rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2013-05-16
rok: 2013
data dokumentu: 2013-05-16
rok: 2013
Powiązane tematy:
sygnatury akt.:
KIO 958/13
KIO 958/13
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 maja 2013 r., w Warszawie, odwołania wniesionego do
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 25 kwietnia 2013 r. przez wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia
ELEKTROTIM S.A ul. Stargardzka 8, 54-156 Wrocław oraz
ZEUS S.A. ul. Obrońców Westerplatte 1, 83-000 Pruszcz Gdański
w postępowaniu prowadzonym przez
Stołeczny Zarząd Infrastruktury Al. Jerozolimskie 97, 00-909 Warszawa
przy
udziale
wykonawców
wspólnie
ubiegających
się
o
udzielenie
zamówienia
Przedsiębiorstwo Wielobranżowe EBUD Przemysłówka Sp. z o.o. ul. Biskupińska 11,
85-375 Bydgoszcz oraz MAXTO Sp. z o.o. S.K.A. ul. Puławska 303, 02-785 Warszawa
zgłaszających swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 25 kwietnia 2013 r. przez wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia
ELEKTROTIM S.A ul. Stargardzka 8, 54-156 Wrocław oraz
ZEUS S.A. ul. Obrońców Westerplatte 1, 83-000 Pruszcz Gdański
w postępowaniu prowadzonym przez
Stołeczny Zarząd Infrastruktury Al. Jerozolimskie 97, 00-909 Warszawa
przy
udziale
wykonawców
wspólnie
ubiegających
się
o
udzielenie
zamówienia
Przedsiębiorstwo Wielobranżowe EBUD Przemysłówka Sp. z o.o. ul. Biskupińska 11,
85-375 Bydgoszcz oraz MAXTO Sp. z o.o. S.K.A. ul. Puławska 303, 02-785 Warszawa
zgłaszających swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego
orzeka:
1. uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu unieważnienie czynności
unieważnienia postępowania i kontynuowanie postępowania zgodnie z procedurą
wynikającą z ustawy Prawo zamówień publicznych,
2. kosztami postępowania obciąża Stołeczny Zarząd Infrastruktury Al. Jerozolimskie 97,
00-909 Warszawa i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20 000 zł 00 gr
(słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia ELEKTROTIM
S.A ul. Stargardzka 8, 54-156 Wrocław oraz ZEUS S.A. ul. Obrońców
Westerplatte 1, 83-000 Pruszcz Gdański tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od Stołecznego Zarządu Infrastruktury Al. Jerozolimskie 97, 00-909
Warszawa na rzecz wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia ELEKTROTIM S.A ul. Stargardzka 8, 54-156 Wrocław oraz ZEUS
S.A. ul. Obrońców Westerplatte 1, 83-000 Pruszcz Gdański kwotę 23 600 zł 00 gr
(słownie: dwadzieścia trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą
koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu i wynagrodzenia
pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od
dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: …………………………
Sygn. akt: KIO 958/13
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Stołeczny Zarząd Infrastruktury z siedzibą w Warszawie prowadzi
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na budowę nowego budynku hangaru na
lotnisku Warszawa-Okęcie na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zm.), w trybie przetargu
ograniczonego.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane 28 września 2012 r. w Dzienniku Urzędowym
Unii Europejskiej pod numerem 2012/S 187-307412, a wartość zamówienia jest większa niż
kwoty określone na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych.
W postępowaniu złożono 4 oferty: wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie
zamówienia Elektrotim S.A. i Zeus S.A. (odwołujący) z ceną 45.995.850,00 zł, wykonawcy
wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia HM Zakład Ogólnobudowlany H……..
M……….. i VIDOM H……… G………. z ceną 37.617.147,40 zł, Przedsiębiorstwo
Wielobranżowe EBUD – Przemysłówka Sp. z o.o. z ceną 42.433.739,27 zł oraz Skanska S.A. z
ceną 33.933.189,93 zł.
25 marca 2013 r. zamawiający poinformował wykonawców, że za najkorzystniejszą uznano
ofertę złożoną przez Skanska S.A., a oferty wykonawców HM Zakład Ogólnobudowlany
H…….. M…….. i VIDOM H………. G………. oraz Przedsiębiorstwo Wielobranżowe EBUD –
Przemysłówka Sp. z o.o. zostały odrzucone na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo
zamówień publicznych ze względu na błędnie sporządzone kosztorysy ofertowe.
Następnie 28 marca 2013 r. zamawiający informował wykonawców, iż w związku
z koniecznością ponownej szczegółowej weryfikacji kosztorysów ofertowych anuluje wyniki
przetargu.
16 kwietnia 2013 r. zamawiający powiadomił wykonawców o unieważnieniu postępowania na
podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Prawo zamówień publicznych, gdyż po weryfikacji
kosztorysów ofertowych okazało się, że istnieją zbyt duże rozbieżności między dokumentacją
techniczną a przedmiarami robót i wyjaśnieniami do specyfikacji istotnych warunków
zamówienia.
25 kwietnia 2013 r. odwołujący – wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia
Elektrotim S.A. i Zeus S.A. wniósł odwołanie zarzucając zamawiającemu naruszenie ustawy
Prawo zamówień publicznych w zakresie:
1. art. 93 ust. 1 pkt 7 poprzez unieważnienie postępowania, mimo że nie zachodzą przesłanki
do jego unieważnienia,
2. art. 2 pkt 5 oraz art. 91 ust. 1 poprzez brak wyboru najkorzystniejszej oferty,
3. art. 7 ust. 1, gdyż przygotowanie i przeprowadzenie postępowania powoduje niezachowanie
zasad uczciwej konkurencji oraz nierówne traktowanie wykonawców,
4. art. 146 poprzez unieważnienie postępowania, które nie spełnia ustawowych przesłanek
stanowiących podstawę unieważnienia postępowania,
5. art. 93 ust. 3 poprzez brak uzasadnienia unieważnienie postępowania mimo istnienia takiego
obowiązku.
W uzasadnieniu odwołujący wskazał, iż brak jest podstawy do unieważnienia postępowania.
Postępowanie
zmierzać powinno do
zawarcia umowy o
zamówienie publiczne,
a unieważnienie postępowania jest działaniem wyjątkowym, do zaistnienia którego
niezbędnych jest szereg czynników, które w niniejszym postępowaniu nie miały miejsca.
Zamawiający w uzasadnieniu unieważnienia nie wskazał, o jakie kosztorysy ofertowe chodzi
oraz kosztorysy których wykonawców są niezgodne ze specyfikacją techniczną
i przedmiarami robót. W przetargu pozostało dwóch wykonawców, których oferty nie zostały
odrzucone, cena żadnego z wykonawców nie przekracza kwoty przeznaczonej na wykonanie
zamówienia publicznego, zamawiający nie przeprowadził żadnych wyjaśnień w stosunku do
oferty odwołującego i nie zostały wskazane żadne zarzuty stanowiące podstawę do odrzucenia
tej oferty.
Na etapie wyboru oferty zamawiający nie stwierdził wad postępowania, lecz dokonał wyboru
oferty, a następnie bez badania pozostałych ofert oraz bez wyjaśnień unieważnił postępowanie.
Nastąpiło więc naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ na wynik postępowania.
Odwołujący wniósł o unieważnienie czynności unieważnienia postępowania, powtórzenie
czynności oceny spełniania warunków udziału w postępowaniu oraz wyboru oferty spełniającej
warunki specyfikacji istotnych warunków zamówienia spośród nieodrzuconych ofert na
podstawie kryteriów oceny ofert określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
W odpowiedzi zamawiający wniósł o oddalenie odwołania jako wniesionego przez podmiot nie
mający interesu w uzyskaniu zamówienia, ewentualnie o jego oddalenie jako bezzasadnego.
Zamawiający wskazał, że decyzja o wyborze najkorzystniejszej oferty stała się decyzją
„prawomocną” z uwagi na fakt, iż w terminie do wniesienia odwołania nie zostało złożone takie
odwołanie przez któregokolwiek z uczestników postępowania. Następnie 16 kwietnia 2013 r.
zamawiający poinformował wykonawców o unieważnieniu postępowania w oparciu
o art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Prawo zamówień publicznych, gdyż postępowanie obarczone jest
niemożliwą do usunięcia wadą uniemożliwiającą zawarcie niepodlegającej unieważnieniu
umowy w sprawie zamówienia publicznego jako uzasadnienie faktyczne podając, iż po
weryfikacji kosztorysów ofertowych okazało się, że istnieją zbyt duże rozbieżności między
dokumentacją techniczną a przedmiarami robót i wyjaśnieniami do specyfikacji istotnych
warunków zamówienia.
Tym samym odwołujący nie ma interesu w uzyskaniu tego zamówienia publicznego i nie jest
podmiotem uprawnionym do wniesienia odwołania. Odwołujący musi bowiem dowieść, iż
posiada obiektywną, tj. wynikającą z rzeczywistej utraty możliwości uzyskania zamówienia
potrzebę uzyskania określonego rozstrzygnięcia. W niniejszej sprawie można rozważyć
sytuację jedynie hipotetyczną, w której zamawiający korygując swoje błędy poczynione
w odniesieniu do oferty odwołującego musiałby unieważnić czynność unieważnienia
postępowania,
następnie
powtórzyć
czynność
oceny
merytorycznej
dokumentów
i oświadczeń potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu oraz wyboru ofert
spełniających warunki specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Taka sytuacja jednakże
nie wywoływałaby oczekiwanego skutku po stronie odwołującego, gdyż oferta wykonawcy
Skanska S.A została zbadana pod względem przyjętych w specyfikacji wymagań i kryteriów i
jako taka została przed czynnością unieważnienia postępowania wybrana jako oferta
najkorzystniejsza, natomiast oferta odwołującego została sklasyfikowana na niższej pozycji.
Zatem w okolicznościach przedmiotowej sprawy sytuacja odwołującego w żadnym razie nie
ulega zmianie. Odwołujący podważa jedynie zasadność czynności zamawiającego polegającej
na unieważnieniu postępowania nie podważając przy tym prawidłowości decyzji
zamawiającego co do wyboru oferty najkorzystniejszej.
Zamawiający uznał, że postępowanie jest obarczone niemożliwą do usunięcia wadą, gdyż
w załączonej do specyfikacji istotnych warunków zamówienia dokumentacji projektowej,
STWiOR oraz przedmiarach występują rozbieżności. Zamawiający opracował specyfikację
istotnych warunków zamówienia w sposób na ryle nieprecyzyjny, że wykonawcy złożyli oferty
zgodne ze specyfikacją, jednak nieporównywalne.
Stwierdzenie nieporównywalności ofert zgodnych ze specyfikacją istotnych warunków
zamówienia jest przyczyną unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7
w zw. z art. 146 ust. 6 ustawy Prawo zamówień publicznych. Wadą uniemożliwiającą zawarcie
ważnej umowy jest obiektywna niemożność dokonania wyboru oferty najkorzystniejszej.
Pomiędzy przedmiotem zamówienia, przedmiotem oferty i przedmiotem umowy musi istnieć
znak równości, którego w niniejszym postępowaniu nie było oraz którego brak wpłynął na
niemożność
porównania
ofert,
pomimo
iż
zostały
złożone
zgodnie
z postanowieniami specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
Obowiązkiem zamawiającego jest prawidłowe sporządzenie specyfikacji istotnych warunków
zamówienia,
w
tym
opisu
przedmiotu
zamówienia
jako
elementu
znaczącego
i warunkującego złożenie prawidłowej oferty przez zainteresowanych wykonawców.
Konieczność wyboru oferty najkorzystniejszej cenowo, odpowiadającej wymogom specyfikacji
istotnych warunków zamówienia, ale nie odpowiadającej potrzebom zamawiającego z uwagi na
wadliwy opis przedmiotu zamówienia niewątpliwie można uznać za wadę postępowania mającą
wpływ na jego wynik. Przesłanka unieważnienia postępowania określona w dyspozycji przepisu
art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Prawo zamówień publicznych składa się z koniunkcji trzech
okoliczności: musi wystąpić naruszenie przepisów ustawy regulujących udzielanie zamówienia
(wada postępowania), wada ta ma skutkować niemożliwością zawarcia niepodlegającej
unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego i wada ta musi być niemożliwa do
usunięcia. W niniejszym postępowaniu zaistniały wszystkie wyżej wymienione przesłanki,
których zaistnienie obliguje zamawiającego do unieważnienia postępowania: wada
postępowania – opis przedmiotu zamówienia został sporządzony z naruszeniem dyspozycji art.
29 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, wada ta uniemożliwia zawarcie niepodlegającej
unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego ze względu na niemożność
dokonania wyboru oferty najkorzystniejszej, pomimo że oferty zostały złożone zgodnie
postanowieniami specyfikacji istotnych warunków zamówienia; wada ta jest niemożliwa do
usunięcia, gdyż zaistniała wada została ujawniona przez zamawiającego dopiero po otwarciu
ofert, więc naprawienie wadliwie podjętej czynności stało się niemożliwe. Pozostawienie
dokonanego wyboru najkorzystniejszej oferty nie spełniającej wymogu specyfikacji istotnych
warunków zamówienia nie pozwoliłoby zawrzeć ważnej umowy.
Przystąpienie po stronie odwołującego zgłosił wykonawca Przedsiębiorstwo Wielobranżowe
EBUD – Przemysłówka Sp. z o.o.
W oparciu o stan faktyczny ustalony na podstawie dokumentacji postępowania oraz
złożonych oświadczeń Izba ustaliła i zważyła, co następuje: odwołanie zasługuje na
uwzględnienie.
Na wstępie Izba stwierdziła, że nie zachodzi żadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem
odwołania opisanych w art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, a odwołujący ma
interes we wniesieniu odwołania.
Wbrew bowiem twierdzeniu zamawiającego nie tylko nie dokonał on „prawomocnego” wyboru
oferty najkorzystniejszej – oferty złożonej przez Skanska S.A., ale nie dokonał on żadnego
wyboru oferty, gdyż czynność wyboru oferty najkorzystniejszej i odrzucenia ofert dwóch
wykonawców z 25 marca unieważnił on 28 marca („anulował wynik postępowania”). Tym
samym odwołujący ani żaden z odrzuconych wykonawców nawet nie mieli odpowiedniego
czasu na złożenie odwołania przed unieważnieniem czynności, a po jej unieważnieniu
składanie odwołania na tę czynność było bezcelowe. Zatem przed unieważnieniem
postępowania stan postępowania przedstawiał się tak, że zamawiający posiadał cztery
nieocenione oferty. Przy tym jednocześnie należy zwrócić uwagę, że gdyby zamawiający po
powtórnym zbadaniu ofert postanowił utrzymać swoją decyzję o odrzuceniu dwóch ofert, oferta
odwołującego byłaby druga w rankingu. Odwołujący (jak i sam zamawiający przy powtórnym
badaniu) mógłby też zakwestionować poprawność zarówno oferty wcześniej wybranej, jak i
ofert innych wykonawców. Tym samym należy uznać, że odwołujący nie utracił realnych szans
wyboru jego oferty jako najkorzystniejszej. Podobnie interesu w popieraniu stanowiska
odwołującego nie utracił przystępujący, którego oferta wciąż jest ofertą nieodrzuconą,
Podczas rozprawy zamawiający wskazał, że rzeczywistą przyczyną unieważnienia
postępowania był fakt, iż we wskazanych pozycjach przedmiaru (wymienionych w piśmie
procesowym) w opisie pozycji podał on informację „krotność= wskazanie tej krotności”, co,
według zasad sporządzania opisów, nie powinno mieć miejsca w tych pozycjach, lecz powinno
być opisane jako liczba sztuk. I tak np. w poz. 25. przedmiaru zamawiający wskazał: „Stopy
fundamentowe
trapezowe
żelbetowe,
o
objętości
ponad
2,5
m
3
– z zastosowaniem pompy do betonu. Krotność=26. 0,34*2,1*1,05”; 0,75 m
3
.” Tymczasem
powinno być krotność=1, 26 sztuk o objętości 0,75 m
3
.
Zamawiający stwierdził, że ten błąd nie miałby znaczenia przy wynagrodzeniu ryczałtowym,
jednak ze względu na to, że wynagrodzenie jest kosztorysowe, zamawiający może być
zmuszony do zapłaty ceny pozycji pomnożonej 26 razy.
Podobnie sytuacja przestawia się we wszystkich wskazanych przez zamawiającego pozycjach.
Natomiast w poz. 129. „Wzmocnienia konstrukcji stalowych – stal. 100” w przedmiarze
i ofertach figuruje ilość 100 ton, choć powinno być 1000 ton.
Po zapoznaniu się z powyższą argumentacją zamawiającego Izba stwierdziła, że zamawiający
nie przedstawił wystarczających podstaw do unieważnienia postępowania oraz nie wykazał, że
postępowanie obarczone jest niemożliwą do usunięcia wadą uniemożliwiającą zawarcie
niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego. Zamawiający
przywołał jedynie na powyżej opisane, istotne jego zdaniem błędy w przedmiarze. Jednak
według Izby zamawiający przypisuje im zbyt wielkie znaczenie.
Na wstępie należy bowiem zwrócić uwagę, że na opis przedmiotu zamówienia i specyfikację
istotnych warunków zamówienia składa się nie tylko sam przedmiar, ale przede wszystkim
dokumentacja projektowa, do której odnosić się muszą i przedmiary, i oferty (kosztorysy
ofertowe). Same zaś kosztorysy ofertowe – będące przecież oświadczeniami woli, tak jak
i inne oświadczenia woli podlegają interpretacji – w tym wypadku przez pryzmat dokumentacji
projektowej oraz zasad logiki.
Tak więc, skoro do prawidłowego wykonania robót budowlanych dokumentacja projektowa
przewiduje np. wykonanie 26 sztuk stóp fundamentowych trapezowych żelbetowych
o objętości 0,75 m
3
, ani przedmiaru, ani kosztorysu ofertowego nie można interpretować tak, że
zamawiający zamówił, a wykonawca zaoferował jedną stopę fundamentową 26 razy większą,
tj. o objętości 19,5 m
3
lub wręcz wykona 26 stóp mających 19,5m
3
, a następnie będzie mu
przysługiwało wynagrodzenie wskazane w danej pozycji powiększone 26 razy.
Tym samym, skoro poz. 25. przedmiaru odnosi się do konieczności wykonania 26 stóp
fundamentowych trapezowych żelbetowych, to krotność=26 oznacza wykonanie 26 sztuk tych
stóp.
To, czy takie opisanie pozycji jest ściśle zgodne z przyjętymi zasadami sporządzania
przedmiarów czy kosztorysów (które zresztą nie są w żaden sposób „oficjalne”, lecz co
najwyżej zwyczajowe), nie ma znaczenia praktycznego – nie ma przeszkód, by zamawiający
lub wykonawca w taki sposób opis pozycji i wyliczenia sporządził, a cena „jednostkowa” pozycji
obejmowała całe zadanie z tej pozycji, czyli wykonanie 26 stóp fundamentowych.
Izba nie ma też wątpliwości, że w taki sposób opis pozycji oraz wyliczenia potraktowali
wykonawcy, tj. nie podali ceny za jedną stopę fundamentową 26 razy większą (co byłoby
niezgodne z projektem) ani za jedną stopę fundamentową o objętości 0,75 m
3
(przeczy temu
wysoka wartość tej pozycji, np. Skanska S.A. 19.032 zł), lecz za wykonanie 26 stóp
fundamentowych i w żadnym razie nie będzie im przysługiwało wynagrodzenie 26 razy wyższe
niż wskazane.
Odnosi się to do wszystkich pozycji, w których ma miejsce taka sytuacja.
Z tego też powodu unieważnienie postępowania było co najmniej przedwczesne – zamawiający
mógł poprosić wykonawców o wyjaśnienie tej kwestii w oparciu o art. 87 ust. 1 ustawy Prawo
zamówień publicznych i dopiero jeśli potwierdziłoby się, że wykonawcy dokonali obliczeń
niezgodnie z dokumentacją projektową (co jest raczej nieprawdopodobne) i musiałby on
rzeczywiście ponieść koszty w wysokości znacznie przekraczającej wartość robót, mógłby
oferty odrzucić czy postępowanie unieważnić.
Tym samym zamawiający powinien zwrócić się do wykonawców z zapytaniem typu: „Czy
w poz. 25. kosztorysu ofertowego wycenione zostało 26 sztuk stóp fundamentowych
o objętości 0,75 m
3
każda, a wartość pozycji w wysokości 19.032 zł jest ceną za wykonanie 26
sztuk stóp, tj. cena wykonania jednej stopy fundamentowej wynosi 732 zł?” (Podobne
zapytania do poszczególnych pozycji i do wszystkich wykonawców). Odpowiedzi
potwierdzające załączone do umowy stanowiłyby podstawę do dokonania stosownych
rozliczeń, tj. zapłaty za jedną stopę fundamentową 732 zł, a nie 19.032 zł (itd. w pozostałych
pozycjach).
W odniesieniu do poz. 129. zamawiający nie wskazał konkretnie, czy w wyjaśnieniach do
specyfikacji istotnych warunków zamówienia nakazał wykonawcom ująć 1000 ton stali
(w przedmiarach podano 100 ton) ani nie był w stanie przedstawić stosownego dokumentu
z dokumentacji postępowania w tym zakresie. Jednak również ta pozycja nie stanowi błędu,
którego nie można zniwelować w trakcie czy to badania ofert, czy rozliczeń.
Jeśli bowiem rzeczywiście zamawiający w wyjaśnieniach treści specyfikacji istotnych warunków
zamówienia dokonał modyfikacji poz. 129. przedmiaru ze 100 ton na 1000 ton stali, a
wykonawcy tej modyfikacji nie ujęli w kosztorysach, zamawiający może ten błąd poprawić na
podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych, tj. jako nieistotną
niezgodność treści oferty z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Wartość tej
pozycji jest znikoma w porównaniu z ceną całkowitą oferty.
Jeśli zaś zamawiający przed upływem terminu składania ofert takiej modyfikacji do przedmiaru
nie wprowadził, lecz konieczność użycia 1000 ton stali wynika z dokumentacji projektowej, to
zamawiający również może poprawić kosztorysy na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy
Prawo zamówień publicznych, gdyż wciąż jest to niezgodność ze specyfikacją istotnych
warunków zamówienia, której dokumentacja projektowa jest istotną częścią. Błąd ten może być
też
usunięty
w
momencie
dokonywania
rozliczeń
pomiędzy
wykonawcą
a zamawiającym, gdyż ilość stali będzie rozliczana obmiarowo, w zależności od zużytej ilości.
Tym samym nie są to błędy, które można uznać za nieusuwalne.
W związku z powyższym Izba nie stwierdziła przesłanek do unieważnienia postępowania na
podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Potwierdził się także zarzut braku wskazania faktycznego uzasadnienia unieważnienia
postępowania. Stwierdzenie, iż „po weryfikacji kosztorysów ofertowych okazało się, że istnieją
zbyt duże rozbieżności między dokumentacją techniczną a przedmiarami robót
i wyjaśnieniami do specyfikacji istotnych warunków zamówienia” jest co najwyżej wstępem do
takiego uzasadnienia, po którym powinny nastąpić informacje, jakie to konkretne rozbieżności
stwierdził zamawiający i dlaczego przypisał im tak daleko idący skutek jak unieważnienie
postępowania.
W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji odwołanie uwzględniając.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy
Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, zgodnie z § 1 ust. 2 pkt 2, §
3 i § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący: ………………..……
1. uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu unieważnienie czynności
unieważnienia postępowania i kontynuowanie postępowania zgodnie z procedurą
wynikającą z ustawy Prawo zamówień publicznych,
2. kosztami postępowania obciąża Stołeczny Zarząd Infrastruktury Al. Jerozolimskie 97,
00-909 Warszawa i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20 000 zł 00 gr
(słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia ELEKTROTIM
S.A ul. Stargardzka 8, 54-156 Wrocław oraz ZEUS S.A. ul. Obrońców
Westerplatte 1, 83-000 Pruszcz Gdański tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od Stołecznego Zarządu Infrastruktury Al. Jerozolimskie 97, 00-909
Warszawa na rzecz wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia ELEKTROTIM S.A ul. Stargardzka 8, 54-156 Wrocław oraz ZEUS
S.A. ul. Obrońców Westerplatte 1, 83-000 Pruszcz Gdański kwotę 23 600 zł 00 gr
(słownie: dwadzieścia trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą
koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu i wynagrodzenia
pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od
dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: …………………………
Sygn. akt: KIO 958/13
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Stołeczny Zarząd Infrastruktury z siedzibą w Warszawie prowadzi
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na budowę nowego budynku hangaru na
lotnisku Warszawa-Okęcie na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zm.), w trybie przetargu
ograniczonego.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane 28 września 2012 r. w Dzienniku Urzędowym
Unii Europejskiej pod numerem 2012/S 187-307412, a wartość zamówienia jest większa niż
kwoty określone na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych.
W postępowaniu złożono 4 oferty: wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie
zamówienia Elektrotim S.A. i Zeus S.A. (odwołujący) z ceną 45.995.850,00 zł, wykonawcy
wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia HM Zakład Ogólnobudowlany H……..
M……….. i VIDOM H……… G………. z ceną 37.617.147,40 zł, Przedsiębiorstwo
Wielobranżowe EBUD – Przemysłówka Sp. z o.o. z ceną 42.433.739,27 zł oraz Skanska S.A. z
ceną 33.933.189,93 zł.
25 marca 2013 r. zamawiający poinformował wykonawców, że za najkorzystniejszą uznano
ofertę złożoną przez Skanska S.A., a oferty wykonawców HM Zakład Ogólnobudowlany
H…….. M…….. i VIDOM H………. G………. oraz Przedsiębiorstwo Wielobranżowe EBUD –
Przemysłówka Sp. z o.o. zostały odrzucone na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo
zamówień publicznych ze względu na błędnie sporządzone kosztorysy ofertowe.
Następnie 28 marca 2013 r. zamawiający informował wykonawców, iż w związku
z koniecznością ponownej szczegółowej weryfikacji kosztorysów ofertowych anuluje wyniki
przetargu.
16 kwietnia 2013 r. zamawiający powiadomił wykonawców o unieważnieniu postępowania na
podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Prawo zamówień publicznych, gdyż po weryfikacji
kosztorysów ofertowych okazało się, że istnieją zbyt duże rozbieżności między dokumentacją
techniczną a przedmiarami robót i wyjaśnieniami do specyfikacji istotnych warunków
zamówienia.
25 kwietnia 2013 r. odwołujący – wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia
Elektrotim S.A. i Zeus S.A. wniósł odwołanie zarzucając zamawiającemu naruszenie ustawy
Prawo zamówień publicznych w zakresie:
1. art. 93 ust. 1 pkt 7 poprzez unieważnienie postępowania, mimo że nie zachodzą przesłanki
do jego unieważnienia,
2. art. 2 pkt 5 oraz art. 91 ust. 1 poprzez brak wyboru najkorzystniejszej oferty,
3. art. 7 ust. 1, gdyż przygotowanie i przeprowadzenie postępowania powoduje niezachowanie
zasad uczciwej konkurencji oraz nierówne traktowanie wykonawców,
4. art. 146 poprzez unieważnienie postępowania, które nie spełnia ustawowych przesłanek
stanowiących podstawę unieważnienia postępowania,
5. art. 93 ust. 3 poprzez brak uzasadnienia unieważnienie postępowania mimo istnienia takiego
obowiązku.
W uzasadnieniu odwołujący wskazał, iż brak jest podstawy do unieważnienia postępowania.
Postępowanie
zmierzać powinno do
zawarcia umowy o
zamówienie publiczne,
a unieważnienie postępowania jest działaniem wyjątkowym, do zaistnienia którego
niezbędnych jest szereg czynników, które w niniejszym postępowaniu nie miały miejsca.
Zamawiający w uzasadnieniu unieważnienia nie wskazał, o jakie kosztorysy ofertowe chodzi
oraz kosztorysy których wykonawców są niezgodne ze specyfikacją techniczną
i przedmiarami robót. W przetargu pozostało dwóch wykonawców, których oferty nie zostały
odrzucone, cena żadnego z wykonawców nie przekracza kwoty przeznaczonej na wykonanie
zamówienia publicznego, zamawiający nie przeprowadził żadnych wyjaśnień w stosunku do
oferty odwołującego i nie zostały wskazane żadne zarzuty stanowiące podstawę do odrzucenia
tej oferty.
Na etapie wyboru oferty zamawiający nie stwierdził wad postępowania, lecz dokonał wyboru
oferty, a następnie bez badania pozostałych ofert oraz bez wyjaśnień unieważnił postępowanie.
Nastąpiło więc naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ na wynik postępowania.
Odwołujący wniósł o unieważnienie czynności unieważnienia postępowania, powtórzenie
czynności oceny spełniania warunków udziału w postępowaniu oraz wyboru oferty spełniającej
warunki specyfikacji istotnych warunków zamówienia spośród nieodrzuconych ofert na
podstawie kryteriów oceny ofert określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
W odpowiedzi zamawiający wniósł o oddalenie odwołania jako wniesionego przez podmiot nie
mający interesu w uzyskaniu zamówienia, ewentualnie o jego oddalenie jako bezzasadnego.
Zamawiający wskazał, że decyzja o wyborze najkorzystniejszej oferty stała się decyzją
„prawomocną” z uwagi na fakt, iż w terminie do wniesienia odwołania nie zostało złożone takie
odwołanie przez któregokolwiek z uczestników postępowania. Następnie 16 kwietnia 2013 r.
zamawiający poinformował wykonawców o unieważnieniu postępowania w oparciu
o art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Prawo zamówień publicznych, gdyż postępowanie obarczone jest
niemożliwą do usunięcia wadą uniemożliwiającą zawarcie niepodlegającej unieważnieniu
umowy w sprawie zamówienia publicznego jako uzasadnienie faktyczne podając, iż po
weryfikacji kosztorysów ofertowych okazało się, że istnieją zbyt duże rozbieżności między
dokumentacją techniczną a przedmiarami robót i wyjaśnieniami do specyfikacji istotnych
warunków zamówienia.
Tym samym odwołujący nie ma interesu w uzyskaniu tego zamówienia publicznego i nie jest
podmiotem uprawnionym do wniesienia odwołania. Odwołujący musi bowiem dowieść, iż
posiada obiektywną, tj. wynikającą z rzeczywistej utraty możliwości uzyskania zamówienia
potrzebę uzyskania określonego rozstrzygnięcia. W niniejszej sprawie można rozważyć
sytuację jedynie hipotetyczną, w której zamawiający korygując swoje błędy poczynione
w odniesieniu do oferty odwołującego musiałby unieważnić czynność unieważnienia
postępowania,
następnie
powtórzyć
czynność
oceny
merytorycznej
dokumentów
i oświadczeń potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu oraz wyboru ofert
spełniających warunki specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Taka sytuacja jednakże
nie wywoływałaby oczekiwanego skutku po stronie odwołującego, gdyż oferta wykonawcy
Skanska S.A została zbadana pod względem przyjętych w specyfikacji wymagań i kryteriów i
jako taka została przed czynnością unieważnienia postępowania wybrana jako oferta
najkorzystniejsza, natomiast oferta odwołującego została sklasyfikowana na niższej pozycji.
Zatem w okolicznościach przedmiotowej sprawy sytuacja odwołującego w żadnym razie nie
ulega zmianie. Odwołujący podważa jedynie zasadność czynności zamawiającego polegającej
na unieważnieniu postępowania nie podważając przy tym prawidłowości decyzji
zamawiającego co do wyboru oferty najkorzystniejszej.
Zamawiający uznał, że postępowanie jest obarczone niemożliwą do usunięcia wadą, gdyż
w załączonej do specyfikacji istotnych warunków zamówienia dokumentacji projektowej,
STWiOR oraz przedmiarach występują rozbieżności. Zamawiający opracował specyfikację
istotnych warunków zamówienia w sposób na ryle nieprecyzyjny, że wykonawcy złożyli oferty
zgodne ze specyfikacją, jednak nieporównywalne.
Stwierdzenie nieporównywalności ofert zgodnych ze specyfikacją istotnych warunków
zamówienia jest przyczyną unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7
w zw. z art. 146 ust. 6 ustawy Prawo zamówień publicznych. Wadą uniemożliwiającą zawarcie
ważnej umowy jest obiektywna niemożność dokonania wyboru oferty najkorzystniejszej.
Pomiędzy przedmiotem zamówienia, przedmiotem oferty i przedmiotem umowy musi istnieć
znak równości, którego w niniejszym postępowaniu nie było oraz którego brak wpłynął na
niemożność
porównania
ofert,
pomimo
iż
zostały
złożone
zgodnie
z postanowieniami specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
Obowiązkiem zamawiającego jest prawidłowe sporządzenie specyfikacji istotnych warunków
zamówienia,
w
tym
opisu
przedmiotu
zamówienia
jako
elementu
znaczącego
i warunkującego złożenie prawidłowej oferty przez zainteresowanych wykonawców.
Konieczność wyboru oferty najkorzystniejszej cenowo, odpowiadającej wymogom specyfikacji
istotnych warunków zamówienia, ale nie odpowiadającej potrzebom zamawiającego z uwagi na
wadliwy opis przedmiotu zamówienia niewątpliwie można uznać za wadę postępowania mającą
wpływ na jego wynik. Przesłanka unieważnienia postępowania określona w dyspozycji przepisu
art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Prawo zamówień publicznych składa się z koniunkcji trzech
okoliczności: musi wystąpić naruszenie przepisów ustawy regulujących udzielanie zamówienia
(wada postępowania), wada ta ma skutkować niemożliwością zawarcia niepodlegającej
unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego i wada ta musi być niemożliwa do
usunięcia. W niniejszym postępowaniu zaistniały wszystkie wyżej wymienione przesłanki,
których zaistnienie obliguje zamawiającego do unieważnienia postępowania: wada
postępowania – opis przedmiotu zamówienia został sporządzony z naruszeniem dyspozycji art.
29 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, wada ta uniemożliwia zawarcie niepodlegającej
unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego ze względu na niemożność
dokonania wyboru oferty najkorzystniejszej, pomimo że oferty zostały złożone zgodnie
postanowieniami specyfikacji istotnych warunków zamówienia; wada ta jest niemożliwa do
usunięcia, gdyż zaistniała wada została ujawniona przez zamawiającego dopiero po otwarciu
ofert, więc naprawienie wadliwie podjętej czynności stało się niemożliwe. Pozostawienie
dokonanego wyboru najkorzystniejszej oferty nie spełniającej wymogu specyfikacji istotnych
warunków zamówienia nie pozwoliłoby zawrzeć ważnej umowy.
Przystąpienie po stronie odwołującego zgłosił wykonawca Przedsiębiorstwo Wielobranżowe
EBUD – Przemysłówka Sp. z o.o.
W oparciu o stan faktyczny ustalony na podstawie dokumentacji postępowania oraz
złożonych oświadczeń Izba ustaliła i zważyła, co następuje: odwołanie zasługuje na
uwzględnienie.
Na wstępie Izba stwierdziła, że nie zachodzi żadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem
odwołania opisanych w art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, a odwołujący ma
interes we wniesieniu odwołania.
Wbrew bowiem twierdzeniu zamawiającego nie tylko nie dokonał on „prawomocnego” wyboru
oferty najkorzystniejszej – oferty złożonej przez Skanska S.A., ale nie dokonał on żadnego
wyboru oferty, gdyż czynność wyboru oferty najkorzystniejszej i odrzucenia ofert dwóch
wykonawców z 25 marca unieważnił on 28 marca („anulował wynik postępowania”). Tym
samym odwołujący ani żaden z odrzuconych wykonawców nawet nie mieli odpowiedniego
czasu na złożenie odwołania przed unieważnieniem czynności, a po jej unieważnieniu
składanie odwołania na tę czynność było bezcelowe. Zatem przed unieważnieniem
postępowania stan postępowania przedstawiał się tak, że zamawiający posiadał cztery
nieocenione oferty. Przy tym jednocześnie należy zwrócić uwagę, że gdyby zamawiający po
powtórnym zbadaniu ofert postanowił utrzymać swoją decyzję o odrzuceniu dwóch ofert, oferta
odwołującego byłaby druga w rankingu. Odwołujący (jak i sam zamawiający przy powtórnym
badaniu) mógłby też zakwestionować poprawność zarówno oferty wcześniej wybranej, jak i
ofert innych wykonawców. Tym samym należy uznać, że odwołujący nie utracił realnych szans
wyboru jego oferty jako najkorzystniejszej. Podobnie interesu w popieraniu stanowiska
odwołującego nie utracił przystępujący, którego oferta wciąż jest ofertą nieodrzuconą,
Podczas rozprawy zamawiający wskazał, że rzeczywistą przyczyną unieważnienia
postępowania był fakt, iż we wskazanych pozycjach przedmiaru (wymienionych w piśmie
procesowym) w opisie pozycji podał on informację „krotność= wskazanie tej krotności”, co,
według zasad sporządzania opisów, nie powinno mieć miejsca w tych pozycjach, lecz powinno
być opisane jako liczba sztuk. I tak np. w poz. 25. przedmiaru zamawiający wskazał: „Stopy
fundamentowe
trapezowe
żelbetowe,
o
objętości
ponad
2,5
m
3
– z zastosowaniem pompy do betonu. Krotność=26. 0,34*2,1*1,05”; 0,75 m
3
.” Tymczasem
powinno być krotność=1, 26 sztuk o objętości 0,75 m
3
.
Zamawiający stwierdził, że ten błąd nie miałby znaczenia przy wynagrodzeniu ryczałtowym,
jednak ze względu na to, że wynagrodzenie jest kosztorysowe, zamawiający może być
zmuszony do zapłaty ceny pozycji pomnożonej 26 razy.
Podobnie sytuacja przestawia się we wszystkich wskazanych przez zamawiającego pozycjach.
Natomiast w poz. 129. „Wzmocnienia konstrukcji stalowych – stal. 100” w przedmiarze
i ofertach figuruje ilość 100 ton, choć powinno być 1000 ton.
Po zapoznaniu się z powyższą argumentacją zamawiającego Izba stwierdziła, że zamawiający
nie przedstawił wystarczających podstaw do unieważnienia postępowania oraz nie wykazał, że
postępowanie obarczone jest niemożliwą do usunięcia wadą uniemożliwiającą zawarcie
niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego. Zamawiający
przywołał jedynie na powyżej opisane, istotne jego zdaniem błędy w przedmiarze. Jednak
według Izby zamawiający przypisuje im zbyt wielkie znaczenie.
Na wstępie należy bowiem zwrócić uwagę, że na opis przedmiotu zamówienia i specyfikację
istotnych warunków zamówienia składa się nie tylko sam przedmiar, ale przede wszystkim
dokumentacja projektowa, do której odnosić się muszą i przedmiary, i oferty (kosztorysy
ofertowe). Same zaś kosztorysy ofertowe – będące przecież oświadczeniami woli, tak jak
i inne oświadczenia woli podlegają interpretacji – w tym wypadku przez pryzmat dokumentacji
projektowej oraz zasad logiki.
Tak więc, skoro do prawidłowego wykonania robót budowlanych dokumentacja projektowa
przewiduje np. wykonanie 26 sztuk stóp fundamentowych trapezowych żelbetowych
o objętości 0,75 m
3
, ani przedmiaru, ani kosztorysu ofertowego nie można interpretować tak, że
zamawiający zamówił, a wykonawca zaoferował jedną stopę fundamentową 26 razy większą,
tj. o objętości 19,5 m
3
lub wręcz wykona 26 stóp mających 19,5m
3
, a następnie będzie mu
przysługiwało wynagrodzenie wskazane w danej pozycji powiększone 26 razy.
Tym samym, skoro poz. 25. przedmiaru odnosi się do konieczności wykonania 26 stóp
fundamentowych trapezowych żelbetowych, to krotność=26 oznacza wykonanie 26 sztuk tych
stóp.
To, czy takie opisanie pozycji jest ściśle zgodne z przyjętymi zasadami sporządzania
przedmiarów czy kosztorysów (które zresztą nie są w żaden sposób „oficjalne”, lecz co
najwyżej zwyczajowe), nie ma znaczenia praktycznego – nie ma przeszkód, by zamawiający
lub wykonawca w taki sposób opis pozycji i wyliczenia sporządził, a cena „jednostkowa” pozycji
obejmowała całe zadanie z tej pozycji, czyli wykonanie 26 stóp fundamentowych.
Izba nie ma też wątpliwości, że w taki sposób opis pozycji oraz wyliczenia potraktowali
wykonawcy, tj. nie podali ceny za jedną stopę fundamentową 26 razy większą (co byłoby
niezgodne z projektem) ani za jedną stopę fundamentową o objętości 0,75 m
3
(przeczy temu
wysoka wartość tej pozycji, np. Skanska S.A. 19.032 zł), lecz za wykonanie 26 stóp
fundamentowych i w żadnym razie nie będzie im przysługiwało wynagrodzenie 26 razy wyższe
niż wskazane.
Odnosi się to do wszystkich pozycji, w których ma miejsce taka sytuacja.
Z tego też powodu unieważnienie postępowania było co najmniej przedwczesne – zamawiający
mógł poprosić wykonawców o wyjaśnienie tej kwestii w oparciu o art. 87 ust. 1 ustawy Prawo
zamówień publicznych i dopiero jeśli potwierdziłoby się, że wykonawcy dokonali obliczeń
niezgodnie z dokumentacją projektową (co jest raczej nieprawdopodobne) i musiałby on
rzeczywiście ponieść koszty w wysokości znacznie przekraczającej wartość robót, mógłby
oferty odrzucić czy postępowanie unieważnić.
Tym samym zamawiający powinien zwrócić się do wykonawców z zapytaniem typu: „Czy
w poz. 25. kosztorysu ofertowego wycenione zostało 26 sztuk stóp fundamentowych
o objętości 0,75 m
3
każda, a wartość pozycji w wysokości 19.032 zł jest ceną za wykonanie 26
sztuk stóp, tj. cena wykonania jednej stopy fundamentowej wynosi 732 zł?” (Podobne
zapytania do poszczególnych pozycji i do wszystkich wykonawców). Odpowiedzi
potwierdzające załączone do umowy stanowiłyby podstawę do dokonania stosownych
rozliczeń, tj. zapłaty za jedną stopę fundamentową 732 zł, a nie 19.032 zł (itd. w pozostałych
pozycjach).
W odniesieniu do poz. 129. zamawiający nie wskazał konkretnie, czy w wyjaśnieniach do
specyfikacji istotnych warunków zamówienia nakazał wykonawcom ująć 1000 ton stali
(w przedmiarach podano 100 ton) ani nie był w stanie przedstawić stosownego dokumentu
z dokumentacji postępowania w tym zakresie. Jednak również ta pozycja nie stanowi błędu,
którego nie można zniwelować w trakcie czy to badania ofert, czy rozliczeń.
Jeśli bowiem rzeczywiście zamawiający w wyjaśnieniach treści specyfikacji istotnych warunków
zamówienia dokonał modyfikacji poz. 129. przedmiaru ze 100 ton na 1000 ton stali, a
wykonawcy tej modyfikacji nie ujęli w kosztorysach, zamawiający może ten błąd poprawić na
podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych, tj. jako nieistotną
niezgodność treści oferty z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Wartość tej
pozycji jest znikoma w porównaniu z ceną całkowitą oferty.
Jeśli zaś zamawiający przed upływem terminu składania ofert takiej modyfikacji do przedmiaru
nie wprowadził, lecz konieczność użycia 1000 ton stali wynika z dokumentacji projektowej, to
zamawiający również może poprawić kosztorysy na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy
Prawo zamówień publicznych, gdyż wciąż jest to niezgodność ze specyfikacją istotnych
warunków zamówienia, której dokumentacja projektowa jest istotną częścią. Błąd ten może być
też
usunięty
w
momencie
dokonywania
rozliczeń
pomiędzy
wykonawcą
a zamawiającym, gdyż ilość stali będzie rozliczana obmiarowo, w zależności od zużytej ilości.
Tym samym nie są to błędy, które można uznać za nieusuwalne.
W związku z powyższym Izba nie stwierdziła przesłanek do unieważnienia postępowania na
podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Potwierdził się także zarzut braku wskazania faktycznego uzasadnienia unieważnienia
postępowania. Stwierdzenie, iż „po weryfikacji kosztorysów ofertowych okazało się, że istnieją
zbyt duże rozbieżności między dokumentacją techniczną a przedmiarami robót
i wyjaśnieniami do specyfikacji istotnych warunków zamówienia” jest co najwyżej wstępem do
takiego uzasadnienia, po którym powinny nastąpić informacje, jakie to konkretne rozbieżności
stwierdził zamawiający i dlaczego przypisał im tak daleko idący skutek jak unieważnienie
postępowania.
W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji odwołanie uwzględniając.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy
Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, zgodnie z § 1 ust. 2 pkt 2, §
3 i § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący: ………………..……
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
