rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2010-10-12
rok: 2010
data dokumentu: 2010-10-12
rok: 2010
sygnatury akt.:
KIO 2146/10
KIO 2146/10
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2010 r. w Warszawie odwołania z dnia
1 października 2010 r. wniesionego przez wykonawcę Movares Polska Sp. z o.o. z
siedzibą w Warszawie, ul. Świętojerska 5/7, 00-236 Warszawa w postępowaniu
prowadzonym przez zamawiającego PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Centrum Realizacji
Inwestycji Oddział w Lublinie z siedzibą w Lublinie, ul. Okopowa 5, 20-022 Lublin
1 października 2010 r. wniesionego przez wykonawcę Movares Polska Sp. z o.o. z
siedzibą w Warszawie, ul. Świętojerska 5/7, 00-236 Warszawa w postępowaniu
prowadzonym przez zamawiającego PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Centrum Realizacji
Inwestycji Oddział w Lublinie z siedzibą w Lublinie, ul. Okopowa 5, 20-022 Lublin
orzeka:
1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje:
1) unieważnićczynnośćodrzucenia oferty odwołującego;
2) unieważnićczynnośćwyboru najkorzystniejszej oferty;
3) dokonaćbadania ofert;
4) dokonaćoceny ofert i wyboru najkorzystniejszej oferty.
2. Kosztami postępowania obciąża zamawiającego PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.
Centrum Realizacji Inwestycji Oddział w Lublinie z siedzibą w Lublinie, ul.
Okopowa 5, 20-022 Lublin
i nakazuje:
1)
zaliczyćna rzecz Urzędu ZamówieńPublicznych koszty w wysokości 15 000
zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczone przez
wykonawcę Movares Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, ul. Świętojerska 5/7, 00-236 Warszawa, tytułem kosztów postępowania
odwoławczego;
2)
dokonaćwpłaty kwoty 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero
groszy) przez zamawiającego PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Centrum
Realizacji Inwestycji Oddział w Lublinie z siedzibą w Lublinie, ul.
Okopowa 5, 20-022 Lublin na rzecz wykonawcy Movares Polska Sp. z o.o.
z siedzibą w Warszawie, ul. Świętojerska 5/7, 00-236 Warszawa
stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu wpisu od
odwołania.
3)
dokonaćwpłaty kwoty XXX (słownie: XXX) przez XXX na rzecz Urzędu
ZamówieńPublicznych na rachunek dochodów własnych UZP;
4)
dokonaćzwrotu kwoty XXX (słownie: XXX) z rachunku dochodów własnych
Urzędu ZamówieńPublicznych na rzecz XXX.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do Sądu Okręgowego w Lublinie.
Przewodniczący:
………………………………
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający PKP Polskie Linie Kolejowe S.A z siedzibąw Warszawie, Centrum
Realizacji Inwestycji Oddział w Lublinie, ul. Okopowa 5, 20-022 Lublin wszczął postępowanie
w trybie przetargu nieograniczonego pod nazwą»„Opracowanie ekspertyz naukowych na
obiektach inżynieryjnych na odcinku Grodzisk Mazowiecki-Idzikowice linii nr 4 Grodzisk
Mazowiecki-Zawiercie CMK-E65 w celu dostosowania linii do dużych prędkości”
realizowanych w ramach zadania: Modernizacja linii kolejowej E65 na odcinku
Opoczno-p.odg. [posterunek odgałęźny] Knapówka tor 1 i 2 wraz ze stacjąZawiercie«.
Postępowanie jest prowadzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. –
Prawo zamówieńpublicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759) zwanej dalej w skrócie Pzp
lub ustawąbez bliższego określenia.
26.06.2010 r. ukazało sięogłoszenie o zamówieniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot
Europejskich pod nrem 2010/S 122-186904 i zmienione ogłoszeniem z 31.07.2010 r. nr
2010/S 147-226305.
21.09.2010 r. zamawiający zawiadomił o:
1) wyborze najkorzystniejszej oferty wykonawców wspólnie ubiegających sięo
udzielenie zamówienia M.S.M. Pontex Sp. z o.o. z siedzibąw Mysłowicach oraz
Aspekt Sp. z o.o. z siedzibąw Jaworznie;
2) odrzuceniu oferty wykonawcy Movares Polska Sp. z o. o. z siedzibąw Warszawie, ul.Świętojerska 5/7, 00-236 Warszawa, gdyżtreśćoferty nie odpowiada treści
specyfikacji – art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp bo nie odpowiada wymogom pkt 15.1, 13.3 i
26.7 specyfikacji; cyt. »wykonawca w swojej ofercie w załączniku nr 7 sporządziłłą
cznąwycenęekspertyz każdego z typów obiektów inżynieryjnych odrębnie, nie
dokonując wyceny każdego obiektu inżynieryjnego odrębnie, czego wymagał
zamawiający«.
01.10.2010 r.
wykonawca Movares wniósł do Prezesa KIO odwołanie na:
1) wybór najkorzystniejszej oferty wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie
zamówienia M.S.M. Pontex Sp. z o.o. z siedzibąw Mysłowicach oraz Aspekt Sp. z
o.o. z siedzibąw Jaworznie;
2) odrzucenie oferty odwołującego.
Zdaniem odwołującego zamawiający naruszył przepisy ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
– Prawo zamówieńpublicznych i postanowienia specyfikacji istotnych warunków zamówienia
przez:
1) niezastosowanie art. 7 ust. 1 Pzp w zw. z art. 29 ust. 1 Pzp – przez
przeprowadzenie postępowania w sposób niezapewniający zachowania uczciwej
konkurencji oraz równego traktowania wykonawców;
2) niezastosowanie pkt 12.5, 14.2, 14.3 specyfikacji w zw. z pkt 12.6 specyfikacji –
przez przyjęcie,że oferta odwołującego jest niezgodna z treściąspecyfikacji,
podczas gdy w ww. punktach specyfikacji zamawiający przesądzał,że wykonawca
ma przygotowaćofertęna podstawie wzorów stanowiących załączniki do
specyfikacji, a także,że nie może dokonywaćjakichkolwiek zmian w treści
załączonych wzorów dokumentów, w tym dokonywanie w nich dopisków;
3) wadliwe zastosowanie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp – przez uznanie,że treśćoferty
odwołującego nie odpowiada treści specyfikacji, podczas gdy odwołujący wypełnił
wszelkie rubryki zawarte w załączniku nr 7 do specyfikacji (zgodnie z przygotowaną
przez zamawiającego formułązałącznika) – dostosowując siętym samym do pkt
12.6 specyfikacji, w którym to zamawiający przesądził,że niedopuszczalne jest
dokonywanie jakichkolwiek zmian w treści załączonych wzorów dokumentów, w tym
dokonywanie dopisków;
4) wadliwe zastosowanie art. 91 ust. 1 Pzp – przez zaniechanie wyboru oferty
odwołującego jako najkorzystniejszej na podstawie kryteriów oceny ofert
określonych w specyfikacji.
Odwołujący wniósł o:
1) unieważnienie przez zamawiającego czynności z 21.09.2010 r. polegającej na
odrzuceniu oferty odwołującego;
2) unieważnienie
przez
zamawiającego
czynności
polegającej
na
wyborze
najkorzystniejszej oferty, którązostała oferta wykonawców wspólnie ubiegających
sięo udzielenie zamówienia M.S.M. i Aspekt;
3) dokonanie ponownej oceny ofert;
4) dokonanie wyboru najkorzystniejszej oferty zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29
stycznia 2004 r. – Prawo zamówieńpublicznych, tj. oferty odwołującego.
Argumentacja odwołującego
Pismem z 21 września 2010 r. zamawiający po dokonaniu badania i oceny ofert dokonał
wyboru najkorzystniejszej oferty. W ocenie zamawiającego najkorzystniejsząofertęzłożyli
wykonawcy wspólnie ubiegający sięo udzielenie zamówienia M.S.M. i Aspekt. W trakcie
badania ofert zamawiający odrzucił ofertęodwołującego z powołaniem na art. 89 ust. 1 pkt 2
Pzp gdyżtreśćoferty nie odpowiada treści specyfikacji. Zamawiający wyjaśnił,że treśćoferty
odwołującego nie spełnia wymagańzawartych w pkt 13.3, 15.1, 26.7 specyfikacji.
Zdaniem odwołującego niezgodnośćoferty polega na tym,że wykonawca w załączniku
nr 7 sporządził łącznie wycenęekspertyz każdego z typów obiektów inżynieryjnych, a nie
wycenękażdego obiektu inżynieryjnego oddzielnie. Zamawiający nadto dokonał również
wykluczenia oferty trzeciego z wykonawców, a mianowicie Przedsiębiorstwa Projektowo-
Wdrożeniowego Budownictwa Komunikacyjnego „Pomost” sp. z o. o. w Warszawie.
Rozstrzygnięcie zamawiającego w zakresie odrzucenia oferty odwołującego oraz wyboru
najkorzystniejszej oferty należy uznaćza sprzeczne z przepisami ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. – Prawo zamówieńpublicznych oraz postanowieniami specyfikacji, w związku z czym
odwołujący składa odwołanie opierając sięna niżej wskazanych podstawach.
Zamawiający wadliwe zastosował art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp uznając,że treśćoferty
odwołującego nie odpowiada treści specyfikacji. Odwołujący zastosował siędo wymogów
zamawiającego określonych w specyfikacji i z tego tytułu nie może ponosićnegatywnych
konsekwencji. Odwołujący wypełnił wszelkie rubryki zawarte w załączniku nr 7 do
specyfikacji (zgodnie z przygotowanąprzez zamawiającego formułązałącznika) i
dostosowując siędo pkt 12.6 specyfikacji, w którym zamawiający przesądził,że
niedopuszczalne jest dokonywanie jakichkolwiek zmian w treści załączonych wzorów
dokumentów. Odwołujący nie dokonał w załączniku nr 7 jakichkolwiek dopisków. Odwołujący
zastosował sięrównieżdo postanowieńpkt 12.5, 14.2, 14. 3 specyfikacji i przygotował swoją
ofertęw oparciu o dokumenty będące wzorcami załączonymi do specyfikacji.
Sam zamawiający nadał pkt 12.6 specyfikacji brzmienie, cyt.: „Zamawiający nie
dopuszcza dokonywania w treści załączonych wzorów dokumentów jakichkolwiek zmian
(skrótów,
opuszczeń,
skreśleń,
poprawek
lub
dopisków)
za
wyjątkiem miejsc
wykropkowanych lub oznaczonych gwiazdką(*)”. Tymczasem z załącznika nr 7 do
specyfikacji wynikało,że wycenami należy objąćodrębnie poszczególne obiekty inżynieryjne
z podziałem na mosty km; wiadukty km; przepusty km. Przy każdej pozycji określonej
załącznikiem nr 7 nazwanej odpowiednio „mosty”, „przepusty”, „wiadukty” podana została
jedynie jedna pozycja „km .... – wartość(netto) PLN”. W związku z powyższym dla
odwołującego było sprawąoczywistą,że należy wpisaćkilometry indywidualnych obiektów,
w wyodrębnionych obiektach inżynieryjnych (oddzielnie mosty wiadukty, przepusty), tak, aby
zamawiający miał gwarancję,że oferta obejmuje pełen zakres zamówienia, natomiast w
miejscach wykropkowanych po wyrazach „wartość(netto)” należało wpisaćwartośćdla całej
grupy zbiorczej obiektów inżynieryjnych wyszczególnionych w załączniku nr 7 tj. mostów,
wiaduktów i przepustów.
Niezwykle istotnym jest,że sposób wypełnienia przez odwołującego załącznika nr 7 do
specyfikacji nie kłóci sięz intencjązamawiającego, którąprzyjął odwołujący, a którąmożna
sprowadzićdo tezy,że dlatego w taki sposób zamawiający przygotował projekt załącznika nr
7,że chciał miećgwarancję,że cena oferty obejmuje pełen zakres zamówienia.
Powyższa interpretacja załącznika nr 7 pozostaje w zgodzie z postanowieniami § 9
projektu umowy, która zostanie podpisana ze zwycięzcąpostępowania. Zamawiający,
bowiem w projekcie umowy nie przewiduje rozliczania umowy fakturami cząstkowymi, (które
to ewentualnie mogłyby przesądzaćo zasadności stanowiska zamawiającego zawartego w
zawiadomieniu z 21.09.2010 r.) ani teżte odrębne wyceny każdego obiektu inżynieryjnego
nie będąmiały dla zamawiającego jakiegokolwiek znaczenia praktycznego na jakimkolwiek
etapie realizacji umowy.
Zamawiający nie powinien odrzucaćoferty odwołującego w oparciu o treśćart. 89 ust 1
pkt 2 Pzp. Wedle stanowiska przedstawionego w wyroku KIO z 30 marca 2010 r. w sprawie
KIO/UZP 321/10 odrzucićofertęmożna, gdy jej treśćz całąpewnościąnie odpowiada treści
specyfikacji. Wżadnym razie nie można tego dokonać, gdy treśćoferty nie została należycie
zbadana, uzupełniona zgodnie z dyspozycjąart. 26 Pzp, albo wyjaśniona – w przypadku
wątpliwości co do jej zgodności ze specyfikacją. Zarówno w doktrynie jak i orzecznictwie
potwierdzono,że o niezgodności treści oferty z treściąspecyfikacji można mówićjedynie w
sytuacji, gdy oferta nie odpowiada w pełni przedmiotowi zamówienia w ten sposób,że nie
zapewnia realizacji zamówienia w całości (KIO/UZP 1093/08). Ratio legis art. 89 ust. 1 pkt 2
Pzp jest odpowiednio: eliminacja z postępowania ofert, na których podstawie nie można
zrealizowaćdanego zamówienia publicznego zgodnie z wymaganiami zamawiającego oraz
niedających możliwości prawidłowego ustalenia ceny i w konsekwencji prawidłowego
wykonania umowy w sprawie zamówienia publicznego przez zamawiającego (obowiązku
zapłaty).
Dorobkiem doktryny oraz orzecznictwa KIO, a wcześniej ZA, jest pogląd,że norma art.
89 ust. 1 pkt 2 Pzp odnosi siędo merytorycznego aspektu zaoferowanego przez
wykonawcówświadczenia oraz merytorycznych wymagańzamawiającego, w szczególności
co do zakresu, ilości, jakości, warunków realizacji i innych elementów istotnych dla
wykonania zamówienia.
Zatem, o niezgodności treści oferty z treściąspecyfikacji można mówićw sytuacji, gdy
oferta nie odpowiada w pełni przedmiotowi zamówienia w ten sposób,że nie zapewnia
realizacji zamówienia w całości. Interpretacja art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp nakazuje odniesienie
normy art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp do merytorycznego aspektu zaoferowanego przez
wykonawcówświadczenia oraz merytorycznych wymagańzamawiającego, w szczególności
co do zakresu, ilości, jakości, warunków realizacji i innych elementów istotnych dla
wykonania zamówienia. O niezgodności treści oferty z treściąspecyfikacji można więc
mówićw sytuacji, gdy oferta nie odpowiada przedmiotowi zamówienia w ten sposób,że nie
zapewnia jego realizacji w sposób opisany przez zamawiającego w specyfikacji.
Mając, zatem na względzie powyższe – w kontekście opisu przedmiotu zamówienia – o
udzielenie zamówienia publicznego trudno przyjąć, jakoby sposób przygotowania oferty
przez odwołującego, jak i sama jej treśćstanowiła przesłankędo jej odrzucenia, tym
bardziej,że fakt nie wyszczególnienia wartości oferty odnośnie każdego indywidualnego
obiektu inżynierskiego nie powoduje niemożności realizacji umowy, czy teżniejasności w
zakresie ceny, która to de facto ustanowiona została przez zamawiającego jako cena
ryczałtowa. Brak, bowiem cen jednostkowych odnoszących siędo każdego indywidualnego
obiektu inżynierskiego (np. każdego mostu odrębnie) nie skutkuje brakiem zaoferowaniaświadczenia wymaganego przez zamawiającego. W tym stanie rzeczy należy z całąmocą
podkreślić,że oferta odwołującego była ofertązgodnąze specyfikacjąi jako taka nie
powinna była zostaćodrzucona.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 Pzp zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o
udzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe
traktowanie wykonawców. Wyrazem zachowania zasady uczciwej konkurencji oraz równego
traktowania wykonawców jest m.in. precyzyjne i niebudzące wątpliwości sporządzenie
specyfikacji. Stosownie do wyroku Zespołu Arbitrów z 28 maja 2007 r. w sprawie o
sygnaturze UZP/ZO/0-598/07 postanowienia specyfikacji musząbyćna tyle jednoznaczne,
aby nie dopuszczały rozbieżności interpretacyjnych, a wszelkie wątpliwości nie mogąbyć
tłumaczone na niekorzyśćwykonawców.
Zgodnie z orzeczeniem z 29 stycznia 2009 r. KIO w sprawie KIO/UZP 48/09 to na
zamawiającym spoczywa obowiązek jednoznacznego i jasnego precyzowania postanowień
specyfikacji. Fakt,że postanowienia te nie czyniązadośćtym wymogom, nie mógłby być
poczytany na niekorzyśćodwołującego i nie mógłby prowadzićdo zastosowania sankcji
odrzucenia oferty. W podobny sposób wypowiedział sięrównieżZespół Arbitrów w sprawie
UZP/ZO/0-817/05. Orzeczenie wskazywało,że wykonawcy nie mogąponosićnegatywnych
skutków w zakresie niejednoznacznych postanowieńspecyfikacji.
Nie można na niekorzyśćwykonawców interpretowaćpostanowieńspecyfikacji, które
mogąbudzićwątpliwości, gdyżdziałająoni w zaufaniu do zamawiającego, na którym ciąży
obowiązek jednoznacznego i jasnego sformułowania specyfikacji.
Wykonawcy nie mogąbyćobciążeni negatywnymi skutkami niewystarczającego
doprecyzowania przez zamawiającego postanowieńspecyfikacji. Według Zespołu Arbitrów
(wyrok z 24 kwietnia 2007 r., sygn. akt UZP/ZO/0-442/07) specyfikacja jest podstawowym
dokumentem określającym warunki udziału w postępowaniu, warunki, na jakich należy
złożyćofertęw tym postępowaniu oraz według jakich zasad będądokonywane badanie i
ocena ofert oraz wybór najkorzystniejszej oferty. Postanowienia zawarte w specyfikacji
powinny byćjasne, zrozumiałe i jednoznaczne oraz zgodne z podstawowymi zasadami
ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówieńpublicznych, a w szczególności z
zasadąrównego traktowania wykonawców i zachowania uczciwej konkurencji.
Specyfikacja ma chronićinteres zamawiającego i gwarantowaćmu,że otrzyma dobro,
które rzeczywiście było przedmiotem zamówienia.
Specyfikacja ma chronićrównieżinteres prawny wykonawcy,że jego oferta, jeżeli
będzie najkorzystniejsza, zostanie wybrana w przetargu. Dlatego postanowienia specyfikacji
musząbyćprecyzyjne, jednoznaczne, a wątpliwości powstałe na tym tle powinny być, z
zachowaniem przepisów prawa, rozstrzygane na korzyśćwykonawcy (wyrok ZA z 30 maja
2005 r., sygn. akt UZP/ZO/0-1076/05; wyrok ZA z 18 sierpnia 2005 r., sygn. akt UZP/ZO/0-
2197/05). Tym samym, zamawiający nie może obciążaćwykonawców odpowiedzialnością
za swój brak precyzji w formułowaniu specyfikacji i w związku z tym nie może wykluczyć
wykonawców, którzy spełniająogólnie postawione warunki udziału w postępowaniu.
Nadto, gdyby hipotetycznie przyjąć,że wykładnia postanowieńspecyfikacji (w tym jej
załączników) dokonana przez zamawiającego bliższa była wykładni literalnej nie można
przyjąćjej pierwszeństwa. Sąd Najwyższy w uchwale z 22 marca 2007 r., sygn. akt III CZP
8/07, wywiódł,że „wykładnia językowa nie może prowadzićdo rozstrzygnięcia, które wświetle powszechnie akceptowanych wartości musi byćuznane za rażąco niesłuszne,
niesprawiedliwe, nieracjonalne lub niweczące ratio legis interpretowanego przepisu”. Sąd
Najwyższy stwierdził równieżw przywołanym orzeczeniu,że „w sytuacji, w którejścisłe,
literalne zinterpretowanie zapisu ustawowego prowadziłoby do zniekształcenia lub
wypaczenia jego treści, obowiązkiem organu stosującego prawo jest sięganie do innych
sposobów wykładni” oraz „że zasada pierwszeństwa stosowania wykładni językowej nie
oznacza absolutnego porządku preferencji, a jedynie taki porządek, w którym w
uzasadnionych okolicznościach dopuszcza sięod niej odstępstwa łagodzące konflikt między
stanowiskiem formalistycznym a nieformalistycznym. Przykładem potrzeby odstępstwa od
honorowania rezultatów wykładni językowej jest wskazywana w piśmiennictwie sytuacja, w
której wynik posłużenia siętakąwykładniąprowadzi do absurdu albo do rażąco
niesprawiedliwych lub irracjonalnych konsekwencji”.
W zakresie ostatniego z zarzutów tj. naruszenia dyspozycji art. 91 ust. 1 Pzp, wedle
którego zamawiający wybiera ofertęnajkorzystniejsząna podstawie kryteriów oceny ofert
określonych w specyfikacji odwołujący wskazuje,że w przypadku prawidłowego
zastosowania przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówieńpublicznych
oferta odwołującego zostałaby wybrana jako najkorzystniejsza. W punkcie 19.9 specyfikacji
zamawiający określił,że jedynym kryterium wyboru najkorzystniejszej oferty będzie cena,
którąnależy podaćdo dwóch miejsc po przecinku bez zaokrąglania. Cena zaproponowana
przez odwołującego była cenąnajniższą.
30.09.2010 r. odwołujący przesłał w terminie kopięodwołania zamawiającemu (art. 180
ust. 5 Pzp).
01.10.2010 r. zamawiający przesłał w terminie 2 dni kopięodwołania innym
wykonawcom (art. 185 ust. 1 in initio Pzp).
06.10.2010 r. wykonawcy wspólnie ubiegający sięo udzielenie zamówienia M.S.M. i
Aspekt wnieśli pismo w sprawie przystąpienia do innego postępowania odwoławczego, które
nie wpłynęło do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron, na podstawie dokumentacji
postępowania, wyjaśnień oraz stanowisk stron zaprezentowanych podczas rozprawy,
a także:
1) dowodu złożonego przez zamawiającego – (dowód nr 1) pismo zamawiającego
z 08.10.2010 r. złożone na posiedzeniu, w którym to piśmie zamawiający
wywodzi niezasadność odwołania;
2) dowodu złożonego przez odwołującego – (dowód nr 2) pismo zamawiającego z
05.08.2010 r. z modyfikacją specyfikacji w zakresie wzoru umowy oraz
ujednolicony przez odwołującego wzór umowy na potwierdzenie, że
zamawiający ustanowił ryczałtowy sposób rozliczenia umowy;
3) dowodu złożonego przez odwołującego – (dowód nr 3) wycena prac
projektowych na potwierdzenie faktu, że odwołujący ujął i właściwie wycenił
wszystkie obiekty
– Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
Skład orzekający Izby stwierdził,że odwołanie jest zasadne.
W pierwszej kolejności skład orzekający Izby ustalił,że odwołujący posiada interes w
złożeniuśrodków ochrony prawnej w rozumieniu art. 179 ust. 1 Pzp.
Krajowa Izba Odwoławcza przychyla siędo stanowiska odwołującego sformułowanego w
zarzucie nr 2 – niezastosowanie postanowieńpkt 12.5, 14.2, 14.3 specyfikacji w zw. z pkt
12.6 specyfikacji – przez przyjęcie,że oferta odwołującego jest niezgodna z treścią
specyfikacji, podczas gdy w ww. punktach specyfikacji zamawiający przesądzał,że
wykonawca ma przygotowaćofertęna podstawie wzorów stanowiących załączniki do
specyfikacji, a także,że nie może dokonywaćjakichkolwiek zmian w treści załączonych
wzorów dokumentów, w tym dokonywanie w nich dopisków.
Wskazane pkt 12.5, 12.6, 14.2 i 14.3 brzmią, cyt.:
»12.5. Wzory dokumentów dołączone do niniejszej SIWZ powinny zostaćwypełnione przez
wykonawcęi dołączone do oferty, bądźteżprzygotowane przez wykonawcęw innej – zgodnej
z niniejsząSIWZ formie.
12.6. Zamawiający nie dopuszcza dokonywania w treści załączonych wzorów dokumentów
jakichkolwiek zmian (skrótów, opuszczeń, skreśleń, poprawek lub dopisków) za wyjątkiem miejsc
wykropkowanych lub oznaczonych gwiazdką(*).
[…]
14.2. Stosowne wypełnienia miejsc wykropkowanych w dokumentach stanowiących załączniki
do niniejszej SIWZ i wchodzących następnie w skład oferty mogąbyćdokonane komputerowo,
maszynowo lub ręcznie.
14.3. Dokumenty przygotowywane samodzielnie przez wykonawcęna podstawie wzorów
stanowiących załączniki do niniejszej SIWZ musząmiećformęwydruku komputerowego lub
maszynopisu«.
Z przytoczonych postanowieńspecyfikacji wynika,że dla zamawiającego bardzo
istotnym było, zachowanie formy zaproponowanej w specyfikacji oraz zawarcie danych bez
dopisywania innych informacji, na co wskazująsłowa użyte w cytowanym pkt 12.6
specyfikacji, cyt. »nie dopuszcza dokonywania w treści załączonych wzorów dokumentów
jakichkolwiek zmian […] za wyjątkiem miejsc wykropkowanych«. Natomiast w załączniku nr 7
zamawiający nie przewidział miejsca na wpisanie poszczególnych cen, a ponadto ze
sformułowanego wymagania, cyt. »Wycenami należy objąćodrębnie poszczególne obiekty
inżynieryjne z podziałem na: Mosty km … wartość(netto) … PLN, Wiadukty km … wartość(netto) …
PLN, Przepusty km … wartość(netto) … PLN« można wysnućwniosek,że zamiarem
zamawiającego było uzyskanie tylko i wyłącznie informacji o miejscach usytuowania [km]
poszczególnych obiektów inżynieryjnych i łącznej cenie [PLN] poszczególnych typów
obiektów inżynieryjnych. Bardzo istotne jest,że zamawiający nie przeznaczył miejsca w
formularzu na wpisanie cen za poszczególne obiekty inżynieryjne.
Skład orzekający Izby podkreśla,że zamawiający dysponował informacjąo usytuowaniu
poszczególnych obiektów inżynieryjnych i mając zamiar uzyskania dokładnych informacji o
cenach każdego obiektu inżynieryjnego mógł, a nawet powinien wyszczególnićkażdy z tych
obiektów oznaczając go cechąkilometrowąi przeznaczając w formularzu dla każdego z
obiektów oddzielne miejsce.
Ponadto zamawiający nie zasygnalizował w specyfikacji celu wpisywania cen za każdy z
obiektów oddzielnie. Zwłaszcza potrzeba przedstawienia cen każdego obiektu inżynieryjnego
powinna byćwskazana w odpowiednich postanowieniach wzoru umowy. Natomiast
zamawiający nie zażądał tego wżadnym miejscu specyfikacji, a w tym szczególnie we
wzorze umowy.
Skład orzekający Izby wziął równieżpod uwagę,że zamawiający nie dowiódł,że
wynagrodzenie za przedmiot zamówienia będzie inne niżryczałtowe, a z treści wzoru umowy
wynika,że zamawiający przewidział wynagrodzenie ryczałtowe. Zobrazowaniem tego jest
brak przewidzenia sposobu ostatecznego wyliczenia ceny zamówienia, np. na podstawie
kosztorysów powykonawczych, a zwłaszcza wskazuje na wynagrodzenie ryczałtowe
postanowienie § 4 ust. 6 wzoru umowy, cyt. »Wykonawca otrzyma wynagrodzenie za
rzeczywiście wykonane czynności przedmiotu umowy, przy czym wynagrodzenie nie może
przekroczyćkwoty określonej w ust. 3«; w ust. 3 jest wskazana kwota wynagrodzenia.
Odpowiada to art. 632 § 1 Kc, który brzmi cyt. »Jeżeli strony umówiły sięo wynagrodzenie
ryczałtowe, przyjmujący zamówienie nie możeżądaćpodwyższenia wynagrodzenia,
chociażby w czasie zawarcia umowy nie można było przewidziećrozmiaru lub kosztów
prac«.
Zamawiający powołał sięna postanowienie pkt 13.3 specyfikacji, który brzmi, cyt. »Wykonawca
wraz z ofertąwinien dostarczyćwycenęekspertyz. Ww. wycenęnależy sporządzićwg wzoru nr 7 do
SIWZ i objąćniąodrębnie każdy obiekt inżynieryjny«. Z postanowienia tego równieżnie
wynika,że wykonawca ma wskazaćoddzielnącenęza każdy obiekt, a wynika,że wycena
ma obejmowaćwszystkie obiekty, czego dokonał w swojej ofercie odwołujący.
Kolejnąkwestiąjest problem postanowieńw specyfikacji, które nie w pełni
odzwierciedlająintencje zamawiającego. Jak wskazuje, w tym przedmiocie, jednolite
orzecznictwo Krajowej Izby Odwoławczej, zamawiający nie może wyciągaćnegatywnych
skutków z omyłek zaistniałych w specyfikacji, a także ogłoszeniu. Przykładowy fragment
wyroku z tego zakresu brzmi »Skład orzekający Izby, popiera w tym zakresie ugruntowane
jużstanowisko orzecznictwa i doktryny,że wykonawca, który działa w zaufaniu i dobrej
wierze do sporządzonych przez zamawiającego dokumentów, w tym wzorów załączników do
specyfikacji, nie może ponosićnegatywnych konsekwencji nieprecyzyjnych czy niejasnych
postanowieńspecyfikacji«, a fraza ta znalazła sięw wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z 27
lutego 2009 r., sygn. akt KIO/UZP 162/09.
W związku z tym,że wykonawca mógł zrozumieći zrozumiał postanowienia całej
specyfikacji w ten sposób,że zamawiający nieżyczy sobie [nie wymaga] aby wykonawcy
wpisali w załączniku nr 7 do oferty, bądźw innych dokumentach oferty, cen za poszczególne
elementy przedmiotu zamówienia skład orzekający Krajowej Izby Odwoławczej przychyla się
do zarzutu nr dwa odwołującego.
Krajowa Izba Odwoławcza przychyla się: do stanowiska odwołującego sformułowanego
w zarzucie nr 3 – wadliwe zastosowanie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp przez uznanie,że treść
oferty odwołującego nie odpowiada treści specyfikacji, podczas gdy odwołujący wypełnił
wszelkie rubryki zawarte w załączniku nr 7 do specyfikacji (zgodnie z przygotowanąprzez
zamawiającego treściązałącznika) – dostosowując siętym samym do pkt 12.6 specyfikacji,
w którym to zamawiający przesądził,że niedopuszczalne jest dokonywanie jakichkolwiek
zmian w treści załączonych wzorów dokumentów, w tym dokonywanie dopisków oraz do
stanowiska odwołującego sformułowanego w zarzucie nr 4 – wadliwe zastosowanie art. 91
ust. 1 Pzp przez zaniechanie wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej na
podstawie kryteriów oceny ofert określonych w specyfikacji.
Odwołujący wykazał,że zastosował siędo specyfikacji i złożył ofertęzgodnie z
postanowieniami specyfikacji. W zwiazku z tym nie można stwierdzić,że treśćoferty nie
odpowiada treści specyfikacji. Dlatego odrzucenie oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2
Pzp nie może byćuznane za prawidłowe zastosowanie tego przepisu.
W związku z tym,że zamawiający bezpodstawnie odrzucił jednąofertrędokonał
niewłaściego wyboru najkorzystniejszej oferty, gdyżdokonał wyboru najkorzystniejszej oferty
spośród nie wszystkich ofert podlegajacych ocenie, czyli niewłaściwie zastosował siędo art.
91 ust. 1 Pzp, który brzmi, cyt. »Zamawiający wybiera ofertęnajkorzystniejsząna podstawie
kryteriów oceny ofert określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia«.
Wobec tego skład orzekający Krajowej Izby Odwoławczej przychyla siędo stanowiska
odwołującego w zakresie zarzutów nr 3 i 4 odnoszących siędo wadliwego zastosowania art.
89 ust. 1 pkt 2 Pzp przez uznanie,że treśćoferty odwołującego nie odpowiada treści
specyfikacji oraz do wadliwego zastosowania art. 91 ust. 1 Pzp przez zaniechanie wyboru
oferty najkorzystniejszej spośród wszystkich ofert niepodlegających odrzuceniu.
Krajowa Izba Odwoławcza nie przychyla siędo stanowiska odwołującego
sformułowanego w zarzucie nr 4 – wadliwe zastosowanie art. 7 ust. 1 Pzp w zw. z art. 29 ust.
1 Pzp – przez przeprowadzenie postępowania w sposób niezapewniający zachowania
uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców.
Odwołujący nie wykazał,że zamawiający opisał przedmiot zamówienia w sposób
jednoznaczny i wyczerpujący za pomocądostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń
uwzględniając wszystkie wymagania i okolicznosci mogace miećwpływ na sporządzenie
oferty. Także zamawiający zaprzeczył takiemu niewłaściwemu opisaniu przedmiotu
zamówienia.
Skład orzekający Krajowej Izby Odwoławczej na podstawie przedstawionych
argumentów stwierdza,że zamawiający dokonał opisu przedmiotu zamówienia w sposób
właściwy, czego dowodem było zwłaszcza złożenie przez wszystkich zainteresowanych
wykonawców ofert nie podlegajacych odrzuceniu.
Podobnie odwołujący nie wykazał,że zamawiający swoim postępowaniem w zakresie
sformułowania opisu przedmiotu zamówienia naruszył zasadęzachowaia uczciwej
konkurencji i równego traktowania wykonawców określonąw art. 7 ust. 1 Pzp.
Tym niemniej skład orzekający Krajowej Izby Odwoławczej zauważa,że zamawiający po
upływie terminu składania ofert sformułował swoje intencje, aby wykonawcy w ofercie
przedstawili informacje [ceny poszczególnych obiektów inżynieryjnych], których to informacji
zamawiający nieżądał w specyfikacji w dostatecznie kategoryczny sposób. Jednak brak tych
informacji w jednej ofercie oraz zawarcie tych informacji w innej ofercie nie wpływa na
odrzucenieżadnej z ofert.
Zgodnie z wyrażonym w specyfikacji sposobem oceny ofert, podczas badania i oceny
ofert zamawiający nie bierze pod uwagęinformacji wykraczajacych pozażądane i opisane w
specyfikacji i w zwiazku z tym zamawiający traktuje wykonawców zgodnie z przytoczoną
wyżej zasadąrównego traktowania wykonawców sformułowanąw art. 7 ust. 1 Pzp.
Dodatkowe, wykraczajace ponad postanowienia specyfikacji wymagania zamawiającego,
ośwaidczenia czy dokumenty oferty nie powinny byćbrane pod uwagępodczas oceny ofert,
o ile nie zmieniajątreści oferty, a tylko uzupełniajątętreść, co zamawiającego analizuje
podczas wcześniejszego badania ofert.
Zamawiający naruszył art. 89 ust. 1 pkt 2 i w konsekwencji art. 91 ust. 1 Pzp.
Skład orzekający Izby wziął pod uwagędowody złożone przez strony za wyjątkiem
dowodu nr 3 wycena prac projektowych w rozpisaniu na poszczególne obiekty, gdyż
dowód nie wnosi nic istotnego do sprawy.
Z powyższych względów uwzględniono odwołanie, jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania.
Przewodniczący:
………………………………
1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje:
1) unieważnićczynnośćodrzucenia oferty odwołującego;
2) unieważnićczynnośćwyboru najkorzystniejszej oferty;
3) dokonaćbadania ofert;
4) dokonaćoceny ofert i wyboru najkorzystniejszej oferty.
2. Kosztami postępowania obciąża zamawiającego PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.
Centrum Realizacji Inwestycji Oddział w Lublinie z siedzibą w Lublinie, ul.
Okopowa 5, 20-022 Lublin
i nakazuje:
1)
zaliczyćna rzecz Urzędu ZamówieńPublicznych koszty w wysokości 15 000
zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczone przez
wykonawcę Movares Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, ul. Świętojerska 5/7, 00-236 Warszawa, tytułem kosztów postępowania
odwoławczego;
2)
dokonaćwpłaty kwoty 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero
groszy) przez zamawiającego PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Centrum
Realizacji Inwestycji Oddział w Lublinie z siedzibą w Lublinie, ul.
Okopowa 5, 20-022 Lublin na rzecz wykonawcy Movares Polska Sp. z o.o.
z siedzibą w Warszawie, ul. Świętojerska 5/7, 00-236 Warszawa
stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu wpisu od
odwołania.
3)
dokonaćwpłaty kwoty XXX (słownie: XXX) przez XXX na rzecz Urzędu
ZamówieńPublicznych na rachunek dochodów własnych UZP;
4)
dokonaćzwrotu kwoty XXX (słownie: XXX) z rachunku dochodów własnych
Urzędu ZamówieńPublicznych na rzecz XXX.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do Sądu Okręgowego w Lublinie.
Przewodniczący:
………………………………
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający PKP Polskie Linie Kolejowe S.A z siedzibąw Warszawie, Centrum
Realizacji Inwestycji Oddział w Lublinie, ul. Okopowa 5, 20-022 Lublin wszczął postępowanie
w trybie przetargu nieograniczonego pod nazwą»„Opracowanie ekspertyz naukowych na
obiektach inżynieryjnych na odcinku Grodzisk Mazowiecki-Idzikowice linii nr 4 Grodzisk
Mazowiecki-Zawiercie CMK-E65 w celu dostosowania linii do dużych prędkości”
realizowanych w ramach zadania: Modernizacja linii kolejowej E65 na odcinku
Opoczno-p.odg. [posterunek odgałęźny] Knapówka tor 1 i 2 wraz ze stacjąZawiercie«.
Postępowanie jest prowadzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. –
Prawo zamówieńpublicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759) zwanej dalej w skrócie Pzp
lub ustawąbez bliższego określenia.
26.06.2010 r. ukazało sięogłoszenie o zamówieniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot
Europejskich pod nrem 2010/S 122-186904 i zmienione ogłoszeniem z 31.07.2010 r. nr
2010/S 147-226305.
21.09.2010 r. zamawiający zawiadomił o:
1) wyborze najkorzystniejszej oferty wykonawców wspólnie ubiegających sięo
udzielenie zamówienia M.S.M. Pontex Sp. z o.o. z siedzibąw Mysłowicach oraz
Aspekt Sp. z o.o. z siedzibąw Jaworznie;
2) odrzuceniu oferty wykonawcy Movares Polska Sp. z o. o. z siedzibąw Warszawie, ul.Świętojerska 5/7, 00-236 Warszawa, gdyżtreśćoferty nie odpowiada treści
specyfikacji – art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp bo nie odpowiada wymogom pkt 15.1, 13.3 i
26.7 specyfikacji; cyt. »wykonawca w swojej ofercie w załączniku nr 7 sporządziłłą
cznąwycenęekspertyz każdego z typów obiektów inżynieryjnych odrębnie, nie
dokonując wyceny każdego obiektu inżynieryjnego odrębnie, czego wymagał
zamawiający«.
01.10.2010 r.
wykonawca Movares wniósł do Prezesa KIO odwołanie na:
1) wybór najkorzystniejszej oferty wykonawców wspólnie ubiegających sięo udzielenie
zamówienia M.S.M. Pontex Sp. z o.o. z siedzibąw Mysłowicach oraz Aspekt Sp. z
o.o. z siedzibąw Jaworznie;
2) odrzucenie oferty odwołującego.
Zdaniem odwołującego zamawiający naruszył przepisy ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
– Prawo zamówieńpublicznych i postanowienia specyfikacji istotnych warunków zamówienia
przez:
1) niezastosowanie art. 7 ust. 1 Pzp w zw. z art. 29 ust. 1 Pzp – przez
przeprowadzenie postępowania w sposób niezapewniający zachowania uczciwej
konkurencji oraz równego traktowania wykonawców;
2) niezastosowanie pkt 12.5, 14.2, 14.3 specyfikacji w zw. z pkt 12.6 specyfikacji –
przez przyjęcie,że oferta odwołującego jest niezgodna z treściąspecyfikacji,
podczas gdy w ww. punktach specyfikacji zamawiający przesądzał,że wykonawca
ma przygotowaćofertęna podstawie wzorów stanowiących załączniki do
specyfikacji, a także,że nie może dokonywaćjakichkolwiek zmian w treści
załączonych wzorów dokumentów, w tym dokonywanie w nich dopisków;
3) wadliwe zastosowanie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp – przez uznanie,że treśćoferty
odwołującego nie odpowiada treści specyfikacji, podczas gdy odwołujący wypełnił
wszelkie rubryki zawarte w załączniku nr 7 do specyfikacji (zgodnie z przygotowaną
przez zamawiającego formułązałącznika) – dostosowując siętym samym do pkt
12.6 specyfikacji, w którym to zamawiający przesądził,że niedopuszczalne jest
dokonywanie jakichkolwiek zmian w treści załączonych wzorów dokumentów, w tym
dokonywanie dopisków;
4) wadliwe zastosowanie art. 91 ust. 1 Pzp – przez zaniechanie wyboru oferty
odwołującego jako najkorzystniejszej na podstawie kryteriów oceny ofert
określonych w specyfikacji.
Odwołujący wniósł o:
1) unieważnienie przez zamawiającego czynności z 21.09.2010 r. polegającej na
odrzuceniu oferty odwołującego;
2) unieważnienie
przez
zamawiającego
czynności
polegającej
na
wyborze
najkorzystniejszej oferty, którązostała oferta wykonawców wspólnie ubiegających
sięo udzielenie zamówienia M.S.M. i Aspekt;
3) dokonanie ponownej oceny ofert;
4) dokonanie wyboru najkorzystniejszej oferty zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29
stycznia 2004 r. – Prawo zamówieńpublicznych, tj. oferty odwołującego.
Argumentacja odwołującego
Pismem z 21 września 2010 r. zamawiający po dokonaniu badania i oceny ofert dokonał
wyboru najkorzystniejszej oferty. W ocenie zamawiającego najkorzystniejsząofertęzłożyli
wykonawcy wspólnie ubiegający sięo udzielenie zamówienia M.S.M. i Aspekt. W trakcie
badania ofert zamawiający odrzucił ofertęodwołującego z powołaniem na art. 89 ust. 1 pkt 2
Pzp gdyżtreśćoferty nie odpowiada treści specyfikacji. Zamawiający wyjaśnił,że treśćoferty
odwołującego nie spełnia wymagańzawartych w pkt 13.3, 15.1, 26.7 specyfikacji.
Zdaniem odwołującego niezgodnośćoferty polega na tym,że wykonawca w załączniku
nr 7 sporządził łącznie wycenęekspertyz każdego z typów obiektów inżynieryjnych, a nie
wycenękażdego obiektu inżynieryjnego oddzielnie. Zamawiający nadto dokonał również
wykluczenia oferty trzeciego z wykonawców, a mianowicie Przedsiębiorstwa Projektowo-
Wdrożeniowego Budownictwa Komunikacyjnego „Pomost” sp. z o. o. w Warszawie.
Rozstrzygnięcie zamawiającego w zakresie odrzucenia oferty odwołującego oraz wyboru
najkorzystniejszej oferty należy uznaćza sprzeczne z przepisami ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. – Prawo zamówieńpublicznych oraz postanowieniami specyfikacji, w związku z czym
odwołujący składa odwołanie opierając sięna niżej wskazanych podstawach.
Zamawiający wadliwe zastosował art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp uznając,że treśćoferty
odwołującego nie odpowiada treści specyfikacji. Odwołujący zastosował siędo wymogów
zamawiającego określonych w specyfikacji i z tego tytułu nie może ponosićnegatywnych
konsekwencji. Odwołujący wypełnił wszelkie rubryki zawarte w załączniku nr 7 do
specyfikacji (zgodnie z przygotowanąprzez zamawiającego formułązałącznika) i
dostosowując siędo pkt 12.6 specyfikacji, w którym zamawiający przesądził,że
niedopuszczalne jest dokonywanie jakichkolwiek zmian w treści załączonych wzorów
dokumentów. Odwołujący nie dokonał w załączniku nr 7 jakichkolwiek dopisków. Odwołujący
zastosował sięrównieżdo postanowieńpkt 12.5, 14.2, 14. 3 specyfikacji i przygotował swoją
ofertęw oparciu o dokumenty będące wzorcami załączonymi do specyfikacji.
Sam zamawiający nadał pkt 12.6 specyfikacji brzmienie, cyt.: „Zamawiający nie
dopuszcza dokonywania w treści załączonych wzorów dokumentów jakichkolwiek zmian
(skrótów,
opuszczeń,
skreśleń,
poprawek
lub
dopisków)
za
wyjątkiem miejsc
wykropkowanych lub oznaczonych gwiazdką(*)”. Tymczasem z załącznika nr 7 do
specyfikacji wynikało,że wycenami należy objąćodrębnie poszczególne obiekty inżynieryjne
z podziałem na mosty km; wiadukty km; przepusty km. Przy każdej pozycji określonej
załącznikiem nr 7 nazwanej odpowiednio „mosty”, „przepusty”, „wiadukty” podana została
jedynie jedna pozycja „km .... – wartość(netto) PLN”. W związku z powyższym dla
odwołującego było sprawąoczywistą,że należy wpisaćkilometry indywidualnych obiektów,
w wyodrębnionych obiektach inżynieryjnych (oddzielnie mosty wiadukty, przepusty), tak, aby
zamawiający miał gwarancję,że oferta obejmuje pełen zakres zamówienia, natomiast w
miejscach wykropkowanych po wyrazach „wartość(netto)” należało wpisaćwartośćdla całej
grupy zbiorczej obiektów inżynieryjnych wyszczególnionych w załączniku nr 7 tj. mostów,
wiaduktów i przepustów.
Niezwykle istotnym jest,że sposób wypełnienia przez odwołującego załącznika nr 7 do
specyfikacji nie kłóci sięz intencjązamawiającego, którąprzyjął odwołujący, a którąmożna
sprowadzićdo tezy,że dlatego w taki sposób zamawiający przygotował projekt załącznika nr
7,że chciał miećgwarancję,że cena oferty obejmuje pełen zakres zamówienia.
Powyższa interpretacja załącznika nr 7 pozostaje w zgodzie z postanowieniami § 9
projektu umowy, która zostanie podpisana ze zwycięzcąpostępowania. Zamawiający,
bowiem w projekcie umowy nie przewiduje rozliczania umowy fakturami cząstkowymi, (które
to ewentualnie mogłyby przesądzaćo zasadności stanowiska zamawiającego zawartego w
zawiadomieniu z 21.09.2010 r.) ani teżte odrębne wyceny każdego obiektu inżynieryjnego
nie będąmiały dla zamawiającego jakiegokolwiek znaczenia praktycznego na jakimkolwiek
etapie realizacji umowy.
Zamawiający nie powinien odrzucaćoferty odwołującego w oparciu o treśćart. 89 ust 1
pkt 2 Pzp. Wedle stanowiska przedstawionego w wyroku KIO z 30 marca 2010 r. w sprawie
KIO/UZP 321/10 odrzucićofertęmożna, gdy jej treśćz całąpewnościąnie odpowiada treści
specyfikacji. Wżadnym razie nie można tego dokonać, gdy treśćoferty nie została należycie
zbadana, uzupełniona zgodnie z dyspozycjąart. 26 Pzp, albo wyjaśniona – w przypadku
wątpliwości co do jej zgodności ze specyfikacją. Zarówno w doktrynie jak i orzecznictwie
potwierdzono,że o niezgodności treści oferty z treściąspecyfikacji można mówićjedynie w
sytuacji, gdy oferta nie odpowiada w pełni przedmiotowi zamówienia w ten sposób,że nie
zapewnia realizacji zamówienia w całości (KIO/UZP 1093/08). Ratio legis art. 89 ust. 1 pkt 2
Pzp jest odpowiednio: eliminacja z postępowania ofert, na których podstawie nie można
zrealizowaćdanego zamówienia publicznego zgodnie z wymaganiami zamawiającego oraz
niedających możliwości prawidłowego ustalenia ceny i w konsekwencji prawidłowego
wykonania umowy w sprawie zamówienia publicznego przez zamawiającego (obowiązku
zapłaty).
Dorobkiem doktryny oraz orzecznictwa KIO, a wcześniej ZA, jest pogląd,że norma art.
89 ust. 1 pkt 2 Pzp odnosi siędo merytorycznego aspektu zaoferowanego przez
wykonawcówświadczenia oraz merytorycznych wymagańzamawiającego, w szczególności
co do zakresu, ilości, jakości, warunków realizacji i innych elementów istotnych dla
wykonania zamówienia.
Zatem, o niezgodności treści oferty z treściąspecyfikacji można mówićw sytuacji, gdy
oferta nie odpowiada w pełni przedmiotowi zamówienia w ten sposób,że nie zapewnia
realizacji zamówienia w całości. Interpretacja art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp nakazuje odniesienie
normy art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp do merytorycznego aspektu zaoferowanego przez
wykonawcówświadczenia oraz merytorycznych wymagańzamawiającego, w szczególności
co do zakresu, ilości, jakości, warunków realizacji i innych elementów istotnych dla
wykonania zamówienia. O niezgodności treści oferty z treściąspecyfikacji można więc
mówićw sytuacji, gdy oferta nie odpowiada przedmiotowi zamówienia w ten sposób,że nie
zapewnia jego realizacji w sposób opisany przez zamawiającego w specyfikacji.
Mając, zatem na względzie powyższe – w kontekście opisu przedmiotu zamówienia – o
udzielenie zamówienia publicznego trudno przyjąć, jakoby sposób przygotowania oferty
przez odwołującego, jak i sama jej treśćstanowiła przesłankędo jej odrzucenia, tym
bardziej,że fakt nie wyszczególnienia wartości oferty odnośnie każdego indywidualnego
obiektu inżynierskiego nie powoduje niemożności realizacji umowy, czy teżniejasności w
zakresie ceny, która to de facto ustanowiona została przez zamawiającego jako cena
ryczałtowa. Brak, bowiem cen jednostkowych odnoszących siędo każdego indywidualnego
obiektu inżynierskiego (np. każdego mostu odrębnie) nie skutkuje brakiem zaoferowaniaświadczenia wymaganego przez zamawiającego. W tym stanie rzeczy należy z całąmocą
podkreślić,że oferta odwołującego była ofertązgodnąze specyfikacjąi jako taka nie
powinna była zostaćodrzucona.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 Pzp zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o
udzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe
traktowanie wykonawców. Wyrazem zachowania zasady uczciwej konkurencji oraz równego
traktowania wykonawców jest m.in. precyzyjne i niebudzące wątpliwości sporządzenie
specyfikacji. Stosownie do wyroku Zespołu Arbitrów z 28 maja 2007 r. w sprawie o
sygnaturze UZP/ZO/0-598/07 postanowienia specyfikacji musząbyćna tyle jednoznaczne,
aby nie dopuszczały rozbieżności interpretacyjnych, a wszelkie wątpliwości nie mogąbyć
tłumaczone na niekorzyśćwykonawców.
Zgodnie z orzeczeniem z 29 stycznia 2009 r. KIO w sprawie KIO/UZP 48/09 to na
zamawiającym spoczywa obowiązek jednoznacznego i jasnego precyzowania postanowień
specyfikacji. Fakt,że postanowienia te nie czyniązadośćtym wymogom, nie mógłby być
poczytany na niekorzyśćodwołującego i nie mógłby prowadzićdo zastosowania sankcji
odrzucenia oferty. W podobny sposób wypowiedział sięrównieżZespół Arbitrów w sprawie
UZP/ZO/0-817/05. Orzeczenie wskazywało,że wykonawcy nie mogąponosićnegatywnych
skutków w zakresie niejednoznacznych postanowieńspecyfikacji.
Nie można na niekorzyśćwykonawców interpretowaćpostanowieńspecyfikacji, które
mogąbudzićwątpliwości, gdyżdziałająoni w zaufaniu do zamawiającego, na którym ciąży
obowiązek jednoznacznego i jasnego sformułowania specyfikacji.
Wykonawcy nie mogąbyćobciążeni negatywnymi skutkami niewystarczającego
doprecyzowania przez zamawiającego postanowieńspecyfikacji. Według Zespołu Arbitrów
(wyrok z 24 kwietnia 2007 r., sygn. akt UZP/ZO/0-442/07) specyfikacja jest podstawowym
dokumentem określającym warunki udziału w postępowaniu, warunki, na jakich należy
złożyćofertęw tym postępowaniu oraz według jakich zasad będądokonywane badanie i
ocena ofert oraz wybór najkorzystniejszej oferty. Postanowienia zawarte w specyfikacji
powinny byćjasne, zrozumiałe i jednoznaczne oraz zgodne z podstawowymi zasadami
ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówieńpublicznych, a w szczególności z
zasadąrównego traktowania wykonawców i zachowania uczciwej konkurencji.
Specyfikacja ma chronićinteres zamawiającego i gwarantowaćmu,że otrzyma dobro,
które rzeczywiście było przedmiotem zamówienia.
Specyfikacja ma chronićrównieżinteres prawny wykonawcy,że jego oferta, jeżeli
będzie najkorzystniejsza, zostanie wybrana w przetargu. Dlatego postanowienia specyfikacji
musząbyćprecyzyjne, jednoznaczne, a wątpliwości powstałe na tym tle powinny być, z
zachowaniem przepisów prawa, rozstrzygane na korzyśćwykonawcy (wyrok ZA z 30 maja
2005 r., sygn. akt UZP/ZO/0-1076/05; wyrok ZA z 18 sierpnia 2005 r., sygn. akt UZP/ZO/0-
2197/05). Tym samym, zamawiający nie może obciążaćwykonawców odpowiedzialnością
za swój brak precyzji w formułowaniu specyfikacji i w związku z tym nie może wykluczyć
wykonawców, którzy spełniająogólnie postawione warunki udziału w postępowaniu.
Nadto, gdyby hipotetycznie przyjąć,że wykładnia postanowieńspecyfikacji (w tym jej
załączników) dokonana przez zamawiającego bliższa była wykładni literalnej nie można
przyjąćjej pierwszeństwa. Sąd Najwyższy w uchwale z 22 marca 2007 r., sygn. akt III CZP
8/07, wywiódł,że „wykładnia językowa nie może prowadzićdo rozstrzygnięcia, które wświetle powszechnie akceptowanych wartości musi byćuznane za rażąco niesłuszne,
niesprawiedliwe, nieracjonalne lub niweczące ratio legis interpretowanego przepisu”. Sąd
Najwyższy stwierdził równieżw przywołanym orzeczeniu,że „w sytuacji, w którejścisłe,
literalne zinterpretowanie zapisu ustawowego prowadziłoby do zniekształcenia lub
wypaczenia jego treści, obowiązkiem organu stosującego prawo jest sięganie do innych
sposobów wykładni” oraz „że zasada pierwszeństwa stosowania wykładni językowej nie
oznacza absolutnego porządku preferencji, a jedynie taki porządek, w którym w
uzasadnionych okolicznościach dopuszcza sięod niej odstępstwa łagodzące konflikt między
stanowiskiem formalistycznym a nieformalistycznym. Przykładem potrzeby odstępstwa od
honorowania rezultatów wykładni językowej jest wskazywana w piśmiennictwie sytuacja, w
której wynik posłużenia siętakąwykładniąprowadzi do absurdu albo do rażąco
niesprawiedliwych lub irracjonalnych konsekwencji”.
W zakresie ostatniego z zarzutów tj. naruszenia dyspozycji art. 91 ust. 1 Pzp, wedle
którego zamawiający wybiera ofertęnajkorzystniejsząna podstawie kryteriów oceny ofert
określonych w specyfikacji odwołujący wskazuje,że w przypadku prawidłowego
zastosowania przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówieńpublicznych
oferta odwołującego zostałaby wybrana jako najkorzystniejsza. W punkcie 19.9 specyfikacji
zamawiający określił,że jedynym kryterium wyboru najkorzystniejszej oferty będzie cena,
którąnależy podaćdo dwóch miejsc po przecinku bez zaokrąglania. Cena zaproponowana
przez odwołującego była cenąnajniższą.
30.09.2010 r. odwołujący przesłał w terminie kopięodwołania zamawiającemu (art. 180
ust. 5 Pzp).
01.10.2010 r. zamawiający przesłał w terminie 2 dni kopięodwołania innym
wykonawcom (art. 185 ust. 1 in initio Pzp).
06.10.2010 r. wykonawcy wspólnie ubiegający sięo udzielenie zamówienia M.S.M. i
Aspekt wnieśli pismo w sprawie przystąpienia do innego postępowania odwoławczego, które
nie wpłynęło do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron, na podstawie dokumentacji
postępowania, wyjaśnień oraz stanowisk stron zaprezentowanych podczas rozprawy,
a także:
1) dowodu złożonego przez zamawiającego – (dowód nr 1) pismo zamawiającego
z 08.10.2010 r. złożone na posiedzeniu, w którym to piśmie zamawiający
wywodzi niezasadność odwołania;
2) dowodu złożonego przez odwołującego – (dowód nr 2) pismo zamawiającego z
05.08.2010 r. z modyfikacją specyfikacji w zakresie wzoru umowy oraz
ujednolicony przez odwołującego wzór umowy na potwierdzenie, że
zamawiający ustanowił ryczałtowy sposób rozliczenia umowy;
3) dowodu złożonego przez odwołującego – (dowód nr 3) wycena prac
projektowych na potwierdzenie faktu, że odwołujący ujął i właściwie wycenił
wszystkie obiekty
– Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
Skład orzekający Izby stwierdził,że odwołanie jest zasadne.
W pierwszej kolejności skład orzekający Izby ustalił,że odwołujący posiada interes w
złożeniuśrodków ochrony prawnej w rozumieniu art. 179 ust. 1 Pzp.
Krajowa Izba Odwoławcza przychyla siędo stanowiska odwołującego sformułowanego w
zarzucie nr 2 – niezastosowanie postanowieńpkt 12.5, 14.2, 14.3 specyfikacji w zw. z pkt
12.6 specyfikacji – przez przyjęcie,że oferta odwołującego jest niezgodna z treścią
specyfikacji, podczas gdy w ww. punktach specyfikacji zamawiający przesądzał,że
wykonawca ma przygotowaćofertęna podstawie wzorów stanowiących załączniki do
specyfikacji, a także,że nie może dokonywaćjakichkolwiek zmian w treści załączonych
wzorów dokumentów, w tym dokonywanie w nich dopisków.
Wskazane pkt 12.5, 12.6, 14.2 i 14.3 brzmią, cyt.:
»12.5. Wzory dokumentów dołączone do niniejszej SIWZ powinny zostaćwypełnione przez
wykonawcęi dołączone do oferty, bądźteżprzygotowane przez wykonawcęw innej – zgodnej
z niniejsząSIWZ formie.
12.6. Zamawiający nie dopuszcza dokonywania w treści załączonych wzorów dokumentów
jakichkolwiek zmian (skrótów, opuszczeń, skreśleń, poprawek lub dopisków) za wyjątkiem miejsc
wykropkowanych lub oznaczonych gwiazdką(*).
[…]
14.2. Stosowne wypełnienia miejsc wykropkowanych w dokumentach stanowiących załączniki
do niniejszej SIWZ i wchodzących następnie w skład oferty mogąbyćdokonane komputerowo,
maszynowo lub ręcznie.
14.3. Dokumenty przygotowywane samodzielnie przez wykonawcęna podstawie wzorów
stanowiących załączniki do niniejszej SIWZ musząmiećformęwydruku komputerowego lub
maszynopisu«.
Z przytoczonych postanowieńspecyfikacji wynika,że dla zamawiającego bardzo
istotnym było, zachowanie formy zaproponowanej w specyfikacji oraz zawarcie danych bez
dopisywania innych informacji, na co wskazująsłowa użyte w cytowanym pkt 12.6
specyfikacji, cyt. »nie dopuszcza dokonywania w treści załączonych wzorów dokumentów
jakichkolwiek zmian […] za wyjątkiem miejsc wykropkowanych«. Natomiast w załączniku nr 7
zamawiający nie przewidział miejsca na wpisanie poszczególnych cen, a ponadto ze
sformułowanego wymagania, cyt. »Wycenami należy objąćodrębnie poszczególne obiekty
inżynieryjne z podziałem na: Mosty km … wartość(netto) … PLN, Wiadukty km … wartość(netto) …
PLN, Przepusty km … wartość(netto) … PLN« można wysnućwniosek,że zamiarem
zamawiającego było uzyskanie tylko i wyłącznie informacji o miejscach usytuowania [km]
poszczególnych obiektów inżynieryjnych i łącznej cenie [PLN] poszczególnych typów
obiektów inżynieryjnych. Bardzo istotne jest,że zamawiający nie przeznaczył miejsca w
formularzu na wpisanie cen za poszczególne obiekty inżynieryjne.
Skład orzekający Izby podkreśla,że zamawiający dysponował informacjąo usytuowaniu
poszczególnych obiektów inżynieryjnych i mając zamiar uzyskania dokładnych informacji o
cenach każdego obiektu inżynieryjnego mógł, a nawet powinien wyszczególnićkażdy z tych
obiektów oznaczając go cechąkilometrowąi przeznaczając w formularzu dla każdego z
obiektów oddzielne miejsce.
Ponadto zamawiający nie zasygnalizował w specyfikacji celu wpisywania cen za każdy z
obiektów oddzielnie. Zwłaszcza potrzeba przedstawienia cen każdego obiektu inżynieryjnego
powinna byćwskazana w odpowiednich postanowieniach wzoru umowy. Natomiast
zamawiający nie zażądał tego wżadnym miejscu specyfikacji, a w tym szczególnie we
wzorze umowy.
Skład orzekający Izby wziął równieżpod uwagę,że zamawiający nie dowiódł,że
wynagrodzenie za przedmiot zamówienia będzie inne niżryczałtowe, a z treści wzoru umowy
wynika,że zamawiający przewidział wynagrodzenie ryczałtowe. Zobrazowaniem tego jest
brak przewidzenia sposobu ostatecznego wyliczenia ceny zamówienia, np. na podstawie
kosztorysów powykonawczych, a zwłaszcza wskazuje na wynagrodzenie ryczałtowe
postanowienie § 4 ust. 6 wzoru umowy, cyt. »Wykonawca otrzyma wynagrodzenie za
rzeczywiście wykonane czynności przedmiotu umowy, przy czym wynagrodzenie nie może
przekroczyćkwoty określonej w ust. 3«; w ust. 3 jest wskazana kwota wynagrodzenia.
Odpowiada to art. 632 § 1 Kc, który brzmi cyt. »Jeżeli strony umówiły sięo wynagrodzenie
ryczałtowe, przyjmujący zamówienie nie możeżądaćpodwyższenia wynagrodzenia,
chociażby w czasie zawarcia umowy nie można było przewidziećrozmiaru lub kosztów
prac«.
Zamawiający powołał sięna postanowienie pkt 13.3 specyfikacji, który brzmi, cyt. »Wykonawca
wraz z ofertąwinien dostarczyćwycenęekspertyz. Ww. wycenęnależy sporządzićwg wzoru nr 7 do
SIWZ i objąćniąodrębnie każdy obiekt inżynieryjny«. Z postanowienia tego równieżnie
wynika,że wykonawca ma wskazaćoddzielnącenęza każdy obiekt, a wynika,że wycena
ma obejmowaćwszystkie obiekty, czego dokonał w swojej ofercie odwołujący.
Kolejnąkwestiąjest problem postanowieńw specyfikacji, które nie w pełni
odzwierciedlająintencje zamawiającego. Jak wskazuje, w tym przedmiocie, jednolite
orzecznictwo Krajowej Izby Odwoławczej, zamawiający nie może wyciągaćnegatywnych
skutków z omyłek zaistniałych w specyfikacji, a także ogłoszeniu. Przykładowy fragment
wyroku z tego zakresu brzmi »Skład orzekający Izby, popiera w tym zakresie ugruntowane
jużstanowisko orzecznictwa i doktryny,że wykonawca, który działa w zaufaniu i dobrej
wierze do sporządzonych przez zamawiającego dokumentów, w tym wzorów załączników do
specyfikacji, nie może ponosićnegatywnych konsekwencji nieprecyzyjnych czy niejasnych
postanowieńspecyfikacji«, a fraza ta znalazła sięw wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z 27
lutego 2009 r., sygn. akt KIO/UZP 162/09.
W związku z tym,że wykonawca mógł zrozumieći zrozumiał postanowienia całej
specyfikacji w ten sposób,że zamawiający nieżyczy sobie [nie wymaga] aby wykonawcy
wpisali w załączniku nr 7 do oferty, bądźw innych dokumentach oferty, cen za poszczególne
elementy przedmiotu zamówienia skład orzekający Krajowej Izby Odwoławczej przychyla się
do zarzutu nr dwa odwołującego.
Krajowa Izba Odwoławcza przychyla się: do stanowiska odwołującego sformułowanego
w zarzucie nr 3 – wadliwe zastosowanie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp przez uznanie,że treść
oferty odwołującego nie odpowiada treści specyfikacji, podczas gdy odwołujący wypełnił
wszelkie rubryki zawarte w załączniku nr 7 do specyfikacji (zgodnie z przygotowanąprzez
zamawiającego treściązałącznika) – dostosowując siętym samym do pkt 12.6 specyfikacji,
w którym to zamawiający przesądził,że niedopuszczalne jest dokonywanie jakichkolwiek
zmian w treści załączonych wzorów dokumentów, w tym dokonywanie dopisków oraz do
stanowiska odwołującego sformułowanego w zarzucie nr 4 – wadliwe zastosowanie art. 91
ust. 1 Pzp przez zaniechanie wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej na
podstawie kryteriów oceny ofert określonych w specyfikacji.
Odwołujący wykazał,że zastosował siędo specyfikacji i złożył ofertęzgodnie z
postanowieniami specyfikacji. W zwiazku z tym nie można stwierdzić,że treśćoferty nie
odpowiada treści specyfikacji. Dlatego odrzucenie oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2
Pzp nie może byćuznane za prawidłowe zastosowanie tego przepisu.
W związku z tym,że zamawiający bezpodstawnie odrzucił jednąofertrędokonał
niewłaściego wyboru najkorzystniejszej oferty, gdyżdokonał wyboru najkorzystniejszej oferty
spośród nie wszystkich ofert podlegajacych ocenie, czyli niewłaściwie zastosował siędo art.
91 ust. 1 Pzp, który brzmi, cyt. »Zamawiający wybiera ofertęnajkorzystniejsząna podstawie
kryteriów oceny ofert określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia«.
Wobec tego skład orzekający Krajowej Izby Odwoławczej przychyla siędo stanowiska
odwołującego w zakresie zarzutów nr 3 i 4 odnoszących siędo wadliwego zastosowania art.
89 ust. 1 pkt 2 Pzp przez uznanie,że treśćoferty odwołującego nie odpowiada treści
specyfikacji oraz do wadliwego zastosowania art. 91 ust. 1 Pzp przez zaniechanie wyboru
oferty najkorzystniejszej spośród wszystkich ofert niepodlegających odrzuceniu.
Krajowa Izba Odwoławcza nie przychyla siędo stanowiska odwołującego
sformułowanego w zarzucie nr 4 – wadliwe zastosowanie art. 7 ust. 1 Pzp w zw. z art. 29 ust.
1 Pzp – przez przeprowadzenie postępowania w sposób niezapewniający zachowania
uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców.
Odwołujący nie wykazał,że zamawiający opisał przedmiot zamówienia w sposób
jednoznaczny i wyczerpujący za pomocądostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń
uwzględniając wszystkie wymagania i okolicznosci mogace miećwpływ na sporządzenie
oferty. Także zamawiający zaprzeczył takiemu niewłaściwemu opisaniu przedmiotu
zamówienia.
Skład orzekający Krajowej Izby Odwoławczej na podstawie przedstawionych
argumentów stwierdza,że zamawiający dokonał opisu przedmiotu zamówienia w sposób
właściwy, czego dowodem było zwłaszcza złożenie przez wszystkich zainteresowanych
wykonawców ofert nie podlegajacych odrzuceniu.
Podobnie odwołujący nie wykazał,że zamawiający swoim postępowaniem w zakresie
sformułowania opisu przedmiotu zamówienia naruszył zasadęzachowaia uczciwej
konkurencji i równego traktowania wykonawców określonąw art. 7 ust. 1 Pzp.
Tym niemniej skład orzekający Krajowej Izby Odwoławczej zauważa,że zamawiający po
upływie terminu składania ofert sformułował swoje intencje, aby wykonawcy w ofercie
przedstawili informacje [ceny poszczególnych obiektów inżynieryjnych], których to informacji
zamawiający nieżądał w specyfikacji w dostatecznie kategoryczny sposób. Jednak brak tych
informacji w jednej ofercie oraz zawarcie tych informacji w innej ofercie nie wpływa na
odrzucenieżadnej z ofert.
Zgodnie z wyrażonym w specyfikacji sposobem oceny ofert, podczas badania i oceny
ofert zamawiający nie bierze pod uwagęinformacji wykraczajacych pozażądane i opisane w
specyfikacji i w zwiazku z tym zamawiający traktuje wykonawców zgodnie z przytoczoną
wyżej zasadąrównego traktowania wykonawców sformułowanąw art. 7 ust. 1 Pzp.
Dodatkowe, wykraczajace ponad postanowienia specyfikacji wymagania zamawiającego,
ośwaidczenia czy dokumenty oferty nie powinny byćbrane pod uwagępodczas oceny ofert,
o ile nie zmieniajątreści oferty, a tylko uzupełniajątętreść, co zamawiającego analizuje
podczas wcześniejszego badania ofert.
Zamawiający naruszył art. 89 ust. 1 pkt 2 i w konsekwencji art. 91 ust. 1 Pzp.
Skład orzekający Izby wziął pod uwagędowody złożone przez strony za wyjątkiem
dowodu nr 3 wycena prac projektowych w rozpisaniu na poszczególne obiekty, gdyż
dowód nie wnosi nic istotnego do sprawy.
Z powyższych względów uwzględniono odwołanie, jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania.
Przewodniczący:
………………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
