rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2015-10-15
rok: 2015
data dokumentu: 2015-10-15
rok: 2015
sygnatury akt.:
KIO 2141/15
KIO 2141/15
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 października 2015 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 2 października 2015 r. przez
Odwołującego – Ernst & Young sp. z o.o. Business Advisory sp. k. z siedzibą w Warszawie,
w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – Miasto Poznań, przy udziale
wykonawcy KPMG Advisory sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w Warszawie zgłaszającego
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego,
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 2 października 2015 r. przez
Odwołującego – Ernst & Young sp. z o.o. Business Advisory sp. k. z siedzibą w Warszawie,
w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – Miasto Poznań, przy udziale
wykonawcy KPMG Advisory sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w Warszawie zgłaszającego
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego,
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża Odwołującego i zalicza w poczet kosztów postępowania
odwoławczego kwotę 15.000,00 zł (słownie: piętnaście tysięcy złotych 00/100) uiszczoną
przez Odwołującego tytułem wpisu od odwołania,
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz.U.2013.907 j.t. ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Poznaniu.
Przewodniczący:
……………………………………….
Sygn. akt: KIO 2141/15
Uzasadnienie
Miasto Poznań (dalej: „Zamawiający”) prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego,
na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych
(Dz.U.2013.907 j.t ze zm.), zwanej dalej „Pzp”, postępowanie o udzielenie zamówienia
publicznego
pn.:
„Audyt
funkcjonowania
Miasta
Poznania”
(znak
sprawy:
ZOU-XII.271.69.2015.HS1), zwane dalej: „Postępowaniem”. Wartość zamówienia przekracza
kwoty określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej
w dniu 22 lipca 2015 r. pod numerem 2015/S 139-256829.
W dniu 22 września 2015 r. Zamawiający poinformował wykonawców biorących udział
w Postępowaniu o wykluczeniu wykonawcy Ernst & Young sp. z o.o. Business Advisory sp. k.
z siedzibą w Warszawie i wyborze oferty złożonej przez KPMG Advisory sp. z o.o. sp. k.
z siedzibą w Warszawie (dalej: „Wykonawca KPMG”).
W dniu 2 października 2015 r. wykluczony z Postępowania wykonawca
(dalej: „Odwołujący”) wniósł do Prezesa Izby odwołanie, w którym zarzucił Zamawiającemu:
1. zaniechanie badania i merytorycznej oceny złożonej przez niego oferty,
2. zaniechanie unieważnienia Postępowania,
3. nieuzasadnione wykluczenie Odwołującego z Postępowania,
4. udzielenie zgody na uznanie wykazu osób oraz zobowiązań podmiotów trzecich,
na których zasobach polega Wykonawca KPMG jako tajemnicy przedsiębiorstwa,
5. wybór oferty Wykonawcy KPMG jako oferty najkorzystniejszej.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie:
1. art. 87 ust. 1 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 oraz w zw. z art. 24 ust. 2 pkt 4 i art. 91
ust. 1 i 2 Pzp przez ich niewłaściwe zastosowanie, które skutkowało uznaniem,
iż Odwołujący nie spełnia warunków udziału w Postępowaniu, wskutek czego został
bezpodstawnie wykluczony, a jego oferta nie została merytorycznie oceniona,
2. art. 8 ust. 3 w zw. z art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 Pzp przez ich niewłaściwe
zastosowanie w sprawie polegające na uznaniu za zasadne zastrzeżenia przez
Wykonawcę KPMG wykazu osób oraz zobowiązań osób trzecich jako tajemnicy
przedsiębiorstwa, co naruszyło zasadę jawności Postępowania, zasadę uczciwej
konkurencji oraz zasadę równego traktowania wykonawców,
3. art. 91 ust. 1 pkt 1 i 2 Pzp przez wybranie oferty Wykonawcy KPMG w sytuacji,
gdy jako oferta najkorzystniejsza powinna była zostać wybrana oferta Odwołującego
się, ponieważ cena jego oferty (725.700,00 zł) była zdecydowanie niższa niż cena
wybranej oferty (1.090.000,00 zł), a liczba miast wybranych do analizy
porównawczej przez Odwołującego (12 miast) była dwukrotnie większa niż liczba
miast zaproponowanych do porównania w ofercie Wykonawcy KPMG (6 miast),
a w konsekwencji oferta Odwołującego uzyskałaby więcej punktów niż oferta
Wykonawcy KPMG i powinna zostać wybrana jako najkorzystniejsza,
4. art. 93 ust. 1 pkt 4 Pzp przez jego niezastosowanie w sytuacji, gdy cena wybranej
oferty przewyższała kwotę, którą Zamawiający zamierzał przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia, a Biuro Audytu Wewnętrznego i Kontroli nie wyraziło
zgody na jej zwiększenie (brak takiej zgody w aktach Postępowania).
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu:
1. unieważnienia wyboru oferty najkorzystniejszej,
2. unieważnienia wykluczenia Odwołującego z Postępowania,
3. przeprowadzenia ponownego badania i oceny ofert, w tym oferty złożonej przez
Odwołującego,
4. dokonania wyboru oferty Odwołującego.
Odwołujący alternatywnie wniósł o unieważnienie Postępowania ze względu na brak
zgody Biura Audytu Wewnętrznego i Kontroli na zwiększenie kwoty, którą Zamawiający
zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia.
Odwołujący podał, że jego oferta została przygotowana z najwyższą starannością
i odpowiada wszystkim wymaganiom specyfikacji istotnych warunków zamówienia
(dalej: „SIWZ”). Uwzględnienie zarzutów odwołania skutkować będzie unieważnieniem
wyboru najkorzystniejszej oferty, co stworzy mu możliwość uzyskania przedmiotowego
zamówienia. W związku z tym, gdyby nie zaniechania Zamawiającego i dokonane przez niego
z naruszeniem Pzp czynności, a następnie niezgodne z prawem rozstrzygnięcie
Zamawiającego, oferta Odwołującego z dużą dozą prawdopodobieństwa zostałaby wybrana
jako oferta najkorzystniejsza. Nieuzyskanie przez Odwołującego zamówienia spowoduje
wystąpienie szkody w jego majątku, w konsekwencji interes prawny Odwołującego
w korzystaniu ze środków ochrony prawnej w tej sprawie jest całkowicie bezsprzeczny.
Spełnianie przez Odwołującego warunków udziału w Postępowaniu
Zamawiający uznał, że Odwołujący nie wykazał spełniania warunku określonego w pkt
V.3.3 SIWZ, tj. warunku dysponowania 1 osobą, która w okresie ostatnich 5 lat, bezpośrednio
kierowała zespołem (pełniła funkcję zastępcy kierownika) wykonującym usługę doradztwa
w zakresie finansowym lub prawnym oraz zarządzania procesem inwestycyjnym,
przy realizacji przez jednostkę sektora finansów publicznych zadania inwestycyjnego
infrastrukturalnego lub pełniła funkcję kierownika projektu (pełniła funkcję zastępcy
kierownika) dotyczącego realizacji przez jednostkę sektora finansów publicznych zadania
inwestycyjnego infrastrukturalnego, o wartości min. 50.000.000,00 zł, w całym okresie trwania
zadania inwestycyjnego, tj. od momentu inicjowania i planowania (projektowania) zadania
inwestycyjnego lub od momentu rozpoczęcia rzeczowej i finansowej realizacji zadania
inwestycyjnego do momentu oddania przedmiotu inwestycji do użytkowania.
W ocenie Odwołującego stanowisko Zamawiającego jest całkowicie niezrozumiałe.
W wykazie osób stanowiącym załącznik nr 7 do SIWZ (załącznik nr 3 do umowy), J.R. był m.in.
Inżynierem Rezydentem i Inżynierem Kontraktu dla projektu budowy Północno-Wschodniej
Obwodowej miasta Bielsko-Biała, od węzła „Komorowice” do węzła „Mikuszowice”
(„Żywiecka/Bystrzańska”), a w konsekwencji pełnił funkcję kierownika projektu dotyczącego
realizacji przez jednostkę sektora finansów publicznych zadania inwestycyjnego
infrastrukturalnego o wartości min. 50.000.000,00 zł, w całym okresie trwania zadania
inwestycyjnego, tj. od momentu inicjowania i planowania (projektowania) zadania
inwestycyjnego lub od momentu rozpoczęcia rzeczowej i finansowej realizacji zadania
inwestycyjnego do momentu oddania przedmiotu inwestycji do użytkowania. W obrocie
profesjonalnym
jest
powszechnie
wiadome,że
osoba
będąca
równocześnie
Inżynierem Rezydentem i Inżynierem Kontraktu jest też jednocześnie kierownikiem projektu
i Zamawiający organizując ten przetarg, a także realizując w przeszłości postępowania
inwestycyjne infrastrukturalne, powinien był – jak zakładał Odwołujący – taką podstawową
wiedzą dysponować.
Na potwierdzenie tych okoliczności Odwołujący załączył do odwołania oświadczenie
złożone przez J.R. (dowód nr 1).
Odwołujący podkreślił, że jak wynika z przedstawionych przez niego, w dniu
10 września 2015 r., wyjaśnień J.R. spełniał wymogi pkt. V.3.3 SIWZ nie tylko w zakresie
sprawowania funkcji kierownika projektu, ale także w pierwszym wymienionym w tym punkcie
zakresie, tj. J.R. będąc Inżynierem Rezydentem i Inżynierem Kontraktu dla ww. projektu
i Inżynierem Rezydentem dla projektu przebudowy autostrady A4 na odcinku Balice –
Opatkowice (wraz z budową obiektów inżynierskich oraz infrastruktury technicznej)
bezpośrednio kierował zespołem (nadzoru), wykonującym usługę doradztwa w zakresie
zarządzania procesem inwestycyjnym. Odwołujący wykazywał spełnienie tej przesłanki
wyłącznie w odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego. Skoro bowiem oczywiście
równoznaczne jest, że osoba będąca Inżynierem Rezydentem i Inżynierem Kontraktu jest też
jednocześnie kierownikiem projektu, Odwołujący zakładał, że wątpliwość Zamawiającego
dotyczy spełnienia drugiego z alternatywnych warunków, tj. kierowania zespołem
wykonującym usługę doradztwa oraz zarządzania procesem inwestycyjnym przy realizacji
przez jednostkę sektora finansów publicznych zadania inwestycyjnego infrastrukturalnego.
Odwołujący wyjaśnił, że obie inwestycje były realizowane przez Generalną Dyrekcję
Dróg Krajowych i Autostrad – jednostkę sektora finansów publicznych. Natomiast wymienione
zadania są zadaniami inwestycyjnymi drogowymi, a co za tym idzie zadaniami inwestycyjnymi
infrastrukturalnymi.
Zdaniem Odwołującego stanowisko Zamawiającego świadczy o tym, że za spełnienie
warunków określonych w SIWZ uznawał on jedynie literalne przytoczenie przez wykonawcę
postanowień z SIWZ, tym niemniej podejście takie jest błędne. Dla oceny spełniania kryteriów
określonych w SIWZ decydujący jest bowiem faktyczny zakres realizowanych przez
wykonawcę projektów, a nie dokonany przez niego dobór słów użytych do sformułowania tego
zakresu w ofercie, który może odbiegać od postanowień SIWZ. Dodatkowo treść
zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty wskazuje, że Zamawiający de facto
wymagał spełnienia obu warunków równocześnie (na to też wskazuje wezwanie skierowane
do Odwołującego), co nie wynikało z treści SIWZ, w której w pkt V.3.3 w celu udowodnienia
spełnienia warunku użyto alternatywny łącznej („lub”), co oznacza, że spełnienie jednego
z warunków było wystarczające dla uznania, że spełniony został warunek udziału
w Postępowaniu.
W świetle powyższego błędne jest zapatrywanie, jakoby Odwołujący nie dysponował
osobą, której doświadczenie obejmuje wymogi określone w pkt. V.3.3 SIWZ,
bowiem przedstawiona przez Odwołującego osoba spełniała oba określone w treści warunku
wymogi, pomimo iż obowiązek ich spełnienia został zastrzeżony alternatywnie.
Następnie Odwołujący podał, że jedną z podanych przez Zamawiającego przyczyn
wykluczenia była okoliczność, że w przypadku zadania inwestycyjnego, którym kierowała K.J.
„[…]inwestorem
była
spółka
prawa
handlowego
(Chorzowsko-Świętochłowickie
Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji sp. z o.o.) a nie – jak wymagał Zamawiający
w SIWZ – jednostka sektora finansów publicznych, w rozumieniu art. 9 ustawy o finansach
publicznych[…]”.
Odwołujący zasygnalizował, że z brzmienia pkt V.3.4 SIWZ nie wynikało ani,że jednostka sektora finansów publicznych powinna była stanowić jednostkę sektora finansów
publicznych w rozumieniu art. 9 ustawy o finansach publicznych (dalej: „Ufp”), ani tym bardziej,że taka jednostka powinna była występować w procesie inwestycyjnym w charakterze
inwestora. Zgodnie z literalnym brzmieniem tego warunku wymagane było dysponowanie
1 osobą, która w okresie ostatnich 5 lat bezpośrednio kierowała zespołem (pełniła funkcję
zastępcy kierownika) wykonującym usługę doradztwa w zakresie finansowym lub prawnym
oraz zarządzania procesem inwestycyjnym przy realizacji przez jednostkę sektora finansów
publicznych zadania inwestycyjnego infrastrukturalnego lub pełniła funkcję kierownika projektu
(pełniła funkcję zastępcy kierownika) dotyczącego realizacji przez jednostkę sektora finansów
zadania inwestycyjnego infrastrukturalnego, w oparciu o metodykę zarządzania projektami
PRINCE2 (Projects In Controlled Environments) albo PMI (Projekt Management Institute),
w całym okresie trwania projektu, tj. od momentu inicjowania i planowania (projektowania)
zadania inwestycyjnego lub od momentu rozpoczęcia rzeczowej i finansowej realizacji zadania
do momentu oddania przedmiotu inwestycji do użytkowania.
Zdaniem Odwołującego z samego użytego przez Zamawiającego sformułowania
„[…]przy realizacji przez jednostkę sektora finansów publicznych[…]” trudno wywodzić,że jednostka
ta
ma
występować
w
charakterze
bezpośredniego
inwestora.
Takie uszczegółowienie Zamawiający zastosował dopiero zawiadamiając Odwołującego
o wykluczeniu z Postępowania. W związku z tym, że informacja taka nie pojawiła się wcześniej
nie można uznać, aby warunek taki stanowił warunek udziału w Postępowaniu.
Odwołujący stwierdził, że w wyjaśnieniach z dnia 10 września 2015 r. wskazał,że w zadaniu inwestycyjnym „Modernizacja Oczyszczalni Ścieków „Klimzowiec” w Chorzowie”
brało udział Chorzowsko-Świętochłowickie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji
sp. z o.o. (dalej: „ChŚPWiK”) jako Podmiot Odpowiedzialny za Realizację (POZR). Jej jedynym
właścicielem był Samorządowy Chorzowsko-Świętochłowicki Związek Wodociągów
i Kanalizacji (dalej: „Związek”), utworzony przez gminy Świętochłowice i Chorzów. Zarówno
każda z gmin osobno, jak i związek utworzony przez gminy Świętochłowice i Chorzów
stanowiły jednostkę sektora finansów publicznych w świetle art. 9 pkt 2 Ufp.
Podkreślił, że jak wynika ze Sprawozdania Nr 2009 Zarządu Samorządowego
Chorzowsko-Świętochłowickiego Związku Wodociągów i Kanalizacji z dnia 18 lutego 2010 r.
w sprawie wykonania Planu Finansowego Samorządowego Chorzowsko-Świętochłowickiego
Związku Wodociągów i Kanalizacji z siedzibą w Chorzowie na dzień 31 grudnia 2009 r.
(Dz. Urz. Woj. Śląskiego z 2010 r., Nr 147, poz. 2416), które załączył do odwołania
(dowód nr 2), cyt.: „[…]w ramach Planu wydatków określono wydatki inwestycyjne na
współfinansowanie realizacji Projektu Funduszu Spójności nr 2003/PL/16/P/PE/044
pn. „Zaopatrzenie w wodę i oczyszczanie ścieków w Chorzowie-Świętochłowicach” [którego
jednym
z
etapów
była
modernizacja
oczyszczalniścieków
„Klimzowiec”
–
przyp. Odwołującego się] (...) w wysokości 3 115 684 zł, stanowiące wkład własny Związku,
zgodnie z zapisami Memorandum Finansowego dla Projektu. Źródło pokrycia w/w wydatków
stanowią: 1. wpłaty gmin – członków Związku, w tym: Chorzów – 1 717 948 zł, Świętochłowice
– 1 297 736 zł, przekazywane w trakcie roku budżetowego na wyodrębnione w tym celu
rachunki bankowe, z których środki będą przekazywane bezpośrednio na wyodrębniony
rachunek
bankowy
ChŚPWiK
Sp.
z
o.o.
z
siedzibą
w
Chorzowie
–
Podmiotu Odpowiedzialnego za Realizację Projektu (POZR)[…]”.
Z powyższego, w ocenie Odwołującego, wynika, jakoby Związek brał udział w zadaniu
inwestycyjnym i jako Beneficjent Końcowy, i jako inwestor. Natomiast ChŚPWiK odpowiadało
jedynie organizacyjnie za przeprowadzenie tego zadania. Potwierdzają to informacje zawarte
w przywołanym wyżej Sprawozdaniu z dnia 18 lutego 2010 r., zgodnie z którymi realizacja
projektu została delegowana na spółkę ze względów organizacyjnych, technicznych oraz
ekonomiczno-finansowych. Sprawozdanie potwierdza także zaangażowaniu Związku w tym
zadaniu inwestycyjnym – „[…]Należy podkreślić, iż Związek na bieżąco sprawuje kontrolę nad
realizacją Projektu, w tym również prawidłowością wykorzystania przekazanych środków
i właściwego prowadzenia dokumentacji.[…]”.
W konsekwencji niezrozumiałe są zastrzeżenia Zamawiającego w zakresie realizacji
powyższej inwestycji przez jednostkę sektora finansów publicznych. Powoływanie przez gminy
spółek prawa handlowego do realizacji określonych inwestycji jest praktyką powszechnie
przyjętą. Realizacja inwestycji w takim przypadku sprowadza się w istocie do organizacyjnego
przeprowadzenia zadania, w sytuacji gdy faktycznym inwestorem i beneficjentem zadania
pozostaje gmina. Praktykę taką stosuje sam Zamawiający, czego dowodem jest powołana
w tym celu spółka – Poznańskie Inwestycje Miejskie sp. z o.o. Przykładem inwestycji
realizowanej w taki właśnie sposób jest chociażby „Przebudowa węzła komunikacyjnego
Rondo Kaponiera – poprawa jakości układu komunikacyjnego”. W tym zakresie wątpliwości
Zamawiającego nie budziła okoliczność, że niezależnie od powierzenia funkcji
organizacyjnych spółce prawa handlowego, to właśnie on pozostawał inwestorem.
Niezrozumiałe w tej sytuacji jest kwestionowanie takiej samej struktury dla zadania
inwestycyjnego realizowanego przez Związek.
Odwołujący przedstawił wykres ilustrujący strukturę podmiotów, które mogą być
zaangażowane w realizację projektów inwestycyjnych po stronie Zamawiającego.
Niezależnie od powyższego Odwołujący zwrócił uwagę, że ChŚPWiK, jako podmiot
obowiązany do stosowania przepisów Pzp na podstawie art. 3 ust. 1. pkt 3 i 3a,
powinien zostać funkcjonalnie zrównany z jednostką sektora finansów publicznych na gruncie
postępowań prowadzonych w trybie Pzp. Tak więc wobec braku jednoznacznego wskazania,że Zamawiający, określając wymóg realizacji projektu przez jednostkę sektora finansów
publicznych, ma na myśli jednostkę sektora finansów publicznych zdefiniowaną w art. 9 Ufp,
dopuszczalne było wskazanie projektu realizowanego przy udziale jednostki tak rozumianej
na gruncie Pzp, tj. jednostki zobowiązanej do stosowania przy udzielaniu zamówień
publicznych przepisów tej ustawy.
Ponadto, Beneficjent Końcowy brał udział w realizacji Zadania inwestycyjnego
„Modernizacja Oczyszczalni Ścieków „Klimzowiec” w Chorzowie” przez: (1) nadzór nad
sporządzeniem dokumentacji niezbędnej do finansowania zadania inwestycyjnego (było ono
finansowane także z środków pochodzących z funduszu ISPA), (2) pozyskanie finansowania
z funduszu, sprawowanie bezpośredniego nadzoru nad wykonaniem projektu dla zadania
inwestycyjnego i jego odbiór oraz (3) sprawowanie bezpośredniego nadzoru nad
Podmiotem Odpowiedzialnym za Realizację przez: (a) nadzór nad wykonywaniem
harmonogramu,
(b)
nadzór
nad
rozliczeniami
finansowymi
z
wykonawcami
i podwykonawcami, (c) raportowanie wszelkich spraw związanych z inwestycją do Komisji
Europejskiej.
Odwołujący zwrócił również uwagę, że chociaż w przypadku spełniania warunków
określonych w pkt. V.3.3 SIWZ wykazał bezpośrednie zaangażowanie jednostki sektora
finansów publicznych w przywoływanym przez siebie projekcie na poziomie bezpośredniego
inwestora, to stanowiło to tylko jedną z możliwych opcji zaangażowania takiej jednostki.
W sformułowaniu obu postanowień SIWZ Zamawiający posłużył się bowiem zwrotem:
„[…]przy realizacji przez jednostkę sektora finansów publicznych[…]”, co nie przesądza
charakteru w jakim taka jednostka miała występować w zadaniu inwestycyjnym.
Ponadto,
wbrew
zarzutom
Zamawiającego,
zadanie
inwestycyjne
„Modernizacja Oczyszczalni Ścieków „Klimzowiec” w Chorzowie” było realizowane zgodnie
z założeniami metodyki PRINCE 2.
Jak wynika z samej istoty zadania, które było współfinansowane ze środków UE,
musiało ono być realizowane w ustrukturyzowany sposób w oparciu o metodyki zarządzania
projektami (tj. np. PRINCE 2 lub PMI). W Wyjaśnieniach z dnia 10 września 2015 r.
Odwołujący wskazał, że metodyka stosowana w przypadku wymienionego powyżej zadania
inwestycyjnego została dostosowana do specyfiki prac projektowych (zgodnie z wymaganiami
PRINCE 2), zaś K.J., była odpowiedzialna m. in. za dostosowanie metodyki realizacji zadania
inwestycyjnego do wymagań PRINCE2. Powyższe świadczy o tym, że zadanie to było
realizowane w oparciu o metodykę PRINCE 2 – po to właśnie konieczne było owo
dostosowanie, za które odpowiadała ww. osoba. Potwierdza to definicja użytego przez
Odwołującego w wyjaśnieniach z dnia 10 września 2015 r. pojęcia dostosować —
dostosowywać „zmienić coś tak, by pasowało do czegoś”.
Zamawiający bezpodstawnie uznał, że o spełnieniu wymogów, o których mowa w SIWZświadczyłoby wyłącznie zacytowanie fragmentu SIWZ, a każde odstępstwo od literalnego
brzmienia jej postanowień poczytywane było za niespełnienie wymaganych kryteriów,
czego nie sposób zaakceptować.
Zastrzeżenie przez Wykonawcę KPMG wykazu osób oraz zobowiązań osób trzecich jako
tajemnicy przedsiębiorstwa
Zamawiający uznał, iż wykaz osób oraz oświadczenia osób trzecich, na których
zasobach polegał Wykonawca KPMG w celu spełnienia warunków udziału w Postępowaniu
stanowią
tajemnicę
przedsiębiorstwa,
a
zatem
nie
podlegają
ujawnieniu.
Zamawiający jednocześnie odrzucił analogiczne zastrzeżenie Odwołującego, który wnosił
o uznanie za tajemnicę przedsiębiorstwa m.in. wykazu osób, które będą wykonywać
zamówienie. Co więcej, jak wynika z akt Postępowania, Wykonawca KPMG – podobnie jak
Odwołujący – również był wzywany do złożenia dodatkowych wyjaśnień dotyczących osób,
którymi
Wykonawca
KPMG
dysponował
na
potrzeby
wykonania
zamówienia,
niemniej wyjaśnienia przedstawione przez niego również zostały utajnione.
W ocenie Odwołującego takie działanie Zamawiającego, prowadzące do
uniemożliwienia wykonawcy dokonania weryfikacji, czy oferta, która została uznana za ofertę
najkorzystniejszą, spełnia warunki określone w SIWZ w zakresie warunków udziału
w Postępowaniu, stanowi nie tylko niedopuszczalne naruszenie zasady jawności wynikającej
z art. 8 ust. 1 Pzp, ale przede wszystkim zasady uczciwej konkurencji oraz zasady równego
traktowania wykonawców, o których mowa w art. 7 ust. 1 Pzp.
W ocenie Odwołującego Zamawiający nie przeprowadził wnikliwego badania podstaw
utajnienia określonych informacji. Ocenił wprawdzie w zakresie tajemnicy przedsiębiorstwa
wyjaśnienia Wykonawcy KPMG zawarte w zastrzeżeniu nieudostępniania informacji
stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, jednak ocena tych wyjaśnień była pobieżna.
Zamawiający wypełnił obowiązek zbadania zasadności zastrzeżenia tylko formalnie.
Merytoryczna ocena wyjaśnień powinna była prowadzić Zamawiającego do wniosku,że Wykonawca KPMG w zasadzie nie podał istotnych okoliczności, które pozwalałby przyjąć,że dokonane zastrzeżenie jest zasadne. Trudno bowiem zgodzić się ze stwierdzeniem, że lista
pracowników/współpracowników danej firmy doradczej, szczególnie wśród podmiotów
tzw. Wielkiej Czwórki jest objęta tajemnicą. Rotacja między pracownikami tych firm jest
zjawiskiem bardzo częstym, a zatem informacja o stanie kadrowym danego podmiotu z całą
pewnością nie może zostać uznana jako „niedostępna całemu ogółowi”.
Niezależnie
od
samego
trybu
podjęcia
decyzji
przez
Zamawiającego,
za niedopuszczalną uznać należy sytuację, kiedy utajnione zostają informacje o ofercie
wykonawcy w zakresie, w jakim są niezbędne do zweryfikowania, czy wykonawca spełnia
warunki udziału w postępowaniu. Do takich informacji ad casum zaliczyć należy informacje
o wykazie osób przy udziale których zamówienie będzie realizowane, oświadczenia
podmiotów trzecich, na których zasobach polega wykonawca oraz dodatkowe wyjaśnienia
udzielone w tym zakresie w odpowiedzi na zapytania Zamawiającego.
W szczególność należy mieć na uwadze, że to zakres osób przy udziale których
zamówienie miało być realizowane był jednym z głównych kryteriów decydujących o spełnieniu
warunków udziału w Postępowaniu. Właśnie ze względu na niespełnienie tego kryterium
dwóch wykonawców biorących udział w Postępowaniu (w tym Odwołujący) zostało
wykluczonych. Jednocześnie zarówno Wykonawca KPMG, jak i Odwołujący byli wzywani
przez Zamawiającego do przedstawienia dodatkowych wyjaśnień w tym zakresie, jednak tylko
w przypadku Wykonawcy KPMG wyjaśnienia te zostały utajnione. W ocenie Odwołującego
utajnienie tego elementu oferty było niedopuszczalne, ponieważ uniemożliwia to weryfikację
czy warunki udziału w Postępowaniu zostały przez oferenta faktycznie spełnione,
nie wspominając już o możliwości porównania ofert i oceny czy Zamawiający zasadnie
wykluczył część wykonawców z Postępowania.
Unieważnienie Postępowania ze względu na brak zgody Biura Audytu Wewnętrznego
i Kontroli na zwiększenie kwoty, którą Zamawiający zamierzał przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia
Odwołujący stwierdził, że w związku z tym, iż cena oferty Wykonawcy KPMG
przewyższała kwotę, którą Zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie
zamówienia, Zamawiający zwrócił się do Biura Audytu Wewnętrznego i Kontroli z zapytaniem
o możliwość zwiększenia tej kwoty do ceny najkorzystniejszej oferty. Jak wskazał sam
Zamawiający, w przypadku braku możliwości zwiększenia tej kwoty do ceny najkorzystniejszej
oferty, Postępowanie powinno zostać unieważnione.
Z kolei, jak wynika z udostępnionych Odwołującemu akt Postępowania, ani na moment
wysłania zawiadomienia o wyborze oferty najkorzystniejszej (22 września 2015 r.), ani na
moment udostępnienia akt Postępowania (24 września 2015 r.), w aktach tych nie znajdowała
się informacja czy Biuro Audytu Wewnętrznego i Kontroli wyraziło zgodę na podwyższenie
kwoty przeznaczonej na realizację zamówienia. W konsekwencji Odwołujący zakłada, iż taka
zgoda nie została udzielona, a w takim wypadku Postępowanie powinno było zostać
unieważnione na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 Pzp.
Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie
argumentując, jak niżej.
Podkreślił, że Odwołujący nie przedstawił żadnego argumentu uzasadniającego zarzut
niewłaściwego badania i oceny oferty. Zwrócił uwagę, że zgodnie z art. 87 ust. 1 Pzp, w toku
badania i oceny ofert Zamawiający może żądać od Wykonawców wyjaśnień dotyczących treści
złożonych ofert, zatem jest to jego uprawnienie, a nie obowiązek. W omawianej sprawie
Zamawiający nie skorzystał z tego uprawnienia, gdyż nie zachodziła potrzeba uzyskania
wyjaśnień od Odwołującego, w trybie wspomnianego przepisu.
W odniesieniu do zarzutu zaniechania unieważnienia Postępowania Zamawiający
stwierdził, że nie było takiej konieczności, gdyż kwota, którą zamierza przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia, została przez niego zwiększona do ceny najkorzystniejszej oferty,
przed dokonaniem jej wyboru.
Tytułem repliki na zarzuty związane z wykluczeniem Odwołującego z Postępowania
Zamawiający podał, że o jego podstawach poinformował w zawiadomieniu skierowanym do
wykonawców, którzy złożyli oferty (pismo z dnia 22 września 2015 r.).
Wcześniej, zgodnie z art. 26 ust. 3 Pzp, Zamawiający wezwał Odwołującego do
uzupełnienia złożonej oferty, rn.in. w zakresie wykazu osób, które będą uczestniczyć
w wykonaniu zamówienia (pismo z dnia 4 września 2015 r. Odpowiadając na to wezwanie,
Odwołujący skierował do Zamawiającego pismo z dnia 10 września 2015 r., które zostało
wzięte pod uwagę przez Zamawiającego przy dokonywaniu oceny spełniania przez
wykonawców warunków udziału w postępowaniu.
W odniesieniu do problemu niespełnienia warunku określonego w pkt V.3.3. SIWZ
Zamawiający stwierdził, że w uzasadnieniu odwołania, Odwołujący twierdzi, że J.R. spełnia
warunek określony we wzmiankowanym postanowieniu SIWZ, a w obrocie profesjonalnym jest
powszechnie wiadome, że osoba będąca równocześnie Inżynierem Rezydentem i Inżynierem
Kontraktu jest też jednocześnie kierownikiem projektu.
Zamawiający wskazał, że Odwołujący podał, iż J.R. pełnił funkcje Inżyniera Rezydenta
i Inżyniera Kontraktu, wykonując usługę doradztwa w zakresie zarządzania procesem
inwestycyjnym. Tym samym Odwołujący nie wykazał, że dysponuje osobą, która w okresie
ostatnich 5 lat, bezpośrednio kierowała zespołem (pełniła funkcję zastępcy kierownika)
wykonującym usługę doradztwa w zakresie finansowym lub prawnym oraz zarządzania
procesem inwestycyjnym, przy realizacji przez jednostkę sektora finansów publicznych
zadania inwestycyjnego infrastrukturalnego (nie została wykazana usługa doradztwa
w zakresie finansowym lub prawnym).
Zamawiający, w odniesieniu do stwierdzenia o konieczności utożsamiania Inżyniera
Kontraktu (Inżyniera Rezydenta) z kierownikiem projektu zwrócił uwagę, że podział zadań
między ww. może kształtować się różnie, w zależności od sposobu zorganizowania
konkretnego procesu inwestycyjnego. Mając to na względzie, w piśmie z dnia 4 września
2015 r., wzywającym Odwołującego do uzupełnienia złożonej oferty, Zamawiający stwierdził,że z wykazu osób wynika jakoby J.R. wykonywał czynności Inżyniera Rezydenta
i Inżyniera Kontraktu, natomiast nie wynika, że ww. wykonywał jedną z następujących funkcji:
kierownika zespołu doradczego (jego zastępcy) lub kierownika projektu (jego zastępcy).
Podkreślił w wezwaniu, że z treści dokumentu powinno jednoznacznie wynikać, czy i którą
z funkcji wymienionych w pkt V.3.3. SIWZ pełnił J.R.
W odpowiedzi z dnia 10 września 2015 r. Odwołujący nie potwierdził, że J.R. pełnił
funkcję kierownika projektu lub zastępcy kierownika projektu. W konsekwencji Zamawiający
nie miał podstaw do uznania, że Odwołujący spełnia warunek udziału w Postępowaniu,
o którym mowa w pkt V.3.3 SIWZ.
W zakresie warunku sformułowanego w pkt V.3.4. SIWZ Zamawiający stwierdził,że argument Odwołującego, jakoby z brzmienia warunku nie wynikało, iż jednostka sektora
finansów publicznych powinna była stanowić jednostkę sektora finansów publicznych
w rozumieniu art. 9 Ufp jest bezpodstawny. Skoro bowiem funkcjonuje legalna definicja
jednostki sektora finansów publicznych (art. 9 Ufp), to jej nieuwzględnienie przez
Odwołującego jest niedopuszczalne. Nie sposób rozumieć tego pojęcia inaczej niż tak,
jak zostało ono określone we wspomnianym przepisie prawa. Nie można zaakceptować
nadawania temu pojęciu znaczenia w sposób dowolny i całkowicie subiektywny.
Zamawiający zauważył następnie, że Odwołujący, w odniesieniu do warunku
określonego w pkt V.3.4. SIWZ, podał w ofercie, ze inwestorem zadania inwestycyjnego
infrastrukturalnego „Modernizacja Oczyszczalni Ścieków „Klimzowiec” w Chorzowie” była
spółka prawa handlowego (CHŚPWiK), a nie jednostka sektora finansów publicznych.
Skoro inwestorem jest podmiot realizujący zadanie inwestycyjne (bezpośrednio lub posługując
się innymi podmiotami), to wspomniana spółka, jako inwestor – zgodnie z treścią oferty
Odwołującego – była podmiotem realizującym zadanie inwestycyjne. Odwołujący nie wykazał
zatem w ofercie, że omawiane zadanie inwestycyjne realizowała jednostka sektora finansów
publicznych. W związku z tym, Zamawiający nie miał podstaw do uznania, że warunek
określony w pkt V.3.4. SIWZ został spełniony.
Nie można zgodzić się z twierdzeniem Odwołującego, jakoby ww. spółka powinna
zostać funkcjonalnie zrównana z jednostką sektora finansów publicznych na gruncie
postępowań prowadzonych w trybie Pzp. Jest to postulat nieuzasadniony, pozostający
w sprzeczności z art 9 Ufp. Zamawiający zaznaczył, że jednoznacznie wskazał w SIWZ,
iż zależy mu na doświadczeniu nabytym przy realizacji zadań inwestycyjnych przez jednostkę
sektora finansów publicznych, a nie przez inny podmiot. Otoczenie prawne i specyfika
funkcjonowania jednostek sektora finansów publicznych różnią się od uwarunkowań, w jakich
działają inna podmioty, w tym spółki prawa handlowego, nawet jeżeli ich udziałowcami są
jednostki sektora finansów publicznych.
W związku z zarzutem dotyczącym nieuprawnionego utajnienia wykazu osób
załączonego do oferty Wykonawcy KPMG Zamawiający stwierdził, że istniały ku temu
podstawy. Wykonawca ten, zgodnie z art. 8 ust. 3 Pzp, nie później niż w terminie składania
ofert w Postępowaniu, zastrzegł, że nie może być on ujawniony i wykazał, iż zastrzeżone
informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa. Decyzja Zamawiającego w tym zakresie
została poprzedzona dogłębnym badaniem, po przeprowadzeniu którego uznał on,że Wykonawca KPMG przedstawił argumenty uzasadniające objęcie ww. informacji tajemnicą
przedsiębiorstwa.
Dodatkowo Zamawiający zauważył, iż nie uwzględnił analogicznego zastrzeżenia
Odwołującego, gdyż nie podjął on niezbędnych działań w celu zachowania poufności
informacji, czego wymaga art. 11 ust 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. W SIWZ
Zamawiający wskazał, że dokumenty, których treść stanowi tajemnicę przedsiębiorstwa należy
zabezpieczyć w sposób uniemożliwiający bezpośrednie odczytanie treści, np. przez
zastosowanie nieprzejrzystej folii. Niedochowanie należytej staranności przez niepodjęcie
niezbędnych działań w celu zachowania poufności informacji mających stanowić tajemnicę
przedsiębiorstwa oraz brak wykazania, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę
przedsiębiorstwa skutkowało jawnością całej oferty. Oferta przesłana przez Odwołującego nie
została zabezpieczona w sposób uniemożliwiający bezpośrednie odczytanie treści mających
stanowić tajemnicę przedsiębiorstwa. Tym samym Odwołujący nie spełnił wymogu
koniecznego do uznania wskazanych przez niego informacji za tajemnicę przedsiębiorstwa.
Do postępowania odwoławczego przystąpienie, po stronie Zamawiającego, zgłosił
Wykonawca KPMG wnosząc o oddalenie odwołania. W piśmie procesowym przedstawił
następującą argumentację.
Na wstępie zgłaszający przystąpienie podkreślił, że Zamawiający związany jest treścią
warunków, jakie ustalił w Postępowaniu i nie może nadawać następczo postanowieniom SIWZ
znaczenia, które nie wynika z ich literalnego brzmienia, niezależnie od tego, czy zmierzałoby
to do ograniczenia, czy rozszerzenia konkurencji. Z tego powodu zarzuty i żądania
Odwołującego sprowadzające się do wykraczającego poza literalne brzmienie warunków są,
w jego ocenie, po pierwsze spóźnione, a po drugie całkowicie niezasadne.
Następnie stwierdził, że Zamawiający ocenia spełnianie warunków na podstawie
przedstawionych mu dokumentów i nie może uznać warunku za spełniony, jeśli fakt ten z nich
nie wynika. Zgodnie bowiem z art. 24 ust. 2 pkt 4 Pzp, w oparciu o który wykluczony został
Odwołujący, wykluczeniu podlega wykonawca, który nie tyle nie spełnia, co nie wykazał
spełniania warunków udziału w postępowaniu.
W odniesieniu do zarzutów dotyczących wykazania spełniania warunku dysponowania
osobą o kwalifikacjach określonych w pkt V.3.3. SIWZ Przystępujący stwierdził,że doświadczenie J.R. nie wpisuje się w treść warunku. Legitymuje się on bowiem
doświadczeniem w realizacji dwóch projektów, przy czym drugi z nich obejmuje
doświadczenie, które w ogóle nie spełnia wymagania, gdyż wskazany przez Odwołującego
koniec terminu realizacji projektu to kwiecień 2010, a więc więcej niż wymagane 5 lat przed
terminem składania ofert.
Zdaniem Wykonawcy KPMG Zamawiający słusznie powziął wątpliwość co do tego jak
zakwalifikować wykonywanie usług Inżyniera Rezydenta i Inżyniera Kontraktu w kontekście
postawionego warunku i pismem z dnia 4 września 2015 r. wezwał Odwołującego do jego
uzupełnienia.
W
odpowiedzi
Odwołujący
lakonicznie
stwierdził,że
J.R.
„[…]bezpośrednio kierował zespołem (nadzoru), wykonując niniejszym usługę doradztwa
w zakresie zarządzania procesem inwestycyjnym, przy realizacji inwestycji przez GDDKiA –
jednostkę sektora finansów publicznych[…]”. Z dokumentów przedstawionych przez
Odwołującego nie wynika tym samym, aby J.R. bezpośrednio kierował zespołem
wykonującym usługę doradztwa w zakresie finansowym lub prawnym oraz zarządzania
procesem inwestycyjnym – z uzupełnienia wynika, że usługa doradcza była w zakresie
zarządzania procesem inwestycyjnym (brak informacji, że doradztwo było również w zakresie
finansowym lub prawnym) oraz aby J.R. pełnił funkcję kierownika lub zastępcy kierownika
projektu. Podkreślił, że Odwołujący winien udowodnić, iż z treści jego oferty i uzupełnienia
wynika, że wskazana osoba spełnia wymagania SIWZ, nie zaś przedstawiać w odwołaniu
nowe fakty, które nie były Zamawiającemu znane, a więc i nie mogły być wzięte pod uwagę
w ocenie.
Co jednak, zdaniem zgłaszającego przystąpienie, najistotniejsze, nawet gdyby
Zamawiający miał badać spełnianie warunku przez J.R. z uwzględnieniem treści odwołania
i tak musiałby uznać, iż osoba nie posiada wymaganych kwalifikacji.
Po pierwsze Odwołujący nie wykazał ani w ofercie, ani w wyjaśnieniu, że przywołana
usługa, obejmowała doradztwo w zakresie finansowym lub prawnym. Co więcej nie wykazuje
tego także w Odwołaniu. Zatem nie jest spełniona pierwsza z możliwości wykazania warunku
określona w SIWZ.
W Odwołaniu Odwołujący koncentruje się na tym, że jego zdaniem w obrocie
profesjonalnym
jest
powszechnie
wiadome,że
osoba
będąca
jednocześnie
Inżynierem Rezydentem i Inżynierem Kontraktu jest jednocześnie kierownikiem projektu.
Odwołujący sugeruje, że Zamawiający powinien taką podstawową wiedzą dysponować.
Innymi słowy Odwołujący twierdzi, że wykazanie w tym przypadku pełnienia funkcji kierownika
projektu nie było wymagane, bo jest to fakt oczywisty.
Argumentacji
takiej,
zdaniem
Wykonawcy
KPMG,
nie
sposób
przyjąć.
Zamawiający wezwał Odwołującego w tym zakresie do uzupełnienia, więc musiał on miećświadomość, że o oczywistości tej tezy dla Zamawiającego nie może być mowy.
Przystępujący podał, że wbrew twierdzeniom Odwołującego tożsamość funkcji
Inżyniera Rezydenta/Inżyniera Kontraktu z funkcją kierownika projektu nie jest ani
powszechna, ani oczywista. Biorąc pod uwagę, że obydwa wskazywane projekty inwestycyjne
oparte były na warunkach FIDIC, Przystępujący wystąpił do Stowarzyszenia Inżynierów
Doradców i Rzeczoznawców (dalej: „SIDiR”) – wyłącznego przedstawiciela FIDIC w Polsce –
z prośbą o opinię w tej sprawie. Z załączonej opinii (dowód nr 3) wynika wyraźnie, że z faktu,
iż dana osoba pełniła funkcję Inżyniera bądź Inżyniera Rezydenta w kontraktach budowlanych
opartych na wzorcach FIDIC nie można wywodzić, iż jest to równoznaczne z tym, że pełniła
ona funkcję kierownika projektu. Zdaniem SIDiR wynika to stąd, że rola Inżyniera/Inżyniera
Rezydenta za każdym razem jest określana przez szczegóły umów łączących wykonawcę
robót i Zamawiającego oraz inżyniera i zamawiającego. Nie można w żadnym razie oczekiwać,że z samego faktu pełnienia funkcji inżyniera rezydenta, bądź inżyniera kontraktu ma wynikać,że usługa konsultanta obejmowała usługi doradcze w zakresie prawnym lub finansowym.
Zamawiający nie mógł więc tego założyć i skierował do Odwołującego zapytanie w tej sprawie.
W odpowiedzi Odwołujący nie podał żadnych informacji, które mogłyby świadczyć o tym,że role te były połączone w projekcie, na który powołuje się Odwołujący.
Zdaniem Wykonawcy KPMG załączone do odwołania oświadczenie J.R. budzi,
w świetle opinii SIDiR, poważne wątpliwości. Wynika z niej bowiem, że GDDKiA powołuje
w swoich strukturach osobną funkcję kierownika projektu. Przystępujący nie neguje, że J.R.
w swoim subiektywnym rozumieniu pełnił rolę kierowniczą, tym niemniej analiza projektu
warunków umowy pomiędzy konsultantem a wykonawcą na wymienione zadanie (dowód nr 4)
wskazuje, że zamawiający (GDDKiA) jako kierownika projektu przewidział osobę ze swojego
personelu. Zgłaszający przystąpienie podał, że w omawianej umowie konsultantem został
określony wykonawca przedmiotowego, którym w efekcie postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego został WS Atkins (obecnie Multiconsult), w którego zespole
występował J.R.
W odniesieniu do zarzutów dotyczących wykazania spełniania warunku dysponowania
osobą o kwalifikacjach określonych w pkt V.3.4. SIWZ Wykonawca KPMG stwierdził, że osoba
wskazana w celu wykazania spełniania tego warunku (K.J.) nie spełnia jego wymogów.
Podkreślił, że zadanie, przy realizacji którego pełniła funkcję kierownika projektu nie
było realizowane przez jednostkę sektora finansów publicznych, lecz przez ChŚPWiK
i że wykaz osób nie zawierał informacji, że podmiot, który prowadził projekt prowadził go
w oparciu o melodykę PRINCE 2 albo PMI.
W konsekwencji,
Zamawiający,
pismem
z
dnia
4
września
2015
r.,
wezwał Odwołującego do uzupełnienia wskazując, na dwa ww. braki uniemożliwiające
uznanie, że Odwołujący wykazał spełnianie warunku. W uzupełnieniu z dnia 10 września
2015 r. Odwołujący przedstawił argumentację wskazującą, iż ChŚPWiK była podmiotem
odpowiedzialnym za realizację projektu (POZR), a jego właścicielem był Związek, utworzony
przez dwie jednostki sektora finansów publicznych. Jako argument przemawiający za
uznaniem ChŚPWiK za taką jednostkę Odwołujący podał też fakt, iż podmiot ten zobowiązany
jest do stosowania Pzp.
W odniesieniu do kwestii prowadzenia projektu w oparciu o metodykę PRINCE 2 albo
PMI Odwołujący wyjaśnił, iż ww. zadanie musiało być realizowane w ustrukturyzowany sposób
w oparciu o melodyki zarządzania projektami (m. in. PRINCE 2 lub PMI). Metodyka stosowana
w przypadku wymienionego powyżej zadania inwestycyjnego została dostosowana do
specyfiki prac projektowych (zgodnie z wymaganiami PRINCE 2), zaś K.J wśród swoich
obowiązków była odpowiedzialna m.in. za dostosowanie melodyki realizacji zadania
inwestycyjnego do wymagań PRINCE 2. Tym samym Odwołujący nie wykazał, że realizacja
zadania inwestycyjnego odbywała się w oparciu o metodykę PRINCE 2 albo PMI, a w oparciu
o inną metodykę „metodykę realizacji zadania inwestycyjnego”, która była „dostosowana” do
wymagań PRINCE 2.
W zakresie wymagania by projekt był realizowany przez jednostkę sektora finansów
publicznych (dalej: „jsfp”) zgłaszający przystąpienie stwierdził, że opisany przez
Zamawiającego warunek zawiera termin sprecyzowany w przepisach prawa polskiego i w taki
sposób należy go interpretować, a uregulowana w ustawie o finansach publicznych definicja
jest jasna, zrozumiała i powszechnie stosowana. W żaden sposób nie można zrównać pojęcia
zamawiającego, jako jednostki zobowiązanej do stosowania Pzp z pojęciem jednostki sektora
finansów publicznych, na co wskazuje wprost art. 3 Pzp.
Podkreślił, że Zamawiający będąc jsfp wymagał doświadczenia w kierowaniu
projektami, które były realizowane przez jsfp, tj. podlegały tym samym zasadom finansowania,
księgowania, rozliczania (uregulowanym w ustawie o finansach publicznych) co projekty
prowadzone przez Zamawiającego. Zasady te w sposób oczywisty nie są stosowane przez
spółki prawa handlowego. Zgłaszający przystąpienie stwierdził, że podziela stanowisko
Odwołującego, jakoby praktyka przekazywania projektów inwestycyjnych do realizacji
spółkom prawa handlowego była powszechna. Ma ona na celu m.in. wyłączenie z budżetu jsfp
zobowiązań (długu) wynikających z zawieranych umów. Jak wynika jednak z treści warunku,
nie takie doświadczenie Zamawiający uznał za istotne dla realizacji zamówienia –
wymagał doświadczenia w projektach realizowanych przez jsfp bezpośrednio, a nie przez
wydzielone spółki prawa handlowego.
W tym kontekście nie sposób pominąć faktu, iż zgodnie z brzmieniem warunku zadanie
miało być realizowane przez jsfp („[…]przy realizacji przez jsfp zadania inwestycyjnego[…]”).
Natomiast z uzupełnienia oferty Odwołującego wynika wprost, że podmiotem
odpowiedzialnym za realizację projektu (POZR), a więc „realizującym” projekt, było ChŚPWiK,
zaś Związek był jego „właścicielem” i sprawował nad nim nadzór. Tymczasem warunek nie
odnosił się do „właściciela" czy „podmiotu nadzorującego”, a do podmiotu realizującego
projekt.
Konsorcjum KPMG podało również, że doświadczenie K.J. zostało opisane w ofercie
i w jej uzupełnieniu tak, że Odwołujący nie wykazał spełnienia warunku również w zakresie
„[…]realizacji przez jsfp zadania inwestycyjnego infrastrukturalnego w oparciu o metodykę
PRINCE2 (...) albo PMI[…]”. Sam fakt powołania się na dostosowanie metodyki zadania
inwestycyjnego do wymagań PRINCE 2 nie potwierdza, że faktycznie zadanie to było
realizowane na podstawie tej metodyki zarządzania projektami.
Zgłaszający przystąpienie zasygnalizował, że wystosował do ChŚPWiK pytanie
o potwierdzenie czy modernizacja oczyszczalni ścieków Klimzowiec była prowadzona
w oparciu o metodykę zarządzania projektami PRINCE 2. W dniu 7 października 2015 r.
podmiot ten odpowiedział że zadanie to nie było prowadzona w oparciu o metodykę
zarządzania projektami PRINCE 2, ponieważ nie było takiego wymogu (dowód nr 5).
Uprzedzając twierdzenia Odwołującego, jakoby metodyka ta była stosowana tylko po
stronie wykonawcy Konsorcjum KPMG stwierdziło, że nie jest to możliwe. Zasady metodyki
PRINCE 2 zakładają bowiem aktywny udział zamawiającego i wykonawcy w stosowaniu reguł
tej metodyki. Przykładowo, wedle PRINCE 2 w skład komitetu sterującego
(ciało odpowiadające za zarządzanie strategiczne projektem i posiadające kompetencje
decyzyjne), wchodzić muszą przedstawiciele głównych interesariuszy, a więc zamawiającego
i wykonawcy, przy czym jego przewodniczącym jest przedstawiciel zamawiającego.
Zgłaszający przystąpienie poparł powyższe twierdzenia opinią certyfikowanego kierownika
projektów (dowód nr 6).
Zdaniem Wykonawcy KPMG dodatkowym dowodem wskazującym, iż projekt, którego
kierownikiem była K.J. nie był realizowany w oparciu o PRINCE 2 jest okoliczność,że wskazana osoba uzyskała kwalifikacje Prince2 Foundation (podstawowy certyfikat) w dniu
27 stycznia 2011 r., a więc kilkanaście miesięcy po rozpoczęciu realizacji zadania, na jakie się
powołuje (dowód nr 7). Trudno zatem przyjąć tezę, że funkcję kierownika projektu, który miałby
być prowadzony w oparciu o PRINCE 2 powierzono osobie, która nie miała nawet
podstawowego certyfikatu w tym zakresie.
W zakresie utajnienia przez zgłaszającego przystąpienie wykazu osób i dokumentów
powiązanych (pisemnych zobowiązań podmiotów trzecich) podał, że zastrzeżone w jego
ofercie informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa, co szczegółowo wyjaśnił i uzasadnił
w treści oferty (str. 10-13). Natomiast w stosunku do metodyki realizacji zamówienia,
gdzie omyłkowo nie zawarto w ofercie uzasadnienia dla zastosowania klauzuli tajemnicy,
Zamawiający ofertę udostępnił.
W
odniesieniu
do
zarzutu
zaniechania
unieważnienia
Postępowania
Wykonawca KPMG podniósł, że Biuro Audytu Wewnętrznego i Kontroli jest jednostką
organizacyjną Zamawiającego, a skoro poinformował on wykonawców o wyborze oferty
najkorzystniejszej, to znaczy, że Kierownik Zamawiającego zatwierdził wybór, a więc
zadecydował o zwiększeniu kwoty pierwotnie planowanej na realizację zamówienia.
Nadto brak jest przepisu prawa, który nakazywałby posiadanie zgody wewnętrznej jednostki
organizacyjnej Zamawiającego na zwiększenie kwoty planowanej na realizację zamówienia,
a zatem brak jest też naruszenia przepisu, które mogłoby być przedmiotem odwołania.
Dodatkowo Konsorcjum KPMG podkreśliło, iż w stosunku do tego zarzutu brak jest po
stronie Odwołującego wymaganego interesu w uzyskaniu zamówienia”.
Na rozprawie zgłaszający przystąpienie wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie
dowodów z treści:
1. pisma przewodniego wykonawcy WS Atkins – Polska sp. z o.o. z dnia 8 grudnia
2008 r. wraz z załącznikami – „Protokołem z pierwszej rady budowy” odbytej w dniu
27 listopada 2008 r. w związku z realizacją inwestycji pn.: „KONTRAKT NR:
16/R-1/Obwodnica BB/2008 Droga Ekspresowa S-69 Budowa Północno-
Wschodniej Obwodowej Miasta Bielsko-Biała”, programem rady budowy i listą
obecności (dowód nr 8),
2. pism GDDKiA Oddział w Katowicach z dnia 7 listopada 2008 r. i 16 marca 2010 r.
do wykonawcy HERMANN KIRCHNER Polska sp. z o.o. (dowód nr 9),
3. pisma wykonawcy WS Atkins – Polska sp. z o.o. z dnia 15 marca 2012 r.
(dowód nr 10),
na okoliczność niespełniania przez J.R. warunku udziału w Postępowaniu
w odniesieniu do inwestycji pn.: „Zarządzanie projektem w zakresie budowy
Północno-Wschodniej Obwodowej miasta Bielsko-Biała, od węzła „Komorowice” do
węzła „Mikuszowice” („Żywiecka/Bystrzańska”)”
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron i uczestnika postępowania
odwoławczego, uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy omówiony w dalszej
części uzasadnienia, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska zawarte
w odwołaniu, odpowiedzi na odwołanie i piśmie procesowym Wykonawcy KPMG,
a także wyrażone ustnie na rozprawie i odnotowane w protokole, Izba ustaliła i zważyła,
co następuje.
Izba, wobec spełnienia przez Wykonawcę KPMG (dalej również: „Przystępujący”)
przesłanek określonych przepisem art. 185 ust. 2 Pzp, dopuściła go do udziału
w postępowaniu odwoławczym, w charakterze przystępującego po stronie Zamawiającego.
Izba ustaliła, że Odwołujący posiada interes w uzyskaniu zamówienia kwalifikowany
możliwością poniesienia szkody w wyniku naruszenia przez Zamawiającego przepisów Pzp.
Wykluczenie Odwołujacego z Postępowania
Skład orzekający stwierdził, że w przedmiotowym zakresie stan faktyczny nie był
sporny między stronami. Dodania wymaga jedynie, że z treści zawiadomienia o wyborze
najkorzystniejszej oferty (pismo Zamawiającego z dnia 22 września 2015 r.) wynika,że podstawą zaskarżonej czynności było stwierdzenie, iż wykonawca nie wykazał spełniania
warunku udziału w Postępowaniu określonego w pkt V.3.3 i V.3.4 SIWZ, bowiem nie wykazał
odpowiednio, że J.R. posiada doświadczenie obejmujące doradztwo w zakresie zarządzania
procesem inwestycyjnym, z uwzględnieniem doświadczenia w doradztwie finansowym lub
prawnym oraz, że K.J. pełniła funkcję kierownika projektu dotyczącego realizacji zadania
inwestycyjnego infrastrukturalnego, którego inwestorem była jsfp.
Zarzuty odwołania dotyczące nieuzasadnionego wykluczenia Odwołującego
z Postępowania nie potwierdziły się.
W odniesieniu do zarzutu nieuzasadnionego wykluczenia Odwołującego z uwagi na
niespełnianie warunku udziału w Postępowaniu opisanego w pkt V.3.3 SIWZ Izba uznała,że nie wykazał on spełniania ww. warunku w sposób określony w udzielonych Zamawiającemu
wyjaśnieniach (pismo z dnia 10 września 2015 r.), co stanowiło następnie podstawę dokonania
zaskarżonej odwołaniem czynności. Jakkolwiek należy zgodzić się z Odwołującym, że treść
warunku przewidywała możliwość wykazania jego spełniania na dwa różne sposoby
(dysponowanie osobą, która pełniła funkcję kierownika/zastępcy kierownika zespołu
doradczego lub kierownika/zastępcy kierownika projektu), tym niemniej we wzmiankowanej
korespondencji Odwołujący powoływał się na spełnianie przez J.R. omawianego warunku
w ten sposób, że ww. osoba miała pełnić funkcję kierownika zespołu doradczego przy
realizacji wskazanych w wykazie osób inwestycji. Należy przy tym zauważyć, że w
adresowanym do Odwołującego wezwaniu Zamawiający w żaden sposób nie ograniczył go w
sposobie wykazania spełniania przedmiotowego warunku udziału w Postępowaniu,
stwierdzając jedynie, że z treści oferty musi jednoznacznie wynikać którą z czterech
wspomnianych funkcji pełnił J.R. W takich okolicznościach uprawniony jest wniosek, że jeżeli
J.R. spełniał – w ocenie Odwołującego – warunek w każdy z alternatywnie wskazanych w jego
treści sposobów (co sugeruje porównanie argumentacji zawartej w złożonych w Postępowaniu
wyjaśnieniach i uzasadnieniu odwołania), Odwołujący powinien był zawrzeć informację o tym
już w odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego, tego bowiem należy oczekiwać od
profesjonalnego uczestnika obrotu gospodarczego. Ergo, posługiwanie się w uzasadnieniu
odwołania argumentami o spełnianiu przez J.R. warunku w inny niż wskazany uprzednio
sposób nie mogło odnieść skutku, jako że były to twierdzenia spóźnione. Odwołujący wyraźnie
i wprost oświadczył bowiem, że J.R., przy realizacji obydwu wskazanych w dotyczącej go
części wykazu osób bezpośrednio kierował zespołem (nadzoru), wykonując usługę doradztwa
w zakresie zarządzania procesem inwestycyjnym, z pominięciem aspektów prawnych lub
finansowych takiej usługi.
Jedynie na marginesie Izba wskazuje, że nawet gdyby jednak przyjąć, że zawarta
w odwołaniu argumentacja dotycząca przedstawionych powyżej kwestii nie była spóźniona,
do czego – w ocenie Izby – brak jest podstaw, to w świetle przedstawionych przez
Przystępującego dowodów nie sposób było uznać, że doświadczenie ww. osoby nabyte
w związku z realizacją inwestycji pn.: „Zarządzanie projektem w zakresie budowy
Północno-Wschodniej Obwodowej miasta Bielsko-Biała, od węzła „Komorowice” do węzła
„Mikuszowice” („Żywiecka/Bystrzańska”)” wpisywało się w treść warunku udziału
w Postępowaniu.
Po pierwsze – wbrew zawartym w odwołaniu twierdzeniom nie można było uznać za
oczywistą okoliczności, jakoby sprawowanie funkcji Inżyniera Kontraktu (Inżyniera Rezydenta)
należało utożsamiać z funkcją kierownika projektu. Wydaje się, że wskazanie na taki właśnie
charakter wspomnianej okoliczności miało, w przekonaniu Odwołującego, zwolnić go
z ciążącego na nim z mocy przepisu art. 190 ust. 1 Pzp obowiązku instruowania postępowania
dowodowego. Skład orzekający miał jednak na względzie nie tylko brak podstaw dla takiego
zapatrywania, ale również i to, że rzekomej oczywistości przeczyły wnioski zawarte w treści
dokumentu stanowiącego dowód nr 3. Stwierdzono w nim m.in., że standardowe warunki
kontraktu FIDIC nie definiują funkcji kierownika projektu, tym niemniej autorom opinii znana
jest praktyka powoływania w strukturach instytucji zamawiających osobnej funkcji kierownika
projektu usytuowanej (w przypadku zamawiającego jakim jest GDDKiA) poniżej
Dyrektora Oddziału. Rolą osoby zajmującej wspomniane stanowisko jest m.in. wydawanie
poleceń Inżynierowi. Ponadto w opinii wskazano, że jej autorom nie są znane przypadki,
aby w projektach inwestycyjnych realizowanych w Polsce Inżynier, bądź Inżynier Rezydent
pełnił rolę, którą można utożsamić w jakimkolwiek stopniu z faktyczną rolą decyzyjną
kierownika projektu.
Izba uznała ów dowód za wiarygodny z uwagi na fakt, że pochodzi od organizacji
stanowiącej reprezentację Międzynarodowej Federacji Inżynierów Konsultantów w Polsce.
Po drugie – treść dokumentów stanowiących dowody nr 4, 8-10 pozwala dojść do
wniosku, że kierownik projektu wyznaczany był spośród osób stanowiących personel
zamawiającego (wniosek taki płynie z treści § 2 ust. 3 umowy stanowiącej dowód nr 4),
natomiast J.R. pełnił w toku realizacji projektu najpierw rolę inżyniera rezydenta (vide dowód
nr 8), a następnie inżyniera kontraktu (pismo stanowiące dowód nr 9), przy czym niezależnie
od pełnionych przez niego funkcji kierownikiem projektu były inne osoby (C.B. i W.Ż.),
związane z Zamawiającym (dowody nr 8-10).
Izba uznała, że twierdzenia Odwołującego, jakoby każda ze stron omawianego
kontraktu powoływała własnego kierownika projektu nie zostały udowodnione. Wydaje się przy
tym zasadny wniosek, że nawet gdyby sytuacja taka miała miejsce, to w treści dokumentów
stanowiących dowody nr 8-10 znajdowałaby się wzmianka o tej osobie i pełnionej przez niej
funkcji. Z powyższych przyczyn nie ma również, w ocenie składu orzekającego, podstaw do
utożsamiania funkcji Inżyniera Kontraktu (Inżyniera Rezydenta) z funkcją kierownika projektu
powoływanego przez wykonawcę niezależnie i obok kierownika projektu ze strony
zamawiającego.
Izba nie uwzględniła argumentacji Przystępującego dotyczącej niespełniania przez
Odwołującego przedmiotowego warunku udziału w Postępowaniu w zakresie wykraczającym
poza podstawy tej czynności wskazane w zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty,
a związanej z okresem pełnienia przez J.R. określonych funkcji i wartością zrealizowanych
w ramach wspomnianego kontraktu usług. Ocenie w postępowaniu odwoławczym podlegać
mogą wyłącznie określone czynności zamawiającego w takim kształcie, w jakim zostały przez
niego
podjęte
i
o
jakich
poinformował
wykonawcę
wnoszącego
odwołanie.
Przyjęcie przeciwnego zapatrywania spowodowałoby konieczność ustosunkowywania się
przez odwołującego do zarzutów formułowanych ad hoc już na etapie postępowania
odwoławczego.
W konsekwencji przedstawionych powyżej zapatrywań Izba, abstrahując od
okoliczności, że z przytoczonych wcześniej powodów dowód nr 1 musiał być uznany za
spóźniony, odmówiła mu również wiarygodności stwierdzając, że oświadczenie złożone przez
J.R. na potrzeby postępowania odwoławczego uznać można co najwyżej za przejaw
subiektywnego przekonania osoby, która je złożyła o pełnieniu funkcji kierownika projektu.
W zakresie warunku udziału w Postępowaniu, o którym mowa w pkt V.3.4 SIWZ,
biorąc pod uwagę treść zaskarżonej odwołaniem czynności, ocenie Izby podlegała kwestia
związana ze statusem podmiotu realizującego zadanie inwestycyjne infrastrukturalne.
Jakkolwiek treść adresowanego do Odwołującego wezwania (pismo z dnia 4 września 2015 r.)
wskazywała na wątpliwości Zamawiającego dotyczące również metodyki, w oparciu o którą
realizowana była inwestycja wymieniona w wykazie osób, jako doświadczenie K.J.,
tym niemniej ostatecznie okoliczność ta nie stanowiła podstawy wykluczenia Odwołującego.Świadczy o tym treść zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty, w którym
Zamawiający odniósł się wyłącznie do kwestii braku po stronie ChŚPWiK statusu jsfp.
W konsekwencji argumentacja Odwołującego i Przystępującego oraz przedstawiane na jej
poparcie dowody (nr 5-7) uznać należało za irrelewantne dla rozstrzygnięcia o przedmiotowym
zarzucie.
W konsekwencji rozstrzygnięcia wymagała kwestia konieczności posiadania przez
podmiot realizujący inwestycję statusu jsfp. W tym zakresie Izba nie podziela stanowiska
Odwołującego, jakoby w braku zdefiniowania tego pojęcia w treści SIWZ nie mogła znaleźć
zastosowania definicja wynikająca z przepisu art. 9 Ufp. Przeciwnie – zdaniem składu
orzekającego okoliczność, że Zamawiający nie zmienił na gruncie Postępowania definicji tego
pojęcia świadczy nie tylko o możliwości, ale wręcz konieczności posługiwania się definicją
legalną wynikającą z Ufp.
Brak było również podstaw do uznania możliwości funkcjonalnego zrównania
ChŚPWiK, będącego podmiotem zobowiązanym do stosowania przepisów Pzp z mocy
przepisu art. 3 ust. 1 pkt 3 Pzp, ze statusem jsfp. Nie sposób bowiem nie zauważyć, że na
gruncie Pzp te dwie kategorie podmiotów zostały przez ustawodawcę rozdzielone, a z samej
konieczności stosowania przez ChŚPWiK przepisów Pzp nie można wywodzić jego
odmiennego statusu. Co więcej, skład orzekający uwzględnił argumentację Zamawiającego,
który stwierdził, że zależało mu na doświadczeniu nabytym przy realizacji zadań
inwestycyjnych przez jsfp, a nie przez inny podmiot, co jest uzasadnione tym, że Zamawiający
status takiej jednostki posiada.
Nie miał racji Odwołujący twierdząc, że dopiero w zawiadomieniu o wyborze
najkorzystniejszej oferty Zamawiający wskazał na konieczność posiadania przez jsfp
przymiotu inwestora. Zwrócono przy tym uwagę, że sam Odwołujący w załączonym do oferty
wykazie osób posługiwał się tym pojęciem w odniesieniu do ChŚPWiK. W ocenie składu
orzekającego nie mogły odnieść skutku argumenty, że faktycznym inwestorem był jednak
Związek będący założycielem ww. podmiotu. Na wniosek taki nie pozwalają chociażby
cytowane w odwołaniu fragmenty treści dokumentu stanowiącego dowód nr 2, z których
wynika, że środki finansowe na realizację inwestycji były przekazywane na wyodrębniony
rachunek bankowy spółki, która była podmiotem odpowiedzialnym za realizację projektu,
natomiast Związek pełnił rolę podmiotu nadzorującego ten proces.
Zaniechanie ujawnienia wykazu osób załączonego do oferty Przystępującego
Izba stwierdziła, że Odwołujący nie posiada legitymacji do podnoszenia zarzutów
w odniesieniu do oferty Przystępującego z uwagi na niespełnianie w tym zakresie przesłanek
materialnoprawnych, o których mowa w przepisie art. 179 ust. 1 Pzp. Z niezaprzeczonych
przez Zamawiającego i Przystępującego twierdzeń Odwołującego wynika bowiem, że złożył
on ofertę, która – o ile nie zostałaby przez Zamawiającego wykluczony – byłaby ofertą
korzystniejszą od oferty Wykonawcy KPMG. Analiza tych okoliczności musi prowadzić do
wniosku, że okoliczności związane z ocena oferty Przystępującego (w ramach której mieści
się również badanie zasadności zastrzeżenia określonych informacji jako mających stanowić
tajemnicę przedsiębiorstwa) jest dla Odwołującego neutralna, a interes w uzyskaniu
zamówienia oraz możliwość poniesienia przez Odwołującego szkody obejmuje jedynie te jego
działania, które zmierzają do utrzymania statusu wykonawcy w Postepowaniu.
Podkreślenia wymaga, że odwołanie jest środkiem ochrony prawnej zmierzającym do
uzyskania przez podmiot z niego korzystający zamówienia publicznego, a przez to –
do uniknięcia poniesienia (możliwości poniesienia) szkody związanej z utratą zysku
przewidzianego z jego realizacji. Nie jest zatem wystarczająca jakakolwiek poprawa sytuacji
odwołującego w prowadzonym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, gdyż taka
wykładnia przepisu art. 179 ust. 1 Pzp byłaby sprzeczna z przesłanką interesu w uzyskaniu
zamówienia, a nadto powodowałaby, że odwołanie można byłoby wnosić w oderwaniu od
okoliczności związanych z poniesieniem lub możliwością poniesienia szkody.
Kwestia zarzutów kierowanych wobec oferty mniej korzystnej, aniżeli oferta
Odwołującego, musi być rozważana również przez pryzmat wpływu na wynik Postępowania,
którego wymaga dla uwzględnienia odwołania przepis art. 192 ust. 2 Pzp. Zgodnie z nim,
odwołanie podlega uwzględnieniu, jeżeli stwierdzone zostanie naruszenie przepisów Pzp,
które miało lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia.
Z istotnym wpływem na wynik postępowania, o którym mowa w przywołanej regulacji,
mamy do czynienia w sytuacji, w której uwzględnienie zarzutów wyartykułowanych
w odwołaniu prowadzi do wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez wykonawcę
korzystającego ze środka ochrony prawnej. Ergo, jedynie potwierdzenie zarzutów dotyczących
Odwołującego może mieć wpływ na wynik Postępowania, o którym stanowi art. 192 ust. 2 Pzp.
Jak wskazano wcześniej, odwołanie może podlegać rozstrzygnięciu jedynie w zakresie tych
zarzutów, które nakierowane są na zmianę sytuacji wykonawcy, wyrażającą się możliwością
uzyskania przez Odwołującego zamówienia, będącego przedmiotem Postępowania.
Ten rezultat osiągnięty może być jedynie przez skuteczne zakwestionowanie decyzji
Zamawiającego o wykluczeniu Odwołującego z Postępowania.
Powyższe
determinowało
uznanie,że
zarzuty
kierowane
wobec
oferty
Przystępującego nie mogły podlegać ocenie.
Zaniechanie unieważnienia Postępowania
Abstrahując od okoliczności, że – wbrew twierdzeniom Odwołującego –
w dokumentacji Postępowania znajduje się korespondencja wewnętrzna Zamawiającego
(pismo z dnia 14 września 2015 r.), z której wynika możliwość zwiększenia kwoty
przeznaczonej na sfinansowanie zamówienia do ceny oferty Przystępującego, to także
w przypadku tego zarzutu Odwołujący nie wykazał spełniania przesłanek z art. 179 ust. 1 Pzp.
Należy mieć bowiem na względzie, że dążenie do unieważnienia postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego nie może być postrzegane jako przejaw realizacji interesu
w uzyskaniu zamówienia. Nie sposób przy tym przyjąć, że interes ów wyraża się możliwością
uzyskania zamówienia w przyszłości (np. w następstwie przeprowadzenia kolejnego
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego), skoro interes, o którym mowa
w przepisie art. 179 ust. 1 Pzp należy odnosić do postępowania o udzielenie zamówienia
w związku z którym zostało złożone odwołanie.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w pkt 1 sentencji.
Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego
O kosztach postępowania odwoławczego (pkt 2 sentencji) orzeczono stosownie do
jego wyniku, na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 4 w zw.
z § 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U.2010.41.238).
Przewodniczący:
……………………………………….
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża Odwołującego i zalicza w poczet kosztów postępowania
odwoławczego kwotę 15.000,00 zł (słownie: piętnaście tysięcy złotych 00/100) uiszczoną
przez Odwołującego tytułem wpisu od odwołania,
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz.U.2013.907 j.t. ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Poznaniu.
Przewodniczący:
……………………………………….
Sygn. akt: KIO 2141/15
Uzasadnienie
Miasto Poznań (dalej: „Zamawiający”) prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego,
na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych
(Dz.U.2013.907 j.t ze zm.), zwanej dalej „Pzp”, postępowanie o udzielenie zamówienia
publicznego
pn.:
„Audyt
funkcjonowania
Miasta
Poznania”
(znak
sprawy:
ZOU-XII.271.69.2015.HS1), zwane dalej: „Postępowaniem”. Wartość zamówienia przekracza
kwoty określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej
w dniu 22 lipca 2015 r. pod numerem 2015/S 139-256829.
W dniu 22 września 2015 r. Zamawiający poinformował wykonawców biorących udział
w Postępowaniu o wykluczeniu wykonawcy Ernst & Young sp. z o.o. Business Advisory sp. k.
z siedzibą w Warszawie i wyborze oferty złożonej przez KPMG Advisory sp. z o.o. sp. k.
z siedzibą w Warszawie (dalej: „Wykonawca KPMG”).
W dniu 2 października 2015 r. wykluczony z Postępowania wykonawca
(dalej: „Odwołujący”) wniósł do Prezesa Izby odwołanie, w którym zarzucił Zamawiającemu:
1. zaniechanie badania i merytorycznej oceny złożonej przez niego oferty,
2. zaniechanie unieważnienia Postępowania,
3. nieuzasadnione wykluczenie Odwołującego z Postępowania,
4. udzielenie zgody na uznanie wykazu osób oraz zobowiązań podmiotów trzecich,
na których zasobach polega Wykonawca KPMG jako tajemnicy przedsiębiorstwa,
5. wybór oferty Wykonawcy KPMG jako oferty najkorzystniejszej.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie:
1. art. 87 ust. 1 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 oraz w zw. z art. 24 ust. 2 pkt 4 i art. 91
ust. 1 i 2 Pzp przez ich niewłaściwe zastosowanie, które skutkowało uznaniem,
iż Odwołujący nie spełnia warunków udziału w Postępowaniu, wskutek czego został
bezpodstawnie wykluczony, a jego oferta nie została merytorycznie oceniona,
2. art. 8 ust. 3 w zw. z art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 Pzp przez ich niewłaściwe
zastosowanie w sprawie polegające na uznaniu za zasadne zastrzeżenia przez
Wykonawcę KPMG wykazu osób oraz zobowiązań osób trzecich jako tajemnicy
przedsiębiorstwa, co naruszyło zasadę jawności Postępowania, zasadę uczciwej
konkurencji oraz zasadę równego traktowania wykonawców,
3. art. 91 ust. 1 pkt 1 i 2 Pzp przez wybranie oferty Wykonawcy KPMG w sytuacji,
gdy jako oferta najkorzystniejsza powinna była zostać wybrana oferta Odwołującego
się, ponieważ cena jego oferty (725.700,00 zł) była zdecydowanie niższa niż cena
wybranej oferty (1.090.000,00 zł), a liczba miast wybranych do analizy
porównawczej przez Odwołującego (12 miast) była dwukrotnie większa niż liczba
miast zaproponowanych do porównania w ofercie Wykonawcy KPMG (6 miast),
a w konsekwencji oferta Odwołującego uzyskałaby więcej punktów niż oferta
Wykonawcy KPMG i powinna zostać wybrana jako najkorzystniejsza,
4. art. 93 ust. 1 pkt 4 Pzp przez jego niezastosowanie w sytuacji, gdy cena wybranej
oferty przewyższała kwotę, którą Zamawiający zamierzał przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia, a Biuro Audytu Wewnętrznego i Kontroli nie wyraziło
zgody na jej zwiększenie (brak takiej zgody w aktach Postępowania).
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu:
1. unieważnienia wyboru oferty najkorzystniejszej,
2. unieważnienia wykluczenia Odwołującego z Postępowania,
3. przeprowadzenia ponownego badania i oceny ofert, w tym oferty złożonej przez
Odwołującego,
4. dokonania wyboru oferty Odwołującego.
Odwołujący alternatywnie wniósł o unieważnienie Postępowania ze względu na brak
zgody Biura Audytu Wewnętrznego i Kontroli na zwiększenie kwoty, którą Zamawiający
zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia.
Odwołujący podał, że jego oferta została przygotowana z najwyższą starannością
i odpowiada wszystkim wymaganiom specyfikacji istotnych warunków zamówienia
(dalej: „SIWZ”). Uwzględnienie zarzutów odwołania skutkować będzie unieważnieniem
wyboru najkorzystniejszej oferty, co stworzy mu możliwość uzyskania przedmiotowego
zamówienia. W związku z tym, gdyby nie zaniechania Zamawiającego i dokonane przez niego
z naruszeniem Pzp czynności, a następnie niezgodne z prawem rozstrzygnięcie
Zamawiającego, oferta Odwołującego z dużą dozą prawdopodobieństwa zostałaby wybrana
jako oferta najkorzystniejsza. Nieuzyskanie przez Odwołującego zamówienia spowoduje
wystąpienie szkody w jego majątku, w konsekwencji interes prawny Odwołującego
w korzystaniu ze środków ochrony prawnej w tej sprawie jest całkowicie bezsprzeczny.
Spełnianie przez Odwołującego warunków udziału w Postępowaniu
Zamawiający uznał, że Odwołujący nie wykazał spełniania warunku określonego w pkt
V.3.3 SIWZ, tj. warunku dysponowania 1 osobą, która w okresie ostatnich 5 lat, bezpośrednio
kierowała zespołem (pełniła funkcję zastępcy kierownika) wykonującym usługę doradztwa
w zakresie finansowym lub prawnym oraz zarządzania procesem inwestycyjnym,
przy realizacji przez jednostkę sektora finansów publicznych zadania inwestycyjnego
infrastrukturalnego lub pełniła funkcję kierownika projektu (pełniła funkcję zastępcy
kierownika) dotyczącego realizacji przez jednostkę sektora finansów publicznych zadania
inwestycyjnego infrastrukturalnego, o wartości min. 50.000.000,00 zł, w całym okresie trwania
zadania inwestycyjnego, tj. od momentu inicjowania i planowania (projektowania) zadania
inwestycyjnego lub od momentu rozpoczęcia rzeczowej i finansowej realizacji zadania
inwestycyjnego do momentu oddania przedmiotu inwestycji do użytkowania.
W ocenie Odwołującego stanowisko Zamawiającego jest całkowicie niezrozumiałe.
W wykazie osób stanowiącym załącznik nr 7 do SIWZ (załącznik nr 3 do umowy), J.R. był m.in.
Inżynierem Rezydentem i Inżynierem Kontraktu dla projektu budowy Północno-Wschodniej
Obwodowej miasta Bielsko-Biała, od węzła „Komorowice” do węzła „Mikuszowice”
(„Żywiecka/Bystrzańska”), a w konsekwencji pełnił funkcję kierownika projektu dotyczącego
realizacji przez jednostkę sektora finansów publicznych zadania inwestycyjnego
infrastrukturalnego o wartości min. 50.000.000,00 zł, w całym okresie trwania zadania
inwestycyjnego, tj. od momentu inicjowania i planowania (projektowania) zadania
inwestycyjnego lub od momentu rozpoczęcia rzeczowej i finansowej realizacji zadania
inwestycyjnego do momentu oddania przedmiotu inwestycji do użytkowania. W obrocie
profesjonalnym
jest
powszechnie
wiadome,że
osoba
będąca
równocześnie
Inżynierem Rezydentem i Inżynierem Kontraktu jest też jednocześnie kierownikiem projektu
i Zamawiający organizując ten przetarg, a także realizując w przeszłości postępowania
inwestycyjne infrastrukturalne, powinien był – jak zakładał Odwołujący – taką podstawową
wiedzą dysponować.
Na potwierdzenie tych okoliczności Odwołujący załączył do odwołania oświadczenie
złożone przez J.R. (dowód nr 1).
Odwołujący podkreślił, że jak wynika z przedstawionych przez niego, w dniu
10 września 2015 r., wyjaśnień J.R. spełniał wymogi pkt. V.3.3 SIWZ nie tylko w zakresie
sprawowania funkcji kierownika projektu, ale także w pierwszym wymienionym w tym punkcie
zakresie, tj. J.R. będąc Inżynierem Rezydentem i Inżynierem Kontraktu dla ww. projektu
i Inżynierem Rezydentem dla projektu przebudowy autostrady A4 na odcinku Balice –
Opatkowice (wraz z budową obiektów inżynierskich oraz infrastruktury technicznej)
bezpośrednio kierował zespołem (nadzoru), wykonującym usługę doradztwa w zakresie
zarządzania procesem inwestycyjnym. Odwołujący wykazywał spełnienie tej przesłanki
wyłącznie w odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego. Skoro bowiem oczywiście
równoznaczne jest, że osoba będąca Inżynierem Rezydentem i Inżynierem Kontraktu jest też
jednocześnie kierownikiem projektu, Odwołujący zakładał, że wątpliwość Zamawiającego
dotyczy spełnienia drugiego z alternatywnych warunków, tj. kierowania zespołem
wykonującym usługę doradztwa oraz zarządzania procesem inwestycyjnym przy realizacji
przez jednostkę sektora finansów publicznych zadania inwestycyjnego infrastrukturalnego.
Odwołujący wyjaśnił, że obie inwestycje były realizowane przez Generalną Dyrekcję
Dróg Krajowych i Autostrad – jednostkę sektora finansów publicznych. Natomiast wymienione
zadania są zadaniami inwestycyjnymi drogowymi, a co za tym idzie zadaniami inwestycyjnymi
infrastrukturalnymi.
Zdaniem Odwołującego stanowisko Zamawiającego świadczy o tym, że za spełnienie
warunków określonych w SIWZ uznawał on jedynie literalne przytoczenie przez wykonawcę
postanowień z SIWZ, tym niemniej podejście takie jest błędne. Dla oceny spełniania kryteriów
określonych w SIWZ decydujący jest bowiem faktyczny zakres realizowanych przez
wykonawcę projektów, a nie dokonany przez niego dobór słów użytych do sformułowania tego
zakresu w ofercie, który może odbiegać od postanowień SIWZ. Dodatkowo treść
zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty wskazuje, że Zamawiający de facto
wymagał spełnienia obu warunków równocześnie (na to też wskazuje wezwanie skierowane
do Odwołującego), co nie wynikało z treści SIWZ, w której w pkt V.3.3 w celu udowodnienia
spełnienia warunku użyto alternatywny łącznej („lub”), co oznacza, że spełnienie jednego
z warunków było wystarczające dla uznania, że spełniony został warunek udziału
w Postępowaniu.
W świetle powyższego błędne jest zapatrywanie, jakoby Odwołujący nie dysponował
osobą, której doświadczenie obejmuje wymogi określone w pkt. V.3.3 SIWZ,
bowiem przedstawiona przez Odwołującego osoba spełniała oba określone w treści warunku
wymogi, pomimo iż obowiązek ich spełnienia został zastrzeżony alternatywnie.
Następnie Odwołujący podał, że jedną z podanych przez Zamawiającego przyczyn
wykluczenia była okoliczność, że w przypadku zadania inwestycyjnego, którym kierowała K.J.
„[…]inwestorem
była
spółka
prawa
handlowego
(Chorzowsko-Świętochłowickie
Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji sp. z o.o.) a nie – jak wymagał Zamawiający
w SIWZ – jednostka sektora finansów publicznych, w rozumieniu art. 9 ustawy o finansach
publicznych[…]”.
Odwołujący zasygnalizował, że z brzmienia pkt V.3.4 SIWZ nie wynikało ani,że jednostka sektora finansów publicznych powinna była stanowić jednostkę sektora finansów
publicznych w rozumieniu art. 9 ustawy o finansach publicznych (dalej: „Ufp”), ani tym bardziej,że taka jednostka powinna była występować w procesie inwestycyjnym w charakterze
inwestora. Zgodnie z literalnym brzmieniem tego warunku wymagane było dysponowanie
1 osobą, która w okresie ostatnich 5 lat bezpośrednio kierowała zespołem (pełniła funkcję
zastępcy kierownika) wykonującym usługę doradztwa w zakresie finansowym lub prawnym
oraz zarządzania procesem inwestycyjnym przy realizacji przez jednostkę sektora finansów
publicznych zadania inwestycyjnego infrastrukturalnego lub pełniła funkcję kierownika projektu
(pełniła funkcję zastępcy kierownika) dotyczącego realizacji przez jednostkę sektora finansów
zadania inwestycyjnego infrastrukturalnego, w oparciu o metodykę zarządzania projektami
PRINCE2 (Projects In Controlled Environments) albo PMI (Projekt Management Institute),
w całym okresie trwania projektu, tj. od momentu inicjowania i planowania (projektowania)
zadania inwestycyjnego lub od momentu rozpoczęcia rzeczowej i finansowej realizacji zadania
do momentu oddania przedmiotu inwestycji do użytkowania.
Zdaniem Odwołującego z samego użytego przez Zamawiającego sformułowania
„[…]przy realizacji przez jednostkę sektora finansów publicznych[…]” trudno wywodzić,że jednostka
ta
ma
występować
w
charakterze
bezpośredniego
inwestora.
Takie uszczegółowienie Zamawiający zastosował dopiero zawiadamiając Odwołującego
o wykluczeniu z Postępowania. W związku z tym, że informacja taka nie pojawiła się wcześniej
nie można uznać, aby warunek taki stanowił warunek udziału w Postępowaniu.
Odwołujący stwierdził, że w wyjaśnieniach z dnia 10 września 2015 r. wskazał,że w zadaniu inwestycyjnym „Modernizacja Oczyszczalni Ścieków „Klimzowiec” w Chorzowie”
brało udział Chorzowsko-Świętochłowickie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji
sp. z o.o. (dalej: „ChŚPWiK”) jako Podmiot Odpowiedzialny za Realizację (POZR). Jej jedynym
właścicielem był Samorządowy Chorzowsko-Świętochłowicki Związek Wodociągów
i Kanalizacji (dalej: „Związek”), utworzony przez gminy Świętochłowice i Chorzów. Zarówno
każda z gmin osobno, jak i związek utworzony przez gminy Świętochłowice i Chorzów
stanowiły jednostkę sektora finansów publicznych w świetle art. 9 pkt 2 Ufp.
Podkreślił, że jak wynika ze Sprawozdania Nr 2009 Zarządu Samorządowego
Chorzowsko-Świętochłowickiego Związku Wodociągów i Kanalizacji z dnia 18 lutego 2010 r.
w sprawie wykonania Planu Finansowego Samorządowego Chorzowsko-Świętochłowickiego
Związku Wodociągów i Kanalizacji z siedzibą w Chorzowie na dzień 31 grudnia 2009 r.
(Dz. Urz. Woj. Śląskiego z 2010 r., Nr 147, poz. 2416), które załączył do odwołania
(dowód nr 2), cyt.: „[…]w ramach Planu wydatków określono wydatki inwestycyjne na
współfinansowanie realizacji Projektu Funduszu Spójności nr 2003/PL/16/P/PE/044
pn. „Zaopatrzenie w wodę i oczyszczanie ścieków w Chorzowie-Świętochłowicach” [którego
jednym
z
etapów
była
modernizacja
oczyszczalniścieków
„Klimzowiec”
–
przyp. Odwołującego się] (...) w wysokości 3 115 684 zł, stanowiące wkład własny Związku,
zgodnie z zapisami Memorandum Finansowego dla Projektu. Źródło pokrycia w/w wydatków
stanowią: 1. wpłaty gmin – członków Związku, w tym: Chorzów – 1 717 948 zł, Świętochłowice
– 1 297 736 zł, przekazywane w trakcie roku budżetowego na wyodrębnione w tym celu
rachunki bankowe, z których środki będą przekazywane bezpośrednio na wyodrębniony
rachunek
bankowy
ChŚPWiK
Sp.
z
o.o.
z
siedzibą
w
Chorzowie
–
Podmiotu Odpowiedzialnego za Realizację Projektu (POZR)[…]”.
Z powyższego, w ocenie Odwołującego, wynika, jakoby Związek brał udział w zadaniu
inwestycyjnym i jako Beneficjent Końcowy, i jako inwestor. Natomiast ChŚPWiK odpowiadało
jedynie organizacyjnie za przeprowadzenie tego zadania. Potwierdzają to informacje zawarte
w przywołanym wyżej Sprawozdaniu z dnia 18 lutego 2010 r., zgodnie z którymi realizacja
projektu została delegowana na spółkę ze względów organizacyjnych, technicznych oraz
ekonomiczno-finansowych. Sprawozdanie potwierdza także zaangażowaniu Związku w tym
zadaniu inwestycyjnym – „[…]Należy podkreślić, iż Związek na bieżąco sprawuje kontrolę nad
realizacją Projektu, w tym również prawidłowością wykorzystania przekazanych środków
i właściwego prowadzenia dokumentacji.[…]”.
W konsekwencji niezrozumiałe są zastrzeżenia Zamawiającego w zakresie realizacji
powyższej inwestycji przez jednostkę sektora finansów publicznych. Powoływanie przez gminy
spółek prawa handlowego do realizacji określonych inwestycji jest praktyką powszechnie
przyjętą. Realizacja inwestycji w takim przypadku sprowadza się w istocie do organizacyjnego
przeprowadzenia zadania, w sytuacji gdy faktycznym inwestorem i beneficjentem zadania
pozostaje gmina. Praktykę taką stosuje sam Zamawiający, czego dowodem jest powołana
w tym celu spółka – Poznańskie Inwestycje Miejskie sp. z o.o. Przykładem inwestycji
realizowanej w taki właśnie sposób jest chociażby „Przebudowa węzła komunikacyjnego
Rondo Kaponiera – poprawa jakości układu komunikacyjnego”. W tym zakresie wątpliwości
Zamawiającego nie budziła okoliczność, że niezależnie od powierzenia funkcji
organizacyjnych spółce prawa handlowego, to właśnie on pozostawał inwestorem.
Niezrozumiałe w tej sytuacji jest kwestionowanie takiej samej struktury dla zadania
inwestycyjnego realizowanego przez Związek.
Odwołujący przedstawił wykres ilustrujący strukturę podmiotów, które mogą być
zaangażowane w realizację projektów inwestycyjnych po stronie Zamawiającego.
Niezależnie od powyższego Odwołujący zwrócił uwagę, że ChŚPWiK, jako podmiot
obowiązany do stosowania przepisów Pzp na podstawie art. 3 ust. 1. pkt 3 i 3a,
powinien zostać funkcjonalnie zrównany z jednostką sektora finansów publicznych na gruncie
postępowań prowadzonych w trybie Pzp. Tak więc wobec braku jednoznacznego wskazania,że Zamawiający, określając wymóg realizacji projektu przez jednostkę sektora finansów
publicznych, ma na myśli jednostkę sektora finansów publicznych zdefiniowaną w art. 9 Ufp,
dopuszczalne było wskazanie projektu realizowanego przy udziale jednostki tak rozumianej
na gruncie Pzp, tj. jednostki zobowiązanej do stosowania przy udzielaniu zamówień
publicznych przepisów tej ustawy.
Ponadto, Beneficjent Końcowy brał udział w realizacji Zadania inwestycyjnego
„Modernizacja Oczyszczalni Ścieków „Klimzowiec” w Chorzowie” przez: (1) nadzór nad
sporządzeniem dokumentacji niezbędnej do finansowania zadania inwestycyjnego (było ono
finansowane także z środków pochodzących z funduszu ISPA), (2) pozyskanie finansowania
z funduszu, sprawowanie bezpośredniego nadzoru nad wykonaniem projektu dla zadania
inwestycyjnego i jego odbiór oraz (3) sprawowanie bezpośredniego nadzoru nad
Podmiotem Odpowiedzialnym za Realizację przez: (a) nadzór nad wykonywaniem
harmonogramu,
(b)
nadzór
nad
rozliczeniami
finansowymi
z
wykonawcami
i podwykonawcami, (c) raportowanie wszelkich spraw związanych z inwestycją do Komisji
Europejskiej.
Odwołujący zwrócił również uwagę, że chociaż w przypadku spełniania warunków
określonych w pkt. V.3.3 SIWZ wykazał bezpośrednie zaangażowanie jednostki sektora
finansów publicznych w przywoływanym przez siebie projekcie na poziomie bezpośredniego
inwestora, to stanowiło to tylko jedną z możliwych opcji zaangażowania takiej jednostki.
W sformułowaniu obu postanowień SIWZ Zamawiający posłużył się bowiem zwrotem:
„[…]przy realizacji przez jednostkę sektora finansów publicznych[…]”, co nie przesądza
charakteru w jakim taka jednostka miała występować w zadaniu inwestycyjnym.
Ponadto,
wbrew
zarzutom
Zamawiającego,
zadanie
inwestycyjne
„Modernizacja Oczyszczalni Ścieków „Klimzowiec” w Chorzowie” było realizowane zgodnie
z założeniami metodyki PRINCE 2.
Jak wynika z samej istoty zadania, które było współfinansowane ze środków UE,
musiało ono być realizowane w ustrukturyzowany sposób w oparciu o metodyki zarządzania
projektami (tj. np. PRINCE 2 lub PMI). W Wyjaśnieniach z dnia 10 września 2015 r.
Odwołujący wskazał, że metodyka stosowana w przypadku wymienionego powyżej zadania
inwestycyjnego została dostosowana do specyfiki prac projektowych (zgodnie z wymaganiami
PRINCE 2), zaś K.J., była odpowiedzialna m. in. za dostosowanie metodyki realizacji zadania
inwestycyjnego do wymagań PRINCE2. Powyższe świadczy o tym, że zadanie to było
realizowane w oparciu o metodykę PRINCE 2 – po to właśnie konieczne było owo
dostosowanie, za które odpowiadała ww. osoba. Potwierdza to definicja użytego przez
Odwołującego w wyjaśnieniach z dnia 10 września 2015 r. pojęcia dostosować —
dostosowywać „zmienić coś tak, by pasowało do czegoś”.
Zamawiający bezpodstawnie uznał, że o spełnieniu wymogów, o których mowa w SIWZświadczyłoby wyłącznie zacytowanie fragmentu SIWZ, a każde odstępstwo od literalnego
brzmienia jej postanowień poczytywane było za niespełnienie wymaganych kryteriów,
czego nie sposób zaakceptować.
Zastrzeżenie przez Wykonawcę KPMG wykazu osób oraz zobowiązań osób trzecich jako
tajemnicy przedsiębiorstwa
Zamawiający uznał, iż wykaz osób oraz oświadczenia osób trzecich, na których
zasobach polegał Wykonawca KPMG w celu spełnienia warunków udziału w Postępowaniu
stanowią
tajemnicę
przedsiębiorstwa,
a
zatem
nie
podlegają
ujawnieniu.
Zamawiający jednocześnie odrzucił analogiczne zastrzeżenie Odwołującego, który wnosił
o uznanie za tajemnicę przedsiębiorstwa m.in. wykazu osób, które będą wykonywać
zamówienie. Co więcej, jak wynika z akt Postępowania, Wykonawca KPMG – podobnie jak
Odwołujący – również był wzywany do złożenia dodatkowych wyjaśnień dotyczących osób,
którymi
Wykonawca
KPMG
dysponował
na
potrzeby
wykonania
zamówienia,
niemniej wyjaśnienia przedstawione przez niego również zostały utajnione.
W ocenie Odwołującego takie działanie Zamawiającego, prowadzące do
uniemożliwienia wykonawcy dokonania weryfikacji, czy oferta, która została uznana za ofertę
najkorzystniejszą, spełnia warunki określone w SIWZ w zakresie warunków udziału
w Postępowaniu, stanowi nie tylko niedopuszczalne naruszenie zasady jawności wynikającej
z art. 8 ust. 1 Pzp, ale przede wszystkim zasady uczciwej konkurencji oraz zasady równego
traktowania wykonawców, o których mowa w art. 7 ust. 1 Pzp.
W ocenie Odwołującego Zamawiający nie przeprowadził wnikliwego badania podstaw
utajnienia określonych informacji. Ocenił wprawdzie w zakresie tajemnicy przedsiębiorstwa
wyjaśnienia Wykonawcy KPMG zawarte w zastrzeżeniu nieudostępniania informacji
stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, jednak ocena tych wyjaśnień była pobieżna.
Zamawiający wypełnił obowiązek zbadania zasadności zastrzeżenia tylko formalnie.
Merytoryczna ocena wyjaśnień powinna była prowadzić Zamawiającego do wniosku,że Wykonawca KPMG w zasadzie nie podał istotnych okoliczności, które pozwalałby przyjąć,że dokonane zastrzeżenie jest zasadne. Trudno bowiem zgodzić się ze stwierdzeniem, że lista
pracowników/współpracowników danej firmy doradczej, szczególnie wśród podmiotów
tzw. Wielkiej Czwórki jest objęta tajemnicą. Rotacja między pracownikami tych firm jest
zjawiskiem bardzo częstym, a zatem informacja o stanie kadrowym danego podmiotu z całą
pewnością nie może zostać uznana jako „niedostępna całemu ogółowi”.
Niezależnie
od
samego
trybu
podjęcia
decyzji
przez
Zamawiającego,
za niedopuszczalną uznać należy sytuację, kiedy utajnione zostają informacje o ofercie
wykonawcy w zakresie, w jakim są niezbędne do zweryfikowania, czy wykonawca spełnia
warunki udziału w postępowaniu. Do takich informacji ad casum zaliczyć należy informacje
o wykazie osób przy udziale których zamówienie będzie realizowane, oświadczenia
podmiotów trzecich, na których zasobach polega wykonawca oraz dodatkowe wyjaśnienia
udzielone w tym zakresie w odpowiedzi na zapytania Zamawiającego.
W szczególność należy mieć na uwadze, że to zakres osób przy udziale których
zamówienie miało być realizowane był jednym z głównych kryteriów decydujących o spełnieniu
warunków udziału w Postępowaniu. Właśnie ze względu na niespełnienie tego kryterium
dwóch wykonawców biorących udział w Postępowaniu (w tym Odwołujący) zostało
wykluczonych. Jednocześnie zarówno Wykonawca KPMG, jak i Odwołujący byli wzywani
przez Zamawiającego do przedstawienia dodatkowych wyjaśnień w tym zakresie, jednak tylko
w przypadku Wykonawcy KPMG wyjaśnienia te zostały utajnione. W ocenie Odwołującego
utajnienie tego elementu oferty było niedopuszczalne, ponieważ uniemożliwia to weryfikację
czy warunki udziału w Postępowaniu zostały przez oferenta faktycznie spełnione,
nie wspominając już o możliwości porównania ofert i oceny czy Zamawiający zasadnie
wykluczył część wykonawców z Postępowania.
Unieważnienie Postępowania ze względu na brak zgody Biura Audytu Wewnętrznego
i Kontroli na zwiększenie kwoty, którą Zamawiający zamierzał przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia
Odwołujący stwierdził, że w związku z tym, iż cena oferty Wykonawcy KPMG
przewyższała kwotę, którą Zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie
zamówienia, Zamawiający zwrócił się do Biura Audytu Wewnętrznego i Kontroli z zapytaniem
o możliwość zwiększenia tej kwoty do ceny najkorzystniejszej oferty. Jak wskazał sam
Zamawiający, w przypadku braku możliwości zwiększenia tej kwoty do ceny najkorzystniejszej
oferty, Postępowanie powinno zostać unieważnione.
Z kolei, jak wynika z udostępnionych Odwołującemu akt Postępowania, ani na moment
wysłania zawiadomienia o wyborze oferty najkorzystniejszej (22 września 2015 r.), ani na
moment udostępnienia akt Postępowania (24 września 2015 r.), w aktach tych nie znajdowała
się informacja czy Biuro Audytu Wewnętrznego i Kontroli wyraziło zgodę na podwyższenie
kwoty przeznaczonej na realizację zamówienia. W konsekwencji Odwołujący zakłada, iż taka
zgoda nie została udzielona, a w takim wypadku Postępowanie powinno było zostać
unieważnione na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 Pzp.
Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie
argumentując, jak niżej.
Podkreślił, że Odwołujący nie przedstawił żadnego argumentu uzasadniającego zarzut
niewłaściwego badania i oceny oferty. Zwrócił uwagę, że zgodnie z art. 87 ust. 1 Pzp, w toku
badania i oceny ofert Zamawiający może żądać od Wykonawców wyjaśnień dotyczących treści
złożonych ofert, zatem jest to jego uprawnienie, a nie obowiązek. W omawianej sprawie
Zamawiający nie skorzystał z tego uprawnienia, gdyż nie zachodziła potrzeba uzyskania
wyjaśnień od Odwołującego, w trybie wspomnianego przepisu.
W odniesieniu do zarzutu zaniechania unieważnienia Postępowania Zamawiający
stwierdził, że nie było takiej konieczności, gdyż kwota, którą zamierza przeznaczyć na
sfinansowanie zamówienia, została przez niego zwiększona do ceny najkorzystniejszej oferty,
przed dokonaniem jej wyboru.
Tytułem repliki na zarzuty związane z wykluczeniem Odwołującego z Postępowania
Zamawiający podał, że o jego podstawach poinformował w zawiadomieniu skierowanym do
wykonawców, którzy złożyli oferty (pismo z dnia 22 września 2015 r.).
Wcześniej, zgodnie z art. 26 ust. 3 Pzp, Zamawiający wezwał Odwołującego do
uzupełnienia złożonej oferty, rn.in. w zakresie wykazu osób, które będą uczestniczyć
w wykonaniu zamówienia (pismo z dnia 4 września 2015 r. Odpowiadając na to wezwanie,
Odwołujący skierował do Zamawiającego pismo z dnia 10 września 2015 r., które zostało
wzięte pod uwagę przez Zamawiającego przy dokonywaniu oceny spełniania przez
wykonawców warunków udziału w postępowaniu.
W odniesieniu do problemu niespełnienia warunku określonego w pkt V.3.3. SIWZ
Zamawiający stwierdził, że w uzasadnieniu odwołania, Odwołujący twierdzi, że J.R. spełnia
warunek określony we wzmiankowanym postanowieniu SIWZ, a w obrocie profesjonalnym jest
powszechnie wiadome, że osoba będąca równocześnie Inżynierem Rezydentem i Inżynierem
Kontraktu jest też jednocześnie kierownikiem projektu.
Zamawiający wskazał, że Odwołujący podał, iż J.R. pełnił funkcje Inżyniera Rezydenta
i Inżyniera Kontraktu, wykonując usługę doradztwa w zakresie zarządzania procesem
inwestycyjnym. Tym samym Odwołujący nie wykazał, że dysponuje osobą, która w okresie
ostatnich 5 lat, bezpośrednio kierowała zespołem (pełniła funkcję zastępcy kierownika)
wykonującym usługę doradztwa w zakresie finansowym lub prawnym oraz zarządzania
procesem inwestycyjnym, przy realizacji przez jednostkę sektora finansów publicznych
zadania inwestycyjnego infrastrukturalnego (nie została wykazana usługa doradztwa
w zakresie finansowym lub prawnym).
Zamawiający, w odniesieniu do stwierdzenia o konieczności utożsamiania Inżyniera
Kontraktu (Inżyniera Rezydenta) z kierownikiem projektu zwrócił uwagę, że podział zadań
między ww. może kształtować się różnie, w zależności od sposobu zorganizowania
konkretnego procesu inwestycyjnego. Mając to na względzie, w piśmie z dnia 4 września
2015 r., wzywającym Odwołującego do uzupełnienia złożonej oferty, Zamawiający stwierdził,że z wykazu osób wynika jakoby J.R. wykonywał czynności Inżyniera Rezydenta
i Inżyniera Kontraktu, natomiast nie wynika, że ww. wykonywał jedną z następujących funkcji:
kierownika zespołu doradczego (jego zastępcy) lub kierownika projektu (jego zastępcy).
Podkreślił w wezwaniu, że z treści dokumentu powinno jednoznacznie wynikać, czy i którą
z funkcji wymienionych w pkt V.3.3. SIWZ pełnił J.R.
W odpowiedzi z dnia 10 września 2015 r. Odwołujący nie potwierdził, że J.R. pełnił
funkcję kierownika projektu lub zastępcy kierownika projektu. W konsekwencji Zamawiający
nie miał podstaw do uznania, że Odwołujący spełnia warunek udziału w Postępowaniu,
o którym mowa w pkt V.3.3 SIWZ.
W zakresie warunku sformułowanego w pkt V.3.4. SIWZ Zamawiający stwierdził,że argument Odwołującego, jakoby z brzmienia warunku nie wynikało, iż jednostka sektora
finansów publicznych powinna była stanowić jednostkę sektora finansów publicznych
w rozumieniu art. 9 Ufp jest bezpodstawny. Skoro bowiem funkcjonuje legalna definicja
jednostki sektora finansów publicznych (art. 9 Ufp), to jej nieuwzględnienie przez
Odwołującego jest niedopuszczalne. Nie sposób rozumieć tego pojęcia inaczej niż tak,
jak zostało ono określone we wspomnianym przepisie prawa. Nie można zaakceptować
nadawania temu pojęciu znaczenia w sposób dowolny i całkowicie subiektywny.
Zamawiający zauważył następnie, że Odwołujący, w odniesieniu do warunku
określonego w pkt V.3.4. SIWZ, podał w ofercie, ze inwestorem zadania inwestycyjnego
infrastrukturalnego „Modernizacja Oczyszczalni Ścieków „Klimzowiec” w Chorzowie” była
spółka prawa handlowego (CHŚPWiK), a nie jednostka sektora finansów publicznych.
Skoro inwestorem jest podmiot realizujący zadanie inwestycyjne (bezpośrednio lub posługując
się innymi podmiotami), to wspomniana spółka, jako inwestor – zgodnie z treścią oferty
Odwołującego – była podmiotem realizującym zadanie inwestycyjne. Odwołujący nie wykazał
zatem w ofercie, że omawiane zadanie inwestycyjne realizowała jednostka sektora finansów
publicznych. W związku z tym, Zamawiający nie miał podstaw do uznania, że warunek
określony w pkt V.3.4. SIWZ został spełniony.
Nie można zgodzić się z twierdzeniem Odwołującego, jakoby ww. spółka powinna
zostać funkcjonalnie zrównana z jednostką sektora finansów publicznych na gruncie
postępowań prowadzonych w trybie Pzp. Jest to postulat nieuzasadniony, pozostający
w sprzeczności z art 9 Ufp. Zamawiający zaznaczył, że jednoznacznie wskazał w SIWZ,
iż zależy mu na doświadczeniu nabytym przy realizacji zadań inwestycyjnych przez jednostkę
sektora finansów publicznych, a nie przez inny podmiot. Otoczenie prawne i specyfika
funkcjonowania jednostek sektora finansów publicznych różnią się od uwarunkowań, w jakich
działają inna podmioty, w tym spółki prawa handlowego, nawet jeżeli ich udziałowcami są
jednostki sektora finansów publicznych.
W związku z zarzutem dotyczącym nieuprawnionego utajnienia wykazu osób
załączonego do oferty Wykonawcy KPMG Zamawiający stwierdził, że istniały ku temu
podstawy. Wykonawca ten, zgodnie z art. 8 ust. 3 Pzp, nie później niż w terminie składania
ofert w Postępowaniu, zastrzegł, że nie może być on ujawniony i wykazał, iż zastrzeżone
informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa. Decyzja Zamawiającego w tym zakresie
została poprzedzona dogłębnym badaniem, po przeprowadzeniu którego uznał on,że Wykonawca KPMG przedstawił argumenty uzasadniające objęcie ww. informacji tajemnicą
przedsiębiorstwa.
Dodatkowo Zamawiający zauważył, iż nie uwzględnił analogicznego zastrzeżenia
Odwołującego, gdyż nie podjął on niezbędnych działań w celu zachowania poufności
informacji, czego wymaga art. 11 ust 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. W SIWZ
Zamawiający wskazał, że dokumenty, których treść stanowi tajemnicę przedsiębiorstwa należy
zabezpieczyć w sposób uniemożliwiający bezpośrednie odczytanie treści, np. przez
zastosowanie nieprzejrzystej folii. Niedochowanie należytej staranności przez niepodjęcie
niezbędnych działań w celu zachowania poufności informacji mających stanowić tajemnicę
przedsiębiorstwa oraz brak wykazania, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę
przedsiębiorstwa skutkowało jawnością całej oferty. Oferta przesłana przez Odwołującego nie
została zabezpieczona w sposób uniemożliwiający bezpośrednie odczytanie treści mających
stanowić tajemnicę przedsiębiorstwa. Tym samym Odwołujący nie spełnił wymogu
koniecznego do uznania wskazanych przez niego informacji za tajemnicę przedsiębiorstwa.
Do postępowania odwoławczego przystąpienie, po stronie Zamawiającego, zgłosił
Wykonawca KPMG wnosząc o oddalenie odwołania. W piśmie procesowym przedstawił
następującą argumentację.
Na wstępie zgłaszający przystąpienie podkreślił, że Zamawiający związany jest treścią
warunków, jakie ustalił w Postępowaniu i nie może nadawać następczo postanowieniom SIWZ
znaczenia, które nie wynika z ich literalnego brzmienia, niezależnie od tego, czy zmierzałoby
to do ograniczenia, czy rozszerzenia konkurencji. Z tego powodu zarzuty i żądania
Odwołującego sprowadzające się do wykraczającego poza literalne brzmienie warunków są,
w jego ocenie, po pierwsze spóźnione, a po drugie całkowicie niezasadne.
Następnie stwierdził, że Zamawiający ocenia spełnianie warunków na podstawie
przedstawionych mu dokumentów i nie może uznać warunku za spełniony, jeśli fakt ten z nich
nie wynika. Zgodnie bowiem z art. 24 ust. 2 pkt 4 Pzp, w oparciu o który wykluczony został
Odwołujący, wykluczeniu podlega wykonawca, który nie tyle nie spełnia, co nie wykazał
spełniania warunków udziału w postępowaniu.
W odniesieniu do zarzutów dotyczących wykazania spełniania warunku dysponowania
osobą o kwalifikacjach określonych w pkt V.3.3. SIWZ Przystępujący stwierdził,że doświadczenie J.R. nie wpisuje się w treść warunku. Legitymuje się on bowiem
doświadczeniem w realizacji dwóch projektów, przy czym drugi z nich obejmuje
doświadczenie, które w ogóle nie spełnia wymagania, gdyż wskazany przez Odwołującego
koniec terminu realizacji projektu to kwiecień 2010, a więc więcej niż wymagane 5 lat przed
terminem składania ofert.
Zdaniem Wykonawcy KPMG Zamawiający słusznie powziął wątpliwość co do tego jak
zakwalifikować wykonywanie usług Inżyniera Rezydenta i Inżyniera Kontraktu w kontekście
postawionego warunku i pismem z dnia 4 września 2015 r. wezwał Odwołującego do jego
uzupełnienia.
W
odpowiedzi
Odwołujący
lakonicznie
stwierdził,że
J.R.
„[…]bezpośrednio kierował zespołem (nadzoru), wykonując niniejszym usługę doradztwa
w zakresie zarządzania procesem inwestycyjnym, przy realizacji inwestycji przez GDDKiA –
jednostkę sektora finansów publicznych[…]”. Z dokumentów przedstawionych przez
Odwołującego nie wynika tym samym, aby J.R. bezpośrednio kierował zespołem
wykonującym usługę doradztwa w zakresie finansowym lub prawnym oraz zarządzania
procesem inwestycyjnym – z uzupełnienia wynika, że usługa doradcza była w zakresie
zarządzania procesem inwestycyjnym (brak informacji, że doradztwo było również w zakresie
finansowym lub prawnym) oraz aby J.R. pełnił funkcję kierownika lub zastępcy kierownika
projektu. Podkreślił, że Odwołujący winien udowodnić, iż z treści jego oferty i uzupełnienia
wynika, że wskazana osoba spełnia wymagania SIWZ, nie zaś przedstawiać w odwołaniu
nowe fakty, które nie były Zamawiającemu znane, a więc i nie mogły być wzięte pod uwagę
w ocenie.
Co jednak, zdaniem zgłaszającego przystąpienie, najistotniejsze, nawet gdyby
Zamawiający miał badać spełnianie warunku przez J.R. z uwzględnieniem treści odwołania
i tak musiałby uznać, iż osoba nie posiada wymaganych kwalifikacji.
Po pierwsze Odwołujący nie wykazał ani w ofercie, ani w wyjaśnieniu, że przywołana
usługa, obejmowała doradztwo w zakresie finansowym lub prawnym. Co więcej nie wykazuje
tego także w Odwołaniu. Zatem nie jest spełniona pierwsza z możliwości wykazania warunku
określona w SIWZ.
W Odwołaniu Odwołujący koncentruje się na tym, że jego zdaniem w obrocie
profesjonalnym
jest
powszechnie
wiadome,że
osoba
będąca
jednocześnie
Inżynierem Rezydentem i Inżynierem Kontraktu jest jednocześnie kierownikiem projektu.
Odwołujący sugeruje, że Zamawiający powinien taką podstawową wiedzą dysponować.
Innymi słowy Odwołujący twierdzi, że wykazanie w tym przypadku pełnienia funkcji kierownika
projektu nie było wymagane, bo jest to fakt oczywisty.
Argumentacji
takiej,
zdaniem
Wykonawcy
KPMG,
nie
sposób
przyjąć.
Zamawiający wezwał Odwołującego w tym zakresie do uzupełnienia, więc musiał on miećświadomość, że o oczywistości tej tezy dla Zamawiającego nie może być mowy.
Przystępujący podał, że wbrew twierdzeniom Odwołującego tożsamość funkcji
Inżyniera Rezydenta/Inżyniera Kontraktu z funkcją kierownika projektu nie jest ani
powszechna, ani oczywista. Biorąc pod uwagę, że obydwa wskazywane projekty inwestycyjne
oparte były na warunkach FIDIC, Przystępujący wystąpił do Stowarzyszenia Inżynierów
Doradców i Rzeczoznawców (dalej: „SIDiR”) – wyłącznego przedstawiciela FIDIC w Polsce –
z prośbą o opinię w tej sprawie. Z załączonej opinii (dowód nr 3) wynika wyraźnie, że z faktu,
iż dana osoba pełniła funkcję Inżyniera bądź Inżyniera Rezydenta w kontraktach budowlanych
opartych na wzorcach FIDIC nie można wywodzić, iż jest to równoznaczne z tym, że pełniła
ona funkcję kierownika projektu. Zdaniem SIDiR wynika to stąd, że rola Inżyniera/Inżyniera
Rezydenta za każdym razem jest określana przez szczegóły umów łączących wykonawcę
robót i Zamawiającego oraz inżyniera i zamawiającego. Nie można w żadnym razie oczekiwać,że z samego faktu pełnienia funkcji inżyniera rezydenta, bądź inżyniera kontraktu ma wynikać,że usługa konsultanta obejmowała usługi doradcze w zakresie prawnym lub finansowym.
Zamawiający nie mógł więc tego założyć i skierował do Odwołującego zapytanie w tej sprawie.
W odpowiedzi Odwołujący nie podał żadnych informacji, które mogłyby świadczyć o tym,że role te były połączone w projekcie, na który powołuje się Odwołujący.
Zdaniem Wykonawcy KPMG załączone do odwołania oświadczenie J.R. budzi,
w świetle opinii SIDiR, poważne wątpliwości. Wynika z niej bowiem, że GDDKiA powołuje
w swoich strukturach osobną funkcję kierownika projektu. Przystępujący nie neguje, że J.R.
w swoim subiektywnym rozumieniu pełnił rolę kierowniczą, tym niemniej analiza projektu
warunków umowy pomiędzy konsultantem a wykonawcą na wymienione zadanie (dowód nr 4)
wskazuje, że zamawiający (GDDKiA) jako kierownika projektu przewidział osobę ze swojego
personelu. Zgłaszający przystąpienie podał, że w omawianej umowie konsultantem został
określony wykonawca przedmiotowego, którym w efekcie postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego został WS Atkins (obecnie Multiconsult), w którego zespole
występował J.R.
W odniesieniu do zarzutów dotyczących wykazania spełniania warunku dysponowania
osobą o kwalifikacjach określonych w pkt V.3.4. SIWZ Wykonawca KPMG stwierdził, że osoba
wskazana w celu wykazania spełniania tego warunku (K.J.) nie spełnia jego wymogów.
Podkreślił, że zadanie, przy realizacji którego pełniła funkcję kierownika projektu nie
było realizowane przez jednostkę sektora finansów publicznych, lecz przez ChŚPWiK
i że wykaz osób nie zawierał informacji, że podmiot, który prowadził projekt prowadził go
w oparciu o melodykę PRINCE 2 albo PMI.
W konsekwencji,
Zamawiający,
pismem
z
dnia
4
września
2015
r.,
wezwał Odwołującego do uzupełnienia wskazując, na dwa ww. braki uniemożliwiające
uznanie, że Odwołujący wykazał spełnianie warunku. W uzupełnieniu z dnia 10 września
2015 r. Odwołujący przedstawił argumentację wskazującą, iż ChŚPWiK była podmiotem
odpowiedzialnym za realizację projektu (POZR), a jego właścicielem był Związek, utworzony
przez dwie jednostki sektora finansów publicznych. Jako argument przemawiający za
uznaniem ChŚPWiK za taką jednostkę Odwołujący podał też fakt, iż podmiot ten zobowiązany
jest do stosowania Pzp.
W odniesieniu do kwestii prowadzenia projektu w oparciu o metodykę PRINCE 2 albo
PMI Odwołujący wyjaśnił, iż ww. zadanie musiało być realizowane w ustrukturyzowany sposób
w oparciu o melodyki zarządzania projektami (m. in. PRINCE 2 lub PMI). Metodyka stosowana
w przypadku wymienionego powyżej zadania inwestycyjnego została dostosowana do
specyfiki prac projektowych (zgodnie z wymaganiami PRINCE 2), zaś K.J wśród swoich
obowiązków była odpowiedzialna m.in. za dostosowanie melodyki realizacji zadania
inwestycyjnego do wymagań PRINCE 2. Tym samym Odwołujący nie wykazał, że realizacja
zadania inwestycyjnego odbywała się w oparciu o metodykę PRINCE 2 albo PMI, a w oparciu
o inną metodykę „metodykę realizacji zadania inwestycyjnego”, która była „dostosowana” do
wymagań PRINCE 2.
W zakresie wymagania by projekt był realizowany przez jednostkę sektora finansów
publicznych (dalej: „jsfp”) zgłaszający przystąpienie stwierdził, że opisany przez
Zamawiającego warunek zawiera termin sprecyzowany w przepisach prawa polskiego i w taki
sposób należy go interpretować, a uregulowana w ustawie o finansach publicznych definicja
jest jasna, zrozumiała i powszechnie stosowana. W żaden sposób nie można zrównać pojęcia
zamawiającego, jako jednostki zobowiązanej do stosowania Pzp z pojęciem jednostki sektora
finansów publicznych, na co wskazuje wprost art. 3 Pzp.
Podkreślił, że Zamawiający będąc jsfp wymagał doświadczenia w kierowaniu
projektami, które były realizowane przez jsfp, tj. podlegały tym samym zasadom finansowania,
księgowania, rozliczania (uregulowanym w ustawie o finansach publicznych) co projekty
prowadzone przez Zamawiającego. Zasady te w sposób oczywisty nie są stosowane przez
spółki prawa handlowego. Zgłaszający przystąpienie stwierdził, że podziela stanowisko
Odwołującego, jakoby praktyka przekazywania projektów inwestycyjnych do realizacji
spółkom prawa handlowego była powszechna. Ma ona na celu m.in. wyłączenie z budżetu jsfp
zobowiązań (długu) wynikających z zawieranych umów. Jak wynika jednak z treści warunku,
nie takie doświadczenie Zamawiający uznał za istotne dla realizacji zamówienia –
wymagał doświadczenia w projektach realizowanych przez jsfp bezpośrednio, a nie przez
wydzielone spółki prawa handlowego.
W tym kontekście nie sposób pominąć faktu, iż zgodnie z brzmieniem warunku zadanie
miało być realizowane przez jsfp („[…]przy realizacji przez jsfp zadania inwestycyjnego[…]”).
Natomiast z uzupełnienia oferty Odwołującego wynika wprost, że podmiotem
odpowiedzialnym za realizację projektu (POZR), a więc „realizującym” projekt, było ChŚPWiK,
zaś Związek był jego „właścicielem” i sprawował nad nim nadzór. Tymczasem warunek nie
odnosił się do „właściciela" czy „podmiotu nadzorującego”, a do podmiotu realizującego
projekt.
Konsorcjum KPMG podało również, że doświadczenie K.J. zostało opisane w ofercie
i w jej uzupełnieniu tak, że Odwołujący nie wykazał spełnienia warunku również w zakresie
„[…]realizacji przez jsfp zadania inwestycyjnego infrastrukturalnego w oparciu o metodykę
PRINCE2 (...) albo PMI[…]”. Sam fakt powołania się na dostosowanie metodyki zadania
inwestycyjnego do wymagań PRINCE 2 nie potwierdza, że faktycznie zadanie to było
realizowane na podstawie tej metodyki zarządzania projektami.
Zgłaszający przystąpienie zasygnalizował, że wystosował do ChŚPWiK pytanie
o potwierdzenie czy modernizacja oczyszczalni ścieków Klimzowiec była prowadzona
w oparciu o metodykę zarządzania projektami PRINCE 2. W dniu 7 października 2015 r.
podmiot ten odpowiedział że zadanie to nie było prowadzona w oparciu o metodykę
zarządzania projektami PRINCE 2, ponieważ nie było takiego wymogu (dowód nr 5).
Uprzedzając twierdzenia Odwołującego, jakoby metodyka ta była stosowana tylko po
stronie wykonawcy Konsorcjum KPMG stwierdziło, że nie jest to możliwe. Zasady metodyki
PRINCE 2 zakładają bowiem aktywny udział zamawiającego i wykonawcy w stosowaniu reguł
tej metodyki. Przykładowo, wedle PRINCE 2 w skład komitetu sterującego
(ciało odpowiadające za zarządzanie strategiczne projektem i posiadające kompetencje
decyzyjne), wchodzić muszą przedstawiciele głównych interesariuszy, a więc zamawiającego
i wykonawcy, przy czym jego przewodniczącym jest przedstawiciel zamawiającego.
Zgłaszający przystąpienie poparł powyższe twierdzenia opinią certyfikowanego kierownika
projektów (dowód nr 6).
Zdaniem Wykonawcy KPMG dodatkowym dowodem wskazującym, iż projekt, którego
kierownikiem była K.J. nie był realizowany w oparciu o PRINCE 2 jest okoliczność,że wskazana osoba uzyskała kwalifikacje Prince2 Foundation (podstawowy certyfikat) w dniu
27 stycznia 2011 r., a więc kilkanaście miesięcy po rozpoczęciu realizacji zadania, na jakie się
powołuje (dowód nr 7). Trudno zatem przyjąć tezę, że funkcję kierownika projektu, który miałby
być prowadzony w oparciu o PRINCE 2 powierzono osobie, która nie miała nawet
podstawowego certyfikatu w tym zakresie.
W zakresie utajnienia przez zgłaszającego przystąpienie wykazu osób i dokumentów
powiązanych (pisemnych zobowiązań podmiotów trzecich) podał, że zastrzeżone w jego
ofercie informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa, co szczegółowo wyjaśnił i uzasadnił
w treści oferty (str. 10-13). Natomiast w stosunku do metodyki realizacji zamówienia,
gdzie omyłkowo nie zawarto w ofercie uzasadnienia dla zastosowania klauzuli tajemnicy,
Zamawiający ofertę udostępnił.
W
odniesieniu
do
zarzutu
zaniechania
unieważnienia
Postępowania
Wykonawca KPMG podniósł, że Biuro Audytu Wewnętrznego i Kontroli jest jednostką
organizacyjną Zamawiającego, a skoro poinformował on wykonawców o wyborze oferty
najkorzystniejszej, to znaczy, że Kierownik Zamawiającego zatwierdził wybór, a więc
zadecydował o zwiększeniu kwoty pierwotnie planowanej na realizację zamówienia.
Nadto brak jest przepisu prawa, który nakazywałby posiadanie zgody wewnętrznej jednostki
organizacyjnej Zamawiającego na zwiększenie kwoty planowanej na realizację zamówienia,
a zatem brak jest też naruszenia przepisu, które mogłoby być przedmiotem odwołania.
Dodatkowo Konsorcjum KPMG podkreśliło, iż w stosunku do tego zarzutu brak jest po
stronie Odwołującego wymaganego interesu w uzyskaniu zamówienia”.
Na rozprawie zgłaszający przystąpienie wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie
dowodów z treści:
1. pisma przewodniego wykonawcy WS Atkins – Polska sp. z o.o. z dnia 8 grudnia
2008 r. wraz z załącznikami – „Protokołem z pierwszej rady budowy” odbytej w dniu
27 listopada 2008 r. w związku z realizacją inwestycji pn.: „KONTRAKT NR:
16/R-1/Obwodnica BB/2008 Droga Ekspresowa S-69 Budowa Północno-
Wschodniej Obwodowej Miasta Bielsko-Biała”, programem rady budowy i listą
obecności (dowód nr 8),
2. pism GDDKiA Oddział w Katowicach z dnia 7 listopada 2008 r. i 16 marca 2010 r.
do wykonawcy HERMANN KIRCHNER Polska sp. z o.o. (dowód nr 9),
3. pisma wykonawcy WS Atkins – Polska sp. z o.o. z dnia 15 marca 2012 r.
(dowód nr 10),
na okoliczność niespełniania przez J.R. warunku udziału w Postępowaniu
w odniesieniu do inwestycji pn.: „Zarządzanie projektem w zakresie budowy
Północno-Wschodniej Obwodowej miasta Bielsko-Biała, od węzła „Komorowice” do
węzła „Mikuszowice” („Żywiecka/Bystrzańska”)”
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron i uczestnika postępowania
odwoławczego, uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy omówiony w dalszej
części uzasadnienia, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska zawarte
w odwołaniu, odpowiedzi na odwołanie i piśmie procesowym Wykonawcy KPMG,
a także wyrażone ustnie na rozprawie i odnotowane w protokole, Izba ustaliła i zważyła,
co następuje.
Izba, wobec spełnienia przez Wykonawcę KPMG (dalej również: „Przystępujący”)
przesłanek określonych przepisem art. 185 ust. 2 Pzp, dopuściła go do udziału
w postępowaniu odwoławczym, w charakterze przystępującego po stronie Zamawiającego.
Izba ustaliła, że Odwołujący posiada interes w uzyskaniu zamówienia kwalifikowany
możliwością poniesienia szkody w wyniku naruszenia przez Zamawiającego przepisów Pzp.
Wykluczenie Odwołujacego z Postępowania
Skład orzekający stwierdził, że w przedmiotowym zakresie stan faktyczny nie był
sporny między stronami. Dodania wymaga jedynie, że z treści zawiadomienia o wyborze
najkorzystniejszej oferty (pismo Zamawiającego z dnia 22 września 2015 r.) wynika,że podstawą zaskarżonej czynności było stwierdzenie, iż wykonawca nie wykazał spełniania
warunku udziału w Postępowaniu określonego w pkt V.3.3 i V.3.4 SIWZ, bowiem nie wykazał
odpowiednio, że J.R. posiada doświadczenie obejmujące doradztwo w zakresie zarządzania
procesem inwestycyjnym, z uwzględnieniem doświadczenia w doradztwie finansowym lub
prawnym oraz, że K.J. pełniła funkcję kierownika projektu dotyczącego realizacji zadania
inwestycyjnego infrastrukturalnego, którego inwestorem była jsfp.
Zarzuty odwołania dotyczące nieuzasadnionego wykluczenia Odwołującego
z Postępowania nie potwierdziły się.
W odniesieniu do zarzutu nieuzasadnionego wykluczenia Odwołującego z uwagi na
niespełnianie warunku udziału w Postępowaniu opisanego w pkt V.3.3 SIWZ Izba uznała,że nie wykazał on spełniania ww. warunku w sposób określony w udzielonych Zamawiającemu
wyjaśnieniach (pismo z dnia 10 września 2015 r.), co stanowiło następnie podstawę dokonania
zaskarżonej odwołaniem czynności. Jakkolwiek należy zgodzić się z Odwołującym, że treść
warunku przewidywała możliwość wykazania jego spełniania na dwa różne sposoby
(dysponowanie osobą, która pełniła funkcję kierownika/zastępcy kierownika zespołu
doradczego lub kierownika/zastępcy kierownika projektu), tym niemniej we wzmiankowanej
korespondencji Odwołujący powoływał się na spełnianie przez J.R. omawianego warunku
w ten sposób, że ww. osoba miała pełnić funkcję kierownika zespołu doradczego przy
realizacji wskazanych w wykazie osób inwestycji. Należy przy tym zauważyć, że w
adresowanym do Odwołującego wezwaniu Zamawiający w żaden sposób nie ograniczył go w
sposobie wykazania spełniania przedmiotowego warunku udziału w Postępowaniu,
stwierdzając jedynie, że z treści oferty musi jednoznacznie wynikać którą z czterech
wspomnianych funkcji pełnił J.R. W takich okolicznościach uprawniony jest wniosek, że jeżeli
J.R. spełniał – w ocenie Odwołującego – warunek w każdy z alternatywnie wskazanych w jego
treści sposobów (co sugeruje porównanie argumentacji zawartej w złożonych w Postępowaniu
wyjaśnieniach i uzasadnieniu odwołania), Odwołujący powinien był zawrzeć informację o tym
już w odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego, tego bowiem należy oczekiwać od
profesjonalnego uczestnika obrotu gospodarczego. Ergo, posługiwanie się w uzasadnieniu
odwołania argumentami o spełnianiu przez J.R. warunku w inny niż wskazany uprzednio
sposób nie mogło odnieść skutku, jako że były to twierdzenia spóźnione. Odwołujący wyraźnie
i wprost oświadczył bowiem, że J.R., przy realizacji obydwu wskazanych w dotyczącej go
części wykazu osób bezpośrednio kierował zespołem (nadzoru), wykonując usługę doradztwa
w zakresie zarządzania procesem inwestycyjnym, z pominięciem aspektów prawnych lub
finansowych takiej usługi.
Jedynie na marginesie Izba wskazuje, że nawet gdyby jednak przyjąć, że zawarta
w odwołaniu argumentacja dotycząca przedstawionych powyżej kwestii nie była spóźniona,
do czego – w ocenie Izby – brak jest podstaw, to w świetle przedstawionych przez
Przystępującego dowodów nie sposób było uznać, że doświadczenie ww. osoby nabyte
w związku z realizacją inwestycji pn.: „Zarządzanie projektem w zakresie budowy
Północno-Wschodniej Obwodowej miasta Bielsko-Biała, od węzła „Komorowice” do węzła
„Mikuszowice” („Żywiecka/Bystrzańska”)” wpisywało się w treść warunku udziału
w Postępowaniu.
Po pierwsze – wbrew zawartym w odwołaniu twierdzeniom nie można było uznać za
oczywistą okoliczności, jakoby sprawowanie funkcji Inżyniera Kontraktu (Inżyniera Rezydenta)
należało utożsamiać z funkcją kierownika projektu. Wydaje się, że wskazanie na taki właśnie
charakter wspomnianej okoliczności miało, w przekonaniu Odwołującego, zwolnić go
z ciążącego na nim z mocy przepisu art. 190 ust. 1 Pzp obowiązku instruowania postępowania
dowodowego. Skład orzekający miał jednak na względzie nie tylko brak podstaw dla takiego
zapatrywania, ale również i to, że rzekomej oczywistości przeczyły wnioski zawarte w treści
dokumentu stanowiącego dowód nr 3. Stwierdzono w nim m.in., że standardowe warunki
kontraktu FIDIC nie definiują funkcji kierownika projektu, tym niemniej autorom opinii znana
jest praktyka powoływania w strukturach instytucji zamawiających osobnej funkcji kierownika
projektu usytuowanej (w przypadku zamawiającego jakim jest GDDKiA) poniżej
Dyrektora Oddziału. Rolą osoby zajmującej wspomniane stanowisko jest m.in. wydawanie
poleceń Inżynierowi. Ponadto w opinii wskazano, że jej autorom nie są znane przypadki,
aby w projektach inwestycyjnych realizowanych w Polsce Inżynier, bądź Inżynier Rezydent
pełnił rolę, którą można utożsamić w jakimkolwiek stopniu z faktyczną rolą decyzyjną
kierownika projektu.
Izba uznała ów dowód za wiarygodny z uwagi na fakt, że pochodzi od organizacji
stanowiącej reprezentację Międzynarodowej Federacji Inżynierów Konsultantów w Polsce.
Po drugie – treść dokumentów stanowiących dowody nr 4, 8-10 pozwala dojść do
wniosku, że kierownik projektu wyznaczany był spośród osób stanowiących personel
zamawiającego (wniosek taki płynie z treści § 2 ust. 3 umowy stanowiącej dowód nr 4),
natomiast J.R. pełnił w toku realizacji projektu najpierw rolę inżyniera rezydenta (vide dowód
nr 8), a następnie inżyniera kontraktu (pismo stanowiące dowód nr 9), przy czym niezależnie
od pełnionych przez niego funkcji kierownikiem projektu były inne osoby (C.B. i W.Ż.),
związane z Zamawiającym (dowody nr 8-10).
Izba uznała, że twierdzenia Odwołującego, jakoby każda ze stron omawianego
kontraktu powoływała własnego kierownika projektu nie zostały udowodnione. Wydaje się przy
tym zasadny wniosek, że nawet gdyby sytuacja taka miała miejsce, to w treści dokumentów
stanowiących dowody nr 8-10 znajdowałaby się wzmianka o tej osobie i pełnionej przez niej
funkcji. Z powyższych przyczyn nie ma również, w ocenie składu orzekającego, podstaw do
utożsamiania funkcji Inżyniera Kontraktu (Inżyniera Rezydenta) z funkcją kierownika projektu
powoływanego przez wykonawcę niezależnie i obok kierownika projektu ze strony
zamawiającego.
Izba nie uwzględniła argumentacji Przystępującego dotyczącej niespełniania przez
Odwołującego przedmiotowego warunku udziału w Postępowaniu w zakresie wykraczającym
poza podstawy tej czynności wskazane w zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty,
a związanej z okresem pełnienia przez J.R. określonych funkcji i wartością zrealizowanych
w ramach wspomnianego kontraktu usług. Ocenie w postępowaniu odwoławczym podlegać
mogą wyłącznie określone czynności zamawiającego w takim kształcie, w jakim zostały przez
niego
podjęte
i
o
jakich
poinformował
wykonawcę
wnoszącego
odwołanie.
Przyjęcie przeciwnego zapatrywania spowodowałoby konieczność ustosunkowywania się
przez odwołującego do zarzutów formułowanych ad hoc już na etapie postępowania
odwoławczego.
W konsekwencji przedstawionych powyżej zapatrywań Izba, abstrahując od
okoliczności, że z przytoczonych wcześniej powodów dowód nr 1 musiał być uznany za
spóźniony, odmówiła mu również wiarygodności stwierdzając, że oświadczenie złożone przez
J.R. na potrzeby postępowania odwoławczego uznać można co najwyżej za przejaw
subiektywnego przekonania osoby, która je złożyła o pełnieniu funkcji kierownika projektu.
W zakresie warunku udziału w Postępowaniu, o którym mowa w pkt V.3.4 SIWZ,
biorąc pod uwagę treść zaskarżonej odwołaniem czynności, ocenie Izby podlegała kwestia
związana ze statusem podmiotu realizującego zadanie inwestycyjne infrastrukturalne.
Jakkolwiek treść adresowanego do Odwołującego wezwania (pismo z dnia 4 września 2015 r.)
wskazywała na wątpliwości Zamawiającego dotyczące również metodyki, w oparciu o którą
realizowana była inwestycja wymieniona w wykazie osób, jako doświadczenie K.J.,
tym niemniej ostatecznie okoliczność ta nie stanowiła podstawy wykluczenia Odwołującego.Świadczy o tym treść zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty, w którym
Zamawiający odniósł się wyłącznie do kwestii braku po stronie ChŚPWiK statusu jsfp.
W konsekwencji argumentacja Odwołującego i Przystępującego oraz przedstawiane na jej
poparcie dowody (nr 5-7) uznać należało za irrelewantne dla rozstrzygnięcia o przedmiotowym
zarzucie.
W konsekwencji rozstrzygnięcia wymagała kwestia konieczności posiadania przez
podmiot realizujący inwestycję statusu jsfp. W tym zakresie Izba nie podziela stanowiska
Odwołującego, jakoby w braku zdefiniowania tego pojęcia w treści SIWZ nie mogła znaleźć
zastosowania definicja wynikająca z przepisu art. 9 Ufp. Przeciwnie – zdaniem składu
orzekającego okoliczność, że Zamawiający nie zmienił na gruncie Postępowania definicji tego
pojęcia świadczy nie tylko o możliwości, ale wręcz konieczności posługiwania się definicją
legalną wynikającą z Ufp.
Brak było również podstaw do uznania możliwości funkcjonalnego zrównania
ChŚPWiK, będącego podmiotem zobowiązanym do stosowania przepisów Pzp z mocy
przepisu art. 3 ust. 1 pkt 3 Pzp, ze statusem jsfp. Nie sposób bowiem nie zauważyć, że na
gruncie Pzp te dwie kategorie podmiotów zostały przez ustawodawcę rozdzielone, a z samej
konieczności stosowania przez ChŚPWiK przepisów Pzp nie można wywodzić jego
odmiennego statusu. Co więcej, skład orzekający uwzględnił argumentację Zamawiającego,
który stwierdził, że zależało mu na doświadczeniu nabytym przy realizacji zadań
inwestycyjnych przez jsfp, a nie przez inny podmiot, co jest uzasadnione tym, że Zamawiający
status takiej jednostki posiada.
Nie miał racji Odwołujący twierdząc, że dopiero w zawiadomieniu o wyborze
najkorzystniejszej oferty Zamawiający wskazał na konieczność posiadania przez jsfp
przymiotu inwestora. Zwrócono przy tym uwagę, że sam Odwołujący w załączonym do oferty
wykazie osób posługiwał się tym pojęciem w odniesieniu do ChŚPWiK. W ocenie składu
orzekającego nie mogły odnieść skutku argumenty, że faktycznym inwestorem był jednak
Związek będący założycielem ww. podmiotu. Na wniosek taki nie pozwalają chociażby
cytowane w odwołaniu fragmenty treści dokumentu stanowiącego dowód nr 2, z których
wynika, że środki finansowe na realizację inwestycji były przekazywane na wyodrębniony
rachunek bankowy spółki, która była podmiotem odpowiedzialnym za realizację projektu,
natomiast Związek pełnił rolę podmiotu nadzorującego ten proces.
Zaniechanie ujawnienia wykazu osób załączonego do oferty Przystępującego
Izba stwierdziła, że Odwołujący nie posiada legitymacji do podnoszenia zarzutów
w odniesieniu do oferty Przystępującego z uwagi na niespełnianie w tym zakresie przesłanek
materialnoprawnych, o których mowa w przepisie art. 179 ust. 1 Pzp. Z niezaprzeczonych
przez Zamawiającego i Przystępującego twierdzeń Odwołującego wynika bowiem, że złożył
on ofertę, która – o ile nie zostałaby przez Zamawiającego wykluczony – byłaby ofertą
korzystniejszą od oferty Wykonawcy KPMG. Analiza tych okoliczności musi prowadzić do
wniosku, że okoliczności związane z ocena oferty Przystępującego (w ramach której mieści
się również badanie zasadności zastrzeżenia określonych informacji jako mających stanowić
tajemnicę przedsiębiorstwa) jest dla Odwołującego neutralna, a interes w uzyskaniu
zamówienia oraz możliwość poniesienia przez Odwołującego szkody obejmuje jedynie te jego
działania, które zmierzają do utrzymania statusu wykonawcy w Postepowaniu.
Podkreślenia wymaga, że odwołanie jest środkiem ochrony prawnej zmierzającym do
uzyskania przez podmiot z niego korzystający zamówienia publicznego, a przez to –
do uniknięcia poniesienia (możliwości poniesienia) szkody związanej z utratą zysku
przewidzianego z jego realizacji. Nie jest zatem wystarczająca jakakolwiek poprawa sytuacji
odwołującego w prowadzonym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, gdyż taka
wykładnia przepisu art. 179 ust. 1 Pzp byłaby sprzeczna z przesłanką interesu w uzyskaniu
zamówienia, a nadto powodowałaby, że odwołanie można byłoby wnosić w oderwaniu od
okoliczności związanych z poniesieniem lub możliwością poniesienia szkody.
Kwestia zarzutów kierowanych wobec oferty mniej korzystnej, aniżeli oferta
Odwołującego, musi być rozważana również przez pryzmat wpływu na wynik Postępowania,
którego wymaga dla uwzględnienia odwołania przepis art. 192 ust. 2 Pzp. Zgodnie z nim,
odwołanie podlega uwzględnieniu, jeżeli stwierdzone zostanie naruszenie przepisów Pzp,
które miało lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia.
Z istotnym wpływem na wynik postępowania, o którym mowa w przywołanej regulacji,
mamy do czynienia w sytuacji, w której uwzględnienie zarzutów wyartykułowanych
w odwołaniu prowadzi do wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez wykonawcę
korzystającego ze środka ochrony prawnej. Ergo, jedynie potwierdzenie zarzutów dotyczących
Odwołującego może mieć wpływ na wynik Postępowania, o którym stanowi art. 192 ust. 2 Pzp.
Jak wskazano wcześniej, odwołanie może podlegać rozstrzygnięciu jedynie w zakresie tych
zarzutów, które nakierowane są na zmianę sytuacji wykonawcy, wyrażającą się możliwością
uzyskania przez Odwołującego zamówienia, będącego przedmiotem Postępowania.
Ten rezultat osiągnięty może być jedynie przez skuteczne zakwestionowanie decyzji
Zamawiającego o wykluczeniu Odwołującego z Postępowania.
Powyższe
determinowało
uznanie,że
zarzuty
kierowane
wobec
oferty
Przystępującego nie mogły podlegać ocenie.
Zaniechanie unieważnienia Postępowania
Abstrahując od okoliczności, że – wbrew twierdzeniom Odwołującego –
w dokumentacji Postępowania znajduje się korespondencja wewnętrzna Zamawiającego
(pismo z dnia 14 września 2015 r.), z której wynika możliwość zwiększenia kwoty
przeznaczonej na sfinansowanie zamówienia do ceny oferty Przystępującego, to także
w przypadku tego zarzutu Odwołujący nie wykazał spełniania przesłanek z art. 179 ust. 1 Pzp.
Należy mieć bowiem na względzie, że dążenie do unieważnienia postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego nie może być postrzegane jako przejaw realizacji interesu
w uzyskaniu zamówienia. Nie sposób przy tym przyjąć, że interes ów wyraża się możliwością
uzyskania zamówienia w przyszłości (np. w następstwie przeprowadzenia kolejnego
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego), skoro interes, o którym mowa
w przepisie art. 179 ust. 1 Pzp należy odnosić do postępowania o udzielenie zamówienia
w związku z którym zostało złożone odwołanie.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w pkt 1 sentencji.
Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego
O kosztach postępowania odwoławczego (pkt 2 sentencji) orzeczono stosownie do
jego wyniku, na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 4 w zw.
z § 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U.2010.41.238).
Przewodniczący:
……………………………………….
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 263/15 z dnia 2015-12-23
- Sygn. akt KIO 2398/15 z dnia 2015-11-23
- Sygn. akt KIO 2407/15 z dnia 2015-11-20
- Sygn. akt KIO 2301/15, KIO 2302/15 z dnia 2015-11-18
- Sygn. akt KIO 2363/15 z dnia 2015-11-16
