równieżw sprzeczności z przepisami ustawy o ochronie, zgodnie z którymi wewnętrzne
służby ochrony w szczególności zapewniająochronęmienia w granicach chronionych
obszarów i obiektów, ale równieżwykonująinne zadania wynikające z planu ochrony
jednostki (art. 8 ust. 1) a plan ochrony powinien uwzględniaćm.in. charakter produkcji lub
rodzaj działalności jednostki (art. 7 ust. 2 pkt 1). Posłużenie sięprzez ustawodawcę
sformułowaniem „w szczególności” daje możliwośćpowierzenia służbom ochrony innych
zadań, równieżpoza granicami chronionych obszarów i obiektów.
W ocenie składu orzekającego Krajowej Izby Odwoławczej nie potwierdził sięrównież
zarzut naruszenia przepisów art. 26 pkt 1 ppkt 4 oraz art. 27 pkt 1 ppkt 2 ustawy o ochronie.
Zamawiający w § 5 ust. 7 projektu umowy zawarł następujące postanowienie „ Do zadań
koordynatorów usług należy bieżąca koordynacja realizacji umowy, w szczególności :
1. bieżące monitorowanie poziomu jakościowegoświadczonych usług,
2. regularna wymiana informacji dotyczącychświadczenia usług w poszczególnych
jednostkach organizacyjnych Zamawiającego,
3. kontrola poprawności wystawiania faktur za poszczególne okresy rozliczeniowe”.
Zaśw § 6 ust. 2 projektu umowy zapisał, iż„Prawo kontroli jakości realizacji usług, o której
mowa powyżej ze strony Zamawiającego posiadają: koordynator umowy, koordynatorzy
usług, w przypadku jednostek organizacyjnych Zamawiającego dodatkowo kierownicy
jednostek organizacyjnych”. Z powyższego wynika,że wbrew twierdzeniom Odwołującego
się, kontrola jakości usług a więc sposobu realizacji zamówienia nie stanowi naruszenia
powoływanych przepisów.
Z załącznika nr 1 ust. 1 pkt 1 ppkt j do Umowy wynika co prawda obowiązek
„wykonywania innych doraźnych zadańi poleceńzwiązanych z zapewnieniem
bezpieczeństwa, porządku i ochrony mienia, wydanych przez przełożonego pracowników
ochrony z ramienia Wykonawcy, kierownika jednostki organizacyjnej lub upoważnionego
przez niego pracownika Zamawiającego”, jednakże chodzi tu o wykonywanie doraźnych
zadańi poleceń, zatem nie stanowi organizowania i kierowania zespołami pracowników
ochrony fizycznej w rozumieniu art. 27 ust. 1 pkt 2 ustawy o ochronie.
W ocenie Krajowej Izby Odwoławczej nie potwierdził sięrównieżzarzut naruszenia § 5
pkt 2 Rozporządzenia. Zamawiający jest zobowiązany zapewnićochronęwartości
pieniężnych w sposób, który określa przedmiotowe Rozporządzenie. Skoro przedmiotem
zamówienia jest m.in. konwojowanie wartości pieniężnych to musi ono sięodbywaćzgodnie
z warunkami Rozporządzenia iświadczący usługęwykonawca zobowiązany jest to
zapewnić. Na czym polega ewentualny brak stworzenia organizacyjnych warunków do
realizacji powołanego przepisu Odwołujący sięnie wskazał, zatem zarzut nie zasługuje na
uwzględnienie.
Potwierdził sięzarzut naruszenia przez art. 36 ust. 5 ustawy Pzp. Zgodnie z tym
przepisem zamawiający może określićw SIWZ, która częśćzamówienia nie może być
powierzona podwykonawcom. Zamawiający w części XIV SIWZ określił dwa katalogi
czynności, z podziałem na te, które można powierzyćpodwykonawcom i te, których
podwykonawcom powierzyćnie można. Taki sposób określenia instytucji podwykonawstwa
nie sprzeciwia sięustawie Pzp. Jednakże w § 3 ust. 1 i 2 projektu umowy Zamawiający
warunkuje możliwośćpowierzenia realizacji części zamówienia podwykonawcom swoją
zgodą. Takie postanowienie wświetle powoływanego przepisu należy uznaćza
niedopuszczalne.
Zgonie z przepisem art. 180 ust. 7 ustawy Pzp Zamawiający odrzuca protest w przypadku
wystąpienia przesłanek wymienionych w tym przepisie. W badanym stanie faktycznym z
sytuacjątakąnie mamy do czynienia, gdyżZamawiający odrzucił jedynie częśćzarzutów a
nie protest. Zatem Zarzut naruszenia tego przepisu należy uznaćza chybiony.
Zdaniem
Krajowej
Izby
Odwoławczej
nie
wystąpiły
okoliczności
skutkujące
unieważnieniem postępowania z urzędu. Zamawiający nie uszczegółowił warunku
dotyczącego posiadania osób zdolnych do wykonania zamówienia a jedynie postawił
określone wymagania w zakresie realizacji przedmiotu umowy (§ 2 ust. 4 projektu umowy).
Wskazaćjednakże należy,że Zamawiający zobowiązany był w zaproszeniu do negocjacji
zawrzećopis warunków udziału w postępowaniu oraz opis sposobu dokonywania oceny
spełniania tych warunków, zgodnie bowiem z przepisem art. 64 ust. 3 ustawy Pzp wraz z
zaproszeniem do składania ofert zamawiający przekazuje SIWZ, zaśprzepisu art. 36 ust. 1
pkt 5 nie stosuje się. Nieprawidłowe jest zatem odesłanie, w zaproszeniu do negocjacji, w
tym zakresie do SIWZ, jednakże nie jest to wada uniemożliwiające zawarcie ważnej umowy
w sprawie zamówienia publicznego.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 191 ust. 1 ustawy Pzp.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy na podstawie art. 191
ust. 6 i 7 ustawy Pzp.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy na podstawie art. 191
ust. 6 i 7 ustawy Pzp.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówieńpublicznych
(Dz. U. z 2006 r. Nr 164, poz. 1163, z późn. zm.) na niniejszy wyrok /postanowienie* -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Urzędu ZamówieńPublicznych do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
_________
*
niepotrzebne skreślić
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
