rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2010-11-23
rok: 2010
data dokumentu: 2010-11-23
rok: 2010
sygnatury akt.:
KIO/2437/10
KIO/2437/10
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2010 r. w Warszawie odwołania
wniesionego w dniu 8 listopada 2010 roku przez Katarzynę Bednarską prowadzącą
działalność gospodarczą pod firmą PPHU Struś Malborski Katarzyna Bednarska, śuławka Sztumska 68, 82-440 Dzierzgońw postępowaniu o udzielenie zamówienia
prowadzonym przez Miasto i Gminę Sztum, ul. Mickiewicza 39, 82-400 Sztum
wniesionego w dniu 8 listopada 2010 roku przez Katarzynę Bednarską prowadzącą
działalność gospodarczą pod firmą PPHU Struś Malborski Katarzyna Bednarska, śuławka Sztumska 68, 82-440 Dzierzgońw postępowaniu o udzielenie zamówienia
prowadzonym przez Miasto i Gminę Sztum, ul. Mickiewicza 39, 82-400 Sztum
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża Katarzynę Bednarską prowadzącą działalność
gospodarczą pod firmą PPHU Struś Malborski Katarzyna Bednarska, śuławka
Sztumska 68, 82-440 Dzierzgońi do kosztów postępowania odwoławczego zalicza
wpis w wysokości 7 500 zł 00 gr (słownie: siedem tysięcy pięćset złotych zero groszy)
uiszczony przez Katarzynę Bednarską prowadzącą działalność gospodarczą pod
firmą PPHU Struś Malborski Katarzyna Bednarska, śuławka Sztumska 68, 82-440
Dzierzgoń.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759) na niniejszy wyrok – w terminie
7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Gdańsku.
Przewodniczący:
………………………………
Sygn. akt: KIO/2437/10
U z a s a d n i e n i e
Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego prowadzone w trybie przetargu
nieograniczonego na realizacjęzadania: „Organizacja kampanii promocyjnej ryb i produktów
rybnych w Sztumie - A gdyby tak ryby!!! Piknik w Sztumie” zostało wszczęte przez Miasto i
GminęSztum, zwane dalej Zamawiającym.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie ZamówieńPublicznych
(289009-2010) w dniu 15 października 2010 r.
W dniu 4 listopada 2010 r. Zamawiający przekazał Wykonawcom biorącym udział
w postępowaniu o udzielenie zamówienia informacjęo wyborze oferty najkorzystniejszej.
W dniu 8 listopada 2010 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło
odwołanie wniesione przez KatarzynęBednarskąprowadzącądziałalnośćgospodarczą
pod firmąPPHU StruśMalborski Katarzyna Bednarska, zwanądalej Odwołującym.
W dniu 16 listopada 2010 r. Zamawiający wniósł odpowiedźna odwołanie.
Biorąc pod uwagęzłożone w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego
odwołanie będące przedmiotem rozpoznania przez Izbę, odpowiedźna odwołanie,
a także oświadczenia i stanowisko Odwołującego zaprezentowane na rozprawie, skład
orzekający Izby ustalił następujące stanowiska Stron.
Stanowisko Odwołującego – Katarzyny Bednarskiej prowadzącej działalnośćgospodarczą
pod firmąPPHU StruśMalborski Katarzyna Bednarska:
Odwołujący zarzucał Zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1 i 3, art. 89 ust. 1 pkt 6)
oraz art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 – Prawo zamówieńpublicznych
(t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zm.), zwanej dalej ustawąPzp,
poprzez bezpodstawne odrzucenie oferty Odwołującego oraz zaniechaniu wyboru tej oferty,
jako najkorzystniejszej.
Uwzględniając powyższe zarzuty, Odwołujący wnosił o nakazanie Zamawiającemu
unieważnienia czynności oceny ofert, a w szczególności odrzucenia oferty Odwołującego
oraz powtórzenia czynności badania i oceny ofert, z uwzględnieniem oferty Odwołującego,
a następnie dokonania wyboru oferty Odwołującego, jako najkorzystniejszej.
Mając na celu uzasadnienie podniesionych przez siebie zarzutów, Odwołujący
podnosił, iżzgodnie z postanowieniami Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia
(SIWZ) zobowiązany był złożyćwraz ofertąformularz cenowy posiadający 17 głównych
pozycji. Dla każdej pozycji, jak i składającej sięna nie podpozycji, tegożformularza
zobowiązany był podaćkoszt jednostkowy, cenęnetto, stawkęVAT oraz cenębrutto.
Wskazywał,że Zamawiający w trakcie postępowania o udzielenie zamówienia wyjaśnił,
iżWykonawcy zobowiązani sązastosowaćstawkęVAT zgodnąz obowiązującymi
przepisami.
Odwołujący wyjaśniał,że wypełniając odpowiednio pozycję1 (wynajem kabin
sanitarnych), 2 (ubezpieczenie imprezy), 3a (wynajem karetki z ekipąratowniczą)
oraz 7a (wywóz odpadów komunalnych), określił, jako właściwądla nich, stawkę22%
podatku VAT. Jednocześnie załączył do oferty oświadczenie, w którym informował
Zamawiającego, iżw tych przypadkach planuje zastosowaćmarżęhandlową.
Zamawiający w trakcie badania złożonej przez Odwołującego oferty uznał, iżbłędnie
podał stawkępodatku VAT w powołanych pozycjach, wskazując jednocześnie,
iżw przypadku pozycji 1 i 7a właściwa jest stawka 7%, zaśusługi wskazane w pozycjach 2 i
3a objęte sązwolnieniem z podatku VAT.
Odwołujący podnosił, iżargumentacja Zamawiającego jest błędna. Wykazywał,
iżwyliczenie ceny dokonane przez niego jest prawidłowe, a stawki podatku VAT
zgodne z przepisami prawa. Wykazywał, iżma to związek przede wszystkim ze sposobem
realizacji zamówienia. Odwołujący będzie bowiem korzystał z usług innych podmiotów
we wskazanych zakresach, z uwagi na fakt, iżnie prowadzi on działalności w zakresie usług
ujętych w powołanych pozycjach formularza cenowego. Wskazywał, iżwykonywanie tych
usług wymaga odpowiednich zezwoleńi tylko podmioty prowadzące działalnośćw danym
zakresie mogąposługiwaćsięstawkami podatku od towarów i usług w wysokości innej
niżpodstawowa. Dlatego teżOdwołujący otrzyma od współpracujących z nim podmiotów
odpowiedzialnych za wywóz odpadów, wynajem kabin sanitarnych, transport medyczny oraz
ubezpieczenie imprezy faktury, gdzie zastosowana zostanie stawka podatku VAT inna
niżpodstawowa tj. 22%. Natomiast sam Odwołującyświadczy usługęo większym zakresie
skomplikowania, gdzie wymienione czynności sąjedynie składową. Dodatkowo na czynności
te Odwołujący naliczy marżę. W tej sytuacji, w ocenie Odwołującego, nie jest on uprawniony
do wystawienia faktury ze stawkąinnąniżpodstawowa dla wskazanych czynności.
Oświadczył on, iżświadomie zastosował stawki podatku VAT od każdej
z wymienionych w formularzu cenowym. Dlatego teżnie można mówićw tym przypadku
o omyłce, czy ewentualnym błędzie w obliczeniu ceny.
Odwołujący wykazywał, iżprzy sprzedaży powołanych usług z uwzględnieniem
odpowiedniej marży handlowej nie jest możliwe tzw. refakturowanie.
Niezależnie od powyższego, Odwołujący twierdził, iżto on, jako podatnik, ponosi
pełnąodpowiedzialnośćwzględem organów kontroli skarbowej. Dlatego teżZamawiający
powinien oprzećsięna wyliczeniach Wykonawcy i uznaćjego doświadczenie w kwestii
ustalania poprawnych stawek podatku VAT.
Stanowisko Zamawiającego – Miasta i Gminy Sztum:
Zamawiający przedstawił swoje stanowisko w sprawie odwołania wniesionego
przez KatarzynęBednarskąprowadzącądziałalnośćgospodarcząpod firmąPPHU Struś
Malborski Katarzyna Bednarska w odpowiedzi na odwołanie.
Zamawiający wnosił o oddalenie odwołania.
Odnosząc siędo argumentacji Odwołującego, wyjaśniał,że w jego ocenie
Odwołujący powinien zastosowaćstawki podatku VAT wynikające z ustawy. W jego ocenie,
ustawa o podatku od towarów i usług uzależnia stosowanie odpowiedniej stawki,
nie od stosowania marży handlowej, jak chce tego Odwołujący, ale od przedmiotu
sprzedaży. Wykazywał, iżjeśliby przyjąćstanowisko Odwołującego za prawidłowe,
zróżnicowanie stawek podatku VAT straciłoby jakiekolwiek znaczenie, albowiem tylko
sprzedażw cenie kosztów mogłaby byćzróżnicowana na zasadach ustawy, a jakikolwiek
zysk doliczany do sprzedaży rodziłyby obowiązek stosowania stawki podstawowej 22%.
Zamawiający potwierdzał, iżustalenie stawki podatku VAT jest obowiązkiem
Wykonawcy. Stwierdzał jednocześnie, iżtak ustalona stawka podatku VAT podlega
sprawdzeniu przez niego w procesie badania ofert, wobec ustawowego obowiązku
ciążącego na Zamawiającym odrzucenia oferty zawierającej błędy w obliczeniu ceny,
w tym także z błędnie obliczonym podatkiem VAT.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem Odwołującego, na podstawie zebranego
materiału dowodowego w sprawie, a także oświadczeńi stanowisk stron zaprezentowanych
w odwołaniu, w odpowiedzi na odwołanie, jak teżustnie do protokołu w toku rozprawy, skład
orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje.
W pierwszej kolejności skład orzekający Izby wykluczył, iżwypełniona została
którakolwiek
z
przesłanek
odrzucenia
odwołania
ustanowionych
w
art.
189
ust. 2 ustawy Pzp.
W dalszej kolejności Izba stwierdziła, iżwświetle przepisu art. 179 ust. 1 ustawy Pzp,
Odwołującemu przysługiwało prawo wniesienia odwołania w postępowaniu o udzielenie
zamówienia prowadzonym przez Zamawiającego.
Izba postanowiła, jako dowody w sprawie, dopuścićdokumentacjępostępowania
o udzielenie zamówienia publicznego przekazanąprzez Zamawiającego, potwierdzoną
za zgodnośćz oryginałem.
Izba, działając na podstawie § 21 Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów
z dnia 22 marca 2010 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań
(Dz. U. Nr 48 poz. 280), rozpoznała odwołanie pomimo niestawiennictwa Zamawiającego,
uznając na podstawie akt sprawy, iżzostał on prawidłowo zawiadomiony o terminie
posiedzenia i rozprawy.
Biorąc pod uwagęzgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zakres zarzutów
podniesionych w odwołaniu skład orzekający Izby stwierdził,że odwołanie nie zasługuje
na uwzględnienie.
Mając na celu ocenęzasadności podnoszonych przez Odwołującego zarzutów, Izba
ustaliła, iżZamawiający opisując przedmiot zamówienia w pkt III.2 SIWZ, zamknął ogół usług
składających sięna cały przedmiot zamówienia w 17 zbiorczych pozycjach. Zapisy te zostały
powtórzone w § 2 ust. 2 wzoru umowy stanowiącego załącznik nr 3 do SIWZ. Analogiczne,
odpowiadające powołanym zapisom opisu przedmiotu zamówienia i wzoru umowy,
17 pozycji opisujących usługi składające sięna cały przedmiot zamówienia Zamawiający
zawarł w załączniku nr 1 do SIWZ – formularzu cenowym. Wykonawcy składając ofertę,
przedstawiali wraz z niąuzupełniony formularz cenowy podając odpowiednio dla każdej
z 17 pozycji (w poszczególnych przypadkach, równieżdla każdej podpozycji) koszt
jednostkowy, cenęnetto, stawkęVAT oraz cenębrutto. Zamawiający nie określił w SIWZ
stawki podatku VAT, którąpowinni zastosowaćWykonawcy obliczając cenęoferty.
Odpowiadając na pytania Wykonawców, w piśmie z dnia 21 października 2010 r. wyjaśnił
jedynie,że Wykonawca winien zastosowaćstawki VAT zgodnie z obowiązującymi
przepisami prawa dotyczącymi podatku VAT. Dopuścił jednocześnie możliwośćwystawienia
faktury VAT, która wyszczególniała będzie wszystkie pozycje formularza cenowego,
a co za tym idzie różne stawki podatku VAT.
Izba ustaliła ponadto, iżOdwołujący wraz ofertąprzedłożył uzupełniony formularz
cenowy, w którym jako właściwąstawkępodatku VAT określił, odpowiednio w każdej
z podpozycji składających sięna pozycję16, jako właściwąstawkępodatku VAT – 7%. W
pozostałych pozycjach tego formularza wskazał stawkępodstawową– 22%. Załączył
jednocześnie do oferty oświadczenie, iżstawka podatku VAT w pozycjach 1, 2, 3a i 7a
została zastosowana zgodnie z obowiązującymi przepisami. Planuje on bowiem zastosować
marżęhandlową, w związku z tym właściwe jest zastosowanie podstawowej stawki VAT
22%.
Zamawiający w trakcie badania złożonej przez Odwołującego oferty uznał, iżbłędnie
podał stawkępodatku VAT w powołanych pozycjach, wskazując jednocześnie,
iżw przypadku pozycji 1 i 7a właściwa jest stawka 7%, zaśusługi wskazane w pozycjach 2 i
3a objęte sązwolnieniem z podatku VAT. Na uzasadnienie czego przywołał postanowienia
załączników 3 i 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr
54 poz. 535 z późn. zm.). Argumentacjętępowtórzył w odpowiedzi na odwołanie. Podnosił
on ponadto,że zastosowanie odpowiedniej stawki podatku VAT uzależnione jest
od przedmiotu sprzedaży.
Izba stoi na stanowisku,że Zamawiający jest uprawniony i zobowiązany
do sprawdzenia prawidłowości zastosowanej przez wykonawców stawki podatku VAT.
Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy Pzp przez cenęnależy rozumiećpojęcie ceny
zdefiniowane w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2001 r.,
Nr 97, poz. 1050 z późn. zm.). Zgodnie z powołanym przepisem cenąjest „wartośćwyrażona
w jednostkach pieniężnych, którąkupujący jest obowiązany zapłacićprzedsiębiorcy za towar
lub usługę; w cenie uwzględnia siępodatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy,
jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedażtowarów (usługi) podlega obciążeniu
podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym”. Tym samym cena, w rozumieniu
ustawy Pzp uwzględnia podatek VAT. Dlatego teżokreślenie odpowiedniej stawki tego
podatku ma bezpośrednie przełożenie na wysokośćceny – obliczenie jej prawidłowej
wysokości. W ocenie Izby, określenie nieprawidłowej stawki podatku VAT stanowi istotny
błąd Wykonawcy, co do ustalenia stanu faktycznego i prawnego mającego wpływ na treść
oferty. Błąd ten wyraża sięprzyjęciem nieprawidłowo ustalonego elementu mającego wpływ
na obliczenie ceny. Powoduje to, iżwświetle przepisu art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp, oferta
zawierająca błędy w obliczeniu ceny, przejawiające sięwskazaniem nieprawidłowej stawki
podatku VAT, powinna zostaćodrzucona. Podobnie Izba rozstrzygała m.in. w sprawach
o sygnaturach akt: KIO/UZP 631/09, KIO/UZP 681/09, KIO/UZP 1771/09, KIO/275/10,
KIO/UZP 329/10. Stanowisko to zostało potwierdzone wyrokami sądów okręgowych
(m.in. wyrok SO w Poznaniu z 20.09.2005 r., sygn. akt II Ca 1063/05, wyrok SO w Poznaniu
z 09.06.2006 r., sygn. akt II Ca 642/06, wyrok SO w Warszawie z 20.06.2005 r., sygn. akt V
Ca 634/05; wyrok SO w Gliwicach z 12.09.2008 r., sygn. akt X Ga 101/108), jak również
w poglądach doktryny – „Prawo zamówieńpublicznych po nowelizacji z dnia 4 września
2008 r., pod. red. J. Sadowego, Prezesa UZP, str. 118.
Izba, uwzględniając powyższe, uznała, iżw rozpatrywanej sprawie ciężar dowodu
spoczywał na Odwołującym, bowiem to on wywodził skutki prawne z przywoływanych
przez siebie twierdzeń. Tymczasem Odwołujący nie przedstawił wystarczających dowodów,
a tym samym nie wykazał, iżzgodnie z obowiązującymi przepisami prawa jest on
uprawniony do zastosowania, w kwestionowanym przez Zamawiającego zakresie, stawki
innej niżwskazana przez Zamawiającego. Swojąargumentacjęoparł jedynie na własnych
oświadczeniach. Istotnym dla rozstrzygnięcia jest, iżOdwołujący potwierdził de facto
twierdzenia Zamawiającego, iżusługi wskazane w pozycjach 1, 2, 3a i 7a sąobjęte stawką
innąniżpodstawowa. Ponadto nie zastosował on dla całego przedmiotu zamówienia,
jako kompleksu czynności, jednolitej stawki podatku VAT, wprowadzając rozróżnienie
w przypadku poszczególnych czynności wyszczególnionych w formularzu cenowym.
Powoduje to, w ocenie Izby, iżOdwołujący powinien wykazać,że w tym konkretnym
przypadku, w kwestionowanym przez Zamawiającego zakresie, istniały przesłanki ku temu,
aby zastosowaćstawki podatku VAT wskazane w formularzu cenowym. Tym samym,że jest on uprawniony do zastosowania, w kwestionowanym przez Zamawiającego zakresie,
stawki innej niżwskazana przez Zamawiającego w informacji o odrzuceniu oferty
Odwołującego.
Uwzględniając powyższe Izba stoi na stanowisku, iżOdwołujący nie podważył
w sposób skuteczny twierdzeństrony przeciwnej. A tym samym nie wykazał, iżzarzuty
przez niego podnoszone sązasadne.
Uwzględniając powyższe, Izba, działając na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 ustawy Pzp,
orzekła jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192
ust. 9 i 10 ustawy Prawo zamówieńpublicznych, stosownie do wyniku postępowania, oraz
w oparciu o przepisy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący:
………………………………
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża Katarzynę Bednarską prowadzącą działalność
gospodarczą pod firmą PPHU Struś Malborski Katarzyna Bednarska, śuławka
Sztumska 68, 82-440 Dzierzgońi do kosztów postępowania odwoławczego zalicza
wpis w wysokości 7 500 zł 00 gr (słownie: siedem tysięcy pięćset złotych zero groszy)
uiszczony przez Katarzynę Bednarską prowadzącą działalność gospodarczą pod
firmą PPHU Struś Malborski Katarzyna Bednarska, śuławka Sztumska 68, 82-440
Dzierzgoń.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759) na niniejszy wyrok – w terminie
7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Gdańsku.
Przewodniczący:
………………………………
Sygn. akt: KIO/2437/10
U z a s a d n i e n i e
Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego prowadzone w trybie przetargu
nieograniczonego na realizacjęzadania: „Organizacja kampanii promocyjnej ryb i produktów
rybnych w Sztumie - A gdyby tak ryby!!! Piknik w Sztumie” zostało wszczęte przez Miasto i
GminęSztum, zwane dalej Zamawiającym.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie ZamówieńPublicznych
(289009-2010) w dniu 15 października 2010 r.
W dniu 4 listopada 2010 r. Zamawiający przekazał Wykonawcom biorącym udział
w postępowaniu o udzielenie zamówienia informacjęo wyborze oferty najkorzystniejszej.
W dniu 8 listopada 2010 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło
odwołanie wniesione przez KatarzynęBednarskąprowadzącądziałalnośćgospodarczą
pod firmąPPHU StruśMalborski Katarzyna Bednarska, zwanądalej Odwołującym.
W dniu 16 listopada 2010 r. Zamawiający wniósł odpowiedźna odwołanie.
Biorąc pod uwagęzłożone w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego
odwołanie będące przedmiotem rozpoznania przez Izbę, odpowiedźna odwołanie,
a także oświadczenia i stanowisko Odwołującego zaprezentowane na rozprawie, skład
orzekający Izby ustalił następujące stanowiska Stron.
Stanowisko Odwołującego – Katarzyny Bednarskiej prowadzącej działalnośćgospodarczą
pod firmąPPHU StruśMalborski Katarzyna Bednarska:
Odwołujący zarzucał Zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1 i 3, art. 89 ust. 1 pkt 6)
oraz art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 – Prawo zamówieńpublicznych
(t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zm.), zwanej dalej ustawąPzp,
poprzez bezpodstawne odrzucenie oferty Odwołującego oraz zaniechaniu wyboru tej oferty,
jako najkorzystniejszej.
Uwzględniając powyższe zarzuty, Odwołujący wnosił o nakazanie Zamawiającemu
unieważnienia czynności oceny ofert, a w szczególności odrzucenia oferty Odwołującego
oraz powtórzenia czynności badania i oceny ofert, z uwzględnieniem oferty Odwołującego,
a następnie dokonania wyboru oferty Odwołującego, jako najkorzystniejszej.
Mając na celu uzasadnienie podniesionych przez siebie zarzutów, Odwołujący
podnosił, iżzgodnie z postanowieniami Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia
(SIWZ) zobowiązany był złożyćwraz ofertąformularz cenowy posiadający 17 głównych
pozycji. Dla każdej pozycji, jak i składającej sięna nie podpozycji, tegożformularza
zobowiązany był podaćkoszt jednostkowy, cenęnetto, stawkęVAT oraz cenębrutto.
Wskazywał,że Zamawiający w trakcie postępowania o udzielenie zamówienia wyjaśnił,
iżWykonawcy zobowiązani sązastosowaćstawkęVAT zgodnąz obowiązującymi
przepisami.
Odwołujący wyjaśniał,że wypełniając odpowiednio pozycję1 (wynajem kabin
sanitarnych), 2 (ubezpieczenie imprezy), 3a (wynajem karetki z ekipąratowniczą)
oraz 7a (wywóz odpadów komunalnych), określił, jako właściwądla nich, stawkę22%
podatku VAT. Jednocześnie załączył do oferty oświadczenie, w którym informował
Zamawiającego, iżw tych przypadkach planuje zastosowaćmarżęhandlową.
Zamawiający w trakcie badania złożonej przez Odwołującego oferty uznał, iżbłędnie
podał stawkępodatku VAT w powołanych pozycjach, wskazując jednocześnie,
iżw przypadku pozycji 1 i 7a właściwa jest stawka 7%, zaśusługi wskazane w pozycjach 2 i
3a objęte sązwolnieniem z podatku VAT.
Odwołujący podnosił, iżargumentacja Zamawiającego jest błędna. Wykazywał,
iżwyliczenie ceny dokonane przez niego jest prawidłowe, a stawki podatku VAT
zgodne z przepisami prawa. Wykazywał, iżma to związek przede wszystkim ze sposobem
realizacji zamówienia. Odwołujący będzie bowiem korzystał z usług innych podmiotów
we wskazanych zakresach, z uwagi na fakt, iżnie prowadzi on działalności w zakresie usług
ujętych w powołanych pozycjach formularza cenowego. Wskazywał, iżwykonywanie tych
usług wymaga odpowiednich zezwoleńi tylko podmioty prowadzące działalnośćw danym
zakresie mogąposługiwaćsięstawkami podatku od towarów i usług w wysokości innej
niżpodstawowa. Dlatego teżOdwołujący otrzyma od współpracujących z nim podmiotów
odpowiedzialnych za wywóz odpadów, wynajem kabin sanitarnych, transport medyczny oraz
ubezpieczenie imprezy faktury, gdzie zastosowana zostanie stawka podatku VAT inna
niżpodstawowa tj. 22%. Natomiast sam Odwołującyświadczy usługęo większym zakresie
skomplikowania, gdzie wymienione czynności sąjedynie składową. Dodatkowo na czynności
te Odwołujący naliczy marżę. W tej sytuacji, w ocenie Odwołującego, nie jest on uprawniony
do wystawienia faktury ze stawkąinnąniżpodstawowa dla wskazanych czynności.
Oświadczył on, iżświadomie zastosował stawki podatku VAT od każdej
z wymienionych w formularzu cenowym. Dlatego teżnie można mówićw tym przypadku
o omyłce, czy ewentualnym błędzie w obliczeniu ceny.
Odwołujący wykazywał, iżprzy sprzedaży powołanych usług z uwzględnieniem
odpowiedniej marży handlowej nie jest możliwe tzw. refakturowanie.
Niezależnie od powyższego, Odwołujący twierdził, iżto on, jako podatnik, ponosi
pełnąodpowiedzialnośćwzględem organów kontroli skarbowej. Dlatego teżZamawiający
powinien oprzećsięna wyliczeniach Wykonawcy i uznaćjego doświadczenie w kwestii
ustalania poprawnych stawek podatku VAT.
Stanowisko Zamawiającego – Miasta i Gminy Sztum:
Zamawiający przedstawił swoje stanowisko w sprawie odwołania wniesionego
przez KatarzynęBednarskąprowadzącądziałalnośćgospodarcząpod firmąPPHU Struś
Malborski Katarzyna Bednarska w odpowiedzi na odwołanie.
Zamawiający wnosił o oddalenie odwołania.
Odnosząc siędo argumentacji Odwołującego, wyjaśniał,że w jego ocenie
Odwołujący powinien zastosowaćstawki podatku VAT wynikające z ustawy. W jego ocenie,
ustawa o podatku od towarów i usług uzależnia stosowanie odpowiedniej stawki,
nie od stosowania marży handlowej, jak chce tego Odwołujący, ale od przedmiotu
sprzedaży. Wykazywał, iżjeśliby przyjąćstanowisko Odwołującego za prawidłowe,
zróżnicowanie stawek podatku VAT straciłoby jakiekolwiek znaczenie, albowiem tylko
sprzedażw cenie kosztów mogłaby byćzróżnicowana na zasadach ustawy, a jakikolwiek
zysk doliczany do sprzedaży rodziłyby obowiązek stosowania stawki podstawowej 22%.
Zamawiający potwierdzał, iżustalenie stawki podatku VAT jest obowiązkiem
Wykonawcy. Stwierdzał jednocześnie, iżtak ustalona stawka podatku VAT podlega
sprawdzeniu przez niego w procesie badania ofert, wobec ustawowego obowiązku
ciążącego na Zamawiającym odrzucenia oferty zawierającej błędy w obliczeniu ceny,
w tym także z błędnie obliczonym podatkiem VAT.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem Odwołującego, na podstawie zebranego
materiału dowodowego w sprawie, a także oświadczeńi stanowisk stron zaprezentowanych
w odwołaniu, w odpowiedzi na odwołanie, jak teżustnie do protokołu w toku rozprawy, skład
orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje.
W pierwszej kolejności skład orzekający Izby wykluczył, iżwypełniona została
którakolwiek
z
przesłanek
odrzucenia
odwołania
ustanowionych
w
art.
189
ust. 2 ustawy Pzp.
W dalszej kolejności Izba stwierdziła, iżwświetle przepisu art. 179 ust. 1 ustawy Pzp,
Odwołującemu przysługiwało prawo wniesienia odwołania w postępowaniu o udzielenie
zamówienia prowadzonym przez Zamawiającego.
Izba postanowiła, jako dowody w sprawie, dopuścićdokumentacjępostępowania
o udzielenie zamówienia publicznego przekazanąprzez Zamawiającego, potwierdzoną
za zgodnośćz oryginałem.
Izba, działając na podstawie § 21 Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów
z dnia 22 marca 2010 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań
(Dz. U. Nr 48 poz. 280), rozpoznała odwołanie pomimo niestawiennictwa Zamawiającego,
uznając na podstawie akt sprawy, iżzostał on prawidłowo zawiadomiony o terminie
posiedzenia i rozprawy.
Biorąc pod uwagęzgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zakres zarzutów
podniesionych w odwołaniu skład orzekający Izby stwierdził,że odwołanie nie zasługuje
na uwzględnienie.
Mając na celu ocenęzasadności podnoszonych przez Odwołującego zarzutów, Izba
ustaliła, iżZamawiający opisując przedmiot zamówienia w pkt III.2 SIWZ, zamknął ogół usług
składających sięna cały przedmiot zamówienia w 17 zbiorczych pozycjach. Zapisy te zostały
powtórzone w § 2 ust. 2 wzoru umowy stanowiącego załącznik nr 3 do SIWZ. Analogiczne,
odpowiadające powołanym zapisom opisu przedmiotu zamówienia i wzoru umowy,
17 pozycji opisujących usługi składające sięna cały przedmiot zamówienia Zamawiający
zawarł w załączniku nr 1 do SIWZ – formularzu cenowym. Wykonawcy składając ofertę,
przedstawiali wraz z niąuzupełniony formularz cenowy podając odpowiednio dla każdej
z 17 pozycji (w poszczególnych przypadkach, równieżdla każdej podpozycji) koszt
jednostkowy, cenęnetto, stawkęVAT oraz cenębrutto. Zamawiający nie określił w SIWZ
stawki podatku VAT, którąpowinni zastosowaćWykonawcy obliczając cenęoferty.
Odpowiadając na pytania Wykonawców, w piśmie z dnia 21 października 2010 r. wyjaśnił
jedynie,że Wykonawca winien zastosowaćstawki VAT zgodnie z obowiązującymi
przepisami prawa dotyczącymi podatku VAT. Dopuścił jednocześnie możliwośćwystawienia
faktury VAT, która wyszczególniała będzie wszystkie pozycje formularza cenowego,
a co za tym idzie różne stawki podatku VAT.
Izba ustaliła ponadto, iżOdwołujący wraz ofertąprzedłożył uzupełniony formularz
cenowy, w którym jako właściwąstawkępodatku VAT określił, odpowiednio w każdej
z podpozycji składających sięna pozycję16, jako właściwąstawkępodatku VAT – 7%. W
pozostałych pozycjach tego formularza wskazał stawkępodstawową– 22%. Załączył
jednocześnie do oferty oświadczenie, iżstawka podatku VAT w pozycjach 1, 2, 3a i 7a
została zastosowana zgodnie z obowiązującymi przepisami. Planuje on bowiem zastosować
marżęhandlową, w związku z tym właściwe jest zastosowanie podstawowej stawki VAT
22%.
Zamawiający w trakcie badania złożonej przez Odwołującego oferty uznał, iżbłędnie
podał stawkępodatku VAT w powołanych pozycjach, wskazując jednocześnie,
iżw przypadku pozycji 1 i 7a właściwa jest stawka 7%, zaśusługi wskazane w pozycjach 2 i
3a objęte sązwolnieniem z podatku VAT. Na uzasadnienie czego przywołał postanowienia
załączników 3 i 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr
54 poz. 535 z późn. zm.). Argumentacjętępowtórzył w odpowiedzi na odwołanie. Podnosił
on ponadto,że zastosowanie odpowiedniej stawki podatku VAT uzależnione jest
od przedmiotu sprzedaży.
Izba stoi na stanowisku,że Zamawiający jest uprawniony i zobowiązany
do sprawdzenia prawidłowości zastosowanej przez wykonawców stawki podatku VAT.
Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy Pzp przez cenęnależy rozumiećpojęcie ceny
zdefiniowane w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2001 r.,
Nr 97, poz. 1050 z późn. zm.). Zgodnie z powołanym przepisem cenąjest „wartośćwyrażona
w jednostkach pieniężnych, którąkupujący jest obowiązany zapłacićprzedsiębiorcy za towar
lub usługę; w cenie uwzględnia siępodatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy,
jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedażtowarów (usługi) podlega obciążeniu
podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym”. Tym samym cena, w rozumieniu
ustawy Pzp uwzględnia podatek VAT. Dlatego teżokreślenie odpowiedniej stawki tego
podatku ma bezpośrednie przełożenie na wysokośćceny – obliczenie jej prawidłowej
wysokości. W ocenie Izby, określenie nieprawidłowej stawki podatku VAT stanowi istotny
błąd Wykonawcy, co do ustalenia stanu faktycznego i prawnego mającego wpływ na treść
oferty. Błąd ten wyraża sięprzyjęciem nieprawidłowo ustalonego elementu mającego wpływ
na obliczenie ceny. Powoduje to, iżwświetle przepisu art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp, oferta
zawierająca błędy w obliczeniu ceny, przejawiające sięwskazaniem nieprawidłowej stawki
podatku VAT, powinna zostaćodrzucona. Podobnie Izba rozstrzygała m.in. w sprawach
o sygnaturach akt: KIO/UZP 631/09, KIO/UZP 681/09, KIO/UZP 1771/09, KIO/275/10,
KIO/UZP 329/10. Stanowisko to zostało potwierdzone wyrokami sądów okręgowych
(m.in. wyrok SO w Poznaniu z 20.09.2005 r., sygn. akt II Ca 1063/05, wyrok SO w Poznaniu
z 09.06.2006 r., sygn. akt II Ca 642/06, wyrok SO w Warszawie z 20.06.2005 r., sygn. akt V
Ca 634/05; wyrok SO w Gliwicach z 12.09.2008 r., sygn. akt X Ga 101/108), jak również
w poglądach doktryny – „Prawo zamówieńpublicznych po nowelizacji z dnia 4 września
2008 r., pod. red. J. Sadowego, Prezesa UZP, str. 118.
Izba, uwzględniając powyższe, uznała, iżw rozpatrywanej sprawie ciężar dowodu
spoczywał na Odwołującym, bowiem to on wywodził skutki prawne z przywoływanych
przez siebie twierdzeń. Tymczasem Odwołujący nie przedstawił wystarczających dowodów,
a tym samym nie wykazał, iżzgodnie z obowiązującymi przepisami prawa jest on
uprawniony do zastosowania, w kwestionowanym przez Zamawiającego zakresie, stawki
innej niżwskazana przez Zamawiającego. Swojąargumentacjęoparł jedynie na własnych
oświadczeniach. Istotnym dla rozstrzygnięcia jest, iżOdwołujący potwierdził de facto
twierdzenia Zamawiającego, iżusługi wskazane w pozycjach 1, 2, 3a i 7a sąobjęte stawką
innąniżpodstawowa. Ponadto nie zastosował on dla całego przedmiotu zamówienia,
jako kompleksu czynności, jednolitej stawki podatku VAT, wprowadzając rozróżnienie
w przypadku poszczególnych czynności wyszczególnionych w formularzu cenowym.
Powoduje to, w ocenie Izby, iżOdwołujący powinien wykazać,że w tym konkretnym
przypadku, w kwestionowanym przez Zamawiającego zakresie, istniały przesłanki ku temu,
aby zastosowaćstawki podatku VAT wskazane w formularzu cenowym. Tym samym,że jest on uprawniony do zastosowania, w kwestionowanym przez Zamawiającego zakresie,
stawki innej niżwskazana przez Zamawiającego w informacji o odrzuceniu oferty
Odwołującego.
Uwzględniając powyższe Izba stoi na stanowisku, iżOdwołujący nie podważył
w sposób skuteczny twierdzeństrony przeciwnej. A tym samym nie wykazał, iżzarzuty
przez niego podnoszone sązasadne.
Uwzględniając powyższe, Izba, działając na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 ustawy Pzp,
orzekła jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192
ust. 9 i 10 ustawy Prawo zamówieńpublicznych, stosownie do wyniku postępowania, oraz
w oparciu o przepisy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący:
………………………………
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 270/15 z dnia 2015-03-03
- Sygn. akt KIO 273/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 267/15 z dnia 2015-02-27
