rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2015-01-23
rok: 2015
data dokumentu: 2015-01-23
rok: 2015
sygnatury akt.:
KIO 28/15
KIO 28/15
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2015 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 5 stycznia 2015 r.
przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
A. T.
prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Zakład Usług Leśnych ZUL A. T.,
Kwasówka 50, 21-570 Drelów, D. T. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą
Złoty Klon D. T., Kwasówka 50, 21-570 Drelów oraz J. D. prowadzącego działalność
gospodarczą pod firmą Usługi konne zrywka i wywóz drewna prace kompleksowe
w
lesie
J.
D.,
ul.
Prymasa
Stefana
Wyszyńskiego
72,
34-350
Cisiec
w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego:
Państwowe Gospodarstwo Leśne –
Lasy Państwowe – Nadleśnictwo Międzyrzec w Międzyrzecu Podlaskim (21-560),
ul. Warszawska 53
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 5 stycznia 2015 r.
przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
A. T.
prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Zakład Usług Leśnych ZUL A. T.,
Kwasówka 50, 21-570 Drelów, D. T. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą
Złoty Klon D. T., Kwasówka 50, 21-570 Drelów oraz J. D. prowadzącego działalność
gospodarczą pod firmą Usługi konne zrywka i wywóz drewna prace kompleksowe
w
lesie
J.
D.,
ul.
Prymasa
Stefana
Wyszyńskiego
72,
34-350
Cisiec
w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego:
Państwowe Gospodarstwo Leśne –
Lasy Państwowe – Nadleśnictwo Międzyrzec w Międzyrzecu Podlaskim (21-560),
ul. Warszawska 53
orzeka:
1.
oddala odwołanie,
2.
kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia:
A.
T.
prowadzącego
działalność
gospodarczą
pod firmą Zakład Usług Leśnych ZUL A. T., D. T. prowadzącego działalność
gospodarczą pod firmą Złoty Klon D. T., oraz J. D. prowadzącego działalność
gospodarczą pod firmą Usługi konne zrywka i wywóz drewna prace
kompleksowe w lesie J. D. i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawców
wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
A. T. prowadzącego
działalność gospodarczą pod firmą Zakład Usług Leśnych ZUL A. T., D. T.
prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Złoty Klon D. T., oraz J. D.
prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Usługi konne zrywka i
wywóz drewna prace kompleksowe w lesie J. D. tytułem wpisu
od odwołania,
2.2. zasądza od wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
A. T.
prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Zakład Usług Leśnych ZUL
A. T., D. T. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Złoty Klon D. T.,
oraz
J.
D.
prowadzącego
działalność
gospodarczą
pod firmą Usługi konne zrywka i wywóz drewna prace kompleksowe w lesie J.
D. na rzecz zamawiającego: Państwowe Gospodarstwo Leśne – Lasy
Państwowe – Nadleśnictwo Międzyrzec w Międzyrzecu Podlaskim kwotę
3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) obejmującą
koszty wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 z późn. zm.), na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego
w Lublinie.
Przewodniczący: ……………………………
Sygn. akt:
KIO 28/15
U z a s a d n i e n i e
Postępowanie o udzielenie zamówienia prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego
na realizację zadania: „
Wykonanie prac dotyczących gospodarki leśnej /usług leśnictwa/
objętych planem finansowo gospodarczym na 2015 r.
” zostało wszczęte przez Państwowe
Gospodarstwo Leśne – Lasy Państwowe – Nadleśnictwo Międzyrzec w Międzyrzecu
Podlaskim, zwane dalej Zamawiającym. Ustalona przez Zamawiającego wartość zamówienia
przekraczała kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907
z późn. zm.), zwanej dalej ustawą Pzp. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane
w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2014/S 227-401125) w dniu 25 listopada 2014 r.
W dniu 5 stycznia 2015 r. odwołanie wnieśli wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie
zamówienia: A. T. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Zakład Usług Leśnych
ZUL A. T., D. T. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Złoty Klon D. T. oraz J. D.
prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Usługi konne zrywka i wywóz drewna prace
kompleksowe w lesie J. D., zwani dalej łącznie Odwołującym.
Odwołanie zostało wniesione wobec przyznania ofercie złożonej przez Odwołującego
w zakresie części IV zamówienia zbyt małej ilości punktów w kryterium „dysponowanie
specjalistycznymi maszynami lub urządzeniami”, a w konsekwencji wobec czynności wyboru
jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez W. W. prowadzącego działalność gospodarczą
pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowo Usługowe KOALA W. W. . Zdaniem
Odwołującego złożona przez niego oferta winna dostać maksymalną ilość 10 punktów,
albowiem wykazał on 4 maszyny i urządzenia specjalistyczne, w tym dwa ciągniki z
przyczepą i żurawiem, które w jego ocenie należało uznać za urządzenia typu forwardera.
Tymczasem Zamawiający przypisał jego ofercie jedynie 5 punktów. Odwołujący utrzymywał
przy tym, że pracownik Zamawiającego podczas spotkania z wykonawcami wprost dopuścił
możliwość uznania ciągnika z przyczepą posiadającą żurawia za urządzenie typu forwarder.
Mając to na uwadze, Odwołujący zarzucał Zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1 oraz art.
91 ust. 1 ustawy Pzp.
Uwzględniając podniesione zarzuty, Odwołujący wnosił o nakazanie Zamawiającemu
unieważnienia czynności wyboru najkorzystniejszej oferty w części IV zamówienia i wybór
jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez Odwołującego.
Skład orzekający Izby wykluczył to, aby spełniona została którakolwiek z przesłanek
odrzucenia odwołania ustanowionych w art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron, na podstawie zebranego materiału
dowodowego w sprawie, z uwzględnieniem stanowisk stron, Izba ustaliła i zważyła,
co następuje.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że Odwołującemu, w świetle przepisu art. 179
ust. 1 ustawy Pzp, przysługiwało prawo wniesienia odwołania w postępowaniu o udzielenie
zamówienia prowadzonym przez Zamawiającego.
Izba postanowiła zaliczyć w poczet materiału dowodowego dokumenty przekazane
przez Zamawiającego w odpowiedzi na wezwanie Prezesa Izby i poświadczone za zgodność
z oryginałem, a także te, które zostały złożone przez Strony w toku postępowania
odwoławczego, w tym również wraz z odwołaniem. Izba uwzględniała również dowód
z zeznań świadków – P. C. oraz B. G., na okoliczność przebiegu spotkania z dnia 27
listopada
2014
r.
Izba
odmówiła
przeprowadzenia
wnioskowanego
przez Zamawiającego dowodu z opinii biegłego z zakresu maszyn rolniczych i leśnych
w celu rozstrzygnięcia, czy ciągnik wyposażony w żuraw lub chwytak może być uznany
za specjalistyczne urządzenie typu forwarder, stosowane przy pracach leśnych. W ocenie
Izby realizacja tak sformułowanego wniosku dowodowego prowadziłaby jedynie do zwłoki
w postępowaniu, albowiem zgodnie z twierdzeniami Odwołującego to zespół urządzeń,
tj. ciągnik oraz przyczepa wyposażona w żuraw, miała zostać uznana za urządzenie typu
forwarder, nie zaś sam ciągnik wyposażony w żuraw, jak to wskazał Zamawiający
w rozpoznawanym wniosku dowodowym. Tym samym wniosek ten został sformułowany
na okoliczność nieistotną z punktu widzenia twierdzeń strony przeciwnej.
Mając na celu ocenę zasadności zarzutów podnoszonych w odwołaniu, Izba ustaliła,że zgodnie z pkt IV.1 Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ) Zamawiający
dopuścił składanie ofert częściowych, przy czym przedmiot zamówienia podzielił
na dwanaście części.
Zgodnie z pkt XVI.1 SIWZ Zamawiający określił dwa kryteria wyboru oferty
najkorzystniejszej, tj. cenę (waga 90%) oraz „dysponowanie specjalistycznymi maszynami
lub urządzeniami” (waga 10%). Zgodnie z pkt XVI.6 SIWZ „do oceny będzie przyjmowany
sprzęt, którego wykonawca jest właścicielem lub leasingobiorcą”, a który wg pkt XVI.5 został
wykazany w załączniku nr 7 do SIWZ, tj. formularzu sporządzonym na potrzeby wykazania
spełniania warunku dotyczącego posiadania wiedzy i doświadczenia. W pkt XVI.6 SIWZ
Zamawiający poinformował wykonawców, że: „ocena tego kryterium będzie dokonana
w oparciu o następujący wzór: dla części 1-10: (1 maszyna – 25%, 2 maszyny – 50%,
3 maszyny – 75%, 4 maszyny i więcej – 100%) x 100 pkt x 0,10”. W pkt XVI.7 Zamawiający
przesądził, że „pojęciem «maszyny i urządzenia specjalistyczne» dla części 1-10
zamawiający określa maszyny służące do pozyskiwania i zrywki drewna typu harvester,
skidder, forwader, klembak”.
W pkt IX.8 Zamawiający zawarł informację, że przewiduje organizację zebrania wykonawców
w dniu 27 listopada 2014 r. o godz. 13:00 w siedzibie Zamawiającego.
Termin składania ofert, zgodnie z pisemnym protokołem postępowania, upłynął
w dniu 11 grudnia 2014 r., o godzinie 10:00. Przed jego upływem dwóch wykonawców
złożyło swoje oferty w zakresie części IV zamówienia, tj. Odwołujący oraz W. W. .
Odwołujący wraz ze złożoną przez siebie ofertą przedstawił Zamawiającemu uzupełniony
załącznik nr 7 do SIWZ, w którym w czterech pierwszych pozycjach wskazał następujący
sprzęt: 1. „LKT 81T”, 2. „MTZ 920 + Farma11+” z dopiskiem „Forwader”, 3. „Ursus C360 3P
+ przyczepa leśna” z dopiskiem „Forwader” i 4. „LKT 81 Turbo”.
Zamawiający pismem z dnia 24 grudnia 2014 r., przekazanym Odwołującemu zgodnie z jego
oświadczeniem osobiście w dniu 29 grudnia 2014 r., poinformował Odwołującego,że złożona przez niego oferta została sklasyfikowana na drugim miejscu w ramach części IV
zamówienia. W kryterium pierwszym (cena) otrzymała ona 90 punktów, zaś w drugim
(dysponowanie specjalistycznymi maszynami lub urządzeniami), otrzymała punktów 5,
podczas gdy druga oferta otrzymała tych punktów odpowiednio: w kryterium pierwszym:
85,85, zaś w kryterium drugim: 10.
Wobec powyższego Odwołujący wniósł odwołanie.
Izba, kierując się przepisem art. 192 ust. 7 ustawy Pzp, odwołanie wniesione
przez Odwołującego rozpoznała w granicach zarzutów w nim zawartych i popieranych w toku
postępowania odwoławczego
Skład orzekający Izby, uwzględniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz
zakres zarzutów podniesionych w odwołaniu i podlegających kognicji Izby, doszedł
do przekonania, iż sformułowane przez Odwołującego zarzuty nie znajdują oparcia
w ustalonym stanie faktycznym i prawnym, a tym samym rozpoznawane odwołanie,
jako takie, nie zasługuje na uwzględnienie.
Mając na celu rozpoznanie zasadności twierdzeń Odwołującego, Izba uznała, że wzorcem
do którego należy odnosić czynności Zamawiającego rozstrzygającym o ich prawidłowości
winna być pierwotna treść SIWZ w zakresie w jakim kształtuje ona kryteria oceny ofert,
ich znaczenie oraz rozstrzyga o sposobie oceny ofert (pkt XVI SIWZ).
Za udowodnione Izba uznała to, że w dniu 27 listopada 2014 r. odbyło się zorganizowane
przez Zamawiającego zebranie wykonawców. Datę tę potwierdził ostatecznie sam
Odwołujący, pomimo tego, że pierwotnie – w odwołaniu – wskazywał on na dzień
5 grudnia 2014 r., jako na ten, w którym zebranie to miało się odbyć. Zgodnie z przepisem
art. 190 ust. 7 ustawy Pzp Izba ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego
przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Kierując się
powołanym przepisem, a także mając na uwadze zebrany w sprawie materiał dowodowy,
Izba dała wiarę zeznaniom dwóch świadków oraz pisemnemu protokołowi przedstawionemu
wraz z odpowiedzią na odwołanie. Tym samym uznała za udowodnione to, że w toku
powołanego zebrania pracownik Zamawiającego jednoznacznie wyjaśnił, że ciągnik rolniczy
z przyczepą wyposażoną w żuraw nie będzie traktowany jako sprzęt specjalistyczny,
a co za tym idzie, jego wykazanie nie przysporzy wykonawcy punktów w trakcie oceny ofert
na podstawie kryterium „dysponowanie specjalistycznymi maszynami lub urządzeniami”.
Za taką oceną przemawiało w ocenie Izby to, że powołane zeznania były ze sobą zbieżne
oraz znajdowały potwierdzenie w przedstawionym Izbie protokole opisującym podjęte
podczas zebrania wykonawców ustalenia. Przedstawiony przez Odwołującego kontrdowód –
pisemne oświadczenie G. T. z dnia 5 stycznia 2015 r. Izba uznała za mniej wiarygodne. W
oświadczeniu
tym
G.
T.
twierdził,że
spotkanie
obyło
się
w dniu 5 grudnia 2014 r., a w jego trakcie zostało przesądzone, iż ciągnik rolniczy
z przyczepą wyposażoną w żuraw będzie uznawany za urządzenie typu forwarder.
Tymczasem, Odwołujący w toku rozprawy przed Izbą przyznał, że zebranie wykonawców
odbyło się w dniu 27 listopada 2014 r. i było jedynym zorganizowanym przez Zamawiającego
w prowadzonym przez niego postępowaniu o udzielenie zamówienia. Uwzględniając
tę okoliczność, Izba uznała, a mniej wiarygodne od powołanych zeznań świadków i
pisemnego protokołu (co istotne – zbieżnych ze sobą co do istoty) oświadczenie,
w którym błędnie oznaczono datę zebrania.
W ocenie Izby ustalenia podjęte przez Zamawiającego w toku zebrania wykonawców,
które odbyło się w dniu 27 listopada 2014 r., nie mogły zostać jednak uznane za oddziałujące
w jakikolwiek sposób na interpretację zapisów SIWZ. Zgodnie z art. 38 ust. 3 ustawy Pzp
Zamawiający może zwołać zebranie wszystkich wykonawców w celu wyjaśnienia wątpliwości
dotyczących treści SIWZ, a jeżeli ta jest udostępniana na stronie internetowej, informację
o terminie zebrania zamieszcza także na tej stronie; w takim przypadku sporządza
informację zawierającą zgłoszone na zebraniu pytania o wyjaśnienie treści specyfikacji
istotnych warunków zamówienia oraz odpowiedzi na nie, bez wskazywania źródeł zapytań.
Informację z zebrania doręcza się niezwłocznie wykonawcom, którym przekazano
specyfikację istotnych warunków zamówienia, a jeżeli specyfikacja istotnych warunków
zamówienia jest udostępniana na stronie internetowej, zamieszcza także na tej stronie.
W rozpoznawanej sprawie Zamawiający nie uczynił zadość tym obowiązkom – jak wynika
z zeznań obu świadków powołanych w sprawie, wykonawcy uczestniczący w zebraniu
w dniu 27 listopada 2014 r. nie mogli otrzymać protokołu opisującego przebieg tegoż
spotkania, albowiem ten został sporządzony i podpisany co najmniej dzień po zakończeniu
spotkania. W trakcie zebrania sporządzona została jedynie lista obecnych na spotkaniu
przedstawicieli wykonawców. Tym samym nawet osobom uczestniczącym w zebraniu
nie było dane zapoznać się z ostateczną treścią tegoż protokołu. Jak oświadczył
pełnomocnik Zamawiającego nie było mu wiadomym, aby protokół ten był przekazywany
wykonawcom.
Nie
zostało
w
toku
postępowania
odwoławczego
wskazane,
aby w dokumentach odnoszących się do postępowania i poświadczonych za zgodność
z oryginałem przez Zamawiającego znalazło się potwierdzenie, że protokół ten był
w jakikolwiek sposób przekazany wykonawcom, czy choćby zamieszczony na stronie
internetowej. Zgodnie z oświadczeniem Odwołującego, powołany protokół nie został mu
przekazany. Mając to na uwadze, Izba przyjęła, że Zamawiający nie upublicznił w żaden
sposób protokołu z postępowania, tymczasem to na zapisy tego właśnie dokumentu
powoływał się w toku postępowania odwoławczego.
Kierując się tak poczynionymi ustaleniami, jak również mając na względzie przepisy art. 38
ust. 3 oraz art. 9 ust. 1 ustawy Pzp (drugi z powołanych przepisów ustanawia zasadę
pisemności postępowania) Izba uznała, że nie było istotnym to, jakie wytyczne
co do rozumienia pkt XVI SIWZ Zamawiający przekazał w toku powołanego zebrania
podmiotom w nim uczestniczącym, skoro ostatecznych ustaleń tam podjętych (pisemnego
protokołu) nie przedstawił nawet tym podmiotom, które w zebraniu tym brały udział.
Oczywistym jest zatem, że Zamawiający nie wypełnił obowiązków na niego nałożonych
przepisem art. 38 ust. 3 ustawy Pzp. Dlatego też za rozstrzygającą tę materię Izba uznała
pierwotną treść SIWZ.
Niezależnie od powyższego, w ocenie Izby, Odwołujący nie wykazał, aby Zamawiający
w sposób nieodpowiadający zapisom SIWZ przypisał złożonej przez niego ofercie zbyt małą
liczbę punktów w drugim z kryteriów oceny ofert.
Zgodnie z pkt XVI.6 i 7 SIWZ oferta każdego z wykonawców miała otrzymać odpowiednią
liczbę punktów w kryterium „dysponowanie specjalistycznymi maszynami lub urządzeniami”
w zależności od liczby maszyn i urządzeń specjalistycznych wykazanych w uzupełnionym
załączniku nr 7 do SIWZ. W powołanych zapisach SIWZ wskazano również, co Zamawiający
rozumie pod pojęciem „maszyny i urządzenia specjalistyczne”.
W ocenie Izby poczyniona przez Odwołującego wykładnia zawartej w SIWZ definicji
powołanego pojęcia była jedną z dopuszczalnych, w takim zakresie, w jakim wskazywał on,że nie jest koniecznym wykazanie jedynie forwardera, ale możliwym jest również wykazanie
urządzenia typu forwardera – zatem urządzenia, które co prawda forwarderem nie jest,
ale posiada jego najistotniejsze, z punktu widzenia funkcjonalnego, cechy. Odwołujący
definiował forwardera jako ciągnik do nasiębiernej zrywki drewna będący maszyną
samozaładowczą, której zastosowanie ogranicza szkody pokrywy gleby podczas zrywki –
drewno przy pomocy żurawia ładowane jest na maszynę, przez co nie ma kontaktu
z podłożem. Definicja ta jest co do zasady zbieżna z tą, którą przedstawił Zamawiający
wraz z odpowiedzią na odwołanie. Co istotne Odwołujący w toku rozprawy przed Izbą
przyznał, że przedstawione przez Zamawiającego wraz z odpowiedzią na odwołanie wydruki
należycie opisują typy poszczególnych urządzeń. Mając to na uwadze, uznać należałoby,że za zgodną z takim zapisem SIWZ ocenić należałoby sytuację, w której wykonawca
przedstawił w wykazie sprzętu nie forwardera, ale urządzenie typu forwardera i uzyskał
dzięki temu odpowiednią liczbę punktów w drugim kryterium oceny ofert.
W tym kontekście dostrzec należy, że przedstawiony przez Odwołującego dowód mający
potwierdzać, że ciągnik w zestawie z przyczepą wyposażoną w żuraw można uznać
za urządzenie typu forwardera, tj. oświadczenie złożone w dniu 19 grudnia 2014 r. w imieniu
Agromet-Motoimport sp. z o.o. odnosi się do zestawu urządzeń, które nie zostały wskazane
w wykazie. W powołanym oświadczeniu mowa bowiem o „ciągniku Belarus 820 oraz
przyczepie leśnej More Maskiner SF 11/6955”, a zatem zespole urządzeń,
których Odwołujący nie wskazał w złożonym przez siebie wykazie. Jak to już zaznaczono
Odwołujący wraz ze złożoną przez siebie ofertą przedstawił Zamawiającemu uzupełniony
załącznik nr 7 do SIWZ, w którym obok dwój urządzeń skiderów (jak to zgodnie ustaliły
Strony w toku rozprawy przed Izbą), tj. LKT 81T i LKT 81 Turbo, wskazał on na „MTZ 920 +
Farma11+” z dopiskiem „Forwader” oraz „Ursus C360 3P + przyczepa leśna” z dopiskiem
„Forwader”. Brak tak wskazań na: „ciągnik Belarus 820 oraz przyczepę leśną More Maskiner
SF 11/6955”. Co równie istotne, zgodnie z treścią powołanego oświadczenia złożonego
w imieniu Agromet-Motoimport sp. z o.o. opisany tam zestaw urządzeń pełni jedynie funkcję
porównywalną z maszyną typu forwarder, a zatem nawet w świetle tego oświadczenia taki
zestaw urządzeń nie może zostać uznany za maszynę typu forwarder, a jedynie zestaw
pełniący funkcję porównywalną do maszyn zaliczanych do urządzeń typu forwardera.
Wynika z tego że zestaw opisany w tym oświadczeniu, pomimo tego, że zbliżony
funkcjonalnie, to jednak do zbioru maszyn typu forwardera zaliczony być nie może.
Stąd też nie sposób uznać tego oświadczenia za mogące mieć doniosły wpływ
na rozstrzygnięcie.
Co szczególnie istotne, Odwołujący swe twierdzenia o możliwości wykazania ciągnika
z odpowiednią przyczepą oparł w głównej mierze na przekonaniu, że Zamawiający
w toku zebrania wykonawców rzekomo dopuścił taką możliwość. Wywieść z tego można,że pośrednio przyznał tym samym, że bez takiego wyraźnego dopuszczenia ze strony
Zamawiającego (zastrzec przy tym należy, że ustalenia poczynione w toku zebrania
z dnia 27 listopada 2014 r. Izba uznała za indyferentne dla rozstrzygnięcia) powołanie się
na taki ciągnik z przyczepą można byłoby uznać za nieuzasadnione.
Podkreślania w tym miejscu wymagało to, że stosownie do podstawowej zasady wynikającej
z art. 6 k.c., znajdującej swe odzwierciedlenie w art. 190 ust. 1 ustawy Pzp, ciężar dowodu
w zakresie okoliczności faktycznych spoczywa na tym, który ze swoich twierdzeń wywodzi
skutek prawny, a zatem obowiązkiem dowodowym w rozpoznawanej sprawie obciążony
był Odwołujący. Tym samym to on winien udowodnić, że treść przedstawionego przez niego
wykazu uzasadniała przyznanie mu maksymalnej liczby punktów w ramach drugiego
kryterium oceny ofert. Tymczasem Odwołujący nie wykazał za pomocą odpowiednich
dowodów mających potwierdzać, że ciągnik w zestawie z przyczepą wyposażoną w żuraw
można uznać za maszynę typu forwarder. Ponadto, co jeszcze ważniejsze, nie przedstawił
on żadnych dowodów na to, że wskazanie w złożonym Zamawiającemu wykazie
na urządzenia opisane jako „MTZ 920 + Farma11+” z dopiskiem „Forwader” oraz „Ursus
C360 3P + przyczepa leśna” z dopiskiem „Forwader” jest równoznaczne ze wskazaniem
na ciągnik w zestawie z przyczepą wyposażoną w żuraw, czy też na urządzenie typu
forwarder. Nie wykazał on, że wskazane przez niego urządzenia – sprzęt ujęty w pozycji
2 i 3 wykazu – posiadają wszystkie cechy, które sam przypisał maszynom typu forwardera.
Nawet gdyby uznać, że Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie przyznał, że użyte
w wykazie oznaczenia „MTZ 920” oraz „Ursus C360 3P” oznaczają ciągniki rolnicze,
to i tak nie przedstawiono Izbie dowodów, że wskazane przez Odwołującego przyczepy
(można z odpowiedzi na odwołanie wywodzić, że Zamawiający przyznał również to,że oznaczenie „Farma11+” odnosi się do przyczepy) zostały wyposażone w żurawie.
Co szczególnie istotne, Odwołujący nie wykazał, aby taką wiedzę na etapie oceny ofert
Zamawiający mógł powziąć z treści przedstawionego mu przez Odwołującego wykazu.
Zgodnie z art. 190 ust. 5 ustawy Pzp tylko fakty powszechnie znane oraz fakty znane
z urzędu nie wymagają dowodu. Wiedzy co do tego co kryje się pod powołanymi pojęciami
użytymi w złożonym Zamawiającemu wykazie nie można uznać ani za fakty powszechnie
znane, ani za fakty znane Izbie z urzędu. Tym samym fakty te wymagały przedstawienia
odpowiedniego dowodu, a tego Odwołujący nie uczynił. Nie wykazał on w żaden sposób
(nawet uwzględniając przyznanie pewnych faktów przez Zamawiającego), że wskazane
przez niego urządzenia (w pozycji 2 i 3 wykazu) posiadają cechy, które sam przypisał
urządzeniom „typu forwarder”, czy też choćby, że są to ciągniki w zestawie z przyczepą
wyposażoną w żuraw.
Wobec braku przedstawienia przez Odwołującego odpowiednich dowodów potwierdzających
zasadność jego twierdzeń, Izba uznała, że nie zostało wykazane, aby Zamawiający przypisał
złożonej przez Odwołującego ofercie na IV część zamówienia zbyt małą ilość punktów
w ramach drugiego kryterium oceny ofert, a w konsekwencji uznał za najkorzystniejszą
niewłaściwą ofertę.
Biorąc powyższe pod uwagę, Izba, działając na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp,
orzekła jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9
i 10 ustawy Pzp, stosownie do wyniku postępowania, oraz w oparciu o przepisy
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Izba wzięła w szczególności
pod uwagę przepis § 3 pkt 2) powołanego rozporządzenia, zgodnie z którym uzasadnione
koszty strony postępowania odwoławczego ustala się na podstawie rachunków
przedłożonych do akt sprawy. Mając na uwadze fakt, iż Zamawiający przedłożył odpowiednie
rachunki, Izba uwzględniła zgodnie z § 5 ust. 3 pkt 1) powołanego rozporządzenia jego
wniosek o obciążenie Odwołującego poniesionymi przez niego kosztami wynagrodzenia
pełnomocnika, uwzględniając przy tym to, że zgodnie z § 3 pkt 2) lit. b) powołanego
rozporządzenia wynagrodzenie pełnomocnika nie może przekroczyć kwoty 3600 zł.
Przewodniczący: ……………………………
1.
oddala odwołanie,
2.
kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia:
A.
T.
prowadzącego
działalność
gospodarczą
pod firmą Zakład Usług Leśnych ZUL A. T., D. T. prowadzącego działalność
gospodarczą pod firmą Złoty Klon D. T., oraz J. D. prowadzącego działalność
gospodarczą pod firmą Usługi konne zrywka i wywóz drewna prace
kompleksowe w lesie J. D. i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawców
wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
A. T. prowadzącego
działalność gospodarczą pod firmą Zakład Usług Leśnych ZUL A. T., D. T.
prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Złoty Klon D. T., oraz J. D.
prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Usługi konne zrywka i
wywóz drewna prace kompleksowe w lesie J. D. tytułem wpisu
od odwołania,
2.2. zasądza od wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
A. T.
prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Zakład Usług Leśnych ZUL
A. T., D. T. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Złoty Klon D. T.,
oraz
J.
D.
prowadzącego
działalność
gospodarczą
pod firmą Usługi konne zrywka i wywóz drewna prace kompleksowe w lesie J.
D. na rzecz zamawiającego: Państwowe Gospodarstwo Leśne – Lasy
Państwowe – Nadleśnictwo Międzyrzec w Międzyrzecu Podlaskim kwotę
3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) obejmującą
koszty wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 z późn. zm.), na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego
w Lublinie.
Przewodniczący: ……………………………
Sygn. akt:
KIO 28/15
U z a s a d n i e n i e
Postępowanie o udzielenie zamówienia prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego
na realizację zadania: „
Wykonanie prac dotyczących gospodarki leśnej /usług leśnictwa/
objętych planem finansowo gospodarczym na 2015 r.
” zostało wszczęte przez Państwowe
Gospodarstwo Leśne – Lasy Państwowe – Nadleśnictwo Międzyrzec w Międzyrzecu
Podlaskim, zwane dalej Zamawiającym. Ustalona przez Zamawiającego wartość zamówienia
przekraczała kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907
z późn. zm.), zwanej dalej ustawą Pzp. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane
w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2014/S 227-401125) w dniu 25 listopada 2014 r.
W dniu 5 stycznia 2015 r. odwołanie wnieśli wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie
zamówienia: A. T. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Zakład Usług Leśnych
ZUL A. T., D. T. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Złoty Klon D. T. oraz J. D.
prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Usługi konne zrywka i wywóz drewna prace
kompleksowe w lesie J. D., zwani dalej łącznie Odwołującym.
Odwołanie zostało wniesione wobec przyznania ofercie złożonej przez Odwołującego
w zakresie części IV zamówienia zbyt małej ilości punktów w kryterium „dysponowanie
specjalistycznymi maszynami lub urządzeniami”, a w konsekwencji wobec czynności wyboru
jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez W. W. prowadzącego działalność gospodarczą
pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowo Usługowe KOALA W. W. . Zdaniem
Odwołującego złożona przez niego oferta winna dostać maksymalną ilość 10 punktów,
albowiem wykazał on 4 maszyny i urządzenia specjalistyczne, w tym dwa ciągniki z
przyczepą i żurawiem, które w jego ocenie należało uznać za urządzenia typu forwardera.
Tymczasem Zamawiający przypisał jego ofercie jedynie 5 punktów. Odwołujący utrzymywał
przy tym, że pracownik Zamawiającego podczas spotkania z wykonawcami wprost dopuścił
możliwość uznania ciągnika z przyczepą posiadającą żurawia za urządzenie typu forwarder.
Mając to na uwadze, Odwołujący zarzucał Zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1 oraz art.
91 ust. 1 ustawy Pzp.
Uwzględniając podniesione zarzuty, Odwołujący wnosił o nakazanie Zamawiającemu
unieważnienia czynności wyboru najkorzystniejszej oferty w części IV zamówienia i wybór
jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez Odwołującego.
Skład orzekający Izby wykluczył to, aby spełniona została którakolwiek z przesłanek
odrzucenia odwołania ustanowionych w art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron, na podstawie zebranego materiału
dowodowego w sprawie, z uwzględnieniem stanowisk stron, Izba ustaliła i zważyła,
co następuje.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że Odwołującemu, w świetle przepisu art. 179
ust. 1 ustawy Pzp, przysługiwało prawo wniesienia odwołania w postępowaniu o udzielenie
zamówienia prowadzonym przez Zamawiającego.
Izba postanowiła zaliczyć w poczet materiału dowodowego dokumenty przekazane
przez Zamawiającego w odpowiedzi na wezwanie Prezesa Izby i poświadczone za zgodność
z oryginałem, a także te, które zostały złożone przez Strony w toku postępowania
odwoławczego, w tym również wraz z odwołaniem. Izba uwzględniała również dowód
z zeznań świadków – P. C. oraz B. G., na okoliczność przebiegu spotkania z dnia 27
listopada
2014
r.
Izba
odmówiła
przeprowadzenia
wnioskowanego
przez Zamawiającego dowodu z opinii biegłego z zakresu maszyn rolniczych i leśnych
w celu rozstrzygnięcia, czy ciągnik wyposażony w żuraw lub chwytak może być uznany
za specjalistyczne urządzenie typu forwarder, stosowane przy pracach leśnych. W ocenie
Izby realizacja tak sformułowanego wniosku dowodowego prowadziłaby jedynie do zwłoki
w postępowaniu, albowiem zgodnie z twierdzeniami Odwołującego to zespół urządzeń,
tj. ciągnik oraz przyczepa wyposażona w żuraw, miała zostać uznana za urządzenie typu
forwarder, nie zaś sam ciągnik wyposażony w żuraw, jak to wskazał Zamawiający
w rozpoznawanym wniosku dowodowym. Tym samym wniosek ten został sformułowany
na okoliczność nieistotną z punktu widzenia twierdzeń strony przeciwnej.
Mając na celu ocenę zasadności zarzutów podnoszonych w odwołaniu, Izba ustaliła,że zgodnie z pkt IV.1 Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ) Zamawiający
dopuścił składanie ofert częściowych, przy czym przedmiot zamówienia podzielił
na dwanaście części.
Zgodnie z pkt XVI.1 SIWZ Zamawiający określił dwa kryteria wyboru oferty
najkorzystniejszej, tj. cenę (waga 90%) oraz „dysponowanie specjalistycznymi maszynami
lub urządzeniami” (waga 10%). Zgodnie z pkt XVI.6 SIWZ „do oceny będzie przyjmowany
sprzęt, którego wykonawca jest właścicielem lub leasingobiorcą”, a który wg pkt XVI.5 został
wykazany w załączniku nr 7 do SIWZ, tj. formularzu sporządzonym na potrzeby wykazania
spełniania warunku dotyczącego posiadania wiedzy i doświadczenia. W pkt XVI.6 SIWZ
Zamawiający poinformował wykonawców, że: „ocena tego kryterium będzie dokonana
w oparciu o następujący wzór: dla części 1-10: (1 maszyna – 25%, 2 maszyny – 50%,
3 maszyny – 75%, 4 maszyny i więcej – 100%) x 100 pkt x 0,10”. W pkt XVI.7 Zamawiający
przesądził, że „pojęciem «maszyny i urządzenia specjalistyczne» dla części 1-10
zamawiający określa maszyny służące do pozyskiwania i zrywki drewna typu harvester,
skidder, forwader, klembak”.
W pkt IX.8 Zamawiający zawarł informację, że przewiduje organizację zebrania wykonawców
w dniu 27 listopada 2014 r. o godz. 13:00 w siedzibie Zamawiającego.
Termin składania ofert, zgodnie z pisemnym protokołem postępowania, upłynął
w dniu 11 grudnia 2014 r., o godzinie 10:00. Przed jego upływem dwóch wykonawców
złożyło swoje oferty w zakresie części IV zamówienia, tj. Odwołujący oraz W. W. .
Odwołujący wraz ze złożoną przez siebie ofertą przedstawił Zamawiającemu uzupełniony
załącznik nr 7 do SIWZ, w którym w czterech pierwszych pozycjach wskazał następujący
sprzęt: 1. „LKT 81T”, 2. „MTZ 920 + Farma11+” z dopiskiem „Forwader”, 3. „Ursus C360 3P
+ przyczepa leśna” z dopiskiem „Forwader” i 4. „LKT 81 Turbo”.
Zamawiający pismem z dnia 24 grudnia 2014 r., przekazanym Odwołującemu zgodnie z jego
oświadczeniem osobiście w dniu 29 grudnia 2014 r., poinformował Odwołującego,że złożona przez niego oferta została sklasyfikowana na drugim miejscu w ramach części IV
zamówienia. W kryterium pierwszym (cena) otrzymała ona 90 punktów, zaś w drugim
(dysponowanie specjalistycznymi maszynami lub urządzeniami), otrzymała punktów 5,
podczas gdy druga oferta otrzymała tych punktów odpowiednio: w kryterium pierwszym:
85,85, zaś w kryterium drugim: 10.
Wobec powyższego Odwołujący wniósł odwołanie.
Izba, kierując się przepisem art. 192 ust. 7 ustawy Pzp, odwołanie wniesione
przez Odwołującego rozpoznała w granicach zarzutów w nim zawartych i popieranych w toku
postępowania odwoławczego
Skład orzekający Izby, uwzględniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz
zakres zarzutów podniesionych w odwołaniu i podlegających kognicji Izby, doszedł
do przekonania, iż sformułowane przez Odwołującego zarzuty nie znajdują oparcia
w ustalonym stanie faktycznym i prawnym, a tym samym rozpoznawane odwołanie,
jako takie, nie zasługuje na uwzględnienie.
Mając na celu rozpoznanie zasadności twierdzeń Odwołującego, Izba uznała, że wzorcem
do którego należy odnosić czynności Zamawiającego rozstrzygającym o ich prawidłowości
winna być pierwotna treść SIWZ w zakresie w jakim kształtuje ona kryteria oceny ofert,
ich znaczenie oraz rozstrzyga o sposobie oceny ofert (pkt XVI SIWZ).
Za udowodnione Izba uznała to, że w dniu 27 listopada 2014 r. odbyło się zorganizowane
przez Zamawiającego zebranie wykonawców. Datę tę potwierdził ostatecznie sam
Odwołujący, pomimo tego, że pierwotnie – w odwołaniu – wskazywał on na dzień
5 grudnia 2014 r., jako na ten, w którym zebranie to miało się odbyć. Zgodnie z przepisem
art. 190 ust. 7 ustawy Pzp Izba ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego
przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Kierując się
powołanym przepisem, a także mając na uwadze zebrany w sprawie materiał dowodowy,
Izba dała wiarę zeznaniom dwóch świadków oraz pisemnemu protokołowi przedstawionemu
wraz z odpowiedzią na odwołanie. Tym samym uznała za udowodnione to, że w toku
powołanego zebrania pracownik Zamawiającego jednoznacznie wyjaśnił, że ciągnik rolniczy
z przyczepą wyposażoną w żuraw nie będzie traktowany jako sprzęt specjalistyczny,
a co za tym idzie, jego wykazanie nie przysporzy wykonawcy punktów w trakcie oceny ofert
na podstawie kryterium „dysponowanie specjalistycznymi maszynami lub urządzeniami”.
Za taką oceną przemawiało w ocenie Izby to, że powołane zeznania były ze sobą zbieżne
oraz znajdowały potwierdzenie w przedstawionym Izbie protokole opisującym podjęte
podczas zebrania wykonawców ustalenia. Przedstawiony przez Odwołującego kontrdowód –
pisemne oświadczenie G. T. z dnia 5 stycznia 2015 r. Izba uznała za mniej wiarygodne. W
oświadczeniu
tym
G.
T.
twierdził,że
spotkanie
obyło
się
w dniu 5 grudnia 2014 r., a w jego trakcie zostało przesądzone, iż ciągnik rolniczy
z przyczepą wyposażoną w żuraw będzie uznawany za urządzenie typu forwarder.
Tymczasem, Odwołujący w toku rozprawy przed Izbą przyznał, że zebranie wykonawców
odbyło się w dniu 27 listopada 2014 r. i było jedynym zorganizowanym przez Zamawiającego
w prowadzonym przez niego postępowaniu o udzielenie zamówienia. Uwzględniając
tę okoliczność, Izba uznała, a mniej wiarygodne od powołanych zeznań świadków i
pisemnego protokołu (co istotne – zbieżnych ze sobą co do istoty) oświadczenie,
w którym błędnie oznaczono datę zebrania.
W ocenie Izby ustalenia podjęte przez Zamawiającego w toku zebrania wykonawców,
które odbyło się w dniu 27 listopada 2014 r., nie mogły zostać jednak uznane za oddziałujące
w jakikolwiek sposób na interpretację zapisów SIWZ. Zgodnie z art. 38 ust. 3 ustawy Pzp
Zamawiający może zwołać zebranie wszystkich wykonawców w celu wyjaśnienia wątpliwości
dotyczących treści SIWZ, a jeżeli ta jest udostępniana na stronie internetowej, informację
o terminie zebrania zamieszcza także na tej stronie; w takim przypadku sporządza
informację zawierającą zgłoszone na zebraniu pytania o wyjaśnienie treści specyfikacji
istotnych warunków zamówienia oraz odpowiedzi na nie, bez wskazywania źródeł zapytań.
Informację z zebrania doręcza się niezwłocznie wykonawcom, którym przekazano
specyfikację istotnych warunków zamówienia, a jeżeli specyfikacja istotnych warunków
zamówienia jest udostępniana na stronie internetowej, zamieszcza także na tej stronie.
W rozpoznawanej sprawie Zamawiający nie uczynił zadość tym obowiązkom – jak wynika
z zeznań obu świadków powołanych w sprawie, wykonawcy uczestniczący w zebraniu
w dniu 27 listopada 2014 r. nie mogli otrzymać protokołu opisującego przebieg tegoż
spotkania, albowiem ten został sporządzony i podpisany co najmniej dzień po zakończeniu
spotkania. W trakcie zebrania sporządzona została jedynie lista obecnych na spotkaniu
przedstawicieli wykonawców. Tym samym nawet osobom uczestniczącym w zebraniu
nie było dane zapoznać się z ostateczną treścią tegoż protokołu. Jak oświadczył
pełnomocnik Zamawiającego nie było mu wiadomym, aby protokół ten był przekazywany
wykonawcom.
Nie
zostało
w
toku
postępowania
odwoławczego
wskazane,
aby w dokumentach odnoszących się do postępowania i poświadczonych za zgodność
z oryginałem przez Zamawiającego znalazło się potwierdzenie, że protokół ten był
w jakikolwiek sposób przekazany wykonawcom, czy choćby zamieszczony na stronie
internetowej. Zgodnie z oświadczeniem Odwołującego, powołany protokół nie został mu
przekazany. Mając to na uwadze, Izba przyjęła, że Zamawiający nie upublicznił w żaden
sposób protokołu z postępowania, tymczasem to na zapisy tego właśnie dokumentu
powoływał się w toku postępowania odwoławczego.
Kierując się tak poczynionymi ustaleniami, jak również mając na względzie przepisy art. 38
ust. 3 oraz art. 9 ust. 1 ustawy Pzp (drugi z powołanych przepisów ustanawia zasadę
pisemności postępowania) Izba uznała, że nie było istotnym to, jakie wytyczne
co do rozumienia pkt XVI SIWZ Zamawiający przekazał w toku powołanego zebrania
podmiotom w nim uczestniczącym, skoro ostatecznych ustaleń tam podjętych (pisemnego
protokołu) nie przedstawił nawet tym podmiotom, które w zebraniu tym brały udział.
Oczywistym jest zatem, że Zamawiający nie wypełnił obowiązków na niego nałożonych
przepisem art. 38 ust. 3 ustawy Pzp. Dlatego też za rozstrzygającą tę materię Izba uznała
pierwotną treść SIWZ.
Niezależnie od powyższego, w ocenie Izby, Odwołujący nie wykazał, aby Zamawiający
w sposób nieodpowiadający zapisom SIWZ przypisał złożonej przez niego ofercie zbyt małą
liczbę punktów w drugim z kryteriów oceny ofert.
Zgodnie z pkt XVI.6 i 7 SIWZ oferta każdego z wykonawców miała otrzymać odpowiednią
liczbę punktów w kryterium „dysponowanie specjalistycznymi maszynami lub urządzeniami”
w zależności od liczby maszyn i urządzeń specjalistycznych wykazanych w uzupełnionym
załączniku nr 7 do SIWZ. W powołanych zapisach SIWZ wskazano również, co Zamawiający
rozumie pod pojęciem „maszyny i urządzenia specjalistyczne”.
W ocenie Izby poczyniona przez Odwołującego wykładnia zawartej w SIWZ definicji
powołanego pojęcia była jedną z dopuszczalnych, w takim zakresie, w jakim wskazywał on,że nie jest koniecznym wykazanie jedynie forwardera, ale możliwym jest również wykazanie
urządzenia typu forwardera – zatem urządzenia, które co prawda forwarderem nie jest,
ale posiada jego najistotniejsze, z punktu widzenia funkcjonalnego, cechy. Odwołujący
definiował forwardera jako ciągnik do nasiębiernej zrywki drewna będący maszyną
samozaładowczą, której zastosowanie ogranicza szkody pokrywy gleby podczas zrywki –
drewno przy pomocy żurawia ładowane jest na maszynę, przez co nie ma kontaktu
z podłożem. Definicja ta jest co do zasady zbieżna z tą, którą przedstawił Zamawiający
wraz z odpowiedzią na odwołanie. Co istotne Odwołujący w toku rozprawy przed Izbą
przyznał, że przedstawione przez Zamawiającego wraz z odpowiedzią na odwołanie wydruki
należycie opisują typy poszczególnych urządzeń. Mając to na uwadze, uznać należałoby,że za zgodną z takim zapisem SIWZ ocenić należałoby sytuację, w której wykonawca
przedstawił w wykazie sprzętu nie forwardera, ale urządzenie typu forwardera i uzyskał
dzięki temu odpowiednią liczbę punktów w drugim kryterium oceny ofert.
W tym kontekście dostrzec należy, że przedstawiony przez Odwołującego dowód mający
potwierdzać, że ciągnik w zestawie z przyczepą wyposażoną w żuraw można uznać
za urządzenie typu forwardera, tj. oświadczenie złożone w dniu 19 grudnia 2014 r. w imieniu
Agromet-Motoimport sp. z o.o. odnosi się do zestawu urządzeń, które nie zostały wskazane
w wykazie. W powołanym oświadczeniu mowa bowiem o „ciągniku Belarus 820 oraz
przyczepie leśnej More Maskiner SF 11/6955”, a zatem zespole urządzeń,
których Odwołujący nie wskazał w złożonym przez siebie wykazie. Jak to już zaznaczono
Odwołujący wraz ze złożoną przez siebie ofertą przedstawił Zamawiającemu uzupełniony
załącznik nr 7 do SIWZ, w którym obok dwój urządzeń skiderów (jak to zgodnie ustaliły
Strony w toku rozprawy przed Izbą), tj. LKT 81T i LKT 81 Turbo, wskazał on na „MTZ 920 +
Farma11+” z dopiskiem „Forwader” oraz „Ursus C360 3P + przyczepa leśna” z dopiskiem
„Forwader”. Brak tak wskazań na: „ciągnik Belarus 820 oraz przyczepę leśną More Maskiner
SF 11/6955”. Co równie istotne, zgodnie z treścią powołanego oświadczenia złożonego
w imieniu Agromet-Motoimport sp. z o.o. opisany tam zestaw urządzeń pełni jedynie funkcję
porównywalną z maszyną typu forwarder, a zatem nawet w świetle tego oświadczenia taki
zestaw urządzeń nie może zostać uznany za maszynę typu forwarder, a jedynie zestaw
pełniący funkcję porównywalną do maszyn zaliczanych do urządzeń typu forwardera.
Wynika z tego że zestaw opisany w tym oświadczeniu, pomimo tego, że zbliżony
funkcjonalnie, to jednak do zbioru maszyn typu forwardera zaliczony być nie może.
Stąd też nie sposób uznać tego oświadczenia za mogące mieć doniosły wpływ
na rozstrzygnięcie.
Co szczególnie istotne, Odwołujący swe twierdzenia o możliwości wykazania ciągnika
z odpowiednią przyczepą oparł w głównej mierze na przekonaniu, że Zamawiający
w toku zebrania wykonawców rzekomo dopuścił taką możliwość. Wywieść z tego można,że pośrednio przyznał tym samym, że bez takiego wyraźnego dopuszczenia ze strony
Zamawiającego (zastrzec przy tym należy, że ustalenia poczynione w toku zebrania
z dnia 27 listopada 2014 r. Izba uznała za indyferentne dla rozstrzygnięcia) powołanie się
na taki ciągnik z przyczepą można byłoby uznać za nieuzasadnione.
Podkreślania w tym miejscu wymagało to, że stosownie do podstawowej zasady wynikającej
z art. 6 k.c., znajdującej swe odzwierciedlenie w art. 190 ust. 1 ustawy Pzp, ciężar dowodu
w zakresie okoliczności faktycznych spoczywa na tym, który ze swoich twierdzeń wywodzi
skutek prawny, a zatem obowiązkiem dowodowym w rozpoznawanej sprawie obciążony
był Odwołujący. Tym samym to on winien udowodnić, że treść przedstawionego przez niego
wykazu uzasadniała przyznanie mu maksymalnej liczby punktów w ramach drugiego
kryterium oceny ofert. Tymczasem Odwołujący nie wykazał za pomocą odpowiednich
dowodów mających potwierdzać, że ciągnik w zestawie z przyczepą wyposażoną w żuraw
można uznać za maszynę typu forwarder. Ponadto, co jeszcze ważniejsze, nie przedstawił
on żadnych dowodów na to, że wskazanie w złożonym Zamawiającemu wykazie
na urządzenia opisane jako „MTZ 920 + Farma11+” z dopiskiem „Forwader” oraz „Ursus
C360 3P + przyczepa leśna” z dopiskiem „Forwader” jest równoznaczne ze wskazaniem
na ciągnik w zestawie z przyczepą wyposażoną w żuraw, czy też na urządzenie typu
forwarder. Nie wykazał on, że wskazane przez niego urządzenia – sprzęt ujęty w pozycji
2 i 3 wykazu – posiadają wszystkie cechy, które sam przypisał maszynom typu forwardera.
Nawet gdyby uznać, że Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie przyznał, że użyte
w wykazie oznaczenia „MTZ 920” oraz „Ursus C360 3P” oznaczają ciągniki rolnicze,
to i tak nie przedstawiono Izbie dowodów, że wskazane przez Odwołującego przyczepy
(można z odpowiedzi na odwołanie wywodzić, że Zamawiający przyznał również to,że oznaczenie „Farma11+” odnosi się do przyczepy) zostały wyposażone w żurawie.
Co szczególnie istotne, Odwołujący nie wykazał, aby taką wiedzę na etapie oceny ofert
Zamawiający mógł powziąć z treści przedstawionego mu przez Odwołującego wykazu.
Zgodnie z art. 190 ust. 5 ustawy Pzp tylko fakty powszechnie znane oraz fakty znane
z urzędu nie wymagają dowodu. Wiedzy co do tego co kryje się pod powołanymi pojęciami
użytymi w złożonym Zamawiającemu wykazie nie można uznać ani za fakty powszechnie
znane, ani za fakty znane Izbie z urzędu. Tym samym fakty te wymagały przedstawienia
odpowiedniego dowodu, a tego Odwołujący nie uczynił. Nie wykazał on w żaden sposób
(nawet uwzględniając przyznanie pewnych faktów przez Zamawiającego), że wskazane
przez niego urządzenia (w pozycji 2 i 3 wykazu) posiadają cechy, które sam przypisał
urządzeniom „typu forwarder”, czy też choćby, że są to ciągniki w zestawie z przyczepą
wyposażoną w żuraw.
Wobec braku przedstawienia przez Odwołującego odpowiednich dowodów potwierdzających
zasadność jego twierdzeń, Izba uznała, że nie zostało wykazane, aby Zamawiający przypisał
złożonej przez Odwołującego ofercie na IV część zamówienia zbyt małą ilość punktów
w ramach drugiego kryterium oceny ofert, a w konsekwencji uznał za najkorzystniejszą
niewłaściwą ofertę.
Biorąc powyższe pod uwagę, Izba, działając na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp,
orzekła jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9
i 10 ustawy Pzp, stosownie do wyniku postępowania, oraz w oparciu o przepisy
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Izba wzięła w szczególności
pod uwagę przepis § 3 pkt 2) powołanego rozporządzenia, zgodnie z którym uzasadnione
koszty strony postępowania odwoławczego ustala się na podstawie rachunków
przedłożonych do akt sprawy. Mając na uwadze fakt, iż Zamawiający przedłożył odpowiednie
rachunki, Izba uwzględniła zgodnie z § 5 ust. 3 pkt 1) powołanego rozporządzenia jego
wniosek o obciążenie Odwołującego poniesionymi przez niego kosztami wynagrodzenia
pełnomocnika, uwzględniając przy tym to, że zgodnie z § 3 pkt 2) lit. b) powołanego
rozporządzenia wynagrodzenie pełnomocnika nie może przekroczyć kwoty 3600 zł.
Przewodniczący: ……………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
