rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2015-02-18
rok: 2015
data dokumentu: 2015-02-18
rok: 2015
sygnatury akt.:
KIO 252/15
KIO 252/15
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2015 r. odwołania wniesionego do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 9 lutego 2015 r. przez Odwołującego Przedsiębiorstwo
Specjalistyczne ENERGOTERM Sp. z o.o. z siedzibą w Toruniu przy ul. Płaskiej 4-10 (87-
100 Toruń)
w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego Przedsiębiorstwo Energetyki
Cieplnej Sp. z o.o. z siedzibą w Tychach przy ul. Kubicy 6 (43-100 Tychy)
przy udziale
wykonawcy Instalmed Sp. z o.o. z siedzibą w Tychach przy ul. Targiela 8 (43-100 Tychy)
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego
Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 9 lutego 2015 r. przez Odwołującego Przedsiębiorstwo
Specjalistyczne ENERGOTERM Sp. z o.o. z siedzibą w Toruniu przy ul. Płaskiej 4-10 (87-
100 Toruń)
w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego Przedsiębiorstwo Energetyki
Cieplnej Sp. z o.o. z siedzibą w Tychach przy ul. Kubicy 6 (43-100 Tychy)
przy udziale
wykonawcy Instalmed Sp. z o.o. z siedzibą w Tychach przy ul. Targiela 8 (43-100 Tychy)
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego
orzeka:
1 Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża Odwołującego Przedsiębiorstwo Specjalistyczne
ENERGOTERM Sp. z o.o. z siedzibą w Toruniu przy ul. Płaskiej 4-10 (87-100 Toruń) i:
2.1 zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20.000 zł 00 gr. (słownie:
dwadzieścia
tysięcy
złotych,
zero
groszy)
uiszczoną
przez
Odwołującego
Przedsiębiorstwo Specjalistyczne ENERGOTERM Sp. z o.o. z siedzibą w Toruniu przy
ul. Płaskiej 4-10 (87-100 Toruń), tytułem wpisu od odwołania.
2.2 Zasądza od Odwołującego Przedsiębiorstwo Specjalistyczne ENERGOTERM Sp. z o.o.
z siedzibą w Toruniu przy ul. Płaskiej 4-10 (87-100 Toruń) na rzecz Zamawiającego –
Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej Sp. z o.o. z siedzibą w Tychach przy ul. Kubicy 6
Sygn. akt: KIO 252/15
(43-100 Tychy) kwotę 3.953 zł 70 gr. (słownie: trzy tysiące dziewięćset pięćdziesiąt trzy
złotych siedemdziesiąt groszy), stanowiącą koszty strony poniesione z tytułu
wynagrodzenia pełnomocnika i dojazdu na rozprawę.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od
dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Katowicach
Przewodniczący:
………………………………
Sygn. akt: KIO 252/15
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego Przedsiębiorstwo Energetyki
Cieplnej Sp. z o.o. z siedzibą w Tychach w trybie przetargu nieograniczonego na
modernizację systemu ciepłowniczego miasta Tychy celem poprawy efektywności dystrybucji
ciepła, ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich 2014/S 245-432795
w
dniu 19 grudnia 2014 r., wobec czynności oceny ofert zakończonej wyborem oferty
najkorzystniejszej na część I zamówienia, zostało wniesione w dniu 9 lutego 2015 r. do
Prezesa
Krajowej
Izby
Odwoławczej
odwołanie
wykonawcy
Przedsiębiorstwo
Specjalistyczne ENERGOTERM Sp. z o.o. z siedzibą w Toruniu (sygn. akt KIO 252/15).
Zamawiający poinformował wykonawców o wynikach oceny ofert oraz wyborze oferty
najkorzystniejszej w dniu 30.01.2015 r. w zawiadomieniu przekazanym faksem.
W dniu 11.02.2015 r. Zamawiający przekazał wykonawcom informację o wniesieniu
odwołania.
W dniu 13.02.2015 r. do postępowania odwoławczego przystąpił po stronie Zamawiającego
wykonawca Instalmedia Sp. z o.o. z siedzibą w Tychach przy ul. Targowej 8, 43-100 Tychy.
Odwołujący wniósł odwołanie na czynność Zamawiającego polegającą na
naruszającym przepisy ustawy wyborze oferty najkorzystniejszej w części 1 przedmiotu
zamówienia złożonej przez Instalmedia Sp. z o.o., pomimo zaistnienia podstawy do jej
odrzucenia na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy i zaniechaniu wyboru oferty
Odwołującego jako najkorzystniejszej. Odwołujący wskazał na niezgodność zaoferowanego
przedmiotu zamówienia z treścią siwz w zakresie kompletnego systemu preizolowanego.
Odwołujący wniósł o uznanie odwołania i nakazanie Zamawiającemu w części 1 zamówienia
unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, ponowne przeprowadzenie
badania i oceny oferty Instalmedia Sp. z o.o., odrzucenie oferty Instalmedia Sp. z o.o. na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy i dokonanie wyboru jako najkorzystniejszej oferty
Odwołującego.
W uzasadnieniu podstawy zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Odwołujący
przywołał zapis siwz, w którym Zamawiający dopuścił rozwiązania równoważne do
opisanych przez wskazanie znaku towarowego, patentu czy pochodzenia w opisie
przedmiotu zamówienia. Zamawiający dopuścił rozwiązania o parametrach technicznych,
eksploatacyjnych i użytkowych nie gorszych niż te podane pod pojęciem typu (zgodnie z art.
29 ust. 3 ustawy Pzp) – pkt III.13 siwz. Jednocześnie w specyfikacji technicznej wykonania i
odbioru robót budowlanych co części 1 przedmiotu zamówienia Zamawiający wskazał na
system rur preizolowanych firmy ISOPLUS. W ocenie Odwołującego takie odesłanie
wskazuje jednoznacznie na parametry techniczne i jakościowe, które muszą być spełnione
Sygn. akt: KIO 252/15
dla wykazania równoważności oferowanych rozwiązań, np. w zakresie dopuszczalnych
maksymalnych naprężeń osiowych, współczynnika przewodności cieplnej, izolacyjności
rurociągu wyposażenia w przewody sygnalizacji alarmowej służącej do wykrywania i
lokalizacji zawilgoceń. Ponadto zgodnie ze specyfikacją wykonania i odbioru robót, wszystkie
materiały użyte do budowy sieci cieplnej powinny posiadać znak „B” lub „CE” oraz powinna
być wystawiona na nie deklaracja zgodności. Zamawiający dopuścił materiały innych
producentów o parametrach technicznych nie gorszych niż parametry materiałów ujętych w
projekcie, odpowiadać Polskim Normom i Warunkom Technicznym Wykonania i Odbioru
Robót oraz być dopuszczone do obrotu w budownictwie.
Zaoferowany kompletny system preizolowany wykonany został w innej technologii
producenta ZPU Międzyrzecz Polskie Rury Preizolowane Sp. z o.o., a wykonawca jedynie w
drodze oświadczenia własnego potwierdził zgodność systemu z wymogami określonymi w
dokumentacji technicznej oraz siwz (formularz oferty).
Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy na wykonawcy spoczywał ciężar wykazania Zamawiającemu
równoważność zaoferowanego systemu. Już na tej podstawie Zamawiający nie może uznać,że wskazany system spełnia wymagania opisane w siwz.
Ponadto, Instalmedia Sp. z o.o. nie może wykazać równoważności systemu, który nie
spełnia parametrów technicznych, które byłyby co najmniej takie same jak firmy Isoplus Sp. z
o.o. Dotyczy to dopuszczalnych naprężeń osiowych – 190 N/mm2, które dla technologii
ZPUM wynosi 150MPa (według katalogu rur preizolowanych wodnych ciepłowniczych),
posiadania bariery anty dyfuzyjnej, współczynnika przewodności cieplnej dla rur conti z
barierą anty dyfuzyjną x50+0.024W/mK (według katalogu ZPU współczynnik wynosi
x50+0.029W/mK), czy też izolacyjności rurociągu min. 20MOm dla nowych elementów
mierzonej za pomocą napięcia stałego 500V (dla technologii ZPUM podano w katalogu
wartość dla zmontowanego systemu 20Kom.
Jednocześnie brak wykazania równoważności zaoferowanego rozwiązania nie może być
uznany za inną omyłkę podlegającą poprawieniu na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy.
Stanowisko Izby
Do rozpoznania odwołania zastosowanie znajdowały przepisy ustawy Prawo zamówień
publicznych obowiązujące w dacie wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia, (tekst
jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 907 ze zm.), tj. po zmianie dokonanej ustawą z dnia 29
sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych (Dz. U poz. 1232), zwanej
dalej „ustawą”.
Izba nie znalazła podstaw do odrzucenia odwołania i rozpoznała je na rozprawie.
Przystępując do rozpoznania odwołania, Izba w pierwszej kolejności zobowiązana była
do oceny wypełnienia przesłanek z art. 179 ust. 1 ustawy, tj. istnienia interesu w uzyskaniu
Sygn. akt: KIO 252/15
zamówienia oraz możliwości poniesienia przez Odwołującego szkody w wyniku
kwestionowanych czynności Zamawiającego. Zakres zarzutów i żądań z nich wynikających
wskazywały na potrzebę ochrony interesu Odwołującego w uzyskaniu zamówienia, przez
wzruszenie wyniku oceny oferty wybranej jako najkorzystniejsza na część 1 zamówienia, w
której Odwołujący również złożył ofertę. Uwzględnienie odwołania prowadziłoby do
odrzucenia oferty Instalmedia Sp. z o.o. W konsekwencji powtórzonych czynności zgodnie zżądaniami Odwołującego, jego oferta mogłaby zostać wybrana jako najkorzystniejsza.
W związku z powyższym Izba uznała, że spełnione zostały przesłanki materialno
prawe do merytorycznego rozpoznania zarzutów.
Przy rozpoznaniu odwołania Izba miała na uwadze całokształt okoliczności ustalonych
w sprawie przy rozstrzyganiu w przedmiocie podniesionych zarzutów naruszenia art. 89 ust.
1 pkt 2 w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy.
Zasadniczo spór pomiędzy stronami wynikał z odmiennej oceny zaoferowanego rozwiązania
jako równoważnego w stosunku do systemu Isoplus, przyjętego w dokumentacji projektowej
jako podstawa opisu przedmiotu zamówienia. Stanowisko Odwołującego można sprowadzić
do założenia, iż za system równoważny można jedynie uznać system Isoplus bądź inny
spełniający wszystkie jego parametry. Zamawiający natomiast utrzymywał iż w postępowaniu
dopuścił wszystkie istniejące na rynku systemy, a wskazanie w opisie przedmiotu
zamówienia na Isoplus wynikało z doboru materiałów przez projektanta.
Punktem wyjścia dla rozstrzygnięcia było zatem ustalenie zasad - parametrów, według
których wykonawcy mieli w ofercie wykazać równoważność zaoferowanych rozwiązań.
Ustalenia te zasadniczo wynikały z przywołanych w treści odwołania postanowień pkt 13 str.
7 siwz, w którym Zamawiający wskazał, że opisane rozwiązanie dokumentacji przetargowej
stanowi przykładowe rozwiązanie i dopuszcza się składanie ofert równoważnych o
parametrach technicznych eksploatacyjnych i użytkowych nie gorsze niż te podane pod
pojęciem typu. Według Odwołującego pojęcie „typu” oznacza typ rury preizolowanych
producenta Isoplus. Dla zachowania zgodności z typem projektowanego rozwiązania
konieczne było zatem zachowanie poszczególnych parametrów spełniających wymagania
Zamawiającego, co oznaczać ma konieczność zastosowania rur typu conti z barierą
antydyfuzyjną. Zamawiający odmiennie rozumiał odwołanie do „typu”, a zgodność z typem
oceniał przez pryzmat opisu zawartego w dokumentacji projektowej pkt 2.2 rurociągi, w
którym wskazał na zaprojektowanie sieci w technologii rur stalowych preizolowanych w
izolacji pogrubionej układanych pojedynczo oraz podwójnych wyposażonych w system
sygnalizacji alarmowej, spełniających normy i dopuszczonych do budownictwa.
Jednocześnie Zamawiający zaprzeczył, jakoby wymagał w tym postępowania zaoferowania
Sygn. akt: KIO 252/15
rury z barierą antydyfuzyjną określoną dla metody conti, których nie zaoferował również sam
Odwołujący. Zamawiający nie wymagał przedłożenia dokumentów dotyczących rozwiązań
równoważnych żądał jedynie oświadczenia własnego wykonawcy o zgodności rozwiązania z
wymaganiami Zamawiającego.
Z przedłożonej na rozprawie aprobaty technicznej Isoplus ITB AT-15-8636/2011 wynikają
dwie metody wykonania izolacji cieplnej, tj. metoda tradycyjna oraz metoda „conti” – pkt 1.2
Preizolowane rury i kształtki. W pkt 3.2.4 aprobaty w tabeli właściwości technicznych i
użytkowych preizolowanych rur wskazane zostały współczynniki przewodzenia ciepła
oddzielnie dla metody tradycyjnej (≤ 0,029) oraz metody „conti” (≤ 0,024).
Przystępujący przedłożył oświadczenie producenta ZPU Międzyrzecz Polskie Rury
Preizolowane Sp. z o.o., w którym potwierdził zgodność produktu z normą PN-EN 13941 (dla
maksymalnych dopuszczalnych naprężeń osiowych), PN-EN 253 (dla płaszcza osłonowego,
przewodności cieplnej), potwierdzając spełnienie parametrów kwestionowanych przez
Odwołującego.
W świetle dokonanych ustaleń Izba oddaliła odwołanie uznając, iż rozwiązanie ZPU
Międzyrzecz Polskie Rury Preizolowane Sp. z o.o. jest zgodne z siwz jako rozwiązanie
równoważne w stosunku do opisanego w siwz.
Izba stoi na stanowisku, iż Zamawiający w siwz nie wskazał konkretnych parametrów,
według których miał oceniać równoważność zaoferowanych systemów rur stalowych
preizolowanych, w tym przywoływanych w odwołaniu współczynnika przewodzenia ciepła,
czy też izolacyjności rurociągu. Nie budziło to wątpliwości w związku z przywoływanymi
zapisami siwz oraz zgodnymi w tym zakresie stanowiskami stron. Sam Odwołujący
stwierdził, iż Zamawiający nie opisał równoważności przerzucając na wykonawców ciężar
oceny jej spełnienia. Również Zamawiający stał na stanowisku, iż dopuszczał wszystkie
dostępne na rynku systemy i nie wprowadzał, żadnych ograniczeń. Powyższe prowadziło do
wniosku, iż ocena równoważności nie mogła być prowadzona w odniesieniu do konkretnych
parametrów rozwiązania Isoplus, a jedynie w odniesieniu do ogólnych wytycznych
dotyczących zamawianego systemu wskazanych w dokumentacji projektowej. Zgodnie z
nimi Zamawiający oczekiwał zaoferowania systemu rur stalowych preizolowanych w izolacji
pogrubionej układanych pojedynczo oraz dualnie wyposażonych w system sygnalizacji
alarmowe, spełniających normy i dopuszczonych do stosowania w budownictwie. Przy takim
kształcie zapisów specyfikacji wykonawcy nie mieli obowiązku wykazania w sposób
szczególny równoważności zaoferowanych materiałów, a wystarczającym dla ich oceny jako
zgodnych z siwz było złożenie oświadczenia dotyczącego konkretnego systemu rur
stalowych preizolowanych. Stosowne oświadczenie znajduje się na str 6 oferty pkt 2 oferty
Instalmed. Również Odwołujący nie wskazał na konkretny zapis siwz, z którego wynikać
Sygn. akt: KIO 252/15
miałaby podstawa do oceny równoważności pod kątem zgodności z określonymi
parametrami. W świetle powyższego nie mogła odnieść skutku argumentacja Odwołującego,
w której wskazywał na potrzebę zweryfikowania zgodności oferowanych systemów z
systemem Isoplus. Prowadziłoby to bowiem do zmiany ustalonych i wiążących w
postępowaniu zasad badania ofert, a ponadto czyniłoby iluzorycznym dopuszczenie
rozwiązań równoważnych, skoro koniecznym byłoby spełnienie wszystkich, również
właściwych tylko jednemu rozwiązaniu, parametrów i rozwiązań technicznych. Stanowisko
składu orzekającego wpisuje się w ukształtowaną linię wykładni przepisu art. 29 ust. 2
ustawy i podkreślaną w orzecznictwie potrzebę dookreślenia przez Zamawiającego
warunków równoważności, których brak uniemożliwia negatywną weryfikację ofert.
Stanowisko takie wyrażone zostało między innymi w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z
dnia 11.12.2014 r., sygn. akt KIO 2519/14, w którym wskazano, w sytuacji braku
dookreślenia granic równoważności, na potrzebę wykazania w celu odrzucenia oferty, że
zaoferowane rozwiązanie nie jest ekwiwalentne zamawianemu w zakresie możliwości
zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb zamawiającego. Sytuacja taka wystąpiła w
niniejszym postępowaniu, a Zamawiający prawidłowo nie oceniał zaoferowanych rozwiązań,
jako zgodnych z systemem Isoplus, natomiast badał je pod kątem spełnienia generalnych
założeń dla systemu rur stalowych preizolowanych. Nie było podstaw do żądania oceny
systemu równoważnego, jako odpowiadającej metodzie „conti” właściwej dla systemu
Isoplus i nie wymaganej w tym postępowaniu. Odnośnie pozostałych parametrów do których
odnosił się Odwołujący, niezależnie od przedstawionej powyżej argumentacji Izba uznała, że
Odwołujący nie wykazał, aby rozwiązanie równoważne nie spełniało co najmniej parametrów
właściwych dla systemu Isoplus. Przeciwko tym twierdzeniom złożone zostały aprobaty
techniczne oraz oświadczenie producenta, z których wynika, że oferta Przystępującego
wykonawcy Instalmedia Sp. z o.o. jest zgodna z siwz i nie podlega odrzuceniu.
W konsekwencji bezzasadności zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Izba
utrzymała wynik postępowania, w którym jako najkorzystniejszą na część 1 zamówienia
wskazana została oferta Instalmedia Sp. z o.o.
Sygn. akt: KIO 252/15
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust.
9 oraz art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust.
3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Izba zaliczyła do kosztów
postępowania wpisy oraz uzasadnione koszty Zamawiającego stwierdzone rachunkami
przedłożonymi przed zamknięciem rozprawy, obejmujące wynagrodzenie pełnomocnika oraz
koszty dojazdu pełnomocników na rozprawę i obciążyła nimi Odwołującego.
Przewodniczący: ……………………….
1 Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża Odwołującego Przedsiębiorstwo Specjalistyczne
ENERGOTERM Sp. z o.o. z siedzibą w Toruniu przy ul. Płaskiej 4-10 (87-100 Toruń) i:
2.1 zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20.000 zł 00 gr. (słownie:
dwadzieścia
tysięcy
złotych,
zero
groszy)
uiszczoną
przez
Odwołującego
Przedsiębiorstwo Specjalistyczne ENERGOTERM Sp. z o.o. z siedzibą w Toruniu przy
ul. Płaskiej 4-10 (87-100 Toruń), tytułem wpisu od odwołania.
2.2 Zasądza od Odwołującego Przedsiębiorstwo Specjalistyczne ENERGOTERM Sp. z o.o.
z siedzibą w Toruniu przy ul. Płaskiej 4-10 (87-100 Toruń) na rzecz Zamawiającego –
Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej Sp. z o.o. z siedzibą w Tychach przy ul. Kubicy 6
Sygn. akt: KIO 252/15
(43-100 Tychy) kwotę 3.953 zł 70 gr. (słownie: trzy tysiące dziewięćset pięćdziesiąt trzy
złotych siedemdziesiąt groszy), stanowiącą koszty strony poniesione z tytułu
wynagrodzenia pełnomocnika i dojazdu na rozprawę.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od
dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Katowicach
Przewodniczący:
………………………………
Sygn. akt: KIO 252/15
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego Przedsiębiorstwo Energetyki
Cieplnej Sp. z o.o. z siedzibą w Tychach w trybie przetargu nieograniczonego na
modernizację systemu ciepłowniczego miasta Tychy celem poprawy efektywności dystrybucji
ciepła, ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich 2014/S 245-432795
w
dniu 19 grudnia 2014 r., wobec czynności oceny ofert zakończonej wyborem oferty
najkorzystniejszej na część I zamówienia, zostało wniesione w dniu 9 lutego 2015 r. do
Prezesa
Krajowej
Izby
Odwoławczej
odwołanie
wykonawcy
Przedsiębiorstwo
Specjalistyczne ENERGOTERM Sp. z o.o. z siedzibą w Toruniu (sygn. akt KIO 252/15).
Zamawiający poinformował wykonawców o wynikach oceny ofert oraz wyborze oferty
najkorzystniejszej w dniu 30.01.2015 r. w zawiadomieniu przekazanym faksem.
W dniu 11.02.2015 r. Zamawiający przekazał wykonawcom informację o wniesieniu
odwołania.
W dniu 13.02.2015 r. do postępowania odwoławczego przystąpił po stronie Zamawiającego
wykonawca Instalmedia Sp. z o.o. z siedzibą w Tychach przy ul. Targowej 8, 43-100 Tychy.
Odwołujący wniósł odwołanie na czynność Zamawiającego polegającą na
naruszającym przepisy ustawy wyborze oferty najkorzystniejszej w części 1 przedmiotu
zamówienia złożonej przez Instalmedia Sp. z o.o., pomimo zaistnienia podstawy do jej
odrzucenia na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy i zaniechaniu wyboru oferty
Odwołującego jako najkorzystniejszej. Odwołujący wskazał na niezgodność zaoferowanego
przedmiotu zamówienia z treścią siwz w zakresie kompletnego systemu preizolowanego.
Odwołujący wniósł o uznanie odwołania i nakazanie Zamawiającemu w części 1 zamówienia
unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, ponowne przeprowadzenie
badania i oceny oferty Instalmedia Sp. z o.o., odrzucenie oferty Instalmedia Sp. z o.o. na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy i dokonanie wyboru jako najkorzystniejszej oferty
Odwołującego.
W uzasadnieniu podstawy zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Odwołujący
przywołał zapis siwz, w którym Zamawiający dopuścił rozwiązania równoważne do
opisanych przez wskazanie znaku towarowego, patentu czy pochodzenia w opisie
przedmiotu zamówienia. Zamawiający dopuścił rozwiązania o parametrach technicznych,
eksploatacyjnych i użytkowych nie gorszych niż te podane pod pojęciem typu (zgodnie z art.
29 ust. 3 ustawy Pzp) – pkt III.13 siwz. Jednocześnie w specyfikacji technicznej wykonania i
odbioru robót budowlanych co części 1 przedmiotu zamówienia Zamawiający wskazał na
system rur preizolowanych firmy ISOPLUS. W ocenie Odwołującego takie odesłanie
wskazuje jednoznacznie na parametry techniczne i jakościowe, które muszą być spełnione
Sygn. akt: KIO 252/15
dla wykazania równoważności oferowanych rozwiązań, np. w zakresie dopuszczalnych
maksymalnych naprężeń osiowych, współczynnika przewodności cieplnej, izolacyjności
rurociągu wyposażenia w przewody sygnalizacji alarmowej służącej do wykrywania i
lokalizacji zawilgoceń. Ponadto zgodnie ze specyfikacją wykonania i odbioru robót, wszystkie
materiały użyte do budowy sieci cieplnej powinny posiadać znak „B” lub „CE” oraz powinna
być wystawiona na nie deklaracja zgodności. Zamawiający dopuścił materiały innych
producentów o parametrach technicznych nie gorszych niż parametry materiałów ujętych w
projekcie, odpowiadać Polskim Normom i Warunkom Technicznym Wykonania i Odbioru
Robót oraz być dopuszczone do obrotu w budownictwie.
Zaoferowany kompletny system preizolowany wykonany został w innej technologii
producenta ZPU Międzyrzecz Polskie Rury Preizolowane Sp. z o.o., a wykonawca jedynie w
drodze oświadczenia własnego potwierdził zgodność systemu z wymogami określonymi w
dokumentacji technicznej oraz siwz (formularz oferty).
Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy na wykonawcy spoczywał ciężar wykazania Zamawiającemu
równoważność zaoferowanego systemu. Już na tej podstawie Zamawiający nie może uznać,że wskazany system spełnia wymagania opisane w siwz.
Ponadto, Instalmedia Sp. z o.o. nie może wykazać równoważności systemu, który nie
spełnia parametrów technicznych, które byłyby co najmniej takie same jak firmy Isoplus Sp. z
o.o. Dotyczy to dopuszczalnych naprężeń osiowych – 190 N/mm2, które dla technologii
ZPUM wynosi 150MPa (według katalogu rur preizolowanych wodnych ciepłowniczych),
posiadania bariery anty dyfuzyjnej, współczynnika przewodności cieplnej dla rur conti z
barierą anty dyfuzyjną x50+0.024W/mK (według katalogu ZPU współczynnik wynosi
x50+0.029W/mK), czy też izolacyjności rurociągu min. 20MOm dla nowych elementów
mierzonej za pomocą napięcia stałego 500V (dla technologii ZPUM podano w katalogu
wartość dla zmontowanego systemu 20Kom.
Jednocześnie brak wykazania równoważności zaoferowanego rozwiązania nie może być
uznany za inną omyłkę podlegającą poprawieniu na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy.
Stanowisko Izby
Do rozpoznania odwołania zastosowanie znajdowały przepisy ustawy Prawo zamówień
publicznych obowiązujące w dacie wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia, (tekst
jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 907 ze zm.), tj. po zmianie dokonanej ustawą z dnia 29
sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych (Dz. U poz. 1232), zwanej
dalej „ustawą”.
Izba nie znalazła podstaw do odrzucenia odwołania i rozpoznała je na rozprawie.
Przystępując do rozpoznania odwołania, Izba w pierwszej kolejności zobowiązana była
do oceny wypełnienia przesłanek z art. 179 ust. 1 ustawy, tj. istnienia interesu w uzyskaniu
Sygn. akt: KIO 252/15
zamówienia oraz możliwości poniesienia przez Odwołującego szkody w wyniku
kwestionowanych czynności Zamawiającego. Zakres zarzutów i żądań z nich wynikających
wskazywały na potrzebę ochrony interesu Odwołującego w uzyskaniu zamówienia, przez
wzruszenie wyniku oceny oferty wybranej jako najkorzystniejsza na część 1 zamówienia, w
której Odwołujący również złożył ofertę. Uwzględnienie odwołania prowadziłoby do
odrzucenia oferty Instalmedia Sp. z o.o. W konsekwencji powtórzonych czynności zgodnie zżądaniami Odwołującego, jego oferta mogłaby zostać wybrana jako najkorzystniejsza.
W związku z powyższym Izba uznała, że spełnione zostały przesłanki materialno
prawe do merytorycznego rozpoznania zarzutów.
Przy rozpoznaniu odwołania Izba miała na uwadze całokształt okoliczności ustalonych
w sprawie przy rozstrzyganiu w przedmiocie podniesionych zarzutów naruszenia art. 89 ust.
1 pkt 2 w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy.
Zasadniczo spór pomiędzy stronami wynikał z odmiennej oceny zaoferowanego rozwiązania
jako równoważnego w stosunku do systemu Isoplus, przyjętego w dokumentacji projektowej
jako podstawa opisu przedmiotu zamówienia. Stanowisko Odwołującego można sprowadzić
do założenia, iż za system równoważny można jedynie uznać system Isoplus bądź inny
spełniający wszystkie jego parametry. Zamawiający natomiast utrzymywał iż w postępowaniu
dopuścił wszystkie istniejące na rynku systemy, a wskazanie w opisie przedmiotu
zamówienia na Isoplus wynikało z doboru materiałów przez projektanta.
Punktem wyjścia dla rozstrzygnięcia było zatem ustalenie zasad - parametrów, według
których wykonawcy mieli w ofercie wykazać równoważność zaoferowanych rozwiązań.
Ustalenia te zasadniczo wynikały z przywołanych w treści odwołania postanowień pkt 13 str.
7 siwz, w którym Zamawiający wskazał, że opisane rozwiązanie dokumentacji przetargowej
stanowi przykładowe rozwiązanie i dopuszcza się składanie ofert równoważnych o
parametrach technicznych eksploatacyjnych i użytkowych nie gorsze niż te podane pod
pojęciem typu. Według Odwołującego pojęcie „typu” oznacza typ rury preizolowanych
producenta Isoplus. Dla zachowania zgodności z typem projektowanego rozwiązania
konieczne było zatem zachowanie poszczególnych parametrów spełniających wymagania
Zamawiającego, co oznaczać ma konieczność zastosowania rur typu conti z barierą
antydyfuzyjną. Zamawiający odmiennie rozumiał odwołanie do „typu”, a zgodność z typem
oceniał przez pryzmat opisu zawartego w dokumentacji projektowej pkt 2.2 rurociągi, w
którym wskazał na zaprojektowanie sieci w technologii rur stalowych preizolowanych w
izolacji pogrubionej układanych pojedynczo oraz podwójnych wyposażonych w system
sygnalizacji alarmowej, spełniających normy i dopuszczonych do budownictwa.
Jednocześnie Zamawiający zaprzeczył, jakoby wymagał w tym postępowania zaoferowania
Sygn. akt: KIO 252/15
rury z barierą antydyfuzyjną określoną dla metody conti, których nie zaoferował również sam
Odwołujący. Zamawiający nie wymagał przedłożenia dokumentów dotyczących rozwiązań
równoważnych żądał jedynie oświadczenia własnego wykonawcy o zgodności rozwiązania z
wymaganiami Zamawiającego.
Z przedłożonej na rozprawie aprobaty technicznej Isoplus ITB AT-15-8636/2011 wynikają
dwie metody wykonania izolacji cieplnej, tj. metoda tradycyjna oraz metoda „conti” – pkt 1.2
Preizolowane rury i kształtki. W pkt 3.2.4 aprobaty w tabeli właściwości technicznych i
użytkowych preizolowanych rur wskazane zostały współczynniki przewodzenia ciepła
oddzielnie dla metody tradycyjnej (≤ 0,029) oraz metody „conti” (≤ 0,024).
Przystępujący przedłożył oświadczenie producenta ZPU Międzyrzecz Polskie Rury
Preizolowane Sp. z o.o., w którym potwierdził zgodność produktu z normą PN-EN 13941 (dla
maksymalnych dopuszczalnych naprężeń osiowych), PN-EN 253 (dla płaszcza osłonowego,
przewodności cieplnej), potwierdzając spełnienie parametrów kwestionowanych przez
Odwołującego.
W świetle dokonanych ustaleń Izba oddaliła odwołanie uznając, iż rozwiązanie ZPU
Międzyrzecz Polskie Rury Preizolowane Sp. z o.o. jest zgodne z siwz jako rozwiązanie
równoważne w stosunku do opisanego w siwz.
Izba stoi na stanowisku, iż Zamawiający w siwz nie wskazał konkretnych parametrów,
według których miał oceniać równoważność zaoferowanych systemów rur stalowych
preizolowanych, w tym przywoływanych w odwołaniu współczynnika przewodzenia ciepła,
czy też izolacyjności rurociągu. Nie budziło to wątpliwości w związku z przywoływanymi
zapisami siwz oraz zgodnymi w tym zakresie stanowiskami stron. Sam Odwołujący
stwierdził, iż Zamawiający nie opisał równoważności przerzucając na wykonawców ciężar
oceny jej spełnienia. Również Zamawiający stał na stanowisku, iż dopuszczał wszystkie
dostępne na rynku systemy i nie wprowadzał, żadnych ograniczeń. Powyższe prowadziło do
wniosku, iż ocena równoważności nie mogła być prowadzona w odniesieniu do konkretnych
parametrów rozwiązania Isoplus, a jedynie w odniesieniu do ogólnych wytycznych
dotyczących zamawianego systemu wskazanych w dokumentacji projektowej. Zgodnie z
nimi Zamawiający oczekiwał zaoferowania systemu rur stalowych preizolowanych w izolacji
pogrubionej układanych pojedynczo oraz dualnie wyposażonych w system sygnalizacji
alarmowe, spełniających normy i dopuszczonych do stosowania w budownictwie. Przy takim
kształcie zapisów specyfikacji wykonawcy nie mieli obowiązku wykazania w sposób
szczególny równoważności zaoferowanych materiałów, a wystarczającym dla ich oceny jako
zgodnych z siwz było złożenie oświadczenia dotyczącego konkretnego systemu rur
stalowych preizolowanych. Stosowne oświadczenie znajduje się na str 6 oferty pkt 2 oferty
Instalmed. Również Odwołujący nie wskazał na konkretny zapis siwz, z którego wynikać
Sygn. akt: KIO 252/15
miałaby podstawa do oceny równoważności pod kątem zgodności z określonymi
parametrami. W świetle powyższego nie mogła odnieść skutku argumentacja Odwołującego,
w której wskazywał na potrzebę zweryfikowania zgodności oferowanych systemów z
systemem Isoplus. Prowadziłoby to bowiem do zmiany ustalonych i wiążących w
postępowaniu zasad badania ofert, a ponadto czyniłoby iluzorycznym dopuszczenie
rozwiązań równoważnych, skoro koniecznym byłoby spełnienie wszystkich, również
właściwych tylko jednemu rozwiązaniu, parametrów i rozwiązań technicznych. Stanowisko
składu orzekającego wpisuje się w ukształtowaną linię wykładni przepisu art. 29 ust. 2
ustawy i podkreślaną w orzecznictwie potrzebę dookreślenia przez Zamawiającego
warunków równoważności, których brak uniemożliwia negatywną weryfikację ofert.
Stanowisko takie wyrażone zostało między innymi w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z
dnia 11.12.2014 r., sygn. akt KIO 2519/14, w którym wskazano, w sytuacji braku
dookreślenia granic równoważności, na potrzebę wykazania w celu odrzucenia oferty, że
zaoferowane rozwiązanie nie jest ekwiwalentne zamawianemu w zakresie możliwości
zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb zamawiającego. Sytuacja taka wystąpiła w
niniejszym postępowaniu, a Zamawiający prawidłowo nie oceniał zaoferowanych rozwiązań,
jako zgodnych z systemem Isoplus, natomiast badał je pod kątem spełnienia generalnych
założeń dla systemu rur stalowych preizolowanych. Nie było podstaw do żądania oceny
systemu równoważnego, jako odpowiadającej metodzie „conti” właściwej dla systemu
Isoplus i nie wymaganej w tym postępowaniu. Odnośnie pozostałych parametrów do których
odnosił się Odwołujący, niezależnie od przedstawionej powyżej argumentacji Izba uznała, że
Odwołujący nie wykazał, aby rozwiązanie równoważne nie spełniało co najmniej parametrów
właściwych dla systemu Isoplus. Przeciwko tym twierdzeniom złożone zostały aprobaty
techniczne oraz oświadczenie producenta, z których wynika, że oferta Przystępującego
wykonawcy Instalmedia Sp. z o.o. jest zgodna z siwz i nie podlega odrzuceniu.
W konsekwencji bezzasadności zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Izba
utrzymała wynik postępowania, w którym jako najkorzystniejszą na część 1 zamówienia
wskazana została oferta Instalmedia Sp. z o.o.
Sygn. akt: KIO 252/15
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust.
9 oraz art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust.
3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Izba zaliczyła do kosztów
postępowania wpisy oraz uzasadnione koszty Zamawiającego stwierdzone rachunkami
przedłożonymi przed zamknięciem rozprawy, obejmujące wynagrodzenie pełnomocnika oraz
koszty dojazdu pełnomocników na rozprawę i obciążyła nimi Odwołującego.
Przewodniczący: ……………………….
Wcześniejsze orzeczenia:
- Sygn. akt KIO 245/15, KIO 305/15 z dnia 2015-03-04
- Sygn. akt KIO 203/15 z dnia 2015-02-27
- Sygn. akt KIO 234/15, KIO 235/15 z dnia 2015-02-25
- Sygn. akt KIO 226/15 z dnia 2015-02-25
- Sygn. akt KIO 250/15 z dnia 2015-02-24
