rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2013-10-07
rok: 2013
data dokumentu: 2013-10-07
rok: 2013
Powiązane tematy:
- dokumenty potwierdzające że oferowane dostawy, usługi, roboty budowlane odpowiadają wymaganiom określonym przez Zamawiającego (tzw. dokumenty przedmiotowe)
- oferta - niezgodna z treścią Specyfikacji istotnych warunków zamówienia lub z ustawą
- uzupełnianie oświadczeń, dokumentów, pełnomocnictw
- wyjaśnienia oświadczeń lub dokumentów
sygnatury akt.:
KIO 2293/13
KIO 2293/13
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 października 2013 r. w Warszawie odwołania
wniesionego w dniu 26 września 2013 r. przez wykonawcę
Przedsiębiorstwo Kompletacji
i Montażu Systemów Automatyki „CARBOAUTOMATYKA” S.A., ul. Budowlanych 168,
43-100 Tychy, w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Kompania Węglowa
S.A., ul. Powstańców 30, 40-039 Katowice,
przy udziale wykonawcy
Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe MARTECH
– PLUS Marcin M. sp. j., ul. Międzyblokowa 12A/5 41-706 Ruda Śląska zgłaszającego
swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiajacgo,
wniesionego w dniu 26 września 2013 r. przez wykonawcę
Przedsiębiorstwo Kompletacji
i Montażu Systemów Automatyki „CARBOAUTOMATYKA” S.A., ul. Budowlanych 168,
43-100 Tychy, w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Kompania Węglowa
S.A., ul. Powstańców 30, 40-039 Katowice,
przy udziale wykonawcy
Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe MARTECH
– PLUS Marcin M. sp. j., ul. Międzyblokowa 12A/5 41-706 Ruda Śląska zgłaszającego
swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiajacgo,
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawcę:
Przedsiębiorstwo Kompletacji
i
Montażu
Systemów
Automatyki
„CARBOAUTOMATYKA”
S.A.,
ul. Budowlanych 168, 43-100 Tychy i nakazuje:
1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych kwotę w wysokości
15 000 zł 00 gr
(słownie: pietnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez
wykonawcę
Przedsiębiorstwo
Kompletacji
i
Montażu
Systemów
Automatyki
„CARBOAUTOMATYKA” S.A., ul. Budowlanych 168, 43-100 Tychy tytułem wpisu
od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zmianami), na niniejszy wyrok
– w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w
Katowicach.
Przewodniczący: ………………………………
Sygn. akt: KIO 2293/13
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający:
Kompania Węglowa S.A., ul. Powstańców 30, 40-039 Katowice
prowadzi postępowanie w sprawie udzielenia zamówienia publicznego sektorowego w trybie
przetargu nieograniczonego na „Dostawę stacji transformatorowych, transformatorów oraz
stacji kompaktowych dla Oddziałów Kompanii Węglowej S.A. w 2013 roku”. Ogłoszenie
o zamówieniu zostało opublikowan w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej pod nr:
2013/S 060-101118 w dniu 26 marca 2013 r.
W dniu 18 września 2013 r. zamawiający przesłał wykonawcom informację o wyborze
oferty najkorzystniejszej złożonej przez Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe
MARTECH – PLUS Marcin M. sp.j. oraz o odrzuceniu m.in. oferty wykonawcy:
Przedsiębiorstwo Kompletacji i Montażu Systemów Automatyki „Carboautomatyka” S.A.,
z siedzibą w Tychach.
Wykonawca, Przedsiębiorstwo Kompletacji i Montażu Systemów Automatyki
„Carboautomatyka” S.A. wniósł odwołanie wobec czynności odrzucenia jego oferty
w zadaniach nr 9 i 10 oraz zaniechania odrzucenia oferty wykonawcy Przedsiębiorstwo
Produkcyjno-Handlowo-Usługowe MARTECH – PLUS Marcin M. w zadaniach nr 9 i 10.
Odwołujący zarzucił naruszenie następujących przepisów ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zmianami),
zwanej dalej „Pzp”:
1) art. 7 w zw.
z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, poprzez przyjęcie, że oferta odwołującego
w zadaniach nr 9 i 10 jest niezgodna z treścią SIWZ oraz że oferta wykonawcy PPHU
MARTECH - PLUS Marcin M. sp.j. jest zgodna z SIWZ w zakresie zadań nr 9 i 10;
2) art. 7 w zw. z 91 Pzp, poprzez wybór oferty PPHU MARTECH - PLUS Marcin M.
w zadaniach nr 9 i 10;
3) art. 26
ust. 4 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, poprzez zaniechanie wezwania
odwołującego
do wyjaśnienia w zakresie zadań nr 9 i 10 dokumentów potwierdzających,że oferowane urządzenia spełniają wymagania zamawiającego;
4) art 7 Pzp, poprzez prowadzenie postępowania w sposób naruszający zasadę uczciwej
konkurencji i równego traktowania wykonawców, w szczególności przejawiające się
w uznaniu oferty spółki pod firmą PPHU MARTECH - PLUS Marcin M. sp.j. za zgodną z
SIWZ w zakresie zadań nr 9 i 10
oraz wyborze ww. oferty jako najkorzystniejszej w tych
zadaniach.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie zamawiającemu:
- unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej w zadaniach nr 9 i 10,
- unieważnienia czynności odrzucenia oferty odwołującego w zadaniach nr 9 i 10;
- dokonania ponownego badania i oceny ofert z uwzględnieniem oferty odwołującego
w zadaniach nr 9 i 10,
- odrzucenia oferty PPHU MARTECH – PLUS Marcin M. w zadaniach nr 9 i 10;
- przeprowadzenie dowodów z dokumentów wskazanych w uzasadnieniu niniejszego
pisma;
- obciążenie zamawiającego kosztami postępowania.
I. Zarzut naruszenia art. 7 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp.
W załączniku nr 1 do SIWZ, w pkt III. 5. a), zamawiający postawił wymóg
techniczny, dotyczący urządzeń będących przedmiotem zadania nr 9 i 10, tj. stacji
transformatorowych budowy przeciwwybuchowej o mocy min. 630 kVA oraz o mocy 400
kVA o treści: „Po stronie niskiego napięcia odpływy stacji transformatorowych powinny
być wyposażone w programowalne zabezpieczenie/zabezpieczenia cyfrowe i realizujące
następujące funkcje: a) Zabezpieczenie przed skutkami zwarć i przeciążeń z blokadą
uniemożliwiającą powtórne załączenie po zadziałaniu członu zwarciowego bezświadomego odblokowania, zabezpieczenie to powinno umożliwiać ich programowanie
z zewnątrz stacji”. Stacje transformatorowe miały zostać zatem wyposażone
w zabezpieczenie umożliwiające programowanie ich z zewnątrz.
Zamawiający wymagał, aby wykonawcy złożyli w ofercie kopię dopuszczenia
Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego dla urządzeń na napięcie powyżej 1kV -
ważnego w dniu składania ofert (załącznik nr 1 do SIWZ, w pkt V. A. a) wraz z
dokumentacją techniczno-ruchową/instrukcją użytkowania odnoszących się m.in. do
stacji transformatorowych, potwierdzających możliwość zastosowania dodatkowych
elementów (por. załącznik nr 1 do SIWZ, w pkt V. A. d).
Nadto zamawiający dopuścił możliwość zaoferowania dodatkowego elementu dla
prawidłowego działania stacji. W takim wypadku zamawiający wymagał wykazania tego
elementu w załączniku nr 2a do SIWZ oraz przedstawienia wymaganych przepisami
dokumentów umożliwiających jego zastosowanie w wymaganych warunkach dołowych,
tj. ważny certyfikat badania typu WE (jeżeli dotyczy), deklarację zgodności lubświadectwo zgodności, DTR/instrukcję obsługi elementu (załącznik nr 1 do SIWZ, w pkt
V. A. e). W razie, gdyby dokumentacja techniczno-ruchowa/instrukcja użytkowania nie
potwierdzały spełniania warunków SIWZ (np. poprzez brak wyraźnego odniesienia
w DTR/Instrukcji obsługi do opisanych w SIWZ wymagań), wystarczającym
potwierdzeniem spełniania warunków było oświadczenie wykonawcy o spełnieniu
wszystkich wymagań zawartych w SIWZ (pod warunkiem, że oświadczenie to nie będzie
naruszać warunków dopuszczenia Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego – zob.
załącznik nr 1 do SIWZ, w pkt V. A. d).
W toku postępowania zamawiający wezwał odwołującego do uzupełnienia kopii
dopuszczenia Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego dla zaoferowanych stacji
transformatorowych
typu
S7GCA-400/6/0,5/*******
oraz
S7GCA-630/6/1/*******,
potwierdzającego możliwość programowania zabezpieczeń przed skutkami zwarć
i przeciążeń z zewnątrz stacji. W ocenie zamawiającego przedłożona do oferty decyzja
Prezesa WUG nie potwierdza spełnienia ww. warunku ze względu na rygor wyciągnięcia
i parametryzacji zabezpieczenia miniMUZ-SR poza strefą zagrożenia wybuchem -
zamawiający stwierdził, że oferowane stacje transformatorowe nie posiadają
funkcjonalności
umożliwiającej
programowanie
z
zewnątrz,
gdyż
wymagają
każdorazowego wyciągnięcia zabezpieczenia ze stacji transformatorowej, parametryzacji
i ponownego zainstalowania w stacji).
W odpowiedzi na wezwanie, odwołujący złożył dokumenty dotyczące
iskrobezpiecznego parametryzatora typu PCAR, tj. oświadczenie o spełnieniu wszystkich
wymagań zawartych w SIWZ, certyfikat badania typu WE, instrukcję obsługi IOT 1J
5.150-2, wzór deklaracji zgodności oraz rysunek ilustrujący sposób jego podłączenia ze
stacją transformatorową, służącego do programowania zabezpieczenia z zewnątrz.
By umożliwić programowanie zabezpieczenia z zewnątrz (nie bezpośrednio
z klawiatury), odwołujący zastosował łącze transmisyjne RS-485 oraz parametryzator
PCAR. Taka możliwość jest wyszczególniona w instrukcji obsługi zabezpieczenia
mimMUZ-SR (strona 43 uzupełnienia do oferty). Instrukcja ta jest wymieniona na stronie
41 DTR stacji transformatorowej (strona 238 oferty - „szczegóły dotyczące obsługi
zabezpieczenia przedstawiono w załączniku Instrukcja obsługi miniMUZ-SR”), a więc
stanowi jej obowiązujący załącznik. Mimo wyjaśnień i złożonych dokumentów oferta
została odrzucona. W uzasadnieniu decyzji napisano, że oświadczenie odwołującego
zmienia warunki eksploatacji stacji transformatorowych i tym samym jest niezgodne
z przedstawionym przez odwołującego dopuszczeniem Prezesa WUG, co powoduje
konsekwencję w postaci niezgodności oferty z SIWZ w zadaniach nr 9 i 10.
Odwołujący podniósł, że decyzja o odrzuceniu oferty wynikała z braku wyraźnej
informacji o dopuszczalności programowania z zewnątrz stacji transformatorowej, a nie
z rzeczywistej niezgodności produktu z wymaganiem. Wnikliwa analiza dokumentów
złożonych przez odwołującego wskazuje, że oferowane rozwiązanie techniczne nie
narusza warunków dopuszczenia Prezesa WUG. Decyzje Prezesa WUG z dnia
21.05.2013 r. (l.dz. 11518/05/2013/LR oraz l.dz. 11519/05/2013/LR) określają,że dopuszczone stacje transformatorowe mogą być eksploatowane, zgodnie
z dokumentacją techniczno-ruchową i instrukcją obsługi IDT- 607.102-2 z marca 2013 r.
Przedmiotowa DTR/instrukcja obsługi w żadnym miejscu nie ogranicza parametryzacji
zabezpieczenia z zewnątrz. Wzmianka o treści: „W celu umożliwienia nastawienia
zabezpieczeń typu miniMUZ-SR należy otworzyć komorę główną dolnego napięcia,
odłączyć zabezpieczenia i wyciągnąć. W strefie niezagrożonej wybuchem wprowadzić
napięcia zasilania o wartości 42V, 50 HZ na zaciski 1,2 zabezpieczenia i przeprowadzić
parametryzację” w żadnym razie nie wyklucza możliwości parametryzacji zabezpieczenia
z zewnątrz stacji. Została ona zamieszczona wyłącznie w celu dodatkowego
poinformowania personelu obsługującego stację, iż zabezpieczenia same w sobie nie są
budowy przeciwwybuchowej i dlatego ich parametryzacja bezpośrednio z klawiatury
w otwartej strefie zagrożenia wybuchem jest zabroniona.
Odwołujący wskazał, że zabezpieczenia stosowane przez pozostałych wykonawców
mają identyczne ograniczenia. Doposażenie stacji transformatorowych w zewnętrzny
parametryzator typu PCAR umożliwiający parametryzację zabezpieczenia miniMUZ-SR
z zewnątrz stacji, nie narusza warunków eksploatacji stacji transformatorowych i nie stanowi
niedopuszczalnej zmiany stacji transformatorowej, o której mowa w art. 113 ust. 12 ustawy
Prawo geologiczne i górnicze. Dokumentacja techniczno-ruchowa/instrukcja obsługi,
wyznaczające granice eksploatacji stacji transformatorowych, wprost przewidują,że zabezpieczenie miniMUZ-SR może być połączone z systemem nadrzędnym przy użyciu
łącza RS-485 (str. 238 oferty), za pomocą którego można dokonywać parametryzacji stacji
z zewnątrz bez wyciągania zabezpieczenia. Tym systemem nadrzędnym może być system
zbudowany w oparciu o parametryzator typu PCAR połączony ze stacją transformatorową
i zabezpieczeniem przy pomocy łącza RS-485. Również sama stacja transformatorowa ma
na wyposażeniu łącze transmisyjne RS-485 przeznaczone m.in. do takiego celu (str. 229
oferty), do którego można podłączyć wszystkie lub niektóre aparaty wyposażone w łącze
RS-485, czyli m.in. zabezpieczenie miniMUZ-SR, oferowane przez odwołującego. O tym,że zastosowanie iskrobezpiecznego parametryzatora PCAR do zabezpieczenia miniMUZ-
SR (zabudowanych w stacjach transformatorowych STGCA-400/6/0,5/******* oraz STGCA-
630/6/1/******* zaoferowanych przez odwołującego) nie narusza warunków eksploatacji,
określonych w decyzjach Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego (lp.11518/05/2013/KR
i lp.11519/05/2013/KR) ostatecznie przesądza pismo Wyższego Urzędu Górniczego z dnia
25.09.2013r. Fakt, że w dokumentacji techniczno-ruchowej/instrukcji obsługi zaoferowanych
przez odwołującego stacji transformatorowych brak jest wyraźnej wzmianki o możliwości
parametryzacji zabezpieczenia stacji z zewnątrz po zamontowaniu dodatkowego elementu
w postaci parametryzatora wypełnia dyspozycję pkt V. A. d) załącznika nr 1,a tym samym
potwierdzenie spełnienia warunków SIWZ jest możliwe na podstawie samego oświadczenia
wykonawcy. Zamawiający nie powinien był kwestionować tego oświadczenia, ponieważ
z żadnego dokumentu, w szczególności z dokumentacji techniczno-ruchowej i instrukcji
obsługi, nie wynika, iż zabezpieczenia stacji transformatorowej nie można programować
z zewnątrz, poprzez użycie dodatkowego elementu. Oświadczenie odwołującego nie
narusza również warunków eksploatacji stacji transformatorowych, o których mowa
w dopuszczeniu Prezesa WUG. Wobec powziętych wątpliwości, zamawiający winien był
zastosować tryb art. 26 ust. 4 Pzp, aby upewnić się, czy zaproponowane przez
odwołującego
rozwiązanie
techniczne
narusza
warunki
eksploatacji
stacji
transformatorowych.
Odwołujący zarzucił brak odrzucenia oferty PPHU MARTECH - PLUS Marcin M.,
pomimo jej niezgodności z SIWZ na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp.
Wskazał, że z dokumentacji techniczno-ruchowej/instrukcji obsługi stacji transformatorowej
(nr DTR-02/04/2010) zaoferowanej przez ww. spółkę (str. 802 oferty) wynika, że stacja
transformatorowa zostanie wyposażona w przekaźnik mikroprocesorowy sterowniczo-
zabezpieczeniowy typu PM-2 pełniący funkcję zabezpieczenia, którego sposób
programowania określa Instrukcja obsługi PM Ex-DTR. 901.01.01., która stwierdza,że ww. przekaźnik (zabezpieczenie) może zostać podłączony do stacji transformatorowej
przy użyciu łącza RS-485. Jak wynika z instrukcji obsługi przekaźnika PM-2, programowanie
zabezpieczenia może odbywać się bezpośrednio za pomocą wyświetlacza LCD bądź za
pomocą komputera i specjalnego oprogramowania. Skoro zatem w ww. rozwiązaniu do
prawidłowego funkcjonowania stacji (parametryzacji zabezpieczenia stacji z zewnątrz)
potrzebny jest dodatkowy komputer (str. 23 Instrukcji Obsługi PM Ex-DTR. 901.01.01), to
powinien on znaleźć się w ofercie wykonawcy, jako dodatkowy element niezbędny do
prawidłowego funkcjonowania stacji, w załączniku nr 2a, podczas gdy w załączniku nr 2a do
oferty ww. wykonawcy nie został wyszczególniony. Powyższe powoduje niezgodność treści
oferty z SIWZ w zakresie zadania nr 9 i 10.
II.
Zarzut naruszenia art. 26 ust. 4 Pzp.
Odwołujący podniósł, że zamawiający nie wezwał go do złożenia wyjaśnień
odnośnie dopuszczenia Prezesa WUG, dokumentacji techniczno-ruchowej i instrukcji
obsługi, choć zaistniały wątpliwości co do warunków eksploatacji stacji transformatorowych.
III.
Zarzut naruszenia art. 7 w zw. z art. 91 Pzp.
Na skutek błędnego odrzucenia oferty odwołującego, zamawiający bezprawnie
dokonał wyboru oferty PPHU MARTECH – PLUS Marcin M., mimo iż oferta odwołującego
nie podlegała odrzuceniu, a oferta PPHU MARTECH – PLUS Marcin M. podlegała
odrzuceniu jako niezgodna z SIWZ.
IV.
Zarzut naruszenia art. 7 Pzp.
Zamawiający w uprzywilejowany sposób potraktował firmę PPHU MARTECH - PLUS
Marcin M.. Zamawiający nie odrzucił oferty odwołującego w zadaniach nr 11,12,15,16,
chociaż w tych zadaniach odwołujący zaoferował to samo zabezpieczenie typu miniMUZ-
SR programowalne z zewnątrz przy użyciu łącza RS-485. Wymagania odnośnie
zabezpieczeń i ich programowania były identyczne dla stacji transformatorowych (przedmiot
zadania nr 9 i 10), jak i dla stacji kompaktowych (przedmiot zadania nr 11, 12 i 15, 16).
Wystarczy porównać pkt III. 5. a). załącznika nr 1 do SIWZ oraz pkt III.10. a). Załącznika nr
1 do SIWZ.
Krajowa Izba Odwoławcza uwzględniając załączoną do akt sprawy dokumentację
postępowania, jak również biorąc pod uwagę wyjaśnienia stron oraz uczestnika
postępowania odwoławczego złożone podczas rozprawy, ustaliła i zważyła, co następuje:
Rozpoznane odwołanie zasługuje na uwzględnienie.
Izba stwierdziła, że odwołujący posiadaja legitymację materialno-prawną do
wniesienia odwołania, zgodnie z art. 179 ust. 1 Pzp. Odwołujący wykazał, że posiada ineres
w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia oraz że mógłby ponieść szkodę w wyniku
naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy Pzp, wskazanych w odwołaniu.
Do postępowania odwoławczego skutecznie przystąpił na podstawie art. 185 ust. 2
Pzp wykonawca PPHU MARTECH - PLUS Marcin M. sp.j. - po stronie zamawiającego.
Izba uznała za niezasadny zarzut naruszenia art. 7 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp,
przez odrzucenie oferty odwołującego, której treść nie odpowiada treści specyfikacji
istotnych warunków zamówienia.
W załączniku nr 1 do SIWZ, w pkt III. 5 lit.a zamawiający zawarł wymaganie
dotyczące stacji transformatorowych budowy przeciwwybuchowej o mocy min. 630 kVA oraz
o mocy 400 kVA, będących przedmiotem zadania nr 9 i 10, o treści: „Po stronie niskiego
napięcia odpływy stacji transformatorowych powinny być wyposażone w programowalne
zabezpieczenie/zabezpieczenia cyfrowe i realizujące następujące funkcje: a)Zabezpieczenie
przed skutkami zwarć i przeciążeń z blokadą uniemożliwiającą powtórne załączenie po
zadziałaniu członu zwarciowego bez świadomego odblokowania, zabezpieczenie to powinno
umożliwiać ich programowanie z zewnątrz stacji”. Zamawiający wymagał, aby wykonawcy
załączyli kopię dopuszczenia Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego dla urządzeń na
napięcie powyżej 1kV (do ww. stacji transformatorowych) – ważnego w dniu składania ofert
(załącznik nr 1 do SIWZ, w pkt V. A.lit.a) wraz z dokumentacją techniczno-
ruchową/instrukcją użytkowania odnoszących się m.in. do stacji transformatorowych,
potwierdzających możliwość zastosowania dodatkowych elementów (załącznik nr 1 do
SIWZ, w pkt V. A. d). Zamawiający dopuścił możliwość, że dla poprawnego działania stacji
należy zaoferować dodatkowy element, który należało wykazać w załączniku nr 2a do SIWZ,
a także przedstawić wymagane przepisami dokumenty umożliwiające jego zastosowanie
w wymaganych warunkach dołowych, tj. ważny certyfikat badania typu WE (jeżeli dotyczy),
deklarację zgodności lub świadectwo zgodności, DTR/instrukcję obsługi elementu (załącznik
nr 1 do SIWZ pkt V. A.e). W razie gdyby dokumentacja techniczno-ruchowa/instrukcja
użytkowania nie potwierdzały spełniania warunków SIWZ (np. poprzez brak wyraźnego
odniesienia w DTR/Instrukcji obsługi do opisanych w SIWZ wymagań), należało złożyć
oświadczenie wykonawcy o spełnieniu wszystkich wymagań zawartych w SIWZ (pod
warunkiem, że oświadczenie to nie będzie naruszać warunków Dopuszczenia Prezesa
Wyższego Urzędu Górniczego (jeśli dotyczy) oraz warunków zawartych w Certyfikacie
badania typu WE (jeśli dotyczy) i deklaracji zgodnosci WE (załącznik nr 1 do SIWZ pkt V. A.
d).
W części oferty obejmującej zadanie nr 9 i 10 odwołujący zaoferował stacje STGCA-
630/6/1/AA22EAA (zadanie nr 9) i STGCA-400/6/0,5/AA22EAA (zadanie nr 10) wyposażone
w zabezpieczenia nadmiarowo-prądowe typu miniMUZ-SR chroniące przed skutkami zwarć
i przeciążeń. Jak wynika z treści Dokumentacji Techniczno-Ruchowej i Instrukcji Obsługi
stacji transformatorowej górniczej typu SRGCA złożonej w ofercie odwołujacego,
zabezpieczenia te wymagają odłączenia i wyciągnięcia oraz przeniesienia do strefy
niezagrożonej wybuchem w celu przeprowadzenia parametryzacji (str. 238-240 oferty
„Instrukcja obsługi stacji nr IDT 607.102-2 z 2013 r”). Na str. 42 ww. DTR/instrukcji obsługi
została zawarta uwaga o treści „Aby zabezpieczenie spełniało swoje funkcje musi być
prawidłowo sparametryzowane. Parametryzacja zabezpieczenia może odbywać się poza
strefą zagrozenia wybuchem”. Powyższe zostało powtórzone na str. 52 ww. dokumentacji
w pkt 10.6.1 „Parametryzacja zabezpieczenia nadmiarowego miniMUZ-SR”.
Biorąc pod uwagę powyższe zgodzić się należy z zamawiajacym, że na podstawie
pkt 1.2 decyzji Prezesa WUG z dnia 21 maja 2013 r. dopuszczających ww. stacje do
eksploatacji nie jest możliwe programowanie zabezpieczenia z zewnątrz stacji (str. 666-
671). W tym punkcie ww. decyzji stwierdzono, że dopuszczenie dotyczy zakresu i warunków
stosowania wyrobu, gdy będzie on eksploatowany zgodnie z dokumentacją techniczno-
ruchową i instrukcją obsługi IDT 607.102-2 z marca 2013 r., tj. dokumentacją przedłożoną
przez odwołującego w ofercie.
Wobec dokonanych ustaleń, zamawiający pismem z dnia 17 lipca 2013 r. wezwał
odwołującego w zakresie zadania nr 9 i 10 do uzupełnienia kopii dopuszczenia Prezesa
Wyższego
Urzędu
Górniczego
dla
zaoferowanych
stacji
transformatorowych,
potwierdzającego możliwość programowania zabezpieczeń przed skutkami zwarć
i przeciążeń z zewnątrz stacji. Zamawiajacy stwierdził, że złożona w ofercie decyzja Prezesa
WUG w pkt 1 uniemożliwiała spełnienie wymagań SIWZ w związku z ograniczeniami
opisanymi na str. 238-240 oferty, tj. koniecznoscią „wyciagnięcia” i parametryzacji poza
strefą zagrozenia wybuchem”.
Odwołujący nie kwestionował zasadności powyższego wezwania - nie składałśrodków ochrony prawnej (odwołania) w powyższym zakresie.
W odpowiedzi na ww. wezwanie za pismem z dnia 23 lipca 2013 r. odwołujący złożył
m.in. dokumenty dotyczące parametryzatora typu PCAR: certyfikat badania typu WE,
instrukcję obsługi IDT 115.150-2, wzór deklaracji zgodności oraz rysunek ilustrujący sposób
jego podłączenia ze stacją transformatorową oraz instrukcje obsługi zabezpieczenia
miniMUZ-SR.
Odwołujący wyjaśnił, że aby umożliwić programowanie zabezpieczenia miniMUZ-SR
z zewnątrz stacji odwołujący zastosował łącze transmisyjne RS-485 oraz parametryzator
PCAR. Możliwość wyposażenia zabezpieczenia miniMUZ-SR w łącze transmisyjne jest
wskazna w instrukcji obsługi zabezpieczenia mimMUZ-SR (strona 9 instrukcji – str 43
uzupełnienia do oferty). Instrukcja ta jest wymieniona na stronie 41 DTR stacji
transformatorowej (str. 238 oferty - „szczegóły dotyczące obsługi zabezpieczenia
przedstawiono w załączniku Instrukcja obsługi miniMUZ-SR”).
W ocenie Izby powyższe nie oznacza jednak, że wykonawca złożył wymagane
dokumenty
potwierdzające
spełnienie
wymaganej
funkcjonalności
parametryzacji
zabezpieczenia z zewnątrz stacji transformatorowej. Oświadczenie odwołującego
o spełnianiu omawianego wymagania przez oferowane rozwiązanie zmienia bowiem,
warunki eksploatacji zaoferowanych stacji transformatorowych, a tym samym jest niezgodne
z przedstawionym przez odwołującego w ofercie dopuszczeniem Prezesa WUG z dnia
21.05.2013 r. (l.dz. 11518/05/2013/LR i l.dz. 11519/05/2013/LR). Powyższe powoduje
konsekwencję w postaci niezgodności treści oferty z treścią SIWZ w zadaniach nr 9 i 10.
Odwołujący sam zauważył, że decyzja zamawiającego o odrzuceniu oferty
odwołującego wynikała z braku wyraźnej informacji w ofercie o dopuszczalności
programowania z zewnątrz stacji transformatorowej, co potwierdza w ocenie Izby,że złożone przez odwołującego dokumenty, wymagane w celu potwierdzenia spełnienia
wskazanego powyżej wymagania technicznego, nie zawierają treści wskazującej na
spełnienie tego wymagania.
Złozona w ofercie DTR/instrukcja obsługi stacji transformatorowej zawiera
jednoznaczną informację „W celu umożliwienia nastawienia zabezpieczeń typu miniMUZ-SR
należy otworzyć komorę główną dolnego napięcia, odłączyć zabezpieczenia i wyciągnąć. W
strefie niezagrożonej wybuchem wprowadzić napięcia zasilania o wartości 42V, 50 HZ na
zaciski 1,2 zabezpieczenia i przeprowadzić parametryzację”. Odwołujący przyznał,że zaoferowane zabezpieczenia nie są budowy przeciwwybuchowej i dlatego ich
parametryzacja bezpośrednio z klawiatury w strefie zagrożenia wybuchem jest zabroniona.
Zastosowanie natomiast do stacji transformatorowych zewnętrznego parametryzatora typu
PCAR w celu parametryzacji zabezpieczenia miniMUZ-SR z zewnątrz stacji w strefie
zagrożonej wybuchem nie zostało potwierdzone przez odwołującego wymaganymi
w tym postępowaniu dokumentami. Złożone w ofercie dokumenty, w szczególności
dokumentacja techniczno–ruchowa/instrukcja obsługi stacji transformatorowych wskazana w
decyzjach Prezesa WUG o dopuszczeniu stacji transformatorowych do eksploatacji wprost
nie potwierdza spełniania wskazanego wymagania. Spełnienie tego wymagania nie zostało
również potwierdzone za pomocą uzupełnionych dokumentów. Twierdzenia odwołującego,że zabezpieczenie miniMUZ-SR może być połączone z systemem nadrzędnym przy użyciu
łącza RS-485, za pomocą którego można dokonywać parametryzacji stacji z zewnątrz, bez
wyciągania zabezpieczenia w strefie zagrożenia wybuchem przy uzyciu parametryzatora
typu PCAR połączonego ze stacją transformatorową i zabezpieczeniem przy pomocy tego
łącza, nie zostały poparte dokumentacją DTR/instrukcją obsługi. Dokumentacja powyższa
wymagałaby zmiany w przypadku, gdyby wskazana wyżej możliwość, rozwiązanie
oferowane przez odwołującego było dopuszczone do eksploatacji w strefach zagrożonych
wybuchem.
W ocenie Izby, wbrew twierdzeniu odwołującego, że pismem Wyższego Urzędu
Górniczego z dnia 25.09.2013r. zostało przesadzone, że zastosowanie iskrobezpiecznego
parametryzatora PCAR do zabezpieczenia miniMUZ-SR (zabudowanych w stacjach
transformatorowych STGCA-400/6/0,5/******* oraz STGCA- 630/6/1/******* zaoferowanych
przez odwołującego) nie narusza warunków eksploatacji, określonych w decyzjach Prezesa
Wyższego Urzędu Górniczego (lp. 11518/05/2013/KR i 11519/05/2013/KR), pismo
powyższe nie potwierdza zgodności oferowanego rozwiązania z dokumentacją techniczno-
ruchową i instrukcją obsługi stacji transformatorowych oraz złożonymi w ofercie
odwołującego decyzjami Prezesa WUG o dopuszczeniu stacji do eksploatacji w spornym
zakresie. Zapytanie skierowane do WUG przez odwołującego (pismo z dnia 23 września
2013 r.) nie opisuje szczegółowo warunków w jakich oferowany parametryzator ma
pracować, określonych w SIWZ. Informacja WUG z dnia 25 września 2013 r. ma charakter
ogólny, nie odnosi się do ewentualnych wymaganych zmian w dokumentacji techniczno-
ruchowej, ani też do konieczności przeprowadzenia dodatkowych badań. Z tego względu
należy uznać ze informacja ta nie rozstrzyga w istotcie spornych kwestii w tym
postepowaniu.
Jak wskazano natomiast w piśmie WUG z dnia 4 października 2013 r., jednostka
notyfikowana przeprowadzając ocenę zgodności potwierdza w certyfikacie badania typu WE
wszystkie możliwe sposoby zastosowania wyrobu, określone jego dokumentacją techniczną,
a ponadto wyjaśniono, że połączenia obwodów iskrobezpiecznych wymagają każdorazowo
dokonania analizy obwodów i parametrów łączonych urządzeń, natomiast Prezes WUG nie
jest właściwym organem do wydawania opinii technicznych w powyższym zakresie.
Zauważyć należy w odniesieniu do parametryzatora PCAR, że instrukcja obsługi IDT
115.105-2 wskazana w Certyfikacie badania typu WE ww. urządzenia wskazuje w pkt 6.4
jednoznacznie, że „Należy unikać umieszczania parametryzatora w pobliżu urzadzeń
energetycznych, energoelektronicznych czy radiowych takich jak: stacje transformatorowe
…itp.”, co może powodować nieprawidłową pracę ww. urządzenia. Podkreślając powyższe,
Izba zważyła również, że ww. instrukcji obsługi nie są opisane jakichkolwiek możliwości
zastosowania tego użadzenia we współpracy z zabezpieczeniem i stacją transformatorową.
Z uwagi na powyższe Izba uznała, że rozwiązanie zaoferowane przez odwołującego
w zadaniach nr 9 i 10 w zakresie spełnienia wymagania co do możliowści parametryzacji
zabezpieczenia stacji transformatorowej z zewnatrz w strefie zagrożonej wybuchem nie
zostało potwierdzone w ramach uzupełnionych dokumentów. Oświadczenie odwołującego
o
spełnieniu
ww.
wymagania
narusza
bowiem
warunki
eksploatacji
stacji
transformatorowych, o których mowa w dopuszczeniu Prezesa WUG (pkt 1.2 ww. decyzji).
Izba uznała, że w powyższym zakresie dla uzyskania zgodności, konieczne jest
przeprowadzenie badań zaproponowanego przez odwołującego rozwiązania, zgodnie
z obowiazujacą procedurą przez jednostkę notyfikowaną, co w konsekwencji umożliwiłoby
wprowadzenie stosownej zmiany do dokumentacji techniczno-ruchowej zaoferowanej stacji
transformatorowej w zakresie możliwości zdalnej parametryzacji zabezpieczeń przed
skutkami zwarć i przeciążeń stacji transformatorowej. W obecnym stanie faktycznym taka
zgodność nie została przez odwołującego wykazana.
Izba uznała za niezasadny zarzut naruszenia art. 26 ust. 4 Pzp, poprzez zaniechanie
wezwania odwołujacego do złożenia wyjaśnień odnośnie dokumentów: dopuszczenia
Prezesa WUG, dokumentacji techniczno-ruchowej/instrukcji obsługi. W niniejszej sprawie
nie wystąpiły przesłanki umożliwiające zastosowanie tego przepisu. Złożone w ofercie
dokumenty nie budziły wątpliwości co do warunków eksploatacji stacji transformatorowych.
Takich wątpliwości nie budziły również dokumenty złożone w ramach uzupełnienia.
Zamawiajacy nie był zobowiązany do zastosowania trybu art. 26 ust. 4 Pzp, „aby upewnić
się, czy zaproponowane przez odwołującego rozwiązanie techniczne narusza warunki
eksploatacji stacji transformatorowych”, co twierdził odwołujący. W spornym zakresie
informacje zawarte w analizowanych dokumentach są jednoznaczne.
Nie potwierdził się także zarzut zaniechania odrzucenia oferty PPHU MARTECH -
PLUS Marcin M. sp.j., pomimo jej niezgodności z treścią SIWZ, a tym samym naruszenia
art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp.
W dokumentacji techniczno-ruchowej/instrukcji obsługi stacji transformatorowej (nr
DTR-02/04/2010) zaoferowanej przez PPHU MARTECH - PLUS Marcin M. na str. 802
oferty zawarto informację, że stacja transformatorowa zostanie wyposażona w przekaźnik
mikroprocesorowy
sterowniczo-zabezpieczeniowy
typu
PM-2
pełniący
funkcję
zabezpieczenia. Sposób programowania tego przekaźnika określa Instrukcja obsługi PM-2
Ex-DTR. 901.01.01., która stwierdza na str. 23 (pkt 3.5 Programowanie nastaw),że integralną częścią urządzenia jest pilot, a przy programowaniu przekaźnika
z wykorzystaniem łącza RS, podobnie jak przy programowaniu z użyciem pilota sterowania
w podczerwieni, nie ma potrzeby otwierania obudowy ognioszczelnej. Instrukcja zawiera też
informację, że „Pilot przystosowany jest do pracy w wyrobiskach zagrożonych wybuchem
metanu i pyłu węglowego, dzięki czemu możliwe jest odczytanie i wykonywanie zastaw
przekaźników PM-2 zabudowanych wewnątrz obudów ognioszczelnych bez potrzeby
otwierania tych obudów i demontażu przekaźnika. Przy programowaniu przekaźnika
z wykorzystaniem łącza RS, podobnie jak przy programowaniu z użyciem pilota sterowania
w podczerwieni nie ma potrzeby otwierania obudowy ognioszczelnej. Twierdzenie
odwołującego, iż zgodnie z instrukcją obsługi przekaźnika PM-2, programowanie
zabezpieczenia może odbywać się bezpośrednio za pomocą wyświetlacza LCD bądź za
pomocą komputera i specjalnego oprogramowania, nie znajduje potwierdzenia w instrukcji
obsługi przekaźnika mikroprocesorowego sterowniczo-zabezpieczeniowego typu PM-2 nr
Ex-DTR-901.01.01 wersja 1.0.9a złożonej przez przystępującego.
Formułując zarzut odwołujący powoływał się na instrukcję obsługi przekaźnika
mikroprocesorowego sterowniczo-zabezpieczeniowego typu PM-2 nr Ex-DTR-901.01.01
wersja 1.1.0 z sierpnia 2013 r., wydrukowaną ze strony internetowej producenta
przekaźnika – firmy INVERTIM Sp. z o.o. z siedzibą w Otwocku Małym. Odwołujący przy
tym nie wykazał, że przedstawiona przez niego wersja instrukcji obsługi przekaźnika PM-2
jest wiążąca. Nie ma zatem podstaw by przyjąć, że przystępujący zaoferował rozwiązanie,
zgodnie z którym do prawidłowego funkcjonowania stacji (parametryzacji zabezpieczenia
stacji z zewnątrz) potrzebny jest dodatkowy komputer, który nie został zaoferowany przez
wykonawcę.
Wobec braku wykazania przez odwołującego powyższych okoliczności, Izba uznała,że nie ma podstaw do stwierdzenia, że treść oferty złożonej przez PPHU MARTECH - PLUS
Marcin M. sp.j. w omówionym powyżej zakresie nie odpowiada treści specyfikacji istotnych
warunków zamówienia. Podkreślić należy, że ciężar dowodu, zgodnie z zasadą wyrażoną w
art. 6 k.c. i art.190 ust. 1 Pzp, spoczywa w tym przypadku na podnoszącym zarzuty, tj.
odwołującym.
Izba stwierdziła niezasadność zarzutu naruszenia art. 7 Pzp, poprzez traktowanie
firmy PPHU MARTECH - PLUS Marcin M. w uprzywilejowany sposób. Jak wynika
z dokonanych ustaleń, zamawiający dokonał oceny ofert złożonych przez obu ww.
wykonawców w sposób prawidłowy. Pomimo, że oferta odwołującego nie została odrzucona
w zadaniach nr 11,12,15,16, w których, jak twierdził odwołujący, zaoferował on to samo
zabezpieczenie typu miniMUZ-SR, programowalne z zewnątrz stacji przy użyciu łącza RS-
485, to nie można przyznać słuszności twierdzeniu, że wymagania odnośnie zabezpieczeń
i ich programowania były identyczne w zdaniach 9 i 10 oraz w zadaniach 11, 12, 15 i 16.
Pomimo identycznego literalnego brzmienia zapisu wymagania (pkt III. 5. A.lit.d i pkt III.10.
lit. a załącznika nr 1 do SIWZ) w obu ww. grupach zadań przedmiotem zamówienia były
inne urządzenia: stacje transformatorowe - w zadaniach nr 9 i 10 oraz stacje kompaktowe -
w zadaniach nr 11, 12, 15 i 16, wobec czego wymaganie dotyczyło innych warunków
realizacji. Taki sam wymóg w odniesieniu do różnych urządzeń, powoduje, że wymagane są
też inne dokumenty w celu potwierdzenia spełnienia tego wymagania. Odwołujący nie
wykazał w toku postępowania identyczności sposobu potwierdzenia spełnienia wskazanego
powyżej wymagania w ramach złożonej oferty w zadaniach 11, 12, 15 i 16, który wprost
można by odnieść do potwierdzenia spełniania wymagania w zadaniach nr 9 i 10, jako
tożsamy. Dlatego też Izba oddaliła zarzut jako nieuzasadniony.
W konsekwencji nieuwzględnienia zarzutów omówionych powyżej, należało uznać,
ze nie potwierdził się zarzut naruszenia art. 7 w zw. z art. 91 Pzp, na skutek odrzucenia
oferty odwołującego i wyboru oferty PPHU MARTECH – PLUS Marcin M. sp. j., jako
najkorzystniejszej.
Biorąc pod uwagę ustalony w toku postępowania stan rzeczy, Izba orzekła, jak
w sentecji, działając na podstawie art. 192 ust. 1 Pzp.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy
Pzp z uwzględnieniem postanowień § 3 pkt 1 i § 5 ust. 3 pkt 1 oraz § 6 rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. z 2010 r. Nr 41, poz. 238).
.
Przewodniczący: ………………………………
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawcę:
Przedsiębiorstwo Kompletacji
i
Montażu
Systemów
Automatyki
„CARBOAUTOMATYKA”
S.A.,
ul. Budowlanych 168, 43-100 Tychy i nakazuje:
1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych kwotę w wysokości
15 000 zł 00 gr
(słownie: pietnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez
wykonawcę
Przedsiębiorstwo
Kompletacji
i
Montażu
Systemów
Automatyki
„CARBOAUTOMATYKA” S.A., ul. Budowlanych 168, 43-100 Tychy tytułem wpisu
od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zmianami), na niniejszy wyrok
– w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w
Katowicach.
Przewodniczący: ………………………………
Sygn. akt: KIO 2293/13
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający:
Kompania Węglowa S.A., ul. Powstańców 30, 40-039 Katowice
prowadzi postępowanie w sprawie udzielenia zamówienia publicznego sektorowego w trybie
przetargu nieograniczonego na „Dostawę stacji transformatorowych, transformatorów oraz
stacji kompaktowych dla Oddziałów Kompanii Węglowej S.A. w 2013 roku”. Ogłoszenie
o zamówieniu zostało opublikowan w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej pod nr:
2013/S 060-101118 w dniu 26 marca 2013 r.
W dniu 18 września 2013 r. zamawiający przesłał wykonawcom informację o wyborze
oferty najkorzystniejszej złożonej przez Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe
MARTECH – PLUS Marcin M. sp.j. oraz o odrzuceniu m.in. oferty wykonawcy:
Przedsiębiorstwo Kompletacji i Montażu Systemów Automatyki „Carboautomatyka” S.A.,
z siedzibą w Tychach.
Wykonawca, Przedsiębiorstwo Kompletacji i Montażu Systemów Automatyki
„Carboautomatyka” S.A. wniósł odwołanie wobec czynności odrzucenia jego oferty
w zadaniach nr 9 i 10 oraz zaniechania odrzucenia oferty wykonawcy Przedsiębiorstwo
Produkcyjno-Handlowo-Usługowe MARTECH – PLUS Marcin M. w zadaniach nr 9 i 10.
Odwołujący zarzucił naruszenie następujących przepisów ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zmianami),
zwanej dalej „Pzp”:
1) art. 7 w zw.
z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, poprzez przyjęcie, że oferta odwołującego
w zadaniach nr 9 i 10 jest niezgodna z treścią SIWZ oraz że oferta wykonawcy PPHU
MARTECH - PLUS Marcin M. sp.j. jest zgodna z SIWZ w zakresie zadań nr 9 i 10;
2) art. 7 w zw. z 91 Pzp, poprzez wybór oferty PPHU MARTECH - PLUS Marcin M.
w zadaniach nr 9 i 10;
3) art. 26
ust. 4 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, poprzez zaniechanie wezwania
odwołującego
do wyjaśnienia w zakresie zadań nr 9 i 10 dokumentów potwierdzających,że oferowane urządzenia spełniają wymagania zamawiającego;
4) art 7 Pzp, poprzez prowadzenie postępowania w sposób naruszający zasadę uczciwej
konkurencji i równego traktowania wykonawców, w szczególności przejawiające się
w uznaniu oferty spółki pod firmą PPHU MARTECH - PLUS Marcin M. sp.j. za zgodną z
SIWZ w zakresie zadań nr 9 i 10
oraz wyborze ww. oferty jako najkorzystniejszej w tych
zadaniach.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie zamawiającemu:
- unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej w zadaniach nr 9 i 10,
- unieważnienia czynności odrzucenia oferty odwołującego w zadaniach nr 9 i 10;
- dokonania ponownego badania i oceny ofert z uwzględnieniem oferty odwołującego
w zadaniach nr 9 i 10,
- odrzucenia oferty PPHU MARTECH – PLUS Marcin M. w zadaniach nr 9 i 10;
- przeprowadzenie dowodów z dokumentów wskazanych w uzasadnieniu niniejszego
pisma;
- obciążenie zamawiającego kosztami postępowania.
I. Zarzut naruszenia art. 7 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp.
W załączniku nr 1 do SIWZ, w pkt III. 5. a), zamawiający postawił wymóg
techniczny, dotyczący urządzeń będących przedmiotem zadania nr 9 i 10, tj. stacji
transformatorowych budowy przeciwwybuchowej o mocy min. 630 kVA oraz o mocy 400
kVA o treści: „Po stronie niskiego napięcia odpływy stacji transformatorowych powinny
być wyposażone w programowalne zabezpieczenie/zabezpieczenia cyfrowe i realizujące
następujące funkcje: a) Zabezpieczenie przed skutkami zwarć i przeciążeń z blokadą
uniemożliwiającą powtórne załączenie po zadziałaniu członu zwarciowego bezświadomego odblokowania, zabezpieczenie to powinno umożliwiać ich programowanie
z zewnątrz stacji”. Stacje transformatorowe miały zostać zatem wyposażone
w zabezpieczenie umożliwiające programowanie ich z zewnątrz.
Zamawiający wymagał, aby wykonawcy złożyli w ofercie kopię dopuszczenia
Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego dla urządzeń na napięcie powyżej 1kV -
ważnego w dniu składania ofert (załącznik nr 1 do SIWZ, w pkt V. A. a) wraz z
dokumentacją techniczno-ruchową/instrukcją użytkowania odnoszących się m.in. do
stacji transformatorowych, potwierdzających możliwość zastosowania dodatkowych
elementów (por. załącznik nr 1 do SIWZ, w pkt V. A. d).
Nadto zamawiający dopuścił możliwość zaoferowania dodatkowego elementu dla
prawidłowego działania stacji. W takim wypadku zamawiający wymagał wykazania tego
elementu w załączniku nr 2a do SIWZ oraz przedstawienia wymaganych przepisami
dokumentów umożliwiających jego zastosowanie w wymaganych warunkach dołowych,
tj. ważny certyfikat badania typu WE (jeżeli dotyczy), deklarację zgodności lubświadectwo zgodności, DTR/instrukcję obsługi elementu (załącznik nr 1 do SIWZ, w pkt
V. A. e). W razie, gdyby dokumentacja techniczno-ruchowa/instrukcja użytkowania nie
potwierdzały spełniania warunków SIWZ (np. poprzez brak wyraźnego odniesienia
w DTR/Instrukcji obsługi do opisanych w SIWZ wymagań), wystarczającym
potwierdzeniem spełniania warunków było oświadczenie wykonawcy o spełnieniu
wszystkich wymagań zawartych w SIWZ (pod warunkiem, że oświadczenie to nie będzie
naruszać warunków dopuszczenia Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego – zob.
załącznik nr 1 do SIWZ, w pkt V. A. d).
W toku postępowania zamawiający wezwał odwołującego do uzupełnienia kopii
dopuszczenia Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego dla zaoferowanych stacji
transformatorowych
typu
S7GCA-400/6/0,5/*******
oraz
S7GCA-630/6/1/*******,
potwierdzającego możliwość programowania zabezpieczeń przed skutkami zwarć
i przeciążeń z zewnątrz stacji. W ocenie zamawiającego przedłożona do oferty decyzja
Prezesa WUG nie potwierdza spełnienia ww. warunku ze względu na rygor wyciągnięcia
i parametryzacji zabezpieczenia miniMUZ-SR poza strefą zagrożenia wybuchem -
zamawiający stwierdził, że oferowane stacje transformatorowe nie posiadają
funkcjonalności
umożliwiającej
programowanie
z
zewnątrz,
gdyż
wymagają
każdorazowego wyciągnięcia zabezpieczenia ze stacji transformatorowej, parametryzacji
i ponownego zainstalowania w stacji).
W odpowiedzi na wezwanie, odwołujący złożył dokumenty dotyczące
iskrobezpiecznego parametryzatora typu PCAR, tj. oświadczenie o spełnieniu wszystkich
wymagań zawartych w SIWZ, certyfikat badania typu WE, instrukcję obsługi IOT 1J
5.150-2, wzór deklaracji zgodności oraz rysunek ilustrujący sposób jego podłączenia ze
stacją transformatorową, służącego do programowania zabezpieczenia z zewnątrz.
By umożliwić programowanie zabezpieczenia z zewnątrz (nie bezpośrednio
z klawiatury), odwołujący zastosował łącze transmisyjne RS-485 oraz parametryzator
PCAR. Taka możliwość jest wyszczególniona w instrukcji obsługi zabezpieczenia
mimMUZ-SR (strona 43 uzupełnienia do oferty). Instrukcja ta jest wymieniona na stronie
41 DTR stacji transformatorowej (strona 238 oferty - „szczegóły dotyczące obsługi
zabezpieczenia przedstawiono w załączniku Instrukcja obsługi miniMUZ-SR”), a więc
stanowi jej obowiązujący załącznik. Mimo wyjaśnień i złożonych dokumentów oferta
została odrzucona. W uzasadnieniu decyzji napisano, że oświadczenie odwołującego
zmienia warunki eksploatacji stacji transformatorowych i tym samym jest niezgodne
z przedstawionym przez odwołującego dopuszczeniem Prezesa WUG, co powoduje
konsekwencję w postaci niezgodności oferty z SIWZ w zadaniach nr 9 i 10.
Odwołujący podniósł, że decyzja o odrzuceniu oferty wynikała z braku wyraźnej
informacji o dopuszczalności programowania z zewnątrz stacji transformatorowej, a nie
z rzeczywistej niezgodności produktu z wymaganiem. Wnikliwa analiza dokumentów
złożonych przez odwołującego wskazuje, że oferowane rozwiązanie techniczne nie
narusza warunków dopuszczenia Prezesa WUG. Decyzje Prezesa WUG z dnia
21.05.2013 r. (l.dz. 11518/05/2013/LR oraz l.dz. 11519/05/2013/LR) określają,że dopuszczone stacje transformatorowe mogą być eksploatowane, zgodnie
z dokumentacją techniczno-ruchową i instrukcją obsługi IDT- 607.102-2 z marca 2013 r.
Przedmiotowa DTR/instrukcja obsługi w żadnym miejscu nie ogranicza parametryzacji
zabezpieczenia z zewnątrz. Wzmianka o treści: „W celu umożliwienia nastawienia
zabezpieczeń typu miniMUZ-SR należy otworzyć komorę główną dolnego napięcia,
odłączyć zabezpieczenia i wyciągnąć. W strefie niezagrożonej wybuchem wprowadzić
napięcia zasilania o wartości 42V, 50 HZ na zaciski 1,2 zabezpieczenia i przeprowadzić
parametryzację” w żadnym razie nie wyklucza możliwości parametryzacji zabezpieczenia
z zewnątrz stacji. Została ona zamieszczona wyłącznie w celu dodatkowego
poinformowania personelu obsługującego stację, iż zabezpieczenia same w sobie nie są
budowy przeciwwybuchowej i dlatego ich parametryzacja bezpośrednio z klawiatury
w otwartej strefie zagrożenia wybuchem jest zabroniona.
Odwołujący wskazał, że zabezpieczenia stosowane przez pozostałych wykonawców
mają identyczne ograniczenia. Doposażenie stacji transformatorowych w zewnętrzny
parametryzator typu PCAR umożliwiający parametryzację zabezpieczenia miniMUZ-SR
z zewnątrz stacji, nie narusza warunków eksploatacji stacji transformatorowych i nie stanowi
niedopuszczalnej zmiany stacji transformatorowej, o której mowa w art. 113 ust. 12 ustawy
Prawo geologiczne i górnicze. Dokumentacja techniczno-ruchowa/instrukcja obsługi,
wyznaczające granice eksploatacji stacji transformatorowych, wprost przewidują,że zabezpieczenie miniMUZ-SR może być połączone z systemem nadrzędnym przy użyciu
łącza RS-485 (str. 238 oferty), za pomocą którego można dokonywać parametryzacji stacji
z zewnątrz bez wyciągania zabezpieczenia. Tym systemem nadrzędnym może być system
zbudowany w oparciu o parametryzator typu PCAR połączony ze stacją transformatorową
i zabezpieczeniem przy pomocy łącza RS-485. Również sama stacja transformatorowa ma
na wyposażeniu łącze transmisyjne RS-485 przeznaczone m.in. do takiego celu (str. 229
oferty), do którego można podłączyć wszystkie lub niektóre aparaty wyposażone w łącze
RS-485, czyli m.in. zabezpieczenie miniMUZ-SR, oferowane przez odwołującego. O tym,że zastosowanie iskrobezpiecznego parametryzatora PCAR do zabezpieczenia miniMUZ-
SR (zabudowanych w stacjach transformatorowych STGCA-400/6/0,5/******* oraz STGCA-
630/6/1/******* zaoferowanych przez odwołującego) nie narusza warunków eksploatacji,
określonych w decyzjach Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego (lp.11518/05/2013/KR
i lp.11519/05/2013/KR) ostatecznie przesądza pismo Wyższego Urzędu Górniczego z dnia
25.09.2013r. Fakt, że w dokumentacji techniczno-ruchowej/instrukcji obsługi zaoferowanych
przez odwołującego stacji transformatorowych brak jest wyraźnej wzmianki o możliwości
parametryzacji zabezpieczenia stacji z zewnątrz po zamontowaniu dodatkowego elementu
w postaci parametryzatora wypełnia dyspozycję pkt V. A. d) załącznika nr 1,a tym samym
potwierdzenie spełnienia warunków SIWZ jest możliwe na podstawie samego oświadczenia
wykonawcy. Zamawiający nie powinien był kwestionować tego oświadczenia, ponieważ
z żadnego dokumentu, w szczególności z dokumentacji techniczno-ruchowej i instrukcji
obsługi, nie wynika, iż zabezpieczenia stacji transformatorowej nie można programować
z zewnątrz, poprzez użycie dodatkowego elementu. Oświadczenie odwołującego nie
narusza również warunków eksploatacji stacji transformatorowych, o których mowa
w dopuszczeniu Prezesa WUG. Wobec powziętych wątpliwości, zamawiający winien był
zastosować tryb art. 26 ust. 4 Pzp, aby upewnić się, czy zaproponowane przez
odwołującego
rozwiązanie
techniczne
narusza
warunki
eksploatacji
stacji
transformatorowych.
Odwołujący zarzucił brak odrzucenia oferty PPHU MARTECH - PLUS Marcin M.,
pomimo jej niezgodności z SIWZ na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp.
Wskazał, że z dokumentacji techniczno-ruchowej/instrukcji obsługi stacji transformatorowej
(nr DTR-02/04/2010) zaoferowanej przez ww. spółkę (str. 802 oferty) wynika, że stacja
transformatorowa zostanie wyposażona w przekaźnik mikroprocesorowy sterowniczo-
zabezpieczeniowy typu PM-2 pełniący funkcję zabezpieczenia, którego sposób
programowania określa Instrukcja obsługi PM Ex-DTR. 901.01.01., która stwierdza,że ww. przekaźnik (zabezpieczenie) może zostać podłączony do stacji transformatorowej
przy użyciu łącza RS-485. Jak wynika z instrukcji obsługi przekaźnika PM-2, programowanie
zabezpieczenia może odbywać się bezpośrednio za pomocą wyświetlacza LCD bądź za
pomocą komputera i specjalnego oprogramowania. Skoro zatem w ww. rozwiązaniu do
prawidłowego funkcjonowania stacji (parametryzacji zabezpieczenia stacji z zewnątrz)
potrzebny jest dodatkowy komputer (str. 23 Instrukcji Obsługi PM Ex-DTR. 901.01.01), to
powinien on znaleźć się w ofercie wykonawcy, jako dodatkowy element niezbędny do
prawidłowego funkcjonowania stacji, w załączniku nr 2a, podczas gdy w załączniku nr 2a do
oferty ww. wykonawcy nie został wyszczególniony. Powyższe powoduje niezgodność treści
oferty z SIWZ w zakresie zadania nr 9 i 10.
II.
Zarzut naruszenia art. 26 ust. 4 Pzp.
Odwołujący podniósł, że zamawiający nie wezwał go do złożenia wyjaśnień
odnośnie dopuszczenia Prezesa WUG, dokumentacji techniczno-ruchowej i instrukcji
obsługi, choć zaistniały wątpliwości co do warunków eksploatacji stacji transformatorowych.
III.
Zarzut naruszenia art. 7 w zw. z art. 91 Pzp.
Na skutek błędnego odrzucenia oferty odwołującego, zamawiający bezprawnie
dokonał wyboru oferty PPHU MARTECH – PLUS Marcin M., mimo iż oferta odwołującego
nie podlegała odrzuceniu, a oferta PPHU MARTECH – PLUS Marcin M. podlegała
odrzuceniu jako niezgodna z SIWZ.
IV.
Zarzut naruszenia art. 7 Pzp.
Zamawiający w uprzywilejowany sposób potraktował firmę PPHU MARTECH - PLUS
Marcin M.. Zamawiający nie odrzucił oferty odwołującego w zadaniach nr 11,12,15,16,
chociaż w tych zadaniach odwołujący zaoferował to samo zabezpieczenie typu miniMUZ-
SR programowalne z zewnątrz przy użyciu łącza RS-485. Wymagania odnośnie
zabezpieczeń i ich programowania były identyczne dla stacji transformatorowych (przedmiot
zadania nr 9 i 10), jak i dla stacji kompaktowych (przedmiot zadania nr 11, 12 i 15, 16).
Wystarczy porównać pkt III. 5. a). załącznika nr 1 do SIWZ oraz pkt III.10. a). Załącznika nr
1 do SIWZ.
Krajowa Izba Odwoławcza uwzględniając załączoną do akt sprawy dokumentację
postępowania, jak również biorąc pod uwagę wyjaśnienia stron oraz uczestnika
postępowania odwoławczego złożone podczas rozprawy, ustaliła i zważyła, co następuje:
Rozpoznane odwołanie zasługuje na uwzględnienie.
Izba stwierdziła, że odwołujący posiadaja legitymację materialno-prawną do
wniesienia odwołania, zgodnie z art. 179 ust. 1 Pzp. Odwołujący wykazał, że posiada ineres
w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia oraz że mógłby ponieść szkodę w wyniku
naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy Pzp, wskazanych w odwołaniu.
Do postępowania odwoławczego skutecznie przystąpił na podstawie art. 185 ust. 2
Pzp wykonawca PPHU MARTECH - PLUS Marcin M. sp.j. - po stronie zamawiającego.
Izba uznała za niezasadny zarzut naruszenia art. 7 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp,
przez odrzucenie oferty odwołującego, której treść nie odpowiada treści specyfikacji
istotnych warunków zamówienia.
W załączniku nr 1 do SIWZ, w pkt III. 5 lit.a zamawiający zawarł wymaganie
dotyczące stacji transformatorowych budowy przeciwwybuchowej o mocy min. 630 kVA oraz
o mocy 400 kVA, będących przedmiotem zadania nr 9 i 10, o treści: „Po stronie niskiego
napięcia odpływy stacji transformatorowych powinny być wyposażone w programowalne
zabezpieczenie/zabezpieczenia cyfrowe i realizujące następujące funkcje: a)Zabezpieczenie
przed skutkami zwarć i przeciążeń z blokadą uniemożliwiającą powtórne załączenie po
zadziałaniu członu zwarciowego bez świadomego odblokowania, zabezpieczenie to powinno
umożliwiać ich programowanie z zewnątrz stacji”. Zamawiający wymagał, aby wykonawcy
załączyli kopię dopuszczenia Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego dla urządzeń na
napięcie powyżej 1kV (do ww. stacji transformatorowych) – ważnego w dniu składania ofert
(załącznik nr 1 do SIWZ, w pkt V. A.lit.a) wraz z dokumentacją techniczno-
ruchową/instrukcją użytkowania odnoszących się m.in. do stacji transformatorowych,
potwierdzających możliwość zastosowania dodatkowych elementów (załącznik nr 1 do
SIWZ, w pkt V. A. d). Zamawiający dopuścił możliwość, że dla poprawnego działania stacji
należy zaoferować dodatkowy element, który należało wykazać w załączniku nr 2a do SIWZ,
a także przedstawić wymagane przepisami dokumenty umożliwiające jego zastosowanie
w wymaganych warunkach dołowych, tj. ważny certyfikat badania typu WE (jeżeli dotyczy),
deklarację zgodności lub świadectwo zgodności, DTR/instrukcję obsługi elementu (załącznik
nr 1 do SIWZ pkt V. A.e). W razie gdyby dokumentacja techniczno-ruchowa/instrukcja
użytkowania nie potwierdzały spełniania warunków SIWZ (np. poprzez brak wyraźnego
odniesienia w DTR/Instrukcji obsługi do opisanych w SIWZ wymagań), należało złożyć
oświadczenie wykonawcy o spełnieniu wszystkich wymagań zawartych w SIWZ (pod
warunkiem, że oświadczenie to nie będzie naruszać warunków Dopuszczenia Prezesa
Wyższego Urzędu Górniczego (jeśli dotyczy) oraz warunków zawartych w Certyfikacie
badania typu WE (jeśli dotyczy) i deklaracji zgodnosci WE (załącznik nr 1 do SIWZ pkt V. A.
d).
W części oferty obejmującej zadanie nr 9 i 10 odwołujący zaoferował stacje STGCA-
630/6/1/AA22EAA (zadanie nr 9) i STGCA-400/6/0,5/AA22EAA (zadanie nr 10) wyposażone
w zabezpieczenia nadmiarowo-prądowe typu miniMUZ-SR chroniące przed skutkami zwarć
i przeciążeń. Jak wynika z treści Dokumentacji Techniczno-Ruchowej i Instrukcji Obsługi
stacji transformatorowej górniczej typu SRGCA złożonej w ofercie odwołujacego,
zabezpieczenia te wymagają odłączenia i wyciągnięcia oraz przeniesienia do strefy
niezagrożonej wybuchem w celu przeprowadzenia parametryzacji (str. 238-240 oferty
„Instrukcja obsługi stacji nr IDT 607.102-2 z 2013 r”). Na str. 42 ww. DTR/instrukcji obsługi
została zawarta uwaga o treści „Aby zabezpieczenie spełniało swoje funkcje musi być
prawidłowo sparametryzowane. Parametryzacja zabezpieczenia może odbywać się poza
strefą zagrozenia wybuchem”. Powyższe zostało powtórzone na str. 52 ww. dokumentacji
w pkt 10.6.1 „Parametryzacja zabezpieczenia nadmiarowego miniMUZ-SR”.
Biorąc pod uwagę powyższe zgodzić się należy z zamawiajacym, że na podstawie
pkt 1.2 decyzji Prezesa WUG z dnia 21 maja 2013 r. dopuszczających ww. stacje do
eksploatacji nie jest możliwe programowanie zabezpieczenia z zewnątrz stacji (str. 666-
671). W tym punkcie ww. decyzji stwierdzono, że dopuszczenie dotyczy zakresu i warunków
stosowania wyrobu, gdy będzie on eksploatowany zgodnie z dokumentacją techniczno-
ruchową i instrukcją obsługi IDT 607.102-2 z marca 2013 r., tj. dokumentacją przedłożoną
przez odwołującego w ofercie.
Wobec dokonanych ustaleń, zamawiający pismem z dnia 17 lipca 2013 r. wezwał
odwołującego w zakresie zadania nr 9 i 10 do uzupełnienia kopii dopuszczenia Prezesa
Wyższego
Urzędu
Górniczego
dla
zaoferowanych
stacji
transformatorowych,
potwierdzającego możliwość programowania zabezpieczeń przed skutkami zwarć
i przeciążeń z zewnątrz stacji. Zamawiajacy stwierdził, że złożona w ofercie decyzja Prezesa
WUG w pkt 1 uniemożliwiała spełnienie wymagań SIWZ w związku z ograniczeniami
opisanymi na str. 238-240 oferty, tj. koniecznoscią „wyciagnięcia” i parametryzacji poza
strefą zagrozenia wybuchem”.
Odwołujący nie kwestionował zasadności powyższego wezwania - nie składałśrodków ochrony prawnej (odwołania) w powyższym zakresie.
W odpowiedzi na ww. wezwanie za pismem z dnia 23 lipca 2013 r. odwołujący złożył
m.in. dokumenty dotyczące parametryzatora typu PCAR: certyfikat badania typu WE,
instrukcję obsługi IDT 115.150-2, wzór deklaracji zgodności oraz rysunek ilustrujący sposób
jego podłączenia ze stacją transformatorową oraz instrukcje obsługi zabezpieczenia
miniMUZ-SR.
Odwołujący wyjaśnił, że aby umożliwić programowanie zabezpieczenia miniMUZ-SR
z zewnątrz stacji odwołujący zastosował łącze transmisyjne RS-485 oraz parametryzator
PCAR. Możliwość wyposażenia zabezpieczenia miniMUZ-SR w łącze transmisyjne jest
wskazna w instrukcji obsługi zabezpieczenia mimMUZ-SR (strona 9 instrukcji – str 43
uzupełnienia do oferty). Instrukcja ta jest wymieniona na stronie 41 DTR stacji
transformatorowej (str. 238 oferty - „szczegóły dotyczące obsługi zabezpieczenia
przedstawiono w załączniku Instrukcja obsługi miniMUZ-SR”).
W ocenie Izby powyższe nie oznacza jednak, że wykonawca złożył wymagane
dokumenty
potwierdzające
spełnienie
wymaganej
funkcjonalności
parametryzacji
zabezpieczenia z zewnątrz stacji transformatorowej. Oświadczenie odwołującego
o spełnianiu omawianego wymagania przez oferowane rozwiązanie zmienia bowiem,
warunki eksploatacji zaoferowanych stacji transformatorowych, a tym samym jest niezgodne
z przedstawionym przez odwołującego w ofercie dopuszczeniem Prezesa WUG z dnia
21.05.2013 r. (l.dz. 11518/05/2013/LR i l.dz. 11519/05/2013/LR). Powyższe powoduje
konsekwencję w postaci niezgodności treści oferty z treścią SIWZ w zadaniach nr 9 i 10.
Odwołujący sam zauważył, że decyzja zamawiającego o odrzuceniu oferty
odwołującego wynikała z braku wyraźnej informacji w ofercie o dopuszczalności
programowania z zewnątrz stacji transformatorowej, co potwierdza w ocenie Izby,że złożone przez odwołującego dokumenty, wymagane w celu potwierdzenia spełnienia
wskazanego powyżej wymagania technicznego, nie zawierają treści wskazującej na
spełnienie tego wymagania.
Złozona w ofercie DTR/instrukcja obsługi stacji transformatorowej zawiera
jednoznaczną informację „W celu umożliwienia nastawienia zabezpieczeń typu miniMUZ-SR
należy otworzyć komorę główną dolnego napięcia, odłączyć zabezpieczenia i wyciągnąć. W
strefie niezagrożonej wybuchem wprowadzić napięcia zasilania o wartości 42V, 50 HZ na
zaciski 1,2 zabezpieczenia i przeprowadzić parametryzację”. Odwołujący przyznał,że zaoferowane zabezpieczenia nie są budowy przeciwwybuchowej i dlatego ich
parametryzacja bezpośrednio z klawiatury w strefie zagrożenia wybuchem jest zabroniona.
Zastosowanie natomiast do stacji transformatorowych zewnętrznego parametryzatora typu
PCAR w celu parametryzacji zabezpieczenia miniMUZ-SR z zewnątrz stacji w strefie
zagrożonej wybuchem nie zostało potwierdzone przez odwołującego wymaganymi
w tym postępowaniu dokumentami. Złożone w ofercie dokumenty, w szczególności
dokumentacja techniczno–ruchowa/instrukcja obsługi stacji transformatorowych wskazana w
decyzjach Prezesa WUG o dopuszczeniu stacji transformatorowych do eksploatacji wprost
nie potwierdza spełniania wskazanego wymagania. Spełnienie tego wymagania nie zostało
również potwierdzone za pomocą uzupełnionych dokumentów. Twierdzenia odwołującego,że zabezpieczenie miniMUZ-SR może być połączone z systemem nadrzędnym przy użyciu
łącza RS-485, za pomocą którego można dokonywać parametryzacji stacji z zewnątrz, bez
wyciągania zabezpieczenia w strefie zagrożenia wybuchem przy uzyciu parametryzatora
typu PCAR połączonego ze stacją transformatorową i zabezpieczeniem przy pomocy tego
łącza, nie zostały poparte dokumentacją DTR/instrukcją obsługi. Dokumentacja powyższa
wymagałaby zmiany w przypadku, gdyby wskazana wyżej możliwość, rozwiązanie
oferowane przez odwołującego było dopuszczone do eksploatacji w strefach zagrożonych
wybuchem.
W ocenie Izby, wbrew twierdzeniu odwołującego, że pismem Wyższego Urzędu
Górniczego z dnia 25.09.2013r. zostało przesadzone, że zastosowanie iskrobezpiecznego
parametryzatora PCAR do zabezpieczenia miniMUZ-SR (zabudowanych w stacjach
transformatorowych STGCA-400/6/0,5/******* oraz STGCA- 630/6/1/******* zaoferowanych
przez odwołującego) nie narusza warunków eksploatacji, określonych w decyzjach Prezesa
Wyższego Urzędu Górniczego (lp. 11518/05/2013/KR i 11519/05/2013/KR), pismo
powyższe nie potwierdza zgodności oferowanego rozwiązania z dokumentacją techniczno-
ruchową i instrukcją obsługi stacji transformatorowych oraz złożonymi w ofercie
odwołującego decyzjami Prezesa WUG o dopuszczeniu stacji do eksploatacji w spornym
zakresie. Zapytanie skierowane do WUG przez odwołującego (pismo z dnia 23 września
2013 r.) nie opisuje szczegółowo warunków w jakich oferowany parametryzator ma
pracować, określonych w SIWZ. Informacja WUG z dnia 25 września 2013 r. ma charakter
ogólny, nie odnosi się do ewentualnych wymaganych zmian w dokumentacji techniczno-
ruchowej, ani też do konieczności przeprowadzenia dodatkowych badań. Z tego względu
należy uznać ze informacja ta nie rozstrzyga w istotcie spornych kwestii w tym
postepowaniu.
Jak wskazano natomiast w piśmie WUG z dnia 4 października 2013 r., jednostka
notyfikowana przeprowadzając ocenę zgodności potwierdza w certyfikacie badania typu WE
wszystkie możliwe sposoby zastosowania wyrobu, określone jego dokumentacją techniczną,
a ponadto wyjaśniono, że połączenia obwodów iskrobezpiecznych wymagają każdorazowo
dokonania analizy obwodów i parametrów łączonych urządzeń, natomiast Prezes WUG nie
jest właściwym organem do wydawania opinii technicznych w powyższym zakresie.
Zauważyć należy w odniesieniu do parametryzatora PCAR, że instrukcja obsługi IDT
115.105-2 wskazana w Certyfikacie badania typu WE ww. urządzenia wskazuje w pkt 6.4
jednoznacznie, że „Należy unikać umieszczania parametryzatora w pobliżu urzadzeń
energetycznych, energoelektronicznych czy radiowych takich jak: stacje transformatorowe
…itp.”, co może powodować nieprawidłową pracę ww. urządzenia. Podkreślając powyższe,
Izba zważyła również, że ww. instrukcji obsługi nie są opisane jakichkolwiek możliwości
zastosowania tego użadzenia we współpracy z zabezpieczeniem i stacją transformatorową.
Z uwagi na powyższe Izba uznała, że rozwiązanie zaoferowane przez odwołującego
w zadaniach nr 9 i 10 w zakresie spełnienia wymagania co do możliowści parametryzacji
zabezpieczenia stacji transformatorowej z zewnatrz w strefie zagrożonej wybuchem nie
zostało potwierdzone w ramach uzupełnionych dokumentów. Oświadczenie odwołującego
o
spełnieniu
ww.
wymagania
narusza
bowiem
warunki
eksploatacji
stacji
transformatorowych, o których mowa w dopuszczeniu Prezesa WUG (pkt 1.2 ww. decyzji).
Izba uznała, że w powyższym zakresie dla uzyskania zgodności, konieczne jest
przeprowadzenie badań zaproponowanego przez odwołującego rozwiązania, zgodnie
z obowiazujacą procedurą przez jednostkę notyfikowaną, co w konsekwencji umożliwiłoby
wprowadzenie stosownej zmiany do dokumentacji techniczno-ruchowej zaoferowanej stacji
transformatorowej w zakresie możliwości zdalnej parametryzacji zabezpieczeń przed
skutkami zwarć i przeciążeń stacji transformatorowej. W obecnym stanie faktycznym taka
zgodność nie została przez odwołującego wykazana.
Izba uznała za niezasadny zarzut naruszenia art. 26 ust. 4 Pzp, poprzez zaniechanie
wezwania odwołujacego do złożenia wyjaśnień odnośnie dokumentów: dopuszczenia
Prezesa WUG, dokumentacji techniczno-ruchowej/instrukcji obsługi. W niniejszej sprawie
nie wystąpiły przesłanki umożliwiające zastosowanie tego przepisu. Złożone w ofercie
dokumenty nie budziły wątpliwości co do warunków eksploatacji stacji transformatorowych.
Takich wątpliwości nie budziły również dokumenty złożone w ramach uzupełnienia.
Zamawiajacy nie był zobowiązany do zastosowania trybu art. 26 ust. 4 Pzp, „aby upewnić
się, czy zaproponowane przez odwołującego rozwiązanie techniczne narusza warunki
eksploatacji stacji transformatorowych”, co twierdził odwołujący. W spornym zakresie
informacje zawarte w analizowanych dokumentach są jednoznaczne.
Nie potwierdził się także zarzut zaniechania odrzucenia oferty PPHU MARTECH -
PLUS Marcin M. sp.j., pomimo jej niezgodności z treścią SIWZ, a tym samym naruszenia
art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp.
W dokumentacji techniczno-ruchowej/instrukcji obsługi stacji transformatorowej (nr
DTR-02/04/2010) zaoferowanej przez PPHU MARTECH - PLUS Marcin M. na str. 802
oferty zawarto informację, że stacja transformatorowa zostanie wyposażona w przekaźnik
mikroprocesorowy
sterowniczo-zabezpieczeniowy
typu
PM-2
pełniący
funkcję
zabezpieczenia. Sposób programowania tego przekaźnika określa Instrukcja obsługi PM-2
Ex-DTR. 901.01.01., która stwierdza na str. 23 (pkt 3.5 Programowanie nastaw),że integralną częścią urządzenia jest pilot, a przy programowaniu przekaźnika
z wykorzystaniem łącza RS, podobnie jak przy programowaniu z użyciem pilota sterowania
w podczerwieni, nie ma potrzeby otwierania obudowy ognioszczelnej. Instrukcja zawiera też
informację, że „Pilot przystosowany jest do pracy w wyrobiskach zagrożonych wybuchem
metanu i pyłu węglowego, dzięki czemu możliwe jest odczytanie i wykonywanie zastaw
przekaźników PM-2 zabudowanych wewnątrz obudów ognioszczelnych bez potrzeby
otwierania tych obudów i demontażu przekaźnika. Przy programowaniu przekaźnika
z wykorzystaniem łącza RS, podobnie jak przy programowaniu z użyciem pilota sterowania
w podczerwieni nie ma potrzeby otwierania obudowy ognioszczelnej. Twierdzenie
odwołującego, iż zgodnie z instrukcją obsługi przekaźnika PM-2, programowanie
zabezpieczenia może odbywać się bezpośrednio za pomocą wyświetlacza LCD bądź za
pomocą komputera i specjalnego oprogramowania, nie znajduje potwierdzenia w instrukcji
obsługi przekaźnika mikroprocesorowego sterowniczo-zabezpieczeniowego typu PM-2 nr
Ex-DTR-901.01.01 wersja 1.0.9a złożonej przez przystępującego.
Formułując zarzut odwołujący powoływał się na instrukcję obsługi przekaźnika
mikroprocesorowego sterowniczo-zabezpieczeniowego typu PM-2 nr Ex-DTR-901.01.01
wersja 1.1.0 z sierpnia 2013 r., wydrukowaną ze strony internetowej producenta
przekaźnika – firmy INVERTIM Sp. z o.o. z siedzibą w Otwocku Małym. Odwołujący przy
tym nie wykazał, że przedstawiona przez niego wersja instrukcji obsługi przekaźnika PM-2
jest wiążąca. Nie ma zatem podstaw by przyjąć, że przystępujący zaoferował rozwiązanie,
zgodnie z którym do prawidłowego funkcjonowania stacji (parametryzacji zabezpieczenia
stacji z zewnątrz) potrzebny jest dodatkowy komputer, który nie został zaoferowany przez
wykonawcę.
Wobec braku wykazania przez odwołującego powyższych okoliczności, Izba uznała,że nie ma podstaw do stwierdzenia, że treść oferty złożonej przez PPHU MARTECH - PLUS
Marcin M. sp.j. w omówionym powyżej zakresie nie odpowiada treści specyfikacji istotnych
warunków zamówienia. Podkreślić należy, że ciężar dowodu, zgodnie z zasadą wyrażoną w
art. 6 k.c. i art.190 ust. 1 Pzp, spoczywa w tym przypadku na podnoszącym zarzuty, tj.
odwołującym.
Izba stwierdziła niezasadność zarzutu naruszenia art. 7 Pzp, poprzez traktowanie
firmy PPHU MARTECH - PLUS Marcin M. w uprzywilejowany sposób. Jak wynika
z dokonanych ustaleń, zamawiający dokonał oceny ofert złożonych przez obu ww.
wykonawców w sposób prawidłowy. Pomimo, że oferta odwołującego nie została odrzucona
w zadaniach nr 11,12,15,16, w których, jak twierdził odwołujący, zaoferował on to samo
zabezpieczenie typu miniMUZ-SR, programowalne z zewnątrz stacji przy użyciu łącza RS-
485, to nie można przyznać słuszności twierdzeniu, że wymagania odnośnie zabezpieczeń
i ich programowania były identyczne w zdaniach 9 i 10 oraz w zadaniach 11, 12, 15 i 16.
Pomimo identycznego literalnego brzmienia zapisu wymagania (pkt III. 5. A.lit.d i pkt III.10.
lit. a załącznika nr 1 do SIWZ) w obu ww. grupach zadań przedmiotem zamówienia były
inne urządzenia: stacje transformatorowe - w zadaniach nr 9 i 10 oraz stacje kompaktowe -
w zadaniach nr 11, 12, 15 i 16, wobec czego wymaganie dotyczyło innych warunków
realizacji. Taki sam wymóg w odniesieniu do różnych urządzeń, powoduje, że wymagane są
też inne dokumenty w celu potwierdzenia spełnienia tego wymagania. Odwołujący nie
wykazał w toku postępowania identyczności sposobu potwierdzenia spełnienia wskazanego
powyżej wymagania w ramach złożonej oferty w zadaniach 11, 12, 15 i 16, który wprost
można by odnieść do potwierdzenia spełniania wymagania w zadaniach nr 9 i 10, jako
tożsamy. Dlatego też Izba oddaliła zarzut jako nieuzasadniony.
W konsekwencji nieuwzględnienia zarzutów omówionych powyżej, należało uznać,
ze nie potwierdził się zarzut naruszenia art. 7 w zw. z art. 91 Pzp, na skutek odrzucenia
oferty odwołującego i wyboru oferty PPHU MARTECH – PLUS Marcin M. sp. j., jako
najkorzystniejszej.
Biorąc pod uwagę ustalony w toku postępowania stan rzeczy, Izba orzekła, jak
w sentecji, działając na podstawie art. 192 ust. 1 Pzp.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy
Pzp z uwzględnieniem postanowień § 3 pkt 1 i § 5 ust. 3 pkt 1 oraz § 6 rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. z 2010 r. Nr 41, poz. 238).
.
Przewodniczący: ………………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
