eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plBaza orzeczeń KIO2012 › Sygn. akt: KIO 52/12
rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2012-01-23
rok: 2012
Powiązane tematy:
sygnatury akt.:

KIO 52/12

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Ewa Rzońca, Ewa Sikorska, Robert Skrzeszewski Protokolant: Paweł Nowosielski

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2012 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 9 stycznia 2012 r. przez
Kancelarię Radców Prawnych Korczyński & Grochalski Spółkę Partnerską w
Mysłowicach
w postępowaniu prowadzonym przez Miasto Gliwice – Urząd Miejski w
Gliwicach

przy udziale wykonawcy Młynarczyk, Puchała Kancelaria Radców Prawnych Spółka
Partnerską w Gliwicach
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie zamawiającego

orzeka:
1.
oddala odwołanie
2. kosztami postępowania obciąża Kancelarię Radców Prawnych Korczyński &
Grochalski Spółkę Partnerską w Mysłowicach
i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczonąprzez Kancelarię
Radców Prawnych Korczyński & Grochalski Spółkę Partnerską w
Mysłowicach
tytułem wpisu od odwołania

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759) na niniejszy wyrok -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Gliwicach.

………………………………
………………………………
………………………………



Sygn. akt 52/12
Uzasadnienie


Zamawiający – Miasto Gliwice – Urząd Miejski w Gliwicach – prowadzi postępowanie o
udzielenie zamówienia publicznego na obsługęprawnąwydziałów: BOI, ED, GE, KAW, KM,
KP, IN, SIP, SO, ZD, AB, PP, IR, OR,ŚR, PU, BA, BZP, KS i PO.

Postępowanie prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia
2004 roku – Prawo zamówieńpublicznych (Dz. U. z 2010 roku Nr 113, poz. 759 ze zmianami),
zwanej dalej ustawąPzp.

W dniu 9 stycznia 2012 roku wykonawca Kancelaria Radców Prawnych Korczyński &
Grochalski Spółka Partnerska z siedzibąMysłowicach (dalej: odwołujący się) wniósł odwołanie
wobec czynności zamawiającego polegających na wykluczeniu odwołującego sięz
postępowania o udzielenie zamówienia w zakresie części I i odrzucenie jego oferty.

Odwołujący sięwniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie zamawiającemu:
1.
unieważnienia czynności:
a)
wykluczenia odwołującego sięz postępowania o udzielenie ww. zamówienia
dotyczącego części 1: „Obsługa prawna wydziałów BOI, ED, GE, KM, KAW, KP, IN, SIP, SO i
ZD";
b)
odrzucenia złożonej przez odwołującego sięoferty dotyczącej ww. części zamówienia;
c)
wyboru oferty na część1: „Obsługa prawna wydziałów BOI, ED, GE, KM, KAW, KP, IN,
SIP, SO i ZD";
2.
dokonania ponownej oceny ofert na: część1: „Obsługa prawna wydziałów BOI, ED,
GE, KM, KAW, KP, IN, SIP, SO i ZD", z uwzględnieniem oferty złożonej przez odwołującego
się;
3.
dokonania ponownie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej na: część1: „Obsługa
prawna wydziałów BOI, ED, GE, KM, KAW, KP, IN, SIP, SO i ZD".
W uzasadnieniu odwołania odwołujący siępodniósł,że zamawiający określając
warunki postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na zadanie pod nazwą„Obsługa
prawna wydziałów: BOI, ED, GE, KAW, KM, KP. IN, SIP, SO. ZD, AB, PP, IR, OR,ŚR, PU,
BA, BZP, KS i PO" dopuścił możliwośćskładania ofert częściowych na poszczególne części
przedmiotu zamówienia. Odwołujący sięwykonawca złożył ofertęczęściowąna wykonanie
części 1: „Obsługa prawna wydziałów BOI. ED. GE. KM. KAW, KP, IN, SIP, SO i ZD".

Warunkiem dopuszczenia do udziału w postępowaniu o udzielenie tego zamówienia
publicznego było - zgodnie z treściąart. 45 ust. 1 Pzp -wniesienie wadium w kwocie 4.000 zł.
W dniu 30 grudnia 2011 r. zamawiający powiadomił odwołującego sięwykonawcęo
wynikach postępowania oraz o jego wykluczeniu z postępowania i następowym odrzuceniu
jego oferty, podając jednocześnie uzasadnienie faktyczne i prawne takiego działania. Jego
zdaniem, oferta odwołującego sięwykonawcy nie była w chwili upływu terminu składania ofert
(tj. 12.12.2011 r., godz. 11:30) zabezpieczona wadium, albowiem z informacji udzielonych
przez bank zamawiającego, należna kwota od wykonawcy została zaksięgowana na rachunku
bankowym zamawiającego dopiero o godz. 14:06 tego samego dnia. Uznał on następnie, iż
użyte w przepisie art. 45 ust. 3 Pzp pojęcie „wniesienie" oznacza moment uznania rachunku
bankowego zamawiającego kwotąwadium. Spóźnione zaksięgowanie tej należności nie może
byćrozumiane jako prawidłowe wniesienie wadium w rozumieniu przytoczonego przepisu, a
zatem taki wykonawca podlega wykluczeniu na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 2 Pzp, zaśjego
oferta automatycznie uznana zostaje za odrzuconą(na podstawie art. 24 ust. 4 Pzp).
Odwołujący sięwskazał na uchwałęSądu Najwyższego z dnia 4 stycznia 1995 r. (sygn.
111 CZP 164/94), zgodnie z którąspełnienieświadczenia bezgotówkowego następuje w dniu
uznania rachunku bankowego wierzyciela, chybaże strony stosunku zobowiązaniowego
postanowiły inaczej. Odwołując siędo stanowiska wyrażonego w tej uchwale należy braćpod
uwagęokoliczności, w jakich uchwała ta została podjęta. Sprawa będąca przedmiotem analizy
Sądu Najwyższego dotyczyła zapłaty w formie przelewu bankowego pomiędzy kontrahentami
konkretnego zobowiązania. W takim przypadku należy zgodzićsięz argumentem, iżzapłata
za określony towar następuje w momencie, gdy należna kwota zostanie zaksięgowana na
rachunku bankowym wierzyciela.
Odwołujący siępodniósł,że Przenosząc na gruncie zamówieńpublicznych w zakresie
wnoszenia wadium stan faktyczny występujący w postępowaniach o udzielenie zamówienia
publicznego jest odmienny od tego, który stanowił podstawędla uchwały Sądu Najwyższego.
Przepis art. 14 ustawy Pzp stanowi, iżdo czynności podejmowanych przez zamawiającego i
wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia stosuje sięKodeksu cywilnego, jeżeli
przepisy ustawy nie stanowiąinaczej. Pierwszy wniosek jaki wynika z wykładni tego przepisu
jest taki, iżprzepisy Kodeksu cywilnego stosuje sięwprost, nie zaśodpowiednio. Jeżeli zatem
danego przepisu Kodeksu cywilnego zastosowaćwprost sięnie da wówczas stosowaćgo nie
można. Inaczej rzecz sięma w przypadku odpowiedniego stosowania przepisów, jednakże w
omawianym przypadku ustawodawca odpowiedniego stosowania przepisów nie dopuścił;
nakazał ich stosowanie wprost.

Przywoływany w dotychczasowym orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej przepis
art. 454 § 1 Kodeksu cywilnego dotyczy miejsca spełnieniaświadczenia. W drodze wykładni z
przepisu tego wyprowadza sięwniosek o terminie spełnieniaświadczenia (yide: przywołana
wyżej uchwała Sądu Najwyższego). W orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej pomijano
dotychczas istotnąokolicznośćprawną. Po to by móc w ogóle mówićoświadczeniu musi
istniećzobowiązanie. Tymczasem w przypadku wnoszenia wadium nie ma mowy ani oświadczeniu, ani o zobowiązaniu. Gdyby zatem usiłowaćzastosowaćprzepis art. 454 § 1 k.c.
wprost (jak nakazuje art. 14 ustawy - Prawo zamówieńpublicznych) okazałoby się,że: jeżeli
miejsce spełnieniaświadczenia (ani zamawiający ani wykonawca nie spełniająwobec siebie w
toku o udzielenie zamówienia publicznegożadnegoświadczenia) nie jest oznaczone ani nie
wynika z właściwości zobowiązania (w toku postępowania nie kreuje siężaden stosunek
zobowiązaniowy),świadczenie powinno byćspełnione w miejscu, gdzie w chwili powstania
zobowiązania dłużnik (wykonawca) miał zamieszkanie lub siedzibę. Jednakżeświadczenie
pieniężne powinno byćspełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela
(zamawiającego) w chwili spełnieniaświadczenia; jeżeli wierzyciel (zamawiający) zmienił
miejsce zamieszkania lub siedzibępo powstaniu zobowiązania ponosi spowodowanąprzez tę
zmianęnadwyżkękosztów przesłania.
Okazuje się,że zastosowanie przepisu art. 454 §1 k.c. wprost (w związku z przepisem art. 14
ustawy - Prawo zamówieńpublicznych) prowadzi do wniosków absurdalnych tj. takich,że
pomiędzy wykonawcąa zamawiającym jeszcze przed wniesieniem oferty (czyli złożeniem
oświadczenia woli) istnieje jużstosunek zobowiązaniowy. Przepis art. 454 § 1 stosuje się
bowiem do istniejących stosunków zobowiązaniowych, nie zaśtych które dopiero mają
powstać.
Zgodnie z przepisem art. 14 ustawy Pzp zastosowaćwprost można natomiast przepis art. 70
4

§ 1 k.c. zgodnie z którym w warunkach aukcji albo przetargu można zastrzec,że przystępujący
do aukcji albo przetargu powinien, pod rygorem niedopuszczenia do nich, wpłacić
organizatorowi określonąsumęalbo ustanowićodpowiednie zabezpieczenie jej zapłaty
(wadium). Zastrzeżenie wadium jest czynnościązamawiającego, do której jest on uprawniony
(bądźzobowiązany) w przypadkach określonych powołanąwyżej ustawą. Przepis ten nie
rozstrzyga natomiast kwestii terminu wniesienia wadium; termin ten określająprzepisy ustawy -
Prawo zamówieńpublicznych.
Jak wskazano na wstępie użytego przez ustawodawcęterminu „wniesienie" nie można
interpretowaćw kierunku wynikającym z przepisu art. 454 § 1 k.c. Konstatacja ta nie zwalnia
bynajmniej z obowiązku poszukiwania normatywnego znaczenia owego „wniesienia" i
umiejscowienia tego obowiązku w czasie. Poszukiwania te mogąiśćdwoma zasadniczymi

drogami, przy czym obie prowadządo tego samego wniosku, iżobowiązek wykonawcy w
zakresie „wniesienia" wadium w formie pieniężnej sprowadza siędo złożenia w swoim banku
skutecznej (wykonalnej) dyspozycji przelewu bądźbezpośredniej wpłaty na rachunek bankowy
zamawiającego.
W orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej wielokrotnie podnosi się,że istota wadium
sprowadza siędo tego by przez cały okres związania ofertą(który rozpoczyna sięz upływem
terminu składania ofert) zamawiający dysponował wadium. Wyprowadza sięz tego wniosek, iż
skoro bezpośrednio po upływie terminu składania ofert zamawiający wadium „faktycznie" nie
dysponuje to jego interesy zabezpieczone nie są. Skoro tak to wadium winno znajdowaćsięw
dyspozycji zamawiającego jużw chwili upływu terminu składania ofert. Temu poglądowi
odwołujący sięwykonawca przeciwstawia argument stricte normatywny -przepisy ustawy -
Prawo zamówieńpublicznych (art. 46 ust. 4a i 5, ustawy -- Prawo zamówieńpublicznych)
określająściśle sytuacje w których zamawiający uprawniony jest do zatrzymania wadium.
Przewidziane prze ustawodawcęprzesłanki zatrzymana wadium nigdy nawet teoretycznie, nie
wystąpiąw chwili upływu terminu złożenia oferty. W chwili upływu terminu składania oferty nie
sposób bowiem zastosowaćprzepisów art. 46 ust. 4a i 5 powołanej ustawy. Brak zatem
normatywnych podstaw by wiązaćtermin wniesienia (rozumianego jako postawienie
stosownej kwoty do faktycznej dyspozycji zamawiającego) wadium z terminem składania ofert.
W ocenie odwołującego sięwykonawcy wadium winno znajdowaćsięw faktycznej dyspozycji
zamawiającego wówczas gdy podejmuje on przewidzianąprawem decyzjęo zatrzymaniu
wadium.
Zatrzymanie wadium zawsze sprowadza siędo zatrzymania przez zamawiającego określonej
przezeńsumy pieniędzy. W przypadku wadiów wnoszonych w formie innej niżpieniądz
zatrzymanie następuje dopiero wówczas gdy zamawiający skutecznie skorzysta z
ustanowionych przez wykonawcęzabezpieczeń(poręczenia i gwarancje) zapłaty tejże sumy.
W chwili upływu terminu składania ofert zamawiający nigdy nie dysponuje zatem wadium
(sumąpieniężną- tylko ona stanowi bowiem wadium); musi miećnatomiast pewność,że w
chwili gdy wadium (suma pieniężna) będzie podlegała zatrzymaniu będzie znajdowała sięw
jego faktycznej dyspozycji (przy wadium wnoszonym w pieniądzu), bądźpodmiot trzeci będzie
gwarantował (poręczał) przekazanie sumy pieniężnej. Przy takim rozumieniu celu wadium jego
wniesienie nie ma jakiegokolwiek związku z terminem składania ofert.
Analizując orzecznictwo Krajowej Izby Odwoławczej odwołujący siędostrzegł pogląd, w myśl
którego to wykonawca ponosi pełne ryzyko wpływu wadium na rachunek bankowy
zamawiającego przed upływem terminu złożenia oferty. Pogląd ten jest -w ocenie
odwołującego się- zbyt daleko idący. Przepis art. 355 § 2 k.c. w związku z art. 14 ustawy -

Prawo zamówieńpublicznych wymaga od wykonawcy by ten dokonywał czynności w
postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego z zachowaniem należytej staranności tj.
staranności ogólnie wymaganej w postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego.
Uznając za zasadny wspomniany pogląd należałoby konsekwentnie przyjąćto,że wykonawca
ponosi pełne ryzyko np. awarii systemów informatycznych banku zamawiającego. Jeżeli
zamawiający złożyłby polecenie przelewu w takim terminie, w którym przy normalnym
(zwyczajnym) toku załatwiania sprawy pieniądze zostałyby zaksięgowane na rachunku
bankowym zamawiającego w założonym z góry terminie, jednakże wskutek awarii w banku
zamawiającego pieniądze te zaksięgowane by nie w terminie nie zostały, to takie zdarzenie
obciążałoby wykonawcę! Wykonawca wnoszący wadium musiałby zatem każdorazowo
uwzględniaćryzyko zdarzeńcałkowicie nieprzewidywalnych i od siebie niezależnych!.Można
by od wykonawcy wymagaćco najwyżej by ten ponosił ryzyko działania/zaniechania banku z
którym łączy go stosunek prawny; wymaganie jednak tego by odpowiadał za
działanie/zaniechanie podmiotów z którymi nie łączy gożaden stosunek prawny (tu: banku
zamawiającego) stanowiłoby nadużycie terminu „należyta staranność" w odniesieniu do
wykonawcy ubiegającego sięo udzielenie mu zamówienia publicznego. De facto stanowiłoby
nałożenie na wykonawcę- bezżadnego oparcia normatywnego odpowiedzialności na kształt
odpowiedzi na zasadzie ryzyka.

Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania. Podniósł,że
termin „wniesienie wadium” oznacza uznanie kwoty wadium przez rachunek zamawiającego.
Powołał sięna wyroki Krajowej Izby Odwoławczej oraz uchwałęSN z 4 stycznia 1995 roku
Sygn. akt III CZP 164/94 OSNC 1995/4/62, zgodnie z którąspełnienieświadczenia
bezgotówkowego następuje w dniu uznania rachunku bankowego wierzyciela, chybaże strony
stosunku zobowiązaniowego postanowiły inaczej.

Do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego przystąpił wykonawca
Młynarczyk, Puchała Kancelaria Radców Prawnych Spółka partnerska z siedzibąw Gliwicach.

Izba ustaliła, że stan faktyczny przedstawiony w odwołaniu jest zgodny z
rzeczywistością i nie jest sporny pomiędzy stronami.


Izba zważyła, co następuje:

Odwołanie jest bezzasadne.

W pierwszej kolejności Izba ustaliła,że odwołujący sięma interes w uzyskaniu
zamówienia uprawniający go do wnoszeniaśrodków ochrony prawnej w rozumieniu art. 179
ust. 1 ustawy Pzp.

Istotąsporu jest rozstrzygnięcie, czy dla uznania,że w przedmiotowym postępowaniu
wadium zostało wniesione w terminie wystarczy przed upływem tego terminu wydać
dyspozycjędokonania przelewu z rachunku bankowego odwołującego sięna rachunek
bankowy zamawiającego.

Przepisy ustawy Pzp nie zawierajądefinicji wadium. Pod pojęciem tym jednakże
rozumie sięokreślonąsumępieniędzy lub odpowiednie zabezpieczenie zapłaty tej sumy, od
których wniesienia zamawiający uzależnia dopuszczenie wykonawcy do udziału w
postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Wadium jest zabezpieczeniem
zamawiającego przed niesolidnym wykonawcą. W związku z rolą, jakąodgrywa wadium,
musi ono byćważne i pozostawaćw dyspozycji zamawiającego cały okres związania ofertą.
W myśl art. 45 ust. 3 ustawy Pzp wadium wnosi sięprzed upływem terminu składania
ofert. W rozpoznawanej sprawie odwołujący sięwniósł wadium w formie pieniądza, który jest
jednąz form wnoszenia wadium dopuszczalnych przez ustawęPzp. Izba zgadza sięz
odwołującym się,że w przedmiotowym przypadku brak jest podstaw do posłużenia sięart.
454 § 1 K.c. Pomiędzy zamawiającym i wykonawcąna tym etapie postępowania nie istnieje
bowiem stosunek zobowiązaniowy w rozumieniu przepisów Księgi III Kodeksu cywilnego.
Niemniej jednak obowiązek wniesienia wadium w taki sposób, byśrodki pieniężne zostały
zaksięgowane na rachunku bankowym zamawiającego przed wyznaczonym terminem
można wywieśćz przepisów ustawy Pzp.
Przepis art. 45 ust. 7 ustawy Pzp określa, na czym polega wniesienie wadium w
pieniądzu. I tak wadium wnoszone w pieniądzu wpłaca sięprzelewem na rachunek bankowy
wskazany przez zamawiającego. Posłużenie sięprzez ustawodawcęsformułowaniem
„wpłacaćna rachunek” jest w ocenie Izby równoznaczne z koniecznościązaksięgowaniaśrodków pieniężnych na wskazanym rachunku. Wydanie dyspozycji dokonania wpłaty nie
jest „wpłatą” w rozumieniu przepisu art. 45 ust. 7 ustawy Pzp, lecz jedynie podjęciem kroków
zmierzających do dokonania takiej wpłaty. Potwierdzeniem powyższego jest przepis art. 63c
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 roku Nr 72, poz. 665
ze zmianami), zgodnie z którym „Polecenie przelewu stanowi udzielonąbankowi dyspozycję

dłużnika obciążenia jego rachunku określonąkwotąi uznania tąkwotąrachunku wierzyciela.
Bank wykonuje dyspozycjędłużnika w sposób przewidziany w umowie rachunku
bankowego”. Z przepisu wynika zatem,że wydanie polecenia przelewu powoduje podjęcie
ze strony banku określonych czynności mających na celu realizacjęwydanej dyspozycji na
warunkach określonych w umowie rachunku bankowego. Sama dyspozycja nie jest zatem
równoznaczna z dokonaniem wpłaty.
Niezależnie od powyższego Izba stoi na stanowisku,że zamawiający powinien mieć
możliwośćdysponowania wpłaconym wadium przez cały okres związania ofertą, co nie miało
miejsca w rozpoznawanej sprawie.
Obowiązek wnoszenia wadium na cały okres związania ofertąmożna wywieśćz wielu
przepisów ustawy Pzp. W szczególności, zgodnie z art. 45 ust. 3 ustawy Pzp wadium wnosi
sięprzed upływem terminu składania ofert. Termin ten jest jednocześnie początkiem terminu
związania ofertą, o czymświadczy treśćart. 85 ust. 5 ustawy Pzp. A zatem – odnosząc się
do wskazanych przepisów – wadium należy wnieśćprzed początkiem terminu związania
ofertą.
Zgodnie z art. 46 ust. 5 ustawy Pzp, wadium zabezpiecza interesy zamawiającego w
sytuacji, gdy wykonawca, którego oferta została wybrana:
1)
odmówi podpisania umowy w sprawie zamówienia publicznego na warunkach
określonych w ofercie;
2)
nie wniósł wymaganego zabezpieczenia należytego wykonania umowy;
3)
zawarcie umowy w sprawie zamówienia publicznego stało sięniemożliwe z
przyczyn leżących po stronie wykonawcy.
W przypadku zaistnienia którejkolwiek ze wskazanych wyżej sytuacji zamawiający
uprawniony jest do zatrzymania wadium wraz z odsetkami. Wskazane przypadki dotyczą
czynności związanych z zawarciem umowy, względnie z niemożliwościądokonania tej
czynności z przyczyn, za który odpowiedzialny jest wybrany wykonawca. Do zawarcia
umowy dochodzi na ogół w terminie związania ofertą, zatem w przypadku, gdyby w całym
tym okresie oferta nie była zabezpieczona wadium, zamawiający nie mógłby skorzystaćz
wynikającego z art. 46 ust. 5 ustawy Pzp uprawnienia, o ile zaszłaby jedna z okoliczności
wskazanych w tym artykule.
Powyższym celom służy także wynikające z art. 36 ust. 3 ustawy Pzp uprawnienie
zamawiającego dożądania ponownego wniesienia wadium przez wykonawcę, któremu
zwrócono wadium po wyborze oferty najkorzystniejszej lub unieważnieniu postępowania,
jeżeli w wyniku rozstrzygnięcia odwołania jego oferta została wybrana jako najkorzystniejsza.

Prezentowane przez Izbęstanowisko uzasadnia równieżtreśćart. 46 ust. 4a ustawy Pzp,
zgodnie z którym zamawiający zatrzymuje wadium wraz z odsetkami, jeżeli wykonawca w
odpowiedzi na wezwanie, o którym mowa w art. 26 ust. 3, nie złożył dokumentów lub
oświadczeń, o których mowa w art. 25 ust. 1 lub pełnomocnictw. Czynności polegające na
wzywaniu wykonawców do złożenia dokumentów, o których mowa w art. 26 ust. 3 ustawy
Pzp dokonywane sąprzez zamawiającego w toku postępowania na etapie oceny ofert, czyli
bez wątpienia w terminie związania ofertą. Zamawiający nie mógłby więc skorzystaćz
uprawnienia do zatrzymania wadium w okolicznościach, o których mowa w art. 46 ust. 4a,
gdyby okazało się,że mimo aktualnego terminu związania ofertąupłynął termin
zabezpieczenia wadium wniesionego w innej formie aniżeli w pieniądzu.
Powyższe uzasadnia także treśćart. 85 ust. 4 zd. 1 ustawy Pzp, który stanowi, iż
przedłużenie terminu związania ofertąjest dopuszczalne tylko z jednoczesnym
przedłużeniem ważności wadium albo, jeżeli nie jest to możliwe, z wniesieniem nowego
wadium na przedłużony okres związania ofertą. W ocenie Izby ustawodawca ustanowił
obowiązek wniesienia wadium na cały okres związania ofertąw sytuacji, gdy dochodzi do
jego przedłużenia.
Izba nie podziela argumentacji odwołującego sięopartej na twierdzeniu, iżw okresie od
terminu wyznaczonego na składanie ofert do momentu zaksięgowania wadium na rachunku
bankowym zamawiającego zamawiający nie mógłby zatrzymaćwadium, gdyżw tym okresie
nie zaistniałaby którakolwiek z sytuacji uprawniających do takiego zatrzymania. Nie jest
bowiem zadaniem Izby oceniaćzasadnośćprzepisów prawnych, ani stosowaćje w
zależności od tego, czy dana sytuacja ma szansęzaistnieć, czy teżnie. Zakładając
racjonalnośćprawodawcy stwierdzićnależy, iżuchwalony przez niego akt normatywny jest
równieżracjonalny i należy go tłumaczyćtak, aby nie stał sięnieracjonalny. Jest to
podstawowe założenie wykładni przepisów prawnych i Izba nie zamierza z nim polemizować.

Biorąc powyższe pod uwagęorzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania.

………………………………………
………………………………………
………………………………………


Wcześniejsze orzeczenia:

Baza orzeczeń KIO - wyszukiwarka

od: do:

Najnowsze orzeczenia

Dodaj swoje pytanie