eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plBaza orzeczeń KIO2012 › Sygn. akt: KIO 2334/12
rodzaj: WYROK
data dokumentu: 2012-11-09
rok: 2012
sygnatury akt.:

KIO 2334/12

Komisja w składzie:
Przewodniczący: Ewa Sikorska Protokolant: Paulina Nowicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2012 roku w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 26 października 2012 roku przez
Minova Ekochem Spółka Akcyjna w Siemianowicach Śląskich w postępowaniu
prowadzonym przez Lubelski Węgiel „Bogdanka” Spółkę Akcyjną w Puchaczowie

przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Petek i
Wspólnicy A…….. K……….. Spółka jawna w Zabrzu, Shaum-Chemie Mikołów Spółkę z
ograniczoną odpowiedzialnością w Mikołowie
zgłaszających swoje przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka
1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu – Lubelskiemu Węglowi
„Bogdanka” Spółce Akcyjnej w Puchaczowie
- unieważnienie czynności
zaproszenia do udziału w aukcji elektronicznej, wezwanie wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia: Petek i Wspólnicy A……… K………
Spółka jawna w Zabrzu, Shaum-Chemie Mikołów Spółkę z ograniczoną
odpowiedzialnością w Mikołowie
do złożenia w trybie art. 26 ust. 3 ustawy z dnia
29 stycznia 200r oku - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 roku Nr 113, poz.
759 ze zmianami) dokumentu potwierdzającego, dla oferowanych odmian kleju,
parametr wytrzymałości na ściskanie według PN-EN 196-1 lub innej równoważnej

minimum Rc=80 Mpa i na zginanie według PN-EN 196-1 lub innej równoważnej
minimum Rg=60 Mpa i dokonanie ponownej oceny ofert.

2. kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia: Petek i Wspólnicy A…….. K……….. Spółka jawna w Zabrzu, Shaum-
Chemie Mikołów Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w Mikołowie
i:

2.1.
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Minova
Ekochem Spółkę Akcyjną w Siemianowicach Śląskich
tytułem wpisu od
odwołania,
2.2.
zasądza od wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
Petek i Wspólnicy A……… K…….. Spółka jawna w Zabrzu, Shaum-
Chemie Mikołów Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w Mikołowie

na rzecz Minova Ekochem Spółki Akcyjnej w Siemianowicach Śląskich
kwotę 18 600 zł 00 gr (słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero
groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu
wpisu od odwołania i wynagrodzenia pełnomocnika.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759) na niniejszy wyrok -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Lublinie.

………………………………

Sygn. akt: KIO 2334/12

Uzasadnienie


Zamawiający – Lubelski Węgiel „Bogdanka” w Puchaczowie – prowadzi
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę kleju poliuretanowego do
wzmacniania górotworu suchego i wilgotnego oraz górotworu mokrego i zawodnionego.

Postępowanie prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia
2004 roku – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 roku Nr 113, poz. 759 ze
zmianami), zwanej dalej ustawą Pzp.

W dniu 26 października 2012 roku wykonawca Minova Ekochem Spółka Akcyjna w
Siemianowicach Śląskich (dalej: odwołujący się) wniósł odwołanie wobec czynności
zamawiającego polegających na:
1)
zaniechaniu czynności, do której Zamawiający zobowiązany jest na mocy
Ustawy, a to odrzucenia oferty złożonej przez konsorcjum firm: PETEK i
Wspólnicy A…….. K…….. Spółka Jawna oraz „Schaum-Chemie Mikołów” Sp. z
o.o. jako nieodpowiadających treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia;
a w konsekwencji
2)
nieuzasadnionej czynności zaproszenia do udziału w aukcji Petek;
3)
zaniechania czynności, do podjęcia której zamawiający był zobowiązany na
podstawie ustawy, a to wyboru jako najkorzystniejszej oferty odwołującego.
W wyniku powyższych czynności zamawiającego doszło do naruszenia
następujących przepisów ustawy Pzp:
1)
art. 89 ust 1 pkt 2 przez zaniechanie odrzucenia oferty, której treść nie
odpowiada treści SIWZ, względnie po wezwaniu Petek do złożenia wyjaśnień
odnośnie złożonej oferty lub uzupełnienia dokumentów;
2)
art. 91b ust. 1 przez zaproszenie do udziału w aukcji wykonawcy, którego
oferta winna zostać odrzucona;
3)
jeżeli pomimo faktu wniesienia odwołania, zamawiający przeprowadzi aukcję
elektroniczną - art. 91a ust. 1 przez przeprowadzenie aukcji elektronicznej w
sytuacji, w której nie złożono co najmniej 3 ofert niepodlegąjących
odrzuceniu;

jak również przepisów i zasad wskazanych poniżej w uzasadnieniu odwołania.
W oparciu o powyższe zarzuty odwołujący się wniósł o:
1)
nakazanie
unieważnienia
czynności
zamawiającego
polegającej
na
przeprowadzeniu aukcji elektronicznej, jeżeli zostanie przeprowadzona
pomimo wpływu odwołania do zamawiającego przed terminem rozpoczęcia
aukcji;
2)
nakazanie powtórzenia czynności oceny i wyboru ofert;
3)
nakazanie odrzucenia oferty Petek jako niezgodnej z treścią Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia;
4)
nakazanie dokonania wyboru oferty najkorzystniejszej spośród ofert
niepodlegąjących odrzuceniu;
5)
dopuszczenie oraz przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu:
inżynieria materiałowa i materiałoznawstwo, na okoliczność ustalenia:
a)
czy
procedura
badań
opisanych
w
sprawozdaniu
z
badań
wytrzymałościowych
na
zginanie
dwuskładnikowego
kleju
poliuretanowego Erkadur/Erkadol w odmianie A (strona 161-163 oferty
Petek) wykonana została zgodnie z normą PN-EN ISO 178:2006 -
Tworzywa sztuczne Oznaczenie właściwości przy zginaniu” lub innej
równoważnej normie PN-EN 196-1;
b)
pojęcia równoważności norm oraz wskazania, czy normy PN-C
89071:1993 oraz PN-EN ISO 178:2006 są równoważne normie PN-EN
196-1.

W uzasadnieniu odwołujący się podniósł, że w części III pkt 3 a i b SIWZ („przedmiot
zamówienia”) zamawiający pierwotnie wymagał, aby oferowane obie odmiany kleju spełniały
m.in. następujące wymagania:
1)
wytrzymałość na ściskanie według PN-EN 196-1, minimum Rc = 80 Mpa,
2)
wytrzymałość na zginanie według PN-EN 196-1, minimum Rg = 60 Mpa.
W myśl postanowień punktu 4 części III SIWZ, parametry techniczne
wyszczególnione w punkcie 3, oferent powinien wykazać w załączonych do oferty
dokumentach potwierdzonych stosownymi badaniami wykonanymi przez kompetentną
jednostkę certyfikująca lub badawczą.
Pismem z dnia 28 sierpnia 2012 r. zamawiający poinformował wykonawców o
zmianie przywołanych powyżej postanowień SIWZ przez nadanie im następującego
brzmienia:
1)
wytrzymałość na ściskanie według PN-EN 196-1, lub innej równoważnej,

minimum Rc = 80 Mpa,
2)
wytrzymałość na zginanie według PN-EN 196-1, lub innej równoważnej, minimum
Rg = 60 Mpa.

Petek załączył do oferty sprawozdanie z badań wytrzymałościowych na zginanie
dwuskładnikowego kleju poliuretanowego Erkadur/Erkadol w odmianie A (strona 161-163
oferty). Z zawartego na stronie 164 oferty Petek oświadczenia wynika, że badanie kleju na
zginanie przeprowadzono „z uwzględnieniem wytycznych normy PN-EN ISO 178:2006 -
Tworzywa sztuczne Oznaczenie właściwości przy zginaniu”. Oświadczenie to budzi
poważne wątpliwości, skoro już z samej treści badania wynika, że nie zostały zachowane
wytyczne przywołanej normy.
W pierwszej kolejności należy zauważyć, że w badaniu wykorzystano próbki
(kształtki) o grubości (wysokości) od 7,48 mm do 9,61 mm (średnia grubość próbki wynosiła
8,82 mm) oraz szerokości od 15,38 mm do 17,5 mm (średnia szerokość próbki wynosiła
16,40 mm), co odzwierciedlają wartości wskazane w kolumnach aO mm (grubość) oraz bO
mm (szerokość) tabeli zawartej na stronie 162 oferty Petek. W punkcie 6.1.2. normy
ustalono natomiast zalecany typ kształtki: grubość 4,0+/-0,2 mm oraz szerokość 10,0 +/-0,2
mm.
Bezspornie zatem do badań wykorzystano kształtki o wymiarach innych, niż
zalecane w normie, co jest dopuszczalne, jeżeli użycie zalecanej kształtki jest niemożliwe
lub niewskazane (punkt 6.1.3., strona 10 normy). W takim jednak wypadku, jeżeli nominalna
grubość h kształtki zawiera się w przedziale 5<h<10 mm, szerokość kształtki winna wynosić
15.0+/-0,5 mm (tak tablica 2 - punkt 6.1.3., strona 10 oferty). Tym samym w badaniu nie
zachowano wymagań przewidzianych w normie PN-EN ISO 178:2006 w zakresie wymiarów
próbek.
Ponadto, zgodnie z punktem 6.1.2. normy „grubość każdej kształtki do badań w
środkowej z trzech części długości nie powinna wykazywać odchyleń większych niż 2%
wartości średniej. Szerokość w tej części kształtki nie powinna wykazywać odchyleń od
wartości średniej większych niż 3%. Poprzeczny przekrój kształtki powinien być prostokątny,
bez zaokrąglonych krawędzi”. W punkcie 8.2. normy wskazano z kolei, że „w środku
badanej kształtki zmierzyć jej szerokość b z dokładnością do 0,1 mm i grubość h z
dokładnością do 0,01 mm. Dla zestawu badanych kształtek obliczyć średnią grubość h.
Odrzucić kształtki, których tolerancja przekracza + /- 2% wartości średniej i zastąpić je
innymi, losowo wybranymi”. Analiza sprawozdania z badań wykazuje, że wartość średnia
wytrzymałości na zginanie obliczona została z uwzględnieniem wszystkich z uzyskanych
wyników badań. Jednak z założeń normy oraz wyników podanych w sprawozdaniu wynika,
że tylko 6 wyników spełnia warunek odchyłu 2% dla grubości (próbki 2,3,5,6,7,8,13),
natomiast dla szerokości - tolerancję 3% odchyłu spełnia 7 próbek (próbki 1,3,4,6,7,8,10).

Zestawienie powyższych dowodzi, że wyłącznie 3 próbki (próbki nr 3,6,7) posiadały
jednocześnie wymaganą szerokość i wysokość. Zgodnie natomiast z punktem 6.5.1. normy,
badaniu podlegać winno co najmniej 5 kształtek, spełniających przywołane powyżej wymogi
tolerancji. Tym samym w badaniu nie zachowano wymagań normy odnośnie ilości badanych
kształtek.
Wreszcie, w punkcie 8.3. Normy wskazano, że rozstaw podpór L należy ustawić
zgodnie z następującym równaniem: L = (16+/-l)h (grubości). Tym samym w badaniu
powinien zostać zastosowany rozstaw podpór około 140 mm, skoro średnia grubość
kształtki wynosiła 8,82 mm. Z treści sprawozdania z badań wynika jednak, że rozstaw
podpór wynosił 100 mm, co stanowi oczywiste pogwałcenie postanowień normy PN-EN ISO
178:2006. Odwołujący podniósł, iż zmiana rozstawu podpór w sposób istotny wpływa na
wyniki wytrzymałości na zginanie. Im mniejszy bowiem rozstaw podpór, tym większa siła
zginająca jest potrzebna do odkształcenia próbki, a co za tym idzie wykazana jest większa
wytrzymałość na zginanie próbki.
Taki wadliwy rozstaw miał z kolei również istotny wpływ na zastosowaną prędkość
badania. Gdyby bowiem zastosowano prawidłowy rozstaw, wówczas prędkość badania
winna wynosić 5 mm/min, zgodnie z punktem 8.5 normy (strona 13 normy).
Zgodnie z zapisem punktu 1.5 (strona 4) normy „W metodzie podano zalecane
wymiary kształtki do badań. Badania wykonane na kształtkach różniących się wymiarami lub
na kształtkach przygotowanych w różnych warunkach mogą dawać nieporównywalne wyniki.
Inne czynniki, takie jak prędkość badania i kondycjonowanie kształtek, mogą również
wpływać na wyniki”.
Z normy wynika zatem domniemanie, że - pod warunkiem
przestrzegania zawartych w niej wszelkich postanowień w zakresie metodyki badań -
uzyskane wyniki są miarodajne. Jeżeli jednak metodyka nie jest przestrzegana, jak to miało
miejsce w analizowanym przypadku, uzyskane wyniki nie będą stanowiły wyników
uzyskanych zgodnie z normą. Z tej właśnie przyczyny oświadczenie zawarte na stronie 164
oferty Petek nie jest kategoryczne („z uwzględnieniem wytycznych normy PN-EN ISO
178:2006 - Tworzywa sztuczne Oznaczenie właściwości przy zginaniu”). Nie wynika z niego,
że badanie przeprowadzono na podstawie normy PN-EN ISO 178:2006, co nie dziwi, skoro
procedura badania przeprowadzona została z wyraźnym pogwałceniem postanowień
przywołanej normy.
Odwołujący zwrócił się do Głównego Instytutu Górnictwa z zapytaniem odnośnie
zgodności przeprowadzonych badań z normą, której wytyczne - wedle oświadczenia
zawartego na stronie 164 oferty Petek legły u podstaw badania. Główny Instytut Górnictwa
kategorycznie stwierdził, że przeprowadzone badania wytrzymałości na zginanie
prezentowane w „Sprawozdaniu z badań wytrzymałości na zginanie dwuskładnikowego kleju

poliuretanowego ERKADUR/ERKADOL w odmianie A” z dnia 11 grudnia 2007 r. nie są
zgodne z normą PN-EN ISO 178:2006, a przedstawionych w nim wyników nie można w
żadnym wypadku porównywać z wynikami otrzymanymi w badaniach zgodnych z ww.
normą. Niezależnie od powyższego, z treści oferty Petek wynika, że:
a)
badania wytrzymałości na ściskanie oferowanego kleju przeprowadzono w
oparciu o normę PN-93/C-89071 (sprawozdanie z badań nr 268A/08/SM1, strony
158-160 oferty oraz sprawozdanie z badań nr 129/11/SM1, strony 84-88 oferty);
b)
badania wytrzymałości na zginanie oferowanego kleju wykonano w oparciu o
normę PN-EN ISO 178:2006 (sprawozdanie z badań nr 129/11/SM1, strony 84-
88 oferty).
Powyższe normy nie są jednak równoważne w stosunku do normy PN-EN 196-1, a
zatem oferta Petek nie spełnia wymagań przewidzianych w części III pkt 3 a) i b) SIWZ.
Odwołujący zwrócił się do Głównego Instytutu Górnictwa, jednostki, która wykonywała
wszystkie przywołane powyżej badania, z zapytaniem, czy normy PN-93/C-89071
(„tworzywa sztuczne porowate - Próba ściskania sztywnych tworzyw sztucznych”) oraz PN-
EN 178:2011 („Tworzywa sztuczne - Oznaczenie właściwości przy zginaniu”) mogą zostać
uznane za równoważne normie PN-EN 196-1:2006 oraz czy uzyskane wyniki są
porównywalne. Główny Instytut Górnictwa w piśmie z dnia 1 października 2012 r. wykluczył
taką możliwość, wskazując na całkowicie odmienny przedmiot oraz metodykę badania.

Odwołujący się podniósł, że w postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego na wykonawcach spoczywa obowiązek wykazania, że oferowany produkt
spełnia wymagania ustanowione w specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
Wykonawcy, jeżeli nie kwestionują ustanowionych w specyfikacji wymogów, winni
bezwzględnie stosować się do zawartych tam postanowień. W niniejszym postępowaniu
Petek winien załączyć do oferty dokumenty - sprawozdania z badań wykonane przez
kompetentną jednostkę certyfikująca lub badawczą - potwierdzające, że produkt posiada
określone właściwości w zakresie wytrzymałości na ściskanie i zginanie, przy czym
określenie tych właściwości winno nastąpić według normy PN-EN 196-1, lub innej
równoważnej. Z załączonych sprawozdań wynika tymczasem, że wykonane zostały bądź w
oparciu o metodykę nieznaną obowiązującym normom, bądź też w oparciu o normy, które
nie mogą zostać uznane za równoważne normie PN-EN 196-1.

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 8 listopada 2012 roku zamawiający uwzględnił
w całości zarzuty podniesione w odwołaniu.

Wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia: Petek i Wspólnicy
A………. K……… Spółka jawna w Zabrzu, Shaum-Chemie Mikołów Spółkę z ograniczoną
odpowiedzialnością w Mikołowie (dalej: przystępujący), którzy zgłosili swoje przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego wnieśli sprzeciw wobec
uwzględnienia przez zamawiającego zarzutów odwołania.

Izba ustaliła, co następuje:

W części III pkt 3 a i b SIWZ („przedmiot zamówienia”) zamawiający pierwotnie
wymagał, aby oferowane obie odmiany kleju spełniały m.in. następujące wymagania:
1) wytrzymałość na ściskanie według PN-EN 196-1, minimum Rc = 80 Mpa,
2) wytrzymałość na zginanie według PN-EN 196-1, minimum Rg = 60 Mpa.
W myśl postanowień punktu 4 części III SIWZ, parametry techniczne
wyszczególnione w punkcie 3, oferent powinien wykazać w załączonych do oferty
dokumentach potwierdzonych stosownymi badaniami wykonanymi przez kompetentną
jednostkę certyfikująca lub badawczą.
Pismem z dnia 28 sierpnia 2012 r. zamawiający poinformował wykonawców o
zmianie przywołanych powyżej postanowień SIWZ przez nadanie im następującego
brzmienia:
1)
wytrzymałość na ściskanie według PN-EN 196-1, lub innej równoważnej,
minimum Rc = 80 Mpa,
2)
wytrzymałość na zginanie według PN-EN 196-1, lub innej równoważnej, minimum
Rg = 60 Mpa.

Przystępujący załączył do oferty sprawozdanie z badań wytrzymałościowych na
zginanie dwuskładnikowego kleju poliuretanowego Erkadur/Erkadol w odmianie A (strona
161-163 oferty). Z zawartego na stronie 164 oferty oświadczenia wynika, że badanie kleju na
zginanie przeprowadzono „z uwzględnieniem wytycznych normy PN-EN ISO 178:2006 -
Tworzywa sztuczne Oznaczenie właściwości przy zginaniu”.

Izba zważyła, co następuje:


Odwołanie jest zasadne.

W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że odwołujący się jest uprawniony do
wnoszenia środków ochrony prawnej w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.

Zarzuty podniesione w odwołaniu dotykają dwóch aspektów: po pierwsze odwołujący
się podnosi, że normy, w oparciu o które przystępujący przeprowadził badania
wytrzymałości na ściskanie i zginanie oferowanego kleju, tj. norma PN-93/C-89071 oraz
norma PN-EN ISO 178:2006 nie są równoważne w stosunku do normy PN-EN 196-1, a po
drugie – że badania wytrzymałości na zginanie, które przeprowadził przystępujący nie są
zgodne z normą PN-EN ISO 178:2006.

Izba stwierdziła, że zamawiający w specyfikacji istotnych warunków zamówienia
(SIWZ) wprowadził parametr określający:
1) wytrzymałość na ściskanie według PN-EN 196-1 lub innej równoważnej, minimum
Rc=80 Mpa,
2) wytrzymałość na zginanie według PN-EN 196-1 lub innej równoważnej, minimum
Rg=60 Mpa.

Izba stwierdziła, że norma PN-EN 196-1 nie jest normą określającą metody badania
wytrzymałości kleju poliuretanowego. Jest to norma określająca metody badania cementu.
Podobnie – normy, na które powoływał się przystępujący, tj. norma PN-93/C-89071 oraz PN-
EN ISO 178:2006 również nie określają metod badania kleju, ale tworzyw sztucznych.

Zamawiający wskazując w SIWZ, że wytrzymałość oferowanego kleju na ściskanie i
zginanie powinna odpowiadać normie PN-EN 196-1 lub równoważnej, nie określił, jaka
norma jest normą równoważną do normy PN-EN 196-1. Zasady równoważności jednej
normy względem drugiej nie są zawarte również w powoływanej przez zamawiającego
normie, jak również w żadnym akcie prawnym. Zamawiający dopuszczając możliwość
zastosowania normy równoważnej względem normy PN-EN 196-1 powinien był wskazać,
jaka według niego norma będzie odpowiadać wymogom równoważności względem normy
przez niego powołanej.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 ustawy Pzp zamawiający opisuje przedmiot zamówienia za
pomocą cech technicznych i jakościowych, z zachowaniem Polskich Norm przenoszących
normy europejskie lub norm innych państw członkowskich Europejskiego Obszaru
Gospodarczego przenoszących te normy. W myśl ust. 4 opisując przedmiot zamówienia za
pomocą norm, aprobat, specyfikacji technicznych i systemów odniesienia zamawiający jest

obowiązany wskazać, że dopuszcza rozwiązania równoważne opisywanym. Przepis ust. 5
stanowi, że wykonawca, który powołuje się na rozwiązania równoważne opisywanym przez
zamawiającego, jest obowiązany wykazać, że oferowane przez niego dostawy, usługi lub
roboty budowlane spełniają wymagania określone przez zamawiającego. Jednakże w
orzecznictwie zarówno Krajowej Izby Odwoławczej, jak i sądów powszechnych ukształtował
się pogląd, że zamawiający, dopuszczając rozwiązania równoważne, będąc zobowiązanym
do ich dopuszczenia, ma wykazać kryteria (cechy) uznania określonego systemu za
równoważny. Takie stanowisko zaprezentowane jest między innymi w wyroku Krajowej Izby
Odwoławczej z dnia 24 lipca 2009 roku sygn. akt: KIO/UZP 876/09 oraz wyroku Sądu
Okręgowego w Katowicach z dnia 23 czerwca 2008 roku sygn. akt: XIX Ga 214/08.

A zatem – skoro zamawiający nie określił ani poprzez wskazanie tytułu konkretnej
normy, ani poprzez określenie, badania jakiego rodzaju materiału ma dotyczyć norma
równoważna, ani też nie wskazał żadnych innych cech równoważności, nie może zarzucać
wykonawcy, iż zastosowana przez niego norma nie jest równoważna normie, którą wskazał
w specyfikacji. Przystępujący miał natomiast podstawy przypuszczać, iż normy, na które się
powoływał w toku postępowania, będą przez zamawiającego zaakceptowane. Normy te mają
bowiem zastosowanie przy badaniu wytrzymałości na ściskanie i zginanie klejów
poliuretanowych, co wynika z dowodów, które przystępujący przedłożył na rozprawie. W
szczególności wniosek taki wynika z oferty Ośrodka Badań Atestacji i Certyfikacji OBAC Sp.
z o.o. z dnia 23 września 2011 roku złożonej wykonawcy „MAS” Sp. z o.o. w Katowicach, z
której wynika, iż do wydania certyfikatu na znak bezpieczeństwa „B” dla wyrobu: „Klej
poliuretanowy mocny PROMPUR” wymagany jest raport z badania wytrzymałości na
ściskanie i zginanie wg PN-93/C-89071, PN-EN ISO 178. Wynika to również z pisma
Głównego Instytutu Górnictwa z dnia 14 kwietnia 2011 roku dotyczącego wydania certyfikatu
dla dwuskładnikowego kleju poliuretanowego PROMOPUR.
Wskazując na powyższe Izba uznała, że zamawiający winien był uznać, iż badanie kleju
na ściskanie i zgniatanie mogło być wykonane z zastosowaniem norm PN-93/C-89071 oraz
PN-EN ISO 178.
Izba jednakże uwzględniła odwołanie, a to z uwagi na fakt, iż w badaniu
przeprowadzonym przez przystępującego nie zostały zachowane wytyczne normy PN-EN
ISO 178:2006 pomimo tego, iż wykonawca oświadczył, iż badanie przeprowadzono z
uwzględnieniem wytycznych tej normy.
Powyższe zostało potwierdzone pismem Głównego Instytutu Górnictwa z dnia 24
października 2012 roku, z którego wynika, że przeprowadzone badania wytrzymałości na
zginanie, prezentowane w „Sprawozdaniu z badań wytrzymałości na zginanie

„Dwuskładnikowego kleju poliuretanowego ERKADUR/ERKADOL w odmianie A” z dnia 11
grudnia 2007 roku nie są zgodne z normą PN-EN ISO 178:2006, a przedstawionych w nim
wyników nie można w żadnym wypadku porównywać z wynikami otrzymanymi w badaniach
zgodnych z ww. normą. W szczególności niezgodność z normą dotyczy wymiarów próbki i
rozstawu podpór. Parametry te w istotny sposób wpływają na wynik pomiaru (pkt. 1.5 normy
PN-EN ISO 178:2006).
Parametry techniczne, w myśl pkt. 4 części III SIWZ („Opis przedmiotu zamówienia”)
oferent powinien wykazać w załączonych do oferty dokumentach potwierdzonych
stosownymi badaniami wykonanymi przez kompetentną jednostkę certyfikującą lub
badawczą.
Dokument zawierający wyniki tych badań jest jednym z dokumentów, o których mowa w
art. 25 ust. 1 ustawy Pzp, ponieważ potwierdza on spełnianie przez oferowane dostawy
wymagań określonych przez zamawiającego. W przypadku braku takiego dokumentu w
ofercie zamawiający obowiązany jest wezwać wykonawcę do jego złożenia. Obliguje go do
tego art. 26 ust. 3 ustawy Pzp, zgodnie z którym zamawiający wzywa wykonawców, którzy w
określonym terminie nie złożyli wymaganych przez zamawiającego oświadczeń lub
dokumentów, o których mowa w art. 25 ust. 1 lub którzy nie złożyli pełnomocnictw, albo
którzy złożyli wymagane przez zamawiającego oświadczenia lub dokumenty, o których
mowa w art. 25 ust. 1, zawierające błędy lub którzy złożyli wadliwe pełnomocnictwa, do ich
złożenia w wyznaczonym terminie, chyba że mimo ich złożenia oferta wykonawcy podlega
odrzuceniu albo konieczne byłoby unieważnienie postępowania. Złożone na wezwanie
zamawiającego oświadczenia i dokumenty powinny potwierdzać spełnianie przez
wykonawcę warunków udziału w postępowaniu oraz spełnianie przez oferowane dostawy,
usługi lub roboty budowlane wymagań określonych przez zamawiającego, nie później niż w
dniu, w którym upłynął termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału w
postępowaniu albo termin składania ofert.
Reasumując powyższe stwierdzić należy, iż przystępujący, który nie złożył dokumentu
potwierdzającego parametry oferowanego kleju w zakresie ściskania i zgniatania według
normy PN-EN196-1 lub innej równoważnej, powinien zostać wezwany przez zamawiającego
do uzupełnienia tego dokumentu. Złożony w wyniku wezwania dokument powinien
potwierdzać spełnianie wymaganych parametrów nie później niż w dniu, w którym upływał
termin składania ofert.

Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania.

………………………………………



Wcześniejsze orzeczenia:

Baza orzeczeń KIO - wyszukiwarka

od: do:

Najnowsze orzeczenia

Dodaj swoje pytanie