rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2016-04-19
rok: 2016
data dokumentu: 2016-04-19
rok: 2016
sygnatury akt.:
KIO 470/16
KIO 470/16
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2016 roku w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 1 kwietnia 2016 roku
przez wykonawcę:
Asseco Poland S.A. z siedzibą w Rzeszowie, ul. Olchowa 14, 35-
322 Rzeszów, w postępowaniu prowadzonym przez: Zakład Ubezpieczeń Społecznych,
ul. Szamocka 3,5, 01—748 Warszawa,
przy udziale:
wykonawcy:
Hewlett Packard Enterprise Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie,
ul. Szturmowa 2A, 02-678 Warszawa, zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie odwołującego,
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 1 kwietnia 2016 roku
przez wykonawcę:
Asseco Poland S.A. z siedzibą w Rzeszowie, ul. Olchowa 14, 35-
322 Rzeszów, w postępowaniu prowadzonym przez: Zakład Ubezpieczeń Społecznych,
ul. Szamocka 3,5, 01—748 Warszawa,
przy udziale:
wykonawcy:
Hewlett Packard Enterprise Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie,
ul. Szturmowa 2A, 02-678 Warszawa, zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie odwołującego,
orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża wykonawcę: Asseco Poland S.A. z siedzibą
w Rzeszowie, i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15 000 zł 00 gr (słownie:
piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę: Asseco Poland
S.A. z siedzibą w Rzeszowie, tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od wykonawcy:
Asseco Poland S.A. z siedzibą w Rzeszowie na rzecz
zamawiającego:
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, kwotę 3 000 zł 00 gr (słownie:
trzy tysiące złotych zero groszy), stanowiącą koszty postępowania odwoławczego
poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (j.t. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do
Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: …………………………….…...
Sygn. akt KIO 470/16
UZASADNIENIE
Zakład Ubezpieczeń Społecznych [zwany dalej: „zamawiającym”] prowadzi
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego – w trybie przetargu ograniczonego -
na realizację zadania pn.: „Rozbudowa i wdrożenie nowych funkcjonalności oraz
utrzymanie i rozwój systemu Elektronicznej Platformy Wymiany Danych (EPWD) oraz
budowa Centralnego Rejestru Klientów Zakładu (CRKZ). Postępowanie prowadzone jest
na postawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych
[t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ], zwanej dalej: „ustawą Pzp”.
Wartość szacunkowa zamówienia przekracza kwoty określone w przepisach
wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. Ogłoszenie o zamówieniu zostało
opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej pod numerem: 2013/S 022-
034108 w dniu 31 stycznia 2013 roku.
Zamawiający przekazał wykonawcom uczestniczącym w postępowaniu modyfikację
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia [zwanej dalej: „SIWZ”] w dniach:
a) 22 marca 2016 roku - pismem procesowym zamawiającego z dnia 21 marca 2016
roku, które zostało przekazane odwołującym: Asseco Poland S.A. (KIO 337/16)
i Hewlett Packard Enterprise Polska Sp. z o.o. (KIO 342/16) na rozprawie
przed Krajową Izbą Odwoławczą w dniu 22 marca 2016 roku, a pozostałym
wykonawcom nieobecnym na rozprawie – pocztą elektroniczną;
b) 29 marca 2016 roku – pismem zamawiającego z dnia 29 marca 2016 roku – pocztą
elektroniczną.
W dniu 1 kwietnia 2016 roku wykonawca Asseco Poland S.A. z siedzibą w
Rzeszowie [zwany dalej: „odwołującym”] wniósł odwołanie od niezgodnej z przepisami
ustawy czynności zamawiającego polegającej na sformułowaniu SIWZ z naruszeniem
przepisów prawa.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie przepisów: art. 7 ust. 1 i 3 ustawy
Pzp, art. 29 ust. 1, 2 ustawy Pzp oraz innych przepisów wskazanych w uzasadnieniu
odwołania. Podniósł również, iż naruszenie powyższych przepisów może doprowadzić
w konsekwencji do naruszenia przepisu art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp.
W oparciu o powyższe odwołujący wnosił o uwzględnienie odwołania i nakazanie
zamawiającemu dokonania modyfikacji SIWZ w zakresie wskazanym w odwołaniu
poprzez zmianę zapisów w sposób wskazany w odwołaniu.
Następnie odwołujący wskazał, że posiada interes we wniesieniu odwołania.
W uzasadnieniu odwołania podnosił, że w dniu 26 lutego 2016 roku otrzymał
od zamawiającego SIWZ i po zapoznaniu się z treścią SIWZ stwierdził, iż szereg
postanowień SIWZ narusza przepisy prawa, wobec czego wniósł odwołanie w sprawie o
sygn. akt: KIO 337/16. Podkreślił, że w wyniku tego odwołania zamawiający dokonał kilku
zmian w SIWZ - odpowiedzią na odwołanie z dnia 21 marca 2016 roku (przekazaną na
rozprawie w dniu 22 marca 2016 roku) oraz pismem z dnia 29 marca 2016 roku.
Zdaniem odwołującego, zmienione postanowienia SIWZ naruszają przepisy prawa,
stąd też wniesienie odwołania w jego ocenie było konieczne.
Odnosząc się do Załącznika nr 2 do SIWZ "Opis wymagań biznesowych
i architektonicznych CRKZ", pkt 5.2 „Wymagania w zakresie infrastruktury techniczno-
systemowej", ppkt 8, odwołujący stwierdził, iż w odwołaniu z dnia 7 marca 2016 roku
w zarzutach 27 i 68 wskazywał na konieczność określenia w SIWZ definicji dla pojęć:
Incydent niski, Incydent średni i Incydent krytyczny.
Następnie odwołujący wskazał, że w odpowiedzi na odwołanie z dnia 21 marca
2016 roku (odpowiedź na zarzut 27) zamawiający wykreślił z SIWZ szczątkowe regulacje w
tym zakresie, a jednocześnie zarówno w piśmie, jak i na rozprawie wyraźnie podkreślił, że
jego zamiarem jest jednostronne, arbitralne przyporządkowywanie występujących
Incydentów do poszczególnych kategorii, stąd świadomie nie zamieszcza nawet definicji
kategorii Incydentów w SIWZ. W ocenie odwołującego, takie stanowisko narusza art. 29
ust. 1 i 2 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. Stwierdził, że bez odpowiednich definicji w
SIWZ wykonawca nie wie, jaki jest zakres jego obowiązków oraz jakie są ryzyka związane
z realizacją umowy. Według odwołującego, zmiana polegająca na wykreśleniu z Załącznika
nr 2 definicji kategorii Incydentów, określających wymagany poziom świadczenia usług
narusza w/w przepisy ustawy Pzp i jako taka nie powinna się ostać. Odwołujący podał,że zamawiający wprawdzie ma wyłączne prawo do decydowania co jest dla niego
Incydentem krytycznym, średnim czy niskim, ale powinien to określić w SIWZ
przed złożeniem ofert, a nie decydować o tym według własnego uznania dopiero w trakcie
realizacji umowy, tym bardziej, że samo wystąpienie Incydentu krytycznego powoduje
naliczenie kar umownych. Zdaniem odwołującego, w konsekwencji, zamawiający
doprowadził do sytuacji, w której jednostronnie, według swobodnego uznania, będzie
decydował o naliczeniu kary umownej.
Mając powyższe na uwadze odwołujący wnosił o nakazanie zamawiającemu
wprowadzenia do SIWZ jednoznacznych i nie budzących wątpliwości definicji Incydentu
krytycznego, Incydentu średniego i Incydentu niskiego.
Odnosząc się do Załącznika nr 4 do SIWZ „Wzór umowy", Artykuł 4.
„Ramowy Harmonogram realizacji przedmiotu umowy" ust. 1 pkt 3) odwołujący wskazywał,że w swoim odwołaniu z dnia 7 marca 2016 roku w zarzucie 35 wskazywał na wadliwość
postanowienia art. 4 ust. 1 pkt 3 umowy, który w jego ocenie był niejasny, gdyż wynikało
z niego, że zamawiający dopuszcza, aby system EPWD przez 2 miesiące w ogóle
nie funkcjonował.
Następnie podniósł, że przedmiotowy zapis SIWZ był też objęty odwołaniem
wniesionym przez Hewlett Packard Enterprise Sp. z o.o. Odwołujący zauważył,że zamawiający w odpowiedzi na to odwołanie (pismem doręczonym odwołującemu w dniu
22 marca 2016 roku) dokonał zmiany SIWZ, zgodnie z którą wydłużył okres przejęcia
do 6 miesięcy, wskazując, iż przez cały okres 6 miesięcy wykonawca nie będzie obciążany
karami umownymi, ale jednocześnie wprowadził regulację, że przez ten okres wykonawca
będzie otrzymywał wynagrodzenie w wysokości 40% wynagrodzenia miesięcznego
za utrzymanie Systemu EPWD - w myśl tych regulacji również wtedy, kiedy system nie
będzie działał. Wskazał, że wprawdzie zamawiający przewidział, że wykonawca może
skrócić okres przejściowy i zgłosić gotowość do świadczenia usług utrzymania EPWD, a
wtedy będzie otrzymywał 100% wynagrodzenia, jednakże nastąpi to dopiero od miesiąca
następnego po takim zgłoszeniu, a zatem, jeśli odwołujący zgłosi taką gotowość nawet w
dniu zawarcia umowy, to i tak za pierwszy miesiąc świadczenia usługi utrzymania EPWD
otrzyma 40% wynagrodzenia, nawet w sytuacji, gdy dochowa SLA i usługa będzieświadczona należycie. Zdaniem odwołującego, obecne brzmienie przedmiotowego punktu
narusza przepis art. 29 ust. 2 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, gdyż odwołujący będzie
karany nawet wtedy, kiedy należycie będzie świadczył usługi utrzymania EPWD.
Mając powyższe na uwadze odwołujący wnosił o wykreślenie obecnego brzmienia
art. 4 ust. 1 pkt 3) Umowy i wprowadzenie w to miejsce zapisów, na podstawie których
wykonawca w przypadku zgłoszenia gotowości do należytego świadczenia Usługi EPWD
będzie otrzymywał całość miesięcznego wynagrodzenia za tą usługę od początku
wykonywania umowy, zaś ewentualne obniżenia wynagrodzenia będą wyłącznie skutkiem
niedochowania poziomu SLA.
Z kolei odnosząc się do Załącznika nr 1 do Umowy „Definicje pojęć oraz rozwinięcie
skrótów używanych w Umowie", Okres stabilizacji oraz Załącznika nr 3 do Umowy
„Procedury projektowe i utrzymaniowe, standardy produkcyjne", pkt II, ppkt 5.15.1.
odwołujący wskazał, że w zakresie obydwu zapisów wniósł odwołanie w dniu 7 marca 2016
roku domagając się uniezależnienia końca Okresu Stabilizacji dla Modyfikacji od naprawy
Błędów, które nie są Błędem Modyfikacji oraz o ujednoznacznienie zapisów poprzez
zmianę treści SIWZ. Natomiast, zamawiający w odpowiedzi na odwołanie dokonał zmiany
SIWZ, jednakże w sposób niezgodny z żądaniem odwołania, w szczególności zaś
zamawiający w miejsce zdefiniowanego pojęcia „Błąd” użył niezdefiniowanego pojęcia
„zastrzeżenia”.
W ocenie odwołującego obecnie zakres zobowiązania wykonawcy opisany jest
w sposób nieostry, gdyż nie jest wiadome, co mieści się pod pojęciem „zastrzeżenia".
Odwołujący stwierdził, że przyjmując, iż działanie zamawiającego jest racjonalne iświadomie użył innego pojęcia - należy przyjąć, że zastrzeżenie z całą pewnością nie jest
Błędem, ale jest czymś innym. Zauważył, że w szczególności obecne zapisy dopuszczają
sytuację, kiedy zamawiający zgłosi „zastrzeżenie" związane z oczekiwaniem wprowadzenia
zmiany, która nie została wcześniej wyspecyfikowana w dokumentacji projektowej
Modyfikacji, co jest niedopuszczalne i nie może warunkować Odbioru Końcowego
Modyfikacji. Zdaniem odwołującego narusza to art. 29 ust. 1 ustawy Pzp, gdyż wykonawca
nie wie, co właściwie ma usuwać w Okresie stabilizacji, ani też nie wie, kiedy Okres
stabilizacji się zakończy, co uniemożliwia sporządzenie oferty.
Mając powyższe na uwadze odwołujący wnosił o zastąpienie pojęcia „zastrzeżenie"
zdefiniowanym w SIWZ pojęciem „Błąd Modyfikacji". Alternatywnie, wnosił o zdefiniowanie
pojęcia „Zastrzeżenie" oraz używanie tego pojęcia w obydwu w/w wskazanych
postanowieniach pisanego z wielkiej litery, w sytuacji, gdy wolą zamawiającego jest,
aby zakres obowiązków wykonawcy w Okresie stabilizacji był uzależniony od usuwania
zastrzeżeń, które nie są Błędami.
W toku posiedzenia niejawnego z udziałem stron i uczestnika postępowania
odwoławczego w dniu 14 kwietnia 2016 roku zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie,
w której wnosił o oddalenie odwołania, zaś wykonawca zgłaszający przystąpienie
do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego - Hewlett Packard Enterprise
Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie – złożył pismo, w którym wnosił o uwzględnienie
odwołania.
Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
W pierwszej kolejności, Izba dopuściła do udziału w postępowaniu wykonawcę:
Hewlett Packard Enterprise Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, zgłaszającego swoje
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego.
Zgodnie z art. 185 ust. 2 ustawy Pzp wykonawca może zgłosić przystąpienie
do postępowania odwoławczego w terminie 3 dni od dnia otrzymania kopii odwołania,
wskazując stronę, do której przystępuje, i interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść
strony, do której przystępuje. Zgłoszenie przystąpienia doręcza się Prezesowi Izby w formie
pisemnej
albo
elektronicznej
opatrzonej
bezpiecznym
podpisem
elektronicznym
weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, a jego kopię przesyła
się zamawiającemu oraz wykonawcy wnoszącemu odwołanie.
Izba ustaliła, że zamawiający w dniu 4 kwietnia 2016 roku przekazał wykonawcom,
biorącym udział w postępowaniu, zawiadomienie o wniesieniu odwołania wraz z jego kopią
za pośrednictwem poczty elektronicznej.
Pismo, zawierające zgłoszenie przystąpienia wykonawcy, o którym mowa powyżej,
doręczone zostało - w formie pisemnej - Prezesowi Krajowej Izby Odwoławczej w ustawowo
określonym terminie, tj. w dniu 6 kwietnia 2016 roku, przy czym zgłaszający przystąpienie
wskazał stronę, do której zgłosił przystąpienie i interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia
na korzyść tej strony oraz załączył dowody potwierdzające przekazanie stronom kopii
zgłoszenia przystąpienia.
Wobec powyższego należało uznać, że zostały spełnione przesłanki, o których mowa
w art. 185 ust. 2 ustawy Pzp, a wykonawca Hewlett Packard Enterprise Polska Sp. z o.o.
z siedzibą w Warszawie skutecznie dokonał zgłoszenia przystąpienia do postępowania
odwoławczego po stronie odwołującego.
Następnie Izba ustaliła, że nie ma podstaw do odrzucenia odwołania w oparciu
o przesłanki, określone w art.189 ust. 2 ustawy Pzp.
Ponadto, Izba ustaliła, że odwołującemu, w świetle przepisu art. 179 ust. 1 ustawy
Pzp, stanowiącego, że: Środki ochrony prawnej określone w niniejszym dziale przysługują
wykonawcy, uczestnikowi konkursu, a także innemu podmiotowi, jeżeli ma lub miał interes
w uzyskaniu danego zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku
naruszenia przez zamawiającego przepisów niniejszej ustawy, przysługiwało uprawnienie do
wniesienia odwołania.
Izba dopuściła dowody z dokumentacji postępowania w tym z: ogłoszenia
o zamówieniu, treści SIWZ wraz z załącznikami, modyfikacji SIWZ dokonanej
przez zamawiającego w dniach 22 marca 2016 roku oraz 29 marca 2016 roku, a nadto Izba
dopuściła z urzędu dowody z akt sprawy o sygn. akt: KIO 337/16 i KIO 342/16.
Nadto, Izba rozważyła stanowiska stron i uczestnika postępowania odwoławczego
wyrażone w pismach procesowych, tj.: w pisemnej odpowiedzi na odwołanie zamawiającego
z dnia 14 kwietnia 2016 roku oraz w piśmie przystępującego – wykonawcy Hewlett Packard
Enterprise Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2016 roku, złożonych
w trakcie posiedzenia niejawnego z udziałem stron i uczestnika postępowania
odwoławczego w dniu 14 kwietnia 2016 roku, a także stanowiska stron i uczestnika
postępowania odwoławczego wyrażone ustnie do protokołu rozprawy z dnia 14 kwietnia
2016 roku.
Rozpatrując odwołanie w granicach podnoszonych zarzutów – stosownie
do art. 192 ust. 7 ustawy Pzp - Izba ustaliła i zważyła, co następuje.
Odwołanie podlega oddaleniu.
Zarzut dotyczący: modyfikacji Załącznika nr 2 do SIWZ "Opis wymagań biznesowych
i architektonicznych CRKZ", pkt 5.2 „Wymagania w zakresie infrastruktury techniczno-
systemowej", ppkt 8.
W odpowiedzi na odwołanie (na zarzut nr 27 dotyczący: Załącznika nr 2 do SIWZ
„Opis wymagań biznesowych i architektonicznych CRKZ”, pkt 5.2. „Wymagania w zakresie
infrastruktury techniczno-systemowej” ppkt 8) wniesione przez wykonawcę Asseco Poland
S.A. z siedzibą w Rzeszowie w sprawie o sygn. akt: KIO 337/16 w dniu 7 marca 2016 roku
zamawiający wskazał, iż:
„Zamawiający wykreśla z załącznika nr 2 definicje dotyczące poziomu świadczenia usługi
serwisowej. Jednocześnie wyjaśnia, że określenie poziomu świadczenia usługi serwisowej
na jakim oczekuje on obsługi incydentu leży jedynie w gestii Zamawiającego i nie ma żadnego uzasadnienia wysuwana przez Odwołującego konieczność dokonywania
obiektywnej oceny krytyczności Zgłoszenia Incydentu przez obie Strony Umowy, a w
szczególności przez Wykonawcę. Wprawdzie zakwalifikowanie incydentu do określonego
poziomu krytyczności wpływa na zakres prac stron, jednakże to Zamawiający „płaci" za
wykonaną usługę i to on powinien samodzielnie decydować na jakim poziomie usługa
powinna zostać zrealizowana przez Wykonawcę. Z dotychczasowych doświadczeń
Zamawiającego wynika, że dopuszczenie Wykonawców do ustalania krytyczności
Zgłoszenia Incydentu powoduje odrzucanie przez Wykonawców zgłoszeń, z powodu
niewłaściwej jego zdaniem kategoryzacji zgłoszenia, lub zwlekanie z ich obsługą z powodu
niekończących się dyskusji dotyczących kategoryzacji Zgłoszenia. Taka sytuacja jest
niedopuszczalna z punktu widzenia Zamawiającego.
Jednocześnie sytuacja, gdy to Zamawiający decyduje o poziomie Zgłoszenia Incydentu
nie uniemożliwia ustalenia przez Wykonawcę ryzyk oraz zakresu odpowiedzialności
dla świadczonych usług, które określono w przedmiocie umowy z uwagi na fakt, że Zamawiający określił maksymalne limity obsługi zgłoszeń średnich i krytycznych
co spowoduje, że Zamawiający nie będzie mógł bezpodstawnie żądać obsługi incydentów
na najwyższym poziomie w liczbie przekraczającej ustalone limity.”.
Odwołujący,
w
ramach
odwołania,
będącego
przedmiotem
niniejszego
rozstrzygnięcia, podnosił, iż w odwołaniu z dnia 7 marca 2016 roku w zarzutach nr 27 i 68
wskazywał na konieczność określenia w SIWZ definicji dla pojęć: Incydent niski, Incydentśredni i Incydent krytyczny, natomiast w odpowiedzi na odwołanie z dnia 21 marca 2016
roku (na zarzut 27) zamawiający wykreślił z SIWZ szczątkowe regulacje w tym zakresie.
W pierwszej kolejności wskazać należy, że Izba w wyroku z dnia 4 kwietnia 2016
roku wydanym w sprawach o sygn. akt: KIO 337/16 i KIO 342/16 oddaliła oba zarzuty
co bezpośrednio wynika z brzmienia pkt 2 sentencji tego wyroku.
Izba nie uznała zatem za zasadne nakazania zamawiającemu wprowadzenia
definicji Incydentów w kontekście Systemu EPWD, co było objęte zarzutem nr 68 odwołania
wykonawcy Asseco Poland S.A. z siedzibą w Rzeszowie z dnia 7 marca 2016 roku,
gdzie wykonawca wskazywał, że: „Zamawiający nie definiuje używanych w SIWZ i Umowie
w kontekście Systemu EPWD pojęć:
ᵛ
„Incydent niski”,
ᵛ
„Incydent średni”,
ᵛ
„Incydent krytyczny”, …”.
Izba nie uwzględniła również zarzutu nr 27, w ramach którego odwołujący wnosił
o nakazanie zamawiającemu zmiany wymagań dla Incydentu niskiego dla ITS CRKZ.
Przede wszystkim należy zauważyć, że Izba rozstrzygając o odwołaniach
wniesionych w sprawach o sygn. akt: KIO 337/16 i KIO 342/16, uwzględniła również
odpowiedź zamawiającego na odwołanie w sprawie o sygn. akt: KIO 337/16 datowaną
na dzień 21 marca 2016 roku w zakresie odpowiedzi na zarzut nr 27 wskazując,
iż: zamawiający wykreślił z Załącznika nr 2 definicje dotyczące poziomu świadczenia usługi
serwisowej.
Izba w tym wyroku przychyliła się do stanowiska zamawiającego, że określenie
poziomu świadczenia usługi serwisowej na jakim oczekuje on obsługi Incydentu leży
jedynie w gestii zamawiającego. Dopuszczenie wykonawców do ustalenia krytyczności
zgłoszenia Incydentu powoduje odrzucanie przez wykonawców zgłoszeń z powodu
niewłaściwej jego kategoryzacji, w co w ocenie Izby doprowadziło zamawiającego do
przyjęcia takiego rozwiązania.
Zatem, Izba w tym zakresie już się wypowiedziała, uznając stanowisko
zamawiającego za zasadne również względem zmian treści SIWZ dokonanych w zakresie
Załącznika nr 2 do SIWZ i wykreślenia z nich definicji dotyczących poziomu świadczenia
usługi serwisowej, co było przedmiotem zarzutu w ramach niniejszego odwołania.
Zgodnie z art. 189 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp Izba odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi, że:
odwołujący powołuje się wyłącznie na te same okoliczności, które były przedmiotem
rozstrzygnięcia przez Izbę w sprawie innego odwołania dotyczącego tego samego
postępowania wniesionego przez tego samego odwołującego się.
Wobec powyższego, jako, że nie ustawa Pzp nie przewiduje możliwości
częściowego odrzucenia odwołania, zarzut, o którym mowa powyżej, Izba pozostawiła bez
rozpoznania.
Ponadto, należy wskazać, że kwestia możliwości odkodowania postanowień
SIWZ w zakresie treści Załącznika nr 2 do SIWZ, po dokonanej zmianie, a podnoszona
przez przystępującego w piśmie z dnia 13 kwietnia 2016 roku, jak i przez odwołującego
w toku rozprawy, nie była objęta zarzutami odwołania.
Zarzut dotyczący: modyfikacji Załącznika nr 4 do SIWZ „Wzór umowy", Artykuł 4. „Ramowy
Harmonogram realizacji przedmiotu umowy" ust. 1 pkt 3)
W ocenie Izby zarzut ten nie zasługuje na uwzględnienie.
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie wykonawcy Hewlett Packard Enterprise
Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, wniesione w dniu 7 marca 2016 roku w sprawie
o sygn. akt: KIO 342/16, zmienił treść SIWZ nadając art. 4 ust. 1 pkt 3 Wzoru umowy,
stanowiącego Załącznik nr 4 do SIWZ, następujące brzmienie:
„3) przejęcie przez Wykonawcę utrzymania systemu EPWD wytworzonego i
modyfikowanego na podstawie dotychczas realizowanych umów nastąpi od dnia podpisania
Umowy, przy czym:
a) przez okres 6 miesięcy liczonych od daty podpisania Umowy Wykonawca nie będzie
obciążany karami umownymi z tytułu niedotrzymania parametrów określonych w Metrykach
utrzymania usług. W tym okresie wykonawca będzie otrzymywał 40% wartości
miesięcznego wynagrodzenia z tytułu utrzymania EPWD, o którym mowa w art. 13 ust. 2 lit.
b)
b) Wykonawca przed upływem 6 miesiąca od daty zawarcia umowy może zgłosić gotowość
do świadczenia usług utrzymania systemu EPWD. Od miesiąca następującego po
miesiącu, w którym Wykonawca zgłosił gotowość do świadczenia usług utrzymania systemu
EPWD zachowaniem parametrów określonych w metrykach lub od 7 miesiąca od daty
zawarcia umowy Wykonawca będzie otrzymywał 100% wynagrodzenia miesięcznego
wynagrodzenia z tytułu utrzymania EPWD, o którym mowa w art. 13 ust. 2 lit. b)”.
Pierwotnie art. 4 ust.1 pkt 3 Wzoru umowy miał następujące brzmienie:
„przejęcie przez Wykonawcę utrzymania systemu EPWD wytworzonego i modyfikowanego
na podstawie dotychczas realizowanych umów nastąpi od dnia podpisania Umowy,
przy czym przez okres 2 miesięcy liczonych od daty podpisania Umowy Wykonawca
nie będzie obciążany karami umownymi z tytułu niedotrzymania parametrów określonych
w Metrykach utrzymania usług;”.
Odwołujący - Asseco Poland S.A. z siedzibą w Rzeszowie - w niniejszym odwołaniu
zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 29 ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp,
stwierdzając, że nawet, jeśli odwołujący zgłosi gotowość do świadczenia usług utrzymania
EPWD w dniu zawarcia umowy, to i tak za pierwszy miesiąc świadczenia tej usługi otrzyma
40% wynagrodzenia, co oznacza, że będzie karany nawet wówczas, gdy należycie będzieświadczył usługi utrzymania EPWD.
Przede wszystkim należy zauważyć, że zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy Pzp:
Przedmiotu zamówienia nie można opisywać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą
konkurencję. Z kolei przepis art. 7 ust. 1 ustawy Pzp stanowi, iż: Zamawiający przygotowuje
i przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób zapewniający
zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców.
Odwołujący nie wykazał, a nawet nie uprawdopodobnił, że przedmiotowa zmiana
treści SIWZ, może w jakikolwiek sposób utrudniać uczciwą konkurencję. W toku rozprawy
odwołujący podnosił, że to postanowienie umowy (art. 4 ust. 1 pkt 3 w szczególności lit. b),
godzi w sytuację odwołującego, który obecnie realizuje w tym zakresie umowę na rzecz
zamawiającego, utrzymując System EPWD i ma naturalną przewagę konkurencyjną
nad pozostałymi wykonawcami.
W ocenie Izby, powyższe nie stanowi o tym, że zmienione postanowienie art. 4 ust.
1 pkt 3 Wzoru umowy, może utrudniać bądź naruszać uczciwą konkurencję w tym
postępowaniu. Izba zauważa, że zamawiający ma pewną swobodę w kształtowaniu
postanowień umów o udzielenie zamówienia publicznego. To on jest gospodarzem
postępowania i musi również zabezpieczyć swoje interesy.
Ponadto, Izba przyjęła jako uzasadnioną, argumentację zamawiającego, że u niego
rozliczenia dokonywane są w cyklu miesięcznym, a zatem przyjęte rozwiązanie wynika
również z tego, że wynagrodzenie w pełnej wysokości będzie wypłacane od miesiąca
następującego po miesiącu, w którym wykonawca zgłosi gotowość do świadczenia usługi
utrzymania Systemu EPWD w pełnym zakresie, tj. z zachowaniem parametrów określonych
w Metrykach utrzymania usług. Zamawiający podnosił w trakcie rozprawy, że takie
rozwiązanie zabezpiecza jego interes, ponieważ w sytuacji, gdy wykonawca nie jest w
stanie przejąć pełnej odpowiedzialności za utrzymanie systemu, wówczas zamawiający
może zlecić innemu wykonawcy świadczenie pewnego zakresu usług, a w przypadku
zgłoszenia gotowości przez wykonawcę do świadczenia usług utrzymania Systemu EPWD
w pełnym zakresie, wówczas będzie mógł jednocześnie w ciągu miesiąca wypowiedzieć
umowę temu innemu wykonawcy. Dodatkowo, zamawiający podkreślił, że okresem
rozliczeniowym będzie miesiąc kalendarzowy, co wynika z art. 14 ust. 9 wzoru umowy.
Zarzut dotyczący: modyfikacji Załącznika nr 1 do Umowy „Definicje pojęć oraz rozwinięcie
skrótów używanych w Umowie", Okres stabilizacji oraz Załącznika nr 3 do Umowy
„Procedury projektowe i utrzymaniowe, standardy produkcyjne", pkt II, ppkt 5.15.1.
W ocenie Izby zarzut ten nie zasługuje na uwzględnienie.
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie wykonawcy Asseco Poland S.A. z
siedzibą w Rzeszowie, wniesione w dniu 7 marca 2016 roku w sprawie o sygn. akt: KIO
337/16 (zarzut nr 71), zmienił treść SIWZ, poprzez nadanie brzmienia:
a) w Załączniku nr 1 do Umowy definicji Okres stabilizacji:
„Okres stabilizacji – Okres następujący po Starcie produkcyjnym Modyfikacji, nie wcześniej
niż w pierwszy dzień roboczy po wdrożeniu produkcyjnym, nie krótszy jednak niż 3
miesiące. Okres stabilizacji ulega przedłużeniu o czas, w którym usuwane były zastrzeżenia
zgłoszone w tym okresie”.
b) w Załączniku nr 3 do Umowy ppkt 5.15.1:
„Zakończenie Okresu stabilizacji następuje po usunięciu wszystkich zastrzeżeń
dotyczących wdrożonej funkcjonalności w ramach modyfikacji i zgłoszonych w tym okresie”.
Przed wprowadzeniem zmiany w/w postanowienia SIWZ brzmiały w sposób
następujący:
- Załącznik nr 1 do Umowy – Okres stabilizacji:
„Okres stabilizacji – Okres następujący po Starcie produkcyjnym Modyfikacji, którego
długość określa Zlecenie, nie krótszy jednak niż 3 miesiące. Okres stabilizacji ulega
przedłużeniu o czas, w którym usuwane były Błędy zgłoszone w tym okresie”.
- Załącznik nr 3 do Umowy ppkt 5.15.1:
„Zakończenie Okresu stabilizacji możliwe jest po usunięciu wszystkich Błędów ujawnionych
w tym Okresie”.
W ramach przedmiotowego zarzutu odwołujący podnosił, że w zakresie obydwu
zapisów wniósł odwołanie w dniu 7 marca 2016 roku (w sprawie o sygn. akt KIO: 337/16)
domagając się uniezależnienia końca Okresu Stabilizacji dla Modyfikacji od naprawy
Błędów, które nie są Błędem Modyfikacji oraz o ujednoznacznienie zapisów poprzez
zmianę treści SIWZ. Ponadto, wskazał, że w odpowiedzi na odwołanie zamawiający
dokonał zmiany SIWZ, jednakże w sposób niezgodny z żądaniem odwołania, bowiem
zamawiający w miejsce zdefiniowanego pojęcia „Błąd" użył niezdefiniowanego pojęcia
„zastrzeżenia".
Dodatkowo, na rozprawie odwołujący podkreślał, że odpowiedź zamawiającego
na odwołanie w sprawie o sygn. akt: KIO 470/16, która została złożona na posiedzeniu
niejawnym z udziałem stron i uczestnika postępowania odwoławczego w dniu 14 kwietnia
2016 roku, stanowi uwzględnienie odwołania w zakresie przedmiotowego zarzutu,
bowiem zamawiający w odpowiedzi na odwołanie wyjaśnia co rozumie pod pojęciem
„zastrzeżenie”, zaś żądanie odwołującego było sformułowane w sposób alternatywny
i brzmiało: „Mając powyższe na uwadze Odwołujący wnosi o zastąpienie pojęcia
„zastrzeżenie" zdefiniowanym w SIWZ pojęciem „Błąd Modyfikacji". Jeśli zaś wolą
Zamawiającego jest, aby zakres obowiązków Wykonawcy w Okresie stabilizacji
był uzależniony od usuwania zastrzeżeń, które nie są Błędami - Odwołujący wnosi
o zdefiniowanie pojęcia „Zastrzeżenie" oraz używanie tego pojęcia w obydwu
w/w wskazanych postanowieniach pisanego z wielkiej litery.”. Odwołujący podnosił,że stanowisko zamawiającego powinno być jawne dla wszystkich wykonawców, a zmiana
lub wyjaśnienie treści SIWZ powinna zostać dokonana zgodnie z obowiązującymi
przepisami prawa, wobec czego wnosił o nakazanie zamawiającemu określenia definicji
„zastrzeżenia” zgodnie z żądaniem zawartym w odwołaniu w oparciu o wyjaśnienia
przedstawione przez zamawiającego w treści odpowiedzi na odwołanie.
W ocenie Izby, wbrew temu co twierdzi odwołujący, zamawiający nie uwzględniłżądania odwołującego. Nie uznał, że pojęcie „zastrzeżenie” wymaga dodatkowego
wyjaśnienia czy zdefiniowania. Wynika to bezpośrednio ze stanowiska zamawiającego
przedstawionego w toku rozprawy. Zamawiający w swojej odpowiedzi na odwołanie z dnia
14 kwietnia 2016 roku, zaprezentował jedynie swoje stanowisko w odpowiedzi na zarzuty
podniesione w odwołaniu. Zamawiający m.in. wskazał na związki treściowe występujące
pomiędzy różnymi postanowieniami SIWZ, w tym wskazał na interpretację terminu
„zastrzeżenia” użytego w pkt II ppkt 5.15.1 Załącznika nr 3 do Umowy również w kontekście
postanowienia pkt II ppkt 5.14.2 Załącznika Nr 3 do Umowy, w którym to użyto pojęcia
„odbiór bez zastrzeżeń”.
Ponadto, Izba uznała za przekonujące stanowisko zamawiającego, że termin
„zastrzeżenie”, jest terminem używanym powszechnie w praktyce i nie wymaga odrębnego
zdefiniowania.
Natomiast, Izba nie podzieliła argumentacji zamawiającego, że przedmiotowy zarzut
został zgłoszony po terminie, tj. po upływie 10 dni od dnia przesłania SIWZ odwołującemu
(26 luty 2016 r.). Zamawiający wskazywał, że termin „zastrzeżenie” nie był zdefiniowany
również na gruncie pierwotnego brzmienia SIWZ. Niemniej jednak, należy wskazać, że
zarzut dotyczył modyfikacji Załącznika nr 1 do Umowy „Definicje pojęć oraz rozwinięcie
skrótów używanych w Umowie" oraz Załącznika nr 3 do Umowy (ppkt 5.15.1), dokonanej
przez zamawiającego w dniu 22 marca 2016 roku, kiedy to zamawiający przekazał
wykonawcom odpowiedź na odwołanie w sprawie KIO 337/16 (datowaną na dzień 21
marca 2016 roku), zawierającą zmiany treści SIWZ, a zatem odwołanie w tym zakresie
zostało wniesione w terminie.
Mając powyższe na uwadze Izba orzekła jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp oraz § 1 ust. 1 pkt 2, § 3 pkt 1 i pkt 2 lit. b), § 5 ust. 3 pkt 1 i ust. 4
Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Izba zaliczyła w poczet kosztów postępowania
odwoławczego kwotę 15 000 zł uiszczoną przez odwołującego tytułem wpisu od odwołania
oraz uznała za zasadne koszty wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego w kwocie
3 000 zł, zgodnie ze złożonym na rozprawie rachunkiem.
Przewodniczący: …………………………………
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża wykonawcę: Asseco Poland S.A. z siedzibą
w Rzeszowie, i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15 000 zł 00 gr (słownie:
piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę: Asseco Poland
S.A. z siedzibą w Rzeszowie, tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od wykonawcy:
Asseco Poland S.A. z siedzibą w Rzeszowie na rzecz
zamawiającego:
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, kwotę 3 000 zł 00 gr (słownie:
trzy tysiące złotych zero groszy), stanowiącą koszty postępowania odwoławczego
poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (j.t. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do
Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: …………………………….…...
Sygn. akt KIO 470/16
UZASADNIENIE
Zakład Ubezpieczeń Społecznych [zwany dalej: „zamawiającym”] prowadzi
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego – w trybie przetargu ograniczonego -
na realizację zadania pn.: „Rozbudowa i wdrożenie nowych funkcjonalności oraz
utrzymanie i rozwój systemu Elektronicznej Platformy Wymiany Danych (EPWD) oraz
budowa Centralnego Rejestru Klientów Zakładu (CRKZ). Postępowanie prowadzone jest
na postawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych
[t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ], zwanej dalej: „ustawą Pzp”.
Wartość szacunkowa zamówienia przekracza kwoty określone w przepisach
wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. Ogłoszenie o zamówieniu zostało
opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej pod numerem: 2013/S 022-
034108 w dniu 31 stycznia 2013 roku.
Zamawiający przekazał wykonawcom uczestniczącym w postępowaniu modyfikację
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia [zwanej dalej: „SIWZ”] w dniach:
a) 22 marca 2016 roku - pismem procesowym zamawiającego z dnia 21 marca 2016
roku, które zostało przekazane odwołującym: Asseco Poland S.A. (KIO 337/16)
i Hewlett Packard Enterprise Polska Sp. z o.o. (KIO 342/16) na rozprawie
przed Krajową Izbą Odwoławczą w dniu 22 marca 2016 roku, a pozostałym
wykonawcom nieobecnym na rozprawie – pocztą elektroniczną;
b) 29 marca 2016 roku – pismem zamawiającego z dnia 29 marca 2016 roku – pocztą
elektroniczną.
W dniu 1 kwietnia 2016 roku wykonawca Asseco Poland S.A. z siedzibą w
Rzeszowie [zwany dalej: „odwołującym”] wniósł odwołanie od niezgodnej z przepisami
ustawy czynności zamawiającego polegającej na sformułowaniu SIWZ z naruszeniem
przepisów prawa.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie przepisów: art. 7 ust. 1 i 3 ustawy
Pzp, art. 29 ust. 1, 2 ustawy Pzp oraz innych przepisów wskazanych w uzasadnieniu
odwołania. Podniósł również, iż naruszenie powyższych przepisów może doprowadzić
w konsekwencji do naruszenia przepisu art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp.
W oparciu o powyższe odwołujący wnosił o uwzględnienie odwołania i nakazanie
zamawiającemu dokonania modyfikacji SIWZ w zakresie wskazanym w odwołaniu
poprzez zmianę zapisów w sposób wskazany w odwołaniu.
Następnie odwołujący wskazał, że posiada interes we wniesieniu odwołania.
W uzasadnieniu odwołania podnosił, że w dniu 26 lutego 2016 roku otrzymał
od zamawiającego SIWZ i po zapoznaniu się z treścią SIWZ stwierdził, iż szereg
postanowień SIWZ narusza przepisy prawa, wobec czego wniósł odwołanie w sprawie o
sygn. akt: KIO 337/16. Podkreślił, że w wyniku tego odwołania zamawiający dokonał kilku
zmian w SIWZ - odpowiedzią na odwołanie z dnia 21 marca 2016 roku (przekazaną na
rozprawie w dniu 22 marca 2016 roku) oraz pismem z dnia 29 marca 2016 roku.
Zdaniem odwołującego, zmienione postanowienia SIWZ naruszają przepisy prawa,
stąd też wniesienie odwołania w jego ocenie było konieczne.
Odnosząc się do Załącznika nr 2 do SIWZ "Opis wymagań biznesowych
i architektonicznych CRKZ", pkt 5.2 „Wymagania w zakresie infrastruktury techniczno-
systemowej", ppkt 8, odwołujący stwierdził, iż w odwołaniu z dnia 7 marca 2016 roku
w zarzutach 27 i 68 wskazywał na konieczność określenia w SIWZ definicji dla pojęć:
Incydent niski, Incydent średni i Incydent krytyczny.
Następnie odwołujący wskazał, że w odpowiedzi na odwołanie z dnia 21 marca
2016 roku (odpowiedź na zarzut 27) zamawiający wykreślił z SIWZ szczątkowe regulacje w
tym zakresie, a jednocześnie zarówno w piśmie, jak i na rozprawie wyraźnie podkreślił, że
jego zamiarem jest jednostronne, arbitralne przyporządkowywanie występujących
Incydentów do poszczególnych kategorii, stąd świadomie nie zamieszcza nawet definicji
kategorii Incydentów w SIWZ. W ocenie odwołującego, takie stanowisko narusza art. 29
ust. 1 i 2 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. Stwierdził, że bez odpowiednich definicji w
SIWZ wykonawca nie wie, jaki jest zakres jego obowiązków oraz jakie są ryzyka związane
z realizacją umowy. Według odwołującego, zmiana polegająca na wykreśleniu z Załącznika
nr 2 definicji kategorii Incydentów, określających wymagany poziom świadczenia usług
narusza w/w przepisy ustawy Pzp i jako taka nie powinna się ostać. Odwołujący podał,że zamawiający wprawdzie ma wyłączne prawo do decydowania co jest dla niego
Incydentem krytycznym, średnim czy niskim, ale powinien to określić w SIWZ
przed złożeniem ofert, a nie decydować o tym według własnego uznania dopiero w trakcie
realizacji umowy, tym bardziej, że samo wystąpienie Incydentu krytycznego powoduje
naliczenie kar umownych. Zdaniem odwołującego, w konsekwencji, zamawiający
doprowadził do sytuacji, w której jednostronnie, według swobodnego uznania, będzie
decydował o naliczeniu kary umownej.
Mając powyższe na uwadze odwołujący wnosił o nakazanie zamawiającemu
wprowadzenia do SIWZ jednoznacznych i nie budzących wątpliwości definicji Incydentu
krytycznego, Incydentu średniego i Incydentu niskiego.
Odnosząc się do Załącznika nr 4 do SIWZ „Wzór umowy", Artykuł 4.
„Ramowy Harmonogram realizacji przedmiotu umowy" ust. 1 pkt 3) odwołujący wskazywał,że w swoim odwołaniu z dnia 7 marca 2016 roku w zarzucie 35 wskazywał na wadliwość
postanowienia art. 4 ust. 1 pkt 3 umowy, który w jego ocenie był niejasny, gdyż wynikało
z niego, że zamawiający dopuszcza, aby system EPWD przez 2 miesiące w ogóle
nie funkcjonował.
Następnie podniósł, że przedmiotowy zapis SIWZ był też objęty odwołaniem
wniesionym przez Hewlett Packard Enterprise Sp. z o.o. Odwołujący zauważył,że zamawiający w odpowiedzi na to odwołanie (pismem doręczonym odwołującemu w dniu
22 marca 2016 roku) dokonał zmiany SIWZ, zgodnie z którą wydłużył okres przejęcia
do 6 miesięcy, wskazując, iż przez cały okres 6 miesięcy wykonawca nie będzie obciążany
karami umownymi, ale jednocześnie wprowadził regulację, że przez ten okres wykonawca
będzie otrzymywał wynagrodzenie w wysokości 40% wynagrodzenia miesięcznego
za utrzymanie Systemu EPWD - w myśl tych regulacji również wtedy, kiedy system nie
będzie działał. Wskazał, że wprawdzie zamawiający przewidział, że wykonawca może
skrócić okres przejściowy i zgłosić gotowość do świadczenia usług utrzymania EPWD, a
wtedy będzie otrzymywał 100% wynagrodzenia, jednakże nastąpi to dopiero od miesiąca
następnego po takim zgłoszeniu, a zatem, jeśli odwołujący zgłosi taką gotowość nawet w
dniu zawarcia umowy, to i tak za pierwszy miesiąc świadczenia usługi utrzymania EPWD
otrzyma 40% wynagrodzenia, nawet w sytuacji, gdy dochowa SLA i usługa będzieświadczona należycie. Zdaniem odwołującego, obecne brzmienie przedmiotowego punktu
narusza przepis art. 29 ust. 2 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, gdyż odwołujący będzie
karany nawet wtedy, kiedy należycie będzie świadczył usługi utrzymania EPWD.
Mając powyższe na uwadze odwołujący wnosił o wykreślenie obecnego brzmienia
art. 4 ust. 1 pkt 3) Umowy i wprowadzenie w to miejsce zapisów, na podstawie których
wykonawca w przypadku zgłoszenia gotowości do należytego świadczenia Usługi EPWD
będzie otrzymywał całość miesięcznego wynagrodzenia za tą usługę od początku
wykonywania umowy, zaś ewentualne obniżenia wynagrodzenia będą wyłącznie skutkiem
niedochowania poziomu SLA.
Z kolei odnosząc się do Załącznika nr 1 do Umowy „Definicje pojęć oraz rozwinięcie
skrótów używanych w Umowie", Okres stabilizacji oraz Załącznika nr 3 do Umowy
„Procedury projektowe i utrzymaniowe, standardy produkcyjne", pkt II, ppkt 5.15.1.
odwołujący wskazał, że w zakresie obydwu zapisów wniósł odwołanie w dniu 7 marca 2016
roku domagając się uniezależnienia końca Okresu Stabilizacji dla Modyfikacji od naprawy
Błędów, które nie są Błędem Modyfikacji oraz o ujednoznacznienie zapisów poprzez
zmianę treści SIWZ. Natomiast, zamawiający w odpowiedzi na odwołanie dokonał zmiany
SIWZ, jednakże w sposób niezgodny z żądaniem odwołania, w szczególności zaś
zamawiający w miejsce zdefiniowanego pojęcia „Błąd” użył niezdefiniowanego pojęcia
„zastrzeżenia”.
W ocenie odwołującego obecnie zakres zobowiązania wykonawcy opisany jest
w sposób nieostry, gdyż nie jest wiadome, co mieści się pod pojęciem „zastrzeżenia".
Odwołujący stwierdził, że przyjmując, iż działanie zamawiającego jest racjonalne iświadomie użył innego pojęcia - należy przyjąć, że zastrzeżenie z całą pewnością nie jest
Błędem, ale jest czymś innym. Zauważył, że w szczególności obecne zapisy dopuszczają
sytuację, kiedy zamawiający zgłosi „zastrzeżenie" związane z oczekiwaniem wprowadzenia
zmiany, która nie została wcześniej wyspecyfikowana w dokumentacji projektowej
Modyfikacji, co jest niedopuszczalne i nie może warunkować Odbioru Końcowego
Modyfikacji. Zdaniem odwołującego narusza to art. 29 ust. 1 ustawy Pzp, gdyż wykonawca
nie wie, co właściwie ma usuwać w Okresie stabilizacji, ani też nie wie, kiedy Okres
stabilizacji się zakończy, co uniemożliwia sporządzenie oferty.
Mając powyższe na uwadze odwołujący wnosił o zastąpienie pojęcia „zastrzeżenie"
zdefiniowanym w SIWZ pojęciem „Błąd Modyfikacji". Alternatywnie, wnosił o zdefiniowanie
pojęcia „Zastrzeżenie" oraz używanie tego pojęcia w obydwu w/w wskazanych
postanowieniach pisanego z wielkiej litery, w sytuacji, gdy wolą zamawiającego jest,
aby zakres obowiązków wykonawcy w Okresie stabilizacji był uzależniony od usuwania
zastrzeżeń, które nie są Błędami.
W toku posiedzenia niejawnego z udziałem stron i uczestnika postępowania
odwoławczego w dniu 14 kwietnia 2016 roku zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie,
w której wnosił o oddalenie odwołania, zaś wykonawca zgłaszający przystąpienie
do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego - Hewlett Packard Enterprise
Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie – złożył pismo, w którym wnosił o uwzględnienie
odwołania.
Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
W pierwszej kolejności, Izba dopuściła do udziału w postępowaniu wykonawcę:
Hewlett Packard Enterprise Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, zgłaszającego swoje
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego.
Zgodnie z art. 185 ust. 2 ustawy Pzp wykonawca może zgłosić przystąpienie
do postępowania odwoławczego w terminie 3 dni od dnia otrzymania kopii odwołania,
wskazując stronę, do której przystępuje, i interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść
strony, do której przystępuje. Zgłoszenie przystąpienia doręcza się Prezesowi Izby w formie
pisemnej
albo
elektronicznej
opatrzonej
bezpiecznym
podpisem
elektronicznym
weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, a jego kopię przesyła
się zamawiającemu oraz wykonawcy wnoszącemu odwołanie.
Izba ustaliła, że zamawiający w dniu 4 kwietnia 2016 roku przekazał wykonawcom,
biorącym udział w postępowaniu, zawiadomienie o wniesieniu odwołania wraz z jego kopią
za pośrednictwem poczty elektronicznej.
Pismo, zawierające zgłoszenie przystąpienia wykonawcy, o którym mowa powyżej,
doręczone zostało - w formie pisemnej - Prezesowi Krajowej Izby Odwoławczej w ustawowo
określonym terminie, tj. w dniu 6 kwietnia 2016 roku, przy czym zgłaszający przystąpienie
wskazał stronę, do której zgłosił przystąpienie i interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia
na korzyść tej strony oraz załączył dowody potwierdzające przekazanie stronom kopii
zgłoszenia przystąpienia.
Wobec powyższego należało uznać, że zostały spełnione przesłanki, o których mowa
w art. 185 ust. 2 ustawy Pzp, a wykonawca Hewlett Packard Enterprise Polska Sp. z o.o.
z siedzibą w Warszawie skutecznie dokonał zgłoszenia przystąpienia do postępowania
odwoławczego po stronie odwołującego.
Następnie Izba ustaliła, że nie ma podstaw do odrzucenia odwołania w oparciu
o przesłanki, określone w art.189 ust. 2 ustawy Pzp.
Ponadto, Izba ustaliła, że odwołującemu, w świetle przepisu art. 179 ust. 1 ustawy
Pzp, stanowiącego, że: Środki ochrony prawnej określone w niniejszym dziale przysługują
wykonawcy, uczestnikowi konkursu, a także innemu podmiotowi, jeżeli ma lub miał interes
w uzyskaniu danego zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku
naruszenia przez zamawiającego przepisów niniejszej ustawy, przysługiwało uprawnienie do
wniesienia odwołania.
Izba dopuściła dowody z dokumentacji postępowania w tym z: ogłoszenia
o zamówieniu, treści SIWZ wraz z załącznikami, modyfikacji SIWZ dokonanej
przez zamawiającego w dniach 22 marca 2016 roku oraz 29 marca 2016 roku, a nadto Izba
dopuściła z urzędu dowody z akt sprawy o sygn. akt: KIO 337/16 i KIO 342/16.
Nadto, Izba rozważyła stanowiska stron i uczestnika postępowania odwoławczego
wyrażone w pismach procesowych, tj.: w pisemnej odpowiedzi na odwołanie zamawiającego
z dnia 14 kwietnia 2016 roku oraz w piśmie przystępującego – wykonawcy Hewlett Packard
Enterprise Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2016 roku, złożonych
w trakcie posiedzenia niejawnego z udziałem stron i uczestnika postępowania
odwoławczego w dniu 14 kwietnia 2016 roku, a także stanowiska stron i uczestnika
postępowania odwoławczego wyrażone ustnie do protokołu rozprawy z dnia 14 kwietnia
2016 roku.
Rozpatrując odwołanie w granicach podnoszonych zarzutów – stosownie
do art. 192 ust. 7 ustawy Pzp - Izba ustaliła i zważyła, co następuje.
Odwołanie podlega oddaleniu.
Zarzut dotyczący: modyfikacji Załącznika nr 2 do SIWZ "Opis wymagań biznesowych
i architektonicznych CRKZ", pkt 5.2 „Wymagania w zakresie infrastruktury techniczno-
systemowej", ppkt 8.
W odpowiedzi na odwołanie (na zarzut nr 27 dotyczący: Załącznika nr 2 do SIWZ
„Opis wymagań biznesowych i architektonicznych CRKZ”, pkt 5.2. „Wymagania w zakresie
infrastruktury techniczno-systemowej” ppkt 8) wniesione przez wykonawcę Asseco Poland
S.A. z siedzibą w Rzeszowie w sprawie o sygn. akt: KIO 337/16 w dniu 7 marca 2016 roku
zamawiający wskazał, iż:
„Zamawiający wykreśla z załącznika nr 2 definicje dotyczące poziomu świadczenia usługi
serwisowej. Jednocześnie wyjaśnia, że określenie poziomu świadczenia usługi serwisowej
na jakim oczekuje on obsługi incydentu leży jedynie w gestii Zamawiającego i nie ma żadnego uzasadnienia wysuwana przez Odwołującego konieczność dokonywania
obiektywnej oceny krytyczności Zgłoszenia Incydentu przez obie Strony Umowy, a w
szczególności przez Wykonawcę. Wprawdzie zakwalifikowanie incydentu do określonego
poziomu krytyczności wpływa na zakres prac stron, jednakże to Zamawiający „płaci" za
wykonaną usługę i to on powinien samodzielnie decydować na jakim poziomie usługa
powinna zostać zrealizowana przez Wykonawcę. Z dotychczasowych doświadczeń
Zamawiającego wynika, że dopuszczenie Wykonawców do ustalania krytyczności
Zgłoszenia Incydentu powoduje odrzucanie przez Wykonawców zgłoszeń, z powodu
niewłaściwej jego zdaniem kategoryzacji zgłoszenia, lub zwlekanie z ich obsługą z powodu
niekończących się dyskusji dotyczących kategoryzacji Zgłoszenia. Taka sytuacja jest
niedopuszczalna z punktu widzenia Zamawiającego.
Jednocześnie sytuacja, gdy to Zamawiający decyduje o poziomie Zgłoszenia Incydentu
nie uniemożliwia ustalenia przez Wykonawcę ryzyk oraz zakresu odpowiedzialności
dla świadczonych usług, które określono w przedmiocie umowy z uwagi na fakt, że Zamawiający określił maksymalne limity obsługi zgłoszeń średnich i krytycznych
co spowoduje, że Zamawiający nie będzie mógł bezpodstawnie żądać obsługi incydentów
na najwyższym poziomie w liczbie przekraczającej ustalone limity.”.
Odwołujący,
w
ramach
odwołania,
będącego
przedmiotem
niniejszego
rozstrzygnięcia, podnosił, iż w odwołaniu z dnia 7 marca 2016 roku w zarzutach nr 27 i 68
wskazywał na konieczność określenia w SIWZ definicji dla pojęć: Incydent niski, Incydentśredni i Incydent krytyczny, natomiast w odpowiedzi na odwołanie z dnia 21 marca 2016
roku (na zarzut 27) zamawiający wykreślił z SIWZ szczątkowe regulacje w tym zakresie.
W pierwszej kolejności wskazać należy, że Izba w wyroku z dnia 4 kwietnia 2016
roku wydanym w sprawach o sygn. akt: KIO 337/16 i KIO 342/16 oddaliła oba zarzuty
co bezpośrednio wynika z brzmienia pkt 2 sentencji tego wyroku.
Izba nie uznała zatem za zasadne nakazania zamawiającemu wprowadzenia
definicji Incydentów w kontekście Systemu EPWD, co było objęte zarzutem nr 68 odwołania
wykonawcy Asseco Poland S.A. z siedzibą w Rzeszowie z dnia 7 marca 2016 roku,
gdzie wykonawca wskazywał, że: „Zamawiający nie definiuje używanych w SIWZ i Umowie
w kontekście Systemu EPWD pojęć:
ᵛ
„Incydent niski”,
ᵛ
„Incydent średni”,
ᵛ
„Incydent krytyczny”, …”.
Izba nie uwzględniła również zarzutu nr 27, w ramach którego odwołujący wnosił
o nakazanie zamawiającemu zmiany wymagań dla Incydentu niskiego dla ITS CRKZ.
Przede wszystkim należy zauważyć, że Izba rozstrzygając o odwołaniach
wniesionych w sprawach o sygn. akt: KIO 337/16 i KIO 342/16, uwzględniła również
odpowiedź zamawiającego na odwołanie w sprawie o sygn. akt: KIO 337/16 datowaną
na dzień 21 marca 2016 roku w zakresie odpowiedzi na zarzut nr 27 wskazując,
iż: zamawiający wykreślił z Załącznika nr 2 definicje dotyczące poziomu świadczenia usługi
serwisowej.
Izba w tym wyroku przychyliła się do stanowiska zamawiającego, że określenie
poziomu świadczenia usługi serwisowej na jakim oczekuje on obsługi Incydentu leży
jedynie w gestii zamawiającego. Dopuszczenie wykonawców do ustalenia krytyczności
zgłoszenia Incydentu powoduje odrzucanie przez wykonawców zgłoszeń z powodu
niewłaściwej jego kategoryzacji, w co w ocenie Izby doprowadziło zamawiającego do
przyjęcia takiego rozwiązania.
Zatem, Izba w tym zakresie już się wypowiedziała, uznając stanowisko
zamawiającego za zasadne również względem zmian treści SIWZ dokonanych w zakresie
Załącznika nr 2 do SIWZ i wykreślenia z nich definicji dotyczących poziomu świadczenia
usługi serwisowej, co było przedmiotem zarzutu w ramach niniejszego odwołania.
Zgodnie z art. 189 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp Izba odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi, że:
odwołujący powołuje się wyłącznie na te same okoliczności, które były przedmiotem
rozstrzygnięcia przez Izbę w sprawie innego odwołania dotyczącego tego samego
postępowania wniesionego przez tego samego odwołującego się.
Wobec powyższego, jako, że nie ustawa Pzp nie przewiduje możliwości
częściowego odrzucenia odwołania, zarzut, o którym mowa powyżej, Izba pozostawiła bez
rozpoznania.
Ponadto, należy wskazać, że kwestia możliwości odkodowania postanowień
SIWZ w zakresie treści Załącznika nr 2 do SIWZ, po dokonanej zmianie, a podnoszona
przez przystępującego w piśmie z dnia 13 kwietnia 2016 roku, jak i przez odwołującego
w toku rozprawy, nie była objęta zarzutami odwołania.
Zarzut dotyczący: modyfikacji Załącznika nr 4 do SIWZ „Wzór umowy", Artykuł 4. „Ramowy
Harmonogram realizacji przedmiotu umowy" ust. 1 pkt 3)
W ocenie Izby zarzut ten nie zasługuje na uwzględnienie.
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie wykonawcy Hewlett Packard Enterprise
Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, wniesione w dniu 7 marca 2016 roku w sprawie
o sygn. akt: KIO 342/16, zmienił treść SIWZ nadając art. 4 ust. 1 pkt 3 Wzoru umowy,
stanowiącego Załącznik nr 4 do SIWZ, następujące brzmienie:
„3) przejęcie przez Wykonawcę utrzymania systemu EPWD wytworzonego i
modyfikowanego na podstawie dotychczas realizowanych umów nastąpi od dnia podpisania
Umowy, przy czym:
a) przez okres 6 miesięcy liczonych od daty podpisania Umowy Wykonawca nie będzie
obciążany karami umownymi z tytułu niedotrzymania parametrów określonych w Metrykach
utrzymania usług. W tym okresie wykonawca będzie otrzymywał 40% wartości
miesięcznego wynagrodzenia z tytułu utrzymania EPWD, o którym mowa w art. 13 ust. 2 lit.
b)
b) Wykonawca przed upływem 6 miesiąca od daty zawarcia umowy może zgłosić gotowość
do świadczenia usług utrzymania systemu EPWD. Od miesiąca następującego po
miesiącu, w którym Wykonawca zgłosił gotowość do świadczenia usług utrzymania systemu
EPWD zachowaniem parametrów określonych w metrykach lub od 7 miesiąca od daty
zawarcia umowy Wykonawca będzie otrzymywał 100% wynagrodzenia miesięcznego
wynagrodzenia z tytułu utrzymania EPWD, o którym mowa w art. 13 ust. 2 lit. b)”.
Pierwotnie art. 4 ust.1 pkt 3 Wzoru umowy miał następujące brzmienie:
„przejęcie przez Wykonawcę utrzymania systemu EPWD wytworzonego i modyfikowanego
na podstawie dotychczas realizowanych umów nastąpi od dnia podpisania Umowy,
przy czym przez okres 2 miesięcy liczonych od daty podpisania Umowy Wykonawca
nie będzie obciążany karami umownymi z tytułu niedotrzymania parametrów określonych
w Metrykach utrzymania usług;”.
Odwołujący - Asseco Poland S.A. z siedzibą w Rzeszowie - w niniejszym odwołaniu
zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 29 ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp,
stwierdzając, że nawet, jeśli odwołujący zgłosi gotowość do świadczenia usług utrzymania
EPWD w dniu zawarcia umowy, to i tak za pierwszy miesiąc świadczenia tej usługi otrzyma
40% wynagrodzenia, co oznacza, że będzie karany nawet wówczas, gdy należycie będzieświadczył usługi utrzymania EPWD.
Przede wszystkim należy zauważyć, że zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy Pzp:
Przedmiotu zamówienia nie można opisywać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą
konkurencję. Z kolei przepis art. 7 ust. 1 ustawy Pzp stanowi, iż: Zamawiający przygotowuje
i przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób zapewniający
zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców.
Odwołujący nie wykazał, a nawet nie uprawdopodobnił, że przedmiotowa zmiana
treści SIWZ, może w jakikolwiek sposób utrudniać uczciwą konkurencję. W toku rozprawy
odwołujący podnosił, że to postanowienie umowy (art. 4 ust. 1 pkt 3 w szczególności lit. b),
godzi w sytuację odwołującego, który obecnie realizuje w tym zakresie umowę na rzecz
zamawiającego, utrzymując System EPWD i ma naturalną przewagę konkurencyjną
nad pozostałymi wykonawcami.
W ocenie Izby, powyższe nie stanowi o tym, że zmienione postanowienie art. 4 ust.
1 pkt 3 Wzoru umowy, może utrudniać bądź naruszać uczciwą konkurencję w tym
postępowaniu. Izba zauważa, że zamawiający ma pewną swobodę w kształtowaniu
postanowień umów o udzielenie zamówienia publicznego. To on jest gospodarzem
postępowania i musi również zabezpieczyć swoje interesy.
Ponadto, Izba przyjęła jako uzasadnioną, argumentację zamawiającego, że u niego
rozliczenia dokonywane są w cyklu miesięcznym, a zatem przyjęte rozwiązanie wynika
również z tego, że wynagrodzenie w pełnej wysokości będzie wypłacane od miesiąca
następującego po miesiącu, w którym wykonawca zgłosi gotowość do świadczenia usługi
utrzymania Systemu EPWD w pełnym zakresie, tj. z zachowaniem parametrów określonych
w Metrykach utrzymania usług. Zamawiający podnosił w trakcie rozprawy, że takie
rozwiązanie zabezpiecza jego interes, ponieważ w sytuacji, gdy wykonawca nie jest w
stanie przejąć pełnej odpowiedzialności za utrzymanie systemu, wówczas zamawiający
może zlecić innemu wykonawcy świadczenie pewnego zakresu usług, a w przypadku
zgłoszenia gotowości przez wykonawcę do świadczenia usług utrzymania Systemu EPWD
w pełnym zakresie, wówczas będzie mógł jednocześnie w ciągu miesiąca wypowiedzieć
umowę temu innemu wykonawcy. Dodatkowo, zamawiający podkreślił, że okresem
rozliczeniowym będzie miesiąc kalendarzowy, co wynika z art. 14 ust. 9 wzoru umowy.
Zarzut dotyczący: modyfikacji Załącznika nr 1 do Umowy „Definicje pojęć oraz rozwinięcie
skrótów używanych w Umowie", Okres stabilizacji oraz Załącznika nr 3 do Umowy
„Procedury projektowe i utrzymaniowe, standardy produkcyjne", pkt II, ppkt 5.15.1.
W ocenie Izby zarzut ten nie zasługuje na uwzględnienie.
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie wykonawcy Asseco Poland S.A. z
siedzibą w Rzeszowie, wniesione w dniu 7 marca 2016 roku w sprawie o sygn. akt: KIO
337/16 (zarzut nr 71), zmienił treść SIWZ, poprzez nadanie brzmienia:
a) w Załączniku nr 1 do Umowy definicji Okres stabilizacji:
„Okres stabilizacji – Okres następujący po Starcie produkcyjnym Modyfikacji, nie wcześniej
niż w pierwszy dzień roboczy po wdrożeniu produkcyjnym, nie krótszy jednak niż 3
miesiące. Okres stabilizacji ulega przedłużeniu o czas, w którym usuwane były zastrzeżenia
zgłoszone w tym okresie”.
b) w Załączniku nr 3 do Umowy ppkt 5.15.1:
„Zakończenie Okresu stabilizacji następuje po usunięciu wszystkich zastrzeżeń
dotyczących wdrożonej funkcjonalności w ramach modyfikacji i zgłoszonych w tym okresie”.
Przed wprowadzeniem zmiany w/w postanowienia SIWZ brzmiały w sposób
następujący:
- Załącznik nr 1 do Umowy – Okres stabilizacji:
„Okres stabilizacji – Okres następujący po Starcie produkcyjnym Modyfikacji, którego
długość określa Zlecenie, nie krótszy jednak niż 3 miesiące. Okres stabilizacji ulega
przedłużeniu o czas, w którym usuwane były Błędy zgłoszone w tym okresie”.
- Załącznik nr 3 do Umowy ppkt 5.15.1:
„Zakończenie Okresu stabilizacji możliwe jest po usunięciu wszystkich Błędów ujawnionych
w tym Okresie”.
W ramach przedmiotowego zarzutu odwołujący podnosił, że w zakresie obydwu
zapisów wniósł odwołanie w dniu 7 marca 2016 roku (w sprawie o sygn. akt KIO: 337/16)
domagając się uniezależnienia końca Okresu Stabilizacji dla Modyfikacji od naprawy
Błędów, które nie są Błędem Modyfikacji oraz o ujednoznacznienie zapisów poprzez
zmianę treści SIWZ. Ponadto, wskazał, że w odpowiedzi na odwołanie zamawiający
dokonał zmiany SIWZ, jednakże w sposób niezgodny z żądaniem odwołania, bowiem
zamawiający w miejsce zdefiniowanego pojęcia „Błąd" użył niezdefiniowanego pojęcia
„zastrzeżenia".
Dodatkowo, na rozprawie odwołujący podkreślał, że odpowiedź zamawiającego
na odwołanie w sprawie o sygn. akt: KIO 470/16, która została złożona na posiedzeniu
niejawnym z udziałem stron i uczestnika postępowania odwoławczego w dniu 14 kwietnia
2016 roku, stanowi uwzględnienie odwołania w zakresie przedmiotowego zarzutu,
bowiem zamawiający w odpowiedzi na odwołanie wyjaśnia co rozumie pod pojęciem
„zastrzeżenie”, zaś żądanie odwołującego było sformułowane w sposób alternatywny
i brzmiało: „Mając powyższe na uwadze Odwołujący wnosi o zastąpienie pojęcia
„zastrzeżenie" zdefiniowanym w SIWZ pojęciem „Błąd Modyfikacji". Jeśli zaś wolą
Zamawiającego jest, aby zakres obowiązków Wykonawcy w Okresie stabilizacji
był uzależniony od usuwania zastrzeżeń, które nie są Błędami - Odwołujący wnosi
o zdefiniowanie pojęcia „Zastrzeżenie" oraz używanie tego pojęcia w obydwu
w/w wskazanych postanowieniach pisanego z wielkiej litery.”. Odwołujący podnosił,że stanowisko zamawiającego powinno być jawne dla wszystkich wykonawców, a zmiana
lub wyjaśnienie treści SIWZ powinna zostać dokonana zgodnie z obowiązującymi
przepisami prawa, wobec czego wnosił o nakazanie zamawiającemu określenia definicji
„zastrzeżenia” zgodnie z żądaniem zawartym w odwołaniu w oparciu o wyjaśnienia
przedstawione przez zamawiającego w treści odpowiedzi na odwołanie.
W ocenie Izby, wbrew temu co twierdzi odwołujący, zamawiający nie uwzględniłżądania odwołującego. Nie uznał, że pojęcie „zastrzeżenie” wymaga dodatkowego
wyjaśnienia czy zdefiniowania. Wynika to bezpośrednio ze stanowiska zamawiającego
przedstawionego w toku rozprawy. Zamawiający w swojej odpowiedzi na odwołanie z dnia
14 kwietnia 2016 roku, zaprezentował jedynie swoje stanowisko w odpowiedzi na zarzuty
podniesione w odwołaniu. Zamawiający m.in. wskazał na związki treściowe występujące
pomiędzy różnymi postanowieniami SIWZ, w tym wskazał na interpretację terminu
„zastrzeżenia” użytego w pkt II ppkt 5.15.1 Załącznika nr 3 do Umowy również w kontekście
postanowienia pkt II ppkt 5.14.2 Załącznika Nr 3 do Umowy, w którym to użyto pojęcia
„odbiór bez zastrzeżeń”.
Ponadto, Izba uznała za przekonujące stanowisko zamawiającego, że termin
„zastrzeżenie”, jest terminem używanym powszechnie w praktyce i nie wymaga odrębnego
zdefiniowania.
Natomiast, Izba nie podzieliła argumentacji zamawiającego, że przedmiotowy zarzut
został zgłoszony po terminie, tj. po upływie 10 dni od dnia przesłania SIWZ odwołującemu
(26 luty 2016 r.). Zamawiający wskazywał, że termin „zastrzeżenie” nie był zdefiniowany
również na gruncie pierwotnego brzmienia SIWZ. Niemniej jednak, należy wskazać, że
zarzut dotyczył modyfikacji Załącznika nr 1 do Umowy „Definicje pojęć oraz rozwinięcie
skrótów używanych w Umowie" oraz Załącznika nr 3 do Umowy (ppkt 5.15.1), dokonanej
przez zamawiającego w dniu 22 marca 2016 roku, kiedy to zamawiający przekazał
wykonawcom odpowiedź na odwołanie w sprawie KIO 337/16 (datowaną na dzień 21
marca 2016 roku), zawierającą zmiany treści SIWZ, a zatem odwołanie w tym zakresie
zostało wniesione w terminie.
Mając powyższe na uwadze Izba orzekła jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp oraz § 1 ust. 1 pkt 2, § 3 pkt 1 i pkt 2 lit. b), § 5 ust. 3 pkt 1 i ust. 4
Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Izba zaliczyła w poczet kosztów postępowania
odwoławczego kwotę 15 000 zł uiszczoną przez odwołującego tytułem wpisu od odwołania
oraz uznała za zasadne koszty wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego w kwocie
3 000 zł, zgodnie ze złożonym na rozprawie rachunkiem.
Przewodniczący: …………………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 385/16 z dnia 2016-04-22
- Sygn. akt KIO 446/16 z dnia 2016-04-18
- Sygn. akt KIO 465/16 z dnia 2016-04-15
- Sygn. akt KIO 464/16 z dnia 2016-04-15
- Sygn. akt KIO 466/16 z dnia 2016-04-14
