rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2023-08-17
rok: 2023
data dokumentu: 2023-08-17
rok: 2023
sygnatury akt.:
KIO 2258/23
KIO 2258/23
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 sierpnia 2023 r. w Warszawie
odwołania
wniesionego do
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 31 lipca 2023 r. przez
wykonawcę: REMONDIS Medison Sp. z o.o. z siedzibą w Dąbrowie Górniczej
w
postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Samodzielny Publiczny Zespół
Zakładów Opieki Zdrowotnej w Staszowie
przy udziale: wykonawcy ECO-
ABC Sp. z o.o. z siedzibą w Bełchatowie, zgłaszającego
swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
odwołania
wniesionego do
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 31 lipca 2023 r. przez
wykonawcę: REMONDIS Medison Sp. z o.o. z siedzibą w Dąbrowie Górniczej
w
postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Samodzielny Publiczny Zespół
Zakładów Opieki Zdrowotnej w Staszowie
przy udziale: wykonawcy ECO-
ABC Sp. z o.o. z siedzibą w Bełchatowie, zgłaszającego
swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka:
1.
Uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu dokonanie modyfikacji Specyfikacji
Warunków Zamówienia (SWZ) poprzez:
1)
modyfikację rozdziału 5 punkt 17 SWZ zgodnie z art. 20 ust. 6 ustawy z dnia 14
grudnia 2012 r. o odpadach, tj. poprzez zmianę sformułowania: „lub poza
województwem, jednakże w możliwie jak najbliższej odległości od siedziby
Zamawiającego” na sformułowanie: „lub poza województwem, w najbliżej położonej
instalacji od
siedziby Zamawiającego”;
2)
modyfikację postanowień zawartych w Rozdziale 23 punkt 1 SWZ poprzez usunięcie
z kryteriów oceny ofert - kryterium „Odległość od spalarni” (O).
2. K
osztami postępowania obciąża zamawiającego
Samodzielny Publiczny Zespół
Zakładów Opieki Zdrowotnej w Staszowie, i:
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez odwołującego
tytułem wpisu od odwołania;
2.2.
zasądza od zamawiającego Samodzielnego Publicznego Zespołu Zakładów
Opieki Zdrowotnej w Staszowie na rzecz odwołującego REMONDIS Medison Sp.
z o.o. z
siedzibą w Dąbrowie Górniczej, kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście
tysięcy złotych zero groszy), stanowiącą koszty postępowania odwoławczego
poniesione przez odwołującego w związku z uiszczonym wpisem od odwołania.
Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo
zamówień publicznych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1710 ze zm.) na niniejszy wyrok - w
terminie 14 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Sygn. akt: KIO 2258/23
UZASADNIENIE
Zamawiający – Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej
w Staszowie,
prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie
przetargu nieograniczonego
na
podstawie przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. -
Prawo zamówień publicznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1710 ze zm.), zwanej dalej „ustawą
Pzp” lub „Pzp”, na realizację zadania pn.: Świadczenie usług w zakresie odbioru, transportu
i
unieszkodliwiania odpadów medycznych”, numer referencyjny: DZPiZ-380-31/2023.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 19.07.2023 r. pod numerem 2023/S 137-438651
. Wartość zamówienia
przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 3 ustawy Pzp.
W dniu 31 lipca 2023 roku wykonawca
REMONDIS Medison Sp. z o.o. z siedzibą
w
Dąbrowie Górniczej, zwany dalej: „odwołującym”, wniósł do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej odwołanie wobec Specyfikacji Warunków Zamówienia („SWZ”) w zakresie:
• Rozdziału 5. pkt 17. - „Wykonawca zapewnia realizację umowy z zachowaniem wymogów
ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (tj. Dz. U. 2021 r., poz. 779 z późn. zm.)
w tym art.
20 ust. 2 i 6, który zobowiązuje przyszłego posiadacza do unieszkodliwiania
odpadów medycznych pochodzących z obiektów Zamawiającego na obszarze województwa
świętokrzyskiego lub poza województwem, jednakże w możliwie jak najbliższej odległości
od siedziby
Zamawiającego oraz ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. prawo ochrony
środowiska (tj. Dz. U. z 2021 r. poz.1973) i ponosi odpowiedzialność za przyjęte odpady w
zakresie określonym przepisami ww. ustaw.”
• Rozdziału 23. pkt 1. – Kryterium oceny ofert– odległość od spalarni – 5%.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 99 oraz 101 ustawy Pzp
w zw. z art. 20 ustawy o odpadach poprzez:
-
wprowadzenie wymogu unieszkodliwiania odpadów medycznych pochodzących z obiektów
z
amawiającego na obszarze województwa świętokrzyskiego lub poza województwem,
jednakże w możliwie jak najbliższej odległości od siedziby zamawiającego, co jest sprzeczne
z art. 20 ustawy o odpadach z dnia 14 grudnia 2012 r., zgodnie z którym: zakazuje się
unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych
poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone. Dopuszcza się jednak
unieszkodliwienie zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych
na
obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej
położonej instalacji, w przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na
obszarze danego województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy
przerobowych,
-
wprowadzenie kryterium oceny ofert w postaci odległości od spalarni, przy czym kryterium
to
jest niezgodne z art. 20 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, która zakazuje
unieszkodliwiania odpadów medycznych poza województwem ich wytworzenia, a w
przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na obszarze danego
województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych, dopuszcza
unieszkodliwienie zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych
na
obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, wyłącznie w
najbliżej położonej instalacji.
W oparciu o powyższe zarzuty odwołujący wnosił o:
1.
Modyfikację SWZ, poprzez zmianę zawartego w Rozdziale 5 pkt 17 zwrotu: „lub poza
województwem, jednakże w możliwie jak najbliższej odległości od siedziby Zamawiającego”
na zwrot „lub poza województwem, w instalacji najbliżej położonej od siedziby
Zamawiającego”.
2. Modyfikację SWZ poprzez usunięcie Rozdziału 23 pkt 1 kryterium oceny ofert w postaci
odległości od spalarni – 5%, względnie wprowadzenia kryterium oceny ofert opartego
na
terminie płatności o wadze 5%.
3. Zasądzenie na rzecz odwołującego kosztów postępowania odwoławczego poniesionych
z
tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika.
W uzasadnieniu odwołania odwołujący wskazywał, co następuje.
W pierwszej kolejności odwołujący podkreślił, że w przedmiotowym postępowaniu
kluczowym jest uwzględnienie wymagań prawnych wynikających z przepisów odrębnych,
tj.
przepisów ustawy dnia 20 grudnia 2012 r. o odpadach. Zgodnie z art. 20 ustawy o
odpadach zakazuje się unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych poza obszarem
województwa, na którym zostały wytworzone. Dopuszcza się unieszkodliwienie zakaźnych
odpadów medycznych na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały
wytworzone, w najbliżej położonej instalacji, jedynie w przypadku braku instalacji
do
unieszkodliwiania tych odpadów na obszarze danego województwa lub gdy istniejące
instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych.
Odw
ołujący wskazał, że norma zawarta w art. 20 ustawy o odpadach stanowi wynik
implementacji art. 16 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/W z dnia
19
listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy,
który wprowadza zasady samowystarczalności i bliskości. Zgodnie z art. 16 powołanej
powyżej Dyrektywy państwa członkowskie stosują właściwe
środki, we współpracy z innymi
państwami członkowskimi, jeżeli jest to konieczne lub pożądane, aby ustanowić
zintegrowaną i wystarczającą sieć instalacji do unieszkodliwiania odpadów i instalacji do
odzysku zmieszanych odpadów komunalnych zebranych z gospodarstw domowych,
uwzględniającą przypadki, w których zbieranie takie obejmuje również takie odpady od
innych wytwórców, z uwzględnieniem najlepszych dostępnych technik. Ponadto, w drodze
odstępstwa od Rozporządzenia (WE) nr 1013/2006, aby chronić swoją sieć, państwa
członkowskie mogą ograniczyć wchodzące transporty odpadów przeznaczonych do obiektów
przekształcania termicznego, które zaklasyfikowano jako instalacje do odzysku, w
przypadkach, gdy ustalono, że transporty takie doprowadziłyby w konsekwencji do tego, że
krajowe odpady musiałyby być unieszkodliwiane lub musiałyby być przetwarzane w sposób
niezgodny z planami gospodarki odpadami tyc
h państw. Państwa członkowskie
zawiadamiają Komisję o podjęciu takiej decyzji. Państwa członkowskie mogą również
ograniczyć wychodzące transporty odpadów z przyczyn dotyczących środowiska
określonych w Rozporządzeniu (WE) nr 1013/2006. Sieć powinna być zaprojektowana w
sposób umożliwiający Wspólnocie jako całości stanie się samowystarczalną w zakresie
unieszkodliwiania odpadów, jak również odzysku odpadów, o których mowa w ust. 1, a
państwom członkowskim umożliwić stopniowe osiąganie tego celu indywidualnie, przy
uwzględnieniu warunków geograficznych lub zapotrzebowania na specjalistyczne instalacje
dla niektórych rodzajów odpadów. Sieć powinna umożliwiać unieszkodliwiane odpadów lub
odzysk odpadów, w jednej z najbliżej położonych odpowiednich instalacji, za pomocą
najodpowiedniejszych metod i technologii, w celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony
środowiska oraz zdrowia publicznego.
Odwołujący zauważył, że przepis art. 20 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o
odpadach ma charakter bezwzględnie obowiązujący. Obowiązek prawny polega na
unieszkodliwieniu odpadów na terenie województwa ich wytworzenia, a w sytuacji braku
takiej możliwości wyłącznie w najbliżej położonej instalacji. Zdaniem odwołującego,
z
amawiający nie jest uprawniony do modyfikacji ciążącego na nim obowiązku prawnego.
Zatem wprowadzenie do
treści SWZ zwrotu „w możliwie jak najbliższej odległości” jest
sprzeczne treścią obowiązujących przepisów prawa i prowadziłoby do akceptacji na
poziomie realizacji zamówienia sytuacji, w której wykonawca realizowałby usługę z
naruszeniem art. 20 ustawy o odpadach.
W związku z powyższym – w ocenie odwołującego – wymóg opisany w Rozdziale 5
pkt 17 SWZ, tj.:
„Wykonawca zapewnia realizację umowy z zachowaniem wymogów ustawy
z
dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (tj. Dz. U. 2021 r., poz. 779 z późn. zm.)
w tym art. 20 ust.
2 i 6, który zobowiązuje przyszłego posiadacza do unieszkodliwiania
odpadów medycznych pochodzących z obiektów Zamawiającego na obszarze województwa
świętokrzyskiego lub poza województwem, jednakże w możliwie jak najbliższej odległości
od siedziby
Zamawiającego oraz ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. prawo ochrony
środowiska (tj. Dz. U. z 2021 r. poz.1973) i ponosi odpowiedzialność za przyjęte odpady w
zakresie określonym przepisami ww. ustaw” jest sprzeczny z art. 101 ust. 1 Pzp, ponieważ
narusza wymagania, które zostały uregulowane w art. 20 ustawy o odpadach, zgodnie z
którym zakaźne odpady medyczne mogą być unieszkodliwiane jedynie w spalarni położonej
w
województwie wytwarzania odpadów, a w przypadku, gdy spalarnia ta nie posiada wolnych
mocy przerobowych, w instalacji najbliżej położonej miejsca wytwarzania odpadów
Odwołujący podniósł, że w powołanym postanowieniu SWZ zamawiający stawia
wymóg, aby wykonawca dokonywał spalania odpadów z zachowaniem wymogów ustawy
o
odpadach, w tym zasady bliskości, przy czym wymóg w zakresie kwestionowanym
przez
odwołującego jest sprzeczny z tą zasadą bliskości.
W odniesieniu do kryterium oceny ofert
w postaci odległości od spalarni, odwołujący
wskazywał, że jest ono bezzasadne, z uwagi na fakt, iż skoro zakaźne odpady medyczne
mogą być spalane jedynie w spalarni, położonej w województwie ich wytwarzania
lub w przypadku jej braku -
w instalacji najbliżej położonej miejsca wytwarzania odpadów,
a w
przypadku województwa świętokrzyskiego występuje spalarnia, która spełnia oba
kryteria to ocena odległości od spalarni jest bezcelowa. Odwołujący powołał się na wyrok
Krajowej Izby
Odwoławczej z dnia 13 czerwca 2023 r. (sygn. akt: KIO 1535/23) oraz z dnia
29 grudnia 2022 r. (sygn. akt KIO 3349/22).
Reasumując odwołujący stwierdził, że odwołanie jest konieczne i uzasadnione.
Pismem z dnia 6.08.2023 r. wykonawca ECO-
ABC Sp. z o.o. z siedzibą w
Bełchatowie (dalej: „przystępujący”) zgłosił przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie zamawi
ającego. Izba stwierdziła, że przystąpienie spełnia wymagania określone w
art. 525 ust. 1 i 2 ustawy Pzp i, że zostało dokonane skutecznie.
W dniu 10 sierpnia 2023 roku zamawiający wniósł do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej odpowiedź na odwołanie, w której wnosił o oddalenie odwołania w całości.
Ponadto, także w dniu 10 sierpnia 2023 roku przystępujący przedstawił stanowisko
pisemne w sprawie.
W toku posiedzenia z udziałem stron oraz w toku rozprawy strony i przystępujący
podtrzymali swoje stanowiska w sprawie.
Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, co następuje:
Przedmiotem postępowania jest odbiór, transport i unieszkodliwianie odpadów
medycznych.
Wartość zamówienia przekracza kwoty określone w przepisach wydanych
na podstawie art. 3 ust. 3 ustawy Pzp.
W dniu 19 lipca 2023 r. zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 19.07.2023 r. ogłoszenie o zamówieniu pod numerem 2023/S 137-
438651.
W rozdziale 5 Specyfikacji Warunków Zamówienia („SWZ”) – Przedmiot zamówienia
– w punkcie 17 zamawiający wskazał:
„Wykonawca zapewnia realizację umowy z zachowaniem wymogów ustawy z dnia 14
grudnia 2012 r. o odpadach (tj. Dz. U. 2021 r., poz. 779 z późn.zm.) w tym art. 20 ust. 2 i 6,
który zobowiązuje przyszłego posiadacza do unieszkodliwiania odpadów medycznych
pochodzących z obiektów Zamawiającego na obszarze województwa świętokrzyskiego
lub
poza województwem, jednakże w możliwie jak najbliższej odległości od siedziby
Zamawiającego oraz ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. prawo ochrony środowiska
(tj. Dz. U. z
2021 r. poz.1973) i ponosi odpowiedzialność za przyjęte odpady w zakresie
określonym przepisami w. ustaw.”.
Natomiast w rozdziale 23 SWZ -
Opis kryteriów oceny ofert wraz z podaniem wag
tych kryteriów i sposobu oceny ofert zamawiający jako jedno z kryteriów oceny ofert ustalił
kryterium: „Odległość od spalarni = 5%” i wskazał, że:
„W zakresie kryterium „odległość od spalarni" (O) — oferta z informacją o odległości spalarni
najbliżej zlokalizowanej, wyrażonej w kilometrach liczonych od głównego miejsca
wytwarzania odpadów tj. Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej w
Staszowie, ul. 11 Listopada 78, 28-200
Staszów, otrzyma najwyższą liczbę punktów,
pozostałe proporcjonalnie mniej, wg wzoru: liczba kilometrów spalarni najbliżej
zlokalizowanej
liczba
kilometrów spalarni najbliżej zlokalizowanej
Odległość =
-----------------------------------------
x 100 x 5%
liczba kilometrów lokalizacji spalarni oferty badanej
0 -
liczba otrzymanych punktów w kryterium odległość od spalarni
5% - waga kryterium
100 -
stały wskaźnik”.
Krajowa Izba Odwoławcza rozpoznając na rozprawie złożone odwołanie
i
uwzględniając dokumentację z niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego, a
także stanowiska stron i uczestnika postępowania odwoławczego
złożone na piśmie i podane do protokołu rozprawy, zważyła, co następuje.
W pierwszej kolejności Izba ustaliła wystąpienie przesłanek z art. 505 ust. 1 ustawy
Pzp, tj. istnienie po stronie odwołującego interesu w uzyskaniu zamówienia oraz możliwość
poniesienia przez niego szkody z uwagi na kwestionowane
czynności zamawiającego.
Ponadto Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek ustawowych
skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 528 ustawy Pzp.
Izba uwzględniła odwołanie.
Zgodnie z art. 99 ust. 1 i 2 ustawy Pzp:
1.
Przedmiot zamówienia opisuje się w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą
dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniając wymagania i okoliczności
mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty.
2.
Zamawiający określa w opisie przedmiotu zamówienia wymagane cechy dostaw, usług
lub
robót budowlanych. Cechy te mogą odnosić się w szczególności do określonego
procesu, metody produkcji, realizacji wymaganych dostaw, usług lub robót budowlanych,
lub do
konkretnego procesu innego etapu ich cyklu życia, nawet jeżeli te czynniki nie są ich
i
stotnym elementem, pod warunkiem że są one związane z przedmiotem zamówienia
oraz
proporcjonalne do jego wartości i celów.
Stosownie do art. 101 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp p
rzedmiot zamówienia opisuje się,
z
uwzględnieniem odrębnych przepisów, w jeden z następujących sposobów przez:
1) określenie wymagań dotyczących wydajności lub funkcjonalności, w tym wymagań
środowiskowych, pod warunkiem że podane parametry są dostatecznie precyzyjne,
aby
umożliwić wykonawcom ustalenie przedmiotu zamówienia, a zamawiającemu udzielenie
zamówienia.
Zgodnie zaś z art. 20 ust. 1 – 6 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 roku o odpadach
(t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1587):
1. Odpady, z uwzględnieniem hierarchii sposobów postępowania z odpadami, w pierwszej
kolejności poddaje się przetwarzaniu w miejscu ich powstania.
2. Odpady, które nie mogą być przetworzone w miejscu ich powstania, przekazuje się,
uwzględniając hierarchię sposobów postępowania z odpadami oraz najlepszą dostępną
technikę, o której mowa w art. 207 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony
środowiska, lub technologię, o której mowa w art. 143 tej ustawy, do najbliżej położonych
miejsc, w których mogą być przetworzone.
3. Zakazuje się:
1) stosowania komunalnych osadów ściekowych,
2) unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów
weterynaryjnych
-
poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone.
4. Zakazuje się przywozu na obszar województwa odpadów, o których mowa w ust. 3,
wytworzonych poza obszarem tego województwa, do celów, o których mowa w ust. 3.
5. Komunalne osady ściekowe mogą być stosowane na obszarze województwa innego niż
to, na którym zostały wytworzone, jeżeli odległość od miejsca wytwarzania odpadów do
miejsca stosowania położonego na obszarze innego województwa jest mniejsza niż
odległość do miejsca stosowania położonego na obszarze tego samego województwa.
6. W przypadku unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów
weterynaryjnych, przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio. Dopuszcza się unieszkodliwienie
zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych na obszarze
województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej położonej instalacji,
w
przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na obszarze danego
województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych.
Izba podzieliła w dużej mierze argumentację przedstawioną przez odwołującego.
Rację miał odwołujący wskazując, że w przedmiotowym postępowaniu kluczowym
jest
uwzględnienie
wymagań
prawnych
wynikających
z przepisów
odrębnych,
tj. z art. 20 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 roku o odpadach,
który określa sposób
postępowania z odpadami, w tym z zakaźnymi odpadami medycznymi. Są to przepisy prawa
o
charakterze bezwzględnie obowiązującym. Ustawodawca w powołanym powyżej
art. 20
ustawy o odpadach określił precyzyjnie w jaki sposób, a w szczególności gdzie,
należy dokonywać unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych. Przede wszystkim
odpady
, które nie mogą być przetworzone w miejscu ich powstania, należy przekazać do
n
ajbliżej położonych miejsc, w których mogą być przetworzone, z uwzględnieniem hierarchii
sposobów postępowania z odpadami oraz najlepszej dostępnej techniki, o której mowa w art.
207 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. -
Prawo ochrony środowiska, lub technologii, o której
mowa w art. 143 tej ustaw
y. Jest to ogólna zasada odnosząca się do wszystkich odpadów.
W
kolejnych ustępach ustawodawca określił sposób postępowania w odniesieniu
do
szczególnych rodzajów odpadów, w tym zakaźnych odpadów medycznych, których
dotyczy niniejszy przedmiot zamówienia.
W
stosunku
do
zakaźnych
odpadów
medycznych
jest
bezwzględny
zakaz
unieszkodliwiania poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone.
Od tej
zasady są wyjątki przewidziane w art. 20 ust. 6 ustawy Pzp, tj.:
a) w sytuacji, gdy
odległość od miejsca wytwarzania odpadów do miejsca stosowania
położonego na obszarze innego województwa jest mniejsza niż odległość do miejsca
stosowania położonego na obszarze tego samego województwa, a także
b)
w przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na obszarze danego
województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych –
w
najbliżej położonej instalacji.
Tym samym
nieuprawnione jest określenie postanowień SWZ w sposób sprzeczny
z
treścią bezwzględnie obowiązujących przepisów ustawy o odpadach, w tym w
szczególności z art. 20 tej ustawy.
Postanowienie zawarte w rozdziale 5
Przedmiot zamówienia punkt 17 SWZ, w którym
zamawiający użył wyrażenia: „lub poza województwem, jednakże w możliwie jak najbliższej
odległości od siedziby Zamawiającego” w sytuacji, gdy przepis art. 20 ust. 6 ustawy Pzp
stanowi o instalacji „w najbliżej położonej instalacji”, jest sprzeczne z brzmieniem tego
przepisu.
Mając powyższe na uwadze Izba uwzględniła zarzut odwołującego w zakresie
wymogu określonego w rozdziale 5 punkt 17 SWZ i nakazała modyfikację rozdziału 5 punkt
17 SWZ zgodnie z art. 20 ust. 6 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, tj. poprzez
zmianę sformułowania: „lub poza województwem, jednakże w możliwie jak najbliższej
odległości od siedziby Zamawiającego” na sformułowanie: „lub poza województwem, w
najbliżej położonej instalacji od siedziby Zamawiającego”.
Z uwagi na to, że przepis art. 20 ustawy o odpadach w sposób wyczerpujący opisuje
sposób postępowania z odpadami, w tym z zakaźnymi odpadami medycznymi, to należy
stwierdzić, że dodatkowe kryterium pozacenowe w postaci „odległość od spalarni „O””
jest bezzasadne
. Przepisy bezwzględnie obowiązujące opisują hierarchię postępowania
z
odpadami i szczegółowo określają w jaki sposób należy wybrać instalację
unieszkodliwiania tych odpadów, co zostało opisane powyżej. Tym samym, niezasadne
wydaje się, aby zamawiający ustalał dodatkowe kryterium dotyczące odległości od spalarni.
Z tych też względów Izba uwzględniła zarzut odwołującego w zakresie wprowadzenia
kryterium oceny ofert w postaci odległości od spalarni
i nakazała zamawiającemu
modyfikację postanowień zawartych w rozdziale 23 punkt 1 SWZ poprzez usunięcie z
kryteriów oceny ofert - kryterium „Odległość od spalarni” (O).
O kosztach postępowania Izba orzekła stosownie do wyniku, na podstawie
art. 557 i art. 575 ustawy Pzp i
w oparciu o § 7 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 5 pkt 1 rozporządzenia
w
sprawie szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich rozliczania
oraz
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz.U. z 2020 r. poz. 2437).
Zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia w przypadku uwzględnienia odwołania
przez Izbę w całości, koszty ponosi zamawiający; w takim przypadku Izba zasądza
od zamaw
iającego na rzecz odwołującego równowartość kwoty wpisu oraz koszty, o których
mowa w § 5 pkt 2. Zgodnie zaś z § 5 pkt 1 do kosztów postępowania odwoławczego zalicza
się wpis.
Wobec powyższego Izba obciążyła zamawiającego kosztami postępowania
zamawiającego, zasądzając od zamawiającego na rzecz odwołującego koszty postępowania
odwoławczego związane z uiszczonym wpisem od odwołania (15 000 zł).
Mając powyższe na uwadze Izba orzekła jak w sentencji.
Przewodniczący: ………………………………
1.
Uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu dokonanie modyfikacji Specyfikacji
Warunków Zamówienia (SWZ) poprzez:
1)
modyfikację rozdziału 5 punkt 17 SWZ zgodnie z art. 20 ust. 6 ustawy z dnia 14
grudnia 2012 r. o odpadach, tj. poprzez zmianę sformułowania: „lub poza
województwem, jednakże w możliwie jak najbliższej odległości od siedziby
Zamawiającego” na sformułowanie: „lub poza województwem, w najbliżej położonej
instalacji od
siedziby Zamawiającego”;
2)
modyfikację postanowień zawartych w Rozdziale 23 punkt 1 SWZ poprzez usunięcie
z kryteriów oceny ofert - kryterium „Odległość od spalarni” (O).
2. K
osztami postępowania obciąża zamawiającego
Samodzielny Publiczny Zespół
Zakładów Opieki Zdrowotnej w Staszowie, i:
2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez odwołującego
tytułem wpisu od odwołania;
2.2.
zasądza od zamawiającego Samodzielnego Publicznego Zespołu Zakładów
Opieki Zdrowotnej w Staszowie na rzecz odwołującego REMONDIS Medison Sp.
z o.o. z
siedzibą w Dąbrowie Górniczej, kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście
tysięcy złotych zero groszy), stanowiącą koszty postępowania odwoławczego
poniesione przez odwołującego w związku z uiszczonym wpisem od odwołania.
Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo
zamówień publicznych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1710 ze zm.) na niniejszy wyrok - w
terminie 14 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Sygn. akt: KIO 2258/23
UZASADNIENIE
Zamawiający – Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej
w Staszowie,
prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie
przetargu nieograniczonego
na
podstawie przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. -
Prawo zamówień publicznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1710 ze zm.), zwanej dalej „ustawą
Pzp” lub „Pzp”, na realizację zadania pn.: Świadczenie usług w zakresie odbioru, transportu
i
unieszkodliwiania odpadów medycznych”, numer referencyjny: DZPiZ-380-31/2023.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 19.07.2023 r. pod numerem 2023/S 137-438651
. Wartość zamówienia
przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 3 ustawy Pzp.
W dniu 31 lipca 2023 roku wykonawca
REMONDIS Medison Sp. z o.o. z siedzibą
w
Dąbrowie Górniczej, zwany dalej: „odwołującym”, wniósł do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej odwołanie wobec Specyfikacji Warunków Zamówienia („SWZ”) w zakresie:
• Rozdziału 5. pkt 17. - „Wykonawca zapewnia realizację umowy z zachowaniem wymogów
ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (tj. Dz. U. 2021 r., poz. 779 z późn. zm.)
w tym art.
20 ust. 2 i 6, który zobowiązuje przyszłego posiadacza do unieszkodliwiania
odpadów medycznych pochodzących z obiektów Zamawiającego na obszarze województwa
świętokrzyskiego lub poza województwem, jednakże w możliwie jak najbliższej odległości
od siedziby
Zamawiającego oraz ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. prawo ochrony
środowiska (tj. Dz. U. z 2021 r. poz.1973) i ponosi odpowiedzialność za przyjęte odpady w
zakresie określonym przepisami ww. ustaw.”
• Rozdziału 23. pkt 1. – Kryterium oceny ofert– odległość od spalarni – 5%.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 99 oraz 101 ustawy Pzp
w zw. z art. 20 ustawy o odpadach poprzez:
-
wprowadzenie wymogu unieszkodliwiania odpadów medycznych pochodzących z obiektów
z
amawiającego na obszarze województwa świętokrzyskiego lub poza województwem,
jednakże w możliwie jak najbliższej odległości od siedziby zamawiającego, co jest sprzeczne
z art. 20 ustawy o odpadach z dnia 14 grudnia 2012 r., zgodnie z którym: zakazuje się
unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych
poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone. Dopuszcza się jednak
unieszkodliwienie zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych
na
obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej
położonej instalacji, w przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na
obszarze danego województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy
przerobowych,
-
wprowadzenie kryterium oceny ofert w postaci odległości od spalarni, przy czym kryterium
to
jest niezgodne z art. 20 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, która zakazuje
unieszkodliwiania odpadów medycznych poza województwem ich wytworzenia, a w
przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na obszarze danego
województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych, dopuszcza
unieszkodliwienie zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych
na
obszarze województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, wyłącznie w
najbliżej położonej instalacji.
W oparciu o powyższe zarzuty odwołujący wnosił o:
1.
Modyfikację SWZ, poprzez zmianę zawartego w Rozdziale 5 pkt 17 zwrotu: „lub poza
województwem, jednakże w możliwie jak najbliższej odległości od siedziby Zamawiającego”
na zwrot „lub poza województwem, w instalacji najbliżej położonej od siedziby
Zamawiającego”.
2. Modyfikację SWZ poprzez usunięcie Rozdziału 23 pkt 1 kryterium oceny ofert w postaci
odległości od spalarni – 5%, względnie wprowadzenia kryterium oceny ofert opartego
na
terminie płatności o wadze 5%.
3. Zasądzenie na rzecz odwołującego kosztów postępowania odwoławczego poniesionych
z
tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika.
W uzasadnieniu odwołania odwołujący wskazywał, co następuje.
W pierwszej kolejności odwołujący podkreślił, że w przedmiotowym postępowaniu
kluczowym jest uwzględnienie wymagań prawnych wynikających z przepisów odrębnych,
tj.
przepisów ustawy dnia 20 grudnia 2012 r. o odpadach. Zgodnie z art. 20 ustawy o
odpadach zakazuje się unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych poza obszarem
województwa, na którym zostały wytworzone. Dopuszcza się unieszkodliwienie zakaźnych
odpadów medycznych na obszarze województwa innego niż to, na którym zostały
wytworzone, w najbliżej położonej instalacji, jedynie w przypadku braku instalacji
do
unieszkodliwiania tych odpadów na obszarze danego województwa lub gdy istniejące
instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych.
Odw
ołujący wskazał, że norma zawarta w art. 20 ustawy o odpadach stanowi wynik
implementacji art. 16 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/W z dnia
19
listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy,
który wprowadza zasady samowystarczalności i bliskości. Zgodnie z art. 16 powołanej
powyżej Dyrektywy państwa członkowskie stosują właściwe
środki, we współpracy z innymi
państwami członkowskimi, jeżeli jest to konieczne lub pożądane, aby ustanowić
zintegrowaną i wystarczającą sieć instalacji do unieszkodliwiania odpadów i instalacji do
odzysku zmieszanych odpadów komunalnych zebranych z gospodarstw domowych,
uwzględniającą przypadki, w których zbieranie takie obejmuje również takie odpady od
innych wytwórców, z uwzględnieniem najlepszych dostępnych technik. Ponadto, w drodze
odstępstwa od Rozporządzenia (WE) nr 1013/2006, aby chronić swoją sieć, państwa
członkowskie mogą ograniczyć wchodzące transporty odpadów przeznaczonych do obiektów
przekształcania termicznego, które zaklasyfikowano jako instalacje do odzysku, w
przypadkach, gdy ustalono, że transporty takie doprowadziłyby w konsekwencji do tego, że
krajowe odpady musiałyby być unieszkodliwiane lub musiałyby być przetwarzane w sposób
niezgodny z planami gospodarki odpadami tyc
h państw. Państwa członkowskie
zawiadamiają Komisję o podjęciu takiej decyzji. Państwa członkowskie mogą również
ograniczyć wychodzące transporty odpadów z przyczyn dotyczących środowiska
określonych w Rozporządzeniu (WE) nr 1013/2006. Sieć powinna być zaprojektowana w
sposób umożliwiający Wspólnocie jako całości stanie się samowystarczalną w zakresie
unieszkodliwiania odpadów, jak również odzysku odpadów, o których mowa w ust. 1, a
państwom członkowskim umożliwić stopniowe osiąganie tego celu indywidualnie, przy
uwzględnieniu warunków geograficznych lub zapotrzebowania na specjalistyczne instalacje
dla niektórych rodzajów odpadów. Sieć powinna umożliwiać unieszkodliwiane odpadów lub
odzysk odpadów, w jednej z najbliżej położonych odpowiednich instalacji, za pomocą
najodpowiedniejszych metod i technologii, w celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony
środowiska oraz zdrowia publicznego.
Odwołujący zauważył, że przepis art. 20 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o
odpadach ma charakter bezwzględnie obowiązujący. Obowiązek prawny polega na
unieszkodliwieniu odpadów na terenie województwa ich wytworzenia, a w sytuacji braku
takiej możliwości wyłącznie w najbliżej położonej instalacji. Zdaniem odwołującego,
z
amawiający nie jest uprawniony do modyfikacji ciążącego na nim obowiązku prawnego.
Zatem wprowadzenie do
treści SWZ zwrotu „w możliwie jak najbliższej odległości” jest
sprzeczne treścią obowiązujących przepisów prawa i prowadziłoby do akceptacji na
poziomie realizacji zamówienia sytuacji, w której wykonawca realizowałby usługę z
naruszeniem art. 20 ustawy o odpadach.
W związku z powyższym – w ocenie odwołującego – wymóg opisany w Rozdziale 5
pkt 17 SWZ, tj.:
„Wykonawca zapewnia realizację umowy z zachowaniem wymogów ustawy
z
dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (tj. Dz. U. 2021 r., poz. 779 z późn. zm.)
w tym art. 20 ust.
2 i 6, który zobowiązuje przyszłego posiadacza do unieszkodliwiania
odpadów medycznych pochodzących z obiektów Zamawiającego na obszarze województwa
świętokrzyskiego lub poza województwem, jednakże w możliwie jak najbliższej odległości
od siedziby
Zamawiającego oraz ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. prawo ochrony
środowiska (tj. Dz. U. z 2021 r. poz.1973) i ponosi odpowiedzialność za przyjęte odpady w
zakresie określonym przepisami ww. ustaw” jest sprzeczny z art. 101 ust. 1 Pzp, ponieważ
narusza wymagania, które zostały uregulowane w art. 20 ustawy o odpadach, zgodnie z
którym zakaźne odpady medyczne mogą być unieszkodliwiane jedynie w spalarni położonej
w
województwie wytwarzania odpadów, a w przypadku, gdy spalarnia ta nie posiada wolnych
mocy przerobowych, w instalacji najbliżej położonej miejsca wytwarzania odpadów
Odwołujący podniósł, że w powołanym postanowieniu SWZ zamawiający stawia
wymóg, aby wykonawca dokonywał spalania odpadów z zachowaniem wymogów ustawy
o
odpadach, w tym zasady bliskości, przy czym wymóg w zakresie kwestionowanym
przez
odwołującego jest sprzeczny z tą zasadą bliskości.
W odniesieniu do kryterium oceny ofert
w postaci odległości od spalarni, odwołujący
wskazywał, że jest ono bezzasadne, z uwagi na fakt, iż skoro zakaźne odpady medyczne
mogą być spalane jedynie w spalarni, położonej w województwie ich wytwarzania
lub w przypadku jej braku -
w instalacji najbliżej położonej miejsca wytwarzania odpadów,
a w
przypadku województwa świętokrzyskiego występuje spalarnia, która spełnia oba
kryteria to ocena odległości od spalarni jest bezcelowa. Odwołujący powołał się na wyrok
Krajowej Izby
Odwoławczej z dnia 13 czerwca 2023 r. (sygn. akt: KIO 1535/23) oraz z dnia
29 grudnia 2022 r. (sygn. akt KIO 3349/22).
Reasumując odwołujący stwierdził, że odwołanie jest konieczne i uzasadnione.
Pismem z dnia 6.08.2023 r. wykonawca ECO-
ABC Sp. z o.o. z siedzibą w
Bełchatowie (dalej: „przystępujący”) zgłosił przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie zamawi
ającego. Izba stwierdziła, że przystąpienie spełnia wymagania określone w
art. 525 ust. 1 i 2 ustawy Pzp i, że zostało dokonane skutecznie.
W dniu 10 sierpnia 2023 roku zamawiający wniósł do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej odpowiedź na odwołanie, w której wnosił o oddalenie odwołania w całości.
Ponadto, także w dniu 10 sierpnia 2023 roku przystępujący przedstawił stanowisko
pisemne w sprawie.
W toku posiedzenia z udziałem stron oraz w toku rozprawy strony i przystępujący
podtrzymali swoje stanowiska w sprawie.
Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, co następuje:
Przedmiotem postępowania jest odbiór, transport i unieszkodliwianie odpadów
medycznych.
Wartość zamówienia przekracza kwoty określone w przepisach wydanych
na podstawie art. 3 ust. 3 ustawy Pzp.
W dniu 19 lipca 2023 r. zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 19.07.2023 r. ogłoszenie o zamówieniu pod numerem 2023/S 137-
438651.
W rozdziale 5 Specyfikacji Warunków Zamówienia („SWZ”) – Przedmiot zamówienia
– w punkcie 17 zamawiający wskazał:
„Wykonawca zapewnia realizację umowy z zachowaniem wymogów ustawy z dnia 14
grudnia 2012 r. o odpadach (tj. Dz. U. 2021 r., poz. 779 z późn.zm.) w tym art. 20 ust. 2 i 6,
który zobowiązuje przyszłego posiadacza do unieszkodliwiania odpadów medycznych
pochodzących z obiektów Zamawiającego na obszarze województwa świętokrzyskiego
lub
poza województwem, jednakże w możliwie jak najbliższej odległości od siedziby
Zamawiającego oraz ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. prawo ochrony środowiska
(tj. Dz. U. z
2021 r. poz.1973) i ponosi odpowiedzialność za przyjęte odpady w zakresie
określonym przepisami w. ustaw.”.
Natomiast w rozdziale 23 SWZ -
Opis kryteriów oceny ofert wraz z podaniem wag
tych kryteriów i sposobu oceny ofert zamawiający jako jedno z kryteriów oceny ofert ustalił
kryterium: „Odległość od spalarni = 5%” i wskazał, że:
„W zakresie kryterium „odległość od spalarni" (O) — oferta z informacją o odległości spalarni
najbliżej zlokalizowanej, wyrażonej w kilometrach liczonych od głównego miejsca
wytwarzania odpadów tj. Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej w
Staszowie, ul. 11 Listopada 78, 28-200
Staszów, otrzyma najwyższą liczbę punktów,
pozostałe proporcjonalnie mniej, wg wzoru: liczba kilometrów spalarni najbliżej
zlokalizowanej
liczba
kilometrów spalarni najbliżej zlokalizowanej
Odległość =
-----------------------------------------
x 100 x 5%
liczba kilometrów lokalizacji spalarni oferty badanej
0 -
liczba otrzymanych punktów w kryterium odległość od spalarni
5% - waga kryterium
100 -
stały wskaźnik”.
Krajowa Izba Odwoławcza rozpoznając na rozprawie złożone odwołanie
i
uwzględniając dokumentację z niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego, a
także stanowiska stron i uczestnika postępowania odwoławczego
złożone na piśmie i podane do protokołu rozprawy, zważyła, co następuje.
W pierwszej kolejności Izba ustaliła wystąpienie przesłanek z art. 505 ust. 1 ustawy
Pzp, tj. istnienie po stronie odwołującego interesu w uzyskaniu zamówienia oraz możliwość
poniesienia przez niego szkody z uwagi na kwestionowane
czynności zamawiającego.
Ponadto Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek ustawowych
skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 528 ustawy Pzp.
Izba uwzględniła odwołanie.
Zgodnie z art. 99 ust. 1 i 2 ustawy Pzp:
1.
Przedmiot zamówienia opisuje się w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą
dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniając wymagania i okoliczności
mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty.
2.
Zamawiający określa w opisie przedmiotu zamówienia wymagane cechy dostaw, usług
lub
robót budowlanych. Cechy te mogą odnosić się w szczególności do określonego
procesu, metody produkcji, realizacji wymaganych dostaw, usług lub robót budowlanych,
lub do
konkretnego procesu innego etapu ich cyklu życia, nawet jeżeli te czynniki nie są ich
i
stotnym elementem, pod warunkiem że są one związane z przedmiotem zamówienia
oraz
proporcjonalne do jego wartości i celów.
Stosownie do art. 101 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp p
rzedmiot zamówienia opisuje się,
z
uwzględnieniem odrębnych przepisów, w jeden z następujących sposobów przez:
1) określenie wymagań dotyczących wydajności lub funkcjonalności, w tym wymagań
środowiskowych, pod warunkiem że podane parametry są dostatecznie precyzyjne,
aby
umożliwić wykonawcom ustalenie przedmiotu zamówienia, a zamawiającemu udzielenie
zamówienia.
Zgodnie zaś z art. 20 ust. 1 – 6 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 roku o odpadach
(t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1587):
1. Odpady, z uwzględnieniem hierarchii sposobów postępowania z odpadami, w pierwszej
kolejności poddaje się przetwarzaniu w miejscu ich powstania.
2. Odpady, które nie mogą być przetworzone w miejscu ich powstania, przekazuje się,
uwzględniając hierarchię sposobów postępowania z odpadami oraz najlepszą dostępną
technikę, o której mowa w art. 207 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony
środowiska, lub technologię, o której mowa w art. 143 tej ustawy, do najbliżej położonych
miejsc, w których mogą być przetworzone.
3. Zakazuje się:
1) stosowania komunalnych osadów ściekowych,
2) unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów
weterynaryjnych
-
poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone.
4. Zakazuje się przywozu na obszar województwa odpadów, o których mowa w ust. 3,
wytworzonych poza obszarem tego województwa, do celów, o których mowa w ust. 3.
5. Komunalne osady ściekowe mogą być stosowane na obszarze województwa innego niż
to, na którym zostały wytworzone, jeżeli odległość od miejsca wytwarzania odpadów do
miejsca stosowania położonego na obszarze innego województwa jest mniejsza niż
odległość do miejsca stosowania położonego na obszarze tego samego województwa.
6. W przypadku unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów
weterynaryjnych, przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio. Dopuszcza się unieszkodliwienie
zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych na obszarze
województwa innego niż to, na którym zostały wytworzone, w najbliżej położonej instalacji,
w
przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na obszarze danego
województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych.
Izba podzieliła w dużej mierze argumentację przedstawioną przez odwołującego.
Rację miał odwołujący wskazując, że w przedmiotowym postępowaniu kluczowym
jest
uwzględnienie
wymagań
prawnych
wynikających
z przepisów
odrębnych,
tj. z art. 20 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 roku o odpadach,
który określa sposób
postępowania z odpadami, w tym z zakaźnymi odpadami medycznymi. Są to przepisy prawa
o
charakterze bezwzględnie obowiązującym. Ustawodawca w powołanym powyżej
art. 20
ustawy o odpadach określił precyzyjnie w jaki sposób, a w szczególności gdzie,
należy dokonywać unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych. Przede wszystkim
odpady
, które nie mogą być przetworzone w miejscu ich powstania, należy przekazać do
n
ajbliżej położonych miejsc, w których mogą być przetworzone, z uwzględnieniem hierarchii
sposobów postępowania z odpadami oraz najlepszej dostępnej techniki, o której mowa w art.
207 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. -
Prawo ochrony środowiska, lub technologii, o której
mowa w art. 143 tej ustaw
y. Jest to ogólna zasada odnosząca się do wszystkich odpadów.
W
kolejnych ustępach ustawodawca określił sposób postępowania w odniesieniu
do
szczególnych rodzajów odpadów, w tym zakaźnych odpadów medycznych, których
dotyczy niniejszy przedmiot zamówienia.
W
stosunku
do
zakaźnych
odpadów
medycznych
jest
bezwzględny
zakaz
unieszkodliwiania poza obszarem województwa, na którym zostały wytworzone.
Od tej
zasady są wyjątki przewidziane w art. 20 ust. 6 ustawy Pzp, tj.:
a) w sytuacji, gdy
odległość od miejsca wytwarzania odpadów do miejsca stosowania
położonego na obszarze innego województwa jest mniejsza niż odległość do miejsca
stosowania położonego na obszarze tego samego województwa, a także
b)
w przypadku braku instalacji do unieszkodliwiania tych odpadów na obszarze danego
województwa lub gdy istniejące instalacje nie mają wolnych mocy przerobowych –
w
najbliżej położonej instalacji.
Tym samym
nieuprawnione jest określenie postanowień SWZ w sposób sprzeczny
z
treścią bezwzględnie obowiązujących przepisów ustawy o odpadach, w tym w
szczególności z art. 20 tej ustawy.
Postanowienie zawarte w rozdziale 5
Przedmiot zamówienia punkt 17 SWZ, w którym
zamawiający użył wyrażenia: „lub poza województwem, jednakże w możliwie jak najbliższej
odległości od siedziby Zamawiającego” w sytuacji, gdy przepis art. 20 ust. 6 ustawy Pzp
stanowi o instalacji „w najbliżej położonej instalacji”, jest sprzeczne z brzmieniem tego
przepisu.
Mając powyższe na uwadze Izba uwzględniła zarzut odwołującego w zakresie
wymogu określonego w rozdziale 5 punkt 17 SWZ i nakazała modyfikację rozdziału 5 punkt
17 SWZ zgodnie z art. 20 ust. 6 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, tj. poprzez
zmianę sformułowania: „lub poza województwem, jednakże w możliwie jak najbliższej
odległości od siedziby Zamawiającego” na sformułowanie: „lub poza województwem, w
najbliżej położonej instalacji od siedziby Zamawiającego”.
Z uwagi na to, że przepis art. 20 ustawy o odpadach w sposób wyczerpujący opisuje
sposób postępowania z odpadami, w tym z zakaźnymi odpadami medycznymi, to należy
stwierdzić, że dodatkowe kryterium pozacenowe w postaci „odległość od spalarni „O””
jest bezzasadne
. Przepisy bezwzględnie obowiązujące opisują hierarchię postępowania
z
odpadami i szczegółowo określają w jaki sposób należy wybrać instalację
unieszkodliwiania tych odpadów, co zostało opisane powyżej. Tym samym, niezasadne
wydaje się, aby zamawiający ustalał dodatkowe kryterium dotyczące odległości od spalarni.
Z tych też względów Izba uwzględniła zarzut odwołującego w zakresie wprowadzenia
kryterium oceny ofert w postaci odległości od spalarni
i nakazała zamawiającemu
modyfikację postanowień zawartych w rozdziale 23 punkt 1 SWZ poprzez usunięcie z
kryteriów oceny ofert - kryterium „Odległość od spalarni” (O).
O kosztach postępowania Izba orzekła stosownie do wyniku, na podstawie
art. 557 i art. 575 ustawy Pzp i
w oparciu o § 7 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 5 pkt 1 rozporządzenia
w
sprawie szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich rozliczania
oraz
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz.U. z 2020 r. poz. 2437).
Zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia w przypadku uwzględnienia odwołania
przez Izbę w całości, koszty ponosi zamawiający; w takim przypadku Izba zasądza
od zamaw
iającego na rzecz odwołującego równowartość kwoty wpisu oraz koszty, o których
mowa w § 5 pkt 2. Zgodnie zaś z § 5 pkt 1 do kosztów postępowania odwoławczego zalicza
się wpis.
Wobec powyższego Izba obciążyła zamawiającego kosztami postępowania
zamawiającego, zasądzając od zamawiającego na rzecz odwołującego koszty postępowania
odwoławczego związane z uiszczonym wpisem od odwołania (15 000 zł).
Mając powyższe na uwadze Izba orzekła jak w sentencji.
Przewodniczący: ………………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 3393/22 z dnia 2023-12-30
- Sygn. akt KIO 2591/23 z dnia 2023-09-18
- Sygn. akt KIO 2465/23 z dnia 2023-09-05
- Sygn. akt KIO 2464/23 z dnia 2023-09-01
- Sygn. akt KIO 2369/23 z dnia 2023-08-25
