rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2019-07-16
rok: 2019
data dokumentu: 2019-07-16
rok: 2019
sygnatury akt.:
KIO 1212/19
KIO 1212/19
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2019 roku w Warszawie
odwołania
wniesioneg
o do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 28.06.2019 r. przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Konsorcjum:
Certyfikacja Infrastruktury Transportu Sp. z o. o., INFRACERT TSI Sp. z o.o., CERTA
Sp. z o. o. sp. k., Pl. Solny 16, 50-
062 Wrocław, w postępowaniu prowadzonym przez PKP
Polskie Linie Kolejowe S.A., ul. Targowa 74, 03-734 Warszawa.
odwołania
wniesioneg
o do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 28.06.2019 r. przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Konsorcjum:
Certyfikacja Infrastruktury Transportu Sp. z o. o., INFRACERT TSI Sp. z o.o., CERTA
Sp. z o. o. sp. k., Pl. Solny 16, 50-
062 Wrocław, w postępowaniu prowadzonym przez PKP
Polskie Linie Kolejowe S.A., ul. Targowa 74, 03-734 Warszawa.
orzeka
1.
Uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.,
ul. Targowa 74, 03-
734 Warszawa unieważnienia czynności unieważnienia
postępowania,
2.
Kosztami postępowania obciąża zamawiającego i zalicza w poczet kosztów
postępowania kwotę 15 000,00 (piętnaście tysięcy) złotych uiszczoną przez
odwołujące
Konsorcjum: Certyfikacja Infrastruktury Transportu Sp. z o. o.,
INFRACERT TSI Sp. z o.o., CERTA Sp. z o. o. sp. k., Pl. Solny 16, 50-
062 Wrocław.
3.
Zasądza od zamawiającego na rzecz odwołującego kwotę 18 600,00 (osiemnaście
tysięcy sześćset) złotych tytułem zwrotu kwoty wpisu i kosztu wynagrodzenia
pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych ( tj. Dz. U z 2019 poz.730) na niniejszy wyrok- w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie.
Przewodniczący…………………………..
Sygn. akt KIO 1212/19
UZASADNIENIE
PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., ul. Targowa 74, 03-734 Warszawa, zwane dalej
„Zamawiającym” prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego,
sektorowego, prowadzonego w trybie przetargu nieograniczonego pn.: „Przeprowadzenie
procedury służącej wykazaniu zgodności istniejącej linii kolejowej nr 9 (E65) z podstawowymi
parametrami przyjętymi w technicznych specyfikacjach interoperacyjności dla podsystemu
„Infrastruktura" oraz „Energia" w oparciu o Zalecenie Komisji z dnia 18 listopada 2014 r.
2014/881/UE (Dz. Urz. UE L 356/520)” (numer ref.: 6060/1LG 7/26231/07577/18/P oraz
lLG7g-231-
16/2018). Wszczęcie postępowania zostało ogłoszone w Dzienniku Urzędowym
Unii Europejskiej TED z dnia 26.12.2018 r., nr 2018/S 248-574787.
Z
amawiający w dniu 18.06.2019 r. poinformował wykonawcę Konsorcjum:
Certyfikacja Infrastruktury Transportu Sp. z o. o., INFRACERT TSI Sp. z o.o., CERTA Sp. z
o. o. sp. k., Pl. Solny 16, 50-
062 Wrocław, zwanego dalej „Odwołującym” o unieważnieniu
czynności wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej oraz o unieważnieniu
postępowania na podstawie art. 93. ust. 1 pkt 6 Pzp w zakresie zadań 1, 2, 3,4,5 i 6. W
uzasadnieniu Zamawiający wskazał, iż „wystąpiła istotna zmiana okoliczności powodująca,
że prowadzenie postępowania lub wykonanie zamówienia nie leży w interesie publicznym,
czego nie można było wcześniej przewidzieć".
Od takiej czynności Zamawiającego Odwołujący wniósł odwołanie do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej. We wniesionym odwołaniu zarzucił Zamawiającemu naruszenie:
1.
art. 7 ust. 1 Pzp, poprzez brak zachowania uczciwej konkurencji, polegający na
bezpodstawnym unieważnieniu czynności wyboru oferty Odwołującego, oraz unieważnieniu
postępowania na podstawie pozornych okoliczności;
2.
art. 91. us
t. 1 Pzp, poprzez unieważnienie czynności wyboru oferty Odwołującego
oraz brak dokonania jej wyboru, mimo, że jest to oferta najkorzystniejsza i nie podlega
odrzuceniu,
3.
art. 93. ust. 1 pkt 6 Pzp, poprzez bezpodstawne zastosowanie przepisu i
unieważnienie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, mimo, że nie wystąpiła
istotna zmiana okoliczności powodująca, że prowadzenie postępowania lub wykonanie
zamówienia nie leży w interesie publicznym, czego nie można było wcześniej przewidzieć;
Wobec powyższego Odwołujący wniósł o uwzględnienie niniejszego odwołania i
nakazanie Zamawiającemu:
1.
unieważnienia czynności polegającej na unieważnienia postępowania,
2.
wyboru oferty Odwołującego.
W uzasadnieniu podniesionych zarzutów podał, że Zamawiający prowadził
postępowanie, którego przedmiotem jest przeprowadzenie przez niezależnego
rzeczoznawcę procedury służącej wykazaniu zgodności istniejącej linii kolejowej nr 9 (E65) z
podstawowymi parametrami przyjętymi w technicznych specyfikacjach interoperacyjności dla
podsystemu „Infrastruktura" oraz „Energia" w oparciu o Zalecenie Komisji z dnia 18 listopada
2014 r. 2014/881/UE (Dz.
Urz. UE L 356/520) z przyjętymi w TSI dla prędkości 160 km/h.
Zamawiający przewidział możliwość przeprowadzenia oceny dla zwiększonej do 200 km/h
prędkości ruchu pociągów w związku z wykorzystaniem instytucji prawa opcji".
Wskazał iż Zamawiający w uzasadnieniu czynności unieważnienia postępowania
podał, że: „Zamawiający w zakresie Zadań 1, 2, 3, 4, 5 oraz 6 w dniu 08 maja 2019 r.
dokon
ał wyboru oferty najkorzystniejszej - tj. wyboru oferty wykonawcy konsorcjum firm:
Certyfikacja Infrastruktury Transportu Sp. z o.o., CERTA Sp. z o.o. sp. k., INFRACERTTSi
sp. z o.o. (Konsorcjum). Konsorcjum zaoferowało, w ramach kryterium oceny ofert „Termin
realizacji" wykonanie zamówienia w terminie 180 dni od dnia podpisania umowy. Niemniej
jednak pomimo dokonania wyboru oferty najkorzystniejszej. Zamawiający w związku z
pojawieniem się okoliczności, które nie były mu znane na etapie prowadzenia postępowania,
jest obowiązany unieważnić postępowanie na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 6 Pzp",
„Powyższa decyzja jest podyktowana faktem nałożenia przez Ministerstwo Infrastruktury
oraz Urząd Transportu Kolejowego na Zamawiającego obowiązku uzyskania zezwoleń na
d
opuszczenie podsystemów strukturalnych do eksploatacji, niezbędnych dla założenia
zwiększenia prędkości ruchu pociągów do 200 km/h. Powyższe zadanie Zamawiający
zobowiązany zrealizować już dla rozkładu jazdy 2019/2020 (pierwsza niedziela grudnia 2019
roku)",
„W przypadku zwiększenia prędkości do 200 km/h czas realizacji zamówienia wzrasta
zgodnie z OPZ, o kolejne 60 dni. Innymi słowy - czas wykonania zamówienia przy
założeniach przygotowanej przez Zamawiającego dokumentacji to 240 dni. Tym samym
realizacja
przedmiotowego zamówienia uniemożliwia wykonanie założeń Ministerstwa oraz
Urzędu Transportu Kolejowego",
„Podsumowując: czas podstawowego działania niezależnego rzeczoznawcy tj. 180 dni oraz
czas realizacji prawa opcji 60 dni + bliżej nieokreślony czas wykonania badań na koszt
Zamawiającego dla prędkości do 200 km/h znacząco wykracza po za termin, zgodnie z
którym prace mają zostać zrealizowane",
„W konsekwencji dla realizacji założeń Ministerstwa Infrastruktury oraz Urzędu
Transportu Kolejowego Zamawiaj
ący jest zobowiązany do zaangażowania jednostki
organizacyjnej, spełniającej kryteria określone w art. 22g ustawy o transporcie kolejowym
(prawo krajowe), która będzie zobowiązana do podjęcia czynności w zakresie badań i
ekspertyz identyfikujących możliwości podwyższenia prędkości na linii kolejowej nr 9 ode.
Warszawa Wschodnia - Gdynia Chylonia",
„Zadaniem tej jednostki organizacyjnej, w tym przypadku, jest przeprowadzenie badań i prób
umożliwiających ocenę geometrii linii kolejowej, geometrii sieci trakcyjnej oraz ocenę stanu
obiektów inżynieryjnych, a także weryfikację dokumentów dopuszczających poszczególne
budowle i urządzenia dla możliwości eksploatacji z prędkością do 200 km/h (uzyskanych
zgodnie z przepisami prawa krajowego)".
Podkreślił, że zamawiana usługa dotyczy przeprowadzenia przez uprawniony
niezależny podmiot sprawdzenia istniejącej linii kolejowej nr 9 (E65) [Warszawa Wschodnia -
Gdynia Chylonia] w zakresie jej interoperacyjności (zgodności) dla poruszania się na tej
trasie pociągów z prędkością 160 km/h oraz 200 km/h.
Podał, że z uwagi na wchodzenie ww. linii kolejowej w ciąg europejskiego korytarza
transportowego E-
65 (sieć TEN-T) Zamawiający jako zarządca sieci zobowiązany jest
potwierdzić spełnienie wymagań interoperacyjności. Obowiązek prawny w tym zakresie
wynika z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1315/2013 z dnia 11
grudnia 2013 r. w sprawie unijnych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci
transportowej i uchylające decyzję nr 661/2010/UE (Dz. Urz. UE L 348 z 20.12.2013 r., s.
348). Dla takich właśnie sytuacji zostało przyjęte unijne: Zalecenie Komisji 2014/881/UE z
dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie procedury służącej wykazaniu poziomu zgodności
istniejących linii kolejowych z podstawowymi parametrami przyjętymi w technicznych
specyfikacjach interoperacyjności {Dz. Urz. UE L 356 z 12.12.2014 r., s. 520). Jednym z
wariantów działania w takim przypadku jest zlecenie takiej oceny tzw. „Niezależnemu
Rzeczoznawcy", który oceniając wybrane parametry z TSI potwierdza tym samym
interoperacyjność istniejącej linii kolejowej.
Odnosząc się do samej czynności unieważnienia postępowania podał, że celem
postępowania o udzielenie zamówienia jest wybór oferty wykonawcy, z którym zostanie
zawarta umowa w sprawie zamówienia publicznego. Zniweczenie tego celu może nastąpić
wyłącznie w okolicznościach wskazanych w Pzp. Zatem Zamawiający po wszczęciu
postępowania o udzielenie zamówienia zobowiązany jest, zgodnie z zasadami wynikającymi
z Pzp, prowadzić postępowanie, którego finalnym efektem powinno być udzielenie
zamówienia wybranemu wykonawcy. Zakończenie postępowania, którego rozstrzygnięcie
nie jest możliwe w postaci wyboru najkorzystniejszej oferty, podlega unieważnieniu na
podstawie ustawowych przesłanek wskazanych w art. 93 ust. 1 Pzp, mających charakter
numerus clausus
(katalogu zamkniętego) i nie może podlegać wykładni rozszerzającej.
celem zweryfikowania, legalności czynności Zamawiającego polegającej na unieważnieniu
postępowania należy ustalić czy łącznie: 1.wystąpiła istotna zmiana okoliczności, 2.której nie
można było wcześniej przewidzieć, 3. powodująca, że prowadzenie postępowania lub
wykonanie zamówienia nie leży w interesie publicznym.
Wskazał, iż Zamawiający podał, że istotna zmiana okoliczności wystąpiła, bowiem
Ministerstwo Infrastruktury oraz Urząd Transportu Kolejowego nałożyły na Zamawiającego
obowiązek uzyskania dla rozkładu jazdy 2019/2020 (pierwsza niedziela grudnia 2019 roku)
zezwoleń na dopuszczenie podsystemów strukturalnych do eksploatacji, niezbędnych dla
założenia zwiększenia prędkości ruchu pociągów do 200 km/h. Zamawiający podnosił przy
tym, iż nie mógł wcześniej przewidzieć, iż zamówienie musi zostać zrealizowane szybciej,
niż wcześniej zakładał.
W tej materii Odwołujący zauważył, że argumentacja przedstawiona przez Zamawiającego
dla potwierdzenia wystąpienia warunku zawartego w punkcie 1) i 2) powyżej, jest pozorna.
Zamawiający nie wyjaśnił, co się zmieniło i dlaczego realizacja zamówienia musi nastąpić do
końca tego roku. Nałożenie rzekomych nowych obowiązków, o których mowa w piśmie
Zamawiającego nie zostało udowodnione, nadto żaden z przepisów nie stanowi o legitymacji
ustawowej ww. podmiotów do wydawania Zamawiającemu poleceń w zakresie objętym
zamówieniem. Nadto należy uznać na podstawie argumentacji przedstawionej przez
Zamawiającego nałożenie obowiązku przez Ministerstwo Infrastruktury oraz Urząd
Transportu Kolejowego można oceniać wyłącznie w kategorii „pilności", ale nie „istotności".
Niezrozumiała jest przy tym argumentacja Zamawiającego w zakresie „bliżej nieokreślonego
czasu wykonania badań". Odwołujący uważa, że skoro realizacja zamówienia wymaga
współdziała ze strony Zamawiającego w zakresie wykonania niezbędnych badań, a
Zamawiający nie wie ile czasu potrzebuje na ich wykonanie, to okoliczność ta nie zmieni się
nawet w przypadku wszczęcia nowego postępowania i wyboru nowego wykonawcy.
W uzasadnieniu pkt 3 ww. wymagań dla możliwości unieważnienia postępowania z
przywołanej podstawy prawnej podniósł, że pojęcie interesu publicznego nie zostało
zdefiniowane ani w Pzp, ani w żadnym innym akcie prawa. Wobec braku zdefiniowania
pojęcia interesu publicznego w orzecznictwie przyjmuje się powszechnie rozumienie tego
pojęcia wynikające z uchwały Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 marca 1997 r. (W 8/96),
w której uznano, że za interes publiczny należy uznawać korzyści uzyskiwane w wyniku
realizacji przedsięwzięć służących ogółowi w zakresie zadań ciążących na administracji
rządowej oraz samorządowej, realizowanych w drodze świadczenia usług powszechnie
dostępnych, związanych np. z ochroną zdrowia, oświaty, kultury, porządku publicznego".
Wskazał także na wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 8 kwietnia 2008 r., sygn.:
KIO/UZP 262/08, gdzie Izba orzekła, iż „Interes publiczny jest to potrzeba ogółu, określonej
społeczności czy grupy mieszkańców charakteryzującej się jakąś wspólną cechą np.:
koniecznością dojazdu do miejsca pracy. Czyli interes publiczny to nie potrzeba jednostki czy
mniejszości w jakiejś zorganizowanej grupie osób, tylko potrzeba ogółu".
Podał, iż Zamawiający planuje zatem ogłosić nowy przetarg, na nowych zasadach tj. z
krótszym terminem realizacji i przy zastosowaniu procedury weryfikacyjnej przeprowadzonej
przez jednostkę o której mowa w art. 22g ustawy o transporcie kolejowym, a nie norm
europejskich.
Cel zamówienia ma być zatem taki sam, ale sposób realizacji tego celu ma być
inny.
Powyższe stwierdzenia zdaniem Odwołującego potwierdza, iż Zamawiający uznaje
wykonanie zamówienia za celowe i w interesie publicznym, zatem okoliczność podniesiona
w piśmie o unieważnieniu postępowania jest całkowicie pozorna. Natomiast wada
powodująca unieważnienie postępowania powinna mieć charakter obiektywny i
nieprzewidywalny.
Nie może być zatem uznana za okoliczność nieprzewidywalną taka
zmi
ana sytuacji, która została wywołana przez jedną ze stron.
Podkreślił, iż Zamawiający wszczął postępowanie publikując ogłoszenie o zamówieniu w
dniu 27.12.2018 r. Wszczęcie postępowania poprzedzone było procedurą dialogu
technicznego, prowadzoną od 31 sierpnia 2018 r. do 21 grudnia 2018 r. (numer dialogu
technicznego ogłoszonego na https://zamowieniaz.plk- sa.pl: 6060/IL6 9/000002/18/D).
Zakładać zatem należy, że przeprowadzony przed ogłoszeniem zamówienia dialog
techniczny prowadzony był zasadniczo w celu, który miał umożliwić po stronie
Zamawiającego zidentyfikowanie wszystkich istotnych przesłanek niezbędnych do
właściwego przeprowadzenia postępowania przetargowego. Niezrozumiałe jest zatem
dlaczego Zamawiający po przeprowadzeniu pełnego postępowania (które trwało 6 miesięcy)
i wyborze wykonawcy, postanawia je unieważnić i przeprowadzić nowe - mimo, że przecież
przygotowania postępowania rozpoczęły się już 31 sierpnia 2018 r. Zakończenie z sukcesem
postępowania przetargowego zależne jest od wielu czynników, jednakże to Zamawiający
jako gospodarz postępowania ma największy wpływ na dynamikę jego przeprowadzenia.
Odwołujący zauważył, iż skoro Zamawiający potrzebował pół roku na
przeprowadzenie postępowania to zupełnie nielogiczna jest argumentacja o konieczności
wszczęcia nowego postępowania celem wykonania zamówienia do końca tego roku. Nie
sposób nie zauważyć, iż uzasadnienie zawarte w piśmie o unieważnieniu postępowania to
szereg ewentualności, bowiem Zamawiający nie może mieć pewności ile czasu będzie
trw
ało nowe postępowanie, czy zostanie wyłoniony wykonawca, a jeśli tak to, czy realizacja
zamówienia nastąpi w terminie tj. do końca tego roku. Podsumowując, pewność osiągnięcia
celów Zamawiającego - przy przeprowadzeniu nowej procedury - jest obarczona dużo
większym poziomem ryzyk, niż sytuacja w której nie tak dawno znajdował się Zamawiający
tj. miał wybranego wykonawcę, który był gotów podpisać umowę oraz rozpocząć realizację
zamówienia.
Odnosząc się do stanowiska Zamawiającego o potrzebie wszczęcia nowego
postepowania,
iż zakładane przez Zamawiającego zlecenie badań jednostce, o której mowa
w art. 22g ustawy o transporcie kolejowym będzie nieuprawnione w zakresie
przedmiotowym. Wyjaśnić należy w tym miejscu różnicę pomiędzy poszczególnymi
jednostkami:
a)
Je
dnostka notyfikowana (która zgodnie z zaleceniem 2014/881 pełnić może również
objętą zakresem przedmiotowego Zamówienia funkcję „niezależnego rzeczoznawcy"),
dokonuje oceny zgodności inwestycji podlegającej modernizacji/odnowieniu na zgodność z
TSI (Techni
cznymi Specyfikacjami Interoperacyjności) na tzw. poziomie podsystemu - czyli w
odniesieniu do całości inwestycji. W przypadku działania jako „niezależny rzeczoznawca",
działanie jest analogiczne, z tym zastrzeżeniem, że dotyczy tylko wybranych parametrów z
TSI i dotyczy istniejącej linii kolejowej. Jednak również w tym przypadku ocena dokonywana
jest na tzw. poziomie podsystemu, zatem dotyczy całego zakres inwestycji/linii kolejowej. Co
szczególnie istotne, jednostka notyfikowana sprawdza wymagania TSI (działa zatem, co do
zasady, głównie na poziomie przepisów europejskich).
b)
Jednostka, o której mowa w art. 22g ustawy o transporcie kolejowym prowadzi
natomiast ocenę w odniesieniu do konkretnej budowli czy urządzenia kolejowego (np.
rozjazdów, sygnalizatora kolejowego, urządzenia systemu sygnalizacji przejazdowej). W
praktyce jeżeli dany producent danego rozjazdu, czy sygnalizatora kolejowego chce
wprowadzić na rynek nowy typ (nowe rozwiązanie techniczne), zgłasza się do jednostki, o
której mowa w art. 22g o ocenę takiego rozwiązania. Jednostka, o której mowa w art. 22g nie
ma jednak żadnych uprawnień do dokonywania oceny całości inwestycji (czyli działania na
tzw. poziomie podsystemu). Jednostka, o której mowa w art. 22g bada konkretne
(pojedyncze) typy budowl
i urządzeń z punktu widzenia krajowych wymagań technicznych.
Jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 22g ustawy o transporcie kolejowym,
działając w ww. trybie nie ma kompetencji do dokonywania jakiejkolwiek oceny na poziomie
podsystemu (całej inwestycji), bo może prowadzić badania techniczne tylko na potrzeby
konkretnego (pojedynczego) typu budowli czy urządzenia (jak np. rozjazd kolejowy, czy
sy
gnalizator kolejowy). Podkreślił, że ocena samych urządzeń i budowli w żadnym
przypadku nie może zastępować oceny parametrów podstawowych podsystemu przez
jednostkę notyfikowaną, ponieważ ocena budowli i urządzeń na danej linii to nie ocena
podsystemu na danej linii (charakterystyki podsystemu biorą pod uwagę powiązania i
zależności nie tylko pomiędzy samymi wyrobami, ale też inne właściwości, jak np.
przywołana geometria linii kolejowej).
Zwrócił uwagę na treść stanowiska Zamawiającego, gdzie Zamawiający wskazuje, iż
Zwiększenie prędkości ruchu pociągów do 200 km/h wiąże się z przejściem z wymagań dla
systemu
kolei konwencjonalnej do wymagań dla systemu kolei dużych prędkości, co
uwarunkowane jest koniecznością wykonania dodatkowych prac, w tym o charakterze
modernizacyjnym oraz badań i sprawdzeń, w celu wykazania zgodności parametrów linii
kolejowej z wymagani
ami określonymi w Technicznych Wymaganiach Interoperacyjności
(TSI).
W tym kontekście informacja w zakresie chęci zaangażowania jednostki
organizacyjnej, o
której mowa w art. 22g ustawy stoi w zupełnej sprzeczności z
deklarowanymi założeniami Zamawiającego, z uwagi na fakt, iż do oceny TSI (wymagań
europejskich) dedykowana jest jednostka notyfikowana (działająca również jako „niezależny
rzeczoznawca"). Jednostka, o której mowa w art. 22g ustawy o transporcie kolejowym
oceniać może tylko konkretne (pojedyncze) typy budowli i urządzeń i tylko na poziomie
krajowych wymagań technicznych.
Deklarowana przez Zamawiającego konieczność zaangażowania jednostki, o której mowa w
art. 22g jest również zupełnie nieuzasadniona w kontekście celu, który jest deklarowanym
prz
ez Zamawiającego domniemanym powodem unieważnienia czynności wyboru oferty
najkorzystniejszej (tj. uzyskanie zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji dla 200 km/h
do pierwszej niedzieli grudnia 2019 r.). Postępowanie o uzyskanie zezwolenia na
dopuszczenie do eksploatacji dla podsystemu strukturalnego (czyli w praktyce zakresu danej
inwestycji kolejowej) uregulowane zostało w art. 25e ustawy o transporcie kolejowym.
Możliwe są w tym zakresie dwa tryby:
1. Tzw. tryb europejski (standardowy) - art. 25e ust. 3 ustawy o transporcie kolejowym, w
którym ocena inwestycji na zgodność z TSI dokonywana jest przez zaangażowaną przez
wykonawcę inwestycji lub zarządcą infrastruktury (Zamawiającego) jednostkę notyfikowaną,
2.
Tzw. tryb krajowy - art. 25e ust. 3a ustawy
o transporcie kolejowym, w którym nie ma
konieczności zaangażowania jednostki notyfikowanej i zakres wymaganych załączników do
składanego do Prezesa UTK wniosku o zezwolenie, został ograniczony. Co. jednak
szczególnie istotne również w tym „uproszczonym" trybie konieczne jest wykazanie przez
wnioskodawcę przesłanki, o której mowa w art. 25e ust. la pkt 1, tj. że podsystem (czyli
inwestycja objęta wnioskiem o zezwolenie) jest zbudowana i zainstalowana w taki sposób,
że spełnia zasadnicze wymagania dotyczące interoperacyjności systemu kolei oraz jest
zapewniona jego zgodność z istniejącym systemem kolei, w skład którego wchodzi.
Biorąc pod uwagę, że Zamawiający nie zakładał zaangażowania jednostki notyfikowanej {s.
2 3 Informacji z 18 czerwca 2019 r.), procedu
rą umożliwiającą spełnienie wskazanej wyżej
przesłanki w ramach tzw. trybu krajowego miało być przeprowadzenie przez Niezależnego
Rzeczoznawcę oceny inwestycji z punktu widzenia znajdujących zastosowania zasadniczych
wymagań interoperacyjności (co było uzasadnionym prawnie przedmiotem postępowania
przetargowego prowadzonego przez Zamawiającego). Natomiast w przypadku podniesienia
prędkości eksploatacyjnej na linii do 200 km/h ewidentnie zachodzi przesłanka wystąpienia
tzw. „modernizacji"-którą ustawa o transporcie kolejowym definiuje jako: większe prace
modyfikacyjne wykonywane w podsystemie lub w jego części, poprawiające całkowite osiągi
podsystemu (art. 4 pkt 43 ustawy o transporcie kolejowym). W przypadku modernizacji, w
standardowym trybie proceduralnym
powinno zostać najpierw przeprowadzone przed
Prezesem UTK (na wniosek Zamawiającego) postępowanie w trybie art. 25k ust. 2 i ust. 4
(ustawowy czas postępowania administracyjnego - 4 miesiące od złożenia wniosku). W
przypadku wydania w tym postępowaniu decyzji określającej obowiązek uzyskania
zezwolenia (co biorąc pod uwagę praktykę administracyjną Prezesa UTK, byłoby wysoce
prawdopodobne), powinna zostać następnie zlecona przez Zamawiającego i
przeprowadzona przez Jednostkę Notyfikowaną weryfikacja WE, czyli ocena na zgodność z
TSI. Weryfikacja WE przeprowadzona przez Jednostkę Notyfikowaną dotyczyłaby w tym
zakresie zakresu modernizacji (tj. prac związanych z planowanym podniesieniem prędkości
od 160 km/h do 200 km/h). Dopiero po zakończeniu oceny przez Jednostkę Notyfikowaną
(standardowo trwa ona przynajmniej kilka miesięcy), mógłby zostać złożony wniosek o
wydanie zezwolenia dla tego zakresu prac (tj. podniesienia prędkości od 160 km/h do 200
km/h na linii kolejowej nr 9). Postępowania o wydanie zezwolenia przed Prezesem UTK trwa
również przynajmniej kilka miesięcy. Zatem w ocenie Odwołującego - niezależnie od
przyjętej procedury - uzyskanie prze Zamawiającego zezwolenia na dopuszczenie do
eksploatacji dla zakresu prędkości od 160 km/h do 200 km/h do 1 grudnia 2019 r. jest mało
prawdopodobne.
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania jako
niezasadnego. Dodał, że podtrzymuje stanowisko, że z uwagi na okoliczności opisane w
decyzji o unieważnieniu postępowania, ziściły się przesłanki, o których mowa w art. 93 ust. 1
pkt 6 Pzp.
Zamawiający wskazał, że zarzut rzekomego pozornego działania Zamawiającego
stanowi subiektywną ocenę Odwołującego. Odwołujący poza przedstawieniem argumentacji
własnej, w tym dokonania autorskiej interpretacji przepisów utk., nie przedstawił żadnych
dowodów lub nie powołuje się na konkretne okoliczności, które mogłyby potwierdzać
wywodzone przez niego stwierdzenia. To na Odwołującym ciąży, zgodnie z art. 6 kodeksu
cywilnego, obowiązek udowodnienia zasadności stawianych w odwołaniu zarzutów.
Odnosząc się do pkt II uzasadnienia odwołania dotyczącego przedmiotu zamówienia
Zamawiający podał, że przedmiotem zamówienia jest wykonanie usługi polegającej na
przeprowadzeniu przez Wykonawcę, czynności polegających na ocenie, czy linia kolejowa nr
9 [E65) Warszawa Wschodnia -
Gdynia Chylonia, spełnia zasadnicze wymagania dotyczące
interoperacyjności kolei poprzez wykazanie zgodności jej parametrów z określonymi w TSI
dla prędkości 160 km/h. w opcji. miejscowo, do 200 km/h.
P
rzedmiotowe zadania określone w przedmiocie zamówienia miały charakter pilotażowy i
nigdy wcześniej nie były realizowane przez Zamawiającego, jako narodowego zarządcę
infrastruktury kolejowej. Z uwagi na publikację Zalecenia Komisji z dnia 18 listopada 2014 r.
2014/881/UE (Dz. Urz. UE L 356/520, PKP Polskie Linie Kolejowe S.Ą, już w 2017 r.
rozpoczęła prace przygotowawcze mające na celu wdrożenie możliwości oceny istniejącej
infrastruktury kolejowej zgodnie z ww. przepisem, jako pierwszy odcinek przeznaczony do
oceny, wykazania zgodności z podstawowymi parametrami przyjętymi w technicznych
specyfikacjach interoperacyjności dla podsystemu „infrastruktura" oraz „Energia"
zakwalifikowano istniejącą linię kolejową nr 9 (E65). Założono; że prędkość na wybranych
o
dcinkach tej linii może wynosić powyżej 160 km/h (pkt. 5 zał. nr 1 do SIWZ).
Odnosząc się do kolejnego pkt uzasadnienia odwołania dotyczącego kwestii, czy w
przedmiotowym stanie faktycznym
nastąpiła zmiany okoliczności, której nie było wcześniej
przewidzi
eć wskazał, że według Zamawiającego Odwołujący konsekwentnie formułuje tezę,
że czynności Zamawiającego mają charakter, pozorny, jednocześnie nie precyzując jaka
rzekomo jest. rzeczywista, faktyczną intencja Zamawiającego. Odnośnie braku
„udowodnienia” nałożenia na Zamawiającego nowych obowiązków wskazał, że art. 92 Pzp
nie nakłada na Zamawiającego obowiązku przedstawienia w uzasadnieniu unieważnienia
postępowania dowodów, ale wskazania okoliczności faktycznych i prawnych
uzasadniających podstawy podjętej decyzji. Odwołujący nie określił zarzutu względem
samego brzmienia ww. uzasadnienia i tym samym argumentacja w tym zakresie winna
zatem zostać uznana za bezpodstawną.
Zamawiający podkreślił, że wszczął przedmiotowe postępowanie (w dobrej wierze) z
zamiarem wyłonienia wykonawcy, z którym zostałaby podpisana umowa w sprawie
zamówienia publicznego, Jak zauważył sam Odwołujący Zamawiający przeprowadzi! w tym
celu m.in. dialog techniczny na potrzeby pozyskania z rynku informacji na temat
technicznych kwestii wykonania zamówienia, jak również oceny możliwości podmiotów
działających na rynku dla realizacji inwestycji. Zamawiający - co potwierdza należytą
staranność w przygotowaniu dokumentacji przetargowej - przewidział w umowie warianty
wykonania zamówienia, w tym również możliwość podniesienia prędkości ruchu pociągów do
200 km/h, o czym mowa powyżej.
Ponadto, w dokumentacji wzięto również pod uwagę konieczność uzupełnienia posiadanej
dokumentacji i dokumentów, w tym świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu
zabudowanych na tej linii kolejowej budowli i urządzeń. Znalazło to odzwierciedlenie w pkt 5
zał. nr 1 do SIWZ, gdzie ustalono, że Wykonawca jest zobowiązany realizować przedmiot
zamówienia w ścisłej współpracy z wykonawcami innych zamówień realizowanych p rzez
Zamawiającego i innymi podmiotami na linii będącej przedmiotem niniejszego Zamówienia,
Zasady współpracy z wykonawcami innych zamówień rozstrzyga Zamawiający a
Wyko
nawca ma prawo zwrócić się do Zamawiającego o wiążące pisemne instrukcje w tym
zakresie, przy czym zwłoka Zamawiającego wydłuża termin realizacji zamówienia o czas
potrzebny na odpowiedź.
Podał, że Zamawiający - z uwagi na bezprecedensowy charakter zamówienia -
zarówno w toku przygotowania postępowania, jak i w trakcie jego trwania, prowadził
rozmowy i konsultacje z Ministerstwem Infrastruktury oraz Urzędem Transportu Kolejowego,
gdzie ww. organy nie wskazywały wytycznych co do czasu wykonania zamówienia. Zatem,
Zamawiający przyjął, że wiążące są terminy wskazane w ww. Zaleceniach.
Niemniej jednak w dniu 7 maja 2019 r. odbyło się spotkanie z Ministerstwem Infrastruktury,
podczas którego Zamawiający otrzymał polecenie realizacji zamówienia do końca 2019 r.
P
owyższe, jak wynika z otrzymanych od Ministerstwa informacji, podyktowane faktem
zrewidowania założeń planu wykonania poszczególnych inwestycji kolejowych, Ww.
okoliczność nie była wcześniej znana Zamawiającemu.
Zamawiający jest związany działaniami Ministerstwa Infrastruktury, co wynika wprost z
ustawy z dnia 8 września 2000 r, o komercjalizacji i restrukturyzacji przedsiębiorstwa
państwowego "Polskie Koleje Państwowe" czy też ustawy z dnia 16 grudnia 2Q05 r. o
finansowaniu infrastruktury transportu lądowego (Dz. U. z dnia 30 grudnia 2005 r.). W świetle
powyższego ww. polecenie jest wiążące dla Zamawiającego.
Zatem, zmiana koncepcji wykonania zamówienia przez Ministerstwo winna być poczytana
jako istotna zmiana okoliczności, a Zamawiający nie miał możliwości przewidzenia jej
wystąpienia.
Odnosząc się do argumentacji Odwołującego podanego w uzasadnieniu odwołania,
iż Zamawiający nie wie ile czasu potrzebuje na ich wykonanie i Okoliczność ta nie zmieni się
nawet w przypadku wszczęcia nowego postępowania i wyboru nowego wykonawcy,
Zamawiający pragnie wskazać, że po zrewidowaniu aktualnych potrzeb Zamawiającego oraz
oczekiwań ww. organów na potrzeby nowego postępowania wprowadzi mechanizmy
umożliwiające skrócenie czasu wykonania badań (np. poprzez określenie sztywnych
terminów wykonania poszczególnych prac dostosowanych do wymogów Ministerstwa).
Zgodnie z wytycznymi Ministerstwa Infrastruktury (w zakresie konieczności umożliwienia
ruchu z prędkością do 200 km/li do końca 2019 roku, z uwagi na krótki termin przewidziany
na realizację zadania), a przede wszystkim wytyczne Urzędu Transportu Kolejowego
(wskazujące na konieczność uzyskania zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji
podsystemów strukturalnych) bezzasadna stała się ocena zgodności przedmiotowej linii
kole
jowej z podstawowymi parametrami przyjętymi w technicznych specyfikacjach
interoperacyjności. Ponadto, procedura uzyskania ww. zezwoleń odbędzie się w trybie art.
25e ust 3a ustawy o transporcie kolejowym, czyli w tzw. trybie krajowym, gdzie zezwolenie
wyd
awane jest na podstawie świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu dla
poszczególnych urządzeń i budowli przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego.
Stwierdził, że z uwagi na fakt, że wzór umowy dla niniejszego postępowania nie
przewiduje możliwości wyłączenia z przedmiotu zamówienia ww. zakresu prac, jak również
zmiany terminu wykonania poszczególnych etapów, nie jest możliwym konwalidowanie
zaistniałych okoliczności poprzez podpisanie aneksu do umowy z Odwołującym, jedyna
możliwością wywiązania się z założeń Ministerstwa jest zatem udzielenie nowego
zamówienia, które będzie uwzględniać wytyczne Ministerstwa.
Odnosząc się do zaistnienia przesłanki interesu publicznego jako podstawy
unieważnienia postępowania podał, że Zamawiający analizując przesłankę interesu
publicznego w dalszej realizacji inwestycji miał przede wszystkim na względzie wyroki sądów
powszechnych oraz Krajowej Izby Odwoławczej wydanych w analogicznych stanach
faktycznych w których był stroną postępowania odwoławczego!). Izba uznała, że dalsze
procedowanie postępowania o udzielenie zamówienia (finansowanego ze środków
publicznych), które finalnie nie przyczyni się do polepszenia jakości infrastruktury kolejowej
(gdyż już wcześniej zostanie wykonane w ramach innej umowy) oraz które będzie prowadzić
do podwójnego zakupu tego samego zakresu zamówienia nie leży w interesie publicznym.
Interes publiczny w tym zakresie winien być rozumiany jako brak konieczności
podwójnego wydatkowania środków związanych z udzieleniem przedmiotowego zamówienia
(którego realizacja jest zbędna w świetle ww. założeń). Środki przeznaczone na
sfinansowanie przedmiotowego zamówienia (środki z budżetu Państwa) mogą zostać
wykorzystane na potrzeby innych inwestycji związanych z poprawą jakości infrastruktury
kolejowej w
Polsce. Podkreślił, że brak unieważnienia postępowania przetargowego na
realizację usługi stanowiłby pozyskanie, dokumentów, w bliżej nieokreślonym czasie, na
podstawie których w dalszej konsekwencji, zgodnie z wytycznymi Prezesa Urzędu
Transportu Kolejow
ego, a także zapisami ustawy o transporcie kolejowym niemożliwe byłoby
uzyskanie zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji podsystemów strukturalnych. Tym
samym
niemożliwe stałoby się dotrzymanie terminu podniesienia prędkości, Wskazanego
przez Ministerst
wo Infrastruktury, na grudzień 2019 r. w celu zapewnienia komfortu jazdy
podróżnych a także zwiększenia przepustowości na linii kolejowej nr 9.
Wskazał także na kilka orzeczeń KIO i Sądu Okręgowego, które zdaniem
Zamawiającego uzasadniają podjętą przez niego czynność o unieważnieniu postępowania.
Odnosząc się do wątpliwości Odwołującego co do możliwości przygotowania i
przeprowadzenia nowego postępowania tak, aby uzyskać stosowne dokumenty niezbędne
do wprowadzenia od m-
ca grudnia 2019roku możliwości poruszania się pociągów na trasie
Warszawa
– Trójmiasto z prędkością do 200 km/h podał, że zgodnie z treścią oferty
przetargowej, Zamawiający zobowiązany byt do przekazania niezależnemu rzeczoznawcy
kompletu dokumentów wskazanych w p. 2.2.3 Zaleceń Komisji 2G14/881/UB. Konieczne jest
także dołączenie dokumentów potwierdzających dopuszczenie do eksploatacji
poszczególnych urządzeń i budowli zainstalowanych na linii kolejowej nr 9. Na ich podstawie
Wykonawca zobowiązany jest potwierdzić spełnienie zasadniczych wymagań dotyczących
interoperacyjności kolei.
Podniesienie prędkości do 200 km/h wymaga przeprowadzenia szeregu prac na linii
kolejowej nr 9, np. podbicia toru. Konieczne jest także, zgodnie z informacją przedstawioną
powyżej, uzyskanie świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu dla poszczególnych
urządzeń i budowli dla prędkości 200 km/h. Wszystkie przeprowadzone zabiegi wymagają
wykonania odpowiednich badań przez jednostkę do tego uprawnionej, zgodnie z trybem art.
22g ustawy o transporcie kolejowym. Na pods
tawie uzyskanych, w ramach ww. czynności,
dokumentów, zostaną złożone do Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego wnioski, zgodnie
z art. 25e, ust. 3a, o wydanie zezwoleń dla podsystemu strukturalnego Energia oraz
Infrastruktura. Produktem zamówienia, którego tyczy się przedmiotowe odwołanie są,
zgodnie z Zaleceniami Komisji 2014/881./UE, świadectwa wykazania zgodności istniejącej
infrastruktury z podstawowymi parametrami określonymi we właściwej TS1. Dokumenty te
nie mogą stanowić podstawy, zgodnie z art. 25e, ust. 3 w powiązaniu z art. 25e, ust 2 ustawy
o transporcie kolejowym, ubiegania się o zezwolenie na dopuszczenie podsystemów
strukturalnych do eksploatacji. Wobec powyższego bezzasadna jest realizacja zadania,
którego efekty (dokumenty przygotowane przez wyłonionego Wykonawcę) nie będą
potrzebne. Reasumując podkreślił, że wydatkowanie funduszy publicznych na realizację
zadania, którego produkty nie będą potrzebne, tzn. nie będą wykorzystane do uzyskania
narzuconego celu, jest niezgodne z przepisami prawa.
Wskazany do osiągnięcia cel tj., możliwość prowadzenia (od rozkładu 2019/2020) ruchu na
linii kolejowej nr 9 z prędkością do 200 km/h jest- wbrew twierdzeniom Odwołującego -
możliwy do osiągnięcia. Od połowy maja trwają prace realizowane przez Spółki zależne od
PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Przeprowadzono analizę posiadanej dokumentacji i
określono konieczne do przeprowadzenia próby i testy, a także wyspecyfikowano konieczne
do weryfikacji świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu budowli i urządzeń
prz
eznaczonych do prowadzenia ruchu. Wszystkie te zadania, zgodnie założeniami, mają
zakończyć się w październiku 2019 roku.
Krajowa Izba Odwoławcza rozpoznając złożone odwołanie na rozprawie i
uwzględniając dokumentację z niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego oraz stanowiska stron postępowania, zaprezentowane na piśmie i do
protokołu rozprawy ustaliła, co następuje.
Odwołanie, biorąc pod uwagę treść podniesionych zarzutów okazało się zasadne.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek
ustawowych skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy
Pzp. Izba uznała, że Odwołujący wnosząc odwołanie wykazał spełnienie przesłanek
interesu,
o których mowa w art. 179 ust.1 Pzp,.
Niewątpliwie stwierdzić należy, że podstawową kwestią do oceny Izby jest spór
pomiędzy stronami skupiający się na kwestii, czy w stanie faktycznym sprawy zaistniały po
stronie Zamawiającego przesłanki, umożliwiające unieważnienie postępowania w oparciu o
przepis art. 93 ust.1 pkt 6 Pzp tj. że wystąpiły przesłanki do unieważnienia postępowania z
tego powodu, iż 1) wystąpiła istotna zmiana okoliczności, powodująca, że 2) prowadzenie
postępowania lub wykonanie zamówienia nie leży w interesie publicznym, 3) czego nie
można było wcześniej przewidzieć.
Przed merytoryczną oceną zasadności czynności Zamawiającego o unieważnieniu
postępowania wskazać należy, że Zamawiający może unieważnić postępowanie w sprawie
zamówienia publicznego tylko w przypadkach przewidzianych w ustawie Pzp. Zamknięty
katalog nie daje możliwości unieważniania postępowania na podstawie subiektywnej oceny
Zamawiającego. Katalog przesłanek z art. 93 ustawy – Prawo zamówień publicznych jest
zamknięty i nie może być traktowany rozszerzająco, co oznacza, że z żadnej innej przyczyny
lub bez podania przyczyn zamawiający nie może unieważnić postępowania (wyrok SO w
Warszawie z dnia 30 sierpnia 2010 r. sygn. IV Ca 831/10). Nie ulega wątpliwości, iż do
dokonania czynności z art. 93 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp konieczne jest wykazanie zaistnienia
wszystkich wymienionych w tym przepisie przesłanek.
Obowiązująca na gruncie prawa zamówień publicznych zasada celowości
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, nakazuje zamawiającemu zakończyć
postępowanie poprzez dokonanie wyboru oferty najkorzystniejszej i zawarcie pisemnej
umowy w sprawie zamówienia. Tylko w wyjątkowych wypadkach, ściśle określonych w art.
93 ustawy
– Prawo zamówień publicznych, zamawiający ma możliwość unieważnienia
postępowania. Regulacja ustawowa zawarta w art. 93 Pzp pełni wobec tego funkcję
gwarancyjną dla ochrony rynku zamówień, zmierzając do zapewnienia braku uznaniowości w
działaniu zamawiającego w odniesieniu do instytucji unieważnienia postępowania.
Ogłoszenie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego jest porównywane w
orzecznictwie KIO jak i sądów ze złożeniem przyrzeczenia publicznego, o którym mowa w
art. 919 § 1 kc – ze wskazaniem, że przyrzeczenia tego należy dotrzymać.
Równocześnie wskazać należy, że unieważnienie postępowania, czyli rezygnacja z
przygotowywanego zamówienia publicznego, nie jest przywilejem, lecz także obowiązkiem
zamawiającego, powstającym w okolicznościach ściśle określonych przez ustawę - Prawo
zamówień publicznych. Tym samym jeśli w postępowaniu ziszczą się przesłanki
uzasadniające unieważnienie postępowania, to Zamawiający winien to bezwzględnie i
bezzwłocznie uczynić. Podkreślenia wymaga, że zamawiający wszczyna i prowadzi
postępowanie w pewnych znanych mu w danym momencie uwarunkowaniach i z założoną
koncepcją realizacji zadań. Zdarzenia, które powodują zmianę sposobu lub zakresu
wykonywanych zdań mogą stanowić o wystąpieniu istotnej zmiany okoliczności powodującej,
że prowadzenie postępowania nie leży w interesie publicznym, czego nie można było
wcześniej przewidzieć.
Wskazując na istotne okoliczności stanu faktycznego sprawy podkreślić należy, że w
przedmiotowej sprawie podstawę do unieważnienia postępowania Zamawiający wywodzi z
ustaleń dokonanych w trakcie spotkania w Ministerstwie Infrastruktury w dniu 7 maja 2019
roku, z którego to spotkania została sporządzona notatka służbowa. Odnosząc się do treści
przedmiotowej notatki będącej de facto podstawą do unieważnienia postępowania wskazać
należy, że dokument ten nie został sporządzony w sposób jednoznacznie potwierdzający
podjęte w trakcie narady ustalenia. Przykładowo nie zawiera daty jego sporządzenia, nie
zawiera żadnego potwierdzenia (dowodu), że uczestniczyły w nim wskazane osoby, a
przede wszystkim, po pierwsze, nie zawiera jakiejkolwiek a
dnotacji nakazującej
Zamawiającemu realizację ustaleń które z tej notatki wywodzi Zamawiający, a po drugie, nie
zawiera jakiejkolwiek decyzji co do dalszego toku prowadzonego już w tej dacie
przedmiotowego postępowania. Dokument w postaci notatki służbowej dotyczący spotkania
na szczeblu rządowym jest niewątpliwie specyficznym aktem administracyjnym, w którym
jednak, biorąc pod uwagę zawartą tam treść nie był związany żaden nakaz określonego
zachowania się Zamawiającego wobec toczącego się przedmiotowego postępowania – brak
jakiejkolwiek wzmianki w tym zakresie.
Sam Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie
wskazał, że nastąpiła tylko zmiana koncepcji wykonania zamówienia przez Ministerstwo.
Osią sporu w sprawie pomiędzy stronami była przede wszystkim kwestia wykazania
zaistnienia/bądź nie, przesłanek z art. 93 ust.1 pkt 6 Pzp. Odnosząc się do pierwszej
przesłanki dotyczącej wystąpienia istotnej okoliczności w sprawie wskazać należy, że
Zamawiający wskazywał, iż powodem unieważnienia postępowania jest nałożony na
Zamawiającego obowiązek przeprowadzenia czynności remontowych oraz sporządzenia
dokumentacji tak, aby o grudniowego rozkładu jazdy 2019/2020 na linii 9 pociągi mogły
poruszać się z prędkością do 200 km/h. Natomiast Odwołujący podnosił, że zakres
przedmio
towego postępowania i tego, które zamierza ogłosić Zamawiający, jest praktycznie
taka sama, a różnica polega tylko na terminie realizacji zamówienia. W przedmiotowym
postepowaniu całość czynności wykonawcy wraz z prawem opcji nastąpiłaby do końca
marca 20
20 roku, a Zamawiający oczekuje, aby prace zostały ukończone do grudnia 2019
roku. Odwołujący nadto podnosił, iż wybrane konsorcjum jest w stanie takie zamówienie w
oczekiwanym przez Zamawiającego terminie wykonać, lecz dotychczas Zamawiający z
Odwołującym żadnych rozmów czy uzgodnień w tym zakresie nie podjął.
Wskazać należy także na stanowisko Zamawiającego, iż nie jest możliwa realizacja tego
zmienionego postępowania, które Zamawiający zamierza ogłosić, gdyż stoją temu na
przeszkodzie ustalone w projekc
ie umowy terminy realizacji poszczególnych faz, czy opcji
zamówienia.
Izba zauważa, że w przepisach Pzp jak również w projekcie umowy, brak jest zakazu, aby
wykonawca zrealizował zamówienie przed terminem, chyba, że dana usługa czy dostawa
winna być wykonana w konkretnie wskazanej dacie.
Izba wskazuje, że ustawa Pzp nie definiuje pojęcia istotnej zmiany okoliczności w
rozumieniu przepisów art. 93 ust. 1 pkt 6. W doktrynie wskazuje się, że dla zastosowania
powołanego przepisu należy stwierdzić po pierwsze, że zmiana faktycznie wystąpiła, a nie
powstała jedynie możliwość jej wystąpienia. Za wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa-
Praga w Warszawie (IV Ca 527/11) wskazać należy, że zmiana okoliczności, o której mowa
w przepisie art. 93 ust. 1 pkt 6 Pzp musi mieć charakter zewnętrzny względem
Zamawiającego, w tym znaczeniu, że jej zaistnienie jest niezależne od samego
Zamawiającego - zmiana taka może wynikać np. z aktu prawnego wiążącego
Zamawiającego i stanowiącego źródło prawa. Natomiast niewątpliwie dokument, na który
powołał się Zamawiający nie stanowi źródła prawa i nie ma charakteru zobowiązującego
Zamawiającego do odwołania przetargu. Nadto, zdaniem Izby treść notatki była też zmianą
zależną od Zamawiającego, gdyż uczestniczył on w spotkaniu zorganizowanym w dniu 9
maja 2019 roku i prezentował na nim wariant koncepcji modernizacji linii. Z notatki nie
wynikają jakiekolwiek informacje, że realizacja ustaleń z dnia 9 maja 2019 roku będzie się
wiązać z potrzebą unieważnienia przedmiotowego postępowania.
W tym stan
ie faktycznym zasadnym jest przywołanie stanowiska Sądu, który w bardzo
podobnym stanie faktycznym, w wyroku z dnia19 września 2014 r. sygn. akt V Ca 2123/14
uznał, że „Istotna zmiana okoliczności, o której mowa w przepisie art. 93 ust. 1 pkt 6 ustawy
praw
o zamówień publicznych to w przekonaniu Sądu Okręgowego okoliczność zewnętrzna,
a nie wykreowana przez jedną ze stron. Ponadto musi być to zmiana rzeczywistości, faktów,
a nie jedynie planów czy rozpoczęcie prac nad wdrożeniem koncepcji, co ma również
char
akter deklaracji politycznej i nie ma pewności, że nie ulegnie kolejnej zmianie. Zauważyć
też należy, że autorem obecnie obowiązującego rozwiązania także jest Skarb Państwa, co
wyklucza możliwość powołania się na zmianę okoliczności, która spowodowana jest niczym
innym, jak tylko własnym działaniem”.
Sam Zamawiający wskazał w odpowiedzi na odwołanie, że zmiana koncepcji wykonania
zamówienia przez Ministerstwo winna być poczytana jako istotna zmiana okoliczności, a
Zamawiający nie miał możliwości przewidzenia jej wystąpienia.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia Izba uznaje, iż w sprawie nie wystąpiła istotna
zmiana okoliczności stanowiącą jedną z przesłanek możliwości unieważnienia postępowania
w oparciu o przepis art. 93 ust.1 pkt 6 P
zp. Z powyższego stanowiska Zamawiającego
zasadnym jest wywiedzenie tylko wniosku iż Zamawiający wykonując dyspozycje
Ministerstwa „planuję”, „zamierza” prowadzić działania w celu uruchomienia linii wysokich
prędkości na linii nr 9.
W zakresie wystąpienia kolejnej przesłanki z ww. przepisu tj. jest wykazania, że
dalsze prowadzenie postępowania nie leży w interesie publicznym, wskazać należy, że samo
pojęcie interesu publicznego jest nieostre, a pojmowanie go tylko w odniesieniu do kryterium
ekonomicznego jest zbyt wąskie. Za stanowiskiem Trybunału Konstytucyjnego (artykuł
„Unieważnienie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego”, Zam. Publ. Dor.
2014/3/36-
46, uchwała TK z dnia 12 marca 1997 roku, sygn. akt W/96): wskazać należy, że
„Za interes publiczny należy bez wątpienia uznawać korzyści uzyskiwane w wyniku realizacji
przedsięwzięć służących ogółowi w zakresie zadań ciążących na administracji rządowej oraz
samorządowej, realizowanych w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych,
związanych np. z ochroną zdrowia, oświaty, kultury, porządku publicznego. Tym samym nie
należy utożsamiać interesu publicznego z interesem zamawiającego. W każdym przypadku
zamawiający powinien wskazać, jaki interes publiczny wymaga dokonania przez niego
unieważnienia postępowania." Wskazać należy, że Zamawiający wystąpienie przesłanki
interesu publicznego wskazywał, po pierwsze, na brak potrzeby sfinansowania obecnego
zamówienia – kwota około 3,5 ml, złotych oraz korzyści dla podróżnych korzystających z
pociągów Pendolino na trasie Warszawa – Trójmiasto po modyfikacji linii.
Nawiązując do sytuacji ekonomicznej Zamawiającego związane z ograniczeniem
określonych wydatków Izba, za wyrokiem Sądu Okręgowego w Nowym Sączu z dnia 22
września 2009 roku sygn. III CA 418/09 uznaje, że możliwość zmniejszenia wydatków przez
zamawiającego nie świadczy jeszcze o tym, że wykonanie zamówienia nie leży w interesie
publicznym. Nie można automatycznie utożsamiać interesu publicznego z interesem
ekonomicznym zamawiającego.
N
adto wskazać należy, że Zamawiający nie wykazał, że obecnie prowadzone
postępowanie i nowe mające być wszczęte to dwa całkowicie różne zamówienia. Izba nie
mogła dokonać oceny w tym zakresie, gdyż brak jest opisu przedmiotu zamówienia nowego
postępowania i Zamawiający przedstawił tylko jego zarys. Odwołujący wskazywał, iż według
jego fachowej wiedzy „…zarówno w wyniku postępowania unieważnionego, jak i tego, które
ma być wszczęte, Zamawiający otrzymałby taki sam rezultat, czyli przeprowadzenie badań
wskazujących, czy po tej linii mogą jeździć pociągi wysokiej prędkości”. Nadto nie zostało
jednoznacznie wykazane, że oba postępowania nie mają punków wspólnych w zakresie
przedmiotu. Zauważyć należy, że Zamawiający na rozprawie argumentując brak potrzeby
prowadzenia obecnego postępowania stwierdził, że „gdyby Zamawiający zrealizował to
zamówienie, jak również to nowe, które jest mu niezbędne, to musiałby zapłacić dwa raz za
to samo”. Niewątpliwie na podobieństwo obu postępowań wskazuje pkt 2 notatki, z którego
wynika „konieczność ustalenia zgodności parametrów linii kolejowej nr 9 z zasadniczymi
wymaganiami
i przyjętymi w technicznych specyfikacjach interoperacyjności ….” o których
mowa w przedmiocie unieważnionego postępowania. Publicznoprawny charakter regulacji
ustawy Prawo zamówień publicznych nie może dawać zamawiającemu możliwości
dowolności działań motywowanych niedookreślonym interesem publicznym.
W zakresie kolejnej przesłanki z art. 93 ust. 1 pkt 6 dotyczącej sytuacji, iż zmiana
okoliczności, o której mowa w dwóch poprzedzających przesłankach nie była możliwa do
przewidzenia. Wskazać należy, iż niespornym pomiędzy stronami był fakt, że planowane
uruchomienie na linii nr 9 kolei wysokich prędkości było znane od co najmniej kilku lat. Sam
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie podał, że z uwagi na publikację Zalecenia Komisji
z dnia 18 listopada 2014 r. 2014/881/UE (Dz. Urz. UE L 356/520, PKP Polskie Linie
Kolejowe S.Ą, już w 2017 r. rozpoczęła prace przygotowawcze mające na celu wdrożenie
możliwości oceny istniejącej infrastruktury kolejowej zgodnie z ww. przepisem, jako pierwszy
odcinek przeznaczony do oceny, wykazania zgodności z podstawowymi parametrami
przyjętymi w technicznych specyfikacjach interoperacyjności dla podsystemu „infrastruktura"
oraz „Energia" zakwalifikowano istniejącą linię kolejową nr 9 (E65). Założono; że prędkość
na wybranych odcinkach tej linii może wynosić powyżej 160 km/h (pkt. 5 zał. nr 1 do SIWZ
Ponadto
Odwołujący przedstawił wydruki ze stron internetowych, z których wynika, że
kolej podjęła temat uruchomienia takich połączenia już w 2015 roku. Jeżeli zatem
Zamawiający wiedział i jak wskazywał czynił przygotowania w tym zakresie, to zarówno w
dacie ogłaszania przetargu, jak i na początku maja 2019 roku jego sytuacja w tym zakresie
była taka sama. Dlatego też Izba uznała, że obowiązująca Zamawiającego staranność w
wydatkowaniu środków publicznych i lojalność wobec wykonawców wymagała, aby to przed
ogłoszeniem postępowania o zamówienie publiczne rozważyć wszelkie możliwe koncepcje
tak, aby krótko po wyborze najkorzystniejszej oferty unieważniać postępowanie.
Wskazać należy także, iż Zamawiający w toku rozprawy wielokrotnie podnosił, iż
ciężar udowodnienie niezaistnienia przesłanek z art. 93 ust.1 pkt 6 Pzp obciąża
Odwołującego. Izba nie zgadza się z taką argumentacją. Otóż unieważnienie postępowania
wywiera skutek ex tunc
i znosi wszystkie czynności dokonane w postępowaniu przez
zamawiającego, a ciężar udowodnienia ich zaistnienia, tak w zakresie okoliczności
faktycznych i prawnych spoczywa na zamawiającym (por. wyrok z 23 września 2011 r., KIO
1948/11; z dnia 3 czerwca 2014 r sygn. akt KIO 991/14 i 1001/14). Uwzględniając procesową
(art. 190 ust. 1 Pzp), jak i materialną zasadę ciężaru dowodu (art. 6 k.c.) spoczywającego na
podmiocie, który z danych okoliczności wywodzi skutki prawne, w pewnym sensie
wyrażającą się w paremii ei incumbit probatio qui dicit, non qui negat (ten przeprowadza
dowód, kto twierdzi, nie ten kto przeczy). W przypadku unieważnienia postępowania
pozytywne skutki procesowe wywodzi niewątpliwie Zamawiający.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia i rozważania Izba uznała, że przesłanki
unieważnienia postępowania nie zaistniały łącznie (kumulatywnie), co skutkuje
uwzględnieniem odwołania i uznania, że unieważnienie postępowania było w tym przypadku
niedopuszczalne.
Izba postanowiła jak w sentencji wyroku, orzekając na podstawie przepisów art. 190
ust.1 i 7, 191 ust.2 i 192 ust. 2 ustawy Pzp,
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku, na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp, oraz w oparci
u o przepisy § 3 pkt.1a) i b) rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 15 marca 2010 roku w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 972).
Przewodniczący ………………………
1.
Uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.,
ul. Targowa 74, 03-
734 Warszawa unieważnienia czynności unieważnienia
postępowania,
2.
Kosztami postępowania obciąża zamawiającego i zalicza w poczet kosztów
postępowania kwotę 15 000,00 (piętnaście tysięcy) złotych uiszczoną przez
odwołujące
Konsorcjum: Certyfikacja Infrastruktury Transportu Sp. z o. o.,
INFRACERT TSI Sp. z o.o., CERTA Sp. z o. o. sp. k., Pl. Solny 16, 50-
062 Wrocław.
3.
Zasądza od zamawiającego na rzecz odwołującego kwotę 18 600,00 (osiemnaście
tysięcy sześćset) złotych tytułem zwrotu kwoty wpisu i kosztu wynagrodzenia
pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych ( tj. Dz. U z 2019 poz.730) na niniejszy wyrok- w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie.
Przewodniczący…………………………..
Sygn. akt KIO 1212/19
UZASADNIENIE
PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., ul. Targowa 74, 03-734 Warszawa, zwane dalej
„Zamawiającym” prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego,
sektorowego, prowadzonego w trybie przetargu nieograniczonego pn.: „Przeprowadzenie
procedury służącej wykazaniu zgodności istniejącej linii kolejowej nr 9 (E65) z podstawowymi
parametrami przyjętymi w technicznych specyfikacjach interoperacyjności dla podsystemu
„Infrastruktura" oraz „Energia" w oparciu o Zalecenie Komisji z dnia 18 listopada 2014 r.
2014/881/UE (Dz. Urz. UE L 356/520)” (numer ref.: 6060/1LG 7/26231/07577/18/P oraz
lLG7g-231-
16/2018). Wszczęcie postępowania zostało ogłoszone w Dzienniku Urzędowym
Unii Europejskiej TED z dnia 26.12.2018 r., nr 2018/S 248-574787.
Z
amawiający w dniu 18.06.2019 r. poinformował wykonawcę Konsorcjum:
Certyfikacja Infrastruktury Transportu Sp. z o. o., INFRACERT TSI Sp. z o.o., CERTA Sp. z
o. o. sp. k., Pl. Solny 16, 50-
062 Wrocław, zwanego dalej „Odwołującym” o unieważnieniu
czynności wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej oraz o unieważnieniu
postępowania na podstawie art. 93. ust. 1 pkt 6 Pzp w zakresie zadań 1, 2, 3,4,5 i 6. W
uzasadnieniu Zamawiający wskazał, iż „wystąpiła istotna zmiana okoliczności powodująca,
że prowadzenie postępowania lub wykonanie zamówienia nie leży w interesie publicznym,
czego nie można było wcześniej przewidzieć".
Od takiej czynności Zamawiającego Odwołujący wniósł odwołanie do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej. We wniesionym odwołaniu zarzucił Zamawiającemu naruszenie:
1.
art. 7 ust. 1 Pzp, poprzez brak zachowania uczciwej konkurencji, polegający na
bezpodstawnym unieważnieniu czynności wyboru oferty Odwołującego, oraz unieważnieniu
postępowania na podstawie pozornych okoliczności;
2.
art. 91. us
t. 1 Pzp, poprzez unieważnienie czynności wyboru oferty Odwołującego
oraz brak dokonania jej wyboru, mimo, że jest to oferta najkorzystniejsza i nie podlega
odrzuceniu,
3.
art. 93. ust. 1 pkt 6 Pzp, poprzez bezpodstawne zastosowanie przepisu i
unieważnienie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, mimo, że nie wystąpiła
istotna zmiana okoliczności powodująca, że prowadzenie postępowania lub wykonanie
zamówienia nie leży w interesie publicznym, czego nie można było wcześniej przewidzieć;
Wobec powyższego Odwołujący wniósł o uwzględnienie niniejszego odwołania i
nakazanie Zamawiającemu:
1.
unieważnienia czynności polegającej na unieważnienia postępowania,
2.
wyboru oferty Odwołującego.
W uzasadnieniu podniesionych zarzutów podał, że Zamawiający prowadził
postępowanie, którego przedmiotem jest przeprowadzenie przez niezależnego
rzeczoznawcę procedury służącej wykazaniu zgodności istniejącej linii kolejowej nr 9 (E65) z
podstawowymi parametrami przyjętymi w technicznych specyfikacjach interoperacyjności dla
podsystemu „Infrastruktura" oraz „Energia" w oparciu o Zalecenie Komisji z dnia 18 listopada
2014 r. 2014/881/UE (Dz.
Urz. UE L 356/520) z przyjętymi w TSI dla prędkości 160 km/h.
Zamawiający przewidział możliwość przeprowadzenia oceny dla zwiększonej do 200 km/h
prędkości ruchu pociągów w związku z wykorzystaniem instytucji prawa opcji".
Wskazał iż Zamawiający w uzasadnieniu czynności unieważnienia postępowania
podał, że: „Zamawiający w zakresie Zadań 1, 2, 3, 4, 5 oraz 6 w dniu 08 maja 2019 r.
dokon
ał wyboru oferty najkorzystniejszej - tj. wyboru oferty wykonawcy konsorcjum firm:
Certyfikacja Infrastruktury Transportu Sp. z o.o., CERTA Sp. z o.o. sp. k., INFRACERTTSi
sp. z o.o. (Konsorcjum). Konsorcjum zaoferowało, w ramach kryterium oceny ofert „Termin
realizacji" wykonanie zamówienia w terminie 180 dni od dnia podpisania umowy. Niemniej
jednak pomimo dokonania wyboru oferty najkorzystniejszej. Zamawiający w związku z
pojawieniem się okoliczności, które nie były mu znane na etapie prowadzenia postępowania,
jest obowiązany unieważnić postępowanie na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 6 Pzp",
„Powyższa decyzja jest podyktowana faktem nałożenia przez Ministerstwo Infrastruktury
oraz Urząd Transportu Kolejowego na Zamawiającego obowiązku uzyskania zezwoleń na
d
opuszczenie podsystemów strukturalnych do eksploatacji, niezbędnych dla założenia
zwiększenia prędkości ruchu pociągów do 200 km/h. Powyższe zadanie Zamawiający
zobowiązany zrealizować już dla rozkładu jazdy 2019/2020 (pierwsza niedziela grudnia 2019
roku)",
„W przypadku zwiększenia prędkości do 200 km/h czas realizacji zamówienia wzrasta
zgodnie z OPZ, o kolejne 60 dni. Innymi słowy - czas wykonania zamówienia przy
założeniach przygotowanej przez Zamawiającego dokumentacji to 240 dni. Tym samym
realizacja
przedmiotowego zamówienia uniemożliwia wykonanie założeń Ministerstwa oraz
Urzędu Transportu Kolejowego",
„Podsumowując: czas podstawowego działania niezależnego rzeczoznawcy tj. 180 dni oraz
czas realizacji prawa opcji 60 dni + bliżej nieokreślony czas wykonania badań na koszt
Zamawiającego dla prędkości do 200 km/h znacząco wykracza po za termin, zgodnie z
którym prace mają zostać zrealizowane",
„W konsekwencji dla realizacji założeń Ministerstwa Infrastruktury oraz Urzędu
Transportu Kolejowego Zamawiaj
ący jest zobowiązany do zaangażowania jednostki
organizacyjnej, spełniającej kryteria określone w art. 22g ustawy o transporcie kolejowym
(prawo krajowe), która będzie zobowiązana do podjęcia czynności w zakresie badań i
ekspertyz identyfikujących możliwości podwyższenia prędkości na linii kolejowej nr 9 ode.
Warszawa Wschodnia - Gdynia Chylonia",
„Zadaniem tej jednostki organizacyjnej, w tym przypadku, jest przeprowadzenie badań i prób
umożliwiających ocenę geometrii linii kolejowej, geometrii sieci trakcyjnej oraz ocenę stanu
obiektów inżynieryjnych, a także weryfikację dokumentów dopuszczających poszczególne
budowle i urządzenia dla możliwości eksploatacji z prędkością do 200 km/h (uzyskanych
zgodnie z przepisami prawa krajowego)".
Podkreślił, że zamawiana usługa dotyczy przeprowadzenia przez uprawniony
niezależny podmiot sprawdzenia istniejącej linii kolejowej nr 9 (E65) [Warszawa Wschodnia -
Gdynia Chylonia] w zakresie jej interoperacyjności (zgodności) dla poruszania się na tej
trasie pociągów z prędkością 160 km/h oraz 200 km/h.
Podał, że z uwagi na wchodzenie ww. linii kolejowej w ciąg europejskiego korytarza
transportowego E-
65 (sieć TEN-T) Zamawiający jako zarządca sieci zobowiązany jest
potwierdzić spełnienie wymagań interoperacyjności. Obowiązek prawny w tym zakresie
wynika z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1315/2013 z dnia 11
grudnia 2013 r. w sprawie unijnych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci
transportowej i uchylające decyzję nr 661/2010/UE (Dz. Urz. UE L 348 z 20.12.2013 r., s.
348). Dla takich właśnie sytuacji zostało przyjęte unijne: Zalecenie Komisji 2014/881/UE z
dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie procedury służącej wykazaniu poziomu zgodności
istniejących linii kolejowych z podstawowymi parametrami przyjętymi w technicznych
specyfikacjach interoperacyjności {Dz. Urz. UE L 356 z 12.12.2014 r., s. 520). Jednym z
wariantów działania w takim przypadku jest zlecenie takiej oceny tzw. „Niezależnemu
Rzeczoznawcy", który oceniając wybrane parametry z TSI potwierdza tym samym
interoperacyjność istniejącej linii kolejowej.
Odnosząc się do samej czynności unieważnienia postępowania podał, że celem
postępowania o udzielenie zamówienia jest wybór oferty wykonawcy, z którym zostanie
zawarta umowa w sprawie zamówienia publicznego. Zniweczenie tego celu może nastąpić
wyłącznie w okolicznościach wskazanych w Pzp. Zatem Zamawiający po wszczęciu
postępowania o udzielenie zamówienia zobowiązany jest, zgodnie z zasadami wynikającymi
z Pzp, prowadzić postępowanie, którego finalnym efektem powinno być udzielenie
zamówienia wybranemu wykonawcy. Zakończenie postępowania, którego rozstrzygnięcie
nie jest możliwe w postaci wyboru najkorzystniejszej oferty, podlega unieważnieniu na
podstawie ustawowych przesłanek wskazanych w art. 93 ust. 1 Pzp, mających charakter
numerus clausus
(katalogu zamkniętego) i nie może podlegać wykładni rozszerzającej.
celem zweryfikowania, legalności czynności Zamawiającego polegającej na unieważnieniu
postępowania należy ustalić czy łącznie: 1.wystąpiła istotna zmiana okoliczności, 2.której nie
można było wcześniej przewidzieć, 3. powodująca, że prowadzenie postępowania lub
wykonanie zamówienia nie leży w interesie publicznym.
Wskazał, iż Zamawiający podał, że istotna zmiana okoliczności wystąpiła, bowiem
Ministerstwo Infrastruktury oraz Urząd Transportu Kolejowego nałożyły na Zamawiającego
obowiązek uzyskania dla rozkładu jazdy 2019/2020 (pierwsza niedziela grudnia 2019 roku)
zezwoleń na dopuszczenie podsystemów strukturalnych do eksploatacji, niezbędnych dla
założenia zwiększenia prędkości ruchu pociągów do 200 km/h. Zamawiający podnosił przy
tym, iż nie mógł wcześniej przewidzieć, iż zamówienie musi zostać zrealizowane szybciej,
niż wcześniej zakładał.
W tej materii Odwołujący zauważył, że argumentacja przedstawiona przez Zamawiającego
dla potwierdzenia wystąpienia warunku zawartego w punkcie 1) i 2) powyżej, jest pozorna.
Zamawiający nie wyjaśnił, co się zmieniło i dlaczego realizacja zamówienia musi nastąpić do
końca tego roku. Nałożenie rzekomych nowych obowiązków, o których mowa w piśmie
Zamawiającego nie zostało udowodnione, nadto żaden z przepisów nie stanowi o legitymacji
ustawowej ww. podmiotów do wydawania Zamawiającemu poleceń w zakresie objętym
zamówieniem. Nadto należy uznać na podstawie argumentacji przedstawionej przez
Zamawiającego nałożenie obowiązku przez Ministerstwo Infrastruktury oraz Urząd
Transportu Kolejowego można oceniać wyłącznie w kategorii „pilności", ale nie „istotności".
Niezrozumiała jest przy tym argumentacja Zamawiającego w zakresie „bliżej nieokreślonego
czasu wykonania badań". Odwołujący uważa, że skoro realizacja zamówienia wymaga
współdziała ze strony Zamawiającego w zakresie wykonania niezbędnych badań, a
Zamawiający nie wie ile czasu potrzebuje na ich wykonanie, to okoliczność ta nie zmieni się
nawet w przypadku wszczęcia nowego postępowania i wyboru nowego wykonawcy.
W uzasadnieniu pkt 3 ww. wymagań dla możliwości unieważnienia postępowania z
przywołanej podstawy prawnej podniósł, że pojęcie interesu publicznego nie zostało
zdefiniowane ani w Pzp, ani w żadnym innym akcie prawa. Wobec braku zdefiniowania
pojęcia interesu publicznego w orzecznictwie przyjmuje się powszechnie rozumienie tego
pojęcia wynikające z uchwały Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 marca 1997 r. (W 8/96),
w której uznano, że za interes publiczny należy uznawać korzyści uzyskiwane w wyniku
realizacji przedsięwzięć służących ogółowi w zakresie zadań ciążących na administracji
rządowej oraz samorządowej, realizowanych w drodze świadczenia usług powszechnie
dostępnych, związanych np. z ochroną zdrowia, oświaty, kultury, porządku publicznego".
Wskazał także na wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 8 kwietnia 2008 r., sygn.:
KIO/UZP 262/08, gdzie Izba orzekła, iż „Interes publiczny jest to potrzeba ogółu, określonej
społeczności czy grupy mieszkańców charakteryzującej się jakąś wspólną cechą np.:
koniecznością dojazdu do miejsca pracy. Czyli interes publiczny to nie potrzeba jednostki czy
mniejszości w jakiejś zorganizowanej grupie osób, tylko potrzeba ogółu".
Podał, iż Zamawiający planuje zatem ogłosić nowy przetarg, na nowych zasadach tj. z
krótszym terminem realizacji i przy zastosowaniu procedury weryfikacyjnej przeprowadzonej
przez jednostkę o której mowa w art. 22g ustawy o transporcie kolejowym, a nie norm
europejskich.
Cel zamówienia ma być zatem taki sam, ale sposób realizacji tego celu ma być
inny.
Powyższe stwierdzenia zdaniem Odwołującego potwierdza, iż Zamawiający uznaje
wykonanie zamówienia za celowe i w interesie publicznym, zatem okoliczność podniesiona
w piśmie o unieważnieniu postępowania jest całkowicie pozorna. Natomiast wada
powodująca unieważnienie postępowania powinna mieć charakter obiektywny i
nieprzewidywalny.
Nie może być zatem uznana za okoliczność nieprzewidywalną taka
zmi
ana sytuacji, która została wywołana przez jedną ze stron.
Podkreślił, iż Zamawiający wszczął postępowanie publikując ogłoszenie o zamówieniu w
dniu 27.12.2018 r. Wszczęcie postępowania poprzedzone było procedurą dialogu
technicznego, prowadzoną od 31 sierpnia 2018 r. do 21 grudnia 2018 r. (numer dialogu
technicznego ogłoszonego na https://zamowieniaz.plk- sa.pl: 6060/IL6 9/000002/18/D).
Zakładać zatem należy, że przeprowadzony przed ogłoszeniem zamówienia dialog
techniczny prowadzony był zasadniczo w celu, który miał umożliwić po stronie
Zamawiającego zidentyfikowanie wszystkich istotnych przesłanek niezbędnych do
właściwego przeprowadzenia postępowania przetargowego. Niezrozumiałe jest zatem
dlaczego Zamawiający po przeprowadzeniu pełnego postępowania (które trwało 6 miesięcy)
i wyborze wykonawcy, postanawia je unieważnić i przeprowadzić nowe - mimo, że przecież
przygotowania postępowania rozpoczęły się już 31 sierpnia 2018 r. Zakończenie z sukcesem
postępowania przetargowego zależne jest od wielu czynników, jednakże to Zamawiający
jako gospodarz postępowania ma największy wpływ na dynamikę jego przeprowadzenia.
Odwołujący zauważył, iż skoro Zamawiający potrzebował pół roku na
przeprowadzenie postępowania to zupełnie nielogiczna jest argumentacja o konieczności
wszczęcia nowego postępowania celem wykonania zamówienia do końca tego roku. Nie
sposób nie zauważyć, iż uzasadnienie zawarte w piśmie o unieważnieniu postępowania to
szereg ewentualności, bowiem Zamawiający nie może mieć pewności ile czasu będzie
trw
ało nowe postępowanie, czy zostanie wyłoniony wykonawca, a jeśli tak to, czy realizacja
zamówienia nastąpi w terminie tj. do końca tego roku. Podsumowując, pewność osiągnięcia
celów Zamawiającego - przy przeprowadzeniu nowej procedury - jest obarczona dużo
większym poziomem ryzyk, niż sytuacja w której nie tak dawno znajdował się Zamawiający
tj. miał wybranego wykonawcę, który był gotów podpisać umowę oraz rozpocząć realizację
zamówienia.
Odnosząc się do stanowiska Zamawiającego o potrzebie wszczęcia nowego
postepowania,
iż zakładane przez Zamawiającego zlecenie badań jednostce, o której mowa
w art. 22g ustawy o transporcie kolejowym będzie nieuprawnione w zakresie
przedmiotowym. Wyjaśnić należy w tym miejscu różnicę pomiędzy poszczególnymi
jednostkami:
a)
Je
dnostka notyfikowana (która zgodnie z zaleceniem 2014/881 pełnić może również
objętą zakresem przedmiotowego Zamówienia funkcję „niezależnego rzeczoznawcy"),
dokonuje oceny zgodności inwestycji podlegającej modernizacji/odnowieniu na zgodność z
TSI (Techni
cznymi Specyfikacjami Interoperacyjności) na tzw. poziomie podsystemu - czyli w
odniesieniu do całości inwestycji. W przypadku działania jako „niezależny rzeczoznawca",
działanie jest analogiczne, z tym zastrzeżeniem, że dotyczy tylko wybranych parametrów z
TSI i dotyczy istniejącej linii kolejowej. Jednak również w tym przypadku ocena dokonywana
jest na tzw. poziomie podsystemu, zatem dotyczy całego zakres inwestycji/linii kolejowej. Co
szczególnie istotne, jednostka notyfikowana sprawdza wymagania TSI (działa zatem, co do
zasady, głównie na poziomie przepisów europejskich).
b)
Jednostka, o której mowa w art. 22g ustawy o transporcie kolejowym prowadzi
natomiast ocenę w odniesieniu do konkretnej budowli czy urządzenia kolejowego (np.
rozjazdów, sygnalizatora kolejowego, urządzenia systemu sygnalizacji przejazdowej). W
praktyce jeżeli dany producent danego rozjazdu, czy sygnalizatora kolejowego chce
wprowadzić na rynek nowy typ (nowe rozwiązanie techniczne), zgłasza się do jednostki, o
której mowa w art. 22g o ocenę takiego rozwiązania. Jednostka, o której mowa w art. 22g nie
ma jednak żadnych uprawnień do dokonywania oceny całości inwestycji (czyli działania na
tzw. poziomie podsystemu). Jednostka, o której mowa w art. 22g bada konkretne
(pojedyncze) typy budowl
i urządzeń z punktu widzenia krajowych wymagań technicznych.
Jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 22g ustawy o transporcie kolejowym,
działając w ww. trybie nie ma kompetencji do dokonywania jakiejkolwiek oceny na poziomie
podsystemu (całej inwestycji), bo może prowadzić badania techniczne tylko na potrzeby
konkretnego (pojedynczego) typu budowli czy urządzenia (jak np. rozjazd kolejowy, czy
sy
gnalizator kolejowy). Podkreślił, że ocena samych urządzeń i budowli w żadnym
przypadku nie może zastępować oceny parametrów podstawowych podsystemu przez
jednostkę notyfikowaną, ponieważ ocena budowli i urządzeń na danej linii to nie ocena
podsystemu na danej linii (charakterystyki podsystemu biorą pod uwagę powiązania i
zależności nie tylko pomiędzy samymi wyrobami, ale też inne właściwości, jak np.
przywołana geometria linii kolejowej).
Zwrócił uwagę na treść stanowiska Zamawiającego, gdzie Zamawiający wskazuje, iż
Zwiększenie prędkości ruchu pociągów do 200 km/h wiąże się z przejściem z wymagań dla
systemu
kolei konwencjonalnej do wymagań dla systemu kolei dużych prędkości, co
uwarunkowane jest koniecznością wykonania dodatkowych prac, w tym o charakterze
modernizacyjnym oraz badań i sprawdzeń, w celu wykazania zgodności parametrów linii
kolejowej z wymagani
ami określonymi w Technicznych Wymaganiach Interoperacyjności
(TSI).
W tym kontekście informacja w zakresie chęci zaangażowania jednostki
organizacyjnej, o
której mowa w art. 22g ustawy stoi w zupełnej sprzeczności z
deklarowanymi założeniami Zamawiającego, z uwagi na fakt, iż do oceny TSI (wymagań
europejskich) dedykowana jest jednostka notyfikowana (działająca również jako „niezależny
rzeczoznawca"). Jednostka, o której mowa w art. 22g ustawy o transporcie kolejowym
oceniać może tylko konkretne (pojedyncze) typy budowli i urządzeń i tylko na poziomie
krajowych wymagań technicznych.
Deklarowana przez Zamawiającego konieczność zaangażowania jednostki, o której mowa w
art. 22g jest również zupełnie nieuzasadniona w kontekście celu, który jest deklarowanym
prz
ez Zamawiającego domniemanym powodem unieważnienia czynności wyboru oferty
najkorzystniejszej (tj. uzyskanie zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji dla 200 km/h
do pierwszej niedzieli grudnia 2019 r.). Postępowanie o uzyskanie zezwolenia na
dopuszczenie do eksploatacji dla podsystemu strukturalnego (czyli w praktyce zakresu danej
inwestycji kolejowej) uregulowane zostało w art. 25e ustawy o transporcie kolejowym.
Możliwe są w tym zakresie dwa tryby:
1. Tzw. tryb europejski (standardowy) - art. 25e ust. 3 ustawy o transporcie kolejowym, w
którym ocena inwestycji na zgodność z TSI dokonywana jest przez zaangażowaną przez
wykonawcę inwestycji lub zarządcą infrastruktury (Zamawiającego) jednostkę notyfikowaną,
2.
Tzw. tryb krajowy - art. 25e ust. 3a ustawy
o transporcie kolejowym, w którym nie ma
konieczności zaangażowania jednostki notyfikowanej i zakres wymaganych załączników do
składanego do Prezesa UTK wniosku o zezwolenie, został ograniczony. Co. jednak
szczególnie istotne również w tym „uproszczonym" trybie konieczne jest wykazanie przez
wnioskodawcę przesłanki, o której mowa w art. 25e ust. la pkt 1, tj. że podsystem (czyli
inwestycja objęta wnioskiem o zezwolenie) jest zbudowana i zainstalowana w taki sposób,
że spełnia zasadnicze wymagania dotyczące interoperacyjności systemu kolei oraz jest
zapewniona jego zgodność z istniejącym systemem kolei, w skład którego wchodzi.
Biorąc pod uwagę, że Zamawiający nie zakładał zaangażowania jednostki notyfikowanej {s.
2 3 Informacji z 18 czerwca 2019 r.), procedu
rą umożliwiającą spełnienie wskazanej wyżej
przesłanki w ramach tzw. trybu krajowego miało być przeprowadzenie przez Niezależnego
Rzeczoznawcę oceny inwestycji z punktu widzenia znajdujących zastosowania zasadniczych
wymagań interoperacyjności (co było uzasadnionym prawnie przedmiotem postępowania
przetargowego prowadzonego przez Zamawiającego). Natomiast w przypadku podniesienia
prędkości eksploatacyjnej na linii do 200 km/h ewidentnie zachodzi przesłanka wystąpienia
tzw. „modernizacji"-którą ustawa o transporcie kolejowym definiuje jako: większe prace
modyfikacyjne wykonywane w podsystemie lub w jego części, poprawiające całkowite osiągi
podsystemu (art. 4 pkt 43 ustawy o transporcie kolejowym). W przypadku modernizacji, w
standardowym trybie proceduralnym
powinno zostać najpierw przeprowadzone przed
Prezesem UTK (na wniosek Zamawiającego) postępowanie w trybie art. 25k ust. 2 i ust. 4
(ustawowy czas postępowania administracyjnego - 4 miesiące od złożenia wniosku). W
przypadku wydania w tym postępowaniu decyzji określającej obowiązek uzyskania
zezwolenia (co biorąc pod uwagę praktykę administracyjną Prezesa UTK, byłoby wysoce
prawdopodobne), powinna zostać następnie zlecona przez Zamawiającego i
przeprowadzona przez Jednostkę Notyfikowaną weryfikacja WE, czyli ocena na zgodność z
TSI. Weryfikacja WE przeprowadzona przez Jednostkę Notyfikowaną dotyczyłaby w tym
zakresie zakresu modernizacji (tj. prac związanych z planowanym podniesieniem prędkości
od 160 km/h do 200 km/h). Dopiero po zakończeniu oceny przez Jednostkę Notyfikowaną
(standardowo trwa ona przynajmniej kilka miesięcy), mógłby zostać złożony wniosek o
wydanie zezwolenia dla tego zakresu prac (tj. podniesienia prędkości od 160 km/h do 200
km/h na linii kolejowej nr 9). Postępowania o wydanie zezwolenia przed Prezesem UTK trwa
również przynajmniej kilka miesięcy. Zatem w ocenie Odwołującego - niezależnie od
przyjętej procedury - uzyskanie prze Zamawiającego zezwolenia na dopuszczenie do
eksploatacji dla zakresu prędkości od 160 km/h do 200 km/h do 1 grudnia 2019 r. jest mało
prawdopodobne.
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania jako
niezasadnego. Dodał, że podtrzymuje stanowisko, że z uwagi na okoliczności opisane w
decyzji o unieważnieniu postępowania, ziściły się przesłanki, o których mowa w art. 93 ust. 1
pkt 6 Pzp.
Zamawiający wskazał, że zarzut rzekomego pozornego działania Zamawiającego
stanowi subiektywną ocenę Odwołującego. Odwołujący poza przedstawieniem argumentacji
własnej, w tym dokonania autorskiej interpretacji przepisów utk., nie przedstawił żadnych
dowodów lub nie powołuje się na konkretne okoliczności, które mogłyby potwierdzać
wywodzone przez niego stwierdzenia. To na Odwołującym ciąży, zgodnie z art. 6 kodeksu
cywilnego, obowiązek udowodnienia zasadności stawianych w odwołaniu zarzutów.
Odnosząc się do pkt II uzasadnienia odwołania dotyczącego przedmiotu zamówienia
Zamawiający podał, że przedmiotem zamówienia jest wykonanie usługi polegającej na
przeprowadzeniu przez Wykonawcę, czynności polegających na ocenie, czy linia kolejowa nr
9 [E65) Warszawa Wschodnia -
Gdynia Chylonia, spełnia zasadnicze wymagania dotyczące
interoperacyjności kolei poprzez wykazanie zgodności jej parametrów z określonymi w TSI
dla prędkości 160 km/h. w opcji. miejscowo, do 200 km/h.
P
rzedmiotowe zadania określone w przedmiocie zamówienia miały charakter pilotażowy i
nigdy wcześniej nie były realizowane przez Zamawiającego, jako narodowego zarządcę
infrastruktury kolejowej. Z uwagi na publikację Zalecenia Komisji z dnia 18 listopada 2014 r.
2014/881/UE (Dz. Urz. UE L 356/520, PKP Polskie Linie Kolejowe S.Ą, już w 2017 r.
rozpoczęła prace przygotowawcze mające na celu wdrożenie możliwości oceny istniejącej
infrastruktury kolejowej zgodnie z ww. przepisem, jako pierwszy odcinek przeznaczony do
oceny, wykazania zgodności z podstawowymi parametrami przyjętymi w technicznych
specyfikacjach interoperacyjności dla podsystemu „infrastruktura" oraz „Energia"
zakwalifikowano istniejącą linię kolejową nr 9 (E65). Założono; że prędkość na wybranych
o
dcinkach tej linii może wynosić powyżej 160 km/h (pkt. 5 zał. nr 1 do SIWZ).
Odnosząc się do kolejnego pkt uzasadnienia odwołania dotyczącego kwestii, czy w
przedmiotowym stanie faktycznym
nastąpiła zmiany okoliczności, której nie było wcześniej
przewidzi
eć wskazał, że według Zamawiającego Odwołujący konsekwentnie formułuje tezę,
że czynności Zamawiającego mają charakter, pozorny, jednocześnie nie precyzując jaka
rzekomo jest. rzeczywista, faktyczną intencja Zamawiającego. Odnośnie braku
„udowodnienia” nałożenia na Zamawiającego nowych obowiązków wskazał, że art. 92 Pzp
nie nakłada na Zamawiającego obowiązku przedstawienia w uzasadnieniu unieważnienia
postępowania dowodów, ale wskazania okoliczności faktycznych i prawnych
uzasadniających podstawy podjętej decyzji. Odwołujący nie określił zarzutu względem
samego brzmienia ww. uzasadnienia i tym samym argumentacja w tym zakresie winna
zatem zostać uznana za bezpodstawną.
Zamawiający podkreślił, że wszczął przedmiotowe postępowanie (w dobrej wierze) z
zamiarem wyłonienia wykonawcy, z którym zostałaby podpisana umowa w sprawie
zamówienia publicznego, Jak zauważył sam Odwołujący Zamawiający przeprowadzi! w tym
celu m.in. dialog techniczny na potrzeby pozyskania z rynku informacji na temat
technicznych kwestii wykonania zamówienia, jak również oceny możliwości podmiotów
działających na rynku dla realizacji inwestycji. Zamawiający - co potwierdza należytą
staranność w przygotowaniu dokumentacji przetargowej - przewidział w umowie warianty
wykonania zamówienia, w tym również możliwość podniesienia prędkości ruchu pociągów do
200 km/h, o czym mowa powyżej.
Ponadto, w dokumentacji wzięto również pod uwagę konieczność uzupełnienia posiadanej
dokumentacji i dokumentów, w tym świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu
zabudowanych na tej linii kolejowej budowli i urządzeń. Znalazło to odzwierciedlenie w pkt 5
zał. nr 1 do SIWZ, gdzie ustalono, że Wykonawca jest zobowiązany realizować przedmiot
zamówienia w ścisłej współpracy z wykonawcami innych zamówień realizowanych p rzez
Zamawiającego i innymi podmiotami na linii będącej przedmiotem niniejszego Zamówienia,
Zasady współpracy z wykonawcami innych zamówień rozstrzyga Zamawiający a
Wyko
nawca ma prawo zwrócić się do Zamawiającego o wiążące pisemne instrukcje w tym
zakresie, przy czym zwłoka Zamawiającego wydłuża termin realizacji zamówienia o czas
potrzebny na odpowiedź.
Podał, że Zamawiający - z uwagi na bezprecedensowy charakter zamówienia -
zarówno w toku przygotowania postępowania, jak i w trakcie jego trwania, prowadził
rozmowy i konsultacje z Ministerstwem Infrastruktury oraz Urzędem Transportu Kolejowego,
gdzie ww. organy nie wskazywały wytycznych co do czasu wykonania zamówienia. Zatem,
Zamawiający przyjął, że wiążące są terminy wskazane w ww. Zaleceniach.
Niemniej jednak w dniu 7 maja 2019 r. odbyło się spotkanie z Ministerstwem Infrastruktury,
podczas którego Zamawiający otrzymał polecenie realizacji zamówienia do końca 2019 r.
P
owyższe, jak wynika z otrzymanych od Ministerstwa informacji, podyktowane faktem
zrewidowania założeń planu wykonania poszczególnych inwestycji kolejowych, Ww.
okoliczność nie była wcześniej znana Zamawiającemu.
Zamawiający jest związany działaniami Ministerstwa Infrastruktury, co wynika wprost z
ustawy z dnia 8 września 2000 r, o komercjalizacji i restrukturyzacji przedsiębiorstwa
państwowego "Polskie Koleje Państwowe" czy też ustawy z dnia 16 grudnia 2Q05 r. o
finansowaniu infrastruktury transportu lądowego (Dz. U. z dnia 30 grudnia 2005 r.). W świetle
powyższego ww. polecenie jest wiążące dla Zamawiającego.
Zatem, zmiana koncepcji wykonania zamówienia przez Ministerstwo winna być poczytana
jako istotna zmiana okoliczności, a Zamawiający nie miał możliwości przewidzenia jej
wystąpienia.
Odnosząc się do argumentacji Odwołującego podanego w uzasadnieniu odwołania,
iż Zamawiający nie wie ile czasu potrzebuje na ich wykonanie i Okoliczność ta nie zmieni się
nawet w przypadku wszczęcia nowego postępowania i wyboru nowego wykonawcy,
Zamawiający pragnie wskazać, że po zrewidowaniu aktualnych potrzeb Zamawiającego oraz
oczekiwań ww. organów na potrzeby nowego postępowania wprowadzi mechanizmy
umożliwiające skrócenie czasu wykonania badań (np. poprzez określenie sztywnych
terminów wykonania poszczególnych prac dostosowanych do wymogów Ministerstwa).
Zgodnie z wytycznymi Ministerstwa Infrastruktury (w zakresie konieczności umożliwienia
ruchu z prędkością do 200 km/li do końca 2019 roku, z uwagi na krótki termin przewidziany
na realizację zadania), a przede wszystkim wytyczne Urzędu Transportu Kolejowego
(wskazujące na konieczność uzyskania zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji
podsystemów strukturalnych) bezzasadna stała się ocena zgodności przedmiotowej linii
kole
jowej z podstawowymi parametrami przyjętymi w technicznych specyfikacjach
interoperacyjności. Ponadto, procedura uzyskania ww. zezwoleń odbędzie się w trybie art.
25e ust 3a ustawy o transporcie kolejowym, czyli w tzw. trybie krajowym, gdzie zezwolenie
wyd
awane jest na podstawie świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu dla
poszczególnych urządzeń i budowli przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego.
Stwierdził, że z uwagi na fakt, że wzór umowy dla niniejszego postępowania nie
przewiduje możliwości wyłączenia z przedmiotu zamówienia ww. zakresu prac, jak również
zmiany terminu wykonania poszczególnych etapów, nie jest możliwym konwalidowanie
zaistniałych okoliczności poprzez podpisanie aneksu do umowy z Odwołującym, jedyna
możliwością wywiązania się z założeń Ministerstwa jest zatem udzielenie nowego
zamówienia, które będzie uwzględniać wytyczne Ministerstwa.
Odnosząc się do zaistnienia przesłanki interesu publicznego jako podstawy
unieważnienia postępowania podał, że Zamawiający analizując przesłankę interesu
publicznego w dalszej realizacji inwestycji miał przede wszystkim na względzie wyroki sądów
powszechnych oraz Krajowej Izby Odwoławczej wydanych w analogicznych stanach
faktycznych w których był stroną postępowania odwoławczego!). Izba uznała, że dalsze
procedowanie postępowania o udzielenie zamówienia (finansowanego ze środków
publicznych), które finalnie nie przyczyni się do polepszenia jakości infrastruktury kolejowej
(gdyż już wcześniej zostanie wykonane w ramach innej umowy) oraz które będzie prowadzić
do podwójnego zakupu tego samego zakresu zamówienia nie leży w interesie publicznym.
Interes publiczny w tym zakresie winien być rozumiany jako brak konieczności
podwójnego wydatkowania środków związanych z udzieleniem przedmiotowego zamówienia
(którego realizacja jest zbędna w świetle ww. założeń). Środki przeznaczone na
sfinansowanie przedmiotowego zamówienia (środki z budżetu Państwa) mogą zostać
wykorzystane na potrzeby innych inwestycji związanych z poprawą jakości infrastruktury
kolejowej w
Polsce. Podkreślił, że brak unieważnienia postępowania przetargowego na
realizację usługi stanowiłby pozyskanie, dokumentów, w bliżej nieokreślonym czasie, na
podstawie których w dalszej konsekwencji, zgodnie z wytycznymi Prezesa Urzędu
Transportu Kolejow
ego, a także zapisami ustawy o transporcie kolejowym niemożliwe byłoby
uzyskanie zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji podsystemów strukturalnych. Tym
samym
niemożliwe stałoby się dotrzymanie terminu podniesienia prędkości, Wskazanego
przez Ministerst
wo Infrastruktury, na grudzień 2019 r. w celu zapewnienia komfortu jazdy
podróżnych a także zwiększenia przepustowości na linii kolejowej nr 9.
Wskazał także na kilka orzeczeń KIO i Sądu Okręgowego, które zdaniem
Zamawiającego uzasadniają podjętą przez niego czynność o unieważnieniu postępowania.
Odnosząc się do wątpliwości Odwołującego co do możliwości przygotowania i
przeprowadzenia nowego postępowania tak, aby uzyskać stosowne dokumenty niezbędne
do wprowadzenia od m-
ca grudnia 2019roku możliwości poruszania się pociągów na trasie
Warszawa
– Trójmiasto z prędkością do 200 km/h podał, że zgodnie z treścią oferty
przetargowej, Zamawiający zobowiązany byt do przekazania niezależnemu rzeczoznawcy
kompletu dokumentów wskazanych w p. 2.2.3 Zaleceń Komisji 2G14/881/UB. Konieczne jest
także dołączenie dokumentów potwierdzających dopuszczenie do eksploatacji
poszczególnych urządzeń i budowli zainstalowanych na linii kolejowej nr 9. Na ich podstawie
Wykonawca zobowiązany jest potwierdzić spełnienie zasadniczych wymagań dotyczących
interoperacyjności kolei.
Podniesienie prędkości do 200 km/h wymaga przeprowadzenia szeregu prac na linii
kolejowej nr 9, np. podbicia toru. Konieczne jest także, zgodnie z informacją przedstawioną
powyżej, uzyskanie świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu dla poszczególnych
urządzeń i budowli dla prędkości 200 km/h. Wszystkie przeprowadzone zabiegi wymagają
wykonania odpowiednich badań przez jednostkę do tego uprawnionej, zgodnie z trybem art.
22g ustawy o transporcie kolejowym. Na pods
tawie uzyskanych, w ramach ww. czynności,
dokumentów, zostaną złożone do Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego wnioski, zgodnie
z art. 25e, ust. 3a, o wydanie zezwoleń dla podsystemu strukturalnego Energia oraz
Infrastruktura. Produktem zamówienia, którego tyczy się przedmiotowe odwołanie są,
zgodnie z Zaleceniami Komisji 2014/881./UE, świadectwa wykazania zgodności istniejącej
infrastruktury z podstawowymi parametrami określonymi we właściwej TS1. Dokumenty te
nie mogą stanowić podstawy, zgodnie z art. 25e, ust. 3 w powiązaniu z art. 25e, ust 2 ustawy
o transporcie kolejowym, ubiegania się o zezwolenie na dopuszczenie podsystemów
strukturalnych do eksploatacji. Wobec powyższego bezzasadna jest realizacja zadania,
którego efekty (dokumenty przygotowane przez wyłonionego Wykonawcę) nie będą
potrzebne. Reasumując podkreślił, że wydatkowanie funduszy publicznych na realizację
zadania, którego produkty nie będą potrzebne, tzn. nie będą wykorzystane do uzyskania
narzuconego celu, jest niezgodne z przepisami prawa.
Wskazany do osiągnięcia cel tj., możliwość prowadzenia (od rozkładu 2019/2020) ruchu na
linii kolejowej nr 9 z prędkością do 200 km/h jest- wbrew twierdzeniom Odwołującego -
możliwy do osiągnięcia. Od połowy maja trwają prace realizowane przez Spółki zależne od
PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Przeprowadzono analizę posiadanej dokumentacji i
określono konieczne do przeprowadzenia próby i testy, a także wyspecyfikowano konieczne
do weryfikacji świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu budowli i urządzeń
prz
eznaczonych do prowadzenia ruchu. Wszystkie te zadania, zgodnie założeniami, mają
zakończyć się w październiku 2019 roku.
Krajowa Izba Odwoławcza rozpoznając złożone odwołanie na rozprawie i
uwzględniając dokumentację z niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego oraz stanowiska stron postępowania, zaprezentowane na piśmie i do
protokołu rozprawy ustaliła, co następuje.
Odwołanie, biorąc pod uwagę treść podniesionych zarzutów okazało się zasadne.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek
ustawowych skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy
Pzp. Izba uznała, że Odwołujący wnosząc odwołanie wykazał spełnienie przesłanek
interesu,
o których mowa w art. 179 ust.1 Pzp,.
Niewątpliwie stwierdzić należy, że podstawową kwestią do oceny Izby jest spór
pomiędzy stronami skupiający się na kwestii, czy w stanie faktycznym sprawy zaistniały po
stronie Zamawiającego przesłanki, umożliwiające unieważnienie postępowania w oparciu o
przepis art. 93 ust.1 pkt 6 Pzp tj. że wystąpiły przesłanki do unieważnienia postępowania z
tego powodu, iż 1) wystąpiła istotna zmiana okoliczności, powodująca, że 2) prowadzenie
postępowania lub wykonanie zamówienia nie leży w interesie publicznym, 3) czego nie
można było wcześniej przewidzieć.
Przed merytoryczną oceną zasadności czynności Zamawiającego o unieważnieniu
postępowania wskazać należy, że Zamawiający może unieważnić postępowanie w sprawie
zamówienia publicznego tylko w przypadkach przewidzianych w ustawie Pzp. Zamknięty
katalog nie daje możliwości unieważniania postępowania na podstawie subiektywnej oceny
Zamawiającego. Katalog przesłanek z art. 93 ustawy – Prawo zamówień publicznych jest
zamknięty i nie może być traktowany rozszerzająco, co oznacza, że z żadnej innej przyczyny
lub bez podania przyczyn zamawiający nie może unieważnić postępowania (wyrok SO w
Warszawie z dnia 30 sierpnia 2010 r. sygn. IV Ca 831/10). Nie ulega wątpliwości, iż do
dokonania czynności z art. 93 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp konieczne jest wykazanie zaistnienia
wszystkich wymienionych w tym przepisie przesłanek.
Obowiązująca na gruncie prawa zamówień publicznych zasada celowości
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, nakazuje zamawiającemu zakończyć
postępowanie poprzez dokonanie wyboru oferty najkorzystniejszej i zawarcie pisemnej
umowy w sprawie zamówienia. Tylko w wyjątkowych wypadkach, ściśle określonych w art.
93 ustawy
– Prawo zamówień publicznych, zamawiający ma możliwość unieważnienia
postępowania. Regulacja ustawowa zawarta w art. 93 Pzp pełni wobec tego funkcję
gwarancyjną dla ochrony rynku zamówień, zmierzając do zapewnienia braku uznaniowości w
działaniu zamawiającego w odniesieniu do instytucji unieważnienia postępowania.
Ogłoszenie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego jest porównywane w
orzecznictwie KIO jak i sądów ze złożeniem przyrzeczenia publicznego, o którym mowa w
art. 919 § 1 kc – ze wskazaniem, że przyrzeczenia tego należy dotrzymać.
Równocześnie wskazać należy, że unieważnienie postępowania, czyli rezygnacja z
przygotowywanego zamówienia publicznego, nie jest przywilejem, lecz także obowiązkiem
zamawiającego, powstającym w okolicznościach ściśle określonych przez ustawę - Prawo
zamówień publicznych. Tym samym jeśli w postępowaniu ziszczą się przesłanki
uzasadniające unieważnienie postępowania, to Zamawiający winien to bezwzględnie i
bezzwłocznie uczynić. Podkreślenia wymaga, że zamawiający wszczyna i prowadzi
postępowanie w pewnych znanych mu w danym momencie uwarunkowaniach i z założoną
koncepcją realizacji zadań. Zdarzenia, które powodują zmianę sposobu lub zakresu
wykonywanych zdań mogą stanowić o wystąpieniu istotnej zmiany okoliczności powodującej,
że prowadzenie postępowania nie leży w interesie publicznym, czego nie można było
wcześniej przewidzieć.
Wskazując na istotne okoliczności stanu faktycznego sprawy podkreślić należy, że w
przedmiotowej sprawie podstawę do unieważnienia postępowania Zamawiający wywodzi z
ustaleń dokonanych w trakcie spotkania w Ministerstwie Infrastruktury w dniu 7 maja 2019
roku, z którego to spotkania została sporządzona notatka służbowa. Odnosząc się do treści
przedmiotowej notatki będącej de facto podstawą do unieważnienia postępowania wskazać
należy, że dokument ten nie został sporządzony w sposób jednoznacznie potwierdzający
podjęte w trakcie narady ustalenia. Przykładowo nie zawiera daty jego sporządzenia, nie
zawiera żadnego potwierdzenia (dowodu), że uczestniczyły w nim wskazane osoby, a
przede wszystkim, po pierwsze, nie zawiera jakiejkolwiek a
dnotacji nakazującej
Zamawiającemu realizację ustaleń które z tej notatki wywodzi Zamawiający, a po drugie, nie
zawiera jakiejkolwiek decyzji co do dalszego toku prowadzonego już w tej dacie
przedmiotowego postępowania. Dokument w postaci notatki służbowej dotyczący spotkania
na szczeblu rządowym jest niewątpliwie specyficznym aktem administracyjnym, w którym
jednak, biorąc pod uwagę zawartą tam treść nie był związany żaden nakaz określonego
zachowania się Zamawiającego wobec toczącego się przedmiotowego postępowania – brak
jakiejkolwiek wzmianki w tym zakresie.
Sam Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie
wskazał, że nastąpiła tylko zmiana koncepcji wykonania zamówienia przez Ministerstwo.
Osią sporu w sprawie pomiędzy stronami była przede wszystkim kwestia wykazania
zaistnienia/bądź nie, przesłanek z art. 93 ust.1 pkt 6 Pzp. Odnosząc się do pierwszej
przesłanki dotyczącej wystąpienia istotnej okoliczności w sprawie wskazać należy, że
Zamawiający wskazywał, iż powodem unieważnienia postępowania jest nałożony na
Zamawiającego obowiązek przeprowadzenia czynności remontowych oraz sporządzenia
dokumentacji tak, aby o grudniowego rozkładu jazdy 2019/2020 na linii 9 pociągi mogły
poruszać się z prędkością do 200 km/h. Natomiast Odwołujący podnosił, że zakres
przedmio
towego postępowania i tego, które zamierza ogłosić Zamawiający, jest praktycznie
taka sama, a różnica polega tylko na terminie realizacji zamówienia. W przedmiotowym
postepowaniu całość czynności wykonawcy wraz z prawem opcji nastąpiłaby do końca
marca 20
20 roku, a Zamawiający oczekuje, aby prace zostały ukończone do grudnia 2019
roku. Odwołujący nadto podnosił, iż wybrane konsorcjum jest w stanie takie zamówienie w
oczekiwanym przez Zamawiającego terminie wykonać, lecz dotychczas Zamawiający z
Odwołującym żadnych rozmów czy uzgodnień w tym zakresie nie podjął.
Wskazać należy także na stanowisko Zamawiającego, iż nie jest możliwa realizacja tego
zmienionego postępowania, które Zamawiający zamierza ogłosić, gdyż stoją temu na
przeszkodzie ustalone w projekc
ie umowy terminy realizacji poszczególnych faz, czy opcji
zamówienia.
Izba zauważa, że w przepisach Pzp jak również w projekcie umowy, brak jest zakazu, aby
wykonawca zrealizował zamówienie przed terminem, chyba, że dana usługa czy dostawa
winna być wykonana w konkretnie wskazanej dacie.
Izba wskazuje, że ustawa Pzp nie definiuje pojęcia istotnej zmiany okoliczności w
rozumieniu przepisów art. 93 ust. 1 pkt 6. W doktrynie wskazuje się, że dla zastosowania
powołanego przepisu należy stwierdzić po pierwsze, że zmiana faktycznie wystąpiła, a nie
powstała jedynie możliwość jej wystąpienia. Za wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa-
Praga w Warszawie (IV Ca 527/11) wskazać należy, że zmiana okoliczności, o której mowa
w przepisie art. 93 ust. 1 pkt 6 Pzp musi mieć charakter zewnętrzny względem
Zamawiającego, w tym znaczeniu, że jej zaistnienie jest niezależne od samego
Zamawiającego - zmiana taka może wynikać np. z aktu prawnego wiążącego
Zamawiającego i stanowiącego źródło prawa. Natomiast niewątpliwie dokument, na który
powołał się Zamawiający nie stanowi źródła prawa i nie ma charakteru zobowiązującego
Zamawiającego do odwołania przetargu. Nadto, zdaniem Izby treść notatki była też zmianą
zależną od Zamawiającego, gdyż uczestniczył on w spotkaniu zorganizowanym w dniu 9
maja 2019 roku i prezentował na nim wariant koncepcji modernizacji linii. Z notatki nie
wynikają jakiekolwiek informacje, że realizacja ustaleń z dnia 9 maja 2019 roku będzie się
wiązać z potrzebą unieważnienia przedmiotowego postępowania.
W tym stan
ie faktycznym zasadnym jest przywołanie stanowiska Sądu, który w bardzo
podobnym stanie faktycznym, w wyroku z dnia19 września 2014 r. sygn. akt V Ca 2123/14
uznał, że „Istotna zmiana okoliczności, o której mowa w przepisie art. 93 ust. 1 pkt 6 ustawy
praw
o zamówień publicznych to w przekonaniu Sądu Okręgowego okoliczność zewnętrzna,
a nie wykreowana przez jedną ze stron. Ponadto musi być to zmiana rzeczywistości, faktów,
a nie jedynie planów czy rozpoczęcie prac nad wdrożeniem koncepcji, co ma również
char
akter deklaracji politycznej i nie ma pewności, że nie ulegnie kolejnej zmianie. Zauważyć
też należy, że autorem obecnie obowiązującego rozwiązania także jest Skarb Państwa, co
wyklucza możliwość powołania się na zmianę okoliczności, która spowodowana jest niczym
innym, jak tylko własnym działaniem”.
Sam Zamawiający wskazał w odpowiedzi na odwołanie, że zmiana koncepcji wykonania
zamówienia przez Ministerstwo winna być poczytana jako istotna zmiana okoliczności, a
Zamawiający nie miał możliwości przewidzenia jej wystąpienia.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia Izba uznaje, iż w sprawie nie wystąpiła istotna
zmiana okoliczności stanowiącą jedną z przesłanek możliwości unieważnienia postępowania
w oparciu o przepis art. 93 ust.1 pkt 6 P
zp. Z powyższego stanowiska Zamawiającego
zasadnym jest wywiedzenie tylko wniosku iż Zamawiający wykonując dyspozycje
Ministerstwa „planuję”, „zamierza” prowadzić działania w celu uruchomienia linii wysokich
prędkości na linii nr 9.
W zakresie wystąpienia kolejnej przesłanki z ww. przepisu tj. jest wykazania, że
dalsze prowadzenie postępowania nie leży w interesie publicznym, wskazać należy, że samo
pojęcie interesu publicznego jest nieostre, a pojmowanie go tylko w odniesieniu do kryterium
ekonomicznego jest zbyt wąskie. Za stanowiskiem Trybunału Konstytucyjnego (artykuł
„Unieważnienie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego”, Zam. Publ. Dor.
2014/3/36-
46, uchwała TK z dnia 12 marca 1997 roku, sygn. akt W/96): wskazać należy, że
„Za interes publiczny należy bez wątpienia uznawać korzyści uzyskiwane w wyniku realizacji
przedsięwzięć służących ogółowi w zakresie zadań ciążących na administracji rządowej oraz
samorządowej, realizowanych w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych,
związanych np. z ochroną zdrowia, oświaty, kultury, porządku publicznego. Tym samym nie
należy utożsamiać interesu publicznego z interesem zamawiającego. W każdym przypadku
zamawiający powinien wskazać, jaki interes publiczny wymaga dokonania przez niego
unieważnienia postępowania." Wskazać należy, że Zamawiający wystąpienie przesłanki
interesu publicznego wskazywał, po pierwsze, na brak potrzeby sfinansowania obecnego
zamówienia – kwota około 3,5 ml, złotych oraz korzyści dla podróżnych korzystających z
pociągów Pendolino na trasie Warszawa – Trójmiasto po modyfikacji linii.
Nawiązując do sytuacji ekonomicznej Zamawiającego związane z ograniczeniem
określonych wydatków Izba, za wyrokiem Sądu Okręgowego w Nowym Sączu z dnia 22
września 2009 roku sygn. III CA 418/09 uznaje, że możliwość zmniejszenia wydatków przez
zamawiającego nie świadczy jeszcze o tym, że wykonanie zamówienia nie leży w interesie
publicznym. Nie można automatycznie utożsamiać interesu publicznego z interesem
ekonomicznym zamawiającego.
N
adto wskazać należy, że Zamawiający nie wykazał, że obecnie prowadzone
postępowanie i nowe mające być wszczęte to dwa całkowicie różne zamówienia. Izba nie
mogła dokonać oceny w tym zakresie, gdyż brak jest opisu przedmiotu zamówienia nowego
postępowania i Zamawiający przedstawił tylko jego zarys. Odwołujący wskazywał, iż według
jego fachowej wiedzy „…zarówno w wyniku postępowania unieważnionego, jak i tego, które
ma być wszczęte, Zamawiający otrzymałby taki sam rezultat, czyli przeprowadzenie badań
wskazujących, czy po tej linii mogą jeździć pociągi wysokiej prędkości”. Nadto nie zostało
jednoznacznie wykazane, że oba postępowania nie mają punków wspólnych w zakresie
przedmiotu. Zauważyć należy, że Zamawiający na rozprawie argumentując brak potrzeby
prowadzenia obecnego postępowania stwierdził, że „gdyby Zamawiający zrealizował to
zamówienie, jak również to nowe, które jest mu niezbędne, to musiałby zapłacić dwa raz za
to samo”. Niewątpliwie na podobieństwo obu postępowań wskazuje pkt 2 notatki, z którego
wynika „konieczność ustalenia zgodności parametrów linii kolejowej nr 9 z zasadniczymi
wymaganiami
i przyjętymi w technicznych specyfikacjach interoperacyjności ….” o których
mowa w przedmiocie unieważnionego postępowania. Publicznoprawny charakter regulacji
ustawy Prawo zamówień publicznych nie może dawać zamawiającemu możliwości
dowolności działań motywowanych niedookreślonym interesem publicznym.
W zakresie kolejnej przesłanki z art. 93 ust. 1 pkt 6 dotyczącej sytuacji, iż zmiana
okoliczności, o której mowa w dwóch poprzedzających przesłankach nie była możliwa do
przewidzenia. Wskazać należy, iż niespornym pomiędzy stronami był fakt, że planowane
uruchomienie na linii nr 9 kolei wysokich prędkości było znane od co najmniej kilku lat. Sam
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie podał, że z uwagi na publikację Zalecenia Komisji
z dnia 18 listopada 2014 r. 2014/881/UE (Dz. Urz. UE L 356/520, PKP Polskie Linie
Kolejowe S.Ą, już w 2017 r. rozpoczęła prace przygotowawcze mające na celu wdrożenie
możliwości oceny istniejącej infrastruktury kolejowej zgodnie z ww. przepisem, jako pierwszy
odcinek przeznaczony do oceny, wykazania zgodności z podstawowymi parametrami
przyjętymi w technicznych specyfikacjach interoperacyjności dla podsystemu „infrastruktura"
oraz „Energia" zakwalifikowano istniejącą linię kolejową nr 9 (E65). Założono; że prędkość
na wybranych odcinkach tej linii może wynosić powyżej 160 km/h (pkt. 5 zał. nr 1 do SIWZ
Ponadto
Odwołujący przedstawił wydruki ze stron internetowych, z których wynika, że
kolej podjęła temat uruchomienia takich połączenia już w 2015 roku. Jeżeli zatem
Zamawiający wiedział i jak wskazywał czynił przygotowania w tym zakresie, to zarówno w
dacie ogłaszania przetargu, jak i na początku maja 2019 roku jego sytuacja w tym zakresie
była taka sama. Dlatego też Izba uznała, że obowiązująca Zamawiającego staranność w
wydatkowaniu środków publicznych i lojalność wobec wykonawców wymagała, aby to przed
ogłoszeniem postępowania o zamówienie publiczne rozważyć wszelkie możliwe koncepcje
tak, aby krótko po wyborze najkorzystniejszej oferty unieważniać postępowanie.
Wskazać należy także, iż Zamawiający w toku rozprawy wielokrotnie podnosił, iż
ciężar udowodnienie niezaistnienia przesłanek z art. 93 ust.1 pkt 6 Pzp obciąża
Odwołującego. Izba nie zgadza się z taką argumentacją. Otóż unieważnienie postępowania
wywiera skutek ex tunc
i znosi wszystkie czynności dokonane w postępowaniu przez
zamawiającego, a ciężar udowodnienia ich zaistnienia, tak w zakresie okoliczności
faktycznych i prawnych spoczywa na zamawiającym (por. wyrok z 23 września 2011 r., KIO
1948/11; z dnia 3 czerwca 2014 r sygn. akt KIO 991/14 i 1001/14). Uwzględniając procesową
(art. 190 ust. 1 Pzp), jak i materialną zasadę ciężaru dowodu (art. 6 k.c.) spoczywającego na
podmiocie, który z danych okoliczności wywodzi skutki prawne, w pewnym sensie
wyrażającą się w paremii ei incumbit probatio qui dicit, non qui negat (ten przeprowadza
dowód, kto twierdzi, nie ten kto przeczy). W przypadku unieważnienia postępowania
pozytywne skutki procesowe wywodzi niewątpliwie Zamawiający.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia i rozważania Izba uznała, że przesłanki
unieważnienia postępowania nie zaistniały łącznie (kumulatywnie), co skutkuje
uwzględnieniem odwołania i uznania, że unieważnienie postępowania było w tym przypadku
niedopuszczalne.
Izba postanowiła jak w sentencji wyroku, orzekając na podstawie przepisów art. 190
ust.1 i 7, 191 ust.2 i 192 ust. 2 ustawy Pzp,
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku, na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp, oraz w oparci
u o przepisy § 3 pkt.1a) i b) rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 15 marca 2010 roku w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 972).
Przewodniczący ………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 1830/19 z dnia 2019-09-30
- Sygn. akt KIO 1754/19 z dnia 2019-09-26
- Sygn. akt KIO 1676/19 z dnia 2019-09-26
- Sygn. akt KIO 1654/19 z dnia 2019-09-10
- Sygn. akt KIO 1636/19 z dnia 2019-09-09
