rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2014-11-18
rok: 2014
data dokumentu: 2014-11-18
rok: 2014
sygnatury akt.:
KIO 2290/14
KIO 2290/14
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada 2014 roku w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 3 listopada 2014 roku przez
wykonawcę:
„LUKMAN MULTIMEDIA” Sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie,
ul. Piękna 11A/10, 00-549 Warszawa, w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego:
Komendę Główną Straży Granicznej, Al. Niepodległości 100, 02-514 Warszawa,
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 3 listopada 2014 roku przez
wykonawcę:
„LUKMAN MULTIMEDIA” Sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie,
ul. Piękna 11A/10, 00-549 Warszawa, w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego:
Komendę Główną Straży Granicznej, Al. Niepodległości 100, 02-514 Warszawa,
orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża wykonawcę: „LUKMAN MULTIMEDIA” Sp. z o. o.
z siedzibą w Warszawie, i:
2.1 zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego
kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez
wykonawcę: „LUKMAN MULTIMEDIA” Sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie,
tytułem wpisu od odwołania,
2.2 zasądza od wykonawcy: „LUKMAN MULTIMEDIA” Sp. z o. o. z siedzibą
w Warszawie na rzecz Komendy Głównej Straży Granicznej kwotę
3 600 zł 00
gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy), stanowiącą koszty
postępowania
odwoławczego
poniesione
z
tytułu
wynagrodzenia
pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
(j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 907 z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: ………………………….………..
Sygn. akt: KIO 2290/14
U z a s a d n i e n i e
Komenda Główna Straży Granicznej - zwana dalej: „Zamawiającym”, prowadzi
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego
na realizację zadania: Zakup i dostawa czterech zestawów bezzałogowych statków
powietrznych na potrzeby Straży Granicznej, na podstawie przepisów ustawy z dnia
29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych [j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 907 z późn. zm.] –
zwanej dalej: „ustawą P.z.p.”.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 22 października 2014 roku pod numerem 2014/S 203-358749.
Ponadto, w tym samym dniu, Ogłoszenie o zamówieniu oraz Specyfikacja Istotnych Warunków
Zamówienia zostały zamieszczone na stronie internetowej Zamawiającego.
W dniu 3 listopada 2014 roku wykonawca - „LUKMAN MULTIMEDIA” Sp. z o. o.
z siedzibą w Warszawie – zwany dalej: „Odwołującym” wniósł odwołanie wobec treści
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia oraz treści Ogłoszenia o zamówieniu:
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie:
1) art. 29 ust. 1 i 2 ustawy P.z.p. przez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób
niejednoznaczny i niewyczerpujący, bez uwzględnienia wszystkich okoliczności
mających wpływ na sporządzenie oferty oraz utrudniający uczciwą konkurencję,
2) art. 7 ust. 1 ustawy P.z.p. przez przygotowanie postępowania w sposób uchybiający
zasadom zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców,
3) art. 22 ust. 4 w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 1) ustawy P.z.p. przez ustalenie opisu
sposobu dokonania oceny spełnienia warunku posiadania uprawnień, który nie jest
związany z przedmiotem zamówienia.
W oparciu o powyższe zarzuty Odwołujący wnosił o uwzględnienie odwołania
oraz o nakazanie Zamawiającemu dokonania:
1. Zmiany postanowień Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia przez doprowadzenie
do ich zgodności z art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1 ustawy P.z.p., tj. w Załączniku nr 1 do SIWZ
(Opis przedmiotu zamówienia) w części II Wymagania techniczne:
1) w pkt 1 ppkt 2) tiret pierwsze - przez wykreślenie wymagania dotyczącego liczby łopat
w śmigle
2) w pkt 1 ppkt 3) tiret pierwsze - przez wykreślenie wymagania dotyczącego minimalnej
długości płatowca oraz minimalnej rozpiętości skrzydeł,
3) w pkt 1 ppkt 3) tiret trzecie - przez wykreślenie wymagania dotyczącego oświetlenia
konturowego,
4) w pkt 1 ppkt 5) tiret pierwsze - przez wykreślenie wymagania dotyczącego dolnej granicy
masy startowej,
5) w pkt 1 ppkt 5) tiret drugie - przez doprecyzowanie terminologii i wskazanie jednego
z n/w parametrów: Maksymalna prędkość normalnego użytkowania V
NO
, Największej
dopuszczalnej prędkości V
NE
lub Maksymalna prędkość operacyjna V
MO
,
6) w pkt 1 ppkt 5) tiret trzecie - przez doprecyzowanie terminologii,
7) w pkt 1 ppkt 5) tiret czwarte - przez wykreślenie wymagania, alternatywnie doprecyzowanie
terminologii,
8) w pkt 1 ppkt 5) tiret ósme - przez wykreślenie wymagania,
9) w pkt 1 ppkt 4) tiret pierwsze - trzecie - przez wykreślenie wymagania,
10) w pkt 3 ppkt 2 lit. e) - przez modyfikację zapisu i wskazanie, że w dniu odbioru oraz na czas
późniejszej eksploatacji Zamawiający zapewni wymagane zgody na określoną częstotliwość.
2. Zmiany postanowień
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (oraz odpowiednich
postanowień Ogłoszenia o zamówieniu) przez doprowadzenie do ich zgodności z art. 22 ust. 4
w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 1) oraz art. 7 ust. 1 ustawy P.z.p., tj. wykreślenie wymagań rozdziałów:
VII ust. 1 pkt 1.3 i VIII ust. 3 pkt 3.2 ppkt 3.2.2 SIWZ i odpowiednich postanowień Ogłoszenia
o zamówieniu oraz dostosowanie odpowiednich powiązanych postanowień Załącznika nr 1
do SIWZ - Opisu Przedmiotu Zamówienia, alternatywnie dopuszczenie możliwości złożenia
oświadczenia o zdolności pozyskania wymienionych uprawnień przed dniem przeprowadzenia
wymaganych szkoleń.
W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazywał, że wymóg posiadania przez
zestawy
Bezzałogowych
Statków
Powietrznych
co
najmniej
3
łopatśmigła
jest nieuzasadniony, ze względu na wymagania operacyjne opisane przez Zamawiającego
i rodzaj silnika, który ma być zastosowany w zestawie będącym przedmiotem zamówienia
oraz, że śmigło o co najmniej 3 łopatach wykazuje mniejszą sprawność i wydajność niż śmigło
2- łopatowe. Stwierdził, że konstrukcja 2-łopatowa charakteryzuje się wysokimi parametrami
i gwarantuje uzyskanie wskazanych przez Zamawiającego osiągów, dodatkowo zapewniając
większą sprawność operacyjną. W jego ocenie takie rozwiązanie stanowi ograniczenie
w dostępie do złożenia oferty przez wykonawców posiadających odmienne rozwiązania
konstrukcyjne silnika i śmigła.
W dalszej kolejności Odwołujący podnosił, że o ile uzasadnione jest wymaganie
dotyczące maksymalnej długości całkowitej płatowca oraz maksymalnej rozpiętości skrzydeł,
o tyle wymaganie dotyczące minimalnej wartości tych parametrów, tj. długości całkowitej –
co najmniej 1,5 metra oraz rozpiętości skrzydeł – co najmniej 3,4 metra, nie jest niczym
uzasadnione, a wręcz uniemożliwia dokonanie wyboru rozwiązania najlepiej dostosowanego
do potrzeb Zamawiającego i jego wymagań operacyjnych. Odwołujący stwierdził, że mniejsza
rozpiętość skrzydeł oraz długość całkowita pozwala zachować większą mobilność zestawu,
ułatwia jego transport oraz składowanie przez zmniejszenie rozmiarów opakowania
transportowego. W jego opinii mniejszy rozmiar platformy powietrznej ułatwia także operacje
naziemne, przygotowania do startu oraz sam start, a ponadto platforma o mniejszej rozpiętości
skrzydeł oraz długości całkowitej jest trudniejsza do zauważenia oraz rozpoznania przez
jednostki naziemne podczas prowadzenia misji obserwacyjno- zwiadowczej do jakiej jest
przeznaczona. Odwołujący podniósł również, że powyższe parametry eliminują istotną liczbę
znanych rozwiązań technicznych. W ocenie Odwołującego sposób opisania wymagania
w sposób jednoznaczny wskazuje na produkt firmy Flytronic - FlyEye, który spełnia wskazane
przez Zamawiającego parametry, a tym samym jest niczym nie uzasadnionym ograniczeniem
konkurencji i naruszeniem przepisów ustawy P.z.p., jak i innych aktów prawnych.
Następnie, Odwołujący stwierdził, że wskazując na wymóg posiadania oświetlenia
konturowego zgodnego z przepisami lotniczymi w polskiej przestrzeni powietrznej,
Zamawiający powołał się na nieistniejący przepis prawa polskiego, ponieważ ani w Ustawie
Prawo Lotnicze, ani w Rozporządzeniu ministra właściwego dla spraw transportu
wyłączającego bezzałogowe statki powietrzne z zakresu działania ustawy Prawo lotnicze
i jednocześnie określającego wymagania, jakie te statki muszą spełniać, nie ma przepisu
określającego parametry oświetlenia konturowego. A zatem, według Odwołującego,
postanowienia zawarte w Opisie Przedmiotu Zamówienia są niejednoznaczne,
przez co utrudniają uczciwą konkurencję i sporządzenie prawidłowej oferty.
Odwołujący wskazywał również, że nie ma żadnego uzasadnienia dla określenia
wartości minimalnej maksymalnej masy startowej (MTOW) platformy powietrznej, albowiem
mniejsza masa platformy powietrznej przekłada się bezpośrednio na jej mniejsze wymiary,
mniejszą wymaganą moc silnika napędowego oraz lepsze osiągi. Podnosił, iż mniejsza masa
własna wpływa na zwiększenie mobilności zestawu i ułatwia transport w warunkach polowych.
Następnie, odnosząc się do podanych przez Zamawiającego parametrów:
Maksymalnej prędkości przelotowej (IAS) oraz Minimalnej prędkości przelotowej (IAS),
Odwołujący stwierdził, że są one nieprecyzyjne i niezgodne z przyjętą terminologią
oraz, że na ich podstawie można jedynie domniemywać, do jakiej prędkości Zamawiający się
w istocie odnosi, tj. do Maksymalnej prędkości normalnego użytkowania V
NO
, Największej
dopuszczalnej prędkości V
NE
lub Maksymalnej prędkości operacyjnej V
MO
, czy jak w przypadku
Minimalnej prędkości przelotowej (IAS), że termin ten prawdopodobnie należy odnieść do
Prędkości przepadania Vs. Zdaniem Odwołującego, postanowienia Opisu Przedmiotu
Zamówienia w tym zakresie są niejednoznaczne, zdefiniowane przy pomocy określeń
niedostatecznie dokładnych i zrozumiałych, przez co utrudniają uczciwą konkurencję
i sporządzenie poprawnej oferty.
W ocenie Odwołującego, również parametr przyrządowej prędkości lądowania jest
nieprecyzyjny, a ponadto jest on niezasadny i niezgodny z przyjętymi parametrami
operacyjnymi statków powietrznych. A także, może on wskazywać na potencjalne
faworyzowanie rozwiązań technicznych dotyczących sposobu lądowania, gdyż statek
powietrzny lądujący na spadochronie ma prędkość lądowania równą 0, podobnie jak platformy
powietrzne lądujące w technologii deep stall.
Ponadto, wymóg Zamawiającego, aby dopuszczalna prędkość wiatru czołowego
podczas lotu wynosiła co najmniej 16 m/s, jest niezgodny ze stanem wiedzy dotyczącym
mechaniki lotu statku powietrznego, gdyż z punktu widzenia platformy powietrznej w locie
nie istnieje pojęcie wiatru czołowego, bowiem sam lot odbywa się względem masy powietrza
a nie ziemi.
Następnie Odwołujący wskazał, że wymóg Zamawiającego co do zasobnika
(lub miejsca mocowania) na: moduł obserwacyjny, powietrzny moduł nadawczo-odbiorczy
i źródło zasilania, eliminuje większość istniejących w tej kategorii wagowej bezzałogowych
statków powietrznych, za wyjątkiem FlyEye, której producentem jest Flytronic Sp. z o. o.
i ogranicza konkurencję w procesie uzyskania zamówienia. Zdaniem Odwołującego,
umieszczenie wymaganych przez Zamawiającego modułów i elementów w zasobniku nie jest
jedynym rozwiązaniem konstrukcyjnym, które może zostać zastosowane. Istnieje
np. możliwość umieszczenia części elementów bezpośrednio w platformie.
Odwołujący podniósł również, że Zamawiający wymagał, aby system transmisji
radiowej pracował w paśmie częstotliwości 4400 MHz - 4950 MHz, czyli w zakresie rządowym
z przeznaczeniem dla służby stałej i ruchomej, będącym w dyspozycji Wojskowego Biura
Zarządzania Częstotliwościami. Odwołujący wskazał, że Zamawiający nie podał, czy jako
przyszły użytkownik samolotu bezzałogowego posiada prawo do wykorzystania tego zakresu
częstotliwości oraz nie określił warunków wykorzystania tego zakresu częstotliwości, w tym
przeznaczenia tego zakresu do radiokomunikacji ruchomej lotniczej. Odwołujący zauważył,że na podstawie Decyzji Nr 353/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 18 lipca 2008 r.
w sprawie zarządzania widmem częstotliwości radiowych w resorcie obrony narodowej,
Zamawiający jako podmiot państwowy jest zobowiązany do spełnienia procedury
przedstawionej w tej Decyzji, kończącej się wydaniem decyzji o rezerwacji częstotliwości
lub pozwolenia radiowego. W ocenie Odwołującego, brak zapewnienia przez Zamawiającego,że w dniu odbioru będzie posiadał wszelkie wymagane zgody na wykorzystanie wymaganej
częstotliwości może spowodować brak możliwości odbioru przedmiotu zamówienia.
Odwołujący stwierdził, że powyższa argumentacja uzasadnia zarzut naruszenia
art. 29 ust. 1 i 2 ustawy P.z.p., gdyż opis przedmiotu zamówienia jest niejednoznaczny,
zawiera określenia niedostatecznie dokładne i zrozumiałe, nie uwzględnia wszystkich
okoliczności mogący mieć wpływ na sporządzenie oferty, co narusza uczciwą konkurencję
i uniemożliwia przygotowanie oferty.
W ocenie Odwołującego, Zamawiający celowo wymaga
obniżenia sprawności użytkowej zamawianego systemu obserwacyjnego poprzez
ograniczenie minimalnej całkowitej masy startowej oraz minimalnych rozmiarów
(rozpiętości skrzydeł i długości całkowitej) platformy powietrznej, co nie znajduje uzasadnienia
w potrzebach Zamawiającego. Zaś spełnienie wymogów operacyjnych przez mniejszą
platformę, w jego opinii, niesie za sobą korzyści dla Zamawiającego, czyli większą mobilność
na ziemi, łatwiejsze przechowywanie, mniejsze prawdopodobieństwo uszkodzenia podczas
prac serwisowych i obsługi naziemnej. Dodatkowo zauważył, że nieprecyzyjne i niezgodne
z przyjętym nazewnictwem oraz tendencyjne sformułowania dotyczące osiągów mogą
wskazywać na preferowanie konkretnego rozwiązania technicznego.
Odwołujący podniósł, że opisanie przedmiotu zamówienia poprzez określenie
parametrów przedmiotu zamówienia, które wskazuje na jednego producenta (jeden produkt),
co nie jest uzasadnione potrzebami Zamawiającego, stanowi rażące naruszenie przepisów
ustawy P.z.p., w szczególności jej art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1.
Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 22 ust. 4 w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 1) ustawy
P.z.p. Odwołujący wskazał, że w celu potwierdzenia spełnienia warunków udziału
w postępowaniu wykonawcy zobowiązani są do złożenia zaświadczenia o wpisie do rejestru
podmiotów szkolących, umożliwiającego prowadzenie szkoleń lotniczych w zakresie
określonym w pkt 1.1.1 oraz w pkt 1.2.1. ppkt 1), 2), 3a), 4c) Załącznika nr 6
do Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 3 czerwca
2013 r. w sprawie świadectw kwalifikacji.
Odwołujący wskazał, że na podstawie wymienionych przez Zamawiającego aktów
prawnych i na podstawie rejestru prowadzonego przez Urząd Lotnictwa Cywilnego,
po sprawdzeniu wpisów do rejestru według stanu na dzień ogłoszenia postępowania, ustalił,
iż istnieje tylko jeden podmiot posiadający wymagany wpis na terenie całego kraju,
a mianowicie – spółka Flytronic Sp. z o. o., która jest jednocześnie producentem
bezzałogowego statku powietrznego o nazwie FlyEye - o specyfikacji technicznej zgodnej
z podaną w SIWZ. Według Odwołującego, uzależnienie możliwości udziału w postępowaniu
od posiadania uprawnień, którymi dysponuje tylko jeden podmiot w kraju, będący jednocześnie
producentem preferowanego typu rozwiązania, i który niewątpliwie złoży ofertę
dla ogłoszonego zadania, jest działaniem zmierzającym do celowego ograniczenia konkurencji
i nie może być uznane za zgodne z prawem
Odwołujący wnosił o wykreślenie postanowień SIWZ, odnoszących się do oceny
zdolności do udziału w postępowaniu, wskazując, że jeżeli nie istnieje inny podmiot, który ma
możliwość przeprowadzania wymaganych przez Zamawiającego szkoleń, zakres ten powinien
być wyłączony z przedmiotu zamówienia. Odwołujący wskazał także na alternatywną
możliwość w postaci możliwości dostarczenia dokumentu potwierdzającego wpis na listę
podmiotów szkolących przed terminem przeprowadzenia wymaganego przez Zamawiającego
szkolenia, co umożliwiłoby przygotowanie i złożenie oferty innym wykonawcom
zainteresowanym udziałem w postępowaniu i nie wpływałoby negatywnie na konkurencję
między podmiotami posiadającymi produkty spełniające wymagania funkcjonalne wskazane
przez Zamawiającego. Natomiast, zdaniem Odwołującego, utrzymanie kwestionowanego
postanowienia w mocy może spowodować, że żaden inny podmiot gospodarczy nie będzie
mógł złożyć w tym postępowaniu oferty spełniającej wymogi formalne - ani samodzielnie, ani
w postaci konsorcjum z firmą Flytronic.
Ponadto, odwołujący wskazał, że czynności Zamawiającego, opisane w pkt I i pkt III
uzasadnienia odwołania, stanowią jednocześnie naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy P.z.p.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem Stron, na podstawie zebranego
materiału w sprawie oraz oświadczeń i stanowisk Stron, złożonych na rozprawie,
Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
Izba nie stwierdziła podstaw do odrzucenia odwołania w oparciu o przepis art. 189 ust.
2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych [j.t. Dz. U. z 2013 r., poz.
907 z późn. zm.] – dalej zwanej: „ustawą P.z.p.”.
Odwołanie zostało wniesione do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 3 listopada 2014
roku oraz została przekazana w ustawowym terminie kopia odwołania Zamawiającemu.
Izba ustaliła, że Odwołującemu przysługiwało prawo do wniesienia odwołania,
ponieważ zostały wypełnione łącznie przesłanki z art. 179 ust. 1 ustawy P.z.p. – Środki
ochrony prawnej określone w niniejszym dziale przysługują wykonawcy, uczestnikowi
konkursu, a także innemu podmiotowi jeżeli ma lub miał interes w uzyskaniu danego
zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego
przepisów niniejszej ustawy - to jest posiadania interesu w uzyskaniu danego zamówienia oraz
możliwość poniesienia szkody.
Izba nie dopuściła do udziału w postępowaniu wykonawcy zgłaszającego przystąpienie
po stronie Odwołującego, tj. Asseco Poland S.A. z siedzibą w Rzeszowie.
Zgodnie z art. 185 ust. 2 ustawy P.z.p. wykonawca może zgłosić przystąpienie
do postępowania odwoławczego w terminie 3 dni od dnia otrzymania kopii odwołania,
wskazując stronę, do której przystępuje, i interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść
strony, do której przystępuje. Zgłoszenie przystąpienia doręcza się Prezesowi Izby w formie
pisemnej
albo
elektronicznej
opatrzonej
bezpiecznym
podpisem
elektronicznym
weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, a jego kopię przesyła się
zamawiającemu oraz wykonawcy wnoszącemu odwołanie.
W trakcie posiedzenia Izby z udziałem Stron stwierdzono, że Zamawiający
w dniu
3 listopada 2014 r. zamieścił na stronie internetowej kopię odwołania oraz, że pismo
zawierające zgłoszenie przystąpienia doręczone zostało Prezesowi Krajowej Izby
Odwoławczej w terminie 3 dni od dnia otrzymania kopii odwołania, tj. w dniu 6 listopada 2014
roku, przy czym zgłaszający przystąpienie wskazał Stronę, do której zgłosił przystąpienie
i interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść tej Strony. Jednocześnie, do zgłoszenia
przystąpienia do postępowania odwoławczego doręczonego Prezesowi Krajowej Izby
Odwoławczej, wykonawca zgłaszający przystąpienie nie załączył dowodu przekazania jego
kopii Stronom, a nadto, z treści samego pisma zawierającego zgłoszenie przystąpienia,
nie wynikało, żeby wykonawca przesyłał kopie zgłoszenia przystąpienia Stronom.
Na posiedzeniu z udziałem Stron Odwołujący oświadczył, że otrzymał kopię zgłoszenia
przystąpienia, natomiast Zamawiający oświadczył, że nie otrzymał takiej kopii. Wykonawca
zgłaszający przystąpienie nie stawił się na posiedzenie, o terminie prawidłowo powiadomiony.
Biorąc pod uwagę powyższe, z uwagi na nie przekazanie kopii zgłoszenia
przystąpienia Zamawiającemu, Izba ustaliła, że przesłanki określone w art. 185 ust. 2 ustawy
P.z.p. nie zostały wypełnione, a tym samym wykonawca Asseco Poland S.A. nie zgłosił
skutecznie przystąpienia do postępowania odwoławczego w sprawie KIO 2290/14 po stronie
Odwołującego.
Przy rozpoznawaniu przedmiotowej sprawy skład orzekający Izby wziął pod uwagę
dokumentację postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, złożoną Izbie przez
Zamawiającego, a także stanowiska i oświadczenia Stron postępowania przedstawione ustnie
do protokołu.
W trakcie rozprawy w dniu 13 listopada 2014 roku Odwołujący oświadczył,że w związku z dokonaną przez Zamawiającego modyfikacją postanowień Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia, cofa zarzuty w zakresie wymagań odnoszących się do:
liczby łopat w śmigle, dopuszczalnej prędkości wiatru czołowego podczas lotu oraz co do
przyrządowej prędkości lądowania.
Rozpatrując odwołanie w granicach podnoszonych zarzutów podtrzymanych na
rozprawie – stosownie do art. 192 ust. 7 ustawy P.z.p. - Izba ustaliła, co następuje.
Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 192 ust 2 ustawy P.z.p., Izba uwzględnia
odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć
istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia.
Izba dokonawszy oceny podniesionych w odwołaniu zarzutów, biorąc pod uwagę
stanowiska Stron przedstawione na rozprawie stwierdziła, że odwołanie nie zasługuje na
uwzględnienie.
Zamawiający w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia [dalej zwanej: „SIWZ”],
zawarł Załącznik nr 1 – Opis Przedmiotu Zamówienia [dalej zwany: „OPZ”]. Postanowienia
tego załącznika zostały zmodyfikowane w dniu 5 listopada 2014 r.
W
rozdziale
II
OPZ
–
Wymagania
techniczne
Zamawiający
wskazał,
iż: „Przedmiotem zamówienia objęto cztery zestawy bezzałogowych statków powietrznych
(Unmanned Aerial Vehicle) w kategorii „Mini” (zwanych dalej zestawami), z których każdy
zestaw składa się z następujących składników:
1) co najmniej 3 platformy powietrzne (samoloty);
2) co najmniej 3 moduły obserwacyjne składające się ze zintegrowanej głowicy
do obserwacji dzienno-nocnej, przy czym jeden z wymienionych modułów posiadał
będzie dodatkowo głowicę treningową;
3) system kontroli i przekazu danych w czasie rzeczywistym.
Poniżej określono kryteria i wymagania w stosunku do części i elementów poszczególnych
składników:
1.
Platforma powietrzna (samolot): (...)
3)
Płatowiec:
- wymiary:
•
rozpiętość skrzydeł: w zakresie od 3,4 m do 3,8 m,
•
długość: w zakresie od 1,5 m do 2 m,
•
wysokość, co najwyżej 0,6 m (…)
4)
Wyposażenie dodatkowe:
- zasobnik (lub miejsce mocowania) na moduł obserwacyjny;
- zasobnik (lub miejsce mocowania) na powietrzny moduł nadawczo-odbiorczy;
- zasobnik (lub miejsce mocowania) na źródło zasilania platformy powietrznej; (…)
5)
Parametry lotno-techniczne:
- maksymalna masa startowa MTOW (MTOM) w zakresie od 7 do 15 kg;
- maksymalna przyrządowa prędkość przelotowa (IAS), co najmniej 80 km/h (cruise
speed);
- minimalna przyrządowa prędkość przelotowa (IAS), co najwyżej 65 km/h; (cruise
speed);
- minimalna przyrządowa prędkość lądowania (IAS), co najwyżej 40 km/h (Vso);(…).
W ocenie Izby, twierdzenia Odwołującego odnoszące się do kwestionowanego
wymogu Zamawiającego w zakresie określenia minimalnej rozpiętości skrzydeł płatowca
(od 3,4 m) i jego długości (od 1,5 m), nie zasługują na uwzględnienie. Odwołujący nie wykazał,że te parametry nie mają jakiegokolwiek znaczenia i, że są bezzasadne. Izba uznała
za przekonujące wyjaśnienia Zamawiającego, że podane wymiary płatowca mogą mieć istotny
wpływ na funkcjonalność płatowca, w szczególności w zakresie jego zachowania się
w warunkach turbulentnych czy utrzymania stabilności podczas lotu. Co więcej,
sam Odwołujący stwierdził, przedstawiając swoje stanowisko w sprawie, podczas rozprawy
w dniu 13 listopada 2014 roku, że długość samego statku może mieć znaczenie dla
zachowania stabilności statycznej (podłużnej) płatowca, choć jednocześnie wskazał,że ten parametr samodzielnie nie decyduje o tej stabilności, bowiem znaczenie będą miały
także inne parametry, a ponadto, wskazał, że „nikłe” znaczenie mają wymiary płatowca
dla tzw. stabilności dynamicznej.
Także
twierdzenia
Odwołującego
kwestionujące
wymóg
odnoszący
się
do maksymalnej masy startowej MTOW w zakresie podania wartości minimalnej tego
parametru (od 7kg) nie zasługują na uwzględnienie. Zamawiający w trakcie rozprawy w dniu
13 listopada 2014 roku wyjaśniał, że wymiary są powiązane z maksymalną masą startową
oraz, że statki poniżej 7 kg nie pozwolą na zachowanie sztywności całej konstrukcji przy
zachowaniu pozostałych wymiarów, a w konsekwencji nie będzie osiągnięta stabilność statku.
Owszem, nie ulega wątpliwości, że zmniejszenie wymiarów płatowca wpłynęłoby
na zwiększenie mobilności zestawu i ułatwiłoby jego transport, i być może nawet można
utrzymać jego stabilność podczas lotu przy zastosowaniu innych elementów, co podnosił
Odwołujący. Niemniej jednak, Odwołujący nie wykazał, że ustalenie minimalnych wartości
parametrów odnoszących się do
rozpiętości skrzydeł płatowca i jego długości oraz
do maksymalnej masy startowej MTOW, nie ma żadnego racjonalnego uzasadnienia dla opisu
przedmiotu zamówienia oraz, że prowadziłoby to do ograniczenia konkurencji. Odwołujący
przedstawił jedynie gołosłowne twierdzenia, nie uprawdopodobniając ich nawet w żaden
sposób.
Zgodnie z art. 190 ust. 1 ustawy P.z.p. Strony i uczestnicy postępowania
odwoławczego są obowiązani wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą
skutki prawne. Dowody na poparcie swoich twierdzeń lub odparcie twierdzeń strony przeciwnej
strony i uczestnicy postępowania odwoławczego mogą przedstawiać aż do zamknięcia
rozprawy. Przepis ten nakłada na Strony i uczestników postępowania odwoławczego
obowiązek wykazywania dowodów na stwierdzenie faktów, z których wywodzą skutki prawne.
Tymczasem, Odwołujący nie przedstawił jakichkolwiek dowodów na potwierdzenie swoich
twierdzeń.
Odwołujący na potwierdzenie swoich twierdzeń złożył jedynie Zestawienie
Bezzałogowych Samolotów Lotniczych wdrożonych do użytkowania (w porównaniu
z parametrami SIWZ), zawierające wykaz 19 bezzałogowych samolotów lotniczych,
na okoliczność, że wymagania Zamawiającego co do wymogu w zakresie parametrów:
rozpiętość skrzydeł, długość, masa startowa, wyposażenie w zasobniki, spełnia tylko produkt
pochodzący od firmy Flytronic, tj. Bezzałogowy Samolot Lotniczy - FlyEye.
Oprócz przedmiotowego zestawienia, z którego nie wynikało nawet, w oparciu o jakieźródła zostało ono sporządzone, zawierającego właściwie jedynie kilkanaście dostępnych
modeli, spośród, dostępnych na rynku - jak sam Odwołujący przyznał - ok 1,5 tyś,
nie przedstawił żadnych innych dowodów wskazujących na to, że parametry określone przez
Zamawiającego utrudniają konkurencję i, że spełnia je jedynie produkt firmy Flytronic.
Zestawienie to, zostało sporządzone przez Odwołującego, może być zatem taktowane
wyłącznie jako stanowisko Odwołującego w sprawie.
Podkreślić należy, że Zamawiający ma prawo opisać poszczególne wymagania w taki
sposób, aby przedmiot zamówienia spełniał jego oczekiwania i był zgodny z jego
uzasadnionymi potrzebami, jeżeli oczywiście zostają jednocześnie spełnione warunki
określone w przepisach ustawy P.z.p.
Mianowicie - przedmiot zamówienia opisuje się
w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych
określeń, uwzględniając wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na
sporządzenie oferty (art. 29 ust. 1 ustawy P.z.p.), a także Przedmiotu zamówienia nie można
opisywać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję (art. 29 ust. 2 ustawy P.z.p.).
Nie zasługuje na uwzględnienie również zarzut kwestionujący wymaganie
Zamawiającego co do wyposażenia dodatkowego w zasobnik (miejsce mocowania) na moduł
obserwacyjny, na powietrzny moduł nadawczo-odbiorczy oraz na źródło zasilania platformy
powietrznej. Odwołujący wskazywał, że wymóg ten eliminuje większość bezzałogowych
statków powietrznych istniejących w kategorii wagowej określonej przez Zamawiającego
(„MINI”), za wyjątkiem FlyEye pochodzącego od Flytronic Sp. z o. o. Nie wykazał jednak
tej okoliczności w jakikolwiek sposób, a przedłożył jedynie zestawienie, o którym była mowa
powyżej. Co więcej, abstrahując już od waloru dowodowego przedłożonego zestawienia,
zauważyć należy, że ww. zestawienie odnosi się jedynie do wyposażenia w „zasobnik”,
ale już nie do „miejsca mocowania”, które również zostało dopuszczone przez Zamawiającego.
Ponadto, w toku rozprawy w dniu 13 listopada 2014 roku, Zamawiający wyjaśnił, iż rozwiązanie
proponowane przez Odwołującego w postaci umieszczenia części elementów bezpośrednio
w platformie, jest zgodne z wymaganiami Zamawiającego, bowiem możliwość taka wynika
z użytego sformułowania „miejsce mocowania”, dopuszczającego mocowanie modułów
i źródła zasilania w platformie.
Bezzasadny jest także zarzut, iż określając wymóg co do posiadania przez płatowiec
oświetlenia konturowego zgodnego z przepisami lotniczymi w polskiej przestrzeni powietrznej,
Zamawiający powołał się na nieistniejący przepis prawa polskiego. W trakcie rozprawy w dniu
13 listopada 2014 roku Odwołujący wskazał, że przepisy określają jedynie warunki techniczne
co do oświetlenia konturowego dla załogowych statków powietrznych.
Z kolei Zamawiający powołał się na brzmienie art. 126 ust. 2 ustawy z dnia 3 lipca 2002
roku Prawo lotnicze [j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 1393, z późn. zm.] – dalej: „Prawo lotnicze”,
stanowi, iż Bezzałogowy statek powietrzny (UAV) musi być wyposażony w takie same
urządzenia umożliwiające lot, nawigację i łączność jak załogowy statek powietrzny wykonujący
lot z widocznością (VFR) lub według wskazań przyrządów (IFR) w określonej klasie przestrzeni
powietrznej. Odstępstwa mające zastosowanie w tym zakresie dla załogowych statków
powietrznych stosuje się jednakowo do bezzałogowych statków powietrznych (UAV). Z treści
powołanego powyżej przepisu wynika, że bezzałogowy statek powietrzny musi być
wyposażony w takie same urządzenia umożliwiające lot jak załogowy statek powietrzny,
z czego wynika, że przepisy określające warunki techniczne co do oświetlenia konturowego
odnoszące się do załogowych statków powietrznych wykonujących loty z widocznością (VFR)
lub według wskazań przyrządów (IFR), mają zastosowanie także w przypadku bezzałogowych
statków powietrznych.
Przy czym, podnieść należy, że Odwołujący nie wskazywał, że przepisy określające
oświetlenie konturowe co do załogowych statków powietrznych nie istnieją, lecz powoływał się
na to, że stosowanie cytowanego powyżej przepisu art. 126 ust. 2 ustawy Prawo lotnicze
zostało wyłączone w stosunku do statków bezzałogowych na podstawie Rozporządzenia
Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 marca 2013 r. w sprawie
wyłączenia zastosowania niektórych przepisów ustawy - Prawo lotnicze do niektórych
rodzajów statków powietrznych oraz określenia warunków i wymagań dotyczących używania
tych statków [Dz. U. z 2013 r., poz. 440]
Wprawdzie § 2 ust. 5 ww. Rozporządzenia, na które Odwołujący się powoływał,
stanowi, iż: Wyłącza się zastosowanie do modeli latających oraz bezzałogowych statków
powietrznych o maksymalnej masie startowej (MTOM) nie większej niż 25 kg, używanych
wyłącznie w operacjach w zasięgu wzroku, przepisów wydanych na podstawie art. 121 ust. 6
pkt 1 ustawy oraz przepisów art. 126 ust. 2-5 ustawy, z uwzględnieniem przepisów określonych
w załączniku nr 6 do rozporządzenia, ale wyłączenie to dotyczy jedynie bezzałogowych
statków powietrznych o maksymalnej masie startowej (MTOM) nie większej niż 25 kg,
używanych wyłącznie w operacjach w zasięgu wzroku. Zamawiający nie wskazał,że bezzałogowe statki powietrzne będą używane wyłącznie w operacjach o zasięgu wzroku,
a co więcej szkolenia, które miały być prowadzone w ramach przedmiotu zamówienia miały
przygotowywać uczestników szkolenia także do wystąpienia o wydanie „świadectwa
kwalifikacji operatora bezzałogowego statku powietrznego” zarówno z wpisem „uprawnienia
podstawowe VLOS” - lot wykonywany w zasięgu wzroku operatora, „uprawnienie podstawowe
BVLOS” – lot wykonywany poza zasięgiem wzroku.
Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że wymogi co do oświetlenia
załogowych statków powietrznych należy odnosić także do postawionego przez
Zamawiającego wymogu oświetlenia zgodnego z przepisami lotniczymi w polskiej przestrzeni
powietrznej wobec bezzałogowych statków powietrznych.
Co do zarzutu, iż Zamawiający w sposób nieprecyzyjny i niezgodny z przyjętą
terminologią określił parametr Maksymalnej prędkości przelotowej (IAS) oraz Minimalnej
prędkości przelotowej (IAS) wskazać należy, że parametry te zostały przez Zamawiającego
doprecyzowane w związku z dokonaną w dniu 5 listopada 2014 roku modyfikacją treści SIWZ,
w tym OPZ, przez dodanie określenia „cruise speed”. Z kolei Odwołujący w trakcie rozprawy,
przyznał – po zapoznaniu się ze stanowiskiem Zamawiającego – że wymóg odnoszący się do
Maksymalnej i Minimalnej prędkości przelotowej (IAS), w następstwie modyfikacji SIWZ,
dokonanej przez Zamawiającego, został wystarczająco doprecyzowany i jest dla niego
całkowicie zrozumiały, co powoduje, że orzekanie w tym zakresie jest bezprzedmiotowe.
Zgodnie z dyspozycją art. 192 ust. 2 ustawy P.z.p. Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi
naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik
postępowania o udzielenie zamówienia, a zatem z uwagi na brak wpływu na wynik
postępowania Izba i tak zobowiązana byłaby w tym zakresie odwołanie oddalić.
Na uwzględnienie nie zasługuje również zarzut odnoszący się do kwestii braku
zapewnienia przez Zamawiającego, że jako przyszły użytkownik bezzałogowego statku
powietrznego posiada prawo do wykorzystania zakresu częstotliwości od 4400 MHz do 4950
MHz, z uwagi na to, że jest to zakres rządowy, a brak takiego zapewnienia może spowodować
brak możliwości odbioru przedmiotu zamówienia.
W OPZ w Rozdziale II Wymagania techniczne w pkt 3 System kontroli i przekazu
danych w czasie rzeczywistym w ppkt 2 Parametry systemu oraz jego możliwości operacyjne
(lit. e) Zamawiający określił, że: „system musi pracować w zakresie częstotliwości od 4400
do 4950 MHz (szerokość pasma, od 5 do 10 MHz). Parametry wymaganego kanału
częstotliwości o podanej szerokości pasma, zostaną przekazane dla Wykonawcy
po podpisaniu umowy. System musi mieć możliwość przestrajania kanału częstotliwości
w wyżej wymienionym zakresie, na poziomie użytkownika”.
Nie ulega wątpliwości, że Zamawiający miał prawo określić zakres częstotliwości
w sposób wskazany powyżej. Jest to warunek jednoznaczny, możliwy do spełnienia, i w żaden
sposób nie ogranicza konkurencji. Z uwagi na funkcje jakie miał spełniać przedmiot
zamówienia, a w szczególności ze względu na wyposażenie w moduł nadawczo-odbiorczy
konieczne było podanie zakresu częstotliwości. Podnoszona przez Odwołującego kwestia
braku możliwości odbioru przedmiotu zamówienia (ewentualnie można byłoby mówić w takim
przypadku o przyczynach leżących po stronie Zamawiającego), nie mogłaby w żaden sposób
obciążać wykonawcy, gdyby faktycznie zaistniała. Dodatkowo, wskazać należy, że w toku
rozprawy w dniu 13 listopada 2014 roku Odwołujący rozszerzył podstawę zarzutu o dodatkowe
okoliczności faktyczne, podnosząc, że Zamawiający winien był wskazać konkretną
częstotliwość, gdyż w sytuacji nie zawężenia zakresu częstotliwości wykonawcy nie będą
mogli w sposób prawidłowy oszacować cenę oferty.
Zgodnie z art. 192 ust. 7 ustawy P.z.p. 7. Izba nie może orzekać co do zarzutów, które
nie były zawarte w odwołaniu. Jak wskazuje się w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej
zarzut to zespół okoliczności faktycznych i prawnych. W wyroku z dnia 22 stycznia 2014 r.
[sygn. akt. KIO 15/14] Izba wskazała, że: zarzut składa się z podstawy prawnej i faktycznej –
o ile sama podstawa prawna często wynika z opisu popełnionych nieprawidłowości i brak
jej podania czy nieprawidłowe podanie nie uniemożliwia rozpoznania odwołania, to podstawa
faktyczna zarzutu musi być precyzyjnie podana w odwołaniu. Jakiekolwiek jej rozszerzenia na
późniejszym etapie postępowania będą wykraczały poza granice odwołania, a więc nie będą
rozpoznawane przez Izbę.
W konsekwencji rozszerzenie okoliczności faktycznych przez Odwołującego w toku
rozprawy prowadzić musi do pozostawienia bez rozpoznania zarzutu w takim zakresie w jakim
nie był on wskazany w treści odwołania.
Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy P.z.p. przedmiot zamówienia opisuje się w sposób
jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń,
uwzględniając wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie
oferty.
Z kolei art. 29 ust. 2 ustawy P.z.p. stanowi, że: Przedmiotu zamówienia nie można
opisywać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję.
Biorąc pod uwagę powyższe, Izba uznała, że opis przedmiotu zamówienia jest
jednoznaczny i wyczerpujący, a Odwołujący nie wykazał, że sposób opisania przedmiotu
zamówienia mógłby utrudniać uczciwą konkurencję, a w konsekwencji zarzut naruszenia
przepisów art. 29 ust. 1 i ust. 2 ustawy P.z.p. nie zasługuje na uwzględnienie.
Zarzut naruszenia art. 22 ust. 4 w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 1) ustawy P.z.p. przez ustalenie
opisu sposobu dokonania oceny spełnienia warunku posiadania uprawnień, który nie jest
związany z przedmiotem zamówienia, także nie zasługuje na uwzględnienie.
W Rozdziale VII SIWZ – Warunki udziału w postępowaniu oraz opis sposobu
dokonywania oceny spełniania tych warunków – w pkt 3 ppkt 3.2.2. Zamawiający wskazał,że na potwierdzenie spełnienia warunków wymienionych w pkt. 1.1 wykonawca winien
udowodnić, że posiada:
„
uprawnienia, o których mowa w ustawie z dnia 3 lipca 2002 r. Prawo
lotnicze (teks jednolity Dz. U. 2013, poz. 1393 z późn. zm.) oraz przepisach wykonawczych
wydanych na jej podstawie, w tym m.in.: Rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa
i Gospodarki Morskiej z dnia 3 czerwca 2013 r. w sprawie świadectw kwalifikacji (Dz. U. 2013,
poz. 664), w zakresie niezbędnym do realizacji przedmiotu zamówienia”.
Jednocześnie, w Rozdziale VIII SIWZ – Wykaz oświadczeń i dokumentów jakie muszą
dostarczyć wykonawcy w pkt 1 ppkt 1.3. Zamawiający wskazał, że w celu potwierdzenia
spełnienia przez wykonawcę warunków, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy Pzp, żąda
złożenia:
Zaświadczenie o wpisie do rejestru podmiotów szkolących, umożliwiające
prowadzenie szkoleń lotniczych w zakresie określonym w pkt.1.2.1, ppkt. 1), 2), 3a), 4c)
Załącznika nr 6 do Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej
z dnia 3 czerwca 2013 r. w sprawie świadectw kwalifikacji (Dz. U. 2013, poz. 664).
W pierwszej kolejności należy odnieść się do treści SIWZ, gdzie Zamawiający
w Rozdziale IV – Opis Przedmiotu Zamówienia w pkt 2 podał, że: „W ramach przedmiotu
zamówienia Wykonawca zobowiązany jest również do przeprowadzenia szkolenia (w języku
polskim) dla personelu Straży Granicznej w zakresie użytkowania i obsługi oferowanego
zestawu”.
Przepisy prawa określają jakie podmioty są uprawnione do przeprowadzenia szkoleń
personelu lotniczego. I tak zgodnie z przepisem art. 95a ust. 1 Prawa lotniczego Wykonywanie
działalności szkoleniowej w zakresie prowadzenia szkolenia personelu lotniczego w celu
uzyskania świadectwa kwalifikacji członka personelu lotniczego oraz wpisywanych do niego
uprawnień, z wyjątkiem prowadzenia szkolenia lotniczego w celu uzyskania świadectwa
kwalifikacji informatora służby informacji powietrznej oraz informatora lotniskowej służby
informacji powietrznej, jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej i podlega wpisowi do rejestru podmiotów
szkolących na podstawie pisemnego wniosku.
Szczegółowe warunki wykonywania działalności szkoleniowej personelu lotniczego
określają przepisy Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej
z dnia 13 sierpnia 2013 roku w sprawie działalności szkoleniowej personelu lotniczego
podlegającej wpisowi do rejestru podmiotów szkolących [Dz. U. z 2013 r., poz. 1068].
Wobec powyższego, stwierdzić należy, że skoro obowiązujące przepisy prawa,
umożliwiają prowadzenie szkoleń personelu lotniczego (w tym operatorów bezzałogowych
statków powietrznych) wyłącznie przez podmioty wpisane do rejestru podmiotów szkolących,
to w pełni uzasadnionym jest wymóg złożenia zaświadczenia o wpisie do rejestru podmiotów
szkolących w celu potwierdzenia spełnienia przez wykonawcę warunków udziału
w postępowaniu. Wymóg ten jest adekwatny do przedmiotu zamówienia i w pełni uzasadniony,
gdyż posiadanie stosownych uprawnień przez wykonawcę jest konieczne do realizacji
zamówienia. Zgodnie zaś z art. 22 ust. 1 pkt 1) ustawy P.z.p. O udzielenie zamówienia mogą
ubiegać się wykonawcy, którzy spełniają warunki, dotyczące posiadania uprawnień do
wykonywania określonej działalności lub czynności, jeżeli przepisy prawa nakładają
obowiązek ich posiadania. Żądanie złożenia zaświadczenia o wpisie do rejestru podmiotów szkolących już
na etapie składania ofert jest w pełni uzasadnione, gdyż bez stosownych uprawnień
wykonawca nie byłby w stanie wykonać przedmiotu zamówienia, dlatego też odstąpienie od
tego wymogu i wprowadzenie zmiany polegającej na tym, że dokument ten żądany byłby
dopiero przed samym rozpoczęciem szkolenia prowadziłoby do tego, że Zamawiający
na etapie składania ofert nie byłby w stanie ocenić czy dany wykonawca spełnia warunek
udziału w postępowaniu w postaci posiadania uprawnień do wykonywania działalności objętej
przedmiotem zamówienia, do czego jest przecież zobowiązany.
Niezależnie od powyższego, wskazać należy, że Odwołujący w żaden sposób nie
wykazał, że tylko jeden podmiot spełnia warunki udziału w postępowaniu, określone przez
Zamawiającego, tj. Flytronic Sp. z o. o. Wprawdzie Odwołujący powoływał się na jawność
rejestru prowadzonego przez Urząd Lotnictwa Cywilnego, a w toku rozprawy wskazał,że z uwagi na obszerność dokumentu, nie złożył go Izbie, jednakże to Odwołujący jest
zobowiązany do złożenia dowodów potwierdzających powoływane przez niego fakty, zgodnie
z ogólną regułą wynikającą z cytowanego powyżej przepisu art. 190 ust. 1 ustawy P.z.p.
Z podanych względów zarzut Odwołującego naruszenia art. 22 ust. 4
w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 1) ustawy P.z.p. nie zasługuje na uwzględnienie.
Tym samym, wobec nie potwierdzenia się zarzutów, o których była mowa powyżej,
Izba uznała, że także nie doszło do naruszenia art. 7 ust. 1 ustawy P.z.p.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku postępowania na podstawie
art. 192 ust. 9 i 10 Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 1 ust. 1 pkt 2, § 3
pkt 1 lit. a), § 3 pkt 2 lit. b) oraz § 5 ust. 3 pkt 1 Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z
dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz.
238).
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.
Przewodniczący:
………………………………
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża wykonawcę: „LUKMAN MULTIMEDIA” Sp. z o. o.
z siedzibą w Warszawie, i:
2.1 zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego
kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez
wykonawcę: „LUKMAN MULTIMEDIA” Sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie,
tytułem wpisu od odwołania,
2.2 zasądza od wykonawcy: „LUKMAN MULTIMEDIA” Sp. z o. o. z siedzibą
w Warszawie na rzecz Komendy Głównej Straży Granicznej kwotę
3 600 zł 00
gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy), stanowiącą koszty
postępowania
odwoławczego
poniesione
z
tytułu
wynagrodzenia
pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
(j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 907 z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: ………………………….………..
Sygn. akt: KIO 2290/14
U z a s a d n i e n i e
Komenda Główna Straży Granicznej - zwana dalej: „Zamawiającym”, prowadzi
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego
na realizację zadania: Zakup i dostawa czterech zestawów bezzałogowych statków
powietrznych na potrzeby Straży Granicznej, na podstawie przepisów ustawy z dnia
29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych [j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 907 z późn. zm.] –
zwanej dalej: „ustawą P.z.p.”.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 22 października 2014 roku pod numerem 2014/S 203-358749.
Ponadto, w tym samym dniu, Ogłoszenie o zamówieniu oraz Specyfikacja Istotnych Warunków
Zamówienia zostały zamieszczone na stronie internetowej Zamawiającego.
W dniu 3 listopada 2014 roku wykonawca - „LUKMAN MULTIMEDIA” Sp. z o. o.
z siedzibą w Warszawie – zwany dalej: „Odwołującym” wniósł odwołanie wobec treści
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia oraz treści Ogłoszenia o zamówieniu:
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie:
1) art. 29 ust. 1 i 2 ustawy P.z.p. przez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób
niejednoznaczny i niewyczerpujący, bez uwzględnienia wszystkich okoliczności
mających wpływ na sporządzenie oferty oraz utrudniający uczciwą konkurencję,
2) art. 7 ust. 1 ustawy P.z.p. przez przygotowanie postępowania w sposób uchybiający
zasadom zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców,
3) art. 22 ust. 4 w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 1) ustawy P.z.p. przez ustalenie opisu
sposobu dokonania oceny spełnienia warunku posiadania uprawnień, który nie jest
związany z przedmiotem zamówienia.
W oparciu o powyższe zarzuty Odwołujący wnosił o uwzględnienie odwołania
oraz o nakazanie Zamawiającemu dokonania:
1. Zmiany postanowień Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia przez doprowadzenie
do ich zgodności z art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1 ustawy P.z.p., tj. w Załączniku nr 1 do SIWZ
(Opis przedmiotu zamówienia) w części II Wymagania techniczne:
1) w pkt 1 ppkt 2) tiret pierwsze - przez wykreślenie wymagania dotyczącego liczby łopat
w śmigle
2) w pkt 1 ppkt 3) tiret pierwsze - przez wykreślenie wymagania dotyczącego minimalnej
długości płatowca oraz minimalnej rozpiętości skrzydeł,
3) w pkt 1 ppkt 3) tiret trzecie - przez wykreślenie wymagania dotyczącego oświetlenia
konturowego,
4) w pkt 1 ppkt 5) tiret pierwsze - przez wykreślenie wymagania dotyczącego dolnej granicy
masy startowej,
5) w pkt 1 ppkt 5) tiret drugie - przez doprecyzowanie terminologii i wskazanie jednego
z n/w parametrów: Maksymalna prędkość normalnego użytkowania V
NO
, Największej
dopuszczalnej prędkości V
NE
lub Maksymalna prędkość operacyjna V
MO
,
6) w pkt 1 ppkt 5) tiret trzecie - przez doprecyzowanie terminologii,
7) w pkt 1 ppkt 5) tiret czwarte - przez wykreślenie wymagania, alternatywnie doprecyzowanie
terminologii,
8) w pkt 1 ppkt 5) tiret ósme - przez wykreślenie wymagania,
9) w pkt 1 ppkt 4) tiret pierwsze - trzecie - przez wykreślenie wymagania,
10) w pkt 3 ppkt 2 lit. e) - przez modyfikację zapisu i wskazanie, że w dniu odbioru oraz na czas
późniejszej eksploatacji Zamawiający zapewni wymagane zgody na określoną częstotliwość.
2. Zmiany postanowień
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (oraz odpowiednich
postanowień Ogłoszenia o zamówieniu) przez doprowadzenie do ich zgodności z art. 22 ust. 4
w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 1) oraz art. 7 ust. 1 ustawy P.z.p., tj. wykreślenie wymagań rozdziałów:
VII ust. 1 pkt 1.3 i VIII ust. 3 pkt 3.2 ppkt 3.2.2 SIWZ i odpowiednich postanowień Ogłoszenia
o zamówieniu oraz dostosowanie odpowiednich powiązanych postanowień Załącznika nr 1
do SIWZ - Opisu Przedmiotu Zamówienia, alternatywnie dopuszczenie możliwości złożenia
oświadczenia o zdolności pozyskania wymienionych uprawnień przed dniem przeprowadzenia
wymaganych szkoleń.
W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazywał, że wymóg posiadania przez
zestawy
Bezzałogowych
Statków
Powietrznych
co
najmniej
3
łopatśmigła
jest nieuzasadniony, ze względu na wymagania operacyjne opisane przez Zamawiającego
i rodzaj silnika, który ma być zastosowany w zestawie będącym przedmiotem zamówienia
oraz, że śmigło o co najmniej 3 łopatach wykazuje mniejszą sprawność i wydajność niż śmigło
2- łopatowe. Stwierdził, że konstrukcja 2-łopatowa charakteryzuje się wysokimi parametrami
i gwarantuje uzyskanie wskazanych przez Zamawiającego osiągów, dodatkowo zapewniając
większą sprawność operacyjną. W jego ocenie takie rozwiązanie stanowi ograniczenie
w dostępie do złożenia oferty przez wykonawców posiadających odmienne rozwiązania
konstrukcyjne silnika i śmigła.
W dalszej kolejności Odwołujący podnosił, że o ile uzasadnione jest wymaganie
dotyczące maksymalnej długości całkowitej płatowca oraz maksymalnej rozpiętości skrzydeł,
o tyle wymaganie dotyczące minimalnej wartości tych parametrów, tj. długości całkowitej –
co najmniej 1,5 metra oraz rozpiętości skrzydeł – co najmniej 3,4 metra, nie jest niczym
uzasadnione, a wręcz uniemożliwia dokonanie wyboru rozwiązania najlepiej dostosowanego
do potrzeb Zamawiającego i jego wymagań operacyjnych. Odwołujący stwierdził, że mniejsza
rozpiętość skrzydeł oraz długość całkowita pozwala zachować większą mobilność zestawu,
ułatwia jego transport oraz składowanie przez zmniejszenie rozmiarów opakowania
transportowego. W jego opinii mniejszy rozmiar platformy powietrznej ułatwia także operacje
naziemne, przygotowania do startu oraz sam start, a ponadto platforma o mniejszej rozpiętości
skrzydeł oraz długości całkowitej jest trudniejsza do zauważenia oraz rozpoznania przez
jednostki naziemne podczas prowadzenia misji obserwacyjno- zwiadowczej do jakiej jest
przeznaczona. Odwołujący podniósł również, że powyższe parametry eliminują istotną liczbę
znanych rozwiązań technicznych. W ocenie Odwołującego sposób opisania wymagania
w sposób jednoznaczny wskazuje na produkt firmy Flytronic - FlyEye, który spełnia wskazane
przez Zamawiającego parametry, a tym samym jest niczym nie uzasadnionym ograniczeniem
konkurencji i naruszeniem przepisów ustawy P.z.p., jak i innych aktów prawnych.
Następnie, Odwołujący stwierdził, że wskazując na wymóg posiadania oświetlenia
konturowego zgodnego z przepisami lotniczymi w polskiej przestrzeni powietrznej,
Zamawiający powołał się na nieistniejący przepis prawa polskiego, ponieważ ani w Ustawie
Prawo Lotnicze, ani w Rozporządzeniu ministra właściwego dla spraw transportu
wyłączającego bezzałogowe statki powietrzne z zakresu działania ustawy Prawo lotnicze
i jednocześnie określającego wymagania, jakie te statki muszą spełniać, nie ma przepisu
określającego parametry oświetlenia konturowego. A zatem, według Odwołującego,
postanowienia zawarte w Opisie Przedmiotu Zamówienia są niejednoznaczne,
przez co utrudniają uczciwą konkurencję i sporządzenie prawidłowej oferty.
Odwołujący wskazywał również, że nie ma żadnego uzasadnienia dla określenia
wartości minimalnej maksymalnej masy startowej (MTOW) platformy powietrznej, albowiem
mniejsza masa platformy powietrznej przekłada się bezpośrednio na jej mniejsze wymiary,
mniejszą wymaganą moc silnika napędowego oraz lepsze osiągi. Podnosił, iż mniejsza masa
własna wpływa na zwiększenie mobilności zestawu i ułatwia transport w warunkach polowych.
Następnie, odnosząc się do podanych przez Zamawiającego parametrów:
Maksymalnej prędkości przelotowej (IAS) oraz Minimalnej prędkości przelotowej (IAS),
Odwołujący stwierdził, że są one nieprecyzyjne i niezgodne z przyjętą terminologią
oraz, że na ich podstawie można jedynie domniemywać, do jakiej prędkości Zamawiający się
w istocie odnosi, tj. do Maksymalnej prędkości normalnego użytkowania V
NO
, Największej
dopuszczalnej prędkości V
NE
lub Maksymalnej prędkości operacyjnej V
MO
, czy jak w przypadku
Minimalnej prędkości przelotowej (IAS), że termin ten prawdopodobnie należy odnieść do
Prędkości przepadania Vs. Zdaniem Odwołującego, postanowienia Opisu Przedmiotu
Zamówienia w tym zakresie są niejednoznaczne, zdefiniowane przy pomocy określeń
niedostatecznie dokładnych i zrozumiałych, przez co utrudniają uczciwą konkurencję
i sporządzenie poprawnej oferty.
W ocenie Odwołującego, również parametr przyrządowej prędkości lądowania jest
nieprecyzyjny, a ponadto jest on niezasadny i niezgodny z przyjętymi parametrami
operacyjnymi statków powietrznych. A także, może on wskazywać na potencjalne
faworyzowanie rozwiązań technicznych dotyczących sposobu lądowania, gdyż statek
powietrzny lądujący na spadochronie ma prędkość lądowania równą 0, podobnie jak platformy
powietrzne lądujące w technologii deep stall.
Ponadto, wymóg Zamawiającego, aby dopuszczalna prędkość wiatru czołowego
podczas lotu wynosiła co najmniej 16 m/s, jest niezgodny ze stanem wiedzy dotyczącym
mechaniki lotu statku powietrznego, gdyż z punktu widzenia platformy powietrznej w locie
nie istnieje pojęcie wiatru czołowego, bowiem sam lot odbywa się względem masy powietrza
a nie ziemi.
Następnie Odwołujący wskazał, że wymóg Zamawiającego co do zasobnika
(lub miejsca mocowania) na: moduł obserwacyjny, powietrzny moduł nadawczo-odbiorczy
i źródło zasilania, eliminuje większość istniejących w tej kategorii wagowej bezzałogowych
statków powietrznych, za wyjątkiem FlyEye, której producentem jest Flytronic Sp. z o. o.
i ogranicza konkurencję w procesie uzyskania zamówienia. Zdaniem Odwołującego,
umieszczenie wymaganych przez Zamawiającego modułów i elementów w zasobniku nie jest
jedynym rozwiązaniem konstrukcyjnym, które może zostać zastosowane. Istnieje
np. możliwość umieszczenia części elementów bezpośrednio w platformie.
Odwołujący podniósł również, że Zamawiający wymagał, aby system transmisji
radiowej pracował w paśmie częstotliwości 4400 MHz - 4950 MHz, czyli w zakresie rządowym
z przeznaczeniem dla służby stałej i ruchomej, będącym w dyspozycji Wojskowego Biura
Zarządzania Częstotliwościami. Odwołujący wskazał, że Zamawiający nie podał, czy jako
przyszły użytkownik samolotu bezzałogowego posiada prawo do wykorzystania tego zakresu
częstotliwości oraz nie określił warunków wykorzystania tego zakresu częstotliwości, w tym
przeznaczenia tego zakresu do radiokomunikacji ruchomej lotniczej. Odwołujący zauważył,że na podstawie Decyzji Nr 353/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 18 lipca 2008 r.
w sprawie zarządzania widmem częstotliwości radiowych w resorcie obrony narodowej,
Zamawiający jako podmiot państwowy jest zobowiązany do spełnienia procedury
przedstawionej w tej Decyzji, kończącej się wydaniem decyzji o rezerwacji częstotliwości
lub pozwolenia radiowego. W ocenie Odwołującego, brak zapewnienia przez Zamawiającego,że w dniu odbioru będzie posiadał wszelkie wymagane zgody na wykorzystanie wymaganej
częstotliwości może spowodować brak możliwości odbioru przedmiotu zamówienia.
Odwołujący stwierdził, że powyższa argumentacja uzasadnia zarzut naruszenia
art. 29 ust. 1 i 2 ustawy P.z.p., gdyż opis przedmiotu zamówienia jest niejednoznaczny,
zawiera określenia niedostatecznie dokładne i zrozumiałe, nie uwzględnia wszystkich
okoliczności mogący mieć wpływ na sporządzenie oferty, co narusza uczciwą konkurencję
i uniemożliwia przygotowanie oferty.
W ocenie Odwołującego, Zamawiający celowo wymaga
obniżenia sprawności użytkowej zamawianego systemu obserwacyjnego poprzez
ograniczenie minimalnej całkowitej masy startowej oraz minimalnych rozmiarów
(rozpiętości skrzydeł i długości całkowitej) platformy powietrznej, co nie znajduje uzasadnienia
w potrzebach Zamawiającego. Zaś spełnienie wymogów operacyjnych przez mniejszą
platformę, w jego opinii, niesie za sobą korzyści dla Zamawiającego, czyli większą mobilność
na ziemi, łatwiejsze przechowywanie, mniejsze prawdopodobieństwo uszkodzenia podczas
prac serwisowych i obsługi naziemnej. Dodatkowo zauważył, że nieprecyzyjne i niezgodne
z przyjętym nazewnictwem oraz tendencyjne sformułowania dotyczące osiągów mogą
wskazywać na preferowanie konkretnego rozwiązania technicznego.
Odwołujący podniósł, że opisanie przedmiotu zamówienia poprzez określenie
parametrów przedmiotu zamówienia, które wskazuje na jednego producenta (jeden produkt),
co nie jest uzasadnione potrzebami Zamawiającego, stanowi rażące naruszenie przepisów
ustawy P.z.p., w szczególności jej art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1.
Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 22 ust. 4 w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 1) ustawy
P.z.p. Odwołujący wskazał, że w celu potwierdzenia spełnienia warunków udziału
w postępowaniu wykonawcy zobowiązani są do złożenia zaświadczenia o wpisie do rejestru
podmiotów szkolących, umożliwiającego prowadzenie szkoleń lotniczych w zakresie
określonym w pkt 1.1.1 oraz w pkt 1.2.1. ppkt 1), 2), 3a), 4c) Załącznika nr 6
do Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 3 czerwca
2013 r. w sprawie świadectw kwalifikacji.
Odwołujący wskazał, że na podstawie wymienionych przez Zamawiającego aktów
prawnych i na podstawie rejestru prowadzonego przez Urząd Lotnictwa Cywilnego,
po sprawdzeniu wpisów do rejestru według stanu na dzień ogłoszenia postępowania, ustalił,
iż istnieje tylko jeden podmiot posiadający wymagany wpis na terenie całego kraju,
a mianowicie – spółka Flytronic Sp. z o. o., która jest jednocześnie producentem
bezzałogowego statku powietrznego o nazwie FlyEye - o specyfikacji technicznej zgodnej
z podaną w SIWZ. Według Odwołującego, uzależnienie możliwości udziału w postępowaniu
od posiadania uprawnień, którymi dysponuje tylko jeden podmiot w kraju, będący jednocześnie
producentem preferowanego typu rozwiązania, i który niewątpliwie złoży ofertę
dla ogłoszonego zadania, jest działaniem zmierzającym do celowego ograniczenia konkurencji
i nie może być uznane za zgodne z prawem
Odwołujący wnosił o wykreślenie postanowień SIWZ, odnoszących się do oceny
zdolności do udziału w postępowaniu, wskazując, że jeżeli nie istnieje inny podmiot, który ma
możliwość przeprowadzania wymaganych przez Zamawiającego szkoleń, zakres ten powinien
być wyłączony z przedmiotu zamówienia. Odwołujący wskazał także na alternatywną
możliwość w postaci możliwości dostarczenia dokumentu potwierdzającego wpis na listę
podmiotów szkolących przed terminem przeprowadzenia wymaganego przez Zamawiającego
szkolenia, co umożliwiłoby przygotowanie i złożenie oferty innym wykonawcom
zainteresowanym udziałem w postępowaniu i nie wpływałoby negatywnie na konkurencję
między podmiotami posiadającymi produkty spełniające wymagania funkcjonalne wskazane
przez Zamawiającego. Natomiast, zdaniem Odwołującego, utrzymanie kwestionowanego
postanowienia w mocy może spowodować, że żaden inny podmiot gospodarczy nie będzie
mógł złożyć w tym postępowaniu oferty spełniającej wymogi formalne - ani samodzielnie, ani
w postaci konsorcjum z firmą Flytronic.
Ponadto, odwołujący wskazał, że czynności Zamawiającego, opisane w pkt I i pkt III
uzasadnienia odwołania, stanowią jednocześnie naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy P.z.p.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem Stron, na podstawie zebranego
materiału w sprawie oraz oświadczeń i stanowisk Stron, złożonych na rozprawie,
Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
Izba nie stwierdziła podstaw do odrzucenia odwołania w oparciu o przepis art. 189 ust.
2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych [j.t. Dz. U. z 2013 r., poz.
907 z późn. zm.] – dalej zwanej: „ustawą P.z.p.”.
Odwołanie zostało wniesione do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 3 listopada 2014
roku oraz została przekazana w ustawowym terminie kopia odwołania Zamawiającemu.
Izba ustaliła, że Odwołującemu przysługiwało prawo do wniesienia odwołania,
ponieważ zostały wypełnione łącznie przesłanki z art. 179 ust. 1 ustawy P.z.p. – Środki
ochrony prawnej określone w niniejszym dziale przysługują wykonawcy, uczestnikowi
konkursu, a także innemu podmiotowi jeżeli ma lub miał interes w uzyskaniu danego
zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego
przepisów niniejszej ustawy - to jest posiadania interesu w uzyskaniu danego zamówienia oraz
możliwość poniesienia szkody.
Izba nie dopuściła do udziału w postępowaniu wykonawcy zgłaszającego przystąpienie
po stronie Odwołującego, tj. Asseco Poland S.A. z siedzibą w Rzeszowie.
Zgodnie z art. 185 ust. 2 ustawy P.z.p. wykonawca może zgłosić przystąpienie
do postępowania odwoławczego w terminie 3 dni od dnia otrzymania kopii odwołania,
wskazując stronę, do której przystępuje, i interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść
strony, do której przystępuje. Zgłoszenie przystąpienia doręcza się Prezesowi Izby w formie
pisemnej
albo
elektronicznej
opatrzonej
bezpiecznym
podpisem
elektronicznym
weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, a jego kopię przesyła się
zamawiającemu oraz wykonawcy wnoszącemu odwołanie.
W trakcie posiedzenia Izby z udziałem Stron stwierdzono, że Zamawiający
w dniu
3 listopada 2014 r. zamieścił na stronie internetowej kopię odwołania oraz, że pismo
zawierające zgłoszenie przystąpienia doręczone zostało Prezesowi Krajowej Izby
Odwoławczej w terminie 3 dni od dnia otrzymania kopii odwołania, tj. w dniu 6 listopada 2014
roku, przy czym zgłaszający przystąpienie wskazał Stronę, do której zgłosił przystąpienie
i interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść tej Strony. Jednocześnie, do zgłoszenia
przystąpienia do postępowania odwoławczego doręczonego Prezesowi Krajowej Izby
Odwoławczej, wykonawca zgłaszający przystąpienie nie załączył dowodu przekazania jego
kopii Stronom, a nadto, z treści samego pisma zawierającego zgłoszenie przystąpienia,
nie wynikało, żeby wykonawca przesyłał kopie zgłoszenia przystąpienia Stronom.
Na posiedzeniu z udziałem Stron Odwołujący oświadczył, że otrzymał kopię zgłoszenia
przystąpienia, natomiast Zamawiający oświadczył, że nie otrzymał takiej kopii. Wykonawca
zgłaszający przystąpienie nie stawił się na posiedzenie, o terminie prawidłowo powiadomiony.
Biorąc pod uwagę powyższe, z uwagi na nie przekazanie kopii zgłoszenia
przystąpienia Zamawiającemu, Izba ustaliła, że przesłanki określone w art. 185 ust. 2 ustawy
P.z.p. nie zostały wypełnione, a tym samym wykonawca Asseco Poland S.A. nie zgłosił
skutecznie przystąpienia do postępowania odwoławczego w sprawie KIO 2290/14 po stronie
Odwołującego.
Przy rozpoznawaniu przedmiotowej sprawy skład orzekający Izby wziął pod uwagę
dokumentację postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, złożoną Izbie przez
Zamawiającego, a także stanowiska i oświadczenia Stron postępowania przedstawione ustnie
do protokołu.
W trakcie rozprawy w dniu 13 listopada 2014 roku Odwołujący oświadczył,że w związku z dokonaną przez Zamawiającego modyfikacją postanowień Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia, cofa zarzuty w zakresie wymagań odnoszących się do:
liczby łopat w śmigle, dopuszczalnej prędkości wiatru czołowego podczas lotu oraz co do
przyrządowej prędkości lądowania.
Rozpatrując odwołanie w granicach podnoszonych zarzutów podtrzymanych na
rozprawie – stosownie do art. 192 ust. 7 ustawy P.z.p. - Izba ustaliła, co następuje.
Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 192 ust 2 ustawy P.z.p., Izba uwzględnia
odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć
istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia.
Izba dokonawszy oceny podniesionych w odwołaniu zarzutów, biorąc pod uwagę
stanowiska Stron przedstawione na rozprawie stwierdziła, że odwołanie nie zasługuje na
uwzględnienie.
Zamawiający w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia [dalej zwanej: „SIWZ”],
zawarł Załącznik nr 1 – Opis Przedmiotu Zamówienia [dalej zwany: „OPZ”]. Postanowienia
tego załącznika zostały zmodyfikowane w dniu 5 listopada 2014 r.
W
rozdziale
II
OPZ
–
Wymagania
techniczne
Zamawiający
wskazał,
iż: „Przedmiotem zamówienia objęto cztery zestawy bezzałogowych statków powietrznych
(Unmanned Aerial Vehicle) w kategorii „Mini” (zwanych dalej zestawami), z których każdy
zestaw składa się z następujących składników:
1) co najmniej 3 platformy powietrzne (samoloty);
2) co najmniej 3 moduły obserwacyjne składające się ze zintegrowanej głowicy
do obserwacji dzienno-nocnej, przy czym jeden z wymienionych modułów posiadał
będzie dodatkowo głowicę treningową;
3) system kontroli i przekazu danych w czasie rzeczywistym.
Poniżej określono kryteria i wymagania w stosunku do części i elementów poszczególnych
składników:
1.
Platforma powietrzna (samolot): (...)
3)
Płatowiec:
- wymiary:
•
rozpiętość skrzydeł: w zakresie od 3,4 m do 3,8 m,
•
długość: w zakresie od 1,5 m do 2 m,
•
wysokość, co najwyżej 0,6 m (…)
4)
Wyposażenie dodatkowe:
- zasobnik (lub miejsce mocowania) na moduł obserwacyjny;
- zasobnik (lub miejsce mocowania) na powietrzny moduł nadawczo-odbiorczy;
- zasobnik (lub miejsce mocowania) na źródło zasilania platformy powietrznej; (…)
5)
Parametry lotno-techniczne:
- maksymalna masa startowa MTOW (MTOM) w zakresie od 7 do 15 kg;
- maksymalna przyrządowa prędkość przelotowa (IAS), co najmniej 80 km/h (cruise
speed);
- minimalna przyrządowa prędkość przelotowa (IAS), co najwyżej 65 km/h; (cruise
speed);
- minimalna przyrządowa prędkość lądowania (IAS), co najwyżej 40 km/h (Vso);(…).
W ocenie Izby, twierdzenia Odwołującego odnoszące się do kwestionowanego
wymogu Zamawiającego w zakresie określenia minimalnej rozpiętości skrzydeł płatowca
(od 3,4 m) i jego długości (od 1,5 m), nie zasługują na uwzględnienie. Odwołujący nie wykazał,że te parametry nie mają jakiegokolwiek znaczenia i, że są bezzasadne. Izba uznała
za przekonujące wyjaśnienia Zamawiającego, że podane wymiary płatowca mogą mieć istotny
wpływ na funkcjonalność płatowca, w szczególności w zakresie jego zachowania się
w warunkach turbulentnych czy utrzymania stabilności podczas lotu. Co więcej,
sam Odwołujący stwierdził, przedstawiając swoje stanowisko w sprawie, podczas rozprawy
w dniu 13 listopada 2014 roku, że długość samego statku może mieć znaczenie dla
zachowania stabilności statycznej (podłużnej) płatowca, choć jednocześnie wskazał,że ten parametr samodzielnie nie decyduje o tej stabilności, bowiem znaczenie będą miały
także inne parametry, a ponadto, wskazał, że „nikłe” znaczenie mają wymiary płatowca
dla tzw. stabilności dynamicznej.
Także
twierdzenia
Odwołującego
kwestionujące
wymóg
odnoszący
się
do maksymalnej masy startowej MTOW w zakresie podania wartości minimalnej tego
parametru (od 7kg) nie zasługują na uwzględnienie. Zamawiający w trakcie rozprawy w dniu
13 listopada 2014 roku wyjaśniał, że wymiary są powiązane z maksymalną masą startową
oraz, że statki poniżej 7 kg nie pozwolą na zachowanie sztywności całej konstrukcji przy
zachowaniu pozostałych wymiarów, a w konsekwencji nie będzie osiągnięta stabilność statku.
Owszem, nie ulega wątpliwości, że zmniejszenie wymiarów płatowca wpłynęłoby
na zwiększenie mobilności zestawu i ułatwiłoby jego transport, i być może nawet można
utrzymać jego stabilność podczas lotu przy zastosowaniu innych elementów, co podnosił
Odwołujący. Niemniej jednak, Odwołujący nie wykazał, że ustalenie minimalnych wartości
parametrów odnoszących się do
rozpiętości skrzydeł płatowca i jego długości oraz
do maksymalnej masy startowej MTOW, nie ma żadnego racjonalnego uzasadnienia dla opisu
przedmiotu zamówienia oraz, że prowadziłoby to do ograniczenia konkurencji. Odwołujący
przedstawił jedynie gołosłowne twierdzenia, nie uprawdopodobniając ich nawet w żaden
sposób.
Zgodnie z art. 190 ust. 1 ustawy P.z.p. Strony i uczestnicy postępowania
odwoławczego są obowiązani wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą
skutki prawne. Dowody na poparcie swoich twierdzeń lub odparcie twierdzeń strony przeciwnej
strony i uczestnicy postępowania odwoławczego mogą przedstawiać aż do zamknięcia
rozprawy. Przepis ten nakłada na Strony i uczestników postępowania odwoławczego
obowiązek wykazywania dowodów na stwierdzenie faktów, z których wywodzą skutki prawne.
Tymczasem, Odwołujący nie przedstawił jakichkolwiek dowodów na potwierdzenie swoich
twierdzeń.
Odwołujący na potwierdzenie swoich twierdzeń złożył jedynie Zestawienie
Bezzałogowych Samolotów Lotniczych wdrożonych do użytkowania (w porównaniu
z parametrami SIWZ), zawierające wykaz 19 bezzałogowych samolotów lotniczych,
na okoliczność, że wymagania Zamawiającego co do wymogu w zakresie parametrów:
rozpiętość skrzydeł, długość, masa startowa, wyposażenie w zasobniki, spełnia tylko produkt
pochodzący od firmy Flytronic, tj. Bezzałogowy Samolot Lotniczy - FlyEye.
Oprócz przedmiotowego zestawienia, z którego nie wynikało nawet, w oparciu o jakieźródła zostało ono sporządzone, zawierającego właściwie jedynie kilkanaście dostępnych
modeli, spośród, dostępnych na rynku - jak sam Odwołujący przyznał - ok 1,5 tyś,
nie przedstawił żadnych innych dowodów wskazujących na to, że parametry określone przez
Zamawiającego utrudniają konkurencję i, że spełnia je jedynie produkt firmy Flytronic.
Zestawienie to, zostało sporządzone przez Odwołującego, może być zatem taktowane
wyłącznie jako stanowisko Odwołującego w sprawie.
Podkreślić należy, że Zamawiający ma prawo opisać poszczególne wymagania w taki
sposób, aby przedmiot zamówienia spełniał jego oczekiwania i był zgodny z jego
uzasadnionymi potrzebami, jeżeli oczywiście zostają jednocześnie spełnione warunki
określone w przepisach ustawy P.z.p.
Mianowicie - przedmiot zamówienia opisuje się
w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych
określeń, uwzględniając wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na
sporządzenie oferty (art. 29 ust. 1 ustawy P.z.p.), a także Przedmiotu zamówienia nie można
opisywać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję (art. 29 ust. 2 ustawy P.z.p.).
Nie zasługuje na uwzględnienie również zarzut kwestionujący wymaganie
Zamawiającego co do wyposażenia dodatkowego w zasobnik (miejsce mocowania) na moduł
obserwacyjny, na powietrzny moduł nadawczo-odbiorczy oraz na źródło zasilania platformy
powietrznej. Odwołujący wskazywał, że wymóg ten eliminuje większość bezzałogowych
statków powietrznych istniejących w kategorii wagowej określonej przez Zamawiającego
(„MINI”), za wyjątkiem FlyEye pochodzącego od Flytronic Sp. z o. o. Nie wykazał jednak
tej okoliczności w jakikolwiek sposób, a przedłożył jedynie zestawienie, o którym była mowa
powyżej. Co więcej, abstrahując już od waloru dowodowego przedłożonego zestawienia,
zauważyć należy, że ww. zestawienie odnosi się jedynie do wyposażenia w „zasobnik”,
ale już nie do „miejsca mocowania”, które również zostało dopuszczone przez Zamawiającego.
Ponadto, w toku rozprawy w dniu 13 listopada 2014 roku, Zamawiający wyjaśnił, iż rozwiązanie
proponowane przez Odwołującego w postaci umieszczenia części elementów bezpośrednio
w platformie, jest zgodne z wymaganiami Zamawiającego, bowiem możliwość taka wynika
z użytego sformułowania „miejsce mocowania”, dopuszczającego mocowanie modułów
i źródła zasilania w platformie.
Bezzasadny jest także zarzut, iż określając wymóg co do posiadania przez płatowiec
oświetlenia konturowego zgodnego z przepisami lotniczymi w polskiej przestrzeni powietrznej,
Zamawiający powołał się na nieistniejący przepis prawa polskiego. W trakcie rozprawy w dniu
13 listopada 2014 roku Odwołujący wskazał, że przepisy określają jedynie warunki techniczne
co do oświetlenia konturowego dla załogowych statków powietrznych.
Z kolei Zamawiający powołał się na brzmienie art. 126 ust. 2 ustawy z dnia 3 lipca 2002
roku Prawo lotnicze [j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 1393, z późn. zm.] – dalej: „Prawo lotnicze”,
stanowi, iż Bezzałogowy statek powietrzny (UAV) musi być wyposażony w takie same
urządzenia umożliwiające lot, nawigację i łączność jak załogowy statek powietrzny wykonujący
lot z widocznością (VFR) lub według wskazań przyrządów (IFR) w określonej klasie przestrzeni
powietrznej. Odstępstwa mające zastosowanie w tym zakresie dla załogowych statków
powietrznych stosuje się jednakowo do bezzałogowych statków powietrznych (UAV). Z treści
powołanego powyżej przepisu wynika, że bezzałogowy statek powietrzny musi być
wyposażony w takie same urządzenia umożliwiające lot jak załogowy statek powietrzny,
z czego wynika, że przepisy określające warunki techniczne co do oświetlenia konturowego
odnoszące się do załogowych statków powietrznych wykonujących loty z widocznością (VFR)
lub według wskazań przyrządów (IFR), mają zastosowanie także w przypadku bezzałogowych
statków powietrznych.
Przy czym, podnieść należy, że Odwołujący nie wskazywał, że przepisy określające
oświetlenie konturowe co do załogowych statków powietrznych nie istnieją, lecz powoływał się
na to, że stosowanie cytowanego powyżej przepisu art. 126 ust. 2 ustawy Prawo lotnicze
zostało wyłączone w stosunku do statków bezzałogowych na podstawie Rozporządzenia
Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 marca 2013 r. w sprawie
wyłączenia zastosowania niektórych przepisów ustawy - Prawo lotnicze do niektórych
rodzajów statków powietrznych oraz określenia warunków i wymagań dotyczących używania
tych statków [Dz. U. z 2013 r., poz. 440]
Wprawdzie § 2 ust. 5 ww. Rozporządzenia, na które Odwołujący się powoływał,
stanowi, iż: Wyłącza się zastosowanie do modeli latających oraz bezzałogowych statków
powietrznych o maksymalnej masie startowej (MTOM) nie większej niż 25 kg, używanych
wyłącznie w operacjach w zasięgu wzroku, przepisów wydanych na podstawie art. 121 ust. 6
pkt 1 ustawy oraz przepisów art. 126 ust. 2-5 ustawy, z uwzględnieniem przepisów określonych
w załączniku nr 6 do rozporządzenia, ale wyłączenie to dotyczy jedynie bezzałogowych
statków powietrznych o maksymalnej masie startowej (MTOM) nie większej niż 25 kg,
używanych wyłącznie w operacjach w zasięgu wzroku. Zamawiający nie wskazał,że bezzałogowe statki powietrzne będą używane wyłącznie w operacjach o zasięgu wzroku,
a co więcej szkolenia, które miały być prowadzone w ramach przedmiotu zamówienia miały
przygotowywać uczestników szkolenia także do wystąpienia o wydanie „świadectwa
kwalifikacji operatora bezzałogowego statku powietrznego” zarówno z wpisem „uprawnienia
podstawowe VLOS” - lot wykonywany w zasięgu wzroku operatora, „uprawnienie podstawowe
BVLOS” – lot wykonywany poza zasięgiem wzroku.
Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że wymogi co do oświetlenia
załogowych statków powietrznych należy odnosić także do postawionego przez
Zamawiającego wymogu oświetlenia zgodnego z przepisami lotniczymi w polskiej przestrzeni
powietrznej wobec bezzałogowych statków powietrznych.
Co do zarzutu, iż Zamawiający w sposób nieprecyzyjny i niezgodny z przyjętą
terminologią określił parametr Maksymalnej prędkości przelotowej (IAS) oraz Minimalnej
prędkości przelotowej (IAS) wskazać należy, że parametry te zostały przez Zamawiającego
doprecyzowane w związku z dokonaną w dniu 5 listopada 2014 roku modyfikacją treści SIWZ,
w tym OPZ, przez dodanie określenia „cruise speed”. Z kolei Odwołujący w trakcie rozprawy,
przyznał – po zapoznaniu się ze stanowiskiem Zamawiającego – że wymóg odnoszący się do
Maksymalnej i Minimalnej prędkości przelotowej (IAS), w następstwie modyfikacji SIWZ,
dokonanej przez Zamawiającego, został wystarczająco doprecyzowany i jest dla niego
całkowicie zrozumiały, co powoduje, że orzekanie w tym zakresie jest bezprzedmiotowe.
Zgodnie z dyspozycją art. 192 ust. 2 ustawy P.z.p. Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi
naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik
postępowania o udzielenie zamówienia, a zatem z uwagi na brak wpływu na wynik
postępowania Izba i tak zobowiązana byłaby w tym zakresie odwołanie oddalić.
Na uwzględnienie nie zasługuje również zarzut odnoszący się do kwestii braku
zapewnienia przez Zamawiającego, że jako przyszły użytkownik bezzałogowego statku
powietrznego posiada prawo do wykorzystania zakresu częstotliwości od 4400 MHz do 4950
MHz, z uwagi na to, że jest to zakres rządowy, a brak takiego zapewnienia może spowodować
brak możliwości odbioru przedmiotu zamówienia.
W OPZ w Rozdziale II Wymagania techniczne w pkt 3 System kontroli i przekazu
danych w czasie rzeczywistym w ppkt 2 Parametry systemu oraz jego możliwości operacyjne
(lit. e) Zamawiający określił, że: „system musi pracować w zakresie częstotliwości od 4400
do 4950 MHz (szerokość pasma, od 5 do 10 MHz). Parametry wymaganego kanału
częstotliwości o podanej szerokości pasma, zostaną przekazane dla Wykonawcy
po podpisaniu umowy. System musi mieć możliwość przestrajania kanału częstotliwości
w wyżej wymienionym zakresie, na poziomie użytkownika”.
Nie ulega wątpliwości, że Zamawiający miał prawo określić zakres częstotliwości
w sposób wskazany powyżej. Jest to warunek jednoznaczny, możliwy do spełnienia, i w żaden
sposób nie ogranicza konkurencji. Z uwagi na funkcje jakie miał spełniać przedmiot
zamówienia, a w szczególności ze względu na wyposażenie w moduł nadawczo-odbiorczy
konieczne było podanie zakresu częstotliwości. Podnoszona przez Odwołującego kwestia
braku możliwości odbioru przedmiotu zamówienia (ewentualnie można byłoby mówić w takim
przypadku o przyczynach leżących po stronie Zamawiającego), nie mogłaby w żaden sposób
obciążać wykonawcy, gdyby faktycznie zaistniała. Dodatkowo, wskazać należy, że w toku
rozprawy w dniu 13 listopada 2014 roku Odwołujący rozszerzył podstawę zarzutu o dodatkowe
okoliczności faktyczne, podnosząc, że Zamawiający winien był wskazać konkretną
częstotliwość, gdyż w sytuacji nie zawężenia zakresu częstotliwości wykonawcy nie będą
mogli w sposób prawidłowy oszacować cenę oferty.
Zgodnie z art. 192 ust. 7 ustawy P.z.p. 7. Izba nie może orzekać co do zarzutów, które
nie były zawarte w odwołaniu. Jak wskazuje się w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej
zarzut to zespół okoliczności faktycznych i prawnych. W wyroku z dnia 22 stycznia 2014 r.
[sygn. akt. KIO 15/14] Izba wskazała, że: zarzut składa się z podstawy prawnej i faktycznej –
o ile sama podstawa prawna często wynika z opisu popełnionych nieprawidłowości i brak
jej podania czy nieprawidłowe podanie nie uniemożliwia rozpoznania odwołania, to podstawa
faktyczna zarzutu musi być precyzyjnie podana w odwołaniu. Jakiekolwiek jej rozszerzenia na
późniejszym etapie postępowania będą wykraczały poza granice odwołania, a więc nie będą
rozpoznawane przez Izbę.
W konsekwencji rozszerzenie okoliczności faktycznych przez Odwołującego w toku
rozprawy prowadzić musi do pozostawienia bez rozpoznania zarzutu w takim zakresie w jakim
nie był on wskazany w treści odwołania.
Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy P.z.p. przedmiot zamówienia opisuje się w sposób
jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń,
uwzględniając wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie
oferty.
Z kolei art. 29 ust. 2 ustawy P.z.p. stanowi, że: Przedmiotu zamówienia nie można
opisywać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję.
Biorąc pod uwagę powyższe, Izba uznała, że opis przedmiotu zamówienia jest
jednoznaczny i wyczerpujący, a Odwołujący nie wykazał, że sposób opisania przedmiotu
zamówienia mógłby utrudniać uczciwą konkurencję, a w konsekwencji zarzut naruszenia
przepisów art. 29 ust. 1 i ust. 2 ustawy P.z.p. nie zasługuje na uwzględnienie.
Zarzut naruszenia art. 22 ust. 4 w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 1) ustawy P.z.p. przez ustalenie
opisu sposobu dokonania oceny spełnienia warunku posiadania uprawnień, który nie jest
związany z przedmiotem zamówienia, także nie zasługuje na uwzględnienie.
W Rozdziale VII SIWZ – Warunki udziału w postępowaniu oraz opis sposobu
dokonywania oceny spełniania tych warunków – w pkt 3 ppkt 3.2.2. Zamawiający wskazał,że na potwierdzenie spełnienia warunków wymienionych w pkt. 1.1 wykonawca winien
udowodnić, że posiada:
„
uprawnienia, o których mowa w ustawie z dnia 3 lipca 2002 r. Prawo
lotnicze (teks jednolity Dz. U. 2013, poz. 1393 z późn. zm.) oraz przepisach wykonawczych
wydanych na jej podstawie, w tym m.in.: Rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa
i Gospodarki Morskiej z dnia 3 czerwca 2013 r. w sprawie świadectw kwalifikacji (Dz. U. 2013,
poz. 664), w zakresie niezbędnym do realizacji przedmiotu zamówienia”.
Jednocześnie, w Rozdziale VIII SIWZ – Wykaz oświadczeń i dokumentów jakie muszą
dostarczyć wykonawcy w pkt 1 ppkt 1.3. Zamawiający wskazał, że w celu potwierdzenia
spełnienia przez wykonawcę warunków, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy Pzp, żąda
złożenia:
Zaświadczenie o wpisie do rejestru podmiotów szkolących, umożliwiające
prowadzenie szkoleń lotniczych w zakresie określonym w pkt.1.2.1, ppkt. 1), 2), 3a), 4c)
Załącznika nr 6 do Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej
z dnia 3 czerwca 2013 r. w sprawie świadectw kwalifikacji (Dz. U. 2013, poz. 664).
W pierwszej kolejności należy odnieść się do treści SIWZ, gdzie Zamawiający
w Rozdziale IV – Opis Przedmiotu Zamówienia w pkt 2 podał, że: „W ramach przedmiotu
zamówienia Wykonawca zobowiązany jest również do przeprowadzenia szkolenia (w języku
polskim) dla personelu Straży Granicznej w zakresie użytkowania i obsługi oferowanego
zestawu”.
Przepisy prawa określają jakie podmioty są uprawnione do przeprowadzenia szkoleń
personelu lotniczego. I tak zgodnie z przepisem art. 95a ust. 1 Prawa lotniczego Wykonywanie
działalności szkoleniowej w zakresie prowadzenia szkolenia personelu lotniczego w celu
uzyskania świadectwa kwalifikacji członka personelu lotniczego oraz wpisywanych do niego
uprawnień, z wyjątkiem prowadzenia szkolenia lotniczego w celu uzyskania świadectwa
kwalifikacji informatora służby informacji powietrznej oraz informatora lotniskowej służby
informacji powietrznej, jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej i podlega wpisowi do rejestru podmiotów
szkolących na podstawie pisemnego wniosku.
Szczegółowe warunki wykonywania działalności szkoleniowej personelu lotniczego
określają przepisy Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej
z dnia 13 sierpnia 2013 roku w sprawie działalności szkoleniowej personelu lotniczego
podlegającej wpisowi do rejestru podmiotów szkolących [Dz. U. z 2013 r., poz. 1068].
Wobec powyższego, stwierdzić należy, że skoro obowiązujące przepisy prawa,
umożliwiają prowadzenie szkoleń personelu lotniczego (w tym operatorów bezzałogowych
statków powietrznych) wyłącznie przez podmioty wpisane do rejestru podmiotów szkolących,
to w pełni uzasadnionym jest wymóg złożenia zaświadczenia o wpisie do rejestru podmiotów
szkolących w celu potwierdzenia spełnienia przez wykonawcę warunków udziału
w postępowaniu. Wymóg ten jest adekwatny do przedmiotu zamówienia i w pełni uzasadniony,
gdyż posiadanie stosownych uprawnień przez wykonawcę jest konieczne do realizacji
zamówienia. Zgodnie zaś z art. 22 ust. 1 pkt 1) ustawy P.z.p. O udzielenie zamówienia mogą
ubiegać się wykonawcy, którzy spełniają warunki, dotyczące posiadania uprawnień do
wykonywania określonej działalności lub czynności, jeżeli przepisy prawa nakładają
obowiązek ich posiadania. Żądanie złożenia zaświadczenia o wpisie do rejestru podmiotów szkolących już
na etapie składania ofert jest w pełni uzasadnione, gdyż bez stosownych uprawnień
wykonawca nie byłby w stanie wykonać przedmiotu zamówienia, dlatego też odstąpienie od
tego wymogu i wprowadzenie zmiany polegającej na tym, że dokument ten żądany byłby
dopiero przed samym rozpoczęciem szkolenia prowadziłoby do tego, że Zamawiający
na etapie składania ofert nie byłby w stanie ocenić czy dany wykonawca spełnia warunek
udziału w postępowaniu w postaci posiadania uprawnień do wykonywania działalności objętej
przedmiotem zamówienia, do czego jest przecież zobowiązany.
Niezależnie od powyższego, wskazać należy, że Odwołujący w żaden sposób nie
wykazał, że tylko jeden podmiot spełnia warunki udziału w postępowaniu, określone przez
Zamawiającego, tj. Flytronic Sp. z o. o. Wprawdzie Odwołujący powoływał się na jawność
rejestru prowadzonego przez Urząd Lotnictwa Cywilnego, a w toku rozprawy wskazał,że z uwagi na obszerność dokumentu, nie złożył go Izbie, jednakże to Odwołujący jest
zobowiązany do złożenia dowodów potwierdzających powoływane przez niego fakty, zgodnie
z ogólną regułą wynikającą z cytowanego powyżej przepisu art. 190 ust. 1 ustawy P.z.p.
Z podanych względów zarzut Odwołującego naruszenia art. 22 ust. 4
w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 1) ustawy P.z.p. nie zasługuje na uwzględnienie.
Tym samym, wobec nie potwierdzenia się zarzutów, o których była mowa powyżej,
Izba uznała, że także nie doszło do naruszenia art. 7 ust. 1 ustawy P.z.p.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku postępowania na podstawie
art. 192 ust. 9 i 10 Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 1 ust. 1 pkt 2, § 3
pkt 1 lit. a), § 3 pkt 2 lit. b) oraz § 5 ust. 3 pkt 1 Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z
dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz.
238).
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.
Przewodniczący:
………………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
