rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2016-03-02
rok: 2016

sygnatury akt.:

KIO 209/16
KIO 231/16

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Izabela Niedziałek - Bujak Protokolant: Rafał Komoń

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 lutego 2016 r. odwołań wniesionych do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej:
A) w dniu 17 lutego 2016 r. przez Odwołującego
EQOS Energie Polska Spółka z
ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Świdnicy przy ul. Gdyńskiej 25, 58-
100 Świdnica (sygn. akt KIO 209/16);
B) w dniu 19 lutego 2016 r. przez Odwołującego
Venessa Spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością Spółka komandytowa z siedzibą w Warszawie przy ul.
Farbiarska 33, 02-862 Warszawa (sygn. akt KIO 231/16)
w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego
, ul. Chmielna 120, 00-801
Warszawa
przy udziale
wykonawcy
Venessa Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa z
siedzibą w Warszawie przy
ul. Farbiarska 33, 02-862 Warszawa zgłaszającego przystąpienie
do postępowania odwoławczego o sygn. akt KIO 209/16 po stronie Zamawiającego
wykonawcy
EQOS Energie Polska Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą
w Świdnicy przy
ul. Gdyńskiej 25, 58-100 Świdnica zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego o sygn. akt KIO 231/16 po stronie Zamawiającego

Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

orzeka:
1
A. Uwzględnia odwołanie EQOS Energie Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Świdnicy
(sygn. akt KIO 209/16);
B. Oddala odwołanie Venessa Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w Warszawie (sygn. akt
KIO 231/16).
2. Kosztami postępowania odwoławczego obciąża Zamawiającego – Miasto Stołeczne
Warszawa – Zarząd Dróg Miejskich (sygn. akt KIO 209/16) oraz Odwołującego –
Venessa Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w Warszawie (sygn. akt KIO 231/16) i:

2.1 zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
30.000 zł 00 gr. (słownie:
trzydzieści tysięcy złotych, zero groszy) uiszczoną przez Odwołujących: EQOS Energie
Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Świdnicy (sygn. akt KIO 209/16) oraz Venessa Sp. z o.o.
Sp. k. z siedzibą w Warszawie przy
ul. Farbiarska 33, 02-862 Warszawa (sygn. akt KIO
231/16), tytułem wpisów od odwołań.
2.2 zasądza od Zamawiającego Miasta Stołecznego Warszawa – Zarządu Dróg Miejskich,

na rzecz Odwołującego – EQOS Energie Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Świdnicy (sygn.
akt KIO 209/16) oraz od Odwołującego – Venessa Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w
Warszawie na rzecz Przystępującego – EQOS Energie Polska Sp. z o.o. z siedzibą wŚwidnicy oraz na rzecz Zamawiającego – Miasta Stołecznego Warszawa Zarząd Dróg
Miejskich (sygn. akt KIO 231/16) kwotę
26.826 zł 90

gr. (słownie: dwadzieścia sześć
tysięcy osiemset dwadzieścia sześć złotych dziewięćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu
kosztów stron poniesionych w związku z wpisem od odwołania oraz wynagrodzeniem
pełnomocników, w tym:
A) od Zamawiającego – Miasta Stołecznego Warszawy Zarząd Dróg Miejskich na rzecz
Odwołującego EQOS Energie Polska Sp. z o.o. kwotę
19.113 zł 45 gr. (słownie:
dziewiętnaście tysięcy sto trzynaście złotych czterdzieści pięć groszy) - w sprawie
KIO 209/16,
B) od Odwołującego – Venessa Sp. z o.o. Sp. k. na rzecz przystępującego – EQOS
Energie Polska Sp. z o.o. kwotę
4.113 zł 45 gr. (słownie: cztery tysiące sto trzynaście
złotych czterdzieści pięć groszy) oraz na rzecz Zamawiającego – Miasta Stołecznego
Warszawy Zarząd Dróg Miejskich kwotę
3.600 zł 00 gr. (słownie: trzy tysiące
sześćset złotych zero groszy) - w sprawie KIO 231/16.

Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Warszawie.

Przewodniczący:
………………………………


Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

U z a s a d n i e n i e

W postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – Miasto Stołeczne Warszawa,
Zarząd Dróg Miejskich w trybie przetargu nieograniczonego na konserwację urządzeń
sygnalizacji świetlnej na terenie M.St. Warszawa w czterech niezależnych obszarach (nr
postępowania: DZP/48/PN/42/15), ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Wspólnot
Europejskich 2015/S 189-343226 w dniu 30 września 2015 r., wobec czynności oceny ofert
oraz wyboru oferty najkorzystniejszej, złożonych na część III przedmiotu zamówienia, zostały
wniesione odpowiednio w dniach 17 i 19 lutego 2016 r. do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej odwołania wykonawców: EQOS Energie Polska Sp. z o.o. z/s w Świdnicy
(sygn. akt KIO 209/16) oraz Venessa Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w Warszawie (sygn. akt
KIO 231/16).
Zamawiający poinformował wykonawców o wyniku oceny ofert złożonych na część III
przedmiotu zamówienia w dniu 10.02.2016 r.

A. Sygn. akt KIO 209/16

W odwołaniu oznaczonym sygnaturą akt KIO 209/16 Odwołujący – EQOS Energie
Polska Sp. z o.o. (dalej jako EQOS) zarzucił Zamawiającemu dokonanie z naruszeniem
przepisów ustawy czynności odrzucenia jego oferty i wyboru oferty najkorzystniejszej na
część III przedmiotu zamówienia, polegające na:
1.
naruszeniu art. 89 ust. 1 pkt 1 Pzp przez niewłaściwe zastosowanie w związku z
niewłaściwą wykładnią art. 87 ust. 1 i przyjęcie, że oferta Odwołującego jest
sprzeczna z ustawą do czego doszło przez niedopuszczalną zmianę jej treści, co
miało uzasadniać odrzucenie oferty Odwołującego;
2.
naruszenie art. 87 ust. 2 Pzp przez jego niezastosowanie i w związku z tym
nieuzasadnione zaniechanie podjęcia przez Zamawiającego czynności poprawienia
oferty Odwołującego w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzpz oraz postanowień rozdziału I
pkt 15.10 siwz, podczas gdy w przedmiotowej sprawie zachodziły ku temu przesłanki,
jako że ewentualna (jeśli uznać, że oferta była niezgodna z siwz) omyłka w ofercie
Odwołującego polegająca na niezgodności oferty z siwz może być traktowana jako
oczywista, a przy tym niepowodująca istotnych zmian w treści oferty, co upoważnia i
zobowiązuje Zamawiającego do jej poprawienia;
3.
naruszenie art. 7 ust. 1 Pzp poprzez prowadzenie przez Zamawiającego
postępowania w sposób niezapewniający uczciwej konkurencji oraz równego
traktowania wykonawców, w szczególności poprzez wprowadzenie Odwołującego w
błąd co do okoliczności, że oferta Odwołującego ze wskazaniem stawki
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

roboczogodziny w kwocie 35 zł dla celów kosztorysowania nie odpowiada
postanowieniom siwz.

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu
unieważnienie czynności oceny ofert i odrzucenia oferty Odwołującego, nakazania ponownej
oceny ofert z uwzględnieniem oferty Odwołującego.
Na istnienie interesu Odwołującego we wniesieniu odwołania wskazywać ma
okoliczność, iż jego oferta jest tańszą od wybranej jako najkorzystniejsza na część III
przedmiotu zamówienia, co w świetle przyjętych kryteriów oceny, powinno prowadzić do jej
wyboru jako najkorzystniejszej.
W uzasadnieniu zarzutów Odwołujący wskazał na oświadczenie z oferty, w którym
zadeklarował dla celów kosztorysowania stawki: roboczogodziny – 35 zł, koszty pośrednie
Kp (od R i S) – 60%, a także zaakceptował warunki siwz i zobowiązał się do zawarcia
umowy na warunkach określonych w siwz oraz związaniu ofertą przez okres 60 dni.
Zamawiający wezwał Odwołującego do uzupełnień i udzielenia wyjaśnień, w tym co dośredniej stawki roboczogodziny wskazując, że stosownie do siwz, stawka podana w ofercie
nie powinna przekraczać średnich stawek według Sekocenbudu, zaś podana przez
Odwołującego jest odmienna od „średniej Sekocenbudu za IV kwartał na terenie m.st.
Warszawy, kształtującej się w przedziale netto 14,50 zł – 24,00 zł”. W wyjaśnieniach z dnia
19.01.2016 r. Odwołujący wyjaśnił, iż stawki stosowane do kosztorysowania będą zgodne ześrednią Sekocenbud za IV kwartał obowiązujące na terenie m.st. Warszawy i oświadczył, że
do celów kosztorysowania będzie stosować stawki: roboczogodziny – 23 zł, koszty pośrednie
KP (od R i S) – 60 %.
Zamawiający odrzucił ofertę Odwołującego w części III przedmiotu zamówienia i dokonał
wyboru oferty najkorzystniejszej, wskazując w podstawie odrzucenia oferty art. 89 ust. 1 pkt
1 Pzp oraz dokonaną w wyjaśnieniach zmianę stawki roboczogodziny.
W ocenie Odwołującego decyzja Zamawiającego o odrzuceniu oferty wynikała z błędnej
interpretacji oraz subsumcji przepisów art. 87 ust. 1 oraz art. 89 ust. 1 pkt 1 Pzp.
Zamawiający uznał, iż składając wyjaśnienia Odwołujący dokonał skutecznej zmiany swojej
oferty, co miało prowadzić do naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 1 Pzp. Odwołujący podkreślił
znaczenie oceny skuteczności zmiany treści oferty, jako istotnej z punktu widzenia oceny
prawidłowości działań Zamawiającego. W świetle przepisów ustawy, do skutecznej zmiany
treści oferty mogło dojść przed upływem terminu do jej złożenia, po upływie którego
wykonawca pozostawał związany treścią oferty (art. 84 Pzp). Do naruszenia ustawy mógłby
doprowadzić Zamawiający w sytuacji, gdyby nie wziął pod uwagę dokonanej przed upływem
terminu na złożenie oferty jej zmiany, czy też uniemożliwiłby jej wycofanie. Po upływie
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

terminu do złożenia oferty, niemożliwym jest prowadzenie negocjacji z wykonawcą i
dokonywanie zmiany w jej treści (art. 87 ust. 1 zd. 2 Pzp). Regulacje te wskazują na
niedopuszczalność samodzielnego ingerowania przez wykonawcę w treść złożonej oferty po
upływie terminu składania ofert, co przesądza także o nieskuteczności jakichkolwiek prób ze
strony wykonawcy w tym zakresie. Jedynie Zamawiający, w przypadkach o których mowa w
art. 87 ust. 2 Pzp, jest uprawniony do takiego ingerowania. Wyjaśnienie treści oferty nie
może prowadzić do dokonania w niej zmiany, nawet jeżeli zmiany te byłyby korzystne dla
zamawiającego. Nie mogą też prowadzić do uzupełnienia oferty o wymagane w siwz
dokumenty. Słusznym jest, w ocenie Odwołującego, stanowisko Izby wyrażone w wyroku z
13.08.2009 r., sygn. akt KIO/UZP 992/09, iż próby zmiany treści oferty podjęte w
wyjaśnieniach (cena, przedmiot, warunki realizacji, itp.), należy uznać za bezskuteczne.
Odwołujący odniósł się do stanowiska wyrażonego w wyroku Izby z 27.03.2013 r., sygn. KIO
540/13, iż niezgodną z ustawą jest oferta po jej zmianie dokonanej po terminie składania
ofert. W ocenie Odwołującego, przy prawidłowej wykładni art. 87 ust. 1, wszelkie
oświadczenia złożone z naruszeniem zakazu zmiany złożonej oferty są nieważne, a jako
takie nie wywołują żadnych skutków prawnych. Art. 58 § 1 k.c. stanowi, że czynność prawna
sprzeczna z ustawą jest nieważna, tym samym oświadczenie wykonawcy złożone w toku
badania ofert o zmianie jego oferty (o ile nie znajdzie zastosowanie ust. 1a lub 2), czyli po
upływie terminu na składanie ofert, jako sprzecznej z ustawą Pzp, musi zostać obarczone
sankcją nieważności tej czynności, a jako takie nie może wywoływać żadnych skutków
prawnych. Skoro zaś oświadczenie o zmianie złożonej oferty, niedopuszczalne w myśl art.
87 ust. 1 pkt 1 Pzp, jako nieważne, nie wywarło skutku prawnego, to nie może być mowy o
zmianie treści złożonej oferty, a tym samym Odwołującego wiązała oferta złożona w dniu
28.12.2015 r. (datowana na dzień 24.12.2015r.) i nie było możliwości jej odrzucenia, jako
niezgodnej z ustawą. Przyjecie odmiennej interpretacji art. 87 ust. 1 Pzp prowadziłoby nie
tylko do uznania za skutecznych sprzecznych z ustawą i nieważnych czynności
wykonawców, ale też umożliwiałoby nieuczciwym wykonawcom manipulowanie wynikami
postępowania. Prowadziłoby również do naruszenia art. 85 ust. 1 Pzp, zgodnie z którym
wykonawca związany złożoną ofertą, w razie jej wyboru, zobowiązany jest zawrzeć umowę
na warunkach wskazanych w ofercie, przez umożliwienie wykonawcy uwolnienie się ze
związania złożoną pierwotnie ofertą.
Odnośnie art. 89 ust. 1 pkt 1 Pzp Odwołujący podniósł, iż dotyczy on innych wadliwości, niż
rzekoma zmiana oferty. Przez pojęcie oferty sprzecznej z ustawą należy rozumieć ofertę,
która narusza przepisy Prawa zamówień publicznych lub przepisy wykonawcze, w
szczególności sporządzone w języku innym niż polski, w formie inna niż pisemna,
zastrzegającej zawarte w niej informacje w sposób sprzeczny z art. 8 ust. 3 Pzp. Ponadto
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

sprzeczność z ustawą można odnosić wyłącznie do złożonej oferty, a nie do czynności
wykonawcy po upływie terminu na składanie ofert. Oznacza to, że Zamawiający odrzucając
ofertę Odwołującego datowaną na dzień 24.12.2015r., bezpodstawnie uznał ją za sprzeczną
z prawem, oceniając nienależycie wyjaśnienia Odwołującego złożone na etapie badania
oferty.
Zarzut naruszenia art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp Odwołujący wywodził z konieczności umożliwienia
wykonawcy złożenia wyjaśnień dotyczących treści oferty, gdyż oferta nie może podlegać
odrzuceniu z powodu niejasności jej treści wówczas gdy zamawiający nie podjął próby
wyjaśnienia wątpliwości. Wyjaśnienia mają na celu uzyskanie informacji umożliwiających
rozwikłanie wątpliwości, bądź też usunięcie sprzeczności w treści oferty, w szczególności
wynikających z niespójnych i sprzecznych informacji zawartych w dokumentach składanych
w ofercie. Zamawiający skorzystał z uprawnienia i wezwał Odwołującego do złożenia
wyjaśnień, jednocześnie jednak wprowadził Odwołującego w błąd sugerując, że stawka za
roboczogodzinę w wysokości 35 zł. jest niezgodna z siwz. Stąd Odwołujący w odpowiedzi z
19.01.2016 r. usiłował skorygować swoją, jak sądził pomyłkę i wyjaśnił, że będzie
uwzględniał wskazani cen średnich Sekocenbudu z terenu m.st. Warszawy, przy czym
jednocześnie wskazał stawkę mieszczącą się w widełkach określonych przez
Zamawiającego – 23 zł. Oświadczenie wykonawcy może być traktowane wyłącznie, jako
wyjaśnienie i upoważnienie dla Zamawiającego do poprawienia w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3
Pzp omyłki Odwołującego. Zamawiający stwierdzając niezgodność oferty z siwz, na
podstawie wyjaśnień, wskazujących na omyłkę wykonawcy w zakresie stawki stosowanej dla
celów sporządzenia kosztorysów, winien był dokonać oceny, że omyłka ta nie wpływa w
sposób istotny na treść złożonej oferty, co aktualizowało obowiązek poprawienia omyłki.
Także w rozdziale I pkt 15.10 siwz Zamawiający zawarł swoje zobowiązanie do poprawienia
w treści ofert omyłek polegających na niezgodności z treścią specyfikacji, nie powodującej
istotnych zmian w treści oferty. Przedmiotowa omyłka nie ma żadnego wpływu na essentialia
negotii umowy, w szczególności nie wpływa na wynagrodzenie oferenta, dotyczy bowiem
jedynie opisanego w § 19 ust. 3 wzoru umowy dołączonego do siwz, przypadku
sporządzania „dokumentacji dodatkowej, w tym kosztorysów napraw”. Opisany obowiązek
sporządzenia kosztorysów w ogóle może nie wystąpić, a przy tym sporządzenie takich
kosztorysów nie stanowi podstawy żadnych roszczeń wykonawcy.
Leżące u podstaw odrzucenia oferty wymagania Zamawiającego co do średniej stawki
roboczogodziny dla celów kosztorysowania znajduje odbicie tylko w jednym miejscu
dokumentacji przetargowej - § 19 ust. 3 wzoru umowy. Zeszyty Sekocenbudu publikowane
dla M.St. Warszawy nie zawierają średnich stawek roboczogodzin, a jedynie „stawkę
minimalną”, „stawkę maksymalną” i „stawkę najczęściej występującą”. Zapisy wzoru umowy
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

nie nakazują odnosić się do średniej stawki netto roboczogodziny za IV kwartał na terenie
m.st. Warszawy, a taką sugestię zawarł Zamawiający w wezwaniu do złożenia wyjaśnień,
kwestionując prawidłowość zaproponowanej przez Odwołującego stawki 35 zł. Stawka ta jest
zgodna z zakresem średniej stawki roboczogodziny brutto dla województwa mazowieckiego
w IV kwartale 2015 r. Zamawiający nie wymagał w siwz, aby dotyczyło to m.st. Warszawy,
przy czym stawka ta dla miasta nie jest publikowana. Odwołujący wskazał na błąd logiczny
Zamawiającego, który wymagał od wykonawcy uwzględnienia ceny obowiązującej w „danym
okresie czasu” co sporządzany kosztorys, a jednocześnie zamierzał oceniać, czy
zaproponowana stawka 35 zł. odpowiada średniej stawce roboczogodziny. Nie jest
możliwym przewidzenie jaka będzie średnia stawka roboczogodziny publikowana w
Sekocenbudzie, jeśli sporządzenie kosztorysu będzie miało nastąpić np. 30.10.2019 r. Tym
samym nie sposób postawić zarzutu niezgodności oferty Odwołującego z siwz.
Jednocześnie Odwołujący wskazał, iż takich wątpliwości nie budziła stawka zaproponowana
przez innego wykonawcę w tym postępowaniu, wynosząca 12,50 zł., czyli mieszcząca się
poniżej przedziału wartości 14,50 zł. – 24,00 zł. Ponadto wykonawca ten zaproponował
wartość kosztów pośrednich powyżej wartości publikowanych w Sekocenbud, wynoszących
od 62,80% do 65,50 %. Powyższe wskazywać ma na różne traktowanie wykonawców.
Wskazane w wezwaniu do wyjaśnień sugestia niezgodności stawki z siwz, była dowolną,
niezgodną z rzeczywistością, i spowodowała reakcję wykonawcy, który pragnął potwierdzić,że zastosuje w przyszłości właściwą stawkę, co zawierało zgodę na poprawienie średniej
stawki za roboczogodzinę na 23 zł.

B. Sygn. akt KIO 231/16

W odwołaniu oznaczonym sygnaturą akt KIO 231/16 Odwołujący – wykonawca
Venessa Sp. z o.o. Sp. k. zaskarżył czynność Zamawiającego związane z oceną i wyborem
oferty najkorzystniejszej w części III przedmiotu zamówienia, polegające na:
- zaniechaniu wykluczenia z postępowania wykonawcy EQOS Energie Polska Sp. z o.o. z
siedzibą w Świdnicy oraz zaniechaniu odrzucenia tej oferty również z innych przyczyn niż
wskazane w informacji o jej odrzuceniu, tj. z uwagi na fakt, iż oferta ta zawiera rażąco
niską cenę,
- zaniechaniu odrzucenia oferty konsorcjum firm KB Consulting z siedzibą w Gorzowie
Wielkopolskim oraz Nauka i Technika Sp. z o.o. z siedzibą w Zaczernię z uwagi na fakt, iż
oferta ta zawiera rażąco niską cenę.

Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

Skutkiem zaskarżonych czynności ma być naruszenie przez Zamawiającego:
1) art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp poprzez zaniechanie wykluczenia z postępowania
wykonawcy EQOS pomimo, iż nie wykazał on spełnienia warunków udziału w
postępowaniu w zakresie wiedzy i doświadczenia, dysponowania potencjałem
osobowym oraz posiadania odpowiedniego ubezpieczenia od odpowiedzialności
cywilnej;
2) z ostrożności – art. 26 ust. 3 ustawy Pzp poprzez zaniechanie wezwania EQOS do
uzupełnienia brakujących dokumentów w zakresie spełnienia warunków udziału w
postępowaniu;
3) art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy Pzp poprzez zaniechanie
odrzucenia oferty EQOS oraz oferty Konsorcjum KB pomimo, iż zawierają one rażąco
niską cenę.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu
wykluczenie z postępowania wykonawcy EQOS oraz odrzucenie ofert wykonawców EQOS
oraz Konsorcjum KB, ewentualnie nakazanie wezwania wykonawcy EQOS do uzupełnienia
brakujących dokumentów dotyczących spełnienia warunków udziału w postępowaniu.
Uzasadniając interes w uzyskaniu zamówienia, Odwołujący podniósł, iż jego oferta
została wybrana przez Zamawiającego jako najkorzystniejsza, ponieważ jednak podstawy
decyzji o odrzuceniu oferty EQOS oraz wykluczenia z postępowania Konsorcjum KB nie były
pełne w stosunku do stanu faktycznego może okazać się, iż w wyniku rozpoznania środków
ochrony prawnej wniesionych przez tych wykonawców, w odniesieniu do tak wąskich
przyczyn wykluczenia/odrzucenia, zostaną oni przywróceni do postępowania. Sytuacja taka
uniemożliwi Odwołującemu uzyskanie przedmiotowego zamówienia, a w konsekwencji może
on ponieść szkodę na skutek naruszenia przepisów ustawy Pzp. Stąd, z ostrożności
pomimo, iż również podstawy wykluczenia i odrzucenia ofert ww. wykonawców wskazane
przez Zamawiającego są słuszne i prawidłowe, wniesienie niniejszego odwołania jest
konieczne i uzasadnione.
W uzasadnieniu zarzutów Odwołujący wskazał na wynik oceny ofert złożonych na
część III przedmiotu zamówienia, w którym za najkorzystniejszą uznana została oferta
Odwołującego, a dwie pozostałe oferty zostały odrzucone z uwagi na wykluczenie z
postępowania Konsorcjum KB na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp oraz w
przypadku EQOS na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 87 ust. 1 ustawy Pzp. W
odwołaniu wskazane zostały dodatkowe podstawy dla, odpowiednio wykluczenia z
postępowania i odrzucenia ofert ww. wykonawców, których Zamawiający nie uwzględnił przy
ocenie tych ofert.
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

W ocenie Odwołującego wykonawca EQOS nie wykazał spełnienia warunków udziału w
postępowaniu w zakresie wiedzy i doświadczenia, dysponowania potencjałem osobowym
oraz posiadania odpowiedniego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, co powinno
skutkować wykluczeniem go z postępowania. Ponadto obaj wykonawcy, pomimo wezwania
przez Zamawiającego, nie udowodnili iż ich oferty nie zawierają rażąco niskich cen, co
powinno prowadzić do ich odrzucenia na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 2 i
3 ustawy Pzp.
Odnośnie warunku wiedzy i doświadczenia, Odwołujący wskazał, iż wykonawca EQOS
Energie Polska Sp. z o.o. nie udowodnił, iż dysponuje obecnie, ani że będzie dysponował w
trakcie realizacji zamówienia w sposób realny udostępnionym potencjałem podmiotu
trzeciego, firmy ELTODO a.s. W pkt 8.8.5 siwz Zamawiający zaznaczył, że będzie
weryfikował, czy wykonawca korzystający z zasobów podmiotów trzecich będzie dysponował
tymi zasobami w stopniu niezbędnym do należytego wykonania zamówienia oraz oceny, czy
stosunek łączący wykonawcę z podmiotem trzecim gwarantuje rzeczywisty dostęp do jego
zasobów. W tym celu wykonawca był obowiązany złożyć takie oświadczenie lub dokumenty,
które w sposób nie budzący wątpliwości wykażą realne dysponowanie potencjałem podmiotu
trzeciego. W ocenie Odwołującego, nie jest możliwym przekazanie wiedzy, a tym bardziej
doświadczenia w realizacji tego rodzaju usług jedynie poprzez doradztwo świadczone przez
firmę zlokalizowaną kilkaset kilometrów od realizowanego przedmiotu zamówienia. Nie
gwarantuje to realnego przekazania potencjału, a tym samym realizacji zamówienia w
sposób zgodny z siwz i należyty. Również zobowiązanie podmiotu trzeciego załączone do
oferty nie pozwala Zamawiającemu zweryfikować realność udostępnienia. Zawiera ono
lakoniczne, ogólnikowe stwierdzenia, brak konkretnych danych co do sposobu, w jaki
doradztwo miało być świadczone, jacy pracownicy i w jakim zakresie będą świadczyli usługi
(bezspornym jest, iż nie są to pracownicy wskazani, jako osoby wyznaczone do realizacji
umowy bowiem w tym zakresie wykonawca wykazał włącznie zasoby własne), czy
pracownicy ci będą realizowali usługi zdalnie, czy będą oddelegowani, jakie czynności
rozumiane są pod pojęciem doradztwa technicznego itp. Nie załączono również umowy, na
którą powołuje się wystawca dokumentu w zobowiązaniu. Nie ulega zatem wątpliwości, że
dokument ten nie odpowiada postawionym w siwz wymaganiom, aby wykonawca w
złożonych wraz z ofertą dokumentach lub oświadczeniach wykazał sposób wykorzystania
zasobów przy wykonywaniu zamówienia oraz określił zakres i udział innego podmiotu przy
wykonywaniu zamówienia. Również udzielone przez tego wykonawcę wyjaśnienia nie
dowodziły realności udostępnienia potencjału. Zawierały one bowiem powtórzone z
zobowiązania zwroty. Wskazanie wyłącznie konsultacji świadczy o fikcyjności udostępnienia
ww. potencjału, stąd nie było podstaw do uznania, że wykonawca wykazał, iż posiada
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

wymaganą wiedzę oraz doświadczenie. Powinien być wezwany do uzupełnienia
dokumentów przez wykazanie się realizacją innego zamówienia niż wskazane dotychczas.
Ze względu jednak na fakt, iż EQOS podlega wykluczeniu również z innych przyczyn, a jego
oferta odrzuceniu, zgodnie z art. 26 ust. 3 ustawy Pzp, wykonawcy nie wzywa się do
uzupełnienia brakujących dokumentów.
Odnośnie potencjału kadrowego, wykonawca EQOS, składając ofertę na dwie części
zamówienia zobowiązany był wykazać, iż dysponuje łącznie 26 osobami o wymaganych w
pkt 7.3.2 kwalifikacjach i doświadczeniu. Zamawiający wymagał wskazania w wykazie osób
numerów uprawnień, do czego wykonawca zastosował się częściowo, bowiem w wierszach
3.8, 3.9, 3.11, 3.13 i 3.24 nie wpisał numerów, a przez co nie wykazał spełnienia warunku
udziału w postępowaniu. W odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wykazu, wykonawca
EQOS nadal w stosunku do tych osób nie wykazał, iż posiadają one wymagane uprawnienia
SEP, podał bowiem nieprawidłowe numery świadectw kwalifikacyjnych, z czego Odwołujący
wywodzi, iż w rzeczywistości osoby te nie posiadają wymaganych uprawnień. Bez tych osób
wykonawca nie dysponuje wystarczającą liczbą osób i na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4
ustawy Pzp podlega wykluczeniu z postępowania.
Odnośnie ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej odwołujący zakwestionował, aby
ubezpieczeniem objęta została działalność zgodna z przedmiotem niniejszego zamówienia.
Z załączonej polisy wynika bowiem, że działalność podstawowa wykonawcy to działalność
budowlana (str. 2 polisy), która nie jest związana z przedmiotem zamówienia. Wykonawca
nie był wezwany do uzupełnienia dokumentu potwierdzającego posiadanie ubezpieczenia od
odpowiedzialności cywilnej zgodnej z przedmiotem zamówienia, jednak z uwagi na
dodatkowe podstawy wykluczenia oraz odrzucenia oferty, zgodnie z art. 26 ust. 3 ustawy
Pzp, wykonawcy nie wzywa się do uzupełnienia dokumentów.
Zarzut zaniechania odrzucenia ofert EQOS oraz Konsorcjum KB z powodu rażąco niskiej
ceny Odwołujący opiera na ocenie wyjaśnień tych wykonawców, które jako lakoniczne wżaden sposób nie dowodzą, iż oferty nie zawierają rażąco niskiej ceny. To na wykonawcach,
zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy spoczywał ciężar udowodnienia, iż oferta nie zawiera rażąco
niskiej ceny. Zgodnie z jednolitą linią orzeczniczą niewystarczające jest złożenie
jakichkolwiek wyjaśnień, lakonicznych, czy też ogólnikowych, które nie mogą być uznane za
dowodzące braku rażąco niskiej ceny, a nawet nie można uznać ich w ogóle za złożone.

Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

Stanowisko Izby

Do rozpoznania odwołań zastosowanie znajdowały przepisy ustawy Prawo zamówień
publicznych obowiązujące w dacie wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia, (tekst
jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 2164), tj. po zmianie dokonanej ustawą z dnia 29 sierpnia
2014 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych (Dz. U poz. 1232), zwanej dalej
„Ustawą”.
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie Venessa (sygn. akt KIO 231/16) uwzględnił
w całości zarzuty dotyczące oceny oferty EQOS, w których Odwołujący wskazywał na
dodatkowe przesłanki do odrzucenia oferty EQOS oraz wykluczenia tego wykonawcy z
postępowania, a w odpowiedzi na odwołanie EQOS (sygn. akt KIO 209/16) wniósł o jego
oddalenie. Zamawiający po zapoznaniu się z odwołaniami uznał, iż czynność oceny oferty
EQOS nie była przeprowadzona w sposób kompleksowy i w dniu 24 lutego 2016 r.
poinformował wykonawców o unieważnieniu czynności oceny ofert złożonych na część III
przedmiotu zamówienia, w tym decyzji o wyborze oferty najkorzystniejszej oraz odrzuceniu
oferty EQOS. Zamawiający w tym samym dniu skierował do wykonawcy EQOS wezwanie do
uzupełnienia dokumentów w celu oceny, czy wykonawca spełnia warunki udziału w
postępowaniu oraz złożenia wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny, a w dniu 26 lutego
2016 r. otrzymał wyjaśnienia wraz z dokumentami.
Do postępowania odwoławczego o sygn. akt KIO 231/16 skutecznie przystąpił po
stronie Zamawiającego wykonawca EQOS, który na posiedzeniu Izby złożył ustnie do
protokołu postępowania sprzeciw wobec uwzględnienia przez Zamawiającego w całości
zarzutów z odwołania Venessa. W związku z powyższym odwołanie na podstawie art. 186
ust. 4 Ustawy podlegało rozpoznaniu przez Izbę.
Izba na posiedzeniu niejawnym prowadzonym z udziałem stron w dniu 29 lutego 2016 r.
uznała, iż nie występują przeszkody formalne uniemożliwiające rozpoznanie merytoryczne
podnoszonych zarzutów i skierowała oba odwołania na rozprawę.

Na podstawie dokumentacji postępowania, w szczególności wyjaśnień EQOS z dnia
19.01.2016 r., treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, oferty EQOS Izba ustaliła
stan rzeczy stanowiący podstawę do rozstrzygnięcia o zasadności podniesionych zarzutów.
W obu odwołaniach skarżona była czynność oceny oferty EQOS zakończona decyzją
o jej odrzuceniu (pismo z dnia 26.01.2016 r.), jednak z zarzutów naruszenia przepisów
Ustawy obaj wykonawcy wywodzili odmienne wnioski i formułowali różne żądania. W
odwołaniu EQOS kwestionował zasadność uznania przez Zamawiającego, iż składając
wyjaśnienia dokonał on niedozwolonej zmiany treści oferty, co czynić miało ofertę niezgodną
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

z Ustawą i żądał unieważnienia decyzji o odrzuceniu swojej oferty na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 1 Ustawy. Natomiast w odwołaniu Venessa wskazywała na dodatkową, pominiętą przez
Zamawiającego podstawę do odrzucenia oferty EQOS, jako zawierającą rażąco niską cenę
oraz podstawę do wykluczenia tego wykonawcy z postępowania i takie żądania formułował.
Dodatkowo odwołanie Venessa dotyczyło oceny oferty wykonawcy wykluczonego z
postępowania – Konsorcjum KB, jako oferty podlegającej odrzuceniu z powodu zaoferowania
rażąco niskiej ceny.
Mając na uwadze zakres zaskarżenia czynności oceny oferty EQOS, okoliczności faktyczne
stanowiące podstawę formułowanych zarzutów wynikały z treści oferty oraz wyjaśnień
wykonawcy złożonych w piśmie z dnia 19.01.2016 r. i w oparciu do te dokumenty Izba była
uprawniona do zweryfikowania prawidłowości oceny oferty pod kątem ustalenia wpływu
wyjaśnień dotyczących stawki roboczogodziny na ważność oferty, wystąpienia podstawy do
uznania oferty za rażąco niską oraz oceny dokumentów złożonych w ofercie mających
potwierdzać spełnienie warunków udziału w postępowaniu w zakresie wiedzy i
doświadczenia, potencjału kadrowego oraz sytuacji finansowej.
Izba mając na uwadze art. 191 ust. 2 Ustawy dokonała oceny czynności Zamawiającego,
uwzględniając stan rzeczy ustalony w toku postępowania. Przepis Ustawy nie zawierają
dalszego wyjaśnienia pojęcia „stan rzeczy ustalony w toku postępowania”, a jego wykładni
poszukiwać należy w orzecznictwie. Izba uwzględniła w tym zakresie stanowisko, jakie zajął
Sąd Okręgowy w Poznaniu w wyroku z dnia 08.01.2014 r., sygn. X Ga 652/13, wydanym na
skutek skargi Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych na wyrok Krajowej Izby Odwoławczej
z dnia 17.09.2013 r., sygn. akt KIO 2159/13. Sąd zwrócił uwagę na odmienne znaczenie
użytego przez ustawodawcę zwrotu, którego nie należy utożsamiać z określeniem „stan
rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy” użytym w art. 316 § 1 k.p.c. Stan rzeczy
określony w p.z.p. jest węższym pojęciem i dotyczy jedynie samego postępowania o
udzielenie zamówienia publicznego. Zatem, jak słusznie wskazał skarżący, podstawą do
ewentualnego uwzględnienia odwołania przez Izbę na podstawie art. 192 ust. 2 p.z.p. mógł
być jedynie materiał dowodowy zgromadzony podczas trwania postępowania odwoławczego.
Izba błędnie uznała, że okoliczności nie znane zamawiającemu w momencie dokonywania
czynności związanych z wyborem najkorzystniejszej oferty, w szczególności – w momencie
ustalenia, czy zaistniał obowiązek zwrócenia się do wykonawcy lub wykonawców o
udzielenie wyjaśnień dotyczących elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny w
trybie przewidzianym przez art. 90 ust. 1 p.z.p., a które zostały ujawnione dopiero w toku
postępowania odwoławczego przed KIO, mogą, a nawet powinny być brane pod uwagę przy
ocenie prawidłowości postępowania zamawiającego. Izba przy ocenie czy doszło w toku
postępowania o udzielenie zamówienia do naruszenia przepisów ustawy p.z.p., poprzez
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

dokonanie przez zamawiającego określonych czynności lub zaniechania czynności do
których jest on zobowiązany na podstawie ustawy p.z.p., powinna brać pod uwagę stan
rzeczy z chwili dokonania wyboru oferty najkorzystniejszej.(…). wystąpienie dodatkowych
okoliczności, tu oświadczenie wybranego wykonawcy, iż nie oszacował on swojej oferty, po
dokonaniu oceny przez zamawiającego, nie może mieć wpływu na ocenę prawidłowości
czynności
zamawiającego
już
dokonanych.
(…).
Izba
nieprawidłowo
zarzuciła
zamawiającemu naruszenie przepisów ustawy p.z.p. biorąc pod uwagę stan rzeczy, który
istniał w czasie wydania rozstrzygnięcia, a nie w czasie dokonania lub zaniechania czynności
zamawiającego. Zadaniem Izby zgodnie z art. 172 ust. 1 w związku z art. 192 ust. 2 p.z.p. w
związku z art. 180 ust. 1 p.z.p. nie jest ustalenie prawdy obiektywnej, lecz ocena czynności
zamawiającego, zatem powinna ona brać pod uwagę stan rzeczy z momentu ich dokonania.
Przenosząc powyższe na stan sprawy istniejący w momencie podejmowania przez
Zamawiającego czynności odrzucenia oferty EQOS, Izba uznała, iż nie miały na niego
wpływu dokumenty uzupełnione przez EQOS w dniu 26.02.2016 r., których Zamawiający nie
mógł wziąć pod uwagę przy czynnościach podjętych w postępowaniu w dniu 10.02.2016 r., a
zatem nie miały one znaczenia dla ustalenia, czy Zamawiający dopuścił się naruszenia
przepisów Ustawy dokonując wyboru oferty najkorzystniejszej na część III przedmiotu
zamówienia z pominięciem oferty EQOS.
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie EQOS wnosząc o jego oddalenie wskazywał na
konieczność uwzględnieniu przy orzekaniu okoliczności, która wystąpiła już po wniesieniu
odwołania, tj. unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego oraz unieważnienia
czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, wskazując jako podstawę przepis art. 191 ust. 2
Ustawy, zgodnie z którym Izba wydając wyrok bierze za podstawę stan rzeczy ustalony w
toku postępowania (a nie istniejący w dniu wniesieniu odwołania). Zdaniem Zamawiającego,
w świetle tych działań, naruszenia przepisów Ustawy nie miało i nie mogło mieć wpływu na
wynik postępowania.
Dla rozpoznania obu odwołań koniecznym było zatem ustalenie znaczenia czynności z dnia
24.02.2016 r. - unieważnienia czynności oceny oferty EQOS, w stosunku do której w
odwołaniach formułowane były zarzuty naruszenia przepisów Ustawy. W ocenie Izby, „stan
rzeczy ustalony w toku postępowania”, należy odnieść do okoliczności w jakich zamawiający
podejmował skarżoną czynność (tu oceny oferty EQOS – jej odrzucenia), ustalonych w toku
postępowania odwoławczego na podstawie dokumentów powołanych przez strony, tj.
materiału dowodowego, oraz stanowisk stron. Stan rzeczy ustalony w toku postępowania
odwoławczego ma na celu określenie, czy w świetle znanych zamawiającemu okoliczności
(zasadniczo wynikających z dokumentów złożonych w ofercie lub uzupełnionych na
wezwanie zamawiającego przed podjęciem czynności) decyzja, jaką podjął była prawidłowa,
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

tj. nie naruszała przepisów Ustawy. Ustalenia Izby powinny zatem być ograniczone do
dokumentów i okoliczności istniejących w momencie podejmowania przez zamawiającego
skarżonej czynności, z pominięciem, zgromadzonych, czy to przez zamawiającego, czy też
wykonawcę już po podjęciu skarżonej czynności, dokumentów i wyjaśnień. Ustalenie stanu
rzeczy związane jest zatem z ustaleniem okoliczności faktycznych, w jakich zamawiający
podejmował czynności w postępowaniu i nie odnosi się do stanu rzeczy istniejącego w chwili
zamknięcia rozprawy. Zatem ewentualne późniejsze działania wykonawcy, czy też
zamawiającego, w zasadzie pozostają bez wpływu na „stan rzeczy ustalony w toku
postępowania”. Przy takim rozumieniu art. 191 ust. 2 Ustawy, decyzja o unieważnieniu
czynności oceny oferty EQOS, od której wniesione zostały odwołania, nie ma wpływu na
ocenę, czy unieważniona czynność naruszała przepisy Ustawy. Odmiennym zagadnieniem
jest natomiast ustalenie, czy unieważnienie skarżonej czynności przed zamknięciem
rozprawy, może mieć znaczenie na rozstrzygnięcie Izby w kontekście art. 192 ust. 2 Ustawy
wskazującego, jako podstawę dla uwzględnienia odwołania, stwierdzenie naruszenia
przepisów Ustawy, które miało lub może mieć wpływ na wynik postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego.

Mając powyższe ustalenia na względzie Izba ustaliła i zważyła.
A.)
Odwołanie EQOS – sygn. akt KIO 209/16.
Zasadniczo zarzuty naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 1 Ustawy dotyczą zasadności przyjęcia
przez Zamawiającego, iż wyjaśnienia jakich udzielił wykonawca EQOS w dniu 19.01.2016 r.,
prowadziły do niedozwolonej zmiany oferty w zakresie stawki roboczogodziny, co miało
uzasadniać przyjęcie, że oferta jest niezgodna z Ustawą. Dodatkowo Odwołujący wskazywał,
w przypadku uznania przez Izbę, iż oferta była niezgodna z siwz w tym elemencie, na
podstawę do poprawienia stawki roboczogodziny na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 Ustawy.
Zamawiający poprzez wprowadzenie w błąd Odwołującego co do ustalenia, że oferta nie
odpowiada siwz, naruszyć miał zasady uczciwej konkurencji oraz równego traktowania
wykonawców (art. 7 ust. 1 Ustawy).
Wykonawca EQOS w formularzu ofertowym w pkt 4 wskazał stawkę roboczogodziny – 35 zł.
Stawka ta zawierać miała wycenę kosztów usuwania awarii lub uszkodzeń spowodowanych
okolicznościami o charakterze siły wyższej jak też działaniami osób trzecich, w tym będących
wynikiem aktów wandalizmu oraz wypadków (§ 19 wzoru umowy). Zamawiający jedynie we
wzorze umowy określił wytyczne dla wykonawcy, co do sposobu ustalenia stawki wskazując,że zastosowana przy wycenach stawka roboczogodziny musi być zgodna ze średnimi
stawkami przedstawionymi w zeszytach Sekocenbud. Wskazana w ofercie stawka
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

roboczogodziny stanowić miała podstawę rozliczenia kosztów napraw i uwzględniana ma
być w kosztorysach napraw, które każdorazowo mają podlegać weryfikacji i akceptacji ze
strony Zamawiającego (§ 9 ust. 3 wzoru umowy).
Zamawiający w piśmie z dnia 14.01.2016 r. wezwał EQOS do wyjaśnienia oświadczenia co o
wysokości przyjętej do celów kosztorysowania stawki za roboczogodzinę w wysokości 35 zł.
Zamawiający w wezwaniu wskazał na średnią Sekocenbudu z IV kwartał na terenie m.st.
Warszawy, która kształtowała się w przedziale netto 14,50 zł – 24 zł.
W odpowiedzi na to wezwanie EQOS w piśmie z dnia 19.01.2016 r. w pkt 4 wyjaśnił, że
stawki stosowane do kosztorysowanie będą zgodne ze średnią Sekocenbud za IV kwartał
obowiązujące na terenie m.st. Warszawy. Oświadczamy, że do celów kosztorysowania
będziemy stosować następujące stawki: - Stawka roboczogodziny – 23 zł.
Zamawiający odrzucił ofertę EQOS na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 Ustawy z uwagi na
dokonaną zmianę treści oferty – wysokości stawki roboczogodziny.
W odpowiedzi na odwołanie Zamawiający wskazał, iż w dniu 24 lutego 2016 r. zawiadomił
wykonawców o unieważnieniu wyboru oferty najkorzystniejszej na część 3 przedmiotu
zamówienia oraz unieważnieniu zaskarżonej czynności odrzucenia oferty EQOS.
Zamawiający stwierdził, iż zachodzi konieczność formalnego powtórzenia czynności badania
tej oferty oraz wystąpienia do wykonawcy z wezwaniem do przedłożenia wyjaśnień i
uzupełnień, w celu ponownej oceny oraz wyboru najkorzystniejszej oferty. Zamawiający w
piśmie procesowym przyznał, iż możliwe było poprawienie oferty wykonawcy EQOS w
zakresie podanej stawki roboczogodziny kosztorysowej z 35 zł na 21,875 zł, jako omyłki na
podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 Ustawy, pod warunkiem wyrażenia zgody przez wykonawcę.
Ponadto na rozprawie Zamawiający wskazywał, iż wykonawcy mogli ustalić średnią stawkę
roboczogodziny na podstawie zeszytu Sekocenbud publikowanego w listopadzie 2015 r. za
IV kwartał 2015 r.
Mając na uwadze poczynione powyżej ustalenia Izba uznała, iż okoliczności
jakie występowały w sprawie nie uzasadniały odrzucenia oferty EQOS, jako niezgodnej
z Ustawą i na podstawie art. 192 ust. 2 Ustawy odwołanie uwzględniła.
Odnosząc się do stanu rzeczy istotnego z punktu widzenia oceny czynności
Zamawiającego należy zauważyć, iż zasady ustalenia stawki roboczogodziny wynikające z
wzoru umowy nie precyzowały, w stopniu, w jaki uczynił to Zamawiający w wezwaniu z dnia
14.01.2016 r., obowiązku uwzględnienia średniej stawki roboczogodziny publikowanej w
zeszycie Sekocenbud za IV kwartał dla obszaru m. st. Warszawy. Wyjaśnienia
Zamawiającego złożone na rozprawie w których odwoływał się do zeszytu publikowanego w
2015 r. (za IV kwartał 2015 r.) pozostawały zatem w sprzeczności z treścią siwz. Izba uznała,
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

iż sprecyzowanie dopiero na etapie oceny oferty zapisów siwz nie mogło skutecznie tworzyć
nowej podstawy do oceny oferty EQOS i jej odrzucenia. Przy braku wyraźnej dyspozycji
zapisów siwz uwzględnienia średniej stawki, jaka wynikać miała z danych Sekocenbud za IV
kwartał 2015 r. dla m.st. Warszawy, wskazana w ofercie stawka 35 zł., nie świadczyła o
niezgodności oferty z siwz, a taka sugestia mogła wynikać z wezwania Zamawiającego do
złożenia wyjaśnień, które wywołało u wykonawcy błędne przekonanie o możliwości uznania
jego oferty za niegodną z siwz. W ocenie Izby, złożone w wyjaśnieniach oświadczenie
dotyczące niższej wysokości stawki roboczogodziny, niż wskazana w formularzu oferty, nie
wpływało na ocenę oferty, jako zgodnej z Ustawą, a tym samym decyzja o jej odrzuceniu nie
mogła być oceniona jako prawidłowa. Zamawiający wywiódł błędne wnioski co do ważności
oferty z faktu złożenia w wyjaśnieniach oświadczenia zmieniającego wysokość stawki
wskazanej w ofercie. W ocenie Izby, oświadczenie wykonawcy złożone w ofercie nie stało w
sprzeczności z zobowiązaniem się wykonawcy do stosowania stawki zgodnej ze średnimi
stawkami przedstawionymi w zeszytach Sekocenbud. Ponieważ siwz nie była precyzyjna w
określeniu, do którego z zeszytów wykonawca miał się zastosować, to przy ocenie oferty
wskazana stawka roboczogodziny nie mogła wpływać negatywnie na ocenę oferty
(Zamawiający nie mógł zweryfikować zgodności tej stawki konkretnym zeszytem).
Konsekwencje niedopatrzeń Zamawiającego popełnione na etapie ustalania zasad
kosztorysowania dodatkowych prac nie mogły zatem obciążać wykonawców, którzy
przygotowując ofertę stosowali się do postanowień siwz, odwołujących się do bliżej
nieokreślonej wartości średniej stawki roboczogodziny według Sekocenbud, nie wykluczając
również stawek jakie będą występować w okresie świadczenia usługi. Istotną okolicznością
było również ta, iż stawka roboczogodziny nie wpływała na ocenę oferty według ustalonych
kryteriów oceny i dotyczyła wyłącznie możliwych zdarzeń losowych, niepewnych,
rozliczanych odrębnie od zasadniczego przedmiotu świadczenia. Ponadto Zamawiający nie
zaprzeczył oświadczeniu wykonawcy, iż stawka jaką podał odpowiadała wysokości średniej
stawki wg Sekocenbud dla województwa mazowieckiego za IV kwartał 2015 r. Powyższe
okoliczności skłaniały do przyjęcia, iż oświadczenie złożone w wyjaśnieniach z dnia
19.01.2015 r., o zmianie stawki roboczogodziny nie wskazywało na niezgodność oferty z
siwz i nie prowadziło do zmiany treści oferty. Jedyną przewidzianą w Ustawie możliwość
zmiany oferty po jej otwarciu przewiduje przepis art. 87 ust. 2 Ustawy, który wymaga
podjęcia przez Zamawiającego formalnych czynności, na które wykonawca musi wyrazić
zgodę. W ocenie Izby, oświadczenie EQOS złożone w wyjaśnieniach nie mogło wywoływać
skutku w postaci zmiany oświadczenia złożonego w ofercie, którym wykonawca pozostaje
związany w okresie wskazanym przez Zamawiającego. Mogło ono natomiast wskazywać na
ewentualną podstawę do poprawienia treści oferty, gdyby przyjąć, iż stawka 35 zł jest
niezgodna z siwz, a jej zmiana nie spowoduje istotnej zmiany w treści oferty. Izba pominęła
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

przy rozstrzygnięciu wskazaną przez Zamawiającego w odpowiedzi na odwołanie zapowiedź
możliwości dokonania poprawienia omyłki, jak również deklarację samego wykonawcy, co do
zgody na poprawienie omyłki zawartą w wyjaśnieniach z 26.02.106 r., które wykraczały poza
stan rzeczy ustalony w toku postępowania. Jedynie na marginesie Izba wskazuje, iż
procedura poprawienia treści oferty, jako niezgodnej z istotnymi warunkami zamówienia
wymagałaby przyjęcia, iż wskazana stawka roboczogodziny w wysokości 35 zł, pozostaje w
sprzeczności z jednoznacznymi wymaganiami Zamawiającego, a do takiej oceny nie
uprawniają przywołane zapisy wzoru umowy.
Uwzględniając powyższe izba uznała, iż czynność odrzucenia oferty EQOS dokonana
w dniu 10 lutego 2016 r. naruszała przepisy Ustawy, tj. art. 89 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 Ustawy.
Zgodnie z art. 192 ust. 2 Ustawy Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi
naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Na tle przedmiotowej sprawy powstało
zagadnienie prawne wymagające udzielenia odpowiedzi, czy unieważnienie czynności przez
Zamawiającego, wobec której wniesione zostało odwołanie, przed wydaniem orzeczenia
przez Izbę powoduje, iż naruszenie do jakiego dopuścił się Zamawiający pozostaje bez
wpływu na wynik postępowania. Dla rozstrzygnięcia tej kwestii Izba przyjęła, iż wynik
postępowania, o którym mowa w przepisie stanowi pożądane, tj. mające oparcie w
ustalonych zasadach, rozstrzygnięcie będące następstwem prawidłowo przeprowadzonych
przez zamawiającego czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego.
Koncepcja wyniku postępowania przyjęta przez Izbę odnosi się do zgodnego z Ustawą
zakończenia postępowania, a nie wyniku obarczonego wadą. W ocenie składu orzekającego
taki sposób rozumienia normy zawartej w art. 192 ust. 2 Ustawy umożliwia uwzględnienie
odwołania jedynie w sytuacji, gdy stwierdzone naruszenie przepisów Ustawy uniemożliwia
prawidłowe ustalenie wyniku postępowania, i wskazuje na konieczność korekty czynności
podjętych w postępowaniu poprzez, np. ich unieważnienia lub przeprowadzenia czynności
zaniechanych, a koniecznych dla poprawnej oceny ofert. Jeżeli bowiem naruszenie
przepisów Ustawy, do jakich dopuściłby się zamawiający w toku postępowania ostatecznie
nie doprowadziło do błędnego ustalenia wyniku, np. zamawiający bezpodstawnie wezwał do
uzupełnienia dokumentów, których nie żądał w ogłoszeniu, ale nie wykluczył na tej podstawieżadnego z wykonawców który nie uzupełnił tych dokumentów, to naruszenie art. 26 ust. 3
Ustawy, do jakiego dopuściłby się w takiej sytuacji zamawiający, nie wymagałoby korekty w
celu ustalenia prawidłowego wyniku postępowania.
Przenosząc te rozważania na stan faktyczny w niniejszej sprawie należało uznać, iż
dokonana przez Zamawiającego po wniesieniu odwołania, a przed wydaniem orzeczenia
przez Izbę, czynność unieważnienia oceny oferty EQOS, wobec której formułowane były
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

słuszne zastrzeżenia, nie przesądzała o braku wpływu naruszenia przepisów Ustawy na
wynik postępowania. W ocenie Izby, nowe czynności podjęte przez Zamawiającego w
postępowaniu po wniesieniu odwołania, nienaruszające zakazu, o jakim mowa w art. 183 ust
1 Ustawy (zakaz zawarcia umowy), nie przesądzały jeszcze o wyniku tego postępowania,
który zostanie dopiero ustalony przez Zamawiającego po zakończeniu oceny oferty EQOS.
Faktycznie, na skutek unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej dla części III
przedmiotu zamówienia oraz unieważnienia czynności odrzucenia oferty EQOS,
Zamawiający cofnął się do etapu badania i oceny ofert z uwzględnieniem oferty
Odwołującego, co zostało poprzedzone negatywną oceną wcześniejszych czynności przez
samego Zamawiającego. Powyższe wskazuje, że koniecznym w postępowaniu stało się
przeprowadzenie czynności z uwzględnieniem oferty EQOS, które pozwolą na ustalenie
prawidłowego wyniku postępowania. Należy zauważyć, iż Izba orzekając w procedurze
odwoławczej nie jest władna do tego, aby ustalić za zamawiającego prawidłowy wynik
postępowania, a jej kompetencje ograniczają się wyłącznie do oceny czynności podjętych w
postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, w zakresie podniesionych zarzutów.
Ponieważ na etapie rozstrzygania o zasadności odwołania wynik postępowania nie został
przez Zamawiającego ustalony (postępowanie ponownie wróciło do etapu weryfikacji ofert
niepodlegających odrzuceniu), nie było możliwym stwierdzenie, że naruszenie do jakiego
Zamawiający dopuścił się przy pierwszej ocenie oferty EQOS, nie będzie miało istotnego
wpływu na przyszły wynik postępowania. Istotną dla tej oceny pozostaje okoliczność, iż poza
podstawą odrzucenia oferty EQOS, wskazaną przez Zamawiającego w piśmie z dnia
10.02.2016 r., zachodzić mogą w stosunku do tej oferty również inne przesłanki prowadzące
bądź do odrzucenia oferty, bądź do wykluczenia wykonawcy z postępowania (podniesione w
odwołaniu Venessa). W przypadku prawidłowego uznania przez Zamawiającego (po
zakończeniu czynności badania i oceny ofert), iż oferta EQOS podlega odrzuceniu (np. jako
zawierająca rażąco niską cenę), albo stwierdzeniu, że wykonawca nie potwierdził spełnienia
warunków udziału w postępowaniu (po wyczerpaniu procedury z art. 26 ust. 3 Ustawy),
pozwalałoby to na przyjęcie, że naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 1 Ustawy rzeczywiście nie
miałoby wpływu na wynik postępowania, gdyż oferta ta niezależnie od stwierdzonego
naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 1 Ustawy, nie byłaby brana pod uwagę przy wyborze oferty
najkorzystniejszej. Na obecnym etapie czynności podjętych w postępowaniu, zmierzających
do ustalenia wyniku postępowania, z udziałem oferty EQOS, Izba nie może przyjąć, iż
naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 1 Ustawy (w związku z unieważnieniem czynności odrzucenia
oferty EQOS) nie może mieć wpływu na wynik postępowania, a tylko na tej podstawie
odwołanie mogłoby być oddalone w oparciu o art. 192 ust. 2 Ustawy (wnioskowanie a
contrario). Skoro efektem zaskarżonej czynności jest przywrócenie do oceny oferty
pierwotnie odrzuconej, to naruszenie do jakiego dopuścił się Zamawiający mogło mieć wpływ
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

na wynik postępowania chociażby z tej przyczyny, iż zachodziła potrzeba powtórzenia
czynności oceny ofert z udziałem oferty EQOS. Nie można wykluczyć również tej sytuacji, iż
Zamawiający uwzględniając kolejne wyjaśnienia lub nowe okoliczności, jakie wynikną w
sprawie w toku dalszych czynności w postępowaniu uzna ponownie, że oferta powinna być
odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 Ustawy w związku ze stawką roboczogodziny –
35 zł. Wówczas, w świetle art. 189 ust.2 pkt 4 Ustawy wykonawca mógłby mieć utrudnione
dochodzenie swoich praw w drodze odwołania opartego na zarzucie, co do którego Izba już
orzekła w niniejszym wyroku.
W związku z powyższym Izba uznała, iż w sprawie KIO 209/16 ziściła się podstawa z
art. 192 ust. 2 do uwzględnienia odwołania. Izba uwzględniając odwołanie nie nakazała
unieważnienia czynności z dnia 10.02.2016 r., wyboru oferty najkorzystniejszej na część III
przedmiotu zamówienia oraz unieważnienia odrzucenia oferty EQOS, które Zamawiający
unieważnił w dniu 24.02.2016 r. i przystąpił do ponownej oceny oferty EQOS. Rozstrzygając
o kosztach Izba uwzględniła rachunki złożone przez Odwołującego przed rozprawą,
ograniczając wysokość wynagrodzenia pełnomocnika do kwoty 3600,00 zł oraz dzieląc
koszty dojazdu i noclegu na dwie sprawy odwoławcze połączone do wspólnego rozpoznania,
gdyż spraw z odwołania Veness rozpoznana została w związku ze sprzeciwem EQOS
wobec uwzględnienia przez Zamawiającego w całości zarzutów.

B) Odwołanie Venessa Sp. z o.o. Sp. k. (sygn. akt KIO 231/16).
Zarzuty jakie podnosił Odwołujący związane były z brakiem uwzględnienia przez
Zamawiającego wszystkich okoliczności, jakie wpływały na ocenę ofert EQOS oraz
Konsorcjum KB, a które powinny uzasadniać wykluczenie z postępowania wykonawcy
EQOS na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4 Ustawy oraz odrzucenie obu ofert na podstawie art.
89 ust. 1 pkt 4 Ustawy w związku z art. 90 ust. 2 i 3 Ustawy.
Zamawiający po wniesieniu odwołania uznał, iż czynność oceny oferty EQOS wymaga
powtórzenia i unieważnił czynność wyboru oferty najkorzystniejsze dla części III przedmiotu
zamówienia oraz unieważnił czynność odrzucenia oferty EQOS. Jednocześnie Zamawiający
wystąpił do EQOS w piśmie z dnia 24.02.2016 r. o uzupełnienie dokumentów
(potwierdzających spełnienie warunku wiedzy i doświadczenia, zdolności ekonomiczno-
finansowej oraz wykazania potencjału kadrowego) oraz o złożenie dodatkowych wyjaśnień w
zakresie elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny. Zamawiający w piśmie z dnia
24.02.2016 r. nie unieważnił czynności wykluczenia Konsorcjum KB z postępowania, które
nie wniosło odwołania, jak również nie przystąpiło do postępowania odwoławczego po
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

stronie Zamawiającego, w celu odparcia nowych zarzutów skierowanych wobec jego oferty w
odwołaniu Venessa.
Przystępując do rozstrzygnięcia Izba w pierwszej kolejności zobowiązana była do ustalenia,
czy Odwołujący ma lub miał interes w uzyskaniu danego zamówienia oraz poniósł lub może
ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez Zamawiającego przepisów Ustawy. W ocenie
Izby taki interes istniał w momencie wnoszenia środka ochrony prawnej, gdyż wykonawca
nie mógł mieć pewności, czy wynik postępowania, w tym decyzja o odrzuceniu dwóch
konkurencyjnych ofert nie ulegnie zmianie (stanie się ostateczna). Odwołanie zmierzało do
wykazania dodatkowych okoliczności, pominiętych przez Zamawiającego, a które mogły
zdecydować o utrzymaniu korzystnego dla tego wykonawcy wyniku postępowania. W
sytuacji gdyby któryś z wykonawców wniósł swoje odwołanie (co nastąpiło), to okoliczności
podniesione przez Venessa mogły prowadzić do stwierdzenia, iż wynik postępowania nie
powinien ulec zmianie pomimo stwierdzenia naruszeń wskazywanych przez tego
wykonawcę. Ponieważ odwołanie Venessa oraz odwołanie EQOS dotyczyły tej samej
czynności Izba zobowiązana byłaby uwzględnić stan sprawy ustalony w sprawach
połączonych do wspólnego rozpoznania, tak aby łączne orzeczenie było spójne.
Mając na uwadze stan sprawy ustalony w postępowaniu w odniesieniu do oceny oferty
Konsorcjum KB, która została skutecznie przez Zamawiającego odrzucona w dniu
10.02.2016 r. (wykonawca wykluczony nie wniósł odwołania), niezależnie od oceny
wyjaśnień, jakie złożył ten wykonawca w zakresie elementów oferty mających wpływ na
wysokość ceny w piśmie z dnia 19.01.2016 r., ewentualne naruszenie przez Zamawiającego
art. 89 ust. 1 pkt 4 Ustawy nie mogło mieć wpływu na wynik postępowania, gdyż oferta
Konsorcjum KB uznana za odrzuconą nie mogła być brana pod uwagę przy ocenie ofert i
wyborze oferty najkorzystniejszej na część III przedmiotu zamówienia, które to czynności
Zamawiający zamierza powtórzyć, ale z pominięciem oferty Konsorcjum KB. Uwzględnienie
odwołania Venessa nie prowadziłoby zatem do unieważnienia decyzji o odrzuceniu oferty
Konsorcjum KB z przyczyn wskazanych przez Zamawiającego w piśmie z 10.02.2016 r., a
tym samym ewentualne uchybienie przez Zamawiającego normie przepisu art. 89 ust. 1 pkt
4 Ustawy przez jej niezastosowanie w stosunku do oferty zawierającej rażąco niską cenę,
nie miałoby istotnego wpływu na wynik postępowania. Tym samym, na podstawie art. 192
ust. 2 Ustawy Izba nie miałaby podstaw do uwzględnienia odwołania. W tych okolicznościach
Izba odstąpiła od oceny wyjaśnień złożonych przez Konsorcjum KB.
Odnosząc się do oceny oferty EQOS podstawę rozstrzygnięcia stanowić mógł stan rzeczy
ustalony w postępowaniu na podstawie dokumentów złożonych przez wykonawcę w ofercie
oraz wyjaśnieniach z 19.01.2016 r. Uwzględniając wskazane na wstępie rozważań Izby
wytyczne zawarte w przytoczonym fragmencie uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego w
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

Poznaniu z dnia 08.01.2014 r., sygn. X Ga 652/13, Izba uznała, iż dla oceny, czy
Zamawiający miał dopuścić się naruszenia przepisów Ustawy, nie mogły mieć znaczenia
dokumenty uzupełnione przez EQOS w dniu 26.02.2016 r., czyli już po czynności
Zamawiającego z 10.02.2016 r. Rozstrzygnięcie Izby sprowadzało się do oceny, czy wświetle złożonych w ofercie dokumentów mających potwierdzać spełnienie warunków udziału
w postępowaniu oraz wyjaśnień złożonych w zakresie rażąco niskiej ceny nie zachodziły
podstawy do uzupełnienia dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 Ustawy i czy oferta EQOS nie
podlegała odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 3 Ustawy.
Mając na uwadze zakres zarzutów, w tym podniesiony z ostrożności zarzut
zaniechania wezwania EQOS do uzupełnienia dokumentów potwierdzających spełnienie
warunków udziału w postępowaniu Izba w pierwszej kolejności odniosła się do zarzutu
zaniechania odrzucenie oferty EQOS na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 Ustawy w związku z
art. 90 ust. 2 i 3 Ustawy. Gdyby bowiem zarzut ten okazał się zasadnym to niemożliwym
byłoby nakazanie Zamawiającemu wezwanie wykonawcy do uzupełnienia dokumentów,
jeżeli stanowisko Odwołującego co do dokumentów złożonych w ofercie Izba uznałaby za
słuszne.
Odwołujący zasadniczo argumentację opierał na wykazaniu, iż wyjaśnienia jakie złożył
EQOS w trybie art. 90 ust. 1 Ustawy nie były wystarczające do uznani, iż wykonawca
udowodnił, że zaoferowana cena nie jest rażąco niska.
EQOS zaoferował cenę oferty brutto w wysokości 4.453.707,14 zł.
Zgodnie z pkt 12.6 siwz cenę ogólną brutto należało wyliczyć według wzoru
[( C
jw
x L
w
+ C
jj
x L
j
) x M] + PK, gdzie
C
jw
– stanowi koszt konserwacji 1 latarni wielokomorowej (koszt podstawowej jednostki
rozliczeniowej za 1 dzień konserwacji)
C
jj
= C
jw
x 0,5 – koszt konserwacji 1 latarni jednokomorowej (koszt podstawowej jednostki
rozliczeniowej za 1 dzień konserwacji ze współczynnikiem 0,5)
L
w
– liczba latarni wielokomorowych podlegających konserwacji (zgodnie z zał. Nr 1 do
specyfikacji technicznej
L
j
– liczba latarni jednokomorowych podlegających konserwacji (zgodnie z zał. nr 1 do
specyfikacji technicznej)
M – ilość dni kontraktu
Pk – średni koszt przeprogramowań dla okresu realizacji kontraktu.
Zgodnie z pkt 16.2 Zamawiający określił kryteria oceny ofert, jakimi kierować miał się przy
wyborze oferty najkorzystniejszej, które odnosiły się do kosztów, stanowiących część
składową ceny ogólnej oferty brutto, tj. kosztu konserwacji dla danego obszaru (waga 84%),
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

kosztu przeprogramowania sterowników: do 8 grup programowych (waga 3%); od 8 do 24
grup programowych (waga 7%); powyżej 24 grup programowych (waga 6%).
Zamawiający ustalił wartość szacunkową zamówienia dla obszaru III na kwotę 9.038.718,69
zł. netto (pkt 2 protokołu ZP-PN) oraz podał przy otwarciu ofert, kwotę 10.863.692,69 zł.,
którą zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia w obszarze III.
Na część 3 – obszar III złożone zostały trzy oferty:
- oferta Venessa Sp. z o.o., Sp. k. (cena brutto: 5.603.296,06 zł, w tym: koszt podstawowej
jednostki rozliczeniowej 0,95 zł, a ze współczynnikiem 0,5 – 0,47 zł oraz koszty
przeprogramowania: 98,40 zł – do 8 grup; 123,00 – od 8 do 24 grup; 147,60 zł – powyżej 24
grup; średni koszt przeprogramowania – 123,00 zł);
- oferta EQOS Energie Polska Sp. z o.o. (cena brutto: 4.453.707,14 zł, w tym: koszt
podstawowej jednostki rozliczeniowej 0,73 zł, a ze współczynnikiem 0,5 – 0,37 zł oraz koszty
przeprogramowania: 1.845,00 zł – do 8 grup; 2.900,00 – od 8 do 24 grup; 2.700,00 zł –
powyżej 24 grup; średni koszt przeprogramowania – 2.481,67 zł);
- oferta Konsorcjum KB Consulting, Nauka i Technika Sp. z o.o. (cena brutto: 4.361.332,75
zł, w tym: koszt podstawowej jednostki rozliczeniowej 0,74 zł, a ze współczynnikiem 0,5 –
0,37 zł oraz koszty przeprogramowania: 150,00 zł – do 8 grup; 300,00 – od 8 do 24 grup;
450,00 zł – powyżej 24 grup; średni koszt przeprogramowania – 300,00 zł)
Zamawiający wzywając wykonawcę w piśmie z dnia 14.01.2016 r. do złożenia wyjaśnień,
poza przywołaniem brzmienia przepisu art. 90 ust. 1 pkt 1 Ustawy wskazał w zakresie części
3 – obszar III, iż wyjaśnienia powinny dotyczyć ceny ofertowej. Wykonawca w odpowiedzi, w
piśmie z dnia 19.01.2016 r., w pkt 5 odniósł się do ceny całkowitej danej części zamówienia
(wynoszącej 4.453.707,14 zł), prezentując okoliczności, które pozwalają na zmniejszenie
kosztów związanych z realizacją zamówienia. Wyjaśnienia miały charakter opisowy, nie
zawierały szczegółowego wyliczenia wpływu danych okoliczności na poziom kosztów, które
wykonawca miał uwzględnić w kosztorysie ofertowym, a którego nie załączył, gdyż nie był on
wymagany w ofercie, jak również w wezwaniu Zamawiający o taki kosztorys do wykonawcy
się nie zwrócił.

Mając na uwadze dokonane powyżej ustalenia Izba uznała, iż ocena wyjaśnień
EQOS z dnia 19.01.2016 r. złożonych w zakresie rażąco niskiej ceny nie dawał
podstawy do odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 Ustawy.
Oceniając, czy Zamawiający był uprawniony do odrzucenia oferty w oparciu o złożone
wyjaśnienia, Izba uznała, iż decyzja ta nie byłaby prawidłową przede wszystkim z tego
powodu, iż w wezwaniu Zamawiający w żaden sposób nie sprecyzował dlaczego cena
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

zaproponowana przez EQOS budzi wątpliwości, co w niniejszej sprawie jest o tyle istotnym,że na cenę oferty składała się wycena kosztów kilku elementów, tj. kosztu podstawowej
jednostki rozliczeniowej (za 1 dzień konserwacji oraz ze współczynnikiem 0,5 za 1 dzień
konserwacji), oraz kosztu przeprogramowania (do 8 grup, od 8 do 24 grup oraz powyżej 24
grup), stanowiących jednocześnie kryterium oceny ofert. Podjęta w tych okolicznościach
decyzja o odrzuceniu oferty mogłaby zaskakiwać wykonawcę, który nie miał możliwości na
etapie składanych wyjaśnień wykazania rzetelności kalkulacji w stopniu satysfakcjonującym
Zamawiającego, co przede wszystkim było spowodowane zakresem wezwania z dnia
14.01.2016 r. W oparciu o treść wezwania nie było możliwym wskazanie, wycena którego z
elementów kalkulacyjnych budziła uzasadnione wątpliwości Zamawiającego. Z samego
faktu, iż Zamawiający wezwał wykonawcę do złożenia wyjaśnień, nie sposób wywodzić
dowodu na okoliczność zaoferowania rażąco niskiej ceny. Aby taki skutek mógł powstać,
koniecznym jest przede wszystkim zapewnienie wykonawcy możliwości realnego wykazania,
iż możliwym jest wykonanie zamówienia za zaoferowaną cenę, co wymaga od
Zamawiającego wskazania przyczyn dla których cena budzi jego wątpliwości oraz
sprecyzowania jakich informacji oczekuje. W ocenie Izby, procedura wyjaśnienia treści oferty
nie może być traktowana jako narzędzie do uzyskiwania nowych dokumentów (nie żądanych
od innych wykonawców) i jak każda czynność Zamawiającego podejmowana w
postępowaniu powinna być przejrzysta i czytelna dla wykonawców. Jeżeli Zamawiający nie
wskaże jakich informacji oczekuje, czy też które z elementów kalkulacyjnych budzą jego
zastrzeżenia, to wykonawca może nie sprostać oczekiwaniom i narazić się na zarzut
złożenia lakonicznych, czy też ogólnikowych wyjaśnień. Należy zauważyć, iż przepis

art. 90
ust. 1 Ustawy nie określa, ani elementów, które powinno zawierać pytanie, ani elementów,
które powinna zawierać udzielona w tym trybie odpowiedź. Zgodnie z poglądami doktryny i
orzecznictwa pytanie skierowane do wykonawcy powinno wskazywać elementy oferty, co do
których zamawiający oczekuje wyjaśnień, przy czyn mogą to być wyłącznie elementy, które
mają wpływ na wysokość ceny. Ustawa nie wskazuje formy, w jakiej winny być złożone
dokumenty potwierdzające wyjaśnienia, jeśli wykonawca zdecyduje się je załączyć. Ciężar
dowodu spoczywa na zamawiający ale nie w zakresie wykazania, że oferta konkretnego
wykonawcy zawiera rażąco niska cenę, ale w zakresie wykazania prawidłowości oceny
wyjaśnień wykonawcy zgodnie z art. 90 ust. 2 (por. wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z
dnia 06.02.2014 r., sygn. akt V Ca 3600/13).

Izba w całości przychyla się do stanowiska
prezentowanego w orzecznictwie, iż o cenie rażąco niskiej można mówić wówczas, gdy
oczywiste jest, że przy zachowaniu reguł rynkowych wykonanie umowy przez wykonawcę
byłoby dla niego nieopłacalne. Rażąco niska cena jest to cena niewiarygodna, oderwana
całkowicie od realiów rynkowych. Przykładem może być oferowanie towarów czy usług za
symboliczną kwotę. Jeżeli jednym z kryteriów wyboru oferty jest cena, nie sposób oczekiwać
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

od zamawiającego, by wybrał ofertę o wiele droższą, jeśli istnieje możliwość sfinansowania
zamówienia za cenę niższą. Nie można zapominać, że głównym celem ustawy jest
zapewnienie prawidłowości wydawania środków publicznych (tak w wyroku Sądu
Okręgowego w Warszawie z 16.04.2013 r., sygn. akt V Ca 2142/12)
.

Zasadniczo zarzut zaniechania odrzucenia oferty EQOS na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4
Ustawy Odwołujący opierał na ocenie wyjaśnień jako niedostatecznych oraz braku
możliwości wystąpienia przez Zamawiającego z ponownym wezwaniem do złożenia
wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny. Odnośnie oceny wyjaśnień złożonych w piśmie z
dnia 19.01.2016 r. stanowisko Izby zawarte powyżej można podsumować stwierdzeniem, iż
wyjaśnienia te nie mogły stanowić podstawy do odrzucenia oferty, a przy braku informacji,
które z elementów kalkulacyjnych budziły wątpliwości Zamawiającego Izba nie miała
podstaw do stwierdzenia, iż takowe nadal występowały w odniesieniu do tej oferty.
Odnosząc się do drugiej kwestii, Izba nie przychyla się do stanowiska Odwołującego, iż
przepisy Ustawy zakazują Zamawiającemu ponownego zwrócenia się do wykonawcy o
wyjaśnienie mające na celu ustalenie, czy oferta zawiera rażąco niską cenę. W tym zakresie
Izba w całości podziela opinię Urzędu Zamówień Publicznych opublikowaną w 2015 r., w
której uwzględniając normę z art. 55 ust. 2 dyrektywy klasycznej uznaje się, iż działania
zamawiającego zmierzające do wyjaśnienia „rażąco niskiej ceny” nie mogą się ograniczać do
jednorazowej czynności, tj. jednokrotnego wezwania wykonawcy do złożenia wyjaśnień, w
przypadku, gdy okoliczności przedstawione już w złożonych wyjaśnieniach wymagają w
ocenie zamawiającego dalszego usuwania powstałych wątpliwości. (…). Reasumując, w celu
podjęcia decyzji co do braku bądź istnienia podstaw do odrzucenia oferty wykonawcy z
powodu rażąco niskiej ceny, zamawiający powinien umożliwić wykonawcy wyjaśnienie
wszystkich wątpliwości, jakie powziął w związku z zaproponowaną przez wykonawcę ceną, a
także ze złożonymi przez wykonawcę wyjaśnieniami. Celem przepisu nakładającego
obowiązek żądania wyjaśnień jest ochrona wykonawcy przed arbitralnością decyzji
podejmowanych przez zamawiającego. Stąd też, zamawiający mając nadal, po złożeniu
przez wykonawcę wyjaśnień, wątpliwości co do okoliczności uzasadniających zaoferowaną
przez wykonawcę cenę, może żądać od wykonawcy dalszych wyjaśnień. Jest to szczególnie
uzasadnione w sytuacji, gdy zamawiający nie wyspecyfikował zakresu oczekiwanych
informacji w pierwszym kierowanym do wykonawcy wystąpieniu, bądź w sytuacji, gdy nowe
wątpliwości wynikły na tle treści już złożonych wyjaśnień.
Ponieważ Zamawiający w pierwszym wezwaniu w żaden sposób nie wykazał dlaczego
zasadnym było skierowanie wezwania, jak również nie wskazał, którego z elementów
wycena budzi jego wątpliwości, nie było podstaw do uznania, iż wyjaśnienia jako ogólnikowe
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

wskazują na zaoferowanie rażąco niskiej ceny przez wykonawcę EQOS. Tym samym zarzut
wywodzony z oceny wyjaśnień nie mógł być skuteczny.

Odnosząc się do oceny zasadności zarzutu braku złożenia w ofercie EQOS
dokumentów potwierdzających spełnienie warunków udziału w postępowaniu w zakresie
wymaganej wiedzy i doświadczenia, zasobu kadrowego oraz sytuacji finansowej Izba
ustaliła.
W zakresie wiedzy i doświadczenia – Zamawiający wymagał wykazania realizacji co
najmniej jednej usługi polegającej na konserwacji urządzeń sygnalizacji świetlnej rozumianej
zgodnie ze Specyfikacją Techniczną pkt III A pkt a) – k), zleconych przez odpowiedniego
zarządcę drogi, na min. 100 skrzyżowaniach, przejściach dla pieszych, przejazdach
tramwajowych w aglomeracji miejskiej o populacji nie mniejszej niż 100 000 mieszkańców.
Zarzut zaniechania wykluczenia EQOS z postępowania, a z ostrożności zaniechania
wezwania do uzupełnienie dokumentów, odwołujący wywodzi z braku możliwości ustalenia,że potencjał podmiotu trzeciego będzie realnie mógł być wykorzystany przez wykonawcę
przy realizacji zamówienia. Zamawiający uwzględniając zarzut wskazał, że będzie
dysponował zasobami podmiotu w stopniu niezbędnym do należytego wykonania
zamówienia oraz, że stosunek łączący wykonawcę z podmiotem trzecim gwarantuje
rzeczywisty dostęp do tych zasobów. Ogólna informacja nie zawierała danych jacy
pracownicy będą wspierać wykonawcę, w jaki sposób będą prowadzone konsultacje, np. w
przypadku konieczności zapewnienia szybkiego dokonania napraw awarii sygnalizacjiświetlnej, nie została załączona umowa cywilno-prawna bez której nie jest możliwa ocena
wiarygodności przedłożonego zobowiązania.
EQOS w ofercie wykazało się jednym zamówieniem wykonanym przez spółkę ELTODO a.s,
która zobowiązała się do udostępnienia wykonawcy EQOS Energie Polska Sp. z o.o. z
siedzibą w Świdnicy wiedzy i doświadczenia w toku przedmiotowego postępowania oraz w
trakcie jego realizacji. W tym celu Udostępniający zobowiązuje się do wsparcia w zakresie
wiedzy i doświadczenia na okres realizacji Zamówienia. Udostępniający występuje w
charakterze doradcy technicznego. Charakter stosunku jaki będzie łączył Wykonawcę z
Udostępniającym jest umowa cywilno-prawna. Sposób wykorzystania udostępnianych
zasobów będzie polegał na korzystaniu przez Wykonawcę z wiedzy i doświadczenia
pracowników Udostępniającego jako doradców technicznych (str. 33 oferty)
Zamawiający w piśmie z dnia 14.01.2016 r. wezwał EQOS do wyjaśnienia, ewentualnie
uzupełnienia dokumentów, gdyż załączone referencje nie wskazywały na czym polegała
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

konserwacja sygnalizacji świetlnej, a także wyjaśnienia na czym miałoby polegać doradztwo
techniczne.
W wyjaśnieniach z dnia 19.01.2016 r. EQOS wskazał, iż sposób wykorzystania zasobów
będzie polegał na korzystaniu przez wykonawcę z wiedzy i doświadczenia pracowników
udostępniającego jako doradców technicznych, które będzie polegało na konsultacji przy
planowaniu, wykonywaniu napraw awarii, organizacji specjalistycznych prac, wykonywaniu
przeglądów i kontroli działania urządzeń, przygotowaniu i prawidłowym zarządzaniu
projektem.
Mając na uwadze poczynione powyżej ustalenia Izba uznała, iż zobowiązanie
podmiotu trzeciego złożone w ofercie potwierdza, że wykonawca będzie mógł realnie
skorzystać z potencjału tego podmiotu, co czyniło zarzut zaniechania wykluczenia z
postępowania EQOS, ewentualnie zaniechania wezwania do uzupełnienia dokumentu
potwierdzającego spełnienie warunku wiedzy i doświadczenia, niezasadnym.
Izba dopuściła jako dowód w sprawie, złożoną na rozprawie umowę o współpracy
zawartą w dniu 08.10.2015 r. pomiędzy EQOS i spółką ELTODO a.s. – udostępniającą
wiedzę i doświadczenie wykonawcy w postępowaniu.
Uwzględniając materiał dowodowy, tj. zobowiązanie ELTODO a.s. załączone do oferty,
wyjaśnienia EQOS z 19.01.2016 r. oraz umowę Izba uznała, iż wykonawca wykazał przed
Zamawiającym, iż zasób podmiotu trzeciego, na jaki powołał się w celu wykazania spełnienia
warunku udziału w postępowaniu będzie mógł być wykorzystany przy realizacji zamówienia
poprzez doradztwo techniczne pracowników podmiotu trzeciego. Złożona na rozprawie
umowa potwierdzała, iż zobowiązanie podmiotu trzeciego załączone do oferty nie
sprowadzało się wyłącznie do przekazania referencji w celu wykazania spełnienia warunku
udziału w postępowaniu, ale wynikało z gotowości realnego wsparcia merytorycznego
wykonawcy na etapie realizacji zamówienia w formie doradztwa technicznego, które przy tym
zamówieniu może stanowić rzeczywiste wsparcie merytoryczne dla pracowników
wykonawcy. Informacja co do gotowości wsparcia merytorycznego wykonawcy wynikała
wprost z treści zobowiązania, a złożona na rozprawie umowa wzmacniała deklarację
podmiotu trzeciego oraz wyjaśnienia jakie złożył wykonawca. Odwołujący nie wykazał
dlaczego ta forma wsparcia nie może być wystarczająca dla podmiotu, który faktycznie
wykonuje tego rodzaju prace (chociaż możliwe, że dotychczas na mniejszą skalę), które
zasadniczo związane są z konserwacją urządzeń i systemu, a nie usuwaniem awarii
(stanowiących zdarzenia losowe, nadzwyczajne). Odwołujący jedynie kwestionował
doświadczenie pracowników wykonawcy, co zdaniem Izby niebyło wystarczającym dla
uznania, iż przy wsparciu merytorycznym pracowników podmiotu trzeciego, nie będą oni
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

zdolni do należytego wykonania przedmiotu umowy. Przy braku wykazania zakresu prac,
przy którym miałby być konieczny udział podmiotu trzeciego w charakterze podwykonawcy
nie było podstaw do uznania, iż doradztwo techniczne, jako forma udziału podmiotu
trzeciego nie mogła być przyjęta przez Zamawiającego jako potwierdzająca realną
możliwość skorzystania z wiedzy i doświadczenia tego podmiotu.
Zamawiający w piśmie z dnia 14.01.2016 r. wystąpił do wykonawcy o wyjaśnienie na czym
będzie polegało doradztwo techniczne i stosowne wyjaśnienia otrzymał. Zamawiający nieżądał wówczas podania konkretnych danych osób, czy też przedłożenia umowy łączącej
strony, a z braku których wywodzi obecnie negatywną ocenę zobowiązania. Izba uznała, iż
samo zobowiązanie chociaż nie było rozbudowane to pozwalało na ustalenie, iż wykonawca
będzie korzystał z wiedzy i doświadczenia pracowników podmiotu trzeciego, co również
potwierdza szczegółowa umowa złożona na rozprawie jako dowód w sprawie. Umowa ta
potwierdza zatem, iż zobowiązanie złożone w ofercie zawiera w sobie realną deklarację
wsparcia wykonawcy przy wykonywaniu zamówienia, a tym samym dokument ten
potwierdza spełnienie warunku udziału w postępowaniu.

Odnośnie braku wykazania spełnienia warunku udziału w postępowaniu dotyczącego
kadry pracowniczej Odwołujący zakwestionował wykaz osób (już raz uzupełniony na
podstawie art. 26 ust. 3 Ustawy), w którym wykonawca miał oznaczyć w sposób
nieprawidłowy numery uprawnień 5 pracowników, co uniemożliwiało ich weryfikację jak
odpowiadających wymaganiom Zamawiającego.
W zakresie potencjału technicznego – Zamawiający wymagał kadry pracowniczej z
przygotowaniem zawodowym w zakresie elektrycznym lub elektronicznym z uprawnieniami
ESP min. do 1 kV i co najmniej 2 letnim doświadczeniem w liczbie min. 12 osób dla części I
oraz 14 osób dla części III (w przypadku złożenia oferty na więcej niż jeden obszar
wymagana liczba osób miała stanowić sumę osób wymaganych dla poszczególnych
obszarów). EQOS złożył ofertę na dwa obszary, stąd zobowiązany był wykazać 26
pracowników (+ kierownik i osoba z przygotowaniem w zakresie organizacji ruchu i
znajomości programów i algorytmów sterowania). W wykazie osób Zamawiający wymagał
wskazania danych dotyczących osób, w tym między innymi numeru uprawnień.
W wykazie załączonym do oferty (str. 16) EQOS wskazało 26 osób, w tym kierownika robót
elektrycznych oraz osobę z przygotowaniem w zakresie organizacji ruchu i znajomości
programów i algorytmów sterowania (poz. 1 i 2) z podaniem numerów uprawnień.
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

W wezwaniu z dnia 14.01.2016 r. Zamawiający wzywając do uzupełnienia dokumentu
wskazał, iż wykaz nie zawiera informacji o przygotowaniu zawodowym osób przewidzianych
do realizacji zamówienia.
Wykonawca w dniu 19.01.2016 r. uzupełnił wykaz o informacje dotyczącą przygotowania
zawodowego wskazanych 26 osób, nie dokonując zmiany w oznaczeniu ich uprawnień.
W odpowiedzi na odwołanie Zamawiający wskazał, iż z opisu świadectwa kwalifikacyjnego
Jakuba Bochenka G-1/E/033/546/06 wynika, iż nie było ono aktualne z uwagi na upływ 5 lat
od jego wystawienia w 2006 r.
Odwołujący zarzut zaniechania wykluczenia z postępowania EQOS wywodził z braku
wypełnienia obowiązku wskazania w wykazie osób numerów uprawnień, do czego
wykonawca zastosował się częściowo, bowiem w wierszach 3.8, 3.9, 3.11, 3.13 i 3.24 nie
wpisał numerów, a przez co nie wykazał spełnienia warunku udziału w postępowaniu. W
odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wykazu, wykonawca EQOS nadal w stosunku do
tych osób nie wykazał, iż posiadają one wymagane uprawnienia SEP, podał bowiem
nieprawidłowe numery świadectw kwalifikacyjnych, z czego Odwołujący wywodzi, iż w
rzeczywistości osoby te nie posiadają wymaganych uprawnień. Bez tych osób wykonawca
nie dysponuje wystarczającą liczbą osób i na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp
podlega wykluczeniu z postępowania.
Izba oddaliła zarzut.
W ocenie Izby podstawa faktyczna zarzut, tj. sposób oznaczenia uprawnień nie
dowodził tezy, iż osoby wskazane w wykazie nie posiadały wymaganych kwalifikacji
zawodowych, tj. uprawnień SEP. Dowodem takim nie były dokumenty przedłożone przez
Odwołującego określające zasady oznaczania uprawnień. Mogły one co najwyżej
wskazywać na potrzebę złożenia wyjaśnień, o które Zamawiający nie wystąpił przed
10.02.2016 r. Należy jednak wskazać, iż ewentualne wątpliwości rozwiewały przedłożone
kserokopie uprawnień zawierające numery wskazane w wykazie.

Izba pominęła okoliczność
wskazaną przez Zamawiającego w odpowiedzi na odwołanie, a dotyczącą aktualności
uprawnień osoby (Jakuba Bochenka), co do której Odwołujący nie zgłaszał zastrzeżeń, jako
wykraczającą poza zakres zarzutu związanego z numerami uprawnień wyszczególnionych w
odwołaniu.

Odwołujący kwestionował prawidłowość oceny dokumentu załączonego do oferty –
polisy OC, jako potwierdzającej spełnienie warunku udziału w postępowaniu dotyczącego
sytuacji finansowej i ekonomicznej. Odwołujący zakwestionował, aby ubezpieczeniem objęta
została działalność zgodna z przedmiotem niniejszego zamówienia. Z załączonej polisy
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

wynika bowiem, że działalność podstawowa wykonawcy to działalność budowlana (str. 2
polisy), która nie jest związana z przedmiotem zamówienia.
Odnośnie sytuacji ekonomicznej i finansowej Zamawiający wymagał w pkt 7.3.3.2 dla części
III wykazania, iż wykonawca jest ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej w zakresie
prowadzonej działalności zgodnej z przedmiotem niniejszego zamówienia, na wartość co
najmniej 1.500.000 zł. (słownie: jeden milion pięćset tysięcy złotych).
EQOS załączył do oferty (str. 19-22) polisę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej OC-E
nr OC-F 4001 wystawioną dla podmiotów z grupy kapitałowej, w której Ubezpieczającym
wskazana została spółka EQOS Energie Polska Sp. z o.o. oraz określono działalność
podstawową Ubezpieczonego jako działalność budowlana.
Zamawiający nie wzywał EQOS do uzupełnienia dokumentu na podstawie art. 26 ust. 3
Ustawy. Na rozprawie wyjaśnił, iż dokument złożony w ofercie byłby prawidłowym, gdyby w
odpisie KRS spółki wpisana została działalność polegająca na wykonywaniu napraw i
konserwacji urządzeń i instalacji elektrycznych, co potwierdzałoby, iż ubezpieczeniem objęta
została działalność zgodna z przedmiotem zamówienia.
Na rozprawie EQOS przedłożyło jako dowód w sprawie oświadczenie InterRisk Towarzystwo
Ubezpieczeń S.A. (Ubezpieczyciela) w którym potwierdza, że w zakresie ubezpieczenia
odpowiedzialności cywilnej firmy EQOS Energie Polska Sp. z o.o. w Świdnicy, objętego
Polisą OC-E nr OC-F 4001, obejmuje prace związane z wykonawstwem, konserwacją i
utrzymaniem instalacji elektrycznych i energetycznych.
Izba oddaliła zarzut, gdyż dokument złożony w ofercie potwierdza spełnienia
warunku udziału w postępowaniu i nie wymaga uzupełnienia na podstawie art. 26 ust.
3 Ustawy.
Izba oceniając dokument złożony w ofercie uwzględniła istotną okoliczność, jaką było
wystawienie tego dokumentu dla kilku spółek z grupy kapitałowej. Polisa stanowiąca jedynie
potwierdzenie zawarcia umowy ubezpieczenia, nie może zawierać szczegółowych
postanowień, które wynikają z umowy oraz wniosku o ubezpieczenie. Tym bardziej jest to
niemożliwym gdy ubezpieczeniem objęty jest szereg podmiotów z danej grupy kapitałowej,
prowadzących różną działalność gospodarczą. Oczekiwanie, aby w polisie wskazana została
konkretna działalność związana z naprawą i konserwacją urządzeń i instalacji elektrycznych,
stanowiła nadinterpretację treści siwz i nie dała się pogodzić z realną możliwością uzyskania
dokumentu o innej treści. W niniejszej sprawie istotnym było stwierdzenie, czy wykonawca
objęty jest ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej w ramach prowadzonej
działalności na kwotę minimalną wymaganą przez Zamawiającego i takie potwierdzenie
wynika z załączonej polisy OC. Nie można utożsamiać żądania złożenia polisy OC na
potwierdzenie spełnienia warunku udziału w postępowaniu z oczekiwaniem ubezpieczenia
Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

kontraktu od możliwych zdarzeń, z którymi wiązać może się odpowiedzialność cywilna
wykonawcy. Izba uznała, iż brak wskazania w treści polisy na konkretną działalność
Ubezpieczającego, związaną z przedmiotowym zamówieniem, nie oznacza, że wykonawca
nie spełnia warunku udziału w postępowaniu. Wskazanie w opisie warunku na działalność
zgodną z przedmiotem zamówienia nie stanowiło przeszkody do uznania, iż działalność
budowlana obejmuje działalności polegającą na wykonywaniu napraw i konserwacji
urządzeń i instalacji elektrycznych. Izba uznała, iż wskazanie na działalność budowlaną, bez
ograniczenia oznacza, iż wszelka działalność mieszcząca się w tym zakresie został objęta
ubezpieczeniem OC, a niewątpliwie prace związane z instalacjami elektrycznymi mieszczą
się w ramach działalności budowlanej w branży elektrycznej.

Mając powyższe na względzie Izba na podstawie art. 192 ust. 1 Ustawy Izba oddaliła
odwołanie Venessa w całości. Orzekając o kosztach Izba zasądziła od Odwołującego na
rzecz Przystępującego, który wniósł sprzeciw wobec uwzględnienia w całości zarzutów przez
Zamawiającego oraz na rzecz Zamawiającego, zwrot kosztów stwierdzonych rachunkami
złożonymi przed zamknięciem rozprawy, obejmującymi wynagrodzenie pełnomocników w
wysokości po 3600 zł dla stron oraz koszty dojazdu Przystępującego ograniczone do połowy
wysokości kwoty wynikającej z rachunku hotelowego (221,00 zł) oraz połowy kosztów
dojazdu (805,90 zł), rozdzielonych na dwie sprawy połączone do wspólnego rozpoznania.

Sygn. akt: KIO 209/16, KIO 231/16

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust.
9 oraz art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust.
2 pkt 1, § 5 ust. 3 pkt 2 oraz § 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca
2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów
kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Izba zaliczyła do kosztów postępowania wpisy wniesione w sprawach połączonych do
wspólnego rozpoznania oraz uzasadnione koszty Odwołującego EQOS stwierdzone
rachunkami przedłożonymi przed zamknięciem rozprawy, obejmujące wynagrodzenie
pełnomocnika oraz kosztami dojazdu, a także koszty Zamawiającego stwierdzone
rachunkiem złożonym przed zamknięciem rozprawy obejmującym koszty wynagrodzenia
pełnomocnika i obciążyła nimi odpowiednio Zamawiającego w sprawie KIO 209/16 oraz
Odwołującego w sprawie KIO 231/16.

Przewodniczący: ……………………….

Wcześniejsze orzeczenia:

• Sygn. akt KIO 396/16 z dnia 2016-03-31
• Sygn. akt KIO 400/16 z dnia 2016-03-30
• Sygn. akt KIO 393/16 z dnia 2016-03-30
• Sygn. akt KIO 388/16 z dnia 2016-03-30
• Sygn. akt KIO 363/16 z dnia 2016-03-29