rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2012-10-08
rok: 2012
data dokumentu: 2012-10-08
rok: 2012
sygnatury akt.:
KIO 2040/12
KIO 2040/12
Komisja w składzie:
Przewodniczący: Andrzej Niwicki, Anna Packo, Marzena Teresa Ordysińska Protokolant: Paweł Nowosielski
Przewodniczący: Andrzej Niwicki, Anna Packo, Marzena Teresa Ordysińska Protokolant: Paweł Nowosielski
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 października 2012 r., w Warszawie, odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 24 września 2012 r. przez
wykonawcę
Philips Polska Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 195B, 02-222 Warszawa
w postępowaniu prowadzonym przez
Szpital Wojewódzki w Bielsku-Białej Al. Armii Krajowej 101, 43-316 Bielsko-Biała
przy udziale wykonawcy Siemens Sp. z o.o. ul. śupnicza 11, 03-821 Warszawa
zgłaszającego przystąpienie do udziału w postępowaniu odwoławczym po stronie
zamawiającego
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 24 września 2012 r. przez
wykonawcę
Philips Polska Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 195B, 02-222 Warszawa
w postępowaniu prowadzonym przez
Szpital Wojewódzki w Bielsku-Białej Al. Armii Krajowej 101, 43-316 Bielsko-Biała
przy udziale wykonawcy Siemens Sp. z o.o. ul. śupnicza 11, 03-821 Warszawa
zgłaszającego przystąpienie do udziału w postępowaniu odwoławczym po stronie
zamawiającego
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża Philips Polska Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 195B,
02-222 Warszawa i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Philips Polska Sp.
z o.o. Al. Jerozolimskie 195B, 02-222 Warszawa tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od Philips Polska Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 195B, 02-222 Warszawa
na rzecz Szpital Wojewódzki w Bielsku-Białej Al. Armii Krajowej 101, 43-316 Bielsko-
-Biała kwotę 4 208 zł 46 gr (słownie: cztery tysiące dwieście osiem złotych
czterdzieści sześć groszy) stanowiącą koszty postępowania poniesione z tytułu
dojazdu i wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej.
Przewodniczący: …………………………
…………………………
…………………………
Sygn. akt: KIO 2040/12
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający –
Szpital Wojewódzki w Bielsku-Białej
prowadzi postępowanie o udzielenie
zamówienia publicznego na „
wykonanie modernizacji pracowni angiografii Szpitala Wojewódzkiego w Bielsku-
Białej, w tym dostawa nowego angiografu i innych urządzeń medycznych wraz z wykonaniem niezbędnych prac
adaptacyjnych
”
na
podstawie
ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. ustawy Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113,
poz. 759 z późn. zm.), w trybie przetargu nieograniczonego.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym UE 28 lipca 2012
r. pod numerem
2012/S-144-240843
, a wartość zamówienia jest większa niż kwoty określone na
podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych.
24 września 2012 r. odwołujący
Philips Polska Sp. z o.o.
wniósł odwołanie zarzucając
zamawiającemu:
1. zaniechanie odrzucenia oferty złożonej przez Siemens Sp. z o.o.,
mimo że oferta zawiera
błąd w obliczeniu ceny, co narusza art. 7 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Prawo zamówień
publicznych,
2. dokonanie wyboru oferty złożonej przez Siemens Sp. z o.o. jako najkorzystniejszej,
mimo iż
zgodnie z dyspozycją przepisu art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Prawo zamówień publicznych
podlegała ona odrzuceniu, przez co zamawiający naruszył art. 7 ust. 1 i art. 91 ust. 1 ustawy
Prawo zamówień publicznych oraz art. 3 ust. 1 i art. 15 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 16 kwietnia
1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.
Ponadto w przypadku zawarcia umowy o zamówienie publiczne z Siemens
Sp. z o.o.
z
amawiający naruszyłby art. 7 ust. 3 oraz art. 93 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 146 ust. 1 pkt 3
ustawy Prawo zamówień publicznych.
Odwołujący wniósł o:
1. uwzględnienie odwołania
w całości,
2. nakazanie zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty Siemens
Sp. z o.o.
jako najkorzystniejszej i powtórzenia czynności badania i oceny oferty Siemens
Sp. z o.o.
,
a następnie odrzucenia tej oferty,
3. w przypadku zawarcia umowy przed upływem terminu wskazanego w art. 183 ust. 1
ustawy Prawo zamówień publicznych – unieważnienie tej umowy,
4. rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego na podstawie art. 192 ust. 9
ustawy Prawo zamówień publicznych.
W uzasadnieniu odwołania odwołujący wskazał, iż przedmiot zamówienia obejmował
wykonanie modernizacji pracowni angiografii, w tym dostawę nowego angiografu i innych
urządzeń medycznych wraz z wykonaniem niezbędnych prac adaptacyjnych.
Zamawiający otrzymał dwie oferty – od odwołującego oraz od Siemens
Sp. z o.o.
Odwołujący przy obliczaniu ceny za prace adaptacyjne wyszczególnione w formularzu
cenowym zastosował stawkę VAT w wysokości 23%, natomiast Siemens
Sp. z o.o. stawkę
mieszaną, zatem do części prac adaptacyjnych Siemens
Sp. z o.o.
musiał zastosować
obniżoną stawkę VAT. Tym samym oferta Siemens
Sp. z o.o.
zawiera błąd w obliczeniu
ceny polegający na zastosowaniu nieprawidłowej stawki podatku od towarów i usług
w zakresie prac adaptacyjnych, jakie mają zostać wykonane podczas realizacji zamówienia.
Prace te bowiem w całości powinny zostać objęte podstawową stawką VAT 23%.
Obowiązek w zakresie weryfikacji prawidłowości obliczenia ceny w ofercie ma również
zamawiający, który w przypadku wykrycia nieścisłości zobowiązany jest do poprawienia
oferty na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych lub do jej
odrzucenia zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Prawo zamówień publicznych. Ustawa
Prawo zamówień publicznych nie zawiera ograniczeń przedmiotowych w dokonywaniu tego
badania, a zatem ocenie prawidłowości kalkulacji ceny podlegać powinna także
prawidłowość zastosowania stawki VAT jako element cenotwórczy. Obowiązek badania
prawidłowości cen zawartych w ofertach wykonawców ma bowiem na celu zapewnienie
możliwości dokonania prawidłowej oceny merytorycznej zgłoszonych ofert. Stanowisko
odwołującego poparte jest stanowiskiem Sądu Najwyższego, który w uchwałach z 20
października 2011 r. rozwiał wątpliwości na temat skutków określenia w treści oferty
wykonawcy błędnej stawki VAT oraz obowiązków zamawiającego w tym zakresie.
Stawki VAT zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od
towarów i usług. Podstawową stawką VAT jest stawka 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw.
z 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Stawka ta ma zastosowanie
w odniesieniu do wszelkich transakcji dostaw towarów i świadczenia usług, transakcji
wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i importu, dla których nie została określona
obniżona stawka ani zwolnienie przedmiotowe. Przepisy dotyczące preferencyjnych stawek
podatkowych, zgodnie z zasadą obowiązującą przy dokonywaniu wykładni przepisów prawa,
jako wyjątek od zasady, nie mogą być interpretowane rozszerzająco.
Na podstawie obowiązujących obecnie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług,
dostawa wyrobów medycznych opodatkowana jest preferencyjną stawką 8% (poz. 105
załącznika nr 3 w zw. z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług),
natomiast
ani ustawa
o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej nie
przewidują możliwości zastosowania preferencyjnej stawki 8% VAT do wykonania prac
polegających na adaptacji pomieszczeń w celu montażu i uruchomienia urządzeń
medycznych. Dostawa wyrobu medycznego oraz świadczenie usług mających na celu
adaptację pomieszczenia, w którym urządzenie medyczne zostanie zainstalowane, są
opodatkowane stawkami VAT wynikającymi wprost z przepisów ustawy o podatku od
towarów i usług, tj. dostawa urządzenia medycznego – 8%, a prace adaptacyjne – 23%.
Stanowisko to prezentowane jest jednolicie w aktualnym orzecznictwie Naczelnego Sądu
Administracyjnego, zdaniem którego dostawa sprzętu medycznego i wykonanie prac
adaptacyjnych
przystosowujących
pomieszczenia
placówki
służby
zdrowia
do
zainstalowania urządzenia medycznego stanowią dwa oddzielne świadczenia i w taki
sposób powinny być traktowane z punktu widzenia przepisów ustawy o VAT.
W szczególności NSA
nie uznał
za nierozerwalnie związanych z dostawą wyrobu
medycznego następujących prac: wykonania instalacji elektrycznej, wykonania instalacji
klimatyzacyjnej, wentylacyjnej czy izolacyjnej od promieniowania, wzmocnienia stropów
pomieszczeń, położenia okablowania niezbędnego dla połącznia danego urządzenia
medycznego z komputerami i monitorami, wykonania osłon zabezpieczających przed
promieniowaniem poprzez wyłożenie płytami ochronnymi pomieszczeń, zamontowania
specjalnych okien i drzwi, przywrócenia pomieszczeń do stanu poprzedniego (malowanie,
nowe podłogi).
Podobne stanowisko w tej kwestii zajął Minister Finansów w interpretacji ogólnej z 30 marca
2012 r.
Zamawiający dokonując oceny prawidłowości obliczenia ceny przez oferentów powinien był
kierować się przepisami prawa – w szczególności ustawy o podatku od towarów i usług,
a w przypadku trudności z dokonaniem wykładni przepisów prawa – powyższą interpretacją
ogólną. Interpretacja ta jest skierowana do wszystkich podmiotów, tj. organów podatkowych,
organów kontroli skarbowej i do wszystkich podatników, a więc także do zamawiającego.
Natomiast akty stosowania prawa adresowane indywidualnie do innych podmiotów (w tym
interpretacje indywidualne), nawet jeśli owymi innymi podmiotami są wykonawcy, nie
powinny wpływać na ocenę zamawiającego, gdyż nie stanowią powszechnie
obowiązującego prawa ani nie są wydane w indywidualnej sprawie zamawiającego.
Tym samym nieodrzucenie oferty Siemens
Sp. z o.o.
stanowiło bezpośrednie naruszenie art.
7 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Prawo zamówień publicznych jako działanie sprzeczne
z zasadą uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców i skutkowało
naruszeniem art. 7 ust. 1 i art. 91 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych oraz art. 3 ust.
1 i art. 15 ust. 1 pkt 3 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji poprzez wybór jako
najkorzystniejszej oferty, która podlegała odrzuceniu.
W odpowiedzi zamawiający wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów
postępowania. Stwierdził, iż badając ofertę Siemens
Sp. z o.o.
nie miał wątpliwości co do
stawki podatku. Interpretacja indywidualna nie służy tylko do „obrony” podatnika przed
organem kontrolnym, a każdy wykonawca może wystąpić o taką interpretację, więc nie ma tu
mowy o nierównym traktowaniu. Nie może być tak, że interpretację indywidualną uznaje się
za poprawną i możliwą do stosowania na gruncie przepisów podatkowych, a na gruncie
zamówień publicznych już nie.
Przystąpienie po stronie zamawiającego zgłosił Siemens Sp. z o.o.
W ocenie przystępującego zarzuty wobec wyboru oferty nie znajdują podstawy, a odwołanie
należy oddalić. Stawka VAT zastosowana przez Siemens
Sp. z o.o.
w ofercie jest prawidłowa
w świetle prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie
z 7 kwietnia 2010 r. (sygn. akt III SA/Wa 1803/09), potwierdzonego wyrokiem Naczelnego
Sądu Administracyjnego z 16 września 2010 r. (sygn. akt I FSK 779/10) oraz interpretacją
Ministra Finansów z 1 grudnia 2010 r. (nr IPPP1/443-457/09-5/10-S/AP) wydaną na
podstawie tych wyroków.
Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z 20 października 2011 r. sygn. III CZP 52/11 i III CZP
53/11 zamawiający nie mają pełnej dowolności w samodzielnym określaniu prawidłowej stawki
VAT. W ocenie Sądu Najwyższego niezależnie od przyczyn lub zamiarów wykonawcy
zamawiający powinien oceniać prawidłowość stawki VAT na podstawie obiektywnych
kryteriów, a więc prawidłowej wykładni obowiązujących przepisów. Dodatkowo Sąd
Najwyższy dostrzega, że zamawiający nie mogą wchodzić w kompetencje organów
podatkowych i decydować o publicznoprawnych skutkach stosowania właściwej stawki VAT.
Zatem z jednej strony Sąd Najwyższy stwierdził, że zamawiający ma obowiązek odrzucić ofertę,
jeżeli na skutek błędnej interpretacji przepisów, stwierdzonej w obiektywny sposób,
wykonawca zastosował nieprawidłową stawkę VAT, a z drugiej nie może decydować
o prawidłowości faktycznego opodatkowania transakcji.
Z powyższej uchwały wynika, że zamawiający nie może nie wziąć pod uwagę prawomocnego
wyroku sądu administracyjnego dotyczącego stawki VAT, wydanego na rzecz wykonawcy oraz
interpretacji indywidualnej wydanej na skutek tego wyroku, jeżeli wykonawca na tej podstawie
określa prawidłową stawkę VAT. Pomijając ten wyrok i interpretację indywidualną Ministra
Finansów zamawiający naruszyłby swoje obowiązki w zakresie weryfikacji prawidłowej stawki
VAT, ponieważ oparłby się nie na obiektywnych przesłankach prawidłowości zastosowania
stawki VAT – a za taką należy uznać prawomocny wyrok sądu, tylko na własnej interpretacji
przepisów, sprzecznej z prawomocnym wyrokiem oraz wydaną interpretacją.
Tym samym należy uznać, że zamawiający słusznie nie odrzucił oferty Siemens
Sp. z o.o.,
a
stawka ta jest, zgodnie z obiektywnymi kryteriami, które musi brać pod uwagę
zamawiający, prawidłowa w odniesieniu do Siemens
Sp. z o.o.
Jednym z głównych argumentów odwołującego jest brak mocy prawa powszechnie
obowiązującego interpretacji indywidualnej wydanej na rzecz Siemens
Sp. z o.o.
Argument
ten nie ma podstawy prawnej i jest sprzeczny z przepisami, w tym z przepisami Ordynacji
podatkowej dotyczącymi interpretacji indywidualnych.
Zamawiający jest obowiązany do oceny prawidłowości obliczenia ceny przez wykonawcę na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Prawo zamówień publicznych. Nie ulega wątpliwości, że
jednym z etapów tej oceny powinna być jej konfrontacja z przepisami prawa. Jednocześnie
zamawiający nie może się uchylić od dokonania oceny prawidłowości zastosowania stawki
VAT w ofercie. Tym samym dokonując oceny prawidłowości ceny zawartej w ofercie,
zamawiający powinien dokonać ustalenia, czy wykonawca w sposób prawidłowy określił
stawkę VAT, a jeżeli zastosował preferencyjne stawki VAT, to czy dysponuje uprawnieniem do
ich stosowania, a interpretacja indywidualna powinna być w tym wypadku traktowana jako
kluczowa przesłanka takiej oceny. Skoro bowiem Minister Finansów potwierdził, że Siemens
Sp. z o.o.
ma prawo do zastosowania obniżonej stawki VAT, zamawiający nie ma możliwości
zakwestionowania jego prawa do stosowania obniżonej stawki VAT.
Argument, że zamawiający nie jest adresatem interpretacji, nie ma znaczenia, zamawiający
nie mógłby bowiem być adresatem interpretacji, w której Minister Finansów wypowiadałby się
na temat stawki VAT stosowanej przez dostawców urządzeń medycznych. Zgodnie
z przepisami prawa podatkowego za zastosowanie prawidłowej stawki VAT odpowiedzialny
jest wyłącznie dostawca, zatem to wyłącznie dostawca może być adresatem interpretacji.
Interpretacja ogólna jest niejako instrukcją dla organów podatkowych, jak należy interpretować
dany przepis prawa podatkowego, w związku z tym nie ma skutku bezpośredniego wobec
podatników, którzy nie mają obowiązku stosować się do takiej interpretacji. Interpretacji ogólnej
nie można przypisywać roli jedynej, obiektywnej wykładni prawa podatkowego i nie ma ona
znaczenia dla wykładni przepisów dokonywanej przez sądy administracyjne. Zatem trudno
przedkładać znaczenie interpretacji ogólnej, skierowanej do organów administracji państwowej,
której zamawiający również nie jest adresatem, ponad interpretację indywidualną, wydaną w
sprawie i na rzecz Siemens Sp. z o.o. Siemens Sp. z o.o.
posiada interpretację indywidualną,
która jest sprzeczna z powyższą interpretacją ogólną, nie oznacza to jednak, że interpretacja
indywidualna wygasła lub straciła swoją moc. Wydanie interpretacji ogólnej może jedynie
skłonić Ministra Finansów do zmiany z urzędu wydanych dotychczas interpretacji
indywidualnych, co w przypadku Siemens Sp. z o.o.
nie miało i nie będzie mogło mieć miejsca.
Co do argumentacji dotyczącej istnienia szeregu orzeczeń NSA w przedmiocie określenia
stawki VAT na usługi montażu sprzętu medycznego, zgodnie z którymi dostawa sprzętu
medycznego i wykonanie prac adaptacyjnych stanowią dwa oddzielne świadczenia na gruncie
VAT, w tym zakresie istnieje rozbieżne orzecznictwo sądów administracyjnych. Poza tym
orzeczenia sądów wydawane w innych sprawach nie zmieniają uzyskanej przez
przystępującego indywidualnej interpretacji podatkowej, która cały czas pozostaje w obrocie
prawnym.
Z wyżej przestawionych powodów, należy uznać, że interpretacja indywidualna otrzymana
przez Siemens
Sp. z o.o.
nie straciła i nie straci swojej mocy obowiązującej, w związku z czym
kalkulacja ceny (zawierająca stawkę VAT) przedstawiona w postępowaniu przetargowym
została dokonana zgodnie z prawem i zasadami należytej staranności.
Przystępujący przedstawił również porównanie czynności adaptacyjnych, do których zastosował
przy obliczeniu ceny stawkę 8% VAT z zakresem wskazanym w interpretacji indywidualnej.
Jego zdaniem istnienie tego związku przesądza o tym, że te czynności mogą być
opodatkowane stawką 8% VAT na podstawie interpretacji indywidualnej.
Co do naruszenia zasad uczciwej konkurencji oraz równego traktowania w kontekście
posiadanej przez przystępującego
interpretacji indywidualnej, wskazał on, iż w przypadku, gdy
wykonawca formułuje treść swojej oferty zgodnie ze wskazaniami w wydanej dla tego
wykonawcy interpretacji indywidualnej oraz wyroków sądów administracyjnych, brak jest
podstaw do uznania, że treść oferty tego wykonawcy narusza zasadę uczciwej konkurencji.
W oparciu o stan faktyczny ustalony na podstawie dokumentacji postępowania oraz
złożonych oświadczeń i dokumentów Izba ustaliła i zważyła, co następuje: odwołanie
nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie Izba stwierdziła, że nie zachodzi żadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem
odwołania opisanych w art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, a odwołujący
ma interes we wniesieniu odwołania w rozumieniu art. 179 ust. 1 i art. 180 ust. 1 ustawy
Prawo zamówień publicznych.
Treść art. 179 ust. 1 i art. 180 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych wskazują, że
celem wprowadzenia środków ochrony prawnej jest możliwość żądania kontroli i korekty
niezgodnej z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych czynności lub jej zaniechania.
Tym samym, aby odwołanie można było uznać za uzasadnione, należy ustalić, że owo
naruszenie przez zamawiającego przepisów ustawy miało miejsce.
Wadliwą czynnością i naruszeniem prawa, na które wskazał odwołujący, był wybór oferty
wykonawcy Siemens Sp. z o.o. wbrew dyspozycji art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Prawo
zamówień publicznych (pozostałe wskazane przepisy były jedynie konsekwencją owego
naruszenia).
Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Prawo zamówień publicznych zamawiający
zobowiązany jest odrzucić ofertę, która zawiera błędy w obliczeniu ceny.
Błąd w obliczeniu ceny można zdefiniować ogólnie jako błąd polegający na wadliwym
doborze przez wykonawcę poszczególnych elementów mających wpływ na właściwe
obliczenie ceny (tak np. w komentarzu do ustawy Prawo zamówień publicznych wydanym
przez Urząd Zamówień Publicznych w 2007 r.).
Tym samym, aby zamawiający mógł daną ofertę odrzucić, musi dojść do przekonania, że
zaoferowana w niej cena nie obejmuje kosztów realizacji przedmiotu zamówienia, któryś ze
składników ceny został wskazany w sposób niepoprawny, odbiegający od kosztów, które
wykonawca będzie musiał ponieść przy realizacji zamówienia (przy czym, w zależności od
powodów zaistnienia takiego stanu rzeczy, może nastąpić zbieg podstaw do odrzucenia
oferty, w szczególności w postaci niezgodności z wymogami specyfikacji istotnych warunków
zamówienia lub wystąpieniem rażąco niskiej ceny).
W niniejszej postępowaniu, zdaniem Izby, sytuacja taka nie nastąpiła. Należy bowiem
zwrócić uwagę, że przyczyną odrzucania ofert ze względu na nieprawidłowe wskazanie
i obliczenie stawki podatku od towarów i usług, jest nie tylko ich niezgodność z prawem
podatkowym, lecz także to, że wykonawca będzie musiał odprowadzić podatek od towarów
i usług w wysokości innej niż założona przy obliczaniu ceny, co spowoduje albo wystąpienie
deficytu po jego stronie, albo niepotrzebne „nadpłacenie” owej kwoty przez zamawiającego.
W niniejszej sytuacji natomiast taki stan nie będzie miał miejsca, gdyż przystępujący
– w założeniu – będzie mógł naliczyć i odprowadzić podatek od towarów i usług według
takiej stawki i w takiej wysokosci, jaka została uwidoczniona w ofercie. Tym samym trudno tu
powiedziec, że wykonawca ten niewlaściwie dobrał ten element ceny i że cena nie została
obliczona w sposób właściwy, tj. z uwzględnieniem innej wysokości podatku od towarów
i usług, niż zostanie w przyszłości realnie zapłacona – a zatem, że błąd w tym zakresie
wystąpił.
Sposób obliczenia stawki i wysokości podatku od towarów i usług przystępujący uzasadnił
posiadaną interpretacją indywidualną sporządzoną przez Ministra Finansów (interpretacja nr
IPPP1/443-457/09-5/10-S/AP z 1 grudnia 2010 r.).
Podmiot posiadający interpretację uprawniony jest do powoływania się na jej treść i tym samym
stosowania takiej stawki podatku, która została uznana w tej interpretacji za prawidłową –
owszem, wobec organów skarbowych, lecz w konsekwencji może wskazywać też na to, że
organy podatkowe nie będą wskazanej przez niego stawki negować, a tym samym, że jest to
stawka i wysokość podatku realna w danej sytuacji.
Izba zgadza się z opinią odwołującego, że obowiązkiem zamawiającego jest zbadanie
prawidłowości zastosowanej stawki podatku w oparciu o przepisy prawa i obiektywne kryteria jej
zastosowania. Jednak nie zmienia to faktu, że zamawiający musi wziąć pod uwagę istniejący
w Polsce system podatkowy. Zatem dokonując badania poprawności zastosowanej stawki
podatku od towarów i usług zamawiający miał prawo, czy nawet powinien wziąć pod uwagę
interpretację wydaną przez Ministra Finansów konkretnie dla danego podmiotu.
Poza tym, skoro istniejący stan musiał zaakceptować Minister Finansów, trudno narzucać na
zamawiającego obowiązek negowania stanowiska sądu administracyjnego czy oceniania, który
z zapadłych wyroków jest „lepszy”, czy też która interpretacja jest „bardziej obowiązująca”.
Zatem skoro interpretacja indywidualna potwierdza, że wskazana stawka zostanie
zaakceptowana przez organy podatkowe w przyszłym rozliczeniu podatnika, trudno w sposób
logiczny wywodzić, że cena obliczona w jej zastosowaniem – w zakresie będącym wprost
pochodną tej stawki – jest ceną zawierającą błąd w obliczeniu, gdyż wskazuje taki podatek, jaki
zostanie zapłacony.
Tym samym, chociaż sytuacja podatkowa obu wykonawców jest różna, nie można zarzucić
zamawiającemu, że potraktował ich w sposób niejednakowy – pomijając już fakt, że jest to
sytuacja od zamawiającego niezależna – w stosunku do obu z nich zaakceptował przedstawione
ceny w wysokości, co do której można spodziewać się, że zostanie mu przedstawiona na
wystawionej po wykonaniu zamówienia fakturze i przy wysokości podatku od towarów i usług
takiej, jaka zostanie następnie naliczona i odprowadzona do urzędu skarbowego.
Zatem nie można uznać, że zamawiający naruszył przepisy ustawy Prawo zamówień
publicznych.
W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji odwołanie oddalając.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy
Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, zgodnie z § 1 ust. 1 pkt
2, § 3 i § 5 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący: ………………….………
………………….………
………………….………
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża Philips Polska Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 195B,
02-222 Warszawa i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Philips Polska Sp.
z o.o. Al. Jerozolimskie 195B, 02-222 Warszawa tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od Philips Polska Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 195B, 02-222 Warszawa
na rzecz Szpital Wojewódzki w Bielsku-Białej Al. Armii Krajowej 101, 43-316 Bielsko-
-Biała kwotę 4 208 zł 46 gr (słownie: cztery tysiące dwieście osiem złotych
czterdzieści sześć groszy) stanowiącą koszty postępowania poniesione z tytułu
dojazdu i wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej.
Przewodniczący: …………………………
…………………………
…………………………
Sygn. akt: KIO 2040/12
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający –
Szpital Wojewódzki w Bielsku-Białej
prowadzi postępowanie o udzielenie
zamówienia publicznego na „
wykonanie modernizacji pracowni angiografii Szpitala Wojewódzkiego w Bielsku-
Białej, w tym dostawa nowego angiografu i innych urządzeń medycznych wraz z wykonaniem niezbędnych prac
adaptacyjnych
”
na
podstawie
ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. ustawy Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113,
poz. 759 z późn. zm.), w trybie przetargu nieograniczonego.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym UE 28 lipca 2012
r. pod numerem
2012/S-144-240843
, a wartość zamówienia jest większa niż kwoty określone na
podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych.
24 września 2012 r. odwołujący
Philips Polska Sp. z o.o.
wniósł odwołanie zarzucając
zamawiającemu:
1. zaniechanie odrzucenia oferty złożonej przez Siemens Sp. z o.o.,
mimo że oferta zawiera
błąd w obliczeniu ceny, co narusza art. 7 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Prawo zamówień
publicznych,
2. dokonanie wyboru oferty złożonej przez Siemens Sp. z o.o. jako najkorzystniejszej,
mimo iż
zgodnie z dyspozycją przepisu art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Prawo zamówień publicznych
podlegała ona odrzuceniu, przez co zamawiający naruszył art. 7 ust. 1 i art. 91 ust. 1 ustawy
Prawo zamówień publicznych oraz art. 3 ust. 1 i art. 15 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 16 kwietnia
1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.
Ponadto w przypadku zawarcia umowy o zamówienie publiczne z Siemens
Sp. z o.o.
z
amawiający naruszyłby art. 7 ust. 3 oraz art. 93 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 146 ust. 1 pkt 3
ustawy Prawo zamówień publicznych.
Odwołujący wniósł o:
1. uwzględnienie odwołania
w całości,
2. nakazanie zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty Siemens
Sp. z o.o.
jako najkorzystniejszej i powtórzenia czynności badania i oceny oferty Siemens
Sp. z o.o.
,
a następnie odrzucenia tej oferty,
3. w przypadku zawarcia umowy przed upływem terminu wskazanego w art. 183 ust. 1
ustawy Prawo zamówień publicznych – unieważnienie tej umowy,
4. rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego na podstawie art. 192 ust. 9
ustawy Prawo zamówień publicznych.
W uzasadnieniu odwołania odwołujący wskazał, iż przedmiot zamówienia obejmował
wykonanie modernizacji pracowni angiografii, w tym dostawę nowego angiografu i innych
urządzeń medycznych wraz z wykonaniem niezbędnych prac adaptacyjnych.
Zamawiający otrzymał dwie oferty – od odwołującego oraz od Siemens
Sp. z o.o.
Odwołujący przy obliczaniu ceny za prace adaptacyjne wyszczególnione w formularzu
cenowym zastosował stawkę VAT w wysokości 23%, natomiast Siemens
Sp. z o.o. stawkę
mieszaną, zatem do części prac adaptacyjnych Siemens
Sp. z o.o.
musiał zastosować
obniżoną stawkę VAT. Tym samym oferta Siemens
Sp. z o.o.
zawiera błąd w obliczeniu
ceny polegający na zastosowaniu nieprawidłowej stawki podatku od towarów i usług
w zakresie prac adaptacyjnych, jakie mają zostać wykonane podczas realizacji zamówienia.
Prace te bowiem w całości powinny zostać objęte podstawową stawką VAT 23%.
Obowiązek w zakresie weryfikacji prawidłowości obliczenia ceny w ofercie ma również
zamawiający, który w przypadku wykrycia nieścisłości zobowiązany jest do poprawienia
oferty na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych lub do jej
odrzucenia zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Prawo zamówień publicznych. Ustawa
Prawo zamówień publicznych nie zawiera ograniczeń przedmiotowych w dokonywaniu tego
badania, a zatem ocenie prawidłowości kalkulacji ceny podlegać powinna także
prawidłowość zastosowania stawki VAT jako element cenotwórczy. Obowiązek badania
prawidłowości cen zawartych w ofertach wykonawców ma bowiem na celu zapewnienie
możliwości dokonania prawidłowej oceny merytorycznej zgłoszonych ofert. Stanowisko
odwołującego poparte jest stanowiskiem Sądu Najwyższego, który w uchwałach z 20
października 2011 r. rozwiał wątpliwości na temat skutków określenia w treści oferty
wykonawcy błędnej stawki VAT oraz obowiązków zamawiającego w tym zakresie.
Stawki VAT zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od
towarów i usług. Podstawową stawką VAT jest stawka 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw.
z 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Stawka ta ma zastosowanie
w odniesieniu do wszelkich transakcji dostaw towarów i świadczenia usług, transakcji
wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i importu, dla których nie została określona
obniżona stawka ani zwolnienie przedmiotowe. Przepisy dotyczące preferencyjnych stawek
podatkowych, zgodnie z zasadą obowiązującą przy dokonywaniu wykładni przepisów prawa,
jako wyjątek od zasady, nie mogą być interpretowane rozszerzająco.
Na podstawie obowiązujących obecnie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług,
dostawa wyrobów medycznych opodatkowana jest preferencyjną stawką 8% (poz. 105
załącznika nr 3 w zw. z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług),
natomiast
ani ustawa
o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej nie
przewidują możliwości zastosowania preferencyjnej stawki 8% VAT do wykonania prac
polegających na adaptacji pomieszczeń w celu montażu i uruchomienia urządzeń
medycznych. Dostawa wyrobu medycznego oraz świadczenie usług mających na celu
adaptację pomieszczenia, w którym urządzenie medyczne zostanie zainstalowane, są
opodatkowane stawkami VAT wynikającymi wprost z przepisów ustawy o podatku od
towarów i usług, tj. dostawa urządzenia medycznego – 8%, a prace adaptacyjne – 23%.
Stanowisko to prezentowane jest jednolicie w aktualnym orzecznictwie Naczelnego Sądu
Administracyjnego, zdaniem którego dostawa sprzętu medycznego i wykonanie prac
adaptacyjnych
przystosowujących
pomieszczenia
placówki
służby
zdrowia
do
zainstalowania urządzenia medycznego stanowią dwa oddzielne świadczenia i w taki
sposób powinny być traktowane z punktu widzenia przepisów ustawy o VAT.
W szczególności NSA
nie uznał
za nierozerwalnie związanych z dostawą wyrobu
medycznego następujących prac: wykonania instalacji elektrycznej, wykonania instalacji
klimatyzacyjnej, wentylacyjnej czy izolacyjnej od promieniowania, wzmocnienia stropów
pomieszczeń, położenia okablowania niezbędnego dla połącznia danego urządzenia
medycznego z komputerami i monitorami, wykonania osłon zabezpieczających przed
promieniowaniem poprzez wyłożenie płytami ochronnymi pomieszczeń, zamontowania
specjalnych okien i drzwi, przywrócenia pomieszczeń do stanu poprzedniego (malowanie,
nowe podłogi).
Podobne stanowisko w tej kwestii zajął Minister Finansów w interpretacji ogólnej z 30 marca
2012 r.
Zamawiający dokonując oceny prawidłowości obliczenia ceny przez oferentów powinien był
kierować się przepisami prawa – w szczególności ustawy o podatku od towarów i usług,
a w przypadku trudności z dokonaniem wykładni przepisów prawa – powyższą interpretacją
ogólną. Interpretacja ta jest skierowana do wszystkich podmiotów, tj. organów podatkowych,
organów kontroli skarbowej i do wszystkich podatników, a więc także do zamawiającego.
Natomiast akty stosowania prawa adresowane indywidualnie do innych podmiotów (w tym
interpretacje indywidualne), nawet jeśli owymi innymi podmiotami są wykonawcy, nie
powinny wpływać na ocenę zamawiającego, gdyż nie stanowią powszechnie
obowiązującego prawa ani nie są wydane w indywidualnej sprawie zamawiającego.
Tym samym nieodrzucenie oferty Siemens
Sp. z o.o.
stanowiło bezpośrednie naruszenie art.
7 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Prawo zamówień publicznych jako działanie sprzeczne
z zasadą uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców i skutkowało
naruszeniem art. 7 ust. 1 i art. 91 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych oraz art. 3 ust.
1 i art. 15 ust. 1 pkt 3 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji poprzez wybór jako
najkorzystniejszej oferty, która podlegała odrzuceniu.
W odpowiedzi zamawiający wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów
postępowania. Stwierdził, iż badając ofertę Siemens
Sp. z o.o.
nie miał wątpliwości co do
stawki podatku. Interpretacja indywidualna nie służy tylko do „obrony” podatnika przed
organem kontrolnym, a każdy wykonawca może wystąpić o taką interpretację, więc nie ma tu
mowy o nierównym traktowaniu. Nie może być tak, że interpretację indywidualną uznaje się
za poprawną i możliwą do stosowania na gruncie przepisów podatkowych, a na gruncie
zamówień publicznych już nie.
Przystąpienie po stronie zamawiającego zgłosił Siemens Sp. z o.o.
W ocenie przystępującego zarzuty wobec wyboru oferty nie znajdują podstawy, a odwołanie
należy oddalić. Stawka VAT zastosowana przez Siemens
Sp. z o.o.
w ofercie jest prawidłowa
w świetle prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie
z 7 kwietnia 2010 r. (sygn. akt III SA/Wa 1803/09), potwierdzonego wyrokiem Naczelnego
Sądu Administracyjnego z 16 września 2010 r. (sygn. akt I FSK 779/10) oraz interpretacją
Ministra Finansów z 1 grudnia 2010 r. (nr IPPP1/443-457/09-5/10-S/AP) wydaną na
podstawie tych wyroków.
Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z 20 października 2011 r. sygn. III CZP 52/11 i III CZP
53/11 zamawiający nie mają pełnej dowolności w samodzielnym określaniu prawidłowej stawki
VAT. W ocenie Sądu Najwyższego niezależnie od przyczyn lub zamiarów wykonawcy
zamawiający powinien oceniać prawidłowość stawki VAT na podstawie obiektywnych
kryteriów, a więc prawidłowej wykładni obowiązujących przepisów. Dodatkowo Sąd
Najwyższy dostrzega, że zamawiający nie mogą wchodzić w kompetencje organów
podatkowych i decydować o publicznoprawnych skutkach stosowania właściwej stawki VAT.
Zatem z jednej strony Sąd Najwyższy stwierdził, że zamawiający ma obowiązek odrzucić ofertę,
jeżeli na skutek błędnej interpretacji przepisów, stwierdzonej w obiektywny sposób,
wykonawca zastosował nieprawidłową stawkę VAT, a z drugiej nie może decydować
o prawidłowości faktycznego opodatkowania transakcji.
Z powyższej uchwały wynika, że zamawiający nie może nie wziąć pod uwagę prawomocnego
wyroku sądu administracyjnego dotyczącego stawki VAT, wydanego na rzecz wykonawcy oraz
interpretacji indywidualnej wydanej na skutek tego wyroku, jeżeli wykonawca na tej podstawie
określa prawidłową stawkę VAT. Pomijając ten wyrok i interpretację indywidualną Ministra
Finansów zamawiający naruszyłby swoje obowiązki w zakresie weryfikacji prawidłowej stawki
VAT, ponieważ oparłby się nie na obiektywnych przesłankach prawidłowości zastosowania
stawki VAT – a za taką należy uznać prawomocny wyrok sądu, tylko na własnej interpretacji
przepisów, sprzecznej z prawomocnym wyrokiem oraz wydaną interpretacją.
Tym samym należy uznać, że zamawiający słusznie nie odrzucił oferty Siemens
Sp. z o.o.,
a
stawka ta jest, zgodnie z obiektywnymi kryteriami, które musi brać pod uwagę
zamawiający, prawidłowa w odniesieniu do Siemens
Sp. z o.o.
Jednym z głównych argumentów odwołującego jest brak mocy prawa powszechnie
obowiązującego interpretacji indywidualnej wydanej na rzecz Siemens
Sp. z o.o.
Argument
ten nie ma podstawy prawnej i jest sprzeczny z przepisami, w tym z przepisami Ordynacji
podatkowej dotyczącymi interpretacji indywidualnych.
Zamawiający jest obowiązany do oceny prawidłowości obliczenia ceny przez wykonawcę na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Prawo zamówień publicznych. Nie ulega wątpliwości, że
jednym z etapów tej oceny powinna być jej konfrontacja z przepisami prawa. Jednocześnie
zamawiający nie może się uchylić od dokonania oceny prawidłowości zastosowania stawki
VAT w ofercie. Tym samym dokonując oceny prawidłowości ceny zawartej w ofercie,
zamawiający powinien dokonać ustalenia, czy wykonawca w sposób prawidłowy określił
stawkę VAT, a jeżeli zastosował preferencyjne stawki VAT, to czy dysponuje uprawnieniem do
ich stosowania, a interpretacja indywidualna powinna być w tym wypadku traktowana jako
kluczowa przesłanka takiej oceny. Skoro bowiem Minister Finansów potwierdził, że Siemens
Sp. z o.o.
ma prawo do zastosowania obniżonej stawki VAT, zamawiający nie ma możliwości
zakwestionowania jego prawa do stosowania obniżonej stawki VAT.
Argument, że zamawiający nie jest adresatem interpretacji, nie ma znaczenia, zamawiający
nie mógłby bowiem być adresatem interpretacji, w której Minister Finansów wypowiadałby się
na temat stawki VAT stosowanej przez dostawców urządzeń medycznych. Zgodnie
z przepisami prawa podatkowego za zastosowanie prawidłowej stawki VAT odpowiedzialny
jest wyłącznie dostawca, zatem to wyłącznie dostawca może być adresatem interpretacji.
Interpretacja ogólna jest niejako instrukcją dla organów podatkowych, jak należy interpretować
dany przepis prawa podatkowego, w związku z tym nie ma skutku bezpośredniego wobec
podatników, którzy nie mają obowiązku stosować się do takiej interpretacji. Interpretacji ogólnej
nie można przypisywać roli jedynej, obiektywnej wykładni prawa podatkowego i nie ma ona
znaczenia dla wykładni przepisów dokonywanej przez sądy administracyjne. Zatem trudno
przedkładać znaczenie interpretacji ogólnej, skierowanej do organów administracji państwowej,
której zamawiający również nie jest adresatem, ponad interpretację indywidualną, wydaną w
sprawie i na rzecz Siemens Sp. z o.o. Siemens Sp. z o.o.
posiada interpretację indywidualną,
która jest sprzeczna z powyższą interpretacją ogólną, nie oznacza to jednak, że interpretacja
indywidualna wygasła lub straciła swoją moc. Wydanie interpretacji ogólnej może jedynie
skłonić Ministra Finansów do zmiany z urzędu wydanych dotychczas interpretacji
indywidualnych, co w przypadku Siemens Sp. z o.o.
nie miało i nie będzie mogło mieć miejsca.
Co do argumentacji dotyczącej istnienia szeregu orzeczeń NSA w przedmiocie określenia
stawki VAT na usługi montażu sprzętu medycznego, zgodnie z którymi dostawa sprzętu
medycznego i wykonanie prac adaptacyjnych stanowią dwa oddzielne świadczenia na gruncie
VAT, w tym zakresie istnieje rozbieżne orzecznictwo sądów administracyjnych. Poza tym
orzeczenia sądów wydawane w innych sprawach nie zmieniają uzyskanej przez
przystępującego indywidualnej interpretacji podatkowej, która cały czas pozostaje w obrocie
prawnym.
Z wyżej przestawionych powodów, należy uznać, że interpretacja indywidualna otrzymana
przez Siemens
Sp. z o.o.
nie straciła i nie straci swojej mocy obowiązującej, w związku z czym
kalkulacja ceny (zawierająca stawkę VAT) przedstawiona w postępowaniu przetargowym
została dokonana zgodnie z prawem i zasadami należytej staranności.
Przystępujący przedstawił również porównanie czynności adaptacyjnych, do których zastosował
przy obliczeniu ceny stawkę 8% VAT z zakresem wskazanym w interpretacji indywidualnej.
Jego zdaniem istnienie tego związku przesądza o tym, że te czynności mogą być
opodatkowane stawką 8% VAT na podstawie interpretacji indywidualnej.
Co do naruszenia zasad uczciwej konkurencji oraz równego traktowania w kontekście
posiadanej przez przystępującego
interpretacji indywidualnej, wskazał on, iż w przypadku, gdy
wykonawca formułuje treść swojej oferty zgodnie ze wskazaniami w wydanej dla tego
wykonawcy interpretacji indywidualnej oraz wyroków sądów administracyjnych, brak jest
podstaw do uznania, że treść oferty tego wykonawcy narusza zasadę uczciwej konkurencji.
W oparciu o stan faktyczny ustalony na podstawie dokumentacji postępowania oraz
złożonych oświadczeń i dokumentów Izba ustaliła i zważyła, co następuje: odwołanie
nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie Izba stwierdziła, że nie zachodzi żadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem
odwołania opisanych w art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, a odwołujący
ma interes we wniesieniu odwołania w rozumieniu art. 179 ust. 1 i art. 180 ust. 1 ustawy
Prawo zamówień publicznych.
Treść art. 179 ust. 1 i art. 180 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych wskazują, że
celem wprowadzenia środków ochrony prawnej jest możliwość żądania kontroli i korekty
niezgodnej z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych czynności lub jej zaniechania.
Tym samym, aby odwołanie można było uznać za uzasadnione, należy ustalić, że owo
naruszenie przez zamawiającego przepisów ustawy miało miejsce.
Wadliwą czynnością i naruszeniem prawa, na które wskazał odwołujący, był wybór oferty
wykonawcy Siemens Sp. z o.o. wbrew dyspozycji art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Prawo
zamówień publicznych (pozostałe wskazane przepisy były jedynie konsekwencją owego
naruszenia).
Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Prawo zamówień publicznych zamawiający
zobowiązany jest odrzucić ofertę, która zawiera błędy w obliczeniu ceny.
Błąd w obliczeniu ceny można zdefiniować ogólnie jako błąd polegający na wadliwym
doborze przez wykonawcę poszczególnych elementów mających wpływ na właściwe
obliczenie ceny (tak np. w komentarzu do ustawy Prawo zamówień publicznych wydanym
przez Urząd Zamówień Publicznych w 2007 r.).
Tym samym, aby zamawiający mógł daną ofertę odrzucić, musi dojść do przekonania, że
zaoferowana w niej cena nie obejmuje kosztów realizacji przedmiotu zamówienia, któryś ze
składników ceny został wskazany w sposób niepoprawny, odbiegający od kosztów, które
wykonawca będzie musiał ponieść przy realizacji zamówienia (przy czym, w zależności od
powodów zaistnienia takiego stanu rzeczy, może nastąpić zbieg podstaw do odrzucenia
oferty, w szczególności w postaci niezgodności z wymogami specyfikacji istotnych warunków
zamówienia lub wystąpieniem rażąco niskiej ceny).
W niniejszej postępowaniu, zdaniem Izby, sytuacja taka nie nastąpiła. Należy bowiem
zwrócić uwagę, że przyczyną odrzucania ofert ze względu na nieprawidłowe wskazanie
i obliczenie stawki podatku od towarów i usług, jest nie tylko ich niezgodność z prawem
podatkowym, lecz także to, że wykonawca będzie musiał odprowadzić podatek od towarów
i usług w wysokości innej niż założona przy obliczaniu ceny, co spowoduje albo wystąpienie
deficytu po jego stronie, albo niepotrzebne „nadpłacenie” owej kwoty przez zamawiającego.
W niniejszej sytuacji natomiast taki stan nie będzie miał miejsca, gdyż przystępujący
– w założeniu – będzie mógł naliczyć i odprowadzić podatek od towarów i usług według
takiej stawki i w takiej wysokosci, jaka została uwidoczniona w ofercie. Tym samym trudno tu
powiedziec, że wykonawca ten niewlaściwie dobrał ten element ceny i że cena nie została
obliczona w sposób właściwy, tj. z uwzględnieniem innej wysokości podatku od towarów
i usług, niż zostanie w przyszłości realnie zapłacona – a zatem, że błąd w tym zakresie
wystąpił.
Sposób obliczenia stawki i wysokości podatku od towarów i usług przystępujący uzasadnił
posiadaną interpretacją indywidualną sporządzoną przez Ministra Finansów (interpretacja nr
IPPP1/443-457/09-5/10-S/AP z 1 grudnia 2010 r.).
Podmiot posiadający interpretację uprawniony jest do powoływania się na jej treść i tym samym
stosowania takiej stawki podatku, która została uznana w tej interpretacji za prawidłową –
owszem, wobec organów skarbowych, lecz w konsekwencji może wskazywać też na to, że
organy podatkowe nie będą wskazanej przez niego stawki negować, a tym samym, że jest to
stawka i wysokość podatku realna w danej sytuacji.
Izba zgadza się z opinią odwołującego, że obowiązkiem zamawiającego jest zbadanie
prawidłowości zastosowanej stawki podatku w oparciu o przepisy prawa i obiektywne kryteria jej
zastosowania. Jednak nie zmienia to faktu, że zamawiający musi wziąć pod uwagę istniejący
w Polsce system podatkowy. Zatem dokonując badania poprawności zastosowanej stawki
podatku od towarów i usług zamawiający miał prawo, czy nawet powinien wziąć pod uwagę
interpretację wydaną przez Ministra Finansów konkretnie dla danego podmiotu.
Poza tym, skoro istniejący stan musiał zaakceptować Minister Finansów, trudno narzucać na
zamawiającego obowiązek negowania stanowiska sądu administracyjnego czy oceniania, który
z zapadłych wyroków jest „lepszy”, czy też która interpretacja jest „bardziej obowiązująca”.
Zatem skoro interpretacja indywidualna potwierdza, że wskazana stawka zostanie
zaakceptowana przez organy podatkowe w przyszłym rozliczeniu podatnika, trudno w sposób
logiczny wywodzić, że cena obliczona w jej zastosowaniem – w zakresie będącym wprost
pochodną tej stawki – jest ceną zawierającą błąd w obliczeniu, gdyż wskazuje taki podatek, jaki
zostanie zapłacony.
Tym samym, chociaż sytuacja podatkowa obu wykonawców jest różna, nie można zarzucić
zamawiającemu, że potraktował ich w sposób niejednakowy – pomijając już fakt, że jest to
sytuacja od zamawiającego niezależna – w stosunku do obu z nich zaakceptował przedstawione
ceny w wysokości, co do której można spodziewać się, że zostanie mu przedstawiona na
wystawionej po wykonaniu zamówienia fakturze i przy wysokości podatku od towarów i usług
takiej, jaka zostanie następnie naliczona i odprowadzona do urzędu skarbowego.
Zatem nie można uznać, że zamawiający naruszył przepisy ustawy Prawo zamówień
publicznych.
W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji odwołanie oddalając.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy
Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, zgodnie z § 1 ust. 1 pkt
2, § 3 i § 5 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący: ………………….………
………………….………
………………….………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
