rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2013-09-16
rok: 2013
data dokumentu: 2013-09-16
rok: 2013
Powiązane tematy:
sygnatury akt.:
KIO 2082/13
KIO 2082/13
po rozpoznaniu w na rozprawie w dniu 16 września 2013 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 29 sierpnia 2013 r. przez
wykonawcę Bank Polska Kasa Opieki S.A., ul. Grzybowska 53/57, 00-950 Warszawa w
postępowaniu prowadzonym przez Powiat Poznański, ul. Jackowskiego 18, 50-509
Poznań,
przy udziale wykonawcy Bank Handlowy w Warszawie S.A, ul. Senatorska 16, 00-923
Warszawa zgłaszające przystąpienie do postępowanie odwoławczego po stronie
Zamawiającego.
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 29 sierpnia 2013 r. przez
wykonawcę Bank Polska Kasa Opieki S.A., ul. Grzybowska 53/57, 00-950 Warszawa w
postępowaniu prowadzonym przez Powiat Poznański, ul. Jackowskiego 18, 50-509
Poznań,
przy udziale wykonawcy Bank Handlowy w Warszawie S.A, ul. Senatorska 16, 00-923
Warszawa zgłaszające przystąpienie do postępowanie odwoławczego po stronie
Zamawiającego.
orzeka:
1.
Uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu dokonanie czynności
ponownego badania i oceny ofert, a w jej toku unieważnienie czynności
odrzucenia oferty odwołującego zawierającej omyłkę podlegającą poprawieniu;
2. Kosztami postępowania obciąża Powiat Poznański, ul. Jackowskiego 18, 50-
509 Poznań i:
2.1.
Zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł
00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez
Bank Polska Kasa Opieki S.A., ul. Grzybowska 53/57, 00-950
Warszawa tytułem wpisu od odwołania,
2.2.
Zasądza od Powiatu Poznańskiego na rzecz Banku Polska Kasa
Opieki S.A., ul. Grzybowska 53/57, 00-950 Warszawa kwotę 15 000 zł
00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych 00 groszy) stanowiącą koszty
postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 907), na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Poznaniu.
Przewodniczący: …………………….
Sygn. akt: KIO 2082/13
Uzasadnienia
Zamawiający - Powiat Poznański prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na zaciągnięcie kredytu bankowego w
wysokości 20 000 000 zł na sfinansowanie wydatków nie mających pokrycia budżetowego w
planowanych dochodach budżetu Powiatu Poznańskiego w roku 2013.
Bank Polska Kasa Opieki S.A. z siedzibą w Warszawie (dalej: odwołujący) zarzucił
zamawiającemu naruszenie:
Art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy pzp przez zaniechanie czynności poprawienia w ofercie
odwołującego omyłki polegającej na niezgodności oferty z siwz,
Art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy pzp przez odrzucenie oferty odwołującego jako niezgodnej z siwz,
Art. 91 ust. 1 ustawy pzp przez uznanie oferty Banku Handlowego w Warszawie S.A. za
najkorzystniejszą na podstawie kryteriów określonych w siwz.
Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu dokonania poprawienia w ofercie
odwołującego omyłki polegającej na niezgodności oferty z siwz, unieważnienie czynności
odrzucenia oferty odwołującego i powtórzenie czynności wyboru oferty.
W prowadzonym postępowaniu zamawiający dokonał wyboru oferty Banku
Handlowego w Warszawie S.A. i odrzucił ofertę odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt
2 ustawy. Zamawiający w wyniku pytań wykonawców zmienił treść formularza ofertowego
(zał. 2 do siwz). Zgodnie z formularzem wykonawca miał podać m. in. cenę, marżę banku w
stosunku rocznym, stawkę WIBOR oraz łączną stawkę. Odwołujący złożył ofertę na
pierwotnym formularzu ofertowym podając cenę 1 685 595,72 zł oraz marżę 0,52%.
Odwołujący wskazał, że, że w złożonym formularzu pominął informację o wysokości stawki
WIBOR 3 M i informację o łącznej stawce będącej sumą stawki WIBOR i marży banku.
Zgodnie z r. XII siwz, na potrzeby ustalenia ceny miała być przyjęta stawka WIBOR 3M na
dzień 25.07.2013 r., czyli musiała być jednakowa każdej ofercie, a zamawiający mógł
dokonać jej sprawdzenia na podstawie ogólnie dostępnych informacji.
Odwołujący zauważa, że elementem decydującym ocenie była zatem marża banku, którą
podał w ofercie, a poprawienie omyłki poprzez podanie pominiętej stawki WIBOR 3M oraz
stawki łącznej powinno być dokonane przez zamawiającego nie stanowiąc istotnej zmiany w
treści oferty. Odwołujący wskazuje na obowiązek zastosowania art. 87 ust. 2 pkt 3 z
uwzględnieniem art. 89 ust. 1 pkt 2.
Odwołujący podnosi, że cena podana w ofercie wybranej wynosi 1 684 454,42 zł i
została obliczona błędnie przy uwzględnieniu marży 0,59% podanej w tej ofercie.
Odwołujący stwierdził, że skoro do obliczenia ceny miała być przyjęta konkretna stawka
WIBOR i marża banku, elementem decydującym o cenie była marża.
Marża o takiej wysokości jak w wybranej ofercie tj. 0,59% została także podana w ofercie
banku BGK, który przy jej zastosowaniu wyliczył cenę w wysokości 1 722 239,10 zł, co jest
prawidłowym wyliczeniem.
Zamawiający uznał za uzasadnione zarzuty odwołania w części dotyczącej zaniechania
poprawienia oczywistej omyłki w ofercie odwołującego oraz niezgodnego z prawem
odrzucenia tej oferty. Zauważył, że wobec uwzględnienia części zarzutów przedmiotem
rozstrzygnięcia powinny by tylko te zarzuty, w odniesieniu do których istnieje spór pomiędzy
stronami.
W pozostałym zakresie odwołujący stwierdził, że nie jest spełniona przesłanka wniesienia
odwołania określona w art. 179 ust. 1 ustawy pzp, a odwołujący nie wykazał możliwości
poniesienia szkody.
Zamawiający zauważył także, że odwołujący nie sformułował jasnych zarzutów w zakresie
prawidłowości sporządzenia oferty przez przystępującego i nie wnosił o poprawienie omyłki
w tej ofercie lub o dokonanie innej czynności w odniesieniu do oferty przystępującego. W
ocenie zamawiającego powyższy brak zarzutów powinien skutkować pominięciem tej kwestii
przez Izbę – zgodnie z art. 192 ust. 7 ustawy pzp i w efekcie odrzuceniem odwołania.
Z ostrożności wskazał na postanowienia r. XII pkt. 3 siwz, gdzie stwierdzono, że cena
ostateczna powinna uwzględniać wszelkie koszty niezbędne do wykonania zamówienia oraz
ewentualne upusty oferowane przez wykonawcę. Wskazał na otrzymany od wykonawcy
arkusz kalkulacyjny, w którym powołano się na upust przewidziany w postanowieniach siwz.
W ocenie zamawiającego dokonanie wyboru oferty nastąpiło zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy,
którego naruszenie zarzuca odwołujący.
Przystępujący do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego – Bank Handlowy
w Warszawie S.A. wniósł o odrzucenie odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 2 ustawy
jako wniesionego przez podmiot nieuprawniony lub oddalenie odwołania.
Wskazał, że w postępowaniu brało udział 5 banków, które złożyły następujące oferty
cenowe: Bank Handlowy w Warszawie SA (przystępujący) - 1.684.454,42 zł, Bank Polska
Kasa
Opieki
S.A.
(odwołujący)
-
1.685.595,72
zł,
BGK
- 1.722.239,10 zł, ING Bank Śląski SA - 1.730.331,90 zł, PKO BP SA
- 1.823.749,10 zł.
Jedynym kryterium oceny ofert jest cena. Z zestawienia przystępujący wywodzi, biorąc pod
uwagę także ofertę odwołującego, oferta cenowa przystępującego jest najkorzystniejsza
także przy założeniu, że oferta odwołującego nie byłaby odrzucona. Wskazuje w tym świetle,że odwołujący nie ma interesu w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy pzp.
Przystępujący stwierdził, iż be znaczenia są twierdzenia odwołującego o błędnie wyliczonej
cenie, poprzez zaznaczenie że inny wykonawca BGK, który podał taką samą marżę jak
przystępujący marżę, uzyskał inną, znacznie wyższą cenę. Przystępujący zauważa, że
zgodnie z r. XII.3 siwz wykonawcy mieli przedstawić w ofercie końcowy efekt swoich
własnych obliczeń w oparciu o dane z siwz tj. cenę uwzględniającą ewentualne upusty. W
efekcie, obliczenie ceny z zastosowaniem tej samej marzy, nie musiało prowadzić do
zaoferowania identycznej ceny.
Krajowa Izba Odwoławcza po rozpatrzeniu sprawy na rozprawie z udziałem stron i
uczestnika, uwzględniając dokumentację postępowania, w tym treść specyfikacji istotnych
warunków zamówienia z załącznikami, treść oferty odwołującego oraz dokumentów
złożonych w toku postępowania, zważyła, co następuje.
W rozpoznawanym stanie faktycznym Izba uznaje, że odwołujący legitymuje się
uprawnieniem do korzystania ze środków ochrony prawnej, o czym stanowi art. 179 ust. 1
pzp. Zgodnie z powołanym przepisem środki ochrony prawnej określone w dziale VI ustawy
pzp przysługują wykonawcy, uczestnikowi konkursu, a także innemu podmiotowi, jeżeli ma
lub miał interes w uzyskaniu danego zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w
wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy. Odwołujący złożył ofertę, która
w razie uznania jej za zgodną z postanowieniami siwz przy wyłącznie cenowym kryterium
oceny ofert zajęłaby drugie miejsce w rankingu ofert, co wynika z zestawienia cen
ofertowych. W ocenie składu orzekającego niesłuszne jest negowanie interesu odwołującego
w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy. Należy zauważyć, że w razie uwzględnienia odwołania,
oferta odwołującego, w wyniku ponownej oceny ofert przy przywróceniu jej do
postępowania, ceteris paribus, zajęłaby drugie miejsce. Przy założeniu, że oferta
przystępującego wybrana została jako najkorzystniejsza i niezasadne są zarzuty podniesione
wobec tej oferty, możliwe jest zajście okoliczności z art. 94 ust. 3 ustawy pzp tj. zawarcie
umowy z wykonawcą, którego oferta nie została pierwotnie wybrana jako najkorzystniejsza.
Skład orzekający potwierdza w tym miejscu, że istotnie wybór oferty przystępującego nie
narusza postanowień art. 91 ust. 1 ustawy i treści specyfikacji. Odwołujący kwestionował
zastosowanie w tej ofercie upustu obniżającego cenę, która bez upustu uwzględniając
pozostałe elementy cenotwórcze, byłaby inna niż wskazana w formularzu cenowym. Izba
uznaje dopuszczalność stosowania upustu, co wynika wprost z treści pkt XIII. 3 siwz.
Podnoszona przez odwołującego okoliczność, że we wzorze formularza oraz wzorze umowy
brak jest sformułowań o upuście, a także ewentualne trudności przy realizacji umowy z tak
skalkulowaną ceną, nie ma znaczenia dla dokonania oceny, iż oferta przystępującego, w tym
cena zaoferowana nie narusza przepisów prawa i postanowień siwz.
Rozstrzygnięcie zawarte w sentencji wyroku wskazuje, że Izba podzieliła stanowisko
zarówno odwołującego, jak i zamawiającego, wyrażone w odpowiedzi na odwołanie, o
niezgodnym z prawem odrzuceniu oferty odwołującego. Zważywszy, że czynność
poprawienia oczywistej omyłki w tej ofercie nie została dokonana, jak również decyzja o
odrzuceniu oferty nie została uchylona przez zamawiającego, Izba nakazała ich dokonanie.
Należy także zauważyć, że odwołujący nie wycofał zarzutów wobec czynności i zaniechań
dotyczących złożonej przez niego oferty, stąd uwzględniając przepis art. 192 ust. 7
odwołanie zostało rozpatrzone w zakresie zawartych w odwołaniu zarzutów.
W konsekwencji Izba stwierdza, że uwzględnienie odwołania jest wynikiem uznania, iż
czynność odrzucenie oferty odwołującego będąca wynikiem naruszenia przepisów ustawy
wymaga unieważnienia, czego skutkiem może być zmiana wyniku postępowania o
udzielenie zamówienia publicznego. W ocenie składu orzekającego wynikiem postępowania
na etapie wyboru oferty nie jest wyłącznie wybór oferty najkorzystniejszej, lecz również, wświetle przywołanego art. 93 ust. 4 ustawy pzp, ustalenie kolejnej oferty, która może okazać
się najkorzystniejsza.
W świetle powyższego, orzeczono, jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania z uwzględnieniem przepisów
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący
………………………………
1.
Uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu dokonanie czynności
ponownego badania i oceny ofert, a w jej toku unieważnienie czynności
odrzucenia oferty odwołującego zawierającej omyłkę podlegającą poprawieniu;
2. Kosztami postępowania obciąża Powiat Poznański, ul. Jackowskiego 18, 50-
509 Poznań i:
2.1.
Zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł
00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez
Bank Polska Kasa Opieki S.A., ul. Grzybowska 53/57, 00-950
Warszawa tytułem wpisu od odwołania,
2.2.
Zasądza od Powiatu Poznańskiego na rzecz Banku Polska Kasa
Opieki S.A., ul. Grzybowska 53/57, 00-950 Warszawa kwotę 15 000 zł
00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych 00 groszy) stanowiącą koszty
postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 907), na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Poznaniu.
Przewodniczący: …………………….
Sygn. akt: KIO 2082/13
Uzasadnienia
Zamawiający - Powiat Poznański prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na zaciągnięcie kredytu bankowego w
wysokości 20 000 000 zł na sfinansowanie wydatków nie mających pokrycia budżetowego w
planowanych dochodach budżetu Powiatu Poznańskiego w roku 2013.
Bank Polska Kasa Opieki S.A. z siedzibą w Warszawie (dalej: odwołujący) zarzucił
zamawiającemu naruszenie:
Art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy pzp przez zaniechanie czynności poprawienia w ofercie
odwołującego omyłki polegającej na niezgodności oferty z siwz,
Art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy pzp przez odrzucenie oferty odwołującego jako niezgodnej z siwz,
Art. 91 ust. 1 ustawy pzp przez uznanie oferty Banku Handlowego w Warszawie S.A. za
najkorzystniejszą na podstawie kryteriów określonych w siwz.
Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu dokonania poprawienia w ofercie
odwołującego omyłki polegającej na niezgodności oferty z siwz, unieważnienie czynności
odrzucenia oferty odwołującego i powtórzenie czynności wyboru oferty.
W prowadzonym postępowaniu zamawiający dokonał wyboru oferty Banku
Handlowego w Warszawie S.A. i odrzucił ofertę odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt
2 ustawy. Zamawiający w wyniku pytań wykonawców zmienił treść formularza ofertowego
(zał. 2 do siwz). Zgodnie z formularzem wykonawca miał podać m. in. cenę, marżę banku w
stosunku rocznym, stawkę WIBOR oraz łączną stawkę. Odwołujący złożył ofertę na
pierwotnym formularzu ofertowym podając cenę 1 685 595,72 zł oraz marżę 0,52%.
Odwołujący wskazał, że, że w złożonym formularzu pominął informację o wysokości stawki
WIBOR 3 M i informację o łącznej stawce będącej sumą stawki WIBOR i marży banku.
Zgodnie z r. XII siwz, na potrzeby ustalenia ceny miała być przyjęta stawka WIBOR 3M na
dzień 25.07.2013 r., czyli musiała być jednakowa każdej ofercie, a zamawiający mógł
dokonać jej sprawdzenia na podstawie ogólnie dostępnych informacji.
Odwołujący zauważa, że elementem decydującym ocenie była zatem marża banku, którą
podał w ofercie, a poprawienie omyłki poprzez podanie pominiętej stawki WIBOR 3M oraz
stawki łącznej powinno być dokonane przez zamawiającego nie stanowiąc istotnej zmiany w
treści oferty. Odwołujący wskazuje na obowiązek zastosowania art. 87 ust. 2 pkt 3 z
uwzględnieniem art. 89 ust. 1 pkt 2.
Odwołujący podnosi, że cena podana w ofercie wybranej wynosi 1 684 454,42 zł i
została obliczona błędnie przy uwzględnieniu marży 0,59% podanej w tej ofercie.
Odwołujący stwierdził, że skoro do obliczenia ceny miała być przyjęta konkretna stawka
WIBOR i marża banku, elementem decydującym o cenie była marża.
Marża o takiej wysokości jak w wybranej ofercie tj. 0,59% została także podana w ofercie
banku BGK, który przy jej zastosowaniu wyliczył cenę w wysokości 1 722 239,10 zł, co jest
prawidłowym wyliczeniem.
Zamawiający uznał za uzasadnione zarzuty odwołania w części dotyczącej zaniechania
poprawienia oczywistej omyłki w ofercie odwołującego oraz niezgodnego z prawem
odrzucenia tej oferty. Zauważył, że wobec uwzględnienia części zarzutów przedmiotem
rozstrzygnięcia powinny by tylko te zarzuty, w odniesieniu do których istnieje spór pomiędzy
stronami.
W pozostałym zakresie odwołujący stwierdził, że nie jest spełniona przesłanka wniesienia
odwołania określona w art. 179 ust. 1 ustawy pzp, a odwołujący nie wykazał możliwości
poniesienia szkody.
Zamawiający zauważył także, że odwołujący nie sformułował jasnych zarzutów w zakresie
prawidłowości sporządzenia oferty przez przystępującego i nie wnosił o poprawienie omyłki
w tej ofercie lub o dokonanie innej czynności w odniesieniu do oferty przystępującego. W
ocenie zamawiającego powyższy brak zarzutów powinien skutkować pominięciem tej kwestii
przez Izbę – zgodnie z art. 192 ust. 7 ustawy pzp i w efekcie odrzuceniem odwołania.
Z ostrożności wskazał na postanowienia r. XII pkt. 3 siwz, gdzie stwierdzono, że cena
ostateczna powinna uwzględniać wszelkie koszty niezbędne do wykonania zamówienia oraz
ewentualne upusty oferowane przez wykonawcę. Wskazał na otrzymany od wykonawcy
arkusz kalkulacyjny, w którym powołano się na upust przewidziany w postanowieniach siwz.
W ocenie zamawiającego dokonanie wyboru oferty nastąpiło zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy,
którego naruszenie zarzuca odwołujący.
Przystępujący do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego – Bank Handlowy
w Warszawie S.A. wniósł o odrzucenie odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 2 ustawy
jako wniesionego przez podmiot nieuprawniony lub oddalenie odwołania.
Wskazał, że w postępowaniu brało udział 5 banków, które złożyły następujące oferty
cenowe: Bank Handlowy w Warszawie SA (przystępujący) - 1.684.454,42 zł, Bank Polska
Kasa
Opieki
S.A.
(odwołujący)
-
1.685.595,72
zł,
BGK
- 1.722.239,10 zł, ING Bank Śląski SA - 1.730.331,90 zł, PKO BP SA
- 1.823.749,10 zł.
Jedynym kryterium oceny ofert jest cena. Z zestawienia przystępujący wywodzi, biorąc pod
uwagę także ofertę odwołującego, oferta cenowa przystępującego jest najkorzystniejsza
także przy założeniu, że oferta odwołującego nie byłaby odrzucona. Wskazuje w tym świetle,że odwołujący nie ma interesu w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy pzp.
Przystępujący stwierdził, iż be znaczenia są twierdzenia odwołującego o błędnie wyliczonej
cenie, poprzez zaznaczenie że inny wykonawca BGK, który podał taką samą marżę jak
przystępujący marżę, uzyskał inną, znacznie wyższą cenę. Przystępujący zauważa, że
zgodnie z r. XII.3 siwz wykonawcy mieli przedstawić w ofercie końcowy efekt swoich
własnych obliczeń w oparciu o dane z siwz tj. cenę uwzględniającą ewentualne upusty. W
efekcie, obliczenie ceny z zastosowaniem tej samej marzy, nie musiało prowadzić do
zaoferowania identycznej ceny.
Krajowa Izba Odwoławcza po rozpatrzeniu sprawy na rozprawie z udziałem stron i
uczestnika, uwzględniając dokumentację postępowania, w tym treść specyfikacji istotnych
warunków zamówienia z załącznikami, treść oferty odwołującego oraz dokumentów
złożonych w toku postępowania, zważyła, co następuje.
W rozpoznawanym stanie faktycznym Izba uznaje, że odwołujący legitymuje się
uprawnieniem do korzystania ze środków ochrony prawnej, o czym stanowi art. 179 ust. 1
pzp. Zgodnie z powołanym przepisem środki ochrony prawnej określone w dziale VI ustawy
pzp przysługują wykonawcy, uczestnikowi konkursu, a także innemu podmiotowi, jeżeli ma
lub miał interes w uzyskaniu danego zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w
wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy. Odwołujący złożył ofertę, która
w razie uznania jej za zgodną z postanowieniami siwz przy wyłącznie cenowym kryterium
oceny ofert zajęłaby drugie miejsce w rankingu ofert, co wynika z zestawienia cen
ofertowych. W ocenie składu orzekającego niesłuszne jest negowanie interesu odwołującego
w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy. Należy zauważyć, że w razie uwzględnienia odwołania,
oferta odwołującego, w wyniku ponownej oceny ofert przy przywróceniu jej do
postępowania, ceteris paribus, zajęłaby drugie miejsce. Przy założeniu, że oferta
przystępującego wybrana została jako najkorzystniejsza i niezasadne są zarzuty podniesione
wobec tej oferty, możliwe jest zajście okoliczności z art. 94 ust. 3 ustawy pzp tj. zawarcie
umowy z wykonawcą, którego oferta nie została pierwotnie wybrana jako najkorzystniejsza.
Skład orzekający potwierdza w tym miejscu, że istotnie wybór oferty przystępującego nie
narusza postanowień art. 91 ust. 1 ustawy i treści specyfikacji. Odwołujący kwestionował
zastosowanie w tej ofercie upustu obniżającego cenę, która bez upustu uwzględniając
pozostałe elementy cenotwórcze, byłaby inna niż wskazana w formularzu cenowym. Izba
uznaje dopuszczalność stosowania upustu, co wynika wprost z treści pkt XIII. 3 siwz.
Podnoszona przez odwołującego okoliczność, że we wzorze formularza oraz wzorze umowy
brak jest sformułowań o upuście, a także ewentualne trudności przy realizacji umowy z tak
skalkulowaną ceną, nie ma znaczenia dla dokonania oceny, iż oferta przystępującego, w tym
cena zaoferowana nie narusza przepisów prawa i postanowień siwz.
Rozstrzygnięcie zawarte w sentencji wyroku wskazuje, że Izba podzieliła stanowisko
zarówno odwołującego, jak i zamawiającego, wyrażone w odpowiedzi na odwołanie, o
niezgodnym z prawem odrzuceniu oferty odwołującego. Zważywszy, że czynność
poprawienia oczywistej omyłki w tej ofercie nie została dokonana, jak również decyzja o
odrzuceniu oferty nie została uchylona przez zamawiającego, Izba nakazała ich dokonanie.
Należy także zauważyć, że odwołujący nie wycofał zarzutów wobec czynności i zaniechań
dotyczących złożonej przez niego oferty, stąd uwzględniając przepis art. 192 ust. 7
odwołanie zostało rozpatrzone w zakresie zawartych w odwołaniu zarzutów.
W konsekwencji Izba stwierdza, że uwzględnienie odwołania jest wynikiem uznania, iż
czynność odrzucenie oferty odwołującego będąca wynikiem naruszenia przepisów ustawy
wymaga unieważnienia, czego skutkiem może być zmiana wyniku postępowania o
udzielenie zamówienia publicznego. W ocenie składu orzekającego wynikiem postępowania
na etapie wyboru oferty nie jest wyłącznie wybór oferty najkorzystniejszej, lecz również, wświetle przywołanego art. 93 ust. 4 ustawy pzp, ustalenie kolejnej oferty, która może okazać
się najkorzystniejsza.
W świetle powyższego, orzeczono, jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania z uwzględnieniem przepisów
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący
………………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
