rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2012-06-13
rok: 2012
data dokumentu: 2012-06-13
rok: 2012
sygnatury akt.:
KIO 1109/12
KIO 1109/12
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 czerwca 2012 r., w Warszawie, odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 30 maja 2012 r. przez
wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie zamówienia
Broen-Zawgaz Sp. z o.o. ul. Stara Droga 8, 62-002 Suchy Las i
Franz Schuck GmbH Daimlerstrasse 4-7, 89555 Steinheim, Niemcy
w postępowaniu prowadzonym przez
Operatora Gazociągów Przesyłowych GAZ-SYSTEM S.A.
ul. Mszczonowska 4, 02-337 Warszawa
przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie zamówienia Mariana
Buronia prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą D.E.F.T. Polska Marian
Buroń ul. Świętochłowicka 3, 41-909 Bytom i MSA a.s. Hlu
č
inská
č
.p. 41, 74722 Dolní
Benešov, Czechy zgłaszających swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego
po stronie zamawiającego
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 30 maja 2012 r. przez
wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie zamówienia
Broen-Zawgaz Sp. z o.o. ul. Stara Droga 8, 62-002 Suchy Las i
Franz Schuck GmbH Daimlerstrasse 4-7, 89555 Steinheim, Niemcy
w postępowaniu prowadzonym przez
Operatora Gazociągów Przesyłowych GAZ-SYSTEM S.A.
ul. Mszczonowska 4, 02-337 Warszawa
przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie zamówienia Mariana
Buronia prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą D.E.F.T. Polska Marian
Buroń ul. Świętochłowicka 3, 41-909 Bytom i MSA a.s. Hlu
č
inská
č
.p. 41, 74722 Dolní
Benešov, Czechy zgłaszających swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego
po stronie zamawiającego
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia Broen-Zawgaz Sp. z o.o. ul. Stara Droga 8, 62-002 Suchy
Las i Franz Schuck GmbH Daimlerstrasse 4-7, 89555 Steinheim, Niemcy i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Broen-
Zawgaz Sp. z o.o. ul. Stara Droga 8, 62-002 Suchy Las i Franz Schuck GmbH
Daimlerstrasse 4-7, 89555 Steinheim, Niemcy tytułem wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: ……………….…
Sygn. akt: KIO 1109/12
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Operator Gazociągów Przesyłowych GAZ-SYSTEM S.A. prowadzi
postępowanie o udzielenie zamówienia „cząstkowego”, na podstawie art. 101 ust. 1 pkt 2
ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. ustawy Prawo zamówieńpublicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r.
Nr 113, poz. 759 z późn. zm.), w wyniku zawartych umów ramowych, w zakresie „dostaw
fabrycznie nowych zaworów kulowych od DN150 do DN500 wraz z napędami dla zadań
inwestycyjnych realizowanych przez GAZ-SYSTEM S.A. Zamówienie nr 5”.
Wartośćzamówienia jest większa niżkwoty określone na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy
Prawo zamówieńpublicznych.
30 maja 2012 r. odwołujący – wykonawcy wspólnie ubiegający sięo udzielenie zamówienia
Broen-Zawgaz Sp. z o.o. i Franz Schuck GmbH wniósł odwołanie zarzucając
zamawiającemu naruszenie:
1. art. 82 ust. 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówieńpublicznych poprzez
zaniechanie odrzucenia oferty wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie
zamówienia Mariana Buronia prowadzącego działalnośćgospodarcząpod nazwąD.E.F.T.
Polska Marian Burońoraz MSA a.s ze względu na istotnąniezgodnośćtreści oferty z treścią
specyfikacji istotnych warunków zamówienia,
2. art. 91 ust. 1 ustawy Prawo zamówieńpublicznych poprzez dokonanie przez
zamawiającego wyboru oferty wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie
zamówienia Marian Burońprowadzący działalnośćgospodarcząpod nazwąD.E.F.T. Polska
Marian Burońi MSA a.s. jako najkorzystniejszej z naruszeniem kryteriów oceny ofert
określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia,
3. art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Prawo zamówieńpublicznych poprzez przeprowadzenie
postępowania o udzielenie zamówienia w sposób naruszający zasadęzapewnienia uczciwej
konkurencji oraz równego traktowania wykonawców poprzez wybór oferty z naruszeniem
przepisów ustawy i udzielenie zamówienia wykonawcy wybranemu niezgodnie z przepisami
ustawy Prawo zamówieńpublicznych.
Odwołujący wniósł o: uwzględnienie odwołania w całości, unieważnienie wyboru oferty
wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie zamówienia Marian Burońprowadzący
działalnośćgospodarcząpod nazwąD.E.F.T. Polska Marian Burońoraz MSA a.s.
i nakazanie zamawiającemu odrzucenie tej oferty, nakazanie zamawiającemu powtórzenia
czynności wyboru oferty najkorzystniejszej oraz zasądzenie od zamawiającego na rzecz
odwołującego kosztów postępowania według norm przepisanych.
W uzasadnieniu odwołania odwołujący wskazał,że zgodnie z treściązałącznika D do umowy
ramowej zmienionego przez zamawiającego w sposób oznaczony w punkcie 9. załącznika nr
1 do umowy cząstkowej, w punkcie 3.6.7. zamawiający wymagał, aby korpus (obudowa)
wykonany był ze stali całkowicie uspokojonej o umownej normatywnej granicy plastyczności
minimum: dla zaworów do DN300 włącznie – Re>290 MPa, dla zaworów powyżej DN300 do
DN400 włącznie – Re>355 MPa, dla zaworów powyżej DN400 – Re>415 MPa. Zamawiający
zaznaczył,że za umownąnormatywnągranicęplastyczności uważa minimalnągranicę
plastyczności dla danego zakresu wymiarowego określonąw normie materiałowej lub normie
wyrobu.
Podobnie w punkcie 4.1.2. specyfikacji istotnych warunków zamówienia (opisu przedmiotu
zamówienia) zamawiający określił,że armatura powinna byćwyposażona w przyłącza do
przyspawania
doczołowego
zgodnie
z
wymaganiami
normy
PN-EN12627:2002,
a właściwości wytrzymałościowe (minimalna umowna granica plastyczności) końców do
spawania powinny byćzachowane zgodnie z wymaganiami normy i nie powinny być
mniejsze niż: dla zaworów do DN300 włącznie – Re>290 MPa, dla zaworów powyżej DN300
do DN400 włącznie – Re>355 MPa, dla zaworów DN500 – Re>415 MPa, dla zaworów
powyżej DN500 – Re>450 MPa. Za umownąnormatywnągranicęplastyczności
zamawiający uważa minimalnągranicęplastyczności dla danego zakresu wymiarowego
określonąw normie materiałowej lub normie wyrobu.
Oferta złożona przez wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie zamówienia
Marian Burońprowadzący działalnośćgospodarcząpod nazwąD.E.F.T. Polska Marian
Burońi MSA a.s. pozostaje w sprzeczności z tymi warunkami. Na stronie 27. oferty oraz
zgodnie z rysunkami na str. 41-45 wykonawca zakłada zastosowanie materiału A350LF2, dla
którego normatywna granica plastyczności wynosi 250 MPa. Granica plastyczności podana
w ofercie zaprzecza normatywnej klasie plastyczności materiału wymaganego przez
zamawiającego, która to granica stanowi 290 MPa. Ponieważnormatywna granica
plastyczności materiału do budowy korpusów zaworów z przedziału DN150 – DN 300 jest
mniejsza od wymaganej, jednoznacznie narusza to w sposób istotny treśćspecyfikacji
istotnych warunków zamówienia.
Zamawiający w sposób nie budzący wątpliwości zdefiniował pojęcie „umownej normatywnej
granicy plastyczności”, dokładnie określając normę, według której należało wykazać
wymaganąminimalnągranicęplastyczności, co eliminuje dowolnośćwyboru tej normy przez
wykonawców składających ofertę. Zgodnie, w przypadku precyzyjnego określenia
w specyfikacji istotnych warunków zamówienia wymagańco do przedmiotu zamówienia,
oferta wykonawcy nieodpowiadająca treści specyfikacji powinna zostaćodrzucona.
Podczas posiedzenia zamawiający uwzględnił odwołanie w całości stwierdzając, iżbadając
oferty bazował na oświadczeniach wykonawców,że zaoferowany materiał posiada
wymaganąplastyczność, lecz nie jest w stanie samodzielnie rozstrzygnąć, czy materiał tę
plastycznośćposiada.
Od powyższego uwzględniania przystępujący wykonawcy wspólnie ubiegający się
o udzielenie zamówienia Marian Burońprowadzący działalnośćgospodarcząpod nazwą
D.E.F.T. Polska Marian Burońi MSA a.s. złożył sprzeciw.
Przystępujący stwierdził,że oferowany poprzez niego materiał jest zgodny ze specyfikacji
istotnych warunków zamówienia. Może on miećplastycznośćwiększąniż290 MPa, gdyż
norma materiałowa określa jedynie minimalnąplastyczność(250 MPa) dopuszczając
jednoczenie podniesienie tej wartości, na potwierdzenie czego.przedstawił pismo jednostki
certyfikującej Metallurgica Siderforge S.R.L. Przedstawił równieżwyciąg z normy
materiałowej wraz z częściowym tłumaczeniem, certyfikat B-39-00272-11 wystawiony przez
Metallurgica Siderforge S.R.L. dla zaworów kulowych dla rurociągów gazu ziemnego
produkowanych przez MSA a.s., który – zgodnie z oświadczeniem przystępującego – jest
normąwyrobu dla oferowanych produktów firmy MSA a.s. (z oferty wynika, iżprodukty
owego producenta zostały zaoferowane) oraz normęPN-EN 14141 z marca 2005 r.
„Armatura stosowana w rurociągach do przesyłu gazu ziemnego – wymagania
eksploatacyjne i badania”. Wskazał również, iżw punkcie 3. opisu przedmiotu zamówienia,
załącznik D do umowy ramowej dotyczący konstrukcji zaworów, w podpunkcie 3.1.1
wskazano na wymagania normy PN-EN 14141, na tęnormępowołuje sięrównieżcertyfikat
B-39-00272-11.
W oparciu o stan faktyczny ustalony na podstawie dokumentacji postępowania oraz
na podstawie oświadczeń i dokumentów złożonych podczas rozprawy Izba ustaliła
i zważyła, co następuje: odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie Izba stwierdziła,że nie zachodziżadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem
odwołania opisanych w art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówieńpublicznych, a odwołujący
ma interes we wniesieniu odwołania w rozumieniu art. 179 ust. 1 i art. 180 ust. 1 ustawy
Prawo zamówieńpublicznych.
Bezsporne jest,że zamawiający w punkcie 3.6.7. opisu przedmiotu zamówienia wymagał,
aby korpus (obudowa) wykonany był ze stali całkowicie uspokojonej o umownej normatywnej
granicy plastyczności minimum: dla zaworów do DN300 włącznie – Re>290 MPa, dla
zaworów powyżej DN300 do DN400 włącznie – Re>355 MPa, dla zaworów powyżej DN400
– Re>415 MPa oraz podobnie w punkcie 4.1.2. opisu przedmiotu zamówienia dotyczącego
armatury – właściwości wytrzymałościowe (minimalna umowna granica plastyczności)
końców do spawania powinny byćzachowane zgodnie z wymaganiami normy i nie powinny
byćmniejsze niż: dla zaworów do DN300 włącznie – Re>290 MPa, dla zaworów powyżej
DN300 do DN400 włącznie – Re>355 MPa, dla zaworów DN500 – Re>415 MPa, dla
zaworów powyżej DN500 – Re>450 MPa.
Równocześnie w obu punktach zamawiający zdefiniował,że za umownąnormatywną
granicęplastyczności uważa minimalnągranicęplastyczności dla danego zakresu
wymiarowego określonąw normie materiałowej lub normie wyrobu.
Nie jest sporne również,że przystępujący w ofercie zaoferował zastosowanie do wykonania
ww. elementów instalacji materiał o symbolu A350LF2, dla którego normatywna materiałowa
granica plastyczności wynosi 250 MPa.
Należy jednak zwrócićuwagę,że w swoich wymaganiach zamawiający w równorzędny
sposób odniósł siędo parametrów określonych w normie materiałowej, jak i normie wyrobu.
Tym samym dopuścił, by tylko jedna z tych norm przekraczała wymaganąwartość290 MPa
dlaśrednicy poniżej 300DN. Jak można wnioskowaćz wyjaśnieńzamawiającego,
odniesienie to – równieżdo normy wyrobu – nie było przypadkowe, lecz wynikało
z poprzednich sporów (przy poprzednich zamówieniach „cząstkowych”) dotyczących
plastyczności oferowanego przez przystępującego materiału A350LF2.
Przystępujący podczas rozprawy wykazywał,że norma wyrobu dla produktów oferowanych
zamawiającemu przewiduje podniesienie plastyczności materiału do 331 MPa, tym samym
spełnia wymóg plastyczności minimum 290 MPa, co potwierdził certyfikatem nr B-39-00272-
-11. Nawet więc jeśli, jak podnosił odwołujący, ów certyfikat jeszcze nie jest normąwyrobu,
wskazuje,że producent takąnormęwyrobu uzyskał lub może uzyskać(zostanie wystawiona)
przed dostawądo zamawiającego (jej przedstawienie nie było wymagane wraz z ofertą).
Z kolei odwołujący ze swojej strony nie przedstawiłżadnych dowodów na poparcie swojego
stanowiska (które notabene dotyczyło w zasadzie wyłącznie parametrów normy
materiałowej, a więc jedynie części definicji normatywnej granicy plastyczności zawartej
w punkcie 3.6.7. i 4.1.2. opisu przedmiotu zamówienia).
W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji odwołanie oddalając.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy
Prawo zamówieńpublicznych, stosownie do wyniku postępowania, zgodnie z § 1 ust. 1 pkt
2, § 3 i § 5 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący: ………………….………
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia Broen-Zawgaz Sp. z o.o. ul. Stara Droga 8, 62-002 Suchy
Las i Franz Schuck GmbH Daimlerstrasse 4-7, 89555 Steinheim, Niemcy i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Broen-
Zawgaz Sp. z o.o. ul. Stara Droga 8, 62-002 Suchy Las i Franz Schuck GmbH
Daimlerstrasse 4-7, 89555 Steinheim, Niemcy tytułem wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: ……………….…
Sygn. akt: KIO 1109/12
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Operator Gazociągów Przesyłowych GAZ-SYSTEM S.A. prowadzi
postępowanie o udzielenie zamówienia „cząstkowego”, na podstawie art. 101 ust. 1 pkt 2
ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. ustawy Prawo zamówieńpublicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r.
Nr 113, poz. 759 z późn. zm.), w wyniku zawartych umów ramowych, w zakresie „dostaw
fabrycznie nowych zaworów kulowych od DN150 do DN500 wraz z napędami dla zadań
inwestycyjnych realizowanych przez GAZ-SYSTEM S.A. Zamówienie nr 5”.
Wartośćzamówienia jest większa niżkwoty określone na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy
Prawo zamówieńpublicznych.
30 maja 2012 r. odwołujący – wykonawcy wspólnie ubiegający sięo udzielenie zamówienia
Broen-Zawgaz Sp. z o.o. i Franz Schuck GmbH wniósł odwołanie zarzucając
zamawiającemu naruszenie:
1. art. 82 ust. 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówieńpublicznych poprzez
zaniechanie odrzucenia oferty wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie
zamówienia Mariana Buronia prowadzącego działalnośćgospodarcząpod nazwąD.E.F.T.
Polska Marian Burońoraz MSA a.s ze względu na istotnąniezgodnośćtreści oferty z treścią
specyfikacji istotnych warunków zamówienia,
2. art. 91 ust. 1 ustawy Prawo zamówieńpublicznych poprzez dokonanie przez
zamawiającego wyboru oferty wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie
zamówienia Marian Burońprowadzący działalnośćgospodarcząpod nazwąD.E.F.T. Polska
Marian Burońi MSA a.s. jako najkorzystniejszej z naruszeniem kryteriów oceny ofert
określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia,
3. art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Prawo zamówieńpublicznych poprzez przeprowadzenie
postępowania o udzielenie zamówienia w sposób naruszający zasadęzapewnienia uczciwej
konkurencji oraz równego traktowania wykonawców poprzez wybór oferty z naruszeniem
przepisów ustawy i udzielenie zamówienia wykonawcy wybranemu niezgodnie z przepisami
ustawy Prawo zamówieńpublicznych.
Odwołujący wniósł o: uwzględnienie odwołania w całości, unieważnienie wyboru oferty
wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie zamówienia Marian Burońprowadzący
działalnośćgospodarcząpod nazwąD.E.F.T. Polska Marian Burońoraz MSA a.s.
i nakazanie zamawiającemu odrzucenie tej oferty, nakazanie zamawiającemu powtórzenia
czynności wyboru oferty najkorzystniejszej oraz zasądzenie od zamawiającego na rzecz
odwołującego kosztów postępowania według norm przepisanych.
W uzasadnieniu odwołania odwołujący wskazał,że zgodnie z treściązałącznika D do umowy
ramowej zmienionego przez zamawiającego w sposób oznaczony w punkcie 9. załącznika nr
1 do umowy cząstkowej, w punkcie 3.6.7. zamawiający wymagał, aby korpus (obudowa)
wykonany był ze stali całkowicie uspokojonej o umownej normatywnej granicy plastyczności
minimum: dla zaworów do DN300 włącznie – Re>290 MPa, dla zaworów powyżej DN300 do
DN400 włącznie – Re>355 MPa, dla zaworów powyżej DN400 – Re>415 MPa. Zamawiający
zaznaczył,że za umownąnormatywnągranicęplastyczności uważa minimalnągranicę
plastyczności dla danego zakresu wymiarowego określonąw normie materiałowej lub normie
wyrobu.
Podobnie w punkcie 4.1.2. specyfikacji istotnych warunków zamówienia (opisu przedmiotu
zamówienia) zamawiający określił,że armatura powinna byćwyposażona w przyłącza do
przyspawania
doczołowego
zgodnie
z
wymaganiami
normy
PN-EN12627:2002,
a właściwości wytrzymałościowe (minimalna umowna granica plastyczności) końców do
spawania powinny byćzachowane zgodnie z wymaganiami normy i nie powinny być
mniejsze niż: dla zaworów do DN300 włącznie – Re>290 MPa, dla zaworów powyżej DN300
do DN400 włącznie – Re>355 MPa, dla zaworów DN500 – Re>415 MPa, dla zaworów
powyżej DN500 – Re>450 MPa. Za umownąnormatywnągranicęplastyczności
zamawiający uważa minimalnągranicęplastyczności dla danego zakresu wymiarowego
określonąw normie materiałowej lub normie wyrobu.
Oferta złożona przez wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie zamówienia
Marian Burońprowadzący działalnośćgospodarcząpod nazwąD.E.F.T. Polska Marian
Burońi MSA a.s. pozostaje w sprzeczności z tymi warunkami. Na stronie 27. oferty oraz
zgodnie z rysunkami na str. 41-45 wykonawca zakłada zastosowanie materiału A350LF2, dla
którego normatywna granica plastyczności wynosi 250 MPa. Granica plastyczności podana
w ofercie zaprzecza normatywnej klasie plastyczności materiału wymaganego przez
zamawiającego, która to granica stanowi 290 MPa. Ponieważnormatywna granica
plastyczności materiału do budowy korpusów zaworów z przedziału DN150 – DN 300 jest
mniejsza od wymaganej, jednoznacznie narusza to w sposób istotny treśćspecyfikacji
istotnych warunków zamówienia.
Zamawiający w sposób nie budzący wątpliwości zdefiniował pojęcie „umownej normatywnej
granicy plastyczności”, dokładnie określając normę, według której należało wykazać
wymaganąminimalnągranicęplastyczności, co eliminuje dowolnośćwyboru tej normy przez
wykonawców składających ofertę. Zgodnie, w przypadku precyzyjnego określenia
w specyfikacji istotnych warunków zamówienia wymagańco do przedmiotu zamówienia,
oferta wykonawcy nieodpowiadająca treści specyfikacji powinna zostaćodrzucona.
Podczas posiedzenia zamawiający uwzględnił odwołanie w całości stwierdzając, iżbadając
oferty bazował na oświadczeniach wykonawców,że zaoferowany materiał posiada
wymaganąplastyczność, lecz nie jest w stanie samodzielnie rozstrzygnąć, czy materiał tę
plastycznośćposiada.
Od powyższego uwzględniania przystępujący wykonawcy wspólnie ubiegający się
o udzielenie zamówienia Marian Burońprowadzący działalnośćgospodarcząpod nazwą
D.E.F.T. Polska Marian Burońi MSA a.s. złożył sprzeciw.
Przystępujący stwierdził,że oferowany poprzez niego materiał jest zgodny ze specyfikacji
istotnych warunków zamówienia. Może on miećplastycznośćwiększąniż290 MPa, gdyż
norma materiałowa określa jedynie minimalnąplastyczność(250 MPa) dopuszczając
jednoczenie podniesienie tej wartości, na potwierdzenie czego.przedstawił pismo jednostki
certyfikującej Metallurgica Siderforge S.R.L. Przedstawił równieżwyciąg z normy
materiałowej wraz z częściowym tłumaczeniem, certyfikat B-39-00272-11 wystawiony przez
Metallurgica Siderforge S.R.L. dla zaworów kulowych dla rurociągów gazu ziemnego
produkowanych przez MSA a.s., który – zgodnie z oświadczeniem przystępującego – jest
normąwyrobu dla oferowanych produktów firmy MSA a.s. (z oferty wynika, iżprodukty
owego producenta zostały zaoferowane) oraz normęPN-EN 14141 z marca 2005 r.
„Armatura stosowana w rurociągach do przesyłu gazu ziemnego – wymagania
eksploatacyjne i badania”. Wskazał również, iżw punkcie 3. opisu przedmiotu zamówienia,
załącznik D do umowy ramowej dotyczący konstrukcji zaworów, w podpunkcie 3.1.1
wskazano na wymagania normy PN-EN 14141, na tęnormępowołuje sięrównieżcertyfikat
B-39-00272-11.
W oparciu o stan faktyczny ustalony na podstawie dokumentacji postępowania oraz
na podstawie oświadczeń i dokumentów złożonych podczas rozprawy Izba ustaliła
i zważyła, co następuje: odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie Izba stwierdziła,że nie zachodziżadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem
odwołania opisanych w art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówieńpublicznych, a odwołujący
ma interes we wniesieniu odwołania w rozumieniu art. 179 ust. 1 i art. 180 ust. 1 ustawy
Prawo zamówieńpublicznych.
Bezsporne jest,że zamawiający w punkcie 3.6.7. opisu przedmiotu zamówienia wymagał,
aby korpus (obudowa) wykonany był ze stali całkowicie uspokojonej o umownej normatywnej
granicy plastyczności minimum: dla zaworów do DN300 włącznie – Re>290 MPa, dla
zaworów powyżej DN300 do DN400 włącznie – Re>355 MPa, dla zaworów powyżej DN400
– Re>415 MPa oraz podobnie w punkcie 4.1.2. opisu przedmiotu zamówienia dotyczącego
armatury – właściwości wytrzymałościowe (minimalna umowna granica plastyczności)
końców do spawania powinny byćzachowane zgodnie z wymaganiami normy i nie powinny
byćmniejsze niż: dla zaworów do DN300 włącznie – Re>290 MPa, dla zaworów powyżej
DN300 do DN400 włącznie – Re>355 MPa, dla zaworów DN500 – Re>415 MPa, dla
zaworów powyżej DN500 – Re>450 MPa.
Równocześnie w obu punktach zamawiający zdefiniował,że za umownąnormatywną
granicęplastyczności uważa minimalnągranicęplastyczności dla danego zakresu
wymiarowego określonąw normie materiałowej lub normie wyrobu.
Nie jest sporne również,że przystępujący w ofercie zaoferował zastosowanie do wykonania
ww. elementów instalacji materiał o symbolu A350LF2, dla którego normatywna materiałowa
granica plastyczności wynosi 250 MPa.
Należy jednak zwrócićuwagę,że w swoich wymaganiach zamawiający w równorzędny
sposób odniósł siędo parametrów określonych w normie materiałowej, jak i normie wyrobu.
Tym samym dopuścił, by tylko jedna z tych norm przekraczała wymaganąwartość290 MPa
dlaśrednicy poniżej 300DN. Jak można wnioskowaćz wyjaśnieńzamawiającego,
odniesienie to – równieżdo normy wyrobu – nie było przypadkowe, lecz wynikało
z poprzednich sporów (przy poprzednich zamówieniach „cząstkowych”) dotyczących
plastyczności oferowanego przez przystępującego materiału A350LF2.
Przystępujący podczas rozprawy wykazywał,że norma wyrobu dla produktów oferowanych
zamawiającemu przewiduje podniesienie plastyczności materiału do 331 MPa, tym samym
spełnia wymóg plastyczności minimum 290 MPa, co potwierdził certyfikatem nr B-39-00272-
-11. Nawet więc jeśli, jak podnosił odwołujący, ów certyfikat jeszcze nie jest normąwyrobu,
wskazuje,że producent takąnormęwyrobu uzyskał lub może uzyskać(zostanie wystawiona)
przed dostawądo zamawiającego (jej przedstawienie nie było wymagane wraz z ofertą).
Z kolei odwołujący ze swojej strony nie przedstawiłżadnych dowodów na poparcie swojego
stanowiska (które notabene dotyczyło w zasadzie wyłącznie parametrów normy
materiałowej, a więc jedynie części definicji normatywnej granicy plastyczności zawartej
w punkcie 3.6.7. i 4.1.2. opisu przedmiotu zamówienia).
W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji odwołanie oddalając.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy
Prawo zamówieńpublicznych, stosownie do wyniku postępowania, zgodnie z § 1 ust. 1 pkt
2, § 3 i § 5 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący: ………………….………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
